[{{mminutes}}:{{sseconds}}] X
Пользователь приглашает вас присоединиться к открытой игре игре с друзьями .
Звичайна Бірмодемонська
(0)       Используют 2 человека

Комментарии

Ни одного комментария.
Написать тут
Описание:
3000
Автор:
xcislav
Создан:
30 мая 2022 в 19:40
Публичный:
Нет
Тип словаря:
Тексты
Цельные тексты, разделяемые пустой строкой (единственный текст на словарь также допускается).
Содержание:
1 မင်းနှင့်တကွ လူသားတို့အတွက် စည်းစိမ်ချမ်းသာ တိုးတက်ပွားများကြောင်း ၇ ပါး ဦးပေါ်ဦး ရဲ့ အပရိဟာနိယ တရား ၇ ပါးမှာ မင်းနှင့်တကွ ၊ ရဟန်းပြည်သူ အားလုံးနဲ့သက်ဆိုင အပရိဟာနိယ တရားများအကြောင်း ပေါ်ဦး ရဲ့ ဘုရား မောင်မင်း လျှောက်တဲ့အထဲမှာ အပရိဟာနိယ တရား ၇ပါး မပါသေးပါလားကွယ့် မှန်လှပါ ၊အပရိဟာနိယ တရား၇ပါးမှာ မင်းနှင့်တကွ ၊ ရဟန်းပြည်သူ အားလုံးနဲ့သက်ဆိုင်လို့အထူးတလည်လျှော က်ထားရန် ရှိပါတယ် ဘုရား အေး ပေါ်ဦးကို စကားစဖော်ပေးလိုက်ရင် ကြီးကြီးကျယ်ကျယ် ချည်းပဲ မှန်လှပါ ၊ ပေါ်ဦးက ကြီးကျယ်ရတာ မဟုတ်ပါဘုရား ၊ ဂေါတမ မြတ်စွာဘုရားက ကိုယ်တိုင်ဟောကြားတော်မူတဲ့တရားတော်မို့ ကြီးကျယ်ရခြင်းပါ ဘုရား ကဲ ဆက်ပြီး တင်လျှောက်စမ်းပါဦး မှန်လှပါ ၊ ဘိုးတော်ဘုရား မိန့်တော်မူတဲ့ အပရိဟာနိယ တရား၇ပါး မှာ မြတ်စွာဘုရားက သုံးမျိုး သုံးစား ဟောကြားထားပါတယ်ဘုရား မင်းနှင့်တကွ လူသားတို့အတွက် စည်းစိမ်ချမ်းသာ တိုးတက်ပွားများကြောင်း ၇ ပါးမှာ သတ္တဂုင်္တ္တရ ပါဠိတော်နဲ့ ပရိနိဗ္ဗာနသုတ် အဋ္ဌကထာတို့မှာ ပါရှိတဲ့ အတိုင်းက ၁ ။ ဘုရား၌ ရိုသေခြင်း ၊ ၂ ။ တရား၌ ရိုသေခြင်း ၊ ၃ ။ သံဃာ၌ ရိုသေခြင်း ၊ ၎ ။ မိမိ၏ ကိုယ်ကျင့်သိက္ခာ၌ ရိုသေခြင်း ၊ ကျင့်သုံးခြင်း ၅ ။ တည်ကြည်ခြင်း ၊ မိမိ သမာဓိကို ရိုသေခြင်း ၊ ၆ ။ ကောင်းသော မိတ်ဆွေရှိခြင်း ၊ ၇ ။ ပညာရှိ သူတော်ကောင်းတို့ ဆိုဆုံးမသောစကားကို နာယူလွယ်ခြင်းတို့ ဖြစ်ပါတယ်ဘုရား နောက်တစ်ဖန် ၀ဇ္ဇီမင်းတို့ကို အကြောင်းပြု၍ ဟောကြားသော တိုင်းပြည်တိုးပွားရေး အပရိဟာနိယ တရား၇ပါး ကို မဟာပရိနိဗ္ဗာနသုတ်တော်တွင် ပါရှိသည့်အတိုင်းတင်လျှောက်ပါဦးမ ည် ။ မတင်လျှောက်မီ ဝေသာလီပြည်အကြောင်းနဲ့ လိစ္ဆ၀ီမင်းသားတို့အကြောင်း တင်လျှောက်ပါရစေဦး ဘုရား တင်လျှောက်စေ မောင်မင်း ဝေသာလီပြည်ကြီးဟာ ၊ မြတ်စွာဘုရား လက်ထက်တော်အချိန်အခါမှာ အလွန်စည်ကားသာယာတဲ့ တိုင်းပြည်ကြီးဖြစ်ပါတယ် ဘုရား ၊ မဟာပရိနိဗ္ဗာနသုတ်မှာ မြတ်စွာဘုရားက ချစ်သား အာနန္ဒာ ၊ ဤ ဝေသာလီပြည်သည်ကား အလွန်သာယာလှပေသည် ၊ ဤ ဝေသာလီဝန်းကျင်မှာ ရှိကြသည့် လူတို့အလေးအမြတ်ပြုရာ နေရာများသည်လည်း စိတ်နှစ်သက်ဖွယ်ရာ ကောင်းလှပေသည် လို့ ဝေသာလီပြည်ကြီးကို မြတ်စွာဘုရားကိုယ်တော်တိုင် ချီးကျူးထားပါတယ် ဘုရား ၊ ဒါက ဘုရားလက်ထက်တော်က ဝေသာလီပြည်ကြီးအကြောင်းပါ ဘုရား နောက်တစ်ခုမှာ ဝေသာလီပြည်က လိစ္ဆ၀ီ မင်းသားတွေ မြတ်စွာဘုရား ဝေသာလီပြည်ကိုရောက်ရှိပြီး အမ္ဗပါလိ သရက်ဥယျာဉ်မှာ သီတင်းသုံးတယ်လို့ ကြားလျှင်ပဲ လိစ္ဆ၀ီမင်းသားများဟာ အကောင်းဆုံးသော အ၀တ်အစား အလှအပ တန်ဆာဆင်ပြီး မြတ်စွာဘုရားထံ အဖူးအမြော်လာကြရာမှာ အဆင်တန်ဆာ လှပရုံသာမက စုပေါင်း လာကြရာမှာလည်း ခမ်းခမ်းနားနား ညီညီညွတ်ညွတ်နဲ့ လာနေကြတာကို မမြင်ဖူးသေးတဲ့ ရဟန်းတော်တွေခေါ်ပြီး ချစ်သားတို့ ၊ ဟိုက လာနေကြတဲ့ လိစ္ဆ၀ီပရိသတ်ကို ရှုကြလော့ ၊ တာဝတိံသာ နတ်ပရိသတ်နှင့်တူစွတကား လို့ မိန့်ကြားတော်မူဖူးပါတယ် ၊ အဲ့ဒီ ဝေသာလီပြည်ကြီးဟာ အလွန်စည်းလုံးညီညွတ်ပြီး တိုင်းသူပြည်သားတို့ဟာလည်း တစ်ဦးကိုတစ်ဦး အလွန်ကူညီကြလို့စည်ကားလှတဲ့ ဝေသာလီပြည်ကြီးအနီးအနား တိုင်းပြည်တွေက မနာလိုကြဘူး ၊ အင်အားကြီးတဲ့ နိုင်ငံတွေက စစ်တိုက်ကြသော်လည်း ဝေသာလီပြည်ရဲ့ ညီညွတ်တဲ့ အင်အားကို မထိုးဖောက်နိုင်ပါ ဘုရား တစ်ချိန်မှာ အဇာတသတ်မင်းမှ မာဂဓအမတ်ကြီးကို မြတ်စွာဘုရားထံ စေလွှတ်ပြီး ဝေသာလီပြည်ကို တိုက်ခိုက် သင့် ၊ မသင့်အကြံတောင်း လျှောက်ထားစေခဲ့ပါတယ် ။ မြတ်စွာဘုရားက လူမှုရေးကိစ္စပင်ဖြစ်ပေမယ့် အကျိုးရှိမှာကို မြင်တော်မူတာနဲ့ မာဂဓအမတ်ကြီးကိုတော့ ဘာမှပြန်မဖြေပဲ ညီတော် အာနန္ဒာဖက် လှည့်တော်မူပြီး မေးတော်မူတဲ့စကားက အပရိဟာနိယ.
2 တရား၇ပါး ဖြစ်တော်မူလာပါတယ် ဘုရား အင်း ပေါ်ဦးစကားက အပရိဟာနိယတရား ရောက်မယ့်အရေး လမ်းခင်းလိုက်ရတာ မောလို့ မှန်လှပါ ၊ သိသင့် သိထိုက်လို့ပါ ဘုရား ကဲပါ မင်းစကားသာ ဆက်စမ်းပါ ၊ ငါ သိပါတယ်ပေါ်ဦးရာ မှန်လှပါ ၊ ဝေသာလီပြည် ၀ဇ္ဇီမင်းတို့သည် ၁ ။ ညီညွတ်စွာ မပြတ်စည်းဝေး တိုင်ပင်ခြင်း ၊ ၂ ။ အစည်းအဝေးသို့ တညီတညွတ်တည်း လာရောက်ကြပြီး တစ်စုတစ်ရုံးတည်း ညီညွတ်စွာထပြန်ကြခြင်း ၊ ၃ ။ ရှိပြီးသား စနစ်ဟောင်း ၊ နည်းကောင်းတို့ကိုမဖျက်မဆီး မိဘ ဘိုးဘွား နည်းကျကျဆောင်ရွက်ကြခြင်း ၊ ၎ ။ ရိုသေထိုက်သူများကို ရိုသေ၍ ၊ ဆိုဆုံးမစကားကို နာယူကြခြင်း ၊ ၅ ။ အမျိုးသမီးများကို နိုင်ထက်ကလူ ဖျက်ဆီးပြုမှုများကင်းကြခြင်း ၊ ၆ ။ လူထု ရိုသေလေးစားရင်းရှိသော ဂါရ၀ပြုဌာနများကို ပူဇော်မြဲ ပူဇော်ခြင်း ၊ ၇ ။ နိုင်ငံတော်အတွက် ကျေးဇူးရှိခဲ့သူများကို ချီးမြှင့်မှုတွင် မလစ်လပ်စေခြင်း ၊ စတဲ့ အချက်ကြီး ၇ ချက်ကို မြတ်စွာဘုရားက မေးတော်မူလို့ အရှင်အာနန္ဒာက လိစ္ဆ၀ီမင်းတို့မှာ ဤသို့သော အရည်အချင်း လုပ်နည်းလုပ်ရပ်များနှင့် ပြည့်စုံကြောင်း ပြန်လည်လျှောက်ထားတဲ့အခါ မြတ်စွာဘုရားက ဤ အပရိဟာနိယတရား ၇ ပါးနှင့်ပြည့်စုံလျှင် လိစ္ဆ၀ီမင်းတို့သည် တက်လမ်းသာ ရှိ၏ ပျက်လမ်းမမြင် ဟု အရှင်အာနန္ဒာအား မိန့်ကြားတော်မူရာ မာဂဓအမတ်ကြီးကလည်း ကြားတွေ့သိမြင်သမျှ အဇာတသတ်မင်းအား ပြန်လည်တင်လျှောက် လိုက်ပါတယ်ဘုရား ၊ ဤသည်က စပြီး အပရိဟာနိယတရား ၇ပါးဟာ မင်းနှင့်တကွ လူသားတိုင်းကျင့်ကြံအားထုတ်ရမယ့် တရားအဖြစ် ထင်ရှားလာပါတော့တယ် ဘုရား အေး အလွန်မှ မှတ်သားဖွယ်ကောင်းလှပေတယ် မောင်မင်း ဤတွင် အပရိဟာနိယတရားများအကြောင်း ပြီး၏ သတ်ကွင်းထဲ ငုတ်တုတ်ထိုင်စောင့် အချင်းချင်း ဘက်ပင်းတတ်တဲ့စိတ် မှားနေမှန်းသိလည်း လက်သင့်ခံနေတော့ အကျင့်ဆိုး အကျင့်ယုတ်တွေ ပြင်မရတော့ဘူး ဗြောင်လိမ် ဗြောင်စားများလာတယ် သူခိုးသူဝှက် ပေါလာတယ် ထမင်းတလုပ်အတွက် သတ်ရဲဖြတ်ရဲလာတယ် ဘာသာရေးဆိုတာ အမည်ခံပဲရှိတော့တယ် အမှန်တကယ် နားလည်သူ ဘုရားသွားကျောင်းတက် ဘာသာရေးလေးစား ကိုင်းရှိုင်းသူကနည်းသွားပြီ ရဟန်းတော်တွေ ရှေ့ကထိုးကျွေး ခံနေရတယ် တစ်နေရာစာမြဲဘို့အရေး သတ်ဖြတ်ဖို့ဝန်မလေးကြဘူး ကောက်ကျစ်ယုတ်မာဖို့ဝန်မလေးကြဘူး လုပ်သင့်သလားလုပ်အပ်သလား လုပ်ထိုက်ရဲ့လား နားမလည်ကြဘူး လှည့်စား လိမ်ညာမှုမှာ ပထမပေး ထိုက်တယ် စားရမွာက တစ္ဘ၀စာထဲ စဉ်းစား ဆင်ခြေဥာဏ် မရှိကြဘူး သူလူ ငါ့လူခွဲနေသ၍ ဘယ်တော့မှ အောင်မြင်မလာဘူး သန့်ရှင်းတဲ့စိတ်ဓါတ်မျိုးပိုင်ဆိုင် ထားတဲ့ သူက မြင်မြင်သမျှ ထိခိုက်နစ်နာမှာကြောက်တယ် ရှေ့နောက်စဉ်းစားတွေးခေါ်တတ်တယ် လက်ရှိကလက်မဲ့ဖြစ် စိန်နားကပ်ရောင်နဲ့ပါးပြောင် သတ်ကွင်းထဲ ငုတ်တုတ်ထိုင်စောင့် ကျားရှေ့မှောက်ရက်လဲ မစားပါနဲ့ခင်ဗျားဆို ကန်တော့တောင်းပန်နေလို့ရရိုးထုံးစံရှိ သလား ဘယ်သူသေသေ ငတေမာတွေ များတယ် ငါလှေ ငါထိုး ပဲခူးရောက်ရောက် ဖြစ်နေတာ ဒီအကျင့်ဒီစနစ်က ဒီစိတ်ဓါတ်တွေ ပြင်မရဘူး ဘက်ပင်းပြီး လူတစ်စု တည်မြဲရေး လူတစ်စုကောင်းစားရေးအတွက် လူအများစုကိုနှိပ်စက်တာ ညင်းဆဲတာ သတ်ဖြတ်တာတွေဟာ ဘယ်တော့မှ ချုပ်ငြိမ်းမယ် မထင်ဘူး ရေ မြေ တော တောင် သဘာဝ သယံဇာတတွေ ပျက်စီးပျောက်ကွယ်သလို ရာသီဥတုကလည်း ဖောက်ပြန်ပျက်စီးနေတာ နေရာအနှံ့ ကမ္ဘာအနှံ့ပါပဲ ကြီး ငယ် နိုင်ညှင်း နိုင်ရာစားနေတဲ့ ကမ္ဘာကြီးထဲမှာ လက်နက်ရှိသူက လက်နက်မဲ့သူကို နိုင်တာ တောမီးလောင် တောကြောင် လက်ခမောင်းခတ်တာ ကမ္ဘာ စစ်မီးတွေ တောက်လောင်ခဲ့တာ ဘယ်သူကြောင့်လဲ ဘယ်သူ အတွက်လဲ ဘာတွေ အကျိုးအမြတ်ကျန်သလဲ မိမိနိုင်ငံကို.
3 တိုင်းတပါးနဲ့ တစ်ယောက်တစ်ခြမ်း အမျိုးစပ်ထားတယ် ခွဲဝေ ခြင်းမမျှတရင် ဆုံးရှုံးမယ် ထိခိုက်နစ်နာအောင်လုပ်ခဲ့မယ် အယ့်ဒီနစ်နာမှုတွေဟာ ဘယ်တော့မှအစားထိုးလို့ ပြန်မရတော့ဘူး မိမဲ့ ဘမဲ့ ပစ္စည်းမဲ့ အကျိုးအကန်း အရူးအနှမ်းတွေဖြစ်ပြီး မိခင်တွေခမျာမှာ လင်ပျောက်သားသေ အိမ်ခြေ ယာခြေမဲ့ပြီး ဘယ်သူကောင်းစားဖို့ဘယ်လိုအော်နေကြပါ စေ နောက်ဆုံးရလဒ်ကတော့ တိုင်းပြည်နဲ့လူထု တွေ မိအေး အခါခါ နာတာပါပဲ ဆေးကုသမှု ခံယူလျက်ရှိသော သံဃာတော်များကို သီတဂူဆရာတော်ကြီးက သွားရောက်အားပေးစကား ပြောကြား ခေတ်သတင်း လက်ပန်းတောင်းတောင် ကြေးနီစီမံကိန်း အတွင်းရှိ သပိတ်စခန်းများကို အင်အားသုံးဖြိုခွင်းမှုကြောင့့်် ဒါဏ်ရာ ပြင်းထန်စွာ ရရှိကာ မုံရွာ ပြည်သူ့ဆေးရုံကြီးသို့ တက်ရောက် ဆေးကုသမှု ခံယူလျက်ရှိသော သံဃာတော်များကို သီတဂူဆရာတော်ကြီးက သွားရောက်အားပေးစကား ပြောကြားခဲ့ကြောင်း မုံရွာ မြို့သို့ သွားရောက်သတင်းရယူနေသော သတင်းထောက်က သတင်းပေးပို့သည်။ ကိုယ်တော်တို့ သည်းခံကြပါ။ ဒီပြဿနာက ရေနဲ့ဖြန်းတာပဲ။ ဒါပေမယ့် ငရဲပြည်က ရေဖြစ်နေတယ် ဟု သီတဂူ ဆရာတော်ကြီးက လက်ပန်းတောင်းတောင် ကြေးနီစီမံကိန်းအတွင်းရှိ ငြိမ်းချမ်းစွာ ဆန္ဒပြသူများကို အင်အားသုံးနှိမ်နှင်းခဲ့သည့် ဖြစ်စဉ်နှင့်ပတ်သက်၍ ယင်းသို့ မိန့်ကြားသည်။ အဆိုပါ ဒါဏ်ရာရရှိခဲ့သော သံဃာတော် အပါး ၅၀ ကျော်နှင့် လူပုဂ္ဂိုလ် များအတွက် ဆေးကုသ စားရိတ်များကို သီတဂူ ဆရာတော်ကြီးမှ လှူဒါန်းသွားမည်ဖြစ်ကြောင်း ဆရာတော်က မိန့်ကြားသည်။ ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည် မုံရွာမြို့ ဇက်ဆိပ်သောင်ပြင်တွင် နိုဝင်ဘာလ ၃၀ ရက်မနက်ပိုင်းက ပြောခဲ့သည့် မိန့်ခွန်းကောက်နှုတ်ချက်များမုံရွာမြို့ ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည် မုံရွာမြို့ ဇက်ဆိပ်သောင်ပြင်တွင် နိုဝင်ဘာလ ၃၀ ရက်မနက်ပိုင်းက ပြောခဲ့သည့် မိန့်ခွန်းကောက်နှုတ်ချက်များမုံရွာမြို့ အာဏာရှင်လက်ထက်က ပြည်သူ့ဆန္ဒမပါဘဲပေးထားတဲ့ ကတိတွေကို တည်ဖို့လိုသလားမေးမယ်ဆိုရင် နိုင်ငံတကာမှာ ပြန်ကြည့်ပါမယ် နှစ်နိုင်ငံသဘောတူညီချက်တွေကို လေးစားရပါမယ် ပြည်သူ့ဆန္ဒမပါပဲ လုပ်ထားတဲ့ဟာတွေဆိုရင်လဲ တချို့ဟာတွေကို လိုက်နာရပါမယ် ငါတို့ဆန္ဒမပါလို့ ငါမလေးစားဘူး မရပါဘူး ဟို ဖက် ဒီဘက်ကိုကြည့်ရပါမယ် ကျမတို့ဟာ အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံတွေနဲ့အဆင်ေပြ အောင် နေတတ်ရပါမယ် အားလုံးနဲ့အဆင်ပြေအောင်နေတတ်ရပါ မယ် အဆင်မပြေရင်ညှိုနှိုင်းရမယ် ဒါမှ နိုင်ငံကြီးပီသပါမယ် အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံနဲ့မတည့်လို့နို င်ငံရွေ့သွားလို့မရပါဘူး ကမ္ဘာတည်သရွေ့ ဒီလူတွေနဲ့နေရမှာဖြစ်တဲ့အတွက် လက်တွေ့ကျကျကြည့်ဖို့လိုပါတယ်။ ဒီပြသနာဖြေရှင်းဖို့ ဘယ်လိုသဘောတူညီချက်တွေနဲ့လုပ်ခဲ့ တယ်ဆိုတာကျမတို့ပြည်သူတွေသိရပါ မယ်။ ဒါပေါ်မှာအခြေခံပြီးမှမျှတအောင် အပေးအယူလုပ်ဖို့စဉ်းစားရပါမယ် ခုချိန်မှာကုမ္မဏိဘက်ကလည်း ဆွေးနွေးညှိုနှိုင်းချင်တဲ့စိတ်ရှိလာပါတ ယ် သူများလက်ကမ်းလာရင်ကျမတို့ဘက် ကလည်းလက်ပြန်ကမ်းရပါမယ် စိတ်ကောက်နေလို့မရပါဘူး ရေရှည်ကိုကြည့်ရပါမယ် ကျမကိုတချို့ကဒီစီမံကိန်းလုံးဝရ ပ်အောင်လုပ်ပေးဖို့ တောင်းဆိုပါတယ် ကျမမှာဒါကိုလုပ်ပေးနိုင်တဲ့အခြေမ ရှိပါဘူး စုံစမ်းစစ်ဆေးရေးကော်မရှင်ရဲ့ စုံစမ်းထားတဲ့ အဖြေပေါ်မှာ အခြေခံပြီးအကောင်းဆုံး ဆုံးဖြတ်ချက်ချသင့်တယ်လို့ထင်ပါ တယ် အပေးးအးယူလုပ်တဲ့နည်းသာလျင် ယဉ်ကျေးတဲ့နည်းနဲ့ ဖြေရှင်းခြင်းဖြစ်ပါတယ် ကိုယ်နဲ့မတည့်တဲ့သူကို မီးဗုံးနဲ့ပစ်တာ သေနတ်နဲ့ပစ်တာမျိုးတော့ မရပါဘူး။ မနေ့မနက်က သံဃာတော်တွေကို ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း နိုမ်နင်းတယ်လို့သိရပါတယ် ကျမ သက်ဆိုင်ရာနဲ့ တွေ့ပါတယ် ဘာကြောင့် ဒီလောက်ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းဖြေရှင်း ရတာလဲလို့ ပြည်သူအနေနဲ့မေးပိုင်ခွင့်ရှိပါတ ယ် ဒီလောက်ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းရှင်းဖ.
4 ို့ လုံးဝမလိုအပ်ပါဘူး မနေ့ကဆေးရုံမှာ သွားကြည့်ပါတယ် ကျမနဲ့တွေ့တဲ့ ရွာသူရဲ့ကိုယ်ပေါ်မှာလည်း မီးလောင်ဒဏ်ရာတွေတွေ့ခဲ့ပါတယ် မုံရွာ ချင်းတွင်း မြစ်ကမ်းဘေး သောင်ပြင် တွင် မိန့် ခွန်း ပြောကြား ရာ မှာ လက်ပံတောင်းတောင် သပိတ် စခန်း ကို မလို အပ် ဘဲ အင်အား သုံး ခဲ့ တာ ကို ကျွန်မ အာဏာပိုင် တွေ နဲ့ တွေ့ ပြီး မေးမယ်။ ကျွန်မ ရွာသူ ၊ ရွာသား တွေ နဲ့ သံဃာတော် တွေ ဟာ မီးလောင် ဒဏ်ရာ တွေ နဲ့ ကိုယ်နဲ့ မတည့် သူ တွေ ကို သေနတ် နဲ့ ပစ်တာ မီးလောင်း ဗုံး နဲ့ ပစ်တာ တွေ ကို ကျွန် မ လက်မခံ နိုင်ပါ ဘူး ဟု မုံရွာ ဒေသခံ များ ကို မိန့် ခွန့် ပြောကြား မှု တွင် လူထု ခေါင်းဆောင် ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည် က ထည့် သွင်း ပြော ကြားသည်။ မုံရွာ မိန့် ခွန်းမှ နိုဝင်ဘာ ၃၀ မနက်ပိုင်းတွင် မုံရွာမြို့ မြစ်ဆိပ်အောက်ဘက်တွင် ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်က မိန့်ခွန်းထပ်မံပြောရာတွင် ပါဝင်သည့် အကြောင်းအရာ အကျဉ်းချုပ် အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံအားလုံးနဲ့တည့်အော င်နေရမယ် ပြည်သူမနစ်နာအောင်လည်းရှင်းရ မယ် အိမ်နီးချင်းနဲ့မတည့်လို့မရ ဒီကိစ္စကို ဘယ်လိုသဘောတူထားလဲဆိုတာ ပြည်သူသိအောင်ပြောရမယ် ချက်ချင်းရပ်ပေးအောင်တော့ ကျမမစွမ်းနိုင်ပါဘူး လက်ပန်းတောင်းကိစ ္စ စုံစမ်းရေးကော်မရှင်ကနေ အဖြေရှာပြီး အားလုံး အဆင်ပြေအောင်လုပ်နိုင်မယ်လို့ယံု ကြည်ပါတယ် သပိတ်စခန်းအကြမ်းဖက်တဲကိစ္ စနဲ့ပတ်သက်ပြီး အာဏာပိုင်တွေနဲ့ ဆွေးနွေးမယ် ဒဏ်ရာရသူတွေအခြေအနေက အတော်ဆိူးတာတွေ့ခဲ့တယ် သမတရုံးက ထုတ်ပြန်ချက် နာရီပိုင်းအတွင်း ၂ခါထုတ်တာကို နားမလည်ပါဘူး သတ္တုတွင်းဝန်ကြီးရှိရက်နဲ့ ဦးပိုင်ဘာလို့ရှိနေလဲ တပ်မတော်ရှိလို့ရှိနေတာတဲ့ ဦးပိုင်တာဝန်ခံတွေနဲ့တွေ့ရင် ကျမမေးပါမယ် အာဃာတတွေတော့မထားပါနဲ့ အမုန်းတရားဝင်သွားသူဘက်ကရှုံးမ ယ် မတရာရင်မခံရဘူး ကာကွယ်ရမယ် ခေါင်းအေးအေးနဲ့ရှင်းရမယ် အမှန်တရားကို အခြေခံတုံ့ပြန်ရမယ် အာဏာရှင်ဆိုတာ လူထုထောက်ခံမှုမရှိပြိုလဲမယ် ဒီမိုနိုင်ငံရေး အားလုံးနဲ့ဆိုင်တယ် လူတိုင်းကြိုးစားနိုင်တဲ့အခွင့်အရေးရှိ ပြည်သူတွေလှည့်ဖျားပြီးကျမမစည်း၇ုံး ပါ အတတ်နိုင်ဆုံးကြိုးစားနေပါမယ် ကျမ ၀ိဇ္ဖာဇော်ဂျီမဟုတ်ပါ ရေရှည်ကျမစဉ်းစားပါတယ် ရေတိုမလုပ်ပါ ယုံကြည်ချက်နဲ့ထောက်ခံပါ ပြဿနာရှင်းတာ အပေးယူလုပ်ရမယ် မတည့်သူကို မီးဗုံးနဲ့ပစ်လို့မရဘူး ပြည်သူ့အားဟာမနည်းဘူး ဒီအားကိုအလွဲသုံးစားမလုပ်ရဘူး ကျမအားကိုးတာလည်းပြည်သူပါ ရွာသူရွာသားတွေတွေ့မယ် အာဏာပိုင်တွေလည်းတွေ့မယ် ဒီမိုလမ်းလျှောက်ရင် အများသဘောလေးစားရမယ် လူနည်းစုခံစားချက်ကိုလေးစားရမယ် အပေးယူတော့လုပ်ရမယ် ဒီမိုလမ်းရောက်ပြီဆိုတာ လမ်းစဘဲရှိ ကိုယ့်လမ်းကိုဖေါက်ရဦးမယ် ခက်ခဲမယ် ရဲဘော်ရဲဘက်စိတ်နဲ့ချီတက်ရမယ် အားလုံးကျမ္မာချမ်းသာကြပါစေ မုံရွာခရိုင်၊ ဆားလင်းကြီးမြို့နယ် ကန့်ကုန်းကျေးရွာတွင် နိုဝင်ဘာလ ၂၉ ရက်နေ့ ညနေ ၆ နာရီခန့်က ပြောကြားခဲ့သော ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်၏ မိန့်ခွန်း အပြည့် အစုံ။ • • မုံရွာခရိုင်၊ ဆားလင်းကြီးမြို့နယ် ကန့်ကုန်းကျေးရွာတွင် နိုဝင်ဘာလ ၂၉ ရက်နေ့ ညနေ ၆ နာရီခန့်က ပြောကြားခဲ့သော ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်၏ မိန့်ခွန်း အပြည့် အစုံ။ ကိုယ်လုပ်ချင်သလို လုပ်လို့ မရဘူး။ အများနဲ့ ညီအောင်လို့ အများကောင်းကျိုးအတွက် တစ်ခါတလေ ကိုယ့်ရဲ့ အကျိုးကို အနောက်မှာ ထားပြီးတော့ လုပ်ရတယ်။ အဲဒီလို လုပ်မှသာ တိုးတက်နိုင်မှာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီဒေသမှာ ဖြစ်ပေါ်နေတဲ့ အခက်အခဲတွေနဲ့ ပတ်သက်လို့ ကျွန်မတို့ဟာ နိုင်ငံကြီးသား အမြင်နဲ့ ဖြေရှင်းရမယ်။ ကျွန်မတို့ နိုင်ငံကို အပြစ်မရှိတဲ့ နိုင်ငံ၊ အပြစ်မဲ့တဲ့ နိုင်ငံ၊ ကမ္ဘာက လေးစားတဲ့ နိုင်ငံဖြစ်အောင် ဘယ်လို လုပ်မလဲ၊ ဘယ်လို နေမလဲ၊ ဘယ်လိုထိုင်မလဲ။ ဘယ်လို ပြဿနာတွေကို ကိုင်တွယ်မလဲဆိုတာ ကျွန်မတို့ ဆုံးဖြတ်ရလိမ့်မယ်။ ကိုယ့်နိုင်ငံ သိက္ခာရှိဖို့ဆိုတာ လူတိုင.
5 ်း လူတိုင်းမှာ တာဝန်ရှိဖို့ လိုပါတယ်။ နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံ သိက္ခာရှိဖို့ဆိုတာ လူတစ်ယောက်တည်းနဲ့ လည်း မရဘူး။ အဖွဲ့အစည်းတစ်ခုတည်း လုပ်လို့လည်း မရဘူး။ အစိုးရချည်း လုပ်လို့လည်း မရဘူး။ ပြည်သူလူထုအားလုံး ပါဝင်မှ ကျွန်မတို့ နိုင်ငံ သိက္ခာရှိအောင် ကျွန်မတို့ လုပ်နိုင်မှာပါ။ ပြည်သူတွေနဲ့ သက်ဆိုင်တဲ့ အခါမှာ ပြည်သူတွေ အကြိုက်ကို ကျွန်မ အမြဲလိုက်ပြီးတော့ လုပ်တာ မဟုတ်ပါဘူး။ ကျွန်မ မှန်တဲ့အတိုင်းပဲ ပြောမယ်။ ပြည်သူတွေက မကြိုက်ရင်လည်း မကြိုက်ဘူးလို့ ပြောပိုင်ခွင့် ရှိတယ်။ ကြိုက်ရင်လည်း ကြိုက်တယ်လို့ ပြောပိုင်ခွင့် ရှိတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်မ သေသေချာချာ ကတိပေးနိုင်တယ်။ ကျွန်မ ပြည်သူတွေကို လှည်ဖျားတဲ့ နိုင်ငံရေးမျိုး လုပ်လို့ မရဘူး။ နောက်ပြီးတော့ တစ်ခဏနာ ပေါ်ပြူလာ ဖြစ်ချင်လို့ လုပ်တဲ့ နိုင်ငံရေးမျိုးလည်း ကျွန်မ မလုပ်ဘူး။ ကျွန်မတို့ နိုင်ငံရဲ့ ရေရှည်အကျိုးကို ကြည့်ပြီးတော့ ကျွန်မ လုပ်သွားမှာ။ ကျွန်မတို့ နိုင်ငံရဲ့ ရေရှည် အကျိုးကို ကြည့်ပြီးတော့ လုပ်တဲ့အခါမှာ ကျွန်မမှာ အားနည်းချက်တွေရှိလို့ ဆိုရင်လည်း ၀ိုင်းပြီးတော့ ပြုပြင်ပေးကြပါ။ ကျွန်မ လက်ခံဖို့ အဆင်သင့်ပါပဲ။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်မတို့ ပြည်သူတွေကလည်း သေသေချာချာ စဉ်းစားပါ။ သဘောထားကြီးရမယ်။ ရေရှည်အမြင်ရှိရမယ်။ ကျွန်မတို့နိုင်ငံမှာ အဓိကလိုအပ်ချက်က အမျိုးသားပြန်လည် ရင်ကြားစေ့ရေးပဲ။ အမျိုးသားပြန်လည်ရင်ကြားစေ့ရေးဆိုတာ ဘာလဲဆိုတော့ ဆယ်စုနှစ်ပေါင်းမြောက်မြားစွာ ကွာဟနေတဲ့ အသင်းအဖွဲ့တွေ၊ တိုင်းရင်းသားလူမျိုးတွေ၊ အုပ်စုတွေ စုစည်းပြီးတော့ နိုင်ငံ့အကျိုးအတွက်အတူ စွမ်းဆောင်နိုင်ဖို့ကိစ္စဖြစ်ပါတ ယ်။ ဒီလိုလုပ်ဖို့ ဆိုလို့ရှိရင် ကျွန်မတို့ ပြည်သူအားလုံးဟာ ရေရှည်အမြင်နဲ့လုပ်ဖို့ လိုပါတယ်။ အဲ့ဒီလို ရေရှည်အမြင်နဲ့လုပ်မှ ကျွန်မတို့ အောင်မြင်နိုင်မှာပါ။ အခု ဒီဒေသမှာဖြစ်နေတဲ့အခက်အခဲတွေ ကို ကျွန်မတို့နိုင်ငံ သိက္ခာရှိမယ့် ပုံစံနဲ့ ကျွန်မ ဖြေရှင်းချင်ပါတယ်။ အဲ့ဒီလို လုပ်တဲ့အခါ ပြည်သူတွေက ဝိုင်းဝန်းပြီးတော့ ကူညီကြပါလို့ ကျွန်မ မေတ္တာရပ်ခံချင်ပါတယ်။ ဒီမိုကရေစီလမ်းကြောင်း လျှောက်တဲ့အခါမှာ ပြည်သူတွေက ပြည်သူတွေရဲ့ ထောက်ခံမှုမရဘဲနဲ့ ကျွန်မတို့ အောင်မြင်နိုင်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ နောက်ပြီးတော့ ပြည်သူတွေရဲ့ ထောက်ခံမှုဆိုတာ ပြည်သူအကြိုက် ရေတိုဆုံးဖြတ်ချက်လေးတွေ ချပြီးတော့ အဲဒီလို ပြည်သူရဲ့ ထောက်ခံမှုတွေ ဒီလိုမမှန်မကန်တဲ့ နည်းတွေနဲ့ ပြည်သူလူထုရဲ့ ထောက်ခံမှုတွေကို ရမယ်ဆိုရင်လည်း ရေရှည်မှာ အကျိုးမရှိပါဘူး။ ကျွန်မစောစောကပြောသလိုပေါ့။ ပြည်သူတွေနဲ့ မှန်မှန်ကန်ကန်ဆက်ဆံမယ်။ ရိုးရိုးဖြောင့်ဖြောင့် ဆက်ဆံမယ်။ ကျွန်မရဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်တွေ၊ ကျွန်မရဲ့ လုပ်တာကိုင်တာတွေကို ပြည်သူက မကြိုက်ရင်လည်း မကြိုက်ဘူးလို့ ပြောနိုင်တယ်။ ကျွန်မရှင်းပြမယ်။ ကျွန်မတစ်ခုခုကို လုပ်တယ်ဆိုရင် ဘာဖြစ်လို့ လုပ်သလဲဆိုတာ ရှင်းပြမယ်။ အခုဒီဒေသမှာ ကြေးနီစီမံကိန်းနဲ့ ပါတ်သက်ပြီး ဖြစ်နေတဲ့ပြဿာနာဟာ ကျွန်မကနေပြီးတော့ အေးအေးချမ်းချမ်းနဲ့ ပြေလည်သွားစေချင်တယ်။ ဒီလိုအေးအေးချမ်းချမ်းနဲ့ ပြေလည်တော့ ကျွန်မတို့ ပြည်သူတွေလည်း ဝမ်းသာတယ်။ နိုင်ငံလည်း သိက္ခာရှိတယ်။ ကျွန်မတို့ အနာဂတ်အတွက်လည်း ကောင်းတဲ့ခြေလှမ်းဖြစ်တယ်။ အဲ့လိုရအောင် ကျွန်မကြိုးစားမယ်။ ကြိုးစားပေမယ့်လို့ အောင်မြင်မယ်၊ မအောင်မြင်မယ် ဆိုတာကတော့ ကျွန်မကနေပြီးတော့ ဘယ်လိုအာမခံချက်မှ မပေးနိုင်ဘူး။ ဒါပေမယ့် ပြည်သူကသာ ကျွန်မနဲ့ လက်တွဲပြီးတော့ ပြေလည်မှုရှာမယ်ဆိုလို့ရှိရင် အောင်မြင်နိုင်မယ်လို့ ကျွန်မယုံပါတယ်။ ဒီတော့ ကျွန်မက ပြည်သူကိုတစ်ခုပ.
6 ဲ တောင်းပန်ချင်ပါတယ်။ သေသေချာချာ စိတ်ရှည်ရှည်နဲ့ ကျွန်မဘယ်လိုပဲ ဆုံးဖြတ် ဆုံးဖြတ်၊ ဆုံးဖြတ်ချက်တော့ မချသေးဘူးပေါ့နော်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်မ တစ်ဖက်ကိုတော့ မေးကြည့်ပြီးပါပြီ။ လုပ်ငန်းရှင်တွေဘက်ကို တွေ့ပြီး သက်ဆိုင်ရာ ရွာသူရွာသားတွေနဲ့လည်း တွေ့ချင်တယ်။ ကန့်ကွက်တဲ့ ပြည်သူတွေနဲ့လည်း တွေ့ချင်တယ်။ ဟိုဘက်ဒီဘက် အဖြေ နှစ် ခုကို ကြည့်ပြီးတော့ တတ်နိုင်သလောက် ပြေလည်အောင်လို့ ကျွန်မ ညှိပေးချင်တယ်။ အဲ့လို ညှိပေးတာကို ပြည်သူတွေက သဘောတူရဲ့လား။ ကျွန်မတို့ဆီက နိုင်ငံသားတွေက အေးအေးချမ်းချမ်းနေချင်တယ်ဆိုတာကို ကျွန်မယုံကြည်တယ်။ ကျွန်မတို့ နိုင်ငံသူ နိုင်ငံသားတွေက အချင်းချင်းကြားမှာ စေတနာ မေတ္တာနဲ့ပဲ နေချင်တယ်ဆိုတာ ကျွန်မယုံကြည်တယ်။ ဒါ လူသားတိုင်းက ဒီလိုပါပဲ။ စေတနာမေတ္တာနဲ့ နေရတဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်ဟာ အင်မတန်မှ အေးချမ်းပါတယ်။ ဒေါသတွေ ဟုန်းဟုန်းတောက်နေတဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်ဆိုတာ မအေးချမ်းနိုင်ပါဘူး။ ဒါကြောင့် ကျွန်မတို့ရဲ့ နိုင်ငံကြီး အေးချမ်းဖို့ အတွက် ကျွန်မအစဉ်အမြဲပဲ ပြန်လည်ရင်ကြားစေ့ရေးလမ်းကို ကျွန်မလျှောက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့တာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီလိုလျှောက်တဲ့အခါမှာ ကျွန်မနဲ့အတူ ပြည်သူပါလာမှ ကျွန်မလုပ်ငန်းတွေမှာ အောင်မြင်နိုင်မှာပါ။ ဒါ့ကြောင့် ကျွန်မလမ်းမှာဆိုလို့ရှိရင် ပြည်သူတွေက ကြိုဆိုလေ့ရှိတယ်။ ကျွန်မ အင်မတန်မှ အားတက်တယ်။ အားတက်တယ်ဆိုတာ ကျွန်မကို ကျန်းမာပါစေလို့ ခေါ်နေလို့ မဟုတ်ဘူး။ အသက်ရာကျော်ရှည်ပါစေလို့ အော်နေလို့ မဟုတ်ဘူး။ တစ်ခါတစ်လေ စဉ်းစားမိတယ်။ အသက်ရာကျော်တောင် ရှည်ပါ့မလားပေါ့နော်။ ဒါပေမယ့် ဘာပဲပြောပြော ပြည်သူရဲ့ ထောက်ခံမှု ရှိရင်တော့ ကျွန်မတို့ လုပ်ငန်းတွေဟာ အောင်ခြေအများကြီှးရှိတယ်ဆိုတာ ကျွန်မအားတက်ရပါတယ်။ အဲဒီတော့ ခက်ခဲတဲ့အချိန်မှာ မိတ်ဆွေကောင်းဆိုတာ လွယ်ကူတဲ့အချိန် မဟုတ်ဘူး။ ကိုယ့်ဘက်ကနေပြီးတော့ ရပ်တည်ပေးတဲ့ အရာဟာ မိတ်ဆွေကောင်းပဲ။ ကျွန်မရဲ့ ပြည်သူတွေဟာ ကျွန်မရဲ့ မိတ်ဆွေကောင်းတွေ ဖြစ်စေချင်ပါတယ်။ ဖြစ်စေချင်တယ်လို့ ကျွန်မရိုးရိုးပဲ ပြောပါရစေ။ ကျွန်မအနေနဲ့လည်း ကျွန်မတို့ပြည်သူတွေအတွက် မိတ်ဆွေကောင်း ဖြစ်ချင်ပါတယ်။ ခက်ခဲတဲ့အချိန်မှာလည်း ရပ်တည်မယ်။ နောက်တစ်ခုက မိတ်ဆွေကောင်းဆိုတာ မှန်မှန်ကန်ကန် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဆက်ဆံရတယ်။ ပြောဆိုရတယ်။ ကိုယ့်အကြိုက်ကို လိုက်လိုက်ပြောတဲ့သူဟာ မိတ်ဆွေကောင်းလို့ မထင်နဲ့နော်။ မှားလိမ့်မယ်။ ဘယ်တော့မဆို ကိုယ့်အကြိုက်ကို လိုက်ပြီးပြောတာဟာ မိတ်ဆွေကောင်းများရဲ့ အလုပ်မဟုတ်ဘူး။ တစ်ကယ့်မိတ်ဆွေကောင်းဆိုတာ ကိုယ့်ရဲ့ကောင်းကျိုးကို ရှေ့ရှုပြီးတော့ ပြောသင့်ပြောထိုက်တာကို ပြောမယ်။ ထောက်ပြသင့်တာကို ထောက်ပြမယ်။ အဲဒါမဟုတ်ဘူးလား။ ကျွန်မတို့ဟာ တစ်ဦးနဲ့တစ်ဦး ကျွန်မနဲ့ ပြည်သူကြာမှာ တစ်ကယ့်ကို ကောင်းမြတ်တဲ့ မိတ်ဆွေကောင်းတွေ ဆက်ဆံမှုတစ်ခု ဖြစ်စေချင်ပါတယ်။ အဲဒါကြောင့် တတ်နိုင်သလောက် ကျွန်မက ပြည်သူတွေနဲ့ တွေ့တယ်။ ပြောဆိုတယ်ဆိုတာဟာ ပြည်သူတွေနဲ့ ကျွန်မရဲ့ကြားမှာ နားလည်မှုတွေ တည်ဆောက်နိုင်အောင်လို့၊ ကျွန်မတို့ကြားမှာ ကောင်းမွန်တဲ့ သံယောဇဉ်တွေ တည်ဆောက်နိုင်အောင်လို့ ကျွန်မတွေ့ဆုံတာပါ။ တစ်ကယ်လို့ တစ်ယောက်ချင်း တစ်ယောက်ချင်း တွေ့နိုင်ရင် ပိုကောင်းတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် သန်း ၆၀ ကို ဘယ့်နှယ့်လုပ်သွားလို့ရမှာလဲ။ သိန်း ၆၀ ကို တစ်ယောက်ချင်း တစ်ယောက်ချင်း မတွေ့နိုင်တဲ့အခါကျတော့ ဒီလိုပဲ အစုလိုက်တွေ့ရတာပဲ။ ဒီလိုတွေ့ရတိုင်းလည်း ကျွန်မဝမ်းသာပါတယ်။ တစ်ခါတစ်လေ ခရီးသွားရင် စိတ်ဆိုးရတာတွေ အများကြီးရှိတယ်။ ပြည်သူတွေမဟုတ်ပါဘူး။ ကျွန်မတို့ အဖွဲ့တွေ လုပ်ပုံကိုင်ပုံမဟုတ်လို့။ ဒါပေမယ့် အဲ့လို စိတ်ဆိုးရတဲ့အခါတောင်မှ.
7 ပြည်သူတွေက ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်နဲ့ ကျွန်မကို ကြိုဆိုတဲ့အခါ စိတ်ဆိုးတာတွေ ပြေရပါတယ်လို့ ပြောပြချင်တယ်။ ဒါကြောင့် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်လို့။ အခုတော်တော်လေး မှောင်နေပြီဆိုတော့ နောက်ဆုံးအနေနဲ့ ကျွန်မတောင်းပန်ချင်တာရှိတယ်။ ဒီလိုမှောင်တဲ့အထိ စောင့်ရအောင်လို့ လုပ်ခဲ့တာကို ကျွန်မတောင်းပန်ပါတယ်။ အဲဒါဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့။ နံနက်တုန်းက မန္တလေးကနေ မုံရွာကိုလာတော့။ မုံရွာက ပြည်သူလူထုက အင်မတန်မှ သောင်းသောင်းဖျဖျ ကြိုဆိုတယ်။ တော်တော့ကို နောက်ကျသွားတယ်။ လမ်းမှာ ဖြေးဖြေးလေးပဲသွားဖြစ်တယ်။ အဲ့ဒါကြောင့် ကျွန်မဒီမှာ အရောက်နောက်ကျတယ်။ နောက်ကျတော့ လမ်းမှာ ကြိုဆိုတဲ့ ရွာသူရွာသားတွေကို ကျွန်မကောင်းကောင်း မနှုတ်ဆက်နိုင်ခဲ့ဘူး။ ဟိုဘက်က အလုပ်ချိန်းထားတာကို နောက်ကျမှာဆိုးလို့။ အဲ့ဒါကြောင့် လမ်းမှာ မနှုတ်ဆက်ခဲ့ရတဲ့ ရွာသူရွာသားတွေကို တောင်းပန်ပါတယ်။ အခုလို မှောင်တဲ့အထိ စောင့်ရတဲ့ ဒီကိုရောက်နေတဲ့ ပြည်သူအားလုံးကိုလည်း တောင်းပန်ပါတယ်လို့ ပြောပါရစေ။ နောင်ဆိုလို့ရှိရင်လည်း ကျွန်မတို့ အများကြီး အတူတူလုပ်ရဦးမယ်။ ဒီလို မျက်နှာချင်းဆိုင် မတွေ့နိုင်သည့်တိုင်အောင် ကျွန်မတို့နိုင်ငံ ကောင်းကျိုးအတွက်ဆိုတာ ကျွန်မတို့ အားလုံးအတူလုပ်ရမှာပဲ။ အဝေးက ဆက်သွယ်မှုနဲ့ ကျွန်မတို့ လုပ်သွားရမှာပဲ။ တစ်ချို့ကျတော့လည်း ကျွန်မရဲ့ ရှေးရေစက်အရ ပြန်ပြီးတော့ နီးနီးကပ်ကပ် ပြန်တွေ့ရတဲ့ လူတွေလည်း ရှိမှာပါ။ ဒီလိုနီးနီးကပ်ကပ် ပြန်ပြီးတော့ မဆုံနိုင်ဘူးဆိုရင်တောင် ဒီလို တစ်ချိန်တစ်ခါမှာ ကျွန်မတို့ဟာ အတူတူ နိုင်ငံရဲ့ ပြဿာနာကြီးအတွက် စဉ်းစားပိုင်ခွင့် အတူတူထိုင်ပြီးတော့ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် မျက်နှာချင်းဆိုင်ခွင့် ရတာကိုလည်း ကျွန်မရင်ထဲ အမြဲမှတ်သားထားပါတယ်။ ကျွန်မရင်ထဲမှာ ထိန်းသိမ်းထားပါမယ်လို့ ပြောရင်း နိဂုံးချုပ်ပါတယ်။ ကြေးနီကို သွေးနီနဲ့လဲတဲ့ပွဲ သမိုင်းတစ်ခေတ် အရိုင်းစနစ်က ထူးမခြားနားပါပဲ လမ်းသစ်ဖောက်လည်း လမ်းဟောင်းပြန်ရောက်တာပါပဲ နေသားကြနေတဲ့ အကျင့်တွေ ပြင်မရတော့ဘူး ပြောသင့်တာကို လူတိုင်းမပြောရဲကြဘူး လုပ်သင့်တာ လုပ်ထိုက်တာ လူတိုင်းမလုပ်ရဲဘူး လက်တစ်ဆုတ်စာ တစ်ဘ၀စာနေရာပျောက်မှာ အခင်အမင်ပျက်မှာကို စိုးရိမ်ကြတယ် သံသာရာငရဲကြမှာကိုမစိုးရိမ်ကြဘူး မိတ်ဆွေ သူငယ်ချင်း အပေါင်းအသင်းဆွေမျိုးမိဘ လမ်းမှားလျှောက်နေလဲ ပြင်ပေးရကောင်းမှန်းမသိကြဘူး မသိလိုက်မသိဖာသာ မသိချင်ဟန်ဆောင်နေတတ်ကြတယ် တကယ့်အရေးကြရင် ခေါင်းဆောင်တွေ ခေါင်းရှောင်သွားကြတယ် အထိနာတော့ ပြည်သူတွေ ရဟန်းတွေ ကျောင်းသားတွေ တောင်သူလယ်သမားတွေ အတွေးအခေါ်နည်းပါးတော့ လုပ်ချင်တာကိုလုပ်သင့်တယ်ထင် ပြီးလုပ်ကြတယ် နောင်ဖြစ်လာတဲ့အကျိုးဆက်ကို အတွေးအခေါ်အမျှော်အမြင်နည်းပါးကြတော့ နောင်အရေးကို မျှော်ကြည့် တွေးခေါ်ဖို့မေ့နေတယ် လက်ရှိကိုပဲမြဲမယ်ထင်ပြီး ဆုတ်ကိုင်ထားနိုင်ဖို့ အရယူဖို့လောက်သာတွေးခေါ်မှုဖြစ်ပေါ်ကြ တယ် အကျိုးဆက်က ဘယ်လိုကောင်းကျိုးဖြစ်ပေါ်မှာလည်း ဆိုးကျိုးကဘာတွေဖြစ်ပေါ်လာနိုင်လည်းဆို တာတွက်ချက်ဖို့မေ့နေကြတယ် အရင်းမရှိတော့ ခဏချေးယူ အရင်းပေါ်အတိုးဆင့် အတိုးပေါ်အတိုးထပ် အမျိုးမမြတ်တော့ဘူး နိုင်ငံတော်ရှိပြည်သူတွေ လူသားတွေ ချမ်းသာဝပြောအောင်လုပ်မယ့်အလုပ် ဟာ အကျိုးဆက်နောက်ဆက်တွဲရလဒ်က တိုင်းသူပြည်သား လူသားတွေကို ပြန်ပြီး ထိခိုက်နာကျင်သတ်ဖြတ် ချေမှုန်းမှ လူသားတွေ ချမ်းသာဝပြောစွာနေထိုင်နိုင် မှာတဲ့လား ရွှေဝါရောင် သပိတ်တုန်းက ရဟန်းတော်တွေကို ချနေတော့ မွတ်စလင် အဘိုးကြီးက ပြောတယ် နင်တို့ကိုးကွယ်တာ နင်တို့သတ်ရဲ ဖြတ် ရဲနေမှတော့ နင်တို့လူမျိုးတွေ တုံးကုန်ပြီတဲ့ ငါတို့ဘာသာမှာ ငါတို့ဘာသာကိုထိပါး ပုတ်ခတ်ရင် သူတို့ကျမ်းစာထဲမှာ အလာရှင်က ကလေးမိန်းမ မကျန်အားလုံးဟာ ဓါးကိုင် ရရာဆွဲထွက်သတ်ရမယ်တဲ့ မသတ်ရင် သူတို့ဘာသာတုံးသွားနိုင်တယ်တဲ့ဘာသာထိ ရင် အသေခံတယောက်မကျန်ထွက်သတ်ကြ.
8 တာတဲ့ ဒို့လူမျိုးတွေဟာ သာသနာထိလည်း တုံးမှန်းမသိ ဘာသာထိလည်း တုံးမှန်းမသိ မျိုးလည်းတုံး အတွေးအခေါ်လည်းတုံး စိတ်ဓါတ်တွေလည်း တုံးကုန်တာ ဖိနိပ် တာကြောင့် တုံးတဲ့အပြင် စိတ်ထဲအဆိပ် ခတ်ခံရတာ မသေမရှင် တမြေ့မြေ့နဲ့ အဆိပ်မိတဲ့အပင်လို ရှင်သန်ဖို့လမ်းမမြင်တော့ဘူး သွေးနီတွေ ကြေးနီနဲ့လဲတဲ့ပွဲ ကြေးနီစီမံကိန်းတလွဲ ရဟန်းရှင်လူ ပြည်သူကို အရှင်လတ်လတ် မီးဖုတ် အရေ ခွံစုတ်တဲ့ပွဲ တန်ဆောင်တိုင် မဟာကထိန်သင်္ဃန်းမီးရှိုပွဲ သွေးနီတွေ ကြေးနီနဲ့လဲတဲ့ပွဲ တန်ဆောင်တိုင် မဟာကထိန် သာသနာ့အရေ ခွာတဲ့ပွဲ သံဃာကို ပံသကူလုပ် အရေအသားစားတဲ့ပွဲ သံဃာတော်အရေကို မီးပူဇော်တဲ့ပွဲ အယ့်ဒါ ကြေးနီစီမံကိန်း ရလဒ်ပဲ ဒေါင်းမြကြည် ခွတ်ဒေါင်းနီက ကြွေးကြော် ပါသည် ခွတ်ဒေါင်းနီက ကြွေးကြော် ပါသည် အမိမြေပြင် ပေတရာကို သက်သေတည် သွေးစက်လွမ်းတဲ့ သမိုင်းတစ်ခေတ်ဆီ တွေးမိတိုင်းလည်း ရင်နင့်သည် အတိတ် မလှပ ပြည်သူတွေဘဝ ခွတ်ဒေါင်းအိုးဝေ ဦးဆောင်မည် ပြည်သူဘ၀ ချမ်းမြေ့စေမည် ဒီမိုလမ်းပြ ရှေ့ကချီပြီ ပြည်သူ ၀မ်းဝ ခါးလှစေမည် ကျောသားရင်သား မခွဲခြားပါပြီ ခွတ်ဒေါင်းနီက ကြွေးကြော် ပါသည် ဒီမိုကရေစီ စနစ်ကျင့်သုံးပါအတည် မကျေနပ်က ပြောခွင့်သာပြီ ကျောင်းနံရံတ၀ိုက် ဒေါင်းအလံစိုက်ပြီ ပညာရေးတွေမြင့်တင်ကာ အတည် ပရဟိတတွေ ဝေမျှနေသည် ဒီလမ်းစဉ်က ချမ်းမြေ့စေသည် သမိုင်းတစ်ခတ် လှမ်းဝင့်လေပြီ သမိုင်းစနစ် အရိုင်းခေတ်ကျန်ပြီ လူအခွင့်အရေးတွေ ရချိန်တန်ပြီ ဒီမိုကရေစီ ပေါ်ထွန်းလာပြီ ခရိုနီတွေ သိသင့်ပါသည် ခွတ်ဒေါင်းနီက ကြွေးကြော် ပါသည် ခြောက်စား မြှောက်စား ဝေးသင့်လေပြီ သူ့ ရေ မြေမို့ ရခွင့်တန်ပြီ ပြည်သူတွေကို ပေးသင့်ပါသည် ပေတရာကို သက်သေတည် ခွတ်ဒေါင်း သခင်မ လှမ်းဝင့်လာပြီ ကမ္ဘာ တလွှား ပြည်သူအရေး အလေးပေးလို့ လျှောက်လှမ်းနေသည် ပြည်သူစိတ် ၀မ်းချမ်းမြေ့ပါအတည် ခွတ်ဒေါင်းနီက ကြွေးကြော် ပါသည် မမ ဒေါင်းမြကြည် ဖင်လန်နိုင်ငံအဘယ်ကြောင့် ပညာရေးတွင်ထိပ်တန်း ဖြစ်ရသနည်း • ဖင်လန်နိုင်ငံအဘယ်ကြောင့် ပညာရေးတွင်ထိပ်တန်း ဖြစ်ရသနည်း အင်တာဗျူး မောင်ခေတ် ဟားဗတ်တက္ကသိုလ်ပါမောက္ခတိုနီ ဝဂ္ဂ နာနှင့် တွေ့ဆုံခြင်း ဟားဗတ်တက္ကသိုလ်မှ ပါမောက္ခတိုနီဝဂ္ဂနာက ဖင်လန်နိုင်ငံသည်ပညာရေးတွင် ထိပ်တန်းနိုင်ငံတစ်နိုင်ငံ ဖြစ်လာရခြင်းအား စာမေးပွဲကိုအလေးမထားမှုကြောင့်ဟု တိုတိုတုတ်တုတ်မှတ်ချက်ပြုသွား သည်။ ဖင်လန်နိုင်ငံသည် အဘယ်ကြောင့်ကမ္ဘာအံ့ဖွယ် ပညာရေးစနစ်ဖြင့် အောင်မြင်သည့်နိုင်ငံ တစ်နိုင်ငံဖြစ်ခဲ့ရသနည်း။ စက်မှုလက်မှုနိုင်ငံ တစ်နိုင်ငံသည် ပညာရေးတွင် အအောင်မြင်ဆုံးနိုင်ငံ တစ်နိုင်ငံဖြစ်ခဲ့ရသည်။ အစဉ်အလာ ပညာရေးကစာမေးပွဲစနစ်ဖြင့်အဆုံး သတ်သည်။ စစ်ဆေးခြင်းသည်ကလေးတစ်ယောက်ဘ ၀အတွက်အဖြေဖြစ်နေသည်။ ထိုအနေအထားကိုဖင်လန်ပညာရေးက တော်လှန်ပြီး ပြုပြင်ပြောင်းလဲနိုင်သောကြောင့် အောင်မြင်ခဲ့လေသလား ဆန်းစစ်ရန်လိုပါသည်။ ဤအဖြေကိုပါမောက္ခဝဂ္ဂနာနှင့် ဒေးဗစ်ဆီရိုတာတို့၏အင်တာဗျူးကအေ ဖြပေးနိုင်လိမ့်မည်ထင်သည်။ ဖင်လန်နိုင်ငံဘာကြောင့် အောင်မြင်ရတာလဲ။ပညာရေးမှာ နောက်ခံတွေကောင်းလို့လား၊ စနစ်ေတွကောင်းလို့လား။ ဒီကနေစပြီးဆရာ့ကို ဆွေးနွေးပေးဖို့ဖိတ်ခေါ်ပါတယ်။ ၁၉၇၀ အစောပိုင်းလောက်တုန်းက ဖင်လန်နိုင်ငံရဲ့ပညာရေးက အဲဒီလောက်မဟုတ်သေးဘူး။ လယ်ယာစိုက်ပျိုးရေးကို အခြေခံတဲ့စီးပွားရေးစနစ်ဖြစ်ေနလို့ ဆင်းရဲသေးတယ်လို့ ပြောနိုင်တယ်။တကယ်တော့ သူတို့အလျှင်အမြန်ပြုပြင်ပြောင်းလဲ ခဲ့ကြတာ။ပညာရေးစနစ်ကို ပြန်ပြီးတော့အားသစ်တွေလောင်းတယ်။.
9 ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုတွေအများကြီးလုပ်တ ယ်။ သူတို့ကစီးပွားရေးကိုေတာင်အသိပညာကို အခြေခံသည့်စီးပွားရေးစနစ်ဆိုပြီး လုပ်ကြတာ။ ဒီလိုနဲ့၁၉၇၀ လောက်ရောက်တော့ ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုကို လုပ်တော့မယ်ဆိုပြီး အနာဂတ်အတွက် ဆရာလောင်းတွေကို စိတ်ကြိုက်ရွေးချယ်ကြတယ်။ ပညာရေးကို ပြုပြင်ပြောင်းလဲတော့မယ်ဆိုပြီး လုပ်သင့်လုပ်ထိုက်တာကို ပထမဦးစားပေးအနေနဲ့လုပ်ကြတာပါ ။ ဆရာတွေထဲက ရွေးချယ်ရာမှာပရိုဆန်ဆန်တကယ် တော်တဲ့သူတွေကိုပဲ ရွေးကြတယ်။ ဆရာတိုင်းကိုသာမန်ဘွဲ့လောက်ထက်မာ စတာဘွဲ့ရဆိုတာမျိုးဖြစ်ရမယ်ဆိုပြီး ရွေးကြတာ။ ဒါကြောင့် ဆရာဖြစ်ချင်တယ်ဆိုတဲ့ သူတွေကိုသာမန်ဘွဲ့လောက်နဲ့မဖြစ်ဘူး ဆိုပြီး အရည်အသွေးကို မြှင့်တင်လိုက်တာဟာ အောင်မြင်ရတဲ့ပထမအကြောင်းတရာြး ဖစ်မယ်။ ဆရာ့အလုပ်ဆိုတာ လေးစားလောက်တဲ့ အလုပ်ဆိုတာထက် ပညာအရည်အချင်းနဲ့လည်းကန့်သ တ်ပိုင်းဖြတ်ပြီး မြှင့်ယူခဲ့ကြတယ်။အဲဒီလို လေးစားဂုဏ်ယူစရာအကောင်းဆုံးအြမင့် မားဆုံးအလုပ်ဖြစ်အောင် လစာတွေကအစ အမြင့်ဆုံးဖြစ်အောင်လုပ်ပေးခဲ့တယ် ။ ဆရာအလုပ်လာလျှောက်တဲ့၁၀ ယောက်မှာ ၁ ယောက် လောက်ပဲ စာသင်ခန်းထဲ ဝင်ခွင့်ရတဲ့အထိအလုပ်ကိုကန့် သတ်ပစ်လိုက်တယ်။ ဒါကြောင့်လည်းနိုင်ငံတကာကလို့ခေါ်နေ တဲ့ပညာရည်အဆင့်ကိုသူတို့ ကောင်းကောင်း ကျော်ဖြတ်နိုင်ခဲ့ကြတာပေါ့။ အနောက်နိုင်ငံတွေထက်သူတို့သာသွားတာ အဲဒီအချက်ကြောင့်ပဲ။ အာရှသားတွေပညာတော်တယ်ဆိုတဲ့ အဆင့်အထိ သူတို့ကလိုက်ပြီးခြိမ်းခြောက်နိုင်ခဲ့တ ယ်။ ဒီလိုနဲ့ ကမ္ဘာ့အဆင့်မှာပါ ပညာရေးထိပ်တန်းနိုင်ငံတစ်နိုင် ငံဖြစ်လာခဲ့ရတော့တာပဲ။ ဆရာတွေကိုပဲအခြေခံထားပြီး ပြုပြင်လိုက်တယ်။ နိုင်ငံအတွင်းမှာစာမေးပွဲစနစ်ကို ရောမလုပ်ကြဘူးလား။ ဆိုတာ ကနိုင်ငံတကာစာမေးပွဲတစ်ခုမဟု တ်လား။ ဟုတ်တာပေါ့။ သူတို့နိုင်ငံတွင်းမှာစာမေးပွဲဆိုတာမ လုပ်ဘူး။ စစ်ဆေးတဲ့ပုံစံ လုပ်တယ်ဆိုပေမယ့် ကလေးတွေကိုအကဲဖြတ်ဖို့စစ်တာလောက် ပဲရှိတယ်။ သူများတွေစစ်သလိုစာမေးပွဲပုံစြံကီးနဲ့ စစ်တာမျိုးမရှိဘူး။ ။ စာမေးပွဲမရှိတော့သူတို့ကိုဘာနဲ့မက်လုံး ပေးရသလဲဆိုရင်ကိုယ့်အလုပ်မှာကို ယ်တတ်ကျွမ်းမှု၊ နားလည်မှုဆိုတာတွေနဲ့ တိုင်းတာမှုတွေလုပ်ရတယ်။ သူတို့ကိုပိုင်းဖြတ်တဲ့ ဆရာတွေအေပ်ါမှာသူတို့ လုံးဝယုံကြည်အားထားနိုင်တယ်။ သူတို့ဆောင်ပုဒ်က ကိုယ့်ကျွမ်းကျင်မှုကိုယုံကြည်ပါပဲ။ ဒါကြောင့်လည်း သူတို့ဖင်လန်မှာ အမြင့်ဆုံးနဲ့အနိမ့်ဆုံး ကျောင်းကွာခြားချက်က၄ရာခိုင်နှုန်းလော က်ပဲရှိတယ်။ ဖင်လန်မှာလုပ်နေတဲ့ပညာရေးပြုပ င် ပြောင်းလဲမှုနဲ့ အမေရိကန်မှာလုပ်နေတဲ့ ပညာရေးပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုက လုံးဝဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်နေပါတယ် ။ သူတို့နဲ့ယှဉ်လိုက်ရင် အမေရိကန်ကဆရာတွေကမကောင်းဆိုး ဝါးတွေလိုဖြစ်မနေဘူးလား။ ပြီးတော့ ကျွန်တော်တို့ပညာရေးကကလေးတွေကိုစာမေး ပွဲနဲ့ဖိထားတာလေ။ ဒီနှစ်နိုင်ငံရဲ့ သဘောထားတွေက ဘာကြောင့်များ အဲဒီလောက်ကွာခြားနေရတာလဲဆရာ။ ပထမဦးဆုံး အဓိကကျတဲ့အချက်က ဖင်လန်နိုင်ငံဟာပညာရေးမှာသာမ ဟုတ္ဘူး တီထွင်ကြံဆမှုမှာလည်း ထိပ်ဆုံးနိုင်ငံတစ်နိုင်ငံဖြစ်ေန သေးတယ်။ သူတို့မှာစွန့်ဦးတီထွင်နိုင်အားတွေအ ရမ်းကောင်းကြတယ်။ ခင်ဗျားတို့ အဘိုးတို့ခေတ်လောက်ကဆိုရှယ်လစ်စ ကားမျိုးတွေသူတို့ပြောကြတာမဟုတ္ဘူး။ အမေရိကန်မှာလည်း ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုတွေလုပ်နေတယ်ဆို တာက စီးပွားရေးဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ဖို့အဓိက မောင်းနေကြတာ။ ကုမ္ပဏီက ဒေးဗစ်ကီရန်နဲ့ ကုမ္ပဏီကလူးဂါ့စ်နာတို့က ပညာရေးဆိုင်ရာ ညီလာခံကြီးတစ်ခုကို လုပ်တယ်လို့ကြားတယ်။ ဒါပေမယ့်သူတို့ဘယ်ပညာရေးသမားတွေ ကိုမှမဖိတ်ကြဘူး။ သူတို့ဖိတ်တာက တွေ၊အစိုးရအဖွဲ့ဝင်တွေ၊လွှတ်တော် အမတ်တွေလောက်ပဲဖိတ်ပြီး ဆွေးနွေးကြတာ။ ကျွန်တော်နားလည်ထားတာကလုပ်ငန်းေတွ မှာကျွမ်းကျင်တဲ့သူတွေလိုတာပဲဗ်။.
10 ဘ၀အာမခံချက်ပေးနိုင်တဲ့ ပညာရေးလို့ဘယ်လောက်ပဲအော်အော်ပညာရေး စနစ်အပေါ်အယုံအကြည်မရှိရင် လည်း အောင်မြင်မှာမဟုတ်ဘူး။ ဖင်လန်နဲ့ဘာကွာခြားသလဲဆိုတော့အဲဒီ မှာကနှစ်ပါတီစနစ်ပဲရှိပေမယ့် အဲဒီနှစ်ပါတီစလုံးကနှစ်ပေါင်း၃ ၀ ကျော်လောက်ပညာရေးကို အလေးထားလုပ်ရကောင်းမှန်းသိတယ်။ ဆရာတွေကိုတကယ့်အရည်အသွေး မြှင့်တင်ပေးရ ကောင်းမှန်းသိတယ်။ သူတို့ကလုပ်ငန်းတွေနဲ့ပညာရေးကိုလ ည်း ပူးပေါင်းဆက်စပ်ထားတယ်။ ပေါ်လစီရေးဆွဲသူတွေ ပညာရေးဘက်ကပညာရှင်တွေ ပေါင်းစည်းညီညွတ်ကြတယ်။ ကျွန်တော်တို့အမေရိကန်မှာလိုအပ်နေ တာအဲဒါပဲဗ်။ အမေရိကန်ပညာရေးနဲ့ဖင်လန်ပ ညာရေးကိုနှိုင်းယှဉ်ရတာမျှတနိုင်ပါ့ မလားဆရာ။ ဖင်လန်နိုင်ငံက လူမျိုးတစ်စုတည်းလိုလိုပဲ ရှိတာ။ အမေရိကန်မှာကလူမျိုးကွဲတွေဒီလောက် များနေတာ။ ဖင်လန်နိုင်ငံမှာက လူတွေထင်ထားတာ ထက်ပိုပြီးတော့ တောင်ကွဲပြားမှုေတွရှိနေပါတယ်။ လူဦးရေရဲ့ ၅၀ရာခိုင်နှုန်းလောက်ကဒုတိယဘာ သာစကားကိုပြောကြတယ်။ ဟယ်ဆင်ကီဘာသာစကားပြောတဲ့ ကျောင်းပေါင်း ၄၅ရာခိုင်နှုန်းလောက်ရှိတယ်။ ဖင်လန်ကို အမေရိကန်နဲ့ မနှိုင်းယှဉ်နိုင်ဘူးဆိုပေမယ့် သူတို့မှာလည်း အဲဒီကွဲပြားမှုတွေက အရမ်းကြီးမားတယ်။ ဖင်လန်နိုင်ငံရဲ့အရွယ်အစားနဲ့ လူဦးရေကကျွန်တော်တို့ ပြည်နယ်တစ်ပြည်နယ်စာ လောက်ပဲရှိတယ်။ ဖင်လန်ကိုကျွန်တော်တို့တိုင်ြးပည်က မင်နီဆိုးတားပြည်နယ်လောက်နဲ့ပဲနှို င်းယှဉ်ကြည့်ရအောင်။ ဒေသကလည်း အတော်လေးတူတယ်။ ဒါပေမယ့်နိုင်ငံတကာနဲ့ယှဉ်လိုက် ရင်သူတို့က ဘာကြောင့်မြင့်တက်သွားရသလဲ။ ကျွန်တော်တို့မှာ သူတို့ဆီကနေ လေ့လာသင်ယူစရာတွေအများကြီးပဲ။ စီးပွားရေးအရဆိုရင်ရောဘယ်လိြုေပာမ လဲဆရာ။ နယူးယော့ခ်တက္ကသိုလ်ပါမောက္ခဒို င်ရင်းရာဗစ်ခ်ျက ပြောဖူးတယ်။ ပညာရေးတစ်ခုတည်းနဲ့ေတာ့ ဒီတိုင်းပြည်ရဲ့ ဆင်းရဲမွဲေတမှုကိုမဖြေရှင်းနိုင်ဘူး ဆိုတာေပါ့။ ဆင်းရဲခြင်းကိုဖြစ်စေတဲ့ အကြောင်းတရားတွေအများကြီးတော့ရှိတာပေါ့။ ဖင်လန်နိုင်ငံမှာက စီးပွားရေးအရ ဆင်းရဲချမ်းသာကွာဟချက် အရမ်းနည်းတယ်လို့သိရပါတယ်။ အဲဒီလိုဆင်းရဲမွဲတေမှုနည်းပါး ခြင်းကလည်းပညာရေးမှာ အောင်မြင်ရတဲ့ အကြောင်းအချက်တစ်ခုဖြစ်မနေဘူး လားဆရာ။ အဲဒီအတွက်အဖြေနှစ်ခုရှိတယ်။ ပထမကတော့လူမျိုးရေးနဲ့လူတန်းစားကွာ ဟမှုကိုအရင်ပြောရမယ်။ စာမေးပွဲ စစ်ဆေးရင်ဆင်းရဲတဲ့ သူတွေရဲ့ရမှတ်တွေကရော ဆင်းရဲလို့နည်းမယ်ထင်သလား။ ဒါကြောင့် လူတန်းစား ကွာခြားလို့ လူမျိုးရေးကွဲပြားလို့ရမှတ်တွေကွာခြားရမ ယ်ဆိုတာမျိုးတော့မရှိပါဘူး။ ဒီတိုင်းပြည်မှာက စီးပွားရေးကွာဟချက်တွေ များတယ်ဆိုတာမှန်ပါတယ်။ ဒါတွေလျေှာက်ပြောရရင်တော့ပိုပြီး ဝေးလိမ့်မယ်ထင်တယ်။ တစ်ခုတော့ရှိတယ်။ ချမ်းသာတဲ့ရပ်ကွက်ကအကောင်းဆုံးကျော င်းတွေနဲ့၊ ပုဂ္ဂလိကကျောင်းတွေ ယှဉ်ရင်တော့ ကွာကောင်းကွာမယ်။ ဒါပေမယ့်ဆရာရဲ့သင်ကြားနိုင်စွမ်း နဲ့ရလဒ်တွေကိုလည်း ပြန်သုံးသပ်ရမယ်။ ကျွန်တော်တို့မွာက စာမေးပွဲနဲ့တိုင်းတာနေတော့ဉာဏ်ေကာင်းရ င်အမှတ်ကောင်းကောင်းရမယ်။ အောင်မယ်ပေါ့။ဒါပေမယ့်သူတို့မှာ ကျွမ်းကျင်မှုတော့မရှိနိုင်ဘူး။ ကမ္ဘာ့အဆင့်ကိုမီချင်ရင်စာကျ က်ြပီးမှတ်မိတာလောက်နဲ့ ပြန်ဖြေတာမျိုးမလုံလောက်တော့ဘူး။ ဖင်လန်သား တွေလုပ်နေသလိုပညာအခြေခံစီးပွားေရး ကိုကမ္ဘာ့အဆင့်အထိ မြှင့်တင်နိုင်အောင်လုပ်မှဖြစ်လိ မ့်မယ်။ ဖင်လန်ဘာကြောင့်ပညာရေးမှာတိုးတက် သလဲဆိုရင် သင်ကြားရေးကိုအရမ်း ထူးချွန်အောင်လုပ်ကြတယ်။ သူတို့သင်ကြားတဲ့ ပုံစံက ကြောင်းကျိုးဆင်ခြင်တဲ့သင်ကြားနည်းမျိုး မဟုတ်တော့ဘူး။ သင်ကြားနည်းမှာသူတို့အတွက်စံတစ် ခုသီးခြားရှိနေတယ်။ ဒုတိယအချက်က သင်ယူမှုမှာသူတို့က အေရးအကြီးဆုံးကဘာလဲလို့အမြဲဆန်းစ စ်တယ်။.
11 သူတို့သင်ကြားမှုသင်ယူမှုဖြစ်စဉ် မွာ ပြဋ္ဌာန်းစာအုပ်ကို အလွတ်ကျက်မှတ်ရတာမျိုးတွေ လုံးဝမရှိတော့ဘူး။ သူတို့ကကြက်တူရွေးလိုအလွတ်ရွတ်ပ ညာရေးထက် တွေးခေါ်စဉ်းစားနိုင်တဲ့ပညာရေးကိုဦးစား ပေးလာကြတယ်။ ပြဋ္ဌာန်းစာအုပ်ဆိုတာအလွတ်ကျက် ဖို့မဟုတ်ဘူး၊ စဉ်းစားတွေးတောဖို့ အခြေခံလို့သဘောထားလာကြတယ်။ ကျွန်တော်တို့အချမ်းသာဆုံးကျောင်းတွေတောင် မှ ကမ္ဘာ့အဆင့်မီလို့သာပြောနေတယ်အဲ ဒီလိုမလုပ်နိုင်သေးဘူး။ ဒါဆိုရင်ဆရာရယ်ဖင်လန်ကို မီဖို့ဆိုတာပညာရေးကို ဖင်လန်လိုလိုက်လုပ်လိုက်တာနဲ့ ပြောင်းလဲတိုးတက်မှုတွေ မဖြစ်နိုင်ဘူးလား။ စီးပွားရေးကွာဟချက်တွေ၊မညီမျှမှုတွေ မေ့ထားလိုက်ပြီးသူတို့လိုပုံတူကူးတာမျိုးပေါ့ ။ စီးပွားရေးကွာခြားတယ်ပြောရအောင် ဖင်လန်မှာလည်း ဆင်းရဲတဲ့ကျောင်းေတွရှိတာပဲဗျ။ သူတို့ကဆင်းရဲတာကိုမပြောဘူး။ သင်ကြားမှုသင်ယူမှုမှာ ဘယ်လောက်စွမ်းဆောင်နိုင်သလဲ ဆိုတာကိုပဲ ဂုဏ္ယူပြောကြတယ်။ ကျွန်တော်တို့တိုင်းပြည်မှာလည်း လူမည်းရပ်ကွက်ကဆင်းရဲတဲ့ကျောင်း တွေရှိတာပဲ။ သူတို့အထက်တန်းအောင်ပြီး ကောလိပ်ကိုသွားရင် အောင်မြင်ကြတာပဲဗျ။ လူဖြူတွေထက်ေတာင် အောင်မြင်သေးတယ်။ ဒီတော့ဆင်းရဲတာ၊ စီးပွားရေးကွာဟတာတွေနဲ့သိပ်မဆိုင်တော့ ဘူး။ သင်ကြားရေးပဲ အရေးကြီးတယ်။ လူမျိုးကွဲပြားတာလူတန်းစားကွဲပြားတာရှိကော င်းရှိမယ်။ ဒါ တွေကို အကြောင်းပြပြီးတော့ ပညာရေးမှာ ကွဲပြားခြားနားနိုင်တယ်လို့ပြောတာတော့မမှ န်နိုင်ပါဘူး။ ဖင်လန်သားတွေပညာရေးကို မြှင့်တင်ရာမှာဆရာတွေရဲ့ အခန်းကဏ္ဍကို ဦးစွာမြှင့်တင်ခဲ့တယ်လို့သိရပါတ ယ်။ သူတို့ကဆရာအလုပ်ကို လေးစားဂုဏ်ယူဖွယ်အလုပ်တစ်ခုလို တန်ဖိုးထားပြီး မြှင့်တင်ခဲ့ကြတာပါ။ ကျွန်တော်တို့ အမေရိကန်မှာကတော့ဆရာဆိုတာ အမျိုးမျိုးအပုပ်ချပြီး လက်ညှိုးထိုးစရာတစ်ခုအနေနဲ့ သဘောထားကြတာ။ အဲဒီအပေါ်မှာရော ဆရာ့အနေနဲ့ဘယ်လို မြင်ပါသလဲ။ သူတို့ကဆရာကိုသိပ္ပံပညာရှင်တွေ လို့ထင်ပြီး၊ စာသင်ခန်းကိုဓာတ်ခွဲခန်းလိုသတ် မှတ်ထားကြတာ။ ဒါကြောင့်လည်း သူတို့ကဆရာတိုင်းကိုမာစတာဘွဲ့တစ် ခုခုရမှအတန်းကိုအပ်တာ။ သူတို့ယုံကြည်ထားတာက မာစတာဒီဂရီတစ္ခုခု ရထားတဲ့သူတွေဟာပညာရေးဆိုင်ရာသေဘာ တရားကိုပဲသင်သင်၊ လက်တွေ့ပဲလုပ်လုပ် ပေါက်ကရလုပ်မယ့်သူတွေလို့ မထင်ကြဘူး။ သူတို့ကသင်ကြားမယ့်အေကြာင်းအရာတွေ ကို ကောင်းကောင်းပြင်ဆင်တတ်မယ်၊ ဘာသင်ရမယ်ဆိုတာသိတယ်၊ ဘယ်လိုသင်ရမယ်ဆိုတာလည်းသိကြ တယ်။ ဒါကသူတို့ဘာကြောင့်မာစတာဘွဲ့ရေတွကို ရွေးချယ်ရသလဲဆိုတဲ့ပထမအချက် ။ ဒုတိယအချက်ကသူတို့က ဆရာအလုပ်ကို ငတ်လို့လုပ်တာဆိုတာထက် တတ်လို့ဝင်လုပ်ကြတာများတယ်။ တကယ့်ကိုပရိုတွေဆန်ဆန်ဝင်လု ပ်ြကတာ။ လုပ်ငန်းလုပ်ဆောင်ရာမှာလည်းပူးပေါ င်း ဆောင်ရွက်တဲ့စိတ်ဓာတ်တွေ အပြည့်ရှိကြတယ်။ ကျောင်းချိန်အတွင်းမှာတစ်ဦးကိုတစ် ဦးအပြည့်အကူအညီပေးကြတယ်။ သင်ခန်းစာတွေကို ပူးပေါင်းပြင်ဆင်ကြတယ်။ အကြံဉာဏ်တွေပေးကြတယ်။ အဲဒီလိုတစ်ဦးကိုတစ်ဦး အကြံဉာဏ်ပေးတာကိုလည်း ဆရာလုပ်တယ်လို့မယူဆကြဘူး။ သင်ခန်းစာတွေကိုကြိုတင်ပြင်ဆင် တယ်။ ကျွန်တော်တို့ ကောင်းတယ်ပြောပြော ဆိုးတယ်ပြောပြောအလယ်ခေတ်ပညာသင် စနစ် လမ်းကြောင်းအတိုင်းပဲသွားနေကြေသးတယ် ။ ဆရာတစ်ယောက်ဟာ တစ်နေကုန်အလုပ်လုပ်ရတယ်။ နေ့တိုင်းလုပ်ရတယ်။ တစ်ဦးတည်းလုပ်နေရင် တီထွင်ဖန်တီးနိုင်စွမ်းတွေ ကျဆင်းတတ်တယ်ဆိုတာ ဖင်လန်သားတွေ ကောင်းကောင်းသိတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း တစ်ဦးတည်း လုပ်ဆောင်ရတဲ့ အနေအထားတွေကိုသူတို့ ရှောင်ကြတယ်။ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ခြင်းရဲ့ရလဒ်တွေ ကိုသူတို့ ကောင်းကောင်းသိအောင် လေ့ကျင့်ထားကြတယ်။ ဒါကြောင့်လည်းသူတို့အောင်မြင်ြကတယ် ။ အမေရိကန် နိုင်ငံရေးလောကမှာ ဩဇာကြီးမားသော ကြီးရဲ့ ၂၀၁၂ ခုနှစ် ကမ္ဘာ့ထိပ်တန်း အတွေးအခေါ်ရှင် ၁၀၀ စာရင်း၌ မြန်မာသမ္မတ ဦးသိန်းစိန် နှင့်အမျိုးသားဒီမိုကရေစီအဖွဲ့ချုပ် ဥက္ကဋ္ဌ ပြည်သူချစ်သော မြန်မာ့ဒီမိုကရေစီခေါင်းဆောင် ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်တို့ ပူးတွဲပထမ ရရှိသွား။.
12 င်္ မြန်မာသမ္မတ ဦးသိန်းစိန် မြန်မာ့ဒီမိုကရေစီခေါင်းဆောင် ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည် ် ခေတ်သတင်း သမ္မတ ဦးသိန်းစိန်ကို ဆုပေးမည် မဇ္ဈိမသတင်းဌာန တနင်္လာနေ့၊ နိုဝင်ဘာလ ၂၆ ရက် ၂၀၁၂ ခုနှစ် ၂၀ နာရီ ၀၆ မိနစ် နယူးဒေလီ မဇ္ဈိမ ။ ။ နိုင်ငံတကာ ပဋိပက္ခအဖွဲ့ကြီး က မြန်မာသမ္မတ ဦးသိန်းစိန်အား ၂ဝ၁၃ ခုနှစ်အတွက် ‘ငြိမ်းချမ်းရေး ကြိုးပမ်းမှုဆု’ ချီးမြှင့်မည်ဖြစ်ကြောင်း ကြေညာလိုက်သည်။ ၂ဝ၁၃ ခုနှစ်၊ ဧပြီလ ၂၂ ရက်နေ့တွင် အမေရိကန်နိုင်ငံ၊ နယူးယောက်မြို့၌ ဘရာဇီး သမ္မတဟောင်း á နှင့်အတူ ချီးမြှင့်မည်ဖြစ်သည်။ ခေတ်သတင်း အမေရိကန် နိုင်ငံရေးလောကမှာ ဩဇာကြီးမားသော ကြီးရဲ့ ၂၀၁၂ ခုနှစ် ကမ္ဘာ့ထိပ်တန်း အတွေးအခေါ်ရှင် ၁၀၀ စာရင်း၌ အမျိုးသားဒီမိုကရေစီအဖွဲ့ချုပ်ဥက္ ကဋ္ဌ ပြည်သူချစ်သော မြန်မာ့ဒီမိုကရေစီခေါင်းဆောင် မေမေဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်နှင့် မြန်မာသမ္မတ ဦးသိန်းစိန်တို့ ပူးတွဲပထမ ရရှိသွား။ အမေရိကန် နိုင်ငံခြားရေးဝန်ကြီး ဟီလာရီ ကလင်တန်တို့ လင်မယားမှ နံပါတ် ၃ကိုပူးတွဲရရှိပြီး အမေရိကန် သမ္မတ အိုဘားမားက နံပါတ် ၇ ရရှိ။ ပါကစ္စတန်မှ မာလာလာဆိုသော ကလေးမလေးက အိုဘားမားနဲ့ ကပ်ရက် နံပါတ် ၆ ဖြစ်။ သန်းကြွယ်သူဌေးကြီး ဘီလ်ဂိတ်တို့ စုံတွဲမှာလဲ နံပါတ်စဉ် ၅ကို ပူးတွဲရရှိ။ ခြန္ဒီးယမ ် သံဖြူဇရပ်မြို့နယ်အတွင်း အမည်မသိသတ္ထုအပိုင်းအစ ကောင်းကင်ယံမှကျဆင်းလာ ခေတ်သတင်း သံဖြူဇရပ်မြို့နယ်အတွင်း အမည်မသိသတ္ထုအပိုင်းအစ ကောင်းကင်ယံမှကျဆင်းလာ တနင်္လာနေ့၊ နိုဝင်ဘာလ ရက် ခုနှစ် မွန်အေဂျင်စီ သတင်း လွတ်လပ်သော မွန်သတင်းအေဂျင်စီ မီးရှူးမီးပန်းကဲ့သို့ပေါက်ကွဲသံနှင့်အ တူ အမျိုးအမည်မသိ သတ္ထုအစိတ်အပိုင်းအချို့ ကောင်းကင်ယံမှကျ ဆင်းလာသည့် ထူးဆန်းဖြစ်ရပ်များ မွန်ပြည်နယ်၊ သံဖြူဇရပ်မြို့နယ်တွင် နိုဝင်ဘာ ၂၂ ရက်နေ့ နံနက်ပိုင်းက ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ကြောင်း ဒေသခံများက ပြောဆိုသည်။ ထိုနေ့နံနက် ၆ နာရီဝန်းကျင်ခန့်က ကျဆင်းလာခြင်း ဖြစ်ပြီး တွေ့ရှိသည့် သတ္ထုအစိတ်အပိုင်းအချို့ကို သံဖြူဇရပ်မြို့ စစ်ဖက်လုံခြုံရေးအဖွဲ့ စရဖ ထံ အပ်နှံလိုက်ကြသည်။ သံဖြူဇရပ်မြို့နယ်၊ ပငကျေးရွာအုပ်ချုပ်ရေးမှူး ကိုဝင်းချိုက မျက်မြင်တွေ့ရှိသူ ဦးပန်းက ကျနော့်ကို လာပြောပြတာတော့ မိုးခြုန်းသံလိုလို၊ မီးပန်းဖောက်သံလိုလို ကြားရပီး အဲဒီအပိုင်းအစကျလာတယ်တဲ့၊ ကျနော်က မြို့နယ်လုံခြုံရေးတွေကို အကြောင်းကြားလိုက်တယ်၊ စစ်ဆေးကြည့်တော့ သံကြွပ်နဲ့ခပ်ဆင်ဆင်ပဲ ဟု ပြောသည်။ ယနေ့ထုတ် မြန်မာ့အလင်းသတင်းစာတွင် ၄င်းပငရွာမှရရှိခဲ့သော သတ္ထုထည်မှာ အရှည် ၂၈ ပေ၊ လုံးပတ်ဗျက် ၈ လက်မရှိပြီး အလေးချိန် ၄ ပေါင်ခန့်ရှိသည်ဟု ဖေါ်ပြထားသည်။ အလားတူ ပငရွာ၏အရှေ့ဖက် ၅ မိုင်ကောင်းကင်မြေပုံခန့်ဝေးကွာသော ဝဲကလိရွာအနီးတွင်လည်း လုံးပတ် ၄၃ လက်မ၊ အချင်း ၄၇ လက်မရှိ မီးခိုးရောင်သတ္ထုအလုံးကြီးတစ်လုံးကို ကျုံကန်ချောင်းတွင် လုံခြုံရေးအာဏာပိုင်တို့ ဆယ်ယူခဲ့သည်ဟု သတင်းစာတွင် ဆက်လက်ဖေါ်ပြထားသည်။ သံဖြူဇရပ်အရှေ့တောင်ဖက် ကျုံခွန်၊ ဖားပြတို့မှာလည်း ဒီလိုအသံတွေကြားခဲ့ရတယ်လို့ သတင်းတွေထွက် တယ်၊ ပထမထင်တာတော့ လေယာဉ်တစ်စီးစီးများ ကောင်းကင်မှာပေါက်ကွဲတဲ့ ဖြစ်ရပ်လားလို့တောင် ထင်မိတယ်၊ သက်ဆိုင်တဲ့ကျေးရွာအာဏာပိုင်တွေက မနေ့ကတစ်နေ့လုံး စုံစမ်းနေရတာပဲ၊ အကြောင်းအရင်း ကို လုံးဝမသိရသေးဘူး ဟု သံဖြူဇရပ်မြို့နယ်ထွေအုပ်ရုံးစားရေး တစ်ဦးက ပြောသည်။.
13 တချိန်တည်းတွင် ပငကျေးရွာ၏တောင်ဖက် ၄ မိုင်ကောင်းကင်မြေပုံခန့်ဝေးကွာသည့် အံခဲရွာတွင်လည်း မိုးချုန်းသံ၊ မီးပန်းဖောက်သံကဲ့သို့ အသံများ ကြားခဲ့သော်လည်း မြေပြင်၌မည်သည့်အရာမှ ရှာမတွေ့ခဲ့သေးပေ။ ယင်းဖြစ်ရပ်နှင့်ပတ်သက်၍ ဖြစ်စဉ်အမှန်ကိုသက်ဆိုင်ရာမှ ထုတ်ဖေါ်ရှင်းလင်းမပြုနိုင်ေသးသည့် အချိန်တွင် သံဖြူဇရပ်သားများအနေဖြင့် အာကာသယာဉ်မှပစ္စည်းအစိတ်အ ပိုင်းများဟု ယူဆပြောဆိုနေကြကြောင်း မေးမြန်းချက်များအရ သိရသည်။ ပငရွာတွင်တွေ့ရသော သတ္ထုအပိုင်းအစ သံဖြူဇရပ် တာရာမင်းဝေ ကဗျာစုစည်းမှု တာရာမင်းဝေ ကဗျာစုစည်းမှု တာရာမင်းဝေ ကဗျာစုစည်းမှု ဇ ကျွန်တော့်ကို ဇိကုပ်ပြီး နတ်ပြည်မပို့ကြပါနှင့် ကိုယ့်ဘာသာ ကိုယ်သွားမည် ကိုယ်ကိုဇိလာကုပ်တာမျိုး ကျွန်တော်မကြိုက်ပါ မနာတတ်ဘူးဆိုလျှင်တောင် ယားတော့ယားတတ်သည် ထိုသို့ဖြင့်ဇာတ်ကြီးက မျောသွားသည် ဇာတ်မျောကို လိုက်ဆယ်ရင်း ပင်လယ်ကပါ မျောသွားသည် ဘာမှမကျန်ရစ်ခဲ့ တာရာမင်းဝေ အ အထွေအထူးပြောစရာ မရှိပါ အစကတည်းကအနေသော ၀တၳဳပါ အဂ်လိပ်လိုအဲန့်ဟုပြောလျှင် ရနိုင်ပါသည် သို့သော်ကျီးကန်းခလုတ်တိုက်သံ နှင့်တူနေ၍မပြောတော့ပါ ဘာပဲပြောပြောဝတ္ထုက ပြီးသွားပါပြီ ဝတ္ထုနှင့်အတူအရာအားလုံးကိုလည်း ပြီးလိုက်စေခြင်ပြီ ဖတ်သူကိုရော မဖတ်သူကိုရော အထူးကျေးဇူးတင်ပါသည် တာရာမင်းဝေ ဟ ဟတ်တတ်ကွဲခွင့်ပြုပါ အက်နေရတာကိုစိတ်ညစ်လွန်းလို့ ဟတ်တတ်သာကွဲခွင့်ပြုကြပါ ဘယ်လိုအခြေနေမှာမှ ဟောင်ဖွာဟောင်ဖွာမလုပ်ခဲ့ပါဘူး ဘယ်တုန်းကမှလည်းဟန်ကျပန်ကျ မရှိခဲ့ပါဘူး ဈေးသည်အေးကြွယ်နဲ့ သီချင်းအတူဆိုဘူးယုံလောက်ပါ ဟိုတုန်းကဟုန်းဟုန်းတောက်ခြင်ခဲ့သ မျှ ခုတော့လည်း ငြိမ်းချမ်းသင်းမြချင်ပြီ တာရာမင်းဝေ ဖ ၼဤ၀တၳဳကိုဖာသိဖာသာ ဖတ္ပါ ဖောခြင်းသောခြင်း ဖတ်ပါ ဖီလာကန့်လန့် ဖတ်ပါ် ဖက်လှဲတကင်း ဖတ်ပါ ဖြုတ်ခြည်းရုတ်ခြည်း ဖတ်ပါ ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် ဖတ်ပါ ဖတ်လပ် ဖတ်လပ် ဖတ်ပါ ဖျပ်ဖျပ်လူးပြီး ဖတ်ပါ ဖျဉ်းဖျဉ်းကွဲအောင် ဖတ်ပါ ဖြိုးဖြိုးဖြောက်ဖြောက် ဖတ်ပါ ဖွတ်ဖွတ်ညက်ညက်ကြေအောင် ဖတ်ပါ ဒါမှမဟုတ် မဖတ်ပါနှင့် တာရာမင်းဝေ ဧဒင်ဥယျာဉ်အသွား ္ဒတစ်နေ့တော့ င့ါမှာ ချစ်သူတစ်ယောက်ရှိလာမှာပဲ အဲလိုပြောတော့အားလုံးက ၀ိုင်းရယ်ကြတယ် ဒါမဖြစ်နိုင်တဲ့ ပုံပြင်ပဲ မဖြစ်နိုင်တဲ့ ပုံပြင်ဆိုတာ မရှိဘူး ဘာဖြစ်လို့လဲ ပုံပြင်ထဲမှာ အားလုံးဖြစ်နိုင်တယ်လေ လူရှိရင် အချစ်ရှိမှာပဲ အချစ်ရှိတော့ ဘာဖြစ်မလဲ အချစ်ရှိတော့ စိတ်ကူးယဉ်မှုတွေရှိမယ် စိတ်ကူးယဉ်မှု ရှိတော့ ဘာဖြစ်လဲ စိတ်ကူးယဉ်မှုရှိတော့ အားပျော့မှုတွေ ရှိတယ် အားပျော့မှုတွေ ရှိတော့ဘာဖြစ်လဲ အားပျော့မှုတွေ ရှိတော့ ထောက်ကွက် မှုတွေ ရှိတယ် ထောက်ကွက်မှုတွေရှိတော့ ဘာဖြစ်လဲ ထောက်ကွက်မှုတွေ ရှိတော့ တံတောင်ဆစ် ရှိတာပေါ့ဗျ ဟင်ဘာဆိုင်လို့တုန်း သိပ်ဆိုင်တာပေါ့ ရှင်းစမ်းပါဦး တာ ရာ မင်းဝေ စိတ် စိတ်မရှည်တဲ့နေ့ဆိုတာရှိကြမှာပါ ကျွန်တော်စိတ်မရှည်ခဲ့ဘူး စိတ်မရှည်လို့ စိတ်မရှည်ကြောင်းကို စိတ်မရှည်စွာ ကျွန်တော်ပြောရင် ခင်များကစိတ်ရှည်ပါ ဟိုလူအားနာတယ် အားနာတယ် အားနာတယ် ရိုင်းတာကကျွှန်တော်ပါ တာရာမင်းဝေ ငါနှင့်သူမ ၁ ကျွန်တော်မှာ ကျောက်သင်ပုန်းလေးတစ်ချပ်ရှိပါသ ည် ၂ ထိုကျောက်သင်ပုန်းလေး၏ တစ်ဖက်မျက်နှာတွင် မျှော်လင့်ချက် မီတာခ လက်ဖက်ရည်ကျစိမ့် ကဗျာစာအုပ် အလုပ်လျှောက်လွှာ ဟုယောက်ျားလက်ရေြးဖင့် ရေးထားပါသည် ၃ ကျောက်သင်ပုန်းကလေး၏ အခြားတစ်ဖက်မျက်နှာတွင် ကိန်းဂဏန်းများ ပေါင်းနုတ်မြှောက်စားများ မာမီနှလုံးရောဂါ ဆယ်လူလာနံပါတ် ဟု မိန်းကလေးလက်ရေးဖြင့် ရေးသားထာပါသည် ၎ ကျွန်တော်သည် ထိုကျောက်သင်ပုန်းလေးကိုလေထဲတွ င်တွဲလောင်းချထားပါသည် တစ်ခါတစ်ခါတွင် ယိမ်းထိုးလှုပ်ရှား၍ တစ်ခါတစ်ခါတွင်ပတ်ခြာလည်နေ ပါသည်။ ထို့သိုပင်သူအသက်ရှင်နေပါသည် ၅ ထိုကျောက်သင်ပုန်းလေး၏ အမည်မှာ ငါနှင့်သူမ ဟူ၍ဖြစ်ပါသည် ။.
14 ၆ မိတ်ဆွေ ကျွန်တော်လို ခင်များ အဲ့ဒီကျောက်သင်ပုန်းလေးမျိုးရှိဘူးလား တာရာမင်းဝေ တေလေမှတ်တိုင် ကြယ်တွေ ကြယ်တွေ သမ်းဝေမှု ချောင်းချောင်းထ ဟောင်းလောင်းပွင့်နေတဲ့ည။ ဝိညာဉ်နှင်းမှုန်တစ်စက် အိပ်မက် မြင်းခွာ အမှတ်၁၃ တစ်ယောက်တည်း အတုံးအရုံးလဲသူ ငါ့ ကံကြမ္မာနဲ့လူ ဂမ္ဘီရ သစ်ပင်မှာမှ စွယ်တော်ပွင့်အို ရှာချင်တဲ့လက် ကားစင်တင်ပြီး မီးရှို့သတ်မယ်။ လပြည့်ဝန်းရေ ပန်းကန္တာရမှာ အမုန်းတွေ လဲ့ပြာကွဲအက် ငါဟာ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ပြန်တူးနေတဲ့ ပေါက်ချွန်းတစ်လက်ကွဲ့ သိရဲ့လား။ ခြင်္သေ့နဲ့ ဘယ်လိုတိုက်တိုက် ဘီလူးနဲ့ ဘယ်လိုကိုက်ကိုက် ချစ်မိသူလောက်တော့ ဘယ်သူမှ လူမိုက် မမည်။ ကဝေမီးတောက် ဆောင်းဦးပေါက် အရက်တစ်အိုး မြူခိုးဝေေ၀ကျောက်ခဲများ ငါ့ကိုထားခဲ့ပါ။ တေလေမှတ်တိုင် မျှော်စင်တွေထက် ပိုခိုင်လာရဲ့ ခြေထောက်ကတစ်ခြား လမ်းတစ်ခြား ငါဘယ်တော့မှ မသွားဘူး မိန်းကလေးရေ။ တာရာမင်းဝေမိုးခေါင်လို့ တီးတဲ့ဗုံသံ နှင်းလူ နှင်းလူဟာ ဂူထဲမှာ ဘီလူးဒူးတုပ်ထိုင်လျက် အမှောင်ကြုတ်ကြုတ်ကို ကိုက်မြို ၀ါးစားရင်း နေ နဲ့လည်း စိတ်ချင်း ဆက်သွယ်ကြည့်တယ်။ ရွှံ့မီးအိမ်နဲ့ ဝေ့ပတ်ပြီး မြောက်အရပ်ကို ရှာဖွေကြည့်တော့ ဓူဝံကြယ် ကြွေသွားတာ ကြာပြီတဲ့။ သူရှုံးသွားတယ် သူ့ပါးစပ်ကို သူဖြဲပြီး မြောက်ပြန်လေက ဆောင်းတွေကို ရိုက်ခွဲကြိတ်ထည့် လွမ်းရင် လိုက်ခဲ့လို့ မှာတယ်။ အဲဒီလိုနဲ့ နွေဦးပေါက် များစွာကို လွန်လေပြီးမှ ပြန်လည် နိုးထလာတဲ့ ကျောက်နှင်းလူ တောက်တစ်ချက်ခေါက်ပြီး သူ့ကိုယ်သူ ထူတယ်။ ပြီးတော့ သွေးတွေကို တဂျုံးဂျုံး ပြန်မောင်း ကောင်းကင်ကို ပိတောက်တွေနဲ့ တဗောင်းဗောင်းပစ်ပေါက် မီးပွင့်မတတ်၊ ခါးထောက်ရပ်လိုက်တယ်။ ငါသို့မဟုတ် နှင်းလူကလေးရဲ့ မှတ်တမ်းမှာ အဲဒီဆောင်းကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ရေးထားမိ သတိရတိုင်း ပြန်ပြန် ဖတ်ကြည့်လို့ပေါ့။ တာရာမင်းဝေမိုးခေါင်လို့ တီးတဲ့ဗုံသံ လယ်သူမ ကျွန်တော့် တောင်ကုန်း ကလေးပါ အလင်းတွေနဲ့ ခပ်မို့မို့ တည်ဆောက်ထားတယ်။ နေ့ရက်တွေကြာ နွေအပြာတွေ ပွင့်ပွင့်သွား။ ဖြတ်သန်းပြီးသား တိမ်တွေ တစ်အုပ်ပြီး တစ်အုပ် ပြန်ကွေ့လာကြ။ ကျွန်တော် ပွေ့ပိုက်ခဲ့ရတယ်။ နောက်ဆုံးတော့လည်း ဘာမှ မဟုတ်ခဲ့ပါဘူး။ ကိုယ့်ရင်ဘတ်ကိုယ် အကြမ်းကြုတ်ဆုံး ဆွဲဖွင့်ပြီး နေပူကြဲကြဲတွေ သွန်ချ ပစ်ရတာက လွဲရင်ပေါ့။ သံယောဇဉ်ကိုမှ ခုတ်ထွင်ရှင်းလင်းတတ်တဲ့ လယ်သူမရယ် အခုတောင် လွမ်းတယ်။ တာရာမင်းဝေမိုးခေါင်လို့တီးတဲ့ ဗုံသံ ခေါင်းလောင်းသံစာတမ်း ၁‎ ကြယ်တာရာတွေစူးစူးဝါးဝါးငုံြ့ကည့်နေတဲ့ ကဝေည မေမေ့ ကိုကျွန်တော်သတိရလိုက်တာ ‎ ညဉ့်ငှက်တွေက ကမ္ဘာအပေါ်ယံမှာလူးလာပျံသန်း လရောင်ကိုတောင်ပံနဲ့တဖျန်းဖျန်းရို က်ကြတယ် ။ လောကအတုမှာ လူသားအတုတစ်ယောက် ကိုယ့်ပေါက်ချွန်းကိုယ်ထမ်းပြီးလမ်းလျှော က်နေတယ် မေမေ ‎ ကျွန်တော့်အတွက်တော့မေမေ့ရင်ခွင်ဟာ သောကကင်းဝေးတဲ့ ငြိမ်းချမ်းရေး နယ်ပါ အခု ဘယ်မှာလဲ ဘယ်မှာလဲ ။ မြူမှုန်မိုးနှင်းတွေကရွှေရောင် တ၀င်းဝင်းတောက် မေမေ့အုတ်ဂူကိုစောင့်ရှောက်ကြလိမ့်မ ယ် ကောင်းရာဘုံသို့သွား အားလုံးကိုမေ့ထားခဲ့ပါတော့ မေမေ ။ ‎၂‎ ကျွန်တော်မှတ်မိသမျှ ‎ မေမေ့မျက်လုံးဟာဆောင်းရာသီဆန်လွန်း တယ် မြူတွေဖုံး၊ နှင်းစက်တွေဖုံး နေရောင်တွေလည်းခါးကုန်းအောင်ရုန်းခဲ့ ရပေါ့ သစ်ကိုင်းခြောက်ကြီးကမီးတောက်ကေ လးကိုမွေးဖွား ပြာအနန္တတိုင်အောင်ထွေးပိုက်ပျိုးထော င်သွားသလို မေမေဟာ ‎ သူ့ကိုယ်သူဖြန့်ခင်းပြီးကျွန်ေတာ့်ကိုလျှော က်နင်းခိုင်းခဲ့တယ် ။ မုသားတစ်လွှာမာယာတစ်ထပ်၊ ဝတ်ရည်တစ်စက်နဲ့ အို ခတ္တာရေ ‎ ပုခက်လွှဲသောလက်တွေနဲ့ကျွန်တော့်ကိုစို က်ပျိုးခဲ့ရုံသာမက သူမကိုယ်တိုင်က‎ ကျွန်တော့်အတွက်ဆိုရင်ပုခက်ဖြစ် ပြခဲ့တယ် ။ ‎အမေအဖြစ် စုန်ရေသစ်စီးကြောင်း၊ တောင်ကျချောင်းကလေး အေးလို့မွှေးလို့ တည်ခဲ့ပြန်တယ်။ ‎၃‎ ခြေထောက်တွေကလှေကားထစ်အတိုင်းတက် သွားပြီး‎ လူက လှေကားခြေရင်းမှာကျန်ခဲ့ရတယ် ဘယ်သူမဆို ကိုယ့်အရိပ်ထဲမှာကိုယ်ပြန်ခိုချင် လို့မရဘူး ကျွန်တော့်ကို မေမေပြန်ပေးကြပါ။.
15 ‎ ပြက္ခဒိန်ထဲမှာကြယ်ပွင့်ပြရေးစ ရာ မလိုတဲ့ သာမန်အညတရမွန်းလွဲအိုတစ်ခု က ‎မေမေ့ကိုလုသွားတယ် ။ နေပူအရပ်ရဲ့ကောင်းကင်နက္ခတ် ဖြူမျ ားဟာ လင်းအားပြင်းထန်၊ လူငယ်တစ်ယောက်ရဲ့နှလုံးသားအတွင်း ကို တရှူးထိုးဆင်းချတယ် ။‎ လက်ဖမိုးနဲ့ဖျက်ဖျက် လက်ဖ၀ါးနဲ့ဖျက်ဖျက် ပါးပေါ်စီးတဲ့မျက်ရည်စက်လေးကတော့ပျ က်သွားမှာပါ ဒါပေမယ့်မေမေရယ် ။ ‎၄‎ မေမေ့မှာ နာကျင်ခဲ့ရတဲ့ ဂန္တဝင်သက္ကရာဇ်များ ဆက်ထုံးရှည်လျားလျားနဲ့ရှိခဲ့တယ် ။ ငယ်ငယ်တည်းက ‎ဝလုံးဘယ်မှာစဖတ်ရမှန်းမသိတဲ့ ကျွန်တော်ဟာ မေမေ့အကြောင်းကိုလည်းခုထိစာလုံးမပေါ င်းနိုင်ခဲ့ဘူး ။ မေမေ့မှာ ဘာသာဗေဒမတူ၊ ဖတ်တဲ့စာချင်းမတူ၊ ခူးတဲ့ပန်းချင်းမတူ မိတ်ဆွေနဲ့မတူတဲ့မိတ်ဆွေတွေရှိတယ် ။ မေမေဟာ အက္ခရာနဲ့ဖော်ပြလို့မစွမ်းတဲ့၊ ယဉ်ကျေးမှုအခန်းခန်းကို လွှမ်းရုံဖန်ဆင်းထားသူဖြစ်တယ် ။ ကျွန်တော့်မေမေဟာ သူများမေမေတွေထက် နို့ရည်ပိုမထွက်ပါဘူး ‎ ဒါပေမယ့်မျက်ရည်တော့ပိုထွက်ရင် ထွက်မယ် ‎ ကျွန်တော်ကလည်းဆိုးခဲ့တယ်လေ ။‎ ‎၅‎ ဖုန်မှုန့်ပျံ့စင် ‎ ကျွန်တော့်ရဲ့စိတ်ကူးတယဉ်ယဉ်တွင်း ဟောင်း အခု လင်းနို့တွေအောင်းနေပြီမေမေ ။ လွန်ခဲ့တဲ့အနှစ် ၂၀ကျော် ကျွန်တော်မြင်းရုပ်စီးပြီး၊ သစ်သားခွာကြီးနဲ့ခရီးတွေနှင် မေမေ့လက်ခုပ်သံတလွင်လွင်ပေါ့ ။ စိတ်မလိုရင်ကောင်းဘွိုင်ဦးထုပ် ကိုဆွဲဖြဲ ဂျစ်ကားတွေတက်နင်း၊ ရထား တစ်စင်းလုံးဆောင့်ကန် ကျွန်တော့်ထမင်းပန်းကန်အထူအပါး မေမေခွံ့ကျွေးမှစားခဲ့တယ် ။ မေမေက ဥုံဖွလို့မန်းမှုတ်ရင် ဒုက္ခအပေါင်းဟာတိတ်ဆိတ်ငြိမ်သ က် ကျွန်တော့်ရှေ့မှောက်မှာကြောက်ရွံ့စွာလက်ပို က်ရပ်ကြတယ် ။ ‎လူကလေးရဲ့အိပ်ချိန်တန်၊ဗျိုင် းရှေ့ကပျံ တဲ့ မိုးအုံ့နေတဲ့မျက်လုံးနဲ့ မေမေ့ပုခုံးမှာမှီတွယ်ငိုက်မျဉ်း ကျွန်တော်ကလည်းအိပ်ပုပ်ကြီးတယ် ‎ ကျွန်တော်အိပ်တိုင်းမေမေ့ဗျိုင်းကလည်း ရှေ့မှာပျံတယ် ။ ကျွန်တော့်အိပ်မက် မေမေ့လည်တိုင်ကိုဖက်လို့ပေါ့ ။ ‎၆‎ ဟင်းလင်းပွင့်နေတဲ့ကျွန်တော့်ရင်ဘ တ်ကိုဖုံးဖို့ အင်္ကျီမှာကြယ်သီးတစ်လုံးလိုနေပြီ မေမေ ။ ငယ်ငယ်ကတည်းက ‎ မေမေကခံတပ်လုပ်၊ ကျွန်တော်ကသူရဲကောင်းလုပ် ရန်သူတွေနဲ့ဝေဝေဆာဆာဓါးချင်းခုတ် ဖူးတယ် ။ ကျွန်တော့်ဘဝတောက်လျှောက် မေမေဟာခံတပ်ဆန်သူတစ်ယောက်ပါ ပဲ ‎ ကျွန်တော့်ဘက်မှာရပ်တည်၊ ကာကွယ်၊ တိုက်ခိုက် သူမကိုတော့ မြားအစင်းစင်းစိုက်ခဲ့တယ် ။ ကျွန်တော့်ကိုအလိုလိုက် ကျွန်တော့်ကိုမရိုက် ကျွန်တော့်ကိုရိုက်လည်းကျွန်တော်မငို မေမေပဲငို ။ မေမေပြောတဲ့ကျေးလက်နီတိ ‎မတတ်ဘဲမန်းရင်တစ္ဆေမုန်းလိ မ့်မယ်‎ ဆေးမျက်လုံးနဲ့ကြည့် တဲ့။ ‎၇‎ လေကိုလေနဲ့မှုတ်တာကမှလွဲဦးမယ် ‎ ကျွန်တော့်ကိုမေမေက ‎ ပညာလှလှတတ်စေချင်တာ အသေအချာပေါ့ ။ ကောင်းကင်ပေါ်ကလ နဲ့ဗျည်းစာလုံးထဲကလ‎ ဘာကြောင့်မတူတာလဲ ‎ ကျွန်တော်နဲ့အဖော်များ ကျောင်းတော်မှာသဘောကွဲပြားကြ ။ ကျွန်တော်ကလူပျင်း ‎ သစ်ပင်ခြေရင်းမှာရပ်လိုက်၊ သစ်ပင်ဖျားကိုတက်လိုက် စာမေးပွဲတွေမှာ ‎ အဆင့်တွေက ၁ မှ ၁၀၀ မရေရာ ။ တစ္စတစ္စ ‎ လူငယ်သီချင်း၊ နှင်းဆီဓားသွား၊ ရင်ကြားစိုက်နစ် ကျွန်တော်ဟာ တေလေကုန်းမှာ ကဗျာဆရာဖြစ်လာတယ် ။ လူငယ်တစ်ယောက်ရဲ့ရင်ခေါင်းမှာ ‎ အိပ်မက်တွေအမြှောင်းမြှောင်းထ ‎ ဂမ္ဘီရလမင်းကလည်းဝိုက်အုပ် ဖြာဆင်းကျနေတော့တယ် ။ ‎၈‎ တစ်ရက်မှာ မြူပြာမှိုင်းမှုန်၊ အိပ်မက်ကိုစောင်လိုခြုံဆဲ ‎ ကြယ်တွေအကုန်ကြွေတဲ့ည ကျွန်တော့်အပေါ်ကြိုးပြတ်ကျတယ် ။ ကျွန်တော် ‎ မပျော်လေလွင့်၊ ရင်အနင့်ဆုံးဆောင်း နှင်းတွေပြောင်းပြန်စီးမျောလာ ။ မေမေဟာ ‎ ကျွန်တော်ပြန်လာမယ့်သန်းခေါင်ယံကို ခြံရံစောင့်ကြပ် အလင်းရဲ့နတ်သမီးလို မီးအိမ်ကိုင်ပြီးစောင့်နေတယ် ။ နာကြည်းပင့်သက်၊ အရက်သောက်လာတဲ့သား အမေ့အားစကားမဆို အမေကား သားကိုယ်စား မျက်ရည်မဲ့စွာငို ။.
16 သား ‎ ဘဝဆိုတာရေစီးထဲကဗေဒါ မရေရာဘူးကွဲ့ ဒါပေမယ့် ‎ မျှော်လင့်ချက်ရဲ့ အရုပ်များ၊ အရောင်များ၊ အရိပ်များ လွှင့်မပစ်နဲ့သိမ်းထား ‎ ဝိညာဉ်ရုန်းကန် တစ်နေ့မှာသူတို့ပြန်ရှင်သန်လိမ့် မယ် ။ မေမေ့စကားက ကျွန်တော့်ရဲ့မိုးခါးရေများကို တစ်စက်ချင်း တစ်စက်ချင်း တစ်စက်ချင်း ချိုစေခဲ့ ။ ‎၉‎ ဝါဆိုပန်းခူး၊ စံပယ်ဦးတို့မွှေးသက်ဝေဝေ မုတ်သုန်လေရဲ့မှတ်တမ်း မီးကိုလည်းကျွန်တော်နမ်းခဲ့ ရေကိုလည်းကျွန်တော်နမ်းခဲ့ ။ မေမေဟာ ‎ ခြံထောင့်မှာဒေလီယာတွေပျိုးရင်း မိုးစိုနေတဲ့ဆံနွယ်ခက်ကိုလက်နဲ့သ ပ်တင် သူမလည်းရင့်ကျက်ကြည်လင်နေတ ယ် ။ မေမေချုပ်တဲ့ ဇာမဏီရုပ်နဲ့အကျီ င်္ချည်မျှင်ကြမ်းကြမ်း ကျွန်တော် လမ်းမှာဝတ်ရန် ။ နွားကသူငုံ့စားတဲ့မြက်တွေကို ဝံပုလွေတစ်ကောင်ရဲ့အော်သံကြားတယ်လို့ ပြောဆိုနေဆဲ သွားကြစို့လေ ‎ မုဆိုးခြေထောက်များနဲ့ကျွန်တော် သွားရာကျွန်တော်လိုက် လေဆန်တွေပစ်စလက်ခတ်တိုက်တဲ့ ခင်တန်း ပဒိုင်းပန်းတွေလည်းဗောင်းလန်အောင် ခါရမ်းပွင့်ဝေ ။ ‎၁၀‎ သား ‎ ‎၁။ တိမ်တွေပျံတာမိုးပေါ်မှာဘာနဲ့မှမငြိဘူး ၂။ တစ်တောလုံးကိုလည်းကြည့်တစ်ပင်ချ င်းလည်းကြည့် တဲ့ မေမေ့ဆုတောင်းဘုရားကျောင်းမှဝတ် ပြုသံ လောကဓံအသစ်သစ်တွေနဲ့မြင့်ရိုင်း မိုးကုတ်စက်ဝိုင်းတစ်ခြမ်းကိုထိုးဖော က် ကျွန်တော်ဆက်လျှောက်နေတယ် ဖိနပ်လည်းအခါခါပေါက်ခဲ့‎ ညပေါင်း ၁၄၀၀ ဝင်္ကပါတောင်ကြားမှာ ကံနတ်ဘုရားနဲ့စီးချင်းထိုး ကျွန်တော်ကြိုးစား၊ အမှားများလည်းချင်းချင်းနီ ။ ဧရာဝတီမေမေ၊ ပိတောက်ပင်ဟာမေမေ ဖယောင်းတိုင်ဖြူဖြူဟာမေမေ၊ နံနက်ခင်းကြေးရုပ်ဟာမေမေ ။ ခု မေမေဆုံးပြီဆိုတဲ့သတင်းမှာ ကျွန်တော်ဟာအရာရာဝင်းရှင်းပေါက်ကြဲ နီလဲ့‎ လူတဆုံး ဝိညာဉ်တဆုံး၊ အကြွင်းမဲ့ဗုန်းဗုန်းလဲကျ ‎မေမေ ‎ ‎၁၁‎ မေမေဟာ နာရီသံနဲ့အိပ်၊ နာရီသံနဲ့နိုး ‎ ဘယ်တော့မှထမင်းအိုးဝေမကျတတ်တဲ့ မိန်းမမျိုးဖြစ်တယ် ။ မီးလောင်နေတဲ့ငရဲပင်ပျိုမှာ၊ ပွင့်အိုလေးပမာ၊ ဝါဝါနွဲ့နွဲ့ သတ္တိသစ်တွေနဲ့ဝေရဲခဲ့တယ် ။ သားငယ်ရဲ့မျက်နှာကို အလင်္ကာလိုလည်းဖတ်၊ ပုစ္ဆာလိုလည်းဖတ် ဆိုလိုရင်းကိုချက်ချင်းရှာဖွေေတွ့တတ် တယ် ။ လင်မရှိတော့ပေမယ့် သားငယ်အတွက်ရင်ခွင်တစ်ခုရှိ တဲ့မိန်းမ လူကန္တာရတို့ရဲ့ကျောက်တိုင်၊ ြေမခိုးမြေငွေ့ကိုပိုင်တယ် ။ ‎အလင်းပြာမှတ်ကျောက်အတွက် မင်တစ်ပေါက်ဖြစ်တယ် ‎ ‎၁၂‎ အမေမရှိတဲ့သားမှာသာ စေတန်ရဲ့လွှသွားကိုခါးသီးကွဲရှ အရိုးမြုပ်အောင်ကိုက်မြိုခဲ့ရြပီ ။ မျက်နှာကိုလက်ဝါးနဲ့အုပ်ရုံကလွဲ လို့ ဘာမှလည်းလုပ်မပေးနိုင်တဲ့နေရာ အဝေးမှာ ‎ ကျွန်တော်က ဟိုး အဝေးကြီးမှာ ။ ကျန်တာတွေကတော့ဘာမှမပြောင်းလဲပါ ဘူး မီးခိုးငွေ့တွေကလည်း ရိုးရာအခြေအနေအတိုင်း၊ လှိုင်းထေကာ့လန် ဒရွတ်တိုက်ပျံတက်ဆဲ ။ အမေ့ရဲ့ခြေလို၊ လက်လိုနေခဲ့တဲ့ကောင် အမေမရှိချိန်မို့လမ်းပေါ်မှာပြန့်လို့ ကျဲလို့ ။ အမှားလက္ခဏာ၊ အမှန်လက္ခဏာ၊ ဘာနဲ့မှလာမတိုင်းတာနဲ့ ‎အမေဆိုတာထာဝရအကန့်အသတ်မဲ့ တယ် ချစ်သောမေမေ ကောင်းရာဘုံသို့ရောက်ပါစေ ။ ‎ကောင်းရာဘုံတို့၏တံခါးသည်မိခင်များ အတွက်ပွင့်စေသတည်း ‎ ‎၁၃‎ နောင် နှစ်ပေါင်းများစွာကြာရင် မေမေ့အုတ်ဂူကို၊ ဝတ်ရုံဖြူနဲ့လူတစ်ယောက်လာမယ် အနက်ရောင်ကတ်ပြားမပါ၊ လွမ်းသူ့ပန်းခွေမပါ လေထန်လမ်းမှာဆံမျှင်တွေလွင့်ဝဲ ‎ အဲဒီလူဟာ သားပဲပေါ့မေမေ ‎ ဘယ်သံသရာမှာပြန်ရှာရင် မေမေ့ကိုတွေ့နိုင်မလဲ ‎ ကျွန်တော့်ရှေ့မှောက် လရောင်တွေကွေ့ကောက်လွန်းလှချည့် ။ အမေ့ကိုယ်စား ‎ အမေ့ကိုယ်ပွား ‎ ကြယ်စင်များကိုလက်ဖဝါးနဲ့ပန်၊ မြင်းခွာသံမှာအပ်နှံလိမ့်ဆင်း အ၀ါရောင်မီးရှူးမီးပန်းလို ‎လင်းပြီးမှပျောက်မယ် ။ ကျွန်တော် ‎ မေမေ ‎ မာယာတောင်ခြေမှ ဒရမ်တီးသူများ၊ မျက်လှည့်တီးလုံးများ သီချင်းအကွဲအစ တစ်ပုဒ်ပြီးဆုံးသွားပါပြီ ။ မေမေ ‎ ကောင်းရာသုဂတိလားပါစေ ‎ ခေါင်းလောင်းထိုးသံတိုးတိတ်လွင့်ဝေ ‎ ခေါင်းလောင်းထိုးသံတိုးတိတ်လွင့်ဝေ ‎ ခေါင်းလောင်းထိုးသံတိုးတိတ်လွင့်ဝေ ‎ ‎ တာရာမင်းဝေ ဗျတ်စောင်း ဘာသာဗေဒ လခြမ်းအ၀ါကို မြင်လို့ ကောင်းကင်ကို မမြင်လိုက်ဘူး။.
17 တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ရွာရိုးကိုးပေါက် ဝေးခဲ့မိတယ်။ ကောင်မလေးရေ ငါ့ရဲ့ အမေတစ်ဝက်၊ ဆောင်းရာသီတစ်ဝက် ကောင်မလေးရေ ငါ့ကို ကယ်ပါ။ ငါ့ကို ကယ်တင်တယ်လို့ သဘောမထားဘဲ ငါ့ကိုပဲ ကယ်ပါ မင်းရဲ့ အဖြူ တစ်ဝက်ရဲ့ အဖြူတစ်ဝက်လောက် ငါ့ကို ဆွတ်ပေးပါ။ ရင်ဘတ်က ကြယ်ငွေ့တွေ ဖြာကျလာတဲ့အထိ ငါ ပွင့်ပစ်လိုက်ချင်လို့ပါ။ တာရာမင်းဝေ မိုးခေါင်လို့တီးတဲ့ဗုံသံ ဆောင်းခေတ်က ပေးခဲ့တဲ့ မောင်းကွဲသံ ခပ်လေးလေး တစ်ချက်ပါပဲ။ တစ်ယောက်တည်းနေရတဲ့ ငါ့ကို ဘယ်သူနဲ့မှ မနေရအောင် ယိုင်ယိုင်ရွဲ့ရွဲ့ လှီးခွဲသွား။ နံပါတ်စဉ် မတပ်ရသေးတဲ့ သဲကန္တာရ တစ်ရွက်ပေါ်မှာ ပြိုလဲကျတယ်။ အဲဒီညနေပေါ့ ကောင်းကင်ကို ဆွဲချွတ်ပြီး မြေကြီးကိုပဲ ငါပြန်ဝတ်ခဲ့ရ။ ပြီးဆုံးသွားတာ သေချာပါတယ် နှင်းခိုးတွေ ပြီးတော့ ဒိုင်ယာရီချို ခါးတစ်ခွက် ပြီးဆုံးသွားတာက သေချာပါတယ်။ မိုးတွေကို တိုးတိုးကလေး ရွာရဦးမှာပေါ့လေ ပန်းရနံ့တွေကလည်း ခပ်မြင့်မြင့်ကနေ ပျံသန်း ငါနဲ့ ငါ့ဖိနပ်ကလေး သီချင်းမဆိုတော့ဘဲ ဟိုးအဝေးကို ငေးခဲ့ရတယ်။ တာရာမင်းဝေ ဘာလဲကွယ် ဘာအကြောင်းမှ မရှိဘဲ မင်းကို ချစ်မိသွားတယ် ဘာအကြောင်းမှ မရှိဘဲ မင်းကို လွမ်းတယ် ဘာအကြောင်းမှ မရှိဘဲ မင်းဒီကဗျာကို ရေးမိတယ် တစ်ကယ်တော့လည်း ဘာကြောင်းမှမရှိပါဘူး သူငယ်ချင်း တာရာမင်းဝေ တေလေမှတ်တိုင် တေလေမှတ်တိုင် ကြယ်တွေ ကြယ်တွေ သမ်းဝေမှု ချောင်းချောင်းထ ဟောင်းလောင်းပွင့်နေတဲ့ည။ ဝိညာဉ်နှင်းမှုန်တစ်စက် အိပ်မက် မြင်းခွာ အမှတ်၁၃ တစ်ယောက်တည်း အတုံးအရုံးလဲသူ ငါ့ ကံကြမ္မာနဲ့လူ ဂမ္ဘီရ သစ်ပင်မှာမှ စွယ်တော်ပွင့်အို ရှာချင်တဲ့လက် ကားစင်တင်ပြီး မီးရှို့သတ်မယ်။ လပြည့်ဝန်းရေ ပန်းကန္တာရမှာ အမုန်းတွေ လဲ့ပြာကွဲအက် ငါဟာ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ပြန်တူးနေတဲ့ ပေါက်ချွန်းတစ်လက်ကွဲ့ သိရဲ့လား။ ခြင်္သေ့နဲ့ ဘယ်လိုတိုက်တိုက် ဘီလူးနဲ့ ဘယ်လိုကိုက်ကိုက် ချစ်မိသူလောက်တော့ ဘယ်သူမှ လူမိုက် မမည်။ ကဝေမီးတောက် ဆောင်းဦးပေါက် အရက်တစ်အိုး မြူခိုးဝေေ၀ကျောက်ခဲများ ငါ့ကိုထားခဲ့ပါ။ တေလေမှတ်တိုင် မျှော်စင်တွေထက် ပိုခိုင်လာရဲ့ ခြေထောက်ကတစ်ခြား လမ်းတစ်ခြား ငါဘယ်တော့မှ မသွားဘူး မိန်းကလေးရေ။ တာရာမင်းဝေ အတိတ် ဝတ်မှုန်ဆိုတာ ပန်းရုံအိအိထဲက အက်တမ်တစ်ပွင့်ပါ။ ကြာတော့ကြာခဲ့ပါပြီ။ သူအနုမြူဗုံးလို ကွဲလွင့်တဲ့နေ့က ကျွန်တော် မိုးစက်တွေထဲ သက်ငြိမ်တိတ်ဆိတ်ခဲ့ဖူးပါရဲ့။ တာရာမင်းဝေ ကျွန်တော်နဲ့တိမ်ညိုနိမိတ် ကျွန်တော်နဲ့တိမ်ညိုနိမိတ် ဒီလမ်းမှာဘယ်သူ့ကိုမှ ခေါ်မသွားဘူးဆိုရင်တောင် ကျွန်တော်နဲ့ဖိနပ်ကလေးကိုတော့ ခေါ်သွားရမှာပဲ။ ကျောက်စရစ်ခဲလေးက ပြောတယ်ဖေဖေ မြေပြင်က ဘာမှမပြောင်းလဲပါဘူး ခြေထောက်တွေကသာ ပြောင်းလဲနေကြတာတဲ့။ ။ တာရာမင်းဝေ နတ်ပူးနေတဲ့ကောင် လွင့်လိုက်ရတာ မုတ်သုန်ဘယ်နှစ်မြို့တိုင်ခြဲ့ပီလဲ ၊ တယ်လီဖုန်းခေါ်သံတွေကြားတာတောင် ပြန်မထူးဖြစ်ခဲ့တဲ့ကောင်ပါ။ မေမေရေ မိုးတိမ်ကြီးထဲမှာ ခြေပစ်လက်ပစ် သား ၀င်အိပ်လိုက်ချင်ရဲ့။ ကောင်းကင်ကို ပြန်တည့်ရတာ မောတယ်။ တာရာမင်းဝေ `ဒိုင်ယာရီရဲ့ နောက်ဆုံးစာမျက်နှာ´ နှင်းစက်လက်တွဲခိုနေတဲ့ စံပယ်အိုလေးရေ ဒီ လကွယ်ညမှာပဲ ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ လက်ချောင်းတွေကို ဖြည်ချလိုက်ပါတော့။ တချို့လူတွေက ဘ၀မှာ ကြယ်တွေကြွေကျခဲ့သတဲ့ ငြိမ်သက်စွာ ခရီးနှင်ကြဦးပေါ့ကွယ် ကိုယ့်မှာက နေတွေ လတွေတောင် ကြွေကျခဲ့ဖူးပါတယ်။ ``သွားတော့မယ်နော် ကံကြုံရင် ပြန်ဆုံကြဦးမှာပေါ့´´လို့ ကံမကောင်းသူတို့ရဲ့ မှိုင်းညို့သောလမ်းခွဲ ကျော်စရစ်ခဲတွေ အပြိုင်းအရိုင်းလွင့်ကြဲနေတယ်။ ဘာဖြစ်ဖြစ် ကိုယ့်အပြစ်ပါပဲ လေရိုင်းတွေ ၀ိုင်းဝန်းကိုက်ခဲကြတဲ့ မီးလျှံစတစ်ခုလို ပြာညိုယိမ်းထိုး ပြက္ခဒိန်မှာတော့ နက်ဖန်ခါဟာ နာမည်ဆိုးမရှိပါဘူး။ ဒါပေမယ့် လွမ်းဆွတ်နေသူတစ်ယောက်ရဲ့ ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ အိပ်မက်များ နှင်းဆီချွေရထားမှာ စူးစူးဝါးဝါး ဥသြဆွဲပစ်လိုက်တယ်။.
18 ဒီည နောက်ည ဘယ်လိုမှ နိဂုံးချုပ်မရပါဘူး ဘီလူးဖမ်းသလို ကြမ်းတဲ့လင်္ကာ ငှက်ဆိုးတွေအိပ်မှ တိတ်တဆိတ် ကိုယ်ရေးလိုက်ပါတယ်။ ``ပျော်ခွင့်မပိုင်သော ဒိုင်ယာရီ၏ နောက်ဆုံးစာမျက်နှာထက်၌´´ နတ်သူရူးတွေ ကြဲပက်တဲ့ ကောင်းကင်ဘုံက အက်ဆစ်တစ်စက်လို ရှအက်ကြေကွဲ ရှ အက် ကြေ ကွဲ မင်နီတွေနဲ့ `ရဲ´လို့ပေါ့ကွယ်။ ။ တာရာမင်းဝေ ဓာတ်ပုံလေး မိုးလုံလေလုံ နှလုံးအိမ်ထဲက ဓာတ်ပုံလေး ထုတ် ထုတ်ကြည့်ဖြစ်တယ် သတိရတိုင်း သတိရတိုင်း ရွှဲနစ် ပါးပြင်ပေါ် မျက်ရည်တွေ ငါက ဓာတ်ပုံလေးကို တွေရီငေး ဓာတ်ပုံလေးက ငါ့ကို တွေရီငေး လွမ်းတယ် ။ ရှင်ကွဲ ငါတို့ရှေ့မှာ ရထားဟာ ခါတိုင်းထက် ပိုမိုရှည်လျား ဥသြဆွဲသံများကလည်း ဖွာရာရ ထစ်ချုန်း ပြတ်တောက်ကျနေခဲ့ နှုတ်မဆက် မိရင်လည်း အကောင်းသား နှုတ်ဆက်လိုက်ကြတော့ ဘူတာဟာ အ၀ါရောင်ဖျော့ဖျော့နဲ့ ဂူသင်္ချိုင်း ဆန်လာ ကံကြမ္မာက မျဉ်းတစ်ကြောင်းတည်းပေါ်မှာ ခွာလေးဘက် မရပ်နိုင်ခဲ့ဘူး ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောနဲ့ ဘယ်သူ့စကားကိုမှ နားမထောင်ဘူး မြေလို ပင်လယ်လို အက္ခရာ တစ်လုံးနဲ့ ငါတို့ ဆက် ချစ် နေကြဦးမယ် မမေ့ဘူးကွယ် ဘယ်တော့မှ မမေ့ပါဘူး ရက်စက်သွယ်ပြောင်းတဲ့ မီးခိုးလက်ချောင်းတွေက ငါတို့ကို အပွင့်ခူးချိန် ရထားဟာ လောကလူရိုင်းရဲ့ မှုတ်ပြောင်းဝကနေ အဆိပ်တွေနဲ့ တုန်ယင်စွာ လူးလွန့် ထွက်ခွာခဲ့ရပေါ့။ ဥယျာဉ်တာရာမင်းဝေ နဂါးတွေကသာ တကယ်တမ်း ကပြမယ်ဆိုရင်တော့ ကိုယ်ကြည့်ချင်စိတ်ရှိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် မျက်နှာအရေပြား တွန့်တွန့်ကြီးနဲ့ လူတွေက နဂါးနှဲမှုတ်ပြီး လူးလွန့်ပြရင်တော့ သူတိုအစား ကိုယ်က ပင်ပန်းပျင်းရိနေတတ်တယ်။ အဲဒီလိုပါပဲ ကောင်မလေးရယ် မိုးတွေက တိတ်တာတောင် ကိုယ်ကရွာတုန်း။ သစ်ရွက်ကို ကိုယ်ပြန်စိုက်ဖို့ ကြိုးစားဆဲမှာ သစ်ပင်က ကြွေကျလာခဲ့။ ကိုယ်လို ပေကပ်ကပ်ကောင်ကတော့ ကျောက်တုံး တွေကိုလည်း ငုံ့ကြည့်ခင်မင်နေခဲ့။ ကောင်မလေးရေ တကယ်ဆို ကိုယ်ဟာ ဥယျာဉ်တစ်ခုပါပဲ မြေပြင်မှာ ဘာမှ မပွင့်သေးတာက လွဲရင်ပေါ့။ မနော်ဟရီ အတိတ် အတိတ် ဆောင်းစက်လက်ခိုနေတဲ့နန်းတော် မကျော်ကြားခဲ့တဲ့သူရဲကောင်းများ ချောက်ကမ်းပါးခြားနေတဲ့ ညနေရီတွေ ခုတော့ ကြေကွဲမှုတွေက ပိုးစိုးပက်စက်။ မိုးဦးပေါက်ရင် ကျိန်စာဖတ်မုန်တိုင်းတချို့ ရောက်လာလိမ့်မယ် လွယ်လွယ်နဲ့ ကြွေတတ်တဲ့ စံပယ်တွေထဲမှာ သူ မပါဘူးတဲ့ အရုဏ်ဦးကို ဖွဲ့ဆိုရင်း ညဉ့်နက်ခဲ့ရတဲ့အကြောင်း ထောင်းထောင်းထအောင်ပြောလို့ ။ သွားစို့ နှစ်ချို့ရာဇ၀င်တွေကို မတူးဖော်မိစေနဲ့ စတုတ္ထမြောက်နေ့ရက်တွေကို မုန်းတယ် သောကြာရထားစီးလာတဲ့ ၁၃ နာရီ မိန်ရာသီရဲ့နောက်ဆုံးနေ့တစ်နေ့ ခရီးစဉ်မေ့နေတဲ့လက်မှတ်နှစ်စော င် တောင်စဉ်တွေအထပ်ထပ်ခြားသွားခြဲ့က ပြီ။ ခြေလှမ်း၉၀အလွန် ရက်စွဲများ နှင်းစက်ပိုးမျှင်တွေကြားက၊ ကချေသည် ကျွန်မ ရှိုက်ရယ်နေမိလေသလားမသိ ။ မနော်ဟရီ စတိုင်သစ် ၊ ဂျူလိုင်၊ ၂၀၀၂။ နေကွယ်ရထား အမှတ်မထင်ပါဘဲ ကံ့ကော်ဝတ်ဆံတွေက ၀ါခဲ့ကြတယ် နေကွယ်တိုင်း ညှိုးရော်ပေးရတဲ့အထဲမှာ ငါ့လိပ်ပြာတွေ မပါဘူး။ ထူးခတ်ခံထားရတဲ့ ငါ့ရင်ဘတ်တစ်ခြမ်းကို ငုံ့ကြည့်သံဝေဂရ နောင်တဆိုတာတော့ မရှိခဲ့ဘူး။ ဆိတ်ဖလူးပွင့်တွေကြွေတဲ့နံနက်ခင်း မှာ မပွင့်ဖြစ်ခဲ့တဲ့ ရနံ့တွေကိုပြန်ကောက် ကိုယ့်စိတ်ထဲမှာပဲ ကိုယ်ပြန်လမ်းလျှောက်ခဲ့တယ်။ ငါ့လက်နဲ့ မဆောက်ခဲ့တဲ့တောင်တန်းကို ငါ မဖြန်သန်းချင်တာ ဆန်းသလား ။ ခွဲခွာခဲ့ရတဲ့နေ့ကစလို့ ချစ်သောတစပြင်လေးမှာ ကဗျည်းပြာရီတွေလွင့်ဝေ ။ ဘာတတ်နိုင်ဦးမှာလဲ ဟိုးမှာ အမှောင်ဖြူဖြူတွေက မြူးလွင့်နေတယ်။ နောက်ဆုံးတော့ ရထားက ဘူတာရုံကိုထားပြီး ထွက်ခွာသွားရရဲ့ ဥသြသံရယ်၊ ဖိနပ်ကလေးတစ်ဖက်ရယ် စကားပွင့်လေးတွေရယ် မိုးရွာပြီးကျန်ခဲ့တယ် ။ မနော်ဟရီ ကလျာ၊ ဒီဇင်ဘာ၊ ၂၀၀၂။.
19 တစ္ဆေလွမ်းတဲ့အိမ် အတောင်စုံပြီလား အမြဲစိမ်းဂီတတွေနဲ့ ငါ့ရဲ့လွင်ပြင်ဝါကလေးရေ အလွမ်းတွေနဲ့မာကျောမတ်စောက်နေတဲ့က မ်းပါးပေါ်မှာ တပ်မက်သူမဲ့အက္ခရာများ လွန်းထိုးပျံသန်း ခြေထောက်ရဲ့ဇက်ဝကိးကို နိုင်နင်းပါလျက်နဲ့ လမ်းမှားခဲ့ကြရတယ်။ သန့်သက်အောင်ခါချခဲ့တဲ့မျက်ရည် စက်တွေ ခရီးသွားတောင်တန်းပြာတွေနဲ့ရောယွက္ အဆိပ်ခွက်တစ်ခွက်ကတော့ ဖိတ်စင်သွားခဲ့ရပြီ ညီခွင့်မရခဲ့ကြပါဘူး ဆူးရစ်သဖူတစ်ခု၊ ကားတိုင်တစ်ခု၊ ပုန်းရည်တစ်ခွက်နဲ့ ထွက်ပေါက်မဲ့ဝါကျတွေကသာ ဆွေးမြေ့ရင့်အိုလို့ ။ နေသားကျခွင့်တွေကတော့ အလိုမတူဘဲ တဖွေးဖွေးရွာကျလာခဲ့ပြီ အမိုးအကာမဲ့ ခိုက်ခိုက်တုန်အားတင်းရင်း နံနက်ခင်းပြတင်းပေါက်တွေကို တစ်ပေါက်ပြီးတစ်ပေါက် အရူးတစ်ယောက်လို လိုက်ဖွင့်နေခဲ့မိတယ် ဘယ်လိုမှဆောက်တည်လို့မရတဲ့အတူ တူတော့ မြက်ခင်းလေးတွေစိမ်းနေပါစေလေ တစ်ခုပဲ မှတ်ထားပေးပါ တစ္ဆေတွေလည်း လွမ်းတတ်ကြပါသေးတယ်။ ။ မနော်ဟရီ ကဗျာ မိုးခေါင်လို့တီးတဲ့ဗုံသံတာရာမင်းဝေ ဂုဏ်ပြုစာတမ်းဟာသလေးတွေပါ မမ မမ ကျေးဇူးပါနော် တာရာမင်းဝေရဲ့ကဗျာတွေကို အထပ်ထပ်အခါခါဖတ်မှတ်သွားခဲ့ ပါကြောင်း ။ ခေါင်းလောင်းသံ စာတမ်းကိုဖတ်ရင်း မျက်ရည်ကျခဲ့မိပါကြောင်း ။ အနတ္တ မေတ္တာရှင်မေမေ တာရာမင်းဝေရဲ့ကဗျာတွေကို အထပ်ထပ်အခါခါဖတ်မှတ်သွားခဲ့ ပါကြောင်း ။ ခေါင်းလောင်းသံ စာတမ်းကိုဖတ်ရင်း မျက်ရည်ကျခဲ့မိပါကြောင်း ။ လည်လည်လာတယ်နော် အကိုကြည်နိုင်ဆိုက်မှာလည်း ဖတ်ဖူးပါတယ်။ မမ တင်ထားပေးတာတွေက မဖတ်ဖူးတဲ့ အသစ်တွေပါတယ်။ ကျေးဇူး တပုံတခေါင်းကြီးတင်ပါတယ်ဗျို့။ မမရေ ကဗျာကောင်းလေးတွေ မျှဝေပေးတာ ကျေးဇူးပါနော် အားပေးသွားပါတယ်ရှင် ကျေးဇူးဗျာ အိုး ကျေး ဇူး သိတ် တင် ချင် စရာ ကောင်း တဲ လုက် ရက်လေး ပါ ပဲ အထူး ကျေး ဇူးတင် ကြောင်။ ယဉ်မင်းရေ ဘယ်လိုပြောရမှန်းမသိအောင်ကို ၀မ်းသာရပါတယ် ကျနော့်ဆီမှာလဲ တာရာမင်းဝေကဗျာများဆိုပြီးသပ်သပ် တင်ထားတာရှိတယ် ဒါပေမယ့် ဒီလောက်မစုံဘူးဗျ ယူသွားပြီဗျာနော် အရမ်းကျေးဇူးတင်ပါတယ် ချမ်းမြေ့ပါစေ ကိုကြည်နိုင်ကျုံတိုင်းရွာ ယူပါဆရာ ရပါတယ် ဆရာကြိုက်တယ်ဆိုလို့်ပါ လက်ဆောင်ပေါ့နော့် ယဉ်မင်းရေ ဘယ်လိုပြောရမှန်းမသိအောင်ကို ၀မ်းသာရပါတယ် ကျနော့်ဆီမှာလဲ တာရာမင်းဝေကဗျာများဆိုပြီးသပ်သပ် တင်ထားတာရှိတယ် ဒါပေမယ့် ဒီလောက်မစုံဘူးဗျ ယူသွားပြီဗျာနော် အရမ်းကျေးဇူးတင်ပါတယ် ချမ်းမြေ့ပါစေ ကိုကြည်နိုင်ကျုံတိုင်းရွာ မ ကဗျာလေးတွေဖတ်ပြီးအားပေးသွားပါတယ် ပျော်ရွှင်ပါစေ ကျမ်းမာပါစေနော် ဒိုင်ယာ၇ီရဲ့ နောက်ဆုံးစာမျက်နှာလေး ကဗျာလေးကိ အတော်ကောင်းတယ်နော် ဖော်ပြပေးတာ ကျေးဇူးသူငယ်ချင်းလေး သူငယ်ချင်းလေး ပျော်ရွင်ပါစေ ခံစားချက်တိုက်ဆိုင်ပါတယ်သူငယ် ချင်း တူတူပါပဲနော်စိတ်ထဲမှာ မကောင်းပါဘူး `ဒိုင်ယာရီရဲ့ နောက်ဆုံးစာမျက်နှာ´ နှင်းစက်လက်တွဲခိုနေတဲ့ စံပယ်အိုလေးရေ ဒီ လကွယ်ညမှာပဲ ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ လက်ချောင်းတွေကို ဖြည်ချလိုက်ပါတော့။ တချို့လူတွေက ဘ၀မှာ ကြယ်တွေကြွေကျခဲ့သတဲ့ ငြိမ်သက်စွာ ခရီးနှင်ကြဦးပေါ့ကွယ် ကိုယ့်မှာက နေတွေ လတွေတောင် ကြွေကျခဲ့ဖူးပါတယ်။ ``သွားတော့မယ်နော် ကံကြုံရင် ပြန်ဆုံကြဦးမှာပေါ့´´လို့ ကံမကောင်းသူတို့ရဲ့ မှိုင်းညို့သောလမ်းခွဲ ကျော်စရစ်ခဲတွေ အပြိုင်းအရိုင်းလွင့်ကြဲနေတယ်။ ဘာဖြစ်ဖြစ် ကိုယ့်အပြစ်ပါပဲ လေရိုင်းတွေ ၀ိုင်းဝန်းကိုက်ခဲကြတဲ့ မီးလျှံစတစ်ခုလို ပြာညိုယိမ်းထိုး ပြက္ခဒိန်မှာတော့ နက်ဖန်ခါဟာ နာမည်ဆိုးမရှိပါဘူး။ ဒါပေမယ့် လွမ်းဆွတ်နေသူတစ်ယောက်ရဲ့ ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ အိပ်မက်များ နှင်းဆီချွေရထားမှာ စူးစူးဝါးဝါး ဥသြဆွဲပစ်လိုက်တယ်။ ဒီည နောက်ည ဘယ်လိုမှ နိဂုံးချုပ်မရပါဘူး ဘီလူးဖမ်းသလို ကြမ်းတဲ့လင်္ကာ ငှက်ဆိုးတွေအိပ်မှ တိတ်တဆိတ် ကိုယ်ရေးလိုက်ပါတယ်။.
20 ``ပျော်ခွင့်မပိုင်သော ဒိုင်ယာရီ၏ နောက်ဆုံးစာမျက်နှာထက်၌´´ နတ်သူရူးတွေ ကြဲပက်တဲ့ ကောင်းကင်ဘုံက အက်ဆစ်တစ်စက်လို ရှအက်ကြေကွဲ ရှ အက် ကြေ ကွဲ မင်နီတွေနဲ့ `ရဲ´လို့ပေါ့ကွယ်။ ။ တာရာမင်းဝေ မ ကဗျာလေးတွေဖတ်ပြီးအားပေးသွားပါတယ် ဒိုင်ယာ၇ီရဲ့ နောက်ဆုံးစာမျက်နှာလေး ကဗျာလေးကိ အတော်ကောင်းတယ်နော် ဖော်ပြပေးတာ ကျေးဇူးသူငယ်ချင်းလေး သူငယ်ချင်းလေး ပျော်ရွင်ပါစေ ဆရာတာရာမင်းဝေ ကို အခုလို စုစုစည်းစည်းတွေ့ရတာ အလွန် ၀မ်းသာရပါတယ် အင်းးးးး စာလေးတွေ ကဗျာလေးတွေ စုထားတာလေ ကိုယ်ပိုင်စာကြည့်တိုက်ပေါ့နော့် ဆရာတာရာမင်းဝေ ကို အခုလို စုစုစည်းစည်းတွေ့ရတာ အလွန် ၀မ်းသာရပါတယ် မဟာသမယ ၇ သုတ္ ပါဌ္နိႆ ယ သင္ရဟန္းတိုသည္၊ ၀ိဇာနာထ ဒိဗၺစကၡဳ အဘိညာဥ္ျဖင့္ ၾကည့္လက္ သိၾကကုန္ ေလာ့။ ၃၃၅။ သတၱသဟႆ ာ ေတယကၡာ၊ ဘုမၼာကာပိလ၀တၳ၀ါ။ ဣဒၶိမေႏၲာ ဇုတိမေႏၲာ၊ ၀ဏၰ၀ေႏၲာ ယသႆ ိ ေနာ။ ေမာဒမာနာ အဘိကၠာမံု၊ ဘိကၡဴ နံ သမိ တႎ ၀နံ။ သတၱသဟႆ ာ ခုႏွစ္ေထာင္ အေရအတြက္ရွိကုန္ေသာ၊ ေတ ေဒ၀ကာယာ ထိုနတ္ျဗဟၼာ အေပါင္းတိုသည္၊ ကာပိလ၀တၳ၀ါ ကပိလ၀တ္ျပည္ကို မွီ၍ျဖစ္ ကုန္ေသာ၊ ဘုမၼာ ေျမႏွင့္စပ္၍ေနေလ့ရွိကုန္ေသာ၊ ယကၡာ ယကၡအမိ ဳ းတို ခည္းတည္း။ ဣဒၶိမေႏၲာ တန္ခိုးႀကီးကုန္၏။ ဇုတိမေႏၲာ အာႏုေဘာ္ ႀကီးကုန္၏။ ၀ဏၰ၀ေႏၲာ လွပေသာ ကိုယ္ အဆင္း ရွိကုန္၏။ ၀ါ ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္၀ါႏွင့္ ျပည့္စံုကုန္၏။ ယသႆ ိ ေနာ မားေသာ အၿခံအရံ ရွိကုန္၏။ ေမာဒမာနာ ၀မ္းေျမာက္ကုန္သည္ျဖစ္၍၊ ဘိကၡဴ နံ ရဟႏၲာငါးရာ တို၏၊ သမိတႎ အထံသို၊ ဘိကၡဴ နံ ရဟႏၲာငါးရာတိုကို၊ ဒႆ နာယ ဖူးျမင္ျခင္းငွာ၊ ၀နံ ဤ မဟာ၀ုန္ ေတာသို၊ အဘိကၠာမံု လာေရာက္ကုန္၏။ တနည္းကား ဘိကၡဴ နံ ရဟႏၲာ ငါးရာတို၏၊ သမိတႎ အေပါင္းကို၊ ဒႆ နာယ ဖူးျမင္ျခင္းငွာ၊ ၀နံ ဤ မဟာ၀ုန္ ေတာသို၊ အဘိကၠာမံု လာေရာက္ကုန္၏။ ဆ သဟႆ ာ ေဟမ၀တာ၊ ယကၡာ နာနတၱ၀ဏၰိေနာ။ ဣဒၶိမေႏၲာ ဇုတိမေႏၲာ၊ ၀ဏၰ၀ေႏၲာ ယသႆ ိ ေနာ။ ေမာဒမာနာ အဘိကၠာမံု၊ ဘိကၡဴ နံ သမိတႎ ၀နံ။ ဆသဟႆ ာ ေျခာက္ေထာင္ အေရအတြက္ရွိကုန္ေသာ နတ္တိုသည္၊ ေဟမ၀တာ ေဟမ၀တာ ေတာင္၌ျဖစ္ကုန္၏၊ ယကၡာ ယကၡမိ ဳ းတို ခည္းတည္း။ သေဗၺပိ အလံုးစံုလည္း ျဖစ္ကုန္ေသာ၊ ေတ ထို ေျခာက္ေထာင္ေသာ နတ္တိုသည္၊ နာနတၱ၀ဏၰိေနာ အညိဳ အေရႊ စေသာအားျဖင့္ အထူးထူး အေထြေထြ အဆင္းရွိကုန္၏။ ဣဒၶိမေႏၲာ တန္ခိုး ႀကီးကုန္၏။ ဇုတိမေႏၲာ အာႏုေဘာ္ ႀကီးကုန္၏။ ၀ဏၰ၀ေႏၲာ ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္၀ါႏွင့္ ျပည့္စံုကုန္၏။ ယသႆ ိ ေနာ မားေသာ အၿခံအရံ ရွိကုန္၏။ ေမာဒမာနာ ၀မ္းေျမာက္ကုန္သည္ျဖစ္၍၊ ဘိကၡဴ နံ သမိတႎ ရဟႏၲာငါးရာတို၏ အေပါင္းကို၊ ဒႆ နာယ ဖူးျမင္ျခင္းငွာ၊ ၀နံ ဤ မဟာ၀ုန္ေတာသို၊ အဘိကၠာမံု လာေရာက္ကုန္ၿပီ။ မဟာသမယ ၇ သုတ္ ပါဌ္နိႆ ယ သာတာဂိရာ တိသဟႆ ာ၊ ယကၡာ နာနတၱ၀ဏၰိေနာ။ ဣဒၶိမေႏၲၲာ ဇုတိမေႏၲၲာ၊ ၀ဏၰ၀ေႏၲာ ယသႆ ိ ေနာ။ ေမာဒမာနာ အဘိကၠာမံု၊ ဘိကၡဴ နံ သမိ တႎ ၀နံ။ တိသဟႆ ာ သံုးေထာင္ အေရအတြက္ရွိကုန္ေသာ နတ္တိုသည္၊ သာတာဂိရာ သာတာဂီရိ ေတာင္၌ျဖစ္ကုန္၏၊ ယကၡာ ယကၡမိ ဳ းတိုခည္းတည္း။ သေဗၺပိ အလံုးစံု လည္း ျဖစ္ကုန္ေသာ၊ ေတ ထို သံုးေထာင္ေသာ နတ္တိုသည္၊ နာနတၱ၀ဏၰိေနာ အညိဳ အေရႊ စေသာအားျဖင့္ အထူးထူး အေထြေထြ အဆင္းရွိကုန္၏။ ဣဒၶိမေႏၲာ တန္ခိုးႀကီးကုန္၏။ ဇုတိမေႏၲာ အာႏုေဘာ္ႀကီးကုန္၏။ ၀ဏၰ၀ေႏၲာ ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္၀ါ ႏွင့္ ျပည့္စံုကုန္၏။ ယသႆ ိ ေနာ မားေသာ အၿခံအရံ ရွိကုန္၏။ ေမာဒမာနာ ၀မ္းေျမာက္ ကုန္သည္ျဖစ္၍၊ ဘိကၡဴ နံ သမိတႎ ရဟႏၲာငါးရာတို၏ အေပါင္းကို၊ ဒႆ နာယ ဖူးျမင္ျခင္းငွာ၊ ၀နံ ဤ မဟာ၀ုန္ေတာ သို၊ အဘိကၠာမံု လာေရာက္ကုန္ၿပီ။ ဣေစၥေတ ေသာဠသ သဟႆ ာ၊ ယကၡာ နာနတၱ၀ဏၰိေနာ။ ဣဒၶိမေႏၲာ ဇုတိမေႏၲာ၊ ၀ဏၰ၀ေႏၲာ ယသႆ ိ ေနာ။.
21 ေမာဒမာနာ အဘိကၠာမံု၊ ဘိကၡဴ နံ သမိ တႎ ၀နံ။ ဣေစၥေတ ကပိလ၀တ္ျပည္ကို မွီ၍ျဖစ္ေသာ နတ္အေပါင္း ခုႏွစ္ေထာင္၊ ေဟမ၀တာေတာင္ကို မွီ၍ျဖစ္ေသာ နတ္အေပါင္း ေျခာက္ေထာင္၊ သာတာဂီရိေတာင္ ကို မွီ၍ျဖစ္ေသာ နတ္အေပါင္း သံုးေထာင္ဟု ဆိုအပ္ကုန္ေသာ ဤနတ္အေပါင္း တိုသည္၊ ေသာဠသ သဟႆ ာ တစ္ေသာင္းေျခာက္ေထာင္ အေရအတြက္ ရွိကုန္၏။ ယကၡာ ယကၡမိ ဳ းတိုခည္းတည္း။ သေဗၺပိ အလံုးစံုလည္း ျဖစ္ကုန္ ေသာ၊ ေတ ထိုတစ္ေသာင္းေျခာက္ေထာင္ေသာ နတ္တိုသည္၊ နာနတၱ၀ဏၰိေနာ အညိဳ အေရႊ စေသာအားျဖင့္ အထူးထူး အေထြေထြ အဆင္းရွိကုန္၏။ ဣဒၶိမေႏၲာ တန္ခိုး ႀကီးကုန္၏။ ဇုတိမေႏၲာ အာႏုေဘာ္ ႀကီးကုန္၏။ ၀ဏၰ၀ေႏၲာ ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္၀ါႏွင့္ ျပည့္စံုကုန္၏။ ယသႆ ိ ေနာ မားေသာ အၿခံအရံ ရွိကုန္၏။ ေမာဒမာနာ ၀မ္းေျမာက္ ကုန္သည္ ျဖစ္၍၊ ဘိကၡဴ နံ သမိတႎ ရဟႏၲာငါးရာတို၏ အေပါင္းကို၊ ဒႆ နာယ ဖူးျမင္ျခင္းငွာ၊ ၀နံ ဤ မဟာ၀ုန္ေတာသို၊ အဘိကၠာမံု လာေရာက္ ကုန္ၿပီ။ မဟာသမယ ၇ သုတ္ ပါဌ္နိႆ ယ နတ္မင္း ၆ မိ ဳ း ေ၀သာမိတၱာ ပဥၥသတာ၊ ယကၡာ နာနတၱ၀ဏၰိေနာ။ ဣဒၶိမေႏၲာ ဇုတိမေႏၲာ၊ ၀ဏၰ၀ေႏၲာ ယသႆ ိ ေနာ။ ေမာဒမာနာ အဘိကၠာမံု၊ ဘိကၡဴ နံ သမိ တႎ ၀နံ။ ပဥၥသတာ ငါးရာအေရအတြက္ ရွိကုန္ေသာ နတ္တိုသည္၊ ေ၀သာမိတၱာ ေ၀သာမိတၱေတာင္၌ ျဖစ္ကုန္၏။ ယကၡာ ယကၡမိ ဳ းတိုခည္းတည္း။ သေဗၺပိ အလံုးစံု လည္း ျဖစ္ကုန္ေသာ၊ ေတ ထို ငါးရာေသာ နတ္တိုသည္၊ နာနတၱ၀ဏၰိေနာ အညိဳ အေရႊ စေသာအားျဖင့္ အထူးထူး အေထြေထြ အဆင္းရွိကုန္၏။ ဣဒၶိမေႏၲာ တန္ခိုးႀကီး ကုန္၏။ ဇုတိမေႏၲာ အာႏုေဘာ္ ႀကီးကုန္၏။ ၀ဏၰ၀ေႏၲာ ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္၀ါႏွင့္ ျပည့္စံု ကုန္၏။ ယသႆ ိ ေနာ မားေသာ အၿခံအရံ ရွိကုန္၏။ ေမာဒမာနာ ၀မ္းေျမာက္ ကုန္သည္ ျဖစ္၍၊ ဘိကၡဴ နံ သမိတႎ ရဟႏၲာငါးရာတို၏ အေပါင္းကို၊ ဒႆ နာယ ဖူးျမင္ ျခင္းငွာ၊ ၀နံ ဤ မဟာ၀ုန္ေတာသို၊ အဘိကၠာမံု လာေရာက္ကုန္ၿပီ။ ကုမီ ၻ ေရာ ရာဇဂဟိေကာ၊ ေ၀ပုလႅႆ နိေ၀သနံ။ ဘိေယာ နံ သတ သဟႆ ံ ၊ ယကၡာနံ ပယိ႐ုပါသတိ။ ကုမီၻေရာ ရာဇဂဟိေကာ၊ ေသာပါဂါ သမိတႎ ၀နံ။ ကုမီၻေရာ ကုမီ ၻ ရမည္ေသာ နတ္မင္းသည္၊ ရာဇဂဟိေကာ ရာဇၿဂိဳ လ္ျပည္၌ ျဖစ္၏။ အႆ ထိုနတ္မင္း၏၊ နိေ၀သနံ ေနရာအရပ္ကား၊ ေ၀ပုေလႅာ ေ၀ပုလႅ ေတာင္တည္း။ နံ ထို ကုမီ ၻ ရနတ္မင္းကို၊ ယကၡာနံ ယကၡမိ ဳ းျဖစ္ကုန္ေသာ နတ္တို ၏၊ သတ သဟႆ ံ ဘိေယာ တစ္သိန္းထက္အလြန္သည္၊ ပယိ႐ုပါသတိ ဆည္းကပ္ ခစား၏။ ရာဇဂဟိေကာ ရာဇၿဂိဳ လ္ျပည္၌ ျဖစ္ေသာ၊ ကုမီၻေရာ ကုမီ ၻ ရအမည္ရွိေသာ၊ ေသာပိ ထိုနတ္မင္းသည္လည္း၊ သပရိ၀ါေရာ အၿခံအရံႏွင့္ တကြ၊ သမိတႎ ရဟႏၲာ ငါးရာတို၏ အေပါင္းကို၊ ဒႆ နာယ ဖူးျမင္ျခင္း ငွာ၊ ၀နံ ဤ မဟာ၀ုန္ေတာသို၊ အဘိကၠာမံု လာေရာက္ကုန္ၿပီ။ ၃၃၆။ ပုရိမဥၥ ဒိသံ ရာဇာ၊ ဓတရေ႒ာ ပသာသတိ။ ဂႏၶဗၺာနံ အဓိပတိ၊ မဟာရာဇာ ယသႆ ိ ေသာ။ ပုတၱာပိ တႆ ဗဟေ၀ါ၊ ဣႏၵနာမာ မဟဗၺလာ။ ဣဒၶိမေႏၲာ ဇုတိမေႏၲာ၊ ၀ဏၰ၀ေႏၲာ ယသႆ ိ ေနာ။ ေမာဒမာနာ အဘိကၠာမံု၊ ဘိကၡဴ နံ သမိတႎ ၀နံ။ မဟာသမယ ၇ သုတ္ ပါဌ္နိႆ ယ ဓတရေ႒ာ ဓတရ႒ အမည္ရွိေသာ၊ ရာဇာ နတ္မင္းသည္၊ ပုရိမံ ဒိသံ ျမင္းမိုရ္ေတာင္၏ အေရွအရပ္မက္ႏွာကို၊ ပသာသတိ ဆံုးမ၏။ ဂႏၶဗၺာနံ ဂႏၶဗၺ နတ္မိ ဳ းတိုကို၊ အဓိပတိ အစိုးရ၏။ ေသာ မဟာရာဇာ ထို ဓတရ႒ နတ္မင္းသည္၊ ယသႆ ိ မားစြာေသာ အၿခံအရံ ရွိ၏။ တႆ ထို ဓတရ႒ နတ္မင္း၏၊ ဗဟေ၀ါ မားစြာကုန္ေသာ၊ မဟဗၺလာ ႀကီးေသာ အားရွိကုန္ေသာ၊ ပုတၱာပိ သားတို သည္လည္း၊ ဣႏၵနာမာ ဣႏၵဟူေသာ အမည္ခည္း ရွိကုန္၏။ ဣဒၶိမေႏၲာ တန္ခိုး ႀကီးကုန္၏။ ဇုတိမေႏၲာ အာႏုေဘာ္ ႀကီးကုန္၏။ ၀ဏၰ၀ေႏၲာ ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္၀ါႏွင့္ ျပည့္စံုကုန္၏။ ယသႆ ိ ေနာ မားေသာ အၿခံအရံရွိကုန္၏။.
22 ေမာဒမာနာ ၀မ္းေျမာက္ ကုန္သည္ ျဖစ္၍၊ ဘိကၡဴ နံ သမိတႎ ရဟႏၲာငါးရာတို၏ အေပါင္းကို၊ ဒႆ နာယ ဖူးျမင္ျခင္းငွာ၊ ၀နံ ဤ မဟာ၀ုန္ေတာသို၊ အဘိကၠာမံု လာေရာက္ကုန္ၿပီ။ ဒကၡိဏဥၥ ဒိသံ ရာဇာ၊ ၀ိရူေဠွာ တံ ပသာသတိ။ ကုမ ၻ ႑ာနံ အဓိပတိ၊ မဟာရာဇာ ယသႆ ိ ေသာ။ ပုတၱာပိ တႆ ဗဟေ၀ါ၊ ဣႏၵနာမာ မဟဗၺလာ။ ဣဒၶိမေႏၲာ ဇုတိမေႏၲာ၊ ၀ဏၰ၀ေႏၲာ ယသႆ ိ ေနာ။ ေမာဒမာနာ အဘိကၠာမံု၊ ဘိကၡဴ နံ သမိ တႎ ၀နံ။ ၀ိရူေဠွာ ၀ိ႐ူဠႇမည္ေသာ၊ ရာဇာ နတ္မင္းသည္၊ ဒကၡိဏံ ျမင္းမိုရ္ေတာင္၏ ေတာင္ဘက္ျဖစ္ေသာ၊ တံ ဒိသံ ထို အရပ္မက္ႏွာကို၊ ပသာသတိ ဆံုးမ၏။ ကုမၻ႑ာနံ ကုမၻဏ္တိုကို၊ အဓိပတိ အစိုးရ၏။ ေသာ မဟာရာဇာ ထို ၀ိ႐ူဠႇ နတ္မင္းႀကီးသည္၊ ယသႆ ိ မားစြာေသာ အၿခံအရံ ရွိ၏။ တႆ ထို ၀ိ႐ူဠႇ နတ္မင္း၏၊ ဗဟေ၀ါ မားစြာကုန္ေသာ၊ မဟဗၺလာ ႀကီးေသာ အားရွိကုန္ေသာ၊ ပုတၱာပိ သားတိုသည္လည္း၊ ဣႏၵနာမာ ဣႏၵဟူေသာ အမည္ခည္း ရွိကုန္၏။ ဣဒၶိမေႏၲာ တန္ခိုး ႀကီးကုန္၏။ ဇုတိမေႏၲာ အာႏုေဘာ္ ႀကီးကုန္၏။ ၀ဏၰ၀ေႏၲာ ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္၀ါႏွင့္ ျပည့္စံုကုန္၏။ ယသႆ ိ ေနာ မားေသာ အၿခံအရံ ရွိကုန္၏။ ေမာဒမာနာ ၀မ္းေျမာက္ကုန္သည္ ျဖစ္၍၊ ဘိကၡဴ နံ သမိတႎ ရဟႏၲာငါးရာတို၏ အေပါင္းကို၊ ဒႆ နာယ ဖူးျမင္ျခင္းငွာ၊ ၀နံ ဤ မဟာ၀ုန္ေတာသို၊ အဘိကၠာမံု လာေရာက္ ကုန္ၿပီ။ မဟာသမယ ၇ သုတ္ ပါဌ္နိႆ ယ ပစိၧမဥၥ ဒိသံ ရာဇာ၊ ၀ိရူပေကၡာ ပသာသတိ။ နာဂါနဥၥ အဓိပတိ၊ မဟာရာဇာ ယသႆ ိ ေသာ။ ပုတၱာပိ တႆ ဗဟေ၀ါ၊ ဣႏၵနာမာ မဟဗၺလာ။ ဣဒၶိမေႏၲာ ဇုတိမေႏၲာ၊ ၀ဏၰ၀ေႏၲာ ယသႆ ိ ေနာ။ ေမာဒမာနာ အဘိကၠာမံု၊ ဘိကၡဴ နံ သမိတႎ ၀နံ။ ပစိၧမံ စ ဒိသံ ျမင္းမိုရ္ေတာင္၏ အေနာက္ဘက္ျဖစ္ေသာ မက္ႏွာကိုမူကား၊ ၀ိရူပေကၡာ ၀ိ႐ူပကၡမည္ေသာ၊ ရာဇာ နတ္မင္းသည္၊ ပသာသတိ ဆံုးမ၏။ နာဂါနဥၥ နဂါးတိုကိုလည္း၊ အဓိပတိ အစိုးရ၏။ ေသာ မဟာရာဇာ ထို ၀ိ႐ူပကၡ နတ္မင္းသည္၊ ယသႆ ိ မားစြာေသာ အၿခံအရံ ရွိ၏။ တႆ ထို ၀ိ႐ူပကၡ နတ္မင္း၏၊ ဗဟေ၀ါ မားစြာကုန္ေသာ၊ မဟဗၺလာ ႀကီးေသာ အားရွိကုန္ေသာ၊ ပုတၱာပိ သားတိုသည္လည္း၊ ဣႏၵနာမာ ဣႏၵဟူေသာ အမည္ခည္း ရွိကုန္၏။ ဣဒၶိမေႏၲာ တန္ခိုး ႀကီးကုန္၏။ ဇုတိမေႏၲာ အာႏုေဘာ္ ႀကီးကုန္၏။ ၀ဏၰ၀ေႏၲာ ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္၀ါႏွင့္ ျပည့္စံုကုန္၏။ ယသႆ ိ ေနာ မားေသာ အၿခံအရံ ရွိကုန္၏။ ေမာဒမာနာ ၀မ္းေျမာက္ကုန္သည္ ျဖစ္၍၊ ဘိကၡဴ နံ သမိတႎ ရဟႏၲာငါးရာတို၏ အေပါင္းကို၊ ဒႆ နာယ ဖူးျမင္ျခင္းငွာ၊ ၀နံ ဤ မဟာ၀ုန္ေတာသို၊ အဘိကၠာမံု လာေရာက္ကုန္ၿပီ။ ဥတၱရဥၥ ဒိသံ ရာဇာ၊ ကုေ၀ေရာ တံ ပသာသတိ။ ယကၡာနဥၥ အဓိပတိ၊ မဟာရာဇာ ယသႆ ိ ေသာ။ ပုတၱာပိ တႆ ဗဟေ၀ါ၊ ဣႏၷနာမာ မဟဗၺလာ။ ဣဒၶိမေႏၲာ ဇုတိမေႏၲာ၊ ၀ဏၰ၀ေႏၲာ ယသႆ ိ ေနာ။ ေမာဒမာနာ အဘိကၠာမံု၊ ဘိကၡဴ နံ သမိတႎ ၀နံ။ ဥတၱရံ ျမင္းမိုရ္ေတာင္၏ ေျမာက္ဘက္ျဖစ္ေသာ၊ တံ ဒိသဥၥ ထို မက္ႏွာကိုကား၊ ကုေ၀ေရာ ကုေ၀ရ မည္ေသာ၊ ရာဇာ နတ္မင္းသည္၊ ပသာသတိ ဆံုးမ၏။ ယကၡာ နဥၥ ယကၡမိ ဳ းျဖစ္ေသာ နတ္တိုကိုလည္း၊ အဓိပတိ အစိုးရ၏။ ေသာ မဟာရာဇာ ထို ကုေ၀ရနတ္မင္းသည္၊ ယသႆ ိ မားစြာေသာ အၿခံအရံ ရွိ၏။ တႆ ထို ကုေ၀ရ နတ္မင္း၏၊ ဗဟေ၀ါ မားစြာကုန္ေသာ၊ မဟဗၺလာ ႀကီးေသာ အားရွိကုန္ေသာ၊ ပုတၱာပိ သားတိုသည္လည္း၊ ဣႏၵနာမာ ဣႏၵဟူေသာ အမည္ခည္း ရွိကုန္၏။ ဣဒၶိမေႏၲာ တန္ခိုးႀကီးကုန္၏။ ဇုတိမေႏၲာ အာႏုေဘာ္ ႀကီးကုန္၏။ ၀ဏၰ၀ေႏၲာ ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္၀ါ ႏွင့္ ျပည့္စံုကုန္၏။ ယသႆ ိ ေနာ မားေသာ အၿခံအရံ ရွိကုန္၏။ ေမာဒမာနာ ၀မ္းေျမာက္ကုန္သည္ ျဖစ္၍၊ ဘိကၡဴ နံ မဟာသမယ ၇ သုတ္ ပါဌ္နိႆ ယ နိမၼိတဘုရား၏ အေမးဂါထာ ၈ သာတံ အသာတဥၥ ကုေတာနိဒါနာ၊ ကိသၼႎ အသေႏၲ န ဘ၀ႏၲိ ေဟေတ။ ၀ိဘ၀ံ ဘ၀ဥၥာပိ ယေမတမတၳံ၊ ဧတံ ေမ ပျဗဴ ဟိ ယေတာနိဒါနံ။.
23 ေဂါတမ ေဂါတမႏြယ္ဖြား ျမတ္စြာဘုရား၊ သာတံ စ သာယာဖြယ္သည္ လည္းေကာင္း၊ အသာတဥၥ မသာယာဖြယ္ ရြံမုန္းဖြယ္သည္ လည္းေကာင္း၊ ကုေတာနိဒါနာ ဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ျဖစ္ၾကပါ သနည္း။ ကိသၼႎ အသေႏၲ အဘယ္ တရား မရွိလတ္ေသာ္၊ ဧေတ ဤ သာယာဖြယ္ မသာယာဖြယ္တိုသည္၊ န ဘ၀ႏၲိ မျဖစ္ပဲ ရွိၾကပါသနည္း။ ၀ိဘ၀ံ စ ျပတ္စဲ အယူသည္လည္းေကာင္း၊ ဘ၀ဥၥ တည္ၿမဲ အယူသည္ လည္းေကာင္း၊ ယံ ဧတံအတၳံ အၾကင္ ၂ပါးေသာအနက္သေဘာသည္၊ အတၳိ ရွိ၏။ ဧတံ ဤအယူ ၂ပါးသည္၊ ယေတာနိဒါနံ အၾကင္အေၾကာင္းေၾကာင့္ ျဖစ္၏။ ဧတံ ပိ ဤ အေၾကာင္းကိုလည္း၊ ေမ နိမၼိတ႐ုပ္ပြား ငါဘုရားအား၊ ပျဗဴ ဟိ ေျဖရွင္းျပတ္ သား ေဟာၾကားေတာ္မူပါ။ ျမတ္စြာဘုရား၏ အေျဖဂါထာ ၉ ဖႆ နိဒါနံ သာတံ အသာတံ၊ ဖေႆ အသေႏၲ န ဘ၀ႏၲိ။ ၀ိဘ၀ံ ဘ၀ဥၥာပိ ယေမတမတၳံ၊ ဧတံ ေတ ပျဗဴ မိ ဣေတာနိဒါနံ။ မုနိ နိမၼိတ႐ုပ္ပြား ျမတ္ဘုရား၊ သာတံ သာယာဖြယ္သည္ လည္းေကာင္း၊ အသာတံ မသာယာဖြယ္သည္ လည္းေကာင္း၊ ဖႆ နိဒါနံ အာ႐ံုကိုေတြေသာ ဖႆ လွင္ အေၾကာင္းရွိပါသည္။ ၀ါ ဖႆ ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ ဖေႆ အသေႏၲ အာ႐ံုကိုေတြမႈ ဖႆ မရွိလတ္ေသာ္၊ ၀ါ အာ႐ံုကို မေတြရလွင္၊ ဧေတ ဤ သာယာ ဖြယ္ မသာယာဖြယ္တိုသည္၊ န ဘ၀ႏၲိ မျဖစ္ၾကပါ။ ၀ါ မျဖစ္ဘဲ ရွိၾကပါသည္။ ၀ိဘ၀ံ စ ျပတ္စဲ အယူသည္လည္းေကာင္း၊ ဘ၀ဥၥ တည္ၿမဲ အယူသည္ လည္းေကာင္း၊ ယံ ဧတံအတၳံ အယူ ၂ပါးေသာအၾကင္သေဘာသည္၊ အတၳိ ရွိ၏။ ဧတံ ပိ ဤ အယူ ၂ပါးသည္လည္း၊ ဣေတာ နိဒါနံ ဤ ဖႆ လွင္ အေၾကာင္းရွိ၏၊ ၀ါ ဤ ဖႆ ေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္သည္ ဟူ၍၊ ဧတံ အယူ ၂ပါးျဖစ္ျခင္း၏ ဤအေၾကာင္း ကို၊ ေတ နိမၼိတ႐ုပ္ပြား သင္ဘုရားအား၊ ပျဗဴ မိ ေျဖရွင္းျပတ္သား ေဟာၾကား ပါသည္။ မဟာသမယ ၇ သုတ္ ပါဌ္နိႆ ယ နိမၼိတဘုရား၏ အေမးဂါထာ ၁၀ ဖေႆ ာႏု ေလာကသၼႎ ကုေတာနိဒါေနာ၊ ပရိဂၢဟာ စာပိ ကုေတာပဟူတာ။ ကိသၼႎ အသေႏၲ န မမတၱ မတၳိ၊ ကိသၼႎ ၀ိဘူေတ န ဖုသႏၲိ ဖႆ ာ။ ေဂါတမ ေဂါတမႏြယ္ဖြား ျမတ္စြာဘုရား၊ ေလာကသၼႎ ေလာက၌၊ ဖေႆ ာ အာ႐ံုကိုေတြမႈ ဖႆ သည္၊ ကုေတာနိဒါေနာ ႏု ဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ပါ သနည္း၊ ပရိဂၢဟာ စာပိ သိမ္းပိုက္ျခင္း တိုသည္လည္း၊ ကုေတာပဟူတာ ဘယ္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ၾကပါကုန္သနည္း၊ ကိသၼႎ အသေႏၲ အဘယ္တရား အဘယ္အေၾကာင္း မရွိလတ္ေသာ္၊ မမတၱံ ငါ့ဟာ အျဖစ္သည္၊ ၀ါ ငါ့ဟာဟု သိမ္းပိုက္ျခင္းသည္၊ န အတၳိ မရွိဘဲ ကင္းပါ သနည္း။ ကိသၼႎ ၀ိဘူေတ ဘယ္အရာပက္ကြယ္လတ္မရွိလတ္ေ သာ္၊ ဖႆ ာ ႐ုပ္ဒြါရ ႐ုပ္အာ႐ံုအေတြ ဖႆ တိုသည္၊ န ဖုသႏၲိ မေတြ မထိဘဲ ကင္းၾကပါသနည္း။ ျမတ္စြာဘုရား၏ အေျဖဂါထာ ၁၁ နာမဥၥ ႐ူပဥၥ ပဋိစၥ ဖေႆ ာ၊ ဣစၧာနိဒါနာနိ ပရိဂၢဟာနိ။ ဣစၧာယ သႏၲာ န မမတၱ မတၳိ၊ ႐ူေပ ၀ိဘူေတ န ဖုသႏၲိ ဖႆ ာ။ မုနိ နိမၼိတ႐ုပ္ပြား ျမတ္ဘုရား၊ နာမဥၥ ျမင္သိမႈစေသာ နာမ္ကို လည္းေကာင္း၊ ႐ူပဥၥ မက္စိႏွင့္ အဆင္းစေသာ ႐ုပ္ကိုလည္းေကာင္း၊ ပဋိစၥ စြဲမွီ၍၊ ဖေႆ ာ အာ႐ံု ကိုေတြမႈ ဖႆ သည္၊ ဥပၸဇၨတိ ျဖစ္ေပၚ၏။ ပရိဂၢဟာနိ ငါ့ဟာဟု သိမ္းပိုက္ျခင္းတို သည္၊ ဣစၧာနိဒါနာနိ ႏွစ္သက္လိုခင္သည့္ တဏွာလွင္ အေၾကာင္းရွိကုန္၏။ ဣစၧာယ ႏွစ္သက္လိုခင္မႈ တဏွာသည္၊ သႏၲာ မရွိလတ္ေသာ္၊ မမတံၱ ငါ့ဟာဟု သိမ္းပိုက္ျခင္းသည္၊ န အတၳိ မရွိဘဲ ကင္းပါသည္။ ႐ူေပ ႐ုပ္သည္၊ ၀ိဘူေတ ကင္းလတ္ေသာ္၊ ဖႆ ာ ျမင္ေတြမႈစေသာ ငါးပါးေသာ ဖႆ တိုသည္၊ န ဖုသႏၲိ မေတြမထိဘဲ မျဖစ္ဘဲ ရွိၾကေလေတာ့သည္။ မဟာသမယ ၇ သုတ္ ပါဌ္နိႆ ယ နိမၼိတဘုရား၏ အေမးဂါထာ ၁၂ ကထံ သေမတႆ ၀ိေဘာတိ ႐ူပံ၊ သုခံ ဒုကၡဥၥာပိ ကထံ ၀ိေဘာတိ။ ဧတံ ေမ ပျဗဴ ဟိ ကထံ ၀ိေဘာတိ၊ တံ ဇာနိယာမာတိ ေမ မေနာ အဟု။ ေဂါတမ ေဂါတမႏြယ္ဖြား ျမတ္စြာဘုရား၊ ကထံ သေမ တႆ အဘယ္ သို ကင့္ေသာသူအား၊ ႐ူပံ ၀ိေဘာတိ ႐ုပ္အာ႐ံု ကင္းကြာပါသနည္း။.
24 ၀ါ ႐ုပ္အာ႐ံု ကို ေကာ္လြန္ပါသနည္း။ သုခံ ဒုကၡဥၥာပိ ဒုကၡႏွင့္ သုချဖစ္ေၾကာင္း အေကာင္းအဆိုး ႐ုပ္အာ႐ံု ၂မိ ဳ းသည္လည္း၊ ကထံ ၀ိေဘာတိ ဘယ္သိုကင့္က ကင္းပ ေကာ္လြန္ ပါသနည္း။ ကထံ ၀ိေဘာတိ အဘယ္သို ကင္းပ ေကာ္လြန္ပါသည္ ဟူေသာ၊ ဧတံ ဤ အေၾကာင္းအရာကို၊ ေမ နိမၼိတ႐ုပ္ပြား ငါဘုရားအား၊ ပျဗဴ ဟိ ရွင္းလင္း ေျဖၾကားေတာ္ မူပါေလာ့။ ေမ မေနာ ငါ၏ စိတ္သည္၊ တံ ဇာနိယာ မာတိ ထို အေၾကာင္းအရာကို သိၾကရလိမ့္မည္ ဟူ၍၊ အဟု ျဖစ္ခဲ့ပါသတည္း။ ျမတ္စြာဘုရား၏ အေျဖဂါထာ ၁၃ န သညသညီ န ၀ိသညသညီ၊ ေနာပိ အသညီ န ၀ိဘူတသညီ။ ဧ၀ံ သေမတႆ ၀ိေဘာတိ ႐ူပံ၊ သညာနိဒါနာ ဟိ ပပဥၥသခၤါ။ မုနိ နိမၼိတ႐ုပ္ပြား ျမတ္ဘုရား၊ ယထာ အၾကင္ အေၾကာင္းအရာျဖင့္ ကင့္လွင္ န သညသညီ ပကတိ ကာမသညာလည္း မရွိေပ၊ န ၀ိသညသညီ ႐ူးသြပ္ေဖာက္ျပန္ေသာ သညာလည္း မရွိေပ၊ န ၀ိဘူတသညီ ထင္ရွားေသာ ႐ူပစာန္ သညာလည္း မရွီေတာ့ေပ၊ ေနာပိ အသညီ အမွတ္သညာ လံုး၀မရွိသည္လည္း မဟုတ္ေပ၊ ဧ၀ံ ဤသိုေသာ အခင္းအရာျဖင့္၊ သေမတႆ ကင့္ေသာသူအား၊ ႐ူပံ ႐ုပ္အာ႐ံု ဟူသမွသည္၊ ၀ိေဘာတိ ကင္းေလေတာ့၏။ ၀ါ ႐ုပ္အာ႐ံုကို ေကာ္လြန္ေလေတာ့၏၊ ဟိ မွန္ေပ၏။ ၀ါ ထိုသို သိရျခင္း၏အေၾကာင္းကား၊ ပပဥၥသခၤါ တဏွာ ဒိ႒ိ မာန ဟူေသာ နယ္ခဲ တရား အဖိုတိုသည္၊ သညာနိဒါနာ သညာလွင္ အေၾကာင္းရင္း ရွိၾကကုန္၏။ သညး ေငျပမာဏတစးခု်ဖစးၿပီ့ ကျဲကျာၿပီ့်ဖစးသညးံမိဘမ္ာ့အၾကာ့ လႊဲေ်ပာငး့ေပ့ကာ သူတို႔၏ကေလ့မ္ာ့ကို ေမျ့်မဴရနး အတျကးသဵု့ပါသညး။ သငး ၾသစေၾတ့လ္ ႏိုငးငဵတျငးေနသညး်ဖစးေစ သို႔မဟုတး ပငးလယးရပး်ခာ့တျငးေနသညး်ဖစးေ စ၊ ကိုလႊဲေ်ပာငး့ ေပ့ႏိုငးသညးံနညး့မ္ာ့ အမ္ာ့အ်ပာ့ ရြိပါသညး။ သငးံတျငး စိစစးမႈ သို႔မဟုတး ကျ္ႏးုပးတို ႔ ႏြငးံ သေဘာတူညီခ္ကးတစးခု သို႔မဟုတး တရာ့ရဵု့အမိနး ႔ တစးခု ရြိသညးႏြငးံတစးၿပိဳငးနကး သငး ေပ့ေငျမ္ာ့ကို ပုဂၢိဳလးေရ့အရ လႊဲေ်ပာငး့ေပ့ႏိုငးသညး သို႔မဟုတး သငးံကိုယးစာ့ လုပးေပ့ရနး ကျ္ႏးုပးတို ႔ အာ့ ေတာငး့ဆို ႏိုငးသညး။ ပုဂၢိဳလးေရ့ အရ ကိုေပ့်ခငး့ ၢ ဆိုသညးမြာ သငးတို႔အၾကာ့တျငး ကေလ့စရိတး ေပ့ေငျမ္ာ့ကိုေပ့ရနး အလျယးကူဆဵု့နညး့ကို သငးႏြငးံ အ်ခာ့မိဘတို ႔ က သေဘာတူသညးံအခါ ဖစးပါသညး။ ကေလ့စရိတး မညးမြ္ေပ့ရမညးကို သငးံအာ့ကျ္ႏးုပးတို ႔ ေပ မညး ယငး့ေနာကး သငးႏြငးံအ်ခာ့မိဘသညး မညးကဲံသို႔ႏြငးံ မညးသညးံအခ္ိနးတျငး ေပ့ေငျကို ေပ့ရနး သငးတို႔၏ကိုယးပိုငးအစီအစဥး မ္ာ့ကို လုပးပါ။ ယငး့ေနာကးသငးတို ႔ သညး ေငျလႊဲေ်ပာငး့ေပ့မႈကို မညးမြ္အၾကာလြ္ငး ဥပမာ အပတးစဥး၊ ႏြစးပတးတိုငး့ သို႔မဟုတး လစဥး ေပ့ရမညးႏြငးံ ၄ငး့ေငျကိုမညးကဲံသို ႔ ဥပမာ ေငျသာ့၊ ဘဏးေငျလႊဲ သို႔မဟုတး လစဥးေငျမြ်ဖတးေတာကး ေပ့ရမညး ကို သေဘာတူရနးလိုအပးသညး။ ေပ့ေငျ ကိုေကာကးခဵ်ခငး့ အကယး၍သငး သငးံကိုယးစာ့လုပးေပ့ရနး ကျ္ႏုးပးတို ႔ အာ့ ေတာငး့ဆိုလြ္ငး ကျ္ႏးုပးတို ႔ သညး ေငျကို ေပ့ရမညးံမိဘထဵမြ ေကာကးခဵၿပီ့ လကးခဵရယူမညးံမိဘထဵသို႔ လႊဲေ်ပာငး့ေပ့ပါ ၄ငး့ကို စိစစးမႈတစးခုလုပးၿပီ့သညးႏြငးံ ေပ့ရမညးံမိဘထဵမြ ေပ့ေငျကိုကျ္ႏးုပးတို လကးခဵရရြိၿပီ့သညးႏြငးံတစးၿပိဳ ငးနကး လုပးေပ့ႏိုငးပါသညး။ အကယး၍သငးသညး ေပ့ရမညးံမိဘ်ဖစးလြ္ငး အပတးစဥး၊ ႏြစးပတးတိုငး့ သို႔မဟုတး လစဥး ေပ့ရနးႏြငးံ ေပ့ေငျကို သငး မညးကဲံသို႔ေပ့မညးံ အေၾကာငး့ သငး ေရျ့ ခ္ယးႏိုငးသညး။ ေပ့ရမညးံနညး့မ္ာ့တျငး အလုပးရြငးထဵမြ်ဖတးေငျ၊ တိုကးရိုကးဘဏးစာရငး့ေပ့သျငး့်ခငး့ ၊ ကိုအသဵု့်ပဳၿပီ့ အေၾကျ့ကတး ဖတးေငျကတး၊ စာတိုကးတျငးေပ့သျငး့်ခငး့ သို႔မဟုတး စာပို႔်ဖငးံ ေပ့ပို ႔ ခငး့ စသညးတို႔ပါဝငးပါသညး။ ယငး့ေ နာကး ကျ္ႏးုပးတို ႔ သညး လကးခဵရရြိမညးံမိဘထဵသို႔ ၾသစေၾတ့လ္နး့ ဘဏးစာရငး့တျငး တိုကးရိုကး ညးံသျငး့ေပ့ပါသညး။.
25 အကယး၍လကးခဵရရြိမညးံမိဘတျ ငး ၾသစေၾတ့လ္နး့ ဘဏးစာရငး့မရြိလြ္ငး သူတို႔အေန်ဖငးံ ကေလ့စရိတး ကို ကျ္ႏးုပးတို ႔ ထဵမြ ခ္ကးလကးမြတးဖငးံ လကးခဵ ႏိုငး သညး။ အကယး၍ မိဘတစးဦ့သညး ပငးလယးရပး်ခာ့တျငး ေနထိုငးလြ္ငး သို႔မဟုတး ပငးလယးရပး်ခာ့သို ႔ ေ်ပာငး့ေရႊ သျာ့လြ္ငး ကျ္ႏးုပးတို ႔ အေန်ဖငးံ ေငျ ကို ေကာကးခဵၿပီ့ လႊဲေ်ပာငး့ေပ့ႏိုငးပါေသ့သညး။ သို႔ေသားလညး့၊ ေငျလႊဲေ်ပာငး့ေပ့မညးံနညး့မြာ သငးံအေ်ခအေနေပၚ မူတညးပါလိမးံမညး။ အကယး၍သငးသညး ကိုသီ့သနး ႔ စီစဥးထာ့ခဲံလြ္ငး သငးႏြငးံအ်ခာ့မိဘတို ႔ သညး ကိုမညးသညးံအခါႏြငးံ မညးကဲံသို႔ေပ့ရမညးံအေၾကာငး့ ဆဵု့်ဖတးထာ့ၿပီ့ ဖစးပါလိမးံမညး။ သို႔ေသားလညး့ အခ္ကးအလကးမ္ာ့ႏြငးံအကူအညီကို အကယး၍သငး လိုအပးလြ္ငး ရရြိႏိုငးပါသညး။ ေပ့ေငျမ္ာ့အတျကး သငးံဝငးေငျကို ခန႔းမြနး့တျကးခ္ကး်ခငး့ ေပ့ေငျမ္ာ့ကို ယခငးႏြစးမြ သငးံ်ပနးညြိေပ့ထာ့သညးံ အချနးေပ့ေဆာငးရမညးံဝငးေငျ ယခငးႏြစး သကးဆိုငးသညးံဝငးေငျ အေပၚအေ်ခခဵထာ့ သညး။ အကယး၍ ယခငးႏြစး သငးံသကးဆိုငးသညးံဝငးေငျသညး သငးံလကးရြိဝငးေငျႏြငးံ မတူညီ ေတာံလြ္ငး သငးံအေန်ဖငးံ သငးံဝငးေငျ၏ ခနး႔မြနး့ေ်ခကို တငးသျငး့ရနး အကယး၍ ေအာကးပါတို႔်ဖစးလြ္ငး လုပးချငးံရြိေကာငး့ ရြိႏိုငးပါသညး • သငးံလကးရြိ စိစစးမႈ ယခငးႏြစး အချနးရြငး့တမး့မြ ပနးညြိေပ့ထာ့သညးံ အချနးေပ့ေဆာငးရမညးံဝငးေငျ သဵု့ ထာ့လြ္ငး သို႔မဟုတး • သငးံလကးရြိ စိစစးမႈ ယခငးက ကျ္ႏးုပးတို ႔ အာ့ သငး တငး်ပထာ့သညးံအတိုငး့ ပနးညြိေပ့ထာ့သညးံ အချနးေပ့ေဆာငးရမညးံဝငးေငျ သဵု့ ထာ့လြ္ငး • သငးံလကးရြိ ပနးညြိေပ့ထာ့သညးံ အချနးေပ့ေဆာငးရမညးံဝငးေငျ သညး စိစစးမႈ သဵု့ ထာ့သညးံ ဝငးေငျထကး ပို၍ အကယး၍သငးသညး ဤဘ႑ာေရ့ႏြစး၌ ခနး႔မြနး့ေ်ခဝငးေငျကို တငးသျငး့ခဲံၿပီ့်ဖစးလြ္ငး သငးံအေန်ဖငးံ ဝငးေငျပမာဏ မတူသညးံ ခနး႔မြနး့ေ်ခ အသစးတစးခုကိုလညး့ တငးသျငး့ႏိုငးပါသညး။ အကယး၍ သငးံစိစစးမႈကို ေအာကးပါကိစၥမ္ာ့ အေပၚအေ်ခခဵထာ့လြ္ငး ဝငးေငျခနး႔မြနး့ေ်ခတစးခုကို သငးတငးသျငး့ရနး မရႏိုငးေကာငး့ မရႏိုငးပါ • သေဘာတူညီခ္ကး တစးခု • စိစစးမႈ်ဖစးစဥးေ်ပာငး့လဲမႈအရ ဆဵု့်ဖတးခ္ကးတစးခုကို ခ္မြတးထာ့်ခငး့ • တရာ့ရဵု့ အမိနး႔တစးခု ဝငးေငျခနး႔မြနး့ေ်ခတစးခုကို မညးသို႔တငးသျငး့ရမညးံအေၾကာ ငး့အပါအဝငး သငးံ လုပးႏိုငးသညးံနညး့မ္ာ့အေၾကာငး့ ပိုမိုသိလိုလြ္ငး ကျ္ႏးုပးတို ႔ အာ့ ဖုနး့ ဖငးံေခၚပါ။ သငးံအေန်ဖငးံ ! ကၽြန္ေတ ္ တို အေျက ာ္္းက ဆက္လက္ေလာေလ ျကတ ေ ာေ ပါ့။ ထဲမ ရရသ မွ် ေတြသသည္ အခွ်န္အ ္းျညာ္ာေတသညူညိုလ တါ္ပါ့။ ? တစ္ခအေနနဲ႔ စဥ္္းစ ္း ျကသည္ာေရေအ ာ္ ဆတ က ထဲမ ျညစ္ ွ်က္သမွ်က ႏွာ္ာေတကြ သမ္္းဆသည္္းထ ္းေ ္း တါ္ပါ့။ ဘါ္ န႔ဲ ဘါ္ ကေတ ာေ ျညာ္ာေ ဘါ္အခွ်န္မ ၀ာ္ျ ူ ္း ဘ ေတြလ ္ သြ ္း တါ္စ သျညာ္ာေသမ္္းေ ္းတဲာေ ေတြမ ဆရာ္ေတ ာေ ျညာ္ာေ အခွ်န္တကွ်မႈသသည္ အရမ္္းကအေရ္းျကူ္း တါ္ပါ့။ ထေျက ာ္ာေ ဆတဲာေ ကထြာ္ခဲာေျ ူ ္းသသ္းစြဲေနျကတ ျညစ္ တါ္ပါ့။ ဘါ္လ သ နဲိုအလ ္ လ ္ သလသည္္း ဆတ ကဆက္လက္ေလာေလ ျကတ ေ ာေ ေတြကေရ တကွ်မန္ကန္တဲာေ အခွ်န္ေတြက ဘါ္လမွ် ္း ေတြဆူက ါသလသည္္း ? ျ ူ ္းေတ ာေ ကေနရတဲာေ မန္ကန္တဲာေ အခွ်န္ေတြကေရ ထဲမ ဘါ္လ သ စသန႔ဲ အလ ္ လ ္ ေ ္းသ လသည္္း ? ! ေန က္တစ္ခမတ္သ ္းရမ က မ အခွ်န္ထတ္ေ ္းတဲာေ နဲ႔ အဲာေဒူအခွ်န္က လက္ခသသသ္းစြဲမါ္ာေ ျက ္းကအကြ အေ၀္းက လ႔ေခၚ တါ္ပါ့။ ကဲ ကၽြန္ေတ ္ တို ေလ္းေတြလသည္္းေဆြ္းေႏွြ္းသာ္ာေသေလ က္ေဆြ္းေႏွြ္း ျ ူ ္းျ ူ ဆေတ ာေ အ ာ္္းေလ္းဆက္သြ ္းျကတ ေ ာေ ခာ့္ွ် ပါ့။.
26 ! ေလ္းစမ္္းေတ ာေ မါ္ဆရာ္ေတ ာေ ျညာ္ာေ ထသ္းစသအတာ္္း ေတြကသက္ဆာ္ရ ေတြေ ္း ထ ္း ပါ့။ ျ ူ ္းေန က္ တစ္လသ္းနဲ႔တစ္လသ ္း ရေအ ာ္ တစ္ခခ ထ ္း ပါ့။ စလိုရ ျ ူ ပါ့။ လ ္ တဲာေအခ အေခၚအေ၀ၚႏွစ္ခကသထ ္းရမ ျညစ္ တါ္ပါ့။ ဆတ က ထတ္ေ ္းေသ ႏွာ္ာေအနူ္းဆသ္း ထတ္ေ ္းေသ ႏွာ္ာေ သကါ္တာ္က ျညစ္ တါ္ဆတ က ေျကျာ ေ ္းတဲာေ ဆတ ကေတ ာေ ကါသသ္းမါ္ာေ ေတြဘက္ကေန သ တို၏ ဘါ္သဘါ္၀ ျညစ္တါ္ဆတ က ႏွာ္ာေတကြ သညြန္္းေ ္းရတဲာေ ျညစ္ တါ္ပါ့။ # # ! ကၽြန္ေတ ္ တ႔ လ ္ ျ ူ ္းျ ူ ္းဆရာ္ေတ ာေ လ ္ ျ ူ ္းသမွ်က လ ္ ျကရ မါ္ပါ့။ ဒ မ လ ္ တဲာေအခ လြါ္ကမ ျညစ္ တါ္ပါ့။ # # တစ္ဆက္တသည္္း အေျက ာ္္းေလ္းဆက္ေဆြ္းေႏွြ္းျကတ ေ ာေ ပါ့။ ဆေတ ာေ က အခြာ္ာေမရမ၀ာ္ရဆတဲာေသေဘ ပါ့။ နဲ႔ ျက ္း အရက ထ ္းတဲာေ ေလ္းတစ္ခ ပါ့။ ထ ကဘါ္လအလ ္ လ ္ သလသည္္း ဆေတ ာေ က နဲ႔ ျက ္းမ တသညူေသ နဲ႔ ထ က လ ္ မါ္ာေ ကတသညူေအ ာ္ထ ္းေ ္းရ တါ္ပါ့။ ဒ မသ လွ်ာ္ န႔ဲ ျက ္းတ သညူေသ အခွ်န္ေတြက လ ္ လမ္ာေမါ္ပါ့။ ! ထသ္းစသအတာ္္း ေတြကသက္ဆာ္ရ ေတြေ ္း ထ ္း ပါ့။ ျ ူ ္းေန က္ တစ္လသ္းနဲ႔ တစ္လသ ္း ရေအ ာ္ တစ္ခခ ထ ္း ပါ့။ လ ္ ၊ စလိုရ ျ ူ ပါ့။ # # မ သသ္းမါ္ာေ လ ္ မါ္ာေ ေတြက ေျကျာ ေ ္းတဲာေ ပါ့။ နဲ႔ ႏွစ္ဘက္လသ္းတရ မါ္ပါ့။ # ဒ ကေတ ာေ လ ္ ေတ ာေ မါ္လိုေျကျာ ေ ္းတ ပါ့။ # နဲ႔ ျက ္း ျညစ္ေအ ာ္ေန က္ထ ္ အျညစ္ထ ္ မသ ေျက ျာ ေ ္းတ ပါ့။ေျကျာ တဲာေ အခ ရ မါ္ပါ့။ နဲ႔ ႏွစ္ဘက္လသ္းတရ မါ္ပါ့။ # ရဲို ကသညြန္္းဆေ ္းတဲာေ ပါ့။ # မ သသ္းမါ္ာေ လ ္ မါ္ာေ ေတြက ေျကျာ ေ ္းတဲာေ ပါ့။ နဲ႔ ႏွစ္ဘက္လသ္းတရ မါ္ပါ့။ # ဒ ကေတ ာေ လ ္ ေတ ာေ မါ္လိုေျကျာ ေ ္းတ ပါ့။ ! # နဲ႔ ျက ္း ျညစ္ေအ ာ္ေန က္ထ ္ အျညစ္ထ ္ မသ ေျက ျာ ေ ္းတ ပါ့။ေျကျာ တဲာေ အခ ရ မါ္ပါ့။ နဲ႔ ႏွစ္ဘက္လသ္းတရ မါ္ပါ့။ # ဘက္မ ဒူ တစ္ေျက ာ္္းေတ ာေ သြ ္း တါ္ပါ့။ ရဲို နဲို ျက ္းမ သသ္းထ ္းတဲာေ ျညစ္တါ္ဆတ က အတသည္ျ တဲာေ ပါ့။ # # # # # # # # # က လ ္ တဲာေအခ မ လသည္္း ေအ က္ အခွ်က္မွ် ္းက မတသည္ျ ူ ္း လ ္ ရ တါ္ပါ့။ ! ကသသ္းေတ ာေ မါ္ဆရာ္ေအ က္ သသာ္ာေသထက္သသည္မွ် ္းကလသည္္းေလာေလ ရ မါ္ပါ့။ နဲ႔ တ္သတ္တဲာေ ေဆြ္းေႏွြ္းမႈကေတ ာေ ဒူေလ က္ ဲ ခာ့္ွ် ပါ့။ ! ကၽြန္ေတ ္ ေရ္းသမွ် စ ေတြအ ္းလသ္းသသည္ ပါ့။ ကၽြန္ေတ ္ တိုေလာေလ စဥ္အခ ကလ အခက္အခဲေတြိုမသည္စ္းသျညာ္ာေ ေလာေလ မသေလ က္ေ၀မွ်ျခာ္္းသ ျညစ္ သသည္ပါ့။ %%%%အ ္းလသ္းေလာေလ သာ္ါတတ္ေျမ က္ႏွာ္ျက ေစခာ့္ွ် ပပပပ ပပပ ! ကၽြန္ေတ ္ တို အေျက ာ္္းက ဆက္လက္ေလာေလ ျကတ ေ ာေ ပါ့။ က မေျ ာာ္ ဆတ ဘ လည္္းအအာ္ ေလာေလ ျကတ ေ ာေ ပါ့။ မ ဆျ ္း ေတ ာေ ေျာာခအ ္းျ ာ္ာေ သခ္းမ ္းသခ္း ္းအ တိ္ပါ့။ မမ ကေန အျာ ္း တ ္ ာကသြ ္း ာ ာ္တတာေ အာ မ ္းမ သခ္း တိ္ပါ့။ အေျက ာ္္းေျ ျ ဆအာ္ေတ ာေ ျ ာ္ာေ အေျက ာ္္းက အအာ္ေလာေလ ျကည္ာေတ ေ ာေ ပါ့။ ေျ ာ ာ္တ က မမသြ ္းာ ာ္တတာေ နတို တ္သတ္သမ ေတြ အေက ာ္္းဆခ္းလမ္္းေတြက သမ္္းထ ္းေ ္းတတာေေနအ ေလ္းတ ္ ာေ ာေ ုေ ပါ့။ ဘ နတို တူလည္္းဆေတ ာေ လမ္္းညန္လမ ္း ပါ့။ သြ ္းာ ာ္တတာေေနအ က လြိ္လာ္ာေတကူ သြ ္းလိုအေအ ာ္ ထ ္းေ ္းတတာေ အ ္ ေလ္းဆ ေတ ာေ ပါ့။ ကိ္သြ ္းာ ာ္တတာေ က မည္သညာေ္နည္္းလမ္္းသခ္းျ ္းသြ ္းမလည္္း ; နည္္းလမ္္းသခ္းသြိ္နတို ကိ္တာ္ ဆခ္းျ တ္အ တိ္ပါ့။ ! ကမ ာာ္ သက္ဆာ္အ ေတြအတို သက္ဆာ္အ ေတြက သက္ဆာ္အ ေတြ သက္မတ္ေ ္းအ တိ္ပါ့။ ျ ္းမ ေတြက လ ္ အ တိ္ပါ့။ # # # ဒ ကေတ ာေ အတို က သတ္မတ္ေ ္းတ ပါ့။ ဒေနအ မ တ ္ ာေျ ာ ာ္တ က ဘ ည ကြကြ မေျ ာာ္ ေတြဘိ္လအလ ္ လ ္ သနည္္း၊ တ ေတြက အကၽြမ္္းတတာ္အျ ္း သ ္းျ ္ အ မိ္ပါ့။.
27 မျ ္ ေသ္း က ကၽြန္ေတ ္ ေအ္းသ ္းျ ္းေသ ျမန္မ လ ေလ္းက အအာ္ေလာေလ ေ ာ ာ္ တိ္ပါ့။ ာာ္မ အထ ္ ျမာ္ာေ ေဆ က္လိုအမ မဟတ္လ ္းုေ ပါ့။ ပါ့။ # < > < >< > # # ! ေတြသိသို႔ ကသိ လိပ ိသို ကသိြံိ ျပ တါယ ။ပ ျေတ ီး နဲ ဆသိတ ဘ လည ျ ြသိ ျိသိုလသိုပပ တါ ယ ဆသိတ က ႔ တသိကသိ ေ ခတ ပ ယ တစ ိ ကေန တစ ိ ဆေရ ကိသိ ေတကသိြါေဆ ဆေပ ျတ ။ိစ ပ တါ ယ ဆသိတ ကေတ ီး ု ် ဆ ျ ် ဆ ျ ျ ေတိလလါိသိ ႔ ကသိ လိပ ိသို ။ိစပ တါ ယ စတ ေတြ ေတ။ိစပ တါယ ။ပ ျေတ ီး ေတြလ ြံိ ျတဲီး ေတကသိလည ျန ျလညိ ျရပ ြါ ယ ဆသိရဆ ဆိသရဆ ဆသိရဆ ြက ဆသိဆ ရ ကသိေရ က ိသိ ု ု တက ။ိတြန ျြ ျရြါ ီး ု ေရုတကကသိ ု ေ။ ံ ။ပ ျ ု ေက ဆ ျ ဆံဳ ျလြ ျေ။က ဆ ျကသိ ေရ ျ ် ါတ ပ ယ ။ိတြန ျြ ျရြါ ီး ု ေရုတကနည ျတဲီး လြ ျေ။က ဆ ျကသိ း ျစ ျေပ ျေရ ျ ် ါပ တါ ယ ! ကသိ ုေ ။ ံ ။ပ ျ ု ေက ဆ ျဆံ ိ ိ ျလြ ျေ။က ဆ ျကသိ တက ် ကတ ။ိစပ တါ ယ ပြ ဏြ် ျြ် ျ ြါ ေဆ ဆ ေပ ျ နသိဆြါီး လြ ျေ။က ဆ ျကသိ း ျစ ျေပ ျေရ ျ ် ါပ တါ ယ တစ ိ ကေန တစ ိ ကသိ ကသိြါြ ျတဲီး ု ။က ။ြဆီး ် သ န။ိစပ တါ ႔ ကေတ ီး ု ေနနဲီး ီး နဲ ကသိ ု ။ိစြံိ ျပ တါ ယ ။ကသိ ျြ ဘါေလ က ု လိပလိပေနြလဲ ႔ုလိပ ရပပ ေန ြလဲဆသိတ ကသိ ေ။ပ တ ပ ယ တစ ိ ေပခြလ နည ျေလ ါံိ။ကညစသတ ် ရေလ။ိစပ တါ ယ ကသိုေ ။ ံ ။ပ ျ တက ် ကတ ကသိဆသိလသိတ ပ ယ တစ ိ ြလ တစ ိ ိ ကြက ရလသတဲီးု ဘါ ကိသ း ျစ ျေပ ျြံိ ျြလဲဆသိတ ဆံိ ျ။ ိတိသိ ကသိြံိ ျပ တါယ တနိသိ ျနည ျတဲီး ကသိ း ျစ ျေပ ျ။ပ ျ ု ြံ ိ ျ။ပဳြလ ။ိစပ တါ ယ ! = ကၽြန္ေတ ္ တို တစ္ချ စ္တတဲ့ အေျက ာ္္းက ဆက္လက္ေလဲ့လ ျကတ ေ ဲ့ ပါ့။ အေျက ာ္္းကိေျ ခာ္ ေတြြတို အေျခခခစစ္္းိ မ္္းေတြကေတ ဲ့ သထ ္းြ ိ ယ္ပါ့။ ? ိ ္း၏ေက ာ္ကြက္ေတြက အြာ္ေလဲ့လ ျကစ္ဲ့ြေအ ာ္ နတို တိုလ သြ ္းခ ာ္တတဲ့ က လက္ထစ္ဲ့စြ အလ ါ၊ ေတြကေနတဆာ္ဲ့ အျခ ္းေသ ေတြက လ ္ တယ္ပါ့။ ထ ကေနတဆာ္ဲ့ ိ ိ ိ ြေသ ိ ္းက လ ္ တယ္ါ၊ တစ္ေဆ က္ တယ္ါ၊ တစ္ေဆ က္ တယ္ပါ့။ ေန က္တစ္ခ က္က ေတြက ဘ ေတြလစ္္း ဘယ္လ ေတြသခ္းထ ္းလစ္္း စတ္ ူ စြ ိ လ ပါ့။ အတဲ့ေတ ဲ့ က အလ ္ ြႈ ္ သက္သ ေစ တယ္ပါ့။ ေတြအတြက္သာ္ဲ့ေလ ္ တယ္ပါ့။ ိ အ ္းျ ာဲ့္သခ္းိ း္းြ တယ္ပါ့။ ဘယ္ က ဘယ္လိ း္း နစ္္းစနစ္ ေတြသခ္းထ ္းလစ္္းဆတ ေအ က္ ဇယ ္းေလ္းနတိုေလဲ့လ ျကစ္ဲ့တ ေ ဲ့ ေ ပါ့။ ထဇယ ္းေလ္းိ ္း က ေသခ ေလဲ့လ ေစခ ာ္ တယ္ါ၊ ဘ လလစ္္းဆေတ ဲ့ & လိုဆလက္တ နတို ထဇယ ္းိ ္းသစ္ ိ သိျ စ္သကသြိယ္ဲ့အြ ေတြ ပါ့။ တြာ္လစ္္း ထအေျက ာ္္းအြ ိ ္းက လစ္ဲ့ တ္ျ ္းေိ္း သစ္ပါ့။ ဆေတ ဲ့ က အလြတ္က က္ိတ္ေစခ ာ္ သစ္ပါ့။ ! ၂၀၁၉ခုႏွစ္ ဓႏုျဖဴၿမိဳ ၆။ ဓႏုျဖဴၿမိဳ နယ္ ေက်ာင္ းစုအုပ္စု တံတားဦးစုေက်းရြာပင့္ကူအိမ္သံုးသပ္ျ ခင္း ေဆြးေႏြးျခင္းႏွင့္ဆန္းစစ္ျခင္း အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္း အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းနည္း ပါးသည္။ ေဒသအလုပ္အကိုင္ ရွားပါးျခင္း၊ အလုပ္အကိုင္ရွိေသာၿမိဳ ရြာမ်ားသို ႔ သြားေရာက္မလုပ္ကိုင္နိုင္ျခင္း၊ လုပ္အားခ အမ်ိဳးသားမ်ားနွင့္ တန္းတူမရရွိျခင္းသည္လည္း အမ်ိဳးသမီးမ်ားအဖို ႔ ဝင္ေငြအခြင့္အလမ္း ေလ်ာ့နည္းေစသည့္ အေၾကာင္းအရာျဖစ္ပါသည္။ အေမြရပိုင္ခြင့္ အမ်ိဳးသားမ်ားႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ အေမြရပိုင္ခြင့္တြင္တန္းတူအခြ င့္အေရး ရရွိၾကပါ သည္။ ၂၀၁၉ခုႏွစ္ ဓႏုျဖဴၿမိဳ ဝင္ေငြရရွိမႈ အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ အိမ္မႈကိစၥမ်ားျခင္း၊ အမ်ိဳးသားမ်ားကဲ့သို ႔ လုပ္အားမတြင္က်ယ္ျခင္း၊ လုပ္အားခတန္းတူမရရွိျခင္း၊ အလုပ္အကိုင္ရွိေသာၿမိဳ ရြာမ်ားသို ႔ သြားေရာက္နိုင္မႈမရွိျခင္း စသည္တိုေၾကာင့္ ဝင္ေငြအခြင့္အလမ္းသည္ အမ်ိဳးသားမ်ားထက္ ေလ်ာ့နည္းျခင္းျဖစ္သည္။ ပညာေရးလက္လွမ္းမီမႈ အမ်ိဳး သားမ်ားႏွင့္အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ပညာေရးကို တန္းတူသင္ၾကားခြင့္ရွိပါသည္။.
28 ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ပိုင္ခြင့္ ဗ်င္းညားႀကီးေက်းရြာရွိ အမ်ိဳးသားမ်ားႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ရာတြင္ တန္းတူဆံုးျဖတ္ပိုင္ခြင့္ ရွိၾကပါသည္။ အိမ္မႈကိစၥ အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ မိသားစုတစ္ခုလံုး၏ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ ေရး၊ ဝင္ေငြအေပၚစီစစ္သံုးစြဲေရး၊ အဝတ္အထည္မ်ားကို ေလ်ွာ္ဖြတ္္ေရး စသည္ျဖင့္ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမ်ွ အခ်ိန္ႏွင့္တေျပးညီ ေဆာင္ရြက္ေနၾကရသူမ်ားျဖစ္ပါသ ည္။ အမ်ိဳးသားမ်ားမွာ အိမ္၏မိုးေရး၊ ကာေရး၊ ျပင္ဆင္ေရး၊ ထင္းကိစၥ ေရခပ္ စသည္တို႔တြင္သာ ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးျခင္းတို႔ေၾကာင့္ အိမ္မႈကိစၥေဆာင္ရြက္နုိင္မႈအား နည္းေနျခင္းျဖစ္သည္။ အႏွစ္ခ်ဳပ္ ေက်းရြာတြင္ သဘာဝအရင္းအျမစ္နည္းပါးျခင္း ၊ စိုက္ပ်ိဳးဧရိယာက်ဥ္းေျမာင္းျခင္းတို ႔ ေၾကာင့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ဝင္ေငြရွာေဖြႏုိင္မႈအခြင့္အလမ္း နည္းပါးသည္။ အမ်ိဳးသားမ်ားကဲ့သို ႔ တန္းတူမလုပ္ေဆာင္နုိင္ျခင္း လုပ္အားခ တန္းတူမရျခင္းတို႔သည္လည္း အမ်ိဳးသမီးမ်ားအတြက္ ဝင္ေငြေလ်ာ့နည္းေစျခင္းျဖစ္သည္။ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအား အဖြဲ႔အစည္းမ်ားဖြဲ ႔ စည္းရာတြင္ ဦးေဆာင္သည့္ ေနရာေပးဖြဲ႔စည္းမႈမရွိျခင္း၊ အမ်ိဳး သားမ်ားသာ ဦးေဆာင္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်သည့္ သူမ်ားဟု ဓေလ့အစဥ္အလာတစ္ခုအျဖစ္ လက္ခံက်င့္သံုးျခင္းသည္လည္း အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ အခြင့္အေရးမ်ားေလ်ာ့နည္းေစသည့္ အေၾကာင္းအရင္းတစ္ရပ္ျဖစ္သ ည္။ ပါဝင္ေဆြးေႏြးသူက်ား ၉ဦး၊ မ၁၁ဦး ၂၀၁၉ခုႏွစ္ ဓႏုျဖဴၿမိဳ ေက်ာင္းစုေက်းရြာအုပ္စု၊ တံတားဦးစုေက်းရြာ အခက္အခဲျပႆ နာမ်ား ေဖာ္ထုတ္ေနပုု ၂၀၁၉ခုႏွစ္ ဓႏုျဖဴၿမိဳ ၂၀၁၉ခုႏွစ္ ဓႏုျဖဴၿမိဳ ၂၀၁၉ခုႏွစ္ ဓႏုျဖဴၿမိဳ ၂၀၁၉ခုႏွစ္ ဓႏုျဖဴၿမိဳ ၂၀၁၉ခုႏွစ္ ဓႏုျဖဴၿမိဳ မြောင်းတူးမေယူသေားတို့သည် အလိုေှိောမေကို မောင်ယူ ကကကုန်၏။ မလးသေားတို့သည် ြေားကို မြောင့်ကုန်၏။ သစ်သေားတို့သည် သစ်ကို လိုတိုင်းေမအာင် မေေကုန်၏။ မကာင်းမသာအကျင့်ေှိမသာ သူမတာ်မကာင်းတို့သည် ေိေိ ကိုယ်ကို ယဉ်မကျးမအာင် ေုံးေကုန်၏။ ဒဏ္ဍဝဂ် ဓမ္မပဒ ၁၄၅ မိမိကိုယ်ကို ယဉ်ကကေးကောင်ဆုံးမ ဒုတိယအကြိမ် ပြည်ထောင်စုလွှတ်ထတာ် ၁၅ ကြိမ်ထပမာြ်ြုံမှန်အစည်းအထေး ၂၇ရြ်ထပမာြ်ထန့ြျင်းြ ကေပပည်ကော် မေ် ၂၀ ဒုတိယအကကိေ် ြြည်မောင်စုလွှတ်မတာ် ၁၅ ကကိေ်မြောက် ြုံေှန်အစည်းအမေး ၂၇ ေက်မြောက်မန့ကို ယမန့နံနက် ၁ေ နာေီတွင် မနြြည်မတာ်ေှိ ြြည်မောင်စု လွှတ်မတာ်အစည်းအမေးခန်းေ၌ ကျင်းြော တက်မောက် ခွင့်ေှိသူ ြြည်မောင်စုလွှတ်မတာ်ကိုယ်စားလှယ် စုစုမြါင်း ၆၅၄ ဦးေှိသည့်အနက် ၆၂၉ ဦး တက်မောက်ပြီး ၂၅ ဦး ခွင့်တိုင်ကကားသည်။ အစည်းအမေးတွင် ေွဲ့ စည်းြုံအမြခခံဥြမဒကို ဒုတိယ အကကိေ်ြြင်ေင်သည့် ဥြမဒေူကကေ်းေျားြါ ေွဲ့ စည်းြုံအမြခခံ ဥြမဒြုဒ်ေ ၄၃၆ ြုဒ်ေခွဲခတွင် အကျုံး ေင်မသာ ြုဒ်ေ၊ ြုဒ်ေခွဲ ၁၄ ခုကို စုစည်းေားသည့် ေန္ဒေဲလက်ေှတ်၅ နှင့်စြ်လျဉ်း၍ လွှတ်မတာ်၏ အေုံးအြေတ်ေယူြခင်း အစီအစဉ်ကို မောင်ေေက်သည်။ မေှးဦးစွာ ြြည်မောင်စုလွှတ်မတာ်ရုံး ညွှန်ကကားမေးေှူး ချု ြ် ဦးမကျာ်စိုးက အတည်ြြု ေည့် ေန္ဒေဲလက်ေှတ်ေျားကို မေတွက်အြ်နှံသည်။ ယင်းမနာက် ြြည်မောင်စုလွှတ်မတာ်နာယကက ညွှန်ကကားမေးေှူး ချု ြ် ယူမောင်လာသည့် ေန္ဒေဲလက်ေှတ် အမေအတွက် ၆၅၀ မစာင် ြေစ်ြါမကကာင်း၊ ယမန့ တက်မောက်သည့် လွှတ်မတာ်ကိုယ်စားလှယ် ၆၂၉ ဦး ြေစ်သည့်အတွက် အြိုေန္ဒေဲလက်ေှတ် ၂၁ မစာင်ကို ေိေိေံတွင် ေားေှိေည်ြေစ်ြါမကကာင်း မြြာကကားသည်။ စာမေက်နှာ ၅ ကကာ်လံ ၁ ဖွဲ့စည်းပုံ ေကပေေံဥပကဒပုဒ်မ ၄၃၆ ပုဒ်မေွဲေေွင် ေကေုံးဝင် ကော ပုဒ်မ၊ ပုဒ်မေွဲ ၁၄ ေုကို စုစည်းထားေည့် ဆန္ဒမဲလက်မှေ်၅နှင့်စပ်လေဉ်း ၍ လွှေ်ကော်၏ ေဆုံးေပဖေ်ရယူပေင်း ေစီေစဉ်ကို ကဆာင်ရွက် ပပည်ကထာင်စုလွှေ်ကော် ကိုယ်စားလှယ်မေား ေေ်မှေ်ကေရာေွင် လျှ ို့ဝှက်ဆန္ဒပ ပု ပေင်း ေည်းလမ်းပဖင့် ဆန္ဒမဲကပးကကစဉ်။.
29 သတင်းစဉ် ြိုရိုနာဗိုင်းရြ်စ် အတားအဆီးမဲ့ ြျံ့နှံ့သွား ြါြ လူဦးထရသန်းနှင့်ချီပြီး ထသဆုံးနိုင်ဟု ြုလအကြီးအြဲထပြာ စာ ၁၄ စာ ၃ ရခိုင်ပြည်နယ်အတွင်းရှိ ေိခိုြ်ခံထဒသများသို့ လူသားချင်းစာနာထောြ်ေားမှုအြူအညီများ တိုးပမှင့်ထြးအြ်သွားထရးအတွြ် အစိုးရြ အရှိန်အဟုန်ပမှင့်တင် ထဆာင်ရွြ်သွားမည် ြိုရိုနာဗိုင်းရြ်စ်ထြြာင့် ထသဆုံးသူ အထရအတွြ် တရုတ်ြို ထြျာ်လွန်သွားတဲ့ အီတလီ စာ ၁၅ အမကကာင်းအေျ ိုး ေျ ိုး မကကာင့် စီးြွားမေး ေိခိုက်သြေင့် ြိတ်သိေ်းသွားေသည့် အလုြ်ဌာနေျားေှ လူေှုေူလုံမေး အာေခံမကကးေည့်ေင်ေားသည့် အလုြ်သေားေျား အတွက် ေိုက်သင့်သည့် အကျ ိုးခံစားခွင့် ေျားကို ၂၀၁၂ ခုနှစ် လူေှုေူလုံမေးဥြမဒနှင့်အညီ ခံစားနိုင်ေည်ြေစ် မကကာင်း အလုြ်သေား၊ လူေင်ေှုကကီးကကြ်မေးနှင့် ြြည်သူ့ အင်အားေန်ကကီးဌာနေှ သိေသည်။ ၂၀၁၂ခုနှစ် လူေှုေူလုံမေးဥြမဒနှင့်အညီ ေှတ်ြုံတင် ေားမသာ လုြ်ငန်းဌာနေျားအမနြေင့် လုြ်ငန်းလည်ြတ် မနောေှ ဥြမဒြုဒ်ေ ၇၅ ခ နှင့် နည်းဥြမဒအြိုဒ် ၄၇ တို့နှင့်အညီ အမကကာင်းအေျ ိုး ေျ ိုး မကကာင့် လုြ်ငန်းဌာန ေျား ယာယီြိတ်သိေ်းြခင်း၊ အပေဲတေ်းြိတ်သိေ်းြခင်းေျား ေှိသကဲ့သို့ ကေ္ဘာအနှံ့တွင် ြေစ်ြွားလျက်ေှိမသာ ကိုဗစ်၁၉ မောဂါ၏ မနာက်ေက်တွဲြေစ်မြါ် လာသည့် စီးြွားမေးဂယက်ေျားမကကာင့် ြေန်ောနိုင်ငံေှိ စာမေက်နှာ ၄ ကကာ်လံ ၁ လူမှုဖူလုံထရးအာမခံထြြးေည့်ေားသူများ အလုြ်လြ်မဲ့ပဖစ်ြါြ လူမှုဖူလုံထရးဥြထဒအရ အြျိုးခံစားခွင့် ရရှိမည် မနြြည်မတာ် ေတ် ၂၀ ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ ကပ်ကရာဂါပဖစ်ေည့် ကိုဗစ်၁၉ ကရာဂါကကကာင့် ေစ်ကမ္ဘာလုံးေွင် စီးပွားကရးကနှာင့်ကနှးမှုမေား ကကုံ ကေွ့ ကေရပပီး ပမေ်မာနိုင်ငံေွင်လည်း ထိုကရာဂါကကကာင့် ထိေိုက်ေံစားရမှု ေမေားဆုံးပဖစ်နိုင်ကပေရှိေည့် စီးပွားကရး လုပ်ငေ်းမေားကို နိုင်ငံကော်ေစိုးရက ေေ်စွမ်းေမျှ ကူညီကပးလေက်ရှိေည်။ ? ? နွေရာသီသို့ နရာက်ရှိပြီး အြူချ ိန် မြင့်ြားလာသည်ွ ှ င့်အြျှ မြစ် နချာင်းြျားတေင် နရနည်းကာ နရတေင်းနရကန်တို့ နရခန်းလာ သည်။ ွ ိ ု င်ငံအလယ်ြိုင်း ြိုးနည်းနရရှားရြ်ဝန်း၌သာြက ဧရာဝတီ မြစ်ဝကျွန်းနြါ်နေသွ ှ င့် အမခားနေသြျားတေင်ြါ နသာက်နရ သုံးနရအတေက် အခက်နြေကကရသည်ြှာ ွ ှ စ်စဉ် ရာသီစက်ဝန်း တစ်ြတ်လည်၍ နွေသို့ နရာက်တိုင်း ကကုံ နတေ့န နကကရမခင်း မြစ်သည်။ စင်စစ်အားမြင့်ြူ မြန်ြာွ ိ ု င်ငံသည် နရြရှား၊ နရသယံဇာတ နြါကကယ်ဝသည့်ွ ိ ု င်ငံဟု ြညာရှင်တို့က ဆိုကကသည်။ ွ ှ စ်စဉ် ြျြ်းြျှြိုးနရချ ိန် ၆၉ ေသြ ၀၇ လက်ြ ရွာသေန်းသည့်အတေက် နရထုထည်ြြာဏ ကုဗနြ သန်းနြါင်း ၅၈ သန်း ရရှိရာ ယင်းအနက် ၆၂ ရာခိုင်ွ ှုန်းက နရနငေ့ ြျံ၊ နမြထဲစိြ့်ဝင်သေားကကပြီး ၃၀ ရာခိုင်ွ ှုန်းက မြစ်ြျား၊ နချာင်းြျားတေင် စီဆင်းသေားကကသည်။ မြန်ြာွ ိ ု င်ငံတေင် နရချ ိုထုတ်ယူ ွ ိ ု င်ြှုက ကြ္ဘာ့အဆင့် ၈ ရှိသည် ဟု ဆိုသည်။ လူတစ်ဦး တစ်နန့အတ ေက် နရချ ိုရရှိ ြှုအနနမြင့် မြန်ြာက ၁၀၃၂ ကုဗနြရရှိနနချ ိန်တေင် ထိုင်းက ၃၂၀ ကုဗနြ၊ အိွ ္ဒိယက၁၅၆ကုဗနြသာရရှိကက သည်။လူတစ်ဦးတစ်နန့အတေက် နရချ ိုရရှိ ြှု ၁၆၄ ကုဗနြနအာက်နလျာ့နည်းနနလျှင် နရချ ို ရှားြါးြှု ေုက္ခခံစားနနရသည်ဟု အဓိြ္ပာယ်ြေင့်ဆိုွ ိ ု င်ပြီ မြစ်သည်။ ကြ္ဘာနြါ်တေင် လူသန်းနြါင်း ၇၀၀ ြှ ၁၀၀၀ နကျာ်အထိ နရချ ိုရှား ြါးြှုကို ခံစားနနကကရသည်။ နရချ ိုရှား ြါးရမခင်း၏ အနကကာင်းရင်းြျားတေင် ကြ္ဘာ့ရာသီဥတုနမြာင်းလဲလာပြီး ကြ္ဘာကကီးြူနွေးလာ မခင်း၊ သဘာဝြတ်ဝန်းကျင်ြျား ထိခိုက် ြျက်စီးလာမခင်း၊ ရှိရင်းစေဲ နရချ ိုအရင်းအမြစ် ြျားကို နရရှည် တည်တံ့နအာင် ထိန်းသိြ်းြထားွ ိ ု င်မခင်း၊ ပြို့ မြြျားတေင် နရဆိုးြျားစေန့်ြစ်ြှု စနစ်တကျ ြမြုလု ြ်မခင်း၊ ြိလ္လာစနစ်ြျား စနစ်ြကျမခင်း၊ အြှိုက်ြျားကို ြဆင်ြမခင်စေန့် ြစ်မခင်း၊ မြစ်ရိုး မြစ်စဉ်ြဟုတ်နသာ နရချ ိုအရင်းအမြစ် ြျက်စီးြှုြျား မြစ်နြါ်မခင်း တို့က အဓိကကျသည်။ နရချ ိုသည် လူ ွ ှ င့်တိရစ္ဆာန်ြျား၊ အြင်ြျား ရှင်သန်နရး အတေက် ြရှိြမြစ်အနရးြါသည့် လိုအြ်ချက်တစ်ရြ် မြစ်သည်။ မြန်ြာွ ိ ု င်ငံသည် အာဆီယံ ၁၀ ွ ိ ု င်ငံ စုစုနြါင်း နရချ ို၏ ၁၆ ရာခိုင်ွ ှုန်း၊.
30 အာရှနရချ ိုစုစု နြါင်း၏ ၁၂ ရာခိုင်ွ ှုန်းကို ြိုင်ဆိုင်ထား နသာ်လည်း ွ ှ စ်စဉ် နရအခက်ကကုံန နမခင်းက နရသယံဇာတကို ထိန်းသိြ်းရန်၊ နရချ ိုအရင်းအမြစ် ြျား နရရှည်တည်တံ့နရးအတေက် စီြံခန့်ခ ေဲြှုတို့ လိုအြ်နနနကကာင်းကို မြဆိုနနမခင်းမြစ်သည်။ နရရှားြါးမခင်းက စီးြေားနရး၊ လူြှုနရး၊ ြညာနရး၊ ကျန်းြာနရး စသည်မြင့် ဘက်နြါင်းစုံတို့အနြါ်တေင် ရိုက်ခတ်သည်။ ၂၀၁၅ ခုွ ှ စ်တေင် ကုလသြဂ္ဂအနထေနထေညီလာခံက အတည်မြု မြဋ္ဌာန်း ခဲ့သည့် စဉ်ဆက်ြမြတ်ြေံ့ ပြိုး ြှုြန်းတိုင်တေင် လူသားတိုင်း သန့်ရှင်းနသာ နသာက်သုံးနရွ ှ င့် ြိလ္လာစနစ်ရရှိနရးွ ှ င့် စဉ်ဆက် ြမြတ်နသာ စီြံခန့်ခေဲြှုမြစ်နြါ်နစနရး ဟူနသာ ရည်ြှန်းချက် ြါရှိရာ အဆိုြါရည်ြှန်းချက်ကို ၂၀၃၀ မြည့်ွ ှ စ်တေင် မြည့်ြီွ ိ ု င်နရး အတေက် နဆာင်ရွက်ရြည့် အချက် နမခာက်ချက်လည်း ြါရှိသည်။ ြတ်လ ၂၂ ရက်နန့သည် ကြ္ဘာ့နရနန့မြစ်ပြီး လူသားြျား အတေက် နရချ ို၏ အ နရးြါြှုကို သတိြူွ ိ ု င်ကကနရးွ ှ င့် နရချ ိုအရင်း အမြစ်ြျား နရရှည်တည်တံ့နရးအတေက် ရည်ရွယ်၍ ွ ှ စ်စဉ် ကျင်းြလျက်ရှိရာ ယခုွ ှ စ်အြို့ ‘‘နရွ ှ င့် ရာသီဥတုနမြာင်းလဲြှုကို အထူးမြု ၍ ကျင်းြသေားြည်မြစ်သည်။ ြိြိတို့ွ ိ ု င်ငံသည် ကြ္ဘာ့ရာသီဥတုနမြာင်းလဲြှုတေင် နဘးေဏ်အခံရဆုံးွ ိ ု င်ငံြျား၌ ြါဝင်ရာ ရာသီဥတုနမြာင်းလဲြှုနကကာင့် နရသယံဇာတအရင်း အမြစ်ြျားအနြါ်တေင် ထိခိုက်ြှုအနည်းဆုံးမြစ်နအာင် နြျှာ်နတေး စီြံသေားရြည်မြစ်သည်။ ွ ှ စ်စဉ်ရွာသေန်းသည့် ြိုးနရကို သိုနလှာင် ထိန်းသိြ်းမခင်း၊ နမြနအာက်နရ စိြ့်ဝင်ွ ိ ု င်နရးအတေက် သစ်ြင် သစ်နတာြျား မြုစု ြျ ိုး နထာင်မခင်း၊ ပြို့ မြြျားတေင် နရစိြ့်ဝင် ွ ိ ု င်ြည့် ဧရိယာြျားွ ှ င့် နရကန်ြျား ြန်တီးတည်နဆာက်မခင်း၊ အြှိုက်၊ နရဆိုးွ ှ င့်ြိလ္လာစေန့်ြစ်ြှုြျား စနစ်တကျတည်နထာင်မခင်း စသည့်နည်းလြ်းြျားမြင့် နရသယံဇာတထိန်းသိြ်းနရးနဆာင် ရွက်ြှုြျားမြင့် ရာသီဥတုနမြာင်းလဲြှုအနြါ် ရင်ဆိုင်တုံ့မြန်ွ ိ ု င်ကက ြည်ဟု ယုံကကည်ြိြါနကကာင်း။ ။ ထိန်းသိမ်းကြရမည့် ရရသယံဇာတ ဝန်ထြ်းအြေဲ့အစည်းအက ကီးအြှူး ြျား အတည်မြုခန့်ထား မခင်းွ ှ င့် ဝန်ထြ်းအြေဲ့အစည်းအက ကီးအြှူးခန့်ထား မခင်း ၁။ ပြည်ထောင်စုသမ္မတပမန်မာနို င်ငံထတာ် နိုင်ငံထတာ်သမ္မတသည် ထောက်ထော်ပြြါ ဝန်ေမ်းေေွဲ့ ေစည်းေကကီးေမှူးများကို ေစမ်းခန့်ကာလ ၁နှစ်ပြည့်ထပမာက်သည့်ထန့မှ စ၍ ေတည်ပြုခန့် ေားလိုက်သည် အြည် ဝန်ထြ်းအြေဲ့အစည်းအက ကီးအြှူး ရာထူး၊ ဌာန က ဦးဘပမင့် ဦးထောင်ညွှန်ကကားထေးမှူး ပမန်မာ့မီးေေား ြို့ထောင်ထေးနှင့် ေက်သွယ်ထေးဝန်ကကီးဌာန ခ ဦးထော်လွင်ဦး ထကျာင်းေုြ်ကကီး ပမန်မာနိုင်ငံကုန်သွယ်ထေထက ကာင်း ထကာလိြ် မြန်ြာွ ိ ု င်ငံမြန်တြ်း ြို့ထောင်ထေးနှင့် ေက်သွယ်ထေးဝန်ကကီးဌာန ဂ ဦးကိုထလးဝင်း ညွှန်ကကားထေးမှူးချု ြ် ေထပခခံြညာဦးစီးဌာန ြညာထေးဝန်ကကီးဌာန ဃ ထေါက်တာထော်ဝင်း ညွှန်ကကားထေးမှူးချု ြ် ထကျာင်းပြင်ြနှင့်တစ်သက်တာြညာထေး ဦးစီးဌာန ြညာထေးဝန်ကကီးဌာန င ထေါက်တာစိုင်းထကျာ်နိုင်ဦး ညွှန်ကကားထေးမှူးချု ြ် ထလ့လာေန်းစစ်ေကဲပေတ်ထေးေေွဲ့ သုထတသန ြညာထေးဝန်ကကီးဌာန ၂။ ပြည်ထောင်စုသမ္မတပမန်မာနို င်ငံထတာ် နိုင်ငံထတာ်သမ္မတသည် လျှြ်စစ် နှင့် စွမ်းေင်ဝန်ကကီးဌာန၊ ပမန်မာ့ထေနံေွက်ြစ္စည်းထောင်းဝယ် ထေးလုြ်ငန်း၊ ပေန့်ပေူး ထောင်းချထေးဌာနမှ ညွှန်ကကားထေးမှူး ဦးထေှေထမာ် ကို ယင်းလုြ်ငန်း၏ ဦးထောင်ညွှန်ကကားထေးမှူး ေပေစ် တာဝန်ဝတ္တေားများကို စတင်ထောင်ေွက် သည့်ထန့မှစ၍ ေစမ်းခန့်ေားလိုက်သည်။ ြွ ္တနလးတိုင်းနေသကကီး သြဝါယြအသင်းစုချု ြ်အရြ်ရြ်ဆိုင်ရာ အစည်းအနဝး ကျင်းြစဉ်။.
31 သတင်းစဉ် ြွ ္တနလး ြတ် ၂၀ မန္တထလးတိုင်းထေသကကီး သမဝါယမ ေသင်းစုချု ြ်၏ ၂၀၁၈၂၀၁၉ ဘဏ္ဍာ ထေးနှစ် နှစ်ြတ်လည် ေေြ်ေြ် ေိုင်ောေစည်းေထဝးနှင့် ေမှုထောင် ေါရိုက်တာေေွဲ့ဝင် ထေွးချယ်တင် ထပမောက်ပခင်းေခမ်းေနားကို မန္တထလး တိုင်းထေသကကီး သမဝါယမေသင်းစု ချု ြ် ေစည်းေထဝးခန်းမ၌ မတ် ၁၆ ေက်က ကျင်းြသည်။ ေေိုြါေခမ်းေနားသို့ ဗဟို သမဝါယမေသင်းလီမိတက် ေုတိယ ဥက္ကဋ္ဌ ၁ ဦးထောင်ပေူ၊ ေွဲ့စည်း ထေး ထကာ်မတီဥက္ကဋ္ဌပေစ်သည့် သမဝါယမ ဦးစီးဌာန ညွှန်ကကားထေးမှူးချု ြ်ရုံးမှ မန္တရေးတိုင်းရေသကြီး သမဝါယမအသင်းစုချုပ်အရပ် ရပ်ဆိုင်ရာ အစည်းအ ရဝး ြျင်းပ ညွှန်ကကားထေးမှူး ဦးမျ ိုး ထောင်နှင့် ေွဲ့စည်း ထေးထကာ်မတီ ေေွဲ့ဝင်များ၊ မန္တထလးတိုင်းထေသကကီး သမဝါယမ ဦးစီးဌာနမှ ေုတိယညွှန်ကကားထေးမှူး ဦးထကျာ်မိုးတင့်နှင့် လက်ထောက်ညွှန် ကကားထေးမှူးများ၊ မမို့နယ်သမဝါယမ ဦးစီးဌာနများမှ ဦးစီးေောေှိများ၊ မန္တထလးတိုင်းထေသကကီး သမဝါယမ ေသင်းစုချု ြ် ဥက္ကဋ္ဌ ဦးစန်းလွင်နှင့် ေါရိုက်တာေေွဲ့ ဝင်များ၊ မမို့နယ် သမဝါယမေသင်းစုများမှ ဥက္ကဋ္ဌများ နှင့် ေသင်းဝင်ကိုယ်စားလှယ်များ တက်ထောက်ခဲ့မြီး ေခမ်းေနားတွင် ေမှုထောင်ေါရိုက်တာ ေေွဲ့ ဝင်ထဟာင်း များ နုတ်ေွက်ပခင်း၊ ၂၀၁၉၂၀၂၀ ဘဏ္ဍာထေးနှစ်မှ ၂၀၂၃၂၀၂၄ ဘဏ္ဍာ ထေးနှစ်ေေိ ငါးနှစ်တာ ေမှုထောင် သက်တမ်းတွင် တာဝန်ေမ်းထောင် သွားမည့် ေမှုထောင်ေသစ်များေား ေများေန္ဒနှင့်ေညီ ထေွးချယ်တင် ထပမောက်ခဲ့ထကကာင်း သတင်းေေှိသည်။ သတင်းစဉ် တာချ ီလိတ် ြတ် ၂၀ တာချ ီလိတ်ခရိုင် ြတ်ဝန်းကျင်ေိန်းသိမ်းထေးဦးစီးဌာန၏ မတ် ၂၀ ေက် နံနက် ၉ နာေီေိ တိုင်းတာချက်ေေ ဝန်းကျင်ထလေုေေည်ေထသွးေညွှန်းကိန်း မှာ ထလေုေတွင်း ေမှုန်ြါဝင်မှု ြမာဏမှာ ၃၉၉ သို့ထောက်ေှိထနကာ နီညို ထောင်ေေင့်ေန္တောယ်ေှိ ပေစ်ထနသည်။ တာချ ီလိတ်မမို့နှင့် နယ်နိမိတ်ချင်းေိစြ်ထနထသာ ေိုင်းနိုင်ငံထပမာက်ြိုင်း မယ်ေိုင်မမို့တွင် ထလေုေေည်ေထသွးေညွှန်းကိန်း ၄၆၂ ေေိထောက်ေှိထနမြီး ပြည်သူများကျန်းမာထေးေတွက် ေေူးသတိပြု ေန်လိုေြ်ထကကာင်း သိေသည်။ ေေိုြါ မီးခိုးပမူများ ေုံးလွှမ်းသည့် ထလေုညစ်ညမ်းမှုေဏ်ကို ကျ ိုင်းတုံ၊ မိုင်းပေတ်၊ မိုင်းထယာင်းထေသများတွင်ြါ ခံစားထနကကေထကကာင်း ထေသခံပြည်သူ များေံမှ သိေှိေသည်။ နြာင်ယဉ်နကျး တာချ ီလိတ်၌ နလထုအရည်အနသေးအညွှန်းကိန်း နီညို နရာင်အဆင့် နရာက်ရှိနန ၂၀၂၀ ပပည့်နှစ်၊ ၇၅ နှစ်ရပမာြ် စိန်ရတုတပ်မရတာ်ရန့ ဦးတည်ချြ်များ ၁ မြည်နထာင်စုြပြိုက ေဲနရး၊ တိုင်းရင်းသားစည်းလုံးညီညေတ်ြှုြပြိုက ေဲနရး၊ အချု ြ်အမခာအာဏာတည်တံ့ခိုင်ပြဲနရး ဟူနသာ ေို့တာဝန်အနရး ၃ ြါးကို အြျ ိုးသား နရးြူဝါေအမြစ် ဦးထိြ်ြန်ဆင်ပြီး ွ ိ ု င်ငံနတာ်အတေက် အသက်နြး တာဝန်ထြ်းနဆာင်နရး။ ၂ ထာဝရပငိြ်းချြ်းနရးရရှိနအာင် နဆာင်ရွက်ွ ိ ု င်ရန် တြ်ြနတာ်၏ ပငိြ်းချြ်းနရးြူဝါေ၆ရြ်မြင့် ွ ိ ု င်ငံနတာ်အစိုးရ ွ ှ င့်အတူ ပငိြ်းချြ်းနရးလုြ်ငန်းစဉ်ြျားတေင် ြါဝင်နဆာင်ရွက်ွ ိ ု င်နရး။ ၃ ွ ိ ု င်ငံနတာ်တည်ပငိြ်နအးချြ်းနရးွ ှ င့် မြည်သူလူထုအကျ ိုးစီး ြေား ကာကေယ်နစာင့်နရှာက်နရးတို့အတေ က် အင်အား နတာင့်တင်းပြီး စေြ်းရည်ထက်မြက်နသာ နခတ်ြီတြ်ြနတာ်တည်နဆာက်နရး။ ၄ ွ ိ ု င်ငံနတာ်ကာကေယ်နရးတာဝန်ွ ှ င့် အြျ ိုးသား ွ ိ ု င်ငံနရးတာဝန်ြျားကို နခတ်အဆက်ဆက် နကျြေန်စောထြ်းနဆာင် ခဲ့သည့် တြ်ြနတာ်၏ အစဉ်အလာနကာင်းြျားကို ဆက်လက်ထိန်းသိြ်းနဆာင်ရွက်နရး ။ အလွန့်အလွန် မြင်နိုင်ခဲသော၊ အလွန့်အလွန် ေိြ်သြွ့သော အလိုရှိရာအာရုံ၌ ကျသလ့ရှိသော စိတ်ကို ပညာရှိေည် သစာင့်သရှာက်ရာ၏။ သစာင့်သရှာက်ထားအပ်သော စိတ်ေည် ချြ်းောကို သောင်ရွက်တတ်၏။ စိတ္တဝဂ်ဓမ္မပဒ၃၆ ချမ်းသာကို ဆောင်ရွက်တတ်၏ ဆေပပည်ဆတာ် ဆောက်တိုဘာ ၁၃ ေီတင်းကျွတ်လမပည့်သန့ေည် မြတ်စွာဘုရားရှင်.
32 တာဝတိံောနတ်မပည်၌ အဘိဓြ္မာတရားသတာ်ကို ဝါတွင်းေုံးလ သောကကားမခင်း ပပီးသမြာက်သောသန့၊ နတ်မြေ္မာအသပ ါင်းကိုခခံရံလျက် တာဝတိံောြှ ေကကဿနဂိုရ် မပည်ေို့ ေင်းေက်သတာ်ြူသောသန့၊ မြေ္မာနတ်လူ ေုံးဘုံလူတို့ မြတ်စွာဘုရားအား ကကည်မြူသကာ် သရာ် ပူသော်သောသန့၊ သလာက ဝိဝရဏ တန်ခိုးသတာ်သကကာင့် စကကဝဠာတစ်ဝန်းလုံးကို တိုးလျှိုသပါက်မြင်ကကရသောသန့ စသောဂုဏ်ထူးဝိသေေတို့မ ြင့် အထူးတလည် မပည့်စုံသော သန့ထူးသန့မြတ် မြစ်ေည်။ စာမျက်နှာ ၅ ဆကာ်လံ ၁ ၁၃၈၁ ခုနှစ် သီတင်းကျွတ်လပပည့်ဆေ့ ေဘိဓမ္မာ ေခါဆတာ်ဆေ့တွင် ဆ ေပပည်ဆတာ်ရှိ ဥပ္ပါတသန္တိဆစတီဆတာ်၌ ဘုရားဖူးလာပပည်သူများပဖင့် စည်ကားလျက်ရှိသည်ကို ဆတွ့ရ စဉ်။ ဓာတ်ပုံ မိုက်ကယ်ထေ်း ေဘိဓမ္မာေခါဆတာ်ဆေ့တွင် ဆေပပည်ဆတာ်ရှိ ဘုရားဆစတီများ၌ ဘုရားဖူးလာပပည်သူများ စည်ကား ? ? ဒီမိုကရေစီအခွင့်အရေး၊ လူ့အခွင့်အရေးတို့နှင့်အတူ တွဲဖက်ပါဝင်သည်က ပပည်သူတို့၏ လွတ်လပ်စွာ ထုတ်ရဖာ်ခွင့်နှင့် တေားဥပရဒစိုးမိုးရေးတို့ ပဖစ်သည်။ ရခတ်သစ်၊ စနစ်သစ်ဆီသို့ အေှိန်အဟုန်ပဖင့် ရပပာင်းလဲမည်ဆိုလျှင် စာရပလွတ်လပ်ခွင့်၊ သတင်းလွတ်လပ်ခွင့်၊ လူတစ်ဦးချင်းစီ၏ ထုတ်ရဖာ် ရပပာဆိုခွင့် စသည့် အခွင့်အရေးများကို အရေးတယူ မစဉ်းစားဘဲ မပဖစ်နိုင်ပါ။ ဒီမိုကရေစီရခတ် အကူးအရပပာင်း စတင်ရတာ့မည်ဆိုသည့် အချ ိန် ကတည်းက စာရပစိစစ်ရေးစနစ် ကင်းေှင်းသွားခဲ့သည်။ ထိုစဉ်က ဒီမိုကရေစီအကူးအရပပာင်းနှင့် အတူ စာရပလွတ်လပ်ခွင့် ကို မပဖစ်မရနရပပာင်းလဲကက မှ ပဖစ်ရတာ့မည်ဟူသည့် အမျ ိုးသားရေး ရပါ်လစီကိုတည်၍ စာရပစိစစ်ရေးကို လုံး၀ေပ်ဆိုင်းခဲ့ပခင်း ပဖစ်သည်။ မည်သို့ရသာအရပခအရနပဖ စ်ရစ ပပည်သူလူထု၏ အရပခခံအကျဆုံးရသာ လိုအပ်ချက်ပဖစ်သည့် စာရပနှင့် သတင်းလွတ်လပ်ခွင့် ပိတ်ပင်ထားသည့် အရနအထားကို ရပပာင်းလဲမှ ပဖစ်ရတာ့မည်ဟူသည့် လက်ရတွ့ဘ၀ကို နားလည်သည့်အားရလျာ်စွာ အချ ိန်မဆွဲဘဲ ရုတ်ပခည်းဆိုသလို စာရပ စိစစ်ရေး လုံး၀ရပျာက်ဆုံးသွားခဲ့ပခင်း ပဖစ်ပါသည်။ စာရပစိစစ်ရေး မေှိရတာ့သည့်အခါ ပပည်သူလူထုနှင့် အထူးသပဖင့် စာရပရလာကသားများအကကားတွင် ဦးစွာပဖစ်ရပါ်လာရသာ ခံစားေမှုမှာ လွတ်လပ်သွားပခင်း ပဖစ်ပါသည်။ အနုပညာေှင်တို့ ဖန်တီးချင်သလို ဖန်တီးခွင့်ေသွားပပီး ပပည်သူတို့မှာလည်း အနုပညာေှင်တို့ ဖန်တီးသည့် အတိုင်း ခံစားခွင့်ေပပီဟူ၍ ပဖစ်ပါသည်။ အနုပညာေှင်တို့၏ ထုတ်ရဖာ် ရပပာဆိုမှုများအေဆိုလျှင် ပွင့်လင်းလွတ်လပ်လွန်းသည့်အတွ က် ကိုယ့်အနုပညာကို ဘယ်လိုဘယ်နည်း ထိန်းချုပ် ေမည်ကိုပင် မသိရလာက် ရအာင် ပဖစ်ခဲ့ေသည်ဆို၏။ သည်လိုနှင့်၊ စာလုံးရပါင်းသတ်ပုံပင် မှန်ရအာင်မရေးတတ်ရသာ စာရေးသားသူများ၊ သာမန်အရနအထားပဖင့်ပင် စာကိုရပပပပစ်ရအာင် မရေးနိုင်သူများကလည်း စာ ရပစင်ပမင့်ရပါ်ရောက်လာသည် ဟု ဆိုေပါမည်။ ရအာင်ပမင်မှု၏ အဖျားအနားကို ခူးဆွတ်ခံစားခွင့်ေသူတို့ကလည်း ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် အတိုင်းအဆမဲ့ ထိပ်ဆုံးရောက်ရနသူဟူ၍ အထင် ရောက်ကာ လူမှုအဖွဲ့အစည်းကို နည်း ရပးလမ်းပပလုပ်လာကကသည်။ ထင်ပမင်ောအစွဲတို့ပဖင့် ကိုယ်ရပပာော အမှန်ဆုံးအပဖစ် ယူဆလာကကသည်။ အထူးသပဖင့်မူ လူသုံးများလာရသာ လူမှုကွန်ေက်များရပါ် တွင်ကျယ်လာ ကကေင်း နိုင်ငံတစ်ခုလုံး၏ နိုင်ငံရေး၊ စီးပွားရေး၊ လူမှုရေး၊ ယဉ်ရကျးမှု အစုစုတို့တွင် ဦးရဆာင်မှုရပးရနသူများသဖွယ် ထုတ်ရဖာ်ရပပာဆိုလာ ကကသည်။ ထိုနည်းတူစွာ ရုပ်ေှင်၊ ဂီတ အစေှိရသာ အများပပည်သူနှင့် ပတ်သက် စပ်ဆိုင်လာသည့်.
33 နယ်ပယ်များတွင်လည်း ရုန့်ေင်းမှုရလာ၊ ရိုင်းပျမှုရလာ၊ အများပပည်သူကကားတွင် ရဖာ်ပပေန်သင့်၏၊ မသင့်၏ရလာဟု မသိရလာက် ရအာင်ပင် ပဖစ်လာသည်တို့ေှိ၏။ ရလာကသဘာ၀အေ လွတ်လပ်ခွင့်ေေှိလာသည့်အခါ ထိုလွတ်လပ် ခွင့်၏ အတိုင်းအဆကို မည်ရေေ့မည်မျှဟု မချ ိန်ဆနိုင်ဘဲ စိတ်ထင်သလို အသုံးချလာသည့်အခါ အများပပည်သူအတွက် အလွန်ပင် မသင့်ရလျာ် မရလျာက်ပတ်ရသာ ရဖာ်ထုတ်မှုများ ပဖစ်လာသည်ကို ရတွ့လာေရလ သည်။ အမှန်မှာ ဒီမိုကရေစီအေင့်အမာ နိုင်ငံကကီးများတွင်ပင် အများ ပပည်သူပပသမည့် ရုပ်ေှင်၊ ရုပ်ပမင်သံကကား စသည်တို့ကို ကရလးမကကည့်ေ၊ အသက် ၁၃ နှစ်ရအာက်ဆိုလျှင် လူကကီးပဖင့်သာကကည့်ေန်၊ အသက် ၁၈ နှစ်ရအာက် မကကည့်ေ စသည်ပဖင့် အကန့်အသတ်များ ထားေှိပါသည်။ ပမန်မာနိုင်ငံတွင်မူ လွတ်လပ်ခွင့်ကို အကန့်အသတ်မဲ့ ေေှိထားဘိ သကဲ့သို့ ပဖစ်ရနော အလွန်ရုပ်ဆိုးအကျည်းတန်မှုများကို ပမင်ရတွ့ရနေ ရလသည်။ အချုပ်ဆို ေလျှင်မူ လူတို့၏ ဒီမိုကရေစီအခွင့်အရေး၊ လူ့အခွင့်အရေး၊ စာရပနှင့် သတင်းလွတ်လပ်ခွင့် စသည်တို့က အရပခခံလိုအပ်ချက်များ အပဖစ် မရပးမပဖစ် ရပးေမည်ပဖစ်ပါသည်။ သို့ရသာ်လည်း ထိုထိုရသာ စာရပနှင့် သတင်းလွတ်လပ်ခွင့်ဆိုသည်တို့တွ င် တာဝန်ယူမှု၊ တာဝန်ခံမှု ဆိုသည်တို့ တွဲလျက်ပါဝင်ရနသည်ကို နားလည်ကကေန်၊ အများပပည်သူကကား ရုန့်ေင်းကကမ်းတမ်းမှုများကို ရေှ ာင်ကကဉ်ကာ ယဉ်ရကျးဖွယ်ောသည့်၊ သင့်တင့်သည့်၊ မှန်ကန်ရသာ အချက်အလက်များသာ ပါဝင်သည့် ရဖာ်ပပမှုများပဖစ်ေန်လည်း လိုအပ်သည်သာ ပဖစ်ရလ၏။ လွတ်လပ်ခွင့်သည် လူ့အဖွဲ့အစည်းအတွက် ပိုမို ရကာင်းမွန်သည့် ဝန်းကျင်ရပါ်ရပါက်ရေး၊ အနုပညာ အေည်အရသွးများ ပိုမိုရတာက်ရပပာင် ပမင့်မားလာရေး၊ ပပည်သူတို့ သိေှိထိုက်သည်များကို သတင်းအချက် အလက်မှန်များအပဖစ် ပပည်သူ့မျက်ရမှာက်သို့ ပမန်နိုင်သမျှ ပမန်ပမန် တင်ပပနိုင်ရေးတို့ကသာ အရေးအကကီးဆုံး၊ အခောအကျဆုံးပဖစ်သည် မဟုတ်ပါရလာ။ ။ လွတ်လပ်ခွင့်နှင့် တာဝန်ယူမှု ရအာင်စည်ဟိန်းပပည်လုံးချမ်းသာ ဆုရတာင်းပပည့်ရစတီရတာ် ပထမအကကိမ် ဆီမီးတစ်ရထာင်၊ ပန်းတစ်ရထာင် လှူဒါန်းပူရော် ရေယျာသီေိ ရအာက်တိုဘာ ၁၃ နေပြည်နော် နေယျာသီရိမြို့ေယ် နေေ်နေးနျျးရွာေုြ်စု ဝေ်ပြေ် နျျးရွာ နေြျ ိုးနွယ်ြရိယေ္တိစာသင် ေိုျ်ေေွင်း ေည်ထားျိုးျွယ် ထားသည့် နောင်စည်ဟိေ်းပြည်လုံး ေျြ်းသာ ဆုနောင်းပြည့်နစေီနော် ၌ ြထြေကျိြ် ဆီြီးေစ်နထာင်၊ ြေ်းေစ်နထာင် လှူဒါေ်းြူနော်ြွဲ ျို ယနေ့ေွင် ျျင်းြသည်။ ေဆိုြါ ဆီြီးေစ်နထာင်၊ ြေ်း ေစ်နထာင် လှူဒါေ်းြူနော်ြွဲျို နေြျ ိုးနွယ် ြရိယေ္တိစာသင်ေိုျ် ဆရာနော် ေဂ္ဂြဟာြဏ္ဍိေ ဘဒ္ဒန္တ ောဒိစ္စဝံသေား ေြှူးပြု၍ ပြ ေ်ကျား နရး ဝေ်ကျီးဌာေ သေင်းနှင့် စာေယ်ေင်းလုြ်ငေ်း ပြေ်ြာ့ေလင်း နှင့် နကျးြုံ သေင်းစာေိုျ်ေို့ြှ ၁၀ကကိမ်ရပမာက် မဲရခါင်စာရပဆုချ ီးပမှင့်ပွဲ တက်ရောက်ကကသည့် မဲရခါင်ရပခာက်နိုင်ငံမှ စာရေးဆောအသင်းများ၏ ဥက္ကဋ္ဌများ၊ အကကီးအကဲများနှင့် ဆုေစာရေးဆောများ ပဲခူးပမို့ေ ှ ိ တန်ခိုးကကီးဘုေားရစတီရတာ်များနှင့် ကရမောေသာဒီနန်းရတာ်သို့ သွားရောက်ဖူးရပမာ် ေန်ကုန် ရအာက်တိုဘာ ၁၃ ၁၀ကျိြ်နပြာျ် ြဲနေါင်စာနြဆု ေျ ီးပြှင့်ြွဲသို့ ေျ်နရာျ်ကျသည့် ြဲနေါင်နပောျ်နိုင်ငံ ဗီယျ်ေြ်၊ ျနြောဒီးယား၊ လာေို၊ ထိုင်း၊ ယူေေ် ေရုေ်နှင့် ေိြ်ရှင်ပြေ်ြာနိုင်ငံြှ စာနရးဆရာေသင်းြျား၏ ဥျ္ကဋ္ဌြျား၊ ောဝေ်ရှိသူြျားနှင့် ဆုရစာနရးဆရာ ြျားသည် ယနေ့ေွင် ြဲေူးမြို့ရှိ ေေ ် ေိုး ကျီး ဘုရားနစေီနော်ြျားနှင့် ျနြော ေသာဒီေေ်းနော်ေို့သို့ သွားနရာျ် ဖူးနပြာ်ကျသည်။ အရပါ်ပုံ ဧည့်သည်နော်ြျားသည် နေေ္တ ေည်းေိုသည့် ရေ်ျုေ်မြို့ ဆီဒိုးေား ဟိုေယ်ြှ ေံေျ် ၈ ောရီေွင် ထွျ်ေွာ ကျရာ ြဲေူးမြို့သို့ ေံေျ် ၁ဝ ောရီ ၁၅ ြိေစ်ေွင် နရာျ်ရှိကျမြီး ဘုရား ြျား ဖူးနပြာ်ကျည်ညိုကျျ ာ ရေ်ျုေ် မြို့သို့ ညနေြိုင်းေွင် ပြ ေ်လည် နရာျ်ရှိကျသည်။ သတင်းစဉ် ဝေ်ထြ်းြျား၊ နျျးရွာသူ နျျးရွာ သားြျားျ စုနြါင်းျာ လှူဒါေ်း ျျင်းြပေင်း.
34 ပဖစ်သည်။ ေံေျ်ြိုင်းေွင် နောင်စည်ဟိေ်း ပြည်လုံးေျြ်းသာ ဆုနောင်းပြည့် နစေီနော်ပြေ်ကျီးေား ေလှူရှင် ြျားျ ြေ်းေစ်နထာင်ျို လည်း နျာင်း၊ ညနေြိုင်းေွင် ဆီြီး ေစ်နထာင်ျို လည်း နျာင်း လှူဒါေ်းြူနော်ကျသည်။ ေေုေကျိြ်ျနော့ ြထြဆုံး ေကျိြ် ျျင်းြောနြါ့။ ေေုလို ဝေ်ထြ်းြိသားစုနေွေဲ့ ရွာသူရွာသား နေွ စည်စည်ျားျားေဲ့ လာနရာျ် လှူဒါေ ် းကျေဲ့ေွျ် ဘုေ်းဘုေ်းေနေေဲ့ ေလွေ်ြဲ ဝြ်းသာြီေိပဖစ်ြိြါေယ် ဟု နေြျ ိုးနွယ် ြရိယေ္တိ စာသင်ေိုျ် ဆရာနော် ဘဒ္ဒန္တ ောဒိစ္စဝံသျ ြိေ့်က ျားသည်။ တင်ရမာင်လွင် ရနပပည်ရတာ် ရအာက်တိုဘာ ၁၃ ျေျင်ပြည်ေယ်၊ ရှ ြ်းပြည်ေယ် နပြာျ်ြိုင်းနှင့် ေနရှ့ြိုင်း၊ ရေိုင်ပြည်ေယ်၊ ျယားပြည်ေယ် နှင့် ျရင်ပြည်ေယ်ေို့ေွင် ေိြ်ေသင့်ေေင့် ပဖစ်ထွေ်းေဲ့မြီး ြန္တနလးေိုင်းနဒသကျီး၊ ရှ ြ်း ပြည်ေယ် နောင်ြိုင်းနှင့် ေျင်း ပြည်ေယ်ေို့ေွင် နေရာျျဲျျဲ နှင့် ျျေ်ေိုင်းနဒသကျီးနှင့် ပြည်ေယ်ေို့ေွင် နေရာျွျ်ျျား ြိုးထစ်ေျုေ်းရွာေဲ့သည်။ မိုးေလ ရနောကွက်ကျား မိုးထစ်ချုန်းေေ ာခဲ့ ? ? နေပြည်နော် နောက်ေိုဘာ ၁၃ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံြှုနှင့် နိုင်ငံမြားစီးပွားဆက်သွယ်ရရးဝန် ကကီး ဌာန မပည်ရောင်စုဝန်ကကီး ဦးရသာင်းေွန်းနှင့် အဖွဲ့သည် ေိုင်းနိုင်ငံ ဗန်ရကာက်မြို့၌ ရအာက်တိုဘာ ၁၁ ရက်ြှ ၁၂ ရက်အေိ ကျင်းပသည့် ရေသတွင်းဘက်စုံ စီးပွားရရး ပူးရပါင်းရဆာင်ရွက်ြှုဆိုင်ရာ ဝန်ကကီးြျား၏ ၉ ကကိြ်ရမြာက် ကကားမဖတ်ညှိနှိုင်း အစည်းအရဝးနှင့် ဆက်စပ်အစည်းအရဝးြျားသို့ တက်ရရာက်ြဲ့သည်။ အဆိုပါအစည်းအရဝးတွင် ဝန်က ကီးြျားက ရဆွးရနွးညှိနှိုင်းြှုြျား သိသိသာသာ တိုးတက်ြှုအရပါ် ကကိုဆိုြဲ့က ကမပီး သရဘာတူညီြှုရရှိရန် ကျန်ရှိ ရနရသး သည့် ကိစ္စရပ်အြျ ို့ကို ဆက်လက်ရဆွ းရနွးရန် သရဘာတူ ြဲ့ကကသည်။ ဝန်ကကီးြျားက ကို အဖွဲ့ဝင်နိုင်ငံအားလုံး လိုက်ပါ ရဆာင်ရွက်နိုင်သည့် အရမြအရနသို့ ရရာက်ရှိရအာင် အစွြ်းကုန် ကကိုးပြ်းက ကြည်မဖစ်ရကကာင်းကိုလည်း ကတိကဝတ်မပုြဲ့ကကသည်။ ေို့မပင် နိုင်ငံအကကီးအကဲြျား၏ လ ြ်းညွှန်ြျက် မဖစ်သည့် ရဆွးရနွးညှိနှိုင်းြှုြျား မပီးစီးရကကာင်းကို ေိုင်းနိုင်ငံ ဗန်ရကာက်မြို့၌ ၂၀၁၉ ြုနှစ် နိုဝင်ဘာလ ဆန်းတွင် မပုလုပ် ြည့် တတိယအကကိြ် ေိပ်သီး အစည်းအရဝးတွင် ရကကညာရန် ေပ်ရလာင်း အတည်မပု ြဲ့ကကသည်။ မပည်ရောင်စုဝန်ကကီးက သရဘာတူစာြျုပ် ညှိနှိုင်းရဆွးရနွးြှုြျားတွင် အ ြျ ို့ကိစ္စရပ် ြျားအရပါ် အဖွဲ့ဝင်နိုင်ငံအ ြျ ို့၏ လိုက် ရလျာရပးြှုကို က ကိုဆိုပါ ရကကာင်း၊ သည် အနာဂတ်တွင် လွတ်လပ်ရသာ နေသေွင်းဘက်စုံ စီးြွားနေး ြူးနြါင်းနောင်ေွက်မှု ေိုင်ောဝေ်ကကီးများ၏ ၉ကကိမ်နပမာက် ကကားပြေ်ညှိနှိုင်းေစည်းေနဝးသို့ ပြည်နောင်စုဝေ်ကကီး ဦးနသာင်းေွေ်း ေက်နောက်နေွးနနွး ပမဝေီ နောက်ေိုဘာ ၁၃ အြျ ိုးသားလွှတ် ရတာ်ဥက္ကဋ္ဌ ြန်းဝင်းြိုင်သန်းနှင့်ဇနီး ရေါ်နန့်ကက င်ကကည် ြိသားစုတို့သည် ယရန့ြွန်းလွဲပိုင်းတွင် ကရင်မပည်နယ် မြဝတီြရိုင် မြဝတီမြို့ ကျက်သရရရဆာင် ရရှေမြင်းဝန်ရစတီရတာ်မြတ်က ကီးအတွင်း ကျင်းပမပုလုပ် သည့် ဆွြ်းဆန်ရတာ်နှင့် လှူဖွယ်ပစ္စည်းြျားရလာင်းလှူပွဲ အြြ်းအနားသို့ တက်ရရာက်မပီး ဆရာရတာ်၊ သံဃာရတာ်ြျားအား လှူဖွယ်ဝတ္ထုပစ္စည်းြျား ရလာင်းလှူသည်။ ရရှးဦးစွာ မြဝတီြရိုင်အတွင်းရှိ ရကျာင်းတိုက်ြျားြှ ဆရာရတာ်၊ သံဃာ ရတာ်ြျားနှင့် သီလရှင်ြျားအား ြရိုင်အုပ်ြျုပ်ရရးြှူး ၊ မြို့နယ်အုပ်ြျုပ်ရရးြှူး နှင့် ဌာနဆိုင်ရာတာဝန်ရှိသူြျားက သာသနာ့ဟိတကာရီဗိြာန်ရတာ်၌ ရန့ဆွြ်း ဆက်ကပ်လှူ ေါန်းသည်။ ေို့ရနာက် ဘုရားကကီးရကျာင်းတိုက် ြဏ္ဍသိြ်ရတာ်၌ ဂိုဏ်းရပါင်းစုံ သံဃြဟာ ပဝါရဏာ ကျင်းပမပုလုပ်သည်။ လှူြွယ်ဝေ္ထုြစ္စည်းများ နလာင်းလှူ ဆက်လက်၍ အြျ ိုးသားလွှတ် ရတာ်ဥက္ကဋ္ဌ ြန်းဝင်းြိုင်သန်းနှင့် ဇနီး ရေါ်နန့်ကကင်ကကည် ြိသားစုတို့က မြဝတီြရိုင်အတွင်းရှိ ရကျာင်းတိုက် ၃၄၂ ရကျာင်းြှ ဝါဆိုရဟန်း၊ သာြရဏနှင့်သီလရှင် စုစုရပါင်းအပါးသုံးရောင် ရကျာ်တို့အား လှူဖွယ်ဝတ္ထုပစ္စည်းြျား ရလာင်းလှူကကသည်။ အြြ်းအနားတွင် မပည်သူ့လွှတ် ရတာ်ကိုယ်စားလှယ်ြျားနှင့် မပည်နယ် လွှတ်ရတာ်ကိုယ်စားလှယ်ြျား၊ ြရိုင်နှင့်မြို့နယ် အရေွရေွအုပ်ြျုပ်ရရးဦးစီး ဌာနနှင့် ဌာနဆိုင်ရာြိသားစုြျား၊ နယ်ရမြြံ တပ်ရင်းတပ်ဖွဲ့တို့ြှ အရာရှိကကီး ြျားနှင့် ြိသားစုြျား၊ ေိုင်းနိုင်ငံ၊ တာ့ြ်ြရိုင်အုပ်ြျုပ်ရ ရးြှူးနှင့် တာဝန်ရှိသူြျား၊.
35 နိုင်ငံရရးပါတီြျား၊ အြျ ိုးသြီးရရးရာနှင့် ြိြင်နှင့်ကရလးရစာင့်ရရှာက်ရရး အသင်းဝင်ြျား၊ ကကက်ရမြနီတပ်ဖွဲ့ဝင် ြျား၊ ြီးသတ်တပ်ဖွဲ့ဝင် ြျား၊ လူြှုရရးနှင့် ဘာသာရရးအသင်းအဖွဲ့ ြျား၊ ရစတနာရှင်အလှူရှင် ြျားနှင့် ရေသြံတိုင်းရင်းသား မပည်သူြျားက ဆွြ်းဆန်ရတာ်နှင့်လှူဖွယ်ပစ္စည်းြ ျားကို စည်ကားသိုက်မြိုက်စွာ ရလာင်းလှူြဲ့ရကကာင်း သိရသည်။ ေိေ်လင်းနောင်ပြေ်ေက် ေမျ ိုးသားလွှေ်နော်ဥက္ကဋ္ဌ မေ်းဝင်းခိုင်သေ်းနှင့်ဇေီး ပမဝေီမမို့၌ ကျင်းြသည့် ေွမ်းေေ်စိမ်းနလာင်းလှူြွဲသို့ ေက်နောက်မြီး လှူြွယ်ဝေ္ထုများလှူေါေ်း ေမျ ိုးသားလွှေ်နော်ဥက္ကဋ္ဌ မေ်းဝင်းခိုင်သေ်းနှင့်ဇေီး နေါ်ေေ့်က ကင်ကကည် မိသားစုေို့ ေောနော်ေံ လှူြွယ်ဝေ္ထုြစ္စည်းများ နလာင်းလှူစဉ်။ ကုန်သွယ်ြှုနှင့် ရင်းနှီးမြှုပ်နှံ ြှု ရေသတစ်ြုအမဖစ် ရပါ်ေွန်း လာမပီး ရေသတွင်းရှိ စီးပွားရရးလုပ်ငန်းြျားအတွက် ပိုြို ကျယ်မပန့်ရသာ စီးပွားရရး ပူးရပါင်းရဆာင်ရွက်ြှုြျား တိုးမြှင့်လုပ်ရဆာင်နိုင်ြည် မဖစ်ရကကာင်း၊ နိုင်ငံစုံကုန်သွယ်ြှု စနစ်တစ်ရပ်အရနမဖင့်လ ည်း ကြ္ဘာ့စီးပွားရရး ဖွံ့မဖိုး တိုးတက်ြှုကို အဓိကအရောက်အကူမပုနိုင်ြည့် ြဏ္ဍိုင် တစ်ြုမဖစ်လာြည်မဖစ်၍ နိုင်ငံ ရြါင်းရဆာင်ြျား၏ လြ်းညွှန်ြျက်နှင့်အညီ ကို ရအာင်မြင်စွာ အမပီးသတ် ရန် လိုအပ်ရကကာင်း ရဆွးရနွးရမပာကကားြဲ့သည်။ ရေသသည် ကြ္ဘာ့လူဦးရရ၏ ေက်ဝက်နီးပါး ရှိမပီး ကြ္ဘာ့စီးပွားရရး၏ ၄၂ ေသြ ၂ ရာ ြိုင်နှုန်း၊ ကြ္ဘာ့ ကုန်သွယ်ြှု၏ ၂၉ ေသြ ၁ ရာြိုင်နှုန်းနှင့် ကြ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ နိုင်ငံမြားရင်းနှီးမြှုပ်နှံြှု၏ ၃၂ ေသြ ၅ ရာ ြိုင်နှုန်းကို ကိုယ်စားမပုသည့်အတွက် ကြ္ဘာ့အကကီးဆုံးကုန်သွယ်ရရး အုပ်စုကကီးြျားတွင်တစ်ြုအပါအဝင် မဖစ်လာရန် ရြှော်ြှန်း ေားသည်။ နစ့စြ်ညှိနှိုင်းမှုနြါင်း ၂၈ကကိမ် သည် အာဆီယံအဖွဲ့ဝင်နိုင်ငံ ၁၀ နိုင်ငံနှင့် ရဆွးရနွးဖက် ၆ နိုင်ငံမဖစ်ရသာ ကသစရကတးလျ၊ တရုတ်၊ အိန္ဒိယ၊ ဂျပန်၊ ရတာင်ကိုရီးယားနှင့် နယူးဇီလန်နိုင်ငံတို့ အကကား ရဆွးရနွးညှိနှိုင်းလျက်ရှိရသာ ရေသတွင်းဘက်စုံ စီးပွားရရး ပူးရပါင်းရဆာင်ရွက်ြှု သရဘာတူ စာြျုပ်တစ် ြုမဖစ်မပီး ရဆွးရနွးညှိနှိုင်းြှုြျားကို ၂၀၁၃ ြုနှစ် တွင် စတင်ြဲ့ရာ ယရန့အေိ ဝန်ကကီးအဆင့် ပုံြှန်အစည်း အရဝး၇ကကိြ်၊ ရစ့စပ်ညှိနှိုင်း ြှုရပါင်း ၂၈ကကိြ်နှင့် ကကားမဖတ် အစည်းအရဝးရပါင်းြျားစွာမပုလုပ် ၍ ရဆွးရနွးညှိနှိုင်းြှုြျားမပီးစီးရကကာင်း ကို ယြုနှစ်ကုန်တွင် ရကကညာနိုင်ရရးအတွက် ရဆာင်ရွက်လျက်ရှိရကကာင်း သိရသည်။ သေင်းစဉ် ပြည်နောင်စုဝေ်ကကီး ဦးနသာင်းေွေ်း ဗေ်နကာက်မမို့၌ ကျင်း ြသည့် နေသေွင်းဘက်စုံစီးြွားနေး ြူးနြါင်းနောင်ေွက်မှုေိုင်ော ဝေ်ကကီးများ၏ ၉ ကကိမ်နပမာက် ကကားပြေ်ညှိနှိုင်းေစည်းေနဝးနှင့် ေက်စြ်ေစည်းေနဝးများသို့ ေက်နောက်လာကကသူများနှင့် စုနြါင်းမှေ်ေမ်းေင်ဓာေ်ြုံရိုက်စဉ်။ သတင်းစဉ် နေပြည်နော် နောက်ေိုဘာ ၁၃ ရနမပည်ရတာ်နှင့်ရန်ကုန်မြို့ တို့အနီးတစ်ဝိုက်တွင် ယရန့ ရနရာကွက်ကျား ြိုးေစ်ြျုန်းရွာြည်။ ရွာရန်ရာနှုန်း ၈၀ မဖစ်သည်။ ြန္တရလးမြို့နှင့်အနီးတစ်ဝိုက်တွ င် ယရန့ ရနရာကွက်ကျား ြိုးေစ်ြျုန်းရွာ နိုင်သည်။ ရွာရန်ရာနှုန်း ၆၀ မဖစ်သည်။ ြနက်မဖန်အတွက်ြန့် ြှန်းြျက်ြှာ မြန်ြာနိုင်ငံအလယ်ပိုင်းရေသြျားတွင် ရနရာကွက်ကျား ြိုးဆက်လက်ေစ်ြျုန်းရွာနိုင်သည်။ ကပ္ပလီပင်လယ်မပင်နှင့် ဘဂဂလားပင်လယ်ရအာ်ရတာင်ပို င်းတို့တွင် တိြ်အသင့်အတင့်မဖစ်ေွန်းရနမ ပီး ကျန်ဘဂဂလားပင်လယ်ရတာ်တွင် တိြ်အနည်းငယ်မဖစ်ေွန်းရနသည် ။ မိုးဇလ နေောကွက်ကျား မိုးေစ်ချုေ်းေွာနိုင် ဣန္ဒြေကို နောင့်ထိန်းခြင်း၊ မှန်နောေကားကိုဆိုခြင်း၊ ေီလကို နကာင်းေွာနောင့်ထိန်းခြင်းတို့ေည် ကိနလော အညေ်အနြကး များ ကင်းေင်၍ ေန့်ရှင်းေင်ြကယ်နေနြကာင်း အကျင့်နကာင်း များခြေ်နောနြကာင့် ထိုတရားတို့ြှင့် ခြည့်ေုံနအာင် အားထုတ် ရာ၏။.
36 ယမကဝဂ်ဓမ္မပဒ၁၀ တရားတို့နှင့် ပြည့်စုံအောင်ေားထုတ် ဒုတိယသမ္မတ ဦးပမင့်အွေ ၇၂နှစ်အပမာက် လ ေ တ်လြ်အရးအေ့ကျင်းြအရး ဗဟိုအကာ်မတီ တတိယေကကိမ် ညှိနှိုင်းေစည်းေအေးတေင် ေမှာစကားအပြာကကား နေပပည်နော် ဒီဇင်ဘာ ၄ ၂၀၂၀ ခြည့်ြှေ်၊ ၇၂ ြှေ်နခမာက် လွတ်လြ်နရးနန့ ကျင်းြနရးဗဟိုနကာ်မတီ၏ တတိယအကကိမ် ညှိြှိုင်း အေည်းအနေးကို ယနန့နံနက် ၉ နာရီြွဲတွင် နနခြည်နတာ်ရှိ ခြည်နထာင်ေုအေိုးရအြွဲ့ရုံး အေ ည်းအနေးြန်းမ၌ ကျင်းြရာ ၂၀၂၀ ခြည့်ြှေ်၊ ၇၂ ြှေ်နခမာက် လွတ်လြ်နရးနန့ ကျင်းြနရးဗဟိုနကာ်မတီ ဥက္ကဋ္ဌ၊ ဒုတိယေမ္မတ ဦးခမင့်နဆွ တက်နရာက်အမှာေကား နခြာြကားေည်။ အေည်းအနေးေို့ ခြန်ြကားနရးေန်ကကီးဌာန ခြည်နထာင်ေုေန်ကကီး နဒါက်တာနြခမင့်၊ ြညာနရးေန်ကကီး ဌာန ခြည်နထာင်ေုေန်ကကီး နဒါက်တာမျ ိုးေိမ်းကကီး၊ အခြည်ခြည်ဆိုင်ရာ ြူးနြါင်းနဆာင်ရွက်နရးေန်ကကီးဌာန ခြည်နထာင်ေုေန်ကကီး ဦးနကျာ်တင်၊ နနခြည်နတာ်နကာင်ေီ ဥက္ကဋ္ဌ နဒါက်တာမျ ိုး နအာင်၊ နနခြည်နတာ်တိုင်းေေ်ဌာနြျုြ် တိုင်းမှူး ဗိုလ် ြျုြ် ခမင့်နမာ်၊ ဒုတိယေန်ကကီးများခြေ်ြကေည့် ဗိုလ်ြျုြ်ေ န်းထွဋ်ြှင့် ဦးြင်နမာင်ေင်း၊ တွဲြက်ေေ်နရးြျုြ် ဗိုလ်ြျုြ ် ဇင်မင်းထက်၊ ေေ်လက်နက်ြေ္စည်း ညွှန်ြကားနရး မှူးရုံးမှ ဗိုလ်မှူးြျုြ်ထွန်းထွန်းြိုင်၊ အမမဲတမ်းအတွင်းေန် များ၊ ခမန်မာြိုင်ငံရဲတြ်ြွဲ့ရဲြျုြ ် ၊ ညွှန်ြကားနရးမှူး ြျုြ ် များ ြှင့် တာေန်ရှိေူများ တက်နရာက်ြကေည်။ အေည်းအနေးတွင် ဒုတိယေမ္မတက ၇၂ ြှေ်နခမာက် လွတ်လြ်နရးနန့အြ မ်းအနားကို အမျ ိုး ေားနရး ဦးတည်ြျက် ၅ရြ်ြှင့်အညီ ခြည်နထာင်ေုေမ္မတ ခမန်မာ ြိုင်ငံနတာ်တေ်ေန်းလုံး၌ နအာင်ခမင်ေွာ ကျင်းြခြုလုြ်ြိုင် ရန်အတွက် ၂၀၂၀ ခြည့်ြှေ်၊ ၇၂ြှေ်နခမာက် လွတ်လြ်နရး နန့ ကျင်းြနရးဗဟိုနကာ်မတီကို ြ ွ ဲ ့ ေည်းြဲ့မြီး ဗဟို နကာ်မတီ၏ လမ်းညွှန်ြျက်များကို ေနေ်တကျအနကာင် အထည်နြာ် နဆာင်ရွက်ြိုင်ရန်အတွက် ဆြ်နကာ်မတီ ၁၀ြုကိုလည်း ြွဲ့ေည်းနဆာင်ရွက်ြဲ့ြါနြကာင်း။ ဗဟိုနကာ်မတီ၏ ြထမအကကိမ် ညှိြှိုင်းအေည်း အနေးကို ၂၀၁၉ ြုြှေ်၊ နအာက်တိုဘာ ၁၀ ရက်တွင် စာမျက်နှာ ၃ နကာ်လံ ၁ ဒုေိယသမ္မေ ဦးပမင့်နွေ ၇၂ နှစ်နပမာက် လေေ်လပ်နေးနေ့ ကျင်းပနေးဗဟိုနကာ်မေီ၏ ေေိယအကကိမ် ညှိနှိုင်းအစည်းအနဝးေေင် အမှာစကားနပပာကကားစဉ်။ ေတင်းေဉ် [ ] ျ ပည္ေ ထညင္စုသမၼျု ျညု ္ မာႏ ္ ထညထင္ေမ ည ငမာႏ္စိုးရ ငမာႏ္ကည မာႏ ပစ္ေိုးရစး္ေုေစျု ္ေိုးရစ္ေထညးႏွင့္ ဆပည္ေျု ထညစ ျည က္စက ျ ္ေက စးကည္ေ စဒသေငြံဒမာႏပစမမာႏ္စမကည္ေိုး ရစဥ္စင္စက ျ းူ ္ ဗဟမာႏ္ျ ပင္ုငကမာႏ ျညစ မမမာႏယ္ ေ ငညငကည ျညစ ဂၤ ူ ျုမာႏပဳ ျယည း ဧိုးရ မ္မမာႏ္ထညစ္ေ စ က္စ ္ေက စိုးရေ ဒသေငြံဒမာႏပစ္ေိုးရစ င္ ငဥည က ္ က္စ္ေက စိုးရေ ္ ည င္း မူစ္ေျု ထညစ္ေကစိုးရေ ၂ ၂ ခ္္ေငည ု မမာႏက ္ေၾက ထညစ ိုးရ င ု ကည္ေ ၁။ ဂၤ ူ ြံုမာႏပဳ ျယည ္ေျချ ္ေျု င ္ ၂ ၂။က ္ က္စ္ေက စိုးရေ ္ ည င္ ္ေျချ ္ေျု င ္ ၃ ၃။က ္ က္စ ္ ည င္မေထည ါ ထည္ေစ ၼ္ေက စိုးရေ ု စင ိုးရထညစ ၃ ၄။္ေက စိုးရေ စုမာႏ္ထညစ္ေၾက ထညစ ္ ေ ထညးႏွင့္ၼ္ေက စ ိုးရေ ္ေျခခင ခ ကည းကညု စ ၄၁။ၼ္ေက စိုးရေ စုမာႏ္ထညစ္ေၾက ထညစ ၄ ၄၂။ၼ္ေက စိုးရေ မေထညစိုးရမာႏေ ္ေ ကည င းႏွင့္ ိုးရိုးရမာႏေ္မာႏ္ထည္ေစ ္ေဆ ကည င ္ ု စ ၄ ၄၃။ၼ္ေက စိုးရေ စူစ စု စ၏ ဓမာႏကင္စ ေါစ္ေိုးရစး္ ည ထ္ညစု စ ၄ ၄၄။ၼ္ေက စိုးရေ မေထညစ မာႏ ္ ထညဆမာႏ္ထညု္းၼ္ေျု ယ ဧိုးရမာႏယ ္ ေ ထညးႏွင့္ စဘ စယငဇ မု စ ၄ ၄၅။ၼ္ေက စိုးရေ မေထညစ ျခ စစကညဆမာႏ္ထည္ေစ စမထညစ ခ ကည းကညု စ ၄ ၅။ းူ ္ ူ စ္ေ ါထညစ ါ ထည္ေစ းူု္ဆ ျညစငငညျခထညစ္ေထညးႏွင့္ ကဲျဒမညျခထညစး္ ည ထ ျညစငဥည က ဥညစခ ပ ည ဇယ စ ၅ ၆။ၼ္ေက စိုးရေ ဒေငြံဒမာႏပစ္ေိုးရစ င္ ငဥည မေကည စင္စျ ပ္ေစ မငညခ္ခ.
37 ထညစင္၏ စင္စစ ည ခ ကညု စ ၆၁။ၼ္ေက စိုးရေ းူု္္ေိုးရစ္ေထညးႏွင့္ ိုးရထညစ ျုငညျ ္ေျု င ္ ၼၼၼၼ၆၇ ၆၂။ ိုးရ စ္ခေထညျ ျ ကက မာႏ ျည ၼၼ၈၉ ၆၃။ ဥငၥ ဓ ျၾကေယည ု ္ ဆထညးႏွင့္စမညုေမညျခထညစ ၼ၁ ၁၁ ၆၄။ က စု ထညးႏွင့္ကူ မာႏ ု ည စင္စစ ည ျခထညစ ၼၼ၁၂၁၃ ၆၅။ မာႏ ္ ထညဆမာႏ္ထညု္စင္စစ ည ျခထညစ ၼၼ၁၄၁၅ ၆၆။ ဒေဲဳ ငပညစခ မာႏ မညဆကညု္ ဇယ စ ၼၼ၁၆၁၇ ၇။ၼ္ေက ည ု မ္ု စ္ေိုးရေစ ခ ယညျခထညစ္ေထညးႏွင့္္ေက စိုးရေ ဒေငြံဒမာႏပစ္ေိုးရစ င္ ငဥည္ေဆ ထညိုးရေကညု္ ု ေ မညမုညစဓါမည င ္ ၁၈ ၈။ၼ္ေက စိုးရေ ္ေက ည ု မ္ ထညု စင ိုးရထညစ ၁၉ ၉။ၼ္ေက စိုးရေ ္ေျခခင ခ ကည းကည င ္ ငင င၁ ၼ၂ ၂၂ ၁ ။ င္ုငကမာႏ ျညစငကည ျညစ ခ မာႏ ျညဇယ စ င ္ ငင င၂ၼ၂၃ ၁၁။ၼ္ေက စိုးရေ ဒေငဳြံဒမာႏပစ္ေိုးရစဥ္စင စ္ေ စ င္ ငဥည င ္ ငင င၃ ၼ၂၄၂၅ ၁၂။ၼ္ေက စိုးရေ ္ေျခခင ခ ကည းကည င ္ ငင င၁ ္ ္ေငည ၂၆၂၉ ၁၃။ င္ုငကမာႏ ျညစငကည ျညစ ခ မာႏ ျညဇယ စ င ္ ငင င၂ ္ ္ေငည ၃ ၁၄။ၼ္ေက စိုးရေ ဒေငဳြံဒမာႏပစ္ေိုးရစဥ္စင စ္ေ စ င္ ငဥည င ္ ငင င၃ ္ ္ေငည ၃၁၃၂ ၁၅။ၼ္ေက စိုးရေ ္ေျခခင ခ ကည းကည င ္ ငင င၁ မ္ေငည ၃၃၃၆ ၁၆။ င္ုငကမာႏ ျညစငကည ျညစ ခ မာႏ ျညဇယ စ င ္ ငင င၂ မ္ေငည ၃၇ ၁၇။ၼ္ေက စိုးရေ ဒေငဳြံဒမာႏပစ္ေိုးရစဥ္စင စ္ေ စ င္ ငဥည င ္ ငင င၃ မ္ေငည ၃၈၃၉ ၁၈။ၼ္ေက စိုးရေ ု ကမာႏုည ငပညစ ္ေ စုေမညမုညစ ၼ၄ ၁၉။ၼ္ေက စိုးရေ ္ မမာႏယ ကမာႏုည ငပညစ ္ေ စုေမညမုညစ ၄၁ ၂ ။ က႑ းမာႏ္ကညဥ္စင စ္ေ စဒေငဳြံဒမာႏပစ္ေိုးရစး္ ည ထ ျညစငဥညု စ ၄၂၄၃ ၁။ ဂၤ ူ ျုမာႏပဳ ျယည ္ေျခ ္ေ ျျ ္ေျု င ္ ၁။ ၁၂ ပုဒ်၊ ၁၂ ပုဒ် နဲ ၄၈ ပုဒ် တိုင်ခဲ့ပါပီ။ အကိမ်တိုင်း အကိမ်တိုင်း အတွက် ေကျးဇူး။ ၂။ ေမာင်သစ်မင်းက ကန်ေတာ့်ကဗျာတစ်ပုဒ်ကို ဖတ်ေနရင်း ကို ေအာင်ချိမ့် ကဗျာေတွ ၁ဝ ပုဒ်ေလာက် အဂလိပ်ဘာသာြပန်ေလးနဲ ထုတ်ရင် ေကာင်းမယ် ေြပာေတာ့ ေနာက်တစ်ရက်မှာ ကန်ေတာ်က သစ်သစ်၊ ၁ဝ ပုဒ် မလုပ်နဲ၊ ၁၂ ပုဒ်လုပ်၊ ကဗျာတစ်ဒါဇင်ေပါ့ ၃။ အဲဒါနဲ ေမာင်သစ်မင်း ထုတ်ေဝတဲ့ ကဗျာ ၁၂ ပုဒ် အမှတ်စဉ် ၁ ထွက်ခဲ့တာေပါ့ေလ။ ကဗျာစာအုပ်ေတွ အခက်အခဲေတွေကာင့် မထွက်ိုင်တဲ့၊ ေမှာင်ေနတဲ့ ှစ်များမို ကဗျာ ၁၂ ပုဒ်ဟာ ေရာင်းကုန်သွားပါတယ်။ ၄။ ေနာက်တစ်ခါ သူငယ်ချင်း ေမာင်စမ်းေအးသဲကုန်း ကဗျာစာအုပ် ထုတ်ခွင့်သာလာတာနဲ ကဗျာ ၁၂ ပုဒ် ၁ နဲ ၂ ကို တစ်ပိင်နက်တည်း ထုတ်ေဝပါတယ်။ သူ အလွမ်းသံစုံလည်း ပါတာေပါ့ေလ။ ကဗျာ ၁၂ ပုဒ်ဟာ ေနာင်ေတာ် ေမာင်သာိုးရဲ အဂလိပ်ဘာသာြပန်များနဲေပါ့ေလ ။ ၅။ ေနာက်တစ်ခါ မုတ်သုန်တို မိသားစုကို ကန်ေတာ့် ေတာင်းဆိုမ ေကာင့် ကဗျာ ၁၂ ပုဒ် ၃ ထွက်ြဖစ်ခဲ့ပါတယ်။ ခင်ေအးေအးေမာ်ရဲ ရှိရင်းစွဲ စာေဟဝန် ထုတ်ေဝေရးမှ ၆။ ကဗျာ ၁၂ ပုဒ် ၁ ၂ ၃။ ၇။ အခု ၄။ မိုးေဝးတိုရဲ ှစ်ကာလများ မှ ၈။ အစကေန ယခုအထိ ကန်ေတာ့်ကဗျာများမှ ှံစပ်ေထာင့်ေစ့ေအာင် ေရွးချယ်ထားပါတယ်။ စာဖတ်သူများအေနနဲလည်း ေရွးမိတာေလးများ ရှိခဲ့လင် လုပ်ပါ။ ေကျးဇူးပါ။ကန်ေတာ်တို ေရွးကတာေပါ့။ ၉။ ကဗျာနဲ ကဗျာဆိုင်ရာ စာအုပ်များသာ ထုတ်တဲ့တိုက်လို အမှတ်အသားရှိတဲ့ ှစ်ကာလများမှလည်း ဆိုေတာ့ ကဗျာ ၁၂ ပုဒ် ၄ အုပ်ေြမာက်လည်း ဆိုေတာ့ ကန်ေတာ် ေပျာ်ပါတယ်၊ အဲသလို ေပျာ်ပါေစ။.
38 ĎလĒစĉĒစĖĉĕဖငēđ ၃၄ အစိုးရႏွင့္ ဟိႏၵဴ ဆက္ဆံေရး အိႏိၵယႏြယ္ဖြား မြတ္စလင္မ်ား ထက္စာလွ်င္ အိႏၵိယႏြယ္ဖြား ဟိႏၵဴမ်ား ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ ဟိႏၵဴအားလုံးလိုလိုနီးပါးမွာ အိႏၵိယႏြယ္ဖြားမ်ားျဖစ္ၾကသည္ သည္ ေယဘုယ်အားျဖင့္ေရာ လူမ်ား အသိမွာပါ လူမ်ားစု ဗုဒၶဘာသာယဥ္ေက်းမႉႏွင့္ ပိုမိုနီးကပ္ၿပီး ေရာေႏွာစပ္ယွက္မႉမ်ားသည္ဟု လက္ခံထားၾကသည္။ ဟိႏၵဴဘာသာ၏ ဗဟုဆန္ေသာသဘာဝကလည္း ဤေနရာတြင္ အေထာက္အကူျပဳသည္။ ယဥ္ေက်းမႉဆင္တူလာျခင္း သို႔မဟုတ္ ယဥ္ေက်းတူမ်ား ေဒြးေရာယွက္တင္ျဖစ္လာျခင္းသည္ မည္သည့္အခါမွ ၿပီးျပည့္စုံသြားသည္ဟု မရွိႏိုင္သလို အေကာင္းဆုံးေသာ နည္းလမ္းဟုလည္း မေျပာႏိုင္ေသာ္လည္း အခ်ိဳက အတိုင္းအတာ တစ္ခုအထိ ျဖစ္သင့္သည္ဟု ယူဆၾကသည္။ အႀကီးအက်ယ္ ျပည္သူပိုင္သိမ္းျခင္းႏွင့္ ၎တို႔ပိုင္ဆိုင္ေသာ အရာမ်ားအားလုံး တမဟုတ္ခ်င္း ဆုံရွံဳးခဲ့ရၿပီးေနာက္ ၁၉၆၀ ခုႏွစ္အေစာပိုင္းမ်ားက ထြက္ေျပးခဲ့ရေသာ နာက်င္စရာ အတိတ္ ခံစားမႉကို မြတ္စလင္ေရာ ဟိႏၵဴ လူအဖြဲ႔အစည္းႏွစ္ခုလုံးသည္ ခံစားဖူးၾကသည္။ ဤအေၾကာင္းအရာႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး သုေတသနကို ေသေသခ်ာခ်ာ ျပဳလုပ္ထားသည္မ်ား မရွိေသာ္လည္း ဟိႏၵဴဘာသာေရးက်င့္သုံးမႉမ်ားက ဗုဒၶဘာသာျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လြတ္လပ္မႉကို ရရွိခံစားရသည္ဟု ဆိုလွ်င္ မွားမည္မဟုတ္ေပ။ တိုက္ရိုက္ ဘာသာေရးခြဲျခားဆက္ဆံမႉမ်ားႏွင့္ ဖိႏွိပ္ျခင္းမ်ား ဟိႏၵဴမ်ားခံစားရျခင္းက မရွိသေလာက္ပင္ျဖစ္သည္။ ဤ သို႔ ဆိုေသာ္လည္း အိႏၵိယႏြယ္ဖြားအမ်ားစုသည္ ဆယ့္ကုိးရာစုႏွင့္ ႏွစ္ဆယ္ရာစုမ်ားတြင္မွ ဗမာျပည္သို႔ ေရႊေျပာင္းလာခဲ့သည္ဟူေသာ ကိုလိုနီလက္က်န္ အမဲစက္က က်န္ေနေသးၿပီး ျမန္မာႏိုင္ ငံသ ားဥပေဒကလည္း ဟိႏၵဴမ်ားကုိ ႏိုင္ငံျခားေသြး သို႔မဟုတ္ ေသြးေႏွာမ်ားဟုသာ လက္ခံၿပီး ၎တို႔ရရွိေသာ ႏိုင္ငံသားအဆင့္အတန္းသည္ ၁၃၅ မ်ိဳးမွ တစ္မ်ိဳး မဟုတ္ တစ္မ်ိဳးထက္ပိုေသာ လူမ်ိဳးမ်ားမွ ဆင္းသက္လာေသာ တိုင္းရင္းသားႏိုင္ငံသားမ်ား၏ အဆင့္အတန္းထက္ေတာ့ နိမ့္ေနေသးသည္။ ဟိႏၵဴဘုရားေက်ာင္းမ်ားစြာကို ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ ျမိဳရြာ အမ်ားအျပားတြင္ ျမင္ေတြ႔ႏိုင္ၿပီး ဟိႏၵဴဘာသာေရး ကိုးကြယ္မႉအတြက္ အတားအဆီးမ်ားမွာ မရွိသေလာက္ပင္ ျဖစ္သည္။ ထိုဘုရားေက်ာင္းမ်ားကုိ တိုက္ခိုက္ခံရေသာ သတင္းမ်ားမွာလည္း လုံးဝမၾကားရသည္မွာ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ အရာအားလုံးေကာင္းသည္ေတာ့မဟုတ္ေပ။ ဟိႏၵဴမ်ားသည္ ၎တို႔ ဆႏၵပါ၊ မပါ မသိရဘဲႏွင့္ အနည္းဆုံး ၁၉၃၀ ခုႏွစ္မ်ားက စတင္ကာ တေျဖးေျဖးႏွင့္ ဗမာမႉျပဳလာၾကၿပီး ထိုျဖစ္စဥ္သည္ ဆိုရွယ္လစ္ေခတ္တြင္ ပိုမို ျမန္ဆန္လာခဲ့သည္။ တစ္ခါ စစ္အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္သည့္ ၁၉၈၈၂၀၁၁ ကာလအတြင္း ဗမာမႉျပဳျခင္းသည္ ဘာသာေရးဆန္လာခဲ့သည္။ ထို ေျပာင္းလဲမႉအားလုံးသည္ ဟိႏၵဴမ်ားကို ၎တို႔ကိုယ္ကို ၎တို႔ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားျဖစ္သည္ဟု ေျပာဆိုလာၾကေအာင္ အားေပးလိုက္ဟန္ တူသည္။ ျမိဳေပၚတြင္ ေနထိုင္ၾကေသာ အကုန္လုံးမဟုတ္ရင္ေတာင္မွ အမ်ားစုေသာ ဟိႏၵဴတို႔သည္ ဗုဒၶဘာသာဘုရားေက်ာင္းဂန္မ်ားသို႔ မၾကာခဏ သြားေရာက္ ဖူးေမွ်ာ္ၾကသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ဟိႏၵဴဘုရားေက်ာင္းမ်ားသို႔ သြားေရာက္ၾကသူမ်ားလည္း အမ်ားအျပား ရွိသည္။ ထို႔အတူပင္ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားကလည္း ဟိႏၵဴဘုရားေက်ာင္းမ်ား သို႔ သြားေရာက္ေလ့ရွိၾကသည္။ ထိုကဲ့သို႔ ဟိႏၵဴႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာ ႏွစ္မ်ိဳးစလုံးကို သက္ဝင္ယုံၾကည္မႉကို ဟိႏၵဴမ်ားက ျပသသည့္အခ်က္သည္ အစိုးရႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားက ထို ဘာသာေရးလူနည္းစုအေပၚတြင္ မလိုလားစိတ္မျပၾကျခင္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။ သို႔ရာတြင္ လက္ရွိျမန္မာႏိုင္ငံရွိ ဟိႏၵဴမ်ား၏ ဘာသာေရးျဖစ္တည္မႉႏွင့္ ကိုးကြယ္မႉကို သုေတသနျပဳထားၾကသည္မ်ား မရွိသေလာက္ပင္ျဖစ္သည္ကိုေတာ့ ဝန္ခံရမည္ျဖစ္သည္။ ေနာက္ ျဖစ္ႏို္င္ေသာ.
39 အခ်က္တစ္ခ်က္မွာ စုစုေပါင္း လူဦးေရ၏ သုညဒသမ ငါးရာခိုင္ႏႉန္းသာရွိသည့္ ၎တို႔၏ ေသးငယ္ေသာ လူဦးေရအရြယ္အစား ေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။ သိသာထင္ရွားေသာ ဟိႏၵဴမ်ား၏ ဘာသာေရးလြတ္လပ္ခြင့္ကုိ ခ်ိဳးေဖာက္ခံရမႉမ်ားမရွိျခင္းကုိ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္မ်ားတြင္လည္း ေတြ႔ရသည္။ သို႔ရာတြင္ ၎တို႔၏ တူညီေသာ အိႏိၵယမ်ိဳးႏြယ္မွ ဆင္းသက္လာျခင္းေၾကာင့္ ဟိႏၵဴမ်ားႏွင့္ မြတ္စလင္မ်ားကုိ ရံဖန္ရံခါ အတူတူဟု မွတ္ယူတတ္ျခင္းမ်ိဳးလည္း ရွိသည္။ ၎တို႔၏ တူညီေသာ အသားအေရာင္ႏွင့္ မ်က္ႏွာတည္ေဆာက္ပုံတို႔ေၾကာင့္ ေတာင္အာရွႏြယ္ဖြား ဟိႏၵဴမ်ားႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားသည္လည္း ၂၀၁၂၁၄ အတြင္း ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ လူမ်ိဳးေရး အၾကမ္းဖက္မႉ မ်ား တြင္ ဦးတည္ခံရသည္မ်ားလည္း ရွိခဲ့ၿပီး ၎တို႔၏ လုံျခဳံေရးအတြက္ စိတ္ပူခဲ့ရသည္။ သို႔ရာတြင္ ထိုျဖစ္ရပ္မ်ားက ၎တို႔၏ ဘာသာေရးလြတ္လပ္ခြင့္မ်ားကုိ ခ်ိဳးေဖာက္ခံရျခင္းကား မဟုတ္ေပ။ ၃၅ အစိုးရဗုဒၶဘာသာႏွင့္ နတ္ကိုးကြယ္ေသာဘာသာ ဆက္ဆံေရး အစိုးရႏွင့္ လူမ်ားစု ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားကတစ္ဖက္ႏွင့္ နတ္ကုိးကြယ္ေသာဘာသာဝင္မ်ားက တစ္ဖက္ ဆက္ဆံေရးတြင္ ေယဘုယ် သေဘာေဆာင္ၿပီး တိတိက်က် ထုတ္ႏႉတ္ျပႏိုင္သည့္ ပုံစံတစ္ခု မရွိေပ။ ဆက္ဆံေရးက အနည္းဆုံး ကိုလိုနီေခတ္ကတည္းက မေျပာင္းလဲဘဲ ရွိေနခဲ့သည္မွာ လြန္စြာၾကာျမင့္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္ ။ ဤသို႔ ေျပာရေသာ္လည္း ျမန္မာအစိုးရသည္ နတ္ကိုးကြယ္ေသာသူမ်ားကို ဗုဒၶဘာသာသို႔ ကူးေျပာင္းေစရန္ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္မွစ၍ သာသနာေတာ္ ထြန္းကားျပန္႔ပြားေရးဦးစီးဌာန၏ မ်ားစြာေသာ သာသနာျပဳလုပ္င န္းမ်ား မွ တဆင့္ ႀကိဳးပမ္းေနခဲ့သည္ျဖစ္ၿပီး ယင္းတို႔၏ တိက်ေသခ်ာေသာ ေအာင္ျမင္မႉကိုကား မသိရေပ။ အျခား အစိုးရအသိအမွတ္ျပဳထားသည့္ ဘာသာတရားေလးခုနည္းတူ နတ္ကိုးကြယ္ေသာ ဘာသာဆိုသည္ကို အဓိပၺါယ္ဖြင့္ဆိုထားျခင္း မရွိေပ။ သို႔ရာတြင္ နတ္ကုိးကြယ္မႉဟု ေခၚဆိုႏိုင္မည္ ျဖစ္ေသာ က်င့္ၾကံမႉမ်ားႏွင့္ ဘာသာေရးအမူအက်င့္ဓေလ့တို႔ကိုမႏုႆေ ဗဒနည္းက် ေလ့လာထားမႉမ်ားႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေနထို င္ျမင္ေတြ႔ခဲ့ရေသာ အေတြ႔အၾကံဳမ်ားအရ နတ္ကိုးကြယ္ေသာဘာသာဟု ေခၚဆိုႏိုင္မည့္ က်င္ ့ ၾကံမႉမ်ားကို ႏွစ္မ်ိဳးခြဲျခားႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ ပထမအမ်ိဳး အစားမွာ အေတာ္အသင့္ လူဦးေရရွိသည့္ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားျဖစ္ၾကၿပီး ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ နတ္ကိုးကြယ္မႉ၊ ၀ိဇၹာဂိုဏ္း၊ႏွင့္ အျခား သဘာဝလြန္ႏွင့္ နတ္သူရဲတေစၧမ်ားကုိ ကိုးကြယ္မႉမ်ား ကို ပူးေပါင္းက်င့္သုံးၾကေသာ လူမ်ားျဖစ္သည္။ စာေရးသူ၏မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔ကိုအေျ ခခံသည္။ စာေရးသူ၏မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔ကိုအေျ ခခံသည္။ _; သာသနာေတာ္ ထြန္းကားျပန္႔ပြားေရးဦးစီးဌာန၊ ေတာင္တန္း စာေရးသူ၏မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔ကိုအေျ ခခံသည္။ စာေရးသူ၏ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေမြးဖြားႀကီးျပင္းလာခဲ့ေသာ အေတြ႔အၾကဳံကို ဆုိလုိသည္။ éé ဥပမာအားျဖင့္ éé ; ; ရာေရာက္သည္ဟု ျပန္လွန္ေျပာဆိုၿပီးအေျပာင္းအလဲမ်ား ျဖစ္ေပၚေနခ်ိန္တြင္ ေပၚေပါက္လာေသာ မဘသလႉပ္ ရွားမႉ၏ အခ်ိန္ကိုက္မႉကို ေမးခြန္းထုတ္ၾကသည္။ ထိုအဖြဲ႔မ်ားကုိ သစၥာေဖာက္မ်ားဟု ေခၚဆိုကာ အမ်ိဳးသားေရး လႉပ္ရွားသူမ်ားက ၿခိ္မ္းေျခာက္မႉမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ သို႔ရာတြင္ မ်ားစြာေသာ ဗုဒၶဘာသာဝင္အမ်ိဳးသမီးတို႔က မဘသ၏ စကားကုိ ယုံၿပီး မဘသကို အားရပါးရေထာက္ခံၿပီး ပူးေပါင္းခဲ့ၾကသည္။ မဘသ၏ လူမႉစီးပြားေရး အေထာက္အကူျပဳ အစီအစဥ္မ်ားျဖစ္ၾကသည့္ အေသးစားေခ်းေငြေထာက္ပံ့ျခင္းႏွင့္ လူသားခ် င္းစာနာေထာက္ထား မႉအကူအညီမ်ား ေပးျခင္းတို႔က ႏိုင္ငံအႏွ႔ံတြင္ရွိေသာ ႏြမ္းပါးသူမ်ားအတြက္လည္း အေထာက္အကူရခဲ့ သည္မွာ အမွန္ပင္ျ ဖစ္သည္။.
40 ဒုတိယလုပ္ငန္းအေနျဖင့္လူသိအ မ်ားဆုံးျဖစ္လာခဲ့သည့္ အမုန္းစကားဆန္႔က်င္ေရး အရပ္ဖက္လူ႔အဖြဲ႔အစည္း ကမ္ပိန္းျဖစ္သည့္ ပန္းစကားကို ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၄ ရက္ေန႔တြင္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္း ဘေလာ့ဂါ ႏွင့္ စာေရးဆရာတစ္ဦးျဖစ္သူ ကိုေနဘုန္းလတ္ႏွင့္ ၎တည္ေထာက္သည္ ဖြံျဖိဳးမႈအတြက္ ျမန္ အိုင္စီတီ အဖြဲ တို႔က စတင္ခဲ့သည္။ ပန္းစကားသည္ စစခ်င္းတြင္ အမုန္းစကားဆန္႔က်င္သည့္ လက္ကမ္း စာေစာင္မ်ားကုိ ျဖန္႔ေဝခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ ေဖ့စ္ဘြတ္စာမ်က္ႏွာတစ္ခုထားရွိကာ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၇ ရက္ေန႔တြင္ စတစ္ကာမ်ားကုိ စတင္လႊင့္တင္ျဖန္႔ခ်ီခဲ့ၿပီး ထိုစ တစ္ကာမ်ားကုိ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ အင္တာနက္သုံးစြဲသူမ်ားက လုပ္ျခင္း လုပ္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ႏိုင္သည္။ တတိယအေနျဖင့္ ဘာသာေပါင္းစုံခ်စ္ၾကည္ေရးႏွင့္ သဟဇာတျဖစ္မႉအတြက္ စကားဝိုင္းမ်ား ၊ စာေပေဟာေျပာပြဲမ်ားႏွင့္ အခမ္းအနားမ်ားကိုလည္း ၂၀၁၃ ခုႏွစ္မွ စတင္ၿပီး တိုး၍ က်င္းပလာခဲ့သည္။ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္အ စိုးရကလည္း ထိုဘာသာေပါင္းစုံစကားဝိုင္းမ်ားႏွင့္ အခမ္းအနားမ်ားကို ဆက္လက္၍ က်င္းပ ခဲ့ၿပီး အမ်ားအျပားကုိ ဦးေအာင္ကုိ ကုိယ္တိုင္ တက္ေရာက္ခဲ့သည္။ ဤကဏၭတြင္ ႏိုင္ငံတကာမွ အားေကာင္းၿပီး က် ယ္ျပန္႔ေသာ အကူအညီေပးမႉကို ေတြ႔ျမင္ရသည္။ ဘာသာာေရးႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေယဘုယ်အားျဖင့္ ဦးတည္လုပ္ကိုင္ၾကေသာ ၊ ႏွင့္ ကဲ့သို႔ေသာ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ အုပ္စုမ်ားစြာသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံအေျခစိုက္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား ျဖစ္ၾကသည့္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာေထရဝါဒသာသ နာျပဳတကၠသို္လ္၊ သီတဂူကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသိုလ္ႏွင ္ ့ ဘာသာေပါင္းစုံခ်စ္ၾကည္ညီညႊတ္ေရး အဖြဲ႔တို႔ႏွင့္ ပူးေပါင္း၍ လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကိုင္ခဲ့ၾကသည္။ စတုတၳအေနႏွင့္ မ်ားစြာေသာ အမုန္းစကား စဥ္ဆက္မျပတ္ ေစာင့္ၾကည့္ေသာ ပေရာဂ်က္မ်ားကိုလည္း ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ ႏွင့္ ၎၏ အမုန္းစကားဆန္႔က်င္သည့္ ကမ္ပိန္းမ်ားႏွင့္ အဓိကပူးတြဲ ’ & ; ’ ’ ? & လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ အႏၱရာယ္ရွိေသာ စကားမ်ားဆိုေသာ ပေရာဂ်က္ သည္ အမုန္းစကားမ်ာထဲတြင္ ပါဝင္ေနေသာ အႏၱရာယ္ေပးႏိုင္မႉ ကုိ ေလ့လာသည္။ ထို႔အတူပင္ ႏိုင္ငံတကာမွ ဘဏၭာေရးအေထာက္အပံ့ေပးေသာ ရိုးရိုးမီဒီယာႏွင့္ ဆိုရွယ္ မီဒီယာမ်ားကုိ ေစာင့္ၾကည့္ေသာ ပေရာဂ်က္မ်ားလည္းရွိရာ ဥပမာအားျဖင့္ ကြဲျပားျခားနားမႉႏွင့္ အမ်ိဳးသားေရး သဟဇာတျဖစ္မႉဆိုင္ရာေလ့လာေရးအ ဖြဲ႔ ၏ အေဆာတလ်င္ သတိေပးႏိုင္ရန္ႏွင့္ တု႔ံျပန္မႉေပးႏိုင္ေရးအစီအစဥ္က အင္တာနက္ေပၚတြင္ရွိေသာအမုန္း တရားကုိ ေစာင့္ၾကည့္ ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံအႏွံ႔တြင္ ဘာသာေပါင္းစုံအၾကား သဟဇာတရွိျခင္း၊ မရွိျခင္းကုိ ေလ့လာသည္။ စစ္ပြဲႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို သတင္းတင္ဆက္ျခင္းအင္စတီက်ဳ ၏ မီဒီယာေစာင့္ၾကည့္ေရး အစီအစဥ္က အေတြ႔အၾကဳံရွိေသာ သတင္းသမားမ်ားကုိ မီဒီယာမ်ားကုိ ေစာင့္ၾကည့္ခိုင္းသည္။ ၂၀၁၈ ခုႏွစ္တြင္ အထက္ပါ ျမန္မာအရပ္ဖက္လူ႔အဖြဲ႔အ စည္း၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားမွာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ပါတီ အာဏာရလာၿပီးေနာက္ရပ္တန္႔သြား သည္ သို႔မဟုတ္ လႉပ္ရွားမႉနည္းသြားသည္။ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရ စီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္အ စိုးရကလည္း ဘာသာေပါင္းစုံဆုေတာင္းပြဲမ်ားကုိ ရန္ကုန္ႏွင့္မႏၱေလးအပါအဝင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အႏွံ႔ရွိ ၿမိဳမ်ားတြင္ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလတြင္ က်င္းပခဲ့သည္။ အဓိကအေၾကာင္းမွာ၂၀၁၇ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ.
41 အာဆာတိုက္ခုိက္မႉကို ႏွိမ္နင္းေသာ စစ္တပ္၏ စစ္ဆင္ေရးမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ အမ်ိဳး သားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္အစိုးရကိုႏ ိ ု င္ငံတကာေဝဖန္မႉ ျမင့္တက္ေနခ်ိန္တြင္ တုံ႔ျပန္မႉျပဳရန္ႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဘာသာေပါင္းစုံ သဟဇာတျဖစ္ျဖစ္ ေနထိုင္ေနၾကေၾကာင္း ျပလိုေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖစ္ဟန္တူသည္။ ထုိ လူအာရုံစိုက္ခံရေသာ အခမ္းအနားမ်ား ကို အစိုးရက ဦးေဆာင္က်င္းပ ၿပီး ျမန္မာ့လူထုကို ညီညြတ္မႉရရန္ အတြက္ ျပဳလုပ္သည္ဟု ဆိုသည့္အျပင္ အစိုးရအရာရွိမ်ားႏွင့္ ဘုန္းႀကီးမ်ားႏွင့္ သီလရွင္မ်ားအပါအဝင္ ဘာသာေပါင္းစုံမွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား တက္ေရာက္ၾကသည္။ သို႔ရာတြင္ မႏၱေလးတိုင္းေဒသႀကီး စဥ္႔ကိုင္တြင္ ေအာက္တိုဘာ ၂၄ ရက္ေန႔က က်င္းပေသာ အခမ္းအနားတစ္ခုတြင္ ဗုဒၶဘာသာကိုရင္မ်ားက ပရိသတ္ထဲတြင္ ထိုင္ေနစဥ္ မြတ္စလင္ႏွင့္ ခရစ္ယာန္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက စင္ေပၚတြင္ ထိုင္ေနသည္ကုိ ေတြ႔ျမင္ရသည့္ ထိုင္ခုံေနရာခ်ထားမႉႏွင့္ ပတ္သက္၍ အျငင္းအခုံျဖစ္ၿပီးေနာက္ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ပါ တီ က ေတာင္းပန္လိုက္ရကာ မူလအစီအစဥ္ျဖစ္သည့္ ထိုအခမ္းအနားမ်ားကုိ တစ္ႏိုင္ငံလုံးတြင္ ဆက္လက္က်င္းပသြားမည္ကို ရပ္တန္႔လိုက္သည္။ ဘာသာေပါင္းစုံအဖြဲ႔မ်ားက ၎တို႔ဖာသာ က်င္းပသည့္ ေသးငယ္ေသာ အခမ္းအနားမ်ားက ရွိေနေသးၿပီး ရံဖန္ရံခါ က်င္းပသည္။ ၂၀၁၈ ခုႏွစ္အလယ္တြင္ ဗုဒၶဘာသာအမ်ိဳးသားေရးသမားမ်ား၏ ၾသဇာအာဏာေလ်ာ့က်လာမႉေၾကာင္ ့ ျပည္တြင္းရွိ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္အ စိုးရႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာက အားေပးခဲ့သည့္ အဆိုပါ လူထုအဖြဲ႔အစည္းမ်ားမွ ေဆာင္ရြက္ေသာအစီအစဥ္မ်ား ရပ္တန္႔သြားသည္ သို႔မဟုတ္ လႉပ္ရွားမႉမရွိေတာ့သည္ကို ေတြ႔ရသည္။ မဘသႏွင့္ ေထာက္ခံသူမ်ားကို တင္းတင္းမာမာ ကို္င္တြယ္ခဲ့ေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဗုဒၶဘာသာ ျဖစ္တည္မႉႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး၏ အေရးႀကီးပုံကို သေဘာေပါက္ပုံရေသာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္အ စိုးရသည္ မဟနႏွင့္ သံဃာထု၏ ေထာက္ခံမႉကို ရရွိရန္ ၾကိဳးစားခဲ့သည္။ ဥပမာအားျဖင့္ ရန္ကုန္တိုင္း ေဒသႀကီး အစိုးရက ၂၀၁၇ ဇန္နဝါရီလ ၁ ရက္မွ ၅ ရက္အထိႏွင့္ ၂၀၁၈ ဇန္နဝါရီလ ၁ ရက္မွ ၃ ရက္အထိ ႏွစ္စဥ္ ႏွစ္သစ္ကူး တရား ပြဲ မ်ား ကုိ က်င္းပခဲ့သည္။ ေက်ာ္ၾကားေသာ ဗုဒၶဘာသာရဟန္းေတာ္မ်ားက ထို လူထုအၾကားေက်ာ္ၾကားခဲ့ ေသ ာ တရားပြဲမ်ားတြင္ လာေရာက္ေဟာၾကားခဲ့ၾကၿပီး ၂၀၁၈ ခုႏွစ္တြင္ ၾကည္ညိဳသူ ႏွစ္သိန္းခြဲခန္႔ ’ လာေရာက္ တရားနာယူခဲ့ၾကသည္။ ထို႔အတူပင္ ေရႊတိဂုံေစတီေတာ္ကိုအေနကဇာတင္ပြဲႏွ င့္ လူထုလွဴဒါန္းပြဲမ်ားကုိ ၂၀၁၈ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၁ ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပခဲ့ျပန္ရာ ရဟန္းေတာ္ ၁၈၀၀၀ ႏွင့္ သီလရွင္ ၅၀၀၀ တက္ေရာက္ခဲ့သည္။ ထို အစိုးရက ဦးေဆာင္ၿပီး က်င္းပေသာ ဗုဒၶဘာသာအခမ္းအနားမ်ားမွ ျပေနသည္မွာ ဗုဒၶဘာသာသည္ အစိုးရက အေလးထားသတိမူရမည့္ အင္အားေကာင္းေသာ လူမႉေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး အင္အားစု တစ္ခုအေနျဖင့္ ရွိေနဆဲပင္ျဖစ္သည္ကို ျဖစ္သည္။ အခန္း ၆ နိဂုံးႏွင့္ အၾကံျပဳ ခ် က္မ် ား ၆၁ နိဂုံး ဤအစီရင္ခံစာက ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ ဘာသာေရးလြတ္လပ္ခြင့္၏ အေျခအေန၊ အစိုးရ၏ အခန္းကဏၭႏွင့္ ဘာသာမ်ားအၾကား ဆက္ဆံေရးကုိ ဥပေဒေၾကာင္းႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ကိစၥတစ္ခုအေနျဖင့္သာမက ႏိုင္ငံေရး၊ လူမႉေရး၊ ယဥ္ေက်းမႉ၊ လူမ်ိဳးေရးႏွင့္ ဘာသာေရးတို႔ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ကိစၥတစ္ခုအေနႏွင့္ပါ တင္ျပခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ေယဘုယ်အားျဖင့္ မြတ္စလင္လူနည္းစုမ်ား အထူးသျဖင့္ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ား သည္ အဆိုးဝါးဆုံး ဘာသာေရးခြဲျခားမႉႏွင့္ ဖိႏွိပ္မႉတို႔ကို ခံစားရသည္။ သို႔ေသာ္ မြတ္စလင္လူနည္းစုဆိုေသာ လူစုအထဲ တြင္အုပ္စုအမ်ားအျပားထပ္ကြဲေနၿ ပီး ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အစိုးရႏွင့္ လူနည္းစုဆက္ဆံေရးမ်ားႏွင့္ ထိစပ္ ပတ္သက္ ေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။.
42 ရိုဟင္ဂ်ာမ်ားက ေပၚေပၚတင္တင္ တိုက္ရိုက္ ခြဲျခားဆက္ဆံျခင္း ႏွင့္ ဖိႏွိပ္ျခင္းတို႔ကို ခံစားရစဥ္ အျခားမြတ္စလင္မ်ားမွာ ပိုမိုေပ်ာ့ေပ်ာင္းေသာ ခြဲျခားဆက္ဆံမႉကိုသာ ေတြ႔ၾကဳံရသည္။ အစီရင္ခံစာက ထပ္မံျပဆိုေနသည္မွာ အစိုးရႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာဝင္လူမ်ားစုမ်ားအၾ ကားတြင္တစ္ဖက္ႏွင့္ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္လူနည္းစုမ်ား အၾကားတြင္ တစ္ဖက္ ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အစိုးရႏွင့္ လူထုအၾကား ဆက္ဆံေရးမ်ားျဖစ္သည္။ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္မ်ားအေနျဖင့္ လည္း ခြဲျခားဆက္ဆံျခင္း၊ လ်စ္လ်ဴရွဴခံရျခင္းႏွင့္ စစ္တပ္လႊမ္းမိုးလာသည့္ အခ်ိန္မ်ားတြင္ ဖိႏွိပ္ခံရျခင္းမ်ား ခံစားခဲ့ရေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေနထို္င္ၾကေသာ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္ အကုန္လုံးမဟုတ္သည့္တိုင္ အမ်ားစုသည္ ႏိုင္ငံေရး အေျခအေနႏွင့္ အခ်ိန္အခါေပၚတြင္ မူတည္ၿပီး ၎တို႔၏ ဘဝမ်ား တိုးတက္လာသည္ကို ၾကဳံေတြ႔ခဲ့ ရသည္။ သို႔ရာတြင္အထူးသျဖင့္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ ႔မ်ား၊ တပ္ဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအရ အဆက္အသြ ယ္ရွိသည့္ ဘုန္းႀကီးမ်ား စိုးမိုးေနၿပီး အစိုးရက ၎၏အာဏာစက္ကို မျဖန္႔က်က္ႏုိင္သည့္ ကရင္ျပည္နယ္ကဲ့သို႔ေသာ ေဒသမ်ားတြင္မူ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္ တို႔သည္လည္း စိန္ေခၚမႉအခ်ိဳကို ၾကဳံေတြ႔ေနရဆဲျဖစ္သည္။ အစီရင္ခံစာက အလားတူေဆြးေႏြးထားသည္မွာ အစိုးရႏွင့္ က်မ္းရိုးဗ ု ဒၶဘာသာသံဃာမ်ားႏွင့္ ေသးငယ္ၿပီး က်မ္းရိုးအတိုင္းမဟုတ္ေသာ မိုးျပာကဲ့သို႔ေသာ ဗုဒၶဘာသာဂိုဏ္းမ်ားအၾကား ခက္ခဲေသာ ဆက္ဆံေရးျဖစ္သည္။ ဗုဒၶဘာသာဝင္အမ်ားစုမွာ က်မ္းရိုးေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာကို ယုံၾကည္လက္ခံၾကသည့္အတြက္ ေသးငယ္ေသာ က် မ္းရိုးအတိုင္းမဟုတ္သည့္ တရားမ်ား၊ က်င့္စဥ္မ်ားႏွင့္ အုပ္စုမ်ားကို ခြဲျခားဆက္ဆံျခင္းမ်ား ျဖစ္ခဲ့ၿပီး အစိုးရႏွင့္ မဟနေပါင္းကာ မတရားအသင္းျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ခံရသည္။ က်မ္းရုိးအတိုင္းမဟုတ္ေသာ ဝါဒမ်ား ေပၚလာတိုင္း ဤကဲ့သို႔ေသာ အစိုးရႏွင့္ သံဃာဆက္ဆံေရးပုံစံမွာ ဆက္လက္တည္ရွိေနမည္ဟု ခန္႔မွန္းရၿပီး လူမ်ားစုကိုးကြယ္ေသာ ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာမွ ခြဲထြက္လာေသာ သို႔မဟုတ္ ဆန္းသစ္တီထြင္ေသာ ဘာသာတရားငယ္မ်ား၏ ဘာသာေရးလြတ္လပ္ခြင့္အေပၚ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႉရွိႏိုင္မည္ျဖစ္သ ည္။ မဘသဦးေဆာင္ျပီး ေပၚထြက္လာေသာ ဗုဒၶဘာသာအမ်ိဳးသားေရးဝါဒႏွင့္ ၎၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားႏ ွ င့္ မြတ္စလင္မ်ား၊ ဥပေဒႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအေပၚတြင္ အက်ိဳးသက္ေရာက္ပု ံ တို႔ကိုလည္း အဓိက ထားေဆြးေႏြးခဲ့သည္။ မြတ္စလင္မုန္းတီးေရးက တဖက္ အတိုက္အခံဆန္႔က်င္ေရးက တဖက္ အသြင္ေဆာင္ခဲ့ေသာ ရြာမဆရာေတာ္ကဲ့သုိ႔ ဝါစဥ္ႀကီးမားၿပီး ၾသဇာရွိသည့္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ား ဦးေဆာင္ေသာ ဗုဒၶဘာသာအမ်ိဳးသားေရးကို တားျမစ္ရန္ အရင္က အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ေသာ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရက ပ် က္ကြက္ခဲ့သည္။ အတိုက္အခံကို မဘသက ဆန္႔က်င္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ တေၾကာင္း၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ ဘာသာေပါင္းစုံသဟဇာတျဖစ္မႉကို ရရွိေစလိုေသာေၾက ာင့္တေၾကာင္း အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က မဘသကို ထိန္းခ်ဳပ္ရန္ အေကာင္းဆုံးႀကိဳးစားခဲ့ၿပီး ေနာက္ဆုံးတြင္ ပိတ္ခိုင္းလိုက္သည္။ သို႔ရာတြင္ မြတ္စလင္ဆန္႔က်င္ေရးႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာကသာ အသာဆုံးျဖစ္ရမည္ဟူေသာ လာေရာက္ တရားနာယူခဲ့ၾကသည္။ ထို႔အတူပင္ ေရႊတိဂုံေစတီေတာ္ကိုအေနကဇာတင္ပြဲႏွ င့္ လူထုလွဴဒါန္းပြဲမ်ားကုိ ၂၀၁၈ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၁ ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပခဲ့ျပန္ရာ ရဟန္းေတာ္ ၁၈၀၀၀ ႏွင့္ သီလရွင္ ၅၀၀၀ တက္ေရာက္ခဲ့သည္။.
43 ထို အစိုးရက ဦးေဆာင္ၿပီး က်င္းပေသာ ဗုဒၶဘာသာအခမ္းအနားမ်ားမွ ျပေနသည္မွာ ဗုဒၶဘာသာသည္ အစိုးရက အေလးထားသတိမူရမည့္ အင္အားေကာင္းေသာ လူမႉေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး အင္အားစု တစ္ခုအေနျဖင့္ ရွိေနဆဲပင္ျဖစ္သည္ကို ျဖစ္သည္။ ’ ; အခန္း ၆ နိဂုံးႏွင့္ အၾကံျပဳ ခ် က္မ် ား ၆၁ နိဂုံး ဤအစီရင္ခံစာက ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ ဘာသာေရးလြတ္လပ္ခြင့္၏ အေျခအေန၊ အစိုးရ၏ အခန္းကဏၭႏွင့္ ဘာသာမ်ားအၾကား ဆက္ဆံေရးကုိ ဥပေဒေၾကာင္းႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ကိစၥတစ္ခုအေနျဖင့္သာမက ႏိုင္ငံေရး၊ လူမႉေရး၊ ယဥ္ေက်းမႉ၊ လူမ်ိဳးေရးႏွင့္ ဘာသာေရးတို႔ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ကိစၥတစ္ခုအေနႏွင့္ပါ တင္ျပခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ေယဘုယ်အားျဖင့္ မြတ္စလင္လူနည္းစုမ်ား အထူးသျဖင့္ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ား သည္ အဆိုးဝါးဆုံး ဘာသာေရးခြဲျခားမႉႏွင့္ ဖိႏွိပ္မႉတို႔ကို ခံစားရသည္။ သို႔ေသာ္ မြတ္စလင္လူနည္းစုဆိုေသာ လူစုအထဲ တြင္အုပ္စုအမ်ားအျပားထပ္ကြဲေနၿ ပီး ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အစိုးရႏွင့္ လူနည္းစုဆက္ဆံေရးမ်ားႏွင့္ ထိစပ္ ပတ္သက္ ေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ားက ေပၚေပၚတင္တင္ တိုက္ရိုက္ ခြဲျခားဆက္ဆံျခင္း ႏွင့္ ဖိႏွိပ္ျခင္းတို႔ကို ခံစားရစဥ္ အျခားမြတ္စလင္မ်ားမွာ ပိုမိုေပ်ာ့ေပ်ာင္းေသာ ခြဲျခားဆက္ဆံမႉကိုသာ ေတြ႔ၾကဳံရသည္။ အစီရင္ခံစာက ထပ္မံျပဆိုေနသည္မွာ အစိုးရႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာဝင္လူမ်ားစုမ်ားအၾ ကားတြင္တစ္ဖက္ႏွင့္ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္လူနည္းစုမ်ား အၾကားတြင္ တစ္ဖက္ ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အစိုးရႏွင့္ လူထုအၾကား ဆက္ဆံေရးမ်ားျဖစ္သည္။ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္မ်ားအေနျဖင့္ လည္း ခြဲျခားဆက္ဆံျခင္း၊ လ်စ္လ်ဴရွဴခံရျခင္းႏွင့္ စစ္တပ္လႊမ္းမိုးလာသည့္ အခ်ိန္မ်ားတြင္ ဖိႏွိပ္ခံရျခင္းမ်ား ခံစားခဲ့ရေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေနထို္င္ၾကေသာ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္ အကုန္လုံးမဟုတ္သည့္တိုင္ အမ်ားစုသည္ ႏိုင္ငံေရး အေျခအေနႏွင့္ အခ်ိန္အခါေပၚတြင္ မူတည္ၿပီး ၎တို႔၏ ဘဝမ်ား တိုးတက္လာသည္ကို ၾကဳံေတြ႔ခဲ့ ရသည္။ သို႔ရာတြင္အထူးသျဖင့္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ ႔မ်ား၊ တပ္ဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအရ အဆက္အသြ ယ္ရွိသည့္ ဘုန္းႀကီးမ်ား စိုးမိုးေနၿပီး အစိုးရက ၎၏အာဏာစက္ကို မျဖန္႔က်က္ႏုိင္သည့္ ကရင္ျပည္နယ္ကဲ့သို႔ေသာ ေဒသမ်ားတြင္မူ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္ တို႔သည္လည္း စိန္ေခၚမႉအခ်ိဳကို ၾကဳံေတြ႔ေနရဆဲျဖစ္သည္။ အစီရင္ခံစာက အလားတူေဆြးေႏြးထားသည္မွာ အစိုးရႏွင့္ က်မ္းရိုးဗ ု ဒၶဘာသာသံဃာမ်ားႏွင့္ ေသးငယ္ၿပီး က်မ္းရိုးအတိုင္းမဟုတ္ေသာ မိုးျပာကဲ့သို႔ေသာ ဗုဒၶဘာသာဂိုဏ္းမ်ားအၾကား ခက္ခဲေသာ ဆက္ဆံေရးျဖစ္သည္။ ဗုဒၶဘာသာဝင္အမ်ားစုမွာ က်မ္းရိုးေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာကို ယုံၾကည္လက္ခံၾကသည့္အတြက္ ေသးငယ္ေသာ က် မ္းရိုးအတိုင္းမဟုတ္သည့္ တရားမ်ား၊ က်င့္စဥ္မ်ားႏွင့္ အုပ္စုမ်ားကို ခြဲျခားဆက္ဆံျခင္းမ်ား ျဖစ္ခဲ့ၿပီး အစိုးရႏွင့္ မဟနေပါင္းကာ မတရားအသင္းျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ခံရသည္။ က်မ္းရုိးအတိုင္းမဟုတ္ေသာ ဝါဒမ်ား ေပၚလာတိုင္း ဤကဲ့သို႔ေသာ အစိုးရႏွင့္ သံဃာဆက္ဆံေရးပုံစံမွာ ဆက္လက္တည္ရွိေနမည္ဟု ခန္႔မွန္းရၿပီး လူမ်ားစုကိုးကြယ္ေသာ ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာမွ ခြဲထြက္လာေသာ သို႔မဟုတ္ ဆန္းသစ္တီထြင္ေသာ ဘာသာတရားငယ္မ်ား၏ ဘာသာေရးလြတ္လပ္ခြင့္အေပၚ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႉရွိႏိုင္မည္ျဖစ္သ ည္။ မဘသဦးေဆာင္ျပီး ေပၚထြက္လာေသာ ဗုဒၶဘာသာအမ်ိဳးသားေရးဝါဒႏွင့္ ၎၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားႏ ွ င့္ မြတ္စလင္မ်ား၊ ဥပေဒႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအေပၚတြင္ အက်ိဳးသက္ေရာက္ပု ံ တို႔ကိုလည္း အဓိက ထားေဆြးေႏြးခဲ့သည္။.
44 မြတ္စလင္မုန္းတီးေရးက တဖက္ အတိုက္အခံဆန္႔က်င္ေရးက တဖက္ အသြင္ေဆာင္ခဲ့ေသာ ရြာမဆရာေတာ္ကဲ့သုိ႔ ဝါစဥ္ႀကီးမားၿပီး ၾသဇာရွိသည့္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ား ဦးေဆာင္ေသာ ဗုဒၶဘာသာအမ်ိဳးသားေရးကို တားျမစ္ရန္ အရင္က အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ေသာ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရက ပ် က္ကြက္ခဲ့သည္။ အတိုက္အခံကို မဘသက ဆန္႔က်င္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ တေၾကာင္း၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ ဘာသာေပါင္းစုံသဟဇာတျဖစ္မႉကို ရရွိေစလိုေသာေၾက ာင့္တေၾကာင္း အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က မဘသကို ထိန္းခ်ဳပ္ရန္ အေကာင္းဆုံးႀကိဳးစားခဲ့ၿပီး ေနာက္ဆုံးတြင္ ပိတ္ခိုင္းလိုက္သည္။ သို႔ရာတြင္ မြတ္စလင္ဆန္႔က်င္ေရးႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာကသာ အသာဆုံးျဖစ္ရမည္ဟူေသာ မဘသ၏ အယူအဆ ေပ်ာက္ကြယ္သြားရန္ အခ်ိန္လိုဦးမည္ျဖစ္သည္။ ၎ကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္အ စိုးရက မည္သို႔ကိုင္တြယ္သြား မည္ဆိုသည္ကို ေစာင့္ၾကည့္ရဦး မည္ျဖစ္သည္။ အားလုံးျခဳံေျပာလွ်င္ အရင္အစိုးရလက္ထက္တြင္ ျမင္ေတြ႔ခဲ့ရေသာ ဘာသာေရးအၾကမ္းဖက္ အဓိကရုဏ္းႀကီးမ်ားကို မေပၚေပါက္လာေအာင္ တားဆီးႏိုင္သည္ဟူေသာ ေကာင္းမြန္ေသာမွတ္တမ္းတစ္ ခုေတာ့ ရထားၿပီျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ ရိုဟင္ဂ်ာ ကိစၥႏွင့္ ၎၏ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဒီမိုကေရစီျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႉျဖစ္ စဥ္အေပၚ ေယဘုယ်အားျဖင့္ မည္သို႔ဆက္လက္အက်ိဳးသက္ေရာက္ မႉႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားႏွင့္ မြတ္စလင္မ်ားအၾကား ဆက္ဆံေရးအေပၚတြင္ အထူးသျဖင့္ မည္သို႔အက်ဳိးသက္ေရာက္မႉရွိမည္ ဆိုသည္တို႔က အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အတြက္ ၎တို႔ကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ရန္အတြက္ ဆက္လက္ၿပီး ခက္ခဲေနႏိုင္ေသးသည္။ ၆၂ အၾကံျပဳ ခ် က္မ် ား ျမန္မာအစိုးရအတြက္ ရဟန္းသံဃာမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအၾကားတြင္ ပိုမိုတိက်ျပတ္သားေသာ ခြဲျခားထားမႉတစ္ခု ျပဳ လုပ္သင့္ၿပီး ထိထိေရာက္ေရာက္ ကိုင္တြယ္သင့္သည္။ ၂၀၂၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္က်င္းပမည့္ အေထြေထြေရြးေကာက္ပဲြတြင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာအုပ္စုမ်ားက ဘာသာေရးကို ႏိုင္ငံေရးတြင္ သုံးလာႏိုင္သည့္အတြက္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္မႉမ်ား ျပဳ လုပ္သင့္သည္။ သံဃာထုအတြင္းရွိ ႏိုင္ငံေရးႏြယ္ၿပီး သည္းခံမႉမရွိဘဲ ရန္လိုေသာ အစိတ္အပိုင္းမ်ားကုိ ကိုင္တြယ္ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္ရန္အတြက္ မဟနႏွင့္ ဝါစဥ္ႀကီးမားေသာ ရဟန္းေတာ္မ်ားကုိ ပိုမိုအားေပးကာ အင္အားရွိလာေအာင္ ေထာက္ပံ့မႉမ်ား လုပ္သင့္သည္။ မည္သည့္ဘာသာကိုးကြယ္သည္ျဖစ္ေစ ႏိုင္ငံသားအားလုံးႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ ႏိုင္ငံသားျဖစ္တည္မႉတစ္ခုကို ျမွင့္တင္သင့္သည္။ ဘာသာမ်ားအၾကားသဟဇာ တျဖစ္မႉကို ျမွင့္တင္သင့္သည္။ ရန္လိုေသာအယူဝါဒမ်ားကို ပိုမိုလ်င္ျမန္စြာႏွင့္ ပိုမိုအားေကာင္းစြာ ကိုင္တြယ္အေရးယူသင့္သည္။ ၂၀၂၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္က်င္းပမည့္ အေထြေထြေရြးေကာက္ပဲြတြင္ ဘာသာေရးလူနည္းစုမ်ားမွ ကုိယ္စားလွယ္ေလာင္းမ်ားကုိလည္း ထည့္သြင္းသင့္သည္။ ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအဝိုင္းအတြက္ အသြင္ကူးေျပာင္းေနေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အေနအထားတြင္ ဘာသာေရး၊ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ ၾကန္အင္လကၡဏာတို႔၏ နက္နက္ရွိဳင္းရွိဳင္းဆက္ႏြယ္ေနမႉကို အသိအမွတ္ျပဳသင့္သည္။ ရန္လိုေသာအဖြ႔ဲမ်ားကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းေနသည့္ အစိုးရ၏ အခန္းကဏၭကို အသိအမွတ္ျပဳၿပီး အားေပးသင့္သည္။ အရပ္ဖက္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမ်ား မွ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကုိ ဆက္လက္ေထာက္ပ့ံေပးသင့္ၿပီး ၎တို႔မွ အခ်ိန္ႏွင့္ တေျပးညီ တုံ႔ျပန္မႉထြက္လာေအာင္လည္း အားေပးတိုက္တြန္းသင့္သည္။ အျခားႏိုင္ငံမ်ားမွ ဘာသာေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးတို႔ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ေကာင္းမြန္ေသာ ျပဳမူ ပုံမ်ားႏွင့္ အေတြ႔အၾကဳံမ်ားကိုလည္း ျဖန္႔ေဝေပးသင့္သည္။ ၂၀၂၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္က်င္းပမည့္ အေထြေထြေရြးေကာက္ပဲြတြင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာအုပ္စုမ်ားက ဘာသာေရးကို ႏိုင္ငံေရးတြင္ သုံးလာႏိုင္သည့္အတြက္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္မႉမ်ား ျပဳ လုပ္သင့္သည္။ ­ ငွက္ေပ်ာဖူးစပါးလင္ခ်က္ ဒီတစ္ပတ္ေတာ့ ငွက္ေပ်ာဖူးအခ်ဥ္ခ်က္ေလး ခ်က္ထားပါတယ္။.
45 ငွက္ေပ်ာဖူးကုိ စပါးလင္နဲ႔ သက္ သက္လြတ္ခ်က္တဲ့ သာမညေတာင္က စတိုင္ကုိ မွီျငမ္းခ်က္ျပဳတ္ထားတာပါ။ ၀ုိက္ဖီကေတာ့ သက္သတ္လြတ္မဟုတ္ဘဲ ပုစြန္ေျခာက္ကေလးနဲ႔ ခ်က္ထားပါတယ္။ ငွက္ေပ်ာဖူးကုိ အၾကမ္းေတြ ခြာ၊ အတြင္းထဲက အသားႏုႏုကုိ ခပ္ပါးပါးလွီး၊ မန္က်ည္းေရ ၁၀ မိနစ္ ေလာက္ စိမ္ထားပါ။ မွ်င္ငါးပိ၊ ပုစြန္ေျခာက္ကုိ စပါးလင္နဲ႔ ေရာေထာင္း၊ လွီးထားတဲ့ ငွက္ေပ်ာဖူးနဲ႔ နယ္၊ ေရေလးထည့္ၿပီး မီးဖိုေပၚတင္၊ လံုးခ်က္ခ်က္ပါ။ ေရကုိေတာ့ ငွက္ေပ်ာဖူးႏူးအိေအာင္ ေရလို သေလာက္ ထည့္ခ်က္လိုက္ၿပီး ေရစပ္စပ္ေလးနဲ႔ ခ်ပါမယ္။ စပါးလင္နံ႔ေလးသင္းေနတဲ့ ငွက္ေပ်ာဖူး ဟင္းတစ္ခြက္ကုိ အရသာေတြလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ရပါတယ္။ ေအးျမတ္သူ၊ မိုးညိဳ ရန္ကုန္ရက္သတၱတစ္ပတ္လွ်င္ ယာဥ္မေတာ္တဆမႈေၾကာင့္ အ နည္းဆံုး လူသံုးဦးႏွင့္အထက္ အ သက္ဆံုး႐ံႈးမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚေနသည့္ ရန္ကုန္မႏၲေလး အျမန္လမ္းမ ႀကီးကို ႏုိင္ငံတကာအကူအညီ ျဖင့္ ျပန္လည္ျပဳျပင္ရန္ အစိုးရက ျပင္ဆင္ေနေသာ္လည္း ယေန႔အ ခ်ိန္ထိ ထင္သာျမင္သာေသာ လမ္း အဆင့္ျမႇင့္တင္မႈမ်ား မရွိေသးေပ။ ႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးၿမိဳေတာ္ ရန္ကုန္မွ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးၿမိဳေတာ္ ေနျပည္ေတာ္၊ ထိုမွတစ္ဆင့္ ယဥ္ ေက်းမႈၿမိဳေတာ္ မႏၲေလးသို႔ စစ္ အစိုးရလက္ထက္က ေျခာက္ႏွစ္ ႏွင့္ ႏွစ္လၾကာ ေဖာက္လုပ္ခဲ့သည့္ အျမန္လမ္းမႀကီးမွာ ဦးသိန္းစိန္ အ စိုးရလက္ထက္တြင္ တစ္ႏိုင္ငံလံုး အတုိင္းအတာျဖင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ပါက လမ္းအားလံုးတြင္ ယာဥ္တိုက္မႈႏွင့္ လူ အေ သ အေ ပ်ာ က္ အ မ်ား ဆံုး စံခ်ိန္တင္ လ်က္ရွိေနသည့္ လမ္းမ ႀကီးတစ္ခုလည္းျဖစ္သည္။ အေမရိကန္၊ ဂ်ပန္ႏွင့္ ကိုရီး ယားႏိုင္ငံတို႔မွ အကူအညီမ်ားေပး ရန္ သေဘာတူညီမႈမ်ား ရရွိထား သည့္ အဆိုပါ အျမန္လမ္းပိုင္း မွာမူ ယေန႔အခ်ိန္အထိ ၎တို႔ထံ မွ ရရွိေသာ အကူအညီမ်ားျဖင့္ ထင္ သာျမင္သာသည့္ ျပဳျပင္ေျပာင္း လဲမႈမ်ဳိး သိသိသာသာ မလုပ္ႏိုင္ ေသးေၾကာင္း ယင္း လမ္းပိုင္းအား မၾကာခဏ အသံုးျပဳသူမ်ားက ေ၀ ဖန္သည္။ ယာဥ္တိုက္မႈႏွင့္ လူအေသ အေပ်ာက္အမ်ားဆံုးျဖစ္ေနသည့္ အဆိုပါလမ္းကို ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္က အေမရိကန္သမၼတ အိုဘားမား ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ လာေရာက္စဥ္ ယင္းလမ္းကို အေမရိကန္ေဒၚလာ တစ္သန္းခဲြ ကူညီရန္ ႏွစ္ဖက္အ စိုးရသေဘာတူညီခဲ့သည္။ လူေသႏႈန္းျမင့္အျမန္လမ္း ႏိုင္ငံတ ­ ကာအကူအညီ အလဲြမသံုးရန္လို ထုိ႔ျပင္ ဂ်ပန္အျပည္ျပည္ ဆုိင္ရာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရး ေအဂ်င္စီ ကလည္း ယင္း အျမန္လမ္းအတြက္ နည္းပညာ ပိုင္းဆိုင္ရာႏွင့္ ေခ်းေငြအကူအညီ အခ်ဳိေပးရန္ ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္က သေဘာတူညီခဲ့သည္။ အကူအညီေပးရန္ တတိယ ေျမာက္ႏိုင္ငံအျဖစ္ ကိုရီးယားႏုိင္ငံ ကလည္း အကူအညီအ ခ်ဳိေပးရန္ ကနဦးသေဘာတူညီမႈ ရရွိထားည္။ အျမန္လမ္းမႀကီး အဆင့္ ျမႇင့္တင္ေရး အကူအညီမ်ားေပး ရန္ စတင္တိုင္းတာ စမ္းသပ္သည့္ ႏုိင္ငံမွာ ဂ်ပန္ျဖစ္ၿပီး ကြင္းဆင္း တိုင္းတာ စစ္ေဆးမႈမ်ားအရ အ ျမန္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္၏ ၁၉ ရာ ခိုင္ႏႈန္းတြင္ အားနည္းခ်က္မ်ား ရွိၿပီး ေျခာက္ရာခိုင္ႏႈန္းမွာ အေသး စိတ္ျပန္လည္ျပဳျပင္ရန္ လိုအပ္ ေၾကာင္း စစ္တမ္းက ေထာက္ျပ သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အကူအညီေပး ႏိုင္ရန္ ဂ်ပန္အစိုးရထံသို႔ ၂၀၁၄ ေဖေဖာ္၀ါရီလက ျပန္လည္တင္ျပ ထား ၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း ဂ်ပန္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ေရး ေအဂ်င္စီမွ ဌာ ေနကိုယ္စားလွယ္ မက္ဆူကာဟန္ ဂ်င္းက ေျပာသည္။ ထို႔အတူ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ က ေဒၚလာ တစ္သန္းခဲြ တန္နည္းပညာအကူအညီမ်ားကို စတင္ရရွိထားၿပီး အျမန္လမ္းႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ကြၽမ္းက်င္ပညာ ရွင္မ်ားႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသုိ႔ လာ.
46 ေရာက္ပို႔ခ်သင္ၾကားေပးမႈမ်ား ျပဳ လုပ္ခဲ့ေၾကာင္း ေဆာက္လုပ္ေရး ၀န္ႀကီးဌာန ဦးေဆာင္ၫႊန္ၾကား ေရးမွဴး ဦးေက်ာ္လင္းက ေျပာ သည္။ ထိုကဲ့သို႔ နည္းပညာအကူ အညီမ်ား ရရွိၿပီးေနာက္ လုိအပ္ သည့္ စက္ယႏၲရားႏွင့္ ေငြေၾကးအ ကူအညီမ်ားလည္း ဆက္လက္ပံ့ ပိုးရန္ အစီအစဥ္မ်ားရွိသည္ကို သိရွိထားေၾကာင္း ၎က ဆက္ လက္ေျပာသည္။ ထို႔အျပင္ အျမန္လမ္းကို ေလးလမ္းသြား ျပဳလုပ္ထားရာမွ အနာဂတ္တြင္ ရွစ္လမ္းသြားအ ျဖစ္ တိုးခ်ဲရန္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံက ပင္ အကူအညီေပးရန္ သေဘာတူ ညီမႈအခ်ဳိပင္ ရရွိထားေၾကာင္း သတင္းရရွိသည္။ ထိုသို႔နည္းပညာႏွင့္ ပတ္ သက္၍ ကမၻာ့ထိပ္တန္းႏိုင္ငံသံုးခု က အကူအညီေပးရန္ စီစဥ္ေန ခ်ိန္တြင္ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္မွာပင္ ဧၿပီ လအထိ ေလးလအတြင္း အျမန္ လမ္းတြင္ ယာဥ္မေတာ္တဆမႈ ၁၆၀ ေက်ာ္ လူ ၆၆ ဦး ေသဆံုး ခဲ့သည္။ ႏွစ္စဥ္ေသဆံုးမႈႏႈန္း ျမင့္ တက္ေနသည့္ အျမန္လမ္းမွာ ၿပီး ခဲ့သည့္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ တစ္ႏွစ္လံုး တြင္ လူ ၁၀၀ ေက်ာ္ ေသဆံုးခဲ့ သည္။ ၂၀၁၄ ႏွစ္စမွ ေလးလအ ၾကာတြင္ ၆၀ ေက်ာ္ ေသဆံုးခဲ့ ေသာေၾကာင့္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္က ထက္၂၀၁၄ မွာ လူေသဆံုးမႈပို မ်ားမည့္ အေျခအေနျဖစ္သည္။ ‘‘ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္နဲ႔ယွဥ္ရင္ အျမန္ လမ္းက ထူးထူးျခားျခားေျပာင္းလဲ တာဆိုလို႔ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ခရီး သည္ေတြ ခဏေလာက္နားလို႔ရ မယ့္ သန္႔စင္ခန္းေတြပဲ တိုးလာ တယ္’’ ဟု ေရႊစင္စၾကာ ယာဥ္ လိုင္းမွ ယာဥ္ေမာင္းတစ္ဦးက သူ ၏အျမင္ကို ေျပာသည္။ အျ မ န္ လ မ္း တ စ္ေ လွ်ာ က္ တြင္ အေရးေပၚ ကတ္စနစ္သံုး ဖုန္းမ်ား၊ ေကာ္ဖီဆိုင္မ်ား၊ အိမ္ သာမ်ား၊ ေလထိုးကြၽတ္ဖာဆိုင္ မ်ား၊ ေရွးဦးသူနာျပဳစခန္းမ်ား အ ရွိန္ပိုေမာင္းသည့္ ယာဥ္မ်ားအား မွတ္သားဖမ္းဆီးသည့္ စနစ္မ်ား တပ္ဆင္ထားမႈမွာမူ ယခုႏွစ္တြင္ ပိုမိုမ်ားျပားတိုးခ်ဲလုပ္ကိုင္လာ ႏိုင္ေၾကာင္း အျမန္လမ္းအထူးစီမံ ကိန္းမွ အင္ဂ်င္နီယာမွဴးႀကီးက ေျပာသည္။ အျမန္လမ္းယာဥ္တိုက္မႈမ်ား တြင္ ယာဥ္ေမာင္းမ်ား အိပ္ငိုက္ ျခင္း၊ သတ္မွတ္ကီလို ၁၀၀ ထက္ ပိုမိုေမာင္းႏွင္ျခင္း ေပါ့ဆျခင္းမ်ား ေၾကာင့္သာျဖစ္ၿပီး လမ္း၏ အား နည္းခ်က္ႏွင့္ သက္ဆိုင္ျခင္းမရွိ ေၾကာင္း ရထားပို႔ေဆာင္ေရး ၀န္ ႀကီးဌာန ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး ဦးသန္းေဌးက ဧၿပီ ၂၅ ရက္က အ ျမန္လမ္းႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီးျပဳလုပ္ သည့္ အစည္းအေ၀းတြင္ ေျပာ ၾကားခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကားမ်ားအား ေမာင္းႏွင္ရာတြင္လည္း အမွန္တ ကယ္ အေတြအႀကံဳျပည့္၀ၿပီး ယာဥ္စည္းကမ္း၊ လမ္းစည္းကမ္း နားလည္သည့္သူမ်ားသာ ယာဥ္ ေမာင္းလိုင္စင္ကို ကညနက ထုတ္ ေပးမွသာ ယခုလို အျမန္လမ္းတြင္ ျဖစ္ပြားေနသည့္ ယာဥ္မေတာ္တ ဆမႈမ်ဳိး ေလ်ာ့ပါးသြား ႏိုင္ေၾကာင္း ၎က ဆိုသည္။ သို႔ေသာ္ အဆိုပါ လမ္းအား ေန႔စဥ္ အသံုးျပဳေမာင္းႏွင္ေနရ သည့္ သူမ်ားကမူ လမ္းတစ္ ေလွ်ာက္တြင္ ျမင္ကြင္းအား ေျပာင္းလဲေစမည့္ ပံုစံမ်ဳိးမရွိျခင္း၊ လမ္းမွာ တည့္မတ္လြန္းသည့္ ေန ရာအလြန္တည့္မတ္ၿပီး အေကြ အေကာက္မ်ားကလည္း မၾကာ ခဏေပၚလာတတ္သျဖင့္ ယာဥ္ ေမာင္းမ်ားဘက္မွ လမ္းႏွင့္ပတ္ သက္သည့္ အမွတ္သေကၤတမ်ား ကို မွတ္သားရန္ လက္ရွိလမ္း စ နစ္ေၾကာင့္ အခက္အခဲရွိေၾကာင္း ေျပာသည္။ ‘‘လမ္းပံုစံေတြက ဆင္တူ ေတာ့ ဘယ္နားမွာ အေကြဘယ္ လိုပံုစံရွိတယ္ဆိုတာ မွတ္ဖို႔ခက္ တယ္။ ယာဥ္ေမာင္းေတြက ကြၽမ္း က်င္လာရင္ လမ္းေတြရဲ အမွတ္ အသားေတြနဲ႔ ေမာင္းရတာ။ ဒါ ေပမဲ့ အျမန္လမ္းမွာ မွတ္ဖို႔ခက္ တယ္’’ ဟု အေ၀းေျပးယာဥ္ေမာင္း တစ္ဦးက သူ၏ အခက္အခဲကို ေျပာျပသည္။ လမ္းအဆင့္ျမႇင့္တင္ရန္ ႏုိင္ ငံတကာမွ ရရွိထားသည့္ နည္း ပညာ၊ ေငြေၾကးအကူအညီမ်ား ကို အက်ဳိးရွိစြာျဖင့္ စနစ္တက် သံုးစဲြႏိုင္ပါက အျမန္လမ္း၏ လံု ၿခံဳစိတ္ခ်မႈအပိုင္းမွာ ယခုထက္ ပိုမိုျမင့္တက္လာႏိုင္ေၾကာင္း ၿမိဳ ျပစီမံကိန္းပညာရွင္ ဦး၀င္းျမင့္က သံုးသပ္သည္။.
47 ‘‘အကူအညီရထားတယ္ဆို ရင္လည္း သံုးတဲ့ေနရာနဲ႔ သံုးတဲ့ ေငြ မွန္ဖို႔ပဲလိုတယ္’’ ဟု ၎က သံုးသပ္သည္။ ဓာတ္ပုံေဂ်ေမာင္ေမာင္အမရပူရ ­ ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္နဲ႔ ေတာင္တ႐ုတ္ပင္လယ္ျပင္အေျခအေ န ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္ အေရွေတာင္ပိုင္းနဲ႔ ကပၸလီပင္လယ္ျပင္ ေတာင္ပိုင္းတို႔မွာ တိမ္အသင့္အတင့္မွ တိမ္ထူထပ္ႏုိင္ၿပီး က်န္ဘဂၤလား ပင္လယ္ေအာ္နဲ႔ ကပၸလီပင္လယ္ျပင္ေျမာက္ပိုင္း မွာ အမ်ားအားျဖင့္ တိမ္ အနည္းငယ္ျဖစ္ထြန္းႏုိင္ပါတယ္။ ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္အေရွေတာင္ ပိုင္းနဲ႔ ယင္းနဲ႔ ဆက္စပ္ေနေသာ ကပၸလီပင္လယ္ျပင္ေတာင္ပိုင္း တြင္ ေလဖိအားနည္းရပ္၀န္း တစ္ခုျဖစ္လာႏုိင္ၿပီး ပိုမိုအားေကာင္းလာႏုိင္ပါ တယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတစ္၀န္းလုံးရွိ ေဒသမ်ားအတြင္းသို႔ ေရေငြပါ၀င္ ေသာ ေလမ်ား ဆက္လက္၀င္ေရာက္လ်က္ ရွိေနပါတယ္။ ျမန္မာ့ပင္လယ္ျပင္ အေျခအေန ျမန္မာ့ကမ္း႐ုိးတန္းနဲ႔ ကမ္းလြန္ပင္လယ္ျပင္မွာ လႈိင္းအနည္းငယ္ ရွိႏုိင္ၿပီး ရခုိင္ကမ္း႐ိုးတန္းနဲ႔ ကမ္းလြန္ပင္လယ္ျပင္မွာ လႈိင္းအျမင့္ ၂ ေပ ခန္႔မွ ၃ ေပခန္႔ရွိႏွင့္ က်န္ျမန္မာ့ပင္လယ္ျပင္မွာ လႈိင္းအျမင့္ ၁ ေပခန္႔ ရွိႏုိင္ပါတယ္။ ေန႔အပူခ်ိန္မ်ားအေျခအေန မေကြးတုိင္းေဒသႀကီး၊ မႏၲေလးတုိင္းေဒသႀကီး၊ စစ္ကိုင္းတုိင္းေဒ သႀကီး၊ ပဲခူးတုိင္းေဒသႀကီးတုိ႔တြင္ ေန႔အပူခ်ိန္မ်ားဟာ ၄၀၄၃ ဒီဂရီစင္ တီဂရိတ္ခန္႔၊ ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီး၊ ေနျပည္ေတာ္တုိင္းေဒသႀကီး၊ ဧရာ၀တီတုိင္းေဒသႀကီးနဲ႔ ကခ်င္ျပည္နယ္၊ ကရင္ျပည္နယ္၊ မြန္ျပည္ နယ္၊ ရွမ္းျပည္နယ္အေရွပိုင္းတုိ႔တြင္ ေန႔အပူခ်ိန္မ်ားဟာ ၃၅၃၉ ဒီဂရီစင္တီဂရိတ္ခန္႔၊ တနသၤာရီတုိင္းေဒသႀကီး၊ ကယားျပည္နယ္၊ ခ်င္းျပည္နယ္၊ ရခိုင္ျပည္နယ္၊ ရွမ္းျပည္နယ္တို႔တြင္ ၃၁၃၄ ဒီဂရီစင္ တီဂရိတ္ ရွိႏုိင္ပါတယ္။ ခရမ္းလြန္ေရာင္ျခည္အၫႊန္းကိန္းအေျ ခအေန ခရမ္းလြန္ေရာင္ျခည္ အၫႊန္းကိန္း အျမင့္ဆုံးတန္ဖိုးျဖစ္ေသာ လြန္ ကဲအဆင့္ရွိသည့္ ၁၁ ထက္ေက်ာ္လြန္ေနေသာ တန္ဖိုးမ်ား ျမန္မာတစ္ ႏုိင္ငံလုံး က်ေရာက္ႏုိင္ပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ ၁၄ ဒသမ ၅၁၅ ဒသမ ၀ ၊ ထား၀ယ္ ၁၄ ဒသမ ၀ ၁၄ ဒသမ ၅၊ ေမာ္လၿမိဳင္ ၁၃ ဒသမ ၅ ၁၄ ဒသမ ၀၊ ရန္ကုန္ ၁၃ ဒသမ ၅၁၄ ဒသမ ၅ ၊ ေနျပည္ေတာ္ ၁၂ ဒသမ ၅၁၃ ဒသမ ၅ ၊ မေကြး ၁၃ ဒသမ ၀၁၄ ဒသမ ၀၊ မႏၲေလး ၁၂ ဒသမ ၅ ၁၃ ဒသမ ၀ နဲ႔ ျမစ္ႀကီးနား ၁၁ ဒသမ ၅ ၁၁ ဒသမ ၈ တုိ႔တြင္လည္းေကာင္း ေရာက္ရွိေနႏုိင္ပါတယ္။ မိုးတိမ္ေတာင္အေျခအေန ကပၸလီပင္လယ္ျပင္ေတာင္ပိုင္း ျမန္မာႏုိင္ငံတစ္၀န္းလုံးတြင္ ေန ရာကြက္ၿပီး မြန္းလဲြညေနပုိင္းအခ်ိန္မ်ားတြင္ မိုးတိမ္ေတာင္မ်ား ျဖစ္ေပၚ ႏုိင္ပါတယ္။ မုိးရြာသြန္းမႈ အေျခအေနခန္႔မွန္းခ်က္ ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီး ၁ ရက္၊ ေနျပည္ေတာ္ ၆ ရက္၊ ပဲခူးတုိင္း ေဒသႀကီး ၃ ရက္၊ တနသၤာရီတုိင္းေဒသႀကီး ၂ ရက္၊ ကယားျပည္နယ္ ၅ ရက္၊ ကရင္ျပည္နယ္ ၃ ရက္၊ မြန္ျပည္နယ္ ၄ ရက္ ခန္႔ျဖစ္ပါတယ္။ ရြာရန္ရာႏႈန္း ၆၀ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနျပည္ေတာ္၊ မေကြးတုိင္းေဒသႀကီး၊ ပဲခူးတုိင္းေဒသႀကီး၊ ကရင္ျပည္နယ္၊ ရွမ္း ျပည္နယ္ေတာင္ပိုင္းနဲ႔ ရခိုင္ျပည္ နယ္တို႔တြင္ တိမ္အနည္းငယ္ ျဖစ္ထြန္းႏုိင္ပါတယ္။ က်န္တစ္ျပည္လုံးတြင္ အမ်ားအားျဖင့္ သာယာႏုိင္ပါတယ္။ { & ; ; ‘ ‘ မီ ဒီ ယာ သ မားေ တြ ဟာ အရင္ကထက္ေစာင့္ၾကည့္ခံေနရ တယ္။ ဒီေတာ့ အားလံုးက ကိုယ့္ ထိမွမဟုတ္ဘဲ အေျခအေနမွန္ကို ရဲရဲဝံ့ဝံ့နဲ႔ အမွန္တရားဘက္ကရပ္ တည္တင္ျပရင္ ကမၻာကလည္းသိ မွာပဲ။.
48 မီဒီယာသမားကို လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္လို႔ရတဲ့တည္ဆဲဥပေဒေတြရွိ ေနသေရြ မီဒီယာသမားေတြ အ ေရးယူခံေနရဦးမွာ’’ အစိုးရက မီဒီယာသမားတို႔ ကို ႏွိပ္ကြပ္ေနခ်ိန္တြင္ မီဒီယာ သမားမ်ားကလည္း က်င့္ဝတ္ႏွင့္ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ပီပီသသရပ္ တည္ရန္လုိေၾကာင္း စာနယ္ဇင္း ေကာင္စီ ယာယီအတြင္းေရးမွဴး ဦးေက်ာ္မင္းေဆြကေျပာသည္။ ‘‘ျပႆနာတစ္ခုျဖစ္လာရင္ တျခားကို အျပစ္တင္တာထက္ ႀကိဳတင္ကာကြယ္တာ အေကာင္း ဆံုးပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ေကာင္စီက နယ္ သတင္းေထာက္ေတြအပါအဝင္ သတင္းစာတိုက္ေတြကို ေမလ ၃ ရက္မွာ သတင္းေထာက္ေတြ ေဆာင္ရန္ေရွာင္ရန္အခ်က္ေတြ စုထားတဲ့စာအုပ္ေလးေတြျဖန္႔ေဝ မွာျဖစ္တယ္’’ဟု ၎ကဆိုသည္။ နယ္ေဒသအခ်ဳိတြင္ သတင္း ေထာက္ကတ္ျပ၍ ၿခိမ္းေျခာက္ေငြ ညႇစ္ၿပီး အမ်ားျပည္သူ၏လြတ္ လပ္ခြင့္ကိုထိပါးသည့္ သတင္း ေထာက္အခ်ဳိ ရွိေနျခင္းမွာ သတင္း ေလာက နာမည္ပ်က္ေစသည္။ ယင္း ေၾကာင့္ နယ္သတင္းေထာက္မ်ား ႏွင့္ေတြဆံုၿပီး မီဒီယာက်င့္ဝတ္ စံႏႈန္းမ်ားကို ၿမိဳႀကီးရွစ္ၿမိဳတြင္ ေကာင္စီကေဆြးေႏြးပြဲမ်ား ျပဳလုပ္ ေပးခဲ့သည္ဟုဆိုသည္။ သတင္းေထာက္တစ္ေယာက္ အဖမ္းခံရ၊ ေထာင္ခ်ခံမွသာ ဆႏၵ ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၊ ေၾကညာခ်က္ထုတ္ ျပန္ျခင္းမ်ားမျပဳလုပ္ဘဲ မီဒီယာ ထိန္းခ်ဳပ္မႈမ်ားကို သြယ္ဝိုက္လုပ္ ေဆာင္ေနသည့္အစိုးရတာဝန္ရွိ သူမ်ားႏွင့္ ထိပ္တိုက္ ေတြဆုံမည့္ ဗ်ဴဟာမ်ားေရးဆြဲထားၿပီး အင္ အားႀကီးမီဒီယာသမားမ်ားပါဝင္ ေသာအဖြဲတစ္ဖြဲရွိရန္လိုေၾကာင္း ေဆာင္းပါးရွင္ ဇာဂနာက အႀကံျပဳ သည္။ ‘ ‘ မီ ဒီ ယာ လြ တ္ လ ပ္ ခြ င့္ ကို အစိုးရကေပးမွရတာမျဖစ္ေစခ်င္ ဘူး။ အစိုးရဘက္မွာ မီဒီယာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဗ်ဴဟာတစ္ခုခု အၿမဲ ရွိေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က စိတ္ ခံစားမႈနဲ႔ ကိုယ့္လူတစ္ခုခုျဖစ္မွ ထ ေအာ္တယ္။ ဒါမ်ဳိးမဟုတ္ဘဲ အ စိုးရလုိပဲ ကိုယ့္ဘက္ကလည္း ဗ်ဴ ဟာနဲ႔စနစ္တက် ျပင္ဆင္ထားေစ ခ်င္တယ္။ အစိုးရက အခုမီဒီယာ သမားေတြကို နားရြက္တံေတြးဆြတ္ ေနတာ’’ဟု ၎ကေျပာသည္။ ႏိုင္ငံေတာ္ လွ်ဳိဝွက္ခ်က္ ေပါက္ၾကားမႈ အက္ဥပေဒျဖင့္ ဓာ တုလက္နက္စက္႐ံုအေၾကာင္း ေရး ခဲ့ေသာ ယူနတီသတင္းေထာက္ မ်ား သမၼတ႐ံုးၫႊန္ၾကားခ်က္ျဖင့္ တရားစြဲဆိုခံေနရသည္။ အမ်ား ျပည္သူႏွင့္ သက္ဆုိင္ေသာ အစိုးရ ႐ံုးကုိ သတင္းဝင္ယူရာ အထက္ ျမန္မာစာနယ္ဇင္းလြတ္လပ္ခြင့္ ဘယ္အဆင့္မွာရပ္တည္မလဲ စာမ်ာက္ႏွာ၄မွ လူႀကီးမသိဘဲ မေျဖႏုိင္ဟု တာဝန္ရွိ သူမ်ားကျငင္းဆိုၿပီး ႐ုပ္သံ႐ိုက္ကူး မိျခင္းေၾကာင့္ ပိုင္နက္က်ဴးလြန္မႈ၊ ဝတၱရားေႏွာင့္ယွက္မႈတို႔ျဖင့္ ဒီဗီ ဘီသတင္းေထာက္ကို မေကြးၿမိဳ နယ္ပညာေရးမွဴးက တရားစြဲ၍ ေထာင္တစ္ႏွစ္က်သြားသည္။ တရားေရးမ႑ိဳင္ ျခစားမႈ အေၾကာင္း ေဆာင္းပါးေရးထား ေသာ ဂ်ာနယ္ပါေဆာင္း ပါးေၾကာင့္ ေရွေနတစ္ဦး၏အိမ္ သို႔ သြားေရာက္သတင္းရယူခဲ့ သည့္ သတင္းေထာက္ မခိုင္ကို ၎ေရွေနက ပိုင္နက္ က်ဴးလြန္မႈ၊ အသေရဖ်က္မႈတို႔ျဖင့္ တရားစြဲဆုိခဲ့ၿပီး ေထာင္သံုးလက် ခံခဲ့ရသည္။ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်မႈမ်ားျဖင့္ တစ္စထက္တစ္စ ၿခိမ္းေျခာက္ခံ လာရေသာ မီဒီယာသမားမ်ား အ တြက္ ဥပေဒအကာအကြယ္ရရန္ ႏွင့္ သတင္းရယူပိုင္ခြင့္အတြက္ မီဒီယာညီလာခံတစ္ရပ္ကို မၾကာ မီက်င္းပေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ တည္ဆဲဥပေဒမ်ားျဖင့္ အ ခ်ိန္မေရြး ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ခံရႏိုင္ ဖြယ္ရွိေသာ ျမန္မာ့မီဒီယာ လြတ္ လပ္ခြင့္ကို ယင္းညီလာခံက ဝိုင္း ဝန္းအေျဖရွာမည္ျဖစ္သည္။ သတင္းယူမည့္ သတင္း ေထာက္ကို မေက်နပ္လွ်င္ အခ်ိန္ မ ေရြးပိုင္နက္က်ဴးလြန္မႈ၊ ဝတၱရား ေႏွာင့္ယွက္မႈတို႔ျဖင့္ တရားစြဲ ေထာင္ ခ်ႏုိင္ေၾကာင္း အစိုးရက နည္းေပး လမ္းျပ ျပဳလုပ္ေနရာေရာက္ၿပီး ျပည္သူထံသို႔ပါ ကူးစက္သြားပါက မီဒီယာေလာကအတြက္ အႏၲရာယ္ တစ္ရပ္ဟု ႐ႈျမင္လာၾကသည္။ ႏိုင္ငံတည္ၿငိမ္ေရးအတြက္.
49 မီဒီယာဥပေဒမ်ားတြင္ ထိန္းခ်ဳပ္ မည့္အခ်က္မ်ားပါဝင္ေနဦးမည္ ဟု သမၼတဦးသိန္းစိန္ေျပာၾကား ထားသည့္ ျမန္မာ့မီဒီယာလြတ္ လပ္ခြင့္အဆင့္ေလ်ာ့က်သြား မ လား၊ တုိးတက္လာမလားဆို သည္ မွာ လာမည့္ေမလ ၃ ရက္တြင္ အေျဖေပၚေတာ့မည္ ျဖစ္ပါသည္။ အစိုးရသစ္လက္ထက္တရား စြဲဆိုခံခဲ့ရေသာ သတင္းေထာက္ အမႈအခ်ဳိ လွ်ပ္စစ္စြမ္းအားဝန္ႀကီး ဌာနက ၎တို႔ဌာနဆိုင္ရာသတင္း ေရးသားေဖာ္ျပမႈေၾကာင့္ အသေရ ဖ်က္မႈျဖင့္ ျမန္မာတိုင္းမ္သတင္း ေထာက္ကို တရားစြဲဆို၊ သတင္း ေထာက္က ဒဏ္ေငြတစ္ေသာင္း ေပးေဆာင္ခဲ့ရ။ လြိဳင္ေကာ္မွေရွေနတစ္ ဦးက သတင္းေထာက္အား ပိုင္နက္က်ဴးလြန္မႈ၊ အသေရဖ်က္ မႈတို႔ျဖင့္ တရားစြဲဆို၊ ေငြဒဏ္ ခ် မွတ္ႏုိင္ေသာျပစ္မႈမ်ားကို တရားသူ ႀကီးက ေထာင္ဒဏ္သံုးလခ်မွတ္ခဲ့။ မေကြးတိုင္းပညာေရးမွဴး က ဒီဗီဘီသတင္းေထာက္ႏွင့္ ေက်ာင္းသားမိဘကို ဝတၱရား ေႏွာင့္ယွက္မႈ၊ ပိုင္နက္က်ဴးလြန္မႈ တို႔ျဖင့္ တရားစဲြဆို၊ သတင္း ေထာက္ႏွင့္ ေက်ာင္းသားမိဘတို႔ ေထာင္တစ္ႏွစ္စီက်ခံေနရ။ အၿငိမ္းစားဒုဗိုလ္မွဴးႀကီး တစ္ဦးက သိမ္းဆည္းခံလယ္ေျမ မ်ားအေၾကာင္း ေရးသားခဲ့သည့္ ဂ်ာနယ္မွသတင္း ေထာက္ ႏွင့္အယ္ဒီတာ၊ လယ္သမားမ်ားကို ပုဒ္မ ၅၀၀ ျဖင့္ သဲကုန္းၿမိဳနယ္ တရား႐ံုးတြင္ တရားစြဲဆုိထား လႊႊတ္ေတာ္လက္က်န္သက္တမ္းတြင္ ဥပေဒ ၂၀၀ ျပင္ဆင္ႏုိင္ရန္မလြယ္ အိျဖဴလြင္၊ မင္းဟိန္းေက်ာ္ ရန္ကုန္၊ဧၿပီ၂၈ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္တြင္ ျပင္ ဆင္ရန္ ေရာက္ရွိေနသည့္ ဥပေဒ ေပါင္း ၂၀၀ ခန္႔ ရွိေနေသးေသာ္ လည္း ယခုလႊတ္ေတာ္၏ အလုပ္ လုပ္ႏုိင္မည့္ သက္တမ္းမွာ တစ္ ႏွစ္ခြဲခန္႔သာ က်န္ရွိသည္။ မိမိလႊတ္ေတာ္သက္တမ္းအ တြင္း၌ ဥပေဒမ်ားကို ျပင္ဆင္ပယ္ ဖ်က္ျခင္း မျပဳႏုိင္လွ်င္ တာဝန္ေက် မည္မဟုတ္ေၾကာင္း ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္နာယက သူရဦးေရႊမန္း က ေျပာၾကားလုိက္သည့္အတြက္ ဥပေဒမ်ား ျပင္ဆင္ျပ႒ာန္းေရးကို ပိုမိုအာ႐ံုစိုက္လာရန္ ရွိေနသည္။ သို႔ေသာ္ က်န္ရွိသည့္ လႊတ္ ေတာ္သက္တမ္းအတြင္း တည္ဆဲ ဥပေဒ ၂၀၀ ခန္႔ကုိ ျပန္လည္ျပင္ ဆင္ရန္မွာ ခက္ခဲႏုိင္သည္ဟု ဥပေဒအသုိင္းအဝိုင္းႏွင့္ လႊတ္ ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္မ်ားက သံုး သပ္ၾကသည္။ ‘‘ဥပေဒမရွိဘဲနဲ႔ ဥပေဒအလြဲ ေတြနဲ႔ ဆက္သြားဖုိ႔က ဘယ္လုိမွ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးေလ။ ၿပီးေတာ့ေရာ ဥပေဒဆုိတာ အေရအတြက္မွာပဲ ၾကည့္လုိ႔မရဘူး။ အရည္အခ်င္းမွာ လည္း ၾကည့္ရမယ္’’ဟု ဥပေဒမ်ား ျပင္ဆင္ရန္ အေရးတႀကီးလုိအပ္ ပံုကို ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ဥပေဒ ေရးရာႏွင့္ အထူးကိစၥရပ္မ်ား ေလ့ လာဆန္းစစ္သံုးသပ္ေရး ေကာ္မ ရွင္အဖြဲဝင္ျဖစ္သည့္ တရားလႊတ္ ေတာ္ေရွေန ဦးသန္းေမာင္က ေျပာသည္။ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ႏွင့္ အမ်ိဳး သားလႊတ္ေတာ္တို႔တြင္ ဥပေဒမ်ား စိစစ္ရန္ ျပင္ပမွ ပညာရွင္မ်ား ပါ ဝင္သည့္ ေကာ္မတီႏွစ္ရပ္သည္ ေကာ္မရွင္မ်ားက ျပင္ဆင္ရန္ စိ စစ္အႀကံျပဳထားသည့္ ဥပေဒ ေပါင္း ၂၀၀ ခန္႔ကုိ ဝန္ႀကီးဌာန အ ဖြဲအစည္းမ်ားႏွင့္ ညိႇႏိႈင္းၿပီးစီးေန ၿပီ ျဖစ္သည္။ အဆိုပါေကာ္မတီႏွစ္ရပ္အ ေနျဖင့္ လႊတ္ေတာ္မ်ား အဓိက တာဝန္ယူေဆာင္ရြက္ရေသာ ဥပ ေဒျပဳေရးကိစၥရပ္မ်ားတြင္ ဥပေဒ ပညာရပ္မ်ားႏွင့္အညီ အဓိပၸာယ္ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ား ဆီေလ်ာ္မႈရွိ ေစရန္ အႀကံျပဳျခင္း၊ တည္ဆဲ ဥပေဒမ်ားအား ေခတ္ႏွင့္ေလ်ာ္ညီ မႈ ရွိ၊ မရွိ စသည့္ကိစၥရပ္မ်ား စိစစ္ ျခင္းလုပ္ငန္းမ်ားကို အဓိကထား ေဆာင္ရြက္သည္။ ဥပေဒမ်ား ျပင္ဆင္ရန္မွာ သက္ဆုိင္ရာ ဝန္ႀကီးဌာနမ်ား၏ စီမံခန္႔ခြဲမႈကလည္း အဓိကက်ၿပီး ဝန္ႀကီးဌာနမ်ားက လုပ္ႏုိင္ေျခရွိ ရန္သာလုိေၾကာင္း ျပည္ေထာင္စု ေရွေနခ်ဳပ္႐ံုး ၫႊန္ၾကားေရးမွဴး ခ်ဳပ္ ဦးေက်ာ္ဆန္းက ေျပာသည္။ ရာစုႏွစ္ဝက္နီးပါး ဥပေဒျပဳ သည့္ လႊတ္ေတာ္မရွိဘဲ.
50 အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ သည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ၌ လႊတ္ေတာ္ျပန္လည္အသက္ ဝင္လာသည့္ အခ်ိန္မွ ယေန႔အထိ သံုးႏွစ္ေက်ာ္ကာလအတြင္း ဥပေဒ ေပါင္း ၉၈ ခုကို ျပင္ဆင္ျပ႒ာန္း အတည္ျပဳႏုိင္ခဲ့သည္။ လက္ရွိ လႊတ္ေတာ္တြင္ ေဆြးေႏြးဆဲဥပေဒ ၅၄ ခုရွိသည္။ ႏုိင္ငံတကာမွ လႊတ္ေတာ္ အခ်ပ္ပိုစာမ်က္ႏွာ သုိ႔ ဓာတ္ပံု ေဂ်ေမာင္ေမာင္အမရပူရ ­ ခရမ္းလြန္ေရာင္ျခည္ႏွင့္ အခ်ိန္ၾကာထိေတြသူမ်ား မ်က္ခြံအေရျပားကင္ဆာျဖစ္ႏိုင္ ခ်ီကာဂို၊ ဧၿပီ၂၅ ခ ရ မ္း လြ န္ေ ရာ င္ျ ခ ည္ မ်ား ႏွင့္ထိေတြျခင္းသည္ ခႏၶာ ကိုယ္အတြက္ အႏၲရာယ္ရွိႏုိင္ သည္ကို လူအမ်ားစုသိၾကေသာ္ လည္း ခရမ္းလြန္ေရာင္ျခည္သည္ မ်က္စိႏွင့္ အျမင္အာ႐ံု ပ်က္စီး ေစႏုိင္ေၾကာင္းကိုမူ လူအမ်ားစု သတိမမူမိေၾကာင္း အေမရိကန္ သုေတသနပညာရွင္မ်ားကေျပာ ၾကားသည္။ အေရျပား၌ ျဖစ္ပြားမႈအမ်ား ဆံုး ကင္ဆာေရာဂါတစ္မ်ဳိးျဖစ္ သည့္ သည္ မ်က္ခြံမ်ားအေပၚ အက်ဳိး သက္ေရာက္မႈရွိႏိုင္ေၾကာင္း၊ ယင္း က ကင္ဆာေရာဂါကို ေအာက္ မ်က္ခြံမ်ား၊ မ်က္လံုးေထာင့္မ်ား ႏွင့္ မ်က္ခံုးေအာက္မ်ားတြင္ေတြ ႏိုင္ေၾကာင္း အေမရိကန္ပတ္ဝန္း က်င္ထိန္းသိမ္းေရးေအဂ်င္စီက ေတြရွိခဲ့သည္ဟု သုေတသနအဖြဲအႀကီးအ ကဲ ဟက္ဖ္အာပါရီက ေျပာၾကား သည္။ ခရမ္းလြန္ေရာင္ျခည္အမ်ဳိး အစား မ်က္စိအတြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္ျခင္းျဖင့္ မ်က္စိအျမင္ အာ႐ံုခံလႊာ၏အစိတ္အပိုင္းျဖစ္ ေသာ မက္က်ဴလာကို အနာတရ ငွက္ဖ်ားေၾကာင့္ ဆုိးက်ဳိးအမ်ားဆံုးႀကံဳရေသာ အာရွ ငါးႏုိင္ငံတြင္ ျမန္မာပါ၀င္ ရဲေနာင္ ရန္ကုန္၊ ဧၿပီ၂၆ အာရွေဒသတြင္း ငွက္ဖ်ားေရာဂါ ေၾကာင့္ ဆုိးက်ဳိးအမ်ားဆံုးခံစား ေနရေသာ ထိပ္ဆံုးငါးႏုိင္ငံစာရင္း တြင္ ျမန္မာပါ၀င္ေနသည္ဟု ကမၻာ့ က်န္းမာေရးအဖြဲႀကီး က ဧၿပီ ၂၅ ရက္ ကမၻာ့ ငွက္ဖ်ားေရာဂါ ေန႔တြင္ ထုတ္ျပန္ေသာ အစီရင္ ခံစာ၌ ေဖာ္ျပထားသည္။ ငွက္ဖ်ားေရာဂါ၏ ဆိုးက်ိဳး အမ်ားဆံုးခံစားရေသာ အာရွႏုိင္ငံ မ်ား၌ အိႏိၵယက ၆၆ ရာခုိင္ႏႈန္း၊ ျမန္မာႏုိင္ငံက ၁၈ ရာခုိင္ႏႈန္းႏွင့္ အင္ဒုိနီးရွားက ၁၀ ရာခိုင္ႏႈန္းအ ထိ ရိွသည္ဟုဆုိသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံရိွ ၿမိဳနယ္ေပါင္း ၃၃၀ အနက္ ၂၈၄ ၿမိဳနယ္မွာ ငွက္ ဖ်ားေရာဂါကူးစက္ႏုိင္သည့္ စုိးရိမ္ ဖြယ္ရာအေျခအေနရိွၿပီး လူဦးေရ သန္း ၂၀ ခန္႔မွာ ေရာဂါကူးစက္ ႏုိင္သည့္ အႏၲရာယ္အဆင့္တြင္ ရိွေနသည္။ ထို႔အျပင္ ငွက္ဖ်ား ေရာဂါပုိးကူးစက္ခံရသူ ေလးသိန္း ေက်ာ္ရိွသည္ဟု ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ကမၻာ့ငွက္ဖ်ားေရာဂါအစီရင္ခံစာ တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။ ‘‘ငွက္ဖ်ားေရာဂါဆုိတာ ျခင္ ကုိက္လုိ႔ျဖစ္တာ။ တခ်ိဳအရပ္ ေဒ သေတြမွာက ငွက္ေပ်ာသီးစားလို႔ ျဖစ္တာ၊ စမ္းေရေသာက္လုိ႔ ျဖစ္ တာဆိုၿပီး လြဲမွားတဲ့ အယူအဆ ေတြကရိွေနတုန္းပဲ။ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ လူဦးေရ တစ္၀က္ေလာက္က ငွက္ ဖ်ားေရာဂါကူးစက္ႏုိင္တဲ့ အေျခအ ေနမွာ ရိွတယ္လို႔ ခန္႔မွန္းခ်က္ေတြ ကလည္းရိွတယ္’’ဟု က်န္းမာေရး ၀န္ႀကီးဌာန ၫႊန္ၾကားေရးမွဴး တစ္ဦးကေျပာၾကား သည္။ ငွက္ဖ်ားေရာဂါျဖစ္ပြားပါက ကုိယ္အပူခ်ိန္တက္ျခင္း၊ ေခါင္း ကုိက္ျခင္း၊ ခ်မ္းတုန္၍ ဖ်ားျခင္း၊ ေခါင္းမူး၍ ေအာ့အန္ျခင္းစသည့္ လကၡဏာမ်ားစတင္ျဖစ္ပြားႏုိင္ၿပီး နီးစပ္ရာေဆး႐ံု၊ ေဆးခန္းသုိ႔ သြား ေရာက္ျပသသင့္သည္ဟု အေထြ ေထြေရာဂါကုဆရာ၀န္ေဒါက္တာ စည္သူကေျပာသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအပါအ၀င္ မဲ ေခါင္ေဒသတြင္း ႏုိင္ငံမ်ားျဖစ္ သည့္ ထုိင္း၊ ကေမၻာဒီးယား၊ ဗီ ယက္နမ္၊ လာအုိစသည့္ ႏုိင္ငံ မ်ားတြင္ အာတီမီစင္နင္း ေဆးယဥ္ပါးသည့္ ေဆး ယဥ္ပါးငွက္ဖ်ားပုိး ကူးစက္ပ်ံႏွံမႈ ျဖစ္ပြားေနၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ယခင္က ငွက္ဖ်ားေရာဂါအတြက္ အာတီစူနိတ္ ေဆး တစ္မ်ိဳးတည္းေသာက္သံုးျခင္းမွ လူတစ္ဦးအတြက္ ႏႈန္းျပည့္ ေသာက္သံုးရမည့္ အရည္အေသြး ျပည့္ ေဆးမ်ားကုိ ပဒုမၼာ တံဆိပ္ကပ္ကာ ေဆးယဥ္ပါး ငွက္ ဖ်ားေရာဂါထိန္းခ်ဳပ္ေရးအတြက္.
51 ေဆာင္ရြက္လ်က္ရိွသည္။ ငွ က္ ဖ်ားေ ရာ ဂါေ ၾ ကာ င့္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္အတြင္း လူေပါင္း ေျခာက္သိန္းေက်ာ္ေသဆံုးခဲ့ရၿပီး ၎တို႔အနက္ ေလးသိန္းေက်ာ္မွာ ငါးႏွစ္ေအာက္ ကေလးငယ္မ်ား ျဖစ္သည္ဟုု ဧၿပီ ၂၅ရက္ တြင္ထုတ္ ျပန္ေသာ ကမၻာ့က်န္းမာေရးအဖဲြ ႀကီး၏ အစီရင္ခံစာ၌ ေဖာ္ျပထား သည္။ ျဖစ္ေစႏုိင္သည္။ ခရမ္း လြန္ေရာင္ျခည္သည္ ပို၍အႏၲ ရာယ္ရွိၿပီး မ်က္ၾကည္လႊာႏွင့္ မ်က္ဆန္တြင္းမွန္ဘီလူးမ်ားကို ထိခိုက္ပ်က္စီးေစႏိုင္သည္။ ခ ရ မ္း လြ န္ေ ရာ င္ျ ခ ည္ မ်ား အထူးသျဖင့္ မ်ားသည္ မ်က္စိအတြင္းတိမ္ေရာဂါအခ်ဳိ ကို ျဖစ္ေစႏိုင္သည္။ ႏွင့္ ေခတၱမွ်ထိေတြမႈေၾကာင့္ မ်က္ ၾကည္လႊာ ေနေလာင္ျခင္းျဖစ္ေစ ႏုိင္သည္။ သင့္ေလ်ာ္ေကာင္းမြန္ ေသာမ်က္စိအကာအကြယ္မပါဘဲ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ႏွင္းေလွ်ာစီး ျခင္း၊ ကမ္းေျခ၌ ေနထိုင္ျခင္းတို႔ ေၾကာင့္ ယာယီအျမင္အာ႐ံုေပ်ာက္ ဆံုးမႈျဖစ္ေစသည့္မ်က္ၾကည္လႊာ ေနေလာင္ျခင္းကို ျဖစ္ပြားေစႏုိင္ သည္။ ခရမ္းလြန္ေရာင္ျခည္မ်ား သည္မ်က္စိအျမင္အာ႐ံုခံလႊာမွ မက္က်ဴလာေနရာပ်က္ယြင္းျခင္း ကို ျဖစ္ေစႏိုင္သည့္ အဓိကအ ေၾကာင္းရင္းျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အိမ္အျပင္ထြက္လွ်င္ မ်က္လံုးမ်ား အားခရမ္းလြန္ေရာင္ျခည္ႏွင့္ ထိ ေတြျခင္းမွကာကြယ္ရန္ အလြန္ အေရးႀကီးသည္ဟု မစၥတာပါရီ ကေျပာၾကားသည္။ — ဓာတ္ပံု နစ္ကီေနအပူရွိန္ျပင္းထန္ေသာေၾ ကာင့္ ထီးေဆာင္းကာ သြားလာေနသူမ်ားကို ရန္ကုန္ၿမိဳလယ္တစ္ေနရာတြင္ ေတြရစဥ္ ­ တုိက်ိဳၿမိဳ၌ ေခြးေက်ာင္းထြက္ျခင္း တစ္ မည္သည့္ေနရာကုိပဲ ၾကည့္ လုိက္၊ ၾကည့္လုိက္ ဂ်ပန္တစ္ႏုိင္ငံ လံုး ေရခဲေတြ ဖံုးလႊမ္း၍ ေနသည့္ ရက္ေတြထဲက တစ္ရက္မနက္ ေတာ္ေတာ္ေစာေစာႀကီးမွာ အိပ္ ရာက ႏုိးလာသျဖင့္ ျပတင္းေပါက္ မွန္တံခါးမ်ားရိွရာ ဘက္ဆီသုိ႔ ေလွ်ာက္သြားျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ အျပင္၌ ႏွစ္ဆယ့္ေလးနာရီ ပတ္လံုး ေျခအိတ္၊ လက္အိတ္ႏွင့္ အေႏြးထည္ထူထူႀကီးမ်ား ေခါင္း စြပ္မ်ားကုိ မခြၽတ္စတမ္း၀တ္ထား ရေလာက္ေအာင္ အေအးဓာတ္ က ျပင္းထန္လွသည့္တိုင္ ဟိုတယ္ ထဲမွာကေတာ့ ေႏြးပါသည္။ အပူ ေငြေပးထားၾကသည္ကိုး။ ေတာ္ေတာ္ေစာေသးသည့္ မနက္ခင္းျဖစ္သျဖင့္ လမ္းေတြ ေပၚမွာ ကားအသြားအလာရွင္း လင္းလြန္းပါသည္။ ေမ့ေလာက္မွ တစ္စီး။ ေမ့ေလာက္မွ ႏွစ္စီး။ ေရာင္စံုေက်ာက္တံုးမ်ိဳးစံုကုိ အ ကြက္ေဖာ္ကာခင္းထားသည့္ လူ သြားစႀကႍကေလးမ်ားေပၚ၌ လမ္း သြားလမ္းလာဟူ၍ မရိွေလာက္ ေအာင္ ရွင္းလင္းလြန္းလွသည့္ တုိက်ိဳၿမိဳေတာ္၏ ခပ္ေစာေစာ ႐ႈခင္းကုိ မုိးပ်ံဟုိတယ္တစ္ခု၏ အခန္းတစ္ခန္းတြင္းကေန အေပၚ စီးမွ ၾကည့္ေနရသည္မွာ စိတ္ကုိ ေတာ္ေတာ္ကေလး ၾကည္လင္ လန္းဆန္းေစပါသည္။ သုိ႔ျဖင့္ ေတာင္ေငး၊ ေျမာက္ ေငး၊ ေတာင္ေတြး၊ ေျမာက္ေတြး ရိွေနစဥ္ ျမင္ကြင္းထဲသုိ႔ လူတစ္ ေယာက္၀င္လာပါသည္။ သူတစ္ ေယာက္တည္းမဟုတ္။ ေခြးတစ္ ေကာင္ႏွင့္ အတူ။ အတန္အသင့္အရပ္ရွည္သူ ထိုဂ်ပန္အမ်ိဳးသားက သူ႔ေရွ၌ ခပ္ေျပးေျပးကေလးသြားေနသည့္ ေခြးကေလးကုိ ႀကိဳးျဖင့္ ဆဲြကာ ေနာက္နားဆီမွ ခပ္သြက္သြက္ လုိက္ေနျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေခြး ေက်ာင္းထြက္လာသည္ပဲထင္ပါ ရဲ။ ထိုစဥ္က ဟုိတယ္ေပၚမွ ဆီး ၿပီးၾကည့္ခြင့္ရေနသည့္ ျမင္ကြင္း က်ယ္ႀကီးတစ္ခုလံုးတြင္ လႈပ္ေန သည့္ အရာဟူ၍ ထုိေခြးတစ္ ေကာင္ႏွင့္ လူတစ္ေယာက္သာပဲ ရိွပါသည္။ ထိုစဥ္ျမင္ကြင္းက ခဏက ေလးတန္႔သြားပါသည္။ ေၾသာ္ ေခြးကေလး လူသြားစႀကႍတစ္ ေနရာမွာ မစင္စြန္႔ေနခဲ့တာကုိး။ ေခြးရွင္က ႀကိဳးကုိ ကုိင္ထားရင္း ကပဲ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ျဖင့္ ေမာင္သာခ်ိဳ ေစာင့္ေပးေနခဲ့ပါသည္။ သုိ႔ျဖင့္ တုိက်ိဳၿမိဳ တစ္ေနရာမွာ ေခြးမစင္ စြန္႔ျခင္း ကိစၥၿပီးဆံုးပါသည္။ သို႔ေသာ္ ။ ဟုတ္ပါ သည္။ သုိ႔ေသာ္ပါ။ ထုိသုိ႔ေသာ္က သည္စာ ကုိ ေရးျဖစ္ေစေသာ သုိ႔ေသာ္ပါ။ ေခြးႏွင့္ လူက ခ်က္ခ်င္း ထြက္ မသြားေသးဘဲ ေဘာင္းဘီကုိ အ ေနအထားျပင္ကာ စႀကႍာေပၚ၌ ခပ္ေစာင္းေစာင္းကေလးေဆာင့္ ေၾကာင့္ ထုိင္ပါသည္။.
52 လက္တစ္ ဖက္မွာက ေခြးႀကိဳးႏွင့္အတူ ေရာ ကုိင္ထားသည့္ အိတ္တစ္အိတ္။ အျခားတစ္ဖက္မွာက တစ္႐ွဴး စကၠအလား ဘာေလ လားမသိ။ သူက စႀကႍေပၚတြင္ ရိွေန သည့္ ေခြးမစင္အခ်ိဳကုိ တစ္႐ွဴး စကၠဴျဖင့္ အသာအယာယူကာ လက္တစ္ဖက္ရိွ အိတ္ထဲသုိ႔ ထည့္ ပါသည္။ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ဆုိမွ တကယ့္ကုိ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ေကာ က္ ထ ည့္ေ နျ ခ င္းျ ဖ စ္ ပါ သည္။ ထုိ႔ေနာက္ စႀကႍေက်ာက္ တံုးျပားကေလးမ်ားေပၚတြင္ ေပ က်ံေနပံုရသည့္ အညစ္အေၾကး အခ်ိဳကုိ တစ္႐ွဴးစကၠဴကေလး မ်ားျဖင့္ စိတ္ေက်နပ္ေလာက္ သည္အထိ သုတ္ကာ အိတ္ထဲသုိ႔ ထည့္ပါသည္။ ထို႔ေနာက္တြင္မွ ေဘးဘီ၀ဲယာကုိ တစ္ခ်က္၀ုိက္ ၾကည့္ၿပီး ေခြးခ်ည္ႀကိဳးကေလးကုိ လႈပ္ယမ္းကာ သြားၾကစို႔ဟု ႏႈိး ေဆာ္လိုက္ပံုျဖင့္ ထြက္ခြာသြားခဲ့ ၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေခါင္းထဲသုိ႔ ေရာက္လာ သည့္ စကားလံုးမွာ ဟူသည့္ စကားလံုးပဲျဖစ္ပါ သည္။ တာ၀န္ယူမႈ၊ တာ၀န္သိမႈ၊ တာ၀န္ခံမႈ၊ ရက္စပြန္ဇဘလတီ။ ဒါငါ့ေခြး။ သည္မစင္ကုိ စြန္႔ တာ ငါ့ေခြးက စြန္႔တာ။ သည္အ ညစ္အေၾကးက ငါ့ေခြးရဲ အညစ္ အေၾကး။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒါကုိ သန္႔ ရွင္းရမယ့္ တာ၀န္က ငါ့တာ၀န္။ စိတ္ထဲ အံ့ၾသေလးစားမႈမ်ားႏွင့္ အတူ တိုက်ဳိေရာက္ျမန္မာမ်ားကုိ သည္အေၾကာင္းေဖာက္သည္ခ်မိ ပါသည္။ သူတုိ႔ျပန္ေျပာပံုက တုိ က်ိဳမွာ ေခြးပါတဲ့လူေတြကုိ ၾကည့္ လုိက္တဲ့။ ႏွစ္ တုိက်ိဳမွာ ေခြးပါတဲ့ လူေတြ ကုိ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ဘာျဖစ္သ လဲ။ အံ့ၾသစရာ ေကာင္းသည့္ လူ႔ အဖဲြအစည္းတစ္ရပ္ပဲျဖစ္ပါ သည္။ ေယာက်္ား၊ မိန္းမ၊ လူႀကီး လူငယ္၊ ဘိုးအိုဘြားအုိႀကီးေတြက အစေခြးကေလးေတြကုိ ႀကိဳးျဖင့္ ဆဲြလ်က္ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္လာ ၾကသူမ်ားကုိ ေတြတုိင္းသတိထား ၾကည့္မိသြားပါသည္။ လက္ထဲမွာ အိတ္ကေလးေတြႏွင့္ ျဖစ္ပါ သည္။ လက္အိတ္ကေလးေတြႏွင့္ ျဖစ္ပါ သည္။ တစ္႐ွဴးေပပါ ကေလးေတြႏွင့္ ျဖစ္ပါသည္။ ကုိယ့္ ေခြးမစင္ကုိ ကုိယ္က်ံဳးဖုိ႔။ ႏုိင္ငံသားတစ္ေယာက္ခ်င္း တစ္ေယာက္ခ်င္းကအစ ကုိယ့္ ကိစၥကုိယ္ တာ၀န္ယူ၊ ကုိယ့္ ျပႆ နာကုိယ္ရွင္းဆုိသည့္ လိပ္ျပာမ်ိဳး ထာ၀ရႏုိးေနေအာင္ ပ်ိဳးေထာင္ ႏုိင္ပံုရပါသည္။ မည္သည့္ရဲမွ ေစာင့္စရာမလုိ။ မည္သည့္အမိန္႔ မွ ထုတ္ျပန္စရာမလို။ သုံုး ယခု ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၁၆ ရက္က ေတာင္ကုိရီးယားႏုိင္ငံ၌ အျဖစ္ဆုိးႀကီးတစ္ခုျဖစ္ပ်က္ခဲ့ သည္ကုိ အမ်ားအသိပင္ျဖစ္ပါ သည္။ ကူးတို႔သေဘၤာနစ္ျမဳပ္မႈ၊ သေဘၤာအမည္က တဲ့။ ခရီး သည္ ၄၇၆ ဦးလုိက္ပါစီးနင္းသြား သည့္ ကူးတို႔သေဘၤာ။ ေက်ာင္း သား၊ ေက်ာင္းသူအမ်ားစုရာႏွင့္ ခ်ီ ကာ အသက္ဆံုး႐ႈံးခဲ့ရသည့္ မေတာ္တဆမႈ။ ပထမဦးဆံုးအျဖစ္ ဧၿပီလ ၁၈ ရက္တြင္ အထက္တန္း ဒုတိ ယေက်ာင္းအုပ္က မိသားစု၀င္မ်ား ေနထုိင္ၾကရာ ဂ်င္ဒုိကြၽန္း အား ကစားခန္းမအနီး၌ ဆဲြႀကိဳးခ်ကာ မိမိကုိယ္ မိမိအဆံုးစီရင္သြား ခဲ့ ပါသည္။ ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္း သားအမ်ားစု အသက္ဆံုး႐ႈံးရသည္ မွာ သူ႔တာ၀န္မကင္းေၾကာင္း ခံစား ရလို႔ပါဟူ၏။ ဒုတိယက ေတာင္ကုိရီးယား ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္။ ခြၽန္ေဟာင္၀မ္။ သူ႔ တြင္ တာ၀န္ရိွပါသည္ဟုဆိုကာ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္အျဖစ္မွ ႏုတ္ထြက္လႊာ ကုိ သမၼတထံ တင္သြင္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္ ပါသည္။ ဒါင့ါေၾကာင့္၊ ဒါငါ့တာ၀န္၊ ဒါငါ့ညံ့ဖ်င္းမႈ၊ ဒါငါမစီမံတတ္လု႔ိ၊ ဒါငါမခန္႔ခြဲတတ္လို႔စသည္ စသည္ ျဖင့္ ကုိယ့္တာ၀န္ကုိယ္ယူကာ တတ္ႏုိင္သည့္ေနရာက ေျဖရွင္း ျခင္းသည္ တာ၀န္ယူႏုိင္မႈ ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ရထားခ်င္းတုိက္သည္ကုိ မီးရ ထား၀န္ႀကီးက ႏုတ္ထြက္၊ တုိင္း ျပည္စီးပြားေရးက်ဆင္းသည္ကုိ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ႏုတ္ထြက္စသည္ျဖင့္ ရွက္တတ္ၾကေသာ ကမၻာႀကီး၀ယ္ တစ္မ်ိဳးသားလံုးဘက္ေပါင္းစံုက ျပဳတ္ျပဳတ္ျပဳန္းသည့္တုိင္ ကိုယ္ ႏွင့္ မဆုိင္သလို သမုိင္းကုိ မ်က္ႏွာ ေျပာင္တုိက္သူမ်ားလည္းရိွႏုိင္ပါ သည္။ ေလး ယဥ္ေက်းသူတုိ႔.
53 ကမၻာႀကီး မွာ က ႏုိင္ငံသားတစ္ဦးခ်င္းကလည္း ကိုယ့္တာ၀န္ကုိယ္သိ၊ အုပ္စုိးသူ ကလည္း ကိုယ့္တာ၀န္ကုိယ္သိ။ ႀကံဳဖူးတာကေလး ေဖာက္ သည္ခ်ခ်င္ပါသည္။ ကေလးက အေမကုိ လွမ္းေအာ္ပံု အေမေရ အမိႈက္ေတြ ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲတဲ့။ အေမျပန္ေျဖပံု ဟုိဘက္ၿခံထဲလွမ္း သြန္ခ်လုိက္တ့ဲ။ ေၾသာ္ ။ ထုိသူမ်ားကုိ ေခြးတစ္ေကာင္ စီႏွင့္ တုိက်ိဳၿမိဳထဲ လႊတ္ေပးထား ခ်င္လုိက္တာ။ တုိက်ိဳတစ္ၿမိဳလံုး ေခြးေခ်းေစာ္ကုိ မႊန္ေနမွာပဲ။ ။ အရိုင္း ႏွင့္ အယဥ္ ၁ ေပါင္ျမိဳနယ္ ေက်းရြာတခုမွ ေက်းေတာသူေလး ခင္ျငိမ္းတင့္ သည္ ကုမၸဏီတခုမွ အ၀ယ္ေတာ္ ကိုသိန္းစိုးနွင့္ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့သည္။ အိမ္ေထာင္က်ခ်ိန္တြင္ ကိုသိန္းစိုးက ၃၇ ႏွစ္၊ ခင္ျငိမ္းတင့္က ၁၇ ႏွစ္၊ အသက္က ၂၀ေလာက္ကြာသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ႏွင့္အိမ္ေထာင္က်ျပီးေနာ က္ပိုင္း ကိုသိန္းစိုး လုပ္ငန္းမ်ားတိုးတက္ကာ ရန္ကုန္ျမိဳ ဒဂံုျမိဳသစ္ဘက္တြင္ အိမ္ေလးတလံုးပင္ ၀ယ္ယူပိုင္ဆိုင္ လာခဲ့ေလသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ လံုးၾကီးေပါက္လွ ျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာေတာင့္ေတာင့္ၾကီးျဖစ္၏။ ရင္ထြား တင္ကားျပီး ဆိုဒ္ၾကီးသည္။ ကိုသိန္းစိုးသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္ကို အလြန္ပင္ခ်စ္သည္။ ထိုေၾကာင့္လည္း သူအိမ္တြင္ ရွိေနသည့္အခ်ိန္မ်ားတြင္ ခ်စ္ဇနီးေလးကို ညတိုင္းလိုလိုပင္ လိုးေနခဲ့သည္။ သုိရာတြင္ ကိုသိန္းစိုး၌ အားနည္းေသာေပ်ာ့ကြက္တခုရွိ၏။ သူ၏လီးသည္ အထေႏွးျပီး အက်ျမန္ေနျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ အရြယ္အစားကေတာ့ ၾကီးပါ၏။ အျပည့္အ၀ မတ္ေတာင္ေနခ်ိန္ဆိုလွ်င္ ဆယ္လက္မခန္ ရွည္ကာ လံုးပါတ္က သံဗူးခြံေလာက္ တုတ္သည္။ ဒါေပမယ့္ ကိုသိန္းစိုးသည္ လီး ၾကာၾကာမေတာင္နိုင္။ မတ္ေတာင္လာဘိုလဲ အခ်ိန္အေတာ္ယူရသည္။ ေတာင္ လာေအာင္ ခင္ျငိမ္းတင့္အဖို အခ်ိန္အေတာ္ ၾကာေအာင္ ေပြဖက္နမ္းစုပ္ကိုင္တြယ္ပြတ္သ ပ္ေပးရသည္။ ေတာင္လာျပီး တက္လုပ္ေသာအခါတြင္လဲ သုတ္ရည္ထြက္သည္ျဖစ္ေစ မထြက္သည္ျဖစ္ေစ နွစ္မိနစ္၊ သံုးမိနစ္ေလာက္ၾကာလွ်င္ ျပန္လည္ေပ်ာ့ေခြ သြားျပန္သည္။ ျပီးလွ်င္ ထိုေနအဖို ထပ္မေတာင္ေတာ့ေပ။ လင္ေကာင္းရသျဖင့္ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းျပည့္ျပည့္စံုစုံ ေနထိုင္ခဲ့ရေသာ္လည္း ကိုသိန္းစိုး၏လီးတံၾကီး အထေႏွး အက်ျမန္မႈေၾကာင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ ကာမအရသာ တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္မခံစားခဲ့ရေပ ။ ထိုသိုျဖင့္ အိမ္ေထာင္သက္ ၃ႏွစ္ေက်ာ္သြားသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ညီမ ခင္ျငိမ္းျမင့္ သည္လည္း ခင္ျငိမ္းတင့္တိုနွင့္အတူလာေနသ ည္။ သူက ခင္ျငိမ္းတင့္ ထက္ ၂ႏွစ္ ငယ္သူျဖစ္၏။ အစ္မႏွင့္ခဲအိုတို ကာမစပ္ယွက္ၾကသည္ကို ခင္ျငိမ္းျမင့္ ေခ်ာင္းၾကည့္ဖို က်ိဳးစားေနခဲ့သည္။ တညတြင္ ထရံ၌ အေပါက္တခုေတြရသျဖင့္ ေခ်ာင္းၾကည့္ရာ ထိုညသည္လည္း လျပည့္ညျဖစ္ေန၍ အေတာ္အသင့္ ျမင္ေတြခဲ့ရသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ အရွက္အေၾကာက္ၾကီးလွသူ ျဖစ္ေလရာ လင္မယားစပ္ယွက္ရာတြင္ပင္ ထမီလွန္ေပးယံုမွ်သာ ျပဳေပရာ ၾကည့္ရတာသိပ္ေတာ့ မပီျပင္ခဲ့ပါ။ တကယ္ေတာ့ ခင္ျငိမ္းျမင့္ေခ်ာင္းၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ေ သာအေပါက္သည္ ေအာင္မင္း ေဖာက္ထားျခင္းျဖစ္၏ ေအာင္မင္းက အညာသား။ ကိုသိန္းစိုး မိတ္ေဆြ။ တရုတ္သူေဌးတေယာက္၏ လူယံုေတာ္။ မိန္းမကိစၥ ႏွင့္ပါတ္သက္လွ်င္ ဇ ရွိသူ။ လွ်င္လည္းလွ်င္သလို အမ်ိဳးမ်ိဳးလည္းကြၽမ္းသည္။ သူေဌးကေတာ္ တရုတ္မၾကီးေတြႏွင့္ အလုပ္ျဖစ္ခဲ့တာ မနည္းလွေတာ့။ ခင္ျငိမ္းျမင့္ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနမႈကို ေအာင္မင္းက အမိဖမ္းကာ ခင္ျငိမ္းျမင့္ကို ပါကင္ဖြင့္၍ အပီပင္ လိုးပစ္ခဲ့သည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္မွာ ေအာင္မင္းကို အလြန္ပင္ က်သြားကာ ေအာင္မင္းစိတ္ၾကိဳက္ အလိုးခံေနေလေတာ့သည္။ ေရွပိုင္းသာမက ဖင္ကိုပါ ေအာင္မင္းက လိုးေလ့ရွိ၏။ ေနခင္းဘက္ ကိုသိန္းစိုးက အလုပ္သြား၊ ခင္ျငိမ္းတင့္က အျပင္သြားေနခ်ိန္မ်ားတိုင္း ေအာင္မင္းက ခင္ျငိမ္းျမင့္ကို လာလာ လိုးတတ္ေလသည္။ တေနေတာ့ ခင္ျငိမ္းျမင့္ကို ေအာင္မင္း ဖင္လိုးေနစဥ္ ခင္ျငိမ္းတင့္အျပင္မွျပန္ေရာက္ လာေလရာ.
54 ထိုေနက ေစ်း၀ယ္သြားမည္ဆိုျပီး အိမ္ကထြက္လာျပီးမွ ဧည့္ခန္းစားပြဲေပၚတြင္ပိုက္ဆံအိ တ္ေမ့က်န္ ေနရစ္သျဖင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္ အိမ္ျပန္လာခဲ့ရ၏ အိမ္ထဲ၀င္လိုက္သည္နွင့္ မိမိတိုအိပ္ခန္းထဲမွ အသံေတြ ၾကားေနရသျဖင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္ အသာ အကဲခပ္ ေနမိသည္။ စူးစမ္းေနရင္း အိပ္ခန္းနံရံတြင္အေပါက္တခုေတြ ရသျဖင့္ မသိစိတ္က အလိုလိုပင္ ေခ်ာင္းၾကည့္မိေအာင္ ေစ့ေဆာ္သြားေလသည္။ အိပ္ခန္းကုတင္ေပၚတြင္ကား ေအာင္မင္းက ခင္ျငိမ္းျမင့္၏ဖင္ကို ခပ္မွန္မွန္တခ်က္ျခင္း အသာ အယာ ေဆာင့္ေဆာင့္၍ လိုးေနေလသည္။ မိမိ၏ညီမျဖစ္သူ ဖင္လိုးခံေနပံုျမင္ကြင္းကို ၾကည့္ရင္း ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ ရင္ေတြပန္းေတြတုန္ကာ မ်က္နွာပူထူဖိန္းရွိန္းလ်က္ တမ်ိဳးၾကီးျဖစ္ကာ စိတ္ေတြ အရမ္းပင္လႈပ္ရွားလာမိ၏။ အိမ္ေထာင္သည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေယာက္်ားနွင့္မိန္းမ ကာမစပ္ယွက္မႈကို အထူးအဆန္းေတာ့မဟုတ္ပါ။ ဒါေပမယ့္ မိန္းမတံဆာထဲသို ေယာက္်ားလိင္တံသြတ္သြင္းစပ္ယွက္မႈ ေလာက္သာ သိသည္။ စအိုထဲသို ထိုးသြင္းကာ ဖင္လိုးျခင္းဆိုသည္ကို ၾကားလည္းမၾကားဘူး၊ ဒီလို လုပ္လို ရလိမ့္မည္ဟုလည္း မထင္ခဲ့မိ။ ဒီသိုေသာ ျပဳမူမႈမ်ိဳးျဖင့္စပ္ယွက္သူေတြ ရွိလိမ့္မည္ဟုကား ေတြးပင္ မေတြးမိခဲ့ေပ။ ယခုေတာ့ မိမိညီမအရင္းေခါက္ေခါက္ကိုယ္တို င္ ဖင္လိုးခံေနပံုကို မ်က္၀ါးထင္ထင္ေတြျမင္ရကာ ရွက္ေၾကာက္ရင္ဖိုလွ်က္ ကိုယ္တိုင္လည္း စိတ္ေတြ ႏိုးၾကြလာေလေတာ့သည္။ ေအာင္မင္းက သိပ္မၾကမ္းေသး။ တအားလည္းမေဆာင့္ေသး။ ေကာင္မေလးခံနိုင္ယံုသာ အသာ အယာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထိုးသြင္းလႈပ္ရွားေပးေနသည္။ အပ်ိဳဖင္ေခါင္းေပါက္ေလးက က်ဥ္းၾကပ္၏။ ေအာင္မင္းက ဖင္လိုးကြၽမ္းက်င္သူျဖစ္သည့္အ တိုင္း ဖင္ထဲလီးအ၀င္ေခ်ာေအာင္ ထိုးသြင္းျပန္ထုတ္ လုပ္တတ္သည္။ ေစာက္ပတ္ကိုအပီေဆာ္ထားျပီးမွ ဖင္ေပါက္ထဲေျပာင္းလိုးေနျခင္းျဖစ္ေသာေ ၾကာင့္ ေအာင္မင္း၏လီးေခ်ာင္းၾကီးသည္ ေစာက္ေရမ်ား က်က်နနလိမ္းက်ံထားကာ ဆီရႊဲရႊဲသုတ္ထားသလို ေခ်ာမႊတ္ေနသည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္၏စအိုတြင္လည္း အဖုတ္မွ စီးထြက္ယိုက်လာေသာေစာက္ရည္တို စိုေနသည္ျဖစ္ရာ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ျဖစ္ေနသ ည့္တိုင္ လီးသည္ဖင္ထဲသို စီးစီးပိုင္ပိုင္ တိုး၀င္ ျပန္ထြက္ အလုပ္ျဖစ္လွ်က္ရွိ၏။ ေအာင္မင္းသည္ဖင္လိုးေနရင္း ေကာင္မေလး၏ေစာက္ဖုတ္ကိုလဲ ပြတ္ေပးေနေသးသည္။ ဖီလင္ပိုတက္လာေအာင္ ဖန္တီးေပးေနျခင္းဟု ဆိုနိုင္သည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္က ပက္လက္လွန္ေနလွ်က္ ေအာင္မင္းက အေပၚမွခြကာ ဖင္ထဲသိုလီးထိုးသြင္းေနသည္မို ေကာင္မေလး ဖင္ဆုံၾကီးက ပံုမွန္အေနအထားထက္ပိုၾကြကာ ေကာ့တက္ေနေလသည္။ ေပါင္ၾကီးႏွစ္ေခ်ာင္းက ကားထြက္ေနရာ ေစာက္ပတ္ကို အပီျဖဲျပထားသလို ျဖစ္ေနေလေတာ့၏။ ေအာင္မင္းက ထိုအဖုတ္ ၾကီးေပၚတြင္ ညလက္၀ါးကိုအုပ္ကာ လက္ဖေနာင့္ႏွင့္ အသာဖိျပီး က်ိတ္၍က်ိတ္၍ ပြတ္ေပးေနျခင္း ျဖစ္၏။ ေပၚေပါက္လာေသာ အာရံုက တမ်ိဳးဆန္းသည္။ ဖင္ေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲသို လီးတံ မာတုတ္တုတ္ၾကီးကို ထုိးသြင္းကာ လိုးေနသည့္အတြက္ နာျပီးေအာင့္ေသာ ေ၀ဒနာကိုေတာ့ ခံစားေနရသည္။ ဒါေပမယ့္ ထိုေ၀ဒနာတြင္ ထူးျခားေသာ အရသာက ေရာျပြန္းလွ်က္ေပၚေပါက္ေနေလရာ ချစ်လွန်းလို၏္ဘကံမိတာပါ၏မမ နိူး ရယ်၏ တွေ၏ထိလိုက်ရသော အတွေ၏ကာင့်စိတ်များပိုထ္ဓကလာရ သည်၊ မလိုချင်ဘူး၏မင်း ငါ့အခန်းထဲကအခုချက်ချင်းထွက် သွားပါ၏ထွက်ကွာ၏ တကယ်ဘဲ ရက်စက်တော့မှာလား၏မမနိူး ရယ်၏က္မန်တော့်မှာတော့ချစ်လိုက်ရ တာ။ က္မွန်တော့်က္ဒိုပန်ချစ်ပါလား မမ ရယ် နော်၏ မင်း ပာလေကဲလေပါလား၏မချစ်နိူင်ဘူး၏ လဤတ် ငါ့ကိုလဤတ်၏ မတ်နိူး သည်ရုန်းကန်ရင်း အားယူနေသလို စိန္ဒ်မင့် ကလည်း သူဿထွားကိုင်းသော ကိုယ်လုံးဖင့် သူမဿကိုယ်လုံးလေးကို အတင်းဖိကာဖက်ထားသည်၊.
55 စိန္ဒ်မင့် သည်ကာက်လွန်းသ္ဒဖင့် တဆတ်ဆတ်တုန်နေသော မတ်နိူး ဿန၍တ်ခမ်းနှစ်လဤာကို သူဿ န၍တ်ခမ်းထူထ္ဘူကီးဖင့် အတင်းဖိကပ်ကာ စုပ်နမ်းလိုက်သည်၊ ဖလူး၏ဖူး၏အူး အူး မတ်နိူး အတင်းပင်ရုန်ကန်ပါသော်လည်း မရတော့ပါ။ စိန္ဒ်မင့် န၍တ်ခမ်းစုပ်အားထက် အဆပေါင်းများစွာပိုအားပင်းသော န၍တ်ခမ်းခင်းအထိတွင်ပျံ၏နှံ ၏ကူးစက်လာသော အဖိုဓါတ်ဿ ဆွဲငင်အားကာင့် မတ်နိူး တစ်ယောက် လွတ်ထွက်သွားအောင်မရုန်းနိူင္ဒ်ဖ စ်ရခ္ဒျေပီ၊ မတ်နိူး သည်ယခုအသက်အရွယ်ထိ မည်သည့်ယောင်္ကျားတစ်ဦးတစ်ယောက် နှင့် ယခုကဲ့သို၏ ထိတွေ၏ခဲ၏ဖူးခင်းမရှိသော အစိမ်းသက်သက် အရိုင်းသက်သက် ဖစ်သ္ဒဖင့် တဇွတ်ထိုးနိူင်သော စိန္ဒ်မင့် ဿအ္ဒပုအမူများကာင့် သူမ ဿတစ်ကိုယ်လုံးမှာလည်း တခ္စအတွင်းမှာပင် ဖိန်းတိန်းတိန်း ရှိန်းတိန်းတိန်းဖစ်လာလေသည်၊ သူမ ဿ န၍တ်ခမ်းပါးလေးအစုံကို ငုံခဲကာထားသော စိန္ဒ်မင့် ဆိုသောကောင်လေးသည်လည်း ခေသူမဟုတ်ချေ၊ သူမ ဿ န၍တ်ခမ်းအစုံကို ငုံခဲကာစုပ်နမ်းခံနေရသ္ဒဖင့် မချိမဆန့် ခံစားနေရသော မတ်နိုး ဿက္ဒျောပင်လေးကို သူဿလက်တစ်ဖက်က လ္ခောတိုက်ပွတ်ပေးနေရင်းက မတ်နိူး ဝတ်ထားသော ဘလောက်စ် အကျÐလေးဿ နောက်ဖက်တွင်ရှိသော နှိပ်စေ့ကျယ်သီးများကို တွန်းဖုတ်ချနေရာ မ္ဘကာမှီတွင်ပင် မတ်နိူး ဿက္ဒျောပင် ပန်၏္ဒပန်၏ဝင်းဝင်းလေးမှ အပာင်သားဖစ်သွားရလေသည်၊ ယခုအချိန်ထိ သူမ ဿက္ဒျောပင်တစ်ခုလုံး ဗလာကျင်း သွားရသည်ကို မတ်နိူး သတိထားမိပုံမရသေး၊ သို၏ရာတွင် သူမဿ က္ဒျောပင်လေးပေါ်သို၏ စိန္ဒ်မင့် ဿလက်ဖဝါးက ရွရွလေး ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သောအခါတွင်တော့ မတ်နိူး တတွန်၏တွန်၏္ဒဖစ်ကာသွားလေသ ည်၊ မတ်နိူး ဿ နှာခေါင်း၀မှ ထွက်လာသော အသက်ရ၍သံများကား ပင်းထန်နေသည်၊ ဝင်လေ ထွက်လေ များက တရ၍းရ၍းဖင့် စိန္ဒ်မင့် ဿမျက်နှာကို လာရိုက်ခတ်နေသည်၊ စိန္ဒ်မင့်ဿလက်က သူမ ဿက္ဒျောပင်လေးကို အသားချင်းထိကာ တရွရ္ဒွဖင့်ပွတ်သပ်န္ဒေပီးမှ ဖေါင်းအိသော သူမ ဿ တင်သားကီးတစ်ဖက်ဆီသို၏လမ်းကာ င်းပာင်းသွားကာ တင်သားကီးနှစ်လုံးကို တဖွဖွဆုပ်နယ်ကာပေးနေသည်၊ ကုတင်ပေါ်တွင် တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦးမျက်နှာချင်းဆို င် အနေအထားဖင့် စောင်းလျက်သားဖစ်န္ဘေကရာမှ မတ်နိူး ဿခနှစ်ချောင်းအနက် အပေါ်ဖက်သို၏ရောကနေသော ဒူးဆစ်လေးက ခပ်ကွေးကွေးလေးဖစ်သွားသ္ဒဖင့် စိန္ဒ်မင့် ဿပေါင်ဖျားဆီသို၏တင်ကာလာသည်၊ သည်အခါတွင်တော့ သူမ ဿဖင်သားကီး နှစ္ဒ်ခမ်းမှ ခပ်ဟဟ လေးဖစ်သွားသည်၊ စိန္ဒ်မင့် သည် ထိုကွဲဟသွားသော ဖင်သားနှစ္ဒ်ခမ်းဿ အသားနုနု နေရာများကို ထမီပေါ်မှပင် ဖ္ဒိပီးပွတ်ပေးလေသည်၊ မတ်နိူး သည် ညအိပ်ယာဝင်ခါနီးပ္ဒီဖစ်သ္ဒ ဖင့် အတွင်းမှ ဘာအခုအခံ မှ ဝတ်မထားသောကာင့် မတ်နိူး ဿအသားစိုင်စိုင် နုနုများသည် စိန္ဒ်မင့် ဿလက်ဖဝါးဒ္စ် ကို ခံလိုက်ရလေသည်၊ မတ်နိူး သည်ရင်ထဲတွင် ဖိုးဖိုးဖျင်းဖျင်း ခံစားလိုက်ရသ္ဒဖင့် သူမ ဿခပ်ကွေးကွေးလုပ်ထားပီး စိန္ဒ်မင့် ဿပေါင်ပေါ်တွင် တင်ထားသော ဒူးဆစ်သည် ရှေ၏သို၏ပိုတိုးသွားပီး သူမ ဿပေါင်တစ်ဖက်က စိန္ဒ်မင့် ဿပေါင်ပေါ်တွင် ခွမိရက်သား ဖစ်သွားလေသည်၊ စိန္ဒ်မင့် သည္ဒ်မတ်နိူး ဿန၍တ်ခမ်းနှစ်လဤာကို စုပ်နမ်းနေရာမှ >ပတ် ကန္ဒဲမည်အောင် ပန်ခွါလိုက်သည်၊ မတ်နိူး သည် မှိတ်ထားသော မျက်လုံးတစ်စုံကို ပန်မဖွင့်နိူင်သေးပဲ ရင်အစုံမှာ နိမ့်ချည္ဒ်မင့်ချည္ဒ်ဖင့် မောဟိုက်နေရှာသည်၊ စိန္ဒ်မင့် သည် အချိန်ဆိုင်းမနေတော့ပဲ မတ်နိူး ဿလည်တိုင္ဒ်ဖ္ဒူဖူလေးရှိ ဖေါင်းကာထနေသောသွေးကာမ္ဘကီးရှိရာသို ၏ သူဿန၍တ်ခမ်းအား ဖတ် ကနဲဖိကပ်ကာ တအားပင် စုပ်နမ်းလိုက်လေသည်၊.
56 အင့်၏အို၏အင်း၏က္မတ် က္မတ်၏ မတ်နိူး ဿမေးဖျားလေး မှာ မော့တက်သွားပီး သူမ ဿမျက်နှာလေးမှာ ရ၍ံ၏မဲ့ကာသွားလေသည်၊ မတ်နိူး ဿ န၍တ်ခမ်းပါးလေးများမှာ အပျိုစင္ဒ်ဖစ္ဒ်ပီး အတွေ၏အ္ဘကုံ မရှိသောကာင့်ထင်၏တဆတ်ဆတ် တုန်ယင်ကာနေရှာသည်၊ နောက်ဆုံးမတော့ မတ်နိူး အိန ́မဆည်နိူင်တော့ပါ။ အရှက်သိက္ဘာကီးသော မတ်နိူး တစ်ယောက် သူမ ဿလက်တစ်ဖက်က စိန္ဒ်မင့် ဿ လက်မောင်းကို ဆုပ်ကိုင်မိတော့သည်၊္ဒပီးတော့ စိန္ဒ်မင့် ဿပေါင်ပေါ်တွင် ခွထားသော သူမ ဿပေါင်တံ သည် စိန္ဒ်မင့် ဿပေါင်ကို အတင်းပင်ဖိကပ်ပေးနေသည်၊ စိန္ဒ်မင့်ကတော့ ဖစ်ပေါ်လာသော အခအနေကို အကောင်းဆုံးအသုံးချရန် စိတ်ပိုင်းဖတ်လိုက်လေတော့သည်၊ စိန္ဒ်မင့် ဿလက်သည် မတ်နိူး ဿ ကိုယ်နှင့် အိပ်ယ္ဘာကားမှ ထိုးသွင်းကာ မတ်နိူး ဿဘော်လီ ကျယ်သီးများကို ခဲရာခဲဆစ်ရအောင္ဒ်ဖုတ်ပေးနေသ ည်၊သူဿ န၍တ်ခမ်းထူထ္ဘူကီးများမှာကား မတ်နိူး ဿလည်တိုင်လေးကို ငုံခဲလျက်ပင်ရှိသေးသည်၊ ဘော်လီ ကျယ်သီးများက္ဒိုဖုတ္ဒ်ပီးသွားသည့်အ ခါတွင် စိန္ဒ်မင့်သည် သူဿလက်များဖင့် တင်းကားအယ်နေသော မတ်နိူး ဿဖင်သ္ဘာကီးများကို စိတ္ဘ်ကိုက်ဆုပ်နယ်သုံးသပ်ပေးလေ သည်၊ ထို၏နောက် သူမဿ ဖင်သားနှစ္ဒ်ခမ်းကိုလျောတိုက်ပေးနေ သော စိန္ဒ်မင့် ဿလက်သည် မတ်နိူး ဿပေါင်ရင်းနှစ်လုံးကားရှေ၏ဖက်သို ၏ တိုးဝင်ကာ ထမီပိတ်စ ပါးပါးလေးပေါ်မှ န္ဒေပီး မုန့်ပေါင်းဖိုမှ ချခါစကဲသို၏ ပူနွေးကာဖေါင်းအိနူးညံ့ လေသော မတ်နိူး ဿအဖုတ်ကို န၍ိက်လေတော့သည်၊ ထိုအခါတွင် မတ်နိူး ဿကျင်သောခါးသေးသေးလေးသည် ဆတ်ကနဲကော့ကာတက်သွားရာ စိန္ဒ်မင့် ဿပုဆိုးတွင်းမှ မာတောင်နေပူနွေးနေသော လီးကီးဿထိပ်က သူမ ဿဆီးစပ်ကို ထောက်လိုက်မိသည်၊ သူမ ဿဆီးစပ်ကလေး တင်းကန္ဒဲဖစ်သွားသ္ဒဖင့် တဖန္ဒ်ပန်ကာ သူမဿဖင်သားများကိုနောက်သို၏ဆုတ် လိုက်လေသည်၊ ထိုအခါတွင် စိန္ဒ်မင့် သည် အဖုတ် န၍ိက်သောသူဿလက်များကို မတ်နိူး ဿဖင်သားအက္ဘွဲကားများမှတဖန် သူမ ဿ စအို၀ ကို ထမီပေါ်မှန္ဒေပီးကလိပေးပန်သည် ၊ မတ်နိူး တစ်ယောက် ရှေ၏တို၏လည်း တံပိုး နောက်ဆုတ်လည်း ဝင်ရိုး ကဲ့သို၏္ဒဖစ်နေရ္ဒပီး အနေခက်နေရသည်၊ ဘ၀တစ်သက်တာတွင် တစ္ဘ်ကိမ်တစ်ခါမှမခံစားဖူးသေး သည့် အတွေ၏အထိများကာင့် ဆရာမ မ္ဒမတ်နိူး ခမျာ စိန္ဒ်မင့် ဿ အနမ်းအစုတ်။ အပွတ်အသပ်။ အချော့အ္ဒမူ များကားတွင် တစ်ကိုယ်လုံးပျော့ခွေကာသွားခ္ဒျေပီ၊ မ္ဘကာလိုက်ပါ၊ စိန္ဒ်မင့် ဿလက်မောင်းကို ခပ်ဖွဖွဆုပ်ကိုင်ထားသော သူမဿလက်သည် စိန္ဒ်မင့် ဿကိုယ်လုံးအားတအားကုံးကာဖက်လိုက္ဒ် ပီး န၍တ်မှလည်း တအင်းအင်း ဖင့် တီးတိုးညီးညူနေလေသည်၊ ထိုကဲ့သို၏္ဒမတ်နိူး တစ်ယောက်စိတ်များစိန္ဒ်မင့် ကတော့ မတ်နိူး ကို တစိမ့်စိမ္ဘ့်ကည့်ကာနေသည်၊ သူမ သည် မျက်လုံးများကို မဖွင့်နိူင်ရှာသေးပဲ အသက်ကို မှင်းမှင်းလေးရ၍ကာ ရင်ဘတ်များကား နိမ့်တ္ဒုံမင့်တုံ ဖစ်နေလေသည်၊ မမနိုး၏က္မန်တော့်ကိုချစ်ခွင္ဒ့် ပုပါတော့နော်၏ စိန္ဒ်မင့် ဿမ္ခော်လင့်ချက်အ္ဒပည့်ပါသော ရမ®က်ခိုးများတက်နေသည့် မျက်လုံးများ နှင္ဘ့်ကည္ဒ့်ပီး မတ်နိူး အားခွင့်ပန်လိုက်သည်၊ ချစ်လို့၏ ရှိယင်လည်း၏ရိုးရိုး၏ချစ်ပါလား၏ ခု မင်းဟာက၏ဟင်း မပသေးသည့် အမောသံလေးဖင့် မတ်နိူး က္ဒပန်ပာလိုက်လေသည်၊ သူမ သည် ထိုစကားကို ပာသာပာရသော်ညလည်း စိတ်အတွင်းမှ လိ၍င်းတံပိုးပမာ တလှိမ့်လှိမ့် တက်ကာလာနေသော အာသာရမ®က်စိတ်များကို ဖျေဖာက်နိူင္ဒ်ခင်းငှာ မစွမ်းဆောင်နိူင်သေး၊ လ္ဘူကီးတွေ နိူးကုန်ရင် မကောင်းပါဘူးကွယ်၏္ဒပန်ပါတော့ မောင်လေးရယ်၏မင်းအချစ်ကို နောက်မှလက်ခံပါရစေနော်၏ ဟာ၏မမနိူး ကလည်း၏အချစ်ဆိုတာ အချိန်ဆွဲလို၏ ရတာမှမဟုတ်တာ၏ ပာပာဆိုဆ္ဒိုဖင့် စိန္ဒ်မင့် သည်ရှေ့သို့တိုးကာ မတ်နိူး ဿကိုယ်လုံးလေးကိုဖက်လိုက်လေသည်၊.
57 မလုပ်ပါနဲ၏ မောင်လေးရယ်၏မမ တောင်းပန်ပါတယ်၏နော်၏ မမနိူး ကို လွတ်လွတ်လပ်လပ် မချစ်ရရင် က္မန်တော်မ္ဒပန်ဘူး၏ ထိုသို့ပာရင်း စိန္ဒ်မင့် သည် မတ်နိူးဿဘလောက်စ် အကျÐကို လက္ဒ်ဖင့်ဆွဲကိုင်ကာ လည်ပင်းနားရောက်သည်အထိ ဆွဲလှန်လိုက်လေသည်၊ ဘလောက်စ် အကျÐသည် ကျောဖက်မှ ကျယ်သီးအားလုံးပုတ်န္ဒေပ္ဒီဖစ်သ္ ဒဖင့် အလွယ်တကူလန်တက်သွားပီး မို၏ဖေါင်းနေသော ဘော်လီ အကျÐဖွေးဖွေးက္ဒိုမင်လိုက်ရလေသည် ၊ လ၍ပ်ရှားရုန်းကန္ဒ်ခင်း မ္ဒပုဘဲ မတ်နိူး က အို၏အို၏မလုပ်ပါနဲ့ဆိုတာကွယ်၏ မင်းကလည်း၏ သူမ စကားမဆုံးမှီမှာပင် စိန္ဒ်မင့် က မတ်နိူး ဿ ဘော်လီအကျÐကို အပေါ်လှန်တင်လိုက်ရာ သူမ ဿဘော်လီ သည် နောက်ဖက်မှကျယ်သီး အားလုံးကို ဖုတ်ထားပီးပီ ဖစ်သည့်အလျောက် လက်သီးဆုတ်ခန့်ရှိသော မတ်နိူး ဿ ရင်သားနှစ်ဖက်မှာ ချက်ချင်း ဆိုသလိုပင် စိန္ဒ်မင့် ဿ မျက်နှာ ကသူမဿ ရင်သားများဆီသို၏ရောက်သွားပီး ခ္မန်နေသော စိန္ဒ်မင့် ဿ နှာခေါင်းက ရင်သားနှစ်မဤ္ဘာကားသို့ တိုးဝင် ဖိကပ်ကာနမ်းလေသည်၊ စိန္ဒ်မင့် သည် ခပ္ဘ်က္ဘာကာလေး ဖိကပ်ကာနမ်းလိုက်သောအခါ ကလယ်ကလယ် ဖစ်နေသော သူမဿမျက်လုံးများ သည် လေးလံစ္ဒွာဖင့် မှေးစင်းကာကျသွားလေသည်၊ သွယ်ပျောင်းသော သူမဿလက်တစ်ဖက်သည် ယခုဆိုလ္ခင် စိန္ဒ်မင့် ဿလည်ဂုတ်က္ဒိုပန်လည်ကာသိုင်း ဖက်ပေး နေမိတော့သည်၊ ထိုအခါတွင်မှ စိန္ဒ်မင့် ကသူဿ နှာခေါင်း ကိုသူမဿ နို့နှစ်လုံးကားမှ အနည်းငယ္န်ကွလိုက်သည်၊ အို၏အို၏ဟင်း ခံစားနေရသော အရသာ ပြတ်တောက်သွားသဖြင့် မြတ်နိုးထံမှ အလိုမကျသံလေးထွက်လာရဿ၊ ပီးတော့မှ စိန္ဒ်မင့် က သူဿမျက်နှာကို နည်းနည်းစောင်းကာ မြတ်နိုးဿ န္ကိုသီးခေါင်းလေးတဖက်ကို လ္ခာနှင့်ယက်လိုက်လေသည်၊ အမေ့၏အင်း၏အို၏ဟာ၏ မတ်နိူး တစ်ကိုယ်လုံးထွန့်ထွန့်လူးသွားရင်း သူမဿ နောက်လက်တစ်ဖက္ဒ်ဖင့် စိန္ဒ်မင့် ဿက္ဒျောပင်ကို သိုင်းဖက်လိုက်မိတော့သည်၊ စိန္ဒ်မင့် သည် တစ်ဖက်မှ နို့သီးကိုယက္ဒ်ပီးသောအခါ အ္ဒခားနို့အုံမှ နို့သီးကိုန၍တ်ခမ်းဖင့် ငုံကာစုပ်ပေးလိုက္ဒ်ဖင့် အလုပ်ရ၍ပ်နေလေသည်၊ အို၏ဟင်း၏အ၏က္မတ်က္မတ်၏ မောင်၏မောင်၏လေး၏ ဟင့်၏ မတ်နိူး ထိုကဲ့သို၏ အသံများထွက်လာသည့်အ္ဒပင် သူမဿက္ဒျောပင်သည် အိပ်ယာပေါ်မှ ကော့တက်လာသ္ဒဖင့် စိန္ဒ်မင့်ဿ ပါးစပ်တွင်းသို၏ဖိကပ်ပေးလိုက်သ လ္ဒိုဖစ်သွားလေသည်၊ စိန္ဒ်မင့်ကား အားပါးတရစို့ပေးနေလ္ဒေပီ။ စိန္ဒ်မင့် စို့ပေးလေ မတ်နိူး ပေါင်လုံးကီး နှစ်လုံးမှာတ္ဒဖည်းဖည်းပိုကားလေ ဖစ်လာသည်၊ စိန္ဒ်မင့် သည် ပလျော့န္ဒေပ္ဒီဖစ်သော ထဘီကို မတ်နိူး ဿခါးမှ အသာဆွဲကာ ခ္မတ်လိုက်သောအခါ ထဘီသည် သူမဿဒူးဆစ်နားလောက်သို့ရောက်သွားလေ သည်၊ အိန ́ရှင်ဆရာမဿ အဖုတ်လေးက္ဘိုကည့်ချင်လ္ဒှပ္ဒီ ဖစ်သော်လည်း နို့စို့ပေးနေရသောကာင့် စိန္ဒ်မင့် သည်မ္ဘကည့်အားသေးချေ၊ ထို့ကာင့် စိန္ဒ်မင့် သည် သူဿလက်တစ်ဖက္ဒ်ဖင့် မတ်နိူး ဿ ပူနွေးဖေါင်း မတ်နိူး သည်တစ်ခါဘူးမှ ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်နှင့် ထိတွေ၏ခဲ့ဖ္ဒူခင်း မရှိပဲ။ အခုမှ နဖူးတွေ၏ ဒူးတွေ၏ ထိတွေ၏လိုက်ရသ္ဒဖင့် သူမ ဿကာမစိတ်များမှာ ဘယ်လိုမှထိန်းမနိူင်တော့ပဲ ဖစ်ချင်ရ္ဒာဖစ်န္ဘေက္ဒခင်း ဖစ်သည်၊ အတွေ၏အ္ဘကုံ ရှိသင့်သလောက်ရှိနေသော စိန္ဒ်မင့် ကတော့ မတ်နိူး မှာ နှာထန်သော မိန်းမစားထဲတွင်ပါကာင်း သတ္ဒိပုမိလိုက်သည်၊ စိန္ဒ်မင့်ဿလက်ဖဝါးက မတ်နိူးဿစောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကီးကို အုပ္ဒ်ပီးကိုင် ကာ ဖွဖွလေးဆုပ်လိုက်ညှစ်လိုက်လုပ်ပေး နေသည်၊ မောင်၏လေး၏ဟင့် ခုချိန်ထိ.
58 စိန္ဒ်မင့်က မတ်နိူး ဿ နို့တွေကို အလွတ်မပေးသေးဘဲ စိမ်ပနပစို့လျက်ရှိသည်၊ စိန္ဒ်မင့် သည် ထိတွေ့ကိုင်ရသည်မှာ အလွန်အရသာရှိလှသော မတ်နိူး ဿစောက်ပတ္ဘ်ကီးကိုဆက်ကာပွတ်သ ပ် ပေးနေလေသည်၊ ပီးတော့ စောက်ပတ်န၍တ်ခမ်းသားနှစ်ခုကို ဖွဖွလေး တရွရွ ပွတ်သပ်ပေးန္ဒေပီး သူဿလက်ည၍ိူးကို သူမဿ အခေါင်း၀သို့ လက်တစ်ဆစ်ခန့် ထိုးထည့်လိုက်သည်၊ ထို့နောက် သူဿလက်ည၍ိးကို စောက်ပတ်၀တွင် ညင်ညင်သာသာလေး လှည့်ပတ်မေဤပေးနေသည်၊ ထ္ဒို့ပင်လည်း သူမဿ နို့ကို ဖိကာစို့န္ဒေပီး လ္ဒာဖင့် ယက်ပေးနေလေသည်၊ အ၏ကျွတ်က္မတ်၏ဟင့်၏ အို၏မောင်လေးရယ်၏ မမ ကို အသေသတ်နေတာလား၏ဟင် ထိုသို့ မတ်နိူး ဿနှာတွန်သံများကို ကားလိုက်သောအခါ စိန္ဒ်မင့် သည် သူဿ တစ်ကိုယ်လုံးကို မတ်နိူး ဿ ကိုယ်ပေါ်မှ ကွကာထထိုင်လိုက်သည်၊ ပီးတော့ မတ်နိူးဿ ဒူးဆစ်ပေါ်မှ ထမီကိုခ္မတ်လိုက်ကာ တစ်ဆက်တည်းဆိုသလိုပင် သူဿ အဝတ်အစားများကိုလည်း ခ္မတ်လိုက်လေသည်၊ စိန္ဒ်မင့် က သူမဿန္ဘို့ကီးနှစ်လုံးကိုပါ ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ချေမဤနေသ္ဒဖင့် သူမမှာ တစ်ကိုယ်လုံး ထိုးထိုးထွန့်ထွန္ဒ့်ဖစ်လ္ဒာပီး ဖင်သားကီးနှစ်လုံးမှာလည်း လ၍ပ်လ၍ပ်ရွရ္ဒွဖစ်လာရလေ သည်၊ မောင်လေး၏မမ ကို နှိပ်စက်နေတာလားကွယ်၏ ချစ်ပါရစေတော့နော်၏မမ ဒီလိုအချိန်ရောက်နေမှတော့ မထူးတော့ပါဘူး၏မင်းသဘောအတိုင်းပါ ပဲကွယ်၏ စိန္ဒ်မင့် လည်းအ္ဘကိုက်တွေ့သွားပီး သူမဿပေါင်နှစ်လုံးကို ထပ်မံကဆွဲကားလိုက္ဒ်ပီး အရည်အရဤဲသားနှင့် မတ်နိူး ဿအာနေသော အခေါင်းနီနီရဲရဲအတွင်းသို၏ သူဿလီးကီးကိုတအားဆောင့်လိုက်ရာ အမလေး၏က္မတ်က္မတ်က္မတ်၏ နာလိုက်တာ မောင်လေး ရယ်၏ တစ်ခါမှ အလိုးမခံဘူးသော မတ်နိူး သူမဿစောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ စိန္ဒ်မင့် ဿ လီးတန္ဘ်ကီးက မညှာမတာ ဝင်သွားဖင့် အော်လိုက္ဒ်ခင်းဖစ်သည်၊ စိန္ဒ်မင့် ကတော့ သူမဿ နို့နှစ်လုံးကို ကုန်းကာစို့ပေးနေဆဲ၊ မတ်နိူး သည် သူမဿလည်ပင်းနားထိတင်ကာလန် နေသော သူမဿ ဘလောက်စ်အကျÐနှင့် ဘော်လီ တို့ကိုအ္ဒပီးတိုင်ဆွဲကာ ခ္မတ်လိုက်လေသည်၊ စိန္ဒ်မင့်သည် အတန္ဘ်ကာအောင် နို့စို့ပေးလိုက်သောအခါ မတ်နိူး သည် သိသိသာသာပင် ခါးကော့ကာတက်လ္ဒာပီး စိန္ဒ်မင့် ဿ က္ဒျောပင်အားပွတ်သပ်ပေးနေသည်၊ မမနိူး၏ ဘာလဲ ဟင်၏ မောင်လေး၏ က္မန်တော် စိတ်ရှိသလောက် ချစ်ပါရစေလား၏ ချစ်၏ချစ်၏ မင်းကိုက်သလိုချစ်စမ်း၏ မတ်နိူး သည် စိတ်တွေအတော်ထလ္ဒာပ္ဒီဖစ်သ္ဒ ဖင့် သူမဿဆန ́ကို ဖွင့်ထုတ်လိုက်သည်တွင် စိန္ဒ်မင့် ကလည်း သူမဿ ဂျိုင်းကားအောက်မှ လက်လ္ခိုသွင်းပီး ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ကိုင်လျက် အားပါးတရ ဆောင့်လိုးလေတော့သည်၊ ဘွပ်၏ စွိစွိ၏ စွပ်စွပ်၏ >ပတ်၏ အမလေး လေး၏ အားပါးပါး၏ ဖးဖး၏ ဖးဖးလုပ်ပါမောင်လေး ရယ်၏ မမ ပဲ လုပ်တော့၏ ကိုက်သလို ချစ်တော့ဆို၏ သာ်ကွယ် မောင်လေးကလည်း၏ လုပ်နိူင္ဒ်ပီဆိုတာနဲ့ မင်းကတအားဆောင့်တာကိုး၏ မမ မှာ တစ်ခါမှအတွေ့အ္ဘကုံမရှိတော့ နာလည်းနာ အောင့်လည်းအောင့်တယ်ကွယ့်၏ မတ်နိူး ကပာလိုက်သ္ဒဖင့် စိန္ဒ်မင့် သည် သူမဿစောက်ခေါင်းထဲသို၏ အရမ်းပစ်သွင်းနေသော လီးကီးကို အရှိန်သတ်လိုက်ကာ ဖည်းဖည်းနှင့် မှန်မှန်လေးဆောင့်ပေးနေလိုက်သည်၊ အဲဒီလိုဆိုတော်သေးတာပေါ့၏ မောင်လေး ရယ်၏ ခုနကအတုင်းဆို မမ ဟာလေး ကွဲတော့မယ့်အတိုင်းပဲ အဲဒီ့လောက်လည်း မဟုတ်သေးပါဘူး မမ ရယ်၏ ဘာလို့မဟုတ်ရမှာလည်း၏ မင်းဟ္ဘာကီးက နည်းတ္ဘာကီးမဟုတ်ဘူး၏ ထိုသို့ စိန္ဒ်မင့် ကတစ်ချက္ဒ်ခင်းဆောင့်နေလေရာ မတ်နိူး မှာကောင်းလာသ္ဒဖင့် သူမဿတင်ပါးကီးများကို ကော့ကော့ပေးလ္ဒာပီး စိန္ဒ်မင့် ဿ လည်ပင်းအား သိုင်းဖက်လျက် ရမ®က္ဒ်ပင်းသောမျက်လုံးအစ္ဒုံဖ င့် မောင်လေး၏ ဘာလဲ ဟင်၏မမ.
59 မင်းစိတ်ရှိသလောက်လုပ်တော့ကွယ်၏ မမ မနေနိူင်အောင်ယားတက်လ္ဒာပီ၏ မတ်နိူး ကထိုသို့ပာလိုက်သောအခါတွင်မတော့ စိန္ဒ်မင့် သည် မတ်နိူး ဿပေါင်တံနှစ်သွယ်အား သူဿပခုံးပေါ်ထမ်းတင်လိုက္ဒ်ပီး အားပါးတရပင် ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်ကာလိုးလေတော့သည် ၊ ဘွတ်ဘွတ်၏္ဒပွတ်၏စွပ်၏ဗျိ၏ ဟင်း ဟင်း ဟင်၏ ကောင်းလှချည်လား၏မောင်၏လေး၏ရယ် ၏ အချက်နှစ်ဆယ် အစိတ်လောက် ဆက်တိုက်အားပါးတရဆောင္ဒ့်ပီးသွားသော အခါ စိန္ဒ်မင့် သည် မတ်နိူး ဿ ကိုယ်ပေါ်မှောက်ကာ ခ္စနားလိုက်သည်၊ ကောင်းရဲ့လားဟင်၏မမ၏ ဘာကောင်းတာလဲ၏မသိဘူး၏ မတ်နိူး ကမူတူတူ မျက်နှာပေးဖင့် စိန္ဒ်မင့် အားမျက်စောင်းထိုးလိုက်လေသည်၊ ခုနကတော့ ကောင်းလှချည်ရဲ့ဆို၏ မဆိုင်ပါဘူး၏ ကဲပါ လုပ်စရာရှိတာ လုပ်တာမဟုတ်ဘူး၏ စကားကလည်းများလိုက်တာ၏ စိန္ဒ်မင့် သည်သူဿလိင်တန္ဘ်ကီးအား မတ်နိူး ဿအခေါင်းထဲတွင် စိမ်လျက် စကားလည်းပာရင်း တလ၍ပ်လ၍ပ္ဒ်ဖင့်လိုးပေးနေသ ည်၊ သို၏သော မတ်နိူး အဖို့မှာကား အရှိန်ကောင်းနေတုန်း စိန္ဒ်မင့် ကမရိုးမရ္ဒွဖစ်အောင်လုပ်နေသ ည့်အတွက် ကာမဇောများပိုတက်လ္ဒာပီး သူမ ဿဖင္ဘ်ကီးများမှာလည်း အ္ဒငိမ်မနေနိူင်အောင်ပင္ဒ်ဖ စ်လာရသ္ဒဖင့် စိန္ဒ်မင့် အားဆက္ဒ်ပီးလိုးပေးရန် တိုက်တွန်းလိုက်လေသည်၊ မတ်နိူး ကထိုသို့ပာလိုက္ဒ်ပီးနောက် စိန္ဒ်မင့် သည် သူဿကိုယ်ကို မတ်နိူးပေါ်မှထကာ ဆောင့်ကာင့်ထိုင်အနေအထားသို့ပာင်းလို က်လေသည်၊ သို့သော် မတ်နိူး ဿစောက်ခေါင်းအတွင်းသို့တစ်ဆုံးသွင်း ထားသော သူဿလီးတန္ဘ်ကီးကိုကား ဆောင့်လိုးရန်အတွက် ပန္ဒ်ပီးဆွဲမထုတ်သေးပဲ ဒီအတိုင်းပင် စိမ်ကာထားလိုက်သည်၊ သူဿမျက်လုံးများကတော့ မတ်နိူး ဿစောက်ပတ္ဘ်ကီးကို ငုံ့က္ဘာကည့်နေလေသည်၊ မတ်နိူး ဿစောက်ပတ္ဘ်ကီးမှာ နဂိုကတည်းက မို့မို့ဖေါင်းဖေါင်း ရှိရသည့်အထဲ စိန္ဒ်မင့် ဿတုတ်ခဲသော လိင်တန္ဘ်ကီး ထိုးသွင်းထားသောကာင့် အဆမတန်ဖေါင်းကားကာနေလေသည်၊ စိန္ဒ်မင့် သည် ထိုဖေါင်းကားနေသော စောက်ဖုတ္ဘ်ကီးအား သူဿလက်ဖဝါးဖင့်အုပ်ကာ ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တော့ မတ်နိူး မှာ ထိုးထိုးထွန့်ထွန္ဒ့်ဖစ်သွားလေသည်၊ အိုကွယ်၏လုပ်မ္ဒှာဖင့်လည်း လုပ်တော့လေ မောင်လေးရယ်၏ မမ ကို မညှင်းဆဲပါနဲ့တော့နော်၏ မမ တောင်းပန်ပါတယ်၏ ဟင်း ဟင်း ဟင်း၏ မတ်နိူး မှာ အစွမ်းကုန္ဒ်ဖစ်န္ဒေပီး သနားစဖွယ်တောင်းခံလာသောအခါတွင် စိန္ဒ်မင့် သည် သူမဿစောက်ခေါင်းထဲသို့ တဆုံးသွင်းထားသော သူဿလီးချောင်းကီးကို ဖည်းဖည်းလေးမှ တကယ့်ကို ဖည်းဖည်းလေး ဆွဲထုတ်လိုက်လေသည်၊ မတ်နိူး ဿ ပါးစပ်လေးသည် တ္ဒဖည်းဖည်း ဟ ကာသွားလေသည်၊ စိန္ဒ်မင့် သည္ဒ်ဖည်းဖည်းချင်း ဆွဲထုတ်နေရာ လီးကီး ဒစ်ပေါ်လာသောအခါတွင် ဆက်ကာဆွဲမထုတ်တော့ပဲရပ်လိုက်သ ည်၊ မတ်နိူး ကလည်း စိန္ဒ်မင့် သည် သူဿလီးကီးကို သူမဿစောက်ခေါင်းထဲသို့ ပန်ဆောင့်ကာထည့်တော့မည်ဟုတွက်လျ က် ပေါင်ကာများကိုတောင့်လျက် စောက်ဖုတ်မျက်န္ဒှာပင်များကိုတင်း လိုက်ကာ မျက်စိစုံမှတ္ဒ်ပီးစောင့်နေလေသည် ၊ စိန္ဒ်မင့် သည် သူဿလီးချောင်းက္ဒိုပန်ကာဆောင့်မသွ င်းသေးဘဲ သူဿလက်နှစ်ဖက္ဒ်ဖင့် မာတင်းကာ ထိုးထိုးထောင်ထောင္ဒ်ဖစ်နေသော မတ်နိူး ဿနို့သီးလေးနှစ်လုံးကို သူဿလက်ဖဝါးထဲထည့်ကာ လှိမ့်ချေပေးနေသည်၊ တော်တော်ကာသည်အထိ သူမဿ အခေါင်းထဲသို့ မ္ခော်လင့်စောင့်စားနေသော စိန္ဒ်မင့် ဿ အတန်ကထိုးဝင်လ္ဒာခင်းမရှိသ္ ဒဖင့် မတ်နိူး သည် စိတ်မောစွာ သက်ပျင်းတစ်ချက်ချလိုက္ဒ်ပီး စိတ်ကိုလျော့ကာ သူမ ဿမျက်လုံးများကိုဖွင့်ကာ ကည့်လိုက်သည်၊ ထိုအခါတွင်မှ စိန္ဒ်မင့် သည် သူဿလီးကီးကို မတ်နိူး ဿစောက်ဖုတ်အတွင်းသို့ တရှိန်ထိုး ထိုးသွင်းလိုက်လေတော့သည်၊.
60 ဗိ၏ ဘွပ်၏ ပလွတ် ပလွတ်၏ စွပ်၏ဘုန်း၏ အမလေး၏ အား ဟား၏ ဖွင့်လိုက်မိသော မတ်နိူး ဿမျက်လုံးအစုံသည် ချက်ချင်းပင် ပန်မှိတ်ကာသွားပီး သူမဿ ခါးလေးသည်လည်းကော့တက်ကာသွားပီး အော်ဟစ်ကာသည်းတွားလိုက်သည်၊ စိတ်ကိုလျော့ကာ တစ်ကိုယ်လုံးက္ဒိုပန္ဒ်ပီးပျော့လိုက် သောအချိန်တွင် စိန္ဒ်မင့် ဿလီးတန္ဘ်ကီးသည် မတ်နိူး ဿ စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ ဂမူးရ၍းထိုးဝင်သွားပီး သားအိမ်၀ကိုတရှိန်ထိုးထောက်မိလေသော ကာင့် မတ်နိူး မှာအသံပေါင်းစုံထွက်သွားပီး ဘုန်း ကနဲနေအောင် သူမ ဿဖင္ဘ်ကီးကို မေဤ့ယာထက်သို့ဆောင့်ချလိုက်မိသည် ၊ ထ္ဒို့ပင် ထိုလီးချောင်းကီးသည် ဆောင့်မလိုးတော့ပဲ ဆက်လက်ဖိကပ်ထားပီး အ္ဒပည့်အသိပ္ဒ်ဖစ်နေကာ စကောဝိုင်း သကဲ့သို့လုပ်ပေးနေသည်၊ အမလေး၏ ဟင်း ဟင်း၏ မောင်လေး ရယ်၏ ကောင်းလား ဟင်၏ မမ အင်း၏ကောင်း၏ကောင်းတယ်၏က္မတ် က္မတ် က္မတ်၏ ချစ်ကော ချစ်လား ဟင်၏ ချစ်ပါတယ်ကွယ်၏လုပ် လုပ်၏ ဟင်း ဟင်း ဟင်း ဘယ်လောက်ထိချစ်လဲ အများကီး၏က္မတ် က္မတ်၏အ များ ကီးပဲ၏ အင့် အင့်၏လုပ်ပါတော့ကွယ်၏ မင်းကို မမ သိပ်၏ ချစ်ပါတယ်၏ ပထမ ဆောင့်ကာလိုးထားသည့် အရှိန်ကလဲရှိ စောက်ရည်တွေကလည်းမတရားထွက်နေ စောက်ခေါင်းထဲတွင် ပည့်ကျပ်န္ဒေပီး ဖိသိပ်ကာ စကောဝိုင်းပေးနေသောကာင့် မတ်နိူး ဿခံချင်စိတ်များမှာ ဆည်ကျိုးသကဲ့သို့ တဟုန်ထိုးမရပ်နိူင်အောင္ဒ်ဖစ် လာတော့သည်၊ ထို့ကာင့်လည်း စိန္ဒ်မင့် ကို တတွင်တွင်သာလုပ်ခိုင်းနေသည်၊ ဘာလုပ်ရမှာလဲ၏ မမ ရဲ့၏ လိုးရမှာလား၏ အင်း၏ ဟုတ်၏ ဟုတ်တယ်၏ ပာလေ မမ ရဲ့၏ ဘာဟုတ်တာလဲ၏ ဟို၏ဟို၏ မမ ကို လိုးပေးပါကွယ်၏ လိုးပါတော့၏ လိုးပေးပါတော့၏ဟင်း၏ နောက်နေ့ကျရင် က္မန်တော် လာလိုးရင်ကော ခံမလား၏ ခံ၏ခံပါ့မယ်၏ ဘာခံမှာလဲ၏ အို၏ဘယ်လ္ဒိုဖစ်နေတာလဲ၏မင်း လိုးတာကို၏မမ ခံပါ့မယ်၏ခံပါ့မယ်၏ စိတ်ချပါ၏ခု မမ ကိုလိုးပေးပါတော့ကွယ်၏ နောက်တစ်ခါ က္မန်တော်လိုးရင် မမ ဖင်ကုန်းပီး အလိုးခံရမယ်၏ဘယ်နဲ့လ္ဒဲဖစ် မလား၏ ဖစ်တယ်၏အင်း၏ဟင်း၏ဟင်း၏ မင်းလိုးတာကို မမ ဖင်ကုန်းပီးခံပါ့မယ်၏ မင်းကိုက်သလိုသာ မမ ကိုလိုးစမ်းပါ၏ အမလေး က္မတ် က္မတ် က္မတ်၏ အင်း မေးတာကို ပန်ဖရင်းနှင့် မတ်နိူး တစ်ယောက် တစ်တစ်ခွခွ ပာရတာကို အ္ဘကိုက်တ္ကွေ လာသည်၊ စကားလည်းဆုံးရော စိန္ဒ်မင့် သည် သူဿလီးကီးကိုတစ်ချက်ချင်း လေးလေးပင်ပင် ဆောင့်ကာလိုးလေသည်၊ သုံးလေးချက်မ္ခသာဆောင့်ရုံရှိသေးသည် မောင်လေး၏ မောင်လေး၏ တအားဆောင္ဒ့်ပီးလိုးပေးစမ်းပါ၏ ဆောင့်၏ဆောင့်ပါ မောင်လေး ရယ်၏ ဘွပ်၏္ဒပွတ်၏္ဒပွတ်၏ဘွပ်၏ ဟုတ်ပီ မောင်လေး ရယ်၏ အဲဒီလိုမျိုးဆောင့်ပါ၏အား၏အင်း၏ စိန္ဒ်မင့် ကသူဿလက်နှစ်ဖက္ဒ်ဖင့် မတ်နိူး ဿနို့နှစ်လုံးကိုဆုပ်ကိုင်ကာ အားပါးတရဆောင့်ကာ လိုးလေတော့သည်၊ မတ်နိူး ကလည်း သူမဿ ဖင္ဘ်ကီးတွေကို အိပ်ယာပေါ်မှ ကွတက်လာသည်အထိ ကော့ကော့ပီး အားပါးတရအလိုးခံလေသည်၊ ခ္ဘကာသောအခါ တစ်ကိုယ်လုံးအီဆိမ့်ကာတက်လာသော စိန္ဒ်မင့် သည် သူဿလီးချောင်းကို မတ်နိူး ဿစောက်ခေါင်းအတွင်းမှ တစ်ဆုံးနီးပါး ဆွဲကာဆွဲကာထုတ္ဒ်ပီး ဆောင့်ပါလေတော့သည်၊ ပွတ်၏ဘွပ်၏ ပလွတ်၏ ဘွပ်၏ အမလေး လေး၏ မမ ဘယ်လ္ဒိုဖစ်၏ အမလေး၏အား အား၏အွန်း အွန်း၏ အိ၏ မ၏မ၏ အိုး၏ အား မတ်နိူး တစ်ကိုယ်လုံးမာက္ဘ်ကွကာ ကော့တက်သွားချိန်မှာပင် စိန္ဒ်မင့် သည်လည်း ဆန့်ငင် ဆန့်ငင္ဒ်ဖစ်လျက် မတ်နိူး ဿကိုယ်လုံးဆီသို၏ သူဿကိုယ်လုံးကီးမှာ မှောက်ရက်ကျသွားလျက် နှစ်ယောက်သားစလုံး ကာမအထွတ်အထိပ်သို့ ပိုင်တူရောက်သွားလေတော့သည်၊ ဒီည ထွန်းဝင်း နှင့် ချိန်းထားသည့်အတွက် လှလှမိုး ရင်တွေခုန်နေသည်၊ ထွန်းဝင်း နှင့် လှလှမိုး တို့ချစ်န္ဘေကသည်မှာ တစ်နှစ် နီးပါးရှိန္ဘေက္ဒပ္ဒီဖစ်သည်၊.
61 လွန်ခဲ့သည့် တစ်ပတ်လောက်ကာမှသာ ဆိတ်ကွယ်ရာ နေရာတွင် ဆ္ဒုံဖစ်ခ္ဒဲ့ပီး ကာမစပ်ယှက်သည်အထိ ဖစ်ခဲ့လေသည်၊ ထိုနေ့က အိမ်ရှင်များပန်ရောက်လာသ္ဒဖင့် ထွန်းဝင်း နှင့် လှလှမိုး တို့တစ္ဘ်ကိမ်သာလုပ်လိုက်ရ္ဒပီး မ္ဒပန်ချင္ဒ်ပန်ချင္ဒ်ဖင့် သူတို့နှစ်ယောက် ချိန်းတွေ့သောအိမ်မှ ပန်ခဲ့ရလေသည်၊ အာသာမပသော ထွန်းဝင်း ကနောက်ထပ်တွေ့ရန်ချိန်းသော်လည်း လှလှမိုး သည် မိန်းခလေးပီပီ ကိုထွန်းဝင်းကိုချက်ချင်းကီးမလိုက် လျောသေးပဲ ရက်အတန်ငယ္ဘ်ကာသောအခါမှ ဒီညတွင်အိမ်သို့လာရန်ချိန်းလိုက္ ဒ်ခင်းဖစ်သည်၊ ဘယ်လို အိမ်ထဲသို့ဝင်လာရမည်ကို လှလှမိုး က ထွန်းဝင်းအား အသေအချာ ရှင်းပထားပီးဖစ်သည်၊ လှလှမိုး သည် ထွန်းဝင်း လာလ္ခင်အလွယ်တကူအိမ်ထဲသို့ ဝင်လာနိူင်ရန်အတွက် အိမ်နောက်ဖေးတံခါးကို စေ့ရုံသာစေ့ထားခ္ဒဲ့ပီးဖစ်သည်၊ ဖစ်ချင်တော့ ဒီနေ့ညမှမီးက္ဒပတ်သွားသည်၊ ဘယ်နှစ်ခုနှစ်က ကစာအုပ်လည်းမသိဘူး။ မီးပတ်သွားတာကို အထူးအဆန်းလုပ္ဒ်ပီး ထည့်ရေးထားတယ်၊ စကားချပ် လှလှမိုး ပ္ဒိုပီးအ္ဘကိုက်တွေ့သွားသည်၊ လှလှမိုး သည် မှန်ရှေ့သို့သွားကာ အခန်းထဲတွင်ထွန်းထားသော ဖယောင်းတိုင်မီးဖင့် သူမ ဿကိုယ်လုံးလေးကို လှည့်ပတ်က္ဘာကည့်နေသည်၊ ပီးနောက် လှလှမိုး သည် သူမဿကိုယ်ပေါ်မှ အကျÐတွေကိုခ္မတ်လိုက္ဒ်ပီး ထမီကိုရင်လ္ခားလိုက်လေသည်၊ ပီးတော့ ဖယောင်းတိုင်မီးကို မ၍တ်လိုက္ဒ်ပီး ကုတင်ပေါ်တွင်လှဲနေလိုက်သည်၊ လှလှမိုး သည် တစ်ခ္ဘါကုံဖူးပ္ဒီဖစ်သ္ဒဖင့် ကာမအရသာကိုကောင်းမှန်းသိန္ဒေပ္ ဒီဖစ်သည်း ယခုလည်း သိပ်မ္ဘကာမီမှာပင် ခံစားရတော့မည္ဒ်ဖစ်သော အရသာအတွက္ဘ်ကိုတင်ကာ ရင်ခုန်နေမိလေသည်၊ ထွန်းဝင်း ကလည်း ယခုအချိန်အထိပေါ်မလာသေး။ စိတ်တွေကလည်း အရမ်းထလ္ဒာပ္ဒီဖစ်သ္ဒဖင့် လှလှမိုး သည် မနေနိူင်မထိုင်နိူင္ဒ်ဖစ်ကာ ပေါင်နှစ်လုံးကားကိုလက်ထည့်ကာ ရွရွလေးပွတ်ပေးနေမိသည်၊ ဟိုတစ်နေ့က မတ်နိူး ဿ အပျိုရည်ကိုရယ္ဒူပီးနောက် နောက်ထပ်တ္ဘွေ့ကရန်ထပ်ချိန်းသော အခါတွင် မတ်နိူး ကဧည့်သည်များလာမည္ဒ်ဖစ်သ္ဒ ဖင့် သုံးရက်ခွါကာ ဒီနေ့ညတွင်လာခဲ့ရန် စိန္ဒ်မင့် အားချိန်းလိုက်လေသည်၊ အမှန်တကယ်တွင်တော့ မတ်နိူး သည်အစိမ်းသက်သက္ဒ်ဖစ်သည့် အတွက် ထိုနေ့ကစိတ်တိုင်းက္ဒျပုမူထားသည် လည်းဖစ်သည့်အတွက် သူမမှာ နာကျင်ကိုက်ခဲနေမည်ကို စိုးရိမ်သည့်အတွက် သုံးရက္ဒ်ခားကာ ချိန်းလိုက္ဒ်ခင်းဖစ်သည်၊ စိန္ဒ်မင့် သည် နှာထန်ကာအပေးကောင်းသော ဆရာမ မတ်နိူး ကို နှစ်သက်စွဲလန်းကာ နောက်တစ္ဘ်ကိမ်အ္ဒမန်တွေ့ချင် နေသည့်အလျောက် စိန္ဒ်မင့် သည် မတ်နိူး တို့အိမ်သို့လှမ်းခဲ့လေသည်၊ အိမ်ထဲရောက်တော့ မီးကပျက်နေသ္ဒဖင့် စိန္ဒ်မင့် သည်စမ်းတဝါးဝါးဖင့်လာခဲ့ရသည် ၊ အခန်းထဲသို့ရောက်သောအခါ ကုတင်ရှိမည်ထင်သောနေရာသို့မှန်း ဆကာ ဝင်သွားသည်၊ ကုတင် နှင့် သူဿခထောက်တို့ တိုက်မိသောအခါ ကုတင်ကို လက်နှင့်စမ်းရင်း တက်ထိုင်လိုက်သည်၊ နူးညံ့အိထွေးလှသော ကိုယ်လုံးလေးကိုစမ်းမိသောအခါ စိန္ဒ်မင့် သည်သူဿပုဆိုးကို ကုတင်အောက်မှာပင် ခ္မတ်ချလိုက္ဒ်ပီး သူမဿကိုယ်လုံးလေးကို လှမ်းဖက်လိုက်လေသည်၊ ပီးတော့ စိန္ဒ်မင့် သည် သူမဿကိုယ်လုံးလေးကို အငမ်းမရ ပွတ်သပ်ကာ မျက်နှာအနှံ့ တရစပ်နမ်းလေတော့သည်၊ စိန္ဒ်မင့် ဿလက်က သူမဿတစ်ကိုယ်လုံး ကို ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ပေးနေလေတော့ သူမဿကိုယ်ပေါ်တွင် ထမီတစ်ထည်သာ ရင်လ္ခားထားသည်ကို သိရသ္ဒဖင့် သူမဿထမီကိုဆ္ဒွဲပီးခ္မတ်လိုက် ရာ သူမကလည်း ဝိုင်းကာခ္မတ်ပေးသည်၊္ဓဥ္ဓ သညအ သ္ဆ မတ်နိူး ဿပါးတွင် အရင်တစ်ခါနမ်းတုန်းကလို ရှင်မတောင်သနပ်ခါး မရဘဲ.
62 မိတ်ကပ်နံ့ရသ္ဒဖင့် မမနိူး တစ်ယောက် သူလာမည်ကိုသိသ္ဒဖင့် မိတ်ကပ်လူးထားပေးသည်ဟုထင်ကာ စိန္ဒ်မင့် မှာ သဘောခွေ့သွားလေသည်၊ သူမ ဿကိုယ်ပေါ်မှ ထမှက္မတ်သွားသည် နှင့် စိန္ဒ်မင့် သည်လည်း သူဿအကျÐကို ကမန်းကတန်းခ္မတ်လိုက္ဒ်ပီး သူမဿနို့ကို ကုန်းကာစို့လိုက်လေသည်၊ ပီးတော့ လက်တစ်ဖက်က သူမဿပေါင္ဘ်ကားထဲသို့ သူဿလက်ကိုထည့်ကာ စောက်ဖုတ်လေးကိုစုပ်ကိုင်လိုက်လေသ ည်၊ ဟင်၏ သူမ ဿစောက်ဖုတ်လေးမှာ အရည်တွေစိမ့်ထွက်နေသည့်အ္ဒပ င် ဟိုနေ့တုန်းကလို စောက်ဖုတ်ပေါ်ရှိ စောက်မေဤးများမှာ ခပ်ရှည်ရှည် ထူထူထဲထဲလေးမဟုတ်ဘဲ ခပ်ပါးပါးဖင့် ငုတ်စိလေးဖစ်နေသည်ကို သတိထားလိုက်မိသည်၊ ထို့ကာင့် စိန္ဒ်မင့် လည်းအ္ဘံ့သသွားပီး န၍တ်မှ ဟင် ကနဲထွက်သွားစဉ် သူမကလည်းတစ်စုံတစ်ခု ကို ပာရန်ပါးစပ္ဒ်ပင်လိုက်စဉ်မှာ ပင် အဟမ်၏အဟမ်း၏ အ္ဒခားတစ်ဖက်ခန်းရှိ အိပ်ခန်းထဲမှ ဖခင္ဒ်ဖစ်သူဿ ချောင်းဟန့်သံကို ကားရသ္ဒဖင့် ဘာမှမပာတော့ဘဲ အသ္ဒာငိမ်နေလိုက်သည်၊ သူမ ဿလက်နှစ်ဖက်ကတော့ ဘေးမှနေကာ သူမဿကိုယ်ပေါ်သို့မှောက်ကာ နို့စို့ပေးနေသော စိန္ဒ်မင့်ဿကိုယ်လုံးကီးကို ဖက်ထားလေသည်၊ အတော်ပင် စိတ်ထလ္ဒာပ္ဒီဖစ်သော စိန္ဒ်မင့် သည် နို့စို့ရင်းမှ သူမ ဿကိုယ်ဆီသို့ခွတက်လိုက်ရာ သူမကလည်း အလိုက်သင့်ပင် ဒူးထောင္ဒ်ပီး ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုကားပေးလိုက်သည်၊ စိန္ဒ်မင့် သည် သူဿလီးကီးကိုကိုင်ကာ သူမဿ စောက်ပတ်၀ကိုတေ့စမ်းပီး ထိုးသွင်းလိုက်သည်၊ ဗစ်၏္ဒဗစ်၏ဗျိ၏ ဖစ်၏ ဘွပ်၏ အိ၏အု၏အု၏ သူမ ဿတစ်ကိုယ်လုံးမှာတုန်ကာတက်သွားလေ သည်၊ စောက်ခေါင်းထဲသို့ဝင်လာသော လီးကီးကား အခေါင်းနှင့် မဆန့်ဘဲ ကပ်သိပ်လွန်းသ္ဒဖင့် လှလှမိုး မှာ အတော်ပင်နာသွားလေသည်၊ သို့သော်လည်း တစ်ဖက်ခန်းရှိ ဖခင်တို့ အသ္ဘံကားသွားမည်စိုးသ္ဒဖင့် အသာအယာ အသံတိုးတိုးဖင့် အော်သည်းလေသည်၊ ထို့ကာင့် စောက်ပတ်သာယခုထက်ပ္ဒိုပီး ပဲအာသွားသော် နည်းနည်းသက်သာသွားမည်ဟုတွေးကာ သူမဿထောင်ထားသော ပေါင်နှစ်ဖက်ကို အစွမ်းကုန်ကားပီး သူမဿလက်နှစ်ဖက်ကို ပေါင္ဘ်ကားထဲသို့ထည့်ကာ စောက်ပတ်န၍တ်ခမ်းသားနှစ်ခုကို ဖဲပေးလေသည်၊ လီးကဝင်သွားပီဆိုသည်နှင့် စိန္ဒ်မင့် သည် တစ်ချက္ဒ်ခင်းဆောင့်ကာလိုးလေသည် ၊ စိန္ဒ်မင့် မရောက်မီကထဲက စိတ်တွေထနေသော လှလှမိုး ကလည်း အောက်မှနေကာ ကော့ပေးပီးကောင်းကောင်းအလိုးခံနေသည်၊ စိန္ဒ်မင့် သည် အရှိန်ရလ္ဒာပ္ဒီဖစ်သ္ဒဖင့် တစ်ချက္ဒ်ခင်းမဟုတ်တော့ဘဲ ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်ကာပေးနေလ္ဒေပီ။ သူမကလည်း စောက်ပတ်နှစ္ဒ်ခမ်းကို အသေအခ္ဒျာဖဲပေးကာ တအင်းအင်း နှင္ဒ့်ဖစ်လာနေခ္ဒျေပီ၊ ထိုအခိုက်မှာပင် စောစောက္ဒပတ်သွားသောမီးက ဖတ်ကန္ဒဲပန်လင်းလာသည်၊ ဟင်၏ အို၏ စိန္ဒ်မင့် ကသူမကိုအရင်တွေ့လိုက်ရသည်၊ သူလိုးနေသည်မှာ မတ်နိူး မဟုတ်ဘဲ မတ်နိူးဿညီမ အသက်၁ဂ နှစ်သာရှိသေးသော လှလှမိုး ဖစ်နေသည်ကို မီးရောင်အောက်တွင်တွေ့လိုက်ရသည်၊ စိန္ဒ်မင့် ဿ ဟင် ဆိုသောအသံကာင့် မျက်လုံးဖွင္ဘ့်ကည့်မိလိုက်သော လှလှမိုး မှာလည်း သူမကို ယခု အားပါးတရလိုးနေသူသည် ထွန်းဝင်း မဟုတ်ဘဲ လွန်ခဲ့သော သုံးရက်လောက်က သူမ အစ်မ ဿ အိပ်ခန်းထဲမှထွက်လာသော စိန္ဒ်မင့် ဖစ်နေသည်ကို တွေ့ရသ္ဒဖင့် အ္ဘံ့သသွားမိသည်၊ သူတို့နှစ်ယောက်ဿအနေအထားကလည်း ကည့်ပါဦး၊ နှစ်ယောက်စလုံး ဝတ်လစ်စလစ္ဒ်ဖစ်ကာ အရည်တွေစိုရဤဲနေသော သူမဿအစွမ်းကုန္ဒ်ဖဲကားပေးထားသော စောက်ပတ္ဘ်ကီးထဲသို့ စိန္ဒ်မင့် က သူဿလီးကီးကို အဆုံးထိ ထိုးသွင်းထားပီး တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် အ္ဘံ့သစ္ဒွာဖင့် မျက်လုံးအ္ဒပူးသားနှင့်စိုက္ဘ်ကည့် နေသောအ္ဒဖစ်၊ ဟာ၏ မိုးမိုး ပါလား၏ သူမ ကတော့ဘာမှ ပန်မပာပဲ ပုံးစိစ္ဒိဖင့် စိန္ဒ်မင့် ကို ကည့်နေသည်၊.
63 ထို့ကာင့် စိန္ဒ်မင့် သည် မလုံမလ္ဒဲဖင့် ခွင့်လဤတ်ပါ မိုးမိုး ရယ်၏ အကိုက မမနိူး မှတ်လို့ပါ၏ ဒီ်လိုလုပ်နေတာ ဘယ်လောက္ဘ်က္ဒာပီ်လဲ မ္ဘကာသေးပါဖူး မိုးမိုး ရယ် အယင်၃ရက်လောက်တုန်းကပါ က္မန်မ သိပါတယ်၏ ဟင်၏ မိုးမိုး ကသိတယ်လား၏ အခု မမနိူးက၏ မမနိူး အခန်းက ဟိုဖက်မှာ၏ ကဲပါ ခုမှတော့မထူးတော့ပါဘူး။ လုပ်စရာရှိသာတာ လုပ်ပါတော့၏ ဟုတ်မှလဲလုပ်ပါ မိုးမိုး ရယ်၏ မိန်းကလေးတစ်ယောက်က အရှက်ကိုတောင်မငဲ့ဘဲ ပာလ္ဒာပီဘဲ။ စဉ်းစားကည့်ပါဦး အကိုရယ်၏ ဒီလိုဆိုလည်း၏ ကဲ၏ ကဲ၏ ဘွပ်၏ ပွတ်၏ ပွတ်၏စွပ်၏စွိ၏ အင်း၏အု၏ဟား၏ စိန္ဒ်မင့် သည်အားပါးတရဆောင့်ကာ လိုးလိုက်ရာ လှလှမိုး မှာကော့ကာတက်သွားလေသည်၊ အမလေး၏ နာလည်းနာ ကောင်းလည်းကောင်းပါလား အကိုရယ်၏ လှလှမိုး သည်သူမဿခေါင်းကို ဘယ်ညာ ရမ်းလျက် စိန္ဒ်မင့် ဿရင်အုပ္ဘ်ကီးအောက်မှနေကာ ဆီးတွန်းထားမိသည်၊ စိန္ဒ်မင့် သည် သူမ ဿလက်နှစ်ဖက်ကိုအသာဖယ္ဒ်ပီး မို့မောက်ကာတင်းအိနေသော နို့ နှစ်လုံးအား တစ်လုံးစီစို့ပေးနေရာ သူမဿခါးမှာ တ္ဒဖည်းဖည်းကော့တက်လာသည်၊ ထိုသို့ကော့လာသောအခါ စိန္ဒ်မင့် သည် ခပ္ဒ်ပင်းပင်း ၃၄ ချက်လောက်ဆောင့်ချပေးလိုက္ဒ်ပန်သ ည်၊ အမလေး၏ အကိုရယ်၏ဖးဖး၏ လှလှမိုး ဿတစ်ကိုယ်လုံးမှာ ဖတ္ဒ်ဖတ်လူးသွားလေသည်၊ စိန္ဒ်မင့် သည်ဆက်မဆောင့်တော့ဘဲ သူမဿန၍တ်ခမ်းများကိုစုတ်ပေးလို က်ရာ လှလှမိုး သည်တ္ဒဖည်းဖည်းငိမ်ကျသွားလေသ ည်၊ တို့နောက် စိန္ဒ်မင့် သည် တဆုံးသွင်းထားသော သူဿလီးကို လှလှမိုး စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ဖိသိပ်ကာ နှဲ့ပေးလေသည်၊ ထ္ဒို့ပင် သူမဿနို့အုံများကို ဖည်းညင်းစွာ ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်။ တဖန် နို့သီးခေါင်းများကို လက်မနှင့် လက်ည၍ိးကားတွင် လှိမ့်ကာချေပေးလိုက် လုပ်ပေးလိုက်သောအခါတွင် လှလှမိုး ဿစောက်ပတ်န၍တ်ခမ်းသား နှစ်ခုသည် ပွစိပွစ္ဒိဖစ်လ္ဒာပီး စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ တစ်စုံတစ်ရာကလည်း စိန္ဒ်မင့် ဿလီးထိပ်ဖျားကို ရစ်ပတ်ကာဆွဲညှစ်ထားလေသည်၊ အကို၏ ဘာလဲ မိုးမိုး၏ မမ ကိုလုပ်တုန်းက ဒီလိုဘဲလားဟင်၏ ဟုတ်တယ်၏ အစကတော့ ဒီလိုပဲနာတာပေါ့၏ နောက်တော့ကောင်းတယ်ဆ္ဒိုပီး ဆောင့်ခိုင်းတော့တာပါပဲ ၏ ဒ္ဒါဖင့် ၏ က္မန်မကိုလည်း ၏ ဟာ ရှက်စရ္ဘာကီး ၏ အကာင်းသိသွားပ္ဒီဖစ်သော စိန္ဒ်မင့် သည် သူမဿနို့နှစ်လုံးကိုဆွဲကာ တစ်ချက္ဒ်ခင်း မှန်မှန်ဆောင့်ပေးလိုက်သည်၊ ကောင်းတယ် အကိုရယ် ၏ နောက်ဆို ဒီ့ထက်တောင် ကောင်းဦးမယ် ၏ စိန္ဒ်မင့် သည် ဖးဖးနှင့် မှန်မှန်သာဆောင့်ပေးနေသ္ဒဖင့် အားမလိုအားမရ္ဒဖစ်လာသော လှလှမိုး သည် စိန္ဒ်မင့် ဿက္ဒျောပင်ကို ပွတ်သပ်ရင်း မန္ဒ်မန်လေး ဆောင့်ပေးပါ အကိုရယ် ၏ က္မန်မ အထဲတည်းက မနေနိူင်အောင် ယားတက်လ္ဒာပီ ၏ ဒါကာင့်ထင်ပါရဲ့ မိုးမိုး ရဲ့ အထဲတည်းက အကို့ဟာကိုစုပ်ယူနေတယ်၏ လှလှမိုး ဿစောက်ပတ်မှာ မ္ခော့ဖစ်သ္ဒဖင့် စိန္ဒ်မင့် ဿလီးထိပ်ဖျားကို ရစ်ပတ္ဒ်ပီး တ္ဒမှင်းမှင်းစုတ်ယူလာရာ စိန္ဒ်မင့် သည် ထူးကဲသောအရသာကို ခံစားရလေသည်၊ စုပ်မ္ခော့ဿ ဒ္စါ်ကို ကာရှည်မခံနိူင်သော စိန္ဒ်မင့် မှာ လှလှမိုး ဿ ပခုံးနှစ်ဖက်ကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ္ဒ်ပီး မနားတမ်းပင်ဆောင့်လေတော့သည်၊ မ္ဘကာမီ မှာပင် ဟား၏ အကို ၏ အမလေး လေး ၏ ဟား၏ဟား ဟား ၏ ကောင်းလှချည်လား မိုးမိုးရယ်၏ အကိုမနေနိူင်တော့ဘူး၏ ဟင်း ဟင်း ဟင်း ၏ ဟူသော အသံတို့နှင့် ပထမ မိုးမိုး က စိန္ဒ်မင့် ဿကိုယ်လုံးကီးက္ဘိုကုံးကာဖက်လိုက္ဒ် ပီး စိန္ဒ်မင့်ကလည်း သူမဿကိုယ်လုံးလေးက္ဒိုပန်လည္ဘ် ကုံးဖက်ကာ နှစ်ဦးစလုံး တွန့်ကာလိမ်ကာ နိမ့်ချည္ဒ်မင့်ချည် ဖင့် ကာမအထွတ်အထိပ်သို့ တက်လှမ်းပီး သားအိမ်၀ထိအောင်ပန်းထုတ်လိုက်သော စိန္ဒ်မင့် ဿသုတ်ရည်များကို လှလှမိုး ကစုပ်ယူနေလေတော့သည်၊.
64 စိန္ဒ်မင့် နှင့်ချိန်းထားသော မတ်နိူး သည် ကုတင်ပေါ်တွင်တစ်စောင်းလေးလှဲကာ စောင့်မ္ခော်ကိုလင့်နေရင်း သွေးသားများ ထ္ဘကွနေလေသည်၊ ပီးတော့ မီးကလည်းပျက်နေသ္ဒဖင့် တစ်ယောက်ထဲ ကုတင်ပေါ်တွင် စိတ်ကူးနေရင်း စိတ်များထ္ဘကွသည်ထက် ထ္ဘကွလာသ္ဒဖင့် သူမဿအဝတ်အစားများကို ခ္မတ်ကာ စောင်ပါးလေးတစ်ထည်ကို သူမဿကိုယ်ပေါ်လဤားလိုက်သည်၊ သိပ်မ္ဘကာလိုက်ပါချေ သူမဿကုတင်ဘေးသို့ လူတစ်ယောက် ရောက်လာသည်ကိုသိလိုက်ရသည်၊ ထိုသူသည် အမှောင်ထဲတွင် သူမဿကိုယ်လေးကိုစမ်းသည်၊ မတ်န်ိူး ကလည်းငိမ်နေသည်၊ သူမဿကိုယ်ပေါ်တွင် အဝတ်အစားမရှိဘဲ စောင်ပါးလေးတစ်ထည်သာ လဤမ်းခုံထားသည်ကို သိရသ္ဒဖင့် ထိုသူကလည်း သူဿအဝတ်အစားတွေကို ကုတင်ဘေးတွင်ရပ်လျက်ခ္မတ်ပ စ်လိုက်သည်၊ ပီးမှ ကုတင်ဆီသို့ ဒူးထောက်ကာတက်လိုက်သည်၊ ပီးတော့ သူမဿကိုယ်ပေါ်မှ စောင်ပါးလေးကို ဆွဲခ္ဒွါပီး သူမဿကိုယ်လုံးလေးကို တင်းကပ်စွာဖက်ကာ မျက်နှာအနှံ့နမ်းသည်၊ န၍တ်ခမ်းဖျားလေးကို အသာစုပ်ကာနမ်းသည်၊ န၍တ်ခမ်းလေးကို ခ္စမ္ခ စုပ်နမ်းပေးပီးတော့ သူမဿနို့သီးခေါင်းလေးတွေကို သူဿပါးစပ္ဒ်ဖင့် အားပါးတရစုပ်ပေးလေသည်၊ သူဿလက်ကလည်းအ္ဒငိမ်မနေပါ ။ မတ်နိူး ဿစောက်ဖုတ်လေးကိုအသာအုပ်ကိုင်ကာ အကွဲအကာင်းတစ်လျောက် ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်၊ စောက်ပတ် တွင် စောက်ရည္ဘ်ကည်များမှာ ရဲဤနစ်ကာနေလ္ဒေပီ၊ ပီးတော့သူက မတ်နိူး ဿပေါင်နှစ်လုံးကို ဒူးကွေးကာထောင်လိုက္ဒ်ပီး ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုကားကာ ပေါင္ဘ်ကားထဲတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်၊ ထို့နောက် သူ့မျက်နှာက မတ်နိူး ဿစောက်ပတ်ဆီသို့မှောက်ချလိုက်သည် ၊ မတ်နိူး သည် သူမဿလက်နှစ်ဖက္ဒ်ဖင့် သူ့ခေါင်းကို လှမ်းကိုင်ကာ တစ်ခုခုပာတော့မည့်အချိန်တွင် အဟမ်း၏ အဟမ်း ၏ အ္ဒခားတစ်ဖက်ခမ်းမှ ဖခင္ဒ်ဖစ်သူဿချောင်းဟန့်သံက္ ဘိုကားလိုက်ရသ္ဒဖင့် ဘာမှမပာတော့ပဲ န၍တ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ကာ မာန်တင်းလိုက်လေသည်၊ ထိုသူဿမျက်နှာကတော့ မတ်နိူး ဿအဖုတ်ပေါ်မှောက်ကျသွားရုံမကာ စောက်ပတ်အကွဲကာင်းကိုပင် သူဿလ္ဒာဖင့် ထိုးယက်ကာနေလ္ဒေပီ၊ အိ၏ အို၏ အွန်း ၏ မတ်နိူး မှာခါးလေးကော့တက်လာလိုက် ဖင္ဘ်ကီးတွေ မေဤ့ယာပေါ်မှ ကွတက်လာလိုက္ဒ်ဖင့် တစ်ကိုယ်လုံးတဆတ်ဆတ်တုန်ကာ နေလေသည်၊ သူမ လက်နှစ်ဖက္ဒ်ဖင့် မတ်နိူး စောက်ပတ်န၍တ်ခမ်းသားနှစ်ခုက္ ဒိုဖဲကာ သူဿလ္ခာကို စောက်ခေါင်းထဲသို့ထိုးထည့်ကာ အဆက်မ္ဒပတ်ယက်ပေးနေသည်၊ အား ၏ အမလေး ၏ အို၏ ရှီး ရှီး ၏ မတ်နိူး ဿတစ်ကိုယ်လုံး သွက်သွက်ခါရင်း န၍တ်ခမ်းနှစ်လဤာကို မစေ့နိူင်တော့ဘဲ သည်းတွားလိုက်ရှာသည်၊ မတ်နိူး သည် သူ့လ္ခာဒ္စ်ကို မည်သို့မ္ခဆက္ဒ်ပီး မခံနိူင်တော့၊ အထဲတည်းတွင် ယားကာတက်လာလိုက်သည်မှာလည်း မပာပါနှင့်တော့၊ တော်ပီ ၏ မယက်နဲ့တော့ ၏ ဟို ကုန်းပေးမယ် ၏ လိုးပါတော့ ၏ မတ်နိူး သည်အသံကို အုပ်ကာ မသဲမကွဲ တီးတိုးလေးပာလိုက်လေသည်၊ ဟုတ်ပါသည်၊ ပီးခဲ့သော ၃ရက်လောက်က စိန္ဒ်မင့် အား မတ်နိူး ကနောက်တစ်ခါဆိုလ္ခင် ဖင်ကုန်းပီးခံမည်ဟု ကတိပေးခဲ့သည်၊ ယခုလည်း စောက်ပတ်ကို လ္ဒာဖင့် အကလိခံရသည့်ဒ္စ်ကို မခံနိူင်တော့ သည်ကတစ္ဘ်ကာင်း။ နှာလည်းအလွန်ထကာ ခံချင်န္ဒေပ္ဒီဖစ်သောကာင့်၎င်း မတ်နိူး က ဖင်ကုန်းပေးမည်ဟုဆိုလိုက္ဒ်ခင်း ဖစ်သည်၊ မတ်နိူး ထိုသို့ပ္ဒာပီးသည့်အချိန်မတော့ ထိုသူသည်သူဿ မျက်နှာကို စောက်ပတ် ဆီမှခွါလိုက္ဒ်ပီး ထထိုင်လိုက်လေသည်၊ မတ်နိူး သည်အမောပင်ဖမနေတော့ပဲ ချက္ဒ်ခင်းလူးလဲထကာ အိပ်ယာပေါ်တွင်လေးဖက်ထောက်ပေးလိုက် သည်၊ သူက တော့ မတ်နိူး ဿနောက်တွင် ဒူးထောက်ကာ ထိုင်လိုက္ဒ်ပီး လုံးတစ်နေသော မတ်နိူး.
65 ဿဖင္ဘ်ကီးတွေကို လက္ဒ်ဖင့်စမ်းပီး ငုံ့ကာနမ်းလိုက်သောအခါ မတ်နိူး ခါးသည် ခွက်သွားပီး တင်သားများမှာလည်းခါယမ်းသွားလေသည် ၊ ပီးတော့ နောက်သို့စူထွက်နေသော မတ်နိူး ဿစောက်ဖုတ္ဘ်ကီးကိုလက္ဒ်ဖင့်စ မ်းကာ သူဿလီးတ္ဘံကီးကို စောက်ပတ်၀တွင်တ္ဒေ့ပီး စောက်ပတ်အကွဲကာင်းတစ်လ္ခောက် လျောတိုက္ဒ်ပီး သူဿလဒစ္ဒ်ဖင့်ပွတ်ပေးလိုက်သော အခါ မတ်နိူး ဿဖင္ဘ်ကီးများသည် တလ၍ပ်လ၍ပ္ဒ်ဖင့် ယမ်းကာနေလေသည်၊ ပီးတော့လည်း သူဿထိပ္ဒ်ဖင့် မတ်နိူး ဿစောက်စေ့လေးကို ဖိဖိထိုးပေးနေလေသည်၊ အစကတည်းက အတော်ခံချင်န္ဒေပ္ဒီဖစ်သော မတ်နိူး မှာ စောက်ရည္ဘ်ကည်များ သူမဿပေါင်ဆီသို့ စီးကျလာသောအခါတွင် ဆက်လက်သည်းမခံနိူင်တော့သ္ဒဖ င့် လုပ် ၏ လုပ်၏တော့လေ ၏ လိုးတော့ ၏ ဟင့် အသံအုပ်အုပ္ဒ်ဖင့် မသဲမကွဲ ဗလုံးဗထွေးပာလိုက်လေသည်၊ ဒီတော့မှ သူဿလီးချောင်းကီးကို စောက်ပတ်၀တွင္ဒ်ပန်တ္ဒေ့ပီး သူမဿခါးကိုလက္ဒ်ဖင့်စုံကိုင်ကာ လိုးသွင်းလိုက်သည်၊ ပီးတော့ သူဿလက်နှစ်ဖက်က မတ်နိူး ဿခါးကို သေချာစွာဆုပ်ကိုင္ဒ်ပီး အားပါးတရဆောင့်လိုးလေတော့သည်၊ ပလွတ်၏ ဘွတ် ၏ ပွတ် ၏ စွပ် ၏ အ ၏ အင့် ၏ အ ၏ အို ၏ အရှိန်ကောင်နေတုန်းရှိချိန်မှာပင် ပတ်သွားသောမီးက္ဒပန်လာသ္ဒဖင့် မီးချောင်းလည်းပန်လင်းလာသည်၊ ဟင် ၏ မ္ဒမတ်နိူး ၏ အို ၏ ကိုထွန်းဝင်း လား ၏ မတ်နိူး ကား လေးဖက်ထောက္ဒ်ပီး ဖင်ကုန်းပေးထားသ္ဒဖင့် လိုးနေသူဿမျက်နှာကို မ္ဒမင်ရ။ သို့သော် သည်အသံကိုတော့ ကျက်မိနေသည်၊ သူမ ကိုလိုးနေသူသည် စိန္ဒ်မင့် မဟုတ်ပဲ သူမ ညီမဿ ရည်းစားဖစ်သူ ထွန်းဝင်း ဖစ်န္ဘေကာင်းသိလိုက်ရသောအခါ မတ်နိူး မှာထိတ်လန့် တုန်လ၍ပ်သွားလေသည်၊ ဒါပေမဲ့လည်း သူမဿ အခေါင်းတွင်းသို့ သွင်းထားသော လီးတန္ဘ်ကီးပန်န၍တ်သွားမှာကိုလ ည်း မလိုလားပါ၊ ထို့ကာင့် ကဲပါလေ ၏ အခုမှတော့မထူးတော့ပါဘူး ၏ လုပ်စရာ ရှိသာတာ လုပ်ပါတော့ ၏ ကိုထွန်းဝင်း ရယ် ၏ ထွန်းဝင်း သည် လှလှမိုး နှင္ဘ့်ကိုက်နေသော်လည်း မတ်နိူး ကို ခိုးခိုးကည့်ကာ စိတ္ဒ်ဖင့်ပစ်မှားလာခဲ့သည်မှာ အတော်ပင္ဘ်ကာလ္ဒှပီ၊ ယခု သူစိတ်ကူးထဲတွင်သာ လိုးနေရသော မတ်နိူး ကတကယ့်အ္ဒပင်တွင် လိုးပေးရန်ပာလာသောအခါ ထွန်းဝင်း သည် စိတ်ကိုလဤတ်လျက် အားပါးတရပင်ဆောင့်လိုးလေတော့သည်၊ ဘွတ် ၏ ဗွတ် ၏ စွိ စွိ ၏ အို ၏ အား ဟား ၏ ကောင်းလိုက်တာ ၏ ကိုထွန်းဝင်း ၏ ဆောင့် ဆောင့် နာနာဆောင့် ၏ အ အ အား ၏ မြတ်နိုးနှင့် လှလှမိုးတ္ကို ညီအစ်မနှစ်ဦးကား ချစ်သူချင်းလဲလှယ်ကာ ခံစားလေ့ရ္နှိကသော ] ဘုံအချစ် } ဿ အရသာကိုမမ္ခော်လင့်ပဲ ခံစားမ္နိကလေတော့သတည်း၊ လူယုတ်မာဦးလေး ကျွန်မနာမည်ကအေးမာစန်းပါ၊၊ ကျွန်မဘ၀မှာဆိုးဝါးလှသလောက်ကြုံရ သော လူများကလည်းလူ ကောင်းများမဟုတ်ကြ၍ပိုလို့ပင်ဒု=တွေ့ ရှုခင်းပါပေ။ ကျွန်မ၏ ဒုအြစ ကားအှုဖစ်မရှိသော ယောက်ျား ကိုယူမိသောကြောင့်_ဖစ်၏၊၊ ဒုစြရောက်သည့်နေ့ကိုကားကန်မဘယ် သောအခါမှမေ့တော့မည်မဟုတ်ပေ၊၊ ထိုနေ့ကမီးဖိုချောင်တွင်းသန့်ရှင်းရေး လုပ်ှုပီးမောလှသှုဖင့်အိမ်ရှေ့ဧည့်ခ န်းတွင်_ခကားယား လက် ကားယား_ဖင့်လှဲနေမိပါသည်၊၊ ကျွန်မယောက်ျားကိုသန်းငွေကျွန်မကတော့ ယောက်ျားကို ဖွတ်ကြား သန်းငွေဟုသာခေါ်ပါသည် အဲအဲလိုရင်းမရောက်ဘှုဲဖစ်တော့မည် ။ အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းတွင်လှဲနေတုန်းဘ ယ်ကနေဘယ်လိုကျွန်မဦးလေးဦးမောင် အေးရောက်လာသလဲမသိပါ ဘူးဧည့်ခန်းထဲဝင်လာပါတယ်၊၊ ပံ မှန်နေ့များမှာကျွန်မ ဦးလေးဟာနေ့လယ်နေ့ခင်း အိမ်ကို _ပန်မလာတတ်ပါဘူး၊၊ သူကစတိုးဆိုင်ပိုင်ရှင်တစ်ဦးပါ ၊.
66 ၊ မိုးချုပ်မှုပန်လာတတ်တာပါ၊၊ သူကဝင်လာ လာ_ခင်းကျွန်မလှဲနေရာဆီလျှောက်လာရ င်း Þ နတ်မိမယ်လေးရေထဖို့အချိန်တန် ပဟေ့ ß လို_ပာပါတယ်၊၊ ကျွန်မလဲ @တ်တရက်ဆိုတော့ Þ အမလေး ß ဆိုကုန်းထဖို့_ပင်လိုက်ပါတယ်၊၊ ရန်ကုန်ဆိုတာကလဲအှုမဲပူနေတတ် တာမဟုတ်လာ့းင်၊ ချွေးတွေထွက်တော့အပေါ်ကဘလောက်ကို လည်ပင်းအထိပင့်ထားမိတယ်လေ၊ ၊ နောက်ကျသွားပါတယ်ရှင် ဦးမောင်အေး ကျွန်မကဦးလေး ဟုသာခေါ်ပါသည် ကကုန်းထလို့မရအောင်ကျွန်မရင် ဘတ်ကိုလက်ကြီးနှင့်ဖိကာတွန်းချရ င်း Þ ဟီး ဟီး ဟီးß ဟုကျက်သရေကင်းမဲ့လှစွာရယ်လိုက် ရာ ကျွန်မမှာလိက်ှုပာလွင့်မတတ် လန့်သွားမိပါသည့်င်၊၊ ဟန် ကို့ဖိုဆိုတာလို ကျွန်မက Þ ဦးလေးဒီအချိန်ဘာလို့_ပန်လာရတာလဲ ß ဟု_ပာမိပါသည်၊၊ ဦးမောင်အေးကကျက်သရေကင်းမဲ့လှစွာ ရယ်ရင်မှ Þ နင့်စောက်ပတ်နံ့ရလို့ဟေ့ß ဟု_ပာလဲ_ပာကျွန်မဘလောက်အောက်ရှိ နို့၂လုံးအားအတင်းပင်ှုဖစ်ညှစ်နေ ပါ၏၊၊ Þ နင့်ကလိုးချင်စရာကြီးကိုဟß အန်ချင်စရာအရက်နံ့စူးစူးကြီးက ကျွန်မနှာခေါင်း၀သို့တိုးဝင်လာပါသ ည်၊၊ Þ ဦးလေးအရက်မူးနေတယ်မဟုတ်လား ß ဟုကျွန်မက_ပာရင်းအတင်းရုန်းမိ ပါသည်၊၊ ဦးမောင်အေးကနို့၂လုံးအားအတင်း_ဖစ် ညှစ်နေရာမှလက်ကအောက်ဖက်ရွေ့လာ ကာကျွန်မ ပေါင်ကြားထဲလက်ကိုအတင်းထိုးကာနှိုက်ှု ပန်ပါသည်၊၊ Þ အရက်မူးဘာဘူးဟာမှန်ရုံလေးဘဲ၊ မှန်လာတော့ချချင်လာရောဟ ß Þ ဦးလေးလွှတ်နော်ကျွန်မအော်လိုက်မယ် ß Þ နင့်ကိုချချင်နေတာကြာလှဘီß _ငိမ်ှုငိမ်လေးနေစမ်းဟာ၊ နင့်ပေါင်ကို_ဖဲထားစမ်းÞ ဟု_ပာလဲ_ပာ အတင်း ပေါင်၂ဘက်ကို_ဖဲရန်ကျိုးစားပါသည် ၊၊ Þ ဦးလေးလွှတ်ပါမသင့်တော်ပါဘူး၊ တူမကိုဒီလိုမလုတ်သင့်ပါဘူး @င် ß ဦးမောင်အေးမှာကျွန်မ ယောက်ျားဖွတ်ကြားသန်းငွေ၏ဦးလေးအရင်း_ ဖစ်ပါသည်၊၊ကျွန်မ ယောက်ျားဖွတ်ကြားသန်းငွေအလုတ်ှုပုတ်၍ နေစရာမရှိသှုဖင့်_ပာင်းလာရှုခင်း _ဖစ်သည်၊၊ ကျွန်မမှာကိုယ်ဝန်ပျက်ကျသောကြောင့် အလုပ်မလုပ်နိုင်ဘဲနားနေရသည် မှာကြာပါ_ပီ၊၊ အိမ်သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးပါမည်ဟု သဘောတူသှုဖင့်နေ့ခွင့်ပေးထား_ခင်း_ ဖစ်သည်၊၊ Þ _ငိမ်ှုငိမ်လေးနေစမ်းဟာ၊ နင့်လိုအသက်ငယ်ငယ်လေးတွေကိုမ လိုးရတာကြာလှဘီဟÞ ဦးမောင်အေးက_ပာရင်းနှင့်ကျွန်မခါး မှထမီးကိုအတင်းဆွဲချွတ်ပစ်လိုက် ပါသည်၊၊ကျွန်မမှာ အိမ်နေရင်း_ဖစ်၍အောက်ခံဝတ်မ ထားပါ၊၊ ကျွန်မကပေါင်ကိုအတင်းစေ့ကာကပ် ထား၏၊၊ ဦးမောင်အေး ကဘလောက်ကိုလဲအတင်းဆွဲကာချွတ်ပ စ်ှုပန်ပါသည်၊၊ ကျွန်မ၏ဘော်လီကို_ဗန်းကခဲဆွဲ_ဖှုဲ ပစ်လိုက်သောအခါတွင်ကားကျွန်မမှာ မိမွေးတိုင်းဖမွေး တိုင်း _ဖစ်သွားပါသည်၊၊ Þ ဦးလေး ကျွန်မကိုဒီလိုမလုပ်ပါနဲ့၊ ကိုသန်းငွေနဲ့တိုင်မယ်Þ ဦးမောင်အေးက ကျွန်မ၏စောက်ပတ်ကိုလက်ဝါးကြီးနှ င့်ပွတ်နေရာမှ Þ တိုင်မယ်၊ တိုင်ပေါ့၊ ငါ့အိမ်ပေါ်ကမောင်းချလိုက်မှာပေါ့Þ Þအား အား အမလေး နာတယ်ရှင့်Þ ဦးမောင်အေးက ကျွန်မ၏စောက်ပတ်ထဲသိုမညှာမတာ လက်ညိူးနှင့်အရမ်းထိုးလိုက်သှုဖင့် ကျွန်မမှာအော်လဲအော်ရုန်းလဲရုန်းမိပါ သည်၊၊ Þ ဦးလေးရယ်အိမ်ပေါ်ကမောင်းချရင် ကျွန်မတို့ဒု=ရောက်သွားမှာပေါ့Þ ကျွန်မ၏အသနားခံမှုအရာမရောက် ၍အတင်းရုန်းသော်လည်း ဦးမောင်အေးမှာအသက်၅၀ခန့်သန် သန်မာမာကြီး ကာမစိတ်ငယ်ထိပ်တက်နေချိန်ဆို တော့ဘယ်လိုမှရုန်း၍မရပေ၊၊ Þ နှာဘူးကြီးလွှတ်နော်လွှတ် Þ Þ နင်ကငါ့ရှေ့မှာကလူသို့_မူ ၏သို့လုပ်နေတာကြာဘီÞ Þ ကျွန်မတခါမှမလုပ်ဘူး Þ Þ အောင်မာရင်ရှားကြီးနဲ့ငါ့ရှေ့ကှုဖတ် _ဖတ်ရှောက်နေတာကဘာလဲ မဟုတ်လို့လားÞ ဦးမောင်အေးက_ပာရင်းမှ ကျွန်မ၏နို့ကိုငုံ့ကာစို့လိုက်သည်၊ ၊ ဦးမောင်အေးကသူ၏ပုဆိုး ကိုလည်းချွတ်ချလိုက်ရာ ကျွန်မဘုရားတမိပါတော့သည်၊၊ လုံးပါတ်၅လက်မအရှည် ၈ လက်မမျှရှိမည့်လီးကြီးကမာန်ဖီနေ သည်ကိုတွေ့လိုက်ရသောကြောင့်ပင်၊၊ Þ ကြည့်စမ်းဒါကြီးနဲ့သာဆိုနင်ဆွေမျိုးမေ့ သွားမယ်Þ လီးကြီးကလှုပ်ရမ်းနေသည်မှာအသဲယား စရာပင်ှုဖစ်သည်၊၊ Þ ဒီလောက်ကြီးတာကြီးနင်ှုမင်ဖူးရဲ့လား ဟားဟားဟား Þ ဟုတ်ပကျွန်မ ယောက်ျား ဖွတ်ကြားသန်းငွေ ၏ လီးမှာရှိလှမှ၅လက်မပေါ့ Þ အား လွှတ်မကြည့်ဘူး Þ ဟုကျွန်မက_ပာလိုက်ရသော်လည်းမျက် လုံးများမူမလွှဲနိုင်ဘဲ _ဖစ်နေပါသည်၊၊ နောက်ဆုံးမအောင့်နိုင်တော့ဘဲ Þ ဦးလေးဟာကြီးကှုမငိးလီးကြီးကြနေတာဘဲÞ ဟု_ပာမိပါသည်၊၊ Þ ဟုတ်တယ် ဟားဟား နင်အခုခံချင်သွား_ပီမဟုတ်လား Þ Þ အိုး မဟုတ်ဘူး ဖယ်ပါ ရှင့်ဟာကလူမဟုတ်ဘူး ကျွန်မသေလိမ့်မယ်Þ ဦးမောင်အေးကနို့ကိုလဲစို့နေသလိုလက် ကလဲ ကျွန်မစောက်ပတ်ထဲသို့လက်ညိူးနှင့် ထိုးနေ တာကိုလည်းမရပ်ဘဲတှုပိုင်နက်လု ပ်နှေုခင်း_ဖစ်သည်၊၊ Þ အောင်မာ_ငင်းနေလဲအလိုးခံရတော့မှာဘဲ ဟီးဟီး Þ ဟု_ပာရင်း ဦးမောင်အေးကနေရာ_ပင်ရန်မတ်တ ပ်ရပ်လိုက်ရာကျွန်မကအိမ်ခန်း တွင်းဝင်_ပးရန် အတင်းထ_ပးရန်ှုပင်လိုက်ပါ သည်၊၊ ဦးမောင်အေးကအလစ်ပေးနေသည်မဟု တ်ရကား ကျွန်မလက်ကိုဖမ်းဆွဲကာဖိချုပ်ထား လိုက်ပါသည်၊၊ ဦးမောင်အေးကပေါင်နှစ်ဘက်ကြားတွင် ဝင်ကာထိုင်လိုက်ရင်းအတင်းကပ် ထာသော ပေါင်များကိုကားသွားအောင်လုပ်လိုက်ပါသ ည်၊၊ Þ ဦးလေး ကျွန်မကိုဒီလိုမလုပ်ပါနဲ့ လွှတ်ပါရှင့် မလုပ်ပါနဲ့Þ ကျွန်မကလက်များနှင့်ပေါင်ကြားကိုအ တင်းဖိအုပ်ထားရင်းတောင်းပန်မိပါ သည်၊၊ ဦးမောင်အေး၏မျက်လုံးများမှာအရောင်များ ဝင်းဝင်းတောက်နေကာအသက်ရူသံက နွားသိုး တကောင်းအလား_ပင်းထန်လှပါသည်၊ ၊ ဦးမောင်အေးကကျွန်မ၏လက်များကိုခေါ င်းပေါ် ကျော်အောင်ဆွဲကာအတင်းဖိထားရာနာလွန်း လှသလိူကျွန်မရင်၂လုံးကလည်း_ပူး နေကာ ခါရမ်းနေရာ ဦးမောင်အေး၏စိတ်ကိုပို၍နှိုးဆွနေသ လို_ဖစ်နေပါသည်၊၊ Þ လွှတ်ပါရှင့် လွှတ်ပါရှင့် တောင်းပန်ပါတယ်Þ ဦးမောင်အေး လီးကြီးကပေါင်ကြားတွင်ရမ်းခါ၇င်းဟို ထိုးဒီထိုးနှင့်ထိမိနေပါသည်၊၊ ကျွန်မလည်းကြောက်လွန်း၍နှလုံးခုန်ှု မန်လာပါသည်၊၊ ရုန်းရလွန်း၍လည်းမောလှပါသည်၊ ၊ ကျွန်မမှာအင်အားချင်းမမျှသှုဖင့် ဘယ်လိုမှရုန်း၍မရပါရှင်၊၊ ဦးမောင်အေးကရုန်းနေသော ကျွန်မအားကြည့်ကာမခိူးမခန့်ရယ် ရင်းမှ Þ နင်မလွတ်ပါဘူးဟာရုန်းမနေစမ်း နဲ့Þ ဟု_ပာလိုက်ရာကျွန်မမှာရှက်လွန်း၍ မျက်ရည်များပေါက်ပေါက်ကျအောင်ပင် ငိုမိပါတော့သည်၊၊ ကျွန်မ ဘ၀ တွင်ယခုလောက်အားကိုးရာမဲ့မှုဖစ်ဘူး တာအမှန်ပင်၊၊ ကျွန်မလည်းကြံရာမရ၍လွတ်လိုလွ တ်ှုငားလက်မောင်းကိုအတင်းကိုက်ပစ် လိုက်ပါတော့ သည်၊၊ ဦးမောင်အေးက Þ အားခွေးမ.
67 ကိုက်တယ်Þ ဟုအော်လိုက်ရင်းလက်ကိုရုန်းဖယ် လိုက်ရာလက်တွင်သွေးမျာထွက်လာပါသ ည်၊၊ ဦးမောင်အေးကဒေါသတကြီး_ဖင့်အတင်း ချုပ်ထားရင်းပေါင်ကြားမှဟှုပဲနှေုပှီုဖ စ်သောအပေါက်ထဲသိုချိန်သားကိုက်ဆောင့် ထိုးသွင်း လိုက်ရာ ကျွန်မစောက်ပတ်းကျဉ်းကျဉ်းလေးမှာကွဲ မတတ်ှုပဲဟသွားရင်း ဦးမောင်အေး၏ လီးကြီးမှာ၂လက်မမျှဝင်သွားပါသည် ၊၊ _ဗစ်၏ှုဗစ် Þ အား အား အမလေး သေပါ_ပီရှင့် အား အား အÞ ဟုငယ်သံပါအောင်အော်မိပါသည်၊၊ ဦးမောင်အေးကအော်သံမဆုံးမှီပင်လက် ကျန်၅လက်မ ခန့်အား တအားဆောင့်သွင်းလိုက်ရင်း Þ ကိုက်ဦးဟာခွေးမÞ ဟု_ပာလိုက်ပါသည်၊၊ လီးကြီးကိုဆောင့်သွင်းလိုက်သံကား _ဗစ်၏ှုဗစ် ဘွတ် ဟုမည်ပါသည်၊၊ ကျွန်မမှာနာကျင်လွန်းလှသှုဖင့် အသံမထွက်နီုင်တော့ဘဲ Þ အား အား အား အမလေးလေး နာလိုက်တာ ကယ်ကြပါဦး Þ ဟုလေသံမျှသာထွက်နိုင်တော့သည်၊၊ Þ ထိသွား_ပီမဟုတ်လား ဟင် ခွေးမÞ ဟု ဦးမောင်အေးက_ပာရင်းဆက်ကာဆက်ကာ ဆောင့်လိူးနေပါသည်၊၊ Þ ငါကိုကိုက်တာ သင်ခန်းစာဘဲမှတ်ထား Þ ဟု_ပာလဲ_ပာဆောင့်တာကိုပို၍ပင်အား ထည့်လိုက်ှုပန်ပါသည်၊၊ Þ အ အ _ဖး_ဖးရှင့် သေတော့မယ် _ဖး_ဖးလုပ်ပါရှင့်Þ Þ အ အား အ အီး အင်း ဟင်း ဟင်း နာလိုက်တာရှင့်Þ ဦးမောင်အေးကညှာတာချငိးအလျှင်းမရှိ ပေ၊၊ ၊၊ ဦးမောင်အေးမှာဇောကလဲသန် စောက်ဖုတ်လေးကလဲအမှန်လေးမို့လိုး၍ ကောင်းလွန်းလှသောကြောင့်တအားပင်ဆောင့် နေပါသည်၊၊ Þ အင့် အင့် အင့် အ အား အား အိ _ဖး_ဖး ပါဆိုÞ ဦးမောင်အေးကား ကျွန်မစကားကြားဟန်မရှိပေ၊၊ ဆောင့်ချက်များကလည်း ကြမ်းတမ်းလွန်းလှပါသည်၊၊ ကျွန်မမှာခေါင်းဘေးဘယ်ညာခါရမ်း၍ တကိုယ်လှံးလှုပ်ခါရမ်းနေအောင်ပင် ကြမ်တမ်းလှပါ သည်၊၊ တခါတခါဆောင့် လိုးလိုက်တိုင်းအံကြိတ်ကာအောင့်ထားရလော က်အောင်ပင် ကြမ်းလွန်းလှသည်၊၊ Þ ကောင်မ ကောင်းလာဘီမဟုတ်လားဟင်Þ ဦးမောင်အေးက_ပာလိုက်ရာဘာပဲ_ပာ_ပာ အမှန်ပင်ကောင်းလာတာကြောင့်_ငင်းရ န်ခက် နေပါသည်၊၊ ဦးမောင်အေးဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်းနာကောင်း ကြီး_ဖစ်နေတာကတော့ _ငင်းမရနိုင်အောင်ပင်ှုဖစ်၏၊ ၊ ကျွန်မမရုန်းနိုင်တော့မောလဲမော ကောင်းလဲကောင်း မို့_ငိမ်နေမိပါတော့တယ်ရှင်၊၊ ကျွန်မဒီအလိုးကြမ်းကြမ်းကြီးကိုသဘော ကျလို_ဖစ်လာတာအမှန်ပါဘဲ၊၊ ဦးမောင်အေးကလဲဆောင့်ကောင်းတုန်းပါဘဲ ၊ ခွဆောင့်ဆောင့်နေပါတာများ တဟင်းဟင်း အသံထွက်နေလောက်အောင်ပါဘဲရှင်၊ ၊ Þ ကဲ နင့်စောက်ပတ်ထဲလီးဝင်နေတာထိတ ယ်မဟုတ်လား Þ အသက်မရှုနိုင်အောင်ှုဖစ်နေရာက ကျွန်မခေါင်း_ငိမ့်မိပါတယ် စိတ်ဆန္ဒကလူကိုလွှမ်းမိုးသွား တာပါပဲရှင်၊၊ စိတ်ကတင်းထားပေမဲ့ကိုယ်ခန္ဒာက ကော့ကော့ထိုးပေးနေမိတာများ ရှက်စရာပါပဲ ဒါပေမဲ့ဘယ်လိုမှမထိမ်းနိုင်တာက တော့အမှန်ပါပဲရှင်၊၊ Þ နင့်စောက်ပတ်ကအရည်တွေထွက်လာ ဘီဟ လိုးလို့ကောင်းလာဘီဟÞ လို့ဦးမောင်အေးက _ပာပါတယ် ကျွန်မလဲရှက်တာနဲ့သေချင်စိတ်တော င်ပေါက်ပါတယ်၊၊ Þ အား အား ကောင်းလိုက်တာ ကောင်းလိုက်တာ အဲလိုလေး လှုပ်ပေးတာ ကောင်းလိုက်တာ၊ နင်_ပာတော့မလုပ်ပါနဲ့ဆို အီး အင်း အင်းÞ _ပာ_ပာဆောင့်ဆောင့်နဲ့လုပ်နေတာများမ နားတမ်းပါပဲရှင်၊၊ Þ ခွေးကြီး လူယုတ်မာကြီး သားသမီး_ခင်းမစာမနာ သေချင်းဆိုးကြီး Þ Þ ဘာလဲနင့်ကိုလိုး လို့ပေါ့လေ ဟားဟား ဝန်ခံစမ်းဘာ ကောင်းတယ်မဟုတ်လား Þ Þ.
68 ငါ့လီးနဲ့တွေ့တဲသူတိုင်းမကောင်းဘူးလို_ပာ တဲ့သူမရှိဘူး Þ Þ မဟုတ်ဘူး မဟုတ်ဘူး ကျွန်မကိုအဲလိုမ_ပာနဲ့Þ မျက်ရည်များပိုးပိုးပေါက်ပေါက်ကျအောင် ပင်ကျွန်မငိုမိပါသည်၊၊ Þ အား အ အ အင့် အင့် ကျွန်မကိုဘယ်လိုတွေလုပ်နေတာလဲရှ င့်Þ Þ နင့်စောက်ပတ်ကိုလိုးနေတာဟေ့ လိုးနေတာဟ၊ မင်းကလဲကြိုက်ပါတယ်ကွာÞ Þ အီး အားအား အိ အိ အ ဆောင့်ဆောင့် ကောင်းလာပီရှင့် ဆောင့်ပါရှင့်Þ အခုတော့ကျွန်မကိုယ်ကျွန်မ မယုံနိုင်အောင်ပါဘဲ ဦးမောင်အေးကဆောင့်ရင် ကျွန်မကကော့ပေးမိပါတော့တယ်ရှင်၊ ၊ ကျွန်မဘ၀မှာ ယောက်ျားကိုသန်းငွေကိုတောင်ဒီလိုစိတ်ပါ လက်ပါမရှိဘူးပါဘူး၊၊ ကျွန်မ ယောက်ျား ဖွတ်ကြားသန်းငွေ ကြီးကတော့လုပ်ရင်လဲခပ်မှန်မှန် ဘဲဆိုတော့မတူဘူး ပေါ့ရှင်၊၊ Þ ကောင်းလာပီရှင့် ဆောင့်ပါရှင့် ဆောင့်ပါရှင့် ကောင်းလိုက်တာ အ အ ဟင်း ဟင်း အား အား ဦးလေး လိုးစမ်းပါ လိုးပါ ဆောင့်စမ်းပါÞ ဦးမောင်အေးကဆောင့်လိုက်တိုင်းတင်းတ င်းကျပ်ကျပ်ကြီးဝင်သွားရုံမကဟိုးအ ထဲကိုပါထိ လှတာကအရသာထူးစေတာအမှန်ပါပဲ ဦးမောင်အေးကကျွန်မလက်ကိုလွှတ်လို က်ပါ_ပီ၊ အခုတော့ရုန်းဖို့သတိမရတော့ဘဲ ဦးမောင်အေးလည်ပင်းကိုဖက်ှုပီးကော့ကော့ ပေးမိတာက ကျွန်မပါပဲရှင်၊၊ Þ အိုး အိုး အိုး Þ ပေါင်ှုခင်းတဘတ်ဘတ်မည်အောင်ဆော င့်နေတာများခံလို့ကောင်းလှ ပါတယ် အခုနေ ကျွန်မ ယောက်ျားကိုသန်းငွှေုပန်လာမှာတောင်စိုးရိ မ်နေမိပါတယ်၊၊ Þ နင်ကလီးဆာနေတာမဟုတ်လား Þ Þ နင့်ကောင်သန်းငွေကဘာမှစောက်သုံးကျ တာမဟုတ်ဘူး Þ Þ သေချင်းဆိုးကြီး _ပာမနေနဲ့လုပ်မှာသာလုပ်စမ်းပါ၊ အား အား အ အ _မန်ှုမန် _မန်ှုမန် လိုးစမ်းပါရှင့် ချ ချ ဆောင့်ဆောင့် အိ အ အ အိ အား ကောင်းတယ် ပီးတော့မယ် ဆောင့်ဆောင့် ထွက်ကုန်ဘီ ထွက်ကုန်ဘီ ရှင့် အား လားလား အ အÞ ဦးမောင်အေးကလည်းဆောင့်ရင်း ဆောင့်ရင်းသုတ်ရေတွေကိုမထိမ်းနိုင် တော့ဘဲ သေနတ်ပစ်သလိုဆက်ကာဆက်ကာဆော င့်ပန်းထုတ်ရင်းပီးသွားပါတော့ တယ်ရှင် ကျွန်မတကိုယ်လုံးလဲအားအင်မရှိတော့ အောင်နှုန်းချိနေပါတော့တယ်၊၊ Þ အား၏အ၏အ၏Þ ဦးမောင်အေးကလက်ကျန်အရည်များညှ စ်နေရင်းကျေနပ်စွာအော် နေပါတယ်ရှင်၊၊ Þ ဖယ် ဖယ် ဖယ်တော့Þ ကျွန်မကဦးမောင်အေးကိုမော့ကြည့်ရင်း_ ပာတော့၊ Þ ဟနေပါဦးဟ မ၀သေးဘူးတစ်ချီလောက်ထပ်ချဦးမ ယ်Þ Þ ဖယ် ဖယ် တော်ပီ တော်ပီ ၊Þ Þ နေပါဦးဆိုမှ မလောစမ်းနဲ့သန်းငွေလဲလာသေးပါဘူး Þ Þ ကျွန်မ ကိုမတရားကျင့်ရတာမ၀သေးဘူးပေါ့၊ တစ်ခါတော်ရောပေါ့ရှင့်Þ Þ မုဒိမ်းကောင်ကြီး၊ မုဒိမ်းကောင်ကြီး၊ မုဒိမ်းကောင်ကြီး Þ Þ ဟ ဟ အေးမာ ငါတောင်းပန်ပါတယ်ဟာ၊ နင့်ကောင်သန်းငွေကိုနင်ှုပန်မ_ပာ ရင်တော့ ဒီအိမ်မှာဆက်နေလိုရပါတယ်၊ ငါပေးနေပါတယ်Þ Þ ဩ ကျွန်မကဘာ_ပာရမှာလဲ အားရပါးရလည်းလုပ်ပီးမှဘဲÞ _ပာ_ပီးထရပ်လိုက်ရာပေါင်ကြားမှနာ လိုက်သည်မှာဆိုဖွယ်မရှိအောင်ပင် ၊၊ Þ အ အ နာလိုက်တာÞ Þ ဟာ နာနေလား လာ လာ ငါအခန်းထဲတွဲပို့ပေးမယ်Þ ဟု ဦးမောင်အေး_ပာရင်း ကျွန်မကိုအခန်းထဲပို့ပေးပါသည်၊ ၊ ဟုတ်ကဲ့ဒီတစ်ကြိမ်ထဲမဟုတ်သေးပါ ဘူး နောက်ရက်တွေမှာလည်း ကျွန်မ ကိုမတရားလုပ်တာပါဘဲ_ပာ_ပပါဦး မယ်၊၊ အခုတော့မောလဲမော နာလဲနာဆိုတော့နားဦးမှုဖစ် မယ်ရှင်၊၊ ပထမပိုင်းနား ပန်းပန်လ္ခက်ပဲ တခါက တော½တစ်½မှာ အလွန်လှ အလွန်ချောတဲ့ သ္ဘူကီးသမီး တစ်ယောက်½သတဲ့၏ အဲဒီ½မှာဘဲ ချစ်ညိုဆိုတဲ့ ကာလသားတစ်ဦးလည်း ½သတဲ့၏ သူကလဲနာမည္ဘ်ကီးဘဲ၏ ဘ္ဘာကီးကလဲဆိုတော့ သ္ကူလီးဘဲ၏ သ္ကူလီးက.
69 ပက်စီပုလင်းလောက်က အဖေလို၌ ခေါ်ရလောက်အောင္ဘ်ကီးသတဲ့ ဘယ်လောက္ဘ်ကီးသလဲတော့ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် စဉ်းစားကည္န့်ကဗျာ၏ အဲ၏ ချစ်ညိုနဲ၌ သ္ဘူကီးသမီးက ကိုက်န္နေကတာတဲ့၏ သ္ဘူကီးကလဲ သူ၌သမီးကို ငယ်သေးတယ်ပေါ့ ရည်းစားတွေ ဘာတွေ မ½လောက်သေးဘူး ထင်နေတာ၏ သူ၌သမီးကဖြင့် ချစ်ညိုနဲ၌ ခိုးစားနေတာ အ္ဘကိမ်ပေါင်းတောင် မရေနိုင်တော့ဘူးတဲ့၏ အဲဒါလဲ သ္ဘူကီးမ½တုန်းမှာပေါ့၏ တခါတော့ ခါတိုင်းလိုဘဲ သ္ဘူကီးက ကိစိံနဲ၌ ဟိုဘက်½သွားပေါ့၏ သ္ဘူကီးရ္ကဲ အလစ်ကို ချောင်းနေတဲ့ ချစ်ညိုကလည်း အိမ်ပေါ်တက် ပုဆိုးဂွင်းလုံးခ္မတ္ဒ်ပီး သ္ဘူကီးသမီးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် လိုးနေတာပေါ့၏ ဖြစ်ချင်တော့ လိုးလို၌ကောင်းတုန်း သ္ဘူကီးက ပစိံည်းတစ်ခုကျန်လို၌ ပြန်လာယူနဲ၌ပေါ့၏ ဒန်ဒန်၌၏ဒန်၏ကောင်းခန်းပေါ့ ဗျာ၏ ပရိတ်သတ်များ အသက်တောင် မ½မ္နိကဘူး၏ ဘာဖြစ်မလဲပေါ့ဗျာ၏ ကားမဖြတ်ပါနဲ၌ သိချင်ဆက်ဖတ္န်ကပါ သ္ဘူကီးလည်းခြံ၀ရောက် အဲဒ္နီကမှ ချစ်ညိုနဲ၌ သ္ဘူကီးသမီးလဲ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိပေါ့၏ ချစ်ညိုကတော့ ကာက်လဲကာက် အောက်ကလီးကလဲ ဖီလင်ကအပြည့် ဒစ်ထိပ်ရောက်န္ဒေပီ ထွက်တော့မယ်၏ နောက်ဆုံးတော့ သ္ဘူကီးအမိခံလို၌တော့ မဖြစ်ဘူး နောက်မှလာစားလဲရတယ်ဆ္ဒိုပီး အိမ်ပေါ် နောက်ဖေးပြတင်းပေါက်ကနေ ခုန်ဆင်းထွက်ပြေးတာပေါ့၏ သ္ဘူကီးအိမ်နောက်က တောတန်းကိုး၏ ချစ်ညိုလဲ ကာက်ကာက်နဲ၌ပြေးတာ နောက်ဖေးတောတန်းရောက်မှ ကည့်လိုက်တော့ ပုဆိုးကမပါခဲ့ဘူးလေ၏ ထွက်ခါနီးလီးကလဲ အခုထိတောင်နေတုန်း လရည်တွေက½ဤဲနဲ၌ဆိုတော့ လီးရ္ကဲဒစ်ထိပ်မှာ တောပန်းတစ်ပွင့်က ကပ္ဒ်ပီးပါလာတာပေါ့၏ အဲဒါကိုမြင်တော့ ချစ်ညိုက ဒေါထွက်ထွက်နဲ၌ ]] ငါ့မှာတော့ ခွေးပြေးဝက်ပြေး ပြေးခဲ့ရတာ သူကတော့ ပန်းပန်လ္ခက်ဘဲ }} တဲ့ အဲသလိုပြောတုန်း အ½န်တက်နေတဲ့ ကို½ဤလီးက ဇတ်ဇတ်ဆ္ဒိုပီး လီးရည်တွေပန်းထွက်ပါလေရောဗျာ၏ ]] သာ်၏ ငါကဒါလေးပြောတာနဲ၌ သူကငိုရတယ် ½သေး }} တဲ့ဗျာ၏ ပုံပြင်လေးကတော့ ဒါပါဘဲ ]] အဲဒီ ပုံပြင်စကတဲက က္မန်တော်တို၌ သူငယ်ချင်းတစ်စ္နုကားမှာ ခိုးစားတာမိရင်ဖြစ်ဖြစ် လစ်ပြေးခဲ့ရရင်ဘဲဖြစ်ဖြစ် ]] ပန်းပန်းလ္ခက်ဘဲ}} လို၌ စ္နကပါလေရ္ကဲ၏ ပုံပြောသူ နဂ္ဘိုကီ လေလ၍ိင်းထဲမှ ချစ်ပုံပြင် ၂လေလ၍ိင်းထဲမှ ချစ်ပုံပြင် ၂လေလ၍ိင်းထဲမှ ချစ်ပုံပြင် ၂လေလ၍ိင်းထဲမှ ချစ်ပုံပြင် ၂ လေလ၍ိင်းထဲမှ ချစ်ပုံပြင် ၂ မောင်ရေ၏သတိတရနဲ စာရေးလိုက်ပါတယ်၊ မောင်ရေ၏သတိတရနဲ စာရေးလိုက်ပါတယ်၊ မောင်ရေ၏သတိတရနဲ စာရေးလိုက်ပါတယ်၊ မောင်ရေ၏သတိတရနဲ စာရေးလိုက်ပါတယ်၊ မောင်ရေ၏သတိတရနဲ စာရေးလိုက်ပါတယ်၊ ဒီမှာ အရမ်းလွမ်းနေရတာကိုယ် မောင်တစ်ယောက် ကိုယ်ချင်းစာ နိုင်ပါ့မလား၏၊ဒီမှာ အရမ်းလွမ်းနေရတာကိုယ် မောင်တစ်ယောက် ကိုယ်ချင်းစာ နိုင်ပါ့မလား၏၊ဒီမှာ အရမ်းလွမ်းနေရတာကိုယ် မောင်တစ်ယောက် ကိုယ်ချင်းစာ နိုင်ပါ့မလား၏၊ဒီမှာ အရမ်းလွမ်းနေရတာကိုယ် မောင်တစ်ယောက် ကိုယ်ချင်းစာ နိုင်ပါ့မလား၏၊ဒီမှာ အရမ်းလွမ်းနေရတာကိုယ် မောင်တစ်ယောက် ကိုယ်ချင်းစာ နိုင်ပါ့မလား၏၊ မောင့်ကိုယ်ပြောမပြ ရသေးတဲ့ ဇာတ်လမ်းလေး တစ်ပုဒ်ကို။ မောင် ဖတ်ချင်နေမလား၏၊ မောင့်ကိုယ်ပြောမပြ ရသေးတဲ့ ဇာတ်လမ်းလေး တစ်ပုဒ်ကို။ မောင် ဖတ်ချင်နေမလား၏၊ မောင့်ကိုယ်ပြောမပြ ရသေးတဲ့ ဇာတ်လမ်းလေး တစ်ပုဒ်ကို။ မောင် ဖတ်ချင်နေမလား၏၊ မောင့်ကိုယ်ပြောမပြ ရသေးတဲ့ ဇာတ်လမ်းလေး တစ်ပုဒ်ကို။ မောင် ဖတ်ချင်နေမလား၏၊ မောင့်ကိုယ်ပြောမပြ ရသေးတဲ့ ဇာတ်လမ်းလေး တစ်ပုဒ်ကို။ မောင် ဖတ်ချင်နေမလား၏၊ မောင်ရယ်၏ပုံပြင်ဆိုလည်း ပုံပြင်ပေါ့။ တစ်ကယ့်အဖြစ်ဆိုယင်လည်း တစ်ကယ်ပေါ့။ မောင်ရယ်၏ပုံပြင်ဆိုလည်း ပုံပြင်ပေါ့။.
70 တစ်ကယ့်အဖြစ်ဆိုယင်လည်း တစ်ကယ်ပေါ့။ မောင်ရယ်၏ပုံပြင်ဆိုလည်း ပုံပြင်ပေါ့။ တစ်ကယ့်အဖြစ်ဆိုယင်လည်း တစ်ကယ်ပေါ့။ မောင်ရယ်၏ပုံပြင်ဆိုလည်း ပုံပြင်ပေါ့။ တစ်ကယ့်အဖြစ်ဆိုယင်လည်း တစ်ကယ်ပေါ့။ မောင်ရယ်၏ပုံပြင်ဆိုလည်း ပုံပြင်ပေါ့။ တစ်ကယ့်အဖြစ်ဆိုယင်လည်း တစ်ကယ်ပေါ့။ မောင် က္မန်မကို ထင်ချင်သလို။ ထင်ကးပေးနိုင်ပါတယ်၏၊ ဘယ်လိုဘဲဖြစ်ဖြစ်ပါလေမောင် က္မန်မကို ထင်ချင်သလို။ ထင်ကးပေးနိုင်ပါတယ်၏၊ ဘယ်လိုဘဲဖြစ်ဖြစ်ပါလေမောင် က္မန်မကို ထင်ချင်သလို။ ထင်ကးပေးနိုင်ပါတယ်၏၊ ဘယ်လိုဘဲဖြစ်ဖြစ်ပါလေမောင် က္မန်မကို ထင်ချင်သလို။ ထင်ကးပေးနိုင်ပါတယ်၏၊ ဘယ်လိုဘဲဖြစ်ဖြစ်ပါလေမောင် က္မန်မကို ထင်ချင်သလို။ ထင်ကးပေးနိုင်ပါတယ်၏၊ ဘယ်လိုဘဲဖြစ်ဖြစ်ပါလေ အဝေးတစ်နေရာကို ရောက်နေတဲ့ မောင်တစ်ယောက် တစ်ခ္စတာလောက်။ စိတ်အပန်းဖြေအဝေးတစ်နေရာကို ရောက်နေတဲ့ မောင်တစ်ယောက် တစ်ခ္စတာလောက်။ စိတ်အပန်းဖြေအဝေးတစ်နေရာကို ရောက်နေတဲ့ မောင်တစ်ယောက် တစ်ခ္စတာလောက်။ စိတ်အပန်းဖြေအဝေးတစ်နေရာကို ရောက်နေတဲ့ မောင်တစ်ယောက် တစ်ခ္စတာလောက်။ စိတ်အပန်းဖြေအဝေးတစ်နေရာကို ရောက်နေတဲ့ မောင်တစ်ယောက် တစ်ခ္စတာလောက်။ စိတ်အပန်းဖြေ ဖျေက်ယင်း။ ဘ၀ အမောတွေ ပြေနိုင်မယ်ဆိုယင်တော့ က္မန်မ ရေးရကျိုးနပ်ပါတယ်၊ ထို ဖျေက်ယင်း။ ဘ၀ အမောတွေ ပြေနိုင်မယ်ဆိုယင်တော့ က္မန်မ ရေးရကျိုးနပ်ပါတယ်၊ ထို ဖျေက်ယင်း။ ဘ၀ အမောတွေ ပြေနိုင်မယ်ဆိုယင်တော့ က္မန်မ ရေးရကျိုးနပ်ပါတယ်၊ ထို ဖျေက်ယင်း။ ဘ၀ အမောတွေ ပြေနိုင်မယ်ဆိုယင်တော့ က္မန်မ ရေးရကျိုးနပ်ပါတယ်၊ ထို ဖျေက်ယင်း။ ဘ၀ အမောတွေ ပြေနိုင်မယ်ဆိုယင်တော့ က္မန်မ ရေးရကျိုးနပ်ပါတယ်၊ ထို အတူ မောင့် ရဲ သူငယ်ချင်းတွေနဲ မိတ်ဆွေတွေ အတွက်လည်း ဝေမျှခံစားနိုင်စေရန် ရည်ရွယ်အတူ မောင့် ရဲ သူငယ်ချင်းတွေနဲ မိတ်ဆွေတွေ အတွက်လည်း ဝေမျှခံစားနိုင်စေရန် ရည်ရွယ်အတူ မောင့် ရဲ သူငယ်ချင်းတွေနဲ မိတ်ဆွေတွေ အတွက်လည်း ဝေမျှခံစားနိုင်စေရန် ရည်ရွယ်အတူ မောင့် ရဲ သူငယ်ချင်းတွေနဲ မိတ်ဆွေတွေ အတွက်လည်း ဝေမျှခံစားနိုင်စေရန် ရည်ရွယ်အတူ မောင့် ရဲ သူငယ်ချင်းတွေနဲ မိတ်ဆွေတွေ အတွက်လည်း ဝေမျှခံစားနိုင်စေရန် ရည်ရွယ် လိုက်ပါတယ် မောင်၏၊လိုက်ပါတယ် မောင်၏၊လိုက်ပါတယ် မောင်၏၊ လိုက်ပါတယ် မောင်၏၊ လိုက်ပါတယ် မောင်၏၊ ဟိုးလွန်ခဲ တဲ့ အချိန်၏၊ က္မန်မ တကúသိုလ်နောက်ဆုံးနှစ် တက်နေချိန်ပေါ့၏၊ဟိုးလွန်ခဲ တဲ့ အချိန်၏၊ က္မန်မ တကúသိုလ်နောက်ဆုံးနှစ် တက်နေချိန်ပေါ့၏၊ဟိုးလွန်ခဲ တဲ့ အချိန်၏၊ က္မန်မ တကúသိုလ်နောက်ဆုံးနှစ် တက်နေချိန်ပေါ့၏၊ဟိုးလွန်ခဲ တဲ့ အချိန်၏၊ က္မန်မ တကúသိုလ်နောက်ဆုံးနှစ် တက်နေချိန်ပေါ့၏၊ဟိုးလွန်ခဲ တဲ့ အချိန်၏၊ က္မန်မ တကúသိုလ်နောက်ဆုံးနှစ် တက်နေချိန်ပေါ့၏၊ မောင် ကတော့ က္မန်မ အကာင်းအူမချေးခါး။ အကုန်သိနေသူမို ထားလိုက်ပါတော့။ မောင် ကတော့ က္မန်မ အကာင်းအူမချေးခါး။ အကုန်သိနေသူမို ထားလိုက်ပါတော့။ မောင် ကတော့ က္မန်မ အကာင်းအူမချေးခါး။ အကုန်သိနေသူမို ထားလိုက်ပါတော့။ မောင် ကတော့ က္မန်မ အကာင်းအူမချေးခါး။ အကုန်သိနေသူမို ထားလိုက်ပါတော့။ မောင် ကတော့ က္မန်မ အကာင်းအူမချေးခါး။ အကုန်သိနေသူမို ထားလိုက်ပါတော့။ ဒါပေမယ့် မသိသေးတဲ့ ကိုကို ။ မောင်မောင်တွေကိုယ်တော့ က္မန်မကာင်းလေး နဲနဲ ပြောပြဒါပေမယ့် မသိသေးတဲ့ ကိုကို ။ .
71 မောင်မောင်တွေကိုယ်တော့ က္မန်မကာင်းလေး နဲနဲ ပြောပြဒါပေမယ့် မသိသေးတဲ့ ကိုကို ။ မောင်မောင်တွေကိုယ်တော့ က္မန်မကာင်းလေး နဲနဲ ပြောပြဒါပေမယ့် မသိသေးတဲ့ ကိုကို ။ မောင်မောင်တွေကိုယ်တော့ က္မန်မကာင်းလေး နဲနဲ ပြောပြဒါပေမယ့် မသိသေးတဲ့ ကိုကို ။ မောင်မောင်တွေကိုယ်တော့ က္မန်မကာင်းလေး နဲနဲ ပြောပြ ချင်ပါတယ်၏၊ က္မန်မတို ခေတ်တုန်းက ယခုခေတ်လို မော်ဒလ်တွေခေတ်မစားသေးဘူးလေ။ ချင်ပါတယ်၏၊ က္မန်မတို ခေတ်တုန်းက ယခုခေတ်လို မော်ဒလ်တွေခေတ်မစားသေးဘူးလေ။ ချင်ပါတယ်၏၊ က္မန်မတို ခေတ်တုန်းက ယခုခေတ်လို မော်ဒလ်တွေခေတ်မစားသေးဘူးလေ။ ချင်ပါတယ်၏၊ က္မန်မတို ခေတ်တုန်းက ယခုခေတ်လို မော်ဒလ်တွေခေတ်မစားသေးဘူးလေ။ ချင်ပါတယ်၏၊ က္မန်မတို ခေတ်တုန်းက ယခုခေတ်လို မော်ဒလ်တွေခေတ်မစားသေးဘူးလေ။ လုယဉ်ကျေးမယ်တွေ အပြိုင်ဆိုင် အလုအယက်နဲ ခေတ်စားနေချိန်ပေါ့၏။ ငယ်ငယ်လေးလုယဉ်ကျေးမယ်တွေ အပြိုင်ဆိုင် အလုအယက်နဲ ခေတ်စားနေချိန်ပေါ့၏။ ငယ်ငယ်လေးလုယဉ်ကျေးမယ်တွေ အပြိုင်ဆိုင် အလုအယက်နဲ ခေတ်စားနေချိန်ပေါ့၏။ ငယ်ငယ်လေးလုယဉ်ကျေးမယ်တွေ အပြိုင်ဆိုင် အလုအယက်နဲ ခေတ်စားနေချိန်ပေါ့၏။ ငယ်ငယ်လေးလုယဉ်ကျေးမယ်တွေ အပြိုင်ဆိုင် အလုအယက်နဲ ခေတ်စားနေချိန်ပေါ့၏။ ငယ်ငယ်လေး ကတည်းက ခန ̈ကိုယ်အချိုးအစားနဲ လှပ အောင်။နေထိုင်လေ့ကျင့်ခဲ့တဲ့ က္မန်မ အတွက်တော့ကတည်းက ခန ̈ကိုယ်အချိုးအစားနဲ လှပ အောင်။နေထိုင်လေ့ကျင့်ခဲ့တဲ့ က္မန်မ အတွက်တော့ကတည်းက ခန ̈ကိုယ်အချိုးအစားနဲ လှပ အောင်။နေထိုင်လေ့ကျင့်ခဲ့တဲ့ က္မန်မ အတွက်တော့ကတည်းက ခန ̈ကိုယ်အချိုးအစားနဲ လှပ အောင်။နေထိုင်လေ့ကျင့်ခဲ့တဲ့ က္မန်မ အတွက်တော့ကတည်းက ခန ̈ကိုယ်အချိုးအစားနဲ လှပ အောင်။နေထိုင်လေ့ကျင့်ခဲ့တဲ့ က္မန်မ အတွက်တော့ ရရှိတဲ့ အခွင့်အလမ်းတစ်ခုကို လက်လွတ်အဆုံးအရ၍ံးမခံတော့ဘဲ။ လေ့ကျင့်ခန်းများကိုရရှိတဲ့ အခွင့်အလမ်းတစ်ခုကို လက်လွတ်အဆုံးအရ၍ံးမခံတော့ဘဲ။ လေ့ကျင့်ခန်းများကိုရရှိတဲ့ အခွင့်အလမ်းတစ်ခုကို လက်လွတ်အဆုံးအရ၍ံးမခံတော့ဘဲ။ လေ့ကျင့်ခန်းများကိုရရှိတဲ့ အခွင့်အလမ်းတစ်ခုကို လက်လွတ်အဆုံးအရ၍ံးမခံတော့ဘဲ။ လေ့ကျင့်ခန်းများကိုရရှိတဲ့ အခွင့်အလမ်းတစ်ခုကို လက်လွတ်အဆုံးအရ၍ံးမခံတော့ဘဲ။ လေ့ကျင့်ခန်းများကို အပြင်းအထန်ယူယင်းနဲ ။ ပြိုင်ပွဲတွေမှာ အ္နကိမ်တိုင်းလိုလို။ ထိပ်ဆုံးက နေရာရခဲ့တယ်၏၊ အပြင်းအထန်ယူယင်းနဲ ။ ပြိုင်ပွဲတွေမှာ အ္နကိမ်တိုင်းလိုလို။ ထိပ်ဆုံးက နေရာရခဲ့တယ်၏၊ အပြင်းအထန်ယူယင်းနဲ ။ ပြိုင်ပွဲတွေမှာ အ္နကိမ်တိုင်းလိုလို။ ထိပ်ဆုံးက နေရာရခဲ့တယ်၏၊ အပြင်းအထန်ယူယင်းနဲ ။ ပြိုင်ပွဲတွေမှာ အ္နကိမ်တိုင်းလိုလို။ ထိပ်ဆုံးက နေရာရခဲ့တယ်၏၊ အပြင်းအထန်ယူယင်းနဲ ။ ပြိုင်ပွဲတွေမှာ အ္နကိမ်တိုင်းလိုလို။ ထိပ်ဆုံးက နေရာရခဲ့တယ်၏၊ သာ်၏ပြောရဦးမယ်။ က္မန်မရဲ ခန ̈ကိုယ် အချိုးအစားနဲ အရပ်အမောင်းကတော့၏။ သာ်၏ပြောရဦးမယ်။ က္မန်မရဲ ခန ̈ကိုယ် အချိုးအစားနဲ အရပ်အမောင်းကတော့၏။ သာ်၏ပြောရဦးမယ်။ က္မန်မရဲ ခန ̈ကိုယ် အချိုးအစားနဲ အရပ်အမောင်းကတော့၏။ သာ်၏ပြောရဦးမယ်။ က္မန်မရဲ ခန ̈ကိုယ် အချိုးအစားနဲ အရပ်အမောင်းကတော့၏။ သာ်၏ပြောရဦးမယ်။ က္မန်မရဲ ခန ̈ကိုယ် အချိုးအစားနဲ အရပ်အမောင်းကတော့၏။ ရင် ၃၆။.
72 ခါး ၂၃။ တင် ၃၈နဲ အရပ်ကတော့ ။ ၅ပေ။ ဂလက်မ ဆိုတော့ မောင်ရင် ၃၆။ ခါး ၂၃။ တင် ၃၈နဲ အရပ်ကတော့ ။ ၅ပေ။ ဂလက်မ ဆိုတော့ မောင်ရင် ၃၆။ ခါး ၂၃။ တင် ၃၈နဲ အရပ်ကတော့ ။ ၅ပေ။ ဂလက်မ ဆိုတော့ မောင်ရင် ၃၆။ ခါး ၂၃။ တင် ၃၈နဲ အရပ်ကတော့ ။ ၅ပေ။ ဂလက်မ ဆိုတော့ မောင်ရင် ၃၆။ ခါး ၂၃။ တင် ၃၈နဲ အရပ်ကတော့ ။ ၅ပေ။ ဂလက်မ ဆိုတော့ မောင် တို အခေါ် ] မင်းကီးကိုတ် } ပေါ့နော်၏၊တို အခေါ် ] မင်းကီးကိုတ် }ပေါ့နော်၏၊တို အခေါ် ] မင်းကီးကိုတ် } ပေါ့နော်၏၊တို အခေါ် ] မင်းကီးကိုတ် }ပေါ့နော်၏၊တို အခေါ် ] မင်းကီးကိုတ် }ပေါ့နော်၏၊ တစ်ကယ်တမ်းမှာ ဒီအလှအပတွေဟာ က္မန်မကိုယ် တစ်နေ နေ တော့။ ကောင်းကောင်းတစ်ကယ်တမ်းမှာ ဒီအလှအပတွေဟာ က္မန်မကိုယ် တစ်နေ နေ တော့။ ကောင်းကောင်းတစ်ကယ်တမ်းမှာ ဒီအလှအပတွေဟာ က္မန်မကိုယ် တစ်နေ နေ တော့။ ကောင်းကောင်းတစ်ကယ်တမ်းမှာ ဒီအလှအပတွေဟာ က္မန်မကိုယ် တစ်နေ နေ တော့။ ကောင်းကောင်းတစ်ကယ်တမ်းမှာ ဒီအလှအပတွေဟာ က္မန်မကိုယ် တစ်နေ နေ တော့။ ကောင်းကောင်း ကီးဒုက္တပေးလိမ့်မယ်လို ။ ဘယ်တုန်းကမှ စိတ်ထဲမရှိခဲ့တာ အမှန်ပါ၊ ဖိုသတဍ္ဎဝါ ကာမဘီလူးကီးဒုက္တပေးလိမ့်မယ်လို ။ ဘယ်တုန်းကမှ စိတ်ထဲမရှိခဲ့တာ အမှန်ပါ၊ ဖိုသတဍ္ဎဝါ ကာမဘီလူးကီးဒုက္တပေးလိမ့်မယ်လို ။ ဘယ်တုန်းကမှ စိတ်ထဲမရှိခဲ့တာ အမှန်ပါ၊ ဖိုသတဍ္ဎဝါ ကာမဘီလူးကီးဒုက္တပေးလိမ့်မယ်လို ။ ဘယ်တုန်းကမှ စိတ်ထဲမရှိခဲ့တာ အမှန်ပါ၊ ဖိုသတဍ္ဎဝါ ကာမဘီလူးကီးဒုက္တပေးလိမ့်မယ်လို ။ ဘယ်တုန်းကမှ စိတ်ထဲမရှိခဲ့တာ အမှန်ပါ၊ ဖိုသတဍ္ဎဝါ ကာမဘီလူး တွေရဲ ကျော့ကွင်းမှာ။ မျက်စိသူငယ် နားသူငယ်နဲ တိုးဝင် မိနေလိမ့်မယ်လို လည်း တစ်ခါမှတွေရဲ ကျော့ကွင်းမှာ။ မျက်စိသူငယ် နားသူငယ်နဲ တိုးဝင် မိနေလိမ့်မယ်လို လည်း တစ်ခါမှတွေရဲ ကျော့ကွင်းမှာ။ မျက်စိသူငယ် နားသူငယ်နဲ တိုးဝင် မိနေလိမ့်မယ်လို လည်း တစ်ခါမှတွေရဲ ကျော့ကွင်းမှာ။ မျက်စိသူငယ် နားသူငယ်နဲ တိုးဝင် မိနေလိမ့်မယ်လို လည်း တစ်ခါမှတွေရဲ ကျော့ကွင်းမှာ။ မျက်စိသူငယ် နားသူငယ်နဲ တိုးဝင် မိနေလိမ့်မယ်လို လည်း တစ်ခါမှ မတွေးခဲ့မိဘူးလေ၏၊ မတွေးခဲ့မိဘူးလေ၏၊ မတွေးခဲ့မိဘူးလေ၏၊ မတွေးခဲ့မိဘူးလေ၏၊ မတွေးခဲ့မိဘူးလေ၏၊ ဒီတုန်းက ကျောင်းမှာဆိုယင်လည်း ပြိုပြို အိုအို။ ငေးကည့် ပစ်မှား ရလောက်အောင်ဒီတုန်းက ကျောင်းမှာဆိုယင်လည်း ပြိုပြို အိုအို။ ငေးကည့် ပစ်မှား ရလောက်အောင်ဒီတုန်းက ကျောင်းမှာဆိုယင်လည်း ပြိုပြို အိုအို။ ငေးကည့် ပစ်မှား ရလောက်အောင်ဒီတုန်းက ကျောင်းမှာဆိုယင်လည်း ပြိုပြို အိုအို။ ငေးကည့် ပစ်မှား ရလောက်အောင်ဒီတုန်းက ကျောင်းမှာဆိုယင်လည်း ပြိုပြို အိုအို။ ငေးကည့် ပစ်မှား ရလောက်အောင် လည်း ဖိုသတဍ္ဎဝါတွေကိုယ် ညှို ယူဖမ်းစားနိုင်ခဲ့လို ။ မ္စာကီးတဲ့ အလှဘုရင်မ တစ်ပါးလို လည်း ဖိုသတဍ္ဎဝါတွေကိုယ် ညှို ယူဖမ်းစားနိုင်ခဲ့လို ။ မ္စာကီးတဲ့ အလှဘုရင်မ တစ်ပါးလို လည်း ဖိုသတဍ္ဎဝါတွေကိုယ် ညှို ယူဖမ်းစားနိုင်ခဲ့လို ။ မ္စာကီးတဲ့ အလှဘုရင်မ တစ်ပါးလို လည်း ဖိုသတဍ္ဎဝါတွေကိုယ် ညှို ယူဖမ်းစားနိုင်ခဲ့လို ။ မ္စာကီးတဲ့ အလှဘုရင်မ တစ်ပါးလို လည်း ဖိုသတဍ္ဎဝါတွေကိုယ် ညှို ယူဖမ်းစားနိုင်ခဲ့လို ။ မ္စာကီးတဲ့ အလှဘုရင်မ တစ်ပါးလို တောင် ခေါ်ဆို သမုတ်ခ္နဲ့ကတယ်လေ၊ နဂိုကတည်းက ခပ်အေးအေးနေတတ်တဲ့ က္မန်မကိုတောင် ခေါ်ဆို သမုတ်ခ္နဲ့ကတယ်လေ၊ နဂိုကတည်းက ခပ်အေးအေးနေတတ်တဲ့ က္မန်မကိုတောင် ခေါ်ဆို သမုတ်ခ္နဲ့ကတယ်လေ၊ နဂိုကတည်းက ခပ်အေးအေးနေတတ်တဲ့ က္မန်မကိုတောင် ခေါ်ဆို သမုတ်ခ္နဲ့ကတယ်လေ၊ နဂိုကတည်းက ခပ်အေးအေးနေတတ်တဲ့ က္မန်မကိုတောင် ခေါ်ဆို သမုတ်ခ္နဲ့ကတယ်လေ၊ နဂိုကတည်းက.
73 ခပ်အေးအေးနေတတ်တဲ့ က္မန်မကို ဘေးလူတွေအမြင်မှာတော့ မ္စာကီးတယ်လို ထင္န်ကယင်လည်း။ အထင်ခံရရုံပေါ့နော်၏၊ ဘေးလူတွေအမြင်မှာတော့ မ္စာကီးတယ်လို ထင္န်ကယင်လည်း။ အထင်ခံရရုံပေါ့နော်၏၊ ဘေးလူတွေအမြင်မှာတော့ မ္စာကီးတယ်လို ထင္န်ကယင်လည်း။ အထင်ခံရရုံပေါ့နော်၏၊ ဘေးလူတွေအမြင်မှာတော့ မ္စာကီးတယ်လို ထင္န်ကယင်လည်း။ အထင်ခံရရုံပေါ့နော်၏၊ ဘေးလူတွေအမြင်မှာတော့ မ္စာကီးတယ်လို ထင္န်ကယင်လည်း။ အထင်ခံရရုံပေါ့နော်၏၊ ဒါတွေကိုယ် မလိုမုန်းထားတဲ့ စိတ်နဲ နောက်ကျောက ဓားနဲ ထိုးမယ့်လူ တစ်ယောက်ရှိနေဒါတွေကိုယ် မလိုမုန်းထားတဲ့ စိတ်နဲ နောက်ကျောက ဓားနဲ ထိုးမယ့်လူ တစ်ယောက်ရှိနေဒါတွေကိုယ် မလိုမုန်းထားတဲ့ စိတ်နဲ နောက်ကျောက ဓားနဲ ထိုးမယ့်လူ တစ်ယောက်ရှိနေဒါတွေကိုယ် မလိုမုန်းထားတဲ့ စိတ်နဲ နောက်ကျောက ဓားနဲ ထိုးမယ့်လူ တစ်ယောက်ရှိနေဒါတွေကိုယ် မလိုမုန်းထားတဲ့ စိတ်နဲ နောက်ကျောက ဓားနဲ ထိုးမယ့်လူ တစ်ယောက်ရှိနေ လိမ့်မယ်လို လည်း တစ်ခါမှမထင်ထား။ မတွေးမိဘူးပေါ့၏၊လိမ့်မယ်လို လည်း တစ်ခါမှမထင်ထား။ မတွေးမိဘူးပေါ့၏၊လိမ့်မယ်လို လည်း တစ်ခါမှမထင်ထား။ မတွေးမိဘူးပေါ့၏၊လိမ့်မယ်လို လည်း တစ်ခါမှမထင်ထား။ မတွေးမိဘူးပေါ့၏၊လိမ့်မယ်လို လည်း တစ်ခါမှမထင်ထား။ မတွေးမိဘူးပေါ့၏၊ သူ နာမည်က ]မိုး} လို အများကခေါ်န္နေကတဲ့ ]မိုးမိုးဆွေ} ပါ၊ သူနဲ ကလည်း ပထမနှစ်သူ နာမည်က ]မိုး} လို အများကခေါ်န္နေကတဲ့ ]မိုးမိုးဆွေ} ပါ၊ သူနဲ ကလည်း ပထမနှစ်သူ နာမည်က ]မိုး} လို အများကခေါ်န္နေကတဲ့ ]မိုးမိုးဆွေ} ပါ၊ သူနဲ ကလည်း ပထမနှစ်သူ နာမည်က ]မိုး} လို အများကခေါ်န္နေကတဲ့ ]မိုးမိုးဆွေ} ပါ၊ သူနဲ ကလည်း ပထမနှစ်သူ နာမည်က ]မိုး} လို အများကခေါ်န္နေကတဲ့ ] မိုးမိုးဆွေ} ပါ၊ သူနဲ ကလည်း ပထမနှစ် စ ပြီးတက်ကတည်းက ခင်မင်လာသူ တွေမို အကာင်းသိ ရင်းနှီးသူ တွေလို စ ပြီးတက်ကတည်းက ခင်မင်လာသူ တွေမို အကာင်းသိ ရင်းနှီးသူ တွေလို စ ပြီးတက်ကတည်းက ခင်မင်လာသူ တွေမို အကာင်းသိ ရင်းနှီးသူ တွေလို စ ပြီးတက်ကတည်းက ခင်မင်လာသူ တွေမို အကာင်းသိ ရင်းနှီးသူ တွေလို စ ပြီးတက်ကတည်းက ခင်မင်လာသူ တွေမို အကာင်းသိ ရင်းနှီးသူ တွေလို ဆိုရမှာပေါ့၏၊ ဘယ်လောက်ထိ ရင်းနှီးသလဲ ဆိုယင်။ သူနဲ နှစ်ယောက်အတူတောင် ရေချို့းဆိုရမှာပေါ့၏၊ ဘယ်လောက်ထိ ရင်းနှီးသလဲ ဆိုယင်။ သူနဲ နှစ်ယောက်အတူတောင် ရေချို့းဆိုရမှာပေါ့၏၊ ဘယ်လောက်ထိ ရင်းနှီးသလဲ ဆိုယင်။ သူနဲ နှစ်ယောက်အတူတောင် ရေချို့းဆိုရမှာပေါ့၏၊ ဘယ်လောက်ထိ ရင်းနှီးသလဲ ဆိုယင်။ သူနဲ နှစ်ယောက်အတူတောင် ရေချို့းဆိုရမှာပေါ့၏၊ ဘယ်လောက်ထိ ရင်းနှီးသလဲ ဆိုယင်။ သူနဲ နှစ်ယောက်အတူတောင် ရေချိုး ဘူးတယ်လေ၊ သူ အဖေက ကုလား။ သူ အမေက ဗမာ ဖြစ်လေတော့ ကုလား ကပြားမတစ်ဘူးတယ်လေ၊ သူ အဖေက ကုလား။ သူ အမေက ဗမာ ဖြစ်လေတော့ ကုလား ကပြားမတစ်ဘူးတယ်လေ၊ သူ အဖေက ကုလား။ သူ အမေက ဗမာ ဖြစ်လေတော့ ကုလား ကပြားမတစ်ဘူးတယ်လေ၊ သူ အဖေက ကုလား။ သူ အမေက ဗမာ ဖြစ်လေတော့ ကုလား ကပြားမတစ်ဘူးတယ်လေ၊ သူ အဖေက ကုလား။ သူ အမေက ဗမာ ဖြစ်လေတော့ ကုလား ကပြားမတစ် ယောက်မို ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည် ကလည်း ဖွံ ဖွံ ထွားထွားပါ။ ဒါပေမယ့် အဆီပိုတွေရှိနေတဲ့ယောက်မို ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည် ကလည်း ဖွံ ဖွံ ထွားထွားပါ။ ဒါပေမယ့် အဆီပိုတွေရှိနေတဲ့ယောက်မို ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည် ကလည်း ဖွံ ဖွံ ထွားထွားပါ။ ဒါပေမယ့် အဆီပိုတွေရှိနေတဲ့ယောက်မို ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည် ကလည်း ဖွံ ဖွံ ထွားထွားပါ။ ဒါပေမယ့် အဆီပိုတွေရှိနေတဲ့ယောက်မို ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည် ကလည်း ဖွံ ဖွံ ထွားထွားပါ။ ဒါပေမယ့် အဆီပိုတွေရှိနေတဲ့ သူ.
74 အတွက်တော့။ သူ ရည်းစား ကုလား ကိုယ်ပိုင်ဖွင့် ထားတဲ့ ကိုယ်ကာယ လေ့ကျင့်ခန်းမသူ အတွက်တော့။ သူ ရည်းစား ကုလား ကိုယ်ပိုင်ဖွင့် ထားတဲ့ ကိုယ်ကာယ လေ့ကျင့်ခန်းမသူ အတွက်တော့။ သူ ရည်းစား ကုလား ကိုယ်ပိုင်ဖွင့် ထားတဲ့ ကိုယ်ကာယ လေ့ကျင့်ခန်းမသူ အတွက်တော့။ သူ ရည်းစား ကုလား ကိုယ်ပိုင်ဖွင့် ထားတဲ့ ကိုယ်ကာယ လေ့ကျင့်ခန်းမသူ အတွက်တော့။ သူ ရည်းစား ကုလား ကိုယ်ပိုင်ဖွင့် ထားတဲ့ ကိုယ်ကာယ လေ့ကျင့်ခန်းမ မှာ လိုက်သင်ပြပေးဖို ကျွန်မကို အကူအညီတောင်းယင်း။ ကျွန်မလည်း သူနဲ အတူလေ့ကျင့်မှာ လိုက်သင်ပြပေးဖို ကျွန်မကို အကူအညီတောင်းယင်း။ ကျွန်မလည်း သူနဲ အတူလေ့ကျင့်မှာ လိုက်သင်ပြပေးဖို ကျွန်မကို အကူအညီတောင်းယင်း။ ကျွန်မလည်း သူနဲ အတူလေ့ကျင့်မှာ လိုက်သင်ပြပေးဖို ကျွန်မကို အကူအညီတောင်းယင်း။ ကျွန်မလည်း သူနဲ အတူလေ့ကျင့်မှာ လိုက်သင်ပြပေးဖို ကျွန်မကို အကူအညီတောင်းယင်း။ ကျွန်မလည်း သူနဲ အတူလေ့ကျင့် ဖြစ်ပါတယ်၊ သူ ရည်းစားကတော့ ကိုလတ်လို အတို ခေါ်တယ်။ နာမည်အရင်းတော့ မပြောဖြစ်ပါတယ်၊ သူ ရည်းစားကတော့ ကိုလတ်လို အတို ခေါ်တယ်။နာမည်အရင်းတော့ မပြောဖြစ်ပါတယ်၊ သူ ရည်းစားကတော့ ကိုလတ်လို အတို ခေါ်တယ်။ နာမည်အရင်းတော့ မပြောဖြစ်ပါတယ်၊ သူ ရည်းစားကတော့ ကိုလတ်လို အတို ခေါ်တယ်။နာမည်အရင်းတော့ မပြောဖြစ်ပါတယ်၊ သူ ရည်းစားကတော့ ကိုလတ်လို အတို ခေါ်တယ်။နာမည်အရင်းတော့ မပြော တော့ပါဘူးနော် ကျွန်မတို ထက် ၅နှစ်လောက်တော့ ကီးပါတယ်။ သဘောလည်း အလွန်တော့ပါဘူးနော် ကျွန်မတို ထက် ၅နှစ်လောက်တော့ ကီးပါတယ်။ သဘောလည်း အလွန်တော့ပါဘူးနော် ကျွန်မတို ထက် ၅နှစ်လောက်တော့ ကီးပါတယ်။ သဘောလည်း အလွန်တော့ပါဘူးနော် ကျွန်မတို ထက် ၅နှစ်လောက်တော့ ကီးပါတယ်။ သဘောလည်း အလွန်တော့ပါဘူးနော် ကျွန်မတို ထက် ၅နှစ်လောက်တော့ ကီးပါတယ်။ သဘောလည်း အလွန် ကောင်းပါတယ်၊ သူက လေ့ကျင့်ခန်းမ မှာ အမြဲလိုလည်း မရှိတတ်တာကာင့်။ အချိန်မရွေးကောင်းပါတယ်၊ သူက လေ့ကျင့်ခန်းမ မှာ အမြဲလိုလည်း မရှိတတ်တာကာင့်။ အချိန်မရွေးကောင်းပါတယ်၊ သူက လေ့ကျင့်ခန်းမ မှာ အမြဲလိုလည်း မရှိတတ်တာကာင့်။ အချိန်မရွေးကောင်းပါတယ်၊ သူက လေ့ကျင့်ခန်းမ မှာ အမြဲလိုလည်း မရှိတတ်တာကာင့်။ အချိန်မရွေးကောင်းပါတယ်၊ သူက လေ့ကျင့်ခန်းမ မှာ အမြဲလိုလည်း မရှိတတ်တာကာင့်။ အချိန်မရွေး ဝင်ထွက်သွားလာလေ့ကျင့်နိုင်အောင် မိုး ကိုလည်း ခန်းမ သော့ တစ်ချောင်းပေးထားလို ဝင်ထွက်သွားလာလေ့ကျင့်နိုင်အောင် မိုး ကိုလည်း ခန်းမ သော့ တစ်ချောင်းပေးထားလို ဝင်ထွက်သွားလာလေ့ကျင့်နိုင်အောင် မိုး ကိုလည်း ခန်းမ သော့ တစ်ချောင်းပေးထားလို ဝင်ထွက်သွားလာလေ့ကျင့်နိုင်အောင် မိုး ကိုလည်း ခန်းမ သော့ တစ်ချောင်းပေးထားလို ဝင်ထွက်သွားလာလေ့ကျင့်နိုင်အောင် မိုး ကိုလည်း ခန်းမ သော့ တစ်ချောင်းပေးထားလို ကျွန်မတို နှစ်ယောက် သင်တန်းတွေ ပြီးသွားချိန်အေးအေးလူလူ။ ညဘက် ၈နာရီ လောက်မှကျွန်မတို နှစ်ယောက် သင်တန်းတွေ ပြီးသွားချိန်အေးအေးလူလူ။ ညဘက် ၈နာရီ လောက်မှကျွန်မတို နှစ်ယောက် သင်တန်းတွေ ပြီးသွားချိန်အေးအေးလူလူ။ ညဘက် ၈နာရီ လောက်မှကျွန်မတို နှစ်ယောက် သင်တန်းတွေ ပြီးသွားချိန်အေးအေးလူလူ။ ညဘက် ၈နာရီ လောက်မှကျွန်မတို နှစ်ယောက် သင်တန်းတွေ ပြီးသွားချိန်အေးအေးလူလူ။ ညဘက် ၈နာရီ လောက်မှ လေ့ကျင်းခန်းစ လုပ်တဲ့နေ တွေများပါတယ်၊ မိန်းမချင်းလည်းဖြစ်နေပြန်။ နှစ်ယောက်ထဲလဲလေ့ကျင်းခန်းစ လုပ်တဲ့နေ တွေများပါတယ်၊ မိန်းမချင်းလည်းဖြစ်နေပြန်။ နှစ်ယောက်ထဲလဲလေ့ကျင်းခန်းစ လုပ်တဲ့နေ တွေများပါတယ်၊ မိန်းမချင်းလည်းဖြစ်နေပြန်။.
75 နှစ်ယောက်ထဲလဲလေ့ကျင်းခန်းစ လုပ်တဲ့နေ တွေများပါတယ်၊ မိန်းမချင်းလည်းဖြစ်နေပြန်။ နှစ်ယောက်ထဲလဲလေ့ကျင်းခန်းစ လုပ်တဲ့နေ တွေများပါတယ်၊ မိန်းမချင်းလည်းဖြစ်နေပြန်။ နှစ်ယောက်ထဲလဲ ဖြစ်ပြန်ဆိုတော့ ကျွန်မတို နှစ်ယောက်ဟာ လွတ်လွတ်လပ်လပ် သဘောမျိုးနဲ ။ ဗရာဇီယာ ။ ဖြစ်ပြန်ဆိုတော့ ကျွန်မတို နှစ်ယောက်ဟာ လွတ်လွတ်လပ်လပ် သဘောမျိုးနဲ ။ ဗရာဇီယာ ။ ဖြစ်ပြန်ဆိုတော့ ကျွန်မတို နှစ်ယောက်ဟာ လွတ်လွတ်လပ်လပ် သဘောမျိုးနဲ ။ ဗရာဇီယာ ။ ဖြစ်ပြန်ဆိုတော့ ကျွန်မတို နှစ်ယောက်ဟာ လွတ်လွတ်လပ်လပ် သဘောမျိုးနဲ ။ ဗရာဇီယာ ။ ဖြစ်ပြန်ဆိုတော့ ကျွန်မတို နှစ်ယောက်ဟာ လွတ်လွတ်လပ်လပ် သဘောမျိုးနဲ ။ ဗရာဇီယာ ။ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေး လောက်နဲ သာ ကစားဖြစ္န်ကပါတယ်၊ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေး လောက်နဲ သာ ကစားဖြစ္န်ကပါတယ်၊ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေး လောက်နဲ သာ ကစားဖြစ္န်ကပါတယ်၊ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေး လောက်နဲ သာ ကစားဖြစ္န်ကပါတယ်၊ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေး လောက်နဲ သာ ကစားဖြစ္န်ကပါတယ်၊ တစ်နေ မှာတော့ ကစားပြီးကလို အမောဖြေယင်း။ ရေချိုးဖို စောင့်နေတုန်း မိုးကတစ်နေ မှာတော့ ကစားပြီးကလို အမောဖြေယင်း။ ရေချိုးဖို စောင့်နေတုန်း မိုးကတစ်နေ မှာတော့ ကစားပြီးကလို အမောဖြေယင်း။ ရေချိုးဖို စောင့်နေတုန်း မိုးကတစ်နေ မှာတော့ ကစားပြီးကလို အမောဖြေယင်း။ ရေချိုးဖို စောင့်နေတုန်း မိုးကတစ်နေ မှာတော့ ကစားပြီးကလို အမောဖြေယင်း။ ရေချိုးဖို စောင့်နေတုန်း မိုးက ကျွန်မ ရှေ မှာတင် မရှက်မကာက်ဘဲ သူ ရဲ ဗရာဇီယာကို ချွတ်ပစ်ပြီး တဘက်တစ်ထည်နဲ ကျွန်မ ရှေ မှာတင် မရှက်မကာက်ဘဲ သူ ရဲ ဗရာဇီယာကို ချွတ်ပစ်ပြီး တဘက်တစ်ထည်နဲ ကျွန်မ ရှေ မှာတင် မရှက်မကာက်ဘဲ သူ ရဲ ဗရာဇီယာကို ချွတ်ပစ်ပြီး တဘက်တစ်ထည်နဲ ကျွန်မ ရှေ မှာတင် မရှက်မကာက်ဘဲ သူ ရဲ ဗရာဇီယာကို ချွတ်ပစ်ပြီး တဘက်တစ်ထည်နဲ ကျွန်မ ရှေ မှာတင် မရှက်မကာက်ဘဲ သူ ရဲ ဗရာဇီယာကို ချွတ်ပစ်ပြီး တဘက်တစ်ထည်နဲ သူ ကိုယ်သူ ချွေးတွေသုတ်နေတာကို။ ကျွန်မတွေတော့ အတော်လေးကိုယ်မျက်နှာပူယင်းနဲ သူ ကိုယ်သူ ချွေးတွေသုတ်နေတာကို။ ကျွန်မတွေတော့ အတော်လေးကိုယ်မျက်နှာပူယင်းနဲ သူ ကိုယ်သူ ချွေးတွေသုတ်နေတာကို။ ကျွန်မတွေတော့ အတော်လေးကိုယ်မျက်နှာပူယင်းနဲ သူ ကိုယ်သူ ချွေးတွေသုတ်နေတာကို။ ကျွန်မတွေတော့ အတော်လေးကိုယ်မျက်နှာပူယင်းနဲ သူ ကိုယ်သူ ချွေးတွေသုတ်နေတာကို။ ကျွန်မတွေတော့ အတော်လေးကိုယ်မျက်နှာပူယင်းနဲ ကျွန်မလည်း မသိချင်ယောင်ဆောင်ယင်း။ တစ်ဘက်လှည့်ထားမိပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် ကျွန်မကျွန်မလည်း မသိချင်ယောင်ဆောင်ယင်း။ တစ်ဘက်လှည့်ထားမိပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် ကျွန်မကျွန်မလည်း မသိချင်ယောင်ဆောင်ယင်း။ တစ်ဘက်လှည့်ထားမိပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် ကျွန်မကျွန်မလည်း မသိချင်ယောင်ဆောင်ယင်း။ တစ်ဘက်လှည့်ထားမိပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် ကျွန်မကျွန်မလည်း မသိချင်ယောင်ဆောင်ယင်း။ တစ်ဘက်လှည့်ထားမိပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် ကျွန်မ လည်း။တစ်ခါတစ်လေမှာတော့ သူ ရဲ နို တွေကိုခိုးကည့်မိပါတယ်၊ သူ ရဲ နို တွေကလည်းလည်း။ တစ်ခါတစ်လေမှာတော့ သူ ရဲ နို တွေကိုခိုးကည့်မိပါတယ်၊ သူ ရဲ နို တွေကလည်းလည်း။ တစ်ခါတစ်လေမှာတော့ သူ ရဲ နို တွေကိုခိုးကည့်မိပါတယ်၊ သူ ရဲ နို တွေကလည်းလည်း။ တစ်ခါတစ်လေမှာတော့ သူ ရဲ နို တွေကိုခိုးကည့်မိပါတယ်၊ သူ ရဲ နို တွေကလည်းလည်း။ တစ်ခါတစ်လေမှာတော့ သူ ရဲ နို တွေကိုခိုးကည့်မိပါတယ်၊ သူ ရဲ နို တွေကလည်း ကျွန်မလောက်နီးနီးရှိပြီး။ နို သီးခေါင်းလေးတွေက နီရဲပြီးတော့။ နို စို ခံဘူးထားတဲ့ သူတစ်ကျွန်မလောက်နီးနီးရှိပြီး။ နို သီးခေါင်းလေးတွေက နီရဲပြီးတော့။ နို စို ခံဘူးထားတဲ့ သူတစ်ကျွန်မလောက်နီးနီးရှိပြီး။ နို သီးခေါင်းလေးတွေက နီရဲပြီးတော့။ နို စို ခံဘူးထားတဲ့ သူတစ်ကျွန်မလောက်နီးနီးရှိပြီး။ နို သီးခေါင်းလေးတွေက နီရဲပြီးတော့။ နို စို ခံဘူးထားတဲ့ သူတစ်ကျွန်မလောက်နီးနီးရှိပြီး။.
76 နို သီးခေါင်းလေးတွေက နီရဲပြီးတော့။ နို စို ခံဘူးထားတဲ့ သူတစ် ယောက်လို အပြင်ကိုထွက်နေတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ကျွန်မခိုးကည့်နေတာကိုယ်သိတဲ့ သူမကယောက်လို အပြင်ကိုထွက်နေတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ကျွန်မခိုးကည့်နေတာကိုယ်သိတဲ့ သူမကယောက်လို အပြင်ကိုထွက်နေတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ကျွန်မခိုးကည့်နေတာကိုယ်သိတဲ့ သူမကယောက်လို အပြင်ကိုထွက်နေတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ကျွန်မခိုးကည့်နေတာကိုယ်သိတဲ့ သူမကယောက်လို အပြင်ကိုထွက်နေတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ကျွန်မခိုးကည့်နေတာကိုယ်သိတဲ့ သူမက လည်း။ တစ်ဆင့်တက်ပြီးတော့ သူ ရဲ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကိုယ် ထပ်ပြီးချွတ်ချလိုက်လည်း။ တစ်ဆင့်တက်ပြီးတော့ သူ ရဲ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကိုယ် ထပ်ပြီးချွတ်ချလိုက်လည်း။ တစ်ဆင့်တက်ပြီးတော့ သူ ရဲ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကိုယ် ထပ်ပြီးချွတ်ချလိုက်လည်း။ တစ်ဆင့်တက်ပြီးတော့ သူ ရဲ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကိုယ် ထပ်ပြီးချွတ်ချလိုက်လည်း။ တစ်ဆင့်တက်ပြီးတော့ သူ ရဲ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကိုယ် ထပ်ပြီးချွတ်ချလိုက် တော့တယ်လေ။ ဒီမှာတွင် ကျွန်မကိုယ်လည်း မိန်းမချင်းမို ဘာမှရှက်စရာမလို တဲ့တော့တယ်လေ။ ဒီမှာတွင် ကျွန်မကိုယ်လည်း မိန်းမချင်းမို ဘာမှရှက်စရာမလို တဲ့တော့တယ်လေ။ ဒီမှာတွင် ကျွန်မကိုယ်လည်း မိန်းမချင်းမို ဘာမှရှက်စရာမလို တဲ့တော့တယ်လေ။ ဒီမှာတွင် ကျွန်မကိုယ်လည်း မိန်းမချင်းမို ဘာမှရှက်စရာမလို တဲ့တော့တယ်လေ။ ဒီမှာတွင် ကျွန်မကိုယ်လည်း မိန်းမချင်းမို ဘာမှရှက်စရာမလို တဲ့ အကာင်းတွေပြောပါတယ်။ သူ ကိုယ္န်ကည့်လိုက်တော့လည်း တစ်ကိုယ်လုံး အဝတ်ဆိုလို အကာင်းတွေပြောပါတယ်။ သူ ကိုယ္န်ကည့်လိုက်တော့လည်း တစ်ကိုယ်လုံး အဝတ်ဆိုလို အကာင်းတွေပြောပါတယ်။ သူ ကိုယ္န်ကည့်လိုက်တော့လည်း တစ်ကိုယ်လုံး အဝတ်ဆိုလို အကာင်းတွေပြောပါတယ်။ သူ ကိုယ္န်ကည့်လိုက်တော့လည်း တစ်ကိုယ်လုံး အဝတ်ဆိုလို အကာင်းတွေပြောပါတယ်။ သူ ကိုယ္န်ကည့်လိုက်တော့လည်း တစ်ကိုယ်လုံး အဝတ်ဆိုလို ဘာမှ မကျန်တော့ဘဲ ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်နေတော့တာပေါ့။ ဝမ်းဗိုက်သားခပ်ထူထူလေးအောက်ဘာမှ မကျန်တော့ဘဲ ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်နေတော့တာပေါ့။ ဝမ်းဗိုက်သားခပ်ထူထူလေးအောက်ဘာမှ မကျန်တော့ဘဲ ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်နေတော့တာပေါ့။ ဝမ်းဗိုက်သားခပ်ထူထူလေးအောက်ဘာမှ မကျန်တော့ဘဲ ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်နေတော့တာပေါ့။ ဝမ်းဗိုက်သားခပ်ထူထူလေးအောက်ဘာမှ မကျန်တော့ဘဲ ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်နေတော့တာပေါ့။ ဝမ်းဗိုက်သားခပ်ထူထူလေးအောက် က မဲနက်ပြောင်နေတဲ့ အမေဤးတ္နွေကားမှာ။ ခပ်ထောင်ထောင်ဖြစ်နေတဲ့ စောက်စေ့က ပြူးပြူးက မဲနက်ပြောင်နေတဲ့ အမေဤးတ္နွေကားမှာ။ ခပ်ထောင်ထောင်ဖြစ်နေတဲ့ စောက်စေ့က ပြူးပြူးက မဲနက်ပြောင်နေတဲ့ အမေဤးတ္နွေကားမှာ။ ခပ်ထောင်ထောင်ဖြစ်နေတဲ့ စောက်စေ့က ပြူးပြူးက မဲနက်ပြောင်နေတဲ့ အမေဤးတ္နွေကားမှာ။ ခပ်ထောင်ထောင်ဖြစ်နေတဲ့ စောက်စေ့က ပြူးပြူးက မဲနက်ပြောင်နေတဲ့ အမေဤးတ္နွေကားမှာ။ ခပ်ထောင်ထောင်ဖြစ်နေတဲ့ စောက်စေ့က ပြူးပြူး လေးပေါ်နေတာပေါ့၊ နောက်တော့ ကျွန်မ ရဲ ကိုယ်ခန ̈ အချိုးအစားကို သိချင်တယ်လိုလေးပေါ်နေတာပေါ့၊ နောက်တော့ ကျွန်မ ရဲ ကိုယ်ခန ̈ အချိုးအစားကို သိချင်တယ်လိုလေးပေါ်နေတာပေါ့၊ နောက်တော့ ကျွန်မ ရဲ ကိုယ်ခန ̈ အချိုးအစားကို သိချင်တယ်လိုလေးပေါ်နေတာပေါ့၊ နောက်တော့ ကျွန်မ ရဲ ကိုယ်ခန ̈ အချိုးအစားကို သိချင်တယ်လိုလေးပေါ်နေတာပေါ့၊ နောက်တော့ ကျွန်မ ရဲ ကိုယ်ခန ̈ အချိုးအစားကို သိချင်တယ်လို ဆိုလာတာကာင့် ပ္နေကိုးတစ် ချောင်းနဲ ကျွန်မရှေ မှာရပ်ပြီး ရင်သားအတိုင်းအထွာကို့ဆိုလာတာကာင့် ပ္နေကိုးတစ် ချောင်းနဲ ကျွန်မရှေ မှာရပ်ပြီး ရင်သားအတိုင်းအထွာကို့ဆိုလာတာကာင့် ပ္နေကိုးတစ် ချောင်းနဲ ကျွန်မရှေ မှာရပ်ပြီး ရင်သားအတိုင်းအထွာကို့ဆိုလာတာကာင့် ပ္နေကိုးတစ် ချောင်းနဲ ကျွန်မရှေ မှာရပ်ပြီး ရင်သားအတိုင်းအထွာကို့ဆိုလာတာကာင့် ပ္နေကိုးတစ် ချောင်းနဲ ကျွန်မရှေ မှာရပ်ပြီး ရင်သားအတိုင်းအထွာကို စတင် ယူပါတယ်၊ ပထမတော့ မတော်တစ်ဆလို ထင်ပေမယ့် နောက်တော့မှ။ ကျွန်မရဲ နို စတင် ယူပါတယ်၊ ပထမတော့ မတော်တစ်ဆလို.
77 ထင်ပေမယ့် နောက်တော့မှ။ ကျွန်မရဲ နို စတင် ယူပါတယ်၊ ပထမတော့ မတော်တစ်ဆလို ထင်ပေမယ့် နောက်တော့မှ။ ကျွန်မရဲ နို စတင် ယူပါတယ်၊ ပထမတော့ မတော်တစ်ဆလို ထင်ပေမယ့် နောက်တော့မှ။ ကျွန်မရဲ နို စတင် ယူပါတယ်၊ ပထမတော့ မတော်တစ်ဆလို ထင်ပေမယ့် နောက်တော့မှ။ ကျွန်မရဲ နို တွေကိုယ်။ ဗရာဇီယာပေါ်ကနေ လက်နဲ အုပ်ကိုင်ပြိး။ နို သီးခေါင်းတွေကို မာလာအောင်တွေကိုယ်။ ဗရာဇီယာပေါ်ကနေ လက်နဲ အုပ်ကိုင်ပြိး။ နို သီးခေါင်းတွေကို မာလာအောင်တွေကိုယ်။ ဗရာဇီယာပေါ်ကနေ လက်နဲ အုပ်ကိုင်ပြိး။ နို သီးခေါင်းတွေကို မာလာအောင်တွေကိုယ်။ ဗရာဇီယာပေါ်ကနေ လက်နဲ အုပ်ကိုင်ပြိး။ နို သီးခေါင်းတွေကို မာလာအောင်တွေကိုယ်။ ဗရာဇီယာပေါ်ကနေ လက်နဲ အုပ်ကိုင်ပြိး။ နို သီးခေါင်းတွေကို မာလာအောင် လက်နဲ ညှစ်နေယင်း ကျွန်မကိုယ်ဖီလင်တွေ တက်လာအောင်လုပ်နေပါတော့တယ်၊ လက်နဲ ညှစ်နေယင်း ကျွန်မကိုယ်ဖီလင်တွေ တက်လာအောင်လုပ်နေပါတော့တယ်၊ လက်နဲ ညှစ်နေယင်း ကျွန်မကိုယ်ဖီလင်တွေ တက်လာအောင်လုပ်နေပါတော့တယ်၊ လက်နဲ ညှစ်နေယင်း ကျွန်မကိုယ်ဖီလင်တွေ တက်လာအောင်လုပ်နေပါတော့တယ်၊ လက်နဲ ညှစ်နေယင်း ကျွန်မကိုယ်ဖီလင်တွေ တက်လာအောင်လုပ်နေပါတော့တယ်၊ ] သူငယ်ချင်းရယ်၏မင်းရည်းစားနဲ မတွေ ရတာ။ ဘယ်လောက္န်ကာနေပြီ ဆိုတာ ကိုယ်] သူငယ်ချင်းရယ်၏မင်းရည်းစားနဲ မတွေ ရတာ။ ဘယ်လောက္န်ကာနေပြီ ဆိုတာ ကိုယ်] သူငယ်ချင်းရယ်၏မင်းရည်းစားနဲ မတွေ ရတာ။ ဘယ်လောက္န်ကာနေပြီ ဆိုတာ ကိုယ်] သူငယ်ချင်းရယ်၏မင်းရည်းစားနဲ မတွေ ရတာ။ ဘယ်လောက္န်ကာနေပြီ ဆိုတာ ကိုယ်] သူငယ်ချင်းရယ်၏မင်းရည်းစားနဲ မတွေ ရတာ။ ဘယ်လောက္န်ကာနေပြီ ဆိုတာ ကိုယ် ကျွန်တော့ဘ၀ဇာတ်ကြောင်း ၂ ပထမပိုင်းကျောင်းသားဘ၀ တနေ့တော့ကျွန်တော့ကိုအောင်အောင်ကဆေးဉ ပားလေး ၁ ဉပားလာပေးရင်း ဟေ့ကောင်မင်းစော်ကြီးသောက်မဲ့အအေးပုလ င်းထဲတဝက်လောက်ချေထည့်ဉပီးတိုက် လိုက်ဉပီးတာနဲ့အခန်းခေါ်သွားဉပီးစ ည်းရုံးကြည့် ဘာဆေးလဲကွ၊ တော်ကြာဒုဉြဖစ်ကုန်ဦးမယ်၊ ဟုဉေပာရင်းအောင်အောင်ပေးလာသော ဆေးဉပားလေးကိုကြည့်လိုက်မိပါတယ်။ ဆေးဉပားကလက်သဲခွံလောက်သာရှိဉပီး ၌ စာလုံး ၂ လုံးကိုထပ်လျှက်ရေးထားဉပီးအဉဖူရော င်လေးပါ။ အောင်အောင်တို့ရံဖန်ရံခါသောက်လေ့ရှိ သော ဆေးဉပားဉဖစ်ကြောင်းကျွန်တော်သိသဉ ဖင့်အသာပင်ယူထားလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ကန်တင်းမှာထိုင်ဉပီးစိုး စိုးတို့အတန်းအလွှတ်ကိုစောင့်ရင်းရော က်တတ်ရာ ရာများဉေပာနေရာမှစော်အကြောင်းရောက်သွား ပါတယ်။ မောင်မောင် မင်းအလှည့်ဘဲနော်၊ ကြိုးစားထား၊ ဒီတခါတော့ရအောင်ကြံကွာ၊မိန်းက လေးတွေကသူတို့ကြိုက်တဲ့သူလဲဉဖစ်မ ယ်၊ ဘယ်သူမှမသိဘူးလို့စိတ်ချယုံကြည် ရတဲ့အဉေခနေ လဲဉဖစ်မယ်ဆိုရင်ကုန်းတာဘဲကွ ။မင်းမရတာမင်းညံ့လို့။မင်း ၁၀ ခါချချင်ရင်သူတို့ကအနဲဆုံး ၅ ခါလောက်တော့ခံချင်မှာဘဲ၊ တချို့စော်တွေဆို ၁၅ ခါလောက်တောင်ကုန်းချင်ဦးမှာ။ အောင်အောင်ရာမင်းပေါက်ကရတွေလျှောက် ဉေပာမနေနဲ့၊ ငါအဟုတ်မှတ်ဉပီးလျှောက် လုပ်လို့ဒု=ရောက်ပေါင်းလဲများဉပီ။ ဟေ့ကောင်ရ၊ငါတကယ်ဉေပာတာ၊ ဒီနေ့မင်းရအောင်ကြိုးစား၊ အခန်းကိုငါတို့မလိုက် တော့ဘူး၊ ငယ်ငယ့်အိမ်မှာဒီနေ့ဘယ်သူမှမ ရှိဘူးဉေပာတယ်၊ ငါတို့သူ့အိမ်ဘဲသွားတော့မယ်။မင်း စော်ကြီးရာသီလာဉပီးသွားပုံဘဲ၊ အချိန်ကောင်းကွ၊ သူလဲစိတ်တွေကြွနေမှာ၊ အေးပါကွာကြည့်သေးတာပေါ့၊ အဆင်ဉေပရင်လဲမင်းဉေပာသလို ပေါ့ ဟုဉေပာရင်းစိတ် ထဲမှာကြိတ်ဉပီးအစီအစဉ်ချနေမိ ၏။ ထိုအခိုက်မှာဘဲ ဟေ့ဟို ၂ ယောက်ဘာတွေတိုင်ပင်နေကြတာလဲ ဟုမေးသံနဲ့အတူ စိုးစိုးနဲ့ငယ်ငယ် ဆိုင်ထဲဝင်လာတာကိုတွေ့လိုက်ရ၏။ ထိုအခိုက်မှာဘဲအောင်အောင်ကငယ်င ယ်လက်ကိုဆွဲကာပါးစပ်မှလဲဉေပာရ င်းဆိုင်တွင်း မှထွက်သွားလေ၏။.
78 ငါတို့ရုပ်ရှင်လက်မှတ် သသုငည လုပ်ထားလို့လစ်ဉပီ၊ ကျောင်းဉပန်မလာတော့ဘူး၊ဉေပာ ရင်းထွက်သွားကြပါတော့တယ်။ စိုးစိုး မောင်တို့အခန်းသွားကြရအောင်နော်၊ လွတ်လွတ်လပ်လပ်မတွေ့ရတာကြာဉ ပီ၊ရင် ခွင်ထဲမှာထည့်ထားချင်နေတာ၊ မောင်နော်၊ စိုးမသွားချင်ပါဘူး၊ ငယ်ငယ်တို့လဲမပါဘဲနဲ့၊ ၂ ယောက်ထဲ၊လူတွေဉမင်ရင် ဘယ်လိုထင်ကြမလဲ၊ မောင်ကမဆိုးပေမဲ့ ၂ ယောက်ထဲအခန်းထဲမှာတွေ့ရမှာတော့ကြောက် တယ်၊ လာပါကွာမောင်ကတိပေးပါတယ်၊ အင်းနော် မောင့်ကတိတည်ပါစေ၊ ဟိုလုပ်ဒီလုပ် မလုပ်ရဘူးနော်၊ ဒါအောင်အောင့် အကြံတွေဘဲဉဖစ်မှာ၊ တမင်ငယ်ငယ့်ကိုခေါ်ထုတ်သွားတယ် ။ ဒီလိုနဲ့ကျွန်တော်နဲ့စိုးစိုးအခန်းရှိရာ ကိုထွက်ခဲ့ကြပါတယ်၊ အခန်းထဲရောက်တယ်ဆိုရင်ဘဲ ကျွန်တော်တို့နေ နေကျအခန်းကိုသွား၍မရသေးဘဲဧည့် ခန်းမှာစိုးစိုးအလိုကျနေပေးရပါတယ် ။ မောင်နော် စိုးအခန်းထဲမလိုက်ချင်ဘူး၊ အဉပင်မှာလဲအေးအေးဆေးဆေးစကားဉေပာ လို့ ရတာဘဲဟာ၊ ဟုဉေပာရင်း ငါတော့မနေ့ကမှရာသီလာဉပီးတာမို့လွ တ်လွတ်လပ်လပ်နေရအောင် အောက်ခံဘောင်းဘီမပါဘဲစကပ်ဘဲခံ ဝတ်လာမိတာမှားဉပီဟုစဉ်းစားနေမိ လေ၏။ အင်းပါစိုးစိုးရယ်၊ သဘောသဘော ၊ ဟုဉေပာရင်းစိုးစိုးလက်ကလေးကိုဆွဲကာ ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်တော့၏။စိုးစိုးမှာ ၂ ယောက်ထဲဆိုသောအသိနှင့် ခါတိုင်းထက်ပို၍ လက်ဖျားက လေးများအေးစက်နေကာ ၊ ရင်တွေလဲ ပရမ်းပတာ ခုန်နေမှန်း ကျွန်တော့၏ရင်ခွင်ထဲအရောက် တွင်သိလိုက်ရလေ၏။ အောင်အောင်ဉေမှာက်ပေးထားသည်ကတကြော င်း၊သူမဆီးခုံနုနုလေးနှင့် ကျွန်တော်၏လီးကြီးအထိအတွေ့ကြောင့်၎င်း ၊ စိတ်များတဉဖည်းဉဖည်းကြွလာကာစိုး စိုး၏ကိုယ်လုံး ကြီးကိုအတင်းဉဖစ်ညှစ်၍ဖက်ထား ဉပီး၊ ပွင့်အာနေသောသူမ၏အောက်နှုတ်ခမ်း တွဲတွဲလေးကို ဉပတ်ထွက်မတတ်စုပ်နမ်းလိုက် မိလေ၏။ ပူးကပ်နေသောစိုးစိုး၏ဉေခထောက် ၂ ချောင်းကိုအသာ ဉဖဲကာကျွန်တော်၏ပေါင် တချောင်းအားသူမ၏ပေါင် ၂ ချောင်းကြားသို့ထည့်လိုက်လေသောအခါ ကျွန်တော့၏အစွမ်းကုန်တင်းမာထောင် မတ်နေဉပီဉဖစ်သောလီးကြီးမှာသူမ ၏ပေါင်သားအိအိက လေးအားမညှာမတာထောက်နေသလို၊ သူမ၏ဆီးခုံဖေါင်းဖေါင်းလေးမှာလဲကျွန် တော့၏ပေါင်ကြီး နှင့်ပွတ်တိုက်နေလေတော့၏။ မောင်တော်တော့ကွာစကားဉေပာရအောင်နော်၊ ဟုစိုးစိုးကမောဟိုက်တုန်ရီနေသော လေသံသဲ့သဲ့ဉဖင့်ဉေပာရှာ၏။ သို့ပေမဲ့ကျွန်တော်ဘာမှဉပန်မဉေပာ ဘဲဆက်ကာနမ်းရင်းလက်များမှာလဲ သူမ၏၃၆ လဖြင်လုံးလုံးကြီး၂လုံးအားဆုတ်နယ်ကာ ထမိန်ပေါ်မှဖင်ကြားတလျှောက်အသာစ မ်း ရင်းပွတ်ပေးနေမိ၏။ စိုးစိုး၏လက်များမှာလဲကျွန်တော့အားတဉ ဖည်းဉဖည်းဉခင်းတင်းကျပ်စွာဖ က် လာလေတော့၏။ သူမ၏နို့ကြီး၂လုံးမှာလဲကျွန်တော့၏ရ င်ဘတ်ကြီးနှင့်ပွတ်နေရာဘရာစီယာ ခံနေ လင့်ကစားနူးညံ့သောအထိအတွေ့ကိုကောင်း ကောင်းကြီးခံစားနေရ၏။ နတ်ြခမ်းအစုံကိုနမ်းနေရင်းမှမေး စိလုံးလုံးလေးကိုငုံခဲဉပီးမော့ကာပေးထားသော လည်တိုင် ဖွေးဖွေးလေးအားကျွန်တော့၏လျှာကြီးဉဖင့်လျှ က်လိုက်ရာ၊ စိုးစိုးမှာခါးလေးကိုကော့ကာတဟင်း ဟင်းဉဖစ်လာလေတော့၏။ ထိုအခါမှာတော့သူမ၏ထမီကိုခါးပုံစ ထဲမှအသာဆွဲထုတ်ရင်းချွတ်ချလိုက် ဉပီးတပါတည်း ကျွန်တော့၏ပုဆိုးကိုပါချွတ်ချလိုက်လေ တော့၏။ တဆက်ထဲမှာပင်စိုးစိုး၏အင်္ကျီမှ ကြယ်သီးများ ကိုဆွဲကာဉဖုတ်လိုက်ဉပီးဘရာစီယာ ပေါ်မှနေ၍နို့အုံဖွေးဖွေးကြီးအားအတင်းဖိ ဉေခကာဆုတ်ကိုင် လိုက်၏။ အာ့အာ့မောင်လွန်ဉပီကွာ၊ မဆိုးနဲ့တော့၊ဒီမှာမနေတတ်တော့ဘူး၊ အင်းပါကွာ၊ ဟုဉေပာရင်းအောက်ခံစကပ်ပေါ်မှနေ ၍အမွှေးနုနုလေးများဉဖင့်ဉပည့်နေ သော ဆီးခုံဖေါင်းဖေါင်းလေးအားအသာပွတ်ပေးရ င်းသူမ၏ဉေခထောက်၂ဖက်ကိုချဲလို က်ကာလီးကြီးဉဖင့် ထောက်လိုက်သည်။.
79 ကျွန်တော့၏သံမဏိချောင်းပမာထောင်မ တ်နေသောလီးကြီးမှာသူမ၏အောက်ခံ စကပ်ကိုထိုးခွဲတော့မည့်အလားပေါင်၂ လုံးကြားမှာသွားထောက်နေ၏။ စိုးစိုးမှာနွေးထွေးမာကြောသည့်လီးကြီးနှင့်အ ထောက်ခံလိုက်ရသဉဖင့်တကိုယ်လုံး ရှိအ ကြောများစိမ့်သွားအောင်ခံစားလိုက်ရဉပီး ကြက်သီးလေးများထသွားကာမျက်လုံးများလဲမှေး စင်း သွားလေ၏။ ကျွန်တော်လဲလည်တိုင်မှတဆင့်နို့အုံ ဖွေးဖွေးကြီးအားနမ်းရင်းဘရာစီယာချိတ် ကို ဉဖုတ်လိုက်ရာ စိုးစိုးမှာသတိဉပန်ဝင်သွားကာစိတ် ကိုတင်းဉပီး မောင်ဆိုးတယ်ကွာတော်ဉပီဉပန်တော့မ ယ်ဟုဉေပာရင်းရုန်းကာလူဉခင်းခွဲ ဖို့ကြိုးစား လိုက်ဉပီးထမိန်ကိုကုန်းကောက်လိုက် ၏။ တချိန်ထဲမှာပင်ကျွန်တော်ကလည်းလှ မ်းအဆွဲ၂ယောက် ချစ်ရာသက်ပန် ၂၊၁၉၊၉၈ ဂျော့ချမောင်မောင်တုတ်ဆိုလျင်အလတ် တန်းလွှာပျိုပျိုအိုအိုပိုင်းကတော်လေးအသိ များကြ သည်သာ_ဖစ်သည်။ ဂျော့ချမောင်မောင်တုတ်ကိုယ်တိုင်သည် ပျိုအိုတို့အကြိုက်ထင်းရှားသောဓာတ်ပုံတို က်ကြီးတိုက်ကိုရန်ကုန်ဉမို့ တော်အလယ်ဝယ်တု့တ်သူကြီးအချန်း၏ အကူအညှီုဖင့်တည်ထောင်ထားလေရာ၊ သူ၏တိုက်မှအလှုပမယ်က လေးများအလို့သည်ဟူသောကြော်_ငာများကိုမကြာ ခဏတွေ့ကြရမည်သာ_ဖစ်ချေသည်။ အလှမယ်ထဲတွင်ဂျော့ချမောင်မောင်တု တ်တယောက်ကပင်ပင်ပင်ပန်းပ န်းရှာဖွေယူရသောသူကလေးတ ဦးမှာစော်ဘွားကတော်လေးလှမျိုးယဉ်ှုဖစ်သ ည်။ သူမကတခါကမယ်ဘွဲ့ဆွတ်ခူးရယူ ခဲ့သူ _ဖစ်လေရာ၊ မင်းကြိုက်စိုးကြိုက်ကာလသားများနှင့်လား လားမျှမထိုက်သောအလှမဒီလေး_ဖစ်သ ည်။ ဂျော့ချမောင်မောင်တုတ်မှာဗမာအစစ် ကြီးတော့မဟုတ်ဘဲကုလားကှုပားထဲတွင်ခေါ် တောကုလားသွေး ပါသှုဖင့်လည်းသူ၏အရပ်အမောင်း မှာ၅ပေ၆လက္မကျော်ကျော်ရှိသောလူ_မင့် ကြီးတဦး_ဖစ်၍ု့ပ်ရည်ကလည်း ခေသောသူတော့မဟုတ်ပေ။ လှမျိုးယဉ်သည်တပါတ်တခါဆိုသလို မောင်မောင်တုတ်ထံလာနေရာက၊ အတော်ကလေးအဆက် _ပတ်သွားသည်မှာကြာဉပှီုဖစ်သည်။ အမှန်မှာလှမျိုးယဉ်သည်တက်သစ် စဖလင်ု့ပ်ရှင်ကုမ္မဏီမှ ။ချစ်ချင်တိုင်းချစ်။ ဟူသော့ပ်ရှင်ဇာတ်ကားအတွက်ရှမ်း_ပ ည်တွင်းသွား၍ို့က်ကူးနေရသှုဖင့် ဂျော့ချမောင်မောင်တုတ်နှင့်အဆက်ဝေး သွား_ခင်းလည်း_ဖစ်သည်၊ သူမ၏အရပ်အမောင်းမှာ ၅ပေ၅လက်မခန့်ရှိဉပီးလျှင်ရ င်၃၇၊ခါး၂၂၊တင်၃၇၊ ဟူသောမယ်ဗမာ တန်းမှီအချိုးအစားမျိုးသာ_ဖစ်သည်၊ ပိုရင်သာပိုချင်ပိုပေမည်။ @ပ်ရှင်ို့က်ကူးရာမှုပန်လာသောအခါတွ င်၊ ဂျော့ချထံသို့လှမျိုးယဉ်ကဝင်ရောက်လာ ခဲ့လေသည်။ ဂျော့ချကလည်းလှမျိုးယဉ်ယခုလိုမမျှော် လင့်ဘှုဲပန်၍ရောက်လာ_ခင်းအတွက် ဝမ်းသာမဆုံးအောင် _ဖစ်နေရပါသည်။ ။ ကျွန်တော်ကိုတော့ပစ်သွားဘီထင်တာအခု လိုသတိရဉပီး_ပန်လာဘော်ရလို့ဝမ်း သာလို့မဆုံးပါဘူး လှမျိုးယဉ်။ ဂျော့ချကလှမျိုးယဉ်၏လက်ကလေးအားဆွဲ ၍_ပာလိုက်သည်။ သူ၏မျက်လုံးများထဲဝယ်လှမျိုးယဉ်မှာ အရင်ကထက်ပိုမိုချောလာသည်ဟုထ င်နေမိလေသည်။ ။အို ယဉ်ကဂျော့ကိုဘယ်ပစ်သွားမှလဲရှင် ဂျော့တယောက်လိုယောက်ျားကောင်းပီသတဲ့လူကို မေ့နေရင်ယဉ်မှာအူ့းလို့ဆိုရမှာပေါ့။ ။ကဲ အေးအေးစကား_ပာရအောင်လားယဉ်။ ။အို ယဉ်လာတာကစကား_ပာဘို့လာတာမဟုတ် ဘူး၊ဓါတ်ပိုံ့က်ချင်လို့သိလား။ ။ဟောဗျ ရောက်ရောက်ချင်းဆောက်နဲ့ထွင်း။.
80 ဤသို့_ပာရာကပင်လှမျိုးယဉ်မှာဉဗုံး ကနဲဂျော့_ပာသည်ကိုမကြားလေရော့လားမသိ ချေ၊ခပ်သွက်သွက် ကလေးအတွင်းခန်းထဲသို့အဝတ်အစား လဲရန်ဝင်ရောက်သွားလေသည်။ အခန်းတွင်းဝယ်ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ကြီး တချပ်ကရှိနေလေသည်။ လှမျိုးယဉ်မှာကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ကြီးရှေ့မှာ ပ င်သူမ၏အပေါ်အကျီများကိုတခု_ခင်း _ဖုတ်နေခဲ့သည်။ ှုဖုတ်နေရာပင်အခန်းနံရံများကိုကြ ည့်လိုက်ရာ၊ ။ဘုရားရေ။ ဟူအထိတ်အလန့်ကလေးအော်လိုက်မိလေ သည်။ လှမျိုးယဉ်တယောက်ကအော်လိုက်မိမည် ဆိုကလည်းအော်စရာပါပေ။ နံရံတွင်ထားသည့် ၂ပေ ခန့်ကျယ်သည့်ဓါတ်ပုံကြီးများတွင်အ လှမယ်ကလေးများ၏ကိုယ်တုံးလုံးပုံနှင့် ဂျော့နှင့်ထိုအလှမယ်ကလေးမျာ ;ကာမရာဂဆက်ဆန်နေသောပုံများ_ဖ စ်၍ပုံကြီးတပုံတွင်ကားအနီးကပ်ို့က် ထားရာအလှမယ်ကလေးတဦးက ကာ့ပေးနေရာမိန်းမအင်္ဂါဇာတ်အဖု တ်ကလေးမှာဖေါင်း၍ှုပူးထွက်နေလျက်၊ ဂျော့ကသူ၏လိင်တန်အချောင်း _ဖင့်အခေါင်းတွင်းသို့တဝက်သွင်းထား _ခင်း_ဖစ်၏။ လှမျိုးယဉ်သည်သူမအပေါ်ဝတ်ဆင် ထားသည့်ထမီကလေးအားချွတ်လိုက်သောအ ခါတွင်မူအ တွင်းဆာစမိုင်းနားအသားကပ်ဘောင်ဘီ တိုကလေးတထည်သာကျန်လေတော့သည်။ ထိုအခိုက်အခန်းထဲသို့ဂျော့မောင်မောင် တုတ်ဝင်ရောက်လာလေသည်။ ဂျော့မောင်မောင်တုတ်ဝင်လာလ _ခင်းပင်လှမျိုးယဉ်ကလန့်သွားသလို ကိုယ်ကလေးတွန့်ဉပီးတော့ကြည့်လိုက်သ ည်။ မောင်မောင်တုတ်ကလှမျိုးယဉ်အနီးသို့ ကပ်လာဉပီးလှမျိုးယဉ်၏အထက်ကား အလယ်သိန်၍ အောက်ပိုင်းကားဉပီးသွယ်လျသွားသောအချိုး အဆစ်_ပှုပစ်ကျနလှလေသောကိုယ်လုံး ကိုယ်ပေါက်ကိုတ၀ကြီး စိုက်၍ကြည့်နေမိသည်။ လှမျိုးယဉ်ကမောင်မောင်တုတ်တယောက် ဘာတွေကိုဒီလောက်စိုက်ကြည့်နေသည်ကို သိဉပီး_ဖစ်၍ခပ်တ ည်တည်ပင်နောက်သို့လှည့်လိုက်သည် ။ ဝင်းဝါသောကျော_ပင်ကလေးနှင့်အတူသိ န်သွားသောခါးမှာမယ်ဘွဲ့တု န်းက၂၂လက်မအချိုးအစားတိုင်းပ င်ရှိပေလိမ့်မည်။ စွမ့်ကားဖွံ့ထွားလေသောတင်ပါး ကြီးများကလည်းလုံးထပ်ဖွံ့၍မောင်မောင် တုတ်အတွက်သွားရေယိုစရာကြီးပင်ှုဖ စ်နေရတော့သည်။ လှမျိုးယဉ်ကတော့မောင်မောင်တုတ်ကိုမ ကြည့်ဘဲ၊ ဘဲဥပုံမှန်ကြီးထဲတွင်သူမ၏လှပ သောမျက်နျာကိုစောင် ;စောင်းကလေးအမူအယာပေးဉပီးဆံပင် များကိုဆင်စွယ်ဘီးကလေးချောင်း_ဖင့်ဖီး လိုက်သေးသည်။ သူမ၏ဝင်းဝါ၍တောင်ပူစာကလေးပ မာချွန်ထွက်ဉပီးပတ္တှုမားအသီးလုံး များတပ်ထားဘိသောရွှေ ရောင်ရင်သားနို့အုံကြီးများကလည်းမှန် အတွင်းဝယ်ထင်းထင်းကြီးပေါ်နေ၏။ မောင်မောင်တုတ်သည်သူ့နောက်မှရပ် ၍သူ့ကျော_ပင်နှင့်တင်ပါး၊ ဉပီးတော့ရှည်လျှားသောပေါင်တံများကို စ=အာ့အဖုံဖုံ့စြား၍ဇောအာ့ကပ်ညှိဉပီး ၊ ပီတိတွေတဝေဝေကျနေသည်ကိုလည်းလှ မျိုးယဉ်ကှုမင်သည်သ _ဖစ်လေတော့သည်။ ။ သိပ်ချစ်စရာကောင်းတာဘဲယဉ်ရာ။ မောင်မောင်တုတ်က_ပာလိုက်သည်။ လှမျိုးယဉ်ကတော့ခေါင်းမှဆံပင်များဖီး ဉမဲဖီးနေသည်။ ဂျော့မောင်မောင်တုတ်လက်တဖက်ကပ ခုံးများပေါ်ရောက်လာဉပီးဖျစ်ညှစ်လိုက် ရာလှမျိုးယဉ်ကအနည်းင ယ်တွန့်သွားသည်။ သူကလက်ချောင်းကလေးများနှင့်ကုတ်လို က်ှုခင်းကြောင့်_ဖစ်သည်။ လက်တဘက်မှာဂျိုင်းအောက်မှလျှို၍ဝ င်သွားဉပီးဖွံ့ထွားဝင်းဝါသောနို့အုံကြီးပေါ် သို့ရောက်သွားကာနို့သီး ခေါင်းနီနီကလေးကိုဆုတ်လိုက်သည်။ ။အို ။ ။ဟဲ ဟဲ ဟဲ။ ။သိပ်ကဲတာဘဲနော်။ မောင်မောင်တုတ်က ။ မင်းကိုသိပ်ချစ်တယ်ယဉ်။.
81 ။ဒါမျိုးတွေို့းနေပါဉပီဆရာ။ လှမျိုးယဉ်ကသူမ၏ဆံပင်များကို_ပု _ပင်ရာကပင်_ပာလိုက်သည်။ ။တကယ်ချစ်တာဘဲ။ လူယုတ်မာဦးလေး ကျွန်မနာမည်ကအေးမာစန်းပါ၊၊ ကျွန်မဘ၀မှာဆိုးဝါးလှသလောက်ကြုံရ သော လူများကလည်းလူ ကောင်းများမဟုတ်ကြ၍ပိုလို့ပင်ဒု=တွေ့ ရှုခင်းပါပေ။ ကျွန်မ၏ ဒုအြစ ကားအှုဖစ်မရှိသော ယောက်ျား ကိုယူမိသောကြောင့်_ဖစ်၏၊၊ ဒုစြရောက်သည့်နေ့ကိုကားကန်မဘယ် သောအခါမှမေ့တော့မည်မဟုတ်ပေ၊၊ ထိုနေ့ကမီးဖိုချောင်တွင်းသန့်ရှင်းရေး လုပ်ှုပီးမောလှသှုဖင့်အိမ်ရှေ့ဧည့်ခ န်းတွင်_ခကားယား လက် ကားယား_ဖင့်လှဲနေမိပါသည်၊၊ ကျွန်မယောက်ျားကိုသန်းငွေကျွန်မကတော့ ယောက်ျားကို ဖွတ်ကြား သန်းငွေဟုသာခေါ်ပါသည် အဲအဲလိုရင်းမရောက်ဘှုဲဖစ်တော့မည် ။ အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းတွင်လှဲနေတုန်းဘ ယ်ကနေဘယ်လိုကျွန်မဦးလေးဦးမောင် အေးရောက်လာသလဲမသိပါ ဘူးဧည့်ခန်းထဲဝင်လာပါတယ်၊၊ ပံ မှန်နေ့များမှာကျွန်မ ဦးလေးဟာနေ့လယ်နေ့ခင်း အိမ်ကို _ပန်မလာတတ်ပါဘူး၊၊ သူကစတိုးဆိုင်ပိုင်ရှင်တစ်ဦးပါ ၊၊ မိုးချုပ်မှုပန်လာတတ်တာပါ၊၊ သူကဝင်လာ လာ_ခင်းကျွန်မလှဲနေရာဆီလျှောက်လာရ င်း Þ နတ်မိမယ်လေးရေထဖို့အချိန်တန် ပဟေ့ ß လို_ပာပါတယ်၊၊ ကျွန်မလဲ @တ်တရက်ဆိုတော့ Þ အမလေး ß ဆိုကုန်းထဖို့_ပင်လိုက်ပါတယ်၊၊ ရန်ကုန်ဆိုတာကလဲအှုမဲပူနေတတ် တာမဟုတ်လာ့းင်၊ ချွေးတွေထွက်တော့အပေါ်ကဘလောက်ကို လည်ပင်းအထိပင့်ထားမိတယ်လေ၊ ၊ နောက်ကျသွားပါတယ်ရှင် ဦးမောင်အေး ကျွန်မကဦးလေး ဟုသာခေါ်ပါသည် ကကုန်းထလို့မရအောင်ကျွန်မရင် ဘတ်ကိုလက်ကြီးနှင့်ဖိကာတွန်းချရ င်း Þ ဟီး ဟီး ဟီးß ဟုကျက်သရေကင်းမဲ့လှစွာရယ်လိုက် ရာ ကျွန်မမှာလိက်ှုပာလွင့်မတတ် လန့်သွားမိပါသည့်င်၊၊ ဟန် ကို့ဖိုဆိုတာလို ကျွန်မက Þ ဦးလေးဒီအချိန်ဘာလို့_ပန်လာရတာလဲ ß ဟု_ပာမိပါသည်၊၊ ဦးမောင်အေးကကျက်သရေကင်းမဲ့လှစွာ ရယ်ရင်မှ Þ နင့်စောက်ပတ်နံ့ရလို့ဟေ့ß ဟု_ပာလဲ_ပာကျွန်မဘလောက်အောက်ရှိ နို့၂လုံးအားအတင်းပင်ှုဖစ်ညှစ်နေ ပါ၏၊၊ Þ နင့်ကလိုးချင်စရာကြီးကိုဟß အန်ချင်စရာအရက်နံ့စူးစူးကြီးက ကျွန်မနှာခေါင်း၀သို့တိုးဝင်လာပါသ ည်၊၊ Þ ဦးလေးအရက်မူးနေတယ်မဟုတ်လား ß ဟုကျွန်မက_ပာရင်းအတင်းရုန်းမိ ပါသည်၊၊ ဦးမောင်အေးကနို့၂လုံးအားအတင်း_ဖစ် ညှစ်နေရာမှလက်ကအောက်ဖက်ရွေ့လာ ကာကျွန်မ ပေါင်ကြားထဲလက်ကိုအတင်းထိုးကာနှိုက်ှု ပန်ပါသည်၊၊ Þ အရက်မူးဘာဘူးဟာမှန်ရုံလေးဘဲ၊ မှန်လာတော့ချချင်လာရောဟ ß Þ ဦးလေးလွှတ်နော်ကျွန်မအော်လိုက်မယ် ß Þ နင့်ကိုချချင်နေတာကြာလှဘီß _ငိမ်ှုငိမ်လေးနေစမ်းဟာ၊ နင့်ပေါင်ကို_ဖဲထားစမ်းÞ ဟု_ပာလဲ_ပာ အတင်း ပေါင်၂ဘက်ကို_ဖဲရန်ကျိုးစားပါသည် ၊၊ Þ ဦးလေးလွှတ်ပါမသင့်တော်ပါဘူး၊ တူမကိုဒီလိုမလုတ်သင့်ပါဘူး @င် ß ဦးမောင်အေးမှာကျွန်မ ယောက်ျားဖွတ်ကြားသန်းငွေ၏ဦးလေးအရင်း_ ဖစ်ပါသည်၊၊ကျွန်မ ယောက်ျားဖွတ်ကြားသန်းငွေအလုတ်ှုပုတ်၍ နေစရာမရှိသှုဖင့်_ပာင်းလာရှုခင်း _ဖစ်သည်၊၊ ကျွန်မမှာကိုယ်ဝန်ပျက်ကျသောကြောင့် အလုပ်မလုပ်နိုင်ဘဲနားနေရသည် မှာကြာပါ_ပီ၊.
82 ၊ အိမ်သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးပါမည်ဟု သဘောတူသှုဖင့်နေ့ခွင့်ပေးထား_ခင်း_ ဖစ်သည်၊၊ Þ _ငိမ်ှုငိမ်လေးနေစမ်းဟာ၊ နင့်လိုအသက်ငယ်ငယ်လေးတွေကိုမ လိုးရတာကြာလှဘီဟÞ ဦးမောင်အေးက_ပာရင်းနှင့်ကျွန်မခါး မှထမီးကိုအတင်းဆွဲချွတ်ပစ်လိုက် ပါသည်၊၊ကျွန်မမှာ အိမ်နေရင်း_ဖစ်၍အောက်ခံဝတ်မ ထားပါ၊၊ ကျွန်မကပေါင်ကိုအတင်းစေ့ကာကပ် ထား၏၊၊ ဦးမောင်အေး ကဘလောက်ကိုလဲအတင်းဆွဲကာချွတ်ပ စ်ှုပန်ပါသည်၊၊ ကျွန်မ၏ဘော်လီကို_ဗန်းကခဲဆွဲ_ဖှုဲ ပစ်လိုက်သောအခါတွင်ကားကျွန်မမှာ မိမွေးတိုင်းဖမွေး တိုင်း _ဖစ်သွားပါသည်၊၊ Þ ဦးလေး ကျွန်မကိုဒီလိုမလုပ်ပါနဲ့၊ ကိုသန်းငွေနဲ့တိုင်မယ်Þ ဦးမောင်အေးက ကျွန်မ၏စောက်ပတ်ကိုလက်ဝါးကြီးနှ င့်ပွတ်နေရာမှ Þ တိုင်မယ်၊ တိုင်ပေါ့၊ ငါ့အိမ်ပေါ်ကမောင်းချလိုက်မှာပေါ့Þ Þအား အား အမလေး နာတယ်ရှင့်Þ ဦးမောင်အေးက ကျွန်မ၏စောက်ပတ်ထဲသိုမညှာမတာ လက်ညိူးနှင့်အရမ်းထိုးလိုက်သှုဖင့် ကျွန်မမှာအော်လဲအော်ရုန်းလဲရုန်းမိပါ သည်၊၊ Þ ဦးလေးရယ်အိမ်ပေါ်ကမောင်းချရင် ကျွန်မတို့ဒု=ရောက်သွားမှာပေါ့Þ ကျွန်မ၏အသနားခံမှုအရာမရောက် ၍အတင်းရုန်းသော်လည်း ဦးမောင်အေးမှာအသက်၅၀ခန့်သန် သန်မာမာကြီး ကာမစိတ်ငယ်ထိပ်တက်နေချိန်ဆို တော့ဘယ်လိုမှရုန်း၍မရပေ၊၊ Þ နှာဘူးကြီးလွှတ်နော်လွှတ် Þ Þ နင်ကငါ့ရှေ့မှာကလူသို့_မူ ၏သို့လုပ်နေတာကြာဘီÞ Þ ကျွန်မတခါမှမလုပ်ဘူး Þ Þ အောင်မာရင်ရှားကြီးနဲ့ငါ့ရှေ့ကှုဖတ် _ဖတ်ရှောက်နေတာကဘာလဲ မဟုတ်လို့လားÞ ဦးမောင်အေးက_ပာရင်းမှ ကျွန်မ၏နို့ကိုငုံ့ကာစို့လိုက်သည်၊ ၊ ဦးမောင်အေးကသူ၏ပုဆိုး ကိုလည်းချွတ်ချလိုက်ရာ ကျွန်မဘုရားတမိပါတော့သည်၊၊ လုံးပါတ်၅လက်မအရှည် ၈ လက်မမျှရှိမည့်လီးကြီးကမာန်ဖီနေ သည်ကိုတွေ့လိုက်ရသောကြောင့်ပင်၊၊ Þ ကြည့်စမ်းဒါကြီးနဲ့သာဆိုနင်ဆွေမျိုးမေ့ သွားမယ်Þ လီးကြီးကလှုပ်ရမ်းနေသည်မှာအသဲယား စရာပင်ှုဖစ်သည်၊၊ Þ ဒီလောက်ကြီးတာကြီးနင်ှုမင်ဖူးရဲ့လား ဟားဟားဟား Þ ဟုတ်ပကျွန်မ ယောက်ျား ဖွတ်ကြားသန်းငွေ ၏ လီးမှာရှိလှမှ၅လက်မပေါ့ ချစ်သမီး သနåတစ်ယောက် သ္ကူဒယ်ဒီအခန်းထဲကိုချောင်းကည့် ရင်းရင်တွေခုန်နေတယ်၊ မာမီကမန္ကေက နိုင်ငံခြားကိုခ္စထွက်သွားလိုက်တယ် ၊ မာမီမရှိတော့ဒယ်ဒီတစ်ယောက်ထဲဘ ယ်လိုနေမလဲလ္ကိုတွေးနေရင်းန္ကဲဒ ယ် ဒီအခန်းကိုချောင်းကည့်လိုက်တာဖြစ် ပါတယ်၊ ခါတိုင်းဆိုရင် ဒယ်ဒီန္ကဲမာမီတ္ကိုရ္ကဲ ချစ်တင်းနှောနေတာကိုသ္ကူ အခန်းကဖေါက်ထားတဲ့ အပေါက်ကနေချောင်းကည္ဒ့်ပီး ဒယ်ဒီလီးကီးကို သွားရေကျန္နေကဖြစ်ပါတယ်၊ ဒယ်ဒီတ္ကိုကတော့ သ္ကူအနေအထားကိုမရိပ်မိဘဲညတို င်းလိုလို အားရပါးရလိုးကတာကိုတ္ကွေနေရတော့ သူကိုယ်တိုင် လီးအရသာကိုခ္နံကည့်ချင်စိတ်တွေ ပေါက်နေပါတယ်၊ ဒယ်ဒီရ္ကဲလီးကီးဟာစံချိန်လွန်နေ ပါတယ်၊ အရှည်က ကိုးလက်မလောက်ရ္ဒှိပီး လုံးပတ်ကလည်းမသေးလှပေ၊ အဲဒီလီးကီးန္ကဲ မာမီစောက်ပတ်ကလေးကို အားရပါးရလိုးလိုက်တဲ့အခါမှာမာမီက ကော့နေအောင်ခံရရှာသည်၊ ဒါပေမဲ့ဒယ်ဒီလိုးတိုင်းအားရပါးရခံ နေတာကို တ္ကွေတော့ မာမီလိုခံချင်စိတ်တွေဖြစ်နေပါတ ယ်၊ တကယ်တော့ သနåမှာ အပျိုဖေါ်ဝင်စကတဲက ကာမဆက်ဆံရေးမှာစိတ်ဝင်စားမ၍ ရှိခဲ့ပါတယ်၊ ရှင်းရှင်းဆိုရရင်တော့ သနåရ္ကဲအဖေကောအမေပါ ကာမရာဂဘက်မှာ အလွန်ထန်သောသူများဖြစ်ရာသူမ အနေနှင့် စိတ်ဝင်စားမ၍ရှိနေသည်မှာမဆ န်းပါပေ၊.
83 သူမ ၁၄နှစ်သမီးလောက်ကထဲက ဒယ်ဒီန္ကဲမာမီတ္ကိုရ္ကဲလိုးပွဲ တွေကို ညတိုင်းတ္ကွေမြင်ခ္ကဲရပါတယ်၊ စိတ်ကစားစအရွယ်မှာ ဒယ်ဒီန္ကဲမာမီတ္ကိုရ္ကဲန္ကေည မရှောင်လိုးကတာတွေ ကိုတ္ကွေရတော့ လီးဆိုတာဟာလိုးဘ္ကို စောက်ပတ်ဆိုတာဟာ လိုးရင်ခံဘ္ကိုမှန်းသိလာရပါတယ် ၊ ညတိုင်းဒယ်ဒီန္ကဲမာမီတ္ကိုရ္ကဲ ကိုယ်တုံးလုံးခ္မတ္ဒ်ပီး ဒယ်ဒီကမာမီစောက်ပတ်ကိုယက်နေ တာတွေ။ဒယ်ဒီရ္ကဲ လီးကီးကို မာမီကပုလွေမ၍တ်ပေးနေတာတွေက္နို ကည္ဒ့်ပီး သူမရ္ကဲစောက်ပတ်လေးကိုပွတ္ဒ်ပီး အယားဖျောက်ခဲ့ရပါ တယ်၊္နကုံရင်တော့ သူလည်းမာမီလို အလိုးခ္နံကည့်ဘ္ကို စိတ်ကူးထားပါတယ်၊ ထူးဆန်းစွာ ပထမဆုံး သူမ္နကုံတ္ကွေဘူးတာကတော့ သ္ကူမာမီန္ကဲ သူတ္ကိုရ္ကဲအိမ်လက်စွဲဆရာဝန် ကလေး တ္ကိုရ္ကဲ န္ကေခင်းကာင်တောင် တော်သလင်းပွဲပါဘဲ၊ ဆရာဝန်ကလေးက ၂၈နှစ်လောက်ရှိတော့မာမီန္ကဲရွယ် တူပါ ဘဲ၊ ဒယ်ဒီကတော့ မာမီထက်၁၀နှစ်လောက္ဘ်ကီးပါတ ယ်၊ဆရာဝန်ကလေးက အားကစားလိုက်စားသူပီပီကာယ တောင့်တင်းပါတယ်၊ ဒါကိုမာမီ သဘောကျပုံရပါတယ်၊ အဲဒီန္ကေက သနåကျောင်းကပြန်အလာမှာ ခေါင်းနဲနဲအုံနေလ္ကို သ္ကူအခန်းထဲဝင္ဒ်ပီးအိပ်နေတာ သ္ကူ မာမီသိလိုက်ပုံမရပါဘူး၊ နောက်ခ္စနေတော့ သ္ကူမာမီအခန်းထဲက အသ္နံကားလ္ကိုချောင်းကည့်လိုက်တော့မာ မီန္ကဲ ဆရာဝန်ကလေးဖြစ်နေတာတ္ကွေရပါ တယ်၊ သနåလည်းစိတ်ဝင်စားသွားပီးအသ္ဒာ ငိမ္ဒ်ပီးကည့်နေပါတယ်၊ ဒယ်ဒီကတော့ ခရီးထွက်နေလ္ကိုအိမ်မှာမရှိပါဘူး ၊ အဲဒီအချိန်မှာ ဆရာဝန်ကလေးက ]မမကလဲ ဆေးခန်းမှာစမ်းရင်လဲရရ္ကဲသားန္ ကဲ} ]အို ဆရာကလဲ ဆေးခန်းမှာကလူတွေ အများချည်းန္ကဲ မမက အိမ်မှာအေးအေးစမ်းချင်လ္ကို} မာမီရ္ကဲအသံကညုသံပါနေပါတယ် ၊ သနåကတော့ မ္နကာခင်ပ္ဘွဲကီးပွဲကောင်းကည့်ရ တော့မယ် မှန်းသိလိုက်ပါတယ်၊ ] ကဲ လုပ်ပါ မမကို နောက်ထပ် ကလေးရနိုင်လားဘာလားစမ်းပေးစမ်းပါ} ] မဟုတ်ဘူး မမရ္ကဲ အဲဒါစမ်းဘ္ကိုက မမရ္ကဲ ဟို သားအိမ်လမ်းကာင်းကို သေခ္နျာကည့်ရမှာ] ] ဒါဆိုရင်လဲ ကည့်လေ} ပြောပြောဆိုဆိုန္ကဲ မာမီဟာ ထမီကိုကွင်းလုံးခ္မတ်ချလိုက္ဒ်ပီး ပင်တီလေးန္ကဲ ကုတင်ပေါ်မှာ ကန္က်လန္က်ဖြတ်လှဲချလိုက်ပါတ ယ်၊ ဆရာဝန်ကလေးဟာ သဘောပေါက်သွားပုံန္ကဲကုတင်နားကို ကပ်သွားပါတော့တယ်၊ ] မမ ဒါဆို သားအိမ်လမ်းကာင်း ကည့်ဘ္ကို ဘောင်းဘီခ္မတ်လိုက်တော့မယ်နော်} မာမီကတော့ဘာမှပြန်မပြောဘဲ ငိမ်နေပါတယ်၊ ဆရာဝန်ကလေးရ္ကဲ လက်ဟာမာမီခါးဆီရောက်သွား ပီး မာမီရ္ကဲဘောင်းဘီလေးကို အသာခ္မတ်ယူလိုက်ပါတယ်၊ မာမီရ္ကဲပေါင်တန်လေးဟာစင်းန္ဒေ ပီး အလယ်မှာ စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းလေးဟာ အမေဤးကျဲကျဲလေးဖုံးလ္ကိုနေပါတယ်၊ ]မမ ပေါင်ကားလိုက်လေ} ဆရာဝန်လေးရ္ကဲအမိန္က်အတိုင်း မာမီဟာ ဒူးနှစ်ချောင်းကိုထောင္ဒ်ပီး ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကားလိုက်တ္ကဲအ ခါမှာတော့ စောက်ပတ်ကလေးဟာ အကွဲကာင်းကလေးဟသွားပီးအရည်လေးများ လဲ့နေတာကိုတ္ကွေရပါတော့ တယ်၊ ဆရာဝန်လေးဟာ အသက်ရ၍သံတွေပြင်းလ္ဒာပီး ကတုန်ကရီန္ကဲ ] မမ သားအိမ်လမ်းကာင်းကည့်ဘ္ကို ဘဲန၍တ်သီးထည့်ရမယ် နဲနဲနာမယ်နော်} ] သိပ်မနာစေန္ကဲကွယ် မနာအောင်လုပ်လ္ကိုမရဘူးလား} ] ခက်တာက သုတ်တဲ့ဆီမပါလာဘူး မမရ္ကဲ တစ်ခုတော့ရှိတယ် မမရ္ကဲဟာကအရည်ထွက်ရင်တော့ သိတ်မနာပါဘူး } ]ဒါဆိုရင်လဲ စောက်ပတ်ကို အရည်ထွက်အောင် အရင်လုပ်ပေးကွာ} ] ဒါဆိုရင်က္မန်တော်ပွတ်ပေးမယ်နော်} ပြောပြောဆိုဆိုန္ကဲ.
84 ဆရာဝန်လေးဟာ မာမီရ္ကဲ စောက်ပတ်လေးကိုပယ်ပယ်နယ်နယ် ပွတ်သပ္ဒ်ပီးကာမရာ ဂတက္န်ကွအောင်လုပ်နေပါတော့တယ် ၊ ]အား ကောင်းလိုက်တာဆရာရယ် မမကို စိတ်တိုင်းကျသာလုပ်ပေးပါ။ ဒါမှ မလုံလောက်သေးရင် ဆရ္နာကိုက်သလိုသာလုပ်ပါတော့} ဟုဆိုကာ ဆရာဝန်ကလေးရ္ကဲ အနိ၍းအဆွများကို ခံစားနေပါတော့တယ်၊ ] မမ က္မန်တော် ပ္ဒိုပီးကောင်းအောင်လုပ်ပေးမယ်နော်} ပြောပြောဆိုဆိုန္ကဲ ဆရာဝန်ကလေးဟာ ကုတင်ဘေးမှာဒူးထောက်လိုက္ဒ်ပီး မာမီရ္ကဲ စောက်ပတ်ကို ပါးစပ်န္ကဲ တေ့စုတ်လိုက်ပါတော့တယ်၊ ] အား ကောင်းလိုက်တာ ဆရာရယ် မမ အဲဒါမျိုးခံစားချင်နေတ္နာက္ဒာပီ} ]ကောင်းလားမမ က္မန်တော် ဘာဂျာမ၍တ်ပေးတ္ဘာကိုက်လား} ]ကိုက်တယ် ဆရာရယ် မမတော့ ဆရာကိုစွဲသွားပီးကွယ်အရည်တွေမလုံ လောက်သေးဘူးလားဟင် မမနေလ္ကိုမတတ်တော့ဘူး} ]နဲနဲလိုသေးတယ် မမ } ဆရာဝန်ကလေးဟာ မာမီရ္ကဲစောက်ပတ်ကို အားရပါးရယက်ပေးနေရင်း စောက်ပတ်နှစ်ခြမ်းကိုဖြဲကာလ္ဘာကီး ကိုထိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်၊ စောက်ပတ်ကလေးတစ်ခုလုံးမှာလဲ ရဲတွတ်န္ဒေပီးစောက်ရည်များရဤဲလာ ပါတော့တယ် ]မမ ထည္န့်ကည့်လိုက်မယ်နော်} အြင်း မနာစေန္ကဲနော်} ဆရာဝန်ကလေးဟာ မတ်တတ်ရပ်လိုက္ဒ်ပီး ဘောင်းဘီကိုခ္မတ်ချလိုက်ပါတယ်၊ ချောင်းကည့်နေသော သနåမှာ အံ့အားသင့်သွားပီး သ္ကူမာမီရ္ကဲ အလစ်မှာ ဆရာဝန်ကလေးဟာသ္ကူမာမီကိုလိုးဖ္ ကိုကံနေမှန်းသိလိုက် ရပါတယ်၊ ဒါပေမ္ကဲ ခုမှပြောလ္ကိုလဲမဖြစ်တော့ ကည့်နေတုန်းမှာဘဲ ဆရာဝန်ကလေးဟာသ္ကူလီးကီးန္ကဲမာ မီရ္ကဲ စောက်ပတ်ကလေးကိုတေ့လိုက်ပါတယ်၊ ချောင်းကည့်နေတဲ့ သနåဟာ ဆရာဝန်လေးရ္ကဲ လီးကီးက္နိုကည္ဒ့်ပီးမျက်လုံးပြူးသွားပါ တော့တယ်၊ ဆရာဝန်လေးရ္ကဲလီးကီးဟာ လူန္ကဲမလိုက်လောက်အောင်ပင် အဖျားတုတ္ဒ်ပီး အရင်းမှာလည်းလုံးပတ်မ သေးလှပေ၊ အရှည်မှာလည်း ၁၀လက်မလောက်ရှိပေသည်၊ မာမီကတော့ သ္ကူကို ဒီလီးကီးန္ကဲလိုးတော့မှာကို မသိသေးဘဲ ကုတင်ပေါ်မှာ စောက်ပတ်အပြဲသားနှင့် အသင့်ဖြစ်နေပါတော့တယ်၊ ဆရာဝန်ကလေးဟာ မာမီရ္ကဲ ပေါင္န်ကားထဲမှာ အသာဝင်ရပ်လိုက္ဒ်ပီးသူရ္ကဲလီး ကီးန္ကဲမာမီရ္ကဲစောက်ပတ် ၀ကိုတေ့လိုက်ပါတယ်၊ စောက်ပတ်၀မှာ အနဲငယ်မေဤလိုက်တဲ့အခါတော့ မာမီဟာ အသံထွက္ဒ်ပီး တွန္က်လာပါတော့တယ်၊ ဆြရာ ဘာန္ကဲလုပ်နေတာလဲဟင် တစ်မျိုးကီးဘဲ] ခ္ဒြငိမ္ဒ်ငိမ်နေလိုက်နော် ကောင်းသွားလိမ့်မယ်} }မြန်မြန်လုပ်ပေးပါကွယ်} ခင်မမ > က္ဓ်ိုတွေ ဇာတ်လမါ် ]]ကောင်းတယ်၏}} ]]သွား၏ မသိဘူး၏}} ]]ခင်ဟာလေ၏ ရှက်စရာမရှိ၏ ရှက်နေတယ်၏ ရှက် မှပိုလှလာတယ်၏}} ]]သွား၏ လာမ္နကည့်နဲ၌}} ဟူသောအသံလေးနှင့်အတူ၏ ခငသည်၏ အခန်းတွင်း သို၌ ဝင်ပြေးရာ၏ ဇော်ဇော်က ခင်နောက်ပိုင်းကိုလှမ်းအ္နကည့် တွင်၏ ဗွီဒီယိုဿနိ၍းဆွမ၍ကာင့်၏ စောက်ဖုတ်အတွင်းမှ၏ ယိုဆင်းလာသောရမ®က်ရည်များကို ထဘီတွင်အကွင်းလိုက်၏ တ္ကွေရသည်၏ ဇော်ဇော်သည် ကျေကျေနပ်နပ္ဘ်ကီးပုံးပီး အပျို ပန်းသီးဆွတ်½မ္ခမက တစ်ခါထဲဝါးမျိုချရန်အတွက် ချေလှမ်း ကျဲက္ဘျဲကီးများဖြင့်၏ ခင်ဝင်ပြေးရာ၏အိပ်ခန်းတွင်းသို ၌ ဝင် လိုက်သွားဿ၊ ]]ခင်၏ ကိုယ်ကိုရှက်တယ်ပေါ့၏ ကိုယ်ခင်ကိုချစ်ချင်တာ က္ဒာပီ၏ ဒီနေ၌မှမချစ်ရယင်တော့၏ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုသတ်သေ လိုက်မယ်၏}} ]]စောပါသေးတယ်မောင်ရယ်၏ ဒါတွေကလက်ထပ္ဒ်ပီးမှ နော်၏.
85 မောင်ကလိမ®ပါတယ်၏}} ]]ခင်၏ လူ၌အသက်ဟာတိုတိုလေးပါ၏ ရသမ္ခအချိန်မှာ ပျော်ပျော်န္နေကရအောင်ပါ၏}} ]]အို၏ ခင်ကာက်တယ်မောင်ရယ်၏}} ]]ခင်ဟာတော်တော်အတာပဲ၏ ဒီမှာ၏ ဗွီဒီယိုထဲက½က် ပြတာဟာသ½ပ်ဆောင်½သက်သက်မဟု တ်ဘူး၏ အပြင်မှာတ ကယ်ဖြစ်ပျက်တာတွေကို ထင်ဟပ်ပြတာပါ၏ လောကရ္ကဲ အကောင်းဆုံးအရသာတွေကို ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းမြင်အောင် ကိုးစားတင်ပြထားကတာ၏ ကိုယ်တို၌လဲ၏ ဒီအရသာတွေကို မီးစမ်းကရအောင်လား၏ အချစ်ရယ်}} ]]မောင်က၏ သိပ်ကဲတာပဲတော်၏}} ဟူသောခင်ဿမူပိုပို ကာမူဟန်ကာင့် ဇော်ဇော်ရင်ထဲü ဘုရားပွဲလှည့်နေဿ၊ ]]အခုနဗွီဒီယိုထဲက မိုက်ကယ်ခေါ်ဂျော်နီတို၌၏ တင်မာဆွေ တို၌၏ ဒါ½က်တာဒေါ်သန်၌သန်၌္ဓကယ်တို ၌ဟာ မောင့်မိတ်ဆွေတွေ ပါ၏ ½က်ကွင်းမှာတောင်ရှိနေတတ်တာများတယ် ၏ မောင် ဆိုယင်သ½ပ်ဆောင်တေအတွက ပေါင်းစုံကိုသင်ပြရတယ်၏ အခုလဲမောင့်အနေနဲ၌ခင့်ကို ဖိုမရေးရာနဲ၌ပတ်သက္ဒ်ပီး လက်တ္ကွေ ကျကျသင်ပေးမယ်၏ ခင့်ကိုချစ်ရေယဉ်ကျောမှာ တ္ဒငိမ္ဒ့်ငိမ့် မြောနေအောင်မောင်လက်တွဲခေါ်မယ်၏လို က်မယ်မဟုတ်လား}} ]]မောင်ကို၏ ခင်သနားပါတယ်၏ ဒါပေမဲ့ မောင်တို၌ ယောက်ျ;တွေက အိုင်တ္ကွေတိုင်းခြေဆေးချင္န်ကတယ် ၏ ခင့် ကို မောင်တကယ်လက်ထပ်မှာနော်၏}} ]]အိုး၏ ခင်ကမောင့်ကိုအထင်သေးလိုက်တာ၏ ခင့်ကို မောင်ထာ၀ရ၏ ½;မြေကျလက်ထပ်ပေါင်းသင်းမှာပါ၏ မောင်ကျိန်ဆိုယင်ကျိန်ပါ့မယ်၏}} ]]အော်၏ မောင်ရယ်၏}} ခင်ဿစပ္ဒ်ဖီးဖီးမပွင့်တပွင့် လေသံက္နိုကားရသညနှင့် ဇော် ဇော်သည်၏ ခင့်ကိုယ်လုံးတစ်တစ်ရစ်ရစ်ကို ခါးမှဆတ်ကနဲ ပွေ၌ယူရင်း အရောင်တလက်လက်တောက်နေသည့် န၍တ်ခမ်းနီနီ ထူအမ်းအမ်းလေးကိုငုံí သ္နကားလုံးစုပ္ဒ်မိုသကဲ့သို၌ တဖျင်းဖျင်း စုပ်နေလေဿ၊ ဇော်ဇော်သည် ခင်ဿန၍တ်ခမ်းသားမို၌မို၌ကို မိမိဿစိတ်အား တက္ဓ်ကသောန၍တ်ခမ်းသားပြည့်ပြ ည့်ဝ္ဘကီးများဖြင့် နူးညံ့စွာ ငုံထားလိက္ဒ်ပီး လ္ခာဖျားကလေးဖြင့် ခင့်န၍တ်ခမ်းသားများကို တဖျင်းဖျင်းနှင့်စုပ္ဒ်မိုနေချေဿ ၊ ခင်မှာ၏ ဇော်ဇော်အားပြန်ျွ သိုငးဖက်မ္ဒိပီး ယခင်အနမ်းများနှင် မတူသည့် ထူးခြားသော ထိုအနမ်းဿဖော်မပြနိုင်သောအတ္ကွေ ထူးကို မျက်လုံးမှေးí ခံ စားနေဿ၊ ခင်စိတ်ထဲတွင် ရှက်ရ္ကွံမ၍ဖြင့် ဇော်ဇော်ရင်ခွင်ထဲမှ ½န်းထွက်ချင်သော်လည်း၏ မီးတောက်မတက်ပွတ်သပ်လာ သော ဇော်ဇော်အနမ်းကာင့် တစ်ကိုယလုံးတုန်ရီလာသဖြင့်၏ မမိန၍တ်ခမ်းကို အသာဟပေးလိုက်မိသည်၊ ကျားလ္ခာနှင့်မခြားကမ်းတမ်းလှသော ဇော်ဇော်လ္ခာသည် ဖွင်ဟထားသောခင့်ပါးစပ်တွင်းသို၌ အပေါက်ရှာသော>မတစ် ကောင်အလား တလူးလူးတလွန်လွန်ဝင်သည်၏ သို၌နှင့် ခင့် ပါးစောင်များကိုလ္ခာဖြင့်လိုက်လံကလိ ကာ ငိမ်သက်နေသော ခင့်လ္ခာကို ရ္ကှေတိုးနောက်ငင်လာရောက်မြူဆွယ်လာ ဿ၊ ခင်မှာအ္ဒငိမ်မနေနိုင်တော့ဘဲ ဇော်ဇော်ကိုအတုယူကာ မိမိ ဿလ္ခာဖြားကလေးဖြင့်ဇော်ဇော်၏ လ္ခာကိုမရဲတရဲ၏ ကလိ ကည့်မိရာတစ်ကိုယ်လုံးတရှိန်းရှိန်း ဖြစ်လာသည်အထိ အရသာ မှာကောင်းမွန်လှသည်၊ ဇော်ဇော်မှာခင်စိတ်ပါလာမှန်းသိသည် နှင့် ခင့်န၍တ်ခမ်းတစ်ခုလုံးထဲü လက်လံမေဤနှောက်ယင်း ခင့်နို၌ အ္ဘုံကီးများကို အကျÐပေါ်မှချေပေးနေသည်၊ အတန္န်ကာလ္ခင် ခင့်အကျÐကိုကျောမ္နှကယ်သီးများဖြုတ် ပေးလိုက္ဒ်ပီး၏ လူချင်းခွာ.
86 ဆွဲခ္မတ်ချလိုက်သည်၊ ခင်ဿနို၌ အ္ဘုံကီးမှာ အနီးကပ္န်ကည့်မှ၏ ရေချိုးခန်းတွင် မြင်ရသည်ထက် ပ္ဘိုကိးနေကာင်းတ္ကွေရသဖြင့် အသံမထွက်အောင်လေခ္မန် လိုက်သည်၊ ]]ခင်၏ ကိုယ့်ကိုချစ်ရင်၏ ကိုယ်အကျÐကိုခ္မတ်ပေးပါ၏}} ]]ဒါ၏ သက်သက်အနိုင်ကျင့်တာပဲ၏} ဟြုစူစုဆောင့်ဆေင့် ကလေးမူလိုက္ဒ်ပီးမှ၏ ဇော်ဇော်ကယ်သီများကိုတုန်ရီသော လက်များဖြင့်တစ်လုံးချင်းဖြုတ္ဒ်ပီး ခ္မတ်ပေးလိုက်ရာ၏ ကီး မားထွားကိုင်းလှသောဇော်ဇော်ဿရင်အုပ်နှ င့် လက်မောင်းအိုး ကီးမှာ ညနေခင်းဿအလင်းရောင်ဝယ်၏ ထင်းထင်းကီးပေါ် လာသည်၊ ဇော်ဇော်မှာ၏ ခင့်ဘရာစီယာကိုမခ္မတ်သေးပဲ အသာ အပေါ်သို၌မတင်လိုက်ရ္ဘာကီးမားလှ သော နို၌္ဘကီးနှစ်လုံးမှာ အ နှောင်အဖ္ကွဲမှ ခေတåလွတ်မြောက်သည်ကို ဝမ်းသာဟန်ဖြင့် ဘယ်ညာယိမ်းထိုးလ၍ပ်ရှားနေသည်၊ နို၌သီးကိုအသာလိုက်လံပွတ်သပ်ရ င်း ]]ခင့်၏ နို၌တွေက အရမ်းလှတာပဲကွယ်၏ စံချိန်ဘဲ၏ အမေရိကန်ကကောင်မ လေးတွေနဲ၌တောင်ယှဉ်နိုင်တယ်၏ အတော်ရှားတဲ့နို၌္ဘကီးတွေပဲ}} ကီးမးလှသောနို၌္ဘကီးများကို ဘရာစီယာဿသားရ္ဘေကိုးများ က တင်းကပ်စွာဖိထားသဖြင့်၏ ခင်မှာရှက်မနေိုင်တော့ပဲ၏ ရင်ဘက်ရ္ကှေရှိချိတ်များကို ဖြုတ်ချလိုက်ရာ၏ ကျောက်ဆစ် ½ပ်မှနို၌သီးအလား၏ ဖြူဝင်းနေသည့်နို၌အ္ဘုံကီးပေါ်တွင် ကျောက် စိမ်းရောင်သွေးကာလေးများဖျာထွက်နေသည် ၏ နို၌အုံထဲü အပျိုစစ်ပီသစွာနစ်မြုပ်နေသောနို ၌သီးခေါင်းများကို တစ်လှည့်စီ စုပ်ယင်းချေယင်း၏ လ္ခာဖြင့်ကလိယင်းမှ ပန်းရောင်မှပန်း ရောင်အရင့်သို၌ပြောင်းစ္ဒေပီး နို၌အုံတစ်ခုလုံးကိုတင်းလာစေဿ၊ နို၌အုံတစ်ခုလုံးကို၏ ကိုက်စားတော့မတက်ပါးစပ္ဒ်ဖျွဲငုံ ရင်းလ္နာကမ်းကီးဖြင့်လျက်ပေးနေသ လို၏ သွားဖြင့်လည်း မနာအောင်ချစ်ပေးနေဿ၊ ]]ဇော်ဇော်၏ ခင်မနေတတ်ဘူးကွယ်၏ အိုး၏ ဇော်ဇော် ရယ်၏}} ခင်မှာဇော်ဇော်၏ ခေါင်းကိုလက်ဖြင့်အသာပွတ်ပေးသလို နေရင်းအထက်ပါအတိုင်းတုန်ရီလိ ၍က်မောစွာ တိုးတိုးလေးဆို ရှာဿ၊ ဇော်ဇော်မှာ ခင့်ထဘီကိုမသိမသာဖြေချလိုက်ရာ ခင့်ခြေ ရင်းတွင် ကွင်းလုံးက္မတ်ပုံကျသွားသည်၏ ခင့်တစ်ကိုယ်လုံးü အဝတ်ဆိုí ပင်တီအနက်ကလေးသာရှိတော့သည်၊ ]]လာ၏ ခင်ရပ်နေရတာညောင်းရောပေါ့၏ ဟိုကုတင် ပေါ်မှာကိုယ်ခင့ကိုကောင်းကောင်းကီးအကာ လ္ခော့ပေးမယ်}} ခင်မျာဇော်ဇော်ခေါ်ဆောင်ရာနောက်သို၌ အည§ခံရသူအ လား လိုက်ပါလာသည်၏ ခင့်ကိုကုတင်ပေါ်ကိုယ်တပိုင်းတင် ပေးပီး၏ ပင်တီဘောင်းဘီကလေးကို အသာလိပ်ျွ ခ္မတ်ချ လိုက်ရာ၏ အောက်ပိုင်းကမ်းပြင်ပေါ်ချထားí ကော့ပေး သည့်ပုံစံဖြစ်နေသောစောက်ဖုတ်ဖေါင်း ဖေါင်းလေးဿအလှကို အနီးကပ်မြင်ရဿ၊ ဇော်ဇော်မှာခင့်စောက်စေ့နီနီရဲရဲလေးကို အသာလက်မနှင့် လက်ñ§;ကားတွင်၏ ချေပေးနေရာ ခင့်မှာ၏ မနေတတ် မထိုင်တတ်တော့ဘဲ ]]တဟင်းဟင်း}} ငီးလာသည်၊ ]]ဟင်းဟင်း၏ မောင့်၏ ခင်မနေတတ်ဘူး၏ ခင့်ကို မည§င်းဆဲပါနဲ၌၏}} ]]ခင့်ကိုည§င်းဆဲတာမဟုတ်ဘူး၏ ဒါသုခဘုံကိုတဲ့ပထမခြေ လှမ်း}} ]]အား၏ မောင်ရယ်၏ က္မတ်၏ က္မတ်၏}} ခင့်မှာရင်ထဲမှတုန်ရီလ္ဒာပီး အသက်½သံများပြင်းလာ သည်၏ ဇော်ဇော်မှာခင့်ရှညလျားထွားကိုင်းသောပေါင် တန် များကိုလက်တစ်ဖက်ဖြင့် အသာလိုက်လျွံ လ္ခောတိုက်ပွတ် သပ်ပေးနေဿ၊ ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ခါးပတ်ဖြုတ်ျွဆွဲချ လိုက်ရာ သွေးíရှည်လျားလှသောလီးကီးမှာ အပျိုလိုချင်ျွ ခေါင်းငိမ့်သောပုတ်သင်ညိုအလား ခေါင်းတ္ဒငိမ္ဒ့်ငိမ့်ဖြင့်ဘောင်း ဘီထဲမှတောင်ထလာသည်၏ ဇော်ဇော်သည် မတ်တပ်ရပ်ျွ.
87 ဘောင်းဘီကိုဆွဲခ္မတ်လိုက်ရာ တောင့်တင်းသန်မာíယောက်ျ; ပီသလှသောဇော်ဇော်ခန ̈ကိုယ်က မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းဖြင့် မြင်ရလေဿ၊ ခင့်မှာမျက်လုံးကိုမပွင့်တပွင့်ဖွ င္န့်ကည့်လိုက်ရာ ဇော်ဇော် ကို ကိုယ်တုံးလုံးမြင်ရသဖြင့်၏ ယောင်ရမ်းí ]]အို}ဟြုတလိုက် မိသည်၏ ဇော်ဇော်လီးကိုလည်းကည့်လိုက္ဒ်ပီး လီးမှာကျပ်လုံး ခန်၌တုတ္ဒ်ပီး ၈လက်မခွဲခန်၌ရှိရာ အတော်ရှည်သောလီးဟုဆိုရ ပေသည်၏ ခင်မှာဗွီဒီယိုထဲမှ မိုက်ကယ်လီးကီးကိုပြန်မြင် ယောင်လ္ဒာပီး ဇော်ဇော်လီးကပိုíရှည္ဒ်ပီး မိုက်ကယ်ကပိုတုတ် ကာင်းသိလာဿ၊ ဇော်ဇော်မှာ ခင်နားသို၌ပြန်ကပ်လ္ဒာပီး၏ ]]ခင်၏ ပေါင်ကားပေးကွာ၏ သုခဘုံကိုဒုတိယခြေလှမ်း လှမ်းမလို၌၏}} ဥမ္မာ ၃၊၃၊၉၈ ၂နာရီခန့်အကြာတွင်ထွန်းတင်ရော က်လာသည်ကိုဆီးကြိုလျက်၊ ဧည့်ခန်းသို့ခေါ်ကာ၊ မိခင်နှင့် ညီမများအားမိတ်ပေးဉပီးနောက်ထွန်းတ င့်က၊ Øဥမ္မာရေ၊ မင်းရယ်၊ ခင်မေရယ်၊သန်းသန်းရယ်၊ ၃ ယောက်စလုံးအရာရှိချုပ်နှင့်ခရီးထွ က်ဘို့လာ _ပာတာ၊ ဒါကြောင့်ဘဲအကိုကြီးချက်ှုခင်းကားနဲ့လာ ခေါ်တာ၊ မဌမတုန်းကခေါ်ဘူးလိုလို၊ခုတော့ ၃နာရီကားနဲ့ထွက်မယ်_ပာတယ်၊ ှုမန်ှုမန်ှုပင်ဆင်ဉပီးလိုက်ခဲ့မှု ဖစ်လိမ့်မယ်နော်× Øဟုတ်ကဲ့ အကိုကြီးကျမလဲအဆင်သင့်_ပင်ဉ ပီးပါဉပီး× ဟုဥမ္မာက_ဖလိုက်သည်။ ထွန်းတင့်ကဥမ္မာမိခင်ဘက်သို့ လှည့်၍ Øစို့ရိမ်မနေပါနဲ့ဒေါ်ဒေါ်၊ ကျွန်တော်ပါလိုက်ရမှာပါ၊ဥမ္မာကို စောင်မကြည့် +ဘို့တာဝန်ယူပါတယ်၊ တနင်းလာနေ့၊ နေ့လည်လောက်ှုပန်ရောက်မယ်လို့မှန်း ထားပါတယ်၊ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်အိမ်အရောက်ှုပန့် ပို့ပေးပါမယ်။× ဟုထွန်းတင့်ကကြောင်သူတော်ယောင် ဆောင်လိုက်လေသည်။ ၎င်းအရာကိုမသိသောဒေါ်ခင်သိန်းက Øကျေးဇူးပါဘဲမောင်ရယ်၊ မိန်းမဖေါ်သုံးယောက်သာမက မောင်ရင်လဲပါမယ်ဆိုရင်၊ အဒေါ်စိတ်ချပါတယ်၊ကိုင်း သ္မီးရေ၊ မင်းအကိုကြီးစောင့်မနေရအောင်ှုမန် _မန်လုပ်လေကွယ်× Øဟုတ်ကဲ့ ဉပီးပါဉပီမေမေ၊ သွားဘို့အဆင်သင့်ပါဘဲ× Øအေး အေး ဘေးအမျိုးမျိုးမှကင်းပါစေကွယ်၊ ကိုင်း သွား သွား× ကားပေါ်သို့ရောသောအခါထွန်းတင့်ကဥမ္ မာကိုကြည့်၍ဉပုံးလိုက်ဉပီး၊ ကားကိုအင်းစိန်ဘက် သို့ မောင်းသွားလေသည်။ လွယ်အိပ်ကလေးကိုင်ဉပီးထိုက်လိုက် သွားရသည့်ဥမ္မာခှုမာစိတ်ဇဝေဇ ဝါ_ဖစ်နေလေသည်။ ယခုသူမအဘို့ဘယ်တုန်းကမှမှုပု လုပ်ဘူးခဲ့သောအလုပ်အခုကိုလုပ်ဘို့ သွားနေသည့်အချိန် မှာ ကြောက်သလိုလိုဝမ်းသာသလိုလို_ဖစ်ဉ ပီးအဉပုံးကြီးဉပုံး၍ကားမောင်းနေသည့် ထွန်းတင့် မျက်နှာကိုမ ကြည့်မိဘဲရင်ထဲမှာတဒိတ်ဒိတ်ှုဖ စ်နေရှာသည်။ အင်းစိန်လွန်၍့မဘက်ရောက်သောဉ ခံတဉခံအတွင်းသို့ကားမောင်းဝင်သွား ဉပီး၊တံခါးပိတ် လျက်ရှိနေသည့်တိုက်တလုံးရောက်တော့ထွ န်းတင့်ကဆင်ဉပီးသူမလက်ထဲမှ လွယ်အိပ်ကိုယူဉပီး နောက်၊ Øဆင်းလေဥမ္မာ ရောက်ဉပီ× ဥမ္မာမှာအသားဆတ်ဆတ်တုန်၍မ ဆင်းဘှုဲဖစ်နေလေသည်။ သူမ၏စိတ်ထဲတွင်အိမ်တွင်း၌ ဘယ်သူရှိဉပီး၊ ဘယ်မျက်နှာနှင့်ဆိုင်တွေ့ရမည်ကို ရှက်ကြောက်နေလေသည်။ Øအော် ဥမ္မာရယ် ဒီအိမ်မှာဘယ်သူမှမရှိပါဘူး၊ ရှက်နေစရာမလိုဘူး၊ ညနေစာချက်ဉပီး၊တံခါးပိတ် သွားကြပါဉပီ၊ အိမ်ရှင်တွေလဲ၄၅ ရက်ကြာမှုပန်လာမှာပါ၊ ကိုင်း ဆင်းလေဥမ္မာ×.
88 ထွန်းတင်ကအားပေးစကား_ပာလိုက်ဉပီး သူမ၏လက်တဘက်ကိုင်၍အသာဆွဲ ချလိုက်တော့ မှ ဥမ္မာမှာမရဲတရဲကားပေါ်မှဆင်းလို က်ပါသည်။ တိုက်တွင်းသို့ရောက်သော်သပ်ရပ်စွာ_ပ င်ဆင်ထားသည့်ဧည့်ခန်းတွင်ထိုင် လိုက်ဉပီးသူမအဘို ဘာကိုမျှမစဉ်းစာနိုင်တော့ပါ၊ ထွန်းတင့်ကသူမအားအသာဆွဲထူဉပီး အိမ်ခန်းတွင်းသို့ခေါ်သွား လသည်။ သူမသည်ဒီအချိန်ကစဉပီးသူ့က တိအတိုင်းအခပေးရတော့မည်မှတ်၍ လိုက်သွားရှာပါသည်။ သို့သော်ထွန်းတင့်ကအှုခားအခန်းများကို လိုက်ှုပုံ့သာ_ဖစ်၍သူမ၏လွယ်အိပ် ကိုနှစ်ယောက် အိပ်ကုတင်ကြီးပေါ်သို့တင်လိုက်ဉပီး Øအဝတ်အစားလဲလေ နောက်ဉပီးထမင်းစားကြရအောင်× ဟု_ပာ၍အှုပင်ထွက်သွားလေသည်။ ပဌမတော့သူမမှာဘာမျှမလုပ်ဘဲကု တင်ပေါ်တွင်ထိုင်နေလေ၏၊ ၎င်းနောက်စိတ်ကိုတင်းက အဝတ်အစားများလဲလျက်ခေါင်းကို_ပု_ ပင်ဉပီးအှုပင်သို့_ပန်ထွက်လာရာ ထွန်းတင့်ထိုင်နေသည် ကိုတွေ့ရ လေ၏။ ထွန်းတင့်ကသူမကို_မင်သော်ထိုင်ရာ မှထဉပီးသူမလက်ကိုဆွဲ၍ဆိုဖါပေါ် သို့သွားထိုင်ဉပီး နာက်သူမပုခုံးအားဖက်လျက်၊ Øကြောက်မနေပါနဲ့ဥမ္မာရယ်၊ ခုမှတော့မထူးပါဘူးကွယ်× ဟု_ပာလိုက်သော်လည်းသူမအဘို့အ သားတဆတ်ဆတ်တုန်အောင်ကြောက်နေပါ တော့သည်။ မိန်းမအကြောင်းကျင်လည်နေသောထွန်း တင့်ကဘာမျှမ_ပာဘဲသူမကိုဖက်ဉ ပီးပါးကလေး ကိုနမ်းလိုက်သည်။ အနမ်းမခံဘူးသောဥမ္မာသည်ကြောက့် ၍အု့ပ်ကဲ့သို့_ဖစ်သွားရှာသည်။ အကင်းပါးသောထွန်းတင့်သည်စားပွဲပေါ် မှအရက်ပုလင်းကိုယူဉပီး၊ Øအရက်နည်းနည်းလောက်သောက်ပါလားဥ မ္မာ၊ထမင်းစားကောင်းမယ်၊ အမောလည်း_ပ မယ်လေ× Øမသောက်ပါရစေနဲ့ကိုထွန်းတင့်ရယ် ၊ ကျမဘယ်တုန်းကမှအရက်မသောက် ခဲ့ဘူး၊ရှင်လည်းမ သောက်ပါနဲ့လား၊ အရက်မူးဉပီးမှုဖစ်သင့်တာတွှေုဖ စ်ကုန်ဦးမယ်၊× ဟု_ပာလိုက်သှုဖင့်ထွန်းတင့်သည်စား ပွဲပေါ်သို့အရက်ပုလင်း_ပန်တင်လျ က်၊ တစ်ပတ်လုံးလုံး မြတ်နိုးနှင့်အတူ ကျောင်းအတူတက်လိုက်။ ကျောင်းပြေးပီး စာကျက်သည့်အခါကျက်လိုက်ဖြင့် အချိန်တွေ ကုန်သွားသည်၊ ဒီတစ်ခါ စာမေးပွဲလည်း သားသားတစ်ယောက် လွယ်လွယ်ကူကူပင် ဖြေလိုက်နိုင်သည်၊ မြတ်နိုးလည်း ကောင်းမွန်စွာ ဖြေနိုင်သည်၊ စာမေးပ္ဒွဲပီးသည့်နေ၌မှာပင် မြတ်နိုးနယ်အိမ်သို၌ ပြန်ရသည်၊ စာမေးပွဲ ဖ္ဒြေပီးပီးချင်း ပြန်မှာဖြစ်သည့်အတွက် သားသား စိတ်ထဲမှာ နှမြောမိသည်၊ အမှန်ဆိုလ္ခင် နှစ်ယောက်သား ကျောင်းပြေးကာ ဘုရားသွား။ အရင်တစ်ခါကလို အေးဆေးစွာ နှစ်ယောက်တည်း ချစ်တင်းနှောချင်သည်၊ သို၌သော် မည်သည့်အရာမဆို လိုချင်သည့်အတိုင်း ဖြစ်မလာတတ်ပါ၊ ယခုလည်း ဒေါ်လေးက ကျောင်းရ္ကှေမှာ ကားနှင့်စောင့်နေသည်၊ စာမေးပွဲခန်းက ထွက်သည်နှင့် မြတ်နိုးကို စကားအနည်းငယ်ပြော။ န၍တ်ဆက်½သာ လုပ်နိုင်သည်၊ စိတ်ပျက်လက်ပျက်နှင့် စာသင်ခန်းဘက်ပြန်လ္ခောက်လာမိ သည်၊ မြတ်နိုးမရှိတော့သည့်နောက် ကျောင်းလည်းပြန်မတက်ချင်၊ ဘာလုပ်ရရင် ကောင်းမလဲ စဉ်းစားရင်း ကင်တင်းဘက်သို၌ ထွက်လာခဲ့မိသည်၊ ကင်တင်းထဲတွင် စားပွဲခုံ မှန်သမ္ခ မလွတ်တော့၊ သ္ကူအဖ္ကွဲနှင့်သူ စကားပြောနေ ကသည်၊ စာမေးပွဖ္ဒြေပီးပီဆိုလ္ခင် ဒီလိုပဲဖြစ်သည်၊ ဖြေဆိုခဲ့သော မေးခွန်းတွေအကာင်း။ ရတာတွေရော မရတာတွေရော ပွက်လော½က်အောင် စကားတွေပြောန္နေကသည်၊ သားသားလည်း စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြင့် အပြင်ဘက်သို၌ ပြန်ထွက်လာတော့ စိုးကျော်အောင်။ မြတ်ပွင့်။ မေမိုး။ မေသူအောင် တို၌နှင့် ပက်ပင်းတိုးသည်၊ စိုးကျော်အောင်နှင့် ကျန်သူများကတော့ ဝမ်းသာအားရ.
89 စာမေးပွဲ ဖြေနိုင်လား စသည်ဖြင့် မေးကသည်၊ မေမိုးတစ်ယောက်ကတော့ မသိသလို ခေါင်းကလေးငုံ၌နေသည်၊ သားသား မေမိုး ကို ယခုလိုပြန်တ္ကွေရတော့ စိတ်ထဲမှာ ဆို၌နင့်သွားသည်၊ သနားသလို။ အားနာသလို။ မိမိကိုယ်ကို အပြစ်တင်မိသလို ခံစားလိုက်ရသည်၊ ]]ငါတို၌ ½ပ်ရှင်သွား ကည့်ကမလို၌}} စိုးကျော်အောင်က ပြောသည်၊ ]]သာ် ၏ ၏ ဘာကားလဲ}} ]]နေပြည်တော်မှာ တင်နေတဲ့ကားလေ။ ကားနာမည်တော့ မသိဘူး။ ကောင်းတယ်ပြောတယ်}} မေသူအောင်က အားရပါးရ ဝင်ပြောသည်၊ ]]နင်လဲလိုက်ခဲ့ပါလား}} ]]အေးလေ။ ဟေ့ကောင် လိုက်ခဲ့ပါလား }} မြတ်ပွင့်နှင့် စိုးကျော်အောင်ကလည်း လိုက်ရန် အားပါးတရ ပ္နြောကသည်၊ ]] ၏ ၏ ၏ }} သားသားစိတ်ထဲမှာ တွေဝေနေမိသည်၊ မေမိုးနှင့် ဆက်လက်မျက်နှာ ချင်းမဆိုင်ချင်တော့၊ အားလည်းနာသည်၊ ]]မလိုက်ချင်လည်း ထားလိုက်ပါဟာ ၏ ၏ သူက ငါတို၌နဲ၌ အပြင်မှာ ဘယ်အလေလိုက်ချင်ပါ့မလဲ ၏ }} မေမိုးက ကားထဲမှ ငေါ့တော့တော့ကလေး ပြောလိုက်တော့ သားသားစိတ်ထဲမှာ အားနည်းနာ။ ခံလည်းခံပြင်းသည်၊ သို၌နှင့် ဘာဖြစ်ဖြစ် ကျောင်းလဲမတက်ချင်သည့်အတူ လိုက်သွားရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့သည်၊ ½ပ်ရှင်½ရောက်တော့ ½တ်တရက်မိုးကရွာချတော့သည်၊ ကားကလည်း ရပ်စရာနေရာ နီးနီးနားနားတွင် မရှိ၊ နည်းနည်းလှမ်းသောနေရာမှ ကားကရပ်စရာရှိသည်၊ ½ပ်ရှင်½ရ္ကှေမှာ ကားကိုရပ်ပေးကာ စိုးကျော်အောင်နှင့် ကျန်နှစ်ယောက်ကို ဆင်းခိုင်းရသည်၊ ဒါမှ လက်မှတ်ဝယ်ထား နိုင်မည်၊ သားသားက မေမိုးနှင့်အတူ ကားရပ်ရန် နေရာရှာရန် လိုက်သွားရသည်၊ ကားရပ္ဒ်ပီးတော့မှ မိုးက တရစပ် သ္ဘဲကီးမ္ဘဲကီးရွာချတော့သည်၊ ဒီလိုအခြေအနေမှာ ဘယ်လိုမှ ထွက်ျွမဖြစ်နိုင်။ ထီးကလည်းမပါ။ ဆင်းလိုက်သည်နှင့် ရဤဲရဤဲစိုသွားမည်ပင်၊ သို၌နှင့် နှစ်ယောက်သား ကားထဲမှာ ငုတ်တုတ်ထိုင်နေ ရတော့သည်၊ နှစ်ယောက်သား စကားလည်း မပြောဖြစ်။ မေမိုးက အဓိပÜယ်မဲ့စွာဖြင့် ရ္ကှေကိုသ္နာကည့်နေသည်၊ သားသားကတော့ စိတ်ထဲညစ်နေသည့်အထဲ မေမိုးနှင့်မှ နှစ်ယောက်တည်း ကျန်နေသည့်အတွက် အတော်လေး အနေရခက်နေသည်၊ မိမိက စကားမပြောလ္ခင် ဘဝင်မြင့်လွန်းသည် ဟု ထင်ခံရမှာစိုးသည်၊ ပြောရအောင်လည်း ဘာပြောရမှန်းမသိ၊ သက်ပြင်းကိုသာ အခါခါ ချနေမိသည်၊ ]]နင့်နားမှာ ငါရှိနေတာ တော်တော် စိတ်ညစ်စရာကောင်းနေလား ၏ ဟင်}} မေမိုးက မပွင့်တပွင့် ကလေး မေးရှာသည်၊ သားသား အရမ်းကို အားနာသွားမိသည်၊ အတော်လည်း စိတ်မကောင်းဖြစ်ရသည်၊ ]]မဟုတ်ပါဘူးဟာ ၏ ၏ ငါ့ဖာသာငါ စိတ်ညစ်နေတာပါဟယ် ၏ ဒီလိုမပြောပါနဲ၌}} နှလုံးသားအသစ်နဲ့အချစ် ဗ၌ ဒ၂၀၀၁၏ ဒကြွကြပါရှင် ဘာသုံးဆောင်ကြမလဲဟင်းမျိုးစုံရှိပါတ္ ဓ် သက်သတ်လွတ်ဟင်းများလဲ ရနိုင် ပါတ္ဓ်ဒ စာရင်းတွေတွက်နေရင်းက ဆ င်ရဲ့အကြိုတော် သင်းသင်းရဲ့အသံကြောင့် ဆ င်ရှေ့ကိုကြည့် လ က်မိတော့ ဆန်နီပစ်ကပ်အှုဖူလေးတစီးရောက် နှေုပီး ကားပေါ်ကနေ အသက ၅၀ကျော်လင်မ္ဓားနဲ့ အသက ၂၀ကျော်ကောင်မလေး ၂ <က်ဆင်းလာကြပါတ္ဓ်။ ဒအထဲဝင်ကြပါရှင် အပူအအေးမျိုးစုံရနိုင်ပါတ္ဓ်ဒ ကျမလဲကောင်တာကထွက်ှုပီးကြိုလိုက်တ္ ဓ်။ အဖိုးကြီးကစှုပီး ဒသမီးက ဒီဆိုင်ရှင်လား ဒ ဒဟုတ်ပါတ္ဓ်ရှင့်ဒ ဒအေးက္ဓ်ွ အဘတ သာမညကိုသွားမလို့လာကြတာ ဒီနားရောက်မှကားက ဘ္ဓ်လို_ဖစ် တ္ဓ်မသိဘူး စိတ်ချရတဲ့ဝပ်ရှော့များရှိသလား အခုတော့ထမင်းအရင်စားကြမ္ဓ်ဒ ဒကိုမောင်သန်း သက်သတ်လွတ်ဘဲစားနော်ဒ လို့အဖွားကြီးကဝင်_ပာပါတ္ဓ်။ ဒအေးပါ မိနှင်းရ ဒ ကျမလဲ ဆိုင်လာတဲ့သူတွေအဆင်_ပအောင်လုပ် ပေးနေကြမို့ ဒဟုတ်ကဲ့ အဘတို့အေးအေးဆေးဆေးစားကြပါ ၀ပ ရှော့ကဒီနားတင်ရှိပါတ္ဓ် လူလွှတ်ှုပီး.
90 ခေါ်ခိုင်းလိုက်ပါ့မ္ဓ် မိချိုရေ သက်သတ်လွတ်ဟင်းတွေချပါက္ဓ်ွ အစ္ဓုံလာခဲ့နော်ဒ ကားမောင်းတဲ့သူကတော့အသက်၃၀လောက် လူင္ဓ်တ<က်ပါ ကားကိုရှေ့ဖုံးဖွင့်_ပီး ကြည့်နေတ္ဓ်။ ဒကိုမောင်သန်း ရှင့်တူကိုခေါ်ဦးလေ ထမင်းအရင်စားခိုင်းပါဦး ဒ ဒအေးပါ လာပါလိမ့်မ္ဓ်ဒ ထမင်းဟင်းတွေချပေးနေတုန်း သူဝင်လာပါတ္ဓ် တော်တော်ကြည့်ကောင်း_ပီး ဆွဲဆောင်မှုရှိတဲ့သူ တ<က်ပါ။ ဒဗညားရေ ကားဘ္ဓ်လိုအ_ခအနေရှိလဲဒ ဒကျွန်တော့်အထင်တော့ တ်စကက်ှုပတ်တ္ဓ်ထင်တ္ဓ် ဝပ်ရှော့ဆရာ_ပရင်တော့ သေသေ ချာချာသိရမှာပေါ့ ရေဒီအေတာထဲမှာ အင္ဂ်ျင်ဝိုင်တွေတွေ့နေတ္ဓ် ဦးလေး ဒ ဒအေးကွာ ဒီကတူမလေးက ဝပ်ရှော့ဆရာခေါ်ပေးမ္ဓ် အခုတော့ထမင်းအရင်စားပါဦးဒ အဖိုးကြီးအ_ပာမှာ သ က ကျမက လှမ်းကြည့်လိုက်တ္ဓ် သူ့အကြည့်ကရင်ဖိုစရာပါရှင် အိပ်ပျော်နေတဲ့ ကျမနှလုံးသားတွှေုပန်ှုပီးနိူးထလာ_ပီထ င်ပါတ္ဓ်။ သ တို့အားလုံးရဲ့စကားသံတွေဟာအောက်သံတော်တော် လေးဝဲတ္ဓ်မော်လှုမိုင်ဘက်ကှုဖစ်မ္ ဓ်ထင်ပါတ္ဓ်။ ဆိုင်ကကောင်လေးကို ဝပ်ရှော့ဆရာခေါ်ခိုင်းလိုက် တာ ထမင်းစားအှုပီးမှာရောက်လာတော့ ကားကိုစစ်ကြည့်ကြတ္ဓ်။ ဒအဘရေ တ်စကက်ပေါက်တာသေချာတ္ဓ်ဒ ဒဒါဆိုရင် ဘ္ဓ်လောက်ကြာမလဲ ဆရာလေး ဒ ဒ္ဂတ်စကက်ပေါက်တာ တခုထဲဆိုရင်တော့ တစ်ညအိပ်နဲ့_ပီးပါတ္ဓ် ဒါပေမ္ဓ့်ဖွင့်လိုက်ရင် တှုခားကိစ္စတွေပါ တွေ့ရတတ်တ္ဓ် ဘားင်းဘားကိုက်တွေပါလုပ်ရရင်တော့ ၃၄ရက်အထိကြာတတ် ပါတ္ဓ်ဒ ဒအေးကွာ_ပင်တာကတော့_ပင်ရမှာဘဲ တို့ခရီးစဉ်တော့ဖျက်လို့မရဘူးဒီနား မှာ သာမညအထ ကားငှား လ ရမလားဆရာလေး ဒ ဒဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော့်ဆရာကြီး ပါပလေကာတော့အားတ္ဓ် အဘလိုက်_ပာကြည့်ပေါ့ ဒ အဲဒါနဲ့ အဖိုးကြီးကဒလာကွာ ဗညားပါလိုက်ခဲ့ သွားမေးကြည့်တာပေါ့ ဒ သူတို့ထွက်သွားကြှုပီး ဆိုင်ထဲမှာကျန်ခဲ့တဲ့အန်တီကြီးကို ကျမက ဒအန်တီတို့က မော်လှုမိုင်ဖက်ကလာတာလားဟင်ဒ ဒအေးကွဲ့ မော်လှုမိုင် ဒိုင်းဝန်ကွင်းမှာနေတ္ဓ် အလုပ်ကတော့ ဒပငဒ မှာဆားကွင်းတွေ ရှိတ္ဓ် ဆား လုပ်ငန်းပေါ့က္ဓ်ွဒ ဒပင ဆိုတာဘ္ဓ်နားမှာလဲအန်တီဒ ဒသှုံဖူဇရပ်ဖက်မှာပေါ့ ပင်လ္ဓ်ကမ်း_ခမှာပါဒ ဒအော် ဒါဆိုအန်တီတို့က ဆားကွင်းသူဌေးတွေပေါ့နော်ဒ ဒအဲဒီလောက်လဲမဟုတ်ပါဘူးညီမရ္ ဓ် အခုလဲဒီသမီးလေးကျောင်းပိတ်တုန်း သ သူင္ဓ်ချင်း န သာမည ဆရာတော ကြီးဖူးဘို့ ထွက်လာခဲ့တာ ကားပျက်လို့စိတ်တော်တော်ညစ်သွားတ္ဓ် ညီမဆိုင် နားမှာမို့တော်သေးတော့တ္ဓ်ဒ ဒကျမဆိုင်မှာတော့ ဘာမှမပူနဲ့အန်တီ တတ်နိုင်တာအားလုံးကူညီပါ့မ္ဓ်ဒ ဒအေးက္ဓ်ွ ကျေးဇူးတင်ပါတ္ဓ် ဒါ့ထက်ညီမကဘ္ဓ်ဇာတိလဲဒ အန်တီကြီးက ကျမကို_ပန်မေးတော့ ဒကျမအဖေက မုဒုံဘက်ကပါ န င်းပုလဲသူအမေနဲ့အိမ်ထောင်ကျှုပီး ကျမက တော့ ဘီးလင်း မ မွေးပါတ္ဓ် အဖေ့ညီမတော့ မုဒုံဈေးထဲမှာဆိုင်ထွက်တ္ဓ် ဒေါ်အိမ်သူတဲ့ မုဒုံထည်တွေရောင်းတ္ဓ် မရောက်တာလဲ ၄နှစ်လောက် ရှိပါ_ပီ သွားတော့သွားချင်သေးတ္ဓ်ဒ ဒ ကြားဖူးသလိုဘဲအန်တီသိတ္ဓ်ထင်တ္ ဓ် မော်လှုမိုင်ရောက်ရင်တော့ဝင်ခဲ့နော် ဒိုင်းဝန် ကွင်းမှာ မင်းမောင်သန်းမိတင်နှင်းဦး ဆိုရင်ဘ္ဓ်သူ့မေးမေးရတ္ဓ် ညီမလေးကိုလဲအန်တီက _မင်ှုမင် ချင်းခင်မိတ္ဓ်ဒ ဒဟုတ်ကဲ့ လာ_ဖစ်အောင်ကြိုးစားပါ့မ္ဓဒ် ကျမတို့စကားကောင်းနေတုန်း အဖိုးကြီးနဲ့သူ့တူ_ပန်လာပါတ္ဓ်။.
91 က ဗညားရဲ့အကြည့်တွေဟာ ကျမဆီမှာ ဘ ရှိနေတာမို့ သူကျမကိုသဘောကျနေတာ သေချာနေပါ_ပီ။ ဒမိနှင်းရေ ၏ ကားကတော့ငှားလို့ရခဲ့_ပီ သူ့လူတ<က်လိုက်ပို့ပေးမ္ဓ် တော်ကြာသွား ကြရအောင်ဒ ဒဒါထက် ရှင့်ကားကကောဒ ဒဗညားနေခဲ့_ပီးစောင့်_ပင်မ္ဓ် _ပီးရင်သူလိုက်လာမှာပေါ့ ဒ ဒကျမတို့က သာမညကစောင့်နေရမှာပေါ့ ဘ္ဓ်အချိန်ှုပီးသလဲ ဘ္ဓ်လိုသိမလဲဒ ကျမကဝင်ှုပီး ဒဒီလိုလုပ်ပါလားအန်တီ သာမညတောင်_ခမှာကျမအသိဆိုင်ရှိ တ္ဓ် ဖုန်းလဲရှိတ္ဓ် အန်တီတို့အဲဒီကို ဆက်သ္ဓ်ွထားရင် ဒီကကိုဗညားကဖုန်းလှမ်းဆက်လို့ရ တာပေါ့ ကျမဘေးအိမ်က ဖုန်းနံပါတ္ဓ်ူသွား_ပီးဒီကိုလဲလှမ်း_ ပီး ဆက်လို့ရပါတ္ဓ်ဒ ဒဒါဆိုအဆင်_ပတာပေါ့တူမလေးရ္ဓ် ဒ ဒသာမညတောင်_ခမှာ ဈေးလေးရ တ္ဓ် အဲဒီဈေးလေးနဲ့ မျက နှာချင်းဆိုင်လောက်မှာ ဖိုးခွားလေး ဆိုတဲ့စတိုးဆိုင်လေးရှိတ္ဓ် မနော်နဲ့ဖိုးခွားလေးတို့မောင်နှမ ဈေးရောင်းကြတ္ဓ် မနော်က ကျမသူင္ဓ်ချင်းလေ အရမ ;ကိုသဘောကောင်းကြတ္ဓ် ဖုန်းနံပါတ်က ၀၃၇ ၇၀၀၃၇ ဘားအံဖုန်းဘဲ ကျမစာရေးပေးလိုက်ပါ့မ္ဓ်ဒ ဒကျေးဇူးတင်လိုက်တာတူမကြီးရ္ဓ်ဒ ကျမလဲ ဘေးအိမ်က ဖ န်းနံပါတ်ရေးပေးလိုက်ှုပီး ကားရောက်လာတာနဲ့ သ တို့ထွက်သွားကြပါ တော့တ္ဓ ဆိုင်မှာတော့ကိုဗညားတစ်<က်ပဲ ကျန်ခဲ့တော့တာပေါ့။ ဒနံမည်က ၏ ကိုဗညားနော်ဒ ဒဟုတ်ကဲ့ အှုပည့်အစုံက ဗညားအိမ် ပါ။ အမက မတင်အေးပေါ့နော်ဒ ဒဟုတ်ကဲ့ ကိုဗညားကအသက်ဘ္ဓ်လောက်ရှိ_ပီလဲ ဟင်ဒ ဒ၃၀ ပါ အမကကောဒ ဒအဲဒီအမဆိုလို့ အသက်မေးရတာ ကျမက ၂၈ပဲရှိပါသေးတ္ဓ်ဒ ဒဟာဗျာ၏ဆောရီးနော် မတင်အေးကက္ဓ်ိုလုံးက္ဓ်ိုပေါက်ထွားလို့ ပါမျက်နှာက တော်တော် နုသေးတာဘဲဒ ဒကိုဗညား ဘာစားမလဲဆိုင်မှာအစုံရှိတ္ဓ် _ပီးရင်ပိုက်ဆံရှင်းလိုက်ရုံဘဲဒ သူနဲ့ကျမဟာ ခနလေးနဲ့ရင်းနှီးသွားခဲ့ပါတ္ဓ် သူ့မျက်နှာကို ကြည့်_ပီးစကား_ပာနေရတာကိုဘဲပျော် နေမိတ္ဓ်။ ဒကျွန်တော် ဒီမှာတည်းလို့ရမလား ဒ ဒရပါတ္ဓ် ကျမဆီမှာဘုရားဖူးတွေအတွက် အခန်းလေးတွေရှိတ္ဓ်ဒ ဒကျေးဇူးတင်ပါတ္ဓ်မတင်အေးရာ ဒီနားမှာကားပျက်တာကံကောင်းသလိုတောင်ှု ဖစ်နှေုပီဒ ဒကဲကဲ ၏ပစ္စည်းတွေသိမ်း_ပီးအနား<လိုက် ပါဦး မိချိုရေ ၏နေရာလိုက်ှုပလိုက် ငါ့အခန်း ဘေးက အခန်းလေးထဲပို့ပေးလိုက်ပါ ကိုဗညားအားမနာနဲ့နော် နားနားနေနေပေါ့ဒ ကျမလဲ ထွက်သွားတဲ့ သ နောက်ကျောကိုငေးကြည့်ရင်း သက ပျင်းချလိုက်မိပါတ္ဓ်။ အော ၏ အ ပ်ပျော်နေတဲ့ကျမရဲ့ နှလုံးသားခံစားမှုလေး _ပန်များနိုးထလာလေမလားရ္ဓ်လို့ပေါ့။ ပစ္စည်းတွေထား_ပီး _ပန်ထွက်သွားတဲ့သူဟာ ညနေစာကိုတောင်ခနလာစား_ပီး ၀ပ ရှော့မှာအင္ဂ်ျင် အှုပီးဖွင့်နေရလို့ မိုးချုပ်မှုပန်ရောက်လာပါတ္ဓ်။ သူ_ပန်ရောက်တော့ ကျမတို့ဆိုင်သိမ်း_ပီး_ပီ ည၉ နာရီ ကျော်လို့ကောင်မလေးတွေလဲ အိပ်ကုန်ကြှုပီ ကျမတ<က်ထဲဆိုင်ရှေ့မှာထိုင်နေတာနဲ့ ဒကျွန်တော့်ကိုစောင့်နေရတာလားမတင် အေး အားနာစရာကြီးဗျာဒ ဒရပါတ္ဓ် ကျမကနေ့တိုင်းဆိုင်သိမ်း_ပီးမှအိပ် တာပါ ဒါထက်ရှင့်ကားအ_ခအနေကဒ ဒအင္ဂ်ျင်တော့ဖွင်ှုပီး_ပီလေ တ စကက်ှုပတ်တဲ့အှုပင် ဘားကွင်းတွေစားနေလို့ တ င်ခုံကို တခါထဲပို့ခဲ့တ္ဓ် မနက်ှုဖန်ညနေမှ ပစ္စည်းတွေရမ္ဓ် သဘက်ခါနေ့ခင်းလောက်မှ _ပီးမ္ဓ်_ပာတာဘဲဒ ကျမပျော်သွားတ္ဓ် ဘာဘှုဲဖစ်ှုဖစ် သူ့ကိုနောက်ထပ်ှုမင်နေရဦးမှာပေါ့။ ဒကျွန်တော် ရေချိုးလို့ရမလားဟင်ဒ ဒရပါတ္ဓ် နောက်ဖေးမှာအားလုံးရှိတ္ဓဒ် သူရေချိုးနေတုန်း ကျမစာရင်းတွေတွက်နေတ္ဓ် သူ့ကိုစောင့်နေတာပေါ့။.
92 ကျွန်တော့ဘ၀ဇာတ်ကြောင်း ၄ ပထမပိုင်းကျောင်းသားဘ၀ ကျွန်တော်နဲ့သူဇာလဲသဘောထားဉခင်းမ တိုက်ဆိုင်လို့ဇာတ်လမ်းဉပတ်သွားရ ဉပန်ပါတယ်။ ၁၉၉၈ အရေးအခင်းတွေဉဖစ်လို့ကျောင်းတွေပိ တ်ထားဉပီးအနေဝေးသွားတာကတကြောင်း၊ သ ဘောထားဉခင်းတိုက်ဆိုင်အောင်ဘယ်တော့ မှမကြိုးစားတတ်တဲ့ကျွန်တော့အကျင့်ကြော င့်၎င်း၊ သူဇာနဲ့ဉပတ်သွားပါတော့တယ်။ စိုးစိုးနဲ့တုန်းကလောက်မခံစားရပေမဲ့ သူမရဲ့အဉပုအစုနဲ့ကျွန်တော့ လီးကြီးကိုစိတ်ပါလက်ပါအားရပါးရဆွဲ ကာဆွဲကာစုပ်ပေးတတ်တဲ့သူမရဲ့နှုတ် ခမ်းသေးသေးအစုံကို တော့လွမ်းနေဆဲပါ။ ကျောင်းကြီးကလဲပိတ်ထားတော့ကျွန်တော့အတွ က်တော့အလွန်ဉပင်းစရာကောင်းပါ တယ်။ အောင်အောင်ကတော့သူ့စော်ဉဖစ်တဲ့ငယ် ငယ့်အိမ်နဲ့ကနီးတော့အလုပ်ဉဖစ် နေဉပီးကျွန်တော့ မှာတော့စော်လက်မဲ့နဲ့မို့ကိုယ့်လက်ကိုဘဲ အားကိုးနေရပါတော့တယ်။ တနေ့အောင်အောင်တို့နဲ့အ တူရန်ကင်းအခန်းကဉပိုင်ဘီးကို ယ်စီနင်းလာရင်းဒီးဒီးတို့အုပ်စုနဲ့ စတွေ့ပါတော့တယ်။ ဟေ့ကောင်၊ မောင်မောင်ဟိုရှေ့ကအုပ်စုမိုက်တယ် ကွ၊ဇာတ်လမ်းလုပ်ရအောင်၊ ချာတိတ် လေးတွေချည့်ဘဲကွ။ အောင်အောင်ဉေပာသောနေရာကိုလှမ်းကြည့် လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ကျွန်တော့ရင်ထဲမှာ လမင်းတစ်စင်းတော့သာဉပန်ဉပီ ကောရယ်လို့တွေးမိလိုက်ပါတော့တယ်။ အောင်အောင်အား အေးအေး၊ ဟုတခွန်းသာဉေပာလိုက်ဉပီးစက်ဘီး ကိုကောင်မလေးများရှိရာသို့ဦးတည် လိုက်ဉပီးရှေ့မှနင်းထွက်လိုက်မိသော အခါမှာတော့အောင်အောင်ထံမှအံဩတကြီး နဲ့ကြည့်နေတာ ကိုတွေ့လိုက်ရပါတော့တယ်။ ဟေ့ကောင်၊ငါ့ကိုစောင့်ပါဦးဟ၊ မင်းဘယ်လိုဉဖစ်သွားတာလဲ။ ဟုလှမ်းမေးနေသောအောင် အောင့်အားအဉေဖပင်မပေးနှိင်တော့ဘဲ ကောင်မလေးအုပ်စုရှိရာသို့သာဦးတည် နင်းလိုက်မိ၏။ အနားရောက်သည်နှင့်စက်ဘီးဘရိတ် ကိုအားကုန်ဆွဲဉပီးတိုက်လုမတတ်က ပ်ခါရပ်လိုက်သောအခါ မှာတော့ အမေ့ အောင်မလေး၊လူကိုမဉမင်ဘူးလား၊ မျက်စိမပါဘူးလား၊ နှင့်တယောက်တပေါက်ရန်တွေ့သံတွေစီ ကနဲနေအောင်ထွက်လာ ပေမဲ့အားလုံးကိုတချက်ဝေ့ကြည့်လိုက်ဉ ပီးသူမထံအရောက်မှာတော့ကျွန်တော့မျက် လုံးတွေရပ် တန့်သွားပါတယ်။ သူမကလဲကျွန်တော့အားဉပန်ငေးကာကြ ည့်နေမိဉပီးခဏမျှဉငိမ်သက်သွား ပါတော့ တယ်၊ ဉပီးတော့မှသူမအားစိုက်ကြည့်လျှက် ဆောရီးဗျာ၊ ဘရိတ်ကသိတ်မကောင်းလို့ပါ၊ လန့်သွားရင်တောင်းပန်ပါတယ်။ ဟုဉေပာနေ ရင်းမှာဘဲအောင်အောင်ရောက်လာပါတော့တ ယ်။သူမတို့အုပ်စုထဲမှတယောက်က လာလုပ်မနေနဲ့၊ ဒီဇာတ်လမ်းတွေရိုးနေဉပီ၊ ဉပန်တော့။ တခါတလေကြတော့လဲရိုးရိုးလေးဘဲကောင်းပါ တယ်၊ ဒီလိုနဲ့ရသွားကြတာတွေလဲမနဲပါ ဘူး၊ တော်ပါလူပုံတွေကိုကရှုပ်မဲ့ရုပ်တွေ၊ သွားကြမယ်ဟေ့၊ ထပ်လိုက်မလာနဲ့နော်၊ဟုဉေပာရင်း ရန်ကင်းဈေးထဲဝင်သွားကြပါတော့တယ် ၊ သူမမျက်နှာပေါ်မှာတော့အားနာသည့်အရိ ပ်အယောင် များပေါ်နေကာသူမ၏သူငယ်ချင်းများဆွဲ ခေါ်ရာနောက်သို့လိုက်ပါသွားရင်းကျွန်တော့ အား၂ခါ၃ခါ လောက်လှည့်ကြည့်သွားလေ၏။ မောင်မောင်၊အိုကေမဲ့ပုံဘဲ၊ လိုက်စုံစမ်းရမလား။ အေးကွာ၊ ငါတို့ညီညီ့ဆီသွားမေးကြတာပေါ့၊ ဒီကောင်ကရန်ကင်းကြမ်းပိုး၊ သူသိမှာပါ။ ဒါနဲ့ဘဲညီညီ့ကောင်းမှုနဲ့အားလုံးသိရဉ ပီးတဲ့နောက်တနင်္ဂနွေနေ့မှာသူမတို့ တက်လေ့ရှိတဲ့ကျောက် ကုန်းကချပ်ချမှာအောင်အောင်နဲ့အတူ သွားစောင့်ကြပါတော့တယ်။ ခဏအကြာမှာတော့ချပ်ချအထဲမှဆူညံ စွာတယောက်တပေါက်ဉငင်းခုံရင်းထွ က်လာသော သူမတို့အုပ်စုကိုတွေ့လိုက်ရပါတော့တ ယ်။ သူမတို့အုပ်စုကျွန်တော်တို့နားရောက်တဲ့ အခါမှာတော့ အသံများချက်ချင်းတိတ်သွားဉပီးအချ င်းချင်းလက်တို့ကာတီးတိုးဉေပာဆိုရင်း ဉပုံးစိဉပုံးစိလုပ်ခါသ ဘောကျနေပုံရပါတယ်။ ဟိတ်တို့ကိုမှတ်မိလား၊ ဟိုနေ့ကစက်ဘီးနဲ့တိုက်မိမလိုဉဖ စ်သွားတာလေ၊ဟုဉေပာရင်း ကျွန်တော်အစဉပိုးလိုက်ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ဘဲအဲ့ဒီနေ့ကနေ့ ကျောက်ကုန်းထိပ်က ကြည်နူးရိပ် မှာနေ့လည်စာစားရင်းဇာတ်လမ်းစခဲ့ ပါတော့တယ်။.
93 အဖေကနိုင်ငံဉခားသား၊ အမေကအင်ဂလိုအင်ဒီးရန်းနဲ့စ ပ်ကြထားတဲ့သူမဟာအသားလေး များဝင်းဝါနေဉပီး၊ ရီလိုက်ရင်ညာဖက်ပါးတဖက်ထဲမှ ပါးချိုင့်လေးပေါ်လာတတ်လေ၏။ သူမ၏ကိုယ် လုံးလေးမှာ၊ နို့ကြီးနံပေါ်ဖင်လုံးဉေဖာင့်စင်းလေးဉ ဖစ်၏။သူမ၏နို့လေးမှာသူမ ၁၅ နှစ်ဆိုသော အသက်အရွယ်၊ သူမဘော်ဒီလေးနှင့်စာရင်ကြီးသည်ဟု ထင်ရပေမဲ့ကျွန်တော့အတွေ့အကြုံအရ ၃၂ လက္မလောက်သာရှိမည်ဟုခန့်မှန်း ရဉပီး၊ ဗိုက်သားလုံး၀မရှိဘဲချက်မှဆီးခုံထိ တိုင်ဉေဖာင့်တည်း နည်းပါးချပ်ရပ်နေကာအောက်ဆုံးနံရိုး လေးများရေးရေးလေးပေါ်နေသည်ကိုသူမအင်္ ကျီခါးမှလွတ် သွားတိုင်းဝင်းကနဲ၊ ဝင်းကနဲတွေ့နေရ၏။ ဖင်လုံးလေးမှာလဲဉမန်မာမကလေးများ ကဲ့သို့ဘေးကား ထွက်မနေဘဲနောက်သို့သာကော့ကာလုံးထွက် နေသည်မှာလဲဖင်ကြားတလျှောက်စအိုပါ မကျန် လျှက်တတ်သောကျွန်တော့အကြိုက်ဉဖစ် လေ၏။ သူမနှင့်ကျွန်တော်မှာညနေတိုင်းလမ်း လျှောက်ရင်းကျွန်တော့အခန်းမှာချိန်း၊ ချိန်းတွေ့ကြ ၏။ သူမကတော့တကယ့်ကိုအရိုင်းလေးဉဖ စ်ဉပီးကျွန်တော်စည်းရုံးလျှင်စည်းရုံး သလိုနောက်မှပါလာ တတ်သည်။အသက်က ၁၅ နှစ်၊အတွေ့အကြုံကမရှိ၊ ကျွန်တော်ပေးသောအထိတွေ့မှာမျောနေ ဉပီးသူမ၏နှုတ်ခမ်းလေးကိုမပွင့် တပွင့်ဟကာမျက်လုံးလေးများစင်းဉပီး ဉငိမ်ခံနေတတ်၏။ ၂လလောက်အကြာမှာတော့သူမ၏တကိုယ် လုံးအားကျွန်တော့၏လက်များနှင့်အလွန် ရင်းနှီးယဉ်ပါးသောအဉေခအနေကိုရော က်ခဲ့ပါဉပီ။ ခုံးထနေသောသူမ၏ဆီးစပ်လေးနှင့်မ ဟတဟ လေးဉဖစ်နေသောသူမ၏အဖုတ်အကွဲ ကြောင်းလေးမှာကျွန်တော့၏စအိုပါမကျန် လျှက်တတ်သော ဝါသနာကိုအားပေးနေသလိုပင်ဉဖစ် နေ၏။ သူမ၏နို့အုံတဝက်လောက်ကိုကျွန်တော့ ပါးစပ်ဉဖင့်အ ဉပည့်ငုံထားဉပီးဆွဲကာစုပ်လိုက်လျှ င်ဉဖင့်သူမ၏ရင်သားအစုံကိုကြွ ကာလက်၂ဖက်ဉဖင့်ကျွန်တော့ ခေါင်းကိုအတင်းဆွဲကာဖိကပ်ထားဉပီး တဟင်းဟင်းဉဖင့်ရစ်သံပေးကာဖီ လင်အဉပည့်တက်တတ် သောသူမကိုကျွန်တော်အချစ်ပိုမိ၏။ တဉဖည်းဉဖည်းသူမနှင့်ကျွန်တော် အရမ်းရင်းနှီးလာဉပီးသူမကို ဂွင်းတိုက်နည်းသင်ပေးကာကျွန်တော့၏ နီညိုရောက်သမ်းနေသောလီးကြီးကိုသူမ၏ လက်ကလေး များနှင့်မဆန့်မဉပဲခပ်တင်းတ င်းဆုပ်ကိုင်၍စိတ်ပါလက်ပါဂွင်း တိုက်ပေးတတ်၏။ အချိန်က ည ၉နာရီခွဲလုပြီ၊ ရန်ကုန် မအူကုန်းရပ်ကွက်သည် န္ကေလည်ဘက်တွင် လူစည်ကားသလောက် ညနက်လာလ္ခင် လူအသွား အလာက ပြတ်လာမြဲဖြစ်သည်၊ ၁၂၃လမ်းထဲရှိ ]ထွန်းတောက်} ဆေးခန်းထဲတွင် ဒေါက်တာကိုလတ်တယောက်ထဲ စာထိုင်ဖတ်နေမိဿ၊ မိုးဖွဲဖွဲရွာနေသည်မ္ကို ည၈နာရီကျော်လောက်ကတည်းက ဆေးခန်းကို လူနာမလာတော့ ၏ ၉နာရီခွဲ ဆေးခန်းပိတ်ချိန်အထိတော့ လူနာ မလာလည်း မပြန်သေးပဲ ဆက်ထိုင်နေတတ်သည်က ကိုလတ် အကျင့်ဖြစ်နေပြီ၊ စောသေးလ္ခင် ကားလမ်းပေါ်တွင်ကားတွေက ပြည့်ကပ်နေတတ်သေးသည်မ္ကို ကားမောင်းရတာ မောင်းလ္ကိုမကောင်း၊ ၏ ၉နာရီခွဲနှင့်ဆယ်နာရ္နီကားထဲလော က်ဆိုမှ ကားရှင်းပြီး မောင်းလ္ကိုကောင်းဿ တခါတခါတော့လဲ လူနာမလာပါပဲ ထိုင်နေရတာ ပျင်းစရာကောင်းလှသည်၊ အလုပ်မရှိတော့ စိတ်တွေကလဲ ဟိုရောက်ဒီရောက် ၏ ၊ ဒီန္ကေတော့ ကိုလတ်စိတ်ထဲ ရွာမှငယ်ရည်းစား နီလာ့ကို ထူးထူးခြားခြားသတိရနေမိသည်၊ ၏ သူကသာ သတိရနေမိတာပါ ၏ နီလာကတော့ သ္ကူကို စိတ်ကူးထဲတောင်ထည့်တော့မည်မဟုတ် မှန်းလဲ သူသိနေသည်၊ ရည်းစားဖြစ်ပြီးလ္ကိုမှ တနှစ်မပြည့်သေးခင် နီလာ့အမေဆုံးပါးသွားတာ ကျောင်းတက်ရင်း သတင်းကားလိုက်ရဿ၊ ၏ စာမေးပွဲတွေနှင့်လုံးလည်ချာလည်လိုက် နေသော ဆေးကျောင်းသားဘ၀မ္ကို ချက်ခြင်းမပြန်နိုင်သေးပဲ အားပေးစကားတွေသာ လ္နူကုံပါးလိုက် စာထည့်လိုက် လုပ်နေခဲ့ရသည်၊ ၏ ဟော ကျောင်းပိတ်ရက်ရောက် လ္ကို သူလဲ ရွာပြန်ရော သတင်းကောင်းက ဆီးကိုနေပါတော့သည်၊ ၏ နီလာတယောက် သူမဿပထွေး ကိုကျော်နှင့်.
94 အတိအလင်းယူလိုက္န်ကပြီတဲ့ ၏ ၊ ကောင်းပါသည် ၏ ကောင်းကပါပေသည်၊ ၏ သွားလေသူ အမေ့မျက်နှာမှမထောက် ၏ ၊ သ္ကူမျက်နှာလဲမထောက် ၏ ဘယ်သ္ကူမျက်နှာမှမထောက် ၏ လုပ်ပုံ လုပ်ပုံ။ နီလာတ္ကိုလုပ်ချလိုက်ပုံက ကိုလတ်ဆလံသ သွားရသည်၊ ရွာကိုလည်း အဲဒီကတည်းက ကိုလတ် လုံး၀မပြန်တော့၊ ယိုသူက မရှက်ပေမယ့် မြင်သူက ရှက်သည်လေ ၏ ၊ ဘယ်လောက်ပဲ စိတ်နာသည်ဆိုဆို ပထမဆုံးရည်းစားမ္ကို ကိုလတ် နီလာ့ကို မေ့မရသေး ၏ ၊ နီလာ့န၍တ်ခမ်းနွေးနွေးလေးတွေ ၏ န္ကိုအုံထွားထွားကီးတွေ ၏ တင်သားအိအ္နိကီးတွေ ၏ အိုနောက်ဆုံးတော့ ဆွဲအားကောင်းလှသောရေဤ္နကုတ်လေး ၏ တခုမှ ကိုလတ်မေ့လ္ကိုကိုမရ၊ ၏ အင်း ဒါပေမယ့် ဒါတွေအားလုံး က ခုတော့ သ္ကူပထွေးတဖြစ်လဲ လင်တော်မောင္န်ကီး ကိုကျော့်အတွက် အသုံးတော်ခံစရာလေးတွေသာ ဖြစ် နေပေရော့မည် ၏ တောက် ၏ ၊ ကိုလတ်တွေးရင်း ဒေါသထွက်လာသဖြင့် တောက်ပင်ခေါက်လိုက်မိသည်၊ ၏ သူငယ်ချင်းတခ္ကျိုကတော့ပြောသည်။ ၏ ကိုကျော့်မှာ သ္ကူထက်ကောင်းကွက်တွေရှိနေလ္ကိုဖြ စ်မည်တဲ့ ၏ ၊ သူလဲ ဒါတွေအစက သိပ်တော့နားမလည် ၏ ဆေးကျောင်းသားပေမယ့် စာထဲသာစိတ်နှစ်ထားခဲ့သူမ္ကို ဒါတွေနှင့် နဲနဲစိမ်းသည်၊ ၏ သ္ကိုပေမယ့် ရည်းစားလူလုခံရပြီးနောက်တွင်တော့ ကိုလတ် မခံချင်စိတ်နှင့် ဒါတွေ လိုက်စားလာသည်၊ လိင်တ္နံကီးထွားစေသော နည်းလမ်းများရှာသည်၊ ၏ ဆေးထိုးတာတွေဘာတွေ ကတော့ ဘေးမကင်းမှန်း ဆရာဝန်လောင်းပီပီ သူသိသည်မ္ကို လက်တဲ့မစမ်းခဲ့၊ ၏ ဘေးကင်းသော လေစုပ်ပြွန်တွေ ဘာတွေနှင့်တော့ စမ်းကည့်သည်၊ ၏ ရလဒ်က မဆိုးလှပါ၊ သ္ကူဆိုဒ်က ပ္နိုကီးလာသည်၊ ၏ သန်မာမ၍နှင့်သုတ်ထိန်းနိုင်အား လဲ ပိုကောင်းလာသည်၊ နောက်တော့ သူငယ်ချင်းတွေ တိုင်ပင်ပြီး တယောက်ဟာပေါ်တယောက် ဂေါ်လီတွေ အပြန်အလှန်ထည့်ကသည်၊ ၏ သူလဲ သ္ကူလိင်တံ ကျောဘက်တွင် ဂေါ်လီ၂လုံးထည့်လိုက်သည်၊ ၏ ပြောင်းဖူးစေ့တွေလိုလ္ခောက်ထည့်နေလ္ခ င်တော့ ဘေးလဲ မကင်းသလို ခံရသူလဲ လက်လန်သွားမည်မ္ကို မထည့်၊ ၏ ၂လုံးလောက်က အနေတော်ပါပဲ၊ စိတ်နာနာနှင့် ကိုလတ် ရန်ကုန်တွင် ရည်းစားတွေ ထည်လဲထားပြစ်ခဲ့သည်၊ ထားလိုက်သော ရည်းစားတိုင်းကလဲ သ္ကူဟ္နာကီးနှင့် ဂေါ်လီလေးတွေကို တန်းတန်းစွဲ ၏ ၊ အဲ တခုတော့ ရှိသည်၊ ၏ ရည်းစားက ရည်းစားလိုမနေပဲ ယူဘ္ကိုအတင်းအ္နကပ်တိုက်တွန်း လာလ္ခင်တော့ ကိုလတ် တ္ကို ဝေးဝေးပြေးတော့သည်၊ ၏ လူပျိုဘ၀နှင့် ရသလောက်ကဲဦးမည်ဟု ကိုလတ် စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားသည်၊ ၏ ဒါတွေအားလုံးကို နီလာ့အစား မိန်းမတွေအပေါ်လက်စားချေနေခြင်း တမျိုးဟု သူ ခံယူထားလိုက်သည် ၏ ဆိုင်သလား မဆိုင်သလားတော့ မသိ၊ ၏ ဒီလိုနှင့် မနှစ်က သူ ဆရာဝန်ဖြစ်လာသည်၊ ၏ အလုပ်နှင့်အကိုင်နှင့်ဆိုတော့ ကဲရတာ ပိုတင့်တယ်လာဿ သ္ကူကာင့် အပျိုရည်ပျက်ခဲ့ရသူလေးတွေလဲ တော်တော်များနေပြီ၊ နောက်ပြီးသားရေအိုင်တွေကို ခြေဝင်ဆေးခဲ့တာတွေလည်း မနဲလှတော့၊ ၏ ဆရာဝန်ဆိုတော့ ရှောင်တတ်တိမ်းတတ်တာကော ကံကောင်းနေသေးတာကော ပါမည်ပေါ့လေ ၏ ကိုလတ်တ္ကို ခုထိတော့ ပိုက်ဘော မိသည့်ဘ၀ မရောက်သေး၊ ကိုလတ်အလုပ်က ရန်ကုန်အနောက်ပိုင်း ဆေးရ္နုံကီးတွင်ဖြစ်သည်။ ၏ ကိုယ်ပိုင်ဆေးခန်းကိုတော့ လူနာအရ များသည့် မအူကုန်းဘက်တွင် ဖွင့်ဖြစ်သည်၊ လူပျိုလူလွတ် ဆရာဝန်ဆိုတော့ ဆေးခန်းပတ်ဝန်းကျင်တွင် ချစ်ရာသက်ပန် ၂၊၁၉၊၉၈ ဂျော့ချမောင်မောင်တုတ်ဆိုလျင်အလတ် တန်းလွှာပျိုပျိုအိုအိုပိုင်းကတော်လေးအသိ များကြ သည်သာ_ဖစ်သည်။ ဂျော့ချမောင်မောင်တုတ်ကိုယ်တိုင်သည် ပျိုအိုတို့အကြိုက်ထင်းရှားသောဓာတ်ပုံတို က်ကြီးတိုက်ကိုရန်ကုန်ဉမို့ တော်အလယ်ဝယ်တု့တ်သူကြီးအချန်း၏ အကူအညှီုဖင့်တည်ထောင်ထားလေရာ၊ သူ၏တိုက်မှအလှုပမယ်က.
95 လေးများအလို့သည်ဟူသောကြော်_ငာများကိုမကြာ ခဏတွေ့ကြရမည်သာ_ဖစ်ချေသည်။ အလှမယ်ထဲတွင်ဂျော့ချမောင်မောင်တု တ်တယောက်ကပင်ပင်ပင်ပန်းပ န်းရှာဖွေယူရသောသူကလေးတ ဦးမှာစော်ဘွားကတော်လေးလှမျိုးယဉ်ှုဖစ်သ ည်။ သူမကတခါကမယ်ဘွဲ့ဆွတ်ခူးရယူ ခဲ့သူ _ဖစ်လေရာ၊ မင်းကြိုက်စိုးကြိုက်ကာလသားများနှင့်လား လားမျှမထိုက်သောအလှမဒီလေး_ဖစ်သ ည်။ ဂျော့ချမောင်မောင်တုတ်မှာဗမာအစစ် ကြီးတော့မဟုတ်ဘဲကုလားကှုပားထဲတွင်ခေါ် တောကုလားသွေး ပါသှုဖင့်လည်းသူ၏အရပ်အမောင်း မှာ၅ပေ၆လက္မကျော်ကျော်ရှိသောလူ_မင့် ကြီးတဦး_ဖစ်၍ု့ပ်ရည်ကလည်း ခေသောသူတော့မဟုတ်ပေ။ လှမျိုးယဉ်သည်တပါတ်တခါဆိုသလို မောင်မောင်တုတ်ထံလာနေရာက၊ အတော်ကလေးအဆက် _ပတ်သွားသည်မှာကြာဉပှီုဖစ်သည်။ အမှန်မှာလှမျိုးယဉ်သည်တက်သစ် စဖလင်ု့ပ်ရှင်ကုမ္မဏီမှ ။ချစ်ချင်တိုင်းချစ်။ ဟူသော့ပ်ရှင်ဇာတ်ကားအတွက်ရှမ်း_ပ ည်တွင်းသွား၍ို့က်ကူးနေရသှုဖင့် ဂျော့ချမောင်မောင်တုတ်နှင့်အဆက်ဝေး သွား_ခင်းလည်း_ဖစ်သည်၊ သူမ၏အရပ်အမောင်းမှာ ၅ပေ၅လက်မခန့်ရှိဉပီးလျှင်ရ င်၃၇၊ခါး၂၂၊တင်၃၇၊ ဟူသောမယ်ဗမာ တန်းမှီအချိုးအစားမျိုးသာ_ဖစ်သည်၊ ပိုရင်သာပိုချင်ပိုပေမည်။ @ပ်ရှင်ို့က်ကူးရာမှုပန်လာသောအခါတွ င်၊ ဂျော့ချထံသို့လှမျိုးယဉ်ကဝင်ရောက်လာ ခဲ့လေသည်။ ဂျော့ချကလည်းလှမျိုးယဉ်ယခုလိုမမျှော် လင့်ဘှုဲပန်၍ရောက်လာ_ခင်းအတွက် ဝမ်းသာမဆုံးအောင် _ဖစ်နေရပါသည်။ ။ ကျွန်တော်ကိုတော့ပစ်သွားဘီထင်တာအခု လိုသတိရဉပီး_ပန်လာဘော်ရလို့ဝမ်း သာလို့မဆုံးပါဘူး လှမျိုးယဉ်။ ဂျော့ချကလှမျိုးယဉ်၏လက်ကလေးအားဆွဲ ၍_ပာလိုက်သည်။ သူ၏မျက်လုံးများထဲဝယ်လှမျိုးယဉ်မှာ အရင်ကထက်ပိုမိုချောလာသည်ဟုထ င်နေမိလေသည်။ ။အို ယဉ်ကဂျော့ကိုဘယ်ပစ်သွားမှလဲရှင် ဂျော့တယောက်လိုယောက်ျားကောင်းပီသတဲ့လူကို မေ့နေရင်ယဉ်မှာအူ့းလို့ဆိုရမှာပေါ့။ ။ကဲ အေးအေးစကား_ပာရအောင်လားယဉ်။ ။အို ယဉ်လာတာကစကား_ပာဘို့လာတာမဟုတ် ဘူး၊ဓါတ်ပိုံ့က်ချင်လို့သိလား။ ။ဟောဗျ ရောက်ရောက်ချင်းဆောက်နဲ့ထွင်း။ ဤသို့_ပာရာကပင်လှမျိုးယဉ်မှာဉဗုံး ကနဲဂျော့_ပာသည်ကိုမကြားလေရော့လားမသိ ချေ၊ခပ်သွက်သွက် ကလေးအတွင်းခန်းထဲသို့အဝတ်အစား လဲရန်ဝင်ရောက်သွားလေသည်။ အခန်းတွင်းဝယ်ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ကြီး တချပ်ကရှိနေလေသည်။ လှမျိုးယဉ်မှာကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ကြီးရှေ့မှာ ပ င်သူမ၏အပေါ်အကျီများကိုတခု_ခင်း _ဖုတ်နေခဲ့သည်။ ှုဖုတ်နေရာပင်အခန်းနံရံများကိုကြ ည့်လိုက်ရာ၊ ။ဘုရားရေ။ ဟူအထိတ်အလန့်ကလေးအော်လိုက်မိလေ သည်။ လှမျိုးယဉ်တယောက်ကအော်လိုက်မိမည် ဆိုကလည်းအော်စရာပါပေ။ နံရံတွင်ထားသည့် ၂ပေ ခန့်ကျယ်သည့်ဓါတ်ပုံကြီးများတွင်အ လှမယ်ကလေးများ၏ကိုယ်တုံးလုံးပုံနှင့် ဂျော့နှင့်ထိုအလှမယ်ကလေးမျာ ;ကာမရာဂဆက်ဆန်နေသောပုံများ_ဖ စ်၍ပုံကြီးတပုံတွင်ကားအနီးကပ်ို့က် ထားရာအလှမယ်ကလေးတဦးက ကာ့ပေးနေရာမိန်းမအင်္ဂါဇာတ်အဖု တ်ကလေးမှာဖေါင်း၍ှုပူးထွက်နေလျက်၊ ဂျော့ကသူ၏လိင်တန်အချောင်း _ဖင့်အခေါင်းတွင်းသို့တဝက်သွင်းထား _ခင်း_ဖစ်၏။ လှမျိုးယဉ်သည်သူမအပေါ်ဝတ်ဆင် ထားသည့်ထမီကလေးအားချွတ်လိုက်သောအ ခါတွင်မူအ တွင်းဆာစမိုင်းနားအသားကပ်ဘောင်ဘီ တိုကလေးတထည်သာကျန်လေတော့သည်။.
96 ထိုအခိုက်အခန်းထဲသို့ဂျော့မောင်မောင် တုတ်ဝင်ရောက်လာလေသည်။ ဂျော့မောင်မောင်တုတ်ဝင်လာလ _ခင်းပင်လှမျိုးယဉ်ကလန့်သွားသလို ကိုယ်ကလေးတွန့်ဉပီးတော့ကြည့်လိုက်သ ည်။ မောင်မောင်တုတ်ကလှမျိုးယဉ်အနီးသို့ ကပ်လာဉပီးလှမျိုးယဉ်၏အထက်ကား အလယ်သိန်၍ အောက်ပိုင်းကားဉပီးသွယ်လျသွားသောအချိုး အဆစ်_ပှုပစ်ကျနလှလေသောကိုယ်လုံး ကိုယ်ပေါက်ကိုတ၀ကြီး စိုက်၍ကြည့်နေမိသည်။ လှမျိုးယဉ်ကမောင်မောင်တုတ်တယောက် ဘာတွေကိုဒီလောက်စိုက်ကြည့်နေသည်ကို သိဉပီး_ဖစ်၍ခပ်တ ည်တည်ပင်နောက်သို့လှည့်လိုက်သည် ။ ဝင်းဝါသောကျော_ပင်ကလေးနှင့်အတူသိ န်သွားသောခါးမှာမယ်ဘွဲ့တု န်းက၂၂လက်မအချိုးအစားတိုင်းပ င်ရှိပေလိမ့်မည်။ စွမ့်ကားဖွံ့ထွားလေသောတင်ပါး ကြီးများကလည်းလုံးထပ်ဖွံ့၍မောင်မောင် တုတ်အတွက်သွားရေယိုစရာကြီးပင်ှုဖ စ်နေရတော့သည်။ လှမျိုးယဉ်ကတော့မောင်မောင်တုတ်ကိုမ ကြည့်ဘဲ၊ ဘဲဥပုံမှန်ကြီးထဲတွင်သူမ၏လှပ သောမျက်နျာကိုစောင် ;စောင်းကလေးအမူအယာပေးဉပီးဆံပင် များကိုဆင်စွယ်ဘီးကလေးချောင်း_ဖင့်ဖီး လိုက်သေးသည်။ သူမ၏ဝင်းဝါ၍တောင်ပူစာကလေးပ မာချွန်ထွက်ဉပီးပတ္တှုမားအသီးလုံး များတပ်ထားဘိသောရွှေ ရောင်ရင်သားနို့အုံကြီးများကလည်းမှန် အတွင်းဝယ်ထင်းထင်းကြီးပေါ်နေ၏။ မောင်မောင်တုတ်သည်သူ့နောက်မှရပ် ၍သူ့ကျော_ပင်နှင့်တင်ပါး၊ ဉပီးတော့ရှည်လျှားသောပေါင်တံများကို စ=အာ့အဖုံဖုံ့စြား၍ဇောအာ့ကပ်ညှိဉပီး ၊ ပီတိတွေတဝေဝေကျနေသည်ကိုလည်းလှ မျိုးယဉ်ကှုမင်သည်သ _ဖစ်လေတော့သည်။ ။ သိပ်ချစ်စရာကောင်းတာဘဲယဉ်ရာ။ မောင်မောင်တုတ်က_ပာလိုက်သည်။ လှမျိုးယဉ်ကတော့ခေါင်းမှဆံပင်များဖီး ဉမဲဖီးနေသည်။ ဂျော့မောင်မောင်တုတ်လက်တဖက်ကပ ခုံးများပေါ်ရောက်လာဉပီးဖျစ်ညှစ်လိုက် ရာလှမျိုးယဉ်ကအနည်းင ယ်တွန့်သွားသည်။ သူကလက်ချောင်းကလေးများနှင့်ကုတ်လို က်ှုခင်းကြောင့်_ဖစ်သည်။ လက်တဘက်မှာဂျိုင်းအောက်မှလျှို၍ဝ င်သွားဉပီးဖွံ့ထွားဝင်းဝါသောနို့အုံကြီးပေါ် သို့ရောက်သွားကာနို့သီး ခေါင်းနီနီကလေးကိုဆုတ်လိုက်သည်။ ။အို ။ ။ဟဲ ဟဲ ဟဲ။ ။သိပ်ကဲတာဘဲနော်။ မောင်မောင်တုတ်က ။ မင်းကိုသိပ်ချစ်တယ်ယဉ်။ ။ဒါမျိုးတွေို့းနေပါဉပီဆရာ။ လှမျိုးယဉ်ကသူမ၏ဆံပင်များကို_ပု _ပင်ရာကပင်_ပာလိုက်သည်။ ။တကယ်ချစ်တာဘဲ။ အချစ် ၂ ဒီလိုနဲ၌ က္မန်တော်လဲ ဒုတိယနှစ်အောင္ဒ်ပီး တတိယနှစ်ရောက်လာပါတော့တယ်၊ ချစ်ခါစကတော့ မမနဲ၌ နားရက်မရှိ ချစ်ခ္နဲ့ကသလောက် အခုလို အချိန္န်ကာလ တာနဲ၌ အမ္ခ တဖြေးဖြေး လ္ခော့ပါးလာပါတော့တယ်။ နောက်တကာင်းကလဲ မမက ဈေးထဲမှာ အထည်ဆိုင်လေး ဖွင့်လိုက်တော့ အရင်ကလို အားချိန်သိပ်မရှိ တော့ တာလဲပါတာပေါ့လေ၊ အင်း ဒါလဲ တမျိုးတော့ကောင်း ပါတယ်။ ပြတ်နေတာ အတော်က္ဒာပီး အခွင့်အရေးရလို၌ တခါတလေ ချစ်လိုက်ရတဲ့ အခါမျိုးမတော့ တအားကောင ;တာကလား။ ၂ ချီ။ ၃ ချီ လောက်ကတော့ အသာက လေး။ မေ့လောက်မှ တခါပြန်ချစ်ရတဲ့ အရသာကလဲ ပာမပြတတ်လောက်အောင် ကောင်းတာကလား။ ဘာပဲ ပြောပြောလေ မမနဲ၌ ချစ်ခ္နဲ့ကတာလဲ အခုဆို တနှစ်နီးပါးရ ခ္ဒဲ့ပီဆိုတော့ က္မန်တော်လဲ အဲဒီက့မှာ တော်တော် က္မမ်းကျင်လာခဲ့ပ္ဒါပီ။ အခုဆိုရင် မမရှေ၌က ဦးဆောင်တဲ့ နိုင်တဲ့အစိတ်အပိုင်း တောင်ရောက်န္ဒေပီဆိုပါစို၌၊ အခုလဲ ကည့်လေ။ ဒုတိယ အချီကို မီးကုန်ယန်းကုန် က္ဒျဲပီး မောမောနဲ၌ မမကိုယ်ပေါ်မှာ အသာမှေးအိပ် နေရင်းက ]မောင်ထွေး} ]အင်} ]မောင်ထွေးကို ပြောထားရအုံးမယ်} ]ဘာများလဲ.
97 မမ} ]မ္နကာခင် အထက်တန်းကျောင်းတွေ ဖွင့်ခါနီးကျရင် မမယောက်ကျားရဲ၌ တူမလေး တယောက် ဒီမှာ မမနဲ၌ အတူ န္ဒေပီး ကျောင်းလာတက်လိမ့်မယ်} ]အင် အဲဒါဘာဖြစ်လဲ မမ} ]ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး မောင်ထွေးသိအောင်ပြောထားတာပါ} ]အင်း သူလာနေမယ်ဆိုတော့ အခုလို မမနဲ၌ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ချစ်လို၌ရပါ့တော့မလား မမ} ]အင်း ရတာကတော့ ရပါတယ်။ သူကျောင်းသွားနေတဲ့ အချိန်တို၌ အိမ်မှာမရှိတဲ့ အချိန်တို၌ ချစ်တာပေါ့} ]အင်းလေ ဘယ်တတ်နိုင်ပါ့မလဲ} ]က္ဒိုပီးပြောထားရအုံးမယ် သူရောက်လ္ဒာပီး သူ၌ကိုစိတ်ဝင်စားသွားလို၌ မမကိုတော့ ပြစ်မသွားပါဘူးနော်} ]ဟာ မဟုတ်တာ မမကလဲ။ က္မန်တော်က မမကို ဘယ်တော့မှ ပြစ်မသွားပါဘူး။ အ္ဒမဲချစ်နေမှာပါ} ]အင်း အပြောကတော့ စပယ်ရှယ်ပဲ။ ဟုတ်မဟုတ်စောင္န့်ကည့်ရအုံးမှာပ} ]ကည့်ပါ ကည့်ပါ} ]အင်းလေ ပြောမဲ့သာပြောရပါတယ်။ သူ၌ကိုစိတ်ဝင်စားသ ;လဲ မောင်ထွေးကို မမအပြစ်မတင်ပါဘူး။ မမက အ သက္ဘ်ကီးပီပဲ} က္မန်တော်ဘာမှပြန်ပြောမနေတော့ပါ။ ဒီလိုသဘောကောင်းလွန်းသော မမကို ဘယ်မှာ ပြစ်နိုင်ပါ့လဲ။ မမကိုသာ တင်းတင်းဖက္ဒ်ပီး တတွတ်တွတ်ပြောနေသော န၍တ်ခမ်းလေး အစုံကိုသာ စုတ်နမ်းလိုက်ပါတော့သည်၊ တနေ၌ က္မန်တော်လဲ ထုံးစံအတိုင်း အိမ်ထဲမှာ အလုပ်ရ၍တ်နေခိုက် အိမ်ရှေ၌ဆီမှ ]မောင်ထွေး မောင်ထွေး ဒီမှာ မမမြင့်ကို လာကူပါအုံး} ကမန်းကတမ်း အိမ်ရှေ၌ပြေးထွက္န်ကည့်လိုက်တော့ အထုပ် အပိုးတွေ အပုံတခေါင်းကီးနဲ၌ မမနဲ၌ အတူ ခပ်ငယ်ငယ် ကောင်မလေး တယောက်ရပ်နေတာကို တွေ၌လိုက်ရပါ သည်၊ ]ဘ္နာကည့်နေတာလဲ ဒီမှာ လာဝိုင်းကူသယ်ပေးပါအုံး} ]အင်း အင်း လ္ဒာပီ လ္ဒာပီ မမ} ကမန်းကတမ်း အောက်ဆင်းပီး အထုပ်အပိုးမျ ;ကို မမအခန်းဆီသို၌ ဝိုင်းကူကာ သယ်ပေးလိုက်ပါ တော့သည်၊ ]မောင်ထွေးနဲ၌ မိတ်ဆက်ပေးရအုံးမယ်။ ဒါက မမရဲ၌ တူ မလေးလေ သီတာတဲ့။ အခု ဒီမှာ ၁၀ တန်းတက်မလို၌လာ တာ} ]သီတာ သူကမောင်ထွေးလေ။ ဒီအိမ်ရဲ၌ တဦးတည်းသော ယောက်ကျားလေးလေ။ ဘာမဆို အားလုံး သူ၌ဘဲ အား ကိုးရတာ။ တတိယနှစ်တက်နေတယ်} ]တွေ၌ရတာ ဝမ်းသာပါတယ် မသီတာ။ က္မန်တော့်ကို သူငယ်ချင်း အရင်းတယောက်လို သဘောထားပေါ့} ]ဟုတ်ကဲ့ ဝမ်းသာပါတယ် ကိုမောင်ထွေး။ သီတာကို လဲ ညီမလေးတယောက်လိုဘဲ သဘောထားပေါ့} အင်း ကောင်မလေးကလဲ မခေ။ သွက်သွက်လက် လက်လေး။ အခုမှ သေသေချာခ္နျာကည့်မိသည်၊ မဆိုးပါဘူး။ ညိုချောလေး။ ခနဍ္ဎာကိုယ်က လည်း ပြည့်ပြည ဖိုးဖိုးလေး။ ၀တယ်ဟုတေ မဆိုသာ။ ဆံပင်ဂုတ်ဝဲ ကလေးနှင့် ချစ်စရာလေးပါ၊ အင်းလေ မမပြောလဲ ပြောစရာပါပဲ။ ]ကဲ နောက်မှ ကျောင်းတွေဘာတွေ အပ္ဒ်ပီး ကျူရှင်တွေ ဘာတွေ အပ်ဖို၌ မောင်ထွေးကို အကူအညီတောင်းရအုံး မယ်} ]ဟုတ်ကဲ့ ရပါတယ် မမမြင့်။ လိုတာသာ ပြောပါ} ဒီလိုနဲ၌ဘဲ က္မန်တော်လဲ လိုအပ်တာ ကူညီပေးပီး။ အခုဆို ကျောင်းတွေဖွင့်လို၌ သီတာတောင် ကျောင်းစ တက်န္ဒေပီ၊ သီတာနဲ၌ က္မန်တော်လဲ တစစ ရင်းနှီးလာခဲ့ပ္ဒါ ပီ။ အခုဆို သီတာက က္မန်တော့်ကို ကိုမောင်ထွေး လို၌ ခေါ်ရာကနေ ကိုထွေးလို၌ ပြောင်းလဲ ခေါ်လာသလို က္မန်တော်ကလဲ လွယ်လွယ်ကူကူ မမခေါ်သလို သီတာလို၌ဘဲ သုံးန၍ံးလာပါတော့တယ်၊ တခါတခါ သူမသိတဲ့ စာများရ ရင်းလာပြခိုင်းသလို ကျောင်းအားရက်များ ကျတော့ တဦး ကို တဦး ဟေးလားဝါးလားနဲ၌ ရောက်တတ်ရာရာ ပြောတဲ့ အဆင့် ကိုတောင်ရောက်လာပါတော့တယ်၊ အင်း.
98 အမှန်အတိုင်းပြောရမယ်ဆိုရင်တော့ အခုအချိန်အ ထိ သီတာကို စိတ်နဲ၌ တောင် မပြစ်မှားပဲ ရိုးရိုး သားသားပဲ ဆက်ဆံခဲ့ပါတယ်၊ ဒါကာင့်မို၌လဲ ကောင်မ လေးက က္မန်တော့် အပေါ် ပိုမိုယ္နုံကည် ရင်းနှီး လာ ဟန်တူပါတယ်၊ အဲ မမနဲ၌တော့ ဘာပြောကောင်းမလဲ သီတာ လစ်ရင်လစ်သလို စခန်းသွားမဲပါပဲ၊ သီတာ နဲ၌ ပတ်သက်တဲ့ အကာင်းလဲ နောက်ထပ် မမနဲ၌ စကားမစပ်မိ တော့၊ ဒါမှမဟုတ် မမနဲ၌ အ္ဒမဲ လိုအပ်ရင် လိုအပ်သ လို ၀၀လင်လင် ချစ်နေရတော့ တခြားမိန်းခလေး အပေါ် စိတ်ဝင်စားမ၍ နဲနေဟန်တူပါရဲ၌၊ ]ဝုန်း} ]အား အမလေး} တနေ၌ က္မန်တော်လဲ မီးဖိုခန်းထဲ ဟင်းချက်ရန်ပြင်ဆင်နေခိုက် မမရဲ၌ရေချိုးခန်းဖက်ဆီက ပိုလဲသံနဲ၌ အတူ သီတာ ရဲ၌ အော်သ္နံကားလို၌ က္မန်တော်လဲ ကမန်းကတမ်း ပြေးသွားပီး တံခါးကိုတွန်းဖွင္န့်ကည့်လိုက်တော့ ]အိုး} ဝတ်လစ်စလစ်နဲ၌ ကမ်းပြင်ပေါ် ပက်လက်ကလေး လဲကျနေတဲ့ သီတာကို တွေ၌လိုက်ရပါတယ်၊ ]အိုး အိုး ကိုထွေး ဘာလို၌ ဝင်လာရတာလဲ သွားသွား} သီ တာလဲ ရှက်ကိုးရှက်ကန်းနဲ၌ က္မန်တော့်ကို ကမန်းက တမ်း မောင်းထုတ်နေပါတော့တယ်၊ က္မန်တော်လဲ ရေချိုးခန်းအပြင်ပြန်ထွက္ဒ်ပီး အပြင်မှ ]သီတာ သီတာ ထလို၌ရလား} ]အီး အီး က္မတ် က္မတ်} ဘာမှ ထူးသံမ္နကားရပဲ ငီးသံနဲ၌ ကိုးစားထနေဟန်တူပါရဲ၌။ ]ရလား သီတာ ရလား} ]အား နာတယ် နာတယ် ထလို၌မရဘူး} အို မထူးတော့ပါဘူး။ က္မန်တော်လဲ တံခါးပြန်ဖွင္ဒ့် ပီး ဇွတ်ဝင်လိုက်ပါတော့တယ်။ မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင် ကွင်းကတော့ ရေချိုးခန်းကမ်းပြင်ပေါ်မှာ ပက်လက်ကလေးလဲန္ဒေပီး လက်လေးတဖက်ကို ဆုတ်ကိုင်လို၌။ ]ဘာဖြစ်တာလဲ သီတာ} ]အိုး အိုး သီတာ ရှက်လိုက်တာ ကိုထွေး ဘာလို၌ ဝင်လာပြန်တာလဲ} ]မဝင်လာလို၌ ဖြစ်မလား သီတာက ထမှ မထနိုင်တဲ့ဟာ။ ကဲ ကဲ ရှက်မနေနဲ၌။ ဘာဖြစ်တာလဲ ပြောပါအုံး} ]ချော်ကျတာ လက်ကို ထိမိသွားတယ်။ ပီးတော့ ခြေထောက်လဲ ထောက်လို၌မရဘူး} ]အင်း ဖြစ်ရမယ် ပြစမ်း လက် ဘယ်နေရာ ကနာနေတာလဲ} ]ဒီ ဒီနေရာက} လက်ကောက်ဝတ်ကို လက်ညိုးထိုးပြသည်၊ က္မန်တော်လဲ လက်ဖဝါးကို ကိုင္ဒ်ပီး ဟိုလှည့်ဒီလှည့်လုပ္န်ကည့်တော့ ]အား အား နာတယ် နာတယ်} ကည့်ရသည်မှာ အရိုးတွေဘာတွေတော့ ကျိုးပုံမရ။ လက်ခေါက်သွားတာဘဲ ဖြစ်နိုင်သည်၊ ]လက်ခေါက်သွားတာ ထင်တယ်။ ကိစိံမရှိဘူး တရက် နှစ်ရက်နေကောင်းသွားလိမ့်မယ်} ]ခြေထောက်ကလဲ ဘာဖြစ်တာလဲ} တစ်ခါက ရန်ကုန္ဒ်မ္ကိုဆင်ခြေဖုံးရပ်ကွ က်မှာ ပိုက်ဆံအနည်းငယ်ချမ်းသ္ဒာပီး ကပ်စေးနဲတဲ့ တရုတ်အပျိုမ္ဘကီး တစ်ယောက် နေထိုင်သတဲ့၊ တရုတ်မ္ဘကီးဟာ သူယောင်္ကျားယူယင် သ္ကူရှိတဲ့ ပိုက်ဆံတွေ ခိုးပြေးသွားမှာစိုးရိမ်လ္ကို ဘယ်သ္ကူကိုမှမယုံဘဲ အိမ်ထောင်မပြုဘဲ နေလာခဲ့တာ ဒီနေ၌ထက်ထိပေါ့ကွယ်၊ ဒါကာင့်မ္ကိုလဲ ယောင်္ကျားတစ်ယောက်န္ကဲ လိင်ဆက်ဆံတဲ့နေရာမှာ ဘယ်လိုကောင်းကာင်း။ ဘယ်လိုအရသာရှိကာင်း မသိရှာဘူးပေါ့၊ တရုတ်မ္ဘကီးဟာ တရုတ်ဆိုတဲ့အတိုင်းမြန်မာစကားက သိတ်မပီဘူးပေါ့၊ လူပုံပန်းကတော့ အသားဖြူဖြူ။ လုံးကီးပေါက်လှဖြစ်သော်ငားလဲ မျက်နှာက သိတ်မချိုသာ။ ဒါ့အပြင် ဘယ်ယောင်္ကျားကိုမှ လည်း ယ္နုံကည်စိတ်ချအားကိုလိုစိတ်မရှိ တဲ့အတွက်ကာင့် အတွင်းသိနေတဲ့ယောင်္ကျားများကလည်း သ္ကူဆိုယင် စိတ်မဝင်စားလ္ကို အီးန္ကဲတောင်လှည်၌မပေါက်ဘူးတဲ့၊ တစ်န္ကေတော့ တရုတ်အပျိုမ္ဘကီးဟာ နေ၌ခင်းကာင်တောင် နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်မောကျနေ သတဲ့၊ အိပ်မောကျနေပုံများတော့ ဘယ်လောက်ထိအောင်လဲဆိုယင် ထမိန္ဘ်ကီးလန္ဒ်ပီး သ္ကူရ္ကဲ မွေးရာပါ စောက်ဖုတ္ဘ်ကီးလန်နေတဲ့အထိပေါ့၊ ဒီလိုန္ကဲအိပ်ကောင်းတုန်း တစ်ခြားရပ်ကွက်က.
99 သူခိုးတစ်ယောက်ဟာ တရုတ်မ္ဘကီးရ္ကဲ ပစိံည်းတွေခိုးယူဖို၌ အိမ်ထဲကိုဝင်ရောက်လာတာပေါ့၊ သူခိုးဟာ ထုံးစံအတိုင်း တရုတ်မ္ဘကီးပိုင်တဲ့ပစိံည်းတွေကို လိုက်လံရှာဖွေတော့တာပေါ့၊ ဒါပေမယ့်လ္ကို တရုတ်မ္ဘကီးဟာကပ်စေးန္ဘဲကီးဖြ စ်တဲ့အတွက်ကာင့် သ္ကူပစိံည်းဥစိံာများကို သူခိုးများ အလွယ်တကူ မတ္ကွေအောင် လုံလ္ဒုံခ္ဒုံခုံသိမ်ဆည်းထားနိုင်လို ၌ သူခိုးခင်မျာ ဘာပစိံည်းမှ ရှာမရဘူးပေါ့၊ ဒီလို န္ကဲ တရုတ်မ္ဘကီးအိပ်နေတဲ့ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်လာပါလေရောဗျာ၊ ဘာပစိံည်းမှမတ္ကွေတဲ သူခိုး ဟာ တရုတ်မ္ဘကီး ဆောက်ဖုတ္ဘ်ကီးလန္ဒ်ပီးအိပ်နေတာ မြင်တော့ ]] အင်း။ ငါ့ဖြင့် အတွင်းပစိံည်း တွေရှာလိုက်ရတာ။ ဖေလိုးမ္ဘကီး။ အဖွက်ကကောင်းသလားမမေးန္ကဲ။ ဒီပစိံည်းတစ်ခုတော့ လုံအောင် မဖွက်နိုင်ဘူး။ ဒါကလဲ မ ယူသွားလ္ကိုမရတဲ့ပစိံည်းဆိုတော့။ ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ်။ မရ ရတာ ယူမယ်ကွာ}} လို၌ စိတ်ကူးပီး ဆောက်မြင်ကပ်ကပ်န္ကဲ တရုတ်မ္ဘကီးကို အပေါ်ကန္ဒေပီး အသားကုန် တတ္ဒ်ပီးချတော့သတဲ့ကွယ်၊ တရုတ်မ္ဘကီးဟာ အိပ်မက်ထဲမှာ ယောင်္ကျားတစ်ယောက်န္ကဲ လိင်ဆက်ဆံနေတယ်မြင်မက္ဒ်ပီး အောက်ကနေခံလ္ကိုကောင်းနေတာပေါ့၊ ဒီလိုန္ကဲ အိပ်ပျော်နေရာကနေ နိုးတစ်ဝက်ဖြစ်လ္ဒာပီး ရောင်ရမ်း ပြောဆိုလိုက်ပုံက ]] ဟင်း၏ဟင်း ဟင်း၏ ကောင်းလိုက်ဇာ၏ ကောင်းလိုက်ဇာ၏ စီကယ်လား အီမက်လားကွယ်၏အူး၏ဟူးဟူး၏ကောင်း လယ်ကွယ်ကောင်းလယ်လ္ကို }} ညည်းညူလိုက်သတဲ့၊ ဒါကို အပေါ်က သူခိုးကလဲ ဆောက်မြင်ကပ်ကပ်န္ကဲ ]] ဟဲ့ဆောက်တရုတ်မ္ဘကီး။ စီကယ်ဟဲ့ စီကယ်ဆ္ဒိုပီး ခပ်ပြင်းပြင်းလေး ထပ်ဗျင်းသတဲ့၊ ဒီတော့ တရုတ်မ္ဘကီးက ဘာပြောတယ်မှတ်လဲ၊ ]] အင်း၏ စီကယ်ဆို၏ မီနက်ဖြင်ခါလဲလာ၏ စီဘက်ခါလဲလာ၏ မ္နီကာခနလာနော်အင်း၏ စီကယ်ဆို၏ မီနက်ဖြင်ခါလဲလာ၏ စီဘက်ခါလဲလာ၏ မ္နီကာခနလာနော်အင်း၏ စီကယ်ဆို၏ မီနက်ဖြင်ခါလဲလာ၏ စီဘက်ခါလဲလာ၏ မ္နီကာခနလာနော်အင်း၏ စီကယ်ဆို၏ မီနက်ဖြင်ခါလဲလာ၏ စီဘက်ခါလဲလာ၏ မ္နီကာခနလာနော်အင်း၏ စီကယ်ဆို၏ မီနက်ဖြင်ခါလဲလာ၏ စီဘက်ခါလဲလာ၏ မ္နီကာခနလာနော် }} တဲ့ နနနနနနနနနနနနနန နနနနနနနနနန ]] တကယ်လားအိပ်မက်လား}}]] တကယ်လားအိပ်မက်လား}}]] တကယ်လားအိပ်မက်လား}}]] တကယ်လားအိပ်မက်လား}}]] တကယ်လားအိပ်မက်လား}} ၁ မြမနန်မမာ့ရရိုးရရာလလိငင် ဟဟာသသပပုံပြပငင်မများ ၅၅၅၅ငါကတော့စိတ်ပူလိုက်ရတာ ငါကတော့စိတ်ပူလိုက်ရတာငါကတော့စိ တ်ပူလိုက်ရတာငါကတော့စိတ်ပူလိုက် ရတာ တူတူမလေးတို ရေ။ဘ္နကီးဖြိုးဒီနေ မင်းတို လေးတွေကိုထပ်ပြောပြမဲ့ပုံပြင်လေးက တော့ ဓ ငါကတော့စိတ်ပူလိုက်ရတာ ဓ ဆိုတဲ့ပုံပြင်လေးပါဘဲကွယ်၊ ပုံပြင်လေးက ကဒီလိုကွဲ တစ်ခါတုံးက ရွာလေးတစ်ရွာမှာ ညားကာစ လင်မယားနှစ်ယောက်ရှိသတဲ့။ ညား ကာစ ဆို တော့ သိတဲ့အတိုင်းခြင်ထောင်ထဲကကိုမထွ က်ချင်ဆိုတာလိုပေါ့၊ လင်မယားနှစ်ယောက်မှာ ယောင်္ကျားလုပ်သူကအပျင်းနည်းနည်း ထူပြီးနုံတယ်၊ မိန်းမ ဖြစ်သူကညားတာလဲ ၆ လလောက်ရှိပြီ။ လင်လုပ်သူကအလုပ်လုပ်ဖို ။ ဝင်ငွေရှာဖို မစဉ်း စားသေးဘဲအားရင်ဆော်ဖို ဘဲစိုင်းပြင်းနေတော့ အကိုရေ ဒီတိုင်းနေလို တော့မဖြစ် သေး ဘူး။နောင်ရေးဆိုတာလဲရှိသေးတယ်၊ ဒီတော့အကိုငွေရှာဖို အလုပ်လုပ်ပါလို တိုက် တွန်း တယ်၊ နောက်ပြီးအိမ်ဘေးက သာဂေါင်တို အုပ်စုနဲ မြန်မာပြည်အထက်ပိုင်းကို ကုန် ရောင်း လိုက်သွားဖို အ္နကံပေး တယ်၊ လင်လုပ်သူကလည်း အဖေ လုပ်သူငယ်ငယ်က မှာခဲ့ တဲ့ အတိုင်း ငါ့သားကီးပွားချင်ရင် အရိုးမရှိတဲ့ နှစ်ကောင် လီးနဲ လ္ခာ ကိုအလို မလိုက်နဲ ဆိုတဲ့စကားကိုသတိယပြီးဒီတိုင်းနေလို မရ။ အလုပ်လုပ်မှဆိုပြီး။ခရီး စဉ်ဆွဲ။ မိဘတွေဆီမှာ ငွေရင်းတောင်းပြီး။ခရီးထွက်ဖို ပြင်ဆင်တာပေါ့၊.
100 ခရီးသွားခါနီးလာတော့ လင်ဖြစ်သူက မယားဖြစ်သူကို တိုးတိုးလေးကပ်ပြောလာ တာကတော့ ဓ မိန်းမရယ်။ ရှေ ရေးအတွက်မို သာသွားရမှာပါ၊ ငါမင်းကိုခွဲနိုင်ပေမဲ့နင့် အဖုတ် လေးကို မခွဲနိုင်ဘူးဖြစ်နေတယ်၊ ဒီတော့ဖြစ်နိုင်ရင် နင့်အဖုတ်လေးခ္စဖြုတ်ပြီးငါနဲ ထည့်ပေးလိုက်ပါလားကွာ၊ ငါပြန်လာတော့ ပြန်ယူလာမှာပေါ့ ဓ ‘ လို နားပူနားဆာလုပ်လာ တယ်၊ မယားဖြစ်သူ ကလင်ဖြစ်သူငနုံကို အင်္ဂါဇာတ်ဆိုတာ ခန ̈ကိုယ်ရဲ အစိတ်အပိုင်း မေိငျု မှာ ကငူအ၍ညဖြစ်လို ဖြုတ်လိုက်တပ်လိုက်မရကာင်း။ ရှင်းပြလည်းအလကား ပေမို ။အထူးပြောမနေတော့ဘဲ။ဈေးကိုသွား နွားမ စောက်ဖုတ်တစ်လုံးကိုဝယ်၊ ချိုင်းမေဤး အနည်းငယ်နှုတ်။ နွားမစောက်ဖုတ်မှာတပ်ရင်း လူ စောက်ဖုတ်တုတစ်ခုဖန်တီးပြီး ပုလင်း လေး ထဲထည့်တယ်၊ပြီးတော့ လင်ဖြစ်သူကိုခရီး မှာတစ်ပါတည်းယူသွားဖို ပေးလိုက်သတဲ့၊ လင်ဖြစ်သူလည်းဝမ်းသာအားရ စောက်ဖုတ်တုကိုအစစ်အမှတ်နဲ ပုလင်းလေးနဲ ဆောင်ယူသွားပြီး သာဂေါင်တို အဖွဲ နဲ အတူ အထက်မြန်မာပြည် ဖက်ကို ကုန် ရောင်းကုန်ဝယ်ခရီးထွက်သတဲ့၊ ခရီးထွက် ရင်းရောက်ရာအရပ်မှာအားရင် အဖုတ်တုကို ထုတ်ပြီး အာသာပြေငယ်ပ္နါကီးနဲ ဆော်လိုက်။ ပုလင်းထဲပြန်ထည့်သိမ်းလိုက်နဲ ဟန်ကျ နေတာပေါ့၊ ခရီးစဉ် တစ်လခန် အ္နကာမှာ အမြတ် ငွေလည်းအတော်ရ္နကတော့။ အိမ်ပြန်ဖို စိုင်းပြင်းကျတာပေါ့၊ ဒီလိုနဲ အိမ်အပြန်လမ်းမှာ ဧရာ၀တီမြစ္န်ကီးဘေး ခ္စရပ် နား တော့။လူတွေခရီးပမ်းလာလို ရေဆင်းချိုး။ အဝတ်လ္ခော်လုပ္န်ကတာပေါ့၊ဒီတော့ လင်တော် မောင်ဘသားချောက စောက်ဖုတ်တုလေးကိုပုလင်းထဲကထုတ် ပြီး။ ရှည်တော်မူပြီးမြစ်ရေထဲ မှာ ဆေးမိပါသတဲ့။ ရေစီးကနည်းနည်းလေးသန်နေတော့ဒင်း လက်ထဲကစောက်ဖုတ် တုလေး ပြုတ်ကျပြီးရေစီးနဲ မြစ်ထဲမ္ခောပါသွားပါလေရောတဲ့၊ ဘသားချောလည်းအလန် လန် အဖျန် ဖျန် နဲ လိုက်ဆယ်ပေမဲ့ရေစီးသန်လွန်းလို မရတော့ဘူးလေ၊ ‘ဒီလိုနဲ ကုန်သည်အဖွဲ နဲ အတူရွာကိုပြန်ရောက္န်ကပါသတဲ့၊ ကုန်သည်အဖွဲ ပြန်လာပြီ ကားတော့မယားလုပ်သူကဝမ်းသာအားရအိ မ်ရှေ ထွက်လာပြီးလင်ဖြစ်သူက္နိုကို မယ်လုပ်တော့ခြံ၀ကနေဝင်လာတဲ့လ င်ဖြစ်သူကမျက်နှာလုံး၀မကောင်းတော့ ဓအကိုဘာဖြစ် လာတာလဲအရှုံးပေါ်လာလို လား။မပူပါနဲ တခြားအလုပ်လေးတွေပြောင်းလုပ်လို ရတာပါ ဘဲ။ စီးပွားရေးလုပ်တယ်ဆိုတာဒီလိုဘဲပေါ့ဓ လို ဖြေသိမ့်လိုက်သတဲ့၊ ဒီတော့လင်ဖြစ်သူ က ဓ‘မရှုံးပါဘူးမိန်းမရာ။ ၂ဆလောက်တောင်မြတ်ပါသေးတယ်၊နို ပေမဲ ငါစိတ်ဆင်းရဲ ရတဲ့ အ ၂ ကာင်းရင်းကတော့။ နင့်စောက်ဖုတ်လေးငါဆပ်ဆော့ပြီး မြစ်ထဲထုတ်ဆေးလိုက်တာရေထဲ မ္ခောပါသွားလို ဟ၊ ငါ့အပြစ်တွေပါဟာ။ လ္ခာရှည်ပြီးဖြုတ်ယူသွားမိတဲ့အပြစ် ပါ၊ငါ့ကို မကျေ နပ် ရင်အသေ သတ် လိုက်ပါဓ လို မချိတင်ကဲအသ္နံကီးနဲ ငိုမလိုပြောတယ်၊ မယားလုပ် သူ က ဓအကိုရယ်စိတ်မကောင်းစရာ တွေခေါင်းထဲထည့်မလားပါနဲ ။ လောလောဆယ် ဒီကိစိံ ကို မေ့ထားလိုက်ပါ၊ အခုအကိုခရီးပမ်း လာတယ်မဟုတ်လား။သွား ရေမိုးချိုးအဝတ် အစား လဲလိုက်။ က္မန်မအက္နိုကိုက်တတ်တဲ့ ပ္နဲကီးဟင်းရယ်။ ငါးလေးအိုးကပ်ရယ်ချက်ထားလိုက် မယ်၊ ရေချိုးပြီးပူပူနွေးနွေးစားလိုက္န်က ရအောင်ဓ လို ပြောတယ်၊ လင်လုပ် သူလည်း မယားပြောသလိုရေချိုးပြီး စိတ်မပါ့တပါနဲ ထပြီး။ ထမင်းဝိုင်းထိုင်လိုက်တာပေါ့၊ မိန်းမ က သ္နူကိုက်တတ်တဲ့ဟင်းဖွယ်ဖွယ်ရာ ရာတွေချက်ထား ပေမဲ့ တို ကနန်းဆိတ်ကနန်းလုပ်ပြီး မျက်န္နှာကီး ကစောက်ဖုတ်ပူမိပြီးအိုနေတာပေါ့၊ ခ္စ လေးနေတော့ ပ္နဲကီးဟင်းသောက် လိုက်မဟဲ့ဆိုပြီးပ္နဲကီးဟင်းခွက် ဇွန်းလှမ်းမလိုက်တော့မိန်းမဖြစ်သူ ရဲ တံ တောင် နဲ ထိမိပြီး။ ဇွန်းက ကမ်းကားထဲကတစ်ဆင့် အိမ်အောက်ကိုကျသွားပါလေရောတဲ့ကွယ်၊.
101 နဂိုကတည်းက စောက်ဖုတ်ပူမိပြီးစိတ်ညစ်နေရတ္ နဲ့ကားထဲဇွန်းကအိမ်အောက်ကိုကျ သွားတော့ ဒေါသနည်းနည်းထွက်လာပြီးဆင်းကောက် ရတော့တာပေါ့၊ အိမ်အောက်ကနေဇွန်းကောက်လိုက်ရင်း ကမ်းကားပေါက်ကနေ အိမ် အပေါ် ထမင်းဝိုင်းဖက်ကိုအမှတ်တမဲ့မော့ ကည့်လိုက်တော့ ထမင်းဆောင့်ကာင့် ထိုင်စားရင်း ထမီ အောက်စလွတ်နေတဲ့ မိန်းမဖြစ်သူရဲ ပေါင်ခွဆုံအလယ်တည့်တည့်မှာ စောက်ဖုတ် အော်ရ ဂျင်နယ္န်ကီးကို ပြူးပြူးကီး အိနြေ ́ရစွာတွေ လိုက်ရတယ်ဆိုရင်ဘဲ။ ဒေါသ လဲထွက်။ အခုမှဘဲစိတ်အေးရတော့ပါလားဆိုတဲ့ပုံ စံနဲ ပြောလိုက်တဲ့လင်တော်မောင်ရဲ စကားလေးက တော့ ည ခွေးမသား။ ငါကဖြင့်စိတ်ပူလိုက်ရတာ‘ဒင်းက ငါ့အရင် အိမ်ကို ပြန် ရောက်နေတာကိုး ဓ တူ။တူမလေးတို ရေ၊ဘ္နကီးဖြိုးရဲ ဓငါကတော့စိတ်ပူလိုက်ရတာဓ ဆိုတဲ့ပုံပြင်လေးကို ဒီမှာ ဘဲ အဆုံးသတ်လိုက်ပါတယ်ကွယ်၊ နောက်နေ ကျရင်ဒီထက်ပိုပြီးရယ်ရဤင်ဘွ ယ်ရာ ကောင်း တဲ့ ပုံပြင်သစ်တွေ အများကီးဘ္နကီးဆက်ပြောပြဦးမယ်ကွဲ ၊ဒီနေ တော့ ဒီလောက် နဲ ဘဲ ကျေ နပ္န်ကပါလို ၊ ဖော်ပြပါဟာသများသည်နိုင်ငံတကာဟာ သများအားဘာသာပြန်ထားချင်းဖြစ်ပါသ ည်၊ ဘာသာပြန်ရာတွင်လည်းအတတ်နိုင် ဆုံးနီးစပ်အောင်ဘာသာပြန်ထားချင်းဖြ စ်ရာ တစုံတရာ မှားယွင်းဖော်ပြမိပါက နားလည်ခွင့်လဤတ္ဘ်ကစေလိုပါသ ည်၊ ဘာဘ္ဘီကူး ဟာသ ၁ တကယ်လို၌ငါသာ၏ သခွားသီး။ စငခူန ဆား။ အချဉ်ရည်စိမ်ထားသောသခွားသီးတမျိုး နှင့် လိင်တံ တစ်ချောင်း တို၌သည် သူတို၌ဘ၀ ခံစားချက်များအားရင်ဖွင့်န္ဘေကလေ သည်၊ သခွားသီး၊ ငါ့ဘ၀ဆိုးပုံများတော့ တကယ်လို၌ငါသ္ဘာကီးကီး။ တုတ်တုတ်။အရည်တရဤဲရဤဲ ဖြစ်လာယင် သူတို၌ကငါ့ကို ပါးပါးလှီး တ္ကိုစရာလုပ်စားကရောကွ၊ စငခူန ကသခွားသီးအားကည်၌ပြီး စငခူန၊ မင်းကိုမင်းဆိုးလှပြီထင်နေလား၊ တကယ်လို၌ငါသ္ဘာကီးကီး။ တုတ်တုတ်။ အရည်တရဤဲရဤဲ ဖြစ်လာယင် သူတို၌က ငါ့ကို အချဉ်ရည်နဲ၌စိမ်။ ငရုပ်သီးနဲ၌ရောပြီး ပုလင်း ထဲ နှစ်ထားလိုက်ရောကွ၊ ထိုအခါလိင်တံကနှစ်ယောက်လုံးအားက ည္က်ပြီးအောက်ပါအတိုင်းပြောလိုက်လေသ ည်၊ လိင်တံ၊ မင်းတို၌ဘ၀မင်းတ္ကိုကမ်းလှပြီ ထင်နေ၊ တကယ်လို၌ငါသ္ဘာကီးကီး။ တုတ်တုတ်။ အရည်တရဤဲရဤဲဖြစ်လာယင် သူတို၌ကငါ့ကို ရာဘာအစွပ်နဲ၌ခေါင်းကိုစွပ်။ မှောင်မဲနေတဲ့ အပေါက်ထဲထိုးထဲ့။ ပြီးနံရံနဲ၌ငါ့ခေါင်းကိုဆက်တိုက်ဆော င့် နောက်ဆုံးငါအန်ထွက်ပြီး ပျော့ခွေသွားတဲ့အထိပေါ့ကွာ၊ ဘာဘ္ဘီကူး မချစ်တတ်သူများမဖတ်ရ မင်းဟာ၏ လွန်လွန်းတယ်ကွာ၏ ရဲလင်း၏ ဘာဖြစ်လို၌လည်း ဟ၏ ဘာဖြစ်ရမလဲ၏ မင်းတို၌နှစ်ယောက်၏ မနက်စာလည်းမစား၏ ရေလည်းထွက်မသောက်၏ သေးလည်းမပေါက်န္ကဲ ၏ မနက် ၁၀ နာရီထဲကဝင်တာ၏ ၃ နာရီထိုးမှပြန်ထွက်လ္နာကတာ၏ ဟဲ၏ ဟဲ၏ အပေးအယူ၏ မ္ခ နေလ္ကိုပေါ့ကွ မင်းဘွားအေ၏ မ္ခ၏ မ္ခပါအုံးကွာ၏ လွန်ကိုလွန်လွန်းတယ်၏ အခု၏ ဘယ်နှစ်ချီလောက်၏ ဖြုတ်လိုက်သလဲ ငါ၏ မှန်တာပြောမယ်နော်၏ စန်းလွင် အေးပါ၏ မှန်တာပဲပြောပါ ငါမမှတ်မိ တော့ဘူး ၏ ဟား ၏ ဟား ၏ ဟား ဟုတ်မယ်၏ ငါ ယုံလောက်တယ် လီးမှပဲ ဟိုမှာကောင်မလေးလည်း မီးလောင်ထားတဲ့ပန်းကလေး ကျနေတာပဲ စန်းလွင်က အသင့်ပြင်ထားသော နွားနို၌လတ်လတ်ဆက်ဆက်နှင့် ခြံထွက္န်ကက်ဥ၏ အကာကျက်လေးလုံးကို ချပေးရင်း၏၊ ဒါလေးလဲ၏ စောက်ပင်းစို၌္နကအုံး၏ အားပြတ်သေကုန်မှ ဟု၏ အားကျသ္ဘံကီးဖြင့်ပြောကာ ရယ်နေသည်၊ မ္နကာမီ၏ ညိုသီတစ်ယောက်၏ လာစဉ်ကအတိုင်း၏ဂျင်းစကပ်၏ ဘလောက်စ်ကလေးဖြင့် သန်၌စင်သော အပြုံးရှက်နွယ်နွယ်လေးဖြင်၌ဝင် လာသည်၊ ရေချိုးတာမြန်သားပဲ ဟု ကျနော်ကစကားစသည်၊ မောင်ပဲ၏ မြန်မြန်ချိုး ၃ နာရီထိုးပြီဆို၏ သူပဲ စကားကို.
102 တစ်ဝက်နှင့်ရပ်ပြီး နွားနို၌ဖန်ချိုင့်ကို မရဲတရဲဖြင္န့်ကည့်ကာ ခေါင်းလေးကို ငုံ၌ပြစ်လိုက်သည်၊ အသက် ၁၇ နှစ်သာရှိသေးသော ညိုသီအလှက ရဤမ်းသစ်သောသစ်သီးလေးနှယ်လှလွ န်းသည်၊ အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် ကီးမားသော တင်ပါးကီးမှားကစွံကားဖွ၌ံဖြိုးလွန်းသ ည်၊တိုတိုလေးဖြစ်သော စကပ်အောက်ပိုင်း ရှိခြေသလုံးသားတုတ်တုတ္ဘ်ကီးများက ရင်ခုံစရာ၊ ဖြူလွဖောင်းအိနေသော ခြေပခုံးလေးထက်မှ လေဒီရူး၏ ဖိနပ်အနက် ရောင်ကလေးက တောက်ပသစ်လွင်နေသည်၊ ပုခုံးဆီသို၌ မျက်လုံးရောက်ပြန်သောအခါ၏ ဖြူဝင်းအိစက်သော မေဤးညင်း စိမ်းစိမ်းနှင့် ဂုတ်သားဝင်းဝင်းက မြင်ရသူတို၌ကို စိတ်လ၍တ်လျားစေသည်၊ ဖိုးဖိုးအိရေဤရင် မဆင်တန်ဆာကင်းလျက် မက်မောဘွယ်ရင်နှစ်မဤာအလှမှာ ၏ သိဝိဘုရင် မယ်ဥမ®အလှကိုတွေ၌မိခိုက် မူးမေ့၏ ခိုက်သွားပုံကိုသတိရ ထောက်ခံ မိစေနိုင်သည်၊ သာ်၏ သည်မ္ခလှပသော၏ ညိုသီလေးအား လက်မထက်ရသေးပါပဲနှင့် လင်မယားသဖွယ်၏ ပေါင်းသင်းနိုင်ခဲ့သည့် မိမိ ကိုယ်ကိုပဲ ကျေနပ်နေမိရပြန်ပါသည်၊ မောင်ညိုသီ့ကိုတစ်ကယ် လက်ထက်မှာပါနော် နှစ်ကိုယ်တူ စပ်ယှက်န္နေကစဉ်က စိုးစိုး ရိမ်ရိမ်လေးမေးရှာသော ညိုသီမျက်နှာလေးမှာ ကျနော်အဖို၌မမေ့ရက်နိုင်စရာ၊ တကúသိုလ်နောက်ဆုံးနှစ်သို၌ရောက်ခဲ့ သည့်တိုင်အောင်လည်းညိုသီမှ လွဲí ကျနော်သမီးရည်းစားမထားခဲ့၊ ညိုသီက၏ ဒေသကောလိပ်ဒုတိယနှစ်သို၌ရောက် န္ဒေပီဖြစ္ဒ်ပီး၏ဆော်ပေလွန်းသော သီဟ ဆိုသည့်အစ်ကိုတစ်ယောက်လည်းရှိသေး သည်၊သီဟနှင့်က္မန်တော်က အဆောင်ငှားန္နေကသော သူငယ်ချင်း များဖြစ်သော်လည်း ဘာသာမတူသလို၏ နှလုံးသား၏ ခံယူချက်အယူအဆချင်းလည်း၏ မတူခဲ့၊ အဆောင်မှာ အဝတ်လာလျော်သော အသက်၁၈နှစ်ခန္က်ကုလားမလေး မိချော ကိုယ်ဝန်ဖျက်ချရခြင်း နှင့်စောစန ́ အားကိုယ်ဝန်ရှိလာမှ ခွာထွက်သွားခြင်း ပြနြိုာ များဖြင့် သီဟနှင့်က္မန်တော်လမ်းခွဲ ခ္နဲ့ကသည်၊ က္မန်တော်တို၌အုပ်စုမှာ ၏ ကျော်ဝေ နှင့်စန်းလွင်လည်း သီဟအား သူငယ်ချင်းအဖြစ်မှ၏ ရပ်စဲခ္နဲ့ကသည်၊ þအကာင်းအရာများအားလုံးကိုညိုသီ သိထားသည် မို၌ သူအကိုအလစ်မှာ ကျနော်နှင့်လာတွေ၌န္နေက ထောက္န်ကံနား မှ နွယ်ခွေ သို၌လာလေ့ရ္နှိကသည်၊ ကိုရဲလင်း၏ အဟင်း၏ ကျမကိုမှတ်မိပါတယ်၏ နော် သာ်၏ မစောစန ́ လုပ်ပြီ၏ မစောစန ́လုပ်မနေပါန္ကဲ စန ́ လို၌ပဲခေါ်စမ်းပါ ကျောင်းလခများ ပေးသွင်းအပြီးလှည်းတန်း ဘက်သ္ကို ထွက်အလာ၏ မမ္ခော်လင့် ဘဲ စန ́နှင့် ဆုံဆည်း ခ္နဲ့ကသည်၊ တရုတ်လိုကပြားလိုလို၏ ရှမ်းကပြားလိုလို၏ စောစန ́အလှမှာ၏ နန်းဆန်ဆန်၏ ယဉ်သည်၊ ဖြူဝင်းနူညံ့နေသော အသားအရည်ကောင်းခြင်းကပါ၏ ပိုလှနေသလိုလို၏ ထင်နေရသည်၊ အအေး၏တစ်ခုခုသောက်ရအောင်နော်၏ ကိုရဲလင်း အာ၏ ဟို၏ ကျနော် လာပါ၏ ကျမတိုက်မှာပါ နော်၏ ကျောင်းလခသွင်းပီးလို၌ ဘ္စ်လက်ကျန် နည်းန္ဒေပီ မို၌လား၏ ဟင်း၏ဟင်း ကျနော်ကပါ၏ အသင်းကနဲ၌ရောယောင်ရယ်လိုက်ရ င်း၏ နီးရာအအေးဆိုင်ထဲကို အတူလှမ်းဝင်လိုက်သည်၊ ထောပတ် နှစ်ခွက် စောစန ́က၏စားပွဲနား ရောက်လာ သောကောင်ကလေးကိုလှမ်းမှာလိုက်သည်၊ ကိုရဲလင်း၏ ဆေးလိပ်သောက်တယ်ထင်တယ် ရပါတယ်က္မန်တော်ဆေးပေါလိပ်ပါပါ တယ် မွန်ထရီတစ်ဗူးပေးပါ စောစန ́က၏ မလ္ဘှူကီးပေးနေသည်ကို ကျနော်တအံ့တ္နသငေးမောနေမိသည်၊ ကိုရဲလင်းန္ကဲ က္မန်မမတွေ၌တာ၏ တစ်နှစ်ကျော်ပီလား၏ဟင် ဟာ၏ က္ဘံကံဖန်ဖန် ၏ ကျနော်တောင်ကျောင်းမ္ဒပီး သေးဘူး ဟင်း၏ ဟင်း ကျမစိတ်ထဲမှာ၏ ဆယ်နှစ်လောက္န်က္ဒာပီလို၌ထင် နေတာ၏.
103 ဘာဖြစ်လ္ကိုလည်းသိလား၏ ဟင် ဘာကာင့်များပါလိမ့်ဗျာ ကျမကလေးမွေးပီးသ္ဒွာပီရှင့် ဟိုက် မိန်းကလေးရှင့် ဗုဒေ ̈၏ ဘယ်လိုလည်း ဗျာ၏ နားမလည်ဘူး ရှင့်သူငယ်ချင်း ကိုသီဟရဲ့မေတåတရားတွေပေါ့၏ ရှင့်ဆေးတွေဝယ်ပို၌လို၌ကျမလည်း ၏ အားဆေးထိုးပီး သောက်ခဲ့မိတယ်၊ ဒီတော့ကိုယ်ဝန်က၏ ခုနှစ်လနဲ့မွေးခဲ့တာပေါ့၏ ချူချာလိုက်တာရှင်၏ တစ်နေ၌လောက် လ္နာကည့်ပါအုံး၏ကိုရဲလင်းရယ်၊ ကျနော် မျက်နှာဘယ်ထားရမှန်းမသိဖြစ်သွား သည်၊ ညိုသီနှင့်ပတ်သက္ဒ်ပီး သီဟဆိုတဲ့ကောင်ကလည်း ယောက်ဖ ဖြစ်န္ဒေပီလေ၏ သည်တောလည်း ၏ ရှက်အားနာစိတ်ဖြင့်၏ ခေါင်းငိမ့်ခဲ့ရသည်၊ ဝမ်းသာလိုက်တာ၏ ကိုရဲလင်းရယ် တစ်ကယ်ပါ သာ်၏ရေနစ်သူဆိုသည်က၏ကောက်ရိုး တစ်မ္ခင် လဲ၏ဆုတ်ကိုင်အားပြုတတ်သည်ပဲ မဟုတ်လား၊ ကျော့်မှာ သတåတွေမရှိဘူးလား၏ကျော် ကျော်ဝေ အင်းမလုပ်၏ အဲမလုပ်၏ ကျနော် နှင့်စိန်လွင်ကစပယ်ရုံနဘေးမှာ ၏ အ္ဘံကိတ်နေမ္နိကသည်၊ ကျော် နွယ်ကိုချစ်တယ်ဆိုတာ၏ဘာကိုချစ် တာလည်း၏ ဟင် အဲ၏ ခွေးမသားကျော်ဝေ၏ ခွေးအ္ဘကီး လှည်းနင်းန္ဒေပီ ငါ လိုးမသား၏လက်တွေက၏လေဖြတ်နေတ ယ် စန်းလွင်၏မချင့်မရဲ၏ရေ ရွတ်ရင်း၏မြက်တောထဲလဲ ပိုí တိုးလာသည်၊ ပူစူးမ သူ၌နာမည်က ပူစူးမ။ နာမည်ရင်းကိုတော့မပြောတော့ပါဘူး။ ရှိတော့ရှိတယ်။ နာမည်က အရေးမ္ဘကီးပါဘူး၊ က္မန်တော်တို၌က သူ၌ကိုပူစူးမ လို၌ဘဲ ငယ်ငယ်လေးထဲကခေါ်တယ်။ အိမ်နားကကောင်မလေး။ အပျိုဖေါ်ဝင်စ။ ဘာရှိအုံးမလဲ အသက်က အခုမှ ၁၅နှစ် အလွန်ဆုံး။ စိတ်ကစားခါစ။ ဘာမဆိုသူသိချင်သည်။ က္မန်တော်တိုအိမ်လည်း သူ၌စားအိမ်သောက်အိမ်။ ဝင်ချင်တဲ့အချိန်ဝင်။ ထွက်ချင်တဲ့အ ချိန်ထွက်။ တံခါးမရှိ ဓားမရှိ။ အားလုံးကသူ၌ကို လျစ်လျု½၍္ကထားသည်။ က္မန်တော့်ကိုလည်း အကိုလေး အကိုလေး နှင့် သူ၌သူငယ်ချင်းတယောက်ပမာ။ ပြောချင်ရာပြော ဆိုချင်ရာဆို။ တခါတခါ က္မန်တော့်အခန်းထဲထိ ဝင်ချင်သ လိုဝင်။ ဘာကိုမှ အလေးမထား။ သူလုပ်ချင်ရာသူလုပ်သည်၊ က္မန်တော်က ကျောင်းပီးခါစ။ အလုပ်အကိုင်ကမရှိသေး။ စားလိုက် အိပ်လိုက်နဲ၌ ယောင်ချာချာ အလုပ်လက်မဲ့။ အလုပ်လက်မဲ့တို၌ ထုံးစံအတိုင်း သူငယ်ချင်းတွေနဲ၌ ဟေးလားဝါးလား။ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထိုင်။ ဟိုအကာင်း ဒီအကာင်းပြော။ အပြာကားတ္နွေကည့်။ ကာတော့မိန်းမလိုးချင်လာသည်။ ဒီတော့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ၌ အတူ ဖာချသည်။ ချပါများတော့ အတ္ကွေအ္ဘကုံကရလာသည်။ ကောင်းမှန်းလဲသိလာသည်၊ ဒီတော့ မိန်းမမြင်ရင် တ္စှာစိတ်နဲ၌္နကည့်မိသည်။ အဲဒီမှာပူစူးမကို သတိထားမိလာသည်၊ ကောင်မလေးက သူ၌ကိုသူ အပျိုဖြစ်လို၌ ဖြစ်မှန်းပင် သိရဲ၌လားမသိ။ နေချင်သလိုနေသည်။ တခါတခါ အတွင်းခံ ရင်စည်း မပါဘဲ အိမ်လာသည်။ က္မန်တော်က ဒါတွေချောင်းနေတဲ့ သူဆိုတော့ မြင်သည်။ စိတ်ကပိုရွလာသည်။ ကောင်မလေးနဲ၌ ချစ္န်ကည့်ချင်လာသည်၊ က္မန်တော့်မျက်စေ့ရှေ၌မှာတင် ပူစူးမက တနေ၌ထက် တနေ၌ လှလှလာ သည်၊ ရင်တွေ တင်တွေ ပြည္ဒ့်ဖိုးလာသည်။ တခါတခါ စသလို နောက်သလိုနဲ၌ သွေးတိုးစမ်းပီး သူ၌ပုခုံးလေးကို တင်းတင်းဖက် ကည့်သည်။ ကောင်မလေး ကဘာမှမပြောတဲ့အပြင် က္မန်တော့်ခါးကလေးကိုပင် ပြန်ဖက်လိုက် သေး။ အကိုတယောက်လိုသဘောထားတာလဲ ဖြစ်နိုင်သည်။ ဘယ်လိုဘဲ ဖြစ်ဖြစ် ကောင်မလေးနဲ၌ ချစ်ချင်စိတ် ကတနေ၌တခြားပြင်းထန်လာသည်။ ဒီအတိုင်းနေလို၌တော့မဖြစ် တခုခုတော့လုပ်မှဖြစ်မယ်။ ဘာလုပ်ရမလဲ။ ကံစမ်း။ ကံစမ်း။ အ္ဘကံထုတ်ရသည်။ ဒီအတိုင်း ဘလိုင်းချည်း သွားကိုင်လို၌ကမဖြစ်။ မ္နကည်ရင် ပြသနာက မိုး မီးလောင်သွားနိုင်သည်။ ပီးတော့ ခလေးကို ကံရကောင်းလားဆ္ဒိုပီး က္မန်တော့် ဘ၀တလ္ခောက်လုံး အမဲစက် ထင်သွားနိုင်သည်။.
104 ဒီလိုတော့အဖြစ်မခံနိုင်။ ဒီကိစိံမျိုးဆိုတာ နှစ်ဦး သဘောတူမှကောင်းသည်။ နှစ်ဦး သဘော တူမှလည်း နှစ်ဦးစလုံးဆန ́ပြည့်၀မည်၊ ပြနြိုာလည်းရှင်းသည်။ ဒီတော့ အ္ဘကံထုတ်ရသည်။ အခွင့်ကောင်းကို စောင့်ရသည်။ ကည့်ခဲ့ဘူး။ ဖတ်ခဲ့ဘူးသောဇတ်လမ်းများထဲမှ ဖြစ်နိုင်တဲ့ အ္နကာင်းအချက်လေးများရှာရသည်၊ ဖြစ်ချင်တော့ တနေ၌ အိမ်မှာ ဘယ်သူမှမရှိ က္မန်တော်ကလဲ က္မန်တော့အခန်းထဲမှာ ၀ထ¦ဖတ်နေသည်။ ဒီအချိန်မှာ ပူစူးမရောက်လာ သည်။ ဒီတော့ က္မန်တော်လည်းအ္ဘကံရတာနဲ၌ စာအုပ်ကို အသာချ။ မျက်နှာပေါ် ခေါင်းအုံးတင္ဒ်ပီး အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်။ ခေါင်းအုံးအောက်ကနေ အသာလေး ခိုးကည့်လို၌ရအောင် ဟထား။ ဝတ်ထားတဲ့ လုံချည်ကို ဖြေ။ အောက်ကို အသာလ္ခော ပီး က္မန်တော့် လီးကို မပေါ့်တပေါ်လေးထားပီး အသ္ဒာငိမ်နေလိုက်တယ်၊ ပူစူးမလဲ အိမ်ထဲ မှာဘယ်သူမှမတွေ၌တာနဲ၌ အပေါ်ထပ်ကိုတက်လာတယ်။ ပါးစပ်မှလည်း ကီးမေ ၏ အကိုလေး ၏ စသည်ဖြင့် နာမည်တွေခေါ်လို၌ပေါ့။ က္မန်တော့် အခန်းက တံခါးဟထားတော့ တွန်းဖွင္ဒ့်ပီးဝင်လာတယ်။ ကုတင်ပေါ်မှာ အိပ်နေတဲ့ က္မန်တော့်ကိုတွေ၌သွားတော့ အဲတော့ ၏ အကိုလေးက အိပ်နေတာကိုး ၏ တယောက်ထဲပြောရင်း အနားကပ်လာတယ်။ အနားရောက်လာ တော့ အို၌ ၏ ဟုအာမျှေိတ် သံပြုရင်း ပါးစပ်ကို လက်ဝါးနဲ၌ အသာအုပ်ရင်း ရပ်သွားတယ်။ မပေါ့်တပေါ် ဖေါ်ထားတဲ့ က္မန်တော့်လီးကိုတွေ၌သွားတာကိုး။ က္မန်တော်လဲ သူဘာဆက်လုပ်မလဲ အသာစောင္န့်ကည့်နေလိုက် တယ်။ အသက်မှန်မှန်½၍ရင်း အိပ်မောကျနေတဲ့ ပုံမျိုး ဟန်ဆောင်နေလိုက်တယ်။ က္မန်တော့်ကို တချက္န်ကည္ဒ့်ပီး အိပ်မောကျနေတာလို၌ ယ္နုံကည်သွားတဲ့ဟန်နဲ၌ မပေါ့်တပေါ် ဖြစ်နေတဲ့ က္မန်တော့်လီးကို သေသေချာခ္နျာကည့်နေ တယ်။ လီးကို အမွေးမဲမဲတွေဖုံးနေတဲ့ ဆီးခုံစပ်အရင်းပိုင်းလောက်ဘဲ ဖေါ်ထားတော့ စိတ်ထဲကမရိုးမရွဖြစ်လာ ဟန်တူပါရဲ၌။ အိပ်နေတဲ့ က္မန်တော့်ကို တချက္န်ကည္ဒ့်ပီး ပြေလ္ခော့နေတဲ့ လုံချည်ကို အသာကိုင္ဒ်ပီး အောက်ကိုဆွဲ ချလိုက်တယ်။ လီးတချောင်းလုံး လွတ်လွတ္ဓ်ကတ္ဓ်ကတ်ပေါ်သွားတဲ့ အခါမှာတော့ သေသေချာချာ ကည့်½၍္ကနေ လေရဲ၌။ က္မန်တော့်လီးကလဲ ကည့်ပါအုံး။ ရိုးရိုးသာမန်အချိန်မှာတောင် ဒစ်ကလန်န္ဒေပီး အရှည်က ၄လက® လောက်ရ္ဒှိပီး လုံးပတ်က လက်တဆုတ်စာလောက်ရှိတယ်၊ က္မန်တော်လဲ သူသေသေချာခ္နျာကည့်နေတာ ကိုခေါင်းအုံးအောက် ကနေခိုးကည့်ရင်း စိတ်ထလာသလို က္မန်တော့လီးကလဲ တဖြေးဖြေး ထောင်လာတယ်၊ လူကတော့ အိပ်ပျော်နေ ဟန်ဆောင်ပေမဲ့ တကယ်မှအိပ်မပျော်တော့ လီးကထောင်လာတာပေါ့။ တဖြေးဖြေးထောင်လာတဲ့ လီးကို ကည္ဒ့်ပီး အ္နံ့သဟန်နဲ၌ အဲတော့ ၏ ဟုရည်ရွတ်ရင်း ပါးစပ်ကိုလက်နဲ၌ပိတ်ကာ မျက်လုံးပြူးကီးနဲ၌ စိုက္န်ကည့်နေတယ်။ စကúန်၌ပိုင်းလောက် အတွင်းမှာဘဲ က္မန်တော့်လီးဟာ ၂ဆကျော် ၃ဆနီးပါးလောက္ဘ်ကီးလာတယ်၊ ဒစ်ဟာလဲ ပ္ဒိုပ္ဒဲပီး ပိုလန်လာ တယ်၊ ပီးတော့ ထုံးစံအတိုင်း တဆတ်ဆတ်တုန်လို၌ပေါ့။ ပူစူးမလဲ အ္နံ့သဟန်နဲ၌ ကည့်န္ဒေပီး ကိုင္န်ကည့်ဘို၌ထင် ပါရဲ့ လက်ကတဖြေးဖြေးရှေ၌ကိုတိုးလ္ဒာပီးမှ ဘာစိတ်ကူးပေါက်သည်မသိ မကိုင်တော့ဘဲ က္မန်တော့်အခန်းထဲက ပြန်ပြေးထွက်သွားတော့သည်၊ ဒီတော့မှ က္မန်တော်လည်း အင်း ဒီကောင်မလေး အခြေအနေက မဆိုးဟု စိတ်ထဲ မှ ထင်မြင်ချက်ပေးရင်း နောက်တဆင့်တိုးဘို၌ အ္ဘကံထုတ်ရပြန်သည်၊ အင်း ဒီနေ၌လဲ မနေ၌ကလိုဘဲ အိမ်မှာဘယ်သူမှမရှိ။ မေမေတို၌ကဒီလိုဘဲ တခါတခါ ဆွေကိစိံမျိုးကိစိံ.
105 အလုပ်ကို ½၍တ်သည်။ ဘာတွေ½၍တ်မှန်းမသိ။ ဒီလို အိမ်မှာဘယ်သူမှမရှိတုန်း ပူစူးမလာရင်ကောင်မယ် ဟုစိတ်ထဲမှတမ်းတ မိသည်။ ရာသီဥတုကနဲနဲပူတော့ အကျÐခ္မတ္ဒ်ပီး အပေါ်ပိုင်းဗလာနဲ၌ မနေ၌ကအဆက် တရုပ်သိုင်း၀ထ¦ကိုဆက်ဖတ် နေလိုက်သည်။ ဟော လာပ္ဒါပီ။ မနေ၌ကလို အသံတကာ်ကာ်ပေးရင်း ဝင်လာချင်းမျိုးတော့မဟုတ်။ တံခါးတွန်းဖွင္ဒ့်ပီး တိုးတိုး တိတ်တိတ်ဘဲဝင်လာသည်။ က္မန်တော်က နားစွင့်နေသူဆိုတော့ ကားနေရသည်။ အောက်ထပ်မှာ ဘယ်သူမှမရှိ ဘူး ဆိုတာသိတော့ က္မန်တော့်အခန်းရှိရာ တန်းတက်လာသည်။ အင်း ကောင်မလေး မနေ၌ကလို ဘဲ ကည့်ချင် ဟန်တူရဲ၌။ ဒီနေ၌တော့ က္မန်တော်က ဘာမှဟန်မဆောင်။ ပုံမှန်အတိုင်း စာအုပ်ကိုဆက်ဖတ်နေလိုက်သည်၊ က္မန်တော့် အခန်းတံခါးကို သူတွန်းဖွင့်ဝင်လိုက်တော့ သူထင်သလို က္မန်တော် အိပ်နေတာမဟုတ်ဘဲ စာဖတ်နေ တာမြင်ရတော့ ခ္စကာင်သွားသည်။ ဟော ၏ ပူစူးမ ပါလား ၏ လာလေ ၏ က္မန်တော်က ချက်ချင်းဘဲ န၍တ်ဆက်လိုက်သည်၊ ပူစူးမက အထဲဝင်လာရင်း ဒီနေ၌တော့ အကိုလေး ကအိပ်မနေပါလား ၏ လာ ထိုင် ၏ က္မန်တော်က က္မန်တော့် ဘေးက နေရာလွတ်ကို လက်ဖြင့်ပုတ်ပြရင်းပြောလိုက်သည် ၊ မနေ၌က ပူစူးမလာတော့ အကိုလေးက အိပ်နေတယ် သိလား ၏ ဟု ဝင်ထိုင်ရင်း ပြောသည်၊ ဟုတ်လား ၏ မနေ၌က ပူစူးမ လာသေးတယ်လား ၏ အကိုလေးတောင်မသိဘူး ၏ ဘယ်သိမလဲ ၏ အိပ်ပျော်နေတာကိုး ၏ ဟင်း ၏ မပြောချင်ပါဘူး ၏ ဘာမပြောချင်တာလဲ ၏ ဘာဖြစ်လို၌လဲ ၏ က္မန်တော်က မသိချင်ဟန်ဆောင်ျွမေးလိုက်သည်၊ မပြောချင်ပါဘူးဆို ၏ ပူစူးမ က မျက်စောင်းထိုးရင်း မူနွဲ၌နွဲ၌ ဟန်လေးနဲ၌ဖြေသည်။ အာ ၏ မပြောချင်ပါဘူးဆိုမှ ပိုသိချင်လာတယ် ၏ ဟုဆိုရင်း ပိုသိချင်လာဟန်ဖြင့် ပူစူးကဘက်တစောင်းလှည့် တိုးကာ လက်မောင်း၂ဖက်ကို ကိုင္ဒ်ပီးမေးလိုက် သည်။ အခုလိုတိုးလိုက်တော့မှ အခြေအနေကပိုဆိုးကာ က္မန်တော့်လီးနဲ၌ ထိုင်နေတဲ့ ပူစူးမတင်ပါးထိမိသွားသည်။ ထိမိသွားတာကို အခွင့်ကောင်းယ္ဒူပီး ပြန်မခွာတော့ဘဲ ပိုíတိုးကပ်လိုက္ဒ်ပီး။ ပြော ၏ ပူစူးမ ၏ ပြောကွာ ၏ ပြော ပြော ၏ ဟု စိတ်ဝင်စားဟန်ဖြင့် ပူစူးမ ကိုယ်လေးအား လ၍တ်ခါ အတင်းအ္နကပ် ဟန်ဖြင့် မေးလိုက်သည်၊ ပူစူးမ က ဘာဖြစ်ရမှာလဲ ၏ ဟင်း အိပ်နေတာများ ၏ လုံချည္ဘ်ကီးတောင်လန်လို၌ ၏ ဟာ ၏ ဒုက္တပါဘဲ ၏ က္မန်တော်က ရှက်ဟန်ဖြင့် ကိုင်ထားသော ပူစူးမ လက်ကို လဤတ်လိုက်ရင်း ပူစူးမ တွေ၌သွားသေးလား ၏ ဟုမသိချင်ဟန်ဆောင်ျွမေးလိုက်သည် ။ ဘာ တွေ၌သွားသေးလားလဲ ၏ အခုမှ ရှက်မနေနဲ၌ ၏ တွေ၌တာမှ အားလုံးကို တွေ၌ပါသတဲ့ရှင် ၏ ခင်တို့အ့ယ် ၃၊၁၊၉၈ ဤအချိန်တွင်သူမအင်္ကျီကျယ်သီး များနှင့်အတွင်းခံဘော်လီအင်္ကျီမှကျ ယ်သီးများကို_ဖုတ်ချလိုက်ပါသည်။ နောက်သူမ၏_ပကျနေသောလုံချည်ကိုလ က်တဖက်မှဆွဲချွတ်လိုက်ပါသည်။ ဤအချိန်ထိသူမသည်မနိုးသေးပေ။ ကျွန်တော်၏လက်များသည်သူမ၏နူးညံ့ ကျစ်လစ်သောနို့သီးကလေးများကိုဆွဲကိုင် ပွတ်သပ်ပေးကာမီးချစ် ဆံခေါင်းမျှသာရှိသောနို့သီးထိပ်ဖျားကလေး ကိုလျှာဖျား_ဖင့်စုတ်ပေးလိုက်တော့@ $ရီကိုယ်ကလေးမှာတွန့်ဉပီး တုန်သွားသည်။ ပက်လက်လှန်အိပ်နေရာမှကျွန်တော့ ဘက်သို့ခါးကလေးကိုကော့ ဉပီးစောင်းကာသူ့လက်များ_ဖင့်ကျွန်တော့ ကိုဘက်၍ Øသိပ်ချစ်တာဘဲကိုကြီးရာ၊ ရီစိတ်ထဲမှာဘယ်လို_ဖစ်နေတယ်ဆို တာသိရဲ့လား။ ကိုကြီးလုပ်နေတာတွေကိုရီတော့နားမလည် နိုင်ဘူးကိုကြီးရာ× Øကိုကြီးလုပ်နေတာ၊ ရီလေးကိုချစ်လို့ပေါ့ရီ× Øဟုတ်လားကိုကြီး× Øအင်း× ဟု_ပာရင်းမှရီလေး၏စောက်ဖုတ်နုနု ဖတ်ဖတ်အသစ်ကလေးကိုကျွန်တော့ဘ ယ်လက် _ဖင့်အုပ်ကိုင်၍သူမနတ်ြခမ်းက.
106 လေးကိုကျွန်တော့ပါးစပ်ှုဖင့်ငုံ့ဉပီးစု ပ်ပေးလိုက်ရာသူမခါးကလေးမှာ ကော့ဉပီးကျွန်တော့လက်ဖဝါးကိုဖိကပ် ပါလာသည်။ ဖိကပ်လာသည်နှင့်ကျွန်တော့လက်များ ကလည်းအလိုက် သိစွာတင်းတင်းယင်းယင်းဆုတ်ကိုင်ှု ဖစ်ညှစ်ပေးဉပီးနတ်ြခမ်းချင်းလ ည်းခွါလိုက်ခါစောက်ဖုတ်ကလေးကိုဆုတ် ကိုင်ထားသောလက်ကိုလည်းလျောချလိုက်ပါ သည်။ သူမသည်သက်ှုပင်းကလေးချလိုက်ပါ သည်။ ရီလေး၏ဖေါင်းကြွနေသောဖါးခုန်ညင်းပ န်းပွင့်အဖုတ်ကလေး၏အကွဲကြောင်းက လေးကိုကျွန် တော့လက်ည +;_ဖင့်ထိုးသွင်းကာအစေ့ကလေးကိုပွတ် တိုက်ပေးလိုက်ရာ၊ သူမ၏ကိုယ်ကလေးမှာ၊ သိမ့်သိမ့်တုန် သွားသည်ဟုထင်ရလေသည်။ Øအကိုကြီး လုပ်နေတာဟာချစ်တယ်ဆိုတာလားဟင်× Øဒါပေါ့ရီလေး၊ ဟောဒီစောက်ဖုတ်ကလေးကိုကိုကြီးလီးကြီးနဲ့ လိုးရမှာပေါ့× Øဟင် အကိုကြီးကညီမလေး ညီမလေးနဲ့ကိုကြီးကရီစောက်ဖုတ်ကိုလိုး ပေးတော့၊မမှုမင့်လို ရီကကိုကြီးမယား_ဖစ်သွားမှာပေါ့× Øအေးလေ ကိုကြီးကချစ်တော့ရီလေးကိုမယား_ဖစ်အော င်လိုးပေးမှာ× Øဒါဘဲနော် ရီကမမှုမင့်လိုအလိုးခံဘူးတာတော့မ ဟုတ်ဘူး× Øပူမနေပါနဲ့ရီလေးရာ၊ မင်းမမှုမင့်တုန်းကမင်္ဂလာဆော င်တဲ့ညမှာ၁၂နာရီလောက်ကနေမန က်၃ နာရီလောက်အထိ ၅ခါလောက်လိုးပေးခဲ့တာပါ× Øမမှုမင့်ကကိုကြီးလိုးတာကိုခံနိုင်ရဲ့ လား× Øဟုတ်တယ်ရီ _မင့်ဟာမနက်ကျတော့ကောင်းကောင်းလမ်း မလျှောက်နိုင်တော့ဘူး၊ကိုကြီးက မေးကြည့်တော့စောက်ဖုတ်ကိုလိုးထားတဲ့ဒါဏ် ကြောင့်ပေါင်းချန်တွေကြိမ်းနေတယ်ဆိုဉ ပီးအိပ်ရာ ပေါ်မှာဘဲတနေကုန်လှဲနေတာဘဲဒါပေမဲ့ နေ့လည်ပိုင်းကြတော့လဲ၂ခါလောက်တော့ကို ကြီးကလိုး ပေးလိုက်သေးတယ်လေ၊ ကိုကြီးလီးကြီး_ဖင့်စောက်ဖုတ်ထဲရောက်သွား တော့လဲခံနိုင်သွားတာဘဲလို့ _ပာတာဘဲ× Øရီ× Øဟင် ကိုကြီး× Øချစ်တော့မယ်နော်× Øခုလဲ ချစ်နေတာဘဲမဟုတ်လား× Øကိုကြီး_ပာတာကလိုးတော့မယ်လို့_ပာတာ× Øကိုကြီးလိုးရင်ရီကခံပေးမှာပေါ့× ကျွန်တော်၏ကာမစိတ်များမုန်ယိုနေဉ ပှီုဖစ်သောဆင်ကြီးပမာလိုတာင်နေသော လိင်တှုံဖင့်@$ရီ၏ ပန်းပွင့်အဖူးအငုံဆီသို့ထိုးထည့်လို က်သည်။ ကျွန်တော်ထိပ်ဖူးနှင့်သူမစောက်ဖုတ် ကလေးတွေ့ထိ လိုက်သောအချိန်တွင်သူမ၏ကိုယ်က လေးမှာသွက်သွက်ခါသွားသည်ဟုထင်မိ ရသည်။ သူမ၏တကိုယ်လုံးမှာယောက်ျားတဦး၏ဖိ နှိပ်ှုခင်းကိုတကြိမ်မှမခံဘူးသောအ ပျိုဂုဏ်တက်နေ သည့်အပျိုစစ်စစ်ကလေး_ဖစ်သည် ။အပျိုစစ်ကလေး@ $ရီအဘို့ယခုလိုနဖူးတွေ့ဒူးတွေ့_ဖစ် နေသောအခါတွင် ဓာတ်အားဘို့၅၀၀မကလိုက်နှေုခင်း ကိုခံနေရသကဲ့သို့ခံစားနေရှုခင်းပ င်ှုဖစ်နေပေတော့သည် Øကိုကြီး× Øဘာလဲ ရီ× Øချစ်ရင်လိုးတာဘဲလားဟင်× Øရီကို ကိုကြီးရှင်းအောင်_ပာမယ်ယောက်ျားနဲ့မိန်း မချစ်သထက်ချစ်လာလျှင်ယောက်ျားက လဲ မိန်းကလေးရဲ့စောက်ဖုတ်ကိုလိုးချင်လာ တာဘဲ။ မိန်းကလေးကလဲခံချင်လာတာပေါ့× Øဟုတ်လိမ့်မယ်ကိုကြီး၊ ရီစောက်ဖုတ်ကလေးဟာစိုတိုတိုယားကျိကျိ နဲ့နောက်၊ကိုကြီးအသားနဲ့ရီ့အသားထိ လိုက်တိုင်း@ $ရီစောက်ဖုတ်လေးကညှစ်လိုက်ချင်သ လို၊ဒါမှမဟုတ်ကိုယ့်စောက်ဖုတ်ကို ကိုယ်ှုဖစ်ညှစ်ချင်သလို_ဖစ်လာတ ယ် ကိုကြီး× Øအဲဒါကိုကြီးကိုခံချင်တဲ့သဘောပေါ့× Øဒါ_ဖင့်လိုးလေကိုကြီးရီတော့နားမလည် ဘူးလက်တွေ့ကိုကြီးလိုးတော့မှခံစားချက်ကို သိမှာ× Øကဲဒါ_ဖင့်ကိုကြီးလီးကြီးကိုကိုင်ကြည့် စမ်း× Øကြောက်တယ်ကိုကြီးရာ× Øခုဘဲရီလေးစောက်ဖုတ်ကိုလိုးတော့မယ့်ဟာ ကြောက်နေရသေးလား၊.
107 တော်တော်ကြာလက်နဲ့ကိုင်လို့အား မရဘဲဟောဒီပါးစပ်ကလေးထဲထည့်ဉ ပီးငုံထားမှာတောင်စိုးရိမ်ရသေးတယ်× Øအံမယ် ဒီလီးကြီးကိုမမှုမင့်ကငုံပေး၊ စုတ်ပေးတယ်ဟုတ်လား။× ဟု_ပာ_ပာဆိုဆိုကျွန်တော့ လီးကြီးကိုသူမလက်ကလေး_ဖင့်_ဖစ် လိုက်ပါသည်၊ကိုင်မိသည်တွင် Øကိုကြီးဟာကမာတာတာကြီးပါလား× Øဒီလိုဘဲပေါ့ရီမိန်းမနဲ့တွေ့လျှင်မာလာ တာဘဲပေါ့၊ ဒါကိုထလာတယ်လို့ခေါ်တယ်ရီရဲ့× Øဒါကြီးကိုသာရီအဖုတ်လေးကိုကိုကြီးကဟ ဝါ_ပုရင်× Øအမယ်လေးလိုးတယ်လို့_ပာလဲဉပီတဲ့ ဟာရီလေးရ× Øအကိုကြီး_ပာသလိုလိုးတယ်ခံတယ်စ ကားတွေကို@ $ရီကအခုမှကြားဘူးတယ်တော့င်းသလိုလို ကြက်သီ ;ထသလိုလိုဘဲကိုကြီး× Øခုဘဲလက်တွေ့လိုး_ပတော့မဲ့ဟာ× Øခုလိုတယောက်နဲ့တယောက်စိတ်ထဲကချ စ်နေရင်ကောမရဘူးလားကိုကြီး× နှစ်လုံးသားဝပ်ရှော့ ၂၇၆၉၈ Øတောက် ညကစော်အတော်မိတယ်ကွာ× မိုးလင်း၍အလုပ်ုံ့သို့ဝင်လိုက်သည် နှင့်ပထမဦးဆုံးအ ရင်းမရှိ၊ အဖျားမရှိ_ပာလေ့ရှိသောဒရဝမ် မွန်ကြီး၏အသှုံဖစ်သည်။ ကြားနေကျစကား ခင်လ+င် ဂု့မ စိုက်တော့ပဲတွင်ခုံအနောက်မှသံဘို့လေး ကိုဖွင့်ကာ အဝတ်လဲသည်။ Øခင်လ+င် ညကကွိုင်လေးကအသက်၁၈နှစ်ပဲ ရှိသေးတယ်ကွာ၊သိလား အဖိုးကြီးဖိုက်တာ၊ပလူ ပျံနေတာပဲ× စက်ှုပင်မက္ကင်းနစ်ကိုတင်မော င်နှင့်ဒရဝမ်အဖိုးကြီးမွန်ကြီးနို င်လွန်းတင်တို့ကဝပ်ရှော့၌အတူအိ ပ်သူမျာ ;_ဖစ်၏။ ၆နာရီအလုပ်စဝင်သည်နှင့်ည ကအတင်းများကို မွန်ကြီးသို့မဟုတ်ကိုတင်မောင် ကထုတ်ှုပန်ကြှေုငာတတ်၏။ Øဘယ်ကသွားခေါ်တာလဲဗျ အကို တင်မောင်× Øအုတ်ကျင်းကကွ တောက် မှည့်တယ်ကွ အဟီ× Øဘယ်နှစ်ချီနှိပ်လွှတ်လိုက်လဲ× Øဟား မွန်ကြီးချည်းပါပဲကွာ အတင်းဆွဲချယူတယ်× Øဟား ဟား ခွေးမသား ငါ့လွှဲမချနဲ့ မင်းဘာဂျာမတ်ြနေတော့ငါရေချိုးဉပီး_ပ န်တက်လာ့ရှိသေးတယ်× ဝေါ့ရှော့ထပ်ခိုးပေါ်၌သုတို့အိပ်ကြှုခင်း_ ဖစ်သည်။ Øဘာ ခုမှ ရှက်နေတာလဲ မကြီးမငယ်နဲ့လေ၊ _ပာရအုံမယ် ချိုချိုစို့မယ် နဲ့ကောင်မလေးကို ခင်ဗျား _ပာနေတာလေ× Øတော်ပီ မင်းနဲ့ နောက်ဘယ်တော့မှ ရှယ်မလုပ်တော့ဘူး× အဘိုးကြီးက ခလေးဆိုးကြီးစိတ် ကောက်သလိုပင်တူးဘောက်ဂွ သေတ္တာကိုသယ်လာရင်း ဝုန်း ကနှုဲပစ်ချကာ၊ဆောင့်ဆောင့် အောင့်အောင့်_ပာသည်။ ခင်လ+င်က လူငယ်ဉပီဉပီ တအားကြုံးရယ်သည်။ Øဟား ဟား ဟား အဘမွန် ရှက်သွားဉပီ× Øအလကားကွ ခင်လိင်ြ အဲဒီကောင်နဲ့ အပေါင်းသင်းမလုပ်နဲ့ ခိုးစားရင်ခဏလေးနဲ့မိမဲ့အကောင်× Øဟား ဟား ဟား× သုံးယောက်စလုံးရယ်ကြသည်။ Øပွမ် ပွမ်× Øဟော မောင်ကိုလေး လာဉပီ× စက်ဆီများပေကျံနေဉပှီုဖစ်သော အလုပ်ခွင်ဝတ်စုံဘွိုင်လာစုကို ဝတ်ဉပီး ခင်လိင်ြ ဝပ်ရှော့အဝသို့ လှမ်းကြည့်သည်။ တိုယိုတာ အက်စ်အီး စပရင်တာကားပေါ်မှဝပ်ရှော့ပိုင်ရှ င် ဦးကိုလေး ဆင်းလာသည်။ပုံကတ ကယ့်မင်းသားဂျင်းရှပ်နက်ှုပာ ဂျင်ပင်၊ ဂျကျနှင့်အတာချီကေ့စ်ကိုကားထဲမှဆွဲ ယူလိုက်ဉပီးကားတံခါး ကို Øဝုတ်× ကနဲပိတ်လိုက်သည်။ ဝပ်ရှော့ထဲသို့ ဝေါကင်းရှူးနှစ်ထောင်ကျော်ကျောတန်ဖွေးက နဲ၊ ဖွေးကနဲ _မာက်ကာဝင်လာသည်။ Øဟဲ ဟဲ ဗွီဒီယို သွာ့းက်မလို့× သူဌေးပင်ှုဖစ်သော်လည်းအလုပ်သမား များကိုသူငယ်ချင်းကဲ့သို့ပေါင်းသင်းဆ က်ဆံသူ_ဖစ်သည်။ _ပာင်ှုခင်း၊.
108 ငွေကြေးအခက်အခဲမရှိ၊ လက်လွယ်၊ ထို့ကြောင့်ကိုလေးဝပ်ရှော့၌အလုပ်သမား ပျော်သည်။ ခင်လိင်ြ၊ကိုတင်မောင်၊ မွန်ကြီးနှင့်တောက်တိုမယ်ရခိုင်းနေ ရသော ထားဝယ်သားထွေးကျော်တို့ကို သာပင်တိုင်အလုပ်သမားအှုဖစ်ထား ရှိသည်။ Øအဘ ညက ဖါချသေးလား× တု့တ်သွေးပါသောကိုလေးမှာ လူငယ်တစ်ဦး_ဖစ်ဉပီး သူဌေးသမီးတစ်ဦးနှင့်ညားမိရာမှကြီး ပွားသူ _ဖစ်ရာ အောက်_ခညက်သည်။ အလုပ်သမား အထာသိသည်။ Øတင်မောင်အဆွယ်ကောင်းတာနဲ့လုပ်မိ ပါတယ် ကိုလေးရာ ဆေးငါးရက်လောက်ထိုးယူရတယ်× အဘမွန် ကလည်းဤနှယ်ှုပန်နောက်လေ့ရှိသည် ။ Øဆရာတင်မောင် ခင်လ +င်ကိုဇာတ်သွင်းအုံး× Øဟယ် ဒီခွေးမသားလေးက ကရာတေး၊ အလေးမ နဲ့ လူကိုပဲမွေးနေတာ အလကား× Øခင်လ +င်မိန်းမတစ်ခါလောက်ချကြည့်ကွ ဒီရောက်ဉပီး တွင်ခုံဆရာပှုဲဖစ်လာဉပီး ခုထိမိန်းမ မချဖူး သေးဘူးဆိုတော့ အိုဗာဒိတ်ှုဖစ်နေအုံးမယ်× Øဒီကောင့် သုတ်ရေတွေ သံဂျီးရောင် ထနေမှာပဲ× မည်သို့ပင်ချွတ်တရားဟောကြ၊ စည့်း;ကြသော်လည်းခင်လ+င် ခပ်ဉပုံးဉပုံးနှင့် ခေါင်းခါခဲ့စဉမှုဲဖစ်။ Øကဲ အလုပ် စကြစို့× ဟုဆရာတင်မောင်က_ပာလိုက်သည်နှ င့် တိကျ၊သေချာစွာ အလုပ်၌စည်း ကမ်းတကျဝင်ကြသည်။ အလုပ်ကိုတော့သူတို့အားလုံးလေးစာ့းသေကြသ ည်။ ကိုလေးက ပစ္စည်းစာရင်း၊ ယနေ့ထွက်ဝယ်ရမည့်ကားပစ္စည်း နှင့်ရနိုင်သောနေရာများကိုဆရာ တင်မောင်နှင့်တိုင်ပင်ဉပီးသည် နှင့်၊ စာ့က်ကိုင်ဉပီးထွက်သည်။ တနေကုန် ဆရာတင်မောင်က အင်ဂျင်အလုံးလိုက်ချထားသောကားများမှ အပ၊လာအပ်ထားသောကားများကို စစ်ဆေးသည်။ခင်လ +င်ကတွင်ခုံလုပ်ငန်းမှ ရှပ်လိုင်းဖေါ်_ခင်း၊ ပင်စတင်စား_ခင်းနှင့်အှုခားအသေး အမွှားပစ္စည်းများခုတ်ရသည်။ မွန်ကြီးနှင့်ထွေးကျော်က ဂျီးချွတ်၊ ဂျီးဆေး။ ခင်လ+င့် တွင်ခုံစက်သံက တဒီဒီနှင့်ဆူညံစှုပုသည်။ Øခင်လိင်ြမင့်းမှာရီးစားရှိလား× ဘမွန်ကြီးကောက်ခါငင်ခါမေးသည်။ Øရှိတာပေါ့ အဘရဲ့ ဟဲ ဟဲ ကိုယ်ကကြိုက်တာလေ× Øငါ့လခွီး မင့် _ပန်မကြိုက်ဖူးလား× Øကျနော်ကဆင်းရဲတယ်လေအဘရဲ့ ကျနော်ကိုဘယ်စိတ်ဝင်စားမလဲ၊ အခု တက္ကသိုလ် ရောက်နေဉပီးလေ× Øကြိုးစားကွာ မင်း ဝပ်ရှော့ပိုင်ရှင်ှုဖစ်မှ ဒီဆော်ရဲ့စောက်ပတ်ကိုနှစ်ရာတန်အ ထုပ်နဲ့ဆို့ထားလိုက်× ဘမွန်ကြီးကခင်လိင်ြကိုချစ်သည် လူရင်းများနှင့်ညစ်တီးညစ်ပတ်_ပာ သလောက်အှုပင်လူများနှင့်မူ အင်မတန်စကားနည်းဉပီး၊ တိုတိုတောင်းတောင်း_ပာတတ်သည်။ Øဒီနေ့ ထွေးကျော်နောက်ကျနေပါလား× ခင်လ+င် ပင်နယံတစ်ခုကို စက်ပေါ်တင်ကာညှပ်နေရင်း ဘမွန်ကြီးကိုလှည့်_ပာလိုက်သည်။ Øသူ့အမေ ဈေးရောင်းကှုပန်မှလာရရှာတာကွ× Øထွေးကျော်က ဘယ်မှာနေတာလဲ အဘ× Øအင်းစိန်လား ကမာ့တ်လားမသိပါဘူး× အသက်၁၅နှစ်ခန့်ထွေးကျော်ကို သူတို့အားလုံးချစ်ခင်ကြသည်။ ို့းသားကြိုးစားသော ထွေးကျော် ဆီပျောက်၊ မီးပျောက်လောက်တော့ကိုင်တတ်တွယ်တတ် နေဉပှီုဖစ်သည်။ Øဗွမ် ဗွမ်× အချစ် ၁ မမမြင့်က က္မန်တော်တို၌ အိမ်ခေါင်းရင်းခန်းသို၌ ပာင်းလာသည်မှာ မ္နကာသေး။ ၄၅ လလောက်ပင်ရှိ အုံးမည်ထင်သည်၊ မုဆိုးမဟုဆိုငြားသော်လည်း အသက်မသိပ်မ္ဘကီးသေးဟုထင်သ ည်။ အလွန်ဆုံးရှိလှ ၃၃၃၄ ပေါ့။ သူ၌အရင်ယောက်ကျားက စစ်ဗိုလ်ဟုဆိုသည်။ စစ်ပွဲတွင်ကျဆုံးသွားသည်ဟုမေမေ့ကို ပြောသ္နံကားရသည်၊ ဖေဖေမရှိတော့သည့်နောက်ပိုင်း အပိုဝင်ငွေလေးရအောင်ဆ္ဒိုပီး.
109 က္မန်တော်တို၌အိမ်ခေါင်းရင်းခန်း လေးကို ကာíငှားစားခဲ့သည်မှာ အတော်ပင္န်ကာခ္ဒဲ့ပီ။ ပထမအိမ်ငှားပြောင်းသွားပီးကတဲက မမမြင့်က အသစ်ထပ်ဝင်လာ သော အိမ်ငှားဖြစ်သည်။ ရောက္ဒ်ပီးသိပ်မ္နကာ ရပ်ကွက် ထဲတွင် မမမြင့်အလှက နာမည ကီးသွားသည်။ ရပ်ကွက် တွင်းမှ မုဆိုးဖို။ တခုလပ်။ လူပ္ဘျိုကီး။ လူပျိုလေးများပါမကျန် မမမြင့်ဘေးတွင် ဝိုင်းဝိုင်းလည်ကုန်သည်၊ မမမြင့်က သဘောကောင်းသည်။ က္မန်တော်တို၌မိသား စုကိုလည်း သူ၌အိမ်သားများကဲ့သို၌ သဘောထား သည်။ က္မန်တော့်ကိုလည်း မောင်ထွေး။ မောင်ထွေးနှင့် ရင်းရင်းနှီးနှီး ဆက်ဆံသည်။ က္မန်တော်က အခုမှ အသက်က ၁၈ ပြည့်သည်။ ကောလိပ်ကျောင်း ဒုတိယနှစ်။ စိတ်ကစား စအရွယ်။ မိ န်းမဆိုစမ်းချင်နေသည်၊ ကျောင်းမှာ သူငယ်ချင်းတွေနဲ၌ ဟ ပြောဒီပြော စာအုပ်တ္နွေကည့်ဆိုတော လက်တွေ၌စမ်းချင်လာသည်မှာမဆ န်း၊ ကျောင်းက နေ၌တဝက်လောက်ပဲ အများဆုံးတက်ရသည်။ ဒီတော့ ကျောင်းကအပြန် မေမေ့ဆိုင်ဝင်။ ကူလုပ်စရာ က္ဒူပီး အိမ်ပြန်လာတတ်သည်၊ မေမေ မပြန်လာခင် အိမ်မှာ ထမင်းဟင်းချက်ကူရသည်၊ က္မန်မဒီကောင်လေးကိုတော့ ခင်သည်။ ကောင်လေး လိမ်မာရေးခြားရှိသည်။ မိဘကိုလည်းသိတတ် သည်။ မောင်မရှိတော့တဲ့နောက်ပိုင်း က္မန်မဘ၀ အထီးကျန် ဆန်ခဲ့သည်မှာ ၃နှစ်ပင်ကျော်ခ္ဒဲ့ပီ။ အနားမှာ လိုချင် သူတွေဝိုင်းဝိုင်းလည်နေတာသိပေမဲ့ က္မန်မ နောက်အိမ် ထာင်ပြုဘို၌ စိတ်မကူးခဲ့ချေ။ လူတွေကို မယုံတာလည်း ပါသည်၊ မောင်ထွေးနဲ၌တော့ က္မန်မစကားပြောရတာ ပျော် သည်။ ကောင်လေး ဈေးကအပြန် ထမင်းဟင်းချက်နေ ချိန်တွင် အနားသွားပီး ရောက်တတ်ရာရာပြောနေရသည်က က္မန်မအဖို၌ ပျော်စရာအချိန်လေးဖြစ်နေသည်။ ကောင်လေးက ရိုးရိုးလေးမှ တကယ့်ကို ရိုးရိုးလေးဖြစ်သည်။ ဘာဆိုဘာမှနားမလည်သေးသည့် တကယ့် အရိုင်း လေးဖြစ်သည်၊ ]ဟေ့ မောင်ထွေး ဘာဟင်းချက်လဲ မေဤးနေတာပဲ} ]ဘာမှ မဟုတ်ပါဘူး မမမြင့် ဘဲဥ နဲ၌ အာလူးပါ} ]မောင်ထွေး က ဟင်းချက်လဲ ရတယ်နော် မောင်ထွေးကို ရတဲ့ မိန်းမကတော့ ကံကောင်းမှာဘဲ} ]ဟာ ကံကောင်းလား ကံဆိုးလားတော့ မသိဘူး အခုထိတော့ ဘယ်မိန်းမမှ က္မန်တော့်ကိုစိတ်မဝင်စားဘူး} ]ပြောစမ်းပါအုံး မောင်ထွေးက ကိုက်မဲ့သူ တွေ၌န္ဒေပီလား} ]ဟာ မတွေ၌သေးပါဘူး မမ အချိန်လဲမရပါဘူး ကိုယ့်ဟာကိုယ်တောင် မအားဘူး။ တချို၌ သူငယ်ချင်းတွေတော့ ရီးစားနဲ၌ ဘာနဲ၌ ကည့်ရတာ အဆင်ကိုပြေလို၌} ]ဘာလဲ ပြောပါအုံး မောင်ထွေးက ရီးစားလိုချင်န္ဒေပီလား} ]လိုချင်တယ်လို၌လဲ မဟုတ်ပါဘူး မမ။ အင်း ဘယ်လိုပြောရမလဲ ဆိုတော့ စိတ်ကူးယဉ္န်ကည့်တာပါ။ ဟား ဟား} ]အင်း ဖြစ်ရမယ် ဖြစ်ရမယ် ကဲ စိတ်ကူးယဉ္န်ကည့်တော့ ဘာဖြစ်လဲ ပြောပါအုံး} ]အာ မမကလဲ ဘာဖြစ်ရမှာလဲ ချစ္န်ကည့်ချင်လာတာပေါ့ ဟား ဟား} ]ခွေးကောင်စုတ်လေး ကဲ ကဲ ဒါဘဲစိတ်ဝင်စားနေတယ်။ တော်ပီ မမသွားတော့မယ်} ဒီလို မျိုးလေးလဲ ပြောဖြစ်သည်၊ တခါတခါကျတော့ ]ဟေ့ မောင်ထွေး မနေ၌ညက ဘယ်သဝေရှောက်ထိုးနေလဲ မိုးချုပ်မှပြန်လာတယ်} ]ဟိ ဟိ အမှန်အတိုင်းပြောရမလား} ]ပြောရမှာပေါ့ ဘာလဲ လိမ်ချင်သေးလို၌လား} ]ဟိ ဟိ အမှန်အတိုင်းပြောလို၌မကောင်းပါဘူး} ]ဘာမကောင်းတာလဲ ပြော ပြော} ]တကယ်နော် တော်ကာ က္မန်တော့်ကို မဆဲနဲ၌} ]မဆဲပါဘူး။ ပြော ဘာတွေလ္ခောက်လုပ်နေလဲ} ]ဟီဟိ ဘာမှမလုပ်ပါဘူး ဗီဒီယို သွားကည့်တာပါ} ]ဒါလေးများ မမက ဘာများလဲလို၌} ]မဟုတ်ဘူး မမ ခုသွားကည့်တာက အပြာကား ဟား ဟား} ]အကောင်စုတ် တော်တော်ဗဟုသုတ ရလာတယ်ပေါ့လေ မပြောလိုက်ချင်ဘူး.
110 အတတ်ကောင်းတွေ} ]ဟီး ရလာတာပေါ့ မမ ညကဆို ပြန်စဉ်းစားနေတာ အိပ်လို၌တောင်မပျော်ဘူး} ]အင်း သေမယ် သေမယ် ငါ့မောင်လဲ ဒီရောဂါနဲ၌သေနိုင်တယ်} ]အင်း မမ ဒါကာင့် မသေအောင် မမကုပေးပါလား} ]ဘာ ဘာ ဘာပြောတယ် ဟင်း ကိုယ့် အမကို ဒီလိုဘဲ ပြောရသလား} ]ဆောရီး ဆောရီး မမ က္မန်တော်က နောက်တာပါ} ]ဒါနောက်စရာလား နင်တော့ သေမယ် ငါလုပ်လိုက်ရရင်} ]လုပ်လိုက်လေ မမ ဟိ ဟိ} ]ကည့်ပြောပြန္ဒ်ပီ တော်ပီ သွားတော့မယ်} က္မန်မလဲ ပြောပြောဆိုဆို ထထွက်လာတော့သည်၊ အင ; ဒီကောင်လေး ကည့်ရသည်မှာ ဒီကိစိံတွေ စိတ်ဝင်စားနေပုံရသည်၊ အင်းလေ သူလဲမငယ်တော့ဘူးဆိုတော ဒီကိစိံမျိုးစမ်းချင်မပေါ့။ က္မန်မလဲယောက်ကျား ဆုံးတာ ၃ နှစ်ကျော်လ္ဒာပီဆိုတော့ ဒီကိစိံစိတ်က အ ထသား။ ယောက်ကျားရှိစဉ်ကဆို ဘာပြောကောင်းမလဲလုပ် လိုက်တဲ့ဖြစ်ခြင်း။ က္မန်မယောက်ကျားကလဲ ဒီကိစိံမျိုး အားသန်သန်ဆိုတော့ နည်းမျိုးစုံနဲ၌ကို လုပ်တာ။ သတိရ လိုက်တဲ့ဖြစ်ခြင်း၊အခုလ္နဲကည့် ကောင်လေးကလဲ စမ်းချင ချင်။ က္မန်မကလဲ စိတ်ကထချင်ချင်ဆိုတော့ အင်း မလွယ်ပါဘူးလေ၊ ဒီနေ၌ အိမ်ကိုစောစောပြန်ရောက်သည်။ ဆိုင်မှာက ဘာမှလုပ်စရာမရှိတာနဲ၌ အိမ်ကိုစောစောပဲပြန်လာခဲ့ သည်။ ဆိုင်မှာ ဒီအတိုင်း ပျင်းချောက်ချောက္ဘ်ကီး ထိုင်နေမဲ့အတူ အိမ်ပြန္ဒ်ပီး မမမြင့်နဲ၌ ထွေရာလေးပါး လ္ခောက် ပြောနေတာက ပျော်စရာကောင်းသည်ဟုစဉ်းစားမိပြီး စောစောပြန်ခဲ့သည်၊ အိမ်ရောက်တော့ အိမ်ရ္ကှေခန်းမှာ အနွေးထည်ဝတ္ဒ် ပီး ထိုင်နေသော မမမြင့်ကို အိမ်ပေါ်လှမ်းတက်ရင်း တွေ၌လိုက်ရသည်၊ ]ဟင် မမမြင့် ဘာဖြစ်လို၌လဲ} ]အအေးပတ်သွားတယ်ထင်တယ် မောင်ထွေး။ ခေါင်းလေ လိုက်တာ အအေးမိသွားသလားမသိဘူး။ အခုခေါင်း တွေအုံနေတယ်} ]ဟုတ်လား} ပြောပြောဆိုဆို အိမ်ထဲလှမ်းဝင္ဒ်ပီး အဝ တ်အစားလဲကာမမမြင့် အခန်းသို၌ကူးပီး မမမြင့်နဘေးက ခုံတွင်ဝင်ထိုင် လိုက်သည်၊ ]တော်တော်ခေါင်းကိုက်နေသလား။ မေမေသောက်တဲ့ သွေးဆေးတော့ရှိတယ်။ သောက်မလား သွားယူလိုက်မယ်} ]မသောက်တော့ဘူးမောင်ထွေး။ မမမြင့် ခုနကဘဲ ခေါင်း ကိုက်ပျောက်ဆေးသောက်ထားတယ်။ နဲနဲ ဇက်ကာဆွဲ လိုက်ရင်ပျောက်သွားမယ်ထင်တယ်} ]ဟုတ်လား။ ဒါဆို က္မန်တော်နှိပ်ပေးမယ်လေ} ]ကောင်းသားဘဲ မောင်ထွေး။ ဖြေးဖြေး လဲလုပ်နော် မမမြင့်က သိပ်ခံနိုင်တ မဟုတ်ဘူး} ပြောပြောဆိုဆိုထိုင်ရာမှ ထကာ ခွေးခြေခုံပုလေးလှမ်းယူí က္မန်တော့်အရ္ကှေတွင်ကျောပေးထိုင်လို က်သည်။ ပီးတော့ နောက်ကျောတွင်ဖြန်၌ ချထားသည့် ခါးလည်ကျော်ကျော်လောက်ရှိသော ဆံပင်များကို စုကိုင်ျွ မျက်နှာအရ္ကှေသို၌ ချလိုက်သည်၊ က္မန်တော်လဲ ကောင်းကောင်းနှိပ်နိုင်ရန် အတွက် အရ္ကှေတိုးလိုက္ဒ်ပီး မမမြင့် ကျောကုန်း နှင့်က္မန်တော့် ဒူး မတိုက်စေ ရန် ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ကား ထားလိုက ရာ မမမြင့် ကိုယ်လုံးက က္မန်တော့် ပေါင္န်ကားတွင် ရောက်နေ လေသည်၊ ခေါင်းငုံ၌ကာ ကျောပေးနေသော မမမြင့်ဿ ဖွေးနုနေသည့် ဂုတ်သားနုနုလေးများကို စတင်နှိပ်နှယ်ပေးပါ တော့သည်။ ဂုတ်သားလေးကို လက်မဖြင့် အသာထောက်ကာ ဖွဖွလေးနှိပ်နယ်ပေးရင်း တချက်တချက်အားစိုက် လိုက်သော အခါ ]အား မောင်ထွေး ၏ နာတယ် နာတယ် ဖြေးဖြေး ၏ ဖြေး ဖြေး} ဟုဆိုကာ က္မန်တော့် ခြေဖျားလေးများကို ဆုတ် ကိုင် လာပါသည်။ က္မန်တော်လဲ ဂုတ်သားလေးများကို နှိပ နယ်လိုက်။ ပုခုံးသားလေးများကို နှိပ်နယ်လိုက်နဲ၌ မမမြင့် ခေါင်းကိုက်သက်သာစေရန်လုပ်ကိုင် ပေးရင်း က္မ န်တော့်စိတ်ထဲက မမမြင့် အသားများကိုင်တွယ်နေတာ ဖေဖေကြီးညာတယ် ၆၇၉၈ ဒေါ်_မ@ $သည်သမီး_မှုမသက်ကိုဂရုဏာသ က်စွာကြည့်လိုက်ှုပီးလျှင် Øတိတ်ပါသမီးရယ်.
111 အမေစိတ်မကောင်းအောင်ငိုမနေပါနဲ့ ကွယ်၊အမေကကိုယ်သမီးကို စိတ်မချနိုင်လွန်းလို့သာ_ပာမိတာပါ × Øအို အမေဟာကလွန်လွန်းတယ် တဆိတ်ရှိလဲဒီအကြောင်း၊ တဆိတ်ရှိလဲဒီအကြောင်း၊ဒီအတိုင်း သာဆိုရင်သမီးအိမ်မှာတောင်မနေချ င်တော့ဘူး၊ ရောက်ရာပေါက်ရာထွက်သွားလိုက်ချင်တော့ တာဘဲ× Øဒီမှာသမီး အမေက အလကား_ပာနေတာမဟုတ်ဘူး အကြောင်းရှိတယ် အားလုံးဟာသမီးအတွက်_ပာနေရတွေ စောစောက သမီး_ပာတာတွေကိုလက်ခံတယ၊ ်သမီးမှန် ပါတယ်၊ ၆နှစ်သမီးထဲကမွေးလာရတာရယ်၊ အမေ့မှာနောက်ထပ်ကလေးမရတော့တာရ ယ်ကြောင့် ကိုဘသက်က သမီးကိုတကယ်ဘဲသမီးအရင်းလိုချ စ်ရှာတယ်။ ငါ့သမီးကလဲအဖေအရင်းလိုဘဲ၊ ဒါတွေ ကိုအမေအသိဆုံးပါလားသမီးရယ်၊ အမေစိတ်ချလို့ဘဲ သမီးနဲ့သမီးအဖေကိုထားထားဉပီး၊ ညအိပ်ညနေ ကုန်ကူးတဲ့အလုပ်အကိုင်လုပ်ရဲတာ ပေါ့၊ အရေးကြီးတာကိုသမီးနားမလည်တာသိရဲ့ လား× _မှုမအိကမျက်ရေများကိုလက်ကိုင်ပု ဝါလေးနှင့်သုတ်လိုက်ဉပီး Øသမီး မသိဘူး× Øအေး အမေ_ပာ_မမယ်နားထောင်၊ ကိုဘသက်ဟာပထွေးဆိုတာကိုဒီအရပ် ကလူတွေအကုန်သိ တယ်၊ သမီးသိတယ်ဆိုတာသာသမီးကိုမ_ပာကြ တာ၊ အနေအထိုင်ကိုတော့မျက်စေ့ဒေါက်ထောက် ကြည့်နေကြတာဘဲ။ ဉပီးတော့အမေတို့ကအိမ်ငှား၊ အိမ်တွေကဟိုဘက်ရောဒီဘက်ရောရှိနေ တာ၊ ကြားလဲကြားရ တယ်၊ချောင်းကြည့်လို့လဲရတယ်၊ သမီးကငယ်စိတ်မကုန်သေးတော့ ဖအေအလုပ်သွားခါ နီးနမ်းနေကြနမ်းလိုက်တာဘဲ၊ ဒါပေမဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်ကကြတော့တစ်မျိုး_မင် သွားဉပီး၊ မယားပါသမီးက ပထွေးကိုနမ်းတယ်ှုဖစ်သွားရော၊ ဘာလို့_ပာသလဲဆိုတော့အရင်တုံးကသမီး က၆နှစ်သမီး၊ အခု တစ်ဆယ့်ငါးနှစ်ကျော်လာဉပီ၊ ကိုယ်လုံးကိုကြည့်ရင်အပျိုကြီးတစ်ယော က်လို့ထင်ကြမယ်၊ထွားတယ် မဟုတ်လား _ပာကြမဘဲ× Ø_ပာကြည့်ပါလား ပါးကွဲသွားမှာပေါ့× Øဟုတ်ပါဉပီးအမေထင်တဲ့အတိုင်းဘဲ ၊ သမီးကမဟုတ်တာ_ပာတော့မခံနိုင်ဘူး ၊ ဒီတော့အိမ်နီးချင်း ရန်ှုဖစ်ကြမယ်၊ ရန်ှုဖစ်ရင်အိမ်ရှင်ကနှင်ချ နေတာ အကွက်ဆိုက်သွားမှာပေါ့၊ ကဲတွေးလိုက်ရင်ှုဖစ်လာ မဲ့အကြောင်းတွေက ရင်လေးစရာတွေချည်းပါလား သမီးလေးရယ်။ အမေတို့မှာပိုတဲ့ပိုက်ဆံလေးကို အမေ့အလုပ်မှာရင်းထားရတာ၊ နောက်ထပ်အိမ်ငှားဘို့ဘယ်မှာလဲစပေါ် ငွေ၊ အခုဒီမှာကလျှပ်စစ်မီးရော ဘုံဘိုင်ရော၊ အကုန်အဆင်_ပတယ်၊ ရန်ှုဖစ်လို့အိမ်ကနှင်ထုတ်ရင် ၊ ှုပဿနာစတက်မှာကသမီးရဲ့ပညာရေး ဘဲ၊စ မေးပွဲကနီးနေဉပီ၊ ရှစ်တန်းကအစိုးရစစ်လွယ်တာမ ဟုတ်ဘူး၊ ကျူရှင်ကလဲရှိသေးတယ်၊ကဲ အမေ_ပာတာသဘောပေါက်ဉပီလားသမီး× Øသဘောပေါက်ပါဉပီ အမေသမီးဆင်ဆင်ှုခင်ှုခင်နေပါ မယ်× Øဒီမယ်အခု_ပာတာတွေကိုသမီးဖေမ သိစေနဲ့နော်၊ သမီးအဖေကညနေဖက်ဆိုအရက်က လေးနဲနဲ ထွေလာတတ်တော့သူကစိတ်ဆိုးဉပီးရမ်း မှာလဲကြောက်ရသေးတယ်။ အော်ဉပီးတော့မနက်ဖန်အမေ မော်လဉမိုင်သွား_ဖစ်ရင်၊ ညဖက်ကိုမသောင်း@ $တို့အိမ်သွားအိပ်ညည်းအဖေကိုတော့အမေ ဘဲ_ပာ_ပထားလို က်မယ်၊ကှုဲပန်ကြရအောင်× သားအမိနှစ်ယောက်စကားကိုအိမ်မှာ_ပာ လျှင်_ခရင်းခေါင်းရင်းကြားမှာစိုး၍၊ ဈေးဘက်ထွက် _ပာရှုခင်း_ဖစ်၏။ဒေါ်_မ@ $မှာသမီးကိုသာဖိ၍ဆုံးမနေရ၏။ ကိုယ်တိုင်ကယောက်ျားကိုဘသက်ကိုမယုံ ကိုဘသက်ကသူမကို_မှုမအိအဖေငု တ်တုတ်ထား၍ကြာကူလို့က်ယူခဲ့_ခင်းကြော င့်ပင်တည်း။ ဒေါ်_မ@ $မော်လဉမိုင်သွားဉပီးဒုတိယနေ့_ဖ စ်၏၊ ကိုဘသက်မှာလက်သမားဆရာကြီး_ဖစ်.
112 ၍ရှစ်နာရီခန့်အိမ်မှ ထွက်ရသည်။ ယခုလိုအမေခရီးထွက်နေသည့်နေ့များ တွင်ှုမှုမအိကျောင်းတက်လျင်အိမ်ကို တံခါးသော့ပိတ်၍သွားရ၏။ ယခုလိုရက်မျိုးတွင်ကိုဘသက်မှာအ လုပ်ဆင်းနောက်ကျရ၏။အဘယ် ကြောင့်ဆိုသော်_မှုမအိမှသူလိုချင်သောပ စ္စည်းများကိုအမေမရှိသည့်အခိုက် ကိုဘသက်ကိုပူဆာမှရ တတ်သောကြောင့်၊ အလုပ်မသွားမှီမရမက ချွဲနေတတ်သောကြောင့်ပင်တည်း။ ကိုဘသက်မှာလည်းမိန်းမမသိအောင် စုထားမမျှပိုက်ဆံမှာထိုကလေးမနှင့် ပင်ကုန်ရသည်။ သို့သော်ကိုဘသ က်ကျေနပ်သည်။ တန်ရာတန်ဖိုးမှာသူအာသာ_ပဘို့ကောင် မလေးကိုကိုင်တွယ်နမ့်း +ရှုခင်းသည်သူ့အဖို့ အရသာပင်။ အခုလဲ Øအဖေကြီးကလဲ အိပ်ပုတ်ကြီးနေလိုက်တာ၊ သမီးချက်ှုပုတ်နေတာဘယ်သိပါမလဲ လို့၊ဒေါ်ကြီးက မနက်ဈေးထွက်တော့၊ အစောကြီးတစ်ခါထဲသူနဲ့ဈေးလိုက်ဉပီး ဝယ်ခဲ့တာလေ၊ဒါကြောင့်အစောကြီး ကျက်တာပေါ့၊ ငါးခူငါးပိကောင်ကြော်ထားတာ၊ အဖေကြီးကြိုက်တတ်မှန်းသိလို့စားလေ× Øစားပါတယ်သမီးရဲ့၊ ငါ့သမီးကဖအေအတွက်တော့၊ တကယ်ကိုအလိုက်သိတာ၊ ဒါကြောင့်သမီးကို ချစ်နေရတာ။× ကိုဘသက်ကလက်ဆေး၍လက်သုတ်ပု ဝါကိုယူလိုက်ရင်းကုန်း၍ပန်းကန် များသိမ်းနေသော_မှုမအိ၏တစ် ဆယ့်ငါးနှစ်နှင့်မတန်အောင်၊ အ့ယ်နှင့်မလိုက်အောင်ဆူဉဖိုးစှုပု နေဉပီး_ဖစ်သောတင်သားဖူးဖူး ကြီးကိုအားပါးတရကြည့်လိုက်သည်။ Øအော် အဖေကြီးကို_ပာစရာရှိသေးတယ်နေအုံး၊ ဒါတွေသိမ်းဉပီးမှ_ပာမယ်× _မှုမအိက ပန်းကန် များဆေးနေရင်းမှသူ့အမေ_ပာသောဆုံးမစ ကားများကိုသတိရကာဉပုံးလိုက် မိသည်။ အမေကလဲအလိုက်ရန်ကော၊ ဟုအထင်သေးမိသည်။ ှုမှုမအိအဖို့မိန်းကလေးသဘာ၀ အလှ အပအတွက်ပစ္စည်းများဝယ် ဘို့ရန်ငွေမှာပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ် မှသာလျှင်ပူဆာသမျှရ ရသည်ကိုသူ တစ်ယောက်ထဲသာနားလည်ပေသည်။ Øသမီးရေ _မန်ှုမန်ဆေးဟေ့ အဖေကြီးနောက်ကျနေအုံးမယ်× ကိုဘသက်ကအိမ်ခန်းအတွင်းမှ လက်တန်းမပါသောပက်လက်ကုလားထို င်ပေါ်တွင်သတင်းစာဖတ်ရင်းမှလှ မ်းအော်_ပာလိုက်၏။ _မှုမအိသည်လက်စသတ်ဆေးကြောဉပီး ရေစိုလက်ကိုသုတ်ရင်း၊ သူမအခန်းတွင်းဝင်ကာမျက်နှာကို အရင်တို့ ဘတ်လေးနှင့်ပွတ်သတ်မန်ြးချယ်ဉ ပီးမှကိုဘသက်ရှိရာအခန်းအတွင်း သို့အ_ပးကလေးဝင်လာဉပီး၊ လက်ထဲမှ သတင်းစာကိုယူလိုက်ခါ၊ ပေါင်ပေါ်ထိုင်လိုက်ရင်း။ Øအဖေကြီး သမီးလေခေါက်ထီးကိုရောင်းလိုက်တော့မလို့× Øသမီးဆောင်းနေတဲ့ခေါက်ထီးအနီကလေးကို လား၊ ဘာလို့ရောင်းမှာလဲအသစ်ကြီးရှိသေးတာရော× Øဟင့်အင်း သမီးချာလီထီးဝယ်မလို့ အဲဒါ လိုတာအဖေကြီး စိုက်× Øခက်တာဘဲ အဖေကြီးအလုပ်ကငွေတွေမရှင်းရသေး ဘူး သမီးရဲ့× _မှုမသက်သည်ကိုဘသက်ကိုမျက်န က်ကလေးဒေါင့်ကပ်ခါတစ်ချက်ကြည့် လိုက်ဉပီးမှ၊ လောကစည်းစိမ် သမီး ၁၉နှစ်အရွယ်မှာကာမစည်းစိမ် ကိုပဌမဆုံးခံစားရတယ်။ သမီးတို၏ အိမ်မှာဆေးသုတ်ဖို၏ လာတဲ၏ကုလား ကီးဟာ သမီးကိုလောကရဲ၏အရသာတွေကိုပေးစွ မ်းတဲ၏သူပါပဲ။ တခြားလူတွေအတွက်သူဟာအသက် ၅၀ကျော် အသားမဲညစ် နေတဲ၏မုတ်ဆိတ်မွေးဗလပြစ် ညစ်ပတ်တဲ၏အောက်တန်းစား ကုလားကီးဖြစ်ပေမဲ၏ သမီး အတွက် ကတော၏ ဘာအရသာ နဲ၏မှမယှဉ်နိုင်တဲ၏ကာမစည်း စိမ်ကိုပေးစွမ်းနိုင်တဲ၏ နတ်သားကီးတပါးပါဘဲ။ အားလုံးက ဘာဖြစ်လ္ကိုများသမီးလိုမိဘတွေ ကရွေပေါ်မြတင်ထားတဲ့ကောလိပ်ကျောင်းသူ.
113 တယောက်က ကုလားစုပ်စုပ်ပြတ်ပြတ်ကိုစွဲလန်း သွားရတယ်ဆိုတာသိချင် ကမှာဘဲ။ အဖြစ်ကတန္ကေမှာ ဆယ်ကျော် သက်မိန်းခလေးတွေ ထုံးစံအတိုင်းအခန်းထဲမှာတယောက်ထဲ ရှိတုံး ကျောင်းက္စှာဘူးမ ]ပန်း} ဆီကငှါးလာတ္စဲ့စာအုပ်ကိုဖတ်ရင်း ။ စိတ်ထဲမှာတမျိုးကီးဖြစ်လာတာနဲ၏ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက် အိပ်ရင်းထမိန်ပေါ်က စောက်ပတ်ကိုပွတ်ပြီးကီးမားတင်းရင်း တဲ၏ နို၏္နကီးကိုညှစ်ရင်း လူးလိန်၏ နေမိတယ်။ ရုတ်တရက်အသ္နံကားလို၏မျက်လုံး ဖွင့် ကည့်လိုက်တော့ ဆေးသုတ်တဲ့ကုလား အဘိုး ကီးဟာပြတင်းပေါက်ကနေကျော် ပြီးသမီးအ ခန်းထဲကိုလှမ်းဝင်လာတယ်။ သမီးလဲကာင္န်ကည့် နေတုံး ကုလားကီးဟာသမီးနားရောက်လာပြီး သူ၏လုံချည် ကို ချွတ်ချလိုက်တယ်။ အပေါ်အင်္ကျီမပါတဲ၏ကုလားကီးဟာကို ယ်တုံးလုံး ကီးနဲ၏ဆိုတော့ဝတ်လစ်စလစ် ကီးဖြစ်သွားတယ်။ သူ၏ပေါင်ရင်းမှာတော့ကီးမားထွားကိုင်းလှ တဲ့အတန်မဲမ္နဲကီးဟာ အရှေ၏ကို အလံတိုင္န်ကီး လိုထွက်နေတယ်။ သမီးလဲ အော် မယ် လို၏ပါးစပ်လဲဟလိုက်ရော ကုလားကီးဟာသမီးနားကိုရောက်လာပြီး။ သမီးပါးစပ်ကို သူ၏လက္န်ကီးန္ကဲပိတ်လိုက်ပြီး။ ]ကောင်မလေး။မအော်နဲ၏။ တခါထဲလည်ပင်းညှစ်သတ်လိုက်မ ယ်} ။ သမီးလဲ ကာက်တာနဲ၏ငြိမ်နေလိုက်တယ်။။] ဘာလုပ်မလို၏လဲဦးလေးကီးရယ်။ ြကျမလဲကာက်တာန္ကဲ လေပြေထိုးလိုက်ပါတယ်။ ] နင့်ကိုလိုးမလို၏။ြ ] ဘာကုလားကလူပါး၀လို၏။ ရာရာစစ။ြ သမီးကပြောနေပေမဲ့သူကတော့သမီးပေါင် က္ဒိုဖ္ဒဲပီးစောက်ပတ်တဝိုက်ကို ရက်နေပါပြီ။ ]မယုတ်မာနဲ၏နော်ကုလားကီး။ြ သမီးရဲ၏စောက်ပတ်ကိုဖြဲပြီးစောက်စိ ကိုရက်ပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ မဖေါ်ပြနိုင်အောင်ကောင်းတဲ့အရသာ ဟာတကိုယ် လုံးလွမ်းမိုးလို၏သွားတော့တယ်။ ] ခွေးလူယုတ်မ္နာကီး။} ]ဟင့်ဟင့်၏ ၏ ၏ ၏ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ၏အို ၏ အို ယုတ်မာလိုက်တာ။ ယုတ်မာလိုက်တာ} ကုလားကီးဟာသ္ကူရှာအရှည္န်ကီးန္ကဲ သမီးရ္ကဲစောက်ခေါင်းထဲကိုထိုးထ္ကဲပြီး နံရံတွေကိုရက်နေတယ်။ ကုလားကီးကို မသတီ လ္ကိုရ္ကွံလှသော်လည်းသ္ကူရှာအစွမ်း ကသမီးကိုကာမမီးတွေတောက်လောင်စေတော့ တယ်။ ဘယ်လိုဘဲအောင့်ထားတ င်းထားပေ မဲ့စောက်ရည်တွေဟာတစိမ့်စိမ့်န္ကဲ စီးကျနေပါပြီ။ပေါင်ကိုမသိမသာ ဖြဲပေးလိုက်ပြီး သူရ္ကဲ တောင်မတ်နေတဲ့လီးကီးကိုလှမ်း ကည့်လိုက်မိတယ်။ တင်းမာပြီးထွားကိုင်းလှတဲ့လီးကီးကိုမြင် လိုက်ရတော့ကာမ စိတ်တွေဟာမီးလို ဟုံးကနဲတောက် လောင်တော့တယ် ။]ဟင့်၏ ၏ ၏ ဟင့်၏ ၏ ၏ ၏ လ္ကြိုငြီးထွားရင်းဖင်ကိုကော့ ကော့ပေး လိုက်မိတယ်။ ကုလားကီးကတော့မရွံမရှာစောက်ရည်တွေ ကိုပလပ်ပလပ်န္ကဲရက်နေပါတ ယ်။ စောက်ခေါင်းတင်မကဘူး။ သ္ကူရ္နှာကီးကသမီး ရ္ကဲဖင်စအိုကိုပါရက်ပေးလိုက်တဲ့ အခါမှာတော့။ ]အမလေးကောင်းလိုက်တာ၏ ၏ ၏ကောင်းလိုက်တာ ရက် ရက်၏} လ္ကိုမရှက်ကာက်ပြောရတဲ့အထိဖြစ် လာရတော့တယ်။ ကုလားကီးကတော့သမီးသ္ကူလက်ခုတ်ထဲ ကရေဖြစ်ပြီဆိုတ ရိတ်မိသွားတာပေါ့။ ]ဘာ ကောင်းတာလဲကောင်မလေး၏} သူကမေးပေမဲ့သမီးကမဖြေပါဘူး။ ကုလားကီးလဲထပ်မမေးတော့ဘဲ။ သမီးပေါင္န်ကားထဲဝင်ပြီးမာတောင်လှ တဲ့သ္ကူလီးကီးန္ကဲသမီးရ္ကဲအရည် တွေရွဲနေတဲ့စောက်ပတ်ကိုကွမ်းသီးခေါင်း မြု တ်ရုံသွင်း ပြီးအပေါ်အောက်တလျှောက်အရင်းကကိုင် ပြီးပွတ်လိုက်တော့ပြောမပြတတ် အောင် အရသာတွေရှိပြီး တကိုယ်လုံးကာမ ဆိပ်တွေတက်ပြီး ]ဟင္က်၏ ဟင္က်၏ အမလေး ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ အရ္နာကီးရယ်။} ] ဘာလုပ်ရမှာလဲ ငါ့လီးကီးန္ကဲနင္က်စောက်ပတ်ကိုဆွ နေတာပေါ့။္နကည့် င္ကုံကည့်စမ်း။ နင့်စောက်ပတ်ထဲကို ငါ့လီးခေါင်း ကီးဝင်နေတာ။} ကုလားကီးဟာသမီးရဲ့ဆံပင်တွေက္နိုက မ်းကမ်းတမ်းဆွဲပြီးင္ကုံကည့်ခိုင်းပါ တယ်။ ကုလားကီးရ္ကဲယုတ်ယုတ်မာမာန္ကဲပ က်.
114 ပက်စက်ညစ်ညစ်ပတ်ပတ်ပြောတာ တ္နွေကားရပြီးသမီးရ္ကဲစောက်ပတ်ဟာ စောက်ရည်တွေစိုရွဲနေပြီးပြောင် လက်နေတ္ကဲ ဧရာမလီးကီးဟာစောက်မွေးမဲမဲတ္နွေကား ကစောက်ပတ်န၍တ်ခမ်းတွေကိုဖြဲပြီး ဝင်နေတာတွေမြင်ရတ္ကောတော့သမီးရ္ စဲ စိတ်တွေကိုမီးဟုန်းဟုန်းတောက်စေတ္ကော တယ်။ ]ကောင်းလားကောင်မလေး၏ ပြောလေ။ မပြောရင်လီးန္ကဲထိုးနေတာရပ်လိုက် မယ်} ]ဟင့်၏ဟင့်၏ မရပ်နဲ့၏ မရပ်နဲ့၏} သမီးလဲလွတ်ကနဲထွက်သွားတယ်။ ]မရပ်စေချင်ရင်ပြောလေ။ ကောင်းလား၏} ကောင်းလ္ကိုငြိမ်ခံနေတာပ္ကေါ၏ လုပ်ပါ၏ ပွတ်ပါ၏ ဟင့်၏ဟင့်၏} ကုလားကီးလဲ သ္ကူလီးကီးကိုစောက်စေ့န္ကဲပွတ်ဆွဲပြီး ပညာပြပါတ္ကောတယ်။ ]အမလေး၏ ကောင်းလိုက်တာ၏ ကောင်းလိုက်တာ ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ အရ္နာကီးရယ် မနေနိုင်တ္ကောဘူး။ မနေနိုင်တ္ကောဘူး။ အမလေး၏ မညှင်းဆဲပါန္ကဲတော့။ သမီးကိုသနားပါ။လုပ်ပါ၏ လုပ် ပါ၏} ]အခုလဲလုပ်နေတာဘဲ} ] မဟုတ်ဘူး။ လိုးပါ၏ လိုးပါ၏ လီးကီးကိုတချောင်းလုံးစောက်ပတ်ထဲထဲ့ပြီး လိုးပေးပါ။ အမလေး၏ မနေနိုင်တ္ကောဘူး။ လီးပေးပါ။ လီးပေးပါ။} အရူးတယောက်လိုသမီးလဲအရှက်မကာ က်သ္ကူလီးကီးကိုတန်းတရတဲ့ဘ၀ရော က်ရတ္ကောတယ်။ကုလားကီး လည်းလီးကီး ကိုအားရပါးရဆောင့်ထဲ့လိုက်တယ်။] အမလေးသေပါပြီ။ အမလေးနာလိုက်တာ အမေရေ၏စောက်ရမ်းဘဲလုပ်တာဘဲ။ } ]နင်ဘဲလိုးဆို} ]ဖြေးဖြေးလိုးပေါ့၊ သ္ကူမြင်းလီးကီးန္ကဲဆောင့်သွင်းတော့နာ တာပေါ့} ကုလားကီးလဲသမီးမခံနိုင်မှန်းသိတော့ ဖြေးဖြေးချော့လိုးပါတော့တယ်။ အချက်၅၀လောက်အသွင်းအထုတ်လု ပ်ပေးလိုက် တော့။ သမီးလဲအရသာတွေတ္ကွေလာပြီး။ ] အမလေးကောင်းလိုက်တာ၏ကောင်းလိုက်တာ ၏} ]ကောင်မလေး မနာဘူးလား} ] မနာဘူး၏ လုပ်ပါလုပ်ပါ} ]နင်အပျိုမဟုတ်တော့ဘူးလား။ အပျိုမှေးလဲမရှိဘူး။} ] ကျမရီးစားကျမကိုလိုးဘူးတယ်၏} } စောက်ပတ်ထဲကိုရောလီးအတုမထဲ့ဘူးဘူး လား} ]မထဲ့ဘူးပါဘူး} ] နင်လိမ်ပြောရင်လီးဆွဲထုတ်လိုက်မ ယ်} ]အို တခါတလေတော့လဲထဲ့ဘူးတာပေါ့} ] ဘာထဲ့ဘူးလဲ} ကျမကမဖြေတော့ ကုလားကီးကသ္ကူရ္ကဲဧရာမလီး ကီးန္ကဲ အသွင်းအထုတ်မှန်မှန်လေး ၁၅ ခါလောက်လိုးပေးလိုက်တယ်။ အရသာရှိလွန်းတဲ့လိုးချက်တွေကာင့် ကော့ကော့ပေးလိုက်ရာ ]ပြောလေ။ ဘာန္ကဲကိုယ့်စောက်ပတ်ကိုကိုယ်ပြန် လိုးတာလဲ} ]ခရမ်းသီးန္ကဲ} ] ဘာဖြစ်လ္ကိုကိုယ့်ကိုကိုပြန်လိုးရတာ လဲ။ နင့်ရီးစားကနင့်ကိုမလိုးပေးဘူးလား။} ]သ္ကူလီးကစံချိန်မမှီဘူး။ ကျမအားရအောင်မလိုးပေးနိုင်ဘူး} ] အရ္နာကီးရယ်။ မေးချင်တာတွေနောက်မှမေးပါ။ အခုကျမကိုကောင်းကောင်းလိုးပေးစမ်းပါ ။} ] နင့်ရီးစားလီးကိုတော့အားမရဘဲန္ကဲဘာ ဖြစ်လ္ကိုငါ့ကိုလိုးခိုင်းရတာလဲ။} ]အမလေးမေးနေပြန်ပြီ။ ရှင့်လီးကီးက္နကီးလ္ကို။ တောင်လ္ကို။မာလ္ကိုပေါ့။ ဆောင့်စမ်းပါအရ္နာကီးရယ်ရှိခိုးပါ ရဲ့။ လိုးပါ။ ဟင့်လိုးပေးပါ။ စောက်ပတ်ယားလွန်းလ္ကိုပါ။ မနေနိုင်တော့ဘူး။ လီးကီးကကောင်းလိုက်တာ၏အား၏အား၏ဟု တ်ပြီ ဟုတ်ပြီ။ လိုး၏ လိုး၏ အင့်၏အင်၏အမလေးကောင်းလိုက်တာ နော်။ အရသာရှိလိုက်တာ။ ကျေးဇူးတင်လိုက်တာအရ္နာကီးရယ်။ အသားကုန်ဆောင့်ပါ။ စောက်ပတ်ကွဲအောင်လိုးပါ။} ကျမလ္စှဲာစိတ်တွေမွန် ထူနေပြီးလူမှန်းမသိတော့အောင်ကာမအ ရသာကိုအရှက်မရှိခံစားနေပြီး။ ကုတင်ပေါ်မှာလူးလိန့်နေပြီးရှည်လျှားများ ပြားထူထဲလှတဲ့ဆံပင်များရှတ်ထွေးနေအော င်ဆန့်ငင်ဆန္က်ငင်နဲ့ကုတင်.
115 ပေါ်မှာပေါင်ကားပြီးမဲတူးလှတဲ့ကုလားကီး ရ္ကဲ ကိုယ္န်ကီးကိုဖက်ပြီးကော့ကော့ပေးရင်းသံ ချောင်းလိုမာလှတဲ့လီးကီးရ္ကဲအရသာကို ခံစားနေပါ တော့တယ်။ ကုလားကီးကတော့သမီးယားမှန်းသိလ္ကိုရ က်ရက်စက်စက်န္ကဲပြင်းထန်စွာ လိုးပါတော့တယ်။ ပက်လက်အားရ အောင်လိုး ပြီးတော့ သ္ကူလီးကီးကိုဇတ်ကနဲဆွဲထုတ်လိုက် ပါတယ်။ ]အို၏ အို၏ ဘာဖြစ်လ္ကိုထုတ်လိုက်ရတာလဲ။ ပြန်ထဲ့ပေးပါ။ ပြန်ထဲ့ပေးပါ။ ခံလ္ကိုကောင်းနေတုံး။မလုပ်ပါနဲ့။ မရပ် ဤ့ငျ ငျ အ့န ဤ္နူ လနမျငသည သ် အ့န ငူန အအဈါ်၊၊နိသခ၏စကဘ၊ ိသတညူသ၊ အ့နနုသူခ့ငအစမေညတေစိ် မနန၏့အာ၏ သသါန ကေအသာအေငခပ နညနမအေနျ ဤ္နူ လနမျငသညျ သ် သခကာနညအျ တန ခမတေူ အ့န တနဘ၏ ဤငစါ် ဤသ ဆကငခူပ ငညိ ပသကမ နမေခ့ အနမာ သည အ့ငျ စနယ စမနျ ဃအမူ+ သမ ⌘ ခေ ညေိ ကျန အ့န ငညိ ဘမေ၏ န ၁ သမီးကိုလဲ ချစ်ပါနော် ဤပစနိ ဘပ ၏္န၏ဤ အအစါ်၊၊ ခေ့ငအအအေုအေ့သ၏ညနအ သမီးကိုလဲ ချစ်ပါနော် ရေး မောင်တုတ်စံ ဤပစနိ ဘပ ကေညာပအေအကည၉၉အချစ်တက္ ကသိုလ် အား၏အင်း အင်းအား ကောင်း လိုက်တာကိုမောင်ရယ် အား အင်း ဟီး၏အား၏အား၏အင်း ဆွေေ ဆွတ စ်ယောက်ကျောင်းမှခါတိုင်းလိုပြန်လာချိ န်ဖြစ်သ ည်၏။ အိမ်ရှေ့တံခါးမှာ ချက်မထိုးထားဘဲ စေ့ရုံသာ စေ့ထားကြောင်း တွေ့လိုက်ရသဖြင့်အမေ အိပ်ပျော်နေတာလား ဟူ၍ တွေးမိပြီး အသာလေး တွန်းဖွင့်ကာ အိမ်ထဲ ဝင်လာခဲ့သည်၏။ အမေမှာ မနက်တိုင်းလိုလိုပင်ဘိန်းမုန့် ထွက်ပြီး ရောင်းရသဖြင့် အိပ်ရေးပျက်သ ည်ဖြစ်ရာ ယခုလို နေ့ခင်းဘက်တွင် တစ်ရေး အိပ်လေ့ ရှိသ ည်၏။ ယခုလ ည်း အမေအိပ်ပျော်နေလျှင်အသံကြားသွားပြီး နိုးသွားမှာ စိုးရိမ်သ ဖြင့်အသာလေးဝင်လာခြင်း ဖြစ်သ ည်၏။ ဆွေေ ဆွမှာ မိမိအိပ်ခန်းထဲသို့ ဝင်ပြီး လွယ်အိတ်နှင့်ကျောင်းစာအုပ်များ ထားမည်ဟုပြင်ပြီး လျှောက်လာခဲ့ရာ အမေ့အခန်းထဲမှာ အသံများ ကြားရသဖြင့်အသာလေး နားစွင်လိုက်မိသ ည်၏။ အမေဖြစ်သူ မအိရဲ့ ညည်းညူလိုက်သော အသံနှင့် လှုပ်ရှားသံများ ကြားလိုက်ရသဖြင့် အမေများ ဘာဖြစ်ပါလိမ့် ဟူ၍ စိုးရိမ်စိတ်ဖြင့်အမေ့အခန်းတံခါး ကိုဟလျက်ကြည့်လိုက်မိသ ည်၏။ ဆွေေ ဆွမှာ လန့်ပြီး မအော်မိစေရန် အလျင်အ မြန် ဘရိတ်အုပ်လိုက်ရသည်၏။ တံခါးဝတွင် ကျောက်ရုပ်သ ဖွယ် ဖြစ်နေပြီး ရပ်တ န့်သွားရသော ဆွေေ ဆွ၏ ရင်ထဲတွင်မတော့ ငလျင်အ သေးစားလေးတစ်ခု လှုပ်ခတ်သွားသလိုခံစားရပြီး ရင်များကလည်း တဒိန်းဒိန်း ခုန်လာသည်၏။ ကြည့်ပါဦး၏အမေတို့ ဖြစ်ပျက်နေလိုက်ပုံများဟူ၍ အသံများ ကြားအောင်ဆွေေ ဆွ အော်ဟ စ်လိုက်ချင်သ ည်၏။ အမေဖြစ်သူ မအိတ စ်ယောက် ပက်စက်ပုံများကိုကိုယ်တိုင်မြင်ရ ၍သာ ယုံလိုက်ရသည်၏။ သူများတကာတွေ ပြောလျှင် ချဲ့ကားပြီး မလိုတမာ ပြောသည်ဟုပင် ထင်မိမှာတော့အမှန်ပင်ဟု ဆွေေ ဆွ တွေး မိလိုက်သ ည်၏။ န ၂ ဘာကြောင့်လဲ ဆိုတော့အမေဖြစ်သူမအိတွင်ကိုယ်ပေါ် ၌ အဝတ်အ စားမရှိသ လိုဆွေေ ဆွတို့၏ မျက်စောင်းထိုး အိမ်မှာ နေသော ကိုမောင်ဆိုသ ည့် ဆိုက်ကားသမားကလည်း ကိုယ်လုံးတီးကြီးနဲ့ ဖြစ်ေ နပါသည်၏။ ကိုမောင်နှင့်မအိတို့ နှစ်ယောက်မှာ ကိုယ်လုံးတီးကြီးများနှင့် လိုးပွဲကျင်းပနေသည်ကိုဆွေေ ဆွ တွေ့မြင်လိုက်ရခြင်းဖြစ်ပါသည်၏ ။ ကိုမောင်က နှစ်ယောက်အိပ်ခုတ င်ကြီးပေါ်တွင် ပက်လ က်လှန်နေပြီး မအိက ကိုမောင့်အ ပေါ်မှနေ၍ ဖင်ကြီးကို မြှောက်လိုက်ချလိုက်လုပ်နေသည်၏။ လက်စသပ်တော့ ကိုမောင်ကြီး၏ လီးတန်ကြီးကိုမအိ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ ထိုးသွင်းကာ မအိက တင်ပါးကြိးများ မြှောက်လိုက်ပြန်ဆောင့်ချလိုက်ဖြင့်အ ပေါ်မှတက်လိုးနေသည်၏။ ကိုမောင်၏ လက်များက မအိခါးကိုစုံကိုင်သ ည့်အခါ ကိုင်လိုက်၊ မအိနို့အုံကြီးများကိုလှမ်း၍ ကိုင်ဆွဲကာ ညှစ်သ ည့်အခါ ညှစ်လိုက်နှင့်ဂဏာမငြိမ်ဖြစ်နေ သည်၏။.
116 မအိက ဖင်ကြီးကိုမြှောက်ပြီး ပြန်ဆောင့်အ ချတွင် ကိုမောင်က လည်း ဖင်ကြီးကိုပင့်မြှောက်လျက် ပြန်ဆောင့်တ င်ပေးနေသည်၏။ အိပ်ခန်းတံခါးနှင့် ကုတ င်မှာ သိပ်မဝေးသဖြင့် ဆွေေ ဆွခ မျာ ရှက်ရွံ့ရကောင်းမှန်း မသိဘဲ အသေအချာ ကြည့်နေမိသ ည်၏။ အားအီး၏ကိုမောင်မအိကိုတလှည့် လိုးပေးဦးမအိ မောလာပြီ၏အားဟင်း၏အီး၏ မအိက ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့်ကိုမောင့်လီးတန်ကြီး စွပ်ထားသော စောက်ဖုတ်ကြီးကိုပင့်မြှောက်ပြီး ချွတ်လိုက်ကာ ကိုမောင့်ဘေးသို့ လှဲချလိုက်ပြီး ဖင်ပူးတောင်း ထောင်ပေးလိုက်သ ည်၏။ ကိုမောင်က လည်း မဆိုင်းမတွပ င် ထလိုက်ပြီး မအိ၏ ဖင်နောက်က ပ်လျက်ဒူးထောက်ကာ မအိ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ လီးကိုတေ့သွင်းလိုက်ကာ လိုးဆောင့်နေလေတော့သ ည်၏။ မအိနှင့် ကိုမောင် လိုးနေကြတာကို တွေ့မြင်နေရသော ဆွေေ ဆွ၏ ကာမစိတ်တွေက လည်း ငယ်ရွယ်နုပျိုသူတို့၏ ဓမ္မတာအတိုင်း ထကြွလာရလေသည်၏။ ဆွေေ ဆွ၏ ရင်သားများနှင့် ပေါင်သားများမှာလည်း တရွရွ ဖြင့်ကာမစိတ်တို့ ကြီးစိုးလာလေတော့သ ည်၏။ ဆွေေ ဆွ၏ စောက်ဖုတ်အ တွင်းမှလ ည်း ယား၍တက်လာရုံမျှမကဘဲ အရည်ကြည်လေးများပင် စိမ့်၍ ထွက်လာရသည်အထိဆွေေ ဆွ၏ ရမ္မက်ဆ န္ဒတွေ ပြင်းပြလာလေသည်၏။ ဆွေေ ဆွ့ ရင်ထဲမှာလည်း တဒိန်းဒိန်းဖြင့်နှလုံးခုံသံများ ကျယ်လောင်လာသလိုသူမ၏ ဒူးဆစ်က လေးများသည်ပင် ဆက်၍ မတ်တ တ်ရပ်ကာ မနေနိုင်အောင်ပင်တဆတ်ဆ တ်တုန်လာရသည်၏။ အာခေါင်ထဲမှာ ခြောက်သွေ့လာပြီး တံတွေးကိုမြိုချရင်း လက်တ စ်ဖက်က နို့အုံလေးပေါ်ကိုတင်၍ အုပ်ကိုင်ရင်း လက်တ စ်ဖက်က ပေါင်ကြားထဲသို့ ထိုးသွင်းကာ အဖုတ်ပေါ်မှပွတ်သ ပ်မိသ ည်၏။ မအိနှင့် ကိုမောင်တို့၏ လိုးပွဲမှာ ကြမ်းလာပြီဖြစ်သ ည်၏။ ကိုမောင်က မအိရဲ့ တင်ပါးကြီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဆွဲကာ တအားလိုးဆောင့်နေသည်ကို မအိက ဖင်ကြီးကိုနောက်ပြန်ကော့လျက် ခံနေပြန်သ ည်၏။ ကိုမောင်က လိုးဆောင့်လိုက်တိုင်း မအိ၏ တင်ပါးကြီးနှစ်လုံးမှာ တုန်ခနဲ တုန်ခနဲ ဖြစ်သွားသည်ကို န ၃ လှမ်းမြင်နေရသည်၏။ ဆွေေ ဆွမှာ အိပ်ခန်းထဲမှလိုးဆောင့်နေကြသည်ကို ကြည့်နေရင်းမှ ရင်ထဲတွင် လှိုက်မော၍ အသက်ရှူရတာ ကြပ်လာသလိုဖြစ်လာသည်၏။ မိမိ၏ စောက်ဖုတ်အုံကြီးကိုထမီပေါ်မှအုပ်ကို င်ပွတ်သ ပ်နေရတာကိုအားမလို အားမရဖြစ်လာကာ တစ်ကိုယ်လုံး မရိုးမရွ ဖြင့်ခံရခက်လာသည်၏။ သို့နှင့်ဆွေေ ဆွသ ည် ထမီကိုဆွဲလှန်လိုက်ပြီး လက်တ စ်ဖက်ဖြင့်ကိုင်ကာ ခါးဆီသို့ လိပ်တ င်ထားလိုက်တော့သ ည်၏။ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းလုံးကိုလ ည်း ခပ်ကွကွေ လး ကားလျက်သူမ၏ စောက်ရည်ကြည်များ ရွှဲနစ်နေသော စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးပေါ် လက်ဖြင့်အုပ်ကိုင်လိုက်သ ည်၏။ ဆွေေ ဆွမှာ မိမိစောက်ဖုတ်ကြီးပေါ်ကိုမိမိ၏ လက်ဖြင့်အုပ်၍ ဆုပ်ကိုင်လိုက်ရာ ခံ၍ အရသာရှိလှသ ည်ကို သိလိုက်ရသည်၏။ သို့နှင့်ဆွေေ ဆွမှာ ပေါင်နှစ်လုံးကို ကား၍ သူမ၏ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကိုခပ်ကြမ်း ကြမ်း ပွတ်လိုက်သ ည်၏။ ပြီးမှစောက်ခေါင်းထဲကို လက်ညှိုးထိုးထည့်လိုက်ရာ စောက်ရည်များကြောင့် လက်ညှိုးမှာ လျှောခနဲ တိုးဝင်သွားသည်၏။ အခန်းထဲမှာလည်း မအိ၏ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ကိုမောင်၏ လီးတန်ကြီး လိုးဆောင့်နေသည်ကို အားရကျေနပ်စွာ ကြည့်ရင်း မိမိ၏ စောက်ဖုတ်ထဲက လက်ညှိုးကိုလီးအမှတ်ဖြင့်ထိုးသွင်းလို က်၊ ပြန်ထုတ်လိုက်လုပ်ေ ပးနေမိသ ည်၏။ ဆွေေ ဆွမှာ ဖီလ င်တွေ တရိပ်ရိပ်တက်လာပြီဖြစ်၍ မျက်စိများ မှိတ်ကာ မိမိစောက်ဖုတ်ထဲ လက်ညှိုးထိုးသွင်း ပြန်ထုတ်လုပ်သ ည့်အရသာကို တစိမ့်စိမ့် ခံစားနေသည်၏။ အားအား၏ကိုမောင် ၏ဆောင့်ဆောင့် ၏မညှာနဲ့မအိပြီးတော့မ ယ် ကိုမောင် ဆောင့်ဆောင့် အိုး၏အိ၏ကောင်းလိုက်တာကိုမောင်၏ရ ယ်၏ မအိ အသံကိုကြားလိုက်ရသဖြင့်ဆွေေ ဆွသ ည်မျက်လုံးများကိုမှိတ်ထားရာမှပြန်ဖွ င့်ကြည့်လိုက်ရာ ကိုမောင်က မအိကို တအားဆောင့်လိုးပြီး ဆန့်ငင်ဆ န့်ငင် ဖြစ်ကာ နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ် ကပ်လျက်သား ကျသွားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်၏။.
117 ဆွေေ ဆွမှာလည်း လက်ညှိုးကိုမြန်မြန်အသွင်းအထုတ် လုပ်ရင်း ခါးကလေးမှာ ဆတ်ခနဲ ဆတ်ခနဲ ဖြစ်၍ မိမိလ က်ညှိုးပေါ်သို့ ပူနွေးစေးထန်းသော စောက်ရည်များ ပန်းထွက်စီးကျလာသည်ကိုခံစားလိုက် ရသည်၏။ မျက်စေ့ကိုပိတ်ထားရာမှ ဆွေေ ဆွသ ည် ကိုမောင်တို့ ဘာဆက်လုပ်ကြမည်နည်း ဟုသိချင်လာ၍ ဖွင့်ကြည့်လိုက်ရာ မိမိကို စူးစိုက်ကြည့်နေသော ကိုမောင့်ကို တွေ့လိုက်ရသည်၏။ ဆွေေ ဆွမှာ မိမိဖာသာ မိမိစောက်ဖုတ်ထဲ လက်ညှိုးဖြင့် ထိုးကလိနေသည်ကို မအိအားလိုးနေသည့် ကိုမောင် မြင်တွေ့သွားသဖြင့် စောက်ဖုတ်ထဲမှ လက်ညှိုးကိုထုတ်ကာ ထမီကမန်းကတန်း ဖြန့်ဝတ်လျက် အိမ်ရှေ့သို့ ရှက်ကိုးရှက်က န်းဖြင့် ပြေးထွက်ခဲ့မိသ ည်၏။ ခဏကြာတွင် အိမ်ရှေ့မှ အသံပြုလျက်ပြန်ဝင်လာရာ အိမ်ထဲမှထွက်လာသော ကိုမောင်နှင့် ပြန်ဆုံမိလေသည်၏။ ဆွေေ ဆွမှာ ကိုမောင့်ကိုတစ်ချက်လှမ်းကြည့်ပြီးမှ အိမ်ထဲ အသာဝင်ခဲ့လိုက်သ ည်၏။ ကိုမောင့်ကို ကြည့်သော အကြည့်တွင်ဒီတ စ်ခါလာရင်သမီးကိုလိုးပေးပါ ဟူသော တောင်းဆိုမှုလေးတွေ န ၄ ပါသွားမည်ဖြစ်ကြောင်း ကိုမောင်နားလည်ပါစေဟု ဆုေ တာင်းမိသ ည်၏။ ထိုည က ဆွေေ ဆွ တစ်ယောက်စောစီးစွာ ပင် အိပ်ရာဝင်ခဲ့သော်လ ည်း အိပ်လို့ မပျော်ခဲ့ပါ၏။ နေ့လည်က အမေဖြစ်သူ မအိနှင့် ကိုမောင်တို့ လိုးကြသည့် ပုံစံတွေကိုသာ မျက်လုံးထဲ မြင်ယောင်မိနေတော့သ ည်၏။ အမေ့ကိုဆွေေ ဆွ နားလည်ပေးနိုင်ပါသည်၏။ ဆွေေ ဆွ ရှစ်တ န်းနှစ် အသက်၁၄ နှစ်အ ရွယ်မှာ အဖေက နောက်မိန်းမ ယူပြီး အိမ်က ထွက်သွားခဲ့လေသည်၏။ အမေ့မှာ အဖေပြန်လာနိုး၏ ပြန်လာနိုးနှင့် စောင့်မျှော်နေသော်လ ည်း အဖေကတော့ပြန်မလာခဲ့တော့ပါ၏။ ဒီတော့မှ အမေဟာ သမီးဖြစ်သူရှစ်တ န်းကျောင်းသူ ကျောင်းဆက်တ က်နိုင်ရန် အလုပ်လုပ်ဖို့ စီစဉ်ရတော့သ ည်၏။ သို့သော်လ ည်း အမေသည် အဖေ အပ်သ မျှသော ငွေေ ကြးဖြင့်မီးဖိုချောင် ချက်ပြုတ်ခြင်းနှင့်အိမ်ထောင် ထိန်းသိမ်းမှုများ လုပ်ခြင်းတို့က လွဲ၍ ဘာမှမလုပ်ခဲ့ဖူးပါ၏။ နောက်မှ ဘိန်းမုန့် ထွက်ရောင်းပြီး သမီးဖြစ်သူကျောင်းစရိတ်နှင့်အိမ် စရိတ်များ ရအောင် ဆောင်ရွက်ခဲ့ရသည်၏။ ဆွေေ ဆွမှာ အမေဖြစ်သူ ဘိန်းမုန့်ရောင်းပြီး ကျောင်းထားပေးသဖြင့် ကြိုးကြိုးစားစားဖြင့် ကျောင်းတက်ခဲ့ရာ ခုဆိုလျင်တက္ကသိုလ်နောက်ဆုံးနှစ် သို့ပင် ရောက်လာခဲ့ပေပြီ၏။ ယနေ့အထိဆွေေ ဆွမှာ အမေဖြစ်သူအ နေနှင့် ယောက်ျားသား သူစိမ်းနှင့် ဆက်ဆံဖို့ မပြောနှင့်၊ အိမ်ကိုတောင်လာလည်သူမရှိချေ။ ယနေ့မှသာ ဆွေေ ဆွတို့အိမ်မျက်စောင်းထိုးမှာ ဆိုက်ကားသမား ကိုမောင်နှင့်လိုးပြီး ဆက်ဆံတာကို တွေ့ရခြင်း ဖြစ်သ ည်။ ကိုမောင်မှာ ဆိုက်ကားနင်းပြီး အမေအိုကြီးကိုကျွေးမွေးစောင့်ရှောက်နေသည် ကိုလ ည်း ဆွေေ ဆွက သိထားလေသည်။ ဆိုက်ကားနင်းသည်ဆိုပေမယ့် အသောက်အ စား ၊ လောင်းကစား မရှိေ ကြာင်းကိုလ ည်း ဆွေေ ဆွ သိထားသည်။ အမေဖြစ်သူ မအိ ဘိန်းမုန့်ဆိုင်ထွက်ခြင်း၊ ပြန်သိမ်းခြင်း စသည်တို့ကိုကြုံသ လိုကူညီလုပ်ကိုင်ပေးနေကျ ဆိုသ ည်ကိုလ ည်း ဆွေေ ဆွ သိထားသည်။ ဆွေေ ဆွ့ ကိုလ ည်းညီမ လေး သဖွယ်ခင်တွယ် ကြောင်းကိုလ ည်း သိသ ည်။ ဆွေေ ဆွကိုယ်တိုင်က အရမ်းချောလှသ ည်ဟု မဆိုနိုင်ဘဲ ရုပ်ရည်ကြည့်ကောင်းသော ကိုမောင့်ကို ကြိတ်ပြီး သဘောကျနေမိကြောင်းကိုတော့ ဝန်ခံရမည် ဖြစ်သ ည်။ မိမိသ ဘောကျပြီး တိတ်တ ခိုး ချစ်နေရသော ကိုမောင်က မိမိ၏ မိခင်ဖြစ်သူ မအိကိုချစ်တ င်းနှောပြီး လိုးနေကြသဖြင့် ဆွေေ ဆွတ စ်ယောက် ရင်ထဲမှာ တိတ်တိတ်ကြေကွဲခြင်း ဖြစ်ရသည်။ ဒါပေမယ့် ဆွေေ ဆွသ ည် ထမီလှန်၍ စောက်ဖုတ်ထဲ လက်ညှိုးထိုးထည့်လျက်ကာမအရသာ ခံစားနေတာကို တွေ့မြင်လိုက်ရသော ကိုမောင်၏ မျက်လုံးအိမ်ထဲတွင်မိမိကိုပါ လိုးချင်သော ဆန္ဒတွေ ဖြစ်ပေါ်နေကြောင်း သဘာဝအရ သိလိုက်သ ည်။ မိမိအိမ်ရှေ့မှ ပြန်အ ဝင် အိမ်ထဲမှကိုမောင်က အိမ်ထဲမှအထွက်တွင်မျက်လုံးချင်း ဆုံမိလိုက်သ ည့်အခိုက်၌ မိမိအား လိုးစေချင်သ ည့် ဆန္ဒအ ရိပ်အ ယောင်များ ပြမိသ ည့်အကြောင်း ဆွေေ ဆွ ဖာသာ ဆွေေ ဆွသာ သိေ လသည်။ ယခုလ ည်း အိပ်ရာစောစောဝင်ပြီးမှ အိပ်မရဘဲ ကိုမောင့်လီးတန်ကြီး.
118 မအိစောက်ဖုတ်ထဲ လိုးသွင်းနေတာကိုသာ မြင်ယောင်မိနေသဖြင့်ဆွေေ ဆွ စောက်ဖုတ်ထဲက ယားလာရပြန်သ ည်။ ဆွေေ ဆွမှာ ကုတ င်ပေါ်တွင် ပက်လ က်လှန်လျက်ထမီကိုမဆွဲပြီး စောက်ဖုတ်ကိုစမ်းကြည့်လိုက်ရာ စောက်ရည်များ စိုစွတ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ဒီတော့လက်ညှိုးဖြင့်ထိုးထည့်၍ ကာမဆန္ဒတွေ န ၅ ဖြေဖျောက်မည်ဟု ကြံစည်ဆဲမှာ စကားပြောသံလိုလို ကြားလိုက်ရသည်။ ဆွေေ ဆွ့အိပ်ခန်းနှင့် မအိ အခန်းတို့မှာ ဓါးလွယ်ခုတ်အ နေအထားတွင် ရှိသ ည်။ ဆွေေ ဆွတို့အိမ်က အိမ်ထဲဝ င်လိုက်လျင်ဧည့်ခန်းနှင့် ဘုရားခန်းရှိပြီး ကပ်လျက်အခန်းမှာ ဆွေေ ဆွ့အမေ မအိ အိပ်ခန်းရှိလေသည်။ အဖေ ရှိစဉ်က တည်းက အမေတို့ အိပ်ခန်းမှာ နှစ်ယောက်အိပ်ကုတ င်တစ်လုံး၊ ဘီဒို၊ စားပွဲနှင့်အလှပြင်မှန်တ င်ခုံတို့ ရှိသ ဖြင့်အခန်းက ကျယ်သ ည်။ ဆွေေ ဆွ့ အိပ်ခန်းမှာ ခြေရင်းဘက်အိပ်ခန်းနှစ်ခန်းအ နက်အတွင်းဘက်အ ခန်း ဖြစ်သ ည်။ အပြင်ဘ က် အခန်းက မအိ ဘိန်းမုန့်ရောင်းသည့် ပစ္စည်း ပစ္စယ များ ထားသည်။ ဒါကြောင့် ဆွေေ ဆွမှာ အသံများ တိုးတိုးကြားတာကိုသိချင်စိတ်ကြောင့် အခန်းဝနားကပ်လျက် နားထောင်နေခြင်း ဖြစ်သ ည်။ ကိုမောင်က လည်းနောက်ကျလိုက်တာ၏ အော် မအိရယ် ဆွေေ ဆွ အိပ်မပျော်သေးဘူး အောက်မေ့လို့ပါ ဟင်ဆွေေ ဆွက ဖြင့် ဒီနေ့ အစောကြီးကတည်းက အိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားတာ၏ ၊ အိက စောစောကတည်းက ကိုမောင့်ကို မျှော်နေတာသူက အခုမှဘဲ ပေါ်လာတော့တ ယ်၏ အရမ်း ချစ်ချင်နေပြီပေါ့ ကိုမောင်နော် ကိုမောင်၏အိကိုသိပ်မစနဲ့ နော်စိတ်ဆိုးလိုက်မှာ၏ စိတ်မဆိုးပါနဲ့ မအိရယ် ကိုမောင်လေ၏အမေအိပ်ပျော်သွားအောင်လ ည်း စောင့်ရသေးတယ်၊ နောက်ပြီး မအိဆီကိုမောင်လာတာ ဆွေေ ဆွသိသွားမှာစိုးလို့ ဆွေေ ဆွ အိပ်ပျော်မယ့် အချိန်ကို မှန်းပြီး လာရတာပါ၊ မအိဆီကိုစောစောကတည်းက လာချင်နေတာ၊ ဖြစ်နိုင်ရင် မအိတို့ အိမ်မှာပဲ နေပြီး ဟောဒီမိန်းမကြီးကို အမြဲ လိုးချင်နေတာ၏ ဟွန့်သွားပါ၏အခုမှ ၏ ဘယ်ကိုသွားရမှာလဲ ၏ ကဲကဲ ၏ အိပ်ခန်းထဲကိုကြွပါရှင်ဟောဒီ မအိက ၏လေ၏ကိုမောင် လိုးတာကို ခံချင်နေလို့ပါကဲ ကျေနပ်တော်မူပြီလား၏ အခန်းအပြင်ဘ က်မှမအိနှင့်ကိုမောင်တို့နှစ်ယောက် ပြောဆိုနေကြသည့် အသံများကို န ၆ အခန်းဝနားကပ်လျက် နားထောင်နေသော ဆွေေ ဆွမှာ အတိုင်းသား ကြားနေရသည်။ ဆွေေ ဆွ အိပ်နေပြီအထင်နှင့် မအိတို့က သူတို့အခန်းဝတွင် ပြောနေကြခြင်း ဖြစ်သ ည်။ ဆွေေ ဆွမှာ စိတ်ထဲမှနေ၍ ကိုမောင်ရယ် ဆွေေ ဆွ သိနေပါတယ်ရှင် ဟူ၍ သာ ပြောချင်နေမိသ ည်။ မအိနှင့် ကိုမောင်တို့ အိပ်ခန်းဝတွင်စကားပြောဆိုပြီး အခန်းတံခါးဖွင့်ပြီး ဝင်သွားသံ၊ တံခါး ပြန်ပိတ်သံတို့ကို ဆွေေ ဆွကြားရသည်။ အိပ်ခန်းတံခါးကိုကျောမှီ၍ မတ်တ တ်ရပ်ရင်း ဆွေေ ဆွမှာ ချီတုံချတုံဖြစ်နေသည်။ စောစောက စိတ်ထဲမှာ တက်ကြွေ နမိသော ကာမဆန္ဒများကိုဖြေဖျောက်ရန်စိတ် ကူးနေမိတာ အသံတွေကြားရသဖြင့်မလုပ်ဖြစ်လို က်၏။ ယခုတော့ ကိုမောင်နှင့် မအိတို့ လိုးပွဲကိုကြည့်ချင်စိတ်ပေါ်လာသည်။ နေ့လည်က ကြည့်ခဲ့ရပေမယ့် အားမရချင်သေး၏။ အခုတ စ်ခါ အသေအချာ ဆက်ကြည့်ချင်သ ည်၏။ ဆွေေ ဆွ သူမကိုယ်သူမ အံသြနေမိသ ည်၏။ ဘာဖြစ်လို့များ ဒီစိတ်တွေ ဒီလောက် ဖြစ်နေရပါလိမ့်နော်။ နေ့လည်တုန်းက အမေဖြစ်သူ မအိနှင့် သူစိမ်းဖြစ်သူကိုမောင်တို့ လိုးနေကြသည်ကိုမြင်တွေ့ခဲ့ရာ၌ ရှက်ရွံ့စိတ်များ ဖြစ်ပေါ်လာရမည့်အစား ကာမဆန္ဒတွေ တက်ကြွပြီး ထမီလှန်၍ လက်နှင့်အဖုတ်ကို ပွတ်ရင်း ဖြေဖျောက်ခဲ့သည်။ ယခုညကျတော့လ ည်း နေ့လည်က မြင်ကွင်းကိုပဲ တစ်ချိန်လုံး ပြန်မြင်ယောင်နေမိပြီး ကာမဆန္ဒတွေ တက်ကြွလာနေမိပြန်သ ည်။ ခုလ ည်း မအိနှင့် ကိုမောင်တို့ လိုးပွဲကိုသွားရောက် ချောင်းကြည့်ချင်လာသည်။ ဆွေေ ဆွတ စ်ယောက် သူမခန္ဓာကိုယ်ထဲမှာ ကာမရမ္မက်စိတ်တွေ ဒီလောက်များမှန်း အခုမှပ င် သိလိုက်ရသည်။.
119 ထို့ပြင်အခုနေ ကိုမောင်ကိုယ်တိုင်က လာပြီး မိမိကိုလာလိုးမည်ဆိုလျှင်ခံရန်အ ဆင်သ င့်ပင် ဖြစ်နေသည် ဆိုတာကိုဆွေေ ဆွ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ်ပဲ အသိဆုံး ဖြစ်သ ည်။ ဟင်း၏ ဆွေေ ဆွမှာ စဉ်းစားရင်းမှ သက်ပြင်းမောကြီးကိုချလိုက်ရသည်။ မအိနှင့် ကိုမောင်တို့ လိုးကြတော့မှာကို သွားချောင်းကြည့်ရင်ကောင်းမလား၊ သွားချောင်းမကြည့်ဘဲ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ်ပဲ နေ့လည်က မြင်ကွင်းကို ပြန်မြင်ယောင်ကြည့်ရင်း အဖုတ်ပွတ်ပြီး စိတ်ဖြေတာ ကောင်းမလား ဆိုသ ည်ကိုစိတ်ထဲမှာ ဝေခွဲမ ရနိုင် ဖြစ်ေ နသည်။ အတန်ကြာမှ သွားချောင်းကြည့်ချင်စိတ်တို့က အနိုင်ယူလိုက်သ ဖြင့်အခန်းတံခါးကိုအသံမမြည်အော င် အသာလေးဖွင့်ကာ မအိတို့ အခန်းဝဆီသို့ ရောက်လာခဲ့တော့သ ည်။ မအိတို့ အိပ်ခန်းဝရောက်ပြီး ပိတ်ထားသော အခန်းတံခါးကိုအသာတွန်းကြည့်သည် ။ စေ့ရုံ စေ့ထားသဖြင့် တွန်းလိုက်ရုံနှင့်တံခါးက ညင်သာစွာ ပွင့်သွားသည်။ ထို့ကြောင့်ဆွေေ ဆွ အခန်းတံခါးကို အသာလေးဟလျက်အခန်းတွင်းသို့ ကြည့်လိုက်မိလေသည်။ မအိတို့ အိပ်ခန်းထဲတွင်နှစ်ပေမီးချောင်းကို ထွန်းထားသဖြင့်အခန်းတွင်းမြင်ကွ င်းတို့ကို ရှင်းလင်းပြတ်သားစွာ တွေ့မြင်ရသည်။ ဆွေေ ဆွက အခန်းတံခါးကိုမြင်သာရုံလေးဟလျက် ကြည့်နေသည်မို့ အတွင်းက မြင်တွေ့ရခြင်း မရှိပါ။ အထဲက နှစ်ယောက်က လည်း သူတို့အလုပ်နှင့်သူတို့ န ၇ ရှုပ်နေကြသည်မို့ သည်ဘ က်လ ည်း လှည့်မကြည့်နိုင်အားပါ။ ဆွေေ ဆွက တော့နေ့လည်ကြည့်တုန်းက ကိုမောင်တ စ်ယောက်သူမချောင်းနေတာကို လှမ်းမြင်သွားသည်မို့ ယနေ့ညတော့ သူမကိုထပ်ပြီး မမြင်တွေ့ရအောင် သတိထားရတော့သ ည်။ အခန်းထဲမှာတော့မအိတ စ်ယောက်ဝတ်လ စ်စလစ်ဖြင့်ကုတ င်ပေါ်တွင်ပက်လ က်လှန်ကာ တစောင်းလေးဖြစ်နေပြီး ကိုမောင်က သူမအပေါ်တွင်အုပ်မိုး၍ သူ့လီးတန်ကြီးကိုမအိစောက်ဖုတ်ကြီးထဲ ထိုးသွင်းထားသည်။ ကိုမောင်၏ လီးတန်ကြီးမှာ မအိ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ တဆုံးထိဝင်နေပြီး ခဏရပ်ထားကာ မအိ နို့သီးခေါင်းတွေကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ချေမွှလိုက်၊ ပါးစပ်ဖြင့် ကုန်းစုပ်လိုက် လုပ်နေသည်။ ပြီးမှ အောက်ပိုင်းမှ ခဏရပ်ထားသော အလုပ်ကိုဆက်လုပ်သ ည်။ ကိုမောင်က လီးတန်ကြီးကို သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်ပေးနေရင်း သူ့ကိုယ်လုံးကြီးကိုမအိအ ပေါ်သို့ မှောက်ချလိုက်သ ည်။ မအိနို့သီးခေါင်းများကို ကိုင်ထားသော လက်ကိုဖယ်လိုက်ပြီး လက်တ စ်ဖက်ဖြင့် မအိကိုယ်လုံးကို သိုင်းပွေ့ဖက်ကာ လက်တ စ်ဖက်ကိုမအိနံဘေးတွင် တံတောင်ဆ စ်ဖြင့် ထောက်ထားလိုက်သ ည်။ မအိစောက်ဖုတ်ကြီးထဲ ထိုးသွင်းထားသော လီးတန်ကြီးကို ဆွဲနှုတ်လိုက်ပြန်ဆောင့်သွင်းလိုက်လု ပ်ပေးရင်း တဖန်နို့ကြီးတွေကိုတစ်လှည့်စီစို့နေ ပြန်သ ည်။ အား၏အမလေး၏ရှီး ၏ကျွတ်ကျွတ် ၏ အား၏အီး၏ကျွတ် ကျွတ် ၏ ပြွတ် ၏ပလွတ် ပြတ် ၏စွပ် ၏ မအိမှာ မျက်နှာတစ်ခုလုံး ရှုံ့မဲ့နေပြီး တအင်းအင်း တဟင်းဟင်း ညည်းညူသံများနှင့်အ တူ ခေါင်းတ ယမ်းယမ်း လည်တ ခါခါ ဖြစ်နေရသည်။ ကိုမောင်၏ ဆောင့်ချက်များနှင့်အ ညီသူမ၏ ဖင်ဆုံကြီးကိုမြှောက်၍ မြှောက်၍ ကော့တ င်ပေးသည်။ ပြွတ် ၏ဖွတ် ၏ဖတ် ၏စွပ် ၏ပြွတ် ၏ အာ့ အားအီး၏အမေ့၏အင့်၏ အင့် ၏အိ၏ကျွတ်၏ကျွတ် အား၏ကောင်းလိုက်တာ အား၏ကိုမောင်ဆောင့်ဆောင့်မအိကိုမညှာ နဲ့တအားသာ ဆောင့်၏ဆောင့်ပါ မအိတ စ်ယောက်ကာမဆန္ဒတွေ တရိပ်ရိပ်တ က်ပြီးလာကာ ဖင်ကြီးကို တဆတ်ဆ တ်ကော့တ င်ပေးပြီး ငါးဖယ်လူးသလို ဖြစ်နေတော့သ ည်။ ကိုမောင်က လည်း အားရပါးရကြီး ပစ်ပစ်ဆောင့်ပေးသည်။ အခန်းတံခါးဝမှချောင်းကြည့်နေသော ဆွေေ ဆွမှာလည်း စောက်ဖုတ်အ တွင်းမှယားကြွတ က်လာပြီး အရည်ကြည်များ ယိုစိမ့်ကျလာသည်။ အသက်ရှူသံများ ပြင်းသထက်ပြင်းလာကာ နို့သီးခေါင်းလေးများမှာလည်း တင်းမာစူကြွတ က်လာသည်၏။ န ၈ အရွယ်က လည်းငယ်၊ သွေးသားကလည်း ဆူတ က်နေသည့်အ၇ွယ်ဖြစ်သောကြောင့် ဆွေေ ဆွမှာ မိခင်ဖြစ်သူ မအိ နေရာတွင်ဝင်နေပြီး အလိုးခံလိုက်ချင်သော စိတ်များ တဖွားဖွား ပေါ်ပေါက်နေရတော့သ ည်။ အခန်းထဲမှာတော့ကိုမောင်နှင့်မအိတို့ မှာ တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက်တင်းကြပ်စွာ ဖက်ပြီး ငြိမ်သ က်သွားကြတာ တွေ့လိုက်ရသည်။ ဆွေေ ဆွမှာ အခန်းတံခါးကိုအသာစေ့ပိတ်လိုက်ကာ နွမ်းလျစွာ ဖြင့် မိမိအိပ်ခန်းဆီသို့ ပြန်ရောက်ခဲ့လေသည်။ အခန်းထဲေ ရာက်တော့ဆွေေ ဆွ သူမအိပ်ရာ ကုတ င်ဆီသို့ သွားပြီး ကုတ င်ထ က်ရှိမွှေ့ရာပေါ်သို့ ခြေပစ်လ က်ပစ် လှဲချလိုက်၍ အိပ်လိုက်သ ည်။ ထိုည က ဆွေေ ဆွတ စ်ယောက် နိုးကြားတက်ကြွလွန်းလှသ ည့် ကာမဆန္ဒများကိုလက်ညှိုးနှင့် ဖြေဖျောက်ရင်း တန်းလန်း အိပ်ပျော်သွားခဲ့ရသည့်အဖြစ်ကိုမန က်ကျမှပင်သိရပါတော့သ ည်။ ဆွေေ ဆွမှာ နောက်နေ့တွင် အိပ်ရာထ နောက်ကျလေသည်။ ခါတိုင်းဆိုရင် မနက်ငါးနာရီထိုးဆိုရင်ထပြီး ထမင်းဟင်း ချက်ပြုတ်၍ ကျောင်းသွားတတ်သော်လ ည်း ယနေ့ နံနက်မှာတော့ ညက အဖြစ်အ ပျက်များကြောင့် နံန က်၇ နာရီကျော်မှအိပ်ရာ ထနိုင်လေသည်။ ဆွေေ ဆွ အိပ်ရာက ထတော့စောက်ဖုတ်ထဲ လက်ညှိုးထိုးထည့်ထားတာ သတိထားလိုက်မိတော့မနေ့က နေ့ဖက်ရော ၊ ညဖက်ပါ တွေ့မြင်ခဲ့ရသော မအိနှင့် ကိုမောင်တို့ လိုးပွဲကိုပြန်မြင်ယောင်မိသ ည်။ ဒါပေမယ့် အိပ်ရာထ နောက်ကျနေသည့်အတွက် ကမန်းကတန်းပင် မျက်နှာသစ်ပြီး မီးဖိုချောင်ထဲ ဝင်လိုက်သ ည်။ အမေဖြစ်သူမှာ ဘိန်းမုန့်ဆိုင် ထွက်ရောင်းနေရသည်မို့ ထမင်းဟင်းကိုဆွေေ ဆွက သာ ချက်ပြုတ်နေကြဖြစ်သ ည်။ ယခုလ ည်း အိပ်ရာထနောက်ကျနေသဖြင့် ချက်ပြုတ်ရန်မီးဖိုချောင်ထဲ ကပျာကယာ ဝင်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သ ည်။ ဟင် ၏ မေမေ၏ သမီးနိုးလာပလား လာ ၏ ဒီမှာ ထမင်းကြော်လုပ်ထားတယ် စားလိုက်ဦး မီးဖိုချောင်ထဲတွင်တော့မအိထမင်းဟ င်းများ ချက်ပြုတ်နေသည်ကိုတွေ့ရသဖြင့် အံ့အားသင့်သွားမိသော်လ ည်း မအိက ဆွေေ ဆွ့ကိုထမင်းကြော်စားရန်ပြောလိုက်သ ဖြင့် ထမင်းဝိုင်းကို ဝင်ထိုင်လိုက်သ ည်။ မေမေ၏ ဒီနေ့ဆိုင်မထွက်ဘူးလား၏ဟင် ဆွေေ ဆွလ ည်း မအိကိုအလောတကြီး မေးလိုက်သ ည်။ ဒီနေ့အမေ ဈေးဝယ်စရာလေးတွေ ရှိလို့ သမီးရယ်၏ တစ်ရက်နားလိုက်တ ယ်၏ အော် ဟုတ်မေမေ န ၉ ဆွေေ ဆွမှာ မအိကိုဘာမှပြန်မပြောဖြစ်တော့ဘဲ ထမင်းကြော်ကိုသာ စားမိနေတော့သ ည်။ မအိကို ကြည့်ရသည်မှာ ခါတိုင်းနှင့် မတူဟုဆွေေ ဆွ ထင်မြင်မိသ ည်။ အမေသည် အဖေ နောက်မိန်းမ ယူပြီးကတည်းက ယခုလိုပြင်ပြင်ဆ င်ဆ င်နေထိုင်ခဲ့ခြင်း မရှိပါချေ၏။ ယခုမူဆံပင်ကိုနောက်တွဲေ လး ထုံး၍ သနပ်ခါး ခပ်ပါးပါးလေး လိမ်းလျက်အင်္ကျီလက်ရှည်၊ ထမီပြောင်ကို ဝတ်ထားသည်မှာ ဆွေေ ဆွ့အမြင်တွင်မအိသ ည်ခါတိုင်းထက် ပိုလှ၊ ပိုနုပျိုနေသလိုထင်မိသ ည်။ အချစ်ရဲ့ စွမ်းအား ဒီလောက်တောင် ထက်မြက်လှသ လားဟူ၍လည်း ဆွေေ ဆွ တွေးနေမိသ ည်။ နောက်ပြီးတော့ မအိကိုကြည့်နေရင်းမှာပင် မနေ့ နေ့လည်နှင့်ညက အရှက်ကုန်စွာဖြင့် ကိုယ်ဗလာကျင်း၍ အချစ်ပလူးပြီး ပက်ပက်စက်စက်အလိုးခံနေသည် များကိုပြန်မြင်မိပြီး သူမ စောက်ဖုတ်လေးထဲမှပ င် တင်းခနဲ တင်းခနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားရသေးသည်။ သမီး၏ ကျောင်းသွားတော့မ လား၏ သမီးဒီနေ့ ကျောင်းမသွားတော့ဘူး ၏မေမေ ၊ ခေါင်းနည်းနည်း ကိုက်နေလို့ အေးအေး၏သမီးလေး၏ဒါဆိုလ ည်း မသွားနဲ့တော့ေ လ၊ အမေတော့ မြို့ထဲ သွားရဦးမယ် ထမင်းဟင်းတွေလ ည်း အကုန်ကျက်ပြီ၏၊ သမီး ဆာတဲ့အချိန်သာ ခူးခပ် စားလိုက်တော့နော်၏သိလား သမီး ဟုတ်ကဲ့မေမေ ၊ ဒါနဲ့ မေမေက ထမင်း စားချိန်မီ ပြန်မရောက်ဘူးလား၏ ပြန်ရောက်ချင်လ ည်း ရောက်မှာပေါ့သမီးရယ်၊ ဒါပေမယ့် သမီးအဒေါ်တို့ အိမ်ဖက်ကိုလ ည်း မရောက်တာကြာလို့ခဏဝင်ချင်သေးလို့ ၏၊ဒါကြောင့် မေမေကြာနေမစိုးလို့ သမီး အမေ့ကို စောင့်မနေတော့နဲ့၊ စားနှင့်လိုက်တော့၏ဟုတ်လား ဟုတ်ကဲ့ပါ၏မေမေ ဆွေေ ဆွမှာ ထမင်းကြော်စားတာကို လက်စသတ်ပြီး ပန်းကန်တွေ ဆေးကြောလိုက်သ ည်။ အိမ်ရှေ့ခန်းတွင် ထွက်၍ ထိုင်နေလိုက်သ ည်။ ဆွေေ ဆွ အိမ်ရှေ့ထွက်ထိုင်နေပြီး သိပ်မကြာခင်မှာပဲ မအိပြင်ဆ င်ပြီး ထွက်လာသည်။.
120 သမီးရေ၏ အမေ၏သွားတော့မ ယ်၏ ဟုတ်ကဲ့ မေမေဟုတ်ကဲ့၏ န ၁၀ သြော်၏ဒါနဲ့၏ သမီးရေ ဟိုအိမ်ရှေ့အိမ်က ကိုမောင်လာရင် အမေ အပြင်သွားတယ်လို့ ပြောပေးပါ၏၊ သူ့ ဆိုက္ကားနဲ့ ပစ္စည်းသယ်ဖို့ ပြောထားလို့ပါ၏ နော်သ မီး၏ ဟုတ်ကဲ့ပါ မေမေ၏ မအိထွက်သွားတော့ဆွေေ ဆွမှာ ကုလားထိုင်ပေါ်တွင် ဆက်မထိုင်ချင်တော့တာနဲ့ အိမ်ရှေ့တံခါးကို စေ့ထားပြီး အိပ်ခန်းထဲဝ င်၍ ကုတ င်စောင်းတွင် ထိုင်နေလိုက်သ ည်၏။ အမှန်မှာ ဆွေေ ဆွသ ည်အသက်၁၉ နှစ်အရွယ်အပျိုပေါက်လေး ဖြစ်သော်လ ည်း တင်သားရင်သားတွေက အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် ဖွံ့ဖြိုးထွားကြိုင်းကာ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် တောင့်တ င်းလှသ ည်၏။ ကိုယ်ခန္ဓာမှာ အချိုးအစားကျလျက်ငါးရံ့ကိုယ်လုံးလေးနှ င့် တင်စားပြော၍ ရသည်။ သူမ၏ အသားအရေကလည်း ဝင်းဝါစိုပြည်လှသ ည်။ ရင်သားနှစ်မွှာမှာလည်း ငှက်ပျောဖူးကြီးများလိုချွန်ကော့ ဖောင်းထနေသည်။ ဘရာစီယာ အကူမပါဘဲ သူ့နဂိုအ တိုင်းပင် နို့လေးနှစ်လုံးမှာ တင်းရစ် ဖုထ စ်မို့ကြွေ နသည်။ ဆွေေ ဆွ၏ ကားစွင့်သော တင်ပါးကြီးနှစ်လုံးမှာလည်း လမ်းသွားတိုင်း အထက်အောက် ခုန်ပေါက်ကာ တုန်ခါနေကြလေသည်။ ဆွေေ ဆွမှာ ပညာရေးကို ဦးစားပေးခဲ့သူလေးဖြစ်သော်လ ည်း မနေ့က မအိနှင့် ကိုမောင်တို့၏ အချစ်ပလူးနေကြပုံများကို တွေ့မြင်ခဲ့ရသည်မှအစပြု၍ ကာမရာဂစိတ်များ နိုး ကြားပြင်းထန်လာခဲ့ ရလေသည်။ ဆွေေ ဆွမှာ ကုတ င်စောင်းတွင်ထိုင်နေရာမှ အိပ်ရာထက်တွင်ပက်လ က်က လေး လှန်ချ လဲေ လျာင်းလျက် မျက်လုံးများ ပိတ်ကာ နားနေလိုက်သ ည်။ သို့သော်လ ည်း ပိတ်ထားသော မျက်လုံးထဲတွင်မအိ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကိုလိုးဆောင့်နေသော ကိုမောင်၏ ကြီးထွားတုတ်ခိုင်သော လီးတန်ကြီးကို မြင်ယောင်နေမိလေသည်။ ကိုမောင်၏ လီးတန်ကြီးဖြင့် မအိစောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ အရေတရွှဲရွှဲဖြင့်ဝင်လိုက်ထွက်လို က်ဖြစ်နေပုံတို့ကို ဆွေေ ဆွမှာ ပြန်မြင်ယောင်လာပြီး ကာမဝေဒနာကိုပြင်းထန်စွာ ခံစားနေရလေသည်။ ခဏကြာတော့ ဆွေေ ဆွသ ည်အိပ်ရာပေါ်မှ လူးလဲထ လိုက်ပြီး အင်္ကျီနှင့်ဘရာစီယာတို့ကိုချွတ်ကာ ထမီကိုရင်ရှားလိုက်သ ည်။ ပြီးနောက်အိပ်ရာပေါ်တွင်ပက်လ က်ပြန်လှန်လျက်သူမ၏ လက်တ စ်ဖက်က ထမီရင်ရှားပေါ်မှ နို့ကလေးများကိုကိုင်တွယ်ဆုတ်နယ်လို က်သ ည်။ ကျန်လ က်ဖြင့်ထမီပေါ်မှနေ၍ သူမ၏ စောက်ဖုတ်လေးကိုစမ်းလိုက်သ ည်။ ဆွေေ ဆွ၏ စောက်ဖုတ်လေးမှာ ဖောင်းကား တင်းကြွ၍ လာသဖြင့်ထမီပေါ်မှလက်ဝါးဖြင့် အုပ်ကာ ပွတ်ပေးလိုက်သ ည်။ ထမီပေါ်မှနေ၍ စောက်ဖုတ်ကိုပွတ်ပေးနေရသည်ကို အားမလိုအားမရ န ၁၁ ဖြစ်လာရသဖြင့် ဆွေေ ဆွသ ည်ထမီကိုကွင်းလုံးချွတ်ချပစ်လိုက် တော့သ ည်။ ထိုအ ခါ ဆွေေ ဆွ၏ ဖြူဖွေးညက်ညောနေသည့် ခန္ဓာကိုယ်မှာ ရေဆေးငါးနှယ်တစ်လုံးတစ်ခဲ ကြီး ပေါ်လာတော့သ ည်။ ဖြူဖွေးသွယ်လျသော ပေါင်တံနှစ်လုံးကြားမှ မို့ဖောင်း၍ အမွှေးနုနုလေးများ ခပ်စိပ်စိပ်ပေါက်နေသည့် ဆွေေ ဆွ၏ စောက်ဖုတ်လေးကို လက်ဖြင့်ပွတ်လိုက်သ ည်။ နီနီရဲရဲေ လး ဖြစ်နေသော ဆွေေ ဆွ၏ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးနှစ်ခုတို့ ဆုံစည်းရာ စောက်ဖုတ်အကွဲေ ကြာင်းလေးတွင်စောက်ရည်ကြည်လေးများ စိမ့်စိုထွက်လျက်ရှိသ ည်။ ဆွေေ ဆွမှာ မအိနှင့်ကိုမောင်တို့ လိုးနေကြပုံများကို ပြန်ပြီး မြင်ယောင်လာသဖြင့် သူမ၏ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများကို လက်တ စ်ဖက်ဖြင့်အသာလေးဖြဲကာ ကျန်လ က်တ စ်ဖက်ဖြင့် လက်ညှိုးထိပ်က လေး အသာ ထိုးသွင်းကာ ကလိပေးလိုက်သ ည်။ ပထမတွင်တော့ဆွေေ ဆွသ ည်သူမ၏ အဖုတ်ထဲကိုလက်ညှိုးလေးနှင့်သာ ကလိပေးနေသည်။ ထို့နောက် လက်ညှိုးကိုအဖုတ်ထဲသို့ ခပ်သွက်သွက်လေး အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးသည်။ ထိုအ ချိန်တွင် ကိုမောင်သ ည် မအိနှင့် ချိန်းထားသဖြင့် ရောက်ရှိလာလေသည်။ အစတွင်အိမ်ရှေ့တံခါး ပိတ်ထားသဖြင့် မအိမရှိဘူး ထင်သော်လ ည်း တံခါးကိုတွန်းကြည့်ရာ စေ့ရုံစေ့ထားသော တံခါးမှာ ပွင့်သွားသဖြင့် အိမ်ထဲသို့ ဝင်လာလိုက်သ ည်။ ပြီးနောက်အိမ်ထဲဝ င်လိုက်ပြီး တံခါးကိုပြန်၍ ချက်ထိုးကာ ပိတ်လိုက်သ ည်။.
121 မနေ့တုန်းက မအိကို လိုးကောင်းနေတုန်း ဆွေေ ဆွ ဝင်လာတာမျိုး မဖြစ်စေရန်အ တွက် သေချာအောင်ပိတ်ထားလိုက်ခြင်း ဖြစ်သ ည်။ ကိုမောင် အိမ်ထဲရောက်တော့ မအိ၏ အိပ်ခန်းတံခါးမှာ သော့ပိတ်ထားသည်ကို တွေ့ရသဖြင့် မအိ ဘယ်များရောက်နေသလဲဟုတွေးရင်း အိမ်ထဲ လျှောက်ကြည့်ရင်း ရှာမိသ ည်။ ဆွေေ ဆွ၏ အိပ်ခန်းရှေ့ အရောက်တွင် အိပ်ခန်းတံခါးပေါက်မှာ ခပ်ဟ ဟလေးဖြစ်နေသဖြင့် အိပ်ခန်းအတွင်းသို့ ချောင်းကြည့်လိုက်ရာ ကိုယ်တုံးလုံး ချွတ်ထားသော ဆွေေ ဆွ့အနေအထားကို တွေ့မြင်လိုက်ရလေရာ ကိုမောင်၏ ပုဆိုးတွင်းမှလီးတန်ကြီးသည်လ ည်း ထောင်မတ်၍ လာရတော့သ ည်။ ဆွေေ ဆွ ကျောင်းမတက်ဘူးဆိုတာ သိလိုက်ရ၍ ကိုမောင်မှာ မီးဖိုးခန်းထဲအ ထိဝင်ပြီး မအိရှိမရှိကို ရှာကြည့်လိုက်သ ည်။ ဘယ်နေရာမှ မအိကို ရှာမတွေ့သဖြင့်ဆွေေ ဆွ၏ အိပ်ခန်းဝကိုပြန်ရောက်လာခဲ့သည် ။ဆွေေ ဆွမှာ မနေ့က သူနှင့်မအိတို့ လိုးနေကြတာကိုကြည့်ပြီး ဖီလ င်တွေတ က်ကာ စောက်ဖုတ်ကို ကလိနေတာကြောင့်အခုနေ ဆွေေ ဆွဖြစ်ပျက်နေပုံကိုကြည့်ပြီး မိမိဝင်လိုးလျှင်ရနိုင်ကြောင်း ကိုမောင် ကျိန်းသေပေါက်တွက်လိုက်လေသည်။ ကိုမောင် ကြည့်နေသော အချိန်တွင် ဆွေေ ဆွသ ည်ဒူးထောင်ပေါင်ကား အနေအထားဖြင့်စောက်ဖုတ်ထဲ လက်ညှိုးဖြင့်အသွင်းအထုတ်လုပ်နေ သည့် အချိန်ဖြစ်သ ည်။ ဆွေေ ဆွသ ည်မျက်လုံးလေးများကိုစုံမှိတ်ထားပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကိုလ ည်း လျှာဖြင့်မကြာခဏ န ၁၂ ယက်၍နေသလိုလက်တစ်ဖက်က လည်း သူမ၏ နို့အုံက လေးကို ပွတ်သ ပ်ဆုတ်နယ်လျက်ရှိလေသည်။ ဆွေေ ဆွ့မျက်နှာလေးမှာ ဝိုင်းဝိုင်းလေးဖြစ်ပြီး မဲန က်နေသော မျက်လုံးမျက်ခုံးတို့ ပေါ်လွင်သော နှာတံစ င်းစင်းလေး၊ နီရဲရွှမ်းစိုသော နှုတ်ခမ်းပါးလေးများနှင့်အ တူ စွဲမ က်စရာ ကောင်းလှေ ပသည်။ ထိုကဲ့သို့ ဆွေေ ဆွ၏ လှပနုထွေးသည့် မျက်နှာလေးမှာ ရမ္မက်သွေးတို့ကြောင့်နီရဲ၍ နေသည်။ ဆွေေ ဆွ၏ ရင်သားနှစ်မွှာမှာ ဝင်မွှတ်လျက်လုံးဝန်းမာကျစ်နေပြီး နို့သီးခေါင်းလေးများမှာ ထိပ်တွင် ရဲရဲနီလျက် ချွန်ထွက်ေ နသည်။ ဝမ်းဗိုက်သားလေးမှာ ပြေဆင်းလျက်ချက်တွင်းနက်နက်က လေးနှင့်ပနံသ င့်လှသ ည်။ ကားစွင့်သော တင်ပါးထွားထွားကြီးမှတ ဆင့် အဖျားသွယ်အရင်းတုတ်သ ည့် သူမ၏ ပေါင်တံနှစ်ခုကြား မို့ဖောင်းနေသော စောက်ဖုတ်က လေးမှာ ခုံးမောက်၍ မက်မောစဖွယ် ကောင်းလှသ ည်။ အင်း၏ဟင့် ၏ဟင်း၏အင်း၏ဟင်း၏ ဆွေေ ဆွသ ည်နို့နှစ်လုံးကို မနားတမ်း ပွတ်သ ပ်ဆုတ်ချေနေပြီး စောက်ဖုတ်လေးထဲကိုလ ည်း လက်ညှိုးဖြင့် တစွပ်စွပ်ထိုးလျက်မျက်လုံးကိုမှိတ် ပြီး ခါးလေးကော့ကာ တညည်းညည်း တညူညူ ဖြစ်နေတော့သ ည်။ ဆွေေ ဆွတ စ်ယောက်ရမ္မက်ဇောတွေ အတော်ပင်ပြင်းထန်ပြီး ခံချင်စိတ်တွေ ပေါ်ပေါက်ပြီဆိုတာ ကိုမောင် သိလိုက်သ ည်။ ထို့ကြောင့်ပင် အခန်းတံခါးကို အသာဖွင့်ပြီး ဝင်လိုက်ကာ တံခါးကိုအသာပြန်ပိတ်၍ ချက်ကို ထိုးထားလိုက်သ ည်။ ကိုယ်ပေါ်တွင် ဝတ်ထားသော ပုဆိုးနှင့်အင်္ကျီကိုချွတ်ချလိုက်ကာ ကိုယ်လုံးတီးနှင့် ဆွေေ ဆွ့အနားသို့ တိုးကပ်သွားသည်။ ဆွေေ ဆွ ကိုယ်တိုင်က လည်း ကိုယ်လုံးတီးနှင့် ဖြစ်သ ဖြင့်ကိုမောင်က လည်း ကိုယ်တုံးလုံး ချွတ်ပစ်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သ ည်။ ဆွေေ ဆွ့အနားသို့ ကိုမောင် ရောက်သွားပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးလိုက်သွင်းလိုက်လုပ်နေသော ဆွေေ ဆွ၏ လက်က လေးကိုအုပ်၍ ဆုတ်ကိုင်လိုက်သ ည်။ ဆွေေ ဆွ ၏သမီး၏ အမေ့၏ဟင်ကိုမောင် ၏ ဆွေေ ဆွမှာ လက်ညှိုးဖြင့်စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးကလိနေတုန်း လက်ကိုဆုတ်ကိုင်ခံလိုက်ရသဖြင့် ထိတ်ခနဲ ဖြစ်ကာ မျက်စေ့ကိုဖွင့်ကြည့်မိလိုက်ရာ ကိုမောင့်ကိုမြင်လိုက်ရသဖြင့် ရင်ထဲတွင် ဝမ်းသာသွားသည်။ မအိနှင့် ကိုမောင်တို့ လိုးနေကြသည်ကိုမြင်မိပြီး မအိနေရာတွင်ဆွေေ ဆွကိုယ်တိုင်ဝင်ခံစားချင်နေပြီ မဟုတ်ပါလား၏။ ယခုလ ည်း ကိုမောင့် လီးတန်ကြီးကိုမြင်ယောင်ရင်း မိမိစောက်ဖုတ်ထဲ မိမိလ က်ထိုးထည့်ရင်း စိတ်ဖြေနေတုန်း ကိုမောင်ရောက်လာခြင်းဖြစ်ရာ ပထမတော့ရင်ထိတ်ပြီး လန့်သွားရသော်လ ည်း ထောင်မတ်နေသော လီးတန်ကြီးဖြင့် ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ထားသော ကိုမောင်ကြောင့် မိမိမျှော်လ င့်နေသော ကာမဆန္ဒတို့ ပြေပျောက်တော့မည်ဖြစ်ကြောင်း ဆွေေ ဆွ သိလိုက်ရ၍ န ၁၃ ရင်ထိတ်နေတာတွေ ချက်ချင်း ပျောက်သွားရလေသည်။.
122 ကိုမောင်၏ လီးတန်ကြီးကိုငေးစိုက်ကြည့်ရင်း ထိုလီးကြီးမှ ပေးမည့်အရသာကိုချက်ချင်းပင် လိုချင်လာမိရတော့သ ည်။ ဆွေေ ဆွ ၏သမီး၏ ရှင်၏ကိုမောင်၏ ကိုမောင် သမီးကို ချစ်ပါရစေနော် ၏ ချစ်ပါကိုမောင် ၏ချစ်ပါမနေ့တုန်းက အမေ့ကို ချစ်သ လိုမျိုး သမီးကိုလဲ ချစ်ပါနော် ချစ်ပေးပါ့မယ် သမီးရယ် ၏ ဆွေေ ဆွမှာ အရှက်နည်းတယ် ပြောချင် ပြောကြပါစေတော့၏၊ ခေတ်လူငယ်ပီပီသူမလိုချင်တာကို ပွင့်လ င်းစွာပင်ပြောဆိုလိုက်သ ည်။ ဆွေေ ဆွ့အနေဖြင့်မိမိအလိုးခံချင်နေတာ ကိုသိနေသော လိုးပေးမည့် ကိုမောင့်ဆီမှာ မရှက်တ မ်း အလိုးခံချင်နေပြီ ဖြစ်လေသည်။ ကိုမောင်က ကုတ င်ပေါ်တက်၍ ဆွေေ ဆွ့ဘေးတွင် ဝင်လှဲအိပ်ချလိုက်သ ည်။ ဆွေေ ဆွ့ကိုဖက်ပြီး ပါးပြင်နှစ်ဖက်ကို နမ်းလိုက်သ ည်။ လက်တ စ်ဖက်ဖြင့်ဆွေေ ဆွ၏ နို့လေးတစ်လုံးကိုအသာအယာ ဖွဖွလေး အုပ်ကိုင်လျက်နို့သီးခေါင်း နီနီရဲရဲေ လးကို ပွတ်ချေ ကစားပေးလိုက်သ ည်။ ဆွေေ ဆွ၏ ပါးပြင်ကို နမ်းနေရာမှ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို သူ၏ နှုတ်ခမ်းဖြင့် ဖိက ပ်ငုံခဲကာ စုပ်ယူလိုက်သ ည်။ ဆွေေ ဆွ့ ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်း ခုန်နေပြီး ရင်ထဲ လှိုက်ဖိုေ နွးထွေးသော ခံစားမှုတ စ်မျိုးလည်း ဖြစ်ပေါ်လာရသည်။ မိမိဖာသာ နို့ကိုဆုတ်ကိုင်ပွတ်ချေတုန်းက ခံစားရသော ခံစားမှုနှင့် တခြားစီပင် ဖြစ်သ ည်။ ကိုမောင်က ဆွေေ ဆွ့ဘေးတွင်လှဲလျက်ဆွေေ ဆွ့ဘက် လှည့်ထားသည့်အတွက်လ ည်း ကိုမောင်၏ ထောင်မတ်နေသော လီးတန်ကြီးက ဆွေေ ဆွ့ တင်ပါးကြီးကိုလာရောက်ထောက်မိနေလေသ ည်။ နူးညံ့ပူနွေးသော လီးတန်ကြီး အထိအ တွေ့က ဆွေေ ဆွ့ရင်ကိုဗြောင်းဆန်စေလေသည်။ ကိုမောင်က ဆွေေ ဆွ့နှုတ်ခမ်းများကို နမ်းနေတာ ရပ်လိုက်ပြီး ဆွေေ ဆွ၏ စူစူမို့မို့ ရင်သားတစ်ဖက်ကို ငုံ၍ စို့လျက် ကျန်နို့တစ်ဖက်ကိုလက်ဖြင့်အုပ် ကိုင်ကာ ဖွဖွ ဆုတ်နယ်သ ည်။ ဆွေေ ဆွ့ကိုယ်လုံးလေး ဖျင်းခနဲ ဖျင်းခနဲ ဖြစ်လျက်အသက်ရှူသံတွေ ပြင်းထန်လာကာ ခံစားနေရသော ဝေဒနာမှသက်သာလို သက်သာညား ကိုယ်လုံးလေးကိုတွန့်လိမ်လှုပ်ရှားမိသ ည်။ န ၁၄ ကိုမောင်က ဆွေေ ဆွ၏ နို့များကို တစ်လှည့်စီပြောင်းစို့လိုက်၊ ကိုင်တွယ်ဖျစ်ညှစ်လိုက်လုပ်ပေးနေ သည်။ ပြီးမှ ကိုယ်ကိုကြွကာ ထလိုက်ပြီး ဆွေေ ဆွ၏ ထောင်ထားသော ပေါင်နှစ်လုံးရှေ့သို့ သူ့ကိုယ်လုံးကြီးကို ပြောင်းရွှေ့လိုက်သ ည်။ ကိုမောင် ဆွေေ ဆွ့ပေါင်ရင်းတွင် ဒူးတုပ်ထိုင်လိုက်ပြီး လက်နှစ်ဖက်ကိုဆွေေ ဆွ့တင်ပါးကြီးအောက်သို့ လှန်သွင်းကာ တင်သားကြီးများကိုဆုပ်ကိုင်ချေမွသ ည်။ ပြီးလျှင်ခေါင်းကိုငုံ့လျက်ဆွေေ ဆွ၏ ပေါင်ခြံသားဖွေးနုနုေ လးများကိုလျှာဖြင့် ယက်ပေးသည်။ ထိုအ ခါ ဆွေေ ဆွ၏ ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးမှာ ဘေးသို့ ကားသွားပြီး စောက်ဖုတ်က လေးမှာလည်း ဟသွားရာ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားလေးများမှာ နီရဲ ရွှန်းစိုလျက်ရှိနေသည်ကိုတွေ့ရလေသ ည်။ ကိုမောင်က ပြဲဟ သွားသော ဆွေေ ဆွ၏ စောက်ဖုတ်အုံကြီးကိုသူ၏ လျှာအား အပြားလိုက်ပြုလုပ်၍ အောက်မှအပေါ်သို့ တလျှောက်လုံး ယက်တ င်ပစ်လိုက်သ ည်။ နှစ်ချက်သုံးချက်ခန့် လျှာပြားလိုက်ဖြင့် စောက်ဖုတ်ကြီးကို အကွဲေ ကြာင်းကြီးအတိုင်း ယက်တ င်ပေးပြီး စောက်စေ့လေးကိုလျှာဖျားလေးဖြင့် တို့ထိ ကလိေ ပးသည်။ ဆွေေ ဆွတ စ်ယောက်အသည်းတွေ ဗြောင်းဆန်သွားရလောက်အောင်ခံစားသွားရ ပြီး ကိုမောင်၏ ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်အုပ်ကိုင်လျက် ဆံပင်များကို ဆွဲကာ ပေါင်ကြားသို့ အတင်းပင် ဆွဲသွင်းဖိက ပ်မိတော့သ ည်။ ကိုမောင်က လျှာကိုအဖျားစုကာ လျှာထိပ်ချွန်ချွန်ဖြင့်စောက်ဖုတ်အ ကွဲေ ကြာင်းတစ်လျှောက် ပွတ်သ ပ်ပေးလိုက်ပြန်ရာ ဆွေေ ဆွမှာ ပေါင်တွင်းသားတွေ တဆတ်ဆ တ်တုန်လျက်အီဆိမ့်နေအောင် ကောင်းလှေ သာ ကာမအရသာထူးကိုခံစားလိုက်ရလေသ ည်။ ဆက်လ က်၍ ကိုမောင်သ ည်လျှာဖျားစုချွန်ချွန်လေးဖြင့်စောက်ပ တ်အ ကွဲေ ကြာင်းအတိုင်း ကလိပေးနေရာမှ စောက်ခေါင်းအတွင်းထဲသို့ ဝင်နိုင်သ မျှထိုးသွင်းပြီး အတွင်းသားများကိုထိုးဆွေ ပးလိုက်သ ည်။ ဆွေေ ဆွမှာတော့ တင်ပါးကြီးများ မြောက်တ က်ကော့ရမ်းလျက် လူးလွန့်နေတော့သ ည်။.
123 ကိုမောင်က လည်း စောက်ဖုတ်ယ က်ခြင်းအမှုကို ပညာကုန် သုံးကာ အသားတစ်ထ ပ်၊ အဆီတ စ်ထ ပ် အရသာတွေ အပြည့်ခံစားရအောင် အစွမ်းရှိသ လောက် အသုံးချ၍ ဆွေေ ဆွ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပြတ်ပြတ်မြည်အောင်ပင်ယက်ပေးနေ သည်။ ကိုမောင်သ ည် ဆွေေ ဆွ့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများကိုသွားက လေးဖြင့် မရမက မထိတ ထိဖိကိုက် ကလိလိုက်သ ည့်အပြင် စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား တစ်ဖက်ကိုပါးစပ်ထဲသို့ စုပြုံပါလာအောင် စုပ်ယူပစ်လိုက်သ ည်။ အား၏အအို၏အိုကိုမောင်ရယ်၏အ၏ ဟင့်၏ဘယ်၏လိုတွေများ လုပ်နေတောလဲ ၏သမီး မနေနိုင်တော့ဘူး၏အီး၏အ၏လုပ်ပါ တော့ ၏နော်၏သမီးကိုတက်လုပ်လိုက်ပါတော့ ၏ဟင့်၏ဟင့် ၏ ဆွေေ ဆွမှာ လျှံထွက်နေအောင်ပင် ခံစားနေရသော ကာမအရသာကို ဘယ်လိုမှမခံစားနိုင်တော့သ ည့် န ၁၅ အဆုံးတွင်တုန်လှုပ်စွာ ညည်းညူရင်း စောက်ခေါင်းထဲမှ စောက်ရည်များကို ကိုမောင့် မျက်နှာဆီသို့ ပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့သ ည်၏။ ဌထထထထထထထထထထထထထ ထထထထထထထထထထထထထထ ထထထထထထထထထထထထထထ ထထထထထထ ထထထထထထထထထထထထထ န ၁ ကာမပေါ်လစီ ပထမပိုင်း၏ ဒီနေ့ ဗပျော်ဆုံးနေ့ ။ ကျော်ဝင်းထောင်က လွတ်ပြီမို့ဒီနေ့ သည်သူ့ဗဖို့ဗပျော်ဆုံးနေ့ တစ်နေ့ ဖြစ်ပါတော့သည်။ သူထောင်ကျစ်က ဗသက်၂၀။ ထောင်ထဲမှာ ၄ နှစ်၅ လ နေခဲ့ရသည့်ဗတွက်ဗခုဆိုလျှင်ဗ သက်၂၅ နှစ်ထဲရောက်လာပြီ။ သူထောင်ကျရသည့်ပြစ်မှူက မုဒိန်းမှု။ မုဒိန်းမှူစစ်စစ်ကား မဟုတ်။ ထောင်ချောက်ဆင်ပြီး တရားဆွဲခံရသည့်မုဒိန်းမှူ။ မောင်ကျော်ဝင်း ဘာဗမှူနဲ့ ကျသလဲ၏ ၏မှူဒိန်းမှူပါဆရာ၏ ေဗး၏ထောင်က လွတ်သွားရင်ကိုယ့်ဘ၀ကိုဗသိတရား နဲ့ ပြုပြင်ပြီး ကောင်းကောင်းနေသွားပါ၏ ဒီထောင်ဆိုတဲ့နေရာမျိုးကိုဘယ်လိုဗကြော င်းနဲ့ မှပြန်မရောက်ပါစေနဲ့ ၏ ၏ဟုတ္ကဲ့ပါဆရာ၏ ၏မင်းတို့ဗကျ်းသားတွေ တန်းပိတ်တဲ့ဗခါတိုင်း ဗမြဲတမ်းသံပြိုင်ရွတ်ရွတ်နေကြတဲ့ မင်္ဂလာသံပေါက်နဲ့ ဗညီဗတတ်နိုင်ဆုံး နေပါလို့ဆရာ ဗလေးဗနက်မှာလိုက်ချင်တယ် ၏ဟုတ္ကဲ့ပါဆရာ၏ ၏မင်းထောင်ထဲမှာ ဘာဗလုပ်လုပ်ခဲ့သလဲ ကျွန်တော်သန့်ရှင်းရေးဗလုပ်နဲ့ ဘာယာကင်းစောင့်ဗလုပ်ပါဆရာ ေဗး၏မင်းဟာ ဗလုပ်တာဝန်ကျေပွန်တဲ့ဗကျ်းသားတ ယောက်ဖြစ်ကြောင်း ဗကျထောင်မှူးက တင်ပြထားတယ် ေဗးကင်းစောင့်တဲ့ဗလုပ်ဆိုတာ သတိနဲ့ စောင့်ကြည့်ရတဲ့ဗလုပ်မဟုတ်လား ၏ဟုတ်ပါတယ်ဆရာ၏ ၏ဗဲဒီလိုပဲ ကိုယ့်ဘ၀ကိုမတိမ်းမစောင်း မလွဲချော်ရေဗာင်သတိနဲ့ နေပါ၏ သတိနဲ့ ပြောဆိုပါ၏သတိနဲ့ လုပ်ကိုင်ပါမောင်ကျော်ဝင်း၏ဒီသင် ခန်းစာကိုဗသုံးချတတ်ရင်မင်းဗ တွက် ဗကျိုးရှိမှာပါ မင်း၏ည ဗချိန်ကင်းစောင့်ရ တိုင်းသတင်းပို့ရတဲ့သတင်းပို့ချက် ကိုဆိုပြစမ်း ဟုတ္ကဲ့ဆရာ ကျော်ဝင်းကေဗာက်ပါဗတိုင်းဆိုပြလိုက် သည်။ ကောင်းဗျ၏၉ ထ ၁၁ ဗချိန်ကျ ကင်းမှူး။ ၉၈၁၉ မျ်စောင်း စီ ကျော်ဝင်း တန်းပိတ်ဗင်ဗား ၇၂ ဗကြောင်းထူးမရှိဗားလုံးကောင်းဗျ ကဲ၏ကဲသွားနိုင်ပြီ န ၂ ကျော်ဝင်းထောင်ပိုင်ကြီးကိုလေးလေးနက်န က်လက်ဗုပ်ချီဦးညွတ်ဂါရ၀ါပြုရ င်း ထွက်လာခဲ့၏ ထိုနေ့ က သူနှင့်ဗတူလွတ်လာသူများမှာ ၁၈ ယောက်တိတိဖြစ်သည်။ သို့သော်၏တခြားဆိုက်တွေကမို့ခင်မင် ရင်းနှီးသူတွေမပါ။ ထောင်ဗူးဝက ထွက်လိုက်သည်နှင့်တပြိုင်နက်ဗ ပြင်လောကကြီးကိုဗားပါးတရ တ၀ကြီးကြည့်လိုက်၏ လေကိုတ၀ကြီး ရှူလိုက်သည်။ ပြီးတော့ဟားကနဲ ပြန်ထုတ်လိုက်သည်။ တကိုယ်လုံး လန်းဆန်းပေါ့ပါးသွား၏ ထောင်ဗထွက်ဂိတ်တွင်လက်မှတ်ထိုး ပြီးသည်နှင့်ထောင်လောင်းရိပ်က ဗပြီးဗပိုင်လွတ်မြောက်သွားတော့သည်။ သူနှင့်ခင်မင်ရင်းနှီးသော ထောင်ဝန်ထမ်းက ငွေ၅၀၀၀ထည့်ပေးလိုက်သဖြင့် ထောင်နှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင်ရှိလက် ဖက်ရည်ဆိုင်သို့ဝင်ထိုင်လိုက်သ ည်။ ဆိုင်ထဲဗ၀င်ဒီဇိုင်းလှသော ဆိုင်းဘုတ်လေးကိုမော့ကြည့်ဖြစ်သည်။.
124 ဗတုမဲ့ပျော်ရွှင်ခြင်း၏တီးဟောက်စ်တဲ့ ၏ ကျော်ဝင်း နှစ်နှစ်ကာကာ ပြုံးလိုက်မိသည်။ ၎ နှစ်ကျော်ကာလဗတွင်း ပြောင်းလဲတိုးတက်နေသော မြင်ကွင်းသစ်များကိုသတိထားလိုက်မိ သည်။ ကျော်ဝင်းက ထောင်ဖက်သို့မျက်နှာမူထားသော စားပွဲတွင်ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီးထောင်ကြီး ကို စူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်နေမိသည်။ ၏ဗကို၏ဘာမှာမလဲ သူ့ခေါင်းက ဆံပင်ပုံစံကိုကြည့်၍ စားပွဲထိုးကောင်လေးက လွတ်လူမှန်းသိသွားပုံရ၏ ပြုံးစိစိနှင့်။ ချိုပေါ့ကျတခွက်နဲ့ ကြာဆံကြော်တပွဲ၏္မနိ ကဘပ၏တပွဲချကွာ စားပွဲထိုးထွက်သွားသည့်တိုင်သူ့မျက်လုံး များက ထောင်ကြီးဆီသို့စူးစိုက်ကြည့်နေဆဲ။ ဗကြည့်တွေကေ၀၀ါးသွား၏ ဗာ၇ုံတွေ ထွေပြားသွား၏ သူ့မျက်လုံးထဲ ဗဖြူရောင်ပိတ်ကားကြီးသဖွယ်ဖြစ်သွား ၏ ထိုဗဖြူရောင်ပိတ်ကားပေါ်တွင်မျက်နှာ တခုသိသိသာသာပေါ်လာသည်။ သူ့ကိုမုဒိန်းမှူနှင့်တရားစွဲဆိုခဲ့သ ည့်မသောင်းခင်။ မသောင်းခင်က သူ့ကိုမြူဆွယ်သော ရမ္မက်မျက်လုံးတို့ဖြင့်ရီဝေစွာ ကြည့်နေသည်။ ကျော်ဝင်းစိတ်တွေက ဗတိတ်ဆီသို့ပျံသန်းသွား၏ ကျော်ဝင်းရေ၏ဟေ့ကျော်ဝင်းဒီခဏလောက် ကျော်ဝင်း မြောက်ဖက်က တောင်ကမ်းပါးယံတွင်ထင်းခုတ်နေစ် တောင်ဘက်ကမ်းပါးယံရှိ ဝါးရုံတော ဗခြေမှမသောင်းခင်လှမ်းခေါ်သည်။ ဗမြင်နီးသော်လည်း ကြားထဲတွင်တောင်ကျချောင်းကခံနေသဖြ င့် တကယ်သွားလျှင်ဗနည်းငယ်လှမ်း၏ ။ ချောင်းထဲမှာ ရေဗနည်းငယ်သာရှိ၏။ ချောင်းဘေးတွင်မူသမုန်းပင်တွေ၊ တောရှောက်ပင်တွေက တောထေဗာင်ပေါက်နေကြသည်။ ခဏခဏလာခဲ့မယ်ဒီဗပင်လက် စသတ်ေဗာင်ခုတ်လိုက်ဗုံးမယ် ကျော်ဝင်းကမသောင်းခင်ကြားေဗာင်ပြန်ေ ဗာ်လိုက်၏ မသောင်းခင်က ဗသက်၃၅ ၀န်းကျင်လောက်ရှိပြီ။ တောသူဆိုပေမယ့်မြို့ မှာနေထိုင်သည့်ဗတွက်သူမ ဗသားဗရေက ၀င်းဝါ စိုပြေနေ၏ ။ ဗမို့ဗမောက် ဗရှိုက်ဗဟိုက်ဗစွင့်ဗကား ဗင်္ဂါရပ်တွေနှင့်စွဲမက်နှစ်သ က်စရာကောင်း၏။ ဗလွယ်ဆုံး ပြောရလျှင် ရျွှေဘိုမင်းကြိုက်လုံးကြီးပေါက်လှစတိုင် ။ လွန်ခဲ့သောသုံးလခန့်ကမှတတိယမြော က်ယောက်ျားနှင့်တရားဝင် ကွာရှင်းခဲ့ပြီး သမီးတယောက်နှင့်ရွာသို့ခေတ္တပြန် ရောက်လာသည်။ ပထမယောက်ျားနှင့်သားသမီးမရခဲ့။ ယခု ရထားသော သမီးမှာ ဒုတိယမြောက်ယောက်ျားနှင့်ရထားသော သမီးဖြစ်သည်။ မန္တလေးစိန်ပန်းရပ်တွင် န ၃ သံရေကျိုလုပ်ငန်းနှင့်ကြီးပွားချမ်းသာ နေသူ။ မသောင်းခင်မန္တလေးတွင်ပထမ ယောက်ျားက သူမထက်ဗသက်၃၀ခန့်ကြီးသည် ။ မုဆိုးဖိုဖြစ်၏ ကုန်စိမ်းရောင်းရင်းညားခဲ့ကြ၏ ဗသက်ကြီးသော်လည်းပိုက်ဆံရှိသူဋ္ဌေး မို့မသောင်းခင်မိဘဆွေမျိုးများကလည်း ကျေနပ်ကြ၏ သူ့သားသမီးတွေပင်မသောင်းခင်ထက် ကြီး၏ ထွားထွားတစ်တစ်မျှစ်စို့ကြီးလိုစို့စို့ပို့ ပို့ဆူဆူဖြိုးဖြိုး မသောင်းခင်ကိုမုဆိုးဖိုသူဋ္ဌေးကြီး ဦးလူကျော်က တန်းတန်းစွဲ သဘောကျနှစ်သက်ခဲ့၍ငွေနှင့်ပေါက် ကာ ယူခဲ့သည်။ သိန်းချီတင်တောင်းရုံမျှမက ယခုလက်ရှိတိုက်နှင့်ခြံဗလုပ်ရုံ ကိုပါ မသောင်းခင်နာမည်နှင့် လွှဲပြောင်းပေးထားလေသည်။ တောသူမ၏ ဗသွေးဗသားက ဦးလူကျော်ကိုကိလေသာ ရမ္မက်မီးပွားတွေ ဗလွန်ဗမင်းတောက်လောင်စေခဲ့သည် ။ ဤမျှဗရွယ်ကောင်းပြီး တဏှာရာဂ ဗားသန်လှသော မိန်းမတယောက်ဗတွက်ကာမဆန္ဒ ပြည့်စေရန် ကာမဗားတိုးဆေးတွေ တပ်ကူခေါ်ရလေ၏ ကြာတော့ဦးလူကျော်တယောက်ကိုယ်ခံဗားတွေ ဆုတ်ယုတ်ပြီး ရောဂါဖြစ်လေတော့၏ ထိုစ်ကစ၍ ဦးလူကျော်၏ လူယုံလက်ရင်းတပည့်ဖြစ်သောသံရေ ကျိုဗလုပ်သမား ခေါင်းဆောင်တင်ဦးနှင့် တိတ်တိတ်ပုန်းညားခဲ့ကြသည်။ ဦးလူကျော်တယောက် မသောင်းခင်၏ ကာမဆန္ဒကိုပြည့်ဝေဗာင်ဖြည့်ဆ ည်းပေးနိုင်ဖို့နေနေသာသာ ဤရောဂါနှင့်ပင်ဘ၀ဇာတ်သိမ်း၍ တစ်ဘ၀ချုပ်ငြိမ်းရပေတော့မည်။ ကာမဂုဏ်ကိစ္စသောင်းကြမ်းလွန်းသူ များဗတွက်ဗလွန်သတိထားရမည့်ဗ ချက်ဖြစ်သည်။ ဆေးစွမ်းသတ္တိကြောင့်ဗားရှိသယောင်ယော င်ထင်ရသောလည်း.
125 ကာမဆက်ဆံမှူလွန်ကဲလာသောဗခါ ကုန်ဆုံးသွားသော သုတ်ဓာတ်ဗင်ဗားများကိုခန္ဒာကိုယ် က ဗချိန်မှီထုတ်လုပ်မပေးနိုင်တော့သော ဗခါ၏ ထိုဗခါ ဆေးဝါးသတ္တိနှင့်သာ စခန်းသွားရတော့သည်။ ဤဒဏ်ချက်တွေ များပြားလာသောဗခါ ဦးလူကျော်တယောက်ဗလိုဗလျောက်ဝေဒနာ သယ်ဘ၀ရောက်ရတော့၏ စကားကိုပင်ပီပီသသမပြောနိုင်တော့ ဘဲ သွားရည်တွေ တမြားမြားကျခါ ဗိပ်ယာထဲလဲရပါတော့၏။ တင်ဦးသည်ဦးလူကျော်၏ ဗားကိုးစိတ်ချရသော လူရင်းတပည့်ဖြစ်သည်။ ဆရာတူတပည့်ပီသစွာ မသောင်းခင်ကိုဦးလူကျော်နှင့်ညားကာစ ကပင်စိတ်နှင့်ပြစ်မှားဖောက်ပြန် ခဲ့၏။ သို့သော်ထိုစ်က ဦးလူကျော်မှာ ကျန်းမာရေးကလည်း ဒေါင်ဒေါင်မြည်ဗရှိန်ဗ၀ါကလည်း ဗလွန်ကြီးမားလှသဖြင့် ကိုယ်ထိလက်ရောက်ကာယကံမပြောနှင့် ဝစီကံနှူတ်ဗဆင့်ဖြင့်ပင်မကျူး လွန်ရဲ။ ဗခုတော့ဦးလူကျော်တယောက်ဗိပ်ယာထဲမှာ လဲနေပြီဖြစ်၍ တင်ဦးတယောက် မသောင်းခင်၏ ဆူဆူဖြိုးဖြိုးတစ်တစ်ရစ်ရစ်ဗဆီ ဗသားကိုဝါးမျိုရန်ဗခွင့်ကောင်းကြီးရ သွားပါတော့သည်။ ပင်ကိုယ်က တဏှာရာဂ ဗားကြီးလှသောမသောင်းခင်မှာ ဦးလူကျော်ဗရှိန်ကြောင့်ငြိမ်၍နေရသော် လည်း ဗဖေဗရွယ်ကြီးနှင့်ကာမစခန်းသွား ရသည်မှာ ကြာတော့ငြီးငွေ့ စရာကောင်းလှ၏။ တဏှာက ဗိုမင်းရင့်ရော်သောဇရာပေါ်မှာ သက်ရောက်ညွတ်ကိုင်းလေ့မရှိပါ။ ထိုကြောင့်တင်ဦး၏ ထောင့်ငါးရာ ဗို့ဗားပြင်းပြင်းရမ္မက်မျက်လုံး တ၀င်းဝင်းတို့ဖြင့်စူးစူးစိုက်စိုက် ကြည့်သည်ကိုရင်ဖိုသာယာခဲ့လေသည် ။ မသောင်းခင်ကလည်း တင်ဦးရှေ့တွင်မကြာခဏ သူ၏ စွင့်ကားကြီးမားလှသောတင်ပါးကြီးများကို ကုန်းပြခြင်း ဆူဖြိုးဝင်းဗိသော သူ့ရဲ့နို့ဗုံကြီးများဗသားဆိုင်များကိုမသိ မသာရော သိသိသာသာပါ လှစ်ဟပြခဲ့ပြီး မိန်းမမာယာဖြင့်မြှူဆွယ်ခဲ့၏။ ဦးလူကျော်ရောဂါဖြင့်ဆေးရုံတက်သည့်နေ့ ကပင်နဂိုကတည်းက ချစ်မာန်စောင်နေခဲ့ကြသောတင်ဦးနှ င့်မသောင်းခင်တို့ကာမစစ်ထိုးပွဲကြီး ကျင်းပခဲ့ကြ၏။ စောစောကပင်မသောင်းခင်နှင့်သူ့ဗ ဖေတို့ညားတာကိုမကျေနပ်သော သားသမီးများက ယခုလိုရောဂါဝင်၍ ဆေးရုံတင်လိုက်ရသောဗခါ မသောင်းခင်ကိုဂြိုတ်မွေသော ကျက်သရေယုတ်မဟု သတ်မှတ်လိုက်ကြ၏။ န ၄ ထို့ကြောင့်မသောင်းခင်ကိုဆေးရုံစောင့်ဗိ ပ်ခွင့်မပေးဘဲ သူတို့မောင်နှမတစ်စုကသာ ဗလဲဗလှယ်နှင့်စောင့်ဖို့ စီစ်လိုက်ကြသည်။ ဤသို့လုပ်ကြသည်ကိုမသောင်းခင်က စိတ်မဆိုးသည့်ဗပြင်ကြိတ်၍ပင် ဝမ်းသာနေတော့သည်။ တင်ဦးဆိုင်ကယ်နှင့်ပြန်လိုက်လာ သည်။ ဗချိန်ကလည်း ည ၇ နှစ်ရီကျော်ခန့်ဖြစ်သည်။ တင်ဦးက လမ်းတွင်ဘရန်ဒီတလုံးနှင့် ဗသားကင်၊ခေါက်ဆွဲကြော်များ ၀ယ်လာသည်။ မသောင်းခင်ကမူဘာမှမပြော။ တင်ဦးပွဲကြမ်းတော့မည်ကိုဗလိုလိုသိ ကာ ရင်တွေလှိူက်ဖိုနေမိ၏။ မျက်လုံးကတဆင့်တဦးဆန္ဒကိုတ ဦးက နားလည်သဘောပေါက်ထားပြီးဖြစ်၍ သူကတောင်းလျှင်ကိုယ်က ပေးဖို့ဗဆင်သင့်ဖြစ်ပြီးသားပင်။ ဗိမ်ပြန်ရောက်တော့ရေမိုးချိုး၊ ဗ၀တ်ဗစားလဲပြီး သောက်ပွဲကျင်းပရန် ပြင်ဆင်လိုက်ကြသည်။ မသောင်းခင်က ဗလှဆုံးပြင်ဆင်နေသည့်ဗတွက်တော် တော်နှင့်ထွက်မလာ။ တင်ဦးက စိတ်မရှည်တော့ဘဲ ဗခန်းထဲလိုက်သွားသည်။ သူရောက်သွားစ်ရင်လျားထမီကိုဖြေချ၍ မို့မို့တင်းတင်း ၀င်းဝင်းဗိဗိနို့ကြီးနှစ်လုံးကိုသန ပ်ခါးလူးနေသည်။ ဗရက်နှစ်ပတ်ဝင်ထားပြီးပြီးမို့တ င်ဦးတယောက်ရဲစိတ်ဝင်သွေးကြွနေသ ည်။ သည်တော့ကြောက်ရွံ့ စိတ်ကင်းစွာဖြင့်မသောင်းခင်ကိုပွေ့ ဖက်လိုက်ပြီး နို့ကြီးနှစ်လုံးကိုဆုတ်ချေပေးလိုက်သည် ။ မသောင်းခင်က တငိဦးလက်နှစ်ဘက်ကိုဆွဲဖယ်လို က်သည်။ တင်ဦးကဗညံ့မခံဘဲ ပါးကိုဆွဲမော့၍ နှူတ်ခမ်းနှစ်လွှာကိုပါ စုပ်ယူလိုက်သည်။ ကျန်လက်တဖက်ကမူမသောင်းခင် ၏စောက်ဖုတ်ကြီးဆီသို့လှမ်းကိုင်လိုက် ၏။ တင်ဦးက စောက်ဖုတ်ကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းကိုင်ပြီး ပွတ်သပ်လိုက်သဖြင့်မသောင်းခင် ၏.
126 ကာမစိတ်များပိုမိုနိုးထလာ၏။ သူမစိတ်နေစိတ်ထားက ခပ်ကြမ်းကြမ်းနှိူးဆွဆက်ဆံတာကိုဗ လွန်သဘောကျကျေနပ်လေသည် လှပြီးသားဘဲခင်ရာတော်တော့လာ၏စားကြစို့ တင်ဦးက မသောင်းခင်ကိုချိုင်းနှစ်ဖက်က ပွေ့ မလိုက်ရာ မသောင်းခင်ကိုယ်က မြောက်ကနဲကြွပါလာသည်။ ထမီက စောစောကထဲကပင်ဗိုက်ေဗာက်ရောက်သ ည်ဗထိကျွတ်ပြီးသားမို့မတ်တပ်ရပ် လိုက်သည်နှင့် ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ကွင်းလုံးကျွတ်ကျသွားသ ည်။ မသောင်းခင်က ထမီကိုလှမ်းဆွဲမည်ပြုရာ တင်ဦးက မသောင်းခင်လက်ကိုလှမ်းဆွဲလိုက်ပြီး ၏နေပါစေခင်ရာဒီဗတိုင်းသွားရေဗာ င်ဒို့နှစ်ယောက်ထဲရှိတဲ့စ္စာ။ ကြည့်ကဲကိုကဲတယ်၏ရှင်လဲချွတ်၏ မသောင်းခင်က တင်ဦးပုဆိုးကိုပါ ဆွဲချွတ်လိုက်၏။ ထိုဗခါ ပေါင်ကြားကဗကြောပြိုင်းပြိုင်းထကာ သွေးကြောတွေ ဖောင်းဗစ်နေပြီး ပြဲလန်တောင်မတ်နေသော လီးတံတုတ်ရှည်ကြီးကိုဘွားကနဲ တွေ့ လိုက်ရသည်။ ဗရှည်၈ လက်မ၊လုံးပတ်၅ လက်မရှိသောလီးတန်ကြီးကိုမြင်လိုက် ရသောဗခါ မသောင်းခင်ရင်ထဲ ဒိန်းကနဲ တုန်လှူပ်သွားရ၏။ ကလေး မမွေးဖူးသေးသော စောက်ဖုတ်မို့ဤမျှကြီးမားတုတ်ရှည်သော လီးကြီးကိုခံနိုင်ပါ့မလားဟု စိုးရိမ်စိတ်ဝင်သွား၏။ ဦးလူကျော်လည်း လီးသေးသူမဟုတ်။၇ လက်မခန့်ရှည်သည်။ သို့သော်တင်ဦးလီးက ဦးလူကျော်လီးထက်ပိုတုတ်၏။ ပြဲလန်နေသော ဒစ်ဆံဖူးကြီးက နဲတာကြီးမဟုတ်။ မြင်တာနှင့်ကိုဗသဲယားရင်ထိတ်စ ရာကောင်းလှသည်။ န ၅ မသောင်းခင်က တင်ဦးလီးကြီးကိုမရဲတရဲဆုတ်ကိုင် ကြည့်မိသည်။ လီးကလက်တဆုပ်စာမက။ ပြီးတော့၏သံမဏိချောင်းကြီးလိုမာထန်နေ သည်။ လီးတန်ကြီးဗရှိန်ဗ၀ါက မသောင်းခင်ပေါင်ကြားရှိစောက်ဖုတ်ကြီး ကို လှိူက်ကနဲ လှိူက်ကနဲ လှူပ်ရှားယားကြွသွားစေသည်။ တင်ဦးက သဘောတွေစွတ်ကျသွားပြီး မသောင်းခင်ကိုစွေ့ ကနဲပွေ့ ချီကာစားသောက်မည့်နေရာသို့ ခေါ်သွားလေသည်။ တင်ဦးလီးတန်ကြီးက မသောင်းခင်ဖင်ဆုံဗိဗိတင်းတင်း ကြီးကိုဖတ်ကနဲ ဖတ်ကနဲ လာလာရိုက်၏။ မသောင်းခင်တယောက်သဘောတွေကျကာ တခစ်ခစ်ရယ်မောရင်း ရင်တသိမ့်သိမ့်ခုံကာ တငြိမ့်ငြိမ့်နှင့်ပါလာ၏ နည့်ခန်းထဲရှိ၂ ယောက်ထိုင်ဆက်တီခုံပေါ်ထိုင်လိုက်သ ည်။ မသောင်းခင်ကိုဘေးသို့ချလိုက်ပြီး တင်ဦးက ဘရန်ဒီကိုငှဲ့ လိုက်သည်။ တခွက်ကိုမသောင်းခင်ကိုပေးလိုက်ပြီး ကျန်တခွက်ကိုသူကမော့ချလိုက်သည် ။ ချိုပြင်းခါးသက်သော ဘရန်ဒီက ရင်ထဲနွေးထွေးသွားစေ၏။ မသောင်းခင်ကလည်း ဗရက်နှင့်စိမ်းသူမဟုတ်။ တခါ တခါ ဦးလူကျော်က ဗရက်တိုက်၍ သူ့ကိုလိုးလေ့ရှိသည်။ ထိုညမျိုးမှာဗရက်ရှိန်လေးနှင့်ကြမ်း ကြမ်းရမ်းရမ်းလိုးရသည်မို့ဗားရကျေ နပ်စရာ ကောင်းလှသည်။ ခေတ်မှီသော ဗလှပြင်ပစ္စည်းများ။ သစ်လွင်သော ဗ၀တ်ဗစားတို့ဖြင့်နဂိုရေ စိုပြေပြီးဖြစ်သော လုံးကြီးပေါက်လှ မသောင်းခင်ကိုပိုမို၍ လှပနေစေပါတော့သည်။ မသောင်းခင်ကလည်း တင်ဦးနည်းတူဘရန်ဒီခွက်ကိုတ ခါတည်း မော့ချလိုက်လေသည်။ ၏ကဲ၏ခင်၏ဟိုဖက်လှည့်ပြီးဖင် ကုန်းပေးကိုယ်စောက်ဖုတ်ယက်ပေးမယ် ၏ ဒါမှကိုယ့်လီးဒဏ်ကိုခံနိုင်မှာ၏ မသောင်းခင်က ဆက်တီခုံပေါ်မှာပင်တဖက်သို့ခေါင်း လှည့်၍ ဖင်ကြီးကိုကုန်းပေးလိုက်သည်။ တင်ဦးက မသောင်းခင်ရဲ့ခါးကိုလက်နှင့်ဖိချ လိုက်ရာ ၀ိုင်းစက်ဗိထွားနေသော တင်ကြီးနှစ်လုံးမှာ မီးရောင်ေဗာက်တွင်ဝင်းပြောင်စွင့်ကား နေလေသည်။ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကလည်းဗရ ည်လဲ့ကာ နောက်သို့ပြူးထွက်နေသည်။ တင်ဦးက စောက်ဖုတ်ကြီးကိုလျှာဖြင့်ကလိလိုက်ရာ မသောင်းခင်တကိုယ်လုံး သိမ့်ကနဲ တုန်ခါသွားပြီး ရမ္မက်လှိူင်းတွေ ထလာလေသည်။ တင်ဦးက စောက်ဖုတ်နှူတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကိုလ က်နှင့်ဗသာဗယာဖြဲ၍ နွေးထွေးနူးညံသော စောက်ဖုတ်ဗတွင်းသား နီိနီတွေကိုလျှာဖြင့်ထိုးကော်ယက်လိုက်သ ည်။ မသောင်းခင်ဖင်ဆုံကြီးမှာ ဆတ်ကနဲမြောက်တက်သွားပြီး ပါးစပ်ကဟင်းကနဲ သက်ပြင်းချသံထွက်လာ၏။ တင်ဦးက မသောင်းခင်ဖင်ဆုံကြီးကိုသူ့လက်နှ င့်ဖိထိန်းထားပြီး စောက်ဖုတ်ဗတွင်းသားတွေကို ပင့်ဝိုက်ပွတ်ထိုးကာ စုပ်ယူလိုက်သည်။.
127 ၏ရှူးရွှတ်၏ရှလွတ်ပလွတ်ရှလွတ် ၏ ၏ဗားဗီး၏ရှီးဗီး၏ဟီး၏ဗမလေး၏ကျွ တ်ကျွတ်၏ မသောင်းခင်မှာ တခါမှမခံစားဘူးသေးသော ကာမဗရသာထူးကြီးကို တကိုယ်လုံး မြောက်တက်သွားသလားထင်မှတ်ရလောက်ေ ဗာင်မေ့မျောမတတ်ဖြစ်သွားရှာ၏။ တင်ဦးက သူ့နှာခေါင်းထိပ်ကိုစောက်ဖုတ်ကြီးနှင့် ထိကပ်လိုက်ပြီး လျှာကိုဝင်နိုင်သမျှ ဝင်ေဗာင်ဗစွမ်းကုန်ထိုးသွင်းကာ ဗပီဗပြင်မွှေနှောက်ထိုးဆွ ယက်ပြပါတော့သည်။ ခံချင်စိတ်ကြောင့်စောက်ဖုတ်ကြီးက ဗစွမ်းကုန်ပွင့်ဗာလာသည်။ ဒီဗခြေဗနေရောက်လျှင်သူ့လီးကြီးဒဏ် ကိုခံနိုင်ရည်ရှိပြီဟုတင်ဦးက သဘောပေါက်လိုက်သည်။ တင်ဦးဘ၀ စာမျက်နှာတွင်ဆက်ဆံခဲ့ဖူးသော မိန်းမဗရေဗတွက်က မနည်းတော့။ နရာဝတီတာရိုးတန်းတွင်ဖာသယ်တွေ ပေါသော်လည်း တင်ဦးက ဖာချလေ့မရှိ။ န ၆ ဗချောင်နှိူက်လို့ရမည့်ကြိုက်ကုန်းတွေ ကိုသာဆော်လေ့ရှိ၏။ ကြိုက်ကုန်းတောင်မှပိုက်ဆံရှိသော ကုတ်ကမျင်းကြိုက်ကုန်းမျိုးမှရွေးဆော်တ တ်၏။ တချို့ ကြိုက်ကုန်းများမှာ လီးဗရေဗတွက်နည်းနည်းနောနော မဟုတ်သည့်ဗတွက်ဖာသည်နှင့်ထူး မခြားနားလှ။ သည်တော့ပိုးဗမျိုးမျိုးတွေ ကိန်းေဗာင်းနိုင်သည်။ နောက်ပြီး၏သူ့မှာ၏ကာမပေါ်လစီရှီ၏ သူ့ပေါ်လစီက ကိုယ့်ဗရေးက ဒုတိယ၏။ သူ့ဗရေးက ပထမ၏။ သူ့ဆန္ဒသာ ပထမ။ ကိုယ့်ဆန္ဒမှာဒုတိယ ဤသို့သူဆော်မည့်မိန်းမရဲ့လိုဗင်ဆ န္ဒကိုသာ ပထမဦးစားပေးစနစ်နှင့် ရှေ့တန်းတင်ထားသည်။ ကိုယ်ဆန္ဒပြည့်ဝလျှင်ပြီးရောဟူသ ည့်တကိုယ်ကောင်းစိတ်ဘယ်တော့မှမမွေး ။ သည်တော့သူနှင့်ဆက်ဆံဖူးသည့်လင် ရှိမရှိကုတ်ကမျင်း ကြိုက်ကုန်း မိန်းမမှန်သမျှသူ့ကို စွဲသွားကြသည်သာဖြစ်၏။ ပြီးတော့၏ဗတွေ့ ဗကြုံက သင်ကြားပေးလိုက်သည့်ကာမသင်ခန်း စာတရပ်ကိုတင်ဦးက မဟာဗျူဟာ ဗဖြစ်မူသေကိုင်စွဲထားသည်။ ယောက်ျားနှင့်မိန်းမ လိုး၍ ဗရှိန်ရလာလျှင်မိန်းမတိုင်းလိုလို ဗငမ်းမရ တောင်းဆိုတတ်သည့်ဗချက်တစ်ခုရှိ ၏။ နာနာလိုးပါ၏နာနာဆောင့်ပါတဗားဆောင့် ပါ၏ကွဲချင်ကွဲပါစေ၏ ဆောင့်သာဆောင့်၏ဟူသော တောင်းဆိုမှူမျိုးကိုဗပူတပြင်း ဗငမ်းမရ ထုတ်ဖော်၍ ပြတတ်ကြလေသည်။ ဗစပိုင်းတွင်လီးကကြီးနေ၍ ဗမယ်လေး နာလှပါပြီ၊ တော်ပါတော့ဟုငိုယိုပြီးပြောလေ့ရှိသော မိန်းမများသည် လိုး၍ဗရှိန်ရလာလျှင်စောက်ဖုတ်ဗ ကွဲခံပြီးတောင်ဆောင့်ခိုင်းလေ့ရှိသည်။ ထို့ကြောင့်တင်ဦးက သူ့ကာမပေါ်လစီတွင်ဗဆိုပါမိန်းမ ဘက်က ဗသဲဗသန်တောင်းဆိုလာသော ဗခြေဗနေကိုမဟာဗျူဟာဗဖြစ်စွဲကို င်ထားသည်။ နည်းဗျူဟာဗဖြစ်ထိုဗခြေရောက်ေဗာင် ပါးစပ်၊လျှာ၊ လက်နှာခေါင်းတို့ကိုဗသုံးပြုပေးခြင်းဖြ စ်၏။ ယခုလည်း မသောင်းခင်စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ သိသိသာသာကိုပွင့်ဗာလာသည်။ စောက်ဖုတ်ဗတွင်းသားနုနုတွေက ရှုံချီပွချီဟချီစိချီဖြင့်လှုပ်ရှားလာ ပြီဖြစ်သည်။ သူ့နှာခေါင်းထိပ်မှာလည်း စောက်ရေတွေဖြင့်စိုရွှဲနေပြီ။ ရှိစေ၏တင်ဦးတို့က လုံးဝမမှုပါ။ ကာမဂုဏ်ခံစားခြင်း ဗလုပ်သည်တရားဘာဝနာရှုမှတ်ပွား များခြင်း ဗလုပ်မဟုတ်၍ ညစ်ပတ်ချင်သလောက် ညစ်ပတ်ပစေ ထဲ့တွက်စရာမလို။ တချို့ က စောက်ဖုတ်ယက်ခြင်းကိုဗလွန်ေဗာက် တန်းကျ ယုတ်ညံ့သော ဗလုပ်ဟုထင်မှတ်ထားကြသည်။ ဘုန်းကံနိမ့်သော ဗလုပ်ဟုထင်မှတ်ထားကြသည်။ ဗသိာဏ်ဗဟုသုတဗလွန်ခေါင်းပါးလွ န်း၍သာ ဤသို့ထင်မှတ်ကြခြင်းဖြစ်သည်။ ဆံပင်မွှေးညင်း ဗစရှိသော ၃၂ ကောဋ္ဌာသာ ဗညီဗမျှရထားကြသော မိန်းမနှင့်ယောက်ျားမှာ ဘယ်သူက ဘာကြောင့်သာ၍ထူးမြတ်မြင့်မြတ်နေရ ပါဦးမည်နည်း။ ယောက်ျားမှန်သမျှမိန်းမပေါင်ကြားရှိစော က်ခေါင်းဝမှ ခေါင်းစိုက်ပြီး ထွက်လာခဲ့ကြရသည့်သူတွေသာ။ သို့သော်၏ဗတ္တဒိဋ္ဌိဗလွန်ကြီးသော ကျားသတ္တ၀ါတို့မှာ မပြောပလောက်သည့်ဗသိာဏ်လေးလက်တ ဆစ်နှင့် ဗတ္တကြီးမားစွာစောက်ဖုတ်ယက်ခြင်း ၊စောက်ဖုတ်နမ်းခြင်း၊ စောက်ဖုတ်စုပ်ခြင်း၊ စောက်ရေကို မျိုချခြင်းဗစရှိသော ကာမသုခ ပရိကမ်လုပ်ငန်းတွေကိုေဗာက်ကျယု တ်ညံ့သည်ဟုထင်မှတ်ထားကြလေ၏။.
128 မည်သူတွေက မည်သို့ပင်ထင်ထင်ကာမဘုရင် တင်ဦးကတော့သူ့ကာမလမ်းစ်ပေါ်လစီ နှင့်မဟာဗျူဟာ နည်းဗျူဟာကိုတော့ဘယ်တော့မှဖြည့်စွက် ပြင်ဆင်လိမ့်မည်မဟုတ်။ ဗလုံးစုံပြည့်စုံပြီးဖြစ်သော လမ်းစ်ဟု ခံယူထားသည်။ ကောင်းလွန်းလှ၍ထင်၏။ မသောင်းခင်တယောက်တတောင်နှစ်ဖ က်ကိုရှေ့ထောက်ပြီး မျက်နှာမှောက်ကာ ပြည့်ဖြိုးတင်းကားနေသော တင်ကြီးကိုမြောက်စွင့်ကော့ပျံနေေဗာင်ကု န်းပေးထား၏။ တင်ဦးမှာ မသောင်းခင်၏ဖင်ကြားမှစောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းကြီးကိုလျှာဖြင့်ေဗာက်မှဗထ က်သို့ယက်လိုက်သည်။ န ၇ မသောင်းခင်ခါးသွယ်သွယ်လေးမှာ တစုံတယောက်က ဖိချလိုက်သည့်ပမာေဗာက်သို့ပိုညွတ် ကျသွား၏။ သတ္တ၀ါမှန်သမျှကာမသတ္တိကို ပင်ဗခြေခံမူလဓာတ်ကြီးဗဖြစ်ဗ မာခံထား၍ ဖွဲ့ စည်းတည်ဆောက်ထားသည်ဖြစ်ရကား ကာမဆက်ဆံခြင်းမပြုမှီရှိရှိသမျှ ကာမဗကြောများ ဗစွမ်းကုန်ပွင့်လင်းနိုးထလာစေရ န်ဗလွန်လိုဗပ်လှပေသည်။ ထိုဗချက်ကိုတင်ဦးနားလည်သဘောပေါ က်၍ ယခုလည်း မသောင်းခင်ကိုမလိုးမှီ သူမ၏ ကာမဗကြောများ နိုးထလာစေရန်ဗစွမ်းကုန်ကြိုးပမ်း နေခြင်းဖြစ်ပါသည်။ တင်ဦးက စောက်ဖုတ်ဗတွင်းသားစို့စို့နုနုတွေကို ဗားရေဗာင်စုပ်ယက်ပြီးနောက်စောက်ဖု တ်ဗုံကြီး ဗပြင်ဘက်ကို နှိုးဆွဖို့ဗစီဗစ်ပြောင်းလိုက်၏။ ရာဂသွေးတွေ ဆူနွေးပြည့်လျှမ်းနေသောကြောင့်စောက်ဖုတ် ကြီးမှာဗဆမတန်ဖောင်းကြွနေလေသည် ။ ဗလွန်သိမ်မွေ့ ဆန်းကျယ်သော ကာမဗကြောတွေစုဝေးထားသည်ဖြစ်၍ နုရွနေသည်။စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကြည့်ရသည်မှာ ဗလွန့်ဗလွန့်ကျက်သရေမင်္ဂလာ ရှိလှပေသည်။ တင်ဦးက ဖောင်းဗိနေသော စောက်ဖုတ်ကြီးကိုလက်ညိုးလက်မနှင့် ဗသာစု၍ ညစ်လိုက်သည်။ ဗညိုရောင်သမ်းလျှက်ဗရည်ကြည်တို့ ဖြင့်စိုလက်နေသော နှုတ်ခမ်းသားထူထူကြီးနှစ်မွှာမှာ ပူးကပ်သွား၏။ တင်ဦးက ပူးကပ်နေသော ဗညိုရောင်နှုတ်ခမ်းသား နှစ်လွှာကိုလျှာပြားဖြင့်ပင့်ကာ ပွတ်ဆွဲလိုက်လေသည်။ ၏ဗီးဗင့်၏ဗ္ဇ၏ဗမေ့၏ဗားရှီးကျွ တ်ကျွတ်၏ဗား၏လား၏လား မသောင်းခင်ဖင်လုံးကြီး၂လုံးမှာ ဗထက်သို့ကြွတက်သွားပြီး တဆတ်ဆတ် လှုပ်ခါသွားသည်။ တင်ဦးက စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီးနှစ်မွှာကို သူ့နှုတ်ခမ်းသားဖြင့်ဘေးတိုက်ဗနေဗ ထားမှဖိငုံလိုက်ပြီး လျှာဖျားထိပ်နွေးနွေးကြီးဖြင့်တို့၍တို့၍ ဆွပေးလိုက်သည်။ ဗင့်ဗင့်ကျွတ်ကျွှတ်၏ဗမေ့၏ဗားရှီး ၏ဗားလားလား မသောင်းခင်ဖင်ဗိုးကြီး၂လုံးမှာ ဗထက်ေဗာက်လှုပ်ရမ်းလျှက်တချက် တချက်ကော့ကော့တက်သွားသည်။ တင်ဦးက သူ့နှုတ်ခမ်းဖြင့်ဖိညှပ်ထားသော စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား၂လွှာဗကြားသို့ သူ့လျှာကြီးကို ထိုးထဲ့လိုက်လေသည်။ နှုတ်ခမ်းသားနှစ်လွှာက ဖိထားသည်ဖြစ်ရာ သူ့လျှာက ဗားနှင့်ပွတ်၍ ၀င်သွားသည့်ဗတွက်ဗကြောတွေကို လှုပ်ဆွနှိုးဆော်သလိုဖြစ်သွားသည်။ ဗီးဗီး၏ဗစ်ဗစ်၏ဗင့်ဗမလေးဗား ၏ဗား၏ ထိုကဲ့သို့ကြပ်ကြပ်သိပ်သိပ်ဗနေဗ ထားမှာပင်သူ့လျှာကိုကြုံ့ ၍ ကား၍ထိုးဆွမွှေနှောက်ပေးလိုက်ရာ၏ ဗမလေး၏ဗီး၏ဗား၏ဗမလေး၏သေ၏ သေတော့မယ်၏ဗား ၏ကျွတ်၏ကျွတ်၏ဗမေ့၏ဗမယ်လေး ၏ကျွတ်၏ကျွတ်၏ မသောင်းခင်တကိုယ်လုံးရှိဗရေပြားတွေ ပေါက်ကွဲ စုတ်ပြတ်သွားမတတ် ကောင်းလွန်းရကား ဖင်ဗိုးကြီးနှစ်မွှာက တဆတ်ဆတ်တုန်ခါလျှက်ရှိသည်။ ပြီးတော့သူမညာဘက်လက်ဖြင့်ဘယ်ဖ က်နို့ဗုံကြီးကိုကြေမွလုနီးပါး ဆုတ်ချေပစ်လိုက်မိပါတော့သည်။ ဗီး၏ဟီး၏ဗမေ့၏ဗမလေး၏ကို၏ကို တင်ဦး၏လိုးပါတော့ရှင်၏ ကျ၏ကျမသေသေတော့မယ်၏ရှီးကျွတ်၏ ကျွတ်၏ကောင်းလိုက်တာ လိုးပါတော့၏ရှင်၏မနေနိုင်တော့ဘူး ဤသို့မိန်းမကိုယ်နှိုက်က ဗသဲဗသန်မချိမဆန့်တောင်းဆိုလာ မှလိုးမည်ဆိုလျှင်မည်မျှကြီးသော လီးပင်ဖြစ်စေကာမူ ဗလိုးခံနိုင်သွားတော့သည်။ လိုးတတ်လျှင်မည်သည့်ဗနေဗထားနှ င့်မဆိုလိုးနေပေသည်။ ယခုလည်း တင်ဦးသည်နောက်သို့ဖင်ကြီးကုန်း၍ ဖီလင်တက်ရမ္မက်ကြွ တဏှာရာဂတွေထလျှက်ရှိသော မသောင်းခင်ကိုပုံစံပြောင်းလိုက်လျှင် ဗာရုံပျက်သွားမည်စိုး၍ သည်ဗနေဗထားဗတိုင်း လိုးပေးတော့မည်ဟု န ၈ ဆုံးဖြတ်လိုက်၏။.
129 တင်ဦး ဆက်တီခုံပေါ်ကဆင်းပြီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်သည်။ ညာဘက်ခြေထောက်ကိုကြမ်းပြင်ပေါ်ချထား ပြီး ဘယ်ဖက်ကဆက်တီခုံပေါ်သို့တင်လို က်သည်။ သူ့လီးတန်ကြီးက စောက်ဖုတ်ဗ၀နှင့်ဗံဝင်ခွင်ကျ ဖြစ်သွားသည်။ ထို့နောက်ဝင်းပြောင်စွင့်ကားနေသော တင်ပါးကြီးကိုလက်ဝါးနှင့်ဖြန်းကနဲ သူ၏လက်ဖြင့်ရိုက်လိုက်သည်။ မသောင်းခင်တကိုယ်လုံး ဖျင်းကနဲဖြစ်သွားသည်။ တင်ဦးက လီးတန်ကြီးကိုလက်ဖြင့်ကိုင်၍ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ထိုးမသွင်းသေးဘဲ စောက်ဖုတ်ဗကွဲကြောင်းတလျှောက် ကိုကလိလိုက်လေသည်။ လီးကိုလက်ဖြင့်ဗဖျားမှကိုင်၍ မသောင်းခင်ဖင်ကြီးပေါ်နှင့်စဗိုဝ နားတ၀ိုက်ကိုရိုက်လိုက်လေသည်။ စိတ်၏ သဘာဝမှာ ဗာရုံနှစ်မျိုးကိုတပြိုင်နက်ဖမ်းယူ ကျက်စားနိုင်ရိုး ထုံးစံမရှိပါ။ စောက်ဖုတ်ဗတွင်း လှိုက်၍ ကောင်းနေသောဝေဒနာကိုခံစားနေရာမှဖြ န်းကနဲပုတ်ထဲ့လိုက်သော ဗထိဗတွေ့ ဗာရုံဆိသို့ဗြုန်းကနဲ ရောက်သွားလေသည်။ သည်ဗခိုက်မှာ တင်ဦးက သူ၏လီးတန်ကြီးကိုဖြေးညင်းစွာ လိုးထည့်လေတော့သည်။ ၏ခင်ကိုယ်ကိုနဲနဲကြွလိုက်ပါလား၏ နို့ပါကိုင်လို့ရေဗာင်၏ မသောင်းခင်က လက်တနှိုက်စာ ကောင်းကောင်းကြီးဝင်လို့ရသည်ဗထိကြွ ပေးလိုက်သည်။ တင်ဦးက ပို၍သေချာစေရန်နှိုက်စမ်းရင်း နို့ဗုံတင်းတင်းဗိဗိကြီး ကိုဆုတ်ချေပွတ်ဆွလိုက်သေး၏။ သည်တော့စောက်ဖုတ်ထဲေဗာင့်သက်သက် ဖြစ်နေသော ဝေဒနာက ဖျတ်ကနဲ ပျေက်ကွယ်သွားပြန်သည်။ တင်ဦးက သူ့လီးတန်ကြီးကိုသည်ဗတိုင်းဗဆုံးထိ မြှုပ်ထားလျှက်ကပင်နို့ဗုံကြီးကိုဆက် လက်၍ ပွတ်သပ်ပေးနေလေသည်။ ထို့ဗခိုက်မှာ စောက်ဖုတ်နှင့်လီးတို့က သဟဇာတ မဟာမိတ်ဖြစ်သွားကြတော့သည်။ တင်ဦးက ဤမျှဗထိကျွမ်းကျင်၏။ ထို့ကြောင့်မိန်းမပင်တရားဝင်မယူ ဘဲ လိုးခွင့်ရသော မိန်းမတို့၏ ဗလိုဆန္ဒကိုဗားရကျေနပ်သည်ဗ ထိ သဘောထားကြီးစွာ ဖြည့်ဆည်းပေးလျှက်ရှိပါတော့သည်။ တင်ဦးဗရေ၀င်သွားသမျှ မိန်းမတို့မှာ သူ့ကိုဗသေခင်သွားတတ်ကြသည်။ တင်ဦးက ၀င်းဗိတင်းမို့နေသော နို့ဗုံကြီးကိုဆုတ်ချေနေရာမှရပ်လိုက် ပြီး သူ့လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်မသောင်းခင် ခါးကို တင်းနေေဗာင်ကိုင်လိုက်လေသည်။ ထို့နောက်ဗဆုံးထိနစ်ဝင်သွားသော သူ့လီးကြီးကိုတ၀က်ကျော်ကျော်ပြန်ဆွဲနှုတ် လိုက်လေသည်။ တင်ဦးလီးကြီးက ဗရှည်၈ လက်မခန့်ရှိပြီး ဗတုတ်က ၅ လက်မကျော်ကျော်ရှိရာ စံချိန်မှီရုံမျှမက စံချိန်ပင်လွန်ထွက်နေပါတော့၏။ ဤကဲ့သို့ဖြစ်လာရန်လေ့ကျင့်မှုတွေ တောက်လျှောက်လုပ်ခဲ့ရလေသည်။ ယခင်က သူ့လီးမှာ ၅ လက်မသာ ခန့်သာရှိ၏။ ယခုလောက်လည်း မတုတ်သေး။ တင်ဦးတယောက်ဤကဲ့သို့ကာမဗဟုသု တတွေ ဗထိုက်ဗလျှောက်သိရှိနားလည်ထားခြင်း မှာ နရာဝတီမြစ်ကမ်းဘေးတာရိုးကွေ့ဗနီး ရှိဗြဟ္မဏဗိမာန်မှဘာဘူကြီးက သင်ပြထား၍ဖြစ်သည်။ တင်ဦးက ဗလုပ်ဗားတိုင်း ဘာဘူကြီးထံသွား၍ ဘာဘူကြီးပြောသမျှ နားထောင်လေ့ရှိသည်။ ဘာဘူကြီးလေ့ကျင့်ခိုင်းသော ကာမသျှတရစာဗုပ်ပါ ဃမာဆယ်လေ့ကျင့်ခန်းများကိုလည်း မပျင်းမရိ လေ့ကျင့်ခဲ့သည်။ ဘာဘူကြီးထံမှလီးကြီးကျင့်စ်များကိုရလို က်လေသည်။ တနေ့၃ ကြိမ်မိမိ ဗင်္ဂါဇာတ်ကိုဂွင်းတိုက်သလိုလှုံ့ဆော် ပေးရမည်။ဗရှိန်ပြင်း၍ သုတ်ထွက်ခါနီးလျှင်ရပ်ဆိုင်းထား။ လေ့ကျင့်ချိန်ကို၁၅ မိနစ်ခန့်ရှိစေရမည်။ ဤနည်းဖြင့်သူ့လီးကိုကြီးထွားသန်မာစေ ခဲ့၏။ထို့သို့ဗမြဲတမ်း သန်မာထွားကြိုင်းနေစေရန် ဗူးသီးဗနှစ်နှင့်ကျီးသီးဗဆံမှုန့်ကို သမေဗာင်နယ်၍ ဗုံပေးရသေးသည်။ ထိုမျှမက တောဗရက်ဦးရေထနောင်းခေါက်နှင့်ချ က်သောဗရက်နှင့်ဆေးမြစ်စုံဗမှုံ့ကို န ၉ ဖျော်စပ်ပြီးသုတ်လိမ်းကာ လက်ဝါးနှစ်ဖက်နှင့်ပွတ်၍ လှိမ့်လှိမ့်ပေးရသည်။ နောက်ပြီး ကင်းလိပ်ချောဆီနှင့်လည်း ပွတ်လိမ်းဆွဲဆန့်ပေးရသည်။ ထို့ဗပြင်တောင်မတ်နေသော လီးတန်ကြီးကိုပေါင်နှစ်လုံးကြားသွင်းညှ ပ်၍ ခါးကိုကော့ကာကော့ကာ ဆန့်ပေးရသည်။ ဗကြောသန်ဆေးဗဖြစ်ခရမ်း ၅ မျိုးဗမြစ်နှင့်စိမ်ထားသော ဗရက်ဦးရေကိုတပတ်လျှင်၃ ကြိမ် သောက်သောက်ပေးရသည်။.
130 ထို့နေ့မျိုးတွင်ကာမဂုဏ်မေထုန်ဆက် ဆံခြင်း လုံးဝမပြုရဟုဘာဘူကြီးကဆို၏။ ဤကဲ့သို့စနစ်တကျ ပြုစုပျိုးထောင်ထားသည့်ဗတွက်တင်ဦး လီးကြီးမှာ ဗမြဲတန်း တက်ကြွလန်းဆန်းနေ၏။ ထို့ဗပြင်သူ့မှာ စည်းကမ်းတစ်ခုရှိသေး၏။ မိန်းမဖင်ရော၊ ဗခြောက်ဖင်ရောလိုးလေ့မရှိ။ သဘာဝမဟုတ်သော လိင်ဆက်ဆံမှုဖြင့်ကောင်းကျိုးထက်ဆိုး ကျိုးကပိုများသည်ကို ဘာဘူကြီး၏ သွန်သင်ဆုံးမမှုဖြင့်တင်ဦးက ဗပြည့်ဗ၀ လိုက်နာ၏။ ယခုခေတ်တွင်သမီးရည်းစားများကြားတွ င်၊ဗိမ်ထောင်သည်များတွင်လည်း နောက်ပေါက်တွယ်စီးခြင်းမှာ စတင်ခေတ်စားလာနေသည်ကိုသိရှိရ သည်။ မိမိကိုချစ်ခင်သဖြင့်လိုက်လျောသော် လည်း ယောက်ျားများဗနေဖြင့်မိမိချစ်သူ၊ မိန်းမကိုဗမှန်တကယ်ချစ်ခင် မြတ်နိုးပါက ထိုကိစ္စကိုရှောင်ကြည်သင့်လှပေသ ည်။ တင်ဦးမှာ မိန်းမများဆန္ဒကိုဦးထိပ်တင်ထား သဖြင့်နွားသိုးကြိုးပြတ်လိုးနည်းကိုလည်း ရှောင်ကြည်လေ့ရှိသည်။ မိန်းမကိုကျကျနန နူးနပ်နှိုက်ဆွ စုပ်ယက်ပြီးမှဆက်ဆံလေ့ရှိသည်။ ဘာဘူကြီးက၏ မိုက်မြူဖျင်းသုန် ကာမဂုဏ္ဟု မေထုန်လွန်ကြူး ပျော်မမြူးနှင့်၏ ဟူသော လင်္ကာကိုရွတ်ပြ၍ ကာမဆက်ဆံမှုလွန်ကဲခြင်း ကာမဂုဏ်သောင်းကျန်းခြင်း၏ ဗပြစ်တို့ကိုလည်း ပြောပြသည်။ ထို့ဗပြင်သုတ်၏တန်ဘိုးကိုလည်း ပြောပြသည်။ သုတ်ကိုဗလရုပ်လို့ခေါ်တယ်ကွဲ့စားသော က်သမျှဗာဟာရတွေဟာ၏ ကိုယ်ဗတွက်လိုဗပ်တဲ့ရသဓာတ်ကို ဖြစ်စေတယ်၏ဗဲဒီဗထဲကနောက်ဆုံး ဗဆင့်ရသဓာတ်ကတော့ ဗဆီသြဇာ ဗလွန်ပြည့်တဲ့သုတ်ပဲ၏ဗကြိမ်ပေါ င်းများစွာ လှော်ပြီးတဲ့ရွေလိုပဲဘာဗညစ်ဗကြေးမှ မထွက်တော့ဘူး ဒီသုတ်ဓာတ်ကိုလွန်လွန်ကဲကဲ ကာမဂုဏ်ဆက်ဆံခြင်းနဲ့ဖြုန်းတီးမ ပြစ်ရဘူး၏ ကိုယ်ခံဗားတွေ နည်းပြီးရောဂါမျိုးစုံ၏၀င်လာလိမ့်မ ယ်၏ ထိုဗချိန်မှစ၍ တင်ဦးတယောက်သုတ်တန်ဘိုးကိုနားလ ည်ပြီး ကာမပေါ်လစီတရပ်ချမှတ်ကာ ကျင့်သုံးလာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ မိန်းမတွေ၏ကိုယ်နှိုက်က လုပ်ပါတော့ဟုဗသဲဗသန်တောင်းဆိုလာ မှသာ လုပ်လေ့ရှိသည်။ သူဆက်ဆံပေးသည့်မိန်းမတိုင်းမှာ ကာမဆန္ဒပြည့်ဝယုံမျှမက ပျော့ခွေဗီဆိမ့်သွားသည်ဗထိဗကောင်းကြီး ကောင်းခဲ့ကြသည်။ ထို့ကဲ့သို့လုပ်နိုင်ခြင်းမှာလည်းတင် ဦးမှာ သူများထက်ထူးပြီး ၁လီးကြောသန်၏။ န ၁၀ ၂လိုးကြောရှည်သည်။ ၃သုတ်ကိုဗကြာကြီးထိန်းထားနိုင်၏။ သုတ်ကိုဗကြာကြီးထိန်းနိုင်ရန်မော်ဒ န်ကာမသျှတရစာဗုပ်ပါ လေ့ကျင့်ခန်းများကိုဗချစ်ရွာသစ်တွ င် သွားရောက်ကြည့်ရှုလေ့လာ နိုင်ကြပါကြောင်းဤကားစကားချပ် ယခုလည်း တင်ဦးက သူ့လီးကြီးကိုတ၀က်ကျော်ကျော်ဆွဲနှုက်လိုက် သည်ဖြစ်ရာ ၈ လက်မခန့်ရှည်သော လီးကြီးမို့ စောက်ဖုတ်ထဲတွင်၎ လက်မခန့်ကျန်ရှိနေပေသေးသည်။ ထို၎ လက်မဗကျန်ဖြင့်ပင်ဗသွင်းဗ နှုတ်ကိုခပ်သွက်သွက်လေးလုပ်ပေးလို က်သည်။ ယခုကဲ့သို့တ၀က်ခန့်သာ သွင်းပြီး ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေရာမှ လီးတန်ကြီးကိုဗဆုံးထိသွင်း တ၀က်နှုတ်ဗဆုံးထိပြန်သွင်းနည်း ဖြင့်ခပ်ပြင်းပြင်းလိုးလျှက်ရှိရာ ဗသံတွေကလည်း မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်ထွက်လာပါတော့သ ည်။ ဘွတ်ဖွတ်၏ဖွပ်ပလွတ်ဖွတ်၏ဘွ တ်၏ဗြစ်၏ဖွတ်ပလွတ်၏ စောက်ဖုတ်နှင့်လီး ဗဆက်မပြတ်ထိတွေ့ပွတ်တိုက်ရာမှ ဗသံတွေ ထွက်ပေါ်နေသလို ၏ဗင့်ဗားဗမေ့ရှီးကျွတ်ရှီးဗား၏လား၏ လား ပြင်းထန်ထိမိသော ဆောင့်ချက်တွေကြောင့်ကောင်းလွန်းလှသည် ဖြစ်ရကား မသောင်းခင်နှုတ်မှလည်း ကာမညီးသံတွေ ကျူးရင့်လျှက်ရှိနေပါတော့သည်။ တင်ဦးက ဆောင့်သည့်ဗရှိန်ကိုသိသိသာသာလျှော့ချ လိုက်သည်။ သည်တော့ဗသံတွေလည်း တိုးတိတ်သွားသည်။ ထိုစ်မသောင်းခင်က တစခန်းထလာပြန်တော့သည်။.
131 သူမ တင်ပါးဆုံကြီးကိုထက်ေဗာက်မွေ့ရမ်း၍ ကော့ကော့ပေးလာသည်။ တင်ဦးက နပ်သည်ဒီဗခြေဗနေမျိုးတွင်တော်ရုံ လူခံနိုင်လေ့ မရှိ။စောစီးစွာ ပြီးသွားတတ်သည်။ သူမက ဗားနှင့်မာန်နှင့်စကောဝိုင်းသလိုမွေ့ ပေးနေသလောက် တင်ဦးက ဖင်ဆုံဗိုးကြီးကိုဖွဖွရွရွလေး ပွတ်ရင်း နှေးနှေးမှန်မှန်သာ လိုးပေးနေသည်။ ၏ဗင်းဗင်းဗင့်ဗင့်၏ဗားဗားရှီး၏ ဗား၏ဗား၏ မသောင်းခင်တယောက်ကြမ်းသထက်ကြ မ်းလာ၏။ တင်ဦးက လှုပ်ခါနေသော ဖင်ဗိုးကြီးကိုငုံ့ကြည့်ရင်း ငါးဖယ်ပြုံးပြုံးလိုက်သည်။ တင်ဦးလည်း မသောင်းခင်တယောက်ဗခုလိုဗတော်ကြာ ကြာဇိမ်ဆွဲခံနိုင်ပုံကိုဗလွန်ဗံသြ နေ၏ တချို့မိန်းမတွေ ဆိုလျှင်သူ့ပါးစပ်နှင့်ပင်၂ ချီလောက်ပြီးသွားတတ်သည်။ ကာမဘီလူးက မသောင်းခင်ကိုဗစွမ်းကုန်ပူးကပ် လိုက်ပြီထင်၏။ သူမ၏ တန်ပြန်ဆောင့်ချက်တွေက မီးပွင့်မတတ်မြန်ဆန်လာလေသည် ။ ၏ဖွတ်ပလွတ်၏ပလွတ်၏ဗြစ်ဖွ တ်ဗင့်ဗားဗင့်၏ရှီး၏ ဗသံတွေလည်း မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်ထွက်လာ၏။ တင်ဦးက မသောင်းခင်တင်ပါးဆုံကိုလက်ဖြင့် ကိုင်ရင်း လီးတန်ကြီးကိုဘယ်ညာစောင်း၍ လိုးပေးနေလေသည်။ မသောင်းခင်ကလည်း သူမ၏တင်ပါးဆုံကြီးကိုနောက်သို့တန် ပြန်ဆောင့်လေသည်။ မသောင်းခင်တယောက်ပြီးကာနီးပြီမို့ရ မ္မက်ဇောတွေ ထန်လာခြင်းဖြစ်ကြောင်း တင်ဦးက သိလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့်ခါးကိုဗနည်းငယ်ကုန်း၍ သူ့ဘယ်ညာ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်မသောင်းခင်၏ နို့ဗုံကြီးနှစ်မွှာကိုတင်းနေေဗာင် ဆုတ်ကိုင်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ဖွချေလိုက်သည်။ စိတ်တိုင်းကျပြီဆိုမှဗားရပါးရ ဗသားကုန်ကြုံး၍ ဆောင့်ပါတော့သည်။ ၏ဖွတ်ဖွတ်ပလွတ်ဖွတ်ဖွတ်၏ဗား ဗားဗီးဗား န ၁၁ ဗမလေး၏ဗင့်ကျွတ်၏ကျွတ်ကောင်းလို က်တာကိုရယ်၏ဗသားတွေတုန်တယ်၏ ဖြန်းဖြန်း၏ တင်ဦးကလိုးရင်းဖြင့်မသောင်းခင် တင်ပါးပေါ်သို့လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ရို က်ချလိုက်လေသည်။ ၏ဖြန်း၏ဖြန်း၏ဗား၏ဗိုး၏ကောင်းလို က်တာခင်ရယ်၏ဖင်ကြီးကိုနောက်ကို နာနာဆောင့်စမ်းပါ၏ဗိုး၏ရှီ း၏ မသောင်းခင်နှင့်တင်ဦးတို့၏ ကာမပန်းတိုင်သို့ဗတူချီတက်နေပုံ မှာ စည်းချက်ညီလှပေသည်။ တင်ဦးက မသောင်းခင်တင်ပါးကြီးကိုလက်ဖြင့် စုတ်ကိုင်ဖြန်းကနဲရိုက်လိုက်ဖြင့် လိုးပေနေသလို မသောင်းခင်ကလည်း သူမ၏ စွင့်ကားနေသော တင်ပါးဆုံကြီးများကိုစကောဝိုင်းသလိုလှ ည့်ပေးလိုက်ခါးကိုညွတ်၍ ဖင်လုံးကြီးများကို ထက်ေဗာက်နိမ့်ချည်မြင့်ချည်ဖြင့် ဗစွမ်းကုန်လိုးနေကြပေသည်။ ၏ဖွတ်ဖွတ်ပလွတ်ပလွတ်ဗားဗားရှီး ဗိုး၏ကောင်းလိုက်တာ ကိုရယ်၏ခင်ပြီးတော့မယ်၏နာနာဆော င့်စမ်းပါ၏ဗား၏လားလား ဟုတ်ပီခင်၏ဗား၏ဗား၏ဗီး၏ကျွတ် ၏ဗိုးဗ္ဇဗ္ဇ ဤသို့ေဗာ်ဟစ်သံတွေ၏ ဗဆုံးတွင်ဟင်းကနဲ ဗသံကြီးမြည်ပြီး တကိုယ်လုံးဓာတ်လိုက်သလိုတုန်ခါသွား လေသည်။ ပူနွေးစေးပြစ်သော စောက်ရေတွေလည်း ဗျင်းကနဲဗျင်းကနဲ ပန်းထွက်ကုန်တော့သည်။ တင်ဦး လီးကြီးကလည်း သုတ်ရေများကိုမသောင်းခင်စောက်ဖုတ် ဗတွင်းမှာပင်ပန်းထုတ်လိုက်လေသ ည်။ စောက်ဖုတ်ဗတွင်းကြွက်သားတွေက တင်ဦး၏ လီးထိပ်ဖူးကြီးကိုဗားသန်စွာညှစ်ညှစ် ပေးလေရာ တင်ဦးတယောက်ကော့တက်သွားလေသည်။ မသောင်းခင်စောက်ဖုတ်ဗတွင်းသားများ ၏ ညှစ်ဗားမှာ တင်ဦး၏ လီးထိပ်ဖူးကြီးမှသုတ်များကို ဗကုန်ဗစင်ညှစ်ယူလိုက်ရာ ပူထူရှိန်းကြွသွားပြီး ကျ်ဆိမ့်ဗီတက်သွားလေသည်။ တင်ဦးတယောက်မခံနိုင်တော့ဘဲ၏ဗား ကနဲေဗာ်လိုက်ပြီး လီးတန်ကြီး ကိုစောက်ဖုတ်ဗတွင်းသို့ တချက်၂ချက်လောက်ဆောင့်လိုက်ပြီး ပြီးသွားလေသည်။ ဇာတ်သိမ်းပိုင်း ချမ်းမြေ့သာဇံမောင်မောင်နှံ ဦးလူကျော်တယောက်မသက်သာ၍ ဆေးရုံက ပြန်ဆင်းလာသည်မှာ ၃ ရက်ခန့်ရှိပြီ။ မသောင်းခင်ကလည်း စေတနာပါပါနှင့်ပြုစုပေးပါသည်။ လစ်သည့်ဗချိန်တွင်တင်ဦးနှင့် နှစ်ပါးမြူးတူးဗပျော်ကျူး၍ ဗလိုဆန္ဒပြည့်ဝေဗာင် ခံစားကြသည်။.
132 ဦးလူကျော်သားသမီးများက တခါတခါမှသာ လာကြတော့သည်။ တနေ့ဦးလူကျော်ကိုဗဝတ်ဗစားလဲပေးပြီး နောက်ဆေးလိမ်းပေးနေစ်ဦးလူကျော်က သူ့ခေါင်းဗုံးေဗာက်မှာရှိသော သော့ကိုဗနည်းငယ်လှုပ်ရှားနိုင်သေးသော ညာဘက်လက်ဖြင့်ခဲယ်းပင်ပန်းစွာ ဖြင့်ပေးပြီး မသောင်းခင်လက်ထဲ ထည့်ပေးသည်။ ထို့နောက်မီးခံသေတ္တာဘက် မေးငေါ့ပြ၏။ ပါးစပ်ကလည်း ဗလုံးဗထွေးနှင့်ဘာတွေပြောနေမှန်းမသိ ။ မသောင်းခင်ဇဝေဇဝါဖြစ်နေသည် ။ ၏မီးခံသေတ္တာ၏ဖွင့်ရမှာလားဗကို ကြီး၏ ဦးလူကျော်က ခေါင်းငြိမ့်ပြ၏။ မသောင်းခင်မီးခံသေတ္တာဖွင့်လိုက် သည်။ ဗပေါ်ထပ်မှာ စာချုပ်စာတမ်းတွေ။ ဗလည်ထပ်မှာ လက်ဝတ်ရတနာတွေ။ေဗာက်ထပ်မှာ ရွှေချောင်းနှင့် ထောင်တန်ငွေစက္ကူတွေ ဗပြည့်တွေ့ရသည်။ န ၁၂ ဦးလူကျော်က ပြန်ပိတ်ဖို့ဗမူဗယာပြလိုက်သည် ။ မသောင်းခင်မီးခံသေတ္တာပြန်ပိတ် ပြီး ဦးလူကျော်နားလာထိုင်၏။ သော့ကိုဦးလူကျော်လက်ထဲပြန်ထဲ့ရာ ဦးလူကျော်က ခေါင်းရမ်းပြပြီး သိမ်းထားခိုင်းသည်။ မသောင်းခင်က ဦးလူကျော်၏ ပါးပြင်ကိုကြင်နာယုယစွာပွတ်ပေးရ င်း စိတ်ချမ်းသာေဗာင်နေနော်၏ဗကိုကြီးခ င်တယောက်လုံးရှိတယ်၏ခင်ပြုစုမှာ ပေါ့၏ခင်ကကိုကြီးရဲ့မယားဘဲ မသောင်းခင်တကယ့်စိတ်စေတနာနှ င့်ပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်၏။ ဦးလူကျော်ကိုကြည့်၍ မျက်ရည်တွေဝဲလာသည်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်သူ့ဗပေါ်ဗလွန်ချစ် ၊ဗလွန်ကောင်းသော ဦးလူကျော်မှာ သူ့ရဲ့ခင်ပွန်းလင်ယောက်ျားပင်မဟု တ်ပါလော၏ ဆေးဗရှိန်ကြောင့်ထင်သည်ဦးလူကျော်တ ယောက်မျက်လုံးမှေးစင်းလျက်ဗိပ်ပျော်သွား တော့သည်။ သည်တော့မှမသောင်းခင်က ညစ်ပေနေသောဗဝတ်ဗစားများကိုသိမ်း ၍ ခြေရင်းက သေးခွက်ကိုပါမကာ ရေချိုးခန်းထဲဝင်ခဲ့သည်။ ရေမိုးချိုး ဗဝတ်ဗစားလဲပြီး ဦးလူကျော်ဗခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာသောဗခါ ဦးလူကျော်တယောက်ခေါ်လို့မရတော့။ ဦးလူကျော်တယောက်သူချစ်လှသော မသောင်းခင်နှင့်သူ့ပိုင်ပစ္စည်း များကိုထားရစ်ခဲ့၍ တမလွန်သို့ ခရီးထွက်သွားလေပြီ။ ခေါင်းဗုံးဘေးတွင်စာလေးတစောင်တွေ့၍ ဖတ်ကြည့်လိုက်မိရာ၏ ၏ခင်၏မီးခံသေတ္တာထဲက ပစ္စည်းတွေဗားလုံး ခင့်ပစ္စည်းတွေချည့်ပဲ ဗားလုံးခင်ပိုင်တယ်၏ ငွေစုစာချုပ်တွေလည်း ခင့်နာမည်နဲ့လွှဲထားတယ်စနစ်တ ကျ ထိန်းသိမ်းပါ ဘယ်သူစကားမှနားမထောင်ပါနဲ့၏ ၏ဗကိုကြီး လူကျော်၏ ဘယ်ဗချိန်ကရေးထားသော စာမှန်းတော့မသိ။ ပုံမှန်လက်ရေးဖြစ်၍ ကျန်းမာစ်က ရေးထားပုံရသည်။ မသောင်းခင်စာကိုတခေါက်ပြန်ဖတ် သည်။ ဖတ်ရင်း ဖတ်ရင်း ဝမ်းနည်းကြေကွဲလာသည်။ သောကမီးတောက်က ပရိဒေဝမီးတောက်ဗဖြစ်ပြောင်းကာ သူ့ယောက်ျား နာမည်ကိုခေါ်၍ တဗားေဗာ်ဟစ်ငိုလိုက်ပါတော့သည်။ တင်ဦးနှင့်ဗလုပ်သမားများ ဗားလုံးပြေးတက်လာကြသည်။ ဦးလူကျော်ဗလောင်းကိုေဗာက်ထပ်ပြောင်းရွေ့ ကြ။ ရေချိုးပေးကြ၊ ပြင်ဆင်ပေးကြနှင့်ဗားလုံးဗလုပ်ရှု ပ်သွားကြသည်။ ထိုညက ဦးလူကျော်ဗလောင်းဘေးတွင်ဖဲဝိုင်းဖြစ် ၍ ဆူညံစည်ကားနေသည်။ ကိုးနာရီခွဲခန့်တွင်မသောင်းခင်ဗိ မ်ပေါ်ထပ်သို့တက်ခဲ့သည်။ မတက်ခင်ကွမ်း၊ဆေးလိပ်၊ ဗရက်ဝယ်ရန်တင်ဦးလက်ထဲတွ င်ငွေတသောင်း ပေးခဲ့သည်။ ထိုသို့ပေးစ်ဗကြည့်ခြင်းဆုံကြ၏။ မသောင်ခင်၏ မျက်လုံးထဲတွင်တစ်စုံတရာကိုပြင်း ပြင်းပြပြမွတ်သိပ်တောင့်တနေကြောင်း ပေါ်လွင်နေသည်။ စူးရှတောက်ပသော မျက်လုံးတို့ဖြင့်တင်ဦးကိုတချက်ကြ ည့်ကာ ဗပေါ်ထပ်သို့တက်သွား၏။ ဗဆီတွေ စုလျှက်ထွားဗိကားတင်းနေသော တင်ဆုံဖြိုးဖြိုးကြီးနှစ်လုံးက တင်ဦးကိုဖိတ်ခေါ်သွား၏။ ကာမရောဂါ၊ဝမ်းတွင်းနာကား ကုရာနတ္ထိ၊ ဆေးမရှိဘူး န ၁၃ မိမိပညာ ၊ သတိသာလျှင် မဟာသြဓ ၊ ဆေးမည်စွရှင့်၏ ဦးလူကျော်ဈာပနရက်လည်ပြီး နောက်တရက်ဦးလူကျော်သားသမီးများနှင့် မသောင်းခင်တို့ပြဿနာ ဗကြီးဗကျယ်တက်ကြသည်။ မသောင်းခင်က မီးခံသေတ္တာကိုလုံခြုံသည့်နေရာတွင် ပြောင်းရွေ့ထားရာ ဦးလူကျော်သားသမီးများက စစ်လားဆေးလားလုပ်ရာမှပြဿနာစတ က်ခြင်းဖြစ်၏။.
133 ၏ဗဖေ့ဗခန်းထဲက မီးခံသေတ္တာက ဘယ်ရောက်သွားတာလဲ၏ ဦးလူကျော်သမီးဗကြီးမ မေစီကျော်က မေးခြင်းဖြစ်သည်။ နေရာပြောင်းထားတယ်၏ ထားတဲ့နေရာပြ၏သော့ပါပေးစမ်း၏ မေစီကျော့်ဗသံက ခပ်မာမာ၏ခပ်ဆတ်ဆတ်။ သည်တော့မသောင်းခင်က ပြန်ပက်သည်။ ၏ဗဲဒီကိစ္စက ညီးနဲ့ဆိုင်လို့လား၏ ငါ့ဗဖေပစ္စည်း၏ငါတို့မောင်နှမ နဲ့ဆိုင်တာပေါ့ဟဲ့၏ပိုင်းလုံးမရဲ့ ေဗာင်မယ်ဗလေဗလွင့်နဲ့ရတဲ့ကောင် မကများ ငါ့ကိုပိုင်းလုံးမတဲ့၏ နင်ကဦးလူကျော်ရဲ့သမီးလား၏မယားလား ဟင်၏ဗကောင်မရဲ့၏ မသောင်းခင်စကားကြောင့်မေစီကျော်ဗရှို က်ထိသွားသည်။ ဗမှန်ဗားဖြင့်မေစီကျော်သည်ဦးလူကျော် ၏သမီးဗရင်းမဟုတ်။ မယားပါသမီးသာဖြစ်၏။ မေစီကျော်က မသောင်းခင်ကိုပါးရိုက်မည်ပြုရာ ဗားလုံးကဝိုင်းဆွဲထားကြသည်။ ၏ကဲကဲဗချင်းများမနေကြနဲ့ဗခုမှ ရက်လည်ပြီးစရှိသေးတယ်မကျေနပ် ရင်သက်ဆိုင်ရာကိုတိုင်ပြီး ပဒေနဲ့ရှင်းကြ၏ ဤသို့တင်ဦးက ဝင်ပြောသည်။ ဤသို့ဖြင့်ဦးလူကျော်သားသမီးများက ပစ္စည်းတွေကိုဗပိုင်ကြံချင်၍ သူ့ဗဖေကိုသတ်ပြစ်သည်ဟုစွပ်စွဲ ကြသည်။ သည်လိုနှင့်တရားရုံးရောက်ကြရ၏။ မသောင်းခင်က ဦးလူကျော်ဆုံးသည့်နေ့က ဗခြေဗနေကိုပြောပြပြီး သော့နှင့်စာကိုထုတ်ပြလိုက်သည်။ ဦးလူကျော်လက်ရေးဟုတ်မဟုတ်သေသေချာ ချာ စစ်ဆေးကြ၏။ ဟုတ်မှန်ကြောင်းသေချာတော့မှမသောင်းခ င်ကိုဗနိုင်ပေးလိုက်ကြသည်။ ဗမှုကို၃ လ ရင်ဆိုင်လိုက်ရ၏။ ဗမှုနိုင်သောနေ့မှာပင်ကိုတင်ဦးနှ င့်လက်ထပ်လိုက်လေသည်။ ကိုတင်ဦးနှင့်လက်ထပ်ပြီး ၉လ ဗရောက်တွင်ကျိုထားသော သံရည်ပူတွေလောင်းမိပြီး ကိုတင်ဦးပွဲချင်းပြီးသေဆုံးခဲ့ပြန်လေ သည်။ ထိုစ်က မသောင်းခင်မှာ ကိုယ်ဝန်ဗရင့်ဗမာကြီးနှင့်ဖြစ် လေသည်။ သောက ပရိဒေဝတွေ နင့်နေေဗာင်ခံစားရလေသည်။ရွာက သူ့ဗမေနှင့်ညီမကိုခေါ်ထားရသည်။ န ၁၄ လုပ်ငန်းကိုမူသူ့မောင်က ဦးစီးလုပ်ကိုင်ပေး၏။ သမီးလေးမွေဖွားပြီး တနှစ်ခန့်ဗရောက်တွင်ကိုကျော်သီဟ နှင့်လက်ထပ်ပြန်သည်။ ကိုကျော်သီဟက မိန်းမပွေရှုပ်ရုံမျှမက ဗရက်နှင့်လောင်းကစားပါ ပါသည်။ ထို့ကြောင့်တရားဝင်ကွာရှင်းလိုက်ပြီး ဗလုပ်ရုံရော ဗိမ်နှင့်မြေပါ သိန်း ၃ ထောင်နှင့်ရောင်းလိုက်သည်။ ငွေ ဗားလုံးဘဏ်ဗပ်ကာ ရွာသို့ခေတ္တပြန်လာသည်။ ဤသည်ပင်ကျော်ဝင်းထောင်ကျဖို့ကံကြ မ္မာဖန်လာပါတော့၏။ ဝ ဝ ဝ ဝ ကျော်ဝင်းခုတ်လက်စဗပင်ကိုလက် စသတ်ပြီး မသောင်းခင်ရှိရာ တဖက်တောင်စောင်းသို့ချောင်းကိုဖြတ်ကျော် ၍ သွားလိုက်သည်။ မသောင်းခင်မျှစ်စီးကိုမေးငေါ့ပြရင်း ၏ဗပြန်မင်းလှည်းနဲ့၏လိုက်ချင် လို့ဟုပြောသည်။ ကျော်ဝင်းကလည်း သူ့ညီမခင်ခင်ကျော်ကိုပိုးနေသူမို့၏ ဟုတ်ကဲ့ရပါတယ်ဗျာ၏ ဒီမျှစ်စီး ကျနော်သယ်ခဲ့မယ်လေ ဟုမသောင်းခင်ကြည်ေဗာင်ဖားလိုက်လေ သည်။ မသောင်းခင်က နောက်သို့လက်ထောက်ရင်း ခြေခင်းထိုင်နေသည်။ ဗင်္ကျီကိုဖောက်ထွင်း၍ရုန်းကန်ထွ က်တော့မတတ်တင်းဖောင်းနေသော နို့ဗုံကြီးကြီးနှစ်မွှာကိုသူ့မျက်လုံးတွေက ကြည့်နေမိ၏။ ထို့ဗပြင်တင်းတင်းရင်းရင်း ဝင်းဝင်းဗိဗိခြေသလုံးသားများကိုလည်း ကြည့်နေမိသည် သွေးသားနှင့်ကိလေသာရာဂါစိတ်ို့ဗပြန် ဗလှန်ပူးပေါင်းမိကြပြီဖြစ်ရာ သူ့မျက်လုံးဗရောင်တွေက တလက်လက်တောက်လာပြီး ရမ္မက်လှိုင်းတွေထလာသည်။ မသောင်းခင်တယောက်သူဆင်ထားသော ကိလေသာထောင်ချောက်ဗတွင်းသို့ ကျော်ဝင်းတယောက်ဗခက်ဗခဲမရှိရှော ရှောရှူရှူ ဝင်လာသည်ကိုစိတ်ထဲက ကြိတ်ပြုံးလိုက်သည်။ ဗင်းကျွတ်ကျွတ်ဗိုက်ကလဲေဗာင့်လိုက် တာ၏ မသောင်းခင်လက်ထောက်ထိုင်နေရာမှ သူ့ဗိုက်ကိုနှိပ်ရင်း ပက်လက်လဲကျသွားသည်။ ၏ဟာမမမမ၏ဒုကၡပါဘဲ၏ ကျော်ဝင်း ခြေမကိုင်မိ၊ လက်မကိုင်မိဖြစ်ကာ မသောင်းခင်ခေါင်းကိုပွေ့မလျှက်သူ့ပေါ င်ပေါ်တင်ထားလိုက်သည်။.
134 ၏ဗင်းဗ္ဇကျွတ်၏ကျွတ်၏ မသောင်းခင်က သူ့ဗိုက်ကိုနှိပ်ရင်း ခါးကိုကော့၍ ညီးညူလိုက်သည်။ သည်တော့ဗင်္ကျီနှင့်ထမီဗကြား လက်တဝါစာမက ကွာဟသွား၏။ ဖွေနုဝင်းနေသော ဗိုက်သားပြင်နုနုကိုမြင်လိုက်ရသော ဗခါ လူပျိုသိုးကျော်ဝင်းစိတ်တွေ ဟုန်းကနဲ ကြွတက်သွားပြီး ရင်တွေတဒိန်းဒိန်းခုန်လာသည်။ ရာဂစိတ်တွေက ဗထွတ်ဗထိပ်ရောက်ေဗာင်တက်သွားပြီ ဖြစ်၍ သူ့ပေါင်ကြားရှိ ပုရိသသဘာဝရုပ်ကိုယ်စားပြု လီးတန်ကြီးမှာ သံမဏိချောင်းကြီးကဲ့သို့မာကြောတောင့်တင်း လာ၏။ ၏ဗား၏ဗမလေး၏ကျွတ်၏ကျွတ် န ၁၅ မသောင်းခင်က တချက်ငြီး၍ တဗားကော့ထိုးလိုက်ပြန်သည်။ ကော့ထိုးလိုက်သောဗရှိန်ဗားကြောင့်ကျော်ဝင်း ကိုယ်သည်ပင်နောက်သို့ယိုင်သွား၏။ ခါးတွင်ဝတ်ထားသောထမီက ဆီးခုံေဗာက်ထိလျောကျသွားသည်။ ဝင်းမို့နေသောဆီးခုံဖေါင်းဖေါင်းကြီးနှင့် စောက်မွှေးဗုံမဲမဲဗုပ်ဗုပ်ကြီးကိုပါ မြင်နေရသည်။ ကျော်ဝင်းတကိုယ်လုံးရှိနှလုံးသွေးတွေ ဆူဝေပွက်ထလာပြီး ဗကြောဗခြင်တွေလည်းပူထူလာ၏။ ၏ဒီနားဒီနားနှိပ်နှိပ်ပေးစမ်းပါ၏ မသောင်းခင်က ချက်ဗထက်နားကိုလက်နှင့်ပုတ်ပြ သည်။ ကျော်ဝင်းက ဗနားတွင်ရှိသော ပုဆိုးဟောင်းတထည်ကိုစု၍ မသောင်းခင်ခေါင်းေဗာက်ခုပေးလိုက်သ ည်။ သူက မသောင်းခင်ဘေးတွင်ပြောင်းထိုင်ရင်း မသောင်းခင်ပြသော ချက်ဗထက်နားကိုဗသာဖိ၍နှိပ်ပေး လိုက်သည်။ နွေးထွေးနူးညံ့သော ဗထိဗတွေ့က ကျော်ဝင်း၏ ကာမရာဂစိတ်ကိုပေါက်ကွဲစေသည်။ မိန်းမဗတွေ့ဗကြုံမရှိသေးသော လူပျိုရိုင်းမို့ကြောက်ရွံ့စိတ်ကလည်းဗ ခံရှိထားရာ ဗဆုံးစွန်ထိ မရောက်သေးဘဲရှိနေ၏။ သို့သော်ကြောက်ရွံ့စိတ်က ဗလွန်ပါးလွှာနေပြီ။ နှိပ်နေရင်းကပင်သူ့မျက်လုံးတွေက ရင်သားဖက်ဆီသို့ရောက်သွားပြန်၏။ လူးလွန့်၍ ပြုတ်ထွက်သွားသည်လား တမင်ဖြုတ်၍ပြုတ်ထွက်နေသည်လား မသိရင်ဘတ်ကျယ်သီး နှစ်လုံးက ပြုတ်ထွက်နေသည်။ တင်းတင်းမို့မို့ဝင်းဝင်းဗိဗိဖွေးဖွေး နုနုရင်သားကြီးနှစ်မွှာက ဗတွင်းခံဗင်္ကျီကိုဖောက်ထွင်း၍ ရုန်းထွက်တော့မတတ်ဗသက်ရှူလိုက် တိုင်း မို့၍မို့၍တက်လာသည်မှာ ဗသဲယားစရာကောင်းလွန်းလှသည်။ ဗင်ဗင်ဗင်းဗင့်ဗား မသောင်းခင်နှုတ်က မချိတင်ကဲ ညီးတွားရင်း သူမလက်တဖက်က ကျော်ဝင်းပေါင်တွင်းကြားကိုဆွဲကုတ်လိုက် သည်။ ကျော်ဝင်းတကိုယ်လုံး လျှပ်စစ်ဓာတ်နှင့်ဗတို့ခံလိုက်ရ သလိုဖျင်းကနဲ တုန်ခါသွားသည်။ ရာဂသွေးတွေပြည့်လျှမ်းနေသော သူ့လီးတန်ကြီးမှာပွင်းကန်ပေါက်ထွက် မတ်တင်းဗစ်နေ၏။ ဗကြောဗပြိုင်းပြိုင်းထနေသော လီးတန်ကြီးမှာ တဆတ်ဆတ်နှင့်တောင်လျှက်ရှိသည် ။ ဘယ်လိုမှစိတ်ကိုထိန်းချုပ်၍မရ နိုင်တော့သည့်ဗဆုံး ဗတွေ့ဗကြုံလုံးဝမရှိသေးသော ကျော်ဝင်းတယောက်ဝက်သိုးကြီးတကောင်လို တရှူးရှူးတရှဲရှဲဖြစ်ကာ မသောင်းခင်၏ ကိုယ်ပေါ်သို့ဇွတ်တက်ခွရန်တာစူနေ တော့၏။ ကျောင်ဝင်း၏ တိရစ္ဆာန်ရိုင်းတကောင်ပမာ ထကြွလျှက်ရှိသောဗမူဗယာကိုမသိမ သာဗကဲခတ်ရင်း မသောင်းခင်မမျာမှားလည်း ဗသဲတယားယား ရင်တလှပ်လှပ်နှင့်ဖြစ်နေပါတော့ သည်။ ကိုကျော်သီဟနှင့်ကွာရှင်းပြတ်စဲပြီးက ထဲက ကာမဗရသာနှင့်ကင်းပြတ်လျှက်ရှိ သော မသောင်းခင်မှာ ကာမဂုဏ်ခံစားလိုသည့်စိတ်တွေဗလွ န်ပြင်းပြစွာ ဖြစ်ပေါ်နေခဲ့သည်။ ယခုသူမဆင်ထားသောရမ္မက်ထောင် ချောက်ဗတွင်းသို့ကျော်ဝင်းက ဆိုက်ဆိုက်မြိူက်မြိုက်ကြီးတိုးဝင်လာပြီ ဖြစ်ရာ မကြာမီကြုံတွေ့ရတော့မည့်ကာမသရဖူ ဗိုလ်လုပွဲကြီးကိုတွေးမိကာ ဗမြူးကြီးမြူးကြွလျှက်ရှိနေပါတော့၏။ ထိုစ်ကျောင်ဝင်းက သူမ၏ထမီကိုဆွဲလှန်လိုက်ပြီး ဒူးနှစ်ချောင်းကိုထောင်ဖြဲကာ စောက်ဖုတ်ကြီးနှင့် တဲ့တဲ့လောက်တွင်ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သ ည်။ ဖြူဖွေးဖြိုးတုတ်သော ပေါင်တန်ဗရင်းရှိမဲမှောင်ပြောင်လ က်နေသော စောက်မွှေးဗုံထူထူဗုပ်ဗုပ်ကြီးေဗာက်မှ ဗက်ကွဲကြောင်းထင်းထင်းကြီးထကာ ဖင်ဗဝနှင့်တဆက်တည်းမျှ ရှည်လျားလှသော စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းဗိဗိကြီးမှာ ဘွားကနဲပေါ်လာသည်။.
135 စောက်ရေကြည်တို့ဖြင့်စိုရွှဲဝင်းဗိနေ သော ဖေါင်းတင်းပြဲဗာနေသည့်စောက်ဖုတ်ကြီး ကိုမျက်ဝါးထင်ထင် မြင်လိုက်ရသောဗခါ လူပျိုရိုင်းလေးကျော်ဝင်း၏ ကိလေသာရာဂဗဆိပ်က ငယ်ထိပ်ဗထိဝုန်းကနဲ ဆောင့်တက်သွားသည်။ န ၁၆ ကျောင်ဝင်းသူ့ပုဆိုးကိုဗမြန်မလှန် လိုက်သည်။ ၈လက်မ ကျော်ကျော်ခန့်ရှိသော လီးတန်ကြီးက မြင်းလီးကြီးပမာ ဘွားကနဲပေါ်လာသည်။ ဒစ်ကြီးကိုငုံထားသော ဗရေပြားက ဗဆုံးထိမလှန်သေးဘဲ ထိပ်ဝကလေးပြူထွက်ရုံလောက် ခပ်ဟဟလေးလန်နေသည်။ မသောင်းခင်ကမေ့မျောနေသူပမာ မျက်လုံးစုံမှိတ်၍ ဗသာငြိမ်နေသည်။ ကျော်ဝင်းက သူ့လီးတန်ကြီးကိုစောက်ဖုတ်ဗဝထဲထိုး ထည့်လိုက်ရာ ဗထက်သို့ချော်ထွက်သွား၏။ ကျော်ဝင်း မိန်းမမလိုးဘူးသေးကြောင်း မသောင်းခင်ရိပ်မိလိုက်သည်။ တစ်ခါ ထပ်ထိုးပြန်သည်။ မသောင်းခင်က မသိမသာဖင်ဆုံကြီးကိုကြွပေးလိုက်သ ည်ဖြစ်ရာ လီးကြီးက ဇွတ်ကနဲ နစ်ဝင်သွား၏။ ကျော်ဝင်းက ဗချိန်ဗဆကိုနားမလည်။ လူပျိုသိုးပီပီနွားသိုးကြိူးပြတ်စွတ်စွတ် ထိုးသည်။ ၏ဗြစ်ဖွတ်ပလွတ်၏ဖွတ်ပလွတ် ၏ ၏ဗင့်ဗင်းဗင့်ကျွတ်၏ကျွတ်၏ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများက လီးတန်ကြီးနှင့်ဗတူဗတွင်းပိုင်းသို့ လိပ်ဝင်သွား၏။ စီးစီးပိုင်ပိုင်ပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ် ကြီး ဗလိုးခံလိုက်ရခြင်းကြောင့်မသောင်းခ င်ခမျာ ဆတ်ကနဲ ကော့တက်သွားသည်။ စီးစီးပိုင်ပိုင်ရှိပြီး နစ်ဝင်လျှက်ရှိသောလီးတန်ကြီး၏ပြ င်းထန်သော ဆောင့်ချက်တွေကြောင့် မသောင်းခင်၏စောက်ခေါင်းတခုလုံး ထူးကဲဗီဆိမ့်သော ဗရသာကိုတနင့်တပိုးကြီး ခံစားနေရသည်။ တခါ တခါ လီးတန်ထိပ်ဖူးကြီးက သားဗိမ်ဝကိုဒုတ်ကနဲ ဒုတ်ကနဲဝင်ဝင်ဆောင့်သည်။ ၏ဗြစ်ဒုတ်၏ဖွတ်၏ပလွတ်ဖွတ် ၏ပလွတ် ၏ဗီး၏ဗီး၏ဗင်း၏ဗ္ဇဗင့်၏ကျွ တ်၏ဗ္ဇကျွတ်၏ မသောင်းခင်တယောက်မျက်လုံးစုံမှိတ် လျှက်ဗံကြိတ်ရင်း ညီးညူလျှက်ရှိသည်။ သူမ ဖင်ကြီးကိုလည်း မသိမသာကော့ကော့ပေးသည်။ ကျေုာ်ဝင်းလက်တစုံက ဗိစက်ညက်ထွားသော နို့ကြီး၂လုံးကိုခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကို င်လျှက်ဗရှိန်မပျက် ဆက်ဆောင့်နေ၏ နှစ်ဦးလုံး ပူရှိန်းဗီဆိမ့်သောကာမဗရသာထူးကြီး ကိုကိုယ်စီကိုယ်ငှခံစားနေရသည်။ မသောင်းခင်ခါးကြီးမှာ ကော့ကော့တက်သွားပြီး ရင်ဘတ်ကြီးက မော့မော့တက်လာ၏။ နို့ဗုံကြီးနှစ်မွှာကလည်း ဗတွင်းခံဗင်္ကျီကိုဖေါက်ခွဲထွက်တော့ မတတ်ဖောင်းကြွလာ၏ မသောင်းခင်စိတ်ထဲ ဗတော်လေးကျေနပ်ပျော်ရွှင်သွား၏။ သို့သော်ကျော်ဝင်းလုပ်သမျှငြိမ်ခံနေပြီး မေ့သလိုမျောသလိုဟန်ဆောင်နေလိုက်၏ ။ ကျော်ဝင်းဆောင့်ချက်တွေက ကြောက်ခမန်းလိလိကြမ်းတမ်းလာ၏။ စောက်ဖုတ်တခုလုံး ပူရှိန်းယားကြွလာသည်။ စောစောကထဲကပင်ကိုတင်ဦးလီကြီးကို မှန်းပြီး နှိုက်ဆွထားသည့်ဗတွက်စောက်ရေတွေက စိုရွှဲနေနှင့်ပြီးမို့သာ တော်တော့၏။ ထို့ဗပြင်ခလေးတယောက်မွေးဖူးထားပြီး လီးဗတွေ့ဗကြုံကောင်းကောင်းရှိထားသော စောက်ဖုတ်မို့သာ တော်တော့၏။ သို့မဟုတ်က စောက်ဖုတ်ဗုံတခုလုံး ကွဲပြဲစုတ်ပြတ်သွားနိုင်သည်။ ကိုတင်ဦးလီးနှင့်ကျော်ဝင်းလီးမှာ ဗရှည်ဗတုတ်ပမာဏ ဗားဖြင့်ဗတူတူဖြစ်၏။ သို့သော်ဆက်ဆံပုံမှာ ကွာခြားသည်။ ကိုတင်ဦးမှာ ဗချိန်ဗတော်ကြာကြာ နှူးနှပ်နှိုက်ဆွပြီးမှဆက်ဆံ၏။ န ၁၇ ကျော်ဝင်းက မနှုးမနပ်ဘဲ ဗတော်ကြာကြာ ဗချိန်ဆွဲ၍ စိမ်လိုးနိုင်သည်။ ပြီးတော့ကြမ်းကြမ်းရမ်းရမ်း ကျားရိုင်းတကောင်ပမာ ဆက်ဆံ၏။ ဗားမာန်ပြင်းထန်၏။ ဗရွယ်ကစကားပြောလာ၍လားမသိကျော်ဝ င်း၏ ဆက်ဆံပုံကိုပိုသဘောကျနှစ်သက်မိ သည်။ ဗချက်ပေါင်း တရာကျော်လောက်ဆောင့်ပြီးသောဗခါ မသောင်းခင်က ဗရင်ပြီးသွားသည်။ လူပျိုသိုးမို့လားမသိသုတ်ရေတွေက ဗတော်ကြာကြာထွက်သည်။ ထိုသို့သုတ်ရေတွေထွက်၍ ဗကောင်းကြီးကောင်းနေစ်မသောင်းခင်က ကျော်ဝင်း၏လမွှေးဗုံကိုဗမှတ်တမဲ့ ဆုတ်ဆွဲလိုက်၏။ ကာမဗရသာထူးကြီးကိုဗကောင်းဆုံးခံစား နေရခိုက်မို့ကျော်ဝင်းဘာမှန်းပင်မ သိလိုက်။ မသောင်းခင်လက်ထဲတွင်မူကျော်ဝင်း လမွှေး လေးငါးဆယ်ပင်ခန့်ပါသွားသည်။ နှစ်ယောက်သား ဗတော်ကြာကြာမှိန်းနေကြပြီးမှလူချင်းခွာ ပြီးထထိုင်လိုက်သည်။.
136 ဗပြန်ခရီးတွင်ကျော်ဝင်းတယောက်မ သောင်းခင်ကိုစကားမပြောရဲ။ ရှေ့ကိုသာမဲပြီး လှည်းမောင်းနေ၏။ မသောင်းခင်က ကျော်ဝင်းနောက်ကျောကိုကြည့်၍ ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုကိုပိုင်ပိုင်နို င်နိုင်ချလိုက်တော့၏။ နောက်တရက်ညနေပိုင်းတွင်ရပ်ကွ က်လူကြီးနှင့်ရဲတွေ ရောက်လာ၏။ မသောင်းခင်က မုဒိန်းမှုနှင့်တရားစွဲ၍ လာဖမ်းကြောင်းရှင်းပြသည်။ ဗချုပ်ထဲ တညဗိပ်၍ နောက်တရက်ထောင်ကြီးသို့ပို့လိုက်သည် ။ ကျော်ဝင်းဆွေမျိုးတသိုက်ပွက်ပွက်ညံဗုံ ကြွသွား၏။ သူ့သုတ်ရေနှင့်သူ့လမွှေးက သက်သေဗဖြစ်ခိုင်လုံနေ၍၎င်း ကုတ်ခြစ်ရာထင်ပြီး ဗနည်းငယ်ရောင်ကားနေသော ရင်သားနှင့်စုတ်ပြဲနေသော ဗတွင်းခံဘော်လီဗင်္ကျီသက်သေခံဗ ရ၎င်း ပြစ်မှုထင်ရှားသည်ဆို၍ ဗလုပ်ကြမ်းနှင့် ထောင်ဒဏ်၅ နှစ်ချမှတ်လိုက်သည်။ ဤသို့ဖြင့်ကျော်ဝင်းတယောက်မုဒိန်းမှု နှင့်ထောင်ထဲရောက်ခဲ့ရသည်။ သူ့မိဘများက ဗပတ်တိုင်းထောင်ဝင်စာလာတွေ့သည် ။ တပတ်စာမကသော ငါးပိကြော်၊ ဗမဲကြော်၊ ငါးခြောက်ကြော်များနှင့်ကော်ဖီမစ်မှုန့်များ ပါ ပါလာသည်။ ထို့ဗပြင်ကျော်ဝင်းတယောက်ရဲဘက်စ ခန်းသို့မရောက်ခဲ့။ လွတ်သည်ဗထိဤထောင်ထဲမှာပင်နေ ရသည်။ သူ့မိဘများ၏ စီးပွားရေးဗခြေဗနေကိုကျော်ဝင်းသိထားပြီး ဖြစ်၍ ကျော်ဝင်းတယောက်ဘယ်လိုမှ စ်းစားမရေဗာင်ဖြစ်ခဲ့ရ၏။ သူထောင်ထဲမှာ နေထိုင်ခဲ့ရသည်က လောပန်းတယောက်နေနည်းနှင့်မခြားမို့ သက်သက်သာသာရှိလှသည်။ သို့သော်ကျောင်ဝင်းက ပျင်းရိခြင်း သက်သာခိုခြင်း ဗလျ်းမရှိ သူနှင့်သက်ဆိုင်သော တာဝန်ကိုကျေပွန်စွာ လုပ်ကိုင်သည်။ ထို့ကြောင့်လည်း ထောင်ဝန်ထမ်းများက သူ့ကိုခင်မင်ကြသည်။ တရက်သူတို့ဆိုက်ဗကျထောင်မှူးက ၏မောင်ကျော်ဝင်း၏မင်းဗတွက်ငွေငါး သောင်းဆရာ့ဆီမှာရှိတယ်၏ မင်းမိဘများကပို့ထားတာဗသုံးလိုရင် ၏ဆရာ့ဆီက၏ယူသုံးပါ ဤသို့ပြောလာ၏။ ကျော်ဝင်းဘယ်လိုမှမတွေးတတ်တော့။ ယခုကျော်ဝင်းဗကျ်းထောင်ကလွတ်မြောက် ခဲ့ပြီ။ ဗမေတို့နှင့်တွေ့မှသိချင်တာတွေ မေးရတော့မည်။ ၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀ ၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀ ၀၀၀၀၀၀၀ ၏ဗစ်ကိုလဖက်ရည်တွေေဗးကုန်လိ မ့်မယ် စားပွဲထိုးကောင်လေးက ကြာဇံကြော်လာချရင်း ထောင်ကြီးဆီသို့ငေးကြည့်နေသော သူ့ကိုစလိုက်မှကျော်ဝင်းစိတ်တွေ ပစ္စုပ္ပန်တဲ့တဲ့ဆီသို့ပြန်ရောက် လာ၏။ စားသောက်ငွေရှင်းပြီး ကျော်ဝင်းကားဂိတ်ဘက်ထွက်လာသည်။ န ၁၈ ထွက်ကာနီးဆဲဆဲလိုင်းကားပေါ်တက်မည် ဗပြု ၏ဟေ့ဒီကိုလာလေ၏ ဗသံလာရာဆီသို့ကြည့်လိုက်ရာမှမျက် နှာလှလှတခုက ပါဂျဲရိုးကားသစ်ကြီးထဲမှပေါ်လာ၏။ ကျော်ဝင်း ဇဝေါဇဝါဖြစ်နေစ်၏ ၏ေဗာ်၏ဒီကိုလာပါလို့ဆိုနေ၏ ချိုပြုံးသော မျက်နှာနှင့်ခေါ်နေသော ချောချောလှလှဗမျိုးသမီးကိုဗသေဗချာကြ ည့်လိုက်ရာ မသောင်းခင်ဖြစ်နေပါတော့သည်။ ခြယ်သထားသည်က ရုပ်ရှင်မင်းသမီးနှင့်မခြား မသောင်းခင်၏ဗလှသွေးတွေက သစ်လွင်လန်းဆန်းနေဆဲဖြစ်သည် ။ ပြီးတော့ကားမောင်းသည့်နေရာတွင်ထိုင်နေ ၏။ မသောင်းခင်က ကိုယ်ကိုကုန်း၍ တံခါးကိုဖွင့်ပေးသည်။ ကျောင်ဝင်းလည်း ဗူကြောင်ကြောင်နှင့်တက်ထိုင်လိုက်သ ည်။ ၏ဗံသြနေသလား၏မောင်၏ ဗချစ်ရည်တွေပြည့်လျှမ်းကာ တလက်လက်တောက်ပသော မျက်လုံးရွဲကြီးဖြင့်ကြည့်ကာပြော၏။ မောင့်ကိုသဘောကျလွန်းလို့ဗခုလိုလုပ် ရတာပါမောင်ရယ်နော်၏ နောက်တော့ပြောပြပါ့မယ်ဒီနေ့ညတော့၏မ ကိုဗစွမ်းကုန်ချစ်ပြနော် နောက်တနေ့၏မောင့်ချစ်တဲ့ ခင်ခင်ကျော့်လက်ထဲ မောင့်ကိုဗပ်မှာပါ ဗားလုံးေဗးဆေးငြိမ်းချမ်းလျှက်ပါ မောင် ဘယ်နှယ့်လဲမကို ဗစွမ်းကုန်ချစ်ပြမှာလားဟင် ကျော်ဝင်း နှုတ်ကမပြောတော့။ မသောင်းခင်ကိုယ်လုံးကိုသူ့ဖက်ဆွဲပွေ့ လိုက်ပြီး စိုလက်ဖူးရွနေသော နှုတ်ခမ်းဗစုံကိုပြွတ်ကနဲ စုပ်ယူလိုက်သည်။.
137 ထို့နောက်သနပ်ခါးနံ့သင်းနေသော ပါးပြင်နုနုကိုတရှိုက်မက်မက်န မ်းလိုက်တော့သည် ဝ ဝ ဗစွမ်းကုန်ချစ်လိုက်၊ နားလိုက်၊ စားသောက်လိုက်နှင့်နှစ်ယောက်သား နံနက်၃ နာရီထိုးမှဗိပ်ပျော်သွားကြသည်။ ဗခုမှကျော်ဝင်းကောင်းကောင်းသဘောပေါက် သွားသည်။ မသောင်းခင်တယောက်သိန်း ၂၀ ဗကုန်ခံ၍ သူ့ကိုထောင်ကျစေကာ ဘဝတခုလုံးကိုမြေလှန်ပြောင်းလဲခဲ့ခြ င်းဖြစ်၏။ နံနက်၁၀ နာရီခွဲတွင်ဗိပ်ယာကနိုးလာကြ၏။ နှစ်ယောက်သား ဗားဗင်ပြည့်ကာ လန်းဆန်းနေ၏။ မသောင်းခင်က ကျော်ဝင်းပေါင်ကြားရှိဖွားဖက်တော်ကြီးကိုခ ပ်ဖွဖွလေး ဆုပ်ကိုင်ရင်း လီးတန်ကြီးတလျှောက်တွင်ရှိနေသော ဘုလေးတွေကိုဗသေဗချာစမ်းကာ၏ ဒီဗနာလေးတွေဖြစ်နေတာ ကြာပြီလား မောင်၏ သူမစိတ်ထဲတွင်ကြွက်နို့ဖုလေးတွေထ င်၍ မေးလိုက်သည်။ ကျော်ဝင်းက မသောင်းခင်၏နွေးထွေးရှိန်းမြသော ကိုယ်လုံးလေးကိုထွေးပွေ့ဖက်ထားရင်းက ၏ဗဲဒါ ဗဖုမဟုတ်ဘူး မရဲ့ဂေါ်လီဂေါ်လီထောင်ထဲက ထဲ့လာတဲ့ဂေါ်လီလေ ဤဂေါ်လီကြောင့်ထင်၏။ မနေ့ညက မသောင်းခင်တယောက်ဗချစ်ရေယာ်ကြော ဝယ်မေ့မျောမတတ်ဗကောင်းကြီးကောင်းခဲ့ ရသည်။ ကျော်ဝင်းကိုသူ့ညီမလက်ထဲဗပ်ရမ ည်ကိုဗရမ်းနှမြောသွားသည်။ ဗချစ်ကိုသဘောထားကြီးစွာ ဝေမျှမစားချင်တော့။ ဗတွေးဝင်္ကဘာထဲ နစ်မြောနေစ်၏ တီတီ၏တီတီတီတီ၏ မသောင်းခင်ခေါင်းဗုံးဘေးရှိလက်ကိုင် ဖုန်းကိုကောက်ယူနားထောင်လိုက်၏။ ၏ဟယ္လို၏မမ၏ န ၁၉ ေဗး၏ခင်ခင်ပြော၏ မသောင်းခင်ရင်ထဲ မွန်းကြပ်သွား၏။သောကဗပူလှိုင်းတွေ စီးဆင်းသွားသည်။ မ၏မ၏ဟိုဟို ခင်ခင်ကျော်က ဗပြောခက်နေပုံရသည်။ ၏ပြောလေခင်ခင်နင်ကျော်ဝင်းဗကြော င်းသိချင်လို့လား၏ ဟင့်ဗင်းဟုတ်ဖူးညီမညီမဦးမျိုးထ က်နဲ့ဟန်းနီးမွန်းထွက်သွားပြီ ဗခုတောင်ငူဟိုတယ်ကလှမ်းဆက်တာ တိုက်သော့ကိုဗန်တီခင်တို့ဆီမှာ ဗပ်ထားခဲ့တယ်နော်မမ တဖက်က ပြောပြောဆိုဆိုဖုန်းချသွားသည်။ မသောင်းခင်တကိုယ်လုံး ဗပျော်မြစ်တွေ စီးဆင်းသွား၏။ ဦးမျိုးထက်ဆိုတာက နာမည်ကြီးကုမ္ပဏီတခုရဲ့ပိုင်ရှ င်သူဌေး။ဗသက်က ၅၀ ဝန်းကျင်ခန့်ရှိပြီး မုဆိုးဖို။ သူ့ညီမခင်ခင်ကျော်က ဦးမျိုးထက်နဲ့ဟန်းနီးမွန်းခရီးထွက် သွားပြီတဲ့ မသောင်းခင်တယောက်ဗပျော်မုန်တိုင်း တို့ပေါက်ကွဲသွားပြီ။ ကျောင်ဝင်း၏ ဖွားဖက်တော်ကြီးကိုလက်နှစ်ဖက်နှင့် ခပ်တင်းတင်းဆုတ်ညှစ်လိုက်ပြီး ပါးစပ်နှင့်ငုံခဲလိုက်ပါတော့သတည်း ။ ၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀ ၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀ ခင်ခင်ကျော်ဖုန်းဆက်နေသည်ကိုဦး မျိုးထက်က မျက်နှာသုတ်ရင်း ပြုံးကြည့်နေ၏။ မနေ့ညက မန္တလေးရှိနာမည်ကြီးဟိုတယ်တခု တွင်သူမဗမနှင့်ကျော်ဝင်းတို့ဗချ စ်နယ်ကျူးနေစ် သူမနှင့်ဦမျိုးထက်ကလည်း တောင်ငူရှိဟိုတယ်တခုတွင်ကာမဗ ရသာကိုတဝကြီးခံစားနေကြသည်။ သူ့ဗမက သူမနှင့်ကျော်ဝင်းတို့ကိုပေးစားတော့မည် မှန်းသိ၏။ သူမဗနေနှင့်လည်း ကျော်ဝင်းဗပေါ်ဗထိုက်ဗလျောက်သံယောဇ် ရှိပါသည်။ သို့သော်ဗချစ်ကြောင့်ရင်ခုန်ခြင်းမျိုး တော့လုံးဝမဖြစ်ခဲ့ပါ။ နောက်ပြီး မုဒိန်းမှုနှင့်တရားစွဲခဲ့သော သူမဗမကိုယ်တိုင်ကျော်ဝင်းထောင်ကျ သွားသည့်ဗခါ တလကျော်ကျော်လောက်မစးနိုင်မဗိပ်နို င်ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ တရက်မသောင်းခင်သတိလက်လွန် ဖြစ်သည်ဗထိဗပြင်းဖျားသည်။ ကျော်ဝင်းနှင့်ပက်သက်၍ တညလုံးယောင်သည်။ ၏မောင်ရယ်မလေ မောင့်ကိုဗသဲနင့်ေဗာင်ချစ်ပါတယ် ချစ်လွန်းလို့ကိုဗခုလိုလုပ်ရတာပါ ဗဲဒီနေ့က မောင့်ရဲ့ဗချစ်ကြမ်းတွေကိုရိုးတွင်းချ် ဆီခိုက်ေဗာင်ဗထိစွဲမက်ခဲ့ရပါတ ယ် ၏မကိုခွင့်လွှတ်ပါနော် ညီမလေးရဲ့ရှေ့ရေးဗတွက်ရည်ရွယ်ပြီး ညီမလေးနဲ့လက်ထပ်ပေးရမှာကိုမဗ သဲနာလှပါတယ် မောင်ရယ်မောင့်ကိုမသိပ်ချစ်ပါတ ယ် မရဲ့ဗတ္တတွေကြောင့်မောင်ခုလိုထောင် ကျရတာပါမမှားပါတယ်၏မောင်ရယ် ထိုညကပင်ခင်ခင်ကျော်တယောက်သူ့ ဗမ၏ဗတွင်းသဘောကိုနားလည်သွားသ ည်။ စိတ်ကစားသည့်လူငယ်သဘာဝဗလို က်ကျော်ဝင်းကိုစိတ်ဝင်စားခြင်းမျှသာ ဖြစ်၏။.
138 ချစ်သည့်ဗဆင့်ထိမရောက်သေးပါ။ န ၂၀ ညီဗမနှစ်ယောက်မန္တလေးပြန်ပြော င်းပြီးနောက်သူမဘွဲ့ရပြီးသည့်နှစ်မှာ ပင်ဦးမျိုးထက်၏ မယားငယ်ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ထိုစ်က ဦးမျိုးထက်မှာ မယားကြီး ဒေါ်တင်နီလာဝင်း ရှိသေး၏။ ခင်ခင်ကျော့်နာမည်နှင့်ဝယ်ပေးထား သော ကန်တော်ကြီး ဗရှေ့ဘက်ခြမ်းတိုက်ခန်းတွင်ချိန်း ချိန်းတွေ့ကြ၏။ ဦးမျိုးထက်ကလည်း ခင်ခင်ကျော့်ကိုဗတော်လေးချစ်ပုံရသ ည်။ တိုက်ခန်းဝယ်ပေးထားသည့်ဗပြင်ဘ ဏ်မှာလည်း သိန်း ၅၀၀ ဗပ်ထားပေးသည်။ သို့သော်သူမ၏ဗပျိုရည်ပန်းဝတ်မှုံ ကိုခြေနင်းခဲ့သူမှာ ဦးမျိုးထက်မဟုတ်။ သူမ၏ ရည်းစားဟောင်း မျိုးသက်ဖြစ်၏။မျိုးသက်က စတင်သစ္စာဖေါက်သည်။ မျိုးသက်ကိုမခံချင်၍ ဦးမျိုးထက်နှင့်တွဲပြရာမှမယားငယ် ဘဝသို့ရောက်ခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်။ မနှစ်က ဦးမျိုးထက်၏ မယားကြီး ဒေါ်တင်နီလာဝင်း သားဗိမ်ကင်ဆာနှင့်ကွယ်လွန်သွားပြီး ဖြစ်သည်။ သမီးနှစ်ယောက်ကလည်း သူ့ဗိမ်ထောင်နှင့်သူဗမွေလည်းခွဲပေး ထားပြီးဖြစ်၏။ ထို့ကြောင့်ဦးမျိုးထက်က တရားဝင်လက်ထပ်ဖို့တောင်းဆိုလာ၏ ။ ကျော်ဝင်းလဲ မကြာမှီလွတ်တော့မည်။ ဇာတ်လမ်းတွေရှုပ်မလာခင်ဦးမျိုးထ က်နောက်သို့ခင်ခင်ကျော်လိုက်လာခဲ့ခြ င်းဖြစ်သည်။ ဦးမျိုးထက်က မျက်နှာသုတ်ပဝါကိုတန်းပေါ်တင်ရ င်း ၏ဘာတဲ့လဲ၏ ၏ဗိုကေပါတယ်၏ဗကိုကြီးရဲ့၏ ခင်ခင်ကျော်က ချစ်မျက်စောင်းလေးထိုးရင်း ပြောသည်။ ဦးမျိုးထက်က ခင်ခင်ကျော်ရှိရာသို့ခပ်သွက်သွက် လှမ်းလာသည်။ သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာ ဂျင်းဘောင်းဘီတိုတထည်သာရှိပြီး ဗပေါ်ပိုင်းက ဗလာကျင်းနေ၏။ ခင်ခင်ကျော်က ခုတင်ဘေးတွင်ခြေတွဲလောင်းချထိုင်ရ င်း ခြေနှစ်ချောင်းကိုဘယ်ညာလှုပ်ရမ်းနေ ၏။ သူမကလည်း ကျောက်ခတ်ကလူနှင့်သိပ်မခြား။ လက်နှစ်လုံးသာသာရှိနို့သီးခေါင်းလုံရုံ ဘရာစီယာနှင့် စောက်ဖုတ်လုံရုံလက်တဝါးသာသာ ဆပ်စမိုင်နာလေးသာရှိသည်။ ဗားကစားလေ့ကျင့်ခန်းပုံမှန်လုပ်လေ့ ရှိသဖြင့်ခင်ခင်ကျော့်ကိုယ်မှာ ကာယဗလှမယ်တွေလိုဗလွန်ကြည့်ကော င်း၏။ နို့ဗုံကြီးနှစ်မွှာက ဝိုင်းဝန်းမို့မောက်ဝင်းမွတ်နေသည် ။ ဗချိုးဗစားညီမျှသော ဗဆီသားတို့ဖြင့်ပုံဖေါ်ထားသော တင်ဆုံသားဖွေးဖွေးကြီးက ဗားကောင်းလှသော ရမ္မက်လောင်စာသဖွယ်ဖြစ်နေလေ သည်။ ဇာဗနက်ရောင်ဆပ်စမိုင်နာလေးဖြ င့်ဖုံးဗုပ်ထားသော စောက်ဖုတ်လေးမှာ ကာမဗဆီတွေ စုဝေးနေပြီး ဝင်းဝင်းမို့မို့ ခုံးခုံးကလေးဖြစ်နေ၏။ ဦးမျိုးထက်က ခင်ခင်ကျော်ဘေးတွင်ယှ်ထိုင်ရင်းပု ခုံးလေးကိုဖက်ကာ နောက်သို့ပွေ့လှဲမည်ပြုရာ ဟွန့်ဗကိုကြီးကလည်း နေစမ်းပါဗုံးလို့ဒီမယ်ညကဗရေတွေ တောင်ဒီဗတိုင်းပဲရှိသေးတယ် ၏ရေချိုးပြီးမှနော်နော်၏ ခင်ခင်ကျော်က ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုခပ်ဟဟလေးဖြဲပြ ပြီး သူ့စောက်ဖုတ်ကိုပုတ်ပြသည်။ လက်တဝါးစာရှိဆပ်စမိုင်နာလေးမှာ စေးပျစ်စိုထန်းနေလေသည်။ ခင်ခင်ကျော်က ဦးမျိုးထက်ပါးပြင်ကိုတချက်နမ်းလို က်ပြီး မွှေးပွတဘက်တထည်ပတ်ကာ ရေချိုးခန်ထဲဝင်ခဲ့သည်။ ခင်ခင်ကျော်ရေချိုးခန်းထဲကထွက်လာ တော့ဦးမျိုးထက်ဗစာဗိမ်ထဲကိုဗရက် သုံးပက်ခန့်ဝင်သွားပြီ။ ခွေးတွေလိုဗတော်ကြာကြာစိမ်ပြီး လိုးနိုင်သော ဗစွမ်းသတ္တိထူးကိုဖြစ်ပေါ်စေသည် ။ ဦးမျိုးထက်က ဆက်တီခုံပေါ်ထိုင်လျှက်ဗရက်ကိုတ စိမ့်စိမ့်သောက်ရင်း ခင်ခင်ကျော်ကိုကြည့်နေသည်။ မွှေးပွတဘက်ကိုရင်သားမို့မို့ဗထက် က ပတ်ထားသည်။တဖက်က ဗနံတိုသဖြင့်ပေါင်လည်လောက်သာ န ၂၁ ဖုံးဗုပ်နိုင်သည်။ ဖြူဖွေးတုတ်ခိုင်သော ပေါင်တံဗလှနှင့်တင်ဗိသော ခြေသလုံးသားဝင်းဝင်းမွတ်မွတ်ကလေး ကို ဗရသာခံကြည့်နေမိ၏။ တဆက်တည်း မနေ့ညက သည်ခြေသလုံးလှလှလေးကိုသူ့ပခုံးပေါ်ထ မ်းတင်၍ လိုးခဲ့ရသည်ကိုသတိရလိုက်သည်။ ဗရက်ရှိန်ကြောင့်သွေးကြွလာပြီမို့ကိလေ သာရမ္မက်ဗဟုန်က ဟုန်းကနဲ ထလာသည်။.
139 ဦးမျိုးထက်က ခင်ခင်ကျော်ကိုသူ့ထံလာရန်ခေါင်းဆ တ်၍ ခေါ်လိုက်သည်။ ကြာမူပါသော မျက်စောင်းလှလှလေးထိုးရင်း ခင်ခင်ကျော်ဗနားသို့ရောက်လာသည်။ ဦးမျိုးထက်က ပတ်ထားသော တဘက်ကိုချွတ်ချလိုက်ပြီး စုလုံးလျှက်ကုတင်ပေါ်လှမ်းပစ်လိုက် သည်။ ဗဖုဗထစ်ဗမို့ဗမောက်ဗစွင်းဗ ကားတို့ဖြင့်ဗလှကြီးလှနေသော ခင်ခင်ကျော့်ကိုယ်လုံးတစ်တစ်လေးကို သူ့ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းလိုက်ပြီး တင်းတင်းမို့မို့နုနုထွတ်ထွတ်နို့ကြီး နှစ်မွှာကိုဖွဖွရွရွလေးဆုတ်ချေပေးလို က်၏။ ၏ဟွန်း၏ကဲကိုကဲတယ်ဘာမှလဲမစား ရသေးဘဲနဲ့ ခင်ခင်ကျော်က ဦးမျိုးထက်ရင်ခွင်ထဲမှနေ၍ မျက်နှာလှလှလေးကိုမော့လှန်ကာပြော၏။ သူမမျက်လုံးတွေလည်း ကိလေသာရမ္မက်ရောင်ထကာ တလက်လက်တောက်ပနေကြောင်း တွေ့လိုက်ရသည်။ ဦးမျိုးထက်က သူ့သောက်လက်စ လက်ကျန်ဗရက်ခွက်ကိုခင်ခင် ကျော့်ပါးစပ်ဗနားသို့တေ့ပေးလိုက်သည်။ ခင်ခင်ကျော်က ဗရက်ဗားလုံးကိုဗကုန်မော့သောက်ချလို က်၏ စူးရှသော ရနံ့တမျိုးနှင့်ဗတူသူမတကိုယ်လုံး ပူနွေးရှိန်းမြသွားသည်။ တစတစနှင့်ဦးမျိုးထက်ပေါင်ကြားက လီးတန်ကြီးမှာ ဖေါင်းကြွတောင့်တင်းလာသည်။ ဦးမျိုးထက်က ခင်ခင်ကျော်ကိုပွေ့ပြီး သူ့ဘေးသို့ပို့လိုက်သည်။ ထို့နောက်သူ့ဘောင်းဘီကိုချွတ်လိုက်၏ ဘောင်းဘီကျွတ်သွားသည်နှင့်တပြိုင်န က်ပေါင်ကြားရှိလီးတန်ကြီးမှာ ဒေါသမာန်ထနေသော မြွေဟောက်ကြီးပမာ တဆတ်ဆတ်နှင့်တောင်လျှက်သူ၏ဗ ဓိကဗစာ ဖြစ်သော စောက်ဖုတ်ပစ်မှတ်ကိုရှာနေပါတော့သ ည်။ ခင်ခင်ကျော်က လီးတန်ကြီးကိုခပ်ရဲရဲဆုတ်ကိုင်လို က်ပြီး နီညိုရောင်သမ်းကာ တင်းရင်းတင်းပြောင်နေသော ဒစ်ဆံကြီးကိုသူမ၏လှပသော လက်မနုနုလေးနှင့်ဝိုက်၍ ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်။ ဒစ်ကြီးတဝိုက်ယားကျိကျိနှင့်ရှိန်းဖိ န်းတက်လာပြီး ခြေဖဝါးတွေပါပူထူသွားသည်။ နီညိုရောင်ဆိုးထားသော လက်သဲချွန်ချွန်လေးနှင့်ဖြူနုသွယ့် ပျောင်းသော လက်မလေးမှာ စွဲမက်စရာလေးဖြစ်နေပါသည်။ တရှိန်ရှိန်နှင့်ပူနွေးနေသော လီးတန်ကြီးကိုပွတ်သပ်ဆုပ်ကိုင်ရ င်း ခင်ခင်ကျော်လည်း တဏှာရာဂစိတ်တွေ ထကြွလာသည်။ ငွေကိုရေလိုသုံးနိုင်သော ဦးမျိုးထက်လိုမုဆိုးဖိုသူဌေးတယောက်၏ မယားဖြစ်ရတာကိုဗလွန်ကျေနပ်ဂု ဏ်ယူ နေပါတော့သည်။ ထို့ကြောင့်လည်း သူမဖက်က လိုသည်ထက်ပိုကာ ပြုစုယုယပြသည်။ ဦးမျိုးထက်တယောက်သူမဗပေါ် စွဲသထက်စွဲမက်စေရန်ရှိရှိသမျှ သော မာယာလက်နက်မျိုးစုံဖြင့် ဗသုံးချဆွဲဆောင်လျက်ရှိပါသည်။ နှစ်ယောက်သား ပွတ်ဆွကလိနေကြရာမှတစတစနှ င့်ရမ္မက်ဇောတွေထန်လာကြပြန်သ ည်။ မနေ့ညက ကျန်ရှိနေသော ဖီးကြမ်းငှက်ပျောသီးကိုတယောက်နှစ်လုံး စီစားလိုက်ကြ၏။ ဗဆင်သင့်ရှိနေသော ကြက်စိမ်းနှစ်လုံးကိုဖန်ခွက်ထဲဖေါ က်ထည့်ပြီး ဗရက်တဝက်လောင်းထည့်သည်။ ထို့နောက်ဇွန်းနှင့်သမေဗာင်မွှေလိုက် ၏။ ဦးမျိုးထက်က ခင်ခင်ကျော်ကိုဗရင်တိုကသည်။ ပြီးမှသူသောက်သည်။ ဦးမျိုးထက်စိတ်ထဲ မတ်တပ်ရပ်ပြီးလိုးချင်စိတ်တွေပေါ် လာသည်။ သူ့တကိုယ်လုံးလည်းဗင်ဗားတွေပြည့်လျှ မ်းလာပြီး လန်းဆန်းတက်ကြွလာသည်။ န ၂၂ ခင်ခင်ကျော်စောက်ဖုတ်ထဲ လက်ညိုးထဲ့ပြီး မွှေနှောက်စမ်းကြည့်လိုက်တော့စောက်ရေတွေ က ဗဆမတန်စိုရွှဲ နေပြီး ရမ္မက်ငွေ့တွေက တရှိန်ရှိန်ထွက်နေသည်။ ဦးမျိုးထက်က ခင်ခင်ကျော်ပါးပြင်နုနုကိုတချက် နမ်းရင်း၏ ၏တချီလောက်၏ချစ်ကြဗုံးစို့ကွာ၏ ၏ဟွန်းဒါများ၏ချစ်တာတဲ့၏ ခင်ခင်ကျော်က ဦးမျိုးထက်လီးတန်ကြီးကိုဗလယ်ကပို င်းဆုပ်ကိုင်ရင်း ဂွင်းတိုက်သလိုလုပ်ကာပြော၏။ သူမ၏ပြောဟန်က မြူးကြွနေသည်။ ၏ထ၏ခုတင်ပေါ်ကိုသွားမယ် ဟင့်ဗင်းဒီနားမှာဘဲ ချမယ်ကွာ၏ ဦးမျိုးထက်က သူ့တင်ပါးကိုဆိုဖာဗစွန်းသို့တိုးရွေ့ရ င်း ခါးကိုဗနည်းငယ်လှန်လိုက်သည်။.
140 ပြီးမှပေါင်နှစ်ချောင်းကိုဖြဲကားထားလိုက် ၏။ ၏လာ၏ဒီပေါ်တက်ထိုင်၏ ခင်ခင်ကျော်ကိုကျောပေးဗနေဗထားဖြင့် သူ့လီးကြီးကိုစောက်ဖုတ်ထဲသွင်းခိုင်းသ ည် ဦးမျိုးထက်က ပြည့်ဖြိုးထွားကားလျှက်ရှိသော တင်ပဆုံဗိဗိကြီးကိုလက်နှင့်ပင့် မထားပေးသည်။ ခင်ခင်ကျော်က ဦးမျိုးထက်လီးတန်တုတ်တုတ်ကြီးကိုလ က်နှင့်ဗသေဗချာ ကိုင်၍ သူမစောက်ဖုတ်ဗဝနှင့်တေ့ကာ စိတ်ချရပြီဆိုမှတဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိထိုင်ချလိုက်သည်။ ဖွတ်ဗြစ်၏ဖွတ်၏ဗြစ်၏ဖွတ်၏ ဖွတ်၏ ဦးမျိုးထက်လီးတန်ကြီးက ဗဆုံးထိနစ်ဝင်သွားသည်။ ဗလွန်နူးညံသလောက်သန်မာသော စောက်ဖုတ်ဗတွေ့ကြောင့်ဦးမျိုးထက်တယော က်ပူရှိန်းကျ်ဆိမ့်သော ကာမဗရသာထူးကြီးကိုခံစားနေရသည် ။ သံမဏိချောင်းကြီးကဲ့သို့မာထန်နေပြီး ဗကြောဗပြိုင်းပြိုင်းထကာ ဗရေပြားတွေ ဗရစ်ဗရစ်ထနေသော လီးတန်ကြီး၏ ဗတွေ့ကလည်း ခင်ခင်ကျော်ကိုဆွေမျိုးမေ့မတတ်ကောင်း စေပါသည်။ ဗတွင်းသားနုနုထွတ်ထွတ်တွေကိုတိုးဝ င်ဖြတ်သန်းလာသော လီးဗရှိန်က ခင်ခင်ကျော့်တကိုယ်လုံး လျှပ်စစ်နှင့်ဗတို့ခံလိုက်သလိုတ ဖြိုးဖြိုးတဖျင်းဖျင်း ကြက်သီးမွှေးညှင်းတွေ ထစေခဲ့သည်။ မပြောပလောက်သော နာကျင်မှုဝေဒနာနှင့်ဗတူဗလွန့် ဗလွန့်ထူးခြားဆန်းပြားလှသည့်ဗီဆိမ့် သော ကာမဗရသာထူးကြီးကို တဝကြီးခံစားလိုက်ရပါသည်။ ခင်ခင်ကျော်တယောက်ရင်ဗစုံမော့ကာ ခါးကော့လျှက်ခေါင်းက နောက်သို့ဗနည်းငယ်လန်နေသည်။ မျက်လုံးဗစုံကိုမှိတ်ထားပြီး ဗီထွေးနီမြန်းသော နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးက မဟတဟလေးပွင့်နေသည်။ သူမ လက်နှစ်ဖက်က ဦးမျိုးထက်ပေါင်နှစ်လုံးပေါ်တွင်ဖိထော က်ထားသည်။ လီးနှင့်စောက်ဖုတ်က ဗသားကျဂဟေဆက်သွားပြီး ဖင်ဆုံကြီးကိုပင့်ပေးစရာ မလိုတော့သည့်ဗတွက် သူ့လက်နှစ်ဖက်မှာ ဗားလပ်သွားသည်။ ဦးမျိုးထက်က သူ့လက်နှစ်ဖက်ကိုခင်ခင်ကျော်၏ လက်နှစ်ဖက်ေဗာက်သို့လျှိုသွင်းပြီး မို့မောက်နေ သော နို့ဗုံတင်းတင်းကြီးနှစ်မွှာကိုဗပီဗ ပြင်ဆုပ်ချေပွတ်သပ်ပေးနေ၏။ ခင်ခင်ကျော်တယောက်ရာဂစိတ်တွေ ပြင်းထန်ကာ ဖင်ဗိုးကြီးနှစ်လုံးက မသိမသာလှုပ်ကြွလာသည်။ န ၂၃ ဦးမျိုးထက်က နို့ဗုံဗခြေမှပင့်၍ ပင့်၍ ဆုတ်ချေပေးရင်း စူစူတောင့်တောင့်နို့သီးခေါင်းလေးကိုလက် ညိုး၊လက်မနှင့် ခပ်ဖွဖွလေးလှိမ့်ချေပေး၏ ဗင်းကျွတ်ကျွတ်ရှီးဗင်း၏ဟင်း၏ဟ င်းလိုးပါတော့၏ ၏ဗကိုကြီးရယ်နော်၏နော်၏ ခင်ခင်ကျော်နှုတ်ဖျားက မြည်တမ်းညီးညူသံလေးထွက်လာသည်။ ဦးမျိုးထက်က ကိုယ်ကိုရှေ့သို့ကိုင်း၍ ကုန်းထမည်ပြုရာ ခင်ခင်ကျော်၏ကိုယ်မှာလည်း ရှေ့သို့ကုန်းကျ သွားသည်။ ခင်ခင်ကျော်ကိုထိန်းမရင်းဆိုဖာခုံ ပေါ်မှထလိုက်သည်။ လီးတန်ကြီးကျွတ်ထွက်မသွားစေရန်လ ည်း သတိထား၏။ နှစ်ယောက်သား ဗနည်းငယ်ကုန်းလျှက်ဗနေဗထားမှ မတ်တပ်ရပ်လိုက်သည်။ ခင်ခင်ကျော်ကိုဆိုဖာခုံပေါ်လက်ထောက် နိုင်စေရန်ညင်ညင်သာသာဖေးမ၍ လှည့်ပေးလိုက်သည်။ ခင်ခင်ကျော်လက်နှစ်ဖက်က ဆိုဖာခုံပေါ်ထောက်လိုက်ပြီး ခါးကိုညွတ်ထားလိုက်သည်။ စွင့်ကား တင်းဗိနေသော ဖင်ဗိုးကြီးနှစ်မွှာက ဗထက်သို့ကော့ပျံမြောက်ကြွလာသည်။ ဦးမျိုးထက်က ခါးသွယ်နှစ်ဖက်ကိုဗသေဗချာဆုပ် ကိုင်ကာ လီးတန်ကြီးကိုတဝက်ကျော်ကျော်ဆွဲနှုတ်လို က်သည်။ ထို့နောက်တဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်သွင်းသည်။ ဗြစ်၏ဖွတ်ဇွိ၏ဘွတ်ဘွတ်၏ဗြစ် ၏ ထိုကဲ့သို့လေးငါးချီခန့်ပြုလုပ်ပြီးနောက် လီးဝင်လီးထွက်ဗဆင်ပြေချောမွေ့လာသော ဗခါ ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်ဆောင့်လိုးပါတော့သ ည်။ ၏ဖွတ်၏ဖွတ်၏ပလွတ်၏ဗြစ်ဒု တ်ဗြစ်ဖွတ်၏ပလွတ် ဗင့်ဗင့်ဗ္ဇဗားလား၏လားဗမေ့ရှီးကျွ တ်၏ကျွတ်ဗမေ့ဗင့် ခင်ခင်ကျော်ကလည်း ဦးမျိုးထက်၏ဆောင့်ချက်နှင့်ဗညီသူ မဖင်ဆုံကြီးကိုနောက်သို့ပစ်၍ကော့ကော့ ပေးသည်။ ဦးမျိုးထက်ဆောင့်ချက်တွေက တစတစပြင်းထန်လာသည်။ ခင်ခင်ကျော်ခမျာ မီးပွင်းမတတ်ကောင်းနေရှာသည်။ ဗီးဗင့်ဗားဗမလေး၏ဗင့်ရှီး၏ဟားကော င်းလိုက်တာ၏ ခင်ခင်ကျော်တကိုယ်လုံးရှိဗကြောမှန် သမျှ တင်းကနဲတောင့်တက်သွားပြီး စောက်ဖုတ်တခုလုံး ပူရှိန်းယားကြွကာ သုတ်ရေပူတွေ ပန်းထွက်ကုန်တော့သည်။ ရှေ့ပိုင်းတကိုယ်လုံး ဆိုဖာပေါ်မှောက်ကျသွားပြီး ဒူးလည်းညွတ်ကျသွားသည်။.
141 ဦးမျိုးထက်က ဗသာထိန်းပေးရင်း ဒူးထောက်ဗနေဗထားဖြစ်စေရန်ပြင် ပေးသည်။ ခင်ခင်ကျော်နှင့်လိုက်လျောညီထွေဖြစ် စေရန်သူ့ဘယ်ဖက်ဒူးခေါင်းကိုကြမ်း ပေါ်ထောက်လျှက် ညာဘက်ဒူးကိုတဆစ်ချိုးကွေးထားပြီး ညာဖဝါးကကြမ်းပေါ်ထောက်လိုက်သည်။ မုဆိုးထိုင်ထိုင်နည်းဖြစ်၏။ ဗနည်းငယ်ကျွတ်ထွက်လာသော လီးတန်ကြီးကိုဗဆုံးထိရောက်ေဗာင်ဖိသွ င်းလိုက်ပြီး စောစောကဗတိုင်းခါးသွယ်နှစ်ဖက်ကို ဗသေဗချာကိုင်သည်။ တာစထွက်ကထဲက ခပ်ပြင်းပြင်း ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်ဆောင့်လိုးပါတော့သ ည်။ ထွက်နေဆဲဖြစ်သော သုတ်ရေတွေနှင့်ဗတူကာမဗရသာကို တမြေ့မြေ့ခံစားနေရာမှ ပြင်းထန်သောဆောင့်ချက်တွေကြောင့်ခင် ခင်ကျော်ရာဂစိတ်တွေ ပြန်လည်နိုးကြွပြန်၏။ သူမဖင်ဆုံကြီးကိုဗစွမ်းကုန်ကော့၍ ကော့၍ပေးသည်။ ဦးမျိုးထက်၏ဆောင့်ချက်တွေက မာန်ဖီနေသော ကျားရိုင်းတကောင်လိုကြောက်မက်ဖွယ်ကော င်းလှသည်။ န ၂၄ ကာမပန်းတိုင်သို့ပြိုင်တူချီတက်နို င်ရေးဗတွက်ကာမသတ္တဝါတို့၏ မရိုးနိုင်သော ကာမဗလုပ်ကြီးကို မီးကုန်ယမ်းကုန်ပြုလုပ်လျှက်ရှိပါ တော့သတည်း ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ တစ်ခြားသူတွေ ရောက်ကြပြီလား စပယ် အအေးဆိုင်လေး တစ်ခုရဲ့ ကောင်တာမှာ ငွေရှင်းဖို့တန်းစီနေတုန်း နာမည်ခေါ်ပြီး မေးလိုက်တဲ့ အသံ ကြောင့် ကျွန်မ လှည့်ကြည့် လိုက်တယ်။ ကျွန်မ တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးတဲ့ လူ တစ်ယောက် ဦးထုတ်ကို ခပ်ငိုက်ငိုက် ဆောင်းထားတော့ မျက်နှာကိုလည်း သေချာ မမြင်ရဘူးလေ။ သူက ကျောပိုးအိတ် ခပ်ကြီးကြီး တစ်ခုလည်း လွယ်ထားသေးတယ်။ ရုတ်တရက် ကြောင်သွားပေမဲ့ ဘယ်သူဆိုတာ ကျွန်မ မှတ်မိလိုက်ပါတယ်။ အော် ကိုလတ်ဇင်လား၏ ဘယ်သူမှ မရောက်ကြသေးဘူး စပယ်ပဲ ရောက်သေးတာ အလိုက်သင့် ပြန်ဖြေရင်း သူ့ကို အကဲခတ်ကြည့်လိုက်တယ်။ သူက အွန်လိုင်းကနေ ခင်မင်ခဲ့တဲ့ ကျွန်မသူငယ်ချင်းပါ။ မနေ့တနေ့ကမှ နိုင်ငံခြားက ပြန်ရောက်ပြီး သူငယ်ချင်းတွေနဲ့တွေ့ဖို့ချိန်းထားလို့ကျွ န်မလည်း ဒီဆိုင်ကို ရောက်နေတာ။ ဓာတ်ပုံတွေ မြင်ဖူး ထားပေမဲ့ ရုတ်တရက် အပြင်မှာ ဆိုတော့ ကျွန်မ ဘယ်မှတ်မိပါ့မလဲ။ သူကတော့ ကျွန်မကို တန်းပြီး မှတ်မိတဲ့ အပြင် အရင်တည်းက အပြင်မှာ ခင်ဖူးတဲ့ သူငယ်ချင်းလို ရင်းရင်းနှီးနှီး စကားတွေ ဘာတွေ ပြောရင်း အေးဆေးပါပဲ။ နှစ်ယောက်သား မှာထားတဲ့ အအေးတွေ ရတော့ စားပွဲတစ်ခုမှာ ၀င်ထိုင် လိုက်ကြတယ်။ ဟဲဟဲ ကိုလတ်ဇင်က စပယ့်ကို တန်း မှတ်မိတာပဲ နော် စပယ်က မှတ်မိဝူးတော့် စပ်ဖြဲဖြဲနဲ့ကျွန်မ ပြောတော့ သူက မှတ်မိတာပေါ့ဟ ဓာတ်ပုံတွေ ဒီလောက် မြင်ဖူးနေတာ နင်က အပြင်မှာ လည်း ဒီရုပ်ပဲကို ကျွန်မ ရှက်ပြုံးလေး ပြုံးမိတယ်။ အွန်ုလိုင်းမှာ ဓာတ်ပုံ တင်ရင် လှလှပပ ပြင်ဆင်ပြီး ရိုက် ပြီးတော့မှ အလှဆုံးပုံကို ရွေးပြီး တင်တာလေ။ အဲတာကို အပြင်နဲ့တူတူပဲ ပြောတော့ ပျော်တာပေါ့နော် ။ ခနကြာတော့ ချိန်းထားတဲ့ သူငယ်ချင်းတွေ ရောက်လာပြီမို့ကျွန်မတို့အင်းလျား ကန်ဘောင်ဘက်ကို ထွက်လာခဲ့ကြတယ်။ သူငယ်ချင်းတွေက ခြောက်ယောက် ခုနစ်ယောက် လောက်တော့ ရှိတယ်။ အားလုံးက ကျွန်မနဲ့အပြင်မှာ ရင်းနှီးပြီးသားတွေပါ။ ကိုလတ်ဇင် တစ်ယောက်ကိုပဲ ခုမှတွေ့ဖူး ကြတာလေ။ ဒါပေမဲ့ အွန်လိုင်းမှာ ရင်းနှီး ပြီးသားသူတွေ ဆိုတော့ အပြင်မှာလည်း ပြောမနာ ဆိုမနာတွေပဲ။ သူငယ်ချင်းတွေက နင့်ကိုကို မပါဘူးလား ၏လို့ကျွန်မကို မေးကြတယ်။ န ၄ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၃ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ကျွန်မလည်း သူက နယ်မှာ နေတာဖြစ်တဲ့ အကြောင်း တစ်ခါတလေမှ အလုပ်ကိစ္စနဲ့ရန်ကုန်ကို လာတာဖြစ်ကြောင်း တစ်ယောက် လာမေးလိုက် ရှင်းပြလိုက်နဲ့စိတ်တောင် ညစ်လာတယ် ၏ တကယ်။ ကန်ဘောင်မှာ မုန့်စားလိုက် စကားပြောလိုက် လမ်းလျှောက်လိုက် လုပ်ကြပြီးတော့ အိမ်ပြန်ကြဖို့အချိန် ရောက်တော့ လမ်းကြောင်း တူတဲ့သူတွေ စုပြီး တက်ဆီ ငှားဖို့မေးကြတယ်။ ကိုလတ်ဇင်ရယ်၊ နောက်ထပ် ကျွန်မ သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်ရယ်က ပြန်မဲ့ လမ်းတူတော့ သုံးယောက်သား တက်ဆီ နဲ့အတူ ပြန်လာကြတယ်။.
142 ပြောရအုံးမယ် အဲဒီသူငယ်ချင်း ကောင်လေးကလည်း ခင်တာ သိပ်မကြာသေးပေမဲ့ ငယ်ပေါင်းလို ပေါင်းတာ။ သူကလည်း ရည်းစား ထည်လဲတွဲ ကိုယ်ကလည်း ရည်းစားနဲ့ဆိုပေမဲ့ တွေ့ကြရင် ချစ်ရယ် သဲရယ်ဆိုပြီး ပါးလေးကိုင်လိုက် မေးလေး ကိုင်လိုက် လက်လေးတွဲလိုက်နဲ့လုပ်နေကြတာ။ ကိုကိုကလည်း အဲဒါမျိုး အရမ်း သ၀န်တိုတတ်တာလေ။ အဲဒီကောင်တွေနဲ့မပေါင်းနဲ့လို့မပြောရုံ တမယ်ပဲ။ ကျွန်မကလည်း တားလေ အရွဲ့တိုက်လေ သမားဆိုတော့ ကိုကိုက လေပြေလေး ထိုးထိုးပြီး ပြောရှာပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်မတို့က ရိုးရိုးသားသား ပေါင်းတာလေ။ ဘာအကန့်မှမရှိဘူး။ ကိုယ့်စိတ် ကိုယ်လုံတော့ ကျွန်မ သူတို့နဲ့သွားတွေ့တိုင်း ကိုကို့ကို ပြောပြပါတယ်။ သူသံသယ မဖြစ်ပေမဲ့ ဖုန်းတွေ တဂွမ်ဂွမ်ဆက်ပြီး မပြန်သေးဘူးလား အခု ဘယ်မှာလဲ နောက်ကျနေပြီ အိမ်မပြန်သေးဘူးလား ဘာညာနဲ့ ဂျစ်တိုက်တာ မျိုးတွေတော့ ခံရတာပေါ့။ ဇာတ်ရည် လည်အောင် နဲနဲရှင်းပြ ထားအုံးမယ်။ ကျွန်မ နာမည်က စပယ်ပွင့်ဝါ ပါ။ အသက်၂၀ကျော်လောက် ရှိပြီး လောလောဆယ် ကမ်ပနီ တစ်ခုမှာ အလုပ်လုပ်နေတယ်။ ကျွန်မ စာ ၀င် ၀င် ရေးဖြစ်တဲ့ အွန်လိုင်း ဂရု လေးတစ်ခု ရှိပါတယ်။ အဲဒီကနေ တဆင့် သူငယ်ချင်းတွေ ရပြီး ကိုယ့်အနီးအနားမှာ နေတဲ့သူတွေ ဖြစ်နေရင် အပြင်မှာလည်း မြင်ဖူးအောင် ဆုံဖို့ချိန်းကြတာပေါ့။ ကိုကိုကလည်း အလုပ်ကိစ္စနဲ့ရန်ကုန်တက်လာ တဲ့ အချိန်နဲ့ကြုံနေတာနဲ့ တွေ့ဖြစ်ကြတာပါ။ အမှန်ဆို အွန်လိုင်းမှာက သူနဲ့ကျွန်မ သိပ်မခင်ဘူး။ စကားတောင် မပြောဖူးဘူး။ အပြင်မှာ တွေ့တော့လည်း အဲတိုင်းပါပဲ။ သူက စကားသိပ် မပြောပါဘူး။ ကျွန်မလည်း တခြား သူငယ်ချင်းတွေနဲ့စနောက် နေတာနဲ့သတိတောင် မထားမိပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ သူက အဲဒီကတည်းက ကျွန်မကို သဘောကျသွားပုံ ရတယ်။ နောက်ရက်တွေ ကျတော့ စကားလာ လာ ပြောတယ်။ သိပ်တောင် မကြာလိုက်ပါဘူး။ ရည်းစား စကား ပြောတော့တာပဲ။ အမှန်တိုင်းပြောရရင် သူက ကျွန်မကြိုက်တဲ့ ပုံစံမျိုး မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါက ရုပ်ရည်ပိုင်းကို ပြောတာ။ စိတ်ဓာတ်ပိုင်း ကျတော့လည်း ခုမှ စသိတဲ့သူ ဆိုတော့ ကောင်းတယ် ဆိုးတယ် မခွဲခြားနိုင်သေးဘူးလေ။ ဒါပေမဲ့ အဲဒီတုန်းက ကျွန်မမှာ ပြသနာတစ်ခု တက်နေတယ်။ အဲဒါဘာလဲ ဆိုတော့ ကျွန်မနဲ့အရမ်းခင်တဲ့ ငယ်သူငယ်ချင်း ဖြစ်တဲ့ ဇော်ဇော်နဲ့မထင်မှတ်ပဲ ရည်းစားတွေ ဖြစ်သွားတာပါ။ ကျွန်မ သူ့ကို မချစ်ဖူး။ သူက ကျွန်မကို ကြိုက်နေတာ ကြာလှပြီ။ ပြောရရင် အလယ်တန်း ကတည်းကပါ။ ဇော်ဇော်နဲ့ ကျွန်မက ငယ်သူငယ်ချင်းတွေ ဆိုတော့ ပြောမနာ ဆိုမနာ အတွင်းသိ အစင်းသိတွေ ပြီးတော့ အဲဒီတုန်းက စိတ်ကလည်း တအားညစ်နေတဲ့ အချိန် ၏ အရက် သောက်ချင်တယ် ဆိုပြီး သူ့ကိုခေါ်သောက်ရင်း ဖြစ်ကုန်တာ။ မူးလာတော့ သူက ဖွင့်ပြောပြီး ကျွန်မကလည်း ၏အမှန်တိုင်း ပြောရရင် သိပ်တောင် မမှတ်မိတော့ဘူး။ ဘာတွေပြောခဲ့မိလည်း ဆိုတာ အဖြေပေးမိလား မပေးမိလားလည်း မမှတ်မိဘူး။ သူက အတင်းဖက်ပြီး ကစ်ဆင်တွေ ဆွဲတာတော့ မှတ်မိတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူက အဲ့လောက်နဲ့ရပ်ပြီး ကျွန်မကို အိမ်ပြန်ပို့ ပေးပါတယ်။ န ၅ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၄ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ နောက်နေ့ကျတော့ ဘာဖြစ်မှန်းတောင် ကျွန်မ မမှတ်မိဘူး။ ဇော်ဇော်ကတော့ ကျွန်မကို သူ့ရည်းစား အဖြစ် ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ကြီး မှတ်ယူလိုက်တယ်။ အဲဒီမှာ ပျားတုပ်တော့တာပဲ။ ကျွန်မ တကယ်ဆိုးပါတယ်။ ကျွန်မ စိတ်တွေက အရမ်းကို လေလွင့် နေချိန်မှာ အရက်ကို ဖိသောက်တယ်။ သောက်တော့ ဇော်ဇော်နဲ့ခုလိုတွေ မှားကုန်တယ်။ အရင်က ဖြူစင်ခဲ့တဲ့ သူငယ်ချင်း သံယောဇဉ်လေးက အဲဒီတစ်ရက်နဲ့တင် ရေစုန် မျောတော့တာ ပါပဲ။ ဇော်ဇော် တစ်ယောက် ကတော့ အရမ်းကို ပျော်ပြီး သူ့အလုပ်က သူတွေနဲ့တောင် ကျွန်မကို မိတ်ဆက် ပေးလိုက်သေးတယ်။ အမှန်အတိုင်း ပြောရရင် ကျွန်မက အရမ်းချစ်ခဲ့တဲ့ ချစ်သူ တစ်ယောက်ရဲ့ ရက်ရက်စက်စက် တဖက်သတ် လမ်းခွဲခြင်းကို ခံရပြီးတဲ့နောက်မှာ ဘယ်ယောက်ျားရဲ့ အချစ်ကိုမှ အယုံအကြည် မရှိတော့တဲ့ ကောင်မလေး တစ်ယောက်ပါ။.
143 အီစီကလီတွေ လျှောက်ထားရင်း စိတ်ပျော်အောင် နေနေပေမဲ့ ရိုးသားတဲ့ သူငယ်ချင်း သံယောဇဉ်ကို အရောင်ဆိုးမိတဲ့ အထိ ဖြစ်သွားလိမ့်မယ်လို့မမျှော်လင့်ခဲ့မိ ဘူး။ အခုတော့ စိတ်ထဲက မပါဘဲ ရည်းစား တစ်ယောက်ရ ဖြတ်ဖို့ကလည်း ချက်ချင်းကြီး မပြောရဲတော့ မျောပြီး တွဲနေရတယ်။ သူရော ကျွန်မရော အလုပ်တွေ ရှိတော့ ညနေ အလုပ်ဆင်းချိန် လောက်ပဲ တွေ့ရတာပါ။ အိမ်တူတူ ပြန်တော့ တက်ဆီ ပေါ်မှာ ဒင်းက ပါးစပ် သရမ်းလိုက် လက်သရမ်းလိုက် လုပ်သေးတယ်။ လူလစ်ရင် လစ်သလို ခိုးနမ်းတယ်။ ရင်သား တွေကိုလည်း အတင်းကိုင်ပြီး ဖြစ်ညှစ်တယ်။ ကျွန်မက အဲလိုအကျင့် တွေကို မကြိုက်ဖူးရှင့်။ ကိုယ် ချစ်တဲ့သူနဲ့ဆိပ်ကွယ် ရာမှာသာ လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေရင် နေဖြစ်မယ်။ ဒီလို လူတွေ မြင်နိုင်တဲ့ တက်ဆီ ပေါ်ကြီးမှာ သောင်းကျန်း တာမျိုးတော့ လုံးဝ မကြိုက်ဖူး။ အဲဒီလိုမျိုး မလုပ်ဖို့မျက်နှာထား တင်းတင်းနဲ့ဇော်ဇော့်ကို ပြောရတယ်။ သူကတော့ ကျားချောင်းသလို ချောင်းတယ် ဆိုတာ ဒါမျိုးဖြစ်မယ် ထင်တယ်။ နောက်တခါ ရုံးပိတ်ရက် ကျတော့ အပြင်ထွက်ဖို့ခေါ်တယ်။ ကျွန်မတို့ရုပ်ရှင် သွားကြည့်ကြတယ်။ သူက အတွဲခုံဝယ်မယ် ပြောပေမဲ့ ကျွန်မက မျက်စိ အား မကောင်းလို့အတွဲခုံဆိုရင် ပိတ်ကားနဲ့ဝေးပြီး ကြည့်ရတာ အားမရဘူးလို့ဥာဏ်ဆင်ပြီး ရှေ့ခုံတွေပဲ ဝယ်လိုက်တယ်။ ဒါတောင်မှ သိပ်အလွတ် မပေးချင်ပါဘူး။ ရုပ်ရှင်ပိတ်ကားက အမှောင်ခန်းတွေ ပြတဲ့ အခါ ကျွန်မမျက်နှာကို ဆွဲလှည့်ပြီး အနမ်းတွေ ပေးတော့တယ်။ ဇော်ဇော်က လူကသာ ပိန်တာရယ် သူ့အနမ်းတွေက အား အရမ်းပါတယ်။ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်ရုံတင် မကဘူး လျှာကိုပါ ကျွန်မပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်ပြီး လှည့်ပတ်နေတယ်။ သူ့လက်ချောင်း မာကျစ်ကျစ် တွေ ကလည်း ကျွန်မရဲ့ အိဖြိုးနေတဲ့ ရင်သားတွေကို အတင်း ဆုပ်ကိုင်လာတယ်။ ကျွန်မ ၀တ်ထားတာ လည်ပင်းပေါက် နဲနဲကျယ်တဲ့ တီရှပ်ဆိုတော့ လည်ပင်းပေါက်ထဲကနေ လက်တွေကို ထိုးထည့်ပြီး ၀တ်ထားတဲ့ ဘရာကြားက ရင်သားကို အမိအရ စမ်းပြီး ဆုပ်နယ် နေတယ်။ နို့သီးခေါင်းလေးကို စမ်းမိသွားပြီး အတင်း ပွတ်ချေနေလို့ကျွန်မမှာ အသံထွက်တော့ မလို ဖြစ်ပြီး အံကို ကြိတ်ထားရတယ်။ ဘေးမှာ လူတွေနဲ့လေ။ နောက်တော့ သူ့လက်တွေက ကျွန်မ၀တ်ထားတဲ့ ဂျင်းဘောင်းဘီ ဇစ်ကို ဖြုတ်ပြီး အတွင်းထဲထိ ထပ် ကျူးကျော် လာတယ်။ မိန်းကလေးတွေရဲ့ အားနည်းချက် ဖြစ်တဲ့ ရင်သားတွေကို အမိအရ အကိုင်ခံထားရတဲ့ ကျွန်မက သူ့လုပ်ရပ်တွေကို မငြင်းနိုင်တော့ပါဘူး။ သူ့လက်နဲ့မထိခင်မှာပဲ ကျွန်မ ပိပိလေးထဲက အရည်တွေစို သလိုလို ဖြစ်လာတယ်။ သူလုပ်နေတာတွေကို ပါးစပ်က ဘာမှ မပြောပေမဲ့ ကျွန်မ လက်ကိုင်အိတ်လေးကို သူ့လက်ဝင်နေတဲ့ ဘောင်းဘီပေါ် တင်ပြီး ဖုံးပေးလိုက်တယ်။ ဘေးက လူတွေ မမြင်အောင်လေ။ သူ့လက်တွေက ကျွန်မ န ၆ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၅ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ အတွင်းသားတွေနဲ့ထိနေပါပြီ။ အပေါ်ကနေ ကိုင်ပြီး ပွတ်နေရင်းနဲ့လက်တစ်ချောင်းကို ကျွန်မ ပိပိလေးထဲ ထိုးထည့်လိုက်တယ်။ အရည်တွေလည်း စိမ့်နေတော့ ဇွပ်ကနဲ ၀င်သွားတာပေါ့။ ကျွန်မ အသံမထွက်ရဲဘဲ သူ့ပခုံးနဲ့ ကိုယ့်ပါးစပ်ကို ထိပြီး ပိတ်ထားရတယ်။ ညည်းမိမှာစိုးလို့။ ရုပ်ရှင်က ဘာတွေပြ နေမှန်းတောင် မသိလိုက်ပါဘူး။ ကျွန်မ အာရုံတွေက သူ့လက်တွေပေါ်ပဲ ရောက်နေ တာလေ။ အလုပ်များနေတဲ့ သူ့လက်တွေကို ကျွန်မလက်နဲ့လှမ်းကိုင်ပြီး ရပ်ခိုင်း လိုက်တယ်။ သူ့ပစ္စည်းက ဘယ်လိုနေတယ် မသိဘူး။ လက်ခလယ် ကတော့ အတော်ရှည်သား။ သူထုတ်လိုက် သွင်းလိုက် လုပ်နေတာ ခံနေရင်း လုပ်ပါများတော့ ကျွန်မအထဲက နာလာတယ်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပြီးလား မပြီးလားတော့ မသိဘူး။ အရည်တွေကတော့ တော်တော်လေး ထွက်နေပါတယ်။ ရုပ်ရှင်ပြီးမှပဲ သန့်စင်ခန်း ၀င်ပြီး သန့်ရှင်းရေး လုပ်လိုက်တယ်။ ရုပ်ရှင်ကြည့်ပြီး ပြန်ထွက်လာကြတော့ သူက ဟိုဝင်ချင်သလို ဒီဝင်ချင်သလို လုပ်သေးတယ်။ ကျွန်မကလည်း ဘာလိုလို ညာလိုလိုနဲ့ငြင်းပြီး မုန့်လေး ဘာလေး စားပြီး ပြန်လာကြတယ်။.
144 ကျွန်မ ဇော်ဇော့်ကို မချစ်ဘဲ ဘာလို့တွဲရလဲ ဆိုရင် အားနာလို့ပါ။ ဟုတ်ပါတယ် အားနာလို့ခါးပါ ပါ နေရပြီလေ။ သူက ကျွန်မ အနွံတာတွေ အရမ်း ခံခဲ့တယ်။ ကျွန်မအပေါ် အရမ်း ဂရုစိုက်ခဲ့ပါတယ်။ အဲလိုလူမျိုးကို ငါနင့်ကို မချစ်ပါဘူး အရက်မူးပြီး လက်ခံလိုက်မိတာပါ လို့ ကျွန်မ ဘယ်လို ပြောထွက်ပါ့မလဲ။ အဲဒါကြောင့် သူစိတ်ကျေနပ်အောင် ခဏတစ်ဖြုတ် တွဲတာပါ။ ဒါပေမဲ့ အချိန် မလွန်ခင် သူ့ကို အငြင်သာဆုံး နည်းနဲ့ဖြတ်ဖို့ကျွန်မ စဉ်းစား ထားပြီးသားပါ။ အဲဒီအချိန်မှာ ကိုကိုက ပေါ်လာခဲ့တာ။ တွေ့ဖူးတာမှ နှစ်ရက် တပိုင်းရှိသေးတာကို အတင်းကြီး ဖုန်းတွေဆက် အဖြေတွေတောင်း လုပ်တော့တာပဲ။ ဇော်ဇော်ကလည်း တနေ့ထက် တနေ့ ရောဂါတွေ ရင့်နေပြီလေ။ ဟိုသွားရအောင် ဒီသွားရအောင် ခေါ်နေပြီ။ ကျွန်မက ငြင်းထားတော့ သူလည်း ညစ်ပြီး ကျွန်မကို မဆက်သွယ်ပဲ ဂိမ်းပဲ သွားသွား ဆော့နေတယ်။ ကျွန်မလည်း အဲဒါကို အကြောင်းပြပြီး နင်ကငါ့ကို ဂရုမစိုက်ဘူး ဘာညာနဲ့သူ့ကို စိတ်ကောက် ပလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ တစ်ခါတည်း ကိုကို့ကို အဖြေ ပေးလိုက်တော့တာပဲ။ ကိုကို့ကို အဖြေပေးပြီးတော့မှ ငါ့မှာ ချစ်သူရှိနေပြီ၏ လမ်းခွဲကြရအောင် ဆိုပြီး ဇော်ဇော့်ကို ပြောလိုက်တယ်။ ဖြစ်ချင်တော့ သူကလည်း အဲဒီ့အချိန် အလုပ်နဲ့ခရီးထွက်သွားရတယ်။ အဲဒီတော့ ကျွန်မကို လာတွေ့ပြီး ပွားလို့ မရတော့ဘူးလေ။ သူပြန်ရောက်တော့ ကျွန်မကိုတွေ့ဖို့ကြိုးစားသေးပေမဲ့ ဒီတစ်ခါတော့ ကျွန်မဲ ငြင်းလိုက်ပါတယ်။ သူလည်း ဆက်မကြိုးစားတော့ဘူး။ နဲနဲတော့ ထူးဆန်းတယ်နော်။ ကိုယ့်ကို ငယ်ငယ်လေးထဲက သိပ်ချစ်ခဲ့ပါတယ် ဆိုတဲ့ လူတစ်ယောက်ကို ဖြတ်ရတာ အဲလောက် လွယ်မယ်တောင် ကျွန်မ ထင်မထားဘူး။ ကွယ်ရာမှာ အသဲကွဲနေလား မသိပေမဲ့ ဇော်ဇော်က ဖုန်းဆက်တာတွေ ကျွန်မ အိမ်နဲ့အလုပ်ကိုလည်း သိနေရဲ့သားနဲ့ တွေ့ဖို့ကြိုးစားတာတွေ မလုပ်ပါဘူး။ ဒီလိုနဲ့ကျွန်မလည်း ယောက်ျားတွေရဲ့ အရမ်းချစ်ပါတယ်ဆိုတဲ့ အချစ်ကို ပိုပြီး အယုံအကြည် မဲ့လာတယ်။ ဒီအချိန်မှာပဲ ကိုကိုနဲ့ကျွန်မ တစ်ယောက် အကြောင်း တစ်ယောက် သိပ်တောင် မသိသေးခင် ရည်းစားတွေ ဖြစ်လာတယ်။ ချစ်သူတွေ ဆိုပေမဲ့ ကိုကိုက နယ်ကမို့တစ်လတစ်ခါ နှစ်ခါလောက်ပဲ တွေ့ဖြစ်ကြပါတယ်။ ကျွန်မကလည်း အဲဒါကို သဘောကျပါတယ်။ ခါတိုင်းလိုပဲ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့တွေ့လိုက် လျှောက်သွားလိုက် လျှောက်စားလိုက် လုပ်လို့ရတယ်လေ။ ကိုကိုပါရင် စိတ်က နဲနဲကျဉ်းကျပ်တယ်။ ကျွန်မက ယောက်ျားလေး သူငယ်ချင်းများတယ်။ ကိုကို့ကိုပါ ခေါ်ပြီး သူတို့နဲ့တွေ့တဲ့ အချိန် သူတို့က စလိုက် နောက်လိုက်ရင် ကြည့်တဲ့ ကိုကို့မျက်လုံး၊ ဖြစ်သွားတဲ့ ကိုကို့မျက်နှာကို သူတို့သိလားမသိလား မသိပေမဲ့ ကျွန်မအားနာမိတယ်။ န ၇ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၆ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ရည်းစားဖြစ်ပြီး နှစ်လလောက် နေတော့ ကိုကိုက ဘီယာ သွားသောက်ရအောင် ဆိုပြီး ခေါ်ပါတယ်။ ဟိုတယ်တစ်ခုကို ရောက်သွားတယ်။ တကယ်တော့ ကျွန်မက အပြင်းတွေပါ ချတတ်နေပြီဆိုတာ သူမသိဘူး။ အဲဒီ့မှာ စားရင်း သောက်ရင်းနဲ့သူက ကျွန်မကို ဖက်ပြီး ခုတင်ပေါ် ခေါ်သွားတယ်။ အ၀တ်တွေ ဟိုချွတ် ဒီချွတ်နဲ့အကုန်လည်း ကုန်ရော စောင်ကြီးခြုံပြီး ဘာဂျာပေးတော့တာပဲ။ ကျွန်မလည်း ဘီယာအရှိန်တွေနဲ့ဆိုတော့ ရင်ခုန်သံတွေ တဒိန်းဒိန်းနဲ့ပေါ့။ ဂျာလို့အားရတော့မှ စောင်ခြုံထဲက ချွေးတွေ သီးနေတဲ့သူ့မျက်နှာ ထွက်လာပြီး သူ့ကိုယ်ပေါ်က အောက်ခံ ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ သူ့ပစ္စည်းက တော်တော်ကြီးပါတယ်။ ကျွန်မစိတ်ထင် ခုနစ်လက်မ ကျော်ကျော်တော့ ရှိမယ် ထင်တယ်။ လုံးပတ်ကလည်း ခပ်ထွားထွားပဲ။ ကိုကို့မတိုင်ခင် တွေ့ခဲ့တဲ့ ဘဲတွေရဲ့ ပစ္စည်းတွေကို ကိုကိုနဲ့ယှဉ်လိုက်ရင်တော့ စံမမှီ တန်းမမှီလို့တောင် ပြောလို့ရတယ်။ ဇော်ဇော့် ပစ္စည်းကိုတော့ ကျွန်မ မတွေ့ဖူးလိုက်ဘူး။ တွေ့ဖူးဖို့နေနေသာသာ လက်နဲ့တောင် မစမ်းဖူးပါဘူး။ ဆက်ပြောရရင် ကိုကိုက သူ့ပစ္စည်းကို ထုတ်ပြီးတာနဲ့ကျွန်မကို စပြီး မိတ်ဆက် ပေးတော့တာပဲ။ ကိုကို သွင်းလိုက်တော့မယ်နော် ချစ် ကျွန်မ ရီဝေေ၀နဲ့ကိုကို့မျက်နှာကို မော့ကြည့်လိုက်တယ်။ ဒီအခြေနေ ရောက်မှ မသွင်းနဲ့ပြောလို့လည်း နားထောင်မှာမှ မဟုတ်တော့ပဲ။.
145 ခေါင်းကိုပဲ ငြိမ့်ပြလိုက်တယ်။ တောင့်တင်း သန်မာ နေတဲ့ သူ့ပစ္စည်းကြီးက ကျွန်မ ကိုယ်ထဲကို တစ်ရစ်ချင်း တိုးဝင်လာတယ်။ ကျွန်မ နှုတ်ခမ်းကို ဖိကိုက်ပြီး အိပ်ယာခင်းစကို လက်နဲ့ဆုပ်ထားမိတယ်။ မကြုံဖူးတဲ့ အရွယ်အစားမို့ကျွန်မ ကိုယ်အတွင်းထဲက နည်းနည်း နာသလိုလို ရှိပါတယ်။ ကိုကိုက ကျွန်မ နှုတ်ခမ်းတွေကို ဖိကပ် စုပ်နမ်းလိုက်ပြီး နိမ့်ချည်မြင့်ချည် ဖြစ်နေတဲ့ ရင်သားတွေကို လက်နဲ့တယုတယ ဆုပ်ပြီး အသာဖြစ်ညှစ်ပေးပါတယ်။ ကျွန်မရဲ့ ညည်းသံ ခပ်တိုးတိုးက ဟိုတယ် ခန်းလေးထဲမှာ စည်းချက် ညီညီ ထွက်ပေါ်နေတယ်။ ကုတင်ပေါ်မှာတော့ ပက်လက် အနေအထားနဲ့လှဲနေတဲ့ ကျွန်မရဲ့ ပေါင်တွေကို ကိုကိုက လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ထိန်းကိုင်ထားပြီး အပေါ်က အုပ်မိုးရင်း ပန်းတိုင်ရောက်အောင် အားကြိုးမာန်တက် ကြိုးစားနေပါတယ်။ ကိုကိုနဲ့မတွေ့ခင် ရှေ့မှာ ရည်းစား နှစ်ယောက်လောက် ထားဖူးခဲ့တယ် ဆိုပေမဲ့ ကိုကိုနဲ့ဒီနေ့ပထမဆုံး အတွေ့အကြုံ ဆိုတော့ ကျွန်မရှက်ပြီး မျက်စိတွေ မှိတ်ထားမိတယ်။ ချစ် ၏ချစ်ပြီးတော့မလား ကိုကို ပြီးလိုက်တော့မယ်နော် အင်း၏ ၏အင်း ကျွန်မ ညည်းရင်း ညူရင်းပဲ ပြန်ဖြေလိုက်တယ်။ ကျွန်မ ရည်းစားတွေလည်း ထားဖူးခဲ့ပြီး ခုလိုလည်း အတူနေခဲ့ ဖူးပြီးမှ မိန်းကလေး တစ်ယောက် အနေနဲ့ပြီးတယ် ဆိုတာကို မခံစားဖူးသေးဘူး ဆိုရင် ယုံကြ ပါ့မလားနော်။ တကယ်ပါ။ လိင်ဆက်ဆံချိန်မှာ စိတ်ကျေနပ်မှု ရရင် ပြီးတာပဲ ပြီးတယ် မပြီးဘူး ဆိုတာ ဘာအရေးလဲလို့ပဲ ကျွန်မ သဘော ထားခဲ့ပါတယ်။ အခုလည်း ကိုကိုမေးတဲ့ ပြီးတော့ မလား ဆိုတာကို အင်းလို့ပြန်ဖြေတာ မဟုတ်ပါဘူး။ သူ့ကို မြန်မြန် ပြီးခိုင်းလိုက်တာပါ။ အချိန်ကြာတော့ ကျွန်မ အတွင်းသားတွေက စပ်သလို ကျိန်းသလိုလို ဖြစ်လာပြီလေ။ ကိုကိုက မြန်မြန် သွက်သွက်ကြီး ၁၀ကြိမ်ကျော်ကျော်လောက် ဆောင့်ပြီးတာနဲ့ကျွန်မ ကိုယ်ထဲကို သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ် လိုက်ပါတော့တယ်။ န ၈ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၇ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ကိုကိုက ကျွန်မကို စိတ်ကျေနပ်မှု ပေးနိုင်ခဲ့တယ်ဆိုတာ မငြင်းပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်မ သူ့ကို မချစ်ခဲ့ဘူး။ သူ့အချစ်ကိုပဲ သာယာခဲ့တာပါ။ အဲဒီ တုန်းကတော့ သူ့ကိုချစ်သလိုလို ရှိပေမဲ့ ခုချိန် ပြန်စဥ်းစားလိုက်ရင် သူ့ကို မချစ်ခဲ့ဘူးဆိုတာ ပိုပို သိလာပါတယ်။ချစ်သူတွေ ဖြစ်လာပြီးမှ ကိုကို့အကြောင်းကို တဖြေးဖြေး သိလာရတာ ဆိုတော့ လိင်ဆက်ဆံချိန်မှာ သူပေးတဲ့ သာယာမှုက လွဲရင် ကျန်တဲ့ အချိန်တွေမှာ သူ့ကို ကျွန်မ မကြိုက်တဲ့ အချက်တွေ တော်တော် များများ ရှိပါတယ်။ ကိုကိုနဲ့ကျွန်မက ရှစ်နှစ် ကိုးနှစ်နီးပါး အသက်ကွာနေလို့လားတော့ မသိဘူး။ ကိုကို့ရဲ့ ပစိပစပ်များတာ၊ ဇီဇာကြောင်တာ၊ သ၀န်တိုတာ၊ ချုပ်ချယ်တာ အဲဒီ့စိတ်တွေက သာမန်လူတွေထက် ပိုသလိုပဲ လို့ကျွန်မ ခံစားရတယ်။ ကိုယ်ချစ်တဲ့ သူကို သ၀န်တိုတာ လောက်တော့ ကျွန်မ နားလည် ပေးနိုင်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်မရဲ့ ယောက်ျားလေး သူငယ်ချင်း မှန်သမျှကို သံသယစိတ်နဲ့ကြည့်ပြီး နောက်ကွယ်ကျရင် ဘယ်ကောင်က ဘယ်လို မကောင်းတာ ဆိုပြီး ပြောတာကျတော့ ကျွန်မ သူငယ်ချင်းတွေ ဘက်က မခံနိုင်သလို ကျွန်မ အပေါ်လည်း မယုံကြည်ရာ ရောက်တယ် မဟုတ်လား။ ကျွန်မ ကလည်း သူအဲ့လိုလုပ်လေ ပို အရွဲ့တိုက်ချင်လေ ဆိုတော့ သူနဲ့ကြိုက်နေတုန်းမှာပဲ နောက်ထပ် ဇာတ်လမ်းတစ်ခု ပေါ်လာ တော့တာပဲ။ ။၏။၏။ ၏။ န ၉ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၈ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ စပယ်မ၏နင့် တိုက်ခန်းရှေ့ ရောက်ပြီ ဆင်းလေ ကျွန်မ သူငယ်ချင်း လှမ်းပြောလိုက်တဲ့ အသံကြားမှ ကျွန်မလည်း အတွေးဆက် ပြတ်သွားတော့တယ်။ သူငယ်ချင်းနဲ့ ကိုလတ်ဇင်တို့နှစ်ယောက်ကို နှုတ်ဆက်ပြီး ကျွန်မနေတဲ့ တိုက်ခန်းပေါ် တက်လာခဲ့ပါတယ်။ ကျွန်မ ဇာတိက ပဲခူးမှာမို့ရန်ကုန်မှာ မိဖြူနဲ့လွင်မာဆိုတဲ့ သူငယ်ချင်း နှစ်ယောက်နဲ့တိုက်ခန်း စုငှားပြီး နေပါတယ်။ ကျွန်မ အခန်းထဲ ရောက်တော့ သူတို့နှစ်ယောက်လည်း ပြန်ရောက်နေကြပြီ။.
146 ကျွန်မကိုမြင်တာနဲ့မိဖြူက ပြုံးစိစိနဲ့၏ ဟဲ့ စပယ်ငါဒီနေ့ပြန်လာတော့ ငါတို့တိုက်အောက်မှာ ဘယ်သူနဲ့တွေ့တယ် မှတ်လဲ ကျွန်မလည်း ရေချိုးဖို့အ၀တ်တွေ ချွတ်နေရင်း စပ်ဖြဲဖြဲနဲ့ပြန်မေးလိုက်တယ်။ ဘယ်သူလဲ နင့်ကို ကြိုက်နေတဲ့ နင်တို့အလုပ်ထဲက ကုလားကြီးလား ဟိဟိ ကောင်မအကောင်းပြောမလို့ဟာကိုနော်၏ အရင်တစ်ပတ်က ငါတို့ကလပ် သွားတော့ နင်နဲ့တွဲကတဲ့ ကောင်လေးလေ အပြန် ငါတို့ကို တောင် ကားနဲ့လိုက်ပို့ ပေးသေး တယ်လေ ငါနာမည် မေ့နေတယ် ဘဲသွေး ဆိုလား ဟီးဟီးး ရဲသွေးပါဟဲ့ ၏သူက ဘာလာ လုပ်တာ တဲ့ လဲ နင့်ကို လာရှာတာပေါ့ ကောင်မရယ်၏ ဖုန်းမကိုင် လို့တဲ့ ငါလည်း နင့်အလုပ်က အချိန်ပိုဆင်းရတယ် ဘာညာနဲ့ပြောလိုက်တယ် သူက နင့်အလုပ်က ဘယ်မှာလည်း မေးနေသေးတယ် ငါက မေးချင်ရင် တိုက်ရိုက်မေးပါ လို့၏ ငါကြားထဲကနေ နင်ကြိုက်မှန်းမသိ မကြိုက်မှန်းမသိ မပြောချင်ဘူးလို့ပြောပေးလိုက်တယ် အဲတော့မှ သူလည်း လမ်းကြုံလို့ဝင်ကြည့်တာပါတဲ့ ပြောပြီး လစ်သွားတာပဲ ၏ စပယ်တို့များ စွံချက်နော် ကိုကိုဇော်မင်းအောင်ကြီး တစ်ယောက်လုံး ရှိနေတာတောင် တန်းလန်း တန်းလန်း တွေက များချက်ပဲ ၏ ဟိဟိ အေး ချောတဲ့ လှတဲ့ သူတွေ ဆိုတော့ ဒီလိုပဲ ပေါ့ဟာ န ၁၀ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၉ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ကျွန်မ မိဖြူကို လျှာထုတ်ပြလိုက်ရင်း ရေချိုးခန်းထဲ ၀င်လာလိုက်တယ်။ ရေချိုးနေရင်း ရဲသွေး အကြောင်းကို စဉ်းစား မိသေးတယ်။ ကောင်လေးက ၁၈ ၁၉နှစ်လောက်ပဲ ရှိအုံးမယ်။ တက္ကသိုလ် တက်နေတုန်း တဲ့။ စတိုင်က ခပ်မိုက်မိုက်လေး။ မျက်နှာကလည်း ကိုးရီးယား မင်းသားတွေလို နုနုဖတ်ဖတ်နဲ့။ ကျွန်မက ဒီလိုပုံစံမျိုး မကြိုက်တတ်ပါဘူး။ ပုံစံက သန့်သန့်ပြန့်ပြန့်မို့ကလပ်ထဲမှာ ကနေရင်း အတင်းကြီး လာရောတော့လည်း ရေလိုက် ငါးလိုက် ပြန်ဆက်ဆံ လိုက်တာပါ။ အပြန်ကို လိုက်ပို့ရင်း ကျွန်မတို့သုံးယောက် ဖုန်းနံပါတ်တွေ တောင်းသွားသေးတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူဖုန်းဆက်တာက ကျွန်မ တစ်ယောက်ထဲကို၏။ ရဲသွေး တစ်ယောက် ကျွန်မကို နေ့ရောညရော ဖုန်းဆက်ပြီး ကျူနေတာကို ကျွန်မ သူငယ်ချင်းတွေကို အသိမပေးဘဲ ထားခဲ့တယ်။ ညဘက်ကိုကိုနဲ့ဖုန်းပြောပြီးတာနဲ့သူ့ဖု န်းက တန်းဝင်လာတော့ ဆိုတော့ သူငယ်ချင်းတွေလည်း မရိပ်မိကြဘူးလေ။ သူတို့ကလည်း သူတို့ဘဲတွေနဲ့ဖုန်းပြောနေရတာနဲ့အာရုံ တောင် စိုက်မိမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ရေချိုးပြီးတာနဲ့ကိုကို့ဖုန်းက တန်းဝင်လာလို့ပြေးကိုင်ရတယ်။ မကိုင်မိဘဲ မစ်စ်ကော များဖြစ်နေရင် ရစ်လို့ဆုံးမှာ မဟုတ်တော့ဘူးလေ။ အခုတောင် သူငယ်ချင်းတွေနဲ့တွေ့မယ် ပြောထားရက်နဲ့အိမ်ပြန် နောက်ကျတယ် ဆိုပြီး ရစ်နေတာ မပြီးတော့ဘူး။ နားနှစ်ဖက်လုံး ထူပူနေအောင် နားထောင်ပြီးတော့မှ ခါတိုင်းလိုပဲ အရမ်းချစ်လွန်းလို့ပါ ချစ်ရယ်နဲ့အဆုံးသတ်ပြီး ဖုန်းချသွားတယ်။ ဟူးဒီဘဲကြီးကို မြန်မြန်ဖြတ်လိုက်ရင် ကောင်းမယ် ထင်တယ်လို့ စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့တွေးမိတယ်။ ။၏။၏။ ၏။ န ၁၁ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၁၀ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ဟဲ့ စပယ် နင့်ကိုကိုနဲ့ပြတ်သွားကြပြီဆို၏ ဥ ရုံးမှာအလုပ်လုပ်နေရင်း အ ကလှမ်းမေးလိုက်တဲ့ ကိုလတ်ဇင်ကြောင့် လုပ်လက်စ အလုပ် ခဏ ထားပြီး ပြန်ဖြေလိုက်တယ်။ ဟုတ်တယ် ကိုကြီး စပယ်တို့ပြတ်သွားပြီ အမ် ဘယ်လိုဖြစ်ကြတာတုန်းဟာ၏ နင်တို့ကလည်း ဒီလိုပဲလေ၏တစ်ပူငြိမ်းတာပေါ့ အဟီး၏ အွန်၏ ၏ငါကတော့ နင်အသဲတွေ ကွဲပြီး ၀မ်းနည်းနေမလားလို့အရက် သောက်ကြမလားလို့အဖော်စပ်မလို့၏ ဟီးဟီး နင်က ဘာမှမဖြစ်ဘူး ဆိုတော့ ထားပါတော့ အမယ်လေး သောက်ချင်ရင် သောက်ပေါ့၏ စပယ်တို့က သူများလို အသဲကွဲတယ်ဆိုပြီး အကြောင်းပြချက်နဲ့ သောက်တာ မှုတ်ဖူး ကြိုက်လို့သောက်တာ ဟိဟိ အေးအေး၏ အာ့ဆိုလည်း ဒီတပတ် စနေအားလား၏ တွေ့ကြမယ် တစ်ခြားသူတွေလည်း ခေါ်ထားလိုက်မယ် စနေမအားဝူး၏ တနင်္ဂနွေလုပ်လိုက်နော် အေးပြီးရော အသဲကွဲတဲ့ အထိမ်းအမှတ်နဲ့နင်တိုက်ဖို့ပြင် ထား မကွဲပါဝူးဆိုနေမှ ဓ ကွန်ပြူတာ စခရင် ပေါ်မှာ စမိုင်းလီး အရုပ်လေးတွေ ရီပြလိုက် လျှာထုတ်ပြလိုက်.
147 စိတ်ဆိုးပြလိုက်နဲ့အလုပ်များ န ၁၂ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၁၁ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ နေကြတာကို အဓိပ္ပါယ်မဲ့ ငေး ကြည့်ရင်း ကိုကိုနဲ့ပြတ်သွားရတဲ့ အကြောင်း အရင်းက ကျွန်မ ခေါင်းထဲ ပေါ်လာတယ်။ ပြောရရင် ကိုကိုနဲ့ကျွန်မပြတ်သွားတာ ရဲသွေးကြောင့်ပါ။ ကိုကိုနဲ့ညတိုင်း ဖုန်းပြော ပြီးတာနဲ့ ရဲသွေးက ကျွန်မဆီ ဖုန်းဆက်တယ်။ ဘယ်အချိန် လောက်ဆက်လို့ကျွန်မ ပြောထားလို့လေ။ တစ်ညကျတော့ ရဲသွေးနဲ့ပြောနေတုန်း ကိုကိုက ပြောစရာကျန်သေးလို့ထပ်ဆက်တော့ ဖုန်းက မအားဘူး။ သူငယ်ချင်းတွေဆီ ဆက်တော့လည်း မိဖြူက အပြင် ရောက်နေတယ်။ လွင်မာက သူ့ဘဲနဲ့ပြောနေလို့ ဖုန်းမအားဘူး။ အဲဒီ့မှာ ကိုကိုက ကျွန်မကို မင်္သကာ ဖြစ်သွားတယ်နဲ့တူတယ်။ နောက်နေ့ မပြောမဆိုနဲ့ရန်ကုန်ရောက်ချလာပြီး ကျွန်မ တို့တိုက်ရှေ့မှာ ချောင်းနေတာ။ ဖြစ်ချင်တော့ အဲဒီနေ့က ရဲသွေးက ရုံးလာကြိုပြီး ပြန်လိုက်ပို့ပေးတာနဲ့တည့်တည့် တိုးတယ်။ ရဲသွေးပြန်သွားတာနဲ့ကျွန်မဆီလာပြီး မျိုးစုံ စွပ်စွဲ တော့တာပဲ။ အဲဒီအချိန်မှာ ရဲသွေးနဲ့ကျွန်မအီစီကလီ ဆိုပေမဲ့ ဘာမှ ဖြစ်ကြသေးတာတော့ မဟုတ်ဘူး။ သူက အော်ကြီး ဟစ်ကျယ် မဟုတ်ပေမဲ့ ဒေါသသံနဲ့ပြောနေတော့ အသံတွေက ကျယ်လာပြီး လမ်းသွား လမ်းလာတွေနဲ့အနီးအနားလူတွေကလည်း ကြည့်နေကြတာ။ ကျွန်မလည်း ရှက်လာတယ်။ သူ့ကိုလည်း စိတ်ကုန်လာပြီး ဘာမှ ရှင်းပြမနေချင်တော့တာနဲ့ဟုတ်တယ် ရှင်စွပ်စွဲတာတွေ အားလုံးမှန်တယ် ကျေနပ်ပြီလား လို့ပြောချ ပလိုက်တယ်။ သူက သူမျှော်လင့်ထားပုံ မရတဲ့ စကားကို ကြားလိုက်ရသလိုမျိုး တအံ့တသြ ဖြစ်ပြီး ခဏ ငြိမ်သွားတယ်။ နောက်တော့ တောက် တစ်ချက်ခေါက်ပြီး ဘာမှ မပြောတော့ပဲ လှည့်ထွက် သွားတော့တာပဲ။ အဲဒီမှာတင် ကိုကိုလို့ကျွန်မ ခေါ်ခဲ့တဲ့ ကိုဇော်မင်းအောင်နဲ့ဇာတ်လမ်း တစ်ခန်း ရပ်သွားပါတော့တယ်။ ။၏။၏။ ၏။ န ၁၃ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၁၂ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ မ၏ သောက်လေ သိပ်လည်း မသောက်သလိုပဲ ဘာထပ်မှာ ပေးရမလဲ ပြုံးပြုံးလေး မေးနေတဲ့ ရဲသွေးကို ကျွန်မ ခေါင်းရမ်းပြပြီး ရှေ့က ဘီယာခွက်ကို လှမ်းကိုင်လိုက်တယ်။ ဒီကောင်လေးက အပြုံးတော့ ချိုသား။ သောက်ရင်း စားရင်း စကားပြောရင်းနဲ့ပဲ ကျွန်မ အရှိန်မလွန်အောင် သတိထားနေတဲ့ ကြားက ခေါင်းထဲမှာတော်တော် မူးလာတယ်။ အန်ချင်သလိုလိုလည်း ဖြစ်လာတာနဲ့အိမ်သာ ထဲဝင်ပြီး လုပ်စရာ ရှိတာတွေလုပ် အန်တာတို့ရှူရှူးပေါက်တာတို့ပြောတာ ပြန်ထွက်လာတော့ သူက တံခါးဝမှာ ရပ်စောင့်နေပြီး မ မူးနေပြီးမလား၏ သွားကြမယ် ကျွန်တော်ပြန်လိုက်ပို့မယ် အဲလိုပြောပြီး ကျွန်မကိုခေါ်သွားတာ ဟိုတယ်တစ်ခုကိုပါ။ အခန်းထဲရောက်တော့ တံခါးပိတ်ပြီးရုံရှိသေး ကျွန်မကို နံရံမှာ ဆွဲကပ် သူက ထိုင်ချင်လိုက်ပြီး ကျွန်မ၀တ်ထားတဲ့ ဂါဝန်အတိုလေး အောက်ကို သူ့ခေါင်း ထိုးထည့်လိုက်တယ်။ ကျွန်မလည်း ဂါဝန်အုပ်နေတဲ့ သူ့ခေါင်းကို ကိုင်ထားရင်း ငါဘာလို့ဒီကို လိုက်လာမိပါလိမ့်၏ လို့ မူးမူးနဲ့ယောင်တောင် ပေါင်တောင်ဖြစ်ပြီး စဉ်းစားနေမိတယ်။ သတိပြန်ဝင်လာတော့ သူက ကျွန်မဂါဝန်ကို ဆွဲချွတ်ပြီးနေပြီ။ သူနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖြစ်နေတဲ့ ကျွန်မ ကိုယ်လုံးကို ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး နံရံကို လက်ထောက် ခိုင်းလိုက်တယ်။ ပန်တီ ပန်းနုရောင်လေးကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်ရင်း ကျွန်မ ခြေထောက်တွေကို သူ့လက်နဲ့တစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီ ကိုင်ပြီး ကားလိုက်တယ်။ သူ့ဘောင်းဘီကိုလည်း ချွတ်လိုက်ပြီး အနောက်ကနေသူ့ပစ္စည်းနဲ့ခြေထောက် ကားထားလို့နဲနဲဟနေတဲ့ ကျွန်မ အကွဲကြောင်းလေးကို ပွတ်ပြီးဆွဲနေပါတယ်။ ဟား ၏ ချစ်လိုက်တာမရယ် သူ့ပစ္စည်းကို ထိုးထည့်ရင်း ပြောလိုက်တာကြောင့် ချစ်လိုက်တာလို့ပြောတာလား ကျပ်လိုက်တာလို့ပြောတာလား မသဲကွဲလိုက်ဖူးရယ်။ တကယ်လည်း သူ့ပစ္စည်းက ကျွန်မကိုယ်ထဲမှာ ကျပ်ညပ်နေပါတယ်။ နောက်ကျောပေးထားတာ ကြောင့် ကျွန်မလှမ်း မမြင်ရသေးဘူး။ ထိန်းမရနိုင်တဲ့ စိတ်ဆန္ဒကြောင့် ကျွန်မ ခြေထောက်တွေ ပိုကားလာပြီး တင်ကို အနောက်ပစ် ထားမိတယ်။ ဒီလိုပုံစံက ယောက်ျားလေးက အရပ် အရမ်းရှည်နေရင် အဆင် မပြေတတ်ဖူး မဟုတ်လား။.
148 န ၁၄ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၁၃ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ သူကတော့ ကျွန်မနဲ့အရပ် မတိမ်းမယိမ်းမို့အနောက်ကနေ အဲလိုထည့်ရတာ အဆင်ပြေပုံရတယ်။ ကျွန်မရဲ့ ကြိုးသိုင်း ဒေါက်ဖိနပ်ကို မချွတ်ရသေးတာလည်း ပါမှာပေါ့။ အ၏ အားးး ရဲသွေးရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေ ပိုပြီး မြန်လာသလို ကျွန်မရဲ့ညည်းသံတွေ ကလည်း ပိုပို ကျယ်လာတယ်။ တင်တွေကိုလည်း အနောက်ပစ်ပြီး တန်ပြန ဆောင့်ပေးနေမိတယ်။ သူကတော့ ဘရာကျွတ်သွားပြီး ဖြစ်တဲ့ကျွန်မ ရင်သားနှစ်ဖက်ကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင် ခြေမွရင်း အမြန်ဆုံးနှုန်းနဲ့ဆောင့်ရင်း ခရီးဆုံးကို ရောက်အောင် သွားနေပါတယ်။ နောက်ဆုံးတော့ ကျွန်မ တင်သားတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့အတင်းဆွဲကပ် ဖိညှစ်ရင်းက ပြီးတော့မယ် ပြီးတော့မယ် မ၏ အားးး အားးး အသံမျိုးစုံ အော်ဟစ်ရင်း ကျွန်မနောက်ကျောကို မှီဖက် လိုက်တယ်။ အိပ်ယာပေါ်လှဲအိပ်ရင်း အမောဖြေ နေကျတော့မှ သူ့ပစ္စည်းကို ကျွန်မ သေသေ ချာချာကြည့်မိတယ်။ အရှည်က သာမာန်လောက်ပဲ လုံးပတ်ကတော့ တော်တော်ကို ကြီးပါတယ်။ တိုတို တုတ်တုတ်ကြီးပေါ့။ ကျွန်မ ကြည့်နေတာကို သူတွေ့သွားပြီး သူ့ပစ္စည်းကို လက်နဲ့အုပ် ထားလိုက်တယ်။ ဟိဟိ မကြည့်ပါနဲ့မရယ် သားဟာလေးက တိုတိုလေး အယ် အဲလောက်လည်း မတိုပါဘူးလုံးပတ်က တော်တော်ကြီး နေတယ်နော်၏ ဆေးတွေ ဘာတွေများ စားထားလား အာ၏ မစားပါဘူး မရယ် ဒါ အော်ရီဂျင်နယ်ပါ အဟိ ၏ဒါနဲ့ မမပူစီလေးကလေ အရမ်းကျပ်ပြီး ကောင်းတာပဲ သိလား အော်ဒါကတော့ နင့်ဟာကြီးက တော်တော်တုတ်တာကိုး ရဲသွေးရဲ့ကျပ်မှာပေါ့ သူ့ကိုမျက်စောင်းထိုးရင်း ပြောလိုက်တော့ သူကခပ်ပြုံးပြုံးနဲ့ကျွန်မနှုတ်ခမ်း တွေကို ဖိကပ်ပြီး နမ်းလိုက်တယ်။ လူသာငယ်ပေမဲ့ သူအတွေ့အကြုံ အပြည့်ရှိပုံ ရပါတယ်။ ဒီကိစ္စမတိုင်ခင်က ကျွန်မတို့ညဘက် လျှောက်လည်ကြရင်း ကားပေါ်မှာ သူက ဟိုကိုင်ဒီနှိုက်လုပ်ဖူးပြီးပြီဆိုတော့ သိပ်ရှက်မနေကြတော့ဘဲ ဒီလို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောဖြစ်ကြတာလေ။ အဲဒီ့နေ့ ဟိုတယ်က မပြန်ခင် သူနဲ့နှစ်ခါလောက် ထပ်ဆွဲဖြစ် ပါသေးတယ်။ ။၏။၏။ ၏။ န ၁၅ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၁၄ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ မ၏ကျွန်တော်သွားရင် လွမ်းနေမှာလားဟင် အရမ်းလွမ်းနေမှာပေါ့ မောင်ရယ်၏ မျက်နှာငယ်လေးနဲ့မေးလာတဲ့ သူ့အမေးကြောင့် ကျွန်မ မျက်နှာသေလေးနဲ့ပြန်ဖြေလိုက်တယ်။ ရဲသွေးက ကျွန်မကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲဖက် ထားလိုက်တယ။် သူအမေရိကားကို သွားရတော့မယ်လေ။ ဟိုမှာ သူ့အမေလည်း ရှိနေလို့ ကျောင်းသွားတက်ဖို့စီစဉ်နေတာကြာပြီ ဆိုပေမဲ့ ကျွန်မနဲ့တွေ့ပြီးနောက်ပိုင်း သူမသွားချင်တော့လို့သူ့အမေကို ပြောသေးတယ် တဲ့။ အားလုံးစီစဉ်ပြီးတဲ့ အခြေအနေမို့သူ့အမေကလည်း လက်မခံတာကြောင့် မသွားမဖြစ် သွားရတော့မယ် ဆိုပြီး ကျွန်မကို မျက်ရည် စမ်းစမ်းနဲ့ပြောပြနေတယ်။ ကျောင်းပိတ်တာနဲ့မောင်ပြန်လာဖို့ကြိုးစား မယ် မ ကို အရမ်းချစ်တယ် မ၏ ၏ မောင့်ကို စောင့်နေပါနော် စောင့်မှာပေါ့မောင်ရယ် စိတ်ချပါ အလိုက်သင့် စကားတွေ ပြောခဲ့ပေမဲ့ သူထွက်သွားကတည်းက ကျွန်မ အင်တာနက် က သူသိတဲ့ ရှိသမျှ အကောင့်တွေကို မသုံးတော့ဘဲ အသစ်လုပ်လိုက်ပြီး သူ့ကို အဆက်အသွယ် ဖြတ်လိုက်တာ ကြာပြီလေ။ မသိတဲ့ နိုင်ငံခြား ဖုန်းကော တွေလည်း ဘလက်လစ် သွင်း ပလိုက်တာ။ ရည်းစားသက်တမ်းလည်း ဘယ်လောက်မှ မရှိသေးတဲ့ အချိန်မှာ ဒီလိုနိုင်ငံခြား ထွက်သွားတဲ့ ချစ်သူကို စောင့်နေပြီး သူက ဖြတ်တာခံမဲ့ အစား ကျွန်မကပဲ စပြီး သံယောဇဉ် ဖြတ်ပစ် လိုက်တယ်။ အတွေ့အကြုံတွေ အရ သူ့လို ကောင်လေးမျိုးတွေ ဘယ်လို အချိုး ချိုးတတ်တယ် ဆိုတာ ကျွန်မသိပြီးသား။ ကျွန်မ ခန့်မှန်းတာ မမှားပါဘူး။ သိပ်မကြာခင်ပဲ ကျွန်မဆီကို ကောင်မလေး တစ်ယောက် ဖုန်းဆက်ပြီး သူက ရဲသွေးရဲ့ချစ်သူဖြစ်တဲ့ အကြောင်း၏ ရဲသွေးက သစ္စာဖောက်ပြီး နောက်တစ်ယောက် တွဲနေတယ် ကြားလို့စုံစမ်းနေတာ ခုမှပဲ ကျွန်မဖုန်းနံပါတ်ကို ရတဲ့ အကြောင်း.
149 ၏သူတို့ချစ်သူ နှစ်ယောက်ကို မနှောက်ယှက်ဖို့နဲ့အခုနိုင်ငံခြား ထွက်သွားပြီးတော့ အွန်လိုင်းမှာ တွေ့တာတောင် ရဲသွေးက သူ့ကို အင်တင်တင် ဆက်ဆံနေတဲ့ အကြောင်းတွေ လာပြောပါတော့တယ်။ ကျွန်မ ရီရီမောမောနဲ့ဒီလိုလေးပဲ ပြန်ပြောလိုက်ပါတယ်။ သူထွက်သွားကတည်းက အမ သူ့ကို အဆက်အသွယ် ဖြတ်လိုက်တာလေ မယုံရင် သူ့ကို မေးကြည့်လိုက် ညီမလေး၏ သူ့မှာ ရီးစားရှိနေတာ သိလို့တော့ မဟုတ်ပါဘူး အမဘာသာ ပျင်းလာလို့သူ့ကိုလည်း မယုံလို့ ဖြတ်လိုက်တာ ညီမလေး စိတ်မပူပါနဲ့သူအမကို လုံးဝဆက်သွယ်လို့ရတော့မှာ မဟုတ်ဖူး။ အမ ဖုန်းလည်း ပြောင်းတော့မှာ အမကလည်း သူ့ကို အဆက်အသွယ် မလုပ်တော့ဘူး ဆိုတော့ ညီမလေးပဲ သူ့ကို ပြောပြလိုက်ပါ ၏အခု ညီမလေး အကြောင်း အမ သိသွားပြီ ဆိုတော့ အမ သူ့ကို မုန်းလိုက်ပြီ ဆိုတဲ့ အကြောင်းကိုပေါ့ အမလည်း အကြောင်းပြချက် ရသွားတာပေါ့ ဟင်းဟင်း၏ ။၏။၏။ ၏။ န ၁၆ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၁၅ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ရဲသွေးနဲ့ဇာတ်လမ်းပြီးတဲ့ နောက်ပိုင်းမှာ ကျွန်မ တစ်လနှစ်လ လောက် ခြေငြိမ်နေခဲ့တယ်။ ရီးစားထားရတာလည်း ပျင်းလာသလိုလိုမို့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ လျှောက်သွားလိုက် လည်လိုက် ပတ်လိုက်နဲ့ပဲ ပျော်ပျော် နေလိုက်တယ်။ သူငယ်ချင်းတွေထဲမှာ ကိုလတ်ဇင်လည်း ပါတာပေါ့။ သူ့အိမ်က ကျွန်မနေတဲ့ နေရာနဲ့နီးတော့ ခဏခဏ ဆိုသလို တွေ့ဖြစ်ကြပါတယ်။ တစ်နေရာရာ သွားချင်လို့သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်မှ အဖော်စပ်လို့မရရင်တောင် သူ့ကို အမြဲခေါ်လို့ရတယ်လေ။ သူကလည်း ကျွန်မခေါ်ရင် အလုပ်တွေ အသာထားခဲ့ပြီး ဘယ်နေရာ မဆို လိုက်တာကိုး။ မိန်းကလေးတွေရဲ့ အကဲခတ် ခန့်မှန်းတတ်တဲ့ စိတ်အရ ကိုလတ်ဇင်ကြီး တစ်ယောက် ခုတလော ကျွန်မအပေါ် အရင်လို မရိုးသားတော့ဘူး ဆိုတာကျွန်မ စိတ်ထဲ အလိုလို သိနေတယ်။ သူ့ပုံစံကို ပြောပြရရင် သူက အသား လတ်လတ် ခပ်ပိန်ပိန်နဲ့သာမာန် ရုပ်ရည်မျိုးပါပဲ။ ကျွန်မနဲ့အသက် ၇ နှစ်လောက် ကွာပေမဲ့ ၀တ်ပုံစားပုံက လူငယ် တစ်ယောက်လို မို့နဂို အသက်ထက် ငယ်တယ် ထင်ရတယ်။ နိုင်ငံခြားမှာ နေဖူးခဲ့တယ် ဆိုပေမဲ့ပညာနဲ့လုပ်စားခဲ့တာ မဟုတ်ဘဲ ရရာအလုပ် ဆိုသလို လုပ်ခဲ့ရတာကြောင့် သူက မချမ်းသာပါဘူး။ ဒီကိုပြန်လာပြီး သူငယ်ချင်းတွေနဲ့စပ်တူ ကိုယ်ပိုင် အလုပ်လေး တစ်ခု အစပျိုးဖို့အခုမှ ရုန်းကန်နေရတုန်းပါ။ မိသားစုဆိုတာလည်း အဖေ တစ်ယောက်ပဲ ရှိတော့တာကြောင့် အသက်ကြီးလာတဲ့ အဖေကြီးကို ပြန်စောင့်ရှောက်ဖို့သားအဖနှစ်ယောက် တိုက်ခန်းလေးတစ်ခု ၀ယ်နေရင်း အလုပ်ကြိုးစား နေရသူပါ။ သူ့ကို စတွေ့ကတည်းက သူများနဲ့မတူတဲ့ အချက်တစ်ခုကို ကျွန်မ သတိထားမိတယ်။ ရိုးသားခြင်းပါပဲ။ လူတော်တော် များများမှာ ကျွန်မရှာ မတွေ့နိုင်တဲ့ အချက်ပေါ့။ လောကကြီးကို ရိုးရိုးရှင်းရှင်း ကြည့်တတ်ပြီး စိတ်ထဲရှိတဲ့ အတိုင်းပဲ နေတတ် ထိုင်တတ်တယ်။ ဘ၀သမားမို့အ၀တ်အစား အပြင်အဆင် ကလည်း အမြဲရိုးရိုးပဲ ဖြစ်နေ တတ်တယ်။ ဘယ်တော့ မဆို သူစကားပြောလိုက်ရင် တစ်ခုခု လုပ်လိုက်ရင် သူစိတ်ထဲရှိတဲ့ အတိုင်း ပြောတယ် လုပ်တယ်ဆိုတဲ့ ရိုးသားမှုက သူ့မျက်နှာမှာ အထင်းသား ပေါ်နေတယ်။ ဒါကြောင့်မို့အဲလို ရိုးသားတဲ့ သူတစ်ယောက်က မရိုးမသား ဖြစ်နေပြီ ဆိုရင် သူ့မျက်နှာထား နဲ့ပုံစံက သိပ်သိသာပါတယ်။ ကျွန်မ ထင်ထားတဲ့ အတိုင်းပဲ သူတနေ့တော့ ကျွန်မကို ဖွင့်ပြောလာခဲ့ တယ်။ ပြန်စဉ်းစားကြည့်ရင် ဘယ်ရက်ရယ်လို့ခေါင်းထဲ အတိအကျ မရှိပေမဲ့ မှတ်မှတ်ရရဖြစ်နေတဲ့ တနင်္ဂနွေနေ့လေး တစ်ခုမှာပေါ့။ အလုပ်မှာ ဖြေရှင်းခဲ့ရတဲ့ စိတ်ညစ်စရာ ကိစ္စတစ်ချို့ကြောင့် ဘယ်မှ မထွက်ချင်ပဲ အိမ်မှာပဲ ကျွန်မ ခွေအိပ်နေမိတယ်။ အဲလိုတုန်း ကိုလတ်ဇင်ဆီက ဖုန်းလာတယ်။ ဘာလုပ်နေလဲ ဘယ်မှ မသွားဘူးလားတဲ့။ န ၁၇ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၁၆ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ စိတ်ညစ်စရာတွေရှိလို့မသွားချင်ဘူး ဆိုတော့ ဘီယာ ၀ယ်လာခဲ့မယ် တနေရာမှာ သောက်ပြီး စကားပြောရအောင်တဲ့။ ကျွန်မလည်း သူပြောတာ လက်ခံလိုက်ပြီး အ၀တ်အစားတွေ ဘာတွေ ကောက်လဲ သူလာခေါ်မဲ့ အချိန်ကို စောင့်နေခဲ့တယ်။ သူလာတော့ ညနေ ၆နာရီ လောက်ရှိပြီ။.
150 ဘီယာ ပုလင်းလေးတွေ ကိုင်လို့မြည်းစရာ မုန့်လေး ဘာလေး ၀ယ်ရင်း သွားနေကျ ကန်ဘောင်ကိုပဲ လှည်းတန်းကနေ နှစ်ယောက်သား လမ်းလျှောက် လာကြတယ်။ ညနေစောင်းမို့ပြည်လမ်းပေါ်က တ၀ှီးဝှီး ဖြတ်သွားကြတဲ့ ကားတွေနဲ့အတူ ဆောင်းတွင်းလေ ချမ်းစိမ့်စိမ့်က ကျွန်မတို့ ကိုယ်ပေါ်ကို ဖြတ်သန်း တိုက်ခတ်နေတယ်။ အေးကနဲ ဖြစ်သွားတဲ့ ပါးနဲ့နားရွက်တွေကို ဂျင်းဂျတ်ကတ် လက်ရှည် ဝတ်ထားတဲ့ လက်တွေနဲ့ကိုင်အုပ်ရင်း ဆွယ်တာ လက်စက ခပ်ပါးပါးပဲ ၀တ်လာတဲ့ သူ့ကို ချမ်းဘူးလား၏ လို့လှမ်းမေး လိုက်တယ်။ သူက ခေါင်းရမ်းရင်း သောက်လိုက်ရင် နွေးသွားမှာတဲ့။ ကျွန်မတို့နှစ်ယောက် စကား တပြောပြောနဲ့ ကန်ဘောင် အစွန်က ကျောက်တုန်း ပန်းခြံလေးထဲ ၀င်ထိုင် လိုက်ကြတယ်။ အဲဒီ့နေရာက ကျောက်တုန်းနဲ့ သစ်ပင်တွေ ကွယ်နေလို့ဘီယာ ပုလင်းတွေကို လူမြင်သူမြင်ကြီး မော့စရာ မလိုတော့ဘူးပေါ့။ နှစ်ယောက်သား ဘီယာလေး မော့ရင်း ၀ယ်လာတဲ့ ကြက်ကြော်လေး မြည်းရင်း ရင်မောရတဲ့ ကိစ္စလေးတွေ ရင်ဖွင့်ရင်းပေါ့။ ကျွန်မကတော့ သိပ်များများ စားစား မောစရာ မရှိဘူးရယ်။ ပျော်လို့သာ ရန်ကုန်မှာ အလုပ်လာ လုပ်နေတာ ပဲခူးမှာနေလည်း ကျွန်မတို့မိသားစုက ပြည့်စုံကြတယ်။ အခုလည်း ရတဲ့လစာ ကိုယ်သုံးတာ မလောက်တဲ့ အပြင် အိမ်ကတောင် လှမ်းပေး နေရသေးတယ်လေ။ အလုပ်ကလည်း တစ်ခါတလေ စိတ်ရှုပ်စရာလေးတွေ ရှိတတ်ပေမဲ့ ပြေလည် သွားတော့လည်း ပြီးသွားတာပဲ မဟုတ်လား။ ကိုယ်စိတ်တိုင်း မကျတဲ့ အချိန် ထွက်လိုက်ရုံ ဆိုပေမဲ့ အတွေ့ အကြုံလည်း ရအောင် ခသညအမခေအ သုံးနှစ်လည်း ပြည့်အောင်တော့ မကျေနပ်တာလေးတွေ သည်းခံပြီး လုပ်နေရုံပဲ။ သူကလည်း သူ့အလုပ် အကြောင်း အဆင်မပြေ သေးတာလေးတွေ ပြောပြတာပေါ့။ ဟိုအကြောင်း ဒီအကြောင်း ပြောကြရင်း ကျွန်မ အရမ်းချစ်ခဲ့ဖူးတယ် ဆိုတဲ့ ရီးစားဟောင်း အကြောင်း သူက မေးလာတယ်။ ဘီယာ အရှိန်ရီဝေေ၀နဲ့အဲ့ဒီအကြောင်းတွေ ပြန်စဉ်းစားရတာ တမျိုးကြီးရယ်။ အတိတ်ကို ပြန်ရောက် သွားသလိုမျိုး ကျွန်မရဲ့ လွမ်းလွမ်းဆွေးဆွေး အသံတွေကို နားထောင်နေရင်း နာကျည်းစရာအခန်းတွေ ရောက်တော့ သူက တော်ပါတော့ ဟာ ၏ တဲ့။ ငါမေးမိတာ ဆောရီးတဲ့။ ပြောရင်းနဲ့ကျွန်မလက်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားတယ်။ ၀ဲတက်လာတဲ့ မျက်ရည်တွေကို သူမမြင်အောင် မျက်တောင် ပုတ်ခက် ပုတ်ခတ် လုပ်ပြီး ခေါင်းကို ငုံ့လိုက်တာတောင် သူက မြင်ဖြစ်အောင် မြင်သွားသေးတယ်။ ကျွန်မ လက်တစ်ဖက်ကို သူက ကိုင်ထားပြီး ကျန်တဲ့ တစ်ဖက်ကလည်း ဘီယာ ပုလင်းကို ကိုင်ထားတာ ကြောင့် မျက်ရည်တွေ သုတ်ဖို့လက်မအားတဲ့ ကျွန်မရဲ့မျက်နှာကို သူက မေးစေ့ကနေ ဆွဲကိုင်ပြီး မျက်ရည်တွေ သူ့လက်နဲ့ သုတ်ပေးတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်မကို စိုက်ကြည့်ရင်း နင့်နင့်နဲနဲ စကားတစ်ခွန်း ပြောတယ်။ အဲ့ဒီကောင် အရမ်း ကံကောင်းတယ် တဲ့။ ကျွန်မ ရင်ထဲ ဆို့နင့်နင့်ကြီး ဖြစ်နေတယ်။ ရင်ထဲကငြိမ်နေတဲ့ မီးတောင်ကို သွားဆွ လိုက်သလိုပဲ ချော်ရည် ပူပူတွေ ကျွန်မ နှလုံးသားကို ဖုံးလွှမ်းနေပြီလေ။ သူက စကားစ ပြတ်အောင် မျက်နှာလွှဲပြီး တခြား အကြောင်းတွေ လျှောက်ပြော နေပေမဲ့ ကျွန်မ စိတ်မ၀င်စားနိုင်တော့ဘူး။ တုံ့ပြန်သံ တိတ်နေတဲ့ ကျွန်မကို သူက စကားပြောနေရင်း တန်းလန်း လှည့်ကြည့် လိုက်ရင်း သက်ပြင်း တစ်ချက်ချတယ်။ ကျွန်မတို့ကြား ခြားနေတဲ့ ကျောက်တုံးလေးပေါ် န ၁၈ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၁၇ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ပြောင်းထိုင် လိုက်ပြီး ကျွန်မကို ဖက်ထားရင်းက သူညည်းတယ်။ ငါ့ညီမရယ်တဲ့။ သူ့ရင်ခွင်ထဲကို ခေါင်းမှီလိုက်တဲ့ အချိန်မှာ ကျွန်မဆီက ရှိုက်သံ သဲ့သဲ့လေး ထွက်လာတယ်။ သူကြား မ ကြားတော့ မသိဘူး။ သူပြောလက်စ စကားကို ဆက်လိုက်တယ်။ ငါနင့်ကို အရမ်းချစ်တယ်ဟာ တဲ့။ ၏ အင်၏။ ဗီဒီယို ဇာတ်လမ်း တစ်ခုကို ကြည့်နေရင်း စကျေန ကို နှိပ်လိုက် သလိုမျိုးပဲ ရည်းစားဟောင်းနဲ့ပတ်သက်တဲ့ ကျွန်မ ခံစားချက်တွေ တိခနဲ ရပ်သွားတယ်။ မျှော်လင့်ပြီးသား စကား ဆိုပေမဲ့.
151 မမျှော်လင့်တဲ့ အချိန်မှာ ကြားလိုက်ရတာမို့ ကျွန်မ ရုတ်တရက် ကြောင်တောင်တောင်လေး ဖြစ်သွားတာရယ်။ အင် ဆိုပြီး မသဲမကွဲ အသံနဲ့အတူ ကျွန်မသူ့ကို ခေါင်းထောင် ကြည့်လိုက်တယ်။ တစ်ခြား အချိန်တွေဆို ထားပါတော့။ ဒီလို အချိန်ကြီးမှာ သူပြောလိမ့်မယ်လို့ကျွန်မ ထင်မထားဘူး။ တကယ် ထင် မ ထားဘူး။ သူကတော့ ဖီးလ်အပြည့်နဲ့ဆက်ပြောနေတယ်။ ငါနင့်ကို ချစ်နေခဲ့တာ ကြာပြီ၏ ငါ့ဘ၀ ငါ့အခြေအနေနဲ့နင်စိတ်ဆင်းရဲမှာ စိုးလို့ပြောဖို့ချိန်ဆခဲ့ရတာ နင်ခုလိုမျိုး တခြား တစ်ယောက်အတွက် ငိုနေတဲ့ မျက်ရည်တွေကို ငါ့မကြည့်ရက်ဖူးဟာ ပြီးတော့ နင်ဒီလို အချစ်ကြီးပုံမျိုး ငါတစ်ခါမှ မတွေ့ဖူးဘူး၏ငါ လေးလည်း လေးစားတယ် အားလည်း အားကျတယ်၏ ဒါတွေ နားထောင်ရတော့ ဘယ်လိုပဲ ဖြစ်ဖြစ် ငါတို့ချစ်သူဖြစ်လာခဲ့ရင်တောင် နင်သူ့ကို ချစ်တဲ့ အချစ်မျိုး တ၀က်လောက်တောင် ငါမရရင် မရပါစေ ငါကတော့ နင့်ကို အဲလိုမျိုး ချစ်သွားချင်တယ် သိလား အူကြောင်ကြောင်ဖြစ်နေတဲ့ ကျွန်မကို ဒေါသဖြစ်သလိုလို ရှက်သလိုလို စိတ်တွေက လှုပ်နိုးလိုက်သလိုပဲ။ ကျွန်မအချစ်က သူပြောသလို လေးစားလောက်တဲ့ အချစ်မျိုးလို့လည်း ကျွန်မ တစ်ခါမှ မခံယူဘူးပါဘူး။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို နိမ့်ကျတဲ့ သူများကို မှီခိုလိုစိတ် လွန်ကဲလွန်းတဲ့ အချစ်လို့ပဲ သတ်မှတ်ဖူးတယ်။ ပြီးတော့ ဒီကိစ္စတွေနဲ့ရောပြီး ပြောလိုက်တဲ့ သူ့ရီးစားစကား၏ ကျွန်မ မကြိုက်ဖူးရယ်။ ဘယ့်နယ့်၏ရီးစားစကားဆိုတာ နှစ်ယောက်သား ကြည်ကြည်နူးနူးနဲ့စိတ်လက်ကြည်သာ ဖြစ်နေတုန်း ပြောရမဲ့ဟာကို။ ငိုနေတဲ့ ကျွန်မနှုတ်ခမ်းတွေက အခုဆို ခပ်ဆူဆူဖြစ်ပြီး သူ့ကို ရန်တွေ့ဖို့ပြင်နေပြီ။ ဒီမယ် ကိုလတ်ဇင်ကြီး၏ သူများက ၀မ်းနည်းပြီး ပြောပြ နေပါတယ် ဆိုမှ ရှင်က ရီးစားစကား ဖမ်းပြောတာ ကောင်းသလား ၏အရင် အကြောင်းတွေနဲ့ရှင် အခု ပြောတာနဲ့ဘားမှလည်း ဆိုင်ဖူး၏ ပွဲလန့်တုန်း ဖျာခင်းချင်တဲ့ သဘောလား ၏ပွဲက မလန့်တော့ဘူး ပြီးသွားတာကြာပီ သိရဲ့လား၏ ပြောမယ်ဆိုလည်း အချိန်လေး အခါလေး မရွေးဘူး တကယ် စိတ်လေတယ်တော်ပြီ ပြန်မယ် ပွစိပွစိနဲ့ကျွန်မပြောရင်း ထရပ်လိုက်ပြီး ပြန်ဖို့ခြေလှမ်းပြင်လိုက်တယ်။ ဘီယာ ပုလင်းတွေလည်း ကုန်ပြီလေ။ ဘောက်ဆတ် ဘောက်ဆတ်နဲ့ရှေ့ကသွားတဲ့ ကျွန်မ ခြေလှမ်းကို အမှီလိုက်လာရင်း ဟာ ငါက အဲလို သဘော မဟုတ်ပါဖူးဟာ ဘာညာနဲ့ပြူးပြူးပြဲပြဲ လိုက်ရှင်းပြနေပြန်တယ်။ ကျွန်မကတစ်ခွန်းမှ ပြန်မပြောဘဲ နှုတ်ခမ်းကိုက်ရင်း စူတူတူ မျက်နှာပေးနဲ့လမ်းကို သုတ်သုတ် လျှောက်နေတယ်။ ခဏကြာတော့ သူလည်း ဗလုံးဗထွေးတွေ ပြောနေတာ ရပ်လိုက်ပြီး မျက်နှာသေလေးနဲ့ငြိမ်ငြိမ်လေး လိုက်လာတယ်။ ပြန်စဉ်းစားကြည့်တော့လည်း သူ့အမှား မဟုတ်ပါဖူး။ ကျွန်မဘာသာ ရှက်ရမ်းရမ်းပြီး ဖြစ်သွားတာ။ ကျွန်မ သူ့ကို သနားလာတယ်။ ဒါပေမဲ့ ချက်ချင်းကြီးတော့ အဖြေပေးဖို့ န ၁၉ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၁၈ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ တွန့်နေတယ်။ ခုပဲ စိတ်ဆိုးထားတာလေ။ သနားခြင်း၊ ဂရုဏာသက်ခြင်းကနေ ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ အချစ်ဆိုတာလည်း တော်တော် အင်အားကြီးတယ်လို့ကျွန်မ ထင်တယ်။ တစ်ခါတလေ ကျတော့လည်း သနားတယ် ဆိုတာ အခြေအနေ အဆင့်အတန်းတွေနဲ့မဆိုင်ဘဲ မိန်းကလေးတွေ စိတ်ထဲမှာ အလိုလို ပေါက်ပွားလာတဲ့ မေတ္တာစိတ်မျိုးပါ။ ဥပမာ၏သူ့ဘာသာ တစ်ခေါခေါ အိပ်ပျော် နေတဲ့ ယောက်ျားကို သူ့မိန်းမက အော် ငါ့ယောက်ျား အိပ်နေတာလေးများ သနားစရာလေးပါလား ဆိုပြီး အလကားနေရင်း သနားပြီး ချစ်စိတ် ၀င်နေမိတာမျိုးပေါ့။ အခုလည်း ကျွန်မ ကိုလတ်ဇင် ကို သနားမိနေပြန်ပီ။ သူ ကျွန်မကို ဖွင့်ပြောလိုက်လို့ကျွန်မ စိတ်ဆိုးသွားပီ ထင်ပြီး တစ်ရက်နှစ်ရက်လောက် တွေ့တိုင်း မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ဖြစ်နေတော့ ကျွန်မလည်း ဂရုဏာစိတ်တွေ တစ်စိမ့်စိမ့် ယိုဖိတ်ပြီး ပြန်ချစ် လိုက်မိ ပါတော့တယ်။ ၏ ၏ ၏ သူက သူ့ကို မောင်လို့ခေါ်ခိုင်းတယ်။ ကျွန်မကိုတော့ တစ်ခါတလေလည်း ကလေးလေးလို့ခေါ်တယ်။ သဲ လို့လည်း ခေါ်တယ်၏ ၏သူစိတ်ကူး ပေါက်ရင် ပေါက်သလိုပေါ့။ မောင်က ကျွန်မဆီက ချစ်အဖြေ ပြန်ရဖို့တောင.
152 ် မမျှော်လင့်ခဲ့ဖူးလို့ ပြောပြပါတယ်။ မောင် ကျွန်မကို ကြင်ကြင်နာနာနဲ့တန်ဖိုးထား ချစ်သလို ကျွန်မကလည်း မောင့်ရဲ့ရိုးသားခြင်းတွေကို တန်ဖိုးထားပါတယ်။ သူ့ကို ဒီအရွယ်အထိ လူပျိုလားလို့မေးတော့ ရီပြီး သူ့ရီးစားဟောင်းတွေ အကြောင်း ကျွန်မကို အကုန်ပြောပြတယ်။ အသက်ပဲ သုံးဆယ်ကျော်နေပီ အတွေ့အကြုံမရှိတဲ့ လူပျိုဆိုတာ ဘယ်ရှိမလဲနော့်။ ဒါပေမဲ့ သူက အဲဒီ့ကိစ္စတွေမှာ တဇွတ်ထိုး မလုပ်ဘဲ ကျွန်မဆန္ဒကို ဦးစားပေးပါတယ်။ ခုချိန်ထိ နမ်းတာလောက်က လွဲရင် ကျွန်မတို့ကြား ဘာမှ မဖြစ်ကြသေးဘူး။ စ စခြင်း ဖြစ်ခဲ့တဲ့ အမှတ်တရလေး ကလည်း နဲနဲ ရီရပါတယ်။ အဲဒီ့နေက မောင့်တိုက်ခန်းမှာ သူငယ်ချင်းတွေ စုပြီးသောက်ကြ စားကြတယ်။ မောင့်အဖေက ဘုရားဖူး ခရီးသွား နေတယ်လေ။ ပုလင်းဆွဲတဲ့ သူက ဆွဲ ဘီယာဆွဲတဲ့ သူက ဆွဲ ဟင်းချက်ကောင်းတဲ့ သူတွေလည်း ပါတော့ အချိန် တော်တော်ကြာတဲ့ အထိ ပွဲကောင်းနေကြတာ။ ကျွန်မက နောက်ဖေးမီးဖိုချောင်မှာ ရောက်နေတုန်း ဘယ်အချိန် ထပြန်သွားကြလဲ မသိလိုက်ဖူး။ မောင် အနားကပ်လာတော့ အသံတွေ တိတ်သွားတယ် ဘယ်ရောက်ကုန်ကြလဲ လို့ဘေစင်မှာ ပန်းကန်တွေ ဆေးနေရင်းက လှည့်မကြည့်ဘဲ မေးလိုက်တယ်။ ပြန်သွားကြပြီ လို့ပြောလိုက်တဲ့ မောင့်လေသံက ဘာကြောင့်မှန်း မသိ တုန်တုန်ယင်ယင်ကြီး ဖြစ်နေသလိုပဲ။ မောင်က အနောက်ကနေ ကျွန်မကို သိုင်းဖက် ထားလိုက်ပြီး ဆံပင်တွေ စည်းထားလို့ရှင်းနေတဲ့ လည်ကုတ်လေးကို ပါးစပ်နဲ့ဖိနမ်းလိုက်တယ်။ တစ်အိမ်လုံးမှာ မောင်နဲ့ကျွန်မပဲ ရှိတယ်ဆိုတဲ့ အသိကြောင့် ကျွန်မရင်ခုန်သံတွေ မြန်လာတယ်။ မောင့်ရင်ဘတ်နဲ့ ကပ်နေတဲ့ ကျွန်မ နောက်ကျောကလည်း မောင့်ရင်ခုန်သံ ကို ခံစားမိနေတယ်။ ဆေးပြီးသွားတဲ့ ပန်းကန်ကို ဘေးမှာ လှမ်းထားလိုက်တုန်း ရှိသေး မောင်က ကျွန်မကိုယ်ကို ဆွဲလှည့်လိုက်တယ်။ န ၂၀ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၁၉ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ သောက်ထားတဲ့ အရက်နဲ့စိတ်လှုပ်ရှားတဲ့ ရင်ခုန်သံက နားထင်တွေ အထိ တဒိတ်ဒိတ်နဲ့ပျံ့လာသလိုပဲ။ မောင်နဲ့ ကျွန်မ ပူးပူးကပ်ကပ်လေး ဖက်ထားရင်း ရပ်နေကြတယ်။ မောင်က ကျွန်မခေါင့်းကို ကိုင်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကိုစုပ်ယူ နမ်းရှိုက်လိုက် တယ်။ မောင့်ရဲ့အနမ်းတွေက ချိုမြိန်လှပါတယ်။ မောင့်ရဲ့လျှာ ကျွန်မပါးစပ်ထဲ တိုးဝင်လာတော့ သောက်ထားတဲ့ အရက် ကြောင့်လား မသိ ကြမ်းရှရှလေး ဖြစ်နေသလိုပဲ။ နမ်းနေရင်းက လက်နှစ်ဖက်နဲ့ကျွန်မခါးကို ကိုင်မြှောက်လိုက်ပြီး ဘေစင်ဘေးက အုတ်ခုံ အလွတ်ပေါ် မြှောက်တင်လိုက်တယ်။ ဘောင်းဘီအတိုလေး ဝတ်ထားတဲ့ ကျွန်မပေါင်တွေ ကြားထဲကို မောင့်ကိုယ်လုံးက ရောက်နေပြီ။ မောင့်လက်တွေက ကျွန်မရင်သားတွေကို အကျီပေါ်ကနေ ကိုင်ရတာ အားမရတော့ သလို အကျီကြယ်သီးတွေကို တစ်လုံးခြင်း ဖြုတ်နေတယ်။ မူးနေပေမဲ့ စိတ်အသိကြောင့် ပြတင်းပေါက်တွေကနေ တဖက် တိုက်ခန်းတွေကို လှမ်းကြည့် လိုက်သေးတယ်။ မောင်တို့ တိုက်ခန်းက အပေါ်ဆုံးထပ် ဖြစ်ပြီးဘေးမှာလည်း အဲလောက်မြင့်တဲ့ တိုက်ခန်း မရှိတာကြောင့် တိမ်ဖြူဖြူတွေနဲ့ ကောင်းကင်ပြာပြာကိုပဲ ကျွန်မ လှမ်းမြင်နေရတယ်။ ကျွန်မ ၀တ်ထားတဲ့ ဘရာကို ခွာချပြီး ရင်သားတွေကို မောင့်ပါးစပ်နဲ့စုပ်နမ်းနေရင်း ကျွန်မရဲ့ ဘောင်းဘီကိုပါ ဆွဲပြီး ချွတ်လိုက်တယ်။ ပန်တီကလည်း ဘောင်းဘီနဲ့အတူ ရောပါသွားပြီ။ ကျွန်မ ကိုင်ထားတဲ့ မောင့်ခေါင်းက အောက်ကို တထစ်ချင်း နိမ့်ဆင်း သွားတယ်။ ကျွန်မရဲ့ ပေါင်တွင်းသားတွေကို သွားမပါဘဲ နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ဟိုစုပ်ဒီစုပ် လုပ် လိုက်တော့ ကြက်သီးတွေ တောင် တဖြန်းဖြန်း ထ ကုန်တယ်။ ရင်တွေ ခုန်တာလည်း ပေါက်ထွက်တော့မဲ့ အတိုင်းပဲ။ ကျွန်မရဲ့ ပိပိလေးကို မောင်က လျှာမသုံးသေးဘဲ အသာ ဖိကပ်ပြီး နမ်းလိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့ နှုတ်ခမ်း ကိုက်ထားတဲ့ ကြားက အီးးးကနဲ တစ်ချက် အော်မိတယ်။ နှုတ်ခမ်းနဲ့နှစ်ချက် သုံးချက် လောက် အသာစုပ် ဆွဲပြီးတော့မှ လျှာကို ချွန်ချွန်လေး လုပ်ပြီး အထဲကို ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ အဟင့်ဟင့်၏ မောင်ရယ် ၏ ဘယ်လိုတွေ လုပ်နေတာလဲကွယ် အဲသလို အသံမျိုး ၏ ကျွန်မဆီက ထွက်မလာပါဘူး။ ၏ ဘယ်ထွက်မလဲ။.
153 မျက်လုံးစုံမှိတ် နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်ပြီး အပီအပြင် ခံစားနေတာ။ မျက်စိ ဖွင့်လိုက်ရင် လည်း မြင်နေရတဲ့ ကောင်းကင်မှာ လေဟုန်စီး နေရသလိုပဲ ၀ဲကနဲ ၀ဲကနဲ လွင့်လွင့် တက်သွားတယ်။ မောင်က သူ့လျှာကို ကျွန်မကိုယ် အတွင်းသားတွေထဲထိ အစွမ်းကုန် ထိုးသွင်း နေရုံတင် မကဘူး ထိပ်က အစေ့လေးကိုပါ လက်မနဲ့လှမ်းကလိ လိုက်တော့ အီးးးးးးးး ကျွန်မပေါင်တွေတောင် တဆတ်ဆတ် တုန်တယ်။ အဲလိုမျိုး သုံးလေးခါလောက် လုပ်နေရင်းက လျှာကို ပြန်ထုတ်ပြီး အထက်ကနေ အောက် အစုန်အဆန်ပင့်ပြီး လျက်လိုက်တော့ ကျွန်မရင်ထဲ ရိုလာကိုစတာ စီးရသလို ဒိုင်းကနဲ ဆောင့်တက်ပြီးမှဟာကနဲ နိမ့်ဆင်းသွားတာ ဘေစင်ပေါ်က ပြုတ်ကျ တော့မယ် မှတ်ပြီး အစွန်း တစ်ဖက်ဆီကို လက်နဲ့လှမ်းကိုင် ထားလိုက်ရတယ်။ ကျွန်မ ခံစားမှု အထွတ်အထိပ်ကို ရောက်သွားပြီးတဲ့ အချိန်အထိ ထွက်လာတဲ့ အရည်ကြည် တချို့ကိုမောင်က လျက်ပေးနေတုန်းပဲ။ ခဏကြာတော့မှ အားနာလာတာနဲ့သူ့ခေါင်းကို ဆွဲထူပြီး မတ်တပ် ပြန်ရပ်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ပေါင်လေးကို စိပြီး ဘေစင်ပေါ်မှာ ထိုင်နေတဲ့ ကျွန်မက အဖျားတက်သလို တုန်တုန် ယင်ယင်ကြီး ဖြစ်နေတုန်းပဲ။ မောင့်ကို ကြည့်လိုက်တော့ သူကလည်း နွမ်းလျတဲ့ ရုပ်နဲ့ခြေမခိုင် သလိုဖြစ်နေတယ်။ န ၂၁ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၂၀ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ဟင်၏ မောင် ဘာဖြစ်တာလဲ မောင်၏ မောင် လည်း ပြီးသွားပြီ ဘာဓ အမှန်တော့ ကျွန်မက ကိုယ့်အရှိန်နဲ့ကိုယ်တက်နေလို့သူပြီး သွားတာတောင် သတိမထားမိ လိုက်တာ။ သူကတော့ ဘာအ၀တ်အစားမှတောင် မချွတ်လိုက်ရပဲ ပြီးသွားလေရဲ့။ ကျွန်မ တခွိခွိ ရီမိတယ်။ ခုချိန်ထိ သူ့ပစ္စည်းကို ကိုင်လည်း မကြည့်ရသေးဘူး မြင်တောင် မမြင်ဖူးသေးဘူးလေ။ ချွတ်လိုက်၏ဘောင်းဘီကို ကျွန်မခိုင်းတဲ့အတိုင်း မောင် ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ ပျော့ကျနေတဲ့ မောင့် ဖွားဖက်တော်လေးက ဘွားကနဲ ပေါ်လာတယ်။ ကျွန်မ ရီချင်စိတ်ကို ထိန်းလိုက်ပေမဲ့ ပြုံးသွားတဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို မောင်က မြင်ဖြစ်အောင် မြင်လိုက်ပြီး ဘာရီတာတုန်းကွ လို့မလုံမလဲ ပုံစံနဲ့လှမ်းမေးလိုက်တယ်။ ခိခိ၏သေးသေးလေး ပြောမိပြီးမှ သူစိတ်များ ဆိုးသွားမလား ကြည့်လိုက်တော့ သူက စ နေတယ် မှတ်လား မသိပါဘူး။ အံမာ ညည်းက ဘယ်လောက် ကြီးတာ မြင်ဖူးလို့တုန်း မောင့်ထက် ကြီးတာတော့ မြင်ဖူးတာပေါ့ ဟီးဟီး သူ့မျက်နှာ မဆိုစလောက်လေး ကွက်ခနဲ ပျက်သွားပြီးမှ အပြုံးယဲ့ယဲ့နဲ့ကျွန်မကို ကြည့်နေတယ်။ ကျွန်မ စိတ်မကောင်း ဖြစ်သွားတယ်။ မူးနေလို့သာ ပါးစပ်က ထွက်သွားတာပါ။ ပြီးတော့ မောင့်ပစ္စည်းက အရမ်းအသေးကြီးတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ အဲ့ထက် သေးတဲ့ ပိစိကွေးနဲ့တောင် ကျွန်မ ကြုံဖူးတယ်လေ။ ခုက ပျော့နေတဲ့ အချိန်မို့လည်း နေမှာပေါ့။ ကျွန်မ မောင့်ကို ကြည့်ရင်း အလေးအနက် ပြောလိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ကြီးတာသေးတာ အရေးမကြီးပါဘူး မောင်ရယ် ၏ ကျွန်မ မောင့်ကို ချစ်တယ် ကျွန်မ ပြောလိုက်တဲ့ စကားကြောင့် မောင် ကျေနပ်သွားပုံတော့ ရပါတယ်။ ကျွန်မကို လက်ဆွဲပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ခေါ် သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပေးတယ်။ သူ့ကိုယ်သူလည်း ဆေးကြောရင်းပေါ့။ အ၀တ်အစားတွေ ပြန်ဝတ်ပြီး မောင့် အခန်းထဲမှာ ခွေခွေလေး သွားလှဲနေလိုက်တယ်။ လူက အိပ်ချင်နေပြီ၏ စားထား သောက်ထားတဲ့ အရှိန်နဲ့။ မောင်က ခဏနေတော့မှ ၀င်လာပြီး ကျွန်မဘေးမှာ လှဲချရင်း ကျွန်မကို ဖက်ထားလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့ဘာသာသူ ရေရွတ်သလိုနဲ့ကျွန်မကို ပြောတယ်။ မောင်၏ မိန်းမတွေနဲ့မဆက်ဆံတာကြာပီ၏ အဲတာကြောင့် မြန်သွားတာပါ၏တဲ့။ န ၂၂ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၂၁ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ အသံမထွက်ပေမဲ့ လှုပ်နေတဲ့ ကျွန်မ ကိုယ်လုံးကို ကြည့်ရင်း သူသိတယ်။ ကျွန်မ ကြိတ်ရီနေတာကို။ ကျွန်မ မျက်နှာကို ဆွဲမော့လိုက်ရင်း မောင်က ညင်ညင်သာသာလေး မေးလိုက်တယ်။ မောင့်အရင် ဘယ်နှယောက်တောင် ရှိခဲ့တာလဲဟင် တဲ့။ ရုတ်တရက်တည်သွားတဲ့ ကျွန်မမျက်နှာကို ကြည့်ပြီး သူမှားသွားမှန်း သိပုံ ရတယ်။ ကျွန်မ မျက်နှာအနှံ့ကို သူ့နှာခေါင်းနဲ့ဖိပွတ်ရင်း နမ်းနေတယ်။ ကျွန်မ မောင့် မျက်နှာကို ကြည့်ပြီး အမှန်အတိုင်းပဲ ဖြေလိုက်ပါတယ်။.
154 သိပ်မများပါဘူး မောင်ရာ သုံး လေး ငါး ယောက်ပေါ့ ဘာလို့တုန်း မောင်က ကျွန်မ မေးတာ ပြန်မဖြေဘူး။ သူ့ဘာသာ ခွီးခနဲ ထရီရင်း သုံးရာလေးဆယ့်ငါးယောက် တောင် ဟုတ်လား လို့ကျွန်မကို နောက်တယ်။ ကျွန်မက နှုတ်ခမ်းကိုက်ပြီး သူ့ကို တဘုန်းဘုန်း လိုက်ထုတယ်။ သူက တဟီးဟီးရီရင်း ကျွန်မ လက်တွေကို ဆွဲပြီး ထုချင်ရင် ဒီကိုထု ဆိုပြီး သူ့ဘောင်းဘီ ပေါ် တင်ပေးလိုက်တယ်။ အယ်၏ ကျွန်မ စမ်းကြည့်တော့ ခုနလို ပျော့မနေတော့ဘူး။ မာမာလေး ပြန်ဖြစ်နေပြီ။ မောင်က သူ့ဘောင်းဘီကို ချွတ်ပေးလိုက်တယ်။ အဲဒီ့တော့မှ သူ့ပစ္စည်းကို သေချာ စူးစမ်းကြည့်မိတော့တယ်။ ထိပ်လေးကို ဖွဖွလေး ပွတ်ကြည့်တယ်။ ပြီးတော့ လက်နဲ့အသာညှစ်ကိုင်ပြီး အထက်အောက် ဆွဲချ ပေးလိုက်တယ်။ မောင့် ပစ္စည်းမှာ သူများတွေလို အရေပြား အုပ်နေတာမျိုး မရှိဘူး။ မောင်၏ အရေပြား ဖြတ်ထားတာလား ၏ ဆိုတော့ ၏ ဟုတ်ဖူး နဂိုထဲက အဲ့၏ တိုင်းပဲ တဲ့။ မိနစ်ပိုင်း အတွင်းမှာပဲ မောင့်ပစ္စည်းက မာကြောလာတယ်။ ခုနထက် ပိုရှည်လာသလို လုံးပတ်လည်း ပိုကြီး လာသလိုပဲ။ ထိပ်ဖျားမှာလည်း အရည်လေးတွေ စိမ့် ထွက်လာတယ်။ ကလေး၏ စုပ်ပေး မလားဟင် တဲ့၏ ကတုန်ကယင် အသံကြီးနဲ့မေးလာတယ်။ မောင်က ကျွန်မကို ကောင်းအောင် လုပ်ပေးခဲ့ပြီးပီပဲ ၏ဒီတစ်ခါ ကျွန်မ အလှည့်ပေါ့။ အိပ်နေရာကထ၏ ၏မောင့်ကို ကျောပေး လိုက်ပြီး သူ့ပစ္စည်းကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီးတော့မှ လျှာဖျားလေးနဲ့ထိပ်ကို အရင် လျက်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှ တစ်ချောင်းလုံး ကို ပါးစပ်နဲ့ငုံ စုပ်လိုက်ပြီးတော့ ပါးစပ်ထဲမှာ လျှာနဲ့ပတ် ကစား ပေး လိုက်တယ်။ အင်းးးးခနဲ ညည်းသံနဲ့အတူ မောင့်လက်က သူ့ခါးနား ရောက်နေတဲ့ ကျွန်မ တင်ပါးကို လှမ်းကိုင်လိုက်တယ်။ တင်ပါးကို လက်နဲ့ဆွဲဆွဲပြီး ညှစ်တော့ ကျွန်မလည်း ပိုစိတ်ကြွလာပြီး သူ့ဟာကို စိတ်ပါလက်ပါ စုပ်ပေးနေမိတယ်။ မောင့် ပစ္စည်းက ကျွန်မပါးစပ်ထဲ အဆုံးထိ မ၀င်ဘူး အရင်းမှာ လက်တစ်လုံး စာ လောက် လွတ် နေသေးတယ်။ ဟားးး ကောင်းလိုက်တာ ကလေးရာ အ အားးး ကျယ်လောင်လာတဲ့ မောင့်အသံတွေနဲ့အတူ ကျွန်မလည်း မောင့် ပေါင်ခြားထဲ တစ်ကိုယ်လုံး ၀င်ပြီး အားရပါးရ စုပ်ပေးနေပြီ။ သူ့ပစ္စည်းကို ငုံ၏ ပါးစပ်ကို စိနေအောင် ပိတ်ပြီး အားနဲ့လေးငါးခါလောက် စုပ်လိုက်တယ်။ မောင်က တအင်းအင်းနဲ့ကော့ထိုးနေတာ။ သိပ်မကြာပါဘူး ကျွန်မ ခေါင်းကို ကမန်းကတမ်း လာကိုင်တယ်။ ကျွန်မလည်း စုပ်နေတာ ရပ်ပြီး ပါးစပ်ထဲက သူ့ပစ္စည်းကို ထုတ်ပြီး လက်နဲ့ပဲ အထက်အောက် ပြန်ပွတ် ပေးလိုက်တော့ အဆုံးထိ န ၂၃ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၂၂ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ပြီးသွားတဲ့ အချစ်ရည်တွေက ပန်းထွက် လာတော့တယ်။ နှစ်ယောက်သား သန့်ရှင်းရေး ထပ်လုပ်ပြီး ဗိုက်ဆာ လာတာနဲ့ထမင်းစားကြတယ်။ သူငယ်ချင်းတွေ ချက်ပြီး ထားခဲ့လို့ကျန်သေးတဲ့ ကုလားပဲနဲ့ကြက်သား အရည်သောက်ရယ် ၀က်အူချောင်းကြော်ရယ် ဆိတ်သား မွမွကြော်လေး ရယ် နဲနဲစီ ပန်းကန်ထဲ ထည့်ပြီး မောင်က ကျွန်မကို ကလေးလေးလို ထမင်းခွံ့ကျွေးတာ အရမ်းစားလို့ကောင်းတာပဲ။ နင်သွားရင် ရေလေး ပြေး ခတ်ပြီး တိုက်သေးတာ။ မောင် ဒီဟင်းတွေ ချက်တတ်လား ဆိုတော့ ချက်တတ်ဖူး ၏တဲ့။ အာ့ ဆို ကျင့်ထား ဆိုတော့ ဟုတ်၏ တဲ့။ မင်း ချက်ရမှာပေါ့ ၏ ဘာညာ ပြန်မပြောဘူး။ ချစ်စရာလေး။ နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက် မျက်နှာ တစ်ယောက် ကြည့်ပြီး ကြည်နူးနေကြတာ၏ အေးအေးဆေးဆေးပဲ။ ပန်းကန်ခွက်ယောက်တွေ သိမ်းဆည်း ဆေးကျောပြီး တီဗီ ထိုင်ကြည့်နေကြသေးတယ်။ ခုမှ ကျွန်မတို့တကယ့် လင်မယားတွေလို ဖြစ်နေတာ။ မောင်ကလည်း ပြောတယ် ၏ ဒီလိုလေး အမြဲနေရရင်ကောင်းမှာ ၏တဲ့။ တီဗီကြည့်ရင်း ပျင်းလာတာနဲ့ကျန်သေးတဲ့ ကည်င်န ပုလင်း တစ်ဝက်နီးပါးကို ထပ်ဖြိုလိုက်ကြတယ်။ အရက်တွေ သောက် စကားတွေ ပြောနေကြရင်း မောင်က ကျွန်မကို ဖက်ပြီး နမ်းနေပြန်ပြီ။ တစ်ကိုယ်လုံးကို အတင်းညှစ်ပြီး ဖက်ထားတယ်။ ခနနေတော့ မောင့်အခန်းထဲ ဆွဲခေါ် သွားပြန်တယ်။ အခန်းထဲမှာ နမ်းနေကြရင်းမှ သတိရတယ်။ ခုထိ ကျွန်မတို့ညီလေးနဲ့ညီမလေး မိတ်ဆက် မပေးရသေးတာ ကိုလေ။.
155 မောင်က အဲလို ခေါ်တာ ညီလေး နဲ့ညီမလေး ၏ တဲ့။ မီးတွေ ဖွင့်လိုက်မှ မောင့်အခန်းကို သေချာ ကြည့်မိတယ်။ မောင် အိပ်တဲ့ မထူမပါး မွေ့ယာတစ်ခု ရယ် အ၀တ်လှမ်းတဲ့ တန်းတစ်ခုရယ် အခန်းထောင့်က ဗီရို အသေးတစ်လုံးရယ် ဒါပဲ၏။ မောင်က မွေ့ယာပေါ် ကျွန်မကို တွန်းလှဲလိုက်တယ်။ ကျွန်မအ၀တ် အစားတွေ အကုန်ချွတ်ပြီးမှသူ့ကိုယ်ပေါ်က တစ်ထည် တည်းသော အ၀တ်ဖြစ်တဲ့ ပုဆိုးကို ချွတ်ချ လိုက်တယ်။ ကျွန်မ ပေါင်ခြားထဲမှာ ဒူးထောက် နေရာယူ ထားရင်းက မောင် ကျွန်မကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ သူ့မျက်လုံးတွေက အရောင် တလက်လက် တောက်နေတယ်။ ကိုယ်ကို ကိုင်းပြီး ကျွန်မ နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းတယ် ခဏလေးပဲ၏ မောင့် အနမ်းတွေက ကျွန်မ ရင်သားတွေပေါ် ရောက်လာတယ်။ ရင်အုံ တစ်ခုလုံးကို နှုတ်ခမ်းနဲ့ဆွဲဆွဲပြီး စုပ်တာ အရာတွေ တောင် ထင်ကုန်သလား မသိပါဘူး။ ကျွန်မ စိတ်ထဲမှာ ကလိကလိနဲ့အောက်ကလည်း စိုတိုတို ဖြစ်လာ သလိုပဲ။ မောင်က ကျွန်မ ပေါင်ခြားထဲကို လက်ဖ၀ါးနဲ့အသာလေးအုပ်ပြီး ပွတ်ပေးတော့ လက်အပူရှိန်ကြောင့် နွေးကခနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားတယ်။ ကျွန်မ စိတ်တွေ မရတော့ဘူးး၏ မောင့်ပစ္စည်းကို လှမ်းကိုင်ပြီး အ၀လေးနဲ့တေ့ ပေးလိုက်တယ်။ မောင်ကလည်း အသာ ဖိသွင်း လိုက်တယ်။ မောင့် ပစ္စည်း နွေးနွေးကြီးက အထဲကို တိုးဝင်လာတယ်။ အဆုံးထိ ၀င်သွားတော့ နှစ်ယောက်သား အီးးးကနဲ ပြိုင်တူ အော်လိုက်မိတယ်။ သူ့ပစ္စည်းကြောင့် ကျွန်မ အတွင်းထဲ နွေးသွားသလို န ၂၄ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၂၃ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ သူကလည်း ညီမလေးက နွေးလိုက်တာတဲ့။ ပြီးတာနဲ့ဖြေးဖြေးချင်း အသွင်း အထုတ်လုပ် ရင်း နှစ်ယောက်သား ပြောမပြနိုင်တဲ့ အရသာကို ပြိုင်တူ ခံစား နေကြတယ်။ မောင့်ရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေက ဖြေးဖြေးချင်း ကနေ မြန်မြန် ဆန်ဆန်ကြီး ဖြစ်လာပြီ။ ကျွန်မလည်း မောင့် လက်မောင်း တွေကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး တင်တွေကို ကော့ကော့ ပေးမိတယ်။ အစ်၏ အစ်၏ မောင်၏ မောင် အရမ်းမြန်မြန်ကြီး လှုပ်ရှား နေရတာကြောင့် အသံတောင် ကောင်းကောင်း မထွက်နိုင်တော့ဘူး။ အဲ့အတိုင်း အရှိန်မကျဘဲ ငါးမိနစ်လောက် ဆောင့်ပြီးတော့ မောင်လည်း တော်တော် မောနေပုံ ရတယ်။ ကျွန်မလည်း အတော် မောနေပြီ။ ပြီးတော့မလားလို့ မေးတော့ မပြီးသေးဘူး တဲ့။ ဒီတစ်ခေါက် ကျတော့လည်း ကြာတာ။ ကျွန်မ ခြေထောက်တွေကို ပုခုံးပေါ် ထမ်းပြီး မောင်က အားသွန်ခွန်စိုက် ထပ်ကြိုးစားနေပြန်တယ်။ အဲ့ပုံစံက အတွင်းသားတွေထဲ အထိ ထိတာမို့ကြာကြာ မခံနိုင်ဘူး။ ကျွန်မ တစ်ချီပြီးသွားတယ်။ မောင်ကတော့ ကြိုးစားတုန်းပဲ။ အဲကွန်း ဖွင့်ထားပေမဲ့ နှစ်ယောက်သား ချွေးတွေလည်း ရွှဲနေပြီ။ နောက် ဆယ်မိနစ်လောက် ကြာတော ခနလေးရပ်ပြီး ပုံစံပြောင်းမယ် တဲ့ကုန်းပေးတဲ့။ လေးဘက်ထောက်ပြီး ခါးကိုနှိမ့် တင်ကို နောက်ပစ်ထားပေးတဲ့ ကျွန်မ အ၀လေးကို မောင်က လက်နဲ့ကလိ နေသေးတယ်။ ပြီးတော့မှ တဖန်းဖန်း နေအောင် ဆောင့်တာ။ မောင်လက်တွေက ရင်သား နှစ်မြွှာကို အတင်း ဆုပ်ကိုင်ပြီး အသားကုန် ဆောင့်တာ ကျွန်မခေါင်းတောင် မထောင်နိုင်တော့ဘူး။ ခေါင်းနဲ့မွေ့ယာထိပြီး ဖင်ပူးထောင်းပုံစံ ဖြစ်သွားတယ်။ မောင် အနောက် ကနေ ချစ်ပေးတာ တော်တော်ကြာတော့ ကျွန်မလည်း မောလာပြီး အထဲက နာချင် သလိုလိုတောင် ဖြစ်လာတယ်။ မောင်ရာ ၏မပြီးသေးဘူးလား ဆိုတော့ ပြီးသေးဘူး တဲ့။ အဲလိုတုန်း မီးကလည်း ပျက်သွားတော့ လေသိပ်မ၀င်တဲ့အခန်းထဲမှာ အသက်ရှူတောင် မ၀သလိုဖြစ်လာတယ်။ အခန်းထဲမှာ အရမ်းပူအိုက် လာတာမို့မောင်က ကျွန်မကို အခန်းအပြင်ကို ပွေ့ခေါ်ပြီး ဆိုဖာပေါ် နေရာချ လိုက်တယ်။ ကျွန်မ အောက်ပိုင်းကို ဆိုဖာအစွန်းမှာ ထားလိုက်ပြီး မောင်က ဒူးခေါင်းနဲနဲ ကွေးပြီး ဖိသွင်းတယ်။ ကျွန်မ ရင်သားတွေကို လည်း လက်နဲ့အတင်း ဖိထားတယ်ီ။ အပြင်မှာ ပြတင်းပေါက်က လေလေး တဖြူး ဖြူးနဲ့မို့တော်သေးတယ်။ လူက ဖတ်ဖတ်မောနေပြီ ။သူ့သေးတယ် ပြောထားလို့တမင် ပညာပြနေသလားပဲ လို့ တွေးလိုက် မိသေးတယ်။ မောင်ရာ၏ စံပယ် ၏ မခံနိုင်တော့ဘူး၏ မြန်မြန်ပြီးပါတော့ ၏ လို့ငိုမဲ့မဲ့နဲ့ပြောမှ ၏အင်း ၏ အင်း ၏ ဆိုပြီး မော်တာ တပ်ထားသလို တစ်ဖုန်းဖုန်းနဲ့ဆောင့်တယ်။.
156 ကျွန်မလည်း အတင်းအံကျိတ်ပြီး အော်ရင်းနဲ့နှစ်ယောက်သား သံပြိုင်ညည်းရင်း ပန်းတိုင် ရောက်သွားကြတယ်။ မောင်က မထသေးဘဲ ကျွန်မကိုအပေါ်က မိုးပြီး ပြုံးပြုံးကြီး ကြည့်နေသေးတယ်။ မှတ်ပလား ဆိုတဲ့ ရုပ်နဲ့။ ကျွန်မ မျက်စောင်းထိုးပြီး သူ့ကို အတင်း တွန်းလွှတ် ပလိုက်တယ်။ နှစ်ယောက်လုံး ချွေးတွေလည်း စိုရွှဲလို့။ ခဏနေမှ ထပြီး ရေချိုးခန်းထဲ သွားဖို့ပြင်တယ်။ န ၂၅ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၂၄ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ မောင်၏အရမ်းအိုက်တာပဲ၏ရေချိုးပြီး ခေါင်းပါ လျှော်ပလိုက်တော့မယ် လို့ပြောတော့ မောင်လည်း ၀င်လိုက်လာပြီး ကျွန်မကို ရေချိုးပေးတယ်။ ကျွန်မက ရေချိုးခန်းထဲ ငုပ်တုတ်ထိုင်လို့ မောင်က ရေတစ်ခွက်ချင်း လောင်းပြီး ချိုးပေးတာ။ ဆပ်ပြာကိုလည်း လည်ပင်းကနေ ခြေချောင်းလေးတွေ အထဲထိ သေချာနှံ့အောင် တိုက်ပေးတာ မျက်နှာက ခေင သမာ နဲ့သက်သက် ဆေးပေးတာငယ်ငယ်တုန်းက လူကြီးတွေ ရေချိုးပေးတာ ခံရသလိုပဲ တော်တော်ဇိမ် ရှိပါတယ်။ ခေါင်းကိုလည်း ဖွဖွလေး ဖိကုတ်ပြီး လျှော်ပေးတာ အကြောတွေ ပြေပြီး အိပ်တောင် အိပ်ချင်လာတယ်။ နောက်တော့ တဘက်ကြီးကြီးနဲ့ကိုယ်လုံးကို ပတ်ပြီး ရေသုတ်ပေး အ၀တ်စားတွေ လဲပေးပြီးမှ ကျွန်မခေါင်းက ဆံပင်တွေကို သေချာ ထိုင်သုတ်ပေးတယ်။ သားအဖ နှစ်ယောက်ပဲ နေတာ ဆိုတော့ သူတို့ဆီမှာ ငေမ မပနမ မရှိဖူး။ ကျွန်မ ဆံပင်ကလည်း ဂုတ်ထောက်လောက်ပဲ ဆိုတော့ ငေမ ခသအေ လေး လိမ်းပေးပြီး ခန နေတော့ ခပ်ခြောက်ခြောက်လေး ဖြစ်သွားပီ။ နာရီကို ကြည့်လိုက်တော့ ညကိုးနာရီတောင် ထိုးနေပြီပဲ။ မောင်က ၏ မိုးချုပ်နေပြီ ၏ ကလေး၏ မပြန်တော့နဲ့၏ ဒီမှာပဲ အိပ်လိုက်တော့ တဲ့။ မဖြစ်ဖူးမောင်ရယ် မနက်အလုပ်သွားရမှာ အိမ်ပြန်မှဖြစ်မှာ ၏ ဆိုတော့ မနက်စောစော ပြန်လိုက်ပို့ပေးမယ် ၏ တဲ့၏ ကျွန်မက မနက်ဆို ရုံးသွားခါနီးလေးမှ ကပ်ထပြီး တက်သုတ်ရိုက် လုပ်တတ်တာရယ်။ အခုပဲ ပြန်ရအောင်ပါ ဆိုပြီး ထွက်လာကြတယ်။ အိမ်ချင်းလည်း သိပ်မဝေးဖူးလေ။ န ၂၆ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၂၅ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ၏ ၏ ၏ ငှားလာတဲ့ တက်စီကို လမ်းထိပ်မှာတင် ရပ်ခိုင်းပြီး ကျွန်မတို့လမ်းထဲကို ခြေကျင် လျှောက်ဝင်လာကြတယ်။ လမ်းထဲမှာ လူသွား လူလာ ပါးနေပြီ။ လမ်းလျှောက်နေရင်း မောင်က ကျွန်မလက်ကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ပြီး ၏ ကလေး၏ အခုချိန်က စပြီး မင်းက မောင့်မိန်းမ ဖြစ်သွားပီနော် ၏ မောင့်ကလေးလေးကို မောင်အရမ်းချစ်နေမိပီ ၏လို့လှိုက်လှဲတဲ့ အသံနဲ့ခပ်တိုးတိုးပြောတယ်။ ဝိုင်တစ်ခွက်သောက်လိုက်ရသလို ကျွန်မ ရင်ထဲ နွေးကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ တစ်ဆက်တည်း စဉ်းစားမိတာက ကျွန်မ မောင့်ကို တကယ်ကြီး ချစ်မိနေပြီလား မသိဘူးလို့။ အမှန်တိုင်း ပြောရရင်တော့ ဒီလို ခပ်ဆင်ဆင် တူတဲ့ စကားမျိုးတွေ ယောက်ျားတော်တော် များများဆီက ကျွန်မ ကြားဖူးပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ မတူဘူး ၏မတူဘူး။ ဘယ်လို မတူတာလဲ ဆိုတော့လည်း ကျွန်မ သေချာ မပြောပြတတ်ဖူး။ မောင့်ဆီက ထွက်လာတဲ့ စကားမို့၏ လို့ပဲ ကျွန်မ ဖြေနိုင်မယ်။ ကျွန်မ မောင့်ကို ယုံနေမိပြီ။ နှစ်နှစ်လောက် အတွင်း ထားဖူးခဲ့သမျှ ရည်းစားတွေ ထဲမှာ ရှားရှားပါးပါးပဲ လို့ပြောလို့ရတယ်။ မောင် ရိုးသားတတ်တာကို သိနေလို့လည်း အဲဒီ့ စကားက နှလုံးသားထဲ စိမ့်ဝင် သွားသလား လို့တွေးမိတယ်။ အမှန်တော့ ရိုးသားတိုင်းလည်း ကောင်းတာ မဟုတ်ဘူး ရယ်။ ၏ ဥပမာဆိုပါတော့၏ ခုကျွန်မကို မောင် ရိုးရိုးသားသားကြီး ချစ်နေပြီ နောက် တစ်နှစ် နှစ်နှစ် ဒါမှမဟုတ် မကြာခင်မှာပဲ နောက်တစ်ယောက်ကို ရိုးရိုးသားသား အဖြစ်အပျက်တစ်ခုနဲ့ပဲ စတွေ့မယ်၏ ပြီးတော့ ၏ ရိုးရိုးသားသားကြီး ချစ်သွားမိပြန်ပြီ ကျွန်မကို ကလေးရေ မောင်တော့ အသစ် တစ်ယောက်တွေ့ နေပြီ မောင် ရိုးရိုးသားသား ၀န်ခံတာပါကွယ်၏ ဆိုရင် ဘယ့်နယ့် လုပ်ကြမတုန်း။ ဒါကြောင့်လည်း ကျွန်မလူတွေ ကိုမယုံရဲတာ။ ကဲ လူ့စိတ်ဆိုတာ ဘယ်လောက်ဆန်းလဲ၏ ခုလေးတင် ကျွန်မ မောင့်ကိုချစ်တယ်၏ ယုံတယ်လို့စဉ်းစားမိပြီး အတွေး ဆက်သွားတာ မောင့်ရဲ့ရိုးသားတဲ့ စိတ်ကို မယုံသင်္ကာဖြစ်တဲ့ ဆီကို ရောက်သွားပြန်ပြီလေ။ ဒါလည်း ကျွန်မ အပြစ်တော့ မဟုတ်ဖူးရယ်။ အရင်တစ်ယောက်တုန်းကလည်း၏။.
157 ဟိတ်၏ပြောနေတာကြားလားကွ န ၂၇ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၂၆ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ မောင့်အသံကြားမှ အတွေး ကမ္ဘာထဲက ကျွန်မ ပြန်ရောက်လာတယ်။ နှုတ်ခမ်းပေါ်က မဲ့ပြုံးဆန်ဆန် အပြုံးလေး ကိုလည်း ပြန်မသိမ်းမိခင် မောင်မြင်သွားပီ။ ဒီမယ် မင်းက မောင့်ကို မယုံဘူးလား ၏ မယုံရင်လည်း ထားလိုက်ကွာ၏ နောက်တော့ မောင်အလုပ်နဲ့ သက်သေပြမယ် ဟုတ်ပီလား ၏ ခုတော့ ဘာမှ ခေါင်းရှုပ်ခံပြီး မတွေးနေနဲ့ ဒါမျိုးကျ မောင်က အကင်းပါးသား။ တစ်ချို့ နေရာတွေမှာ ရိုးလွန်း အ လွန်းသလောက် ကျွန်မ စိတ်ကိုမှန်းတဲ့ နေရာမှာတော့ မောင် တဖြေးဖြေး တိုးတက်လာတယ် ပြောရမယ်။ ကျွန်မ အကြောင်း အားလုံးနီးပါးလည်း မောင် သိ ထားတာကိုး။ ။၏။၏။ ၏။ န ၂၈ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၂၇ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ၏ ၏ ၏ မနက် အိပ်ရာထတော့မှ မနေ့က ဘယ်လောက်တောင် အပင်ပန်း ခံထားမိလဲ သိသာတယ်။ တစ်ကိုယ်လုံးကို ကိုက်ခဲနေ တာပဲ။ ညဘက် ခေါင်းလျှော် လိုက်မိ လို့လား မသိဖူး။ ခေါင်းကလည်း အုံပြီး ကိုက်နေတယ်။ ရုံးမသွားလို့လည်း မဖြစ်ပါဘူး။ ဒီနေ့ တနင်္လာလေ။ ရုံးပျက်ရင် နှစ်ရက်စာ ဖြတ်ခံထိမှာ။ ကျွန်မတို့ရုံးက ခွင့်မတိုင်ဘဲ ရုံးပျက်ရင် နှစ်ဆ ဖြတ်တယ်။ ခွင့်တိုင်လည်းဘဲ တစ်ရက်စာတော့ဖြတ်တယ်။ တနင်္လာနဲ့သောကြာနေ့တွေပျက်ရင် နှစ်ရက်စာ ဖြတ်တယ်။ တတ်နိုင်သမျှတော့ မှန်အောင် ရုံးတက်တာပဲ။ ရုံးမှာလည်း ကျွန်မအလုပ်က အလုပ်ရာသီချိန် မဟုတ်ရင် သိပ် မပင်ပန်းဘူး။ နေမကောင်းလည်း နားနား နေနေ နေလို့ရတယ် ဆိုတော့ ဆေးလေး ဘာလေး သောက်ပြီး အားတင်းပြီးပဲ သွားဖို့ပြင်လိုက်တယ်။ မောင်က လမ်းထိပ်မှာ စောင့်နေပြီ။ လမ်းထိပ်က ထမင်းဆိုင်မှာ ဟင်းဝင်ယူပြီး ထမင်းချိုင့်ကို ဖြည့်တယ်။ ကျွန်မတို့တိုက်ခန်းမှာ ထမင်းပေါင်းအိုးနဲ့ထမင်းပဲ ချက်တယ်၏ ဟင်းမချက်ကြဘူး။ ထမင်းဆိုင်ကပဲ လပေးနဲ့ဟင်း ၀ယ်စားတယ်။ ပြီးတော့ မောင်နဲ့မနက်စာ အတူစားပြီး တစ်မှတ်တိုင်စာလောက် ဝေးတဲ့ ရုံးအထိ လမ်းလျှောက်ကြတယ်။ ကျွန်မ နေမကောင်းမှန်း သိတော့ မောင်က ရုံးတောင် မလွှတ်ချင်ဘူးရယ်။ ကျွန်မက ဘာမှ မဖြစ်ကြောင်း အတင်းပြောတော့မှ ရုံးရောက်မှ ပိုဆိုးလာရင် ဖုန်းဆက်လိုက် လာကြိုမယ်လို့ပြောပြီး ပြန်သွားလေရဲ့။ ကျွန်မရုံးရောက်တော့ အခန်းထဲမယ် ဘုရားပန်းလဲပြီး တံမြက်စည်းလေး ဘာလေး လှဲနေတုန်း တစ်ခြားဌာနက ကျွန်မနဲ့ခင်တဲ့ ကောင်လေး မိုးဇော် ရောက်လာတယ်။ ခါတိုင်းဆို အဲကွန်းခန်းထဲလည်း အကျီလက်တိုနဲ့ကျန်းမာရေး ကောင်းနေတဲ့ ကျွန်မကို ဆွယ်တာ လက်ရှည်လေးနဲ့ခပ်နွမ်းနွမ်းမြင် တော့ အမ နေမကောင်းဘူးလား တဲ့။ စိုးရိမ်သံနဲ့ မေးရှာတယ်။ အေးဟယ် ကိုယ်တွေ လက်တွေ ကိုက်နေလို့၏ လို့ခပ်လွယ်လွယ် ပြန်ဖြေလိုက်ရင်း လမ်းလျှောက် လာရလို့အိုက်စပ်စပ်ကြီး ဖြစ်လာတာနဲ့ဆွယ်တာအကျီ အပေါ်ကြယ်သီး နှစ်လုံးလောက်ကို ဖြုတ်လိုက်တယ်။ ကျွန်မက မိုးဇော်လေးကို ကျွန်မထက် ငယ်တဲ့ ကလေးပဲ ဆိုပြီး ဂရုမစိုက်ပဲ လုပ်မိတာပေမဲ့ သူ့အကြည့်က ကျွန်မ ရင်ဘတ်ပေါ် ရောက်နေတာ သတိထားမိလိုက်တယ်။ ကိုယ့်ဘာကိုယ် မသိမသာ ပြန်ငုံ့ကြည့်တော့လည်ပင်း နဲနဲဟိုက်တဲ့ ရုံးဝတ်စုံကြောင့် ကျွန်မ လည်ပင်းအောက် ရင်သား အထက်ပိုင်း ကျကျမှာ နီနီအရာလေး။ မနေ့ကမောင် သွားနဲ့စုပ်ပြီး နမ်းထားတဲ့ အရာဖြစ်မယ်။ ကျွန်မ မျက်နှာ ထူပူသွားတယ် ဒီကောင်လေး ရိပ်များ ရိပ်မိ သွားမလားလို့။ အဲ့ ကောင်လေးကလည်း အလိုက်ကို မသိဘူး။ အမ လည်ပင်းက ဘာဖြစ်တာလဲ ဆိုပြီး လက်ညှိုးထိုးပြီး လာမေး နေသေးတယ်။ ငါဘယ်သိမတုန်း ယားလို့ကုတ်မိတာ နေမှာပေါ့၏လို့ပြောပြီး သူ့ကို နောက်ကျော ပေးထားတဲ့ ကွန်ပြူတာခုံမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။ န ၂၉ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၂၈ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ မိုးဇော်က ကျွန်မနားမှာ ကပ်ထိုင်ပြီး ဟိုယောင်ယောင် ဒီယောင်ယောင်လုပ်နေတယ်။ ကျွန်မတို့ရုံးခန်းတွေက လုံးဝ အပိတ်တွေ မဟုတ်ဖူး။ အကန့်လေးတွေပဲ ကန့်ထားတာ။ ကျွန်မတို့အခန်းက နဲနဲချောင်ကျတယ်။.
158 ပြီးတော့ လူကလည်း ကျွန်မရယ် အမကြီးတစ်ယောက်ရယ် နှစ်ယောက်ပဲရှိတာ။ မိုးဇော်တို့က အပြင် အမြဲထွက်နေရတဲ့ သူတွေဆိုတော့ သူတို့အတွက် ရုံးခန်း သက်သက် မရှိတော့ အပြင်မသွားရရင် လူနည်းတဲ့ ကျွန်မတို့အခန်းမှာပဲ လာ လာထိုင်နေကျပါ။ ဒီနေ့ အခန်းထဲ ဘယ်သူတွေမှ မရောက်ကြ သေးတော့ သူနဲ့ ကျွန်မ နှစ်ယောက်တည်းရယ်။ သူက ခုံကို ကျွန်မနား ရွှေ့ထိုင်လိုက်ပြီး အမ ကျွန်တော့်ဖုန်း မြန်မာဖောင့် ပေါ်ချင်လို့ လုပ်ပေးပါလား ဆိုပြီး ဖုန်းလေး လာပြတယ်။ ကျွန်မလည်း သူ့ဖုန်းကို ယူပြီး ဟိုကလိ ဒီကလိ လုပ်နေတုန်း သူကလည်း ကိုယ်ကို ကိုင်းပြီး ကြည့်နေတော့ ကျွန်မတို့နှစ်ယောက် ကိုယ်ချင်း တော်တော်လေး ပူးကပ်နေတာပေါ့။ သနပ်ခါးနံ့လေး မွှေးနေတာပဲ သူအသံ တိုးတိုးလေးနဲ့ကျွန်မ မျက်နှာနား ကပ်ပြီးတော့ ပြောလိုက်တော့ ကျွန်မရင်ထဲ ထိတ်ကနဲ ဖြစ်သွား တယ်။ ကျွန်မနဲ့နီးနီးလေးဖြစ်နေတဲ့ သူ့မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်တော့ မျက်လုံး ညိုညိုလေးတွေမှာ အရိပ်အယောင် တစ်မျိုး ဖြစ်နေသလိုပဲ။ ဘာအဖုအပိန့်မှ မရှိတဲ့သူ့မျက်နှာ ပြောင်ချောလေးက ကလေးလေး တစ်ယောက်လိုပဲ။ ကျွန်မက တစ်ဦးတည်းသော သမီးမို့တစ်နှစ်လောက်ပဲ ငယ်မယ့် သူ့ကို မောင်လေး တစ်ယောက်လို သဘောထားတာရယ်။ သူကတော့ ဘာစိတ် ညာစိတ်တွေ များရှိနေမလားလို့ကျွန်မ ထိတ်ကနဲ ဖြစ်သွားတာ။ သူက တစ်ခုခု ထပ်ပြောတော့မဲ့ ပုံနဲ့ပါးစပ်ကို ဟလိုက်ပေမဲ့ ဒုန်း ကျွန်မတို့နှစ်ယောက်လုံး လန့်ဖြန့်ပြီး လူချင်းခွာ လိုက်တယ်။ ဘယ်အချိန်က အခန်းထဲ ရောက်နေမှန်း မသိတဲ့ ကျွန်မ ဘော့စ်က သူ့ပိုက်ဆံ ထုပ်ကြီး ကို ကျွန်မတို့ဘေးက စားပွဲပေါ်ချလိုက်တာ။ အမလေး၏ရှက်လိုက်တာ။ ကျွန်မထူပူ သွားတယ်။ ဘာမှမလုပ်ပေမဲ့ ကျွန်မတို့နှစ်ယောက်က နီးနီးကပ်ကပ်ကြီး အကြည်ဆိုက်နေသလို အနေအထား မဟုတ်လား။ မိုးဇော်လည်း ယောင်တောင် ပေါင်တောင်နဲ့ထပြီး အခန်းထဲက ထွက်သွားတယ်။ ဘော့စ်က မျက်နှာ တင်းတင်းနဲ့ အဲ့ကောင်လေးက ဘယ်ကလဲ လို့မေးတယ်။ ကျွန်မလည်း တစ်ခြား ဌာနက လို့ပြောလိုက်တယ်။ ဘာမှတော့ ဆက်မပြောပါဘူး။ အလုပ်ကိစ္စ နဲနဲပါးပါး ပြောပြီး ပြန်သွားရော။ ကျွန်မတို့ဘော့စ်က ဒီရုံးမှာ မထိုင်ဘူး။ တစ်ခြား ရုံးခွဲမှာ သွားထိုင်တာ။ ဘော့စ် ပြန်သွားတာနဲ့ကျွန်မလည်း ကွန်ပြူတာလေး ဘာလေး ဖွင့်ပြီး ဂျီတော့လေး ဘာလေး တက်ကြည့် လိုက်တယ်။ ကျွန်မ စကားပြော နေကျ သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်နဲ့ထုံးစံအတိုင်း စကားစမြည် ပြောတာပေါ့။ အဲ့ကောင်က မောင်နဲ့လည်း သိတယ်။ ကျွန်မလည်း ခုနက ရုံးက ကောင်လေး တစ်ယောက်နဲ့အကြည်ဆိုက် နေတုန်း ဘော့စ် မိသွားတဲ့ အကြောင်း ရင်သိမ့်တုန် ဇာတ်လမ်းကို ပြန်လည် ဖောက်သည်ချမိတယ်။ မောင်လည်း အွန်လိုင်း တက်လာရော အဲ့ မသာလေးက ကျွန်မ သူနဲ့ပြောထားတာတွေ သွားပြတယ်လေ။ ပြီးတော့ န ၃၀ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၂၉ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ သူသွားပြလိုက်တဲ့ အကြောင်း ကျွန်မကိုလည်း စပ်ဖြီးဖြီးနဲ့လာပြောတယ်။ အချွန်နဲ့မ တာ ပေါ့လေ။ မောင်က အွန်လိုင်းမှာ ရှိနေတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်မကို စကား လာမပြောဘူးရယ်။ ကျွန်မပဲ စ ခေါ် လိုက်တယ်။ မောင် ကလေး၏ပြော ဟိုအကောင် မောင့်ကိုချွန်ထားတာလေစိတ်ဆိုးသွားလားဟ င် ဤပစငညါ ဆိုပြီး ပြနေပေမဲ့ ခဏလေးကြာမှ စာက တက်လာတယ်။ ကလေးက ကိုယ် စိတ်ဆိုးနေမယ် ထင်လို့လား မဆိုးပါဘူး မောင့် ကလေးလေးကို မောင် ယုံတယ် ခုချိန်မှာ တစ်ယောက်ယောက်က ကျွန်မ မျက်နှာကို ကြည့်နေရင် ကြည်ကြည်နူးနူးနဲ့ပိတိဖြာသွားတဲ့ အပြုံးကို သေချာပေါက် မြင်မိ မှာပဲ။ မောင်နဲ့ချစ်ရတာ ၏ အဲလိုလေးတွေ ၏ ကြည်နူးဖို့ကောင်း တာ ၏ ၏ ၏ နောက်ပိုင်းလည်း အဲဒီလိုပါပဲ။ သမီးရည်းစားချင်း သ၀န်တိုတာလေးတွေတော့ ရှိတတ်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ မောင်က ဘယ်တော့မှ ကျွန်မကို ပြသနာမရှာ တတ်ဘူး။ သူ့စိတ်ထဲမှာ တစ်ခါ တလေ သ၀န်တိုပြီး စိတ်တိုမိတာတော့ ရှိတယ်တဲ့။ ကျွန်မကတော့ အဲလို မဟုတ်ဘူး။ သ၀န်တို စရာ အကြောင်း ရှိလာရင် ပေါ်တင်ပဲ ပြောတယ်။ စိတ်ကောက်တယ် ရန်ဖြစ်တယ်။ ရန်ဖြစ်တယ် ဆိုတာ ကျွန်မဘက်က တစ်ဖက်သတ် ဖြစ်တာကို ပြောတာပါ။ မောင်က ဘယ်တော့မှ ကျွန်မနဲ့ပြန်ရန် မဖြစ်ဘူး။.
159 သူ့ဘက်က မှန်နေရင်တောင် လေသံ အေးအေးနဲ့ပဲ ဖြေရှင်းတယ်။ တစ်ခါတလေ မောင် ဒေါသ မထွက်တတ်ဖူးလား လို့တောင် တအံ့တသြ မေးယူ ရတယ်။ မောင်နဲ့ကျွန်မက ဆန့်ကျင်ဘက်လေ ဒီနေရာမှာတော့၏။ ကျွန်မက အရမ်းစိတ်ကြီးတယ်။ စိတ်ဆိုးပြီ ဆိုရင် ကိုယ် စိတ်ဆိုးတဲ့သူကို မလုပ်ရရင် ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပြန်လုပ်တာ။ ဒါမှမဟုတ် နီးစပ်ရာ ပစ္စည်းတွေ အကုန်ပေါက်ခွဲ ၀ုန်းဒိုင်း ကြဲပြီး ဗြောင်းဆန်အောင် လုပ်တတ်တာ။ အိမ်မှာ နေတုန်းက ကျွန်မနဲ့အမေနဲ့ခဏခဏ ပြသနာ တက်တယ်။ တက်တိုင်းလည်း ကျွန်မ အခန်းထဲက ပစ္စည်းတွေ ကျွန်မ လက်ချက်နဲ့မွစာကျဲ ကုန်တာပဲ။ အခုတော့ အတူတူ မနေရတဲ့ အချိန်တွေ များလာလို့ပဲခူးပြန်ရင် မိသားစုနဲ့အလွမ်းပဲ သယ်နေတော့တာ။ န ၃၁ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၃၀ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ မောင် ကျွန်မကို ခွင့်လွှတ်သလောက် ကျွန်မ မောင့်ကို စိတ်ဆိုးမှာ ကျတော့ မောင်က အရမ်းကြောက်တယ်။ ကြောက်တယ် ဆိုတာ ကျွန်မ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုတစ်ခုခုလုပ်တာ တို့သူ့ကို မုန်းသွားမှာ တို့ကို ကြောက်တာပါ။ မောင်နဲ့ ရည်းစားဖြစ်ပြီး မကြာသေးတဲ့ အချိန်တွေ တုန်းက ကျွန်မ မောင့်ကို စိတ်ဆိုးပြီး စကား မပြောဘဲ နေတော့ အဲလိုမျိုး စကားမပြောဘဲ အံကြိတ်ပြီး နေတာ သုံးနာရီလောက် ကြာတယ် မောင်က မောင့်ကို ထုပါ ရိုက်ပါ ကြိုက်သလောက်လုပ် ဆိုပြီး ခေါင်းထိုးခံပြီး ပြောတာ။ ကျွန်မလည်း စိတ်ရှိလက်ရှိ တွယ်ပလိုက်တယ်။ လက်နဲ့တင်ပါ အုတ်ခဲတွေ ဘာတွေ တော့ မပါဘူးပေါ့။ နောက်ပိုင်း စိတ်ဆိုးတဲ့ အခေါက်တိုင်းလည်း အဲ့လိုမျိုးပဲ။ ကြာတော့ ကျွန်မ အဲ့လောက်ကြီး ဒေါသ မကြီးတော့ဘူး။ မောင့်ကိုလည်း မလုပ်ရက် တော့ဘူး။ လူတစ်ယောက်ကို တကယ် ချစ်မိလာပြီ ဆိုရင် သိသာပါတယ်။ အစစ အရာရာမှာပေါ့။ ကျွန်မ မကြိုက်တာတွေ မောင် မလုပ်သလို မောင် စိတ်ဆင်းရဲရမဲ့ ကိစ္စတွေလည်း ကျွန်မ ရှောင်ဖြစ် လာတယ်။ မိုးဇော်လေးကိုတောင် ကျွန်မမှာ ရည်းစား ရှိကြောင်း အရိပ်အမြွက် ပြောလိုက်တယ်။ သူ ညနေပိုင်းထိ ရုံးမှာ ရှိနေတဲ့ နေ့တွေဆို မောင်ကျွန်မကို လာကြိုတာကို မြင်တယ်လေ။ နောက်ပိုင်းတော့ သူလည်း လက်လျှော့ လိုက်ပုံ ရပါတယ်။ သူရည်းစား ရသွားပြီ ဆိုပြီး သူ့ရည်းစား ပုံတွေတောင် ကျွန်မကို လာပြသေးတယ်။ မောင်က ကျွန်မအတွက် ချစ်သူ တစ်ယောက် ဖြစ်သလို တိုင်ပင်ဖော် တိုင်ပင်ဖက် တစ်ယောက်လည်း ဖြစ်လာတယ်။ ဘယ်ကိစ္စမဆို မောင်ပါမှ ကျွန်မ လုပ်တတ် တော့တယ်။ နေ့တိုင်း ရုံးလိုက်ပို့ လာကြိုတာ အပြင် တစ်ခါတလေ ကျွန်မချိုင့်ကို ယူသွားပြီး မောင် ချက်တတ်တဲ့ ဟင်းလေးတွေနဲ့ထမင်းချိုင့် ထည့်ပေး တတ်သေးတယ်။ ရုံးပိတ်ရက် ဆိုရင်တော့ သောကြာနေ့ ညတည်းက အပေါင်းအသင်းတွေနဲ့သောက်စား ပျော်ပါးကြတယ်။ မောင်နဲ့ကျွန်မက သောက်တဲ့ နေရာမှာလည်း အတွဲညီတယ်။ မောင်က ကျွန်မကို အရက်ခွက် ငှဲ့ပေး ကျွန်မက မောင့်ကို စီးကရက် မီးညှိပေး အဲလိုမျိုး၏။ ပြီးရင် အိမ်မပြန်တော့ဘဲ ဟိုတယ်မှာ နှပ်ကြတယ်။ အဲတာကြောင့် မောင်နဲ့ကျွန်မက လိင်ကိစ္စမှာလည်း ပိုပြီး အပေးအယူ မျှလာတယ်။ ။၏။၏။ ၏။ န ၃၂ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၃၁ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ၏ ၏ ၏ မောင်နဲ့ကျွန်မ ဟိုတယ် ပထမဆုံး ရောက်ဖြစ်တဲ့ အကြောင်းကို သတိရမိသေးတယ်။ မောင့်အိမ်မှာ တွေ့ခဲ့ကြတဲ့နေ့နဲ့သုံးလေးငါး လ လောက် ကွာမယ် ထင်တယ်။ ဒီကြားထဲမှာ ကျွန်မက ပိတ်ရက် တွေမှာ အကြောင်းအမျိုးမျိုးနဲ့မအားတာရယ် မောင့် အဖေကြီးလည်း ဘုရားဖူးက ပြန်ရောက် လာတာရယ်နဲ့ ဆိုတော့ မောင်လည်း မလှုပ်သာဘူး ၏ လေ။ ရောက်ဖြစ်တဲ့ အကြောင်း ပြောရရင် ကျွန်မကို မောင်ခြေသည်းနီ ဆိုးပေးချင်တာနဲ့စ ရမယ် ထင်တယ်။ မောင်က ကျွန်မကို လက်သည်းနီ ဆိုးပေး နေကျလေ ရည်းစား စဖြစ်ကတည်းက။ နောက်တော့ ခြေသည်းနီလည်း ဆိုးပေးချင် သေးတယ်တဲ့။ လက်သည်းနီ ဆိုတာက လူရှင်းတဲ့ ဆိုင်လေးမှာ ဖြစ်ဖြစ် သွားနေကျ ကန်ဘောင်မှာ ဖြစ်ဖြစ် လူမြင် သူမြင် ဆိုးပေးလို့ရသေးတယ်၏။ ခြေသည်းနီ ကျတော့ လူမြင်လို့မှ မကောင်းတာ။.
160 အဲဒါနဲ့ဟိုတယ်မှာ သွား ဆိုးကြမယ် ဆိုပြီး သွားဖြစ် သွားတာ။ ရီချင်စရာကြီးနော်။ ဒါပေမဲ့ မောင်ကတော့ တစ်ကယ် ဆိုးပေး ပါတယ်။ ဆိုးပေးရုံတင် ဘယ်ကမလဲ ၏။ မောင် ခြေသည်းနီ ဆိုးပေးမယ်ဆို အင်း ၏ပြန်ခါနီးမှ ဆိုးပေးမယ်လေ ဟင် ၏အခု ဆိုးတော့ ဘာဖြစ်လို့လဲ ဟိဟိ အခု ဆိုးတော့ ကလေးက အိပ်ယာပေါ် လူးလိုက် လှိမ့်လိုက်ရင် ခြေသည်းနီတွေက မခြောက်ဘဲ ပေကုန် မှာပေါ့ကွ မောင်က ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ကျွန်မကို ဖက်ထားရင်းက နှုတ်ခမ်းတွေကို စုတ်နမ်း လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ လည်ပင်းတွေ ၏ ဝတ်ထားတဲ့ အကျီကွာ ကျသွားတော့၏ ရင်သားတွေ၏ ရင်သားတွေ အလှည့်မှာ တော်တော် ကြာသွားတယ်။ ကျွန်မ ရင်သားတွေက ရမက်စိတ်ကြောင့် ပြည့်တင်းပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေက ထောင်နေပြီ။ မောင်က ရင်သား နှစ်ဖက်လုံးကို လက်နဲ့စုံကိုင်ပြီး ဖိညှစ်နေတယ်။ အာအားး ကျွန်မ အသံထွက်ပြီး ညည်းမိတဲ့ အထိ မောင့်လက်တွေက အတင်း ညှစ်နေတုန်းပဲ။ ပြီးတော့မှ လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ထားလို့ပိုပြီး ဆူထွက်နေတဲ့ ရင်သားကို ရေငတ် နေသလို တပြွတ်ပြွတ် စို့တော့တယ်။ လက်တစ်ဖက်ကလည်း ကျန်တဲ့ ရင်သား တစ်ဖက်ကို ဖြစ်ညှစ်ရင်း နို့သီး ခေါင်းလေးတွေကို ဆွဲပေးနေတယ်။ ကျွန်မ န ၃၃ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၃၂ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ အောက်မှာ လူးလှိမ့်နေပြီ။ ၀တ်ထားတဲ့ ပန်တီအောက်မှာ မောင့်ကို ချစ်တဲ့ အချစ်ရည်တွေက တစိမ့်စိမ့် ထွက်နေပီ။ မောင့် လက်တစ်ဖက်က ရင်သားတွေ ဆီကနေ နိမ့်ဆင်းပြီး ချက်ကလေးကို လှမ်းကလိ လိုက်သေးတယ်။ ပြီးမှကျွန်မ စကပ်တိုတို အောက်က ပန်တီလေး ပေါ်ကနေပဲ လက်ခလယ်နဲ့အကွဲကြောင်းလေးကို ပွတ်ပွတ်ဆွဲ နေတယ်။ ညီမလေး အရည်တွေ ထွက်နေပီ ကလေး အင်းလေ၏ ရှင့်ကြောင့်ပေါ့ အရှိန်တက်နေတဲ့ကြားက နှုတ်ခမ်းကိုက်ပြီး ရန်တွေ့လိုက်တဲ့ကျွန်မကို မောင်က ပြုံးစိစိနဲ့ကြည့်ရင်း ကျွန်မရဲ့စကပ်နဲ့ ပန်တီကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ မောင့်ခေါင်းက အရင်တစ်ခါလိုပဲ ညီမလေးဆီ ရောက်သွားတယ်။ လျှာလေးနဲ့ ကလိလိုက် လက်ချောင်းနဲ့ထိုးသွင်း လိုက်လုပ်တော့ ကျွန်မလည်း အရမ်းကို ကော့ပျံ တက်နေပီ။ ကျွန်မ မနေနိုင်တော့ဘူး။ မောင့်ရဲ့ခေါင်းကို ဆွဲထူရင်း သူ့ဘောင်းဘီကို ကျွန်မ ထပြီး ချွတ် ပေးလိုက်တယ်။ မာတင်းတင်း ဖြစ်နေတဲ့ မောင့်ညီလေးကို တစ်ချက် နှစ်ချက် ကစ်စင်ပေးလိုက်တော့ အစွမ်းကုန် ထောင်မတ် လာပြီလေ။ အိပ်ယာပေါ် တံတောင်ဆစ်နဲ့ထောက်ထားရင်း မောင့်ညီလေး ကျွန်မ ညီမလေးထဲ သွင်းတာကို ကြည့်နေမိတယ်။ အဲလို မျက်စိနဲ့ကိုယ်တိုင်ကြည့်ရင် ပိုပြီး ဖီလ်း ဖြစ်တယ် လို့အောစာအုပ်တွေ ထဲမှာ ပါလို့ကြည့်ကြည့်တာ။ ယောကျာ်းလေး တွေနဲ့တခြား မိန်းကလေးတွေ အတွက်တော့ မပြောတတ်ဘူး။ ကျွန်မ အတွက်တော့ သိပ်မကွာပါဘူး ခံစား ရတာချင်းက ၏။ မောင်က ခပ်ဖြေးဖြေးပဲ အသွင်းအထုတ် စလုပ်တယ်။ ကျွန်မလည်း အိပ်ယာပေါ် ပြန်အိပ်ချပြီး မျက်လုံးတွေ မှိတ်ထားလိုက်တယ်။ ဘာလို့မျက်လုံးတွေ ပိတ်ထားတာတုန်း ပိတ်နေကျမို့လို့ ၏ လို့ကျွန်မ ပြန်ဖြေရင် သင့်တော်ပါ့မလား လို့၏ ကျွန်မ စဉ်းစားနေတုန်း ၏ မျက်လုံးတွေ ဖွင့်ထားရင် ပိုကောင်းတယ် မောင့်ကိုကြည့် အဲ့ဒီ အချိန်တည်းက နောက်ပိုင်း မျက်လုံး ဖွင့်ထားတာ အကျင့် ရသွားတယ်။ အရင်ကဆို ဘယ်သူနဲ့ဖြစ်ဖြစ် ကျွန်မ မျက်လုံးကြာကြာ ဖွင့်မထားတတ်ဘူး။ မောင်ပြောတာလည်း ဟုတ်ပါတယ်။ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ချစ်ရမ္မက်တွေနဲ့စိုက်ကြည့်ရင်း ချစ်ရတာ ပိုကောင်းသလိုပဲ။ အဲ့လိုနဲ့မောင်က ကျွန်မကို ကြည့်ရင်း ကော့တက်နေတဲ့ ရင်းသားတွေကို ဆုပ်နယ်ရင်း တဖုန်းဖုန်းနဲ့ဆောင့်နေပြီ။ လူက ပိန်ပေမဲ့ ဒါမျိုးကတော့ အား အတော်ရှိတယ် ဆိုရမယ်။ တအားကို ဆောင့်တာ။ တစ်ခန်းလုံးလည်း ကျွန်မ အော်သံတွေနဲ့ချည်းပဲ။ ဆယ်မိနစ်လောက် ဆောင့်ပြီးတော့ မောင်လည်း မော ကျွန်မလည်း မောနေပြီ။ မောင်က ပက်လက်လှန် လိုက်ပြီး ကျွန်မကို ဆွဲခေါ်လိုက်တယ်။ ကျွန်မလည်း မောင့်အပေါ် တက်ခွပြီး မောင့် ညီလေးပေါ် ချိန်ပြီး ထိုင်ချလိုက်တယ်။ န ၃၄ အအစါ်၊.
161 ၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၃၃ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ အီးးး၏ ကနဲ နှစ်ယောက်လုံး ဆီက အသံထွက်လာတယ်။ ကျွန်မ မောင့်ရင်ဘတ်ပေါ် လက်ထောက်ပြီး ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် လှုပ်ရှားလိုက်တယ်။ မောင့်လက်တွေက အငြိမ်မနေ ကျွန်မ ရင်သားတွေကို ဆွဲ ဆွဲပြီး ကိုင်နေတယ်။ နောက် အားမရတော့ သလို လက်နောက် ပြန်ထောက်ပြီး စို့တော့ ကျွန်မရဲ့ လက်တစ်ဖက်နဲ့မောင့် ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး ထိန်းထား ပေးလိုက်တယ်။ ကျွန်မ တစ်ကိုယ်လုံး ထူပူ တက်လာတယ်။ အရမ်း ကောင်းနေပြီ။ မောင့်ကို ပြန်လှဲချ ခိုင်းရင်း ခါးကိုမတ် ရင်ကိုကော့ရင်း အားရပါးရ ဆောင့်လိုက်တယ်။ ပြီးသွားပြီ ကျွန်မ ပြီးသွားပြီ။ တကယ်ပါ မောင်နဲ့မတိုင်ခင်က ကျွန်မ အချစ်ဆုံး ဖြစ်ခဲ့ဖူးသူရဲ့ အယုအယ အောက်မှာတောင် ကျွန်မ မပြီးခဲ့ဖူးဘူးရယ်။ ဘာလို့မပြီးတာလဲ ဆိုတာလည်း ကျွန်မ တကယ် မသိ နားမလည်ပါဘူး။ သူတို့က ပြီးပြီလား မေးရင် လွယ်လွယ်ကူကူ အင်းပဲ ဖြေလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ မဆက်ဆံခင်နဲ့ဆက်ဆံနေတုန်း ထွက်လာတဲ့ အရည်တွေကို ကျွန်မက ပြီးလို့ထွက်တယ်ပဲ ထင်တာ။ မောင်နဲ့တွေ့မှတကယ်ပြီးတယ် ဆိုတာ ဒါမျိုးပါလား ဆိုပြီး မတူမှန်း သိရတော့တာ။ ။၏။၏။ ၏။ န ၃၅ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၃၄ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ၏ ၏ ၏ ကျွန်မရဲ့ ချစ်သူ မောင်ဟာ ရုပ်မချောပါဘူး သူများတွေလို ပညာတွေလည်း မိုးပျံအောင် တတ် မနေပါဘူး၏ ငွေကြေးလည်း မချမ်းသာဘူးရယ်။ ဒါပေမဲ့ ဘာလို့မှန်းကို မသိ ကျွန်မ မောင့်ကို ပိုပိုပြီး ချစ်လာမိတယ်။ မောင်နဲ့ချစ်သူ ဖြစ်ပြီးမှ ကျွန်မ တဖြေးဖြေး ဒေါသတွေ လျော့လာတယ်။ စိတ်လည်း ကြည်လာလို့ရုပ်လည်း ပိုပြီး ကြည်ကြည် လင်လင် လေးဖြစ်လာတယ်။ မောင်ကတော့ သူနဲ့တည့်လို့လို့ပြောတာပဲ။ တကယ်ပြောတာ အသက် ပိုကြီးလာတာလည်း ဆိုင်ချင် ဆိုင်လိမ့်မယ် ဒါ့ပြင် မောင့်ကြောင့် ကျွန်မ ဒေါသထွက်ရင် ဖြစ်တတ်တဲ့ စိတ်တွေ ၏အကျင့်ဆိုးတွေ တော်တော် လျော့ပါးသွားတယ်။ နောက်ပိုင်း ကျွန်မ မောင့်ကို စိတ်ဆိုးရင်တောင် လူရှေ့ သူရှေ့မှာ မအော်ဘူး ကျိတ်ပြီး ပြောတယ်။ ကိုယ် ဘာလို့ စိတ်ဆိုးလဲ နောက်ကို ဘယ်လို လုပ်မလဲဆိုတာ အဖြေရှာပြီး မောင့်ကို ပြောပြတယ် ရှင်းပြတယ်။ အဲ့ဒါကြောင့်မို့လို့ ကျွန်မတို့နှစ်ယောက်ကြား ပြသနာတောင် သိပ်မဖြစ်တာ ကြာပြီ။ ပျင်းတောင် ပျင်းယူ ရတယ်။ သောကြာညနဲ့စနေနေ့ တစ်နေကုန်ဆို ဟိုတယ်မှာပဲ ကျွန်မတို့အချိန်ဖြုန်းကြတယ်။ အရက်သောက် ကြတယ် ချစ်ကြတယ် ပြီးရင် ကျွန်မက စီးကရက်တလိပ်ဖွာပြီး ရုပ်ရှင်ကားတွေထဲက လူဆိုးလို မောင့်ကို မိန့်မိန့်ကြီး ထိုင်ကြည့် တတ်သေးတာ။ မောင်က ဘယ်လို ဟာမလေးတုန်းကွ ဆိုပြီး ရီရင်းနဲ့ကျွန်မခေါင်းကို ဖွဖွလေး ပုတ်တတ်တယ်။ ပြီးရင် မောင်က ကျွန်မကို လက်သည်း ညှပ်ပေး ဆိုးပေး ခေါင်းလျှော်ချင်ရင် လျှော်ပေးတယ်။ ကျွန်မ ကလည်း မောင့်ကို မျက်နှာပေါင်းတင်တဲ့ ခေင ကပ်ပြီး မျက်နှာကို နှိပ်ပေး တစ်ခါတလေ တစ်ကိုယ်လုံးကို နှိပ်ပေးတယ်။ နှစ်ယောက် သား ဗြူတီဆလွန်း ဖွင့်နေကြတာပေါ့။ ဒါတွေကလည်း အရင် ရည်းစားတွေနဲ့မလုပ်ဖူးတဲ့ အရာတွေလေ။ ဒါကြောင့် မောင့်ရှေ့မှာ လူတွေ ရှိခဲ့ပေမဲ့ တစ်ချို့ တစ်ချို့သော ကျွန်မရဲ့ ပထမဆုံးတွေဟာ မောင့်ကို စောင့်နေ သလိုပဲ ကျန်နေ သေးတယ်လို့ကျွန်မ တွေးမိပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့၏ ကျွန်မတို့ရည်းစား သက်တမ်းဟာ တစ်နှစ်ကျော် နီးပါးလောက် ရှိလာခဲ့ပြီ။ အမှန်အတိုင်း ပြောပါရစေ။ ကျွန်မတို့ချစ်သူ စ ဖြစ်တဲ့နေ့ကို ကျွန်မ မှတ်မထားဘူး။ မောင့်ကိုလည်း မမှတ်ခိုင်းထားဘူး။ ဒါကြောင့် ကျွန်မတို့မှာ နှစ်ပတ်လည် ညေညငလနမျမေပ ကျင်းပတဲ့ အလေ့အကျင့်လည်း မရှိကြပါဘူး။ သူများတွေ အတွက်တော့ ဒါဟာ ဆန်းချင် ဆန်းနေလိမ့်မယ်။ ကျွန်မတို့အတွက်တော့ သိပ်အရေး မကြီးတဲ့ အချက်ပါ။ န ၃၆ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၃၅ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ တစ်ခါတလေ စကားစပ်မိမှ ကလေးရေ မောင်တို့ချစ်ကြတာ ဘယ်နှစ်လပိုင်း လောက်ကနော် ဆိုပြီး ပြန်တွေး ကြတာမျိုးပဲ ရှိတယ်။ နေ့တိုင်း ညေညငလနမျမေပ ကျင်းပသလို အမြဲ ချစ်နေတော့ ထူးပြီး လုပ်စရာ မလိုတော့ဘူးလေ။.
162 ဠနညအငညန’ ပေ လည်း အဲ့တိုင်းပဲ။ ခါတိုင်း တွေ့နေကျ လိုပဲ တွေ့လိုက်တာပဲ။ ကျွန်မတို့နှစ်ယောက် ဆင်တူ အကျီလေးတွေ ၀ယ်ထား ပေမဲ့ အဲနေ့မှာ ၀တ်ဖို့ကိုတော့ ကျွန်မ ရှက်နေ တတ်တယ်။ လူတိုင်း လုပ်နေတဲ့ အလုပ်ကြီး မလုပ်ချင်တာလည်း ပါတယ်။ မောင်နဲ့တွေ့ ခါမှ ကျွန်မ နထ ကိစ္စကိုလည်း ပိုပြီး စိတ်ဝင်တစား လေ့လာ ဖြစ်တယ်။ မောင့်ကို အကောင်းဆုံး ဖြစ်အောင် ခံစားစေချင်လို့သက်ဆိုင်တဲ့ စာတွေ အကုန် လျှောက်ဖတ်ကြည့်တယ်။ ကောင်းမယ် ထင်တာလေးတွေ ပြန်ပြတယ်။ အဲလို ပြန်အပြ ကောင်းလို့မောင်ကလည်း ပိုပြီး စိတ်ပါလာတယ် ထင်တယ်။ မလုပ်ဖူးတာတွေ စမ်းသပ် ကြည့်လာတယ်။ တစ်ခါ ကျွန်မ မောင့်ကို မှုတ်ပေးနေတုန်း မောင်က ပါးစပ်ထဲ ပြီးချင်တယ် ၏ တဲ့။ ကျွန်မ မျက်လုံးပြူး မျက်ဆံပြူးနဲ့ဝူးဝူးဝါးဝါး ငြင်းနေတုန်း မောင်က ကျွန်မ ပါးစပ်ထဲ ပြီးသွားတယ်။ ရေချိုးခန်းထဲမှာမို့ ဘေစင်ထဲ အမြန်သွားပြီး ထွေးလိုက်ရတယ်။ ကျွန်မ အဲလို မျိုချတာမျိုး မလုပ်ဖူးဘူးလေ။ ပြီးတော့ မျက်နှာပေါ် ပန်းထုတ်တာတို့၏ ချစ်တာတော့ ချစ်တာပဲ၏ အဲလိုကြီးတော့ ဘယ်လိုမှ တွေးကြည့်လို့မရသေးဘူး။ လုပ်ဖူးတဲ့ ကလေးမတွေ ကျတော့လည်း အသားအရေ ကောင်းတယ်တို့ပရိုတင်း ဓာတ်ရတယ်တို့ပြောကြတာပဲ။ အသားအရေက သအငသည လိမ်းလို့ရပါတယ် ပရိုတင်းကလည်း အစားစားလို့ရပါတယ် ကိုယ့်အကြိုက်နဲ့ ကိုယ်ပေါ့နော်။ ၏ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျွန်မ မောင့်ကို အရမ်းချစ်နေမိပီ။ မောင်ကလည်း လက်ထပ်ဖို့တွေ ဘာတွေ ပြောလာပီ။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်မအိမ်ကို ဖွင့် မပြောရဲသေးဘူး။ တစ်ဦးတည်းသော သမီး မို့ဖေ နဲ့မေက ကျွန်မကို အရမ်း မျှော်လင့်ထားတယ်။ မိဘတွေကို ငွေမက်တယ် လို့ပြောတာ မဟုတ်ပေမဲ့ သူတို့သမီးလေး ကျွန်မ ကောင်းစားတာ မြင်ချင်ကြတယ်လေ။ သူတို့ထက် မသာတောင် မလျော့အောင် ထားနိုင်မဲ့ သူမျိုးကို မှန်းကြမှာပဲ။ မောင့်မှာ အဲလို အခြေအနေ မရှိပါဘူး။ တကယ်လို့များပေါ့ ခုနေ မောင်နဲ့ယူလိုက်ရင် ကျွန်မ ၀င်ငွေနဲ့မောင့်ဝင်ငွေ ပေါင်းရင်တောင် အိမ်စားရိတ်နဲ့ကျွန်မ သုံးတာနဲ့က လောက်မယ် မထင်ဘူး။ ဒီတော့ မိဘတွေကို အသိမပေးခင် ကျွန်မတို့ကြိုးစားရအုံး မယ်လို့နှစ်ယောက် အတူ တွေးထားတယ်။ ဒါပေမဲ့ကံကြမ္မာက ဖြစ်ချင်သလိုလည်း မဖြစ်ရပါဘူး။ ကျွန်မအိမ်က သိသွားတယ်။ ၏ ပြန်ခေါ်ပြီး အဖေက ဘာမှ မပြောပေမဲ့ အမေက သဘောမတူဘူး ဘာဘူး လုပ်တော့ တာပေါ့။ ရန်ကုန်မှာနေတဲ့ ကျွန်မအမ ၀မ်းကွဲ တစ်ယောက်က ပြောလိုက်တာပါ။ သူကလည်း အခြေအနေမှန်တွေပဲ ပြောပြ သွားတာပါ။ ကျွန်မကို ဒီထက် ပိုကောင်းတဲ့ သူနဲ့တွေ့စေချင်တဲ့ အကြောင်းပေါ့။ နောက်ဆုံးတော့ အတိုက်အခံတွေပြောရင်း ကျွန်မလည်း အိမ်ထောင် လောလောဆယ် မပြုသေးမဲ့ အကြောင်း မောင့်ဘက်က စီးပွားရေး တောင့်တောင့် တင်းတင်း ဖြစ်လာမှ စဉ်းစားမဲ့ အကြောင်း အိမ်ကို ကတိပေးခဲ့ရတယ်။ အမေကလည်း ကျွန်မ အရွယ်ရောက်နေပြီမို့အတင်းအကျပ် ကြီး လှောင်ပိတ်ထားလို့မရလို့သာ ပြန်လွှတ်လိုက်တယ် ကျေနပ်ပုံ လုံးဝ မရဘူး။ ကျွန်မလည်း တော်တော် စိတ်ညစ်ပြီး ပြန်လာရတယ်။ န ၃၇ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၃၆ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ကျွန်မ စိတ်ညစ်ပြီဆို မလုပ်သင့်တာတွေ လျှောက်လုပ်ပြီး မှားကုန် တတ်တာပဲ။ မောင့်ကို ပြောပြတော့ မောင်ကလည်း သူ ကျွန်မကို ရှာကျွေးနိုင်ကြောင်း အိမ်နဲ့ပေးတွေ့ဖို့အကြောင်းတွေ ပြောတယ်။ နေ့စဉ်ရက်ဆက် မဟုတ်ပေမဲ့ ကြုံရင် ကြုံသလို ပြောနေတော့ ကျွန်မ နားပူလာတယ်။ ကျွန်မ မောင့်ကို မချစ်ဘူး မဟုတ် ချစ်ပေမဲ့ အိမ်ထောင် မပြုချင်သေးဘူး။ အိမ်ထောင်ပြုရတဲ့ ဒုက္ခတွေကို ကျွန်မသိတယ်။ မပြည့်မစုံ ဘ၀ဆို ပိုပြီးတောင် ဒုက္ခ ရောက်အုံးမယ်။ အခု အပျိုဘ၀နဲ့ရည်းစားရှိတယ် ၏ သုံးစရာ ဖြုန်းစရာ ငွေရှိတယ် ကြိုက်သလို နေလို့ရတယ် ဘယ်လောက် ကောင်းလဲ။ ဒီဘ၀ကို ကျွန်မ ပျော်တယ်။ ကျွန်မ အသက်ကလည်း သိပ်မကြီးသေးတော့ နေမယ်ဆို နေလို့ရတာပဲ။ မောင်ကတော့ အဲ့လို မဟုတ်ဘူး။ သူ့အသက် သုံးဆယ်ကျော်ပြီ။.
163 အိမ်ထောင်ပြုချင်တယ် ပြုလိုက်ရင် ဒီထက် ပိုသာယာမယ် သူထင်တယ်။ အဲ့ဒီမှာ ကျွန်မနဲ့မောင်နဲ့စပြီး သဘောထား ကွဲလွဲ တော့တာပဲ။ ဒီတစ်ခါ စိတ်ဆိုး တာလည်း ကျွန်မဘက်က တစ်ဖက်သတ် ပါပဲ။ မောင်က ယူဖို့တောင် တွေးနေတာ မယူရလို့ စိတ်ညစ် တာပဲ ရှိတာ။ ကျွန်မက မယူချင်တာ၏ နားပူလွန်းလို့ဖြတ်ဖို့တောင် တွေးနေမိပီ။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုလည်း သံသယ ဖြစ်လာမိတယ်။ ဒီလို ကိစ္စဖြစ်တာနဲ့ဖြတ်ချင်တယ် နားအေးအေး နေချင်တယ် ဆိုတော့ ငါ မောင့်ကို တကယ် ချစ်တာ ရော ဟုတ်သေးရဲ့ လား ပေါ့။ ဘာပဲပြောပြာ ကျွန်မကတော့ အိမ်ထောင်ပြုဖို့နောက် လေးငါးနှစ်လောက် အချိန် ယူရမယ် ထင်တယ်။ မောင် စောင့် နိုင်ရင် စောင့် အသက်ကြီးလာပြီမို့ယူမှဖြစ်မယ် ဆိုလည်း တခြား တစ်ယောက်ကို ယူလိုက်ပါတော့ ကျွန်မ ခွင့်လွှတ်တယ်လို့ပဲ အပြတ် ပြောပစ်လိုက်တော့တယ်။ မောင်က စိတ်ဆိုးတာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်မကို ထုံးစံ အတိုင်း လေအေးအေးနဲ့ပဲ ရှင်းပြပါတယ်။ ကိုယ် အသက်ကြီးလာလို့အိမ်ထောင်ပြုချင်တာ ကြုံရာ မိန်းမနဲ့မဟုတ်ဘူး ကလေးနဲ့ပဲ ပြုချင်တာ တဲ့။ ကျွန်မလည်း မောင်နဲ့ပဲ ယူချင်ပါတယ်။ မောင်က သူတစ်ခုခု ၀မ်းနည်းလားတိုင်း ဒါကိုပဲ ထည့်ထည့် ပြောနေတတ်တယ်။ လက်တွေ့မှာ မဖြစ်နိုင်သေးတာကို နားပူနားဆာ လုပ်လွန်းတော့လည်း ကျွန်မစိတ်တွေ အရမ်းညစ်လာ ရတယ်။ ။၏။၏။ ၏။ န ၃၈ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၃၇ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ၏ ၏ ၏ လင်းမင်းထက် @ ကိုလင်း ၏ မောင်နဲ့ရွယ်တူ မောင့်သူငယ်ချင်း၏။ ကျွန်မ သူငယ်ချင်း လို့လည်း ပြောလို့ရတယ်။ သူ့ကိုရော မောင့်ကိုရော တပြိုင်တည်း လိုလို ကျွန်မ စ သိခဲ့တာ။ ပိုက်ဆံရှိတယ် ရုပ်ချောတယ်၏ သဘောကောင်းတယ်။ သူကလည်း အမြဲအွန်လိုင်း ကျွန်မ ကလည်း အမြဲအွန်လိုင်း ရှိနေတတ်တော့ သူနဲ့ကျွန်မက အတော်လေးကို ရင်းနှီးနေပြီ။ တစ်ခါတလေ သူက မထိတထိလေး တွေစတယ် ၏ သူ မ စလည်း ကျွန်မက လိုက် စ တတ်တယ်။ သူနဲ့ကျွန်မ အဲဒီလို သာသာယာယာ ဖြစ်နေကြတာ အတော်ကြာပါပြီ။ ကျွန်မရဲ့ ခေခသကညအ စတသမိ တွေ မောင့်ကို ပေးမထားဘူး။ မောင့်ဆီကလည်း ကျွန်မ မတောင်းဘူး။ မောင် ကျွန်မရဲ့ကွန်ပြူတာ ယူသုံးရင်း ကျန်ခဲ့တဲ့ စတသမိ ရှိပေမဲ့ ကျွန်မ တစ်ခါမှကို ဖွင့်မကြည့်ဖြစ်တာ။ တကယ်လို့မောင်ကလည်း ကျွန်မအကောင့် ယူသုံးရင် မျက်စိတွေ လည်ကုန်မှာပဲ။ ကျွန်မမှာ အီစကလီ မဟုတ်ပေမဲ့ ချစ်ဆုံးလေးရယ် သဲတုန်းလေးရယ် နဲ့ပြောနေကြတဲ့ သူငယ်ချင်းတွေတောင် အများကြီးရယ်။ လင်းမင်းထက် ကတော့ မတူဘူး။ ကျွန်မကိုယ်တိုင်က ကို သူ့ကို သူငယ်ချင်းမဟုတ် ဘာမဟုတ်တဲ့ ခူ တစ်ခု ခွဲထားမိတာ။ ဘာမှန်း မသိတဲ့ ခေါင်းစဉ်အောက်မှာ သူ့တစ်ယောက်တည်း သီးသန့်ထား ထားမိတာ။ ကိုလင်းနဲ့ကျွန်မက အပြင်မှာလည်းတွေ့ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ အမြဲတမ်း မောင် ပါတယ်။ တခြား သူငယ်ချင်းတွေလည်း ပါတယ်။ ဒီတစ်ခါတော့ မောင်မပါဘဲ တွေ့ဖို့ဖြစ်လာတယ်။ ဘာလို့ဆို မောင်မရှိဘူးလေ။ ကျွန်မနဲ့ပြသနာ တက်ပြီး သိပ်မကြာခင်ပဲ နယ်မှာ ပိုက်ဆံရမဲ့ အလုပ်တစ်ခု ရှိတယ် ဆိုပြီး ခရီးထွက်သွားလေရဲ့။ သူသွားတာ ရွာတွေဘက် ဆိုတော့ ဖုန်းလိုင်းလည်း ကောင်းကောင်း မမိဘူး။ နှစ်ပတ်လောက် တောင် ကြာပြီ။ ဖုန်း သုံးလေးခါ လောက်ပဲ ပြောဖြစ်သေးတယ်။ ဘယ်တော့မှ မခွဲဘူးတဲ့ မောင်က အနားမှာ မရှိတော့ ကျွန်မရင်ထဲ ဟာတာတာကြီး၏။ အဲလိုတုန်း သူငယ်ချင်းတွေက ကလပ် သွားကြမယ်တဲ့။ ကိုလင်းလည်း ပါတယ်။ ကျွန်မလည်း စိတ်ကညစ်ညစ်နဲ့မသွားတာလည်း ကြာပြီဆိုတော့ အလှဆုံး ပြင်ဆင်ပြီး လိုက်သွားမိလိုက်တယ်။ ဝိုးးး ၏ လန်းလှချီလား ၏ စတိုင်က န ၃၉ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၃၈ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ တိုက်ခန်းပေါ်က ဆင်းလာပြီး ကိုလင်းကားပေါ် တက်လိုက်တော့ သူက ခြေဆုံး ခေါင်းဆုံး ကြည့်ပြီး ရေရွတ် လိုက်တယ်။.
164 ကျွန်မက ကျွန်မတို့စ နေ နောက် နေကျ ထုံးစံအတိုင်း သူပြောတာကို မယုံသလို မဲ့ပြလိုက်တယ်။ ကလပ်ထဲရောက်တော့ သူငယ်ချင်းအတွဲ နှစ်တွဲရယ် ကိုလင်းနဲ့ကျွန်မရယ် ခြောက်ယောက်၏။ ကရင်းခုန်ရင်း တစ်တွဲက ဘော်ဒါ တစ်ယောက် သွားခေါ်လိုက်အုံးမယ် ဆိုပြီး လစ်သွားတယ်။ နောက်တစ်တွဲကလည်း ဘယ်ချောင် သွားတိုးနေမှန်း မသိတော့ဘူး။ ကိုလင်းက အစထဲက မကတတ်ဖူး ဆိုပြီး ဘားမှာပဲ ထိုင်နေတာ။ ကျွန်မလည်း သူ့ကိုမြင်နေရတဲ့ အကွာအဝေးမှာပဲ တစ်ယောက်တည်း က နေလိုက်တယ်။ ဘဲလေး တစ်ဗွေ ကျွန်မနား ကပ်လာတယ်။ ငယ်ငယ်လေး ရှိအုံးမယ် ထင်တာပဲ။ ကျွန်မလည်း တော်တော်ရီဝေ နေပြီ။ တွဲကကြရင်း လူသာ ငယ်တယ် အစွယ် မသေးဘူး ဆိုတာ သိလာတယ်။ မ၏ အရမ်းမိုက်တယ် ဖုန်းနံပါတ် ပေးပါလား ဘယ်မှာနေလဲ ဘာညာနဲ့ဆူညံနေတဲ့ အသံတွေကြားထဲ ရအောင်ကို ကပ်ချုပ် နေတာ။ အသာလစ်ဖို့ပြင်တော့ ကျွန်မ လက်ကို ဆွဲထားတယ်။ လားလား ကောင်လေးက သူတစ်ယောက်တည်း မဟုတ်ပါလား၏ ကျွန်မ ဘေးမှာ လေးငါးယောက် လောက် ဝိုင်းထားတယ်။ ထိုင်နေတဲ့ ကိုလင်းက အခြေအနေကို လှမ်းမြင်တော့ ကျွန်မဆီကို လာနေပြီ။ ကျွန်မက လက်ဆွဲထားတာကို ရုန်းရင်း ဟိုမှာ င့ါဘဲ လာနေပြီ လို့ကိုလင်းဆီ လက်ညှိုးထိုး ပြလိုက်တော့ ကောင်လေးက လက်လွှတ် လိုက်တယ်။ ကိုလင်းက အနား ရောက်တော့ ကျွန်မ လက်ကို ဆွဲရင်း သွားဖို့ပြင်တယ်။ ဟိုကောင်လေးက ရှေ့က တားထားပြီး အကို့စော်လား လို့မေးတယ်။ ကိုလင်းကလည်း ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ကောင်လေးက ခပ်ပြုံးပြုံးနဲ့ ခေါင်းရမ်းပြီး လာ မဘတ်နဲ့ စော်ဆိုရင် သက်သေပြလေ တဲ့။ နောက်နေတာလား ဘာလား ဘာကို ဆိုလိုမှန်း ကျွန်မ စဉ်းစားနေတုန်း ကိုလင်းက အတင်းထွက်ဖို့ပြင်တော့ ကောင်လေးရဲ့ ဘော်ဒါတွေ သုံးယောက်လောက် ကလည်း ဝိုင်းထားတယ်။ ကိုလင်း ပြန်လှည့်လာပြီး ကျွန်မ လုံးဝ ထင်မထားတဲ့ ကိစ္စတစ်ခု လုပ်လိုက်တယ်၏။ ခုထိ ကျွန်မ ရင်ထဲ ခုန်နေတုန်းပဲ။ ကောင်လေးတွေက ပြုံးပြုံး ရယ်ရယ်နဲ့လူချဲပေးလိုက်တော့ ကျွန်မတို့လည်း ကလပ်ထဲက ထွက်လာပြီး ကားပေါ် ပြန်ရောက် နေကြပြီ။ ကိုလင်းက ကျွန်မဘက် လှည့်လာရင်း မေးတယ်။ စပယ်၏ ငါ့ကို စိတ်ဆိုး သွားလားဟင် ဘာကိုတုန်း ဟို နင့်ကို ဟိုကောင်လေးတွေ ရှေ့ နမ်းပြ လိုက်တာကို ပြောတာ သူတို့က သက်သေပြ ဆိုတော့လေ အင်း တာဝန်နဲ့ဝတ္တရားအရ ဆိုတော့လည်း ဘယ်စိတ်ဆိုးလို့ဖြစ်ပါ့မလဲ ဆရာကြီးရယ် ကျွန်မ ပြုံးစိစိနဲ့ပြန်ပြောတော့ အာဆိုပြီး ရှက်သလိုလို ဘာလိုလို လုပ်နေတယ်။ အဲ့ဒီ ကိုလင်း ဟာလေ ဘယ်လို လူကြီးမှန်းလဲ မသိဘူး၏ ၏အဲဒါကြောင့် ခုထိ ရည်းစားမရတာ။ ကျွန်မ တွေးနေတုန်း သူက ကားကို မောင်းထွက်လာပြီ။ ကျွန်မ အိမ်မပြန်ချင်သေးဘူး။ ကံကောင်း ထောက်မစွာဘဲ သူမောင်းနေတဲ့ ဘက်ကလည်း အိမ်ပြန်တဲ့ဘက် မဟုတ်ဘူး။ ဘယ်နေရာတွေ မှန်းတောင် ကျွန်မ မသိတော့ဘူး။ မှောင်မဲပြီး တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ လမ်းကြား တစ်ခုမှာ န ၄၀ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၃၉ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ သူကားကို ရပ်ပြီး ကားမီးတွေ ပိတ်လိုက်တယ်။ ဟူးးးးးးးးး ကနဲ သက်ပြင်းကြီး ချပြီး သူ့ကား ထိုင်ခုံကို နဲနဲလျှောချပြီး မှီလိုက်တယ်။ ကျွန်မကတော့ ကြောင်တောင်တောင်လေး ထိုင်နေတာပေါ့။ နောက်တော့ မထူးပါဘူး ဆိုပြီး ကျွန်မလည်း ထိုင်ခုံကို သူ့လိုပဲ လုပ်ပြီး မျက်လုံးလေးမှိတ်၏ ကိုယ်ကိုလျှောပြီး မှီနေလိုက်တယ်။ ၌သကဒမန ငည ပ မောယ ညေိ အ့န တသမိူ ငျ ခ၏ ဤ့န ကျငခ စူပေငညါ သည္ဇ သမ သညူပ အတသ္ဇ၏ သ ခူသျန အသါနအ့နမ္ဇ၏ ညေိ တ့နည ၍ဒာ တငအ့ ပသက္ဇ သ ခူသျန အသ နနူ ငလန္ဇ အယ်၏ဒါ၏ဒါ ကျွန်မ သိပ်ကြိုက်တဲ့ သီချင်းလေး၏။ ကိုလင်းက ဃီ ကောက်ဖွင့်လိုက်တာ။ သ ခူသျန ဆိုတဲ့ သည ခူကေါ့ငည ရဲ့ သီချင်းသံချို ရှရှလေးက ကားထဲမှာ တိုးတိုးလေးနဲ့ပျံ့လွင့်နေတယ်။ ကျွန်မ မျက်လုံးလေး တအံ့တသြနဲ့ပွင့်လာတော့ ကိုလင်းက ကျွန်မ မျက်နှာကို တစိမ့်စိမ့် ကြည့်နေတယ်။ သာညေအငခ ဖြစ်လွန်းတဲ့ သီချင်းလေး တစ်ပုဒ်ရယ် ဘေးမှာ လူချောလေး တစ်ယောက်ရယ် ကျွန်မ စိတ်တွေ အရည်ပျော်ကျသွားမိပြီ။.
165 တစ်ညပဲဖြစ်ဖြစ် ခဏပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီအခိုက် အတန့်လေးကို ရပ်တန့်နေစေချင်တယ်။ ကိုလင်းရဲ့အနမ်း ချိုမြမြတွေနဲ့ကျွန်မရဲ့ ညလေးလေ ။ နှဖူးပေါ်မှာ၏ ပါးပေါ်မှာ၏ နှုတ်ခမ်းပေါ်မှာ ရင်သားတွေပေါ်မှာ၏ ကိုလင်းရဲ့ နှုတ်ခမ်းအစုံ တစ်ရွရွ ပြေးနေတယ်။ အို၏ ကျွန်မ မနျ လေး ဘယ်တုန်းက ကျွတ်သွားပါလိမ့်၏။ အင်းးးးးး ကျွန်မ ပြန်လည် မိန်းမော သွားရပြန်ပီ။ ကျွန်မ ပေါင်တံတွေ ကြားဝင်နေတဲ့ ကိုလင်းရဲ့ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး တင်ပါးတွေကို အသာကော့ ပေးနေမိတယ်။ မရတော့ဘူး၏ မရတော့ဘူးး ၏ ကိုလင်းရယ် စပယ့် ကိုချစ်ပါတော့၏။ န’မန သ ခူသျန အသ မနခေ့ငညါ အ့အေ သကျ စေစပ နည္ဇိ၏ သျအ္ဇ၏ ဘနူငနလငညါ ၏အ့ငျ သညနဒျ ညသအ စမနအနည္ဇိ နအဒျ သ သည မနငညါ သမ တန ညသတ တန မေန္ဇ၏ သ ခူသျန္ဇ သ ခူသျန္ဇ၏ ညေိ အငူ သ မ္ဇေ ။၏။၏။ ၏။ န ၄၁ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၄၀ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ၏ ၏ ၏ မနက်နိုးလာတော့၏ နှာခေါင်းဝမှာ ထမင်းကြော်နံ့ သင်းသင်းလေး။ လွင်မာကြော်နေတာ ဖြစ်မယ်။ အိပ်ယာက မထသေးဘဲ ကျွန်မ ခန့်မှန်း နေမိတယ်။ အာ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ကိုက်ခဲနေတာပဲ။ ဒီနေ့ ဆန်းဒေးမို့တော်ပါ သေးတယ်။ အိပ်ယာက မထချင် ထချင်နဲ့ထလိုက်တယ်။ မထလို့မရတော့ဘူးးးး။ အယ်၏ ငါအ၀တ်တောင် မလဲရသေးပါလား ယိုင်တိုင်တိုင်နဲ့လမ်းလျှောက်ပြီး အိမ်သာဆီ သွားရင်း တွေးတဲ့ အတွေး။ မီးဖိုဘေးနားမှာ ထမင်းကြော်နေတဲ့ လွင်မာက ခြေဆုံး ခေါင်းဆုံး ကြည့်ပြီး၏ အမလေး၏ အမလေး ဖြစ်ပျက်နေတာ ကြည့်စမ်းပါအုံး ညကလည်း အချိန်လွန်မှ ပြန်လာ ပြီးတော့ အ၀တ်လေး ဘာလေးတောင် လဲခိုင်းလို့မရဘူး၏ တစ်ခါတည်း ထိုးအိပ် တော်တော်ကဲခဲ့တယ် ဟတ်လား ကောင်မ နော် ညည်းရဲ့ မောင်ပြန်လာရင်တော့ မလွယ်ဘူး၏ ငါဆေးထိုး ပေးလိုက်ရမလား ဟဲ့ နင့်ဂါဝန်အနောက်မှာ နီနီတွေ သွေးတွေလား မသိဘူး ကြည့်လိုက်အုံး အမလေး ၏ တော် ဘာတွေများ ဖြစ်ပျက် လာပါလိ့မ် ငါရင်တွေ တုန်ထာ ဗြစ်တောက် ဗြစ်တောက် ပြောနေတဲ့ လွင်မာ့ကို ဘာမှတောင် ပြန်မပြောနိုင်ဘဲ ကျွန်မ အိမ်သာထဲ ၀င်လိုက်တယ်။ ထိပ်ဝ ရောက်နေတဲ့ ကိစ္စပြီးမှ သူပြောတာ သတိရပြီး ကြည့်လိုက်တော့ဟုတ်တယ်၏သွေးတွေ၏။ ကျွန်မ မိန်းမကိုယ်က ထွက်နေတာ။ ရာသီ လာချိန်လည်း မဟုတ်ပါဘူး။ တစ်ခါတည်း ရေမိုးချိုးလိုက်ပြီး အ၀တ်အစား လဲတော့ တစ်ခါ ထပ်စမ်း ကြည့်လိုက်တယ်။ သွေးစ နည်းနည်းထွက် နေတုန်းပဲ အခံလေး အောက်က ခံ ၀တ်ထား လိုက်တယ်။ ဘာတွေများ ဖြစ်ကုန်ပါလိမ့်။ ညက အကြောင်းတွေ ပြန်စဉ်းစားမိတယ်။ ကိုလင်း မျက်နှာက ကျွန်မ အပေါ်မှာ မိုးနေတာ ကား နောက်ခန်းထဲ ဆွဲခေါ်ပြီး ကျွန်မရဲ့ နောက်ဘက် ကနေ သူ့ပစ္စည်းကြီး ကျွန်မကိုယ်ထဲ တရစ်ရစ်နဲ့တိုးဝင် လာတာတွေ၏ ကျွန်မ မှတ်မိတယ်။ နောက်တော့ အိမ်ကို ဘယ်လို ပြန်ရောက်မှန်းတောင် မသိ။ သူလိုက်ပို့တာပဲ နေမှာပေါ့။ သွေးတွေက ဘာလို့ထွက်နေရတာလဲ၏ကျွန်မ နဲနဲလန့်သွားမိတယ်။ အဲ့လို တွေးနေတုန်း ၏ ဖုန်းကို မက်ဆေ့ တစ်စောင် ၀င်လာတာ ကြည့်လိုက်တော့ ကိုလင်းဆီက၏ န ၄၂ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၄၁ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ စပယ် အဆင်ပြေရဲ့လား၏ မနေ့က တို့တော်တော် မူးသွားကြတယ်နော် မပြေဘူး၏ ရှင်ကျွန်မကို ဘာတွေ လုပ်လိုက်လဲ ဒီမှာ သွေးတွေ ထွက်နေပြီ ဟင်၏ ဘာမှ မလုပ်မိပါလား၏ ဘယ်က ထွက်တာလဲ အမယ်၏ရူးချင်ယောင် ဆောင်တယ် ပေါ့လေ၏ ၏ရမလား။ ကျွန်မ စိတ်တိုတိုနဲ့ပြန်ပို့ လိုက်တယ်။ ဘယ်က ထွက်ရမလဲ ရှင်လုပ်သွားတဲ့ နေရာ က ပေါ့ ဟာ၏ ဘယ်လို ဖြစ်တာလည်း မသိဘူး ဆေးခန်း ပြမလား ကိုယ် အခုလာခဲ့မယ် မက်ဆေ့ ရောက် ပြီးပြီးချင်း ပဲ ဖုန်းပါ ၀င်လာတယ်။ စပယ်၏ ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ၏ ဘာလို့သွေးတွေ ထွက်တာလဲဟင် ကျွန်မလည်း ဘယ်သိမှာတုန်း၏ တစ်ခါမှ မှမဖြစ်ဖူးတာ၏ အင်း၏ ကိုယ်လည်း မသိဘူး၏ဆေးခန်း သွားပြ ကြည့်မလား ကိုယ်လာခေါ်မယ် အဲ့ ဆေးခန်းလည်း.
166 မပြချင်ဘူးစောင့်ကြည့် လိုက်အုံးမယ် မနက်ဖြန်ထိ သွေးမတိတ်ရင်တော့ သွားပြမယ်လေ အိုကေ အိုကေ၏ဒါပေမဲ့ ကိုယ် အခုလာခဲ့အုံးမယ် စပယ့်ကို ပြောစရာတွေရှိလို့၏ နောက် တစ်နာရီလောက် ကြာရင် ရောက်မယ် ကိုယ်ဖုန်းဆက် လိုက်မယ်နော် အင်း ပြီးရောလေ ညက ရည်းစား မဟုတ် ဘာမဟုတ်နဲ့ ဖြစ်သွားခဲ့တဲ့ ကိစ္စတွေကို တွေးပြီး ကိုလင်းနဲ့တွေ့ရမှာ ကျွန်မ ရှက်နေတယ်။ ဒါပေမဲ့ တွေ့ကြည့်ရမှာ ပဲလေ။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ရှေ့နေလိုက်ရမယ် ဆိုရင် တမင်တကာ ကြံရွယ်ဖြစ်ခဲ့တဲ့ အမှား မဟုတ်ဖူး။ ဒါပေမဲ့ စိတ်ယိုင်တတ် လွန်းတဲ့ ကျွန်မ အပြစ်ပါ။ ကိုလင်းနဲ့ကျွန်မ အီစီကလီ စကားတွေ ပြောဖြစ်ခဲ့တယ် ဆိုပေမဲ့ ဒီအခြေအနေထိ ဖြစ်လာမယ်လို့မမျှော်လင့်ခဲ့မိဘူး။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို အပြစ်ရှိတဲ့ လူတစ်ယောက်လို ခံစားနေရတယ်။ တကယ်လည်း အပြစ်ရှိပါတယ် မောင့်အပေါ် ကျွန်မ သစ္စာဖောက်မိခဲ့ပြီ၏။ ကျွန်မ မောင့်ကို ချစ်တယ်လို့ ထင်ခဲ့တာ တကယ်ဟုတ်ရဲ့လား၏ မောင့်အပေါ် ကျွန်မစိတ်ကုန်နေလို့ဒီလို လုပ်မိတာလား သံသယ မေးခွန်းတွေ ခေါင်းထဲမှာ ပြည့်လာတယ်။ ကိုလင်းနဲ့ခုတစ်ခေါက် တွေ့ပြီးရင်တော့ တစ်ခုခုကို ဆုံးဖြတ်နိုင် လိမ့်မယ်လို့ကျွန်မ ထင်နေတယ်။ လောလောဆယ် ကျွန်မ တွေးနေမိတာ တစ်ခု ကတော့ မောင့်ကို န ၄၃ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၄၂ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ အရမ်းလွမ်းနေတာပါပဲ၏။ မောင်၏ မောင်များသိရင် ဘယ်လိုနေမလဲ၏ မောင့် အကြောင်း တွေးမိတော့ မျက်ရည် ၀ဲတက်လာတယ်။ အရမ်းလည်း လွမ်းတာပဲ။ ခုချိန်မှာ မောင့်ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းထိုးပြီး ငိုလိုက် ရရင်တောင် ခံစားနေရတာတွေ တစ်ဝက်လောက် လျော့ပါး သွားမလားပဲ။ အခန်းထောင့်က အိပ်ယာလေးပေါ် ထိုင်ပြီး မျက်ရည်တွေ တွေ တွေ ကျရင်းက ကျွန်မ ဖုန်းကို ကောက်ကိုင်ပြီး မောင့်ဆီ မက်ဆေ့ခ်ျ တစ်စောင်ပို့လိုက်တယ်။ မောင်ရယ်၏ မြန်မြန်ကြီး ပြန်လာပါတော့။ ။၏။၏။ ၏။ န ၄၄ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၄၃ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ၏ ၏ ၏ တိတ်ဆိတ်ပြီး လူရှင်းနေတဲ့ ကော်ဖီဆိုင်လေးရဲ့ ထောင့်စားပွဲမှာ ကိုလင်းနဲ့ကျွန်မ ထိုင်နေကြတယ်။ ကိုလင်း မျက်နှာဟာ ဖြူဖျော့ဖျော့နဲ့ကြောက်နေတဲ့ ပုံစံ ပေါက်နေတယ်၏။ စထိုင်ကြကတည်းက သူ့ဘက်က စကားသံ ထွက်မလာတော့ ကျွန်မလည်း ရှေ့က ကော်ဖီခွက်လေးကို စိုက်ကြည့်ရင်း ငြိမ်သက်နေတာ တော်တော်ကြာသွားပြီ။ အမ်း၏ အဟမ်းး အတော်ကြာ စကား မပြောဖြစ်တော့ လည်ချောင်း ကပ်နေလို့ရှင်းတဲ့ အသံမျိုး သူ့ဆီက ထွက်လာတယ်။ ကျွန်မ အကြည့် တွေလည်း ကော်ဖီခွက် ကနေ ကိုလင်းမျက်နှာဆီ ပြန်ရောက်သွားတယ်။ စ၏စပယ်၏ ဘယ်လိုနေသေးလဲ သွေးထွက်သေးလားဟင်၏ ရပ်သွားပါပြီ၏ ဒါဆို တော်သေးတာပေါ့ ကိုယ်စိတ်ပူလိုက်ရတာ၏ ပြောပြီး ခေါင်းပြန်ငုံ့သွားတဲ့ ကိုလင်းကို ကျွန်မခပ်တွေတွေ စိုက်ကြည့်နေမိတယ်။ ကျွန်မကြည့် ကောင်းတယ် ထင်ခဲ့ဖူးတဲ့ သူ့မျက်နှာဟာ ဆွဲဆောင်မှု မရှိတော့ သလိုပဲ။ ကျွန်မတို့ဖြစ်ခဲ့တဲ့ ကိစ္စဟာ ကျွန်မဘက်က စခဲ့တာ မဟုတ်ပေမဲ့ သူ့အလိုကို လိုက်လျောမိတဲ့ အတွက် နှစ်ဦးသဘောတူလို့ပြောရင်လည်း ရတယ်။ ဒီနေရာမှာ အမှန်အတိုင်း ပြောရရင် လူတွေဟာ ပြသနာတစ်ခု ဖြစ်လာရင် သူများဘက်ကို အပြစ်များများ တင်ပြီး ကိုယ့်ဘက်ကိုယ် ကျတော့ လျှော့ပေါ့ စဉ်းစားတတ်တဲ့ သဘာဝရှိတယ် မဟုတ်လား။ အဲ့ဒီစိတ်ကြောင့် ဒီကိစ္စဟာ ငါမှားတာ မဟုတ်ဘူး ငါ့ဘက်က စမြှူဆွယ်တာ မဟုတ်ဘဲ သူက ငါ့ကို ဖျားယောင်းခဲ့တာ။ ငါ့အပြစ် မဟုတ်ဘူး ဆိုတဲ့ စိတ်က ကျွန်မရင်ထဲ ၀င်လာတာကြောင့် သူ့ကို ဒေါသ ထွက်သလို ဖြစ်လာခဲ့တယ်။ ရှင် ကျွန်မကို ဒါမေးဖို့သက်သက် ခေါ်လာတာလား ကိုလင်း ကျွန်မ အမေးကြောင့် ရီဝေေ၀ မျက်လုံးတွေနဲ့ကိုလင်း ခေါင်းမော့လာတယ်။ မဟုတ်ပါဘူး ၏ ကိုယ် စပယ့်ကို တောင်းပန်ချင်လို့ပါ စပယ်ရယ်၏ ကိုယ်တောင်းပန်လည်း စပယ်.
167 ခွင့်မလွှတ်နိုင်ဘူး ဆိုတာ သိပါတယ်၏ ဘယ်လိုမှ မဖြစ်သင့်တဲ့ ကိစ္စ တစ်ခုပါ ကိုယ်ဝန်ခံရရင် စပယ့်ကို အစတည်းက ရင်ခုန်မိတာပါ၏ ဒါပေမဲ့ စပယ့်မှာ ချစ်သူရှိနေတယ် ဆိုတော့ သူငယ်ချင်းလိုပဲ သဘောထားဖို့ စဉ်းစားခဲ့ပြီးသားပါ ၏ ညက စပယ်နဲ့နီးနီးကပ်ကပ် နေလိုက်ရတဲ့ အချိန်မှာ ကိုယ့်စိတ်တွေ မထိန်းနိုင်တော့ဘူး ပွင့်ထွက်သွားတယ် ၏ လတ်ဇော်ကို ဘယ်လို မျက်နှာပြ ရမှန်းတောင် မသိတော့ပါဘူး စပယ်ရယ်၏ မောင့်နာမည် ပါလာတာ ကြောင့် ကျွန်မ ကိုယ်လုံးလေး တောင့်ခနဲ မတ်သွားတယ်။ ကိုလင်းကို ဒေါသ မျက်လုံးနဲ့ စိုက်ကြည့်ပြီး၏ ရှင်သူ့ကို လုံးဝ သွားမပြောပါနဲ့၏ န ၄၅ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၄၄ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ကျွန်မ မောင့်ကို မဖုံးကွယ် ထားချင်ဘူး၏။ ဒါပေမဲ့ ဒီကိစ္စကို ကျွန်မ ကိုယ်တိုင်ပဲ ၀န်ခံမယ်။ တစ်ခြား သူဆီက ပြန်သိရတာမျိုး မောင် မဖြစ်စေရဘူး။ ဒါပေမဲ့ ၀န်ခံလိုက်ရင် မောင် ဘယ်လို ဆုံးဖြတ်မှာလဲ ၏ မောင် ကျွန်မကို ခွင့်လွှတ်နိုင်မယ် မထင်ဘူး။ မုန်းသွားမှာ နာကျည်းသွားမှာ၏ သစ္စာမဲ့တဲ့ မိန်းမ တစ်ယောက်လို့ သတ်မှတ်သွားမှာ၏။ ကျွန်မ ရင်ထဲ ပူလာတယ် တဆက်တည်းမှာပဲ မောင့်ကို ကျွန်မ ဘယ်လောက် ချစ်နေမှန်း အလေးထားမှန်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို တအံ့တသြ သိလိုက်ရတယ်။ မောင်နဲ့ကျွန်မ မခွဲနိုင်တော့ဘူး၏။ စပယ်၏ တကယ်လို့သာ စပယ်လက်ခံရင် ကိုယ်စပယ့်ကို တာဝန်ယူမယ်၏ ဖြစ်ခဲ့တဲ့ ကိစ္စတွေ အားလုံးကို လတ်ဇော် ဆီမှာ ၀န်ခံပြီး သူကြိုက်တာ လုပ်ပါစေ၏ ကိုယ် ခံလိုက်မယ်၏ ကိုယ့် အပြစ်ပါလို့ပြောလိုက်မယ်၏ ပြီးရင် စပယ့်ကို ကိုယ် လက်ထပ်မယ်၏ တကယ်ပြောတာ ရှင်ရူးနေလား ကိုလင်း၏ ရှင့်ကို ကျွန်မ မချစ်ဖူး၏လက်လည်း မ ထပ်နိုင်ဘူးမောင်နဲ့ပဲ ကျွန်မ လက်ထပ်မှာ မောင် လက်ခံရင်ပေါ့ ၏ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် တာဝန်ယူမယ် ဆိုတဲ့ ရှင့်စိတ်ဓာတ်ကို ကျွန်မ အသိအမှတ် ပြုပါတယ်၏ တစ်ခါမှားမိရုံနဲ့ကိုယ် မချစ်တဲ့သူကို မျက်စိစုံမှိတ် လက်ထပ်ရမယ် ဆိုတာ ဒီခေတ်မှာ မရှိတော့ပါဘူးအကောင်းဆုံးက ရှင်နှုတ်လုံလုံနဲ့ဒီကိစ္စကို ဘယ်သူ့မှလျှောက်မပြောဘဲ မေ့ပစ်လိုက်ပါ၏ ကျွန်မ သွားတော့မယ် ကိုယ် လိုက်ပို့ပါ့မယ် အလောတကြီးနဲ့သူပြေးလိုက် လာတယ်။ ကျွန်မပြောတာတွေ အဓိပါယ်ရှိတယ် မရှိဘူး ကျွန်မ မစဉ်းစားနိုင်ပါဘူး။ ကျွန်မ သေချာပြောနိုင်တာက ခုချိန်မှာ မောင်နဲ့လမ်းခွဲပြီး ကိုလင်းကို လက်ခံလိုက်ဖို့ဆိုတာ ကျွန်မအတွက် ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး။ သူ့ဆီက ဒီစကားထွက်လာမယ် မထင်မိတာ အမှန်ပဲ။ ကိုလင်း အခြေအနေနဲ့မောင့် အခြေအနေကို ချိန်ထိုး စဉ်းစားကြည့်ရင် ကိုလင်းက အစစအရာရာ သာပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်မ တွေဝေ မနေတော့ဘူး။ ကျွန်မရင်ထဲမှာ ကိုလင်းရှိ မနေဘူး သေချာပါတယ်။ ကိုလင်းက ကျွန်မအိမ် အထိ ပြန်လိုက်ပို့ပေးတယ်။ ကျွန်မ တော်တော် ပင်ပန်း နေပြီ။ ဘာမှ စားချင်စိတ်လည်း မရှိဘူး။ အခန်းထဲ ရောက်တာနဲ့အိပ်ယာပေါ် လှဲလိုက်ပြီး တန်းအိပ်ပျော်သွားတာ ဖုန်းသံကြားမှပဲ နိုးတော့တယ်။ အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့နံပါတ်တောင် မကြည့်မိတော့။ ဟလို ကလေးလေး မောင်ပြန်ရောက်ပြီ ၏ န ၄၆ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၄၅ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ၏ ၏ ၏ မောင်ရယ်၏ လွမ်းလိုက်ရတာ မောင်ရယ်၏။ မောင့် မျက်နှာ အနှံ့ကိုကျွန်မ လက်ဖ၀ါးနဲ့ပွတ်သပ် ကြည့်နေမိတယ်။ ဟိုတယ်ခန်းထဲမှာ ကျွန်မရဲ့ငိုရှိုက်သံက တစ်ချက် တစ်ချက် ပျံ့လွင့် လာနေတယ်။ မောင်က ကျွန်မကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ ပွေ့ထားရင်း ဘာလို့ငိုတာလဲ ကလေးရယ် မောနေမယ် မငိုနဲ့တော့နော် လိမ္မာတယ် ကလေးက အင့် မောင် စံပယ်ကို ထားသွားပီ ထင်တာပေါ့၏ အဆက်အသွယ်လည်း မလုပ်တော့ ဖုန်းလိုင်း မမိလို့ပါ ကလေးရယ် မောင်လည်း ပြန်လာချင်တာ တပိုင်းကို သေနေတာပဲ အလုပ်က တန်းလန်းကြီး ဖြစ်နေလို့ပါ ဘာအလုပ်ဖြစ်ဖြစ် နောက် အဲ့လိုမသွားနဲ့၏.
168 ကြားလား အင်းပါ မောင်လည်း ကလေးကို လွမ်းတာ မခံနိုင်ဘူး နောက်ကို ဘယ်တော့မှ မသွားတော့ဘူးနော် မောင်က ကျွန်မကို ထွေးပွေ့ နှစ်သိမ့်ရင်း မျက်ရည်တွေ စိုနေတဲ့ ကျွန်မ ပါးပြင်ကို သူ့ပါးပြင်နဲ့ကပ်ပြီး ပွတ်သုတ် ပေးနေတယ်။ ကျွန်မကပဲ စပြီး မောင့်နှုတ်ခမ်းတွေကို တရှိုက်မက်မက် နမ်းလိုက်တယ်။ ဘယ်တော့ မဆို မောင့်ရဲ့ တုံ့ပြန် အနမ်းတွေက ချိုမြိန် နွေးထွေးနေပါတယ်။ မောင်နဲ့တွေ့ရလို့ပျော်တဲ့ အပျော်တွေဟာ ကျွန်မ ရင်ထဲက လိပ်ပြာမသန့်တဲ့ အပြစ်တွေကို ဖုံးလွှမ်း မထားနိုင်ခဲ့ပါဘူး။ မောင် ကျွန်မကို ပွေ့ထားရင်းနဲ့အိပ်ယာပေါ် အသာလှဲ ချ လိုက်တယ်။ မောင့်အနမ်းတွေက ကျွန်မ တကိုယ်လုံးပေါ်ကို မိုးသီး မိုးပေါက်တွေလို တဖွဲဖွဲကျလာတယ်။ မောင့်ရဲ့အယုအယတွေ အထွေးအပွေ့တွေကို ခံယူရင်း ကျွန်မ မျက်ရည်ဝဲ လာရတယ်။ နှုတ်ခမ်းတွေကို တင်းတင်းစေ့ ထားရင်း နင်ဟာ သစ္စာမရှိတဲ့မိန်းမ ကိုယ့်ချစ်သူအပေါ် သစ္စာဖောက်တဲ့ ကောင်မ၏ သစ္စာမရှိတဲ့ သူတွေကို နင်မုန်းတယ်ဆို အခုတော့ နင်ကိုယ်တိုင်လည်း ဖောက်ပြန်တဲ့ ကောင်မ ဖြစ်နေပြီ၏ နင်သေလိုက်ဖို့ပဲ ကောင်းတော့ တယ် ၏ လို့စိတ်ထဲမှာ အကျယ်ကြီး စွပ်စွဲရေရွှတ် နေမိတယ်။ မောင့်ခေါင်းက ကျွန်မ ပေါင်ကြားထဲ အရောက် ကျွန်မ မလုံမလဲ စိတ်ဝင်လာပြီး မောင့်ကို တွန်းထုတ်လိုက်တယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲကလေး၏ န ၄၇ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၄၆ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ဟို၏ ဟိုဒင်း ရေအိမ် ခဏသွားလိုက်အုံးမယ် ကိုလင်းနဲ့ကိစ္စကို တွေးပြီး ကျွန်မ မောင့်ကို အားနာနေမိတယ်။ ယောက်ျား တစ်ယောက်ရဲ့ ပစ္စည်း ၀င်ခိုအောင်းဖူးတဲ့ ဒီနေရာကိုမောင်က၏ဟင့်အင်း။ မောင့်ကိုကျွန်မ ဒါမျိုး မဖြစ်စေချင်ဘူး။ အရင်က ဖြစ်ခဲ့တာတွေ အသာထားလို့မောင်နဲ့ချစ်ခဲ့ပြီး နောက်ပိုင်းမှာ ကျွန်မ တစ်ကိုယ်လုံးကို မောင့်အတွက်ပဲ သီးသန့်ထားခဲ့တာ။ ကျွန်မအတွက် မောင်ကလည်း အဲ့ဒီလိုပဲ။ အခုတော့ ကျွန်မ မောင့်အပေါ် မတရားဘူး။ ကျွန်မ ဒါမျိုး မလုပ်ခိုင်းနိုင်ဘူး။ အံကို တင်းတင်းကြိတ်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲက ရေပိုက်နဲ့ကျွန်မ မိန်းမကိုယ်ကို အထပ်ထပ် ဆေးကျောနေတုန်း မောင်က ဝင်လိုက်လာတယ်။ မောင်ဘာမှ ထပ်မပြောခင် ကျွန်မ မောင့်ကို ဘာသ်တပ် ဘောင်ပေါ် ထိုင်ခိုင်းပြီး မောင့်ရှေ့မှာ ဒူးထောက် လိုက်တယ်။ အာ၏ ကလေးရယ် ကောင်းလိုက်တာ မောင့်ရဲ့ အေးစက်စက် ထိပ်ဖူးလေးဟာ ကျွန်မ ခံတွင်းထဲမှာ ချာလည် လှည့်နေတယ်။ လျှာနဲ့လှည့်ပတ် ကစားနေရင်း အောက်က တွဲကျနေတဲ့ အလုံးလေး နှစ်လုံးကို လက်နဲ့ဖွဖွလေး ဖိညှစ်ပေးလိုက်တယ်။ မောင့်လက်တွေက ကျွန်မ ခေါင်းကို လာကိုင်ပြီး ရှေ့ကို တိုးပေးလိုက်တော့ ကျွန်မ မောင့်ပစ္စည်းကို အဆုံးထိ ငုံမိပြီးသား ဖြစ်သွားတယ်။ အာခေါင်ကို လာထောက် မိနေတော့ လက်ထိုးအန်သလို ဖြစ်ပြီး ကျွန်မ ပျို့တက်လာတယ်။ ဒါပေမဲ့ ပါးစပ်က မချွတ်ပဲ မောင့်လက်တွေ ကိုင်ထားတဲ့ အတိုင်း အလိုက်သင့် နေ နေလိုက်တယ်။ ကြာကြာမခံပါဘူး ခံတွင်းထဲကို အရည်ပူပူတွေ ပန်းထွက် လာတယ်။ ကျွန်မ ဘယ်လိုမှ မခံနိုင်တော့ဘဲ အော့၏ ခနဲ ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို ထွေးချလိုက်ရတယ်။ အာခေါင်က နဲနဲ နာသလို ဖြစ်ပြီး မျက်ရည်တောင် ၀ဲ တက်လာရတယ်။ ဟာ ဆောရီးနော် ၏ ကလေးနာသွားလားဟင်ဆောရီးပါ ၏ကလေးရယ် မောင့်အပြစ်ပါ မောင်က ကျွန်မကို ဆွဲထူရင်း စိုးရိမ်တကြီးပြောတော့ ကျွန်မ ခေါင်းရမ်းပြလိုက်တယ်။ ဘာဖြစ်လဲ ၏ ကျွန်မ မောင့်ကို အရမ်းချစ်တယ်။ မောင်လုပ်ခိုင်းတာပဲ ဖြစ်ဖြစ် မလုပ်ခိုင်းတာပဲ ဖြစ်ဖြစ် မောင့်အတွက်ဆို ဘာမဆို လုပ်မှာပဲ။ ကျွန်မရဲ့အပြစ်တွေကို ပေးဆပ်ပြီး နေသွားမယ်လို့ကျွန်မ တွေးထားတယ်။ ဘယ်ကိစ္စမဆို မောင့်ကို ဦးစားပေးပြီး အရင်ကထက် ပိုချစ်သွားမယ် မောင်နဲ့လက်ထပ်နိုင်ဖို့ကိုလည်း ဒီထက် အမြန်ဆုံး ဖြစ်အောင် ကြိုးစားမယ်လို့ တွေးလိုက်မိတယ်။ အဲ့ဒီ ခဏလေးပါပဲ၏ကျွန်မရဲ့အတွေးလေးဟာ ဖယောင်းတိုင်လေး လေတိုက်လို့မီးငြိမ်းသွား သလို ဟုပ်ခနဲ ငြိမ်းသွားရပြန်တယ်။.
169 ကျွန်မ မောင့် အပေါ် သစ္စာဖောက်ခဲ့တာတွေ၏ မောင် သိပြီးသွားရင် ကျွန်မကို လက်ထပ်နိုင်ပါတော့ မလား။ တာဝန်ယူချင်စိတ်နဲ့လက်ထပ်တ ယ်ပဲ ထားဦး။ အခုလို ကျွန်မ အပေါ် အရမ်းချစ်ပြီး နားလည် ခွင့်လွှတ်တတ်တဲ့ စိတ်တွေ မောင် ထားနိုင်ပါအုံးမလား၏။ မဖြစ်နိုင်ဘူး မဖြစ်နိုင်ပါဘူး။ ကျွန်မ အတွေးနွံတွေထဲက ရုန်းထွက်လိုက်တော့ အိပ်ယာပေါ် ပြန်ရောက် လာရပြန်တယ်။ မောင်က ကျွန်မကို ဆွဲလှဲပြီး ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းထိုးတယ်။ ကျွန်မကလည်း ခုနလို တွန်းထုတ်ပြီး ၏ န ၄၈ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၄၇ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ မောင် မလုပ်ပေးနဲ့တော့ကွာ တစ်ခါတည်း ထည့်တော့နော် ၏ လို့ပြောရင်း ၏ သူ့ပစ္စည်းကို လက်နဲ့ဆွဲယူပြီး အ၀မှာ တေ့ပေးလိုက်တယ်။ မောင်ကလည်း ကျွန်မ စကားနားထောင်ပြီး ဖြေးဖြေးချင်း အထဲကို သွင်းလိုက်တယ်။ ကနဦး နှိုးဆွ ပေးထားတာမျိုး မရှိတော့ ကျွန်မ မခံနိုင်ဘူး၏ အထဲကို ကျပ်ကျပ်ကြီး ဝင်လာတယ်။ မောင်လည်း သိတော့ အပြင် ပြန်ထုတ်ပြီး လက်နဲ့အသာ ပွတ်ပေးတယ်။ ကျွန်မ ကိုယ်ပေါ် အုပ်မိုးပြီး ရင်သားတွေကို လက်နဲ့ကိုင်ရင်း နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို လျှာနဲ့အပြား လိုက်လျက်တယ်။ ပါးစပ်ထဲကို မဆန့်မပြဲနဲ့ရင်သားတစ်ခုလုံး ရောက်အောင် ဆွဲစုပ်နေတယ်။ လက်တစ်ဖက် ကလည်း အကွဲကြောင်းပေါ်က အစေ့ လေးကို ဖိချေနေတော့ ကျွန်မ စိတ်တွေ နိုးထလာပြီး အချစ်ရည်ကြည်တွေ စိမ်စိမ့်ပြီး ထွက်လာနေပြီ။ မောင့်ပစ္စည်းကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး ထည့်လိုက်တော့ ရှောရှောရှူရှူ ၀င်သွားတယ်။ မောင်က ခါးကို မတ်လိုက်ရင်း ကျွန်မ ခြေထောက် နှစ်ချောင်းကို တစ်ဖက်စီ ကိုင်ပြီး ဆောင့်တယ်။ တဖြေးဖြေး ဆောင့်ချက်တွေ မြန်လာတော့ ကျွန်မ ရင်သားတွေက ပန်းကန်ထဲ ထည့်ထားတဲ့ ဂျယ်လီတုံးတွေလို တုန်တုန်တုန်တုန် ဖြစ်နေလို့ လက်နဲ့ထိန်းကိုင် ထားရတယ်။ ဒီပုံစံနဲ့မောလာကြတော့ နောက်တမျိုး ထပ်ပြောင်းကြတယ်။ ၏ ကျွန်မကို ၀မ်းလျားမှောက်ခိုင်း လိုက်ပြီး ခါးအောက်မှာ ခေါင်းအုံးခံ လိုက်တော့ တင်သားတွေက အပေါ်ကို ပိုကြွလာတယ်။ မောင်က အပေါ်ကမိုးပြီး တင်သားတွေကို လက်နဲ့ဖြဲကိုင်ပြီး သူ့ပစ္စည်းကိုထည့်တယ်။ ပေါင်တွေက နဲနဲစိနေတော့ ပိုကျပ်သလို ဖြစ်ပြီး မြန်မြန်ကြီး မဆောင့်နိုင်ပေမဲ့ နှစ်ယောက်လုံး အရသာကို ကောင်းကောင်း ခံစားရတယ်။ အခါ နှစ်ဆယ် သုံးဆယ်လောက် ရှိတော့ ကျွန်မက ဘေးစောင်း လှဲပေးလိုက်တယ်။ မောင်က ကျွန်မ ပေါင်နှစ်ဖက် ကြားထဲ ထိုင်ပြီး ကျွန်မ ပုခုံးတွေကို အားပြု ကိုင်ရင်း အသားကုန် ဆောင့်တယ်။ တအီးအီး တအားအား အော်သံတွေနဲ့အတူ အချက် နှစ်ဆယ်လောက် ရှိတော့ ကျွန်မတို့ချစ်သူ နှစ်ယောက် ကာမ ဂုဏ် ချောက်ကမ်းပါး ကနေ ဟာကနဲ ပြုတ်ကျ သွားပြန်ပါတော့တယ်၏။ ။၏။၏္ဇ။ န ၄၉ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၄၈ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ၏ ၏ ၏ မောင်နဲ့ကျွန်မ ဖက်ထားရင်း မောင်က ကျွန်မ ကျောပြင်ကို လက်နဲ့အသာလေး ပွတ်သပ်ပေးနေတယ်။ ကလေး ပင်ပန်းနေပြီလားဟင် အရမ်း မောနေလား ဘာဖြစ်လို့လဲ ၏ မောင် အသက်ရှူသံတွေ အရမ်းပြင်းနေလို့၏ တကယ်တော့ ကျွန်မရင်တွေ အရမ်းခုန်နေတာ။ မောင့်ကို ဒီအချိန်မှာ ဖွင့်ပြောလိုက်ရင် ကောင်းမလား စဉ်းစား လိုက်တာနဲ့နှလုံးခုန်သံတွေ မြန်လာတယ်။ ကျွန်မပြောမှာပါ ဒါပေမဲ့ အခုတော့ မဟုတ်သေးဘူး။ မောင်က မနေ့ကမှ ပြန်ရောက်လို့ကျွန်မတို့အလွမ်း သယ်နေတုန်းလေ ။ မောင်နဲ့ချစ်ဖို့ဟိုတယ်ကို လာဖို့ဒီနေ့ရုံးတောင် ဖျက်ထားရတာ။ ဒီအချိန်ကြီး ပြောလို့ဖြစ်မလား။ နောက်မှ အေးအေး ဆေးဆေး မောင့်ကို ပြောပြမယ်၏။ မောင် မသိအောင် သက်ပြင်းခိုးချရင်း အိပ်ယာပေါ်က ထပြီး ဘီယာတစ်ဘူး ဖောက်သောက် လိုက်တယ်။ မောင်က ဘာစိတ်ကူး ပေါက်တယ် မသိ၏ သူ မသောက်တော့ဘူး တဲ့။ ကျွန်မကိုပဲ ခေါင်းအုံးပေါ် လက်တင်ထားရင်းက ပြုံးကြည့်နေတယ်။ နွေးထွေး ကျယ်ပြန့်တဲ့ မောင့်ရင်ခွင်ထဲကို ၀င်မှီလိုက်ရင်း ကျွန်မမျက်လုံးတွေ မှေးစင်းလာတယ်။ မောင် သိသွားရင် ကျွန်မကို ခွင့်လွှတ်နိုင်ပါ့မလား။ ခွင့်လွှတ်မှာပါ မောင်က ကျွန်မကို အရမ်းချစ်တာလေ။.
170 အဲ့ဒီအတွေးတွေက ကျွန်မ အိပ်မပျော်ခင် နောက်ဆုံးအတွေး တွေ ဖြစ်ပြီး မောင့်ရင်ခွင်ထဲမှာ ပူပင်သောကတွေနဲ့ကျွန်မ မှေးကနဲ အိပ်ပျော် သွားပါတော့တယ်။ ၏။ ၏ န ၅၀ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၄၉ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ၏ ၏ ၏ စပယ်၏ စပယ်ပွင့်ဝါ၏ ထစမ်းပါအုံး ပုခုံးကိုကိုင်ပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်း လှုပ်နိုးခံလိုက်ရတာကြောင့် ကျွန်မ လန့်ဖြန့်ပြီး ထထိုင်လိုက်တယ်။ ငေးကြောင်ကြောင် ဖြစ်နေတုန်း မောင်က သူ့လက်ထဲက ကျွန်မ ဖုန်းကိုပြပြီး ဒါဘာလဲ ဒါဘာတွေလဲ၏ မင်းတို့ဘာအကြောင်း ပြောထားကြတာလဲ၏ ပြောစမ်း ၏ ငါ့ကို မောင့်အသံက ဒေါသနဲ့တုန်ရင်နေတယ်။ ကျွန်မဖုန်းကို အထိန်တလန့်နဲ့ကြည့်မိတော့ မက်ဆေ့ခ်ျဘောက်စ် က ပွင့်လျက်သား၏။ စခရင် ပေါ်မှာ၏ကျွန်မနဲ့ကိုလင်း အပြန်အလှန်ပို့ခဲ့တဲ့ မက်ဆေ့ခ်ျ တွေ၏။ စပယ် အဆင်ပြေရဲ့လား၏မနေ့က တို့တော်တော် မူးသွားကြတယ်နော် မပြေဘူး၏ရှင်ကျွန်မကို ဘာတွေ လုပ်လိုက်လဲ ဒီမှာသွေးတွေထွက်နေပြီ ဟင်၏ဘာမှ မလုပ်မိပါလား၏ဘယ်ကထွက်တာလဲ ဘယ်ကထွက်ရမလဲ ရှင်လုပ်သွားတဲ့ နေရာ ကပေါ့ ဟာ၏ဘယ်လို ဖြစ်တာလည်း မသိဘူး ဆေးခန်းပြမလား ကိုယ်အခုလာခဲ့မယ် အဲ့ဒီ အောက်ဆုံးမှာမှ အခုလေးတင် လာထားတဲ့ မက်ဆေ့ခ်ျ၏ စပယ်၏ နေကောင်းရဲ့လား အဆင်ပြေရဲ့လား၏မက်ဆေ့ခ်ျရရင် အကြောင်းပြန်ပါအုံး ကျွန်မ ခေါင်းတွေ အဆတစ်ရာလောက် ကြီးသွားသလိုပဲ တစ်ကိုယ်လုံး အဖျားတက်သလို ထူပူလာတယ်။ စိတ်အရမ်း လှုပ်ရှားနေတဲ့ကြားက တစ်ခါမှ မက်ဆေ့ခ်ျတွေ ဘာတွေ မကြည့်တတ်တဲ့ မောင်ဘာလို့ကျွန်မဖုန်းကို ယူကြည့်တာလဲ တွေးနေမိတယ်။ မောင်နဲ့ကျွန်မက တစ်ယောက်ဖုန်း တစ်ယောက်ယူပြီး ဂိမ်းဆော့တာက လွဲရင် ဖုန်းအ၀င်အထွက်တွေ မက်ဆေ့ခ်ျတွေ ယူကြည့်လေ့ မရှိကြဘူး။ အခု ကိုလင်းဆီက မက်ဆေ့ခ်ျဝင်လာလို့မောင် ဖွင့်ကြည့်လိုက်တာ ဖြစ်မယ်။ ရုတ်တရက်မို့အစီအစဉ် တကျ မရှိတဲ့ စကားသံတွေက ကျွန်မနှုတ်က အထစ်ထစ် အငေါ့ငေါ့နဲ့ထွက်သွားတယ်။ န ၅၁ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၅၀ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ မဟုတ်ဘူး၏ ကျွန်မရှင်းပြမယ်၏ မဟုတ်ဘူးမောင်၏ အဲဒါ ဘာကို ရှင်းပြမှာလဲ အထစ်ထစ် အငေါ့ငေါ့နဲ့ထွက်လာတဲ့ ကျွန်မ အသံကို မိုးခြုန်းသလို ကျယ်လောင်တဲ့ မောင့်အသံက ဖုံးလွှမ်းသွားတယ်။ မင်း ၏ ငါ့ကို ၏ ဘာတွေ လိမ်ချင်သေးတာလဲ၏ မင်း၏မင်းအရမ်း လွန်လွန်းတယ်၏ ငါ့ကို စောက်ဖတ် မလုပ်ဘဲ ငါ့သူငယ်ချင်းနဲ့တောင် ၏ မင်း ၏သစ္စာဖောက်တယ်ပေါ့၏ဟုတ်လားမ င်းတို့ကွာ၏ ပြောစမ်းပါအုံး ၏ စပယ်ပွင့်ဝါရဲ့၏ မင်းငါ့ကို ချစ်သူ အဖြစ်တောင် သဘောထားသေးရဲ့လား မင်းခိုင်းသမျှ လုပ်ပေးပြီး မင်းလုပ်သမျှ သည်းခံပေးနေတော့ ၏ မင်းရဲ့ အစေခံလို ၏ ငါ့ကို ၏ သဘောထားနေတာ ၏ မှတ်လား၏ငါသိတယ် အကုန်လုံး ၏ ငါသိတယ်၏ ငါ မင်းကိုချစ်လွန်းလို့ဘာမှမပြောရက် ခဲ့တာ၏ မောင့်ကို ရှင်းပြဖို့ ပြင်ထားတဲ့ ကျွန်မ ပါးစပ်ထဲက စကားတွေ အကုန်လုံး ပျောက်ဆုံးကုန်ပြီ။ မောင်တစ်ခါမှ ဒီလို စိတ်ဆိုးတာ မမြင်ဖူးလို့ကျွန်မ အရမ်းကြောက်ပြီး ထိတ်လန့်နေမိတယ်။ ပါးစပ်က ဘာစကားသံမှ ထွက်မလာဘဲ ခေါင်းကိုပဲ ပြုတ်ထွက်မတတ် တွင်တွင် ရမ်းနေမိတယ်။ ကျွန်မ တကိုယ်လုံးကို ပုခုံးကနေ ဆွဲရမ်း လှုပ်ခါပြီး မောင်က ဆက်ပြောနေတယ်။ ငါဘာတွေ သိထားလဲ ဆိုတာ မင်းကို ပြောပြရအုံးမလား၏ မင်းနဲ့ချစ်သူ ဖြစ်ပြီး သိပ်မကြာခင်ဘဲ မင်းရဲ့အရင်ကောင် ဇော်မင်းအောင် ငါ့ကို လာရှာပြီး မင်းတို့ဘာလို့ပြတ်သွားတယ်ဆိုတာ ငါ့ကို အကုန်ပြောပြတယ် မင်း သူနဲ့ကြိုက်နေတုန်း ကောင်လေး တစ်ယောက်နဲ့သူ့နောက်ကွယ်မှာ ဖောက်ပြန်တဲ့ အကြောင်းတွေလေ ငါက မယုံတော့ မင်းနဲ့အဲဒီ့ကောင်လေး ဟိုတယ်တစ်ခုက ထွက်လာပြီး ကားပေါ်တက်တဲ့ပုံ သူ ချောင်းရိုက်ထားတာ တောင် ငါ့ကိုပြသေးတယ် အဲကောင်က ငါ့ကိုလည်း မင်းအဲလိုပဲသစ္စာဖောက်လိမ့်မယ် တဲ့၏ နွားအဖြစ်မခံနဲ့တဲ့ မင်းရဲ့ မကောင်းကြောင်း အကုန်ပြောပြပြီး ငါ့ကို တားခဲ့တယ်၏ အဲ့ဒီတုန်းက ငါဘာပြန်ပြောခဲ့လဲသိလား၏.
171 မိန်းကလေး တစ်ယောက်ကို ချစ်လို့ခွင့်လွှတ်တာ နွားအဖြစ်ခံတာ မဟုတ်ဘူး ကိုယ့်ရည်းစားဖြစ်ခဲ့ဖူးတဲ့ မိန်းကလေးရဲ့ မကောင်းကြောင်း လိုက်ပြောနေတဲ့ ကောင်ကမှ နွားအစစ်၏ လို့၏ ငါ သူ့ကိုပြောခဲ့တယ် ၏အဟားး ခုတော့ကွာ မောင်က ကျွန်မကို အရမ်း နာကျည်းမုန်းတီးတဲ့ ပုံနဲ့လှောင်ရယ် ရယ်လိုက်တယ်။ မဟုတ်ဘူး၏ မဟုတ်ဘူးမောင်ရဲ့ ကျွန်မ သူ့ကို သစ္စာဖောက်ခဲ့တာ မဟုတ်ဘူး၏။ သူနဲ့ပြတ်သွားပြီးမှ အဲ့ကိစ္စဖြစ်တာလေ၏။ သူ၏ သူ တမင် ယုတ်မာတာ၏ သူယုတ်မာပြီး လုပ်ကြံပြောတာ မယုံပါနဲ့မောင်ရယ်၏။ န ၅၂ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၅၁ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ထူးဆန်းတယ်၏ ကျွန်မ ရင်ထဲက စကားသံတွေဟာ ပါးစပ်ကနေ အပြင်ကို ရောက်မလာဘဲ မျက်လုံးကနေ တဆင့် မျက်ရည်တွေ အဖြစ်ပဲ အသွင်ပြောင်းပြီး စီးဆင်းနေတယ်။ မောင့် ဒေါသတွေကို ကြောက်လွန်းလို့ကျွန်မ တုန်နေပြီ။ မောင်ထပ်ပြောမဲ့ စကားတွေကို ကျွန်မ နားမထောင် နိုင်တော့ဘူး။ မောင် ကျွန်မကို သတ်လိုက်တာပဲ ဖြစ်ဖြစ် တစ်ခုခုသာ လုပ်လိုက်ပါတော့။ ဆက်မပြောပါနဲ့တော့ မောင်ရယ်၏ ကျွန်မ နားမထောင်ချင်တော့လို့ပါ၏။ စိတ်ထဲကနေ တောင်းပန် တိုးလျှိုးနေပေမဲ့လည်း၏ ကံမကောင်းစွာဘဲ မောင်က ဆက်ပြီး ပြောနေခဲ့တယ်။ ငါမင်းကို အရမ်းကိုချစ်လွန်းလို့သူပြောတာတွေကို တောင် လက်မခံခဲ့ဘဲ မင်းကို၏ မင်းမျက်နှာလေး ညှိုးမှာစိုးလို့ ဒီကိစ္စတွေ မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ငါ့ရင်ထဲပဲ ထားခဲ့တာ လုပ်ရက်တယ် စပယ်ရယ်၏ မင်းအရမ်း လုပ်ရက်တယ်၏ ရည်းစားဦးကို အချစ်ကြီးလွန်းပြီး အသဲဟက်တက်ကွဲနေခဲ့တဲ့ ကောင်မလေးကို၏ ငါ့အချစ်တွေနဲ့ပျောက်အောင်ကုစားပေးမ ယ်လို့၏ငါစိတ်ကူးယဉ်ခဲ့တာ၏ဟားးးးးး ငါက အရူးပဲ၏ တကယ့်အရူးကောင်ပဲ၏မင်းပြောသမျှ ယုံ မင်းလုပ်သမျှ အကောင်းထင်ခဲ့တာ နောက်ဆုံးတော့ ငါနွားလုံးလုံး ဖြစ်တာပဲ စပယ်ပွင့်ဝါရယ်၏ မင်း တကယ်ကြောက်ဖို့ကောင်းတယ် တော်ပါတော့ မောင်ရယ်၏ ကျေးဇူးပြုပြီး တော်ပါတော့။ မျက်ရည်တွေ စီးကျနေပေမဲ့ ငိုရှိုက်ဖို့မေ့နေတဲ့ ကျွန်မ မျက်နှာကို မောင်လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး ခက်ထန်နေတဲ့ မောင့်အမူအယာက နဲနဲပျော့ပြောင်းသွားတယ်။ မောင့်မျက်ဝန်း မှာလည်း မျက်ရည်စတွေနဲ့၏။ မောင် မျက်နှာလွှဲလိုက်ပြီး ကျွန်မကိုကျောခိုင်း ထိုင်လိုက်တယ်။ အိပ်ယာခင်းစကို အားကိုးရာ တစ်ခုလို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ထားရင်း ကျွန်မ မလှုပ်နိုင်သေးဘူး၏။ ခုနက အသံတွေ ကျယ်ကျယ် လောင်လောင် ပေါက်ကွဲနေတဲ့ အခန်းက ရုတ်တရက် တိတ်ဆိတ်သွားတယ်။ အခုနေ ကျွန်မအဖြစ်ချင်ဆုံး ဆန္ဒကိုသာ မေးရင် မောင့်ရှေ့က ချက်ချင်း အငွေ့ပျံ ပျောက်ဆုံးသွားဖို့ပါပဲ။ ဒါမှမဟုတ်လည်း မောင်ပေးတဲ့ အပြစ်ဒဏ် တစ်ခုခုကို ခံယူလိုက်ချင်တယ်။ ကျောပေးထားပေမဲ့ မောင့်ရဲ့ သက်ပြင်းချလိုက်သံကို ကျွန်မ ကြားလိုက်တယ်။ မောင်က ကျွန်မဘက်လှည့်လာပြီး အရင်လို တည်ငြိမ်တဲ့ ပုံမှန်လေသံနဲ့ အ၀တ်အစားတွေ ၀တ်တော့ ပြန်ကြမယ် မောင် ပြောလိုက်မှ ကျွန်မ ဆတ်ကနဲ အသက်ပြန်ဝင်လာတယ်။ ၏ ကျွန်မတို့ပြန်ရမယ်၏ ဟုတ်တာပေါ့။ ၏ ကျွန်မလို လူမျိုး နဲ့မောင် တစ်ခန်းထဲ ဘယ် ဆက်နေချင်ပါ့မလဲနော်။ ၏ ကျွန်မကို မောင် မုန်းသွားပြီ၏ ရွံသွားပြီ၏။ ခုန ကလေးတင် ဒီမွေ့ယာပေါ်မှာပဲ ကျွန်မနဲ့ချစ်ရည်လူးခဲ့တဲ့ မောင်ဟာ ခုတော့ ကျွန်မနဲ့ဘာမှ မဆိုင်တော့တဲ့ ၏ တစိမ်းတစ်ယောက်လို ဖြစ်သွားပြီ။ ကျွန်မ အပြစ်တွေပါပဲ မောင်ရယ်၏။ န ၅၃ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၅၂ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ မျက်ရည်တွေ စီးကျလျက်က အသက်မဲ့စွာနဲ့စက်ရုပ် တစ်ရုပ်လိုမျိုး ကျွန်မ အ၀တ်အစားတွေ ကောက် ၀တ် လိုက်တယ်။ အားလုံးပြီးတော့ မောင်က ကျွန်မ အရင်ထွက်နိုင်အောင် အခန်းတံခါးကို ဖွင့်ပေးလိုက်ပြီး နောက်က သူပါ လိုက်ထွက် လိုက်တယ်။ ဟိုတယ်ရဲ့ လှေကားထစ်တွေကို တစ်လှမ်းချင်း ဆင်းရင်း ချိနဲ့နေတဲ့ ကျွန်မ ခြေထောက်တွေက ယိုင်လဲမလို တစ်ချက်ဖြစ်သွားသေးတယ်။ သတိထား စိုးရိမ.
172 ် မကင်းတဲ့ လေသံနဲ့မောင်က ကျွန်မ လက်မောင်းတွေကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ မောင်ရယ်၏ ဒီအကြင်နာ အယုအယတွေနဲ့ဒီတစ်သက် ကျွန်မ ဝေးရတော့မယ် ဆိုတဲ့ အသိနဲ့ကျွန်မ မျက်ရည်တွေ ၀ဲလာပြန်တယ်။ မျက်နှာချင်းဆိုင်က လျှောက်လာတဲ့ မျက်နှာသိ ဟိုတယ် ၀န်ထမ်းလေးရဲ့ ပြန်ပီလား၏ ဆိုတဲ့ စကားကို ဝတ်ကျေတန်းကျေ နှုတ်ဆက်လိုက်ရင်း မောင်က ကျွန်မကို ထိန်းကိုင်ပြီး ဟိုတယ်ထဲက ထွက်လာခဲ့ကြတယ်။ ဒီအခြေအနေ ရောက်တာတောင် စိတ်လိုက်မာန်ပါ တစ်ယောက်ထဲ ထွက်မသွားဘဲ၏ ကျွန်မကို ဖေးမ ခေါ်ပြီး အိမ်ပြန်ရောက်တဲ့ အထိ လိုက်ပို့ပေးတဲ မောင့်ရဲ့ စေတနာ၏ဒါမှ မဟုတ် ၏ တာဝန်ယူတတ်တဲ့ စိတ်ကို ကျွန်မစိတ်တွေ ကယောက်ကယက်ဖြစ်နေတဲ့ကြားက မောင့်ကို ကျေးဇူးတင်မိသေးတယ်။ တက်စီပေါ်ကနေ ကျွန်မနေတဲ့ တိုက်ခန်းရှေ့ အထိ စကားတစ်ခွန်းမှ မပြောဖြစ်ကြပဲ ရောက်သွားတယ်။ တိုက်ခန်းအောက်မှာ မောင်က ခနရပ်ရင်း ကိုယ်မင်းကို တခါတည်း နှုတ်ဆက်လိုက်ပြီနော်၏ လင်းမင်းထက်နဲ့မင်း ပျော်ရွှင်ပါစေလို့ဆုတောင်းပါတယ် ၏လို့လေသံတိုးတိုးနဲ့ပြောတယ်။ ဘုရားရေ၏ မောင် ဘာတွေ ထင်နေတာလဲ မောင့်ဆီက လွတ်တာနဲ့၏ မောင်နဲ့ပြတ်တာနဲ့ပဲ၏ ကိုလင်းဆီ ကျွန်မအပြေးသွားမယ် ထင်နေတာလား၏ မောင့်စကားက ကျွန်မအသည်းကို အပ်နဲ့ဆွလိုက်သလို မဟုတ်ဖူး ဓါးနဲ့ထိုး ချလိုက်သလိုပဲ၏။ ကျွန်မ တစ်ခုခုတော့ ပြောရမယ်။ မောင် ထင်တာတွေ မဟုတ်တဲ့ အကြောင်း ကျွန်မ ဖြေရှင်း ရမယ်လေ။ ကျွန်မ မောင့်ကို ခေါင်းရမ်းပြပြီး စိတ်ကို အားတင်းရင်း အရမ်းကို တိုးညှင်းလွန်းတဲ့ အသံကို ဖြစ်ညှစ်ထုတ်ပြီး ပြောလိုက်မိတယ်။ မဟုတ်ဖူး ကျွန်မ မောင့်ကို အရမ်းချစ်တယ်၏ မောင့်ကိုပဲ မောင်အရင်က ကျွန်မ ဆီကနေ ခဏခဏကြားချင်ပါတယ် ဆိုတဲ့ စကားကို အခုကြားလိုက်ရချိန်မှာ သူ့ကို ကြီးကြီးကျယ်ကျယ် စော်ကား ခံလိုက်ရသလို မေးကြောတွေ ထောင်ပြီး မောင့်မျက်နှာ တင်းမာသွားတယ်။ ကျွန်မ စကားထပ်ပြောဖို့အားယူလိုက်ချိန်မှာပဲ မောင်က မဲ့ပြုံး တစ်ချက်ပြုံးပြီး ချာကနဲ လှည့်ထွက် သွားပါတော့တယ် ၏။ ။၏။၏။ ၏။ န ၅၄ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၅၃ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ၏ ၏ ၏ ထမင်းလေးတော့ ထ စားပါအုံး စပယ်ရယ်၏ အသဲကွဲတယ် ဆိုတာလည်း အားရှိမှ ခုသာခံသာ ရှိတာ လွင်မာ့ အပြောကို မိဖြူက ထောက်ခံပြီး၏ ဟုတ်ပါတယ် စပယ်ရယ် ၏နင် ဒီလိုလုပ်နေရင် အစာအိမ် ဖြစ်တာနဲ့နေမကောင်း ဖြစ်တာ ပေါင်းပြီး အသဲတောင် ကြာကြာ မကွဲနိုင်ဘဲ ဖြစ်သွားလိမ့်မယ် အေးလေ၏ အမှန်က မိဖြူ အသဲကွဲသင့်တာ၏ ဒါမှ စားချင် သောက်ချင်စိတ်တွေ လျှော့ပါးပြီး ၀က်ဖြစ်နေတဲ့ ကိုယ်လုံး ၀ိတ်တွေ ဘာတွေ ကျသွားမှာ ဘာပြောတယ်မိလွင်နော်၏ငါတို့က စိတ်ညစ်ရင် ပိုတောင် စားဝင်သေး၏အဲ့ကျမှ နင့် ထမင်းအိုး မလောက်လို့ ဆိုပြီး ငါ့လာ အပြစ်မတင်နဲ့ငါအသဲကွဲရင် နင်က အစားအသောက် စပွန်ဆာပေးရမှာ ကျွန်မကို ပျော်အောင် တမင်ပြောနေကြတဲ့ ချစ်သူငယ်ချင်း နှစ်ယောက်ကို ကြည့်ရင်း အားနာပါးနာနဲ့တစ်ချက်ရီပြ လိုက်တယ်။ ကျွန်မနဲ့မောင်တို့လမ်းခွဲလိုက်တဲ့ အကြောင်း သိသွားတော့ ကျွန်မကို နှစ်သိမ့်ပေးကြတယ်။ အလုပ်ကိုလည်း ကြံဖန်ပြီး ဆေးခွင့်ရအောင် တင်ပေးကြတယ်။ ကျွန်မမှ သွားဖို့အားမရှိပဲလေ။ ညဘက်ဆို တစ်ညလုံး လူးလူးလှိမ့်လှိမ့်နဲ့အိပ်မရတာ နေ့ခင်းဘက် ဘာ အစားအသောက်မှ ဟုတ်တိပတ်တိ မ၀င်တာ တစ်ပတ်လောက် ရှိပြီ။ လွင်မာတို့မိဖြူတို့ကလည်း အစက တစ်ရက် နှစ်ရက်လောက်ပဲ ဖြစ်မယ် ထင်ထားပေမဲ့ ကြာလာတော့ ပြူးပြူးပြာပြာ ဖြစ်လာကြတယ်။ နှစ်ယောက်သား အနောက်ခန်းထဲမှာ တိုးတိုးတိတ်တိတ် တိုင်ပင် နေကြသံတွေလည်း ကြားမိသား။ ဘာဖြစ်ဖြစ်လေ၏ ကျွန်မအိမ်ကို တော့ ဖုန်း မဆက်လောက်ပါဘူး။ အိမ်ကို ဖုန်းဆက် မပြောဖို့နဲ့မောင့်ကိုလည်း ဘာမှ လှမ်းမပြောဖို့ကျွန်မ တောင်းပန်ထားပြီးသားပဲ။ ဟဲ့၏ ငါပြောမယ် ငါ အခုမှ သတိရတယ်ညကျရင် ငါတို့ဝိုင်လေး ဘာလေး သောက်ရအောင်လေ ညနေ ငါတို့ထွက်ဝယ် ထားလိုက်မယ် ဘယ်လိုလ.
173 ဲ နင်သောက်မယ် မလား အင်း ၀ိုင်မဟုတ်ဖူး၏ အရက် သောက်လိုက်ရင်တော့ ကျွန်မ အိပ်ပျော်နိုင်မယ် ထင်တယ်။ ဟင့်အင်း ၏ ငါ ၀ိုင်မသောက်ချင်ဘူး အရက် သောက်ချင်တာ၏နင်တို့ဝိုင် သောက်ချင်သောက် ငါ့အတွက် အရက် ဝယ်ခဲ့နော် န ၅၅ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၅၄ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ကျွန်မ လေသံပျော့ပျော့ကို သူတို့ဘယ်လိုမှ မငြင်းဆန်နိုင်ပါဘူး။ မိဖြူက ခေါင်းတွင်တွင် ငြိမ့်ပြပြီး အေးပါ အရက်ဆိုလည်း အရက်ပေါ့ ဒါပေမဲ့ နင် အရက်သောက်ချင်ရင် အခု ဒီထမင်း ကုန်အောင် စားရမယ် မကုန်ရင် မတိုက်ဘူး ၏ ဒါပဲ မိဖြူရဲ့ ခြိမ်းခြောက် စကားကြောင့် ကျွန်မ သက်ပြင်းချပြီး ပါးစပ်ထဲ ဘယ်လိုမှ အရသာမတွေ့တဲ့ထမင်းနဲ့ဟင်းကို ကြိတ်မှိတ်ပြီး ကုန်အောင် စားလိုက်ရတော့တယ်။ ၏ ၏ ၏ ညဘက်ရောက်တော့ စားကြသောက်ကြရင်း နဲ့မှ ကျွန်မစိတ်ထဲက အကြောင်းတွေ လွင်မာတို့ကိုရင်ဖွင့်ဖြစ်တယ်။ အရင်ရက်တွေက သူတို့ကို ကျွန်မနဲ့မောင် ပြတ်သွားပြီ ဆိုတာလောက်ပဲ အသိပေးထားတာ။ တခြားဘာမှ သေချာ မရှင်းပြဖြစ်ဘူး။ ကိုယ့်အကြောင်း ကိုယ်ပြန်ပြောပြရမှာ စိတ်ညစ်စရာ ကောင်းလွန်းလို့ပါ။ သူတို့ကတော့ တကယ့် သူငယ်ချင်းကောင်းတွေပါ။ ကျွန်မရဲ့ သစ္စာမဲ့မှုတွေကို ပြောပြလိုက်တော့ ကျွန်မကို လုံးဝ အပြစ်မတင် ကြတဲ့အပြင် နှစ်သိမ့်ပေးကြတယ်။ ကောင်းမယ် ထင်တဲ့ အကြံဥာဏ်တွေ စဉ်းစား ပေးကြတယ်။ လွင်မာက ကျွန်မကို အကြံပေးတယ်၏။ အေးဟာအဲဒါဆိုရင်တော့ နင်ထပ် ကြိုးစားကြည့်ပေါ့ အဲ့တုန်းက သူကချည်းပဲ စွတ်စွဲသွားတာ မဟုတ်တာ တွေလည်းပါတယ် မဟုတ်လား နင် ပြန်ဖြေရှင်းသင့်တယ်၏ မဟုတ်သေးဘူး ဟာ၏ ငါ့ရည်းစားဟောင်းက အရင်က ကိစ္စတွေကို လုပ်ကြံပြောခဲ့တာ ဆိုပေမဲ့၏ နောက်ဆုံးဖြစ်တဲ့ ကိစ္စကတော့ ငါ့ဘက်က လုံးဝမှားတာ အသိသာကြီးပါ၏ အဲ့ဒီ ကိစ္စအတွက် ငါ ဘာကိုမှ ဆင်ခြေပေးလို့မရဘူး၏ ဘယ်လိုနည်းနဲ့မှ မောင်ကလည်း ခွင့်လွှတ် နားလည် ပေးနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး၏ အေးလေ၏ဒါပေမဲ့ နောက်ဆုံး အကြိမ်အဖြစ်တော့ နင်ကြိုးစား ကြည့်သင့်တာပေါ့ နင်ပြောပုံ အရဆို သူက နင်နဲ့လင်းမင်းထက် တစ်ကယ် ဇာတ်လမ်း ဖြစ်နေကြပြီ ထင်လို့နင့်ကိုလမ်းခွဲလိုက်တဲ့ပုံပဲ ၏ နင်သူ့ကို ချစ်နေတုန်းပဲ ဆိုတာ သူသိရင် တစ်မျိုးတစ်မည် စဉ်းစားမှာပေါ့ မဟုတ်ဘူးလား ဟုတ်တယ်၏ စပယ် လွင်မာပြောတာ ငါထောက်ခံတယ် သူသိကာစက အရမ်း ဒေါသထွက်ပြီး သွေးပူနေမှာပေါ့၏ အခု တစ်ပတ်လောက်ရှိပြီ ဆိုတော့ သွေးအေး လောက်ပါပြီ၏ ကိုလင်ဇင်ကြီးက နင့်ကို ဒီလောက်ချစ်တာ ငါတို့လည်း အသိပဲလေ၏နင်တောင် ဒီလောက် ခံစားနေရရင် သူလည်း နင့်ကို လွမ်းနေမှာဟ၏ န ၅၆ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၅၅ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ကျွန်မ ဖွဖွလေး ရီမိတယ်။ လွမ်းနေမှာ တဲ့လား၏။ ကျွန်မတော့မထင်ပါဘူး။ မောင်ဟာ သူရိုးသား သလောက် သူများတွေ ကလည်း သူ့အပေါ် ရိုးရိုးသားသားသား ဆက်ဆံတာကို ကြိုက်တဲ့ သူမျိုး၏။ သူ့အပေါ် လှည့်စား သလို ဖြစ်ခဲ့တဲ့ ကျွန်မကို ဘယ်လောက်ပဲ ချစ်ချစ် အဲ့ဒီ့ အချစ်စိတ်က သူ့သိက္ခာနဲ့မာနကို အနိုင် ယူနိုင်ပါ့မလား။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူ အထင်မှား နေတာလေး တွေတော့ ကျွန်မ ရှင်းပြသင့်တယ်လို့ထင်တယ်။ မောင် ကျွန်မ အပေါ် ဒီ့ထက် ပို မုန်းတီးစရာ အကြာင်းလည်း မရှိတော့ပါဘူး။ အခုလောက်နဲ့တင်လုံလောက်နေပြီ ဆိုတော့ ထိခိုက်စရာ မရှိလောက်တော့ဘူးလို့ယူဆပြီး မောင့်ကို တစ်ရက်တော့ ထပ်တွေ့ပြီး အားလုံး ရှင်းပြဖို့ကျွန်မ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ ။၏။၏။ ၏။ န ၅၇ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၅၆ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ၏ ၏ ၏ စနေနေ့ မနက်ခင်း၏ အလွန်တရာ စိတ်ဆင်းရဲဖို့ကောင်းတဲ့ ရက်သတ္တပတ်ကို ကျော်ဖြတ်ခဲ့ရပြီး စနေနေ့မနက်ခင်းမှာတော့ ၏ ကျွန်မ နိုးနိုးချင်း အမြန်ဆုံး ပြင်ဆင်ပြီးတာနဲ့မောင်ရှိရာ တိုက်ခန်းလေးဆီ အပြေး လာခဲ့တယ်။.
174 မောင်က အိပ်ယာ နိုးတာနဲ့လက်ဖက်ရည်ဆိုင် ထွက်ထိုင်မှာလေ။ မောင်နေတဲ့ အပေါ်ဆုံးထပ်ကို မတက်တော့ဘဲ အောက်ကပဲ စောင့်နေလိုက်တယ်။ ၉နာရီ ထိုးခါနီး အထိ မောင် ဆင်းမလာဘူး။ မောင်၏ ကျွန်မ မရောက်ခင်ဘဲ ထွက်သွားတာလား ဒါမှမဟုတ် အိမ်ပြန် မအိပ်တာလား၏ အပြင်မထွက်ဘဲ နေတာ ဖြစ်ချင်ဖြစ်မယ်လို့မ၀ံ့မရဲ တွေးရင်း ကျွန်မ လှေကားထစ်တွေကနေ တစ်ဆင့် အပေါ်ကို တက်လာမိပြီ။ ကျွန်မခြေလှမ်းတွေက နှေးကွေး လေးလံနေတယ်။ မောင့်ကို ကျွန်မ ဘယ်လို မျက်နှာမျိုးနဲ့ရင်ဆိုင်ရမလဲ မောင့် အဖေရှိနေရင်တော့ အပြင်ကို မရ ရအောင် ခေါ်ထုတ်ပြီးမှ ပြောရမှာပဲ။ အခန်းရှေ့ ရောက်တော့ လူခေါ်ဘဲလ်နှိပ်ဖို့ကျွန်မ လက်အရွယ်လိုက်မှာ သစ်သားတံခါးက သူ့အလိုလို ပွင့်လာတယ်။ တံခါးရဲ့ တစ်ဖက်မှာ၏ မောင်။ အခုမှ အောက်ဆင်းမလို့ထင်တယ်၏။ မောင် မောင် ကျွန်မကို ဒီအတိုင်းကြည့်နေတယ်။ ဒီအတိုင်း၏ ဘာခံစားချက်မှ မရှိတဲ့ မျက်နှာနဲ့၏။ ပြီးတော့ ကျွန်မကို သူနဲ့လုံးဝ မသိတဲ့ လူတစ်ယောက်ကို မေးတဲ့ လေသံမျိုးနဲ့၏ ဘာကိစ္စလဲ ။၏။၏။ ၏။ န ၅၈ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၅၇ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ၏ ၏ ၏ ၏ အခုဆို ကျွန်မရဲ့တနေ့တာ အချိန်တွေဟာ ကုန်တာ နှေးလွန်းသလို ခံစားနေရတယ်။ မနက် ထချင်တဲ့ အချိန်မှ ထ ပြီးရင် ရင်တွေပူပြီး ရေ အရမ်းငတ်လွန်းလို့တစ်ဗူးလောက် ကုန်အောင်သောက်ပြီး ပြန်အိပ်တာပဲ၏။ နေ့ခင်းဘက် ကျရင် အလုပ်ထဲ ရောက်နေတဲ့ မိဖြူတို့လွင်မာတို့က ဖုန်းဆက်ပြီး အစား အတင်းစားခိုင်းလို့သူတို့ချက်ထားတာလေး နဲနဲပါးပါးစား၏ ၏တနေကုန် ဟိုဟိုဒီဒီ တွေးလိုက် ငေးလိုက်နဲ့ညရောက်ရင် အရက်မူးအောင် သောက်ပြီး အိပ်ပစ်လိုက်ရော။ ဟိုနှစ်ယောက်လည်း တော်တော် စိုးရိမ်နေပြီ။ နင် ၏ အရက်စွဲလိမ့်မယ်တဲ့။ မတတ်နိုင်ဘူး အိပ်လို့မှ မပျော်ဘဲ။ အလုပ်ကလည်း ထွက်ပစ်လိုက်ပြီ။ တစ်လလောက် နားပြီးမှအရင်က ကမ်းလှမ်းခဲ့ဖူးတဲ့ အလုပ်ကို ဆက်သွယ် ကြည့်မယ် စိတ်ကူးထားတယ်။ အသဲကွဲလို့အလုပ်ပါ ထွက်ရတယ်တော့ မဟုတ်ပါဘူး။ နဂိုတည်း ကလည်း သိပ်မှ အဆင်မပြေတော့တာ။ ဘော့စ်နဲ့ပြသနာတက်တာတွေ နဲနဲများလာတော့ ကိုယ်တိုင်ကလည်း မလုပ်ချင်တော့ဘူး။ မောင်နဲ့နောက်ဆုံး တစ်ခေါက်တွေ့ပြီးတဲ့ အချိန်က စပြီး ကျွန်မ အခြေအနေက အရင်ကထက် ပိုဆိုးသွားတယ်။ မောင်က ကျွန်မ၀င်ဖို့တံခါးတောင် မဖွင့်ပေးခဲ့ဘူး။ ကြားမှာ သံဇကာ ခြားနေတဲ့ အခြေအနေနဲ့ ကျွန်မ ရှင်းပြတာတွေကို တည်တည် ငြိမ်ငြိမ်ဘဲ နားထောင်နေခဲ့တယ်။ ပြီးတော့၏ ပြောစရာကုန်ရင် ပြန်တော့၏ လို့ တစ်ခွန်းပဲ ပြောပြီး တံခါး ပြန်ပိတ်သွားတယ်။ ကျွန်မ မောင့်ကို အပြစ် မတင်နိုင်ခဲ့ဘူး။ မောင် ဘယ်လောက် နာကျင်ခံစားနေရလဲ ကျွန်မသိတာကိုး။ မောင်ဟာ ခံစားချက်ကို ဖုံးကွယ်တဲ့ နေရာမှာ ညံ့မှန်း ကျွန်မ သိခဲ့တာ ဟိုးအရင်တည်းကပဲ။ အခုလည်း ဘယ်လောက် တင်းမာနဲ့မျက်နှာနဲ့စကားပြောနေနေ၏ မောင့်မျက်ဝန်းထဲက ၀မ်းနည်း ကြေကွဲမှုတွေကို ကျွန်မတွေ့နေရတယ်။ ကျွန်မ ကိုယ်တိုင်လည်း ထပ်တူထပ်မျှ ပါပဲ မောင်ရယ်၏။ ကျွန်မ ပဲခူးအိမ်ပဲ ပြန်နေရင် ကောင်းမလား စဉ်းစားမိတယ်။ မောင်နဲ့ဝေးရာကို ပြေးတော့မယ်ပေါ့၏။ လောကမှာ ကိုယ်ချစ်တဲ့သူ ကိုယ့်ကို ချစ်တဲ့သူကို အပြင်းအထန် နာကျင် စေမိတာလောက် ဆိုးတဲ့ အပြစ် ရှိပါ့မလား၏။ ချစ်သူ သက်တမ်း တစ်လျှောက် မောင် ၏ ကျွန်မ စိတ်ခုရမဲ့ အလုပ်မျိုး မလုပ်ခဲ့ဖူးဘူး။ သစ္စာလည်း မဖောက်ခဲ့ဖူးဘူး ဆိုတာ ကျွန်မ သေသေချာချာ သိတယ်။ န ၅၉ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၅၈ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ကျွန်မရဲ့ တစ်ညတာ စိတ်ရူး သွပ်ပျော်ရွှင်မှုက မောင်နဲ့ကျွန်မတို့ရဲ့ အိပ်မက်တွေကို ဖျက်ဆီး ပစ်လိုက်တာပဲ။ ကျွန်မကို အရမ်းတန်ဖိုး ထားပြီး ချစ်ခဲ့တဲ့ မောင့်ကို အရမ်း နာကျင်စေခဲ့ မိပြီ ဆိုတဲ့ အတွေးက ကျွန်မရင်ထဲ အပြည့် နေရာ ယူထားတယ်။ အဲ့ဒီအတွက် ဘာမှလည်း ပြန်မလုပ်ပေးနိုင်တော့ဘူး၏ ဆိုတဲ့ အတွေးကလည်း ပိုလို့တောင် ဆိုးပါသေးတယ်။.
175 အဲ့ဒီ အတွေးတွေနဲ့လွတ်ကင်းရာဟာ အရက်သောက်ပြီး အိပ်စက်ခြင်းပါပဲ၏။ ဒီလိုမျိုး နေ့ဘက်တွေမှာ စိတ်ဆင်း ရဲ ရ သလောက် အိပ်ပျော်သွားတဲ့ အခါ အိပ်မက်တွေထဲမှာ ကျွန်မ ပျော်နေရလေ့ ရှိတယ်။ မောင်နဲ့ကျွန်မ အလုပ်ချင်ခဲ့ဆုံး အရာတွေ အဖြစ်ချင်ခဲ့ဆုံး ဆန္ဒတွေဟာ အိပ်မက်ထဲမှာ အကောင်အထည် ပေါ်နေတော့ တာပဲ။။ ကျွန်မတို့စိတ်ကူး ယဉ်ခဲ့ဖူးတဲ့ အိမ်ကလေး အကြီးကြီး မဟုတ်ပေမဲ့ ဥယာဉ်လေးနဲ့ မြက်ခင်း စိမ်းစိမ်းလေး တွေနဲ့၏ သားသား မီးမီးတွေရဲ့ ဆည်းလည်းသံလေး တွေနဲ့၏ အရာရာ ပြီးပြည့်စုံနေတဲ့ အိမ်ကလေး အကြောင်းကို ကျွန်မ အိပ်မက် မက်တယ် ဒါမှ မဟုတ်ရင်လည်း မောင်နဲ့ကျွန်မ လက်ထပ်ပြီးရင်သွားချင်တဲ့ နေရာတွေ၏ ပင်လယ် ပြာပြာကြီးတွေ၏ တောတန်း တောင်တန်းတွေ မြစ်တွေချောင်း တွေနဲ့၏ အလှဆုံးပန်းတွေ ပွင့်တဲ့နေရာ၏ အဲ့ဒီနေရာတွေကို ကျွန်မတို့နှစ်ယောက် ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် သွားရတယ်လို့လည်း မက်လေ့ ရှိတယ်။ အိပ်မက်ထဲမှာ ပျော်နေရ သလောက် ၏ အိပ်မက်က နိုးရင် စိတ်ဆင်းရဲ ရတော့တာပါပဲ။ မောင့်ကို ကျွန်မ အရမ်းချစ်ရဲ့သားနဲ့ဘာလို့များ သစ္စာဖောက် မိပါလိမ့်လို့တွေးမိတယ်။ တစ်ချို့ သူငယ်ချင်းတွေ ကတော့ ကျွန်မ ကို အရမ်း အံ့သြနေကြတယ်။ စပယ်ပွင့်ဝါ ဆိုတဲ့ မိန်းမက ယောက်ျား တစ်ယောက်အတွက် ဒီလောက် ခံစား နေရတယ် လို့ပြောရင် ဘယ်သူ ယုံကြမှာလဲ။ ဒါပေမဲ့၏ကျွန်မ မောင့်ကို တကယ် ချစ်ခဲ့တယ် ဆိုတာ သူတို့မသိကြဘူး၏ ကျွန်မ ဖြစ်နေတာ တွေဟာ ကိုယ့်ရဲ့ အပြစ်စိတ်နဲ့ကိုယ် လောင်ကျွမ်း နေတာမှန်း သူတို့မသိကြဘူး၏ ခုချိန်မှာ မောင်က ခွင့်လွှတ်မယ် ဆိုရင်တောင် ကျွန်မ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ခွင့်မလွှတ် နိုင်မှန်း သူတို့မသိကြဘူး၏ အဲ့ဒီ အပြစ်တွေကို ကျွန်မက ဘာကိုမှ မငြင်းဆန်ဘဲ ခံယူ နေရ အုံးမှာပါ၏။ အဖြစ်ချင်ခဲ့ဆုံး အရာတွေ ပေမဲ့ လက်တွေ့မှာ လုံးဝမဖြစ်နိုင်ခဲ့ရင် ဘယ်လောက် ကောင်းတဲ့ အိပ်မက်ဖြစ်ဖြစ်၏ အဲဒါ အိပ်မက်ဆိုးပါပဲ ။ အိပ်မက်ထဲမှာ ဘယ်လောက် ပျော်ရပျော်ရ နိုးထလာတော့ ကျွန်မ ငိုရတာပဲလေ။ ဒီအိပ်မက်တွေ ကျွန်မ ဆက် မ မက်ချင်တော့ဘူး။ လက်တွေ့ဘ၀နဲ့ဘယ်လိုမှ မနီးစပ်တဲ့ အခါ ကျွန်မ ရူးသွားလိမ့်မယ်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို သတိဝင်လာပြီး အရက်ကို မသောက်တော့ဖို့စိတ်ကူးတယ်။ အလုပ်ကလည်း ထွက်လိုက်ပြီ ဆိုပေမဲ့ လူသစ်ကို အလုပ်တွေသွားလွှဲဖို့ကိစ္စလည်း ရှိသေးတယ်။ ကျွန်မရဲ့ ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက် ဖြစ်နေပုံကို လုပ်ဖော် ကိုင်ဖက်တွေကို မမြင်စေချင်ပါဘူး။ ပြီးတော့၏ မောင့်ကို မောင့်ကိုလည်း မမြင်စေချင်ဘူး၏ တကယ်လို့များ ပြန်တွေ့ဖို့အခွင့်အရေး ရှိသေးရင်ပေါ့။ ။၏။၏။ ၏။ န ၆၀ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၅၉ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ၏ ၏ ၏ ဒီနေ့ညတော့ ၏ ညဘက် အိပ်မရတဲ့ အတူတူ ကျွန်မ အွန်လိုင်း တက်ကြည့် လိုက်တယ်။ အို၏ မောင် မောင့် အကောင့်လေး အွန်လိုင်း ရှိနေတာပဲ။ ကျွန်မကို ဘလောက် သွားလောက်ပြီ ထင်နေတာ။ ဂျီတော့ က စိမ်းနေတဲ့ မောင့် အကောင့်လေးကို မောင့်မျက်နှာ ကို ကြည့်ရသလို ကျွန်မ တစိမ့်စိမ့် ကြည့်နေမိတယ်။ သွား မခေါ်ရဲပါဘူး၏။ သူ့ဘာသူ ဘလောက် ဖို့မေ့နေတာ ကျွန်မ သွားခေါ်လိုက်ခါမှ သတိရပြီး ဘလောက် လိုက်ရင် ဘယ်လို လုပ်မလဲ။ အဲ့လို ကြည့်နေတုန်း မောင် ကျွန်မကို စကား လှမ်းပြော လိုက်တာကို မယုံကြည်နိုင်စရာ တွေ့လိုက်ရတယ်။ စပယ်၏ ကျွန်မ ကျွန်မ ဘာပြန်ပြောရမလဲ၏။ ရင်ထဲမှာ ဆို့တက်လာတဲ့ စကားလုံးတွေ အများကြီး၏။ သက်ပြင်း တစ်ရှိုက်နဲ့အတူ အဲ့ဒီစကားလုံးတွေ အားလုံး ပြန်ပါသွားတယ်။ ဘာမှ ပြန်မပြောဖြစ်ဘဲ စခရင် ကို ခပ်တွေတွေလေး စိုက်ကြည့် နေမိတယ်။ နောက်ဆုံးတော့ ကျွန်မလက်ချောင်းတွေ ကီးဘုတ် ပေါ် ရောက်သွားပါပြီ။ မောင် မောင် အဆင်ပြေရဲ့လားဟင် မောင်ရဲ့ ချတ်ဘောက် လေးဟာ အပစငညါ ဆိုပြီး အတော်ကြာ ငြိမ်သွားတယ်။ မောင့် ဆီက တက်လာမဲ့ စာကြောင်းလေးကို စောင့်ရတာ စာမေးပွဲ အောင်စာရင်း ကြည့်ရတာ ထက်ကို ပိုရင်ခုန် နေရသေးတယ်။.
176 တစ်မိနစ်၏ ငါးမိနစ်၏ ဆယ်မိနစ်၏ သွားပြီ၏ မောင်၏ကျွန်မကို ဘလောက် လိုက်ပြီလား။ အားငယ် ၀မ်းနည်းတဲ့ စိတ်တွေက အလိုလိုနေရင်း ၀င်လာပြန်တယ်။ တကယ်တော့ အင်တာနက် လိုင်းကြောင့် စာအရောက် နောက်ကျတာပါ။ မောင်ရိုက်လိုက်တဲ့ စာကြောင်းလေးတွေ ပေါ်လာတော့မှ ကျွန်မ မျှော်လင့်တကြီး ဖတ်လိုက်တယ်။ ဟင့်အင်း မပြေဘူး ဒါပေမဲ့ ကိုယ်အရက်သောက်ပြီး အသဲမကွဲဘူး ဘာလို့လဲ သိလား၏ ဒါနည်းလမ်း အမှန်မဟုတ်ဘူး ကိုယ့်ရင်ထဲက ဒဏ်ရာက ဒီနည်းနဲ့မပျောက်နိုင်ဘူး ဆိုတာ ကိုယ် သိလို့ပဲ မင်းကတော့၏ မင်းသတ္တိ မရှိဘူးလား၏ အရက်သောက်တဲ့ နည်းနဲ့ဒါတွေ အကုန် မေ့သွားနိုင်မယ်လို့မင်း ထင်နေလား၏ မင်းမှာ လက်ခံရဲတဲ့ သတ္တိ မရှိဘူးလားး မောင်ရယ်၏ ကျွန်မ တိုးတိုး ဖွဖွလေး ခေါ်မိတယ်။ ၏ မျက်ဝန်းထဲ ပြည့်တက်လာတဲ့ မျက်ရည်တွေကို လက်နဲ့အတင်းသုပ်နေမိတယ်။ မာကျောကျော စကားသံတွေ အောက်မှာ မောင့်ရဲ့ သံယောဇဉ်ကို ကျွန်မ လှမ်းမြင်နေရတယ်။ ကျွန်မတို့ချင်း ဘယ်လောက် ရင်းနှီးခဲ့တဲ့ ချစ်သူတွေလဲ ။ မိဖြူတို့လွင်မာတို့သွားပြောကြတာပဲ ဖြစ်မယ်။ ကျွန်မကို အရက်မသောက် စေချင်လို့ ပြောနေတာမှန်း ကျွန်မ သိတာပေါ့။ မောင်နဲ့အတူတူသောက်တယ် ဆိုတာက နည်းနည်းပါးပါး။ အခုက နေ့တိုင်း န ၆၁ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၆၀ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ သောက်သလို ဖြစ်နေပြီ။ ဒါတွေ မောင့်ကို မသိစေချင်ပါဘူး။ ကျွန်မက စိတ်ဓာတ် ပျော့ညံ့ညံ့ မိန်းကလေး တစ်ယောက်လို့မောင် ယူဆ မသွားစေချင်ဘူး။ ဒါပေမဲ့ မောင် ကျွန်မကို နည်းနည်း ဂရုစိုက်တုန်း ဆိုတာ သိရလို့ စိတ်ထဲ ကျေနပ်မိသလိုပဲ၏။ ဟုတ်ကဲ့၏ မောင် မသောက်စေချင်ရင် ကျွန်မ မသောက်တောပါ့ဘူး ကျွန်မ အပြစ်ကို ကျွန်မ တစက္ကန့်လေးမှ မမေ့ဘဲ အမြဲ သတိရနေပါ့မယ် မောင် ကျေနပ်ပီလား မင်းပြောခဲ့ဖူးတာ မှတ်မိလားမင်းက အသဲကွဲတယ် ဆိုတဲ့ အကြောင်းပြချက်နဲ့ဘယ်တော့မှ အရက် မေသာက္ဘူး ဆို၏ မှတ်မိပါတယ်အခုလည်း အသဲကွဲလို့သောက်တာမှ မဟုတ်တာ မောင့်အပေါ် ကျွန်မ မလုပ်သင့်တာတွေ လုပ်ခဲ့မိလို့ စိတ်မှာ နာကျင်နေတယ်၏ အခု ၏္ဇ အဲ့ဒီစိတ်တွေနဲ့အိပ်မရလို့သောက်တာ ပါ၏ကျွန်မမှာ ကွဲစရာ အသဲ ဘယ်မှာ ရှိတော့လို့၏ လည်း၏ မောင်လည်း သိရဲ့သားနဲ့ ဟုတ်ပါတယ်၏ မင်းက အသဲမာတဲ့ မိန်းမပဲ၏ ကိုယ်နဲ့လည်း လမ်းခွဲချင်ခဲ့တယ် မဟုတ်လား ကိုယ်နဲ့ တွဲရတာ ရိုးနေခဲ့တယ် မဟုတ်လား အဲ့ဒါကြောင့် မင်းသစ္စာ ဖောက်တာပေါ့ မောင့်ကို ကျွန်မ ဘယ်တုန်းကမှ လမ်းမခွဲချင်ခဲ့ပါဘူး တစ်ကယ်လို့ကျွန်မ ဖက်ကသာ စပြီး လမ်းခွဲခဲ့မယ် ဆိုလည်း တစ်ခု တည်းသော အကြောင်းအရင်းက မောင်နဲ့ကျွန်မလို မကောင်းတဲ့ မိန်းမ နဲ့မတန်လို့ပဲ၏ ကိုယ် ဘယ်တုန်းကမှ မင်းကို အဲ့လို သဘော မထားခဲ့ဘူး၏ မောင့်ဆီက ဒီလို စကား ကြားရတာ ကျွန်မအရမ်းပဲ၏ပျော်မိတယ်။ အပျော်လွန်ပြီး ကျွန်မ ရင်ထဲက စကားတွေ အကုန် ပြောပြမိတော့ မလို ဖြစ်သွားတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်မ ပြန်ထိန်းလိုက်တယ်။ မောင့်ကို ပြန် မမျှော်လင့် မိစေဖို့ ကျွန်မစိတ်ကို ဆုံးဖြတ်ထားခဲ့တဲ့ အတိုင်း ပြောပြလိုက်တယ်။ ကျွန်မ အတွက်ကြောင့် မောင်ထပ်ပြီး ထိခိုက်ရမှာ ကျွန်မ မလိုလားဘူး။ အမှန်တိုင်း ပြောရရင် မောင်နဲ့ပြသနာ ဖြစ်ဖြစ်ပြီးချင်းတုန်း ကတော့၏ကျွန်မ မောင်နဲ့မခွဲနိုင်ဘူး မောင့်ကို လိုအပ်တယ် မောင်ကသာ ဒုတိယအကြိမ် အခွင့်အရေး ပေးရင် ကျွန်မ မောင့်အတွက် အကောင်းဆုံး နေပြမယ်လို့၏ စဉ်းစားခဲ့ မိတယ် အခု သွေးအေး လာတော့ အဲလို မစဉ်းစားတော့ဘူး ၏ မောင့်လို လူမျိုးနဲ့ကျွန်မ မတန်ပါဘူး ၏ ကျွန်မက ကိုယ့်အကျင့် ကိုယ်တောင် အာမ မခံနိုင်တဲ့ လူမျိုးမောင့်ကိုထပ်ပြီး နာကျင် စေခဲ့ရင် ကျွန်မလည်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို ထပ်ခွင့်လွှတ် နိုင်တော့မှာ မဟုတ်ဘူး မောင်ငြိမ်သွားတယ်။ ခဏကြာတော့ စာကြောင်းလေး တစ်ကြောင်းပဲ တက်လာပြီး ၏ ထွက်သွားပြီ ထင်ရဲ့။ သ်ငညန ဖြစ်သွားပြီ၏။.
177 န ၆၂ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၆၁ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ငလငညါ နခသညိ ခ့ညေခန ငျ ငုန ငလငညါ သာနသညန နခသညိ ဘကူနအ အသ သသအ ပသက တငအ့ ဘနခကျေန အ့နပ ငျနိ ပသက အ့န ငမျအ အငာန္ဇ၏ လူတစ်ယောက်ကို ဒုတိယအကြိမ်အခွင့်အရေး ပေးတယ် ဆိုတာ၏ သူ မင်းကို ပစ်လိုက်တဲ့ ပထမ ကျည်ဆန် လွဲချော် သွားခဲ့လို့ဒုတိယ ကျည်ဆံကို မင်းကိုယ်တိုင် သူ့ကို ထပ်ပေးလိုက် သလိုပဲ ကျွန်မရင်ထဲ နင့်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ မောင်က ကျွန်မကို ဒီလိုမျိုးတောင် သဘောထားနေပြီကိုး။ ကျွန်မ၏ ကျွန်မ ဆုံးဖြတ်ပြီးသားပါ မောင်ရယ်၏ ၏ ၏မောင်ကျွန်မကို ဒီလို စကားမျိုးနဲ့ငြင်းစရာ မလိုပါဘူး။ ကျွန်မ မောင့်ကို အမှန်အတိုင်း ပြောတာကို၏ မောင်က ကျွန်မ တမင် သူ သနားအောင် ပြောနေတယ်များ ထင်သွားလား၏။ ကျွန်မစိတ်ထဲ တင်းကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ ကျွန်မ လုပ်ထားမိတာတွေကို စိတ်က ပြန်သတိပေး နေတော့ တင်းကနဲ ဖြစ်သွားတဲ့ စိတ်က ခဏပါပဲ၏။ ထပ်နာစေမဲ့ စကားမျိုး မောင်ပြောလည်း ကျွန်မ လည်စင်းခံရုံအပြင် တခြား မရှိတော့ဘူး။ ကျွန်မရဲ့ မောင်က ခုမှ စကားတွေ တတ်နေလိုက်တာ၏ ကျွန်မ နာနာ ကျင်ကျင် ပြုံးမိတယ်။ မောင် မရှိတော့ပေမဲ့လည်း မောင့် ချတ်ဘောက်စ် လေးမှာ ကျွန်မ စာထပ်ရိုက်ပြီး ပြောလိုက်မိတယ်၏။ ဟုတ်ပါတယ် ၏ မောင် ဒီလိုမျိုး သိထားတော့ နောက်တစ်ခါ အလိမ် မခံရတော့ဘူးပေါ့ ကျွန်မ ပြောပြီးပြီးချင်း ကွန်ပြူတာကို ပိတ်လိုက်တယ်။ ကျွန်မ ဆုံးဖြတ် လိုက်တယ်။ မောင်နဲ့ဘယ်တော့မှ နောက်ထပ် စကား မပြောတော့ဘူး ၏ မပြောနိုင်တော့တာ၏။ မောင်နဲ့ပြောရလို့ပျော်မိပေမဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို တဖြည်းဖြည်း ညှဉ်း သတ်နေမိ သလိုပဲ ၏ တမြေ့မြေ့နာကျင်နေရတယ်။ တုန်ရီနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေက တစ်ခုခုကို အကျယ်ကြီး အော်ဟစ် ပစ်လိုက်ချင်ပေမဲ့ အသံတိတ် မျက်ရည်တွေပဲ တလိမ့်လိမ့် ကျဆင်းလာတယ်။ အော် ဒီညလည်း အရက်သောက်ပြီး အိပ်ရအုံးမယ် ထင်ပါရဲ့။ ။၏။၏။ ၏။ န ၆၃ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၆၂ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ၏ ၏ ၏ လရောင် ခပ်မှိန်မှိန်ပ ရှိပေမဲ့ ကောင်းကင် တစ်ပြင်လုံး လင်းလင်းရှင်းရှင်း မြင်နေရတယ်။ ကျွန်မ ရှေ့မှာ အစအဆုံး မသိနိုင်တဲ့ ကျယ်ပြောတဲ့ ပင်လယ်ပြင်ကြီး လေတွေ လှိုင်းတွေနဲ့တ၀ုန်းဝုန်း အသံပေး နေတယ်။ မိုးများ ရွာတော့မလား တွေးမိ ပေမဲ့ ကျွန်မ မိုးစိုမှာ စိတ်မပူမိပါဘူး။ ကျွန်မနဲ့ပင်လယ်ကြီး ကြားမှာ မှန်တစ်ချပ် အပြည့် ကာထားတဲ့ နံရံနဲ့အခန်း တစ်ခုထဲ ကျွန်မ ရောက်နေတာလေ။ ဒေါသ တကြီးနဲ့လှိုင်းလုံးတွေကို မာန်ဖီ ထုတ်နေတဲ့ ပင်လယ်ပြင်ကို ကြည့်ရင်း ချမ်းစိမ့်စိမ့် ဖြစ်လာလို့ကျွန်မ လက်မောင်းတွေကို လက်နဲ့ပြန်ပိုက် လိုက်မိတယ်။ စမ်းမိတာက ကျွန်မရဲ့လက်မောင်း မဟုတ်ဘဲ နွေးထွေးတဲ့ လက်တစ်စုံ ဖြစ်နေတယ်။ ခေါင်းငဲ့ ကြည့်မိတော့ အသက်ရှူသံ မှန်မှန်နဲ့ရင်ခွင် တစ်စုံက ကျွန်မ လက်မောင်းတွေကို ဖိကိုင်ပြီး ကျွန်မ နောက်မှာ ကပ်ကပ်လေး ရပ်နေတယ်။ ကလေးလေး မောင့်ချစ်ဆုံးလေး၏ တစ်ရေးနိုးတာလား အသံမထွက်ဘဲ တိတ်တဆိတ် ခေါင်းငြိမ့် ပြလိုက်တယ်။ ကျွန်မကို ထွေးပိုက်ထားတဲ့ လက်တစ်စုံက မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖြစ်သွားအောင် ကျွန်မ ကိုယ်လုံးကို အသာလှည့် လိုက်တယ်။ အလိုက်သင့်လေး ပါလာတဲ့ ကျွန်မကို အဓိပ္ပါယ် ဖေါ်ရခက်တဲ့ မျက်ဝန်းတွေနဲ့စူးစူးစိုက်စိုက် ကြည့်နေတာက မောင်၏။ သူများတွေ အတွက် အဓိပ္ပါယ်ဖော်ဖို့ ခက်ခဲပေမဲ့ မောင့်ရဲ့အကြည့်တွေကို ကျွန်မ နားလည်နေတယ်။ မောင့်ရဲ့ အရင်းနီးဆုံး သူပဲလေ ကျွန်မမှ နားမလည်ရင် တခြား ဘယ်သူ ရှိမှာလဲ။ မောင့်ကို ခပ်လှောင်လှောင် အပြုံးနဲ့ကြည့်ပြီး ကျွန်မ စကား စ လိုက်တယ်။ ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ မအိပ်ခင်ကလည်း၂ခါတောင်နော် ကျွန်မရဲ့လှောင်ပြုံးနဲ့အပြောကို မောင်က သဘောကျတဲ့ ပုံစံနဲ့နှုတ်ခမ်းကိုက်ပြီး ရီပြလိုက်တယ်။ ကျွန်မကိုလည်း ပြန်မငြင်းနိုင် သူအပြောခံရတာကိုလည်း မခံနိုင်တဲ့ အခါ မောင်လုပ်ပြလေ့ရှိတဲ့ ပုံစံပါပဲ။ ကျွန်မနား တိုးကပ်ပြီး မောင့်နှုတ်ခမ်း ပါးပါးတွေက ကျွန်မနှုတ်ခမ်းတွေကို ဆွဲကပ် စုတ်နမ်းလိုက်တယ်။.
178 မင်သော် ပါတဲ့ သွားတိုက်ဆေး အနံ့လေးက ကျွန်မ နှုတ်ခမ်းတွေထဲထိ တိုးဝင်လာတယ်။ မောင့်ရဲ့ လက်တွေက ကျွန်မ ခန္ဓာကိုယ် အနှံ့ကို ပွတ်သပ် ပေးနေပြီး ကျွန်မကို ဘေးက စားပွဲပေါ် ချီ မ ပြီး တင်လိုက်တယ်။ မောင့် လက်ချောင်း ကြမ်းကြမ်းတွေ အောက်မှာ ကျွန်မ ရင်သားနုနုတွေ ကျေမွတော့မဲ့ အတိုင်း ဖိချေ ပွတ်သပ် ခံနေရတယ်။ ကျွန်မ ကိုယ်ပေါ်မှာ အကျီက အစတည်းက မရှိတာလား မောင် ချွတ်လိုက်တာလား သတိ မထားမိဘူး။ အောက်မှာ ဘောင်းဘီ အတိုလေး တစ်ထည် ပါနေသေးတာတော့ သိလိုက်တယ်။ အား၏ မောင် တော်တော့ တော်ပါတော့၏ ကြမ်းသထက် ကြမ်းလာတဲ့ မောင့် လက်တွေကြောင့် ကျွန်မ ညည်းညူရင်း တောင်းပန်မိတယ်။ ရမ္မက်စိတ်နဲ့အတူ န ၆၄ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၆၃ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ရင်တွေ ခုန်နေပေမဲ့ မောင့် လက်အောက်က အသားတွေက သွေးထွက်မတက် နာကျင်လာတယ်။ မောင်က ကျွန်မ တစ်ကိုယ်လုံးကို ဖိညှစ်ပြီး သတ်တော့မှာလားလို့အတွေး ၀င်လာရင်း အလန့်တကြား ရုန်းကန်မိတယ်။ အားးးးးး ၏ တဒိန်းဒိန်း ခုန်နေတဲ့ နှလုံးခုန်သံနဲ့အတူ ကျွန်မ ထ ထိုင်လိုက်မိတယ်။ ခုနက အဖြစ်အပျက်တွေဟာ အိပ်မက်သက်သက်ပဲ ဆိုတာ သိလိုက်ရလို့စိတ်နဲနဲ အေးသွားတယ်။ ဘေးကို လှမ်းကြည့် လိုက်တော့ မိဖြူနဲ့လွင်မာက အိပ်ကောင်းတုန်း ရှိ သေးတယ်။ ဒါဆို ကျွန်မ အိပ်မက် ယောင်ပြီး အော်လိုက်တဲ့ အသံက သိပ်ကျယ်ပုံ မရဘူး။ တော်သေးတယ်။ သူတို့နိုးလာပြီး မေးရင် ဘယ်လိုရှင်းပြရမယ် မှန်းတောင် မသိဘူး။ ကျွန်မ နှုတ်ခမ်းကို ဖိကိုက်ရင်း ခေါင်းကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ခါရမ်း ပစ်မိတယ်။ ဘာလို့ဒီအိပ်မက်တွေ ဆက်မက် နေသေးတာလဲ။ မိစပယ်၏ နင် အရှက် မရှိဘူးလား၏ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း သတိပေးရင်း နိုးလက်စနဲ့ ဖုန်းကို ကြည့်လိုက်တော့ မနက် ၇နာရီ ထိုးနေပြီ။ တစ်ခါတည်း မစ်စ်ကောများ ရှိနေလား ပါ စစ်ကြည့်လိုက်တယ်၏။ မျှော်လင့်မိတဲ့ ဖုန်းနံပါတ် တစ်ခု တလေများ တွေ့ရမလား လို့ပေါ့။ ခါတိုင်းနေ့များ လိုပါပဲ။ ခေါ်သူ မရှိ။ မက်ဆေ့ခ်ျ ပို့သူ မရှိတဲ့ ဖုန်းလေးက အိပ်ယာဘေး ငြိမ်ငြိမ်လေး ပြန်လဲလျောင်း သွားတယ်။ ကျွန်မ ကတော့ ထပြီး ရုံးသွားဖို့ပြင်ရအုံးမယ်။ အလုပ် အသစ်က ခုမှ စ၀င်တာ တစ်ပတ်လောက်ပဲ ရှိသေးတော့၏ နောက်ကျလို့မကောင်းဘူး။ ဒီ အလုပ်မှာ ကြိုးကြိုးစားစား မြဲအောင် လုပ်မှ ကျွန်မ အိမ်မှာ ပြန်မနေရမှာလေ။ အမေတို့က ခုတလော အိမ်ပြန်လာဖို့ပဲ အတင်း ခေါ်နေတာ။ ကျွန်မကို သူတို့မိတ်ဆွေ ရဲ့သား တစ်ယောက်နဲ့နေရာ ချထား ပေးချင်နေမှန်း ကျွန်မ ၀မ်းကွဲ အမဆီက သိပြီးပြီ။ ဒီခေတ်ကြီးမှာ ဘယ်လိုလုပ် ဒါမျိုး ဖြစ်နိုင်တော့မှာလဲ။ ကိုယ်မသိတဲ့ သူစိမ်း တစ်ယောက်နဲ့၏ ဟင့်အင်း သိလည်း မသိချင်ဘူး၏ သိအောင်လည်း မလေ့လာချင်ဘူး။ ကျွန်မ နှလုံးသားကို အခုမှ အနားပေးထားခါစ ရှိသေးတယ်။ ခုချိန်ထိ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ခွင့်မလွှတ်နိုင်တဲ့ စိတ်နဲ့ကျွန်မ နေနေရတုန်းပဲ။ ဒါပေမဲ့ ဘ၀က ဒီတိုင်း ဆက်သွားနေမှာပဲလေ။ သွားရင်းလာရင်း နေရင်း ထိုင်ရင်းနဲ့သတိရမိရင် တွေးရုံ ငေးရုံ၏ ဆွေးရုံပေါ့။ အရင်လိုမျိုး ရည်းစားနဲ့ပြတ်ပြီးတာနဲ့တစ်ခြား တစ်ယောက်နဲ့ဇာတ်လမ်း စ ဖို့လည်း မကြိုးစားမိဘူး။ ခုချိန်ထိ စိတ်ထဲမှာ တစ်စုံတရာကို စောင့်မျှော် နေမိသလိုမျိုး။ အဲ့ဒီ ခံစားချက်ကြောင့်လည်း ကျွန်မ တစ်ယောက်တည်း တောင့်ခံပြီး နေ နေခဲ့တယ်။ ကျွန်မ လိုချင်တာ အပျော်အပါးတွေနဲ့ တစ်ခုခု လိုချင်လို့တစ်ခုခု ပေးဆပ်ရမဲ့ ဘ၀မျိုးတွေ မဟုတ်တော့ဘူး။ တည်ငြိမ် အေးဆေးတဲ့ ဘ၀တစ်ခုပဲ ကျွန်မ လိုအပ်နေတာ။ ကျွန်မ တကယ်ချစ်ခဲ့ဖူးတဲ့ ယောက်ျားတွေနဲ့ဇာတ်သိမ်းမှ မကောင်းခဲ့တာ။ ပထမ တစ်ကြိမ်က သစ္စာဖောက် န ၆၅ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၆၄ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ခံလိုက်ရတယ် ၏ ဒုတိယတစ်ကြိမ် ကျတော့ ကိုယ်ကိုယ်တိုင် သစ္စာဖောက် မိတယ်။ နောက်တစ်ကြိမ် ကျရင်လည်း ချစ်မိတဲ့ ကျွန်မကပဲ အလူးအလဲ ခံရအုံးမှာပါပဲ။ ဒီတော့ ကိုယ့်နှလုံးသား ကိုယ် ထာဝရ သော့ခတ် သိမ်းထားလိုက်တာ အကောင်းဆုံးပါပဲ။.
179 ပြောလို့တော့ မရပါဘူး။ ကိုယ်က မတွေ့ချင်ပေမဲ့လည်း နောက်တစ်ယောက်နဲ့တွေ့ချင်လည်း တွေ့အုံးမှာပေါ့။ အဲ့ဒီအခါ ကျရင်သာ ပိုချစ်ရတဲ့သူ ကိုယ်မဖြစ်ပါစေနဲ့လို့ ဆုတောင်း ရမလို ဖြစ်နေပြီ။ မှန်ရှေ့မှာ ရုံးသွားဖို့အ၀တ်အစားတွေ ၀တ်ရင်း အပေါ်က ဆွယ်တာ ထူထူလေး တစ်ထည်ပါ ထပ်ဝတ်လိုက်တယ်။ ဒီဇင်ဘာလရဲ့ မနက်ခင်းတွေဟာ ချမ်းစိမ့်စိမ့်လေး အေးနေတတ်တယ်လေ။ ဘေးမှာ နွေးနွေး ထွေးထွေး ဖက်ထားပေးမဲ့သူ မရှိတဲ့ ဆောင်းဟာ အရင်ကထက် ပိုချမ်းသလိုလို၏။ ကျွန်မရဲ့ ဆံပင်တွေကို ဖြန့်ချပြီး ခေါင်းဘီးနဲ့အသာအယာ ဖြီးရင်း မှန်ထဲကို ကြည့်မိတယ်။ တစ်ယောက်သော သူရဲ့ တချိန်က ဆန္ဒကို ခုချိန်ထိ နာခံပြီး မဖြတ်ဘဲထားခဲ့လို့ခါးလောက်ထိ ရောက်နေတဲ့ ဆံပင်ရှည်တွေကို ဒီတိုင်း ဖြန့်ချထားလိုက်တယ်။ နားရွက်တွေ ၊ ပုခုံးသားတွေကို ဖုံးနေတဲ့ ဆံပင်တွေဟာ သူ့ကိုယ်စား နွေးထွေးနေ သလိုပါပဲ ၏။ နမ်းသူ မဲ့ခဲ့ပြီဖြစ်တဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို ပန်းဆီရောင် နှုတ်ခမ်းနီလေး ဆိုးနေရင်း ဒီနှုတ်ခမ်းနီဘူးလေး ဝယ်ပေးခဲ့တဲ့ သူ့ကို သတိရ သွားမိပြန်ပြီ။ နာကျင်စိတ်နဲ့ကြည်နူးစိတ် ဟာ တစ်ပြိုင်တည်းလည်း ဖြစ်ပေါ်တတ်ပါလား ဆိုတာ ဒီအမှတ်တရ လေးတွေကို ပြန်တွေးမိရင်း ကျွန်မ သဘောပေါက်ခဲ့ရတာ အကြိမ်ကြိမ် အခါခါပါ။ အိပ်ယာပေါ်က လက်ဆွဲအိတ် ကိုယူပြီး ဖုန်းကို ထည့်မလို့လုပ်လိုက်တော့ ၏ ၏ ဆိုင်းလံ့ လုပ်ထားတဲ့ဖုန်း စခရင် ပေါ်မှာ အံ့သြစရာ ၏ ၏ တစ်ယောက်သော သူရဲ့ ဖုန်းနံပါတ်လေးက ခေါ်နေတယ်လို့ ပြနေပါရောလား ၏။ ကျွန်မ လက်ဖျားတွေ အေးစက် သွားတယ်။ မျက်လုံးတွေလည်း ရုတ်တရက် ပြာဝေ သွား သလိုလို ဖုန်းကို မကိုင်ဘဲ ခဏကြောင် ကြည့်နေမိတယ်။ ဖုန်း မှားခေါ်မိတာ ဖြစ်ချင် ဖြစ်နေမှာ လို့တွေးရင်း မကိုင်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ဖုန်းမြည်သံ ရပ်သွားလို့ဖုန်းကျသွားပြီး နောက်တစ်ခါ ထပ်ခေါ်တဲ့ အခါမှာတော့ ကျွန်မကို ရည်ရွယ်ပြီး ခေါ်တဲ့ဖုန်း ဖြစ်ကြောင်း သေချာသွားပါပြီ။ တုန်ယင်နေတဲ့ လက်တွေနဲ့ဖုန်းကို လှမ်းကိုင် လိုက်တယ်။ ဟယ်လို၏ စပယ် နိုးနေပြီလား ကိုယ်အခု မင်းတို့တိုက်အောက်မှာ၏ ပေးစရာလေး ရှိလို့ခဏလောက် ဆင်းခဲ့ပေးပါလား မကြားရတာ အတော်ကြာပြီဖြစ်တဲ့ သူ့အသံကို ကြားလိုက်ရလို့ကျွန်မ ရင်တွေ ဘာတွေတောင် ခုန်သလို န ၆၆ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၆၅ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ဖြစ်သွားတယ်။ ပေးစရာရှိလို့ဆိုပဲ အော်၏အရင်က ကျွန်မ ပေးဖူးတဲ့ လက်ဆောင်တွေ ပြန်ပေးမလို့ ထင်ပါတယ်။ အဖြေကို ရုတ်တရက် စဉ်းစား မိလိုက်တော့ ကျွန်မ ရင်ခုန်နှုန်းတွေ ပုံမှန် ပြန်ဖြစ်သွားတယ်။ ကျွန်မလည်း သူ့ကို ပေးစရာ ရှိနေတာပဲလေ။ မဟုတ်တောင် လူကိုယ်တိုင် ပေးရမလား ပါဆယ် လှမ်းပို့ရမလား လုံးဝ မပေးတော့ရင် ကောင်းမလား ဝေခွဲမရ ဖြစ်နေတာ ကြာပြီ။ ပေးရမဲ့ရက်က လိုနေသေးပေမဲ့ ဒါ သူနဲ့တွေ့ဖို့ နောက်ဆုံး အခွင့်အရေး လေ။ ခပ်မြန်မြန် အံဆွဲသော့ဖွင့်ပြီး မွှေနှောက် ရှာလိုက်တော့၏ ၏ ဘယ်တော့မှ ပိုင်ရှင် မရှိတော့မဲ့ပုံစံမျိုးနဲ့ငြိမ်ငြိမ်လေး ထိုင်နေတဲ့ အပြာရောင် စက္ကူဘူးလေးကို ရှာတွေ့ပါတယ်။ အထဲမှာတော့ ကျွန်မ တစ်နှစ်ကျော်လောက် ကြိတ်ပြီး စုခဲ့တဲ့ ပိုက်ဆံတွေနဲ့တိုက်ရိုက် အချိုးကျတဲ့ တန်ဖိုးကြီး လက်စွပ်လေး တစ်ကွင်း၏။ လာမဲ့ ဇန်န၀ါရီလမှာ ကျရောက်မဲ့ ကျွန်မ အချစ်ဆုံးရဲ့ မွေးနေ့အတွက် ပြင်ဆင်ထားခဲ့တဲ့ ကျွန်မရဲ့လက်ဆောင်၏။ လက်ဆောင်ဘူးလေးကို ကိုင်ရင်း လေးထပ် တိုက်ပေါ်ကနေ ခပ်သွက်သွက်လေး ဆင်းလာခဲ့တယ်။ သူ့ရှေ့ရောက်ရင် ပြုံးပြရမလား၏ ခပ်တည်တည် နေရမလား၏ ဘယ်လို အမူအယာ လုပ်ပြရမလဲ ဆိုတဲ့ ခပ်ကြောင်ကြောင် အတွေးတွေနဲ့အပျိုဖြန်းလေးလိုပဲ ကျွန်မ ခြေတွေ လက်တွေ တုန်နေတယ်။ မိစပယ် စိတ်ထိန်းစမ်း နင်ကလေးလည်း မဟုတ်တော့ဘူး၏ တည်တည် ငြိမ်ငြိမ် ရင်ဆိုင်တတ်ရမဲ့ အရွယ် ရောက်နေပြီ၏။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ကြိမ်းဝါးရင်း ခြေလှမ်း မချော်အောင် လှေကားဘောင်တွေကို ကိုင်ရင်း အရှိန်လျှော့ပြီး ဆင်းနေရတယ်။ နှစ်ထပ်ပဲ ဆင်းရသေးတယ်။.
180 လှေကားထစ်တွေ အတိုင်း အပေါ်ကို တစ်လှမ်းချင်း တက်လာတဲ့ သူ့ကို တွေ့ လိုက်ရတော့ ကျွန်မ ခြေလှမ်းတွေ ရပ်သွားတယ်။ ကျွန်မ ခြေလှမ်းတွေ ရပ်တန့်သွားသလို သူကလည်း ကျွန်မ ဆီ ရောက်ဖို့လှေကားထစ် နှစ်ထစ် သုံးထစ်အလိုမှာ ရပ်လိုက်ပါတယ်။ သူ့မျက်ဝန်းတွေက ခါတိုင်းလို ရိုးသားနေတုန်း ၏ သူ့မျက်နှာက ခါတိုင်းလိုပဲ ကြည်လင်နေတုန်း၏ နဲနဲတော့ ပိန်သွားသလိုပဲ။ သူဝတ်ထားတဲ့ ဆွယ်တာလေးက အရင်က သူနဲ့ကိုယ်လုံး အတိလောက်ပဲ ရှိတာ ကျွန်မ သိတယ်။ အခုတော့ နဲနဲပွနေသလို ဖြစ်နေတယ်လေ။ ဘာ အကြောင်းကို ဘယ်က စပြောရမှန်း မသိတဲ့ ကျွန်မ ၏ သူ့ကို ငေးကြောင် ကြည့်နေမိတယ်။ သူကလည်း ကျွန်မကို ခဏငေးနေပြီး ပြုံးပြတော့မလို ဖြစ်သွားပြီးမှ ခပ်တည်တည် ပြန်နေလိုက်တာ ကျွန်မ သတိထားမိ လိုက်တယ်။ ကျွန်မ ဆီက အကြည့်ကို လွှဲရင်း ကျွန်မ လက်တစ်ဖက်ကို ဆွဲကိုင်ပြီး သူ့လက်ထဲက တစ်စုံတစ်ခုကို ထည့်ပေးလိုက်တယ်။ ကျွန်မရဲ့ လက်ချောင်းလေးတွေကို သူ့လက်နဲ့ပြန်ဆုပ်ပေးလိုက်တယ်။ ဘာပါလိမ့်၏ တစ်ခြားသူတွေ ရောက်ကြပြီလား စပယ် အအေးဆိုင်လေး တစ်ခုရဲ့ ကောင်တာမှာ ငွေရှင်းဖို့တန်းစီနေတုန်း နာမည်ခေါ်ပြီး မေးလိုက်တဲ့ အသံ ကြောင့် ကျွန်မ လှည့်ကြည့် လိုက်တယ်။ ကျွန်မ တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးတဲ့ လူ တစ်ယောက် ဦးထုတ်ကို ခပ်ငိုက်ငိုက် ဆောင်းထားတော့ မျက်နှာကိုလည်း သေချာ မမြင်ရဘူးလေ။ သူက ကျောပိုးအိတ် ခပ်ကြီးကြီး တစ်ခုလည်း လွယ်ထားသေးတယ်။ ရုတ်တရက် ကြောင်သွားပေမဲ့ ဘယ်သူဆိုတာ ကျွန်မ မှတ်မိလိုက်ပါတယ်။ အော် ကိုလတ်ဇင်လား၏ ဘယ်သူမှ မရောက်ကြသေးဘူး စပယ်ပဲ ရောက်သေးတာ အလိုက်သင့် ပြန်ဖြေရင်း သူ့ကို အကဲခတ်ကြည့်လိုက်တယ်။ သူက အွန်လိုင်းကနေ ခင်မင်ခဲ့တဲ့ ကျွန်မသူငယ်ချင်းပါ။ မနေ့တနေ့ကမှ နိုင်ငံခြားက ပြန်ရောက်ပြီး သူငယ်ချင်းတွေနဲ့တွေ့ဖို့ချိန်းထားလို့ကျွ န်မလည်း ဒီဆိုင်ကို ရောက်နေတာ။ ဓာတ်ပုံတွေ မြင်ဖူး ထားပေမဲ့ ရုတ်တရက် အပြင်မှာ ဆိုတော့ ကျွန်မ ဘယ်မှတ်မိပါ့မလဲ။ သူကတော့ ကျွန်မကို တန်းပြီး မှတ်မိတဲ့ အပြင် အရင်တည်းက အပြင်မှာ ခင်ဖူးတဲ့ သူငယ်ချင်းလို ရင်းရင်းနှီးနှီး စကားတွေ ဘာတွေ ပြောရင်း အေးဆေးပါပဲ။ နှစ်ယောက်သား မှာထားတဲ့ အအေးတွေ ရတော့ စားပွဲတစ်ခုမှာ ၀င်ထိုင် လိုက်ကြတယ်။ ဟဲဟဲ ကိုလတ်ဇင်က စပယ့်ကို တန်း မှတ်မိတာပဲ နော် စပယ်က မှတ်မိဝူးတော့် စပ်ဖြဲဖြဲနဲ့ကျွန်မ ပြောတော့ သူက မှတ်မိတာပေါ့ဟ ဓာတ်ပုံတွေ ဒီလောက် မြင်ဖူးနေတာ နင်က အပြင်မှာ လည်း ဒီရုပ်ပဲကို ကျွန်မ ရှက်ပြုံးလေး ပြုံးမိတယ်။ အွန်ုလိုင်းမှာ ဓာတ်ပုံ တင်ရင် လှလှပပ ပြင်ဆင်ပြီး ရိုက် ပြီးတော့မှ အလှဆုံးပုံကို ရွေးပြီး တင်တာလေ။ အဲတာကို အပြင်နဲ့တူတူပဲ ပြောတော့ ပျော်တာပေါ့နော် ။ ခနကြာတော့ ချိန်းထားတဲ့ သူငယ်ချင်းတွေ ရောက်လာပြီမို့ကျွန်မတို့အင်းလျား ကန်ဘောင်ဘက်ကို ထွက်လာခဲ့ကြတယ်။ သူငယ်ချင်းတွေက ခြောက်ယောက် ခုနစ်ယောက် လောက်တော့ ရှိတယ်။ အားလုံးက ကျွန်မနဲ့အပြင်မှာ ရင်းနှီးပြီးသားတွေပါ။ ကိုလတ်ဇင် တစ်ယောက်ကိုပဲ ခုမှတွေ့ဖူး ကြတာလေ။ ဒါပေမဲ့ အွန်လိုင်းမှာ ရင်းနှီး ပြီးသားသူတွေ ဆိုတော့ အပြင်မှာလည်း ပြောမနာ ဆိုမနာတွေပဲ။ သူငယ်ချင်းတွေက နင့်ကိုကို မပါဘူးလား ၏လို့ကျွန်မကို မေးကြတယ်။ န ၄ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၃ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ကျွန်မလည်း သူက နယ်မှာ နေတာဖြစ်တဲ့ အကြောင်း တစ်ခါတလေမှ အလုပ်ကိစ္စနဲ့ရန်ကုန်ကို လာတာဖြစ်ကြောင်း တစ်ယောက် လာမေးလိုက် ရှင်းပြလိုက်နဲ့စိတ်တောင် ညစ်လာတယ် ၏ တကယ်။ ကန်ဘောင်မှာ မုန့်စားလိုက် စကားပြောလိုက် လမ်းလျှောက်လိုက် လုပ်ကြပြီးတော့ အိမ်ပြန်ကြဖို့အချိန် ရောက်တော့ လမ်းကြောင်း တူတဲ့သူတွေ စုပြီး တက်ဆီ ငှားဖို့မေးကြတယ်။ ကိုလတ်ဇင်ရယ်၊ နောက်ထပ် ကျွန်မ သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်ရယ်က ပြန်မဲ့ လမ်းတူတော့ သုံးယောက်သား တက်ဆီ နဲ့အတူ ပြန်လာကြတယ်။ ပြောရအုံးမယ် အဲဒီသူငယ်ချင်း ကောင်လေးကလည်း ခင်တာ သိပ်မကြာသေးပေမဲ့ ငယ်ပေါင်းလို ပေါင်းတာ။.
181 သူကလည်း ရည်းစား ထည်လဲတွဲ ကိုယ်ကလည်း ရည်းစားနဲ့ဆိုပေမဲ့ တွေ့ကြရင် ချစ်ရယ် သဲရယ်ဆိုပြီး ပါးလေးကိုင်လိုက် မေးလေး ကိုင်လိုက် လက်လေးတွဲလိုက်နဲ့လုပ်နေကြတာ။ ကိုကိုကလည်း အဲဒါမျိုး အရမ်း သ၀န်တိုတတ်တာလေ။ အဲဒီကောင်တွေနဲ့မပေါင်းနဲ့လို့မပြောရုံ တမယ်ပဲ။ ကျွန်မကလည်း တားလေ အရွဲ့တိုက်လေ သမားဆိုတော့ ကိုကိုက လေပြေလေး ထိုးထိုးပြီး ပြောရှာပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်မတို့က ရိုးရိုးသားသား ပေါင်းတာလေ။ ဘာအကန့်မှမရှိဘူး။ ကိုယ့်စိတ် ကိုယ်လုံတော့ ကျွန်မ သူတို့နဲ့သွားတွေ့တိုင်း ကိုကို့ကို ပြောပြပါတယ်။ သူသံသယ မဖြစ်ပေမဲ့ ဖုန်းတွေ တဂွမ်ဂွမ်ဆက်ပြီး မပြန်သေးဘူးလား အခု ဘယ်မှာလဲ နောက်ကျနေပြီ အိမ်မပြန်သေးဘူးလား ဘာညာနဲ့ ဂျစ်တိုက်တာ မျိုးတွေတော့ ခံရတာပေါ့။ ဇာတ်ရည် လည်အောင် နဲနဲရှင်းပြ ထားအုံးမယ်။ ကျွန်မ နာမည်က စပယ်ပွင့်ဝါ ပါ။ အသက်၂၀ကျော်လောက် ရှိပြီး လောလောဆယ် ကမ်ပနီ တစ်ခုမှာ အလုပ်လုပ်နေတယ်။ ကျွန်မ စာ ၀င် ၀င် ရေးဖြစ်တဲ့ အွန်လိုင်း ဂရု လေးတစ်ခု ရှိပါတယ်။ အဲဒီကနေ တဆင့် သူငယ်ချင်းတွေ ရပြီး ကိုယ့်အနီးအနားမှာ နေတဲ့သူတွေ ဖြစ်နေရင် အပြင်မှာလည်း မြင်ဖူးအောင် ဆုံဖို့ချိန်းကြတာပေါ့။ ကိုကိုကလည်း အလုပ်ကိစ္စနဲ့ရန်ကုန်တက်လာ တဲ့ အချိန်နဲ့ကြုံနေတာနဲ့ တွေ့ဖြစ်ကြတာပါ။ အမှန်ဆို အွန်လိုင်းမှာက သူနဲ့ကျွန်မ သိပ်မခင်ဘူး။ စကားတောင် မပြောဖူးဘူး။ အပြင်မှာ တွေ့တော့လည်း အဲတိုင်းပါပဲ။ သူက စကားသိပ် မပြောပါဘူး။ ကျွန်မလည်း တခြား သူငယ်ချင်းတွေနဲ့စနောက် နေတာနဲ့သတိတောင် မထားမိပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ သူက အဲဒီကတည်းက ကျွန်မကို သဘောကျသွားပုံ ရတယ်။ နောက်ရက်တွေ ကျတော့ စကားလာ လာ ပြောတယ်။ သိပ်တောင် မကြာလိုက်ပါဘူး။ ရည်းစား စကား ပြောတော့တာပဲ။ အမှန်တိုင်းပြောရရင် သူက ကျွန်မကြိုက်တဲ့ ပုံစံမျိုး မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါက ရုပ်ရည်ပိုင်းကို ပြောတာ။ စိတ်ဓာတ်ပိုင်း ကျတော့လည်း ခုမှ စသိတဲ့သူ ဆိုတော့ ကောင်းတယ် ဆိုးတယ် မခွဲခြားနိုင်သေးဘူးလေ။ ဒါပေမဲ့ အဲဒီတုန်းက ကျွန်မမှာ ပြသနာတစ်ခု တက်နေတယ်။ အဲဒါဘာလဲ ဆိုတော့ ကျွန်မနဲ့အရမ်းခင်တဲ့ ငယ်သူငယ်ချင်း ဖြစ်တဲ့ ဇော်ဇော်နဲ့မထင်မှတ်ပဲ ရည်းစားတွေ ဖြစ်သွားတာပါ။ ကျွန်မ သူ့ကို မချစ်ဖူး။ သူက ကျွန်မကို ကြိုက်နေတာ ကြာလှပြီ။ ပြောရရင် အလယ်တန်း ကတည်းကပါ။ ဇော်ဇော်နဲ့ ကျွန်မက ငယ်သူငယ်ချင်းတွေ ဆိုတော့ ပြောမနာ ဆိုမနာ အတွင်းသိ အစင်းသိတွေ ပြီးတော့ အဲဒီတုန်းက စိတ်ကလည်း တအားညစ်နေတဲ့ အချိန် ၏ အရက် သောက်ချင်တယ် ဆိုပြီး သူ့ကိုခေါ်သောက်ရင်း ဖြစ်ကုန်တာ။ မူးလာတော့ သူက ဖွင့်ပြောပြီး ကျွန်မကလည်း ၏အမှန်တိုင်း ပြောရရင် သိပ်တောင် မမှတ်မိတော့ဘူး။ ဘာတွေပြောခဲ့မိလည်း ဆိုတာ အဖြေပေးမိလား မပေးမိလားလည်း မမှတ်မိဘူး။ သူက အတင်းဖက်ပြီး ကစ်ဆင်တွေ ဆွဲတာတော့ မှတ်မိတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူက အဲ့လောက်နဲ့ရပ်ပြီး ကျွန်မကို အိမ်ပြန်ပို့ ပေးပါတယ်။ န ၅ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၄ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ နောက်နေ့ကျတော့ ဘာဖြစ်မှန်းတောင် ကျွန်မ မမှတ်မိဘူး။ ဇော်ဇော်ကတော့ ကျွန်မကို သူ့ရည်းစား အဖြစ် ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ကြီး မှတ်ယူလိုက်တယ်။ အဲဒီမှာ ပျားတုပ်တော့တာပဲ။ ကျွန်မ တကယ်ဆိုးပါတယ်။ ကျွန်မ စိတ်တွေက အရမ်းကို လေလွင့် နေချိန်မှာ အရက်ကို ဖိသောက်တယ်။ သောက်တော့ ဇော်ဇော်နဲ့ခုလိုတွေ မှားကုန်တယ်။ အရင်က ဖြူစင်ခဲ့တဲ့ သူငယ်ချင်း သံယောဇဉ်လေးက အဲဒီတစ်ရက်နဲ့တင် ရေစုန် မျောတော့တာ ပါပဲ။ ဇော်ဇော် တစ်ယောက် ကတော့ အရမ်းကို ပျော်ပြီး သူ့အလုပ်က သူတွေနဲ့တောင် ကျွန်မကို မိတ်ဆက် ပေးလိုက်သေးတယ်။ အမှန်အတိုင်း ပြောရရင် ကျွန်မက အရမ်းချစ်ခဲ့တဲ့ ချစ်သူ တစ်ယောက်ရဲ့ ရက်ရက်စက်စက် တဖက်သတ် လမ်းခွဲခြင်းကို ခံရပြီးတဲ့နောက်မှာ ဘယ်ယောက်ျားရဲ့ အချစ်ကိုမှ အယုံအကြည် မရှိတော့တဲ့ ကောင်မလေး တစ်ယောက်ပါ။ အီစီကလီတွေ လျှောက်ထားရင်း စိတ်ပျော်အောင် နေနေပေမဲ့ ရိုးသားတဲ့ သူငယ်ချင်း သံယောဇဉ်ကို အရောင်ဆိုးမိတဲ့ အထိ ဖြစ်သွားလိမ့်မယ်လို့မမျှော်လင့်ခဲ့မိ ဘူး။.
182 အခုတော့ စိတ်ထဲက မပါဘဲ ရည်းစား တစ်ယောက်ရ ဖြတ်ဖို့ကလည်း ချက်ချင်းကြီး မပြောရဲတော့ မျောပြီး တွဲနေရတယ်။ သူရော ကျွန်မရော အလုပ်တွေ ရှိတော့ ညနေ အလုပ်ဆင်းချိန် လောက်ပဲ တွေ့ရတာပါ။ အိမ်တူတူ ပြန်တော့ တက်ဆီ ပေါ်မှာ ဒင်းက ပါးစပ် သရမ်းလိုက် လက်သရမ်းလိုက် လုပ်သေးတယ်။ လူလစ်ရင် လစ်သလို ခိုးနမ်းတယ်။ ရင်သား တွေကိုလည်း အတင်းကိုင်ပြီး ဖြစ်ညှစ်တယ်။ ကျွန်မက အဲလိုအကျင့် တွေကို မကြိုက်ဖူးရှင့်။ ကိုယ် ချစ်တဲ့သူနဲ့ဆိပ်ကွယ် ရာမှာသာ လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေရင် နေဖြစ်မယ်။ ဒီလို လူတွေ မြင်နိုင်တဲ့ တက်ဆီ ပေါ်ကြီးမှာ သောင်းကျန်း တာမျိုးတော့ လုံးဝ မကြိုက်ဖူး။ အဲဒီလိုမျိုး မလုပ်ဖို့မျက်နှာထား တင်းတင်းနဲ့ဇော်ဇော့်ကို ပြောရတယ်။ သူကတော့ ကျားချောင်းသလို ချောင်းတယ် ဆိုတာ ဒါမျိုးဖြစ်မယ် ထင်တယ်။ နောက်တခါ ရုံးပိတ်ရက် ကျတော့ အပြင်ထွက်ဖို့ခေါ်တယ်။ ကျွန်မတို့ရုပ်ရှင် သွားကြည့်ကြတယ်။ သူက အတွဲခုံဝယ်မယ် ပြောပေမဲ့ ကျွန်မက မျက်စိ အား မကောင်းလို့အတွဲခုံဆိုရင် ပိတ်ကားနဲ့ဝေးပြီး ကြည့်ရတာ အားမရဘူးလို့ဥာဏ်ဆင်ပြီး ရှေ့ခုံတွေပဲ ဝယ်လိုက်တယ်။ ဒါတောင်မှ သိပ်အလွတ် မပေးချင်ပါဘူး။ ရုပ်ရှင်ပိတ်ကားက အမှောင်ခန်းတွေ ပြတဲ့ အခါ ကျွန်မမျက်နှာကို ဆွဲလှည့်ပြီး အနမ်းတွေ ပေးတော့တယ်။ ဇော်ဇော်က လူကသာ ပိန်တာရယ် သူ့အနမ်းတွေက အား အရမ်းပါတယ်။ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်ရုံတင် မကဘူး လျှာကိုပါ ကျွန်မပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်ပြီး လှည့်ပတ်နေတယ်။ သူ့လက်ချောင်း မာကျစ်ကျစ် တွေ ကလည်း ကျွန်မရဲ့ အိဖြိုးနေတဲ့ ရင်သားတွေကို အတင်း ဆုပ်ကိုင်လာတယ်။ ကျွန်မ ၀တ်ထားတာ လည်ပင်းပေါက် နဲနဲကျယ်တဲ့ တီရှပ်ဆိုတော့ လည်ပင်းပေါက်ထဲကနေ လက်တွေကို ထိုးထည့်ပြီး ၀တ်ထားတဲ့ ဘရာကြားက ရင်သားကို အမိအရ စမ်းပြီး ဆုပ်နယ် နေတယ်။ နို့သီးခေါင်းလေးကို စမ်းမိသွားပြီး အတင်း ပွတ်ချေနေလို့ကျွန်မမှာ အသံထွက်တော့ မလို ဖြစ်ပြီး အံကို ကြိတ်ထားရတယ်။ ဘေးမှာ လူတွေနဲ့လေ။ နောက်တော့ သူ့လက်တွေက ကျွန်မ၀တ်ထားတဲ့ ဂျင်းဘောင်းဘီ ဇစ်ကို ဖြုတ်ပြီး အတွင်းထဲထိ ထပ် ကျူးကျော် လာတယ်။ မိန်းကလေးတွေရဲ့ အားနည်းချက် ဖြစ်တဲ့ ရင်သားတွေကို အမိအရ အကိုင်ခံထားရတဲ့ ကျွန်မက သူ့လုပ်ရပ်တွေကို မငြင်းနိုင်တော့ပါဘူး။ သူ့လက်နဲ့မထိခင်မှာပဲ ကျွန်မ ပိပိလေးထဲက အရည်တွေစို သလိုလို ဖြစ်လာတယ်။ သူလုပ်နေတာတွေကို ပါးစပ်က ဘာမှ မပြောပေမဲ့ ကျွန်မ လက်ကိုင်အိတ်လေးကို သူ့လက်ဝင်နေတဲ့ ဘောင်းဘီပေါ် တင်ပြီး ဖုံးပေးလိုက်တယ်။ ဘေးက လူတွေ မမြင်အောင်လေ။ သူ့လက်တွေက ကျွန်မ န ၆ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၅ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ အတွင်းသားတွေနဲ့ထိနေပါပြီ။ အပေါ်ကနေ ကိုင်ပြီး ပွတ်နေရင်းနဲ့လက်တစ်ချောင်းကို ကျွန်မ ပိပိလေးထဲ ထိုးထည့်လိုက်တယ်။ အရည်တွေလည်း စိမ့်နေတော့ ဇွပ်ကနဲ ၀င်သွားတာပေါ့။ ကျွန်မ အသံမထွက်ရဲဘဲ သူ့ပခုံးနဲ့ ကိုယ့်ပါးစပ်ကို ထိပြီး ပိတ်ထားရတယ်။ ညည်းမိမှာစိုးလို့။ ရုပ်ရှင်က ဘာတွေပြ နေမှန်းတောင် မသိလိုက်ပါဘူး။ ကျွန်မ အာရုံတွေက သူ့လက်တွေပေါ်ပဲ ရောက်နေ တာလေ။ အလုပ်များနေတဲ့ သူ့လက်တွေကို ကျွန်မလက်နဲ့လှမ်းကိုင်ပြီး ရပ်ခိုင်း လိုက်တယ်။ သူ့ပစ္စည်းက ဘယ်လိုနေတယ် မသိဘူး။ လက်ခလယ် ကတော့ အတော်ရှည်သား။ သူထုတ်လိုက် သွင်းလိုက် လုပ်နေတာ ခံနေရင်း လုပ်ပါများတော့ ကျွန်မအထဲက နာလာတယ်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပြီးလား မပြီးလားတော့ မသိဘူး။ အရည်တွေကတော့ တော်တော်လေး ထွက်နေပါတယ်။ ရုပ်ရှင်ပြီးမှပဲ သန့်စင်ခန်း ၀င်ပြီး သန့်ရှင်းရေး လုပ်လိုက်တယ်။ ရုပ်ရှင်ကြည့်ပြီး ပြန်ထွက်လာကြတော့ သူက ဟိုဝင်ချင်သလို ဒီဝင်ချင်သလို လုပ်သေးတယ်။ ကျွန်မကလည်း ဘာလိုလို ညာလိုလိုနဲ့ငြင်းပြီး မုန့်လေး ဘာလေး စားပြီး ပြန်လာကြတယ်။ ကျွန်မ ဇော်ဇော့်ကို မချစ်ဘဲ ဘာလို့တွဲရလဲ ဆိုရင် အားနာလို့ပါ။ ဟုတ်ပါတယ် အားနာလို့ခါးပါ ပါ နေရပြီလေ။.
183 သူက ကျွန်မ အနွံတာတွေ အရမ်း ခံခဲ့တယ်။ ကျွန်မအပေါ် အရမ်း ဂရုစိုက်ခဲ့ပါတယ်။ အဲလိုလူမျိုးကို ငါနင့်ကို မချစ်ပါဘူး အရက်မူးပြီး လက်ခံလိုက်မိတာပါ လို့ ကျွန်မ ဘယ်လို ပြောထွက်ပါ့မလဲ။ အဲဒါကြောင့် သူစိတ်ကျေနပ်အောင် ခဏတစ်ဖြုတ် တွဲတာပါ။ ဒါပေမဲ့ အချိန် မလွန်ခင် သူ့ကို အငြင်သာဆုံး နည်းနဲ့ဖြတ်ဖို့ကျွန်မ စဉ်းစား ထားပြီးသားပါ။ အဲဒီအချိန်မှာ ကိုကိုက ပေါ်လာခဲ့တာ။ တွေ့ဖူးတာမှ နှစ်ရက် တပိုင်းရှိသေးတာကို အတင်းကြီး ဖုန်းတွေဆက် အဖြေတွေတောင်း လုပ်တော့တာပဲ။ ဇော်ဇော်ကလည်း တနေ့ထက် တနေ့ ရောဂါတွေ ရင့်နေပြီလေ။ ဟိုသွားရအောင် ဒီသွားရအောင် ခေါ်နေပြီ။ ကျွန်မက ငြင်းထားတော့ သူလည်း ညစ်ပြီး ကျွန်မကို မဆက်သွယ်ပဲ ဂိမ်းပဲ သွားသွား ဆော့နေတယ်။ ကျွန်မလည်း အဲဒါကို အကြောင်းပြပြီး နင်ကငါ့ကို ဂရုမစိုက်ဘူး ဘာညာနဲ့သူ့ကို စိတ်ကောက် ပလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ တစ်ခါတည်း ကိုကို့ကို အဖြေ ပေးလိုက်တော့တာပဲ။ ကိုကို့ကို အဖြေပေးပြီးတော့မှ ငါ့မှာ ချစ်သူရှိနေပြီ၏ လမ်းခွဲကြရအောင် ဆိုပြီး ဇော်ဇော့်ကို ပြောလိုက်တယ်။ ဖြစ်ချင်တော့ သူကလည်း အဲဒီ့အချိန် အလုပ်နဲ့ခရီးထွက်သွားရတယ်။ အဲဒီတော့ ကျွန်မကို လာတွေ့ပြီး ပွားလို့ မရတော့ဘူးလေ။ သူပြန်ရောက်တော့ ကျွန်မကိုတွေ့ဖို့ကြိုးစားသေးပေမဲ့ ဒီတစ်ခါတော့ ကျွန်မဲ ငြင်းလိုက်ပါတယ်။ သူလည်း ဆက်မကြိုးစားတော့ဘူး။ နဲနဲတော့ ထူးဆန်းတယ်နော်။ ကိုယ့်ကို ငယ်ငယ်လေးထဲက သိပ်ချစ်ခဲ့ပါတယ် ဆိုတဲ့ လူတစ်ယောက်ကို ဖြတ်ရတာ အဲလောက် လွယ်မယ်တောင် ကျွန်မ ထင်မထားဘူး။ ကွယ်ရာမှာ အသဲကွဲနေလား မသိပေမဲ့ ဇော်ဇော်က ဖုန်းဆက်တာတွေ ကျွန်မ အိမ်နဲ့အလုပ်ကိုလည်း သိနေရဲ့သားနဲ့ တွေ့ဖို့ကြိုးစားတာတွေ မလုပ်ပါဘူး။ ဒီလိုနဲ့ကျွန်မလည်း ယောက်ျားတွေရဲ့ အရမ်းချစ်ပါတယ်ဆိုတဲ့ အချစ်ကို ပိုပြီး အယုံအကြည် မဲ့လာတယ်။ ဒီအချိန်မှာပဲ ကိုကိုနဲ့ကျွန်မ တစ်ယောက် အကြောင်း တစ်ယောက် သိပ်တောင် မသိသေးခင် ရည်းစားတွေ ဖြစ်လာတယ်။ ချစ်သူတွေ ဆိုပေမဲ့ ကိုကိုက နယ်ကမို့တစ်လတစ်ခါ နှစ်ခါလောက်ပဲ တွေ့ဖြစ်ကြပါတယ်။ ကျွန်မကလည်း အဲဒါကို သဘောကျပါတယ်။ ခါတိုင်းလိုပဲ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့တွေ့လိုက် လျှောက်သွားလိုက် လျှောက်စားလိုက် လုပ်လို့ရတယ်လေ။ ကိုကိုပါရင် စိတ်က နဲနဲကျဉ်းကျပ်တယ်။ ကျွန်မက ယောက်ျားလေး သူငယ်ချင်းများတယ်။ ကိုကို့ကိုပါ ခေါ်ပြီး သူတို့နဲ့တွေ့တဲ့ အချိန် သူတို့က စလိုက် နောက်လိုက်ရင် ကြည့်တဲ့ ကိုကို့မျက်လုံး၊ ဖြစ်သွားတဲ့ ကိုကို့မျက်နှာကို သူတို့သိလားမသိလား မသိပေမဲ့ ကျွန်မအားနာမိတယ်။ န ၇ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၆ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ရည်းစားဖြစ်ပြီး နှစ်လလောက် နေတော့ ကိုကိုက ဘီယာ သွားသောက်ရအောင် ဆိုပြီး ခေါ်ပါတယ်။ ဟိုတယ်တစ်ခုကို ရောက်သွားတယ်။ တကယ်တော့ ကျွန်မက အပြင်းတွေပါ ချတတ်နေပြီဆိုတာ သူမသိဘူး။ အဲဒီ့မှာ စားရင်း သောက်ရင်းနဲ့သူက ကျွန်မကို ဖက်ပြီး ခုတင်ပေါ် ခေါ်သွားတယ်။ အ၀တ်တွေ ဟိုချွတ် ဒီချွတ်နဲ့အကုန်လည်း ကုန်ရော စောင်ကြီးခြုံပြီး ဘာဂျာပေးတော့တာပဲ။ ကျွန်မလည်း ဘီယာအရှိန်တွေနဲ့ဆိုတော့ ရင်ခုန်သံတွေ တဒိန်းဒိန်းနဲ့ပေါ့။ ဂျာလို့အားရတော့မှ စောင်ခြုံထဲက ချွေးတွေ သီးနေတဲ့သူ့မျက်နှာ ထွက်လာပြီး သူ့ကိုယ်ပေါ်က အောက်ခံ ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ သူ့ပစ္စည်းက တော်တော်ကြီးပါတယ်။ ကျွန်မစိတ်ထင် ခုနစ်လက်မ ကျော်ကျော်တော့ ရှိမယ် ထင်တယ်။ လုံးပတ်ကလည်း ခပ်ထွားထွားပဲ။ ကိုကို့မတိုင်ခင် တွေ့ခဲ့တဲ့ ဘဲတွေရဲ့ ပစ္စည်းတွေကို ကိုကိုနဲ့ယှဉ်လိုက်ရင်တော့ စံမမှီ တန်းမမှီလို့တောင် ပြောလို့ရတယ်။ ဇော်ဇော့် ပစ္စည်းကိုတော့ ကျွန်မ မတွေ့ဖူးလိုက်ဘူး။ တွေ့ဖူးဖို့နေနေသာသာ လက်နဲ့တောင် မစမ်းဖူးပါဘူး။ ဆက်ပြောရရင် ကိုကိုက သူ့ပစ္စည်းကို ထုတ်ပြီးတာနဲ့ကျွန်မကို စပြီး မိတ်ဆက် ပေးတော့တာပဲ။ ကိုကို သွင်းလိုက်တော့မယ်နော် ချစ် ကျွန်မ ရီဝေေ၀နဲ့ကိုကို့မျက်နှာကို မော့ကြည့်လိုက်တယ်။ ဒီအခြေနေ ရောက်မှ မသွင်းနဲ့ပြောလို့လည်း နားထောင်မှာမှ မဟုတ်တော့ပဲ။.
184 ခေါင်းကိုပဲ ငြိမ့်ပြလိုက်တယ်။ တောင့်တင်း သန်မာ နေတဲ့ သူ့ပစ္စည်းကြီးက ကျွန်မ ကိုယ်ထဲကို တစ်ရစ်ချင်း တိုးဝင်လာတယ်။ ကျွန်မ နှုတ်ခမ်းကို ဖိကိုက်ပြီး အိပ်ယာခင်းစကို လက်နဲ့ဆုပ်ထားမိတယ်။ မကြုံဖူးတဲ့ အရွယ်အစားမို့ကျွန်မ ကိုယ်အတွင်းထဲက နည်းနည်း နာသလိုလို ရှိပါတယ်။ ကိုကိုက ကျွန်မ နှုတ်ခမ်းတွေကို ဖိကပ် စုပ်နမ်းလိုက်ပြီး နိမ့်ချည်မြင့်ချည် ဖြစ်နေတဲ့ ရင်သားတွေကို လက်နဲ့တယုတယ ဆုပ်ပြီး အသာဖြစ်ညှစ်ပေးပါတယ်။ ကျွန်မရဲ့ ညည်းသံ ခပ်တိုးတိုးက ဟိုတယ် ခန်းလေးထဲမှာ စည်းချက် ညီညီ ထွက်ပေါ်နေတယ်။ ကုတင်ပေါ်မှာတော့ ပက်လက် အနေအထားနဲ့လှဲနေတဲ့ ကျွန်မရဲ့ ပေါင်တွေကို ကိုကိုက လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ထိန်းကိုင်ထားပြီး အပေါ်က အုပ်မိုးရင်း ပန်းတိုင်ရောက်အောင် အားကြိုးမာန်တက် ကြိုးစားနေပါတယ်။ ကိုကိုနဲ့မတွေ့ခင် ရှေ့မှာ ရည်းစား နှစ်ယောက်လောက် ထားဖူးခဲ့တယ် ဆိုပေမဲ့ ကိုကိုနဲ့ဒီနေ့ပထမဆုံး အတွေ့အကြုံ ဆိုတော့ ကျွန်မရှက်ပြီး မျက်စိတွေ မှိတ်ထားမိတယ်။ ချစ် ၏ချစ်ပြီးတော့မလား ကိုကို ပြီးလိုက်တော့မယ်နော် အင်း၏ ၏အင်း ကျွန်မ ညည်းရင်း ညူရင်းပဲ ပြန်ဖြေလိုက်တယ်။ ကျွန်မ ရည်းစားတွေလည်း ထားဖူးခဲ့ပြီး ခုလိုလည်း အတူနေခဲ့ ဖူးပြီးမှ မိန်းကလေး တစ်ယောက် အနေနဲ့ပြီးတယ် ဆိုတာကို မခံစားဖူးသေးဘူး ဆိုရင် ယုံကြ ပါ့မလားနော်။ တကယ်ပါ။ လိင်ဆက်ဆံချိန်မှာ စိတ်ကျေနပ်မှု ရရင် ပြီးတာပဲ ပြီးတယ် မပြီးဘူး ဆိုတာ ဘာအရေးလဲလို့ပဲ ကျွန်မ သဘော ထားခဲ့ပါတယ်။ အခုလည်း ကိုကိုမေးတဲ့ ပြီးတော့ မလား ဆိုတာကို အင်းလို့ပြန်ဖြေတာ မဟုတ်ပါဘူး။ သူ့ကို မြန်မြန် ပြီးခိုင်းလိုက်တာပါ။ အချိန်ကြာတော့ ကျွန်မ အတွင်းသားတွေက စပ်သလို ကျိန်းသလိုလို ဖြစ်လာပြီလေ။ ကိုကိုက မြန်မြန် သွက်သွက်ကြီး ၁၀ကြိမ်ကျော်ကျော်လောက် ဆောင့်ပြီးတာနဲ့ကျွန်မ ကိုယ်ထဲကို သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ် လိုက်ပါတော့တယ်။ န ၈ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၇ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ကိုကိုက ကျွန်မကို စိတ်ကျေနပ်မှု ပေးနိုင်ခဲ့တယ်ဆိုတာ မငြင်းပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်မ သူ့ကို မချစ်ခဲ့ဘူး။ သူ့အချစ်ကိုပဲ သာယာခဲ့တာပါ။ အဲဒီ တုန်းကတော့ သူ့ကိုချစ်သလိုလို ရှိပေမဲ့ ခုချိန် ပြန်စဥ်းစားလိုက်ရင် သူ့ကို မချစ်ခဲ့ဘူးဆိုတာ ပိုပို သိလာပါတယ်။ချစ်သူတွေ ဖြစ်လာပြီးမှ ကိုကို့အကြောင်းကို တဖြေးဖြေး သိလာရတာ ဆိုတော့ လိင်ဆက်ဆံချိန်မှာ သူပေးတဲ့ သာယာမှုက လွဲရင် ကျန်တဲ့ အချိန်တွေမှာ သူ့ကို ကျွန်မ မကြိုက်တဲ့ အချက်တွေ တော်တော် များများ ရှိပါတယ်။ ကိုကိုနဲ့ကျွန်မက ရှစ်နှစ် ကိုးနှစ်နီးပါး အသက်ကွာနေလို့လားတော့ မသိဘူး။ ကိုကို့ရဲ့ ပစိပစပ်များတာ၊ ဇီဇာကြောင်တာ၊ သ၀န်တိုတာ၊ ချုပ်ချယ်တာ အဲဒီ့စိတ်တွေက သာမန်လူတွေထက် ပိုသလိုပဲ လို့ကျွန်မ ခံစားရတယ်။ ကိုယ်ချစ်တဲ့ သူကို သ၀န်တိုတာ လောက်တော့ ကျွန်မ နားလည် ပေးနိုင်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်မရဲ့ ယောက်ျားလေး သူငယ်ချင်း မှန်သမျှကို သံသယစိတ်နဲ့ကြည့်ပြီး နောက်ကွယ်ကျရင် ဘယ်ကောင်က ဘယ်လို မကောင်းတာ ဆိုပြီး ပြောတာကျတော့ ကျွန်မ သူငယ်ချင်းတွေ ဘက်က မခံနိုင်သလို ကျွန်မ အပေါ်လည်း မယုံကြည်ရာ ရောက်တယ် မဟုတ်လား။ ကျွန်မ ကလည်း သူအဲ့လိုလုပ်လေ ပို အရွဲ့တိုက်ချင်လေ ဆိုတော့ သူနဲ့ကြိုက်နေတုန်းမှာပဲ နောက်ထပ် ဇာတ်လမ်းတစ်ခု ပေါ်လာ တော့တာပဲ။ ။၏။၏။ ၏။ န ၉ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၈ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ စပယ်မ၏နင့် တိုက်ခန်းရှေ့ ရောက်ပြီ ဆင်းလေ ကျွန်မ သူငယ်ချင်း လှမ်းပြောလိုက်တဲ့ အသံကြားမှ ကျွန်မလည်း အတွေးဆက် ပြတ်သွားတော့တယ်။ သူငယ်ချင်းနဲ့ ကိုလတ်ဇင်တို့နှစ်ယောက်ကို နှုတ်ဆက်ပြီး ကျွန်မနေတဲ့ တိုက်ခန်းပေါ် တက်လာခဲ့ပါတယ်။ ကျွန်မ ဇာတိက ပဲခူးမှာမို့ရန်ကုန်မှာ မိဖြူနဲ့လွင်မာဆိုတဲ့ သူငယ်ချင်း နှစ်ယောက်နဲ့တိုက်ခန်း စုငှားပြီး နေပါတယ်။ ကျွန်မ အခန်းထဲ ရောက်တော့ သူတို့နှစ်ယောက်လည်း ပြန်ရောက်နေကြပြီ။ ကျွန်မကိုမြင်တာနဲ့မိဖြူက ပြုံးစိစိနဲ့၏ ဟဲ့ စပယ်ငါဒီနေ့ပြန်လာတော့ ငါတို့တိုက်အောက်မှာ ဘယ်သူနဲ့တွေ့တယ် မှတ်လဲ ကျွန်မလည်း ရေချိုးဖို့အ၀တ်တွေ ချွတ်နေရင်း.
185 စပ်ဖြဲဖြဲနဲ့ပြန်မေးလိုက်တယ်။ ဘယ်သူလဲ နင့်ကို ကြိုက်နေတဲ့ နင်တို့အလုပ်ထဲက ကုလားကြီးလား ဟိဟိ ကောင်မအကောင်းပြောမလို့ဟာကိုနော်၏ အရင်တစ်ပတ်က ငါတို့ကလပ် သွားတော့ နင်နဲ့တွဲကတဲ့ ကောင်လေးလေ အပြန် ငါတို့ကို တောင် ကားနဲ့လိုက်ပို့ ပေးသေး တယ်လေ ငါနာမည် မေ့နေတယ် ဘဲသွေး ဆိုလား ဟီးဟီးး ရဲသွေးပါဟဲ့ ၏သူက ဘာလာ လုပ်တာ တဲ့ လဲ နင့်ကို လာရှာတာပေါ့ ကောင်မရယ်၏ ဖုန်းမကိုင် လို့တဲ့ ငါလည်း နင့်အလုပ်က အချိန်ပိုဆင်းရတယ် ဘာညာနဲ့ပြောလိုက်တယ် သူက နင့်အလုပ်က ဘယ်မှာလည်း မေးနေသေးတယ် ငါက မေးချင်ရင် တိုက်ရိုက်မေးပါ လို့၏ ငါကြားထဲကနေ နင်ကြိုက်မှန်းမသိ မကြိုက်မှန်းမသိ မပြောချင်ဘူးလို့ပြောပေးလိုက်တယ် အဲတော့မှ သူလည်း လမ်းကြုံလို့ဝင်ကြည့်တာပါတဲ့ ပြောပြီး လစ်သွားတာပဲ ၏ စပယ်တို့များ စွံချက်နော် ကိုကိုဇော်မင်းအောင်ကြီး တစ်ယောက်လုံး ရှိနေတာတောင် တန်းလန်း တန်းလန်း တွေက များချက်ပဲ ၏ ဟိဟိ အေး ချောတဲ့ လှတဲ့ သူတွေ ဆိုတော့ ဒီလိုပဲ ပေါ့ဟာ န ၁၀ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၉ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ကျွန်မ မိဖြူကို လျှာထုတ်ပြလိုက်ရင်း ရေချိုးခန်းထဲ ၀င်လာလိုက်တယ်။ ရေချိုးနေရင်း ရဲသွေး အကြောင်းကို စဉ်းစား မိသေးတယ်။ ကောင်လေးက ၁၈ ၁၉နှစ်လောက်ပဲ ရှိအုံးမယ်။ တက္ကသိုလ် တက်နေတုန်း တဲ့။ စတိုင်က ခပ်မိုက်မိုက်လေး။ မျက်နှာကလည်း ကိုးရီးယား မင်းသားတွေလို နုနုဖတ်ဖတ်နဲ့။ ကျွန်မက ဒီလိုပုံစံမျိုး မကြိုက်တတ်ပါဘူး။ ပုံစံက သန့်သန့်ပြန့်ပြန့်မို့ကလပ်ထဲမှာ ကနေရင်း အတင်းကြီး လာရောတော့လည်း ရေလိုက် ငါးလိုက် ပြန်ဆက်ဆံ လိုက်တာပါ။ အပြန်ကို လိုက်ပို့ရင်း ကျွန်မတို့သုံးယောက် ဖုန်းနံပါတ်တွေ တောင်းသွားသေးတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူဖုန်းဆက်တာက ကျွန်မ တစ်ယောက်ထဲကို၏။ ရဲသွေး တစ်ယောက် ကျွန်မကို နေ့ရောညရော ဖုန်းဆက်ပြီး ကျူနေတာကို ကျွန်မ သူငယ်ချင်းတွေကို အသိမပေးဘဲ ထားခဲ့တယ်။ ညဘက်ကိုကိုနဲ့ဖုန်းပြောပြီးတာနဲ့သူ့ဖု န်းက တန်းဝင်လာတော့ ဆိုတော့ သူငယ်ချင်းတွေလည်း မရိပ်မိကြဘူးလေ။ သူတို့ကလည်း သူတို့ဘဲတွေနဲ့ဖုန်းပြောနေရတာနဲ့အာရုံ တောင် စိုက်မိမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ရေချိုးပြီးတာနဲ့ကိုကို့ဖုန်းက တန်းဝင်လာလို့ပြေးကိုင်ရတယ်။ မကိုင်မိဘဲ မစ်စ်ကော များဖြစ်နေရင် ရစ်လို့ဆုံးမှာ မဟုတ်တော့ဘူးလေ။ အခုတောင် သူငယ်ချင်းတွေနဲ့တွေ့မယ် ပြောထားရက်နဲ့အိမ်ပြန် နောက်ကျတယ် ဆိုပြီး ရစ်နေတာ မပြီးတော့ဘူး။ နားနှစ်ဖက်လုံး ထူပူနေအောင် နားထောင်ပြီးတော့မှ ခါတိုင်းလိုပဲ အရမ်းချစ်လွန်းလို့ပါ ချစ်ရယ်နဲ့အဆုံးသတ်ပြီး ဖုန်းချသွားတယ်။ ဟူးဒီဘဲကြီးကို မြန်မြန်ဖြတ်လိုက်ရင် ကောင်းမယ် ထင်တယ်လို့ စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့တွေးမိတယ်။ ။၏။၏။ ၏။ န ၁၁ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၁၀ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ဟဲ့ စပယ် နင့်ကိုကိုနဲ့ပြတ်သွားကြပြီဆို၏ ဥ ရုံးမှာအလုပ်လုပ်နေရင်း အ ကလှမ်းမေးလိုက်တဲ့ ကိုလတ်ဇင်ကြောင့် လုပ်လက်စ အလုပ် ခဏ ထားပြီး ပြန်ဖြေလိုက်တယ်။ ဟုတ်တယ် ကိုကြီး စပယ်တို့ပြတ်သွားပြီ အမ် ဘယ်လိုဖြစ်ကြတာတုန်းဟာ၏ နင်တို့ကလည်း ဒီလိုပဲလေ၏တစ်ပူငြိမ်းတာပေါ့ အဟီး၏ အွန်၏ ၏ငါကတော့ နင်အသဲတွေ ကွဲပြီး ၀မ်းနည်းနေမလားလို့အရက် သောက်ကြမလားလို့အဖော်စပ်မလို့၏ ဟီးဟီး နင်က ဘာမှမဖြစ်ဘူး ဆိုတော့ ထားပါတော့ အမယ်လေး သောက်ချင်ရင် သောက်ပေါ့၏ စပယ်တို့က သူများလို အသဲကွဲတယ်ဆိုပြီး အကြောင်းပြချက်နဲ့ သောက်တာ မှုတ်ဖူး ကြိုက်လို့သောက်တာ ဟိဟိ အေးအေး၏ အာ့ဆိုလည်း ဒီတပတ် စနေအားလား၏ တွေ့ကြမယ် တစ်ခြားသူတွေလည်း ခေါ်ထားလိုက်မယ် စနေမအားဝူး၏ တနင်္ဂနွေလုပ်လိုက်နော် အေးပြီးရော အသဲကွဲတဲ့ အထိမ်းအမှတ်နဲ့နင်တိုက်ဖို့ပြင် ထား မကွဲပါဝူးဆိုနေမှ ဓ ကွန်ပြူတာ စခရင် ပေါ်မှာ စမိုင်းလီး အရုပ်လေးတွေ ရီပြလိုက် လျှာထုတ်ပြလိုက်.
186 စိတ်ဆိုးပြလိုက်နဲ့အလုပ်များ န ၁၂ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၁၁ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ နေကြတာကို အဓိပ္ပါယ်မဲ့ ငေး ကြည့်ရင်း ကိုကိုနဲ့ပြတ်သွားရတဲ့ အကြောင်း အရင်းက ကျွန်မ ခေါင်းထဲ ပေါ်လာတယ်။ ပြောရရင် ကိုကိုနဲ့ကျွန်မပြတ်သွားတာ ရဲသွေးကြောင့်ပါ။ ကိုကိုနဲ့ညတိုင်း ဖုန်းပြော ပြီးတာနဲ့ ရဲသွေးက ကျွန်မဆီ ဖုန်းဆက်တယ်။ ဘယ်အချိန် လောက်ဆက်လို့ကျွန်မ ပြောထားလို့လေ။ တစ်ညကျတော့ ရဲသွေးနဲ့ပြောနေတုန်း ကိုကိုက ပြောစရာကျန်သေးလို့ထပ်ဆက်တော့ ဖုန်းက မအားဘူး။ သူငယ်ချင်းတွေဆီ ဆက်တော့လည်း မိဖြူက အပြင် ရောက်နေတယ်။ လွင်မာက သူ့ဘဲနဲ့ပြောနေလို့ ဖုန်းမအားဘူး။ အဲဒီ့မှာ ကိုကိုက ကျွန်မကို မင်္သကာ ဖြစ်သွားတယ်နဲ့တူတယ်။ နောက်နေ့ မပြောမဆိုနဲ့ရန်ကုန်ရောက်ချလာပြီး ကျွန်မ တို့တိုက်ရှေ့မှာ ချောင်းနေတာ။ ဖြစ်ချင်တော့ အဲဒီနေ့က ရဲသွေးက ရုံးလာကြိုပြီး ပြန်လိုက်ပို့ပေးတာနဲ့တည့်တည့် တိုးတယ်။ ရဲသွေးပြန်သွားတာနဲ့ကျွန်မဆီလာပြီး မျိုးစုံ စွပ်စွဲ တော့တာပဲ။ အဲဒီအချိန်မှာ ရဲသွေးနဲ့ကျွန်မအီစီကလီ ဆိုပေမဲ့ ဘာမှ ဖြစ်ကြသေးတာတော့ မဟုတ်ဘူး။ သူက အော်ကြီး ဟစ်ကျယ် မဟုတ်ပေမဲ့ ဒေါသသံနဲ့ပြောနေတော့ အသံတွေက ကျယ်လာပြီး လမ်းသွား လမ်းလာတွေနဲ့အနီးအနားလူတွေကလည်း ကြည့်နေကြတာ။ ကျွန်မလည်း ရှက်လာတယ်။ သူ့ကိုလည်း စိတ်ကုန်လာပြီး ဘာမှ ရှင်းပြမနေချင်တော့တာနဲ့ဟုတ်တယ် ရှင်စွပ်စွဲတာတွေ အားလုံးမှန်တယ် ကျေနပ်ပြီလား လို့ပြောချ ပလိုက်တယ်။ သူက သူမျှော်လင့်ထားပုံ မရတဲ့ စကားကို ကြားလိုက်ရသလိုမျိုး တအံ့တသြ ဖြစ်ပြီး ခဏ ငြိမ်သွားတယ်။ နောက်တော့ တောက် တစ်ချက်ခေါက်ပြီး ဘာမှ မပြောတော့ပဲ လှည့်ထွက် သွားတော့တာပဲ။ အဲဒီမှာတင် ကိုကိုလို့ကျွန်မ ခေါ်ခဲ့တဲ့ ကိုဇော်မင်းအောင်နဲ့ဇာတ်လမ်း တစ်ခန်း ရပ်သွားပါတော့တယ်။ ။၏။၏။ ၏။ န ၁၃ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၁၂ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ မ၏ သောက်လေ သိပ်လည်း မသောက်သလိုပဲ ဘာထပ်မှာ ပေးရမလဲ ပြုံးပြုံးလေး မေးနေတဲ့ ရဲသွေးကို ကျွန်မ ခေါင်းရမ်းပြပြီး ရှေ့က ဘီယာခွက်ကို လှမ်းကိုင်လိုက်တယ်။ ဒီကောင်လေးက အပြုံးတော့ ချိုသား။ သောက်ရင်း စားရင်း စကားပြောရင်းနဲ့ပဲ ကျွန်မ အရှိန်မလွန်အောင် သတိထားနေတဲ့ ကြားက ခေါင်းထဲမှာတော်တော် မူးလာတယ်။ အန်ချင်သလိုလိုလည်း ဖြစ်လာတာနဲ့အိမ်သာ ထဲဝင်ပြီး လုပ်စရာ ရှိတာတွေလုပ် အန်တာတို့ရှူရှူးပေါက်တာတို့ပြောတာ ပြန်ထွက်လာတော့ သူက တံခါးဝမှာ ရပ်စောင့်နေပြီး မ မူးနေပြီးမလား၏ သွားကြမယ် ကျွန်တော်ပြန်လိုက်ပို့မယ် အဲလိုပြောပြီး ကျွန်မကိုခေါ်သွားတာ ဟိုတယ်တစ်ခုကိုပါ။ အခန်းထဲရောက်တော့ တံခါးပိတ်ပြီးရုံရှိသေး ကျွန်မကို နံရံမှာ ဆွဲကပ် သူက ထိုင်ချင်လိုက်ပြီး ကျွန်မ၀တ်ထားတဲ့ ဂါဝန်အတိုလေး အောက်ကို သူ့ခေါင်း ထိုးထည့်လိုက်တယ်။ ကျွန်မလည်း ဂါဝန်အုပ်နေတဲ့ သူ့ခေါင်းကို ကိုင်ထားရင်း ငါဘာလို့ဒီကို လိုက်လာမိပါလိမ့်၏ လို့ မူးမူးနဲ့ယောင်တောင် ပေါင်တောင်ဖြစ်ပြီး စဉ်းစားနေမိတယ်။ သတိပြန်ဝင်လာတော့ သူက ကျွန်မဂါဝန်ကို ဆွဲချွတ်ပြီးနေပြီ။ သူနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖြစ်နေတဲ့ ကျွန်မ ကိုယ်လုံးကို ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး နံရံကို လက်ထောက် ခိုင်းလိုက်တယ်။ ပန်တီ ပန်းနုရောင်လေးကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်ရင်း ကျွန်မ ခြေထောက်တွေကို သူ့လက်နဲ့တစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီ ကိုင်ပြီး ကားလိုက်တယ်။ သူ့ဘောင်းဘီကိုလည်း ချွတ်လိုက်ပြီး အနောက်ကနေသူ့ပစ္စည်းနဲ့ခြေထောက် ကားထားလို့နဲနဲဟနေတဲ့ ကျွန်မ အကွဲကြောင်းလေးကို ပွတ်ပြီးဆွဲနေပါတယ်။ ဟား ၏ ချစ်လိုက်တာမရယ် သူ့ပစ္စည်းကို ထိုးထည့်ရင်း ပြောလိုက်တာကြောင့် ချစ်လိုက်တာလို့ပြောတာလား ကျပ်လိုက်တာလို့ပြောတာလား မသဲကွဲလိုက်ဖူးရယ်။ တကယ်လည်း သူ့ပစ္စည်းက ကျွန်မကိုယ်ထဲမှာ ကျပ်ညပ်နေပါတယ်။ နောက်ကျောပေးထားတာ ကြောင့် ကျွန်မလှမ်း မမြင်ရသေးဘူး။ ထိန်းမရနိုင်တဲ့ စိတ်ဆန္ဒကြောင့် ကျွန်မ ခြေထောက်တွေ ပိုကားလာပြီး တင်ကို အနောက်ပစ် ထားမိတယ်။ ဒီလိုပုံစံက ယောက်ျားလေးက အရပ် အရမ်းရှည်နေရင် အဆင် မပြေတတ်ဖူး မဟုတ်လား။.
187 န ၁၄ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၁၃ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ သူကတော့ ကျွန်မနဲ့အရပ် မတိမ်းမယိမ်းမို့အနောက်ကနေ အဲလိုထည့်ရတာ အဆင်ပြေပုံရတယ်။ ကျွန်မရဲ့ ကြိုးသိုင်း ဒေါက်ဖိနပ်ကို မချွတ်ရသေးတာလည်း ပါမှာပေါ့။ အ၏ အားးး ရဲသွေးရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေ ပိုပြီး မြန်လာသလို ကျွန်မရဲ့ညည်းသံတွေ ကလည်း ပိုပို ကျယ်လာတယ်။ တင်တွေကိုလည်း အနောက်ပစ်ပြီး တန်ပြန ဆောင့်ပေးနေမိတယ်။ သူကတော့ ဘရာကျွတ်သွားပြီး ဖြစ်တဲ့ကျွန်မ ရင်သားနှစ်ဖက်ကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင် ခြေမွရင်း အမြန်ဆုံးနှုန်းနဲ့ဆောင့်ရင်း ခရီးဆုံးကို ရောက်အောင် သွားနေပါတယ်။ နောက်ဆုံးတော့ ကျွန်မ တင်သားတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့အတင်းဆွဲကပ် ဖိညှစ်ရင်းက ပြီးတော့မယ် ပြီးတော့မယ် မ၏ အားးး အားးး အသံမျိုးစုံ အော်ဟစ်ရင်း ကျွန်မနောက်ကျောကို မှီဖက် လိုက်တယ်။ အိပ်ယာပေါ်လှဲအိပ်ရင်း အမောဖြေ နေကျတော့မှ သူ့ပစ္စည်းကို ကျွန်မ သေသေ ချာချာကြည့်မိတယ်။ အရှည်က သာမာန်လောက်ပဲ လုံးပတ်ကတော့ တော်တော်ကို ကြီးပါတယ်။ တိုတို တုတ်တုတ်ကြီးပေါ့။ ကျွန်မ ကြည့်နေတာကို သူတွေ့သွားပြီး သူ့ပစ္စည်းကို လက်နဲ့အုပ် ထားလိုက်တယ်။ ဟိဟိ မကြည့်ပါနဲ့မရယ် သားဟာလေးက တိုတိုလေး အယ် အဲလောက်လည်း မတိုပါဘူးလုံးပတ်က တော်တော်ကြီး နေတယ်နော်၏ ဆေးတွေ ဘာတွေများ စားထားလား အာ၏ မစားပါဘူး မရယ် ဒါ အော်ရီဂျင်နယ်ပါ အဟိ ၏ဒါနဲ့ မမပူစီလေးကလေ အရမ်းကျပ်ပြီး ကောင်းတာပဲ သိလား အော်ဒါကတော့ နင့်ဟာကြီးက တော်တော်တုတ်တာကိုး ရဲသွေးရဲ့ကျပ်မှာပေါ့ သူ့ကိုမျက်စောင်းထိုးရင်း ပြောလိုက်တော့ သူကခပ်ပြုံးပြုံးနဲ့ကျွန်မနှုတ်ခမ်း တွေကို ဖိကပ်ပြီး နမ်းလိုက်တယ်။ လူသာငယ်ပေမဲ့ သူအတွေ့အကြုံ အပြည့်ရှိပုံ ရပါတယ်။ ဒီကိစ္စမတိုင်ခင်က ကျွန်မတို့ညဘက် လျှောက်လည်ကြရင်း ကားပေါ်မှာ သူက ဟိုကိုင်ဒီနှိုက်လုပ်ဖူးပြီးပြီဆိုတော့ သိပ်ရှက်မနေကြတော့ဘဲ ဒီလို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောဖြစ်ကြတာလေ။ အဲဒီ့နေ့ ဟိုတယ်က မပြန်ခင် သူနဲ့နှစ်ခါလောက် ထပ်ဆွဲဖြစ် ပါသေးတယ်။ ။၏။၏။ ၏။ န ၁၅ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၁၄ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ မ၏ကျွန်တော်သွားရင် လွမ်းနေမှာလားဟင် အရမ်းလွမ်းနေမှာပေါ့ မောင်ရယ်၏ မျက်နှာငယ်လေးနဲ့မေးလာတဲ့ သူ့အမေးကြောင့် ကျွန်မ မျက်နှာသေလေးနဲ့ပြန်ဖြေလိုက်တယ်။ ရဲသွေးက ကျွန်မကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲဖက် ထားလိုက်တယ။် သူအမေရိကားကို သွားရတော့မယ်လေ။ ဟိုမှာ သူ့အမေလည်း ရှိနေလို့ ကျောင်းသွားတက်ဖို့စီစဉ်နေတာကြာပြီ ဆိုပေမဲ့ ကျွန်မနဲ့တွေ့ပြီးနောက်ပိုင်း သူမသွားချင်တော့လို့သူ့အမေကို ပြောသေးတယ် တဲ့။ အားလုံးစီစဉ်ပြီးတဲ့ အခြေအနေမို့သူ့အမေကလည်း လက်မခံတာကြောင့် မသွားမဖြစ် သွားရတော့မယ် ဆိုပြီး ကျွန်မကို မျက်ရည် စမ်းစမ်းနဲ့ပြောပြနေတယ်။ ကျောင်းပိတ်တာနဲ့မောင်ပြန်လာဖို့ကြိုးစား မယ် မ ကို အရမ်းချစ်တယ် မ၏ ၏ မောင့်ကို စောင့်နေပါနော် စောင့်မှာပေါ့မောင်ရယ် စိတ်ချပါ အလိုက်သင့် စကားတွေ ပြောခဲ့ပေမဲ့ သူထွက်သွားကတည်းက ကျွန်မ အင်တာနက် က သူသိတဲ့ ရှိသမျှ အကောင့်တွေကို မသုံးတော့ဘဲ အသစ်လုပ်လိုက်ပြီး သူ့ကို အဆက်အသွယ် ဖြတ်လိုက်တာ ကြာပြီလေ။ မသိတဲ့ နိုင်ငံခြား ဖုန်းကော တွေလည်း ဘလက်လစ် သွင်း ပလိုက်တာ။ ရည်းစားသက်တမ်းလည်း ဘယ်လောက်မှ မရှိသေးတဲ့ အချိန်မှာ ဒီလိုနိုင်ငံခြား ထွက်သွားတဲ့ ချစ်သူကို စောင့်နေပြီး သူက ဖြတ်တာခံမဲ့ အစား ကျွန်မကပဲ စပြီး သံယောဇဉ် ဖြတ်ပစ် လိုက်တယ်။ အတွေ့အကြုံတွေ အရ သူ့လို ကောင်လေးမျိုးတွေ ဘယ်လို အချိုး ချိုးတတ်တယ် ဆိုတာ ကျွန်မသိပြီးသား။ ကျွန်မ ခန့်မှန်းတာ မမှားပါဘူး။ သိပ်မကြာခင်ပဲ ကျွန်မဆီကို ကောင်မလေး တစ်ယောက် ဖုန်းဆက်ပြီး သူက ရဲသွေးရဲ့ချစ်သူဖြစ်တဲ့ အကြောင်း၏ ရဲသွေးက သစ္စာဖောက်ပြီး နောက်တစ်ယောက် တွဲနေတယ် ကြားလို့စုံစမ်းနေတာ ခုမှပဲ ကျွန်မဖုန်းနံပါတ်ကို ရတဲ့ အကြောင်း ၏သူတို့ချစ်သူ နှစ်ယောက်ကို မနှောက်ယှက်ဖို့နဲ့အခုနိုင်ငံခြား ထွက်သွားပြီးတော့.
188 အွန်လိုင်းမှာ တွေ့တာတောင် ရဲသွေးက သူ့ကို အင်တင်တင် ဆက်ဆံနေတဲ့ အကြောင်းတွေ လာပြောပါတော့တယ်။ ကျွန်မ ရီရီမောမောနဲ့ဒီလိုလေးပဲ ပြန်ပြောလိုက်ပါတယ်။ သူထွက်သွားကတည်းက အမ သူ့ကို အဆက်အသွယ် ဖြတ်လိုက်တာလေ မယုံရင် သူ့ကို မေးကြည့်လိုက် ညီမလေး၏ သူ့မှာ ရီးစားရှိနေတာ သိလို့တော့ မဟုတ်ပါဘူး အမဘာသာ ပျင်းလာလို့သူ့ကိုလည်း မယုံလို့ ဖြတ်လိုက်တာ ညီမလေး စိတ်မပူပါနဲ့သူအမကို လုံးဝဆက်သွယ်လို့ရတော့မှာ မဟုတ်ဖူး။ အမ ဖုန်းလည်း ပြောင်းတော့မှာ အမကလည်း သူ့ကို အဆက်အသွယ် မလုပ်တော့ဘူး ဆိုတော့ ညီမလေးပဲ သူ့ကို ပြောပြလိုက်ပါ ၏အခု ညီမလေး အကြောင်း အမ သိသွားပြီ ဆိုတော့ အမ သူ့ကို မုန်းလိုက်ပြီ ဆိုတဲ့ အကြောင်းကိုပေါ့ အမလည်း အကြောင်းပြချက် ရသွားတာပေါ့ ဟင်းဟင်း၏ ။၏။၏။ ၏။ န ၁၆ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၁၅ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ရဲသွေးနဲ့ဇာတ်လမ်းပြီးတဲ့ နောက်ပိုင်းမှာ ကျွန်မ တစ်လနှစ်လ လောက် ခြေငြိမ်နေခဲ့တယ်။ ရီးစားထားရတာလည်း ပျင်းလာသလိုလိုမို့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ လျှောက်သွားလိုက် လည်လိုက် ပတ်လိုက်နဲ့ပဲ ပျော်ပျော် နေလိုက်တယ်။ သူငယ်ချင်းတွေထဲမှာ ကိုလတ်ဇင်လည်း ပါတာပေါ့။ သူ့အိမ်က ကျွန်မနေတဲ့ နေရာနဲ့နီးတော့ ခဏခဏ ဆိုသလို တွေ့ဖြစ်ကြပါတယ်။ တစ်နေရာရာ သွားချင်လို့သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်မှ အဖော်စပ်လို့မရရင်တောင် သူ့ကို အမြဲခေါ်လို့ရတယ်လေ။ သူကလည်း ကျွန်မခေါ်ရင် အလုပ်တွေ အသာထားခဲ့ပြီး ဘယ်နေရာ မဆို လိုက်တာကိုး။ မိန်းကလေးတွေရဲ့ အကဲခတ် ခန့်မှန်းတတ်တဲ့ စိတ်အရ ကိုလတ်ဇင်ကြီး တစ်ယောက် ခုတလော ကျွန်မအပေါ် အရင်လို မရိုးသားတော့ဘူး ဆိုတာကျွန်မ စိတ်ထဲ အလိုလို သိနေတယ်။ သူ့ပုံစံကို ပြောပြရရင် သူက အသား လတ်လတ် ခပ်ပိန်ပိန်နဲ့သာမာန် ရုပ်ရည်မျိုးပါပဲ။ ကျွန်မနဲ့အသက် ၇ နှစ်လောက် ကွာပေမဲ့ ၀တ်ပုံစားပုံက လူငယ် တစ်ယောက်လို မို့နဂို အသက်ထက် ငယ်တယ် ထင်ရတယ်။ နိုင်ငံခြားမှာ နေဖူးခဲ့တယ် ဆိုပေမဲ့ပညာနဲ့လုပ်စားခဲ့တာ မဟုတ်ဘဲ ရရာအလုပ် ဆိုသလို လုပ်ခဲ့ရတာကြောင့် သူက မချမ်းသာပါဘူး။ ဒီကိုပြန်လာပြီး သူငယ်ချင်းတွေနဲ့စပ်တူ ကိုယ်ပိုင် အလုပ်လေး တစ်ခု အစပျိုးဖို့အခုမှ ရုန်းကန်နေရတုန်းပါ။ မိသားစုဆိုတာလည်း အဖေ တစ်ယောက်ပဲ ရှိတော့တာကြောင့် အသက်ကြီးလာတဲ့ အဖေကြီးကို ပြန်စောင့်ရှောက်ဖို့သားအဖနှစ်ယောက် တိုက်ခန်းလေးတစ်ခု ၀ယ်နေရင်း အလုပ်ကြိုးစား နေရသူပါ။ သူ့ကို စတွေ့ကတည်းက သူများနဲ့မတူတဲ့ အချက်တစ်ခုကို ကျွန်မ သတိထားမိတယ်။ ရိုးသားခြင်းပါပဲ။ လူတော်တော် များများမှာ ကျွန်မရှာ မတွေ့နိုင်တဲ့ အချက်ပေါ့။ လောကကြီးကို ရိုးရိုးရှင်းရှင်း ကြည့်တတ်ပြီး စိတ်ထဲရှိတဲ့ အတိုင်းပဲ နေတတ် ထိုင်တတ်တယ်။ ဘ၀သမားမို့အ၀တ်အစား အပြင်အဆင် ကလည်း အမြဲရိုးရိုးပဲ ဖြစ်နေ တတ်တယ်။ ဘယ်တော့ မဆို သူစကားပြောလိုက်ရင် တစ်ခုခု လုပ်လိုက်ရင် သူစိတ်ထဲရှိတဲ့ အတိုင်း ပြောတယ် လုပ်တယ်ဆိုတဲ့ ရိုးသားမှုက သူ့မျက်နှာမှာ အထင်းသား ပေါ်နေတယ်။ ဒါကြောင့်မို့အဲလို ရိုးသားတဲ့ သူတစ်ယောက်က မရိုးမသား ဖြစ်နေပြီ ဆိုရင် သူ့မျက်နှာထား နဲ့ပုံစံက သိပ်သိသာပါတယ်။ ကျွန်မ ထင်ထားတဲ့ အတိုင်းပဲ သူတနေ့တော့ ကျွန်မကို ဖွင့်ပြောလာခဲ့ တယ်။ ပြန်စဉ်းစားကြည့်ရင် ဘယ်ရက်ရယ်လို့ခေါင်းထဲ အတိအကျ မရှိပေမဲ့ မှတ်မှတ်ရရဖြစ်နေတဲ့ တနင်္ဂနွေနေ့လေး တစ်ခုမှာပေါ့။ အလုပ်မှာ ဖြေရှင်းခဲ့ရတဲ့ စိတ်ညစ်စရာ ကိစ္စတစ်ချို့ကြောင့် ဘယ်မှ မထွက်ချင်ပဲ အိမ်မှာပဲ ကျွန်မ ခွေအိပ်နေမိတယ်။ အဲလိုတုန်း ကိုလတ်ဇင်ဆီက ဖုန်းလာတယ်။ ဘာလုပ်နေလဲ ဘယ်မှ မသွားဘူးလားတဲ့။ န ၁၇ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၁၆ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ စိတ်ညစ်စရာတွေရှိလို့မသွားချင်ဘူး ဆိုတော့ ဘီယာ ၀ယ်လာခဲ့မယ် တနေရာမှာ သောက်ပြီး စကားပြောရအောင်တဲ့။ ကျွန်မလည်း သူပြောတာ လက်ခံလိုက်ပြီး အ၀တ်အစားတွေ ဘာတွေ ကောက်လဲ သူလာခေါ်မဲ့ အချိန်ကို စောင့်နေခဲ့တယ်။ သူလာတော့ ညနေ ၆နာရီ လောက်ရှိပြီ။.
189 ဘီယာ ပုလင်းလေးတွေ ကိုင်လို့မြည်းစရာ မုန့်လေး ဘာလေး ၀ယ်ရင်း သွားနေကျ ကန်ဘောင်ကိုပဲ လှည်းတန်းကနေ နှစ်ယောက်သား လမ်းလျှောက် လာကြတယ်။ ညနေစောင်းမို့ပြည်လမ်းပေါ်က တ၀ှီးဝှီး ဖြတ်သွားကြတဲ့ ကားတွေနဲ့အတူ ဆောင်းတွင်းလေ ချမ်းစိမ့်စိမ့်က ကျွန်မတို့ ကိုယ်ပေါ်ကို ဖြတ်သန်း တိုက်ခတ်နေတယ်။ အေးကနဲ ဖြစ်သွားတဲ့ ပါးနဲ့နားရွက်တွေကို ဂျင်းဂျတ်ကတ် လက်ရှည် ဝတ်ထားတဲ့ လက်တွေနဲ့ကိုင်အုပ်ရင်း ဆွယ်တာ လက်စက ခပ်ပါးပါးပဲ ၀တ်လာတဲ့ သူ့ကို ချမ်းဘူးလား၏ လို့လှမ်းမေး လိုက်တယ်။ သူက ခေါင်းရမ်းရင်း သောက်လိုက်ရင် နွေးသွားမှာတဲ့။ ကျွန်မတို့နှစ်ယောက် စကား တပြောပြောနဲ့ ကန်ဘောင် အစွန်က ကျောက်တုန်း ပန်းခြံလေးထဲ ၀င်ထိုင် လိုက်ကြတယ်။ အဲဒီ့နေရာက ကျောက်တုန်းနဲ့ သစ်ပင်တွေ ကွယ်နေလို့ဘီယာ ပုလင်းတွေကို လူမြင်သူမြင်ကြီး မော့စရာ မလိုတော့ဘူးပေါ့။ နှစ်ယောက်သား ဘီယာလေး မော့ရင်း ၀ယ်လာတဲ့ ကြက်ကြော်လေး မြည်းရင်း ရင်မောရတဲ့ ကိစ္စလေးတွေ ရင်ဖွင့်ရင်းပေါ့။ ကျွန်မကတော့ သိပ်များများ စားစား မောစရာ မရှိဘူးရယ်။ ပျော်လို့သာ ရန်ကုန်မှာ အလုပ်လာ လုပ်နေတာ ပဲခူးမှာနေလည်း ကျွန်မတို့မိသားစုက ပြည့်စုံကြတယ်။ အခုလည်း ရတဲ့လစာ ကိုယ်သုံးတာ မလောက်တဲ့ အပြင် အိမ်ကတောင် လှမ်းပေး နေရသေးတယ်လေ။ အလုပ်ကလည်း တစ်ခါတလေ စိတ်ရှုပ်စရာလေးတွေ ရှိတတ်ပေမဲ့ ပြေလည် သွားတော့လည်း ပြီးသွားတာပဲ မဟုတ်လား။ ကိုယ်စိတ်တိုင်း မကျတဲ့ အချိန် ထွက်လိုက်ရုံ ဆိုပေမဲ့ အတွေ့ အကြုံလည်း ရအောင် ခသညအမခေအ သုံးနှစ်လည်း ပြည့်အောင်တော့ မကျေနပ်တာလေးတွေ သည်းခံပြီး လုပ်နေရုံပဲ။ သူကလည်း သူ့အလုပ် အကြောင်း အဆင်မပြေ သေးတာလေးတွေ ပြောပြတာပေါ့။ ဟိုအကြောင်း ဒီအကြောင်း ပြောကြရင်း ကျွန်မ အရမ်းချစ်ခဲ့ဖူးတယ် ဆိုတဲ့ ရီးစားဟောင်း အကြောင်း သူက မေးလာတယ်။ ဘီယာ အရှိန်ရီဝေေ၀နဲ့အဲ့ဒီအကြောင်းတွေ ပြန်စဉ်းစားရတာ တမျိုးကြီးရယ်။ အတိတ်ကို ပြန်ရောက် သွားသလိုမျိုး ကျွန်မရဲ့ လွမ်းလွမ်းဆွေးဆွေး အသံတွေကို နားထောင်နေရင်း နာကျည်းစရာအခန်းတွေ ရောက်တော့ သူက တော်ပါတော့ ဟာ ၏ တဲ့။ ငါမေးမိတာ ဆောရီးတဲ့။ ပြောရင်းနဲ့ကျွန်မလက်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားတယ်။ ၀ဲတက်လာတဲ့ မျက်ရည်တွေကို သူမမြင်အောင် မျက်တောင် ပုတ်ခက် ပုတ်ခတ် လုပ်ပြီး ခေါင်းကို ငုံ့လိုက်တာတောင် သူက မြင်ဖြစ်အောင် မြင်သွားသေးတယ်။ ကျွန်မ လက်တစ်ဖက်ကို သူက ကိုင်ထားပြီး ကျန်တဲ့ တစ်ဖက်ကလည်း ဘီယာ ပုလင်းကို ကိုင်ထားတာ ကြောင့် မျက်ရည်တွေ သုတ်ဖို့လက်မအားတဲ့ ကျွန်မရဲ့မျက်နှာကို သူက မေးစေ့ကနေ ဆွဲကိုင်ပြီး မျက်ရည်တွေ သူ့လက်နဲ့ သုတ်ပေးတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်မကို စိုက်ကြည့်ရင်း နင့်နင့်နဲနဲ စကားတစ်ခွန်း ပြောတယ်။ အဲ့ဒီကောင် အရမ်း ကံကောင်းတယ် တဲ့။ ကျွန်မ ရင်ထဲ ဆို့နင့်နင့်ကြီး ဖြစ်နေတယ်။ ရင်ထဲကငြိမ်နေတဲ့ မီးတောင်ကို သွားဆွ လိုက်သလိုပဲ ချော်ရည် ပူပူတွေ ကျွန်မ နှလုံးသားကို ဖုံးလွှမ်းနေပြီလေ။ သူက စကားစ ပြတ်အောင် မျက်နှာလွှဲပြီး တခြား အကြောင်းတွေ လျှောက်ပြော နေပေမဲ့ ကျွန်မ စိတ်မ၀င်စားနိုင်တော့ဘူး။ တုံ့ပြန်သံ တိတ်နေတဲ့ ကျွန်မကို သူက စကားပြောနေရင်း တန်းလန်း လှည့်ကြည့် လိုက်ရင်း သက်ပြင်း တစ်ချက်ချတယ်။ ကျွန်မတို့ကြား ခြားနေတဲ့ ကျောက်တုံးလေးပေါ် န ၁၈ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၁၇ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ပြောင်းထိုင် လိုက်ပြီး ကျွန်မကို ဖက်ထားရင်းက သူညည်းတယ်။ ငါ့ညီမရယ်တဲ့။ သူ့ရင်ခွင်ထဲကို ခေါင်းမှီလိုက်တဲ့ အချိန်မှာ ကျွန်မဆီက ရှိုက်သံ သဲ့သဲ့လေး ထွက်လာတယ်။ သူကြား မ ကြားတော့ မသိဘူး။ သူပြောလက်စ စကားကို ဆက်လိုက်တယ်။ ငါနင့်ကို အရမ်းချစ်တယ်ဟာ တဲ့။ ၏ အင်၏။ ဗီဒီယို ဇာတ်လမ်း တစ်ခုကို ကြည့်နေရင်း စကျေန ကို နှိပ်လိုက် သလိုမျိုးပဲ ရည်းစားဟောင်းနဲ့ပတ်သက်တဲ့ ကျွန်မ ခံစားချက်တွေ တိခနဲ ရပ်သွားတယ်။ မျှော်လင့်ပြီးသား စကား ဆိုပေမဲ့ မမျှော်လင့်တဲ့ အချိန်မှာ ကြားလိုက်ရတာမို့ ကျွန်မ ရုတ်တရက် ကြောင်တောင်တောင်လေး ဖြစ်သွားတာရယ်။.
190 အင် ဆိုပြီး မသဲမကွဲ အသံနဲ့အတူ ကျွန်မသူ့ကို ခေါင်းထောင် ကြည့်လိုက်တယ်။ တစ်ခြား အချိန်တွေဆို ထားပါတော့။ ဒီလို အချိန်ကြီးမှာ သူပြောလိမ့်မယ်လို့ကျွန်မ ထင်မထားဘူး။ တကယ် ထင် မ ထားဘူး။ သူကတော့ ဖီးလ်အပြည့်နဲ့ဆက်ပြောနေတယ်။ ငါနင့်ကို ချစ်နေခဲ့တာ ကြာပြီ၏ ငါ့ဘ၀ ငါ့အခြေအနေနဲ့နင်စိတ်ဆင်းရဲမှာ စိုးလို့ပြောဖို့ချိန်ဆခဲ့ရတာ နင်ခုလိုမျိုး တခြား တစ်ယောက်အတွက် ငိုနေတဲ့ မျက်ရည်တွေကို ငါ့မကြည့်ရက်ဖူးဟာ ပြီးတော့ နင်ဒီလို အချစ်ကြီးပုံမျိုး ငါတစ်ခါမှ မတွေ့ဖူးဘူး၏ငါ လေးလည်း လေးစားတယ် အားလည်း အားကျတယ်၏ ဒါတွေ နားထောင်ရတော့ ဘယ်လိုပဲ ဖြစ်ဖြစ် ငါတို့ချစ်သူဖြစ်လာခဲ့ရင်တောင် နင်သူ့ကို ချစ်တဲ့ အချစ်မျိုး တ၀က်လောက်တောင် ငါမရရင် မရပါစေ ငါကတော့ နင့်ကို အဲလိုမျိုး ချစ်သွားချင်တယ် သိလား အူကြောင်ကြောင်ဖြစ်နေတဲ့ ကျွန်မကို ဒေါသဖြစ်သလိုလို ရှက်သလိုလို စိတ်တွေက လှုပ်နိုးလိုက်သလိုပဲ။ ကျွန်မအချစ်က သူပြောသလို လေးစားလောက်တဲ့ အချစ်မျိုးလို့လည်း ကျွန်မ တစ်ခါမှ မခံယူဘူးပါဘူး။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို နိမ့်ကျတဲ့ သူများကို မှီခိုလိုစိတ် လွန်ကဲလွန်းတဲ့ အချစ်လို့ပဲ သတ်မှတ်ဖူးတယ်။ ပြီးတော့ ဒီကိစ္စတွေနဲ့ရောပြီး ပြောလိုက်တဲ့ သူ့ရီးစားစကား၏ ကျွန်မ မကြိုက်ဖူးရယ်။ ဘယ့်နယ့်၏ရီးစားစကားဆိုတာ နှစ်ယောက်သား ကြည်ကြည်နူးနူးနဲ့စိတ်လက်ကြည်သာ ဖြစ်နေတုန်း ပြောရမဲ့ဟာကို။ ငိုနေတဲ့ ကျွန်မနှုတ်ခမ်းတွေက အခုဆို ခပ်ဆူဆူဖြစ်ပြီး သူ့ကို ရန်တွေ့ဖို့ပြင်နေပြီ။ ဒီမယ် ကိုလတ်ဇင်ကြီး၏ သူများက ၀မ်းနည်းပြီး ပြောပြ နေပါတယ် ဆိုမှ ရှင်က ရီးစားစကား ဖမ်းပြောတာ ကောင်းသလား ၏အရင် အကြောင်းတွေနဲ့ရှင် အခု ပြောတာနဲ့ဘားမှလည်း ဆိုင်ဖူး၏ ပွဲလန့်တုန်း ဖျာခင်းချင်တဲ့ သဘောလား ၏ပွဲက မလန့်တော့ဘူး ပြီးသွားတာကြာပီ သိရဲ့လား၏ ပြောမယ်ဆိုလည်း အချိန်လေး အခါလေး မရွေးဘူး တကယ် စိတ်လေတယ်တော်ပြီ ပြန်မယ် ပွစိပွစိနဲ့ကျွန်မပြောရင်း ထရပ်လိုက်ပြီး ပြန်ဖို့ခြေလှမ်းပြင်လိုက်တယ်။ ဘီယာ ပုလင်းတွေလည်း ကုန်ပြီလေ။ ဘောက်ဆတ် ဘောက်ဆတ်နဲ့ရှေ့ကသွားတဲ့ ကျွန်မ ခြေလှမ်းကို အမှီလိုက်လာရင်း ဟာ ငါက အဲလို သဘော မဟုတ်ပါဖူးဟာ ဘာညာနဲ့ပြူးပြူးပြဲပြဲ လိုက်ရှင်းပြနေပြန်တယ်။ ကျွန်မကတစ်ခွန်းမှ ပြန်မပြောဘဲ နှုတ်ခမ်းကိုက်ရင်း စူတူတူ မျက်နှာပေးနဲ့လမ်းကို သုတ်သုတ် လျှောက်နေတယ်။ ခဏကြာတော့ သူလည်း ဗလုံးဗထွေးတွေ ပြောနေတာ ရပ်လိုက်ပြီး မျက်နှာသေလေးနဲ့ငြိမ်ငြိမ်လေး လိုက်လာတယ်။ ပြန်စဉ်းစားကြည့်တော့လည်း သူ့အမှား မဟုတ်ပါဖူး။ ကျွန်မဘာသာ ရှက်ရမ်းရမ်းပြီး ဖြစ်သွားတာ။ ကျွန်မ သူ့ကို သနားလာတယ်။ ဒါပေမဲ့ ချက်ချင်းကြီးတော့ အဖြေပေးဖို့ န ၁၉ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၁၈ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ တွန့်နေတယ်။ ခုပဲ စိတ်ဆိုးထားတာလေ။ သနားခြင်း၊ ဂရုဏာသက်ခြင်းကနေ ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ အချစ်ဆိုတာလည်း တော်တော် အင်အားကြီးတယ်လို့ကျွန်မ ထင်တယ်။ တစ်ခါတလေ ကျတော့လည်း သနားတယ် ဆိုတာ အခြေအနေ အဆင့်အတန်းတွေနဲ့မဆိုင်ဘဲ မိန်းကလေးတွေ စိတ်ထဲမှာ အလိုလို ပေါက်ပွားလာတဲ့ မေတ္တာစိတ်မျိုးပါ။ ဥပမာ၏သူ့ဘာသာ တစ်ခေါခေါ အိပ်ပျော် နေတဲ့ ယောက်ျားကို သူ့မိန်းမက အော် ငါ့ယောက်ျား အိပ်နေတာလေးများ သနားစရာလေးပါလား ဆိုပြီး အလကားနေရင်း သနားပြီး ချစ်စိတ် ၀င်နေမိတာမျိုးပေါ့။ အခုလည်း ကျွန်မ ကိုလတ်ဇင် ကို သနားမိနေပြန်ပီ။ သူ ကျွန်မကို ဖွင့်ပြောလိုက်လို့ကျွန်မ စိတ်ဆိုးသွားပီ ထင်ပြီး တစ်ရက်နှစ်ရက်လောက် တွေ့တိုင်း မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ဖြစ်နေတော့ ကျွန်မလည်း ဂရုဏာစိတ်တွေ တစ်စိမ့်စိမ့် ယိုဖိတ်ပြီး ပြန်ချစ် လိုက်မိ ပါတော့တယ်။ ၏ ၏ ၏ သူက သူ့ကို မောင်လို့ခေါ်ခိုင်းတယ်။ ကျွန်မကိုတော့ တစ်ခါတလေလည်း ကလေးလေးလို့ခေါ်တယ်။ သဲ လို့လည်း ခေါ်တယ်၏ ၏သူစိတ်ကူး ပေါက်ရင် ပေါက်သလိုပေါ့။ မောင်က ကျွန်မဆီက ချစ်အဖြေ ပြန်ရဖို့တောင် မမျှော်လင့်ခဲ့ဖူးလို့ ပြောပြပါတယ်။ မောင် ကျွန်မကို ကြင်ကြင်နာနာနဲ့တန်ဖိုးထား ချစ်သလို ကျွန်မကလည်း မောင့်ရဲ့ရိုးသားခြင်းတွေကို တန်ဖိုးထားပါတယ်။.
191 သူ့ကို ဒီအရွယ်အထိ လူပျိုလားလို့မေးတော့ ရီပြီး သူ့ရီးစားဟောင်းတွေ အကြောင်း ကျွန်မကို အကုန်ပြောပြတယ်။ အသက်ပဲ သုံးဆယ်ကျော်နေပီ အတွေ့အကြုံမရှိတဲ့ လူပျိုဆိုတာ ဘယ်ရှိမလဲနော့်။ ဒါပေမဲ့ သူက အဲဒီ့ကိစ္စတွေမှာ တဇွတ်ထိုး မလုပ်ဘဲ ကျွန်မဆန္ဒကို ဦးစားပေးပါတယ်။ ခုချိန်ထိ နမ်းတာလောက်က လွဲရင် ကျွန်မတို့ကြား ဘာမှ မဖြစ်ကြသေးဘူး။ စ စခြင်း ဖြစ်ခဲ့တဲ့ အမှတ်တရလေး ကလည်း နဲနဲ ရီရပါတယ်။ အဲဒီ့နေက မောင့်တိုက်ခန်းမှာ သူငယ်ချင်းတွေ စုပြီးသောက်ကြ စားကြတယ်။ မောင့်အဖေက ဘုရားဖူး ခရီးသွား နေတယ်လေ။ ပုလင်းဆွဲတဲ့ သူက ဆွဲ ဘီယာဆွဲတဲ့ သူက ဆွဲ ဟင်းချက်ကောင်းတဲ့ သူတွေလည်း ပါတော့ အချိန် တော်တော်ကြာတဲ့ အထိ ပွဲကောင်းနေကြတာ။ ကျွန်မက နောက်ဖေးမီးဖိုချောင်မှာ ရောက်နေတုန်း ဘယ်အချိန် ထပြန်သွားကြလဲ မသိလိုက်ဖူး။ မောင် အနားကပ်လာတော့ အသံတွေ တိတ်သွားတယ် ဘယ်ရောက်ကုန်ကြလဲ လို့ဘေစင်မှာ ပန်းကန်တွေ ဆေးနေရင်းက လှည့်မကြည့်ဘဲ မေးလိုက်တယ်။ ပြန်သွားကြပြီ လို့ပြောလိုက်တဲ့ မောင့်လေသံက ဘာကြောင့်မှန်း မသိ တုန်တုန်ယင်ယင်ကြီး ဖြစ်နေသလိုပဲ။ မောင်က အနောက်ကနေ ကျွန်မကို သိုင်းဖက် ထားလိုက်ပြီး ဆံပင်တွေ စည်းထားလို့ရှင်းနေတဲ့ လည်ကုတ်လေးကို ပါးစပ်နဲ့ဖိနမ်းလိုက်တယ်။ တစ်အိမ်လုံးမှာ မောင်နဲ့ကျွန်မပဲ ရှိတယ်ဆိုတဲ့ အသိကြောင့် ကျွန်မရင်ခုန်သံတွေ မြန်လာတယ်။ မောင့်ရင်ဘတ်နဲ့ ကပ်နေတဲ့ ကျွန်မ နောက်ကျောကလည်း မောင့်ရင်ခုန်သံ ကို ခံစားမိနေတယ်။ ဆေးပြီးသွားတဲ့ ပန်းကန်ကို ဘေးမှာ လှမ်းထားလိုက်တုန်း ရှိသေး မောင်က ကျွန်မကိုယ်ကို ဆွဲလှည့်လိုက်တယ်။ န ၂၀ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၁၉ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ သောက်ထားတဲ့ အရက်နဲ့စိတ်လှုပ်ရှားတဲ့ ရင်ခုန်သံက နားထင်တွေ အထိ တဒိတ်ဒိတ်နဲ့ပျံ့လာသလိုပဲ။ မောင်နဲ့ ကျွန်မ ပူးပူးကပ်ကပ်လေး ဖက်ထားရင်း ရပ်နေကြတယ်။ မောင်က ကျွန်မခေါင့်းကို ကိုင်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကိုစုပ်ယူ နမ်းရှိုက်လိုက် တယ်။ မောင့်ရဲ့အနမ်းတွေက ချိုမြိန်လှပါတယ်။ မောင့်ရဲ့လျှာ ကျွန်မပါးစပ်ထဲ တိုးဝင်လာတော့ သောက်ထားတဲ့ အရက် ကြောင့်လား မသိ ကြမ်းရှရှလေး ဖြစ်နေသလိုပဲ။ နမ်းနေရင်းက လက်နှစ်ဖက်နဲ့ကျွန်မခါးကို ကိုင်မြှောက်လိုက်ပြီး ဘေစင်ဘေးက အုတ်ခုံ အလွတ်ပေါ် မြှောက်တင်လိုက်တယ်။ ဘောင်းဘီအတိုလေး ဝတ်ထားတဲ့ ကျွန်မပေါင်တွေ ကြားထဲကို မောင့်ကိုယ်လုံးက ရောက်နေပြီ။ မောင့်လက်တွေက ကျွန်မရင်သားတွေကို အကျီပေါ်ကနေ ကိုင်ရတာ အားမရတော့ သလို အကျီကြယ်သီးတွေကို တစ်လုံးခြင်း ဖြုတ်နေတယ်။ မူးနေပေမဲ့ စိတ်အသိကြောင့် ပြတင်းပေါက်တွေကနေ တဖက် တိုက်ခန်းတွေကို လှမ်းကြည့် လိုက်သေးတယ်။ မောင်တို့ တိုက်ခန်းက အပေါ်ဆုံးထပ် ဖြစ်ပြီးဘေးမှာလည်း အဲလောက်မြင့်တဲ့ တိုက်ခန်း မရှိတာကြောင့် တိမ်ဖြူဖြူတွေနဲ့ ကောင်းကင်ပြာပြာကိုပဲ ကျွန်မ လှမ်းမြင်နေရတယ်။ ကျွန်မ ၀တ်ထားတဲ့ ဘရာကို ခွာချပြီး ရင်သားတွေကို မောင့်ပါးစပ်နဲ့စုပ်နမ်းနေရင်း ကျွန်မရဲ့ ဘောင်းဘီကိုပါ ဆွဲပြီး ချွတ်လိုက်တယ်။ ပန်တီကလည်း ဘောင်းဘီနဲ့အတူ ရောပါသွားပြီ။ ကျွန်မ ကိုင်ထားတဲ့ မောင့်ခေါင်းက အောက်ကို တထစ်ချင်း နိမ့်ဆင်း သွားတယ်။ ကျွန်မရဲ့ ပေါင်တွင်းသားတွေကို သွားမပါဘဲ နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ဟိုစုပ်ဒီစုပ် လုပ် လိုက်တော့ ကြက်သီးတွေ တောင် တဖြန်းဖြန်း ထ ကုန်တယ်။ ရင်တွေ ခုန်တာလည်း ပေါက်ထွက်တော့မဲ့ အတိုင်းပဲ။ ကျွန်မရဲ့ ပိပိလေးကို မောင်က လျှာမသုံးသေးဘဲ အသာ ဖိကပ်ပြီး နမ်းလိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့ နှုတ်ခမ်း ကိုက်ထားတဲ့ ကြားက အီးးးကနဲ တစ်ချက် အော်မိတယ်။ နှုတ်ခမ်းနဲ့နှစ်ချက် သုံးချက် လောက် အသာစုပ် ဆွဲပြီးတော့မှ လျှာကို ချွန်ချွန်လေး လုပ်ပြီး အထဲကို ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ အဟင့်ဟင့်၏ မောင်ရယ် ၏ ဘယ်လိုတွေ လုပ်နေတာလဲကွယ် အဲသလို အသံမျိုး ၏ ကျွန်မဆီက ထွက်မလာပါဘူး။ ၏ ဘယ်ထွက်မလဲ။ မျက်လုံးစုံမှိတ် နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်ပြီး အပီအပြင် ခံစားနေတာ။.
192 မျက်စိ ဖွင့်လိုက်ရင် လည်း မြင်နေရတဲ့ ကောင်းကင်မှာ လေဟုန်စီး နေရသလိုပဲ ၀ဲကနဲ ၀ဲကနဲ လွင့်လွင့် တက်သွားတယ်။ မောင်က သူ့လျှာကို ကျွန်မကိုယ် အတွင်းသားတွေထဲထိ အစွမ်းကုန် ထိုးသွင်း နေရုံတင် မကဘူး ထိပ်က အစေ့လေးကိုပါ လက်မနဲ့လှမ်းကလိ လိုက်တော့ အီးးးးးးးး ကျွန်မပေါင်တွေတောင် တဆတ်ဆတ် တုန်တယ်။ အဲလိုမျိုး သုံးလေးခါလောက် လုပ်နေရင်းက လျှာကို ပြန်ထုတ်ပြီး အထက်ကနေ အောက် အစုန်အဆန်ပင့်ပြီး လျက်လိုက်တော့ ကျွန်မရင်ထဲ ရိုလာကိုစတာ စီးရသလို ဒိုင်းကနဲ ဆောင့်တက်ပြီးမှဟာကနဲ နိမ့်ဆင်းသွားတာ ဘေစင်ပေါ်က ပြုတ်ကျ တော့မယ် မှတ်ပြီး အစွန်း တစ်ဖက်ဆီကို လက်နဲ့လှမ်းကိုင် ထားလိုက်ရတယ်။ ကျွန်မ ခံစားမှု အထွတ်အထိပ်ကို ရောက်သွားပြီးတဲ့ အချိန်အထိ ထွက်လာတဲ့ အရည်ကြည် တချို့ကိုမောင်က လျက်ပေးနေတုန်းပဲ။ ခဏကြာတော့မှ အားနာလာတာနဲ့သူ့ခေါင်းကို ဆွဲထူပြီး မတ်တပ် ပြန်ရပ်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ပေါင်လေးကို စိပြီး ဘေစင်ပေါ်မှာ ထိုင်နေတဲ့ ကျွန်မက အဖျားတက်သလို တုန်တုန် ယင်ယင်ကြီး ဖြစ်နေတုန်းပဲ။ မောင့်ကို ကြည့်လိုက်တော့ သူကလည်း နွမ်းလျတဲ့ ရုပ်နဲ့ခြေမခိုင် သလိုဖြစ်နေတယ်။ န ၂၁ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၂၀ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ဟင်၏ မောင် ဘာဖြစ်တာလဲ မောင်၏ မောင် လည်း ပြီးသွားပြီ ဘာဓ အမှန်တော့ ကျွန်မက ကိုယ့်အရှိန်နဲ့ကိုယ်တက်နေလို့သူပြီး သွားတာတောင် သတိမထားမိ လိုက်တာ။ သူကတော့ ဘာအ၀တ်အစားမှတောင် မချွတ်လိုက်ရပဲ ပြီးသွားလေရဲ့။ ကျွန်မ တခွိခွိ ရီမိတယ်။ ခုချိန်ထိ သူ့ပစ္စည်းကို ကိုင်လည်း မကြည့်ရသေးဘူး မြင်တောင် မမြင်ဖူးသေးဘူးလေ။ ချွတ်လိုက်၏ဘောင်းဘီကို ကျွန်မခိုင်းတဲ့အတိုင်း မောင် ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ ပျော့ကျနေတဲ့ မောင့် ဖွားဖက်တော်လေးက ဘွားကနဲ ပေါ်လာတယ်။ ကျွန်မ ရီချင်စိတ်ကို ထိန်းလိုက်ပေမဲ့ ပြုံးသွားတဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို မောင်က မြင်ဖြစ်အောင် မြင်လိုက်ပြီး ဘာရီတာတုန်းကွ လို့မလုံမလဲ ပုံစံနဲ့လှမ်းမေးလိုက်တယ်။ ခိခိ၏သေးသေးလေး ပြောမိပြီးမှ သူစိတ်များ ဆိုးသွားမလား ကြည့်လိုက်တော့ သူက စ နေတယ် မှတ်လား မသိပါဘူး။ အံမာ ညည်းက ဘယ်လောက် ကြီးတာ မြင်ဖူးလို့တုန်း မောင့်ထက် ကြီးတာတော့ မြင်ဖူးတာပေါ့ ဟီးဟီး သူ့မျက်နှာ မဆိုစလောက်လေး ကွက်ခနဲ ပျက်သွားပြီးမှ အပြုံးယဲ့ယဲ့နဲ့ကျွန်မကို ကြည့်နေတယ်။ ကျွန်မ စိတ်မကောင်း ဖြစ်သွားတယ်။ မူးနေလို့သာ ပါးစပ်က ထွက်သွားတာပါ။ ပြီးတော့ မောင့်ပစ္စည်းက အရမ်းအသေးကြီးတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ အဲ့ထက် သေးတဲ့ ပိစိကွေးနဲ့တောင် ကျွန်မ ကြုံဖူးတယ်လေ။ ခုက ပျော့နေတဲ့ အချိန်မို့လည်း နေမှာပေါ့။ ကျွန်မ မောင့်ကို ကြည့်ရင်း အလေးအနက် ပြောလိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ကြီးတာသေးတာ အရေးမကြီးပါဘူး မောင်ရယ် ၏ ကျွန်မ မောင့်ကို ချစ်တယ် ကျွန်မ ပြောလိုက်တဲ့ စကားကြောင့် မောင် ကျေနပ်သွားပုံတော့ ရပါတယ်။ ကျွန်မကို လက်ဆွဲပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ခေါ် သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပေးတယ်။ သူ့ကိုယ်သူလည်း ဆေးကြောရင်းပေါ့။ အ၀တ်အစားတွေ ပြန်ဝတ်ပြီး မောင့် အခန်းထဲမှာ ခွေခွေလေး သွားလှဲနေလိုက်တယ်။ လူက အိပ်ချင်နေပြီ၏ စားထား သောက်ထားတဲ့ အရှိန်နဲ့။ မောင်က ခဏနေတော့မှ ၀င်လာပြီး ကျွန်မဘေးမှာ လှဲချရင်း ကျွန်မကို ဖက်ထားလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့ဘာသာသူ ရေရွတ်သလိုနဲ့ကျွန်မကို ပြောတယ်။ မောင်၏ မိန်းမတွေနဲ့မဆက်ဆံတာကြာပီ၏ အဲတာကြောင့် မြန်သွားတာပါ၏တဲ့။ န ၂၂ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၂၁ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ အသံမထွက်ပေမဲ့ လှုပ်နေတဲ့ ကျွန်မ ကိုယ်လုံးကို ကြည့်ရင်း သူသိတယ်။ ကျွန်မ ကြိတ်ရီနေတာကို။ ကျွန်မ မျက်နှာကို ဆွဲမော့လိုက်ရင်း မောင်က ညင်ညင်သာသာလေး မေးလိုက်တယ်။ မောင့်အရင် ဘယ်နှယောက်တောင် ရှိခဲ့တာလဲဟင် တဲ့။ ရုတ်တရက်တည်သွားတဲ့ ကျွန်မမျက်နှာကို ကြည့်ပြီး သူမှားသွားမှန်း သိပုံ ရတယ်။ ကျွန်မ မျက်နှာအနှံ့ကို သူ့နှာခေါင်းနဲ့ဖိပွတ်ရင်း နမ်းနေတယ်။ ကျွန်မ မောင့် မျက်နှာကို ကြည့်ပြီး အမှန်အတိုင်းပဲ ဖြေလိုက်ပါတယ်။ သိပ်မများပါဘူး မောင်ရာ သုံး လေး ငါး ယောက်ပေါ့ ဘာလို့တုန်း မောင်က ကျွန်မ မေးတာ ပြန်မဖြေဘူး။.
193 သူ့ဘာသာ ခွီးခနဲ ထရီရင်း သုံးရာလေးဆယ့်ငါးယောက် တောင် ဟုတ်လား လို့ကျွန်မကို နောက်တယ်။ ကျွန်မက နှုတ်ခမ်းကိုက်ပြီး သူ့ကို တဘုန်းဘုန်း လိုက်ထုတယ်။ သူက တဟီးဟီးရီရင်း ကျွန်မ လက်တွေကို ဆွဲပြီး ထုချင်ရင် ဒီကိုထု ဆိုပြီး သူ့ဘောင်းဘီ ပေါ် တင်ပေးလိုက်တယ်။ အယ်၏ ကျွန်မ စမ်းကြည့်တော့ ခုနလို ပျော့မနေတော့ဘူး။ မာမာလေး ပြန်ဖြစ်နေပြီ။ မောင်က သူ့ဘောင်းဘီကို ချွတ်ပေးလိုက်တယ်။ အဲဒီ့တော့မှ သူ့ပစ္စည်းကို သေချာ စူးစမ်းကြည့်မိတော့တယ်။ ထိပ်လေးကို ဖွဖွလေး ပွတ်ကြည့်တယ်။ ပြီးတော့ လက်နဲ့အသာညှစ်ကိုင်ပြီး အထက်အောက် ဆွဲချ ပေးလိုက်တယ်။ မောင့် ပစ္စည်းမှာ သူများတွေလို အရေပြား အုပ်နေတာမျိုး မရှိဘူး။ မောင်၏ အရေပြား ဖြတ်ထားတာလား ၏ ဆိုတော့ ၏ ဟုတ်ဖူး နဂိုထဲက အဲ့၏ တိုင်းပဲ တဲ့။ မိနစ်ပိုင်း အတွင်းမှာပဲ မောင့်ပစ္စည်းက မာကြောလာတယ်။ ခုနထက် ပိုရှည်လာသလို လုံးပတ်လည်း ပိုကြီး လာသလိုပဲ။ ထိပ်ဖျားမှာလည်း အရည်လေးတွေ စိမ့် ထွက်လာတယ်။ ကလေး၏ စုပ်ပေး မလားဟင် တဲ့၏ ကတုန်ကယင် အသံကြီးနဲ့မေးလာတယ်။ မောင်က ကျွန်မကို ကောင်းအောင် လုပ်ပေးခဲ့ပြီးပီပဲ ၏ဒီတစ်ခါ ကျွန်မ အလှည့်ပေါ့။ အိပ်နေရာကထ၏ ၏မောင့်ကို ကျောပေး လိုက်ပြီး သူ့ပစ္စည်းကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီးတော့မှ လျှာဖျားလေးနဲ့ထိပ်ကို အရင် လျက်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှ တစ်ချောင်းလုံး ကို ပါးစပ်နဲ့ငုံ စုပ်လိုက်ပြီးတော့ ပါးစပ်ထဲမှာ လျှာနဲ့ပတ် ကစား ပေး လိုက်တယ်။ အင်းးးးခနဲ ညည်းသံနဲ့အတူ မောင့်လက်က သူ့ခါးနား ရောက်နေတဲ့ ကျွန်မ တင်ပါးကို လှမ်းကိုင်လိုက်တယ်။ တင်ပါးကို လက်နဲ့ဆွဲဆွဲပြီး ညှစ်တော့ ကျွန်မလည်း ပိုစိတ်ကြွလာပြီး သူ့ဟာကို စိတ်ပါလက်ပါ စုပ်ပေးနေမိတယ်။ မောင့် ပစ္စည်းက ကျွန်မပါးစပ်ထဲ အဆုံးထိ မ၀င်ဘူး အရင်းမှာ လက်တစ်လုံး စာ လောက် လွတ် နေသေးတယ်။ ဟားးး ကောင်းလိုက်တာ ကလေးရာ အ အားးး ကျယ်လောင်လာတဲ့ မောင့်အသံတွေနဲ့အတူ ကျွန်မလည်း မောင့် ပေါင်ခြားထဲ တစ်ကိုယ်လုံး ၀င်ပြီး အားရပါးရ စုပ်ပေးနေပြီ။ သူ့ပစ္စည်းကို ငုံ၏ ပါးစပ်ကို စိနေအောင် ပိတ်ပြီး အားနဲ့လေးငါးခါလောက် စုပ်လိုက်တယ်။ မောင်က တအင်းအင်းနဲ့ကော့ထိုးနေတာ။ သိပ်မကြာပါဘူး ကျွန်မ ခေါင်းကို ကမန်းကတမ်း လာကိုင်တယ်။ ကျွန်မလည်း စုပ်နေတာ ရပ်ပြီး ပါးစပ်ထဲက သူ့ပစ္စည်းကို ထုတ်ပြီး လက်နဲ့ပဲ အထက်အောက် ပြန်ပွတ် ပေးလိုက်တော့ အဆုံးထိ န ၂၃ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၂၂ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ပြီးသွားတဲ့ အချစ်ရည်တွေက ပန်းထွက် လာတော့တယ်။ နှစ်ယောက်သား သန့်ရှင်းရေး ထပ်လုပ်ပြီး ဗိုက်ဆာ လာတာနဲ့ထမင်းစားကြတယ်။ သူငယ်ချင်းတွေ ချက်ပြီး ထားခဲ့လို့ကျန်သေးတဲ့ ကုလားပဲနဲ့ကြက်သား အရည်သောက်ရယ် ၀က်အူချောင်းကြော်ရယ် ဆိတ်သား မွမွကြော်လေး ရယ် နဲနဲစီ ပန်းကန်ထဲ ထည့်ပြီး မောင်က ကျွန်မကို ကလေးလေးလို ထမင်းခွံ့ကျွေးတာ အရမ်းစားလို့ကောင်းတာပဲ။ နင်သွားရင် ရေလေး ပြေး ခတ်ပြီး တိုက်သေးတာ။ မောင် ဒီဟင်းတွေ ချက်တတ်လား ဆိုတော့ ချက်တတ်ဖူး ၏တဲ့။ အာ့ ဆို ကျင့်ထား ဆိုတော့ ဟုတ်၏ တဲ့။ မင်း ချက်ရမှာပေါ့ ၏ ဘာညာ ပြန်မပြောဘူး။ ချစ်စရာလေး။ နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက် မျက်နှာ တစ်ယောက် ကြည့်ပြီး ကြည်နူးနေကြတာ၏ အေးအေးဆေးဆေးပဲ။ ပန်းကန်ခွက်ယောက်တွေ သိမ်းဆည်း ဆေးကျောပြီး တီဗီ ထိုင်ကြည့်နေကြသေးတယ်။ ခုမှ ကျွန်မတို့တကယ့် လင်မယားတွေလို ဖြစ်နေတာ။ မောင်ကလည်း ပြောတယ် ၏ ဒီလိုလေး အမြဲနေရရင်ကောင်းမှာ ၏တဲ့။ တီဗီကြည့်ရင်း ပျင်းလာတာနဲ့ကျန်သေးတဲ့ ကည်င်န ပုလင်း တစ်ဝက်နီးပါးကို ထပ်ဖြိုလိုက်ကြတယ်။ အရက်တွေ သောက် စကားတွေ ပြောနေကြရင်း မောင်က ကျွန်မကို ဖက်ပြီး နမ်းနေပြန်ပြီ။ တစ်ကိုယ်လုံးကို အတင်းညှစ်ပြီး ဖက်ထားတယ်။ ခနနေတော့ မောင့်အခန်းထဲ ဆွဲခေါ် သွားပြန်တယ်။ အခန်းထဲမှာ နမ်းနေကြရင်းမှ သတိရတယ်။ ခုထိ ကျွန်မတို့ညီလေးနဲ့ညီမလေး မိတ်ဆက် မပေးရသေးတာ ကိုလေ။ မောင်က အဲလို ခေါ်တာ ညီလေး နဲ့ညီမလေး ၏ တဲ့။ မီးတွေ ဖွင့်လိုက်မှ မောင့်အခန်းကို သေချာ ကြည့်မိတယ်။.
194 မောင် အိပ်တဲ့ မထူမပါး မွေ့ယာတစ်ခု ရယ် အ၀တ်လှမ်းတဲ့ တန်းတစ်ခုရယ် အခန်းထောင့်က ဗီရို အသေးတစ်လုံးရယ် ဒါပဲ၏။ မောင်က မွေ့ယာပေါ် ကျွန်မကို တွန်းလှဲလိုက်တယ်။ ကျွန်မအ၀တ် အစားတွေ အကုန်ချွတ်ပြီးမှသူ့ကိုယ်ပေါ်က တစ်ထည် တည်းသော အ၀တ်ဖြစ်တဲ့ ပုဆိုးကို ချွတ်ချ လိုက်တယ်။ ကျွန်မ ပေါင်ခြားထဲမှာ ဒူးထောက် နေရာယူ ထားရင်းက မောင် ကျွန်မကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ သူ့မျက်လုံးတွေက အရောင် တလက်လက် တောက်နေတယ်။ ကိုယ်ကို ကိုင်းပြီး ကျွန်မ နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းတယ် ခဏလေးပဲ၏ မောင့် အနမ်းတွေက ကျွန်မ ရင်သားတွေပေါ် ရောက်လာတယ်။ ရင်အုံ တစ်ခုလုံးကို နှုတ်ခမ်းနဲ့ဆွဲဆွဲပြီး စုပ်တာ အရာတွေ တောင် ထင်ကုန်သလား မသိပါဘူး။ ကျွန်မ စိတ်ထဲမှာ ကလိကလိနဲ့အောက်ကလည်း စိုတိုတို ဖြစ်လာ သလိုပဲ။ မောင်က ကျွန်မ ပေါင်ခြားထဲကို လက်ဖ၀ါးနဲ့အသာလေးအုပ်ပြီး ပွတ်ပေးတော့ လက်အပူရှိန်ကြောင့် နွေးကခနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားတယ်။ ကျွန်မ စိတ်တွေ မရတော့ဘူးး၏ မောင့်ပစ္စည်းကို လှမ်းကိုင်ပြီး အ၀လေးနဲ့တေ့ ပေးလိုက်တယ်။ မောင်ကလည်း အသာ ဖိသွင်း လိုက်တယ်။ မောင့် ပစ္စည်း နွေးနွေးကြီးက အထဲကို တိုးဝင်လာတယ်။ အဆုံးထိ ၀င်သွားတော့ နှစ်ယောက်သား အီးးးကနဲ ပြိုင်တူ အော်လိုက်မိတယ်။ သူ့ပစ္စည်းကြောင့် ကျွန်မ အတွင်းထဲ နွေးသွားသလို န ၂၄ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၂၃ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ သူကလည်း ညီမလေးက နွေးလိုက်တာတဲ့။ ပြီးတာနဲ့ဖြေးဖြေးချင်း အသွင်း အထုတ်လုပ် ရင်း နှစ်ယောက်သား ပြောမပြနိုင်တဲ့ အရသာကို ပြိုင်တူ ခံစား နေကြတယ်။ မောင့်ရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေက ဖြေးဖြေးချင်း ကနေ မြန်မြန် ဆန်ဆန်ကြီး ဖြစ်လာပြီ။ ကျွန်မလည်း မောင့် လက်မောင်း တွေကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး တင်တွေကို ကော့ကော့ ပေးမိတယ်။ အစ်၏ အစ်၏ မောင်၏ မောင် အရမ်းမြန်မြန်ကြီး လှုပ်ရှား နေရတာကြောင့် အသံတောင် ကောင်းကောင်း မထွက်နိုင်တော့ဘူး။ အဲ့အတိုင်း အရှိန်မကျဘဲ ငါးမိနစ်လောက် ဆောင့်ပြီးတော့ မောင်လည်း တော်တော် မောနေပုံ ရတယ်။ ကျွန်မလည်း အတော် မောနေပြီ။ ပြီးတော့မလားလို့ မေးတော့ မပြီးသေးဘူး တဲ့။ ဒီတစ်ခေါက် ကျတော့လည်း ကြာတာ။ ကျွန်မ ခြေထောက်တွေကို ပုခုံးပေါ် ထမ်းပြီး မောင်က အားသွန်ခွန်စိုက် ထပ်ကြိုးစားနေပြန်တယ်။ အဲ့ပုံစံက အတွင်းသားတွေထဲ အထိ ထိတာမို့ကြာကြာ မခံနိုင်ဘူး။ ကျွန်မ တစ်ချီပြီးသွားတယ်။ မောင်ကတော့ ကြိုးစားတုန်းပဲ။ အဲကွန်း ဖွင့်ထားပေမဲ့ နှစ်ယောက်သား ချွေးတွေလည်း ရွှဲနေပြီ။ နောက် ဆယ်မိနစ်လောက် ကြာတော ခနလေးရပ်ပြီး ပုံစံပြောင်းမယ် တဲ့ကုန်းပေးတဲ့။ လေးဘက်ထောက်ပြီး ခါးကိုနှိမ့် တင်ကို နောက်ပစ်ထားပေးတဲ့ ကျွန်မ အ၀လေးကို မောင်က လက်နဲ့ကလိ နေသေးတယ်။ ပြီးတော့မှ တဖန်းဖန်း နေအောင် ဆောင့်တာ။ မောင်လက်တွေက ရင်သား နှစ်မြွှာကို အတင်း ဆုပ်ကိုင်ပြီး အသားကုန် ဆောင့်တာ ကျွန်မခေါင်းတောင် မထောင်နိုင်တော့ဘူး။ ခေါင်းနဲ့မွေ့ယာထိပြီး ဖင်ပူးထောင်းပုံစံ ဖြစ်သွားတယ်။ မောင် အနောက် ကနေ ချစ်ပေးတာ တော်တော်ကြာတော့ ကျွန်မလည်း မောလာပြီး အထဲက နာချင် သလိုလိုတောင် ဖြစ်လာတယ်။ မောင်ရာ ၏မပြီးသေးဘူးလား ဆိုတော့ ပြီးသေးဘူး တဲ့။ အဲလိုတုန်း မီးကလည်း ပျက်သွားတော့ လေသိပ်မ၀င်တဲ့အခန်းထဲမှာ အသက်ရှူတောင် မ၀သလိုဖြစ်လာတယ်။ အခန်းထဲမှာ အရမ်းပူအိုက် လာတာမို့မောင်က ကျွန်မကို အခန်းအပြင်ကို ပွေ့ခေါ်ပြီး ဆိုဖာပေါ် နေရာချ လိုက်တယ်။ ကျွန်မ အောက်ပိုင်းကို ဆိုဖာအစွန်းမှာ ထားလိုက်ပြီး မောင်က ဒူးခေါင်းနဲနဲ ကွေးပြီး ဖိသွင်းတယ်။ ကျွန်မ ရင်သားတွေကို လည်း လက်နဲ့အတင်း ဖိထားတယ်ီ။ အပြင်မှာ ပြတင်းပေါက်က လေလေး တဖြူး ဖြူးနဲ့မို့တော်သေးတယ်။ လူက ဖတ်ဖတ်မောနေပြီ ။သူ့သေးတယ် ပြောထားလို့တမင် ပညာပြနေသလားပဲ လို့ တွေးလိုက် မိသေးတယ်။ မောင်ရာ၏ စံပယ် ၏ မခံနိုင်တော့ဘူး၏ မြန်မြန်ပြီးပါတော့ ၏ လို့ငိုမဲ့မဲ့နဲ့ပြောမှ ၏အင်း ၏ အင်း ၏ ဆိုပြီး မော်တာ တပ်ထားသလို တစ်ဖုန်းဖုန်းနဲ့ဆောင့်တယ်။ ကျွန်မလည်း အတင်းအံကျိတ်ပြီး အော်ရင်းနဲ့နှစ်ယောက်သား သံပြိုင်ညည်းရင်း ပန်းတိုင် ရောက်သွားကြတယ်။.
195 မောင်က မထသေးဘဲ ကျွန်မကိုအပေါ်က မိုးပြီး ပြုံးပြုံးကြီး ကြည့်နေသေးတယ်။ မှတ်ပလား ဆိုတဲ့ ရုပ်နဲ့။ ကျွန်မ မျက်စောင်းထိုးပြီး သူ့ကို အတင်း တွန်းလွှတ် ပလိုက်တယ်။ နှစ်ယောက်လုံး ချွေးတွေလည်း စိုရွှဲလို့။ ခဏနေမှ ထပြီး ရေချိုးခန်းထဲ သွားဖို့ပြင်တယ်။ န ၂၅ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၂၄ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ မောင်၏အရမ်းအိုက်တာပဲ၏ရေချိုးပြီး ခေါင်းပါ လျှော်ပလိုက်တော့မယ် လို့ပြောတော့ မောင်လည်း ၀င်လိုက်လာပြီး ကျွန်မကို ရေချိုးပေးတယ်။ ကျွန်မက ရေချိုးခန်းထဲ ငုပ်တုတ်ထိုင်လို့ မောင်က ရေတစ်ခွက်ချင်း လောင်းပြီး ချိုးပေးတာ။ ဆပ်ပြာကိုလည်း လည်ပင်းကနေ ခြေချောင်းလေးတွေ အထဲထိ သေချာနှံ့အောင် တိုက်ပေးတာ မျက်နှာက ခေင သမာ နဲ့သက်သက် ဆေးပေးတာငယ်ငယ်တုန်းက လူကြီးတွေ ရေချိုးပေးတာ ခံရသလိုပဲ တော်တော်ဇိမ် ရှိပါတယ်။ ခေါင်းကိုလည်း ဖွဖွလေး ဖိကုတ်ပြီး လျှော်ပေးတာ အကြောတွေ ပြေပြီး အိပ်တောင် အိပ်ချင်လာတယ်။ နောက်တော့ တဘက်ကြီးကြီးနဲ့ကိုယ်လုံးကို ပတ်ပြီး ရေသုတ်ပေး အ၀တ်စားတွေ လဲပေးပြီးမှ ကျွန်မခေါင်းက ဆံပင်တွေကို သေချာ ထိုင်သုတ်ပေးတယ်။ သားအဖ နှစ်ယောက်ပဲ နေတာ ဆိုတော့ သူတို့ဆီမှာ ငေမ မပနမ မရှိဖူး။ ကျွန်မ ဆံပင်ကလည်း ဂုတ်ထောက်လောက်ပဲ ဆိုတော့ ငေမ ခသအေ လေး လိမ်းပေးပြီး ခန နေတော့ ခပ်ခြောက်ခြောက်လေး ဖြစ်သွားပီ။ နာရီကို ကြည့်လိုက်တော့ ညကိုးနာရီတောင် ထိုးနေပြီပဲ။ မောင်က ၏ မိုးချုပ်နေပြီ ၏ ကလေး၏ မပြန်တော့နဲ့၏ ဒီမှာပဲ အိပ်လိုက်တော့ တဲ့။ မဖြစ်ဖူးမောင်ရယ် မနက်အလုပ်သွားရမှာ အိမ်ပြန်မှဖြစ်မှာ ၏ ဆိုတော့ မနက်စောစော ပြန်လိုက်ပို့ပေးမယ် ၏ တဲ့၏ ကျွန်မက မနက်ဆို ရုံးသွားခါနီးလေးမှ ကပ်ထပြီး တက်သုတ်ရိုက် လုပ်တတ်တာရယ်။ အခုပဲ ပြန်ရအောင်ပါ ဆိုပြီး ထွက်လာကြတယ်။ အိမ်ချင်းလည်း သိပ်မဝေးဖူးလေ။ န ၂၆ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၂၅ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ၏ ၏ ၏ ငှားလာတဲ့ တက်စီကို လမ်းထိပ်မှာတင် ရပ်ခိုင်းပြီး ကျွန်မတို့လမ်းထဲကို ခြေကျင် လျှောက်ဝင်လာကြတယ်။ လမ်းထဲမှာ လူသွား လူလာ ပါးနေပြီ။ လမ်းလျှောက်နေရင်း မောင်က ကျွန်မလက်ကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ပြီး ၏ ကလေး၏ အခုချိန်က စပြီး မင်းက မောင့်မိန်းမ ဖြစ်သွားပီနော် ၏ မောင့်ကလေးလေးကို မောင်အရမ်းချစ်နေမိပီ ၏လို့လှိုက်လှဲတဲ့ အသံနဲ့ခပ်တိုးတိုးပြောတယ်။ ဝိုင်တစ်ခွက်သောက်လိုက်ရသလို ကျွန်မ ရင်ထဲ နွေးကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ တစ်ဆက်တည်း စဉ်းစားမိတာက ကျွန်မ မောင့်ကို တကယ်ကြီး ချစ်မိနေပြီလား မသိဘူးလို့။ အမှန်တိုင်း ပြောရရင်တော့ ဒီလို ခပ်ဆင်ဆင် တူတဲ့ စကားမျိုးတွေ ယောက်ျားတော်တော် များများဆီက ကျွန်မ ကြားဖူးပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ မတူဘူး ၏မတူဘူး။ ဘယ်လို မတူတာလဲ ဆိုတော့လည်း ကျွန်မ သေချာ မပြောပြတတ်ဖူး။ မောင့်ဆီက ထွက်လာတဲ့ စကားမို့၏ လို့ပဲ ကျွန်မ ဖြေနိုင်မယ်။ ကျွန်မ မောင့်ကို ယုံနေမိပြီ။ နှစ်နှစ်လောက် အတွင်း ထားဖူးခဲ့သမျှ ရည်းစားတွေ ထဲမှာ ရှားရှားပါးပါးပဲ လို့ပြောလို့ရတယ်။ မောင် ရိုးသားတတ်တာကို သိနေလို့လည်း အဲဒီ့ စကားက နှလုံးသားထဲ စိမ့်ဝင် သွားသလား လို့တွေးမိတယ်။ အမှန်တော့ ရိုးသားတိုင်းလည်း ကောင်းတာ မဟုတ်ဘူး ရယ်။ ၏ ဥပမာဆိုပါတော့၏ ခုကျွန်မကို မောင် ရိုးရိုးသားသားကြီး ချစ်နေပြီ နောက် တစ်နှစ် နှစ်နှစ် ဒါမှမဟုတ် မကြာခင်မှာပဲ နောက်တစ်ယောက်ကို ရိုးရိုးသားသား အဖြစ်အပျက်တစ်ခုနဲ့ပဲ စတွေ့မယ်၏ ပြီးတော့ ၏ ရိုးရိုးသားသားကြီး ချစ်သွားမိပြန်ပြီ ကျွန်မကို ကလေးရေ မောင်တော့ အသစ် တစ်ယောက်တွေ့ နေပြီ မောင် ရိုးရိုးသားသား ၀န်ခံတာပါကွယ်၏ ဆိုရင် ဘယ့်နယ့် လုပ်ကြမတုန်း။ ဒါကြောင့်လည်း ကျွန်မလူတွေ ကိုမယုံရဲတာ။ ကဲ လူ့စိတ်ဆိုတာ ဘယ်လောက်ဆန်းလဲ၏ ခုလေးတင် ကျွန်မ မောင့်ကိုချစ်တယ်၏ ယုံတယ်လို့စဉ်းစားမိပြီး အတွေး ဆက်သွားတာ မောင့်ရဲ့ရိုးသားတဲ့ စိတ်ကို မယုံသင်္ကာဖြစ်တဲ့ ဆီကို ရောက်သွားပြန်ပြီလေ။ ဒါလည်း ကျွန်မ အပြစ်တော့ မဟုတ်ဖူးရယ်။ အရင်တစ်ယောက်တုန်းကလည်း၏။ ဟိတ်၏ပြောနေတာကြားလားကွ န ၂၇ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၂၆ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ မောင့်အသံကြားမှ အတွေး ကမ္ဘာထဲက ကျွန်မ ပြန်ရောက်လာတယ်။.
196 နှုတ်ခမ်းပေါ်က မဲ့ပြုံးဆန်ဆန် အပြုံးလေး ကိုလည်း ပြန်မသိမ်းမိခင် မောင်မြင်သွားပီ။ ဒီမယ် မင်းက မောင့်ကို မယုံဘူးလား ၏ မယုံရင်လည်း ထားလိုက်ကွာ၏ နောက်တော့ မောင်အလုပ်နဲ့ သက်သေပြမယ် ဟုတ်ပီလား ၏ ခုတော့ ဘာမှ ခေါင်းရှုပ်ခံပြီး မတွေးနေနဲ့ ဒါမျိုးကျ မောင်က အကင်းပါးသား။ တစ်ချို့ နေရာတွေမှာ ရိုးလွန်း အ လွန်းသလောက် ကျွန်မ စိတ်ကိုမှန်းတဲ့ နေရာမှာတော့ မောင် တဖြေးဖြေး တိုးတက်လာတယ် ပြောရမယ်။ ကျွန်မ အကြောင်း အားလုံးနီးပါးလည်း မောင် သိ ထားတာကိုး။ ။၏။၏။ ၏။ န ၂၈ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၂၇ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ၏ ၏ ၏ မနက် အိပ်ရာထတော့မှ မနေ့က ဘယ်လောက်တောင် အပင်ပန်း ခံထားမိလဲ သိသာတယ်။ တစ်ကိုယ်လုံးကို ကိုက်ခဲနေ တာပဲ။ ညဘက် ခေါင်းလျှော် လိုက်မိ လို့လား မသိဖူး။ ခေါင်းကလည်း အုံပြီး ကိုက်နေတယ်။ ရုံးမသွားလို့လည်း မဖြစ်ပါဘူး။ ဒီနေ့ တနင်္လာလေ။ ရုံးပျက်ရင် နှစ်ရက်စာ ဖြတ်ခံထိမှာ။ ကျွန်မတို့ရုံးက ခွင့်မတိုင်ဘဲ ရုံးပျက်ရင် နှစ်ဆ ဖြတ်တယ်။ ခွင့်တိုင်လည်းဘဲ တစ်ရက်စာတော့ဖြတ်တယ်။ တနင်္လာနဲ့သောကြာနေ့တွေပျက်ရင် နှစ်ရက်စာ ဖြတ်တယ်။ တတ်နိုင်သမျှတော့ မှန်အောင် ရုံးတက်တာပဲ။ ရုံးမှာလည်း ကျွန်မအလုပ်က အလုပ်ရာသီချိန် မဟုတ်ရင် သိပ် မပင်ပန်းဘူး။ နေမကောင်းလည်း နားနား နေနေ နေလို့ရတယ် ဆိုတော့ ဆေးလေး ဘာလေး သောက်ပြီး အားတင်းပြီးပဲ သွားဖို့ပြင်လိုက်တယ်။ မောင်က လမ်းထိပ်မှာ စောင့်နေပြီ။ လမ်းထိပ်က ထမင်းဆိုင်မှာ ဟင်းဝင်ယူပြီး ထမင်းချိုင့်ကို ဖြည့်တယ်။ ကျွန်မတို့တိုက်ခန်းမှာ ထမင်းပေါင်းအိုးနဲ့ထမင်းပဲ ချက်တယ်၏ ဟင်းမချက်ကြဘူး။ ထမင်းဆိုင်ကပဲ လပေးနဲ့ဟင်း ၀ယ်စားတယ်။ ပြီးတော့ မောင်နဲ့မနက်စာ အတူစားပြီး တစ်မှတ်တိုင်စာလောက် ဝေးတဲ့ ရုံးအထိ လမ်းလျှောက်ကြတယ်။ ကျွန်မ နေမကောင်းမှန်း သိတော့ မောင်က ရုံးတောင် မလွှတ်ချင်ဘူးရယ်။ ကျွန်မက ဘာမှ မဖြစ်ကြောင်း အတင်းပြောတော့မှ ရုံးရောက်မှ ပိုဆိုးလာရင် ဖုန်းဆက်လိုက် လာကြိုမယ်လို့ပြောပြီး ပြန်သွားလေရဲ့။ ကျွန်မရုံးရောက်တော့ အခန်းထဲမယ် ဘုရားပန်းလဲပြီး တံမြက်စည်းလေး ဘာလေး လှဲနေတုန်း တစ်ခြားဌာနက ကျွန်မနဲ့ခင်တဲ့ ကောင်လေး မိုးဇော် ရောက်လာတယ်။ ခါတိုင်းဆို အဲကွန်းခန်းထဲလည်း အကျီလက်တိုနဲ့ကျန်းမာရေး ကောင်းနေတဲ့ ကျွန်မကို ဆွယ်တာ လက်ရှည်လေးနဲ့ခပ်နွမ်းနွမ်းမြင် တော့ အမ နေမကောင်းဘူးလား တဲ့။ စိုးရိမ်သံနဲ့ မေးရှာတယ်။ အေးဟယ် ကိုယ်တွေ လက်တွေ ကိုက်နေလို့၏ လို့ခပ်လွယ်လွယ် ပြန်ဖြေလိုက်ရင်း လမ်းလျှောက် လာရလို့အိုက်စပ်စပ်ကြီး ဖြစ်လာတာနဲ့ဆွယ်တာအကျီ အပေါ်ကြယ်သီး နှစ်လုံးလောက်ကို ဖြုတ်လိုက်တယ်။ ကျွန်မက မိုးဇော်လေးကို ကျွန်မထက် ငယ်တဲ့ ကလေးပဲ ဆိုပြီး ဂရုမစိုက်ပဲ လုပ်မိတာပေမဲ့ သူ့အကြည့်က ကျွန်မ ရင်ဘတ်ပေါ် ရောက်နေတာ သတိထားမိလိုက်တယ်။ ကိုယ့်ဘာကိုယ် မသိမသာ ပြန်ငုံ့ကြည့်တော့လည်ပင်း နဲနဲဟိုက်တဲ့ ရုံးဝတ်စုံကြောင့် ကျွန်မ လည်ပင်းအောက် ရင်သား အထက်ပိုင်း ကျကျမှာ နီနီအရာလေး။ မနေ့ကမောင် သွားနဲ့စုပ်ပြီး နမ်းထားတဲ့ အရာဖြစ်မယ်။ ကျွန်မ မျက်နှာ ထူပူသွားတယ် ဒီကောင်လေး ရိပ်များ ရိပ်မိ သွားမလားလို့။ အဲ့ ကောင်လေးကလည်း အလိုက်ကို မသိဘူး။ အမ လည်ပင်းက ဘာဖြစ်တာလဲ ဆိုပြီး လက်ညှိုးထိုးပြီး လာမေး နေသေးတယ်။ ငါဘယ်သိမတုန်း ယားလို့ကုတ်မိတာ နေမှာပေါ့၏လို့ပြောပြီး သူ့ကို နောက်ကျော ပေးထားတဲ့ ကွန်ပြူတာခုံမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။ န ၂၉ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၂၈ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ မိုးဇော်က ကျွန်မနားမှာ ကပ်ထိုင်ပြီး ဟိုယောင်ယောင် ဒီယောင်ယောင်လုပ်နေတယ်။ ကျွန်မတို့ရုံးခန်းတွေက လုံးဝ အပိတ်တွေ မဟုတ်ဖူး။ အကန့်လေးတွေပဲ ကန့်ထားတာ။ ကျွန်မတို့အခန်းက နဲနဲချောင်ကျတယ်။ ပြီးတော့ လူကလည်း ကျွန်မရယ် အမကြီးတစ်ယောက်ရယ် နှစ်ယောက်ပဲရှိတာ။.
197 မိုးဇော်တို့က အပြင် အမြဲထွက်နေရတဲ့ သူတွေဆိုတော့ သူတို့အတွက် ရုံးခန်း သက်သက် မရှိတော့ အပြင်မသွားရရင် လူနည်းတဲ့ ကျွန်မတို့အခန်းမှာပဲ လာ လာထိုင်နေကျပါ။ ဒီနေ့ အခန်းထဲ ဘယ်သူတွေမှ မရောက်ကြ သေးတော့ သူနဲ့ ကျွန်မ နှစ်ယောက်တည်းရယ်။ သူက ခုံကို ကျွန်မနား ရွှေ့ထိုင်လိုက်ပြီး အမ ကျွန်တော့်ဖုန်း မြန်မာဖောင့် ပေါ်ချင်လို့ လုပ်ပေးပါလား ဆိုပြီး ဖုန်းလေး လာပြတယ်။ ကျွန်မလည်း သူ့ဖုန်းကို ယူပြီး ဟိုကလိ ဒီကလိ လုပ်နေတုန်း သူကလည်း ကိုယ်ကို ကိုင်းပြီး ကြည့်နေတော့ ကျွန်မတို့နှစ်ယောက် ကိုယ်ချင်း တော်တော်လေး ပူးကပ်နေတာပေါ့။ သနပ်ခါးနံ့လေး မွှေးနေတာပဲ သူအသံ တိုးတိုးလေးနဲ့ကျွန်မ မျက်နှာနား ကပ်ပြီးတော့ ပြောလိုက်တော့ ကျွန်မရင်ထဲ ထိတ်ကနဲ ဖြစ်သွား တယ်။ ကျွန်မနဲ့နီးနီးလေးဖြစ်နေတဲ့ သူ့မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်တော့ မျက်လုံး ညိုညိုလေးတွေမှာ အရိပ်အယောင် တစ်မျိုး ဖြစ်နေသလိုပဲ။ ဘာအဖုအပိန့်မှ မရှိတဲ့သူ့မျက်နှာ ပြောင်ချောလေးက ကလေးလေး တစ်ယောက်လိုပဲ။ ကျွန်မက တစ်ဦးတည်းသော သမီးမို့တစ်နှစ်လောက်ပဲ ငယ်မယ့် သူ့ကို မောင်လေး တစ်ယောက်လို သဘောထားတာရယ်။ သူကတော့ ဘာစိတ် ညာစိတ်တွေ များရှိနေမလားလို့ကျွန်မ ထိတ်ကနဲ ဖြစ်သွားတာ။ သူက တစ်ခုခု ထပ်ပြောတော့မဲ့ ပုံနဲ့ပါးစပ်ကို ဟလိုက်ပေမဲ့ ဒုန်း ကျွန်မတို့နှစ်ယောက်လုံး လန့်ဖြန့်ပြီး လူချင်းခွာ လိုက်တယ်။ ဘယ်အချိန်က အခန်းထဲ ရောက်နေမှန်း မသိတဲ့ ကျွန်မ ဘော့စ်က သူ့ပိုက်ဆံ ထုပ်ကြီး ကို ကျွန်မတို့ဘေးက စားပွဲပေါ်ချလိုက်တာ။ အမလေး၏ရှက်လိုက်တာ။ ကျွန်မထူပူ သွားတယ်။ ဘာမှမလုပ်ပေမဲ့ ကျွန်မတို့နှစ်ယောက်က နီးနီးကပ်ကပ်ကြီး အကြည်ဆိုက်နေသလို အနေအထား မဟုတ်လား။ မိုးဇော်လည်း ယောင်တောင် ပေါင်တောင်နဲ့ထပြီး အခန်းထဲက ထွက်သွားတယ်။ ဘော့စ်က မျက်နှာ တင်းတင်းနဲ့ အဲ့ကောင်လေးက ဘယ်ကလဲ လို့မေးတယ်။ ကျွန်မလည်း တစ်ခြား ဌာနက လို့ပြောလိုက်တယ်။ ဘာမှတော့ ဆက်မပြောပါဘူး။ အလုပ်ကိစ္စ နဲနဲပါးပါး ပြောပြီး ပြန်သွားရော။ ကျွန်မတို့ဘော့စ်က ဒီရုံးမှာ မထိုင်ဘူး။ တစ်ခြား ရုံးခွဲမှာ သွားထိုင်တာ။ ဘော့စ် ပြန်သွားတာနဲ့ကျွန်မလည်း ကွန်ပြူတာလေး ဘာလေး ဖွင့်ပြီး ဂျီတော့လေး ဘာလေး တက်ကြည့် လိုက်တယ်။ ကျွန်မ စကားပြော နေကျ သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်နဲ့ထုံးစံအတိုင်း စကားစမြည် ပြောတာပေါ့။ အဲ့ကောင်က မောင်နဲ့လည်း သိတယ်။ ကျွန်မလည်း ခုနက ရုံးက ကောင်လေး တစ်ယောက်နဲ့အကြည်ဆိုက် နေတုန်း ဘော့စ် မိသွားတဲ့ အကြောင်း ရင်သိမ့်တုန် ဇာတ်လမ်းကို ပြန်လည် ဖောက်သည်ချမိတယ်။ မောင်လည်း အွန်လိုင်း တက်လာရော အဲ့ မသာလေးက ကျွန်မ သူနဲ့ပြောထားတာတွေ သွားပြတယ်လေ။ ပြီးတော့ န ၃၀ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၂၉ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ သူသွားပြလိုက်တဲ့ အကြောင်း ကျွန်မကိုလည်း စပ်ဖြီးဖြီးနဲ့လာပြောတယ်။ အချွန်နဲ့မ တာ ပေါ့လေ။ မောင်က အွန်လိုင်းမှာ ရှိနေတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်မကို စကား လာမပြောဘူးရယ်။ ကျွန်မပဲ စ ခေါ် လိုက်တယ်။ မောင် ကလေး၏ပြော ဟိုအကောင် မောင့်ကိုချွန်ထားတာလေစိတ်ဆိုးသွားလားဟ င် ဤပစငညါ ဆိုပြီး ပြနေပေမဲ့ ခဏလေးကြာမှ စာက တက်လာတယ်။ ကလေးက ကိုယ် စိတ်ဆိုးနေမယ် ထင်လို့လား မဆိုးပါဘူး မောင့် ကလေးလေးကို မောင် ယုံတယ် ခုချိန်မှာ တစ်ယောက်ယောက်က ကျွန်မ မျက်နှာကို ကြည့်နေရင် ကြည်ကြည်နူးနူးနဲ့ပိတိဖြာသွားတဲ့ အပြုံးကို သေချာပေါက် မြင်မိ မှာပဲ။ မောင်နဲ့ချစ်ရတာ ၏ အဲလိုလေးတွေ ၏ ကြည်နူးဖို့ကောင်း တာ ၏ ၏ ၏ နောက်ပိုင်းလည်း အဲဒီလိုပါပဲ။ သမီးရည်းစားချင်း သ၀န်တိုတာလေးတွေတော့ ရှိတတ်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ မောင်က ဘယ်တော့မှ ကျွန်မကို ပြသနာမရှာ တတ်ဘူး။ သူ့စိတ်ထဲမှာ တစ်ခါ တလေ သ၀န်တိုပြီး စိတ်တိုမိတာတော့ ရှိတယ်တဲ့။ ကျွန်မကတော့ အဲလို မဟုတ်ဘူး။ သ၀န်တို စရာ အကြောင်း ရှိလာရင် ပေါ်တင်ပဲ ပြောတယ်။ စိတ်ကောက်တယ် ရန်ဖြစ်တယ်။ ရန်ဖြစ်တယ် ဆိုတာ ကျွန်မဘက်က တစ်ဖက်သတ် ဖြစ်တာကို ပြောတာပါ။ မောင်က ဘယ်တော့မှ ကျွန်မနဲ့ပြန်ရန် မဖြစ်ဘူး။.
198 သူ့ဘက်က မှန်နေရင်တောင် လေသံ အေးအေးနဲ့ပဲ ဖြေရှင်းတယ်။ တစ်ခါတလေ မောင် ဒေါသ မထွက်တတ်ဖူးလား လို့တောင် တအံ့တသြ မေးယူ ရတယ်။ မောင်နဲ့ကျွန်မက ဆန့်ကျင်ဘက်လေ ဒီနေရာမှာတော့၏။ ကျွန်မက အရမ်းစိတ်ကြီးတယ်။ စိတ်ဆိုးပြီ ဆိုရင် ကိုယ် စိတ်ဆိုးတဲ့သူကို မလုပ်ရရင် ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပြန်လုပ်တာ။ ဒါမှမဟုတ် နီးစပ်ရာ ပစ္စည်းတွေ အကုန်ပေါက်ခွဲ ၀ုန်းဒိုင်း ကြဲပြီး ဗြောင်းဆန်အောင် လုပ်တတ်တာ။ အိမ်မှာ နေတုန်းက ကျွန်မနဲ့အမေနဲ့ခဏခဏ ပြသနာ တက်တယ်။ တက်တိုင်းလည်း ကျွန်မ အခန်းထဲက ပစ္စည်းတွေ ကျွန်မ လက်ချက်နဲ့မွစာကျဲ ကုန်တာပဲ။ အခုတော့ အတူတူ မနေရတဲ့ အချိန်တွေ များလာလို့ပဲခူးပြန်ရင် မိသားစုနဲ့အလွမ်းပဲ သယ်နေတော့တာ။ န ၃၁ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၃၀ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ မောင် ကျွန်မကို ခွင့်လွှတ်သလောက် ကျွန်မ မောင့်ကို စိတ်ဆိုးမှာ ကျတော့ မောင်က အရမ်းကြောက်တယ်။ ကြောက်တယ် ဆိုတာ ကျွန်မ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုတစ်ခုခုလုပ်တာ တို့သူ့ကို မုန်းသွားမှာ တို့ကို ကြောက်တာပါ။ မောင်နဲ့ ရည်းစားဖြစ်ပြီး မကြာသေးတဲ့ အချိန်တွေ တုန်းက ကျွန်မ မောင့်ကို စိတ်ဆိုးပြီး စကား မပြောဘဲ နေတော့ အဲလိုမျိုး စကားမပြောဘဲ အံကြိတ်ပြီး နေတာ သုံးနာရီလောက် ကြာတယ် မောင်က မောင့်ကို ထုပါ ရိုက်ပါ ကြိုက်သလောက်လုပ် ဆိုပြီး ခေါင်းထိုးခံပြီး ပြောတာ။ ကျွန်မလည်း စိတ်ရှိလက်ရှိ တွယ်ပလိုက်တယ်။ လက်နဲ့တင်ပါ အုတ်ခဲတွေ ဘာတွေ တော့ မပါဘူးပေါ့။ နောက်ပိုင်း စိတ်ဆိုးတဲ့ အခေါက်တိုင်းလည်း အဲ့လိုမျိုးပဲ။ ကြာတော့ ကျွန်မ အဲ့လောက်ကြီး ဒေါသ မကြီးတော့ဘူး။ မောင့်ကိုလည်း မလုပ်ရက် တော့ဘူး။ လူတစ်ယောက်ကို တကယ် ချစ်မိလာပြီ ဆိုရင် သိသာပါတယ်။ အစစ အရာရာမှာပေါ့။ ကျွန်မ မကြိုက်တာတွေ မောင် မလုပ်သလို မောင် စိတ်ဆင်းရဲရမဲ့ ကိစ္စတွေလည်း ကျွန်မ ရှောင်ဖြစ် လာတယ်။ မိုးဇော်လေးကိုတောင် ကျွန်မမှာ ရည်းစား ရှိကြောင်း အရိပ်အမြွက် ပြောလိုက်တယ်။ သူ ညနေပိုင်းထိ ရုံးမှာ ရှိနေတဲ့ နေ့တွေဆို မောင်ကျွန်မကို လာကြိုတာကို မြင်တယ်လေ။ နောက်ပိုင်းတော့ သူလည်း လက်လျှော့ လိုက်ပုံ ရပါတယ်။ သူရည်းစား ရသွားပြီ ဆိုပြီး သူ့ရည်းစား ပုံတွေတောင် ကျွန်မကို လာပြသေးတယ်။ မောင်က ကျွန်မအတွက် ချစ်သူ တစ်ယောက် ဖြစ်သလို တိုင်ပင်ဖော် တိုင်ပင်ဖက် တစ်ယောက်လည်း ဖြစ်လာတယ်။ ဘယ်ကိစ္စမဆို မောင်ပါမှ ကျွန်မ လုပ်တတ် တော့တယ်။ နေ့တိုင်း ရုံးလိုက်ပို့ လာကြိုတာ အပြင် တစ်ခါတလေ ကျွန်မချိုင့်ကို ယူသွားပြီး မောင် ချက်တတ်တဲ့ ဟင်းလေးတွေနဲ့ထမင်းချိုင့် ထည့်ပေး တတ်သေးတယ်။ ရုံးပိတ်ရက် ဆိုရင်တော့ သောကြာနေ့ ညတည်းက အပေါင်းအသင်းတွေနဲ့သောက်စား ပျော်ပါးကြတယ်။ မောင်နဲ့ကျွန်မက သောက်တဲ့ နေရာမှာလည်း အတွဲညီတယ်။ မောင်က ကျွန်မကို အရက်ခွက် ငှဲ့ပေး ကျွန်မက မောင့်ကို စီးကရက် မီးညှိပေး အဲလိုမျိုး၏။ ပြီးရင် အိမ်မပြန်တော့ဘဲ ဟိုတယ်မှာ နှပ်ကြတယ်။ အဲတာကြောင့် မောင်နဲ့ကျွန်မက လိင်ကိစ္စမှာလည်း ပိုပြီး အပေးအယူ မျှလာတယ်။ ။၏။၏။ ၏။ န ၃၂ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၃၁ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ၏ ၏ ၏ မောင်နဲ့ကျွန်မ ဟိုတယ် ပထမဆုံး ရောက်ဖြစ်တဲ့ အကြောင်းကို သတိရမိသေးတယ်။ မောင့်အိမ်မှာ တွေ့ခဲ့ကြတဲ့နေ့နဲ့သုံးလေးငါး လ လောက် ကွာမယ် ထင်တယ်။ ဒီကြားထဲမှာ ကျွန်မက ပိတ်ရက် တွေမှာ အကြောင်းအမျိုးမျိုးနဲ့မအားတာရယ် မောင့် အဖေကြီးလည်း ဘုရားဖူးက ပြန်ရောက် လာတာရယ်နဲ့ ဆိုတော့ မောင်လည်း မလှုပ်သာဘူး ၏ လေ။ ရောက်ဖြစ်တဲ့ အကြောင်း ပြောရရင် ကျွန်မကို မောင်ခြေသည်းနီ ဆိုးပေးချင်တာနဲ့စ ရမယ် ထင်တယ်။ မောင်က ကျွန်မကို လက်သည်းနီ ဆိုးပေး နေကျလေ ရည်းစား စဖြစ်ကတည်းက။ နောက်တော့ ခြေသည်းနီလည်း ဆိုးပေးချင် သေးတယ်တဲ့။.
199 လက်သည်းနီ ဆိုတာက လူရှင်းတဲ့ ဆိုင်လေးမှာ ဖြစ်ဖြစ် သွားနေကျ ကန်ဘောင်မှာ ဖြစ်ဖြစ် လူမြင် သူမြင် ဆိုးပေးလို့ရသေးတယ်၏။ ခြေသည်းနီ ကျတော့ လူမြင်လို့မှ မကောင်းတာ။ အဲဒါနဲ့ဟိုတယ်မှာ သွား ဆိုးကြမယ် ဆိုပြီး သွားဖြစ် သွားတာ။ ရီချင်စရာကြီးနော်။ ဒါပေမဲ့ မောင်ကတော့ တစ်ကယ် ဆိုးပေး ပါတယ်။ ဆိုးပေးရုံတင် ဘယ်ကမလဲ ၏။ မောင် ခြေသည်းနီ ဆိုးပေးမယ်ဆို အင်း ၏ပြန်ခါနီးမှ ဆိုးပေးမယ်လေ ဟင် ၏အခု ဆိုးတော့ ဘာဖြစ်လို့လဲ ဟိဟိ အခု ဆိုးတော့ ကလေးက အိပ်ယာပေါ် လူးလိုက် လှိမ့်လိုက်ရင် ခြေသည်းနီတွေက မခြောက်ဘဲ ပေကုန် မှာပေါ့ကွ မောင်က ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ကျွန်မကို ဖက်ထားရင်းက နှုတ်ခမ်းတွေကို စုတ်နမ်း လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ လည်ပင်းတွေ ၏ ဝတ်ထားတဲ့ အကျီကွာ ကျသွားတော့၏ ရင်သားတွေ၏ ရင်သားတွေ အလှည့်မှာ တော်တော် ကြာသွားတယ်။ ကျွန်မ ရင်သားတွေက ရမက်စိတ်ကြောင့် ပြည့်တင်းပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေက ထောင်နေပြီ။ မောင်က ရင်သား နှစ်ဖက်လုံးကို လက်နဲ့စုံကိုင်ပြီး ဖိညှစ်နေတယ်။ အာအားး ကျွန်မ အသံထွက်ပြီး ညည်းမိတဲ့ အထိ မောင့်လက်တွေက အတင်း ညှစ်နေတုန်းပဲ။ ပြီးတော့မှ လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ထားလို့ပိုပြီး ဆူထွက်နေတဲ့ ရင်သားကို ရေငတ် နေသလို တပြွတ်ပြွတ် စို့တော့တယ်။ လက်တစ်ဖက်ကလည်း ကျန်တဲ့ ရင်သား တစ်ဖက်ကို ဖြစ်ညှစ်ရင်း နို့သီး ခေါင်းလေးတွေကို ဆွဲပေးနေတယ်။ ကျွန်မ န ၃၃ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၃၂ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ အောက်မှာ လူးလှိမ့်နေပြီ။ ၀တ်ထားတဲ့ ပန်တီအောက်မှာ မောင့်ကို ချစ်တဲ့ အချစ်ရည်တွေက တစိမ့်စိမ့် ထွက်နေပီ။ မောင့် လက်တစ်ဖက်က ရင်သားတွေ ဆီကနေ နိမ့်ဆင်းပြီး ချက်ကလေးကို လှမ်းကလိ လိုက်သေးတယ်။ ပြီးမှကျွန်မ စကပ်တိုတို အောက်က ပန်တီလေး ပေါ်ကနေပဲ လက်ခလယ်နဲ့အကွဲကြောင်းလေးကို ပွတ်ပွတ်ဆွဲ နေတယ်။ ညီမလေး အရည်တွေ ထွက်နေပီ ကလေး အင်းလေ၏ ရှင့်ကြောင့်ပေါ့ အရှိန်တက်နေတဲ့ကြားက နှုတ်ခမ်းကိုက်ပြီး ရန်တွေ့လိုက်တဲ့ကျွန်မကို မောင်က ပြုံးစိစိနဲ့ကြည့်ရင်း ကျွန်မရဲ့စကပ်နဲ့ ပန်တီကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ မောင့်ခေါင်းက အရင်တစ်ခါလိုပဲ ညီမလေးဆီ ရောက်သွားတယ်။ လျှာလေးနဲ့ ကလိလိုက် လက်ချောင်းနဲ့ထိုးသွင်း လိုက်လုပ်တော့ ကျွန်မလည်း အရမ်းကို ကော့ပျံ တက်နေပီ။ ကျွန်မ မနေနိုင်တော့ဘူး။ မောင့်ရဲ့ခေါင်းကို ဆွဲထူရင်း သူ့ဘောင်းဘီကို ကျွန်မ ထပြီး ချွတ် ပေးလိုက်တယ်။ မာတင်းတင်း ဖြစ်နေတဲ့ မောင့်ညီလေးကို တစ်ချက် နှစ်ချက် ကစ်စင်ပေးလိုက်တော့ အစွမ်းကုန် ထောင်မတ် လာပြီလေ။ အိပ်ယာပေါ် တံတောင်ဆစ်နဲ့ထောက်ထားရင်း မောင့်ညီလေး ကျွန်မ ညီမလေးထဲ သွင်းတာကို ကြည့်နေမိတယ်။ အဲလို မျက်စိနဲ့ကိုယ်တိုင်ကြည့်ရင် ပိုပြီး ဖီလ်း ဖြစ်တယ် လို့အောစာအုပ်တွေ ထဲမှာ ပါလို့ကြည့်ကြည့်တာ။ ယောကျာ်းလေး တွေနဲ့တခြား မိန်းကလေးတွေ အတွက်တော့ မပြောတတ်ဘူး။ ကျွန်မ အတွက်တော့ သိပ်မကွာပါဘူး ခံစား ရတာချင်းက ၏။ မောင်က ခပ်ဖြေးဖြေးပဲ အသွင်းအထုတ် စလုပ်တယ်။ ကျွန်မလည်း အိပ်ယာပေါ် ပြန်အိပ်ချပြီး မျက်လုံးတွေ မှိတ်ထားလိုက်တယ်။ ဘာလို့မျက်လုံးတွေ ပိတ်ထားတာတုန်း ပိတ်နေကျမို့လို့ ၏ လို့ကျွန်မ ပြန်ဖြေရင် သင့်တော်ပါ့မလား လို့၏ ကျွန်မ စဉ်းစားနေတုန်း ၏ မျက်လုံးတွေ ဖွင့်ထားရင် ပိုကောင်းတယ် မောင့်ကိုကြည့် အဲ့ဒီ အချိန်တည်းက နောက်ပိုင်း မျက်လုံး ဖွင့်ထားတာ အကျင့် ရသွားတယ်။ အရင်ကဆို ဘယ်သူနဲ့ဖြစ်ဖြစ် ကျွန်မ မျက်လုံးကြာကြာ ဖွင့်မထားတတ်ဘူး။ မောင်ပြောတာလည်း ဟုတ်ပါတယ်။ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ချစ်ရမ္မက်တွေနဲ့စိုက်ကြည့်ရင်း ချစ်ရတာ ပိုကောင်းသလိုပဲ။ အဲ့လိုနဲ့မောင်က ကျွန်မကို ကြည့်ရင်း ကော့တက်နေတဲ့ ရင်းသားတွေကို ဆုပ်နယ်ရင်း တဖုန်းဖုန်းနဲ့ဆောင့်နေပြီ။ လူက ပိန်ပေမဲ့ ဒါမျိုးကတော့ အား အတော်ရှိတယ် ဆိုရမယ်။ တအားကို ဆောင့်တာ။ တစ်ခန်းလုံးလည်း ကျွန်မ အော်သံတွေနဲ့ချည်းပဲ။ ဆယ်မိနစ်လောက် ဆောင့်ပြီးတော့ မောင်လည်း မော ကျွန်မလည်း မောနေပြီ။ မောင်က ပက်လက်လှန် လိုက်ပြီး ကျွန်မကို ဆွဲခေါ်လိုက်တယ်။.
200 ကျွန်မလည်း မောင့်အပေါ် တက်ခွပြီး မောင့် ညီလေးပေါ် ချိန်ပြီး ထိုင်ချလိုက်တယ်။ န ၃၄ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၃၃ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ အီးးး၏ ကနဲ နှစ်ယောက်လုံး ဆီက အသံထွက်လာတယ်။ ကျွန်မ မောင့်ရင်ဘတ်ပေါ် လက်ထောက်ပြီး ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် လှုပ်ရှားလိုက်တယ်။ မောင့်လက်တွေက အငြိမ်မနေ ကျွန်မ ရင်သားတွေကို ဆွဲ ဆွဲပြီး ကိုင်နေတယ်။ နောက် အားမရတော့ သလို လက်နောက် ပြန်ထောက်ပြီး စို့တော့ ကျွန်မရဲ့ လက်တစ်ဖက်နဲ့မောင့် ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး ထိန်းထား ပေးလိုက်တယ်။ ကျွန်မ တစ်ကိုယ်လုံး ထူပူ တက်လာတယ်။ အရမ်း ကောင်းနေပြီ။ မောင့်ကို ပြန်လှဲချ ခိုင်းရင်း ခါးကိုမတ် ရင်ကိုကော့ရင်း အားရပါးရ ဆောင့်လိုက်တယ်။ ပြီးသွားပြီ ကျွန်မ ပြီးသွားပြီ။ တကယ်ပါ မောင်နဲ့မတိုင်ခင်က ကျွန်မ အချစ်ဆုံး ဖြစ်ခဲ့ဖူးသူရဲ့ အယုအယ အောက်မှာတောင် ကျွန်မ မပြီးခဲ့ဖူးဘူးရယ်။ ဘာလို့မပြီးတာလဲ ဆိုတာလည်း ကျွန်မ တကယ် မသိ နားမလည်ပါဘူး။ သူတို့က ပြီးပြီလား မေးရင် လွယ်လွယ်ကူကူ အင်းပဲ ဖြေလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ မဆက်ဆံခင်နဲ့ဆက်ဆံနေတုန်း ထွက်လာတဲ့ အရည်တွေကို ကျွန်မက ပြီးလို့ထွက်တယ်ပဲ ထင်တာ။ မောင်နဲ့တွေ့မှတကယ်ပြီးတယ် ဆိုတာ ဒါမျိုးပါလား ဆိုပြီး မတူမှန်း သိရတော့တာ။ ။၏။၏။ ၏။ န ၃၅ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၃၄ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ၏ ၏ ၏ ကျွန်မရဲ့ ချစ်သူ မောင်ဟာ ရုပ်မချောပါဘူး သူများတွေလို ပညာတွေလည်း မိုးပျံအောင် တတ် မနေပါဘူး၏ ငွေကြေးလည်း မချမ်းသာဘူးရယ်။ ဒါပေမဲ့ ဘာလို့မှန်းကို မသိ ကျွန်မ မောင့်ကို ပိုပိုပြီး ချစ်လာမိတယ်။ မောင်နဲ့ချစ်သူ ဖြစ်ပြီးမှ ကျွန်မ တဖြေးဖြေး ဒေါသတွေ လျော့လာတယ်။ စိတ်လည်း ကြည်လာလို့ရုပ်လည်း ပိုပြီး ကြည်ကြည် လင်လင် လေးဖြစ်လာတယ်။ မောင်ကတော့ သူနဲ့တည့်လို့လို့ပြောတာပဲ။ တကယ်ပြောတာ အသက် ပိုကြီးလာတာလည်း ဆိုင်ချင် ဆိုင်လိမ့်မယ် ဒါ့ပြင် မောင့်ကြောင့် ကျွန်မ ဒေါသထွက်ရင် ဖြစ်တတ်တဲ့ စိတ်တွေ ၏အကျင့်ဆိုးတွေ တော်တော် လျော့ပါးသွားတယ်။ နောက်ပိုင်း ကျွန်မ မောင့်ကို စိတ်ဆိုးရင်တောင် လူရှေ့ သူရှေ့မှာ မအော်ဘူး ကျိတ်ပြီး ပြောတယ်။ ကိုယ် ဘာလို့ စိတ်ဆိုးလဲ နောက်ကို ဘယ်လို လုပ်မလဲဆိုတာ အဖြေရှာပြီး မောင့်ကို ပြောပြတယ် ရှင်းပြတယ်။ အဲ့ဒါကြောင့်မို့လို့ ကျွန်မတို့နှစ်ယောက်ကြား ပြသနာတောင် သိပ်မဖြစ်တာ ကြာပြီ။ ပျင်းတောင် ပျင်းယူ ရတယ်။ သောကြာညနဲ့စနေနေ့ တစ်နေကုန်ဆို ဟိုတယ်မှာပဲ ကျွန်မတို့အချိန်ဖြုန်းကြတယ်။ အရက်သောက် ကြတယ် ချစ်ကြတယ် ပြီးရင် ကျွန်မက စီးကရက်တလိပ်ဖွာပြီး ရုပ်ရှင်ကားတွေထဲက လူဆိုးလို မောင့်ကို မိန့်မိန့်ကြီး ထိုင်ကြည့် တတ်သေးတာ။ မောင်က ဘယ်လို ဟာမလေးတုန်းကွ ဆိုပြီး ရီရင်းနဲ့ကျွန်မခေါင်းကို ဖွဖွလေး ပုတ်တတ်တယ်။ ပြီးရင် မောင်က ကျွန်မကို လက်သည်း ညှပ်ပေး ဆိုးပေး ခေါင်းလျှော်ချင်ရင် လျှော်ပေးတယ်။ ကျွန်မ ကလည်း မောင့်ကို မျက်နှာပေါင်းတင်တဲ့ ခေင ကပ်ပြီး မျက်နှာကို နှိပ်ပေး တစ်ခါတလေ တစ်ကိုယ်လုံးကို နှိပ်ပေးတယ်။ နှစ်ယောက် သား ဗြူတီဆလွန်း ဖွင့်နေကြတာပေါ့။ ဒါတွေကလည်း အရင် ရည်းစားတွေနဲ့မလုပ်ဖူးတဲ့ အရာတွေလေ။ ဒါကြောင့် မောင့်ရှေ့မှာ လူတွေ ရှိခဲ့ပေမဲ့ တစ်ချို့ တစ်ချို့သော ကျွန်မရဲ့ ပထမဆုံးတွေဟာ မောင့်ကို စောင့်နေ သလိုပဲ ကျန်နေ သေးတယ်လို့ကျွန်မ တွေးမိပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့၏ ကျွန်မတို့ရည်းစား သက်တမ်းဟာ တစ်နှစ်ကျော် နီးပါးလောက် ရှိလာခဲ့ပြီ။ အမှန်အတိုင်း ပြောပါရစေ။ ကျွန်မတို့ချစ်သူ စ ဖြစ်တဲ့နေ့ကို ကျွန်မ မှတ်မထားဘူး။ မောင့်ကိုလည်း မမှတ်ခိုင်းထားဘူး။ ဒါကြောင့် ကျွန်မတို့မှာ နှစ်ပတ်လည် ညေညငလနမျမေပ ကျင်းပတဲ့ အလေ့အကျင့်လည်း မရှိကြပါဘူး။ သူများတွေ အတွက်တော့ ဒါဟာ ဆန်းချင် ဆန်းနေလိမ့်မယ်။ ကျွန်မတို့အတွက်တော့ သိပ်အရေး မကြီးတဲ့ အချက်ပါ။.
201 န ၃၆ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၃၅ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ တစ်ခါတလေ စကားစပ်မိမှ ကလေးရေ မောင်တို့ချစ်ကြတာ ဘယ်နှစ်လပိုင်း လောက်ကနော် ဆိုပြီး ပြန်တွေး ကြတာမျိုးပဲ ရှိတယ်။ နေ့တိုင်း ညေညငလနမျမေပ ကျင်းပသလို အမြဲ ချစ်နေတော့ ထူးပြီး လုပ်စရာ မလိုတော့ဘူးလေ။ ဠနညအငညန’ ပေ လည်း အဲ့တိုင်းပဲ။ ခါတိုင်း တွေ့နေကျ လိုပဲ တွေ့လိုက်တာပဲ။ ကျွန်မတို့နှစ်ယောက် ဆင်တူ အကျီလေးတွေ ၀ယ်ထား ပေမဲ့ အဲနေ့မှာ ၀တ်ဖို့ကိုတော့ ကျွန်မ ရှက်နေ တတ်တယ်။ လူတိုင်း လုပ်နေတဲ့ အလုပ်ကြီး မလုပ်ချင်တာလည်း ပါတယ်။ မောင်နဲ့တွေ့ ခါမှ ကျွန်မ နထ ကိစ္စကိုလည်း ပိုပြီး စိတ်ဝင်တစား လေ့လာ ဖြစ်တယ်။ မောင့်ကို အကောင်းဆုံး ဖြစ်အောင် ခံစားစေချင်လို့သက်ဆိုင်တဲ့ စာတွေ အကုန် လျှောက်ဖတ်ကြည့်တယ်။ ကောင်းမယ် ထင်တာလေးတွေ ပြန်ပြတယ်။ အဲလို ပြန်အပြ ကောင်းလို့မောင်ကလည်း ပိုပြီး စိတ်ပါလာတယ် ထင်တယ်။ မလုပ်ဖူးတာတွေ စမ်းသပ် ကြည့်လာတယ်။ တစ်ခါ ကျွန်မ မောင့်ကို မှုတ်ပေးနေတုန်း မောင်က ပါးစပ်ထဲ ပြီးချင်တယ် ၏ တဲ့။ ကျွန်မ မျက်လုံးပြူး မျက်ဆံပြူးနဲ့ဝူးဝူးဝါးဝါး ငြင်းနေတုန်း မောင်က ကျွန်မ ပါးစပ်ထဲ ပြီးသွားတယ်။ ရေချိုးခန်းထဲမှာမို့ ဘေစင်ထဲ အမြန်သွားပြီး ထွေးလိုက်ရတယ်။ ကျွန်မ အဲလို မျိုချတာမျိုး မလုပ်ဖူးဘူးလေ။ ပြီးတော့ မျက်နှာပေါ် ပန်းထုတ်တာတို့၏ ချစ်တာတော့ ချစ်တာပဲ၏ အဲလိုကြီးတော့ ဘယ်လိုမှ တွေးကြည့်လို့မရသေးဘူး။ လုပ်ဖူးတဲ့ ကလေးမတွေ ကျတော့လည်း အသားအရေ ကောင်းတယ်တို့ပရိုတင်း ဓာတ်ရတယ်တို့ပြောကြတာပဲ။ အသားအရေက သအငသည လိမ်းလို့ရပါတယ် ပရိုတင်းကလည်း အစားစားလို့ရပါတယ် ကိုယ့်အကြိုက်နဲ့ ကိုယ်ပေါ့နော်။ ၏ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျွန်မ မောင့်ကို အရမ်းချစ်နေမိပီ။ မောင်ကလည်း လက်ထပ်ဖို့တွေ ဘာတွေ ပြောလာပီ။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်မအိမ်ကို ဖွင့် မပြောရဲသေးဘူး။ တစ်ဦးတည်းသော သမီး မို့ဖေ နဲ့မေက ကျွန်မကို အရမ်း မျှော်လင့်ထားတယ်။ မိဘတွေကို ငွေမက်တယ် လို့ပြောတာ မဟုတ်ပေမဲ့ သူတို့သမီးလေး ကျွန်မ ကောင်းစားတာ မြင်ချင်ကြတယ်လေ။ သူတို့ထက် မသာတောင် မလျော့အောင် ထားနိုင်မဲ့ သူမျိုးကို မှန်းကြမှာပဲ။ မောင့်မှာ အဲလို အခြေအနေ မရှိပါဘူး။ တကယ်လို့များပေါ့ ခုနေ မောင်နဲ့ယူလိုက်ရင် ကျွန်မ ၀င်ငွေနဲ့မောင့်ဝင်ငွေ ပေါင်းရင်တောင် အိမ်စားရိတ်နဲ့ကျွန်မ သုံးတာနဲ့က လောက်မယ် မထင်ဘူး။ ဒီတော့ မိဘတွေကို အသိမပေးခင် ကျွန်မတို့ကြိုးစားရအုံး မယ်လို့နှစ်ယောက် အတူ တွေးထားတယ်။ ဒါပေမဲ့ကံကြမ္မာက ဖြစ်ချင်သလိုလည်း မဖြစ်ရပါဘူး။ ကျွန်မအိမ်က သိသွားတယ်။ ၏ ပြန်ခေါ်ပြီး အဖေက ဘာမှ မပြောပေမဲ့ အမေက သဘောမတူဘူး ဘာဘူး လုပ်တော့ တာပေါ့။ ရန်ကုန်မှာနေတဲ့ ကျွန်မအမ ၀မ်းကွဲ တစ်ယောက်က ပြောလိုက်တာပါ။ သူကလည်း အခြေအနေမှန်တွေပဲ ပြောပြ သွားတာပါ။ ကျွန်မကို ဒီထက် ပိုကောင်းတဲ့ သူနဲ့တွေ့စေချင်တဲ့ အကြောင်းပေါ့။ နောက်ဆုံးတော့ အတိုက်အခံတွေပြောရင်း ကျွန်မလည်း အိမ်ထောင် လောလောဆယ် မပြုသေးမဲ့ အကြောင်း မောင့်ဘက်က စီးပွားရေး တောင့်တောင့် တင်းတင်း ဖြစ်လာမှ စဉ်းစားမဲ့ အကြောင်း အိမ်ကို ကတိပေးခဲ့ရတယ်။ အမေကလည်း ကျွန်မ အရွယ်ရောက်နေပြီမို့အတင်းအကျပ် ကြီး လှောင်ပိတ်ထားလို့မရလို့သာ ပြန်လွှတ်လိုက်တယ် ကျေနပ်ပုံ လုံးဝ မရဘူး။ ကျွန်မလည်း တော်တော် စိတ်ညစ်ပြီး ပြန်လာရတယ်။ န ၃၇ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၃၆ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ကျွန်မ စိတ်ညစ်ပြီဆို မလုပ်သင့်တာတွေ လျှောက်လုပ်ပြီး မှားကုန် တတ်တာပဲ။ မောင့်ကို ပြောပြတော့ မောင်ကလည်း သူ ကျွန်မကို ရှာကျွေးနိုင်ကြောင်း အိမ်နဲ့ပေးတွေ့ဖို့အကြောင်းတွေ ပြောတယ်။ နေ့စဉ်ရက်ဆက် မဟုတ်ပေမဲ့ ကြုံရင် ကြုံသလို ပြောနေတော့ ကျွန်မ နားပူလာတယ်။ ကျွန်မ မောင့်ကို မချစ်ဘူး မဟုတ် ချစ်ပေမဲ့ အိမ်ထောင် မပြုချင်သေးဘူး။ အိမ်ထောင်ပြုရတဲ့ ဒုက္ခတွေကို ကျွန်မသိတယ်။ မပြည့်မစုံ ဘ၀ဆို ပိုပြီးတောင် ဒုက္ခ ရောက်အုံးမယ်။ အခု အပျိုဘ၀နဲ့ရည်းစားရှိတယ် ၏ သုံးစရာ ဖြုန်းစရာ ငွေရှိတယ် ကြိုက်သလို နေလို့ရတယ် ဘယ်လောက် ကောင်းလဲ။ ဒီဘ၀ကို ကျွန်မ ပျော်တယ်။.
202 ကျွန်မ အသက်ကလည်း သိပ်မကြီးသေးတော့ နေမယ်ဆို နေလို့ရတာပဲ။ မောင်ကတော့ အဲ့လို မဟုတ်ဘူး။ သူ့အသက် သုံးဆယ်ကျော်ပြီ။ အိမ်ထောင်ပြုချင်တယ် ပြုလိုက်ရင် ဒီထက် ပိုသာယာမယ် သူထင်တယ်။ အဲ့ဒီမှာ ကျွန်မနဲ့မောင်နဲ့စပြီး သဘောထား ကွဲလွဲ တော့တာပဲ။ ဒီတစ်ခါ စိတ်ဆိုး တာလည်း ကျွန်မဘက်က တစ်ဖက်သတ် ပါပဲ။ မောင်က ယူဖို့တောင် တွေးနေတာ မယူရလို့ စိတ်ညစ် တာပဲ ရှိတာ။ ကျွန်မက မယူချင်တာ၏ နားပူလွန်းလို့ဖြတ်ဖို့တောင် တွေးနေမိပီ။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုလည်း သံသယ ဖြစ်လာမိတယ်။ ဒီလို ကိစ္စဖြစ်တာနဲ့ဖြတ်ချင်တယ် နားအေးအေး နေချင်တယ် ဆိုတော့ ငါ မောင့်ကို တကယ် ချစ်တာ ရော ဟုတ်သေးရဲ့ လား ပေါ့။ ဘာပဲပြောပြာ ကျွန်မကတော့ အိမ်ထောင်ပြုဖို့နောက် လေးငါးနှစ်လောက် အချိန် ယူရမယ် ထင်တယ်။ မောင် စောင့် နိုင်ရင် စောင့် အသက်ကြီးလာပြီမို့ယူမှဖြစ်မယ် ဆိုလည်း တခြား တစ်ယောက်ကို ယူလိုက်ပါတော့ ကျွန်မ ခွင့်လွှတ်တယ်လို့ပဲ အပြတ် ပြောပစ်လိုက်တော့တယ်။ မောင်က စိတ်ဆိုးတာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်မကို ထုံးစံ အတိုင်း လေအေးအေးနဲ့ပဲ ရှင်းပြပါတယ်။ ကိုယ် အသက်ကြီးလာလို့အိမ်ထောင်ပြုချင်တာ ကြုံရာ မိန်းမနဲ့မဟုတ်ဘူး ကလေးနဲ့ပဲ ပြုချင်တာ တဲ့။ ကျွန်မလည်း မောင်နဲ့ပဲ ယူချင်ပါတယ်။ မောင်က သူတစ်ခုခု ၀မ်းနည်းလားတိုင်း ဒါကိုပဲ ထည့်ထည့် ပြောနေတတ်တယ်။ လက်တွေ့မှာ မဖြစ်နိုင်သေးတာကို နားပူနားဆာ လုပ်လွန်းတော့လည်း ကျွန်မစိတ်တွေ အရမ်းညစ်လာ ရတယ်။ ။၏။၏။ ၏။ န ၃၈ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၃၇ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ၏ ၏ ၏ လင်းမင်းထက် @ ကိုလင်း ၏ မောင်နဲ့ရွယ်တူ မောင့်သူငယ်ချင်း၏။ ကျွန်မ သူငယ်ချင်း လို့လည်း ပြောလို့ရတယ်။ သူ့ကိုရော မောင့်ကိုရော တပြိုင်တည်း လိုလို ကျွန်မ စ သိခဲ့တာ။ ပိုက်ဆံရှိတယ် ရုပ်ချောတယ်၏ သဘောကောင်းတယ်။ သူကလည်း အမြဲအွန်လိုင်း ကျွန်မ ကလည်း အမြဲအွန်လိုင်း ရှိနေတတ်တော့ သူနဲ့ကျွန်မက အတော်လေးကို ရင်းနှီးနေပြီ။ တစ်ခါတလေ သူက မထိတထိလေး တွေစတယ် ၏ သူ မ စလည်း ကျွန်မက လိုက် စ တတ်တယ်။ သူနဲ့ကျွန်မ အဲဒီလို သာသာယာယာ ဖြစ်နေကြတာ အတော်ကြာပါပြီ။ ကျွန်မရဲ့ ခေခသကညအ စတသမိ တွေ မောင့်ကို ပေးမထားဘူး။ မောင့်ဆီကလည်း ကျွန်မ မတောင်းဘူး။ မောင် ကျွန်မရဲ့ကွန်ပြူတာ ယူသုံးရင်း ကျန်ခဲ့တဲ့ စတသမိ ရှိပေမဲ့ ကျွန်မ တစ်ခါမှကို ဖွင့်မကြည့်ဖြစ်တာ။ တကယ်လို့မောင်ကလည်း ကျွန်မအကောင့် ယူသုံးရင် မျက်စိတွေ လည်ကုန်မှာပဲ။ ကျွန်မမှာ အီစကလီ မဟုတ်ပေမဲ့ ချစ်ဆုံးလေးရယ် သဲတုန်းလေးရယ် နဲ့ပြောနေကြတဲ့ သူငယ်ချင်းတွေတောင် အများကြီးရယ်။ လင်းမင်းထက် ကတော့ မတူဘူး။ ကျွန်မကိုယ်တိုင်က ကို သူ့ကို သူငယ်ချင်းမဟုတ် ဘာမဟုတ်တဲ့ ခူ တစ်ခု ခွဲထားမိတာ။ ဘာမှန်း မသိတဲ့ ခေါင်းစဉ်အောက်မှာ သူ့တစ်ယောက်တည်း သီးသန့်ထား ထားမိတာ။ ကိုလင်းနဲ့ကျွန်မက အပြင်မှာလည်းတွေ့ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ အမြဲတမ်း မောင် ပါတယ်။ တခြား သူငယ်ချင်းတွေလည်း ပါတယ်။ ဒီတစ်ခါတော့ မောင်မပါဘဲ တွေ့ဖို့ဖြစ်လာတယ်။ ဘာလို့ဆို မောင်မရှိဘူးလေ။ ကျွန်မနဲ့ပြသနာ တက်ပြီး သိပ်မကြာခင်ပဲ နယ်မှာ ပိုက်ဆံရမဲ့ အလုပ်တစ်ခု ရှိတယ် ဆိုပြီး ခရီးထွက်သွားလေရဲ့။ သူသွားတာ ရွာတွေဘက် ဆိုတော့ ဖုန်းလိုင်းလည်း ကောင်းကောင်း မမိဘူး။ နှစ်ပတ်လောက် တောင် ကြာပြီ။ ဖုန်း သုံးလေးခါ လောက်ပဲ ပြောဖြစ်သေးတယ်။ ဘယ်တော့မှ မခွဲဘူးတဲ့ မောင်က အနားမှာ မရှိတော့ ကျွန်မရင်ထဲ ဟာတာတာကြီး၏။ အဲလိုတုန်း သူငယ်ချင်းတွေက ကလပ် သွားကြမယ်တဲ့။ ကိုလင်းလည်း ပါတယ်။ ကျွန်မလည်း စိတ်ကညစ်ညစ်နဲ့မသွားတာလည်း ကြာပြီဆိုတော့ အလှဆုံး ပြင်ဆင်ပြီး လိုက်သွားမိလိုက်တယ်။.
203 ဝိုးးး ၏ လန်းလှချီလား ၏ စတိုင်က န ၃၉ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၃၈ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ တိုက်ခန်းပေါ်က ဆင်းလာပြီး ကိုလင်းကားပေါ် တက်လိုက်တော့ သူက ခြေဆုံး ခေါင်းဆုံး ကြည့်ပြီး ရေရွတ် လိုက်တယ်။ ကျွန်မက ကျွန်မတို့စ နေ နောက် နေကျ ထုံးစံအတိုင်း သူပြောတာကို မယုံသလို မဲ့ပြလိုက်တယ်။ ကလပ်ထဲရောက်တော့ သူငယ်ချင်းအတွဲ နှစ်တွဲရယ် ကိုလင်းနဲ့ကျွန်မရယ် ခြောက်ယောက်၏။ ကရင်းခုန်ရင်း တစ်တွဲက ဘော်ဒါ တစ်ယောက် သွားခေါ်လိုက်အုံးမယ် ဆိုပြီး လစ်သွားတယ်။ နောက်တစ်တွဲကလည်း ဘယ်ချောင် သွားတိုးနေမှန်း မသိတော့ဘူး။ ကိုလင်းက အစထဲက မကတတ်ဖူး ဆိုပြီး ဘားမှာပဲ ထိုင်နေတာ။ ကျွန်မလည်း သူ့ကိုမြင်နေရတဲ့ အကွာအဝေးမှာပဲ တစ်ယောက်တည်း က နေလိုက်တယ်။ ဘဲလေး တစ်ဗွေ ကျွန်မနား ကပ်လာတယ်။ ငယ်ငယ်လေး ရှိအုံးမယ် ထင်တာပဲ။ ကျွန်မလည်း တော်တော်ရီဝေ နေပြီ။ တွဲကကြရင်း လူသာ ငယ်တယ် အစွယ် မသေးဘူး ဆိုတာ သိလာတယ်။ မ၏ အရမ်းမိုက်တယ် ဖုန်းနံပါတ် ပေးပါလား ဘယ်မှာနေလဲ ဘာညာနဲ့ဆူညံနေတဲ့ အသံတွေကြားထဲ ရအောင်ကို ကပ်ချုပ် နေတာ။ အသာလစ်ဖို့ပြင်တော့ ကျွန်မ လက်ကို ဆွဲထားတယ်။ လားလား ကောင်လေးက သူတစ်ယောက်တည်း မဟုတ်ပါလား၏ ကျွန်မ ဘေးမှာ လေးငါးယောက် လောက် ဝိုင်းထားတယ်။ ထိုင်နေတဲ့ ကိုလင်းက အခြေအနေကို လှမ်းမြင်တော့ ကျွန်မဆီကို လာနေပြီ။ ကျွန်မက လက်ဆွဲထားတာကို ရုန်းရင်း ဟိုမှာ င့ါဘဲ လာနေပြီ လို့ကိုလင်းဆီ လက်ညှိုးထိုး ပြလိုက်တော့ ကောင်လေးက လက်လွှတ် လိုက်တယ်။ ကိုလင်းက အနား ရောက်တော့ ကျွန်မ လက်ကို ဆွဲရင်း သွားဖို့ပြင်တယ်။ ဟိုကောင်လေးက ရှေ့က တားထားပြီး အကို့စော်လား လို့မေးတယ်။ ကိုလင်းကလည်း ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ကောင်လေးက ခပ်ပြုံးပြုံးနဲ့ ခေါင်းရမ်းပြီး လာ မဘတ်နဲ့ စော်ဆိုရင် သက်သေပြလေ တဲ့။ နောက်နေတာလား ဘာလား ဘာကို ဆိုလိုမှန်း ကျွန်မ စဉ်းစားနေတုန်း ကိုလင်းက အတင်းထွက်ဖို့ပြင်တော့ ကောင်လေးရဲ့ ဘော်ဒါတွေ သုံးယောက်လောက် ကလည်း ဝိုင်းထားတယ်။ ကိုလင်း ပြန်လှည့်လာပြီး ကျွန်မ လုံးဝ ထင်မထားတဲ့ ကိစ္စတစ်ခု လုပ်လိုက်တယ်၏။ ခုထိ ကျွန်မ ရင်ထဲ ခုန်နေတုန်းပဲ။ ကောင်လေးတွေက ပြုံးပြုံး ရယ်ရယ်နဲ့လူချဲပေးလိုက်တော့ ကျွန်မတို့လည်း ကလပ်ထဲက ထွက်လာပြီး ကားပေါ် ပြန်ရောက် နေကြပြီ။ ကိုလင်းက ကျွန်မဘက် လှည့်လာရင်း မေးတယ်။ စပယ်၏ ငါ့ကို စိတ်ဆိုး သွားလားဟင် ဘာကိုတုန်း ဟို နင့်ကို ဟိုကောင်လေးတွေ ရှေ့ နမ်းပြ လိုက်တာကို ပြောတာ သူတို့က သက်သေပြ ဆိုတော့လေ အင်း တာဝန်နဲ့ဝတ္တရားအရ ဆိုတော့လည်း ဘယ်စိတ်ဆိုးလို့ဖြစ်ပါ့မလဲ ဆရာကြီးရယ် ကျွန်မ ပြုံးစိစိနဲ့ပြန်ပြောတော့ အာဆိုပြီး ရှက်သလိုလို ဘာလိုလို လုပ်နေတယ်။ အဲ့ဒီ ကိုလင်း ဟာလေ ဘယ်လို လူကြီးမှန်းလဲ မသိဘူး၏ ၏အဲဒါကြောင့် ခုထိ ရည်းစားမရတာ။ ကျွန်မ တွေးနေတုန်း သူက ကားကို မောင်းထွက်လာပြီ။ ကျွန်မ အိမ်မပြန်ချင်သေးဘူး။ ကံကောင်း ထောက်မစွာဘဲ သူမောင်းနေတဲ့ ဘက်ကလည်း အိမ်ပြန်တဲ့ဘက် မဟုတ်ဘူး။ ဘယ်နေရာတွေ မှန်းတောင် ကျွန်မ မသိတော့ဘူး။ မှောင်မဲပြီး တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ လမ်းကြား တစ်ခုမှာ န ၄၀ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၃၉ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ သူကားကို ရပ်ပြီး ကားမီးတွေ ပိတ်လိုက်တယ်။ ဟူးးးးးးးးး ကနဲ သက်ပြင်းကြီး ချပြီး သူ့ကား ထိုင်ခုံကို နဲနဲလျှောချပြီး မှီလိုက်တယ်။ ကျွန်မကတော့ ကြောင်တောင်တောင်လေး ထိုင်နေတာပေါ့။ နောက်တော့ မထူးပါဘူး ဆိုပြီး ကျွန်မလည်း ထိုင်ခုံကို သူ့လိုပဲ လုပ်ပြီး မျက်လုံးလေးမှိတ်၏ ကိုယ်ကိုလျှောပြီး မှီနေလိုက်တယ်။ ၌သကဒမန ငည ပ မောယ ညေိ အ့န တသမိူ ငျ ခ၏ ဤ့န ကျငခ စူပေငညါ သည္ဇ သမ သညူပ အတသ္ဇ၏ သ ခူသျန အသါနအ့နမ္ဇ၏ ညေိ တ့နည ၍ဒာ တငအ့ ပသက္ဇ သ ခူသျန အသ နနူ ငလန္ဇ အယ်၏ဒါ၏ဒါ ကျွန်မ သိပ်ကြိုက်တဲ့ သီချင်းလေး၏။ ကိုလင်းက ဃီ ကောက်ဖွင့်လိုက်တာ။ သ ခူသျန ဆိုတဲ့ သည ခူကေါ့ငည ရဲ့ သီချင်းသံချို ရှရှလေးက ကားထဲမှာ တိုးတိုးလေးနဲ့ပျံ့လွင့်နေတယ်။ ကျွန်မ မျက်လုံးလေး တအံ့တသြနဲ့ပွင့်လာတော့ ကိုလင်းက ကျွန်မ မျက်နှာကို တစိမ့်စိမ့် ကြည့်နေတယ်။.
204 သာညေအငခ ဖြစ်လွန်းတဲ့ သီချင်းလေး တစ်ပုဒ်ရယ် ဘေးမှာ လူချောလေး တစ်ယောက်ရယ် ကျွန်မ စိတ်တွေ အရည်ပျော်ကျသွားမိပြီ။ တစ်ညပဲဖြစ်ဖြစ် ခဏပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီအခိုက် အတန့်လေးကို ရပ်တန့်နေစေချင်တယ်။ ကိုလင်းရဲ့အနမ်း ချိုမြမြတွေနဲ့ကျွန်မရဲ့ ညလေးလေ ။ နှဖူးပေါ်မှာ၏ ပါးပေါ်မှာ၏ နှုတ်ခမ်းပေါ်မှာ ရင်သားတွေပေါ်မှာ၏ ကိုလင်းရဲ့ နှုတ်ခမ်းအစုံ တစ်ရွရွ ပြေးနေတယ်။ အို၏ ကျွန်မ မနျ လေး ဘယ်တုန်းက ကျွတ်သွားပါလိမ့်၏။ အင်းးးးးး ကျွန်မ ပြန်လည် မိန်းမော သွားရပြန်ပီ။ ကျွန်မ ပေါင်တံတွေ ကြားဝင်နေတဲ့ ကိုလင်းရဲ့ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး တင်ပါးတွေကို အသာကော့ ပေးနေမိတယ်။ မရတော့ဘူး၏ မရတော့ဘူးး ၏ ကိုလင်းရယ် စပယ့် ကိုချစ်ပါတော့၏။ န’မန သ ခူသျန အသ မနခေ့ငညါ အ့အေ သကျ စေစပ နည္ဇိ၏ သျအ္ဇ၏ ဘနူငနလငညါ ၏အ့ငျ သညနဒျ ညသအ စမနအနည္ဇိ နအဒျ သ သည မနငညါ သမ တန ညသတ တန မေန္ဇ၏ သ ခူသျန္ဇ သ ခူသျန္ဇ၏ ညေိ အငူ သ မ္ဇေ ။၏။၏။ ၏။ န ၄၁ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၄၀ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ၏ ၏ ၏ မနက်နိုးလာတော့၏ နှာခေါင်းဝမှာ ထမင်းကြော်နံ့ သင်းသင်းလေး။ လွင်မာကြော်နေတာ ဖြစ်မယ်။ အိပ်ယာက မထသေးဘဲ ကျွန်မ ခန့်မှန်း နေမိတယ်။ အာ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ကိုက်ခဲနေတာပဲ။ ဒီနေ့ ဆန်းဒေးမို့တော်ပါ သေးတယ်။ အိပ်ယာက မထချင် ထချင်နဲ့ထလိုက်တယ်။ မထလို့မရတော့ဘူးးးး။ အယ်၏ ငါအ၀တ်တောင် မလဲရသေးပါလား ယိုင်တိုင်တိုင်နဲ့လမ်းလျှောက်ပြီး အိမ်သာဆီ သွားရင်း တွေးတဲ့ အတွေး။ မီးဖိုဘေးနားမှာ ထမင်းကြော်နေတဲ့ လွင်မာက ခြေဆုံး ခေါင်းဆုံး ကြည့်ပြီး၏ အမလေး၏ အမလေး ဖြစ်ပျက်နေတာ ကြည့်စမ်းပါအုံး ညကလည်း အချိန်လွန်မှ ပြန်လာ ပြီးတော့ အ၀တ်လေး ဘာလေးတောင် လဲခိုင်းလို့မရဘူး၏ တစ်ခါတည်း ထိုးအိပ် တော်တော်ကဲခဲ့တယ် ဟတ်လား ကောင်မ နော် ညည်းရဲ့ မောင်ပြန်လာရင်တော့ မလွယ်ဘူး၏ ငါဆေးထိုး ပေးလိုက်ရမလား ဟဲ့ နင့်ဂါဝန်အနောက်မှာ နီနီတွေ သွေးတွေလား မသိဘူး ကြည့်လိုက်အုံး အမလေး ၏ တော် ဘာတွေများ ဖြစ်ပျက် လာပါလိ့မ် ငါရင်တွေ တုန်ထာ ဗြစ်တောက် ဗြစ်တောက် ပြောနေတဲ့ လွင်မာ့ကို ဘာမှတောင် ပြန်မပြောနိုင်ဘဲ ကျွန်မ အိမ်သာထဲ ၀င်လိုက်တယ်။ ထိပ်ဝ ရောက်နေတဲ့ ကိစ္စပြီးမှ သူပြောတာ သတိရပြီး ကြည့်လိုက်တော့ဟုတ်တယ်၏သွေးတွေ၏။ ကျွန်မ မိန်းမကိုယ်က ထွက်နေတာ။ ရာသီ လာချိန်လည်း မဟုတ်ပါဘူး။ တစ်ခါတည်း ရေမိုးချိုးလိုက်ပြီး အ၀တ်အစား လဲတော့ တစ်ခါ ထပ်စမ်း ကြည့်လိုက်တယ်။ သွေးစ နည်းနည်းထွက် နေတုန်းပဲ အခံလေး အောက်က ခံ ၀တ်ထား လိုက်တယ်။ ဘာတွေများ ဖြစ်ကုန်ပါလိမ့်။ ညက အကြောင်းတွေ ပြန်စဉ်းစားမိတယ်။ ကိုလင်း မျက်နှာက ကျွန်မ အပေါ်မှာ မိုးနေတာ ကား နောက်ခန်းထဲ ဆွဲခေါ်ပြီး ကျွန်မရဲ့ နောက်ဘက် ကနေ သူ့ပစ္စည်းကြီး ကျွန်မကိုယ်ထဲ တရစ်ရစ်နဲ့တိုးဝင် လာတာတွေ၏ ကျွန်မ မှတ်မိတယ်။ နောက်တော့ အိမ်ကို ဘယ်လို ပြန်ရောက်မှန်းတောင် မသိ။ သူလိုက်ပို့တာပဲ နေမှာပေါ့။ သွေးတွေက ဘာလို့ထွက်နေရတာလဲ၏ကျွန်မ နဲနဲလန့်သွားမိတယ်။ အဲ့လို တွေးနေတုန်း ၏ ဖုန်းကို မက်ဆေ့ တစ်စောင် ၀င်လာတာ ကြည့်လိုက်တော့ ကိုလင်းဆီက၏ န ၄၂ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၄၁ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ စပယ် အဆင်ပြေရဲ့လား၏ မနေ့က တို့တော်တော် မူးသွားကြတယ်နော် မပြေဘူး၏ ရှင်ကျွန်မကို ဘာတွေ လုပ်လိုက်လဲ ဒီမှာ သွေးတွေ ထွက်နေပြီ ဟင်၏ ဘာမှ မလုပ်မိပါလား၏ ဘယ်က ထွက်တာလဲ အမယ်၏ရူးချင်ယောင် ဆောင်တယ် ပေါ့လေ၏ ၏ရမလား။ ကျွန်မ စိတ်တိုတိုနဲ့ပြန်ပို့ လိုက်တယ်။ ဘယ်က ထွက်ရမလဲ ရှင်လုပ်သွားတဲ့ နေရာ က ပေါ့ ဟာ၏ ဘယ်လို ဖြစ်တာလည်း မသိဘူး ဆေးခန်း ပြမလား ကိုယ် အခုလာခဲ့မယ် မက်ဆေ့ ရောက် ပြီးပြီးချင်း ပဲ ဖုန်းပါ ၀င်လာတယ်။.
205 စပယ်၏ ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ၏ ဘာလို့သွေးတွေ ထွက်တာလဲဟင် ကျွန်မလည်း ဘယ်သိမှာတုန်း၏ တစ်ခါမှ မှမဖြစ်ဖူးတာ၏ အင်း၏ ကိုယ်လည်း မသိဘူး၏ဆေးခန်း သွားပြ ကြည့်မလား ကိုယ်လာခေါ်မယ် အဲ့ ဆေးခန်းလည်း မပြချင်ဘူးစောင့်ကြည့် လိုက်အုံးမယ် မနက်ဖြန်ထိ သွေးမတိတ်ရင်တော့ သွားပြမယ်လေ အိုကေ အိုကေ၏ဒါပေမဲ့ ကိုယ် အခုလာခဲ့အုံးမယ် စပယ့်ကို ပြောစရာတွေရှိလို့၏ နောက် တစ်နာရီလောက် ကြာရင် ရောက်မယ် ကိုယ်ဖုန်းဆက် လိုက်မယ်နော် အင်း ပြီးရောလေ ညက ရည်းစား မဟုတ် ဘာမဟုတ်နဲ့ ဖြစ်သွားခဲ့တဲ့ ကိစ္စတွေကို တွေးပြီး ကိုလင်းနဲ့တွေ့ရမှာ ကျွန်မ ရှက်နေတယ်။ ဒါပေမဲ့ တွေ့ကြည့်ရမှာ ပဲလေ။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ရှေ့နေလိုက်ရမယ် ဆိုရင် တမင်တကာ ကြံရွယ်ဖြစ်ခဲ့တဲ့ အမှား မဟုတ်ဖူး။ ဒါပေမဲ့ စိတ်ယိုင်တတ် လွန်းတဲ့ ကျွန်မ အပြစ်ပါ။ ကိုလင်းနဲ့ကျွန်မ အီစီကလီ စကားတွေ ပြောဖြစ်ခဲ့တယ် ဆိုပေမဲ့ ဒီအခြေအနေထိ ဖြစ်လာမယ်လို့မမျှော်လင့်ခဲ့မိဘူး။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို အပြစ်ရှိတဲ့ လူတစ်ယောက်လို ခံစားနေရတယ်။ တကယ်လည်း အပြစ်ရှိပါတယ် မောင့်အပေါ် ကျွန်မ သစ္စာဖောက်မိခဲ့ပြီ၏။ ကျွန်မ မောင့်ကို ချစ်တယ်လို့ ထင်ခဲ့တာ တကယ်ဟုတ်ရဲ့လား၏ မောင့်အပေါ် ကျွန်မစိတ်ကုန်နေလို့ဒီလို လုပ်မိတာလား သံသယ မေးခွန်းတွေ ခေါင်းထဲမှာ ပြည့်လာတယ်။ ကိုလင်းနဲ့ခုတစ်ခေါက် တွေ့ပြီးရင်တော့ တစ်ခုခုကို ဆုံးဖြတ်နိုင် လိမ့်မယ်လို့ကျွန်မ ထင်နေတယ်။ လောလောဆယ် ကျွန်မ တွေးနေမိတာ တစ်ခု ကတော့ မောင့်ကို န ၄၃ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၄၂ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ အရမ်းလွမ်းနေတာပါပဲ၏။ မောင်၏ မောင်များသိရင် ဘယ်လိုနေမလဲ၏ မောင့် အကြောင်း တွေးမိတော့ မျက်ရည် ၀ဲတက်လာတယ်။ အရမ်းလည်း လွမ်းတာပဲ။ ခုချိန်မှာ မောင့်ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းထိုးပြီး ငိုလိုက် ရရင်တောင် ခံစားနေရတာတွေ တစ်ဝက်လောက် လျော့ပါး သွားမလားပဲ။ အခန်းထောင့်က အိပ်ယာလေးပေါ် ထိုင်ပြီး မျက်ရည်တွေ တွေ တွေ ကျရင်းက ကျွန်မ ဖုန်းကို ကောက်ကိုင်ပြီး မောင့်ဆီ မက်ဆေ့ခ်ျ တစ်စောင်ပို့လိုက်တယ်။ မောင်ရယ်၏ မြန်မြန်ကြီး ပြန်လာပါတော့။ ။၏။၏။ ၏။ န ၄၄ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၄၃ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ၏ ၏ ၏ တိတ်ဆိတ်ပြီး လူရှင်းနေတဲ့ ကော်ဖီဆိုင်လေးရဲ့ ထောင့်စားပွဲမှာ ကိုလင်းနဲ့ကျွန်မ ထိုင်နေကြတယ်။ ကိုလင်း မျက်နှာဟာ ဖြူဖျော့ဖျော့နဲ့ကြောက်နေတဲ့ ပုံစံ ပေါက်နေတယ်၏။ စထိုင်ကြကတည်းက သူ့ဘက်က စကားသံ ထွက်မလာတော့ ကျွန်မလည်း ရှေ့က ကော်ဖီခွက်လေးကို စိုက်ကြည့်ရင်း ငြိမ်သက်နေတာ တော်တော်ကြာသွားပြီ။ အမ်း၏ အဟမ်းး အတော်ကြာ စကား မပြောဖြစ်တော့ လည်ချောင်း ကပ်နေလို့ရှင်းတဲ့ အသံမျိုး သူ့ဆီက ထွက်လာတယ်။ ကျွန်မ အကြည့် တွေလည်း ကော်ဖီခွက် ကနေ ကိုလင်းမျက်နှာဆီ ပြန်ရောက်သွားတယ်။ စ၏စပယ်၏ ဘယ်လိုနေသေးလဲ သွေးထွက်သေးလားဟင်၏ ရပ်သွားပါပြီ၏ ဒါဆို တော်သေးတာပေါ့ ကိုယ်စိတ်ပူလိုက်ရတာ၏ ပြောပြီး ခေါင်းပြန်ငုံ့သွားတဲ့ ကိုလင်းကို ကျွန်မခပ်တွေတွေ စိုက်ကြည့်နေမိတယ်။ ကျွန်မကြည့် ကောင်းတယ် ထင်ခဲ့ဖူးတဲ့ သူ့မျက်နှာဟာ ဆွဲဆောင်မှု မရှိတော့ သလိုပဲ။ ကျွန်မတို့ဖြစ်ခဲ့တဲ့ ကိစ္စဟာ ကျွန်မဘက်က စခဲ့တာ မဟုတ်ပေမဲ့ သူ့အလိုကို လိုက်လျောမိတဲ့ အတွက် နှစ်ဦးသဘောတူလို့ပြောရင်လည်း ရတယ်။ ဒီနေရာမှာ အမှန်အတိုင်း ပြောရရင် လူတွေဟာ ပြသနာတစ်ခု ဖြစ်လာရင် သူများဘက်ကို အပြစ်များများ တင်ပြီး ကိုယ့်ဘက်ကိုယ် ကျတော့ လျှော့ပေါ့ စဉ်းစားတတ်တဲ့ သဘာဝရှိတယ် မဟုတ်လား။ အဲ့ဒီစိတ်ကြောင့် ဒီကိစ္စဟာ ငါမှားတာ မဟုတ်ဘူး ငါ့ဘက်က စမြှူဆွယ်တာ မဟုတ်ဘဲ သူက ငါ့ကို ဖျားယောင်းခဲ့တာ။ ငါ့အပြစ် မဟုတ်ဘူး ဆိုတဲ့ စိတ်က ကျွန်မရင်ထဲ ၀င်လာတာကြောင့် သူ့ကို ဒေါသ ထွက်သလို ဖြစ်လာခဲ့တယ်။.
206 ရှင် ကျွန်မကို ဒါမေးဖို့သက်သက် ခေါ်လာတာလား ကိုလင်း ကျွန်မ အမေးကြောင့် ရီဝေေ၀ မျက်လုံးတွေနဲ့ကိုလင်း ခေါင်းမော့လာတယ်။ မဟုတ်ပါဘူး ၏ ကိုယ် စပယ့်ကို တောင်းပန်ချင်လို့ပါ စပယ်ရယ်၏ ကိုယ်တောင်းပန်လည်း စပယ် ခွင့်မလွှတ်နိုင်ဘူး ဆိုတာ သိပါတယ်၏ ဘယ်လိုမှ မဖြစ်သင့်တဲ့ ကိစ္စ တစ်ခုပါ ကိုယ်ဝန်ခံရရင် စပယ့်ကို အစတည်းက ရင်ခုန်မိတာပါ၏ ဒါပေမဲ့ စပယ့်မှာ ချစ်သူရှိနေတယ် ဆိုတော့ သူငယ်ချင်းလိုပဲ သဘောထားဖို့ စဉ်းစားခဲ့ပြီးသားပါ ၏ ညက စပယ်နဲ့နီးနီးကပ်ကပ် နေလိုက်ရတဲ့ အချိန်မှာ ကိုယ့်စိတ်တွေ မထိန်းနိုင်တော့ဘူး ပွင့်ထွက်သွားတယ် ၏ လတ်ဇော်ကို ဘယ်လို မျက်နှာပြ ရမှန်းတောင် မသိတော့ပါဘူး စပယ်ရယ်၏ မောင့်နာမည် ပါလာတာ ကြောင့် ကျွန်မ ကိုယ်လုံးလေး တောင့်ခနဲ မတ်သွားတယ်။ ကိုလင်းကို ဒေါသ မျက်လုံးနဲ့ စိုက်ကြည့်ပြီး၏ ရှင်သူ့ကို လုံးဝ သွားမပြောပါနဲ့၏ န ၄၅ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၄၄ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ကျွန်မ မောင့်ကို မဖုံးကွယ် ထားချင်ဘူး၏။ ဒါပေမဲ့ ဒီကိစ္စကို ကျွန်မ ကိုယ်တိုင်ပဲ ၀န်ခံမယ်။ တစ်ခြား သူဆီက ပြန်သိရတာမျိုး မောင် မဖြစ်စေရဘူး။ ဒါပေမဲ့ ၀န်ခံလိုက်ရင် မောင် ဘယ်လို ဆုံးဖြတ်မှာလဲ ၏ မောင် ကျွန်မကို ခွင့်လွှတ်နိုင်မယ် မထင်ဘူး။ မုန်းသွားမှာ နာကျည်းသွားမှာ၏ သစ္စာမဲ့တဲ့ မိန်းမ တစ်ယောက်လို့ သတ်မှတ်သွားမှာ၏။ ကျွန်မ ရင်ထဲ ပူလာတယ် တဆက်တည်းမှာပဲ မောင့်ကို ကျွန်မ ဘယ်လောက် ချစ်နေမှန်း အလေးထားမှန်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို တအံ့တသြ သိလိုက်ရတယ်။ မောင်နဲ့ကျွန်မ မခွဲနိုင်တော့ဘူး၏။ စပယ်၏ တကယ်လို့သာ စပယ်လက်ခံရင် ကိုယ်စပယ့်ကို တာဝန်ယူမယ်၏ ဖြစ်ခဲ့တဲ့ ကိစ္စတွေ အားလုံးကို လတ်ဇော် ဆီမှာ ၀န်ခံပြီး သူကြိုက်တာ လုပ်ပါစေ၏ ကိုယ် ခံလိုက်မယ်၏ ကိုယ့် အပြစ်ပါလို့ပြောလိုက်မယ်၏ ပြီးရင် စပယ့်ကို ကိုယ် လက်ထပ်မယ်၏ တကယ်ပြောတာ ရှင်ရူးနေလား ကိုလင်း၏ ရှင့်ကို ကျွန်မ မချစ်ဖူး၏လက်လည်း မ ထပ်နိုင်ဘူးမောင်နဲ့ပဲ ကျွန်မ လက်ထပ်မှာ မောင် လက်ခံရင်ပေါ့ ၏ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် တာဝန်ယူမယ် ဆိုတဲ့ ရှင့်စိတ်ဓာတ်ကို ကျွန်မ အသိအမှတ် ပြုပါတယ်၏ တစ်ခါမှားမိရုံနဲ့ကိုယ် မချစ်တဲ့သူကို မျက်စိစုံမှိတ် လက်ထပ်ရမယ် ဆိုတာ ဒီခေတ်မှာ မရှိတော့ပါဘူးအကောင်းဆုံးက ရှင်နှုတ်လုံလုံနဲ့ဒီကိစ္စကို ဘယ်သူ့မှလျှောက်မပြောဘဲ မေ့ပစ်လိုက်ပါ၏ ကျွန်မ သွားတော့မယ် ကိုယ် လိုက်ပို့ပါ့မယ် အလောတကြီးနဲ့သူပြေးလိုက် လာတယ်။ ကျွန်မပြောတာတွေ အဓိပါယ်ရှိတယ် မရှိဘူး ကျွန်မ မစဉ်းစားနိုင်ပါဘူး။ ကျွန်မ သေချာပြောနိုင်တာက ခုချိန်မှာ မောင်နဲ့လမ်းခွဲပြီး ကိုလင်းကို လက်ခံလိုက်ဖို့ဆိုတာ ကျွန်မအတွက် ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး။ သူ့ဆီက ဒီစကားထွက်လာမယ် မထင်မိတာ အမှန်ပဲ။ ကိုလင်း အခြေအနေနဲ့မောင့် အခြေအနေကို ချိန်ထိုး စဉ်းစားကြည့်ရင် ကိုလင်းက အစစအရာရာ သာပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်မ တွေဝေ မနေတော့ဘူး။ ကျွန်မရင်ထဲမှာ ကိုလင်းရှိ မနေဘူး သေချာပါတယ်။ ကိုလင်းက ကျွန်မအိမ် အထိ ပြန်လိုက်ပို့ပေးတယ်။ ကျွန်မ တော်တော် ပင်ပန်း နေပြီ။ ဘာမှ စားချင်စိတ်လည်း မရှိဘူး။ အခန်းထဲ ရောက်တာနဲ့အိပ်ယာပေါ် လှဲလိုက်ပြီး တန်းအိပ်ပျော်သွားတာ ဖုန်းသံကြားမှပဲ နိုးတော့တယ်။ အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့နံပါတ်တောင် မကြည့်မိတော့။ ဟလို ကလေးလေး မောင်ပြန်ရောက်ပြီ ၏ န ၄၆ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၄၅ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ၏ ၏ ၏ မောင်ရယ်၏ လွမ်းလိုက်ရတာ မောင်ရယ်၏။ မောင့် မျက်နှာ အနှံ့ကိုကျွန်မ လက်ဖ၀ါးနဲ့ပွတ်သပ် ကြည့်နေမိတယ်။ ဟိုတယ်ခန်းထဲမှာ ကျွန်မရဲ့ငိုရှိုက်သံက တစ်ချက် တစ်ချက် ပျံ့လွင့် လာနေတယ်။ မောင်က ကျွန်မကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ ပွေ့ထားရင်း ဘာလို့ငိုတာလဲ ကလေးရယ် မောနေမယ် မငိုနဲ့တော့နော် လိမ္မာတယ် ကလေးက အင့် မောင် စံပယ်ကို ထားသွားပီ ထင်တာပေါ့၏ အဆက်အသွယ်လည်း မလုပ်တော့ ဖုန်းလိုင်း မမိလို့ပါ ကလေးရယ် မောင်လည်း ပြန်လာချင်တာ တပိုင်းကို သေနေတာပဲ အလုပ်က တန်းလန်းကြီး ဖြစ်နေလို့ပါ ဘာအလုပ်ဖြစ်ဖြစ် နောက် အဲ့လိုမသွားနဲ့၏.
207 ကြားလား အင်းပါ မောင်လည်း ကလေးကို လွမ်းတာ မခံနိုင်ဘူး နောက်ကို ဘယ်တော့မှ မသွားတော့ဘူးနော် မောင်က ကျွန်မကို ထွေးပွေ့ နှစ်သိမ့်ရင်း မျက်ရည်တွေ စိုနေတဲ့ ကျွန်မ ပါးပြင်ကို သူ့ပါးပြင်နဲ့ကပ်ပြီး ပွတ်သုတ် ပေးနေတယ်။ ကျွန်မကပဲ စပြီး မောင့်နှုတ်ခမ်းတွေကို တရှိုက်မက်မက် နမ်းလိုက်တယ်။ ဘယ်တော့ မဆို မောင့်ရဲ့ တုံ့ပြန် အနမ်းတွေက ချိုမြိန် နွေးထွေးနေပါတယ်။ မောင်နဲ့တွေ့ရလို့ပျော်တဲ့ အပျော်တွေဟာ ကျွန်မ ရင်ထဲက လိပ်ပြာမသန့်တဲ့ အပြစ်တွေကို ဖုံးလွှမ်း မထားနိုင်ခဲ့ပါဘူး။ မောင် ကျွန်မကို ပွေ့ထားရင်းနဲ့အိပ်ယာပေါ် အသာလှဲ ချ လိုက်တယ်။ မောင့်အနမ်းတွေက ကျွန်မ တကိုယ်လုံးပေါ်ကို မိုးသီး မိုးပေါက်တွေလို တဖွဲဖွဲကျလာတယ်။ မောင့်ရဲ့အယုအယတွေ အထွေးအပွေ့တွေကို ခံယူရင်း ကျွန်မ မျက်ရည်ဝဲ လာရတယ်။ နှုတ်ခမ်းတွေကို တင်းတင်းစေ့ ထားရင်း နင်ဟာ သစ္စာမရှိတဲ့မိန်းမ ကိုယ့်ချစ်သူအပေါ် သစ္စာဖောက်တဲ့ ကောင်မ၏ သစ္စာမရှိတဲ့ သူတွေကို နင်မုန်းတယ်ဆို အခုတော့ နင်ကိုယ်တိုင်လည်း ဖောက်ပြန်တဲ့ ကောင်မ ဖြစ်နေပြီ၏ နင်သေလိုက်ဖို့ပဲ ကောင်းတော့ တယ် ၏ လို့စိတ်ထဲမှာ အကျယ်ကြီး စွပ်စွဲရေရွှတ် နေမိတယ်။ မောင့်ခေါင်းက ကျွန်မ ပေါင်ကြားထဲ အရောက် ကျွန်မ မလုံမလဲ စိတ်ဝင်လာပြီး မောင့်ကို တွန်းထုတ်လိုက်တယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲကလေး၏ န ၄၇ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၄၆ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ဟို၏ ဟိုဒင်း ရေအိမ် ခဏသွားလိုက်အုံးမယ် ကိုလင်းနဲ့ကိစ္စကို တွေးပြီး ကျွန်မ မောင့်ကို အားနာနေမိတယ်။ ယောက်ျား တစ်ယောက်ရဲ့ ပစ္စည်း ၀င်ခိုအောင်းဖူးတဲ့ ဒီနေရာကိုမောင်က၏ဟင့်အင်း။ မောင့်ကိုကျွန်မ ဒါမျိုး မဖြစ်စေချင်ဘူး။ အရင်က ဖြစ်ခဲ့တာတွေ အသာထားလို့မောင်နဲ့ချစ်ခဲ့ပြီး နောက်ပိုင်းမှာ ကျွန်မ တစ်ကိုယ်လုံးကို မောင့်အတွက်ပဲ သီးသန့်ထားခဲ့တာ။ ကျွန်မအတွက် မောင်ကလည်း အဲ့ဒီလိုပဲ။ အခုတော့ ကျွန်မ မောင့်အပေါ် မတရားဘူး။ ကျွန်မ ဒါမျိုး မလုပ်ခိုင်းနိုင်ဘူး။ အံကို တင်းတင်းကြိတ်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲက ရေပိုက်နဲ့ကျွန်မ မိန်းမကိုယ်ကို အထပ်ထပ် ဆေးကျောနေတုန်း မောင်က ဝင်လိုက်လာတယ်။ မောင်ဘာမှ ထပ်မပြောခင် ကျွန်မ မောင့်ကို ဘာသ်တပ် ဘောင်ပေါ် ထိုင်ခိုင်းပြီး မောင့်ရှေ့မှာ ဒူးထောက် လိုက်တယ်။ အာ၏ ကလေးရယ် ကောင်းလိုက်တာ မောင့်ရဲ့ အေးစက်စက် ထိပ်ဖူးလေးဟာ ကျွန်မ ခံတွင်းထဲမှာ ချာလည် လှည့်နေတယ်။ လျှာနဲ့လှည့်ပတ် ကစားနေရင်း အောက်က တွဲကျနေတဲ့ အလုံးလေး နှစ်လုံးကို လက်နဲ့ဖွဖွလေး ဖိညှစ်ပေးလိုက်တယ်။ မောင့်လက်တွေက ကျွန်မ ခေါင်းကို လာကိုင်ပြီး ရှေ့ကို တိုးပေးလိုက်တော့ ကျွန်မ မောင့်ပစ္စည်းကို အဆုံးထိ ငုံမိပြီးသား ဖြစ်သွားတယ်။ အာခေါင်ကို လာထောက် မိနေတော့ လက်ထိုးအန်သလို ဖြစ်ပြီး ကျွန်မ ပျို့တက်လာတယ်။ ဒါပေမဲ့ ပါးစပ်က မချွတ်ပဲ မောင့်လက်တွေ ကိုင်ထားတဲ့ အတိုင်း အလိုက်သင့် နေ နေလိုက်တယ်။ ကြာကြာမခံပါဘူး ခံတွင်းထဲကို အရည်ပူပူတွေ ပန်းထွက် လာတယ်။ ကျွန်မ ဘယ်လိုမှ မခံနိုင်တော့ဘဲ အော့၏ ခနဲ ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို ထွေးချလိုက်ရတယ်။ အာခေါင်က နဲနဲ နာသလို ဖြစ်ပြီး မျက်ရည်တောင် ၀ဲ တက်လာရတယ်။ ဟာ ဆောရီးနော် ၏ ကလေးနာသွားလားဟင်ဆောရီးပါ ၏ကလေးရယ် မောင့်အပြစ်ပါ မောင်က ကျွန်မကို ဆွဲထူရင်း စိုးရိမ်တကြီးပြောတော့ ကျွန်မ ခေါင်းရမ်းပြလိုက်တယ်။ ဘာဖြစ်လဲ ၏ ကျွန်မ မောင့်ကို အရမ်းချစ်တယ်။ မောင်လုပ်ခိုင်းတာပဲ ဖြစ်ဖြစ် မလုပ်ခိုင်းတာပဲ ဖြစ်ဖြစ် မောင့်အတွက်ဆို ဘာမဆို လုပ်မှာပဲ။ ကျွန်မရဲ့အပြစ်တွေကို ပေးဆပ်ပြီး နေသွားမယ်လို့ကျွန်မ တွေးထားတယ်။ ဘယ်ကိစ္စမဆို မောင့်ကို ဦးစားပေးပြီး အရင်ကထက် ပိုချစ်သွားမယ် မောင်နဲ့လက်ထပ်နိုင်ဖို့ကိုလည်း ဒီထက် အမြန်ဆုံး ဖြစ်အောင် ကြိုးစားမယ်လို့ တွေးလိုက်မိတယ်။ အဲ့ဒီ ခဏလေးပါပဲ၏ကျွန်မရဲ့အတွေးလေးဟာ ဖယောင်းတိုင်လေး လေတိုက်လို့မီးငြိမ်းသွား သလို ဟုပ်ခနဲ ငြိမ်းသွားရပြန်တယ်။ ကျွန်မ မောင့် အပေါ် သစ္စာဖောက်ခဲ့တာတွေ၏ မောင် သိပြီးသွားရင် ကျွန်မကို လက်ထပ်နိုင်ပါတော့ မလား။.
208 တာဝန်ယူချင်စိတ်နဲ့လက်ထပ်တ ယ်ပဲ ထားဦး။ အခုလို ကျွန်မ အပေါ် အရမ်းချစ်ပြီး နားလည် ခွင့်လွှတ်တတ်တဲ့ စိတ်တွေ မောင် ထားနိုင်ပါအုံးမလား၏။ မဖြစ်နိုင်ဘူး မဖြစ်နိုင်ပါဘူး။ ကျွန်မ အတွေးနွံတွေထဲက ရုန်းထွက်လိုက်တော့ အိပ်ယာပေါ် ပြန်ရောက် လာရပြန်တယ်။ မောင်က ကျွန်မကို ဆွဲလှဲပြီး ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းထိုးတယ်။ ကျွန်မကလည်း ခုနလို တွန်းထုတ်ပြီး ၏ န ၄၈ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၄၇ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ မောင် မလုပ်ပေးနဲ့တော့ကွာ တစ်ခါတည်း ထည့်တော့နော် ၏ လို့ပြောရင်း ၏ သူ့ပစ္စည်းကို လက်နဲ့ဆွဲယူပြီး အ၀မှာ တေ့ပေးလိုက်တယ်။ မောင်ကလည်း ကျွန်မ စကားနားထောင်ပြီး ဖြေးဖြေးချင်း အထဲကို သွင်းလိုက်တယ်။ ကနဦး နှိုးဆွ ပေးထားတာမျိုး မရှိတော့ ကျွန်မ မခံနိုင်ဘူး၏ အထဲကို ကျပ်ကျပ်ကြီး ဝင်လာတယ်။ မောင်လည်း သိတော့ အပြင် ပြန်ထုတ်ပြီး လက်နဲ့အသာ ပွတ်ပေးတယ်။ ကျွန်မ ကိုယ်ပေါ် အုပ်မိုးပြီး ရင်သားတွေကို လက်နဲ့ကိုင်ရင်း နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို လျှာနဲ့အပြား လိုက်လျက်တယ်။ ပါးစပ်ထဲကို မဆန့်မပြဲနဲ့ရင်သားတစ်ခုလုံး ရောက်အောင် ဆွဲစုပ်နေတယ်။ လက်တစ်ဖက် ကလည်း အကွဲကြောင်းပေါ်က အစေ့ လေးကို ဖိချေနေတော့ ကျွန်မ စိတ်တွေ နိုးထလာပြီး အချစ်ရည်ကြည်တွေ စိမ်စိမ့်ပြီး ထွက်လာနေပြီ။ မောင့်ပစ္စည်းကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး ထည့်လိုက်တော့ ရှောရှောရှူရှူ ၀င်သွားတယ်။ မောင်က ခါးကို မတ်လိုက်ရင်း ကျွန်မ ခြေထောက် နှစ်ချောင်းကို တစ်ဖက်စီ ကိုင်ပြီး ဆောင့်တယ်။ တဖြေးဖြေး ဆောင့်ချက်တွေ မြန်လာတော့ ကျွန်မ ရင်သားတွေက ပန်းကန်ထဲ ထည့်ထားတဲ့ ဂျယ်လီတုံးတွေလို တုန်တုန်တုန်တုန် ဖြစ်နေလို့ လက်နဲ့ထိန်းကိုင် ထားရတယ်။ ဒီပုံစံနဲ့မောလာကြတော့ နောက်တမျိုး ထပ်ပြောင်းကြတယ်။ ၏ ကျွန်မကို ၀မ်းလျားမှောက်ခိုင်း လိုက်ပြီး ခါးအောက်မှာ ခေါင်းအုံးခံ လိုက်တော့ တင်သားတွေက အပေါ်ကို ပိုကြွလာတယ်။ မောင်က အပေါ်ကမိုးပြီး တင်သားတွေကို လက်နဲ့ဖြဲကိုင်ပြီး သူ့ပစ္စည်းကိုထည့်တယ်။ ပေါင်တွေက နဲနဲစိနေတော့ ပိုကျပ်သလို ဖြစ်ပြီး မြန်မြန်ကြီး မဆောင့်နိုင်ပေမဲ့ နှစ်ယောက်လုံး အရသာကို ကောင်းကောင်း ခံစားရတယ်။ အခါ နှစ်ဆယ် သုံးဆယ်လောက် ရှိတော့ ကျွန်မက ဘေးစောင်း လှဲပေးလိုက်တယ်။ မောင်က ကျွန်မ ပေါင်နှစ်ဖက် ကြားထဲ ထိုင်ပြီး ကျွန်မ ပုခုံးတွေကို အားပြု ကိုင်ရင်း အသားကုန် ဆောင့်တယ်။ တအီးအီး တအားအား အော်သံတွေနဲ့အတူ အချက် နှစ်ဆယ်လောက် ရှိတော့ ကျွန်မတို့ချစ်သူ နှစ်ယောက် ကာမ ဂုဏ် ချောက်ကမ်းပါး ကနေ ဟာကနဲ ပြုတ်ကျ သွားပြန်ပါတော့တယ်၏။ ။၏။၏္ဇ။ န ၄၉ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၄၈ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ၏ ၏ ၏ မောင်နဲ့ကျွန်မ ဖက်ထားရင်း မောင်က ကျွန်မ ကျောပြင်ကို လက်နဲ့အသာလေး ပွတ်သပ်ပေးနေတယ်။ ကလေး ပင်ပန်းနေပြီလားဟင် အရမ်း မောနေလား ဘာဖြစ်လို့လဲ ၏ မောင် အသက်ရှူသံတွေ အရမ်းပြင်းနေလို့၏ တကယ်တော့ ကျွန်မရင်တွေ အရမ်းခုန်နေတာ။ မောင့်ကို ဒီအချိန်မှာ ဖွင့်ပြောလိုက်ရင် ကောင်းမလား စဉ်းစား လိုက်တာနဲ့နှလုံးခုန်သံတွေ မြန်လာတယ်။ ကျွန်မပြောမှာပါ ဒါပေမဲ့ အခုတော့ မဟုတ်သေးဘူး။ မောင်က မနေ့ကမှ ပြန်ရောက်လို့ကျွန်မတို့အလွမ်း သယ်နေတုန်းလေ ။ မောင်နဲ့ချစ်ဖို့ဟိုတယ်ကို လာဖို့ဒီနေ့ရုံးတောင် ဖျက်ထားရတာ။ ဒီအချိန်ကြီး ပြောလို့ဖြစ်မလား။ နောက်မှ အေးအေး ဆေးဆေး မောင့်ကို ပြောပြမယ်၏။ မောင် မသိအောင် သက်ပြင်းခိုးချရင်း အိပ်ယာပေါ်က ထပြီး ဘီယာတစ်ဘူး ဖောက်သောက် လိုက်တယ်။ မောင်က ဘာစိတ်ကူး ပေါက်တယ် မသိ၏ သူ မသောက်တော့ဘူး တဲ့။ ကျွန်မကိုပဲ ခေါင်းအုံးပေါ် လက်တင်ထားရင်းက ပြုံးကြည့်နေတယ်။ နွေးထွေး ကျယ်ပြန့်တဲ့ မောင့်ရင်ခွင်ထဲကို ၀င်မှီလိုက်ရင်း ကျွန်မမျက်လုံးတွေ မှေးစင်းလာတယ်။.
209 မောင် သိသွားရင် ကျွန်မကို ခွင့်လွှတ်နိုင်ပါ့မလား။ ခွင့်လွှတ်မှာပါ မောင်က ကျွန်မကို အရမ်းချစ်တာလေ။ အဲ့ဒီအတွေးတွေက ကျွန်မ အိပ်မပျော်ခင် နောက်ဆုံးအတွေး တွေ ဖြစ်ပြီး မောင့်ရင်ခွင်ထဲမှာ ပူပင်သောကတွေနဲ့ကျွန်မ မှေးကနဲ အိပ်ပျော် သွားပါတော့တယ်။ ၏။ ၏ န ၅၀ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၄၉ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ၏ ၏ ၏ စပယ်၏ စပယ်ပွင့်ဝါ၏ ထစမ်းပါအုံး ပုခုံးကိုကိုင်ပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်း လှုပ်နိုးခံလိုက်ရတာကြောင့် ကျွန်မ လန့်ဖြန့်ပြီး ထထိုင်လိုက်တယ်။ ငေးကြောင်ကြောင် ဖြစ်နေတုန်း မောင်က သူ့လက်ထဲက ကျွန်မ ဖုန်းကိုပြပြီး ဒါဘာလဲ ဒါဘာတွေလဲ၏ မင်းတို့ဘာအကြောင်း ပြောထားကြတာလဲ၏ ပြောစမ်း ၏ ငါ့ကို မောင့်အသံက ဒေါသနဲ့တုန်ရင်နေတယ်။ ကျွန်မဖုန်းကို အထိန်တလန့်နဲ့ကြည့်မိတော့ မက်ဆေ့ခ်ျဘောက်စ် က ပွင့်လျက်သား၏။ စခရင် ပေါ်မှာ၏ကျွန်မနဲ့ကိုလင်း အပြန်အလှန်ပို့ခဲ့တဲ့ မက်ဆေ့ခ်ျ တွေ၏။ စပယ် အဆင်ပြေရဲ့လား၏မနေ့က တို့တော်တော် မူးသွားကြတယ်နော် မပြေဘူး၏ရှင်ကျွန်မကို ဘာတွေ လုပ်လိုက်လဲ ဒီမှာသွေးတွေထွက်နေပြီ ဟင်၏ဘာမှ မလုပ်မိပါလား၏ဘယ်ကထွက်တာလဲ ဘယ်ကထွက်ရမလဲ ရှင်လုပ်သွားတဲ့ နေရာ ကပေါ့ ဟာ၏ဘယ်လို ဖြစ်တာလည်း မသိဘူး ဆေးခန်းပြမလား ကိုယ်အခုလာခဲ့မယ် အဲ့ဒီ အောက်ဆုံးမှာမှ အခုလေးတင် လာထားတဲ့ မက်ဆေ့ခ်ျ၏ စပယ်၏ နေကောင်းရဲ့လား အဆင်ပြေရဲ့လား၏မက်ဆေ့ခ်ျရရင် အကြောင်းပြန်ပါအုံး ကျွန်မ ခေါင်းတွေ အဆတစ်ရာလောက် ကြီးသွားသလိုပဲ တစ်ကိုယ်လုံး အဖျားတက်သလို ထူပူလာတယ်။ စိတ်အရမ်း လှုပ်ရှားနေတဲ့ကြားက တစ်ခါမှ မက်ဆေ့ခ်ျတွေ ဘာတွေ မကြည့်တတ်တဲ့ မောင်ဘာလို့ကျွန်မဖုန်းကို ယူကြည့်တာလဲ တွေးနေမိတယ်။ မောင်နဲ့ကျွန်မက တစ်ယောက်ဖုန်း တစ်ယောက်ယူပြီး ဂိမ်းဆော့တာက လွဲရင် ဖုန်းအ၀င်အထွက်တွေ မက်ဆေ့ခ်ျတွေ ယူကြည့်လေ့ မရှိကြဘူး။ အခု ကိုလင်းဆီက မက်ဆေ့ခ်ျဝင်လာလို့မောင် ဖွင့်ကြည့်လိုက်တာ ဖြစ်မယ်။ ရုတ်တရက်မို့အစီအစဉ် တကျ မရှိတဲ့ စကားသံတွေက ကျွန်မနှုတ်က အထစ်ထစ် အငေါ့ငေါ့နဲ့ထွက်သွားတယ်။ န ၅၁ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၅၀ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ မဟုတ်ဘူး၏ ကျွန်မရှင်းပြမယ်၏ မဟုတ်ဘူးမောင်၏ အဲဒါ ဘာကို ရှင်းပြမှာလဲ အထစ်ထစ် အငေါ့ငေါ့နဲ့ထွက်လာတဲ့ ကျွန်မ အသံကို မိုးခြုန်းသလို ကျယ်လောင်တဲ့ မောင့်အသံက ဖုံးလွှမ်းသွားတယ်။ မင်း ၏ ငါ့ကို ၏ ဘာတွေ လိမ်ချင်သေးတာလဲ၏ မင်း၏မင်းအရမ်း လွန်လွန်းတယ်၏ ငါ့ကို စောက်ဖတ် မလုပ်ဘဲ ငါ့သူငယ်ချင်းနဲ့တောင် ၏ မင်း ၏သစ္စာဖောက်တယ်ပေါ့၏ဟုတ်လားမ င်းတို့ကွာ၏ ပြောစမ်းပါအုံး ၏ စပယ်ပွင့်ဝါရဲ့၏ မင်းငါ့ကို ချစ်သူ အဖြစ်တောင် သဘောထားသေးရဲ့လား မင်းခိုင်းသမျှ လုပ်ပေးပြီး မင်းလုပ်သမျှ သည်းခံပေးနေတော့ ၏ မင်းရဲ့ အစေခံလို ၏ ငါ့ကို ၏ သဘောထားနေတာ ၏ မှတ်လား၏ငါသိတယ် အကုန်လုံး ၏ ငါသိတယ်၏ ငါ မင်းကိုချစ်လွန်းလို့ဘာမှမပြောရက် ခဲ့တာ၏ မောင့်ကို ရှင်းပြဖို့ ပြင်ထားတဲ့ ကျွန်မ ပါးစပ်ထဲက စကားတွေ အကုန်လုံး ပျောက်ဆုံးကုန်ပြီ။ မောင်တစ်ခါမှ ဒီလို စိတ်ဆိုးတာ မမြင်ဖူးလို့ကျွန်မ အရမ်းကြောက်ပြီး ထိတ်လန့်နေမိတယ်။ ပါးစပ်က ဘာစကားသံမှ ထွက်မလာဘဲ ခေါင်းကိုပဲ ပြုတ်ထွက်မတတ် တွင်တွင် ရမ်းနေမိတယ်။ ကျွန်မ တကိုယ်လုံးကို ပုခုံးကနေ ဆွဲရမ်း လှုပ်ခါပြီး မောင်က ဆက်ပြောနေတယ်။ ငါဘာတွေ သိထားလဲ ဆိုတာ မင်းကို ပြောပြရအုံးမလား၏ မင်းနဲ့ချစ်သူ ဖြစ်ပြီး သိပ်မကြာခင်ဘဲ မင်းရဲ့အရင်ကောင် ဇော်မင်းအောင် ငါ့ကို လာရှာပြီး မင်းတို့ဘာလို့ပြတ်သွားတယ်ဆိုတာ ငါ့ကို အကုန်ပြောပြတယ် မင်း သူနဲ့ကြိုက်နေတုန်း ကောင်လေး တစ်ယောက်နဲ့သူ့နောက်ကွယ်မှာ ဖောက်ပြန်တဲ့ အကြောင်းတွေလေ ငါက မယုံတော့ မင်းနဲ့အဲဒီ့ကောင်လေး ဟိုတယ်တစ်ခုက ထွက်လာပြီး ကားပေါ်တက်တဲ့ပုံ သူ ချောင်းရိုက်ထားတာ တောင် ငါ့ကိုပြသေးတယ် အဲကောင်က ငါ့ကိုလည်း မင်းအဲလိုပဲသစ္စာဖောက်လိမ့်မယ် တဲ့၏ နွားအဖြစ်မခံနဲ့တဲ့ မင်းရဲ့ မကောင်းကြောင်း အကုန်ပြောပြပြီး ငါ့ကို တားခဲ့တယ်၏.
210 အဲ့ဒီတုန်းက ငါဘာပြန်ပြောခဲ့လဲသိလား၏ မိန်းကလေး တစ်ယောက်ကို ချစ်လို့ခွင့်လွှတ်တာ နွားအဖြစ်ခံတာ မဟုတ်ဘူး ကိုယ့်ရည်းစားဖြစ်ခဲ့ဖူးတဲ့ မိန်းကလေးရဲ့ မကောင်းကြောင်း လိုက်ပြောနေတဲ့ ကောင်ကမှ နွားအစစ်၏ လို့၏ ငါ သူ့ကိုပြောခဲ့တယ် ၏အဟားး ခုတော့ကွာ မောင်က ကျွန်မကို အရမ်း နာကျည်းမုန်းတီးတဲ့ ပုံနဲ့လှောင်ရယ် ရယ်လိုက်တယ်။ မဟုတ်ဘူး၏ မဟုတ်ဘူးမောင်ရဲ့ ကျွန်မ သူ့ကို သစ္စာဖောက်ခဲ့တာ မဟုတ်ဘူး၏။ သူနဲ့ပြတ်သွားပြီးမှ အဲ့ကိစ္စဖြစ်တာလေ၏။ သူ၏ သူ တမင် ယုတ်မာတာ၏ သူယုတ်မာပြီး လုပ်ကြံပြောတာ မယုံပါနဲ့မောင်ရယ်၏။ န ၅၂ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၅၁ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ထူးဆန်းတယ်၏ ကျွန်မ ရင်ထဲက စကားသံတွေဟာ ပါးစပ်ကနေ အပြင်ကို ရောက်မလာဘဲ မျက်လုံးကနေ တဆင့် မျက်ရည်တွေ အဖြစ်ပဲ အသွင်ပြောင်းပြီး စီးဆင်းနေတယ်။ မောင့် ဒေါသတွေကို ကြောက်လွန်းလို့ကျွန်မ တုန်နေပြီ။ မောင်ထပ်ပြောမဲ့ စကားတွေကို ကျွန်မ နားမထောင် နိုင်တော့ဘူး။ မောင် ကျွန်မကို သတ်လိုက်တာပဲ ဖြစ်ဖြစ် တစ်ခုခုသာ လုပ်လိုက်ပါတော့။ ဆက်မပြောပါနဲ့တော့ မောင်ရယ်၏ ကျွန်မ နားမထောင်ချင်တော့လို့ပါ၏။ စိတ်ထဲကနေ တောင်းပန် တိုးလျှိုးနေပေမဲ့လည်း၏ ကံမကောင်းစွာဘဲ မောင်က ဆက်ပြီး ပြောနေခဲ့တယ်။ ငါမင်းကို အရမ်းကိုချစ်လွန်းလို့သူပြောတာတွေကို တောင် လက်မခံခဲ့ဘဲ မင်းကို၏ မင်းမျက်နှာလေး ညှိုးမှာစိုးလို့ ဒီကိစ္စတွေ မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ငါ့ရင်ထဲပဲ ထားခဲ့တာ လုပ်ရက်တယ် စပယ်ရယ်၏ မင်းအရမ်း လုပ်ရက်တယ်၏ ရည်းစားဦးကို အချစ်ကြီးလွန်းပြီး အသဲဟက်တက်ကွဲနေခဲ့တဲ့ ကောင်မလေးကို၏ ငါ့အချစ်တွေနဲ့ပျောက်အောင်ကုစားပေးမ ယ်လို့၏ငါစိတ်ကူးယဉ်ခဲ့တာ၏ဟားးးးးး ငါက အရူးပဲ၏ တကယ့်အရူးကောင်ပဲ၏မင်းပြောသမျှ ယုံ မင်းလုပ်သမျှ အကောင်းထင်ခဲ့တာ နောက်ဆုံးတော့ ငါနွားလုံးလုံး ဖြစ်တာပဲ စပယ်ပွင့်ဝါရယ်၏ မင်း တကယ်ကြောက်ဖို့ကောင်းတယ် တော်ပါတော့ မောင်ရယ်၏ ကျေးဇူးပြုပြီး တော်ပါတော့။ မျက်ရည်တွေ စီးကျနေပေမဲ့ ငိုရှိုက်ဖို့မေ့နေတဲ့ ကျွန်မ မျက်နှာကို မောင်လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး ခက်ထန်နေတဲ့ မောင့်အမူအယာက နဲနဲပျော့ပြောင်းသွားတယ်။ မောင့်မျက်ဝန်း မှာလည်း မျက်ရည်စတွေနဲ့၏။ မောင် မျက်နှာလွှဲလိုက်ပြီး ကျွန်မကိုကျောခိုင်း ထိုင်လိုက်တယ်။ အိပ်ယာခင်းစကို အားကိုးရာ တစ်ခုလို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ထားရင်း ကျွန်မ မလှုပ်နိုင်သေးဘူး၏။ ခုနက အသံတွေ ကျယ်ကျယ် လောင်လောင် ပေါက်ကွဲနေတဲ့ အခန်းက ရုတ်တရက် တိတ်ဆိတ်သွားတယ်။ အခုနေ ကျွန်မအဖြစ်ချင်ဆုံး ဆန္ဒကိုသာ မေးရင် မောင့်ရှေ့က ချက်ချင်း အငွေ့ပျံ ပျောက်ဆုံးသွားဖို့ပါပဲ။ ဒါမှမဟုတ်လည်း မောင်ပေးတဲ့ အပြစ်ဒဏ် တစ်ခုခုကို ခံယူလိုက်ချင်တယ်။ ကျောပေးထားပေမဲ့ မောင့်ရဲ့ သက်ပြင်းချလိုက်သံကို ကျွန်မ ကြားလိုက်တယ်။ မောင်က ကျွန်မဘက်လှည့်လာပြီး အရင်လို တည်ငြိမ်တဲ့ ပုံမှန်လေသံနဲ့ အ၀တ်အစားတွေ ၀တ်တော့ ပြန်ကြမယ် မောင် ပြောလိုက်မှ ကျွန်မ ဆတ်ကနဲ အသက်ပြန်ဝင်လာတယ်။ ၏ ကျွန်မတို့ပြန်ရမယ်၏ ဟုတ်တာပေါ့။ ၏ ကျွန်မလို လူမျိုး နဲ့မောင် တစ်ခန်းထဲ ဘယ် ဆက်နေချင်ပါ့မလဲနော်။ ၏ ကျွန်မကို မောင် မုန်းသွားပြီ၏ ရွံသွားပြီ၏။ ခုန ကလေးတင် ဒီမွေ့ယာပေါ်မှာပဲ ကျွန်မနဲ့ချစ်ရည်လူးခဲ့တဲ့ မောင်ဟာ ခုတော့ ကျွန်မနဲ့ဘာမှ မဆိုင်တော့တဲ့ ၏ တစိမ်းတစ်ယောက်လို ဖြစ်သွားပြီ။ ကျွန်မ အပြစ်တွေပါပဲ မောင်ရယ်၏။ န ၅၃ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၅၂ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ မျက်ရည်တွေ စီးကျလျက်က အသက်မဲ့စွာနဲ့စက်ရုပ် တစ်ရုပ်လိုမျိုး ကျွန်မ အ၀တ်အစားတွေ ကောက် ၀တ် လိုက်တယ်။ အားလုံးပြီးတော့ မောင်က ကျွန်မ အရင်ထွက်နိုင်အောင် အခန်းတံခါးကို ဖွင့်ပေးလိုက်ပြီး နောက်က သူပါ လိုက်ထွက် လိုက်တယ်။.
211 ဟိုတယ်ရဲ့ လှေကားထစ်တွေကို တစ်လှမ်းချင်း ဆင်းရင်း ချိနဲ့နေတဲ့ ကျွန်မ ခြေထောက်တွေက ယိုင်လဲမလို တစ်ချက်ဖြစ်သွားသေးတယ်။ သတိထား စိုးရိမ် မကင်းတဲ့ လေသံနဲ့မောင်က ကျွန်မ လက်မောင်းတွေကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ မောင်ရယ်၏ ဒီအကြင်နာ အယုအယတွေနဲ့ဒီတစ်သက် ကျွန်မ ဝေးရတော့မယ် ဆိုတဲ့ အသိနဲ့ကျွန်မ မျက်ရည်တွေ ၀ဲလာပြန်တယ်။ မျက်နှာချင်းဆိုင်က လျှောက်လာတဲ့ မျက်နှာသိ ဟိုတယ် ၀န်ထမ်းလေးရဲ့ ပြန်ပီလား၏ ဆိုတဲ့ စကားကို ဝတ်ကျေတန်းကျေ နှုတ်ဆက်လိုက်ရင်း မောင်က ကျွန်မကို ထိန်းကိုင်ပြီး ဟိုတယ်ထဲက ထွက်လာခဲ့ကြတယ်။ ဒီအခြေအနေ ရောက်တာတောင် စိတ်လိုက်မာန်ပါ တစ်ယောက်ထဲ ထွက်မသွားဘဲ၏ ကျွန်မကို ဖေးမ ခေါ်ပြီး အိမ်ပြန်ရောက်တဲ့ အထိ လိုက်ပို့ပေးတဲ မောင့်ရဲ့ စေတနာ၏ဒါမှ မဟုတ် ၏ တာဝန်ယူတတ်တဲ့ စိတ်ကို ကျွန်မစိတ်တွေ ကယောက်ကယက်ဖြစ်နေတဲ့ကြားက မောင့်ကို ကျေးဇူးတင်မိသေးတယ်။ တက်စီပေါ်ကနေ ကျွန်မနေတဲ့ တိုက်ခန်းရှေ့ အထိ စကားတစ်ခွန်းမှ မပြောဖြစ်ကြပဲ ရောက်သွားတယ်။ တိုက်ခန်းအောက်မှာ မောင်က ခနရပ်ရင်း ကိုယ်မင်းကို တခါတည်း နှုတ်ဆက်လိုက်ပြီနော်၏ လင်းမင်းထက်နဲ့မင်း ပျော်ရွှင်ပါစေလို့ဆုတောင်းပါတယ် ၏လို့လေသံတိုးတိုးနဲ့ပြောတယ်။ ဘုရားရေ၏ မောင် ဘာတွေ ထင်နေတာလဲ မောင့်ဆီက လွတ်တာနဲ့၏ မောင်နဲ့ပြတ်တာနဲ့ပဲ၏ ကိုလင်းဆီ ကျွန်မအပြေးသွားမယ် ထင်နေတာလား၏ မောင့်စကားက ကျွန်မအသည်းကို အပ်နဲ့ဆွလိုက်သလို မဟုတ်ဖူး ဓါးနဲ့ထိုး ချလိုက်သလိုပဲ၏။ ကျွန်မ တစ်ခုခုတော့ ပြောရမယ်။ မောင် ထင်တာတွေ မဟုတ်တဲ့ အကြောင်း ကျွန်မ ဖြေရှင်း ရမယ်လေ။ ကျွန်မ မောင့်ကို ခေါင်းရမ်းပြပြီး စိတ်ကို အားတင်းရင်း အရမ်းကို တိုးညှင်းလွန်းတဲ့ အသံကို ဖြစ်ညှစ်ထုတ်ပြီး ပြောလိုက်မိတယ်။ မဟုတ်ဖူး ကျွန်မ မောင့်ကို အရမ်းချစ်တယ်၏ မောင့်ကိုပဲ မောင်အရင်က ကျွန်မ ဆီကနေ ခဏခဏကြားချင်ပါတယ် ဆိုတဲ့ စကားကို အခုကြားလိုက်ရချိန်မှာ သူ့ကို ကြီးကြီးကျယ်ကျယ် စော်ကား ခံလိုက်ရသလို မေးကြောတွေ ထောင်ပြီး မောင့်မျက်နှာ တင်းမာသွားတယ်။ ကျွန်မ စကားထပ်ပြောဖို့အားယူလိုက်ချိန်မှာပဲ မောင်က မဲ့ပြုံး တစ်ချက်ပြုံးပြီး ချာကနဲ လှည့်ထွက် သွားပါတော့တယ် ၏။ ။၏။၏။ ၏။ န ၅၄ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၅၃ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ၏ ၏ ၏ ထမင်းလေးတော့ ထ စားပါအုံး စပယ်ရယ်၏ အသဲကွဲတယ် ဆိုတာလည်း အားရှိမှ ခုသာခံသာ ရှိတာ လွင်မာ့ အပြောကို မိဖြူက ထောက်ခံပြီး၏ ဟုတ်ပါတယ် စပယ်ရယ် ၏နင် ဒီလိုလုပ်နေရင် အစာအိမ် ဖြစ်တာနဲ့နေမကောင်း ဖြစ်တာ ပေါင်းပြီး အသဲတောင် ကြာကြာ မကွဲနိုင်ဘဲ ဖြစ်သွားလိမ့်မယ် အေးလေ၏ အမှန်က မိဖြူ အသဲကွဲသင့်တာ၏ ဒါမှ စားချင် သောက်ချင်စိတ်တွေ လျှော့ပါးပြီး ၀က်ဖြစ်နေတဲ့ ကိုယ်လုံး ၀ိတ်တွေ ဘာတွေ ကျသွားမှာ ဘာပြောတယ်မိလွင်နော်၏ငါတို့က စိတ်ညစ်ရင် ပိုတောင် စားဝင်သေး၏အဲ့ကျမှ နင့် ထမင်းအိုး မလောက်လို့ ဆိုပြီး ငါ့လာ အပြစ်မတင်နဲ့ငါအသဲကွဲရင် နင်က အစားအသောက် စပွန်ဆာပေးရမှာ ကျွန်မကို ပျော်အောင် တမင်ပြောနေကြတဲ့ ချစ်သူငယ်ချင်း နှစ်ယောက်ကို ကြည့်ရင်း အားနာပါးနာနဲ့တစ်ချက်ရီပြ လိုက်တယ်။ ကျွန်မနဲ့မောင်တို့လမ်းခွဲလိုက်တဲ့ အကြောင်း သိသွားတော့ ကျွန်မကို နှစ်သိမ့်ပေးကြတယ်။ အလုပ်ကိုလည်း ကြံဖန်ပြီး ဆေးခွင့်ရအောင် တင်ပေးကြတယ်။ ကျွန်မမှ သွားဖို့အားမရှိပဲလေ။ ညဘက်ဆို တစ်ညလုံး လူးလူးလှိမ့်လှိမ့်နဲ့အိပ်မရတာ နေ့ခင်းဘက် ဘာ အစားအသောက်မှ ဟုတ်တိပတ်တိ မ၀င်တာ တစ်ပတ်လောက် ရှိပြီ။ လွင်မာတို့မိဖြူတို့ကလည်း အစက တစ်ရက် နှစ်ရက်လောက်ပဲ ဖြစ်မယ် ထင်ထားပေမဲ့ ကြာလာတော့ ပြူးပြူးပြာပြာ ဖြစ်လာကြတယ်။ နှစ်ယောက်သား အနောက်ခန်းထဲမှာ တိုးတိုးတိတ်တိတ် တိုင်ပင် နေကြသံတွေလည်း ကြားမိသား။ ဘာဖြစ်ဖြစ်လေ၏ ကျွန်မအိမ်ကို တော့ ဖုန်း မဆက်လောက်ပါဘူး။ အိမ်ကို ဖုန်းဆက် မပြောဖို့နဲ့မောင့်ကိုလည်း ဘာမှ လှမ်းမပြောဖို့ကျွန်မ တောင်းပန်ထားပြီးသားပဲ။.
212 ဟဲ့၏ ငါပြောမယ် ငါ အခုမှ သတိရတယ်ညကျရင် ငါတို့ဝိုင်လေး ဘာလေး သောက်ရအောင်လေ ညနေ ငါတို့ထွက်ဝယ် ထားလိုက်မယ် ဘယ်လိုလဲ နင်သောက်မယ် မလား အင်း ၀ိုင်မဟုတ်ဖူး၏ အရက် သောက်လိုက်ရင်တော့ ကျွန်မ အိပ်ပျော်နိုင်မယ် ထင်တယ်။ ဟင့်အင်း ၏ ငါ ၀ိုင်မသောက်ချင်ဘူး အရက် သောက်ချင်တာ၏နင်တို့ဝိုင် သောက်ချင်သောက် ငါ့အတွက် အရက် ဝယ်ခဲ့နော် န ၅၅ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၅၄ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ကျွန်မ လေသံပျော့ပျော့ကို သူတို့ဘယ်လိုမှ မငြင်းဆန်နိုင်ပါဘူး။ မိဖြူက ခေါင်းတွင်တွင် ငြိမ့်ပြပြီး အေးပါ အရက်ဆိုလည်း အရက်ပေါ့ ဒါပေမဲ့ နင် အရက်သောက်ချင်ရင် အခု ဒီထမင်း ကုန်အောင် စားရမယ် မကုန်ရင် မတိုက်ဘူး ၏ ဒါပဲ မိဖြူရဲ့ ခြိမ်းခြောက် စကားကြောင့် ကျွန်မ သက်ပြင်းချပြီး ပါးစပ်ထဲ ဘယ်လိုမှ အရသာမတွေ့တဲ့ထမင်းနဲ့ဟင်းကို ကြိတ်မှိတ်ပြီး ကုန်အောင် စားလိုက်ရတော့တယ်။ ၏ ၏ ၏ ညဘက်ရောက်တော့ စားကြသောက်ကြရင်း နဲ့မှ ကျွန်မစိတ်ထဲက အကြောင်းတွေ လွင်မာတို့ကိုရင်ဖွင့်ဖြစ်တယ်။ အရင်ရက်တွေက သူတို့ကို ကျွန်မနဲ့မောင် ပြတ်သွားပြီ ဆိုတာလောက်ပဲ အသိပေးထားတာ။ တခြားဘာမှ သေချာ မရှင်းပြဖြစ်ဘူး။ ကိုယ့်အကြောင်း ကိုယ်ပြန်ပြောပြရမှာ စိတ်ညစ်စရာ ကောင်းလွန်းလို့ပါ။ သူတို့ကတော့ တကယ့် သူငယ်ချင်းကောင်းတွေပါ။ ကျွန်မရဲ့ သစ္စာမဲ့မှုတွေကို ပြောပြလိုက်တော့ ကျွန်မကို လုံးဝ အပြစ်မတင် ကြတဲ့အပြင် နှစ်သိမ့်ပေးကြတယ်။ ကောင်းမယ် ထင်တဲ့ အကြံဥာဏ်တွေ စဉ်းစား ပေးကြတယ်။ လွင်မာက ကျွန်မကို အကြံပေးတယ်၏။ အေးဟာအဲဒါဆိုရင်တော့ နင်ထပ် ကြိုးစားကြည့်ပေါ့ အဲ့တုန်းက သူကချည်းပဲ စွတ်စွဲသွားတာ မဟုတ်တာ တွေလည်းပါတယ် မဟုတ်လား နင် ပြန်ဖြေရှင်းသင့်တယ်၏ မဟုတ်သေးဘူး ဟာ၏ ငါ့ရည်းစားဟောင်းက အရင်က ကိစ္စတွေကို လုပ်ကြံပြောခဲ့တာ ဆိုပေမဲ့၏ နောက်ဆုံးဖြစ်တဲ့ ကိစ္စကတော့ ငါ့ဘက်က လုံးဝမှားတာ အသိသာကြီးပါ၏ အဲ့ဒီ ကိစ္စအတွက် ငါ ဘာကိုမှ ဆင်ခြေပေးလို့မရဘူး၏ ဘယ်လိုနည်းနဲ့မှ မောင်ကလည်း ခွင့်လွှတ် နားလည် ပေးနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး၏ အေးလေ၏ဒါပေမဲ့ နောက်ဆုံး အကြိမ်အဖြစ်တော့ နင်ကြိုးစား ကြည့်သင့်တာပေါ့ နင်ပြောပုံ အရဆို သူက နင်နဲ့လင်းမင်းထက် တစ်ကယ် ဇာတ်လမ်း ဖြစ်နေကြပြီ ထင်လို့နင့်ကိုလမ်းခွဲလိုက်တဲ့ပုံပဲ ၏ နင်သူ့ကို ချစ်နေတုန်းပဲ ဆိုတာ သူသိရင် တစ်မျိုးတစ်မည် စဉ်းစားမှာပေါ့ မဟုတ်ဘူးလား ဟုတ်တယ်၏ စပယ် လွင်မာပြောတာ ငါထောက်ခံတယ် သူသိကာစက အရမ်း ဒေါသထွက်ပြီး သွေးပူနေမှာပေါ့၏ အခု တစ်ပတ်လောက်ရှိပြီ ဆိုတော့ သွေးအေး လောက်ပါပြီ၏ ကိုလင်ဇင်ကြီးက နင့်ကို ဒီလောက်ချစ်တာ ငါတို့လည်း အသိပဲလေ၏နင်တောင် ဒီလောက် ခံစားနေရရင် သူလည်း နင့်ကို လွမ်းနေမှာဟ၏ န ၅၆ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၅၅ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ကျွန်မ ဖွဖွလေး ရီမိတယ်။ လွမ်းနေမှာ တဲ့လား၏။ ကျွန်မတော့မထင်ပါဘူး။ မောင်ဟာ သူရိုးသား သလောက် သူများတွေ ကလည်း သူ့အပေါ် ရိုးရိုးသားသားသား ဆက်ဆံတာကို ကြိုက်တဲ့ သူမျိုး၏။ သူ့အပေါ် လှည့်စား သလို ဖြစ်ခဲ့တဲ့ ကျွန်မကို ဘယ်လောက်ပဲ ချစ်ချစ် အဲ့ဒီ့ အချစ်စိတ်က သူ့သိက္ခာနဲ့မာနကို အနိုင် ယူနိုင်ပါ့မလား။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူ အထင်မှား နေတာလေး တွေတော့ ကျွန်မ ရှင်းပြသင့်တယ်လို့ထင်တယ်။ မောင် ကျွန်မ အပေါ် ဒီ့ထက် ပို မုန်းတီးစရာ အကြာင်းလည်း မရှိတော့ပါဘူး။ အခုလောက်နဲ့တင်လုံလောက်နေပြီ ဆိုတော့ ထိခိုက်စရာ မရှိလောက်တော့ဘူးလို့ယူဆပြီး မောင့်ကို တစ်ရက်တော့ ထပ်တွေ့ပြီး အားလုံး ရှင်းပြဖို့ကျွန်မ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ ။၏။၏။ ၏။ န ၅၇ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၅၆ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ၏ ၏ ၏ စနေနေ့ မနက်ခင်း၏ အလွန်တရာ စိတ်ဆင်းရဲဖို့ကောင်းတဲ့ ရက်သတ္တပတ်ကို ကျော်ဖြတ်ခဲ့ရပြီး စနေနေ့မနက်ခင်းမှာတော့ ၏ ကျွန်မ နိုးနိုးချင်း အမြန်ဆုံး ပြင်ဆင်ပြီးတာနဲ့မောင်ရှိရာ တိုက်ခန်းလေးဆီ အပြေး လာခဲ့တယ်။.
213 မောင်က အိပ်ယာ နိုးတာနဲ့လက်ဖက်ရည်ဆိုင် ထွက်ထိုင်မှာလေ။ မောင်နေတဲ့ အပေါ်ဆုံးထပ်ကို မတက်တော့ဘဲ အောက်ကပဲ စောင့်နေလိုက်တယ်။ ၉နာရီ ထိုးခါနီး အထိ မောင် ဆင်းမလာဘူး။ မောင်၏ ကျွန်မ မရောက်ခင်ဘဲ ထွက်သွားတာလား ဒါမှမဟုတ် အိမ်ပြန် မအိပ်တာလား၏ အပြင်မထွက်ဘဲ နေတာ ဖြစ်ချင်ဖြစ်မယ်လို့မ၀ံ့မရဲ တွေးရင်း ကျွန်မ လှေကားထစ်တွေကနေ တစ်ဆင့် အပေါ်ကို တက်လာမိပြီ။ ကျွန်မခြေလှမ်းတွေက နှေးကွေး လေးလံနေတယ်။ မောင့်ကို ကျွန်မ ဘယ်လို မျက်နှာမျိုးနဲ့ရင်ဆိုင်ရမလဲ မောင့် အဖေရှိနေရင်တော့ အပြင်ကို မရ ရအောင် ခေါ်ထုတ်ပြီးမှ ပြောရမှာပဲ။ အခန်းရှေ့ ရောက်တော့ လူခေါ်ဘဲလ်နှိပ်ဖို့ကျွန်မ လက်အရွယ်လိုက်မှာ သစ်သားတံခါးက သူ့အလိုလို ပွင့်လာတယ်။ တံခါးရဲ့ တစ်ဖက်မှာ၏ မောင်။ အခုမှ အောက်ဆင်းမလို့ထင်တယ်၏။ မောင် မောင် ကျွန်မကို ဒီအတိုင်းကြည့်နေတယ်။ ဒီအတိုင်း၏ ဘာခံစားချက်မှ မရှိတဲ့ မျက်နှာနဲ့၏။ ပြီးတော့ ကျွန်မကို သူနဲ့လုံးဝ မသိတဲ့ လူတစ်ယောက်ကို မေးတဲ့ လေသံမျိုးနဲ့၏ ဘာကိစ္စလဲ ။၏။၏။ ၏။ န ၅၈ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၅၇ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ၏ ၏ ၏ ၏ အခုဆို ကျွန်မရဲ့တနေ့တာ အချိန်တွေဟာ ကုန်တာ နှေးလွန်းသလို ခံစားနေရတယ်။ မနက် ထချင်တဲ့ အချိန်မှ ထ ပြီးရင် ရင်တွေပူပြီး ရေ အရမ်းငတ်လွန်းလို့တစ်ဗူးလောက် ကုန်အောင်သောက်ပြီး ပြန်အိပ်တာပဲ၏။ နေ့ခင်းဘက် ကျရင် အလုပ်ထဲ ရောက်နေတဲ့ မိဖြူတို့လွင်မာတို့က ဖုန်းဆက်ပြီး အစား အတင်းစားခိုင်းလို့သူတို့ချက်ထားတာလေး နဲနဲပါးပါးစား၏ ၏တနေကုန် ဟိုဟိုဒီဒီ တွေးလိုက် ငေးလိုက်နဲ့ညရောက်ရင် အရက်မူးအောင် သောက်ပြီး အိပ်ပစ်လိုက်ရော။ ဟိုနှစ်ယောက်လည်း တော်တော် စိုးရိမ်နေပြီ။ နင် ၏ အရက်စွဲလိမ့်မယ်တဲ့။ မတတ်နိုင်ဘူး အိပ်လို့မှ မပျော်ဘဲ။ အလုပ်ကလည်း ထွက်ပစ်လိုက်ပြီ။ တစ်လလောက် နားပြီးမှအရင်က ကမ်းလှမ်းခဲ့ဖူးတဲ့ အလုပ်ကို ဆက်သွယ် ကြည့်မယ် စိတ်ကူးထားတယ်။ အသဲကွဲလို့အလုပ်ပါ ထွက်ရတယ်တော့ မဟုတ်ပါဘူး။ နဂိုတည်း ကလည်း သိပ်မှ အဆင်မပြေတော့တာ။ ဘော့စ်နဲ့ပြသနာတက်တာတွေ နဲနဲများလာတော့ ကိုယ်တိုင်ကလည်း မလုပ်ချင်တော့ဘူး။ မောင်နဲ့နောက်ဆုံး တစ်ခေါက်တွေ့ပြီးတဲ့ အချိန်က စပြီး ကျွန်မ အခြေအနေက အရင်ကထက် ပိုဆိုးသွားတယ်။ မောင်က ကျွန်မ၀င်ဖို့တံခါးတောင် မဖွင့်ပေးခဲ့ဘူး။ ကြားမှာ သံဇကာ ခြားနေတဲ့ အခြေအနေနဲ့ ကျွန်မ ရှင်းပြတာတွေကို တည်တည် ငြိမ်ငြိမ်ဘဲ နားထောင်နေခဲ့တယ်။ ပြီးတော့၏ ပြောစရာကုန်ရင် ပြန်တော့၏ လို့ တစ်ခွန်းပဲ ပြောပြီး တံခါး ပြန်ပိတ်သွားတယ်။ ကျွန်မ မောင့်ကို အပြစ် မတင်နိုင်ခဲ့ဘူး။ မောင် ဘယ်လောက် နာကျင်ခံစားနေရလဲ ကျွန်မသိတာကိုး။ မောင်ဟာ ခံစားချက်ကို ဖုံးကွယ်တဲ့ နေရာမှာ ညံ့မှန်း ကျွန်မ သိခဲ့တာ ဟိုးအရင်တည်းကပဲ။ အခုလည်း ဘယ်လောက် တင်းမာနဲ့မျက်နှာနဲ့စကားပြောနေနေ၏ မောင့်မျက်ဝန်းထဲက ၀မ်းနည်း ကြေကွဲမှုတွေကို ကျွန်မတွေ့နေရတယ်။ ကျွန်မ ကိုယ်တိုင်လည်း ထပ်တူထပ်မျှ ပါပဲ မောင်ရယ်၏။ ကျွန်မ ပဲခူးအိမ်ပဲ ပြန်နေရင် ကောင်းမလား စဉ်းစားမိတယ်။ မောင်နဲ့ဝေးရာကို ပြေးတော့မယ်ပေါ့၏။ လောကမှာ ကိုယ်ချစ်တဲ့သူ ကိုယ့်ကို ချစ်တဲ့သူကို အပြင်းအထန် နာကျင် စေမိတာလောက် ဆိုးတဲ့ အပြစ် ရှိပါ့မလား၏။ ချစ်သူ သက်တမ်း တစ်လျှောက် မောင် ၏ ကျွန်မ စိတ်ခုရမဲ့ အလုပ်မျိုး မလုပ်ခဲ့ဖူးဘူး။ သစ္စာလည်း မဖောက်ခဲ့ဖူးဘူး ဆိုတာ ကျွန်မ သေသေချာချာ သိတယ်။ န ၅၉ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၅၈ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ကျွန်မရဲ့ တစ်ညတာ စိတ်ရူး သွပ်ပျော်ရွှင်မှုက မောင်နဲ့ကျွန်မတို့ရဲ့ အိပ်မက်တွေကို ဖျက်ဆီး ပစ်လိုက်တာပဲ။ ကျွန်မကို အရမ်းတန်ဖိုး ထားပြီး ချစ်ခဲ့တဲ့ မောင့်ကို အရမ်း နာကျင်စေခဲ့ မိပြီ ဆိုတဲ့ အတွေးက ကျွန်မရင်ထဲ အပြည့် နေရာ ယူထားတယ်။ အဲ့ဒီအတွက် ဘာမှလည်း ပြန်မလုပ်ပေးနိုင်တော့ဘူး၏ ဆိုတဲ့ အတွေးကလည်း ပိုလို့တောင် ဆိုးပါသေးတယ်။.
214 အဲ့ဒီ အတွေးတွေနဲ့လွတ်ကင်းရာဟာ အရက်သောက်ပြီး အိပ်စက်ခြင်းပါပဲ၏။ ဒီလိုမျိုး နေ့ဘက်တွေမှာ စိတ်ဆင်း ရဲ ရ သလောက် အိပ်ပျော်သွားတဲ့ အခါ အိပ်မက်တွေထဲမှာ ကျွန်မ ပျော်နေရလေ့ ရှိတယ်။ မောင်နဲ့ကျွန်မ အလုပ်ချင်ခဲ့ဆုံး အရာတွေ အဖြစ်ချင်ခဲ့ဆုံး ဆန္ဒတွေဟာ အိပ်မက်ထဲမှာ အကောင်အထည် ပေါ်နေတော့ တာပဲ။။ ကျွန်မတို့စိတ်ကူး ယဉ်ခဲ့ဖူးတဲ့ အိမ်ကလေး အကြီးကြီး မဟုတ်ပေမဲ့ ဥယာဉ်လေးနဲ့ မြက်ခင်း စိမ်းစိမ်းလေး တွေနဲ့၏ သားသား မီးမီးတွေရဲ့ ဆည်းလည်းသံလေး တွေနဲ့၏ အရာရာ ပြီးပြည့်စုံနေတဲ့ အိမ်ကလေး အကြောင်းကို ကျွန်မ အိပ်မက် မက်တယ် ဒါမှ မဟုတ်ရင်လည်း မောင်နဲ့ကျွန်မ လက်ထပ်ပြီးရင်သွားချင်တဲ့ နေရာတွေ၏ ပင်လယ် ပြာပြာကြီးတွေ၏ တောတန်း တောင်တန်းတွေ မြစ်တွေချောင်း တွေနဲ့၏ အလှဆုံးပန်းတွေ ပွင့်တဲ့နေရာ၏ အဲ့ဒီနေရာတွေကို ကျွန်မတို့နှစ်ယောက် ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် သွားရတယ်လို့လည်း မက်လေ့ ရှိတယ်။ အိပ်မက်ထဲမှာ ပျော်နေရ သလောက် ၏ အိပ်မက်က နိုးရင် စိတ်ဆင်းရဲ ရတော့တာပါပဲ။ မောင့်ကို ကျွန်မ အရမ်းချစ်ရဲ့သားနဲ့ဘာလို့များ သစ္စာဖောက် မိပါလိမ့်လို့တွေးမိတယ်။ တစ်ချို့ သူငယ်ချင်းတွေ ကတော့ ကျွန်မ ကို အရမ်း အံ့သြနေကြတယ်။ စပယ်ပွင့်ဝါ ဆိုတဲ့ မိန်းမက ယောက်ျား တစ်ယောက်အတွက် ဒီလောက် ခံစား နေရတယ် လို့ပြောရင် ဘယ်သူ ယုံကြမှာလဲ။ ဒါပေမဲ့၏ကျွန်မ မောင့်ကို တကယ် ချစ်ခဲ့တယ် ဆိုတာ သူတို့မသိကြဘူး၏ ကျွန်မ ဖြစ်နေတာ တွေဟာ ကိုယ့်ရဲ့ အပြစ်စိတ်နဲ့ကိုယ် လောင်ကျွမ်း နေတာမှန်း သူတို့မသိကြဘူး၏ ခုချိန်မှာ မောင်က ခွင့်လွှတ်မယ် ဆိုရင်တောင် ကျွန်မ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ခွင့်မလွှတ် နိုင်မှန်း သူတို့မသိကြဘူး၏ အဲ့ဒီ အပြစ်တွေကို ကျွန်မက ဘာကိုမှ မငြင်းဆန်ဘဲ ခံယူ နေရ အုံးမှာပါ၏။ အဖြစ်ချင်ခဲ့ဆုံး အရာတွေ ပေမဲ့ လက်တွေ့မှာ လုံးဝမဖြစ်နိုင်ခဲ့ရင် ဘယ်လောက် ကောင်းတဲ့ အိပ်မက်ဖြစ်ဖြစ်၏ အဲဒါ အိပ်မက်ဆိုးပါပဲ ။ အိပ်မက်ထဲမှာ ဘယ်လောက် ပျော်ရပျော်ရ နိုးထလာတော့ ကျွန်မ ငိုရတာပဲလေ။ ဒီအိပ်မက်တွေ ကျွန်မ ဆက် မ မက်ချင်တော့ဘူး။ လက်တွေ့ဘ၀နဲ့ဘယ်လိုမှ မနီးစပ်တဲ့ အခါ ကျွန်မ ရူးသွားလိမ့်မယ်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို သတိဝင်လာပြီး အရက်ကို မသောက်တော့ဖို့စိတ်ကူးတယ်။ အလုပ်ကလည်း ထွက်လိုက်ပြီ ဆိုပေမဲ့ လူသစ်ကို အလုပ်တွေသွားလွှဲဖို့ကိစ္စလည်း ရှိသေးတယ်။ ကျွန်မရဲ့ ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက် ဖြစ်နေပုံကို လုပ်ဖော် ကိုင်ဖက်တွေကို မမြင်စေချင်ပါဘူး။ ပြီးတော့၏ မောင့်ကို မောင့်ကိုလည်း မမြင်စေချင်ဘူး၏ တကယ်လို့များ ပြန်တွေ့ဖို့အခွင့်အရေး ရှိသေးရင်ပေါ့။ ။၏။၏။ ၏။ န ၆၀ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၅၉ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ၏ ၏ ၏ ဒီနေ့ညတော့ ၏ ညဘက် အိပ်မရတဲ့ အတူတူ ကျွန်မ အွန်လိုင်း တက်ကြည့် လိုက်တယ်။ အို၏ မောင် မောင့် အကောင့်လေး အွန်လိုင်း ရှိနေတာပဲ။ ကျွန်မကို ဘလောက် သွားလောက်ပြီ ထင်နေတာ။ ဂျီတော့ က စိမ်းနေတဲ့ မောင့် အကောင့်လေးကို မောင့်မျက်နှာ ကို ကြည့်ရသလို ကျွန်မ တစိမ့်စိမ့် ကြည့်နေမိတယ်။ သွား မခေါ်ရဲပါဘူး၏။ သူ့ဘာသူ ဘလောက် ဖို့မေ့နေတာ ကျွန်မ သွားခေါ်လိုက်ခါမှ သတိရပြီး ဘလောက် လိုက်ရင် ဘယ်လို လုပ်မလဲ။ အဲ့လို ကြည့်နေတုန်း မောင် ကျွန်မကို စကား လှမ်းပြော လိုက်တာကို မယုံကြည်နိုင်စရာ တွေ့လိုက်ရတယ်။ စပယ်၏ ကျွန်မ ကျွန်မ ဘာပြန်ပြောရမလဲ၏။ ရင်ထဲမှာ ဆို့တက်လာတဲ့ စကားလုံးတွေ အများကြီး၏။ သက်ပြင်း တစ်ရှိုက်နဲ့အတူ အဲ့ဒီစကားလုံးတွေ အားလုံး ပြန်ပါသွားတယ်။ ဘာမှ ပြန်မပြောဖြစ်ဘဲ စခရင် ကို ခပ်တွေတွေလေး စိုက်ကြည့် နေမိတယ်။ နောက်ဆုံးတော့ ကျွန်မလက်ချောင်းတွေ ကီးဘုတ် ပေါ် ရောက်သွားပါပြီ။ မောင် မောင် အဆင်ပြေရဲ့လားဟင် မောင်ရဲ့ ချတ်ဘောက် လေးဟာ အပစငညါ ဆိုပြီး အတော်ကြာ ငြိမ်သွားတယ်။ မောင့် ဆီက တက်လာမဲ့ စာကြောင်းလေးကို စောင့်ရတာ စာမေးပွဲ အောင်စာရင်း ကြည့်ရတာ ထက်ကို ပိုရင်ခုန် နေရသေးတယ်။.
215 တစ်မိနစ်၏ ငါးမိနစ်၏ ဆယ်မိနစ်၏ သွားပြီ၏ မောင်၏ကျွန်မကို ဘလောက် လိုက်ပြီလား။ အားငယ် ၀မ်းနည်းတဲ့ စိတ်တွေက အလိုလိုနေရင်း ၀င်လာပြန်တယ်။ တကယ်တော့ အင်တာနက် လိုင်းကြောင့် စာအရောက် နောက်ကျတာပါ။ မောင်ရိုက်လိုက်တဲ့ စာကြောင်းလေးတွေ ပေါ်လာတော့မှ ကျွန်မ မျှော်လင့်တကြီး ဖတ်လိုက်တယ်။ ဟင့်အင်း မပြေဘူး ဒါပေမဲ့ ကိုယ်အရက်သောက်ပြီး အသဲမကွဲဘူး ဘာလို့လဲ သိလား၏ ဒါနည်းလမ်း အမှန်မဟုတ်ဘူး ကိုယ့်ရင်ထဲက ဒဏ်ရာက ဒီနည်းနဲ့မပျောက်နိုင်ဘူး ဆိုတာ ကိုယ် သိလို့ပဲ မင်းကတော့၏ မင်းသတ္တိ မရှိဘူးလား၏ အရက်သောက်တဲ့ နည်းနဲ့ဒါတွေ အကုန် မေ့သွားနိုင်မယ်လို့မင်း ထင်နေလား၏ မင်းမှာ လက်ခံရဲတဲ့ သတ္တိ မရှိဘူးလားး မောင်ရယ်၏ ကျွန်မ တိုးတိုး ဖွဖွလေး ခေါ်မိတယ်။ ၏ မျက်ဝန်းထဲ ပြည့်တက်လာတဲ့ မျက်ရည်တွေကို လက်နဲ့အတင်းသုပ်နေမိတယ်။ မာကျောကျော စကားသံတွေ အောက်မှာ မောင့်ရဲ့ သံယောဇဉ်ကို ကျွန်မ လှမ်းမြင်နေရတယ်။ ကျွန်မတို့ချင်း ဘယ်လောက် ရင်းနှီးခဲ့တဲ့ ချစ်သူတွေလဲ ။ မိဖြူတို့လွင်မာတို့သွားပြောကြတာပဲ ဖြစ်မယ်။ ကျွန်မကို အရက်မသောက် စေချင်လို့ ပြောနေတာမှန်း ကျွန်မ သိတာပေါ့။ မောင်နဲ့အတူတူသောက်တယ် ဆိုတာက နည်းနည်းပါးပါး။ အခုက နေ့တိုင်း န ၆၁ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၆၀ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ သောက်သလို ဖြစ်နေပြီ။ ဒါတွေ မောင့်ကို မသိစေချင်ပါဘူး။ ကျွန်မက စိတ်ဓာတ် ပျော့ညံ့ညံ့ မိန်းကလေး တစ်ယောက်လို့မောင် ယူဆ မသွားစေချင်ဘူး။ ဒါပေမဲ့ မောင် ကျွန်မကို နည်းနည်း ဂရုစိုက်တုန်း ဆိုတာ သိရလို့ စိတ်ထဲ ကျေနပ်မိသလိုပဲ၏။ ဟုတ်ကဲ့၏ မောင် မသောက်စေချင်ရင် ကျွန်မ မသောက်တောပါ့ဘူး ကျွန်မ အပြစ်ကို ကျွန်မ တစက္ကန့်လေးမှ မမေ့ဘဲ အမြဲ သတိရနေပါ့မယ် မောင် ကျေနပ်ပီလား မင်းပြောခဲ့ဖူးတာ မှတ်မိလားမင်းက အသဲကွဲတယ် ဆိုတဲ့ အကြောင်းပြချက်နဲ့ဘယ်တော့မှ အရက် မေသာက္ဘူး ဆို၏ မှတ်မိပါတယ်အခုလည်း အသဲကွဲလို့သောက်တာမှ မဟုတ်တာ မောင့်အပေါ် ကျွန်မ မလုပ်သင့်တာတွေ လုပ်ခဲ့မိလို့ စိတ်မှာ နာကျင်နေတယ်၏ အခု ၏္ဇ အဲ့ဒီစိတ်တွေနဲ့အိပ်မရလို့သောက်တာ ပါ၏ကျွန်မမှာ ကွဲစရာ အသဲ ဘယ်မှာ ရှိတော့လို့၏ လည်း၏ မောင်လည်း သိရဲ့သားနဲ့ ဟုတ်ပါတယ်၏ မင်းက အသဲမာတဲ့ မိန်းမပဲ၏ ကိုယ်နဲ့လည်း လမ်းခွဲချင်ခဲ့တယ် မဟုတ်လား ကိုယ်နဲ့ တွဲရတာ ရိုးနေခဲ့တယ် မဟုတ်လား အဲ့ဒါကြောင့် မင်းသစ္စာ ဖောက်တာပေါ့ မောင့်ကို ကျွန်မ ဘယ်တုန်းကမှ လမ်းမခွဲချင်ခဲ့ပါဘူး တစ်ကယ်လို့ကျွန်မ ဖက်ကသာ စပြီး လမ်းခွဲခဲ့မယ် ဆိုလည်း တစ်ခု တည်းသော အကြောင်းအရင်းက မောင်နဲ့ကျွန်မလို မကောင်းတဲ့ မိန်းမ နဲ့မတန်လို့ပဲ၏ ကိုယ် ဘယ်တုန်းကမှ မင်းကို အဲ့လို သဘော မထားခဲ့ဘူး၏ မောင့်ဆီက ဒီလို စကား ကြားရတာ ကျွန်မအရမ်းပဲ၏ပျော်မိတယ်။ အပျော်လွန်ပြီး ကျွန်မ ရင်ထဲက စကားတွေ အကုန် ပြောပြမိတော့ မလို ဖြစ်သွားတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်မ ပြန်ထိန်းလိုက်တယ်။ မောင့်ကို ပြန် မမျှော်လင့် မိစေဖို့ ကျွန်မစိတ်ကို ဆုံးဖြတ်ထားခဲ့တဲ့ အတိုင်း ပြောပြလိုက်တယ်။ ကျွန်မ အတွက်ကြောင့် မောင်ထပ်ပြီး ထိခိုက်ရမှာ ကျွန်မ မလိုလားဘူး။ အမှန်တိုင်း ပြောရရင် မောင်နဲ့ပြသနာ ဖြစ်ဖြစ်ပြီးချင်းတုန်း ကတော့၏ကျွန်မ မောင်နဲ့မခွဲနိုင်ဘူး မောင့်ကို လိုအပ်တယ် မောင်ကသာ ဒုတိယအကြိမ် အခွင့်အရေး ပေးရင် ကျွန်မ မောင့်အတွက် အကောင်းဆုံး နေပြမယ်လို့၏ စဉ်းစားခဲ့ မိတယ် အခု သွေးအေး လာတော့ အဲလို မစဉ်းစားတော့ဘူး ၏ မောင့်လို လူမျိုးနဲ့ကျွန်မ မတန်ပါဘူး ၏ ကျွန်မက ကိုယ့်အကျင့် ကိုယ်တောင် အာမ မခံနိုင်တဲ့ လူမျိုးမောင့်ကိုထပ်ပြီး နာကျင် စေခဲ့ရင် ကျွန်မလည်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို ထပ်ခွင့်လွှတ် နိုင်တော့မှာ မဟုတ်ဘူး မောင်ငြိမ်သွားတယ်။ ခဏကြာတော့ စာကြောင်းလေး တစ်ကြောင်းပဲ တက်လာပြီး ၏ ထွက်သွားပြီ ထင်ရဲ့။ သ်ငညန ဖြစ်သွားပြီ၏။.
216 န ၆၂ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၆၁ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ငလငညါ နခသညိ ခ့ညေခန ငျ ငုန ငလငညါ သာနသညန နခသညိ ဘကူနအ အသ သသအ ပသက တငအ့ ဘနခကျေန အ့နပ ငျနိ ပသက အ့န ငမျအ အငာန္ဇ၏ လူတစ်ယောက်ကို ဒုတိယအကြိမ်အခွင့်အရေး ပေးတယ် ဆိုတာ၏ သူ မင်းကို ပစ်လိုက်တဲ့ ပထမ ကျည်ဆန် လွဲချော် သွားခဲ့လို့ဒုတိယ ကျည်ဆံကို မင်းကိုယ်တိုင် သူ့ကို ထပ်ပေးလိုက် သလိုပဲ ကျွန်မရင်ထဲ နင့်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ မောင်က ကျွန်မကို ဒီလိုမျိုးတောင် သဘောထားနေပြီကိုး။ ကျွန်မ၏ ကျွန်မ ဆုံးဖြတ်ပြီးသားပါ မောင်ရယ်၏ ၏ ၏မောင်ကျွန်မကို ဒီလို စကားမျိုးနဲ့ငြင်းစရာ မလိုပါဘူး။ ကျွန်မ မောင့်ကို အမှန်အတိုင်း ပြောတာကို၏ မောင်က ကျွန်မ တမင် သူ သနားအောင် ပြောနေတယ်များ ထင်သွားလား၏။ ကျွန်မစိတ်ထဲ တင်းကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ ကျွန်မ လုပ်ထားမိတာတွေကို စိတ်က ပြန်သတိပေး နေတော့ တင်းကနဲ ဖြစ်သွားတဲ့ စိတ်က ခဏပါပဲ၏။ ထပ်နာစေမဲ့ စကားမျိုး မောင်ပြောလည်း ကျွန်မ လည်စင်းခံရုံအပြင် တခြား မရှိတော့ဘူး။ ကျွန်မရဲ့ မောင်က ခုမှ စကားတွေ တတ်နေလိုက်တာ၏ ကျွန်မ နာနာ ကျင်ကျင် ပြုံးမိတယ်။ မောင် မရှိတော့ပေမဲ့လည်း မောင့် ချတ်ဘောက်စ် လေးမှာ ကျွန်မ စာထပ်ရိုက်ပြီး ပြောလိုက်မိတယ်၏။ ဟုတ်ပါတယ် ၏ မောင် ဒီလိုမျိုး သိထားတော့ နောက်တစ်ခါ အလိမ် မခံရတော့ဘူးပေါ့ ကျွန်မ ပြောပြီးပြီးချင်း ကွန်ပြူတာကို ပိတ်လိုက်တယ်။ ကျွန်မ ဆုံးဖြတ် လိုက်တယ်။ မောင်နဲ့ဘယ်တော့မှ နောက်ထပ် စကား မပြောတော့ဘူး ၏ မပြောနိုင်တော့တာ၏။ မောင်နဲ့ပြောရလို့ပျော်မိပေမဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို တဖြည်းဖြည်း ညှဉ်း သတ်နေမိ သလိုပဲ ၏ တမြေ့မြေ့နာကျင်နေရတယ်။ တုန်ရီနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေက တစ်ခုခုကို အကျယ်ကြီး အော်ဟစ် ပစ်လိုက်ချင်ပေမဲ့ အသံတိတ် မျက်ရည်တွေပဲ တလိမ့်လိမ့် ကျဆင်းလာတယ်။ အော် ဒီညလည်း အရက်သောက်ပြီး အိပ်ရအုံးမယ် ထင်ပါရဲ့။ ။၏။၏။ ၏။ န ၆၃ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၆၂ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ၏ ၏ ၏ လရောင် ခပ်မှိန်မှိန်ပ ရှိပေမဲ့ ကောင်းကင် တစ်ပြင်လုံး လင်းလင်းရှင်းရှင်း မြင်နေရတယ်။ ကျွန်မ ရှေ့မှာ အစအဆုံး မသိနိုင်တဲ့ ကျယ်ပြောတဲ့ ပင်လယ်ပြင်ကြီး လေတွေ လှိုင်းတွေနဲ့တ၀ုန်းဝုန်း အသံပေး နေတယ်။ မိုးများ ရွာတော့မလား တွေးမိ ပေမဲ့ ကျွန်မ မိုးစိုမှာ စိတ်မပူမိပါဘူး။ ကျွန်မနဲ့ပင်လယ်ကြီး ကြားမှာ မှန်တစ်ချပ် အပြည့် ကာထားတဲ့ နံရံနဲ့အခန်း တစ်ခုထဲ ကျွန်မ ရောက်နေတာလေ။ ဒေါသ တကြီးနဲ့လှိုင်းလုံးတွေကို မာန်ဖီ ထုတ်နေတဲ့ ပင်လယ်ပြင်ကို ကြည့်ရင်း ချမ်းစိမ့်စိမ့် ဖြစ်လာလို့ကျွန်မ လက်မောင်းတွေကို လက်နဲ့ပြန်ပိုက် လိုက်မိတယ်။ စမ်းမိတာက ကျွန်မရဲ့လက်မောင်း မဟုတ်ဘဲ နွေးထွေးတဲ့ လက်တစ်စုံ ဖြစ်နေတယ်။ ခေါင်းငဲ့ ကြည့်မိတော့ အသက်ရှူသံ မှန်မှန်နဲ့ရင်ခွင် တစ်စုံက ကျွန်မ လက်မောင်းတွေကို ဖိကိုင်ပြီး ကျွန်မ နောက်မှာ ကပ်ကပ်လေး ရပ်နေတယ်။ ကလေးလေး မောင့်ချစ်ဆုံးလေး၏ တစ်ရေးနိုးတာလား အသံမထွက်ဘဲ တိတ်တဆိတ် ခေါင်းငြိမ့် ပြလိုက်တယ်။ ကျွန်မကို ထွေးပိုက်ထားတဲ့ လက်တစ်စုံက မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖြစ်သွားအောင် ကျွန်မ ကိုယ်လုံးကို အသာလှည့် လိုက်တယ်။ အလိုက်သင့်လေး ပါလာတဲ့ ကျွန်မကို အဓိပ္ပါယ် ဖေါ်ရခက်တဲ့ မျက်ဝန်းတွေနဲ့စူးစူးစိုက်စိုက် ကြည့်နေတာက မောင်၏။ သူများတွေ အတွက် အဓိပ္ပါယ်ဖော်ဖို့ ခက်ခဲပေမဲ့ မောင့်ရဲ့အကြည့်တွေကို ကျွန်မ နားလည်နေတယ်။ မောင့်ရဲ့ အရင်းနီးဆုံး သူပဲလေ ကျွန်မမှ နားမလည်ရင် တခြား ဘယ်သူ ရှိမှာလဲ။ မောင့်ကို ခပ်လှောင်လှောင် အပြုံးနဲ့ကြည့်ပြီး ကျွန်မ စကား စ လိုက်တယ်။ ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ မအိပ်ခင်ကလည်း၂ခါတောင်နော် ကျွန်မရဲ့လှောင်ပြုံးနဲ့အပြောကို မောင်က သဘောကျတဲ့ ပုံစံနဲ့နှုတ်ခမ်းကိုက်ပြီး ရီပြလိုက်တယ်။ ကျွန်မကိုလည်း ပြန်မငြင်းနိုင် သူအပြောခံရတာကိုလည်း မခံနိုင်တဲ့ အခါ မောင်လုပ်ပြလေ့ရှိတဲ့ ပုံစံပါပဲ။ ကျွန်မနား တိုးကပ်ပြီး မောင့်နှုတ်ခမ်း ပါးပါးတွေက ကျွန်မနှုတ်ခမ်းတွေကို ဆွဲကပ် စုတ်နမ်းလိုက်တယ်။ မင်သော် ပါတဲ့ သွားတိုက်ဆေး အနံ့လေးက ကျွန်မ နှုတ်ခမ်းတွေထဲထိ တိုးဝင်လာတယ်။.
217 မောင့်ရဲ့ လက်တွေက ကျွန်မ ခန္ဓာကိုယ် အနှံ့ကို ပွတ်သပ် ပေးနေပြီး ကျွန်မကို ဘေးက စားပွဲပေါ် ချီ မ ပြီး တင်လိုက်တယ်။ မောင့် လက်ချောင်း ကြမ်းကြမ်းတွေ အောက်မှာ ကျွန်မ ရင်သားနုနုတွေ ကျေမွတော့မဲ့ အတိုင်း ဖိချေ ပွတ်သပ် ခံနေရတယ်။ ကျွန်မ ကိုယ်ပေါ်မှာ အကျီက အစတည်းက မရှိတာလား မောင် ချွတ်လိုက်တာလား သတိ မထားမိဘူး။ အောက်မှာ ဘောင်းဘီ အတိုလေး တစ်ထည် ပါနေသေးတာတော့ သိလိုက်တယ်။ အား၏ မောင် တော်တော့ တော်ပါတော့၏ ကြမ်းသထက် ကြမ်းလာတဲ့ မောင့် လက်တွေကြောင့် ကျွန်မ ညည်းညူရင်း တောင်းပန်မိတယ်။ ရမ္မက်စိတ်နဲ့အတူ န ၆၄ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၆၃ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ရင်တွေ ခုန်နေပေမဲ့ မောင့် လက်အောက်က အသားတွေက သွေးထွက်မတက် နာကျင်လာတယ်။ မောင်က ကျွန်မ တစ်ကိုယ်လုံးကို ဖိညှစ်ပြီး သတ်တော့မှာလားလို့အတွေး ၀င်လာရင်း အလန့်တကြား ရုန်းကန်မိတယ်။ အားးးးးး ၏ တဒိန်းဒိန်း ခုန်နေတဲ့ နှလုံးခုန်သံနဲ့အတူ ကျွန်မ ထ ထိုင်လိုက်မိတယ်။ ခုနက အဖြစ်အပျက်တွေဟာ အိပ်မက်သက်သက်ပဲ ဆိုတာ သိလိုက်ရလို့စိတ်နဲနဲ အေးသွားတယ်။ ဘေးကို လှမ်းကြည့် လိုက်တော့ မိဖြူနဲ့လွင်မာက အိပ်ကောင်းတုန်း ရှိ သေးတယ်။ ဒါဆို ကျွန်မ အိပ်မက် ယောင်ပြီး အော်လိုက်တဲ့ အသံက သိပ်ကျယ်ပုံ မရဘူး။ တော်သေးတယ်။ သူတို့နိုးလာပြီး မေးရင် ဘယ်လိုရှင်းပြရမယ် မှန်းတောင် မသိဘူး။ ကျွန်မ နှုတ်ခမ်းကို ဖိကိုက်ရင်း ခေါင်းကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ခါရမ်း ပစ်မိတယ်။ ဘာလို့ဒီအိပ်မက်တွေ ဆက်မက် နေသေးတာလဲ။ မိစပယ်၏ နင် အရှက် မရှိဘူးလား၏ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း သတိပေးရင်း နိုးလက်စနဲ့ ဖုန်းကို ကြည့်လိုက်တော့ မနက် ၇နာရီ ထိုးနေပြီ။ တစ်ခါတည်း မစ်စ်ကောများ ရှိနေလား ပါ စစ်ကြည့်လိုက်တယ်၏။ မျှော်လင့်မိတဲ့ ဖုန်းနံပါတ် တစ်ခု တလေများ တွေ့ရမလား လို့ပေါ့။ ခါတိုင်းနေ့များ လိုပါပဲ။ ခေါ်သူ မရှိ။ မက်ဆေ့ခ်ျ ပို့သူ မရှိတဲ့ ဖုန်းလေးက အိပ်ယာဘေး ငြိမ်ငြိမ်လေး ပြန်လဲလျောင်း သွားတယ်။ ကျွန်မ ကတော့ ထပြီး ရုံးသွားဖို့ပြင်ရအုံးမယ်။ အလုပ် အသစ်က ခုမှ စ၀င်တာ တစ်ပတ်လောက်ပဲ ရှိသေးတော့၏ နောက်ကျလို့မကောင်းဘူး။ ဒီ အလုပ်မှာ ကြိုးကြိုးစားစား မြဲအောင် လုပ်မှ ကျွန်မ အိမ်မှာ ပြန်မနေရမှာလေ။ အမေတို့က ခုတလော အိမ်ပြန်လာဖို့ပဲ အတင်း ခေါ်နေတာ။ ကျွန်မကို သူတို့မိတ်ဆွေ ရဲ့သား တစ်ယောက်နဲ့နေရာ ချထား ပေးချင်နေမှန်း ကျွန်မ ၀မ်းကွဲ အမဆီက သိပြီးပြီ။ ဒီခေတ်ကြီးမှာ ဘယ်လိုလုပ် ဒါမျိုး ဖြစ်နိုင်တော့မှာလဲ။ ကိုယ်မသိတဲ့ သူစိမ်း တစ်ယောက်နဲ့၏ ဟင့်အင်း သိလည်း မသိချင်ဘူး၏ သိအောင်လည်း မလေ့လာချင်ဘူး။ ကျွန်မ နှလုံးသားကို အခုမှ အနားပေးထားခါစ ရှိသေးတယ်။ ခုချိန်ထိ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ခွင့်မလွှတ်နိုင်တဲ့ စိတ်နဲ့ကျွန်မ နေနေရတုန်းပဲ။ ဒါပေမဲ့ ဘ၀က ဒီတိုင်း ဆက်သွားနေမှာပဲလေ။ သွားရင်းလာရင်း နေရင်း ထိုင်ရင်းနဲ့သတိရမိရင် တွေးရုံ ငေးရုံ၏ ဆွေးရုံပေါ့။ အရင်လိုမျိုး ရည်းစားနဲ့ပြတ်ပြီးတာနဲ့တစ်ခြား တစ်ယောက်နဲ့ဇာတ်လမ်း စ ဖို့လည်း မကြိုးစားမိဘူး။ ခုချိန်ထိ စိတ်ထဲမှာ တစ်စုံတရာကို စောင့်မျှော် နေမိသလိုမျိုး။ အဲ့ဒီ ခံစားချက်ကြောင့်လည်း ကျွန်မ တစ်ယောက်တည်း တောင့်ခံပြီး နေ နေခဲ့တယ်။ ကျွန်မ လိုချင်တာ အပျော်အပါးတွေနဲ့ တစ်ခုခု လိုချင်လို့တစ်ခုခု ပေးဆပ်ရမဲ့ ဘ၀မျိုးတွေ မဟုတ်တော့ဘူး။ တည်ငြိမ် အေးဆေးတဲ့ ဘ၀တစ်ခုပဲ ကျွန်မ လိုအပ်နေတာ။ ကျွန်မ တကယ်ချစ်ခဲ့ဖူးတဲ့ ယောက်ျားတွေနဲ့ဇာတ်သိမ်းမှ မကောင်းခဲ့တာ။ ပထမ တစ်ကြိမ်က သစ္စာဖောက် န ၆၅ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၆၄ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ခံလိုက်ရတယ် ၏ ဒုတိယတစ်ကြိမ် ကျတော့ ကိုယ်ကိုယ်တိုင် သစ္စာဖောက် မိတယ်။ နောက်တစ်ကြိမ် ကျရင်လည်း ချစ်မိတဲ့ ကျွန်မကပဲ အလူးအလဲ ခံရအုံးမှာပါပဲ။ ဒီတော့ ကိုယ့်နှလုံးသား ကိုယ် ထာဝရ သော့ခတ် သိမ်းထားလိုက်တာ အကောင်းဆုံးပါပဲ။ ပြောလို့တော့ မရပါဘူး။ ကိုယ်က မတွေ့ချင်ပေမဲ့လည်း နောက်တစ်ယောက်နဲ့တွေ့ချင်လည်း တွေ့အုံးမှာပေါ့။.
218 အဲ့ဒီအခါ ကျရင်သာ ပိုချစ်ရတဲ့သူ ကိုယ်မဖြစ်ပါစေနဲ့လို့ ဆုတောင်း ရမလို ဖြစ်နေပြီ။ မှန်ရှေ့မှာ ရုံးသွားဖို့အ၀တ်အစားတွေ ၀တ်ရင်း အပေါ်က ဆွယ်တာ ထူထူလေး တစ်ထည်ပါ ထပ်ဝတ်လိုက်တယ်။ ဒီဇင်ဘာလရဲ့ မနက်ခင်းတွေဟာ ချမ်းစိမ့်စိမ့်လေး အေးနေတတ်တယ်လေ။ ဘေးမှာ နွေးနွေး ထွေးထွေး ဖက်ထားပေးမဲ့သူ မရှိတဲ့ ဆောင်းဟာ အရင်ကထက် ပိုချမ်းသလိုလို၏။ ကျွန်မရဲ့ ဆံပင်တွေကို ဖြန့်ချပြီး ခေါင်းဘီးနဲ့အသာအယာ ဖြီးရင်း မှန်ထဲကို ကြည့်မိတယ်။ တစ်ယောက်သော သူရဲ့ တချိန်က ဆန္ဒကို ခုချိန်ထိ နာခံပြီး မဖြတ်ဘဲထားခဲ့လို့ခါးလောက်ထိ ရောက်နေတဲ့ ဆံပင်ရှည်တွေကို ဒီတိုင်း ဖြန့်ချထားလိုက်တယ်။ နားရွက်တွေ ၊ ပုခုံးသားတွေကို ဖုံးနေတဲ့ ဆံပင်တွေဟာ သူ့ကိုယ်စား နွေးထွေးနေ သလိုပါပဲ ၏။ နမ်းသူ မဲ့ခဲ့ပြီဖြစ်တဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို ပန်းဆီရောင် နှုတ်ခမ်းနီလေး ဆိုးနေရင်း ဒီနှုတ်ခမ်းနီဘူးလေး ဝယ်ပေးခဲ့တဲ့ သူ့ကို သတိရ သွားမိပြန်ပြီ။ နာကျင်စိတ်နဲ့ကြည်နူးစိတ် ဟာ တစ်ပြိုင်တည်းလည်း ဖြစ်ပေါ်တတ်ပါလား ဆိုတာ ဒီအမှတ်တရ လေးတွေကို ပြန်တွေးမိရင်း ကျွန်မ သဘောပေါက်ခဲ့ရတာ အကြိမ်ကြိမ် အခါခါပါ။ အိပ်ယာပေါ်က လက်ဆွဲအိတ် ကိုယူပြီး ဖုန်းကို ထည့်မလို့လုပ်လိုက်တော့ ၏ ၏ ဆိုင်းလံ့ လုပ်ထားတဲ့ဖုန်း စခရင် ပေါ်မှာ အံ့သြစရာ ၏ ၏ တစ်ယောက်သော သူရဲ့ ဖုန်းနံပါတ်လေးက ခေါ်နေတယ်လို့ ပြနေပါရောလား ၏။ ကျွန်မ လက်ဖျားတွေ အေးစက် သွားတယ်။ မျက်လုံးတွေလည်း ရုတ်တရက် ပြာဝေ သွား သလိုလို ဖုန်းကို မကိုင်ဘဲ ခဏကြောင် ကြည့်နေမိတယ်။ ဖုန်း မှားခေါ်မိတာ ဖြစ်ချင် ဖြစ်နေမှာ လို့တွေးရင်း မကိုင်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ဖုန်းမြည်သံ ရပ်သွားလို့ဖုန်းကျသွားပြီး နောက်တစ်ခါ ထပ်ခေါ်တဲ့ အခါမှာတော့ ကျွန်မကို ရည်ရွယ်ပြီး ခေါ်တဲ့ဖုန်း ဖြစ်ကြောင်း သေချာသွားပါပြီ။ တုန်ယင်နေတဲ့ လက်တွေနဲ့ဖုန်းကို လှမ်းကိုင် လိုက်တယ်။ ဟယ်လို၏ စပယ် နိုးနေပြီလား ကိုယ်အခု မင်းတို့တိုက်အောက်မှာ၏ ပေးစရာလေး ရှိလို့ခဏလောက် ဆင်းခဲ့ပေးပါလား မကြားရတာ အတော်ကြာပြီဖြစ်တဲ့ သူ့အသံကို ကြားလိုက်ရလို့ကျွန်မ ရင်တွေ ဘာတွေတောင် ခုန်သလို န ၆၆ အအစါ်၊၊ အေတပေစငညူနူစပမေ၏သသ၏ါ ၆၅ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ဖြစ်သွားတယ်။ ပေးစရာရှိလို့ဆိုပဲ အော်၏အရင်က ကျွန်မ ပေးဖူးတဲ့ လက်ဆောင်တွေ ပြန်ပေးမလို့ ထင်ပါတယ်။ အဖြေကို ရုတ်တရက် စဉ်းစား မိလိုက်တော့ ကျွန်မ ရင်ခုန်နှုန်းတွေ ပုံမှန် ပြန်ဖြစ်သွားတယ်။ ကျွန်မလည်း သူ့ကို ပေးစရာ ရှိနေတာပဲလေ။ မဟုတ်တောင် လူကိုယ်တိုင် ပေးရမလား ပါဆယ် လှမ်းပို့ရမလား လုံးဝ မပေးတော့ရင် ကောင်းမလား ဝေခွဲမရ ဖြစ်နေတာ ကြာပြီ။ ပေးရမဲ့ရက်က လိုနေသေးပေမဲ့ ဒါ သူနဲ့တွေ့ဖို့ နောက်ဆုံး အခွင့်အရေး လေ။ ခပ်မြန်မြန် အံဆွဲသော့ဖွင့်ပြီး မွှေနှောက် ရှာလိုက်တော့၏ ၏ ဘယ်တော့မှ ပိုင်ရှင် မရှိတော့မဲ့ပုံစံမျိုးနဲ့ငြိမ်ငြိမ်လေး ထိုင်နေတဲ့ အပြာရောင် စက္ကူဘူးလေးကို ရှာတွေ့ပါတယ်။ အထဲမှာတော့ ကျွန်မ တစ်နှစ်ကျော်လောက် ကြိတ်ပြီး စုခဲ့တဲ့ ပိုက်ဆံတွေနဲ့တိုက်ရိုက် အချိုးကျတဲ့ တန်ဖိုးကြီး လက်စွပ်လေး တစ်ကွင်း၏။ လာမဲ့ ဇန်န၀ါရီလမှာ ကျရောက်မဲ့ ကျွန်မ အချစ်ဆုံးရဲ့ မွေးနေ့အတွက် ပြင်ဆင်ထားခဲ့တဲ့ ကျွန်မရဲ့လက်ဆောင်၏။ လက်ဆောင်ဘူးလေးကို ကိုင်ရင်း လေးထပ် တိုက်ပေါ်ကနေ ခပ်သွက်သွက်လေး ဆင်းလာခဲ့တယ်။ သူ့ရှေ့ရောက်ရင် ပြုံးပြရမလား၏ ခပ်တည်တည် နေရမလား၏ ဘယ်လို အမူအယာ လုပ်ပြရမလဲ ဆိုတဲ့ ခပ်ကြောင်ကြောင် အတွေးတွေနဲ့အပျိုဖြန်းလေးလိုပဲ ကျွန်မ ခြေတွေ လက်တွေ တုန်နေတယ်။ မိစပယ် စိတ်ထိန်းစမ်း နင်ကလေးလည်း မဟုတ်တော့ဘူး၏ တည်တည် ငြိမ်ငြိမ် ရင်ဆိုင်တတ်ရမဲ့ အရွယ် ရောက်နေပြီ၏။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ကြိမ်းဝါးရင်း ခြေလှမ်း မချော်အောင် လှေကားဘောင်တွေကို ကိုင်ရင်း အရှိန်လျှော့ပြီး ဆင်းနေရတယ်။ နှစ်ထပ်ပဲ ဆင်းရသေးတယ်။.
219 လှေကားထစ်တွေ အတိုင်း အပေါ်ကို တစ်လှမ်းချင်း တက်လာတဲ့ သူ့ကို တွေ့ လိုက်ရတော့ ကျွန်မ ခြေလှမ်းတွေ ရပ်သွားတယ်။ ကျွန်မ ခြေလှမ်းတွေ ရပ်တန့်သွားသလို သူကလည်း ကျွန်မ ဆီ ရောက်ဖို့လှေကားထစ် နှစ်ထစ် သုံးထစ်အလိုမှာ ရပ်လိုက်ပါတယ်။ သူ့မျက်ဝန်းတွေက ခါတိုင်းလို ရိုးသားနေတုန်း ၏ သူ့မျက်နှာက ခါတိုင်းလိုပဲ ကြည်လင်နေတုန်း၏ နဲနဲတော့ ပိန်သွားသလိုပဲ။ သူဝတ်ထားတဲ့ ဆွယ်တာလေးက အရင်က သူနဲ့ကိုယ်လုံး အတိလောက်ပဲ ရှိတာ ကျွန်မ သိတယ်။ အခုတော့ နဲနဲပွနေသလို ဖြစ်နေတယ်လေ။ ဘာ အကြောင်းကို ဘယ်က စပြောရမှန်း မသိတဲ့ ကျွန်မ ၏ သူ့ကို ငေးကြောင် ကြည့်နေမိတယ်။ သူကလည်း ကျွန်မကို ခဏငေးနေပြီး ပြုံးပြတော့မလို ဖြစ်သွားပြီးမှ ခပ်တည်တည် ပြန်နေလိုက်တာ ကျွန်မ သတိထားမိ လိုက်တယ်။ ကျွန်မ ဆီက အကြည့်ကို လွှဲရင်း ကျွန်မ လက်တစ်ဖက်ကို ဆွဲကိုင်ပြီး သူ့လက်ထဲက တစ်စုံတစ်ခုကို ထည့်ပေးလိုက်တယ်။ ကျွန်မရဲ့ လက်ချောင်းလေးတွေကို သူ့လက်နဲ့ပြန်ဆုပ်ပေးလိုက်တယ်။ ဘာပါလိမ့်၏ န ၆၇ ၆၆ ကျွန်မရဲ့အချစ်ဆုံး မနနည နမေအ ၏ ကျွန်မ လက်ထဲ စိမ့်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ ဘာမှန်း မသိပေမဲ့ အေးစက်စက် အရာဝတ္ထု သေးသေးလေး တစ်ခုရဲ့ အထိအတွေ့ကို လက်ထဲမှာ ခံစားမိလိုက်တယ်။ ကျွန်မ လက်ကို သူ့ဆီက ပြန်ဆွဲယူပြီး ဆုပ်ထားတဲ့ လက်သီးဆုပ်လေး ကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ အိုင်ဆေးချမ်းကိုနှင့်သူ၏သူငယ်ချ င်းမလေးတစ်ယောက်အကြောင်း ကိုင်း! ဇာတ်လမ်းပြန်စမယ်ပိတ်သတ်ကြီး ရေ။ ဒီကိုယ်တွေ့ထဲမယ် ကျုပ်မှမရေး ဘယ်သူမှ ရေးမယ့်လူမရှိတော့ဘူးလားတောင်ထင်နေ ရတယ်။ ဒါကြောင့် ဒီနေရာလေး မခြောက်ခမ်း သွားစေချင်တဲ့ဆန္ဒတစ်စုံနဲ့ကျနော့် ရင်ဘတ်ကြီးကိုဇစ်ဖွင့်သလိုတဇွိ ဇွိဆွဲဖွင့်ရင်း ဒဏ်ရာ အနာတရတွေကို လှစ်ဟ ဟယ်! သောက်ရူး ချမ်းကိုနင်ဘာတွေ ပြောနေတာလဲ ငါတို့ဒီနေရာကို ဝင်ဖတ်နေတာ နင့်အမူးစကားတွေ ဖတ်ချင်လို့မဟုတ်ဘူး တော် တန် တိတ် ဟီဟိ အူရွှင်နေလို့ပါဂျာ။ ရှေးဦးစွာ ဇာတ်လမ်း မစခင် စကားချီးလေး အရင်ပြောကြား ခွင့်ပြုပါလို့။ ရေးလက်စ ဇာတ်လမ်းတွေ ကိုဆက်ရေးဖို့ရာ အာရုံဘယ်လိုမှ မလာဘူး ဖြစ်နေတယ်ဗျ။ အဲ့ဒါကြောင့် ဒီနေရာ မှာပဲ နောက်ထပ် ကိုယ်တွေ့လေး ဆက်ဆွဲမယ်လို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ လူဖတ်များတာ မများတာထက်ဒီနေရာမှာ လာဝင်ဖတ်တဲ့ လူတွေကြတော့ ကျနော့် ညီအကို အစစ်တေွ ပရိသတ်လို့မပြောဘူးနော် လို့ယူဆ တာကိုးဗျ။ လုံးဝ ခင်မင်ရတဲ့ လူတွေလောက်ပဲ လာ အားပေး ကြတာ မလား။ အောဇာတ်လမ်းလည်း မဟုတ်တော့ လောင်တီးတဲ့ အခန်းတွေ ကလည်း သိပ်မပါဘူး ဆိုတော့လေ။ ဒါပေမယ့်ကျနော်ကြိုက်တယ်ဗျာ။ ရေးရတာကော အပြန်အလှန် အာလူး ဖုတ်ရတာကော ရေလည် အရသာ တွေ့နေတယ်။ နောက်တစ်ခုက မှန်ရာ ပြောရရင်ကျနော် ဒီနေရာမှာ ရေးနေတာတွေက ဘာမှ အားထုတ်စရာ မလိုဘူးဗျ။ တကယ်ပြောတာ။ ကျနော် အကြိမ်ကြိမ်ပြောခဲ့ သလိုပဲ ချမ်းကို တစ်ယောက်ဗျာ ခင်ဗျားတို့နဲ့ချိန်းလိုက်တယ်၁၉လ မ်းမှာ ဆိုပါတော့ဂလု လုံးဝ ညီညွှတ်ရေး တည်ဆောက်ပီး ဖွဲ့စည်း လိုက်ကြရော။ အရှိန်နည်းနည်း တက်စပြုလာတဲ့ အချိန်မှာ ခင်ဗျားတို့ထဲက တစ်ယောက်က စကားစတယ်။ ညီလေးချမ်း! ဂျာ! နင့်ရည်းစား ၇၆ ယောက်ထဲက တစ်ယောက်ယောက်နဲ့ဘယ်လို ကြုံတယ် ဘယ်လိုဆုံတယ် ဘယ်လို သံဝါသပြုခဲ့တယ် ဆိုတဲ့ ဇာတ်လမ်းလေး ပြောပြစမ်းဘာအေ ကျန်တဲ့ညီအကိုတွေကလည်း ကွဲကွဲနဲ့ထအော်တယ် အုဝု၀ု! အဲလေ ၀ုတ်ပါတယ် ၀ုတ်ပါတယ်ပြောပြပါ နားထောင်ချင်ပါတယ် အိုရွက္စရာႀကီး ဟိ! ဒါဖြင့် မပြောဘူးလား? ပြောမှာပေါ့ တစ်ပက် လောက် အရင် လုပ်လိုက်ဦးမယ်ခဏဟီဟိ ပြောရချည်သေးရဲ့ဆိုပီး အူမြူးသွားတဲ့ချမ်းကို တစ်ယောက် ၀ီတစ်ဝက်လောက် ဖြည့်ထားတဲ့ ဖန်ခွက်ကို တစ်ရှိန်ထိုး မော့ချ လိုက်တယ်။ ရုံးပတေသီးကင်ကိုဝါးတူနဲ့ညှပ်ပီး အချဉ်ရည်ထဲနစ်၊ ပါးစပ်ထဲ ထည့်ပီး ဝါးလိုက်တယ်။ ဆိတ်သားကင် ပန်းကန် ဆီကို လက်လှမ်းပီး နည်းနည်းယူမြုံ့လိုက်တယ်။ ရက်ဒ်ရူဘီ တစ်လိပ်လောက် မီးညှိပြီး ၀ိုင်းထဲက လူတွေရဲ့ အခြေနေကို အကဲခတ် လိုက်တယ်။ အေဘေးလေးက ပြောမှာကို မပြောသေးပဲ ဂိုက်ပေးနေတယ် ဆိုတဲ့ခင်ညားတို့မျက်နာပေးကိုမြင်လို က်မှစီးကရက် မီးခိုးတွေကို ခပ်မျှင်းမျှင်းလေး မှုတ်ထုတ် လိုက်ရင်း ဇာတ်လမ်းကိုစ လိုက်တယ်။.
220 အဟမ်း! ဒီလိုဗျာ ခင်ညားတို့ဘ၀မယ်တခါတလေ ခရီးသွား ဟန်လွှဲ လျှောက်သွားရင်း လူတွေကြားထဲ ထင်းကနဲ ဖြစ်နေတဲ့ မိန်းကလေး မျိုး မြင်ဖူးကြမှာပေါ့။ ကုလားဖြူလို ပြောရင်စတန်းနင်းဖြစ်တဲ့ ရူပကာမျိုးဗျာ။ ပြင်ပြင်ဆင်ဆင် လုပ်ထားလို့ထင်းနေတာမျိုး ပြောတာ မဟုတ်ဘူးနော်။ ဘာမှ မဖီးမလိမ်း မပြင်မဆင် ထားပဲနဲ့ကို မြင်လိုက်ရတာနဲ့ ဟယ်! ရုပ်ကလေးကကွာ ဆိုပီး ထင်းကနဲ ဖြစ်နေတဲ့ ပုံစံမျိုး။ ပမာပြောရရင် ရုပ်ရှင်ဇာတ်ကားထဲက မာယာရှင်ပါစီဖုန်း လို ရုပ်ရည်မျိုးဗျာ။ မူးမူးနဲ့လျှောက်ပြောပစ်တာ များကုန်ပီထင်တယ် ဟီ ဟိ ကျနော့်မှာ အဲ့လို ရုပ်ရည်မျိုးပိုင်ရှင်သူငယ်ချင်း မလေး တစ်ယောက် ရှိခဲ့ဖူးတယ်ဗျ။ ကျနော်ရယ် သူရယ် နောက်ထပ် ကောင်မလေး၂ယောက်ရယ်က ကျောင်းနေဖက် သူငယ်ချင်းတွေ ဖြစ်ခဲ့ ဖူးတာပေါ့ဗျာ။ အခု ပြောပြမယ့် ဇာတ်လမ်း ထဲက ကောင်မလေးက တစ်ခုလပ်မလေး။ ပြောရရင်တစ်ခုလပ် ကလေး တစ်ယောက် အမေ လောကကြီးကိုအံတင်းတင်း ကြိတ်လို့တစ်ယောက်ထဲ ရင်ဆိုင်ဖြတ်သန်းနေတဲ့ကောင်မလေး တစ်ယောက်ပေါ့။ ငယ်ငယ် ရွယ်ရွယ်နဲ့ကျောင်းမပီးခင် မှာ အိမ်ထောင် ကျတယ်။ ကလေး ပေါက်စန ကလေး မွေးပီးတဲ့ အချိန်မှာ ယောက်ျားနဲ့ကွဲတယ်။ အဲ့ဒီအချိန်မှာ သူ့မိဘတွေကလည်း မရှိရှာတော့ဘူးရယ်။ တစ်ကောင်ကြွက် တစ်မျက်နာ လို့တောင် ဆိုရမလားပဲ။ ဆွေမျိုးနီးစပ် ကြီးဒေါ်ကြီး တစ်ယောက်တော့ကျန်ရှာသေးတယ်။ တူတူနေတယ် ပေါ့ဗျာ။ ဒီလောက်ဆိုကျနော်ဘယ်သူ့ကို ပြောနေမှန်း ခင်ဗျားတို့ရိပ်မိလောက်ပါပီနော့်။ ဟုတ်ပါတယ်ဗျာ။ ကျနော်ရေးခဲ့တဲ့ဇာတ်လမ်း ကျနော့် ပန်းချီဆရာမလေး ထဲက တစ်ခုလပ်မလေး မေ အကြောင်းပါပဲ။ သူ့အကြောင်းကို ရေးရတာ ခပ်လန့်လန့်တော့ခပ်လန့်လန့်ပဲ ဟီး။ သူက အင်တာနက်ထဲ ဟိုမွှေ ဒီမွှေ လုပ်တတ်တဲ့ အကျင့်ရှိလေတော့ပါးယားတယ် ဗျာ။ ဒါကြောင့် အရင်တစ်ခါ ထို့ကြောင့် ဟုခေါ်သည် ရေးခဲ့တုံးက တောင်းပန်ခဲ့သလိုပဲ အခုကျနော်ရေးမယ့်ကိုယ်တွေ့လေး ကိုလည်း ဘယ်မှလျှောက်မကူး ယူသွားကြဖို့ တောင်းပန်ချင်ပါတယ်။ အောဝတ္ထုတွေလို ဖတ်လို့လည်း ကောင်းမှာ မဟုတ်ပါဘူးဗျာ။ အတွေးပင်လယ်ပြာထဲက ညီအကိုတွေ အပျင်းပြေ ဖတ်ဖို့သက်သက် ရေးတာလို့ပဲ မှတ်ယူကြပါ။ အဲ့ဒါလေးတော့မေတ္တာ ရပ်ခံချင်ပါတယ်။ ဒီကိုယ်တွေ့ထဲမှာ ဘာတွေပါမလဲဆိုတာ ခင်ဗျားတို့ရိပ်မိချင် ရိပ်မိနေ ပါလိမ့်မယ်။ ဒါပေမယ့် ကျနော်ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် အရွှန်း ဖောက်ပီး ခင်ဗျားတို့ကိုအားလူးဖုတ်ရင်း ရေးပြသွား ပါ့မယ်။ နိဒါန်းကတော့ဒီလောက်ဆို ရပီ ထင်တယ်။ နက်ဖန်မှ အမှန်ကန် စ ရေးမယ်နော် ခင်ဗျားတို့ကိုချစ်တဲ့ ချိုကန်း အိုင်ဆေးချမ်းကို ဆိုတာ အိုင်တွေ့တိုင်း ခြေဆေးသူလို့အစွပ်အစွဲခံရတဲ့ချမ်း ကိုလို့ဆိုလိုသည် ။။။။ ခုဇာတ်လမ်းကို စပြောဖို့က အရင်ခေါင်းစဉ်က အကြောင်းအရာနဲ့ပြန်ဆက်စပ်မှ ရမယ်နဲ့ တူတယ်ဗျ။ အဲ့မှာဗျာ ကျနော်ပြောခဲ့တယ် မလား။ ဟိုဇာတ်လမ်း နောက်ဆုံးပို့စ်မှာ ကျနော်နာရေးကိစ္စကြောင့် တိုင်ပတ်တယ် ဆိုတာလေ။ စိတ်မော လူမောကြီးပေါ့။ အဲ့ဒီလူနာ ဆုံးသွားတော့အသုဘရှင် လုပ်ရတယ်ပေါ့ဗျာ။ ဆုံးသွားတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်ကြီးက အမျိုးထဲက အင်မတန် ပေါက်ရောက်တဲ့ သူဆိုတော့ကာ တောင်ပေါ်က အမျိုးတွေ တစ်အုပ် တစ်မကြီး ဆင်းချ လာကြတာကိုး။ တစ်ရက် တစ်ရက်ရက်မလည် မချင်း အိုးကြီးအိုးငယ်နဲ့ခြံထဲမှာ ချက်ပြုတ်ကျွေးမွေးရေးက အစ၊ အလောင်းမြေကျတာ ဘာညာ အပါအ၀င်အားလုံး ကိစ္စ ငြိမ်းသွား ပြန်တော့အဲ့ဒီအမျိုးတွေ ဘုရားဖူး ဟိုပို့ဒီပို့ခေါင်းကို နောက်နေ တာပါပဲ ဆရာတို့ရာ။ အဲ! အားလုံးလည်း ပီးသွားကော အကုန် အလျှိုလျှို ပြန်ကြလေသတည်း ပေါ့။ အဲ့ဒီမှာ အီဖေကိုယ်မောင်ချမ်း အူတူတူကြီး ကျန်ရစ်ခဲ့ပါလေ ကော။ ဘယ်သူမှကို မကျန်ရစ် ခဲ့တာဗျ။ ဘုန်းမောင် တစ်ယောက်ထဲ ဖြစ်သွားတယ်။.
221 မန်းလေးက အဲ့ဒီခြံက ဆောင်းတွင်းပိုင်း ကျနော့် ဇာတိဖက် မယ် တအားအေးတဲ့ အချိန် ကာလလောက်ပဲ အအေးဒဏ် ရှောင်တဲ့ အနေနဲ့ကျနော့်အိမ်က လူကြီးသူမတွေ တစ်လ၊နှစ်လ ဆိုသလို လာနေတတ်တာ ဆိုတော့ကျန်တဲ့အချိန်ဆိုတံခါးပိတ် ဂျိတ်ပဲ။ လူတွေ တရုန်းရုန်းနဲ့ဆူညံ ပွက်လောရိုက်နေတဲ့အိမ်နဲ့ခြံဝင်းကြီး တစ်ယောက်ထဲ ကျန်ခဲ့လေတော့ ဘယ်လောက် ကြောင်စီစီ ဖြစ်နေမလဲ စဉ်းစားသာ ကြည့်ကြပေတော့။ ဟဲဟဲ! အဲ့ဒီကြားထဲ အသည်းကွဲတဲ့ ပြဿနာလေးက ခင်ဗျားတို့သိတဲ့အတိုင်း ရှိနေလေတော့ကာ မခံနိုင်ဘူး ရူးမှာပဲ ဆိုတဲ့ အခြေနေ ဖြစ်လာတာပေါ့လေ။ လူကလည်း ဘာလုပ်ရမှန်း မသိ အူကြောင်ကြောင်ကြီး ဖြစ်စ ပြုလာတယ်။ နေ့ခင်းဖက်ဆိုအပြင်မထွက်ပဲ တနေကုန် စာထိုင်ဖတ်၊ ညနေစောင်းမှ အပြင်ထွက်အာလူးဖုတ်လို့ရတဲ့ ဘော်ဒါတွေ လိုက်ရှာ၊ ဘီယာဆိုင်ခေါ်ထိုင်သောက်၊ တောင်စဉ် ရေမရတွေ လျှောက်ပြော၊ ညဉ့်နက်တော့မှ အိပ်ပြန်အိပ်၊ ဒီလိုနဲ့ပဲ လုံးချာလည်လိုက်နေတော့ တာဗျ။ အဲ့လိုကြီး အချိန်ဖြုန်း နေလိုက်တာ တစ်လလောက်နေတော့အဲ့ဒီအိမ်မှာ ကျောင်းသားဘ၀က စုဆောင်းထားသမျှ စာအုပ်တွေ ကလည်း ဖတ်စရာ ကုန်သလောက် ဖြစ်သွားတယ်။ နေ့လည်ဖက်ဆို ဖတ်စရာ စာအုပ်မရှိတော့ သလို ဖြစ်လာပီး အရည်ထွက်အောင် ပျင်းလာပါ လေရော။ ဒါနဲ့ဘော်ဒါ တစ်ယောက်ကို သတိရသွားတယ်။ ကျောင်းသားဘ၀မှာ တုံးက သူ့တို့အိမ်က စားအိမ် သောက်အိမ်ဖြစ်ခဲ့လေ တော့ကာ အမြဲဝင် ထွက်နေရင်း ကျနော် ကောင်းကောင်း မှတ်မိနေတာ တစ်ခု ရှိတယ်။ ဆုံးသွားရှာပီဖြစ်တဲ့သူ့မိဘတွေ၊ တိတိကျကျ ပြောရရင် သူ့အဖေကြီးက စာအုပ် အဟောင်းတွေ စုတာ အင်မတန်ဝါသနာပါလေ တော့ကာ သူတို့အိမ်က ဧည့်ခန်းမှာ စာအုပ်တွေကို စင်တွေ၊ နံရံကပ် ဘီရိုတွေနဲ့အများကြီး သိုမှီး ထားတာကိုးဗျ။ ကျနော်အင်မတန် သဘောကျတာက ရှေးခေတ်က ရှုမ၀၊စန္ဒာ ဘာညာ အဲ့လိုဖတ်စရာတွေ အပြည့်ပါတဲ့ မဂ္ဂဇင်း အဟောင်းတွေ ကိုလည်း အထပ်လိုက်သေသေသပ်သပ် စုထားတာဗျ။ အဲ့ဒါလေး တွေးမိတာနဲ့ရေမိုးချိုး အ၀တ်အစား ကောက်လဲ လိုက်ပီး ကျောပိုးအိတ် တစ်လုံး ကောက်လွယ်ပီး အိမ်က ထွက်လာခဲ့တယ် ဆိုပါတော့။ ရည်ရွယ်တာက သူ့ဆီသွားမယ်တခြား စာအုပ်တွေထက်အဲ့ဒီခေတ်ဟောင်း မဂ္ဂဇင်းတွေ အထပ်လိုက် အိမ်သယ်ပီး ဖတ်မယ်၊ နောက်နေ့ပြန်ပို့မယ်၊ ထပ်ငှားမယ်၊ အဲ့လိုပေါ့ဗျာ။ အမှန်တိုင်း ပြောရရင်ကျနော်စိတ်လေလွှင့်နေတဲ့အ ချိန်ဆိုတော့ဘာလုပ်ရမှန်းလဲ မသိသေးဘူး။ လောလောဆယ်ပျင်းရိနေတာကိုဖြေဖျောက် ချင်နေတာ သက်သက်ပဲ။ အိပ်တယ် စားတယ် စာဖတ်တယ် လောလောဆယ် ဒါပဲ။ နေ့လည် ၂ချက်တီး လောက် ဆိုတော့အဲ့ဒီ သူငယ်ချင်းအိမ်မှာ မရှိဘူး ဆိုတာ သိထားလေတော့ကာ သူ့အလုပ် တိုက်ကိုပဲ လိုက်သွားတာပေါ့။ ရောက်သွားတော့အပြင်ကနေ အကဲခတ် လိုက်တယ်ရှိမရှိပေါ့။ အရောင်းပြခန်းလို လုပ်ထားတာ ဆိုတော့ကာ သောက်ကျိုးနဲ များလိုက်တဲ့ မိန်းမတွေဗျာ။ ဒါနဲ့ခပ်တည်တည်နဲ့အထဲဝင်သွား ပီး ဟိုကြည့်ဒီကြည့်လျှောက်လုပ်နေလိုက်တ ယ်။ ကျနော့် သူငယ်ချင်း ကိုတော့မြင်ပါ့ဗျာ။ အသံလေးစာစာ စာစာနဲ့သူ့ဖောက်သယ်တွေ ကို အမျိုးမျိုး လိမ်လည်ပီး သူ့ပစ္စည်းတွေ ရောင်းဖို့ကြိုးစားမှားလို့ ဟီး ဈေးဝယ်တွေကိုအပြုံးချိုချိုလေးနဲ့ ဧည့်ခံနေတယ် ဆိုပါတော့ဗျာ။ သူ့ဖာသူအာရုံများ နေတာနဲ့ကျနော့်လည်း မြင်ဟန် မတူဘူး။ ဒါနဲ့ အနားကပ်လာတဲ့ အရောင်း စာရေးမလေးတွေကိုဟိုမေး ဒီမေးတွေ လျှောက်မေး ဒါလေးက ဘယ်လောက်လဲဟင်? ခုနစ်သိန်းပါ အကို ဂိန်! စိတ်ထဲမှာ အော်မိတာ မိန်းမတွေများ ပက်ဆံ အတော်ဖြုန်းပါလား ခုနစ်သိန်းဆို ငါ အရက် ၀ယ်သောက်ရင် ဘယ်လောက်ခံမလဲ ဆိုပီး စိတ်ထဲ တွက်ကြည့် နေမိ သေးတယ် ဟီး။ တော်တော်လေး ကြာသွားတော့မှလူရှင်းသွားတယ်။ ဒါနဲ့ကျနော့်ကို ဟိုဟာ ဒီဟာတွေ မေးသမျှ ရှင်းပြနေတဲ့အရောင်း စာရေးမ လေးကိုမန်နေဂျာရှိလား စကားပြောချင်လို့ ဆိုပီး ခပ်တည်တည်မေးလိုက်တော့ ဘာများ အလိုရှိပါသလဲ အကို ကျမ ဆိုင်ရှင်ပါရှင် ဆိုပီး အနား ရောက်တာတယ်။ ဒင်းက ကျနော့်ကို မမှတ်မိဘူးရယ်။ ဘယ်မှတ်မိ မတုံး။ ဆံပင်ရှည် ကြိုက်တဲ့ ကျနော် စိတ်ရှုပ်ရှုပ်နဲ့ရှေ့တစ်လက်မ နောက်ပြောင်လို့ခေါ်တဲ့ဂတုံး ဆံတောက် ဆံပင် ညှပ် ထားတာရယ်၊.
222 မျောက်မှန် အနက်ကြီး တပ်ထားတာရယ် ကြောင့် ရုတ်တရက်ကြီး ကွဲနေတာကလည်းကြာပီဆိုတော့ ဘယ်မှတ်မိ ပါ့မလဲ။ ပြုံးစိစိနဲ့လက်ပိုက်ပီး မျက်နာချင်းဆိုင် လိုက်တာတောင်ဇဝေဇ၀ါ မျက်နာလေးနဲ့ပြုံးပြနေတာ။ အဲ့ဒီတော့မှမျက်မှန် ချွတ်ပြလိုက်ရင်း ဟိုင်း! အချစ်ဆုံးလေး ဆိုပီး ပြောင်စပ်စပ် မျက်နာလုပ် ပြလိုက်မိတယ်။ ဖာဂေါင်း! ဆိုတဲ့အသံနဲ့ လက်သီး၂လုံးလောက် နံကြားထဲ ပြေးဝင်လာတာ အသက်ရှူတောင် ကြပ်သွား တယ်။ ဟား ဟား။ မုန်းတယ် နင့်ကို ငါ မုန်းလိုက်တာ ဆိုပီး ကျနော့် ရင်ဘတ်ကိုလက်သီးနဲ့တဖုန်းဖုန်း ပိတ်ထိုးနေတာကိုအတင်း ဖမ်းချုပ်ထားရင်း ငါအလုပ်များနေလို့လာမတွေ့တာ ပါဟာ ဆိုပီး ချော့နေရတယ်။ သူ့အလုပ်သမ လေးတွေတော့မျက်လုံးလေးတွေ ပြူးပီး ၀ိုင်းကြည့်နေကြတာပေါ့။ ဘာတွေများ ဖြစ်ကုန်တာလဲ ဆို တဲ့ အကြည့်တွေနဲ့။ ဒီလောက်ဆိုခင်ဗျားတို့ကျနော်နဲ့ကျနော့် သူငယ်ချင်းမလေးရဲ့ ရင်းနှီးမှု အတိုင်းအတာကိုသဘောပေါက်လောက်ပီ ထင်ပါတယ်ဗျာ။ စိတ်လိုလက်ရ ရှိတဲ့အခါမှာ နူးနူးညံ့ညံ့လေသံနဲ့မေလေး လို့ကျနော် ခေါ်လေ့ရှိပီး၊ တခါတလေ တခြား သူငယ်ချင်းတွေ ခေါ်သလိုဗျိုင်း လို့ခေါ်တတ်တဲ့ကောင်မလေး ဆိုတာ သူပါပဲ။ လူတွေတော့ ဘယ်လိုထင်မယ် မသိဘူး။ ကျနော့်လက်ကိုမလွှတ်တော့ဘူး အသေကိုင်ထားတာ။ သူ့အလုပ်စားပွဲဆီခေါ်သွား တာတောင်ခါးကို အတင်း ဘေးတိုက် ဖက်ထားရင်း ဆွဲခေါ်သွားတယ်။ မျက်နာ အမူအရာက အစ ချက်ချင်း ပြောင်းသွားပီး ချာတိတ်မလေး တစ်ယောက်လို ခုန်ဆွဆွ ဖြစ်သွားတယ်။ ကျနော့်ကို အအေး တစ်ဗူး တိုက်ပီး သူ့စားပွဲမယ်ငုတ်တုတ် ထိုင်ခိုင်း ထားတယ်။ သူ့ဖာသာ အလုပ်တွေ များလိုက်ကျနော့်ကို တတွတ်တွတ် လှမ်း စကားပြောလိုက်ဗျာကိုများနေတာပဲ။ နေနည်းနည်း စောင်းသွားတော့မှသူ့အလုပ်သမ လေးတွေကို မှာစရာရှိတာ မှာပီး ကိုင်း! ခဏစောင့်အ၀တ်လဲ လိုက်ဦးမယ်ဆိုပီး အနောက်ခန်းထဲ ၀င်သွားလိုက်တယ်။ ပြန်ထွက် လာတော့သူ့ကို လှမ်းကြည့်ပီး ဟီးဟီး ဆိုပီး ရယ်လိုက် မိတယ်။ ခုနက စတိုင်နဲ့မတူတော့ ဘူးလေ။ ခုနက ဆံထုံး ကစ်ကစ်မှာ ဆံထိုးတွေ ဘာတွေ စိုက်၊ အပေါ်အောက်ကျောက်စိမ်းရောင် ၀မ်းဆက်နဲ့ ခန့်ခန့်ကြီး ကနေ ခုဆံပင်ရှည်တွေကို မြင်းမြီးပုံစံနောက်စေ့မှာ စုချည်၊ အပေါ်က တီရှပ် ကြပ်ကြပ် အပြာရောင်၊ အောက်က စကပ် ဒူးဆစ်လောက်နဲ့ကလေးမလေး စတိုင်ဖြစ်သွားတာကိုး။ လက်ထဲမှာ ကိုင်ထားတာ ကလည်း ပိုက်ဆံအိတ် လက်ဝါးလောက် ကလေး။ ကျောင်းသူလေး စတိုင်ပေါ့။ နှုတ်ခမ်းကို ခပ်ထော်ထော်လေး လုပ်အထဲဝင်ပီး နှုတ်ခမ်းနီ ဆိုးလာတာ သိသာတယ် ရင်း လှမ်းမေး လာတယ်။ ဘာဟီးဟီးလဲ? ကရ၀ိတ် စီးမှာလား ကျားစီး မှာလား ကြိုက်တာကိုရွေးတော့ အေမ အမေ နှစ်ခုလုံး စီးမယ်သမီး လို့ပြန်နောက်ရင်း ကျနော် ရယ်နေမိတယ်။ အမေဆိုတာ ကျနော်တို့အချင်းချင်း နောက်နေကြ စကားပါ။ သူတို့နဲ့စကားပြောတိုင်း ကျနော်က နတ်ဝင်သယ်လေသံနဲ့ သမီးလေးတို့ရေ အမေဟေ့အမေ ဆိုပီး ပေါက်ကရ လျှောက်ပြောတတ်တာကိုး။ ကရ၀ိတ်စီးတယ်၊ ကျားစီးတယ်ဆိုတာ မြန်မာဘီယာကရ၀ိတ်ပုံ နဲ့တိုင်းဂါး ဘီယာတို့ကို ဆိုလိုတာ။ အဲ့ဒီလိုနဲ့အင်မတန် ချစ်ခင်ရတဲ့ သူငယ်ချင်းနဲ့ပြန်ဆုံရလို့အူမြူးနေ တဲ့အဲ့ဒီဟာလေး ကျနော့် ဆိုင်ကယ်နောက်က ပါလာတယ် ဆိုပါတော့။ အနောက်ကနေ ကျနော့်ခါးကိုအသေ ဖက်လိုက်၊ ကျောပြင်ကိုတဖုန်းဖုန်း ထုလိုက်၊ ခါးကို ကလိထိုးလိုက်နဲ့ကျနော့ နားရွက်နားကိုကပ်ပီး ပေါက်ကရတွေ အော်လိုက်နဲ့လုပ်နေတော့ငယ်မူ ပြန်နေတဲ့ သူငယ်ချင်း နှစ်ယောက်ကို တင်ဆောင် လာတဲ့ဆိုင်ကယ်လေးက ဟိုယိမ်းဒီယိမ်းနဲ့မြွေလိမ် မြွေကောက်ကို ဖြစ်နေတာပေါ့။ ဘ၀မှာ အင်မတန် ချစ်တဲ့သူ ၂ယောက် ပြန်ဆုံရတာ ဘယ်လောက် ပျော်စရာ ကောင်းတယ် ဆိုတာ ကြုံဖူးတဲ့ လူတွေပဲ သိလိမ့်မယ် ထင်ပါတယ်။ ကျနော်တို့၂ယောက်ဘီယာဆိုင်ကောင်းကောင်း မှာ ထိုင်မယ်။ အကင်တွေ တနင့်တပိုးစား၊ ဘီယာခွက်တွေ တစ်ခွက်ပီး တစ်ခွက်စားပွဲပေါ် ပြည့်သွားတဲ့ အထိသောက်မယ်၊ သောက်တင်းတွေ ချကြမယ်။.
223 မူးလာတော့မှငယ်ငယ်ကလိုလေတိုက် ခံတယ်ကွာ ဆိုပီး ကျနော့်ကို အနောက်ကနေ ခပ်တင်းတင်း ဖက်ခိုင်းထားရင်း ဆိုင်ကယ်ကိုအရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ပ တ်မောင်းမယ်။ ကျနော်တို့တတွေ လောလောဆယ်၁၀နှစ်လောက်ပြန်လည် နုပျိုလိုက် ကြမယ်လေ။ အဲ့ဒီညက ဘီယာဆိုင်ထိုင်ရင်း မိုးတော်တော်ချုပ်စ ပြုလာတဲ့ အချိန်ရောက်လာတော့ ငါ့ကောင်! တော်စို့လား လို့ကျနော် သူ့ကို သတိပေးလိုက်တော့သူက နင်သောက်လို့ဝပီလား ဟ? တဲ့။ အဟီး ၀လား မ၀လားတော့ မသိဘူး စားပွဲပေါ်မှာ ဘီယာခွက် အလွှတ်တွေ စီထားတာ အခွက် ၃၀ကျော်လောက် ရှိမယ်ဗျ။ ကျနော် တို့ရဲ့ သောက်ကျင့်က သောက်ပီးသား ခွက် အလွတ်တွေကို အသိမ်းမခံပဲ စားပွဲမှာ ဒီတိုင်းစီထား တတ်တယ်။ ဒါမှ ငါတို့သောက်ထားတာ ဘယ်နှစ်ခွက် အနည်း အများ လစ်မစ် ချိန်တာပေါ့လေ။ နို့မို့ရင် ဘယ်လောက် သောက်လို့သောက်မိမှန်းမှ မသိတော့ တာကိုး။ ဘီယာကို ခရားနဲ့လည်း မမှာဘူး။ တစ်ခွက်ချင်းမှာပီး ခွက်တိုက်၊ သူလည်းကုန် ကိုယ်လည်းကုန် မှ လာထား နောက်ထပ်တစ်ခွက်စီ အဲ့လိုမျိုးဗျ။ ငယ်ထဲက အကျင့်တွေ ဆိုပါတော့လေ။ လောလောဆယ်တော့၂ယောက်လုံးကွဲနေပီ ဟီးဟိ။ စကားတွေလည်း ဟောင်ဖွာ ဟောင်ဖွာ ပြောရလွန်းလို့မေးရိုးတွေ တောင်ညောင်းလာသလိုပဲ။ ဟရောင် ငသက် ဂျာ! အေဘေး ငါတို့၂ကောင် အတော် ရုပ်ပျက် နေပီ ထင်တယ်ဆိုင်ထဲမှာ ထိုင်နေတဲ့ လူတွေ အကုန်လုံး ငါတို့ဝိုင်းကိုပဲ ရှိုးနေကြတယ်ဟ ရုပ်ပျက်စရာလား ဖိုးသက်နဲ့ဗျိုင်း၂ယောက်အတွက်ဘီယာ လေးအခွက်၃၀ဆိုတာ နာသာဂီရိဆင်ပြောင်ကြီးကိုစပါကလ င်တိုက်တဲ့အဆင့်လောက်ရှိတာ အဟစ်ဟစ် ဒါဆိုလူတွေက ဘာလို့ငါတို့ဝိုင်းကိုပဲ လှမ်းလှမ်းကြည့်နေကြတာတုံးဟ? ဘာဖြစ်မှာတုံး နင့်ကို ကြည့်နေ ကြတာလေ နင့်ကိုဘီယာနဲ့မြည်းနေကြတာ ဟီဟိ နဂိုက ချောချောလေးပါ ဆိုနေ ခုဘီယာ တန်ခိုးနဲ့မျက်လုံးတွေက အရောင်တွေလက်၊ ပါးတွေက ပန်းသွေးရောင်တွေ တောက် အို! ကလေး အမေကြီးကိုများ အဟိ ရှက်စရာကြီး ဒါဆို ငါက အတော် ဆွဲဆောင်မှု ရှိသေးတာပေါ့ နော်ခစ်ခစ် အင်း အမှန်တိုင်း ပြောရရင်တော့ သူတို့နင့်ကိုအရက် ပရိုမိုးရှင်း လိုက်လုပ်နေတဲ့ ကလေးမလေးလို့ထင်နေပုံ ရတယ် ဟ ဘာပြောတယ်!!! ၂ကောင်သား မူးမူးနဲ့အဲ့လိုပေါက်ကရတွေ လျှောက်ပြောရင်း တဟီးဟီး အူမြူးနေရာက ကျနော်က ပြန်မယ်ကွာ ဆိုပီး ပိုက်ဆံရှင်းဖို့ကြိုးစားတော့ ဒင်းက မူးမူးနဲ့ အမေ! သမီးရှင်းမယ် အမေ့သမီး သူဌေးမလေး ရှင်းမယ် လာထား ဆိုပီး ကျသင့်ငွေကို လုပီး ရှင်းနေတာကို ရယ်ပီး ထိုင်ကြည့်နေမိတယ်။ အားကိုးအားထား မိဘတွေလည်း မရှိရှာတော့တဲ့သူငယ်ချင်း မလေးဗျာ ကလေးတစ်ယောက်နဲ့ယောက်ျားကလည်း သောက်ကျင့် မကောင်းတော့ ကွဲ အသိုင်းအ၀ိုင်း ညီအကိုမောင်နှမ ကလည်း မရှိလေတော့ကာ တော်ရုံ စိတ်ဓာတ် ခိုင်မာမှု မျိုးနဲ့ဘ၀ကို ရင်ဆိုင်ဖို့မလွယ်လောက်ဘူးဗျ။ သူ့ဘ၀မှာ ခု ကျနော်နဲ့ပျော်နေသလိုမပျော်ရ ရှာတာ ဘယ်လောက် ကြာပီလဲ မသိဘူး။ အဲ့လိုတွေးမိပီး ကျနော့် စိတ်ထဲ ဂရုဏာသက်မိ သွားလို့သူ့ကို ငေးကြည့်နေမိတယ်။ ပိုက်ဆံရှင်းပီး ဘီယာဝိုင်းက ထတော့သူက နည်းနည်း ယိုင်ချင်နေတယ်။ အသာလေး မသိမသာ တွဲပီး အပြင်ကို ခေါ်ထုတ်လာတယ်။ ဆိုင်ကယ်ကို သူ မောင်းမယ် ဆိုပီး ပြဿနာ စ ရှာတယ်။ နင် မူးနေတယ် ဟ ဆိုပီး ရှိခိုးဦးတင် တောင်းပန် တာလဲ မရဘူး သောင်းကျန်း ပစ်ရမလား နင် ငါ့အကြောင်း သိတယ်နော် ဘာညာနဲ့အော်လာလို့ပါးစပ်ကို လက်ဝါးနဲ့အမြန်လှမ်းပိတ် လိုက်ပီး အေးအေး မောင်းမောင်း ခဏလေးနော်ဒီဆိုင်ရှေ့က နေတော့ငါပဲမောင်းမယ်ဆိုပီး အတင်း ခေါ်ထုတ် လာခဲ့ရတယ်။ အနောက်ကနေ ကျနော့်ကျောကို ဖက်ထားပီး ဆိုင်ကယ်နောက်က လိုက်လာရင်း မောင်းရတော့မလား ရောက်ပီလား မောင်းမယ် မောင်းမယ် ဆိုပီး ကျနော့်နားရွက် နှစ်ဖက်စလုံးကိုလက်ဖ၀ါးတွေနဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပီး ဆွဲလိုဆွဲ၊ ခါးကို အတင်းဖက်ပီး ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ်တေ လုပ်နဲ့သောင်းကျန်းရင်း ပါလာတာပေါ့။ သစ်ပင် အုပ်အုပ်တွေ မိုးနေတဲ့ လူရှင်းတဲ့ လမ်းကြားလေး တစ်ခုထဲ ရောက်သွားတော့မှ ဆိုင်ကယ် ရပ်ပေး လိုက်တယ်။ ဒေါက်ထောက်ပီး ဆိုင်ကယ်ပေါ်က ဆင်း ကဲ! ဒီလောက် တောင် မောင်းချင်နေတာ မောင်းစမ်းကွာ ဆိုပီး လွှတ်ထား ပေးလိုက်တယ်။.
224 စီးကရက်ဖွာရင်း ထိုင်ကို ကြည့်နေတာ ဒင်းဘာလုပ်မလဲ ဆိုပီး။ ဆိုင်ကယ်က ယောက်ျားစီးဗျ။ သူဝတ်ထားတဲ့စကပ်နဲ့ဘယ်လို တက်ခွပီး မောင်းမှာတုံး။ သူ့ဖာသူအတင်းတက်ခွဖို့လုပ်နေတာ ကိုထိုင်ကြည့်ပီး ရယ်နေလိုက်တယ်။ တော်တော်ဆိုးတဲ့ ဟာဗျာ။ လူမြင်ကွင်းမှာဆိုရုပ်ပျက်တော့မှာမို့ တမင်အမှောင်ထဲကို ခေါ်လာတာ။ ပီးတော့ကျနော့်ဆိုင်ကယ်က အစုတ်ကြီး ကစ်ပီး နိုးမှ ရတဲ့ ဟာမျိုး ဆိုတော့သူဘာလုပ်လို့ ရမှာတုံး။ စကပ်ကို ဖင်ပေါ် အောင်လှန်တင် ဒါမှမဟုတ် အကုန် ချွတ်ပစ်မှပဲ တက်ခွပီး မောင်းလို့ရမှာလေ ဟား ဟား။ မရမက အတင်း တက်ခွ လိုက်တော့ခွလို့တော့ ရသွားတယ်။ စကပ်ခံနေတော့ ခြေထောက်က လေထဲမယ် တန်းလန်း အဲ့ဒါကို စိတ်မလျှော့ဘူး နင်လာခဲ့အနောက်ကနေ တက်ခွ၊ နင့် ခြေထောက်က စက်နှိုး၊ ဂီယာ ထိုးပေး၊ ငါက လက်ကိုင် ကိုင်ပီး မောင်းမယ်တဲ့။ တကယ့် ဟာဗျာ။ ရတယ်လေ ဆိုပီး သူ့အနောက်ကနေ တက်ခွ၊ ကစ်တံကိုနင်းပီး စက်နှိုး ပေးလိုက်တယ်။ ဂီယာ ထည့်လိုက်ပီထွက်တော့ဆိုတာနဲ့ကလပ် ခ်ျကိုဆောင့်လွှတ်လီဗာကိုဖြဲပီး ဆောင့်ထွက်တယ်။ ဂီယာတောင်ထပ်မချိန်း လိုက်ရဘူး အနောက်ကနေ သူ့ကိုသိုင်းဖက်ထားရင်းက လက်ကိုင်ကိုဖမ်းကိုင်ပီး ခြံဝင်း တစ်ခုထဲကို ချိုးဝင်ပေးလိုက်တယ်။ တစ်ထပ်တိုက်ပုလေး အရှေ့ကိုတန်း ရောက်သွားရော။ အဲ့ဒီတော့မှဟမ်! ဒါငါ့အိမ်ပါလား တဲ့ဟီးဟီး။ ညာတာ ပါတေးနဲ့သူ့အိမ်ရှေ့ထိခေါ်လာ တာတောင် မူးနေတဲ့ဒင်းက သတိမထား မိဘူးလေ။ ဆိုင်ကယ်ပေါ်က ပွစိပွစိနဲ့ရစ်နေသေးတဲ့သူ့ကို ပွေ့ချ၊ အိမ်ထဲ တွဲခေါ်၊ ဟဲ့! ဒီသူငယ်ချင်း ၂ယောက် ဘာတွေ ဖြစ်လာ ကြတာလဲ လို့အလန့်တကြား လှမ်းမေးလာတဲ့ကျနော့်ကို မှတ်မိနေသေးတဲ့ သူ့ကြီး ဒေါ်ကြီးကိုနှုတ်ဆက်ရင်း အဲ့ဒီ အရက်သမား ကိုသူ့အိပ်ယာ ထဲအထိ တွဲပို့လိုက်ရတယ်ပေါ့ဗျာ။ လူကသာ မျက်လုံး ကောင်းကောင်း မဖွင့်နိုင်တော့အောင် မူးနေတာ ကျနော့်ကိုသတိတရ လှမ်းပြော လာသေးတယ် နက်ဖန် မနက် စောစော ငါ့ဆီလာခဲ့ မနက်စာ တူတူစားပီး ငါ့အလုပ်ကို လိုက်ပို့ဦး အလုပ်တိုက်မှာ ငါ့ကား ထားခဲ့မိတာ မနက် အလုပ်သွားလို့မရဖြစ်မယ် တဲ့။ ဟုတ်ပါပီ! လို့ ဂတိ ပေးရင်း သူ့ကို သိပ်ခဲ့လိုက်တယ်။ အပြင်ထွက်လာပီး မတွေ့တာကြာတဲ့သူ့ ကြီးဒေါ်ကြီးနဲ့အလာပ သလာပ လေးတွေ ထိုင်ပြော၊ အိပ်ပျော်နေရှာတဲ့သူ့သမီးလေးကို ၀င်ကြည့်ပီး ပြန်လာခဲ့ရော ဆိုပါတော့ဗျာ။ နောက်နေ့မိုးလင်း မနက်ခင်း ၈နာရီလောက်ကျနော် သူ့ဆီ ရောက်သွားတယ်။ မနေ့ညကနဲ့ဘာမှ မဆိုင်တော့သလိုပဲဗျ။ ရေမိုးချိုး ဖီးလိမ်း ပြင်ဆင် ထားလိုက်တာ ကျော့လို့မော့လို့ ဂုဏ်သရေရှိအမျိုးသမီးကောင်း ချောချောလှလှလေး ရုပ်နဲ့ဟားဟား။ ငါမနေ့ညက တော်တော် ကွဲသွားတယ် ထင်တာပဲ တဲ့။ သူ ဘယ်လို သောင်းကျန်းတာတွေ ကျနော် ဟာသ လုပ်ပီး ပြန်ပြောတော့ တခွိခွိနဲ့သဘောကျနေ ပြန်ရော။ တောက်တောက် တောက်တောက် နဲ့လမ်းလျှောက်တတ်စ သူ့သမီးလေး ကိုလည်း တွေ့ပါ့။ ချစ်စရာလေးဗျာ။ အမေတူလေး ချောလိုက်တာ။ ဖြူဥဥလေး ကျနော်တော့ မြင်မြင်ချင်းကိုချစ်လွန်းလို့လက် ထဲက မချတော့ဘူး အတင်းပွေ့ ထားနေမိတယ်။ မနက်စာ သူ့အိမ်မှာ မနက်စာ စားသောက် ကြပီးတော့သူ့အလုပ်ကိုလိုက်ပို့ပေးဖို့ ပြင်တယ်။ ဧည့်ခန်းထဲက စာအုပ်တွေကိုလက်ညှိုးထိုးပြပီး ငါ့ကိုစာအုပ်တွေ ငှားလိုက်ဦးဟ လို့ခွင့်တောင်းတော့ မငှားပေါင်တဲ့။ ဒါတွေသာ ငှားပေးလိုက်ရင်နင်ပေါ်လာတော့မှာ မဟုတ်ဘူး ဒီတော့ဒီလိုလုပ် မနက်ခင်းထပီး ဒီကိုလာ ငါနဲ့မနက်စာ တူတူစား၊ အလုပ်ကိုလိုက်ပို့၊ ပီးမ ှနင်သွားချင်တဲ့နေရာကိုသွား၊ နေ့ခင်းဖက် အားပီဆိုဒီကိုပြန်လာ ဒေါ်ကြီးနဲ့ငါ့သမီးလေးပဲ အိမ်မှာရှိတာ။ ဒေါ်ကြီးကိုကလေး ကူထိန်းပေးရင်း ကြိုက်တဲ့ စာအုပ်ဖတ်ပေတော့။ နေ့လည်စာပါ ငါ့အိမ်မှာစား။ ညနေစောင်းရင်အလုပ်မှာ ငါ့ကိုလာကြို ချေ။ နင်မပြန်မချင်း ဒီလိုပဲနေရမယ် ကြားသလား လို့ အမိန့်တော် ချမှတ်လိုက်တယ်။ ဟိုးငယ်ငယ် ကလည်း ဒီလိုပဲ ၀င်ထွက် သွားလာ နေခဲ့တာ ဆိုတော့ ကျနော်လည်း အေးပါ ငါမပြန်မချင်းပေါ့လို့ပြောလိုက်မိတ ယ်။ ဒီလိုနဲ့ကျနော့် သံယောဇဉ် အမျှင်တန်းတဲ့ ဇာတ်တစ်ခုဟာ စ လာ ပြန်ပါရောလား ဆရာတို့ရယ်။.
225 ဒီလိုနဲ့ပဲ လေလွှင့်သလိုလို ဖြစ်ချင်နေတဲ့ကျနော် တစ်ယောက် သူငယ်ချင်းမလေးရဲ့အိမ်ကို ဝင်ထွက်ရင်း မာလီ လိုလို၊ နာနီလိုလိုတွေ ဖြစ်လာတယ် ဆိုပါတော့ဗျာ။ နာနီ လုပ်တာ ကတော့ သူ့သမီးလေးကို ထိန်းတယ်ပေါ့လေ။ အင်မတန် ရွှံတတ်တဲ့ကျနော်ဒီချစ်စရာ သမီးလေးကို ထိန်းရင်းနဲ့ အီးတည်၊သေးတည်တွေက အစ ကောင်းကောင်း တတ်လာတယ်။ ကလေးကို အစားအသောက် ချော့ကျွေး၊ တူတူဆော့နဲ့တော်တော်ပျော်တတ်လာတယ်ပေါ့။ ကလေး တရေးတမော အိပ်နေတဲ့အချိန်၊ ဒါမှမဟုတ် ဒေါ်ကြီး တစ်ယောက် ချက်ပြုတ်လျှော်ဖွတ် ပီးစီးလို့ ကလေး ကြည့်ပေး နိုင်တဲ့ အချိန်မျိုးမှာ ကြတော့ ခြံထဲက မြက်တွေ ဓားရှည် တစ်လက်နဲ့ရမ်း၊ ပစ်ထားတာ ကြာလို့ပေါက်ချင်သလိုတွေ ပေါက်နေတဲ့သစ်ပင် ပန်းပင်တွေ ကတ်ကြေးနဲ့တိ၊ မြင်မကောင်း ဖြစ်နေတဲ့ ဟာတွေ ခုတ်ပစ်အစရှိ သဖြင့်ပေါ့လေ။ သူတို့တစ်ထပ်တိုက် ကလေးထဲမှာ အိမ်မှုကိစ္စ နိုင်နင်းတဲ့ကြီးဒေါ်ကြီးကြောင့်အမြဲ သန့်ရှင်း သပ်ရပ် နေပေမယ့်အဲ့လိုကိစ္စတွေကြတော့မိန်း မသားတွေချည်းပဲ ရှိတော့ဘယ်လုပ်နိုင်မှာတုံးဗျ။ တစ်လ နီးပါးကြာလာတော့ တစ်ထပ် တိုက်ပုလေး ရဲ့ ခေါင်မိုး ပေါ်က သစ်ရွက်ကြွေတွေ မရှိတော့ဘူး။ သင်္ဘောဆေး အနီရင့်ရင့် သုတ်ပီးသား ဖြစ်နေပီ။ အိမ်ဘေး နံရံတွေလည်း ရေဆေး ကောင်းကောင်းနဲ့ ၂ထပ်၃ထပ် သုတ်ပစ်ထားတော့အိမ်အသစ် ကလေး တစ်လုံးလိုလှတ ပတ လေးဖြစ်သွားပီ။ အိမ် အတွင်းပိုင်းက လျှပ်စစ်နဲ့ပတ်သက်သမျှ ၀ါယာကြိုးတွေ၊ ဖန်ချောင်းတွေ၊ မီးခလုတ်ခုံတွေ၊ မိန်းခလုတ်တွေ အားလုံးလည်း အသစ်ချပ်ချွတ် လဲပြုပီးသား ဖြစ်နေပီ။ နေချင့်စဖွယ် ခြံဝင်းလေးထဲက တစ်ထပ် တိုက်ပုလေး ဖြစ်သွားတာပေါ့ဗျာ။ အဲ့ဒါတွေ အကုန် ကျနော်လျှောက်လုပ်နေတာ ဘာရယ် မဟုတ်ပါဘူး။ စိတ်လေနေတာ ပြေပျောက်ချင်လို့။ ပီးတော့ ကိုယ့်မိသားစုလိုဖြစ်နေတဲ့သူငယ်ချ င်းကိုကိုယ်အနား ရှိနေတုံးလေး လုပ်ပေးနိုင်တာ လုပ်ပေးခဲ့တယ် ဆိုတာမျိုးပါ။ စီးကရက်လေး ခဲရင်း အဲ့လို အိမ်အလုပ်လေးတွေ တနေကုန် လျှောက်လုပ်လိုက်၊ နေ့ခင်းဖက်နေတအားပြင်းတဲ့ အချိန် ခဏနားရင်း ဧည့်ခန်းထဲက စာအုပ်တွေနဲ့ ဇိမ်ယူလိုက်၊ ကလေး ထိန်းလိုက်နဲ့ကျနော့်ဘ၀မှာ တော်တော် တည်ငြိမ် အေးချမ်းလွန်းတဲ့ ကာလတစ်ခု လို့တောင် ပြောရမယ် ထင်တယ်။ ကဲ! ဘယ်လိုလဲ ညီအကိုတို့? ဖတ်ရတာ ပျင်းနေကြပီလား ဘာမှလည်း မပါဘူး အဟီး။ ကိုဇော်ဦးကြီး ပြောသလိုအဲ့လိုသူငယ်ချင်းမျိုး မရခဲ့တာ မနာလိုတယ် ဆိုတာ ဒါမျိုးကိုလား? ကိုကြပ် ပြောသလိုဆွဲလို့ရတဲ့ သူငယ်ချင်းဆိုတာ ဘယ်မှာတုံးဗျ? ဒီလူကြီးတွေ နဲ့တော့ခက်တယ်နော့်။ ထစ်ကနဲရှိ ဆန်းဆန်း ပြားပြားတွေ သိပ်တွေးတာပဲ ဟဲ ဟဲ။ ဟမ်! ဒါဖြင့် ဘာမှမဖြစ်ခဲ့ဘူးပေါ့ ငါတို့အဟုတ် မှတ်ပီး ဖတ်လာတာ သေရောလို့ တွေးနေကြပီ ထင်တယ်။ ဖြစ်တော့ဖြစ်တယ်ဗျ ဟီ ဟိ။ ဒါပေမယ့်ဟိုဘူဒါးကြီးတွေ ပြောသလို တွေ့တာနဲ့ကောက်ဆွဲ မဟုတ်ဘူးလို့ပြောချင်တာ။ မှန်ရာပြော သစ္စာဗျာ။ ကျနော်အဲ့ဒီ အချိန်ထိလိင်နဲ့ပတ်သက်ပီး သူ့အပေါ် ဖောက်လွှဲ ဖောက်ပြန်စိတ်ကို မရှိခဲ့ပါဘူး။ တကယ်ပြောတာ ဘုရားစူး။ ဟိုကမ္ဘာကျော် ၀တ္ထုထဲက သစ္စာတရားကို လိုက်ရှာရာက ဂင်္ဂါမြစ်ကို ထိုင်ကြည့်ရင်း ငြိမ်းချမ်းသွားတယ် ဆိုတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်လိုပဲ ကျနော့် ဘ၀ အတော်လေး ငြိမ်းချမ်းနေတယ်။ ဘာလုပ်ဖို့လဲ လိင်ကိစ္စ။ တွေးတောင် မတွေးမိဘူး။ တကယ်ပြောတာ။ ခင်ဗျားတို့ကော ဘ၀မှာ အဲ့လိုသူငယ်ချင်းမမျိုး မရှိခဲ့ဖူး ဘူးလား။ ရှိခဲ့မှာပါ။ အသေချစ်တယ်ဗျာ။ ရည်းစားတွေ ဘာတွေ ထက် တောင် ချစ်သေး။ လက်ချင်းချိတ်၊ ခါးဖက်ပီး လျှောက်သွားချင်သွား၊ မကျေနပ်ရင် ကလော် ဆဲလိုက်ကြ၊ ရည်းစားတွေ၊ ကိုယ့် မိဘတွေကိုမပြောတာတောင်အကုန် ဖွင့်ပြောရဲတဲ့ ဟာမျိုး ရှိခဲ့ကြမှာပါ ဟုတ်တယ် မလား။ ဒီကောင်မ ၃ကောင်ဆိုရင်ကျနော်နဲ့တစ်အိပ်ယာ ထဲတောင်တူတူ အိပ်တာဗျ။ ကျနော် သူတို့ အပေါ် မယ် ဘယ့်နှယ့်မှ မဘယ့်နှယ်ဘူးဆိုတာ သူတို့ကောင်းကောင်း သိတာပေါ့။ သူတို့၃ကောင်ကို တခါတလေ ကျနော် ၃ရောင်ခြယ် လို့ခေါ်တယ်ဗျ။.
226 ကျောင်းသား ဘ၀က ခရီး တူတူ ထွက်ကြရင်း တနေရာ ရောက်သွားတော့တည်းခိုတဲ့နေရာမှာ ၄ယောက်သား အရက်တူတူ သောက်ကြရော၊ မူးမူးနဲ့အကုန် အိပ်ပျော် သွားကြတယ် ဆိုပါတော့။ ရင်ပူလွန်းလို့ည သန်းခေါင်ကြီး လန့်နိုးလာတော့အမယ်သူတို့ ၃ကောင်စလုံး မှောက်လျှက် ကလေးတွေ အိပ်ပျော်နေကြတာ ဆရာရေ့။ ထမီတွေ ဘာတွေ ကျွတ်လို့ ဟီး။ ဖင်ပြောင်ကြီး ၃ခုဗျာ။ ပထမတော့သတိမထားမိပါဘူး။ ရေဆာနေတော့ရေလိုက်ရှာပီး အားရပါးရ သောက်လိုက် သေးတယ်။ အဲ့ဒီမှာ ရေသောက်လိုက်တော့အမူး ဒီဂရီက ပြန်ဆောင့် တက်လာတယ်။ ယိုင်တိုင်တိုင်နဲ့ပြန်လာတော့ အမ်! ဆိုပီး ဖြစ်သွားတယ်။ လေးပေ မီးချောင်း အလင်းရောင် အောက်မှာဗျာ ဖင်ပြောင်ကြီး ၃ခု အစီအရီလေးတွေ ဖြစ်နေတာ။ ဖင်ညို ဖင်ဖြူ ဖင်ဝါ ၃ခုဗျ။ အရောင်တွေကို လက်လက်ထ နေတာပဲ ဟီး။ တစ်ချက်လောက် သေချာ လေ့လာ လိုက်သေးတယ်။ ဒါက ဘယ်သူ့ဖင်ကာလာက ဘာအရောင်ပေါ့။ ကြည့်နေရင်းနဲ့သောက်ရှက်ကိုမရှိတဲ့ ဟာမတွေလို့တွေးမိလာတော့မူးမူးနဲ့အဲ့ဒီ ဖင်ပြောင်တွေ ကိုမတ်တပ်ရပ်လျှက် ကနေ ခြေဖ၀ါးနဲ့တဖန်းဖန်း မြည်အောင် ဆောင့်ကန် ပစ်လိုက်တယ်။ သောက် ကောင်မတွေ ဖင် လေလံတင်နေကြတယ် ဆိုပီး ဟီး ဟီး။ အမေ့! ဆိုပီး တစ်ယောက် ကတော့ ထထိုင် လာတယ်။ ခြေကျင်းဝတ် ရောက်နေတဲ့ ထမီလေးကိုပြန်ဆွဲယူပီး ကွေးကွေးလေး ထမီခြုံရင်း ပြန်အိပ်သွားတယ်။ ကျန်တဲ့ ၂ကောင် ကတော့ အင်း အဲ အသံပေးရင်း မှောက်အိပ် နေရာက ပက်လက်လှန်တွေ ဘာတွေ ပြောင်းအိပ် လာတော့ သိတဲ့ အတိုင်းပဲ ထပ်ကန်လို့ မဖြစ်တော့ဘူးဗျာ။ ဒုက္ခ! ဒုက္ခ! လို့ရေရွတ်ရင်း သူတို့ဘေးမှာ ခွေခွေလေး ၀င်အိပ် လိုက်ရတာပေါ့။ မနက်မိုးလင်းတော့ရှက်နေကြမယ် ထင်သလား? ဝေးသေး ဆရာရေ့။ သူတို့ လျှောက်ပြောနေတဲ့ စကားတွေ ကြောင့်ရှက်လွန်းလို့နားပိတ် ထားရတာက ကျနော်ပါဗျာ။ ဒီကောင် ဂျီပုန်းကြီးလား မသိဘူးဟဲ့! အေးလေ ငါတို့ဒီလောက် မူးချင်ယောင်ဆောင်ပီး အကုန် အသင့် လုပ်ထား ပေးတာတောင်မလုပ်ရဲဘူး ဟီ ဟိ ယောက်ျားစစ်ရင် ဟိုဖက်ကို တက်မြည်း လိုက်၊ ဒီဖက်ကို တက်အုပ်လိုက်လုပ်ပီပေါ့ရှင်းနေတာ ပဲ ဒီကောင် ပန်းသေနေတယ်။ ၀ါးဟားဟား! အဲ့လိုတွေဗျ။ ကျနော်လား? အမလေး လေး ဘာမှကိုပြန်မပြော ရဲ ပါဘူးဗျာ။ ပွစိပွစိနဲ့ခပ်တိုးတိုး ဆဲရင်း မျက်နာလွှဲ ထားရတာပေါ့။ မမူးနေရင်ကျနော်က တော်တော်အရှက်ကြီးတာ ကလား။ ကျနော် ခုလိုတွေ ပြောပြတော့အဲ့ဒီကောင်မလေး ၃ယောက်ကိုအော့ကြောလန်တွေလို့ထင်ရင် လည်း မှားမယ်ဗျ။ တခြားသူတွေနဲ့ကြတော့ရုပ်တည်ကြီးတွေနဲ့ ဆက်ဆံတာ။ ယဉ်ကျေးပျူငှာ ဗိုင်း ကောင်း ကျောက်ဖိ လေးတွေပေါ့။ ကျနော့်ကြမှသားပြော မယားပြောတွေ ပြောလိုပြော လုပ်ချင်သလိုတွေ လျှောက်လုပ် ကြတာလေ။ လမ်းသွားရင်း ကျနော်နဲ့ချိတ်တိတ်တိတ် ဖြစ်နေတဲ့စော်လေးက ကျနော့်ဘေးမှာ ပါလာတဲ့ သူတို့ထဲက တစ်ယောက် ယောက်ကိုမကျေနပ်သလိုဘုကြည့်ကြည့် လာတယ် ဆိုပါတော့ ကျနော့် ပုခုံးပေါ် မေးတင် ပီး မှီ၊ ပါးကိုင် နားကိုင်တွေ လုပ်လိုလုပ် အဲ့လိုတွေ သောက်ကျင့် ယုတ်တော့တာ မကြားတကြားနဲ့မောင် တွေ ဘာတွေ စွတ်ခေါ်ပစ်တာ အဲ့လိုဟာတွေဗျ။ ဒီလောက်ဆိုကျနော်တို့ ဆက်ဆံရေးကိုခင်ဗျားတို့သဘောပေါက်လော က်ပါပီ။ သူတို့ထဲက အ၀ါရောင် ဖင်ပြောင်ကြီး ပိုင်ရှင်က အခု ပြောနေတဲ့မေလေး ဆိုပါတော့လေ။ လျှောက်ပြောရင်းနဲ့လိုရင်း မရောက်တော့ဘူး ဖြစ်နေတယ် အဟီး။ ဆက်ပြောမယ် နော်။ ကျနော်တို့သူငယ်ချင်းတွေ ထဲက ဟို၂ကောင်က အဝေးကြီးမှာဗျ။ ခုလောလောဆယ် ရှိနေတာ သူနဲ့ကျနော်ပဲ ဆိုတော့တွေ့တုံးလေး အရူးအမူး ချစ်ကြရတာပေါ့လေ။ မိသားစုရယ်လို့မယ်မယ်ရရ မရှိရှာတဲ့သူငယ်ချင်းမလေး ခမျာလည်း လောလောဆယ် ကျနော် အနားမှာ ရှိနေတာကိုအင်မတန် ပျော်နေ ရှာမှာပဲ။ သူ့ကို အလုပ်က သွားသွားကြိုတိုင်း ကျနော်ရောက်လာပီဆိုမျက်နာလေးက ၀င်းကနဲ ဖြစ်သွားတာမျိုး၊.
227 သူ့ခြံလေးကိုကျနော်တတ်နိုင်သလောက်ပြု ပြင် ပေးထားတာကိုမြင်ရတဲ့ အခါ အင်မတန် ကျေနပ်ပီး ကျနော့်ကိုအတင်းဖက်တော်လိုက်တာ ဆိုပီး ပြွတ်ကနဲနမ်း နဖူးကိုပါ နဲ့ တော်တော် ကျေနပ်ဟန်လေးပေါ့။ နည်းနည်း ကြာလာတော့အလုပ်အပြန် လာမကြိုနိုင်ဘူး အပြင်ခဏ သွားနေတယ် လို့ ဖုန်းဆက်လိုက်ရင် နောက်နေ့မနက် ပြန်တွေ့ရင်မျက်နာက ခပ်ပျက်ပျက် ဖြစ်လာတယ်။ သမီးလေးက အမေ့ကိုစိတ်ကောက်နေတာလားဟေ့! လို့နောက်လိုက်မှပြုံးစိစိဖြစ်ပီး ပြေသလိုလို ဖြစ်လာတယ်။ ဒါနဲ့ မရသေးဘူး ဆရာ ညနေဖက်သွားကြိုတဲ့အခါ သူ့အကြိုက် ဆိုင်က ပဲပလာတာနဲ့လက်ဖက်ရည် ဖန်ချိုလေးဝယ် သွားလိုက်မှငါ့တပည့်ကြီး တော်တယ်ကွာ ဆိုပီး စိတ်ကောက် ပြေတော်မူတယ်။ ဖတ်ရတာ စိတ်မရှည် ကြတော့ဘူး ထင်တယ်။ လာတော့ မယ်နော်။ ဘာညာ သာရကာ ဖြစ်တဲ့ အခန်း။ မတော်တဆ ကနေ တွယ်ငြှိကုန်တဲ့ ဟာလေး။ ဒီနေ့တော့ဒီလောက်ပဲ။ လက်ညောင်းလာလို့။ နက်ဖန်မှ ဆက်ရေးတော့မယ် အဟီး။ ။။။။ နောက်ပိုင်းရက်တွေမှာ တဖြေးဖြေးနဲ့ကျနော် အိမ်ပြန် မအိပ်ပဲ သူ့အိမ်မှာ အိပ်ဖြစ်တာတွေ ဘာတွေ ဖြစ်လာတယ်။ အဖိတ်နေ့တွေ ဆိုသူ့အလုပ်တိုက် ပိတ်တယ်လေ။ နက်ဖန် အလုပ် မသွားရဘူး ဒီည အိမ်မယ် တစ်ခုခု လုပ်စားရအောင် ဘာညာဆိုပီး အဖော်စပ်တဲ့ အခါမျိုးဆိုကျနော်ကလည်း လုပ်လေဟာ ဆိုပီး နေ့ခင်းပိုင်း ကထဲက လိုအပ်တာတွေ အကုန်ကြိုပြင် ထားလိုက်တော့တာ ကိုးဗျ။ အဲ့ဒီနေ့ညနေ သူပြန်ရောက်လာပီး ရေမိုးချိုး သနပ်ခါး ရေကြဲလေး ပွတ်၊ ဆံပင် ဖားလျားလေး ချ၊ အိမ်နေရင်း စွပ်ကျယ် အဖြူ ထမီ တစ်ပတ်နွမ်း လေးနဲ့ခြံထဲဆင်းလာတဲ့ အချိန်ဆိုကျနော်က ဘာဘီကယူးတွေ ဘာတွေ အသင့် အနေအထားနဲ့မီးဖိုပေါ်မှာ စကင်နေပီ။ အစားအသောက် တင် မကဘူး အလင်းရောင် ပျောက်စ အချိန် အကင်တွေ ကင်နေတာ မန်ကျည်းပင်အောက်မှာ ဆိုတော့ရောင်စုံ မီးပုံးလေးတွေ ၄၅လုံးပါ ထွန်းပီး ကိုင်းကျနေတဲ့မန်ကျည်း ကိုင်းတွေမှာ ချိတ်ထား လိုက်သေးတယ်။ ဒါတင် မကသေးဘူး ဆရာ မီးဖိုထဲက ဒေါ်ကြီး လာ လာ ပို့တတ်တဲ့ သင်္ဘောသီး လက်သုတ်တို့၊ ဆတ်သားမွှတွေ ထည့် သုတ်ထားတဲ့လက်ဖက်သုတ်တို့ပါသေးတ ယ်။ မတ်တပ် စားပွဲလေး တစ်လုံး ဘေးမှာ ချထားလိုက်ပီး စားစရာတွေ အစီအရီ ပေါ့ဗျာ။ နည်းနည်း မှောင်စ ပျိုးလာတဲ့ အချိန်လောက်ဆို အားလုံး ရယ်ဒီဖြစ်ပီပေါ့။ အဲ့ဒီတော့မှ အိမ်ထဲ ၀င်ပီး ကျနော့် လက်နက်ပုန်းတွေ သွားထုတ် လာတယ်။ စတီး ဇလုံကြီးထဲ အကုန် ပစ်ထည့်ပီး စပ်လိုက်တာပဲ။ ရေခဲတုံး၊ ဖျော်ရည်၊ နာနတ်သီးစိတ် သေးသေး လေးတွေ သံဗူးထဲက ဟာ၊ လှီးထားတဲ့ သရက်သီး စိတ်ကလေးတွေ အဲ့လို သစ်သီးဝလံ လေးတွေ ပစ်ထည့်နောက်ဆုံးမှဂျေဒီ ၀ီစကီတစ်ပိုင်း လောက် ဖောက်ထည့် လိုက်ပီး မွှေနောက် လိုက်ရင် မွှေးတေးတေး ချိုတိုတိုနဲ့အင်မတန် သောက်ကောင်းတဲ့ကော့တေးလ် ရလာ တာပေါ့ဗျာ။ ကိုင်း! ဘာလိုသေးလဲဗျာ။ အကင်လေးတွေ ကင်လိုက်၊ ရလာရင် အသင့်စောင့်နေတဲ့ ဟိုမမလေးရှေ့က စားပွဲပေါ် ချပေးလိုက်၊ ဇလုံထဲက အာရွှင်စေတဲ့ ဖျော်ရည်အေးအေးလေးတွေ ခွက်နဲ့ခပ်ပီး ဂလုလိုက်၊ ဟ! ဆိုပီး ကင်ပီးသား အသားတုံး လေးတွေကိုခက်ရင်းနဲ့ထိုး အချဉ်ရည် စိမ်တို့ပီး ကျနော့် ချစ်သူငယ်ချင်းလေးက လာလာ ခွံ့ကျွေးတာကိုအာဝု! ဆိုပီး လှမ်းကိုက် ဆွဲလိုက်နဲ့ ဘယ်လောက် ဇိမ်ကျတဲ့ညနေခင်းလေး လဲပေါ့။ စကားတွေ ဖောင်ဖွဲ့နေတဲ့ကျနော့် သူငယ်ချင်းမ လေးရယ်၊ ကျနော်တို့ဘေးမှာ တတောက်တောက်နဲ့ပြေးလွှား ဆော့ကစား နေတဲ့ သမီးလေးရယ်နဲ့ရောင်စုံမီးပုံး ကလေးတွေ အောက်က ပျော်စရာ ဘာဘီကယူးပါတီ ပေါ့ဗျာ။ နည်းနည်း မိုးချုပ်သွားတဲ့ အခါ ဆော့ကစားရတာ မောသွားတဲ့ သမီးလေးကို ဒေါ်ကြီးလက်ထဲ ထည့်ပီး အိပ်ယာထဲပို့သိပ်ခိုင်း လိုက်ပီး၊ ဗိုက်တင်းစ ပြုလာတဲ့ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်အစား စားတာရပ်၊ ကော့တေးလ်က ဗိုက်အင့်တယ်ကွာ ဆိုပီး ၀ီစကီကို ဆော်ဒါ နည်းနည်းရော ရေခဲစိမ်ပီး တစိမ့်စိမ့်မြုံ့ရင်း ရောက်တတ် ရာရာတွေ လျှောက်ပြော ကြတော့ တာပဲ။ ညဉ့်နက် သွားတော့မှ ကိုင်း! အိပ်ဖို့သင့်ပီ ဆိုပီး ၂ကောင်သား ယိုင်တိုင်တိုင်နဲ့ထ၊ ပစ္စည်းပစ္စယတွေ မသိမ်းနိုင်တော့ဘူး။ ဒီအတိုင်း ပစ်ထားခဲ့ပီး တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်တွဲရင်း အိမ်ထဲ ဝင်ရတော့တာဗျ။ ပြန်လို့လည်း မဖြစ်တော့ဘူး လူလည်း အတော် ကွဲနေပီ ဆိုတော့ကာ သူ့အိမ်က အခန်းလွှတ် တစ်ခုထဲ ၀င်ထိုး အိပ်လိုက်တော့ တာပါပဲ။.
228 နောက်တနေ့မနက် အိပ်ယာ စောစော နိုးလာတော့မှမနေ့ညက ဖွ ထားခဲ့တဲ့ခြံထဲက ဟာတွေ ဆင်းပီး သိမ်းရတော့တာပေါ့။ ကျနော် သိမ်းဆည်း လှဲကျင်းပီးလို့အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်လာ ရေမိုးချိုး ကိုယ်လက် သုတ်သင်ပီးတဲ့ အချိန်ဆိုကျနော့် သူငယ်ချင်းမလေးရဲ့ လက်ရာ မြီးရှည် မွှေးတေးတေးက မီးဖိုထဲမှာ ရယ်ဒီ ဖြစ်နေပီဗျ။ ဒီကောင်က ဟင်းချက် ထမင်းချက်လည်း ကောင်းကောင်း ကျွမ်းကျင်တာကိုး။ သူ ပြင်ထားပေးတဲ့မြီးရှည်ကို တရွှတ်ရွှတ် စားနေတဲ့ ကျနော့်ကိုစိုက်ကြည့်ရင်း ငါ မနေ့ညက အင်မတန် စိတ်ချမ်းသာတယ် သိလား လို့ပြောလာတယ်။ ကျနော်ကလည်း အေး! ငါလည်း တူတူပဲဟ လို့ပြုံးစိစိနဲ့ပြန်ပြောတတ်တယ်။ အဲ့လိ်ုပိတ်ရက်မျိုး တနေကုန် သူ ချက်ကျွေးသမျှ လေးဝါးလိုက်၊ ဧည့်ခန်းထဲမှာ ၂ကောင်သား စာအုပ် ကိုယ်စီနဲ့ငြိမ့်လိုက်တော်တော် ဇိမ်ကျတယ်ဗျ။ ညနေ စောင်းဖက် ရောက်လာရင်သမီးလေးနဲ့ ဒေါ်ကြီးကိုပါ ခေါ်ပီး ဘုရားလေး ဘာလေး သွား၊ ကား လျှောက်မောင်း၊ သွားရည်စာလေး ဘာလေး လျှောက်စား ပေါ့ဗျာ။ ဒီလိုပဲ နေလာ လိုက်တာ ခြေလွန်လက်လွန် ဖြစ်တဲ့နေ့ကို ရောက်လာ ပါလေရော ဆိုပါတော့။ ခုနက ပြောသလို ပိတ်ရက်တစ်ခုနေ့လည်ခင်း ဖက်အိမ်မှာ ဇိမ်နဲ့နှပ်နေကြရင်း မိုးဦးကျဆိုတော့မိုးတွေ တဂျိမ်းဂျိမ်း ရွာချ လာပါလေရော။ ရာသီဥတုက အေးစိမ့်စိမ့်လေး ဖြစ်လာတယ်။ ဒေါ်ကြီးနဲ့သမီးလေးက နေ့လည်စာ စားသောက်ပီးတော့အခန်းထဲဝင်ပီး အိပ်သွားကြတယ်။ ကျနော်က နေ့လည်စာ စားထားတာ များတော့ ဗိုက်အင့်အင့် နဲ့ဧည့်ခန်းထဲက ပက်လက် ကုလားထိုင်မှာ မဂ္ဂဇင်းတစ်အုပ် နဲ့နှပ်ရင်း ငိုက်လာရော။ မေ က သူ့ဖာသာ အလုပ်ရှုပ် နေရင်း ဟိုကောင်! ငိုက်နေရင်အခန်းထဲဝင်အိပ် ဆိုပီး ပြောလာလို့ အေးကွာ မိုးအေးအေးနဲ့နှပ်လိုက်ဦးမယ် ဆိုပီး ကျနော် အိပ်နေကြ အခန်းထဲဝင် စောင်အပါးလေး တစ်ထည်ခြုံရင်း နှပ်နေလိုက်တယ်။ မှေးကနဲဖြစ်စ အပြုမှာ ကျနော့် ကုတင်ပေါ် တင်ပါးလွှဲ လူတစ်ယောက် တက်ထိုင် လိုက်တာ ရိပ်ကနဲ မြင်လိုက်ရလို့မျက်လုံး ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ သူဖြစ်နေတယ်။ ဘာလဲဟ? လို့ မေးလိုက်တော့ဘာမှမဟုတ်ဘူး နင်စောင်မခြုံပဲ အိပ်နေသလား လာကြည့်တာ ငါလည်း ငိုက် သလိုလို ဖြစ်လာတယ် ဟိုဖက်ကို တိုးစမ်း ဆိုပီး ကျနော့်ဘေးမှာ လာဝင် လှဲ အိပ်ချ လိုက်တယ်။ ဒီအထိလည်း ဘာမှ မထူးဆန်းသေးဘူး ဗျ။ ကျနော် ပြောခဲ့ဖူး သလိုပဲ ဟိုး အရင်ကထဲက ကျနော်နဲ့အဲ့ဒီ သူငယ်ချင်းမတွေ ခုလို မိုးအေးအေးဆိုစောင်တူတူခြုံပီး အိပ်ဖူးခဲ့တာ ဆိုတော့ကျနော့် ဘေးမှာ လာလှဲ အိပ်လိုက်တာကိုဆန်းတယ် လို့လည်း မထင်မိဘူး။ နံရံဖက်ကိုကပ်ပေး လိုက်တာပဲ မှတ်မိတယ် ကျနော်အိပ်ပျော်သွားတယ်။ ၁နာရီခွဲလောက် ကြာသွားမယ် ထင်တယ်။ တမှေး ကောင်းကောင်း မှေးလိုက်ရလို့ ကျနော် လန်းလန်း ဆန်းဆန်း ပြန်နိုးလာတယ်။ နိုးနိုးလာချင်း သတိထား မိတာက သူ ကျနော့်ကိုကျောပေးပီး အိပ်နေတာကိုအနောက်ကနေ သိုင်းဖက်ထား မိတာဗျ။ ပိုဆိုးတာက သူ့ဖင်တုံးကြီးကိုကျနော့်ဟာနဲ့ထောက်ထား မိတာ။ အိပ်ယာက နိုးစဆိုတော့လိင်စိတ်ကြောင့် မဟုတ်ပဲ သေးပေါက်ချင်သလို ဖြစ်ပီး အဲ့ဒီဟာက တောင်နေတယ်။ ၀တ်ထား မိတာကလည်း ပုဆိုး၊ အောက်ခံ ဘောင်းဘီကလည်း မပါဘူး။ မတော်မနန်း အခြေနေကြီး ဖြစ်တာပေါ့။ ဟိုက်! မဖြစ်သေးပါဘူး ဆိုပီး သိုင်းဖက်ထား မိတဲ့လက်ကိုအသာလေးရုတ်၊ အောက်က ထောက်မိနေတာကို အသာလေးခွါ၊ သူ့ကို ကျော်ခွပီး ကုတင်အောက် ကို ဆင်းလိုက်တယ်။ အခန်းပြင်ထွက်ပီး အိမ်သာဖက်ကိုလစ်လာခဲ့တယ်။ ရှူးပေါက် လိုက်တော့မှဟိုကောင်က ပြန်ပျော့ သွားတော့တယ်။ မိုးကလည်း တ၀ုန်းဝုန်းနဲ့ရွာချနေတုံး ရာသီဥတု ကလည်း ပိုတောင် အေးစ ပြုလာတယ်။ ဧည့်ခန်းထဲက ပက်လက် ကုလားထိုင်ပေါ် ထိုင်ချလိုက်ရင်း ဖတ်လက်စ မဂ္ဂဇင်းကို ပြန်ဖတ် နေမိသေးတယ်။ ပီးမှဟိုကောင်မလေး အိပ်နေတာ စောင်လေး မခြုံထားဘူး အေးနေတော့မယ်စောင်ခြုံ ပေးလိုက်ဦးမှ ဆိုပီး အခန်းထဲ ပြန်ဝင် သွားလိုက် မိတယ်။ အခန်းထဲ ရောက်တော့မှန်ပြူတင်းပေါက်က မှုန်မှိုင်းမှိုင်း အလင်းရောင်နဲ့အိပ်ပျော်နေတဲ့သူ့မျက် နာ ၀ိုင်းစက်စက်လေးကိုတစ်ချက်ငေးရ င်း ကလေးလေး နဲ့တောင် တူသေးတယ်လို့တွေးရင်း စောင်ကို.
229 ခြုံပေးဖို့အိပ်နေတဲ့သူ့ကိုယ်လုံးလေးပ်ါက နေ ကိုင်းမိုးရင်း လှမ်းယူလိုက်တဲ့ အချိန် အင်းး ဆိုပီး သူနိုးလာရော။ စောင်ကိုဆွဲယူပီး ခြုံပေးဖို့ပြင်နေတဲ့ခပ်ကိုင်းကိုင်း ဖြစ်နေတဲ့ ကျနော့်ကိုသိုင်းဖက်လာရင်း ချမ်းတယ်ကွာ! ဘယ်ရောက်သွားတာလဲ ချမ်းတယ်ငါ့ကို ဖက်ထားပေး ဆိုပီး ချွဲလာတော့အလိုက်သင့် ကျနော်ပါ မျက်နာချင်းဆိုင်ကုတင်ပေါ် လှဲအိပ်ရင်း ဖက်ထား ပေးလိုက်ရတယ်။ စောင်ကိုဆွဲယူပီး ၂ယောက်လုံး ကိုယ်ပေါ် ခြုံထား လိုက်တယ်။ ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲ အတင်း ခေါင်းထိုး ထားရင်း ကိုယ်လုံးလေးကိုကျုံ့ပီး ၀င်လာတာကိုတင်းတင်း ဖက်ပီး ငြိမ်နေရင်းက ငုံ့ကြည့် လိုက်တော့ သူ ဆက်မအိပ်ပဲ ကျနော့်ကိုရီဝေေ၀လေး မော့ကြည့်နေတာ ကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ အိပ်ချင်မူးတူး ကပိုကရို မျက်နာလေးက ဆံနွယ် ရှုပ်ပွပွလေးတွေ ကြားထဲမှာ ချောချော လေးရယ်ဗျ။ ကျနော်လည်း ဘာရယ် မဟုတ် သူ့ကိုငေးနေ မိတာပေါ့။ ။။။။ ကျနော့်ကိုငေးကြည့်နေတဲ့ သူ့မျက်လုံး ၀ိုင်းစက်စက် ကလေးကိုနှုတ်ခမ်းနဲ့ဖိကပ်ပီး နမ်းပေး လိုက်မိတယ်။ မျက်လုံးလေး မှိတ်ပီး ငြိမ်ခံ နေရှာတယ်။ မျက်နာချင်း အပ်လိုက်မိတော့ သူ့ဆံနွယ်တွေ ဆီက အနံ့ယဉ်ယဉ်လေးတွေ ရလာတယ်ဗျာ။ မွှေးတေးတေး ချိုအီအီလေး။ တချို့မိန်းမတွေမှာ ရှိတတ်တဲ့ ဘာမှန်း မသိတဲ့အနံ့မျိုးဗျာ။ ရှန်ပူနံ့၊ ရေမွှေးနံ့အဲ့ဒီလိုမျိုး အနံ့တွေလည်း မဟုတ်ဘူး ရယ်။ ကျနော့်ကို ကျနော် ဘာလုပ်နေမိမှန်း မသိခင်မှာကိုနဖူး ပြောင်တင်းတင်းလေး ဆံနွယ်တွေ ပေါက်နေတဲ့ နေရာ အစပ်နားမယ်အစိမ်းရောင် စစလေးတွေ ဖြစ်နေသေးတယ် ကိုနှုတ်ခမ်းနဲ့လျှောက်ပွတ် နေမိတယ်။ ပါးဖောင်းဖောင်းလေး ၂ဖက်ကိုနှာခေါင်းနဲ့တေ့ပီး လျှောက်လှိမ့်ပေးနေမိတယ်။ ရင်ဘတ်ထဲမှာ လှိုက်ဖိုနေတဲ့ ခံစားချက်က ဟိုးအမြင့်ကြီး ကနေ ပြုတ်ကျလာသလို တွေဖြစ်ပီး ကျနော့် တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ခါ သလိုတောင် ဖြစ်လာတယ်။ မျက်နာချင်း အပ်ပီး ပွတ်နေကြ သလို ဖြစ်နေရာက ရုတ်တရက်ခွာပီး သေချာ ကြည့်လိုက်တော့ နှုတ်ခမ်း ရဲရဲလေးက တဆတ်ဆတ် တုန်နေတာ ကို ဖုံးကွယ် ထားဟန်နဲ့အောက် နှုတ်ခမ်းကိုသွား ချွန်ချွန် လေးတွေနဲ့ဖိကိုက် ထားတာ တွေ့လိုက် ရတယ်။ ဘာစကားမှ မဆိုပဲ အဲ့ဒီ ချစ်စရာ နှုတ်ခမ်းအိအိရဲရဲလေးကို ကျနော် ငုံလိုက်မိတယ်။ ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲ ရောက်နေတဲ့ကိုယ်လုံးလေး တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားသလို ခံစားလိုက်ရတဲ့ အပြင် ကျနော့်ကျောပြင်ကို ခပ်တင်းတင်း သိုင်းဖက် လာတယ်။ တစ်ယောက်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းကို တစ်ယောက်က ငုံပီး စုပ်နိုင်ဖို့အပြိုင်အဆိုင် ကြိုးစားနေသလိုမျိုး ကျနော်က ငုံပီး စုပ်လိုက်၊ သူက ခေါင်းကိုစောင်းငဲ့ရင်း ကျနော့် နှုတ်ခမ်းကိုပြန်ငုံပီး စုပ်လိုက်အဲ့လို အပြန်အလှန်တွေ လုပ်နေကြရင်း အသက်ရှူသံတွေ ပြင်းလာတဲ့ အပြင် စောင်ခြုံထဲက ၂ယောက် စလုံးရဲ့လက်တွေက လည်း အင်းကျီတွေ အောက်ကိုလျှိုပီး ကျောပြင် တွေကို ပွတ်သပ် မိကုန်တယ်ဗျာ။ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အဲ့လိုနင့်နင့် သည်းသည်းကြီး နမ်းနေရာက သူက သတိ ၀င်လာဟန်နဲ့ကျနော့်ကိုအသာလေး တွန်းဖယ် လိုက်တယ်။ ဘာ ဘာတွေ ဖြစ်ကုန်တာလဲ ဟာ အဖျား ခတ်နေတဲ့ အသံ တုန်တုန်လေးနဲ့ကျနော့် ရင်ခွင်ထဲကိုမျက်နာ အပ်ထားရင်း တိုးတိုးလေး ရေရွတ်နေတယ်။ ကျနော့်ကိုအတင်း ဖက်ထား တာကိုတော့ မလွှတ်ဘူး။ ချမ်းလွန်းလို့လား ဒိန်းဒလိန်း နတ်ပူးသလို ဖြစ်နေလို့လား မသိဘူး ကျနော့် ရင်ခွင်ထဲက သူ့ကိုယ်လုံး အိထွေးထွေးလေး ခမျာ ဆတ်ဆတ်တုန် နေရှာတာဗျ။ ကျနော် သူ့ကျောပြင် ချောအိအိလေးကိုအင်းကျီအောက်က လျှိုပီး ပွတ်သပ် ပေးနေရင်းက သူ့နဖူးလေးကိုမေးစိနဲ့ဖိပီး ပွတ်ပေး နေမိတယ်။ အဲ့ဒီ အခြေနေမှာ စိတ်ထဲတစ်ခု တွေးလိုက် မိတယ်ဗျ။ ဟောဗျာ! ဖတ်နေရင်း ဖီးလ် တက်သလို ဖြစ်လာကာမှမဟုတ် တရုတ်တွေ လျှောက်ပြော တော့မယ် လို့မထင်ပါနဲ့ဗျာ။ ကျနော့် စိတ်ထဲ အဲ့ဒီ အချိန်က တွေးမိ သွားတာလေး အမှန်တိုင်း ပြောပြချင်တာပါ။ တကယ် ပြောတာပါ ကျနော် အဲ့လိုကြီး တွေးမိ တာဗျ။ သြော်! ငါ့ သူငယ်ချင်းမလေးလည်း ငတ်နေရှာမှာပေါ့ ဆူဆူဖြိုးဖြိုး ကိုယ်လုံးလေးနဲ့လှတ ပတလေး သန်တုံး မြန်တုံးအရွယ် ယောက်ျားနဲ့မတွေ့တာလည်း နှစ်ပေါင်းများစွာ ဖြစ်နေရှာပီ သနားပါတယ် ဆိုတဲ့ စိတ်ဗျ။.
230 နင်သနားတာ ငါသိတယ်လို့ဝင်မဖောက် ကြနဲ့နော် ဟီး ဟီး တကယ်ပြော တာ ကျနော် ဘာ လုပ်ပစ်ချင်တဲ့ စိတ်မရှိဘူးရယ်။ သူ့ကို ကျေနပ် သွားစေချင်တဲ့ စိတ်ကလေးပဲ ဖြစ်လာတာ။ သင့်တော်၏ မသင့်တော်၏ တော့မတွေးမိ တော့ဘူးဗျာ။ မကောင်း တာတော့ မကောင်းဘူး။ ဒါပေမယ့်အဲ့ဒီဟာကို သေချာ မစဉ်းစား မိတော့ဘူး။ ဟာ ဟာ တဟာဟာနဲ့အဲ့လိုအော်သံလေးတွေပဲ ဆက်တိုက် ထွက်လာတယ်။ ရင်ခွင်ထဲက သူ့ကို ဆွဲခွါ လိုက်ပီး လည်တိုင်ဖော့ဖော့လေး တစ်လျှောက်တပြွတ်ပြွတ်နဲ့လျှောက်နမ်း ပစ် လိုက်တာဗျ။ သူ ကျနော့်ခေါင်းက ဆံပင်တွေကိုအတင်း ဆုပ်ကိုင် လာတယ်။ မိန်းကလေး တော်တော် များများ လည်တိုင်၊ ဂုတ်ပိုးနဲ့ရင်ညွှန့်တွေကိုအနမ်းခံ ရ ရင်ချားရဟတ်စီး ရသလို ဖြစ်တယ်လို့ကျနော့်အတွေ့အကြုံအရ အဟိ သိထားတာကိုး။ အဲ့လိုလျှောက်လုပ်ပေးနေရင်း နည်းနည်းလေး ကြာလာတော့ အောက်ကို လျှော လျှော ဆင်းလာမိတယ်။ စောင်ကို ဆွဲဖယ်ပီး ရင်ညွှန့်အပေါ်ပိုင်း တစ်ဝိုက်ကိုလျှာအဖျားလေး တွေနဲ့တရုတ် စာရေးသလိုလျှောက်ကစား နေလိုက် သေးတယ်။ နို့၂လုံးကြားက အမြောင်းလေးကိုမြင်ရတယ် ဆိုရုံလေးကိုး၊ သူဝတ် ထားတာက စွပ်ကျယ် လက်စက အဖြူလေးဗျ။ အထဲမှာ ဘော်လီ အင်းကျီ လိုလို၊ရှင်မီး အင်းကျီ လိုလိုဟာ တစ်ထပ်ပါသေးတယ်။ တော်တော်ကြာတဲ့ အထိအဲ့ဒီမပေါ့်တစ်ပေါ် နေရာလေးတွေမှာ လျှာကစားနေရင်းက စွပ်ကျယ် ကြပ်ကြပ်လေးကိုလှန်တင်ဖို့လုပ်တ ယ်။ စွပ်ကျယ်က လှန်လို့ရပေမယ့်အဲ့ဒီအောက်က အတွင်းခံက ကြပ်ကြပ်ကြီး လှန်လို့ကို မရတာဆရာ။ ဘရာလိုလည်း မဟုတ်ဘူးရယ်။ တအားကြီးကို ကြပ်နေတာ။ ဘာလုပ်ရမှန်းလဲ မသိတော့ဘူး။ အဲ့မှာ မျက်လုံးမှိတ်ပီး ငြိမ်နေတဲ့ သူက မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ပီး အရှက်သည်းနေတဲ့ဟန်လေးနဲ့ ဘာဘာလုပ်ဦးမလို့လဲဟာ ငါတော့ ရှက်လွန်းလို့သေချင်နေပီ တော်တော့နော် လက်လွန် ခြေလွန်တွေ ဖြစ်ကုန်တော့မယ် ငါနင့်ကို နမ်းပဲနမ်းမှာပါ မေလေး ရ ဒါကြီးက ဘယ်လိုချွတ်ရတာလဲ အာကွာ ကျွတ်! အဲ့လိုညည်းညည်း ညူညူလေးနဲ့ဘေးတိုက် အိပ်နေရာက ထထိုင်လိုက်ရင်း လက်ကို နောက်ပစ် တဖောက်ဖောက်နဲ့ချိတ်တွေကိုဖြုတ်ပီး ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ စွပ်ကျယ်လေးကိုပါ ခေါင်းပေါ်ကနေ ကျော်ပီး ချွတ်ချ ပစ်လိုက်တော့အပေါ်ပိုင်း ဗလာအတိ ဖြစ်သွားတယ်။ အဲ့ဒီတော့မှ သိတာဗျ။ နဂိုက အသားအရည်က အ၀ါရောင် လဲ့လဲ့လေး ဆိုတော့ဝါ၀င်းဝင်း ချိုဗူးကြီး၂လုံးက ဘွားကနဲ ပေါ်လာတာ လှလွန်းလို့ကျနော်လှဲနေရာ ကနေ အံ့သြ မှင်တက်ပီး ငေးနေမိသေးတယ်။ ကိုယ့် သူငယ်ချင်းမလေးပါ ဆိုပီး အရင်က သိပ် သတိမထား မိလိုက်တာလားပေါ့။ သူ အဲ့ဒီလောက် ထွားမှန်း မသိဘူးရယ်။ အမှန်က အပြင်ထွက်ရင် လူတွေ အာရုံစိုက်တာ ခံရလွန်းလို့ရှက်လို့ဆိုပီး ရင်စည်း လိုမျိုး အဲ့လိုဟာ ခပ်ကြပ်ကြပ်တွေ ၀တ်ထားလို့တဲ့နောက်မှ သူပြန်ပြောပြတယ် ကျနော်ငေးနေတာကို ရှက်လွန်းလို့ထင်တယ်ဗျ။ ကျောလယ်လောက်ရှိတဲ့ ဆံပင် အရှည်တွေကိုရင်ဘတ် အရှေ့ဖက်ကိုဆွဲယူပီး သူ့ချိုဗူး၂လုံးကို ဆံပင်တွေနဲ့ဖုံးထားလိုက်ရင်း အောက်နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ထားတယ်။ အဲ့လိုရှက်ဝဲ၀ဲ ဟန်လေးက ကိုချစ်စရာလေးဗျာ။ ဆံပင်တွေ ဖုံးထားတာကိုအသာလေး ဆွဲဖယ်ပီး တုန်နေတဲ့လက်ချောင်း တွေနဲ့ အသာလေး အုပ်ကိုင် ကြည့်တယ်။ စေးပိုင်ပိုင်လေး။ လက်ဖ၀ါး ၂ဖက်နဲ့စုံပင့်ပီး မ ကြည့်တယ်။ နည်းတာကြီးတွေ လားဗျာ။ သွေးကြော အစိမ်းလေးတွေ ယှက်လို့။ ဟေ့! တော်ပီကွာ အာ့ အနုလုံ ပဋိလုံလေ့လာ နေတဲ့ကျနော့်ကိုအရှက်သည်း ဟန်နဲ့ပြောလာတာမှ မဆုံးသေးဘူး ကျနော် အတင်း ဖက်ပီး အိပ်ယာပေါ် ဆွဲလှဲ ချလိုက်တာ ပါလာတယ်။ အကြမ်း ပတမ်းကြီး မဟုတ်ပဲ လက်ချောင်း တွေနဲ့ဆုပ်ကိုင် ကစားရင်း နို့သီး ခေါင်းတွေကိုလျှာနဲ့လျှောက်လှိမ့်ပေးနေလိုက် ၊ တပြွတ်ပြွတ် နဲ့လျှောက်စို့လိုက် အဲ့လိုတွေ လျှောက်လုပ်ပစ်နေမိတော့ တာပေါ့။ အရမ်းလှတဲ့ နို့ကြီး၂လုံးကိုအားရပါးရ ဆော့ကစား၊ စို့ပီးတော့မှအောက်ဖက်ကိုဖြေးဖြေးချင်း နမ်းရင်း ဆင်းလာခဲ့တယ်။.
231 ခါးကျင်ကျင်လေးမျာ တင်းတင်း စည်းထားတဲ့ထမီလေးကိုဖြေလျှော့လိုက်တော့ ဟဲ့! ဆိုတဲ့ မာန်မဲသံလေး ကြားလိုက် ရတယ်။ မောဟိုက်နေတဲ့အသံလေးနဲ့အသက်ကိုပြ င်းပြင်း ရှူနေရင်း မလုပ်ရဘူး ဆိုတဲ့ဟန်နဲ့ ခေါင်းခါ ပြနေတယ်။ လုံးဝ မထိဘူး! ပေါင်တံလေးတွေနမ်းမလို့ ဟုတ်ပီလား လို့ ခပ် တည်တည် ပြန်ပြောရင်း မာယာ များချက် ပြောပါတယ် ဟီ ဟိ ထမီကိုချွတ်ချပစ် လိုက်တယ်။ ဂွင်းလုံးကို ကျွတ်ကရော။ ပေါင်တံလေး တွေကိုလျှောက် နမ်းလိုက်၊ လျှာလေးတွေနဲ့လျှောက်လိုက် လုပ်နေလိုက်တော့စိတ်ချ သွားဟန်နဲ့ခေါင်းထောင် ကြည့်နေရာက ပြန်လှဲ အိပ်သွားတယ်။ အဲ့ဒီမှာ ဇာတ်လမ်း စ တော့တာ ဒီဖက် ပေါင်ကို နမ်းနေရာက လျှာကြီး တရမ်းရမ်းနဲ့ ဟိုဖက်ပေါင်ကိုမျက်နာ သွားအပ်ဖို့အကူးမှာ ထုတ်ထားတဲ့လျှာကြီးက မတော်တဆ လိုလိုပေါင်၂ချောင်း အလယ် တည့်တည့်က ဖုတ်ဖုတ်ကိုခရီးသွား ဟန်လွှဲ ပလပ်ကနဲ ပွတ်တိုက် သွားတယ်။ ဟဲ့! ဆိုပီး ခေါင်းထောင် ကြည့်လာရင် ဒီဖက် ပေါင်ပေါ် မျက်နာ အပ်ထားလျှက် ကနေ ဆောရီး! မတော်တဆ သွား ထိမိတာ ဘာမှ မဖြစ်ပူး ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်းပါ လို့ ပြန်ဖြေလိုက်တယ်။ ဟင်းး! ဆိုပီး သက်ပြင်း ချသံနဲ့ပြန်လှဲအိပ် သွားရင်ဒီဖက်ပေါင်ကိုပြန်ပြောင်းရ င်း လျှာက မတော်တဆ သွားထိပြန်တယ် ဥာဏ်များ ချက်ပြောပါတယ် ဟီး ဟိ်ုဖက် ဒီဖက်ပြောင်းတာ အခေါက်ရေစိပ် လာရင်း သတိဝင်လာတဲ့ အချိန်မှာ သူ့အဖုတ်ကိုကျနော်အပိုင်စီးထား မိပီဗျ ပါးစပ်နဲ့ပြောပါတယ် သူလည်း ထွန့်ထွန့်လူး၊ ကျနော်လည်း အသားကုန် လျှက်ပေးနေမိ ပီ။ အရည်တွေကို ရွှဲရွှဲစိုနေတာပဲ အဟီး။ တင်ပါးနဲ့ကုတင် မထိတော့ဘူး။ ကော့ ကော့ တက်ပီး လေထဲမှာ မြှောက်နေတာဗျာ။ ၂ခေါက်လောက်မြှောက်တက် ပီး ပြုတ်ပြုတ် ကျသွားတယ်။ ကိုယ်လုံးလေး ကလည်း တွန့်လိမ်ပီး တဆတ်ဆတ် ခါနေတယ်။ ကျနော်လည်း ဂျာရတာ တော်တော်မောသွားပီ။ ဒါပေမယ့်သူကျေနပ်သွားအောင် ဆက်လုပ်ပေးတဲ့ အနေနဲ့အဖုတ်ထဲ လက် နှိုက်လိုက် မိတယ်။ အဖုတ်ထဲ လက်ခလယ် အသွင်း အထုတ်လေး လုပ်နေရင်း၊ လျှာက အစိကို ဝိုင်းပေးနေမိတယ်။ သိပ် မကြာလိုက်ဘူး အဖုတ်အတွင်းသား နံရံတွေက ကျနော့် လက်ချောင်းကိုအတင်း ဆုပ်ပီး ရှုံ့ပွပွ လုပ်ရင်း၊ သူ့ ပါးစပ်က အင်းးးး ဆိုတဲ့အသံရှည် ဆွဲပီး အော်ရင်း အဆုံးထိရောက်သွား ရှာတယ်။ အဲ့ဒီတော့မှကျနော်ရပ် လိုက်ပီး သူ့ကိုစောင်လေး ပြန်ခြုံ ထားပေးလိုက်တယ်။ အခန်းပြင်ထွက် ရေချိုးခန်းထဲသွား ပလုတ်ကျင်း လက်ဆေး မျက်နာသစ်ပေါ့။ အားလုံး ပီးစီးသွားတော့အခန်းထဲ ပြန်မ၀င်တော့ပဲ ဧည့်ခန်းထဲမှာ ထိုင်ရင်း စီးကရက်တစ်လိပ်ဖွာနေမိတယ်။ ငါတော့သောက်တလွှဲတွေ လျှောက်လုပ် လိုက်မိပီ ထင်တယ်ဆိုတဲ့စိတ်က ၀င်ချင် သလိုလို ဖြစ်လာတယ်။ ခြေလွန် လက်လွန်တော့ မဖြစ်ဘူး ထင်တာပဲ။ အင်း ဖြစ်တော့ ဖြစ်တယ် ထင်တယ်။ ကိုယ့်သူငယ်ချင်းကိုဘာသွား လုပ်မိလိုက်ပီလဲပေါ့။ အဲ့ဒီအချိန်မှာပဲ အခန်း တံခါးဝကနေ ကျနော့်ကိုလှမ်းကြည့်နေတဲ့မေ့ကိုတွေ့ လိုက်ရတယ်။ တစ်ဝက်တပျက် ဖွင့်ထားတဲ့တံခါးဝကနေ လက်ယပ်ပီး လှမ်းခေါ်နေတာ။ မျက်နာ ကလည်း တစ်မျိုးပဲ။ ငါ့ကိုတော့ပါးချတော့မလား ဆိုတဲ့ စိတ်နဲ့ထပီး သူ့အနားကပ် သွားတော့အခန်းထဲ ဆွဲသွင်းတာ ခံလိုက်ရတယ်။ နင် လုပ်ချင်တာ လုပ်ပီး ထားသွားလို့ ရမလား ငါလည်း လုပ်မယ် အာ လျှောက်မလုပ်ပါနဲ့ မေရာ တော်ပီ စကားမရှည်နဲ့ ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်း ကျွတ်! ဟာ မေလေး အပေါ်ပို့စ်က နောက်ဆုံး စာကြောင်း ၄ကြောင်း စကား အပြန်အလှန် ပြောခန်း ကိုခရေဇီဖိုး ဟိုဖက်မယ် ပြောထား သေးတယ် လေ။ အဲ့ဒါ ကျနော်တို့၂ယောက်ပါးစပ်ကနေ အပြန်အလှန် ပြောနေကြတာ မဟုတ်ဘူးရယ်။ ဟမ်! ပါးစပ်က မပြော ဖင်က ပြောတာလားလို့မေးချင်လာ သလား ဟီး ဟီး။ အမူအရာတွေနဲ့ ပြောနေကြတာဗျ။ ကိုင်း! ယုံချင်ယုံ မယုံချင် နေဗျာ။ ရုန်းရင်း ဆန်ခတ် ဖြစ်နေကြတာ။ ကျနော်က ရုန်းနေတာ သူက ဆွဲ နေ နေတာ ဟီ ဟိ။ ကျနော့်ကိုအခန်းထဲ ဆွဲသွင်းပီး တာနဲ့တံခါးကို ချက်ချင်း ပြန်ပိတ်၊ ကျောနဲ့ဖိကပ် ထားလျှက်ကနေ ဦးကျောက်လုံးက တင်တင်မူကိုမုဒိန်း ကျင့်ခါနီး အပြုံးမျိုးနဲ့ပြုံးပြလာတာ ြေပာင်းပြန်တွေတော့ဖြစ်ကုန်ပီ ထင်တယ် မယုံရင်ပုံပြင်သာ မှတ်ကြပေတော့ ကျနော့်မှာ ယောကျာ်းသား အားနွဲ့သူပါရှင်ဆိုတဲ့ မျက်နာငယ်လေးနဲ့ကြောက်အား ပိုနေတဲ့ ဟန်နဲ့ခင်ဗျားတို့ညီလေး မောင်ချမ်းကိုရဲ့ဟန်ပန်ကလေး မျက်စိထဲ မြင်ကြလား မသိဘူးဟီဟိ။.
232 မျက်မှောင်လေး ကျုံ့ပီး မေးဆတ် ပြလာတယ်။ ကျနော်က မျက်လွှာလေး ချရင်း ခေါင်းခါ ပြလိုက်တယ်။ နှာခေါင်းရှုံ့ ပြရင်း သူလည်း ခေါင်းခါ ပြလာတယ်။ ဆက်တိုက် ဆိုသလိုပဲ ခေါင်းငြိမ့်ပြတယ် လာစမ်းဆိုတဲ့မျက်နာအမူအရာနဲ့ ကျနော်က သက်ပြင်းချပီး စိတ် မသက် မသာ ဟန်နဲ့ခေါင်း ထပ်ခါ ပြတယ်။ အဲ့ဒီ အမူအရာ တွေကိုဘာသာပြန် လိုက်ရင် ခုနက ပြောတဲ့အပြန်အလှန် စကားပြောတဲ့ အဓိပ္ပါယ် ထွက်လာ လိမ့်မယ်။ သဘောပါသလား ပရိသတ် ကျနော့် ဖာသာ ခေါင်းခါခါ လည်ခါခါ ဘာပဲ လုပ်နေ လုပ်နေ ဂရုမစိုက်ဘူး ဟေ့ ဆိုတဲ့ ဟန်နဲ့အောက်နှုတ်ခမ်းကို တင်းတင်း ကိုက်ပီး အနားကပ် လာတယ်။ မတုန်မလှုပ် ကျောက်ရုပ်ကြီး လိုတောင့်တောင့်ကြီး ရပ်နေတဲ့ကျနော့်ကိုအတင်း ဆွဲဖက် လာတယ်။ သူ့ကိုယ်ပေါ်လွှားခြုံထားတဲ့စောင်ပါးလေးကိုလွှ တ်ချလိုက်တော့ခုနက ကျနော် ထားခဲ့တဲ့ အတိုင်း ဖင်တုံးလုံးလေးပဲ ဆိုတာ အထိအတွေ့ အရ သိလိုက် ရတယ်ဗျ။ အဲ့ဒီ အချိန်မှာပဲ ဟိုဖက် အခန်းက ကလေး ဂျီကျသံလေးနဲ့ဒေါ်ကြီးက ချော့နေတဲ့ အသံ ထွက်လာတယ်။ ပေါက်ကွဲခါနီး တင်းမာနေတဲ့ အခြေအနေ ရုတ်တရုတ် ပြောင်းလဲ သွားပီး ဝရုန်းသုံးကားတွေ ဖြစ်ကုန်ရော။ ကြမ်းပြင်ပေါ် ပုံကျနေတဲ့စောင်ကလေးကိုကောက်ပီး ပြန်ခြုံလိုက်ရင်း ကျနော့်ကိုအပြင်မြန်မြန် ပြန်ထွက် ဆိုတဲ့အမူအရာလေး ပြလာရင်း ကုတင်ပေါ်က သူ့အ၀တ်တွေကို ပြန်ဝတ်ဖို့ကြိုးစား နေတယ်။ ကျနော်လည်း ထိတ်ကနဲ ဖြစ်သွားတဲ့ စိတ်နဲ့အခန်းတံခါးကိုမြန်မြန် ဆွဲဖွင့်ပီး ဧည့်ခန်း ထဲကို လစ်ထွက် လာခဲ့ပီး ပက်လက် ကုလားထိုင်မှာ ထိုင်ချ လိုက်ရင်း စာဖတ် ချင်ယောင် ဆောင် နေလိုက်မိတယ်။ ဘုရား ဘုရား ကံသီပေလို့ တာပေါ့ ကလေးနဲ့ဒေါ်ကြီး နိုးလာလို့ မဟုတ်ရင် မောင်ချမ်းကိုလေး ဘ၀ နစ်မွန်းခါနီး ဖြစ်နေပီ မဟုတ်လား ဟီ ဟိ။ ကျနော့် သူငယ်ချင်း ပုံစံက အသေ အုပ်တော့မယ် ပုံစံကိုးဗျ။ အချိန်ကိုက်ကလေးပဲ ဗျာ။ အိပ်ယာက နိုးလာလို့တအီအီ ဖြစ်နေတဲ့သမီးလေးကို ပွေ့ရင်း ဒေါ်ကြီးတစ်ယောက် အပြင်ထွက်လာတယ်။ ပေး ဒေါ်ကြီး ကျနော် ချီမယ် ဆိုပီး သမီးကို လှမ်းယူ လိုက်ရင်း သမီးလေးရေ! မညောင်ပါနဲ့ အေ ဟော့ဒီမှာ လေးလေး ရှိတယ်ဟေ့ ဘာညာ ဆိုပီး မြှူနေ လိုက် ရတယ်။ ခဏ နေတော့အိပ်ချင် မူးတူး လိုလိုဘာလိုလိုရုပ်နဲ့ဟန်ဆောင်ပီး မေ တစ်ယောက် အခန်း ပြင် ထွက် လာတယ်။ ကျနော် က တော့သူ့မျက်နာ ကို လုံးဝ မကြည့် ရဲ တော့ဘူး။ ကလေးထိန်းရင်း မသိ ဟန်ဆောင်နေလိုက်တယ်။ သူနဲ့ဒေါ်ကြီး ညစာချက်ဖို့မီးဖိုချောင်ထဲ ၀င်သွားမှ သက်ပြင်း ခိုးချရတယ်ဗျာ။ ညစာ စားသောက် ပီးတော့မိုးလည်း တော်တော်စဲ သွားတော့ ကာ ကျနော်လည်း ရူးသလို ပေါသလိုနဲ့ အ၀တ်အစား ကောက်လဲပီး ဆိုင်ကယ်သော့ကိုကောက်ကိုင် လိုက်တော့ ဒါက ဘယ်လဲ ဆိုပီး အမိန့်သံ ပါပါနဲ့ မေ က ကျနော့်ကို လှမ်းမေး လာတာကို မျက်လုံးချင်း မဆုံမိအောင်ရှောင်ရင်း အိမ်ပြန်မလို့လေ နက်ဖန် မနက်မှ ပြန်လာခဲ့မယ် လို့ပြောရင်း သူဘာမှ စကား ပြန်မပြော နိုင်သေးခင် လစ်ထွက် လာခဲ့တယ်။ ခြံဝင်းထဲကနေ လမ်းမပေါ်ကို ဆိုင်ကယ်နဲ့မောင်းထွက် လာခဲ့ရင်း သက်ပြင်း ရှည်ကြီး ဖူးးး ကနဲ ချလိုက် မိတယ်ဗျာ။ မနောက်ဘူးဗျာ။ အတည်ပြောတော့မယ်။ ကျနော်တော်တော်လန့်သွားတယ်ဗျ။ ကျနော့်ကို ကျနော်လည်း စိတ်ထဲမှာ အပြစ် တအားတင် နေမိပီ။ ခင်ဗျားတို့နားလည်ချင်မှ နားလည်လိမ့်မယ်။ ကျနော် လူကောင်း မဟုတ်ပါဘူးဗျာ။ ကမ္ဘာပေါ်က ဘယ် မိန်းမနဲ့မဆိုလိင်ဆက်ဆံဖို့ အသင့်ပါပဲ။ ဒါပေမယ့်မေ က ကျနော့်အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်းဗျ။ ရင်ထဲ အသည်းထဲက နင့်နေအောင် ကိုချစ်တာ။ အဲ့ဒီခံစားချက်က ဘာကိုမှ ယှဉ်လို့မရဘူး။ ရဲဘော်ရဲဖက်ဆိုးတူ ကောင်းတိုင်ပင် ဆိုသလို ဟိုးငယ်ငယ်ထဲက ချစ်လာ ရတာလေ။ အဲ့ဒါကြီးကိုခုလိုသွားလုပ် လိုက်မိတာ ကျနော်အင်မတန် မှားသွားပီ။ ကံကောင်း ထောက်မလို့ကျနော်ဟိုလိုကြီး မလုပ် လိုက်မိသေးတာ။ ဒါပေမယ့်ဘယ်လို ပြောရမလဲတောင် မသိတော့ ပါဘူး။ ကျနော် အပြစ်ရှိသွား သလို ခံစား နေရပီဗျ။ ယူကြုံး မရလည်း ဖြစ်နေတယ်။.
233 အဲ့ဒါကြောင့် သူ့ကိုရှောင် တဲ့ အနေနဲ့လစ်လာတာ။ မျက်လုံးချင်း ဆိုင်ရမှာကိုလိပ်ပြာ မလုံတော့တာ ဆရာတို့ရေ။ တခြားမကြည့်နဲ့အားကိုး အားထား မရှိ၊ ကလေးလေး တစ်ယောက်နဲ့ဘ၀ကို သူပဲ အိမ်ထောင်ဦးစီး လုပ်ပီး ရပ်တည်နေရတဲ့သူငယ်ချင်းမလေး ကိုသူများ စော်ကား မော်ကား လုပ်လာရင်ကာကွယ် ပေးရမယ့် ဥစ္စာ ကျနော်ကိုယ်တိုင်က အနိုင့် အထက်လုပ်ပေးလိုက်မိပီ ဆိုတဲ့ စိတ်ကြီးက ကြီးစိုးထားတာဗျ။ ခင်ဗျားတို့တော့ကျနော့်ကို ဘယ်လိုမြင်မယ် မသိဘူး။ ကျနော်က တစ်မျိုးပါ။ ခေတ်စကားနဲ့ပြောရရင်ဂေါက်သီးပေါ့။ နောက်ထပ် ၃ရက်တိတိ သူ့ဆီလုံးဝ မသွားဖြစ်တော့ ဘူးဗျ။ ရှောင်ပုန်း နေမိတာ ပေါ့လေ။ ဘယ်မှလဲ မထွက်ဖြစ်ဘူး။ ကျနော့်ခြံထဲက ကုန်လှောင် ဂိုဒေါင်ကိုရှင်းရင်း အလုပ် ရှုပ်နေမိတယ်။ တမင်ကိုအလုပ်မရှုပ် ရှုပ်အောင်လုပ်နေမိတာ။ မဟုတ်ရင်ဟိုနေ့က အဖြစ်အပျက် စိတ်ထဲ ရောက် ရောက်လာပီး နေရခက်လွန်း လို့ပေါ့ဆရာတို့ရယ်။ အဲ့လိုနဲ့အဲ့ဒီ ၃ရက်မြှောက် ညနေပိုင်းမှာ ကျနော် အလုပ် လုပ်နေတာ နားလိုက်ပီး ရေမိုး ချိုးပီးစ ရေသုတ်နေတုံး ဖုန်းလာတယ်။ ကောက်ကိုင် လိုက်တော့ သူဖြစ်နေတယ်။ ဟရောင်! နင်က ဘာ သဘောလဲ ဟဲဟဲ နေကောင်းလား မေလေး ငါ့ကိုပြောင်ချော်ချော် လာလုပ်မနေနဲ့ ငါ စိတ်တအား တို နေ တယ်နော် နင် ခုဘယ်မှာလဲ? အိမ်မှာလေ အလုပ်များနေလို့ပါ ဆိုနေ အေး ဒေါ်ကြီးတောက သူ့အမျိုးတွေဆီ ခဏပြန်ချင်တယ်ပြောလို့ ပြန်ခိုင်းလိုက်တယ် အိမ်စောင့်ကလေးထိန်းဖို့ လူခွဲမရှိဘူး နင်လာခဲ့ ငါ ပြောနေတာ ကြားလား ငသက် ??? အင်းးး အင်း ဆို ခုချက်ချင်း ထွက်လာ ငါ ညဖက်လောက် လာခဲ့မယ် လေ အခု ဟိုဥစ္စာ ပွမ်ကြားတယ်မလား ကားဟွန်းသံ ငါနဲ့သမီး ခု နင့်ခြံပေါက်ဝမှာ လာစောင့်နေတယ်ခုချက်ချင်း လာခဲ့ ဒါပဲ သောက်ကျိုးတော့ နဲပါ ပေါ့လား ဆိုတဲ့စိတ်နဲ့အ၀တ်အစား မြန်မြန်ကောက် ၀တ်ပီး အိမ်သော့ခတ်၊ ခြံဝကို အပြေးထွက် လာခဲ့ ရတော့ တာပေါ့။ စူပုပ်ပုပ် ရုပ်လေးနဲ့ကားထဲမှာ ထိုင်စောင့်နေတဲ့သူ့ကိုသေချာမကြည့်ရဲ ဘူး။ ကျနော့်ကိုမြင်တော့တခစ်ခစ်နဲ့ရယ် ပြနေတဲ့သမီးလေးကို ကားထဲ ၀င်ထိုင်ရင်း ဆွဲပွေ့လိုက်တယ်။ လေးလေးက သမီးလေးကို လွမ်းနေတာ သိလား လာစမ်း မွှ မွှ ပေးဦးမယ် ဘာညာ ဆိုပီး လျှောက်လုပ်နေရတယ်။ ကျနော် ကားပေါ်ရောက်တာ နဲ့ စက်နှိုးပီး ၀ူး ကနဲ ထွက်သွားတယ်။ ဒေါသဂုမ္ဘာရလေးကို ကြောက်ရ တော့ကာ ဘာမှ မပြောရဲပဲ ငြိမ်ငြိမ်လေး ဘေးကနေ စကား ကောင်းကောင်း မတတ်သေးတဲ့သမီးလေးကိုဟိုပြော ဒီပြောတေ ွလျှောက်ပြောပီး ဖိန့်ဖိန့်တွေ လုပ်နေ ရတာပေါ့ဗျာ။ ကား ထိုးရပ် လိုက်တော့မှပတ်ဝန်းကျင်ကို အကဲခတ် လိုက်မိတယ်။ မြို့ထဲမှာပဲ ရှိသေးတယ်ဗျ။ ငါ ဗိုက် အရမ်းဆာ လာတယ် အိမ်မှာ ဘာမှ မချက်ထားဘူး ထမင်းစားမယ် ဆိုတဲ့ အသံပဲ ကြားလိုက်ရတယ်။ လူက အောက် ရောက်သွားပီ။ သမီးကို ချီရင်း ကားပေါ်က ဆင်းလိုက်တော့ စိတ်ထဲမှာ ငယ်မူပြန်ချင် သလိုလိုတောင်ဖြစ်သွားတယ်။ ကျောင်းသား ဘ၀က သူနဲ့ကျနော်ကြိုက်လွန်းလို့ အမြဲ လာစားနေကြ ရှမ်း ထမင်းဆိုင်လေးဗျ။ ဟင်းတွေ ကလည်း ကျနော်တို့ငယ်ငယ်က အတိုင်း လက်ရာ မပြောင်းဘူးရယ်။ ဆန်စေးနဲ့ ချက်ထားတဲ့ထမင်းနဲ့မုန့်ညှင်းစောလို့ ခေါ်တဲ့အချဉ်ရည်ဟင်း ကြောင့်ရှလွှတ် ရှလွှတ်နဲ့ထမင်းစား မြိန်လိုက်တာဗျာ။ သူရော ကျနော်ပါ စကား တစ်ခွန်းမှ မပြောပဲ ထမင်းနဲ့ဟင်းကိုကုန်းလွေးေ နကြတယ်။ စားလို့ပီး ခါနီးမှာ ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲ ထည့်ထားတဲ့ သမီးလေးက ဆော့ ကစားရင်း ဟင်းရည် သောက် ပုဂံလုံးကိုလက်နဲ့လှမ်းပုတ်လိုက်တော့ ဂလွမ်ကနဲ မှောက်ကျ သွားပါ လေရော။ မှောက်သွားတဲ့ ဟင်းရည်တွေက သူ့အမေ ထိုင်တဲ့ ဖက် ကိုဝရောကနဲ ဖိတ်ကျသွားတော့မေ ခြေထောက်တွေ ပေါင်တွေ အကုန် စိုရွှဲ ကုန်တာပေါ့။ ဟောဗျာ! သမီးလေးရယ် လို့ရေရွတ်ရင်း စားလက်စ တွေ ချ သမီးလေးကို ကြမ်းပြင်ပေါ် ခဏ ရပ်ခိုင်း ထားရင်း စားပွဲပေါ် က တစ်ရှူးလေးတွေ ခပ်သွက်သွက် ဆွဲယူလိုက်ပီး.
234 မေ့ ခြေထောက်တွေ ပေါင်တွေကိုသုတ်ပေး နေမိတယ်။ ဟင်းရည်က ဒုတိယ အကြိမ် ပြန်ထည့်ပေးထားတဲ့ ဟာ ဆိုတော့နည်းနည်းပူနေတော့ကာ မေ့ခြေထောက်တွေ အပူလောင် သွားပီလား ဆိုတဲ့စိုးရိမ်စိတ်နဲ့ စက္ကူလေး တွေနဲ့သုတ်ပေးတာ အပြင်ကယောင် ကတမ်းနဲ့ခြေဖမိုးလေးကိုဆွဲယူပီး တဖူးဖူး နဲ့လေမှုတ် ပေးနေမိတယ်။ ဟေ့! လူတွေ ကြည့်ကုန်ပီ လို့ သူ့ဆီက ခပ်တိုးတိုး သတိပေးသံ ကြားလိုက် ရမှ ရှက်ကိုး ရှက်ကန်းနဲ့ဟင်းရည်တွေ ပြောင်အောင်မြန်မြန်သုတ်ပေး လိုက်ပီး ကိုယ့်ခုံမှာ ကိုယ်ပြန်ဝင်ထိုင် လိုက်တယ်။ ငါ့ သမီးလေးက လူဆိုးမလေးပဲ ဆိုပီး သမီးကိုခေါင်းလေး ပွတ်ပီး ကျနော် ပြောနေရင်း မေ့ကိုလှမ်းကြည့်လိုက်တော့ဘာဖြစ်လို့မှ န်းမသိဘူးဗျ။ သူပြုံးနေတယ်။ အင်မတန် ကျေနပ် နှစ်သိမ့် ကြည်နူးသွားတဲ့အပြုံးမျိုး။ ပြုံးရင်းနဲ့မျက်ရည်တွေ ရစ်ဝိုင်းနေတယ်။ ကျနော် အံ့သြ သွားတယ်ဗျ။ သူ ဘာဖြစ် သွားတာလဲ ပေါ့။ အဲ့ဒီမှာပဲ စကားသံ တစ်ခု ကြားလိုက်ရတော့ကလေး တစ်ယောက်ကို ပိုးသဘက်လေး နဲ့ကျောမှာ ပိုးထားတဲ့ရှမ်းမလေး တစ်ယောက်ဗျ။ အကို နဲ့အမ ကျမကို မှတ်မိ ကြလား ? အဟီး မသိဘူးဗ် ရော်! အကိုတို့အမတို့ကျောင်းတက် တုံးက ဒီဆိုင်မှာ ထမင်း လာလာ စားရင် ကလီစာ စုံတွဲ လာပါပီ ရှင်လို့အော်အော်နေတဲ့ ကောင်မလေးဟာ ကျမပဲလေ ဟေ! ဆိုင်ရှင် အန်တီကြီးရဲ့သမီးလေး ပေါ့ အိမ်ထောင်ကျပီး ကလေးတောင် ရနေပီ ဟုတ္လား? ဟီး ဟီး ဟုတ်တယ် အကိုတို့ကို တွေ့ရတာ ပျော်လွန်းလို့လာ နှုတ်ဆက်တာ ပြန်တွေ့ရလို့လား ဟုတ်ပါ့ အကိုတို့သူငယ်ချင်း၂ယောက် ထမင်း အမြဲ လာစားတိုင်း ၀က်ကလီစာမှာ တတ်တာ မှတ်မိတယ်လေ ကျမ စိတ်ထဲမှာ ဒီအမ ချောချောလေး နဲ့အကို ချောချောလေးက တအား လိုက်ဖက်တာ သူတို့ညားသွားရင် ကောင်းမှာလို့ဘေးကနေ စိတ်ကူးယဉ် ခဲ့ဖူးတာ ဟား ဟား ခုတော့ ကလေး တောင် ရနေပီနော် သမီးလေးက ချောလိုက်တာ အဖေတူ အမေတူလေး ဆံပင် နက်နက်ကလေးတွေက အစ တူတယ်နော် ၀မ်းသာလိုက်တာ ခုနက အမကို အကို ခြေထောက် သုတ်ပေးနေတာလေး ကြည့်ပီး ကြည်နူးသွားတာ အဲ့ဒါ မနေနိုင် မထိုင်နိုင်ဖြစ်ပီး လာနှုတ်ဆက်တာ သိလား သမီးလေး ချောတာက အမနဲ့တူလို့ပါကွယ် မေက ပြုံးစိစိနဲ့ဝင်ပြော လာတယ်သူနဲ့ ကျနော် လင်မယား မဟုတ်ဘူးလို့တစ်ခွန်းမှ မဟဘူးရယ် ဟီးဟီး အဖေကော အမေကော ချောပါတယ် အမရ ကျမ အံ့သြတာက အကို နဲ့အမ ဆိုင်ထဲ ၀င်ဝင် လာချင်း ဟော ဒီ၂ယောက် ကြည့်စမ်း ဟိုး အရင်က အတိုင်း ငယ်ငယ်တုံးက အတိုင်း ဖြစ်နေတုံး လို့ငေးကြည့် ပီး အံ့သြနေတာ ထမင်းဆိုင်က စားသောက်ပီး ထွက်လာ ကြတော့မေ က ကားမောင်း နေရင်း ကျနော့်ကို ပြုံးစိစိနဲ့လှမ်းလှမ်း ကြည့်နေတယ်။ ဘာကနေ ဘယ်လိုအူမြူး သွားတာလဲ မသိပါဘူး ဗျာ။ ဟို ထမင်းဆိုင်က ကောင်မလေး သူ့ကိုချောတုံး ငယ်တုံး လို့များ ပြောခဲ့လို့လား မသိဘူးပေါ့။ ဒီလိုနဲ့ပဲ မေ့ အိမ်ကိုရောက်သွား ကြရော ဆိုပါတော့ဗျာ။ ဘာဆက်ဖြစ်မယ် ဆိုတာ ကတော့နောက်တစ်ပို့စ်ကိုစောင့်ဖတ်ရ င် သိမယ်ဗျား။ ခဏရပ် လိုက်ဦးမယ်။ နည်းနည်း မူးလာတော့စာရိုက်ရတာ အဆင် မပြေတော့ဘူး အဟီး။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ဗိုက်အင့်လိုက်တာ ဟာ ဆိုပီး မေ တစ်ယောက်ဧည့်ခန်း ထဲက ဆက်တီ ခုံရှည်ပေါ် ခြေပစ် လက်ပစ် လှဲ အိပ်ပီး စာအုပ် တစ်အုပ် ကောက် ဖတ်နေတယ်။ ကျနော်လည်း ဟိုလိုလို ဒီလိုလိုနဲ့ခြေမကိုင်မိ လက်မကိုင်မိ ဖြစ်ပီး ဧည့်ခန်းထဲမှာ ဟိုဟာ လုပ်ရမလို ဒီဟာ လုပ်ရမလို ယောင် တောင်တောင် ဖြစ်နေတာ ပေါ့ဗျာ။ ဆိုလိုတာက ကျနော့် အသိစိတ်ထဲ ပေါက်ကရတော့ ဖြစ်တော့မယ် ဆိုတာ အလိုလိုတွေးရင်း သိနေပီကိုး။ ဥပမာဗျာ အိမ်မှာ လူရှင်း သွားအောင်သူ့ ကြီးဒေါ်ကြီး တော ပြန်သွားတယ် ဆိုတဲ့ ဟာမျိုးက ခင်ဗျားတို့ဖတ်ရတာ ထိုးဇာတ် ဆန်လွန်း မနေဘူးလား ဟဲဟဲ။ ဆန်တာပေါ့ဗျ။ ၀တ္ထု ရေးနေတာ ဆိုရင်စာရေးဆရာ ဂွင် ဖန်လိုက်တာပေါ့။ ခုဟာက ၀တ္ထု မဟုတ် လေ တော့အဲ့ဒီ ကိစ္စ နောက်ကွယ်မှာ အကြောင်း တရား တစ်ခုက ရှိနေတာ ဆိုပါတော့။ အိမ်ပြန် ရောက်သွား ကထဲက ၂ယောက်လုံး ဘာ စကားမှ မပြောဖြစ်ဘူး။.
235 ရုပ်တည်ကြီး တွေနဲ့လုပ်နေကြတာဗျ။ ခဏ နားပီးတော့လှဲနေရာက ထပီး သူ ထွက်သွားတယ်။ ရေချိုးခန်း ထဲက အသံဗလံ တွေကြောင့် ရေမိုး ချိုးနေတယ် ဆိုတာ သတိထား မိပေမယ့်ကလေး ထိန်းရင်း ရုပ်မြင်သံကြားက ဘောပွဲ ဟိုက်လိုက်ပြနေတာ ဖွင့်ကြည့်နေလိုက်မိတယ်။ နာရီဝက် တစ်နာရီလောက် ကြာ သွားတော့မှမွှေးကနဲ ရနံ့တွေ ရလာလို့လှည့်ကြည့်လိုက်မိတော့ရေချိုး ခေါင်းလျှော် ပီးစ ပုံစံလေးနဲ့စိုနေတဲ့ ဆံပင်တွေကိုမွှေးပွ တဘက်နဲ့သုတ်ရင်း ကျနော့်ဘေးနားမှာ လာရပ် နေတာ သတိထား လိုက်မိတယ်။ သမီးလေး ဆော့ရတာ မမော သေးဘူးလား လာ မေမေ ချော့သိပ်မယ် အိပ်ရအောင်နော် ဘာညာနဲ့ကျနော့်ပေါင်ပေါ် တင်ထား တဲ့ကလေးကိုလာဆွဲယူတော့မှပက်လက် ကုလားထိုင်ပေါ် ထိုင်နေလျှက်နေ သူ့ကိုမော့ကြည့် လိုက်မိတယ်။ လူကိုဖျင်းကနဲဖြစ်သွားတယ်ဗျာ။ ဘာဖြစ်ရမလဲ ဒင်းက ထုံးစံအတိုင်း စွပ်ကျယ် ဂျိုင်းပြတ် လေး ၀တ်ထား တာကိုး။ လက်မောင်း ချောမွှတ်မွှတ်လေး နှစ်ဖက်က သမီးကို လှမ်းယူ လိုက်တော့ကျနော့်ပါးနဲ့ပွတ်တိုက် သွားတဲ့အပြင် ကိုယ်ကို ကိုင်းထားတော့အောက်က ဘာဆို ဘာမှ မ၀တ်ထားတဲ့ချိုဗူးကြီး၂လုံးက မီးရောင် ဖွေးဖွေးအောက်မှာ ထင်းထင်းကြီးရယ်။ ကလေး ခေါ်မှာကိုချက်ချင်း မခေါ်သေးပဲ မြှူနေသလိုလို ဘာလိုလိုနဲ့ကျနော့်ရှေ့မှာ ခပ်ကိုင်းကိုင်း လာလုပ်နေတာ ဆိုတော့လူလည်း အဲ့ဒီ မပေါ့်တပေါ် ဟာကြီး ၂ခုကိုမြင်ပီး စိတ်ထဲ သရိုးသရီ ကြီး ဖြစ်စ ပြုလာပီ။ သတိ တစ်ချက် ၀င်လာတော့ဆတ်ကနဲ မျက်နာ လွှဲလိုက် ရတယ်။ ဒါတောင်ခပ်တည်တည် လုပ် နေတဲ့ဒင့် မျက်နာက လှစ်ကနဲ ပြုံးစိစိ ဖြစ်သွားတာ မြင်ဖြစ်အောင် မြင်လိုက်သေးတယ်ဗျ။ ခလေးကိုချီပီး သူ့အိပ်ခန်းထဲ ၀င်သွားတာ တော်တော်ကြာ သွားပြန်တယ်။ သီချင်းလေး တအေးအေးနဲ့သမီးလေးကိုချော့သိပ်နေတာ ကြားနေရတယ်။ သမီး အိပ်သွား တော့မှအပြင် ပြန်ထွက် လာပီး အိမ်ရှေ့ ဆင်ဝင်အောက်က ကားကိုအိမ်ဘေး ကားဂိုထောင်ထဲ သွားသွင်းတယ်။ သူပြန်ဝင်လာပီး အိမ်ရှေ့ တံခါးမကြီး ပိတ်နေတဲ့အချိန်မိုးတွေ တဖျောက်ဖျောက် ကျစပြုလာပီ။ မိုးပက်မှာစိုးလို့ ပြူတင်းပေါက်တွေကိုကျနော်ထပီး လျှောက်ပိတ် လိုက်ရင်း ကုလားထိုင်ပေါ် ပြန်ထိုင်မလို့ ကြည့်လိုက်တော့သူက ခပ်တည်တည် ၀င်ထိုင်နေတာ တွေ့ရတယ်။ ရုပ်မြင်သံကြားကို စိတ်ဝင်တစား ထိုင်ကြည့်နေတာဗျ။ ကျနော်လည်း ဘေးက ဆက်တီခုံမှာ ၀င်ထိုင်ပီး အတူတူဆက် ကြည့်နေလိုက် သေးတယ်။ မှန်ရာကို ၀န်ခံရရင်ဘာတွေပြနေမှန်း သေချာ မသိပါဘူးဗျာ။ သူလည်း တူတူပဲ နေမှာပါ။ ဒါနဲ့ပဲ အဲ့လိုဟန်ဆောင် ပန်ဆောင် လုပ်ရင်း မိုးချုပ်သွားရော။ အိပ်ချိန်တန်ပီ ဆိုတဲ့ ဟန်နဲ့ထိုင်ရာ ကနေ သူထတော့ကျနော်လည်း ပျင်းကျောတွေ ဘာတွေ ဆန့်ပီး သမ်းပြ လိုက်သေးတယ်။ လူလည်း ဘယ်လို စိတ်ခံစားမှုကြီး ဖြစ်နေမှန်းကို မသိပါဘူးဗျာ။ ကျနော့်ကိုမျက်လုံးတစ်ချက် လှန်ကြည့်ပီး အောက်နှုတ်ခမ်းကိုတစ်ချက်ကိုရင်း သူ့အခန်းထဲကို ဇောင့်ဇောင့်ဇောင့်ဇောင့် နဲ့ခြေသံ ခပ်ပြင်းပြင်း နင်းပီး ၀င်သွားရော။ ကျနော်လည်း သက်ပြင်း ခိုးချရင်း ကိုယ့်အိပ်ခန်းထဲ ကိုယ်ဝင်လာခဲ့ ရော ဆိုပါတော့လေ။ ဒါနဲ့ပဲ မနက်မိုးလင်း သွားပြန်တယ်။ ကိုင်း! ကျနော့် ညီအကိုတွေ ဖတ်ရတာ စိတ်မရှည်တော့ဘူး ထင်တယ်။ အောဝတ္ထု မဟုတ်လေ တော့ကာ ဖြစ်ချင်တိုင်း လျှောက်မဖြစ်ဘူး ရယ်။ ကျနော်လည်း ကိုယ်တွေ့ လေးကို တတ်နိုင်သလောက်အဆင်ပြေအောင် ရေးပြနေတာပါဗျ။ ဆိုလိုတာ က ဗျာ။ မိုးရွာတဲ့ နေ့မှာ တစ်ကုတင်ထဲ တူတူအိပ်ရင်း သူ့ကိုကျနော် ချိုစို့၊ အဖုတ်လျှက်ပေးလိုက်မိတယ်။ နောက်ထပ် ၃၄ရက် နေတော့တက်အုပ် လိုက်ကော အဲ့လိုရေးလိုက်ရင် လည်း ရတာပဲ။ ဖတ်လို့ကောင်းမလား? မကောင်းဘူး နော့်။ ဒါကြောင့်အဖြစ် အပျက်လေး ကိုအတိအကျလေး ရေးပြ နေတာ။ စိတ်ကလေး နည်းနည်း ရှည်ကြပါဦး လို့ကြိုပြောထား ချင်တယ်။ ဆက်ဖတ်ကြပါဦးဗျ။ မနက်မိုးလင်းတော့နေတောင် အတော်မြင့်နေပီဗျ။ ဒါတောင်ကျနော့် အခန်းတံခါးကိုမေ က တဒေါက်ဒေါက် ခေါက်ပီး နိုးလို့ ထ လာတာ။ မဟုတ်ရင် ဘယ်လောက်ထိ အိပ်ပျော်နေဦးမလဲ မသိဘူး။ မနေ့ညက တလူးလူး တလှိမ့်လှိမ့်နဲ့အိပ်လို့မပျော်ဘူး။.
236 ဆေးလိပ် ထ ဖွာလိုက်ပြန်အိပ်လိုက်၊ ဟိုတွေး ဒီတွေး လုပ်လိုက်နဲ့မိုးလင်းခါနီးမှအိပ်ပျော် သွားတာလေ။ ငါအပြင်သွားမယ် ကလေး ကြည့်ထားဦး မီးဖိုထဲမှာ ချက်စရာတွေ ၀ယ်ထားတယ်လို့အခန်း အပြင်ကနေ အော်သွားသံရယ်၊ ကားမောင်း ထွက်သွားသံ ရယ် ကြောင့် လူးလှဲ ထလိုက်ရတယ်။ သမီးလေးက ဧည့်ခန်းထဲမှာ သူ့ဖာသူ အရုပ်လေးတွေနဲ့ဆော့နေ ရှာတာ တွေ့လို့ရေချိုးခန်း ထဲဝင် မျက်နာသစ် ကိုယ်လက် သန့်စင် လိုက်တယ်။ မီးဖိုခန်းထဲက ထမင်းစား စားပွဲပေါ်မယ် ထမင်းကြော်နဲ့ကော်ဖီချိုင့် အသင့် ဖြစ်နေတာ တွေ့လို့မနက်စာ စားလိုက် တယ်။ စားပွဲပေါ်က ဟင်းတောင်းထဲမှာ ဈေးက ၀ယ်လာဟန် တူတဲ့ အသား တချို့ အသီးအရွက်တချို့ တွေ့တာနဲ့စားသောက် ပီး ပီးချင်း ထပီး အကုန် လှီးချွတ် ခုတ်ထစ်ပီး ချက်ပြုတ်ဖို့ပြင်ရတော့တယ်။ မေ က ထမင်း ပြန်စားမယ် ထင်တာပဲ။ ချက်ပြုတ်ပီး သွားတော့ ခဏနားရင်း သမီးကိုငါးနဲ့ထမင်း ချေထား တာလေး ချော့မော့ပီး ခွံ့၊ ဧည့်ခန်း ရှင်း၊ မီးဖိုချောင် ရှင်း လုပ်နေရင်း နာရီ ကြည့်လိုက်တော့ ၁၁နာရီလောက် ရှိသွားပီ။ မိုးမရွာတဲ့ အပြင်နေကြဲကြဲကြီး ပူနေတော့ကာ အလုပ်ရှုပ်နေတဲ့ကျနော်ချွေးပြန် လာတယ်။ အင်းကျီချွတ်၊ ပုဆိုးချွတ်ပီး ဘောကန် ဘောင်းဘီတိုလေး နဲ့လဲလိုက်မှ လူလည်း နေသာ ထိုင်သာ ရှိ သွားရော။ အပေါ်ပိုင်းဗလာ ဘောင်းဘီတိုလေးနဲ့အားလုံး ရှင်းလင်းပီးစီး သွားတော့မီးဖိုခန်းထဲက ဘေစင်မှာ ခုနက ချက်ပြုတ်ထားတဲ့ ပန်းကန် ခွက်ယောက်တွေ ဆပ်ပြာရည် စိမ်ထားတာ ဆေးကြော နေတုံး ကားသံကြားလိုက်ရတယ်။ မေ ပြန်လာပီ ထင်တယ်ဗျ။ ဒီနေရာမှာ အကုန် ပြန်ရေး ပြရတော့မယ် ထင်တယ်။ အရင် ဇာတ်လမ်းထဲမှာ ရေးခဲ့ ဖူးတဲ့ဇာတ်ကွက်နဲ့ခပ်ဆင်ဆင်ပဲ ဒါပေမယ့်မူကွဲတယ် အဟီး။ အိမ်ထောင်မှု တယ် နိုင်နင်းပါလား ဆိုတဲ့ အသံနဲ့မီးဖိုခန်း တံခါးဝမှာ မေ တစ်ယောက် ရပ်နေတာ တွေ့တော့ပန်းကန်ဆေးနေရင်းက လှမ်းအကဲခတ်ရင်း ရယ်ချင် သွားတယ်ဗျ။ သူ့ဆံပင်ရှည်တွေကိုအဖျားမှာ အလိပ်လိပ် ကလေးတွေ လုပ်လာတာဗျ။ မျက်နာကလည်း မချိုမချဉ်ရယ်။ လက်ထဲမှာ ပလတ်စတစ် ထုပ်လေးတစ်ခု ကိုင်လာတာကို တိုင်မှာချိတ်ရင်း ပြန်ထွက်သွားတယ်။ ခဏနေတော့အဲ့ဒီ အ၀တ်အစား လဲလာဟန် တူတဲ့အဲ့ဒီ မမလေး ခုနက အထုပ်လေးကို ယူလာပီး ပန်းကန်စင်က ပန်းကန် တစ်လုံးထဲ ထည့်ပီး ဇွန်းတပ်တယ်။ နင်က အလုပ် မသွားဘူးလား လို့ သူ့ကို မကြည့်ပဲ ပန်းကန် ဆေးရင်း စကားလှမ်း ပြောလိုက်တော့ အို! ငါက သူဌေးလေ သွားချင်မှ သွားမှာပေါ့ လို့ငေါ့တော့တော့ အသံနဲ့အငေါ် တူးလာတယ်။ အလုပ်သွားတယ် ထင်နေတာ အလှပြင်ဆိုင် လစ်သွားတာ နေမယ်ဗျ။ အပြင်မှာ သောက်ရမ်း ပူတယ်ဟ ငါလည်း နင့်ကိုသတိရတာနဲ့ဒိန်ချဉ် ၀င်ဝယ်လာတာ ရော့! ငါ့ကောင်လေး အလုပ်တွေ အများကြီး လုပ်ထားရတာ အမောပြေလေး ပါးစပ်ဟ ဆိုပီး အနားကို ခွံ့ပေးဖို့ကပ်လာတော့ဘေးတိုက် အနေအထား ကနေ သူ့ကို ကြည့်လိုက်မိတယ်။ မျက်လုံးကို ပြာသွားတာပဲ ဆရာတို့ရေ။ ကျနော်ပြောပြခဲ့ တဲ့အထဲမှာ မေ စွပ်ကျယ် ဖြူဖြူလေးတွေ ၀တ်ထားတယ် ဆိုတာ ခဏ ခဏ ပါတယ် မလားဗျ။ အင်း အဲ့ဒီ စွပ်ကျယ် အဖြူတွေက တီရှပ်လို စွပ်ကျယ်တွေဗျာ။ အခုဟာက ယောက်ျား လေးတွေ ၀တ်တဲ့ စွပ်ကျယ်မျိုးဗျာ။ လည်ပင်း အ၀ိုက်နဲ့မြင်းခေါင်း တံဆိပ် စွပ်ကျယ်လို မျိုးဟာ။ အောက်ကလဲ ဘာမှ မပါဘူး။ ရက်စက်ချက်။ အ၀ိုက် အ၀န်းတွေ အပြင်၊ နို့သီးခေါင်း ထောင်ထောင် လေးပါ မြင်နေရတယ်။ လုံးဝ ဗြောင်ကြီးဗျာ ခင်ဗျားတို့မျက်စိထဲ မြင်လားတော့ မသိဘူး။ ဝါ၀င်းစိုပြေတဲ့ အသား အရည်ကြောင့်ထင်းနေတဲ့ ကိုယ်လုံး တောင့်တောင့်လေးကိုဖုံးထားတဲ့ အ၀တ်တွေက တစ်ဝက် တစ်ပျက် ဖြစ်နေပီဗျ။ အောက်ကလည်း ထမီ မဟုတ်ဘူး။ ကျနော့် လိုပဲ ပေါင်လယ်လောက် ရောက်နေတဲ့ဘောင်းဘီ အနီရဲရဲလေး ဆိုတော့ပေါင်တံဖွေးဖွေး ဖြောင့်ဖြောင့် လေးကလည်း ထင်းနေတာ။ ရင်ညွှန့်သား ၀င်းဝင်းလေးနဲ့အောက်က စွပ်ကျယ်က တအားကြပ်သလို ဖြစ်နေတော့ချိုဗူးကြီး၂လုံးက ဆွဲမသလိုဖြစ်ထားတော့ စွပ်ကျယ် အနားစက ဗိုက်သား ရှပ်ရှပ်လေးကိုတောင် မထိနိုင်တော့ဘူး လေထဲမှာ လွှတ်နေတာ။.
237 ကျနော် အာခေါင်တွေ ချက်ချင်း ခြောက်ပီး တစ်ကိုယ်လုံး သွေးတွေ ဆူဝေလာတယ်။ အဟမ်း!! ဆိုတဲ့ချောင်းဟန့်သံ ကြားမှလန့်ပီး မျက်နာလွှဲ လိုက်ရတယ်။ ရော့! ဒိန်ချဉ်ပါးစပ်ဟပါဆိုနေ ဘာဖြစ်နေတာလဲ နင့်ရုပ်က ပါးစပ်ရှေ့ ရောက်လာတဲ့ဒိန်ချဉ် ဇွန်းကိုရှလွှတ်ကနဲ စုပ်ယူလိုက်ပီး မျိုချ လိုက်တာ နင်သလိုလိုတောင် ဖြစ်သွားတယ် အဟီး မနေ့ညက တချွတ်ချွတ်နဲ့အသံတွေ ကြားနေရတယ်အိပ်မပျော်ဘူး မလား အင်း ဘာဖြစ်နေတာလဲ ရင်ပူနေတာပေါ့ ဟုတ်လား အဟိ ကဲ! ဘုရားဖြစ်မယ့်အုတ်နီခဲကြီး အဲ့ဒါက ဘာဖြစ်နေတာတုံး ငါ့ မျက်နာတောင် သေချာ မကြည့်ရဲတော့ လောက်အောင်ကြောက်နေတာ ဟုတ်လား? ပြောပြောဆိုဆို ဆူဆူဆောင့်ဆောင့် နဲ့ လက်ထဲက ဒိန်ချဉ် ပန်းကန်ကို ဂွပ်ကနဲ ပန်းကန် စင်ပေါ် ဆောင့် ချ လိုက်တယ်။ ကျနော့်ကို မျက်နာချင်းဆိုင် ဖြစ်သွားအောင်ပုခုံးကိုကိုင်ပီး ဆွဲလှည့် လိုက်တယ်။ ဒေါ်ကြီးကိုငါ တမင်ပြန်ခိုင်းလိုက်တာ နင်သိပလား ဘာလို့ပြန်ခိုင်း လိုက်တာလဲ ကော သိတယ်မလား ငါ့ရှေ့မှာ မခုတ်တတ်တဲ့ကြောင်ပေါက်စ ကလေးလို လာလုပ် မနေနဲ့စိတ်တို လာပီ အခြေနေကို စောင့်ကြည့် ကာလ ပီးဆုံးသွားပီမို့ဆက်ဆွဲမယ်ညီအကို တို့ရေ။ တမင် သက်သက်ညစ်ပီး ရပ်ထားတာ မဟုတ်ကြောင်းလေး အသိပေး ချင်ပါတယ်။ ကိုပေါနဲ့အူးဇော်အူးတို့ဟိုဖက်မှာ နှုတ်ခမ်း တစ်လံ ပန်းတစ်လံနဲ့ရန်ထောင်နေတာ မြင်ကြတယ် မလား ဟီး ဟီး။ ဆက်ပါပီ ခင်ဗျာ မေက ကျနော့် ပုခုံးကို စုံ ကိုင်ပီး မျက်နာချင်းဆိုင်ဖြစ်အောင် ဆွဲလှည့် လိုက်ရင်း ဒေါသ သံလေး နဲ့အပေါ်ပို့စ်က ရေးခဲ့သလိုဆူဆောင့်ဆောင့်နဲ့ရန်တွေ့လာ တယ်။ အဲ့ဒီ မတိုင်ခင် ညကထဲက မိန်းမ တစ်ယောက်က ရေလာ မြောင်းပေး လုပ်နေတာတောင်အူတူတူလုပ်နေခဲ့တာ ၊ ခုလည်း ကြက်ကြီး လည်လိမ် ခံထားရသလိုငူတူတူကြီးနဲ့တုံဏှိဘာဝေ လုပ်လွန်းလို့သူက ပေါက်ကွဲ လာတာ တွေက ကိုဇော်ဦး ပြောသလို မခုတ်တတ်တဲ့ကြောင်ကြီးကိုး ဆိုတာလိုသိပ်တော့ယုတ္ထိ မရှိဘူး ဖြစ်နေတယ် မလားဗျ။ ကိုယ်တွေ့ဆို ပေမယ့်မယုံရင် ပုံပြင်မှတ်ကြပါ ဆရာတို့ရယ်။ ပြောရမယ် ဆိုရင်တော့ ကျနော်လည်း ခင်ဗျား တို့လို သာမန်ယောက်ျား တစ်ယောက်ပါ။ လစ်ရင် အုပ်ချင်တဲ့ ကောင် တစ်ကောင် ပါပဲ။ သူငယ်ချင်း အပေါ် သနားတာ ရှက်တာ၊ ငဲ့ညှာတာ အဲ့လိုစိတ်တွေကြောင့်ကျနော် မတုန်မလှုပ် ဖြစ်နေ ခဲ့တာပါ။ ဒါပေမယ့်သူကိုယ်တိုင် ခုလိုပေါက်ကွဲ ပွင့်ထွက် လာတော့ခင်ဗျားတို့ကျနော့် နေရာမှာဆိုဘာလုပ်မလဲဗျ။ သူနဲ့မျက်နာချင်းဆိုင် နေရာကနေ ဘေစင် ဖက်ကိုကျနော်ပြန်လှည့်လိုက်ပီး ဆပ်ပြာမြုပ်တွေ ပေနေတဲ့ လက်ကို ရေသေချာ ဆေးလိုက်တယ်။ ခုနက သူ့ကို သေချာ မကြည့်ရဲပဲ မျက်လွှာချပီး ခေါင်းငုံ့ထားခဲ့ရာ ကနေ လက်ဆေးပီး သူနဲ့မျက်နာချင်း ပြန်ဆိုင် လိုက်တော့မျက်လုံးချင်း ဆုံပီး စိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။ အောက်နှုတ်ခမ်းကိုတအား ကိုက်ထားရင်း ကျနော့်ကိုပြန်စိုက် ကြည့်လာတယ်။ အဲ့ဒီမှာဗျာ အကြည့်တွေ ထဲမှာတင် ၂ယောက် လုံးရဲ့ ဆာလောင် တက်မက် မှုတွေ ကိုမြင်သွားကြသလား မဆိုနိုင်ဘူး။ ဘာစကားမှ ပြောစရာကို မလိုတော့ပဲ ပြိုင်တူ ဆိုသလိုတစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် အတင်း ရှေ့တစ်လှမ်း တက်ပီး ဆွဲဖက် ထားလိုက်တာ လွှတ်ထွက်သွားမှာ စိုးတဲ့ အလားပဲ။ ကိုယ်လုံးချင်း ပူးကပ်သွားမှ သတိထား လိုက်မိတာက သူ့ကိုယ်လုံးလေးက တဆတ်ဆတ်ကို တုန်နေတာဗျ။ ၂ယောက်လုံးရဲ့ ပါးစပ် ကလည်း ကယောင် ကတမ်းတွေ လျှောက်ပြော ကုန်ကြတာဗျ။ ဘာတွေမှန်းကို မဆိုနိုင်ဘူး။ ကျနော် မှတ်မိသလောက် ပြန်ရေးပြ ရရင် မောင် မေ့ ကိုဖက်ထားပေးကွာ တအား ဖက်ထား မေ့ဒူးတွေ ပျော့လာလို့ခွေကျ တော့မယ် ဟာ မေလေး မောင်ပွေ့ထားတယ် လေကွာ အဟားး ချစ်တယ်ကွာ ငါဘာမှ မသိဘူး ငါ နင့်ကို ချစ်လိုက်တာ မောင်ရာ ခဏနေဦး မေလေး မောင့် ကိုယ်က ချွေးတွေ သံတွေနဲ့အတင်းဖက် မထားနဲ့ ဟင့်အင်း! ဟင့်အင်း! ငါ နင့်ကိုယ်နံ့ကိုအရမ်းကြိုက်တယ် မလွှတ်ပူးကွာ နင်ရှောင်နေတဲ့ ရက်တွေက ငါ နင့်ကို လွမ်းလို့မလျှော်ရ သေးတဲ့ နင့် အင်းကျီဟောင်း လေးတွေကို ခိုးနမ်းခဲ့ ရတာ နင်မသိပါဘူး မောင်ရာ ဟောဗျာ!.
238 အဲ့ဒီလိုတွေ ပြောနေရာ ကနေ သူက ကျနော့်ကို တင်းတင်းဖက်ထားရင်း အပေါ်ပိုင်း ဗလာဖြစ်နေတဲ့ကျနော့် ရင်ဘတ်ကိုပါးအပ်ပီး လျှောက်ပွတ် နေတာဗျ။ ကိုင်းဗျာ ဘယ် သကောင့်သားက တောင့်ခံ ထားနိုင်တော့မှာတုံး။ ကျနော် လည်း သူ့ကိုယ်လုံး အိထွေးထွေး လေးကို ပွေ့ပိုက်ထားရင်း ကနေ ကျောလေး ပွတ်ပေး၊ ဘောင်းဘီ အနီရဲရဲလေး အောက်က တင်ပါး အိအိကြီး တွေကိုအုပ်ကိုင်ပီး ပွတ်သပ် ဆုပ်ချေ ပေးနဲ့အလိုလို တုံ့ပြန် မိနေတာပေါ့။ အဲ့လိုတွေ ပူးကပ်ပီး တုန်တုန် ရီရီနဲ့အချစ်ဆိပ် တက်နေ ကြရင်း ရုတ်တရက် ကျနော့် တစ်ကိုယ်လုံး ဖျင်းကနဲ ဖြစ်သွားတယ်ဗျာ။ ကျနော့်ရင်ဘတ်ကိုပါးနဲ့ပွတ်နေရာက နေ သွားချွန်ချွန် လေးတွေနဲ့မနာအောင်ဖွဖွလေး လျှောက်ကိုက်လာတာကိုး။ လူကိုဓာတ်လိုက် သလို ဖြစ်သွားတာပဲ။ ဆစ်ကနဲ ဆစ်ကနဲ အရသာလေးကိုး။ သူ့ဆံပင် ရှည်လေး တွေကို ဖွဖွလေး ဆုပ်ကိုင် ထားရင်း အသက်ရှူသံခပ်ပြင်းပြင်းနဲ့ကျနော် ဖီးလ်တက် သွားတယ်။ မိန်းမတွေ ဟိုကိုက် ဒီကိုက်လျှောက်လုပ်တယ် ဆိုတာ ဘာသဘောလဲ ခင်ဗျားတို့ ကောင်းကောင်း သိကြမှာပါ။ စိတ်တအား ဖြစ်နေတာကို ဖော်ပြတဲ့ လက္ခဏာပဲ မဟုတ်လား။ ရင်အုံ တစ်ခုလုံး ဖွဖွလေး လျှောက်ကိုက်တာ ခံနေရလို့ထွန့်ထွန့်လူး နေရာကနေ ကယောင် ကတမ်းနဲ့ သူ့ဆံပင်တွေကို တင်းတင်း ဆွဲလိုက်မိ ပြန်တယ်။ ကျနော့်နို့သီးခေါင်းတွေကိုငုံပီး တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စို့ပေးလာတာကိုး။ ဟယ်! ယောက်ျား နို့စို့ခံရတယ်ဆိုပီး မျက်လုံး မပြူးသွားပါနဲ့၊ သိပ် ကောင်းတာနော့်မယုံ ခင်ဗျားတို့ကောင်မလေးကို အစို့ခိုင်းကြည့် ဘယ်လိုမှ မရတော့ဘူး ဗျာ။ ကျနော့်ဒုံးပျံကြီးက ဘောင်းဘီအောက်ကနေ ပေါက်ထွက်တော့ မတတ်ထောင်မတ် လာပီ။ ကျနော့် ရင်အုံပေါ် မျက်နာအပ်ပီး နို့သီးခေါင်းတွေကိုငုံစို့လိုက်၊ လျှာနဲ့ထိုးမွှေ လိုက်လုပ် နေတဲ့မေ့ကို ဆွဲခွါလိုက်တော့ လိင်စိတ် တအားထနေတဲ့၂ယောက်စလုံး တစ်ယောက် အောက်ပိုင်းကိုတစ်ယောက် အရင် ငုံ့ကြည့် ဖြစ်ကြတယ်ဗျ။ စက္ကန့်ပိုင်း အတွင်းမှာကိုကျနော်လည်း ဝတ်ထားတဲ့ဘောင်းဘီတိုလေးကိုချွတ်ပစ် လိုက်သလို၊ သူလည်း ရှက်စိတ်တွေ ဘာတွေကိုလိင်စိတ်က လွှမ်းမိုး သွားတယ် ပြောရမလား ဘောင်းဘီတို အနီရဲရဲလေးကိုချွတ်ချ ပစ်လိုက်တယ်။ ကုန်းကွကွနဲ့ ဘောင်းဘီ ချွတ်ပီးလို့အထမှာ ကျနော် ကိုယ်တိုင်သူ့စွပ်ကျယ် အဖြူလေးကိုဆွဲချွတ် ပစ်လိုက်တယ်။ ခုဆို မီးဖိုခန်း ထဲမှာ သူကော ကျနော်ပါ ဖင်တုံးလုံးလေးတွေ ဖြစ်သွားပီ။ လေထဲမှာ တရမ်းရမ်း ဖြစ်နေတဲ့ကျနော့်လိင်တံ မာတောင့်တောင့်၊ ထိပ်ဖူး နီရဲရဲကို သူက သေချာစိုက်ကြည့်နေသလို၊ ကျနော်ကလည်း အ၀ါရည် လဲ့နေတဲ့အ၀တ် မပါတဲ့သူ့ ကိုယ်လုံးလေးကိုမှင်တက်ပီး ငေးကြည့်နေမိသေးတယ်ဗျ။ အစက်အပြောက်တစ်ခုမှ မရှိတဲ့ ကိုယ်လုံးလေးဗျာ။ ၀ါဝင်းနေတဲ့ နို့ကြီးတွေ ကလည်း တွဲမကျနေဘူး။ တင်းရင်း နေတာပဲ။ ဗိုက်သားက လုံးဝအဆီပို မရှိပဲ ရှပ်ရှပ်ကလေး ကလေးမွေးထားတော့ ခွဲထားတဲ့ဗိုက် ချုပ်ရိုးလေးတော့ ရှိတယ် အောက်ဖက်က အမွှေး ရေးတေးတေးလေး ပေါက်နေတဲ့အဖုတ်ဖောင်း ဖောင်းလေး။ ဆတ်ကနဲ ကျနော့်ဟာကိုသူလှမ်း အကိုင်ကျနော့် လက်ကလည်း သူ့အဖုတ်ကိုလှမ်းကိုင်ဖို့ ကြိုးစားတာနဲ့ပြိုင်တူ လိုလိုတောင်ဖြစ်သွားသေးတယ်။ သူ့လက်ချောင်း ပျော့ပျော့လေးတွေက ကျနော့် လိင်တံကိုအတင်း ဆုပ်မိ သွားတယ်။ မာတောင့် နေတာပဲကြောက်စရာကြီး လို့သူ့ဖာသာ ရေရွတ် နေရင်း လက်နဲ့အုပ်ကိုင်ပီး ပွတ်နေတယ်။ မမီ့တမီ ထိမိသွားတဲ့ကျနော့် လက်ကလည်း သူ့အဖုတ်ကို တို့ထိ ကြည့်လိုက်တာ အရည်တွေ စို့ပီး ချွဲကျိကျိ ဖြစ်နေမှန်း သိလိုက်ရတယ်။ အမေ့! အာ့မောင် မောင် မရဘူး ထင်တယ် စိတ်မထိန်း နိုင်တဲ့ကျနော်သူ့ခါးလေးကိုအတင်းဆွဲဖ က်၊ နံရံကိုကျောကပ် ဖြစ်သွားအောင် တွန်းကပ်၊ ပေါင်တံလေး တစ်ချောင်းကိုဆွဲမပီး မတ်တပ် အနေထားနဲ့ဒူးကွေးပီး ထည့်ဖို့လုပ်တာ မရဘူးဗျ။ သူလည်း အံလေးကြိတ်၊ ခြေဖျားလေး ထောက် ရင်း ခံရှာပါတယ်။ လုပ်နေကြမှ မဟုတ်တာ မ၀င်ဘူးရယ်။ ထိပ်ဖူးတော့မြုပ်သွား သလိုလို ဖြစ်ပီး ပလောက်! ကနဲ အသံမြည်ပီး ချော်ချော် ထွက်နေတာ။.
239 ကျနော့်ဂုတ်ပိုးကိုလက်၂ဖက်နဲ့ခိုစီး ထားရင်း အားမလို အားမရ အသံလေးနဲ့ဝင်မလို ဖြစ်သွားပီး ပလောက်! ဆိုချော်ထွက်သွားလိုက် အမေ့! ဆိုပီး ကယောင် ကတမ်းလေး အော်လိုက်၊ အဲ့လိုတွေဖြစ်နေတယ်။ ကျနော် ကလည်း လုပ်ချင်တဲ့ စိတ်က တစ်ပိုင်း သေနေပေမယ့်အလွှဲလွှဲ အချော်ချော်တွေ ဖြစ်နေတာဗျာ။ နောက်ဆုံး အဲ့လိုမတ်တပ် လုပ်နေတာ ဘယ်လိုမှ မ၀င်တော့တင်ပါး အိအိကြီးတွေကို စုံကိုင်ပီး ဆွဲပွေ့လိုက်ရင်း မီးဖိုခန်း အလည်တည့်တည့်က ထမင်းစား စားပွဲပေါ်ချီပီး တင်ပေးလိုက်တယ်။ အသာလေးငုံ့ပီး အရည်တွေ တစိမ့်စိမ့် ယိုနေတဲ့အဖုတ်ကိုလျှာအပြားလိုက် ထုတ်ပီး ပလပ်ပလပ်နဲ့ ၂ချက်လောက်ကုန်း လျှက်လိုက်တာ တွန့်ကနဲ တစ်ချက် ဖြစ်သွားပီး၊ ထပ်အလျှက် မခံတော့ပဲ ကျနော့် လက်မောင်း ၂ဖက်ကို အတင်းဆွဲပီး မရတော့ဘူး! မရတော့ဘူး! ထည့်ပေးတော့ကွာ လို့အတင်း ပြောလာလို့မတ်တပ်ရပ်ပီး ကျနော့် လိင်တံကိုအဖုတ်ဝမှာ တေ့နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းရင်း ဖိထည့်လိုက်မှ စီးကနဲ အရသာနဲ့အတူတစ်ဝက်လောက် ၀င်သွားတယ်။ အသာလေးပြန်ထိပ်ဖူးပေါ်တဲ့ အထိ ပြန်ဆွဲထုတ်ရင်း ဒုတိယတစ်ချက်မှာ အဆုံးထိဆောင့်သွင်း ပစ်လိုက်တော့နင့်ကနဲ ဖြစ်သွားတဲ့ အရသာနဲ့ ဝင်ချသွားတယ်။ အဲ့ဒီ နောက်တော့ အသေ ကို ဆောင့်တော့ တာပေါ့။ ခါး ကျင်ကျင်လေးကိုလက်၂ဖက်နဲ့ စုံကိုင် ထားရင်း ဆီးခုံချင်း တဖောက်ဖောက် ရိုက်သံ ထွက်လာအောင်ကိုကျုံးတော့တာ ဆရာတို့ရေ။ ကျနော်သေချာ မှတ်မိနေတာက အဲ့ဒီလိုထမင်းစား စားပွဲပေါ်တင်ပီး အသားကုန်ကြုံးနေကြတဲ့ အချိန်မှာပဲ မိုးတွေက တအုံးအုံး ရွာချ လာသေးတယ်။ မိုးသံလေသံတွေ ကြားထဲမှာ ၂ယောက်စလုံး အော်ဟစ်ပီးမှကိုလုပ်ကြတာ ပြန်ပြောရင်း လွမ်းလိုက်တာဗျာ။ သူလည်း စားပွဲပေါ် လက်ပြန်ထောက်ရင်း ပြန်ကော့ပေးရင်း ချစ်တယ် မောင်ရယ်! အားး ကောင်းလိုက်တာ! ကြမ်းကွာ ကြမ်း! အဲ့လိုတွေ လျှောက်အော်တာဗျ။ ကျနော်လည်း သူ့နို့ကြီးတွေ ကိုညှစ်ချေလိုက်၊ စို့လိုက်၊ အောက်ကလည်း ကော့ကော့ပီး သွင်းလိုက်နဲ့အရသာကို အတော် တွေ့နေတာပေါ့။ သူကိုယ်တိုင်က ဘယ် ကထဲက စိတ်ဘယ်လောက်ဖြစ်နေတယ် မသိဘူး စပီး လုပ်စ ၎ ၅ချက် လောက် အဆောင့်မှာကိုအဖုတ်ထဲက ရှုံပွပွ ဖြစ်သွားပီး တစ်ချီပီး သွားတယ်။ ထပ် ဆောင့်လိုက်တာ နောက်ထပ် အချက်၂၀၃၀လောက် အရောက်မှာ ကိုနောက်ထပ် တစ်ချီ အဲ့လို ညှစ်ညှစ်ရင်း တစ်ချီ ထပ်ပီး ပြန်တယ်။ သူပီး ပီး နေတာကိုသိနေတဲ့ ကျနော်လည်း မညှာတော့ပဲ အသေ ဆောင့် တော့တာပေါ့။ ဘယ်လောက်တောင်ကြမ်းပစ်လိုက်သလဲ ဆိုထမင်းစားပွဲက တကျွီကျွီနဲ့ နေရာတွေ ဘာတွေ ရွေ့ကုန်တာဗျ အဟိ။ စားပွဲပေါ်က ငရုတ်ဆီ ပုလင်းတို့ဘာတို့တွေလည်း ကြမ်းပေါ် အကုန်ပြုတ်ပျက်ကျ အဲ့လိုတွေ ဖြစ်ကုန်တာ။ မိန်းမနဲ့မထိတွေ့ရတာ ကြာနေတဲ့ကျနော်လည်း ကြာကြာ မခံပါဘူး။ အသားကုန် ဆောင့်နေရင်း ပိုဇေရှင်တောင် မပြောင်းလိုက်ရပဲ အဲ့ဒီပုံစံအတိုင်းနဲ့ကိုပီးချင် လာတယ်။ ပီးခါနီးတဲ့ အနေအထား ဖြစ်ဖြစ်လာလို့တစ်ချက် တစ်ချက် ဆွဲဆွဲထုတ် လိုက်တာကိုသူက မကျေနပ်ဘူးဗျ။ ခေါင်းခါပြတယ်။ အပြင်မှာ မထုတ်နဲ့ပေါ့အထဲမှာပဲ အပီး ခံချင်တယ် ဆိုတဲ့ အမူအရာမျိုး။ ကျနော်လည်း ကြာကြာ မအောင့်နိုင်တော့နောက်ဆုံး အချက် ၂၀လောက်ကိုတဖြောင်းဖြောင်းနဲ့အသေဆော င့် ပစ်လိုက်တာ သူလည်း နောက်ထပ် တစ်ခါ တွန့်လိမ်ပီး ပီးသွားသလိုကျနော်လည်း ခပ်ပြင်းပြင်းကို သူ့အဖုတ်ထဲ အရည်တွေ ပန်းထုတ် ပစ်လိုက်ရင်း ပီးသွားကော ဆိုပါတော့။ ကိုယ်လုံး ကိုယ်ပေါက်တောင့်တောင့် တင်းတင်းနဲ့ချောချော လှလှ ကောင်မလေးကို အားပါးတရ လုပ်လိုက်ရတဲ့အရသာကြောင့်လား မသိဘူး တစ်ကိုယ်လုံးကိုတဖျင်းဖျင်းနဲ့ကျေန ပ် နှစ်သိမ့် သွားတဲ့စိတ်နဲ့ပီတိ ဖြစ်သွားတဲ့အပြင်နားထဲက လေတွေတောင်ထွက်သွားတယ်ဗျ။ သူလည်းကျနော့်ကို ဟီးလေးခိုပီး အတင်း ဖက်ထားရင်း တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ် တုန်ပီး မော နေရှာတယ်။ မိုးတွေ တ၀ုန်းဝုန်း ရွာချလို့အေးနေ တာတောင်၂ယောက်လုံး ချွေးတွေ ရွှဲနစ် နေတာပဲ။ ကျနော့်ကိုအတင်း ခိုစီးထားရင်း နားရွက် နားကပ်ပီး တိုးတိုးလေး ပြောလာသေးတယ်။ မောင်! မေ မ၀သေးဘူးနော် ထပ်လုပ်ကြမယ်ဒါပဲ တဲ့ မေ ပြောသလိုပါပဲ ကျနော်လည်း မ၀ သေးပါဘူး အဟီး။ ဖြစ်သွားတဲ့ အဖြစ်အပျက်က မြန်ဆန်လွန်း သွားခဲ့တော့ဘာမှကိုသေချာ အရသာမခံ လိုက်ရ သလို ကြီး မဟုတ်လားဗျာ။.
240 အပျိုးကလေးတောင်ကောင်းကောင်း မဆင်လိုက်ရဘူး။ ငတ်ငတ်နဲ့၂ယောက်သား လိုရင်းကို အရင်သွားပစ် လိုက်ကြတာကိုး။ မကောင်းဘူးလား ဆိုတော့ကာ မကောင်း တာတော့မဟုတ်ဘူး လေဗျ။ ခုချိန် အဲ့ဒီ အဖြစ်အပျက်ကို ပြန်စဉ်းစား ကြည့်မိ တာတောင်စလိုး မိုးရှင်းလေး ပြန်တွေး ယူလိုက်ရတယ်။ ဖြစ်သွားတဲ့ အခြေနေက ရုန်းရင်း ဆန်ခတ်ဆန်လွန်း ခဲ့တာလေ။ ရမ္မက်စိတ်ရဲ့မောင်းနှင်မှုကို အပြင်းအထန် ခံထားရတဲ့ကျနော်တို့၂ယောက်လုံး ထူပူပီး အတင်း ဖြစ်ကုန်တာ ဆိုတော့အရသာကို သေသေချာချာ သိစိတ်နဲ့ကပ်ပီး ခံစားလိုက်ရ တာမျိုးကို မဟုတ်လိုက်ဘူး ဆရာတို့ရယ်။ နားရှုပ် သွားကြသလားတော့ မသိဘူး။ ဆိုလိုတာက ဗျာ ကျနော်နဲ့သူစိတ်ထဲမှာ ဖောက်ပြန် နေကြတာ လွန်ခဲ့တဲ့ ရက်တွေကထဲက ပဲ။ နောက်ပိုင်းမှာ သူဝန်ခံလာတယ် ကျနော်သူ့ကို အလုပ် အသွားအပြန် လိုက်ပို့ရင်း မတော်တဆ အသားချင်းထိ၊ တခါတလေ ပုခုံးဖက်လုပ်နေ ခဲ့တာတွေကို ပထမတုံးက ကြည်နုး မိတာ ကနေ အတော်ကြာ လာတော့ အနားကပ် လာရင်ကိုစိတ်ထဲ တဖျင်းဖျင်း ထလာပီး ခန္ဓာကိုယ်က တောင့်တစ ပြုလာတာ တဲ့ တောင့်တတယ် ဆိုတာက ဘယ်လိုမျိုးလဲ ဆိုတာ ခင်ဗျားတို့သဘော ပေါက်တယ်နော်။ အဲ့ဒီမှာ ကျနော်ပြောပြခဲ့တဲ့မိုးရွာတဲ့နေ့က ကျနော် ချိုစို့အဖုတ်လျှက်ပေး လိုက်မိတော့ အနားမွာ လာလွဲ အိပ်ခဲ့ တာလည်း ဖီးလ် ယူတာ ဟီး သူ့မြုံနေတဲ့ စိတ်က ပွင့်ထွက်စ ပြုလာတယ်။ ကျနော် ရှောင်နေတဲ့ ၃ရက်လောက် မှာ တအားကိုနေရခက်တယ် တဲ့။ ဒါနဲ့ဒေါ်ကြီးကိုတောက အမျိုးတွေဆီ ပြန်မလား ဆိုပီး လမ်းကြောင်း ဖွင့်ပေး လိုက်တာလို့ပြောတာပဲ။ ကျနော့်ကိုအိမ်ကနေ လာခေါ် သွားတဲ့ညက ကျနော်လှုပ်ရှား လာမယ်လို့ သေချာပေါက် တွက်ထားပီး စိတ်တွေ အရမ်း လှုပ်ရှား နေခဲ့တယ်တဲ့ ဟီး ဟီး။ ရှက်သလိုလို လန့်သလိုလိုဖြစ်နေတဲ့ကျနော်က သူ့အိပ်ခန်းထဲ လိုက်မလာ ခဲ့တော့ဟိုဖက်ကနေ အံတကြိတ်ကြိတ်နဲ့ တစ်ညလုံး ဒေါဖောင်း နေတယ် ဆိုလားဗျာ။သနားပါတယ် ခစ် အဲ့ဒါနဲ့ပဲ နောက်တနေ့အလုပ် မသွားဖို့ ဆုံးဖြတ် လိုက်ပီး အလှပြင်ဆိုင်တွေ ဘာတွေ သွားပီး ဆက်ဆီ ဖြစ်အောင် ဆံပင်တွေ ဘာတွေ အဖျားတွေ သွားလိပ် လိုက်သေးတာ။ ပြန်လာပီး ဖြစ်တာ ကတော့ကျနော် ခင်ဗျားတို့ကို ပြောပြခဲ့တဲ့ အတိုင်းပါပဲ။ အခုတော့ စည်းကျော် ကုန်ပီဗျာ။ အရမ်း ချစ်တဲ့သူငယ်ချင်း၂ယောက် မဟုတ်တော့ဘူး။ အခေါ်အဝေါ် တွေလည်း ကြည့်လိုက်ဦးလေ။ မေ တွေ မောင်တွေ ဖြစ်ကုန်ပီ။ သူကျနော့်ကိုလိင်စိတ် ဖြေရုံ သက်သက် မဟုတ်ဘူး။ မိန်းမ တစ်ယောက် ဆိုတာ ဘယ်လောက် ပညာတတ်တတ်၊ ဘယ်လောက် ပြည့်စုံနေပါစေ၊ မာန ထောင်လွှား နေပါစေ အချိန်တန်ရင် အားကိုးစရာ ရင်ခွင် တစ်ခု လိုတယ်ဗျ။ ကျနော် ဘာကောင်ပဲ ဖြစ်ဖြစ်ဗျာ။ သူ့မိသားစုလေးကိုစောင့်ရှောက်နေတယ်။ မိန်းမသားတွေ ချည်းပဲ ရှိတဲ့ သူ့အိမ်လေး သူ့ခြံလေးကိုလှတ ပတလေး ဖြစ်အောင် ပြုပြင်ပေး၊ သူ့အလိုလိုက်အကြိုက်ဆောင်ပီး အနောက်ကနေ တကောက်ကောက် လိုက်ပီး စောင့်ရှောက်ပေး နေတော့အားကိုး တွယ်တာ လာရာ ကနေ အသွေးအသားနဲ့တည်ဆောင် ထားတဲ့ လူဆို တော့ကာ သဒ္ဒါလွန်တော့တဏှာကျွန်ဖြစ်ကရော ပေါ့။ ခုအရိုင်း စိတ်ဝင်ပီး ကြမ်းကြမ်း တမ်းတမ်း လိင်ဆက်ဆံ လိုက်မိတယ်။ ပီးသွား တာတောင် တုန်တုန် ရီရီလေးနဲ့ကျနော့်ကိုအတင်းဖက်ထား တာ လုံးဝ မလွှတ်ဘူး။ ကျနော့်မေးစိတွေကိုမော့မော့ပီး နမ်း၊ ကျနော့် ရင်အုံထဲ မျက်နာအပ်ပီး တပြွတ်ပြွတ်နမ်း၊ ပါးစပ်ကလည်း မောင်မေ့ကို ချစ်လားဟင်ဆိုပီး တတွတ်တွတ် မေးရင်း မျက်လုံးရွှဲကြီး တွေနဲ့မော့မော့ကြည့် လာတာ။ ကျနော် ကကော? ခင်ဗျားတို့ သိပီးသားပဲ ကျနော်သူ့ဆီ မလာခင်က အသည်းကွဲ သလိုလိုဖြစ်ပီး စိတ်လေလွှင့် နေခဲ့တဲ့ ကောင်ဗျာ။ သူ့အိမ်မှာ ၀င်ထွက်ရင်း တတ်နိုင် သလောက်အရာရာကိုခဏ မေ့ထားဖို့ကြိုးစား နေခဲ့ရင်း ကျနော် အင်မတန်ချစ်တဲ့ကျောင်းနေဖက် သူငယ်ချင်းကိုဖက်လှဲတကင်း ဒီလိုပဲ နေ နေရင်း ခုလို အခြေနေတွေ ဖြစ်သွားခဲ့ပြန်ပီ။ အမှန်တိုင်း ၀န်ခံမယ်ဗျာ။ ကျနော် သူ့ကို သံယောဇဉ် အင်မတန် ရှိတယ်။ ခုလိင်ပိုင်း ဆိုင်ရာ တပ်မက်မှုပါ ရောသွားတော့အင်မတန်စွဲလန်းမိ သွားပီ။.
241 တစ်ခုလပ် ကလေး တစ်ယောက် အမေ သူငယ်ချင်း မလေး ဆိုတဲ့ဂရုဏာက သပ်သပ် ထားလိုက်ဦး ခင်ဗျား တို့ကို သေချာ ပြန်ရှင်း ပြချင်တာ တစ်ခု ရှိသေးတယ်။ ကျနော့် ဘ၀မှာ ပတ်သက် ဖူး တဲ့ မိန်းမတွေ ထဲမယ်မေ့ ကိုဘယ်သူမှ မယှဉ်နိုင်ဘူးရယ်။ သောက်ပိုပြောတယ်ပဲ ထင် ထင်ဗျာ။ ခင်ဗျားတို့သူအိမ်ထောင် ပျက်ပီးတော့ဘာကြောင့်တခြားချဉ်းကပ်တဲ့ သူတွေ မရှိဘူး ထင်သလဲ? အင်း! သူ့ရုပ်က တော်ရုံ ယောက်ျား အနားမကပ် ရဲတဲ့ ရုပ်ဗျ။ ပထမဆုံးပို့စ်မှာ ကျနော်ပြောခဲ့ဖူးပါတယ်မတော်တဆ အပြင်မှာ သူနဲ့ ဆုံခဲ့မယ်ဆိုရင်ခင်ဗျားတို့သူ့ကို ငေးကြည့်နေမိလိမ့်မယ်ဗျ။ ယုံတာ မယုံတာ ခင်ဗျားတို့အပိုင်းပါ နော့်။ ငေးကြည့်ရုံပဲ ရမယ်။ အနားတော့ ကပ်ရဲကြမယ် မထင်ဘူး။ အရမ်းချော အရမ်းလှတာပဲ ဆိုတာထက် ကျနော်မပြောပြ တတ်ဘူးဗျာ။ ရှုပ်ကုန်ပီလား မသိဘူး။ တချို့မိန်းမ တွေဗျာ ချောတယ် လှတယ်၊ ဒါပေမယ့်တစ်ခုခုတော့ချွင်းချက် ရှိနေ တတ်တယ်။ မျက်နာလှတယ်၊ ကိုယ်လုံးက မလှ၊ မျက်လုံး နည်းနည်းစောင်း၊ လက်တံရှည်၊ အရပ်ပု၊ ဒါမှမဟုတ်ရင်အရှက် အကြောက်ကြီး၊ ကိုယ့်ကို ကိုယ် ယုံကြည်မှု မရှိသလို လို ရုပ်မျိုး ပေါက်ချင် ပေါက်နေတာမျိုး အဲ့လိုတစ်ခုခုပေါ့ဗျာ။ မေ ကတော့တစ်မျိုးရယ်။ သူ့ဖာသာ အိမ်နေရင်း အင်းကျီ အနွမ်းလေးနဲ့ပဲ အပြင်ထွက် သွားပါစေဦး လူတွေ ကြားထဲ အဝေးကြနေ လှမ်းကြည့် လိုက်ရင် ထင်းထင်းလေးရယ်။ မျက်နာ အကျအပေါက်၊ အသားအရည်၊ ကိုယ်လုံး ကိုယ်ပေါက်၊ ဆံပင်ကောင်းတာ ြေဖာင့်တာ ဖယောင်း သွင်းတာ ခောတ် မစားခင် ကာလမှာကိုဆံပင်က ဖြောင့်ပီး လှလွန်းတာ အဲ့လိုတွေဗျာ။ ပီးတော့စကားပြောလိုက်ရင်လည်း အသံလေး စာစာ စာစာ နဲ့လူတကာ ကျတဲ့ အသံလေး၊ ယုံကြည်မှု ကလည်း အပြည့်ရယ် လူမကြောက်ဘူး ဇတ်ဇတ်ကြဲလေးပေါ့ ဆိုတော့ကာ သူ့ဖာသာ တစ်ခုလပ် ကလေး အမေ မက လို့ဘာဖြစ်နေနေ ကျနော်က နဂိုထဲက အဲ့ဒါမျိုး အစွဲတွေလည်း မရှိဘူးရယ် သာမန်ယောက်ျား တစ်ယောက်သာ ဖြစ်တဲ့ကျနော် ကြိုက်တာ ပေါ့ဗျာ။ သူငယ်ချင်း ဘ၀နဲ့ သူနဲ့တူတူ လက်ချင်းချိတ်ပီး လျှောက်သွား ကြရင်း လူတကာက ဟာ ဒီကောင့် မိန်းမက ချောလိုက်တာ ဆိုတဲ့အကြည့်မျိုးနဲ့ဝိုင်းကြည့်တာကိုသာ ယာ ဖူးပါတယ်။ သမီးလေးနဲ့ကျနော်တို့၂ယောက် လျှောက်သွား ကြရင် လူတွေက အင်မတန် လိုက်ဖက်တဲ့မိသားစုလေး အဖေကော အမေကော၊ ကလေးလေး ကောက ဖြူဖြူသန့်သန့်ချောချောလေးတွေဆိုပီး မကြားတကြား ပြောသွားတာ ခံရတိုင်းလည်း သာယာမိ ပါတယ်ဗျာ။ ဟုတ်ပါပီမောင်ချမ်းလေးရာ မင်း အဲ့လောက်ညွှန်းနေ ရအောင်မင်းနဲ့အင်မတန် လိုက်ဖက်ညီတယ်ဆိုပါတော့ဟုတ်လားလို့ ရိသဲ့သဲ့ မေးလာရင်လည်း ကျနော်က အမှန်တိုင်း ပြောရဲပါတယ် လေ။ ကျနော်က ခင်ဗျားတို့လိုသာမန် ရုပ်ရည်ပဲ ပိုင်ဆိုင်ပါတယ်။ လူချောကြီးလည်း မဟုတ်ဘူးရယ်။ မှန်ရာ ၀န်ခံရရင်သူနဲ့ဒီလိုဖြစ်တာ သူငယ်ချင်းမို့ဖြစ်သွားတာပါ။ အပြင်မှာ သူတစိမ်း တစ်ယောက် အနေနဲ့ချဉ်းကပ်ဖို့ဆိုတာ ကျနော်လည်း ကိုယ့်ကိုကိုယ် အဲ့လောက်တော့ယုံကြည်မှု မရှိလောက်ဘူး ထင်တယ်ဗျ။ ကျနော် ပြောခဲ့ဖူး သလိုပါပဲ ကျနော့်ရုပ်က ပေါက်စီရောင်းတဲ့ပြည်ကြီး တရုတ္ရုပ္ပါ အဟီး ့ ကိုရွှေဘက မိုက်ကမ်းတဲ့ရှမ်းသူပုန်လို့ခေါ်ဖူးတ ယ် ဂျစ်ကန်ကန် တရုတ် လူဆိုး ဂိုဏ်းစတားရုပ်မျိုး။ ကိုယ်လုံး ကိုယ်ပေါက် ကလည်း တပ်ကြပ်ကြီးလိုဆစ်စ်ပက်တွေ ဘာတွေရအောင် ကစားထားတဲ့တောင့်တင်းတဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာ ပိုင်ရှင်မျိုး မဟုတ်ရပါဘူး။ မိန်းမ ကြိုက်လောက်တဲ့ အာလူးမျိုးလည်း ဖုတ်တတ်ဖို့နေနေ သာသာ ထစ်ကနဲဆိုဒေါသက ထွက်တတ်သေးတာမျိုး စိတ်က လက်တစ်ဆစ်နဲ့တစ်ဖက်သား မခံချင်အောင်လျှောက်ပြောတတ်တဲ့သောက် ကျင့်ကလည်း ရှိသေးတယ်။ ဒါပေမယ့်ကျနော်ဘာပြောပြော မေ ကတော့သောက်ဂရု ကို မစိုက်ဘူး တဟားဟားနဲ့အော်ရယ် တတ်တယ်ဗျ ကဲ! ကိုယ့်ဂုဏ် ကိုယ်ဖော်နေတာ များနေပီ။ ဆက်ပြောရအောင်။.
242 အဲ့လိုဆိုတော့ကာ ကျနော်ကတော့ဘာပြောစရာ လိုမလဲဗျာ။ ကြိုက်တယ်ဗျာ။ ချစ်တယ်ဗျာ။ ခုလို လက်လွန်ခြေလွန်တွေ ဖြစ်ကုန်တာလည်း နောင်တမရမိတော့ဘူး။ စိတ်ထဲမယ်အို! မောင်ချမ်း မင့် ဘဝ အခြေတကျဖြစ်ဖို့လမ်းစမြင်ပီသ မီးလေးနဲ့မိန်းမ နဲ့ဖြစ်တော့မယ်ပေါ့ပျော်လိုက်တာအရမ်း ပဲဟီဟိ။ သူက ကျနော့်ကိုအတင်းဖက်ပီး ချွဲနေတာကိုကျနော်ကလည်း ကြည်ကြည် နူးနူးနဲ့နဖူး ပြောင်ပြောင်လေးကို မွှေးကျူရင်း ချစ်တယ် မေရယ် မောင်မေ့ကိုအရမ်းချစ်တယ်ပေါ့။ အဲ့ဒီလို အချစ်နလံ ထနေရင်း ၂ယောက်စလုံး သမီးလေးကို သတိရ သွားတယ်။ ဧည့်ခန်းထဲမှာ ဒီတိုင်း ပစ်ထား မိတာလေ။ ဒါနဲ့မေ တစ်ယောက်အ၀တ်တွေ ကောက်ဝတ်ပီး သမီးလေးကို ပြေးကြည့်တယ်ပေါ့။ ကျနော် ကတော့ကိုယ့်ဘောင်းဘီတိုလေး ပြန်ကောက်ပီး ရေချိုးခန်းထဲဝင်ရေတစ်ခါထဲ ချိုးနေ လိုက်မိတယ်။ ဆပ်ပြာတိုက်သေချာ ပွတ်သပ် ဆေးကြောနေတုံး ရေချိုးခန်း တံခါးခေါက်သံ ကြားလိုက်ရတယ်။ မောင်! တံခါးဖွင့်စမ်းပါ ဘာကိစ္စ ကလန့်ထိုး ထားရတာလဲ မေ့ကို ကြောက်လို့လား ခု ဖွင့် ဆိုတဲ့ အော်သံကြားလိုက် ရလို့ဖွင့်ပေး လိုက်မိတော့ ဟိတ်! ကနဲ အော်သံနဲ့မေ တစ်ယောက် အပျိုပေါက် မလေးလိုလွှားကနဲ ခုန်ဝင်လာတယ်။ သမီးလေးကော ဆိုတော့ဧည့်ခန်းထဲမှာ အရုပ်တွေနဲ့ ဆော့ရင်း ကွပ်ပျစ်လေးပေါ် အိပ်ပျော်နေရှာလို့အိပ်ခန်းထဲ ပွေ့ပီး စောင်ခြုံ သိပ်ခဲ့ ပီတဲ့။ ပြောပြော ဆိုဆိုနဲ့ သူ့ကျောလည် လောက်ရှိတဲ့ ဆံပင်တွေကိုအုတ်ကန်ဘောင်ပေါ်မှာ တင်ထားတဲ့ဆံညှပ်တစ်ခု ယူပီး နောက်စေ့ နားမယ် ချည်ပီး ညှပ်ထားရင်း အ၀တ်တွေ ချွတ်ချပစ် လိုက်ရင်း တူတူ ချိုးမယ် လေကွာ ဆိုပီး ကျနော့်ကို ဖက်လာတယ်။ ကျနော့်ကိုယ်ပေါ်က ဆပ်ပြာတွေ အရင်ပြောင်သွားအောင် ရေတဗွမ်းဗွမ်း လောင်းချပီး ချိုးလိုက်တော့ သူက ကျနော့်တစ်ကိုယ်လုံး ကိုပွတ်သပ် ပေးနေပြန်တယ်။ အဲ့ဒီမှာ ခုနက တစ်ချီ ပီးထားလို့ငြိမ်နေတဲ့ကျနော့် ဒုံးပျံက တဖြေးဖြေးချင်း ပြန်တက် လာပြန်ရော။ ကျနော်လည်း ရေဆက် မလောင်း နိုင်တော့ဘူး ဗျို့။ ခွက်ကို ရေကန်ထဲ ဖလပ်ကနဲ ပစ်ချလိုက်ပီး မေ့ကိုယ်လုံး အိထွေးထွေးလေးကိုထွေးပွေ့လိုက်ရင်း နှုတ်ခမ်း နွေးနွေးလေးကိုအသေ စုပ်နမ်း ပစ်လိုက်တာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲ။ မေကလည်း ကျနော့် နှုတ်ခမ်းကိုပြန်စုပ်ရင်း လျှာနဲ့ပါ ကျနော့် နှုတ်ခမ်း၂လွှာထဲ ထည့်ပီး မွှေကရော။ အောက်ကလည်း မာတောင့်တောင့်ကျနော့် ကောင်ကြီးကို လက်ပြန် အုပ်ပီး ကိုင်ထားရင်း လျှောတိုက်ပီး ဆော့တော့ တာပဲ။ ဒီတစ်ချီတော့ခုနက လိုဘာဖြစ်မှန်း မသိ ဆက်တိုက် ကြမ်းဖို့ထက် တငွေ့ငွေ့နဲ့အရသာခံရင်း အုပ်ကြဖို့ပြင်နေကြတယ် ဆိုပါတော့လေ။ ။။။။ ကျနော့် ညီအကိုတွေကို တောင်းပန်လိုက်ပါဦးမယ်။ ဒီဟာကိုရေးနေတာ ပြတ်တောင်း ပြတ်တောင်း ဖြစ်နေပီ ထင်တယ်ဗျာ။ အမှန် တိုင်း ၀န်ခံရရင်မအားတာထက်အားတဲ့ အချိန်လေး အပြေးအလွှား ကွန်ပြူတာရှေ့ထိုင် ဆိုတာလေးကို ကလစ်လိုက်ပီး စာရေးမဟဲ့ ဆိုပီး ကြံလိုက်တိုင်း တစ်ခုမဟုတ် တစ်ခုအရေးကိစ္စ ပေါ်ပေါ်လာတယ် ဆရာတို့ရေ။ ကိစ္စများမြှောင် လူတို့ဘောင် ဆိုတာ ကိုးနော့်။ တစ်ခေါက်လည်း မဟုတ် နှစ်ခေါက်လည်း မဟုတ် ဒီလိုတွေချည်း ဆက်တိုက်ဖြစ် ဖြစ်နေတာဗျို့။ ဘယ်နည်းနဲ့မဆိုဒီကိုယ်တွေ့လေးကို မပီးမချင်း အတင်း တွန်းပီး ရေးပစ်လိုက်ဖို့အားတင်း ထားပါတယ်။ ခင်ဗျားတို့လည်း ကျနော် ရေးနေတာလေးကို စောင့် ဖတ်နေ လိမ့်မယ်လို့ယုံကြည် ပါတယ်။ ဇာတ်လမ်း ရေးနေတာ မဟုတ်လေတော့ရေးရတာ ဒီလောက် မခက်ပါ။ ဖြစ်ခဲ့သမျှ အဖြစ်အပျက်လေး တွေကိုခေါင်းထဲ ပြန်ဖော်လိုက်ရုံ သက်သက်မျှသာ။ ဆက်ပြော ကြစို့ဗျာ။ အပေါ်ကပို့စ်မှာ ပြောခဲ့သလို ပါပဲ ဒီတစ်ကြိမ် ကြတော့ဘာဖြစ်မှန်းမသိ ဖြစ်ကုန်တယ်ဆိုတာ မျိုး မဟုတ် တော့ဘူး။ ဘယ်လို ပြောရမလဲ ဆိုတော့ကာမ ဂုဏ်စည်းစိမ်ကို တင်းပြည့် ကြပ်ပြည့်ကို ခံစားကြတော့ တာဗျ။ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် နမ်းတာကိုအားရပါးရ၊ ကိုယ်လုံးချင်း ထိပီး အပြန်အလှန် ပွတ်သပ် ချော့မြှူတာ ကလည်း တစ်ဆင့်ချင်း အဲ့လိုတွေပေါ့။.
243 ရေချိုးခန်းက အသံလုံတော့လှိုဏ်သံတွေ ထွက်နေတော့ ကာ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် နမ်းရှုံ့တဲ့ အသံ တပြွတ်ပြွတ်တွေရယ်၊ မေ့ လည်တိုင်လေးကို နှုတ်ခမ်းနဲ့ရွရွကလေး နမ်းနေရင်း အိထွားလွန်းတဲ့ ချိုဗူးကြီးတွေနဲ့တင်သားဆိုင် တွေကိုအဆက်မပြတ် ဆုပ်ချေ ပေးလိုက်တော့ အဟင့်! မောင် ဆိုတဲ့ ရေရွတ်ငြီးတွားသံ လေးတွေနဲ့ဆူညံ နေတာပါပဲ ဗျာ။ အဲ့ဒီလို နမ်းနေကြရင်းနဲ့မေ က ရုတ်တရက်ကျနော့်ကိုအသာလေး တွန်းဖယ်လိုက်ရင်း ရေချိုးခန်း ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်ထိုင်ချ လိုက်တယ်။ သူ ဘာလုပ်တော့မယ် ဆိုတာ ရိပ်မိလိုက်တဲ့ ကျနော် တစ်ယောက်ရင်ထဲမှာ လှိုက်ဖို သွားတယ်ဗျာ။ ဒါမျိုး မကြုံ ဖူးတဲ့လူပျို ပေါက်ကလေး မဟုတ်ပေမယ့်ချစ်သူ ရည်းစားလည်း မဟုတ်သူငယ်ချင်းလည်း မက တော့တဲ့မိန်းမ တစ်ယောက်က ငါ့ကို ဒီလိုလုပ်တော့မယ်ဆိုတဲ့အသိက တစ်မျိုးကြီးရယ်။ စိတ် တအား ထနေလို့နီရဲ မာတင်း နေတဲ့ ကျနော့် လိင်တံက လေထဲမှာ တရမ်းရမ်းနဲ့အငြိမ်နေဖြစ် နေတာ ကိုသူ့လက်ချောင်း ပျော့ပျော့ လေးတွေနဲ့အသာလေး ဖမ်းကိုင် လိုက်ရင်း ကျနော့်ကိုမော့ကြည့်လာတယ်။ အဲ့ဒီမှာဗျာ ဘယ်လိုမှန်း မသိပါဘူး။ သူ့မျက်နာ လှလှလေးက ရီဝေေ၀လေး၊ မျက်လုံး ၀ိုင်းစက်စက် လေးတွေကလည်း ချစ်ကြည်နူး နေတဲ့ဟန်လေး အဲ့လိုလေး မော့ကြည့်လာတော့ ကျနော်ရေလည် ဖီးလ် ဖြစ်သွားတယ်ဗျာ။ အဲ့ဒီ အကြည့်တွေကိုဒီနေ့ထိ ပြန်မြင်ယောင် နေမိပါသေးရဲ့ ရမ္မက်နဲ့သံယောဇဉ်ပေါင်းထားတဲ့ အကြည့်မျိုး။ အဲ့လိုလေး တစ်ချက် မော့ကြည့်ပီးတာနဲ့ကျနော့်ဒုံးပျံကိုမိုးပေါ်ထော င် သွားအောင်မတ်ထား လိုက်ရင်း ဟိုး အောက်ခြေ ကနေ ထိပ်ဖျားထိလျှာရဲရဲလေးကိုထုတ်ပီး စလျှက် တော့တာပဲ။ ကျနော်လည်း ရှီးး ကနဲ အသံတစ်ချက် ထွက်ပီး ငြီးလိုက်မိတယ်။ လူကိုကတုန် ကယင် ကြီးရယ်။ အသာအယာ တစ်ချက်ချင်း လျှက်တာ မဟုတ်ဘူးဗျ။ လျှာကိုဗျာ ဘယ်ညာ ယိမ်းပီး ဇတ်ဇတ် ဇတ်ဇတ် အဲ့လိုလျှက်ရင်း ဖြေးဖြေးချင်း အရင်း ကနေ အဖျားထိ တက်လာလိုက် ပြန်ဆင်းသွားလိုက်အဲ့လိုကြီး လုပ်တာဗျ။ တက်သွားလိုက်ဆင်းလာလိုက် လုပ်နေတာ။ လူကိုဘုရားပွဲ ဈေးမှာ ရဟတ်စီး နေရ သလိုပဲ ဟီး။ ဒုံးပျံကိုထောင်ထား လျှက်ကနေ လက်ပြန်ကိုင်ပီး အောက်ကိုစိုက်ကျ သွားအောင်ဆွဲထားရင်း ခုနကလိုဇတ်ဇတ် ဇတ်ဇတ်နဲ့ဒုံးပျံအပေါ်ဖက် တစ်ခြမ်းကိုလည်း ထပ်လျှက် ပေးနေ ပြန်တယ်။ အဲ့ဒီလိုအားရအောင်နှိပ်စက်ပီးတော့မှ ဒူးထောက်လျှက်ကနေ ခါးလေးကို မတ်မတ်ကလေး ဖြစ်အောင် အနေအထားပြင်၊ ကျနော့် ဒုံးပျံထိပ်ဖူး ဒစ်ကိုလျှာနဲ့ဝိုက်ပီး ကစားပြန်တယ်။ လူကိုထူပူနေပီကောင်းလွန်းလို့ဗျာ ဟီး။ ပီးမှနှုတ်ခမ်း နီရဲရဲလေးနဲ့ငုံပီး ဖြေးဖြေးချင်း စုပ်ယူ ပစ်လိုက်တယ်။ အဲ့ဒီမှာ ကျနော်လည်း ကယောင် ကတမ်းနဲ့ခြေဖျား ထောက်ပီး ကော့တက်နေပီ။ တိုက်စစ် အဖွင့်ခံ ထားရ တာက လည်း တစ်နေရာထဲ မကဘူးလေ။ သူ့လက်တစ်ဖက် က ကျနော့် ရင်ဘတ်ကို မမီမကမ်းနဲ့လှမ်းပွတ် နေသလို၊ ကျန်တဲ့လက်တစ်ဖက်က ကျနော့်ဂွေး တွဲလဲကို ဖွဖွလေး ဆုပ်ပီး ပွတ်သပ် ကစားလိုက်၊ ကျနော့် တင်ပါးတွေကိုပွတ်လိုက် ချမ်းကိုဖင်အကိုင်ခံ နေရတယ် ဆိုပီး မရယ်နဲ့ဗျ တော်တော် ဇိမ်ရှိတာဟီး ၊ ပါးစပ်ထဲ ကျနော့် ဒုံးပျံကို ထည့်ထားရင်း ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် ကလည်း လုပ်နေတော့ကာ ဘယ်လောက်ဇိမ်ရှိနေမလဲ စဉ်းစားသာ ကြည့်ကြပေတော့ဆရာတို့ရေ။ ခဏလောက် နေတော့ကျနော် မခံနိုင်တော့ဘူး ဗျ။ သူ့ပါးစပ်ထဲက ပေါက်ကွဲတော့ မတတ်ဖြစ်လာတဲ့ကျနော့် ဒုံးပျံကြီးကိုကိုယ်ကို ရို့ပီး အတင်း ဆွဲထုတ် ပစ်လိုက်မိတယ်။ ကြာကြာ ခံနေရင်ကျနော် ပီးသွားတော့မှာ လေ။ အဲ့ဒီမှာ ကျနော့်ကိုသောင်းကျန်း ချင်တိုင်း သောင်းကျန်းနေတဲ့မမလေးက မျက်နာလေးကို ရှုံ့မဲ့မဲ့လေး လုပ်ရင်း မော့ကြည့် လာတယ်။ ဘာလဲကွာ! သူများဖြင့် စုပ်လို့မှမ၀သေးတာ ကြီး တဲ့။ ညောင်နာနာ ညစ်ကျယ်ကျယ် လေသံလေးနဲ့ဆူဆောင့်ဆောင့် အော်လာတယ်။ ဘယ်လိုဟာလေး မှန်း မသိဘူးဗျာ ချစ်စရာလေး။ ကျနော်လည်း ဒူးထောက်နေတဲ့သူ့ကို အတင်း ဆွဲထူရင်း မောင် မေ့ကိုမလုပ်လိုက်ရပဲ ပီးတော့မယ် ဟ! နောက်မှ အ၀စုပ်တော့ လိမ္မာတယ်ငါ့အချစ်ကလေး နော် လို့ချော့ရင်း နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးကိုပြွတ်ကနဲ တစ်ချက် နမ်းလိုက်ရင်း နားရွက် နားကပ် တိုးတိုးလေး အရမ်း ချစ်ချင်ပီကွာ လို့ခပ်ချွဲချွဲလေး ပြောလိုက်တယ်။.
244 မေ က အင်းချစ်ကွာ ချစ်ကွာ လို့ပြန်ပြောရင်း နှုတ်ခမ်းကိုတင်းတင်း ကိုက်ရင်း ကျနော့်ကိုကျောပေး တစ်ဖက်လှည့်၊ အုတ်ရေကန်ကိုလက်လှမ်း ထောက်ရင်း တင်ပါးကိုအနောက်ပစ် ကော့ပေး ထားလာတယ်။ ဒေါ့ဂီလိုလေးဖက်ထောက် တာတောင်မဟုတ်သေးဘူး၊ ကိုယ်ကို အသာလေးကိုင်း မတ်တပ်ရပ်အုတ်ကန်ကို လက်ထောက်ပီး ဖင်ကော့ ထားပေးတာကိုသူ့ဖင်တုံး ဝါ၀ါဝင်းဝင်း အိအိကြီးတွေက အားရစရာကြီးဗျာ။ ကျနော်လည်း အသာလေး တိုးကပ်၊ ဒူးလေးကွေး၊ တင်ပါးကြီး ၂ခြမ်းကိုအသာလေး ဆွဲဟလိုက်ပီး အဖုတ်အိအိ ဖောင်းဖောင်းလေး အ၀မှာ ဒုံးပျံကိုတေ့လို့ ကော့ပီး သွင်းလိုက်တယ်။ အာ့! လို့တော့တစ်ချက် အော်သံထွက်လာတယ်။ ကြပ်တယ်ဗျာ။ တင်းကြပ်ကြပ် စီးပိုင်ပိုင် ကြီး။ ဒါပေမယ့်ဒုတိယအချက်မှာ အဆုံးထိ ၀င်သွားအောင်ထပ်ပီး အားနဲ့ ကော့သွင်း လိုက်တယ်။ အိစက်ချောမွှတ်နေတဲ့တင်ပါး တွေနဲ့ကျနော့်ဆီးခုံနဲ့ထိကပ်သွားပီ။ ဆံပင်ရှည်တွေကိုနောက်စေ့ နားမယ် ခေါက်ပီး ကလစ်နဲ့ညှပ်ထားတော့ ဝင်းမွှတ်မွှတ်လေး ပေါ်နေတဲ့ သူ့ဂုတ်ပိုးလေးကိုကျနော့်နှုတ်ခမ်းနဲ့အ နောက်ကနေ ဖိကပ်နမ်းရင်း လက်နှစ်ဖက်က နို့ကြီး၂လုံးကိုအားရပါးရ လှမ်းဆွဲနှိုက်ရင်း တစ်ချက်ချင်း တစ်ချက်ချင်း ဆောင့်နေမိတယ်။ ရေချိုးခန်းထဲမှာ တင်ပါးကို ဆီးခုံနဲ့ရိုက်ခတ်မိသံဖောက်ဖောက်ရ ယ်၊ အာ့ဆိုတဲ့မေ့အော်သံလေးရယ်၊ ကျနော့်နှာမှုတ်သံ တရှူးရှူးရယ် က အချက်ကျကျ ဆူညံ နေတယ်။ အချက် ၃၄၀ ဆယ်လောက်အဲ့လို ပုံမှန်လေး ကပ်ဆောင့် နေရင်း ကနေ ခုနက အစုပ် ခံထားရလို့ပီးချင်သလိုလို ဖြစ်လာတဲ့ဖီလင်ကို ဖျောက်လို့ရသွားတယ်ဗျ။ ပီးချင်တယ် ဆိုတဲ့စိတ်ကို ထိန်းလို့ရသွားပီ ဆိုပါတော့။ မေ မောင် ခပ်ကြမ်းကြမ်း လုပ်ချင်ပီ လုပ်ရမလားဟင် အင်း သဘောကွာ ခွင့်ပြုချက်ရသွားတာနဲ့သူ့ကျောပေါ် မှီထားရင်း ကပ်တွန်းလေး ဆောင့်နေတဲ့ ကျနော်ကိုယ်ကိုပြန်မတ် လိုက်တယ်။ နို့၂လုံးကိုလှမ်းဆွဲထားတဲ့ လက်၂ဖက်ကိုမေ့ ခါးကျင်ကျင်လေး ဆီကိုပြောင်းကိုင်လိုက်တယ်။ ပီးတာနဲ့တဖြောင်းဖြောင်း မြည်အောင်အားနဲ့ပိတ်ပိတ်ဆောင့်တော့ တာပဲ။ ၁၀ချက်လောက်ဆက်တိုက်ဆောင့်ပစ် အလိုက်မှာ ကျော ပေးထားတဲ့မေ့ဆီက အာခေါင်ခြစ်ပီး အော်တဲ့ အသံ ထွက်လာတယ်။ လှိုဏ်သံ ပါနေတဲ့ရေချိုးခန်းဆိုတော့အသံက အကျယ်ကြီးရယ်။ မေ ဘာဖြစ်တာလဲ အရမ်းဆောင့်တာ အောင့် သလားဟင် ကျွတ်! ဘာလဲကွာ ကောင်းလို့အော်တာ ကောင်းလွန်းလို့ ဘာတွေ လာ မေးနေမှန်း မသိဘူး ဒါများ သူ့ကိုသူ ဆရာကြီး တဲ့တောက်! ဆောင့်တာရပ်ပီး စိုးရိမ်တကြီး လှမ်းမေးမိတဲ့ကျနော့်ကိုရမ္မက်လွှမ်း တဲ့ဒေါသ သံလေးနဲ့အဲ့လိုအော်ငေါက်ရင်း တောက်ပါ ခေါက်လာတယ်။ ကျောပေးထားလို့မျက်နာ အမူအရာကို မမြင်ရပေမယ့် အံလေး တင်းတင်းကြိတ်ရင်း မချိ တင်ကဲလေး ဖြစ်နေမယ် ဆိုတာ သိပါတယ်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုလည်း တော်တော်ဒူတဲ့ ငါပါလား လို့ ခုပြန်စဉ်းစားရင်း ပြုံးနေမိတယ်ဗျ အဲ့ဒီနောက်တော့သူ့ဖာသူအာခေါင်ခြစ်ပီး အော်ရုံမက ဘာပဲ အသံထွက်ထွက်အသေကို ဗျင်းတော့တာပေါ့။ သူတင်အော်တာလား ဆိုတော့ကျနော်ပါ မာန်သွင်းရင်း အော်မိတော့ တာဗျို့။ ဘယ်လောက် တောင် ကြမ်း ပစ်လိုက်လည်း ဆိုရင်သူ့ခေါင်းက ညှပ်ထားတဲ့ကလစ်ပါ ပြုတ်ကျ၊ အဖျားလိပ် ထားတဲ့ ဆံပင်ရှည် နက်နက်လေးတွေ ကပိုကရိုပြေကျလာပီး ရေကန်ထဲက ရေတွေနဲ့ထိပီး စိုရွှဲ ၊ မေ့ပါးစပ်က အမေ့! သေပါပီ မောင်ရယ်ကြမ်းလိုက်တာကွယ် အားး မောင်ရေမောင်ရေ အဲ့လိုတွေ ဗလုံးဗထွေး အော်ဟစ် ဆူညံ သွားတဲ့အထိ ဆောင့်ဆောင့်ပီး ကြမ်းပစ်လိုက်တာဗျာ။ မေ့ဖင်ဖွေးဖွေးကြီး၂ခြမ်းကြားထဲ ကျနော့်ဒုံးပျံက အရည်တွေ ပန်းထုတ်ပီး ပီးသွားချိန်မှာ မေ့ကိုယ်လုံးလေး တဆတ်ဆတ်တုန် နေရှာပီး မတ်တပ်တောင်မရပ်နိုင် ရှာတော့ပဲ အုတ်ကန်ဘောင်ကိုတတောင်ဆစ်နဲ့ထော က်ပီး တအင်းအင်းငြီးရင်း ပျော့ခွေ သွားရှာတယ်။ တဆစ်ဆစ်နဲ့ အရည်တွေ ကုန်အောင်ပန်းထုတ်ပီးမှအားရ ကျေနပ်သွားတဲ့ကျနော်သူ့ဖင်ကြားထဲက ဒုံးပျံကို ပလွှတ်ကနဲ ဆွဲထုတ်ရင်း ခွေကျခါနီး နေတဲ့မေ့ကိုဆွဲပွေ့ရင်း ဖက်ထား လိုက်ရတယ်။ သူ့အဖုတ်လေးနဲ့ကျနော့်ဒုံးပျံကိုသွက်သွ က်ကလေး သန့်ရှင်းရေးလုပ် ဆေးကြောပစ်လိုက်ပီးမှမွှေးပွတဘက်နဲ့ ရေစိုသွားတဲ့သူ့ဆံပင်ရှည်လေးတွေနဲ့ကို ယ်လုံးလေးကို သုတ်ပေး၊ ကျနော့်ကိုယ်ကိုလည်းသုတ်သက်ပစ်လို က်တယ်။.
245 မေ့ကိုယ်လုံး အိထွေးထွေး လေးကိုစွေ့ကနဲ ကောက်ချီ မ လိုက်ပီး အိပ်ခန်းထဲကိုကျနော်လည်း ဖင်တုံးလုံး၊ သူလည်း ဖင်တုံးလုံး အနေအထား အတိုင်း ဝင်သွားရင်း ကုတင်ပေါ်ကိုအသာအယာ ချထား ပေးလိုက်တယ်။ မိုးက တဝေါဝေါ ရွာနေတုံး ဆိုတော့ရာသီဥတုက အေးလာပီဗျ။ ကျနော် ကိုယ်တိုင် တီရှပ်တစ်ထည် နဲ့ပုဆိုးတစ်ထည်ကောက်စွပ်လိုက် သလို၊ သူ့ကိုလည်း အိမ်နေရင်း ၀တ်နေကြ ရှပ်လက်ရှည်လေး တစ်ထည်နဲ့၊ ဘောင်းဘီပွပွ ဒူးဆစ်လောက်တစ်ထည်ကောက်ကပ် ဝတ်ပေးလိုက်တယ်။ အဲ့ဒီအချိန်ထိ ဘာ စကား တစ်ခွန်းမှမဆိုပဲ ကျနော် လုပ်ပေးသမျှကိုကလေး ပေါက်စနလေးလိုငြိမ်ငြိမ်လေး ခံနေရှာတယ်။ အားလုံး ပီးသွားမှ၂ယောက် စလုံး ကုတင်ပေါ်မှာ လှဲအိပ်ရင်း ခပ်တင်းတင်းလေး ဖက်ထားရင်း မှိန်းနေ လိုက်ကြတယ်။ ၂ချီလောက်ဆက်တိုက် ဆွဲလိုက်ရတော့နည်းနည်းတော့ပင်ပန်း ပီပေါ့ဗျာ။ တိုတိုပြောရရင် ဖက်ထားရင်း တစ်ရေး အိပ်ပျော်သွား လိုက်တာ ညနေစောင်း သမီးလေး တအီအီလုပ်သံကြားမှ၂ယောက်လုံးနိုးလာ တယ်ဗျ။ အဲ့ဒီတော့မှ လူးလှဲ ထကြရင်း သူက ကပိုကရိုနဲ့ကလေးကိုပြေးချော့၊ ကျနော်လည်း မျက်နာလေး ဘာလေး သစ်၊ မှောင်နေပီ ဆိုတော့မီးခလုတ်တွေ ဘာတွေဖွင့်၊ နေ့ခင်းက ချက်ပြုတ်ထားပီး မစားဖြစ်ခဲ့တဲ့ထမင်းတွေ ဟင်းတွေ ကို ပြန်နွေး ပြုပီး ဒါနဲ့ဗိုက်ကလည်း တကြုတ်ကြုတ် မြည်ပီး ဆာလာ တော့ကာ ထမင်း ပွဲ တစ်ခါထဲ ပြင်တော့တာပေါ့။ မေ က ကလေးပွေ့ထားရင်း ချော့နေရာက ကျနော်ရှိတဲ့မီးဖိုခန်းထဲ ၀င်လာရင်း ပြုံးစိစိနဲ့ချစ်မ၀တဲ့ အကြည့်တွေနဲ့လာ လာ ကြည့်နေတယ်ဗျ။ ကျနော်လည်း ထမင်းတွေ ဟင်းတွေ ခူးခပ် နေရင်းက မေနဲ့ကလေးကိုကြည့်ရင်း ခံစားချက်က တစ်မျိုးပဲ။ ဘယ်လိုပြောရမလဲ ကိုယ့်ကိုယကို အိမ်ထောင်ကျ၊ ကလေးတွေ ဘာတွေ ရလို့၊ ဘ၀တစ်ခုမှာ အခြေချနေ သလိုလို ဘာလိုလိုကြီးရယ်။ ထမင်းပွဲ ပူပူနွေးနွေးလေး ပြင်ပီးတော့စားတော့ မလားလို့မေ့ကိုလှမ်းမေးတော့မေက ငါးမိနစ်လောက် စောင့်ဦး မေ ရေပြေးချိုးမယ် မောင် သမီးလေး ခဏပွေ့ထားနော် ခဏလေး ဆိုပီး လှစ်ကနဲ အခန်းထဲ ပြေးဝင် သွားတယ်။ အီနေတဲ့သမီးလေးကိုအရင်ချော့ရင်း ထမင်းခွံ့နေရာက ထမီရင်လျားနဲ့ ရေချိုးခန်းထဲ ၀င်သွားတဲ့မေ က တယ်တော်တဲ့ ဖေဖေ လို့အော်ပီး နောက်သွားတော့ ကျနော့်မယ် ရှိန်းတိန်း ဖိန်းတိန်းကြီး ဖြစ်သွား သေးတယ်။ ရေမိုးချိုး ပီးတဲ့မေ တစ်ယောက်သနပ်ခါး ရေကျဲလေး ပွတ်၊ မွှေးတေးတေး ကိုယ်နံ့လေးနဲ့ကျနော်နဲ့သမီးလေး ရှိတဲ့ထမင်းစားပွဲနား ပြန်ရောက် လာတော့ဘာမပြော ညာမပြောနဲ့ ကျနော့်ကိုချစ်လိုက်တာ ငါ့ကောင်လေးရာလို့တိုးတိုးလေး ကပ်ပြောရင်း ဖက်နမ်းတာ ခံလိုက်ရသေး တယ်။ ကျနော် လည်း မီးရောင်အောက်မှာ ရေမိုးချိုးပီးစ ကြည်လင်နေတဲ့မေ့မျက်နာဖူးဖူးလေး နဖူးပေါ်က ဆံနွယ်စ တွေကိုဘီးကုတ် အ၀ါလေးနဲ့အပြောင် သိမ်းထားတယ် ကိုငေးကြည့်ရင်း မေ က အရမ်းချောတယ် ကွယ်လို့သတိလက်လွှတ် လှမ်းပြော လိုက်မိသေးတယ်။ အို! ချောမှာပေါ့ မောင့်ချစ်သူပဲဟာ လို့ နောက်တီး နောက်တောက်ပြန်ပြောလာရင်း မောင်သက်တို့တော့ ကလေး တစ်ယောက် အမေ ကိုမှ ကြွေရသလားကွယ် လို့ပြောရင်း တခစ်ခစ်နဲ့ရယ်နေပြန်သေးတယ် ။ အဲ့ဒီညက ထမင်းဝိုင်းလေးကိုကျနော် တသက်မမေ့ဘူးဗျ။ သမီးလေးကို ရင်ခွင်ထဲ ထည့်ထားရင်း ချော့မော့ပီး ထမင်းခွံ့နေတဲ့ကျနော့်ကို လာလာ ဖေဖေလည်း လိမ္မာတယ်ပါးစပ်ဟ ဆိုတဲ့ ခပ်ရွှင်ရွှင် လေသံ ကလေးနဲ့မေ တစ်ယောက်ထမင်း လှမ်းလှမ်း ခွံ့ကျွေးခဲ့တာကိုး ဗျာ။ ဘ၀မှာ စားဖူး ခဲ့သမျှ ထမင်း အနပ်ပေါင်း များစွာမှာ ကျနော် အမြိန်ယှက်ဆုံးနဲ့မမေ့နိုင်ဆုံး ထမင်းပွဲလေး ထင်ပါရဲ့။ တကယ်တမ်း တော့ကျနော်ဟာ ကိုယ်မပိုင်တဲ့ကမ္ဘာလေးတစ်ခုမှာ အချိုအချောင်ဝင်ကစွပ် လုပ်ရင်း ပျော်နေမိခဲ့တဲ့ငမိုက်သား တစ်ကောင်ပေါ့ညီအကို တို့ရာ။ ဒါပေမယ့်အဲ့ဒီ အချိန်တုံးကတော့ကိုယ့်ဘ၀ကို ကိုယ် မေ့လျော့ပီး အင်မတန်ကြည်နူး ပျော်ရွှင် နေမိခဲ့တာပေါ့။ ခုထိ မှတ်မိနေတာလေး တစ်ခု ရှိသေးတယ်ဗျ။.
246 စားသောက် ပီးတော့ဧည့်ခန်းထဲမှာ သမီးလေးကို ထိန်းရင်း စာအုပ် ကိုယ်စီနဲ့စာဖတ်လိုက်ကျနော်တို့က ၀ါသနာတူ သူငယ်ချင်းတွေ မဟုတ္လား စကားစမြည်လေး လှမ်းပြော လိုက်နဲ့တကယ့် လင်မယား စုံတွဲတစ်တွဲ လိုပါပဲ။ သမီးလေး အိပ်ပျော်သွားတော့ အခန်းထဲပို့ပီး သိပ်ထား လိုက်ခဲ့တယ်။ ဧည့်ခန်း ထဲက ဆက်တီခုံမှာ ကျနော်က ထိုင်၊ သူက ကျနော့်ပေါင်ပေါ် ခေါင်းအုံးရင်း အိပ်၊ နှစ်ယောက်သား ရုပ်မြင်သံကြားက လာနေတဲ့ဇာတ်ကား တစ်ခုကိုတူတူမော့ ဖြစ်ကြသေးတယ်။ ကျနော်တို့ချာတိတ် ဘ၀က ၂ယောက်လုံး ကြိုက်ခဲ့တဲ့ ဇာတ်ကား လာနေ တာကိုး။ အဲ့ဒီမှာ ရယ်ရတာက ဇာတ်ကား လာတဲ့ အချိန်ဆို ၂ယောက်သား စိတ်ဝင်တစား ကြည့်နေ ကြပီး ကြော်ငြာထိုးပီ ဆိုမေ က ဘာလုပ်တယ် မှတ်သလဲ? ကျနော့် ပုဆိုးကိုဆွဲဖြေပီး လိင်တံကိုဆော့လိုက်စုပ်လိုက်လုပ်နေ တာဗျာ အဟီး။ ဟိုကောင်က တောင်လာ ပါပီ ဆိုမှဇာတ်ကား ပြန်လာပီဆို အင့်! ဆိုပီး ပါးစပ်ထဲက ဆွဲချွတ်ပီး သူ့ဖာသူဇာတ်ကားကို ဆက်မော့နေပြန်တယ်။ ကြော်ငြာ ပြန်လာတယ်နော်၊ ပုဆိုး ဆွဲချွတ်ပီး ရန်ရှာ ပြန်တယ်။ လူကိုဘယ်နှယ့် ဖီလင်မှန်း မသိပါဘူးဗျာ။ တောင်လိုက်ပျော့လိုက်တောင်လိုက်ပျော့လိုက် နဲ့စဉ်းစားသာ ကြည့်ကြပါတော့ ညီအကိုတို့ရာ။ ။။။။ ကိုင်း အခု ပြောပြခဲ့တဲ့ အခြေနေ အတိုင်းဆိုခင်ဗျားတို့မောင်ချမ်းကိုဘ ၀ သာယာ စိုပြေနေပီပေါ့။ တကယ်လည်း ပျော်နေခဲ့တာကိုး။ တချို့ အိမ်ထောင် ကျသွားတဲ့စုံတွဲတွေ ပြောဖူးတယ်ညားခါစ ကာလတွေဆိုတစ်ရက် တစ်ရက်အချိန်တွေ ဘယ်လို ကုန်သွားမှန်းမသိလိုက်ကြဘူးတဲ့။ အဲ့ဒါ ဟုတ်လောက် တယ်ဗျ။ ခု ကျနော်အိမ်ထောင် ကျတာတောင် မဟုတ်သေးဘူး။ အချိန်တွေဘယ်လို ကုန်လို့ကုန်သွားမှန်း မသိ ဖြစ်နေခဲ့တာပေါ့။ ဟိုအရင်ကျနော့်ညီအကိုတွေ ပြောဖူးသလိုကြောင်ခံတွင်းပျက် နဲ့ဇရက်တောင်ပံကျိုး လို့ပဲ ပြောပြော ခွေးငတ်နဲ့ဖိနပ်ပြတ်ဒါကတော့သိပ် မနိပ်ဘူး ထင်တယ် ဟီး လို့ပဲဆိုဆို အရူးအမူးတွေ ဖြစ်ခဲ့ ကြရတာ ပေါ့လေ။ ကျနော်တို့၂ယောက်စလုံး ရဲ့ မျက်နာမှာ အပြုံးပန်းတွေ ဝေဆာနေတာ အမြဲတမ်းပဲ။ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် လည်း အရိပ် တကြည့်ကြည့် လုပ်နေကြတာ တချိန်လုံးပဲ။ မနက်ဆိုအစောကြီး အလိုလို နိုးနေကြပီး အိပ်ယာထဲမှာ တင်းတင်း ဖက်ထားကြရင်း တီးတိုး သဖန်းပိုးနဲ့ငယ်ဘ၀ လေးတွေ စမြုံ့ပြန် ရင်း တခွိခွိနဲ့မြူးတူးလို့။ သူပြန်ပြောပြ တာတွေက ဟုတ္လား မဟုတ်လား တော့မသေချာပါဘူး ငယ်ငယ်က ကျနော် အရက်မူး လာတိုင်း သူတို့မေးသမျှ တဟီးဟီးနဲ့ ကျနော့်ရည်းစားတွေနဲ့ဘယ်လိုအိပ်တာ ဘယ်လို လုပ်တာတွေ အကုန် လျှောက်လျှက် ပြောတာတွေ နားထောင်ရင်း ဖီလင် တက်ဖူးသတဲ့။ သူတို့မိန်းကလေး ၃ယောက် ထဲမှာ မေနဲ့နောက်ထပ်ကောင်မလေး တစ်ယောက်က အဲ့ဒီအချိန်တုံးက ရည်းစားတောင် မထားဖူးသေးတဲ့ အချိန်ကိုး။ မူးကြောင် ရူးကြောင်နဲ့ ကျနော် တိုးတိုး တိုးတိုး ပြောပြတတ်တဲ့ရင်သိမ့်တုန် စွန့်စားခန်းလေး တွေကိုကျနော့်ဘေး ဘယ်ညာမှာ ပူးပူး ကပ်ကပ် လေးတွေ နားထောင် ရင်း အောက်က အရည်တွေ စိုရွှဲလို့တဲ့။ ဒါမျိုးကိုမေထုန်လေး မှီဝဲတယ် ခေါ်မလားမသိဘူး ဟီး အော စာရေးဆရာ ဖြစ်လာမယ့်ကျနော်မောင်ချမ်း ကလည်း သာမန် အချိန်သာ သောက်ရှက်ကြီးတာ မူးများ နေပီလားဆိုအဲ့လိုစွန့်စားခန်း တွေကိုလေသံ အနိမ့်အမြှင့်အတိုးအကျယ်၊ တခါတလေ အမူအရာလေး တွေတောင် ပါလိုက်သေးတယ်ေတးသရုပ်ဖော်ပေါ့လေ အဲ့လိုအပီအပြင်ကို လျှောက်ပြောတော့ တာလေ။ သူတစိမ်း မိန်းကလေးတွေ ကိုတော့ဘယ်ပြောရဲမလဲဗျာ။ အဲ့ဒီကောင်တွေ ကတော့သူငယ်ချင်း အရင်းတွေ ဆိုတော့ယောက်ျားမိန်းမ ရယ်လို့ခွဲခြားမှုမှ မရှိတာ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် ခေါ်တာတောင် ဟေ့ရောင် ဘာညာ မင်းနဲ့ငါနဲ့ပြောနေကြကိုး။ ကျနော်က အဲ့လိုတေးသရုပ်ဖော်အညှီအဟောက်တွေ ပြောပီး မူးမူးနဲ့ပုံပြင်လေး ကတော့ ဒါပါပဲကွယ်လို့အဆုံးသတ်ပီး ငါတော့မရတော့ဘူး အိပ်ပီ ဆိုပီး မှောက်သွားတတ်တယ်။ ကျနော့် ဇာတ်လမ်းတွေ နားထောင်ထားတဲ့သူတို့တွေကတော့အောက်ခံဘော င်းဘီလေးတွေ တစိုစိုနဲ့ ငုတ်တုတ်လေးတွေ ကျန်ခဲ့ကြတာတဲ့ ဟီ ဟိ ကျနော် သူတို့အဲ့ဒါတွေ နားထောင်ပီး ဖီးလ် တက်နေမှန်း ရိပ်ကို မရိပ်မိ ခဲ့တာဗျ အဲ့ဒီတုံးက ကျန်တဲ့ ကောင်မလေး၂ယောက်က အိမ်တစ်လုံး တူတူငွားထား ပီး မေ လည်း တခါတလေ လာ အိပ်တတ်သလို၊ ကျနော်လည်း ခုလို မူးပီဆိုအိမ်မပြန်နိုင်တော့ဘူး သူတို့ ဧည့်ခန်းမှာပဲ သင်ဖျူးဖျာလေး ခင်းပီး အိပ်တော့တာဗျ။.
247 တခါတလေဆိုအရက်မူးမူးနဲ့ပူတယ် ဟေ့ဆိုပီး အင်းကျီ တုံးလုံးချွတ်၊ ဂျင်းပန်ပါ ချွတ်ပီး ဘောင်းဘီတို လေးနဲ့ကွေးကွေးလေး ထိုးအိပ်ချင် အိပ်နေတတ် တာမျိုးလေ။ အဲ့လိုမှောက်သွားတဲ့ကျနော့်ကိုဘေးကနေထိုင် ပီး ငါတော့သူ့ဇာတ်လမ်းတွေနားထောင်ပီး ဟိတက်လာတယ် အေး ငါလည်းတူတူပဲ သေနာလေး ပြောချင်တာတွေ ပြောပီး ထိုးအိပ် သွားတယ် မထူးဘူးဟာ ဒီမအေဘေးလေးကိုငါတို့ဘောင်းဘီ ဆွဲချွတ်ပီး တက်အုပ် ပစ်ရင် ကောင်းမလား ဘာညာနဲ့ ထိုင်ကြည့်ပီး ပြောနေကြတာ ဆို ဟီး ဟီး မိန်းမတွေလည်း နှာဗူးထ တတ်မှန်း ခုမှ သိတာနော့် သူတို့က လူများနေလို့သာ ၀မ်းဘိုင်ဝမ်း ဆိုတကယ်တက် အုပ် မအုပ် ပြောမရဘူး ရယ် အဟိ။ သူ အဲ့လို ပြောလာမှအဲ့ဒီ အဖြစ်အပျက် တွေကိုသေချာပြန် တွေးကြည့် မိသေးတယ်ဗျ။ ကျနော် အရက်သောက်ပီ ဆို အမြည်းလေး ဘာလေးတွေ ကြော်လှော် ပေးပီး ဘေးကနေ တပြုံးပြုံးနဲ့မီးထိုး ပေးခဲ့ကြတာ ဒင်းတို့က အညှီ အဟောက် ဇာတ်လမ်းတွေ နားထောင်ပီး ဖီးလ် တက်ချင် လို့ကိုး။ တော်တော် ဆိုးတဲ့ ဟာလေးတွေ။ ကျနော့် လွယ်အိတ်ထဲက ရတနာဝင်းထိန် စာအုပ်တွေ၊ ကွန်ဒုံး တွေလည်း ခဏ ခဏ အခိုးခံရတယ်။ ပထမတော့ကိုယ့်ဖာကိုယ် ဘယ်လို ပျောက်သွားမှန်း မသိဘူး။ နောက်နေ့သူတို့နဲ့ ပြန်တွေ့မှကိုကျားကြီး! အာရာဖတ်! ကိုအောင်ဒင်! အဲ့လိုတွေ ခေါ်ခေါ်ပီး နောက်ပြောင်လာမှ အဲ့ဒါတွေက အောစာအုပ်ထဲက နာမည်တွေ လေ ဒီကောင်တွေ ခိုးထားမှန်း ရိပ်မိတော့တာ။ ကွန်ဒုံးတွေ ကိုလည်း ဖောက်ပီး လျှောက်တိုင်းကြည့်ပီးရင် လာမေးကြသေးတာ ဟဲ့! နင့်ဟာက အဲ့လောက်တောင် ရှည်သလားတဲ့ ဘာလဲဟဆိုတော့ နင့် ဟိုရာဘာ အစွပ်လေ အဲ့ဒါ ငါတို့ဖောက်ပီး ဆွဲထုတ်ကြည့်တာ အရှည်ကြီးပဲ ဟီးဟီး တဲ့ အလိပ် လိုက်ကြီးကိုဆွဲဖြေ ပစ်လိုက်တာ နေမယ် တကယ့် ကောင်တွေ ဗျာ။ တခေါက်သား ၃ ယောက်လုံး ကျနော်နဲ့အရက် သောက်ချင်တယ် ဆိုလို့အဲ့ဒီတုံးက ဒင်းတို့က အူရိုင်းလေးတွေ သူတို့အိမ်မှာ သေချာ စီစဉ်ပီး လေးယောက်သား သောက်ကြရော ဆိုပါတော့ မူးလည်း တော်တော် မူးလာကြရော ဘာထရစ်တယ် ထင်သလဲ။ ယောက်ျား သုတ်ရည်ဆိုတာ မမြင်ဖူးဘူး မြင်ဖူးချင်တယ် ရော့ဒီမှာ ပလတ်စတစ်ခွက် အခန်းထဲဝင်ပီး ဂွေသွားလှိမ့်ပီး ထည့်လာခဲ့ ငါတို့လေ့လာချင်တယ် တဲ့ စိတ်လေ လိုက်တာဗျာ။ အာ! အဓိပ္ပါယ်မရှိတာကြီး တော်ပါ လို့ ငြင်းတော့သောက်ရမ်းမူးနေတဲ့ အဲ့ကောင် တွေက သောင်းကျန်းတော့ တာပဲ နင့်ဖာသာ သွားထုတ်လာမလား ငါတို့ကိုယ်တိုင် ထုတ်ပေး ရမလား တဲ့ အမငီးဂျာ မူးမူးနဲ့ဆောင့်ကြောင့်လေးထိုင်လက်အုပ် ကလေး ချီပီး ရှိခိုးဦးတင် တောင်းပန်လိုက်ရတာ မလုပ်ကြပါနဲ့ငါအရက်မူးရင်အဲ့ လိုလုပ်လို့မရလို့ပါ တောင်းပန်ပါတယ် ပေါ့ ဟား ဟား။ တကယ် လုပ်မယ့် ရုပ်တွေဗျ။ ကျနော့်ကို ဆွဲလား ရမ်းလား တွေတောင်လုပ်နေကြပီ။ အဲ့ဒီညက ကျနော့် ခင်ဗျာ ဘောင်းဘီရှည်တောင် ချွတ်မအိပ်ရဲခဲ့ဘူး ခါးပတ်ကို တင်းတင်း ပတ်ပီး မှောက်အိပ် ခဲ့ရတာ ဟီး။ နောက်ပိုင်း သူတို့တွေ လည်း ဘဲကိုယ်စီ ရသွားတော့ မှသာ အဲ့လိုကြီး တအားလုံးထွေးလို့မသင့်တော့တာမို့ကိုယ်ရှိ န်သတ်လိုက်ကြတယ် ဆိုပါတော့လေ။ ဒါတောင် သူတို့အိမ်သွားလည် လို့ဘဲကိုယ်စီနဲ့ချက်ပြုတ် စားသောက်ကြည်နူးနေတာ တွေ့ရင်မကြားတကြားနဲ့ ဆွဲပီးပီလား လို့ကျနော်က အသာလေး ကပ် စ လိုက်ရင် ကောင်းတော့ကောင်းပါတယ်နင့် လောက်တော့ဖီးလ်မလာဘူးဟ ဆိုပီး ပြန်ပက်လာလို့သူတို့ဘဲတွေ ကြားသွားရင် ခက်ရချေရဲ့ဆိုပီး မသာမလေးတွေ ပေါက်ကရ လျှောက်ပြော မနေနဲ့လို့ဟန့်ရသေးတယ်။ အံ့သြစရာ ကောင်းတာက ၃ကောင်စလုံး ပထမဆုံးထားတဲ့ရည်းစားဦးတွေ နဲ့ပဲ အိမ်ထောင်ပြု ကုန်ကြတာဗျ။ ကျနော်နဲ့သာ နေချင်သလိုနေ ၊ပြောချင်သလိုပြော လုပ်တာ ပွေပွေ ရှုပ်ရှုပ်တော့တစ်ယောက်မှမဟုတ်ရှာ ဘူး။ မေ ကလွှဲပီး ကျန်တဲ့ကောင်တွေ သူတို့အိမ်ထောင်ရေး အဆင်ပြေလို့ပျော်ပျော် ရွှင်ရွှင်ပါပဲ။ အဲ့လိုအတိတ်က ရယ်စရာလေးတွေ မနက် စောစောစီးစီး အိပ်ယာထဲမှာ ဖက်ထားကြရင်း စမြုံ့ပြန်တဟိဟိနဲ့သဘောတွေကျ နေရာကနေ ရုတ်တရက်ထပီး မေ က ကျနော့် ရင်ဘတ်ကိုလက်သီးဆုပ် ကလေးတွေနဲ့ထ ထုတတ် သေးတယ်။.
248 ဟမ်! ဘာ ထဖြစ်တာတုံး ဆိုတော့ နင့်ရည်းစားတွေကိုနင်အုပ်တာ ပြန်သတိရလာ လို့ငါ မနာလို လို့လေ တဲ့ဝူးမန်းနိုက်ဇာ အိုင်တွေ့ခြေဆေး တဲ့ကောင်နင်ဟာ ဖာခေါင်းပဲ တဲ့။ စူပုတ်နေတဲ့ မျက်နာလေးကိုကြည့်ပီး ကျနော်က အို! နောက် မလုပ်တော့ ပါဘူးကွယ် ဒါတွေက အတိတ်က ဇာတ်လမ်းတွေ ခုဆိုသက်ကျားအိုကြီး ဖြစ်နေပါပီ ဘာညာ ဆိုပီး ပါးလေးပွတ်အတင်း ဆွဲဖက်ပီး ချော့ရသေးတယ်။ ၅မိနစ်လောက် နေမှဦးကျောက်လုံး အပြုံးမျိုး ပြုံးရင်း နောက်ဆုံးတော့ဘယ်လောက် ပွေပွေ ငါ့လက်ထဲ ရောက်တာပဲ မဟုတ်လား ငှဲငှဲ ဆိုပီး ပြောင်ချော်ချော် မျက်နာလေးနဲ့ ရောင်နီလာတော့မယ် လင်းဆွဲလေး မောင်ရေ ဆိုပီး စိန်ခေါ်လာတော့ တာပေါ့။ ကျနော် ကလည်း မငြင်းပါဘူး။ ဘယ်အချိန် ကြည့်ကြည့်လုပ်ချင်စရာ ကိုယ်လုံး ကိုယ်ပေါက် ပိုင်ရှင်ချောချောလေးပါ ဆိုနေ ဘယ်ငြင်းမလဲနော့်အဟဲ။ ထုံးစံအတိုင်း အိပ်ယာက ထလာ ကြပီ ဆိုရေမိုးချိုး မနက်စာ တူတူစား၊ သူ့ကို အလုပ်လိုက်ပို့၊ ပြန်လာပီး ကလေးထိန်းရင်း ထမင်းဟင်း ချက်ပြုတ်အိမ်ထောင်မှု ထိန်းသိမ်းပေါ့။ မေ က နေ့လည်စာကိုသူ့အလုပ်မှာပဲ စားတော့တနေကုန် အိမ်မှာ ကျနော် တစ်ယောက်ထဲရယ်။ စာဖတ်လိုက် ခြံထဲ ဟိုလုပ် ဒီလုပ်လုပ်လိုက်၊ သမီးလေးကို ထိန်းလိုက်နဲ့အချိန်ဖြုန်း ရတော့တာ။ ညနေစောင်းမှ ရေမိုးချိုး သမီးလေးပါ ခေါ်ပီး မေ့ကိုသွားကြို။ ေမ က ကျနော့်ကိုမြင်တာနဲ့မျက်နာလေးကို ၀င်း သွားတတ်တယ် ကားပေါ်ရောက်တာနဲ့ဘာမှပြောမနေဘူး ရေမိုးချိုးပီး ကာစ ကျနော့်ကိုအလစ်ချောင်းပီး ရွှတ်ကနဲ အရင်ဖက် နမ်းပစ် တတ်တယ်။ အို! ငါ့ကောင်လေးက ရုပ်အတော်သန့်မှန်း ငါ့ဆိုင်က ကောင်မလေးတွေ ဝိုင်းဝိုင်း ရှိုးမှပဲ သတိထား မိတော့တယ် ဟာဟ လို့လည်း မထိတထိ စ တတ်သေးတယ် လေ။ သေချာတာက မေ တစ်ယောက်ကျနော်အနားမှာ ရှိနေတာကိုအင်မတန် ကြည်နူးပီး ပျော်ရွှင် နေခဲ့တယ်ဗျ။ ကျနော်ကကော? ပျော်လွန်းလို့အမျှော်လင့်ကြီး မျှော်လင့်မိ ခဲ့တာပေါ့။ ဒီစာကို ဖတ်နေတဲ့ ခင်ဗျားတို့ကော ကျနော်တို့သူငယ်ချင်း ချစ်သူ ၂ယောက်ရဲ့ ဘ၀လေးကိုဘေးကနေ ကြည့်ပီး မပျော်ကြဘူးလားဗျာ? ။။။။ ဟဲဟဲ ကိုယ့်ဆရာတွေ ကလည်း ဟိုဖက်မယ်ပြောထား လိုက်ကြတာ စုံစိနေတာပဲ။ ဇာတ်သိမ်း ကိုတောင်ကြိုသိ နေကြသေးတယ်။ ကိုတွတ်ကလည်း မဟုတ် တရုတ်တွေဗျာ ဆရာကြီးနဲ့ ကျနော့်ကိုသွားနှိုင်းပီး ပြောထားလိုက်တာ မတော်ကျနော်ချေးစိမ်း ပန်းနေပါဦးမယ် ငါ့အကိုရာ ဟီး။ စကားမစပ် အိမ်ထောင်ကျ ဘာပြုညာပြု မှတော့ဒီထဲ လာပီး ကိုယ်တွေ့တွေ ဘာတွေ ရေးနေမလားဗျာ။ မိန်းမနဲ့ကွိုင်ပူ ကုန်မှာပေါ့။ ကျနော် အရင်ကလည်း ပြောခဲ့ဖူးပါတယ်။ နောက် နောင်မိန်းမ ယူဖြစ်လို့ကတော့ဒါမျိုးတွေကိုထာဝရ စွန့်ခွါတော့မယ်လို့။ ခက်တာက မိန်းမက ဒီတသက်ရမယ့်ပုံ မပေါ်ချေဘူး ညီအကိုတို့ရေ။ ဒီတော့ကာ တသက်လုံး ဖတ်ဖို့သာ ပြင်ထားပေတော့။ ကိုယ်တွေ့ အဖြစ်အပျက်တွေ ကုန် သွားရင်တောင်တသက်လုံး ဟိုနားဒီနား လျှောက် ဖတ်ထားခဲ့တဲ့ ဘုတ်အုပ်ကလေး နည်းနည်းပါးပါးကိုအခြေခံပီး မဟုတ်တရုတ် အောဇာတ်လမ်းတွေ လျှောက်ရေးဦးမှာ ဟီး ဟီး။ တောက်တီး တောက်တဲ့ ရေဇလုံတို့ဘာတို့ပေါ့ဗျာ။ ကျနော့်ဇာတ်လမ်းကိုဆက်ရရင် တရားဝင် အိမ်ယာ မထူထောင်ပဲ အိမ်ထောင် ကျနေတယ် လို့တောင် ပြောရမလားပဲ။ အမယ် လင်မယား ရန်ဖြစ်သလို၊ ရန်တွေ ဘာတွေ ဖြစ်ကြသေးတာ ဆရာ။ မေ က အတော်ရီရတဲ့ကောင်၊ ကျနော်နဲ့အဲ့လိုဖြစ်ပီး ကြိုက်သွားတာနဲ့ကျနော်မြင်ကာစက လို မဟုတ်တော့ဘူး။ တချိန်လုံး သူ့ကို သူ မလှ လှအောင်ရှိုးထုတ်တော့တာဗျ။ မောင် ငါ့ကို ငြီးငွေ့သွားမှာစိုးလို့ ဆိုပီး အမျိုးမျိုး ကိုဒီဇိုင်းတွေ ပြောင်း၊ အိမ်မှ ၂ယောက်ထဲ ရှိတဲ့ အချိန်ကျနော် စိတ်မထ ထအောင် ဆိုပီး မပေါ့်တပေါ် ဆက်ဆီဖြစ်တဲ့အ၀တ်ကလေးတွေ ၀တ်ပြ၊ အဲ့ဒါ အပြင်ဟိုဟာ လုပ်တဲ့နေရာမှာလည်း အမျိုးမျိုးကို တီထွင် ဆန်းသစ် နေတော့တာ လေ။ ဥပမာလေးတွေ ပေးရရင်သူအလုပ်က ပြန်လာ ရေမိုးချိုး နေတုံး ကျနော်က ထမင်းပွဲလေး ဘာလေး ပြင်နေတုံး ဆိုပါတော့ အဲ့ဒီမယ်ရေချိုးရာက တက်လာတဲ့သူက ရေလဲထမီ ရင်ခေါင်းလျား၊ ဘီးဆံပတ်လေးနဲ့ကော့တော့တော့လေး အနောက်ကနေ လာဖက်ပီး ပွတ်သီး ပွတ်သပ် လာလုပ်၊ ကျနော်က ဟဲ့ကောင်! ရေပြောင်အောင် သုတ်ပီး အ၀တ်အစား သွားဝတ်ချေ အအေးမိနေမယ် လို့ငေါက်နေတာကိုဂရုမစိုက်ပဲ အတင်းနှိုက်ပီး ကျနော့်ဒုံးပျံကိုဆော့ဖို့ ကြိုးစားတယ်။.
249 ကျနော်က ဟိုယိမ်း ဒီယိမ်း လုပ်ပီး ရှောင်ရင်း ထမင်း အရင်စားမယ် ဆို ကျွတ်! ဒီကောင် ပြောရခက်တာလို့ငေါက်လိုက်ရင် မမှီ့တမှီနဲ့ခြေဖျားထောက်ကျနော့်နားရွက် နား ကပ်ပီး ထမင်းမစားသေးဘူး မောင့်ဂေါက်တံကြီး ကိုအရင်စားဦးမယ်လေ တဲ့ အဲ့လိုကိုပြောချ ပစ်တာဗျာ။ လူကို နားရွက်တွေ ဘာတွေ ထူပူ တက်သွားတာ။ တမင်သက်သက်ကျနော် စိတ်လှုပ်ရှားအောင်ခပ်ကြမ်းကြမ်းတွေ ပြောပစ်တာဗျာ ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ကျနော် ရုန်းနေလျှက်နဲ့ကိုပုဆိုးကိုဆွဲဖြေချပီး အတင်းစုပ်ပေးတော့တာဗျ။ ကိုယ်က မကြံစည်သေးပဲနဲ့ ရုတ်တရက်အလစ်ငိုက်အဲ့လိုအလု ပ်ခံရတာ ရင်တဖိုဖိုကြီးနော်။ ခုနက လိုအပြောခံလိုက်ရလို့ရှိန်းကနဲ ထူပူသွားတဲ့ အရှိန်နဲ့ဘာမှန်း မသိခင်မှာ သူက ဒူးလေးထောက်ပီး တပြွတ်ပြွတ် စုပ်နေတာ ၄၅ ၁၀ ချက်လောက် ရှိနေပီ။ ခြေဖျားထောက်ပီး အလိုလိုကိုကော့ထားပေး နေမိပီ။ ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ထမီရင်ခေါင်းလျား၊ ဘီးဆံပတ် ကလေးနဲ့မျက်နာမှာ ရေစို လက်လက်ကလေး ဖြစ်နေဆဲ အိမ်ထောင်ရှင်မ ချောချောလေးက ပြုံးစိစိနဲ့ဒုံးပျံကိုစုပ်လိုက်လျှာကစား လိုက် လုပ်နေတာဗျာ။ ဘယ် ရမလဲဗျာ ချက်ချင်း တဟင်းဟင်းနဲ့အဖျားတက်သလို လိင်ဆိပ် တက်လာတာပေါ့။ ကျနော့်ဒုံးပျံသောက်ရမ်းတောင် မတ်လာပီ ဆိုမှကုလားထိုင်ပေါ် ထိုင်ခိုင်း၊ ကျနော့် အပေါ်တက် ခွပီး တက်အုပ်တော့ တာဗျ။ သူ့ကို ဘာမှကိုမလုပ် ပေးလိုက်ရတာ။ အလုပ်ကနေ ပြန်လာကထဲက စိတ်ကူးလေး တယဉ်ယဉ် လုပ်လာတာ နေမှာပေါ့။ အိမ်ရောက်ရင်ဟိုကောင့်ကို ငါဘယ်လိုဗျင်းပစ်မယ် ဆိုပီး ကြိုတွေးလာပုံ ရတယ်။ သူ့အဖုတ်က ကျနော် ဘာမှမလုပ်ပဲ နဲ့ကိုပူနွေးပီး စိုအိနေတာ။ ထိုင်နေတဲ့ကျနော့်ကိုမျက်နာချင်းဆိုင် တက်ခွပီး တက်ထည့်၊ ရင်ခေါင်းလျားထားတဲ့ ထမီကိုချွတ်ပီး ဖင်တုံးလုံး လေးနဲ့အမယ် ဆံပင် သေချာပြန်ပြင်ပီး ခပ်တင်းတင်း ပတ်ချည် လိုက်သေးတာ၊ သေချာအောင် ပေါ့လေ။ ပီးမှ ကျနော့် တင်းတင်းဖက်မျက်နာကိုသူ့နို့အိအိ ကြီးတွေ အပ် အမှန်က နို့နဲ့ ပွတ်တာ မျက်နာ တစ်ပြင်လုံး ကို ပီး အသေ ဆောင့်တော့တာ၊ ရေလည်ကြမ်းတာ ဆရာတို့ရေ၊ ကျနော်ဆိုရင်ပါးစပ်ကနေ တဟားး ဟားးး နဲ့အကျယ်ကြီး အသံထွက် အော်နေမိတာ။ ဆောင့်တယ်၊ ဖိကြိတ်ပီး ပွတ်တယ်၊ မုန့်ကြိတ်ဆုံ မွှေသလိုမွှေတယ်၊ နှဲ့တယ်၊ ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ်မြင်းစီးတယ် ဆက်တိုက်ကို အုပ်နေတာများ အအားကိုမပေးတာ။ လုပ်နေရင်း နဲ့လည်း ကျနော့်နှုတ်ခမ်းကိုငုံ့ငုံ့ပီး စုပ်နမ်းလိုက်၊ မောင်မေ့ကိုချစ်လားဟင် မောင် မေ့ ကိုချစ်လားဟင် ဆိုပီး ခဏခဏ ေမာဟိုက်နေတဲ့အသံနဲ့ အော်အော်ပီး မေးသေးတာဗျ။ အဲ့လိုတက်ကြမ်းပီ ဆိုသူကြာကြာ မခံဘူးရယ်။ ခဏပဲ ကြာတယ် ဖြစ်လာပီ ဖြစ်လာပီ အားး မောင်ရာ ချစ်လိုက်တာ လို့ဆက်တိုက် အော်ရင်း ဒွန့်ဒွန့်ဒွန့်ဒွန့်ဖြစ်ရင်း ပီးသွား ပါလေရော။ ကျနော်က တန်းလန်းကြီး အဖုတ်ထဲ ဒုံးပျံ မာတောင့် တောင့် တပ်လျှက်ကြီး ဖြစ်နေကော။ သူက ကျနော့်ကိုဖက်ရင်း ပျော့ခွေ သွားတာကိုး။ ကိုင်း မထူးပါဘူးကွာ ဆိုပီး အဖုတ်နဲ့ဒုံးပျံ တပ်လျှက်ကို မချွတ်ပဲ ထိုင်ရာကထ၊ သူ့ကိုယ်လုံးလေး ကိုပါ ဖင်အောက်ကနေ သိုင်းမ ပွေ့ချီရင်း အိပ်ခန်းထဲကိုခေါ်သွား လိုက်တယ်။ ကုတင်စောင်းပေါ် အသာလေး ပက်လက် တင်ပီး အသားကုန် ဆောင့်ပီး တဖန်းဖန်းနဲ့အုပ်ပေးတော့ တာပေါ့။ ကြာလာ လေလေ ကျနော်က ငါ့ကိုလာ စ သွားတာ ဒီတစ်ခါ ငါ ကြမ်းတယ်ကွာ ဆိုတဲ့ပုံစံနဲ့တဒိုင်းဒိုင်း မြည်အောင်ပစ်ကျုံးတော့ ကာ ခုနက ပီးသွားတဲ့ အရှိန်လေးနဲ့မှိန်းနေတဲ့မေ တစ်ယောက် အမေ့ ကြမ်းလိုက်တာ အို အာ မောင် ကျွတ်ကျွတ် အဲ့လိုတွေ အသံပြန် ထွက်လာပီး အလူးအလှိမ့် ခံရတော့ တာပေါ့။ ဒီတစ်ခါတော့ပက်လက်ခံ ရရှာ လေ တော့ကာ ဆံပင်တွေလည်း ပြေကျ ဖရိုဖရဲ ကပိုကရိုတွေဖြစ်၊ ကျနော်ကလည်း ပေါင်၂ချောင်းကိုအသားကုန်ဖြဲပီး တစ်ကိုယ်လုံး အားနဲ့ဆောင့် ဆောင့်ဗျင်းတာ ဆိုတော့သူချိုဗူး အလုံးကြီးတွေက ဟိုပြေးဒီပြေးနဲ့တုန်ခါနေတော့တာပေါ့။.
250 နောက်ဆုံး မခံနိုင်တော့မှနို့၂လုံးကိုအသားကုန် လှမ်းဆုပ်ကိုင်ချေမွှ ရင်း တဖန်းဖန်းဆောင့်ပီး ပန်းထုတ် ပစ်လိုက် မိတာပေါ့။ ကျနော်လည်း အားပါးတရ ပီးသွားတဲ့အချိန်ဆိုသူက နောက်ထပ်၂ကြောင်းလောက် ရှုံပွပွနဲ့ ထပ်ပီးနေပီဗျ။ ၂ယောက်သား ၁၀မိနစ်လောက်ခဏထပ်ပီး မှိန်းနေလိုက်ကြသေးတယ်။ နောက်တော့ သန့်ရှင်းရေးလေး ပြန်လုပ်၊ အ၀တ်အစား ကိုယ်စီပြန်ဝတ်၊ ထမင်းစားဖို့ပြင်တော့တယ်။ ထမင်းစားတဲ့အခါ မြိန်ရည် ယှက်ရည်ပဲ ဗိုက်ချောင်သွားလို့လား မသိဘူးနော် စားကောင်းလိုက်တာ လို့မေ က ကျနော့်ကို လှမ်းပြောရင်း မချိုမချဉ်နဲ့မျက်စိမှိတ် ပြသေးတယ်။ အဲ့လို အလစ်ချောင်းပီး အုပ်တဲ့ ဇာတ်ကွက်တွေက အများကြီးရယ်၊ တခါနဲ့တခါ မရိုးရအောင် ကြံစီပီးမှကိုအုပ် ဖို့ ကြိုးစားတာဗျ။ ချစ်လည်း ချစ်စရာကောင်း သလိုရင်ဖိုစရာလည်း ကောင်းတဲ့ကောင်မလေး။ သူ့အကွက်တွေ ထဲမယ်ထူးဆန်းတဲ့လုပ်ကွက်တွေ ရှိသေးတယ်။ ပြောရင်ဆုံးမယ် မထင်ဘူး။ တခါကဆိုဘာလုပ်တယ် ထင်လဲ။ နေ့လည်ခင်းကိုဆိုင်က အလုပ်သမလေး တစ်ယောက် ယောက်ဆီက ဆိုင်ကယ် တစ်စီးလောက်အသာလေးယူ ကားက ကျနော် သူ့ကို လိုက်ပို့ပီး အိမ်ပဲပြန်ယူလာတာ တိတ်တိတ်လေး ပြန်လာ၊ ဆိုင်ကယ်ကိုခြံအပြင်ဖက်မှာ အသာလေး ထောင်ထားခဲ့ပီး ဒိုင်လျှိုလေး အိမ်ထဲခိုးဝင်ကျနော့်ကိုပြန်လာ ချောင်းတာ၊ ကျနော်ကလည်း သူပြန်လာနေကြ မဟုတ်တော့ ဘယ်မျှော်လင့်ထားမလဲဗျ။ နေ့လည်ပိုင်း စားသောက်ပီး သမီးလေး တစ်ရေးတစ်မော အိပ်တဲ့အချိန် ဆိုတော့ဧည့်ခန်း ဆက်တီခုံ ရှည်ပေါ်မှာ လှဲရင်း စာဖတ်ရင်း ငိုက်သွားလိုက်၊ ဖျတ်ကနဲ နိုးလာလိုက်၊ စာ ဆက်ဖတ်လိုက်အဲ့လို လုပ်နေတာပေါ့။ တစ်ချက် မှိန်းကနဲ ဖြစ်သွားတာ နည်းနည်းကြာသွားတယ်၊ ဆက်တီ ခုံရှည်ပေါ် ဘေးတိုက် လှဲနေတာ လက်ထဲက စာအုပ်ကလည်း လွှတ်ကျပီး ငိုက်သွားတာ၊ နည်းနည်းကြာတော့ဆတ်ကနဲ နိုးလာ မျက်လုံးဖွင့် လိုက်တော့ ဟမ်! ဆိုပီး ဖြစ်သွားတယ်မွှေးပျံ့ပျံ့ ကိုယ်နံ့ရပါတယ်ပေါ့၊ ဘာမှလဲ မမြင်ရတော့ဘူး။ ဘယ်မြင်ရမလဲ အဲ့ သေချင်းဆိုး မလေးက ကျနော့်ကိုမျက်နာချင်းဆိုင် ဘေးတိုက် လှဲအိပ်ရင်း ဖက်ထား တာကိုး၊ ကျနော့် မျက်နာက သူ့ရင်ညွှန့်ထဲ အပ်လျှက်ကလေး၊ ဒါကြောင့် မွှေးတေးတေး အနံ့လေးရနေတာ။ သားသား ကျွတ်ကျွတ် အိပ်အိပ် မေမေ ချိုချိုတိုက်ရမလား ဆိုပီး နောက်လာမှ ဟကောင် မေလေး ဘာလုပ်တာတုံး ဆိုပီး အံ့သြသွားတယ်။ အဲ့ချိန်မှာကိုဒင်းက သူ့အင်းကျီရှေ့ကြယ်သီးတွေ ဖြုတ်ထားနှင့် နေပီ၊ ဘော်လီ အနီရဲရဲ ကြပ် ထုပ်ထုပ်ကို လည်း ဂျိတ်ဖြုတ်ပီးသား ဖြစ်နေပီဗျာ။ ဘာပြန်လာလုပ်တာလဲ ဆိုတဲ့စိတ်ကြောင့်လူက အိပ်ချင် မူးတူးစိတ်က ချက်ချင်း ပျောက်သွားပီး သူ့ရင်ခွင်ထဲကနေ ခေါင်းထောင်ထရင်း ဘာဖြစ်လာတာလဲဟင်လို့ လှမ်းမေးတာကို အမေးမခံ တော့ဘူး။ ကျနော့်ခေါင်းကိုအသာလေး ဖိပီး မပေါ့်တပေါ် ပြူတစ်တစ်ဖြစ်နေတဲ့သူ့ချိုဗူးတွေဆီ တွန်းပို့ရင်း မောင့်ကိုအုပ်ချင်လာလို့ ခဏ လစ်လာတာလေ အဟိ တဲ့။ တကယ်ဆိုးတဲ့ ဟာလေးဗျာ။ ဧည့်ခန်းထဲမှာတင် ကိစ္စ၀ိစ္စပီးသွားတဲ့ နောက်၊ အ၀တ်အစား ကပိုကရို ဖြစ်နေတာလေးတွေ တွန့်ကြေနေတာလေးတွေ ပြန်ဆွဲဆန့် အ၀တ်တွေကို အကုန်မချွတ်ပဲ လုပ်လိုက်ကြတာ ကျနော့်ပါးကိုရွှတ်ကနဲ နမ်းရင်း အလုပ်ကိုပြန်လစ်ဖို့ပြင်တယ်။ ပြန်မထွက်သွားခင် ပြုံးစိစိနဲ့ကောင်းထှာ ဖျားတောင် ဖျားမလား မသိဘူး လို့ပြောင်ချော်ချော်လျှာလေး တစ်လစ်ထုတ်ပီး ပြောရင်း လစ်သွားကရော။ ကျနော့်မှာတော့တဟားဟား အော်ရယ်ရင်း ကျန်ခဲ့တယ် ဆိုပါတော့ဗျာ။ အဲ့ဒီ ကောင်းထှာ ဖျားတောင် ဖျားမလား မသိဘူး ဆိုတဲ့ ဟာသ က ကျနော်တို့ငယ်ငယ်က နောက်နေကြ လိင်ဟာသ တစ်ခုပါ ခင်ဗျား တို့လည်း ကြားဖူးမှာပါ အရူးနဲ့အရူးမ လမ်းလယ် ခေါင်မှာ အုပ်နေကြတာကို မြင်မကောင်းလို့တာလပတ်နဲ့လူတွေက ၀ိုင်းအုပ်ထား ပေးကြတယ် ပီးလည်း ပီးသွားကော အရူးမက အရင် တာလပတ်ထဲ ကနေ ၀ုန်းကနဲ ထွက်လာပီး ၀ိုင်းကြည့်နေတဲ့ လူတွေကိုပြုံးပြ၊.
251 ထမီပြင်ဝတ် လိုက်ရင်း ကောင်းထှာအေ ဒီနေ့ဖျားတောင် ဖျားမလား မသိဘူး လို့ ပြောလိုက်တယ် ဆိုတဲ့ ဟာသပေါ့ ဒီဟာသက ကျနော်တို့သူငယ်ချင်းတွေ ကြားထဲ ငယ်ငယ်ထဲက ပြောနေကြလေ။ ခုလည်း ကျနော့်ကိုလာတက် အုပ်ပီး အဲ့လိုပေါက်ကရတွေ ပြောင်ချော်ချော် ပြောပီး ထွက်သွားလေရဲ့။ ခင်ဗျားတို့ဖတ်ပီး ဘယ်လို ဖြစ်နေသလဲ ညီအကိုတို့။ ကျနော် ရင်ဖိုခဲ့ သလို ပျော်ခဲ့သလိုပဲ ဖြစ်သလား။ ရယ်ချင်နေကြသလားပဲ။ ဆယ်ကျော်သက် သမီးရည်းစားလေးတွေ မဟုတ်ပေမယ့်၊ ငယ်စိတ်ကလေးတွေ မကုန်သေး တဲ့လူလတ်ပိုင်း စုံတွဲလေး ဆိုတော့လည်း အဲ့လို ပေါက်ကရလေးတွေ လုပ်တတ်တုံးပဲ ဆိုပါတော့ဗျာ။ ရန်ဖြစ်ပီး သတ်တာတွေလည်း ရှိသေးတယ်။ သတ်တယ် ဆိုတာက သတ်တာ ပုတ်တာ နပန်းလုံးတာမျိုး မဟုတ်ပါဘူး။ တခါတလေဗျာ အလုပ်နားတဲ့ ရက်ဆိုအပြင်လေး ဘာလေး ထွက်ကြတယ်။ သူက မျက်နာပေါင်းတင်၊ ဆံပင် နည်းနည်းပြင်မယ်၊ ခေါင်းလျှော်မယ် ဘာညာပေါ့။ ကျနော် လိုက်ပို့ပါတယ်။ ပီးတော့ကြာမယ် ဆိုတော့ အဲ့ဒီဆိုင်က နာမည်ကြီးတော့လူများလွန်းတော့ စောင့်ရတယ် သူ့ကိုထားပီး သမီးလေးနဲ့ခဏ ထွက်သွား မိတာပေါ့။ ခဏနေတော့ဖုန်းဆက်လာတယ်ပီးတော့မ ယ်လာကြိုလာတဲ့။ ဒါနဲ့အဲ့ဆိုင်ကိုပြန်သွား၊ သမီးကို ကားထဲမှာ ခဏလေး ထားခဲ့ပီး ဆိုင်ထဲ ၀င်ခေါ်ဖို့သွားတော့ကျေးဇူးရှင်လေးက မပီးသေးဘူး။ ဒါနဲ့ကိုယ်ကလည်း ဘာရယ် မဟုတ်ပါဘူး အပေါက်ဝ နားမှာ လက်ကလေးပိုက်ပီး ဟိုငေး ဒီငေး လုပ်နေမိတယ်။ အဲ့ဒီမှာဗျာ ကောင်မလေး တစ်ယောက်က စကား လာပြောတယ်။ အဲ့ဒီ ဆိုင်ကလား ဆိုင်ကို လာတဲ့ ဟာလား ဘာလား မသိပါဘူး။ သကြားလုံးလေး လက်ထဲ ထိုးထည့်ပီး စားလေ အကိုတဲ့။ ကျနော်ကလည်း ဘာရယ် မဟုတ်ဘူးလေ။ အေး ကျေးဇူး ညီမလေးရာ လို့ ဆိုပီး အခွံလေး ခွါ ကောက်စား လိုက်မိကော။ ပီးတော့စကား ဆက်ပြောလာတယ်။ ကျနော်ကလည်း ဘာမှန်းမသိ ညာမှန်းမသိ ဆက်ပြော နေမိတယ်။ အဲ့ဒီမှာဗျို့ အမေဂျမ်း စီးနေတဲ့မမလေးက ဟိုင်း ဆိုပီး ကျနော်နဲ့ ကောင်မလေး ကြားထဲကိုနောက်ဂျွမ်း ပစ်ပီးဝင်လာ ဟီး ဟီး လြန္ကုန္ပီ ဇိုးကနဲ ဇတ္ကနဲ ကျနော့် လက်ကိုကောက်ဆွဲ ခံလိုက်ရလို့မော့ကြည့် လိုက်တော့မေ ဖြစ်နေတယ်။ စူပုတ်နေတဲ့ မျက်နာနဲ့ ပီးပီလေ ပြန်မယ် အလစ်ကို ပေးလို့မရဘူးနော့် တဲ့။ အဲ့လိုပြောပီး ဆောင့်ဆွဲ ခေါ်သွားတာ။ ဟိုကောင်မလေး တော့ဘယ်လိုကျန်ရစ်ခဲ့တယ် မသိဘူး။ လူတွေ အရှေ့မှာ ကျနော် ဒရန့်ဒရန့်လေး ပါသွားတယ်။ ကျနော်မှဘာမှ မလုပ်တာ ဆရာတို့ရေ။ သကြားလုံးဆိုလို့ကောက်စားလိုက်မိတယ်။ စကားလာပြောတော့လူမှုရေးအရ တစ်ခွန်း နှစ်ခွန်း ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ ဒါပဲလေ။ အဲ့ဒါကိုဒေါသူပုန် ထတော့ တာပါပဲ။ ကျနော်က ဘာဖြစ်မှာတုံး။ သူစိတ်တိုလေလေ တဟားဟား အော်ရယ် လေ လေ ပေါ့။ ကျနော်က ရယ်လေလေ သူက ဒေါသထွက် လေလေ။ တရှူးရှူးနဲ့နဂိုက အသားဖြူ ဆွတ်ဆွတ်လေး ဆိုတော့မျက်နာတွေကို ရဲပဒေါင်း ခတ် နေတာ။ ရွှေပုဇွန်မှာ ကူဖီးလ်ဆို? မစားဘူး ဟမ်! ဆေးကျောင်းနားက အသုတ်စုံ အုပ်မယ်ဆို? တော်ဘီ ဘုရား အရင်ဝင် မလား ဒါဆို? စိတ်တွေ ပူလောင်နေတယ်သွားလည်း အလကားပဲ ဟောဗျာ! ဒါဆိုဘာလုပ်ရမှာတုံး မေလေးရာ ပြန်မယ် ပြန်မယ်အိမ်ကိုမောင်း နင်က ကလေး လေးလား ဟာ ကျွတ်! လိမ္မာတယ်တော်တော့နော်? ဒါဆိုလည်း ခိုတောင်မုန့်တီ သွား တွယ်မလား ဗိုက်က အတော်ဟာ နေတာ ဟ နင့် ဆေးဆိုးပန်းရိုက် လုပ်တာက ကြာလို့စောင့်နေတာ အူကိုလိမ်နေတာပဲ ဆာနေတာ ဘာဆာတာလဲ ဘာဆာတာလဲ ဟိုကောင်မလေးနဲ့လေ နင့်မျက်နာကြီးက ဖြီးနေတာ အဲ့တုံးက မဆာဘူးလား ဟမ်! ငါကြည့်နေတာ ကြာလှပီ ခုခေတ် ဟာမလေးတွေ ကလည်း အရှက်ကို နည်းလိုက်တာ ဘုမသိ ဘမသိ ၀င်ရောတာပဲ ဟီးးးး ဘာဟီးလဲ ငသက္! ဘာဟီးလဲ လက်ကမြန်တယ်ဆရာ ကားမောင်းနေတဲ့ ကျနော့်နားထင်ကိုလက်သီးတစ်လုံးဝင် လာတယ် ဒုတ်ကနဲနေတာပဲ ဟဲ့! သောက်ကောင်မလေး ကားတိုက်ကုန်မယ်သောက်ရမ်း လုပ်ရလား ခွီးးး နားထင်ကို ပူကနဲ နေအောင် အကျွေးခံ လိုက်ရတော့လူက နည်းနည်း ယိုင်ထွက် သွားတယ်။ မထင်မှတ် ထားပဲ ခံလိုက်ရတော့ကားကို လမ်းဘေး ဆွဲချလိုက် သလိုဖြစ်ပီး စိတ်ကလည်း ထိတ်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ ဒါနဲ့အခြေနေက မကောင်းတော့ဘူး ဆိုတာ ရိပ်မိပီး ကောင်းကောင်း မွန်မွန် ချော့မယ် ဆိုတဲ့အကြံနဲ့အိမ်ကိုပဲ ပြန်လာခဲ့ရော ဆိုပါတော့။.
252 အိမ်ရောက်တော့ကားပေါ် ကနေ ၀ုန်းဒိုင်း ကျဲပီး ဆင်းသွားတယ်။ အဲ့ဒီ အချိန်ထိကျနော်က အေးဆေးပဲဗျ။ စိတ်လည်း တို မနေပါဘူး။ ဗိုက်ဆာ နေတာပဲ ရှိတာ။ ရယ်ချင်နေတဲ့ စိတ်ကိုမနည်း အောင့်အီးပီး ပြုံးစိစိ ဖြစ်နေတုံးပဲ။ အိမ်ထဲ ရောက်တော့သူ့ဖာသူ အ၀တ်အစား တွေလဲ၊ ဟိုလုပ် ဒီလုပ်တွေ လုပ်နေတယ်။ ဒုန်းဒိုင်း၊ ဂုံဂလွမ်တွေနဲ့ဆောင့်ကြီး အောင့်ကြီးတွေပေါ့ဗျာ။ ကျနော်က ပြုံးစိစိနဲ့ထိုင်ကြည့်နေတာ။ ကျနော့်ကိုမျက်နာချင်း မဆိုင်တော့ဘူး။ ကျနော်က ခပ်တည်တည်နဲ့အနားကပ် သွားရင်ကိုရှောင်ရှောင် ထွက်သွားတယ်။ အိမ်ထဲမှာ ဟိုပတ်ရှောင် ဒီပတ်ရှောင်နဲ့ ဟီး ဟီး။ ဒါနဲ့သူ့ဖာ သူ နေပါစေ ဆိုပီး လွှတ်ထား ပေးလိုက်တယ်။ အနားကို မကပ်တော့ဘူး။ သမီးလေး ကိုထိန်းရင်း တွေ့တဲ့ စာတစ်အုပ် ကောက် ဖတ် နေလိုက်တယ်။ ကလေးကတော့ဘာမှ နားမလည် သေးတဲ့အရွယ် ဆိုတော့ဘာမှမသိရှာပဲ အခါတိုင်းလိုကျနော့်နားမှာ တတောက်တောက်နဲ့ဆော့ နေရှာတယ်။ သူ့ကိုလည်း သောက်ဖက် မလုပ်တော့ မှန်း သတိထားမိ သွားကော ဘာလုပ်သလဲဆို တော့ကျနော့် အနားမှာ ဆော့နေတဲ့သမီးကို အတင်း ကောက်ချီပီး အိပ်ခန်းထဲ ခေါ်သွားတယ်။ ကလေးကိုပွေ့ရင်း အသံလေး စာစာ စာစာနဲ့ ပြောလိုက်သေးတယ်။ သမီး မေမေ့ ဆီလာ ဒီနားမှာ ဆော့မနေနဲ့ အဲ့ဒါ နင့်အဖေ မဟုတ်ဘူး တဲ့။ ရုတ်တရက် တော့ဘာလဲဟ ဆိုပီး ဖြစ်သွား သေးတယ်။ နောက်တော့လည်း တွေးကြည့် မိသွားတယ်။ အေးလေ နင့်အဖေ မဟုတ်ဘူး ဆိုတာ တကယ်လည်း ဟုတ်တာပဲ ဟာ အဟီး ။ အိပ်ခန်း တံခါးကို ဝုန်းကနဲ ဆောင့်ပိတ် သွားတဲ့ အလံနီ သူပုန်မလေးကိုကြည့်ပီး ကိုင်း! ကောက်ချင် သလောက် ကောက် စေသတည်း ဆိုပီး လက်လျှော့ ထားလိုက်တော့ တယ်ဗျာ။ ကောက် ဖတ်နေတဲ့မဂ္ဂဇင်း အဟောင်းထဲက ဝတ္ထုတိုလေးကိုစိတ်ဝင်စား နေမိတာနဲ့အချိ်န် ဘယ်လိုကုန် သွားမှန်း တောင် မသိဘူး။ မှတ်မှတ် ရရ တင့်တယ်ရဲ့ သူကလဲသူကျနော်ကလဲ ကျနော် ဆိုတဲ့ ၀တ္ထုဗျ။ ဖတ်လို့လည်း ပီးသွားကော ခံတွင်း ချဉ်ချဉ်နဲ့စီးကရက် တစ်လိပ်လောက်ကောက် ဖွာရင်း ပတ်ဝန်းကျင်ကိုအကဲခတ် လိုက်တော့ သောက်ကျိုးနဲ မိုးချုပ်စ ပြုနေပီဗျ။ ဗိုက်လည်း ဆာလွန်းလို့အောင့်တောင့်တောင့်တောင်ဖြစ် နေပီ။ ဒါနဲ့ မထူးပါဘူး ဆိုပီး အပြင် ထွက်လာခဲ့တယ်။ တရုတ် ဆိုင်ကနေ အသားဖတ် များများနဲ့ခေါက်ဆွဲ ကြော် တစ်ထုပ်၊ ကြာဆံကြော် တစ်ထုပ် ပါဆယ် ဆွဲလာ ခဲ့တယ်။ နေ့လည်က ကူဖီးလ် စားချင်တယ်လို့ ပြောထားတာ သတိရလို့ဝင်ဝယ်တဲ့အပြင်သူ့အ ကြိုက်ကြက်မောက်သီး တစ်တွဲပါ ဆွဲလာ ခဲ့သေးတယ်။ အိမ်ပြန် ရောက်လာတော့သူပုန်မလေးကိုဧည့်ခန်း မှာ ငူတူတူလေး ထိုင်နေတာ တွေ့ကရော။ အိပ်ယာထစ မကြည်မလင် ရုပ်ကလေးနဲ့။ ရယ်ပြ လိုက်ရင်း လက်နောက်ပစ်ပီး ဖွက်ယူလာတဲ့ ဟာတွေကိုဟော့ဒီမှာကွ ဆိုပီး ပြလိုက်တယ်။ ဆက်တီ စားပွဲပေါ် ကြက်မောက်သီးတွဲ ကို တင်၊ ခေါက်ဆွဲကြော်ထုပ်၊ ကြာဆံကြော်ထုပ်၊ ကူဖီးလ်ထုတ်တွေကိုသူ့မျက်နာရှေ့မှာ ၀ဲပြရင်း ငါ့မေလေး အတွက်စပါယ်ရှယ် လေးတွေ ၀ယ် လာတာကွ ဆိုပီး ဖားပြလိုက်တယ်။ အဲ့ဒီမှာ ဘာ ထ လုပ်သလဲ ဆိုတော့အထုပ်တွေကိုဆွဲယူပီး နံရံဆီကိုပစ်ပေါက် ပလိုက်တယ် ဗျာ။ ကျနော်က တစ်ကိုယ်လုံး တုန်နေအောင် ဗိုက်တအား ဆာနေလျှက်နဲ့စားမလာပဲ သူကိုချော့ရင်း တူတူ စားမယ် ဆိုတဲ့ စိတ်နဲ့အောင့်ပီး ပါဆယ်ထုပ် လာ တာကိုအဲ့လိုကြီး အလုပ်ခံ လိုက်ရတော့ ဒေါသက ထိန်းမရတော့ဘူး။ ဟာကွာ! လို့ တစ်ခွန်းပဲ ပြောပီး ဘယ်ဖက် လက်က ကိုင် လာတဲ့မုန့်ညှင်း ချဉ်ထုပ်နဲ့ဟင်းချိုရည် ထုပ်ကိုနံရံဆီ ဂွမ်း ဆို ပစ် ပေါက်လိုက် ကရော။ သိတဲ့ အတိုင်းပဲ ဘာမှ မဖြစ်ရင် ဘာမှ မဖြစ်ပေမယ့် ဒေါသက ထွက်ပီဆိုမရဘူးဗျာ။ နံဘေးနားမှာ ရှိတဲ့ကုလားထိုင် တစ်လုံးကို ခြေထောက်နဲ့အားရပါးရလွှဲပီး ကန်ချိုးလိုက်ကရော။ သူ့ကိုတော့ လက်ဖျားနဲ့မထိပါဘူး။ ကျနော့်ဘ၀မှာ ဘယ်မိန်းမ ကိုမှလက်နဲ့တောင် မရွယ်ဖူးခဲ့ ပါဘူး ဗျာ အဲ့လိုရုတ်တရက် ဒေါသကို မထိန်းနိုင်တဲ့အကျင့်က မကောင်းဘူးဗျ။.
253 ကျနော်လည်း သိပါတယ်။ ကိုရွှေဘလည်း အကြိမ်ကြိမ် ကျနော့်ကိုဆုံးမဖူးတယ်ဆင်ခြင်တုံတ ရား မရှိလျှောက် လျှောက် လုပ်လွန်းလို့ ဒါပေမယ့်ချက်ချင်း ကိုယ့်အကြောင်း ကိုယ်သိနေတော့သူ့ရှေ့မှာ ဆက်ရပ် မနေတော့ပဲ အိမ်ရှေ့ ဆင်ဝင်အောက်ကိုထွက်လာခဲ့ပီး ဆေးလိပ် ထိုင် ဖွာနေမိတယ်။ ၁၅မိနစ် လောက် နေတော့ကျနော့် အကျင့် အတိုင်း ရေချိုးခန်းထဲဝင်ရေအေးအေးတွေကိုခေါင်း ကနေ တဗွမ်းဗွမ်း လောင်းချပီး ချိုး ပစ်လိုက်တယ်။ ချက်ချင်း စိတ်ကြည်လင်ပီး အေးမြသွားတယ်။ ရေ၀ သွားတော့မှ ဒေါသက ကင်းစင်သွားတယ်။ ရေသုတ်ပီး ပေါ့ပေါ့ပါးပါး မြင်းခေါင်းစွပ်ကျယ်နဲ့သော့တံဆိပ် ပုဆိုးအပြာ အဟောင်း တစ်ထည် ကောက်စွပ်ခြံထဲမှာ ခေါက်တုံ့ခေါက်ပြန် လမ်းလျှောက် ရင်း မေ့ကိုဘယ်လို ပြန်ချော့ရမလဲ စဉ်းစားခန်း ၀င်နေမိတယ်။ ခုနက ကျနော်ထပီး ၀ုန်းဒိုင်းကျဲ မိလိုက်တာ သူလန့်သွား လောက်ပီဗျ။ အိမ်ထဲပြန် ၀င်လာတော့သူတို့သားအမိ နှစ်ယောက်ကို ဧည့်ခန်းထဲမှာ တွေ့တယ်။ သမီးလေးက အိပ်ယာ ၀င်ခါနီး ထုံးစံအတိုင်း တအီအီနဲ့ဂျီကျနေပီ။ မေက ရေမိုး ချိုးပီးဟန်နဲ့သနပ်ခါး ရေကျဲလေးပွတ်ဆံပင်ကိုမြင်းမြီးလေး နောက်စေ့မှာ ချည်၊ အိမ်နေရင်း ဘလောက်စ်အပြာ၊ ထမီ တပတ်နွမ်းလေး လဲ ထားနှင့်တယ်။ မျက်နာက မကောင်းဘူး။ နွမ်းဖတ်ဖတ် ကလေး ဖြစ်နေတာ မြင်ရတယ်။ အခါတိုင်းဆိုကလေးကိုကျနော်ချော့သိပ်နေ ကြကိုး။ ခုဟာက သူ့လက်ထဲမှာ ကော့လှန် ကော့လှန်နဲ့ဂျီကျနေတော့အတင်းချော့ရင်း ခဏနေတော့သူတို့သားအမိ ထိုင်နေတဲ့အရှေ့မှာ ရပ်ပီး ခပ်တည်တည် လက်ပိုက် ကြည့်နေတဲ့ကျနော့်မျက်နာကိုညှိုးငယ်င ယ်လေးနဲ့တစ်ချက် မော့ ကြည့်ရင်း တိတ်ပါ သမီးရယ် လိမ္မာပါတယ် သမီးမှာ အဖေမရှိ သလို မေမေ့မှာ လည်း အားကိုး အားထား မရှိ တစ်ကောင်ကြွက် မို့အားငယ်ရတဲ့ အထဲ မဆိုးပါနဲ့တော့ကွယ် ဘာလုပ်ရမှန်း မသိ တော့ဘူးကွယ် မေမေ ငိုချင် လာပီနော် အဲ့လိုပြောရင်း ငိုပါလေရော လား ဗျာ။ တမင် ကျနော့်ကို ချွဲမှန်း နောက်မှပြန်စဉ်းစား မိပေမယ့် အဲ့ဒီတုံးကတော့ကျနော့် ရင်ထဲ ကျဉ်ကနဲ ဖြစ်သွားပီး သူ့လက်ထဲက သမီးလေးကို ဆတ်ကနဲ ဆွဲပွေ့ သမီးနဲ့အပြိုင် တဟင့်ဟင့် ရှိုက်နေတဲ့ မေမေ လှလှလေး ကိုပါ ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲထည့်ပီး ချော့ရတော့ တာ ပေါ့ဗျာ။ အမလေး ချော့တော့မှငိုလိုက်တာ အာဗြဲနဲ့။ ဂျီ ကျနေတဲ့သမီးတောင်တိတ်သွားတယ် ဟီး ။ ဘာ စကားမှ မဆိုပဲ တဟင့်ဟင့် နဲ့ကျနော့် ရင်ခွင်ထဲ မျက်နာအပ်ပီး ရှိုက်နေတဲ့မေ့ကိုကျနော် ကျောလေးပွတ်၊ တစ်ဖက်က သမီးကိုပွေ့ပီး ချော့အဲ့လို လုပ်ရင်း သမီးက အိပ်ပျော်သွားတယ်။ အဲ့ဒီတော့မှမေ့ကိုအသာလေး ဆွဲခွါလိုက်ရင်း သမီးကိုသွားသိပ်လိုက်မယ် လို့အမူအရာ ပြရင်း အိပ်ခန်းထဲကိုကလေးပွေ့ရင်း ထ ထွက်လာ ခဲ့တယ်။ ကလေး သိပ်ပီး အိပ်ခန်းထဲက ထွက်လာတော့ ဧည့်ခန်းထဲမှာ မေ မရှိတော့ဘူး။ ဘယ်များ ရောက်သွား ဘာလိမ့် ဆိုပီး ဟိုကြည့်ဒီကြည့်လုပ်နေတုံး ငိုထားလို့မျက်နာက သနပ်ခါး ရေကျဲ ပွတ်ထားတာ လေးတွေ ပျက်နေတဲ့ ရုပ်ကလေးနဲ့မီးဖိုခန်း ထဲက ထွက်လာတယ်။ လက်ထဲ မှာလည်း ကြွေရည်သုတ် ဇလုံကြီး တစ်လုံး ကိုင်လို့။ လက်တစ်ဖက်က ရေနွေးကြမ်း မတ်ခွက်လေးနဲ့။ ဆက်တီခုံပေါ် တူတူ ထိုင်ရင်း ကျနော့်ကိုဇလုံထဲက ဟာတွေခွံ့မယ် လုပ်တော့မှကြည့်လိုက်တော့ခေါက်ဆွဲကြော်တွေ ဗျ။ ဟောဗျာ အောက်ပြုတ် ကျထားတာတွေ မလား ငါ့ကောင် ဘယ်လိုလုပ် ကောင်းမှာတုံး ကြာဆံကြော် ထုပ်ပဲ ပေါက်သွားတာ ခေါက်ဆွဲကြော်က ဘာမှ မဖြစ်သွားဘူး မောင် ဗိုက် တအား ဆာနေတာမလား ဟ ဆိုပီး ခွံ့လာလို့ စားလိုက် ရတယ်။ ကောင်းထှာ ဗျာ။ ကျနော့်ကိုတစ်လုတ်ခွံ့လိုက်၊ သူ တစ်လုတ် စားလိုက်။ ရေနွေးကြမ်းလေး မှုတ်သောက်လိုက် ကြနဲ့မြိန်လိုက်တာ။ စားသောက်ပီးစီး သွားကြ တော့မှအိမ်တံခါးတွေ ပိတ်၊ ခြေလက်ဆေး၊ မျက်နာသစ်၊ သွားတိုက်၊ အိပ်ယာဝင် အဲ့ဒီတော့မှအချော့ ဇာတ်လမ်းလေး က စရတော့တာ ဆရာတို့ရေ ဟီ ဟိ။ ဆံပင်တွေ ချည်ထားတဲ့ ကြိုးလေးကို ဖြုတ်ပေး၊ သာသာလေး ပွေ့ပီး ကုတင်ပေါ်ကို တင်ပေး၊ ကိုယ်ပါ ကုတင်ပေါ် ရောက်မှကိုယ်လုံး အိအိ ထွေးထွေးလေး ကို ပွေ့၊ နဖူးလေးကိုမေးစိနဲ့ပွတ်၊ လက်မောင်း ျော အိအိလေးတွေကို ပွတ်ပေး၊ အင်းကျီ အောက်ကနေ လျှိုပီး ကျောပွတ်ပေး၊ ခြေထောက် တစ်ချောင်းနဲ့ခွ၊ တင်ပါးကို ချိတ်ပီး အတင်း ကိုယ့်ဖက်ကို ဆွဲထား အဲ့လို အင်ထရိုလေးတွေ ၀င်ပီးတော့မှ.
254 မျက်နာချင်းကပ်မျက်လုံးချင်း စိုက်ကြည့်ပီး မေလေး မောင့် ကို စိတ်ဆိုးလားဟင် ဟင့်အင်း! မေက အရင်ပြဿနာ လုပ်မိတာပါ မောင် သနားပါတယ်တနေကုန် ဗိုက်ဆာဆာနဲ့လှိမ့် ခံနေရရှာတယ် မောင်ဟိုနေ့လည်က ဥစ္စာလေ အဲ့ဒါ ဘုရားစူးပါဗျာ ဘာမှ မဟုတ်ပါဘူး ငယ်ငယ်က မောင်ပွေတာ ရှုပ်တာ ကြောင့်မေ ခုထိ မောင့်ကို မယုံနိုင်ဘူး ဖြစ်နေတာ နေမယ် ဟ ဟုတ်ပါဘူး မောင်ရာ ငါက ကလေးအမေ တစ်ခုလပ် ကြီးဟာ နင် အဲ့လို ကောင်မလေးတွေနဲ့စကားပြောတာ မြင်တော့အရမ်း အူတိုမိတာ ဘာမှ မဟုတ်မှန်း သိတယ် ဖြေရှင်းစရာ မလိုဘူး ခွီးး နင့် ဖာ နင်ကလေးအမေ မကလို့ဘာကြီး ဖြစ်နေနေ ဘယ် ကောင်မလေးမှနင့် လောက် မလှပါဘူး အဲ့ဒီ ဆိုင်ထဲမှာ ရှိနေသမျှ မိန်းမတွေ နင့်ခြေဖျား တစ်ယောက်မှမမီဘူး အကုန်လုံး နင့်ကိုငေးနေတာ အပိုတွေကွယ် မေ့အသက် ၂၇နှစ် ရှိပီဟ ဘယ်လောက် လှတယ် ပြောပြော အို နေပါပီအပျိုလေးတွေ နဲ့နှိုင်းလောက်စရာ မရှိတော့ပါဘူး မောင်ရာ အို! ငါကလည်း အပျိုပေါက်လေးတွေ ကြိုက်တာမှ မဟုတ်တာ မေ သိတယ် မလား ငါ့ စိတၱဇကိုဟာ ဟ အန်တီလေး ၀င်နီရဲ့ ကောင်ပေါက်စလေး ဖိုးသက်လား ဟုတ်ပါ့ ခုတော့မမေလေးရဲ့ ကောင်လေး ဖိုးသက်ပေါ့ကွာ ကိုင်း ကြေစို့ကွာနော် အင်းပါ နေ့လည်က မောင့်ကိုပိတ်ထိုး လိုက်မိတာ ဘွာတေးကွာ ချစ်လို့ထိုးမိတာနော် သနားပါတယ်တော်တော်နာ သွားသေးလား နာပါဘူး အေး ဆေး အဲ့လိုလေးတွေ အပြန်အလှန် ပြောရင်းနဲ့ကျနော်က ထထိုင်လိုက်ပီး မေ့ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်ပီး နေရာ ယူလိုက်တော့ တာပါပဲ။ ဟင် မင်းတို့ဟာကြီးက ဘယ်လိုကြီးလဲလို့ မေးချင် နေကြပီလား ဟီး ဟီး။ အမှန်က ဒီလိုဗျာ။ အပေါ်က ရေးပြခဲ့တဲ့စကားတွေ အပြန်အလှန် ပြောနေကြတုံး ကထဲ ကျနော့် လက်တွေက သူ့ချိုဗူးတွေကိုပွတ်သပ်ချေနေသလို၊ ထမီလေးကိုဖြေလျော့ပီး အဖုတ်ကို နှိုက်နေတာကိုးဗျ။ သူ့လက်ကလည်း ကျနော့် ပုဆိုးစကို ဆွဲဖြေပီး အောက်က ကျနော့်ဒုတ်ကိုလျှောတိုက်ပီး ဆော့ကစား ပေးရင်း ပြောနေ ကြတာလေ။ အပေါ်က စစ်ပြေငြိမ်းရေး ကမ်းလှမ်းချက်တွေ အပြန်အလှန် ကြေငြာပီးတဲ့ အချိန်မှာ အောက်က စစ်တိုက်ဖို့ အသင့်ဖြစ်နေပီ ဟဲ ဟဲ။ အဖုတ်လည်း အရည် ရွှဲနေ သလို၊ ဒုံးပျံကလည်း မိုးပေါ် ထောင်ပီး နီရဲ တင်းပြောင် နေပီ။ ဒူးထောက်ပီး အဖုတ်ဝ တေ့အသာဖိ ထည့်လိုက်တာနဲ့အေးဆေး လမ်းကြောင်း အတိုင်း အိကနဲပဲ။ မေ ကလည်း အောက် ကနေ ပြန်ကော့ ပေးရင်း ကျနော့်လက်၂ဖက်ကို အတင်း ဆွဲပီး ဘလောက်စ် အင်းကျီကို ချွတ်ပစ်လိုက်ရင်း ဗလာဖြစ်နေတဲ့ ရင်နှစ်မြွှာ အပေါ် တင်ပေးတယ်။ ချိုဗူးကိုင်ရင်း ချစ်ပေးပါ ပေါ့ ဟီ ဟိ ။ ဟဲဟဲ! ဒီစာကို ဖတ်နေတဲ့ ညီအကိုတွေ ထဲမယ်အိမ်ထောင် သယ်တွေ ပါမှာပါ။ ရန်ဖြစ်ကြ၊ သတ်ကြပီး ငိုပြုရာ ကနေ ခုလို ချော့ရင်း မော့ရင်း အဆင်ပြေ သွားလို့ပြန် ချစ်ကြရင်း အုပ်ရတဲ့အရသာက သိပ်ကောင်းတယ် ဆိုတာ ခင်ဗျားတို့သိပါတယ်လေ။ ဟုတ်တယ် မလား။ မဆီမဆိုင်တွေ ထ ထ ပြောတတ်တဲ့သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်ကိုတောင် သတိရမိ သေးတယ်။ အဲ့ဒီလို ရန်ဖြစ်ရာက ပြန်တည့်ပီး အုပ်ရတဲ့အရသာကိုဘာပြောလဲ ဆိုတော့အဲ့ဒီ အရသာမျိုးကိုကြက်သား အုန်းထမင်းနဲ့မလဲဘူး ဆရာတဲ့ ဟီး။ အီ စိမ့် နေအောင် ကောင်းချက်များ ပြောပါတယ်။ ။။။။ ဟီး ချောဒီးဂျာ။ ကျနော် နားလိုက်တာ ၃၄ ရက် ဖြစ်သွား ပြန်တယ်။ စောင့် စောင့် ဖတ်နေရတာ စိတ်ကော ရှည်ကြသေးရဲ့ လား မသိဘူး။ အမှန်က သိပ်လည်း ပြောပြစရာ မကျန်တော့ ပါဘူး။ ပွဲက သိမ်းခါနီး နေပါပီ။ ဒါပေမယ့်ကြည်နူးစရာ လေးတွေ မှတ်မိသမျှ ပြန်ရေးပြ နေတာလေ။ ဆိုလိုတာက ဒီနေရာကို ၀င်ဖတ်နေတဲ့ ကျနော့် ညီအကိုတွေ ကိုကျနော် ချစ်လို့မြန်မြန် ပွဲ မသိမ်းသေးတာ ပါဗျာ။ တကယ် ပြောတာပါ ကျနော် ခင်ဗျား တို့ကိုချွဲတာ မဟုတ်ရပါဘူး ဗျာ။ ဘယ့်နှယ့်အောဇာတ်လမ်းလည်း မဟုတ် အုပ်တဲ့ အခန်းတွေလည်း ဟုတ်ဟုတ်ငြားငြား မပါ ယုတ်စွ အဆုံး ဆော့ဖ်ကိုး အော ဇာတ်လမ်းမှာ ဆရာကြီး တစ်ဆူဖြစ်တဲ့အဂျင့် စာတွေ လို လည်း တငွေ့ငွေ့နဲ့ဖီးလ် တက်ချင်စရာလည်း မကောင်းတဲ့ ဟိုရောက် ဒီရောက် လျှောက်ပြော နေတာ မျိုးကို လာလာ ဖတ်နေကြတဲ့ခင်ဗျား တို့ကို ကျေးဇူးလည်း တင်သလို တချို့ ညီအကိုတွေ ဟိုဖက်မှာ ပြောထား သလို ဝုန်းကနဲ ဆွဲသိမ်း လိုက်ရင်လည်း ခင်ဗျားတို့စိတ်ထဲ တစ်မျိုး ခံစားရမှာလည်း စိုးသေးတယ် ဗျ။.
255 သို့သော် ကျနော် ဖြစ်ပျက်ခဲ့သမျှ ကို အမှန်တိုင်း ရေးပြ ပါတော့မယ်။ ခင်ဗျားတို့ကျနော့်ကိုသနားတာထက်စိတ် မကောင်း ဖြစ်သွားကြမှာပဲ စိုးတာ ဟီး။ နာက ညီလေး မင်း အကို့စာတွေ စောင့်ဖတ်နေသေးတယ် ဆိုလို့ဝမ်းသာ ပါတယ်။ ကိုဆူပါရေခဲ မေးထားတဲ့ မေးခွန်းကို ဒီမှာပဲ ဖြေလိုက်မယ်ဗျာ။ မေ့ သမီးလေးက အဲ့ဒီ အရွယ်မရှိသေးပါဘူး ခင်ဗျားက ကျနော် ပေါက်ကရ ရေးသမျှ အကုန် မှတ်မိနေတာပါလား ဟား ဟား။ ကိုပေါကို ဏှာဗူးစုံတွဲလေး ဘာလေးနဲ့ ဒီမယ်လောကမှာ အပြင်းထန်ဆုံးသော အချစ်က တဏှာ အချစ်ဗျို့။ ခင်ညားကြီး နားမလည် ချင်ယောင် ဆောင်မနေနဲ့ ဒါဗြဲ ဟွန်း။ ကိုင်း! တော်ပီ။ ဇာတ်လမ်း ဆက်ရအောင် လား ညီအကို တို့ရာ။ အများကြီး ထပ် ပြောပြစရာ မကျန်တော့ ပါဘူး။ ကျနော့်ကို သူတော်တော် ချစ်မိသွားမှန်း ကျနော ရိပ်မိခဲ့သလို။ ကျနော် ကိုယ်တိုင်လည်း အပေါ်ပို့စ်တွေမှာ ပြောခဲ့သလိုသူနဲ့ကျနော် ညားနေတာလို့တောင်ထင်နေမိပီဗျ။ တကယ်ဆိုအဆင်မပြေ စရာ ဘာမှလည်း မရှိပါဘူး။ အင်မတန် ချစ်တဲ့ငယ်သူငယ်ချင်းတွေ။ အူမက စ ချေးခါး မကျန် အကုန်တစ်ယောက် အကျင့်တစ်ယောက် စိတ်အကုန် ထွင်းဖောက်မြင်နေတဲ့ သူတွေပဲဟာ။ ကျနော် ဘယ်လို ခံစားနေရသလဲ။ သူ့စိတ်ထဲ ကျနော့်ကို ဘယ်လောက် တွယ်တာ နေပီလဲ ရိပ်မိ နေကြပီပဲ ဗျာ။ ဒါပေမယ့်ဘ၀မှာ မျှော်လင့်တိုင်းလည်း ဖြစ်မလာ တတ်တာတွေ အများကြီးပဲ မဟုတ်လား ညီအကို တို့ရာ။ အမှန်က ကျနော့်ဖက်က အရူးအမူး ဖြစ်လာ ရတာလည်း သူကျနော့်အပေါ် ဆက်ဆံလာတဲ့ ပုံစံတွေကြောင့် ဆိုလည်း မမှားဘူးရယ်။ ဘယ်လိုတွေလဲ ဆိုတော့ကာ ဥပမာ အဲ့ဒီ ရန်ဖြစ် စိတ်ကောက်သတ်ကြ ရန်ဖြစ်ကြတဲ့နေ့ပီးတော့နောက် တနေ့မနက် သူ့ကို အလုပ်လိုက်ပို့တယ် ဆိုပါတော့။ ကားပေါ်က ဆင်းခါနီးမယ်ထုံးစံ အတိုင်း အပြုံး ချိုချိုလေးနဲ့ကျနော့် နဖူးကိုမွှေးမွှေးပေးရင်း အိမ်ကို တန်းပြန်နော် ဟေ့ကောင်! ဆိုပီးပြော လာတော့ ဟေ့ အေး! ပြန်သေးဘူး မနေ့က ကောင်မလေးနဲ့တွေ့စရာ ရှိသေးတယ် လို့ပြောင်ချော်ချော် လုပ်ရင်း နောက်လိုက်တော့ရုတ်တရက် ဒေါသ ထောင်းကနဲ ထွက်လာဟန် လေးနဲ့ကျနော့် ရှပ်အင်းကျီ ရင်ဘတ်ကိုလှမ်းဆုပ် ကိုင်ပီး ဆောင့်ဆွဲ လာတယ်။ ဒါပေမယ့် ချက်ချင်း ဆိုသလိုပဲ ဒေါသ မျက်နာလေးက အရောင်မှိန် ကျသွား ရှာတယ်။ သက်ပြင်းလေး ခပ်တိုးတိုး ချတယ်။ နင် တကယ် လုပ်ရင်လည်း ငါ ဘာမှ မတတ်နိုင်ဘူးပေါ့မောင်ရယ် တဲ့ အဲ့ဒီ စကားတွေကိုသူ့မျက်ဝန်း ညိုညိုလေးတွေနဲ့ဆွေးရီရီလေး ကျနော့်ကိုငေးကြည့်ရင်း အသံ တုန်တုန်ရီရီလေးနဲ့ပြောလာ တယ်ဗျာ။ ပြောပီးတာ နဲ့မျက်နာကိုအပေါ် အတင်း မော့ထားတယ်။ ငယ်ငယ်ကထဲက တစ်ခုခု စိတ်ထိခိုက် စရာ ကြုံလာတိုင်း မျက်ရည် ကျတော့မယ် ဆိုသူလုပ်တတ်တဲ့ အကျင့်လေ မေ ဟေ့ကောင်! တော်တော့ ငါ အလကား လျှောက်စ နေတာ သိရဲ့သားနဲ့ အရူးမလေး လို့ပြောရင်း ကျနော့်စိတ်ထဲ သနားစိတ်တွေ လျှံတက်လာလို့အတင်း ဆွဲဖက်ပီး ချော့လိုက်မိတယ်။ အဲ့ဒီတော့မှဒင်းကလေးက မျက်ရည်တွေ ရစ်ဝဲနေတဲ့မျက်လုံးတွေနဲ့ပြုံးရင်း သိပါတယ ် ငါအရမ်း ၀မ်းနည်းသွား လို့ဟ ဆိုပီး ချွဲချွဲလေး ပြောရင်း ကျနော့်ကို အကြာကြီး စိုက်ကြည့်နေတတ် သေးတယ်ဗျ။ တော်တော် ချစ်စရာကောင်းတဲ့ကောင်မလေးနော့်။ ဒီလောက် ချစ်နေကြ မှတော့ ဘာလိုသေးလဲ ပေါ့။ ပွဲက သိမ်းနေပီ ပဲဟာ။ လိုတိုရှင်း ဆက်ပြော ရရင်တောကိုခဏပြန်သွားတဲ့မေ့ အဒေါ် ဒေါ်ကြီး ပြန်ရောက်လာ ပါတယ်။ ကျနော်တို့ခါတိုင်းလိုတူတူ အိပ်လို့မရတော့ဘူးပေါ့။ လူကြီး အရှေ့မှာ ဆိုတော့အနေထိုင် ဆင်ခြင်ရတာကိုး။ ဒေါ်ကြီး ပြန်မလာခင်တစ်ရက် နှစ်ရက် လောက်မှာ လွတ်လွတ် လပ်လပ် အားရအောင် ချစ်လိုက်ကြမယ် ဆိုပီး သောင်းကျန်း ကြသေးတယ်။ ပြန်လည်း ရောက်လာကော တစ်ရက်နှစ်ရက် လောက်တော့ကိုယ်ရှိန် သတ်လိုက် ကြတာပေါ့လေ။ ရက်နည်းနည်း ကြာလာတော့ဟိုဟာ မလုပ်ရတာထက်တူတူ မအိပ်ရတာကိုတစ်မျိုးကြီး ဖြစ်လာ ကရော။ ညားကာစ လင်မယားတွေ ခွဲအိပ်ရတဲ့ အခါ ဖြစ်တဲ့ ခံစားချက်မျိုး ဖြစ်မယ် ထင်တာပဲ။ ကိုယ်လည်း အိမ်ထောင်မကျဘူး သေးတော့ သေချာတော့ မပြောပြ တတ်ပါဘူးလေ ဟီ ဟိ ဒီတော့အမျိုးမျိုး ကြံရတော့တာပေါ့။.
256 ချာတိတ်လေး ချာတိတ်မလေးတွေ ညဖက် လူခြေတိတ်မှ ချိန်း တွေ့တာလိုတွေ လုပ်ကုန်ကြရော။ ညသန်းခေါင်ဒေါ်ကြီးနဲ့သမီးလေးသူတို့က တစ်ခန်းသပ်သပ်အိပ်ကြတာ အိပ်မောကျနေတဲ့ အချိန်လောက်မှ မေ့အခန်းထဲ ကျနော် တိတ်တိတ် ကလေး ခိုးဝင်ပီး တူတူ အိပ်ရတာမျိုး မနက်မိုးလင်းခါနီးမှအသာလေး ထပီး ကိုယ့် အခန်းထဲ ကိုယ် ပြန်လစ်ရတာ တော့ကသိ ကအောက် နိုင်တယ်ဗျာ ဟိုဟာ လုပ်တာတောင် ခါတိုင်းလိုစိတ်ရှိတိုင်း မလုပ်ရဲဘူး။ ကြိတ်ပီး ကပ်တွန်းလေး ဆွဲ၊ ကုတင်ပေါ်မှာ ၀ုန်းရင်အသံတွေ ထွက်မယ် စိုးတော့ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ၂ယောက်လုံး မတ်တပ် ရပ်ပီး မော်တော်ဆပ် ရတာမျိုးလေးတွေ ပေါ့။ သိပ် အဆင်မပြေ ပေမယ့် လို့ရင်သိမ့်တုန်ဖီလင်လေးတော့အရ သာ ဗျ။ ခိုးစားရတာ ဆိုတော့လေ ဟိ ဟိ။ နေ့စဉ် ရက်ဆက် ကြီး လည်း မေ့ အိမ်မှာ ဆက်နေ နေလို့မဖြစ်သေးတော့ တစ်ပတ်ကို၂ရက် ၃ရက်ကိုယ့်အိမ် ကိုယ်ပြန် အိပ်ရသေးတယ်။ အဲ့ဒီမှာ ကျနော့်ရောဂါက စတော့တာပဲ။ မေ့ ကိုယ်လုံး အိအိထွေး ကိုဖက်မအိပ်ရတဲ့ ညတွေ၊ မေ့ ကိုယ်နံ့သင်း ချိုချိုလေး မရတဲ့ အခါ၊ မေ့ ဆံပင်ရှည်လေး တွေထဲ မျက်နာအိပ်ပီး မအိပ်ရတဲ့ အခါ၊ တရေးနိုး လာတိုင်း ကျနော့် ရင်ခွင်ထဲ ကနေ မျက်လုံးလေး မှေးထားလျှက် မှိန်းနေရာက ကျနော့် ရိပ်ပီးစ အငုတ်ကလေး တွေ ထွက်နေတဲ့မေးဖျားက စူးရှရှကိုလက်ဖ၀ါး လေးနဲ့မေ လှမ်းပွတ်တာကိုမခံရတော့တဲ့အခါ၊ ရောင်နီလာခါစ အလင်းရောင် အောက်မှာ လှချင်တိုင်း လှနေတဲ့ကပိုကရို မျက်နာဝိုင်း စက်စက်ကလေးကိုမမြင်ရတော့တဲ့ မနက်ခင်းတွေမှာ ကျနော်နေမရ ထိုင်မရတွေ ဖြစ်လာတတ်ခဲ့ ပီဗျာ။ ပွေ့ဖက်ထားရာက လွှတ် ထွက်သွားတိုင်း မျက်လုံးလေး မဖွင့်ပဲ ဟင့်အင်းကွာ ဖက်ထားပါ ဘယ်ရောက်သွားတာတုံး လို့ ကယောင် ကတမ်း အော်တတ်တဲ့ကောင်မလေးရှိတဲ့အိပ်ယာထဲ မှာ မဟုတ်မှန်း သိလိုက်ရတဲ့ အခါတိုင်း ကျနော်ခြောက်ခြားစ ပြုလာပီ။ ကြက်အိပ် ကြက်နိုးတွေ ဖြစ်ပီး မနက်လင်းတာနဲ့ရေမိုးချိုးပီး မေ့ဆီ ပြေးတော့ တာပါပဲ။ မနက်စာ တူတူ စားရင်း ဒေါ်ကြီး အလစ်မှာ မေ ငါ တစ်ယောက်ထဲ အိပ်တာ အိပ်လို့ ကောင်းကောင်း မပျော်တော့ ဘူးဟာ ရူးတော့မယ် လို့ မျက်နာ ငယ်လေး နဲ့ပြောမိတော့မေ ကလည်း တူတူပဲ မောင် လို့အိပ်ရေး ပျက်ထားတဲ့မျက်နာလေးနဲ့ညှိုး ငယ်ငယ်လေး ပြောတတ် လာတယ်။ အဲ့ဒီနေ့မျိုးဆိုသူ့ကို အလုပ် လိုက်ပို့တော့သူ့အလုပ်တိုက် အရောက်မှာ ခဏစောင့်ဦး ဆိုပီး ကားပေါ်က ဆင်းသွားတယ်။ ၁၅မိနစ် လောက် ကြာတော့ပြန်ထွက်လာပီး မောင့်အိမ်ကိုမောင်းတဲ့။ ဟမ်! အလုပ်က ဘယ်လို လုပ်မှာတုံး ဆိုတော့နေ့လည်မှ ပြန်လာမယ် ဟာ လျှာမရှည်နဲ့ငါက သူဌေး ဘယ်သူ့မှ ဂရု မစိုက်ဘူး မြန်မြန်မောင်းကွာ မောင်နဲ့တူတူဖက် အိပ်ချင် နေပီ တဲ့။ ကျနော့် အိမ် ရောက်သွား တာနဲ့အိပ်ခန်းထဲ တန်းသွားကြတာပဲ။ အိမ်ကြီး တစ်ခုလုံး ဘယ်သူမှမရှိဘူး ဆိုတော့ကာ အရင်လို လွတ်လွတ် လပ်လပ် မချစ် ရတော့တာကိုအတိုးချပီး ခပ်ကြမ်းကြမ်း တစ်ခါလောက် ချစ်လိုက် ကြသေးတယ်။ ၂ ယောက်လုံး အ၀တ်တွေ အကုန် ချွတ်ပီး တစ်ကိုယ်လုံး နမ်းစုပ်တ ဟင်း ဟင်း အော်ငြီးရင်း၊ ကျနော့်ကုတင်စောင်းပေါ် သူ့ကို ပွေ့တင်ပီး အသားကုန် ဆောင့်၊ ခေါ်မကြား အော်မကြား ခြံဝင်းထဲက အိမ် ဆိုတော့စိတ်ကို လွှတ်ချလိုက်ပီး လေးဖက် ထောက်ဆံပင် အရှည်ကြီးတွေကိုဆွဲပီး တအား ကြမ်းကြမ်းဆောင့်မေ့ ဖင်ဖွေးဖွေးကြီး တွေကိုလက်နဲ့ ပွတ်သပ် ဆုပ်ချေလိုက်၊ လက်ဖ၀ါးနဲ့မနာအောင်ခပ်စပ်စ ပ် ကလေး တဖန်းဖန်း ရိုက်ရင်း ပါးစပ်က အော်ချင်တာတွေ အော် မေ ကလည်း ခုမှ လွတ်လပ် သွားတယ်ဆိုတဲ့ စိတ်နဲ့အသားကုန် ဆောင့်ခိုင်း ပီး သူကိုယ်တိုင်ကပါ အသေအော်တာ ဆူညံနေတာပဲ ပီးသွားတော့မှအ၀တ်တွေတောင်ပြန်မ၀ တ် နိုင်တော့ပဲ ၂ယောက်စလုံး ဖင်တုံးလုံးလေးတွေ နဲ့ဖက်ရင်း အိပ်ပျော် သွားကြ တော့ တာပေါ့။ တစ်နာရီ ကျော်ကျော်လောက် မှေးလိုက်ကြပီး ပြန်နိုး လာကြတော့မှ အိပ်ယာထဲမှာ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ခပ် တင်းတင်း ဖက်ရင်း ကျေနပ် နှစ်သိမ့်နေကြတယ်။ ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲမှာ မျက်နာလေး အပ် နေရတော့သူက ကြည်နူး နေသလို၊ မေ့ ကျောပြင်၊ လက်မောင်း ချောအိအိလေး တွေကို ပွတ်သပ်ရင်း သူ့ကိုယ်လုံးလေး ကို ခွ ထားရတော့ကျနော်လည်း ကျေနပ် နေတာပေါ့။.
257 တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ပြုံးပီး စိုက်ကြည့်လိုက်နမ်းလိုက်နဲ့ဇိမ်တွေ့ လိုက်တာဗျာ။ ခုပြန်ပြောရင်းနဲ့တောင်လွမ်းလာပီ အဟင့် ကျနော်ပြောသလို ပဲလေ လူမရှိ သူမရှိ ၂ယောက်ထဲ ကမ္ဘာလေး ဆိုတော့ထပ်သောင်းကျန်း ကြ ပြန်သေးတာ။ အိမ်အပေါ်ထပ်၊ တက်တဲ့အတွင်း လှေကား မှာ လက်ထောက် ပေးပီး အနောက် ကအုပ် တာတို့၊ ဧည့်ခန်းထဲ သွားပီး သူ့ကိုဆက်တီခုံမှာ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပေါင်ကား ခိုင်း ထားပီး ကျနော်က ခွေးခြေလေးနဲ့ကြမ်းပြင်ပေါ် စိတ်ပြေနပြေ ထိုင်ပီး အဖုတ်လျှက် ပေးတာတို့၊ အိမ်ထဲ သွင်းထားတဲ့ဒေါက် ထောက်ထားတဲ့ယောကျာ်းစီး ဆိုင်ကယ်ပေါ် တက်ခွပီး လုပ်ကြတာတို့ ပြောရင်းနဲ့မျက်စိထဲ ပြန်မြင်လာပီး ရယ်ချင်လာ ပြန်ပီကျနော်တို့တော်တော် ဆိုးခဲ့ တာဗ်ာ ဟီး ဧည့်ခန်း စားပွဲပေါ် သူ့ကို ပက်လက် တက် အိပ်ခိုင်းထားပီး ရင်ဘတ်ပေါ်က ကျနော်က တက်ခွ၊ သူ့ချိုဗူး ၀ါဝင်းဝင်းကြီး ၂ခုနဲ့ကျနော့် ဒုံးပျံကိုညှပ် ခိုင်းထားရင်း ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် လုပ်တာတို့၊ အဲ့ဒီ စားပွဲပေါ်မှာပဲ ကျနော်က ပက်လက် အိပ်ပီး မေ က ဆံပင်ရှည်လေး တခါခါနဲ့မြင်း တက်စီး ခိုင်းတာတို့ အဲ့လိုမျိုး ရှုပ်ရှက်ခတ်နေအောင် ကိုသောင်းကျန်း ကြတာဗျ။ လုံးဝ အီစိမ့်သွားပီး ဝသွားမှ၂ယောက်သား ကျနော့် အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်သွားကြပီး မောမောနဲ့အိပ်တော့ တာပေါ့။ နေ့ခင်း၂ချက်ကျော်၃ချက်လောက်မှတူ တူ လူးလဲထ၊ ရေလေး ဘာလေး ချိုးပီး သူ့အလုပ်ကို ပြန်လစ်ကြတော့တာ။ ကျနော်လည်း တခါထဲ ထိုင်စောင့်ပီး ပြန်ကြို လာခဲ့ တာပေါ့။ မေ့အိမ်ပြန်ရောက်တော့ခပ်တည်တည် နဲ့၂ယောက်သား အလုပ် ရှုပ် လာသလိုလိုဘာလိုလိုနဲ့ ဟိ ဟိ။ ဒါတောင်မိုးချုပ်လို့ညစာ စားသောက်ပီး၊ သူက သူ့ဖာသာ စာရင်းဇယားနဲ့အလုပ်ရှုပ်၊ ကျနော်က သတင်းလေး ဘာလေး ထိုင်ကြည့်ရင်း ပျင်းလာလို့ပြန်တော့မယ့် ဟန်နဲ့ထိုင်ရာက ထ လိုက်ရင် သူ့အလုပ် စားပွဲကနေ လှမ်းကြည့်ပီး မျက်နာရိပ် မျက်နာကဲ က မပြန်နဲ့ဆိုပီး လုပ်ပြ လာသေးတာ။ ဒီမှာ အိပ်မှာ လိုလိုပြန်မှာ လိုလိုလုပ်နေရာက ဒေါ်ကြီးတို့အိပ်သွားမှခပ်တည်တည်နဲ့ အိမ်တံခါးတွေ လိုက်ပိတ် လိုက်ပီး မေ့အိပ်ခန်းထဲ လှစ်ကနဲဝင်အိပ်ယာထဲကနေ စောင့်နေ လိုက်တော့တာဗျ။ ခဏနေတော့ ခြေလက် ဆေး၊ သွားတိုက်မျက်နာသစ်ပီး တဲ့ မေ က အသာလေး အိပ်ခန်းထဲဝင်လာ အတွင်းခံလေးတွေ ခၽြတ္ခ်၊ စွပ်ကျယ် အပါး၊ ထမီ အပါးလေး ကောက်ဝတ်ပီး ကျနော့် ရင်ခွင်ထဲ ၀င်လာ တော့တာပဲ။ နေ့လည်က အားရအောင်လုပ်ထား ကြပီးသား ဆိုတော့ဘာမှ မလုပ်တော့ ပါဘူး။ ၀ နေကြပါပီ။ ဖက်ပီး အိပ်ချင်တာပါ ဆိုနေမှ ဗျာ။ တစ်ယောက် နားရွက် နား တစ်ယောက် ပါးစပ်လေး ကပ်ပီး တိုးတိုး တိုးတိုးနဲ့ချစ်စကား လေးတွေ ပြောလိုက်၊ အသံ မထွက်အောင်ကြိတ်ပီး ရယ်လိုက်၊ စလိုက်၊ နောက်လိုက် ကလေးတွေ လုပ်ပီး တင်းတင်းဖက်ရင်း အိပ်ပျော်သွား ကြတာပဲ။ မိုးလင်းခါ နီးတော့လင်းဆွဲ ကြိတ်ဆွဲလေး တစ်ခါ ထဆွဲတယ်ဗျ ဟီး ဆွဲတယ် ဆိုတာ ကလည်း ကျနော်က ဆွဲချင်လို့မဟုတ်ပါဘူး ကျနော် ဆတ်ကနဲ လန့်နိုး လာပီ ဆိုဒင်းက ကျနော့် ဟာကိုတပြွတ်ပြွတ်နဲ့စုပ်ပီး သောင်းကျန်း နေပီကိုး ဒီတော့လည်း အိပ်ချင် မူးတူးနဲ့ထ ဆွဲရတော့ တာပေါ့လုပ်ချင် လွန်းလို့တော့ မဟုတ်ဘူးပေါ့လေ ငှဲ ဒီလိုအခြေနေတွေ ဖြစ်နေပီ ဆိုတော့ ကာ ရှေ့ဆက် မလွယ် တော့ဘူး။ မလွယ်တော့ဘူး ဆိုတာက ဒေါ်ကြီးရှေ့မှာ လေဗျာ။ သူ့အဒေါ်ရှေ့မှာ ကျနော်တို့အဲ့လိုဖြစ်နေတာကိုလူကြီးက တနေ့ နေ့တော့သိသွား မှာပဲ။ အမှန်က ရိပ်တောင် ရိပ်မိနေ ပါပီ လို့ ထင်ပါတယ်။ ဒီလောက် မူပျက် နေကြတာ။ ဒေါ်ကြီး အနေနဲ့လည်း ကျနော် ၀င်ထွက် နေတာကိုသဘော အကျသားပဲ။ သားလေး ဖိုးသက်ဆိုတာ ပါးစပ်ဖျား ကမှ မချတာလေ။ ဟိုးအရင် ကထဲက ကျနော့်ကိုတူသား နောင်မယ် လိုချစ်လာတဲ့အဖွားကြီးပဲ ဟာ။ ကျနော်လည်း ဒီလိုတိတ်တိတ်ပုန်း ဖြစ်နေရတာ မကြိုက်ချင်တော့ဘူး။ ယူလိုက်ချင်ပီ ဗျာ။ လမ်းပေါ်မှာ လေလွှင့် နေတဲ့ ကျနော့် ဘ၀ကိုလည်း အဆုံးသတ်ချင်ပီ။ အရေးကြီးဆုံး အချက်က ကျနော် မေ့ကိုရင်နင့်အောင် ချစ်မိနေပီ ကောဗျာ။ တစ်ခုလပ် ကလေး တစ်ယောက် အမေ ချောချောလေး အရှေ့မှာ မားမား ရပ်ပီး တစ်ဘ၀လုံး စောင့်ရှောက် ချင်နေပီ။.
258 ညအိပ်တိုင်း ကျနော့် ရင်ခွင်ထဲကိုငုံ့ကြည့် လိုက်ရင် အဲ့ဒီ အပြစ် ကင်းစင် တဲ့မျက်နာ ၀ိုင်းစက်စက် ကလေးကိုအမြဲ မြင်ချင်နေပီဗျာ။ ဒါနဲ့သိပ်စဉ်းစား မနေတော့ဘူး။ တရက်မှာ မေ့ကိုကျနော်ပြောလိုက်တယ်။ မေ! ငါ့အိမ်ကို လှမ်းအကြောင်း ကြားလိုက်တော့မယ် ဟာ လို့။ အဲ့မှာ သူက မျက်လုံးလေး ၀ိုင်းသွားပီး ဘာကိုလဲဟင်? တဲ့ ဟောဗျာ! ငါတို့ကိစ္စကိုပေါ့ ငါ အိမ်ထောင်ပြုချင်ပီသူတို့နင့် အဒေါ်ဆီမှာ လာ ကြောင်း လှန်းပေးဖို့အဲ့ဒါလေ ဆိုတော့မျက်နာက ကွက်ကနဲ ပျက်သွားတယ်ဗျ။ ကျနော့်ကိုသေချာ မကြည့်ပဲ မျက်နာ လွှဲထားရင်း ခေါင်းခါတယ်။ ရင်ဘတ် ထဲမှာကိုထိတ်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်ဗျာ။ မေ! ဘာတုံးဟ ငါ့ကို မနောက်နဲ့နော် ငါတသက်လုံး ဘယ် မိန်းမကိုမှဒီစကား မပြောဖူးသေးဘူး ဘာလဲဟာ ဘာလို့ခေါင်းခါနေတာလဲ လို့ဒရောသောပါး မေးလိုက်တော့ သက်ပြင်း ဟင်းကနဲ ချရင်း မောင်ရာ ငါ နင့်ကို ချစ်ပါတယ်ဒါပေမယ့်အဲ့ဒီကိစ္စ တော့ မဖြစ်ဘူးဟ ထပ်မပြောနဲ့တော့ တဲ့ ကျနော် ကယောင် ကတမ်းနဲ့သူ့ပုခုံး၂ဖက်ကို စုံကိုင်ပီး အော်လိုက်မိတယ်။ မေ! နင် အဓိပ္ပါယ် မရှိတဲ့ စကားတွေ ပြောနေတယ် ကွာ ။။။။ နောက်တစ်ပို့စ် ဆိုပီးပါ ပီညီအကိုတို့ရာ။ သိပ်လည်း ရေးစရာ မကျန်တော့ သလိုအသေးစိတ်တွေလည်း မရေး ပြချင် တော့ပါဘူး။ အဲ့ဒါတွေ ပြန်ပြောရတာ စိတ် ဆင်းရဲတယ်ဗျ။ နက်ဖန် တစ်ပို့စ်တင်ပီး ဇာတ်သိမ်း လိုက်မယ်နော်။ ငါ နင့်ကို လွမ်းတယ် မေ နောက်ဆုံးအပိုင်းပါပဲ ညီအကိုတို့။ မုဒ်သွင်းထားတာ ဘဒ္ဒ၀ိဇ္ဇာ လေးလုံး ရှိနေပီ။ ပေါက်ကွဲ သံစဉ်တွေ လာပါပီ ခင်ညာ။ မေ အဲ့လိုငြင်းဆန်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာ ကျနော် ရင်ဘတ်တစ်ခုလုံး ဗလောင် ဆူသွားတယ်ဗျာ။ စကားနဲ့ပြောရရင် မိသွားတယ်ပေါ့။ ထိချက် ပြင်းတယ် ဆရာ။ ထင်မှ မထင်မှတ် ထားတာကိုး။ သူပဲ ကျနော့် ကိုဒီလောက်ချစ်ပြ တွယ်တာ ပြနေတာ ကြီးလေ။ ကယောင် ကတမ်းနဲ့ဘာမှကို ပြန်မပြော နိုင်တော့ပဲ ထိုင်လိုက် ထလိုက်ကို ဖြစ်နေခဲ့တာဗျ။ မှတ်မှတ် ရရ အဲ့ဒီ စကားတွေ ပြောနေခဲ့စဉ်က မေ တို့ခြံထဲက စံပယ်ခြုံလေး ဘေး ခုံတန်းလေးပေါ်မှာ ညနေစောင်း အချိန်။ မေ က ကျနော့် စကားတွေ နားထောင်ပီးတာနဲ့အဝေးကိုပဲ ငေးနေတော့တာ။ ကျနော်က ထရပ်ပီး ခြေတုန်လက်တုန်နဲ့စီးကရက်ဖွာလို က် ဘာလဲကွာ! ဘာတွေဖြစ်ကုန်ပီလဲကွာ! ဆိုတဲ့ ၀ါကျ ၂ကြောင်း ကို တတွတ်တွတ် ရွတ်ရင်း မေ့အရှေ့မှာ ခေါက်တုံ့ ခေါက်ပြန်လမ်းလျှောက်နေမိတယ်။ တစ် တင်္ဂ ရူးသွားသလား တောင် မှတ်ရတယ်။ စီးကရက် ၃၄လိပ် ကုန်တော့မေ က သူ့ဘေးမှာ လာထိုင်ဖို့ခေါ်တယ်။ ၀င်ထိုင်လိုက်တော့လူက အငြိမ်မနေဘူး။ တုန်တက် နေတာ။ မေ က ကျနော့်ကျောပြင်ကို လက်နဲ့ခပ်ဖွဖွ ပုတ်ပေးနေတာကိုခါချသလို လုပ်သူ့လက်တွေကို ဆွဲဖယ်လိုက် ရင်း ကျနော် မေးခွန်းတွေ ဆက်တိုက် ထုတ်နေမိတယ်။ မေ! ငါ့ကိုချစ်တယ်ဆို အင်းလေ သူ့အင်းလေ ဆိုတဲ့ အသံက တုန်ပီး အဖျားခတ်နေတယ် ဒါဆိုဘာဖြစ်လို့? ချစ်တိုင်း လက်ထပ်စရာ မလိုပါဘူး မောင်ရာ မေ နင်ငါ့ကိုအရူးစကားတွေမပြောနဲ့ဟာ ဘာလဲ ငါ့ကိုမယုံလို့လား မဟုတ်ပါဘူး မောင် ငါ့ကိုအရမ်း ချစ်မှန်း သိပါတယ် ငယ်ငယ်က ကောင်ရှုပ်လေးလို မဟုတ်တော့ မှန်းလဲ သိပါတယ် ဒါဆို ဘာကြောင့်လဲ!!!!! မေ ငါ မခံနိုင်တော့ဘူးးးး ကျွတ်! ငါတို့လက်ထပ်စရာ လို လို့လား တသက်လုံး ဒီအတိုင်းနေမယ်ကွာ မေနဲ့ မောင် ညတိုင်း တူတူ အိပ်မယ်ဒါဆို ရပီ မဟုတ်လား သြော် တိတ်တိတ်ပုန်း လင်မြှောင်လေး ပေါ့ ငါ့ကိုယ် ငါတောင်ရွှံသလိုလို ဖြစ်သွားတယ် အဲ့ဒါ မျိုးတော့ငါ့ကို လာမလုပ်နဲ့ငါ ယောကျာ်းဟ ငါ့မှာ အတ္တမာန ရှိသေးတယ်နင် ငါ့ကို ခိုင်မာတဲ့အကြောင်း ပြချက် ခုပေး အဓိပ္ပါယ် မရှိတာတွေ မကြားချင်ဘူး အဲ့လိုမျိုး ပွဲကြမ်းနေတဲ့အချိန်မှာ မယုံကြည်နိုင်လောက်ဖွယ် တိုက်ဆိုင်မှုက ဖြစ်သေးတယ်။ ဖုန်းဝင် လာတာဗျ။ ပွဲကြမ်းနေတော့ ကာ မကိုင်ဘူး။ မကိုင်လေ လေ ဆက်တိုက်ခေါ် လေ လေ ဖြစ်လာတော့လူက စိတ်တိုတိုနဲ့ကောက်ကိုင် လိုက်ကော။.
259 ဘယ်သူ ဘယ်ဝါ ခေါ်မှန်းလဲ သေချာသတိမထားမိလိုက်ဘူး။ ဘယ်သူဖြစ်နေတယ်ထင်လဲဗျ။ ကျနော်ပြောပြော နေတဲ့ကျောင်းနေဖက် သူငယ်ချင်း မိန်းကလေး ၃ ယောက် ထဲက တစ်ယောက်ဗျာ။ ပွဲက ကောင်းချက်အဲ့လို။ ဟဲ့! သေနာလေး နင့်အသံက လူသတ်ခါနီး အသံ ဖြစ်နေပါလား ဘာတွေ ဖြစ်နေတာလဲ တဲ့။ ခိခိဆိုတဲ့ကောင်မလေး သူက အိမ်ထောင် ကျပီး နယ်မှာ တာဝန်ကျနေတာ ။ မေရယ်ခိခိရယ်မိဝါရယ်ဆိုပီး ရဲသုံးဖော် ဆိုတာ ကျနော့် ပြောမနာ ဆိုမနာတွေ ဆိုတာ ခင်ဗျားတို့သိပီး သားပဲ။ ကျနော် လည်း အခွင့်ကြုံတာနဲ့မထူးဘူး ဆိုပီး အတော်ပဲ မိခိရယ်ဒီမှာကွာ မိန်းမတစ်ယောက်က ငါ့ကိုအုပ်ပီး မယူနိုင်ဘူး လုပ်နေလို့အဲ့ဒါ ဘာလုပ်ရမှန်း မသိဖြစ်နေပီ လို့ဟီး။ အဲ့လိုပြောထည့်ပစ် လိုက်ကော။ ဟိုဖက်က ဖွီးးး ကနဲ အသံနဲ့ချောင်းဆိုးသွားသံ ကြားလိုက်ရတယ် လက်ဖက်ရည် သောက်ရင်း ဖုန်းပြော နေတာတဲ့ ခဏနေမှ မြတ်စွာဘုရား! ငါ လက်ဖက်ရည်တောင် သီးကုန်ပီ ဘာတွေလဲ ဖိုးသက်ရာ နင့် ဟာကလဲ အဆန်း တကြယ်တွေ ထဖြစ်ပြန်ပီသေသေချာချာ လျှောက်တင်စမ်း ငါ့ကို ဆိုပီး ပြန်မေး လာတယ်။ အေး ငါလည်း ဒါမျိုး မကြုံဖူးဘူး သူငယ်ချင်း ငါတသက်လုံး ဘယ် မိန်းမကိုမှဒီလိုအောက် မကျို့ဖူးဘူး။ ငါ့ ရည်းစားဟောင်းတွေ အကုန်လုံး နဲ့တုံး ကလည်း တခါမှ လက်ထပ် ပါရစေလို့ခွင့်မတောင်း ခဲ့ဖူးဘူး။ ခုတော့ငါ့ကို အိပ်ရုံတင်ပဲ တော်ပီ ဆိုတဲ့ မိန်းမနဲ့တွေ့လို့အသည်းကွဲ ရတော့မယ် ဟာ ဆိုပီး မေ့မျက်နာကိုစေ့စေ့ကြည့်ရင်း တမင်ရွဲ့ပီးကို ပြောနေလိုက်တယ်။ မေ က ကျနော်နဲ့ဖုန်းပြောနေတာ ဘယ်သူမှန်း ရိပ်မိသွားပီး မျက်နာ အတော် ပျက်စ ပြုလာပီ။ ဖုန်းထဲက မိခိကတော့တဟားဟား နဲ့ကျနော့်ကိုနောင်ပြောင်နေတုံးပဲ။ ဖုန်းထဲကနေ အင်တာဗျူး လာလုပ်နေသေးတယ်။ ဟဲ့! နင့်ကို အိပ်ရုံတင် ကြံတယ်ဆိုတော့အပျိုပေါက်စလေး ဟုတ်မယ် မထင်ဘူး ဖိုးသက္ဟုတ္လားဟ ဟီဟိ အင်း မဟုတ်ဘူး ကလေးတစ်ယောက် အမေ ဟယ်ကလေးတစ်ယောက် အမေကြီး လား ခွီး နင် အတည်လိုချင်နေတယ် ဆိုမှတော့တော်တော်ချော တော်တော်လှ တဲ့မိန်းမ သေချာပေါက်ဖြစ်ရမယ် ဟုတ်တယ်ချောမှ ချော လှမှ လှ နင် ငါ့ကို ကူညီမလား သူငယ်ချင်း? အမ်! ငါက ဘာကို ကူညီရမှာတုံး ငကြောင် ကြည့်ပြောပေးကွာ ခဏကိုင်ထား ဟဲ့! သောက်ပလုတ်တုပ်ဘာတွေတုံး စပ်မြင် ကပ်ကပ်နဲ့မျက်ရည် တစိုစို၊ နှပ်ချေး တရွတ်ရွတ် လုပ်နေတဲ့ကျနော့် အရှေ့မှာ ထိုင်နေတဲ့ မေ့လက်ထဲ ဖုန်းထိုး ထည့်ပေး လိုက်တယ်။ အူကြောင်ကြောင်နဲ့ဖုန်းကိုလှမ်းယူပီး ကျနော့်ကိုမော့ကြည့်နေတဲ့မေ့ကိုပြောလေ လို့ပိတ်ဟောက် လိုက်မှဖုန်းကို နားရွက် နားကပ်ပီး ငိုထားလို့နှာခေါင်းသံ ပါနေတဲ့အသံနဲ့ မိခိလား! အေး ငါဗျိုင်းလေး တဲ့။ ဟိုဖက်က ကောင်မတော့ ဘယ်လောက်တောင်ရှော့ခ်ရသွားမလဲ မသိဘူး အဟီး။ သူလည်း ဘယ်လိုမှမျှော်လင့် မထားတဲ့ အသံကြား လိုက် ရမှာ ကိုးဗျ။ ဟုတ်တယ်! အင်း! ဆိုပီး ၂ခွန်းလောက် စကားပြော အပီးမှာ ကျနော့်ကို မော့ကြည့် လာပီး မောင်! နင်အိမ်ထဲ ခဏသွားပေး ငါ မိခိနဲ့စကားပြော ဦးမယ် ဆိုပီး ရှောင်ခိုင်း လာတော့ ကျနော်လည်း ဘာမှပြန်မပြောတော့ပဲ အိမ်ထဲ ၀င်လာပီး ဧည့်ခန်းထဲ ငုတ်တုတ် ထိုင်နေမိတယ်။ တစ်နာရီကျော်နှစ်နာရီ လောက်တောင် ကြာမလား မသိဘူး။ မေ အိမ်ထဲ ၀င်လာတယ်။ ကျနော့်ဖုန်းကိုဆက်တီစားပွဲပေါ် အသာလေး တင်ပီး သူ့အိပ်ခန်းထဲ ၀င်သွားတယ်။ ဘာမှလဲ မပြောဘူး။ ကျနော် ချက်ချင်းထပီး လိုက်သွားတော့ သူ့အိပ်ခန်း တံခါးကိုအတွင်းကနေ ဂျက်ချ ထားတယ်ဗျ။ ဘာလုပ်ရမှန်း မသိတော့ တာနဲ့ခုနက သူငယ်ချင်း မိခိကို ဖုန်းပြန် ခေါ်လိုက်တယ်။ ချက်ချင်း ဖုန်းကိုင်တယ်။ ဘာတွေ ဖြစ်ကုန်တာလဲဟာ ဆိုတဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားနေတဲ့ အသံ အရင် ကြားလိုက် ရတယ်။ ငါ့ကို အကုန် ပြောပြသွားတယ်နင်တို့ဟာ ကလည်း ငါဘာပြောရမှန်း မသိတော့ဘူး တဲ့။ အမော တကောနဲ့ ကျန်တာတွေ နောက်မှ ပြောတော့မေ နင့်ကို ဘာပြောသွားလဲ လို့မေးလိုက်တော့ သက်ပြင်းရှည်ချသံနဲ့ အင်းး အဓိက က နင့်ကို မကြိုက်တာ မဟုတ်ဘူးဟေ့ မလိုချင်တာလဲ မဟုတ်ဘူး။ သူ့သမီးလေး ပထွေးရမှာစိုး လို့တဲ့ဆိုတဲ့ အသံ ကြားလိုက်ရ တော့မှဇာတ်ရည်လည် သွားတော့တယ်။.
260 လူလည်း ဘာလုပ်ရမှန်း မသိတော့ဘူး။ နင် စိတ်အေးအေး ထားပီး အိမ်ပြန် အိပ်တော့ ငါဂိုဏ်းချုပ်ဆီ ဖုန်းဆက်ဦးမယ်စိတ်မပူနဲ့ဆိုပီး ဖုန်းချသွားတယ် ဂိုဏ်းချုပ်ဆိုတာ ကျန်တဲ့ သူငယ်ချင်းမ တစ်ယောက်ကိ ုပြောတာ သူတို့အထဲမှာ အသက်အကြီးဆုံး တစ်ယောက် ဒါနဲ့ကျနော်လည်း လစ်လာခဲ့ရော ဆိုပါတော့။ နောက်နေ့ကြတော့ဖုန်းတွေ တဂွမ်ဂွမ်ဖြစ်နေတယ်။ ဂိုဏ်းချုပ်မိဝါဆီက ဖုန်း၊ မိခိ ဆီက ဖုန်း တစ်ယောက် နဲ့ပြောလိုက်၊ နောက် တစ်ယောက်နဲ့ ဆက်ပြောလိုက်။ ရှုပ်ရှက်ကို ခတ်နေတာပဲ။ အမှန်က သူငယ်ချင်း အချင်းချင်း သူတို့လည်း ညားစေချင် ကြတာပေါ့ဗျာ။ အရင်ကထဲက သူတို့တွေ ကျနော်နဲ့မေ့ကို ပေးစားချင် နေကြတာ ဆိုလား။ ခပ်ပေတေတေ လုပ်နေတဲ့ ကောင်ရယ်၊ အိမ်ထောင်ပျက်ပီး အားကိုး အားထား မရှိတဲ့သူရယ်မထူးပါ ဘူးဟာ ငါတို့စပ်ပီး ပေးစားလိုက်ကြအောင် ဆိုပီး ခဏခဏ နောက်နေကြဆိုလား။ ခုလိုသူတို့ကွယ်ရာမှာ ဒီလိုဖြစ်ကုန်တယ် ဆိုတော့ကြားကြားချင်း ၀မ်းတွေသာ လို့ပေါ့။ ဒါပေမယ့် သူတို့ဘယ်လိုပဲ ကြားထဲက ကြောင်းလှမ်း စေ့စပ်ပေမယ့်နောက်ဆုံးမှာ ဘာမှဖြစ်မလာခဲ့တော့ ပါဘူးလေ။ မေ က ခေါင်းမာတယ်။ တသက်လုံး သူနဲ့လာအိပ် လာ ရတယ်။ မလိုချင်တော့တဲ့ အချိန် ကြိုက်တဲ့ မိန်းမ သွားယူချေ သူ့ကိုတော့လက်ထပ်ဖို့ရာ ဒီတသက် မဖြစ်နိုင်ပါ တဲ့။ ဒါပါပဲဗျာ။ ဒီကြားထဲ ကျနော်လည်း အတင်း ကြိုးစားခဲ့ ပါသေးတယ်။ အသေးစိတ်တွေ မပြောချင်တော့ဘူး။ မေရယ်နင့်သမီး ငါ့သမီးပေါ့ဟာ။ ငါလည်း နင့်သမီးလေးကိုဒီလောက်ချစ်တာ မဆိုင်တာတွေ မတွေးစမ်းပါနဲ့ဘာညာ ဆိုပီး ချော့မော့ပြောတာလည်း မရပါဘူး။ တခါတလေ အရက်မူးမူးနဲ့ပြုံးစိစိလုပ်ပီး ရိသဲ့သဲ့တွေလည်း လုပ်ဖူးခဲ့တယ်။ မေ! ငါနင့်ကိုပိုင်းလုံး လုပ်မှာကြောက်လို့လားကွယ် နင်ချမ်းသာတာ ငါသိပါတယ် ဒါပေမယ့်ငါ့အဘွားလည်း သေတော့မှာပါ သိပ်မနေရတော့ပါဘူး လို့ သူသေရင်နို့ခြောက်မှုန့်ဗူးတွေ အကုန် ငါရမှာပါလို့ ဟီဟိ။ ဘာဗူးတွေလဲ ဆိုတော့လက်တိုဂျင် နို့မှုန့်ဗူးတွေ လေဟာ ၈ဗူး ၉ဗူးလောက် ရှိတယ် သူ့ကုတင်အောက်မှာ ထည့်ထားတာ အထဲမှာ ရွှေထည် စိန်ထည်တွေ ငါ ဘိန်းစားတုံး ကတောင်တစ်ဗူး ခိုးရောင်းဖူးတယ်နည်းတဲ့ ပစ္စည်းတွေ မဟုတ်ဘူး စိတ်ကူး မလွှဲနဲ့ မန်းလေးက အိမ်အပြင်ရှမ်းပြေက ခြံတွေလည်း ငါ့ကိုအမွေပေးမှာ သိလား ကဲ! ဒါဆိုဘယ်လိုလဲ ငါ့ကို ယူမှာလားလို့ငါမညာဘူး နင်မယုံရင် ငါ့အဘွားကို ဖုန်းဆက် မေးကြည့် ဘာညာဆိုပီး မူးမူးနဲ့အဲ့လိုတွေ ပေါက်ကရ လျှောက်ပြောခဲ့ တာတွေ။ နောက်ဆုံးတော့ကျနော် ရှုံးသွားတယ်ဗျာ။ စေ့စပ်ကြောင်းလမ်းရေး ပွဲစားလုပ်တဲ့ဟို၂ကောင်လည်း လက်မြှောက် အရှုံးပေး သွားတယ်။ ငှက်ပျောတုံးသာရှာပီး ဖက်အိပ်လိုက်တော့ဖိုးသက်ရေတဲ့အဟ င့်။ ကျနော်ဇာတ်လမ်းထဲမှာ ရေးခဲ့သလိုပါပဲ။ အလက်ဇန်းဒါးသည်ဂရိတ် ဆိုတဲ့ကောင်က အသက် ၃၀မှာ ကမ္ဘာ တစ်ခြမ်းကိုအောင်နိုင်ခဲ့ သတဲ့ကျနော် ဆိုတဲ့ကောင်က အသက်၃၀ မပြည့် တပြည့်မှာ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ ဘ၀ တစ်ခြမ်းကိုတောင်မအောင်နိုင်ခဲ့တဲ့ ကောင်ပေါ့ဗျာ။ ရှုံးတယ်။ ဒါပါပဲ။ တစ်ပတ် ဆယ်ရက်လောက်တစ်ဖက်ကမ်း စစ်ကိုင်းဖက် ကူးပီး ဦးဇင်း ရွှေဘဆီသွားအိပ်နေ လိုက်ခဲ့သေးတယ်။ ကိုယ်တော်ကလည်း အဖြစ်အပျက်တွေ အကုန်ကြားတော့ အိမ်း! ရှမ်းသူပုန်မင့် မလဲ ခုထိ ၀ဋ်ကြွေးဆပ်တုံး ပါလား မထူးပါဘူးကွာ ငါ့ ဆီမယ် အပီးအပိုင် သင်္ကန်းသာ ၀တ်လိုက်ပါတော့ တဲ့ ကြပ်ချက်ဟီးဟီး ။ ဒကာ့ ဥစ္စာက အဆင့်တွေ တော်တော်ကျ လာလိုက်တာ ခုဆိုတစ်ခုလပ်မလေး ကတောင်မလိုချင် တော့တဲ့အခြေနေ ဖြစ်လာတယ် နောက်နောင်ဆိုကလေး ၃၄ယောက် အမေ မုဆိုးမနဲ့များ ညားမလားပဲ တဲ့။ ဦးပဇင်း ကလည်းဗျာ စိတ်ညစ်ရတဲ့ အထဲ ပေါက်ကရ တွေလို့ပြောပီး အော်ရယ် နေမိတယ်။ နည်းနည်း နေသာထိုင်သာ ရှိလာတော့မှပြန်လာခဲ့တယ်။ ကျနော် အရှုံးပေးလိုက်ပီဗျာ။ မေ့အနားမှာလည်း ဆက် မနေနိုင်တော့ဘူး။ အဝေးဆုံးကို ထွက်သွား လိုက်တော့မယ်။ ခေါင်းမာတာက မေ တစ်ယောက်ထဲ မဟုတ်ဘူး။ ကျနော်လည်း တူတူပဲ။ အိပ်တော့ အိပ်မယ် လက်မထပ်နိုင်ဘူး ဆိုတာ အင်မတန် အတ္တမာနကို ထိခိုက်တဲ့စော်ကားမှုလို့ကျနော် ယူဆသွားပီဗျ။.
261 တိုတိုနဲ့လိုရင်းပြောရရင်ကျနော်နောက် ဆုံးအကြိမ်မေ့ဆီကိုသွားတွေ့လိုက်ပါတယ် ။ သူ့ ဆီလာတယ် လို့တော့အကြောင်း မပြဘူးပေါ့လေ။ ဒေါ်ကြီးကိုလာ ကန်တော့တာ ကျနော် ခရီးထွက်တော့ မယ်ပေါ့ဖိန့်ဖိန့်။ ခပ်တည်တည်နဲ့လမ်းမှာတွေ့တဲ့ကောက် ဝယ်လာတဲ့ လက်ဆောင်လေးနဲ့ဒေါ်ကြီးကို ဧည့်ခန်းမှာ ကန်တော့နေတဲ့အချိန် မေ က မီးဖိုခန်းထဲမှာ ချက်ပြုတ် နေရာက တစ်ချက်ထွက်ကြည့်ပီး ပြန်ဝင်သွားတယ်။ ဒေါ်ကြီး ကတော့ကျနော့်ကိုစိတ်မကောင်းတဲ့ မျက်နာလေးနဲ့ကြည့်ပီး ခပ်တိုးတိုးနဲ့ ပြောရှာပါတယ်။ ဒေါ်ကြီး စိတ်မကောင်းဘူး သားလေးရယ် တဲ့။ သား ဒီမှာရှိသွားတဲ့ ၄၅၆လ အတွင်းမှာ အင်မတန် အားကိုးရလို့ခြံလည်း လုံတယ်လေ တဲ့ ဂိန်! ကျနော်က ခွေးလိုလိုကြီး ဖြစ်မနေဘူးလား အဟီး သူစကား ပြောမတတ်လို့ပါဗျာ။ အမှန်က ယောကျာ်းသား ရှိတော့ မိန်းမသားတွေ လုံခြုံတယ် ဆိုတာ မျိုးကိုပြောချင်တာပါ။ မေလေးနဲ့လည်း သားကိုကြိတ်ပီး သဘောတူပီး သားပါကွယ် တဲ့။ ဒါပေမယ့်ကွယ် ကလေးမလေးက စိတ်ဒဏ်ရာကြီးတယ်ကော ကွယ် တဲ့။ သမီးလေး ကိုယ်ဝန်ကြီးနဲ့ခါးပတ်နဲ့ချွတ် အရိုက်ခံရ၊ မူးမူးနဲ့ကိုယ်ဝန်ဆောင် မိန်းမကိုလေးဖက်ထောက် ခိုင်းပီး ခွစီး လို စီး အဲ့လိုတွေ သူ့ယောကျာ်းက နှိပ်စက်တာ ခံခဲ့ရရှာတာ တဲ့။ ဒီလောက်ချောတဲ့ မိန်းမ ရထားရက်နဲ့ကို မိန်းမတွေလည်း ရှုပ်ဆိုလား နောက်ဆုံး ပိုက်ဆံပုံပေးပီး ကွာလိုက်ရတယ် တဲ့။ ဒီတော့ကလေးမလေး ကြည့်ရတာ နောက် အိမ်ထောင်မပြုရဲတဲ့ စိတ်ရောဂါ ရနေဟန် တူပါရဲ့ကွယ်တဲ့။ ကျနော်က သူ့ငယ် သူငယ်ချင်းပါ ဒေါ်ကြီးရာ၊ ပီးတော့သူ့ယောက်ျားဟောင်းလိုသူ့ပိုက်ဆံတွေ မက်လို့ကြိုက်တာမှ မဟုတ်တာ အဲ့လိုတွေ လုပ်မလားဗျ လို့ပြောလိုက်တော့ဒေါ်ကြီးက သားကို ယုံပါတယ်ကွယ်။ ဒါပေမယ့် ကာယကံရှင်က အဲ့လိုဆိုတော့ခက်သားပဲကွယ် တဲ့။ နောက်တော့သက်ပြင်းချရင်း ဒီရက်ပိုင်း မေတစ်ယောက် ညတိုင်း မအိပ်ပဲ ငိုသံ တအိအိဒေါ်ကြီး ကြားပါတယ်စိတ်မကောင်းဘူး ကလေးတို့ ၂ယောက် စလုံးကိုဒေါ်ကြီး သနားပါတယ် လို့ပြောရင်း ပုခုံးပေါ် တင်ထားတဲ့တဘက်ပိုင်း လေးနဲ့ မျက်လုံးထောင့်က မျက်ရည်စ တွေ သုတ်နေတယ်။ ကျနော်လည်း ဘာမှ မပြောတတ်ပါဘူး ဗျာ။ ဒေါ်ကြီး ထသွားတော့မီးဖိုခန်းထဲ ၀င်ပီး မေ့ကို ၀င်နှုတ်ဆက်တယ်။ ညနေ စောင်းဆိုတော့ဘီယာသောက်သွားမလားတဲ့။ ဒါနဲ့အကြော်အလှော်လေး တွေ ယူရေခဲသေတ္တာ ကိုမွှေ လိုက်တော့ကျားတံဆိပ် ဘီယာ ၃လုံးတွေ့တယ်။ ငါတို့၂ယောက်မလောက်မင ဖြစ်မယ် ဆိုပီး သူ့အတွက် အဲ့ဒီ၃လုံးကိုပေးလိုက်ပီး အရင်က ကျနော် သောက်လက်စ ခေါင်းကျိုးစပဲ ရှိသေးတဲ့ဂျေဒီတစ်ပိုင်းကို ယူလာခဲ့ရင်း ခြံထဲဆင်းထိုင် သူက ဘီယာသောက်၊ ကျနော်က ၀ီစကီမော့ပေါ့။ ရေကို မရောတော့ပဲ တစ်ပက်ပီး တစ်ပက်ချပစ်လိုက်တယ်။ သူလည်း ကျနော့်ကိုဘာစကားမှ မပြောဘူး။ ဘီယာကို ကျိုက်လိုက်၊ ငါးမုန့်ခြောက်ကြော်၊ မြေပဲလှော် ကောက်ဝါးလိုက်လုပ်ပီး ကျနော့်မျက်နာကိုပဲ ဆွေးရီရီငေးနေတယ်။ အဲ့ဒီအချိန်က ကျနော်သူ့အပေါ် အင်မတန် နာကျည်းထားတဲ့အချိန်ဆိုတော့သူကျနော့်ကို ငေးနေမှန်း သိသိနဲ့မသိချင် ယောင် ဆောင်နေမိခဲ့တယ်။ နင်ဘယ်ကို ထွက်သွား မလို့လဲ အဝေးကြီးကို ငါ့ဆီ ပြန်လာဦးမှာလား လို့မမေးတော့ပါဘူး မမေးတာ အကောင်းဆုံးပဲ အဲ့လိုမပွင့် တပွင့်တွေ ပြောရင်း ဆက်ပြောစရာ စကား မရှိတော့ဘူး။ ၀ီစကီပုလင်း ကော၊ ဘီယာပုလင်း တွေကော ပြောင်သလင်း ခါသွားပီ။ အမှောင်ထုထဲမှာ ကျနော်တို့တငုတ် တုတ်တုတ်ကလေးတွေ ထိုင်ပီး တိတ်ဆိတ်နေကြတယ်။ တော်တော်ကြီး ကြာလာတော့သူစကား စ လာပြန်တယ်။ ဘယ်နေ့သွားမှာလဲ နက်ဖန် လိုက်ပို့ရမလား နင့်မှာ အဲ့လောက် သတ္တိရှိမယ် လို့ငါမထင်ဘူး စကားပြောသံတွေ ပြန်တိတ် သွားကြပြန်တယ်။ ငါးမိနစ်၊ ဆယ်မိနစ်၊ ဆယ့်ငါး၊နှစ်ဆယ်။ ပြောလိုက်တော့လေဟာ။ မောင်ရေ မေလေး မောင်မရှိရင် သေလိမ့်မယ် သိလား။ ခဏလေး စောင့်ပါကွာ မေ မောင့်ကို တချိန်ချိန် လက်ထပ်နိုင်အောင် ကြိုးစားပါ့မယ်။ ခုချက်ချင်းတော့မေ မပြောတတ်သေးလို့ပါ။ မေ့ကိုထားမသွားပါနဲ့ကွယ် လို့ပြောလိုက်လေ။ ပြောလိုက်စမ်းပါ ငိုသံပါပါလေး နဲ့တစ်ချက်ရှိုက်သံ ပေးပီး ပြောလိုက်။.
262 ငါ နင့်ကိုအတင်း ပွေ့ပီး ငါ ဘယ်မှ မသွားတော့ဘူး ဟာ လို့ချက်ချင်း ပြောဖို့ဝန်မလေး ပါဘူးကွာ။ ငါစောင့်နေတယ် ပြောလိုက်တော့။ ငါ့ကို ချစ်တယ်ဆိုပြောလိုက်စမ်းပါဟာ။ ကျနော့် စိတ်ထဲမှာ အဲ့လိုတွေ အော်ဟစ်နေတယ်။ ဒါပေမယ့် သူမပြောဘူးဗျာ။ ကျနော်မျှော်လင့်သလိုပြောမလာဘူး။ စကားတော့ ပြောလာတယ်။ ကျနော် မမျှော်လင့်ထားတဲ့ စကားတွေ။ မောင်! အင်း မေ့ကိုတစ်ခါချစ်သွား ချင်သေးလား ဘာပြောတယ်ဟားဟား ရှိကြီးခိုးပါရဲ့ တော်ပါတော့ဗျိုင်းလေးရာ ကျနော့် ရယ်သံက အရူးရယ်သံလို လို ဖြစ်နေတာ သေချာတယ်ဗျ ဒါဆိုမေ မောင့်ကိုနမ်းလို့ရမလား ယုဒ က ခရစ်တော်ကိုနမ်းတဲ့အနမ်းမျိုးလား မရဏအနမ်း ဟားဟား ကျနော် တော်တော်မူးနေပီဗျ ဘာမှမပြောတော့ပဲ ခြံထဲကနေ အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်လာကြတယ်။ ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်တော့စားပွဲပေါ်က ဆိုင်ကယ်သော့ကိုလှမ်းယူရင်း ဆော့နေတဲ့သမီးလေးကို ကျနော်ပွေ့ချီရင်း ပါးဖောင်း ဖောင်းလေးကိုဘယ်ပြန် ညာပြန် နမ်းပီး နှုတ်ဆက်နေမိတယ်။ ဘီယာ အရှိန်ကြောင့်လား ဘာကြောင့်လား မသိဘူး မျက်နာလေး နီရဲနေ တဲ့မေ တစ်ယောက်ကျနော်နဲ့သမီးလေးကိုကြည့်ပီး ဆတ်ကနဲ မျက်နာကျက်က လေးပေ မီးချောင်းကိုမော့ကြည့်နေတယ်။ မျက်ရည် မကျအောင် မျက်နာကို မော့ထားတယ် သမီးကို မြှူနေရင်း ခပ်အုပ်အုပ်အသံနဲ့ပြောလိုက်မိသေး တယ်။ နောက်ဆိုလေးလေး မင့်ကိုအရင်လိုမစောင့်ရှောက် နိုင်တော့ဘူး သမီးလေးရာ လိမ်လိမ် မာမာနေရစ် ခဲ့တော့နော်လို့ ဝင်းဦးလေသံတွေ ဖမ်းပီး ပြောလိုက်တာ ဟိ ဟိ သမီးလေးကိုလက်ထဲက ချပေးလိုက်ပီး မေ့မျက်နာကို တစ်ချက်မှ မကြည့်တော့မှချာကနဲ လှည့်ထွက်လာခဲ့တယ်။ သမီးလေးက ဘာမှမသိတတ်တဲ့ အရွယ်လေး ဆိုတော့ဗမာ ရုပ်ရှင် ကားဟောင်းထဲတွေ ကလို ဦးဦး ဖေဖေ ဆိုပီး ဗြဲကနဲ အော်ငိုပီး ပြေးလိုက် မလာဘူးရယ် အဟီး။ ဒေါ်နန်းမေမေကြည်တစ်ယောက် ကလည်း မောင် ကျမတို့သားအမိကို ထားသွားတော့ မလို့လားရှင်ဆိုပီး ငိုသံပါလေးနဲ့ပြေးလိုက် မလာခဲ့ပါဘူး။ တစ်ထပ်တိုက်ပုလေး ရှိတဲ့ခြံဝင်းထဲကနေ ဝေါကနဲ မောင်းထွက်သွားတဲ့ယောက်ျားစီး ဆိုင်ကယ်အိုလေးပေါ်မှာ ကျနော် တစ်ယောက်ထဲရယ်။ တခါက အဲ့ဒီ ဆိုင်ကယ်အိုလေးရဲ့နောက်မြီးမှာ ထိုင်ရင်း ကျနော့်ကျောပေါ် ပါးလေးအပ်လို့မှီတွယ်ခဲ့ဖူးသူ တစ်ယောက် အဲဒီညက ပါမလာ ခဲ့တော့ဘူး။ သ ထာဝရ ကျန်ရစ် ခဲ့ပီ။ ။။။။ ဟုတ်ကဲ့။ ပီးပါပီလို့ပြောထားမှပဲ ဇာတ်လမ်း ဆက်ရမယ့်အခြေနေ ဖြစ်လာပြန်တယ်။ ဟိုဖက်က ညီအကိုတွေ ပြောထားတာ လေးတွေ ဖတ်ပီး ကျနော် မအောင့်နိုင်တော့ဘူးဗျာ။ ဆက်ပြောမှကို ဖြစ်တော့မယ်။ အထူးသဖြင့်အော ကိုယ်တွေ့လေး ဆိုပီး ရင်တုန်စရာ၊ စိတ်ရွှင်စရာလေးတွေပဲ ဖြစ်စေချင်တော့ကာ တချို့ဟာတွေ ဖျောက်ပီးရေးခဲ့လေတော့ခင်ဗျားတို့ဘ၀င် သိပ်ကျဟန် မတူဘူး။ အထူးသဖြင့်ကိုကြပ်နဲ့ကိုဇော်ဦး တို့ဟာကို ပြန်ချင်တာ။ ဟိုဖက်မှာ မပြန်ချင်တော့လို့ ဒီအောက်မှာပဲ ဆက်ရေး လိုက်တော့မယ်။ ကိုသရဲပြောတဲ့နောက်ယောက်ျား မယူဘူးလားဆိုတဲ့ ကိစ္စကို အရင်ပြောရရင် ဟုတ်ကဲ့ ဇာတ်လမ်းထဲမှာ ရေးတဲ့ ဇာတ်ကွက် ကတော့ဇာတ်လမ်း ကိုးဗျာ။ ဇာတ်မနာ နာအောင်လုပ်ပေး ရတာပေါ့။ သူ့ယောကျာ်း ပိုင်းလုံးကောင်က တသက်လုံး ပြန်လာမပေါင်း နိုင်တော့ပါဘူး။ သေဘီလေ။ အကယ်၍ မသေသေးလို့ကျနော်နဲ့မျက်နာချင်းဆိုင် တွေ့ရင်လည်း ကျနော့် လက်ချက်နဲ့သေမယ် ထင်တာပဲ ဟီး။ ဟိုးအရင် သူတို့ကြိုက် ကထဲက ကျနော် သတိ ပေးဖို့ကြိုးစားခဲ့ ပါသေးတယ်။ ယောကျာ်း ချင်းချင်း ပဲဗျာ။ ဒီကောင့်သောက်ကြောင်း ကောင်းကောင်း သိတာပေါ့။ အင်မတန် နှုတ်ချို လွန်းပီး စကားလေး ပြောလိုက်တိုင်း တိုးတိုး တိုးတိုးနဲ့မိန်းကလေးတွေကိုလက္ခဏာကြ ည့်ဗေဒင်တွက်ပေးမယ် တို့၊ ကျနော်က အင်မတန် ဆင်းရဲနွမ်းပါးတဲ့ မိသားစုက လာတာခင်ဗျ ဘာညာ ဆိုပီး မျက်ရည်ချူ တဲ့ စကားတွေ လူတကာကို လျှောက်ပြော။ စာရိတ္တမောင် လိုလိုအကွက်တွေလုပ်။ မိန်းမတွေ ကလည်း အများစုက ခပ်ပိန်းပိန်းလေး တွေလေ။ အဲ့မှာ သနား သလိုလို ဘာလိုလိုဖြစ်၊ ဆေးလိပ်မဖွာ၊ အရက်မသောက် အမှန်က လူရှေ့မှာ မလုပ်တာ မအေဘေးက လူကောင်း သူကောင်းလေး ဆိုပီး အယုံလွယ်။ ဟဲဟဲ! အဲ့လိုမိန်းကလေး တွေတော့ဒီကောင့်လက်ချက်နဲ့တင်ပဆုံ ဂိုင်းကန် သွားမယ် သာမှတ်။ ဂိုင်းကန်သွားတဲ့ မိန်းမ တွေလည်း များပီ။.
263 ေလတံခွန်ဂိုင်းကန်ရင် ဘာဖြစ်သွားလဲ ခင်ဗျား တို့သိမှာပါ ချစ်လို့ကြိုက်လို့အိပ်မိသွားတဲ့ ရည်စားတွေလို မှတ်မနေနဲ့။ အဲ့လိုလည်း ဖြစ်ပီးပီဆိုအကြောင်း အမျိုးမျိုးပြ ပိုက်ဆံ ချုစား တော့တာ ပါပဲ။ ဘယ်သူမှ မသိပေမယ့် အဲ့ဒီတုံးက မိုက်တိ မိုက်ကန်း အပေါင်းအသင်း စုံတဲ့ကျနော်က ကောင်းကောင်း သိပါ့ဒီကောင့် သောက်ကြောင်း။ ရေမထွက် တော့တဲ့မိန်းမဆိုဗွမ်းပစ် လိုက်ကရော။ ထားလိုက် ပါတော့ဗျာ။ မေ နဲ့ ဒီကောင်လာ ပတ်သက်နေမှန်း ကျနော်သေသေချာချာ မသိလိုက်ဘူးဗျ။ ကျနော်က သိလိုက်ရတဲ့ အချိန်မှာ တော်တော်နောက်ကျသွားပီ။ မေ့ကိုကျနော်ခေါ်မေးတဲ့ အချိန်မှာ ငါ သူနဲ့ခြေလွန် လက်လွန် ဖြစ်ကုန်ပီနင် ငါ့ကိုတားလည်း မမှီတော့ဘူး တဲ့။ ထပီး ကန်ချင်တဲ့ စိတ်ကို မနည်း ထိန်းထားရ တယ်ဗျာ။ တကယ်ဆိုမေ့လို ကောင်မလေးမျိုး အဲ့ဒီတုံးက တော်တော် ငယ်သေးတယ် က အဲ့လိုအရူးကွက်တွေ လျှောက်လုပ်တဲ့ ကောင်ကို ဘယ်လို အနား အကပ်ခံပီး ဘာလို့ အဲ့လိုတွေ အဖြစ်ခံ လိုက်ရတာလဲ ကျနော် နားကို မလည်ခဲ့ဘူး။ နင့်ဖာနင် ဘယ်နှစ်ခေါက် အိပ်ပီး အိပ်ပီး ဖြတ်လိုက်တော့ ဆိုတာကိုဟင့်အင်း ဆိုပီး ငြင်းတယ်ဗျာ။ ဟိုကောင့် မှိုင်းမိ နေတာကိုး။ မေ့မိဘတွေ ကလည်း လူကြီးတွေပဲဗျာ။ ဟိုကောင့်ကို အိမ်ခေါ်သွားတာ နောက်ထပ် ခေါ်မလာပါနဲ့တဲ့။ ရုပ်ကို ကြည့်တာနဲ့ဘာကောင်ဆိုတာ ရိပ်မိသွားပုံ ရတယ် ဟဲ ဟဲ။ သူများကို နိုင့်ထက်စီးနင်း ပြောတယ်ပဲ ထင် ထင်ကျနော့် အမြင် အတိုင်း ပြောရရင်အဲ့ဒီကောင်က စော်တကာကို ကပ်ကပ် နူးပီး သာဖန် စား ကြူစား နေတာ ရုပ်က စစ်ပြေးရုပ်ဗျ ဟီး။ တကယ် ပြောတာ။ လို့ဒီကောင့်ကိုကျနော်တို့မကြား တကြား ခေါ်နေကြ။ အဲ့လို ခေါ်တိုင်း မကျေနပ်သလို ဘုကြည့်ကြည့်ပေမယ့်လို့ကျနော်တို့အဖွဲ့ ကိုလန့်တော့ဘာမှမပြောရဲဘူးရယ်။ ကျနော်နဲ့ကိုယ်တွေ့ ဟာသထဲမယ်တခါက ပြောဖူးတဲ့ကျောင်းနေဖက်ဘော်ဒါ၂ကောင်က အဲ့ဒီ ခေတ်က ဥပဒေမဲ့ဒေသလို့ နာမည်ကြီးတဲ့ နေရာမှာ ဆေးသွားရှာရင်း ဖျံကျ သလိုလို လာလုပ်တဲ့လူမိုက်တွေနဲ့အသေအကျေ ခုတ်ကြ ထစ်ကြ သတ်ကြ ချကြ ဖြစ်ဖူးတော့တစ်ကျောင်းလုံးက မိုက်ကန်းကန်း ကောင်တွေ ဆိုပီး သတ်မှတ်ခံ ထားရတော့မလှန်ရဲဘူးပေါ့လေ တခါတလေ အရက်မူးမူးနဲ့ကျနော်တို့ထိုင်နေတဲ့ ရှေ့ အဲဒီကောင် စော်တွေ ဘာတွေနဲ့တွဲပီးဖြတ်လာရင်ဟေ့ရောင်! ဘူတာကြီး ရှေ့မသွားနဲ့နော်မင့်ကို စစ်ပြေး ဆိုပီး ဖမ်းသွားဦးမယ်လို့ပေါ်တင် ပြောပေးနေကြ ဟီး ဟီး။ အဲ့ဒီခေတ်က ဘူတာကြီး နားမယ်ဥပဓိရုပ် သိပ်မကောင်းရင် ခေါ်ခေါ်စစ်တဲ့ ခေတ်ဗျ။ စစ်ပြေး၊ တပ်ပြေးတွေ များလွန်းလို့။ အဲ့ဒီအချိန်က ယောကျာ်းနဲ့ပတ်သက်ပီး မေ က အရိုင်းလေးပဲ ရှိသေးတယ်ဗျ။ အဲ့ဒီမှာ ဒီကောင် ဘယ်လို ၀ိုက်ပစ်တယ်မသိဘူး။ နောက်ဆုံး ကျောင်းတက်နေရင်းနဲ့ကိုခိုးပြေးသွားတာ။ သူဌေးသမီးလေး အပိုင်ကြံ ခံလိုက်ရတယ်ပေါ့။ ဘာတတ်နိုင် မှာလဲဗျာ။ တိုတိုပြောရရင်မေ့ မိဘ တွေလည်း တစ်ဦး တည်းသော သမီး ဆိုတော့ပြန်ခေါ်ပီး ပေးစား လိုက်တယ်ပေါ့။ ဂြိုဟ်ကောင် လည်း အိမ်ပေါ် ရောက်သွားကော အဘိုးကြီး အဘွားကြီးလည်း ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ဆုံး။ အဲ့ဒီမှာ ဆရာသမားက အစွယ်ထုတ် ပြတော့တာပါပဲ။ ကျန်တာကတော့ခင်ဗျားတို့လည်း သိပီးသားပဲ။ ပိုက်ဆံ အပုံလိုက်ပေးပီး ကွာပစ် လိုက်ရတယ်။ ဒါပါပဲ။ သေသွားတာ ကတော့ကျနော်လည်း သူများပြောလို့သိရတာ။ အကုသိုလ်တွေ များလွန်းတော့သက်ဆိုး မရှည်တာ နေမှာပါ။ အဲ့ဒီလိုအိမ်ထောင်ရေးမျိုး ရင်ဆိုင်ခဲ့ ရတဲ့တစ်ခု လပ်မလေးက နောက် ယောကျာ်းယူဦးမယ် လို့ကိုသရဲ ယူဆ သလားဗျာ။ သူ့ကို ဘာမဆို အလိုလိုက်၊ တုန်နေအောင် ချစ်ပြ သူငယ်ချင်းဘ၀ကထဲက ၊ ဆိုးနွဲ့ သမျှလည်း ခံ၊ ဘာမဆိုအကုန် သိတယ် လို့ သူ့အထင်ကို ပြောတာနော ် ယူဆ ခံထားရတဲ့ကျနော့်ကိုတောင်ငြင်းလိုက်မှ တော့ဘယ်သူ့သွားယူ ဦးမှာလဲ။ လိင်ကိစ္စနဲ့ပတ်သက်ပီး သူ့ခံယူချက် ကလည်း ရှင်းတယ် ဆရာ။ ကျနော်နဲ့အိပ်ရတာ သူကြိုက်တယ်။ ကျနော် မရှိတော့ ရင်ကော ဆိုတော့။ မိန်းမတွေက ရတနာဝင်းထိန် စာအုပ်တွေထဲ ကလို တချိန်လုံး ဆာလောင်နေတာမျိုး မဟုတ်ဘူး တဲ့။.
264 ပီးတော့ဘ၀ကို တစ်ယောက်ထဲ ရုန်းကန် လှုပ်ရှား နေရတဲ့မိန်းမ ဘ၀မှာ အဲ့ဒီကိစ္စကိုတွေးမိအောင်အားတဲ့အချိ န်က ခပ်ရှားရှား ရယ်တဲ့။ နောက်ဆုံး လိင်စိတ်ဖြစ်လာရင် တောင်လက်နဲ့ပွတ်ရင် ရတာပဲ တဲ့။ ချစ်တဲ့ ယောကျာ်းနဲ့အိပ်ရတာ မဟုတ်ရင်ဘာမှ မထူးဘူး တဲ့။ အဲ့ဒါ သူပြောခဲ့သမျှ အတိုင်း ပြန်ပြောပြတာ။ ကျနော်တော့သူနောက်ထပ် အိမ်ယာ ထူထောင်လိမ့်မယ် လို့ မထင်တာ အမှန်ပဲဗျ။ ကိုင်း! ကိုကြပ်နဲ့ကိုဇော်ဦး။ ကိုဇော်ဦး ကျနော့်ကိုနောက်မှန်း ကျနော် သိပါတယ်ဗျာ။ ဒါပေမယ့်အဲ့ဒီ စကားကြောင့်ကျနော် မပြောပဲ ချန်ထား ခဲ့တာလေး ပြောရတော့မယ်။ ဒီလိုကောင်မျိုး ယူလိုက်လို့ကတော့ သမီး ရှေ့ရေး ရင်လေးစရာ ဆိုတာ။ အင်းဗျာ ကျနော်ပြောရတော့မယ်။ ကျနော့် လက်ပေါ်မှာ တင် အရွယ်လေး ရလာတဲ့သမီးလေး ပါဗျာ။ ကျနော့် သမီးလေး။ ကိုးလလွယ် ဆယ်လဖွား မဟုတ်ခဲ့ပေမယ့် ဟီး မောင်ချမ်း ကနေ မချမ်း ဖြစ်သွားပလားဟင် ကျနော့် လက်ပေါ်မှာတင်လေးဖက် သွားရာက တတောက်တောက်နဲ့လမ်းစ လျှောက်တတ် လာတဲ့သမီးလေး။ သူ့အမေက မိုးလင်းကထဲက ထွက်မိုးချုပ်မှပြန်ရောက်လာ တတ်လေ တော့။ ကျနော့်ပဲ ထိန်းခဲ့ရတာ။ နောက်ဆုံးဗျာ ကျနော် လူပျိုကြီး အဲ့ဒီ ကလေး ပုစိကွေးလေးကိုကိုယ့် သမီးလေးလို့ထင်မှတ် မှားလာရာ ကနေ သူ့အမေကိုပါ အတည်ကြံခဲ့မိတာပါ။ ကိုကြပ် ပြောထား တယ်ဗျာ။ စာချုပ်တွေ မလို ဘာမလို ဆိုတာ။ အဲ့ဒါ ကျနော် ဘာလုပ်ဖို့ ကြိုးစားခဲ့မှန်း မသိလို့ပြောနေတာ ထင်တာပဲ။ ကျနော် ရူးကြောင်ကြောင်တွေ ဖြစ်လာတာဗျ။ မေနဲ့ လက်ထပ်မယ်။ သမီးလေးရဲ့ အဖေ အဖြစ် ခံယူမယ်။ မေ့ ဖက်က ဒေါ်ကြီးက လွှဲပီး ဘာ အသိုင်းဝိုင်းမှ မကျန်တော့ဘူး။ ဒီတော့ဘယ်သူမှကျနော် ဘယ်သူ ဆိုတာ မသိနိုင်တော့ဘူး။ ကျနော့် သမီးလေး ကြီးပြင်းလာတဲ့အခါ ကျနော်က သူ့အဖေပဲ လို့ထင်မှတ်နေစေရမယ်။ အဲ့လိုမျိုးတွေ တွေးမိလို့ အဲ့ဒီစကားတွေနဲ့အဲ့လို အရေးဆိုခဲ့ မိတာဗျ။ ကိုယ့်သွေးလည်း မဟုတ်ပဲ ကျနော့်မှာ ချစ်လိုက်ရတာ တုန်နေပီ။ ဖခင် မရှိပဲ ကြီးပြင်း ရတော့မယ့်ဒီသမီးလေးကိုဂရုဏာ ပိုနေမိပီ။ ကျနော့်ကိုသောက်ရူးလို့ ပြောလဲ ခံပါ့မယ်ဗျာ။ အဖေတစ်ခု သားတစ်ခု ထဲက စိန်မြင့်ကြီးလိုစိတ်မျိုး ၀င်နေတာ ဟီး။ နောက်ဆုံးဗျာ ကုန်ကုန်ပြောရရင်ကျနော်တို့ကွဲရတဲ့ အခါ ရင်အနာဆုံးက ကျနော် ချော့မသိပ်ရင်မအိပ်ပဲ ဂျီကျ တတ်တဲ့သမီးလေးကိုလွမ်းလွန်းလို့အဝေး တစ်နေရာကနေ ရူးမတတ် ဖြစ်ခဲ့ရတယ်။ ဒီအချိ်န်ဆိုငါ့သမီးလေး ငိုနေရှာ မလား ဆိုပီး မခံနိုင်တဲ့အဆုံး အခန်းတံခါးပိတ် မီးအမှောင်ချ၊ အခန်းထောင့်မှာ ခွေခွေလေး လှဲ အိပ်ပီး ကြူကြူပါအောင်တအီးအီးနဲ့ ငိုခဲ့ဖူးတယ်။ ကျနော် တသက်လုံး ရည်းစားတွေနဲ့ခဏခဏ ကွဲခဲ့တုံး ကတောင် ဒီလောက် ၀မ်းမနည်းခဲ့ဖူးဘူး။ အဲ့လိုလည်း ဝမ်းနည်း ပက်လက် မငိုခဲ့ဖူးဘူးဗျ။ ကမ္ဘာပေါ်မှာ သူ့အမေ တစ်ယောက်ထဲ ဟိုဒင်း ပါတာမှ မဟုတ်တာဗျာ။ မိန်းမများ ပေါလွန်းလို့။ သူ့ဖာသူ သေလောက် အောင်ချော သေလှအောင်လှ နေပါစေ သူ့ထက်လှတဲ့ မိန်းမတွေ ကမ္ဘာပေါ်မယ် သန်းချီပီး ရှိနေသေးတာပဲ။ ကျနော့် ဖာသာ သူ့ကိုသေလောက်အောင် ချစ်ပါစေ ကိုယ့်ကို မကြင်နာနိုင်တော့ရင် လည်း သွားစေသတည်း ပေါ့။ တကယ် တမ်းတော့သမီးလေးကြောင့် ကျနော့်ကို လက်မခံနိုင်ဘူးလို့သာ ပြောခဲ့ပေမယ့်သူ့ဆုံးဖြတ်ချက်ကြောင့် သာလျှင်ကျနော့်သမီးလေး ဖခင်မဲ့ သွားရတာ သူမသိဘူး ဗျ။ ကျနော်တို့သားအဖရဲ့ ချစ်ခြင်းကို ခွဲပစ်ရက်တဲ့ မိန်းမ။ ကိုကြပ်က ကျနော့်ကိုနောင်တ ရပါပီလုပ်ခိုင်း လိုက်မှဒါတွေလျှောက်ပြောမိပြန်တယ် ဟီ ဟိ။ တော်ပါပီဗျာ။ ခင်ဗျားတို့လည်း စိတ်ဆင်းရဲ ပါတယ်။ ဒီပို့စ်နောက်ဆုံးပဲ တကယ် ရပ်လိုက်တော့မယ်။ ပျော်ပျော် ပါးပါး လောင်တီး စေမယ့် ကိစ္စလေးတွေပဲ ဆက်ပြောရအောင်ညီအကိုတို့ရာ နော့်။ ခင်ဗျား တို့ကိုလည်း ကျနော် မကျေနပ်ဘူးဗျာ။ ဘယ့်နှယ့်တသက်လုံး ခင်ဗျားတို့အပျင်းပြေဖတ်ဖို့ တနေကုန်စာတွေ ထိုင်ထိုင်ရေးခဲ့တဲ့ ကျနော့်ကြ မသနားကြဘူး။ ဟိုဟာမပဲ ဂရုဏာ သက်နေကြတယ်။ ခင်ဗျားတို့ကို ချစ်ရတာများ မတန်ချက် အဟီး။ ကိုပေါ ကလည်း ကျနော့်ကိုအငြှိုး ထားနေတာ မှတ်တယ်။ မှတ်မိပါသေးတယ်။.
265 အရင် ကျနော့် သူနာပြုဆရာမလေး ဇာတ်လမ်း ဇတ်သိမ်း ခါနီးမယ်ကိုချမ်းကိုလေး ဒါမျိုး အပြင်မှာ မရှိခဲ့၊ မဖြစ်ခဲ့ဖူးတာမှ မဟုတ်တာ ၂ယောက်လုံးနဲ့ညားလိုက်ပါဗျာ ဆိုပီး တောင်းဆိုတာလေ ဟိ ဟိ။ အဲ့ဒီမှာ ဘယ်သူမှ မသေပဲ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုသေခိုင်း လိုက်တော့ပေါက်ကွဲ သွားတယ် မှတ်တယ်။ ခုကိုယ်တွေ့မှာ ဆိုင်ကယ်မှောက်ပီး သေလိုက်ရင်အရမ်းလှသွားမယ် ဆိုပီး လာကြပ်နေတယ် ဟီး။ ဟိုအေဘေး မိုးမြေကပါ အဆင်းဘီးတပ်လိုက်သေးတယ် အဲ့ဒီညက လူကသာ မူးနေတာ ဆိုင်ကယ်ကို သတိနဲ့ပဲ ဖြေးဖြေးလေး မောင်းခဲ့တာဗျို့။ မတော် ဟိုတိုက်ဒီတိုက်ဖြစ်ခဲ့ရင်သူ့ကြောင့် ဖြစ်ပါတယ် ဆိုပီး သိက္ခာကျလို့ဗျာ ဟီး။ ကိုင်း ဒီကိုယ်တွေ့ဒီတင်ပဲ ပီးပါကြောင်း နိဂုံး ချုပ်အပ်ပါသည်။ ကံမြဲသူ မောင်ရှင်ချမ်းစ် ဂိုဏ်းစတား ပန်းရိုင်း ရေးသည် မြန်မာနိုင်ငံ တာချီလိတ်မြို့ရဲ့ တဖက်ကမ်းက ထိုင်းနိုင်ငံ မယ်ဆိုင်မြို့ ။ မွန်းတည် ၁၂နာရီ တိတိ ။ နှစ်နိုင်ငံကို ဆက်သွယ် ပေါင်းကူးထားတဲ့ တံတားကြီး နားက စားသောက်ဆိုင်ထဲမှာ အသက် နှစ်ဆယ် ငါးနှစ် အရွယ် လူတယောက်သည် ဆိုင် အပေါက်ကို မကြာခဏကြည် လိုက် သူ့ဖုန်းကို ပွတ်လိုက် လုပ်နေသည် ။ သည်လူသည် အသားလတ်လတ် အရပ်မြင် မြင် နဲ့ လူချောလူဖြောင် တယောက်လို့ ပြောနိုင်တဲ့ ရုပ်ရည် ရှိသည် ။ သစ်လွင် တဲ့ တန်ဖိုးကြီး အ၀တ်အစားတွေကို သေသေသပ်သပ် ၀တ်ထားသည် ။ ဆံပင်က ရှည်ပေမယ့် သေသေသပ်သပ် ညှပ်ထားမှန်း သိသာသည် ။ ဘယ်လက်မှာ ပတ်ထားတဲ့ ရွှေရောင် နာရီ ပိုင်းပိုင်းလေးကို ခဏ ခဏသူ ကြည် သည် ။ သူ့နံမည်က ထန်မန်း ။ သူ့ပုံက ရှမ်းလူမျိုးလိုလို တရုတ်ကပြားလိုလို ။ သူသည် သည် နယ်မြေက မဟုတ်ဘူး ။ အလုပ်ကိစ္စနဲ့ သူ ဒီ မယ်ဆိုင် တာချီလိတ်ကို ရောက်နေတာ ။ သူသည် ပွဲစား တယောက် ။ ပဲနှမ်း စပါး လိုဟာ ရောင်းဝယ်တဲ့ ပွဲစားမျိုး မဟုတ်ဘူး ။ သူက ဥပဒေနဲ့ မကင်းတဲ့ ပစ္စည်းတွေကိုမှ ပွဲစား လုပ်ချင်တဲ့ လူတယောက် ။ ဟော ။ သူစောင် မျှော်နေတဲ့ လူတွေ ရောက်လာပြီ ။ တောက်တောက် ပြောင်ပြောင် အ၀တ်တွေ ၀တ်ဆင်ထားတဲ့ မိန်းမတယောက် နဲ့ ယောက်ျား နှစ်ယောက် ဆိုင် ထဲကို ၀င်လာကြသည် ။ သည် မိန်းမ နံမည်က ယွန်း ။ ချိန်းဆိုထားတဲ့ အတိုင်း ယွန်းက လူနှစ်ယောက်ကို ခေါ်လာသည် ။ ယွန်းသည် သည်လူတွေက တကယ် ၀ယ်လက်ကောင်းတွေ လို့ ညွှန်းထားခဲ့လို့ ထန်မန်း စောင် နေတာ ။ ယွန်း ဆိုတဲ့ မိန်းမက သည် နယ်မြေခံ ဖြစ်သည် ။ တာချီလိတ် ကျိုင်းတုံ ဖက်က ဒေသခံ ။ ယွန်းသည် ကျိုင်းတုံမှာ မွေးတဲ့ ရှမ်းနဲ့ ပဋိပ် အစပ် ။ ငယ်ငယ်ထဲက မိဘစကား နားမထောင်ဘဲ အိမ်က ထွက်ပြေးခဲ့ တဲ့ အဆိုးမလေး ။ ဥပဒေနဲ့ မကင်းတဲ့ အလုပ်မျိုးစုံကို ကိုယ်တိုင် လုပ်နေသလို လုပ်သူ အချင်းချင်းကိုလည်း ကြားခံ ဆက်သွယ်ပေးတဲ့ ပွဲစားလည်း ဖြစ်သည် ။ ယွန်းနဲ့ ထန်မန်း မန္တလေးမှာ ဆုံမိပြီး ယွန်းခေါ်လို့ ဒီနယ်မြေကို လာ အလုပ်လုပ်နေတာ ။ ထန်မန်းက မန္တလေးရန်ကုန် မှာ အဆက်ကောင်းတွေ ရှိသည် ။ ယွန်းက အဲဒီဖက်တွေမှာ အစိမ်းသက်သက် ။ ဒါကြောင့် ထန်မန်းကို အားကိုးသည် ။ ထန်မန်းကြောင် ယွန်း အလုပ်ဖြစ်တဲ့ အကွက်တွေရှိခဲ့ သည် ။ ယွန်းသည် အချိန် တိကျသည် ။ ချိန်းထားတဲ့ အချိန် အတိုင်း တိတိကျကျ ရောက်လာခဲ့ သည် ။ ခေါ်လာတဲ့ လူနှစ်ယောက်က တရုတ်လူမျိုးတွေနဲ့ တူသည် ။ ထန်မန်း ရဲ့ စားပွဲဝိုင်း မှာ ၀င်ထိုင်လိုက်ပြီး ယွန်းက သူ့ဧည် သည် နှစ်ယောက်နဲ့ မိတ်ဆက်ပေးသည် ။ သည် တရုတ်နှစ်ယောက်က ထိုင်ဝမ် နိုင်ငံက တဲ့ ။ သစ်လွင်သပ်ရပ်တဲ့ အ၀တ်အစားတွေ ၀တ်ထားကြတဲ့ သည်လူနှစ်ယောက်သည် လက်ထဲမှာလည်း တန်ဖိုးကြီး ကင်နွမ် ကင်မရာ ကိုယ်စီ ကိုင်ထားကြသည် ။ တိုးရစ်စ် ခရီးသွားတွေ ပုံစံမျိုး ။ တယောက်က လူကြီး အသက် ၅၀လောက် တယောက်က လူငယ် အသက် အစိတ်လောက် ။ ထန်မန်းက တိုတိုနဲ့ လိုရင်း ပြောရအောင်ယွန်း သူတို့ ဘာလိုချင်လဲဘယ်လောက် လိုချင်လဲမေးလိုက် လို့ ယွန်းကို ပြောလိုက်တော့ ယွန်းက ဒီလူနှစ်ယောက်ကို တရုတ်စကားနဲ့ ထန်မန်း သိချင်တာကို မေးလိုက်သည် ။ လူနှစ်ယောက်ထဲက အသက်ကြီးကြီး တယောက်က ယွန်းကို ပြန်ပြောသည် ။.
266 ယွန်းက ထန်မန်းကို သူတို့ ဘာရရ လိုချင်တယ်သူတို့ ဆီမှာ တအား အရောင်းသွက်နေတယ် လို့ ပြောတယ်ရသလောက် ယူမယ်တဲ့ လို့ ပြောသည် ။ ကောင်းပြီလေလိုချင်တာ လိုချင်သလောက် ရမယ် လို့ ပြောလိုက် ယွန်းဘာနဲ့ ငွေချေမလဲ လဲ မေးလိုက်လို့ ထန်မန်းက ယွန်းကို ပြောခိုင်းလိုက်သည် ။ ယွန်းက တရုတ်စကားနဲ့ သူ့ဧည် သည်တွေကို မေးလိုက်သည် ။သူတို့ ဖက်က အမေရိကန်ဒေါ်လာနဲ့ ချေလို့ လည်းရတယ်မြန်မာကျပ် နဲ့ ချေလို့ လည်းရတယ် လို့ ပြန်ပြောသည် ။ အကြမ်းဖျင်း သဘောတူညီမှု ရသွားသည် ။ အလုပ် လက်တွဲလုပ်မည် လို့ သဘောတူလိုက်ကြသည် ။ သည်လူ နှစ်ယောက်နဲ့ ထန်မန်း လက်ဆွဲ နုတ်ဆက်သည် ။ ယွန်းကလည်း ကြားက ဆက်ပေးတာ အဆင်ပြေလို့ ၀မ်းသာနေသည် ။ အရှေ့ဖျားဟိုတယ် တာချီလိတ်မြို့ ထန်မန်းသည် ထိုင်းနိုင်ငံလုပ် ဆင်ဂါဘီယာအေးအေးတလုံးကို မော့သောက်နေသည် ။ ဟိုတယ်ခန်းထဲမှာ အဲကွန်းဖွင့် ထားရက်နဲ့ ထန်မန်းသည် အပေါ်ပိုင်းဗလာနဲ့ ကုလားထိုင်မှာ ခပ်လျောလျော ထိုင်နေသည် ။ သူ့လည်ပင်းမှာ အလုံးတုတ်တုတ်နဲ့ ဘတ်ကြိုးကြီး တချောင်းကို ဆွဲထားသည် ။ ဒေါက်ဒေါက်ဒေါက်ဒေါက်။ ၀င်ခဲ့ဖွင့် ထားတယ် ထန်မန်းက အသံကျယ်ကျယ်နဲ့ ပြောလိုက်သည် ။ စားပွဲပေါ်က အသားကင် တဖတ်ကို တူနဲ့ညှပ်ယူပြီး ပါးစပ်ထဲကို ထည့် လိုက်တဲ့ အချိန် အခန်းတံခါး ပွင် လာပြီး ယွန်း ၀င်လာသည် ။ ယွန်းသည် အနက်ရောင် လည်ဟိုက် ဘလောက်စ်နဲ့ အနက်ရောင် မီနီစကပ် တိုတိုလေးနဲ့ စီးထားတာကလည်း အနက်ရောင် ခွာမြင် ဖိနပ် ။ အိတ်ကလည်း အမ်ကေ အမျိုးအစား အနက်ရောင် ။ လာယွန်း သူတို့နဲ့ ဘယ်မှာ ထပ် ချိန်းထားလဲ။ ယွန်းက ရန်ကုန်မှာ လို့ ပြန်ဖြေပြီး ထန်မန်း ဘေးက ကုလားထိုင်မှာ ၀င်ထိုင် လိုက်ပြီး အသားကင်တဖတ်ကို တူနဲ့ ညှပ်ယူ စားလိုက်သည် ။ ဘီယာသောက်လေ ထန်မန်းက ဆင်ဂါဘီယာ တပုလင်းကို ဖေါက်ပြီး ယွန်းကို ကမ်းပေးလိုက်သည် ။ ယွန်းက ဘီယာပုလင်းကို ပါးစပ်မှာ တေ မော့သောက်လိုက်သည် ။ ရန်ကုန်ကို နင်လည်း လိုက်မယ် မဟုတ်လား အင်းလိုက်ရမှာပေါ့ ဘယ်တော့ လောက် ထပ် တွေ့ကြမှာလဲ သူတို့က တရားဝင် ဘစ်ဇနက် ဗီဇာနဲ့ ၀င်လာမှာရန်ကုန်က ပုလဲနက် အင်ပို့ အိပ်စပို့ကုမ္ပဏီက သူတို့ကို စီးပွားရေး လုပ်ဖို့ လာတဲ့ အနေနဲ့ ခေါ်ပေးတယ်လေယွန်းတို့ နောက်အပတ်ထဲ တွေ့ကြမယ်ရန်ကုန်မှာ ထန်မန်း ယွန်းကို ခြေဆုံးခေါင်းဆုံး ကြည် သည် ။မဆိုးဘူး ။ ယွန်းရဲ့ နို့ကြီးတွေက ကော့ ကော့ထွားထွားကြီးတွေ ။ ခါးက သိပ်သေးသေးလေး မဟုတ်ပေမယ် ကြည် ကောင်းသည် ။ တင်စိုင်တွေက ထယ်ထယ် တောင် တောင်ပစ္စည်းတွေက ကောင်းသည် ။ ဟိတ်ဘာကြည် တာလဲဟွန်းထန်မန်းနော်ဘာလဲ ယွန်းက မျက်စောင်းထိုးလိုက်ပြီး အသားကင်တွေကို တူနဲ့ယူစားနေသည် ။ ယွန်း ယွန်းက လှည် မကြည်ဘဲ ဘာလဲ လို့ ထူးလိုက်သည် ။ နင်အဲ ဧည်သည်တွေနဲ့ အိပ်လိုက်သေးလား။ အာထန်မန်းစောက်ကောင်နင် ငါ့ကို စော်ကားတာလား ဟင်းဟင်းစော်ကားတာ မဟုတ်ဘူးလော်မာတာငါ နင့် ကို ကြည်ပြီးစိတ်တွေ လာနေတယ်ဟာလာနင်နဲ့ ငါနဲ့ ထန်မန်းနင်ဘာဖြစ်နေလဲနှာဘူးစော် ရူး ထန်မန်းက ယွန်းကို အတင်း ဆွဲဖက်ပြီးကုတင်ပေါ်ကို လှဲချသည် ။ ဟေ့ကောင်လွတ်ပြွတ် အဲလို အတင်းမလုပ်နဲ့ငါမကြိုက်ဘူးဟိတ် ထန်မန်းလွှတ်ဆိုစောက်ရူးခွေးကောင် ဟားဟားဟားဟားဟားဟားဟား ထန်မန်းက ယွန်း သူ့ကို ထုရိုက်နေတဲ့ ကြားက ယွန်းရဲ့ စကပ်ကြပ်ကြပ်ကို လှန်တင်ဖို့ ကြိုးစားသလို ယွန်းရဲ့ လည်တိုင်ဖွေးဖွေးကို သူ့နှုတ်ခမ်းကြီးတွေနဲ့ စုတ်သည် ။ ယွန်းက ရုန်းကန် ထုရိုက်သည် ။ ပါးစပ်ကလည်း ဆဲဆိုနေသည် ။ မီနီစကပ် တိုတိုလေး လန်တက်နေသည် ။ ပင်တီ အနက်လေးကို မြင်နေရသည် ။ ပေါင်တန်ဖွေးဖြူဖြူတွေက တပ်မက်စရာ။ ထန်မန်းရဲ့ သန်မာတဲ့ လက်တွေကို ယွန်း မတွန်းလှန်နိုင် ။ ထန်မန်းသည် အလိုမတူဘဲ အဓမ္မ ကာမကို ရယူနေကျ လူတယောက် ဖြစ်မည် ။ ယွန်းကို ချုပ်ကိုင်နေသလို ယွန်းရဲ့ စိတ်တွေ ထကြွလာအောင်လည်း နှိုးဆွတတ်သည် ။ သူ့လက်တဖက်ရဲ့ လက်ချောင်းတွေက ယွန်းရဲ့ ပေါင်ဂွဆုံက မို့ဖေါင်းတဲ့ မိန်းမအင်္ဂါပေါ်မှာ ရောက်နေသည် ။.
267 ယွန်းရဲ့ ပင်တီ အနက်လေးသည် မကြာခင် ယွန်းကိုယ်ပေါ်ကနေ ဖယ်ခွာ သွားရသည် ။ ထန်မန်းသည် ယွန်းရဲ့ ပေါင်တန်သွယ် နှစ်ချောင်း အကြားမှာ မျက်နှာ ထိုးအပ်ထားပြီး ယွန်းရဲ့ အင်္ဂါစပ်ကို အတင်းကြီး နမ်းရှုံ့နေသည် ။ စောက်ကောင်မုဒိန်းကောင်အိုးဟင်းခွေးခွေး ခွေးမသားအိုး ထန်မန်းက အင်္ဂါစပ် ရသာဖူးလေးကို ဖိယက်နေလို့ ယွန်း သူ့ကို ဆဲနေတာတွေ တဖြည်းဖြည်း ရပ်သွားပြီး ညည်းငြူသံတွေနဲ့ ငြိမ်ကျသွားတော့သည် ။ ထန်မန်းရဲ့ လျာကြီးက ယွန်း အင်္ဂါစပ်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းသား ထူထူ နှစ်ချပ်ထဲကို ထိုးမွှေနေသည် ။ ထန်မန်းကို တွန်းနေတဲ့ ယွန်းရဲ့ လက်တွေဟာ မတွန်းတော့ဘဲ ထန်မန်းရဲ့ လည်ဂုတ်ကို ရစ်သိုင်းနေကြပြီ ။ တပြတ်ပြတ် တပြိ ပြီအသံတွေက တချက်တချက် သိသိသာသာ ရှိလှသည် ။ ယွန်းရဲ့ တုန်ခါနေတဲ့ ညည်းသံတွေရော ။ ယွန်း က ထန်မန်း လုပ်နေတာတွေကို မတားချင်တော့ ။ သူလုပ်တာတွေကို တအားကြိုက်နေလို့ ခက်နေတယ် ။ထန်မန်းက အ၀တ် ၀တ်ထားတဲ့ အချိန် မသိသာပေမယ့် အ၀တ်တွေလည်း ချွတ်လိုက်ရော သူ့ဘော်ဒီက တကယ် ဆက်စီ ။ ကျစ်လစ်တောင် တင်းပြီး တိုက်မှာက ကြွက်သားတုံးတွေ ထစ်နေတယ် ။ ယွန်း သဘောကျတဲ့ ယောက်ျား ကိုယ်လုံးမျိုး ။ မြင်တာနဲ့ စိတ်လာစေတဲ့ ဒီဇိုင်း ။ ထန်မန်းရဲ့ လက်တွေက ယွန်းရဲ့ ဆူဖြိုးလုံးဝန်းတဲ့ နို့ကြီးတွေကို ဆုပ်နယ်နေတယ် ။ နို့သီးလေးတွေက မာတင်း ထောင်ထနေတယ် ။ စူထွက်နေကြတယ် ။ ဒီနို့သီးခေါင်းလေးတွေကို သူ့လက်ချောင်းတွေနဲ့ ပွတ်လိုက် ဆွဲထုတ် လိုက် ချေလိုက် လုပ်နေတယ် ။ သူ့ပါးစပ်ကြီးနဲ့ လည်း ငုံစို့ တယ် ။ စုတ်တယ် ။ သူ့ယောက်ျားတန်ဆာက ထွားတုတ်ရှည်လျား တာကို တွေ့ရလို့ ယွန်း တွေ့တွေ့ချင်း သဘောကျသွားတယ် ။ ကြိုက်သွားတယ် ။ ယွန်းရဲ့ အတွေ့အကြုံအရ ယောက်ျားတန်ဆာ သေးတဲ့ ယောက်ျားဆိုရင် စိတ်မလာဘဲ စိတ်ကျသွားတတ်လို့ ။ ကြီးကြီး ရှည်ရှည်မှ နင်လားငါလား ဖိုက်ကြဖို့ လေးစားလောက်တဲ့ ဖိုက်တာ ပါတနာ လို့ ယွန်း ထင်လို့ ။ ထန်မန်းက သူ့တန်ဆာကို ယွန်းရဲ့ လက်ထဲကို ထည် ပေးလိုက်တယ် ။ ယွန်းလည်း သူ့တန်ဆာ ပူနွေးနွေးကြီး ကို ဆုပ်ပွတ်ညှစ် ကစားနေမိတယ် ။ ထိပ်ဖူးဒစ်ပြဲကြီးကို ပွတ်ကိုင်ရတာ တကယ် ကို စိတ်တွေ တဖွားဖွား ထကြွလာရတယ်ရှင် ။ သူက ယွန်းရဲ့ မိန်းမကိုယ်ကို သေသေချာချာ ငုံ့ကြည်ပြီး အရမ်းလှတာဘဲ ဒို့ တွေ့ ဖူးတဲ့ စောက်ဖုတ်တွေ ထဲမှာ အလှဆုံး စောက်ဖုတ်ဘဲ လို့ ပြောလိုက်လို့ ယွန်းလည်း အိုကြံကြံဖန်ဖန်အဲ ဟာက လှရတယ်လို့ လို့ ပြောမိရင်း ပြုံးလိုက်မိတယ် ။ ထန်မန်းက ယွန်းရဲ့ ကြည်ဖြူအလိုတူလာတဲ့ အခြေအနေကို တွေ့ပြီး ဒို့ကို စုတ်ပေးပါလားဟင် လို့ လေသံတိုးတိုးနဲ့ ပြောလိုက်သည် ။ ယွန်းလည်း တုတ်ဖြိုးပြီး ရှည်လျားတဲ့ တန်ဆာချောင်းကြီးကို ကိုင်ဆော့နေရင်း စုတ်ပစ်လိုက်ချင်မိတာပါ ။ စုတ်ချင်စိတ်တွေ ဖြစ်ပေါ်နေရဆဲ တန်မန်းက စုတ်ပေးပါလား ၊ လို့ ပြောလိုက်တဲ့ အခါ ရေငတ်တဲ့ လူ ရေတွင်းထဲကျ ဆိုသလို ၀မ်းသာသွားပြီး ပါးစပ်ကလည်း သူ စုတ်စေချင်ရင် ယွန်း စုတ်ပေးမယ်လေ လို့ သူ့မျက်နှာကို မကြည် ဘဲ ပြောလိုက်ပြီး သူ့တန်ဆာချောင်းကြီးကို ဖမ်းဆုပ်ပြီး ပါးစပ်ထဲကို သွင်းကာ စုတ်ပစ်လိုက်ပါသည် ။ ယွန်းသည် ပုလွေကျွမ်းတဲ့ မိန်းမတယောက် ဆိုတာ ထန်မန်း ချက်ချင်း သိလိုက်သည် ။ ယွန်း စုတ်ပေးနေတဲ့ အ ချိန် ထန်မန်းက ယွန်းရဲ့ ဖွံ့ထွားတဲ့ နို့လုံးကြီးတွေကို ဆုပ်နယ်ပေးနေသည် ။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို သူ့လက်မနဲ့ ပွတ်ပေးနေသည် ။ ယွန်းရဲ့ လျာလေးက သူ့ဒစ်ကြားမှာ ပြေးဆော့နေသည် ။ ယွန်းရဲ့ လက်တဖက်က သူ့ဂွေးစိနှစ်လုံးကို ပွတ်သပ်နေသည် ။ ဖွဖွ ဆုပ်နယ်ပေးနေသည် ။ တန်ဆာထိပ်က အပေါက်လေးကို ယွန်းရဲ့ လျာထိပ်လေးက ထိုးဆွပေးလိုက်တာကြောင့် ထန်မန်း ဆတ်ကနဲတုန်ခါသွားရသည် ။ အိုးဟင်း ယွန်းသည် ကြိုက်မယ် ကြိုက်သွားတော့ လည်း ထန်မန်းရဲ့ တန်ဆာကြီးကို ပါးစပ်ထဲကနေ လုံးဝ မထုတ်ချင်တော့ ။ အပီအပြင် လောဘတကြီး စုတ်ပေးနေပြီ ။ အိုးအိုးအင်းအင်းကောင်းတယ်ယွန်းအိုးစု တ်စုတ်အားထိတယ် ထိတယ်အီးအီးဟင်းအားဟား။ ထန်မန်းရဲ့ ညည်းသံတွေက ယွန်းရဲ့ ပုလွေ ဘယ်လောက် ကောင်းတယ် ဆိုတာ သက်သေထူနေသည် ။.
268 တန်ဆာ အရင်းအထိ ရောက်အောင် ငုံငုံပြီး စုတ်နေတဲ့ ယွန်းသည် တန်ဆာအောက်က တွဲလောင်းကျနေတဲ့ လ ဥနှစ်လုံးကိုလည်း လက်တဖက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ရင်း ပွတ်ပေးနေသည် ။ ယွန်းရဲ့ လျာလေးက တန်ဆာထိပ်က ဒစ်လုံးကြီးကို ပတ်လည်ပိုင်းလှည် ကလိပေးနေသည် ။ အိုးဝိုးအားအား။ ထိမိလွန်းတာကြောင့် ထန်မန်း တုန်ခါနေရင်း ယွန်းရဲ့ ခေါင်းလေးကို လက်နဲ့ ဖမ်းထိန်းကိုင် လိုက်သည် ။ ယွန်း က ဒါကို မကြိုက်ဘူး ။ လဥတွေကို ညှစ်ဆုပ်နေတဲ့ လက်နဲ့ ထန်မန်းရဲ့ လက်ကို ပုတ်ထုတ်လိုက်ပြီး ထန်မန်းကို မျက်စောင်းထိုးလိုက်သည် ။ စုတ်နေတာကတော့ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ မရပ်မနား ဘဲ ။ ထန်မန်းလည်း မိန်းမ နဲ့ မလိုးဖြစ်တာ ကြာနေသလို လီးစုတ် မခံရတာလည်း ကြာနေတဲ့ အပြင် ယွန်းရဲ့ အစုတ်ကောင်းတာတွေကြောင့် ဒီပုံအတိုင်းဆို သုတ်ရည်တွေ ယွန်းရဲ့ ပါးစပ်ထဲကို ပန်းလွှတ်ထုတ်မိပြီး ပြီးခြင်း လမ်းဆုံးကို တက်လှမ်းသွားရတော့ မယ် အခြေအနေ ရှိနေသည် ။ ယွန်းကို အပီအပြင် လိုးပစ်လိုက်ချင်သေးသည် ။ ယွန်းတော်ပြီရပြီရပြီ လို့ ပြောရင်း ယွန်းရဲ့ ပါးစပ်ထဲက သူ့တန်ဆာကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည် ။ ယွန်းက တန်ဆာကို ပါးစပ်က ချွတ်လိုက်ရပေမယ့် ထိပ်ဖျားပိုင်းကို လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး ကုတင်ရှိရာကို ဆွဲ ခေါ်သွားသည် ။ ယွန်း တအား နှာကြွနေပြီး အလွန်အမင်း ခံချင်နေပြီ ဆိုတာကို ထန်မန်း သဘောပေါက်လိုက်သည် ။ ရေမြုပ်မွေ့ယာ ထူထူကြီးပေါ်ကို ရောက်တာနဲ့ ယွန်းက ပက်လက် အိပ်ချလိုက်ပြီး ထန်မန်းကို ကိုယ်ပေါ်ကို ဆွဲယူလိုက်သည် ။ ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ တန်ဆာကိုတော့ မလွတ်ဘူး ။ ထန်မန်းလည်း ယွန်းရဲ့ ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကြားထဲမှာ နေရာဝင်ယူလိုက်ပြီး ယွန်းရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို ငုံခဲလိုက်တဲ့ အချိန် ယွန်းက ဆုပ်ထားတဲ့ တန်ဆာကို သူမ အင်္ဂါစပ်ပေါက်မှ တေ ပေးသည် ။ စိုပြီး နုဖတ်နေတဲ့ အင်္ဂါစပ် အပေါက်ရဲ့ အထိအတွေ့ကို ထန်မန်း ရလိုက်သည် ။ တန်ဆာကို ဖိသွင်းလိုက်သည် ။ ယွန်းရဲ့ အင်္ဂါစပ်အတွင်းသားတွေရဲ့ ထိတွေ့မှုက တအား နူးညံ့ သည် ။ တင်းကြပ်တဲ့ အရသာကိုလည်း ရလိုက်သည် ။ ထန်မန်းရဲ့ လက်က ဖွံ့ထွားတဲ့ ရင်စိုင်တဖက်ကို ဆုပ်လိုက်သည် ။ သူ့လက်ဖဝါးမှာ ရင်သီးမာမာလေးရဲ့ အထိအတွေ့ကို ရလိုက်လို့ ရင်သီးလေးကို ပွတ်ကြည့် လိုက်သည် ။ ရင်သီးလေးသည် မာကျောစူထွက်နေသည်။ တန်ဆာကို အတွင်းထဲရောက်အောင် ထိုးသွင်းလိုက်တဲ့ အချိန် ယွန်းရဲ့ ပါးစပ်က ညည်းသံလေး ထွက်လာသည် ။ ယွန်းသည် ပေါင်တွေကို အစွမ်းကုန် ဖြဲကားပေးထားပြီး ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို အပေါ်ကို ထောင်ထားည် ။ ယွန်းသည် အတွေ့အကြုံ ရှိထားတဲ့ မိန်းမပါ ။ ဒါကို ထန်မန်း စောစောထဲက သိသည် ။ သူ့ဘဲက အမှုကြီးနဲ့ ထောင်ထဲမှာ ဆိုတာကိုလည်း သိသည် ။ ဒါကြောင့်မို့ ယွန်းသည် ဘဲမရှိတဲ့ အချိန် ဆာလောင် မွတ်သိပ်နေလိမ့်မယ်လို့ ထန်မန်းက ထင်သည် ။ ဒါကြောင့် လည်း ယွန်းကို အတင်း ကြံခဲ့ တာပါ ။ ယွန်းသည် သူထင်ထားတဲ့ အတိုင်း ဘယ်လောက်တောင် ဆာနေသလဲ မသိဘူးသူက ဖြည်းဖြည်း တချက်ချင်း အသွင်းအထုတ် လုပ်ခါစဘဲ ရှိသေးချိန်ယွန်းက အောက်ကနေ ကော့ပင်ပြီး လှုပ်ရှားလာသည် ။ လိင်အင်္ဂါချင်း သွတ်သွင်း ပွတ်တိုက်မှုက အရသာထူးကဲလှသည် ။ မြင်းကမလှုပ် ခုန်ကလျှပ် ဆိုသလို ပက်လက် အောက်က ခံနေတဲ့ ယွန်းက တအား လှုပ်ရှားနေတော့ ထန်မန်းအနေနဲ့ ယွန်း စိတ်ကြိုက် ဖြစ်စေဖို့ ခပ်သွက်သွက် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင် ချက်တွေ ပေးရတော့ သည် ။ အသားချင်း ရိုက်သံ တဖတ်ဖတ်နဲ့ အင်္ဂါချင်း ပွတ်တိုက်သံတွေက တဖပ်ဖပ် တပတ်ပတ် ဆူညံလာသည် ။ ယွန်းသည် စိတ်လွတ်လက်လွတ် အော်သည် ။ အားအားအားအီးအင်းအိုး ဆိုတဲ့ အသံတွေက ကျယ်လောင်လွန်းသည်လို့ ထန်မန်း ထင်သည် ။ မြင် သိန်းထွန်း ဆိုတဲ့ ယွန်းရဲ့ ဘဲ အထဲဝင်သွားတာ တော်တော်လေး ကြာခဲ့ပြီမို့ ယွန်းသည် နောက်ထပ် ဘဲ လည်း မငြိတာကြောင့် လိင်ကိစ္စ ပြတ်လပ်နေပုံရသည် ။ တအား ဆောင် ထည် နေတဲ့ သူနဲ့ အပြိုင် ယွန်းသည် လှုပ်ရှားနေသည် ။ ကောပင် ပေးစကောပိုင်း ပိုင်းပေး နေသည် ။ ယွန်းရဲ့ နို့သီးတွေကို တလှည် စီ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စို့ပေးရင်း ဖိဆောင် ပစ်လိုက်သည် ။ ယွန်းလည်းတအားကော့ကော့ပေးနေရင်း လမ်းဆုံးကို တက်လှမ်း ရောက်သွားသည် ။.
269 သူ့ကို တအားဖက်တွယ်ပြီး တုန်တက် ကာ တအီးအီး အော်တဆတ်ဆတ်ခါရင်း လောကစည်းစိမ်ရဲ့ ထိပ်ဆုံးကို ယွန်း ရောက်သွားတာကို တွေ့လိုက်ရ သည် ။ သူကတော့ ဆက်ဖိဖိဆောင် ဆဲ ။ အရည်တွေ ဗွက်ထကုန်ပြီ ။ တပြတ်ပြတ်အသံတွေ ပိုကျယ်လာသည်။ အရှိန်ကို ပိုမြင် တင်လိုက်ပြီး မကြာခင်မှာဘဲ ခန်မန်းသည် တကိုယ်လုံးက အကြောအချဉ်တွေ တုန်ကျင်ကောင်း လွန်းသွားရပြီး တန်ဆာထဲကနေ သုတ်ရည်ပျစ်ပျစ်တွေကို အချက် တော်တော် များများ ယွန်းရဲ့ အင်္ဂါစပ်အတွင်းထဲကို ပန်းလွှတ်ထုတ်ရင်း ပြီးသွားသည် ။ လိင်အင်္ဂါချင်း တပ်သွပ်လျက် ခဏတာ ငြိမ်နေလိုက်ကြပြီး လူချင်း ခွာလိုက်ကြသည် ။ ယွန်းကို သူ မထင်မှတ်ဘဲ လိုးခွင့် ရလိုက်လို့ ထန်မန်း ကျေနပ်သွားသည် ။ ယွန်းနဲ့ အလုပ် စတွဲလုပ်ကထဲက ယွန်းရဲ့ ဖင်ကြီးတွေကို တိတ်တခိုး ပစ်မှားရင်း အခွင် သင် ရင် ဆွဲလိုးပစ်လိုက်မယ် လို့ မှန်းထားခဲ့တာ ။ အခုတော့ သူ လုပ်ချင်တာကို လုပ်ဖြစ်သွားသည် ။ လုပ်ခွင့် ရသွားသည် ။ အတင်း ကြံတာ ဆိုတော့ အခန့် မသင် ရင် ၃၇၆န့် လည်း အထဲရောက်သွားနိုင်သည် ။ မလုပ်သင် တဲ့ လုပ်ရပ်တခုဘဲလေ ။ ယွန်း အ၀တ်ပြန် မ၀တ်ဘဲ မှောက်ရက်ကြီး အိပ်နေသည် ။ ယွန်းရဲ့ တင်ပါးအိအိ ဖြူဖြူကြီးတွေက ပက်ပက်စက်စက် လှနေသည် ။ တောက် ခုတင်ဘဲ တပွဲဆွဲပြီးသွားတယ် ထန်မန်းရဲ့ လီးက ခေါင်းပြန်ထောင်လာချင်သလိုလို ။ ယွန်းကို ဒီတခါ ထပ်ဆွဲရင် လေးဖက်ကုန်း ခိုင်းပြီး လုပ်မယ် လို့ သူ့ခေါင်းထဲမှာ တွေးနေသည် ။ သေးပေါက်ချင် လာလို့ ရေချိုးခန်း ဆီကို လျှောက်သွားသည် ။ ကုတင်ဘေးက စားပွဲပေါ်မှာ ဘီယာပုလင်းတွေနဲ့ အတူ ရှိနေတဲ့ ထန်မန်းရဲ့ ဟန်းဖုန်း တိတိ တိတိ နဲ့ မြည်လာသည် ။ ပြန်လှည့်လာပြီး သူဖုန်းကို ကောက်ယူသည် ။ မျက်စိပိတ်ထားတဲ့ ယွန်း က မျက်စိ မဖွင့် ပေမယ် ဘယ်သူလဲ လို့ မေးသည် ။ တိုးတိုးလေး မေးတာ ။ ထန်မန်းက ခေါ်တဲ့ ဖုန်းကို ကြည် လိုက်ပြီး အသိတယောက်ပါမယ်ဆိုင်က ထိုင်းအဖိုးကြီး လို့ ပြန်ဖြေလိုက် ပြီး ဖုန်းကို နှိပ်ပြီး ထူးလိုက်သည် ။ သူ့ကို တဖက်က ထိုင်းအဖိုးကြီးက ထိုင်းဘာသာနဲ့ လှေဆိပ်ကို လာခဲ့ လို့ တိုတိုတုတ်တုတ်ဘဲ ပြောပြီး ဖုန်းပိတ်သွားသည် ။ ဘာတဲ့ ဒို့ အလုပ်နဲ့ ပတ်သက်လား ယွန်းသိချင်တာကို သူ အပြစ်မတင်လို ။ လတ်တလော သူနဲ့ ယွန်းက ထိုင်ဝမ်တရုတ်တွေနဲ့ တကယ် အကြီးစား ကြီးတခုကို လုပ်ဖို့ ပြင်ဆင်နေကြတယ် မဟုတ်လား ။ ယွန်းက ဒီကိစ္စနဲ့ ပတ်သက်တာဘဲ လို့ ထင်နေတာ မမှား ။ မပတ်သက်ဘူး သတင်းတခု စုံစမ်းထားတာအခု သိရမယ်လာခဲ့ ပါလို့ ခေါ်ပြောတာ ဟွန့်သူ သွားတော့ မလို့ လားယွန်းကို ဒီအတိုင်းကြီး မထားခဲ နဲ့လေ ခုချက်ချင်း မသွားသေးပါဘူးယွန်းနဲ့ ထပ်တခါ ဆွဲချင်သေးတယ် ယွန်းက မျက်စိ မဖွင့် ပေမယ် ပြုံးလိုက်သည် ။ ဖုန်းကို စားပွဲပေါ် ပြန်တင်လိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ပြန်ဝင်သည် ။ အိမ်သာကမုတ်ထဲကို သေးပန်းထည် နေတဲ့ အချိန် ယွန်းလည်း လိုက်ဝင်လာသည် ။ ယွန်းကို မိမွေးတိုင်း တွေ့ရတာ သူ တအား သဘောကျနေသည် ။ ဟူးရေလည်မိုက်တယ် ။ ရင်စိုင်လုံးကြီးတွေက တလှပ်လှပ်နဲ့ ။ သူ သေးပေါက်ပြီးတဲ့ အချိန် ယွန်းက အိမ်သာကမုတ်ပေါ်မှာ ထိုင်လိုက်ပြီး သေးပေါက်သည် ။ သူ ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်မယ် လုပ်တော့ ယွန်းက ဟိတ်နေအုံး လို့ တားလိုက်လို့ ယွန်းဖက်ကို သူ လှည် ကြည် သည် ။ ယွန်းက လာ လို့ ပြုံးစိစိနဲ့ ခေါ်သည် ။ ယွန်း သေးပေါက်နေတဲ့ ဆီ သူ လျှောက်သွားလိုက်တော့ ယွန်းက ငေါငေါကြီး ဖြစ်နေတဲ့ သူ့တန်ဆာချောင်းကို ဖမ်းဆွဲလိုက်သည် ။ တုတ်ထားတဲ့ တန်ဆာချောင်းကြီးကို ယွန်း ရှေ့နဲ့ အနောက် ပွတ်တိုက် ဆုပ်ညှစ်သည် ။ တန်ဆာသည် ယွန်းရဲ့ ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်မှုတွေကြောင့် ပိုမို မာကျော တုတ်ထွားလာသည် ။ ယွန်းရဲ့ နို့ လှလှကြီးတွေကို အနီးကပ် မြင်နေရလို့ လည်းဖြစ်မည် ။ နို့ကြီးတွေက တလှုပ်လှုပ်နဲ့ တုန်ခါနေကြသည်လေ ။ ထောင်ကြွနေတဲ့ နို့သီးခေါင်း နီညိုညိုလေးတွေနဲ့ နို့လုံးကြီးတွေက မြင်ရုံနဲ့ လီးထတောင် ချင်စရာကြီးတွေ မဟုတ်လား ။ ယွန်းက ဆုပ်ကိုင် ပွတ်သပ် ကွင်းထုပေးလိုက်တော့ သူ့တန်ဆာက မတ်မတ်ထောင်လာရသည် ။.
270 ယွန်းက ကမုတ်ခွက်ပေါ် ထိုင်ရက်က တန်ဆာထိပ်ကို လျာနဲ့ ယက်လိုက်သည် ။ စုတ်လည်း စုတ်လိုက်သည် ။ တန်ဆာချောင်း တခုလုံး နီးပါးသည် ယွန်းရဲ့ ပါးစပ်ထဲမှာ ရောက်နေသည် ။ ယွန်းသည် ရေခဲချောင်းတချောင်းကို စုတ်သလို တန်ဆာကို အားပါးတရ စုတ်နေသည်။ အိုးအားအားအား ပထမ တကြိမ်တုံးကလိုဘဲ ယွန်းရဲ့ အစုတ်ကောင်းလွန်းတာကြောင့် သူ အော်နေရပြန်သည် ။ ယွန်းက အိမ်သာကမုတ်ခွက်ကနေ ထလိုက်ပြီး ထန်မန်းကို သူ ထိုင်ခဲ့ တဲ့ နေရာမှာ ထိုင်ခိုင်းလိုက်သည် ။ ပြီးနောက် ထန်မန်းရဲ့ ပေါင်တွေပေါ်ကို ခွထိုင်လိုက်သည် ။ ထန်မန်းနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေအထား ဖြစ်သည် ။ မတ်မတ်ထောင်နေတဲ့ တန်ဆာချောင်းပေါ်ကို တည် တည် ခွထိုင်လိုက်တာ ။ သူမ လက်ကလေးနဲ့ တန်ဆာရဲ့ ထိပ်ဖူးကို ကိုင်ပြီး သူမရဲ့ အင်္ဂါစပ်မှာ တွေ့ လိုက်သည် ။ လုံးတင်းအိဖြိုးတဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးက ထန်မန်းရဲ့ မျက်နှာနားမှာ လှုပ်တုပ်တုပ်နဲ့မို့ ထန်မန်းက ဆွဲကိုင်ပြီး နို့သီးလေး တဖက်ကို စို့လိုက်သည် ။ သည်အချိန်မှာ တန်ဆာချောင်းသည် အင်္ဂါစပ်ထဲကို တအိအိ တဖျစ်ဖျစ်နဲ့ ၀င်ရောက်နေသည် ။ ယွန်းသည် န် ထန်မန်းရဲ့ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ထိန်းကိုင်ပြီး သူမဖင်ကြီးတွေကို ဖိထိုင်ချလိုက်သည် ။ တန်ဆာချောင်းသည် စီးကနဲ့ တဆုံး အရင်းအထိ အင်္ဂါစပ်တွင်းထဲကို ၀င်ရောက်သွားသည် ။ အားအီးဟင်း ယွန်းသည် မျက်နှာလေးမော့ ပါးစပ်လေး ဟလို့ ထန်မန်းကို အပေါ်က တက်ဖိုက်နေသည် ။ ထန်မန်းကလည်းနို့ကြီးတလုံးကို ဆုပ်ညှစ် လက်တဖက်နဲ့ ယွန်းရဲ့ တင်ပါးကြီးတခြမ်းကို ဆုပ်ကိုင်ထားနေသည် ။ လိင်အင်္ဂါနှစ်ခုရဲ့ သွတ်သွင်း ပွတ်တိုက်မှုက ဖြည်းဖြည်း မှန်မှန်လေး တငြိမ်ငြိမ်နဲ့ ။ အိုး အားကောင်းလိုက်တာယွန်းရယ် ထန်မန်းရဲ့ တီးတိုး ညည်းလိုက်တဲ့ အသံ ထွက်လာသည် ။ ဒုတိယအချီကလည်း ယွန်းက အပေါ်က ညှောင် သွင်း ထန်မန်းက ကောပင် ထည် ရင်း အိမ်သာကမုတ်ခွက်ပေါ်မှာဘဲ နှစ်ယောက်စလုံး ပြီးသွားကြရသည် ။ ပထမ အချီလိုဘဲ နှစ်ယောက်စလုံး ရှေ့ဆင် နောက်ဆင် ပြိုင်တူလို ပြီးကြရတဲ့ ပွဲကောင်းလေး တပွဲပါဘဲ ။ ယွန်းက တအား ထန်နေတာကိုး ။ အိပ်ခန်းထဲက ရေမြှုပ်မွေ့ယာကြီးပေါ်ကိုတောင် ပြန်မရောက်ဖြစ်ကြဘဲ ရေချိုးခန်းထဲက အိမ်သာကြွေခွက်ပေါ်မှာဘဲ တချီ ပြီးသွားရသည် ။ ယွန်းက ကုတင်ပေါ်မှာ ခွေခွေလေး အိပ်လိုက်ပေမယ့် ထန်မန်းက မအိပ် ။ ရေဆိပ်မှာ ထိုင်း အဖိုးကြီးနဲ့ ချိန်းထားတာ ရှိတာကို သူ မမေ့ဘူး ။ သူ့ဘ၀အတွက် အရေးကြီးတဲ့ သတင်း တခုကို ရဖို့ သူ ချိန်းထားတာ ဖြစ်လို့ ဟိုတယ်ရှေ့မှာ ရပ်ထားတဲ့ ဂျစ်ကားလေးနဲ့ လှေဆိပ်ကို မောင်းထွက်ခဲ့ လိုက်သည် ။ မြစ်ကမ်းနား လှေဆိပ်ကို ရောက်ပြီ ။ မဲခေါင်မြစ်ထဲမှာ ပဲချိတ်လှေလေးတွေ တဗီးဗီးနဲ့ ဖြတ်မောင်းသွားနေတာကို သူ တွေ့ရသည် ။ သတင်းအေး ထိုင်း အဖိုးကြီးကို သူ ရှာသည် ။ လှေဆိပ်မှာ ဒီအဖိုးကြီးနဲ့ တူတာ တယောက်ဆို တယောက်မှ မတွေ့ ။ သူ့ကားဆီကို လျှောက်လာတာက ဆယ်ကျော်သက် အရွယ် ကောင်မလေး တ ယောက် ပါ ။ ပရပ်ခ်ချိုင်ကို လာရှာတာလားသူက ရှင် ကို ပြောခိုင်းလိုက်တယ် သူ မယ်ဘုတ်တံတား ချောင်းဘေးနားက စားသောက်ဆိုင် တဲလေးတွေမှာ စောင် နေမယ် တဲ့ လို့ ကောင်မလေးက သူ့ကို ပြောသည် ။ ဟာငါက ဒီနယ်က မဟုတ်ဘူးဟအဲ နေရာကို ငါ မသွားတတ်ဘူး အိုးဦးလေးကြီးကလည်း ဒီကလူတွေကို မေးပြီး သွားလိုက်ပေါ့ ကျိုင်းတုံ တာချီလိတ် လမ်းမကြီးပေါ်မှာဘဲလေ ဟာငါ က ဒီနယ်မြေကို လုံးဝ မကျွမ်းဘူးမင်းလေးငါ့ ကို လိုက်ပို့ပေးနိုင်မလား ကောင်းပြီလေလို့ဆိုလည်း ပို့ ပေးရတာပေါ့ လို့ ကောင်မလေး ပြောပြီး ကားပေါ်ကို တက်လာသည် ။ ကောင်မလေးဆီက ရေမွှေးနံ့သင်းသင်းကို ထန်မန်း ရလိုက်သည် ။ ရှမ်းမလေးလားတရုတ်မလေးလား ။ ၀တ်ထားတာကတော့ တဖက်ကမ်းက ထိုင်းမလေးတွေလို ဟော ရှော။ ဟေမင်းလေး နံမည် ဘယ်လိုခေါ်လဲ ထန်မန်း ပါးစပ်က အငြိမ်မနေ ။ ဘာလို့ မေးတာလဲသိစရာ လိုလို့လားနောက်ထပ် ထပ် တွေ့ကြမယ် လူတွေမှ မဟုတ်ဘဲ ကောင်မလေးဆီက မျက်စောင်းလေးကို သူ ရလိုက်သည် ။ ဟာဒီလိုလည်း ပြောလို့ ဘယ်ရမလဲတွေ့စရာ ထပ် ရှိချင် ရှိမှာပေါ့တမြို့ထဲ ရှိနေတဲ့ ဟာ ထန်မန်းက မလျှော့။.
271 ထပ်ပြီး စကားဆက်သည် ။ ကောင်မလေးက လမ်းပြရင်း ထပ်တွေ့စရာ ရှိတော့မယ် မထင်ဘူးကျမက မကြာခင် အေးကို သွားတော့မှာတာချီလိတ်မှာ ခဏဘဲ ရှိတော့ မယ်လိုက ပြောလိုက်သည် ။ ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးလေးကို တချက်တချက် ခိုးကြည် ရင်း ထန်မန်း သဘောကျနေသည် ။ ယွန်းကို နှစ်ချီ ဖြုတ်ခဲ့ တာတောင် သူ့စိတ်တွေက မိန်းမမြင်ရင် ထန်ချင်တုံးဘဲ ။ ကောင်မလေး တစောင်း လွယ်ထားတဲ့ အနက်ရောင် အိတ်ကလေးကို အကြောင်းပြုပြီး ထန်မန်းက စကားဆက်ဖို့ ကြံပြန်သည် ။ ဒါပေမယ် ကောင်မလေးက သိပ် ဟက်ဟက်ပက်ပက် မရိလှ ။ မယ်ဘုတ်တံတား ကို ရောက်ပြီ ။ တံတားထိပ်မှာ ပန်ခင် ကျေးရွာအုပ်စု ပြည်သူ့စစ် ဆိုတဲ့ ဆိုင်းဘုတ်လေးနဲ့ ကင်းရုံလေးကို တွေ့ရသည် ။ ကားကို လွတ်တဲ့ ကွက်လပ်မှာ ရပ်လိုက်သည် ။ ကောင်မလေးက ချောင်းစပ်က တဲကလေးတွေကို လက်ညှိုး ညွှန်ပြပြီး ခင်ဗျား တွေ့ချင်တဲ့ ပရပ်ခ်ချိုင်း ဆိုတဲ့ အဖိုးကြီးက ဟောဟိုက တဲကလေးတွေထဲက တတဲတဲမှာ ရှိနေလိမ့်မယ် လို့ ပြလိုက်သည် ။ ထန်မန်းက ဟုတ်ပီကိုယ်သွားလိုက်မယ်မင်းလေးရော လိုက်ခဲ့ မလားတခုခု စားပါလားမဆာဘူးလား လို့ မေးလိုက်သည် ။ ကောင်မလေးက မစားတော့ဘူးကျမ မလိုက်တော့ ဘူး ကျမ သွားတော့မယ် လို့ ပြန်ပြောပြီး ထွက်သွားလိုက်သည် ။ ထန်မန်းသည် ချောင်းရေစပ်က တဲကလေးတွေ ဆီကို ဆင်ခြေလျှောအတိုင်း ဆင်းသွားလိုက်သည် ။ တံတားထိပ်က ပြည်သူ့စစ် ရုံး အပေါက်ဝကနေ လူတယောက်က ထန်မန်းကို လှမ်းကြည် နေသည် ။ တကယ်တော့ ဒီလူသည် စောစောက ထန်မန်းနဲ့ ကောင်မလေးတို့ ရဲ့ ကား အနောက်က န ဆိုင်ကယ်တစီးနဲ့ မျက်ခြေမပြတ် လိုက်လာခဲ့တဲ့ လူပါ ။ သူက တာချီလိတ် ထောက်လှမ်းရေး တပ်ဆွယ်က တပ်ကြပ်ဝင်းမောင်ထွန်း ပါ ။ ၀င်းမောင်ထွန်းသည် တာချီလိတ်မှာ ရောက်နေတာ တော်တော်လေး ကြာပြီ ။ ဒီဒေသကို ကျွမ်းတဲ့ လူတယောက် ဖြစ်နေပြီ ။ အရပ်ဝတ်နဲ့ အမြဲ ရှိနေတတ်သူ ဖြစ်ပေမယ့် မြို့က လူတွေကတော့ သူ့ကို စစ်ထောက်လှမ်းရေးမှန်း သိနေကြသည် ။ ၀င်းမောင်ထွန်းသည် ထန်မန်းကို သတိထားမိပြီး ထန်မန်းရဲ့ အသွားအလာတွေကို မသိမသာ စောင် ကြည် နေခဲ့ သည် ။ ထန်မန်း ဘာလဲ ဆိုတာ သူမသိလို့ စောင် ကြည် တာ ။ တခါတလေ သူနဲ့ မသက်ဆိုင်တဲ့ ဂွင်က ဆိုရင်လည်း သူက လုပ်ငန်းတူ တခြားအဖွဲ့ က လူတွေကို သတင်းပေးလိုက်မှာ ဖြစ်သည် ။ ဒီမြို့ ဒီနယ်က ဇာတ်လမ်းတွေက စုံတာကြောင့် ခပ်ပေါ့ပေါ့ မနေဘဲ လူစိမ်းတွေကို သေသေချာချာ စောင် ကြည် တဲ့ သဘောပါဘဲ ။ ၀င်းမောင်ထွန်းသည် ထန်မန်း အနောက်ကိုတော့ သူကိုယ်တိုင် ဆင်းလိုက်မသွားပါ ။ စားသောက်ဆိုင်တဲကလေးတွေထဲမှာ တယောက်ယောက်က သူ့ကို ဘာမှန်း သိနေနိုင်သည်မို့ ပြည်သူ့စစ်စခန်းက သူနဲ့ တအားရင်းနှီးတဲ့ စိုင်းစိုင်း ဆိုတဲ့ ချာတိတ်ကို ထန်မန်း ရှိနေတဲ့ စားသောက်ဆိုင်တဲကလေးဆီကို အကဲခတ်ဖို့ လွှတ်လိုက်သည် ။ • ထန်မန်းသည် တဲကလေး သုံးလုံးကို အပြင်က လှမ်းကြည့် တော့ အစွန်ဆုံး တဲကလေးထဲမှာ သူနဲ့ ချိန်းထားတဲ့ သတင်းပေး ထိုင်းအဖိုးကြီးကို လှမ်းတွေ့လိုက်ရလို့ တဲထဲကို ၀င်လိုက်သည် ။ ထိုင်းအဖိုးကြီးက အရက်သောက်နေရာက သူ့ကို မော့ကြည် သည် ။ သူက ထိုင်းဘာသာနဲ့ နုတ်ဆက်လိုက်သည် ။ ထိုင်းစကား အရမ်းများများ မတတ်လှပေမယ် နည်းနည်းပါးပါးတော့ နုတ်ဆက်ရုံ ရသည် ။ အဖိုးကြီးက ခင်ဗျားကို လှေဆိပ်မှာ ကျုပ် စောင် နေသေးတယ်မလာတာနဲ့ ဒီကို လာပြီး စောင် တာကျုပ်မှာ ဒီမှာ တွေ့စရ လူ ရှိနေသေးလို့ ချိန်းထားခဲ့ လို့ လို့ မြန်မာစကားနဲ့ ပြောလိုက် သည် ။ အဖိုးကြီးရဲ့ မြန်မာစကားက ပီလှတာကြောင့် ထန်မန်း အံ့သြသွားသည် ။ ဆောရီးဘဲ ကျနော် အလုပ်များသွားလို့ ကဲ ကျနော် သိချင်တာလေးသိလို့ ရမလားဒါကို သိချင်နေတာ ကြာပြီမို့ ကျနော် စိတ်လောနေတာကို ခွင့်လွှတ်ပါ အဖိုးကြီးက ပြုံးလိုက်သည် ။ သွားပါတီတွေ ပေါ်အောင်။ ကျုပ် သဘောပေါက်တယ်ကိုယ်ချင်းစာတယ်ခ က်တာက ကျုပ်နဲ့ မဆိုင်ပေမယ် ခင်ဗျားကို သတိပေးလိုက်ချင်တာက ခင်ဗျား သိချင်နေတဲ့ လူနဲ့ အပေါင်းအပါတွေဟာ တကယ်ကို ကြောက်စရာ ကောင်းတဲ့ လူတွေ ဆိုတာပါ ခုလို သတိပေးတာ.
272 ကျေးဇူးတင်တယ်ဒါပေမယ့် ကျနော်ကလည်း နောက်ဆုတ် တွန့်ကြောက်နေမယ် လူစား မဟုတ်ဘူးလာမယ် ဘေး ပြေးတွေ့တတ်တဲ့လူတယောက်ပါပြောမယ် သာ ပြောပါ အဖိုးကြီးက အိုကေလေပြောမှာပါအလကား ဝါသနာပါလို့မှ မဟုတ်တာကျုပ်ကို ခင်ဗျား ပေးမယ် ဆိုတဲ့ ငွေကြေး အမောင် က ကောင်းတယ်များတယ်လေကျုပ်က ငွေရဖို့ သတင်းပေးနေတဲ့ လူအခန့်မသင့်ရင် အပေါက်ကျဉ်းမိပြီး အလျော ခံရနိုင်တာကို သိရက်နဲ့ လုပ်စားနေတာလို့ ပြောလိုက်သည် ။ ထန်မန်းသည် သူသိချင်နေတာကို မသိရသေးဘဲ လေရှည်နေရတာကို စိတ်မရှည်တော့ ။ ကဲ ကျုပ်ကို ပေးမယ် ဆိုတဲ့ ငွေ မစပါအုံးစားပွဲပေါ်ကို တင်လိုက်။ အိုကေအိုကေ။ ထန်မန်းက စက္ကူအိတ်နဲ့ ထည် လာတဲ့ ငွေထုပ်ကို စားပွဲပေါ်ကို တင်ပေးလိုက်သည် ။ အဖိုးကြီးက ဘေးဘီဝဲယာကို မသိမသာ အကဲခတ် ကြည် သည် ။ ထန်မန်း ကြားချင်လှပြီ။ စိတ်က မရှည်ချင်တော့ ။ အဖိုးကြီးက လေသံကို နှိပ် လိုက်ပြီး ကျိုင်းတုံမှာ ခင်ဗျားရဲ့ အကို ကျင်မန်းကို လျော့သွားတာ ကွန်ဖူးမောင်မောင်အခု တောင်ကြီးမှာ ရှိနေတယ်ကွန်ဖူးမောင်မောင်က သူ့ အဖွဲ့ နဲ့ လုပ်သွားတာ သူ့ကို နောက်ကွယ်က ခိုင်းတာက ဦးမွန်းကျောက်ဒီနယ်တခုလုံးမှာ အချမ်းသာဆုံး စာရင်းဝင်နယ်စပ်ကုန်သွယ်ရေး လုပ်နေတဲ့ ဘီလျံနာ သူဌေးကြီးတကယ် မာဖီးယား ဂိုဏ်းစတားကြီးကွန်ဖူး မောင်မောင်လို လုမိုက် တပည် တွေက ရာနဲ့ချီပြီးများ ရှိနေမလားဘဲသက်ဆိုင်ရာ အစိုးရဖက်က လူတွေကိုလည်း ငွေနဲ့ ပေါက်ပြီး ငွေလမ်းခင်းပြီး အိတ်ကပ်ထဲကို ထည် ထားတယ် လို့ သိနေကြတာ ဆိုတော့ သူတို့နဲ့ ရင်ဆိုင်တဲ့ နေရာမှာ သတိသာ ထား အန္တရယ်ကတော့ ဘာကြီးသလဲ မမေးနဲ့ လို့ တတွတ်တွတ်နဲ့ ပြောလိုက်ပါသည် ။ ကောင်းပြီဒါဘဲလား အဖိုးကြီးက လာမယ်လေသိပ် လောမကြီးပါနဲ့နောက် ရန်ကုန်မြို့မှာ ခင်ဗျား အမေအိုကြီးနဲ့ ညီမလေးကို ရက်ရက်စက်စက် ညှင်းပန်းပြီး သတ်သွားတာက ဦးမွန်းကျောက်ရဲ့ တပည် ရွေစွန်ညို သူတို့ အဖွဲ့ နံမည်က ကင်းနက်သတ်တဲ့ အကြောင်းရင်းက တော်တော်သိပြီကျုပ် အကို ကျင်မန်း ဖွက်ထားတဲ့ ငွေတွေနဲ့ ကျောက်တွေ ဘယ်မှာလဲ ဆိုတာ သိချင်လို့ ညှင်းပြီး လက်လွန်သွားတာ မဟုတ်လား အင်းဟုတ်တယ်ကင်းနက်တွေကိုလည်း အထူး သတိထားခင်ဗျား တယောက်ထဲနဲ့ မလွယ်ဘူး ထင်တာဘဲရန်ကုန်မှာ ရွှေစွန်ညိုက တော်တော် ပိုင်တယ်ပေးကမ်းထားတာ ကောင်းပြီကျေးဇူးဘဲ ဒီထက် ထပ်ပြီး နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း ထပ် သိရတာတွေ ရှိမယ် ဆိုရင် ကျုပ်ဆီကို ဆက်သွယ်လိုက်ဗျာခင်ဗျား အတွက် မနစ်နာစေရဘူးကျနော် ပေးမှာ အင်းကောင်းပြီကဲ ကျုပ်သွားမယ် အဖိုးကြီးက သူသောက်ထားစားထားတာတွေကို ရှင်းဖို့ လုပ်ပေမယ် ထန်မန်းက သူရှင်းလိုက်မယ် လို့ ပြောလိုက်သည် ။ အဖိုးကြီး ထသွားလိုက်ပြီးနောက် ထန်မန်း သည် အရက်ခွက်ကို လက်တဖက်နဲ့ တင်းတင်းဆုပ်ထားပြီး စီးနေတဲ့ ချောင်းရေတွေကို စူးစိုက်ကြည့်နေသည် ။ သူ့ရန်သူတွေကို သူ သိလိုက်ရပြီ ။ သည် ရန်သူတွေကို သူ လက်စားချေမည် ။ လက်စားချေဖို့ ကြံရွယ်ခဲ့ တာ အကိုတို့ အမေတို့ ညီမလေးတို့ သေကထဲကဘဲ ။ ကြိတ်ပြီး အလုပ်လုပ် ငွေစုနေခဲ့ သည် ။ ရန်သူကို ရင်ဆိုင်တဲ့ အခါ ငွေကို လမ်းခင်းရမည် ဆိုတာကို သူ ကြိုသိနေလို့ ငွေကို သဲကြီးမဲကြီး သူ ရှာဖွေခဲ့ တာ ။ တပ်ကြပ်ဝင်းမောင်ထွန်းသည် ပြည်သူ့စစ်အဖွဲ့ စိုင်းစိုင်း ပြောပြတာတွေကို နားထောင်နေသည် ။ စိုင်းစိုင်းက တိတိကျကျတော့ မကြား ။ သူတို့ က လေသံတိုးတိုးနဲ့ ပြောကြလို့ သိပ်တော့ မသေချာဘူး ဆရာသူတို့ ပြောနေတာတော့ လူမိုက် ကွန်းဖူးမောင်မောင် သူဌေးဦးမွန်းကျောက်တို့ အကြောင်းတွေဘဲ ဆရာ လို့ မရေမရာ ပြောသည် ။ တပ်ကြပ်ဝင်းမောင်ထွန်းသည် ဘာမှန်း တိတိကျကျ မသိပေမယ် ထန်မန်းကို ဆက်ပြီး စောင် ကြည် ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည် ။ ထန်မန်းကတော့ သူသိချင်တာတွေကို သိလိုက်ရလို့ ကျေနပ်သည် ။ သူနေတဲ့ ဟိုတယ်ကို ပြန်ပြီ ။ တံတားထိပ်နားမှာ သူ့ကို လိုက်ပို့ ခဲ့ တဲ့ ကောင်မလေးကိုများ တွေ့လေအုံးမလား ဆိုပြီး သူကြည် မိသေးသည် ။ ဟိုတယ်ခန်းမှာ ယွန်း ရှိနေအုံးမယ် ထင်တာဘဲ ။.
273 ရန်ကုန်မြို့ ကျောက်မြောင်း ရပ်ကွက် သီတာလမ်း သည် စားသောက်ဆိုင်တွေ များပြားသထက် များပြားလာပြီး စည်ကားနေသည် ။ မကြာသေးခင်က ဖွင့် လိုက်တဲ့ လဖက်ရည်ဆိုင် တဆိုင်သည် နံမည်ကြီးနေသည် ။ ဒီဆိုင်ရဲ့ တကယ် နံမည်က အင်္ဂလိပ်လို လူတွေက မြန်မာသံနဲ့ စတားဝါး လို့ ခေါ်ကြသည် ။ စတားဝါး တီးဟောက်စ် သည် ရော့ခ်အင်ရိုးလ် နဲ့ ဟဲဗီးမက်တယ်လ် သီချင်းတွေကို ဖွင့်ပြီး နိုင်ငံခြား ကော်ဖီဆိုင်တွေလိုဘဲ သန့်ရှင်းသန့် ပြန့်လို့ လူငယ်တွေ လာကြတာ များသည် ။ မွှေးပျံ့တဲ့ ဆိတ်သားပတ်ဖ် အနံ့နဲ့ ကော်ဖီအနံ့တွေ လှိုင်နေတဲ့ သည် ကော်ဖီဆိုင်လေးရဲ့ ထောင် တနေရာမှာ အရိုင်း ထိုင်နေသည် ။ သူ့မှာ နံမည် ငါးမျိုးလောက် ရှိသည် ။ အထင်ရှားဆုံး လူအသိများဆုံး နံမည်က အရိုင်း ။ အသက်က နှစ်ဆယ်စွန်းစွန်းလို့ ခန့်မှန်းကြသည် ။ သူ့အသက် အမှန်ကို ဘယ်သူမှ မသိကြဘူး ။ သူ့ရဲ့ ဇစ်မြစ် နောက်ကြောင်း ရာဇ၀င်ကိုလည်း ဘယ်သူမှ မသိကြဘူး ။ ပုခုံး အထိ ဝဲကျနေတဲ့ သူ့ဆံပင်ရှည်ကြီးနဲ့ ပိန်ပါး ကျစ်လစ်တဲ့ သူ့ကိုယ်ခန္ဓာက တချိန်က ခေတ်စားခဲ့ တဲ့ ကာတွန်းသော်ကရဲ့ အရိုင်း ဇာတ်ကောင်နဲ့ ဆင်သည် ဆိုပြီး သူ့အသိုင်းအဝိုင်းက လူတွေက အရိုင်း လို့ ခေါ်ကြရာက နံမည် တွင်သွားခဲ့တာ ဖြစ်သည် ။ သူသည် တန်ဖိုးကြီး အ၀တ်အစားတွေကို အမြဲ ၀တ်တတ်သည် ။ စီးလိုက်ရင်လည်း ကားအကောင်းစားတွေဘဲ ။ တွဲလိုက်ရင်လည်း ကော နေတဲ့ အလန်းစား မိန်းမချောလေးတွေ ။ အရိုင်းသည် သည်စတားပါး ကော်ဖီဆိုင်မှာ ထိုင်ခဲ့သည် ။ သူ လူတယောက်ကို လာစောင် နေတာ ။ အလုပ်ကိစ္စ ချိန်းထားလို့ စောင် နေတာ ။ အရိုင်းသည် အချိန်ကို လေးစားသူ အချိန်တိကျမှ ကြိုက်သူ ဖြစ်သည် ။ သူချိန်းထားတာက မနက် ၁၀နာရီ တိတိ ။ အခု ၁၀နာရီ ခွဲတော့မည် ။ ချိန်းထားတဲ့ လူက ပေါ်မလာသေး ။ အရိုင်းသည် သူ့ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ ကိစ္စသာ ဆိုရင် ထပြန်သွားလိုက်ပြီ ။ အခု ကိစ္စက အလုပ်ကိစ္စ ။ အလုပ်ကြီးကြီး တခု အတွက် ။ ဒါကြောင့် စိတ်ရှည်ရှည်နဲ့ မလာမချင်း သူ စောင် နေတာ ။ ဦးဝံသနဲ့ မပင်ကီတို့နဲ့ ဖက်စပ်ပြီး လုပ်ကြမယ် ကိစ္စမို့ ချိန်းထားတဲ့ လူနဲ့ မတွေ့ လိုက်ဘဲ ပြန်မသွားချင်ဘူး ။ ဆိုင်ထဲကို မိန်းမတယောက် ၀င်လာသည် ။ အရိုင်းရဲ့ အသက်နဲ့ မတိမ်းမယိမ်း အရွယ် ။ ခေတ်ဆန်ဆန် တောက်တောက်ပြောင်ပြောင် အ၀တ်အစားတွေ အသုံးအဆောင်တွေနဲ့ သည် မိန်းမသည် အရိုင်း ရှိတဲ့ စားပွဲဆီကို တန်းတန်းမတ်မတ် လျှောက်သွားသည် ။ အရိုင်းက မိန်းမ မျက်နှာကို ကြည့်ပြီး ယွန်းလား လို့ မေးလိုက်သည် ။တကယ်တော့ အရိုင်းသည် ယွန်းရဲ့ ဓါတ်ပုံကို ကြိုတင်ပြီး ရထားပြီးသား ပါ။ မိန်းမက ဟုတ်တယ် အရိုင်းနော် လို့ ပြောလိုက်ရင်း ခုံတလုံးမှာ ၀င်ထိုင်လိုက်သည် ။ ဘာသောက်မလဲ။ ။ ဟင် အင်းသောက်ခဲ့ပြီးပြီ အလုပ်ကိစ္စဘဲ ပြောကြရအောင် ထန်မန်းဘယ်မှာလဲ သူ အရေးတကြီး ကိစ္စနဲ့ ဖျာပုံဖက်ကို ခဏသွားနေလို့ ယွန်းဘဲ လာခဲ့ တာပစ္စည်း နမူနာတွေ ဘယ်တော့ ကြည် နိုင်မလဲ အချိန်မရွေးဘဲခင်ဗျားတို့ ဖက်က ၀ယ်လက်တွေကောဘယ်တော့ ကြည် မလဲ သာပြော ထပ် ချိန်းမယ်လေပစ္စည်း စစ်စစ် ဖြစ်ဖို့နဲ့ လိုသလောက် ပေးနိုင်မှာ သေချာတယ်နော်၀ယ်လက်တွေက သူတို့က အများကြီး ယူလို့ ဈေးနည်းနည်း ထပ် ဆစ်ချင်တဲ့ သဘောမှာ ရှိတယ် ပစ္စည်း စစ်စစ် ဖြစ်ဖို့ ဒါတော့ စိတ်ချ အားလုံး ရယ်ဒီ ဖြစ်ရင် ထပ်ချိန်းလိုက်ပေါ့ဈေးလျောဖို့ကတော့ ကျနော်နဲ့ မပြီးဘူးအဖွဲ့ကို တင်ပြရအုံးမယ်တတ်နိုင်သလောက် လျော့ပေးမှာပါပစ္စည်းတွေကို ဘယ်နှစ်ချီ ခွဲ ယူမလဲတခါတည်း တကြိမ်ထဲ ယူမလားဒါလည်း သိချင်တယ်ဘယ်လို သယ်မှာလဲဖေါရိန်းကို ပို့မှာ လား ရနိုင်ရင်တော့ တချီ တဘရိတ်ခ်ထဲ ကောင်းတာပေါ့ဘယ်ကို ပို့မှာ လဲ ဆိုတာကတော့ အင်းအဲဒီအပိုင်းကတော့ ယွန်းတို့ ကိစ္စပါပြောခွင့် မရှိဘူး အိုကေလေကျနော်က မေးတာက ကျနော်တို့ ကူညီ ပို့ပေးဖို့ လိုအပ်ရင်လည်း ကူညီမလို့ပါ ကျေးဇူးပါဘဲယွန်းတို့ ဖက်ကဘဲ စီစဉ်ထားပြီးပြီမလိုဘူးကဲယွန်း သွားလိုက်အုံးမယ်ပြန်ချိန်းတာပေါ့ ဟုတ်ပြီ ထိုင်ရာက ထပြီး ဆိုင်ပြင်ကို ပြန်လျှောက်ထွက်သွားတဲ့ ယွန်းရဲ့ ကိုယ် အနောက်ပိုင်းကို အရိုင်း စူးစိုက်ကြည် နေသည် ။.
274 ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ရီးစား ဓားၿပ အေတြးပင္လယ္ၿပာ ဖိုရမ္ အတြက္ ဘိုေမာင္ ေရးသည္ မီးခဲ အပါးစား ရာဘာ လက္အိတ္ေတြ လက္ႏွစ္ဘက္ မွာ စြပ္လိုက္ သည္ ။ ေက်ာပိုးအိတ္ ထဲက က်ည္ဆံဘူးေတြ ကို ထုတ္ယူ သည္ ။ ပြိဳင္ ၂၂၃ က်ည္ဆံ အသစ္ခ်ပ္ခြ်တ္ ဘူးမ်ား ။ စကၠဴဘူး တဘူး ကို ေဖါက္ဖင ြ ္ သည္ ။ ေရႊေရာင္ ေၿပာင္လက္ေနေသာ ရွည္ေမ်ာေမ်ာ က်ည္ဆံေတာင္မ်ား ကို အေတာင္ သံုးဆယ္ ဆန္ က်ည္ကပ္ထဲ ကို ဖိဖိသင ြ ္းထည္ သည္ ။ က်ည္ကပ္ ေလးကပ္ ၿဖည္ၿပီးေသာ အခါ ေက်ာပိုးအိတ္ ထဲ က ေနာက္ထပ္ က်ည္ဆံဘူးတခ်ိဳကို ထပ္ ထုတ္ယူ သည္ ။ ၉မမ က်ည္ဆံ ဘူးမ်ား ။ ၉မမ က်ည္ကပ္အလြတ္ေတြ ထဲ က်ည္ဆံေတြ ဖိသင ြ ္း ထည္ သည္ ။ စုစုေပါင္း ေလးကပ္ ။ ဘီဒိုၾကီးထဲ က အမ္၁၆ ေမာင္းၿပန္ရိုင္ဖယ္ ကို ထုတ္ သည္ ။ ၾကမ္းေပၚမွာ ခင္းထားတဲ အ၀တ္စ အေပၚ ကြ်မ္းက်င္စြာနဲ တစစီ ၿဖဳတ္ပစ္လိုက္ သည္ ။ ေသနတ္တိုက္တဲ ဆီဘူး နဲ ဆီေတြ ၿဖန္းပက္ၿပီး အ၀တ္စတခု နဲ တိုက္ခြ်တ္ သည္ ။ စိတ္တိုင္းက် တိုက္ပြတ္ၿပီးေသာ အခါ ၿပန္လည္ တပ္ဆင္ သည္ ။ ၉မမ ပစၥတို ကိုလဲ ထိုနည္းတူဘဲ ၿဖဳတ္ခါ တိုက္ခြ်တ္ သည္ ။ ကမၻာေက်ာ္ စမစ္ အင္ ၀က္ဆင္ က လုပ္တဲ ၉မမ ပစၥတို ၿဖစ္သည္ ။ မီးခဲ ရဲ စိတ္ၾကိဳက္ ေသနတ္ ။ ေသနတ္ နဲ က်ည္ကပ္ေတြ ကို အနက္ေရာင္ ကင္းဘတ္စ္ အိတ္ရွည္ၾကီး ထဲကို ထည္ သည္ ။ မီးခဲ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ၀င္သည္ ။ ကိုယ္ေပၚက အ၀တ္ေတြ အားလံုး ကို ခြ်တ္ပစ္လိုက္ သည္ ။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ကိုယ္လံုးေပၚ မွန္ၾကီးထဲ မိေမြးတိုင္း ကိုယ္နဲ လွခ်င္တိုင္း လွေနတဲ အလန္းစားေလး ဟာ ငါပါလား လို ေတြးမိၿပီး အရမ္းေက်နပ္မိသြားရသလို ဒီကိုယ္လံုးေတြကို ေတြတာနဲ အငမ္းမရဘဲ ကိုင္တြယ္ နမ္းစုတ္တဲ ဒြန္း ကိုလဲ ဖ်တ္ကနဲ သတိရမိလိုက္သည္ ။ အင္းဒြန္းရယ္ နင္ကို ဘာဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ ငါ အကုန္ ဖြင္ ဟတိင ု ္ပင္ေနက်ပါဒီတခါေတာ ဒို ေမာင္ႏွမေတြ ခ်ည္းဘဲ လုပ္ၾကတဲ ထိပ္တန္းလွိဳ၀ွက္အလုပ္တခုမို နင္ကို ဖံုးထားရတာပါ ။ မီးဂဲလ္ကို ခြင္ လႊတ္ပါ ။ ေရပန္းေအာက္ ၀င္ၿပီး ဆပ္ၿပာ နဲ တကိုယ္လံုး ကို က်က်နန ပြတ္တိုက္ ၿပီး ေရခ်ိဳး သည္ ။ ေရခ်ိဳးခန္း က အထြက္ အရင္ဆံုး ရာဘာလက္အိတ္ ေတြ ကို စြပ္ သည္ ။ စားပြေ ဲ ပၚ အဆင္သင္ ရွိေနေသာ အနက္ေရာင္ ေဘာင္းဘီ နဲ ရွပ္ ကို ၀တ္ သည္ ။ ေတာစီးဖိနပ္ ကို စီး သည္ ။ ေရႊ၀ါေရာင္ ဆံပင္အတု ကို စြပ္ သည္ ။ စားပြေ ဲ ပၚမွာ တခု ဘဲ က်န္ေန သည္ ။ ေခါင္းစြပ္ မ်က္ႏွာဖံုး ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ကမၻာေက်ာ္ အဆိုေတာ္ မိုက္ကယ္ဂ်က္ဆင္ ရဲ မ်က္ႏွာ ပံုတူ ရာဘာ မ်က္ႏွာဖံုး ေခါင္းစြပ္ ။ လြန္ခဲ တဲ တလေက်ာ္ခန္ က ။ မီးခဲ ရွန္ ကိုေလးဇီ၀ ရဲ ေခၚလိုက္တဲ အသံေၾကာင္ မီးခဲ ရဲ အတိတ္ ကို ၿပန္ေရာက္ေနတဲ အေတြးေတြ တပိုင္းတစ နဲ ၿပတ္ေတာက္သြားရ သည္ ။ အေတြး အိပ္မက္ထဲမွာ ေမ်ာလြင္ ေန၇ာက ကိုေလး ဘာလဲ လို ၿပန္ေမးရင္း ကုတင္ေပၚ လွအ ဲ ိပ္ေနရာ က လူးလဲ ထလိုက္ သည္ ။ ကိုၾကီး နဲ ကိုလတ္ ေခၚတယ္ မီးခဲ သည္ ကိုေလးဇီ၀ နဲကိုၾကီးသီလ ရွိေနတဲ တိုက္ေခါင္မိုးေပၚကို တက္ခဲ ၾက သည္ ။ ကိုၾကီးသီလ ေကာင္းကင္မွာ ပ်ံ၀ေ ဲ နတဲ စြန္ႏွစ္ေကာင္ကို ေမာၾကည္ေန သည္ ။ ကိုလတ္ ဒီပ က ကိုၾကီးရဲ ေဘးမွာ လက္ပိုက္ၿပီး ရပ္ေနသည္ ။ မီးခဲ ရွန္ ကိုၾကီး ဒီပ နဲ ဇီ၀ က နင္ကို မပါေစခ်င္ဘူး ငါ စဥ္းစားတာ က အၿပင္လူ ေခၚမဲအစားငါတို ေမာင္ႏွမ ေလးေယာက္ ဘဲ လုပ္တာက ပိုေကာင္းမယ္ နင္ လုပ္ရဲတယ္ မွဳတ္လား ဟား ကိုၾကီး လုပ္ရဲတာေပါ မီးခဲ က ကိုၾကီး ညီမ ပါ ဘာလုပ္ရမယ္သာ ကိုၾကီး ကိုလတ္နဲ ကိုေလး က ေၿပာၿပ ေအး ဒို ေလးေယာက္ ဘဲ လုပ္ၾကတာေပါ ဒြန္း တို ကိုေတာ လိုအပ္မွဘဲ သံုးမယ္ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ မီးခဲ ကို အေဖ အေမ ေပးတဲ နံမည္ က နီမ ၿဖစ္သည္ ။.
275 အကိုၾကီး က သီလ ။ အကိုလတ္က ဒီပ ။ အကိုေလးက ဇီ၀ မို မီးခဲက နီမ ၿဖစ္သြားပံုရသည္ ။ ဒါေပမဲ နီမ ဆိုတဲ နံမည္က ဘယ္သူမွ မေခၚလို တေၿဖးေၿဖးနဲ ေမွးမွိန္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ သည္ ။ အေဖ နဲ အေမ က သားသံုးေယာက္ ေမြးၿပီး ေနာက္ဆံုးရတဲ သမီးေလး မို သမီး ဂဲလ္ လို ခ်စ္စႏိုး ေခၚၾက သည္ ။ သမီးဂဲလ္ သမီးဂဲလ္ ေခၚရင္း က မီးဂဲလ္ ၿဖစ္လာ သည္ ။ အကို သံုးေယာက္ က အၿမဲ သူတို ကို လိုက္ ေႏွာက္ရွက္တတ္လို မီးဂဲလ္ ကို မီးခဲ လို စၿပီး ေခၚၾကရာက မီးခဲ လို ႏုတ္က်ိဳးေန သည္ ။ ကိုၾကီးသီလ ကိုလတ္ ဒီပ ကိုေလးဇီ၀ တို နဲ မီးခဲ တို တိုက္ေခါင္မိုးေပၚမွာ မၾကာခင္ လုပ္ၾကမဲ လုပ္ငန္း တခု အတြက္ေဆြးေႏြး တိုင္ပင္ၾက သည္ ။ ကိုၾကီး စကားထဲမွာ ဒြန္း ပါလာလို ဒြန္း နဲ ခ်ိန္းထားတာ သတိရသြားသည္ ။ ကိုၾကီး က ဒြန္းကို မေခၚခ်င္ဘူး ။ တကယ္ဆို ဒြန္း က တကယ္ အားကိုးရတဲ သူ ။ အဟိဒါေၾကာင္ မီးခဲ က ဒြန္း ကို ရာသက္ပန္ အေဖၚ အၿဖစ္ေတာင္ ရည္ရြယ္ထား သည္ ။ ဘယ္သူမွ မသိေသတဲ မီးခဲ ရင္ထဲက လွိဳ၀ွက္ခ်က္ ပါ ။ ဒီလို စဥ္းစားထားတာကို ဒြန္းသာ သိမယ္ဆိုရင္ ထခုန္မွာဘဲ ။ ဒြန္း က ေတာထဲမွာ ေနခဲတံုးထဲက မီးခဲ ကို သူခ်စ္တဲ အေၾကာင္း ဖြင္ ေၿပာခဲတာ ။ ေတာထဲ မွာတံုးက မီးခဲ က အပ်ိဳေဖၚ၀င္ခါစ ေလး ။ အကိုသံုးေယာက္ ေၾကာင္ တြန္ဘြိဳင္းတေယာက္ လို အမဲပစ္သိုင္းကစား တဲ ခပ္မိုက္မိုက္ ဂ်စ္တူးမေလး တေယာက္ ၿဖစ္ေပမဲၿဖဴ၀င္းႏုဖတ္ရွင္းသ န္ တာကိုေတာ ဖံုးကြယ္လို မရခဲဘူး ။ မီးခဲ သည္ ရင္ထြားထြား တင္ကားကား မဟုတ္ ။ ပိန္ပါး က်စ္လစ္တဲ အေခ်ာစား ေကာင္မေလး တေယာက္ ၿဖစ္ သည္ ။ ဒြန္း က ခ်စ္တယ္ ေၿပာေပမဲ မီးခဲ က အေၿဖ မေပးေသး ဘူး ။ ေယာက်ၤားေတြ က အလွအပေလး မီးခဲ ကို သတိထားမိၾကေပမဲ အကိုသံုးေယာက္ အရွိန္ေၾကာင္ ဘယ္သူမွ ေစေစ မၾကည္၀န္ၾကဘူး ။ ဒြန္းက ငပါးေလး ။ ကိုၾကီးကိုလတ္ နဲ ကိုေလး တို ကို ေရလည္ ဖါးတဲေကာင္ ။ အကို သံုးေယာက္ ေက်နပ္ေအာင္ သူတို စံခ်ိန္မွီေအာင္ လိုက္လုပ္ခဲ တာ ။ ဒြန္း ကို အေမ နဲ ပေထြးဦးေသာမတ္ တို ကပါ သေဘာက်ၾကတာ ။ ဒြန္းဒြန္း နဲသူတို ပါးစပ္ဖ်ားမွာ ေရပန္းစားခဲတာ ။ အကို သံုးေယာက္ ထဲ ကိုေလးက သူတို ေနတဲ နယ္ေၿမမွာ ေတာ္ေတာ္ကို နံမည္ၾကီး သည္ ။ ေကာင္းေသာ နံမည္ၾကီးၿခင္းေတာ မဟုတ္ဘူး ။ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ ၿပီးရန္ကို ရန္ခ်င္း တံု ႏွင္းတတ္တဲ လူရမ္းကား တေယာက္ အေနနဲ ။ ဒြန္း က ကိုေလးဇီ၀ ကို ပိုၿပီး ဖါး သည္ ။ လန္လို ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ တဖက္နိုင္ငံၿမိဳကေလးက သာသနာၿပဳမ်က္ႏွာၿဖဴ လင္မယားေၾကာင္ မ်က္ႏွာၿဖဴ စာ နဲ စကားကို ကြ်မ္းကြ်မ္းက်င္က်င္ ေၿပာဆိုေရးသား နိုင္ခဲ သည္ ။ ပါစတာအယ္လ္ဘတ္ နဲ တီခ်ာမာရီ တို ဘုရားေက်ာင္း နဲ အိမ္က မီးခဲတို ဒြန္းတို ရဲ စာသင္ေက်ာင္း လဲ ၿဖစ္စားအိမ္ေသာက္အိမ္လဲ ၿဖစ္ခဲ သည္ ။ ေဒါသၾကီးၿပီး ရန္ၿဖစ္တတ္ေသာ ကိုေလးဇီ၀ ကို ပါစတာအယ္လ္ဘတ္ နဲတီခ်ာမာရီ တို က ဘုရားတရား အလုပ္ေတြ လုပ္ခိုင္းၿပီး စိတ္ႏွလံုးႏူးညံသိမ္ေမြေအာင္ ေၿပာင္းလဲဖို ၾကိဳးစားၾက ေပမဲ မေအာင္ၿမင္ဘူး ။ ကိုေလးဇီ၀ သည္ ေသနတ္တကားကား နဲ ရမ္းကား သည္ ။ အရက္မူးလာေသာ အခါ ပို ဆိုး သည္ ။ တဖက္နိုင္ငံ က ရဲမ်ား နဲ ထိပ္တိုက္ တိုးတာ ပေထြးၿဖစ္တဲ ဦးေသာမတ္ ေၾကာင္ သူ ဒုကၡ မေ၇ာက္ဘဲ လြတ္လြတ္ေနခဲတာ ၿဖစ္ သည္ ။ ကိုေလးဇီ၀ သည္ ပါစတာအယ္လ္ဘတ္ နဲ တီခ်ာမာရီ တို နဲ အေနမ်ားလို သူတို ရဲ သမီးေလး စီစီလီယာ နဲ ရီးစား ၿဖစ္သြား သည္ ။ စီစီလီယာ က ကိုေလးဇီ၀ ကို အရမ္းတြယ္တာ သည္ ။.
276 ပါစတာအယ္လ္ဘတ္ နဲ တီခ်ာမာရီတို က ေဒါသၾကီးၾကမ္းတမ္း ရန္မ်ားတဲ ကိုေလး နဲသူတို တဦးတည္းေသာ သမီးေလး စီစီလီယာ ၾကိဳက္တာ ကို စိုးရိမ္ ပူပန္ၾက သည္ ။ မီးခဲ ကို တေန ဒြန္းက ခ်စ္စကား ေၿပာသည္။ ဒြန္း သည္ မီးခဲ နဲ လိုက္ဖက္ညီသည္ လို မီးခဲ ရဲ အရင္းႏွီးဆံုး သူငယ္ခ်င္း ေတြက ေၿပာ သည္။ အင္းသူငယ္ခ်င္းေတြ လဲ နယ္စပ္မွာ က်န္ခဲ ၿပီ ။ အဲ ေစးေစး တေယာက္ ဘဲ မီးခဲနဲ နီးနီး ရွိေနသည္ ။ အဲဒီတံုး က ဒြန္း သည္ သူတို ေနတဲ ရြာၾကီး နဲ အနီးအနားရြာေတြ က အပ်ိဳေလးေတြ တင္မက အပ်ိဳၾကီးေတြ မုဆိုးမေတြတခုလပ္ေတြရဲ ပါးစပ္ဖ်ားမွာ ေရပန္းစားတဲ ေကာင္ေလး ၿဖစ္ခဲ သည္ ။ နယ္စပ္ေတာထဲမွာေနတဲသူေပမဲ ဒြန္းက ရုပ္သန္ သည္ ။ ရုပ္ရည္ေလး သနားကမား နဲ ဆိုၿပီး မိန္းမေတြ က စိတ၀ ္ င္စား သည္ ။ ဒြန္း သည္ ရမ္ဘိုရုပ္ရွင္ကားေတြ ၾကည္ၿပီး ရမ္ဘိုရူးရူး သည္ ။ နဖူးမွာ ၾကိဳးေလးစည္းခါးမွာလဲ အမဲလိုက္ဓါးေၿမွာင္ၾကီး ခ်ိတ္ထားတတ္ သည္ ။ မီးခဲ သူကို ေစာက္ရူးလို ေခၚသည္ ။ ဒြန္း က စိတ္မဆိုး ။ မီးခဲ ကို အရမ္း သည္းခံ သည္ ။ မီးခဲ ဘာေၿပာေၿပာ ခံ သည္ ။ ရမ္ဘို အားက်ၿပီး ဗလေတာင္ခ်င္လို ၀ိတ္ေတြ စြတ္မ တဲ ဒြန္းကို မီးခဲ ေရေရလည္လည္ ဟားခဲ သည္ ။ ဒြန္းက ရမ္ဘိုသာ အားက် ေပမဲ ရမ္ဘိုမင္းသားစတားလုန္းလို ရုပ္လဲ မဟုတ္ ။အရပ္ၿမင္ၿမင္ မ်က္လံုး ၀ိုင္း၀ိုင္း ေမးရိုးေလးေထာင္ နဲ ပိန္ပိန္ရွည္ရွည္ အသားကလဲ ၿဖဴေဖြးေတာ မိန္းမေခ်ာ ေခ်ာတဲေကာင္ လို မီးခဲ အေမ က မွတ္ခ်က္ခ်ဘူး သည္ ။ အင္း မီးခဲ လဲ ဒြန္း ကို ေၿဖာင္တယ္ ထင္တာဘဲ ။ ဒါေၾကာင္လဲ ဒြန္း ကို ၿပန္ခ်စ္မယ္ လို ရည္ရြယ္တာေပါ ။ ဒြန္း သည္ မီးခဲ မရွိရင္ မေနတတ္သူ ၿဖစ္သည္ ။ မီးခဲ တို သည္ ပေထြးၿဖစ္တဲ ဦးေသာမတ္ ရဲ ဆံုးၿဖတ္ခ်က္နဲ ၿမိဳေပၚ ကို ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္တန္ေရး အစီအစဥ္ နဲေၿပာင္းေရႊလာေတာ ဒြန္းသည္ မီးခဲတို မိသားစု နဲ တခါထဲ လိုက္ပါခဲ သည္ ။ မီးခဲ ရဲ အကိုေတြ ကလည္း သူတို ကို အၿမဲ ဖါးေနတဲ ဒြန္းကို ခ်စ္ခင္ သည္ ။ တၿခား ေကာင္ေလးေတြ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ သူတို ညီမေလး အနား ကို ကပ္တာ မၾကိဳက္ေပမဲ ဒြန္းကိုေတာ ဘာမွ မတား ။ ကိုၾကီးသီလ ကေတာ ကိုေလးဇီ၀ လို မရမ္းေပမဲ မင္းအာဏာစက္ နဲ ေ၀းတဲ နယ္ၿခားေဒသ မွာ ၾကီးၿပင္းခဲသူ ပီပီ ဥပေဒကို ခ်ိဳးေဖါက္ဖို ၀န္မေလးတဲ သူ ၿဖစ္သည္ ။ တဖက္နိုင္ငံ က အုပ္ခ်ဳပ္ေရး နဲ ရဲေတြကလဲ အဂတိလိုက္စားေနတဲ လူေတြ ဆိုေတာ ကိုၾကီးသီလတိုက တခုခု ဆိုရင္လဲ ေငြနဲ ေပါက္ၿပီး ေၿဖရွင္းလိုက္တာဘဲ ။ ကိုၾကီးသီလ စိတ္ဓါတ္ က နံမည္ နဲ ဆန္က်င္ဘက္ ဘဲ။ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာၿပီးေရာ ဆိုတဲ လူစားမ်ိဳး ။ ကိုၾကီးသီလ ၿမိဳေပၚ ကို ေရႊလာေတာ နယ္စပ္မွာ ရီးစား က်န္ခဲ သည္ ။ ကိုၾကီးသီလ ရဲ ရီးစား က စရီခမ္း ။ စရီခမ္း က တဖက္နိုင္ငံထဲ က စားေသာက္ဆိုင္ပိုင္ရွင္ တေယာက္ ရဲ သမီး ။ ကိုလတ္ဒီပ ကေတာ စကားနဲ သည္ ။ ေအးသည္ ။ စာအုပ္မ်ား နဲ တေယာက္ထဲ ေနတတ္ သည္ ။ ရီးစား မရွိဘူး ။ အခုလို ကိုၾကီးသီလ က ေမာင္ႏွမေတြ စုၿပီး တခုခုလုပ္မည္ ဆိုေတာလဲ မၿငင္းဘူး ။ တံုးတိုက္တိုက္ က်ားကိုက္ကိုက္ လုပ္မည္လူ ။ ေသနတ္လက္နက္ ကိုင္တြယ္ပစ္ ခတ္တာေတြ ကေတာနယ္စြန္ နယ္ဖ်ား ေတာထဲ ေတာင္ထဲ ၾကီးၿပင္းခဲတဲ လူမို တၿခား ညီအကို ညီမတို လိုဘဲ ကြ်မ္းၿပီး သား ။ မီးခဲ အကိုသံုးေယာက္ နဲ ၾကံစည္ေနတဲ စီမံခ်က္ၾကီး ကို အေကာင္အထည္ေဖၚဖို တိုင္ပင္ေဆြးေႏြး အၿပီး အိပ္ခန္းထဲကို ၿပန္ေရာက္ေတာ ေခါင္းအံုးေပၚ က်န္ခဲ တဲ ဖုန္းမွာ ေခၚထားတာ မစ္စ္ေကာလ္ ႏွစ္ခု ေတြ သည္ ။ တခုက ဒြန္း ။ ေနာက္တခု က အေမ ေဒၚကက္သရင္း ။ ဒြန္း နဲ မီးခဲ အၿပင္ထြက္ဖို ခ်ိန္းထားသည္ ။ဒါေၾကာင္ သူေခၚတာၿဖစ္မည္ ။ ဒြန္းကို ၿပန္ေခၚလိုက္ သည္ ။.
277 ဟိတ္ မီးဂဲလ္ ဘယ္ေရာက္ေနလဲ ဒြန္း က အေမတို ေခၚသလို မီးခဲ ကို မီးဂဲလ္ လို ေခၚသည္ ။ မီးခဲ အကိုသံုးေယာက္ ေခၚသလို မီးခဲ လို ဒြန္း လိုက္မေခၚဘူး ။ အကိုသံုးေယာက္ က ၾကံစည္ထားတာေတြ ကို ဒြန္းကိုေတာင္ လံုး၀ မေၿပာဖို ေသေသခ်ာခ်ာ ေၿပာထားသည္ ။ တကယ္တမ္း လိုအပ္လာရင္ေတာ ဒြန္းကို အသံုးခ်မည္ လို ေၿပာသည္ ။ ကိုေလး က မီးခဲ ကို မပါေစခ်င္ဘူး ။ ကိုၾကီး က မီးခဲ က မင္းထက္ေတာင္ ေသနတ္ပစ္ေၿဖာင္တယ္ဇီ၀ေမြထို င္း မွာလဲ ၾကိဳး၀ိုင္းထဲ မီးခဲ အပြဲပြဲ အနိုင္ယူခဲ တာလဲ မင္းေမေနၿပီလား လို ေၿပာလိုက္မွ ဘာမွ ဆက္မေၿပာေတာတာ ။ တဖက္ကမ္း က ရြာေတြ မွာ ေမြထိုင္း ထိုင္းေဘာက္ဆင္ ထိုးသတ္တဲ ပြေ ဲ တြမွာ မီးခဲ အပြဲပြဲ နိုင္ခဲ သည္ ။ ေသနတ္ပစ္တာလဲ ကိုေလးဇီ၀ ထက္ မီးခဲ က ေၿဖာင္ သည္ ။ ေတာ္ သည္ ။ ဒါေၾကာင္လဲ ကိုၾကီး သီလ က မီးခဲ ကို အခု လုပ္မဲ မဟာစီံကိန္းၾကီး မွာ ပါ၀င္ခင ြ ္ ၿပဳသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ေရခ်ိဳးေနလို ဒြန္းဘယ္လိုလဲ နင္ လာမွာလား ေအးလာမယ္ေလဒါေၾကာင္ နင္ကုိ ေခၚလိုက္တာေပါမီးဂဲလ္ လာခဲေလ နင္ ဘာနဲလာမလဲဆိုင္ကယ္ နဲ လား အင္း ႏွစ္ေယာက္ အတူတူဘဲ စီးမယ္ေလေနာ အင္းနင္သေဘာ ေကာင္းၿပီ မီးဂဲလ္ ဆီးယူး ဆီးယူးဒြန္း အေမဆီ ေခၚလိုက္ သည္ ။ မီးဂဲလ္ နင္ ဘယ္ေရာက္ေနလဲဖုန္းလဲ မကိုင္ပါလား ေရခ်ိဳးေနလား ဟုတ္တယ္အေမ ေအးငါ နင္ကို ေခၚတာငါတို ဒီညေန အသားကင္စားမလို နင္တို လာစားၾကမလားလို မသိေသးဘူးဒြန္းနဲ အစားထြက္စားမလိုအေမ ေအး နင္အကိုေတြ ကိုလဲ ေၿပာလိုက္ငါ သူတို ဆီ မေခၚေတာဘူး အင္းအင္း မီးခဲ သိ သည္ ။ အကိုသံုးေယာက္က အေမတို အိမ္ကို သြားခ်င္မွာ မဟုတ္ဘူး ။ သူတို က ပေထြးဦးေသာမတ္ ကို သိပ္ အစာမေက်ၾကဘူး ။ နယ္စပ္မွာ သူတို ေပ်ာ္ေမြေနၾကတာ ။ သူတို ဖါသာ ၀င္ေငြေၿဖာင္ အလုပ္ အဆင္ေၿပေနတာ ။ ဦးေသာမတ္ ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ နဲ ၿမိဳေပၚေရာက္လာ ၿပီး တိတိပပ လုပ္ကိုင္စားဖို အဆင္မေၿပလို ဦးေသာမတ္ ကို ၿပစ္တင္ခ်င္ေနသူမ်ား ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ မဟုတ္လား ။ ေတာထဲမွာ လက္နက္မ်ိဳးစံု ကိုင္ၿပီး စိတ္ၾကမ္းလူၾကမ္း ေနခဲၾကသူမ်ားမို ၿမိဳေပၚမွာ မေနတတ္ၾက ။ ဦးေသာမတ္ နဲ အေမနဲ ရလို လဲ သူတို ေမာင္ႏွမေလးေယာက္ ကေလး ဘ၀မွာ နယ္စပ္ကို ေရာက္ခဲ ၾကတာ ။ မီးခဲ တို အေဖ က ေအးေအးေဆးေဆး သစ္လုပ္ငန္း နဲ ၿမိဳေလးတၿမိဳမွာ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနခဲတာ ။ အေဖ က သစ္တင္တဲ ကားနဲ လိုက္ရင္း ကားေမွာက္ၿပီး ဆံုးခဲေတာ ကေလး ေလးေယာက္ နဲ အေမ က ဘာမွလဲ မလုပ္တတ္ ခ်ိန္ ငယ္ငယ္က သူကို ၾကိဳက္ခဲ တဲ ဦးေသာမတ္ နဲ ၿပန္ေတြၿပီး အားကိုးရာ ရွာလိုက္တဲ အေနနဲ ယူလိုက္ၾက သည္ ။ မီးခဲ တို နယ္စပ္ေတာထဲမွာ ၾကီးၿပင္းခဲၾကရ သည္ ။ အခု တဖန္ ဦးေသာမတ္ေၾကာင္ဘဲ ၿမိဳေပၚ ကို ၿပန္ေရာက္လာခဲၾကရ ၿပန္ သည္ ။ တကယ္ေတာ သူအကိုသံုးေယာက္ သည္ ၿမိဳေပၚေနခ်င္ၾကသူေတြ ။ ပေထြး ေခၚသြားလို သာ နယ္စပ္ေဒသကို ပါသြားရတဲ ေကာင္ေတြ ။ နယ္ၿခားအရပ္ မွာ ကိုင္ခဲ တဲ လက္နက္ေတြ ကို သူတို ၿမိဳကို ၿပန္ေၿပာင္းလာေတာ တေနရာမွာ ဖြက္ထားခဲၾက သည္ ။ ထင္သလို ၿမိဳေပၚမွာ အဆင္မေၿပၾကဘူး ။ အကိုၾကီးက အဆိုးဆံုး ။ ပေထြး ဦးေသာမတ္ ကိုဘဲ အၿပစ္တင္ေနသည္ ။ အကိုၾကီး က မိသားစု ေရွေရး အတြက္ ေငြရွာရမည္ လို အၿမဲညီ ညီမေတြကို ေၿပာ သည္ ။ သူတို ကိုယ္ပိုင္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းလးေတြ စမ္း လုပ္ၾကည္ သည္ ။ မေအာင္ၿမင္ဘူး ။ အရင္းအႏွီးကလည္း သူတို ပါခဲတာက လတ္တေလာ စီးပြားေရးနယ္ပယ္မွာ တိုးလို မရတဲ ပမာဏ ၿဖစ္ေန သည္ ။.
278 တေန ေမာင္ႏွမေတြ ဘဏ္တခုေရွ ေရာက္ေနတံုး ဘဏ္ ကို ေငြလာပို တဲ ထရပ္ကား ေရာက္လာခ်ိန္ သယ္မထုတ္လာတဲ ေငြေသတၱာေတြ ကို ေတြၾကေတာ ကိုလတ္ က စၿပီး ဟား ဒါေတြ ကို ေသနတ္ၿပၿပီး တိုက္လိုက္ရင္ေတာ ဒို မိသားစု အိုေကမွာ စိုေၿပ သြားမွာဘဲ လို ေၿပာဆိုလိုက္ သည္ ။ တေယာက္တေပါက္ ေၿပာဆိုၾကရင္း သူတို တေတြ က ထိုးၾကိတ္သတ္ပုတ္တာေရာ ေသနတ္လက္နက္ ပစ္ခတ္တာေရာ တဖက္ကမ္းခတ္ေအာင္ ကြ်မ္းက်င္သူေတြ ဆိုေတာဖြက္ထားတဲ လက္နက္ခဲယမ္းေတြ ကလဲ ရွိေနေတာ ကိုလတ္ ေၿပာတာ ကို တကယ္ဘဲ အေကာင္အထည္ ေဖၚခ်င္လာၾက သည္ ။ ေနာက္ ရက္ေတြမွာ ညီအကို သံုးေယာက္ သည္ ေငြ သယ္ေဆာင္လာတဲ ကားေတြကို ေစာင္ၾကည္ ေလလာၾကေတာ သည္ ။ ကိုၾကီး သီလ က အလီလီ လုပ္ေနတာထက္ တခ်ီေကာင္း အၿပတ္ႏွိပ္ၿပီး ကိုယ္ေရာင္ေဖ်ာက္ပစ္လိုက္နိုင္တယ္ လုပ္တာကိုင္တာကေတာ ပီၿပင္ဖို နဲ ပိပိရိရိ ရွိဖို လိုတယ္ လို ေၿပာသည္ ။ ေငြသယ္တဲ လူေတြ ရဲ လံုၿခံဳေရး တာ၀န္ယူတဲ လူေတြ ရဲ လူအင္အား လက္နက္အင္အား အေၿခအေနေတြကိုလဲ ေလလာၾကသည္ ။ အခ်ိန္ ယူၿပီး ေလလာၾကတာ ။ မီးခဲ က အကိုသံုးေယာက္ ေဆာ္ရင္ ေဆာ္မွာဘဲ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ နဂိုထဲ က မိုက္ခ်င္ေနတဲ သူ ။ တံုးတုိက္တိုက္ က်ားကိုက္ကိုက္ ဆိုတာမ်ိဳး ။ မီးခဲ ကို သူတို ေနခဲတဲ နယ္စပ္မွာတံုး က ရြယ္တူ ေကာင္ေလးေတြ မစရဲ။ မစမ္းရဲ ။ မီးခဲ က တကယ္ ဖိုက္တာ မဟုတ္လား ။ အမ္၁၆ ကိုလြယ္ၿပီး ၿမင္းၾကီးတေကာင္ ဒုန္းစိုင္း စီးေနတဲ မီးခဲ က လူမိုက္ အကုိသံုးေယာက္ လဲ ရွိေနတာမို အထူး လန္ၾက သည္ ။ ေငြလာပို တဲကားေတြ က နိုင္ငံၿခားမွာ လို က်ည္ဆံမေပါက္တဲ မွန္နဲ ေခတ္မွီ သံခ်ပ္ကားၾကီး မ်ိဳးေတြ မဟုတ္ ။ သာမန္ ေတာင္းေအ ဗင္ကားေတြ ဘဲ ။ လံုၿခံဳေရး အေစာင္ေတြကလည္း ရဲတပ္ဖြဲ ၀င္ ေတြ မဟုတ္ဘူး ။ စီကရူရတီ ကုမၸဏီ တခု က လံုၿခံဳေရးေတြဘဲ ၿဖစ္သည္ ။ ေသနတ္ကိုင္ၾကေပမဲ ဘိုးေတာ္ဘုရား လက္ထက္ က မီးက်ိဳးေမာင္းပ်က္ ႏွစ္လံုးၿပဴးေသနတ္ၾကီးေတြ ဘဲ လို ကိုၾကီးသီလ က အားလံုးကို ရွင္းၿပ သည္ ။ ေငြပို တဲ ကားေတြ ကို စီးနင္း တိုက္ခိုက္ဖို တိုင္ပင္ေနၾကတံုး ကိုေလးဇီ၀ က မထူးပါဘူးကားေတြ ကို ဘဏ္ကို ေငြလာပို တဲ အခ်ိန္ တိုက္ၾကမွာ ဆိုေတာ ဘဏ္ကိုပါ တခါထဲ ေဆာ္ပစ္လိုက္ရင္ေကာင္းမယ္ လို အၾကံေပး သည္ ။ သူေၿပာတာက ဘဏ္မွာ ေစာင္တဲ လံုၿခံဳေရးေတြကလည္းရဲတပ္ဖြဲ ၀င္ေတြမဟုတ္ဘသ ဲ ာမန္လံုၿခံဳေရးေတြ ကို ဘဲ ေရွးေခတ္ က ႏွစ္လံုးၿပဴးေသနတ္စုတ္ၾကီးေတြ ကိုင္ခိုင္းၿပီးေစာင္ခိုင္းတာ မို မီးခဲ ရဲ ၀ိုက္ကန္ခ်က္ နဲတင္ တံခါးေစာင္ လံုၿခံဳေရး ကို အလဲသိပ္ နိုင္တယ္ တဲ ။ ကိုေလးဇီ၀ ရဲ တင္ၿပခ်က္ ကို ေခါင္းေဆာင္ေနတဲ ကိုၾကီးသီလ က လက္ခံ သည္ ။ ေကာင္းတယ္ဇီ၀ မင္း အၾကံမဆိုးဘူး ဘဏ္ ကိုပါ ေဆာ္ပစ္ရင္ တခ်ီထဲ ပြမယ္ ဘဏ္ကို တိုက္ဖို စ ေလလာၾကမယ္ ေငြေတြ ထားတဲ မီးခံေသတၱာၾကီး ကို ဘယ္သူ ဖြင္ နိုင္တယ္ ဆိုတာ ေလလာၾကရမယ္ တိုက္ရင္ ေငြ အေမာင္ ဘယ္ေလာက္ ရမလဲ ဆိုတာလဲ ေလလာၾကရမယ္ ကိုလတ္ က နားေထာင္ေနရာ က ၀င္ေၿပာတာ တခု က ဒို တိုက္ေနတဲအခ်ိန္ ရဲေတြ ေရာက္လာနိုင္တယ္ ဆိုတာလဲ ထည္တြက္အံုး တဲ ။ ကိုေလးဇီ၀ က ဟရဲေတြ က ဘာ လက္နက္ ရွိလို တံုး အလြန္ဆံုး ရွိ ကာဘိုင္ဘဲ ေၿခာက္လံုးၿပဴးဘဲ ဟားဟား ဖားတုလို ခရုခုန္ အိုင္ပ်က္ရဘ ံု ဲ ရွိေတာမေပါ ငါတို ေမာင္းၿပန္ေတြ ကို ဒီေကာင္ေတြ မယွဥ္နိုင္ပါဘူး လို အသံက်ယ္က်ယ္ နဲ ေၿပာ သည္ ။ အကိုေတြ ကို နားေထာင္ေနေသာ မီးခဲ က ကိုေလး ေခတ္ေၿပာင္းေနတာ လဲ မေမနဲ အံုး ေနာ အခု ရဲေတြ အရင္ေခတ္လို သရီးအိုသရီး ရိုင္ဖယ္ေတြ နဲ မဟုတ္ေတာဘူး ေတာ္ေတာ္ တိုးတက္ ေၿပာင္းလဲေနၿပီ ေသေသခ်ာခ်ာ ေလက်င္ထားတဲ အထူးအဖြဲ ေတြ ရွိေနၿပီ ဒါကို ေပါေပါ မတြက္နဲ လို ၀င္ေၿပာလိုက္ သည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ကိုေလးဇီ၀ က မီးခဲ ကို တခုေၿပာဖို ၿပင္ခိုက္ ကိုၾကီးသီလ က ၾကား၀င္လိုက္ သည္ ။.
279 ကိုေလး မီးခဲ ေၿပာတာ မွန္တယ္ အခု ရဲအဖြဲ က ဆြပ္ တင္းမ္ ေတြ ဘာေတြ ရွိေနၿပီ ဒို လိုဘဲ ေမာင္းၿပန္ေတြ နဲ ဘဲစနိုက္ပါ ရိုင္ဖယ္ေတြ နဲ ဒါကိုလည္း ထည္တြက္ၾကရမယ္ ဒို လုပ္တာ ပိုင္ရင္ ဘာကိုမွ ေၾကာက္စရာ မလိုဘူး ဘရိန္း ေကာင္းေကာင္း နဲ သာ လုပ္ ေအာင္ၿမင္မယ္ ကိုလတ္ဒီပ က တတ္နိုင္သမွ် ဒို တေတြ လူမသတ္မိေအာင္ သတိထားၾကရေအာင္ ဒို ရည္မွန္းခ်က္က ေငြဘဲ ေငြအလံုအေးလာက္ရရင္ စီးပြားေရး လုပ္ၾကမယ္ ကိုး ၾကီးေၿပာသလို ဘရိန္းသံုး ၿပီး လုပ္ၾကဖို လိုတယ္ အကြက္ခ်ၿပီး လုပ္ၾကမယ္ မိုက္ရူးရဲဆန္ဆန္ ပစ္ခတ္သတ္ၿဖတ္ေနဖို မလိုဘူး လို ေၿပာသည္ ။ ကိုေလးဇီ၀ကေတာ သြားၾကားထိုးတံကို ကိုက္ထားၿပီး မ်က္ႏွာကို မဲလိုက္ရင္း ကိုယ္ ကို လာလုပ္ရင္ေတာ ၿပန္လုပ္ရမွာဘဲ လို ေၿပာသည္ ။ ဒြန္း ေရာက္လာ သည္ ။ ေဟး မီးဂဲလ္ ဆူဇူကီး ဆိုင္ကယ္ၾကီးေပၚက ဆင္းလာေသာ ဒြန္း သည္ ဆံပင္ရွည္ရွည္ ေမးရိုးေလးေထာင္ မ်က္ခံုးထူထူ နဲ ကိုရီးယား ဇာတ္ကားေတြထဲက ဇာတ္လိုက္ တေယာက္လို ဘဲ လို မီးခဲ ထင္ သည္ ။ ပိန္ပါးတာမို အရပ္က ပိုၿမင္သည္ လို ထင္ရ သည္ ။ တမင္တကာ ေဖါက္ၿဖဲထားတဲ အေရာင္လင ြ ္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ နဲ တီ၇ွပ္အမဲေရာင္နဲ ဒြန္း သည္ ၾကည္လို ေဟာေနသည္ ။ တီရွပ္ ရင္ဘတ္မွာ အၿဖဴေရာင္ စာလံုး စာတန္း နဲ ။ ဒြန္း မီးခဲ ဒြန္းကို ေၿပးဖက္ သည္ ။ ဒြန္းကလဲ ၿပန္ဖက္ သည္ ။ သူတို မေတြၿဖစ္ၾကတာ ၾကာၿပီ ။ ဒြန္း သည္ တေကာင္ၾကြက္ ။ တေယာက္ထသ ဲ မား ။ မိဘေဆြမ်ိဳးမရွိ ။ မီးခဲေၾကာင္ ၿမိဳကို လိုက္လာတာ ။ သူငယ္ခ်င္းေတြ နဲ ကားၿပင္၀ပ္ေရွာတခု ေထာင္ထား သည္ ။ မီးခဲ လဲ ေဘာင္းဘီ ၀တ္လာတာမို ဒြန္းေမာင္းတဲ ဆိုင္ကယ္ အေနာက္မွာ ခြထိုင္ၿပီး ဒြန္းရဲ ခါးကို ဖက္ လိုက္ သည္ ။ မီးခဲ သည္ တကိုယ္လံုး အနက္ေရာင္ ၀တ္ထားသည္ ။ သားေရဖိနပ္ရွည္ ကလဲ အနက္ဘဲ ။ အနက္ေရာင္ လက္၀ါးကားတိုင္ ခပ္ၾကီးၾကီးတခုကိုလဲ အနက္ေရာင္ သံၾကိဳး နဲ လည္ပင္းမွာ ဆြဲထားသည္ ။ မီးဂဲလ္ ဘယ္သြားခ်င္လဲ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ သိဘူး ဒြန္း သြားခ်င္တဲ ေနရာ သြား ေသခ်ာလား ဒြန္းေခၚတဲေနရာ မီးဂဲလ္ လိုက္မွာလား လိုက္ပါမယ္ဆို လ်ာကလဲ ရွည္လိုက္ထာ ဒြန္း က ရယ္ေမာရင္း ဆိုင္ကယ္ စက္ကို ႏွိဳးသည္ ။ ကဲ မီးဂဲလ္ ေရ လိမ္ ၿပီ ၀ူးထရူး ဆိုၿပီး တအားေမာင္းထြက္လိုက္လို မီးခဲ လန္ၿပီး သူခါးကို တအား ဖက္လိုက္မိသည္ ။ မီးခဲ ရင္အိအိေတြ ဒြန္းရဲ ေက်ာၿပင္နဲ ပူးကပ္သြား သည္ ။ ဒြန္း လူဆိုး ေစာက္ရမ္းဘဲ ဒြန္း တဟားဟား ရယ္ရင္း ဆိုင္ကယ္ ကို အရွိန္ၿပင္းၿပင္း နဲ ေမာင္း ေန သည္ ။ ကားေတြ ကို ေက်ာ္တက္ေနသည္ ။ ေလက တအားတိုးေန သည္ ။ ဒြန္း ေမာင္းတဲ အရွိန္ က အရမ္းၿမန္ သည္ ။ သစ္ပင္ေတြ ကားေတြလူေတြရိပ္ကနဲ ရိပ္ကနဲ အေနာက္မွာ က်န္ခဲ ေန သည္ ။ ၿမိဳၿပင္ကို ေရာက္ေတာ လမ္းေဘး တဖက္တခ်က္ မွာ စိမ္းစိုတဲ လယ္ကင ြ ္းမ်ား စိုက္ခင္းမ်ား ကို ေတြၿမင္ေနရတာ မီးခဲ လည္း ငယ္ငယ္ က ေနထိုင္ၾကီးၿပင္း ခဲရတာ ကို ၿပန္သတိရ ေအာက္ေမမိရ သည္ ။ ကုန္ကားၾကီးေတြ ကို ဒြန္း တအား ေက်ာ္တက္ ေန သည္ ။ ဒြန္း ေမာင္းေနတဲ အရွိန္ က ၿမန္လြန္းေနသည္ ။ ဒြန္း က လယ္တေ ဲ လးတလံုး ကို မီးခဲ ကို ေခၚသြားတာ ။ ကိုၾသ ဆိုတဲ လူၾကီး က ဒြန္း ကို ၀မ္းသာအားရ ဆီးၾကိဳေန သည္။ ကိုၾသ က ထန္းေရ ဖါးသားေၾကာ္ လယ္ၾကြက္ေၾကာ္ ေတြ ေကြ်း သည္ ။ ဒြန္းနဲ မီးခဲ အားရပါးရ စားၾက သည္ ။ ဖါးသားေၾကာ္ေရာ လယ္ၾကြက္ေၾကာ္ေရာ ေမႊးၿပီး ခ်ိဳေနသည္။ ထန္းေရကလဲ ေကာင္း သည္ ။ မီးခဲ ပလုပ္ပေလာင္းစားေနသည္ ။ ဒြန္း က မီးခဲကို ၾကည္ကာ ၿပံဳးသည္ ။ မီး ခဲ သည္ အကိုေတြနဲ ေနၿပီး ေယာက်ၤားေလးတေယာက္လိုဘဲ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းေနတာ အက်င္ၿဖစ္ေနၿပီ။.
280 အသားမဲမဲ ကတံုးဆံေထာက္ နဲ လူထြားၾကီး ကိုၾသ က သူတို ႏွစ္ေယာက္ ကို တဲထဲ ထားခဲၿပီး ထြက္သြား သည္ ။ တဲေလးထဲ မွာ မီးခဲ နဲ ဒြန္း ႏွစ္ေယာက္ထဲ က်န္ေနသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ မီးဂဲလ္ ဟင္ဒြန္း ဘာလဲ နင္ နဲ ငါ မေတြၿဖစ္တာ ၾကာၿပီဟာ ေအး ဟုတ္တယ္ ဒြန္း ဘာလဲနင္ ငါကို သတိရေအာက္ေမေနလား ဒါေပါ မီးဂဲလ္ နင္ကို ငါ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ခ်စ္သလဲ နင္သိဖို ေကာင္းေနပါၿပီ မီးခဲ ရယ္ သည္ ။ တကယ္ဘဲလား ဒြန္းရယ္ အိုး တကယ္ေပါ နင္ကို ငါ ဟိုး ငယ္ငယ္ ထဲက ခ်စ္ေနတာ နင္ကို ငါ အရမ္းခ်စ္တယ္ ဒြန္း က မီးခဲ ကို ဖက္လိုက္ သည္ ။ အိုး ဒြန္း ဘာလုပ္တာလဲ မီးဂဲလ္ နင္ ငါကို ၿပန္ ခ်စ္ပါဟာ ေနာ္ နင္ ငါကို ခ်စ္တယ္ မဟုတ္လား ဟင္ ဒြန္း က မီးခဲ ပါးေလး ကို နမ္းလိုက္ သည္ ။ အင္ဟင္ ဒြန္း ၿဖဴဆြတ္လြန္းတဲ မီးခဲ ရဲ ပါးေလး ရွက္ေသြးဖ်န္းလို နီရသ ဲ ြား သည္ ။ ငါကို ခ်စ္လားဟင္ သိဘူး ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ၿပန္ခ်စ္ပါဟာ ေနာ္ေနာ္ သိဘူးဆို ိဒြန္း မီးခဲ ကို တအားဖက္ထားေတာ မီးခဲ ကိုယ္လံုးေလး နဲ ဒြန္းကိုယ္လံုး မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ပူးမိေနသည္ ။ ဒြန္း မီးခဲ ႏွဳတ္ခမ္း စူစူေဖါင္းေဖါင္းေလး ကို သူႏွဳတ္ခမ္းေတြ နဲ ငံုကာ စုတ္လိုက္ သည္ ။ မီးခဲမ်က္လံုးေလး မွိတ္က်သြား သည္ ။ ဒြန္းကို ဖက္ထားလိုက္မိသည္ ။ ဒြန္း က ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္း ခြာလိုက္ၿပီး ခ်စ္တယ္မွဳတ္လား မီးဂဲလ္ လို ေမးသည္ ။ မီးခဲ မ်က္လံုးစံုမွိတ္ၿပီး အင္းအင္း လို ေၿဖလိုက္သည္ ။ ဒြန္း ႏွဳတ္ခမ္းထူထူေတြ က မီးခဲ ႏွဳတ္ခမ္းလး ကို ဒုတိယတၾကိမ္ စုတ္ၿပန္ သည္ ။ မီးခဲ ဒြန္းကို တအားဖက္ထားရင္းဒြန္းကို ၿပန္ နမ္းစုတ္လိုက္ သည္ ။ ဒြန္းရဲ လ်ာက မီးခဲ ႏွဳတ္ခမ္းႏွစ္မႊာ ၾကားထဲကေန အတြင္းတိုး၀င္လာၿပီး မီးခဲ ရဲ လ်ာေလးကို လာထိပါး ပြတ္သပ္ေတာ မီးခဲ လဲ နိုင္ငံၿခား ရုပ္ရွင္ေတြမွာ ေတြဘူးၿမင္ဘူးၿပီးသား ဆိုေတာဒြန္းလုပ္သလို သူလ်ာ ကို မီးခဲ လ်ာနဲ ၿပန္ထိုးပြတ္လိုက္ သည္ ။ ဒြန္းနဲ မီးခဲ အနမ္းအစုတ္ေတြ က ေတာ္ေတာ္ ရွည္ၾကာလာ သည္ ။ ဒြန္း သည္ မီးခဲ ခါးသိမ္သိမ္ေလး ကို ဆြဲဖက္ထားရာက ၀ိုက္ကားေနတဲ တင္သားတံုးေတြ ကို လက္ နဲ ပြတ္သပ္လာ သည္ ။ ဟိတ္ ေတာ္ေတာကြာ ငါစိတ္ေတြ တအား တုန္လွဳပ္ေနတယ္ ဒြန္းရယ္ ေတာ္ေတာ မီးခဲ ဒြန္းကို တြန္းပစ္လိုက္ သည္ ။ ဒြန္း လဲ မီးခဲ ဆီက နယ္စပ္ကထဲက ေမွ်ာ္လင္ေနခဲတဲ ခ်စ္တယ္ ဆိုတဲ အေၿဖ ကို ရလိုက္တာ ကို က သူအတြက္ ၾကီးမားတဲ ဆုလဒ္ၾကီး မို ရယ္ၾကဲၾကဲ နဲ တဲထဲက ထြက္ေၿပးသြားတဲ မီးခဲ ေနာက္ ကို ေၿပးလိုက္သြား သည္ ။ ဒြန္းရဲ ေဘာင္းဘီ အေရွဘက္ ေပါင္ၾကားမွာ ေငါေငါၾကီး ဖုထြက္ေနတဲ အရာၾကီး ကို မီးခဲ ေတြလိုက္ရ သည္ ။ ဟယ္ သူသူဟိုဟာၾကီး ေထာင္ေနၿပီ ခိခိ ။ စိမ္းစိုေနတဲ လယ္ကင ြ ္း ထဲ မီးခဲ လမ္းေလ်ာက္ေနသည္ ။ ဒြန္း က အေနာက္ က လိုက္ သည္ ။ အရမ္း သာယာတာဘဲ ဒြန္းရယ္ ။ ေန၀င္ခါနီးမို ေကာင္းကင္ က ပုဇြန္ဆီေသြးေရာင္ ေတာက္ပေန သည္ ။ ေလတိုက္ေနသည္ ။ ခပ္လွမ္းလွမ္း မွာ ကြ်ဲစီးသြားတဲ ကေလးတေယာက္ ကို မီးခဲ သေဘာက်ၿပီး ၾကည္ေနမိသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ မီးဂဲလ္ ဒြန္း ခ်စ္လား အင္း အင္း လို မေၿပာနဲ ခ်စ္တယ္ လို ေၿပာေလ ခ်စ္တယ္ ဒြန္း က မီးခဲ ကို လက္ကမ္းေပးေသာအခါ မီးခဲ ဒြန္းရဲ လက္ကို ဆုတ္ကိုင္လိုက္ သည္ ။ အၿပန္လမ္း မွာ ဒြန္း သည္ အလာတံုးကထက္ သူဆိုင္ကယ္ ကို ပိုၿပီး အၿမန္ ေမာင္း သည္ ။ မီးခဲ အခ်စ္ ကို ရလိုက္လို ဒြန္း အရမ္းေပ်ာ္ေနလို ။ မီးခဲ လဲ ဒြန္းနဲ ခ်စ္သူၿဖစ္သြားရတာကို ေက်နပ္ၾကည္ႏူးေနသည္ ။ ဒြန္းကိုဖက္ၿပီး ဆိုင္ကယ္စီးရတာလဲ သိပ္ေဟာတ္သည္ လန္းသည္ ထင္မိသည္ ။ မီးခဲ သည္ အကိုသံုးေယာက္နဲ နယ္စပ္ေဒသမွာ ၾကီးၿပင္းခဲရတဲမိန္းကေလး ၿဖစ္သည္ ။.
281 အကိုေတြေၾကာင္ သိုင္းကစားေသနတ္ပစ္လက္ေ၀ွတက္ ထိုးသလို အကိုေတြ ေၾကာင္လဲ လိင္ကိစၥေတြမွာ သိရမဲ အခ်ိန္ထက္ ပိုေစာၿပီး သိကြ်မ္းနားလည္ခဲ သည္ မီးခဲတို ကနယ္စပ္မွာေနတယ္သာေၿပာတာ ။တဖက္နိုင္ငံနဲ က လမ္းေလ်ာက္သြားလို ရတဲ အကြာအေ၀းမွာ ရွိေနေတာ မီးလဲရ သည္ ။ တီဗီ ဗီဒီယိုလဲၾကည္နိုင္ၾကသည္ ။ ကိုၾကီးကိုလတ္ကိုေလးတို ရဲ အၿပာဗီဒီယိုအေခြေတြ ကို သူတို မရွိခိုက္ မီးခဲ ခိုးခိုးၾကည္ သည္ ။ တခါတေလပေထြးေသာမတ္ နဲ အေမတို ရဲ အိပ္ရာေအာက္ကလဲ စာအုပ္ေတြ အေခြေတြ ရ သည္ ။ မီးခဲ လိင္ကိစၥေတြကိုနားလည္ေနေပမဲ အခုထိ ေယာက်ၤားနဲ မေတြဘူးေသးဘူး ။ ၿမီးေကာင္ေပါက္ အရြယ္ မွာ အၿပာဇာတ္ကားေတြၾကည္ၿပီးအၿ ပာစာအုပ္ေတြ ဖတ္ၿပီး ကာမစိတ္ေတြက အရမ္းကို ၾကြေတာကိုယ္ ဖါသာပြတ္ပြတ္ၿပီးအာသာေၿဖ တာကေတာ ။ စိတ္အလွဳပ္ရွားရဆံုးကေတာ တေန အေမနဲ ပေထြးေသာမတ္တို ခ်စ္ဗ်ဴဟာခင္းေနတာကို မီးခဲ ေတြရတာပါဘဲ ။ အၿပာစာအုပ္ေတြ အေခြေတြ ၾကည္ဘူးေနက်မို အၿပင္မွာ ခ်စ္ဗ်ဴဟာခင္းတာကို ေတြဖူးခ်င္ေနခဲေတာ အေမနဲ ပေထြး လုပ္ၾကတာကို မီးခဲ ေခ်ာင္းၾကည္သည္ ။ အေမတို ကလည္း မီးကုန္ယမ္းကုန္ဘဲ ဆြဲၾကတာ ။ မီးခဲလဲ သူတို ကာမပြဲၾကမ္းလဲ ၿပီးေရာ အေရေတြ စိုစိုရႊဲၿပီး ကိုယ္ ေပါင္ၾကားကိုယ္ ႏွိဳက္ၿပီး ေခြယိုင္လဲကာ ကာမစိတ္ေတြ နိုးၾကြလြန္းခဲရသည္ ။ ဆန္က်င္ဖက္ ကို လိုလားတဲ စိတ္ေတြ မဟားဒရား ၿဖစ္ေပၚေနခဲရသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ခုန ဒြန္း တအားဖက္ၿပီး ႏွဳတ္ခမ္းစုတ္နမ္းေတာ မီးခဲ ရင္ထဲ ေၿဗာင္းဆန္လွဳပ္ခတ္သြားရ သည္ ။ စိတ္ေတြ လွဳပ္ရွားသြားခဲလို ေပါင္ဂြၾကားေနရာမွာ စိုထိုင္းထိုင္း ၿဖစ္သြားတာ သိသာေနသည္ ။ ဒြန္းခါးကို တအားဖက္ရင္းသူေက်ာၿပင္ၾကီးမွာ ပါးအပ္ထားသည္ ။ ခ်စ္တယ္ဒြန္းရယ္ ။ ငါတို လုပ္တာၾကီး ေအာင္ၿမင္ရင္ နင္ကို ၀ပ္ေ၇ွာဆိုင္ၾကီး တခု ငါေထာင္ေပးမယ္ ။ အခု ဒြန္းက သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ စပ္တူလုပ္ေနရတာ ။ ဒြန္းနဲ လက္ထပ္မယ္ ။ အရမ္းေပ်ာ္ၾကမယ္ ။ မီးခဲ စိတ္ကူးေတြ ထဲ ေပ်ာ္ေနသည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္ ။ မီးခိုးေရာင္ ရွပ္အက်ၤ ီအၿပာရင္ေရာင္ေဘာင္းဘီ ကို ေသသပ္စြာ ၀တ္ထားသည္ ။ သူပုခံုးက ၾကယ္ပင ြ ္ ေတြက သူရာထူးအဆင္သည္ မေသးေၾကာင္း ၿပသေနသည္ ။ မစ္ဆူဗစ္ရွီ အမ်ိဳးအစား အၿပာရင္ေရာင္ ရဲကားရဲ ေဘးမွာ သူ ခါးေထာက္ၿပီး ရပ္ေနသည္ ။ သူေဘးမွာ ရဲတပ္ဖြဲ ၀င္တခ်ိဳ ရွိေနသည္ ။ သူေက်နပ္ေနသည္ ။ ၿပံဳးေနတဲ သူမ်က္ႏွာေၾကာင္ သူေက်နပ္သေဘာက်ေနသည္ ဆိုတာ သိနိုင္သည္ ။ တိုက္အၿမင္ေပၚက တိုက္နံရံကို ေၿခနဲေထာက္ကန္ရင္း ၾကိဳးေတြနဲ ဆင္းလာၾကေသာ သူ ဆြပ္ အထူးတပ္ဖြဲ ၀င္ေတြကို ထြန္းဇံေအာင္ ခပ္လွမ္းလွမ္း က ၾကည္ေနသည္ ။ အနက္ေရာင္ ယူနီေဖါင္းမ်ား ၀တ္ဆင္ထားေသာ တပ္ဖြဲ ၀င္မ်ား သည္ ဖ်တ္လပ္ တက္ၾကြေန သည္ ။ ေနာက္ေက်ာမွာ အၿဖဴေရာင္ စာလံုး နဲ စာလံုး ေတြ နဲ အထူးတပ္ဖြဲ ၀င္မ်ား သည္ တိုက္အၿမင္ေပၚက ကြ်မ္းက်င္ ေပါပါးစြာ နဲ ဆင္းလာၾကတာနဲ ေလက်င္ေရး တာ၀န္ခံ ဆရာေဇာ္လြန္း က ပစ္မွတ္ေတြ ပစ္မယ္ အမ္ပီဖိုက္ ပစ္မယ္ လို ေအာ္ဟစ္ အမိန္ ေပးလိုက္ သည္ ။ သူလူေတြကို သူ ေရေရလည္လည္ ေမာင္း သည္ ။ ေလက်င္ၿပီးရင္း ေလက်င္ ထပ္ေလက်င္။ ေခြ်းထြက္မ်ားမွ ေသြးထြက္နည္းမည္ ။ ေၿမၾကီးနင္းမိတာနဲ ရပ္ေနလို မရ ။ ကြင္းတခု ကို ၿဖတ္ေၿပးၾကရ သည္ ။ ကြင္းရဲ အဆံုးတဖက္မွာ ကပ္ထူစကၠဴ အၿဖဴေပၚမွာ အနီေ၇ာင္စက္၀ိုင္းေတြ နဲ ပစ္မွတ္ေတြ ရွိေန သည္ ။ စက္၀ိုင္း ပစ္မွတ္ေတြကေန ကိုက္၂၀ခန္အကြာမွာ စီတန္းကာ ရပ္ ၾက သည္ ။ သူတို ကိုယ္ ေပၚမွာ ၀ိုင္ ပံု သိုင္းၾကိဳးနဲ လြယ္ထားတဲ အမ္ပီဖိုက္ အေပါစားေမာင္းၿပန္ေတြ နဲ စက္၀ိုင္း ပစ္မွတ္ေတြ ကို ပစ္ခတ္ၾကရ သည္ ။.
282 ဂ်ာမဏီ နိုင္ငံလုပ္ ဒီအေပါစားစက္ေသနတ္ေလးေတြကို ကမၻာနိုင္ငံ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ရဲတပ္ဖြဲ နဲ အထူးစစ္ဆင္ေရးတပ္ဖြဲ ေတြ အသံုးၿပဳေနၾကတာ ၾကာၿပီ ။ ၿမန္မာရဲတပ္ဖြဲ ကို အဆင္ၿမင္ေအာင္ ၾကိဳးပမ္းေနခ်ိန္ ထြန္းဇံေအာင္ သည္ သူလက္ေအာက္က ဆြပ္ အုပ္စုေတြကို ဒီ ေသနတ္မ်ား တပ္ဆင္ အသံုးၿပဳလာနိုင္လို အထူးဘဲ ၀မ္းသာေက်နပ္ေနသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ အုပ္စုလိုက္ပစ္ခတ္ေနတာေၾကာင္ ေသနတ္သံေတြ က တေၿဗာင္းေၿဗာင္း ဆူညံေနသည္ ။ သူတို တန္းစီၿပီး ရပ္ေနၾကတဲ ကြန္ကရစ္ လမ္းကေလးေပၚကို ေသနတ္ေတြထဲက လြင္ ထြက္ေနတဲ က်ည္ဆံအခြံေတြ တဖြဲဖြဲ က်ေနသည္ ။ ယမ္းခိုးေတြ ေ၀ေနသည္ ။ ဆရာေဇာ္လြန္း က သူတို ပစ္ခတ္တာေတြကို အနီးကပ္ ၾကည္ရွဳကြပ္ကေ ဲ န သည္ ။ ေရွဆုံးက အဖြဲ ရဲ အုပ္စုေခါင္းေဆာင္ ေရႊေမာင္းက ဆရာေဇာ္လြန္း အမိန္ အတိုင္း ပစ္မွတ္ေတြကို ပစ္ခတ္ရင္း တေရြေရြနဲေရွကိုတိုးေန သည္ ။ ေရႊေမာင္းရဲ အေနာက္မွာ ဗလၾကီး လင္းသိန္း ။လင္းသိန္း အေနာက္က စိုးခန္ ။ ၿပီးေတာရွမ္းေလး ။ ေနာက္ဆံုး မွာ ဆည္းဆာနီ ။ ဒီအဖြဲ က အဖြဲ ၃ ။ ပစၥတိုပစ္မယ္ ညာလက္ ဆရာေဇာ္လြန္းရဲ အသံ၀ါၾကီး နဲ ေအာ္ေၿပာလိုက္တာ နဲ သူတို ညာဘက္ခါးမွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ၉မမပစၥတိုလ္ေတြ ကို ၿပိဳင္တူ ထုတ္ခါ ပစ္မွတ္ေတြ ကို ပစ္ခတ္ၾက သည္ ။ တေဖါင္းေဖါင္း ေသနတ္သံေတြဆူညံေန သည္ ။ က်ည္ကပ္တကပ္ ကုန္ေအာင္ ပစ္ၿပီးေသာအခါ ဆရာေဇာ္လြန္းက က်ည္ကပ္လဲမယ္လို ေအာ္သည္ ။ က်ည္ကပ္မ်ား လဲၾကၿပီး ပစၥတိုပစ္မယ္ဘယ္လက္ လို ဆရာေဇာ္လြန္း ရဲေအာ္ေၿပာသံ နဲ အတူ သူတို ဘယ္လက္တဖက္ထဲနဲ ပစ္ခတ္ၾကၿပန္ သည္ ။ ထိေရာက္မွဳ ရွိေက်နပ္တယ္ ေနရာေရႊမယ္စနိုက္ပါ ရိုင္ဖယ္ ပစ္မယ္ ေန၇ာယူမယ္ မွန္ေၿပာင္းတပ္ ရိုင္ဖယ္မ်ား ပစ္ခတ္ဖို သူတို ေနရာယူေနၾကသည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္ ဒီအုပ္စု ကို ေက်နပ္ သည္ ။ သူလက္ေအာက္မွာ ရွိေနတဲ ဆြပ္ အထူးစစ္ဆင္ေရးတပ္ဖြဲ ေတြထဲ ဒီကို သူ အဖြဲ ၃ ကို သူ သေဘာက် သည္ ။ ခုတေလာ ၿဖစ္ပ်က္ေနတဲ အမွဳအခင္းေတြ ေၾကာင္ ရဲခ်ဳပ္ က ထြန္းဇံေအာင္ ကို ဖိအား ပရက္ရွာ ေပးေန သည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္ သည္ အထူးစစ္ဆင္ေရး ဆြပ္ အဖြဲ မ်ား ကို အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ ခရိုင္ရဲတပ္ဖြဲ မွဴး တေယာက္ ၿဖစ္ သည္ ။ ဒုရဲမွဴးၾကီး တေယာက္ ၿဖစ္ေပမဲ ထြန္းဇံေအာင္ သည္ ရံုးခန္းထဲမွာထိုင္ၿပီး ေအာက္လက္ငယ္သားေတြ ကို အမိန္ ေပးေနတတ္တဲ အရာရွိမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ သူကိုယ္တိုင္ အထူးတပ္ဖြဲ ၀င္ေတြကို အနီးကပ္ ၾကီးၾကပ္ ကြပ္ကသ ဲ ူ ၿဖစ္ သည္ ။ ေၿပာင္းလဲ လာေသာ နိုင္ငံရဲ တဟုန္ထိုး တိုးတက္မွဳေတြ ေၾကာင္ ၿမိဳေတြမွာ အရင္ကထက္ လူေနထူထပ္လာသလို စီးပြားေရး လာေရာက္ လုပ္ကိုင္ၾကတဲ နိုင္ငံၿခားသားေတြ ကလဲ စံု သည္ ။ မိုးေမွ်ာ္ တိုက္အၿမင္ၾကီးေတြ ကလည္း သူထက္ငါ ၿမင္သထက္ ၿမင္ေအာင္ ေဆာက္လုပ္ေနၾက သည္ ။ ခ်မ္းသာသူေတြ က တအားနင္း ခ်မ္းသာ ေနၾကသလို ဆင္းရဲသူေတြ ကလဲ ကုန္းေကာက္စရာ မရွိေအာင္ ကို ဆင္းရဲမေ ြဲ တၾက သည္ ။ ၿမိဳၾကီးေတြ မွာ ဟိုတယ္ၾကီးေတြကုန္တုိက္ၾကီးေတြ စားေသာက္ဆိုင္ေတြ တအား ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဖြင္ ၾကေတာ ေတာနယ္ က လူငယ္ေတြ ၿမိဳၾကီးေတြ ကို တက္လာၿပီး အလုပ္လာလုပ္ၾကသည္ ။ ၿမိဳၾကီးေတြ က အရင္ထက္ လူေနထူထပ္ ၿပီး တိုက္တာ အေဆာက္အဦးေတြ ကားေတြ လူေတြ မ်ားလာ သလို ဒုစရိုက္မွဳေတြ လဲ မ်ားလာ သည္ ။ လူမ်ားလာတာ ရွဳပ္လာတာကို အခြင္ ေကာင္းယူၿပီး ေကာင္းေရာင္းေကာင္း ၀ယ္ ရိုးရိုးသားသား လုပ္ကိုင္မစားခ်င္တဲ အေခ်ာင္သမားလူဆိုးသူခိုးေတြ က ၿပစ္မွဳေတြ က်ဴးလြန္ လာၾက သည္ ။.
283 ရဲတပ္ဖြဲ လဲ တိုးတက္လာတဲ တိုင္းၿပည္ အေၿခအေန နဲ အတူတူ လိုက္ တိုးတက္ ေခတ္မွီ ဖို လိုအပ္လာလို အထူး ဆြပ္ တပ္ဖြဲ ေတြ ကားေတြလက္နက္ ကရိယာေတြ ၿဖည္တင္း ေၿပာင္းလဲေပး ေနရၿပီ ။ ဆြပ္ တပ္ဖြဲ ၀င္ေတြ က အထူးလက္နက္ေတြ တပ္ဆင္ထားသလို သာမန္ ထက္ ပိုတဲ ထူးထူးၿခားၿခား ဒုစရိုက္မွဳေတြ ၿဖစ္ပြားလာလို သာမန္ ၿမိဳနယ္ ရဲေတြ နဲ မလံုေလာက္ဘဲ ၿဖစ္လာရင္တာ၀န္ ၀င္ယူၾကရ သည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္ သည္ သင္တန္း နဲ ေလက်င္ေရး မွာသာမက တကယ္ မွဳခင္း ၿဖစ္ပြား ခ်ိန္ မွာလဲ သူ တပ္ဖြဲေတြ နဲ အတူတူ လိုက္ပါ ကြပ္ကဲတတ္ သည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္ သည္ သူတပည္တေယာက္ လာေပးတဲ ေရသန္ဘူး ကို ေမာေသာက္ေနရင္း အဖြဲ ၃ ေလက်င္ေနတာကို ၾကည္ေန သည္ ။ ဒီအဖြဲ ၃ က ဆည္းဆာနီ ဆိုတဲ ေကာင္မေလး ကို ထြန္းဇံေအာင္ သေဘာက်ေန သည္ ။ ဆည္းဆာနီ သည္ အဖြဲ ၃ မွာ တေယာက္ထေ ဲ သာ အမ်ိဳးသမီး တပ္ဖြဲ ၀င္ ၿဖစ္ေပမဲ ေယာက်ၤားေတြ နဲ ရင္ေဘာင္တန္း ၿပီးအညွစ္အသတ္ အပစ္အခတ္ေတြ ကို ပီပီၿပင္ၿပင္ လုပ္နိုင္တဲ အာဂ မိန္းမတေယာက္ မို ။ ထြန္းဇံေအာင္သည္ သူကရာထူးၾကီးသည္ ဆိုၿပီး ဘ၀င္ၿမင္မေနဘဲ ဆြပ္တပ္ဖြဲ ၀င္ေတြ နဲ ခင္ခင္မင္မင္ ေပါင္းသင္းသည္ ။ တခါတေလ သူတို နဲ အတူ ၀င္ ေလက်င္သည္ ။ ဒုရဲမွဴးၾကီးတေယာက္ ၿဖစ္ေပမဲ ၀တုတ္တုတ္ ဘိုက္ရရ ႊဲ ႊဲ မဟုတ္ဘဲ က်စ္လစ္ေတာင္တင္း တဲ အားကစားသမားတေယာက္ ၿဖစ္လို လက္ေအာက္က တပ္ဖြဲ ၀င္ေတြက ေလးစားတာကို ခံရသည္ ။ အဖြဲ ၃ ကို ထြန္းဇံေအာင္ ေသေသခ်ာခ်ာ လက္သပ္ေမြးထားသည္ ။ တခုခု အေရးေပၚကိစၥဆိုရင္ ဒီအဖြဲ ၃ ကို သူ သံုးနိုင္ေအာင္ ေသေသခ်ာခ်ာ အထပ္ထပ္ ေလ႔က်င္ေပးသည္။ ဟိုတေလာက ေလယာဥ္အႏုၾကမ္းစီး ဟိုင္းဂ်က္ ကိစၥ ေပၚေပါက္သည္။ အိမ္နီးနားခ်င္းနိုင္ငံတခုရဲ ေလယာဥ္ ကြင္းမွာ ေလယာဥ္တစီးကို အႏုၾကမ္းစီးခံရၿပီး အၾကမ္းဖက္သမားေတြက ေလယာဥ္ကို ၿမန္မာနိုင္ငံထဲ ဆင္းခ်လာေၾကာင္း သတင္းရတာနဲ ထြန္းဇံေအာင္လဲ သူလူေတြထဲက ဆြပ္ အဖြဲ ၃ ကို တာ၀န္ေပး သည္ ။ အဖြဲ ေခါင္းေဆာင္ေရႊေမာင္း ရဲ ဦးေဆာင္မွဳနဲ အဖြဲ ၃ ဆြပ္တပ္သားေတြ သည္ ေလယာဥ္ ကို စီးနင္းထားတဲအၾကမ္းဖက္ တဖက္စြန္း အဓမၼ၀ါဒီ လူတစု ကို က်ဴပင္ခုတ္က်ဴငုတ္မက်န္ ဆိုသလို ရွင္းလင္းသုတ္သင္ပစ္ခဲ ၾကသည္။ အသက္ကို ပဓါန မထားဘဲ အၾကမ္းဖက္သမားေတြကို မိမိတို ဖက္က အထိအခိုက္ အဖိတ္အစင္ မရွိဘဲ ၿပတ္ၿပတ္သားသား ေၿခမွဳန္း ပစ္လိုက္နိုင္တဲ ၿမန္မာရဲတပ္ဖြဲ ဆြပ္ ကို နိုင္ငံတကာစစ္သံမွဴးမ်ားက တဖြဖြ ခ်ီးက်ဴးလို မဆံုးၾကဘူး ။ သူတို အဖြဲ ၃ မွ အမည္ရင္း စိုင္းခမ္းမြန္ ဆိုတာေပ်ာက္ၿပီး ရွမ္းေလး လို လူသိမ်ားတဲ ဆြပ္တပ္သား နဲ ဆည္းဆာနီ တို က အသက္ကို ပဓါနမထားဘဲ စြန္ စြန္ စားစား လုပ္ခဲ လို ထြန္းဇံေအာင္ က အထက္ကို သူတို ကို ရဲတပ္ဖြဲ ရဲ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ အထူးခြ်န္ဆံုး ဘြဲထူး ေပးဖို ေထာက္ခံ တင္ၿပခဲသည္။ နိုင္ငံၾကီးေတြက ရဲအထူးတပ္ဖြဲ ွအဖြဲ ေတြ အေၾကာင္းကို မ်က္ေၿခမၿပတ္ ေလလာေနေသာ ထြန္းဇံေအာင္ သည္ သူဆြပ္အဖြဲ ေတြကို နိုင္ငံၾကီးေတြက အဖြဲ ေတြလိုဘဲ ထူးခြ်န္ထက္ၿမက္ေစဖို ရဲခ်ဳပ္ကို တင္ၿပၿပီး အကုန္အက်ခံအခ်ိန္ယူကာ ေလက်င္ေပးခဲတာ ၿဖစ္သည္ ။ အဖြဲ ၃ ရဲ စြမ္းေဆာင္မွဳ ရလဒ္ကို အရမ္း ေက်နပ္သည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္ ဒီေန ၿဖစ္ပ်က္တာေတြ ကို အထက္လူၾကီးေတြကို တင္ၿပ အစီရင္ခံေနသည္ ။ ဒီေန တိုင္း ဒန ဒုစရိုက္ႏွိမ္ႏွင္းေရး ဗဟို က ဆြပ္အကူအညီ ေတာင္းသည္ ။ သူတို သြား၀ိုင္းတဲ ၀ရမ္းေၿပးက ေမာင္းၿပန္ နဲ ၿပန္ခုခံလို ဆြပ္ လႊတ္ေပးဖို ေၿပာသည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္ လဲ အဖြဲ ၃ ကို လႊတ္သည္ ။ ကိုယ္တိုင္လဲ အခင္းၿဖစ္ပြါးတဲေနရာကို လိုက္သြားသည္ ။.
284 ဒုရအ ဲ ုပ္ေရႊေမာင္း ဦးေဆာင္တဲ အဖြဲ ၃ သည္ ၀ရမ္းေၿပး ရွိေနတဲ အိမ္က၀ ို ိုင္းသည္ ။ အိမ္ေရွက ေရႊေမာင္းတို က ဟန္ေရးၿပၿပီး ၀ရမ္းေၿပးကို လက္နက္ခ်ဖို လက္ကိုင္အသံခ်ဲစက္နဲ ေၿပာေနခ်ိန္ ရွမ္းေလး နဲ ဆည္းဆာနီ တို အေနာက္ဖက္ကေန ခ်ဥ္းကပ္သြားၾကသည္ ။ ၿပဴတင္းေပါက္ ကို ရေအာင္ဖင ြ ္ ၿပီး အိမ္ထဲကို ၀င္သည္ ။ ရွမ္းေလးသည္ တံခါးမ်ား ေသာမ်ားဖြင္ တာ အထူးကြ်မ္းက်င္သည္ ။ ၀ါရင္ေဖါက္ထင ြ ္း၀ိဇၨာမ်ား သူခိုးမ်ားဆီက ေထာင္ထဲမွာ ေသေသခ်ာခ်ာ သြားသင္ယူထားတာ ။ ဆည္းဆာနီ သည္ အိမ္ေရွက သူတို အဖြေ ဲ ခါင္းေဆာင္ေရႊေမာင္း ဆီကို အာရံုစိုက္ေနေသာ ၀ရမ္းေၿပးေကာင္ကို ေသနတ္နဲ ခ်ိန္ကာ လက္နက္ခ်ခိုင္းသည္ ။ ၀ရမ္းေၿပးက မိုက္မိုက္မဲမဲ ၿပန္ပစ္ခတ္ဖို ၾကိဳးစားတာေၾကာင္ ရွမ္းေလး နဲ ဆည္းဆာနီ တို ပစ္ခတ္ၾကရသည္ ။ ၀ရမ္းေၿပး ကို ဒါဏ္ရာေတြနဲ ရမိလိုက္သည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္ ေက်နပ္သည္ ။အဖြဲ ၃ ကို ေက်နပ္သလို ရွမ္းေလး နဲ ဆည္းဆာနီ တို ရဲ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ ကို ေက်နပ္သည္ ။ ရွမ္းေလးကိုလဲ ဆည္းဆာနီလိုဘဲ ထြန္းဇံေအာင္ သေဘာက်သည္ ။ ရွမ္းေလးလို ေခၚတာက စိုင္းခမ္းမြန္သည္ ရွမ္းလူမ်ိဳး ၿဖစ္ၿပီး အလုပ္ခ်ိန္မဟုတ္ရင္ ရွမ္းေဘာင္းဘီအၿမဲ၀တ္ လို ေဖၚေရြသေဘာေကာင္းလို ခ်စ္စနိုးေခၚၾကတာ ။ ပိန္သည္ထင္ရေပမဲ က်စ္လစ္ေတာင္တင္းေသာ ရွမ္းေလး သည္ ေဆးမွင္ေတြ ကိုယ္မွာ ေပါင္မွာ လက္ေမာင္းမွာ ထိုးထားသည္ ။သူကို ရွမ္းသိုင္းသင္ေပးေသာ ဆ၇ာၾကီးက ထိုးေပးသည္လို ေၿပာဘူးသည္ ။ စလြယ္သိုင္း ပတ္လည္ထိုးထားသည္ ဆိုၿပီး သူအက်ၤ ီခြ်တ္ထားစဥ္ ၿပသဘူးသည္ ။ ဒီေဆးေတြထိုးထားလို သူ အရက္ေသာက္လို မရဘူး ဆိုၿပီး အရက္ ဘယ္ေတာမွ မေသာက္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ မီးခဲ အိပ္မက္ေတြ မက္ၿပီး လန္နိုးလာသည္ ။ အိပ္မက္ဆိုးလို မဆိုသာဘူး ။ ဟင္းမီးခဲကို ရင္ေတြ တအားခံုစိတ္ေတြ လွဳပ္ရွားေစတဲ အိပ္မက္မို လို ။ အိပ္မက္ေၾကာင္ မီးခဲ စိုသြားသည္ ။ မီးခဲ ပိပိ စိုသြားသည္ ။ ကာမေရွေၿပး အေရေတြ စိုစိုရသ ႊဲ ြားရသည္ ။ ဒြန္းက မီးခဲကို ေရေရလည္လည္ ကိုင္တာနမ္းတာစုတ္ သည္ လို မက္တာ ။ မဆီမဆိုင္ အေမေယာက်္ားၾကီး ေသာမတ္စ္ရဲ ေပါင္ၾကားက တန္ဆာတုတ္တုတ္ၾကီးကို ၿပန္ၿမင္ေယာာင္သြားသည္ ။ ငယ္ငယ္က အေမနဲ ပေထြး ၾကမ္းၾကရင္ မီးခဲ ေရလည္ ေခ်ာင္းသည္ ။ ပေထြး ဟာၾကီးကို အရမ္း သေဘာက်တာဘဲ ။ အဲဒါၾကီးလိုဟာနဲ တေနက်ရင္ ၾကံဳရမွာပါလား လို စိတ္ထဲ မွန္းမွန္းေနခဲၿပီး ကိုယ္ ဟာကို ပြတ္ပြတ္မိရတာ ခဏခဏ ဘဲ ေလ ။ အိပ္မက္ထဲ ဒြန္းက ကိုယ္တံုးလံုးၾကီး ။ ဒြန္းရဲ တန္ဆာၾကီးလဲ မတ္မတ္ေထာင္ေနသည္ ။ မီးခဲ ဒြန္းဟာၾကီးကို ၿမင္တာနဲ တကိုယ္လံုး နတ္ပူးသလို တုန္ေနသည္ ။ ၾကက္သီးေတြလဲ ထသည္ ။ ဒြန္းဟာၾကီးကလဲ ပေထြးေသာမတ္စ္ရဲ တန္ဆာ လိုဘဲ ထြားတုတ္သည္ ။ ရွည္လဲ ရွည္သည္ ။ ဒြန္းက မီးဂဲလ္ နမ္းေပးပါဟာ ဆိုၿပီး သူတန္ဆာၾကီးကို မီးခဲ ပါးစပ္နား လာေတသည္ ။ မီးခဲ လည္း တခါမွ မနမ္းဖူးဘူး ဒြန္း လို အသံတုန္တုန္ေလးနဲ ၿပန္ေၿပာမိသည္ ။ ဒြန္းက အတင္းဘဲ သူဟာၾကီးကို မီးခဲႏွဳတ္ခမ္းေလးေတြထဲ ထိုးထည္သည္ ။ မီးခဲလည္း ေယာင္ၿပီး ပါးစပ္ေလး ဟလိုက္မိသည္ ။ ထိပ္ဖူးအထစ္ၾကီး ပါးစပ္ထဲ ၀င္လာသည္ ။ စုတ္စုတ္ မီးဂဲလ္ မီးခဲ လဲ မစုတ္ဖူးေပမဲ အၿပာဇာတ္ကားေတြ အမ်ားၾကီး ၾကည္ဖူးတာမို ေရာအေမက ပေထြးကို စုတ္စုတ္ေပးတာေတြလည္း ၿမင္ဘူးထားတာေၾကာင္ ၾကိဳးစားၿပီး ဒြန္း တန္ဆာၾကီးကိုစုတ္ေပးလိုက္သည္ ။ ဒြန္းက သူဒစ္ၾကားထဲကို လ်ာေလးနဲ ကလိေပးဖို ေၿပာလာသည္ ။ ဒြန္းေက်နပ္ေစဖို သူသင္ေပးတဲအတိုင္း မီးခဲ လုပ္ေပးလိုက္သည္ ။ ဒြန္းက စုတ္ေနတံုး မီးခဲ ဆံပင္ေတြ မ်က္ႏွာေရွကို က်လာတာကို သူလက္နဲ ဖယ္တင္ေပးသည္ ။ မီးခဲ စုတ္ေနတာကို သူ ေသေသခ်ာခ်ာ ငံု ၾကည္သည္ ။.
285 မီးခဲလည္း သူထိပ္ပိုင္း အထစ္ၾကီးကို လ်ာနဲ ပတ္ၿခာလည္ ယက္ေပးလိုက္သည္ ။ ဒြန္း ေရေရလည္လည္ ၾကိဳက္သြားသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ အားရွီးအားရွီး ဆိုၿပီး ညည္းၿပီး သူတန္ဆာကို မီးခဲပါးစပ္ထဲ ထိုးေညွာင္လာသည္ ။ စုတ္စုတ္ေဘဘီ စုတ္ အိုးေကာင္းလိုက္တာမီးဂဲလ္ေလးရယ္ အိုး ။ ဒြန္းမီးခဲပါးစပ္ထဲကို အေရပူပူေတြ တၿပြတ္ၿပြတ္ နဲ ပန္းထည္လိုက္ၿပီ ။ ပါဒစပ္ကလည္းအားအားနဲ ေအာ္သည္ ။ သူသူသူၿပီးသြားၿပီ ။ မီးခဲ ပါးစပ္ထဲမွာ သူအေရေတြ အၿပည္ဘဲ ။ မီးခဲ ဖ်တ္ကနဲ လန္နိုးလာသည္ ။ အိပ္မက္ေၾကာင္ မီးခဲ ပိပိေလး စိုစိုရသ ႊဲ ြားရသည္ ။ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြ နဲ တရြရြ ပြတ္ေနမိသည္ ။ အိပ္မက္ရယ္တကယ္ဘဲ ၿဖစ္လိုက္ပါေတာ ။ လက္ညွိဳးထိပ္နဲ အစိကို ဖိပြတ္ေနမိရသည္ ။ အေရေတြ စိုေနသည္ ။ အင္းခုေန ဒြန္းမ်ာ ေရာက္လာလို ကေတာ ပြဲၾကမ္းသြားမွာဘဲ ။ အိမ္မွာ အကိုေတြ မရွိၾကဘူး ။ သူတို ေထာက္ၾကံဖက္မွာ ဘဲေမြးၿခံ စလုပ္ေနၾကသည္ ။ မနက္အေစာၾကီးထဲက သူတို ညီအကိုေတြ ဘဲၿခံကို ထြက္သြားၾကသည္ ။ မီးခဲ အစိကို ပြတ္ေခ်ရင္း စိတ္ေတြ ၾကြသထက္ ၾကြလာသည္ ။ အရမ္းယားေနတဲ စိုေနတဲ ေရႊၾကဳတ္ထဲကို တခုခု ထိုးထည္ၿပီး အာသာေၿဖပစ္လိုက္ခ်င္လာသည္ ။ ေမြရာေအာက္ ဖြက္ထားတဲ ေဘာ္လ္ပင္ တုတ္တုတ္ၾကီးကို ႏွိဳက္ယူလိုက္သည္ ။ တအားယားလာရင္ မီးခဲ သံုးေနက် ပစၥည္း ။ ဖုန္း ၿမည္လာသည္ ။ ဟယ္အေရးထဲ ။ ၾကည္လိုက္ေတာ ဒြန္း ဒြန္းေခၚတာ ။ ေဟးဒြန္း မီးဂဲလ္ ႏိုးၿပီလား အင္းနိုးၿပီ အိပ္မက္ေတြ မက္လို ဟုတ္တယ္ ဒြန္း ဒြန္းကို သတိရေနတာ အရမ္းဘဲ ဟုတ္လား အိပ္မက္က ဘာေတြ မက္တာလဲ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဒြန္း ကို မက္တာ အိုး ဟုတ္လား မီးဂဲလ္ ရယ္ ငါလဲ နင္ကို အခ်ိန္တိုင္း သတိရေနတာ ငါ နင္နဲ ေတြခ်င္ေနတယ္ လာခဲမလား အခုလား အင္း လာမယ္ေလအိမ္မွာ ဘယ္သူေတြ ရွိလဲ ဘယ္သူမွ မရွိဘူး ဘဲၿခံထဲ သြားၾကတယ္ အိုေကငါလာခဲမယ္ အင္းလာခဲ သူလာရင္ ဘယ္လိုေတြ ၿဖစ္မလဲ ဆိုၿပီး စိတ္ေတြ တအား လွဳပ္ရွားမိသည္ ။ ေဘာ္လ္ပင္တုတ္တုတ္ၾကီးကို ဖြက္ထားတဲေနရာမွာ ၿပန္ထားလိုက္သည္ ။ အစစ္ နဲ ေတြမည္ ဆိုေတာ အတု မလိုအပ္ေတာဘူး ။ တင္းေတာင္တင္းေတာင္ ။ ဟယ္တံခါးမွာ သူသူ ေရာက္ေနၿပီ လား။ တယ္ၿမန္ပါလား ။ ဒြန္းမွ ဟုတ္ရဲ လား မသိဘူး ။ ဒြန္းေနတဲ ေနရာ နဲ မီးခဲတို ေနတဲေနရာက မနီးလွဘူး ။ မီးခဲ အိပ္ရာက လူးလဲထၿပီး အိမ္တံခါးဆီကို ေၿပးသြားလိုက္သည္ ။ ည၀တ္အက်ၤ ီ အပါးစားေလး နဲ ။ ေခ်ာင္းၾကည္ေပါက္ကေန ၾကည္လိုက္သည္ ။ အိုး ဟုတ္သည္ ။ ဒြန္း ။ တံခါးဖြင္ လိုက္သည္ ။ မီးဂဲလ္ေဘဘီ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဒြန္း တေယာက္နဲ တေယာက္ တင္းက်ပ္ေနေအာင္ ဖက္မိၾကသည္ ။ လြမ္းလိုက္တာ ေဘဘီရယ္ ငါလဲ နင္ကို သိပ္ေတြခ်င္ေနတာဒြန္းရယ္ ၿမန္လိုက္တာ ဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ ္ မီးဂဲလ္တို အိမ္နား ေရာက္ေနတဲ အခ်ိန္မွာ ေခၚလိုက္တာေလ ဒြန္းရဲ ႏွဳတ္ခမ္းေတြ က မီးခဲ ႏွဳတ္ခမ္းေဖါင္းေဖါင္းအိအိေလးေတြကို ငံုစုတ္လိုက္သည္ ။ မီးခဲကလဲ ဒြန္းကို ၿပန္စုတ္နမ္းသည္ ။ သူတို ႏွဳတ္ခမ္းေတြ ပူးထပ္ေနတာ ေတာ္ေတာ္ နဲ မခြာနိုင္ဘူး ။ နမ္းမိၿပီ ဆိုေတာလဲ အနမ္းေတြက သဲသဲမဲမဲ ၿဖစ္လာသည္ ။ လ်ာခ်င္း ေတြ ပြတ္လွိမ္လူး ကုန္သည္ ။ မီးခဲရဲ ည၀တ္ ၀တ္ရံုေလးကို ဒြန္းက ဆြခ ဲ ြ်တ္ပစ္လိုက္သည္ ။ ဧည္ခန္းၾကီးအလည္ မီးခဲ ကိုယ္တံုးလံုးေလး ၿဖစ္ေနၿပီ ။ အရပ္ၿမင္ၿမင္ ၿဖဴၿဖဴသြယ္သြယ္ မီးခဲရဲ ရင္သားစိုင္လွလွေလးေတြထိပ္က နီနီရရ ဲ ဲ ပတၱၿမားခဲ နို သီးေလးေတြကို ဒြန္း ငံုစို သည္ ။ မီးခဲ ခါးေလးေကာေနၿပီးမီးခဲလက္ေတြကလည္း ဒြန္းရဲ ေပါင္ၾကားကို ဖမ္းဆုပ္ လိုက္သည္ ။ သူဟိုဟာၾကီးက မာေက်ာေထာင္ထေနသည္ ။.
286 မီးခဲ ေပါင္တန္သြယ္သြယ္ ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားက ဆီးခံုေဖါင္းေဖါင္းၾကီးက မို ေမာက္လြန္းေနသည္ ။ ေပါင္တန္မ်ား သြယ္လ်လို ဒီေနရာၾကီးက ပိုေဖါင္းမ်ားေနသလား မသိဘူး ။ ဒီဆီးခံု ေဖါင္းေဖါင္း အိအိၾကီးေပၚမွာ အေမႊးပါးပါး ေရးေရးေလး ေပါက္ေနသည္ ။ ဒြန္း ဒူးေထာက္ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး မီးခဲ ေပါင္ၾကားက ေရႊၾကဳတ္ၾကီးကို နမ္းဖို ၾကံသည္ ။ ဒြန္း လက္ေတြက မီးခဲရဲ တင္ပါးေတြကို ဆြဲဖက္ထားသည္ ။ မီးခဲ သည္ ဒြန္းရဲ ႏွေခါင္းခြ်န္ခြ်န္က မီးခဲ ေရႊၾကဳတ္ကို နမ္းလာေသာအခါ အေနာက္ကို ဆုတ္ေၿပးလိုေပမဲ ဒြန္းရဲလက္ႏွစ္ဖက္က တင္ပါးေတြကို ဖ်စ္ညွစ္ဆုတ္ကိုင္ထားလို ဘယ္လိုမွ ေၿပးလို မရေပ ။ အာအာဒြန္း ဘယ္ေနရာေတြ ေလွ်ာက္နမ္းေနတာလဲ ယားတယ္ ေၿပာေနရင္း ဒြန္းရဲ လ်ာၾကီးက မီးခဲ ေရႊၾကဳတ္အကြေ ဲ ၾကာင္းၾကီးကို ေအာက္ကေန အထက္ ပင္ေကာ္ယက္လိုက္ သည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ မီးခဲ ႏွဳတ္ခမ္းဖူးဖူးေလး ဆတ္ကနဲ ပြင္ ဟသြားသည္ ။ အ မ်က္လံုးေလး ေမွးမွိတ္သြားသည္ ။ မီးခဲ ေရႊၾကဳတ္ရဲ ႏွဳတ္ခမ္းသားႏုႏုေလးေတြကို ပလပ္ ဆိုတဲ အသံနဲ အတူ ဒြန္းရဲ လ်ာၾကီးက ပြတ္သပ္ၾကည္ဆည္သြား သည္ ။ ဒြန္းရဲ ေခါင္းက ဆံပင္ေတြကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုတ္ကိုင္လိုက္မိ သည္ ။ လ်ာၾကီးက ဆက္တိုက္ ယက္ေနၿပီ ။ ပလပ္ၿပတ္ပလပ္ အသံေတြ ထြက္ေပၚလာသည္ ။ ဒြန္း အိပ္ခန္းထဲ သြားၾကရေအာင္လား ဒြန္းက မီးခဲ ေၿပာေနတာကို မၾကားသလို ဆက္ၿပီး ယက္ေနသည္ ။ အို ဒြန္း ဒြန္းေတာ္ေတာကြာ ထိုအခိုက္ အိမ္အ၀င္၀ တံခါးကို အၿပင္က ေသာနဲ ဖြင္ လိုက္တဲ ေၿခာက္ဂေလာက္ဆိုတဲ အသံ သူတို ႏွစ္ေယာက္လံုး ၾကားလိုက္ၾကသည္ ။ ဟိုက္ တေယာက္ေယာက္ လာေနတယ္ မီးခဲ သည္ ၾကမ္းၿပင္ေပၚက်ေနေသာ ည၀တ္ ၀တ္ရံုေလးကို ကုန္းေကာက္ၿပီး အၿမန္ ၀တ္လိုက္ၿပီး အိပ္ခန္းထဲကို ေၿပးသည္ ။ ဒြန္းကေတာ ဘာအ၀တ္မွ ခြ်တ္မထားေသးေတာ နီးရာ ဧည္ခန္း ဆိုဖါမွာ ၀င္ထိုင္လိုက္သည္ ။ သူတန္ဆာၾကီးက အတားေထာင္ေနလို ေတြတဲ ဂ်ာနယ္တေစာင္ကို ေကာက္ယူကာ ေပါင္ေပၚတင္ထားလိုက္သည္ ။ တံခါးဖြင္ ၿပီး ၀င္လာသူက မီးခဲတို အေမ ေဒၚကက္သရင္း ။ ေဟး ဒြန္း ေရာက္ေနလား မီးခဲေရာ ေရခ်ိဳးေနတယ္ ထင္တယ္ အန္တီ ေအးအန္တီလဲ ဒီနားက ေစ်းလာရင္း ၀င္လာတာသားေတြေတာ ဘဲၿခံသြားေနၾကတယ္ ထင္တယ္ ဟုတ္တယ္အန္တီ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ေဒၚကက္သရင္းလဲ မီးဂဲလ္ မီးဂဲလ္ လို ေအာ္ရင္း အေပၚထပ္ကို တက္သြားသည္ ။ လမ္းမွာ ကားေတြ ပိတ္က်ပ္ေနတာေၾကာင္ လြန္းသူသူ ဒီေန အလုပ္ေနာက္က်ၿပီ ။ အလုပ္ ေနာက္က်ေလ မရွိတဲ လြန္းသူသူ ေၿခလွမ္းက်ဲက်ဲ နဲဘဏ္ထဲ ကို ၀င္လိုက္ သည္ ။ မေနက ဂ်ာၾကီး က သူဒီေန ေစာေစာ လာမည္လို ေၿပာသြားသည္ ။ ဂ်ာၾကီး နဲ သူစာရင္းဇယားေတြ လုပ္စရာ ရွိလို ။ ဒါေၾကာင္ အိမ္ က ေစာေစာ ထြက္တာဘဲ ။ လမ္းေရာက္ေတာ ကားေတြ က ပိတ္ၿပီး ေရွတိုးလိုမရ ။ ဘဏ္ေပါက္၀ က လံုၿခံဳေရးအေစာင္ ဦးေစာအားေမ က ဆရာမ ဂြတ္ေမာနင္း လို ႏုတ္ဆက္ သည္ ။ ေမာနင္း ဖထီး လို ႏုတ္ဆက္ရင္း ရံုးခန္းဆီကိုအေၿပးကေလး ေလ်ာက္သြားရင္း ဂ်ာၾကီး ရံုးခန္းကို လွမ္းၾကည္လိုက္ သည္ ။ ဟားဂ်ာၾကီး ရံုးခန္းထဲ ေရာက္ေနၿပီ ။ လြန္းသူသူ ရံုးခန္းထဲ ေရာက္ေတာ စားပြေ ဲ ပၚ က ဖုန္း ၿမည္လာသည္ ။ အၿမန္ေကာက္ကိုင္လိုက္ သည္ ။ အမိန္ ရွိပါရွင္ ၿမန္မာဓနအင္အား ဘဏ္ ကပါ ေဒၚလြန္းသူသူ နဲ ေၿပာခ်င္လို ပါ ဟုတ္ကဲရွင္ လြန္းသူသူ ပါ ေၿပာပါ ရံုးခန္း ေပါက္၀ မွာ ဂ်ာၾကီး ေပၚလာ သည္ ။ ဂ်ာၾကီး ဆိုတာက မန္ေနဂ်ာၾကီး ကို အတိုေကာက္ ေခၚၾကတာ ။ ဂ်ာၾကီး က သူတို ဘဏ္ ရဲ အၾကီးဆံုး တာ၀န္ခံ မန္ေနဂ်ာ မို သူတို က သူကြယ္ရာမွာ ဂ်ာၾကီး လို ေခၚၾကတာ ။ လြန္းသူသူ က ဂ်ာၾကီး ဦး၀ဏၰရွိန္း ရဲ ေအာက္ က လက္ေထာက္ မန္ေနဂ်ာ ၿဖစ္သည္ ။.
287 ဖုန္းဆက္သူ ကုိ ေမးတာေတြ ေၿဖၾကားကာ အဆံုးသတ္ၿပီးေနာက္ ဂ်ာၾကီး နဲ မေနထဲက လုပ္ဖို ေၿပာထားတဲ စာရင္းဇယားေတြ လုပ္ ၾက သည္ ။ လြန္းသူသူ ကို ဂ်ာၾကီး က လုပ္စရာေတြ တပံုၾကီး ေပးသြား သည္ ။ လက္ေထာက္မန္ေနဂ်ာ အလုပ္ က နံမည္ က သားနားေပမဲ အလုပ္ က မေခ်ာင္ဘူး ။ လုပ္စရာေတြ ဖိလုပ္ လိုက္သည္ ။ ေနလည္ ထမင္းစားခ်ိန္ ေရာက္လာေတာ ဘိုက္ကလဲ တအား ဆာေနၿပီ မို အလုပ္ ခဏ ရလိုက္ၿပီး တခုခု စားဖို အၿပင္ ထြက္ သည္ ။ အခ်ိန္ မရ လို ခါတိုင္းလို အိမ္က ထမင္းဘူး မထည္ခဲနိုင္ဘူး ။ အင္းထည္စရာ လဲ မယ္မယ္ရရ မရွိလွဘူး ။ တံခါး၀ က လံုၿခံဳေရး အေစာင္ၾကီး ေစာအားေမ က ဆရာမ ထမင္းထြက္စားမလိုလား လို ၿပံဳးၿပံဳးၾကီးး ေၿပာလိုက္ သည္ ။ ေဟာင္းအိုတဲ ႏွစ္လံုးၿပဴးေသနတ္ၾကီး ကို ပုခံုးမွာ လြယ္ထားေသာ ေစာအားေမ သည္ ခါးတဖက္ေစာင္း ယိုင္နဲ နဲ ရပ္ေန သည္ ။ လြန္းသူသူ လဲ ေစာအားေမ ကို ၾကည္မိေတာ ရယ္ခ်င္ သည္ ။ ေစာအားေမ ပံု က အားကိုးေလာက္ သည္ ။ ေလ နဲ ၀ူးကနဲ မွဳတ္လိုက္ရင္ေတာင္ လဲက်သြားနိုင္ သည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ သူတို ဘဏ္ ေဘး လမ္းၾကားထဲက ထမင္းေပါင္းဆိုင္ မွာဘဲ ထိုင္လိုက္ သည္ ။ ထိုင္စရာေနရာ ရတာ ကံေကာင္းသည္ ။ အရမ္း ေရာင္းေကာင္းတဲ ဆိုင္ ။ အမထမင္းေပါင္းလား အစံု ဘဲ ေနာ္ ေအးေအး ဆာေနလို လားမသိ ။ ေတာ္ေတာ္စားေကာင္းသည္ ။ အသားကင္အသဲကင္ အေခါက္ကင္ဖတ္ေလးေတြ နဲ ထမင္းေပါင္းကို စားလိုက္ မုန္ညင္းခ်ဥ္ ခပ္ထားတဲ ဟင္းခ်ိဳရည္ေလး ေသာက္လိုက္ နဲ အဆင္ေၿပေနသည္ ။ လြန္းလြန္း အေနာက္ က ေခၚလိုက္သံေၾကာင္ ပါးစပ္ထသ ဲ င ြ ္းခါနီး ထမင္းကို အသာၿပန္ခ်ၿပီး လွည္ ၾကည္ သည္ ။ အိုး ။ မေတြခ်င္တဲ မ်က္ႏွာ ။ မ်က္ႏွာရူး ။ ဘသက္ထြန္း။ တေယာက္ထဲစားေနလား ဒိုကိုေရာ မေခၚဘူးလားဟင္းဟင္း အခ်ိန္မရလို အၿမန္စားေနရတယ္ အလုပ္ေတြက တအားမ်ားေနတယ္ အိုလြန္းလြန္း ရယ္ဒါေၾကာင္ဒို က ၿပည္ၿပည္ကို အလုပ္မလုပ္ေစခ်င္ဘူး ေၿပာေနတာေပါ ဒါေတြ ဒီမွာ မေၿပာပါနဲလား မ်က္ႏွာက ေၿပာင္သည္ ။ ထမင္းေပါင္းဆိုင္လိုေနရာမွာ လာေၿပာေနသည္ ။ ရုပ္ကိုက ေခြးဘီလူး ဘူးလ္ေဒါဂ္ လိုလို ။ ဘိုက္ကလဲ ပူပူ ။ အသားကလဲ မဲတူး ။ ေက်ာက္ေပါက္မေတြ ကလည္း ထူလၿပစ္နဲ ။ လြန္းလြန္း က ဒို ကို သိပ္စိမ္းကားတာဘဲ ဒီမယ္ကိုဘသက္ထြန္း ရွင္ ကို ေကာင္းေကာင္း ေၿပာေနတယ္ က်မ ကို ဒါေတြ လာမေၿပာပါနဲ လြန္းသူသူ ဆက္မစားေတာ ။က်သင္ေငြ ရွင္းေပးလိုက္ၿပီး ထမင္းေပါင္းဆိုင္ကေန ဘဏ္ဖက္ကို ၿပန္ခဲ သည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ အင္းလြန္းလြန္း တေနေတာ အကို ေစတနာေတြကို သေဘာေပါက္ နားလည္လာမွာပါေလ ဘသက္ထြန္းက အေနာက္ကေန လွမ္းေၿပာလိုက္ေသးသည္ ။ ေတာ္ေတာ္ကို အရွက္နဲတဲ လူၾကီး ။ လြန္းသူသူ ဘဏ္ထဲၿပန္ေရာက္ေတာ ဂ်ာၾကီးက လွမ္းေခၚသည္ ။ သူ အစည္းအေ၀းတခု သြားရမွာမို လြန္းသူသူ ကို ေငြကားေတြ ေရာက္လာရင္ ေငြတိုက္အခန္း ကို ဖြင္ ၿပီးေငြေသတၱာေတြကို ထည္လိုက္ဖို မွာ သည္ ။ သူတို ဘဏ္မွာ ဂ်ာၾကီးနဲ လြန္းသူသူ ဘဲ ဒီေငြေတြထားတဲ ဖြင္ နည္း နဲ လွိဳ၀ွက္နံပါတ္ေတြကို သိသည္ ။ ဘသက္ထြန္းေၾကာင္ ကိုယ္ လုပ္ရမွာေတြကို လစ္ဟင္းလို မၿဖစ္ဘူး ။ သူကို ေခါင္းထဲက ထုတ္ပစ္ရင္း အလုပ္ကို အာရံုစိုက္ လိုက္သည္ ။ ဒီေနည ထြန္းဇံေအာင္က ဆြပ္အဖြဲ ၃ကို ထမင္းေကြ်းသည္ ။ အဖြဲ ၃ ရဲ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ေၾကာင္ သူတို ဒန အဖြဲ ၾကီး သည္ ရဲခ်ဳပ္ေရွမွာ နံမည္ေကာင္းရ ခ်ီးက်ဴးခံရလို ထြန္းဇံေအာင္ အဖြဲ ၃ ကို ဂုဏ္ၿပဳခ်င္ေနတာ ၾကာၿပီ ။ ေက်ာ္က္ေၿမာင္းရပ္ကြက္က ၀က္ပတ္လည္ ဆိင ု ္မွာ ေကြ်းသည္ ။.
288 ၀က္ပတ္လည္ မွာ ၀က္တေကာင္လံုးက အစိတ္အပိုင္းေတြကို အရသာရွိရွိ ခ်က္ၿပဳတ္ေက်ာ္ကင္သုတ္ထားတာေတြ အကုန္အစံုရသည္ ။ နံမည္အၾကီးဆံုးကေတာ သံုးထပ္သားကို ၿမိေနေအာင္ ပဲငံၿပာရည္နဲ ေပါင္း ထားတာ နဲ ၀က္ေခါက္ကင္ ၿဖစ္သည္ ။ ၀က္ေခါက္ကင္က အရမ္း ကြ်တ္ရေ ြ နသလို သံုးထပ္သားဟင္းခ်ိဳကလည္း အရသာထူးသည္ ။ ၀က္အူသုတ္အမ်ိဳးမ်ိဳး လဲ ေကာင္းသလိ၀ ု က္ေခါင္းသုတ္ ၀က္ေၿခေထာက္စြပ္ၿပဳတ္ ၀က္ၿမီးစြပ္ၿပဳတ္ ၀က္ဦးေႏွာက္၀က္လ်ာ၀က္သဲ အစံုရသည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္က သူကိုယ္တိုင္လဲ ဘီယာေသာက္ၿပီး အဖြဲ ၀င္ေတြ ကိုေသာက္ခင ြ ္ ေပးသည္ ။ ရွမ္းေလးကလြဲၿပီး အကုန္ေသာက္ၾကသည္ ။ ဆည္းဆာနီ ပါ ေသာက္သည္ ။ အစားလဲ အ၀အၿပဲစားၾကသည္ ။ ေလက်င္ခန္းေတြ မၿပတ္လုပ္ေနၾကရသူေတြမို ဘယ္ေလာက္စားစား သူတို ကိုယ္ေတြက ၾကြက္သားေတြ အထစ္အထစ္ နဲ အၿမဲၾကည္ေကာင္းေနၾကသည္ ။ ရဲမွဴးက ဂုဏ္ၿပဳေကြ်းေမြးၿပီး ရင္းရင္းႏွီးႏွီး အတူစားေသာက္လို သူတို ေက်နပ္ဂုဏ္ယူၾကေပမဲ မေက်မနပ္ၿဖစ္ေနတဲသူကေတာ ရွမ္းေလး ၿဖစ္သည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ထြန္းဇံေအာင္က ဆည္းဆာနီ ကို အထူးအေရးေပးေနတာကို ရွမ္းေလး မေက်နပ္ဘူးၿဖစ္ေနတာ ။ ဆည္းဆာနီ ကို ဒီရဲမွဴး မ်က္စိက်ေနတာ ရွမ္းေလး သတိထားမိေနတာ ၾကာၿပီ ။ အခုလဲ ထမင္းစားပြဲမွာ ဆည္းဆာနီ နဲ ပိုၿပီး လံုးေနသည္ ။ တတြတ္တြတ္စကားေၿပာလိုက္ရယ္ေမာ လိုက္နဲ လုပ္ေနၾကလို ရွမ္းေလး ရင္ပူေနသည္ ။ ဆည္းဆာနီ ကို သူ ၾကိဳက္ေနတာ ၾကာၿပီ ။ ဆည္းဆာနီ လဲ သိမည္လို သူထင္တာဘဲ ။ နဂိုက စကားနည္း ရိုးေအးသူမို ခုထိ သူခ်စ္ေၾကာင္း ဆည္းဆာနီ ကို ဖြင္ မေၿပာၿဖစ္ေသးဘူး ။ ထြန္းဇံေအာင္ကေတာ ဆည္းဆာနီ နဲ တဟားဟား စကားေတြမ်ားကာ ထြက္သြားသည္ ။ ဆည္းဆာနီ နဲ ဆိုင္ၿပင္က သူကားဆီကိုေတာင္ ထြက္သြားၿပီး ဘာေတြ ေပးေနၿပေနသလဲ မသိဘူး ။ ရွမ္းေလး ပိုၿပီး ခံစားသြားရတာက ထမင္းဆိုင္က အၿပန္မွာ သူတို အားလံုးကို ကားၾကီးတစီးနဲ အိမ္ၿပန္လိုက္ပိုေပးေပမဲ ဆည္းဆာနီကို ထြန္းဇံေအာင္က သူကားနဲ လိုက္ပို သည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္နဲ ရယ္ေမာကာ လိုက္ပါသြားတဲ ဆည္းဆာနီကို ရွမ္းေလး ၾကည္ၿပီး စိတ္ေ၀ဒနာ ခံစားေနရသည္ ။ ေစးေစး ငါ ဒြန္း ကို ၿပန္ခ်စ္လိုက္ၿပီ ဟယ္မီးခဲ အို ဟုတ္လား ဟိဟိ ၀မ္းသာတယ္ ၀မ္းသာတယ္ ေစးေစး က မီးခဲ နဲ ဒြန္းတို အေၾကာင္းေတြ ခေရေစတြင္းက် သိ သည္ ။ နယ္စပ္မွာ ေနခဲတံုး က မီးခဲ ဒြန္း က ခ်စ္ေရးဆိုတာ ေစးေစး ကို ေၿပာၿပခဲ သည္ ။ ၿမိဳေရာက္ေတာလဲ မီးခဲ မွာတိုင္ပင္စရာ အရင္းဆံုး ေဘာ္ဒါ ဆိုလို ေစးေစး ဘဲ ရွိသည္ မဟုတ္လား ။ မီးခဲ က ရီးစားမရွိ ရိုးရိုးေအးေအး ေနေနတဲ ကိုလတ္ဒီပ နဲ ေစးေစး ကို သေဘာတူ သည္ ။ ၿဖစ္ေစခ်င္ သည္ ။ ေစးေစး ကိုလဲ အၿမဲ စ သည္ ။ ေနာက္ သည္ ။ ကိုလတ္ဒီပ ကိုလည္း ေစးေစး ကို သေဘာမက်ဘူးလား လို စကားေခၚ သည္ ။ ေနာက္ သည္ ။ ကိုလတ္ လိုဘဲ ေစးေစး လဲ ရီးစား မရွိေသးဘူး ေလ ။ ငါလဲ နင္ နဲ ဒြန္းကို ေၿပလည္ၾကတာ ၿမင္ခ်င္ေနတာ မီးခဲ ရဲ ေစးေစး က ၀မ္းသာအားရ ေၿပာ သည္ ။ မီးခဲ က ငါလဲ နင္ နဲ ကိုလတ္ ဒီပ နဲ ေၿပလည္တာ ၿမင္ခ်င္ေနတယ္ ေစးေစး နင္ကို ေယာင္းမ ေတာ္ခ်င္ေနတာဟိုးနယ္စပ္ ထဲကဘဲ လို ေၿပာလိုက္ သည္ ။ ေစးေစး က တခစ္ခစ္ ရယ္ေမာရင္း မီးခဲရယ္ နင္အကိုလတ္ က ေရခဲတံုးၾကီး ေအးတိေအးစက္ နဲ လို ေၿပာသည္ ။ ေစးေစး ၾကည္ရတာ ကိုလတ္ဒီပ ကို စိတ၀ ္ င္စား ပံုရွိသည္ ။ ေစးေစး နင္ ငါအိမ္ လာခဲပါလား ဒို အသုတ္ တခုခု လုပ္စားၾကမယ္ ေလ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဘယ္ေတာလဲ ဒီေနလား အင္း လာခဲဟာနင္နဲ လဲ မေတြရတာ ၾကာၿပီ ေအး လာခဲမယ္ ဘာ ယူခဲ ရမလဲနင္ ဘာစားခ်င္လဲဟင္မီးခဲ ဘာမွ မယူခဲ နဲ လူဘဲ လာခဲ ေစးေစး ေအးလာခဲမယ္ ဒီပ ေၾကာ္ေလွာ္တဲ ေညွာ္နံ ေတြေၾကာင္ အိပ္ရာက မထခ်င္ေသးေပမဲ ထလိုက္ရ သည္ ။.
289 မီးခဲ ဘာေတြ ေၾကာ္ေနလဲ မသိဘူး ။ မီးဖိုထဲ ၀င္ခဲ သည္ ။ အိုးမီးခဲ တေယာက္ထဲမွ မဟုတ္တာ ။ ေစးေစးလဲ ေရာက္ေနသည္ ။ ဟိတ္ေစးေစးဘယ္လိုလဲ မေတြတာ ၾကာၿပီ အံမာ နင္တယ္လွပါလား အရင္ထက္ေတာင္ ပိုလွလာေသး ဟားဟား ဒီပ က ေစးေစးကို ေၿခဆံုးေခါင္းဆံုး ၾကည္ၿပီးေၿပာလိုက္လို ေစးေစး ရွက္ေနသည္ ။ မီးခဲ က ကိုလတ္ဒီပ နဲ ေစးေစး ကို နီးစပ္ေစခ်င္တဲ လူဆိုေတာ ေက်နပ္ေနသည္ ။ ဒယ္ၿပားထဲက ၀က္အူေခ်ာင္းေၾကာ္ အတံုးေလးေတြကို ပုဂံၿပားထဲ ထည္ေနသည္ ။ ေစးေစး က နယ္စပ္မွာ ေနတံုးကထက္ ပိုလွလာတာ မီးခဲ လဲ သတိထားမိသည္။ အခုလဲ ေစးေစး ၀တ္ထားတာက ကိုယ္က်ပ္ေဘာင္းဘီ အနက္ေလး။ေစးေစးရဲအခ်ိဳးက်လွပတဲ ေပါင္တန္ေတြ နဲ တင္စိုင္ေတြ ကို သိသာေပၚလြင္ေစသည္။ အေပၚပိုင္းမွာလဲ ခါးတိုလည္ဟိုက္ အက်ၤ ီေလးေၾကာင္ ေစးေစရဲ ရင္သားႏွစ္မႊာရဲ အေပၚပိုင္းကို ေတြေနရသလို ခါးသား၀င္း၀င္းၿဖဴၿဖဴေလးကိုလဲ ေတြေနရ သည္ ။ ေစးေစး မ်က္ႏွာေလး က ေမးရိုးကားကား မ်က္ခံုးေမြးထူထူေလး နဲ တခ်ိန္က နံမည္ၾကီးခဲတဲ မင္းသမီး ဘရြတ္က္ရွီးလ္ ငယ္ငယ္ က နဲ တူသည္ ။ ဒီပ က စားပြဲမွာ ၀င္ထိုင္ရင္း မီးခဲရဲ လက္ရာ ထမင္းေၾကာ္နဲ ေကာ္ဖီခါးခါး ကို ၾကက္တံဆိပ္ငရုတ္ဆီ နဲ စားရင္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ ထိုင္စားေနတဲ ေစးေစး ကို ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ေစးေစးနင္ ဘဲရွိၿပီလား လို ေမးလိုက္သည္။ ေစးေစးက မ်က္ႏွာေလး နီရသ ဲ ြားရင္း မရွိေသးဘူးကိုလတ္ လို ေၿဖသည္ ။ မီးခဲ က ထမင္းေၾကာ္စားရင္း ေက်နပ္ေနသည္။ ၿပံဳးေနသည္ ။ ေစးေစးနဲ ကိုလတ္ကို အဆင္ေၿပသြားေစခ်င္ေနသည္။ ေစးေစးဒို ဟင္းေကာင္းေကာင္း ခ်က္စားရေအာင္နင္ေစ်းသြားေပးမလား နင္ေရာမလိုက္ဘူးလား ငါကဒီမွာၿပင္ဆင္စရာေတြၿပ င္ထားမယ္နင္ ကိုလတ္နဲ ေစ်းသြားေပးဟာကိုလတ္ေစးေစးကို ေစ်းလိုက္ပို ေပးပါလား ဒီပ လဲ မီးခဲက ေစေစးနဲသူကို အၿပင္ထြက္ေစခ်င္ေနသည္ဆိုတာ သေဘာေပါက္သြားသည္ ။ေစးေစးကလဲ အရင္ထက္ပို ေခ်ာလွေနလို သူစိတ၀ ္ င္စားသြားၿပီ ။ ဒီေတာမီးခဲကိုမီးခဲနင္ဘာေတြ၀ယ္ခ် င္တာလဲစာရင္းေပး လို ေၿပာလိုက္သည္ ။ မီးခဲ ရွန္ ကိုေလးရဲ ေခၚသံေၾကာင္ မီးခဲ ထပ္ခိုးေပၚကို တက္ခဲ သည္ ။ ကိုေလးဇီ၀ က သူအခန္းထဲက ေအာ္ေခၚတာ ။ ကိုေလးဇီ၀ သည္ သူအခန္းထဲ မွာ သူလက္စေ ြဲ တာ္ ပစၥတိုလ္ကို တိုက္ခြ်တ္ေနသည္ ။ ဇီ၀သည္ ထံုးစံအတိုင္း မ်က္ႏွာပုတ္ပုတ္နဲ ။ ေအာက္မွာ ဘယ္သူေရာက္ေနတာလဲ နင္သူငယ္ခ်င္းလား ဟုတ္တယ္ကိုေလး ေစးေစး ေလ ခုတေလာ သူငယ္ခ်င္းေတြ အိမ္မေခၚနဲ ဒို အလုပ္ စေတာမယ္ လူမရိပ္မိေစနဲ အိုေက မီးခဲ ကိုေလးေခၚသံေၾကာင္ အခန္းေပါက္၀က လွည္ ၾကည္သည္ ။ နင္ ဒြန္းကို လံုး၀ မဟနဲေနာ္ ဒို ေမာင္ႏွမေတြ ညီအကိုေတြဘဲ လုပ္မွာ စိတ္ခ် ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ သီလ သူတို ရဲ ၿခံထဲက ဂိုေဒါင္ၾကီးထဲ ေရာက္ေနသည္ ။ ဇီ၀ နဲဒီပတို တၿခားၿမိဳက ခိုးလာတဲ ဗင္ကား ကို နံပါတ္ၿပားအတုတခု ေၿပာင္းတပ္ေနသည္ ။ မနက္ဖန္ လုပ္မဲ သူတို ညီအကိုေမာင္ႏွမတစုရဲ အလုပ္ မွာ ဒီ ခိုးထားတဲကားနဲ လုပ္မွာ ။ ဒီကားၾကီးကို စခိုးကထဲက သူညီေတြကို လက္အိပ္စြပ္ခိုင္းခဲ သည္ ။ အစစ သဲလြန္စမက်န္ေအာင္ သတိၾကီးၾကီးထားၾကသည္ ။ သူတို လုပ္မဲ ေငြသယ္တဲကားအေၾကာင္း နဲ ဘဏ္အေၾကာင္း အခ်ိန္ယူၿပီး ေလလာခဲၿပီးလို မနက္ဖန္မွာ လုပ္ငန္းစဖို ဆံုးၿဖတ္လိုက္ခဲ ၾကသည္ ။ ကားေတြ ပိတ္က်ပ္တဲ ရံုးတက္ခ်ိန္ မနက္ပိုင္း နဲ ရံုးဆင္းခ်ိန္ ညေနပိုင္း ကို ေရွာင္မည္ ။ ဘဏ္ကေန တိုက္ၿပီးလို ထြက္တဲ အခါ ကားေၿပာင္း ဖို လဲ သူတို တိုင္ပင္ၾကသည္ ။ သဲလြန္စ ဘာမွ မက်န္ေစဖို သီလက ညီညီမေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ မွာၾကားေနသည္ + + + + အၿပင္မွာ မိုးသဲေနသည္ ။ လွ်ပ္စီးေတြလက္မိုးေတြ ခ်ဳန္းၿပီး ေလကလဲ ၿပင္းသည္ ။.
290 မီးပ်က္သြားနိုင္သည္ ။ အိမ္သားေတြ ဘယ္သူမွ မရွိၾကဘူး ။ ဘားအံက အေဒၚ ေနမေကာင္းၿဖစ္လို သြားၾကသည္ ။ ေစးေစး တေယာက္ထဲ အိမ္မွာ က်န္ခဲ သည္ ။ ေစးေစး ေအးစိမ္ စိမ္ နဲမို ေစာင္ေလးၿခံဳကာ ကုတင္ေပၚေကြးေနသည္ ။ အခုေလးဘဲ ကိုလတ္ ဖုန္းဆက္သြားလို ေစးေစး ရင္ေတြ ခံုေနဆဲ ဘဲ ။ ကိုလတ္က ေစးေစးကို တအား ေတြခ်င္ေၾကာင္း ေၿပာလို ေစးေစးကလည္း သူလဲ ေတြခ်င္ပါသည္ ဒီေနေတာ ေနခင္းၾကီးေတာင္ မိုးေတြ မဲေမွာင္ေနၿပီး တေ၀ါေ၀ါ မိုးသဲေနလို မေတြၾကေတာပါဘူး လို ေၿပာလိုက္သည္ ။ ကိုလတ္ ကိုဒီပ က ဇြတ္ဘဲ ။ အခု သူလာေတြခ်င္တယ္ ေၿပာသည္ ။ ကိုလတ္ရယ္ မနက္ဖန္က်မွ ေတြၾကရေအာင္ပါ လို ေစးေစး ေတာင္းပန္ရသည္ ။ ကိုလတ္ က ဒါဆို မနက္ဖန္ ေစးေစး နဲ အၿပင္ထြက္ခ်င္သည္လို ေၿပာလို ေစးေစးကသြားခ်င္သြားေလ လို ၿပန္ေၿပာလိုက္သည္ ။ ကိုလတ္ကို နယ္ၿခားမွာေနၾကစဥ္ကထဲက ေစးေစး တိတ္တခိုး သေဘာက်ခဲတာပါ ။ ကိုလတ္က ေစးေစးကို ခုလို လာၾကိဳက္တာကိုဘဲ ေစးေစးက ၀မ္းသာေနရတာပါ ။ ေစးေစးနဲ မီးခဲက ငယ္ငယ္ေလးထဲက သူငယ္ခ်င္းအရင္းေတြ ဆိုေတာ မီးခဲတို အိမ္သည္ ေစးေစးအတြက္ စားအိမ္ေသာက္အိမ္ ဘဲ ။ မီးခဲ ရဲ အေမပေထြးနဲ အကိုသံုးေယာက္နဲ လဲခင္မင္ရင္းႏွီးေနတာ ၾကာၿပီ ။ မီးခဲ ရဲအကုိသံုးေယာက္ထဲ ကိုလတ္က စိတ္သေဘာ အေအးဆံုး ။ ေစးေစးက မီးခဲရဲ အရင္းဆံုး သူငယ္ခ်င္း ဆိုေပမဲ မီးခဲေလာက္ေတာ အရာရာ မႏွံစပ္ဘူး ။ နယ္စပ္မွာ ေနၿပီး မီးခဲရဲ သူငယ္ခ်င္းမို ေသနတ္ေတာ ပစ္တတ္သည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ မီးခဲေလာက္ေတာ မေတာ္ဘူး ။ ပစ္တတ္တယ္ ဆိုရံု ။ မီးခဲလို ထိုင္းေဘာက္ဆင္လဲ မတတ္ဘူး ။ မီးခဲလို ၿမင္းလဲ မစီးတတ္ဘူး ။ ေစးေစးက ဟင္းထမင္းခ်က္တာေတာ ကြ်မ္းသည္ ။ ဟိုတေနက ကိုလတ္ဒီပ နဲ ေစ်းအတူတူသြားၾကေတာ ကိုလတ္ နဲ ေလွခါးအတက္ ထိမိ ကိုင္မိၾကတာ ေစးေစး တအား ရင္ခံုခဲ ရသည္ ။ ကိုလတ္က ေစးေစး ရင္ေတြ တင္ေတြကို ၾကည္တဲပံုက တအား ၿပင္းထန္သလိုဘဲ ။ စားေတာ ၀ါးေတာမယ္အတိုင္း ဘဲ ။ ေစးေစး အရမ္း စိတ္လွဳပ္ရွားမိခဲ ရသည္ ။ မီးခဲက တကယ္ဘဲ မီးေလာင္ရာ ေလပင္ သူ ။ ေစးေစးကို အိမ္အၿပန္ ဒီဗီဒီ တခ်ပ္ ထည္ေပးလိုက္သည္ ။ ထိုင္းဇာတ္ကားတဲ ။ ေစးေစး က တေယာက္ထဲ အိမ္မွာေနတံုး မီးခဲေပးလိုက္တဲ ဇာတ္ထုပ္ကို ဖြင္ ၾကည္လိုက္သည္ ။ ေတာ္ပါေသးသည္ ။ အိမ္သားေတြ ဘယ္သူမွ မရွိတဲ အခ်ိန္မို ။ ထိုင္းဇာတ္ကားက အၿပာကားၾကီး ၿဖစ္ေနသည္ ။ ေတာရြာက တဲေလးေတြထဲ လုပ္ၾကတဲ ဟာ ။ ေစးေစး မိုးေအးေအးနဲ ထိုင္း အၿပာေခြ ၾကည္ရင္း စိတ္ေတြ ႏိုးၾကြလာသည္ ။ ထန္လာသည္ ။ တေယာက္ထဲမို ေစာင္ၿခံဳ ထဲက ေစးေစးလက္တဖက္က အလိုလို ေပါင္တန္ေတြၾကားထဲက ေရႊၾကဳတ္ေပၚကို ေရာက္ေနမိရသည္ ။ ေစးေစး လဲ စိတ္ထတဲအခါ ကိုယ္ ဖါသာ လက္နဲ အာသာေၿဖတဲအက်င္ရေနတာ ၾကာၿပီ ။ အင္းကိုဒီပနဲ ခ်စ္သူၿဖစ္သြားရင္ေတာ အဲလို လုပ္ဖို လိုခ်င္မွ လိုေတာမယ္ လို ေတြးလိုက္မိရင္း စိတ္ထဲ က်ိတ္ၿပံဳးေနမိသည္ ။ မနက္ဖန္ ကိုဒီပနဲ ေတြမွာကို ရင္ေတြ ခံုေနသည္ ။ ဒီေနလဲ လမ္းမွာ ကားေတြက်ပ္လို အလုပ္ေနာက္က်ၿပန္ၿပီ ။ ဒီေန စိတ္ေတြ ေလးလံေနသည္ ။ ညက အုန္းနို ေခါက္ဆြဲ စားလို လား ထင္မိသည္ ။ ေခါင္းေတြ အံုကိုက္ေနသလိုဘဲ ။ ဘဏ္ထဲကို ၀င္လိုက္ေတာ ေလေအးစက္ေၾကာင္ သိသိသာသာ စိမ္ ေအးေနတာကို ရုတ္တရက္ ခံစားလိုက္ရသည္ ။ အၿပင္မွာေနက ၿခစ္ၿခစ္ေတာက္ ပူလြန္းေနတာကိုး ။ လံုၿခံဳေရးၾကီးေစာအားေမ က ေနစဥ္ ႏုတ္ဆက္ေနက်အတိုင္း ဆရာမ ဂြတ္တ္ေမာနင္း လို ႏုတ္ဆက္ သည္ ။ ဂြတ္ေမာနင္း ဖထီး လို ၿပန္ႏုတ္ဆက္ရင္း ရံုးခန္းဆီကို ခပ္သုတ္သုတ္ လွမ္းသည္ ။ ဂ်ာၾကီးအခန္းဘက္ကို ၾကည္လိုက္ေတာ ဂ်ာၾကီး သူရံုးခန္းထဲမွာ ရွိေနသည္ ။.
291 မေနညက ေမေမကို မေက်နပ္တာေတြေၾကာင္ အိပ္လို မေပ်ာ္ခဲ ဘူး ။ ဒါေၾကာင္ ေခါင္းကိုက္ေနတာၿဖစ္မည္ ။ ေမေမက ဘသက္ထြန္းဆိုတဲ လူၾကီးနဲ အတင္းေပးစားခ်င္ေနသည္ ။ ဘသက္ထြန္းက မေမအေၾကြးေတြကိုဆပ္ေပးမည္ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ လို မက္လံုးေပးထားသည္ ။ လြန္းသူသူ လဲ ေမေမကို ကိုယ္ အေဖေလာက္ရွိတဲ ဒီလူၾကီးကို မယူခ်င္ပါဘူးလို ေၿပာေတာ ေမေမလဲသူၿဖစ္ေစခ်င္သလို လြန္းသူသူ ဖက္က မလိုက္ေလ်ာလို မေက်နပ္ဘူး ။ ဘသက္ထြန္းကို ယူမွကိုၿဖစ္မဲ သေဘာေတြ ေၿပာလာတာနဲ ညက ေမေမနဲ ရန္ၿဖစ္ရသည္ ။ ေမေမကို ေမေမဘဲ ယူလိုက္ပါလား လို လြန္းသူသူ ရန္ေထာင္မိသည္ ။ ေမေမက ဟဲငါကို မယူလို ေပါယူမ်ားယူရင္ ညည္းကို ေၿပာေတာင္ေၿပာမေနဘူး လို ၿပန္ေအာ္သည္ ။ ေမေမနဲ ဒီလို အေၿခအတင္ ၿဖစ္ခသ ဲ ည္ ။ ေမေမကို ၿပန္ေအာ္ၿပီးမွ စိတ္မေကာင္းၿဖစ္မိရသည္ ။ တတ္နိုင္ရင္ ေမေမ တင္ေနတဲအေၾကြးကို ၿပန္ဆပ္ေပးလိုက္ခ်င္သည္ ။ ထီထိုးေတာလဲ မေပါက္ဘူး ။ ဘသက္ထြန္းကိုေတာ ၾကည္လို ကို မရတာ ။ ေမေမမွာေငြေၾကး အခက္အခဲရွိတာကို အခြင္ အေရးယူၿပီး လြန္ခဲ ႏွစ္ေပါင္း တရာေက်ာ္ႏွစ္ရာက ခ်စ္တီးကုလားေတြ လုပ္ခဲ တယ္ လို စာထဲမွာ ဖတ္ဖူးခဲတဲ။။ ၿပီးေတာ လူကိုပါ ယူသည္ ဆိုတဲ ဟာမ်ိဳး လာလုပ္ေနတာ ။ ဟြန္း တအားမုန္းတယ္ ။ အဲ ဘသက္ထြန္းကို မုန္းတယ္တအားမု တအားမုန္းတယ္ ။ ရုပ္ရွင္ေတြထဲကလို လူတေယာက္ နဲ ၾကိဳက္မိသြားၿပီး အဲဒီလူ က သန္းၾကြယ္သူေဌးတေယာက္ ၿဖစ္ေနၿပီး လြန္းသူသူ ကို တာ၀န္ယူလိုကရ ္ င္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ေကာင္းလိုက္မလဲလို ။ ဒီလိုေတြးလိုက္ၿပီး တေယာက္ထဲ ၿပံဳးလိုက္မိသည္ ။ ဘဏ္စာရင္း ဖြင္ ခ်င္သူေတြ ေမးၿမန္းတာေတြ စိတ္ရွည္ရွည္နဲ ၿပန္လည္ေၿဖၾကားေပးေနသည္ ။ စိတ္ကေတာ မေပ်ာ္ဘူး ။ ေစာေစာ က ဘသက္ထြန္း လာရွဳပ္သြားလို ထမင္းစားေနတာတန္းလန္း ရပ္သြားခဲရ သည္ ။ ေဟာ ။ ဘဏ္တံခါးေပါက္ က ေငြပို တဲလူေတြ ၀င္လာၿပီ ။ ခါတိုင္းပို ေနက်လူႏွစ္ေယာက္ ဘဲ ။ လံုၿခံဳေရးၾကီးေစာအားေမ က သူတို ကို တံခါးကို ဖြင္ ကိုင္ထားေပးေနသည္ ။ ေငြေတြ ထည္ထားတဲသံေသတၱာၾကီးကို မနိုင္မနင္းမလာေသာ ကာကီယူနီေဖါင္း၀တ္ႏွစ္ေယာက္ ။ ပုခံုးမွာ ေစာအားေမ မွာ ရွိေနတဲ ေရွးေဟာင္း ႏွစ္လံုးၿပဴးေသနတ္မ်ိဳးေတြ ကိုယ္စီလြယ္ထားၾကသည္ ။ လြန္းသူသူ ထိုင္ရာက ထသည္ ။ သူတို ကို ေငြတိုက္ တံခါးဖြင္ ေပးရမည္ ။ လြန္းသူသူ သူတို နဲ ဆံုေတာ ေငြလာပို ေနတာ ၾကာေနလို ဒီလူႏွစ္ေယာက္ကလဲ မ်က္မွန္းတန္းေနၿပီ ။ ၿပံဳးၿပီးႏုတ္ဆက္သည္ ။ ဂ်ာၾကီးလဲသူ ရံုးခန္းထဲကထြက္လာသည္ ။ လြန္းသူသူ ဖြင္ စရာမလိုဘူး ။ ဂ်ာၾကီးက ဖြင္ သည္ ။ ထူထဲလွတဲ သံမဏိတံခါးၾကီးပြင္ လို သံေသတၱာၾကီးကို ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ကာကီ၀တ္ႏွစ္ေယာက္ အထဲသင ြ ္းေနခိုက္ အသံနက္ၾကီးနဲ ေအာ္လိုက္တဲ အသံၾကားလိုက္ရသည္ ။ ဘဏ္ထ၀ ဲ င္တဲ တံခါးအ၀ က အသံ ။ ဟာ ဟာဖထီ ဖထီး ေစာအားေမ ေစာအားေမ ဂ်ာၾကီးေရာ လြန္းသူသူေရာေငြသယ္တဲ ကာကီ၀တ္ႏွစ္ေယာက္ ေရာ မယံုနိုင္စရာ အံအားသင္သြားၾကသည္ ။ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္လူသံုးေယာက္ ဘဏ္ထ၀ ဲ င္လာေနသည္ ။ သူတိုလက္ထဲမွာ ေခတ္မွီေမာင္းၿပန္ေသနတ္ေတြ ကိုင္ထားၾကသည္ ။ ေရွဆံုးကတေယာက္က လံုၿခံဳေရးၾကီးေစာအားေမကို ေသနတ္ဒင္နဲ ရိုက္ခ်လိုက္သည္ ။ ေစာအားေမ အား အားလို ေအာ္ရင္း ၾကမ္းေပၚကို ၀ုန္းကနဲ လဲက်သြားသည္ ။ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ နဲလူသံုးေယာက္ လြန္းသူသူနဲ ဂ်ာၾကီးတို ရွိတဲ ေငြတိုက္တံခါးဆီကို တန္းၿပီးလာေနသည္ ။ ဂ်ာၾကီးက သံမဏိတံခါးၾကီးကို ပိတ္ဖို လက္လွမ္းလိုက္သည္ ။ တေယာက္က ၿမင္သြားသည္ ။.
292 ဟိတ္ပိတ္ရဲပိတ္ၾကည္စမ္း စုတ္ၿပတ္သတ္သြားမယ္ ဂ်ာၾကီး မပိတ္ရေ ဲ တာ ။ ဓါးၿပေကာင္က ဂ်ာၾကီးဆီကို ေရာက္လာၿပီး အမ္၁၆ ေၿပာင္းနဲ ဂ်ာၾကီးပါးစပ္ေပါက္ကို ေတလိုက္ၿပီး ဦးေႏွာက္ေတြ ၾကမ္းေပၚၿပန္ၾကဲသြားမယ္သိ လား ဥာဏ္မမ်ားနဲမင္းအေမလင္ရဲ ပိုက္ဆံမဟုတ္ဘူး လို ေအာ္သည္ ။ သူတို ဘဏ္ထဲက လူေတြအားလံုးကို ေသနတ္ေတြ နဲ ခ်ိန္ထားရင္း အားလံုး မေသခ််င္ရင္ ေခါင္းေတြေပၚ လက္တင္ထား လို ေအာ္ေၿပာသည္ ။ ဟန္းဖုန္းေတြ အကုန္ ၾကမ္းၿပင္ေပၚ ခ်ထားစမ္း အကုန္ထုတ္ မင္းတို ဆီ ေတြေနလို ကေတာ အေသသတ္ပစ္မယ္ လို ေနာက္ဓါးၿပတေယာက္က ေအာ္သည္ ။ ဘဏ္ထဲ ေရာက္ေနသူေတြ ဟန္းဖုန္းေတြ ၾကမ္းၿပင္ေပၚကို ခ်ေနၾကသည္ ။ ကာကီ၀တ္ႏွစ္ေယာက္ သည္ ပုခံုးထက္မွာ ႏွစ္လံုးၿပဴးေသနတ္ၾကီးေတြ လြယ္ထားၾကေပမဲ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္သံုးေယာက္ က ေမာင္းၿပန္ေတြနဲ ခ်ိန္ထားတာမို တုပ္တုပ္မွ မလွဳပ္ရဲၾကေပ ။ သူတို ဆီကို ေရာက္လာတဲ ေရွဆံုးက မ်က္ႏွာဖုးစြပ္နဲ တေယာက္က ပလပ္စတစ္အိတ္အမဲၾကီးေတြ ကို လြန္းသူသူ နဲ ဂ်ာၾကီး ကို လွမ္းေပးသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ေငြေတြကို အားလံုးထည္စမ္း ဟိ၂ ု ေကာင္ေသနတ္စုတ္ေတြ ကို ၾကမ္းေပၚကို ခ် ေၿဖးေၿဖးလူလည္က်မယ္ေတာ မၾကံနဲ ေသသြားမယ္ ဂ်ာၾကီး က ေႏွးေကြးေနလို ဂ်ိဳင္းကနဲ ေသနတ္ဒင္နဲ ေက်ာလည္ကို ေဆာင္တာ ခံလိုက္ရ သည္ ။ အား အား ထည္ၿမန္ၿမန္မင္းအေမလင္ ပိုက္ဆံေတြ မဟုတ္ဘူးႏွေၿမာမေနနဲ ဟုတ္ဟုတ္ကဲပါ ကာကီ၀တ္မ်ား ေသနတ္ေဟာင္းၾကီးေတြကို ၾကမ္းၿပင္ေပၚကို ခ်လိုက္ၾကသည္ ။ မင္းတို လဲ ကူထည္ၿမန္ ၿမန္ၿမန္ မ်က္ႏွာဖုန္းစြပ္တေယာက္ က ေကာင္တာထဲက အံဆေ ြဲ တြထဲက ေငြေတြ ကို အိတ္ၾကီးတလံုးနဲ လိုက္ သိမ္းေနသည္ ။ လြန္းသူသူ တုန္ရီတဲ လက္ေတြနဲ ေငြထုပ္ေတြကို အိတ္မဲၾကီးတလံုးထဲ ထည္ေနသည္ ။ ဂ်ာၾကီးလဲ မေႏွးရဲေတာ ။ ဒီတခါဆို ေသနတ္ဒင္နဲ ေက်ာကို မထုဘဲ ေခါင္းကို ထုမယ္သေဘာ ရွိေနသည္ ။ ဟိတ္ ေကာင္မေလး ဒါေငြအကုန္ဘဲလား တၿခားမီးခံေသတၱာေတြ အခန္းေတြ ရွိေသးလား မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္တေယာက္ က လြန္းသူသူရဲ မ်က္ႏွာကို ေသနတ္နဲ ခ်ိန္ရင္းေမးလိုက္သည္ ။ ဂ်ာၾကီးက ဒူးေထာက္ၿပီး ေငြေတြ ထည္ေနရက ေမာၾကည္ၿပီး ဒါအကုန္ဘဲ တၿခားမွာမရွိေတာဘူး လို ေၿပာလိုက္သည္ ။ လြန္းသူသူ ကို ေသနတ္နဲ ခ်ိန္ကာ ေမးေနတဲ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ေကာင္လဲ ငါေမးေနတာ ဒီေကာင္မကို မင္း ကို မေမးဘူးကြလ်ာမရွည္နဲ လို ေအာ္ဟစ္ရင္းဂ်ာၾကီးဆီကို ေၿခလွမ္းက်ဲက်ဲ နဲ ေ၇ာက္လာၿပီး ဂ်ာၾကီးဘိုက္ကို ေၿခေထာက္နဲ ကန္ေလသည္ ။ လြန္းသူသူ နဖူး၀င္း၀င္းေလး ကို ေသနတ္ေၿပာင္း ေအးစက္စက္ၾကီး လာထိကပ္ သည္ ။ ေကာင္မေလး ေသခ်ာလား ညာရင္ နင္တို အားလံုးကို ပစ္သတ္ပစ္မွာေနာ ေသေသေသခ်ာပါတယ္ ဒါအကုန္ပါဘဲ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဟိူးအတြင္းက အခန္းေလး က ဘာအခန္းလဲဘာထားလဲ စတိုခန္းပါ ဖိုင္တေ ြဲ တြ ဘဲ ထားတာပါ မညာနဲေနာ္ ညာရင္ နင္နာမယ္ မညာပါဘူး သြားငါကို တံခါးဖြင္ ၿပစမ္း လြန္းသူသူ ပုခံုး ကို လက္နဲ ဆုတ္ကိုင္ၿပီး အတြင္းဖက္ က အခန္းငယ္ဆီကို တြန္းသြား သည္ ။ ၾကည္ပါဖိုင္တေ ြဲ တြ ပါဘဲ လြန္းသူသူ အခန္းတံခါးကို ဖြင္ ၿပသည္ ။ အခန္းငယ္ေလးထဲ လြန္းသူသူ ေၿပာသလိုဘဲ ဖိုင္တအ ြဲ ေဟာင္းေတြဘဲ ရွိေနသည္ ။ လြန္းသူသူ ရဲ အေနာက္က မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ နဲ ဓါးၿပ က လြန္းသူသူရဲ တကိုယ္လံုးကို ၾကည္ေနသည္ ။ လြန္းသူသူ သူမ်က္ႏွာဖံုးရဲ မ်က္လံုးေနရာအေပါက္ က စူးရွတဲ မ်က္လံုးေတြက သူမရဲ ရင္သားေတြဆီ စူးစိုက္ၾကည္ေနၾကမွန္းသိသလို အခန္းငယ္ထဲ အ၀င္မွာ သူမ တင္သားေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ စိုက္ၾကည္ေနေၾကာင္း ေတြလိုက္လို ပါ ။ အိုး ။ ဓါးၿပက တဏွာရူးလား ။ လြန္းသူသူ တင္ပါးေတြကလဲ ခါးေသးေသး ေအာက္မွာ သိသိသာသာ ထယ္၀ါေနတာကိုး ။ လြန္းသူသူလဲ သူအၾကည္ရိုင္းေတြေၾကာင္ ၾကက္သီးေတြေတာင္ ထသည္ ။.
293 သူအၾကည္ေတြက လြန္းသူသူရဲ အ၀တ္အစားေတြကို ေဖါက္ထင ြ ္းၿပီး ၿမင္ေနရသလိုမ်ိဳးၾကီး။ မင္း နံမည္ ဘယ္လိုေခၚလဲ လြန္းသူသူ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ နံမည္ေလးက လွတယ္ စာေရးဆရာမ နံမည္မ်ိဳး အင္းလူကလဲလွက်န္းမာေရး ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတာဘဲ လြန္းသူသူ တကိုယ္လံုးကို စူးစူး၀ါး၀ါး ၾကည္ေနေၾကာင္း သိလိုက္သည္ ။ သူမ်က္ႏွာဖံုးေအာက္က မ်က္လံုးေတြက စူးရွေတာက္ေၿပာင္လွသည္ ။ သူကို မေက်နပ္ေပမဲ သူလက္ထဲက လူသတ္လက္နက္ ကိုေတာ လန္သည္ ။ မပစ္ေတာင္ ေစာေစာက ဂ်ာၾကီးနဲ လံုၿခံဳေရးအေစာင္ ေစာအားေမကို ထုရိုက္တာမ်ိဳး လုပ္ခ်င္လုပ္နိုင္သည္ ။ မင္း ဘယ္မွာေနလဲ ရွင္ မဆီမဆိုင္ ေနတဲေနရာ ေမးလို လြန္းသူသူ မေၿဖဘဲ ေနမိလို ဓါးၿပက စိတ္ဆိုးသြားဟန္နဲ ဟိတ္ ေမးရင္ေၿဖမင္း ဘယ္မွာေနလဲ ေမးေနတယ္ လို ခပ္ထန္ထန္ ေအာ္ေမးလိုက္သည္ ။ လြန္းသူသူလဲ အသံတုန္တုန္ေလးနဲ ဗဟန္းမွာ ေနတယ္ လို ေၿဖလိုက္သည္ ။ ဗဟန္း ဘယ္လမ္းလဲ လြန္းသူသူ မေၿဖခ်င္ေပမဲ ေၾကာက္လို ေနတဲလမ္းကို ေၿပာၿပလိုက္ရသည္ ။ အလကားေမးတာ မဟုတ္ဘူး ရဲကို ဒို ပံုပမ္းေတြ ေၿပာၿပရင္ နင္ကို အိမ္လိုက္လာၿပီး ပစ္သတ္မလို ၾကားလားအာမေခ်ာင္နဲ လို ခပ္ေငါက္ေငါက္ ေၿပာသည္ ။ ရုတ္တရက္ လြန္းသူသူ လက္တဖက္ကို ဆြဲလိုက္လို လန္တုန္သြားရသည္ ။ လာအေရွဖက္ ၿပန္ထြက္မယ္ ဓါးၿပရဲ လက္မွာ ရာဘာလက္အိတ္ စြပ္ထားတာ သတိၿပဳမိသည္ ။ အေရွဖက္ ၿပန္ေရာက္ေတာ ဓါးၿပေတြ ေငြအၿပည္ထည္ထားတဲ အိတ္မဲၾကီးေတြနဲ အဆင္သင္ ၿဖစ္ေနၾကၿပီ ။ ဓါးၿပတေယာက္က ေသနတ္ကို အ၀င္အထြက္ တံခါးၾကီးဖက္ကို ထိုးၿပကာ လစ္ၾကစို ဆိုတဲက အမူအရာ လုပ္ၿပတာ လြန္းသူသူ ေတြလိုက္ရသည္ ။ သူတို ၿပန္ၾကေတာမည္ ။ ဘဏ္အၿပင္ဖက္ လမ္းမေပၚက ေငြသယ္ပို တဲ ေတာင္းေအကားေမာင္းသူ ကာကီ၀တ္လူၾကီး နာရီတၾကည္ၾကည္နဲ ၿဖစ္ေနသည္ ။ ေတာက္ဟိုႏွစ္ေကာင္ ၀င္သြားလိုက္တာ ၾကာေနၿပီ မန္ေနဂ်ာမေခ်ာေခ်ာေလးနဲမ်ား ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ေတာ္ကီလႊတ္ေနၾကသလားမသိဘူး လို ညည္းၿပီး ကားေပၚက ဆင္းလိုက္သည္ ။ သူဘယ္ဖက္ခါးမွာလမ္းေလွ်ာက္စကားေၿ ပာစက္ ညာဖက္ခါးမွာ သားေရေသနတ္အိပ္နဲ ေၿခာက္လံုးၿပဴးေသနတ္ တလက္ကို ခ်ိတ္ဆြဲထားသည္ ။ လမ္းေလွ်ာက္စကားေၿပာစက္ကိုဆြဲထုတ္ ခါ တြမ္တီဖိုးတြမ္တီဖိုး ေဖၚတီတူး ေခၚတယ္ၾကားရင္အေၾကာင္းၿပ န္ လို ေခၚလိုက္သည္ ။ အထဲေရာက္ေနတဲေကာင္ေတြ ၿပန္အေၿပာကို သူနားစြင္ ေထာင္ေနခိုက္ ၿဗံဳးကနဲ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္လူတေယာက္ ကားေဘးက ေပၚလာၿပီးသူေခါင္းကို မဲနက္တဲ ပစၥတိုေသနတ္တလက္နဲ ခ်ိန္လိုက္တာ ခံလိုက္ရလို သူညာဖက္ခါးက ေၿခာက္လံုးၿပဴးေသနတ္ဆီကို လက္လွမ္းအလိုက္ ေသနတ္ေၿပာင္းနဲနဖူးကို ေဆာင္ထိုးလိုက္တာ ခံလိုက္ရသည္ ။ အား မလုပ္နဲ ေနာ္လက္ဦးထားတယ္ ေသခ်င္လား မိန္းကေလးတေယာက္ရဲ အသံဘဲ ။ ကားေပၚရွိေနေသးတဲ ေငြေသတၱာႏွစ္လံုး ကို အေနာက္က ဗင္ကားထဲ ေၿပာင္းတင္စမ္း ၿမန္ၿမန္ ကာကီ၀တ္လူၾကီး မနိုင္မနင္းနဲ ေငြေသတၱာေတြကို သူကားအေနာက္မွာကပ္ရပ္ထားတဲ ဗင္ကားထဲကို သယ္မကာ တင္လိုက္ရသည္ ။ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ ေသနတ္သမား က ကာကီ၀တ္လူၾကီးရဲ ခါးက ေၿခာက္လံုးၿပဴးၾကီးကို သိမ္းလိုက္သည္ ။ ထြတ္ အဂၤလိပ္လုပ္ ၀က္ဗလီၾကီးဗိုလ္ေအာင္ဒင္ေခတ္ က ဟာၾကီး ပစ္လို ေကာ ထြက္ပါမလား ဟိဟိ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္က ရယ္ေမာလိုက္ၿပီး ေၿခာက္လံုးၿပဴးေသနတ္ၾကီးကို ဗင္ကားထဲ ထည္သည္ ။ ကဲ ပလက္ေဖါင္းေပၚ ဒူးေထာက္ေခါင္းငံု ထား ဥာဏ္မမ်ားနဲေနာ္ ေၿပာထားၿပီးသား ဦးေႏွာက္ေတြ လမ္းေပၚမွာ ေဖြးသြားမယ္ ကာကီ၀တ္ၾကီးလဲ.
294 ဗင္ကားၾကီးေဘးမွာ ဓါးၿပ ခိုင္းတဲအတိုင္း ဒူးေထာက္ ေခါင္းငံု ထားေနရခ်ိန္ ဘဏ္ထဲက မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ေတြ ၿပန္ထြက္လာသည္ ။ လက္ထဲမွ အနက္ေရာင္ အိတ္ၾကီးေတြနဲ ။ ဗင္ကားထဲကို ေၿပးတက္ၾကၿပီး တရွိန္ထိုး ေမာင္းထြက္သြား သည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဆည္းဆာနီ ဒီေန နားရက္ ။ မေနက သူတို ေရလည္ပင္ပမ္းသည္ ။ သူတို အဖြဲ ၃ သည္ ထန္းပင္တက္လက္မွတ္ ရေနသည္ ။ အၿမဲတခုခု ၿဖစ္ရင္ အဖြဲ ၃ ဘဲ ။ မေနက ေသနတ္ကိုင္ၿပီး ေၾကြးေတာင္းရာက လူတေယာက္ကို ပစ္သတ္လိုက္တဲ အမွဳအခင္းမွာ ၿမိဳနယ္ရဲက အခင္းၿဖစ္တဲ ေနရာကို ေရာက္အသြား ေသနတ္သမားက ပစ္ခတ္လို သြားတဲဒုရအ ဲ ုပ္ ေသနတ္ထိ သည္ ။ လူေတြက ၁၁၉ အေရးေပၚနံပါတ္ကို ေခၚသည္ ။ ဌာနခ်ဳပ္က ဆြပ္ကို တာ၀န္ေပးသည္ ။ သူတို အဖြဲ၃ အၿမန္ေၿပးၾကသည္ ။ ေသနတ္သမား ထြက္ေၿပးသည္ ။ သူတို လိုက္သည္ ။ ေသနတ္သမားက ကုန္တုိက္ၾကီးတခုထဲ ၀င္ေၿပးသည္ ။ သူတို ထပ္ခ်ပ္မကြာလိုက္ၾကၿပီးေသန တ္သမားကို အမိဖမ္းသည္ ။ ပစ္ၾကခတ္ၾကရသည္ ။ လူေတြ ကို မထိ ။ ေသနတ္သမား ကိုဘဲ ထိသည္ ။ အလုပ္ေအာင္ၿမင္လို အထက္က ခ်ီးက်ဴးသည္ ။ နားရက္မရတာၾကာၿပီ ။ ဒီေနေတာ ဆည္းဆာနီ နားရက္ကို အၿပတ္ဇိမ္ခံမည္ လို ဆံုးၿဖတ္ထားသည္အတိုင္း ၿမိဳထဲက လမ္းေဘးစာအုပ္အေဟာင္းဆိုင္တန္းေတြ ကို ေလွ်ာက္သည္ ။ ပလက္ေဖါင္းေပၚက ဆိုင္ေလးေတြကို လိုက္ေငးသည္ ။ ဘိုက္ဆာလာေတာ ဒန္ပုဂံၿပားနဲ အိုးၾကီးကို ေခါက္ၿပီးလူေခၚေနတဲ နံမည္ၾကီး ဒန္ေပါက္ဆိုင္ၾကီးထဲ ၀င္လိုက္သည္ ။ ဘာသံုးေဆာင္မလဲအမ ဆိတ္သားဒန္ေပါက္ လက္သီးဆုတ္ေလာက္ရွိတဲ ဆိတ္သားတံုးၾကီးနဲ ဒန္ေပါက္ထမင္းကို လိုက္ပြဲႏွစ္ခါထပ္ယူၿပီး အပီဆြဲလိုက္သည္ ။ ဆည္းဆာနီ သည္ အစားအရမ္းစားနိုင္သည္ ။ ဘယ္ေလာက္စားစား ၀မလာ ။ ေလက်င္ခန္းေတြကလည္း အဆက္မၿပတ္လုပ္ေနရတာကိုး ။ သူ စားတာကို ဆိုင္က ေရာင္းတဲ ေကာင္ေလးေတြေတာင္ အံၾသစြာနဲ ေငးၾကည္ေနၾကသည္ ။ မိန္းမေခ်ာေလးတေယာက္ က အစား တအားစားတာ တခါမွ မေတြဘူးၾကဘူး ထင္သည္ ။ ၀ွဴး ေခြ်းေတြ နဖူးက ေတာက္ေတာက္က်သည္ ။ ဘိုက္လဲၿပည္သြားၿပီ ။ ေရသန္ပုလင္းေအးေအး တပုလင္းကို ေမာေသာက္လိုက္ရင္း ဆိုင္ထဲက ထြက္လိုက္သည္ ။ ဆိုင္ထဲက အထြက္ ခါးမွာ ခ်ိတ္ထားတဲ ဟန္းဖုန္း ပိတစ္ပိတစ္နဲ ၿမည္လာသည္ ။ ၾကည္လိုက္ေတာ ရွမ္းေလး ၿဖစ္ေနသည္ ။ ဆည္းဆာနီ ရင္ခံုသလို ရင္တုန္သလို ၿဖစ္သြားသည္ ။ ခုတေလာ ရွမ္းေလး သူကို ဆက္ဆံတာ တမ်ိဳးၿဖစ္ေနတယ္လို ထင္သည္ ။ သူအၾကည္ေတြက ထူးၿခားေနသည္ ။ မေနက ေသနတ္သမားကို လိုက္ၾကေတာ အကာအကြယ္ မယူဘဲ ရဲရ၀ ဲ န္၀န္ ေရွတက္သြားတဲ ဆည္းဆာနီ အတြက္ကို သူစိတ္ပူၿပီး ေအာ္ဟစ္ သတိေပးသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ရွမ္းေလး သူကို ၾကိဳက္ေနပံုရသည္ လို သူ သိလိုက္သလိုဘဲ ။ ဆည္းဆာနီကို သူ အၿမဲ ဂရုစိုက္သည္ ။ံ အင္းရွမ္းေလး တေယာက္ထဲမဟုတ္ဘူး ။ ဒုရဲမွဴးၾကီးထြန္းဇံေအာင္လဲ သူကို ၾကိဳက္ေနတာ ။ ထြန္းဇံေအာင္ ရဲ အၾကည္ေတြက မရိုးဘူး ။ ဆည္းဆာနီ သိေနသည္ ။ ရွမ္းေလး ေရာဘဲ ။ ရွမ္းေလးရဲ အၾကည္ေတြထဲမွာ အခ်စ္ေတြ သံေယာဇဥ္ေတြ ပါေနသည္ ။ ရွမ္းေလး ကို ဖုန္းထူးလိုက္သည္ ။ ရွမ္းေလးေၿပာ မဆည္း ဘယ္ေရာက္ေနလဲ ရွမ္းေလးအသံက အေရးတၾကီး အသံမ်ိဳး ။ ဆည္းဆာနီ ဒီေန နားရက္ရေပမဲ ရွမ္းေလး ရဲ နားရက္ မဟုတ္ ။ အဖြဲ ၃ တခုလံုး နားရက္ မရ ။ အေရးေပၚလာရင္ ထလုပ္ဖို တခ်ိဳတ၀က္က စတင္းဘိုင္ ရွိေနရသည္ ။.
295 ၿမိဳထဲမွာ လမ္းေလွ်ာက္ေနတယ္ ဘာၿဖစ္လဲ ဘဏ္ဓါးၿပတိုက္သြားတယ္ ဒို အဖြဲ သြားေနၿပီ တင္းမ္လီဒါက နင္ကို ေမးလို ဘယ္ဘဏ္လဲ ရွမ္းေလးေၿပာၿပသည္ ။ ဆည္းဆာနီ ေရာက္ေနတဲေနရာနဲ သိပ္မေ၀းဘူး ။ ငါလာခဲမယ္ရွမ္းေလး ေတြမယ္ အိုေကမဆည္း ဆည္းဆာနီ သည္ ဓါးၿပတိုက္ေနတယ္ ဆိုတဲ ဘဏ္ရွိတဲ လမ္းဘက္ကို ဦးတည္ၿပီး အၿမန္ ေၿပးသြားလိုက္သည္ ။ ေရာက္ခါနီး လမ္းခ်ိဳးနား အေရာက္ ရဲကားဥၾသသံ တ၀ု၀ု တေ၀ါေ၀ါေတြ ခပ္ေ၀းေ၀းကၾကားေနရသည္ ။ ဘဏ္ေရွကို အေရာက္ ရွမ္းေလးတို အဖြဲ ရဲကားမဲၾကီး လဲ ထိုးဆိုက္လာသည္ ။ ရွမ္းေလးတို တပ္ဖြဲ ၀င္ေတြ ေၿပးဆင္းလာသည္ ။ ဘဏ္ထဲက ဘဏ္အမွဳထမ္းေတြ ေၿပးထြက္လာသည္ ။ ဓါးၿပေတြ မရွိေတာဘူး ထြက္သြားၾကၿပီလို မ်က္မွန္နဲ ခပ္၀၀ လူၾကီးက ဓါးၿပေတြ ထြက္သြားတဲဖက္ကို ညႊန္ၿပရင္း ေၿပာသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဆည္းဆာနီ ရွမ္းေလးတို အဖြဲနဲအတူ ဘဏ္ထဲကို ၀င္လိုက္သည္ ။ လည္ပင္းမွာ ရဲစိစစ္ေရးကပ္ကို ၾကိဳးနဲဆြဲထားလိုက္သည္ ။ ဘဏ္အမွဳထမ္းေတြနဲ မန္ေနဂ်ာေတြကို ရဲေတြက စၿပီး စစ္ေဆးေမးၿမန္းၾကသည္ ။ ဓါးၿပေတြ သြားတဲလမ္းဖက္ကိုလဲ ရဲကားမ်ား လိုက္သြားၾကသည္ ။ ဘဏ္ဓါးၿပေတြက ေခတ္မွီေမာင္းၿပန္ ေၿခမွဳန္းေရး ရိုင္ဖယ္ေတြနဲ ဆိုတာ ခ်က္ခ်င္းသိလိုက္ရသည္ ။ ထူးၿခားတဲ ဘဏ္ဓါးၿပမွဳတခု ဘဲ ဘဏ္အၿပင္ဘက္က ေငြသယ္ကားေမာင္းတဲ လံုၿခံဳေရးၾကီးကေတာ သူကို ေသနတ္နဲ ခ်ိန္ၿပီး ေငြေသတၱာ ကို ဗင္ကားေပၚကို ေၿပာင္းခိုင္းတဲ ဓါးၿပက အသက္ငယ္ငယ္ မိန္းမတေယာက္ လို ေၿပာၿပသည္ ။ ေယာက်္ားသံုးေယာက္ မိန္းမတေယာက္ အမ္၁၆ ေမာင္းၿပန္ကိုယ္စီ နဲ ။ ဘဏ္ေရွကို အၿပာရင္ေရာင္ရဲကားေတြ ထပ္ေရာက္လာသည္ ။ ကားမ်ားေပၚက အၿပာေရာင္ မိုးကုဂ်ာကင္အပါးစားမ်ား ၀တ္ထားတဲ ရဲမ်ား ဆင္းလာသည္ ။ ဂ်ာကင္ေတြရဲ ေက်ာမွာအၿဖဴေရာင္စာလံုးနဲ ဆိုတဲ စာလံုးမ်ား ကို ထင္ထင္ရွားရွား ေတြၿမင္နိုင္သည္ ။ သူတို လက္ေတြမွာ ေလးေထာင္ေသတၱာငယ္ေလးမ်ား ကိုင္ဆြဲထားသည္ ။ အင္းစိန္စီအိုင္ဒီ မွဳခင္းတပ္ဖြဲ မွ ရဲမ်ား ၿဖစ္သည္ ။ ေရာက္တာနဲ သူတို သည္ သဲလြန္စ ရွာေဖြၾကၿပီ ။ ရဲ တာ၀န္ခံ ရဲအုပ္ဇာနီကို ကိုယ္တိုင္ ဦးစီး လုပ္ကိုင္ေနသည္ ။ ဒုရဲမွဴးၾကီး ထြန္းဇံေအာင္ ေရာက္လာသည္ ။ ေမာင္းၿပန္ရိုင္ဖယ္ေတြနဲ ၿမိဳလည္ေခါင္ၾကီးမွာ လူစည္ကားေသာ ေနလည္ခင္းအခ်ိန္ တိုက္တဲ ဘဏ္ဓါးၿပမွဳမို လူၾကီးေတြ ခ်က္ခ်င္း စိတ၀ ္ င္စားသြားသည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္ကို ဖုန္းဆက္ၿပီးေမးသည္ ။ စီအိုင္ဒီနဲ တြဲဖက္ၿပီး အၿမန္ဆံုး မိေအာင္ဖမ္းဖို ညႊန္ၾကားၾကသည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္ လဲ ရဲအုပ္ဇာနီကို နဲပူးေပါင္းၿပီး အပူတၿပင္း လိုက္လံဖမ္းဆီးေရး အဖြဲ တခု ဖြဲစည္းလိုက္ဖို ညႊန္ၾကားသည္ ။ ရဲအုပ္ဇာနီကို ကို ထြန္းဇံေအာင္ နံမည္ၾကားဖူးေနတာ ၾကာၿပီ ။ ဇာနီကို သည္ အရပ္ငါးေပရွစ္လက္မ အသားညိဳညိဳေမးရိုးေလးေထာင္ ဆံပင္ ကတံုးဆံေတာက္ နဲ က်စ္လစ္ေတာင္တင္းေသာ ကိုယ္လံုးပိုင္ရွင္ လူရြယ္တေယာက္ ဆိုတာ ေတြလိုက္ရသည္ ။ ရဲယူနီေဖါင္းကို ေသသပ္က်နစြာ ၀တ္ထားသည္ ။ ညာဘက္ခါးမွာ ေသနတ္ ဘယ္ဘက္ခါးမွာ စကားေၿပာစက္တလံုး ခ်ိတ္ဆြဲထားသည္ ။ ဇာနီကို သည္ မၾကာေသးခင္အခ်ိန္က အေမရိကန္နိုင္ငံ အထူးစံုစမ္းစစ္ေဆးေရးအဖြဲ ၾကီး အက္ဖ္ဘီအိုင္ မွာ မွဳခင္းဆိုင္ရာ သင္တန္းေတြ တက္ေရာက္ၿပီး ၿပန္ေရာက္လာသူ ၿဖစ္သည္ ။ ဇာနီကိုက လည္း ၿမန္မာနိုင္ငံရဲတပ္ဖြဲ ရဲ တပ္ဖြဲ ေတြကို ကြပ္ကေ ဲ နတဲ ရဲမွဴးထြန္းဇံေအာင္ဆိုတာ ကို ၾကားဖူးေနတာ ၾကာပါၿပီ ။ ယခုမွ ဆံုေတြရလို ၀မ္းသာအားရ ႏုတ္ဆက္ခါဘဏ္ဓါးၿပလိုက္လံဖမ္း ဆီးေရးအတြက္ တပ္ဖြဲ အသီးသီးက ကြ်မ္းက်င္သူေတြ ပူးေပါင္းၿပီး အဖြဲ ငယ္တခု ဖြဲ လိုက္ၾကသည္ ။ ရွမ္းေလး နဲ ဆည္းဆာနီတို က ဒီ မွာ ေရွတန္းက ပါေနရသည္ ။ အဖြဲ ေတြ ထဲ သူတို အဖြဲ ၃ က နံမည္ၾကီးေနသည္ မဟုတ္လား ။.
296 ရဲအုပ္ဇာနီကို သည္ သူအဖြဲ ေတြ နဲ ဘဏ္က လံုၿခံဳေရးကင္မရာေတြက ဗီဒီယိုေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ စစ္ၾကည္ေနသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ သူတို သည္ ဘဏ္ဓါးၿပေတြ က်န္ခဲ နိုင္တဲ သဲလြန္စေတြကို ရွာေဖြသလို ေနာက္ထပ္ ဒီလို ဘဏ္ဓါးၿပမွဳထပ္ၿဖစ္လာခဲရ င္ အခ်ိန္မွီ တားဆီး ဟန္တားနိဳင္ဖို အထူးႏွိမ္ႏွင္းေရးအဖြဲ ကို အၿမဲ အဆင္သင္ ရွိေနေစ သည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္ သည္ စစ္သံုးေမာင္းၿပန္ရိုင္ဖယ္ေတြ နဲ ၿမိဳေပၚမွာ ဘဏ္ကို ၀င္စီးသြားလို အထက္လူၾကီးေံတြက သူကို ဖိအားေပးေနလို ေခါင္းပူေနသည္ ။ ဘယ္သူေတြ လဲဘယ္ကလဲ ခုထိ မသိရေသးဘူး ။ ထြန္းဇံေအာင္လဲ ရဲအုပ္ဇာနီကို နဲ အတူတူ စံုစမ္းေထာက္လွမ္းတာေတြကို ၾကီးၾကပ္ေနသည္ ။ ဆြပ္ အဖြဲ ၃ ကိုလဲ ၿမိဳတြင္းမွာ မထင္မရွား အရပ္ကားေတြနဲ ကင္းလွည္ ခိုင္းသည္ ။ ရဲအုပ္ဇာနီကို က က်ေနာ္ကေတာ ဒီေကာင္ေတြ သူတို လုပ္ရပ္ ေအာင္ၿမင္သြားၿပီး ေငြေတြ အမ်ားၾကီး ရ ခဲတာေၾကာင္ တခါထဲနဲ ရပ္ပစ္လိုက္မယ္ မထင္ဘူးေနာက္တၾကိမ္ ထပ္ လုပ္ၾကအံုးမွာဘဲ လို ထင္တယ္ သူတိုက လက္နက္လဲ ရွိ လူလေ ဲ တာင္ေတာ ထပ္ လုပ္ၾကမွာ ေသခ်ာပါတယ္ က်ေနာ္တို သူတို ဘယ္ဘဏ္ကို ထပ္လုပ္မလဲ စဥ္းစားၾကရေအာင္ သူတို ေငြမ်ားမ်ား တခ်ီထဲနဲ ရနိုင္မဲ ဘဏ္ၾကီးၾကီး ကိုဘဲ ေဆာ္မွာဘဲ အဲဒီလိုေနရာေတြမွာ ကင္းပုန္း၀ပ္ ေစာင္ရင္ ေကာင္းမယ္ လို သူထင္ၿမင္ခ်က္ကို ေၿပာသည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္ ဒီဘဏ္ဓားၿပအမွဳအတြက္ ဆြပ္အဖြဲ ၃ နဲ အခ်ိန္ၿပည္ စံုစမ္းေထာက္လွမ္းတာ ဘာသဲလြန္စမွ မရေပမဲ သူအတြက္ အက်ိဳးထူးတာကေတာ ဆည္းဆာနီ ဆိုတဲ စြဲမက္စရာ မိန္းကေလးနဲ နီးနီးစပ္စပ္ေနရတာပါဘဲ ။ ဒီေနညလဲ ကားေတြနဲ တေနကုန္ ဘဏ္ၾကီးေတြ နားမွာ ကင္းပုန္း၀ပ္ၿပီး ေစာင္ဆိုင္းၾကၿပီး သူတို စထရိုက္တင္းမ္ ကို ထြန္းဇံေအာင္က လဲ ညေနစာ ထမင္းေကြ်းသည္ ။ ရဲအုပ္ဇာနီကို ဘဏ္ဓါးၿပေတြထဲ မိန္းကေလးတေယာက္ ပါေနတာကို ေတာ္ေတာ္ စိတ၀ ္ င္စားသည္ ။ ထံုးစံအတိုင္း ထြန္းဇံေအာင္က ဆည္းဆာနီကို အိမ္ၿပန္လိုက္ပို မည္ ဆိုၿပီး သူကားနဲ ေခၚသြားသည္ ။ ဆည္းဆာေနေကာင္းရဲလား ေကာင္းပါတယ္ ရဲမွဴးၾကီး ထမင္းေရာ စားေကာင္းလား အရမ္းေကာင္းတာဘဲဟင္းဟင္းဆည္းလဲ ေရေရလည္လည္ တုပ္ပစ္တာဘိုက္ကို တအား တင္းသြားတာဘဲ ဆည္းဆာ စားေကာင္းတာ သိရလို ဒို ၀မ္းသာတယ္ဘဏ္ဓါးၿပေတြ ေနာက္ထပ္တခါ ထပ္ တိုက္ပါေစ ဆုေတာင္းေနတာ ဒါမွ က်ေနာ္တို နဲ ထိပ္တိုက္ေတြၿပီး ပြဲၿပီးသြားမယ္ ေလ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဟုတ္တယ္ရဲမွဴးၾကီး သူတိုက ေတာ္ေတာ္ ေသေသသပ္သပ္ လုပ္သြားၾကတာဘဲ ဘာ လက္ေဗြမွလဲ မက်န္ခဲ ဘူး ၾကိဳတင္ အကြက္ခ် စီစဥ္ၿပီး တိုက္သြားတာဘဲ လူငယ္ ေခတ္ပညာတတ္ေတြ ၿဖစ္ဖို မ်ားတယ္ အင္းေမာင္းၿပန္ စစ္သံုးေသနတ္ေတြ နဲ ဆိုတာကေတာ ဆန္းတယ္ အဲဒီအခ်က္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ စံုစမ္းဖို ရဲအုပ္ဇာနီကို နဲ ဒို ေဆြးေႏြးခဲေသးတယ္ ဆည္ဆာနီ ေနတဲ တိုက္ခန္း ေအာက္ကို ေရာက္ေတာ ဆည္းဆာနီက ကားေပၚက ဆင္းခ်ိန္ ရဲမွဴးၾကီး ဆည္း အခန္းကို တက္ဦးမလား လဘက္ရည္ေဖ်ာ္တိုက္မယ္ေလ လို ဖိတ္ေခၚေလေတာ ထြန္းဇံေအာင္လဲ ဆည္းဆာနီ ရဲ အေခၚကို ေစာင္ေနသူ အလြန္ဘဲ တက္လည္ခ်င္သူ ဆိုေတာ အရမ္းသေဘာေတြသြားေတာ သည္ ။ ဆည္းဆာနီလဲ တကယ္ေတာ ထြန္းဇံေအာင္ကို စိတ၀ ္ င္စားသည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္အေၾကာင္းကို သူတို တိတိက်က် ဘယ္သူမွ မသိၾက ။ တခ်ိဳကလဲ လူပ်ိဳၾကီးလို ေၿပာၾကၿပီး တခ်ိဳကလဲ တခုလပ္လို ေၿပာၾကသည္ ။ ဘယ္လိုဘဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ သန္မာထြားၾကိဳင္းၿပီး ေယာက်္ားပီသတဲ ထြန္းဇံေအာင္ကို ဆည္းဆာနီ သေဘာက်သည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္သည္ ရွမ္းေလးထက္ အသက္ပိုၾကီးေပမဲ ရွမ္းေလးလို ေတြေ၀ ေဆြးေငးေနသူ မဟုတ္ဘဲ တက္တက္ၾကြၾကြရွိသူမို ပို စိတ၀ ္ င္စားသည္ ။.
297 ဆည္းဆာနီ ရဲ တိုက္ခန္းေပၚကို ေရာက္ေတာ ထြန္းဇံေအာင္ အလြန္အမင္း အံၾသသြားသည္ ။ ဆည္းဆာနီ ရဲ အခန္းသည္ အရမ္းကို သစ္လင ြ ္လွပၿပီး တန္ဖိုၾကီး ပရိေဘာဂ ပစၥည္းေတြနဲ ၿဖစ္ေနလို ။ ဆည္းဆာနီ သည္ ရဲေမမို လပ္စားထားတာလဲ မၿဖစ္နိုင္တာက ဆည္းဆာနီ သည္ အမွဳမ်ား ကိုင္တြယ္ရေသာ တရားခံနဲ ထိေတြရေသာ ရဲမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ ဆြပ္အထူးအဖြဲ ၀င္တေယာက္သာ ၿဖစ္ေနလို ။ ဆည္းဆာနီ က သူအတြက္ အိႏၵိယ က လာေသာ ဘရြတ္ေဘာင္း လဘက္ရည္ ကို ၾကိဳတည္ေပးေနတံုး တေယာက္အေၾကာင္း တေယာက္ ေၿပာၿပၾကေတာ ဆည္းဆာနီ သည္ ေငြေၾကးခ်မ္းသာ အဆင္ၿမင္ေသာ မိဘေတြက ေပါက္ဖြားခဲၿပီး ဆည္းဆာနီ ရဲ ၀ါသနာအရ သာ ရဲတပ္ဖြဲ ကို ၀င္ခဲ တာ ၿဖစ္သည္ ဆိုတာကို သိလာရသည္ ။ ဆည္းဆာနီ လုပ္ခ်င္တာကို မိဘေတြက အားေပးၿပီး အခုလို အလြန္ထူးခြ်န္တဲ ဆြပ္အဖြဲ ၀င္တေယာက္ ၿဖစ္လာတာကိုလဲ အရမ္း ဂုဏ္ယူၾကေၾကာင္း လဲ သိလိုက္ရ သည္ ။ ဆည္းဆာနီက သူအေၾကာင္း ေၿပာၿပအၿပီး ထြန္းဇံေအာင္အေၾကာင္းကိုလဲ ေမးသည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္က သူသည္ အိမ္ေထာင္က်ဘူးခဲေပမဲ စိတ္သေဘာခ်င္းမတိုက္ဆိုင္လို လမ္းခြဲခဲ ေၾကာင္း ေၿပာၿပသည္ ။ အနံေမႊးေမႊး လဘက္ရည္ကို အတူတူထိုင္ေသာက္ၾကသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဆည္းဆာ ဟုတ္ရဲမွဴးၾကီး ဆည္းဆာ ကို က်ေနာ္ တခု ေၿပာခ်င္လို ဟုတ္ ေၿပာပါရဲမွဴးၾကီး ဆည္းဆာက်ေနာ္ကို အဲလိုၾကီး မေခၚပါနဲလား အဲလို မေခၚလို ဘယ္လို ေခၚရမလဲ ရဲမွဴးၾကီးက ဆည္းဆာ တို ၇ဲ အထက္အရာရွိ ေလ ဆည္းဆာ သိခ်င္လဲ သိမယ္ က်ေနာ္ေလ ဆည္းဆာကို ခ်စ္ေနတယ္ ဆည္းဆာ ကို အရမ္းခ်စ္ေနမိတယ္ ဆည္းဆာ ဆည္းဆာနီလဲ ထြန္းဇံေအာင္ တေန ဒီလို ေၿပာလာလိမ္ မယ္ဆိုတာ ေမွ်ာ္လင္ထားၿပီးသားပါ ။ ဆည္းဆာ က်ေနာ္ကို ၿပန္ခ်စ္မလား ဟင္ က်ေနာ္အခ်စ္ကို လက္ခံမလား ဆည္းဆာ ႏုတ္ဆိတ္ေနသည္ ။ ဘာၿပန္ေၿပာရမွန္းမသိ ၿဖစ္ေနသည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္ က ဆည္းဆာလက္ကေလးႏွစ္ဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး ဆည္းဆာေၿပာေလ လို ေမးသည္ ။ ခု ခ်က္ခ်င္းၾကီး ေၿပာရမွာလား က်ေနာ္ကေတာ ေၿပာေစခ်င္တာေပါ ဆည္းဆာနဲ ခ်စ္သူ ၿဖစ္ခ်င္တာကိုး ဆည္းဆာ ကလဲ ရင္ထရ ဲ ွိတာကို ၿမိဳသိပ္မထားတတ္ဘူး ဆည္း စိတ၀ ္ င္စားပါတယ္ ဆည္းဆာဆည္းဆာ လဲ ဒီလိုပါဘဲ က်ေနာ္ကို ခ်စ္မယ္ေပါ ဟုတ္လား အို ၀မ္းသာလိုက္တာ ဆည္းဆာ ရယ္ ထြန္းဇံေအာင္ ဆည္းဆာနီကို ဖက္လိုက္သည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဆည္း ကိုၾကီးလို ေခၚလို ရမလား ရတာေပါဆည္းဆာ ၾကိဳက္သလို ေခၚ လူေတြ ေရွမွာေတာ မေခၚနိုင္ဘူးေနာ္ ေကာင္းပါၿပီဗ်ာ ဆည္းဆာေလး သေဘာပါ ထြန္းဇံေအာင္ လဲ ဆည္းဆာနီ ရဲ နဖူး၀င္း၀င္းေလးကို နမ္းလိုက္သည္ ။ သိပ္ခ်စ္တာဘဲ ဆည္းဆာ ရယ္ ကိုယ္ ၀မ္းသာလိုက္တာ ဆည္းဆာနီလဲ ထြန္းဇံေအာင္ကို ၿပန္ဖက္ထားလိုက္ သည္ ။ ဆည္းဆာ ခ်စ္လား ကိုၾကီးကို အင္း ခ်စ္တယ္ကိုၾကီး ထြန္းဇံေအာင္ ရဲ မ်က္ႏွာနဲ ဆည္းဆာနီရဲ မ်က္ႏွာ တေၿဖးေၿဖးနဲ နီးကပ္လာသည္ ။ ဆည္းဆာနီရဲ ႏွဳတ္ခမ္းေလးေတြ တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနသည္ ။ ဆည္းဆာ ကိုၾကီး ဆည္းဆာ ကို အရမ္းခ်စ္တယ္ ဆည္းဆာ လည္း ကိုၾကီးကို ခ်စ္တယ္ ထြန္းဇံေအာင္ရဲ ႏွဳတ္ခမ္းေတြ သည္ ဆည္းဆာနီရဲ ႏွဳတ္ခမ္းေလးေတြကို ထိေတြဖိကပ္သြားၾကသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဟားဟားဟားဟားငါသိပ္ေပ်ာ္တယ္ ဘယ္လိုလဲဒို လုပ္ရပ္ ပီၿပင္တယ္ မဟုတ္လား ကိုၾကီးသီလ သည္ သူတို ေမာင္ႏွမေတြ ၀ိုင္းထိုင္ေနၾကတဲ အလယ္မွာ ပံုထားတဲ ေငြပံုၾကီးကို ၀ုန္းကနဲ ရိုက္လို္က္ရင္း ေၿပာလိုက္သည္ ။ ကိုလတ္ကိုေလး နဲ မီးခဲတို လဲသူတို လုပ္ရပ္ေအာင္ၿမင္လို ေက်နပ္ပီတိၿဖစ္ေနသည္ ။ သူတို တိုက္တဲ ဘဏ္က အၾကီးစားၾကီးမို ေငြေတြ အမ်ားၾကီးရွိေနသည္ ။.
298 သူတို အကုန္လံုးကို ရေအာင္ ယူလာနိုင္ သည္ ။ အဓိက က ဒို ေသနတ္မေဖါက္လိုက္ရဘဲ အားလံုး အဆင္ေၿပသြားတယ္ ေက်နပ္တယ္ ဒို ေမာင္ႏွမတစု ဘာလုပ္လုပ္ အဆင္မေၿပလို ေငြလိုတယ္ ရတဲနည္းနဲ တိုက္ယူတယ္ ဒို အလုပ္မွာ ဘယ္သူ ကိုမွ မသတ္ရဘဲ လိုတာရခဲတာ ၀မ္းသာစရာဘဲ ဟုတ္တယ္ ဒါေပမဲ က်ေနာ္တို ခဏ လူစုခြဲၿပီး ေရွာင္ေနရင္ ေကာင္းမယ္ ေအးငါ ေစာေစာထဲက စီစဥ္ထားၿပီးၿပီ ငါနဲကိုေလးနဲ နယ္စပ္ကို ခဏေရွာင္ေနမယ္ မီးခဲ နဲ ကိုလတ္က ဒီမွာဘဲ ဟန္မပ်က္ေန ကိုၾကီးသီလ နဲ ကိုေလးက နယ္စပ္မွာ ရီးစားေတြ က်န္ခဲ လို ၿပန္တာ အဓိပၸါယ္ရွိတယ္လို မီးခဲ ထင္သည္ ။ မီးခဲရဲ အသစ္စက္စက္ ရီးစား ဒြန္းက ဒီမွာဘဲ ဆိုေတာ မီးခဲက နယ္စပ္ကိုမၿပန္ခ်င္ဘူး ။ ကိုလတ္ကလဲ ခုမွ ေစးေစးကို ခ်ဥ္းကပ္ေနတံုး လူ ။ နယ္စပ္မွာ ဘာရီးစားမွ မက်န္ခဲ ဘူး ။ ကဲဒို ေ၀စု ခြဲၾကမယ္ ေငြသံုးတာ သတိထားၾကအဓိက က ရဲဖက္ က ဒို ကို မသကၤာၿဖစ္နိုင္တာေတြ မလုပ္နဲ အစစ ႏုတ္လံု ပိရိၾကေနာ္ ကိုၾကီးသီလ က မီးခဲတို ကို ေငြေတြ ခြေ ဲ ၀ေပးသည္ ။ အားလံုး ညီတူမွ်တူ ခြေ ဲ ပးသည္ ။ ကိုၾကီးသီလ နဲ ကိုေလးဇီ၀တို ေငြထုပ္ပိုက္ၿပီး နယ္စပ္ကို ၿပန္ၿပီ ။ မီးခဲ နဲ ကိုလတ္ဒီပ တို ဘဲ အိမ္မွာ က်န္သည္ ။ + + + မီးဂဲလ္ေဘဘီ ေဟးဒြန္း အရမ္း စိတ္ေတြပူေနတာမီးဂဲလ္ကို ဖုန္းေခၚလို မရလို ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဟုတ္တယ္ဖုန္း တေနရာမွာ ေမက်န္ခဲ လို ဒြန္း ေဆာရီးဘဲ ဒို ဘယ္ေတာ ေတြၾကမလဲဟင္ ငါ နင္ကို မေတြရတာ ၾကာလွၿပီ မီးဂဲလ္ နင္ငါကို သိပ္ေတြခ်င္ေနလားဟင္ အင္းေတြခ်င္တာေပါ ငါေရာဘဲ နင္ကို လြမ္းေနတာဘဲ ဒြန္းရယ္ အိုးတကယ္လား တကယ္ေပါ အခု လာေခၚရမလား အင္းလာေခၚ ဘာလုပ္ၾကမလဲ အစံုလုပ္မယ္ တကယ္ဘာေတြလဲ ေရွာပင္ လုပ္မယ္အစားစားမယ္ ဆိုင္ကယ္ ေလွ်ာက္ေမာင္းမယ္ အဲၿပီးေတာ ဟီးၿပီးေတာ ဘာလဲ ဘာလုပ္မလဲ သိဘူး ငါကေတာ မီးဂဲလ္ေလးကို ကစ္စ္ေပးမယ္ ဒါဘဲဒါဘဲ လာခဲေစာင္ေနမယ္ အိုေက ဆီးယူး ေဘဘီ + + + + + ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ လြန္းသူသူ အိပ္လို မေပ်ာ္ဘူး ။ ဘဏ္ဓါးၿပေတြေၾကာင္ တုန္လွဳပ္ေၿခာက္ၿခားရၿပီး ရဲေတြ တေယာက္ၿပီးတေယာက္ ေမးၿမန္းတာေတြကို ေၿဖၾကားရၿပန္သည္ ။ အိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ အေမနဲက စကား မ်ားရၿပန္သည္ ။ ဘသက္ထြန္းကို ထမင္းေပါင္းဆိုင္မွာ ဆံုတာကို ေကာင္းေကာင္း မဆက္ဆံလို ဆိုၿပီး အေမက ပြမ္လို ။ ဘသက္ထြန္း အေမကို တိုင္ေၿပာတာ သိလိုက္ရလို သူကို ပိုမုန္းတီး ပိုရြံရွာမိသည္ ။ အေမကိုလည္း ဘဏ္ဓါးၿပတိုက္ခံရလို စိတ္ေရာကိုယ္ပါ ေနလို မေကာင္းၿဖစ္ေနေၾကာင္း ေၿပာၿပလိုက္သည္ ။ ဒီေတာမွ အေမလဲ နဲနဲ ေလသံေလ်ာသြားသည္ ။ အိမ္လိပ္စာေတာင္းသြားတဲ ဓါးၿပအေၾကာင္းကိုလဲ ၿပန္စဥ္းစား ေတြးေတာေနမိေနသည္ ။ သူအၾကည္ေတြက ေတာ္ေတာ္ဘဲ စူးစူး၀ါး၀ါး ရွိလွသည္ ။ ရင္သားနဲ တင္ပါးေတြကို အားမနာတမ္း ၾကည္တာ ။ အိမ္လိပ္စာေတာင္းသြားတာ ဘာလုပ္မလို လဲ မသိဘူး ။ စဥ္းစားေတာ စိတ္ေတြ ရွဳပ္ေထြးလာသည္ ။ ေၾကာက္လာသည္ ။အိပ္ရာထဲ အိပ္မေပ်ာ္ဘဲ ဟိုေတြးဒီေတြးနဲ ထထိုင္လိုက္ ေရေသာက္လိုက္ အိမ္သာမွာ ရွဴးသြားေပါက္လိုက္နဲ လြန္းသူသူ စိတ္ေတြ မတည္ၿငိမ္ဘူး ။ ေတာ္ေသးသည္ ။ ဓါးၿပက လြန္းသူသူကို ဘာမွ လုပ္မသြားဘူး ။ ဂ်ာၾကီးေတာ ေတာ္ေတာ္ နာသြားသည္ ။ လြန္းသူသူ အေမကို ဘသက္ထြန္းနဲေတာင္ ညိစြန္းေနသလား ထင္မိသည္ ။ ဘသက္ထြန္းက လြန္းသူသူ အလုပ္သြားေနတဲ အခ်ိန္ အိမ္ကို လာတတ္သည္ ။ အေမနဲ ဆက္ဆံတာလဲရိုက္လက ို ္ပုတ္လိုက္နဲ ေတာ္ေတာ္ကို ရင္းႏွီးတဲပံုမို ။ အင္းဒီအေၾကြေတြ တနည္းနည္းနဲ ဆပ္နိုင္ရင္ေကာင္းမယ္ ။.
299 တကယ္ေတာ ဒီအေၾကြးေတြက အေမေၾကာင္ တင္တာပါ ။ လြန္းသူသူ အေဖ ရွိစဥ္က ေကာင္းေကာင္းေန ေကာင္းေကာင္းစား ခဲရတဲ အေမ သည္ လက္ဖြာသြားခဲေတာ အေဖ လဲဆံုးသြားေရာ ဟိုးတံုးက အက်င္က ပါေနသည္ ။ သူေဌးသံုး သံုးေနဆဲ ဆိုေတာ ၾကာလာေတာ အတြင္းပစၥည္းေတြ ခ်ေရာင္းရသည္ ။ ေနာက္က်ေတာ ေရာင္းခ်စရာ မရွိေတာတဲ ဘ၀ေရာက္လာရသည္ ။ အေၾကြးတင္ေတာ ဘယ္လို ဆပ္ရမွန္းမသိဘဲ သမီးကို အသက္ၾကီးၾကီး အရုပ္ဆိုးဆိုး ဘဲၾကီး ဘသက္ထြန္း လက္ကို ေရာင္းစားခ်င္ေနသည္ ။ ဟြန္းဒီေခြးဘီလူး ဘသက္ထြန္း လက္ကိုေတာ ဘယ္ေတာမွ အေရာက္မခံဘူး ။ လြန္းသူသူ အၾကံကုန္ အၾကံအိုက္ေနသည္ ။ ဘာလုပ္ရမလဲ ။ ဘာလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲ ။ + + + ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ သာေကတ က ဟိုက္ပါမတ္ ေရွကို မားစတပ္ရဲလိုး အ၀ါေတာက္ေတာက္ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ ဆင္တူႏွစ္စီး ထိုးဆိုက္လာသည္ ။ ဒြန္းနဲ မီးခဲ ။ ဘာစားမလဲ မီးဂဲလ္ ဒြန္း စားတာ စားမယ္ ေၾကးအိုး စားၾကမလား စားေလ ၀ိုင္ေကေကအိုဆိုင္ထဲကို သူတို၀င္သည္ ။ ဒြန္းမီးခဲကို လြမ္းေနလား အင္းအရမ္းလြမ္းတယ္ မီးဂဲလ္ နဲ အဆက္သြယ္ၿပတ္လို အရမ္းစိတ္ပူေနတာ မပူနဲ ေတာခုေတြေနၿပီေလ ေနာက္ကို ဖုန္းအၿမဲ အြန္ထားပါ မီးဂဲလ္ရယ္ အင္း ပါ စားပြဲထိုးေလး သူတို ေဘးမွာ လာရပ္သည္ ။ ဒြန္း ဘာစားမလဲ မီးဂဲလ္ စားတာ စားမယ္ မီးဂဲလ္ဘဲ မွာလိုက္ မီးခဲက ေၾကးအိုး ဖက္ထုပ္ေၾကာ္ နဲၾကံရည္မွာသည္ ။ စားေသာက္ၿပီးၾကေတာ မီးခဲ နဲ ဒြန္း ေစ်း၀ယ္ထြက္ၾကသည္ ။ မီးခဲသည္ သူကို အဖိုးတန္ အ၀တ္အစားေတြ ေနကာမ်က္မွန္ေတြ အမ်ားၾကီး ၀ယ္ေပးလို ဒြန္း စိတ္ထဲ အံၾသေနသည္ ။ မီးခဲ ဘယ္လိုမ်ား ဒီေလာက္မ်ားတဲ ပိုက္ဆံေတြ ရထားပါလိမ္ ဆိုၿပီး ။ ဘယ္သြားၾကမလဲ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ အေမတို အိမ္ ခဏ ၀င္မယ္အေမကို ေပးစရာရွိလို ဒီပ သူတို ေမာင္ႏွမတေတြ ေငြေတြ အမ်ားၾကီး ရလိုက္တာကို ၀မ္းသာတာထက္ ဘဏ္က လက္ေထာက္ မန္ေနဂ်ာမေလး လြန္းသူသူ ကို သူ ၿမင္ေယာင္ စြဲလန္းေနသည္ ။ ေတာ္ရံုတန္ရံုမဟုတ္ဘူး ။ ဘဏ္ကို တိုက္ဖို မတိုက္ခင္ တလေလာက္ထဲက ၾကိဳတင္ၿပီး သူတို အစစ ေလလာခဲၾကေတာ သူတာ၀န္က ဘဏ္ထဲက ေငြေတြ ထားတဲ သံမဏိ အခန္းၾကီး ကို ဖြင္ ဖို ဘယ္သူ မွာ ေသာရွိတယ္ ဆိုတာ သိဖို စံုစမ္းရသည္ ။ ေလလာရသည္ ။ ေစာင္ၾကည္ရသည္ ။ ေငြစာရင္း ဖြင္ ခ်င္လို ဆိုၿပီး လြန္းသူသူ နဲ ႏွစ္ၾကိမ္ ၀င္ေတြသည္ ။ စကားေၿပာသည္ ။ မ်က္လံုးေတြက အရာရာကို မွတ္သားသည္ ။ ၾကည္သည္ ။ ဒီကထဲက လြန္းသူသူကို သူ သေဘာက်တာ ။ ေစးေစးကို သူ သေဘာက်တာထက္ ပိုသည္ ။ ေစးေစးက သူကို ၿပန္ ၾကိဳက္မယ္ဆိုတာ ေသခ်ာေနလို လားမသိ ။ သိပ္ရင္မခံုဘူး ထင္တာဘဲ ။ ဘဏ္ကို တကယ္တိုက္တဲ ေနကေတာ လြန္းသူသူကို သူ တအားၾကိဳက္သြားသည္ ။ လြန္းသူသူကို မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ထားလို လားမသိဘူး ။ သူရရ ဲ ဲတင္းတင္း ၾကည္ပစ္မိသည္ ။ လြန္းသူသူရဲ တင္သားစိုင္ေတြနဲ ရင္သားႏွစ္ခိုင္ကို ။ အရမ္းလွတာဘဲ ။ လြန္းသူသူရဲ ေနရပ္လိပ္စာကို ေမးမိသည္ ။ ဘဏ္ ကို တိုက္တဲေနထဲက သူ သည္ လြန္းသူသူကို စြဲလန္းတဲစိတ္ေတြ ၀င္ေနခဲသည္ ။ လြန္းသူသူကို ထပ္ေတြခ်င္သည္ ။ လြန္းသူသူကို သူ ၾကိဳက္သြားသည္ ။ လြန္းသူသူအေၾကာင္းကို သူ စံုစမ္းမည္ ။ လြန္းသူသူနဲ နီးစပ္ေအာင္ သူလုပ္မည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဟယ္ ဇီ ဇီ၀ ဇီ ဇီ၀ အိ အို ဇီ ဇီ၀နင္ နင္ၿပန္လာတယ္ စီစီလီယာ ရဲ ေအာ္သံေၾကာင္ စီစီလီယာရဲ မိဘေတြ ၿဖစ္တဲ ပါစတာအယ္လ္ဘတ္နဲ တီခ်ာမာရီတို အိမ္ထဲက ေၿပးထြက္လာၾကသည္ ။ ဟာ ဇီ၀ ဇီ၀ကို ေတြေတာ အားလံုး ၀မ္းသာအားရ ေၿပးဖက္ၾကသည္ ။ ဇီ၀ မင္းတေယာက္ထဲ ၿပန္လာတာလား ပါစတာအယ္လ္ဘတ္ က ဇီ၀ ပုခံုးကို ဖက္ၿပီး အိမ္ထဲ ေခၚလာရင္း ေမးသည္ ။.
300 မဟုတ္ဘူး အန္ကယ္လ္အကိုၾကီးသီလနဲ လာခဲတာ သက္သက္လာလည္တာဘဲလား ဟုတ္တယ္အန္ကယ္လ္ စီစီလီယာကလဲ မင္းကို လြမ္းေနတာကြ ရန္ကုန္ကို လိုက္သြားခ်င္တယ္ ခဏခဏ ေၿပာေနတာ ဟဲဟဲ က်ေနာ္လဲ စီစီလီယာကို အရမ္းလြမ္းေနတာ ဟင္ဇီ၀က အန္တီတို ကိုေတာ မလြမ္းဘူးေပါ လြမ္းပါတယ္အန္တီရယ္ အန္တီ လက္ရာ ဟင္းေတြကို မစားရတာ ၾကာလို သတိရေနတာ က်ေနာ္တို ေမာင္ႏွမေတြ အားလံုး ဘဲ ပါစတာအဲလ္ဘတ္ နဲ တီခ်ာမာရီတို ဇီ၀ နဲ ၿပန္လည္ဆံုေတြပြဲေလး လုပ္သည္ ။ပါစတာအဲလ္ဘတ္က ၾကက္ဆင္တေကာင္ ကင္သည္ ။ တီခ်ာမာရီက ေခါက္ဆေ ြဲ တြေၾကာ္သည္ ။ မိတ္ေဆြေတြ သူငယ္ခ်င္းေတြ နဲ ေသာက္ၾကစားၾကသည္ ။ ဇီ၀ကလဲ ေငြေတြပါလာေတာ အေကာင္းစားအရက္ေတြ ၀ယ္ၿပီး ပါတီပြဲမွာ တိုက္သည္ ။ စီစီလီယာနဲ ေစ်း၀ယ္ထြက္ၾကၿပီးစီစီလီယာ လိုခ်င္တာေတြ ကို ၀ယ္ေပးသည္ ။ စီစီလီယာ က လူမိုက္မဲ ေငြ အတူမေန ဆိုတဲ စကားအတိုင္း ဇီ၀ သည္ ဘယ္ေတာကမွ ပိုက္ဆံ မရွိတဲ လူ ၿဖစ္ၿပီး ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ အခု ေငြေတြ အထပ္လိုက္နဲ ၿဖစ္ေနလို စိတ္ထဲမွာ မသၤကာ ၿဖစ္ေနသည္ ။ တခုခုေတာ တခုခု ဘဲ ဆိုၿပီး ။ ပါစတာအဲလ္ဘတ္သည္ မ်က္ႏွာၿဖဴ အဂၤလိပ္လူမ်ိဳးစစ္စစ္ ၿဖစ္ေပမဲ ၿမန္မာစကားထိုင္းစကား နဲ ကေမၻာဒီးယားစကားေတြကို နားလည္ ေၿပာတတ္ ေရးတတ္သူ ၿဖစ္သည္ ။ ကိုယ္က်ိဳးစြန္ သာသနာၿပဳလုပ္ငန္းေတြကို အေရွေတာင္အာရွ နိုင္ငံေတြမွာ လာ လုပ္ကိုင္ရင္း ထိုင္းအီတာလ်ံ ကၿပား တီခ်ယ္မာရီနဲ အိမ္ေထာင္က်ကာ ထိုင္းၿမန္မာနယ္စပ္ ၿမိဳေလးမွာ လာၿပီး ခရစ္ယာန္သာသနာ လုပ္ငန္းေတြကို လုပ္ေနတာ ၿဖစ္သည္ ။ စီစီလီယာနဲ ဇီ၀ အၾကာၾကီးခြေ ဲ နခဲရၿပီး ၿပန္ေတြၾကရေတာ မိဘေတြ ေရွ ထမင္းအတူတူစားရံုေလာက္နဲ အလြမ္းမေၿပနိုင္ၾကဘူး ။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေတြနိုင္ဖို ဟိုတယ္တခုကို သြားလိုက္ၾကသည္ ။ ဟိုတယ္အခန္းထဲ ၀င္၀င္ခ်င္းမွာဘဲ စီစီလီယာနဲ ဇီ၀တို အငမ္းမရဘဲ နမ္းၾကၿပီး သူတို ကိုယ္ေပၚက အ၀တ္အစားေတြကို အၿမန္ခြ်တ္ခြာပစ္ၾကသည္ ။ ႏွစ္ေယာက္စလံုး မိေမြးတိုင္းကိုယ္ေတြ နဲ ကုတင္ေပၚကို တက္သည္ ။ ဇီ၀လဲ ပိုၿပီးေတာင္တင္းစိုေၿပလာသည္ စီစီလီယာ ရဲ ၀တ္လစ္စလစ္ကိုယ္ေတြကို ၾကည္လို မ၀ ဘူး ။ စီစီလီယာကလဲ သံဒုတ္ၾကီး တေခ်ာင္းလို မာေက်ာၿပီး မတ္မတ္ေထာင္ေနေသာ ဇီ၀ရဲ လိင္တန္ၾကီးကို ဆုတ္ကိုင္ဖ်စ္ညွစ္ရင္း ခ်စ္ေပးေတာခ်စ္ေပးေတာ လိုခ်င္လွၿပီ လို ေတာင္းခံေနသည္ ။ ဇီ၀လဲ တင္းမာ ၿပီး ၾကြားၾကြား၀င္၀င္ ေထာင္ေကာေနတဲ စီစီလယာရဲ ရင္သားေတြကို ဆုတ္ကိုင္ဖ်စ္ညွစ္ရင္း စီစီလီယာရဲ ေပါင္တန္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဆြဲၿဖဲကာ စီစီလီယာရဲ အဂၤါစပ္ထဲကို သူလိင္တန္ကို သြတ္သင ြ ္းဖို ၾကိဳးစားေလၿပီ ။ စီစီလီယာ မွာ ဇီ၀နဲ ကြေ ဲ နတာၾကာၿပီး ေနာက္ထပ္ ရီးစားလဲ မထားလို ေယာက်္ားနဲ မထိေတြ မစပ္ရွက္ရတာ ၾကာေနၿပီမို စိတ္ေတြ တအား လာေနၿပီး ေပါင္ေတြကို အစြမ္းကုန္ ၿဖဲကားေပးသလို ဇီ၀ခါးကို တအားဆြဲဖက္ၿပီး ဇီ၀လိင္တန္ ကို ၾကိဳဆိုငံ လင္ေနသည္ ။ လိင္တန္ထိပ္ဖူးပိုင္း စိုအိအိနဲ တင္းက်ပ္ေနတဲ စီစီလီယာရဲ အဂၤါစပ္ထဲ တိုး၀င္သြားသည္ ။ ေထာင္ထမို မာေက်ာေနတဲ စီစီလီယာရဲ နို သီးေခါင္းနီနီေလးကို စို ထားရင္း သူလိင္တန္ကို ထပ္ဖိသင ြ ္းလိုက္သည္ ။ လိင္တန္ တထစ္ထစ္ ၀င္သြားေသာအခါ စီစီလီယာရဲတဟင္ဟင္ ညည္းၿငဴသံေတြကို ၾကားလိုက္ရသည္ ။ က်ပ္ထစ္ေနတဲ စီစီလီယာရဲ အဂၤါစပ္ထဲကို လုပ္ဖူးတာ ဒါပထမဆံုးဦးဆံုးအၾကိမ္ မဟုတ္ေပမဲ ဇီ၀သည္ စီစီလီယာနဲ မလုပ္ၿဖစ္ဘဲ ခြခ ဲ ြာေနခဲရတာ ၾကာလွၿပီမို အရသာ ထူးကဲလွသည္ ။ စီစီလီယာရဲ အဂၤါစပ္အေပါက္မွာ ေယာက်္ားနဲ မစပ္ရွက္တာ ၾကာသြားလို လားမသိ ။ က်ပ္တင္းေနသည္ ။.
301 ၿပင္းထန္ေနတဲ စီစီလီယာရဲ သဘာ၀စိတ္ေတြေၾကာင္ အေရေတြ စိုစိုရေ ဲ နသည္တိုင္လိင္တန္ကို အလြယ္တကူ ထိုးသြင္းလို မရဘူး ။ ရတယ္၇တယ္ လုပ္ လုပ္ ဇီ၀ လုပ္ စီစီလီယာ သည္ ရမက္ၿပင္းထန္ေနၿပီး ေအာက္ကေန ေကာေကာေပးကာ ဇီ၀ကို လုပ္ခိုင္းေနသည္ ။ ဇီ၀လဲ စီစီလီယာ ခံနိုင္တာကို သိရလို စီစီလီယာရဲ တင္ပါးေအာက္ကို သူလက္ သြင္းလိုက္ၿပီး တင္ပါးအိအိၾကီးကို ဆုတ္ညွစ္ရင္း ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ေဆာင္ထည္ေလသည္ ။ အင္အင္ေကာင္းတယ္ေဆာင္ေဆာင္ အိုးေကာင္းလိုက္တာ ဇီ၀ ရယ္ ေဆာင္နာနာ ေဆာင္ ကၿပားမေလး စီစီလီယာ အရွက္ကို ေဘးခ်ိတ္ထားၿပီး လိုလားေနမိတာ ၾကာၿပီၿဖစ္တဲ ဇီ၀ရဲ ေဆာင္ခ်က္ၿပင္းၿပင္းေတြကို ပါးစပ္မွ ထုတ္ေတာင္းေန သည္ ။ ဇီ၀ကလဲ ၿမိဳေရာက္ကထဲကမိန္းမ နဲ လိင္ဆက္ဆံတာ မရွိဘဲ လက္နဲ ဘဲ အာသာေၿဖေနရတာ ဆိုေတာ ပြဲၾကီးပြေ ဲ ကာင္းဘဲ ။ ႏွစ္ဦးစလံုးက တအားလိုလားေတာင္တေနေတာ ေတြလဲေတြေရာ မီးကုန္ယမ္းကုန္ပါဘဲ ။ ႏြားသိုးၾကိဳးၿပတ္ ဆြဲၾကေတာသည္ ။ စီစီလီယာ သည္ ေဆာင္ခ်က္ၿပင္းၿပင္းေတြနဲ တအားၾကီး တိုး၀င္ေနတဲ ဇီ၀ရဲ လိင္တန္ၾကီး ေပးေနတဲ ကာမအရသာကို တင္ပါးၾကီးေတြကို ေ၀၀ိုက္ေကာပ်ံရင္း ခံစားေနမိသည္ ။ အီး ေကာင္းတယ္ဇီ၀ေဆာင္ေဆာင္ ဇီ၀လဲ စီစီလီယာရဲ အဂၤါစပ္က်ပ္က်ပ္တည္းတည္းေလးကို လုပ္လို ေကာင္းလြန္းလို အသားကုန္ ဆြဲတာ တအားနင္းေကာင္းလာၿပီး ၿပီးခ်င္လာတာနဲ ၿပန္ေလ်ာကာ စီစီလီယာရဲ ရင္သားေတြကို စို လိုက္ လ်ာနဲယက္လိုက္ လုပ္ေနသည္ ။ စီစီလီယာလဲ တအားၾကံဳးေနရာက ခပ္မွန္မွန္ ၿပန္ၿဖစ္သြားလို အားမလိုအားမရ ၿဖစ္သြားၿပီး ေအာက္ကေန တင္ပါးေတြကို ေကာကာေကာကာနဲ လုပ္ေပးရင္း ဇီ၀ လုပ္ပါတအားတအား လို ေတာင္းဆိုေလသည္ ။ ဆီးခံုခ်င္း တဖတ္ဖတ္နဲ ရိုက္ခတ္ေနသလို တြေ ဲ လာင္းက်ေနတဲ ဇီ၀ရဲ ေဂြးစိႏွစ္လံုးကလဲ ေဆာင္လိုက္တိုင္း စီစီလီယာရဲ တင္ၾကားထဲ ရိုက္ခတ္ေနသည္ ။ ဇီ၀လဲ စီစီလီယာရဲ စိတ္ၾကိဳက္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင္ထည္ေပးလိုက္ သည္ ။ မၾကာခင္ စီစီလီယာ တအိအိတအင္းအင္း နဲ ၿဖစ္လာလို ၿပီးခါနီးၿပီ ဆိုတာ သိလိုက္တာနဲ ဆက္တိုက္ ၿမန္ၿမန္မနားတမ္း ဒလၾကမ္း ေဆာင္ပစ္လိုက္သည္ ။ စီစီလီယာရဲ အဂၤါစပ္ထဲက သူလိင္တန္ကို ဇိကနဲဖိကနဲ ညွစ္ေနတာကို သတိထားမိ သည္ ။ စီစီလီယာ သည္ ေခါင္းအံုးေတြကို ဆြဆ ဲ ုတ္ကိုင္ၿပီး ေခါင္းကိုေမာ လ်က္ အထြဋ္အထိပ္ကို တက္လွမ္းကာ ၿပီးသြားေလသည္ ။ ဇီ၀လဲၿပီးခ်င္ေနတာၾကာၿပီးစီ စီလီယာကိုအၿပီးလုပ္ေပးခ်င္လို သာသူထိန္းၿပီးလုပ္ေနတာဆိုေတာစီစီ လီယာလဲၿပီးသြားေရာ ဆက္ထိန္းမထားေတာဘဲစိုအိေႏြးေထြးေသာအဂၤါ စပ္အေခါင္းထဲကို သုတ္ေရေတြ တဖတ္ဖတ္နဲ ပန္းလႊတ္ရင္း ထူးကဲလွတဲ ကာမအရသာ ကို ခံစားရေလေတာသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ေကာင္းလားဇီ၀ အရမ္းေကာင္းတယ္ နင္ေရာ ေကာင္းလား စီစီလီယာ သိပ္ေကာင္းတာဘဲ ဟာ သီခ်င္းသံေတြ တဒံုးဒံုး တထံုးထံုးနဲ ဆူညံေနေသာ ဆိုင္ထဲကို သီလ ၀င္လိုက္သည္ ။ သူမ်က္လံုးေတြက စရီခမ္း ကို ရွာေဖြေနသည္ ။ မိဘေတြ က အသက္ၾကီးသထက္ ၾကီးလာၿပီမို ဆိုင္ကို စရီခမ္းဘဲ တာ၀န္ယူ လုပ္ကိုင္ေနတာကို သီလ သိသည္ ။ ဒါေၾကင္ ဆိုင္ကို သူ တန္းလာလိုက္တာ ။ စရီခမ္းသည္ ဆိုင္စလုပ္ကထဲက ေၿခခ်ဳပ္မိၿပီး အၿမဲဆိုင္မွာ ရွိေနရသည္ ။ အရက္ေကာင္တာဘားမွာ စရီခမ္းရဲ ညီမအငယ္ဆံုး ေအာလစ္ ရွိေနသည္ ။ ေအာလစ္က ဖုန္းေၿပာေနသည္ ။ သူကို မၿမင္ဘူး ။ ေဟာ ။ ေတြၿပီ ။ ဆိုင္ေထာင္တေနရာမွာ ကာကီ၀တ္ ရဲႏွစ္ေယာက္ နဲ ပုတ္ခတ္ရယ္ေမာေနတဲ စရီခမ္း ကို ေတြၿပီ ။ ရဲေတြနဲ တခစ္ခစ္ ၿဖစ္ေနတဲ စရီခမ္း နားကို သီလ မသြားလိုတာနဲ အရက္ေကာင္တာကို ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္ ။.
302 ခံုအၿမင္မွာ ၀င္ထိုင္လိုက္သည္ ။ ေအာလစ္ က သူကို ၿမင္ေတာ အရမ္းအံၾသသြားသည္ ။ စရီခမ္းကို လွမ္းေအာ္ေခၚသည္ ။ စရီခမ္းစရီခမ္း ဒီမွာ ၾကည္စမ္း ဟာ ဟာ သီ သီလ စရီခမ္း သူဆီကို ေၿပးလာသည္ ။ ေအာ္ဟစ္ၿပီး ဖက္သည္ ။ သူလဲ ၿပန္ဖက္သည္ ။ စရီခမ္းက သီလ နဲ ဘယ္ေတာမွ ၿပန္မေတြၾကေတာဘူး ထင္ေနတာ ငါ ရန္ကုန္ကို လိုက္လာမလို စဥ္းစားေနေသးတယ္ ဆိုင္ကို ထားခဲလို မရလို လို ေၿပာရင္း ပါးေတြကို တရႊတ္ရႊတ္ နမ္းေနသည္ ။ သီလမင္း ငါနဲလက္ထပ္ၿပီး အတူတူ ေနၾကဖို ၿပန္လာတာလား လို ေမးသည္ ။ ေအာလစ္ လဲ သီလဆီကို ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ေရာက္လာၿပီး ဖက္သည္ ။ ေအာ္လစ္ နဲ စရီခမ္းတို ရဲ ရင္သားအိအိ ေတြ သူကို ဖိမိ ကပ္မိသည္ ။ အင္း ဒါေၾကာင္လဲ ဒီကို ငါ ၿပန္လာခ်င္မိတာဘဲ ။ ညီအမႏွစ္ေယာက္လံုး ရင္ေတြကထြားသည္ ။ရင္သားစိုင္ ေလးမႊာက သီလကို ဘယ္ညာ ညွပ္ၿပီး ဖိကပ္ေနၾကသည္ ။ သီလ ဘယ္ေလာက္ ၾကာၾကာေနမွာလဲ မၿပန္ပါနဲေတာလား ဒီမွာဘဲ ငါနဲ ေနလိုက္ပါလား စရီခမ္း က ဖက္ထားရင္း ေၿပာသည္ ။ ဘယ္ေလာက္ ၾကာၾကာေနမလဲေတာ မသိေသးဘူး အဓိကေတာ စရီခမ္းကို တအား လြမ္းလို ၿပန္လာတာဘဲ တကယ္လား သီလ မင္းကိုလဲ ငါလြမ္းေနတာဘဲသိလား စရီခမ္း နဲ သီလ ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္း ဂေဟဆက္သြားၾကသည္ ။ အရက္ဘာေကာင္တာထဲ ထိုင္ေနတဲ ေအာလစ္က ဟိတ္ အခ်စ္ငွက္ႏွစ္ေကာင္ အထဲသြားပါလား လူၿမင္ကင ြ ္းၾကီးမွာ လို သူတို ဘာသာစကားနဲ လွမ္းေၿပာသည္ ။ စရီခမ္းလဲ သီလ အခဲသြားရေအာင္ လို သီလကို ေၿပာရင္း သီလခါးကို ဖက္ခါ အတြင္းခန္းကို ေခၚေဆာင္သြားေလသည္ ။ ဆိုင္အတြင္းဖက္ သူတို နားေနခန္းကေလး ကိုေရာက္တာနဲ စရီခမ္းက သီလကို အငမ္းမရဘဲ နမ္းစုတ္ေလသည္ ။ သီလလဲ ကြဲကြာေနရတာ ၾကာေနတဲ ခ်စ္သူကို မက္မက္ေမာေမာ နမ္းစုတ္သည္ ။ အနားက ကုတင္ပုေလးေပၚကို ထိုင္ခ်လိုက္ၾကသည္ ။ ေတာ္ေတာ္နဲ ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္း မခြာနိုင္ၾက ။ သီလ လက္ေတြက စရီခမ္း ၀တ္ထားတဲ ခ်ိဳင္းၿပတ္ ဘေလာက္စ္ေလးကို ခြ်တ္လိုက္သည္ ။ မီးေရာင္ ၀ါက်င္က်င္ေအာက္မွာ ဘရာစီယာအၿဖဴေလး ထဲက လ်ံထြက္ေနတဲ စရီခမ္း ရင္သားေဖြးေဖြးေတြ ကို ၿမင္လိုက္ရေတာ သီလ ဘရာစီယာကိုပါ ဆက္ခြ်တ္သည္ ။ စရီခမ္း ရဲ ရင္စိုင္ႏွစ္မႊာက သီလစိတ္ေတြကို တဟုန္ထိုး ႏိုးၾကြေစၿပီ ။ နို သီးနီညိဳညိဳေလးေတြကို တဖက္ၿပီးတဖက္ စို သည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ စရီခမ္းရဲ လက္သခ ဲ ြ်န္ခြ်န္ေလးေတြ က သီလေက်ာၿပင္ကို စူးစူးနစ္နစ္ ကုတ္ၿခစ္ေနသည္ ။ စရီခမ္းသည္ သီလနည္းတူဘဲ စိတ္နိုးၾကြလာပံုရသည္ ။ သီလကို တြန္းပစ္လိုက္သည္ သီလ ကုတင္ေပၚ ပက္လက္လန္ လဲက်သြား သည္ ။ စရီခမ္း ကိုယ္ေအာက္ပိုင္းက စကပ္ကို ခြ်တ္ပစ္လိုက္သည္ ။ ပင္တီကို ကုန္းခြ်တ္စဥ္ စရီခမ္းရဲ ရင္သားစိုင္ေတြက တုန္ခါသြားၾကသည္ ။ စရီခမ္း ဗလာက်င္းသြားၿပီ ။ သီလ ရွိစဥ္က အၿမဲ ေၿပာင္ေနေအာင္ ရိပ္ရွင္းေလရွိေသာ စရီခမ္းရဲ ဆီးခံုေဖါင္းမို မို မွာ အခု အေမႊးမဲမေ ဲ တြ ဖံုးေနသည္ ။ သီလ မရွိေတာခ်ိန္ စရီခမ္း အေမႊးမရွင္းေတာပါလား ။ စရီခမ္း သီလ ေဘာင္းဘီကို ခြ်တ္ပစ္သည္ ။ သီလ လဲ ကိုယ္လံုးတီး ၿဖစ္သြားေသာစရီခမ္းရဲ ၀င္း၀ါစိုေၿပတဲ ကိုယ္လံုး ေတြကို ေငးေမာေနတံုး စရီခမ္းသည္ သူေပါင္ၾကားကို ေနရာ၀င္ယူၿပီး သူတန္ဆာကို လက္တဖက္နဲ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး စုတ္ပါေတာသည္ ။ စရီခမ္းရဲ စြဲမက္စရာ ႏွဳတ္ခမ္းထူထူေလးၾကားထဲမွာ သီလ လိင္တန္ ေရာက္ေနၿပီ ။ ကြေ ဲ နတာ ၾကာေနတဲ ခ်စ္သူ ကို ပုေလြလက္ေဆာင္ ေပးေလၿပီ ။ စရီခမ္း ပုေလြကြ်မ္းတာ သီလ အသိဆံုး ။ ဒါေၾကာင္လဲ စရီခမ္းကို မပစ္ရက္နိုင္ ။ စရီခမ္းဆီကို အေရာက္ ၿပန္ခဲ သည္ ။ စရီခမ္းသည္ ပုေလြတင္ ကြ်မ္းတာ မဟုတ္ဘူး ။.
303 စရီခမ္း သူအေပၚက ေနၿပီ ဆိုရင္ သီလ သူတက္ေဆာင္တာေတြကို ၾကာရွည္ မခံနိုင္ဘူး ။ မၿပီးခ်င္ေသးဘဲ ၿပီးၿပီးသြားရသည္ ။ အခုလဲ သီလ တန္ဆာကို ပုေလြကိုင္ေပးတာ ေတာ္ရံုပုေလြ ဆို လံုး၀ မၿဖဳန္တဲ သီလ စရီခမ္းလဲ မွဳတ္ေရာ ေကာင္းလြန္းလို ၿပီးခ်င္လာရသည္ ။ မၿပီးလိုကခ ္ ်င္ဘူး ။ စရီခမ္းကို အၿပတ္ဖိုက္ရအံုးမည္ ။ အပီဆြဲအပီၿဖဳတ္ရအံုးမည္ ။ ဒါေပမဲ မရ ။ သူကို ပါးစပ္ထဲက ၿပန္ထုတ္ခင ြ ္ မေပးဘူး ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ေရေရလည္လည္ ကိုင္ပစ္တာ ။ မွဳတ္တာ ။ စရီခမ္း လ်ာေလးက အရမ္းသြက္သည္ ။ သူဒစ္ၾကားကို ငါးရွဥ္ ေလးတေကာင္လိုဘဲ ဟိုထိုးဒီထိုးေမႊေႏွာက္ေနေတာ မခံနိုင္ ။ ေကာင္းလြန္းေတာ ၿပီးသြားရေတာတာဘဲ ။ အား ဟား အားအား ေနာက္ဆံုး စရီခမ္း ပါးစပ္ထဲကို သူသုတ္ေတြ ပန္းထုတ္မိ သည္ ။ သုတ္ေတြ တထုတ္ထုတ္ နဲ ပန္းထြက္ေနတာေတာင္ ္အစုတ္ရပ္မပစ္လိုက္ ။ ဆက္ စုတ္ေနတံုးဘဲ ။ စရီခမ္းသည္ သုတ္ေရေတြကို ၿမိဳခ်ပစ္လိုက္သည္ ။ ေကာင္းလားဟင္ သီလ စရီခမ္းက သီလကို ၿပံဳးစိစိနဲ ေမးလိုက္ၿပီး သီလ လိင္တန္ ထိပ္ေပါက္မွာ က်ေနတဲ အေရေလးကို လ်ာနဲ ပလပ္ကနဲ ၿမည္ေအာင္ ထပ္ယက္ခါ ရွင္းလင္းေပးလိုက္ သည္ ။ ကဲေရခ်ိဳးခန္း ခဏ ၀င္လိုက္အံုးမယ္ စရီခမ္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ၀င္သြားသည္ ။ ထယ္၀ါတဲ တင္ပါးၾကီးေတြ နိမ္ လိုက္ၿမင္လိုက္ တုန္ခါသြားတာေတြကို ေငးၾကည္ရင္း ကုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္ အိပ္ရင္း သူ က်န္ခဲ သည္ ။ သူတန္ဆာၾကီးက သုတ္ထြက္ၿပီး ၿပီးသြားတာေတာင္ ၿပန္မက်ေသးဘူး ။ မာန္ဖီေနတံုးဘဲ ။ ခ်ပ္ကနဲ တံခါးပြင္ လာလို မ်က္စိပိတ္ထားရာက ဖြင္ ၾကည္ေတာ စရီခမ္းရဲ ညီမ ေအာကစ္ ၀င္လာတာ ။ ၿပံဳးစိစိ နဲ ဟားၿပီးေတာင္ သြားပလား ဟယ္ အၾကီးၾကီးဘဲ ခိခိ လို ေၿပာရင္း သူတန္ဆာေခ်ာင္းကို အနီးကပ္ လာၾကည္သည္ ။ ဟာဒီေကာင္မေလး ဘာလာၾကည္တာလဲ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ သူတန္ဆာကို အနားမွာေတြတဲ ေစာင္နဲ ဖံုးကြယ္လိုက္သည္ ။ ေအာလစ္က တခိခိ နဲ အခန္းထဲက ထြက္သြားသည္ ။ ဆိုင္ကို ေအာလစ္နဲ ထားခဲၿပီး စရီခမ္း နဲ သီလ အၿပင္ထြက္ၾကသည္ ။ ဆိုင္ကယ္ကို စရီခမ္းက ေမာင္းၿပီး သီလက အေနာက္က ထိုင္စီး သည္ ။ သူတို ခ်စ္သူၿဖစ္ခါစက သြားေနက် ေတာင္ကုန္းေပၚက ဘုရားကို သြားၾက သည္ ။ ငါ သီလနဲ ၿပန္ေတြပါရေစ ဆိုၿပီး ဘုရားမွာ အၿမဲဆုေတာင္းတာ တကယ္ဘဲ ဆုေတာင္းၿပည္တယ္ သီလရယ္ ငါ ဘယ္လို ၀မ္းသာမွန္း မသိဘူး စရီခမ္းက ဘုရားမွာ ေငြေတြ လွဴ သည္ ။ စရီခမ္းက သီလ ဒီမွာ ၿပန္လာၿပီး ငါနဲ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းတခုခု လုပ္ပါလား ဒို ေအာင္ၿမင္မွာပါ လို ေၿပာသည္ ။ သီလ လဲ ငါ စဥ္းစားေနပါတယ္ အရင္ဆံုး စရီခမ္း ကရန္ကုန္ကို လိုက္လည္ပါလား လို ၿပန္ေၿပာရင္း သူတို စားေနက် ပင္လယ္အစားအစာေရာင္းတဲ ထမင္းဆိုင္ထဲကို ၀င္ သည္ ။ စရီခမ္းက ငါ ရန္ကုန္ကို တခါမွ မေရာက္ဖူးဘူး ငါ လိုက္ခ်င္တယ္ လို ၿပန္ေၿပာ သည္ ။ စရီခမ္းရဲ အေဖ နဲ အေမ ကို သြားေတြသည္ ။ စရီခမ္း အေဖက ေၿခေထာက္ မသန္ေတာလို လမ္းေကာင္းေကာင္း မေလွ်ာက္နိုင္ေတာလို ဆိုင္ကို သမီးေတြနဲ ဘဲ လႊဲထားတာ ၿဖစ္သည္ ။ သီလ ၿပန္လာလို သူတို အရမ္းကို ၀မ္းသာၾကသည္ ။ သီလကို စားစရာေတြ မ်ိဳးစံု ထုတ္ေကြ်းသည္ ။ ခဏၾကာေတာ အဖိုးၾကီးနဲ အဖြားၾကီး ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း သြားၾကသည္ ။ အိမ္မွာ စရီခမ္းနဲ သူနဲ ဘဲ က်န္ခဲ လို သီလစိတ္ေတြ ႏိုးၾကြလာသည္ ။ စရီခမ္း ခါးေလးကို ဖက္လိုက္သည္ ။ စရီခမ္းက ဟိတ္စိတ္ၿပန္ထန္လာၿပီလားအေ ပၚထပ္ သြားမလား လို သူကို ေမးသည္ ။ သူ စရီခမ္း ႏွဳတ္ခမ္းထူထူေလးကို ငံုစုတ္လိုက္သည္ ။.
304 စရီခမ္းက သူကို ၿပန္ဖက္သိုင္းရင္း ၿပန္စုတ္သည္ ။ သူလက္ေတြ စရီခမ္း တင္ပါးအိအိၾကီးေတြ အေပၚကို ေရာက္သြားသည္ ။ အီးေကာင္းလိုက္တဲ ဖင္ၾကီးေတြ ။ အားရပါးရ ဆုပ္နယ္မိေန သည္ ။ + + + ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဒီတင္ပါးၾကီးေတြကို ဟိုတံုးကလိုဘဲ ေလးဘက္ကုန္းခိုင္းၿပီး လုပ္မည္ လို စိတ္ထဲ ေတြးလိုက္ၿပီး စရီခမ္း ခါးသိမ္ေလးကို ဖက္ခါ အိမ္အေပၚထပ္ ကို တက္လိုက္သည္ ။ သီလမင္း ရန္ကုန္မွာ ဘယ္မိန္းမ နဲ အိပ္ေနလဲ ဟားဟားဟား သီလက ရယ္လိုက္လို စရီခမ္း က ဟိတ္ဘာရယ္တာလဲ မင္း ဆက္စ္ မရွိရင္ မေနနိုင္တာငါသိလို ေမးတာ မင္း တေယာက္ေယာက္ ကိုေတာ တြယ္ေနမွာပါ မဟုတ္ဘူးလား လို ေၿပာရင္း အိပ္ခန္းထဲကို ၀င္လိုက္ၾကသည္ ။ ငါ ပိုက္ဆံရွာဖို လံုးပမ္းေနလို မိန္းမေတာင္ မလုပ္နိုင္ မလုပ္အားပါဘူး စရီခမ္းရယ္ စရီခမ္း က အိပ္ခန္းတံခါးကို ၿပန္ပိတ္လိုက္ၿပီ ကိုယ္ေပၚက အ၀တ္အစားေတြကို တခုမက်န္ ခြ်တ္ပစ္လိုက္ သည္ ။ အခ်ိဳးက်လွပတဲ စရီခမ္းရဲ ၀တ္လစ္စလစ္ အလွအပေတြကို သီလ ေငးၾကည္ေနမိၿပီးမွ သတိ၀င္လာၿပီး ကမန္းကတန္း သူကိုယ္ေပၚက အ၀တ္ေတြကို ခြ်တ္ပစ္ သည္ ။ ေတာင္မတ္စ ၿပဳေနတဲ ညိဳမဲတုတ္ခိုင္ ရွည္လ်ားတဲ သီလရဲ လိင္တန္ တန္ဆာၾကီးကို စရီခမ္း ေတြလိုက္ရေသာအခါ ၿပံဳးစိစိ နဲ ဟြန္း သူဟာၾကီးကေတာ အဲဗားရယ္ဒီ ပါလား လို ေၿပာ သည္ ။ သီလ လဲ စရီခမ္းကို ဖက္လိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚ တက္လိုက္ သည္ ။ သူလက္ဖ၀ါးက စရီခမ္းရဲ ေပါင္တန္ၿဖဴၿဖဴေတြ ၾကားထဲက အေမႊးမဲစုစုေတြ နဲ ေရႊၾကဳတ္ၾကီးကို စမ္းလိုက္သည္ ။ ခြ်ဲက်ိက်ိ အေရေတြ စိုရေ ႊဲ နတာ စမ္းမိ သည္ ။ စရီခမ္းလဲ သီလ ထြက္သြားၿပီးကထဲက ဘယ္လူနဲ မွ လိင္မဆက္ဆံေသးလို အင္မတန္မွ လိုလားေန သည္ ။ သီလ ၿပန္ေရာက္လာၿခင္းကသူကို ေကာင္းေကာင္း ေဆာ္ေပးဖို တစံုတေယာက္က ေစလႊတ္ေပးလိုက္သလို ၿဖစ္ေနသည္ ။ စရီခမ္း လက္ကလဲ သီလ အတန္တုတ္ၾကီးကို ကိုင္တြယ္ ဖ်စ္ညွစ္ေနသည္ ။ ဟြန္းေအာက္ေမသတိရလိုက္တာ သူၾကီးနဲ ကြသ ဲ ြားရလို လြမ္းလိုက္တာ လို တတြတ္တြတ္ ေၿပာရင္း ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ အတန္ေခ်ာင္းၾကီးကို တယုတယ နဲ ပြတ္သပ္ရင္း စုတ္ဖို ၿပင္သည္ ။ သီလ လဲ မင္း ငါ ေရာက္ခါစက စုတ္ေပးၿပီးၿပီဘဲ စရီခမ္း အခု ငါအလွည္ မင္းကို ယက္ေပးမယ္ လို ေၿပာရင္းစရီခမ္းရဲ ေပါင္ၾကား ကို ေခါင္းအပ္ခါ နမ္းရွံဳေလ သည္ ။ စရီခမ္းရဲ အဂၤါစပ္ၾကီးမွာ အေရေတြ တအား စိုရေ ႊဲ နေပမဲ သီလ သည္ သူလ်ာၾကီးနဲ တၿပတ္ၿပတ္ ယက္ေနၿပီ ။ ၿပတ္လပ္ေနတာ ႏွစ္နဲ ခ်ီေနတဲ ဒီေရႊၾကဳတ္ၾကီးက အေရေတြကို စုတ္ယူ ၿမိဳခ်ပစ္ေနသည္ ။ စရီခမ္းလဲသီလ အခ်ိန္မွီေရာက္လာလို ေတာ္ပါေသးရဲ လို စိတ္ထဲမွာ ေတြးေနရင္း သီလ ယက္သမွ်ကို အရသာ ခံေနသည္ ။ သူကို သူတို ၿမိဳေလး က ရဲတာ၀န္ခံ စခန္းမွဴး က ၾကံစည္ေနတာ သူကလဲ ဆႏၵေတြ လိုလားေနသူဆိုေတာ လက္ခံေတာမယ္ ဆဲဆဲ သီလၿပန္ေရာက္လာတာ ။ ထိုအခိက္ သီလက စရီခမ္းရဲ အရသာဖူး အစိေလးကို လ်ာထိပ္နဲ ေကာ္ေကာ္ထိုးေပးလိုက္လို စရီခမ္းလဲ အရသာ ထိမိေကာင္းလြန္းအားၾကီးလို ခါးေကာကာ တင္ပါးာကီးေတြ ဆတ္ဆတ္ခါ သြားရသည္ ။ အားအားရွီး သီလ ရဲ လ်ာက ဆက္တိုက္ကို အစိကို ကလိေနသည္ ။ စရီခမ္း မခံနိုင္ေတာ ။ သီလဟန္နီ ေတာ္ၿပီေတာ္ၿပီ ထည္ေပးေတာ လို သီလ ေခါင္းကို လက္နဲ တြန္းဖယ္ကာ ေၿပာသည္ ။ သီလလဲ စရီခမ္း တအားထန္ေနၿပီဆိုတာ သိလို ဆက္ မယက္ေတာဘဲ စရီခမ္းရဲ ကိုယ္ေပၚကို တက္လိုက္သည္ ။ စရီခမ္းလဲ ေပါင္တန္ေတြကို အစြမ္းကုန္ ၿဖဲကားေပး သည္ ။.
305 သီလ စရီခမ္း ရင္စိုင္တဖက္က နီညိဳညိဳ ရင္သီးဖုေလးကို လ်ာနဲ တို ကစားရင္း သူလိင္ေခ်ာင္းကို စိတ္မွန္းနဲ စရီခမ္း ေရႊၾကဳတ္တည္တည္ကိုခ်ိန္ရြယ္ကာ ထိုးသြင္းေလသည္ ။ လုပ္ေနက် အလုပ္တခု ၿဖစ္လို ခ်ိန္သားကိုက္ေနသည္ ။ စရီခမ္းရဲ အဂၤါေပါက္တည္တည္ကို ထိုးမိၿပီး အေရေတြ ရႊေ ဲ နတဲ အေပါက္ထဲကို ထိပ္ဖူးဒစ္ၾကီးၿမဳပ္၀င္သြားသ ည္ ။ စရီခမ္းလဲ သူကို အၿမဲအရသာူးေတြ ေပးတဲ ၾကံဳေနက် ပစၥည္းၾကီး နဲ ၿပန္လည္ ဆံုေတြေနရၿပီ မို အရမ္းေက်နပ္ခါ ေပါင္တန္ေတြကို အေပၚေထာင္ေပးသည္ ။ သီလ လည္း စရီခမ္း ေၿခေထာက္ေတြကို တြန္းေၿမွာက္လိုက္ၿပီး ခံုးေမာက္ေနတဲ အဂၤါစပ္ၾကီးထဲကို ဖိသင ြ ္းလိုက္သည္ ။ အားအင္းရွီးေၿဖးေၿဖး ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ လိင္တန္တုတ္ၾကီး တအား၀င္လာလို စရီခမ္း သီလ ရင္ဘတ္ကို တြန္းလိုက္သည္ ။ သီလ က ဂရုမစိုက္ ။ စရီခမ္း အေၾကာင္းကို သိထားသူ ၿဖဟ္သည္ ။စရီခမ္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းၾကိဳက္တာသူသိ သည္ ။ တခ်က္ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ဘဲ စစခ်င္းမွာ ေၿဖးေၿဖးသြင္းထုတ္ေပမဲ ခဏအၾကားေ၇ေရလည္လည္ ေဆာင္ထည္ေလသည္ ။ စရီခမ္းလဲ တအိုအို တဟင္ဟင္ နဲ သီလၾကမ္းသမွ် ေဆာင္သမွ် သေဘာေတြ မေနာေခြေနၿပီ ။ လုပ္တဲ လူကလဲ ၾကမ္းခံတဲ လူကလဲ ၾကမ္းသည္ ။ စရီခမ္း စိတ္ေတြ ထသထက္ ထလာသည္ ။ ေအာက္ကေန ေကာေကာေပးလိုက္ စေကာ၀ိုင္း ေမႊရမ္းေပးလိုက္ လုပ္ရံုမက သူေရႊၾကဳတ္ကို ရွဳံ ပြ ရွံဳပြ နဲ ညွစ္ညွစ္ေပးေလရာ သီလမွာလဲ ၿပတ္လပ္ေနတာကလဲ ၾကာၿပီ ဆိုေတာ တအားၾကံဳးၾကံဳး ေဆာင္ရင္း ၿပီးခ်င္လာသည္ ။ စရီခမ္း အရင္ၿပီးေအာင္ေဆာ္ေပးရမည္ ဆိုတဲ အသိေၾကာင္ စိတ္ကို ထိန္းထားလိုက္ၿပီး ေဆာင္ခ်က္ေတြ ကို ေႏွးခ်ပစ္လိုက္သည္ ။ စရီခမ္းက ဟိတ္ ေဆာင္ေဆာင္ ဘာၿဖစ္တာလဲ လို ေၿပာရင္းေအာက္ကေန တင္ပါးၾကီးကို ယမ္းခါ ႏွဲ ေပးေနသည္ ။ သီလလဲ စိတ္ကို တၿခားပို ထားလိုက္ၿပီး စရီခမ္း ကိုအားၿပင္းၿပင္း နဲ ဖိေဆာင္ေပးလိုက္သည္ ။ စရီခမ္းလဲ ငတ္ၿပတ္ေနတာ ၾကာၿပီမို တအားထန္ေနတာေၾကာင္ ေအာက္ကေန ညွစ္ေပးေကာေပးရင္း အထြဋ္အထိပ္ကို တက္လွမ္းသြားရေတာ သည္ ။ အိုးဟိုးဟိုး အားအားထိထိလိုက္တာအို ဟယ္ ေကာင္းတယ္ေကာင္းတယ္သီ အိအီးဟင္း စရီခမ္း ၿပီးသြားသည္ ။ ၿပီးသြားေပမဲ ခဏဘဲ ဇိမ္ယူ အရသာခံၿပီး ေကာင္းေကာင္းေထာင္းေပးတဲ ပါတနာ ခ်စ္သူ သီလ ေကာင္းဖို လဲ ကူညီရမည္ ကို သိသည္ ။ စရီခမ္း လဲ သီ ပံုစံေၿပာင္းေပးမယ္ ေဒါဂီ စတိုင္ လို ေၿပာလိုက္ရင္း ေလးဘက္ေထာက္ ေပးသည္ ။ သီလ လဲ တင္ပါးတံုးၾကီးေတြကို သေဘာက်လြန္းလို လက္၀ါးနဲ ဖ်န္းကနဲ ဖ်န္းကနဲ ရိုက္ထည္ရင္း တင္ပါးေတြၾကားက ေဖါင္းၿပဴးထြက္ေနေသာ အဂၤါစပ္ၾကီးထဲကို သူအတန္ၾကီး ထိုးႏွစ္လိုက္ သည္ ။ အိ အင္ဟင္ဟင္ အေရေတြ စိုရေ ႊဲ နတဲ စရီခမ္း ပစၥည္းၾကီးအထဲ လိင္တန္ၾကီး ဗ်ိကနဲ တိုး၀င္သြားသည္ ။ သီလ လဲ အဂၤါႏွစ္ခု တပ္ရက္ၿဖစ္ေနတာကို ငံု ၾကည္ၿပီး လုပ္ေနရတာမို ပိုၿပီး သေဘာက် သည္ ။ စရီခမ္း တင္ပါးအိုးၾကီးေတြကို ဆုပ္ကိုင္ရင္းဗ်ိကနဲ ဗ်ိကနဲ စ ထိုးေဆာင္ေလသည္ ။ အား အား ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ သီလ ဆြဲၿပီ ။ အားနဲ မာန္နဲ ေဆာင္ၿပီ ။ ဖြတ္ဖြတ္ဖပ္ဖပ္ အသံေတြ ထြက္လာသည္ ။ စရီခမ္း လဲ ေစာေစာက တခ်ီ ၿပီးၿပီးသားေပမဲ အခုလို ေလးဘက္ကုန္း ဖင္ပူးေတာင္းေထာင္ရက္ နဲ တအား ေဆာင္ထည္ေပးေနတာ ခံရၿပန္ေတာ စိတ္ေတြ တအား ၿပန္ ထၾကြလာရၿပန္ သည္ ။ ဖတ္ကနဲ ဖတ္ကနဲ အသံေတြ နဲ ေဆာင္ခ်က္ေတြ က စရီခမ္း ကိုယ္လံုးေတြကို တုန္ခါသြားေစသည္ ။ လိင္တန္ကလဲ ၾကီးၿပီးရွည္ လူကလဲ ဗလေတာင္ေတာင္နဲ တအားၾကံဳးေပးနိုင္တဲ သီလကို ဒါေၾကာင္ စရီခမ္း စြေ ဲ နတာ ။.
306 တကယ္ကို ဂိုးသြင္းေကာင္းတဲဖမာေယာက်္ား ။ စရီခမ္း ေနာက္တခ်ီ ဖင္ကုန္းရက္ နဲ ၿပီးရၿပန္သည္ ။ သီလ လဲ ဆက္ မထိန္းေတာဘဲ တအား ၿမန္ၿမန္ ၿပင္းၿပင္း ေဆာင္ထည္ရင္း သုတ္ေတြ တၿပံဳၾကီး တစစ္စစ္ နဲ ပန္းထုတ္ရင္း ေကာင္းသြားေတာသည္ ။ ၿပီးသြားသည္ ။ ဇိကနဲ ဇီကနဲ အတြင္းကေန ညွစ္ေပးေနတဲ စရီခမ္း အဂၤါစပ္ၾကီးထဲ သူတန္ဆာကို စိမ္ထားရင္း အရသာခံေနလိုက္ေတာ သည္ ။ ဒီေန တနဂၤေႏြေန မို လြန္းသူသူ ေစာေစာ မထဘူး ။ အေမလာႏွိဳးမွထသည္ ။ အေမက ထမင္းၾကမ္းကို ပဲၿပဳတ္နဲ ေၾကာ္ထားတာ စားမလား ေမးသည္ ။ လမ္းထိပ္က ေဒၚၾကြယ္ရဲ မုန္ ဟင္းခါးကို စားမည္ စဥ္းစားထားတာ ၾကာၿပီမို အေမထမင္းေၾကာ္ကို မစားေတာဘဲ မ်က္ႏွာသစ္ သြားတိုက္ၿပီးတာနဲ လြန္းသူသူ လမ္းထိပ္ကို ေလွ်ာက္လာလိုက္သည္ ။ ေဒၚၾကြယ္ရဲ မုန္ ဟင္းခါးဆိုင္ေလးက ထံုးစံအတိုင္း စည္ကားေနသည္ ။ ငရုပ္ေကာင္း မ်ားမ်ားနဲ ခ်က္ထားေသာ မုန္ ဟင္းခါးဟင္းအနံက ေမႊးပ်ံေနသည္ ။ လြန္းသူသူ ေခြးေၿခပုေလးတလံုး မွာ ၀င္ထိုင္လိုက္သည္ ။ ေဒၚၾကြယ္က ၿပံဳးၿပၿပီး ဘယ္လိုစားမလဲ သမီး လို လွမ္းေမးသည္ ။ လြန္းသူသူလဲ ဘူးသီးေၾကာ္နဲလို ၿပန္ေၿဖစဥ္ သူထက္အရင္ ေရာက္ႏွင္ ၿပီး မုန္ ဟင္းခါးစားေနေသာ လူတေယာက္ကို သတိထားမိလိုက္သည္ ။ သူက လြန္းသူသူကို စိုက္ၾကည္ေနလို ။ သူကို တေနရာရာမွာ ေတြခဲဘူးသလိုဘဲ ။ ဘယ္မွာလဲ ။ ဘယ္မွာလဲ ။ လြန္းသူသူ စဥ္းစားေနသည္ ။ ေအာ္ ဘဏ္ကို လာဘူးတာ ၿဖစ္မည္ ။ မွတ္မိၿပီ ။ အေကာင္အသစ္ဖင ြ ္ ခ်င္လို လာစံုစမ္းတာ ။ ဘာလို႔ မွတ္မိလဲ ဆိုေတာ သူ ႏွစ္ခါ လာလို ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ အရပ္ၿမင္ၿမင္ ပိန္ပိန္ ဆံပင္တိုတိုနဲ သူပံုက ၾကည္ေကာင္းသားလို လြန္းသူသူ ထင္သည္ ။ အို စိုက္ၾကည္ေနလိုက္တာ ။ သူမ်က္လံုးေတြကို လြန္းသူသူ သိေနသလိုဘဲ ။ သူၾကည္လြန္းတာနဲ မုန္ ဟင္းခါးေတာင္ ေနာက္တပြဲထပ္မစားေတာဘဲ လြန္းသူသူ လစ္ၿပီ ။ အိမ္မၿပန္ေသးဘဲ ႏွစ္လမ္းေက်ာ္ေလာက္ က ေစ်းကေလးကို ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္ ။ ေစ်းကေလးက သူအိပ္ရာထေနာက္က်လို ထင္သည္ ။ လူနဲနဲက်ဲေနၿပီ ။ မနက္ေစာေစာ မွာ ဆိုလူေတြ တိုးမေပါက္ဘူး ။ ၀ယ္ေနက် ေစ်းသည္ေတြက လွမ္းေခၚသည္ ။ အေမကို ဟင္းေကာင္းေကာင္းေလးခ်က္ေကြ်းခ်င္မိလို လာရွာတာ ။ အေမၾကိဳက္တဲ ငါးေလးဘာေလးမ်ား ရမလားလို ။ အို သူသူ ေနာက္က လိုက္လာပါလား ။ ဘာလဲ ။ သူငါကို ဘာလိုက္လုပ္တာလဲ ။ သူကို လိပ္စာေမးခဲတဲ ဘဏ္ဓါးၿပ ကို ဖ်တ္ကနဲ စဥ္းစားမိသြားသည္ ။ အို ဒီလူဟာ အဲဒီ ဘဏ္ဓါးၿပမ်ားလား ။ အို သူမ်က္လံုးေတြ နဲ အဲဒီတံုးက မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ေအာက္က ငါကို ၾကည္တဲ မ်က္လံုးေတြ နဲ တူသလိုဘဲ ။ ငါးသလဲထိုး နဲနဲ နဲ ပုဇြန္နဲနဲ ၀ယ္သည္ ။ မသိမသာ လွည္ ၾကည္ေတာ ဟိုလူ လြန္းသူသူကို ခပ္လွမ္းလွမ္းကေန ၾကည္ေနတံုးဘဲ ။ လြန္းသူသူ အိမ္ဖက္ကို ၿပန္ေလွ်ာက္ခဲ သည္ ။ အို ဟို ဟို လူ သူသူသူလြန္းသူသူ အေနာက္ကို လိုက္လာေနသည္ ။ ေၾကာက္တာနဲ ခပ္ၿမန္ၿမန္ေလး ေလွ်ာက္လွမ္းသည္ ။ အို ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ သူသူ လိုက္လာေနသည္ ။ ဒီမွာ ခဏခဏေလး လြန္းသူသူ လွည္ ၾကည္သည္ ။ ခင္ဗ်ား ဒီေသာတြဲ က်က်န္ခဲ တာေတြလို သူလက္ထဲမွာ ေသာတြဲတတြဲ ။ ဟယ္ လြန္းသူသူရဲ ေသာတြဲ ပါလား ။ ဘယ္တံုးက ၿပဳတ္က်သြားသလဲ မသိဘူး ။ အိုးဟုတ္ကဲက်မေသာတြဲပါ ဘယ္လိုက်သြားလဲ မသိပါဘူးရွင္ ေက်းဇူးပါဘဲ ခုလို လိုက္ ေပးေပးတာ အိမ္ေသာ ေရာ အလုပ္က ေသာေတြ ေရာမို ။ အလုပ္က ေသာေတြ ေပ်ာက္သြားရင္ အၾကီးအက်ယ္ ခက္မွာ ။ သူလက္ထဲက ေသာတြဲကို လွမ္းယူလိုက္သည္ ။ ရပါတယ္ က်ေနာ္ သြားအံုးမယ္ ူ လြန္းသူသူ တကယ္ ေက်းဇူးတင္မိတာပါ ။ ဘဏ္က ေသာေတြသာ ေပ်ာက္သြားရင္ တကယ္ကို ခက္မွာ ။ ေနေနပါအံုးရွင္ ခဏ သူလွည္ ထြက္မလို လုပ္ရာက လြန္းသူသူ ဖက္ကို ၿပန္လွည္ သည္ ။.
307 အခုလို က်မကို ကူညီတာ တကယ္ကို ေက်းဇူးတင္တာပါ အေရးၾကီးတဲ ေသာေတြ မို ပါ တခုခု လိုက္ ေကြ်းပါရေစ လဘက္ရည္နဲ မုန္ ၿဖစ္ၿဖစ္ မလိုပါဘူးဗ်ာ အင္း ဒါေပမဲ ဒီကညီမ ကို မၿငင္းခ်င္ဘူးလဘက္ရည္ ၿဖစ္ၿဖစ္ ေသာက္တာေပါ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ သူ နဲ လြန္းသူသူ အနားက လဘက္ရည္ဆိုင္ေလးထဲ ၀င္လိုက္ၾကသည္ ။ ဘာစားမလဲဘာေသာက္မလဲအကို လဘက္ရည္ပါဘဲ လြန္းသူသူ စားပြဲထိုးေကာင္ေလး အနားလာရပ္လို လဘက္ရည္ႏွစ္ခြက္ မွာလိုက္သည္ ။ အကိုအကိုက ဒီရပ္ကြက္က ဘဲလားဟင္ အဲမဟုတ္ဘူး ဟိုဒင္း မုန္ ဟင္းခါးဆိုင္ ေကာင္းတယ္ ဆိုလို လာစားတာ ေဒၚၾကြယ္လား အင္းဟုတ္တယ္ ေဒၚၾကြယ္ မဆိုးပါဘူး လူေတြ ေၿပာၾကတဲအတိုင္းလဲ ေကာင္းပါတယ္ ေသာတြဲ ၿပန္ရတာ အကို ကို အရမ္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္အကို ဒီ ေသာတြသ ဲ ာ ေပ်ာက္ခဲ ရင္ လြန္း ေတာ ေရေ၇လည္လည္ ဒုကၡေရာက္ၿပီ အကိုရဲ ဘာေသာမို လဲအလုပ္က ေသာလား ဟုတ္တယ္ အကို ညီမနံမည္က လြန္း တဲလား ဟုတ္တယ္အကို လြန္းနံမည္က လြန္းသူသူ အကို နံမည္ကေရာ အကို နံမည္က ဒီပ လဘက္ရည္ လာခ်ေပးလို လြန္းသူသူ က ဒီပ ကို အကို လဘက္ရည္ ေသာက္ပါအံုး မုန္ လဲ စားပါ ဒီဆိုင္က ဘဲသားမုန္ နဲ ၀က္သားေပါင္းက သိပ္ ေကာင္းတယ္ လို ေၿပာသည္ ။ လြန္းသူသူက ဘယ္မွာ အလုပ္လုပ္တာလဲ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ လြန္းက ဘဏ္မွာ လုပ္တယ္အကို အကိုကေရာ က်ေနာ္ က အဟက္ဟက္ ဟိုဒင္း ဘဲေမြးတယ္ ေမြးၿမဴေရးၿခံ ဆိုပါေတာ က်ေနာ္ေလ လြန္းသူသူကို အရင္က တေနရာရာမွာ ေတြဖူးသလိုဘဲ ဘယ္ဘဏ္မွာလုပ္တာလဲ ဟင္ လြန္းသူသူ က ဘဏ္နံမည္ကို ေၿပာၿပလိုက္ေသာအခါ ဒီပ က ဟုတ္ၿပီ က်ေနာ္ ေရာက္ဖူးတယ္ အေကာင္ဖြင္ ခ်င္လို လာ စံုစမ္းဘူးတယ္ ဒါေၾကာင္ လြန္းသူသူကို ေတြဖူးတာ ၿဖစ္မယ္ အကို အေကာင္ ဖြင္ ၿဖစ္လား မဖြင္ ၿဖစ္ေသးဘူး လာေတာ လာဖြင္ မွာပါ တခါတခါ ဘဲေရာင္းဘဲဥေရာင္းလို ရတဲ ေငြေတြ ၿခံထဲ ထားဖို ေနရာ မရွိဘူး လြန္းသူသူ ရဲ ဟင္းဟင္း ဟုတ္ကဲ အကို လာပါလြန္း ရွိေနမယ္ေလ အကို လိုအပ္တာ လြန္း လုပ္ေပးမွာေပါ ဟုတ္ၿပီ လြန္းသူသူ လာခဲမယ္ လြန္းသူသူ နဲ ဒီပ ခင္မင္သိကြ်မ္း သြားၾကၿပီ ။ ဒြန္း ရဲ အခန္းေလး က တိုက္အၿမင္ ရွစ္ထပ္ရဲ ေခါင္မိုးေပၚမွာ ရွိသည္ ။ က်ဥ္းေပမဲ ဒြန္းက သန္သန္ရွင္းရွင္း နဲ သားသားနားနားေလး ၿပင္ဆင္ထားလို မီးခဲ သေဘာက် သည္ ။ ဒီေနလည္း မီးခဲနဲ ဒြန္း အရမ္းေပ်ာ္ၾကသည္ ။ ဆိုင္ကယ္လ္တစီးနဲ ၿမိဳၿပင္ က သူတိုတခါက သြားခဲတဲ ကိုၾသရဲ တဲေလးကို သြားသည္ ။ လယ္ၾကြက္ေၾကာ္ နဲ ငါးရွဥ္ စားၾကသည္ ။ ဒီတခါေတာ ထန္းေရမေသာက္ၾကဘူး ။ ကိုၾသက ထံုးစံအတိုင္း အၿပင္ကို ထြက္သြားသည္ ။ ဒြန္းနဲ မီးခဲ ႏွစ္ေယာက္ထဲ တဲေလးထဲမွာ လြတ္လပ္ေနသည္ ။ ဒြန္းက မီးခဲကို စနမ္းေတာတာဘဲ ။ မီးခဲကလဲ ဒြန္းကို အားက်မခံ ၿပန္နမ္းသည္ ။ ဒြန္း လက္ေတြက မီးခဲ ရင္သားေတြကို ၀တ္ထားတဲ တီရွပ္ အေပၚကေန ကိုင္လာသည္ ။ တီရွပ္ကို ခြတ္ပစ္ဖို ၾကိဳးစားလာသည္ ။ မီးခဲလည္း ဒီတဲထဲမွာေတာ အ၀တ္ေတြ မခြ်တ္ခ်င္ဘူး ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ တံခါးမရွိတဲ လယ္ကင ြ ္းထဲက တဲကေလး မဟုတ္လား ။ ဟင္အင္း ဒြန္း ဒီေနရာမွာ မေကာင္းဘူးကြာမခြ်တ္ခ်င္ဘူး ဒါဆို ဒို တေနရာ သြားၾကမလား အင္း ဒြန္းလဲ ၀ွဴးကနဲ သက္ၿပင္း မွဳတ္ထုတ္ၿပီး ထရပ္လိုက္သည္ ။ ဒြန္း စိတ္ေတြ မတရားၾကီး ထၾကြေနတယ္ ဆိုတာ မီးခဲ သိသည္ ။ သူေဘာင္းဘီထဲက ဟာၾကီး အေရွကို ေငါေငါၾကီး ထိုးထြက္ေနတာေတြေနရသည္ ။ ဒြန္းနဲ ကိုၾသတဲေလးထဲက ၿပန္လာၾကၿပီး ဒြန္းရဲ တိုက္ေခါင္မိုးေပၚက အခန္းေလးကို ေရာက္ခဲ ၾကသည္ ။ အခန္းတံခါးကို ပိတ္ၿပီး ဂ်က္ခ်လိုက္ၿပီးတာနဲ ဒြန္းက လယ္ကင ြ.
308 ္းထဲက တဲေလးထဲမွာ ရပ္နားလိုက္ရတဲ ဇာတ္လမ္းကို ခ်က္ခ်င္းဘဲ ၿပန္ဆက္ေတာတာဘဲ ။ ဒြန္းက သူ၀တ္ထားတဲ တီရွပ္ကို ခြ်တ္လိုက္သည္ ။ ေရႊေရာင္ လက္၀ါးကားတိုင္ နဲ ေရႊၾကိဳးေသးမွ်င္မွ်င္ကအပ ဒြန္းကိုယ္ အေပၚပိင ု ္းမွာ ဘာမွ မရွိေတာ ။ ု အငမ္းမရ ကိုဘဲ မီးခဲ ႏွဳတ္ခမ္းေတြကို စုတ္နမ္းသည္ ။ မီးခဲလဲ သူကို ၿပန္စုတ္သည္ ။ ကိုၾသရဲ တဲေလးထဲမွာသာ မီးခဲ စိတ္မလံုလို သူကို ၿငင္းလိုက္တာ ၿဖစ္သည္ ။ အခုလို တဲ အခန္းမွာက်ေတာ သူနဲ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ေပ်ာ္ပစ္လိုက္ေတာမည္ ။ ဒြန္း မီးခဲ အ၀တ္အစားေတြကို ခြ်တ္တာကို မတားေတာ ။ အေပၚပိုင္း အ၀တ္မဲ သြားေသာ မီးခဲ ရဲ ရင္သားစိုင္ေတြကို ဒြန္း ဆုတ္နယ္ရင္း ႏို သီး ပန္းႏုေရာင္ေလးေတြကို စို သည္ ။ မီးခဲ မ်က္စိေတြ ပိတ္ထားၿပီး ဒြန္းႏို စို တာေတြ ခံေန၇င္း ဒြန္းေပါင္ၾကားကို စမ္းလိုက္သည္ ။ ေဘာင္းဘီထဲမွာ မာေဖါင္းေနတာ စမ္းမိေတာ ဒြန္းေဘာင္းဘီ ခါးပတ္ကို ေၿဖခြ်တ္ဖို ၾကိဳးစားသည္ ။ ဒြန္းက မီးခဲ နို သီးေလးကို လ်ာထိပ္နဲ ကလိေနသည္ ။ အင္ဒြန္းရယ္ ယားတယ္ကြာ ဒြန္းေဘာင္းဘီ နဲ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ကို ဒြန္းက မီးခဲနို ကို စို ေနတံုးမွာဘဲ လက္တဖက္နဲ တြန္းခ်ခြ်တ္လိုက္လို ဒြန္း ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ကိုယ္ေပၚမွာ အ၀တ္မရွိေတာ ။ မီးခဲ မ်က္လံုးဖြင္ ၾကည္သည္ ။ ဒြန္းရဲ လိင္တန္ေခ်ာင္းၾကီးက ဒံုးပ်ံၾကီး လို မတ္မတ္ေထာင္ေနသည္ ။ ထိပ္ဖူးနီနီၾကီးက မီးခဲ ကို အသဲယားသြားေစသည္ ။ မီးရဲလ္ ငါကို စုတ္ေပးပါလား စုတ္တတ္ဘူး လုပ္ပါစုတ္ေပး ဒြန္းက အရမ္းလုပ္ခိုင္းေနသည္ ။ မီးခဲ သူကို ကုတင္ေပၚလွခ ဲ ိုင္းလိုက္ၿပီး သူအတန္ၾကီးကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္ ။ အို ေႏြးေႏြးၾကီး တုတ္တုတ္ခဲခဲၾကီး ။ အရင္ဆံုး မီးခဲ ႏွဳတ္ခမ္းေလး စူလိုက္ၿပီး ၿပြတ္ လို အသံၿမည္ေအာင္ တခ်က္နမ္းလိုက္သည္ ။ ၿပီးမွ လ်ာကေလး ထုတ္ၿပီး ထိပ္ဖူးေခါင္းၾကီးကို စ ယက္လိုက္သည္ ။ အၿပာဇာတ္ကားေတြ အမ်ားၾကီး ၾကည္ထားသူမို စုတ္တာေတြကို ေတြဖူးၿပီးသား ။ ဒြန္းလဲ မီးခဲ လ်ာေလးနဲ ယက္ေပးတာကို ခါးေကာကာခံေနရင္း မီးခဲ ရင္စိုင္တင္းေကာေကာေလးေတြကို လွမ္း ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္ ။ မီးခဲလဲ ထိပ္ဖူးဒစ္လံုးၾကီး ပတ္လည္ကို လ်ာေလးနဲ ၀ိုက၀ ္ ိုက္ၿပီး ယက္ေပးေနၿပန္သည္ ။ ဘယ္ဖက္လက္က လိင္တန္အရင္းကေန ဆုပ္ကိုင္ထားၿပီး ညာဖက္လက္က ဒြန္းရဲေ၈ြးစိေတြကိုပြတ္သပ္ေပးေနသ ည္ ။ ေကာင္းလားဟင္ဒြန္း အားအရမ္းေကာင္းတာဘဲမီးဂဲလ္ရယ္ မီးခဲ ထိပ္ဖူး အထစ္နီညိဳညိဳၾကီးကို ငံုၿပီး စုတ္ေပးသည္ ။ အခုမွ စစုတ္တာမို တခါတခါ မီးခဲသြားေတြက ဒြန္း လိင္တန္ထိပ္ပိုင္းကို ၿခစ္မိသည္ ။ ဒြန္းက သြားနဲ မထိေအာင္ စုတ္ဖို ေၿပာၿပသည္ ။ မီးခဲ စုတ္ရင္း စုတ၇ ္ င္းနဲ အဆင္ေၿပလာသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ မီးခဲ စုတ္တာကို ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ ခံၿပီးေနာက္ ဒြန္းသည္ မီးခဲကို ရပ္ခိုင္းသည္ ။ ဘာလို ရပ္ခိုင္းတာလဲ ဒြန္း မီးခဲ စုတ္တာ မေကာင္းလို လား မဟုတ္ဘူး ေဘဘီေဘဘီ စုတ္ေပးတာ အရမ္းေကာင္းတယ္ ေဘဘီကို ဒြန္း ခ်စ္ေတာမလို ဒြန္းက မီးခဲကို နမ္းစုတ္ၿပန္သည္ ။ မီးခဲလဲ တံု ၿပန္ နမ္းစုတ္ရင္း ကုတင္ေပၚကို တက္လိုက္ၾကသည္ ။ ကုတင္ေပၚမွာ ေဘးတိုက္ အေနအထားနဲ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္း စုတ္ေနခိုက္ ဒြန္းရဲ ပူပူေႏြးေႏြး အေခ်ာင္းၾကီးက မီးခဲ ေပါင္ၾကားကို ထိုးေထာက္ မိေနသည္ ။ ဒြန္းရဲ လက္ကမီးခဲရဲ ရင္သီးေလးကို ဖြဖေ ြ လး စမ္းေနသည္ ။ မီးခဲလဲ ပါးစပ္ထဲတိုး၀င္လာတဲ ဒြန္းရဲ လ်ာကို သူလ်ာေလးနဲ ၿပန္တြန္းထိုးရင္း စိတ္ေတြ ၾကြသထက္ ၾကြလာရသည္ ။ ဒြန္းရဲ လက္က မီးခဲရဲ တင္ပါးေတြဆီ ေရာက္လာၿပီး ဆုပ္နယ္ေနၿပန္သည္ ။ မီးခဲရဲ လက္ကလဲ ဒြန္းလိင္တန္ကို စမ္းကာ ပြတ္ၾကည္ေနသည္ ။.
309 ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္း အကြာဒြန္းက မီးဂဲလ္ခ်စ္တယ္ကြာ လို ေမာဟိုက္သံနဲ ေၿပာလိုက္ေသာအခါ မီးခဲကလဲ မီးဂဲလ္ လည္း ဒြန္းကို အရမ္းခ်စ္တယ္ လို ၿပန္ေၿပာရင္း ဒြန္းရဲလိင္တန္ထိပ္ဖူးအထစ္ၾ ကီးကို ဖ်စ္ညွစ္လိုက္သည္ ။ ဒြန္းလဲ မီးခဲေပါင္ၾကားက ေဖါင္းၾကြေနတဲ အဂၤါစပ္ကို လက္နဲ ပြတ္စမ္းလိုက္ေသာအခါ ကာမေရွေၿပးအေရေတြ ရႊဲနစ္ေနတာကို ေတြရသည္ ။ မီးခဲရင္သီးနီနီေလးေတြကို သူႏွဳတ္ခမ္းၾကီးေတြနဲ ငံုစုတ္ရင္း မီးခဲကိုယ္ေပၚကို တက္လိုက္သည္ ။ ဒြန္းေၿခေထာက္ေတြက မီးခဲေၿခေထာက္ေတြကို ေဘးကို တြန္းခြဲလိုက္ေတာ မီးခဲေပါင္တန္ေတြ ေဘးကို ကားသြားၿပီး ဒြန္းကိုယ္က ေပါင္တန္ေတြၾကားမွာ ေနရာယူၿပီးသား ၿဖစ္သြားသည္ ။ ဒြန္းသည္ ေမြရာေပၚ ဘယ္လက္ကိုေထာက္ခါ ညာလက္နဲ သူတန္ဆာၾကီးကို အရင္းက ဆုပ္ကိုင္ၿပီး မီးခဲရဲ စိုစိုရေ ႊဲ နတဲ ပိပိအေပါက္၀ကို ေတလိုက္သည္ ။ မီးခဲလဲ တကယ္တန္း လိင္ေခ်ာင္းတန္ၾကီး ထိုးသြင္းခံရေတာမည္ ဆိုေတာလဲ အေၾကာက္သား ။ တုတ္ၿပီးရွည္တဲ ဒြန္းရဲ လက္နက္ၾကီးသည္ သူပိပိထဲ ဆန္မွ ဆန္ပါမလား ဆိုၿပီး ေၾကာက္ သည္ ။ ဒြန္းေၿဖးေၿဖးေနာ္ မီးဂဲလ္ ဟာ ကြဲၿပဲသြားအံုးမယ္ မကြေ ဲ စရပါဘူး ေဘဘီရယ္ ဒြန္း ေၿဖးေၿဖးထည္မွာ ဒြန္းမီးဂဲလ္ကို ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးမွာ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဒြန္းသည္ မီးခဲရဲ ႏွဳတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးထဲ သူလ်ာကို ထိုးထည္ကာ ေမႊေႏွာက္ရင္း သူတန္ဆာၾကီးကို မီးဂဲလ္ အဂၤါစပ္ထဲကို ထိုးထည္ ပါေတာသည္ ။ အေရေတြ စိုစိုရေ ႊဲ နသည္တိုင္တန္ဆာထိပ္ဖူးက မ၀င္နိုင္ဘဲ တင္းက်ပ္ေနသည္ ။ ဒြန္းလဲ မီးခဲနဲ လ်ာခ်င္းလံုးေထြးကစားရင္း ဖိသင ြ ္းၿပန္သည္ ။ အင္းနာတယ္နာတယ္ ေၿဖးေၿဖး ေပါင္တန္ေတြကို အစြမ္းကုန္ ကားေစၿပီး ဒြန္း သြင္းသည္ ။ ထိပ္ဖူးဒစ္လံုးၾကီး ၿမဳပ္၀င္သြာၿပီ ။ အားအင္အင္ဒြန္းဒြန္း မီးခဲ ရင္စိုင္ေတြကို သူ စို ေပးလိုက္ ေခ်နယ္လိုက္ လုပ္ရင္း တစ္ဆို ၾကီး တင္းက်ပ္ေနတဲ သူတန္ဆာၾကီးကို ေနာက္ဆုတ္ေရွတိုး အၾကိမ္ၾကိမ္ လုပ္ေပးရင္း မီးခဲ အဂၤါစပ္ထဲကို တထစ္ၿပီးတထစ္ ထိုးသြင္းေနၿပီ ။ ဒြန္းရဲ တန္ဆာတုတ္တုတ္ၾကီးသည္ မီးခဲ ေရႊၾကဳတ္ထဲ သပ္လွ်ိဳထားသလို တစ္ဆို ၾကီး ၿဖစ္ေနသည္ ။ ဒြန္းလဲ မီးခဲရဲ ရင္သားစိုင္ေတြကို ေလွ်ာက္နမ္းမီးခဲကိုယ္ေအာက္ ကို လက္ထိုးသြင္းကာ မီးခဲ တင္ပါးအိအိေတြကို ဆုတ္ညွစ္လိုက္ လုပ၇ ္ င္း တို လို တန္းလန္း ၿဖစ္ေနေသာ သူတန္ဆာကို ဖိသင ြ ္းလိုက္သည္ ။ တဖ်စ္ဖ်စ္နဲ ၀င္သြားသလို မီးခဲရဲ လက္သဲမ်ားသူလက္ေမာင္းသားထဲကို စူးနစ္၀င္လာၿပီး အားအားလို ေအာ္သံထြက္လာသည္ ။ ဒြန္းဒြန္း အား ဒြန္းသည္ သူတန္ဆာကို အေနာက္ၿပန္ဆုတ္ခါ ၿပန္ဖိသင ြ ္းၿပန္သည္ ။ မီးခဲအဖို နာက်င္တာထက္ အရသာထူးေနတာေၾကာင္ ေခါင္းေလးေမာႏွဳတ္ခမ္းဖူးဖူးေလး ပြင္ ဟလ်က္ ဒြန္းရဲအသြင္းအထုတ္ေတြကို ခံယူေနသည္ ။ မီးခဲ ေရႊၾကဳတ္ေလးထဲ ဒြန္းရဲ တန္ဆာ စီးက်ပ္က်ပ္ၾကီး တင္းကနဲတင္းကနဲ ၀င္ထြက္ေနၿပီ ။ အိုဟင္အိုးအိုးအားရွီး အာအအ မီးခဲ ဒြန္းရဲ ခါးကို ဆြဲကာဖက္သည္ ။ မီးခဲရဲ ညည္းသံေတြ နဲ ဒြန္းရဲ ကုတင္က တကြ်ိကြ်ိၿမည္သံေတြ ထြက္ေပၚေနသည္ ။ တေၿဖးေၿဖးနဲ ဒြန္းရဲ ထိုးသြင္းတာ ဆြဲႏုတ္တာေတြ ၿမန္ဆန္လာသည္ ။ အရွိန္ရလာသည္ ။ ေၿဖးေၿဖးထိုးသြင္းတာမ်ိဳး မဟုတ္ေတာဘဲ ေဆာင္ထည္တာေတြ ၿဖစ္လာသည္ ။ တခ်က္တခ်က္ အသားခ်င္းထိရိုက္သံေတြ ဖတ္ကနဲ ဖတ္ကနဲ ၿမည္လာသည္ ။ မီးခဲလဲ ခံနိုင္လာသည္ ။ ဒြန္း တအားၿမန္လာသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ တင္းက်ပ္လွေသာ မီးခဲ အပ်ိဳစင္ အဂၤါစပ္ေလး ေပးစြမ္းတဲ အရသာထူးေၾကာင္ ဒြန္း တကိုယ္လံုးက အေၾကာေပါင္း တေထာင္ စိမ္ တက္ရေအာင္ ေကာင္းလွတဲ ကာမအရသာထူးကို ရရွိလိုက္ၿပီး သုတ္ေရေတြ စစ္ကနဲ စစ္ကနဲ မီးခဲ အဂၤါစပ္ထဲကို ပန္းထုတ္လိုက္ရေတာ သည္ ။.
310 မီးခဲရဲ ရင္သားစိုင္ႏွစ္လံုးၾကား မ်က္ႏွာအပ္ရင္း ဒြန္းသည္ ၿပီးတဲအရသာ ကို တအင္အင္ နဲ ခံစားေနသည္ ။ မီးခဲရဲ အဂၤါစပ္ႏွဳတ္ခမ္းသားေတြက သူတန္ဆာေခ်ာင္းကို ညွစ္ထားးသလိုတင္းက်ပ္ေနသည္ ။ အီးေကာင္းလိုက္တာ မီးဂဲလ္ရယ္ အား ဆာလာၿပီကြာ မင္းတို ေကာ မဆာဘူးလား ဗလၾကီးလင္းသိန္းက အေၾကာဆန္ရင္း ေၿပာလိုက္သည္ ။ ကိုေက်ာက္တံုးကေတာ လုပ္ၿပီ ေစာင္အံုး အစားတခုခု ေတာ မၾကာခင္ စားၾကရမွာပါ ဆည္းဆာနီက ကားၿပဴတင္းေပါက္ကေန တခ်က္ လွမ္းၾကည္ၿပီး ေၿပာသည္ ။ သူတို အဖြဲ က လင္းသိန္းကို နပန္းသမားကေန ရုပ္ရွင္မင္းသား ၿဖစ္လာေသာ နဲ တူသည္ ဆိုၿပီး ကိုေက်ာက္တံုး လို ေခၚၾကသည္ ။ သူတို အဖြဲ ၃ ဘဏ္တခုရဲ ေဘးက လမ္းၾကားေလးတခုထဲ ကင္းပုန္း၀ပ္ေနတာ ႏွစ္ရက္ ရွိၿပီ ။ ဒီဘဏ္ကို တိုက္မယ္လို သတင္းရလို ။ ရဲကား မဟုတ္တဲ ဗင္ကားနီညိဳေရာင္ကားၾကီးထဲ ပုန္းေအာင္းၿပီး ၿငိမ္ေနၾကသည္ ။ ဘဏ္ မန္ေနဂ်ာ နဲ တခ်ိဳ ၀န္ထမ္းေတြေတာ သူတို ပုန္းေခ်ာင္းေနတယ္ ဆိုတာ သိၾကသည္ ။ ဘဏ္မန္ေနဂ်ာက ေနလည္ဖက္မွာ လဘက္ရည္နဲ မုန္ လာပို ေပးတတ္ သည္ ။ ရွမ္းေလးသည္ ကားေမာင္းသူေနရာမွာ ထိုင္ၿပီး အၿပင္ကို ေငးေနသည္ ။ ၿမိဳလည္ေခါင္မို လူစည္ကားေနသည္ ။ ဆည္းဆာနီ က ဂ်ာနယ္တေစာင္ကို လွန္ေလွာၾကည္ေနသည္ ။ အဖြဲ ေခါင္းေဆာင္ ေရႊေမာင္းကေတာ သူတို ဗင္ကားၾကီး နဲ မနိးမ၀း မွာ တိုယိုတာကား ခပ္စုတ္စုတ္ေလးတစီးထဲ သတင္းစာ ထိုင္ဖတ္ေနသည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္ ေရာက္လာ သည္ ။ အရပ္၀တ္နဲ ၿဖစ္သည္ ။ ရဲကား မဟုတ္တဲ ရိုးရိုးကားတစီးနဲ ေရာက္လာတာ ။ သူကားေမာင္းသူ ရဲသားကလဲ အရပ္၀တ္နဲ ဘဲ ။ ကားေမာင္းသူ က စားစရာအထုပ္မ်ား ဗင္ကားထဲက ဆည္းဆာနီတို ဆီကို လာေပးသည္ ။ ဆည္းဆာက ကိုေက်ာက္တံုး လာၿပီ ၀ါးေပေတာ လို ရယ္ေမာရင္း ေၿပာသည္ ။ ၀က္သားေပါက္စီအနံက သင္းပ်ံေနသည္။ ဟား မန္းၿမိဳေတာ္ ေပါက္စီ ေတြဘဲ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဗလၾကီးလင္းသိန္း ေပ်ာ္သြားၿပီ ။ ေဂ်ဒိုးနတ္ အထုပ္ေတြလဲ ပါသည္ ။ ရွမ္းေလးကေတာ အစားမက္တဲ လူ မဟုတ္ေတာ လွည္ေတာင္ မၾကည္ဘူး ။ ေရႊေမာင္း က ကားထဲက ထြက္ၿပီး ထြန္းဇံေအာင္ကို လာေတြသည္ ။ အေၿခအေန ဘယ္လုိလဲ ကိုေရႊေမာင္း မထူးပါဘူးဒီလိုပါဘဲ ဘာသတင္းမ်ား ထပ္ရေသးလဲ မရဘူးဗ်ဒီေကာင္ေတြ အုပ္စုက လည္ေတာ လည္လိမ္ မယ္ က်ဳပ္တို ေစာင္ၾကည္ေနတာမ်ား သိလို ဘာမွ ထပ္မလွဳပ္ရွားေသးတာလဲ ၿဖစ္နိုင္တယ္ တခ်ီထဲနဲ ေက်နပ္သြားၿပီး ထပ္မလုပ္ေတာဘူးလိုေတာ က်ေနာ္ မထင္ဘူးဗ် လုပ္ေတာ လုပ္အံုးမွာပါ က်ဳပ္လဲ ထင္တာဘဲ + + + လြန္းသူသူ ဒီေန အလုပ္က ၿပန္ေတာ ငယ္သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က ေမြးေနစားပြဲဖိတ္လို လိုက္သြားသည္ ။ သူငယ္ခ်င္းေဟာင္းေတြ နဲ ၿပန္ေတြၿပီး စားၾကေသာက္ၾကသည္ ။ ၿမိဳလည္က ဆိုင္ဘဲ ၿဖစ္လို ပြဲသိမ္းလို လမ္းခြဲၾကေတာ လြန္းသူသူ အေမအတြက္ ကိတ္မုန္ ၀ယ္သြားခ်င္တာနဲ ၀ယ္ေနက် ဆိုင္ကလဲ သိပ္မေ၀းတာနဲ လမ္းေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္ ။ လြန္းသူသူ အလုပ္မွာ အခု စိတ္လွဳပ္ရွားစရာ တခု ၾကံဳ ေနရသည္ ။ ဟိုတေလာက ဘဏ္ဓားၿပအတိုက္ခံရေတာ တခ်ိန္ခ်ိန္မ်ား ဒီ ဓားၿပေတြ ထပ္လာတိုက္အံုးမလား ဆိုၿပီး ရဲအရာရွိ တေယာက္ အရပ္၀တ္နဲ ဘဏ္၀န္ထမ္း ဟန္ေဆာင္ၿပီး ဘဏ္မွာ လာေနသည္ ။ ဇာနီကို ဆိုတဲ ရဲအုပ္ ။ နိုင္ငံၿခားၿပန္ ဆိုၿပီး ရွိဳးက ခပ္မ်ားမ်ား ။ လြန္းသူသူ ကို ၾကည္တဲပံုက မရိုးသားဘူး ။ တေနတေန အေၾကာင္းမရွိအေၾကာင္းရွာၿပီး လာလာ စကားေၿပာသည္ ။ ထမင္းစားခ်ိန္ ဆိုရင္ သူေကြ်းပါရေစ ဆိုၿပီး လြန္းသူသူ ထြက္စားတဲအခါ လိုက္လာတတ္သည္ ။.
311 ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ လူရည္သန္ ခပ္ေၿဖာင္ေၿဖာင္ တေယာက္ ပါဘဲ ။ လြန္းသူသူက သူကို သိပ္ စိတ္မ၀င္စားမိဘူး ။ လြန္းသူသူ စိတ၀ ္ င္စားေနမိတာက ကိုဒီပ ဆိုတဲ လူ ။ ဘဏ္ေငြစာရင္း အေကာင္ လာဖြင္ သည္ ။ သူနဲ ခင္ခင္မင္မင္ စကား ေၿပာၾက ခင္မင္လာၾကသည္ ။ လမ္းၾကံဳလို ဆိုၿပီး ဘဏ္ကို ၀င္၀င္လာသည္ ။ လြန္းသူသူကို စိတ၀ ္ င္စားေနမွန္း သိသာ သည္ ။ ကားတစီး လြန္းသူသူ ေလွ်ာက္ေနတဲ ပလက္ေဖါင္း ေဘးကို ကပ္ၿပီး ရပ္လာသည္ ။ လြန္းလြန္း ဟာ ဘသက္ ဘသက္ထြန္း ေခြးဘီလူး ဘသက္ထြန္း လာၿပန္ၿပီ ။ လြန္းလြန္းဘယ္သြားမလို လဲ လာကိုၾကီး လိုက္ပို မယ္ တက္တက္ ေနပါေစ က်မ ၀င္စရာ ရွိေသးတယ္ က်မဖာသာ ဘဲ ၿပန္မယ္ ဘသက္ထြန္းက ကားရပ္လိုက္ၿပီး ဆင္းလာသည္ ။ လာပါ လြန္းလြန္းရယ္ ကိုၾကီး အိမ္လိုက္ပို ေပးပါရေစ ကိုၾကီးက တခုခု လဲ လိုက္ေကြ်းခ်င္လို က်မ မလိုက္ဘူး လို ေၿပာၿပီးၿပီဘဲ ရွင္ ရဘူးရဘူး လိုက္ရမယ္ လာလာတက္ ဘသက္ထြန္းက အတင္းဆြဲဖို လုပ္သည္ ။ လြန္းသူသူ လြယ္ထားေသာ စလင္းဘက္အိတ္ၾကိဳးကေန ဆြေ ဲ ခၚခ်င္သည္ ။ လြန္းအေမနဲ တိုင္မွာေနာ္ ဟင္း အိုတိုင္တိုင္ မလိုက္ပါဘူးဆို လြန္းသူသူ စိတ္ဆိုးလာသည္ ။ ဘသက္ထြန္းက လဲ ဇြတ္တရြတ္ ဘဲ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ လူတေယာက္ သူတို ႏွစ္ေယာက္ အနားကို ေရာက္လာသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဟင္ ကိုဒီပ လြန္းသူသူ ဘာၿဖစ္ေနတာလဲ ဒီလူလြန္းသူသူကို ေႏွာက္ရွက္ေနတာလား ဒီပ သည္ ဘသက္ထြန္း နဲ လြန္းသူသူတို ၾကားကို ၀င္ရပ္လိုက္သည္ ။ မလိုက္ခ်င္ပါဘူး ဆိုတာကို အတင္းေခၚေနတယ္ ေလ ဟိတ္လူ ခင္ဗ်ားအသားမနာခ်င္ရင္ ခုခ်က္ခ်င္း ဒီေနရာက ထြက္သြားလိုက္ ဘာကြမင္းက ဘာေကာင္မို လာေဟာင္ေနတာလဲ ဒါ ငါနဲ မၾကာခင္ ယူၾကေတာမယ္ မိန္းမ ဘာေၿပာတယ္ လြန္းသူသူသူေၿပာတာဟုတ္လား ဘယ္ကလာ သူေလွ်ာက္ေၿပာေနတာ မဟုတ္ရပါဘူး သူက ေမေမနဲ ခင္တယ္ေလ သူဖါသာ တဖက္သပ္ ေလွ်ာက္ေၿပာေနတာကိုဒီပ ဒီပလဲ ဘသက္ထြန္းကို ရင္ဆိုင္လိုက္သည္ ။ ကဲဘဲၾကီးေညာင္းေပေတာ က်ဳပ္လက္ေတြက တအားၿမန္ၿပီး ၿပင္းတယ္ ဘဲၾကီး အတြက္ ေၿပာေနတာ ဒိုးေတာ ဘသက္ထြန္း ဒီလို ဆိုေတာလည္း လန္သည္ ။ အေနာက္ကို ဆုတ္ေၿပး သည္ ။ လြန္းလြန္း မင္းမင္း သိပ္ရက္စက္တယ္ ေတာက္ အေ၀းကေန လွမ္းေၿပာသည္ ။ ဒီပနဲ လြန္းသူသူ တက္ဆီကား တားလိုက္သည္ ။ ဘယ္သြားမလဲ လြန္းသူသူ အစကေတာ ေမေမအတြက္ ကိတ၀ ္ ယ္မလို ခုေတာ စိတ္ရွဳပ္စိတ္ညစ္သြားၿပီ မ၀ယ္ေတာပါဘူး တေနရာရာ ထိုင္ၾကမလား ေကာင္းသားဘဲ ခဏ နားခ်င္တယ္ ရင္တအား တုန္တာဘဲ ကိုဒီပ ရယ္ ဒီပ က ေခ်ာင္က်ၿပီး လူရွင္းေသာ သားသားနားနား ဆိုင္ကို ေခၚသြားသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ လြန္းသူသူ အေအးေသာက္ရင္း ဒီပကို ဘသက္ထြန္းအေၾကာင္းေတြ ရင္ဖင ြ ္ သည္ ။ ဘသက္ထြန္းကို ေငြမ်က္ႏွာတခုထဲနဲ လြန္းသူသူ ရဲ အေမက လက္ခံေနၿပီး သမီးနဲ ေပးစားခ်င္ေနတာဒီပ သိလိုက္ရသည္ ။ လြန္းသူသူလဲ သိတာမွ မၾကာေသးတဲ ဒီပကို ဘာေၾကာင္မ်ား ကိုယ္ အတြင္းေရးေတြ အားလံုး ဖြင္ ေၿပာၿပမိသလဲ မသိေတာဘူး ။ ဘာဘဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ ခင္မင္သူတေယာက္ကို ရင္ဖင ြ ္ လိုက္ရတာ စိတ္ေတာ အေတာ္ ေပါသြားသည္ ။ လြန္းသူသူ က အေမၿဖစ္ေစခ်င္သလို ဒီ ဘသက္ထြန္းကိုေတာ လက္မခံပါဘူးေနာ္ အိုးေ၀းေသးတယ္ လြန္း ဘယ္ေတာမွ ကိုယ္မခ်စ္မႏွစ္သက္တဲ လူကို ေငြေၾကာင္ေတာ လက္ခံမွာ မဟုတ္ဘူးကိုဒီပ ဟြန္း တခါတခါ မြန္းက်ပ္လာၿပီး တံတားေပၚကေနေရထဲေတာင္ ခုန္ခ်ပစ္လိုက္ခ်င္မိတယ္ အိုဗ်ာ အဲလို မေၿပာပါနဲ လြန္းသူသူ အခက္အခဲေတြကို က်ေနာ္ တတ္နိုင္ရင္ အားလံုး ေၿဖရွင္းေပးလိုက္ခ်င္ပါတယ္.
312 လြန္းညည္းၿပလို ကိုဒီပ စိတ္မညစ္သြားပါနဲရွင္ ေဆာရီးဘဲေနာ္ ရတယ္လြန္းသူသူက်ေနာ္ လြန္းသူသူ ကို တကယ္ကို ခင္မင္မိပါတယ္ မိတ္ေဆြဆိုတာ တေယာက္ လိုအပ္ရင္ တေယာက္က ကူညီၾကရမွာ ဒီေနဒီအခ်ိန္က စၿပီး က်ေနာ္ လြန္းသူသူရဲ အခက္အခဲေတြကို ေၿဖရွင္းေပးဖို ေခါင္းထဲ ထည္ထားပါၿပီ ဘာမွ စိတ္မပူနဲ ေတာအဆင္ေၿပလာမွာပါ လြန္းသူသူ မီးခဲ နဲ ဒြန္းလဲ ဆားငံေရကို ေသာက္သံုးမိၾကသလို ေသာက္ၿပီးရင္း ေသာက္ခ်င္ရင္း ၿဖစ္ေနၾကၿပီ ။ မီးခဲတို အိမ္မွာက ကိုၾကီး နဲ ကိုေလးက နယ္စပ္ကို သြားေနေတာ ကိုလတ္ဒီပနဲမီးခဲဘဲ ရွိေတာ ကိုလတ္ဒီပ မရွိခ်ိန္ မီးခဲနဲ ဒြန္း ေရေရလည္လည္ ခ်စ္တလင္းေခၚၾကသည္ ။ တခါတေလ ဒြန္းရဲ အခန္းေလးမွာ ခ်ိန္းေတြၾကသည္ ။ ေစးေစး လဲ မီးခဲကို ဖုန္းေခၚ သည္ ။ ကိုလတ္ဒီပ သည္ ေစးေစးကို ၾကိဳက္သလိုလို လုပ္ၿပီး အခုေတာလဲ ေစးေစးကို ဖုန္းလဲ မဆက္ လာလဲလာမေတြေတာဘူးတဲ ။ ကိုလတ္တေယာက္ ဘာၿဖစ္ေနလဲ မသိဘူး ။ မီးခဲ သည္ ဒြန္းနဲ အသားကုန္ ကဲတာ သူရထားတဲ ေ၀စုေငြေတြ ေတာ္ေတာ္ကို ကုန္ခမ္းေနၿပီ ။ မသံုးစဖူး သံုးရလို မလုပ္ဖူးတာေတြ အကုန္ လုပ္တာ ။ သူတို ဘဏ္ကို တိုက္ဖို လုပ္တံုးက မိသားစု အဆင္ေၿပေရး စီးပြားေရးလုပ္ငန္းတခုခု စု လုပ္ၾကဖို ။ တိုက္လို ရလာေတာ ကိုၾကီးသီလ က စၿပီး သူရီးစား စရီခမ္းနဲ တဖက္နိုင္ငံမွာတအားသံုးစား ကဲေတာတာဘဲ ။ ကိုေလးဇီ၀ကေတာ ေၿပာမေနနဲေတာ ။ တဖက္နိုင္ငံထဲ ကဲလြန္းလို ဖိုက္ပေ ြဲ တြ ၿဖစ္ ေငြလဲ ေၿပာင္ၿပီ လို သတင္းၾကားရသည္ ။ မီးခဲ ကို ဒြန္း ဖုန္းဆက္သည္ ။ ီ ဒြန္း နယ္စပ္ကို လိုက္သြားရမည္တဲ ။ ကိုေလးဇီ၀ ကို လိုက္ ေၿဖရွင္းေပးစရာ ရွိလို ကိုေလးဇီ၀ က သူကို ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ လွမ္းေခၚသည္တဲ ။ ဒြန္းလဲ ဇီ၀ ကို မီးခဲ မ်က္ႏွာနဲ ဘာလိုလို လုပ္ကိုင္ ကူညီေနက် မို ဇီ၀ အေနာက္ကို လိုက္သြားဖို လုပ္သည္ ။ မီးခဲလည္း ဒြန္းကို အစစ သတိထားဖို ေၿပာရင္းလိုအပ္ရင္ သံုးဖို သူမွာ ေနာက္ဆံုး က်န္တဲ ေငြေတြကို ဒြန္းလက္ထဲထည္ေပးလိုက္သည္ ။ ကိုလတ္ဒီပ အိမ္ၿပန္လာေတာ ဒြန္း ဇီ၀ ကိစၥ ေၿဖရွင္းဖို လိုက္သြားမဲအေၾကာင္း ေၿပာၿပလိုက္သည္ ။ ကိုလတ္ဒီက ကေတာ လူေအးတေယာက္မို အားလံုး အဆင္ေၿပမွာပါ ကိုၾကီးလည္း ရွိေနတာဘဲ လို ၿပန္ေၿပာသည္ ။ မီးခဲက ကိုလတ္ေစးေစး ကို မေတြေတာဘူးလား လို ေမးသည္ ။ ကိုလတ္က ငါလည္း မအားဘူးဟာ ငါေတြလိုက္ပါမယ္ လို ၿပန္ေၿဖသည္ ။ မီးခဲ လည္း ေ၀စု အတူတူခ်င္းရတာ ေငြအားလံုး ေၿပာင္သြားလို ကိုလတ္ဒီပ ဆီက ေခ်းဖို ၾကိဳးစားသည္ ။ ဒၤီပ က မီးခဲ ငါလဲ ထပ္လိုခ်င္ေနတယ္ မေလာက္ဖူး ငါသံုးစရာေပၚလာလို နင္ ခဏ ေစာင္ကိုၾကီး နဲ ကိုေလး ၿပန္လာရင္ ငါတို တခ်ီေလာက္ ပြဲၾကမ္းပစ္လိုက္အံုးမယ္ လို ေၿပာေလသည္ ။ မီးခဲ လဲ ကိုလတ္ ေၿပာတာကို သေဘာတူသည္ ။ ။ သူတို ဘဏ္ကို တိုက္တာလည္း လြယ္လြန္းေနသည္ ။ ဒီလိုသာ လြယ္ရင္ ထပ္လုပ္ဖို ၀န္မေလးဘူးေပါ ။ လြန္းသူသူ သည္ ကိုဒီပ က သူအေမ တင္ေနတဲ အေၾကြးေတြကို ဆပ္ေပးမည္ ေၿပာလာေသာအခါ ခါးခါးသီးသီး ၿငင္းပယ္ သည္ ။ ခင္မင္တာေတာင္ မၾကာေသး ။ ေငြမေခ်းလိုဘူး ။ သို ေပမဲ အေမ က ဟိုေခြးဘီလူးၾကီးဆီက ေခ်းခ်င္ေနၿပီး လြန္းသူသူကို ဒီလူၾကီး လက္ထဲ ထိုးအပ္ခ်င္ေနေတာ ခက္သည္ ။ ေခြးဘီလူး ကလည္း သိပ္ အခြင္ အေရး ယူသည္ ။ တည အေမနဲ ထိုင္စကားေၿပာတာ ညနက္သြားလို သူမွာ ကားမပါလို လြန္းသူသူတို အိမ္မွာဘဲ အိပ္လိုက္ေတာမည္ လုပ္လာသည္ ။ လြန္းသူသူက မရဘူးလို ခပ္တင္းတင္း ေၿပာလိုက္လို အေမနဲ လြန္းသူသူ ညိၾကရၿပန္သည္ ။ ကိုဒီပ က သူကို အားမနာနဲ ဆိုၿပီး အေမနဲ တိုက္ရိုက္ ၀င္ေဆြးေႏြးၿပီး ေၾကြေတြကို အတင္း ၀င္ဆပ္သြားသည္ ။ အေမကေတာ ေငြမ်က္ႏွာနဲ ေမာင္ဒီပေမာင္ဒီပ နဲ ၿဖစ္ေနၿပန္ၿပီ ။.
313 လြန္းသူသူတို အခက္အခဲေတြ ေၿပလည္ရၿပီ ။ ဒီပ လည္း ဘိုင္တြန္သြားၿပီ ။ ဒီေန ဒီပ လြန္းသူသူရဲ ထမင္းစားခ်ိန္ ဘဏ္အၿပင္က လာေစာင္ေနသည္ ။ လြန္းသူသူရဲ ဟန္းဖုန္းကို သူေခၚလို လြန္းသူသူလည္း အလုပ္ လက္စၿဖတ္ၿပီး အၿပင္ထြက္ခဲ သည္ ။ တံခါး၀ မွာ လံုၿခံဳေရးၾကီး ေစာအားေမ ကို ေတြသည္ ။ ဖထီးေနေကာင္းသြားၿပီလား ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဟုတ္ကဲဆရာမ ေကာင္းပါၿပီ ေစာအားေမသည္ ရဲတပ္ဖြဲ က ထုတ္ေပးေသာ ကာဘိုင္ ေသနတ္ နဲ စတိုင္တင္းေနသည္ ။ လြန္းသူသူ ကို ဘဏ္အၿပင္ဖက္မွာ ဒီပ ၿပံဳးၿပံဳးၾကီး ေစာင္ေနသည္ ။ လြန္း ကိုဒီပ လြန္းဘာစားမလဲ ဘာဘဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ ၿမန္မာထမင္းဆိုင္ စားမလား စားေလ ကိုဒီပ တလမ္းေက်ာ္က ဆိုင္ သြားစားရေအာင္ လြန္း သြားေလ ေအာ္ဒါနဲ အေမေၿပာၿပတယ္ ကိုဒီပ အေမကို အထူးကုဆရာ၀န္ ဆီ ေခၚသြားၿပေပးတယ္ ဆို ေဆးေတြလဲ ၀ယ္ေပးတယ္ ဆို အင္းလြန္းေမေမ က်န္းမာေရး အတြက္ တတ္အားသေရြ လုပ္ေပးတာပါ ကိုဒီပလဲ လြန္းတို အတြက္ အရမ္း အကုန္အက်ေတြ မ်ားေနၿပီ လြန္းအရမ္း အားနာတာဘဲ အားမနာပါနဲ လြန္းရယ္ ရပါတယ္ ကဲလြန္း ဘာဟင္းစားမလဲ ဆိုင္ထဲမွာ ထမင္းစားခ်ိန္ မို လူၿပည္ေနသည္ ။ ကံအားေလ်ာ္စြာ စားၿပီးသူေတြ ထသြားလို လြန္းသူသူ နဲ ဒီပ ထိုင္စရာေနရာ ရသြားသည္ ။ ဟင္းေတြက ေတာ္ေတာ္ကို စံုသည္ ။ သူတို ႏွစ္ေယာက္ ထမင္းစားေနၾကတံုး လူတေယာက္ က လြန္းသူသူကို လွမ္းႏုတ္ဆက္သည္ ။ လြန္းသူသူက ၿပန္ႏွဳတ္ဆက္သည္ ။ ဒီလူက လြန္းသူသူနဲ သူကို ေသေသခ်ာခ်ာကို ၾကည္သြားသည္ လို ဒီပ စိတ္ထဲမွာ သိလိုက္သည္ ။ ဒီလူ ဆိုင္ထဲက ထြက္သြားေတာ လြန္းသူသူကို သူ ေမးမိလိုက္သည္ ။ သူ က ဘယ္သူလဲ လြန္း ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ သူက လြန္းတို ဘဏ္ကို ဓါးၿပတိုက္သြားတာကို စံုစမ္းေနတဲ ရဲ ကိုဒီပ ဒီပ ရင္ဘတ္ထဲ ဒိုင္းကနဲ ေအာင္သြားသည္ ။ အႏၲရာယ္ အခ်က္ေပး ေခါင္းေလာင္းသံေတြ တခြ်င္ခြ်င္ ၿမည္ကုန္သည္ ။ ရဲ ဘဏ္ဓါးၿပမွဳကို စံုစမ္းေနတဲ ရဲ ဆိုပါလား ။ သူကိုလဲ အကဲခတ္သလို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည္သြား သည္ ။ လြန္းသူသူအေရွမွာ မ်က္ႏွာမပ်က္ရေအာင္ ဟန္ေဆာင္ေနရေပ မယ္ ဒီပ ေခါင္းထဲမွာ ေမးခြန္းေတြ မ်ားၿပားေနသည္ ။ လြန္း လြန္းနဲ ခုန ရဲနဲ ခင္လား ခိခိ ကိုဒီပ က ေဂ်၀င္သြားတာလား အင္း ေဂ်၀င္တယ္ ဘဲ ထားပါေတာ ေၿပာပါအံုး သူက လြန္းတို ဘဏ္ကို အၿမဲ လာလာေနတာလား အိုး ဟုတ္ဖူး လြန္းတို ဘဏ္မွာကို ၀န္ထမ္း တေယာက္လို ရွိေနတာ အမေလး ဘယ္ဓါးၿပက တခါ တိုက္ၿပီးသား ေနရာကို လာထပ္တိုက္မွာလဲ ဒီပ ရဲေတြရဲ ေၿခလွမ္းေတြကို လြန္းသူသူေၾကာင္ သိလိုက္ရၿပီ ။ သူတို ညီအကို ေမာင္ႏွမေတြ ေငြထပ္လိုလို ထပ္တိုက္မယ္ ဆိုရင္ အရင္ပံုစံအခ်ိဳး နဲေတာ မၿဖစ္ဘူး ။ ရဲေတြ ေစာင္ၾကည္ေနတာ သိလိုက္ရၿပီ ။ ဒီရဲက သူတေယာက္ထဲနဲ ဖမ္းမွာတဲလား ဟင္းဟင္း ဂ်ိန္းစ္ဘြန္းလို လူစြမ္းေကာင္း ထင္တယ္ေနာ္လြန္း မဟုတ္ဘူး ကိုဒီပသူတေယာက္ထဲ မဟုတ္ဘူး သူ က အင္ခ်ပ္ ေလ ဘဏ္ေတြရဲ မလွမ္းမကမ္းမွာ ဆြပ္တင္းမ္ေတြ ကင္းပုန္း၀ပ္ ေစာင္ေနၾကတာ ဟင္ဟုတ္လား လြန္းကို သူ ေၿပာၿပတာလား မဟုတ္ဘူးကိုဒီပ လြန္းတို ကို ကာကြယ္ေစာင္ေရွာက္တာမို လြန္းတို ဘဏ္က ေနလည္ခင္း လဘက္ရည္ေကာ္ဖီနဲ ေပါက္စီတို ေဂ်ဒိုးနတ္တို ေကြ်းတယ္ ေနတိုင္းေတာ မဟုတ္ဘူးေပါ အိုး ။ လြန္းသူသူ ဆီက ထပ္ၿပီး သတင္းေကာင္းေတြ ရလိုက္လို ဒီပ စိတ္ထဲက ေပ်ာ္သြားသည္ ။ ဆြပ္ေတြ ေခ်ာင္းေနသည္ ဆိုပါလား ။ + + + + + ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ေစးေစး ေဆြးေနသည္ ။ ကိုလတ္ကိုဒီပေၾကာင္ ။ ဟိုေနညက ေစးေစးလဲ အရက္မူးမူးနဲ ကိုလတ္ဒီပ ကို နမ္းပစ္လိုက္သည္ ။ ကိုလတ္လဲ ေစးေစးကို ၿပန္နမ္းၿပီး နို ေတြကို နယ္စို သည္ ။ မီးခဲ ေရာက္လာလို သူတို ဘာမွ ေရွမဆက္ၿဖစ္လိုက္ၾကဘူး ။.
314 ကိုလတ္ကို ဖုန္းဆက္ၾကည္တာ ဖုန္းမကိုင္ဘူး ။ ၿပန္လည္း မေခၚဘူး ။ မီးခဲကို ေမးၾကည္ေတာလဲ ေရေရရာရာ ဘာမွ မသိရဘူး ။ ကိုလတ္ ဘာေၾကာင္ စိတ္ေၿပာင္းသြားသလဲ မသိေတာဘူး ။ မီးခဲ ေရေရလည္လည္ ဘိုင္ၿပတ္ေနသည္ ။ ဒြန္း နယ္စပ္ကို သြားေတာ မီးခဲ ေငြေတြ ေပးလိုက္သည္ ။ ကိုေလးဇီ၀ လက္လြန္ထားတာေတြ ဒြန္း လိုက္သြားၿပီး ေၿဖရွင္းေပးၿပီး ကိုေလးဇီ၀ကိုၾကီးသီလတိုနဲ မၾကာခင္ ၿပန္လာမည္ လို ဒြန္းက ေၿပာသြားသည္ ။ ကိုေလးဇီ၀ ေစာ္ကားလိုက္တဲ လူ က နယ္စပ္က လက္နက္ကိုင္တေယာက္ ။ ဒြန္းနဲက ညီအကို ၀မ္းကြေ ဲ တာ္သည္ ။ ဟိုလူက ကိုေလးဇီ၀ ကို အေပ်ာက္ရွင္းမယ္ တကဲကဲ လုပ္ေနသည္ ။ ဒြန္း ၀င္ ေၿဖၿဖန္ရင္ေတာ ေၿပလည္မည္ လို ကိုၾကီးသီလ က ေၿပာသည္ ။ ေစးေစးကို သတိရသြားသည္ ။ ဘဏ္တိုက္လို ရခါစက ေစးေစးကိုလဲ မီးခဲ သံုးဖို ေငြေတြ ေပးသည္ ။ ေစးေစး က မလိုခ်င္ေပမဲ မီးခဲ တေနလိုရင္ ၿပန္နင ို ္ေအာင္ သူ သိမ္းထားေပးမည္ လို ေၿပာၿပီး ယူထားလိုက္ သည္ ။ ေစးေစးက ေငြ မသံုးမၿဖဳန္းဘူး ဆိုတာ မီးခဲ ငယ္ငယ္ထဲက သိသည္ ။ ေစးေစး ဆီ ဖုန္းဆက္လိုက္သည္ ။ ေစးေစးက ဘာမွ မပူနဲ သူ လိုတဲ ေငြ ထုတ္ေပးမည္ လို ေၿပာသည္ ။ မီးခဲ လဲ ေစးေစးကို နိုက္ကလပ္သြားရေအာင္ လို အေဖၚစပ္ သည္ ။ ေစးေစးက သူကို လာေခၚပါ ေစာင္ေနမည္လို ေၿပာသည္ ။ မီးခဲ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး အေဟာစား ၀တ္ၿပီး ဘဏ္တိုက္လို ရၿပီးမွ သူတို ၀ယ္ထားတဲ ကားေလး နဲ ေစးေစး ကို သြားေခၚလိုက္ သည္ ။ ေစးေစးကလဲ မီးခဲ နဲအၿပိဳင္ ခပ္ေဟာေဟာ ၀တ္ထားသည္ ။ မီးခဲ သြားေနက် ကလပ္ကို ေရာက္သြားေတာေစးေစးက အရက္၀ယ္တိုက္သည္ ။ မီးခဲ ပိုက္ဆံအိတ္ထဲကိုလဲ ေငြေတြ ထည္ေပးသည္ ။ မီးခဲ နဲ ေစးေစး အရက္ နဲနဲ ၀င္သြားေတာ အာသြက္လ်ာသြက္ ၿဖစ္လာသည္ ။ ေပ်ာ္ခ်င္လာသည္ ။ တဒံုးဒံုး တ၀ုန္း၀ုန္း ဆူညံေနေသာ ေတးဂီတ နဲ ခုန္ေပါက္ကခုန္ေနတဲ လူစုထ၀ ဲ င္ ကလိုက္ၾကသည္ ။ ေစးေစးကလဲ အေတာ္ကို ကတတ္သည္ ။ ခါးေသးေသး ေအာက္က သူဖင္တုန္းေတြကို တဆတ္ဆတ္ခါၿပီး ကသည္ ။ မီးခဲ နဲ ေစးေစး မိန္းမႏွစ္ေယာက္ မို တခ်ိဳဘဲေတြက ခ်ဥ္းကပ္ခ်င္သည္ ။ မီးခဲ နဲ ေစးေစးက ဘယ္ဘဲကိုမွ ဂရုမစိုက္ဘူး ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ။ ကလိုက္ ၿပန္ေသာက္လိုက္ ။ လူတေယာက္ မီးခဲကို လာ စကားေၿပာသည္ ။ အရပ္ၿမင္ၿမင္ ၾကည္ေကာင္းတဲ လူ တေယာက္ ။ ခ်ာတိတ္ေတာ မဟုတ္ဘူး ။ ဒါေပမဲ သူ ၀တ္တာေတြက ေခတ္ဆန္သည္ ။ အဖိုးတန္သည္ ။ နိုင္ငံၿခားက ၿပန္လာတဲ လူတေယာက္ ၿဖစ္မည္ လို မီးခဲ ထင္ သည္ ။ ဘာလို မွန္းမသိဘူး ။ မီးခဲ သူကို စကားၿပန္ေၿပာမိ သည္ ။ သူနံမည္က ဇာနီ တဲ ။ စကားေၿပာေတာ အရမ္းေကာင္းတဲ ဘဲ ။ မီးခဲ လည္း ဒြန္းသာ မရွိရင္ သူကို ၾကိဳက္သြားမယ္ ထင္သည္ ။ ေစးေစး ကလဲ ဘဲမရွိေတာ ပံုသားသားနားနား နဲ ဘဲ ခ်ဥ္းကပ္လာေတာစိတ၀ ္ င္စား သလား မသိဘူး ။ ဒီဘဲကို စကားၿပန္ေၿပာသည္ ။ ဇာနီ က ေနာက္ကလပ္တခု ကို သြားဖို ေခၚသည္ ။ အစစ တာ၀န္ယူသည္ လို ေၿပာသည္ ။ ေစးေစး ကလည္း ဇာနီေၿပာတဲ ကလပ္ကို စိတ၀ ္ င္စားသည္ ။ မီးခဲကို သြားရေအာင္ လို ေၿပာသည္ ။ သူတို ဇာနီ နဲ လိုက္သြားသည္ ။ ဇာနီက သူကတိအတိုင္း ကလပ္၀င္ေၾကးေရာေသာက္တဲ ၀ိုင္ဖိုးေတြ စားတဲ စားစရာဖိုးေတြ ေရာ ဒကာခံသည္ ။ ေဆးၿပားၿမိဳအံုးမလားလဲေမးသည္ ။ မီးခဲက သူနဲ ေစးေစး က ေဆးမလုပ္ဖူးလို ေၿပာလိုက္သည္ ။ ဇာနီ နဲ သူတို ဖုန္းနံပါတ္ခ်င္း ဖလွယ္လိုက္ၾကသည္ ။ အၿပန္က်ေတာ မီးခဲနဲ ေစးေစး ေတာ္ေတာ္ကို မူးေနၾကသည္ ။ ဇာနီက သူ အိမ္လိုက္ပို ေပးမယ္ ေၿပာေပမဲ မီးခဲက လက္မခံဘူး ။.
315 မီးခဲ ရဲကားေလးကို ကလပ္မွာဘဲ ထားခဲၿပီး မီးခဲ နဲ ေစးေစး တက္ဆီနဲ မီးခဲတို အိမ္ကို ၿပန္ခဲ ၾကသည္ ။ မီးခဲက ဒီည သူနဲ ဘဲ အိပ္လိုက္ဖို ေစးေစး ကို ေၿပာသည္ ။ အိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ ကိုလတ္ဒီပ တံခါး လာဖြင္ ေပးသည္ ။ မီးခဲ လဲ တအားမူးေနသလို ေစးေစးလဲ လမ္းေတာင္ ေကာင္းေကာင္း မေလွ်ာက္နိုင္ဘူး ။ အ၀င္မွာ မီးခဲက ဒီပ ကို ကိုလတ္ေစးေစးကို တြဲပါအံုး ေစးေစးကို ဧည္သည္အခန္း ကို ကိုလတ္ဘဲ လိုက္ပို ေပးလိုက္ပါ မီးခဲလဲ ေခါင္းမေထာင္နိုင္ေတာဘူး ကိုလတ္ရာ လို အကူအညီေတာင္းလို ဒီပလဲ ေစးေစးကို တြဲၿပီး ဧည္သည္ လာရင္ အိပ္ဖို ထားတဲ အိပ္ခန္းကို ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ လိုက္ပို ေပးရေလသည္ ။ ေစးေစးလဲ ဒီပကို ဖက္ထားသည္ ။ အိပ္ရာေပၚကို ခ်ေပးေသာအခါ ေစးေစး သည္ ဒီပကို ဖက္တြယ္ထားတာကို မလႊတ္ဘူး ။ ကိုလတ္ကိုလတ္ ေစးေစးကို မထားခဲပါနဲ ေစးေစးရဲ ရင္သားစိုင္ေတြက ဒီပရင္ဘတ္နဲ လက္ေမာင္းေတြကို ဖိကပ္မိေန သည္ ။ ေစးေစး အိပ္ေတာအိပ္လိုက္ေတာ ေစးေစးက သူခါးကို အတင္းဖက္ထားေနသည္ ။ ပါးစပ္ကလည္း တတြတ္တြတ္ နဲ ေစးေစးကို မစိမ္းကားပါနဲေစးေစးကို မရက္စက္ပါနဲလို ေၿပာေနသည္ ။ ဒီပလဲ ေစးေစးကို သနားမိသည္ ။ သူ ေစးေစးကို ၾကိဳက္ခဲ ၿပီး လြန္းသူသူ ဖက္ကို လွည္ သြားၿပီး ေစးေစးကို ပစ္ပယ္ထားခဲ သည္ ။ အခုေစးေစး အရက္မူးေတာ ကြ်ခ ဲ ိုးေပၚ ၿပီ ။ သူကိုတအားဖက္ၿပီး ငိုယိုေနသည္ ။ ေစးေစးကို ၿပန္ဖက္ၿပီး ေခ်ာေမာလိုက္သည္ ။ သူထင္တာက သူေခ်ာေမာလိုကရ ္ င္ ေစးေစး ေက်နပ္သြားၿပီး ိပ္သြားလိမ္ မည္လို ။ ေစးေစး က သူလည္ကုတ္ကို ဆြဲႏွိမ္ၿပီး သူႏွဳတ္ခမ္းေတြကို စုတ္ပစ္လိုက္သည္ ။ ရုတ္တရက္ မထင္မမွတ္ဘဲ အနမ္းခံလိုက္ရေသာ ဒီပ သည္ ေစးေစးကို တြန္းမပစ္ရက္ဘူး ။ ေစးေစးရဲ ႏွဳတ္ခမ္းအိအိေတြ ရဲ အထိအေတြမွာ မိန္းမူးသြားစဥ္ ေစးေစးလ်ာေလးက သူႏွဳတ္ခမ္းၾကားထဲ တိုး၀င္လာၿပီး သူလ်ာကို လာၾကည္ဆည္လူးလွိမ္ ေတာ ဒီပ သည္ ေစးေစးကိုတြန္းပစ္ရမယ္အစား တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ဖက္ပစ္ခါ ေစးေစးႏွဳတ္ခမ္းေတြကို ၿပန္လည္ စုတ္နမ္းမိရေတာသည္ ။ သူရင္ဘတ္နဲ ပူးကပ္မိေနတဲ ေစးေစးရဲ စေနႏွစ္ခိုင္ ရင္မို မို ေတြကလည္း သူစိတ္ေတြကိုဟုန္းကနဲ ထေတာက္ထၾကြေစေတာ ေစးေစး ၇ဲ ဖဲသားရင္ေစအက်ၤ ီေလးကို ဆြဖ ဲ င ြ ္ လိုက္သည္ ။ ႏွိပ္ၾကယ္သီးေတြ တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္နဲ ပြင္ ထြက္ကုန္ၿပီး ဘရာစီယာေသးမွ်င္မွ်င္ေလးထဲက အတင္းၾကီး ရုန္းကန္ထြက္ခ်င္ေနၾကတဲ ရင္သားလံုးလံုးေတြကို ဒီပ ေတြလိုကရ ္ သည္ ။ ေစးေစး လဲ အရက္မူးေနၿပီး စိတ္ေတြ ရဲတင္းေနသည္ ။ ကိုလတ္ေစးေစးကို ခ်စ္လားဟင္ လို ေမးသည္ ။ ဒီပက ဘာမွ ၿပန္မေၿဖဘဲ ေစးေစး ဘရာစီယာ ခ်ိတ္ကို ၿဖဳတ္ခါ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဘရာစီယာကို ခြ်တ္ပစ္ေနသည္ ။ ေစးေစးက ဘရာစီယာ ကြ်တ္ကြာသြားေတာ ဒီပေခါင္းကို ေနာက္စိကေန ဆြဲယူကာ ရင္သားေတြနဲ ဖိကပ္ လိုက္သည္ ။ ဒီပလဲ ေစးေစး ရင္သားေတြကို နမ္းရွံဳ သည္ ။ မာတင္းေထာင္ထေနေသာ ရင္သီးေလးေတြကို သူလက္မနဲ လက္ညွိဳးသံုးၿပီး ေခ်ေပးလိုက္ေတာ ေစးေစးလဲ တဟင္းဟင္း နဲ ဖီလင္မ်ား စြတ္တက္ ရၿပီ ။ ထိုအခိုက္မွာဘဲ ေစးေစးေစးေစး လို မီးခဲရဲ ေအာ္ေခၚသံကို ၾကားလိုက္ရၿပီး သူတို ရွိေနတဲ ဧည္သည္အိပ္ခန္းဆီကို ေလွ်ာက္လာတဲ ဖိနပ္သံတေထာက္ေထာက္ ကို ၾကားလိုက္ရေတာ ေစးေစး နဲ ဒီပ ၀ုန္းကနဲ လူခ်င္းခြာလိုက္ၾကရ သည္ ။ အို မီးမီးခဲ လာေနတယ္ ေစးေစး အ၀တ္ေတြ ေကာက္ယူၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ေၿပး၀င္သြား သည္ ။ ဒီပလဲ ကုတင္ေပၚက အၿမန္ ထလိုက္သည္ ။ မီးခဲ အခန္းထဲ ၀င္လာသည္ ။ မီးခဲ လဲ တအား မူးေနသည္ ။ ေစးေစး ေကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ အန္ေနတာလား ကိုလတ္ ငါမသိဘူး နင္သြားၾကည္လိုက္ ဒီပ အခန္းထဲက ထြက္သြားသည္ ။ ဒီပ နဲ မီးခဲ သူတို ရဲ ေထာက္ၾကံက ဘဲၿခံမွာ ေရာက္ေနသည္ ။ မီးခဲက အေရးတၾကီး တိုင္ပင္စရာ ရွိလို ဒီပကို ဘဲၿခံမွာ ခ်ိန္းသည္ ။ ဘဲၿခံမွာ သူတို ရဲ အလုပ္သမားတပည္ေလးႏွစ္ေယာက္ ရွိသည္ ။.
316 မီးခဲက သူတို ကို စားစရာ ၀ယ္ခိုင္းလိုက္သည္ ။ ၀ါးတံတားေလး ေပၚမွာ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ စကားေၿပာၾကသည္ ။ ကိုလတ္ ကိုၾကီးနဲ ကိုေလးက ရုတ္တရက္ ၿပန္မလာနိုင္ေသးဘူး ကိုေလး ဖိုက္ထားတာေတြ ေၿဖရွင္းေနရတယ္ ဒြန္းလိုက္သြားေတာ ေၿပလည္မွာပါဘဲေလ မီးခဲေတာ ေရလည္ဘိုင္ၿပတ္ေနၿပီ ကိုလတ္ေရာဘယ္လိုလဲ ေငြ က်န္ေသးလား ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ငါလဲ နင္လိုဘဲမီးခဲခါလီၿပေနၿပီ ငါတို တခုခု လုပ္မွ ၿဖစ္မယ္ ဘဏ္တခု ကို မီးခဲနဲ ကိုလတ္ ေဆာ္လိုက္ၾကမလား မီးခဲငါ အတိအက်ရထားတဲ သတင္း အရ ဘဏ္ေတြကို ဆြပ္ေတြ ေခ်ာင္းေနတယ္ဟ ကင္းပုန္း၀ပ္ေနၾကတာဒို ဘဏ္ေတြ ဖက္ လွည္ လို မၿဖစ္ေသးဘူး ေနာက္တခု က ဒို ေမာင္ႏွမေတြ စု လုပ္ခဲ တာ ဆိုေတာ ဒို ႏွစ္ေယာက္ထဲ လုပ္လိုက္လို ကိုၾကီးနဲ ကိုေလး သိသြားရင္ ဒို ကို အၿပစ္တင္မယ္ ထင္တယ္ မီးခဲ ဘဏ္ကို မလုပ္ရင္ ဘယ္ကို လုပ္မလဲ ကိုလတ္မွာ အၾကံရွိလား ကိုၾကီးနဲ ကိုေလးကို မေၿပာဘဲ တိတ္တိတ္ လုပ္လိုက္ၾကမွာေပါ ငါ လဲ စဥ္းစားေနတာမီးခဲ ငါေတြထားတာ တခုက စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားတဲ အၾကီးစား ဟိုင္းေဘာစိ တေယာက္ေယာက္ ကို ေဆာ္လိုက္ရင္ လဲ ဒို အတြက္ ဖူလံုသြားမွာဘဲ ေဆာ္တယ္ ဆိုတာက သူ ေငြေတြ ကို ဘဏ္မအပ္ခင္ ၿဖတ္ၿပီး ေဆာ္လိုက္ဖို ကို ေၿပာတာ လုပ္မယ္ေလကိုလတ္ မီးခဲ နဲ ကိုလတ္ ေသေသခ်ာခ်ာ ေလလာေသေသခ်ာခ်ာ အကြက္ခ်ရင္ ၿဖစ္နိုင္ပါတယ္ ဘယ္ ေဘာစိ ရဲ ဟာကို ေဆာ္မွာလဲ ငါ ေလလာေနတာက ဦးဟယ္ရီေက်ာ္လွ ဆိုတဲ ဘီလ်ံနာၾကီး ရဲ ေငြသယ္တဲ ကားေတြကို ေဆာ္ဖို ဘဲ သူ စူပါမားကက္ေတြ စတိုးဆိုင္ေတြစားေသာက္ဆိုင္ေတြက တေနတာ ၀င္တဲ ၀င္ေငြေတြကို ကားတစီးနဲ လိုက္ေကာက္တယ္ ဒီကား က သူေငြေတြ ထားတဲ သူပိုင္ ရံုးခန္းတခု ကို တေနတေခါက္ ေငြေတြ သြားပို တယ္ သူက ဘဏ္မအိပ္ဘူး သူေငြကို သူဖါသာ အဲဒီရံုးခန္းမွာ ထားတယ္ အခန္းက်ယ္ၾကီးအၿပည္႔ ဘဲ ေငြေတြ ပံုထားစီထားတာ ငါတို ေဆာ္လိုက္နိုင္လို ကေတာ လ်ံၿပီေထာၿပီဘဲ မီးခဲ ဒါၿဖင္ လုပ္ၾကမယ္ေလ ကိုၾကီးတို ကိုေလးတို ၿပန္လာမွ ဘဏ္ေတြကို ထပ္ ေဆာ္ၾကေသးတာေပါ ေအးေကာင္းၿပီေလ ဒို ဟယ္ရီေက်ာ္လွ ရဲ ေငြကားကို နက္ဖန္က စၿပီးေလလာၾကစို လံုၿခံဳေရး ဘယ္လိုေနလဲ လက္နက္ကိုင္ ရွိလား သူေငြသယ္ကား ေမာင္းတဲေကာင္ေတြက ဘဏ္အေစာင္ေတြလိုေပါဟာမီးက်ိဳးေမာင္းပ် က္ေတြ ပါတာေပါ ငါ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ၾကားထားတာ တခုက ဟယ္ရီေက်ာ္လွက ရဲအစစ္ေတြကိုလဲ ေပးေကြ်းထားေတာ သူေငြကားေတြ ေငြတိုက္ေတြမွာ ရဲအစစ္ေတြ လဲ အေစာင္ခ်ထားတယ္ တဲ ဟုတ္လား ေအး အရပ္၀တ္နဲ ေပါဒို လက္ဦးမွဳ ရယူနိုင္ရင္ ဒီရေ ဲ လာက္က မမွဳပါဘူး ဟုတ္ၿပီကိုလတ္လုပ္ၾကမယ္ ေအး ကိုလတ္ ကိုလတ္ ဘာၿဖစ္တာလဲေစးေစးကို မၾကိဳက္ေတာ ၿပန္ဘူးလား ငါလဲ ဘိုင္ၿပတ္သြားေတာ ဘယ္လို ေငြၿပန္ရွာမလဲ ဘဲ ေတြးေနတာေစးေစး က ဘာေၿပာလို လဲ ေစးေစးက ကိုလတ္က သူကို ပစ္ထားတယ္ လို ေၿပာေနတယ္ ေစးေစး လဲ ဘဲလိုခ်င္ေနၿပီကိုလတ္ရဲ ေအးမီးခဲဓားၿပတိုက္ဖို ဒို အရင္ လုပ္ၾကရေအာင္ ေငြလိုေနၿပီ မဟုတ္လား ဟုတ္တယ္ ကိုလတ္ ေငြလိုေနၿပီ + + + ေစးေစး အလုပ္သြားဖို ဘတ္စ္ကား ေစာင္ေနသည္ ။ ဘတ္စ္ကား မွတ္တိုင္မွာ လူေတြက တရာေလာက္ ရွိေနသည္ ။ တက္ဆီ ေခၚဖို ၾကိဳးစားေပမဲ ခုထိ တက္ဆီ မရေသးဘူး ။ ကားတစီး ေစးေစး ေရွမွာ ထိုးဆိုက္လာသည္ ။ ေဟးေစးေစး ဟာကိုဇာနီ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ေစးေစး အလုပ္သြားမလို လားလာေလ ဒို လိုက္ပို ေပးမယ္ ဇာနီ က ကယ္တင္ရွင္ဘဲ ။ ဇာနီ လိုက္ပို ေပးလို ေစးေစး အလုပ္ကို အခ်ိန္မွီေရာက္ရသည္ ။ ဇာနီ ေစးေစး ဘယ္မွာ အလုပ္လုပ္သည္ ဆိုတာ သိသြားသည္ ။ ေစးေစး အလုပ္ဆင္းေတာ ဇာနီ လာေစာင္ေနသည္ ။ ေစးေစးကို တခုခု လိုက္ေကြ်းပါရေစတဲ ။.
317 ဇာနီက ၿမန္သည္ ။ အခ်ိန္ဆေ ြဲ နသူ မဟုတ္ဘူး ။ ေစးေစး နဲ ညေနစာ စားရင္း မီးခဲ အေၾကာင္းကိုလဲ ေမးသည္ ။ ေစးေစးက မီးခဲမွာ ဘဲရွိေၾကာင္းနယ္ ခဏ သြားေနေၾကာင္း ေၿပာလိုက္သည္ ။ မီးခဲကို ဒြန္းနဲဘဲ ၿဖစ္ေစခ်င္သည္ ။ မီးခဲ ဇာနီကို ၾကိဳက္သြားမွာ ေစးေစး မလိုလားဘူး ။ ဇာနီ က ေစးေစးကို အိမ္လိုက္ပိုေပးသည္ ။ ေစးေစးကို မနက္တိုင္း လာၾကိဳေပးမည္ လို ေၿပာသည္ ။ ဇာနီ သူကို ၾကိဳက္ေနသည္ လို ေစးေစး ထင္တာဘဲ ။ ဒီပ က လုပ္မလိုလို နဲ မလုပ္ေတာ ေစးေစး လည္း ရီးစားလိုခ်င္ေနတဲသူမို ဇာနီကို စိတ၀ ္ င္စားေနသည္ ။ ဆြပ္ အဖြဲ ၃ ဘဏ္ေတြ အနားမွာ ကင္းပုန္း၀ပ္ ေစာင္ဆိုင္းေနခဲတာ လ နဲ ခ်ီလာၿပီ ။ ဘဏ္ဓါးၿပက မေပၚလာ ။ ထြန္းဇံေအာင္လဲ အဖြဲ ၃ သည္ ေလက်င္ခန္းေတြ နဲ ေ၀းေနတာ ၾကာၿပီမို ဘဏ္ေတြအနား တာ၀န္ခ်ထားတာကေန ၿပန္ရုပ္သိမ္းလိုက္ သည္ ။ ဆြပ္ ေလက်င္ေရး စခန္းကို ၿပန္သြားၿပီး ေလက်င္ေစသည္ ။ အဖြဲ ေခါင္းေဆာင္ ေရႊေမာင္း ဦးစီးတဲ အဖြဲ ၃ အၿပင္းအထန္ ၿပန္ ေလက်င္ၾကရၿပန္ၿပီ ။ စခန္းမွာဘဲ ေနရသည္ ။ က်င္ရသည္ ။ တိုက္အၿမင္ေပၚကို ၾကိဳးနဲ ဆြဲတက္ အေပၚကေန ၾကိဳးနဲ ေလ်ာဆင္း ကိုက္၅၀၀ အကြာအေ၀းက ပစ္မွတ္ကို မွန္ေၿပာင္းတပ္ရိုင္ဖယ္ နဲထိမွန္ေအာင္ ပစ္ခတ္နိုင္ဖို ေလက်င္ၾကရသည္ ။ ကိုယ္ခံပညာ ေလက်င္ခန္းေတြ လဲ လုပ္ၾကရသည္ ။ ဆည္းဆာနီ လဲ စခန္းမွာ ေနေနရတာ တပတ္တိတိ ရွိသြားၿပီး ဒီေန နားရက္ေပးလို ၀မ္းသာအားရ အိမ္ၿပန္ဖို ၿပင္ဆင္ေနသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ သူတို ေနရတဲ တန္းလ်ား အေဆာက္အဦးေရွကို ကားတစီး ထုိးဆိုက္လာတဲအသံၾကားရသည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္ ေရာက္လာတာ ။ ဗလၾကီး လင္းသိန္းက ဆည္းဆာနီကို လာေခၚသည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္ ေခၚခိင ု ္းလိုက္သည္ လို လာေၿပာလို ဆည္းဆာလဲ အၿပင္ထြက္ခဲ သည္ ။ ေခါင္မိုးမွာ အနီ နဲ အၿပာမီးတန္း ပါတဲ အၿပာရင္ေ၇ာင္ ရဲကားၾကီးထဲက ထြန္းဇံေအာင္ ထြက္လာသည္ ။ ဆည္းဆာ အိမ္ၿပန္မယ္ မဟုတ္လား ဒို လိုက္ပို မယ္ ဟုတ္ လာ ဆည္းဆာနီ ထြန္းဇံေအာင္ ရဲ ကားၾကီး နဲ လိုက္ပါသြားတာကို ရွမ္းေလး ၿမင္လိုက္သည္ ။ ဆည္းဆာနီ ထြန္းဇံေအာင္ နဲ ညိသြားတာ ေသခ်ာသည္ ။ ရွမ္းေလး အသဲကေ ြဲ နသည္ ။ ရွမ္းေလး သည္ သူကို သိသိသာသာ ေရွာင္ေနတာ ဆည္းဆာနီ သတိထားမိသည္ ။ အခုလဲ သူနဲ ထြန္းဇံေအာင္ ကိုလဲ ေတြေရာ ၿခာကနဲ လွည္ ထြက္သြားသည္ ။ ဆည္းဆာ ဆာၿပီလား တခုခု ၀င္စားရေအာင္ ကိုၾကီး သေဘာဘဲ အင္း ကိုယ္ အိမ္မွာလဲ ကိုယ္ အသားေတြ ညကထဲက နယ္ထားတယ္ ဆည္းဆာကို ကင္ေကြ်းခ်င္လို အိမ္ၿပန္ၿပီးဘဲ အသားကင္စားၾကမလား ဆည္းဆာ ေကာင္းတာေပါကိုၾကီး ဆည္းဆာနီ ထြန္းဇဲေအာင္ရဲ အိမ္ကို ေရာက္သြားသည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္ ရဲ အိမ္က ႏွစ္ထပ္တိုက္ အသစ္ၾကီးၿဖစ္သည္ ။ အေနာက္ဖက္မွာ ၿခံၾကီး နဲ ။ ထြန္းဇံေအာင္ သည္ ဒီေလာက္ၾကီးမားက်ယ္၀န္းတဲ တိုက္ၾကီးမွာ တေယာက္ထဲ ေနေနတာကို ဆည္းဆာ အံၾသေနသည္ ။ သူတို ေရာက္သြားေတာ ထြန္းဇံေအာင္ အိမ္မွာ ေနတဲ တပည္ ရဲသားေလး ေၿပးထြက္လာၿပီးထြန္းဇံေအာင္ ရဲ အိတ္ ကို လာဆြသ ဲ ည္ ။ ေဟ ညီညီလင္း ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဗ်ာရဲမွဴးၾကီး မင္း ကို ဒီေန အိမ္ၿပန္ခင ြ ္ ေပးတယ္မင္း ၿပန္ေတာ ဟုတ္ဟုတ္ ရဲသားေလး ၀မ္းသာအားရ အေလးၿပဳၿပီး ထြက္သြားသည္ ။ တိုက္ၾကိးထဲ ထြန္းဇံေအာင္ နဲ ဆည္းဆာႏွစ္ေယာက္ထဘ ဲ ဲ က်ေန္ေတာသည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္ သည္ အသားကင္စားၾကမည္ ဆိုၿပီး ေၿပာဆိုလာခဲေပမဲ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း လုပ္တာကေတာ ဆည္းဆာ ကို တအားဖက္ၿပီး တအား နမ္း ေလသည္ ။.
318 ခ်စ္တယ္ဆည္းဆာရယ္ ဆည္းဆာနဲေတြခ်င္ေနတာ ၾကာၿပီ တကယ္လား တကယ္ေပါဘာလဲဆည္းဆာက ဒို အခ်စ္ကို မယံုဘူးလား ဆည္းဆာက ၿပံဳးစိစိ နဲ မ်က္ေစာင္းေလးထိုးလိုက္ၿပီး ယံုဘူး လို ေၿပာသည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္လဲ ခါးေလးကေန သူဖက္ကို ဆြဲဖက္လိုက္သည္ ။ ႏွဳတ္ခမ္းထူထူေဖါင္းေဖါင္းေလးေတြကို ငံုလိုက္ၿပန္သည္ ။ ဆည္းဆာရဲ လက္ေတြကလည္း ထြန္းဇံေအာင္ရဲ ေက်ာၿပင္ကို တအား ၿပန္ဖက္ထားသည္ ။ ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္း စုတ္နမ္းေနရင္း ထြန္းဇံေအာင္ရဲ လက္က ဆည္းဆာရဲ တင္ပါးေတြကို ပြတ္သပ္ေနသည္ ။ ဆည္းဆာသည္ အၿမင္အားၿဖင္ တင္ပါးၾကီးသည္လို မထင္ရ ။ သို ေပမဲထြန္းဇံေအာင္ ဆုပ္နယ္ကိုင္တြယ္ၾကည္လိုက္ေတာ ဆည္းဆာတင္ပါးေတြ မေသး ။ ထြန္းဇံေအာင္ရဲ တန္ဆာၾကီး ေဘာင္းဘီထဲက ထၾကြလာသည္ ။ ဆည္းဆာရဲ ၀မ္းပ်င္ကို လာထိေထာက္ေနသည္ ။ ဆည္းဆာ ရွင္ ကိုၾကီး ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ကိုၾကီး ဆည္းဆာ နဲ မခြခ ဲ ်င္ေတာဘူး ထြန္းဇံေအာင္ က ဆည္းဆာရဲ နားရြက္နားကို နမ္းေနရင္း တိုးတိုးေလး ေၿပာ သည္ ။ ဆည္းဆာ က ဆည္းဆာလဲ ကိုၾကီးကို အၿမဲသတိရ လြမ္းေနတာပါကိုၾကီးရယ္ လို ၿပန္ေၿပာသည္ ။ ဆည္းဆာ အလုပ္ ထြက္လိုက္ေတာ ကိုၾကီးနဲ ဆည္းဆာ လက္ထပ္ၾကရေအာင္ ရွင္ ဆည္းဆာ လန္သြားသည္ ။ လက္ထပ္ခ်င္သည္ ေၿပာတာကိုလန္တာ မဟုတ္ဘူး ။ သူကို အလုပ္ထြက္လိုက္ေတာ လို ေၿပာတာကို အံၾသတာ ။ ဆည္းဆာသည္ ေလယာဥ္အႏုၾကမ္းသမားေတြကိုေတာင္ ရင္ဆိုင္ အနိုင္ယူနိုင္ခဲ တဲ ဆြပ္အဖြဲ ၀င္တေယာက္မို သူကိုယ္သူလဲ ေက်နပ္ ဂူဏ္ယူေနမိတဲ လူစြမ္းေကာင္း သူရေ ဲ ကာင္း တေယာက္လို သူဖါသာ ခံယူထား သူတေယာက္ ၿဖစ္ၿပီး ဆက္လက္ၿပီး နိုင္ငံေတာ္ကို ထိပါးလာတဲ ဘယ္ အဖ်က္သမားရန္သူကို ၿဖစ္ၿဖစ္ ေၿခမွဳန္းဦးမည္ ဆိုၿပီးေလက်င္ေနဆဲ ဆြပ္တေယာက္ မို ထြန္းဇံေအာင္ က အလုပ္ထြက္ခိုင္းတာကို တုန္လွဳပ္သြားတာ ။ ထြန္းဇံေအာင္ သည္ သူတို ဆြပအ ္ ဖြဲ ေတြကို ဦးစီးေနတဲ တာ၀န္ခံၿဖစ္ၿပီး ရွမ္းေလး နဲ ဆည္းဆာ ကို အားကိုးရတဲ လူစြမ္းေကာင္းဆြပ္ေတြအၿဖစ္ အၿမဲ ခ်ီးက်ဴးေနတဲလူ ။ မင္းတို မရွိလို မၿဖစ္ဘူး တဖြဖြ ေၿပာေနသူက ခုေတာ သူကို အလုပ္ထြက္ခိုင္းေနလို ။ ဆည္းဆာ အလုပ္ေတာ မထြက္ခ်င္ေသးဘူး ဟင္ဘာလို လဲကိုၾကီး တေယာက္လံုး ဆည္းဆာကို တာ၀န္ယူေတာမွာဘဲေလဆည္းဆာ အလုပ္လုပ္စရာ မလိုအပ္ေတာဘူးလ ကိုၾကီးက ဆည္းဆာ ဒီအလုပ္ကို လုပ္ေနတာ ေငြေၾကာင္လစာေၾကာင္လို ထင္ေနလို လားဟင္ အာမထင္ပါဘူးမထင္ပါဘူး ဟိုေလကိုၾကီးဆိုလိုတာက ဆည္းဆာ ကိုၾကီးကို ခ်စ္တယ္ လက္ထပ္ မွ မဟုတ္ပါဘူး ကိုၾကီးရယ္ ဆည္းဆာနဲ ကိုၾကီး တေယာက္နဲ တေယာက္ အတူတူ ေနၾကလို ရပါတယ္ ံ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဆည္းဆာက ထြန္းဇံေအာင္ကို စူးစိုက္ၾကည္ရင္း ၀တ္ထားတဲ အနက္ေရာင္ ဆြပ္ယူနီေဖါင္း ကို ၾကယ္သီးေတြ တလံုးခ်င္း ၿဖဳတ္ပစ္ေန သည္ ။ ဆည္းဆာဘာဘာလုပ္တာလဲ ဆည္းဆာနဲ ကိုၾကီး အဆံုးစြန္အထိ ခ်စ္စ္ၾကလိုက္ရေအာင္ အို ဆည္းဆာ ဆည္းဆာနီ ရဲ ကိုယ္ေပၚက အ၀တ္ေတြ တခုၿပီး တခု တလႊာၿပီး တလႊာ ၾကမ္းၿပင္ေပၚကို က်ကုန္သည္ ။ ကိုၾကီး လာေလ ဆည္းဆာသည္ အ၀တ္မပါဘဲ မိေမြးတိုင္းကိုယ္နဲ အရမ္းလွေနသည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္ ေၾကာင္ေငးေနသည္ ။ ဆည္းဆာ လွလားဟင္ လွတယ္ဆည္းဆာအရမ္းလွတာဘဲ ဆည္းဆာသည္ ထြန္းဇံေအာင္ရဲ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲယူကာ ဖြံထြားလံုး၀န္းေသာ ရင္သားႏွစ္မႊာေပၚကို တင္ေပးလိုက္ သည္ ။ ကိုၾကီး ဆည္းဆာကို အလုပ္ထြက္ဖို မေၿပာပါနဲဆည္းဆာ နဲ အိပ္ဖို အတြက္ေတာ လက္မထပ္ပါနဲကိုၾကီး သေဘာရွိ အိပ္ ဆည္းဆာ အလုပ္ေတာ မထြက္ဘူး ဆည္းဆာရယ္စိတ္မဆိုးပါနဲကိုၾကီး.
319 ဆက္စ္ကိစၥ တခုထဲနဲ လက္ထပ္ခ်င္တာ မဟုတ္ပါဘူးကြာ ဆည္းဆာ နဲ အတူတူ ေနခ်င္လို ပါဆည္းဆာ အလုပ္ မထြက္ခ်င္လဲ မထြက္ပါနဲ ဆည္းဆာကို ဖက္ထားရင္း သူ တတြတ္တြတ္ ေၿပာေနသည္ ။ ဆည္းဆာ ရင္သားေတြက ေအာက္ကို တြဲမက်ေသးဘဲ တင္းမာ ေကာေထာင္ေနသည္ ။ နမ္းေလ ဆည္းဆာကို နမ္း ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ထြန္းဇံေအာင္လဲ ဆည္းဆာ ႏွဳတ္ခမ္းေတြကို ငံုခဲလိုက္သည္ ။ ဆည္းဆာလက္ေတြက သူလက္ေတြကို ဆြဲယူၿပီး တင္ပါးၾကီးေတြအေပၚကို တင္ေပးလိုက္ၿပန္သည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္လဲ ဆည္းဆာရဲ တင္ပါးၾကီးေတြကို သူလက္ေတြနဲ ကိုင္တြယ္ ဆုပ္နယ္ေပးလိုက္သည္ ။ ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္းအခြာ ဆည္းဆာက နို ေတြကို နမ္း လို ေၿပာသည္ ။ ရဲေမ ေလးရဲ အမိန္ ေပးတာကုိ ရဲမွဴးၾကီးက လိုက္နာေနရသည္ ။ နို သီးနီနီေလးေတြကို သူ စို ေပးသည္ ။ တဖက္ၿပီးတဖက္ ။ ဆည္းဆာလဲ သူစို ေပးတာကို ေခါင္းေလးေမာၿပီး ခံေနသည္ ။ ေဘာင္းဘီ ခြ်တ္လိုက္ အမိန္ ေပးၿပန္ၿပီ ။ ထြန္းဇံေအာင္လဲ သူေဘာင္းဘီ ကို ခြ်တ္လိုက္သည္ ။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ထဲက သူတန္ဆာၾကီးက ေထာင္ထေနသည္ ။ ေငါေငါၾကီး ။ ဆက္ခြ်တ္ အမိန္ ေတာ္အတိုင္း သူအတြင္းခံေဘာင္းဘီ ကို ဆက္ခြ်တ္ပစ္လိုက္သည္ ။ သူ ဖြားဖက္ေတာ္ လိင္ေခ်ာင္းၾကီး သည္ အေၾကာၾကီးေတြ ေထာင္ထ ကာ မတ္မတ္ေတာင္ေနသည္ ။ ဆည္းဆာသည္ သူလိင္တန္ၾကီးကို ေငးစိုက္ၾကည္ေနသည္ ။ မ်က္စိမွိတ္ထား ခ်စ္သူ အမိန္ ေတာ္အတိုင္း သူမ်က္စိေတြကို ပိတ္ထားလိုက္ရသည္ ။ ဆည္းဆာ သူေရွမွာ ဒူးေလးေထာက္ခါ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး သူတန္ဆာကိုအရင္းနားကေန ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္ ။ သူ တြန္ ကနဲ ၿဖစ္သြားသည္ ။ ဆည္းဆာ ေနာက္ လက္တဖက္က လိင္တန္ထိပ္ဒစ္လံုးၾကီးကို ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္ေနသည္ ။ အင္းဟင္ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဆည္းဆာလက္က ဒစ္ၾကားထဲကို ပြတ္သပ္ေနလို သူအရသာေတြၿပီး ႏုတ္က အသံထြက္သြားသည္ ။ ဘာၿဖစ္တာလဲ သူဘာမွ ၿပန္မေၿဖ ။ ဆည္းဆာက သူထိပ္ဖူးကို ပါးစပ္နဲ ငံုလိုက္သည္ ။ အာအို ဆည္းဆာရယ္ ဆည္းဆာသည္ သူဖြားဖက္ေတာ္ၾကီးကို က်က်နန စုတ္ေပးေနသည္ ။ ဆည္းဆာႏွဳတ္ခမ္းလွလွေလးထဲ သူအတန္ၾကီး အစုတ္ခံေနရတာ သူစိတ္ထဲမွာ အံၾသေနသည္ ။ ဆည္းဆာ ဘယ္အခ်ိန္က ဒါေတြ တတ္ေနပါလိမ္ ။ လ်ာေလးက ဒစ္ၾကားထဲ ေမႊလိုက္ ထိုးလိုက္နဲ ။ အားအိုး နဲ ေအာ္ညည္းေနရသည္ ။ မ်က္လံုးပိတ္ခါ ခ်စ္သူရဲ ခ်စ္သက္ေသၿပေနတာကို အရသာခံေနမိသည္ ။ ၿဗံဳးကနဲ စုတ္တာရပ္သြားသည္ ။ ဆည္းဆာရဲပါးစပ္ထဲက သူဖြားဖက္ေတာ္ ကြ်တ္ကြာသြားသည္ ။ မ်က္လံုးဖြင္ ၾကည္ သည္ ။ လာကိုၾကီးအလွည္ အိုး ။ ဆည္းဆာ ဆိုဖါေပၚမွာ ပက္လက္လခ ွဲ ်လိုက္သည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္ စိတ္ေတြ တဟုန္ထိုးၾကြတာ သူဖြားဖက္ေတာ္သည္ ေပါက္ကထ ြဲ ြက္လုမတတ္ တင္းမာၾကီးထြား ၿပီး တဆတ္ဆတ္ပင္ ခါေနသလို ခံစားရသည္ ။ ဆည္းဆာေပါင္ၾကားထဲေခါင္းသြင္းကာ ဆည္းဆာရဲ ရတနာေရႊၾကဳတ္ ကို သူ အငမ္းမရဘဲ နမ္းလိုက္ ယက္လိုက္ စုတ္လိုက္ လုပ္ေပးသည္ ။ ဒီတခါ ေအာ္ညည္းရသူ က ဆည္းဆာပါ ။ သူလ်ာရဲ မနားတမ္းအရသာေပးေနတာကို ဆည္းဆာ အလူးအလဲ ခံေနရသည္ ။ တအားအားတအင္းအင္း ေအာ္ညည္းေနရင္း ထြန္ ထြန္ လူးေနသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဆည္းဆာသည္ မ်က္လံုးေလး ေမွးစင္းကာ သူယက္သမွ် နမ္းသမွ် ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ ခံယူေနေပမဲ သူလ်ာထိပ္ခြ်န္ခြ်န္က ဆည္းဆာရဲ အစိကို ဖိယက္ဖိထိုးဆြေလေသာအခါ သူေခါင္းကို တြန္းပစ္ၿပီး အဟင္အဟင္ မရေတာဘူး မရေတာဘူးဆည္းဆာကို ခ်စ္ေပးေတာ တအားတအားစိတ္ေတြ လာေနၿပီ လို တတြတ္တြတ္ ေတာင္းခံေလၿပီ ။ ထြန္းဇံေအာင္လဲ ေအာင္ပရ ြဲ စစ္သူၾကီးတေယာက္လို ၿပံဳးၿပံဳးၾကီး နဲ ေက်နပ္သြားသည္ ။.
320 သူဘာဂ်ာေကာင္းလို ဆည္းဆာက အတင္း ၿဖဳတ္ခိုင္းေနၿပီ ။ ထြန္းဇံေအာင္ ဆိုဖါေပၚမွာဘဲ ဆည္းဆာကို ေပါင္ဆြဲကားၿပီး ဆည္းဆာရဲ နီညိဳညိဳ အက္ကြဲေၾကာင္းၾကီးထဲ သူတန္ဆာၾကီးကိုံ သြတ္သင ြ ္း ပါေတာသည္ ။ သတၱ၀ါနဲ လက္နက္ မမွ်ဘူးဆိုသလိုဘဲ လိင္တန္ထြားေသာ ထြန္းဇံေအာင္သည္ လြယ္လြယ္နဲ ဆည္းဆာထဲကို ထည္လို မရ ဘူး ။ သူကို ေက်ာင္းသားဘ၀ထဲက သူငယ္ခ်င္းေတြက မိန္းမ လုပ္ၾကရင္ ႏွံၿပည္စုတ္ ကို အေၿမွာက္နဲ မထုပါနဲကြာ လို ေၿပာေလရွိသည္ ။ အခုလဲ ဆည္းဆာ ရဲ ေရႊၾကဳတ္ထဲ သပ္လွ်ိဳထားသလို က်ပ္ၿပည္တစ္ေနသည္ ။ အင္းဟင္ကိုၾကီး နာတယ္နာတယ္ ဆည္းဆာ ညည္းေနသည္ ။ ၀င္ေနေသာ ထိပ္ဖ်ားပိုင္းကို အသာၿပန္ထုတ္ၿပီး သူအိပ္ခန္းထဲကို ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္ ။ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ လက္ေဆာင္ေပးထားေသာ ေက၀ိုင္ဂ်ယ္လီ ဘူးကို ယူကာ သူဖြားဖက္ေတာ္ၾကီးကို က်က်နန နဲ သုတ္လိမ္းလိုက္သည္ ။ လက္ညွိဳးနျက တေကာ္ေကာ္ခဲ ၿပီး ဆည္းဆာဆီကို ၿပန္လာသည္ ။ ဆည္းဆာသည္ မ်က္လံုးေလးစံုပိတ္ၿပီး သူကို ေစာင္ေနသည္ ။ ဆည္းဆာရဲ အကြေ ဲ ၾကာင္းႏွဳတ္ခမ္းထူထူေလးေတြ ၾကားထဲ ေက၀ိုင္ဂ်ယ္လီ သုတ္လိမ္းလိုက္သည္ ။ ကိုၾကီးနာအံုးမွာလားဟင္ မနာေစရပါဘူး ဒီတခါ အိုေကမွာပါ ဆည္းဆာ ဒီတခါေတာ ေက၀ိုင္ဂ်ယ္လီ တန္ခိုးေၾကာင္ သူတန္ဆာၾကီးသည္ ေစးေစးပိုင္ပိုင္ နဲ ဆည္းဆာအထဲကို ၀င္ေရာက္သြားသည္ ။ ၾကီးမားတုတ္ခိုင္ေသာ တန္ဆာၾကီးေၾကာင္ ဆည္းဆာအဖို သူမအထဲကို တိုး၀င္ေနတာ တဖ်စ္ဖ်စ္ အသံေတြ ထြက္ေနသလိုဘဲ ။ ရတနာေရႊၾကဳတ္လဲ တန္ဆာၾကီးနဲ တအားၿပည္က်ပ္သပ္ေန သည္ ။ အြန္း ကိုၾကီးက တကယ္ လီးၾကီးတာဘဲ ။ အို အင္းကိုၾကီး တန္ဆာၾကီး ေၿဖးေၿဖးခ်င္း အသြင္းအထုတ္ေတြ လုပ္လာၿပီ ။ အတြင္းသားေလးေတြ ကို ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ တိုးေခြၿပီး လွဳပ္ရွားေနတဲ အတန္ေခ်ာင္းၾကီးေၾကာင္ တကုိယ္လံုး အီစိမ္ တဲ ကာမအရသာထူးေတြ ရရွိေနသည္ ။ ကိုၾကီးက အလုပ္ထြက္ခိုင္းလို ေဒါသထြက္ၿပီး အ၀တ္ေတြ ခြ်တ္ၿပီး ကိုၾကီးနဲ အခ်စ္စခန္းဖြင္ ပစ္လိုက္ေပမဲ ဆည္းဆာ သည္ ရီးစားေတာင္ မထားဖူးခဲတဲ အပ်ိဳစစ္စစ္ တေယာက္ ၿဖစ္ေလသည္ ။ ကိုၾကီးသည္ သူရင္သားေတြကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ကိုင္တြယ္ေနရင္း ဖင္ေကာကာ ခပ္သြက္သြက္ ထိုးေဆာင္လာ သည္ ။ ကိုၾကီးသည္ လူက ဗလေတာင္ေတာင္လိင္တန္က ၾကီးၾကီး နဲ ေဆာင္အားကလဲ ေကာင္းသည္ ။ ေဆာင္ေနတာမ်ား ဆည္းဆာ တကုိယ္လံုး ခါခါသြားေနသည္ ။ ဆည္းဆာ ကိုၾကီးကို ေၿဖးေၿဖးလုပ္ဖို မေၿပာမိဘူး ။ ကိုၾကီး စိတ္ၾကိဳက္ ေဆာင္ခိုင္းသည္ ။ ကိုၾကီးေဆာင္တာေတြက ဆည္းဆာအတြက္ အသဲခိုက္ေအာင္ ေကာင္းတဲ ေဆာင္ခ်က္ေတြ မို ေပါ ။ အရမ္းေကာင္းတာဘဲ ကိုၾကီးရယ္ အခ်စ္ေဆးေဖၚတယ္ ဆိုတာ ဒါမ်ားလား ။ အလုပ္ေကာင္းတဲ ကိုၾကီးကို ဆည္းဆာ ေရလည္ ခိုက္သြားသည္ ။ ကိုၾကီးက ဆည္းဆာနို ေတြကို လက္နဲ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး နို သီးေလးေတြကို စို ေပးရင္း ေဆာင္ထည္ေနတာ ။ ေတာ္ေတာ္ သက္လံုေကာင္းတဲ ကိုၾကီး ။ အၾကာၾကီး ဆက္တိုက္ ဆြဲနိုင္သည္ ။ တေဖါက္ေဖါက္နဲ ေဆာင္ခ်က္ေတြ ၿမန္လြန္းေနသည္ ။ ဆည္းဆာ ကိုၾကီးခါးကို တအားဆြဲဖက္ထားရင္း တင္ပါးေတြကို ပင္ပင္ေပးမိသည္ ။ ကိုၾကီးလဲ ဆည္းဆာေၿခေထာက္ေတြကို ပခံုးေပၚထမ္းတင္ရင္း ဒလစပ္ေဆာင္ထည္သည္ ။ ဆည္းဆာ တအားေကာင္းလြန္းၿပီး တုန္ခါသြားရသည္ ။ ကိုၾကီးကေတာ ဆက္ေဆာင္ေနတံုးဘဲ ။ သူတကိုယ္လံုးလဲ ေခြ်းေတြ စိုရေ ႊဲ နသည္ ။ ဆည္းဆာအထဲက အေရေတြက တအားစီးက်ေနသည္ ။ ဖြတ္ ဖြတ္ ဘြတ္ဘြတ္ အသံေတြ ညံေနၿပီး ေတာ္ေတာ္ေလးဆက္တိုက္ေဆာင္ထည္ေနၿပီး မၾကာခင္ဘဲ ကိုၾကီးလဲအရမ္းေကာင္းသြားတဲပံုနဲ ဆည္းဆာႏို ေတြကို တအားနမ္းရင္း ၿပီး သြားသည္ ။ ဦးဟယ္ရီေက်ာ္လွ သည္ ယေန ၿမန္မာနိုင္ငံရဲ စီးပြားေရးေလာက မွာ နံမည္အၾကီးဆံုး သူေဌးၾကီးေတြထဲမွာ တေယာက္အပါအ၀င္ ၿဖစ္သည္ ။.
321 သူပိုင္ လုပ္ငန္းေတြဆိုင္ေတြက ၿမန္မာတနိုင္ငံလံုးမွာ ပ်ံႏွံ ေနသည္ ။ သူနံမည္ရဲ အတိုေကာက္ စာလံုးမ်ား ၿဖစ္တဲ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ နံမည္နဲ ဓါတ္ဆီဆိုင္မ်ား ကို ၿမန္မာၿပည္တၿပည္လံုး အႏွံမွာေတြနိုင္သည္ ။ သူလုပ္ငန္းေတြ ဆိုင္ေတြက ၀င္ေနတဲ ၀င္ေငြေတြက မ်ားၿပားလြန္းလို ဘဏ္ေတြမွာ သြားမအပ္ေတာဘဲ တခ်ိဳကို သူပိုင္ အေဆာက္အဦးၾကီး တခုမွာ ေငြတိုက္လို သေဘာနဲထားထား သည္ ။ ဒီေငြတိုက္ကို သူလံုၿခံဳေရးမ်ားက ေစာင္ၾကပ္ၿပီး ရဲတပ္ဖြဲ ၀င္တခ်ိဳကိုလဲ အကူအညီေတာင္းၿပီး တာ၀န္ယူခိုင္းထားသည္ ။ ဒုရအ ဲ ုပ္တင္ညြန္ ေသာင္း သည္ ဦးဟယ္ရီေက်ာ္လွရဲ ေငြတိုက္ မွာ ေရာက္ေနသည္ ။ သူနဲ အတူ ေငြတိုက္ေစာင္ လံုၿခံဳေရး၀န္ထမ္းႏွစ္ဦး လဲ အတူ ရွိေနသည္ ။ တင္ညြန္ ေသာင္းသည္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီအၿပာစပို ရွပ္မီးခိုးေရာင္ နဲ အေဆာက္အဦး ရဲ အေပါက္၀ နားမွာထိုင္ၿပီး ဂ်ာနယ္တေစာင္ကို စိတ၀ ္ င္တစား ဖတ္ေနသည္ ။ လံုၿခံဳေရး၀န္ထမ္းမ်ား က အၿပာရင္ေရာင္ ယူနီေဖါင္းမ်ား၀တ္ဆင္ထားသည္ ။ သူတို လက္ေမာင္းတဖက္တခ်က္မွာ အိပ္ခ်္ေကအိပ္ခ်္ ဆိုတဲ တံဆိပ္မ်ား ကို ေတြနိုင္သည္ ။ သူတို ဘယ္ဖက္ခါးမွာ လမ္းေလွ်ာက္စကားေၿပာစက္ေတြ ခ်ိတ္ဆြဲထားၿပီး ညာဖက္ခါးမွာေတာ တေတာင္ေက်ာ္ေက်ာ္ အရွည္ရွိေသာ ရဲမ်ား ကိုင္ေဆာင္ေလရွိတဲ နံပါတ္ဒုတ္ရွည္ အနက္ေရာင္မ်ားကို ခ်ိတ္ဆြဲထားသည္ ။ ညေနငါးနာရီေက်ာ္ၿပီမို ေငြသယ္ကားေတြ တစီးၿပီး တစီး ေငြလာပို ၾကသည္ ။ လာပို စရာ တစီးဘဲ က်န္ေတာသည္ ။ တင္ညြန္ ေသာင္းသည္ ပစ္ကနဲ တီးလိုက္တဲ ကားဟြန္းသံေၾကာင္ ၿခံေပါက္၀ကို လွမ္းၾကည္လိုက္သည္ ။ လာၿပီ ေနာက္ဆံုးေငြကား ။ တိုယိုတာ စီယားနား အလံုပိတ္ကား အၿဖဴၾကီး ၿခံေပါက္ ဂိတ္မွာ ေရာက္ေနသည္ ။ ဂိတ္ေစာင္ လံုၿခံဳေရးႏွစ္ေယာက္ က ပို ေနက်ကားေမာင္းသူ နဲ အေဖၚလံုၿခံဳေရးမို ၿခံတံခါးကို ဖြင္ ေပးလိုက္သည္ ။ လူခ်င္း သိေန ခင္မင္ေနၿပီ ဆိုေတာ ေသေသခ်ာခ်ာ စစ္မေန ။ ဒီကားနဲ ဒီယဥ္ေမာင္း လာတာ ဒီေန ဒီတၾကိမ္ထဲ မဟုတ္ဘူး ။ မနက္ကလဲ တေခါက္ လာၿပီးၿပီ ။ ကားၾကီး ဆင္၀င္ေအာက္မွာ ရပ္သည္ ။ တင္ညြန္ ေသာင္းက ကားေမာင္းသူဆီက လာပို တဲ ေငြေသတၱာေတြ စာရင္းနဲ ေငြဘယ္ေလာက္လဲ ဆိုတဲ စာရင္းကို လွမ္းယူသည္ ။ လံုၿခံဳေရးေတြက ေငြေသတၱာေတြ ကို ကားထဲက သယ္ခ်သည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ကားေမာင္းသူနဲ ကားေပၚပါလာတဲ လံုၿခံဳေရး အေစာင္က မ်က္စိမ်က္ႏွာပ်က္ေနသည္ ကို တင္ညြန္ ေသာင္း သတိၿပဳမိသည္ ။ ေဟလူေတြ တေနကုန္ ေငြလိုက္ေကာက္ေနရလို ပင္ပမ္းေနၿပီလား ဒီတေခါက္ ေနာက္ဆံုးဘဲမဟုတ္လား လို ၿပံဳးရယ္ကာ ေၿပာလိုက္ေပမဲ ဒီလူႏွစ္ေယာက္ က ေခါင္းငံု ကာေငြေသတၱာေတြကိုဘဲ ကားထဲက ခ်ေနၾကသည္ ။ တင္ညြန္ ေသာင္းက ဦးေဆာင္ၿပီး တိုက္ထဲကို ၀င္သည္ ။ ေငြတိုက္တာ၀န္ခံက ကြန္ၿပဴတာမွာ ဂိန္းကစားေနသည္ ။ တင္ညြန္ ေသာင္းက စာရင္းေတြကို သူေရွခ်ေပးလိုက္သည္ ။ တာ၀န္ခံက ေငြတိုက္တံခါးေသာကို ထုတ္ေပးသည္ ။ အမွန္က ဖြင္ ေပးရမွာ သူတာ၀န္ ။ ဂိန္းေၾကာင္ မထခ်င္ ။ တင္ညြန္ ေသာင္းက တံခါးၾကီးကို ဖြင္ သည္ ။ တံခါးပြင္ သြားတဲအခ်ိန္ ၿဗံဳးဆို ဘယ္က ေရာက္လာမွန္းမသိတဲ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ လူႏွစ္ေယာက္ ေပၚလာသည္ ။ သူတို လက္ထဲမွာ ေမာင္းၿပန္ရိုင္ဖယ္ေတြ နဲ ။ အားလံုး လက္ေတြ ေခါင္းေပၚတင္လိုက္ တကယ္ပစ္မွာေနာ္ ခုခံမယ္ မၾကံနဲ တင္ညြန္ ေသာင္းသည္ ေသနတ္ပါေပမဲ ေစာေစာက သူထိုင္ေနတဲ စားပြရ ဲ ဲ အံဆြဲထဲမွာ ထားထားလို လူနဲ မရွိ ။ ေခါင္းေပၚကို လက္တင္ထားလိုက္ရသည္ ။ ေငြတိုက္ တာ၀န္ခံက ၿဗံဳးကနဲ ထရပ္လိုက္ၿပီး ၀ူး၀ူး၀ါး၀ါး နဲ ေအာ္ဟစ္လို လူႏွစ္ေယာက္ ထဲက အနီးဆံုးတေယာက္ က ေသနတ္ဒင္နဲ ရိုက္ထည္လိုက္သည္ ။.
322 ေငြတိုက္တာ၀န္ခံ ၀ုန္းကနဲလဲက်သြားသည္ ။ ေနာက္တခါ ဆို ပစ္မယ္ အသံထြက္ရဲထြက္ၾကည္ တင္ညြန္ ေသာင္း အံၾသသြားသည္ ။ မိန္းမအသံ ။ တေယာက္က မိန္းမ ပါလား ။ အေမရိကန္ေဒၚလာ လဲ ရွိတယ္ဆို ဘယ္မွာလဲ ထုတ္ေပးစမ္း ေငြတိုက္တာ၀န္ခံ မွတ္သြားၿပီ ။ ကုတ္ေၿခာင္းေၿခာင္း နဲ ေတာင္းတာေတြ ထုတ္ေပးသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ကဲေငြေသတၱာေတြ ကားေပၚတင္မယ္ အကုန္တင္အၿပည္တင္ ခိုင္းတာလုပ္ အသက္ရွင္မယ္ ခံမခ်နဲ ပစ္သတ္ခံရမယ္ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ႏွစ္ေယာက္ က ေသနတ္ေတြ နဲ ခ်ိန္ထားၿပီး တင္ညြန္ ေသာင္းတို ကို ခိုင္းသည္ ။ အားလံုးတင္ၿပီးေတာ သူတို ကို ၾကိဳးတုပ္သည္ ။ ေငြတိုက္ထဲမွာ ထည္ပိတ္သည္ ။ ၿခံထဲက အထြက္ ၿခံေပါက္၀က ဂိတ္ေစာင္ေတြကို ေသနတ္နဲ ခ်ိန္ၿပီးသူတို ဆီက ႏွစ္လံုးၿပဴးေသနတ္ၾကီးကို သိမ္းလိုက္သည္ ။ သူတို ကို ၾကိဳးတုပ္ ပါးစပ္ထဲ အ၀တ္ဆို သည္ ။ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ေတြ လုပ္တာကိုင္တာ ေသြးေအးသည္ ။ အပူအပင္ မရွိသလိုဘဲ ။ လက္ကေတာ ၿမန္သည္ ။ ေငြတိုက္တာ၀န္ခံကို ေၿပးရိုက္လိုက္တာ ၿမန္လြန္းသည္ ။ တင္ညြန္ ေသာင္း သူေသနတ္ပါမသြားလို ေက်းဇူးတင္ေနသည္ ။ ပါသြားရင္ ဂြဘဲ ။ ရဲစခန္းက ေသနတ္ ၿဖစ္သည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္ သတင္းရရၿခင္း အခင္းၿဖစ္တဲ ေနရာကို သူအဖြဲ နဲ လိုက္သြားသည္ ။ စီအိုင္ဒီ မ်ားလဲ ေရာက္လာသည္ ။ အရင္တခါ ဘဏ္ကိုတိုက္ခဲ တဲ အဖြဲ ဘဲ လို ယူဆသည္ ။ အခုတခါက ႏွစ္ေယာက္ထဲ ေဆာ္သြားသည္ ။ မိန္းကေလးတေယာက္ပါေနေၾကာင္း တင္ညြန္ ေသာင္း ဆိုတဲ ရဲက ေၿပာၿပသည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္ နဲ ဇာနီကို တင္ညြန္ ေသာင္းကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေမးသည္ ။ တင္ညြန္ ေသာင္းက မိန္းမအသံက နဲနဲ ၀ဲသည္ လို ေၿပာသည္ ။ ဘယ္လ၀ ို ဲတာလဲ ေမးေတာတိုင္းရင္းသား တမ်ိဳးမ်ိဳး စကား ၀ဲတဲ အသံမ်ိဳးလို ေၿဖသည္ ။ အတိအက် သူ မေၿပာနိုင္ဘူး ။ ထြန္းဇံေအာင္ ေတာက္ေခါက္ၿပီး ဒို က ဘဏ္ေတြကို ထပ္တိုက္မယ္ ထင္ေနတာ ံမထင္တဲ ေနရာကို ၀င္ေဆာ္သြားတယ္ လို ေၿပာသည္ ။ ေငြတိုက္တာ၀န္ခံ ရဲ ဒဏ္ရာက ေသြးထြက္မ်ားတာေၾကာင္ ေဆးရံုကို ပို ဖို လုပ္ၾကသည္ ။ ရံုးခ်ဳပ္က ေငြတိုက္ကို ဖုန္းဆက္ေတာ မထူးမကိုင္တာနဲ ခ်က္ခ်င္း ကားနဲ လူလႊတ္ၾကည္ေတာမွ ေငြတိုက္ အခန္းထဲ အားလံုးကို ၾကိဳးနဲတုပ္ထားတာ ေတြ႔ၾကရတာ လို ရံုးခ်ဳပ္က လူကေၿပာၿပသည္ ။ ဓါးၿပႏွစ္ေယာက္ က ဘယ္ေနရာကေန ကားထဲ ပါလာတာလဲ လို ကားေမာင္းသူကို ထြန္းဇံေအာင္က ေမးသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ က်ေနာ္တို ၿပည္လမ္းေပၚက ေတာ္၀င္ပလာဇာ က အထြက္ ေသနတ္ၿပၿပီး အတင္းတက္လာတာ လို ေၿဖသည္ ။ ဘာထူးထူးၿခားၿခား သတိထားမိလဲ စကားေၿပာတာ နဲနဲ ၀ဲသလိုဘဲ တၿခားေတာ သိပ္မထူးပါဘူး ေယာက်္ားဓါးၿပက ေသြးေအးေအးနဲ ခိုင္းတဲအတိုင္း လုပ္ မလုပ္ရင္ သတ္ပစ္ဖို ၀န္မေလးဘူး လို ေအးေအး နဲ တိုးတိုးဘဲ ေၿပာတယ္ တကယ္ လုပ္မဲ ပံုဘဲ ေငြတိုက္ တာ၀န္ခံကို ေသနတ္ဒင္နဲ ရိုက္လိုက္တာမ်ား တအားၿမန္ဘဲ လို ေၿဖသည္ ။ လက္အိပ္မ်ား စြပ္ထားလို ဘာလက္ေဗြမွလည္း မရၾကဘူး ။ ရဲခ်ဳပ္နဲ အထက္လူၾကီးေတြက အမ္စစ္စတင္းဓါးၿပ ေတြကို အပူတၿပင္း လိုက္လံေဖၚထုတ္ဖမ္းဆီးဖို တြန္းအားေတြ ေပးေနၿပီ ။ ထြန္းဇံေအာင္ကို လိုတဲ လူအင္အားေငြအင္အားလက္နက္ အကုန္သံုးဗ်ာမိရင္ၿပီးေရာ အၿမန္ေဖၚထုတ္ပါ လို ေၿပာေနသည္ ။ ဇာနီကို သည္ လြန္းသူသူတို ဘဏ္ကို တိုက္ခံရတဲ အခ်ိန္က ဘဏ္ဓါးၿပပံုေတြ ပါတဲ ဗီဒီယိုေတြကို အထပ္ထပ္ၾကည္ၿပီး သဲလြန္စ ရွာေဖြေပမဲ ဘာမွ ထူးၿခားမလာတာေၾကာင္ ဘဏ္ကိုအတိုက္မခံရခင္ တလေလာက္ ဘဏ္ကို လာတဲလူေတြ ရဲ ပံုေတြကို အခ်ိန္ယူၿပီး ၾကည္ၿပန္သည္ ။ ဘဏ္ဓါးၿပမ်ားက မတိုက္ခင္ လာ စနဲနာေလလာနိုင္သည္ ဆိုၿပီး ။ ေတြၿပီ ။.
323 ဟာဒီလူ ဒီလူ လြန္းသူသူ နဲ ထမင္းအတူတူစားခဏခဏ ခ်ိန္းတဲလူ ဆံပင္တိုတို အသားၿဖဴၿဖဴ ပိန္ပိန္ နဲ မ်က္လံုး က ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ နဲ ။ ဒီလူ ဘဏ္အတိုက္ မခံရခင္ ႏွစ္ပတ္ေလာက္က ႏွစ္ခါေတာင္ ဘဏ္ကိုလာသည္ ။ လြန္းသူသူ စားပြဲမွာ ထိုင္သည္ ။ သူမ်က္လံုးေတြက ဘဏ္ထဲကို အကဲခတ္သလို ဟိုၾကည္ဒီၾကည္နဲ ။ သူဘယ္သူလဲ ။ ဒီလူကို ဇာနီကို မသကၤာေတာဘူး ။ လြန္းသူသူနဲ ဘဏ္ဓါးၿပမွဳ ဆက္စပ္ေနသလား ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ လြန္းသူသူ က ဓါးၿပလက္ေထာက္ခ်လား ၾကံရာပါလား ။ တခုခုဘဲလား ။ အဖြဲ ေခါင္းေဆာင္ ထြန္းဇံေအာင္ကို တင္ၿပလိုက္သည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္ကလဲ မသကၤာဘူး ။ လြန္းသူသူကို ေခၚေမးဖို ခြင္ ၿပဳသည္ ။ မီးခဲ တဟားဟားနဲ ေအာ္ရယ္ေနသည္ ။ ဒီပကေတာ ၿပံဳးဘဲေနသည္ ။ သူတို ေမာင္ႏွမေတြ ဓါးၿပအလုပ္လုပ္တဲ အခါ ပစၥည္းေတြ ဖြက္ဖို ခိုးရာပါကား ဖြက္ဖို ၿမိဳသစ္တခုက ၿခံတၿခံ ကို သံုး သည္ ။ ဒီၿခံမွာ သူတို ေရာက္ေနသည္ ။ သူတို ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ ရဲ အေရွမွာ ေငြပံုၾကီးေတြ ရွိေနသည္ ။ ႏွစ္ေယာက္ထဲနဲ ေဆာ္ပစ္လိုက္တာ အခက္အခဲ မရွိဘဲ ရလိုက္သည္ ။ မီးခဲ ေရေရလည္လည္ ေပ်ာ္ေနသည္ ။ ဒီပလဲ ေပ်ာ္ေနသည္ ။ ေငြအင္အားေတာင္သြားၿပန္ၿပီ။ လြန္းသူသူကို သူခ်စ္တဲ အေၾကာင္း ဖြင္ ေၿပာလိုက္ၿပီးၿပီ ။ လြန္းသူသူက သူကို အေၿဖေတာ မေပးေသးဘူး ။ ေလာဘမၾကီးဘဲ ရသေလာက္နဲ လုပ္စားမည္ လို စိတ္ကူးေနသည္ ။ မီးခဲကေတာ သူတို မွန္းထားတာထက္ ရလိုက္တာေၾကာင္ ကိုၾကီးနဲ ကိုေလးကို ဖြင္ ေၿပာၿပၿပီး ကိုၾကီးသီတို ကိုလည္း ခြေ ဲ ၀ေပးမည္ လို ဒီပကို ေၿပာသည္ ။ ဒီပ က ကိုၾကီးကေတာႏွစ္ေယာက္ထဲ လုပ္ရသလားဆိုၿပီး ဆဲေတာမွာဘဲ မီးခဲေရ လို ေၿပာသည္ ။ + + + လြန္းသူသူ ဒီေန အလုပ္ကို ေရာက္ေတာ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းဘဲ ဇာနီကို ဆိုတဲ ရဲအုပ္က လြန္းသူသူ ကို စကားနဲနေ ဲ ၿပာခ်င္သည္ လို လာေၿပာသည္ ။ လြန္းသူသူလဲ မအားေသးဘူး ထမင္းစားခ်ိန္က်မွ ေၿပာပါလားလို ခပ္တည္တည္ နဲ ၿပန္ေၿပာလိုက္သည္ ။ ဇာနီကိုလဲ အေပ်ာ္စကား မဟုတ္ဘူးအမွဳနဲ ပတ္သက္ၿပီး နဲနဲ ေမးစရာရွိလို အကယ္လို လြန္းသူသူ ဒီမွာ မေၿပာခ်င္ရင္ ရဲဌာနခ်ဳပ္ကို ေခၚရလိမ္ မယ္ လို အသံမာမာ နဲ ေၿပာေလ သည္ ။ လြန္းသူသူလဲ ဒါၿဖင္လဲ ေၿပာပါ ဘာေၿပာမလဲ ဆိုေတာ ဇာနီကို က ေမးခြန္းေတြ တခုၿပီး တခု ေမးေလ သည္ ။ လြန္းသူသူကို ဘဏ္ဓါးၿပေတြ နဲက အဆက္အသြယ္ရွိလားေမးေတာ လြန္းသူသူ ေဒါသထြက္လြန္းလို တုန္ေနသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ရွင္ရွင္က်မကို ဘယ္လို ထင္လို လဲေစာ္ကားလွခ်ည္လား လို ၿပန္ေၿပာရင္း မ်က္ရည္ ၀ဲလာ ရသည္ ။ ဘဏ္ကို ဓါးၿပေတြ မတိုက္ခင္ ေဟာဒီလူေဒၚလြန္းသူသူဆီကို ႏွစ္ခါလာ စကားေၿပာတယ္ လို ကိုဒီပ ဓါတ္ပံုကို ထုတ္ၿပၿပီး ေၿပာသည္ ။ ဟုတ္တယ္ သူ ဘဏ္အေကာင္ လာဖြင္ ဖို စံုစမ္းတာ ဘဏ္ကို ဓါးၿပေတြ ၀င္ၿပီး ေနာက္ပိုင္း ဒီလူနဲ ေဒၚလြန္းသူသူနဲ အၿမဲ အတူတူစားအတူတူသြားေတြ ၿဖစ္လာတယ္ ဘယ္လို ပတ္သက္သလဲ သိခ်င္လိုပါ ဒီမွာကိုဇာနီကို က်မနဲ ကိုဒီပ ဆက္ဆံတာ ရွင္တို ရဲေတြ နဲ မဆိုင္ဘူး ထင္တာဘဲ က်မတို တိုင္းၿပည္လဲ ေၿပာင္းလဲေနၿပီ က်မတို လူတေယာက္ နဲ တေယာက္ ခင္မင္တာအၿပစ္လား မွန္ပါတယ္လူတေယာက္ နဲ တေယာက္ ခင္မင္လို ရပါတယ္ ခုဟာက ကိုဒီပ ဆိုတဲ လူ ဟာ ဓါးၿပမွဳနဲ ပါ၀င္ ပတ္သက္ေနသလား ဆိုတာ က်ေနာ္တို စံုစမ္း လိုတာေၾကာင္ပါ ေဒၚလြန္းသူသူကလည္း ဒီဘဏ္မွာ ေငြတိုက္တံခါးကို ဖြင္ နိုင္တဲ လက္ေထာက္ မန္ေနဂ်ာတေယာက္ ၿဖစ္ေနတယ္ ေလ က်မ ဘဏ္ဓါးၿပမွဳနဲ ပတ္သက္ၿပီး ဘာမွ မသိဘူး ကိုဒီပနဲလဲ ရိုးရိုး ခင္တာ သူကလဲ က်မသိသေလာက္.
324 လူေအးလူရိုးတေယာက္ဘဲ ဓါးၿပ မဟုတ္ဘူး ဟုတ္ပါၿပီ ေဒၚလြန္းသူသူခုလို ေၿဖေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဘယ္လိုမွ သေဘာမထားပါနဲဗ်ာ တာ၀န္အရေမးရတာပါ ရပါတယ္ရွင္ ေနလည္ထမင္းစားခ်ိန္ ဒီပနဲ ေတြေသာအခါ လြန္းသူသူသည္ ရဲအုပ္ဇာကိုနီ ေမးခြန္းေတြ ေမးတဲအေၾကာင္း ဒီပကို ေၿပာၿပသည္ ။ ဒီပ ေတာ္ေတာ္ တုန္လွဳပ္သြားသည္ ။ အိုးရဲက သူကို လိုက္ေနၿပီဘဲ ။ လြန္းသူသူဆီကို သူ လာလာေနတာ ေၾကာင္ဘဲ ။ သူကလဲ လြန္းသူသူကို ခ်စ္မိသြားေတာ မသြားဘဲလဲ မေနနိုင္ဘူး ။ + + + ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဒီေနည ေစးေစး ဇာနီ နဲခ်ိန္းၿပီး ဒီေဂ်ကလပ္ သြားသည္ ။ အရက္ေသာက္သည္ ။ က သည္ ။ ႏွစ္ေယာက္လံုး မူးၾကၿပီးေနာက္ ဇာနီ က ေစးေစးကို ခ်စ္ေၾကာင္းေၿပာသည္ ။ ဇာနီ ခ်စ္တယ္ေၿပာတာ မေစာလြန္းဘူးလားကြာ ေစးေစးက ရွက္သလို အမူအရာေလး နဲ ေမးလိုက္သည္ ။ မေစာဘူး ေစးေစးဒို က ဟိုတခါ မီးခဲနဲ အတူ ေစးေစးကို စစခ်င္း ေတြဖူးထဲက ခ်စ္မိသြားတာ အေပ်ာ္အပ်က္ ေၿပာတာ မဟုတ္ပါဘူးေစးေစးကို တကယ္ ခ်စ္တာေစးေစး ၿပန္ခ်စ္ပါ ေစးေစးရယ္ ေစးေစး နဲ ဇာနီက တေယာက္အေၾကာင္းတေယာက္ ဘာမွ သိၾကေသးတာ မဟုတ္ဘူး ဇာနီရယ္ ေၿဖးေၿဖးေပါ ဘာေတြမ်ား သိစရာ လိုလို လဲ ေစးေစးရယ္ ဒို က ေစးေစးကို ခ်စ္တယ္ ေစးေစးက ဒို ကို ခ်စ္တယ္ ဆိုရင္ မၿပီးဘူးလား ခိခိလြယ္လိုက္တာ ဇာနီကလဲ ဇာနီ ဘာအလုပ္လုပ္လေ ဲ တာင္ ေစးေစး သိမွ မသိတာ ခိခိ ေတာ္ၾကာ ဇာနီက ဂိုဏ္းစတားၾကီး ၿဖစ္ေနရင္ေကာ ဟားဟားဆန္က်င္ဖက္ေစးေစးဒို က ရဲတေယာက္ပါ ရဲအုပ္ ႏွစ္ပင ြ ္ နဲ ဟင္ဇာနီက ရဲဟုတ္လားအို သိေတာင္ မသိဘူး အံၾသသြားလား ဒို က ကလပ္ေတြ သြားအရက္ေသာက္ ကခုန္ေနလို အင္းေပါ ဟားဟားဟား + + + ဒီေန ဒီပ အိမ္ၿပန္ေတာ အေနာက္က လူတေယာက္ လိုက္လာသည္ ဆိုတာ သိလိုက္သည္ ။ လြန္းသူသူ ေၿပာၿပလို ရဲေတြ သူကို မသကၤာေတာဘူး ဆိုတာ သိလိုက္ကထဲက သတိထား ေနလို သူအေနာက္က ရွဒ ဲ ိုး ပါလာတာ သိလိုက္သည္ ။ သူဘယ္မွာ ေနတာလဲ လိုက္ၾကည္တာဘဲ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ မီးခဲကို ေၿပာၿပလိုက္သည္ ။ ရဲေတြ သူတို ကို အမိမဖမ္းနိုင္ခင္ တဖက္နိုင္ငံကို ေၿပးၾကရင္ ေကာင္းမလား မီးခဲ နဲ တိုင္ပင္ သည္ ။ မီးခဲ က ကိုလတ္ သူတို မွာ ဘာ အေထာက္အထားမွ မရွိပါဘူး ရွိရင္ ဖမ္းဆြဲတာ ၾကာၿပီ ခပ္တည္တည္သာ ေနပါ ကိုၾကီးတို ၿပန္လာရင္ တိုင္ပင္ၾကတာေပါေၿပးဖို လိုလဲ ေၿပးၾကတာေပါ လို ေၿပာေလ သည္ ။ လြန္းသူသူ အိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ အေမက ကိုဒီပ လာသြားတာ ေၿပာၿပသည္ ။ အေမ ၿပံဳးေနသည္ ။ အေမ တခုခု ေက်နပ္ေနသည္ ။ အေမဘာေတြ သေဘာက်ေနလဲဟင္ လို လြန္းသူသူ ေမးသည္ ။ အေမက သမီးစိတ္ကူးမလြဲနဲ ေမာင္ဒီပကိုဘဲ လက္ခံလိုက္ကြယ္ လို ရုတ္တရက္ၾကီး ေၿပာလိုက္သည္ ။ အို အေမကလဲ ဟုတ္တယ္သမီး သမီး နဲ အေမကို တကယ္ ဂရုစိုက္တဲ သူငယ္ေလး အင္းေမာင္မင္းၾကီးသားဘုန္းၾကီးလို သက္ရွည္ပါေစ ဟင္ကိုဒီက ဘာေတြ လုပ္ေပးသြားၿပန္လဲ အေမကေတာ ခက္ပါတယ္ လက္မခံပါနဲ လြန္း ေၿပာေနတဲၾကားက ေမာင္ဒီပ က အေမတို အိမ္ေလး ၿပင္ဖို သိန္း၃၀ ေပးသြားတယ္သမီး ရွင္ လြန္းသူသူ ရဲအုပ္ဇာနီကို ေၿပာတာေတြ ၿပန္ၾကားေယာက္လာသည္ ။ ကိုဒီပ ဟာ ဘဏ္ဓါးၿပ လား လို ဇာနီကို သံသယ ရွိေနသည္ ။ အခု အေမကို ကိုဒီပ ေငြေတြ အမ်ားၾကီး ေပးသည္ ။ သူ ဘဲေမြးတာ ဒီေလာက္ ၀င္ေငြေကာင္းလို လား ။ ဘဏ္လာတိုက္တာ သူတို မ်ား ၿဖစ္ေနမလား ။ ကိုဒီပ ေၿပာၿပထားတဲလိပ္စာအတိုင္း သူအိမ္ကို လိုက္သြားၾကည္ခ်င္လာသည္ ။ သူတကယ္ဘဲ သူေဌးတေယာက္လား ။ ေၿပာေနၾကာတယ္။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ကိုဒီပဆီ ဖုန္းဆက္လိုက္သည္ ။.
325 သူ အိမ္မွာဘဲ ရွိေနသည္ တဲ ။ လြန္းသူသူ က ဘယ္မွ မသြားနဲလြန္း လာခဲမယ္ လို ေၿပာလိုက္သည္ ။ ကိုဒီပ လဲ အရမ္း၀မ္းသာသြား ပံုရသည္ ။ လြန္းသူသူ လာမည္ ဆိုလို ။ ဇာနီကို ေစးေစးကို ဖုန္းဆက္သည္ ။ ေစးေစးထမင္းသြားစားရေအာင္ ဆိုင္အသစ္တခု စမ္းခ်င္လို သြားေလဇာနီလာေခၚမွာ လား အင္းမီးခဲကိုလဲ ေခၚလိုက္ပါလား ေမးၾကည္မယ္ေလ ေစးေစး မီးခဲဆီ ဆက္လိုက္သည္ ။ ဇာနီ ထမင္းေကြ်းခ်င္လို လိုက္ခဲ ပါလို ေခၚသည္ ။ မီးခဲကလဲ လိုက္မည္ လာေခၚပါ လို ေၿပာသည္ ။ ဇာနီကို လာေခၚေသာအခါ ေစးေစး ကမီးခဲေနတဲေနရာကို ေၿပာၿပလိုက္သည္ ။ဇာနီကို က မီးခဲအေၾကာင္းကို စပ္စုသည္ ။ ေစးေစး က မီးခဲသည္ အကိုသံုးေယာက္ နဲ ေနတဲအေၾကာင္းေတြ ေၿပာၿပလိုက္သည္ ။ ေစးေစး နဲ ဇာနီကို သည္ မီးခဲတို အိမ္ေရွကို ေရာက္ေသာအခါ အိမ္ေရွမွာ လြန္းသူသူကို ထြက္ေစာင္ေနတဲ ဒီပ နဲ တိုးသည္ ။ ဒီပ သည္ ဇာနီကို နဲ ေစးေစး နဲ တြဲ လာတာ ၿမင္လိုက္ေသာအခါ မ်က္စိေတြ ၿပာသြားသည္ ။ ဟိုက္ ဒို အေၾကာင္းေတြေတာ ဟိုရေ ဲ ကာင္ သိကုန္ေတာမွာဘဲ လို စိတ္ေတြ ပူေနဆဲမီးခဲ အိမ္ထဲက ထြက္လာသည္ ။ ဒီပ အရမ္းစိတ္ေတြ ပူေနေပမဲ ဟန္ေဆာင္ထားရ သည္ ။ ေစးေစးဇာနီကို နဲ မီးခဲတို ထြက္သြားေသာအခါ ဒီပ သည္ ရဲေကာင္က ေစးေစး နဲေတာင္ ပူးကပ္မိေနၿပီ သူတို အေၿခအေန မေကာင္းေတာဘူးဆိုတာ သိလိုက္ၿပီ ။ သူထင္တာ မွန္ေနသည္ ။ ဇာနီကို သည္ သူမသကၤာ ၿဖစ္ေနေသာ ဒီပ သည္ မီးခဲရဲ အကို ၿဖစ္ေနၿပီး ဘဏ္တိုက္တံုးက ေယာက်္ားသံုးေယာက္မိန္းကေလးတေယာက္ ၿဖစ္လို မီးခဲတို ေမာင္ႏွမေတြ နဲ ကိုက္ေနသည္ သူတို မ်ားလား လို စဥ္းစားေနၿပီ ။ ေစးေစး ေၿပာၿပခ်က္အရ သူတို သည္ ထိုင္း နယ္စပ္က လာခဲၾကသူေတြတဲ ။ အေထာက္အထား မခိုင္လံုဘဲ သူတို ကို ထင္ေၾကးနဲ အေရးယူလို မရဘူး ဆိုတာလဲ ဇာနီကို သိေနသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ သူတို ကို မ်က္ေၿခမၿပတ္ ေစာင္ၾကည္ဖို ဘဲ အေရးၾကီး သည္ ။ တက္ဆီကားနဲ လြန္းသူသူ ဒီပအိမ္ကို ေရာက္လာသည္ ။ း ကိုဒီပလြန္းတို တေနရာရာ စကားသြာေၿပာရေအာင္ အိမ္မွာဘဲ ေၿပာေလ လာလြန္းအိမ္ထဲ ၀င္ လြန္းသူသူလဲ သူကို သူ အေမကို သိန္း၃၀ လာေပးသြားတာကို ေၿပာခ်င္ေဇာနဲ သူေၿပာသလိုဘဲ သူအိမ္မွာဘဲ ေၿပာေတာမည္ ဆိုၿပီး သူနဲ အိမထဲကို လိုက္သြားလိုက္ သည္ ။ ထိုင္ လြန္း ဘာမ်ား အေရးၾကီးလာလဲ ၾကီးတယ္ၾကီးတယ္ကိုဒီပ ဘာလို အေမကို ေငြေတြ အမ်ားၾကီး လာေပးသြားတာလဲ လြန္းတို အိမ္ေလး ၿပင္နိုင္ေအာင္ပါမမ်ားပါဘူးနဲနဲ ပါ အို သိန္း၃၀ ဆိုတာ မနည္းဘူး ဒီလို မလုပ္ပါနဲအိမ္ေပါင္ထားတာ လဲ ၿပန္ေရြးေပး ေၾကြးေတြလည္း ၿပန္ဆပ္ေပး ဘာလဲကိုဒီပ လဲ ေခြးဘီလူးၾကီး လိုဘဲ လြန္းကို သိမ္းပိုက္ခ်င္လို လား ေဒါသထြက္ခါ ေအာ္ေၿပာလိုက္ေသာ လြန္းသူသူစကားမ်ားက ဒီပ ကို အရမ္းထိခိုက္ ေစသည္ ။ အိုး ဘယ္လို ေၿပာလိုက္တာလဲလြန္းရယ္ ဒီလို လြန္းထင္တာ ဒို အရမ္း ၀မ္းနည္းတယ္ ဒို ေစတနာ နဲ ကူတာကို လြန္း ေခြးဘီလူး နဲ လာႏွိဳင္းတာ အကိုက ဒီေငြေတြ ဘယ္က ရတာလဲ လြန္းက ဒို ကို မယံုၾကည္တာေတြ ၿဖစ္လာပါလား လြန္းရယ္ ေၿပာေၿပာဒီေငြေတြ ဘယ္က ရတာလဲ လြန္း မဟုတ္တာေတြ မထင္ပါနဲ သူမ်ားေတြ ေၿပာတာေတြ မယံုနဲ လြန္းကို ဒို သိပ္ခ်စ္တယ္လြန္းနဲ လက္ထပ္ၿပီး တသက္လံုး အတူတူ ေနခ်င္တယ္ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဒီပ က ငိုေနေသာ လြန္းသူသူကို ဖက္လိုက္သည္ ။ မငိုပါနဲ လြန္းရယ္ လြန္းငိုတာ ေတြရရင္ ဒို ရင္ထဲ တကယ္ ထိခိုက္မိရတယ္ ဒီပ လြန္းသူသ၇ ူ ဲ တသိမ္ သိမ္ တုန္ေနတဲ ေက်ာၿပင္ေလး ကို ပြတ္သပ္ၿပီး ေခ်ာ သည္ ။ လြန္းသူသူ ဒီပရဲ ပုခံုးကို ေခါင္းေလးမွီကာ ဒီပကို ၿပန္ဖက္လိုက္သည္ ။.
326 ကိုဒီပ လြန္း လြန္းကို တကယ္ ခ်စ္တာလား ဟုတ္တယ္ဒို လြန္းကို သိပ္ခ်စ္တာဘဲ လြန္းကို တသက္လံုး သစၥာရွိမွာ လား ရွိမယ္ လြန္းသူသူ ရဲ တုန္ေနတဲ ႏွဳတ္ခမ္းေလးေတြက ဖူးေဖါင္းေနသည္ ။ ဒီပ သည္ လြန္းသူသူ ရဲ ႏွဳတ္ခမ္းေလးေတြကို သူႏွဳတ္ခမ္းၾကီးေတြ နဲ ဖိကပ္ စုတ္ယူလိုက္သည္ ။ လြန္းသူသူ မ်က္လံုးေတြ မွိတ္က်သြားသည္ ။ လြန္းသူသူ လက္ေတြက ဒီပ ေက်ာကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ဖက္ထားလိုက္ သည္ ။ ႏွဳတ္ခမ္းႏွစ္ခု ပူးကပ္ေနသည္ ။ လူခ်င္းလဲ ပူးကပ္ေနသည္ ။ ေတာ္ေတာ္ နဲ မခြာ ။ မခြာနိင ု ္ ။ မခြာၾက ။ ခြာလဲခြာေရာ ဒီပက သိပ္ခ်စ္တယ္ လြန္းရယ္ လို ေၿပာသည္ ။ ေမာဟိုက္ေနတဲ အသံနဲ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ေနာက္တေန ေစးေစး အိပ္ရာထေတာ တနဂၤေႏြေနမို အလုပ္မတက္ေပမဲ ဘုရားေက်ာင္းတက္ဖို ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး တခုခု စားသြားမည္ ဆိုၿပီး အိမ္ေရွထြက္ခဲ ေတာ ေစးေစးရဲ အကိုၾကီး ေစာထူး သတင္းစာ ဖတ္ေနတာ ေတြသည္ ။ ေစးေစးသတင္းထူးတယ္လာၾကည္စမ္း ဟိုတေလာက ဘဏ္ဓါးၿပတိုက္သြားတာ ကို အေသးစိတ္ သတင္းထက္ပါလာတယ္ တိုက္တဲ သူေတြက ေယာက်္ားသံုးေယာက္ မိန္းမတေယာက္ တဲ ။ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ေတြ နဲ ပံုေတြပါ ပါလာတယ္ မိုက္ကယ္ဂ်က္ဆင္ ရဲ မ်က္ႏွာဖံုးေတြ နဲ သတင္းစာက ဓါးၿပေတြ တိုက္ေနတဲ ပံုေတြကို ပံုေတြ ၿပထားသည္ ။ ေစးေစး ၾကည္လိုက္ေတာ မီးခဲ နဲ သူအကိုသံုးေယာက္ နဲ တူသည္ လို ခ်က္ခ်င္းဘဲ သိလိုက္သည္ ။ ေစးေစး နဲ မီးခဲတိုက ငယ္ငယ္ေလးထဲက အတူတူေနလာေတာ သူတို ဟန္ပန္ေတြကို မ်က္ႏွာ မၿမင္ရလဲ သိေနသည္ ။ အမ္၁၆ ေတြ နဲ တိုက္ၾကတာ ဆိုေတာ မီးခဲတို ကလဲ နယ္စပ္တံုးက အမ္၁၆ေတြ ကိုင္ခဲ တဲ သူေတြ မဟုတ္လား ။ ခက္တာကမီးခဲတို ဒါမ်ိဳး လုပ္ထားတယ္ လို လဲ မသိေတာ မေနက ဇာနီကို ကို မီးခဲတို အေၾကာင္းေတြပါ ေစးေစး ေၿပာၿပလိုက္မိသည္ ။ မီးခဲတို အတြက္မေကာင္းဘူး မ်ား ၿဖစ္သြားၿပီလား မသိဘူး ။ တကယ္ေတာ သတင္းစာဂ်ာနယ္ေတြ ထဲ ဘဏ္ဓါးၿပပံုေတြ ပါလာတာ ဇာနိကို ရဲ လက္ခ်က္ပါ ။ ဒီလို ထည္လိုက္ၿခင္းအားၿဖင္ ေစးေစးလို မီးခဲတို နဲ အရမ္းနီးကပ္သူေတြ ဒီပံုေတြ ကို ေတြၿပီးဘဏ္ဓါးၿပဟာ မီးခဲတို ေမာင္ႏွမေတြဘဲ ဆိုတာကို ထုတ္ေဖၚလာနိုင္မည္ လို တြက္ဆမိလို ထြန္းဇံေအာင္ကို တင္ၿပၿပီး သတင္းစာေတြမွာ ပံုေတြ ထည္ခိုင္းလိုက္တာ ၿဖစ္သည္ ဇာနီကို နဲ ထြန္းဇံေအာင္ စဥ္းစားေနသည္ ။ ေစးေစး ေၿပာၿပခ်က္အရ မီးခဲ ရဲ အကိုေတြ နယ္စပ္ကို သြားေနၾကသည္ ။ ဒုတိယအၾကိမ္ ဦးဟယ္ရီေက်ာ္လွရဲ ေငြတိုက္ကို ၀င္တိုက္တာ ေယာက်္ားတေယာက္မိန္းမတေယာက္ထဆ ဲ ိုေတာ ဒီပ နဲ မီးခဲဘဲ ၿဖစ္မည္ လို ။ ဒီေန ဒီပ လြန္းသူသူ နဲ ထမင္းထြက္စားဖို ေနလည္ခင္းအခ်ိန္ ဘဏ္နားကို လာေတာ လူႏွစ္ေယာက္ သူအနား ခ်ဥ္းကပ္လာသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ သူတို ရဲ စိစစ္ေရးကပ္ေတြ ကို ထုတ္ၿပသည္ ။ ကိုဒီပ က်ေနာ္တို ရဲတပ္ဖြဲ ကပါ ေမးၿမန္းစရာ ရွိလို ခဏေလာက္ လိုက္ခဲပါ ဘယ္ကိုလဲ ဘယ္ကို လိုက္ရမွာလဲ ရဲဌာနခ်ဳပ္ကို ပါ ဘာအတြက္လဲ ေမးၿမန္းစရာေလးေတြ ရွိလို ပါ ဘာအတြက္ ေမးမွာလဲက်ုဳပ္ ဘာလုပ္မိလို လဲ ဟိုေရာက္ေတာ သိပါလိမ္ မယ္ အနားက ရဲကား ဆီကို ေခၚသြားၾကသည္ ။ ဇာနီကို နဲ ထြန္းဇံေအာင္တို ဒီပကို ေမးခြန္းေတြ ေမးၾကသည္ ။ အရင္ေခတ္ကသာ ဆိုရင္ ဒီပကို နားဘန္ေတြ ဘာေတြ ကိုင္ၿပီးေလာက္ၿပီ ။ ေခတ္ၾကီးေၿပာင္းစနစ္ၾကီးေၿပာ င္းၿပီး ရဲေတြကို တရားၿပန္စေ ြဲ နတဲ ေခတ္ကာလကို ေရာက္လာလို ဇာနီကို နဲ ထြန္းဇံေအာင္ ေၾကာက္မလားေၿခာက္တာ ေဟာက္တာေလာက္ဘဲ လုပ္ၾကသည္ ။ မိုက္မိုက္ရိုင္းရိုင္း ေမးခြန္းေတြေတာ ေမးသည္ ။ လြန္းသူသူကို ၿဖဳတ္ၿပီးၿပီလား ဆိုတဲ မဆီမဆိုင္ ေမးခြန္းမ်ိဳး ။ ဒီပစိတ္ထဲ ရဲေတြကို မုန္းသထက္ မုန္းမိေနသည္ ။ ဒီပဆီက တိတိပပ သူတို ဘာမွ အေၿဖမရၾကဘူး ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဒီပကို ထိုင္စရာ ခုန္မေပးေရမတိုက္ဘဲ မေခ်မငံ ဆက္ဆံၾကသည္ ။ ေဟာက္သည္ ။.
327 ေငါက္သည္ ။ ဒီပ က ဘူးခံသည္ ။ မသိဘူး မရွိဘူး နားမလည္ဘူး ဘဲ ။ သူတို မွာမွ တိတိက်က် အေထာက္အထား ဘာမွ မရွိၾကေတာ ထင္ေၾကးနဲဘဲ လူတေယာက္ကို မစြပ္စြဲနိုင္ဘူး ။ ဒီပ ကို ၿပန္လႊတ္လိုက္ၾကသည္ ။ လြန္းသူသူ သည္ ဒီပကို ရဲေတြ ေခၚသြားတာ မသိလိုက္ ။ ညေန လြန္းသူသူ ရံုးဆင္းေသာအခါ ဒီပ လာၾကိဳေနသည္ ။ ဒီပ သည္ လြန္းသူသူတို လက္ရွိေနေနတဲ ဗဟန္းရပ္ကြက္ထဲက အိမ္ေလးကို အလိုက္ေပးၿပီး ကြန္ဒိုတိုက္ခန္း အသစ္တလံုးနဲ လဲေပးသည္ ။ လြန္းသူသူရဲ အေမလည္း တိုက္ခမ္းအသစ္ကို အရမ္းသေဘာက်ေနသည္ ။ လြန္းသူသူ နဲ ဒီပလဲ ခ်စ္သူ ဘ၀ေရာက္ရွိခါ အေမ တရားစခန္းကို သြားေနခ်ိန္ မွာ ခ်စ္သူသဘာ၀ ဖက္ၾကနမ္းၾကတာေတြ လုပ္ၿဖစ္လာၾကသည္ ။ ဒီေနလဲ လြန္းသူသူ ရဲ အေမ တရားထိုင္ဖို သြားသည္ ။ အိမ္မွာ ဘယ္သူမွ မရွိ ။ ရံုးက အၿပန္ လြန္းသူသူ ဒီပကို အိမ္ေခၚသြာသည္ ။ လြန္းသူသူ ၿမီးေကာင္ေပါက္ေလးလို စိတ္ေတြလွဳပ္ရွားေနသည္ ။ လူမရွိတဲ ကြန္ဒိုတိုက္ခန္းထဲ ဒီပနဲသူ ႏွစ္ေယာက္ထဲမို ။ အကိုခဏ ထိုင္အံုးေနာ္လြန္းေရအၿမန္ခ်ိဳးလိုက္ အံုးမယ္ ၿပီးရင္ ဒီနားက ေခါက္ဆဆ ြဲ ိုင္မွာ လြန္းတို သြားစားၾကမယ္ ေအးေဆးသာလုပ္လြန္း ဒီပ အိမ္ေရွခန္းမွာ ဂ်ာနယ္တေစာင္ကို ဖတ္ၿပီး ေစာင္ေနသည္ ။ အတြင္းခန္းထဲက ေရက်သံေတြ တဗ်န္းဗ်န္း ၾကားေနရသည္ ။ အခုအခ်ိန္မွာ လြန္းသူသူ သည္ ကိုယ္တံုးလံုး နဲ သိပ္လွေနမွာဘဲ ဆိုတဲ အေတြးက ဒီပေခါင္းထဲမွာ ၀င္လာသည္ ။ ဟြန္းအရမ္းအရမ္းလွေနမွာဘဲ ။ လြန္းသူသူရဲ တင္ပါးေတြက သိသိသာသာ ထင္းေနသည္ ။ တင္းေနသည္ မဟုတ္လား ။ အ၀တ္မပါဘဲသာ ဒီတင္ပါးေတြကို ၿမင္လိုက္ရရင္ အရမ္းၾကည္ေကာင္းမွာဘဲ ။ အေတြး၇ိုင္းမ်ားေၾကာင္ သူကိုယ္ထဲက ေသြးေတြ ဆူပြက္လာသည္ ။ ဆူေ၀လာသည္ ။ ေပါင္ၾကားက ဒုတ္က ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ မာေက်ာေတာင္မတ္လာသည္ ။ အတြင္းထဲက ေရက်သံေတြ ရပ္သြားၿပီး ေခ်ာက္ ကနဲ တံခါးဖြင္ တဲ အသံ ၾကားလိုက္သည္ လြန္းသူသူ ေရခ်ိဳးတာ ၿပီးသြားၿပီ ထင္သည္ ။ ဒီပရဲ စိတ္ေတြ တအားထၾကြေနသည္ ။ အခုအခ်ိန္ဆိုရင္ လြန္းသူသူ ထမိန္ရင္လ်ားနဲ ရွိေနမလား ။ ဒါမွ မဟုတ္ မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ ု ါၾကီး ကိုယ္မွာ ပတ္ရက္ နဲ ေပါင္ၿဖဴၿဖဴေဖြးေဖြးေတြေပၚေနမွာလား သူ စိတ္ကူးၾကည္ၿပီး စိတ္ေတြ ေဖါက္ၿပားေနသည္ ။ ဒီအခိုက္မွာဘဲ အခန္းထဲက လြန္းသူသူရဲ ေခၚသံကို ၾကားလိုက္ရသည္ ။ အကို ဟင္လြန္း ဘာလဲဘာလုပ္ေပးရမလဲ အကို ခဏ ၀င္လာမလားဟင္ လြန္းဒီဘီဒို ေသာ ဖြင္ လို မရလို ဒီပ အိပ္ခန္းထဲ ေၿပး၀င္သြားသည္ ။ လြန္းသူသူ ကို ထမိန္ရင္လ်ား နဲ မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ ု ါေလး ပုခံုးမွာ ၿခံဳထားတာ ေတြရသည္ ။ ဘီဒို အသစ္စက္စက္က ေသာက ဖြင္ လို မရဘဲ ၿဖစ္ေနသည္ ။ ဒီပလဲ လြန္းသူသူ လက္ထဲက ေသာေခ်ာင္းကို ယူၿပီး စမ္းဖြင္ ၾကည္လိုက္သည္ ။ က်ပ္ၿပီး လွည္ လို မရဘူး ။ ဒီပ စိတ္ေတြက ဖြင္ လိုမရ ၿဖစ္ေနတဲ ေသာဆီမွာ မရွိဘူး ။ လြန္းသူသူရဲ ေရစိုထမိန္ေၾကာင္ ထင္းထင္း ရွင္းရွင္း ၿဖစ္ေနတဲ တင္သားလွလွေတြ ဆီ ေရာက္ေနသည္ ။ အကိုဖြင္ လို မရဘူးေနာ္ အင္းဟုတ္တယ္လြန္း ေသာတန္ က်ိဳးသြားမွာ စိုးရတယ္ အကို ၿပင္ေပးပါမယ္ မပူနဲ လြန္းသူသူ ရဲ ေရခ်ိဳးၿပီးခါစ မ်က္ႏွာေလးက ရွင္းသန္ ၀င္းၿဖဴေနသည္ ။ ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္အနံသင္းသင္းေလး ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ နဲဆပ္ၿပာေမႊးအနံက လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ရေနသည္ ။ လြန္း အကို အကို လြန္းကို အရမ္းခ်စ္တယ္ ဒီပ လြန္းသူသူကို နမ္းသည္ ။ နဖူးေလးကို အရင္ဆံုး နမ္းသည္ ။ အကို ကို ခ်စ္လားဟင္ လြန္းသူသူ တိုးတိုးေလး ခ်စ္တယ္အကို လို ေၿပာသည္ ။.
328 ဒီပက ခါးေလးကေန ဖက္လိုက္ေတာ ဒီပကို ၿပန္ဖက္ေသာအခါ သူတို ႏွစ္ေယာက္ သည္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ပူးကပ္ေနၾကၿပီ ။ ဒီပရဲ ဖြားဖက္ေတာ္ တုတ္ခဲၾကီး နဂိုထဲက မာေက်ာ ၾကီးထြားၿပီးသား ၿဖစ္ေနရာက လြန္းသူသူနဲ လဲ ပူးကပ္မိလိုက္ေရာ ၀ုန္းဆို မတ္မတ္ေထာင္ထလာေလသည္ ။ ေပါင္တန္ၿဖိဳးၿဖိဳးေတြကို မာမာအတန္ေခ်ာင္းၾကီး လာထိကပ္လိုက္တာ လြန္းသူသူ သတိထားမိလိုက္သည္ ။ မာမာရွည္ရွည္ၾကီး ။ လြန္းသူသူ ၾကက္သီးေတြ ၿဖန္းကနဲ ထသြားရသည္ ။ ဒီပ ကို အိပ္ခန္းထဲ ေသာ လာၾကည္ခိုင္းတာ မွားမ်ား မွားသြားၿပီလား လို လြန္းသူသူ စဥ္းစားေနဆဲ ဒီပရဲ အနမ္းေတြက သဲသဲမဲမဲ သူကိုယ္ေနရာအနွံအၿပားကို ဆက္တိုက္ က်ေရာက္လာ သည္ ။ အကို လြန္း လြန္း ေၾကာက္တယ္ မေၾကာက္နဲ လြန္း အကိုတေယာက္လံုး ရွိတယ္ ဟင္လြန္းေၾကာက္တာအကို ကိုအကိုရဲ အင္ ဟုတ္လား ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဒီပ က လြန္းသူသူကို ကုတင္ေပၚဆြဲလွဲလိုက္သည္ ။ ဟိတ္အကို ထမိန္ကြ်တ္ေနၿပီ လြန္းသူသူ သည္ ဒီပရဲ အနမ္းေတြေၾကာင္ ရင္ေတြတအားတုန္သလို ေၾကာက္လဲ ေၾကာက္သည္ ။ ဒီပနဲ လြန္းသူသူ ကုတင္ေပၚေရာက္ေနၿပီ ။ ရင္လ်ားထားတဲ လြန္းသူသူရဲ ထမိန္ေလး ေၿပကြ်တ္ေနၿပီ ။ အိုအကို ဟာအာဘာေတြကို ေလွ်ာက္နမ္းေနတာလဲ ။ ဒီပရဲ ႏွဳတ္ခမ္းထူထူၾကီးေတြက လြန္းသူသူရဲ ဖြံထြားလံုး၀န္းတဲ ရင္စိုင္လွလွေတြကို နမ္းေနလို ။ မာတင္းေထာင္ထေနတဲ ရင္သီးေလးေတြ ကို သူ ဖိဖိနမ္းေနသည္ ။ စို သည္ ။ ဟင္ ။ အကို ။ ယားတယ္ ။ ဒီပကို သူဘ၀ လက္တေ ြဲ ဖၚအၿဖစ္ စိတ္ထဲမွာ လြန္းသူသူ သတ္မွတ္ထားလိုက္ၿပီးသားမို သူကို အလိုလဲ လိုက္ခ်င္သည္ ။ လက္မထပ္ခင္ ဘိုက္ၾကီးတာမ်ိဳးလဲ မၿဖစ္ခ်င္ဘူး ။ ေၾကာက္လေ ဲ ၾကာက္ခ်စ္သူနဲ လဲ ေပ်ာ္ခ်င္သည္ ။ ဒီကကေတာ ၿဖဴေဖြးတဲ လြန္းသူသူရဲ ကိုယ္လံုးေလးကို အ၀တ္မပါဘဲ ေတြၿမင္ေနရၿပီး နမ္းစုတ္ေနရလို ေသြးေတြ ဆူပြက္ ရမက္ၿပင္းထန္ေနသည္ ။ လြန္းသူသူ တားေနတဲၾကားကလြန္းသူသူရဲ ရင္သားေတြကို စို ေနသည္ ။ ရင္သားေတြက တင္းမာၿပီး အဖ်ားနားမွာ ခပ္ေကာေကာေလး ။ နမ္းလို စို လို မ၀နိုင္ဘူး ။ အိုး ဟင္ဟင္အကို ဒီပ နို သီးေခါင္းရဲရေ ဲ လးေတြကို စို လိုက္တိုင္း လြန္းသူသူ ရဲ အသဲေတြ ကလီစာေတြ ေၿဗာင္းဆန္တုန္ခါသြားၾကသည္ ။ လြန္းသူသူ တင္ပါးၾကီးေတြ လွဳပ္ခါသြားၾကရေအာင္ဘဲ ။ လြန္းသူသူရဲ ထမိန္က ေၿပကြ်တ္ေနတာ ခါးဆီမွာ ေရာက္ေနသည္ ။ ေပါင္တန္ေဖြးေဖြးေတြက ေဘးကို ကားေနသည္ ။ ဒီပ ကိုယ္လံုးက ဒီေပါင္လွလွေတြ ၾကားထဲ ေရာက္ေနၾကသည္ ။ ဒီ ထမိန္ေလး ကို သူ ဆြခ ဲ ြ်တ္ပစ္လိုက္သည္ ။ ဟိတ္အကို ဟာ လြန္းသူသူ ဗလာက်င္းသြားၿပီ ။ ၀င္းထင္းေနသည္ ။ တခ်ိဳေနရာေတြမွာ ရဲေနသည္ ။ လွလိုက္တဲ အသားစိုင္ေတြ ။ အေကြအေကာက္အခ်ိဳင္အ၀ွမ္းေတြ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ လြန္းသူသူ ေပါင္ၾကားက အလွေနရာကို ေတြမွာစိုးလို ေပါင္တန္ေတြကို ေစခ်င္ေပမဲ ဒီပ ကိုယ္ၾကီး ခံေနလို ေစလို မရဘူး ။ အေနာက္ကို ဆုတ္ေၿပးခ်င္ေပမဲလည္း ဒီပ က သူခါးေလးကေန ဆြဲကိုင္ထားလို ဆုတ္ေၿပးလို မရဘူး ၿဖစ္ေနသည္ ။ ဒီက နို သီးေလးေတြကို စိတ္ထင္တိုင္း စို ေနရာက သူအနမ္းအစုတ္အယက္ေတြ က လြန္းသူသူရဲ ကိုယ္ေအာက္ပိုင္းကို ဆင္းသြားသည္ ။ လြန္းသူသူ သိလိုက္သည္ ။ သူဘယ္ကို သြားေနၿပီ ဆိုတာ ။ သူသူေပါင္ၾကားဂြဆံုေနရာကို ဦးတည္ေနတာ ။ မို ေဖါင္းတဲ ၾတိဂံပံု ဆီကို သူမ်က္ႏွာၾကီး ထိုးကပ္လိုက္တာ ။ သူႏွဳတ္ခမ္းထူထူၾကီးေတြက အငမ္းမရဘဲ လြန္းသူသူရဲ ခြ်န္ထြက္ ၾကြထေနတဲ အစိကို နမ္းစုတ္ေနသည္ ။ လြန္းသူသူ တအားကို တုန္ခါၿပီး ခါးေလးေကာတက္ရင္း တဟင္းဟင္း ညည္းၿငဴေနရသည္ ။ သူလက္ေခ်ာင္းေတြက လြန္းသူသူ ရဲ တင္ပါးအိအိေတြကို ဆုတ္ညွစ္ထားေနသည္ ။ လြန္းသူသူ အေရေတြ တအားထြက္တာမွ တင္ပါးေတြၾကားထဲ စီးက်ေနသည္ ။ အင္းဟင္ အင္းဟင္ နဲ ေခါင္းေလး ကို ဘယ္ညာ ယမ္းခါေနသည္ ။.
329 သူ ငံုထားတဲ အစိကို လႊတ္လိုက္သည္ ။ အိုး ။ ၿမင္တက္ေနတဲ ရမက္ဟုန္ ၿဗဳန္းကနဲ တန္သြားသည္ ။ ဟုတ္ကနဲ ၿပန္က်ဆင္းသြားၿပီး ရင္ထဲ ဟာတာတာၾကီး ၿဖစ္သြားသည္ ။ ဒီမွာတင္ သူလ်ာၾကီးသည္ လြန္းသူသူ ႏွဳတ္ခမ္းသားထူထူေတြထဲ အၿပားလိုက္ၾကီး ယက္လာသည္ ။ ေအာက္ကေန ပင္ယက္တင္လိုက္သည္ ။ အို ။ အကို ။ ယက္ၿပီ ။ တၿပတ္ၿပတ္ နဲ ။ စံုခ်ီ ဆန္ခ်ီ ။ အကို။ အကိုရယ္ ။ လြန္းသူသူ သူလ်ာၾကီး ကို ၾကိဳက္လဲၾကိဳက္ အသားႏုကို ဖိဖိယက္ေနတာ တကိုယ္လံုး တုန္ခါၿပီး ထြန္ ထြန္ လူးေနရသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ိ အို သူလက္တဖက္က လြန္းသူသူ ရင္သားတဖက္ကို လွမ္းကိုင္ေနၿပန္သည္ ။ အကိုႏွိဳးဆြတာေတြေၾကာင္ လြန္းသူသူရဲ ေသြးေတြလဲ ဆူေ၀ေနၿပီ ။ အေနာက္ကို ၿပန္မဆုတ္ခ်င္ေတာ ။ အေရွကိုဘဲ တိုးခ်င္ေနၿပီ ။ ဟယ္ေတာ အကို ေအာက္ပိုင္းမွာ အ၀တ္မရွိေတာ ။ ဘယ္အခ်ိန္က ခြ်တ္ပစ္လိုက္သလဲ မသိဘူး ။ ဗလာက်င္းေနသည္ ။ အကိုေပါင္ၾကားက ေယာက်္ားတန္ဆာၾကီးက အရွည္ၾကီးဘဲ ။ မတ္မတ္ေထာင္ေနတာ ေတြလိုက္ရ သည္ ။ အေၾကာေတြ ထင္းေထာင္ၿပီး အကိုက အသားၿဖဴသေလာက္ လိင္တန္ေခ်ာင္းၾကီးက မဲညိဳညိဳၾကီး မို လြန္းသူသူ ေငးၾကည္ေနမိ သည္ ။ ေတာ္ၿပီ ။ အယက္မခံနိုင္ေတာဘူး ။ လြန္းသူသူ အဖုတ္ထဲက တအားရြေနၿပီ ။ ယားေနၿပီ ။ ခံခ်င္ေနၿပီ ။ ထည္ေစခ်င္ေနၿပီ ။ အကို ဟာၾကီးကို ထည္ေစခ်င္ေနၿပီ ။ ထိုးထည္ပါေတာလို အရွက္မဲ စြာနဲ အကို ကို ေတာင္းခံမိခ်င္ေနသည္ ။ အကိုက လူပါး ။ လြန္းစိတ္ထဲ ဘာၿဖစ္ေနသလဲ သိေနသည္ ။ လြန္း တအားခံခ်င္ေနၿပီ ဆိုတာ သူသိသည္ ။ အဖုတ္ကို လ်ာနဲ ဒီေလာက္ ယက္ထားေစာက္စိကို ခ်ိဳခ်ဥ္စုပ္သလို ဒီေလာက္ စုပ္ထားမွေတာ ဘယ္မိန္းမ မခံခ်င္ဘဲ ရွိေတာမလဲ ။ အကို လြန္းကိုယ္ေပၚကို ေရာက္လာသည္ ။ သူဟာၾကီးက လြန္းေပါင္ၿခံကို ဟိုထိုးဒီထိုးနဲ ။ သူေဂြးစိေတြကလဲ အိကနဲ ဖ်တ္ကနဲ လြန္းေပါင္ေတြကို လာထိေနသည္ ။ အတန္ေခါင္းၾကီး က ၿပိကနဲ လြန္း ရဲ စိုရေ ႊဲ နတဲ အဖုတ္ေပါက္ကို လာထိသည္ ။ အကို သူလက္တဖက္နဲ အတန္ၾကီးကို ကိုင္ၿပီး လြန္းအဖုတ၀ ္ ကို ေတလိုက္သည္ ။ အကို အကို လြန္းကို ခ်စ္မယ္ေနာ္ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ အင္း လြန္း အကိုကို ခ်စ္တယ္ မွဳတ္လား အင္းခ်စ္တယ္ ခ်စ္တယ္ အကို ထိပ္ဖူးၾကီး လြန္းရဲ ႏွဳတ္ခမ္းသားေတြအထဲ တိုး၀င္လာသည္ ။ အေမ အကို ကို တအားဖက္လိုက္သလို ၿပဲကားၿပီးသား ေပါင္ေတြကို ပိုၿဖဲကားေပးလိုက္မိ သည္ ။ အကို လြန္းအထဲကို ဖိသင ြ ္းလိုက္သည္ ။ ဘဲၿခံထဲမွာ ဒီပနဲ မီးခဲ စကားေၿပာေနသည္ ။ ဒီေနမနက္ သူ အိပ္ရာက နိုးေတာ မီးခဲက ၿပဴတင္းေပါက္ကေန အၿပင္ကို ၿပသည္ ။ လူႏွစ္ေယာက္ကားတစီးနဲ သူတို အိမ္ကို မ်က္ေၿခမၿပတ္ မ်က္စိေဒါက္ေထာက္ ၾကည္ေနသည္ ။ အရပ္၀တ္နဲ ရဲမ်ား ၿဖစ္မည္မွာ ေသခ်ာသည္ ။ မီးခဲ နင္ ဘာထင္လဲ ဘာကို ဘာထင္ရမွာလဲ လက္ရွိအေၿခအေနကိုေပါ ဒို ဘယ္လို လုပ္ၾကမလဲ ေတာက္ ဒါ ကိုလတ္ေၾကာင္ဘဲကိုယ္တိုက္ထားတဲ ဘဏ္မွာ လုပ္တဲ မိန္းမကိုမွ သြားၾကိဳက္ၿပီးဒီဘဏ္ကို ၿပန္ၿပန္သြားေနတာကိုး ေအးၿဖစ္ၿပီးေနၿပီဟာမတတ္နို င္ေတာဘူး အင္းသူတို မီးခဲတိုကို ေစာင္ၾကည္ေနၿပီ ထပ္လွဳပ္ရွားဖို မလြယ္ေတာဘူး ၿငိမ္ေနမွ ၿဖစ္မယ္ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ေအး နင္နဲ ေစးေစး ဟိုရဲအုပ္ဇာနီကို နဲ တိုးတာကေတာ တိုက္ဆိုင္မွဳဘဲ မဟုတ္လား မီးခဲ ဟုတ္တယ္ကိုလတ္ ဘာဘဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ ကိုၾကီး နဲ ကိုေလး ၿပန္လာေတာမွာ ဆိုေတာ သူတို နဲ တိုင္ပင္ၾကေသးတာေပါ ေအးဒို ေမာင္ႏွမေတြ.
330 ကိုယ္ေရာင္ေဖ်ာက္သင္ေနၿပီ လြန္းသူသူကို နယ္စပ္ကို အတူတူသြားၾကၿပီး စီးပြားေရး လုပ္ၾကဖို ေၿပာမိသည္ ။ လြန္းသူသူ က အေမတခု သမီးတခုမို အေမ မပါဘဲ မသြားနိုင္ဘူး လို ေၿပာေနသည္ ။ ဒီပ သည္ သီလ နဲ ဇီ၀ကို ရန္ကုန္ ၿပန္လာရင္ ေၿဗာင္ၾကီး မလာဘဲ အိမ္ကို တန္းမလာဘဲ ဘဲၿခံ ကို လာဖို မွာထားသည္ ။ ဇာနီကို မူးေနတဲ ေစးေစးကို ကုတင္ေပၚ တြန္းခ်လိုက္သည္ ။ ေမြရာထူထူၾကီးေၾကာင္ ေစးေစး အိကနဲ ပက္လက္လန္ က်သြားသည္ ။ အိုး သူသူ အရမ္းတြန္းခ်တယ္ ။ ဇာနီကို ေစးေစးအေပၚက ခြမိုးကာ ေစးေစးရဲ ႏွဳတ္ခမ္းထူထူေလးေတြကို အငမ္းမရ စုတ္ယူေနသည္ ။ ေစးေစးလဲ မူးလဲမူး ရူးလဲ ရူးေနသည္ ။ အခ်စ္ရူးရူးတာ ။ ဇာနီကို ရဲ ကိုယ္အေပၚပိုင္းက စပို ရွပ္ကို ဇာနီကို ေစာေစာကဘဲ ခြ်တ္ပစ္ထားခဲလို ကိုယ္ဗလာနဲ ၿဖစ္ေနသည္ ။ ၾကြက္သားေတြက ဖုထစ္ေနသည္ ။ ေယာက်္ားပီသတဲ သူကိုေစးေစး အရမ္းခိုက္ေနသည္ ။ ဇာနီကို ေမးသမွ် မီးခဲတို နယ္စပ္တံုးက အေၾကာင္းေတြကို ခေရေစတြင္းက် သူကို ေၿပာၿပခဲမိသည္ ။ ဇာနီကို က သူကို လက္ထပ္မည္တဲ ။ သူကို ခ်စ္သလိုလို နဲ တကယ္တမ္းက်ေတာ ေရွာင္ဖယ္သြားခဲတဲ ကိုလတ္ ဆိုတဲ ကိုဒီပ ကို စိတ္နာမိ သည္ ။ သူတို ဘဏ္ဓါးၿပေတြ ဆိုရင္လဲ ဥပေဒရဲ အဆံုးအမကို ခံၾကေပေတာ ။ ေစးေစး ကေတာ ရဲအရာရွိကေတာ္ ဘ၀ နဲ ေရအိုးစင္ ဖင္ေပးလို ေအးေအးေလး ငကြ်ဆ ဲ န္ကို ေထာပတ္နဲ ခ်က္စားေတာမည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ေစးေစး ေပါင္ၾကားက ေဖါင္းၾကြ ရြေနတဲ အဖုတ္ၾကီးကို ဇာနီကိုရဲ တန္ဆာေခ်ာင္းက ဖိေထာက္ထားသည္ ။ ေစးေစး အ၀တ္ေတြကို ဇာနီကို ခြ်တ္ပစ္ေနသည္ ။ ေစးေစး မၿငင္းပယ္ဘူး ။ တခုဘဲ ေၿပာသည္ ။ မီးပိတ္လိုက္ပါကိုကို တဲ ။ ေခ်ာက္ကနဲမီး ပိတ္သြားေပမဲ လံုးလံုးလ်ားလ်ားေတာ ေမွာင္က်မသြား ။ ေ၇ခ်ိဳးခန္းထဲက မီးေရာင္က သူတို ရွိေနတဲ အိပ္ခန္းထဲက ကုတင္လွလွၾကီးေပၚကို ၿဖာက်ေနသည္ ။ ေစးေစးရဲ ၿဖဴေဖြးတဲ ၀တ္လစ္စလစ္ မိေမြးတိုင္း ကိုယ္ေတြကို ၿမင္ေနရဆဲ ။ လွလိုက္တာ ေစးေစးရယ္ ။ ဇာနီကိုလဲ သူကိုယ္ေပၚက အ၀တ္အစားအားလံုးကို ခြ်တ္ပစ္လိုက္သည္ ။ ဟား။ ေစးေစး ၾကက္သီးေတြ တၿဖန္းၿဖန္း ထသြားသည္ ။ သူေပါင္ၾကားက ဒုတ္မဲမဲၾကီးက အၾကီးၾကီး မို ။ ေၾကာက္စိတ္ ကို လွိဳက္လွိဳက္ ယားေနတဲ အဖုတ္ထဲက ခံခ်င္တဲ ေ၀ဒနာက အနိုင္ယူသြားသည္ ။ ဇာနီကိုက သူလ်ာကို ေစးေစး ပါးစပ္ထဲကို ထိုးသြင္းလိုက္သည္ ။ ေစးေစးကလဲ သူလ်ာေလးနဲ ဆီးၾကိဳကာ ဇာနီကို လ်ာကို ထိေတြလွိမ္ လူးလိုက္သည္ ။ ဇာနီကို လက္ေတြက ေစးေစးရဲ ရင္စိုင္ထြားထြားအိအိေတြကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ကိုင္တြယ္ေနသည္ ။ ေစးေစး ေပါင္တန္ေတြကို ဇာနီကို သူဒူးေတြနဲ ေဘးတဖက္တခ်က္ကို တြန္းခြဲလိုက္သည္ ။ ေစးေစး ရဲ အဂၤါစပ္ၾကီးက ထူးထူးၿခားၿခား ေဖါင္းမို ၾကီးမားလြန္းေနသည္ ။ ဇာနီကို လိင္ေခ်ာင္းက ေစးေစး အဂၤါစပ္ အေပါက္မွာ လာေတေထာက္လိုက္သည္ ။ ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္း ကြာအသြား ေစးေစး ပါးစပ္က ၿဖစ္ပါမလား သူဟာၾကီးက အၾကီးၾကီး လို ေၿပာလိုက္ဆဲ ဇာနီကိုရဲ အတန္ၾကီးက တိုး၀င္လာသည္ ။ အအေမ ဇာနီကို ႏွဴးႏွပ္ထားလို ေစးေစး အဖုတ္ၾကီးက အရမ္း အေရရႊေ ဲ နေတာ ဇာနီကို ထိပ္ဖူးၾကီး ၿမဳပ္၀င္သြားသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ တကယ္ေတာ ေစးေစးသည္ ေယာက်္ားအေတြအၾကံဳမရွိေသးေပမဲ ကိုယ္ ဖါသာ အာသာေၿဖေနတာ လက္နဲ အစိကို ပြတ္ေခ်ရံုနဲ ေၿဖေဖ်ာက္တဲ အဆင္ မဟုတ္ေတာဘဲ ခရမ္းသီး ထိုးထည္တဲ အဆင္မို ေစးေစး အဖုတ္သည္ က်င္သားရေနၿပီး ၿဖစ္ သည္ ။ ဇာနီကို ဖိသင ြ ္းလိုက္ေတာ လိင္တန္က တင္းတင္းစီးစီး တထစ္ထစ္နဲ ၀င္သြားသည္ ။ အား ေစးေစးရဲ လက္သခ ဲ ြ်န္ခြ်န္ေတြက ဇာနီကိုရဲ လက္ေမာင္းသားေတြထဲ စူးနစ္ေနသည္ ။ ဇာနီကို က တ၀က္ေလာက္ ၀င္ေနတဲ လိင္တန္ကို ေ၇ွဆက္မသြင္းဘဲ အေနာက္ကို ၿပန္ဆုတ္သည္ ။.
331 ထိပ္ဖူးအခ်ိုဳင္ေလာက္အေ၇ာက္ ၿပန္ထိုးသြင္း သည္ ။ အီး ေစးေစးရဲ အဂၤါစပ္ထဲ လိင္တန္ၾကီးသည္ ေၿဖးေၿဖးခ်င္း ၀င္လိုက္ထြက္လိုက္ လွဳပ္ရွားေနၿပီ ။ ဇာနီကို သည္ ေဇာကပ္ေနၿပီ ။ ထိုးေဆာင္ခ်က္ေတြက ၿမန္လာသည္ ။ အားၿပင္းလာသည္ ။ ေစးေစး တင္ပါးၾကီးေတြကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ စံု ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ေဆာင္ပါေတာသည္ ။ ေစးေစးလည္း တအင္းအင္းညည္းရင္း ေပါင္ေတြကို အစြမ္းကုန္ ကားၿဖဲေပးေနသည္ ။ လိင္ေခ်ာင္းၾကီးက တဇြပ္ဇြပ္ ထိုးေညွာင္ေနသည္ ။ ဇာနီကိုရဲ အင္းကနဲအင္းကနဲ အားယူလိုက္တဲအသံေတြ နဲ အသက္ရွဴသံၿပင္းၿပင္း ကို ေစးေစးရဲ ေအာ္ညည္းသံေတြက ဖံုးလႊမ္းသြားသည္ ။ ေစးေစး ရင္စိုင္လံုးေတြက ေဆာင္ခ်က္ေတြ ေၾကာင္ လွဳပ္ခါေနသည္ ။ အေရေတြ ရႊေ ဲ နလို ပစ္စတင္ၾကီးလို ၀င္ထြက္ေနတဲ လိင္တန္ၾကီး သည္ ၿမန္သထင္ ၿမန္လာ သည္ ။ ဖြတ္ ဖြတ္ ဖပ္ဖပ္ အသံေတြ ဆူညံလာသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ အားအားအား ဇာနီကိုရဲ ေဆာင္ခ်က္ေတြ အရမ္းၿမန္လြန္းလာၿပီး လမ္းဆံုးကို ေရာက္ရွိသြားေတာပါးစပ္က အားးးးးလို ေအာ္ရင္း သုတ္ေတြကို ေစးေစး အထဲကို ပန္းထုတ္လိုက္ သည္ ။ လမ္းဆံုးကို တက္လွမ္းၿပီးေတာ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္သြားသည္ ။ ေစးေစး ေရာ ဇာနီကိုေရာ ပက္လက္ အေမာေၿဖေနၾကသည္ ။ ေစးေစး ဘာလဲဟင္ နယ္စပ္မွာ ေနတံုးကအေၾကာင္း ေၿပာၿပပါအံုး ေစး ေၿပာၿပၿပီးၿပီဘဲဘာေတြ သိခ်င္ေသးလိုလဲ မီးခဲတို ေမာင္ႏွမေတြ အေၾကာင္းေပါ ေၿပာၿပီးၿပီေလ ဘာသိခ်င္လဲ သူတို ေသနတ္ေတြ ကိုင္တဲ အေၾကာင္း သူတိုက ေသနတ္နဲ လက္နဲ ကြာတဲသူေတြ မဟုတ္ဘူး အၿမဲေသနတ္ လြယ္ထား ကိုင္ထားတဲ လူေတြ အခု ၿမိဳကို ေၿပာင္းလာေတာလဲ ေသနတ္ေတြ ပါလာၾကလား ဒါေတာ ေစးေစးလည္း မသိဘူး တခါမွေတာ မေတြဘူး သူတို ဘဲၿခံကို ေစးေစး ေရာက္ဖူးလား ေရာက္ဖူးတယ္ သူတို ေသနတ္ေတြ အဲဒီ ဘဲၿခံမွာ ဖြက္ထားနိုင္မလား ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဒါလဲ ေစး မသိဘူး ဇာနီကို အစာ၀ေတာ ဘဏ္ဓါးၿပေတြလို ယူဆေနတဲ မီးခဲတို ေမာင္ႏွမေတြကို ေထာင္ထဲပို နိုင္ဖို စဥ္းစား ေနသည္ ။ ဖုန္းေကာက္ကိုင္လိုက္သည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္ ကို သူ ဖုန္းေခၚမလို ။ ဘဲၿခံထဲက တဲၾကီး ထဲ လူစံုေနသည္ ။ ေမာင္ႏွမေတြ ၿပန္ေတြၿပီ ။ ဒြန္းေတာ မပါဘူး ။ သီလ က ဒီပနဲ မီးခဲတို ကို ႏွစ္ေယာက္ထဲ ထလုပ္လို အၿပစ္တင္ေပမဲ ေအာင္ၿမင္ေအာင္ လုပ္နိုင္လို ခ်ီးက်ဴး သည္ ။ ေငြေတြ ရလိုက္တာကိုး ။ သူနဲ ဇီ၀လဲ ဘိုင္ၿပတ္ေနၿပီ ဆိုေတာ မီးခဲတို ႏွစ္ေယာက္ လုပ္လိုက္လို သူတိုပါ ေငြေရးေၾကးေရး အဆင္ေၿပသြားၾကရတာ ။ ရဲေတြ ေစာင္ၾကည္ေနၿပီဆိုေတာ ဒို ေရွေရးက မေကာင္းဘူးကြ ဇီ၀ က ကိုၾကီး ငါတို ဒီအတိုင္းေနရင္ ရဲေတြ ဒို ကို တနည္းနည္းနဲ ဆြဲစိမွာဘဲ ဒို ကို ၀င္ရွာတာေတြ လုပ္လိမ္ မယ္ မထူးဘူး ထပ္ေဆာ္မယ္ အၾကီးစား ဘဏ္တခုခု ကိုေဆာ္ပစ္ၿပီး ဟိုဖက္ကမ္းကို လစ္ၾကတာ အေကာင္းဆံုးဘဲ လို အၾကံဥာဏ္ ေပးသည္ ။ မီးခဲက ဟုတ္တယ္ ခု ဟယ္ရီေက်ာ္လွ ေငြတိုက္ကို လုပ္လိုက္တာ ရေတာရတယ္ မေလာက္ခ်င္ေသးဘူး တခ်ီေကာင္း အပီထေဆာ္လိုက္ၿပီး တခါထဲ တိမ္းလိုက္ၾကရင္ေကာင္းမယ္ကိုေလး ေၿပာတာ ေထာက္ခံတယ္ ကိုၾကီး လို ထေၿပာသည္ ။ ဒီပကေတာ သူတို ေၿပာတာကို ေထာက္ခံတဲ အေနနဲ လက္မေထာင္ၿပသည္ ။ သီလ က သူတို ေၿပာတာကို လက္ခံသည္ ။ ေကာင္းတယ္လစ္တာေတာ လစ္ရမယ္ကိုယ္ေရာင္ေဖ်ာက္တာမွ ထိုင္းဖက္မွာလဲ ေပၚတင္ ေနလို ေတာမရဘူး ေတာ္ၾကာ အင္တာပို နဲ လိုက္လာၿပီး ဆြဲစိနိုင္ေသးတယ္ တတ္နိုင္ရင္ ထိုင္းကေန တၿခားတနိုင္ငံငံ ကို ထပ္ဒိုးတာေပါ အဲအခ်ီၾကီး ဘယ္ေနရာကို လုပ္မလဲ ေလလာ တင္ၿပတိုင္ပင္ အိုေကမယ္ ဆိုရင္ ခ်မယ္ ေကာင္းၿပီ ကိုၾကီး က်ေနာ္တို ရွာမယ္ အပိုင္ေဆာ္မယ္ ကဲ ၀ိုင္းစဥ္းစား ၾက.
332 ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဒြန္း အံၾသေနသည္ ။ ေငြသံုးၾကမ္းတဲ မီးခဲ သူနယ္စပ္ မထြက္ခင္က ဘိုင္ၿပတ္လာၿပီ ညည္းခဲသည္ ။ အခုသူ ၿပန္လာေတာ မီးခဲ ေရေရလည္လည္ ၿပန္ေထာေနသည္ ။ ေနလည္စာကို စီဒိုးနားတို ထေရးဒါးတို မွာ တက္စားေနသည္ ။ တခုခုေတာ တခုခု ဘဲ ။ ဒီေန ဒြန္း မီးခဲတို အိမ္ကို သြားေတာ လူႏွစ္ေယာက္ ကားတစီးနဲ မီးခဲတို အိမ္ကို ေစာင္ၾကည္ေနတာ ေတြသည္ ။ ရဲလား ေထာက္လွမ္းေရးလား တခုခုဘဲ ။ မီးခဲတို ဘာေတြ လုပ္ထားလဲ ။ ဥပေဒေဖါက္ဖ်က္တာ တခုခုေတာ လုပ္ထားၿပီ ဆိုတာ ေသခ်ာသည္ ။ သူကို ဘာမွ မေၿပာမတိုင္ပင္ၾကဘူး ။ သူကို မယံုတာ သူ မေက်နပ္ဘူး ။ စိတ္ထဲ ၀မ္းနည္းသလိုဘဲ ။ မီးခဲ နဲ သူ တေနကုန္ ေလၽႊာက္လည္ၿပီး အိမ္အၿပန္ တိုက္ခန္းေပၚကို တက္ခါနီး လူႏွစ္ေယာက္ သူအနားကို ကပ္လာသည္ ။ မင္းနံမည္ ဒြန္း လား ဘာဘဲခင္ဗ်ားတို က ဘယ္သူေတြလဲ အနားမကပ္နဲ သူကို လုယက္မယ္လို သူထင္လို ဒီလူေတြကို ဖိုက္ဖို ၿပင္သည္ ။ ေဟေဟ ငါတို ရဲေတြ ဒန ဒုစရိုက္ ႏွိမ္နွင္းေရး က အရပ္၀တ္နဲ ရဲေတြ ၿဖစ္ေနသည္ ။ တေယာက္က လြယ္အိပ္ထဲက လက္ထိပ္ကို ထုတ္ယူၿပီး ဒြန္းကို လက္ထိပ္နဲ ရိုက္မယ္ လုပ္သည္ ။ ဒို နဲ လိုက္ခဲ မင္းကို ေမးစရာ ရွိတယ္ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဒြန္းကို ကားနဲ ေခၚသြားသည္ ။ ဒြန္းေနတဲ ရပ္ကြက္ က ရဲစခန္းကို ၿဖစ္သည္ ။ အခန္းေလးတခုထဲ ဒြန္းကို ေမးခြန္းေတြ အမ်ားၾကီးေမးသည္ ။ ေဟာက္သည္ ။ ၿခိမ္းေၿခာက္သည္ ။ သူတို သိခ်င္တာက ဘဏ္ ကိုဓါးၿပတိုက္တာ ရယ္ဟယ္ရီေက်ာ္လွရဲ ေငြတိုက္ကို တိုက္တာ ရယ္ဒြန္း သိသလား မီးခဲတို လုပ္တာလား ဆိုတာဘဲ ။ ေသနတ္ေတြ ရွိလား ဘယ္မွာ ဖြက္ထားလဲလည္းေမးသည္ ။ ဒြန္းက မသိလို မသိဘူးဘဲ ေၿဖေတာ ဒြန္းကို ရိုက္မယ္ တကဲကဲ လုပ္ၾကသည္ ။ ဒြန္း ဘူးကြယ္ၿငင္း သည္ ။ တကယ္လဲ သူ သိမွ မသိတာ ။ မီးခဲတို က သူကို ဘာမွ မတိုင္ပင္ခဲ မေၿပာခဲဘူး မဟုတ္လား ။ ဓည၀တီ ဘဏ္ ဦးေရႊၾကည္ ဆိုတဲ ဘီလ်ံနာၾကီး ရဲ ဘဏ္ ။ ဓည၀တီေရႊၾကည္ လို လူသိမ်ားေသာ ဒီသူေဌးၾကီး သည္ သူဘဏ္မွာ သူစိန္တိုက္ေတြက စိန္ေတြကိုလည္း ထားသည္ လို ဇီ၀တို သတင္းရလာသည္ ။ ဦးေရႊၾကည္ ရဲ ဘဏ္သည္ ၿမိဳလည္မွာ မရွိေနတာကိုက သူတို ၾကိဳက္တဲ အဓိက အခ်က္ဘဲ ။ ၀င္ဖို ထြက္ဖို ပို ေကာင္းသည္ ။ ပိုအဆင္ေၿပမည္ ။ သီလ အကြက္ခ်ၿပီ ။ ေမာင္ႏွမေတြ တိုင္ပင္ၿပီ ။ ဘယ္လ၀ ို င္မည္ ။ ဘယ္လိုေၿပးမည္ ။ အၾကံတခု မၿဖစ္လာရင္ ေနာက္ အၾကံတခု နဲ ဘာဆက္လုပ္မည္ ဆိုတဲ ဟာေတြကိုပါ စဥ္းစားထားၾကသည္ ။ ေပါ ။ နဲ မၿဖစ္ရင္ ေပါ ။ ဓည၀တီ ဘဏ္ မွာ ဘာ လံုၿခံဳေရး အစီအမံေတြ ရွိေနလဲ သူတို ေလလာၾကသည္ ။ ေစာင္ၾကည္သည္ ။ အရင္ ဘဏ္ေလာက္ ဟယ္ရီေက်ာ္လွ ေငြတိုက္ ေလာက္ေတာင္ လံုၿခံဳေရး မေကာင္းဘူး ။ ေသနတ္ကိုင္ လံုၿခံဳေရး အေစာင္ေတာင္ မရွိဘူး ။ သူတို ဘဲၿခံကို ရဲေတြ သိတာေၾကာင္ ဘဲၿခံမွာ သူတို မစုၾကလက္နက္မ်ား မထားၾက ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ သူတို စုရပ္ကို ၿမိဳသစ္က ၿခံထဲ လုပ္ၾကသည္ ။ ေသနတ္မ်ားကို တိုက္ခြ်တ္ၾကသည္ ။ ဓါးၿပတိုက္တဲအခါ သံုးမယ္ မ်က္ႏွာဖံုးေတြ အ၀တ္အစားေတြ လက္အိပ္ေတြ ၿပင္ဆင္ၾကသည္ ။ ေစးေစး သည္ မီးခဲကို ေတြဖို ၾကိဳးစားသည္ ။ မီးခဲက အေတြမခံေတာ ။ ရဲလိုး ေကာင္မေ၀းေ၀းေန လို ေၿပာၿပီး ဖုန္းခ်သြားသည္ ။ ပထမ ေစးေစး သေဘာမေပါက္ ။ ဘာလဲ ။ ရဲလိုး။ အ၀ါေရာင္လား ။ ေနာက္မွ ရဲအရာရွိက လိုးေနတဲသူ လို ေၿပာတယ္ဆိုတာ သိလိုက္သည္ ။ ေစးေစး စိ္တ္မေကာင္းဘူး ။ သူငယ္ခ်င္းအရင္းအၿခာ နဲ ၿပတ္သြားလို ။.
333 ထြန္းဇံေအာင္ သည္ မီးခဲတို ေမာင္ႏွမေတြကို ဆြဲထည္လိုက္ရမလား အၾကိမ္ၾကိမ္ စဥ္းစားသည္ ။ သက္ေသအေထာက္အထား မခိုင္လံုဘဲ ထည္ရင္ ၿပန္လႊတ္ရမွာဘဲမို သူတို ကုိ မ်က္ေၿခမၿပတ္ ေစာင္ၾကည္ဘဲ ေနသည္ ။ ဆည္းဆာနီ က သူ ေနာက္ေယာင္ခံ ေစာင္ၾကည္ခ်င္သည္ လို သူကို ေတာင္းဆိုသည္ ။ ဆည္းဆာနီ လို မိန္းမေခ်ာတေယာက္ ဆိ၇ ု င္ သူတို ရဲမွန္းသိမည္ မဟုတ္ဘူး ဆိုၿပီး ထြန္းဇံေအာင္ သေဘာတူသည္ ။ ဇီ၀ သည္ နယ္စပ္က ၿပန္လာၿပီးကထဲက အရက္ စြဲစြဲၿမဲၿမဲ ၿပန္ေသာက္ေနသည္ ။ သီလ နဲ ဒီပ က မေသာက္ဖို တားသည္ ။ ဇီ၀သည္ သူတို စကားကို ဘယ္တံုးက နားေထာင္ဘူးလို လဲ ။ ေသာက္ၿမဲေသာက္ေနသည္ ။ မၾကာခင္ ဓည၀တီဘဏ္ ကို အပိုင္တိုက္ၿပီးရင္ေတာလိမ္ ၿပီတိမ္းၿပီေထာၿပီဘဲ ။ စီစီလီယာ နဲ တဖက္နိုင္ငံမွာ လက္ထပ္မည္ ။ ဇီ၀ စိတ္ကူး နဲ ၿမဴးေနသည္ ။ ဆမ္မစ္ပတ္ၿဗဴးဟိုတယ္ ဖိလိပီႏို ဂီတ၀ိုင္း က ၿမဴးၾကြတဲ အေနာက္တိုင္းေတးဂီတ တီးလံုးေတြ တီးခတ္ေနသည္ ။ ဆံပင္ပေ ြ ယာင္းေယာင္းနဲ ႏွဳတ္ခမ္းနီ ရဲရဆ ဲ ိုးထားတဲ ဖိလိပီနိုမ အဆိုေတာ္သည္ အဆိုေတာ္ဘီယြန္းေဆးရဲ သီခ်င္းတပုဒ္ကို ဆိုေနသည္ ။ ဂစ္တာ နဲ ဒရမ္တီးေနတဲ တီး၀ိုင္းသမားေတြလည္း လွဳပ္လွုပ္ရရ ြ ြနဲ ၿမဴးၾကြ ေနသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ အခန္းေထာင္မွာ ဇီ၀ ထိုင္ေနသည္ ။ အနက္ပတ္ ေဂ်ာ္နီေ၀ၚကား အရက္ နဲ အာလူးေၾကာ္ မွာၿပီး ဖိလိပီနိုမ ကတာဆိုတာ ကို ၾကည္ေနသည္ ။ ဖိုက္ဖိုက္ဖိုက္ စီးကရက္ တလိပ္ကို ဘူးထဲက ထုတ္ကာ မီးညွိလိုက္သည္ ။ မီးခိုးေငြေတြ ၾကားကေန ဖိလိပီနိုမ ရဲ တုန္ခါေနတဲ ရင္စိုင္ေတြကို ေငးၾကည္ေနသည္ ။ မီးခဲ ေပးထားလို သူ လ်ံေနသည္ ။ သူအတြက္ ေရွေရး ဆိုတာ မပူဘူး ။ မိုက္တြင္းနက္ေသာ သူသည္ အသက္လဲ ရွည္မွာ မဟုတ္ဘူးလို သူ အၿမဲေၿပာေလရွိသည္ ။ ေပ်ာ္မည္စားမည္ေသာက္မည္ ။ သီခ်င္းဆံုးသြားေတာ အဆိုေတာ္မ ဆီကို စားပြဲထိုးေလးကတဆင္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ႏွစ္ဆယ္တန္တရြက္ ဆုခ်လိုက္သည္ ။ အဆိုေတာ္မ က သူဆီကို ေလၽႊာက္လာၿပီး ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း လာေၿပာသည္ ။ ဇီ၀ က သူနဲ ဒင္နာ အတူတူစားနိုင္မလားလို ေမးသည္ ။ ဖိလိပီနိုမက ရယ္သည္ ။ ေဆာရီးမစားနိုင္ဘူး တီး၀ိုင္းက ဒရမ္မာ က ငါေယာက်္ားလို ေၿပာသည္ ။ ဟီး ။ မရဘူး ။ ဇီ၀ အရွက္ေၿပ ရယ္လိုက္ သည္ ။ တီး၀ိုင္း ခဏေလး တိတ္သြားခ်ိန္ အခန္းထဲကို ခြာၿမင္ဖိနပ္သံ တေဒါက္ေဒါက္ ေပးၿပီး ၀င္လာတဲ မိန္းမေခ်ာတေယာက္ ကို ဇီ၀ ေတြလိုက္ရသည္ ။ ဟိုက္ လန္းလွခ်ည္လား ။ တလွမ္းခ်င္း ေလွ်ာက္၀င္လာတဲ မိန္းမရဲ ရုပ္နဲ ကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္က ဇီ၀ ကို ေငးေမာသြားေစ သည္ ။ ဒီေလာက္ခါးေသးတဲ မိန္းမ ဇီ၀ မေတြဘူးေသး ။ ခါးက ေသးက်ဥ္လြန္းေတာ တင္ပါးေတြက သိသိသာသာ ရွိလွသည္ ။ အရက္မူးေနတဲ ဇီ၀ မ်က္လံုးေတြ ၿပဴးက်ယ္သြားၾကသည္ ။ ေရႊေရာင္ဖိနပ္ နဲ မမ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ အနက္ေရာင္ အထက္ေအာက္ ဆင္တူနဲ ။ အသားၿဖဴဆြပ္ေနတဲ မိန္းမေခ်ာ သည္ သူနဲ မလွမ္းမကမ္းက စားပြဲမွာ ၀င္လာထိုင္သည္ ။ တေယာက္ထဲ ။ ေနာက္မွ ဘဲ ေရာက္လာမလားေတာ မသိဘူး ။ မမ သည္ ေရႊမွဳန္ကို စားၿပီး ေမြးဖြားေလသလား ။ လွလြန္းတဲ အသားအေရ လွလြန္းတဲ မ်က္ႏွာေလး ။ အလြန္လွေသာ မမ ကို သူ ေငးၾကည္ေနမိသည္ ။ မမ လက္ကိုင္အိပ္ အနက္ေလး ကို ထပ္ကနဲ ဖြင္ လိုက္သည္ ။ လက္ၿဖဴၿဖဴေလးက အိပ္ထဲက အနီေရာင္ မာရ္ဘိုရိုစီးကရက္ဘူးေလးကို ထုတ္ယူသည္ ။ စီးကရက္တလိပ္ကို ထုတ္သည္ ။ အနီေရာင္ေဆးဆိုးထားတဲ ႏွဳတ္ခမ္းေလးၾကား စီးကရက္ေလး ေရာက္သြားသည္ ။ အိပ္ထဲကို ႏွိဳက္ၿပန္သည္ ။ ဒီတခါ ထြက္လာတာက ေရႊေရာင္ မီးၿခစ္ၿပားၿပားေလး ။ အီလက္ထေရာနစ္ ဘက္ထရီသံုး မီးၿခစ္ေလးကို လက္လွလွေလးက ေထာက္ကနဲ ႏွိပ္သည္ ။.
334 မီးညြန္ ေလး ထြက္လာမည္ လို ေမွ်ာ္လင္ထားေပမဲ ထြက္မလာ ။ ေထာက္ကနဲေထာက္ကနဲ ႏွိပ္ေနသည္ ။ မီး မထြက္လာဘူး ။ ၿမန္သည္ ။ ဒါမ်ိဳးက် ဇီ၀တို က ဖ်တ္ကနဲဘဲ ။ ထိုင္ရာက ထေၿပးသြားၿပီး မီးၿခစ္ ၿခစ္ၿပီး ေပးသည္ ။ မိန္းမေခ်ာက သူကို တခ်က္ ေမာၾကည္လိုက္ၿပီး သူထိုးေပးတဲ မီးညြန္ ေလး ကေန စီးကရက္ကို မီးညွိလိုက္သည္ ။ တခ်က္ဖြာရွိဳက္လိုက္ၿပီး သူကို စိုက္ၾကည္ ၿပံဳးၿပကာ သိုင္ စ္ လို တိုးတိုးေလး ေၿပာသည္ ။ တီး၀ိုင္းက ၿပန္စ သည္ ။ ဒုန္းဒုန္း ၀ုန္း၀ုန္း နဲ ဆူဆူညံညံ အသံေတြ နဲ ေစာေစာက ဖိလိပီနိုမ ကခုန္ေနသည္ ။ ဇီ၀ သူစားပြဲမွာ ထိုင္ၿပီး အရက္ ေသာက္ သည္ ။ ေရမေရာရင္အေသေစာမည္ လို လူေတြ ေၿပာၾကေပမဲ ဇီ၀ အနက္ပတ္ ဒတ္ဘယ္လ္ဘလက္ စေကာခ်္၀စ္စကီ ကို နိတ္ ခ်ေနသည္ စီးကရက္လဲ တလိပ္ၿပီးရင္ တလိပ္ ဆက္တိုက္ ေသာက္ေနသည္ ။ ရႊတ္ရႊတ္ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဇီ၀ ေမာၾကည္ေတာ သူ ခိုက္ေနတဲ မမ ။ ေရႊေရာင္ဖိနပ္ နဲ မမ ။ အနက္ေရာင္ ၀တ္ထားတဲ မမ ။ မမဘာဘာဘာလိုလဲဟင္ မမလွလွ ကိုယ္ေလး လွဳပ္ခါသြားရေအာင္ ရယ္ေမာသည္ ။ မလိုပါဘူးကြယ္ မမ တေယာက္ထဲ ၿဖစ္ေနလို ယူနဲ လာထိုင္လို ရမလားလို ေမးခ်င္လို အိုး ။ ထိတ္ခနဲ ၀မ္းသာသြားသည္ ။ ၀မ္းသာလံုး ဆို တယ္ ဆိုတာမ်ိဳးၾကီး ။ ရတာေပါမမ ထိုင္ပါ မမလွလွ ရဲ တင္ပါးလွလွေလး အိကနဲ ထိုင္ခံုမွာ ထိုင္ခ်လိုက္သည္ ။ မမ ဘာေသာက္မလဲဟင္ က်ေနာ္ မွာပါရေစ ဒရိုင္း မာတီနီ ၀ိတ္တာေကာင္ေလး ကို ေခၚၿပီး မမ အတြက္ မွာေပးလိုက္ၿပီး သူစီးကရက္ဘူးကို မမေရွ ခ်ေပးလိုကသ ္ ည္ ။ မာရ္ဘိုရိုေတာ မဟုတ္ဘူး ရတယ္ဘာဘဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ မမလွလွက စီးကရက္တလိပ္ကို ထုတ္ခါ ႏွဳတ္ခမ္းရဲရဲလွလွဖူးဖူးေလးမွာ တပ္လိုက္သည္ ။ ေထာက္ သူမီးၿခစ္ ၿခစ္ၿပီး စီးကရက္နား တိုးကပ္ေပးလိုက္သည္ ။ မမ မီးညွိကာ ရွိဳက္ဖြာလိုက္သည္ ။ သိုင္ စ္ ယူနံမည္ က ဇီ၀ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ မမ က ဆည္းဆာ မမက ဒီဟိုတယ္လ္မွာ တည္းေနတာလား စားပြေ ဲ ပၚ ခ်ထားတဲ ဟိုတယ္လ္က အခန္းေသာ ကို ေတြလို သူေမးလိုက္တာ ။ ဟုတ္တယ္ မမ က မိုးကုတ္က အလုပ္ကိစၥနဲ ခဏ လာတာယူကေရာ က်ေနာ္ က ထိုင္းက မမလိုဘေ ဲ ပါ အလုပ္ကိစၥနဲ ခဏလာတာ မမလွလွက မယံုသလို ၿပံဳးလုိက္သည္ ။ ဒီမွာ တည္းတာလား မဟုတ္ဘူး အရက္လာေသာက္တာ ဆည္းဆာဆိုတဲ နံမည္ဆန္းဆန္းနဲ မမ နဲ ဇီ၀ အရက္ေသာက္လိုက္စီကရက္ေသာက္လို က္ နဲ စကားေၿပာၾကရင္း ခင္မင္သြားၾကရသည္ ။ ညနက္လာၿပီး မမ က အိပ္ခ်င္ၿပီကြယ္ မမ သြားၿပီ ဂြတ္နိုက္ လို ႏုတ္ဆက္ၿပီး ထ သည္ ။ ဇီ၀ မမလွလွနဲ ဇာတ္လမ္း ရပ္မသြားခ်င္ ။ ဆက္ခ်င္ေသးသည္ ။ အခု မဆက္ရလဲ ေနာက္ေန ထပ္ေတြခ်င္ေသးသည္။ မမ ဆည္းဆာဆိုတဲ မမလွလွ လွည္ ၾကည္သည္ ။ ဘာလဲဟင္ မမ ဖုန္းနံပါတ္ေလး ရနိုင္မလား မမ သေဘာက်စြာနဲ ရယ္ၿပန္သည္ ။ ကိုယ္ေလး တသိမ္ သိမ္ တုန္ၿပီး ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ရတာေပါကြယ္ ေရာ သူလက္ကိုင္အိပ္ေလးထဲက ကပ္ၿပားေလးတခ်ပ္ ထုတ္ယူၿပီး သူကို လွမ္းေပးသည္ ။ သြားမယ္ေနာ္ ဇီ၀ သူကို စိုက္ၾကည္ၿပီး မမလွလွ ေၿပာသည္ ။ ခါးေသးေသးေအာက္က စြင္ ကားလံုး၀န္းတဲ တင္ပါးေတြ တုန္ခါသြားတာ သူ ေငးၾကည္ေနမိသည္ ။ ဆည္းဆာ ဆိုေသာ မမ ဘားထဲက ထြက္သြားၿပီ ။ ေပးခဲတဲ ကပ္ၿပားေလးကို ၾကည္လိုက္သည္ ။ ဆည္းဆာ ေက်ာက္မ်က္ရတနာကုန္သည္ မိုးကုတ္ၿမိဳ ဖုန္း ဇီ၀ တေယာက္ထဲ ငိုင္ေတြကာ က်န္ေနခဲသည္ ။ သူစိတ္ထဲမမမမၿဖစ္ေနၿပီ ။.
335 ဇီ၀ နဲ သီလ က ဒီပနဲ မီးခဲ တို နဲ အိမ္မွာ မေနဘူး ရန္ကုန္ေတာ ၿပန္ေရာက္ေနၿပီ ဇာနီကို က ေၿပာလိုက္ေတာ ထြန္းဇံေအာင္ ၿပံဳးသည္ ။ သူသိေနရံုဘယ္ကမလဲ ။ ဇီ၀ ကို ဆည္းဆာ နဲ ၀င္ပူးခိုင္းထားလို ဇီ၀ ေရလည္ ေၾကြေနၿပီ ။ ဆည္းဆာကို ေရလည္ ခိုက္ေနၿပီ ။ သိတယ္ သိၿပီးၿပီ သူတို မၾကာခင္ တခုခု လုပ္ၾကလိမ္ မယ္ လို က်ေနာ္ ထင္တယ္ ၿဖစ္နိုင္တာေပါ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ က်ေနာ္ လဲ သူတို မိသားစု ကို ရွဒ ဲ ိုး ထည္ထားတယ္ ေကာင္းတယ္ က်ေနာ္တို ဒီတခ်ီ အမိ ဖမ္းၾကတာေပါ ထြန္းဇံေအာင္ ဇာနီကို နဲ လမ္းခြဲလိုက္သည္ ။ သူ ဆည္းဆာ နဲ ခ်ိန္းထားသည္ ။ ေရႊဘံုသာလမ္းထဲက တိုက္တတိုက္ေပၚကို ဓါတ္ေလွခါးနဲ တက္ခဲ သည္ ။ မၾကာေသးခင္ကမွ ေဆာက္ထားတဲ တိုက္အသစ္ၾကီး ရဲ ၁၂ထပ္ က အခန္းတခန္း ရဲ တံခါး၀ မွာ သူေရာက္ေနသည္ ။ လူေခၚလွ်ပ္စစ္ေခါင္းေလာင္း ကို ႏွိပ္လိုက္သည္ ။ တင္းေတာင္ ။ တံခါးပြင္ လာသည္ ။ ဆည္းဆာရဲ မ်က္ႏွာလွလွေလးကို သူၿမင္လိုက္ရသည္ ။ သူ ဆည္းဆာကို ဖက္သည္ အိုး။ ေမႊးၾကိဳင္ေနတာဘဲ ။ ဆည္းဆာရဲ နဖူးေလးကို နမ္းလိုက္သည္ ။ ဆည္းဆာ အဆင္ေၿပလား ေၿပတယ္ ကိုၾကီး အရမ္းေၿပတယ္ တခုခုေတာ ရလာလိမ္ မယ္လို ကိုၾကီး ထင္တာဘဲ ဆည္းဆာလဲ ထင္တယ္ ဆည္းဆာ ရဲ ႏွဳတ္ခမ္းေလး က ဖူးေဖါင္းနီရဲ ၿပီး စိုေနသည္ ။ ဒီ ဆည္းဆာႏွဳတ္ခမ္းလွလွေလးကို သူႏွဳတ္ခမ္းၾကီးနဲ ငံုလိုက္သည္ ။ ဆည္းဆာ သည္ ဇီ၀နဲ နီးနီးကပ္ကပ္ ေနခဲရလို ဆူပြက္လာခဲတဲ သူစိတ္ေတြကို ထြန္းဇံေအာင္ နဲ ေၿဖေလ်ာပစ္လိုက္မည္ လို ဆံုးၿဖတ္ၿပီး စိတ္ပါလက္ပါ ၿမန္ နမ္းစုတ္ေလသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ သဲသဲမဲမဲ စုတ္နမ္းၾကသည္ ။ အသံေတြ ၿပြတ္ၿပတ္ ၿမည္သည္ ။ ထြန္းဇံေးေအာင္ရဲ လက္က ဆည္းဆာ တင္ပါးၾကီးေတြကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ကိုင္ဆုပ္ေနသည္ ။ စိတ္ထဲက ေတာက္ ေကာင္းလိုက္တဲ ဖင္ လို ေရရြတ္ၿမည္တမ္းလိုက္ရင္း ပြတ္သပ္ အရသာခံေနသည္ ။ + + + မၾကာခင္ အလုပ္စေတာမည္ မို မီးခဲတို လိုအပ္တာေတြ ၿပင္ဆင္ေနသည္ ။ သူတို ဓည၀တီဘဏ္ၾကီး ကို တိုက္ၿပီးလို အေၿခအေန မဟန္ရင္ တခါထဲ ရန္ကုန္ၿမိဳကေန လစ္ဖို ၿပင္ထားေနၾကသည္ ။ ဒြန္းကို ဘာမွ မေၿပာေသးေပမဲ လစ္ေၿပးရင္ သူပါ တခါထဲ လိုက္နိုင္ေအာင္ သူကို တိုက္မဲေန နဲ ေနာက္တေနမွာ အလုပ္ မလုပ္ဘဲ အိမ္မွာဘဲ ေနဖို ေၿပာထားသည္ ။ အခါတိုင္းမွာေတာ လြယ္ကူခ်င္မွ လြယ္ကူမည္ ခက္ခဲတာေတြ ၾကံဳလာရနိုင္သည္ လို သီလက ေၿပာၿပီး ၿဖစ္လာနိုင္တာေတြအတြက္ ၾကိဳတင္ ကြက္ခ်ေပးသည္ ။ က်ည္ကာ အက်ၤ ီမ်ား၀တ္ခိုင္းသည္ ။ က်ည္ကာ ၀တ္ရန္ ၿငင္းဆန္သူက ဇီ၀ ။ ဒါၾကီး ၀တ္ၿပီး ေလးလံေနတာ လုပ္ရကိုင္ရ ေၿပးရတာ မေကာင္းဘူး မ၀တ္ဘူး လို ၿငင္းသည္ ။ + + + ဆည္းဆာသည္ ဇီ၀ကို ပူးကပ္ေနသည္ ။ ခက္တာက ဇီ၀သည္ နီးနီးကပ္ကပ္ ရွိတာနဲ ဆည္းဆာကို လက္ရဇ ဲ က္ရဲနဲ ကိင ု ္တြယ္ ပြတ္သပ္သည္ ။ ဆည္းဆာလဲ အလုပ္သေဘာ ပူးကပ္ၿမွဴဆြယ္ေနရေပမဲ ဖိုနဲ မ ထိေတြမွဳေတြက စိတ္ေတြ ဆူပြက္ထၾကြေစလို ဇီ၀နဲ အဆံုးစြန္အထိ ၿဖစ္ပ်က္မသြားေလရေအာင္ စိတ္ကို ခ်ဳပ္ထိန္းၿပီး ေရွာင္ဖယ္ပစ္ေနရသည္ ။ ေနတိုင္းလို ခ်ိန္းေတြၿခင္းအားၿဖင္ သူတို တခုခု လုပ္မယ္ေနမွာ ဇီ၀ က မအားဘူးလို ၿငင္းပယ္လိမ္ မည္ လို ဆည္းဆာ တြက္ထားသည္ ။ ဇီ၀ ကလဲ ဒီေန ေတြတာနဲ ဟိုတယ္ခန္းထဲ အငမ္းမရဘဲ နမ္းလိုက္ ပြတ္လိုက္ နဲ လုပ္ေတာ ဆည္းဆာ စိတ္ေတြ ထၾကြလာရသည္ ။ ဇီ၀က လက္ၿမန္သည္ ။ ဆည္းဆာ တင္ပါးၾကီးေတြကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ကိုင္သည္ ။ တင္ပါးႏွစ္လံုးၾကားထဲကို သူလက္ေခ်ာင္းေတြက ႏွိဳက္ေနသည္ ။ သူလက္ညွိဳးက ဆည္းဆာရဲ ခေရပြင္ ကို ကလိေနသည္ ။.
336 ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ အင္းဟင္ဇီ၀ မကဲနဲ ကြာ ဇီ၀ ဆည္းဆာရဲ လည္တိုင္ေဖြးေဖြးေတြကို နမ္းေနသည္ ။ သူမုတ္ဆိပ္ေမြးငုတ္တိုေလးေတြက ဆည္းဆာ ကို စူးရွေစသလို အသဲေတြ ယားေစသည္ ။ ဆည္းဆာလဲ ကိုယ္ခႏၶာရင္းၿပီး သတင္းေထာက္လွမ္းရသလို ၿဖစ္ေနၿပီ ။ ဇီ၀ တို ကလဲ တခုခု ၾကံစည္ေနတာ ေသခ်ာသည္ ။ ဒီဟာၾကီးကို သိရဖို ဆည္းဆာလဲ အေမေပးတဲ လယ္တကြက္ ကို ရင္းလိုက္ရေတာမလို ၿဖစ္ေနၿပီ ။ ဇီ၀ လိင္တန္ၾကီးက သူေဘာင္းဘီ အေရွဖက္ က ဖုေဖါင္းထြက္ေနသည္ ။ ဆည္းဆာရဲ ေပါင္တန္လွလွေတြကို ထိုးမိေနသည္ ။ ေတာ္ေတာ္ကြာဇီ၀ လူဆိုး လူတကုိယ္လံုး ဖြတ္ဖြတ္ညက္ညက္ ေက်ေတာမယ္ လႊတ္ ဇီ၀ က တဟဲဟဲ ရယ္ေမာေနသည္ ။ ဒီေလာက္လွတဲ ေတာင္တဲ မမ ကို ဒီအတိုင္း ထိုင္ၾကည္ေနမယ္ ဆိုရင္ တိုေတာင္းလွတဲ လူဘ၀ၾကီး အလကား ၿဖစ္ရမွာေပါ ။ မမကို အၾကမ္းကိုင္ၿပီး နမ္းကိုင္ႏွိဳက္ ပစ္သည္ ။ ဆည္းဆာလဲ ကိုယ္ ခ်စ္သူကို စိတ္မပူဘဲ ရက္ရက္ေရာေရာ ဓါးၿပလို ထင္ေနတဲ ေကာင္ လက္ထဲ လႊတ္ၿပီး သတင္းေဖြရွာခိုင္းတဲ ထြန္းဇံေအာင္ ကို အံၾသမိသည္ ။ ဆည္းဆာကို သူတကယ္မွ ခ်စ္ရဲ လား မသိဘူး ။ ဇီ၀လို လက္ရဇ ဲ က္ရဲ ေကာင္ေလးက ဆည္းဆာလို ေတာင္တင္းလွတဲ မိန္းမတေယာက္ကို ဘယ္ မလြတ္ေပးလိမ္ မလဲ ။ အခုလဲ ဆည္းဆာကို ခုန္အုပ္ၿပန္ၿပီ ။ ဟိတ္လူဆိုး မလုပ္နဲ ကြာအ၀တ္အစားေတြ ေက်ကုန္မယ္ မမ ပါတီ တခု သြားစရာ ရွိေသးတယ္ ေက်မွာစိုးရင္ ခြ်တ္ထားလိုက္ဗ်ာ နမ္းၿပီးမွ ၿပန္၀တ္ ဇီ၀ ၾကမ္းၿပန္ၿပီ ။ ေဟ ဆိုးလိုက္တာ လႊတ္လႊတ္ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဇီ၀ သည္ ဆည္းဆာကို ကုတင္ေပၚတြန္းလွခ ဲ ်ကာ အေပၚက တက္ခသ ြ ည္ ။ အို အရမ္းဘဲ ထမိန္ကြ်တ္ကုန္ၿပီကြယ္ ဟိတ္ ဇီ၀ ၾကမ္းလြန္းသည္ ။ ဆည္းဆာသည္ ကိုယ္ခံပညာ တတ္ကြ်မ္းတဲရဲေမတေယာက္ ၿဖစ္သည္ ။ လူဆိုးမ်ားနဲ တိုက္ခိုက္လာခဲေသာ ဆြပ္တပ္ဖြဲ ၀င္ တေယာက္လဲ ၿဖစ္သည္ ။ ဇီ၀ ကို ဆည္းဆာ တိုက္ခိုက္နိုင္ေပမဲ သူဆီက တန္ဖိုးၾကီး တဲ သတင္းရဖို သူအလိုကို လိုက္ေပးေနရတာ ။ ဆည္းဆာစိတ္ထဲကေန ကိုၾကီး ထြန္းဇံေအာင္ကို က်ိန္ဆေ ဲ နမိသည္ ။ ဇီ၀ ခဏခဏမမ တခု ေၿပာလို ရမလား ဇီ၀သည္ ဆည္းဆာ ထမိန္ကို ေၿဖခြ်တ္ခါ ဆည္းဆာရဲ မိန္းမကိုယ္ အဂၤါစပ္ကို ကိုင္တြယ္ေနရာက ေၿပာမမဘာလဲ လို ၿပန္ေမးသည္ ။ မမ ဒီေန တကယ္ဘဲ ပါတီ သြားစရာ အေရးၾကီးေနလို ပါကြာတတ္နိုင္ရင္ မမနဲက မနက္ဖန္က်မွ ေအးေအးေဆးေဆး ေတြၾကရင္ မေကာင္းဘူးလား လို သူရင္ဘတ္ကို တြန္းထားရင္း ေၿပာလိုက္သည္ ။ ဇီ၀ ကဟ မနက္ဖန္မွာ အေရးၾကီးကိစၥ ရွိတယ္ မမ က်ေနာ္ လံုး၀ မအားဘူး အာဗ်ာ ေနာက္ေနဆိုတာ မေသခ်ာဘူးက်ေနာ္ လာခ်င္မွ လာနိုင္ေတာမွာေလာကမွာေတာင္ရွိခ်င္မွ ရွိေတာမွာ အခုဘဲ ခ်စ္လိုက္ၾကရေအာင္ လို ေၿပာေလသည္ ။ ဆည္းဆာ ေခါင္းထဲမွာ အာဖရိကဗံုသံေတြ တဒံုးဒံုး က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ၿမည္ဟီးကုန္သည္ ။ မနက္ဖန္ ။ တခုခု ထူးမယ္ ထင္တာဘဲ ။ သူေၿပာတဲပံုအရ အလုပ္တခု လုပ္မဲ ပံု ။ က်ေနာ္ ဘာမွ မၿဖစ္ဘဲ မမ နဲ ၿပန္ေတြၾကမယ္ ဆိုရင္ေတာ ပတ္တရာ ကမ္းေၿခမွာ မမ နဲ ဟန္းနီးမြန္းေပါ ဗ်ာ မင္းက ဘာလုပ္မွာမို ဘာၿဖစ္ရမွာတံုး ဇီ၀ရဲ မမကို ဘယ္ေၿပာလို ၿဖစ္မလဲ ဟီး မမ က ေလွ်ာက္ေၿပာမွ က်ေနာ္ သံမဏိလက္ေကာက္ ၀တ္ေနရမယ္ဟားဟား ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဇီ၀သည္ ဆည္းဆာ ေပါင္ၾကားကို ေခါင္းသြင္းကာ နမ္းေနသည္ ။ ဆည္းဆာလဲ သူဆီက ရနိုင္သမွ် အစ္ထုတ္ေနရေတာ သူအလိုကို လိုက္ေနရသည္ ။ အဖုတ္ကို အနမ္း ခံရတာ စိတ္က ဆူပြက္ ထၾကြလာရသည္ ။ တအား ခံခ်င္လာသည္ ။ အဖုတ္ထဲက ယားတက္လာသည္ ။ အင္းဟင္းဟင္း ဇီ၀ ႏွေခါင္းခြ်န္ခြ်န္က ဆည္းဆာရဲ အဖုတ္ကို မထိတထိေလး ကလိေနသည္ ။.
337 အားခံခ်င္တယ္ ခံခ်င္တယ္ အရမ္းဘဲ ။ စိတ္ကို တင္းထားၿပီး ဇီ၀ က နယ္ကို သြားမွာ လား လို ေမးလိုက္သည္ ။ ဇီ၀ သည္ ဆည္းဆာရဲပင္တီအနက္ေလးကို ခြ်တ္ခြာေနတံုးမို သတိလက္လြတ္နဲ ရန္ကုန္တင္ဘဲ မမ လို ေၿပာလိုက္သည္ ။ ဆည္းဆာရဲ ေပါင္ၾကားက ခံုးာမို ေနတဲ အဖုတ္ၾကီးက လွလြန္းလို သူ တဆတ္ဆတ္ တုန္ရီကာ အတင္းဘဲ လ်ာနဲယက္ဖို ၾကိဳးစားေတာတာဘဲ ။ ဆည္းဆာရဲ စိတ္ထဲမွာရန္ကုန္မွာကေတာ ဟုတ္ၿပီ ဘယ္ဟာကို လုပ္မွာလဲေမးဖို က်န္ေနေသးလို ဘယ္လို လွည္ ပတ္ေမးရင္ ေကာင္းမလဲစဥ္းစား အၾကံထုတ္ ေနတံုး ဇီ၀ သည္ဆည္းဆာရဲ အကြေ ဲ ၾကာင္းနီညိဳညိဳၾကီးကို လ်ာအၿပားလိုက္ၾကီးနဲ ယက္ပါၿပီ ။ အို ဟို အင္ ဟင္အို ဇီ၀ ဇီ၀ အား ခါးေလးေကာတက္ခါ တကိုယ္လံုး တုန္ခါသြားရသည္ ။ ဇီ၀က အစိ ကို ငံုစုတ္လိုက္လို ။ အီးသူေခါင္းက ဆံပင္ေတြကို ဆြဲမိရသည္ ။ သူကို တြန္းပစ္ဖို ၀န္ေလးေနသည္ ။ သူသူသူအစိကို လ်ာထိပ္ နဲ ေမႊေနသည္ ။ အေမႊး ရိပ္သင္ထားလို ေၿပာင္မို ေနတဲ ဆည္းဆာရဲ အဖုတ္ကို အားရပါးရ ယက္ေပးေနတဲ ဇီ၀ သည္ သူခါးက ဂ်င္းေဘာင္းဘီကို ယက္ေနတဲအခ်ိန္မွာဘဲ ခြ်တ္ပစ္ေနသည္ ။ သူလိင္တန္က လူသာမန္တေယာက္ရဲ လိင္တန္လို မဟုတ္ဘဲ ထူးထူးၿခားၿခား ရွည္လ်ားတုတ္ခိုင္လွသည္ ။ ဒါကို ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဆည္းဆာ ၿမင္သြားေတာ ေတာ္ေတာ္ တုန္လွဳပ္သြားသည္ ။ လူနံပိန္ ကြ်ခ ဲ ်ိဳလိန္ ဆိုသလိုဘဲလူပံုၾကည္ရင္ မထင္ရဘူး ။ သူလိင္တန္ က တအားမာေက်ာေတာင္မတ္ေနသည္ ။ ဇီ၀သည္ ဆည္းဆာရဲေပါင္တန္ေတြကို ေၿမွာက္တင္ကာ ၿပဴးထြက္ေနတဲ အဖုတ္လွလွၾကီးကို ယက္ရံုမကဘဲ အဖုတ္ကြဲၾကီးနဲ တဆက္ထဲ ကပ္ရက္ ရွိေနတဲ ခေရပြင္ ေလးကိုပါ လ်ာၾကီးနဲ ထိုးကလိေပးလိုက္ေတာ ဆည္းဆာမွာ ထြန္ ထြန္ လူးတုန္ခါေနရသည္ ။ ဇီ၀ ေခါင္းက ဆံပင္ေတြကို လိန္က်စ္ထားေနၿပီး မပီမသ ညည္းတြားသံေတြ နဲ ကာမအရသာထူးေတြကို ရရွိ ခံစားေနမိၿပီ ။ သူ ဘာဂ်ာ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းသလဲ မသိဘူး ။ မိန္းေမာေနမိရတာ သူလတန္တုတ္တုတ္ၾကီး ၀င္လာတာေတာင္ မသိလိုက္မိဘူး ။ တင္းကနဲ စီးကနဲ တထစ္ထစ္ နဲ အဂၤါေပါက္ထ၀ ဲ င္လာေတာမွဟယ္ငါကို တက္ခ်ေနပါလား အသိ၀င္လာရၿပီး လန္သြားရသည္ ။ သူလတန္တုတ္ခဲၾကီးရဲအရသာကို ခံၾကညလိုက္ခ်င္စိတ္က ၿပင္းထန္ေနေတာ သူလုပ္သမွ်ကိုေပါင္ကားဖင္ၿဖဲၿ ပီး ခံပစ္လိုက္ သည္ ။ ွတဇိဇိနဲ ထိုးေဆာင္ေနသည္ ။ ေတာ္ေတာ္ အားေကာင္းတဲ ေကာင္ေလး ။ တခ်က္မနားဘဲ ဆက္တိုက္ ေဆာင္တာ ။ အရမ္းခိုက္သြားရသည္ ။ တကယ္ အလိုးသန္တဲ ေကာင္ေလး ။ အလိုးသမားေလး ။ အသံေတြက တဖြတ္ဖြတ္တဖပ္ဖပ္ ၿမည္ေနသည္ ။ ေကာင္ေလး နို ေတြကို စို ေပးရင္း ဖင္ကို ေကာေဆာင္ေနသည္ ။ သူလဥေတြက တဘတ္ဘတ္ နဲ ဖင္ၾကားကို လာရိုက္ေနသည္ ။ အားအားအားးးဖတ္ဖတ္ဖတ္ အားရွီး အင္းအင္း ဇီ၀ ဆက္တိုက္ းလၾကမ္း ဆြသ ဲ ည္ ။ ေဆာင္သည္ ။ ေကာင္းလားမမေကာင္းလားမမ လဲ ေမးသည္ ။ မေၿဖရင္ ေဆာင္ထည္ေနတာ ရပ္လိုက္မွာ စိုးတာနဲ ေကာင္းတယ္ေကာင္းတယ္ လို ဆည္းဆာ ေၿဖမိသည္ ။ တကယ္လဲ ေကာင္းလြန္းလိုဆည္းဆာ ၿပီးသြားရသည္ ။ တုန္ခါေနေအာင္ အီဆိမ္ သြားတဲ ေကာင္းၿခင္းသုခ ကို ရရွိခံစား လိုက္ရသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ေကာင္းေနဆဲလဲ သူ ေဆာင္ေပးေနဆဲဘဲ ။ ဆည္းဆာ မ်က္လံုးေတြ ပိတ္ၿပီး ဇိမ္ယူေနဆဲ လိင္တန္ၾကီး ၿပြတ္ကနဲ အဂၤါစပ္ေခါင္းထဲက ထြက္သြားသည္ ။ သူသူ မၿပီးေသးဘူး ထင္တာဘဲ ။ မမ ဖင္ကုန္းေပး အင္ ဖင္ကုန္းေပးဖို က်ေတာ ရွက္သလိုလို ခံစားရသည္ ။ ေစာေစာက လုပ္ခဲ တာက သူ အတင္းတက္လုပ္တာ ။ ဖင္ကုန္းေပးရမွာက အလိုတူ အလိုပါ ဆိုတာ သိသာေနသည္ ။.
338 ၀န္ေလးေနတဲ ဆည္းဆာ ရဲ တင္ပါးၾကီးေတြကို သူွ ဆြဲလွည္ လိုက္သည္ ။ ေမွာက္ရက္ ၿဖစ္သြားေတာ ခါးကေန ဆြဲမ သည္ ။ ေလးဘက္ေထာက္ ၿဖစ္သြားေတာ ခါးကို ႏွိမ္ခ်ၿပီးအေနအထားကို ၿပဳၿပင္ေတာ ဖင္ပူးေတာင္းေထာင္ေပးလ်က္သား ၿဖစ္လာရသည္ ။ မထူးပါဘူး ။ ဘယ္သူမွ သိတာမွ မဟုတ္ဘဲ ဆိုၿပီး သူကို ေပးမိလိုက္ၿပီ ။ ဖင္ပူးေတာင္းေထာင္ရက္ နဲ သူ ဒလစပ္ လိုးေတာတာဘဲ ။ ခါးကေန လက္ေတြနဲ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ခ်တာေဆာင္တာ ။ လိုးတာ ။ သူလေ ဲ ကာင္းသလို ဆည္းဆာလဲ ထပ္ထပ္ ေကာင္းသြားရသည္ ။ သူနဲ ဆည္းဆာ ၿပိဳင္တူလို ၿပီးၾကသည္ ။ ဘယ္တံုးက ေအာင္းထား စုထားတဲ သုတ္ေတြလဲ မသိဘူး ။ တဖတ္ဖတ္ နဲ ပန္းထည္ေနတာ အၾကာၾကီးဘဲ ။ ဒါေတာင္ သူက ခေရပြင္ ကို ရန္ရွာခ်င္ေသးသည္ ။ ဒုတိယအခ်ီမွာ ဇီ၀ ဆည္းဆာ ေနာက္ေပါက္ကို ဖြင္ ဖို လုပ္ေသးသည္ ။ မနည္းေတာင္းပန္လိုက္မွ အဖုတ္ကိုဘဲ ေရေရလည္လည္ ေဆာ္ၿပီး သူ ၿပီးသြားသည္ ။ ဆည္းဆာလဲ အလုပ္သေဘာနဲ သူနဲ ၀င္လံုးရတာ ႏွစ္ခ်ီ အၿဖဳတ္ခံလိုက္ရသည္ ။ ဆည္းဆာလဲ ဇီ၀ နဲ ၿဖစ္ပ်က္လိုက္တာကို ေနာင္တမရမိဘူး ။ အလုပ္ေကာင္းတဲ ဇီ၀ ကို အရမ္းသေဘာက်သြားသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဒီေန ဇီ၀ အလုပ္မအားဘူး ဆိုတဲ ေန ။ ထူးၿခားမဲ ေန ။ ဆည္းဆာ စိတ္ေတြ လွဳပ္ရွားေနသည္ ။ ဘဏ္ဓါးၿပေတြ နဲ ပြဲၾကီးပြေ ဲ ကာင္း ေတြၾကမည္လို စိတ္ထဲ ထင္ေနသည္ ။ ႏွစ္ၾကိမ္ေတာင္ အပီၾကိတ္ခဲ ၾကတဲ အိပ္ရာထဲ ကဲခဲ ၾကတဲသူနဲ ပစ္ၾကခတ္ၾက လုပ္ခ်င္လုပ္ရမည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္ သည္ ဆည္းဆာ ဆီက ရတဲ သတင္းအရ ဆြပ္အဖြဲ ၃ ကို ၀တ္စံုၿပည္နဲ အဆင္သင္ထားထား သည္ ။ ဘယ္ဘဏ္ကို တိုက္မည္ ဆိုတာကို အတိအက်မသိေပမဲ ေငြမ်ားမ်ား ရမယ္ ၾကီးၾကီးမားမား ဘဏ္ေတြကိုဘဲ လုပ္မယ္ဆိုတာ ေသခ်ာသည္ ဆိုေတာ ဘဏ္ၾကီးေတြ အနား သူလူတခ်ိဳကို အရပ္၀တ္ နဲ ခ်ထား သည္ ။ ဒီပတို မီးခဲတို အိမ္ နဲ ဘဲၿခံကိုလဲ အရပ္၀တ္နဲ သူလူေတြကို ေစာင္ၾကည္ခိုင္းထားသည္ ။ သူနဲ ရဲအုပ္ဇာနီကို က ၿမိဳလည္ေခါင္က လမ္းမၾကီးေတြ ေပၚကို ကားတစီးနဲ ပတ္ေနၿပီး သူဆြပ္အဖြဲ နဲေရာေစာင္ၾကည္ေနတဲ သူလူေတြနဲ ေရာ ၀ါယာလက္ စက္ နဲ ဆက္သြယ္ေနသည္ ။ မနက္ပိုင္းမွာ ေစာင္ၾကည္ေနတဲ သူေတြက မီးခဲတို အရိပ္အေယာင္ မၿမင္ရဘူး အိမ္ကို အ၀င္အထြက္ မရွိဘူး လို စက္နဲ သတင္းပို ၾကသည္ ။ မနက္ ၁၀နာရီ ေက်ာ္ေက်ာ္ ။ ဓည၀ ဓည၀တီ ဘဏ္ ။ ဘဏ္အေရွကို တိုယိုတာ ပရာဒိုကားအနက္ေရာင္ၾကီး ထိုးဆိုက္လာသည္ ။ ေပါပါးဖ်တ္လပ္စြာနဲ လူသံုးေယာက္ ကားေပၚက ဆင္းလာသည္ ။ မ်က္ႏွာဖံုးေတြ ကိုယ္စီ စြပ္ထားတဲ ဒီလူသံုးေယာက္ သည္ အနက္ေရာင္ ကင္းဘတ္ အိတ္ရွည္ၾကီးေတြ ကိုယ္စီကိုင္ဆြဲထား သည္ ။ ဘဏ္ထဲကို ေၿခလွမ္းက်ဲက်ဲေတြ နဲ ၀င္ေရာက္သြားၾကသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဘဏ္လံုၿခံဳေရး ၀န္ထမ္း ႏွစ္ေယာက္သည္ ရုတ္တရက္ ၀င္လာေသာ သူရဲမ်က္ႏွာဖံုးေတြ နဲ လူသံုးေယာက္ ကို ၿမင္လိုက္ေတာ ခါးက ဖုန္းေတြကို လက္လွမ္းလိုက္ၾကသည္ ။ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္သံုးေယာက္ ရဲ လက္ေတြထဲမွာ မဲနက္တဲ ေမာင္းၿပန္ရိုင္ဖယ္ေတြ ရွိေနသည္ ။ ဟိတ္ ေခါင္းေပၚလက္တင္ထားၾကဖုန္းကို မကိုင္နဲ ဦးေႏွာက္ေတြ ပ်ံက်ဲသြားမယ္ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္တေယာက္ က အနားက စားပြေ ဲ ပၚကို ေပါပါးစြာ ခုန္တက္လိုက္သည္ ။ မန္ေနဂ်ာ လာစမ္းၿမန္ၿမန္ ေငြထားတဲအခန္း လာဖြင္ စမ္း မ်က္မွန္ထူထူနဲ အသက္ၾကီးၾကီး လူတေယာက္ စားပြဲတလံုးကေန ထလာသည္ ။ ေငြအားလံုးကို အိတ္ေတြ နဲ ထည္ၾက ဟိုမိန္းကေလး သံုးေယာက္ လုပ္ၾက ၿမန္ၿမန္ ရဲကို သတင္းပို တာ ဖုန္းေခၚတာ မလုပ္နဲ ေနာ္ ဒီမွာေတြလား ေသမင္း အားလံုးေသသြားမယ္ အခန္းထဲက ေငြေတြေရာစိန္ေတြေရာအကုန္ထည္ စားပြေ ဲ ပၚတက္ မတ္တပ္ရပ္ေနတဲ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ က သူတို လုပ္ေစခ်င္တာေတြကို ေၿပာေနသည္ ။.
339 ဘဏ္ က မန္ေနဂ်ာ အပါအ၀င္ အမွဳထမ္းေတြ လည္း သူခိုင္းတဲအတိုင္း ေငြထားတဲ အခန္း ကို ဖြင္ ၿပီး ေငြထုပ္ေတြ နဲ စိန္ထုပ္ေတြကို အိတ္ေတြ နဲ ထည္ေနၾက သည္ ။ က်န္တဲ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ ႏွစ္ေယာက္ က ဘဏ္ကို လာေငြထုတ္တဲ ေငြသင ြ ္းတဲ လူေတြ နဲ ၀န္ထမ္းေတြ ကို အခန္းတခန္းထဲ ကို ၀င္ခိုင္းသည္ ။ ၿမန္ၿမန္ ၿမန္ၿမန္ေနာ္ ေႏွးမေနနဲ ေဆာ္ထည္လိုက္လိုေကြးသြားမယ္ နယ္ထိန္းေရခ်မ္း မနက္ေစာေစာ ဘဏ္မဖြင္ ခင္ထဲက ဘဏ္ေရွနား ေရာက္ေနသည္ ။ အထူးတာ၀န္ဆိုၿပီး စခန္းမွဴးက ဂ်ဴတီခ်လို ဓည၀တီဘဏ္ေရွကို သူ ေရာက္ေန သည္ ။ သူလြယ္အိပ္စုတ္ၾကီးထဲ သူကို ေပးထားတဲ ကို လ္အမ်ိဳးအစား ၃၈ ေၿပာင္းတို ရီေဗာ္လ္ဘာ ေၿခာက္လံုးၿပဴးတလက္ ရယ္ ေ၀ၚကီေတာ္ကီ စကားေၿပာစက္ရယ္ လက္ထိပ္တစံုရယ္ရွိေနသည္ ။ စခန္းမွဴး က သူကို ေသေသခ်ာခ်ာ မွာတာ က ဘဏ္ကို အႏုၾကမ္းစီးမယ္ မသၤကာစရာ ေတြရင္ စကားေၿပာစက္နဲ သတင္းပို ဖိုေခၚရမယ္နံမည္က က်ားရဲ၁ နဲ က်ားရဲ၂ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ေရခ်မ္း က ညက ဖါအိမ္မွာ ေသာက္လိုက္စားလိုက္နဲ ညနက္သြားလို အိပ္ေရး က သိပ္မ၀ဘူး ။ အနားက ကြမ္းယာဆိုင္ေလးကို သြားလိုက္သည္ ။ မရမ္းသီး ကြမ္းတရာေပးကြာ ခါတိုင္းလိုဘဲလားမူစကီးအာေမႊးၿမန္ မာေဆး ေအး က်ဥ္းေၿမာင္းေသာ ေရခ်မ္းရဲ မ်က္လံုးမ်ားက ဘဏ္ဖက္ဆီကို မ်က္ေၿခမၿပတ္ဘူး ။ ၁၀နာရီ တိတိ ။ ဘဏ္ဖင ြ ္ ၿပီ ။ အမွဳထမ္းေတြ ဘဏ္ထဲ တေယာက္ၿပီးတေယာက္ ၀င္ေနၾကသည္ ။ အေပၚအၿဖဴ ေအာက္က မရမ္းေရာင္ နဲ ဘဏ္ ၀န္ထမ္း မိန္းကေလးေတြ ရဲ လွဳပ္တုတ္တုတ္ ေနာက္ပိုင္းေလးေတြကို တပ္မက္တဲ မ်က္လံုးေတြနဲ ေရခ်မ္း ေငးၾကည္ေနသည္ ။ ကြမ္းတံေတြးကို ကြ်တ္ကြ်တ္အိပ္ထဲ ပ်စ္ကနဲ ေထြး လိုက္ရင္း ေရခ်မ္း ဘိုက္ထဲက ဆာသလိုဘဲလို စဥ္းစားမိရင္း အနီးအနားမွာ ဘာဆိုင္ ရွိလဲ မ်က္လံုး ကစားလိုက္ သည္ ။ ဘဏ္ၾကီးရဲ ေရွ လမ္းမၾကီးရဲ တဖက္မွာ လဘက္ရည္ဆိုင္ ရွိသည္ ။ ေဘးမွာက ဟမ္ဘာဂါ နဲ ၾကက္ေၾကာ္ဆိုင္ေလး ရွိ သည္ ။ လဘက္ရည္တခြက္ ေလာက္ေတာ ဆြဲလိုက္မွဆိုၿပီး လမ္းတဖက္ကို ကူးလိုက္ သည္ ။ ဆရာဘာစားမလဲ ဆရာပဲပလာတာထမင္းဆီဆမ္း နန္းၾကီးသုတ္ လဘက္ရည္ ခ်ိဳေပါတခြက္ အဲေပါက္စီ ရွိလား ရွိတယ္ ဆရာ ဆိုင္ေပါက္၀က စားပြဲမွာ ထိုင္ၿပီး ဘဏ္ဖက္ကို သူ ၾကည္ေနသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဂ်ာနယ္ေရာင္းတဲ ေကာင္ေလးေတြက သူၿမင္ကင ြ ္းကို လာကြယ္လို ေရခ်မ္း သိပ္မၾကည္ဘူး ။ ညက အိပ္ပ်က္ထားတာေၾကာင္ ေရခ်မ္း နဲနဲ ထိုင္းမွိဳင္းေနသည္ ။ ေစာင္ၾကည္ရတဲ အလုပ္က ေတာ္ေတာ္ ပ်င္းဖို ေကာင္းသည္ ။ တခါတေလ တေနကုန္ ထိုင္ ေစာင္ၾကည္လည္း ဘာမွ ထူးၿခားတာမွ မဟုတ္တာ ။ လက္က ကာစီယို နာရီေလး က ၁၀နာရီ ခြဲ တိတိ ကို ၿပေနၿပီ ။ ဘဏ္ဖက္ကို ၿပန္သြားဖို ထိုင္ရာက ထလိုက္ခ်ိန္ ဘဏ္ေရွကို ကားနက္ၾကီးတစီး ထိုးဆိုက္လာသည္ ။ တကိုယ္လံုး အနက္ေတြ ၀တ္ထားတဲ လူသံုးေယာက္ ဆင္းလာသည္ ။ လက္ထဲမွာလည္း ကင္းဘတ္ အိပ္ အနက္ၾကီးေတြ ပါသည္ ။ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည္လိုက္ေတာ မ်က္ႏွာဖံုးေတြစြပ္ထားသည္ ။ သူရရ ဲ ုပ္ မ်က္ႏွာဖံုးေတြ ပါလား ။ ဟာ ။ ။ ေရခ်မ္း ရင္ဘတ္ထဲ ဒံုးကနဲ ေအာင္သြားသည္ ။ ဓါးၿပဓါးၿပဟားဟားဓါးၿပေတြ ။ အိုးဘဏ္ထဲကို ၀င္သြားၿပီ ။ ေရခ်မ္း လမ္းေလွ်ာက္စကားေၿပာစက္ကို ထုတ္ခါ ေခၚသည္ ။ က်ားရဲ၁ က်ားရဲ၂ သတင္းထူးပီ အဖြဲ ၁ က ဆားပုလင္း၁ ေခၚတယ္ ၾကားလားၾကားလား တဖက္က ခ်က္ခ်င္း ၿပန္ထူး သည္ ။ က်ားရဲ၁ ၾကားတယ္ ဆားပုလင္း၁ ဘာထူးလဲ ဓည၀တီဘဏ္ ထဲ ထူးၿခားၿပီလူသံုးေယာက္ ၀င္သြားတယ္ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ေတြ ေကာင္းၿပီဆက္ၾကည္ထားပါ အကူလႊတ္မယ္ ဒါဘဲ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ေရခ်မ္း လြယ္အိပ္ထဲ လက္ထည္ကာ ေသနတ္ကို ဆုတ္ကိုင္ထားသည္ ။.
340 အို ကားနက္ၾကီးထဲမွာ လူတေယာက္ က်န္ေနခဲပါလား ။ ေသေသခ်ာခ်ာ မၿမင္ရလို ေနရာေရႊၾကည္လိုက္ သည္ ။ ကားေမာင္းသူေနရာမွာ ထိုင္ေနသည္ ။ မ်က္ႏွာဖံုး စြပ္ထားသည္ ။ ေရခ်မ္း ဆက္ေစာင္ၾကည္ေနသည္ ။ ဒုရအ ဲ ုပ္တင္ညြန္ ေသာင္း ဒီေန မနက္ ေစာေစာ အိပ္ရာထတဲကအခ်ိန္က စၿပီး ခလုပ္ေတြတိုက္ အရာရာ လုပ္သမွ် လြေ ဲ နလို စိတ္ထဲ ေလးလံေနသည္ ။ ခုတေလာ ကံနိမ္ ေနသည္ ထင္သည္ ။ ဦးဟယ္ရီေက်ာ္လွ ဆိုတဲ ၿမန္မာဘီလ်ံနာၾကီး ဆီမွာ လစာ နဲ လံုၿခံဳေရး ေစာင္ေပးခဲတာ ဓါးၿပ၀င္တိုက္တာနဲ သူ ၾကံဳရၿပီး မကာကြယ္ မတားဆီးနိင္ခဲ လို သူနံမည္ပ်က္ခဲ သည္ ။ သူအထက္က ၿမိဳနယ္မွဴးက အၿပစ္တင္ သည္ ။ ဦးဟယ္ရီေက်ာ္လွ ဆီမွာ သူ ဆက္မလုပ္ေတာ ။ ဒီေန ၿမိဳတြင္း ပတၱေရာင္လွည္ ဂ်ဴတီ က်သည္ ။ ဒုစရိုက္ႏွိမ္နင္းေရးက ဒုရဲမွဴးၾကီး ထြန္းဇံေအာင္ တို ဘဏ္ဓါးၿပေတြကို အမိအရ ႏွိမ္ႏွင္းဖို ေခ်ာင္းေၿမာင္းေနၾကေတာ သူတို ၿမိဳနယ္ကလည္း ပါ၀င္ေနရသည္ ။ ဘဏ္ေတြ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ရဲေတြကို အရပ္၀တ္နဲ ခ်ထားသည္ ။ တင္ညြန္ ေသာင္းကေတာ တာ၀န္ခံမို အရပ္၀တ္ မ၀တ္ဘူး ။ ရဲ၀တ္စံုနဲ ဘဲ ရဲကားေလးတစီးနဲ ဘဏ္ေတြအနား ဟိုရပ္ဒီရပ္နဲ ဟိုေယာင္ဒီေယာင္ လုပ္ေနရသည္ ။ မနက္ ၁၀နာရီခြဲ အခ်ိန္ သူ ေ၀ၚကီေတာ္ကီ က အသံထၿမည္လာသည္ ။ ဓည၀တီဘဏ္ နား တာ၀န္က်တဲ နယ္ထိန္း က သတင္းပို သည္ ။ ဘဏ္ထဲ လူဆိုးလို ယူဆရတဲ လူသံုးေယာက္ ၀င္သြားသည္ တဲ ။ သူက ဓည၀တီဘဏ္ေဘးကို ေရာက္ေနတာ ။ ဟိုက္ ။ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ။ တၿခားရဲေတြ ေရာက္လာမွ ၀င္မလား ။ ဟယ္ရီေက်ာ္လွ အလုပ္မွာ နံမည္ပ်က္ထားေတာ ဒီဓါးၿပမွဳမွာ စြန္ စားလိုက္ၿပီး နံမည္ အဖတ္ဆည္ရမလား စဥ္းစားသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ကားေပၚက ဆင္းသည္ ။ နယ္ထိန္းဆိုတဲ ေကာင္ ဘယ္မွာလဲ ။ မေတြဘူး ။ မထူးပါဘူး ။ ၀င္ေဆာ္ပစ္မယ္ ဆိုၿပီး ဘဏ္ထဲကို ၀င္လို္က္သည္ ။ ေသနတ္ကို ထုတ္ကိုင္လိုက္ သည္ ။ သီလ သည္ ေငြထုပ္ေတြ နဲ အတူ စိန္ေတြ ထည္ထားတဲ ဘူးေတြကိုပါ ေတြရလို ၀မ္းသာလံုးဆို သလို ၿဖစ္ေနသည္ ။ စားပြေ ဲ ပၚကေန ဘဏ္ထဲက လူေတြကို အမ္၁၆ နဲ ခ်ိန္ရြယ္ရင္း မ်က္ေၿခမၿပတ္ ၾကည္ေနတဲ ဇီ၀ က ၿမန္ၿမန္ထည္ၾကဖို ေအာ္ေၿပာေနသည္ ။ ဒီကကေတာ ေငြအိပ္ေတြကို ဘဏ္အေ၇ွဖက္ တံခါးနားကို ေရႊေၿပာင္းေနသည္ ။ သူခါးက ေ၀ၚကီေတာ္ကီ ကေန အၿပင္က ကားထဲမွာ ေစာင္ေနတဲ မီးခဲက ေအာလ္ကလီးယား လွမ္းေၿပာသည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ လံုၿခံဳေရးအေစာင္တေယာက္သည္ သူေဘာင္းဘီအိပ္ထဲကို လက္သင ြ ္းႏွိဳက္လိုက္တာ ဒီပ ေတြလိုက္သည္ ။ ဒီပ သူအနားကို ဖ်တ္ကနဲ ေရာက္သြားၿပီး မေၿပာမဆို နဲမ်က္ႏွာကို အမ္၁၆ဒင္နဲ ရိုကခ ္ ်လိုက္သည္ ။ ဂ်ိဳင္းကနဲ အသံနဲ အတူ လံုၿခံဳေရးအေစာင္ အားးးးးးဟားးးးးလိ အားးးးးးဟားးးးး ု ေအာ္ရင္း ၾကမ္းၿပင္ေပၚကို လဲက်သြားသည္ ။ ဒီပရဲ ေသနတ္ေၿပာင္း က သူနဖူးကို လာေထာက္သည္ ။ ထုတ္စမ္းမင္းအိပ္ထဲမွာ ဘာရွိလဲ ဟားးးး ဟားးးး ဟားးးးဟန္းဖုန္းတလံုး ။ ေခြးမသားမင္းပုလိပ္ ေခၚဖို လုပ္တာလား မင္း နာခ်င္တယ္နဲ တူတယ္ ဒီပက ေသနတ္ဒင္နဲ ထပ္ထုဖို ရြယ္လိုက္သည္ ။ ဟိတ္ ေတာ္ေတာ္ထားလိုက္ပါ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ သီလက လွမ္းတား သည္ ။ ဒီပ က ဟန္းဖုန္းကို ေကာက္ယူလိုက္သည္ ။ ဒီပရဲ ေ၀ၚကီေတာ္ကီ အသံၿမည္လာသည္ ။ မီးခဲ ။ မီးခဲရဲ အသံ ။ အားလံုးသတိ ရဲ ရဲတေယာက္ ၀င္သြားတယ္ ဟင္ ဒီအခ်ိန္မွာ ဘဏ္အ၀င္ တံခါးၾကီး ပြင္ လာတာကို သီလတို ေတြလိုက္ၾကသည္ ။ ဟိုက္ ယူနီေဖါင္း၀တ္ ရဲတေယာက္ ။ ပုခံုးတဖက္တခ်က္မွာ ေငြၾကယ္ အပြင္ တပြင္ စီနဲ ။.
341 ခါးမွာ ေသနတ္တလက္ကို အိတ္နဲ ခ်ိတ္ထားသည္ ။ ရဲအရာရွိသည္ ဘဏ္ကို သီလတို စီးနင္းထားတာ ေတြလိုက္ေတာ ခါးက ေသနတ္ကို ဆြဲထုတ္လိုက္သည္ ။ ေဟမလုပ္နဲ ေသခ်င္လား မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ ညီအကို သံုးေယာက္စလံုး သူတို လက္ထဲက အမ္၁၆ ေသနတ္ေတြ နဲ ရဲကို ၀ိုင္း ခ်ိန္လိုက္ၾကသည္ ။ ရဲကလဲ သူေသနတ္ နဲ သူတို ကို ခ်ိန္သည္ ။ မင္းတို သာ မင္းတို လက္နက္ေတြကို ခ်လိုက္ ေၿခာက္လံုးၿပဴးေသနတ္ နဲ အမ္၁၆ သံုးလက္ကို အံတုေနၿပီ ။ အေၿခအေန တင္းမာ ေနတံုး ဘဏ္တံခါးေပါက္ကေန ေနာက္ထပ္ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္တေယာက္ ေၿပး၀င္လာ သည္ ။ ရဲအရာရွက ိ အေနာက္လွည္ ၾကည္လိုက္သည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ေၿပး၀င္လာတဲ အမ္၁၆ကိုင္ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ ကို ရဲအရာရွိက ေသနတ္နဲ ခ်ိန္လိုက္သည္ ။ စားပြေ ဲ ပၚတက္ရပ္ေနတဲ ဓါးၿပ က ရဲအရာရွိကို ပစ္ထည္လိုက္သည္ ။ ေဒါင္းေဒါင္ ေဒါင္းေဒါင္ ေဒါင္း က်ယ္ေလာင္ေသာ ေသနတ္သံနဲ အတူ ရဲအရာရွိ ပစ္လဲက်သြားသည္ ။ ပက္လက္ အေနအထားကေန ရဲအရာရွိက ပစ္ထည္သည္ ။ အနီးဆံုး က ဒီပ ကို ထိမွန္သည္ ။ ဟာ ကိ ကိုလတ္ မီးခဲက ရဲအရာရွိကို ထပ္ပစ္သည္ ။ ေဒါင္းေဒါင္း ။ ရုတ္တရက္ အားလံုး ေၾကာင္အမ္းေနရာက သူတို ၿပန္သတိ၀င္လာၾကၿပီး ေဟ ေဟ လစ္ လစ္မယ္ ေငြ ေငြအိတ္ေတြ ယူ လို သီလက ေအာ္လိုက္သည္ ။ သူတို ဘဏ္ထဲက ထြက္ၾကသည္ ။ ကိုလတ္ဘယ္ကို ထိလဲ ရတယ္နဲနဘ ဲ ဲအေရးမၾကီးဘူး ေသြးအိုင္ထဲ လဲက်ေသဆံုးေနတဲ ရဲ ကို ေက်ာ္ခြၿပီး ဘဏ္ထဲက ထြက္သည္ ။ ဒီပရဲ ပုခံုးစြန္းကို ပြတ္ခါသီခါေလး ရွပ္ထိသြားတာ ။ ေသြးေတြကေတာ နီရဲစိုရေ ႊဲ နသည္ ။ ေသနတ္သံမ်ားေၾကာင္ ဘဏ္ပတ္၀န္းက်င္မွာ ရုတ္ရုတ္သသ ဲ ဲ လွဳပ္ရွားသြား ၿပီ ။ လူေတြ ၀ိုင္းအံုလာသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ပရာဒိုကားထဲကို သူတို အၿမန္ ေၿပးတက္ခါ ေမာင္းထြက္သည္ ။ နယ္ထိန္းေရခ်မ္း ဘဏ္ထဲကို ဒုရအ ဲ ုပ္ တင္ညြန္ ေသာင္း ၀င္သြားတာ ေတြလိုက္သည္ ။ လြယ္အိပ္ထဲက သူေသနတ္ကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး ဘဏ္ဘက္ၿခမ္းကို လမ္းၿဖတ္ကူးလိုက္သည္ ။ ဘဏ္အေရွကိုလဲ သူေရာက္ေရာ ဘဏထဲက တေဒါင္းေဒါင္း ပစ္ခတ္လိုက္တဲ ေမာင္းၿပန္သံကို ၾကားလိုက္ရလို သူ တုန္သြားသည္ ။ သူမွာ ရွိတာက ၃၈ေၿပာင္းတို ေၿခာက္လံုးၿပဴးေလး ။ သူ မ၀င္ေတာ ။အေနာက္ဆုတ္ေၿပးၿပီး ေ၀ၚကီေတာ္ကီ နဲ ထပ္သတင္းပို သည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္ နဲ ဇာနီကို တို ရပ္ကြက္တခု က နံမည္ၾကီး ထမင္းဆိုင္မွာ ထမင္းစားေနတံုး သူတို ခ်ထားေသာ လူတေယာက္က ဖုန္းေခၚသည္ ။ ဓည၀တီဘဏ္ကို ၀င္တိုက္သြားၿပီး ရဲတေယာက္ကို ပစ္သတ္သြားတဲ အေၾကာင္း သတင္းပို သည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္နဲ ဇာနီကိုတို ခ်က္ခ်င္း လိုက္သြားသည္ ။ သူတို ကားထဲက ၀ါယာလက္စက္ကို သူလူေတြ သတင္းပို ေနသည္ ။ ဓါးၿပေတြ ဦးတည္သြားေနတဲ လမ္းကို ဆြပ္ နဲ ၿမိဳနယ္ရေ ဲ တြ ၾကိဳပိတ္ထားၾကၿပီ လို သူဆီ သတင္းပို ၾကသည္ ။ ဇာနီကို သည္ ေခါင္မိုးေပၚက မီးနီ ဖြင္ ၿပီး တအားေမာင္းေနသည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္သည္ ကားေပၚပါခဲေသာ ဂ်ီသံုးေမာင္းၿပန္ကို ေၿဖာင္းကနဲ ေမာင္းတင္လိုက္သည္ ။ ဒီတခ်ီေတာ ေတြၾကၿပီေပါကြာ ဓါးၿပေတြ ရဲ ပရာဒိုကားအနက္ကို လမ္းေဘးတေနရာမွာ ရပ္ထားခဲတာ ဆြပ္အဖြဲ က ေတြၿပီ ။ အဲဒီေနရာက ထြန္းဇံေအာင္တို ေရာက္ေနတဲ ေနရာနဲ သိပ္ မေ၀းဘူး ။ တေ၀ါေ၀ါ အသံေပးရင္း သူတို သြားေနသည္ ။ ဆြပ္အဖြဲ ၃ သူတို ကားၾကီးေပၚက ဆင္းလိုက္ၾကသည္ ။ ေက်ာနဲ ရင္ဘတ္မွာ ဆိုတဲ အၿဖဴေရာင္စာလံုးေတြ ပါတဲ က်ည္ကာအက်ၤ ီအနက္မ်ား အသီးသီး ၀တ္ထားၾကသည္ သူတို အဖြဲ ၃ ကို လူေတြ ေတြၾကေတာ ၀ိုင္းၾကည္ၾကလို ဗလၾကီးလင္းသိန္းက ဒီေနရာက ေ၀းေ၀း ေရွာင္ၾကပါ အႏၱရာယ္ ရွိတယ္ လို ေအာ္ေၿပာေနသည္ ။.
342 ပရာဒိုကား ကို ထားၿပီး ဓါးၿပေတြ ဆင္းေၿပးပံုရ သည္ ။ လမ္းေပါက္အားလံုးကို ရဲကားေတြက ၾကိဳပိတ္ထားလို သူတို ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ေၿပးေပါက္ မရွိေတာလို ၿဖစ္မည္ ။ လမ္းမၾကီး ေပၚက ကားေတြကိုရေ ဲ တြက ရပ္ခိုင္းေနသည္ ။ သူတို ဘယ္ေရာက္သြားလဲ ။ ဆည္းဆာတို ဓါးၿပေတြ လမ္းခ်ိဳးေတြထဲ ၀င္သြားသလား အိမ္ေတြထဲ ၀င္သြားသလား လိုက္ရွာၾကသည္ ။ ေဟး ေဟးဟိ ဟိုေရွမွာ ဗလၾကီး လင္းသိန္း ေခၚ ေက်ာက္တံုး ရဲ ေအာ္သံေၾကာင္ ဆည္းဆာနဲ ရွမ္းေလးတို လွမ္းၾကည္လိုက္သည္ ။ ပခက္ေဖါင္းေပၚ ခပ္သုတ္သုတ္ ေလွ်ာက္ေနတဲ ဇီ၀ ကို ဆည္းဆာ အရင္ဆံုး ေတြလိုက္သည္ ။ ဇီ၀ သည္ ကင္းဘတ္အိတ္မဲၾကီးတလံုးကို လြယ္ထားသည္ ။ တကိုယ္လံုး အနက္ေရာင္ ၀တ္ထားေသာ ဇီ၀မွာ မ်က္ႏွာဖံုး မရွိေတာ ။ လူေတြၾကားထဲ ခပ္သုတ္သုတ္ ေလွ်ာက္ေနသည္ ။ ေဟာေနာက္တေယာက္ ။ ေတြၿပန္ၿပီ ။ ဆံပင္တိုတို နဲ ေကာင္မေလးတေယာက္ ။ ဇီ၀ရဲ ညီမေလး မီးခဲ ဆိုတာ ၿဖစ္မည္ ။ သူေက်ာမွာ ေက်ာပိုအိတ္ၾကီးတလံုး လြယ္ပိုးထား သည္ ။ သူလဲ အနက္ေရာင္ ဆင္တူ နဲ ။ ဆည္းဆာ လက္ထဲက အမ္၁၆ေသနတ္ ေမာင္းကို ေဖ်ာက္ကနဲ ဆြဲတင္လိုက္သည္ ။ ေၿခလွမ္းက်ဲက်ဲနဲ ေၿပးလိုက္ရင္း ေဟ ေဟ ရပ္ ရပ္လိုက္ ဇီ ဇီ၀ နဲ မီးခဲ ရပ္ ရပ္လိုက္ မင္ မင္းတို မေၿပးနဲ လို ေအာ္လိုက္သည္ ။ ဆည္းဆာေဘးမွာ အဖြဲ ေခါင္းေဆာင္ ေရႊေမာင္းနဲ ရွမ္းေလး လင္းသိန္းတို ေသနတ္ေတြ ကို အသင္ခ်ိန္ရင္း ေၿပးလိုက္လာၾကသည္ ။ ဆည္းဆာ ေအာ္သံေၾကာင္ ဇီ၀ ေနာက္လွည္ ၾကည္ သည္ ။ ဟင္ မမ မမ ဇီ၀ မင္ မင္း အဖမ္းခံလိုက္ မခု မခုခံနဲ လက္ လက္နက္ခ်လိုက္ပါ ီဇ၀ ီ သည္ ဆြပ၀ ္ တ္စံုနဲ ဆည္းဆာကို ေတြလိုက္ရလို အံၾသေနသည္ ။ မမ ဘယ္ ဘယ္လိုလဲ မမရယ္ က်ေနာ္ က်ေနာ္ကို လွည္ စားတာလား ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ လူေတြက ေသနတ္ေတြ နဲ ရဲေတြေၾကာင္ေဘးကို ရွသ ဲ ြားသည္ ။ ခပ္ေ၀းေ၀းကို ထြက္ေၿပးၾကသည္ ။ မီးခဲက ေက်ာပိုးအိပ္ရွည္ၾကီးထဲက ေသနတ္ကို ထုတ္လိုက္လို ေရႊေမာင္းက လွမ္းေအာ္သည္ ။ လက္နက္ခ် မခု မခုခံနဲ မလု မလုပ္နဲ နာမယ္ အဖမ္ အဖမ္းခံလိုက္ မီးခဲက ကိုေလးၿပန္ပစ္ေလ ဘာေၾကာင္ေနတာလဲ လို ေအာ္ရင္း ပလက္ေဖါင္းေပၚ မုဆိုးဒူးေထာက္ ထိုင္ခ်ရင္း ဆည္းဆာတို အုပ္စုဖက္ကို စတင္ ပစ္ခတ္ေလ သည္ ။ တေဒါင္းေဒါင္း ေမာင္းၿပန္ေသနတ္အသံက က်ယ္ေလာင္လွသည္ ။ ဇီ၀ လဲ သတိၿပန္၀င္လာၿပီး အနားက ကားတစီး ကို အကာအကြယ္ယူလိုက္ၿပီး ကင္းဘတ္အိပ္ၾကီးထဲက ေသနတ္ကို ထုတ္ သည္ ။ ဆည္းဆာေရႊေမာင္းလင္းသိန္းနဲ ရွမ္းေလးတုိ လည္း အကာအကြယ္ယူလိုက္ၾကၿပီး မီးခဲကို ၀ိုင္းပစ္ၾကသည္ ။ ေသနတ္သံေတြက တေဒါင္းေဒါင္း တထိန္းထိန္း ၀က္၀က္ကေ ြဲ အာင္ ဆူညံကုန္သည္ ။ မီးခဲ က ၿမန္ဆန္စြာ ေဘးက မီးစက္ၾကီးအေနာက္ကို ၀င္ခိုလိုက္သည္ ။ ဆည္းဆာတို ပစ္ခတ္တဲ က်ည္ဆံေတြက မီးစက္ၾကီးကို တေၿဗာင္းေၿဗာင္း ထိမွန္သည္ ။ ဇီ၀ ေနရာယူၿပီးၿပန္ပစ္ၿပီ ။ ရပ္ထားေသာ ကားေတြရဲ မွန္ေတြ ကြဲကုန္သည္ ။ ကားေဘာ္ဒီကိုယ္ထည္ေတြကို တေၿဖာင္းေၿဖာင္း ထိမွန္သည္ ။ မီးခဲ ဒလစပ္ပစ္လိုက္လို က်ည္ကုန္သြားသည္ ။ က်ည္ကပ္အသစ္လဲတပ္သည္ ။ ဇီ၀ ၿပန္ပစ္ေပမဲ ဆည္းဆာတိုက ေသနတ္ေလးလက္အားမို ဇီ၀ ေခါင္းမေဖၚနိုင္ ၿဖစ္ေနသည္ ။ မီးခဲ ၿပန္ပစ္သည္ ။ ထိုအခိုက္ ရဲကားၾကီးတစီး မီးခဲတို အေနာက္ဖက္ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ထိုးဆိုက္လာသည္ ။ ကားေပၚက ထြန္းဇံေအာင္ နဲ ဇာနီကို ေၿပးဆင္းလာၿပီး မီးခဲနဲ ဇီ၀ကို ပစ္ခတ္သည္ ။.
343 ဆည္းဆာတို လူစု နဲ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ အေနအထားမို သူတို ပစ္ခတ္တဲ က်ည္ဆံေတြက ဆည္းဆာတို ေရႊေမာင္းတို ဖက္ကို လာေနလို ေရႊေမာင္းက ဆည္းဆာလင္းသိန္း နဲ ရွမ္းေလးကို အကာအကြယ္ယူၿပီး အပစ္ဆိုင္းဖို ေအာ္ေနသည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္ရဲ နံမည္ေက်ာ္ ေသနတ္က ၿပင္းထန္ က်ယ္ေလာင္လွသည္ ။ ၇၆၂ က်ည္ဆံေတြက မီးခဲ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ကြယ္ထားတဲ ကားကိုယ္ထည္ကို ေဖါက္ထင ြ ္းေနသည္ ။ တဘုန္းဘုန္းထိမွန္ေနသည္ ။ တိုက္နံရံမ်ား ကို ထိမွန္ေနသည္ ။ အဂၤေတစမ်ား ပဲထြက္ လြင္ စင္ေနသည္ ။ နားကြဲမတတ္ ဆူညံတဲ ေသနတ္သံေတြ ။ ဒိန္းဒိန္းဒိန္းဒုန္း ေထာင္း ။ ဇာနီကိုရဲ အမ္၁၆ ကလဲ ေအာ္တို ဒလစပ္ ပစ္ခတ္ေနသည္ ။ မီးခဲ ပုန္းစရာမဲ ၿဖစ္ေနသလို ဇီ၀ လဲ ပလက္ေဖါင္းေပၚမွာ ေမွာက္ရက္ ၿဖစ္ေနၿပီး ၿပန္မပစ္နိုင္တဲ ဘ၀ ေရာက္ေနရသည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္ သေဘာက်သြားသည္ ။ ဇာနီကိုကို အပစ္ဆိုင္းဖို လက္သီးဆုပ္ ေထာင္ၿပသည္ ။ ဟိတလက္ ္လက္ေတြ ေခါင္းေပၚတင္ၿပီး ထြက္ခဲ ဆည္းဆာတို လဲ ထြန္းဇံေအာင္တို ဖက္က အပစ္ရပ္လိုက္လို အကာအကြယ္ကေန မီးခဲနဲ ဇီ၀ အေၿခအေနကို ေခါင္းၿပဴၾကည္ၾကသည္ ။ မီးခဲ အခက္ေတြေနၿပီ ။ ညွပ္ပူးညွပ္ပိတ္ မိေနသည္ ။ အဖမ္းခံရေတာမည္ ။ ဟိတထြ ္ထြက္ခဲ ေလေ ေလေသနတ္ ေသနတ္ေတြ ခ်လိုက္ ထြန္းဇံေအာင္ ၇ဲ အသံၾသၾကီး က က်ယ္ေလာင္လွ သည္ ။ မီးခဲ နားေတြ အူၿပီး ဘာမွ မၾကား ။ ထိုအခိုက္ ေ၀ါကနဲ ဆိုင္ကယ္တစီး ထြန္းဇံေအာင္တို ဆီကို ဦးတည္ေမာင္းလာတာ ေတြလိုက္ရသည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္ နဲ ဇာနီကို အေနာက္လွည္ ၾကည္သည္ ။ မီးခဲ လဲ ဆိုင္ကယ္တစီး မီးၾကီးဖြင္ ၿပီး တအားေရာက္လာလို လွမ္းၾကည္ေတာအံၾသလြန္းၿပီးေအာ္ လိုက္မိသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဟာ ဒြ ဒြန္း ထြန္းဇံေအာင္ နဲ ဇာနီကို လည္း လွည္ ၾကည္သည္ ။ ဆိုင္ကယ္ ရပ္လိုက္တာ နဲ ဒြန္းသည္ ကိုယ္မွာ လြယ္လာတဲ ေအေက၄၇ေမာင္းၿပန္ကို ထြန္းဇံေအာင္ နဲ ဇာနီကို တို ကို ခ်ိန္ရြယ္ၿပီး ပစ္ခတ္လိုက္သည္ ။ ဒြန္းအေနာက္က ဖက္ၿပီး လိုက္စီးလာတဲ လူထြားၾကီးကလည္း ေအေကေမာင္းၿပန္ နဲ ဆည္းဆာတို ဖက္ကို ဒလစပ္ပစ္ခတ္ သည္ ။ ေထာင္းေထာင္းေထာင္း ဒံ ဒံုးဒံုး ဒံုးဒံုး ။ ။ ဟာ ဟာ ဟာကိ ကိုၾသ သူတို လယ္ၾကြက္နဲ ဖါးသား သြားသြားစားေသာ လယ္တဲမွာ ဆံုဘူးတဲ ဒြန္းရဲ ေဘာ္ဒါၾကီး ။ ေသနတ္သံမ်ား တထံုးထံုး တအံုးအံုး ဆူညံကုန္ၿပန္သည္ ။ ဒြန္းပစ္ခတ္လိုက္တဲ က်ည္ဆံေတြက ထြန္းဇံေအာင္ကို ထိသြားသည္ ။ ဇာနီကို က ဒြန္းကို ပစ္ခတ္ေပမဲ အေနာက္ဖက္က ဇီ၀ ပစ္ခတ္လိုက္တဲ က်ည္ဆံေတြက ဇာနီကို ကို ထိမွန္သြားသည္ ။ ဟာ ဟာရဲ ရဲမွဴးၾကီး ထိ ထိသြားၿပီ ဆည္းဆာ ေအာ္ရင္း သတိလက္လြတ္ အကာအကြယ္ကေန ေၿပးထြက္သြားသည္ ။ ကိုၾသ ပစ္ခတ္လိုက္တဲ က်ည္ဆံေတြက ဆည္းဆာကို ထိမွန္သြားသည္ ။ အားးးးး ဒြန္းက ဆည္းဆာထိသြားလို ေၿပးဆြေ ဲ သာ ရွမ္းေလးတိုကို ဆက္ပစ္ခတ္ရင္း မီးခဲ လာေလ လာေလ လို ေအာ္ေခၚသည္ ။ မီးခဲ ဒြန္းဆီကို ေၿပးသြားသည္ ။ ဒြန္းဆိုင္ကယ္အေနာက္ကို ခုန္တက္လိုက္သည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဒြန္းနဲ မီးခဲ ကို ဇီ၀က ကာပစ္ပစ္ေပး သည္ ။ ဒြန္းနဲ ကိုၾသတို ပစ္ခတ္မွဳေတြေၾကာင္ ရွမ္းေလး လင္းသိန္းေရႊေမာင္းတို အကာအကြယ္ယူေနတံုး ဒြန္း ရဲ ဆိုင္ကယ္ က တအားေမာင္းထြက္သြားသည္ ။ ဇီ၀ က်ည္ကပ္ထဲ က်ည္ကုန္သြားသည္ ။ အမ္၁၆ကို လႊတ္ခ်ၿပီး ခါးၾကားထိုးထားတဲ ပစၥတိုလ္ကို ထုတ္ၿပီးပစ္ သည္ ။ လင္းသိန္း မိုက္မိုက္မဲမဲ ေၿပးထြက္ၿပီး ဇီ၀ နဲ ကိုၾသကို ပစ္သည္ ။ ရွမ္းေလးပါ ၀င္ပစ္သည္ ။ ဇီ၀ နဲ ကိုၾသကို တေဖါက္ေဖါက္ ထိမွန္ကုန္သည္ ။ ကိုၾသလဲ လင္းသိန္းတို ကို ၿပန္ပစ္ရင္း ေနာက္လန္လဲက်သြားသည္ ။.
344 အားးးးးး အားးးးးး ဇီ၀ သည္ က်ည္ကာ မ၀တ္ထား ။ ရင္ဘတ္ နဲ လည္ပင္းကို ထိသြားလို ပလက္ေဖါင္းေပၚ ပက္လက္လန္က်ကာ အသက္ငင္ေနသည္ ။ ရွမ္းေလး ဆည္းဆာေရာ ထြန္းဇံေအာင္ နဲ ဇာနီကိုေရာ ထိမွန္ခံထားရလို လဲေနတဲ ဇီ၀ နဲ ကိုၾသကို ေဒါသတၾကီး နဲ ထပ္ပစ္ သည္ ။ အား အားယားးးးး ယားးးးးေ ယားးးးးေသ ေသေသၾက ေသၾက ေဘာင္းေဘာင္ ေဘာင္းေဘာင္ ေဘာင္း ေဘာင္ ေဘာင္းေဘာင္း ေရႊေမာင္း ဆည္းဆာကို ေၿပးေပြသည္ ။ ဆည္းဆာကို က်ည္ဆံေတြ မွန္ထားေပမဲ က်ည္ကာ ၀တ္ထားလို ခ်က္ေကာင္းေတာ မဟုတ္ ။ မစိုးရိမ္ရမေသနိုင္လို ေရႊေမာင္း သိလိုက္သည္ ။ ေဆးရံုကို အခ်ိန္မွီေရာက္ဖို အေရးၾကီး သည္ ။ ဗလၾကီး လင္းသိန္းက ေ၀ၚကီေတာ္ကီ နဲ ေဆးရံုကား ေခၚေနသည္ ။ ဒြန္း နဲ မီးခဲ ဆိုင္ကယ္ကို ဒလၾကမ္း ေမာင္းထြက္လာၾကေပမဲ သူတို အေရွလမ္းမၾကီးေပၚ ရဲကားေတြ ကန္လန္ၿဖတ္ တားဆီး ပိတ္ပင္ထားတာ ေတြလိုက္ရသည္ ။ ဆိုင္ကယ္ကို ရပ္လိုက္ၿပီး သူတို ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်ၿပီး ရဲကားေတြကို လက္ထဲက ေမာင္းၿပန္ေတြနဲ စတင္ ပစ္ခတ္ သည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ရဲေတြကလည္း ၿပန္ပစ္ သည္ ။ ေသနတ္သံေတြ ဆူညံသြားရၿပန္သည္ ။ အၿပန္အလွန္ ပစ္ခတ္တဲ က်ည္ဆံေတြက ထိခ်င္ရာကို ထိေနသည္ ။ ဓါတ္တိုင္မ်ား ရပ္ထားေသာ ကားမ်ား။ လက္နက္ခ် လက္နက္ခ် ရဲကားေတြ ထပ္ေရာက္လာသည္ ။ ထိုးဆိုက္လာေသာ မီးနီ မွိတ္တုတ္မွိတ္တုတ္ နဲ ရဲကားေတြကို ဒြန္း ဒလစပ္ ပစ္ခတ္သည္ ။ ရဲကား ေခါင္မိုးေပၚက မီးနီတန္း နဲ မွန္ေတြကို က်ည္ဆံေတြ ထိမွန္ကာ ကြေ ဲ က် ကုန္သည္ ။ ရဲေတြ ကားေတြေပၚက ေၿပးဆင္းၿပီး အကာအကြယ္ယူကာ ဒြန္းနဲ မီးခဲကို ၿပန္ပစ္ၾကသည္ ။ မီးခဲ ခါးက ေ၀ၚကီေတာ္ကီ က အသံၿမည္သည္ ။ မီးခဲမီ မီးခဲ ဟာ ဟာကိ ကိုၾကီး သီလ လမ္းၾကားထဲကို ၀င္ခဲ ၾကငါ ကာပစ္ေပးထားမယ္ အိုေက ကိုၾကီး မီးခဲ နဲ ဒြန္း ရဲေတြဖက္ကို ဒလစပ္ပစ္ခတ္ရင္း လမ္းၾကားထဲကို ၀င္လိုက္ၾကသည္ ။ ထရပ္ကားၾကီးတစီးေပၚကေန သီလနဲ ဒီပ ေမာင္းၿပန္ေတြ နဲ ရဲေတြကို ပစ္ခတ္ေနၾကတာ ေတြလိုက္ၾကရသည္ ။ ရဲေတြ ေခါင္းမေဖၚနိုင္ ၿဖစ္ေနခ်ိန္မွာ သီလနဲ ဒီပက သူတို ကို အိမ္တအိမ္ရဲ အေနာက္ဖက္အေပါက္ကေန ၀င္ခင ို ္း သည္ ။ ဇီ၀ ေကာ ကိုေလး ေသၿပီ ဘာ အဖြဲ ၃ မီးခဲတို ၀င္သြားတဲ လမ္းၾကားေလးထဲ ေရာက္လာသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ရွာၾက ပိုက္စိပ္တိုက္ရွာ ဘယ္ေပ်ာက္သြားလဲေၿမလ်ိဳးကိုယ္ေပ်ာက္သြား တာ မၿဖစ္နိုင္ဘူး အိမ္တအိမ္အိမ္ထဲကို ၀င္သြားတာဘဲ ၿဖစ္မယ္ အိမ္တိုင္းကို ၀င္ရွာၾက အဖြဲ ေခါင္းေဆာင္ ေရႊေမာင္း သူလူေတြကို အမိန္ ေပးေနသည္ ။ ေရႊေမာင္းတို သူတို အထက္လူၾကီး ထြန္းဇံေအာင္ နဲ ရဲအုပ္ဇာနီကို ေသသြားၿပီး ဆည္းဆာ ဒါဏ္ရာရသြားလို ေၿခာက္ၿခားေနသလို မီးခဲတို ကို အေသရရ အရွင္ရရ သဲသဲမဲမဲ လိုက္လံရွာေဖြေနသည္ ။ အိမ္ေတြကို တံခါးေခါက္ၿပီး ၀င္ရွာသည္ ။ မေတြေတာ ။ ေပ်ာက္သြားသည္ ။ ရွမ္းေလး ေဒါကန္ေနသည္ ။ အပြဲပြဲႏႊဲလာတာ ဒီတခ်ီ ဓါးၿပစုတ္ေတြနဲ သူတို ေရေရလည္လည္ ခံလိုက္ၾကရသည္ ။ ဆည္းဆာ အတြက္ စိတ္ပူေနသည္ ။ ဆည္းဆာ ဒါဏ္ရာက ေသေလာက္တဲ ေနရာ မဟုတ္ေပမဲ ေသြးထြက္မ်ားတာေၾကာင္ စိတ္ပူေနၾကရသည္ ။ ရွမ္းေလး ရဲ ဆက္ဆံမွဳေတြကသူတို လူေတြ အထိနာထားလို ခက္ထန္ ၇ိုင္းစိုင္းေနသည္ ။ ေတာက္ အရူးေတြ ဓါးၿပေတြ ေတြလိုကေတာအေသ ႏႊာၿပီဘဲ ေရႊေမာင္းတို လူစု သည္ ဒီလမ္းၾကားထဲမွာတင္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ ဓါးၿပအုပ္စု ကို ဘယ္လိုမွ မေတြေတာဘူး ။ မီးခဲတို ေမာင္ႏွမေတြ ေနတဲ အိမ္ နဲ သူတို ရဲ ဘဲၿခံကို သူတို ၀င္ရွာၾကသည္ ။ ဘာေၿခရာလက္ရာမွ မက်န္ခဲ ။.
345 ဒီအခ်ိန္မွာ မီးခဲတို ေမာင္ႏွမေတြ နဲ ဒြန္းသည္ ကုန္ကားၾကီးတစီးရဲ အတြင္းဖက္မွာ ပုန္းခိုၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳနဲ ေ၀းရာ ကို ခရီးႏွင္ လ်က္ ရွိေနၾကသည္ ။ ဒြန္း ကို သူတို ဓါးၿပတိုက္တာ ဖံုးကြယ္ထားေပမဲ မီးခဲရဲ လုပ္ရပ္ေတြကို အၿမဲ ေခ်ာင္းေၿမာင္းေနေသာ ဒြန္းသည္ အေရးၾကီးေသာ အခ်ိန္မွာ မီးခဲကို လာေရာက္ ကူညီ ကယ္တင္နိုင္ခဲ သည္ ။ ဒြန္းသည္ သူအေဖၚေခၚခဲ တဲ ကိုၾသၾကီး ေသဆံုးခဲရလို စိတ္မေကာင္း ၿဖစ္ေနသလို မီးခဲတို ေမာင္ႏွမသံုးေယာက္ လဲ ကိုေလး ဇီ၀ ေသဆံုးရလို စိတ္ထိခိုက္ေနၾကရသည္ ။ ဇီ၀ ဇီ၀ စကား နားမေထာင္ဘူး က်ည္ကာ ၀တ္ခိုင္းတာေလးတယ္ ဆိုၿပီး မ၀တ္ဘူး ငါတို ေငြေတြေတာရပါရဲ ဇီ၀ ကို ဆံုးရွံဳးသြားရတယ္ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ မီးခဲတို သည္ ဇီ၀ ဒီတခါ ၿပန္လာရင္ လက္ထပ္ဖို ေစာင္ေမွ်ာ္ေနတဲ စီစီလီယာ ကို ဇီ၀ တသက္လံုး ၿပန္မလာနိုင္ေတာဘူး ဆိုတာ ဘယ္လို ေၿပာၾကရမလဲ မသိေတာဘူး ။ စီစီလီယာသည္ ဇီ၀ နဲ ကိုယ၀ ္ န္ရွိေနတာေၾကာင္ ။ မီးခဲဒြန္းသီလ နဲ ဒီပ တို လမ္းေတြပိတ္ဆို ရွာေဖြေနတဲၾကားက လြတ္ေၿမာက္လာၾကၿပီး သူတို ေနခဲတဲ နယ္စပ္ၿမိဳေလးကို ေရာက္ရွိလာၾကသည္ ။ သီလ ရဲ ရီးစား စရီခမ္းသည္ ေငြေတြ အေၿမာက္အမ်ားနဲ ၿပန္ေရာက္လာေသာ သီလေၾကာင္ အလြန္အမင္း ၀မ္းသာေနေပမဲ ဇီ၀ရဲ ရီးစား စီစီလီယာမွာေတာ ဇီ၀ ေသဆံုးတာ သိရလို ေၾကကြဲ ၀မ္းနည္း ေနရသည္ ။ ဒီပလည္း လြန္းသူသူ ရန္ကုန္မွာ က်န္ခဲ လို စိတ္မေပ်ာ္နိုင္ဘူး ။ ရွမ္းေလး လက္သီးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားသည္ ။ အံၾကိတ္ထားၿပီး ကုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္ကေလး အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ဆည္းဆာကို ေငးၾကည္ေနသည္ ။ ဆည္းဆာသည္ အသက္မေသေပမဲ ဒီတသက္ ဆြပ္အလုပ္ကို ၿပန္လုပ္ကိုင္နိုင္ေတာမည္ မဟုတ္ ။ ဆည္းဆာ သည္ ဒုကၡိတ တေယာက္ ၿဖစ္သြားရၿပီ ။ ဘီးတပ္ကုလားထိုင္ နဲ ေနရေတာမည္ ။ ထြန္းဇံေအာင္ ေသဆံုးရလို ဆည္္းဆာသည္ အၾကီးအက်ယ္ စိတ္ထိခိုက္ရသလို မိမိသေဘာက်တဲ ဆြပ္အလုပ္ကို အၿပီးအပိုင္ ေက်ာခိုင္းလိုက္ရတာကိုလဲ ေၾကကြဲမဆံုးဘူး ။ ရွမ္းေလးသည္ ဆည္းဆာကို ဂရုစိုက္ ၿပဳစုရင္း ဓါးၿပေကာင္ေတြကို သူ လိုက္ လက္စားေၿခမည္ လို တဖြဖြ ေၿပာေနသည္ ။ ဆည္းဆာက မလုပ္ပါနဲ ရွမ္းေလးရယ္ ငါ နင္ကိုဘဲ အားကိုးေနရတာပါ နင္ကို ငါ မဆံုးရွံဳးပါရေစနဲဟာ လို တားသည္ ။ လြန္းသူသူ သည္ ဆီးတားလို မရခဲတဲ သူရီးစားဓါးၿပ ဒီပ အတြက္ စိတ္ပူသလို ဒီပ ထြက္ေၿပးသြားလို ဒီပနဲ ကြရ ဲ တာကိုလဲ အလြန္အမင္း ခံစားေနရသည္ ။ ဒီပ ဘယ္မွာ ရွိမယ္ သိရင္ လြန္းသူသူ လိုက္သြားခ်င္သည္ ။ အေမကို ၿပဳစုရမည္ ကို သိၿပီး အေမနဲ မခြဘ ဲ ဲ ေနလိုေပမဲ တကယ္တမ္း ခ်စ္မိသူ ခ်စ္သူ နဲ ပတ္သက္လာေတာ လြန္းသူသူသည္ ဒီပ သည္ အေဖအေမထက္ အခ်စ္ပိုရတဲလူ ဆိုတာ သေဘာေပါက္လာသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဒီပ ၿပန္လာႏိုႏိုး လြန္းသူသူ ေစာင္စားေနေပမဲ ဒီပ ၿပန္မလာၿဖစ္ဘူး ။ ဒီေန တနဂၤေႏြေနမို လြန္းသူသူ အိပ္ရာက ေစာေစာ မထဘူး ။ အေမ က သမီးအေမနဲ သမီး မုန္ ဟင္းခါး စားၾကမလား လို လာေမးသည္ ။ အေမသည္ ကိုဒီပကို သံေယာဇဥ္တြယ္ေနတာမို ကိုဒီပ ဘယ္ေတာ ဆက္သြယ္လာမလဲ လြန္းသူသူ လိုဘဲ ေမွ်ာ္ေနသူ ၿဖစ္သည္ ။ လြန္းသြား၀ယ္လိုက္မယ္ေလအေမ ေအးေအးမၾကြယ္ဆိုင္ကဘဲ စားမလား ဟုတ္ကဲအေမေဒၚၾကြယ္ဆိုင္က သမီး ၀ယ္ခဲ မယ္ လြန္းသူသူ ေဒၚၾကြယ္ရဲ မုန္ ဟင္းခါးဆိုင္ေလးကို ေရာက္ေတာ သူကို စူးစူး၀ါး၀ါး ၾကည္ေနတဲက ဆံပင္ရွည၇ ္ ွည္ နဲ လူငယ္တေယာက္ကို သတိထားမိသည္ ။ သူအၾကည္ေတြက ရဲလြန္းသည္ ။ ရိုင္းလြန္းသည္ ။ မုန္ ဟင္းခါးဂ်ိဳင္ကို ဆြဲၿပီး လြန္းသူသူ အိမ္ၿပန္ေတာ အမအမ ရႊတ္ရႊတ္ လို ေခၚလိုက္လို လြန္းသူသူ လွည္ ၾကည္ေသာအခါ ေစာေစာ က ဆံရွည္လူငယ္ေလး ၿဖစ္ေနသည္ ။.
346 လိုက္ ေႏွာက္ရွက္တာဘဲ ဆိုၿပီး ႏွဳတ္ခမ္းကို စူကာ လွည္ ထြက္ေတာ ေကာင္ေလး က အမလြန္းသူသူက်ေနာ္နံမည္ က စိုင္းေမာင္ေမာင္ ပါ ကိုဒီပ လႊတ္လိုက္လို လို ခပ္တိုးတိုး ေၿပာလိုက္ေတာအရမ္း တုန္လွဳပ္သြားရသည္ ။ လြန္းသူသူ မယံုရဘ ဲ ူး ။ ဟုတ္ရဲ လား ။ ရဲဖက္က အေယာင္ေဆာင္ ၿပီး လာလွည္ စားတာမ်ားလား ။ ေကာင္ေလးက သူေဘာင္းဘီအိပ္ထဲက စာေလးတေစာင္ကို ထုတ္ေပးသည္ ။ ကိုဒီပ လက္ေရးနဲ စာ ။ လြန္းခ်စ္ လို နံမည္တပ္ထားလို လက္ေရးကလဲ ဟုတ္ေနလို လြန္းသူသူ ကိုဒီပ အမွန္တကယ္ ဆက္သြယ္တာ ဆိုတာကို သိလိုက္သည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ေစးေစး တေယာက္ ဇာနီကို ေသဆံုးသြားလို ေမွ်ာ္လင္ခ်က္ေတြ ေပ်ာက္ဆံုး သြားရၿပီး ဇာနီကို ကို ေရြးခ်ယ္ခဲ ၿပီး သူငယ္ခ်င္းေကာင္း မီးခဲတို ကို သစၥာေဖါက္ခဲ တာ ခ်စ္သူလဲ ဆံုး သူငယ္ခ်င္းလဲ ဆံုး ၿဖစ္သြားရသည္ ။ ေစးေစး စိတ္ဆင္းရဲၾကီးစြာ နဲ အသက္ဆက္ေနရသည္ ။ ရဲအရာရွိကေတာ္ေတာ ၿဖစ္ၿပီ ဆိုၿပီး ဇာနီကို ကုိ စိတ္တိုင္းက် ကုန္းခဲၿပီး မီးခဲတို အတြင္းေရးေတြကို ဖြင္ ခ်ခဲသည္ ။ မီးခဲတို လဲ နယ္စပ္ကို ၿပန္ေၿပးသြားၾကၿပီလို ၾကားတာဘဲ ။ ဒီေန ေစးေစး အလုပ္က ၿပန္လာေတာ သူအိမ္ေရွက လာေစာင္ေနတဲ လူတေယာက္ကို ေတြရသည္ ။ ဒီလူက ရဲဖက္ကလို ေၿပာသည္ ။ သူနံမည္က စိုင္းခမ္းမြန္ ေခၚ ရွမ္းေလး တဲ ။ သီခ်င္းသံ တဒံုးဒံုး နားကြဲမတတ္ ဆူညံေနသည္ ။ ေအာလစ္ အရက္ဘားေကာင္တာမွာ အလုပ္မ်ားေနသည္ ။ အမၿဖစ္သူ စရီခမ္း နဲ ကိုသီလတို ဘန္ေကာက္ကို သြားေနသည္ ။ ဘန္ေကာက္မွာ စားေသာက္ဆိုင္ ဖြင္ ဖို ၾကိဳးစားေနၾကလို အလုပ္မ်ားေနၾကသည္ ။ ဆိုင္ကို ေအာစ္ နဲ လႊထ ဲ ားခဲ သည္ ။ ေအာလစ္ မေနည က မီးခဲတို စံုတြဲ နဲ ဖဲထိုင္ရိုက္ၾကတာ မအိပ္လို အခု အိပ္နဲနဲ ငိုက္ေနသည္ ။ ကိုသီလ စရီခမ္း နဲ ေအာလစ္ တို ဘန္ေကာက္ကို မၾကာခင္ ေၿပာင္းၾကမည္ ။ မီးခဲနဲ ဒြန္းလဲ ဘန္ေကာက္ကို လိုက္မည္ လို ေၿပာေနသည္ ။ စရီခမ္းဆီလာေနက် ရဲႏွစ္ေယာက္ ဆိုင္ထဲ ၀င္လာသည္ ။ စရီခမ္းကို ေမးသည္ ။ မရွိဘူး ဘန္ေကာက္သြားသည္ ေၿပာေတာ ေအာလစ္ကို သူတို နဲ အရက္လိုက္ေသာက္မလားေခၚေနသည္ ။ ေအာလစ္က ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း နဲ ၿငင္းလိုက္သည္ ။ ရဲႏွစ္ေယာက္ ထြက္သြားၿပီးေနာက္ ဆိုင္ထဲကို လူတေယာက္ ၀င္လာတာ ေတြရသည္ ။ ဆံပင္တိုတို ပိန္ပိန္ပါးပါး အသားလပ္လပ္ လူတေယာက္ ။ ေက်ာပိုးအိတ္ေလး လြယ္ထားသည္ ။ ေအာလစ္ ရွိေနတဲ အရက္ဘားေကာင္တာမွာ လာထိုင္သည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ေအာလစ္ အကဲခပ္လိုက္တာ ထိုင္းလူမ်ိုဳး မဟုတ္ဘဲ ၿမန္မာ ဒါမွ မဟုတ္ တရုတ္လူမ်ိဳးတေယာက္ ၿဖစ္နိုင္သည္ ။ ဒါေၾကာင္ ၿမန္မာလို ဘာေသာက္မလဲဘာလိုလဲ ေမးလိုက္သည္ ။ ဒီလူက ၀စ္စကီတပက္ မွာသည္ ။ ေအာလစ္ လဲ သူမွာတဲအရက္ သူေရွခ်ေပးလိုက္ေတာ ဒီလူက ေအာလစ္ကို စကားစသည္ ။ သူက ခဏလာလည္တဲ ဧည္သည္ လို ေၿပာသည္ ။ ဘယ္ဟိုတယ္ ေကာင္းလဲ စပ္စုသည္ ။ ေအာလစ္ လဲ ဟိုတယ္ေတြအေၾကာင္း မသိလို မသိဘူးဘဲ ေၿဖလိုက္သည္ ။ သူပံုၾကည္ရတာ လူပံုက ခပ္မိုက္မိုက္ဘဲ ။ တရုတ္သိုင္းကားထဲက ဇာတ္လိုက္လိုလို ရုပ္ ။ မ်က္ခံုးေမြးထူထူမ်က္ႏွာေလးေထာင္နဲ ။ လက္ဖ်န္ေတြမွာ တက္တူးေဆးမွင္ေတြ ထိုးထားသည္ ။ က်စ္က်စ္လစ္လစ္ နဲ အားကစားသမား တေယာက္ ပံုေပါက္ သည္ ။ ေအာလစ္ သူကို သေဘာက်သလိုဘဲ ။ သူအၾကည္ေတြကလဲ ရင္ခံုစရာၾကီး ။ ဒီပ အရမ္းေပ်ာ္ေနသည္ ။ လြန္းသူသူ သူေနာက္ကို လိုက္လာလို ။ လြန္းသူသူ သည္ အေမကို အမ်ိဳးထဲက စိတ္ခ်ရတဲ လူငယ္လင္မယား ကို ၿပဳစုေပးဖို တာ၀န္ေပးခဲၿပီး ဒီပဆီကို လိုက္သြားလိုက္သည္ ။.
347 လြန္းခ်စ္ အရမ္း၀မ္းသာတာဘဲ လြန္းေရာဘဲအကို အကိုကို ဘယ္လိုမွ မခြဲနင ို ္ဘူးသိလား အကိုနဲ ေ၀းေနရတာ လြန္း အသဲေတြ နာလွၿပီ အကိုရယ္လြန္းလြန္းသိပ္ခ်စ္တယ္ သိလား အကို ကိုသိပ္ခ်စ္တယ္ လြန္းသူသူသည္ ဒီပကို တအားဖက္ထားသည္ ။ ဒီပ က လြန္းသူသူကို တအားၿပန္ဖက္ၿပီး အငမ္းမရ နမ္းေတာလြန္းသူသူ လဲ အားက်မခံ ၿပန္လည္ နမ္းသည္ ။ ဒီပရဲ လက္ေတြက ေ၀းကြာေနတာ ၾကာတဲ ခ်စ္သူရဲ တင္ပါးေတြေပၚ ခ်က္ခ်င္း ေရာက္သြားၾကသည္ ။ တင္ပါးအိအိၾကီးေတြကို အားရပါးရ ဆုပ္ကိုင္သည္ ။ လြန္းသူသူရဲ လ်ာေလးက သူလ်ာနဲ လံုးေထြးေနသည္ ။ သူ လြန္းသူသူ တင္ပါးေတြကို ဆုပ္ကိုင္ေနသလို လြန္းသူသူ ကလဲ သူတင္ပါးေတြကို ဖ်စ္ညွစ္လာသည္ ။ ႏွဳတ္ခမ္း အၾကာၾကီး စုတ္ေနၾကၿပီးအခြာလိုက္မွာ ဒီပ က ခ်စ္ၾကရေအာင္ လြန္းရယ္ လြန္းနဲ ခြဲေနရတာ ၾကာၿပီ လို ေၿပာသည္ ။ ၿပိဳင္တူလိုလို ကိုယ္ေပၚက အ၀တ္အထည္ေတြကို ခြ်တ္ပစ္ၾကသည္ ။ မၾကာလိုက္ဘဲ ႏွစ္ေယာက္စလံုး မိေမြးတိင ု ္း ဗလာက်င္းသြားၾကသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ တိုင္ပင္ထားသလို အနားက ကုတင္ၾကီးေပၚကို တက္လိုက္ၾကသည္ ။ ခပ္ေကာေကာ လံုးလံုး ရင္စို္င္ေတြကို ဒီပ အငမ္းမရ စို ခ်ိန္ လြန္းသူသူ လဲ ၿပတ္လပ္ေနတာ ၾကာၿပီမို ေတာင္တေနတဲ ရေနက် ဒီပရဲ လိင္ေခ်ာင္းၾကီးကို လက္ နဲ ဆုပ္နယ္ ဖ်စ္ညွစ္ ေနသည္ ။ ဒီပ သည္ လြန္းသူသူရဲ ရင္စိုင္ေတြကို တဖက္ၿပီးတဖက္ အားရေအာင္ စို ေနၿပီးမွ လြန္းသူသူ ေပါင္တန္ေတြ ၾကားကို ေခါင္းထိုးအပ္ဖို ၾကံသည္ ။ ဟင္အင္းဟင္အင္းကြာ ကိုကို မမွဳတ္နဲ ေတာ ဘာလို လဲ လြန္းခ်စ္ ကိုကိုမွဳတ္တာ မၾကိဳက္လို လားဟင္ ဟုတ္ဖူးကိုကုိလြန္း လိုခ်င္လွၿပီ ကိုကို ခ်စ္ေပးေတာကြာေနာ္ေနာ္လို ဒီပ လဲ ခ်စ္သူက တအားလိုလားေတာင္းဆိုေနၿပီမို ခါတိုင္းလို အခ်ိန္ဆြဲ ႏွဴးႏွပ္မေနေတာဘဲ လြန္းသူသူကို ခ်စ္ ေပးဖို ၿပင္ဆင္ေလေတာ သည္ ။ လြန္းသူသူအေပၚ တက္ေမွာက္ခါ ေလွၾကီးထိုး ပံုစံနဲ ဘဲ စပ္ရွက္ေလေတာ သည္ ။ လြန္းသူသူမွာလဲ မရဘဲ ၿပတ္လပ္ေနခဲတဲ လိင္တန္ၾကီးကို ရလိုက္လို အထူးေက်နပ္ၿပီး ဒီပ ေဆာင္ထည္သမွ်ကို တံု ၿပန္ေကာေပး သည္ ။ လြန္းသူသူက ေၿခေထာက္ေတြကို မိုးေပၚေထာင္ခါ ေခါင္းတယမ္းယမ္း နဲ တဟင္းဟင္း ညည္းၿပီး ဒီပရဲအေဆာင္ေတြကို ခံစားေနသည္ ။ တေဖါက္ေဖါက္ အသံမ်ား ဆူညံလာသည္ ။ အီးအင္းအင္း နဲ လြန္းသူသူ ရဲ ေအာ္ညည္းသံေတြက က်ယ္ေလာင္လွသည္ ။ တအင္းအင္း နဲ ဒီပရဲ အားယူသံေတြလဲ ၾကားေနရသည္ ။ ဒီပ ဖင္ကို ေကာေကာၿပီး ေဆာင္ထည္ေနသည္ ။ လြန္းသူသူကလဲ ၿပန္ပင္ေပးသည္ ။ အၿပိဳင္ၾကဲ ၾကခ်ိန္ တဖက္ခန္းမွာ ဒြန္း နဲ မီးခဲ ရွိေနၾကသည္ ။ ဒြန္းက ကိုလတ္ေတာ ေရလည္ ဆြေ ဲ နၿပီမီးဂဲလ္ေရ ဟိဟိ ငါလဲ စိတ္ေတြ ၾကြလာေနတယ္ ဘယ္လိုလဲ ဆြဲၾကမလား လို မီးခဲကို ေမးလိုက္သည္ ။ မီးခဲက ဒြန္းသေဘာ လို ၿပံဳးစိစိ နဲ ၿပန္ေၿပာေလ သည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဒီေန ဆိုင္မွာ အရမ္း လူက်လို ေအာလစ္ ပင္ပမ္းသည္ ။ ဆိုင္ပိတ္ခ်ိန္ ေရာက္လာသည္ ။ စားသူေသာက္သူ မရွိေတာဘူး ။ ေအာလစ္ နဲ စားပြဲထိုးမေလး ယန္ယန္း ဘဲ ဆိုင္ေရွဖက္မွာ ရွိသည္ ။ အတြင္း မီးဖိုခန္းမွာေတာ စားဖိုမွဴး ခ်ဳန္း ရွိသည္ ။ ခ်ဳန္းလဲ ဆိုငသ ္ ိမ္းေတာမွာမို ေဆးေၾကာ ရွင္းလင္းေန သည္ ။ စရီခမ္း မရွိဘဲ သူတေယာက္ထဲ လုပ္ရလို မသက္သာဘူး ။ ဒီေနေရာင္းရေငြေတြ ကို ဆံဆြဲထဲက ထုတ္ယူလိုက္ၿပီး အိတ္တလံုး နဲ ထည္သည္ ။ သူတို အေပၚထပ္ အခန္းေလးမွာ မီးခံေသတၱာ ရွိေနသည္ ။ ညတိုင္း ေရာင္းရေငြေတြ ကို ဘဏ္ထဲ မထည္ခင္ ဒီ မီးခံေသတၱာေလးထဲမွာ ထားသည္ ။ စားပြဲထိုးမေလး ယန္ယန္း ကို ေကာင္တာမွာ ခဏ လာေနဖို ေခၚလိုက္ၿပီး ေအာလစ္ အထဲခန္းကို ၀င္ဖို ေကာင္တာက ထြက္တဲ အခ်ိန္ ၀ုန္းကနဲကဆိုင္ထဲကို လူႏွစ္ေယာက္ ေရာက္ခ်လာ သည္ ။ လက္ထဲမွာ ေသနတ္ကိုယ္စီနဲ ။ သူတို က ပိန္ပိန္ေညာင္ေညာင္ ေဆးသမား ပံုေတြ ။.
348 သူတို လက္ထဲမွာ ကိုင္ထားတဲ ေသနတ္ေတြက သူတို နဲ မလိုက္ဖက္ဘူး ။ ၾကီးမားတဲ ေသနတ္ေတြ ၿဖစ္သည္ ။ ေကာင္မနင္လက္ထဲက ေငြအိပ္ ေပးစမ္း ၿမန္ၿမန္ေပး ပစ္ထည္လိုက္လို ေခါင္းတၿခမ္း ပဲထြက္သြားမယ္ ထိုင္းဘာသာစကားနဲ ၾကိမ္းေမာင္းေနတဲ လူဆိုးမ်ားသည္ အသက္ သိပ္မၾကီးေသး ။ မူးယစ္ေဆးေၾကာင္ ၀င္လာတိုက္ပံုရသည္ ။ ေအာလစ္ ေငြအိပ္ကို ကမ္းေပးလိုက္သည္ ။ လူဆိုးတေယာက္ က ေငြအိပ္ကို ယူသည္ ။ ေနာက္တေယာက္က စားပြဲထိုးမေလး ယန္ယန္း ေခါင္းကို ေသနတ္ေၿပာင္းနဲ ေထာက္ထား သည္ ။ နင္ဆြဲၾကိဳး နဲ လက္ေကာက္ ခြ်တ္စမ္း ယန္ယန္း ခြ်တ္ေနစဥ္ ေအာလစ္ ဆီက ေငြအိပ္ကို ရတဲ လူဆိုးငနဲက ေငြအိပ္ကို ဖြင္ ၾကည္ေနသည္ ။ ဒါဘဲလား နင္တို မီးခံေသတၱာ ဘယ္မလဲ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ေအာလစ္က မရွိဘူး လို ခပ္မာမာ ေၿပာသည္ ။ လူဆိုေကာင္က ေအာလစ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည္ၿပီး ေကာင္မ ေခြးမေတာ္ေတာ္ ေတာင္တယ္ ငါတက္က်င္မွဘဲကြ ဟားဟား လို ေၿပာဆိုရင္း ေအာလစ္ ရင္စိုင္ေတြကို လွမ္းကိုင္ သည္ ။ ဟိတ္ေငြရရင္ ေတာ္ေရာေပါလာမကိုင္နဲ ေအာလစ္က ေအာ္သည္ ။ ဆြဲၾကိဳး နဲလက္ေကာက္ ခြ်တ္ေပးေနေသာ ယန္ယန္း ကို လူဆိုးေကာင္က ေအးဒီဟာေလး လဲ မဆိုးဘူး ငါတို အထဲေခၚသြင္းၿပီး က်င္ပစ္လိုက္ရေအာင္ လို ေၿပာသည္ ။ ေဟမီးဖိုထဲမွာ ထမင္းခ်က္တဲ ေကာင္ေတြ ရွိနိုင္တယ္ သြားၾကည္လိုက္ ေအာလစ္ လန္သြားသည္ ။ အႏုၾကမ္းကေန မုဒိန္းပါ ပါလာၿပီ ။ လာေကာင္မ လိုက္ခဲအထဲကို ေနအံုး လူဆိုးေကာင္ သည္ ေအာလစ္လက္ကို ဆြရ ဲ ာက ေနာက္က အသံေၾကာင္ လွည္ ၾကည္လိုက္သည္ ။ ေၿဖာင္း အား ဘယ္အခ်ိန္က ဆိုင္ထဲ ေရာက္လာမွန္းမသိတဲ လူတေယာက္ လူဆိုးေကာင္ရဲ ေသနတ္ကိုင္လက္ကို လိမ္ခ်ိဳးလိုက္သည္ ။ နာက်င္စြာ ေအာ္လိုက္တဲ လူဆိုးေကာင္ ကို ထပ္ဆင္ ရိုက္ထုလိုက္တဲ လက္သီး လက္၀ါးေစာင္းေတြ က ၿမန္ဆန္လြန္းသည္ ။ လူဆိုးေကာင္ ၀ုန္းကနဲ ၾကမ္းၿပင္ေပၚကို ပက္လက္ လဲက်သြား သည္ ။ ယန္ယန္း ရဲ တင္ပါးေတြကို ဆုပ္နယ္ရင္း အတြင္းခန္းကို ဆြသ ဲ ြင္းေနတဲ လူဆိုးေကာင္ သည္ သူအေဖၚေကာင္ မရွဳမလွ ခံေနရတာကို ရုတ္တရက္ ေတြၾကံဳလိုက္ရေတာ ေၾကာင္ေငးေနရာ က သတိ၀င္လာၿပီး တိုက္ခိုက္သူကို ပစ္ခတ္ဖို ေသနတ္ကို ထိုးခ်ိန္လိုက္ သည္ ။ ေနာက္က်သြားၿပီ ။ ၀င္ိုက္ခိုက္သူက သူေသနတ္ကိုင္လက္ကို ေၿခနဲ လွမ္းကန္လိုက္သည္ ။ ၿမန္ဆန္လြန္းတဲ လုပ္ရပ္ေၾကာင္ ေအာလစ္ နဲ ယန္ယန္း အံအားသင္ေနဆဲ လူဆိုေကာင္ ရဲ ေသနတ္ သည္ဆိုင္ေထာင္တေနရာကို လြင္ ထြက္သြားသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ လူဆိုးေကာင္လဲ အကန္ခံရတဲ လက္ကို ေနာက္လက္တဖက္ နဲ ကိုင္ဆုပ္ရင္း နာက်င္စြာ ေအာ္ ညည္းေနသည္ ။ တိုက္ခိုက္သူက ဆိုင္းငံမေနဘူး ။ လူဆိုးေကာင္ရဲ ၀မ္းဘိုက္ကို ဒူးနဲတိုက္ မ်က္ႏွာကို လက္သီးနဲ ဆင္ဆင္ၿပီး ထိုးထည္ေနသည္ ။ လူဆိုးေကာင္ သူအေဖၚလိုဘဲ ၾကမ္းၿပင္မွာ ပက္လက္လဲက်သြားရသည္ ။ တိုက္ခိုက္သူ ကို ေအာလစ္ ၾကည္လိုက္ေတာ ဟင္ သူသူမေနက လာသြာတဲ လက္မွာ တက္တူးေဆးမွင္ေတြ ထိုးထားတဲ လူ ။ သိုင္းကား ဇာတ္လိုက္ နဲ တူတဲ လူ ။ အရက္လာေသာက္တာ ဒီေကာင္ေတြ ရမ္းကားေနတာေတြတာနဲ ူ ထိုင္းဘာသာစကား နဲ ပီပီသသ ေၿပာဆိုလိုက္တဲ ဒီလူကို ေအာလစ္ေကာ ယန္ယန္းေကာ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း တဖြဖြ ေၿပာၾကရသည္ ။ ဒီလူ က ၾကမ္းၿပင္ေပၚက်ေနတဲ လူဆိုးေကာင္ေတြရဲ ေသနတ္ေတြကို ေကာက္ယူလိုက္သည္ ။ နာက်င္စြာ ညည္းရင္း လူးလဲထလာေသာ လူဆိုးေကာင္ႏွစ္ေကာင္ကို ေသနတ္နဲ ခ်ိန္ၿပီး ထြက္သာြ းၾကကြာ ငါ မင္းတို ကို ထပ္ မလုပ္ခ်င္ေတာဘူး လို ထိုင္းစကားနဲ ေၿပာလိုက္သည္ ။ လူဆိုးႏွစ္ေကာင္လည္း ခပ္သုတ္သုတ္ ဆိုင္ထဲက ထြက္သြားၾကသည္ ။.
349 ေအာလစ္က တကယ္ ေက်းဇူးတင္တယ္ ငါတို ကို သူတို မုဒိန္းက်င္မလို လုပ္ေနတာ လို ေၿပာသည္ ။ ယန္ယန္း ဆိုတဲ စားပြဲထိုးမေလး လဲ တင္ပါးေတြကို အပီံအၿပင္ အနယ္ခံလိုက္ရလို ေတာ္ေတာ္ကိုေၾကာက္ေနသည္ ။ ဒီလူသာ မကယ္ရင္ လူဆိုးေကာင္ေတြ ရဲ က်င္ၾကံတာကို ခံရမွာ မဟုတ္လား ။ ရွင္ ကို က်မတို အရမ္းေက်းဇူးတင္တာဘဲ ရွင္ ၿမန္မာ လားနံမည္ ဘယ္လို ေခၚသလဲ ငါ ၿမန္မာ ငါနံမည္ ေမာင္ ေမာင္ငါေရွမွာ မတရားတာ လာလုပ၇ ္ င္ မေနနိုင္ဘူး ကဲ တခုခု ငါကို တိုက္မလား၀စ္စကီ ငါလက္ေတြေတာင္ ေတာ္ေတာ္ နာသြားတယ္ ဟုတ္ဟုတ္ ေအာလစ္ က ၀စ္စကီ ေၿပးယူသလို ယန္ယန္း က မီးဖိုထဲ ေၿပးၿပီး ၀က္နံရိုးကင္ ေတြ ေၿပးယူသည္ ။ မင္းနံမည္ ေရာ ဘယ္လိုေခၚလဲ ေအာလစ္ ဒါ မင္းဆိုင္လားမင္းက ပိုင္ရွင္လား ငါမိဘေတြ ပိုင္တာ ငါအမ ဘန္ေကာက္ သြားေနတံုး ငါ တာ၀န္ယူ လုပ္ကိုင္ေနတာ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ မင္းငါကို မွတ္မိလားမေနက အရက္လာေသာက္ေသးတယ္ ေလ မွတ္မိတယ္ ေအာလစ္ နဲ ေမာင္ဆိုတဲ လူစြမ္းေကာင္း လူရြယ္နဲ ခင္မင္သြားၾကၿပီ ။ + + သီလ ဒီပမီးခဲ နဲ ဒြန္း စီစီလီယာကို ဇီ၀ မရွိေတာေပမဲ အားမငယ္ဖို သူတို စီစီလီယာကိုေရာ ကေလးကိုေရာ တာ၀န္ယူေၾကာင္းေၿပာၾကၿပီး စီစီလီယာအတြက္ ေငြေတြ အိတ္ၾကီးတအိတ္ နဲ ေပးၾကသည္ ။ ရွမ္းေလး စီးကရက္တလိပ္ကို မီးညွိလိုက္သည္ ။ မွန္ဆြဲတံခါးၾကီးကို ေဘးကိုတြန္းကာ ဖြင္ လိုက္ၿပီး အၿပင္ကို ထြက္သည္ ။ ဟိုတယ္လ္အေပၚကေန လမ္းမေပၚက ကားေတြ ေမာင္းႏွင္ေနၾကတာကို ၾကည္ရင္း စီးကရက္ကို ရွိဳက္ဖြာလိုက္သည္ ။ သူ ဒီနယ္ၿခားၿမိဳေလးကို ေရာက္ေနတာ တလ ရွိၿပီ ။ သူ ေစးေစး ဆီကေနၿပီး မီးခဲတို ေနတဲ ေနရာကို စံုစမ္း ၿပီး လိုက္လာခဲတာ ။ လာခဲတဲ ရည္ရြယ္ခ်က္က ဆည္းဆာကို ဘီးတပ္ကုလားထိုင္နဲ ဒုကၡိတ ဘ၀ကို ပို ခဲၿပီး သူတို ဆြပ္အဖြဲ ေခါင္းေဆာင္သူ ကို သတ္ပစ္ခဲ တဲ ဓါးၿပတစုကို လက္တံု ၿပန္ ဖို ၿဖစ္သည္ ။ ဥပေဒ အတြင္းကေန ဖမ္းဆီး ရံုးတင္ ေထာင္ခ်ဖို လာဖမ္းတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး ။ တိတ္တဆိတ္ ေရာက္လာရန္သူတစုကို ေၿခမွဳန္းတိတ္တဆိတ္ ၿပန္ထြက္သြားမည္ ဆိုၿပီး လာခဲတာ ။ ဓါးၿပအုပ္စုရဲ ဦးေဆာင္သူ သီလ နဲ သူမယား အသစ္စက္စက္ စရီခမ္း တို ရဲ စားေသာက္ဆိုင္ ကို သူေရာက္သြားသည္ ။ သြားတံုးက က်ည္ဆံအၿပည္ထည္ၿပီး ေမာင္းတင္ထားတဲေသနတ္တလက္ကို ခါးၾကားမွာ ထိုးၿပီး သြားခဲသည္ ။ သီလကို အခြင္ သာရင္ ရွင္းပစ္လိုက္ဖို ၿပင္ဆင္ခဲ တာ ။ သီလ နဲ သူမယား ဘန္ေကာက္ကို သြားေနလို အလုပ္က မၿပီးၿပတ္ေသး ။ သူညီ ဒီပ နဲ ညီမမီးခဲမီးခဲရဲ ရီးစား လည္း တတ္နိုင္ရင္ တခ်ိန္ထဲ အားလံုးကို ေဆာ္ပစ္လိုက္ခ်င္သည္ ။ ဒါေပမဲ သူ ေအာလစ္ ဆိုတဲ အလန္းစား ေကာင္မေလးကို ေတြလိုက္မိေတာ ေအာလစ္ကို သူ အရမ္းအရမ္း ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ သေဘာက်သြားသည္ ။ ေအာလစ္ကို ေတြၿပီးတဲ ေနာက္ သူ လက္စားေခ်ခ်င္တဲ နာက်ည္းမုန္းတီးစိတ္ေတြ နဲနဲ ေလ်ာက်သြား သလိုဘဲ ။ သူ ဒီကို ေရာက္ေနတာ တဖက္က အုပ္စု သိသြားမွာ စိုးလို ေအာလစ္ဆီကို ၿပန္သြားခ်င္ရက္နဲ သူ ေအာင္အည္းထားခဲေပမဲ ေတြခ်င္စိတ္ေတြကို မၿမိဳသိပ္နိုင္ေတာဘဲ ညအခ်ိန္ၾကီးေအာလစ္ရဲ ဆိုင္ကို သူၿပန္သြားမိသည္ ။ သူေရာက္သြားေတာ ေအာလစ္ တို ကို ေဆးဘဲႏွစ္ေကာင္က ေသနတ္နဲ ခ်ိန္ၿပီး ဓါးၿပတိုက္ မုဒိန္းက်င္ဖို လုပ္ေနတာနဲ တိုး သည္ ။ သူက ဆြပ္အဖြဲ ၀င္ တေယာက္ ဆိုေတာ ဒီလိုခပ္ခ်ာခ်ာ လူဆိုးေကာင္ေတြ ေလာက္ကို သိပ္ မခဲယဥ္းဘဲ အလဲထိုး လွသ ဲ ိပ္နိုင္ခဲ သည္ ။ ေအာလစ္ က သူကို အရမ္း ေက်းဇူးတင္သြားသည္ ။ သူကို ခင္မင္သြား သည္ ။ ူသူနဲ ေအာလစ္ ေနတိုင္းလို ေတြၾကသည္ ။.
350 ဖုန္းလဲ တခ်ိန္လံုး ေၿပာၾကသည္ ။ ေအာလစ္ဆိုင္ကို မသြားဘဲ ေအာလစ္ အလုပ္သိမ္းၿပီးခ်ိန္ေတြမွာ ေတြၾကသည္ ။ စီးကရက္မီးခိုးေတြကို စက္၀ိုင္းကေလးေတြ ၿဖစ္ေအာင္ မွဳတ္ထုတ္လိုက္ရင္း သူ လာရင္း ရည္ရြယ္ခ်က္ကေန ေသြဖီ တိမ္းေစာင္း ေနတာေတြကို စဥ္းစားေနသည္ ။ ဘာေၾကာင္လဲ ။ ဘာၿဖစ္လို လဲ ။ အေၿဖက သူ ေအာလစ္ ဆိုတဲ ေကာင္မေလးကို အရမ္းစြဲလန္း ခ်စ္မိသြားလို ။ သီဟနဲစရီခမ္း ဘန္ေကာက္က ၿပန္ေရာက္လာ သည္ ။ ေအာလစ္ က သူကို အမ စရီခမ္း နဲ သီဟနဲ ေတြေပးခ်င္သည္ ။ ဆိုင္ကို ဓါးၿပလာတိုက္တာကို ကူညီကယ္မတဲ လူစြမ္းေကာင္း တေယာက္ မို မိတ္ဆက္ေပးလိုသည္ ။ ၾကိဳမေၿပာထားဘဲ သူတို ေတြေနက် အေအးဆိုင္ေလးမွာ ေတြေပးလိုက္သည္ ။ သီလ ဆိုတဲ လူ နဲ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေတြၾကၿပီ ။ သီလက သူခယ္မေလး ကို လူဆိုးေတြ လက္က ကယ္ခဲ တဲ အတြက္ အရမ္း ေက်းဇူးတင္ ၀မ္းသာၿပီး သူကို ေလးေလးစားစား ဆက္ဆံသည္ ။ အင္း သီလတို ကို လာသတ္တာအခုထိ ဘာမွ မလုပ္ၿဖစ္ေသးဘူး ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဒီေန မီးခဲ နဲ ဒြန္း သည္ ဒီပနဲ လြန္းသူသူ ကို ေခၚၿပီး အသစ္ဖင ြ ္ တဲ ထမင္းဆိုင္တဆိုင္ကို အတူတူ သြားစားၾကသည္ ။ ဘန္ေကာက္ကို မၾကာခင္ သူတို အားလံုး ေၿပာင္းၾကေတာမွာမို ဟိုမွာ အလုပ္ေပါင္းလုပ္ၾကဖို တိုင္ပင္ေနၾက သည္ ။ သူတို ထမင္းစားေသာက္ေနတံုး သူတို ရွိေနတဲ ထမင္းဆိုင္ရဲ ေရွကေန ေအာလစ္ နဲ လူတေယာက္ ၿဖတ္ေလ်ာက္သြားတာကို ေတြလိုက္ သည္ ။ မီးခဲ က ေအာလစ္ကို ေတြလိုက္သည္ ။ ဟာဟိုမွာေအာလစ္ သူေဘးက လူက သူတို ဆိုင္ကို ဓါးၿပ ၀င္တိုက္တံုးက ကယ္ခဲ တဲ လူ ေလသူတို တေယာက္ နဲ တေယာက္ ၾကိဳက္ေနၾကၿပီသိလား မီးခဲ ေၿပာၿပလို အားလံုးရဲ မ်က္လံုးေတြက ေအာလစ္ နဲ သူအေဖၚဆီကို ေရာက္ကုန္ၾကသည္ ။ ေအာလစ္ သည္ လမ္းေဘးဆိုင္ေလးတဆိုင္က ေရာင္းေနတဲ ပစၥည္းေတြကို ဟိုလူကိုၿပေနသည္ ။ ဟာ အိ အို ဒါ ဒါ ဒါဒါ ဒါ ဒါ လြန္းသူသူ အသံေၾကာင္ အားလံုး လြန္းသူသူကို ၾကည္လိုက္ၾကသည္ ။ လြန္းသူသူသည္ ေအာလစ္ နဲ တြဲလာတဲ ေမာင္ ဆိုတဲ လူကို သူရဲတဘက္ တေကာင္ကို ေတြလိုက္ရသလို မ်က္လံုးအၿပဴးသားနဲ ၾကည္ေနသည္ ။ လြန္းခ်စ္ ဘာၿဖစ္လဲ ဘာၿဖစ္တာလဲ မမလြန္း ဘာၿဖစ္လို လဲဟင္ သူသူ သူရဲ ရဲရဲ ရဲ ဖက္က ဆြ ဆြပ္တင္း က ရဲ ဘဏ္ ဘဏ္ေတြ တိုက္တာကို လိုက္ေနတဲ ရဲ လြ လြန္း သိတယ္ လြ လြန္းတို ဘဏ္နားကို လာ ကင္းပုန္း၀ပ္တဲ ရဲ လြ လြန္း မုန္ နဲ လဘက္ရည္ သြားပို ေပးေနက်မို သိတာ အိုး ဘာ ဟာ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ဒီ ရဲ မီးဂဲလ္တို ေနာက္ကို လိုက္လာတာဘဲ ၿဖစ္မယ္ ဒီေကာင္ တေယာက္ထဲမွ ဟုတ္ရဲလား ေအးဒို လစ္ၾကရင္ ေကာင္းမယ္ ဒီၿမိဳကေန အၿမန္ဆံုး လစ္ၾကရမယ္ ဒြန္း ကိုၾကီးဆီကို ဖုန္းဆက္ကြာ ကိုလတ္ မီးခဲတို အႏၱရာယ္ ရွိေနၿပီ သူ မလုပ္ခင္ မီးခဲတို သူကို ရွင္းပစ္လိုက္ၾကမလား ေအး လုပ္သင္ရင္လဲ လုပ္ရမွာဘဲမီးခဲ သီလဒီပမီးခဲ နဲ ဒြန္းတို သူတို ရဲ ေသနတ္လက္နက္မ်ား ၿပင္ဆင္ၾကၿပီ ။ ရွမ္းေလး သည္ တေယာက္ထဲ လာတာ ၿဖစ္ခ်င္မွ ၿဖစ္မည္ ။ ၿပင္းထန္ေသာ ပစ္ခတ္မွဳေတြ နဲ ရင္ဆိုငခ ္ ်င္ ဆိုင္ရမွာမို ဒြန္းက သူအမ်ိဳးေတြဆီက ပုခံုးထမ္း အာရ္ပီဂ်ီ ေလာင္ၿခာ နဲလက္ပစ္ဗံုးေတြ သြား ေတာင္းလာသည္ ။ မီးခဲ နဲ ဒီပ က က်ည္ကပ္မ်ားကို က်ည္မ်ား ၿဖည္သည္ ။ ရွမ္းေလး ေအာလစ္ကို သူ ခ်စ္တဲ အေၾကာင္း ဖြင္ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ေအာလစ္ ကလဲ သူ ဒီလို ဖြင္ ေၿပာလာလိမ္ မည္ကို ေမွ်ာ္လင္ထားတဲ ပံု ရွိသည္ ။ ေအာလစ္ က မူမေနဘူး ။ သူကို ၿပန္ခ်စ္သည္ လို ၿပန္အေၿဖေပးသည္ ။ သူေပ်ာ္တာရမ္းဘဲ ။ ေအာလစ္ နဲ အၾကာၾကီး စကားေတြ ေၿပာအနမ္းေတြ ဖလွယ္ၾကၿပီး သူေနတဲ ဟိုတယ္လ္ ကို ၿပန္လာခဲသည္ ။.
351 ဟိုတယ္ခန္းကို ၿပန္ေရာက္ၿပီး ေအာလစ္ရဲ ခ်ိဳၿမိန္တဲ အနမ္းေတြကို ၿပန္လည္သတိရေနမိသည္ ။ ေအာလစ္က သူအနမ္းေတြကို ၿပန္တံု ၿပန္တာေၾကာင္ အနမ္းေတြက အစက သိမ္ေမြႏူးညံေပမဲ တေၿဖးေၿဖးနဲ ၾကမ္းတမ္း သြားသည္ ။ ေအာလစ္မင္းကိုငါ အရမ္းခ်စ္တယ္ လို သူေၿပာေတာ ေအာလစ္က ငါေရာဘဲ လို ၿပန္ေၿပာရင္း သူလ်ာေတြကို ဖမ္းဟပ္ငံုခေ ဲ တာ အနမ္းေတြက ၿပင္းထန္ ၾကမ္းတမ္းလာခဲသည္ ။ ေအာလစ္ကို ဖက္ထားရင္း ေအာလစ္ရဲ တင္ပါးအိအိေတြကို သူ ကိုင္မိသည္ ။ ဆုပ္နယ္ညွစ္မိသြားသည္ ။ ဒီအတိုင္းဆိုရင္ ေအာလစ္နဲ သူ မၾကာခင္မွာဘဲ အဆံုးစြန္အထိ ၿဖစ္ပ်က္ၾကမွာဘဲ ။ ဒါေတြကို ၿပန္စဥ္းစားေတာ သူေပါင္ၾကားက ေၿမြေဟာက္မဲၾကီး ပါးပ်ဥ္းေထာင္လာ သည္ ။ တရွဴးရွဴးနဲ ၾကြထလာသည္ ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ တင္းက်ပ္ေနတဲ ကာမရာဂစိတ္ေတြကို ေၿဖေလ်ာပစ္ခ်င္လာသည္ ။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ၀င္ၿပီး ကိုယ္ ဖါသာ လက္နဲ တိုက္ထုတ္ခါ ေၿဖရွင္းလိုက္ရ သည္ ။ ေနာက္တေန ။ ေအာလစ္ နဲ ဖုန္းအၾကာၾကီး ေၿပာၾကသည္ ။ ေအာလစ္ကို ညက လြမ္းေနတယ္ လို သူေၿပာေတာ ေအာလစ္က သူေရာဘဲ လြမ္းေနတယ္ လို ၿပန္ေၿပာသည္ ။ သူအမ နဲ အမေယာက်္ား ဘန္ေကာက္က ၿပန္ေရာက္ၾကၿပီမို ဆိုင္ကို သူတို ဘဲ တာ၀န္ယူၾကမွာမို အၿပင္ထြက္လို ရၿပီ လို ေအာလစ္က ေၿပာသည္ ။ ဘယ္သြားခ်င္လဲ လို ေအာလစ္က ေမးသည္ ။ သူတို ၿမိဳေလးနဲ မိုင္၅၀ေလာက္ ေ၀းတဲ ပိုၾကီးတဲ ၿမိဳကို သြားၾကဖို သေဘာတူလိုက္ၾကသည္ ။ အေ၀းေၿပး ဘတ္စ္ကားၾကီး နဲ သြားၾကသည္ ။ ကားၾကီးရဲ ေနာက္ဆံုးတန္းခံုမွာ ထိုင္ၾကေတာ သူ ေအာလစ္ကို တလမ္းလံုး နမ္းသြားသည္ ။ သူလက္ေတြက ေအာလစ္ ရင္သားအိအိေတြကို ေကာင္းေကာင္း ကိုယ္တြယ္ေခ်ဆုပ္ သည္ ။ ၿမိဳကို ေရာက္တာ နဲ သူတို ေအးေအးေဆးေဆး ေတြနိုင္တဲ ဟိုတယ္ ခန္းတခုကို ငွားၿဖစ္သြားသည္ ။ ႏွစ္ေယာက္စလံုး အနမ္းေတြ အထိအေတြေတြေၾကာင္ စိတ္ေတြ ၿပင္းထန္ ထၾကြေနၾကၿပီ မဟုတ္လား ။ ဟိုတယ္ခန္းထဲ ေရာက္ၾကတာ နဲ သူတို အငမ္းမရဘဲ နမ္းၾကသည္ ။ သူက ေအာလစ္ အ၀တ္ေတြကို ခြ်တ္ေတာ ေအာလစ္ ဘာမွ မကန္ကြက္ ။ သူတို ခဏအတြင္း ဘလာက်င္းသြားၾကသည္ ။ ေအာ္လစ္ရဲ အ၀တ္မဲ ကိုယ္လံုးေတြ ကို အားရပါးရကိုင္တြယ္ရင္း ႏွစ္ဦးစား ကုတင္ေပၚကို ေရာက္သြားၾကသည္ ။ ေအာလစ္ ကလဲ သူေၿမြေဟာက္ၾကီးကို အမိဖမ္း လိုက္သည္ ။ ေခါင္းတဆတ္ဆတ္ ခါေနတဲ ေၿမြေဟာက္ၾကီး ေအာလစ္ရဲ လက္ထဲ မေၿပးနိုင္ မရုန္းနိုင္ မိေနသည္ ။ ေအာလစ္က မခ်င္မရဲ နဲ ဖ်စ္ညွစ္ဆုပ္နယ္ေနရာက ထိပ္ေခါင္းကို ငံုကာ စုတ္လိုက္သည္ ။ သူကလဲ ေအာလစ္ ရဲ လံုးေကာေနတဲ ရင္စိုင္လွလွေတြကို ေလာဘတၾကီး ကိုင္နယ္မိသည္ ။ ေၿမြေဟာက္ ေခါင္းကို ငံုခဲထားေသာ ေအာလစ္ရဲ ေဖါင္းမို မို အဂၤါစပ္ၾကီး ရဲ ႏွဳတ္ခမ္းသားထူထူေတြကို သူလက္ေခ်ာင္းမ်ားနဲ စမ္းေနသည္ ။ အေရေတြ စိုစိုရေ ဲ နသည္ ။ သူလက္ေခ်ာင္းေတြကို ႏွဳတ္ခမ္းသားေတြၾကားထဲ ထိုးသြင္းေတာ ေအာလစ္ ခါးေလးေကာကာ ညည္းသည္ ။ ေအာလစ္လဲ သူေၿမြေဟာက္ကို အရင္းအထိ ငံုကာ စုတ္ေပးေနသည္ ။ေအာလစ္ လ်ာေလးက ေၿမြေဟာက္ေခါင္းကို ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ပတ္လည္လွည္ ကလိေပးေနလို ေအာလစ္ ရဲ နီညိဳညိဳ နို သီးေလးကိုစို ေပးေနရင္း တအားအရသာထူးသြားၿပီး ၿပီးခ်င္ခ်င္ေတာင္ ၿဖစ္လာသည္ ။ အိုး အားပါး ေကာင္းလိုက္တာ ေအာလစ္ရယ္ ႏွစ္ေယာက္စလံုး သည္ တအား စိတ္ေတြ ထၾကြေနၿပီမို ပက္လက္တက္ခြ ေလွၾကီးထိုး ရိုးရိုးဘဲ ဆြဲၿဖစ္သြားၾကသည္ ။ စီးက်ပ္ေနေသာ ေအာလစ္ရဲ အဂၤါစပ္ အေကာင္းစားေလးကို သိပ္ၾကာၾကာ မဆြဲနိုင္ ။ ေကာင္းေနလြန္းလို ၾကာရွည္ ထိန္းမထားနိုင္ ။ ထိန္းလဲ ထိန္းမထားခ်င္ ။.
352 ေအာလစ္ရဲ ရင္စိုင္လွလွေတြကို စို ရင္း အထြဋ္အထိပ္ကို ေရာက္ရွိ တက္လွမ္းသြားရ သည္ ။ ေအာလစ္ရဲ စိုအိႏူးညံေသာ အဂၤါစပ္ ထဲက သူလိင္တန္ ေၿမြေဟာက္ကို မထုတ္ဘဲ ဖက္အိပ္ေနလိုက္သည္ ။ သိပ္မၾကာလိုက္ဘဲ ဒုတိယအခ်ီ ထပ္ဆြဲၿဖစ္ၾကၿပန္သည္ ။ သူကို ေအာလစ္က လိုလိုလားလား တံု ၿပန္သည္ ။ သူခ်စ္ေပးတာ အရမ္းေကာင္းသည္ ဒါေၾကာင္ ခ်စ္ေကာင္းလို ေခၚေတာင္ ေခၚခ်င္သည္ လို ေအာလစ္က ၿမန္မာလို ေၿပာသည္ ။ သူတို ၿပန္လာေတာ ေအာလစ္က ခြေ ဲ တာင္ မခြခ ဲ ်င္ေတာဘူး ကြာ လို ေၿပာသည္ ။ ေအာလစ္ ကို သူဆိုင္ အထိ ၿပန္လိုက္ပ႔ေ ို ပးသည္ ။ ဟိုတယ္လ္ကို ၿပန္ေရာက္သည္ ။ အခန္းထဲ ေရာက္ၿပီး ဆိုဖါေပၚ ခဏထိုင္ၿပီး ေအာလစ္ နဲ ၾကည္ႏူးခဲတာေတြ ကို ၿပန္စဥ္းစား ေနတံုး တံခါးေခါက္သံ ၾကားလိုက္ရသည္ ။ ဘယ္သူၿဖစ္မလဲ ။ သတိဆိုတာ ပိုတယ္ မရွိဘူး ။ သူေသနတ္ကို ဆြဲထုတ္ၿပီး တံခါးဆီကို ေလွ်ာက္ခဲ သည္ ။ ေခ်ာင္းၾကည္ေပါက္ေလးကေန ၾကည္လိုက္ သည္ ။ သူေတြလိုက္ရတာက သူကို တုန္လွဳပ္ ေၿခာက္ၿခားသြားေစ သည္ ။ သူေသနတ္ကို ခါးၾကားထိုးလိုက္ၿပီး တံခါးကို ဖြင္ ေပးလိုက္ သည္ ။ ရွမ္းေလး ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ မင္း ဘာမွ မပူနဲ ေတာ ဒို ေရာက္လာၿပီ သူအဖြဲ ေခါင္းေဆာင္ ေရႊေမာင္း နဲ ေဘာ္ဒါၾကီး လင္းသိန္း ။ ။ ေရႊေမာင္း က ဆက္ေၿပာသည္ ။ ရွမ္းေလးမင္း တေယာက္ထဲ ထြက္ခ်သြားတာ ကြာ တကယ္ဆို ဒို နဲ တို္င္ပင္ၿပီး လုပ္သင္တာေပါ ငါက တားမလားကြ ဒို ေဘာစိေတြ ေသမဆည္းဆာ ဘ၀ဆံုး ငါကိုယ္တိုင္ လက္စားေခ်ခ်င္ေနတာပါ အခုေတာကြာဘာမွ မပူနဲ ေတာ တရား၀င္ကို လိုက္လာတာဒီဖက္ က ထိုင္းအာဏာပိုင္ေတြ နဲ ညွိၿပီး နားလည္မွဳ ယူၿပီးၿပီ ဒီဓါးၿပအုပ္စု ကို စိစိညက္ညက္ ေၿခမွဳန္းပစ္နိဳင္ေတာမွာပါ ရွမ္းေလး ငိုင္ေနသည္ ။ သူက လက္စားေခ်ဖို စိတ္မရွိေတာဘူး ။ ေအာလစ္ နဲ ခ်စ္ေနေပ်ာ္ေနသည္ ။ အခု သူအဖြဲ ေတြ လိုက္လာၿပီ ။ သူ ရန္ကုန္ေတာင္ မၿပန္ေတာဘူးလို မွန္းထားတာ ။ ဗလၾကီးလင္းသိန္းက ငါတို ထိုင္းရဲေတြနဲ ပူးေပါင္းၿပီး ဒီ သီလတို အုပ္စုကို ရွင္းပစ္မယ္တေယာက္မွ အရွင္မထားဘူး သူတို ကို ဒါဏ္ခတ္မယ္ဟားဟား ငရဲကိုပ႔ပ ို စ္မွာ လို သူပုခံုးကို လာဖက္ၿပီး ၀မ္းသာအားရ ေၿပာသည္ ။ ေရႊေမာင္း က ငါ အကုန္စီစဥ္ၿပီးၿပီရွမ္းေလး ဒီေကာင္ေတြကို အိပ္ေကာင္းတဲ အခ်ိန္မွာ ၀င္ေဆာ္ၾကမယ္ဘယ္လိုလဲမင္း အားရွိသြားၿပီ မဟုတ္လား ဆည္းဆာတိုအတြက္ လွလွပပ လက္တံု ၿပန္နိုင္ေတာမွာပါ လို ေၿပာသည္ ။ ေရႊေမာင္း နဲ လင္းသိန္းတို သည္ ရွမ္းေလး နဲ သီလတို ကို ၀င္စီးနင္းမယ္ အခ်ိန္ကို တိုင္ပင္ၾကၿပီး က်ေန္တဲ ဆြပ္အဖြဲ ၀င္ေတြ ဆီကို ထြက္သြားၾကသည္ ။ ရွမ္းေလး ရင္ေတြ ပူေနသည္ ။ သူခ်စ္ေသာေအာလစ္သည္ အမ စရီခမ္းအမေယာက်္ား သီလတိုနဲ အတူတူ ေနေနသည္ ။ အခု လုပ္မွာက ၀င္ဖမ္းမွာ မဟုတ္ဘူး ။ အကုန္ရွင္းပစ္သတ္ပစ္မွာ ။ ေအာလစ္ လြတ္ပါ႔မလား ။ ရီးစားဓားျပ ဘိုေမာင္ အေတြးပင္လယ္ျပာဖိုရမ္ ေရးသားသည္ ေအာလစ္ နဲ ေအာလစ္အမ တို ကို မထိခိုက္ေစခ်င္ဘူး ။ သီလ စရီခမ္း ေအာလစ္ဒီပလြန္းသူသူမီးခဲနဲ ဒြန္းတို ညေမွာင္ေမွာင္ထဲ ကားၾကီးတစီးနဲ ခရီးၿပင္းႏွင္ေနသည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ၿမန္မာဆြပ္ေတြ နဲ ထိုင္းရဲေတြ သူတို အိမ္ေတြကို ၀ိုင္းေနေလာက္ၿပီ ။ ေအာလစ္ လာသတင္းေပးလို သူတို အခ်ိန္မွီ လြတ္ေၿမာက္လာနိုင္ၾက သည္ ။ ရွမ္းေလး သည္ ေအာလစ္ေၾကာင္ သူတို လူေတြ မနက္လင္းအားၾကီး အခ်ိန္ လာေဆာ္မယ္ ဆိုတာကိုေအာ္လစ္ကေန တဆင္ ေၿပာခိုင္းလိုက္သည္ ။ သီလတို ခ်က္ခ်င္း လစ္ခဲ သည္ ။ သီလ ကို မီးခဲ နဲ ဒြန္းက ေရႊေမာင္း နဲ ဗလၾကီးလင္းသိန္းတို အဖြဲ လာတိုက္ရင္ ၾကိဳတင္ ပုန္းေအာင္းၿပီး ၿပန္ခ်ၾကမလား ေမးေသာအခါ သီလ က ေအးေအးေဆးေဆး ေရွာင္ထြက္သြားၾကမည္ လို ေၿပာသည္ ။ ေငြေတြ လဲ အမ်ားၾကီး ရထားၾကၿပီ မဟုတ္လား ။.
353 သူေရာ ကိုယ္ေရာ နာနိုင္တဲ အတြက္ အၿမန္ေရွာင္ထြက္လိုက္ၾကမည္ လို ဆံုးၿဖတ္ လိုက္သည္ ။ တေနေနေတာ ေအာလစ္ နဲ ရွမ္းေလး ၿပန္ဆံုပါေစ လို သူတို ဆုေတာင္းေနၾကသည္ ။ ေအာလစ္ က ရွမ္းေလး က သူဘန္ေကာက္ကို တေန လိုက္လာမည္ လို ေၿပာသည္ တဲ ။ ဆည္းဆာ သည္ အိမ္တံခါးက လွ်ပ္စစ္ေခါင္းေလာင္း ႏွိပ္သံ ၾကားလိုက္ရလို ဘီးတပ္ကုလားထိုင္ ၀ွီးခ်ဲ ကို လက္နဲ တြန္းလွိမ္ ၿပီး တံခါးရွိရာကို သြားလိုက္ သည္ ။ တံခါးဖြင္ လိုက္ေတာ ရွမ္းေလး ၿဖစ္ေနသည္ ။ ရွမ္းေလးက ဆည္းဆာ ေပါင္ေပၚကို စကၠဴအညိဳေရာင္ အထုပ္ၾကီးတထုပ္ တင္ေပးသည္ ။ ဘာေတြလဲ ရွမ္းေလး နင္ ေဆးကုဖို စိတ္အားမေလ်ာပါနဲဟာနင္ နဂိုအတိုင္း ၿပန္ၿဖစ္ေအာင္ အေကာင္းဆံုး ေဆးရံု ဆရာ၀န္ ေဆး၀ါး နဲ လုပ္ၾကတာေပါ ဆည္းဆာ အိပ္ကို ဖြင္ ၾကည္လိုက္ေတာ ပိုက္ဆံထုပ္ေတြ ။ ၿပီးပါၿပီ ငါခ်စ္တဲ့ ကဗ်ာေလးထဲမွာ မင္းရွိတယ္ ငါခ်စ္တဲ့ ငါ့နွလုံးသားေလးထဲမွာ မင္းရွိေနတယ္ လည္ပတ္ေနတဲ့ငါ့ အေသြးအသား ထဲမွာလဲ မင္းရွိေနတယ္ လမင္းေလး ေငးၾကည့္မိေတာ့လဲ လမင္းထဲ မင္းရွိေနတယ္ ငါၾကားမိတဲ့ဂီတ သံစဥ္ေတြထဲမွာလဲ မင္းေရာက္ရွိေနတယ္ ငါ့ရက္စြဲတိုင္း မနက္ဖန္တိုင္းဟာ မင္းရွိေနပါတယ္ခ်စ္သူရယ္ ဟန္မေဆာင္တတ္တဲ့ ငါဟာ ေက်ာက္သားေက်ာက္ေဆာင္ေတြလို လႈိ၀ွက္ခ်က္မရွိဘူး ငါခ်စ္တဲ့အခ်စ္ဟာ ျမစ္ေတြလိုမာယာမပါဘူး ေကာင္းကင္လိုအေရာင္မေျပာင္းဘူး ေျမမႈန္ေလးေတြလို ေလယူရာ ယိုင္းယိုင္ လြင့္ပါမသြားပါဘူး ငါ့အခ်စ္ေလးရယ္ ရာသီဥတု ေႏြ မိုး ေဆာင္းေျပာင္းလဲသလို ငါမင္းအေပၚခ်စ္တဲ့စိတ္ဟာ မေျပာင္းလဲဘူး ကမ္းစပ္ကသဲမႈန္ေလးေတြလို ေရတိုက္စားတိုင္း လိႈင္းပုတ္တိုင္း လြင့္ေမ်ာပါသြားသလို ငါမင္းကိုလြမ္းေတာ့ က်တဲ့မ်က္ရည္လို ငါမင္းကို ခ်စ္တဲ့ အခ်စ္ဟာ ေပ်ာက္ကြယ္ ေမွ်ာပါမသြားပါဘူး ငါ့အခ်စ္ရယ္ မေျပာင္းလဲတဲ့ ငါဟာမင္းအေပၚခ်စ္တဲ့စိတ္ သံမဏိထက္လဲခိုင္ျမဲတယ္ စိန္ေတြထက္လဲ ခိုင္မာတယ္ ငါမင္းကိုခ်စ္တဲ့စိတ္ ငါ့ေမတၱာကို ငါသစၥာဆိုရဲတယ္ခ်စ္သူ ကမာၻၾကီး တည္ျမဲေနသ၍ ငါအခ်စ္ ငါေမတၱာ မင္းတစ္ေယာက္ကိုပဲ တည္ျမဲစြာ ငါ့ႏွလုံးသားေလးဟာ မင္းမွမင္း ဘယ္အရာနဲ႔မွ တုပႏွိင္းယွဥ္စရာ မရွိေသာအခ်စ္မ်ိဳးနဲ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးျပီး ကမာၻတည္သ၍ ခ်စ္ေနမွာပါ ငါခ်စ္ရတဲ့ ခ်စ္သူရယ္ _ တုိ ့နုိင္ငံ တုိ ့လူမ်ဳိးေတြ အထူးသတိထားရမဲ့ကိစၥ အမည္နဲ႔ေနရပ္မေၿပာပါတိုက္ ဆိုင္မွဳ့ရွိလွ်င္ခြင့္လႊတ္ပါ အေမအေဖက တရုပ္သမီးေလးတစ္ေယာက္ထဲရွိတယ္ သမီးေလးဆယ္တန္းမွာအိမ္ကို၀င္ထြ က္ေနက် သားရဲသူငယ္ခ်င္းမြစၥ္လင္ေကာင္ေ လးကို ေက်ာင္းက်ဴခ်င္တခါတရံအႀကိဳ ခိုင္းတတ္တယ္ ေစ်းထဲမွာလဲ ဆိုင္ခ်င္းကပ္ရက္ေပါ့ ေကာင္ေလးနဲမိသားစုရင္းနွီးက်တယ္ သိတ္ခင္တဲ့ ဆိုင္နီးနားခ်င္း မိတ္ေဆြေပါ့ေကာင္ေလးနဲေကာင္မေလးႀကဳို က္ၿပီး ခိုးေၿပးတယ္ေအာင္စာရင္းထြက္တဲ့ေန ဘာသာလဲ မတူ မ်ိုဳးရုိးလဲမတဴယူ လိုက္ေတာ့ ေကာင္မေလးေႀကာင့္ သူ့မားမား ပါးပါးတို ေသာကမီး ေတာက္ေလာင္ေတာ့တယ္ေကာင္မေလးအေဖက သိတ္မႀကာခင္ဘဲ ေဆးရုံတက္လိုက္ရတယ္ ေကာင္မေလးအေဖ နဂိုက ဆီးခ်ဳိ ေရာဂါရွိတယ္ သူ့သမီးေလးကိုၿပန္ၿပီးသူ့အေဖနဲေ တြဘို ေကာင္မေလး အေမ ေကာင္ေလးအိမ္သြားေၿပာေတာ့မသိဘူး ဘယ္မွာေနမွန္းမသိဘူး လိုေၿပာလြတ္လိုက္တယ္ သတင္းႀကားတာေတာ့ၿမ၀တီဘန္ေကာ က္ဘက္လို မိန္းကေလးရွင္ ေတြကသိထားတယ္ သူ့သမီးေလးသူအေဖ ေနာက္ဆုံး အခ်ိန္မွာေပးေတြဘိုအမ်ိဳးမ်ိဳး ေၿပာတယ္ ေကာင္ေလး မိဘေတြက မသိဘူးလို ့ေၿပာေၿပာလြတ္တယ္ သူတိုကေကာင္မေလးနဲေကာင္ေလးကို ခြဲမယ္ထင္လိုလား ကုလား အမ်ဳိး နည္းမွာ ဆိုးလိုလားမသိဘူးဘယ္လိုမွ ေၿပာမရဘူး သေဘာတူပါတယ ္ေပးစားပါ့မယ္ဆိုလဲ ေကာင္မေလးကို လုံး၀ မိသားစုနဲအေ၀းတေနရာမွာထားထားတယ္ ွ ေကာင္မေလး မိဘေတြ သူတို႔စုံစမ္းတာမရေတာ့ စိတ္ေလွ်ာ့လိုက္ျပီ ေကာင္မေလးကို မစုံစမ္းေတာ့ဘူး သူတိုအေဖႀကီးကိုဘဲ.
354 သနားေနက်တယ္ ေဆးရုံေပၚမွာ ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္ထိ သမီးနဲအေဖမေတြသြားရေတာ့ပါဘူး သူ ့သမီးေလး အိမ္ေထာင္က်ၿပီး၆လအတြင္းမွာဘဲ ေကာင္မေလးစိတ္နဲေကာင္မေလး အေဖ ဆုံးပါးသြားတယ္ သမီးကမရွက္ေပမဲ့ အေဖက အရွက္တရားေၾကာင့္ စိတ္ေထာင္း ကိုယ္ေႀက ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္ ခ်မ္းသာတဲ့ မိသားစုပါ ေဆးကုဘိုတတ္နိဳင္ပါတယ္ ေသတဲ့အထိ သမီးနဲအေဖ မေတြရတဲ့ အၿဖစ္ အပ်က္ေလးပါ ေကာင္မေလး ကေလး တစ္ေယာက္ရေတာ့မွၿပန္ေရာက္လာတ ယ္ သူ့အေဖ ဆဳံးပါးသြားတာမသိဘူးေကာင္ေလးဘက္ ကသတင္းအေမွာင္ခ်ထားလိုေလ ေကာင္မေလးက စာေမးပြဲေအာင္တယ္ေနာ္ ၁၀တန္းက်လိုခိုးရာလိုက္တာမဟုတ္ ဘူး ဗမာအမ်ိဳးသမီးမွ မဟုတ္ပါဘူးမိန္းကေလးတိုင္း သိထားသင့္တယ္ထင္လိုေရးလိုက္ရၿ ခင္းပါ မသိဘဲနဲလဲယူသလိုသိသိႀကီးနဲလဲ ယူႀကပါတယ္ အမ်ိဳးကိုခ်စ္ပါလိုဘဲ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္ ေအာ္ ေၿပာရအုန္းမယ္ ေကာင္မေလးကသူအကိုနဲယူၿပီး သူ့ညီနဲဆက္ယူတယ္ မိသားတစုရဲ့မ်ိဳးဖ်က္မေပါ့ တိုက္ဆိုင္မွဳ့ရွိလွ်င္ ခြင့္လြတ္ေပးပါ။ ဒါတကယ့္ အၿဖစ္အပ်က္ပါ။ ကာယကံရွင္မ်ားကိုလဲ ဒီစာေရးတဲ့ အတြက္ အနဴးအညြတ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ အားလုံးကိုေလးစားပါတယ္ စဥ္းစားသင့္တယ္ လိုက္နာသင့္တယ္ထင္လို႔ပါေနာ္။ _ ဒီအေႀကာင္းေလးေရးျဖစ္သြားတာပါ။ မမ ေ၀ ညီမအမ်ိဳးသာက ညီမကိုကြာရွင္းခိုင္းေနပါတယ္ မမရွင္းျပပါလား အင္း ေမေမကနို ့တိုက္ေမြးတာ ဘယ္သူအသက္ရွင္ဘို ့လည္း ဟုတ္မမ ကိုယ္အသက္ရွင္ဖို ့ကိုယ့္အေမကေမြးထားတာေလ သူအသက္နဲဆက္ျပီးေတာ့ အေမကသားသမိးေတြကိုေမြးတာ။ သူအသက္ရွင္ေအာင္လား။ သားသမီးအသက္ ရွင္ေအာင္လား။ သူကိုခ်စ္မေနနဲ့ေလ ကိုယ့္ ကို ကိုယ္ခ်စ္ ကိုယ့္သားသမီးကိုိကိုခ်စ္ေပါ့ေနာ္ သူကိုမခ်စ္နဲ ့ မမ ေ၀ သူဆိုတာက ‘မင္းအမ်ိဳးသားေလဟာ’ ‘သိျပီမမ မမေ၇’ ေ၀ သူကအင္တာနက္ဆုိင္ဖြင္ထားတယ္ မမျပသနာကိုခန္မွန္းမိျပီလား ဒီရက္ထဲကြာရွင္းျဖစ္မလားမသိဘူး ကြာေတာ့ဘာရလည္း ဘာတန္ဖို းရွိလည္း ကိုသမီးေလးမ်က္နွာငယ္မွာေပါ့ ကိုယ္ကကိစၥမရွိဘူးကေလးကလူေလာ ကမွာ လူျဖစ္ျပီးမ်က္နွာငယ္ေနရမွာေလ သူကမေက်နပ္ဘူးျဖစ္ေနတယ္ ဘာမေက်နပ္တာလည္း ဒီတိုင္းထားလိုက္ သူကိုေခါင္းထဲကထုပ္လိုက္ ေဘးနားရွိလည္းေသလူသေဘာထားလိုက္ေနာ္ ဟုတ္မမ ကိုယ္ကလင္ထပ္လိုခ်င္တာမွမဟု တ္တာ ေက်းဇူးပါ သူနဲ ့ေမြးေတာ့ တူတူေမြးလာတာမဟုတ္ဘူးေနာ္တေယာက္တ ည္းဘယ္ေလာက္ေအးခ်မ္းလည္း ဟုတ္ သားသမီးအတြက္မိန္းမေတြကအသက္ေ တာင္ေပးေမြးက်တာေလေနာ္ ဟုတ္ကဲ လိုခ်င္လို ့ရရ မလိုခ်င္လို ့ရရ ကေလးက လူဘ၀ ဓါးစာခံျဖစ္မွာေလေနာ္ သူဘ၀မွာ ဟုတ္ ကေလးခ်င္းေဆာ့ႀကေက်ာင္းတက္ႀကရ င္ သိမ္ငယ္စိတ္၀င္မွာ ကိုယ္က လူေတြကို လူသေဘာကိုကေလးထက္စာရင္နားလည္ တယ္ လူဘ၀ကို ေလာကဓံကို ကိုယ္ေတာင္မခံနိုင္ရင္ကိုယ့္ သားသမိးေလးေတြက ကိုယ္ထက္ငယ္တယ္ ဘယ္ခံနိုင္မလည္းေနာ္ ဟုတ္ လင္ေမြးထဲကပါတာမဟုတ္ဘူး ဟုတ္တယ္မမေရ႔ ေရွ႔မွာလည္းမထားနဲေနာက္မွာလည္းမ ထားနဲ ့ေဘးမွာလည္းမထားနဲ ့ လင္ကိုေသလူမွတ္လိုက္ ကိုယ္ဘ၀ တေယာက္ထည္းလာတာမွတ္ေပါ့ ကိုယ္ဘာသာ ေနတတ္ေအာင္ေနေပါ့ မိန္းမလင္ရွိမွေနတတ္ရင္ေတာ့ မမ မတတ္နိုင္ဘူး မဟုတ္ဘူး မမ တခ်ိဳလင္ဒရူးေတြျဖစ္ကုန္တယ္ အဲ ့ထဲကိုယ္မပါေစနဲေနာ္ ဟုတ္ မမေျပာတာနားလည္လား ဟုတ္ စိတ္ညစ္ေသးလား နားလည္ပါတယ္ အင္းခ်စ္လို ့ယူယူ မခ်စ္လို ့ယူယူ သူေစာ္ကားလို ့ဘဲညားညား ကေလးက ဓါးစာခံေလဟာ ့ကေလးကိုမခ်စ္လည္း သူက လူေလာက ကိုယ္ေလာက္ေတာင္မသိလို ့ ကိုယ္က ေစာင့္ေရွာက္ေပးရမွာေလေနာ္.
355 သူမ်ားေတြ ကေလးေတာင္ ေမြးစားေနႀကေသးတာေလေနာ္ ဟုတ္တယ္မမ ကိုယ္လိုခ်င္လို ့ေမြးေမြး မလိုခ်င္လို ့ေမြးေမြး လူသားပီသေအင္ ေစာင့္ေရွာက္ေပါ့ လူေလာက ဟုတ္ လူဘ၀ မိန္းမေလးေမြးထားေတာ့ပိုဆိုးတယ္ သိလား ေနာ္ ဟုတ္ ခဏေတာင္သူမ်ားနဲ ့မထည့္နဲ ့ အိမ္မလည္ေစနဲ ့ ဖေအနဲ ့လည္းလက္ပြန္းတတီးမေနေစနဲ့ ႀကားလား ဟုတ္ ေသခ်ာမွတ္ေနာ္ လူေတြဘီလူးျဖစ္ေနတယ္ ဟုတ္ကဲ့ပါမမ ဘီလူးကားႀကည့္ဲပီးေတာ့ နားလည္လား ဟုတ္ မမနဲေျပာခ်င္တာၾကာျပိ ညီမေလးမသိတာေလာကမွာ မျမင္ရတာေတြမ်ားျကီးရွိေသးတယ္ အင္း ညီမ ဒီည သူအလစ္မွာအေကာင္ဖြ႔င္လိုရတာ မမ စာေရးမို ့ဟ ဒီည ညီမနဲ ့အခ်ိန္ေပးလိုက္တာ ဟုတ္ကဲ ေက်းဇူးပါ မမ နားလည္တယ္ေနာ္ သာဓကေတြေျပာစရာလိုေသးလား မမကို ညီမ ရင္ဖြင္ခ်င္လိုေစာင္ေနတာၾကာပါျ ပီ ေအာ္ မမက ဘယ္သူနဲ ့မွစကားသိပ္မေျပာခ်င္ဘူး တိုက္ဆိုင္လိုေျပာ၇တာ ဒါေျကာင့္ဘာေရးေရး တန္ဖိုးရွိတာေမးရင္ေတာ့ေျဖေပးပါတယ္ ေက်းဇူးပါမမ မမစာေရးေတာေလ ရတယ္ ေမး ဘာေမးမွာလည္း ဘာ လိုအပ္ေသးလည္း ၇ျပီမမ အင္း တအိမ္တည္းတူတူေနတဲ့အတြက္ သူအနိုင္က်င့္ရင္ကေလးထပ္ရနို င္တယ္ ေနာ္ ဂရုစိုက္ ဟုတ္ ေရွာင္လို ့ရသေလာက္ေရွာင္ေပါ့ တားေဆးထိုးထားတယ္ ေအာ္ေအးပါ ညီမနံမယ္ဘာလည္း ဒီအေကာင့္ကဘယ္သူသုံးေသးလည္း မမ ကိုဘယ္လိုသိလည္း အြန္လိုင္းေပၚက ဘယ္ကရလို ့အပ္ထားတာလည္း သူမသိေအာင္ဖြင္ထားတာ အင္း မမကိုတေယာက္နဲေျပာတာေတြဖူးျပီးေလးစားေ နတာ ဘယ္သူနဲ ့ေျပာတာလည္း မမရဲအိုင္ဒီယာေတြကုိသေဘာက်ေနတာ ဘယ္ကသိလည္း မမကို ငါအေၾကာင္းတိုင္ပင္ၾကည္အံုးမ ယ္ဆိုျပီးေစာင့္ေနတာၾကာျပီ ကေလးေတြေပးတာမမ၇ဲ ဘယ္ကေလးေတြလည္း သူတိုကမမနဲေျပာၾကည္ အိုင္ဒီယာေတြ မိုက္တယ္ဆိုလိုသိေနတာၾကာပါျပီ အင္းေပါ့ ဘယ္က ကေလးေတြေပးလည္း မမသိခ်င္တာေပါ့ေနာ္ တကယ္နယ္ကပါမမရယ္ အင္းပါ ေျပာတဲ့ ကေလးေတြက အျပင္မွာတကယ္ျဖစ္ေနတာပါ ဘယ္ကလည္းသိခ်င္တာပါ ညီမကို မမ မေမးဘူး ဆိုင္မွာလာသံုးတဲအသိတေယာက္ပါမမ အင္း ေမးေပါ့အေရးျကီးရင္ ဟုတ္ နာေပါ့တရားမ်ားမ်ား ဟူတ္ ႀကည့္ေပါ့ကိုယ္စိတ္ ညိမ္ညိမ္မေနတာ ကိုယ္စိတ္ေတာင္ကိုယ္မပိုင္တာ ဘယ္သူကိုပိုင္ခ်င္ေသးလည္း ဟာ ဟုတ္ကဲပါမမ မအသက္ဘယ္ေလာက္လဲဟင္ မ အသက္ကိုသိေတာ ့ဘာလုပ္မလည္း ေမးမေနနဲ ့ ေမးၾကည္တာပါ ဟိုတေလာကမမအေကာင္မွာပံုတင္ထား တာေတြတယ္ အင္း ဘာပုံလည္း မမအမ်ုိးသားလား အာ ဘယ္ကလာ စုံတြဲပံုေလ ဟာ ဟုတ္ပါဘူး ေဆာရိး မမေရဒါပဲေနာ္ အင္း ဘာလို ့ေမးလည္း ဘယ္ပုံေတြလို ့လည္း ေက်းဖူးအမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္ ကေလးပါ မမ ကဗ်ာေလးကို သူပုံေလးနဲ ့ထည့္ထားတာပါ ခုေတာင္တင္ထားေသးတယ္ေလ ဖုန္းေလးနဲ ့ ေအာ္ ဟုတ္ကဲမမ ေကာင္မေလးေတြက ူပုံလွလွတင္ရင္ လာေတာင္းက်တယ္ေလ မ မရွိတုန္းလည္း အေကာ ့င္ယူသြားက်တယ္ ဒီလိုတင္ထားေတာ ့သူတို ့ စိတ္ကို မမ သိတာေပါ့ဟာ ေနာ္ မမ ကိုခင္တဲ့ လူ မခင္တဲ ့လူ ခြဲလို ့ရတာေပါ့ မမ ကဗ်ာေလးေတြကိုပုံေလးေတြေပးစာ ေရးတင္ခ်င္လို ့ သင္ေနတာပါ သူကိုခ်စ္တယ္ငါ့ကိုခ်စ္တယ္ဆိုတာ ကိုယ္ရဲခံစားမွုေလ ေနာ္ ဘယ္သူ၀င္ႀကည့္လို ့ရမလည္း ကိုယ္ဘာသာ ကိုယ္ သာပိုခ်စ္ေပါ့ ဘယ္သူကကိုယ္ကုိပိုခ်စ္နိုင္မွာလ ည္း ေနာ္ အသက္နဲ ့ထပ္တူခ်စ္တာ ပစၥည္းစည္းစိမ္ပုံေပးခ်စ္တာရွား ပါတယ္ ဟာ ေတြေတာ့ေတြဘူးတယ္ သိလား အသက္ႀကီးတဲ ့အဘြားႀကီးကို စိန္ေတြနဲ ့တင္ေတာင္းတာေလ အ့ံစရာေပါ့ဟာ ျမင္ဘူးေတြ ့ဘူးတယ္ေလေနာ္ ဟုတ္ မမကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္မမ _ ဓ ဟြန္း စားလို႔ေသာက္လို႔ေကာင္းေအာင္ လာေျမွာ က္ေနတယ္ဓ ေနရနီ မ်က္ေစာင္းထိုးၿပီး ကန္စြန္းရြက္ေတြ ျပန္စည္းေန၏ ။ သလင္းသစ္က လက္သြားမေဆးဘဲ ဒီအတိုင္းထမင္းေတြ ကို အားရပါးရ ႀကံဳ း စားေနသည္။ ဓ ဟယ္ သလင္းရယ္ ဟိုနားက ေရစည္ပိုင္းလက္သြားေဆးတာမဟုတ္ဘူး ။.
356 အရမ္းညစ္ ပတ္တာပဲဓ ဓ ခုမွ ေရခ်ိဳ း လာတာ လက္မေဆးလည္း ဘာမွမ ျဖစ္ပါဘူးဟ၊ ဒါနဲ႔နင္ ကန္စြန္းရြက္ စည္းၿပီး ရင္း အားတယ္မဟုတ္လား။ ရြာဦးေက်ာင္းရွင္ျပအလွဴ က အၿငိမ့္ေရာ ဆိုင္းေရာ ပါတယ္။ ငါတို႔ သြားၾကည့္ရေအာင္ဓ ဓ အင္း ခဏေနရင္ ႀကီးႀကီးကို ေဆးတိုက္ရဦးမယ္။ ၿပီးရင္ ႀကီးႀကီးေျပာၿပီး သြားၾကမယ္ ေလဓ ဘယ္ေတာ့မွ သလင္းသစ္ဆႏၵေတြ ကို မျငင္းဆန္တတ္ေသာ ေနရနီက ကန္စြန္းရြက္ေတြ ကို ခပ္ျမန္ျမန္ၿပီးေအာင္ စည္းေနမိသည္။ မနက္ၿမိဳ ေပၚေစ်းေရာက္မည္ ့သူေတြ ကို ေဖာက္သည္ေစ်းေပးၿပီး ႀကီးႀကီးအတြက္ ေဆးမွာ ရမည္ ေလ။ မိဘေတြ မရွိေတာ့ေပမယ့္ ႀကီးႀကီးက သူမအတြက္မွီခိုအားထားရာပဲ မဟုတ္လား။ ႀကီးႀကီးဆိုတာက ေနရနီ အေဖႏွင့္ ေတာ္ စပ္သည့္တစ္ဦးတည္းေသာ ေဆြမ်ိဳ း သားခ်င္းပင္။ ေနရနီ အေမက ရန္ကုန္သူ၊ ေဆြႀကီးမ်ိဳ း ႀကီးထဲက သူေဌး သမီးတဲ့။ အေဖက ရန္ကုန္တက္ အလုပ္လုပ္ရင္း အေမ့ကုိ ရေအာင္ယူခိုးခဲ့တာတဲ့ေလ။ အေမတို႔ဘက္က အဆင့္အတန္းမရွိ ဆင္းရဲသား အေဖ့ကို ဘယ္အရာ ေတြ နဲ႔မွ မလဲႏိုင္ဘူးေလ၊ နင္ ယံုတယ္ မဟုတ္လားဓ ေခါင္းတဆက္ဆက္ ညိတ္ျပတဲ့ ေနရနီ လက္ဖ၀ါးေလးကို အားႏွင့္ ဖ်စ္ညစ္ပစ္လိုက္ၿပီ ထို ေန႔က အိမ္ျပန္လမ္း တစ္ေလွ်ာက္ေပါ့ပါး လန္းဆန္းေနခဲ့၏ ။ ေနာက္ေန႔ေတြ မွာ လည္း ဟိုအရင္ကနဲ႔မတူ ေနရနီ မ်က္ႏွာေလးကို ခိုးခိုးၾကည့္ၿပီး ရင္ေတြ ခုန္ေနခဲ့သည္။ ထိုရင္ခုန္သံေတြ ဘယ္ေတာ့မွ မရပ္တန္႔ဘူး ထင္ရဲ ။ ××× အခန္း ၁၀ ဓာတ္ခဲကုန္မွာ စိုး၍ ကိုယ္ႀကိဳ က္တဲ့ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို ႏွစ္ ေခါက္ေလာက္ဖြင့္နားေထာင္ၿပီး သလင္း အိပ္ရာ၀င္ခဲ့ရသည္။ အလုပ္သြားေတာ့လည္း အိမ္မွာ ထားခဲ့လွ်င္ ေဒၚေလးကတို႔သိၿပီး ျပႆ နာတက္ႏိုင္သည္မို႔ လြယ္အိတ္ေလးထဲမွာ တိတ္တဆိတ္ထည့္ယူလာခဲ့ရသည္။ အခ်ိန္ျပည့္ မဟုတ္ေပမယ့္ အလုပ္နားတဲ့အခ်ိန္ခဏမွာ ကက္ဆက္ကေလးကိုထုတ္ၿပီး နား ေထာင္ ျဖစ္၏ ။ ေနရနီက ဆူေဆာင့္ျခင္း မရွိေပမယ့္ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို မဲ့ၿပီး မ်က္ေစာင္းေလးေတာ့ တ၀င့္၀င့္ႏွင့္ ပင္။ ငါ့အတြက္အခ်ိန္မေပးႏိုင္ေတာ့ဘူးလားလို ႔ ခပ္မာမာေျပာလာလွ်င္ေတာ့ ကက္ဆက္က ေလးကို ကပ်ာကယာပိတ္ၿပီး ရနီႏွင့္ ခါတိုင္းလို စကားေတြ ေဖာ္ဖြဲေအာင္ေျပာ၍ ရယ္ေမာ စေနာက္ ရျပန္သည္။ သလင္းသစ္ဘ၀မွာ ေနရနီေလာက္ ဘာမွအေရး မႀကီးဘူး မဟုတ္ပါလား၊ ဓ အေမေရ ေဟာဒီမွာ ကိုႀကီးသလင္း လြယ္အိတ္ထဲက ကက္ဆက္ကေလး ေတြ တယ္။ သား နားေထာင္ခ်င္ ခဏယူမယ္ေနာ္ဓ ဓ ဘာ ကက္ဆက္ဟုတ္လား၊ အဲဒီ ေကာင္က ကက္ဆက္ကို ဘယ္ကပိုက္ဆံနဲ႔ ၀ယ္လာ တာတဲ့လဲ၊ ဒင္း ကေတာ့ ငါနဲ႔ေတြ မယ္၊ ေတြ မယ္ ဟြန္းဓ အိမ္ေပၚမွာ ဆူဆူညံညံ အသံမ်ား ေၾကာင့္ သလင္းသစ္ ေရခ်ိဳ း ေနရာမွ ကပ်ာကသီနဲ႔ ပုဆိုး လဲ၀တ္ၿပီး အိမ္ေပၚတက္ခဲ့ရသည္။ သူ႔လြယ္အိတ္ကို ေဒၚေလး သားအႀကီးေကာင္က အၿမဲႏႈိက္ေနၾကမို႔ ကက္ဆက္ကေလးကို ေတြ သြားခဲ့ၿပီ ထင္သည္။ သိုသိုသိပ္သိပ္ ထိန္းသိမ္းထားပါရဲ နဲ႔ ေဒၚေလး ယမ္းပံုမီးက် ျဖစ္ေအာင္ အစရွာေတြ သြား ခဲ့တာ ကံဆိုးေတာ့မည္ ထင္၏ ။ သူကိုျမင္ေတာ့ ေဒၚေလးမ်က္လံုးေတြ မီး၀င္း၀င္းေတာက္ သြားၿပီး သူကို စူးစိမ္းေန ေအာင္စိုက္ၾကည့္၏ ။ ေခါင္းရင္းခန္းမွာ ေဆးလိပ္ထိုင္ေသာက္ေနတဲ့ ဦးေလးမ်က္ႏွာကလည္း မာ ေက်ာ္တင္းထန္ေနသည္။ ဓ မင္း အဲဒီ ကက္ဆက္ ဘယ္ကပိုက္ဆံနဲ႔ ၀ယ္တာလဲ သလင္းဓ ဓ ကၽြန္ ကၽြန္ေတာ္ ကာရာအိုေကဆိုမယ့္၊ မုန္႔စားမယ့္ ပိုက္ဆံကိုစုၿပီး ၀ယ္တာပါ။ ေနရနီ ပိုက္ဆံလည္း ပါပါတယ္။ ေဒၚေလးတို႔ကို ေပးရမယ့္ ပိုက္ဆံထဲက ႏႈတ္မထားပါဘူးဓ ဓ ေၾသာ္ ငါ့တို႔ကိုေလွ်ာ့အပ္လို႔ ၀ယ္ႏိုင္တာမဟုတ္ဘူးလား၊ အဲဒီ ကက္ဆက္ရဲ တန္ဖိုးက ငါ တို႔အိမ္ စားစရိတ္ တစ္ပတ္ေလာက္ တန္တယ္ဆိုတာ နင္မသိဘူးလား၊ ငါလုပ္သမွ် ေပးရတာ ပဲ ဆို ၿပီး နင္က ခိုးစုေနတာေပါ့ ဟုတ္လား သလင္း၊ အိမ္မွာ မေျပလည္လို႔ ထမင္းနပ္မွန္ေအာင္ မနည္း ေခၽြတာစားေနရတာ ၊.
357 နင္ ကေတာ့ ပိုက္ဆံကို အလဟႆ ကျဖဳ န္းတီးပစ္တယ္။ နင့္ကို ေကၽြးရက်ိဳ း ေစာင့္ေရွာက္ရက်ိဳ း နပ္သလားဟဲ့။ ဘယ္လို အလိုက္ကမ္းဆိုး မသိတဲ့ သေႏၶက ေမြးလာလဲ မသိ ဘူးဓ သလင္း ရင္ထဲ တင္းခနဲ စူးရွက်င္မ်က္သြားသည္။ သူတို႔ မိသားစုအတြက္ ႏြားလို ရုန္းကန္ ရွာေဖြေပးေနရတဲ့ သလင္းကို ဒီေလာက္ ခိုင္းစားေနရတာ ေတာင္ မေက်နပ္ဘူးလား၊ မိဘေတြ ကို ထိခိုက္ခံရတဲ့အထိေတာ့ သလင္း သည္းခံမေနႏိုင္ေတာ့ေခ်။ လက္သီးဆုပ္၊ အံ ကိုႀကိတ္ၿပီး ေရွေျခတစ္လွမ္း တိုးရပ္လိုက္၏ ။ ဓ ေဒၚေလးတို႔ကို ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္လုပ္သမွ် အကုန္အပ္ေနတာပဲ ေဒၚေလးရာ၊ ကိုယ့္လုပ္ အားခကိုယ္ ဒီေလာက္ေတာင္ သံုးစြဲခြင့္ မရွိေတာ့ဘူးလားဓ ဓ အံမယ္ အံမယ္ ေျခရာခ်င္းတူေတာ့တိုင္းခ်င္လာၿပီ၊ ကိုေက်ာ္ေအး ရွင့္တူကို မေျပာေတာ့ ဘူးလား၊ ကၽြန္မကို ပိုးခနဲ ပက္ခနဲ ျပန္ေျပာေနတာ ရွင္ဒီအတိုင္းၾကည့္ေနမွာ လားဓ ဦးေလးက ဆက္ခနဲ ထလာကာ သလင္းသစ္ ပခံုးကို ေဆာင့္တြန္းလိုက္သည္။ ဓ ေဟ့ေကာင္ မင္းက ဘာသေဘာလဲ၊ ငါတို႔ကို မေလးမစား ဆက္ဆံခ်င္ေနၿပီလားဓ ဓ မဟုတ္ပါဘူး၊ ကၽြန္ေတာ္ ၀ါသနာပါလြန္းလို႔ ေနရနီလည္း ပိုက္ဆံ တစ္၀က္စိုက္ၿပီး ၀ယ္ ထားတာပါ၊ ကၽြန္ေတာ္ လြန္လြန္က်ဴ း က်ဴ း သံုးဆြဲထားတာ မဟုတ္ပါဘူးဓ ဓ မင္း ဆင္ေျခက ဆန္အိုးထဲမွာ ဆန္မျပည့္ႏိုင္ဘူးကြ၊ ရႈပ္ပါတယ္ကြာ အဲ့ဒီကက္ဆက္ယူ သြားၿပီး မေအးတုတ္ ကုန္စံုဆိုင္မွာ ရတာ နဲ႔ လဲယူလာခဲ့သြားဓ ဓ အဲဒါ ေကာင္းတယ္၊ သားအႀကီးေကာင္ အဲဒီ ကက္ဆက္ အေမ့ကို ေပးစမ္းဓ ေဒၚေလးက အႀကီးေကာင္လက္ထဲက ကက္ဆက္ကိုယူၿပီး လွည့္ထြက္ဖို႔ ျပင္ေန၏ ။ ေဒၚ ေလးလက္ထဲက ကက္ဆက္ကေလးကို သလင္းသစ္ ၀ရုန္းသုန္းကား ဆြဲလုလိုက္ရသည္။ ဓ မ မလုပ္ပါနဲ႔ ေဒၚေလးရယ္၊ ေနာက္ေန႔ ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္ပိုႀကိဳ း စားပါ့မယ္၊ ပိုက္ဆံမ်ား မ်ား ရေေအာင္ ရွာေပးပါ့မယ္ဗ်ာဓ ဓ ဟဲ့ အေကာင္ နင္ဘယ္ေလာက္ရွာရွာ ဟိုဟာမေလးကို ခြဲေ၀ေပးေနရတာ နဲ႔ ငါ့ဆီကို တန္ ရာတန္ေၾကး အပ္ႏိုင္လို႔လား၊ ေျပာစမ္းပါဦးဓ ဓ ကၽြန္ေတာ္ လုပ္ႏိုင္သေလာက္ ကၽြန္ေတာ္ ရမွာ သူလုပ္ႏိုင္သေလာက္ သူရမွာ ေပါ့ ေဒၚ ေလးရာ၊ ကၽြန္ေတာ္ တိုက ကိုယ္ခြန္ ကိုယ့္အား ေသြးနဲ႔ေခၽြးနဲ႔ ထမ္းပိုးရွာရတာ ပါ။ ဒါမွ ေဒၚေလးတို႔ မေရာင္ ့ရဲႏိုင္ရင္ ကၽြန္ေတာ္ ကဘယ္လို မသမာတ့ဲနည္းနဲ႔ ေငြရွာရဦးမွာ လဲဓ ဓ ေဟ့ေကာင္ ကက္ကက္လန္ေအာင္ ငါ့မိန္းမကို ျပန္ေျပာေနတယ္၊ မင္က ဘာေကာင္လဲ ကြဓ ဓခြပ္ ခြပ္ဓ ေမးရိုးႏွစ္ ခ်က္ ပူထူသြားၿပီ ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္က ေသြးေတြ ပ္ စီးက်လာ၏ ။ ကက္ဆက္ကေလးကို လြတ္မက်ေအာင္ ထိန္းရင္း သလင္းအံႀကိတ္လိုက္သည္။ ဓ ဦးေလးနဲ႔ ေဒၚေလး ကၽြန္ေတာ္ ့အေပၚမွာ ေမြးေက်းဇူး ေကၽြးေက်းဇူး မရွိခဲ့ဘဲနဲ႔၊ ကၽြန္ေတာ္ ဒီေလာက္ေက်ာင္းထြက္ၿပီး လုပ္ကိုင္ေပးေနတာ မေက်နပ္ရင္ ကၽြန္ေတာ္ မတတ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးဗ်ာ၊ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ အထိုးအႀကိတ္ခံရမယ့္ အရြယ္မဟုတ္ေတာ့ဘူးဗ်ဓ ဓ ဘာလဲ မင္းက ငါ့ကိုျပန္ခ်ခ်င္လို႔လား၊ ေဟ့ေကာင္ မင္းလိုေကာင္မ်ိဳ း အိမ္ေပၚတင္ထားရ တာ၊ အိမ္နာတယ္ ဆင္းသြား ခုဆင္းသြား ငါ တယ္ဓ ဓ ရတယ္ ဦးေလး ဆင္းသြားဆို ဆင္း သြားပါ့မယ္၊ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ ့ အေမလက္ထက္က ေက်းဇူးေတြ ကို ဦးေလးတို႔ဒီလိုနည္းနဲ႔ ဆပ္လိုက္တာကို ဘယ္ေတာ့မွမေမ့လုိက္ပါနဲ႔၊ ကၽြန္ေတာ္ ့ မိဘေတြ ပိုင္တဲ့ အိမ္ေတြ လယ္ေတြ ဘာေတြ ကုန္မွ ကၽြန္ေတာ္ ့ကို ကန္ထုတ္လိုက္တာ အေမသိရင္ ၀မ္းနည္းမွာ အမွန္ပဲ၊ ကၽြန္ေတာ္ ကေတာ့ ၀မ္းမနည္းဘူး၊ ႏြားလို ရုန္းကန္ခဲ့ရတဲ့ ၀ဋ္ေၾကြးကၽြတ္ တယ္လို႔ ေအာက္ေမ့တယ္ဓ ၀ုန္းဒိုင္းႀကဲ ဆူညံေနတဲ့ ထိုအိမ္ေလးထဲကေန ရွိသမွ် အ၀တ္အစားေလးေတြ လြယ္အိတ္ ကေလးထဲ စုထည့္ၿပီး သလင္းသစ္ထြက္လာခဲ့သည္။.
358 သြားစရာ ေျမမရွိ။ ေနစရာ အိမ္မရွိ အသက္ရႈစရာ လမ္းေၾကာင္းေတြ လည္း ပိတ္ေနသည္။ ××× ဟာေကာင္းတာေပါ့၊ ဘယ့္ႏွယ္လဲလိုက္မလားသိန္းေဝနဲ ဖိုးပိုင္’’ လကုန္ဆုိရင္ငါလုိက္မယ္’’ သိန္းေဝကေၿပာလိုက္သည္။ မင္းေကာဖိုးပိုင္’’ မလိုက္ၿဖစ္ေသးပါဘူးကြာ၊ ငါေက်ာင္းၿပီးရင္ေဖေဖ့လုပ္ငန္းေတြ မွာ ဝင္ကူမယ္လိုစိတ္ကူးထားမိလို’’ မင္းကလဲကြာ၊ ဆယ့္ေလးငါးရက္ပဲဟာ၊ ဘယ္ေလာက္ၾကာမွာ မိုလဲ၊ မင္းအဘိုးၾကီးကိုေၿပာၾကည့္ပါဦး ၊သူကလႊတ္မွာ ပါ’’ မၿဖစ္ေသးပါဘူးကြာ၊ ေဖေဖကခုတေလာသိပ္က်န္းမာပံုလဲမ ရဘူး’’ ရွားတယ္ကြာ၊ဒီလိုသမက္မ်ိဳ း ကေတာ့ရွားတယ္’’ ဟုတ္ပါ့’’ မင္းတိုမသိပါဘူးသိန္းေဝတိုရာ’’ တိုမသိတာကုိသိေအာင္ေၿပာၿပေလကြာ ၊ တိုမင္းကိုကူညီႏိုင္တာရွိရင္ကူညီမွာ ေပါ့၊ မဟုတ္ဘူးလားသူငယ္ခ်င္းတိုရာ’’ ေအးေလကြာ’’ ငါအကူအညီလုိတဲ့အခါမင္းတိုကိုေၿ ပာမွာ ပါ၊ငါ့မွာ တိုင္ပင္ရမယ့္အကူအညီဆိုလိုမ င္းတိုပဲရွိတဲ့ဥစၥာ’’ ဝယ္လာေသာ စားစရာေတြ စားလုိက္၊ စကားေတြ ေပါက္တတ္မရေၿပာလိုက္၊ အေအးဘူးေတြ ေဖာက္ေသာက္လုိက္ႏွင့္ ဆက္ပုိင္ထူးတိုသူငယ္ခ်င္းေလးေယာက္ မွာ အေႏွာင့္အဖြဲကင္းစြာ ေဝဟင္တြင္ ပ်ံဝဲၿမဴ း ထူးေနေသာ ငွက္ကေလးမ်ား သိုရွိေနပါ၏ ။ ••• ေဟ့ေကာင္ေဌးလြင္ငါ့ေနာက္ကိုလိုက္ခဲ့ဦး’ ’ ထံုးစံအတိုင္းပဲလားဖိုးေဝ’’ သိရဲ သားနဲ ဗိုလ္ေဌးရာ’’ သိန္းေဝေနာက္သိုေဌးလြင္ကထလိုက္သြား ၏ ။ ေဟ့ေကာင္သိန္းေဝမင္းမ်က္စိကုိေတာင္ေ တာင္ေၿမာက္ေၿမာက္သိပ္မၾကည့္ နဲ ေနာ္၊ဒီေနအတြဲ ေတြ မ်ား ႏိုင္တယ္’’ အဟီးဖရီးရႈိးၿမင္လို ကေတာ့ကြာ ေၿပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္လုပ္ၿပသြားေသာ သိန္းေဝကိုၾကည့္ၿပီးဆက္ပိုင္ထူးႏွ င့္ ေအာင္ေဘာ္တိုရယ္က်န္ရစ္ၾကသည္ ။ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္မွမၾကာခင္သူ တိုႏွစ္ ဦးဆီသုိအူယားဖားယားႏွင့္ သိန္းေဝႏွင့္ ေဌးလြင္ၿပန္ေၿပးလာသည္ကိုေတြ လိုက္ၾကရသည္။ ေဟ့ေဟ့ဘာၿဖစ္တာလဲသိန္းေဝ’’ ဖိုးပိုင္လာလာၿပစရာရွိတယ္’’ ဆက္ပိုင္ထူးလည္းဘာဘာညာညာမစဥ္း စားမိဘဲသူတိုၿပန္လွည့္ေၿပးရာေနာ က္သိုထေၿပးလိုက္လာမိခဲ့သည္။ သိန္းေဝကတစ္ေနရာဆီသိုလက္ညႈိးညြ န္ၿပလိုက္သည္။ ေရစပ္နားရွိပန္းခ်ံဳ ကြယ္တစ္ခုေရွ့တြင္ တစ္ေလာကလံုးတြင္ ႏွစ္ ေယာက္ တည္းရွိသည္အထင္ၿဖင့္ၾကည္ႏူး ၾကည္ေမြေနေသာ စံုတြဲ ကိုေတြ လုိက္ၾကရသည္။ ဟာ ’’ ဆက္ပိုင္ထူး၏ မ်က္စိမ်ား ၿပာေဝသြားရပါသည္။ ဟင္ ’’ အမွတ္မထင္ဘဲေနာက္သိုရုတ္တရ က္လွည့္ၾကည့္လာေသာ သက္ဆုမိုသည္ဆက္ပိုင္ထူးတိုဧ။ ္မ်က္ႏွာမ်ား ကိုၿမင္လုိက္ရေသာ အခါရုတ္တရက္ေဒါသမ်ား အထြက္အထိပ္သိုေရာက္ရွိသြား၏ ။ ဟင္လူယုတ္မာေတြ ၊ ဒါသက္သက္လိုက္ေခ်ာင္းတာမဟုတ္လား ဟင္’’ ေလအလ်င္ကဲ့သုိဆက္ပိုင္ထူး၏ ေရွ့သုိသက္ဆုမိုေရာက္ရွိလာပါသည္။ မမဟုတ္ဘူး၊မင္းမွာ းေနၿပီ ဟင္ဘာမဟုတ္ရမွာ လဲဟင္၊ ကဲဟယ္’’ ဖ်န္း’’ ဆက္ပိုင္ထူး၏ မ်က္ႏွာတစ္ဘက္ပူရွိန္းထြက္ သြားပါသည္။ အားႏြဲေသာ မိန္းမသားလက္ခ်က္ဆိုေပမယ့္ထိခ် က္ ကေတာ့ၿပင္းလွပါဧ။္။ ဒါပဏာမပဲမွတ္၊ေနာင္ဒါမ်ိဳ း လုိက္ေခ်ာင္းရင္ဒက္ဒီနဲ ပါအိုးစားကြဲသြားမယ္မွတ္ပါ၊ လာေမာင္သြားမယ္’’ မၾကည္သလိုအမူအရာၿဖင့္ရ ပ္ေနေသာ သူလူ၏ လက္ကိုဆြဲကာဆုသက္မို တစ္ေယာက္ ေဒါႏွင့္ မာန္ႏွင့္ ေနရာမွထြက္ခြာသြားေတာ့သည္။ ၿပႆ ကနာပဲ’’ စိတ္ပ်က္ဟန္ၿဖင့္ေခါင္းယမ္းၿ ပီးေဌးလြင္ကသက္ဆုမိုတိုႏွစ္ ေယာက္ ကုိလွမ္းၾကည့္ေနဧ။္။.
359 မုိက္ရိုင္းလိုက္တာမင္းမုိလိုခံတယ္ ၿပန္ပစ္အုပ္လိုက္ပါလားကြဖိုးပို င္ရ’’ ေအာင္ေဘာ္ကဆက္ပိုင္ထူးကိုယ္စားေဒါသ ထြက္ေနဧ။္။ ဟုတ္တယ္ဒါေတာ့မင္းကိုသူႏိုင္စားလြန္း တယ္ဖိုးပိုင္’’ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေရွ့မိုရွက္မိတာရယ္၊ ဝမ္းနည္းမိတာရယ္ကလြဲလိုသက္ဆု မို၏ ရိုင္းၿပေသာ အၿပဳ အမူကိုဆက္ပိုင္ထူးမွာ ေဒါသထြက္ၿခင္း၊ နာၾကည္းၿခင္း၊ အလ်ဥ္းမရွိၿဖစ္ေနဧ။္။ ေဘးကသူငယ္ခ်င္းေတြ ကသာသူကိုၾကည့္ၿပီးေစြေစြခုန္ေန ၾကသည္။ ဖိုးပိုင္မင္းအညံ့မခံနဲ ၊ အနည္းဆံုးေတာ့သူအေဖကိုသြားတိုင္’’ ရွိပါေစေတာ့သူငယ္ခ်င္းတိုရာ၊ ငါသူကုိဘယ္လိုမွအၿပစ္မယူခ် င္ပါဘူး’’ မင္းဘာကိုေၾကာက္ေနတာလဲသူအေဖက ပါမင္းကိုမၾကည္မွာ စိုးရိမ္ေနတာလား၊ မင္းေကာင္ကလက္မဲ့လားကြ၊ မနက္ၿဖန္သဘက္အင္ဂ်င္နီ ယာၾကီးၿဖစ္မယ့္ေကာင္ပဲ’’ ဟုတ္သားပဲဦးမ်ိဳ း လတ္ေက်ာ္ႏွင္ခ်လိုက္ရင္ငါ့ဆီ ခ်က္ခ်င္း ဆင္းလာခဲ့၊ မင္းအတြက္ငါ့အိမ္ကအၿမဲတံခါး ဖြင့္လ်က္ပဲဖိုးပိုင္’’ မင္းတိုေစတနာေတြ ကိုငါနားလည္ပါတယ္၊ေဌးေအာင္နဲ ေအာင္ေဘာ္တုိရယ္တစ္လုတ္စားဘူးသူေက်း ဇူးဆုိတာကိုငါေမ့ပစ္လိုမရဘူးေလ၊ ငါ့အတြက္ကတစ္လုတ္ေတာင္မကဘူး ၊ တစ္ဘဝလံုးအတြက္ပါအေၿခခိုင္ေ အာင္ေဖေဖဦးမ်ိဳ း လတ္ေက်ာ္ကပ်ိဳ း ေထာင္ေပးခဲ့တဲ့လူၿဖစ္ေနတယ္၊ သက္ဆုမိုဘာပဲလုပ္လုပ္ငါကသေဘာ ထားၾကီးစြာ နဲ သူမ်က္ႏွာေထာက္ၿပီးခြင့္လႊတ္ေပးပါလိုေ ဖေဖကငါ့ဆီကကတိေတာင္းထားခဲ့ၿပိး ၿပီကြာ’’ ဒီေကာင္မေလးေမာက္မာလြန္းတယ္၊ တစ္ေနေခြးက်က်လိမ့္မယ္’’ ဟာအဲသလိုမေၿပာပါနဲ ကြာ၊ တကယ္ေတာ့သူခုလိုၿဖစ္ေနတာမိတ ဆိုးဆိုၿပီးအရမ္းအလိုလိုက္ခံရမႈ နဲ ေငြေၾကးအရွိန္အဝါၾကီးေနမႈ ေၾကာင့္ ပါကြာ အံ့တယ္ဖိုးပိုင္ရာမင္း ကေတာ့ရွားမွရွားဆုိတဲ့ေကာင္ပဲ၊ မင္းေနရာမွာ တိုဆိုရင္အဲဒီ ေကာင္ဆိုးမကေလးအမႈ န္ၿဖစ္သြားတာၾကာၿပီ’’ ေအးဟုတ္တယ္ကြ၊ ဒီေလာက္ၾကီးေတာ့သည္းမခံႏို္င္ပါဘူး’’ ဆက္ပိုင္ထူးကမခ်ိၿပံဳ း ၿပံဳ း ၿပီးသူငယ္ခ်င္းမ်ား ဧ။ ္မ်က္ႏွာကိုၾကည့္လိုက္သည္။ ဒီေကာင္ကမခ်ိသြားၿဖဲလုပ္ေနႏို္င္ေသး တယ္၊ ေနာက္ဆံုးေတာ့သူပဲဝုိင္းထိုးပစ္ဖိုေကာင္းေ တာ့တယ္’’ ေအးဟုတ္တယ္ကြ၊ ဖိုးပိုင္ဆိုတဲ့ေကာင္မိန္းမရွာပဲ’’ ေၿပာၾကပါကြာၾကိဳ က္တာေၿပာၾကပါ၊ ငါမင္းတိုကိုဘယ္လိုမွမေအာက္ေမ့ပါ ဘူး’’ ေနာက္ဆံုးေတာ့အဆိပ္မရွိေသာ ေၿမြကဲ့သုိလုပ္ေနေသာ ဆက္ပိုင္ထူးကိုသူငယ္ခ်င္းမ်ား ကလက္ေၿမွာ က္သြားၾ ကေတာ့သည္။ သူအေၾကာင္းကုိတစ္ခန္းရပ္ပစ္ ခဲ့ၾကၿပီးအၿခားအေၾကာင္းမ်ား ေၿပာၾကရယ္ၾကလုပ္ေနၾကသ ည္။ အေတာ္ ကေလးေနေစာင္းသြားသည့္အခါတြင္ မွအေအးဆိုင္ထဲသိုထြက္ခဲ့ၾကသည္ ။’’ ဆက္ပိုင္ထူးအိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ့အ ခ်ိန္မွာ ညခုႏွစ္ နာရီပင္ရွိေနၿပီၿဖစ္သည္။ ••• အခန္း၁ ပိေတာက္ေတြ ပြင့္ၾကျပန္ၿပီ အတြက္ ရယ္။ အိမ္ေထာင္ဆုိတဲ့ ကန္႔သတ္ျခားနားမႈ တစ္ခုရဲ ေနာက္ကုိ ငါ ေရာက္ခဲ့တဲ့ ငါးႏွစ္ ေက်ာ္ကာလမွာ နင္ ကေတာ့ ႏုိင္ငံျခားမွာ ပညာေတာ္ သင္ ေက်ာင္းသားႀကီးေပါ့ေနာ္။ ျပဳ တင္းတံခါးဖြင့္လုိက္တာႏွင့္ သုတ္ခနဲတုိးတ၀င္လာသည့္ ပိေတာက္ရနံ႔ႏွင့္ ၀င္း၀ါထိန္ေအာင္ တစ္ပင္လံုး လႈိင္လႈိင္ပြင့္ေနသည့္ ပိေတာက္ပင္ႀကီးကုိေငးရင္း ရင္ထဲမွာ ဘာေတြ ျဖစ္ခဲ့မွန္းမသိ။ သုိ ဆုိတဲ့ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ ဟာ ဟုိတုန္းကတည္းက ကဗ်ာမဆန္တတ္ခဲ့တာပါ။ လူပံုစံကလည္း ကဗ်ာမဆန္၊ စကားေတြ လည္း ကာရံမညီတတ္ခဲ့ေပ။ သုိ႔ေသာ ္ ဒီပိေတာက္ေတြ ကုိျမင္ရတုိင္း လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြး ျဖစ္သြားတတ္သည့္အခါတုိင္း ရင္ထဲမွာ ကဗ်ာေတြ က သူ႔အလုိလုိ ျဖစ္လာခဲ့၏ ပိေတာက္ကုိ တစ္ခါျမင္ရတုိင္း တစ္ႏွစ္ ကုန္လြန္ပါေရာလား ဆုိသည့္ ႐ုိးတုိးရိပ္တိတ္ေလး ျဖတ္ေျပး၀င္လာတတ္ေသာ ေၾကကြဲမႈ.
360 ဟာ သာယာျခင္းကင္းမဲ့စြာ ျဖတ္သန္းကုန္ဆံုးခဲ့ရေသာ သူမ၏ အိမ္ေထာင္သည္တည္းဟူေသာ ဘ၀ႏွင့္ သက္ဆုိင္ေနခဲ့သည္လား။ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ `အတြက္ ́ရယ္ နင္ေျပာတဲ့ `သူငယ္ခ်င္းကံေကာင္းပါေစ ́ဆုိတဲ့ ဆုကုိ ငါ မရခဲ့ပါဘူး၊ ရင္ထဲမွာ တုိးတိမ္ေသာ ျမည္ တမ္းျခင္းျဖင့္ ေရေျမျခားေနသည့္ `အတြက္ ́ဆုိေသာ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ ထံ စိတ္တုိ႔က ေျပးလႊားခဲ့သည္။ ငယ္ငယ္တုန္းက သူငယ္ခ်င္းမဟုတ္ေသာ ္လည္း အထက္တန္းေက်ာင္းမွာ သုိ ရဲ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းက အတြက္ ပဲ ျဖစ္ခဲ့၏ ။ ဆံပင္ရွည္ေတြ တစ္ေထြးႀကီးႏွင့္ ပံုတံုးတံုး ခပ္ေအးေအး သုိ က ရည္စားထားတတ္ၿပီး ေျပာင္စပ္စပ္ ခပ္႐ႈပ္႐ႈပ္လည္း လုပ္တတ္သည့္ ``မႏုိးေသးဘူး သားသား၊ သားသား ေကာ္ဖီနဲ႔မုန္႔ စားႏွင့္ ေလ၊ ေမေမ ေကၽြးမယ္ေနာ္ ́ ́ ``ဟုတ္ ́ ́ ကေလးကုိ အရင္ေကၽြးလုိက္ၿပီး သုိ ကေတာ့ သူႏုိးမွ စားရမည္ ျဖစ္သည္။ ႏုိးလာတာႏွင့္ သူ႔အတြက္ အားလံုးျပင္ဆင္ၿပီးမွ ႀကဳ ိက္သည္။ စားေတာ့ဆုိၿပီး ထားပစ္ခဲ့လုိ႔လည္း မရဘဲ အနားမွာ ေနၿပီ ဟုိေမးဒီေမး သူေမးတာကုိေျဖ၊ ေျပာတာကုိ နားေထာင္။ စကားအခန္႔မသင့္ရင္ ခြန္းႀကီးခြန္းငယ္ေတြ ထ ျဖစ္ၾကတာရွိေသးသည္။ ေနာက္က်ေတာ့ `မင္း ငါနဲ႔အတူ ဘရိတ္ဖတ္စ္စားေပါ့၊ ကေလးဆာရင္ ေကၽြးလုိက္ ́ဆုိသည့္ အမိန္႔ထုတ္၏ ။ သုိ လုိက္နာခဲ့ရျပန္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သူ ႏုိးေနၿပီဆုိလွ်င္ ဒီမွာ အခ်ိန္ဆြဲျပင္ဆင္ရင္း ေစာင့္သည္။ မႏုိးေသးဘူးဆုိရင္ သားကုိေကၽြးထားၿပီး ဒီတုိင္းေနရ၏ ။ ဒါေတာင္ ေထ့သလုိ ေငါ့သလုိႏွင့္ ေျပာေသးသည။္ ``မင္း မိန္းမပီသတာေတြ ထဲမွာ ေယာက္ ်ား အိပ္ေပ်ာ္ေနတာကုိ အခ်ိန္အခါနဲ႔ ၀င္ႏႈိးေပးဖုိ႔က်ေတာ့ မပါဘူးလား ́ ́တဲ့။ ရင္ထဲမွာ ေတာ့ မဲ့ပစ္လုိက္မိသည္။ ဒီမိန္းမ ဘာ ျဖစ္လုိ႔ ေနရာတကာ အေလွ်ာ့ေပးေနခဲ့သလဲဆုိတာ ရွင္က ေသေသခ်ာခ်ာ ေတြ းမၾကည့္ဘူး ထင္တယ္။ ခ်ဳ ိတာ၊ ခါးတာ၊ ေပါ့တာ၊ ေလးတာကုိ တိရစၧာန္ေတာင္ သိေသးတာပဲ စံနစ္ရယ္၊ ရွင္ေပးသမွ် သိမ္းက်ံဳ း ေပြပုိက္ထားခဲ့ေပမယ့္ ပန္းပြင့္ေတြ လား ေက်ာက္ခဲသလဲေတြ လား ဆုိတာေလာက္ေတာ့ ကၽြန္မ သိတယ္။ သုိ နဲ႔သူဟာ အႀကီးအက်ယ္ စိတ္ဆုိးအခ်င္းမ်ား ျခင္း မ ျဖစ္ခဲ့သလုိ ေက်နပ္ေက်လည္ခဲ့ဖူးတာလည္း မရွိေပ။ သာကုိ ပူတင္းနဲ႔ေကာ္ဖီ ေကၽြးေနရင္း အေတြ းလြန္သြားစဥ္မွာ ဖုန္းသံက ေႏွာင့္ယွက္ပစ္လုိက္၏ ။ ``မမ ဘဘေဒဆီက ဖုန္း ́ ́ ``ဟင္ လာၿပီ ́ ́ ကုိင္ထားသည့္ ဇြန္းကေလးကုိ အသာခ်ခဲ့ၿပီး သုိ ဖုန္းကုိင္လုိက္သည္။ ဦးကုေဋ ဆီကေခၚျခင္း ျဖစ္သည္။ ``ေအးမာေရ သားသားကုိ ဘရိတ္ဖတ္စ္ ေကၽြးၿပီးရင္ ၿခံထဲ ခဏဆင္းပါေစ သိလား၊ ဒီေန႔ ေက်ာင္းပိတ္ေတာ့ သား ေဆာ့ပါေစ ́ ́ ``ေမေမက ဘယ္သြားမလုိ႔လဲ ́ ́ ``ဘုိးဘုိးႀကီးေခၚလုိ႔ သားရဲ ၊ ခဏပဲေနာ္၊ တကယ္လုိ႔ ၾကာမယ္ဆုိရင္ ေမေမ သားသားကုိ ေခၚခုိင္းလုိက္မယ္ ́ ́ ``ေမေမ ျမန္ျမန္ ျပန္လာေနာ္ ́ ́ ``အင္းပါ သားသားရယ္ ́ ́ ``မလာရင္ တကယ္လာေခၚ ́ ́ ``ေခၚမွာ ေပါ့ သားရယ္၊ အလုပ္ကိစၥ အေရး ႀကီးလုိ႔ပါ ́ ́ သုိ အခန္းထဲျပန္၀င္ကာ လက္ကုိင္အိတ္ေလးပဲ ယူၿပီး ျပန္ထြက္ခဲ့သည္။ သုိ ထြက္သြားၿပီး မၾကာခင္မွာ ပဲ စံနစ္ ႏုိးလာ၏ ။ သြားတုိက္ေဆးပံုထားသည့္ သြားပြတ္တံကုိ ကုိင္လ်က္ ထြက္လာကာ ``သုိ ဘာလုပ္ေနသလဲ ́ ́ ``ရွင္အယ္ အစ္ကုိေလး ́ ́ စံနစ္ ႏုိးလာတာျမင္သည္ႏွင့္ ေအးမာ ပ်ာပ်ာသလဲ ျဖစ္သြား၏ ။ ``ဟုိ မမကုိ ဘုိးဘုိးႀကီး ဖုန္းဆက္ေခၚလုိ႔ ခုနကမွ ထြက္သြားတာ ́ ́ စံနစ္ မ်က္ခံုးႏွစ္ ဖက္ တြန္႔က်သြား၏ ။ စိတ္ထဲမွာ မေက်နပ္ျခင္းက သိသာစြာ ျဖစ္လ်က္ သြားတုိက္ျခင္း၊ မ်က္ႏွာသစ္ျခင္း ခါတုိင္းထက္ပုိ၍ ျမန္ဆန္စြာ ၿပီးသြားခဲ့သည္။.
361 ခုတင္ေျခရင္းမွာ သူ႔အတြက္ ေဘာင္းဘီႏွင့္ အက်ႌတစ္စံုက အသင့္ခ်ထားၿပီးသား ရွိေနသည္။ သုိ ရွိေနလွ်င္ သူ လွမ္းေခၚၿပီး အဲဒီ မွာ ခ်ထားေပးၿပီးသားကုိပဲ သုိ ျပန္ေကာက္ယူၿပီး သူ႔လက္ထဲထည့္ေအာင္ ခုိင္းသည္။ ၿပီးေတာ့ အက်ႌကုိစြတ္ခ်လုိက္ၿပီး ဘီးကုိ လက္ကလွမ္းဆြဲလုိက္ကာ အေရး ႀကီးသလုိလုိ လက္မအားသလုိလုိႏွင့္ အက်ႌၾကယ္သီး တပ္ခုိင္တာမ်ဳ ိး။ ခုက်ေတာ့ အက်ႌ၀တ္ရတာ လည္း အဆင္မေျပ၊ ဘီးၿဖီးေတာ့လည္း ေဒါသ ျဖစ္ ျဖစ္ႏွင့္ စိတ္မရွည္ခ်င္။ ဘာကိစၥမုိ႔လုိ႔ ဒီေလာက္ေစာေစာစီးစီး ထြက္သြားရတာ လဲ၊ သူ ေယာက္ ်ားေလးေတာင္မွ မနက္စာမစားဘဲ အိမ္ကခြာတာ မဟုတ္။ စိတ္တုိျခင္းက အဘုိးကုိလား၊ သုိ႔ ကုိလားမသိ။ ေဘာင္းဘီအညဳ ိႏွင့္ ရွပ္လက္တိုအ၀ါေရာင္ ကုိ ၀တ္ၿပီး ကားေသာ ့ရွိေနရာကုိပဲ တန္းထြက္ခဲ့၏ ။ ``အစ္ကုိေလး မမ ဒီမွာ အားလံုး ျပင္ဆင္ထားခဲ့ပါတယ္ ́ ́ ``ေနပါေစေတာ့ ́ ́ သူ ဒါပဲေျပာကာ ကားေသာ ့ကုိျဖဳ တ္ယူၿပီး ေရွကုိ ေျခလွမ္းခဲ့စဥ္ ``ေဖေဖ ́ ́ စံနစ္ ေျခလွမ္းတံု႔သြား၏ ။ ျပန္လွည့္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ အ၀ါေရာင္ စပုိ႔ရွပ္ ေဘာင္းဘီတုိေလးႏွင့္ အလင္း က ေလွကားရင္းကေန ရပ္ၾကည့္ေနလ်က္ ``သားသားကုိ ဂိမ္းစက္ တပ္ေပးခဲ့ပါ၊ အပ်က္ႀကီးကုိ သားသား မျဖဳ တ္တတ္လုိ႔ ́ ́ စံနစ္က ကားေသာ ့ကုိ ဆုပ္ကိုင္ထားလုိက္ၿပီး ေနာက္ျပန္လွည့္လာ၏ ။ ၿပီးေတာ့ အလင္း ေရွမွာ ရပ္လုိက္၍ ေစြ႔ခနဲ ေပြ႔ခ်ီလုိက္၏ ။ ``ဒီေန႔ ေက်ာင္းပိတ္တယ္ မဟုတ္လား ́ ́ ``ဟုတ္ ́ ́ ``အိမ္မွာ တစ္ေယာက္ တည္း ဂိမ္းေဆာ့ရတာ ပ်င္းစရာႀကီးကြ၊ အျပင္မွာ ေဖေဖနဲ႔ သြားေဆာ့မယ္၊ ဘယ္လုိလဲ ́ ́ ``ေဖေဖ တကယ္ေခၚမွာ လား ́ ́ ``ေခၚမလုိ႔ ေမးတာေပါ့ ́ ́ အလင္း မ်က္ႏွာေလး ၀င္းထိန္သြားသည္။ စံနစ္၏ လည္ပင္းကုိ က်ံဳ း ဖက္၍ ရႊင္ျမဴ း ပါသြားေသာ အလင္း ကုိ တအံ့တၾသေငးေနရင္း ေအးမာ ၀မ္းသာအားရ ရယ္မိေလသည္။ အစ္ကုိေလးဟာ မမကြယ္ရာမွာ ဆုိ ကေလးကုိ သိပ္ေတာ့မစိမ္းပါ၊ မမေရွမွာ ေတာ့ တစ္ခ်က္ကေလးမွ ေစာင္းၾကည့္ေဖာ္မရ။ မမကလည္း ဘာ ျဖစ္ ျဖစ္ ေအးေအးေဆးေဆး ႏႈတ္ဆိတ္ေနတတ္ေပမယ့္ အစ္ကုိေလး ဂ႐ုမစုိက္လုိ႔ ေၾကကြဲခံစားေနရတာ မ်ဳ ိးလည္း မျမင္ဖူးခဲ့ပါ။ ဒီလုိလင္မယားမ်ဳ ိး ေအးမာ မေတြ ႔ဖူးခဲ့တာေတာ့ ေသခ်ာ၏ ။ ေအး ေအးေသာက်မယ် သား၊ ေရခဲေသတာထဲမှာ ထည့်ထားလိုက် အေမ ကိမ်လုံးကီး ကိုင်ပီး ဘာလုပ်ေနတာလဲ ဘယ်အိမ်က ေကာင်လဲ မသိပါဘူး သားရယ် ၊ ဟင်း ခိုးစားမယ် လုပ်လို အေမ လိုက်ိုက်ေနတာ တကယ်ေတာ့ သားသမီးနဲမိဘ ကားမှာပဲ ြဖစ်ြဖစ်၊ မိတ်ေဆွ သူငယ်ချင်းကားမှာပဲ ြဖစ်ြဖစ် သမီးရည်းစားကားမှာပဲ ြဖစ်ြဖစ် ေမတာတရားနဲ တုံြပန်လာရင် ေဒါသကို အလံထူလာတဲ့သူဟာ ကျ ံးသွားတာချည်းပါပဲ။ ဘယ်ဓားလှံလက်နက်ေတွ ဘယ်ေလာက်စွမ်းပါေစ ေမတာလက်နက်သည်သာ အေကာင်းဆုံး ြဖစ်၏ ။ ၅ ေဟ့ေကာင် ေသာ်တာသိုက်၊ ငါတို မုန်းစားဆင်းရင် မိန်းကေလး အိမ်သာသွားေချာင်းရေအာင် မင်းကလည်းကွာ ပုံေတွ ကည့်တာ အားမရဘူးလား မဟုတ်ပါဘူးကွ၊ မိန်းကေလးအိမ်သာမှာ သရဲေြခာက်တယ်ကားလို အဲဒါ သွားကည့်မလို ဟင် ဘယ်လိုေြခာက်တာလဲ အစွနးဆုံးက မိ်န်းကေလးအိမ်သာမှာ လူမရှိဘဲ အထဲက ဂျက်ကျေနတယ်၊ အဲဒါ အြပင်က တစ်ချက် ေခါက်လိုက်ရင် အထဲက တစ်ချက် ြပန်ေခါက်တယ်၊ အြပင်က ှစ်ချက်ေခါက်လိုက်ရင် အထဲက ှစ်ချက်ြပန်ေခါက်တယ်၊ ြဖစ်ေနတာ ကာပီ မင်းတိုဟာ ဟုတ်ပါ့မလားကွ၊ ေနခင်းေကာင်ေတာင်ကီး အဲဒါေကာင့်မိုလို စိတ်ဝင်စားေနတာေပါ့ကွ၊ မင်းေကာ လိုက်မကည့်ချင်ဘူးလား ကည့်ချင်တာေပါ့ကွ၊.
362 သရဲဆိုတာ ဘယ်လိုမျိးလဲ စိတ်ဝင်စားတာထက် ေနခင်းဘက်ဆိုေတာ့ မေကာက်ပါဘူး ဒါဆို လိုက်ခဲ့ ေအး မုန်စားဆင်းေသာအခါ ေသာ်တာသိုက်ေရှဆုံးမှ သွားပီး သူကို ဦးေဆာင်ကေသာသူများက ေနာက်ကလိုက်သည်။ ေဟ့ေကာင် မင်းေရှကေန တံခါးေခါက်ေနာ်၊ ငါတို မေနရဲလိုေနာက်က ကည့်ေနမယ် ေအးပါကွ၊ ေခတုန်းကေတာ့ မင်းတိုပဲဦးေဆာင်ပီး တကယ်သွားကည့်ေတာ့ ငါက ဦးေဆာင်ရတယ်၊ ေကာက်ရင် ေနာက်မှာ ပုန်းေနက ေသာ်တာသိုက်က မိန်းကေလးအိမ်သာ ေချာင်းရဲေသာ သူရဲ သတိကို ြပသည့်အေနြဖင့် ေရှဆုံးမှ တံခါးေခါက်သည်။ ေဂါက် ေဂါက် အထဲမှာ တစ်ချက်ြပန်ေခါက်သြခင့် ေသာ်တာသိုက် ေနာက်လှည့် ကည့်ပီး သူငယ်ချင်းေတွကို ေမးေငါ့ြပလိုက်၏ ။ အထဲမှာ တကယ်သရဲရှိေနတယ်ကွ၊ ေနာက်ှစ်ချက် ထပ်ေခါက်ကည့် ေဂါက် ေဂါက် ေဂါက် ေဂါက် ေသချာပီ ေဟ့ေကာင် ေနခင်းေကာင်ေတာင်ကီးေနာ် ငါတိုေတာ့ ဆက်မေနရဲေတာ့ဘူး၊ သွားေတာ့မယ် ဟာ ေဟ့ေကာင်ေတွ ေနဦးေလ သူငယ်ချင်းေတွအားလုံး ြပန်ေြပးကုန်ေသာအခါ ေသာ်တာသိုက် မိန်းကေလး အိမ်သာေရှမှာ တစ်ေယာက်တည်း ကျန်ခဲ့သည်။ အလကား သတိမရှိတဲ့ေကာင်ေတွ၊ ေခတုန်းက ေခလာပီးေတာ့ ေသာ်တာသိုက် ထပ်မံစမ်းသပ်သည့်အေနြဖင့် တံခါး ထပ်ေခါက်ကည့်လိုက်သည်။ ေဂါက် ေဂါက် ေဂါက် ေဂါက် ေဂါက် ေဂါက် ေသချာပီဆိုပီး အထဲက သရဲ ဘယ်လိုပုံစံလဲဟု သိချင်ေသာေကာင့် အိမ်သာေနာက်ကို ပတ်ပီး ဆားဗစ်တွင်းေပတက်၍ ေလဝင်ေပါက်မှ ေချာင်းကည့်လိုက်ေသာအခါ ဟာ ေသာ်တာသိုက် မျက်လုံးြပးသွားသည်။ အိမ်သာထဲမှာ သရဲမဟုတ်ဘဲ လူမိန်းကေလးတေယာက် ထိုင်ေနပါသည်။ အဲဒီ ေကာင်မေလးက အေနာက်မှ အသက် သံခပ်ြပင်းြပင်းကားရသြဖင့် စိတ်ထဲ မသကာြဖစ်ပီး ေနာက်လှည့်ကည့်တာှင့် အဆုံ အား ပီးေအာင်ေတာင် မပါိုင်ဘဲ ငိုကီးချက်မှင့် တံခါးဖွင့်ေြပးပီး ုံးခန်း သွားတိုင်ေလသည်။ အဟင့် အဟင့် ရတ် ဆရာကီးက ကိမ်လုံးဆွဲ၍ ေသာ်တာသိုက်ကို စစ်သည်။ ေဟ့ေကာင် မင်း သူ အိမ်သာတက်တာ သွားေချာင်းတယ်ဆို ေသာ်တာသို်က် လက်ပိုက်ပီး ိုိုကျိးကျိးေြဖ၏ ။ သူကို ေချာင်းတာမဟုတ်ပါဘူး ဆရာကီး၊ အထဲမှာ သရဲရှိတယ်ဆိုလို ေချာင်းကည့်တာပါ မင်းကို ဘယ်သူေြပာလဲ သူငယ်ချင်းေတွေြပာတာပါ အြပင်ကေန တံခါးေတာင် ေခါက်လိုက်ေသးတယ်၊ အထဲကလည်း ြပန်ေခါက်တယ်။ အဲဒါနဲ သရဲထင်ပီး အေနာက်ကပတ်ေချာင်းတာပါ၊ တကယ်လို သူသာ အထဲကလူရှိတယ်လို အသံေပးရင် ကန်ေတာ် သွားေချာင်းမိမှာ မဟုတ်ပါဘူး ေအာင်မာ သူကိုပဲ ြပန်ေတာင်းပန်ရမလိုြဖစ်ေနပီ ၊ အြပင်ကေယာက်ျားေလး စကားသံ ေတွကားမှေတာ့ ဘယ်မိန်းကေလးက အထဲကအသံြပမှာလဲ၊ ရှက်မှာေပါ့၊ အဲဒီ ေတာ့ တံခါးပဲ ေခါက်ပီး အချက်ြပမှာေပါ့ကွ ကန်ေတာ့သူငယ်ချင်းေတွကလည်း အဲဒီ လို အထဲက ြပန်ေခါက်တာကို သရဲေြခာက် တယ်လို ေြပာပီး ေြမာက်ေပးလို ကန်ေတာ် ေချာင်းမိတာပါ ဆရာကီးရယ်၊ သူရှိမှန်း မသိပါဘူး အဲဒါ မင်းကို ေချာက်တွန်းလိုက်ကတာကွ၊ အဲဒီ ေကာင်ေတွက ဘယ်သူေတွလဲ ဇင်မင်းေထွးရယ်၊ ေကျာ်ဇင်လတ်ရယ်၊ ဝင်းေဇာ်သန်းရယ်ပါ ေအး သူတိုအားလုံးကို သွားေခ၊ ပီးရင် ေလးေယာက်လုံး တိုင်မှာ ကိးတုပ်ပီး ိုက်မယ်၊.
363 သမီးကေတာ့ အိမ်သာတက်ေနတာ တန်းလန်းကီး ြဖစ်သွားတယ် မဟုတ်လား ဟုတ် ကဲ သွားဆက်တက်ပါ ဒီလိုှင့် ေသာ်တာသိုက်တိုေလးေယာက် ဆရာကီးလက်ချက်ြဖင့် ဖင်မှာ အိးရာေတွ ထပ်သွားသည်။ အြပန်ကျေတာ့ လမ်းမှာ ေသာ်တာသိုက် နာမည်တစ်ခုရခဲ့ပါသည်။ အိမ်သာထဲက သရဲကို သွားေချာင်းတာ သရဲေတာင် ငိုပီး ေြပးရသြဖင့် သရဲငိုမင်းသား တဲ့။ နာမည်ေလးက ဆန်းေပမယ့် ရာဇဝင်က မိန်းမအိမ်သာေချာင်းတာ ြဖစ်ေနသြဖင့် မှတ်ပုံတင်ထဲမှာေတာ့ မထည့်ခဲ့။ အသက် ၁၈ ှစ်မှာ ရည်းစား ၁၈ ေယာက် ရေနခဲ့ပီြဖစ်သည်။ ဒီမှာ သား အေမေြပာမယ်၊ နားေထာင် ေယာက်ျားဆိုတာ ရည်းစားထားတာ အေမ မေြပာလိုဘူး၊ ဒါေပမဲ့ ကိုယ်ထားတဲ့ ရည်းစားအေပမှာ စည်းေစာင့်ရမယ်၊ မိန်းကေလးဘဝဆိုတာ အင်မတန် ုနယ်တယ်၊ သူတိုထားတဲ့ ရည်းစားဟာ သူတိုရဲဘဝကို လုံြခံမ ေပးိုင်သလို အမဲစက် စွန်းထင်းေအာင်လည်း လုပ်ိုင်တယ်၊ အဲဒီ ေတာ့ သားမှာသာ ညီမေလးတစ်ေယာက်ရှိမယ်ဆိုရင် သားညီမေလးကို တစ်စုံတစ်ေယာက်က အခွင့်အေရးယူမယ်ဆိုရင် သား ခံိုင်မလား အေမ့ရဲ စကားေတွကို ေသာ်တာသိုက် သိပ်နားမလည်။ အေမ ဘာကို ရည်ရွယ်ပီး ေြပာေနတာလဲ မာတာမိခင်က မျက်ှာ ခပ်တည်တည်ြဖင့် ဟိုတေနက သားအခန်းကို ရှင်းေတာ့ ေခါင်းအုံးေအာက်မှာ ကာမသတရကျမ်းကီး ထည့် ထားတာကို အေမ ေတွတယ်၊ အဲဒီ စာအုပ်မျိးဟာ အိမ်ေထာင်ရှင်ေတွမှ ဖတ်ရမှာ၊ သားက အခုကတည်းက ဖတ်ေနပီဆိုေတာ့ သားထားတဲ့ ရည်းစားအတွက် အေမ ရင်ေလးတယ် သားရယ် ေသာ်တာသိုက် ရှက်ကိုးရှက်ကန်း ြဖစ်သွား၏ ။ ဟို အဲ၊ အဲဒါက ဗဟုသုတအေနနဲ ဖတ်တာပါ အေမ၊ ကန်ေတာ် အြပင်မှာ လက်ေတွ မကျင့်သုံးရေသးပါဘူး ေဒေမအကင်နာ မတ်တတ်ထရပ်လိုက်ပီး ေတာ်ေတာ့ ေသာ်တာသိုက်၊ ငါ မင်းကို အေဖတူသား မြဖစ်ေစချင်ဘူး၊ မင်းအေဖက မိန်းမေတွကို တန်ဘိုးမထားတဲ့သူ၊ ငါ မိခင်တစ်ေယာက် မေြပာသင့်တဲ့စကားကို ခပ်ိုင်းိုင်းေြပာ လိုက်မယ်၊ စိတ်ဆကို မထိန်းချပ်ိုင်ဘူးဆိုရင် ိုက်ကလပ်သွား၊ ငါ ပိုက်ဆံ ေပးလိုက်မယ်၊ ကိုယ့်ရဲ အလိုဆအတွက် မိဘအုပ်ထိန်းမနဲ မကင်းလွတ်ေသးတဲ့ မိန်းကေလးေတွကို လက်တည့်စမ်းဖိုေတာ့ မကိးစားနဲ ေသာ်တာသိုက် ဖိနပ်စီးပီး အိမ်ြပင်ထွက်ရန် ြပင်သည်။ ဒါက ဘယ်လဲ အေမပဲ ိုက်ကလပ်သွားဆို တယ် ေဒေမအကင်နာ ေဒါသထွက်ပီး အနီးရှိ ကိမ်လုံးှင့် ေကာက်ပစ်လိုက်ပါေတာ့သည်။ အခန္း၁ ပိေတာက္ေတြ ပြင့္ၾကျပန္ၿပီ အတြက္ ရယ္။ အိမ္ေထာင္ဆုိတဲ့ ကန္႔သတ္ျခားနားမႈ တစ္ခုရဲ ေနာက္ကုိ ငါ ေရာက္ခဲ့တဲ့ ငါးႏွစ္ ေက်ာ္ကာလမွာ နင္ ကေတာ့ ႏုိင္ငံျခားမွာ ပညာေတာ္ သင္ ေက်ာင္းသားႀကီးေပါ့ေနာ္။ ျပဳ တင္းတံခါးဖြင့္လုိက္တာႏွင့္ သုတ္ခနဲတုိးတ၀င္လာသည့္ ပိေတာက္ရနံ႔ႏွင့္ ၀င္း၀ါထိန္ေအာင္ တစ္ပင္လံုး လႈိင္လႈိင္ပြင့္ေနသည့္ ပိေတာက္ပင္ႀကီးကုိေငးရင္း ရင္ထဲမွာ ဘာေတြ ျဖစ္ခဲ့မွန္းမသိ။ သုိ ဆုိတဲ့ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ ဟာ ဟုိတုန္းကတည္းက ကဗ်ာမဆန္တတ္ခဲ့တာပါ။ လူပံုစံကလည္း ကဗ်ာမဆန္၊ စကားေတြ လည္း ကာရံမညီတတ္ခဲ့ေပ။ သုိ႔ေသာ ္ ဒီပိေတာက္ေတြ ကုိျမင္ရတုိင္း လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြး ျဖစ္သြားတတ္သည့္အခါတုိင္း ရင္ထဲမွာ ကဗ်ာေတြ က သူ႔အလုိလုိ ျဖစ္လာခဲ့၏ ပိေတာက္ကုိ တစ္ခါျမင္ရတုိင္း တစ္ႏွစ္ ကုန္လြန္ပါေရာလား ဆုိသည့္ ႐ုိးတုိးရိပ္တိတ္ေလး ျဖတ္ေျပး၀င္လာတတ္ေသာ ေၾကကြဲမႈ ဟာ သာယာျခင္းကင္းမဲ့စြာ ျဖတ္သန္းကုန္ဆံုးခဲ့ရေသာ သူမ၏ အိမ္ေထာင္သည္တည္းဟူေသာ ဘ၀ႏွင့္.
364 သက္ဆုိင္ေနခဲ့သည္လား။ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ `အတြက္ ́ရယ္ နင္ေျပာတဲ့ `သူငယ္ခ်င္းကံေကာင္းပါေစ ́ဆုိတဲ့ ဆုကုိ ငါ မရခဲ့ပါဘူး၊ ရင္ထဲမွာ တုိးတိမ္ေသာ ျမည္ တမ္းျခင္းျဖင့္ ေရေျမျခားေနသည့္ `အတြက္ ́ဆုိေသာ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ ထံ စိတ္တုိ႔က ေျပးလႊားခဲ့သည္။ ငယ္ငယ္တုန္းက သူငယ္ခ်င္းမဟုတ္ေသာ ္လည္း အထက္တန္းေက်ာင္းမွာ သုိ ရဲ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းက အတြက္ ပဲ ျဖစ္ခဲ့၏ ။ ဆံပင္ရွည္ေတြ တစ္ေထြးႀကီးႏွင့္ ပံုတံုးတံုး ခပ္ေအးေအး သုိ က ရည္စားထားတတ္ၿပီး ေျပာင္စပ္စပ္ ခပ္႐ႈပ္႐ႈပ္လည္း လုပ္တတ္သည့္ `အတြက္ ́ႏွင့္ မူ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သြားေတာ့ အနားက သူငယ္ခ်င္းတစ္ခ်ဳ ိကလည္း အံၾသၾကသည္။ ထုိအခါ သုိ မေျဖတတ္ပါ။ သုိ နဲ႔ အတြက္ က ငယ္သူငယ္ခ်င္း မဟုတ္ေပမယ့္ သုိ တုိ႔ရဲ မိဘေတြ ကေတာ့ တကယ့္ သူငယ္ခ်င္း အရင္းႀကီးေတြ ျဖစ္ေနခဲ့သည္။ သားသမီးေတြ ႀကီးျပင္းလာမွ တစ္ၿမဳ ိတည္းမွာ ျပန္ဆံုခဲ့ရၿပီး သုိ နဲ႔ အတြက္ ကုိ မိတ္ဆက္ေပးခဲ့၏ ။ အတန္းတူမွန္းသိေတာ့ သုိ တက္ေနတဲ့ေၾကာင္းမွာ ပဲ အတြက္ ကုိ အတူလာတက္ေစခဲ့သည္။ သုိ႔ျဖင့္ အတြက္ နဲ႔ သုိ ခင္ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္သည္။ အံ့ၾသေလာက္ေအာင္ ရင္းႏွီးခဲ့ၾကတာ ကေတာ့ အတြက္ က သြက္္လြန္းလုိ႔ပါ။ ``သုိ ေစာင့္ေနေနာ္၊ ေက်ာင္း အတူတူသြားမယ္ ́ ́ ဟု သူပဲေျပာၿပီး ေက်ာင္းနဲ႔ေ၀းတဲ့သူက အိမ္ကေန အေစာႀကီး ထြက္လာၿပီး သုိ ကုိ ၀င္ေခၚသည္။ သုိ က သူလာမွ အိမ္ကထြက္ဖုိ႔ ေမေမတုိ႔က အမိန္႔ခ်၏ ။ အတြက္က ခင္ဖုိ႔ေကာင္းပါသည္။ ဘယ္သူေတြ ဘယ္လုိပဲ ေ၀ဖန္ၾကပါေစ သုိ႔ အေပၚမွာ အတြက္ က လိမၼာသည္။ ``မိသုိ ေနာ္ ငါ သည္းခံတာ နင္ တစ္ေယာက္ ပဲ ရွိေသးတာ ́ ́ဟု ခဏခဏ ေျပာၿပီး သုိ ရဲ က်စ္ဆံၿမီးရွည္ႀကီးကုိ ဆြဲခါပစ္တတ္တာလည္း ရွိသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သုိ က ယံုၾကည္၍ ခင္မင္ေသာ အတြက္ ႏွင့္ အတြက္ က သည္းခံၿပီး ေစာင့္ေရွာက္ေသာ သုိ တုိ႔ကုိ တစ္ေန႔ေန႔ေတာ့ ခ်စ္သြားမွာ ပဲဟု အမ်ား စုက ထင္ေၾကးေပးခဲ့တာေတြ လည္း ရွိသည္။ တကယ္တမ္း မဟုတ္ခဲ့ပါ။ အတြက္ နဲ႔ သုိ႔ တုိ႔ႏွစ္ ေယာက္ ရင္းႏွီးမႈ ေတြ လြန္ကဲခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ခ်င္ ျဖစ္မည္ ။ ခ်စ္သူေတြ မ ျဖစ္ခဲ့ၾကေပ။ အတြက္ကုိ သူ႔ဦးေလးမိသားဟုက ႏုိင္ငံျခားမွာ ဘြဲယူဖုိ႔ လာေခၚသြားခဲ့သည္။ ဒီေနာက္မွာ ေတာ့ စာေတြ ေရး ၊ အီးေမးလ္ပုိ႔ႏွင့္ပဲ မေတြ ႔ ျဖစ္ခဲ့ေတာ့ေပ။ ``မိသုိ ငါ ျပန္လာမွာ ေနာ္၊ နင္ ရည္းစားမထားနဲ႔ ́ ́ဟု မွာ သြားခဲ့ၿပီး အီးေမးလ္ပုိ႔တုိင္း ရည္းစားစကားလုိလုိ၊ သူငယ္ခ်င္းလုိလုိ ေျပာေနခဲ့သည့္ အတြက္ ကို သုိ ကေတာ့ အၿပံဳ း မပ်က္ သူငယ္ခ်င္းအ ျဖစ္နဲ႔ပဲ ရွိခဲ့တာပါ။ ရည္းစားစကားေျပာျခင္းကုိ စိတ္မ၀င္စားေပမယ့္ အတြက္ က ေျပာတာက်ေတာ့ ရယ္ခ်င္သည္။ သုိ မခ်စ္တတ္ေသးတာပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္ ။ ထုိ႔အတူ အတြက္ က ကုိယ့္ကုိ ခ်စ္ေနသည္ဟုလည္း ဘယ္တုန္းကမွ မထင္ခဲ့ေပ။ ဒီလုိပဲ ေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္ေတြ ေျပာၿပီး အတြက္ က စေနက်ပါ။ အိမ္ေထာင္သည္ဆုိသည့္ ဘ၀ထဲကုိ ၀င္လာခဲ့ရေတာ့လည္း ေသွ်ာင္ေနာက္ ဆံထံုးပါစကားအတုိင္း သူ႔ေနာက္ကုိ သုိ လုိက္ခဲ့ရသည္။ ``အတြက္ ဆီက စာလာရင္ သုိ အိမ္ေထာင္က်သြားၿပီ၊ သူ႔ေယာက္ ်ားနဲ႔ ရန္ကုန္ပါသြားၿပီလုိ႔ပဲ ေျပာလုိက္ပါ ေမေမ၊ သုိ႔ လိပ္စာ မေပးနဲ႔ေနာ္၊ ေယာက္ ်ားေလး သူငယ္ခ်င္းဆိုေတာ့ ေတာ္ ၾကာ ေျပာစရာ ျဖစ္မွာ စုိးလုိ႔ ́ ́ ေမေမ့ကုိ သုိ ဒီတုိင္းမွာ ခဲ့သည္။ ခုေတာ့ ႏွစ္ ေတြ လည္း ၾကာခဲ့ပါၿပီ၊ သုိ ၾကားေနရတာ ကေတာ့ အတြက္ က ႏွလံုးခြဲစိတ္အထူးကုဆရာ၀န္ႀကီး ျဖစ္ေနၿပီ တဲ့။ ``အတြက္ မႏၲေလးကုိ တစ္ေခါက္ျပန္လာေသးတယ္၊ ေရာက္ျပန္ပဲ သမီးရယ္၊ သမီးရဲ လိပ္စာ ေမးေနလုိ႔ ေမေမ ဘယ္လုိေျဖရမွန္းေတာင္ မသိဘူး၊ ေနာက္ေတာ့ ေျပာလုိက္တယ္၊ သားသူငယ္ခ်င္းက သားထက္ အရင္ သူ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့တာကုိ ရွက္လုိ႔ထင္တယ္ လိပ္စာ လံုး၀ မေပးရဘူး မွာ ထားတယ္ေပါ့။.
365 ဆရာ၀န္ႀကီးသာ ျဖစ္တာ ဟုိတုန္းကလုိပဲကြယ္၊ ေျပာတာဆုိတာ၊ သြားတာလာတာ ဘာမွကုိ မေျပာင္းလဲဘူး။ သမီးကိုေတာ့ မေက်နပ္ဘူးတဲ့၊ အဲဒါ ေျပာ ျဖစ္ေအာင္ ေျပာေပးပါလုိ႔ မွာ သြားေလရဲ ́ ́ အတိတ္က အေၾကာင္းေတြ ကုိ ျပန္ေတြ းမိတုိင္း ၿပံဳ း မိခဲ့သည္ပဲ မ်ား ပါသည္။ အားလံုးက သာယာခ်မ္းေျမ့မႈ ေတြ ခ်ည္းပဲ ျဖစ္၏ ။ အထူးသျဖင့္ အတြက္ ဆုိေသာ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ ကုိ ဘယ္အခ်ိန္သတိရရ မေတြ ႔ၾကတာ ႏွစ္ ေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲၾကာၾကာ သတိရတုိင္း လြမ္းသည္။ ျဖဴ ျဖဴ စင္စင္ဘ၀ေလးေတြ ကုိ တမ္းတမိ၏ ။ ကုိယ့္ဘ၀ ကေတာ့ မသာယာေတာ့တာ ေသခ်ာတဲ့အေၾကာင္းလည္း ေျပာျပခ်င္သည္။ ၿပီးေတာ့ ေျပာမိဦးမွာ ပါ။ ``နင္ အိမ္ေထာင္မျပဳ ပါနဲ႔ အတြက္ရယ္၊ အိမ္ေထာင္ဆိုတဲ့ စကားႏွစ္ ခြန္းဟာ ဘ၀ဆုိတဲ့ စာႏွစ္ လံုးထက္ ပုိၿပီး က်ဥ္းက်ပ္ေလးနက္တယ္လုိ႔ ငါ ထင္တယ္။ စိတ္ညစ္ဖုိ႔ပဲ ေကာင္းတာ၊ နင္ အိမ္ေထာင္ျပဳ ရင္ ေပ်ာ္မွာ မဟုတ္ဘူး ́ ́ ဒီလုိေျပာရင္ အတြက္ က လက္ခံမွာ ေတာ့ မဟုတ္ေပ။ ဟုိတုန္းကတည္းက သုိ ဘာေျပာေျပာ အတြက္ က ဟားရယ္တတ္တဲ့ဘက္က ေနသည္။ ``ငတံုး ́ ́ ဆုိသည့္ နာမည္ က အတြက္ က သုိ႔ အတြက္ သီးသန္႔ေပးခဲ့တဲ့ နာမည္ ။ အိမ္ေထာင္ေရး ဟာ ဒါေၾကာင့္ ဒီလုိႀကီးပါလုိ႔ သုိ က ေျပာလွ်င္ `နင္က ငတံုးကုိး ́လုိ႔ အတြက္ ကဲ့ရဲ ႏုိင္၏ ။ ဒါလည္း မွန္ပါသည္။ သုိ႔ မွာ ေနာက္ထပ္ နာမည္ ရထားတာ ရွိေသးသည္။ `မင္း ေတာ္ ေတာ္ ေၾကာင္တ့ဲ မိန္းမ ́တဲ့။ `ငတံုး ́ဆုိတာနဲ႔ ́ေၾကာင္ ́တာ သိပ္ေတာ့ မကြာဘူးထင္သည္။ သုိ ပင့္သက္ေလး႐ႈိက္၍ ကုိယ့္ပံုစံကုိ အမွတ္တမ့ ျပန္ငံု႔ၾကည့္မိ၏ ။ ထဘီနဲ႔ အက်ႌရင္ေစ့ ၀တ္တာ ဘာ ျဖစ္ေနလို႔လဲ။ ``ေမေမ ́ ́ ``ဟင္သား ́ ́ အတိတ္ႏွင့္ ပစၥဳ ပၸန္မွာ ကူးခတ္ရင္း စိတ္တုိ႔က ၿငိမ္သက္ထုိင္းမႈ ိင္းေနဆဲ လက္ဖ်ားကုိ လာဆြဲလႈပ္လုိက္သည့္ သားေလးေၾကာင့္ လႈပ္လႈပ္ရွားရွား ျဖစ္သြားခဲ့၏ ။ ``ေမေမ လာေလ၊ သားသားကုိ ေရပက္ခံသြားၾကမယ္ ́ ́ ``ဟင္ ေရပက္ခံ ́ ́ ``အင္း ́ ́ သားေလးက ႐ႈိးေဘာင္းဘီရွည္ႏွင့္ စပုိ႔ရွပ္အျဖဴ ေလးေပၚမွာ ေရကာဂ်က္ကက္ေလး ၀တ္ထားသည္။ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ေနာက္မွာ ေအးမာက ရယ္လ်က္ပါလာကာ ``မမ ေရပက္ခံထြက္မွာ ဆုိ ́ ́ ``ဟင့္အင္း ́ ́ ``ထင္သားပဲ ́ ́ ဟုေျပာၿပီး ေအးမာက သားကုိ ခ်စ္စႏုိး မဲ့ရြဲၾကည့္၏ ။ ``ေျပာေတာ့ျဖင့္ ေမေမရယ္ သားသားရယ္ အတူတူသြားမွာ ဆုိ၊ ညကတည္းက ဒီအက်ႌ ေမေမ ေရြးေပးထားတာဆုိ ́ ́ ``ေအးမာရယ္ ေတာ္ ေတာ့၊ ကေလး စိတ္မေကာင္းေအာင္ ́ ́ သုိ က သားေဘးမွာ ထုိင္ခ်လုိက္ၿပီး ပခံုးေလးႏွစ္ ဖက္ကုိ ဖ်စ္ကုိင္၍ ``ဟုတ္တယ္၊ ညက သားသား၀တ္ဖုိ႔ မမပဲ ေရြးေပးထားတာ၊ ဒါေပမယ့္ သူ႔အေဖနဲ႔ ထည့္လုိက္ဖုိ႔ေလ ́ ́ ``ေၾသာ္ ́ ́ ေအးမာ မ်က္လံုးေလးပင့္လ်က္ ေနာက္ကုိ ခ်က္ခ်င္း ဆုတ္သြား၏ ။ သားကေလး `အလင္းသုိ ́၏ မ်က္ႏွာေလး ကေတာ့ သိသာစြာ ေျပာင္လးဲသြားခဲ့ၿပီ။ ``သားသားက ေဖေဖနဲ႔ သြားရမယ္ ́ ́ ``အင္းေလ သားရဲ ၊ ေမေမက ေရအရမ္းေၾကာက္တာ၊ ေတာ္ ၾကာ သားသားရဲ အေဖ သြားမွာ ́ ́ ``ေဖေဖက သားသားကုိ ေခၚမွာ လဲ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ́ ́ ``ေၾသာ္ ေမေမ ေျပာေပးမွာ ေပါ့၊ လာ ေမေမတုိ႔ ဘရိတ္ဖတ္စ္ ျပင္ရေအာင္၊ ေရပက္ခံထြက္မွာ ဆုိေတာ့ သားသားလဲ ဗုိက္၀ေအာင္ စားထားရမွာ ́ ́ အလင္း ၏ မ်က္ႏွာေလးက ဘ၀င္က်ပံုမရွိပါ။ ထမင္းစားပြဲမွာ ထုိင္၍ သုိ စားစရာျပင္ဆင္ေနတာကုိ စူပုပ္ပုပ္ေလး ထုိင္ၾကည့္ေန၏ ။ ``ေမေမ ́ ́ ``ရွင္ ́ ́ ``ေဖေဖက ေမေမနဲ႔သားသားကုိ မေခၚဘဲ ဟုိအန္တီေတြ နဲ႔ သြားမွာ ́ ́ ``သားသားရယ္ ေမေမကမွ ေရပက္ခံမလုိက္ရဲတဲ့ဟာ၊.
366 အဲဒီ ေတာ့ သူ႔မိတ္ေဆြေတြ နဲ႔ သြားမွာ ေပါ့ ́ ́ ``သားသားက ေမေမနဲ႔ ေဖေဖနဲ႔ သြားခ်င္တာ ́ ́ ဘူးထဲက ကိတ္ခ်ပ္ေတြ ကုိ ပန္းကန္ေလးထဲမွာ လွလွပပထည့္ေနရင္း သုိ ဘယ္လုိဆက္ ေျပာရမွန္း မသိဘဲ ျဖစ္သြား၏ ။ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ အလင္း က မ်က္ခံုးေလးႏွစ္ ဖက္ကုိ စုကုပ္ထားကာ ေမွာ ္ထားဆဲရွိသည့္ အခ်ဳ ိပန္းကန္လံုးကို အဓိပၸါယ္မဲ့ စုိက္ၾကည့္ေန၏ ။ ``သုိ မင္း ကုိ ခဏခဏ သတိရၿပီး ဟုိမွာ ေငါင္ေနတယ္၊ အဲဒါ အဲဒါ မင္း ယံုလား ́ ́ စံနစ္ မ်က္ေၾကာစင္းလ်က္ႏွင့္ စကားသံခပ္ေလးေလးက လံုးေထြးသြားလုိက္၊ ေပ်ာက္ကြယ္သြားလုိက္။ ``ဟုိမွာ ေလ ဟုိမွာ မိန္းမေတြ အမ်ား ႀကီးပဲကြာ၊ ေယာက္ ်ားေတြ နဲ႔ နင္လား ငါလား ကဲေနၾကတာ သိ သိလား၊ ႏုိင္ငံေပါင္းစံုက ယဥ္ေက်းမႈ ဆုိတာေတြ က ႐ုိင္းလုိက္တာ၊ ကုိယ္ေလ မင္းလုိ မင္းလုိ ပံုတံုးတံုးမိန္းမ တစ္ေယာက္ ကုိ ေတြ ႔ခ်င္လုိ႔ လုိက္ရွာတယ္၊ ရွာေလ ဒီရင္ဘတ္ထဲက ပူေလပဲ ́ ́ သူ႔ရင္ဘတ္ကုိ ပုတ္ျပေတာ့ သုိ ကလည္း ႐ုန္းထြက္လုိက္သျဖင့္ သူ ယုိင္သြား၏ ။ သုိ႔ေသာ ္ သုိ႔ လက္ကုိဖ်တ္ခနဲ ဖမ္းဆြဲလုိက္ရင္း ၿပဳ ိက်သြားၾ ကေတာ့ သူ႔အိပ္ယာထဲမွာ ျဖစ္ေလသည္။ ``ဖယ္စမ္းပါ လႊတ္၊ စံနစ္ ရွင္နဲ႔ကၽြန္မ ဘာမွ ́ ́ ``မင္းကုိ လြမ္းတယ္ ́ ́ ``မသိဘူး သြားဖယ္ ́ ́ ``ႏႈတ္ခမ္းေတြ အမ်ား ႀကီးပဲ၊ အဲဒါေတြ ကုိ ရြံတယ္၊ ကိုယ္ မင္းကုိ ́ ́ တစ္ညလံုး မူးမူးႏွင့္ စကားေတြ ေလွ်ာက္ေျပာသည္။ သုိ ဘယ္လုိမွ ထသြားလုိ႔မရေအာင္ ဇြတ္တရြတ္ ဆြဲခ်ဳ ပ္ထား၏ ။ မနက္မုိးလင္းေတာ့ ညက သူ ဘာမွမဟုတ္ခဲ့သလုိပင္၊ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ရသမွ် ညေပါင္းမ်ား စြာ ထဲမွာ ဟုိ ဟာ ကဗ်ာလြတ္ကခုန္ရင္းႏွင့္။ စူးစူးရွရွ ေအာ္လိုက္မိ၏ ။ ခင္ေလး၏ အထိတ္တလန္႔ ေအာ္သံေၾကာင့္ တစ္ေယာက္ ေသာ သူသည္ တိုက္ကေလး ထဲမွ ေျပးထြက္လာ၏ ။ ဟဲ့ ဟဲ့ မိတိုး၊ လာစမ္း လုပ္ လုပ္ပါဦးရွင္၊ ကၽြန္မကုိ ကိုက္ေတာ့မယ္ ခင္ေလးသည္ အသံတုန္တုန္ကေလးျဖင့္ ထြက္လာေသာ အမ်ဳ ိးသမီးကုိ ေျပာလိုက္သည္။ အမ်ဳ ိးသမီးက ေခြးပုကေလးကုိ ေကာက္ခ်ီ၍ ထိန္းခ်ဳ ပ္ထားၿပီး ခင္ေလးကုိ ၾကည့္လိုက္ သည္။ ဘာ ျဖစ္လို႔ အရမ္း၀င္လာတာလဲ။ ဘယ္သူနဲ႔ ေတြ ခ်င္လို႔လဲ ‘က် က်မ ေဒၚေမေက်ာ့ယဥ္နဲ႔ ေတြ ခ်င္လို႔ပါရွင္ မမေက်ာ့မအားဘူး။ ေနာက္ေန႔မွ လာေတြ ပါလား အို ဒီမွာ ကၽြန္မသူနဲ႔ေတြ မွ ျဖစ္မွာ မို႔ပါ။ ကၽြန္မ သူ႔တူမပါ။ ကင္းပိုင္က်ဳ ံ ရြာက သူ႔တူမ လာတယ္လုိ႔ တဆိတ္ ေျပာေပးပါရွင္ ေအာ္ ညီမက မမေက်ာ့ တူမလား။ အို မသိလို႔ပါကြယ္။ လာ လာ အိမ္ထဲ ၀င္ပါ။ မမေက်ာ့ကုိ သြားေျပာေပးပါ့မယ္ အမ်ဳ ိးသမီးသည္ ပ်ာပ်ာသလဲ ျဖစ္သြား၏ ။ ထုိင္ဦးေနာ္ ဧည့္ခန္းထဲသို႔ ေရာက္လွ်င္ အမ်ဳ ိးသမီးက ခင္ေလးအား ထုိင္ေစၿပီး အခန္းတစ္ခုထဲသို႔ ၀င္ေရာက္ေပ်ာက္ကြယ္သြား၏ ။ ခင္ေလးက သူ႔၀သီအတိုင္း သူထိုင္ေနေသာ ပတ္၀န္းက်င္ကုိ ေလ့လာ ျပန္ေရာက္လာ၏ ။ ဦးဦးက ကိုစုိးကုိေခၚသြားလိုက္ပါတဲ့။ ကဲ အ၀တ္အစား ျမန္ျမန္လဲ၊ ခုနစ္နာရီေတာင္ ထိုးေနၿပီ။ ေအာ္ အႏြဲကိုလဲ ေခၚသြားတဲ့။ အင္း အင္း ျမတ္လွသူသည္ မိမိ၏ အိပ္ခန္းအတြင္ းသို႔ ေျပး၀င္ကာ အသင့္ထုပ္၍ ၀ွက္သိုထားေသာ အထုပ္ကေလးတစ္ခုကုိ ခါးၾကားထဲသို႔ ထိုးသြင္းလုိက္၏ ။ ၿပီးလွ်င္ ေလွ်ာေစာင္ကေလး တစ္ထည္ ကုိ ဘီဒိုထဲမွ ထုတ္ယူကာ အိပ္ခန္းထဲမွ ထြက္ခဲ့၏ ။ အႏြဲေရ အႏြဲ ခဏေဟ့ ျမတ္လွသူတုိ႔၏ အိမ္ေဖာ္မကေလး အေျပးကေလး ေရာက္လာ၏ ။ ဘုရားသြားၾကရေအာင္ ဟုတ္ကဲ့ ႏွစ္ ဦးသား ဧည့္ခန္းဆီသို႔ ထြက္ခဲ့သည္တြင္ သတင္းစာဖတ္၍ ထုိင္ေစာင့္ေနေသာ မင္းစိုးကုိ ေတြ ရ၏ ။ ကိုစိုး သြားမယ္ ေဟာဗ်ာ၊ ျပင္တင္ ဆင္တာ ျမန္လွခ်ည္လား အုိ ဘုရားသြားတာဘဲ ျပင္စရာ ဆင္စရာမလုိပါဘူး။ သဘက္တစ္ထည္ပါရင္ ၿပီးတာဘဲ ဟုတ္ပါတယ္ဗ်ာ၊ ကုိယ့္ဇနီးေလာင္းက နဂိုရ္လွၿပီးသားဘဲ၊ ျပင္စရာ ဆင္စရာလဲ မလုိပါ ဘူး။.
367 ဟဲ ဟဲ ဟဲ မဟုတ္ဘူးလား အႏြဲ အႏြဲမည္ ေသာ အိမ္ေဖာ္မေလးက ေခါင္းကေလးကို ဆတ္ကနဲညိတ္ျပလိုက္ရွာ၏ ။ မင္းစိုးသည္ သူႏွင့္ ယွဥ္တြဲ ထုိင္ရန္ ကားေရွခန္းတံခါးကုိ ျမတ္လွသူအား ဖြင့္ေပး၏ ။ သည္ေတာ့ ျမတ္လွသူလည္း ေရွခန္းမွာ ပင္ ၀င္ထုိင္လိုက္ရ၏ ။ အႏြဲချမာ ေနာက္ခန္းတြင္ ခပ္ကုပ္ကုပ္ကေလး ထုိင္ရင္း စိတ္က်ဥ္းၾကဳ တ္ေနရွာမည္ ျဖစ္ေသာ သူ႔မမေလး ျမတ္လွသူကုိ ႀကိတ္၍ သနားေနမိေပ၏ ။ အႀကံသမား ျမတ္လွသူ ကေတာ့ ရရွိလာေသာ အခြင့္အေရး ကို မိမိရရ အသံုးခ်ႏိုင္ရန္ ဉာဏ္နီဉာဏ္နက္ေတြ အမ်ဳ ိးမ်ဳ ိး ထုတ္လာလ်က္ ရွိေပ၏ ။ အင္းလ်ားၿမိဳ င္ႏွင့္ ေရႊတိဂုံေစတီေတာ္ ႀကီးသည္ မ်ား စြာ အလွမ္းမကြာလွေသာ ေၾကာင့္ တိုေတာင္းလွေသာ အခ်ိန္အတြင္ း ဘုရား၏ အေနာက္မုခ္သုိ႔ ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳ က္ၿမိဳ က္ ေရာက္ရွိခဲ့ ၾက၏ ။ မင္းစိုးက သူ႔ကားကုိ မွန္တင္၍ အေသအခ်ာ ေသာ ့ခတ္လိုက္၏ ။ ၿပီးလွ်င္ သံုးဦးသား ေျဖးညႇင္းစြာ တက္ခဲ့ၾကသည္။ သူသူ ဒီလိုေသာ ၾကာေန႔တိုင္း ဘုရားတက္ခ်င္မွန္း မသိလို႔ပါဗ်ာ။ ေနာင္ဆုိရင္ စိတ္ခ် သူသူ၊ ကိုစိုးကုိယ္တိုင္ အပတ္တိုင္း မွန္မွန္လိုက္ပို႔ေပးမယ္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ကုိစိုး ျမတ္လွသူက မသိမသာ မ်က္လံုးမ်ား လႈပ္ရွား၍ ထြက္ေပါက္ကို ရွာေဖြေနရင္းက သင့္တင့္ ေလွ်ာက္ပတ္ေသာ စကားကုိ ေျပာဆိုလိုက္၏ ။ သူသူကကြာ ကုိစိုးကုိ ဆက္ဆံတာ တစိမ္းတရံစာက်ေနတာဘဲ။ ေက်းဇူးတင္ရတာ နဲ႔ ဘာနဲ႔ ဟင္း ဟင္း ဟင္း သူသူေမ့ၿပီးေျပာမိတာပါ။ ေနာင္မေျပာေတာ့ပါဘူးတဲ့ရွင္ မေျပာေတာ့ပါဘူးတဲ့ မ်က္ႏွာကေလး ေမာ့ေတာ့ေတာ့ႏွင့္ ေငါ့ေငါ့ကေလး ေျပာလိုက္ေသာ ျမတ္လွသူကို ၾကည့္ကာ သူေကာင္းသားသည္ တဟီးဟီး တဟဲဟဲ အသံမ်ား ထြက္၍ သေဘာေခြ မေနာေတြ သြားေတာ့၏ ။ သို႔ ႏွင့္ ရယ္ရင္း ေမာရင္း ဘုရားရင္ျပင္ေတာ္ ေပၚသို႔ ေရာက္ရွိလာခဲ့ၾက၏ ။ ျမတ္လွသူသည္ ဘုရားရွင္ေတာ္ ကုိ ၀တ္ျဖည့္ကန္ေတာ့ၿပီး မခ်စ္မႏွစ္သက္္ သူႏွင့္ ေ၀း၍ ႏွစ္သက္္ ျမတ္ႏိုးသူႏွင့္ မကြဲမကြာ အျမန္ မေႏွး ေနရေၾကာင္း ဆုေတာင္းဆႏၵျပဳ လိုက္မိ၏ ။ ႏြဲေႏွာင္းရွင္းေက်ာ့စြာ ထိုင္ကာ ဆုမြန္ေကာင္းမ်ား ေတာင္းခံေနေသာ ျမတ္လွသူ၏ ေနာက္ မလွမ္းမကမ္းေနရာမွ ေနရင္း မင္းစိုးသည္ အလွကသိုဏ္းကုိ ႐ႈ၍ ေန၏ ။ သည္အလွပေဂးမေလးကုိ ပိုင္ရခ်ည့္ေသးရဲ ဟူေသာ စိတ္ကူးယဥ္အေတြ းျဖင့္ ေမးေစ့ကုိ ပြတ္ကာ မ်က္ႏွာႀကီးသည္ ၿပံဳ း ၿဖီး၍ ေန၏ ။ ျမတ္လွသူက သူ႔နံေဘးကုိ မသိမသာ ေစာင္းငဲ့၍ ၾကည့္လိုက္သည္။ အႏြဲကေလးသည္ ပုဆစ္တုတ္ထိုင္ကာ လက္အုပ္ကေလးၿမဲစြာ ခ်ည္ၿပီး မ်က္စိကုိ စံုမွိတ္၍ ပါးစပ္က ေပါက္ေပါက္လႊတ္သည့္ပမာ ဘုရားရွိခိုး၍ ေန၏ ။ ျမတ္လွသူသည္ ပင့္သက္ကေလး ႐ိႈက္လိုက္ၿပီး ထရပ္လိုက္သည္။ ကုိစိုး ဘာလဲ သူသူ သူသူ ေရသပၸာယ္ခ်င္တယ္၊ ဟိုနားက ေရသည္ ေခၚေပးပါေနာ္ အေခ်ာအလွကေလးက ခပ္ေနာ့ေနာ့ကေလး ေျပာလာသည့္ အခါတြင္ သူေကာင္းသား သည္ ျပာျပာသလဲ ျဖစ္သြား၏ ။ အို ေခၚေပးမယ္ ေခၚေပးမယ္ သူသည္ အေျပးကေလးပင္ ေနရာမွ ထြက္ခြာသြား၏ ။ မင္းစိုး တစ္ေယာက္ သူ႔ဘက္သို႔ ေက်ာေပးလိုက္ သည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳ င္နက္ ျမတ္လွသူသည္ ေနရာမွထ၍ လွစ္ေနေအာင္ ေျပးပါေတာ့သည္။ အေမွာ င္ရိပ္က်ေနေသာ ဘုရားတန္ေဆာင္းမ်ား သည္ ျမတ္လွသူ တစ္ကုိယ္စာကုိေတာ့ ေကာင္းစြာ ေဖ်ာက္ထားႏုိင္၏ ။ ျမတ္လွသူသည္ ေမွာ င္ရိပ္ရင့္ေသာ တစ္ေနရာတြင္ ေခတၱမွ်နား၍ အေျခအေနကုိ သံုးသပ္ လိုက္ၿပီး ဗဟန္းမုခ္ဘက္သို႔ အေသာ ့ႏွင္ခဲ့၏ ။ အခ်စ္အတြက္ စြန္႔စားလိုက္ရသည့္ ျဖစ္ျခင္း။ ေရႊရင္တံုလိုက္ ေမာဟိုက္ေနသည့္ၾကားကပင္ ခ်စ္ဦးသူ၏ မ်က္ႏွာကုိ ေျပး၍ ျမင္ေယာင္ ကာ တအားတက္၍ လည္း ေနမိေပ၏ ။ ေနရစ္ေတာ့ ေမေမခ်စ္ႏိုင္တဲ့သူေရ။ ေမသက္မြန္သည္ ေလွ်ာက်သြားေသာ တဆလင္းဘက္အိတ္ကို ပခုံးတြင္ လြယ္ၿပီး နာက်င္သြားေသာ လက္ေမာင္းကို ဖိ၍ ဆုပ္ကိုင္ရင္း သူ႔ အားထူမ ေပးလိုက္ သူကို ေမာ္ၾကည့္ လိုက္မိသည္။ မင္းမင္းကို သိပ္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အရပ္ ျမင့္ျမင့္ မိုးမိုး ကိုယ္လုံး ကိုယ္ထည္ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းႏွင့္ ရုပ္ေရ အျပတ္ သားနားလွေသာ လူရြယ္တစ္ဦးက သူ႔ ကို ေက်းဇူးတင္စကားေျပာဆိုၿပီး သူ႔ အနီးမွ ေျခလွမ္းက်ယ္ႀကီးမ်ား ျဖင့္.
368 ထြက္ခြာသြားသည့္ကို ေမသက္မြန္သည္ အေငးသား ၾကည့္ရင္းေနရာတြင္ က်န္ရစ္တာ့သည္။ သူက ဘယ္သူလဲ။ ဘာေတြ ကို ေက်းဇူးတင္သြားတလဲ။ ခုနက ေသကံမေရာက္ သက္မေပ်ာက္ ျဖစ္သြားေသာ ကေလးႏွင့္ ပတ္သက္ေနသူ မ်ား လား။ ဒါလည္း ျဖစ္ႏိုင္မည္ ေတာ့ မထင္။ ဟိုကေလး အသြင္အျပင္က ႏႈခမ္းပါးလြန္းလွသည္။ ေပေပေတေတ စုတ္စုတ္ျပတ္ျပတ္ ေလး။ ေျခေတာက္တြင္ ဖိနပ္စုတ္ကေလးသာ္မွ မရွိ။ ခု သူ႔ ကို ေက်းဇူး တင္သြားသူ ကေတာ့။ တက္ထရက္ ေဘာင္းဘီရွည္၊ ဟာေ၀ယံရွပ္ႏွုင့္ ေရဘင္မ်က္မွန္ကို တပ္ဆင္းထားသည္။ သမီးက ဘယ္ျပန္မွာ လဲ၊ ဒီနား တစ္၀ိုက္ကပဲလား က်ြန္မက အေ၀းႀကီးက လာတာပါ၊ အလုပ္ ကိစၥေလး ရွိလို႔ေလ ေမသက္မြန္သည္ စကားျဖတ္ခဲ့ၿပီး စတင္၍ ေျခလွမ္္းလိုက္သည္။ အခန္း ၄ ခ်မ္းေျမ့ ျပည့္စံု ၀င္းတံခါးႀကီး ေရွသို႔ တည့္တည့္မတ္မတ္ ေရာက္ခဲ့ေလၿပီ။ ေမသက္မြန္သည္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ပိုင္ပိုင္ ခ်မွတ္ထားသည့္အတိုင္း ၀င္းတံခါးႀကီး၏ လူတစ္ကိုယ္စာ ၀င္သာေသာ အေပါက္ငယ္တံခါးကို တြန္းဖြင့္ၿပီး ၿခံထဲသို႔ ၀င္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ၀င္းတံခါးဆီမွ အိမ္ႀကီးဆီသို႔ ေဖာက္လုပ္ထားေသာ ေက်ာက္ခင္းလမ္းကေလး အတိုင္း ဆက္ေလ်ွာက္ခဲ့ျပန္သည္။ ဤတြင္ အိမ္္ႀကီးႏွင့္ မေ၀းလွသည့္ေနရာတြင္ ရွိေနေသာ အျပန္႔က်ယ္ၿပီးအရိပ္ေကာင္းလွ သည့္ သစ္တိုပင္ႀကီးေအာက္ျမက္ခင္းစိ မ္းစိမ္းေပၚတြင္ ထိုင္ေနေသာ အမ်ိဳ း သမီးႀကီး တစ္ဦးကို ေတြ လိုက္ရသည္။ အမ်ိဳ း သမီးႀကီးသည္ အိမ္ဘက္ဆီသို႔ ျပန္ၾကည့္ေနရင္းက သူ႔လက္ထဲက တစ္စံုတစ္ခုေသာ အရာ လြတ္က်သြားသည္။ ထိုလြတ္က်သြားေသာ အရာကို သူသည္ ျပန္လည္ရရွိဖို႔ ႀကိဳ း စားရာ မရဘဲ ခက္ခဲ ပင္ပန္းေနေပ၏ ။ ျမင္တာနဲ႔ သိလိုက္ပါသည္။ ထိုအမ်ိဳ း သမီးႀကီးသည္ ခ်မ္းေျမ့ျပည့္စံု၏ အရွင္သခင္မဟု။ ေမသက္မြန္လည္း သူ႔အနီးသို႔ ခ်ဥ္းကပ္သြားလိုက္ၿပီး ျမက္ခင္းေပၚတြင္ က်ေနေသာ ေဆးပုလင္းကေလးကို ေကာက္ယူ၍ အမ်ိဳ း သမီးႀကီးအား ေပးလိုက္ သည္။ အမ်ိဳ း သမီးႀကီးသည္ အံ့အားသင့္သြားေသာ မ်က္ႏွာျဖင့္ ၾကည့္ေနၿပီးမွ ေက်းေက်းဇူးတင္ပါတယ္ကြယ္ တုန္ယင္ေနေသာ လက္ျဖင့္ ေဆးပုလင္း၏ အဖံုးျဖဴ ျဖဴ ေလးကို ဖြင့္လိုက္သည္။ သူ႔လက္ေခ်ာင္းကေလးမ်ား တုန္ေနသျဖင့္ ဖြင့္မရဘဲရွိေနျပန္သည္။ ေမသက္မြန္သည္ ေဆးပုလင္းကို ျပန္ယူၿပီး အဖံုးကိုဖြင့္ကာ အတြင္ းမွ ေဆးတစ္ျပားကို အမ်ိဳ း သမီးႀကီးအား ထုတ္ေပးလိုက္ ရင္း ရင္ေအာင့္ေနလို႔လားဟင္ ဟုတ္တယ္ဒီလိုပဲ စိတ္လႈပ္ရွားသြားရင္ ျဖစ္ေတာ့တာပဲ၊ ဒါနဲ႔ ငါ့တူမေလးက သူနာျပဳ ဆရာမ ေခၚတာ ရမ်ား သြားၿပီလားလို႔ လာစံုစမ္းတာပါ ေဒၚေဒၚ ေၾသာ္တူမက သူနာျပဳ ဆရာမ လား၊ ခ်မ္းေျမ့ျပည့္စံုမွာ လုပ္ခ်င္လို႔လား ဟင္ အမ်ိဳ း သမီးႀကီးသည္ ရႊင္လန္းအားတက္သြားဟန္ျဖင့္ ေမသက္မြန္ကို ၾကည့္ကာ ေမးလာ၏ ။ ဟုတ္ကဲ့၊ လူမရေသးရင္ေတာ့ လုပ္ခ်င္ပါတယ္ လူ မရေသးပါဘူးကြယ္၊ ဒါဆို ခဏေစာင့္၊ အိမ္က ကေလးေတြ အေဖႀကီး အျပင္ခဏ သြားတယ္၊ သူစိတ္ႀကိဳ က္ သူကငွားတာဆိုေတာ့ သူနဲ႔ေတြ ဖို႔လိုတယ္ေလ ေၾသာ္ဟုတ္ကဲ့၊ ေစာင့္ေနပါ့မယ္ အိမ္ထဲ၀င္ေစာင့္ပါလား အိုရပါတယ္၊ ေမသက္ ဒီကပဲ ထိုင္ေစာင့္ေနပါ့မယ္၊ ရင္ေအာင့္တာေကာ သက္သာ ရဲ လားဟင္ ေမသက္မြန္က အမ်ိဳ း သမီးႀကီးေရွ ျမက္ခင္းေပၚတြင္ က်ံဳ က်ံဳ ကေလး ထိုင္ရင္းက ေမးလိုက္သည္။ အင္းေဆးငံုလိုက္ရင္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္း သက္သာတာပါပဲ ဒီလိုပဲ ခဏခဏ ျဖစ္တတ္သလား အင္းခုတေလာမွပါ၊ ဆရာမ ေလးလဲ သိပါတယ္ကြယ္၊ ဆီး ေရာဂါ မ်ိဳ း ရွိတဲ့လူက စိတ္လႈပ္ရွားလို႔ မရဘူးမဟုတ္လား၊ ခက္တယ္ကြယ္၊ သားသမီးထဲမွာ သိုးမည္ းတစ္ေကာင္ပါလာ ေတာ့လဲ မတတ္ႏုိင္ဘူးေလ အင္းဒါ သူသား အငယ္ေကာင္ ဆက္ေမာ္ခန္႔ကို ေျပာေနတာပဲ ျဖစ္ရမယ္ ပူစီမ တစ္ေယာက္ လဲ အၾကည့္ခိုင္းလိုက္တာ ျပန္မလာေတာ့ဘူး ခက္လိုက္တဲ့ ကေလး အမ်ိဳ း သမီးႀကီးသည္ အိမ္ဘက္ဆီသို လွမ္းေမ်ွာ္ၾကည့္ရင္း ေျပာလိုက္သည္။.
369 ဘာလိုခ်င္လို႔လဲ ေခၚေပးရမလား ဟင္ ဆရာမ ေလး အတြက္ တစ္ခုခု ေဖ်ာ္ခိုင္းမလိုပါ အိုရပါတယ္၊ ေမသက္ ခုပဲ အေၾကာ္နဲ႔ အဖန္ေရ ေသာက္လာခဲ့ၿပီးပါျပီ ဒီလမ္းေထာင့္ ဆိုင္ကလား ဟုတ္ပါတယ္ မစိန္သီး ဆိုင္က အေၾကာ္ ကေတာ့ ဆီသန္႔တယ္၊ မုန္႔ႏွစ္ လဲ ေကာင္းေတာ့ ေရာင္ းရတယ္၊ အေ၀းႀကီးကေတာင္ ကားေတြ နဲ႔ လာ၀ယ္ၾကတာ၊ အိမ္က သမီးငယ္ေလးဆိုလဲ သူ႔ဆီက ပုစြန္ေၾကာ္ သုပ္ကို သိပ္ႀကိဳ က္တာ ကြယ့္၊ ေဟာဟိုမွာ ေတာင္ သားႀကီး မင္းမင္း လာေနၿပီ ေမသက္မြန္သည္ ထိုင္ေနရာမွ လည္ျပန္ ၾကည့္လိုက္ရာ သူတို႔ဘက္ဆီသို႔ ဦးတည္ ေလ်ွာက္လာ ေနေသာ မင္းခန္႔ကို ေတြ လိုက္ရသည္။ သူ႔ ကို မ်က္ႏွာခ်င္း မဆိုင္လို၍ ေမသက္မြန္သည္ မ်က္ႏွာကို ခ်က္ခ်င္ လႊဲဖယ္ပစ္ လုိကသည္။ မင္းခန္႔သည္ သူ႔ အေမ အနီးတြင္ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ေမသက္မြန္ကို ေတြ ႔ရလွ်င္ သူ႔ မ်က္ႏွာခန္႔ခန္႔ ေခ်ာေခ်ာႀကီးတြင္ အၿပဳ ံးေတြ ၀င့္ေ၀သြားေတာ့သည္။ း မ်ိဳ း က လည္း လက္ရာေျမာက္၍ ထည္၀ါခံ့ညား လြန္းလွသည္။ ခ်မ္းေျမျပည့္စုံ မိသားစု၏ ၾကြယ္၀မႈ ႏွင့္ ဂုဏ္အရွိန္ကိုလည္း ေဖာ္ျပေနသေယာင္ ရွိေနေပ၏ ။ ဟြန္း လုံး၀ အထင္မႀကီးဘူး၊ ဒါေတြ ကို ျမင္ရေတြ ႔ရေလေလ ပိုၿပီးေတာ့ ရင္ထဲမွာ ခံျပင္းေလပဲ၊ သူတို႔ အရွိန္အ၀ါ သူတို႔ ျပန္သေဘာက်ၿပီး မာန္ေတြ တက္ေနၾကတာ သူတို႔မွသူ၊ တျခားလူေတြ ကို လူလို႔ မထင္ ျဖစ္ေနၾကတာ၊ ငါတို႔ မ်ိဳ း ရိုးက ကိုယ့္သိကၡာကိုယ္ ဘယ္ေတာ့မွ ေငြနဲ႔ မလဲဘူးဆိုတာ ငါက ညီမေလး ေလးငယ္ငယ္အစား သက္ေသ ထူျပမရွာပဲ ေမသက္ အြန္ ေမသက္မြန္သည္ ကိုယ္ေလး ဆတ္ခနဲ တြန္႔သြားၿပီး ေခၚလိုက္သူကို ၾကည့္လိုက္သည္။ ၾကည္လင္ ၀င္းသန္႔ေနေသာ မ်က္ႏွာျဖင့္ သူ႔ကို မင္းခန္႔က ၾကည့္ေနသည္။ သူ႔ မ်က္၀န္းေတြ က ေတာက္ပရႊန္းစိုေနသည္။ ေမသက္လို႔ပဲ တို႔ ေခၚမယ္ေနာ္ ရပါတယ္ႀကိဳ က္သလို ေခၚႏိုင္ပါတယ္ ထိုင္ပါေလ၊ မိုးတိုးမတ္တတ္ႀကီး၊ ေဖေဖ လဲ အၾကာခင္ ေရာက္လာေတာ့မွာ ပါ ေမသက္မြန္သည္ ေက်ာမွီတြင္ တစ္ေခ်ာင္းထိုးဇာလွလွမ်ား တပ္ဆင္ ထားေသာ ဆိုဖာ ကုလားထိုင္ႀကီး တစ္လုံးတြင္ ၀င္ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ မင္းခန္႔ကလည္း သူႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ခုံတြင္ ထိုင္လိုက္ၿပီး သူ႔ေရွ႔က စားပဲြခုံေပၚမွ စီးကရက္ဘူးႏွင့္ မီးျခစ္ကို သူ႔ ဘက္ကို ဆဲြယူလိုက္သည္။ ေမေမ့အတြက္ ရိုးရိုးသားသားနဲ႔ ၾကင္ၾကင္ နာနာ ရွိမယ့္ လူမ်ဳ ိး လိုအပ္ေနတာ ၾကာၿပီေလ၊ အင္းေမသက္ ကေတာ့ ေမေမနဲ႔ အသင့္ေတာ္ ဆုံးပဲဆိုတာ တို႔ သိေနတယ္ ေမသက္ကို ျမင္ျမင္ခ်င္း ေမေမက ခင္သြားတယ္ ေလ ေမသက္မြန္က ႏႈတ္ခမ္း ဖူးဖူးကေလး လြန္႔ရုံသာ ျပဳ ံးေန၏ ။ သူစိတ္ထဲမွာ ေတာ့ အဟြန္းရွင္ထင္ေနတာေတြ လဲႊေနၿပီ ကိုမင္းခန္႔ေရ၊ ကၽြန္မက ရွင့္တို႔အတြက္ အႏၱရာယ္ ေကာင္ရွင့္၊ အႏၱရာယ္ေကာင္၊ တေလာကလုံးမွာ ကၽြန္မ အမုန္းဆုံး လူေတြ က ရွင့္တို႔ မိသားစုေတြ ရွင္တို႔ မိသားစုေတြ အားလုံးကို ေလး ငယ္ ငယ္ အတြက္ အမွည့္ေျခြ ေျခြလို႔ရရင္ ေျခြမယ္ အစိမ္းသက္သက္ေျခြလို႔ရရင္လဲ ေျခြမယ့္လူက အဟင္းဟင္းဟင္းရွင့္ ေရွတည့္တည့္က ရွင္ၾကည့္ေနတဲ့လူပဲ မင္းခန္႔သည္ စီးကရက္ကို မီးညွိ၍ တစ္ရွိဳ က္ ႏွစ္ ရွိဳ က္ ဖြာရွိဳ က္ၿပီး ေမသက္မြန္ကို ၾကည့္၍ စကားစလိုက္ျပန္သည္။ အိမ္မွာ ညီမေလး တစ္ေယာက္ ရွိတာကလဲ ဘယ္ေတာ့မွ ေမေမ့ အနားမွာ ကပ္တယ္ မရွိဘူး၊ ေမေမက အလိုလိုက္ ထားေတာ့ ကေလးဆိုး ကေလးလို ျဖစ္ၿပီး သူ႔စိတ္ ေပ်ာ္သလိုသာ ေနေနေတာ့တာပဲ၊ ေမေမကလဲ သူသမီးေလးကို သိပ္ ခ်စ္ၿပီး သိပ္ အလိုလိုက္ ထားတာ၊ တစ္ရက္ ကေလးမွ မ်က္ႏွာ အညႈိး မခံဘူးေလ၊ အဟင္းဟင္းဟင္း သူ႔ စကား သူ သေဘာက်ေလ ဟန္ျဖင့္ မင္းခန္႔က လက္ၾကားထဲက စီးကရက္ကို ၾကည့္ကာ သြားေစ့၍ ရယ္ေနျပန္၏ ။ ေမသက္မြန္၏ ရင္ထဲတြင္ ေတာ့ နာၾကည္းမႈ ေတြ က ျပင္းထန္း၍ လာသည္။ အဟြန္းသူတို႔ သမီး သူတို႔ ညီမေလးကို က်ေတာ့ ဖူးဖူးမႈ တ္ထားလိုက္ၾကတာ၊ ဒီလိုပဲေပါ့ေလ၊.
370 ေလးငယ္ငယ္ကလဲ သိပ့္ ခ်စ္လို႔ သိပ့္ အလိုလိုက္ခံထားရတဲ့ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ ၊ တစ္မိသားစုလုံး ဖူးဖူးမႈ တ္ထားေသာ ခံခဲ့ရတဲ့ ညီမေလးဟာ သူတို႔ သား သူတို႔ ညီ ဆက္ေမာ္ခန္႔နဲ႔ ေတြ ႔ေတာ့မွ ဘ၀ပ်က္ခဲ့ရတယ္၊ ဆင္းရဲတြင္ း နက္ၿပီး ဒုကၡ သုကၡ ေတြ နဲ႔ ေသခဲ့ရ တယ္ အိုရင္ထဲက နာလိုက္တာ၊ ဘယ္လိုမွ သူတို႔ကို ငါခြင့္မလႊတ္ႏိုင္ဘူး၊ မင္းခန္႔ ဆိုတဲ့ လူကိုလဲ မုန္းတယ္၊ သူ႔အေဖကိုလဲ မုန္းတယ္၊ သူ႔ညီကိုလဲ မုန္းတယ္၊ အိုအားလုံး အားလုံး တစ္အိမ္လုံးကို မုန္းတယ္သိပ္ မုန္းတယ္ ေမသက္မြန္သည္ သူ႔ ေပါင္ေပၚတြင္ ရွိေနေသာ ဆလင္းဘက္အိတ္ကို လက္ႏွစ္ ဘက္ ျဖင့္က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ၿပီး ဦးေခါင္းကို ယမ္းခါ ပစ္လုိက္သည္။ ဟင္ေမသက္၊ ဘာ ျဖစ္တာလဲ ဟင္ မင္းခန္႔သည္ အံ့အားသင့္သြားေသာ အမူအရာျဖင့္သူ႔မ်က္ႏွာကေလးကို ေစ့ေစ့ ၾကည့္ရင္း ေမးလိုက္သည္။ ဟိုေမသက္ ေသတၱာေသာ ့ကေလး ဘယ္နားထားခဲ့သလဲဆိုတာ ေတြ းမရ ျဖစ္သြားလို႔ ပါ ပါးစပ္ထဲက ထြက္မိ ထြက္ရာေတြ ေမသက္ စြတ္ေျပာခ်လိုက္သည္။ ဒါကို ယုံတဲ့လူကလည္း ယုံသြားေလဟန္ ရွိသည္။ ဘယ္လို ေသာ ့လဲ၊ ေသာ ့ အိမ္နဲ႔ ေသာ ့လား၊ သံခေလာက္နဲ႔ ေသာ ့လား အိုဟုိကိစၥ မရွိပါဘူးရွင္၊ ေသာ ့ခေလာက္ေသာ ့ပါ၊ ေမသက္ရဲ အိပ္ရာေပၚမွာ ပဲ ရွိေနမွာ ပါ ေမသက္က ရန္ကုန္ကပဲလား ဟင္ မဟုတ္ပါဘူး နယ္က လာတာပါ ဟာနယ္ကေန ဒီအလုပ္ကို လာ ေလွ်ာက္တာလား၊ အေ၀းႀကီက လားဟင္ ဆိုပါေတာ့ နယ္ကဆိုေတာ့ ပိုလက္ခံ သင့္တာေပါ့ေလ၊ တကူးတက လာခဲ့ရတဲ့ ဥစၥာ၊ ဒါနဲ႔ ဘယ္နယ္ကလဲ ဟင္ ဟသၤာတခရိုင္ အဂၤပူၿမိဳ ႔နယ္ကပါ ဟုတ္လား၊ တို႔ေတာင္ ေရာက္ဖူးခဲ့ေသးတယ္၊ ပုသိမ္ဘက္ သြားရင္းနဲ႔ ေရာက္ခဲ့တာ၊ အင္း သုံးႏွစ္ ေလာက္ေတာ့ ရွိသြားၿပီ ထင္တယ္၊ ဟိုမွာ မိဘေတြ က်န္ရစ္ခဲ့မွာ ေပါ့ေနာ္ မိဘမ်ား ဆုံးတာ ၾကာပါၿပီ ဒါဆို ဘ ယ္သူနဲ႔ ေနတာလဲ ေမာင္ႏွမသားခ်င္းေတာ့ ရွိမွာ ေပါ့ေနာ္ ညီမေလး တစ္ေယာက္ ရွိတယ္ ဆုံးသြားတာ တစ္လ မျပည့္ေသးဘူး၊ ေနတာ ကေတာ့ အေဒၚအပ်ိဳ ႀကီး တစ္ေယာက္ နဲ႔ ေနတာပါ ၾကားရတာ စိတ္မေကာ္ငးပါဘူးကြာ ေမသက္မြန္၏ ညိွဳ း က်သြားေသာ မ်က္ႏွာကေလးကို ၾကည့္ရင္း မင္းခန္႔လည္း စိတ္မ ေကာင္း ျဖစ္သြားသည္။ ကိုကိုႀကီး ေဖ်ာ္ရည္ရွင့္ မင္းခန္႔၏ အနီးသို႔ ေငြလင္ပန္းေပၚတြင္ ေဖ်ာ္ရည္ ဖန္ခြက္ လွလွႀကီး ႏွစ္ ခြက္ကို တင္ေဆာင္ကာ မိန္းမငယ္ ကေလး တစ္ဦး ေရာက္လာ၏ ။ ေၾသာ္ေအးေအး မင္းခန္႔က လင္ပန္းကို ယူလိုက္သည္။ သုံးေဆာင္ပါဦး ေမသက္ စခဲ့ပေမယ့်လည်း မချစ်ခဲ့ရပါ ၏ ၏ ခင်စန်းဝင်းသည် အသားကမဖြူသလို မညိုပါ၊ အသားလတ်လတ်ထဲကဖြစ်သည်၊ အရပ်ကပုသည်ဟု ပြောíမရသော ၅ ပေ ၅ လက်မကျော်ရှိသည်၊ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က မယ္ဒ်ပိုင်ပွဲမှာ ပထမရနိုင်သော ကိုယ်လုံးမျိုးဟု မပြောနိုင်သော်လည်းပဲ တ္ကွေတဲ့ယောက်ျားတွေကတော့ သမင်လည်ပြန္န်ကည့်ရအောင် ဆွဲဆောင်နိုင်သည့် ကိုယ်လုံးမျိုးဖြစ်သည်၊ ခင်စန်းဝင်းဿ ဝိုင်းစက်သော တင်သားကီးတွေက လ၍ပ်လီလ၍ပ်လဲ့ဖြင့် ရှိနေတတ်သလို မို၌မောက်သောရင်သားအစုံကလည်း ကားတွင် သေးကျစ်သော ခါးလေးခြားí တင်သားကီးနှင့်ယှဉ်တွဲကာ ပုရိသအပေါင်းကို ပီတိဖုံးသော ဒုက္တတွေ တသ္ဘီကီးပေးနေသည်၊ ခင်စန်းဝင်းဿ အသက်က ခုမှ ၁၉ နှစ်သာရှိသေးသည်၊ မိဘတွေကလည်း မရှိတော့í အစ်မဖြစ်သူ လင်မယားနှင့်အတူ မှီခိုí နေရသည်၊ ဒါပေမယ့် ကိုးတန်းအောင်ထားဖူးသော ပညာအခြေခံလေးကာင့် ကွယ်လွန်သွားခ္ဒဲ့ပီဖြစ်သော ဖခင်ဖြစ်သူနှင့် ငယ်သူငယ်ချင်းဖြစ်သည့် ပွဲ½သူဌေး ဦးထွန်းမိုင်က သူဿ ပွဲ½တွင် စာရေးမသဘောဖြင့် အလုပ်ပေးí ထားခဲ့သဖြင့် ခင်စန်းဝင်းမှာ ကိုယ့်ဝင်ငွေနှင့်ကိုယ် အိနြေရရ ရပ်တည်နိုင်ခဲ့လေသည်၊ သူဌေးကီး ဦးထွန်းမိုင်က သူမကို သားသမီးသဖွယ် စောင့်ရှောက်ထားသဖြင့်လည်း ခင်စန်းဝင်းမှာ စိတ်အေးချမ်းသာစွာဖြင့် အလုပ်လုပ်နေနိုင်သလောက် ဦးထွန်းမိုင်ဿ တူ ကိုချစ်ဝင်းကာင့်လည်း စိတ်အနှောင့်အယှက်လေးတွေက ရှိရပါသေးသည်၊.
371 ချစ်ဝင်းဆိုသည်က အသက် ၂၆၂၇ ရှိသော လူပ္ဘျိုကီးဖြစ်သည်၊ သားသမီးမရှိသော မုဆိုးဖ္ဘိုကီး ဦးထွန်းမိုင်ဿ ကူဖော်လောင်ဖက်အဖြစ် ဦးလေးဖြစ်သူနှင့်အတူ လာရောက်နေထိုင်သူဖြစ်သည်၊ ပညာအရည်အချင်းကတော့ ခင်စန်းဝင်းလိုပင် ၉ တန်းအောင်ခ္ဒဲ့ပီး ၁၀ တန်းတွင် တစ်နေခဲ့သူဖြစ်သည်၊ ခင်စန်းဝင်းကို ချစ်ဝင်းက မ½;မသားသော မျက်ဝန်းတွေနှင့် ကည္န့်ကည့်နေသည်မှာ က္ဒာပီဖြစ်သည်ကို ခင်စန်းဝင်းက မိန်းခလေးပီပီ ကောင်းစွာ အကဲခတ်မိသည်၊ ချစ်တယ်ဆိုတာကိုတော့ ခင်စန်းဝင်းသိပ္ဒ်ပီး မသိသေးတာအမှန်ပါ၊ ဒါအပြင် ချစ်ဝင်းနျင့် အတူနေလာခဲ့တာ ကာတော့ ချစ်ဝင်းအပေါ် သံယောဇဉ်ရှိခ္ဒဲ့ပီး ရိုးသားသော ချစ်ဝင်းအပေါ် အစ်က္ဘိုကီးတစ်ယောက်လို ခင်မင်မိခဲ့တာတော့ အမှန်ပင်ဖြစ်လေသည်၊ ဒါပေမယ့်လည်း သမီးရည်းစားလို ချစ်ဖို၌္နကတော့ အဲဒီလို စိတ်ထားမျိုးကို ခင်စန်းဝင်းသည် ချစ်ဝင်းအပေါ် ဘယ်လိုမှ ထားíမရပါ၊ ချစ်ဝင်းကလည်း ခင်စန်းဝင်းကို ခုချိန်ထိ ဘာမှ ရေရေရာရာ ဖွင့်ပြောတာမျိုးလည်း မရှိခဲ့ပေ၊ ဒါပေမယ့် ခင်စန်းဝင်း စိတ်ထဲကတော့ အလိုလို သိနေသဖြင့် စိတ်အနှောက်အယှက်တွေ ဖြစ်ရတာကတော့ အမှန်ပင်၊ ခင်စန်းဝင်းအတွက်ဆိုလ္ခင် ချစ်ဝင်းက ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကပျာကယာ ရှေကမှာပင် ပြာပြာသလဲ ရေးကီးခွင်ကျယ် ဆောင်ရွက်ပေးတတ်သည်၊ ပီးတော့လည်း လူရ္ကှေမရှောင် သူရ္ကှေမရှောင် ခင်စန်းဝင်းကို မရိုးသားသည့် မျက်လုံးတွေနှင့်လည်း ကည္န့်ကည့်နေတတ်သည်၊ ဒါကိုပဲ ခင်စန်းဝင်းက စိတ်ညစ်ရသည် ဖြစ်သည်၊ ပြောင်ပြောင်တင်းတင်း ဖွင့်ပြောလို၌ တိတိလင်းလင်း ငြင်းပစ်လိုက်ရတာက အကာင်းမဟုတ်၊ ခုတော့ ဘာမှမပြောပဲ တအုံနွေးနွေးကီး ဖြစ်နေသဖြင့် ခင်စန်းဝင်းမှာ စိတ်လည်းညစ်ရသည်၊ ဒေါသလည်း ဖြစ်ရသည်၊ ဒီကိစိံ စခန်းဖြတ်ဖို၌အတွက် ချစ်ဝင်းက သူမကို အတိအလင်း ဖွင့်ပြောလာပါစေဟုသာ ခင်စန်းဝင်းသည် မ္ခော်လင့်နေရလေတော့သည်၊တစ်ခုသော ညနေခင်း ၏ ၏ ၏ ]]ဘယ်လိုလဲ ချစ်ဝင်း အခြေအနေ တိုးတက်သလား}} ]]ဒီလိုပါပဲ ဦးတရုတ္ဘ်ကီးရာ}} ]]ဟ မင်းဟာကလဲ တော်ကာ သူများနောက် ပါသွားဦးမယ်နော် ၏ ၏ ကိုယ်က ဦးထားမှ တော်ကာကျမှာ မင်းကဖွင့်တောင် မပြောရဲသေးဘူးဆိုတော့ မဟုတ်သေးပါဘူးကွာ}} ]]က္မန်တော် ပြောလို၌ သူက ငြင်းလိုက်ရင် ဒုက္တဗျ အဲဒီတော့ က္မန်တော်လည်း ဘာဆက်လုပ်ရမှန်မသိ ဖြစ်နေမှာ}} ]]အေး ၏ ဖြည်းဖြည်း စဉ်းစားကတာပေါ့ကွာ စောင့်အုံးကွ ချစ်ဝင်းရ}} ]]ဟုတ်ကဲ့ ၏ ၏ }} ချစ်ဝင်းက သူ၌ရ္ကှေမှ အရက်ခွက်ကို ကောက်ျွ မော့လိုက်သည်၊ အခု အသက်အရွယ်အထိ ချစ်ဝင်းမှာ ရည်းစားလည်း မထားဖူး၊ မိန်းမလည်း မချဘူးပါ၊ ဒါပေမယ့် သူမသောက်ဖူးတဲ့ အရက်ကတော့ ခပ်ရှားရှား၊ အရက်ကိုတော့ ချစ်ဝင်းက ကိုက်သည်၊ အလုပ္ဒ်ပီးရင် သောက်ချင်သလောက်သောက်ဆိုí ဦးလေးဖြစ်သူကလည်း ခွင့်ပြုထားလေတော့ ချစ်ဝင်းက သ္ဘူကိုက်တတ်တာလေးကို မပြတ်မှီဝဲနေရသည်၊ ခုလည်း ပွဲရုံမှာ အလုပ်သမားကီး ဦးတရုပ္ဘ်ကီးနျင့် ညနေဖက် အတူထိုင်ဖြစ်န္နေကခြင်းဖြစ်သ ည်၊ ဦးတရုပ္ဘ်ကီးမှာ သူတို၌ပွဲရုံမှာ အလုပ်ဝင်လုပ်နေသည်မှာ ချစ်ဝင်းငယ်ငယ်ကတည်းကပင် ဖြစ်သည်၊ နံမည်ကသာ ဦးတရုပ္ဘ်ကီး ဖြစ်ပေမယ့် တကယ်တော့ သူက ကရင်ကပြားကီး ဖြစ်သည်၊ အသက်က ၄၅၄၆ လောက်ရ္ဒှိပီဖြစ်သည်၊ နှစ်ယောက်သား အတန္န်ကာအောင် နှုတ်ဆိတ်န္နေက္ဒပီးမှ ဦးတရုပ္ဘ်ကီးက စကားစသည်၊ ]]ဒီလိုလုပ်ပါလား ချစ်ဝင်း}} ]]အင်း.
372 ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ}} ]]မင်းပြောရတာလဲ အားမရှိပါဘူးကွာ ငါတို၌က ကားကနေ အ္ဘကံပေး ၏ ၏ မင်းက ဟုတ်တိပတ်တိလည်း မရှိပါဘူးကွာ}} ]]ပြောမယ့်သာ ပြောစမ်းပါ ဦးတရုပ္ဘ်ကီးရာ}} ]]ဒီကောင်မလေးက အရိုင်းသက်သက်လေးဆိုတော့ ယောက်ျ;နဲ၌ ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ထိလိုက်ရင် တစ်ခါတည်း တမ်းတမ်းစွဲသွားနိုင်တယ်ကွ}} ]]အင်း ၏ ၏ ပြောစမ်းပါဦး}} ]]မင်း ခင်စန်းဝင်းကို ဖက်နမ်းကွာ ချစ်ဝင်းရာ}} ]]ဟာ ဟုတ်တယ် ဒီအ္ဘကံကောင်းတယ်}} အားတက်သရော ဖြစ်သွားသော ချစ်ဝင်းကို ဦးတရုပ္ဘ်ကီးက အံ့အားသင့်စွာဖြင့် ကည့်နေသည်၊ ]]ဟေ့ကောင် စာတောင်မပေးရဲပဲနဲ၌ မင်း ဟုတ်ပါ့မလား}} ]]ဟုတ်တယ် စာမပေးတာက ငြင်းမှာစိုးလို၌ ၏ ၏ ခုလိုဆိုတော့ သူ သာယာသွားနိုင်တယ် ၏ ကျောင်းတုန်းက က္မန်တော့် သူငယ်ချင်းတွေပြောတာလည်း ကားဖူးတယ် ၏ ၏ ဦးတရုပ္ဘ်ကီး ပြောသလို လုပ်တာ ကောင်းတယ်}} ]]အေး အရေးအ္ဘကီးဆုံးတစ်ခုကတော့ လူမသိဖို၌ပဲနော် လူသိရင်တော့ မင်း အဲဒီ့နေရာမှာတင် ကိစိံပြတ္ဒ်ပီပဲ}} ]]ဟုတ်လား ကျေးဇူးပါပဲ ဦးတရုပ္ဘ်ကီးရာ}} ]]ကဲ ငါလဲ ရေချိန်ကိုက်န္ဒေပီ အိမ်ကလည်း မ္ခော်နေမယ် ပြန်မယ်ကွာ ဒီနေ၌ ငါ ပြောတာတွေလည်း မမေ့နဲ၌ဦး ချစ်ဝင်းရေ}} ]]စိတ်ချသာ ပြန်ပေတော့ ဦးတရုပ္ဘ်ကီးရေ က္မန်တော် အမြန်ဆုံး အကောင်အထည်ဖော်မှာပါဗျာ}} __________ ဒီနေ၌ မနက်ကတည်းက ဦးထွန်းမိုင် ပွဲရုံမှ ပြန်သွားလေသည်၊ ဦးတရုပ္ဘ်ကီးကလည်း ကလေးနေမကောင်းဟု အကာင်းပြကာ ညနေ ၃ နာရီလောက်ကတည်းက အိမ်သို၌ ပြန်သွားသည်၊ ပွဲရုံမှာက ခင်စန်းဝင်းနှင့် ချစ်ဝင်းတို၌ နှစ်ယောက်တည်းသာ ကျန်ခဲ့တော့သည်၊ ညနေ ၄ နာရီထိုးတော့ ခင်စန်းဝင်းက ပစိံည်းတွေသိမ်းကာ သိမ်းရင်း ဟိုဟိုဒီဒီ ကည့်တော့ ချစ်ဝင်းကို မတ္ကွေရ၊ ဒီနေ၌ ချစ်ဝင်းတစ်ယောက် တမူထူးနေသည်ဟု ခင်စန်းဝင်း သတိပြုမိလိုက်သည်၊ အရင်နေ၌တွေလို ခင်စန်းဝင်းဿ အနားတွင် ရစ်သီရစ်သီနှင့် ချစ်ဝင်း လုပ်မနေပဲ ဖြတ်သွားဖြတ်လာလောက်သာ ခင်စန်းဝင်းဿ အနီးမှ သွားပါသည်၊ သူမကို လှမ်းíပင် ချစ်ဝင်းကမ္နကည့်၊ ဒီလိုဆိုပြန်တော့ ခင်စန်းဝင်းမှာ အခံရခက်သလိုမျိုးလေးတော့ ဖြစ်သွားရသည်၊ ဒါပေမယ့် အိမ်ပြန်ချိန်ရောက္ဒ်ပီမို၌ ဒီအကာင်းတွေကို မေ့ဖြောက်ကာ ထိုင်ရာမှထျွ အပေါ့သွားရန် နောက်ဖေးဖက်သို၌ ထွက်ခဲ့သည်၊ ဒါက ညနေပြန်ကာနီးတိုင်း ခင်စန်းဝင်း လုပ်နေကျအလုပ်ဖြစ်သည်၊ ခင်စန်းဝင်းသည် နောက်ဖေးဖက်သို၌လာရင်း ချစ်ဝင်းကို တ္ကွေလိုတ္ကွေငြား ဟိုဟိုဒီဒ္နီကည့် ရ္နှာကည့်မိသေးသည်၊ ချစ်ဝင်းကို မတ္ကွေရ၊ ဒါပေမယ့် ခင်စန်းဝင်းတစ်ယောက် အပေါ့အပါးသွားပီး ရ္ကှေဖက်သို၌ ပြန်ထွက်လာသော လမ်းခုလတ်üပင် ချစ်ဝင်းနှင့် ပက်ပင်းတိုးတော့သည်၊ ]]အကို ချစ်ဝင်း}} သူမ ဘာပြောမလို၌ စကားစလိုက်သည်ကို သိချင်နေပေမယ့် ချစ်ဝင်းက သူမထံမှ စကားကို နားမထောင်တော့ပါ၊ ဖောင်းဖောင်းလေးအိနေသော သူမဿ လက်မောင်းလေးတစ်ဖက်ကို ရုတ်တရက် ဆွဲကိုင်လိုက်ရင်း ခင်စန်းဝင်း ကိုယ်လုံးလေးကို သူဿ ရင်ခွင်ထဲသို၌ ဆွဲသွင်းလိုက်သည်၊ ]]အို ၏ ဖယ် ၏ ၏ ဖယ် ၏ ၏ ပါ ၏ အို ၏ အို ၏ အု}} ရင်ခွင်ထဲသို၌ ရုတ်တရက် ရောက်လာသော ခင်စန်းဝင်း ကိုယ်လုံးလေးကို သိမ်းကုံးí ဖက်လိုက္ဒ်ပီး သူမဿ ပါးလေးနျစ်ဖက်ကို နမ်းလိုက်သည်၊ ပီးတော့ ချစ်ဝင်းက သူမဿ နှုတ်ခမ်းသားလေးများကို သူဿနှုတ်ခမ်းများဖြင့် ဖိကပ်ျွ စုပ်နမ်းလိုက်တော့သည်၊ ရုန်းကန်နေသော ခင်စန်းဝင်းတစ်ယောက် နည်းနည်းတော့ ငိမ်သွားသည်၊ အဖိုဆိုရင် ရင်ဖိုတောင် မသန်းဖူးသော ခင်စန်းဝင်းတစ်ယောက် တစ်ကိုယ်လုံး ဆောက်တည်ရာမရအောင် ဖြဈ်ွ နေရလေသည်၊.
373 ဒ္နီကားထဲ ချစ်ဝင်းဿ လက္ဘ်ကီးတွေက အ္ဒငိမ်မနေပဲ ဘယ်တုန်းက ကိုင်ချင်နေမှန်းမသိ သူမဿ ဖင်ဆ္ဘုံကီးများကို ဆုပ်နယ်ဖျစ်ညှစ်နေတော့သည်၊ ဒါတင်မကသေး ချစ်ဝင်းဿ လက်တစ်ဖက်က နှစ်ယောက္န်ကားသို၌ တိုးဝင္ဒ်ပီး သူမဿ ပေါင်နှစ်လုံးကားရှိ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို လက်ဝါးနှင့်အုပ်ျွ ဆုပ်လိုက်သေးသည်၊ သူ၌လက္ဘ်ကီးကို အတင်းဆွဲဖယ်လိုက်မှ သက်သာရာရသွားသည်၊ ၁၀ မိနစ်မ္နကာသွားသောအခါတွင်မှ သူမဿ နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကို ချစ်ဝင်းက လဤတ်ျွ ပေးလိုက်သည်၊ ပီးတော့မှ ၏ ၏ ]]ချစ်လို၌ပါ အစန်းရယ် ၏ ၏ စိတ်မဆိုးပါနဲ၌နော်}} တဲ့၊ အခွင့်အရေးရတုန်း အတင်းရုန်းဖယ်ျွ ခင်စန်းဝင်းတစ်ယောက် ချစ်ဝင်းဿ ရင်ခွင်ထဲမှ ရုန်းထွက်ျွ ပြေးတော့သည်၊ သူမဿ ခြေထောက်များမှာ ကမ်းပြင်ပေါ်သို၌ပင် ထိလိမ့်မည်ဟု မထင်ပေ၊ တစ်ကိုယ်လုံးမှာလည်း နုံးချိí မောဟိုက်နေရသည်၊ ချစ်ဝင်းကို လှမ်းíမ္ခပင် မ္နကည့်တော့ပဲ ခင်စန်းဝင်းသည် ရှိသမ္ခ ခွန်အားကို ထုတ်ျွ ပြေးထွက်ခဲ့လေတော့သည်၊ ချစ်ဝင်းဿ ဦးလေးဦးထွန်းမိုင်မှာ အသက် ၄၅ နှစ်သာရှိသော သားသမီးမရှိသည့် မုဆိုးဖ္ဘိုကီးဖြစ်သည့် အလျောက် ချစ်ဝင်းကိုသာ ကူဖော်လောင်ဖက်လုပ်ျွ နေရလေသည်၊ ထို၌ပြင် ဦးထွန်းမိုင်ကလည်း အရွယ်ကလည်းရှိသေး ကျန်းမာရေးကလည်း ကောင်းလေတော့ သွေးသားဆန ́အရ ကးစားမိန်းမတို၌ကို တစ်လ နှစ္ဘ်ကိမ် သုံးကိမ်လောက်တော့ ခေါ်ယူပျော်ပါးလေ့ရှိသည်၊ ပျော်ပါးသည့် နေရာကတော့ ပွဲ½အပေါ်ထပ်တွင်ဖြစ်သည်၊ ချစ်ဝင်းက ဦးထွန်းမိုင်ဿ ကူဖော်လောင်ဖက်ဆိုသော်လည်း အိမ်တွင်မနေပဲ ပွဲ½တွင်နေသူဖြစ်သည်၊ ဦးထွန်းမိုင် ပျော်ပါးမည့်ညမျိုးတွင် ပွဲ½အပေါ်ထပ်ü ခေါ်ယူထားသော ကးစားမိန်းမနှင့် ဦးထွန်းမိုင်တို၌ ပျော်ပါးနေစဉ်တွင် ချစ်ဝင်းက ဦးထွန်းမိုင်ဿ နေအိမ်တွင် သွားí အိပ်ရလေသည်၊ ဒီနေ၌ညလည်း ခေါ်ထားသောမိန်းမက ည ၈ နာရီလောက်ကတည်းက ရောက်န္ဒေပီ ဖြစ်သည်၊ ဦးလေးဦးထွန်းမိုင်ကတော့ ထုံးစံအတိုင်း ည ၁၁ နာရီလောက်မှ ရောက်လာမည် ဖြစ်သည်၊ သူ မရောက်မှီ ချစ်ဝင်းက ပွဲ½တွင် နေရမည်ဖြစ္ဒ်ပီး ဦးထွန်းမိုင်ရောက်မှ ချစ်ဝင်းက အိမ်သို၌ သွားရမည်ဖြစ်သည်၊ ချစ်ဝင်း တစ်ခါမှ မိန်းမ မလုပ်ဖူးသေးပါ၊ ရောဂါရမှာ ကာက်သည်၊ အရက်မူးမူးနဲ၌ အပြာကားတွေ စာအုပ်တွေတော့ ဖတ်ဖူး။္နကည့်ဖူးထားသည်၊ ဒီအရွယ်ထိ ဘယ်မိန်းမကိုမှ မလုပ်ဖူးသေးပေမယ့် ခင်စန်းဝင်းကို လုပ်ဖူးချင်သည်၊ ခင်စန်းဝင်းဿ မျက်နှာလေးမှာ မျက်လုံးမို၌မို၌ နှာတံသွယ်သွယ်လေးနှင့် နှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေက ချစ်စရာကောင်းလှပေသသည်၊ နို၌လေးကလည်း တင်းတင်းရင်းရင်းလေး လုံးíနေတော့ နယ်ပေးချစ်စရာကောင်းပေတော့သည်၊ လုပ်ချင်စရာ အကောင်းဆုံးကတော့ အချိုးအဆစ်က္ဒျပီး ကားထွက်နေသော ဖင်ဆ္ဘုံကီးတွေပင် ဖြစ်သည်၊ တစ်ခုခုများ ကုန်းပီး လုပ်နေတုန်း နောက်ကနေ မြင်လိုက်ရရင် အတင်းပင် ဝင်ျွ ကုံးပစ်လိုက်ချင်စိတ်တွေက တဖွဲဖွဲ ပေါ်ပေါက်ျွ လာရသည်၊ ပွဲ½အောက်ထပ်တွင် ထိုင်ရင်း အရက်သောက်နေသော ချစ်ဝင်းတစ်ယောက် ဦးထွန်းမိုင်ကို သတိရလိုက်သည်၊ ညနေက နမ်းခဲ့ စုပ်ခဲ့ ကိုင်ခဲ့ တွယ်ခဲ့တာ ဖက်ခဲ့တာလေးတွေကို ပြန္ဒ်ပီး စ္ဒမုံပြန်ရင်း စိတ်တွေထ္နကျွ နေတော့သည်၊ ခင်စန်းဝင်းနဲ၌ ညနေက ကုံခ္ဒဲ့ပီး မ½;မရွ ဖြစ်နေရသော ချစ်ဝင်းတစ်ယောက် ဒီည အရက်ပိုí သောက်နေမိသည်၊ နည်းနည်းများသွားသည်၊ ခွက်ထဲရှိ နောက်ဆုံးလက်ကျန် အရက်ကို မော့ချလိုက္ဒ်ပီး အပေါ့သွားချင်ျွ နောက်ဖေးဖက်သို၌ ထွက်လာခဲ့သည်၊.
374 ညနေက ဒီနေရာလေးမှာ ခင်စန်းဝင်းဿ ပါးပြင်လေး လည်တိုင်လေး နို၌အုံလေးတွေကို နမ်းခဲ့သေးသည်၊ သူမဿ အဖုတ်အိအိလေးကိုပင် ကိုင်ခဲ့သေးသည်၊ သင်းသင်းပ္ကျံပ္ကျံလေး မေဤးကိုင်နေသော အပျိုရန္ကံလေးက ခုထိ ရနေတုန်းပင်၊ ]]အစ်ကိုချစ်ဝင်း ဒီမှာ ဘာလုပ်နေတာလဲ}} ချစ်ဝင်းလည်း ရီဝေစွာနဲ၌ လှည္န့်ကည့်လိုက်တော့ ခင်စန်းဝင်းရယ်လေ ၏ ၏ ညက မှောင်နေပေမယ့် လရောင်အလင်းအောက်မှာ ခင်စန်းဝင်းက ပုံးပုံးလေး အလှတွေ ပိုနေပြန်လေသည်၊ ]]လာလေ အစ်ကိုချစ်ဝင်း အပေါ်ထပ်သွားကရအောင်}} တယ်ဟုတ်နေပါလားဟု ချစ်ဝင်းစိတ်ထဲတွင် ထင်လာရသည်၊ အ္ဒမဲတမ်း က္ကွေပတ်ရှောင်နေတတ်သော ခင်စန်းဝင်းတစ်ယောက် ဒီတစ်ခါတော့ ထိပ်တိုက်တ္ကွေခ္ဒျေပီ၊ ထွေးနေအောင်ဖက္ဒ်ပီး ပါးပြင်လေးကို တလ္နကမ်း နမ်းပစ်လိုက်လေသည်၊ အဖုတ်လေးကိုပါ ပွတ်သပ်ပေးနေမိသည်၊ ]]အပေါ်ထပ်ကို သွားကစို၌ အစ်ကိုရယ် ၏ ၏ နော် ၏ ၏ ၏ }} မောသံလေးနှင့်ပြောရင်း ချစ်ဝင်းကို တွဲခေါ်ခဲ့သည်၊ ဒီတစ်ခါ ခင်စန်းဝင်းရ္ကဲ ကိုယ်သင်းရနံ၌လေးတွေက ပိုမေဤးနေသလိုပင် ၏ ၏ မဟုတ်မှလွဲရော ခင်စန်းဝင်း ရေမေဤးတွေ ဆွတ်လာတာဖြစ်မယ် ၏ ၏ အပေါ်ထပ်ရောက်တော့ ခင်စန်းဝင်းအား ချစ်ဝင်းက နောက်ကနေ သိုင်းဖက္ဒ်ပီး လည်ပင်းတို၌ နားရွက်တို၌ကို နမ်းနေပြန်သည်၊ ဒီအချိန်မှာပဲ ခင်စန်းဝင်းက ချစ်ဝင်းရ္ကဲ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို သူမဿ နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေန္ကဲ လာစုပ်တော့ ချစ်ဝင်းငေးနေမိပြန်တယ်၊ ခင်စန်းဝင်းတစ်ယောက် ကောင်းကောင်းတိုးတက်နေပ္ဒါပီ၊ သူ၌နှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေကို ချစ်ဝင်းနှုတ်ခမ်းထူထ္ဘူကီးနဲ၌ စုပ်တော့ သူ၌လ္ခာလေးနဲ၌ ချစ်ဝင်းရ္ကဲလ္ဘာကီးကို လာကလိပြန်တယ်၊ စပို၌ရှပ်လေးထဲ လက်နှိုက္ဒ်ပီး သူမရ္ကဲ နို၌အုံလေးတွေကို ကိုင်တော့ အောက်က ဘော်လီအကÐက မပါပြန်ဘူးလေ၊ ဒါနဲ၌ လည်တိုင်လေးကို နမ်းပီး နို၌လေးကိုစို၌ကာ ခင်စန်းဝင်းရ္ကဲ ဖင်သားအိအ္ဘိကီးတွေကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တော့ သူမရ္ကဲ အသက်ရ၍သံလေးတွေဟာ တအင်းအင်းနဲ၌ ပ္ဒိုပီး ပြင်းထန်လာတော့တယ်၊ ဓါတ်သိတဲ့ ကီးကဖြင့် ခင်စန်းဝင်းလက်နှင့် ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ ကားထဲက အတင်း½န်းကန်ထွက်နေတယ်၊ ထမီခ္မတ္ဒ်ပီး အဖုတ်လေးကို ပွတ်ရတာ ဒီတစ်လ္ဘကိမ် ပထမဦးဆုံး အတ္ကွေအ္ဘကုံပင် မဟုတ်လား ၏ ၏ အရည်တွေ စိုရဤဲနေတဲ့ အဖုတ်လေးထဲကို လက်ညှိုးအဆုံး ထိုးသွင်းလိုက်မိတယ်၊ ခင်စန်းဝင်းကို လ္ဒှဲပီး လုပ်မယ္ဘ်ကံကာမှ သူမက အရင် ချစ်ဝင်းကို အတင်းတွန်းလှဲပစ်လိုက်တယ်၊ ပီးမှ ပေါင်နှစ်လုံးကားထဲဝင္ဒ်ပီး ထိပ်ဖျားကို သူမရ္ကဲ လ္ခာလေးနဲ၌ ယက်ပေးတော့တယ်၊ ရိုးတွင်းချဉ်ဆီထဲက ကျင်နေသလိုပဲ ၏ ၏ တန်ကို သူမပါးစပ်ထဲက ငုံလိုက် စုပ်လိုက် ပြန်ထုတ်လိုက်နဲ၌ တဖြည်းဖြည်းချင်း လုပ်ပေးနေကာ အက္ဒာပိုင်းပိုင်း ထနေသော အချောင်းကီးပတ်လည်ကိုလည်း သူမဿ နှုတ်ခမ်းနွေးနွေးလေးများနဲ၌ တပြွတ်ပြွတ် မြည်အောင် စုပ်ပေးနေတယ်၊ ချစ်ဝင်း အသက်ရ၍သံတွေ ပြင်းထန်လာသည်၊ မနေနိုင်တော့ဘူးလေ ၏ ၏ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ် တက်လုပ်ပစ်တာပဲ ကောင်းပါတယ် ဆ္ဒိုပီးတွေးကာ ခင်စန်းဝင်းကို ခြေရင်းဖက်ကို တွန်းလှဲချပစ်လိုက်တယ်၊ နောက် အပေါ်ကနေတက်ခ္ဒွပီး နို၌လေးတွေ ငုံကာစို၌ျွ ရှိသေးတယ် ချစ်ဝင်းတစ်ယောက် အရည်တွေ ထွက်ကျကုန်လ္ဒေပီ၊ ခင်စန်းဝင်းက အောက်ကန္ဒေပီး တခစ်ခစ်နဲ၌ ရီနေတော့တယ်၊ အဖုတ်ကိုမလိုးရသေးပဲ လေထဲမှာတင် နဲနဲပျော့သွားရတယ်၊ ခင်စန်းဝင်းက အကင်းပါးလို၌ တော်သေးတယ်၊ နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ္ဒ်ပီး ပေါင်ချင်းလည်း ပွတ်ပေးနေတယ်၊ သူမနို၌လေးကို တစ်ဖက်စို၌္ဒပီး တစ်ဖက်က နို၌သီးခေါင်းလေးတွေကို ပွတ်ချေပေးနေမိတယ်၊.
375 ခါးနဲ၌ တင်ပါးကို ပွတ်ပေးနေရင်း ကားထွက်နေတဲ့ ဖင်နှစ်လုံးကားက သူမရ္ကဲ ဖင်ခေါင်းလေးထဲကို လက်ညှိုးနဲ၌ ထိုးလိုက်တော့ ခင်စန်းဝင်းတစ်ယောက် တုန်ျွ သွားသည်၊ သူမရ္ကဲ လက်လေးနဲ၌ ;ကို ဆုပ်ကိုင်ထားသလို ပွတ်ပေးနေသည်မို၌ ဒေါသ္ဘကီးနေတဲ့က တဆတ်ဆတ်နဲ၌ ထောင်လာပြန်တယ်၊ ဒီတစ်ခါ အလွဲမခံနိုင်ဘူး ထင်ပါရ္ကဲ ၏ ၏ သူမရ္ကဲ လက်ကလေးနဲ၌ ကိုကိုင္ဒ်ပီး အဖုတ်၀ကို တေ့ပေးလိုက်တယ်၊ က ဗြစ် ၏ ဗြစ် ဆိုတဲ့အသံနဲ၌အတူ အခေါင်းထဲသို၌ စောင်းပီး ဝင်သွားတယ်၊ ဘာပြောကောင်းမလဲ ဆောင့်လိုက်တာအားကုန်ပေါ့ ၏ ၏ ခင်စန်းဝင်းကလည်း အောက်ကန္ဒေပီး ညှစ္ဒ်ပီး စကောဝိုင်းကတစ်မျိုး ကော့ပေးတာကတစ်ဖုံ လုပ်ပေးနေတော့ ချစ်ဝင်းတစ်ယောက် ရင်ထဲမှာ ဟာကနဲ ဖြစ်လိုက် ဖိုကနဲ ဖြစ်လိုက ခံစားနေရပါတယ်၊ မ္ခော့ပါတယ်ဆိုတာ ဒီအဖုတ်မျိုးထင်ပါရ္ကဲ ကို ဆုပ်ဆုပ္ဒ်ပီး ဆွဲနေတယ် ၏ လုပ်ရတာ စီးစီးပိုင်ပိုင်ရှိနေတယ်လေ၊ ]]အင်း ၏ ၏ အင်း ၏ ဟင်း အကိုရယ် ၏ ၏ လုပ်ပါ နာနာလေး ဆောင့်စမ်းပါ}} ချစ်ဝင်းက စကားမပြောပဲ အလုပ်နဲ၌ သက်သေပြလိုက်တယ်၊ စီးစီးပိုင်ပိုင် ဆွဲထားတဲ့ အဖုတ်အတွင်းသားတွေထဲက ရုန်းထွက္ဒ်ပီး ထပ်ခါထပ်ခါ လုပ်ပစ်လိုက်တော့သည်၊ တာဝန်ကျေတဲ့ ;က မှန်မှန္ဘ်ကီး ဆောင့်လိုးပေးနေတယ်၊ အဖုတ်က ကွလာတယ် ၏ ၏ ;က ပြန်ဖိချလိုက်နဲ၌ အံကိုက်ဖြစ်နေတယ်၊ ]]ပီးကာနီးပီ အကိုရယ် ၏ ၏ နာ ၏ ၏ နာ ၏ ၏ ;ပေးပါ}} လေးငါးဆယ်ချက်လောက် ဆောင့်ပေးလိုက်တော့ နှစ်ဦးစလုံး သုတ်ရည်တွေက အိပ်ယာလေးပေါ်မှာ အိုင်ထွန်းသွားတယ်၊ ချစ်ဝင်းက သူမရင်ဘတ်ပေါ်မှာ မှောက်ခ္ဒျပီး မှိန်းနေရာက ခင်စန်းဝင်းကို ဖက်လိုက်ရင်း လန်၌သွားတယ်၊ မှားပီ ဘယ်ကလာ ခင်စန်းဝင်းဟုတ်ကမှာလဲ ဦးလေးအတွက်ခေါ်ထားတဲ့ အမျိုးသမီးပဲ ၏ ၏ အမူးပြေတော့လည်း သ္ဒိပီပေါ့ ၏ ၏ ကမန်းကတန်းထ္ဒပီး ချစ်ဝင်း ကို ရွပ်ကနဲ နုတ်လိုက်တယ်၊ ]]သွား ၏ ၏ သွား ၏ ၏ နောက်ဖေးမှာ ရေချိုးလိုက် ဦးလေးလာတော့မယ်}} မချောက ချစ်ဝင်းကို မျက်စောင်းလေးတစ်ချက်ထိုးပီး ခြေဆောင့်í ထွက်သွားလေတော့သည်၊ ထိုအခါကျမှ ချစ်ဝင်းက အိပ်ယာခင်းကို ထွေးပီး ဖယ်လိုက်ကာ အပိုရှိသော အိပ်ယာခင်းကို လျွဲ ပေးလိုက်လေတော့သည်၊ __________ ]]အခြေအနေ ဘယ်လိုလဲဟေ့ ချစ်ဝင်း}} ]]မနေ၌က လ၍ပ်ရှားလိုက်တယ် ဦးတရုပ္ဘ်ကီးရ}} ]]အေး ဒါကာင့် ကောင်မလေး ဒီနေ၌ အလုပ်မဆင်းတာကိုး}} ]] မဆိုင်ပါဘူးဗျာ ၏ သူ၌အစ်မ လာပြောတာတော့ နေမကောင်းလို၌တဲ့ ၃ ရက်လောက်နားမယ်တဲ့}} ]] ဒီလိုပဲ ပ္နြောကတာပေါ့ကွ အမှန်က မျက်နှာပူလို၌ မလာတာနေမှာကွ}} ]]စိတ်ဆိုးပီး အလုပ်ပြန်မဆင်းရင် ဒုက္တပဲ ဦးတရုပ္ဘ်ကီးရာ ၏ ၏ }} ]]ဟ ချစ်ဝင်း မင်းကို မုန်းတယ်ပဲထားဦး ၏ မင်းဦးလေးမျက်နှာက ရှိသေးတယ်လေ ၏ ၏ မဆင်းတော့ဘူး ဆိုရင်လည်း ၃ ရက်နားမယ်လို၌ လာပြောနေတာ့မှာ မဟုတ်ဘူး}} ]]အင်း ဒါလည်း ဟုတ်တာပဲ ၏ ၏ }} ]] မင်းကိုရော ခင်စန်းဝင်းက ပါးတွေ ဘာတွေ ½က်သွားသေးလား}} ]]ဟာ ဦးတ½ပ္ဘ်ကီးကလည်း က္ဘံကံဖန်ဖန် ပြောတော့မယ်ဗျာ ၏ ၏ မျက်စောင်းထိုးသွား½လောက်ပဲ ရှိတာပါ}} ]]ဟ ၏ ဒါဆို မင်းအခြေအနေ ကောင်းပီလို၌သာ မှတ်လိုက်ပေတော့}} ]]ဟုတ်မှလဲ လုပ်ပါ ဦးတ½ပ္ဘ်ကီးရာ ၏ ၏ }} ]]ဟုတ်တယ်ကွ ဒီမှာ ငါက မင်းထက် အသက္ဘ်ကီးပါတယ်ကွာ မင်းထက်လည်း အများကီး ပ္ဒိုပီး ကုံဖူးပါတယ် ငါပြောတာ ယုံစမ်းပါ}} ]]အခြေအနေ ကောင်းတာကတော့ ဟုတ်ပါတယ်.
376 ဒါပေမယ့် သူအလုပ်ပြန်ဆင်းလာရင် က္မန်တော် ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ}} ]]အေး မင်းမိန်းမလုပ်ဖူးလား}} ချစ်ဝင်း ငိုင်သွားသည်၊ ပီးမှ ၏ ၏ ]] မလုပ်ဖူးပါဘူးဗျာ ၏ ၏ }} ညက ဦးလေးအတွက် ခေါ်ထားသော အမျိုးသမီးကို လုပ်ခဲ့သည်ကို ချစ်ဝင်းက ထိန်ချန်ထားလိုက်သည်၊ ]] ဒါဆိုရင် မင်း အတ္ကွေအ္ဘကုံရှိဖိုတော့ လိုမယ်ကွ}} ]]ဆိုစမ်းပါဦး ၏ ၏ }} ]] မိန်းမလုပ်ဖူးအောင် အတ္ကွေအ္ဘကုံရှိအောင် အမြန်သာ လုပ်ပေတော့}} ]]ဘယ်လို လုပ်ရမှာလဲဗျာ ရှင်းရှင်းပြောစမ်းပါ}} ]] ပိုက်ဆံပေးရတဲ့ ကောင်မလေး တစ်ယောက်ယောက်ကို ခ္ဒေါ်ပီး လုပ်စမ်းကွာ}} ]]က္မန်တော်မှ မသိတာပဲ ၏ ၏ }} ]]ခက်ပ ချစ်ဝင်းရာ မင်းလို လူငယ်က မသိဘူးဆိုတော့ ငါက ခွကျတာပေါ့ကွ ၏ ကဲပါကွာ ဒီနေ၌တော့ အချိန်လည်း မရှိတော့ဘူး ငါစီမံပေးပါ့မယ် ၏ ၏ ငါ့အသိ ဆိုက်ကားသမားလှမြင့်က ဒါမျိုးတွေ က္မမ်းတယ်ကွ}} ]]ညဖက်မှ ဖြစ်မှာနော် ဦးတ½ပ္ဘ်ကီး}} ]]အေးပါကွာ ငါသိပါတယ် ညကျ ဒီမှာ မင်းတစ်ယောက်ပဲ ရှိတာပဲ ၏ မနက်ဖြန်ကွာ ဟုတ်လား မနက်ဖြန် ၏ ၏ }} ]]ပိုက်ဆံက ဘယ်လောက် ရှာခဲ့ရမှာလည်း}} ]]လိုလိုမယ် ထောင့်ငါးရာ နှစ်ထောင်လောက်တော့ ရှာထားပေါ့ကွာ}} ]]ဟာ မများဘူးလားဗျ}} ]]ဈေးနည်းတာတွေကျတော့ စိတ်မချရဘူးကွ တော်ကာ ရောဂါရမှာလည်း ကာက်ရသေးတယ်}} ]]ကဲ ကောင်းပ္ဒါပီဗျာ မနက်ဖြန်ည က္မန်တော် စောင့်နေမယ် ဦးတ½ပ္ဘ်ကီး}} ]]စိတ်သာချနေပါကွာ ဟဲ ၏ ၏ ဟဲ ၏ ၏ }} __________ _____________________________ __________ နာမည်က ပုံးပုံးတဲ့ ၏ ၏ ဦးတ½ပ္ဘ်ကီးက ချစ်ဝင်းအတွက် ရှာလာတာလေ။ ည ၈ နာရီခွဲလောက်က ဦးတ½ပ္ဘ်ကီးကိုယ်တိုင်ပဲ လာပို၌သွားတယ်၊ ကောင်မလေးက မဆိုးပါဘူး ၏ ၏ တော်တော်လေး တောင့်တယ်၊ အသက်က ၁၆ နှစ်ပြည့်½လေးပဲ ရှိသေးတယ်၊ မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်းလေး မျက်ခုံးထူထူလေးနဲ၌ ½ပ်ရည်လေးကလည်း သန်၌သန်၌ပြန်၌ပြန်၌လေးဖြ စ်သည်၊ လမ်းမှာတ္ကွေရင် ထင်ရက်စရာမရှိ၊ ချစ်ဝင်းက စပ်စ္နုကည့်တော့ ]]ကျမ အဝတ်အစားဖိုးလာရှာတာ ၏ ၏ }} တဲ့ ၏ ၏ ]]မင်းမှားတာပေါ့ ညီမရယ် ၏ ၏ ဒီလိုကန္ဒေပီး တစ်ဆင့် တစ်ဆင့်နဲ၌ ကးစားလုံးလုံး ဖြစ်သွားရင် ဒုက္တပဲ}} ]]အို လူသာ အဓိကပါနော် ၏ ၏ }} ချစ်ဝင်းက ဘာမှပြန်မပြောတော့ပဲ သူမရ္ကဲ အကျÐလေးတွေကို ခ္မတ်သည်၊ ]]အကျÐတွေ မခ္မတ်နဲ၌ရှင်}} ]]တစ်ကိုယ်လုံး ခ္မတ္ဒ်ပီးလုပ်မှ ကောင်းတာပေါ့ ညီမရ္ကဲ}} ]]အို ၏ ၏ ကျမ ရှက်တယ်}} ပထမဆုံး စွန်၌စားရတာဆိုတော့ ပုံးပုံးခမျာ ရှက်½မှာပေါ့ ၏ ၏ ဒါပေမယ် ၏ ၏ ]]မရဘူး အကုန်ခ္မတ္ဒ်ပီးမှ လုပ်မယ်}} ]]အို ၏ က္မတ် ၏ ၏ ဒုက္တပါပဲရှင်}} ပုံးပုံးခမျာ အကျÐခ္မတ် ဘရာစီယာခ္မတ် လုပ်နေတုန်း ချစ်ဝင်းက ထိုင္န်ျွကည့်နေလေသည်၊ ဒီမှာတင် ချစ်ဝင်းရ္ကဲ ;က တားမရ ဆီးမရ ထောင်မတ်ျွ လာသည်၊ ပုံးပုံးဿ နို၌လေးတွေက တောင်ပူစာလေးတွေလို မို၌မောက်လို၌ ဝင်းအိကာန္နေကသည်၊ နို၌သီးခေါင်းလေးတွေက နီရဲလို၌ သေးသေးလေးတွေ ဖြစ်သည်၊.
377 တကယ့်ကို လှတဲ့ကောင်မလေးပင် ဖြစ်သည်၊ ]]အိုး ၏ ဘာထိုင္န်ကည့်နေတာလဲ လုပ်မှာဖြင့် လုပ်ပါတော့လား}} ]] ထမီမှ မခ္မတ်ရသေးတာ ၏ }} ]]ထမီတော့ လှန်လုပ်ပေါ့ရှင် ၏ ၏ တစ်ခါတည်း ဘာမှန်းလည်း မသိဘူး ၏ အကုန်ခ္မတ်နေရတာပဲ}} ပုံးပုံးက မျက်ရည်လေးတွေ ဝိုင်းနေသည်၊ သူမဿ နှုတ်ခမ်းလေးများက တဆတ်ဆတ် တုန်ယင်နေသည်၊ သူမဿ တစ်ကိုယ်လုံးသည်လည်း နတ်ကျသလို တုန်နေသည်၊ ဝတ်ချင် စားချင်လွန်းလို၌သာ ½;½;မိုက်မိုက်နဲ၌ လိုက်လာခဲ့ပေမယ့် အတ္ကွေအ္ဘကုံမရှိဘူးဆိုတာ သိသာလှသည်၊ ချစ်ဝင်းက သူမဿ ကိုယ်လုံးကစ်ကစ်လေးပေါ်သို၌ ထက်ခွလိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ ကောင်မလေးဿ မျက်လုံးလေးများသည် မှေးစင်းí ကျသွားလေတော့သည်၊ မျက်နှာလေးကို စောင်းပီး တစ်ဖက်သို၌ လှည့်ထားတဲ့ အမူအယာလေးကကို စပ်ယှက်မ၍ကို အတ္ကွေအ္ဘကုံ မရှိဘူးသေးတဲ့အကာင်း ဝန်ခံနေရှာသလိုပင်ဖြစ်သည်၊ ]]ညီမ အရင်က ခံဖူးသလား}} ]]အိုး ဘာတွေ လ္ခောက်မေးနေမှန်းကို မသိဘူး}} မျက်နှာလေးတစ်ခုလုံး နီရဲသွားကာ ချစ်ဝင်းကို မျက်စောင်းတစ်ချက် လှမ်းထိုးပီး နှုတ်ခမ်းလေးများကို ပြတ်လုမတတ် ကိုက်ထားရှာသည်၊ တုန်ခါနေတဲ့ သူ၌ကိုယ်လုံး အိအိထွေးထွေးလေးကို ချစ်ဝင်းက တအားသိမ်းကုံး ဖက်ထားရင်း မာတောင်နေသော သူဿ ;ကီးကို သူမရ္ကဲ ပေါင်တံပြည့်ပြည့် ဖိုးဖိုးနှစ်လုံးကားကို ထိုးသွင်းပီး နှပ်ထားလိုက်သည်၊ ချစ်ဝင်းက ဆတ်ကနဲ ညှစ်လိုက်လို၌ ]အင့်} ကနဲဆိုသော အသံလေးနဲ၌အတူ ပုံးပုံးဆိုတဲ့ ကောင်မလေးရ္ကဲ ဖင္ဘ်ကီးက ကော့တက်လာသည်၊ ကွမောက်လုံးတင်းတဲ့ ဆီးခုံရိုးနဲ၌ ချစ်ဝင်းရ္ကဲ ;ထိပ်ဟာ တင်းတင်းကီး ထိုးမိသွားကတယ်၊ ကောင်မလေးဆိုတာ တစ်ကိုယ်လုံး သိသိသာသ္ဘာကီးကို တုန်ယင်နေတော့တယ်၊ သူမသည် အတော်ပင် ရှက်ရှာမှာပင် ဖြစ်သည်၊ ]] ဘာဖြစ်မှန်းလည်းမသိဘူး ၏ တုန်နေတာပဲ}} ဟု ဆိုသော ငိုသံပါလေးနှင့် သူမကို သူမ စိတ်မရှည်သလို ပြောလိုက်သံလေးသည် သနားစရာလိုလို စိတ်လ၍ပ်ရှားသလိုလိုပင် ဖြစ်သည်၊ ချစ်ဝင်းကလည်း တစ်စထက် တစ်စ တင်းလာသော သူဿ ;ကီးကာင့် အချိန်တန္ဒ်ပီဆိုသော အတွေးဖြင့် ပုံးပုံးဿ အဖုတ်လေးကို ကိုယ်လုံးနှစ်ခ္နုကားကနေ လက်လ္ခိုသွင်းပီး စမ်းလိုက်သည်၊ အို ၏ ၏ နူးညံ့ပြောင်တင်းပီး နွေးနွေးကျစ်ကျစ် အဖုတ်အုံ ဆီးခုံလေးကို အရင်ကိုင်မိလိုက်လေသည်၊ ]]အာ ၏ လက္ဘ်ကီးနဲ၌ မကိုင်ပါနဲ၌ရှင် ၏ }} ကောင်မလေးက သူမဿလက်ဖြင့် ချစ်ဝင်းဿလက်ကို အတင်းပြန်ျွ ဆွဲထုတ်တော့သည်၊ ပုံးပုံးဿ ကိုယ်လုံးလေးဟာလည်း ဆတ်ကနဲ ခါကနဲ တွန်၌တွန်၌သွားတာကို တ္ကွေရသည်၊ သို၌သော် ချစ်ဝင်းလက်က အဖုတ်ခုံးခုံး နွေးနွေးအိအိလေးကို အုပ်ကိုင်ထားရာက တစ်ချက်မှ လဤတ်မပေးတော့ချေ၊ ပုံးပုံးဿ အဖုတ်လေးတွင် အမေဤးများ လုံး၀မရှိပဲ ပြောင်သလင်းခါí နေသည်၊ ဆီးခုံ အဖုတ်အုံလေးက တင်းပီး ဖောင်းကားနေသည်၊ ဖားခုံညှင်း ကျောကုန်လေးလို အဆီတဝင်းဝင်းဖြင့် မာကျဈ်ွ နေသည်၊ အကွဲကာင်းလေးကလည်း စေ့ကပ္ဒ်ပီး ညပ်လို၌နေသည်၊ ချစ်ဝင်းမှာ ပုံးပုံးဿ အဖုတ်မာမာကျစ်ကျစ်လေးကို ကိုင်ရ½ဖြင့်ပင် က သံချောင်းကီးတစ်ချောင်းသကဲ့သို၌ မာတင်းí တောင်လာတော့သည်၊ သူမဿ အဖုတ်လေးကို ကိုင်စမ်းí နေသော ချစ်ဝင်းဿ လက်ကို ဆွဲဖယ်ရင်းဖြင့် နှင့် အဖုတ္န်ကားကို ရောက်လာသော သူမဿ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး လက်ကလေးက ချစ်ဝင်းဿ က္မဲပေါက်လောက်ရှိသော လိင်တန္ဘ်ကီးကို မရဲတရဲလေး ကိုင်စမ်းí လာတော့သည်၊ သူမဿ လက်ကလေးများကမူ တဆတ်ဆတ် တုန်ယင်ျွ နေလေသည်၊ ချစ်ဝင်းက သူ၌လိင်တန္ဘ်ကီးကို ဆုပ်ထားသော ပုံးပုံးဿ ခပ်နွေးနွေး လက်ကလေးများကားသို မသိမသာလေး ထိုးသွင်းပီး ညှောင့်ပေးနေလေသည်၊ ပုံးပုံးသည် တကယ့်အ½င်းလေးပင်ဖြစ်သည်၊ လိင်တန်းကို တဖြေးဖြေးကိုင်ရင်း ဂွင်းတိုက်ပေးနေသလို ဖဲလိုက် ညှစ်လိုက် လုပ်နေတော့သည်၊.
378 လိင်တန်တစ်ချောင်လုံးမှာရှိသော အက္ဘာကီးများက တင်းတင်းသွားပီး ဖုထဈ်ွလာကာ အ္ဒပိုင်းပိုင်းထျွ လာတော့သည်၊ ချစ်ဝင်းဿ လက်က ပုံးပုံးဿ နို၌နှစ်လုံးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ္ဘ်ကီးပင် ဆုပ်နယ်ျွ နေတော့သည်၊ ဒီကမှတစ်ဆင့် ပေါင္န်ကားထဲတွင် ထိုးသွင်းí အဖုတ်၀သို၌ တေ့ထောက်မိထားသော ချစ်ဝင်းဿ လိင်တန္ဘ်ကီးက ပုံးပုံးဿ အခေါင်းထဲသို၌ တရေဤ္ကရေဤ္က တိုးဝင်ျွ လာသည်၊ ချစ်ဝင်းဿ ;ပေါ်မှ ပုံးပုံးဿ လက်လေးက ပြန်ျွ ထွက်လ္ဒာပီး သူမဿ ဆီးစပ်နှင့် တင်ပါးလေးကို ဖျွိပွတ်ကာ မျက်လုံးလေးနှစ်လုံးကိုလည်း စုံမှတ်ျွ ထားလိုက်လေတော့သည်၊ သူမဿ မျက်နှာလေးတစ်ခုလုံးမှာလည်း ရ၍္ကံမဲ့í နေချေသည်၊ ချုစ်ဝင်းက သူ၌;ကို ပုံးပုံးဿ အခေါင်းထဲသို၌ တစ်ချောင်းလုံး မသွင်းသေးပဲ တစ်ဝက်လောက် ဝင်သွားသည်နှင့် ;ကို ပြန်ျွ ဖြေးဖြေးလေး ဆွဲထုတ်ကာ အဖုတ်အဝသို၌ လီးဒစ္ဘ်ကီးရောက်သည်နှင့် တဖန် အခေါင်းထဲသို၌ သူဿ ;ကီးကို ညင်သာစွာ ပြန်ျွ ထိုးသွင်းသည်၊ မူလကအတိုင်း တစ်ဝက်မ္ခ ဝင္ဒ်ပီးသွားသောအခါတွင်တော့ တစ်ခါပြန်ခ္မတ်ကာ ;တစ်ဝက်မ္ခနှင့်ပင် ပုံးပုံးဿ အခေါင်း ကျဉ်းကျဉ်းကပ္န်ကပ်လေးထဲကို ညှောင့်ရင်း ထိုးသွင်းပေးနေသည်၊ အခေါင်းထဲတွင် တစ်စထက် တစ်စ စိုစွတ်ျွ လ္ဒာပီး အရသာတ္ကွေလာပုံရသော ပုံးပုံးဿဿ အဖုတ္ဘ်ကီးမှာ ကွကနဲ ကွကနဲ ဖြစ်လာသည်၊ သူမဿ ပါးစပ်ပေါ်တွင် ဖျွိ တင်ထားသော သူမဿ လက်လေးတစ်ဖက်မှာ ပါးစပ်ပေါ်မှ ဖယ်ခွာသွားပီး သူမဿ ခေါင်းအုံးအောက်မှ ခေါင်းအုံးအစွန်းကို ညှဈ်ွ ဆုပ်ကိုင်ထားသည်၊ ;တစ်ဝက်မ္ခဖြင့် ဖြေးဖြေးချင်း ညင်သာစွာ ညှောင့်ပေးနေရင်းက ချစ်ဝင်းသည် ခပ်သွက်သွက်လေး ညှောင့်í လေးငါးကိမ်မ္ခ လုပ်လိုက္ဒ်ပီး ဆတ်ကနဲ သူဿ ;ကို အခေါင်းထဲသို၌ ထပ်တိုးí သွင်းလိုက်သည်၊ ချစ်ဝင်းဿ အချောင်းကီးက လျောကနဲ ဝင်သွားပီး သူမဿ အဖုတ်၀နှင့် ချစ်ဝင်းဿ လိင်တန္ဘ်ကီးအရငိးတို၌ ဖိမိကပ်မ္နိကလေသည်၊ ]]အား ၏ ၏ လာ၊ ၏ ၏ လား ၏ ၏ အိုး ၏ ၏ အိုး ၏ ၏ }} လိင်တန္ဘ်ကီးက သူမဿ အခေါင်းထဲသို၌ တစ်ချက်တည်းနှင့် ဝင်ျွ သွားသည်ဖြစ်သော်လည်း ကောင်မလေးကတော့ တစ်ခွန်းမက ညည်းတွားí နေရတော့သည်၊ အထက်သို၌ ခါးလေးတစ်ချက် ကော့í မျက်နှာလေးတစ်ချက်သာ မဲ့သွားရသည်၊ ကောင်မလေးဿ လက်က ချစ်ဝင်းဿ ရင်ဘတ်က အမေဤးတွေကို ပွတ်ပေးလိုက် လက်မောင်းကီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက် ခေါင်းအုံးကို စုကိုင်လုကိ်ဖြင့် ဘာလုပ်လို၌ ဘာလုပ်ရမည်မသိအောင်ကို အနေခက်နေရရှာသည်၊ ]]ဗြစ် ၏ ၏ ဘွတ် ၏ ၏ စွပ် ၏ ၏ ပြွတ် ၏ ၏ အင့် ၏ ၏ အင့် ၏ ၏ အ ၏ ၏ အား ၏ ၏ အင်း}} အခေါင်းထဲသို၌ လိန်တန္ဘ်ကီး တဆုံးဝင်သွားပီးသည်နှင့် သူ၌;ကို အ္ဒငိမ်မနေတော့ပဲ ချစ်ဝင်းက ထုတ်ချီ သွင်းချီနှင့် မနားတမ်းလုပ်တော့သည်၊ ပုံးပုံးကလည်း သူမဿ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ထပ်ျွ ဖဲပေးလေသည်၊ ခပ်ဖြေးဖြေး ဆောင့်í လုပ်နေသော်လည်း ကီးမားလှသော ချစ်ဝင်းဿ လိင်တန္ဘ်ကီးကာင့် အခေါင်း၀မှ နှုတ်ခမ်းသားလေးများသည် စူလိုက် က္ကုံလိုက်ဖြဈ်ွ နေတော့သည်၊ ပုံးပုံးဿ တစ်ကိုယ်လုံးမှာလည်း ရှေ၌တိုးနောက်ငင်ဖြင့် တလ၍ပ်လ၍ပ်ဖြဈ်ွ နေရလေသည်၊ သူမဿ အရည်များကလည်း တစိမ့်စိမ့် ထွက်လ္နာကသဖြင့် ချစ်ဝင်းဿ လိင်တန္ဘ်ကီးသည် သူမဿ အရည္န်ကည်များဖြင့် စိုရဤဲကာ ပြောင်တင်းလ္ခက်ရှိနေတော့သည်၊.
379 လိင်တန္ဘ်ကီး ဝင်ထွက်ပုံက အားရစရာ ကောင်းလှသည်၊ အဖုတ္ဘ်ကီး ပ္ဒဲပဲသွားအောင်ကို တိုးí ဝင်နေတော့သည်၊ ]]ဘွတ် ၏ ၏ ဘွတ် ၏ ၏ ပလွတ် ၏ ၏ ဘွတ် ၏ ၏ ပြွတ် ၏ ၏ }} ]]ဟင့် ၏ ၏ ဟင့် ၏ ၏ အင့် ၏ ၏ ရှီး ၏ ၏ အား ၏ ၏ အား ၏ ၏ }} ]] ကောင်းလားဟင် ၏ ၏ ပုံးပုံ}} ]] အင်း ၏ ၏ သိပ်ကောင်းတာပဲ အစ်ကိုရယ်}} သူမဿလ၍ပ်ခတ်သော မပီမသ အသံလေးများကာင့် ချစ်ဝင်းဿ ဆောင့်ချက်တွေက သိသိသာသာကို ပြင်းထန်ျွ လာတော့သည်၊ ချစ်ဝင်းဿ အတန္ဘ်ကီး ဆောင့်ဝင်လာတိုင်း ပုံးပုံးဿခါးလေးကို ကော့í ပေးလေသည်၊ ]]ပြွတ် ၏ ၏ ဘွတ် ၏ ၏ ပလွတ် ၏ ၏ ဗြစ် ၏ ၏ }} ]]အင့် ၏ အ ၏ ၏ ဟင့် ၏ ၏ အား ၏ ၏ အင်း ၏ ၏ ဆောင့် ဆောင့် ၏ ၏ နာ နာ ၏ လေး ၏ အီး ၏ အီး ၏ ၏ }} ရမက်စိတ်တွေ ပြင်းထန်ျွ လာသော ပုံးပုံးက ချစ်ဝင်းဿ ခါးကိုဖက္ဒ်ပီး တအားပြန်ျွ ကော့ပေးရင်း ညှောင့်ပေးနေသည်၊ ခ္စအ္နကာမှာပင် ပုံးပုံးဿ အခေါင်းထဲမှ အရည်များမှာ ဒရဟော ပန်းí ထွက်လာသောအချိန်မှာပင် ချစ်ဝင်းကလည်း ပုံးပုံးဿ ကိုယ်ပေါ်သို၌ မှောက်ျွ ချလိုက္ဒ်ပီး လိင်တန္ဘ်ကီးကို အခေါင်းထဲသို၌ ဖျွိ စိုက်ချရင်း သုတ်ရည်များကို ပန်းí ထည့်လိုက်လေတော့သည်၊ ပုံးပုံးကလည်း အရှိန်မသေသေးပဲ ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ ကော့í ကော့í ဆောင့်ပေးနေမိသည်၊ ]]အို ၏ ၏ ကောင်း ၏ ကောင်းလိုက်တာ အစ်ကိုရယ်၏ ၏ ဟင်း ၏ ၏ }} ]] နောက်ခံချင်ရင် ၏ ကိုယ့်ဆီလာခဲ့နော် ၏ }} ]] ဟုတ်တယ် မိန်းခလေးကပဲ ၏ သူ၌ဆီ လာရအုံးမယ်လို၌ ဟွန်း}} တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် အ္ဒပုံးလေးတွေ ကိုယ်စီ ဖလှယ်မိသွားကတော့သည်၊ _____________________________ _____________________ အဖိုဆို ယင်ဖိုတောင် မသန်းဖူးသေးသော ခင်စန်းဝင်းတစ်ယောက် သူမကို ချစ်ဝင်းက ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ပ္ကွေပိုက်ျွ ပယ်ပယ်နယ်နယ် နမ်းစုပ်ပွတ်သပ် ဖျစ်ညှစ်တာကို မမ္ခော်လင့်ပဲ ခံစားလိုက်ရ္ဒပီး တစ်ခါဘူးမှ မ္ဘကုံစဖူး မခံစားဖူးလေသော အထိအတ္ကွေနှင့် ထိထိမိမ္ဘိကီးကို ကုံတ္ကွေလိုက်ရလေသော အဖိုဓါတ်တွေကာင့် သူမမှာ နေမထိ ထိုင်မသာ ဖြဈ်ွ ခံစားနေရသည်၊ ဗုံးကနဲ ဆိုတော့ ချစ်ဝင်းကို စိတ်ဆိုးဒေါသ ဖြစ်မိသလို ဖြစ်သွားခဲ့ရသော်လည်း ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ထိထိမိမိ ထိတ္ကွေလိုက်ရသည့် အရသာက သူမဿ အသည်းထဲဝယ် စွဲလန်းí သွားခဲ့ရတော့သည်၊ ဒါပေမယ့်လည်း အပျိုစင်လေးမို၌ ရှက်အားတွေပိုလို၌ ချစ်ဝင်းနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်ရမှာ ကာက်သဖြင့် နေမကောင်းဟု အကာင်းပြကာ အလုပ်မဆင်းသည်မှာ ဒီနေ၌ဆိုလ္ခင် ၂ ရက်ပင်ရှိန္ဒေပီဖြစ်လေသည်၊ ရှက်လို၌ မျက်နှာပူလို၌သာ ချစ်ဝင်းနှင့် မျက်နှာခြင်း မဆိုင်ရဲသလို ဖြစ်ပေမယ့်လည်း သူမဿ သွေးသားများက စေ့ဆော်မ၍ကာင့် ခင်စန်းဝင်းဿ အတွင်းစိတ် သဘောကမူ ချစ်ဝင်းကို တ္ကွေချင်မြင်ချင်နေပေတော့သည်၊ ညစဉ်ညတိုင်းဆိုသလို ၈ နာရီခွဲကျော်သည်နှင့် အိပ်ယာထဲဝင်ကာ လှဲချလိုက္ဒ်ပီး ခေါင်းချလိုက်သည်နှင့် အိပ်ပျော်သွားတတ်သော ခင်စန်းဝင်းတစ်ယောက် ယခုည ၁၀ နာရီကျော်ကျော်ပင် ရှိန္ဒေပီဖြစ်သော်လည်း အိပ်ယာပေါ်တွင် တလူးလူး တလှိမ့်လှိမ့်ဖြင့် အိပ်မပျော်နိုင်အောင် ဖြဈ်ွ နေရလေသည်၊ ဒီလိုနဲ၌ တောင်တွေးမြောက်တွေးဖြစ်နေသော ခင်စန်းဝင်းတစ်ယောက် တစ်ဖက်ခန်းရှိ သူမဿ အစ်မဖြစ်သူ သန်းသန်းတို၌ဿ အခန်းဖက်ဆီမှ ထွက်ပေါ်í လာသော တီးတိုးသံလေးများဆီသို၌ အာ½ရောက်ျွ သွားသည်၊ ဒီအသံလေးတွေကို စောစောထဲက ကားနေရသည် မှန်သော်လည်း တစ်ချက်တစ်ချက်မှသာ ကားရခြင်းဖြစ်လေသည်၊ အခုတော့ သိသိသာသာပင် ဆက်တိုက်ဆိုသလို ကားလာရတော့ ခင်စန်းဝင်းမှာ စိတ်ဝင်စားí လာရတော့သည်၊.
380 အိပ်မပျော်နိုင် ဖြစ်နေရတာကလည်း တစ်ကာင်း။ စပ်စုတဲ့ သဘောကလည်း ရှိနေလေတော့ တ္ကွေချင်မြင်ချင် သိချင်သည့်ဆန ́က ပြင်းပြင်းထန်ထန်မို၌ ခင်စန်းဝင်းသည် ကုတင်ပေါ်လှဲနေရာမှ ထျွထိုင်လိုက်သည်၊ ဒီအချိန်မှာပင် တစ်ဖက်ခန်းမှ အစ်မဖြစ်သူ သန်းသန်းဿ ခပ်ညုညု အသံလေးက ထွက်ပေါ်လာရပြန်လေတော့ ခင်စန်းဝင်းသည် ဘာမှစဉ်းစားမနေတော့ပဲ ထရံပေါက်မှ တစ်ဖက်ခန်းသို၌ ချောင်းကည့်လိုက်တော့သည်၊ ]]အမလေး ၏ ၏ လေး ၏ ၏ }} ခင်စန်းဝင်းဿ ကိုယ်လေးမှာ နောက်သို၌ပင် တွန်၌သွားရလေသည်၊ အစ်မဖြစ်သူ သန်းသန်းက သူ၌လင်ဖြစ်သူ တိုးအောင်ဿ ကီးမားပီး ထောင်မတ်နေသော ;ကီးကို ခပ်ညုညုလေး ကည့်íနေသည်၊ ;ကီးကလည်း အကာတွေ ပိုင်းပိုင်းထ္ဒပီး ပုတ်သင်ညိုခေါင်းလို ခေါင်းတဆတ်ဆတ်နဲ၌ ငိမ့်နေလေသည်၊ ခင်စန်းဝင်းအဖို၌ သေချာမမြင်ဖူးသော ဒီလိုမြင်ကွင်းမျိုးကို လက်တ္ကွေမြင်နေရသည်မို၌ သက်ပြင်းလေးချရင်း ထပ်ျွ ချောင်းကည့်နေဖြစ်တော့သည်၊ ဒီတစ်ခါတော့ သန်းသန်းက ;ကီးကို သူမဿ ပါးစပ်ဖြင့် စုပ်ျွ ပေးနေသည်၊ ကိုတိုးအောင်ကလည်း မမသန်းဿ ဆံပင်တွေကို နမ်းလို၌ လက်တွေကလည်း မမသန်းကို ပွတ်သပ်နေတာမှ နေရာလပ်မရှိအောင်ပင်၊ တစ်ခါ တစ်ခါတော့လည်း ကိုတိုးအောင်ဿ မျက်နှာက အပေါ်မော့ပီး တအင်းအင်း ဖြဈ်ွ နေလေသည်၊ နောက်တော့ အားမရတော့ဘူး ထင်ပါရ္ကဲ ၏ မမသန်းဿ နို၌အုံလေးကို ငုံ၌္ဒပီး စို၌လိုက်တယ်၊ စူစူမို၌မို၌လေး ရှိနေသော မမသန်းဿ အဖုတ်လေးကိုလည်း လက်ဝါးဖြင့်အုပ်ကာ တရွရွ ပွတ်သပ်နေသည်၊ နဂိုကတည်းကမှ မတည္ဒ်ငိမ်ရသော ခင်စန်းဝင်းဿ စိတ်များသည် ပြင်းထန်စွာ ထ္နကျွ လာရတော့သည်၊ ကိုတိုးအောင်ဿ လက်က မမသန်းဿ အဖုတ်လေးကို ပွတ်လိုက် အမေဤးလေးတွေကို သာသာလေး ဆွဲကိုင်လိုက် လုပ်နေရင်း သူရ္ကဲ လက်ညှိုးနဲ၌ လက်မက မမသန်းဿ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးနှစ်ခုကို ဖဲကိုင္ဒ်ပီး သူ၌လက်ခလယ်က အစေ၌လေးကို ကလျွိ ပေးနေသည်၊ တ္ကွေနေမြင်နေရသော ခင်စန်းဝင်းတစ်ယောက် အဖုတ်အဝလေးပင် တင်းကနဲ တင်းကနဲ ဖြဈ်ွ သွားရတော့သည်၊ မမသန်းသည်လည်း ခါးလေးတွန်၌္ဒပီး တင်းပါးကီးခါယမ်းလို၌ အရမ်းကို ခံစားနေရပုံပေါ်နေသည်၊ မမသန်းက ;ကီးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ၌ စုံကိုင္ဒ်ပီး ပါးစပ်ထဲသွင်းလိုက် ပြန်ထုတ်လိုက် လ္ခာလေးနဲ၌ ဒစ်ပတ်ပတ်လည်ကို လ္ခောက်ယက်ပေးနေသည်၊ ကာလာသည်နှင့်အမ္ခ ခင်စန်းဝင်းတစ်ယောက် အာခေါင်တွေ ခြောက်သ္ကွေလို၌လာရသည်၊ ကိုယ့်လက်နဲ၌ကိုယ် နို၌အုံတွေကို ဆုပ်ချေပေးနေမိရင်း ထမီလေးကို အသာလေး လျောချကာ ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ လ၍ပ်နေသော အစေ၌လေးကို လက်ညှိုးနဲ၌ လက်မညှပ္ဒ်ပီး ပွတ်ပေးနေမိတယ်၊ တစ်ကိုယ်လုံး တတွန်၌တွန်၌ ဖြစ်သွားရသည်မှ ခင်စန်းဝင်းသည် သူမဿ ခေါင်းထဲသို၌ လက်ညှိုးကို ထိုးသွင်းလိုက်သည်၊ အား ၏ ၏ အား ၏ ၏ က္မတ် ၏ ၏ က္မတ် ၏ ၏ ကိမ်းပီးနာလာပေမယ့် လက်ညှိုးကို ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် လုပ်နေမိတယ်၊ ခင်စန်းဝင်းတစ်ယောက် ထရံပေါက်ကနေ သူ၌အစ်မ သန်းသန်းတို၌ လင်မယား လုပ်နေတာကို ကည့်ရင်း သွေးသားတွေက ဗြောင်းဆန်ျွ လာရသည်၊ ခ္နကာမှာတော့ မမသန်းက သူ၌လင်ရ္ကဲ လီးကို လက်တစ်ဖက်က မလွတ်တမ်းကိုင်ရင်း ပက်လက်လှန်နေတဲ့ သူ၌လင်ရ္ကဲ ပေါင်ရင်းပေါ် ခွထိုင်လိုက်တယ်၊ ပီးတော့ မမသန်းက ကုန်းကုန်းကွကွနဲ၌ သူ၌လင်ရ္ကဲ လီးကီးထိပ်ကို အဖုတ်အဝမှာ တ္ဒေ့ပီး တဖြေးဖြေး ထိုင်ချလိုက်တယ်၊ မမသန်းရ္ကဲ ဖင္ဘ်ကီးက တဖြေးဖြေး နိမ့်ကျလာတာနဲ၌အမ္ခ လီးကီးက အဖုတ်ထဲကို တစ်စ တစ်စ ပိုပ္ဒိုပီး ဝင်သွားတော့တယ်၊ လီးကီးက တဆုံးဝင်သွားရော မမသန်းက သူ၌လင်ကိုတိုးအောင်ရ္ကဲ ကိုယ်ပေါ်ကို မှောက်ချလိုက်တယ်၊.
381 စူစူမို၌မို၌လေး ဖြစ်နေတဲ့ မမသန်းဿ အဖုတ်လေးဟာ လီးဒ္စါ်ကာင့် ခွက္ဒ်ပီးဝင်သွားတော့တယ်၊ မမသန်းရ္ကဲ ဖင္ဘ်ကီး ပြန်မြှောက်လိုက်တော့ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတေါက လီးအက္ဘာကီးတွေနဲ၌ င္ဒိပီး ပြန္န်ကွလို၌ ဖောင်းကားလာပြန်တယ်၊ မမသန်းရ္ကဲ မျက်နှာနဲ၌ သူ၌လင်ရဲကမျက်နှာဟာ နှုတ်ခမ်းခြင်းစုပ္ဒ်ပီး ပူးနေပေမယ့် ခါးအောက်ပိုင်းကတော့ ပူးလိုက် ခွာလိုက် တဖွတ်ဖွတ်အသံတွေ မြည်အောင်ပင် လုပ်န္နေကတော့တယ်၊ ခင်စန်းဝင်းတစ်ယောက်ကတော့ တဟင်းဟင်း တအားအားဖြင့် နှုတ်ခမ်းတွေ ခြောက်လ္ဒာပီး လ္ခာလေးထုတ်လို၌ ကိုယ့်နှုတ်ခမ်းသားတွေကိုကိုယ် ပွတ်ပေးနေမိတယ်၊ နို၌လေးနှစ်လုံးကိုလည်း ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် ပွတ်ချေရင်း အားမလိုအားမရ ဖြစ်နေတော့တယ်၊ အဖုတ်ထဲကို ထိုးသွင်းထားတဲ့ လက်ညှိုးရ္ကဲ ဒ္စါ်ကာင့် အရည်တွေလည်း ထွက်ကုန္ဒ်ပီလေ ၏ ၏ ]]အင့် ၏ အင့် ၏ အား ၏ အား ၏ က္မတ် ၏ ၏ က္မတ် ၏ ၏ }} မမသန်းဿ အသံလေးတွေက ဆောင့်ချက်အတိုင်း စည်းဝါးကိုက်ျွ ထွက်ပေါ်နေပါသည်၊ ကာမအထွတ်အထိပ်သို၌ ရောက်ခါနီးလို၌လားမပြောတတ် မမသန်းဿ အဖုတ်လေးက တဖောင်းဖောင်းနဲ၌ တအားကို ဆောင့်အားကောင်းနေပြန်တယ်၊ မမသန်းဿလင် ကိုတိုးအောင်ဿ ;ကီးကလည်း မမသန်းဿ အခေါင်းထဲသို၌ ဗြစ်ကနဲ ဗြစ်ကနဲ နေအောင် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် ဖြစ်နေသည်မှာ အသည်းယားစရ္ဘာကီးပင် ဖြစ်သည်၊ ကိုတိုးအောင်က မမသန်းဿ မို၌မောက်နေသော နို၌လေးတွေကို တပြွတ်ပြွတ်နဲ၌ စို၌ပေးနေရင်း သူ၌လက်နှစ်ဖက်ကလည်း မမသန်းဿ ဖင်ဆ္ဘုံကီးတွေကို ချွေ ပေးနေလေသည်၊ မမသန်းက ပြင်းပြင်းထန်ထန် လေးငါးချက်လောက်ဆောင္ဒ့်ပီး သူမဿ တင်ပါးကီးတွေဟာ ကားနေရာက စုသွားက္ဒပီး တဖြေးဖြေး အကာတွေ လျော့ကျသွားကာ မျက်လုံးလေးတွေ မှေးစင်းကျလ္ဒာပီး သူ၌ယောက်ျ;ရ္ကဲ ရင်ခွင်ထဲကို စိုက်ကျသွားပါတော့တယ်၊ အရည်တွေကလည်း သူ၌လင်ရ္ကဲ ဂွေးအုပေါ်မှတဆင့် အိပ်ယာပေါ်သို၌ပင် ကျွ သွားပါတော့တယ်၊ ခင်စန်းဝင်းလည်း ထရံကိုမ္ဒှီပီး ကမ်းပြင်ပေါ်ထိုင်ချလိုက်တော့ အဖုတ်တစ်ခုလုံးမှာ အရည်တွေ ရဤဲန္ဒေပီး မျက်စိကို စုံမှိတ်ျွ မှိန်းနေသည်၊ နမ်းတာတွေ ဖက်တာတွေ ခံစားဖူးပေမယ့် ယောက်ျ;တစ်ယောက်ရ္ကဲ အလုပ်ကို မခံဘူးသေးသော ခင်စန်းဝင်းတစ်ယောက် ကာမအရသာကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ခံစားချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွား ပေါ်ပေါက်လာရတော့သည်၊ ခင်စန်းဝင်းသည် အမောပြေလာတော့မှ မှေးစင်းထားသော မျက်လုံးအစုံကို အသာဖွင္န့်ကည္ဒ့်ပီး ကပိုက½ ဖြစ်နေသော သူမဿ ထမီကို ပြန်ျွပြင်ဝတ်ရင်း သူမဿ တစ်ဖက်ခန်းသို၌ ပြန်ျွ ကည့်မိပြန်သည်၊ အတော်လည်း မောသွားက္ဒပီထင်ပါရ္ကဲ မမသန်းက သူ၌လင်ပေါ်မှာ မှောက်ရက်အိပ်ပျော်နေတယ်၊ တိတ်ဆိတ်မ၍တွေ လဤမ်းမိုးနေတဲ့ည သန်းခေါင်ယံအချိန်မှာ ခင်စန်းဝင်းတစ်ယောက် အားမလို အားမရ ဖြစ်လာရတော့သည်၊ သူမဿ အိပ်ယာလေးပေါ်သို၌ လှဲချလိုက်ပေမယ့်လည်း ခင်စန်းဝင်းမှာ အိပ်ျွ မပျော်ခဲ့ပါချေ၊ နွေဦးညမို၌ လေဝင်အောင်ဖွင့်ထားသော ပြူတင်းပေါက်ဆီမှ လရောင်လေးက ဝင်ျွ လာခ္ဒျေပီဖြစ်သည်၊ သန်းခေါင်ဦးမှ ထွက်ပေါ်လာသော ဖိုး½ဤလက ခင်စန်းဝင်းဿ မှောင်မဲနေသော အိပ်ခန်းလေးအတွင်းသို၌ သဘာ၀ အလင်းရောင်ဖွေးဖွေးလေးကို သွတ်သွင်းí ပေးနေလေသည်၊ အိပ်ယာပေါ်သို၌ ပက်လက်ဖြစ်သွားပေမယ့်လည်း မျက်လုံးတွေကို မမှိတ်မိသေးသော ခင်စန်းဝင်းတစ်ယောက် ခံစားနေရသော ရမက်သွေးတွေကလည်း အဆမတန် ဖြဈ်ွ နေရတော့သည်၊ လှဲနေရာမှထိုင်ကာ သူမဿ ကိုယ်ပေါ်ရှိ အဝတ်အစားတွေကို အကုန်လုံးခ္မတ်ပစ်လိုက္ဒ်ပီး အဝတ်အစားတွေကို အိပ်ယာဘေးတွင်ပုံကာ သူမသည် အိပ်ယာပေါ်သို၌ ပြန်ျွ ပက်လက်လှန်လှဲí အိပ်လိုက်သည်၊.
382 တစ်ခါဖူးမှ ဝတ်လစ်စလစ်ဖြင့် မနေဖူးသော ခင်စန်းဝင်းတစ်ယောက် သူမဿစိတ်ထဲတွင် တစ်မျိုးတစ်ဘာသာ ထူးထူးခြားခြားလေး ခံစားလိုက်ရလေသည်၊ ကျေနပ်သလိုလေးပင် ဖြဈ်ွ သွားရတော့သည်၊ ခင်စန်းဝင်းသည် ဆင်းíထားသော ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲယူí ဒူးကွေးကာ ထောင်လိုက္ဒ်ပီး ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကားထားလိုက်သည်၊ ပီးတော့မှ လက်တစ်ဖက်က ပေါင်နှစ်လုံးကားသို၌ ရောက်သွားပီး အမေဤးနုနုလေးတွေ ခံရျွံနေသော အဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းလေးကို ပွတ်ပေးရင်း မျက်တောင်ကော့ကီးများ စင်းကျသွားလေသည်၊ လက်တစ်ဖက်က အဖုတ်ကို ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေရင်းမှ ကျန်သော သူမဿ လက်တစ်ဖက်က နို၌သီးလေးတွေကို ပြန်ျွ ချေမွပေးနေသည်၊ နဂိုကတည်းကမှ ရမက်အခံကလည်းရှိနေတော့ အချက်အချာကျသော နေရာလေးတွေကို လက်ဖြင့် ကိုင်လိုက္ဒ်ပီဆိုကတည်းက ခင်စန်းဝင်းဿ ရမက်သွေးတို၌က ထပ်မျွံ ဆူပွက်လာချေတော့သည်၊ မှေးစင်းထားသော သူမဿ မျက်လုံးထဲတွင်တော့ စောစောက အစ်မဖြစ်သူ သန်းသန်းနှင့် သူ၌ယောက်ျ; ကိုတိုးအောင်တို၌ လုပ်န္နေကသည့် ပုံရိပ်တွေက ½ပ်ရှင်ပြနေသလို ပြန်မြင်ယောင်နေမိရင်း တစ်ချက်တစ်ချက်တွင်လည်း ချစ်ဝင်းဿ မျက်နှာက သူမဿ အာ½ထဲတွင် တစ်လှည့်စီ ရောက်ျွ နေတော့သည်၊ ခင်စန်းဝင်းသည် သူမဿ အခေါင်းထဲသို၌ သွင်းí ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် လုပ်နေသော လက်ညှိုးလေးကို ခပ်သွက်သွက်လေး ထုတ်ချီသွင်းချီ လုပ်ျွ ပေးတော့သည်၊ တစ်ဖက်ခန်းမှ အစ်မဖြစ်သူ သန်းသန်းဿ ဟောက်သံက သူမအခန်းထဲမှ ကားရအောင်ပင် ကျယ်လောင်စွာ ထွက်ပေါ်လ္ဒာပီဖြစ်သည်၊ တဖြေးဖြေး အားမရနိုင္ဒ်ပီဖြစ်သော ခင်စန်းဝင်းသည် သူမဿ လက်ညှိုးလေးကို အခေါင်းထဲတွင် မေဤျွ ပေးနေသည်၊ အရသာတ္ကွေလွန်းသဖြင့် မျက်စေ့နှစ်လုံးကို စုံမှိတ်ထားရင်း သူမဿ ခါးလေးကလည်း ကော့í ကော့í တက်နေရလေသည်၊ သူမဿ နှုတ်ခမ်းများမှာလည်း လည်ချောင်းထဲမှ ထွက်ျွလာသော တအင့်အင့် အသံလေးများကို ထုတ်လဤတ်လ္ခက် ရှိလေသည်၊ ဒီအချိန်မှာပင် ကုတင်ပေါ်က သူမဿ ဘေးသို၌ ဒူးထောက်ျွ ထိုင်ချလိုက်သ္နံကားသဖြင့် ခင်စန်းဝင်းဿ မျက်လုံးလေးများကို ½တ်တရက် ဖွင့်í ကည့်လိုက်မိသည်၊ ]]ဟင် ၏ ၏ အစ်ကိုအောင်}} မျက်လုံးနှစ်လုံး ဖွင့်í အ္နကည့်လိုက်မှာပင် သူမ တ္ကွေမြင်လိုက်ရသည်ကတော့ လရောင်အောက်ü လှချင်တိုင်း လှနေသည့် သူမဿ ကိုယ်လုံးလေးကို မျက်လုံးပြူးကီးဖြင့် ကည့်နေသော ခဲအိုဖြစ်သူ ကိုတိုးအောင်ကို တ္ကွေမြင်လိုက်ရလေတော့သည်၊ ကိုတိုးအောင်ဿ မျက်လုံးကီးမှာလည်း အရောင်တလက်လက်ဖြင့် တောက်ပျွနေလေသည်၊ ကိုတိုးအောင်ကို တ္ကွေလိုက်သည်နှင့် အထိတ်တလန်၌လေး ရေရွတ်မိလိုက်သော ခင်စန်းဝင်းတစ်ယောက် သူမဿ အခေါင်းထဲမှ လက်ညှိုးကို အသာလေးဆွဲí ထုတ်လိုက်သည်၊ ပီးတော့ ချက်ခြင်း သတိဝင်လာသည်နှင့် အိပ်ယာပေါ်မှ ကုံးí ထလိုက်သည်၊ သူမဿ ဝတ်လစ်စလစ် ကိုယ်လုံးလေးမှာ ထိုင်ရက်သားပင် ဖြဈ်ွ မသွားရပါ၊ ကိုတိုးအောင်ဿ ကိုယ်လုံးကီးက သူမဿ ရင်ဘတ်ပေါ်သို၌ ဖျွိ သူမဿ ကိုယ်လုံးလေးကို ကမ်းပြင်ပေါ်သို၌ ပြန်ျွ ပက်လက်လှန်ချလိုက်တော့သည်၊ ခင်စန်းဝင်းဿ နောက်စေ့နှင့် ခေါင်းအုံးအထိမှာပင် ကိုတိုးအောင်ဿ နှုတ်ခမ်းတွေက သူမဿနှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေကို ပြတ်ထွက်နေမတတ် ငုံí စုပ်လိုက်လေသည်၊ ကိုတိုးအောင်ဿ လက်ဖဝါးကမ်းကမ်းကီးက သူမဿ နုညက်သော ကိုယ်လုံးလေးပေါ်သို၌ လ္ခောတိုက်ပွတ်သပ်ကာ ဆင်းသွားပီး ဖေါင်းမို၌နေသော သူမဿ အဖုတ်နုနုနယ်နယ်လေးကို ကိုင်ဆုပ်ကာ ဖျစ်ညှစ်လိုက်သည်၊ တင်းဖောင်းနေသော အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးနှစ်ဖက်မှာ စိကပ်သွားပီး အဖုတ်အကွဲကာင်းလေးထဲမှ အရည္န်ကည်လေးများမှာ ဇိကနဲ ထွက်ျွ ကျလာတော့သည်၊.
383 သူမဿ တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ် တုန်ယင်သွားပီး ထောင်ထားသော ပေါင်နှစ်လုံးဖြင့် ကိုတိုးအောင်ဿ လက်ကို ညှပ်ထားလိုက်မိသည်၊ ကိုတိုးအောင်က ခင်စန်းဝင်းဿ နို၌လေးနှစ်လုံးကို တစ်လုံးပီး တစ်လုံး တလှည့်စီ စို၌ျွ ပေးနေ½မ္ခမက နို၌သီးလေးတွေကိုလည်း သူဿ လ္နာကမ်းကီးဖြင့် ဖျွိ ယက်ပေးလေသည်၊ ခင်စန်းဝင်းဿ မျက်နှာလေးမှာ ½၍္ကံမဲ့í နေရသည်၊ သူမဿ အဖုတ်ထဲမှ ဆက်တိုက်ပင် ထွက်လာသော အရည္န်ကည်လေးများမှာလည်း အဖုတ်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားသည့် ကိုတိုးအောင်ဿ လက်ချောင်းများကားမှနျွေပင် စီးကျလာတော့သည်၊ အဖုတ်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားသော ကိုတိုးအောင်ဿ လက်ကို ညှပ်ျွထားသော ခင်စန်းဝင်းဿ ပေါင်လေးနှစ်ဖက်သည် တဖြေးဖြေးကားí လာသည်၊ ပီးတော့ သူမဿ လက်လေးတစ်ဖက်ကလည်း အကျÐမဝတ်ထားသော ကိုတိုးအောင်ဿ ကျောပြင္ဘ်ကီးကို ဖက်တွယ်ထားမိလေသည်၊ ကိုတိုးအောင် ထျွထိုင်လိုက်တော့ ကိုတိုးအောင်ဿ ကျောပြင်ပေါ်မှ သူမဿ လက်ကလေးကို လဤတ်ပေးရင်း ခင်စန်းဝင်းသည် မှိတ်ထားသော မျက်လုံးလေးနှစ်လုံးကို ဖွင့်í ကည့်မိလေသည်၊ သူမဿ ဘေးတွင် ဒူးထောက်ရက် အနေအထားဖြစ်သွားသော ကိုတိုးအောင်သည် သူဿ ခါးမှပုဆိုးကို ခ္မတ်ချလိုက်ပါသည်၊ ]]အို ၏ ၏ }} အနီးကပ်တ္ကွေလိုက်ရမှ အတော်ပင် ကီးí အတော်ပင်ရှည်သည်၊ အရည်များ မသန်၌စင်ရသေးပဲ ပေပွနေသည်၊ ကိုတိုးအောင်ဿ ;ကီးဆီမှ သူမဿ အ္နကည့်ကို ခင်စန်းဝင်းသည် ½တ်တရက် မလဤဲဖယ်နိုင်ဖြစ်နေရသည်၊ သူမဿ အာ½က တစ်ဖက်ခန်းသို၌ ရောက်ျွ အသွားမှာတော့ အစ်မဖြစ်သူ သန်းသန်းဿ ဟောက်သံက တစ်ချက်ခြင်း ပေါ်í နေသည်ကို ကားလိုက်ရလေသည်၊ ထိုအချိန်မှာပင် ကိုတိုးအောင်သည် သူမဿ ကားí ထောင်ထားသော ပေါင်နှစ်လုံးကားသို၌ဝင်ျွ ဒူးထောင်ကာ ထိုင်လိုက်သည်၊ ပီးလ္ခင် သူမဿ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲí သူဿ ထောင်မတ်နေသော ;တန်ထိပ္ဘ်ကီးက သူမဿ အဖုတ်အကွဲကာင်းလေးကို တည့်တည့်မတ်မတ် ထောက်မိလေသည်၊ ခင်စန်းဝင်းသည် တွန္က်ကနဲ ဖြစ်သွားရရင်း မျက်လုံးလေးနှစ်စုံကို စုံမှိတ်ျွ ထားလိုက်သည်၊ အမှန်ကတော့ ကိုတိုးအောင်သည် မယားဖြစ်သူ သန်းသန်း အိပ်ပျော်သွားသည်နှင့် ပုဆိုးကို ကောက်စွပ်ကာ နောက်ဖေးသို၌သွားí အပေါ့သွားရန် အခန်းထဲမှ ထွက်ျွ အလာတွင် ခင်စန်းဝင်း အခန်းရှေကသို၌အရောက် လှည္န့်ကည့်မိလိုက်တော့ ဝတ်လစ်စလစ်ဖြင့် ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်နေသော ခင်စန်းဝင်းကို တ္ကွေလိုက်ရကာ ကိုတိုးအောင်သည် နောက်ဖေးဖက်သို၌ပင် မရောက်တော့ပဲ ခင်စန်းဝင်းဆီသို၌ ဝင်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်၊ ခုတော့ ကိုတိုးအောင်က သူဿ လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ခင်စန်းဝင်းဿ အဖုတ်ကို ဖွဖွလေးကိုင်ကာ လက်ညှိုးလက်မတို၌ဖြင့် ဖဲလိုက္ဒ်ပီး သူဿ လီးကီးကို ခေါင်းလေးထဲသို၌ ထိုးသွင်းလိုက်တော့သည်၊ ]]ဗြစ် ၏ ၏ ဗြစ် ၏ ၏ အိုး ၏ ၏ အ ၏ ၏ အီး ၏ ၏ }} ခင်စန်းဝင်းမှာ ကော့တက်သွားရင်း အသံကို ကိတ်ျွ ညည်းတွားရှာသည်၊ မတရားထွက်နေသော အရည္န်ကည်များကာင့် လီးချောင်းကီး သုံးပုံတစ်ပုံခန်၌နီးပါး ဝင်ျွသွားသည်၊ ဒါပေမယ့် လီးထိပ်မှာ အခေါင်းထဲü အပျိုရည် အမှေးပါးလေး ခံနေသည်ကို အတ္ကွေအ္ဘကုံများသော ကိုတိုးအောင်က သိလိုက်သည်၊ ဝင်လက်စ လီးကို ပြန်ျွ ဆွဲထုတ်လိုက္ဒ်ပီး ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး ဆောင့်í ထိုးသွင်းလိုက်လေသည်၊ ]]ဗြစ် ၏ ၏ ဗြစ် ၏ ၏ အား ၏ ၏ မ ၏ ၏ လေး ၏ ၏ သေ ၏ ပ္ဒါပီ}} အ္နံသစရာကောင်းလောက်အောင်ပင် ခင်စန်းဝင်းဿ တင်ပါးကီးများမှာ အိပ်ယာပေါ်မှ ကွတက်သွားရလေသည်၊ ဖင်လုံးကီးများ အိပ်ယာပေါ်သို၌ ပြန်ျွ အကျ တစ်ဝက်သာသာ အခေါင်းထဲသို၌ ရောက်န္ဒေပီဖြစ်သော ;ချောင်းကီးနှင့် အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများကားမှ အပြင်သို၌ စိမ့်ထွက်လာသော သွေးလေးများသည် ခင်စန်းဝင်းဿ ဖင္န်ကားဆီသို၌ အကာင်းလိုက်လေး စီးဆင်းသွားလေတော့သည်၊ ပြပီးပ္ဒါပီ၊.
384 အရိုင္း ႏွင့္ အယဥ္ ၁ ေပါင္ျမိဳနယ္ ေက်းရြာတခုမွ ေက်းေတာသူေလး ခင္ျငိမ္းတင့္ သည္ ကုမၸဏီတခုမွ အ၀ယ္ေတာ္ ကိုသိန္းစိုးနွင့္ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့သည္။ အိမ္ေထာင္က်ခ်ိန္တြင္ ကိုသိန္းစိုးက ၃၇ ႏွစ္၊ ခင္ျငိမ္းတင့္က ၁၇ ႏွစ္၊ အသက္က ၂၀ေလာက္ကြာသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ႏွင့္အိမ္ေထာင္က်ျပီးေနာ က္ပိုင္း ကိုသိန္းစိုး လုပ္ငန္းမ်ားတိုးတက္ကာ ရန္ကုန္ျမိဳ ဒဂံုျမိဳသစ္ဘက္တြင္ အိမ္ေလးတလံုးပင္ ၀ယ္ယူပိုင္ဆိုင္ လာခဲ့ေလသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ လံုးၾကီးေပါက္လွ ျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာေတာင့္ေတာင့္ၾကီးျဖစ္၏။ ရင္ထြား တင္ကားျပီး ဆိုဒ္ၾကီးသည္။ ကိုသိန္းစိုးသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္ကို အလြန္ပင္ခ်စ္သည္။ ထိုေၾကာင့္လည္း သူအိမ္တြင္ ရွိေနသည့္အခ်ိန္မ်ားတြင္ ခ်စ္ဇနီးေလးကို ညတိုင္းလိုလိုပင္ လိုးေနခဲ့သည္။ သုိရာတြင္ ကိုသိန္းစိုး၌ အားနည္းေသာေပ်ာ့ကြက္တခုရွိ၏။ သူ၏လီးသည္ အထေႏွးျပီး အက်ျမန္ေနျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ အရြယ္အစားကေတာ့ ၾကီးပါ၏။ အျပည့္အ၀ မတ္ေတာင္ေနခ်ိန္ဆိုလွ်င္ ဆယ္လက္မခန္ ရွည္ကာ လံုးပါတ္က သံဗူးခြံေလာက္ တုတ္သည္။ ဒါေပမယ့္ ကိုသိန္းစိုးသည္ လီး ၾကာၾကာမေတာင္နိုင္။ မတ္ေတာင္လာဘိုလဲ အခ်ိန္အေတာ္ယူရသည္။ ေတာင္ လာေအာင္ ခင္ျငိမ္းတင့္အဖို အခ်ိန္အေတာ္ ၾကာေအာင္ ေပြဖက္နမ္းစုပ္ကိုင္တြယ္ပြတ္သ ပ္ေပးရသည္။ ေတာင္လာျပီး တက္လုပ္ေသာအခါတြင္လဲ သုတ္ရည္ထြက္သည္ျဖစ္ေစ မထြက္သည္ျဖစ္ေစ နွစ္မိနစ္၊ သံုးမိနစ္ေလာက္ၾကာလွ်င္ ျပန္လည္ေပ်ာ့ေခြ သြားျပန္သည္။ ျပီးလွ်င္ ထိုေနအဖို ထပ္မေတာင္ေတာ့ေပ။ လင္ေကာင္းရသျဖင့္ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းျပည့္ျပည့္စံုစုံ ေနထိုင္ခဲ့ရေသာ္လည္း ကိုသိန္းစိုး၏လီးတံၾကီး အထေႏွး အက်ျမန္မႈေၾကာင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ ကာမအရသာ တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္မခံစားခဲ့ရေပ ။ ထိုသိုျဖင့္ အိမ္ေထာင္သက္ ၃ႏွစ္ေက်ာ္သြားသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ညီမ ခင္ျငိမ္းျမင့္ သည္လည္း ခင္ျငိမ္းတင့္တိုနွင့္အတူလာေနသ ည္။ သူက ခင္ျငိမ္းတင့္ ထက္ ၂ႏွစ္ ငယ္သူျဖစ္၏။ အစ္မႏွင့္ခဲအိုတို ကာမစပ္ယွက္ၾကသည္ကို ခင္ျငိမ္းျမင့္ ေခ်ာင္းၾကည့္ဖို က်ိဳးစားေနခဲ့သည္။ တညတြင္ ထရံ၌ အေပါက္တခုေတြရသျဖင့္ ေခ်ာင္းၾကည့္ရာ ထိုညသည္လည္း လျပည့္ညျဖစ္ေန၍ အေတာ္အသင့္ ျမင္ေတြခဲ့ရသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ အရွက္အေၾကာက္ၾကီးလွသူ ျဖစ္ေလရာ လင္မယားစပ္ယွက္ရာတြင္ပင္ ထမီလွန္ေပးယံုမွ်သာ ျပဳေပရာ ၾကည့္ရတာသိပ္ေတာ့ မပီျပင္ခဲ့ပါ။ တကယ္ေတာ့ ခင္ျငိမ္းျမင့္ေခ်ာင္းၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ေ သာအေပါက္သည္ ေအာင္မင္း ေဖာက္ထားျခင္းျဖစ္၏ ေအာင္မင္းက အညာသား။ ကိုသိန္းစိုး မိတ္ေဆြ။ တရုတ္သူေဌးတေယာက္၏ လူယံုေတာ္။ မိန္းမကိစၥ ႏွင့္ပါတ္သက္လွ်င္ ဇ ရွိသူ။ လွ်င္လည္းလွ်င္သလို အမ်ိဳးမ်ိဳးလည္းကြၽမ္းသည္။ သူေဌးကေတာ္ တရုတ္မၾကီးေတြႏွင့္ အလုပ္ျဖစ္ခဲ့တာ မနည္းလွေတာ့။ ခင္ျငိမ္းျမင့္ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနမႈကို ေအာင္မင္းက အမိဖမ္းကာ ခင္ျငိမ္းျမင့္ကို ပါကင္ဖြင့္၍ အပီပင္ လိုးပစ္ခဲ့သည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္မွာ ေအာင္မင္းကို အလြန္ပင္ က်သြားကာ ေအာင္မင္းစိတ္ၾကိဳက္ အလိုးခံေနေလေတာ့သည္။ ေရွပိုင္းသာမက ဖင္ကိုပါ ေအာင္မင္းက လိုးေလ့ရွိ၏။ ေနခင္းဘက္ ကိုသိန္းစိုးက အလုပ္သြား၊ ခင္ျငိမ္းတင့္က အျပင္သြားေနခ်ိန္မ်ားတိုင္း ေအာင္မင္းက ခင္ျငိမ္းျမင့္ကို လာလာ လိုးတတ္ေလသည္။ တေနေတာ့ ခင္ျငိမ္းျမင့္ကို ေအာင္မင္း ဖင္လိုးေနစဥ္ ခင္ျငိမ္းတင့္အျပင္မွျပန္ေရာက္ လာေလရာ ထိုေနက ေစ်း၀ယ္သြားမည္ဆိုျပီး အိမ္ကထြက္လာျပီးမွ ဧည့္ခန္းစားပြဲေပၚတြင္ပိုက္ဆံအိ တ္ေမ့က်န္ ေနရစ္သျဖင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္ အိမ္ျပန္လာခဲ့ရ၏ အိမ္ထဲ၀င္လိုက္သည္နွင့္ မိမိတိုအိပ္ခန္းထဲမွ အသံေတြ ၾကားေနရသျဖင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္ အသာ အကဲခပ္ ေနမိသည္။ စူးစမ္းေနရင္း အိပ္ခန္းနံရံတြင္အေပါက္တခုေတြ ရသျဖင့္ မသိစိတ္က အလိုလိုပင္ ေခ်ာင္းၾကည့္မိေအာင္ ေစ့ေဆာ္သြားေလသည္။.
385 အိပ္ခန္းကုတင္ေပၚတြင္ကား ေအာင္မင္းက ခင္ျငိမ္းျမင့္၏ဖင္ကို ခပ္မွန္မွန္တခ်က္ျခင္း အသာ အယာ ေဆာင့္ေဆာင့္၍ လိုးေနေလသည္။ မိမိ၏ညီမျဖစ္သူ ဖင္လိုးခံေနပံုျမင္ကြင္းကို ၾကည့္ရင္း ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ ရင္ေတြပန္းေတြတုန္ကာ မ်က္နွာပူထူဖိန္းရွိန္းလ်က္ တမ်ိဳးၾကီးျဖစ္ကာ စိတ္ေတြ အရမ္းပင္လႈပ္ရွားလာမိ၏။ အိမ္ေထာင္သည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေယာက္်ားနွင့္မိန္းမ ကာမစပ္ယွက္မႈကို အထူးအဆန္းေတာ့မဟုတ္ပါ။ ဒါေပမယ့္ မိန္းမတံဆာထဲသို ေယာက္်ားလိင္တံသြတ္သြင္းစပ္ယွက္မႈ ေလာက္သာ သိသည္။ စအိုထဲသို ထိုးသြင္းကာ ဖင္လိုးျခင္းဆိုသည္ကို ၾကားလည္းမၾကားဘူး၊ ဒီလို လုပ္လို ရလိမ့္မည္ဟုလည္း မထင္ခဲ့မိ။ ဒီသိုေသာ ျပဳမူမႈမ်ိဳးျဖင့္စပ္ယွက္သူေတြ ရွိလိမ့္မည္ဟုကား ေတြးပင္ မေတြးမိခဲ့ေပ။ ယခုေတာ့ မိမိညီမအရင္းေခါက္ေခါက္ကိုယ္တို င္ ဖင္လိုးခံေနပံုကို မ်က္၀ါးထင္ထင္ေတြျမင္ရကာ ရွက္ေၾကာက္ရင္ဖိုလွ်က္ ကိုယ္တိုင္လည္း စိတ္ေတြ ႏိုးၾကြလာေလေတာ့သည္။ ေအာင္မင္းက သိပ္မၾကမ္းေသး။ တအားလည္းမေဆာင့္ေသး။ ေကာင္မေလးခံနိုင္ယံုသာ အသာ အယာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထိုးသြင္းလႈပ္ရွားေပးေနသည္။ အပ်ိဳဖင္ေခါင္းေပါက္ေလးက က်ဥ္းၾကပ္၏။ ေအာင္မင္းက ဖင္လိုးကြၽမ္းက်င္သူျဖစ္သည့္အ တိုင္း ဖင္ထဲလီးအ၀င္ေခ်ာေအာင္ ထိုးသြင္းျပန္ထုတ္ လုပ္တတ္သည္။ ေစာက္ပတ္ကိုအပီေဆာ္ထားျပီးမွ ဖင္ေပါက္ထဲေျပာင္းလိုးေနျခင္းျဖစ္ေသာေ ၾကာင့္ ေအာင္မင္း၏လီးေခ်ာင္းၾကီးသည္ ေစာက္ေရမ်ား က်က်နနလိမ္းက်ံထားကာ ဆီရႊဲရႊဲသုတ္ထားသလို ေခ်ာမႊတ္ေနသည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္၏စအိုတြင္လည္း အဖုတ္မွ စီးထြက္ယိုက်လာေသာေစာက္ရည္တို စိုေနသည္ျဖစ္ရာ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ျဖစ္ေနသ ည့္တိုင္ လီးသည္ဖင္ထဲသို စီးစီးပိုင္ပိုင္ တိုး၀င္ ျပန္ထြက္ အလုပ္ျဖစ္လွ်က္ရွိ၏။ ေအာင္မင္းသည္ဖင္လိုးေနရင္း ေကာင္မေလး၏ေစာက္ဖုတ္ကိုလဲ ပြတ္ေပးေနေသးသည္။ ဖီလင္ပိုတက္လာေအာင္ ဖန္တီးေပးေနျခင္းဟု ဆိုနိုင္သည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္က ပက္လက္လွန္ေနလွ်က္ ေအာင္မင္းက အေပၚမွခြကာ ဖင္ထဲသိုလီးထိုးသြင္းေနသည္မို ေကာင္မေလး ဖင္ဆုံၾကီးက ပံုမွန္အေနအထားထက္ပိုၾကြကာ ေကာ့တက္ေနေလသည္။ ေပါင္ၾကီးႏွစ္ေခ်ာင္းက ကားထြက္ေနရာ ေစာက္ပတ္ကို အပီျဖဲျပထားသလို ျဖစ္ေနေလေတာ့၏။ ေအာင္မင္းက ထိုအဖုတ္ ၾကီးေပၚတြင္ ညလက္၀ါးကိုအုပ္ကာ လက္ဖေနာင့္ႏွင့္ အသာဖိျပီး က်ိတ္၍က်ိတ္၍ ပြတ္ေပးေနျခင္း ျဖစ္၏။ ေပၚေပါက္လာေသာ အာရံုက တမ်ိဳးဆန္းသည္။ ဖင္ေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲသို လီးတံ မာတုတ္တုတ္ၾကီးကို ထုိးသြင္းကာ လိုးေနသည့္အတြက္ နာျပီးေအာင့္ေသာ ေ၀ဒနာကိုေတာ့ ခံစားေနရသည္။ ဒါေပမယ့္ ထိုေ၀ဒနာတြင္ ထူးျခားေသာ အရသာက ေရာျပြန္းလွ်က္ေပၚေပါက္ေနေလရာ ခင္ျငိမ္းျမင့္ခမ်ာ တကြၽတ္ကြၽတ္ညဥ္းျငဴရင္း၊ တအီးအီး တဟားဟား ေအာ္ဟစ္ရင္း ေအင္မင္းဖင္လိုးေနမႈကို မျငင္းပါယ္နိုင္ပဲ ၾကည္ျဖဴစြာပင္ ခြင့္ျပဳကာ ခံေနမိေလေတာ့သည္။ ဘယ့္နွယ့္လဲ ျမင့္ျမင့္၊ ဖင္လိုးခံရတာ ဇိမ္ေတြျပီး ဖီးလ္တက္လာျပီ မဟုတ္လား ဖင္လိုး အဖုတ္ဖိ လုပ္ေနရင္း ေအာင္မင္းက ေမးေလသည္။ ဟာ သိဘူးကြာ။ ကိုကို တကယ္ဆိုးတယ္ မဆိုးပါဘူးကြ။ ျမင့္ျမင့္ အရသာေတြေအာင္ လုိးေပးေနတာပါ ေတာ္ပါ။ ရိုးရိုးတန္းတန္း လုပ္တာမဟုတ္ပဲ အဆန္းထြင္ျပီးေတာ့ ဟြန္း ေစာက္ပတ္ကို လုိးေပးတာကတမ်ိဳး၊ ေဟာ အခုလို ဖင္ကိုလိုးေပးတာက တမ်ိဳးမေကာင္းဘူးလား သိဘူး သိဘူး။ အဲလိုမ်ိဳးေတြ လာမေမးေနနဲ ျမင့္ျမင့္ကလဲကြာ၊ ေရွကေစာက္ပတ္ေရာ ေနာက္ကဖင္ပါ လိုးေနျပီးတဲ့လူကိုမ်ား ရွက္ေနေသးလား ေျပာစမ္းပါ၊ ဖင္လိုးခံရတာ မိုက္တယ္မဟုတ္လား မသိဘူးကြာ ။ အား အား အီး ကိုကိုရယ္ အမေလး အရမ္းၾကီးမဖိနဲေလကြာ ဖိတာမဟုတ္ပါဘူးကြ။ ေဆာင့္လိုးေပးတာပါ။ ေကာင္းတယ္မဟုတ္လား ဟင့္အင္း ဟင့္အင္း ဖင္လိုးသည့္အရွိန္ရလာျပီမို ေအာင္မင္းသည္ အစပိုင္းကလို ခပ္သာသာလုပ္မေနေတာ့ပဲ အနည္းငယ္ အားထည့္ကာ ေဆာင့္စ ျပဳလာသည္။.
386 ဘြပ္ ဘြပ္ ဘြပ္ ဘြပ္ ဟာကြာ ကိုကိုကလဲ။ အြန္ အိုး အေမ့ ဘြပ္ ဘြပ္ နာတယ္ကိုကိုရဲ ။ အရမ္းမလုပ္နဲလိုေျပာတာမရဘူးလား အား ဘြပ္ ဘြပ္ ျဗစ္ဒုတ္ အမေလးေလး အရမ္းၾကီးလုပ္ျပန္ျပီ။ နာတယ္ရွင့္ ေသျပီ ေသျပီ ျမင့္ျမင့္ဖင္ေပါက္ေလးက လိုးလိုေကာင္းလြန္းလိုပါကြာ။ နာေပမယ့္ ေကာင္းေတာ့ေကာင္းတယ္ မဟုတ္လား ျမင့္ျမင့္ရဲ ပါးစပ္ကသာ နာသည္ ဘာညာေျပာေနေသာ္လည္း ခင္ျငိမ္းျမင့္မွာ ဖီလင္ကေတာ့ တရွိန္ထိုးပင္ တက္ကာတက္ကာ လာေနေလသည္။ မိမိ၏ဖင္ၾကီးကိုပင္ ေကာ့၍ၾကြ၍ ပင့္တင္ေပးလာသည္။ ဖင္ၾကီးကို ေကာ့ေကာ့ေပးေနလိုက္သည္မွာ ေအာက္သိုပင္ျပန္မခ်ေတာ့။ သူမ၏ စအို၀ ကလည္းပဲ ေအာင္မင္း၏လီးကို စစ္ကနဲစစ္ကနဲ ညွစ္လိုက္စုပ္လိုက္လုပ္ေနေလေသးသ ည္။ ဖင္လိုးခံရေသာ အရသာ ဓာတ္လိုက္မႈျဖင့္ ခင္ျငိမ္းျမင့္၏ အေသြးအသားမ်ားက အလိုလိုလႈပ္ရွား အလုပ္လုပ္လာၾကျခင္းျဖစ္သည္ ။ ေအာင္မင္းအဖိုလည္း တကိုယ္လံုး တဆတ္ဆတ္တုန္ေအာင္ပင္ အရသာေတြခံစားေနရသည္။ ထုိအျပင္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ ဖင္ဇိမ္ခံတတ္ကာ ဖင္လိုးခံမႈအထာကြၽမ္းသြား သည္ကို သိရသျဖင့္လည္း ေအာင္မင္း အလြန္ပင္ေက်နပ္ေနမိသည္။ ေရွေလွ်ာက္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ကို စိတ္ၾကိဳက္ဖင္လိုးနိုင္ဘို အခြင့္အလမ္း ေကာင္းေကာင္းၾကီး ပြင့္သြားျပီ မဟုတ္ပါလား။ ေအာင္မင္းက ခပ္ျပင္းျပင္းနွင့္ခပ္ၾကမ္းၾ ကမ္းေဆာင့္နိုင္ေအာင္ အေနအထားျပင္လိုက္သည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္၏ ေျခက်င္း၀တ္နွစ္ခုကို လက္နွစ္ဘက္ျဖင့္ဆုပ္ကိုင္သည္ ။ ထိုေနာက္ ေပါင္တံၾကီး နွစ္ခု တန္းေထာင္တက္လာသည္အထိ ေျခက်င္း၀တ္မ်ားကို ဆြဲယူ မတင္လိုက္သည္။ ျပီးေတာ့မွ ေျခေထာက္နွစ္ေခ်ာင္းကို ေရွသို ေရာက္နိုင္သမွ်ေရာက္ေအာင္ တြန္းခ်သည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္ ၏ ေျခဖ်ားမ်ားက သူမ၏ပုခံုးကိုပင္ ေက်ာ္၍သြားေလသည္။ ခါးက ေကြးညႊတ္ကာ ဖင္ဆံုၾကီးက ၾကြတက္လာသည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္တကိုယ္လံုး ေဘာလံုးအသြင္မျဖစ္ယံုတမယ္ ေကြးေကြးေလး ျဖစ္သြားသည္။ ဖင္ၾကီးၾကြတက္လာမႈနွင့္အတူ လီးထိုးသြင္းထားေသာ စအိုသည္လည္း အေပၚ ဘက္သို ေရာက္လာေလေတာ့၏။ လီးထိုးသြင္းရန္ လမ္းေၾကာင္းက က်က်နနေျဖာင့္တန္းေနျပီ။ စိတ္ၾကိဳက္အေနအထား ျပင္ယူျပီးေနာက္ ေအာင္မင္းသည္ ခင္ျငိမ္းျမင့္၏ ဖင္ေပါက္ထဲသို သူ လီးတံၾကီးကို အားအင္အျပည့္ျဖင့္ ေဆာင့္ကာေဆာင့္ကာ လိုးသြင္းေလေတာ့သည္။ တအားက်ံဳးေနျပီမို ေပါင္ျမိဳနယ္ ေက်းရြာတခုမွ ေက်းေတာသူေလး ခင္ျငိမ္းတင့္ သည္ ကုမၸဏီတခုမွ အ၀ယ္ေတာ္ ကိုသိန္းစိုးနွင့္ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့သည္။ အိမ္ေထာင္က်ခ်ိန္တြင္ ကိုသိန္းစိုးက ၃၇ ႏွစ္၊ ခင္ျငိမ္းတင့္က ၁၇ ႏွစ္၊ အသက္က ၂၀ေလာက္ကြာသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ႏွင့္အိမ္ေထာင္က်ျပီးေနာ က္ပိုင္း ကိုသိန္းစိုး လုပ္ငန္းမ်ားတိုးတက္ကာ ရန္ကုန္ျမိဳ ဒဂံုျမိဳသစ္ဘက္တြင္ အိမ္ေလးတလံုးပင္ ၀ယ္ယူပိုင္ဆိုင္ လာခဲ့ေလသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ လံုးၾကီးေပါက္လွ ျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာေတာင့္ေတာင့္ၾကီးျဖစ္၏။ ရင္ထြား တင္ကားျပီး ဆိုဒ္ၾကီးသည္။ ကိုသိန္းစိုးသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္ကို အလြန္ပင္ခ်စ္သည္။ ထိုေၾကာင့္လည္း သူအိမ္တြင္ ရွိေနသည့္အခ်ိန္မ်ားတြင္ ခ်စ္ဇနီးေလးကို ညတိုင္းလိုလိုပင္ လိုးေနခဲ့သည္။ သုိရာတြင္ ကိုသိန္းစိုး၌ အားနည္းေသာေပ်ာ့ကြက္တခုရွိ၏။ သူ၏လီးသည္ အထေႏွးျပီး အက်ျမန္ေနျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ အရြယ္အစားကေတာ့ ၾကီးပါ၏။ အျပည့္အ၀ မတ္ေတာင္ေနခ်ိန္ဆိုလွ်င္ ဆယ္လက္မခန္ ရွည္ကာ လံုးပါတ္က သံဗူးခြံေလာက္ တုတ္သည္။ ဒါေပမယ့္ ကိုသိန္းစိုးသည္ လီး ၾကာၾကာမေတာင္နိုင္။ မတ္ေတာင္လာဘိုလဲ အခ်ိန္အေတာ္ယူရသည္။ ေတာင္ လာေအာင္ ခင္ျငိမ္းတင့္အဖို အခ်ိန္အေတာ္ ၾကာေအာင္ ေပြဖက္နမ္းစုပ္ကိုင္တြယ္ပြတ္သ ပ္ေပးရသည္။ ေတာင္လာျပီး တက္လုပ္ေသာအခါတြင္လဲ သုတ္ရည္ထြက္သည္ျဖစ္ေစ မထြက္သည္ျဖစ္ေစ နွစ္မိနစ္၊.
387 သံုးမိနစ္ေလာက္ၾကာလွ်င္ ျပန္လည္ေပ်ာ့ေခြ သြားျပန္သည္။ ျပီးလွ်င္ ထိုေနအဖို ထပ္မေတာင္ေတာ့ေပ။ လင္ေကာင္းရသျဖင့္ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းျပည့္ျပည့္စံုစုံ ေနထိုင္ခဲ့ရေသာ္လည္း ကိုသိန္းစိုး၏လီးတံၾကီး အထေႏွး အက်ျမန္မႈေၾကာင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ ကာမအရသာ တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္မခံစားခဲ့ရေပ ။ ထိုသိုျဖင့္ အိမ္ေထာင္သက္ ၃ႏွစ္ေက်ာ္သြားသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ညီမ ခင္ျငိမ္းျမင့္ သည္လည္း ခင္ျငိမ္းတင့္တိုနွင့္အတူလာေနသ ည္။ သူက ခင္ျငိမ္းတင့္ ထက္ ၂ႏွစ္ ငယ္သူျဖစ္၏။ အစ္မႏွင့္ခဲအိုတို ကာမစပ္ယွက္ၾကသည္ကို ခင္ျငိမ္းျမင့္ ေခ်ာင္းၾကည့္ဖို က်ိဳးစားေနခဲ့သည္။ တညတြင္ ထရံ၌ အေပါက္တခုေတြရသျဖင့္ ေခ်ာင္းၾကည့္ရာ ထိုညသည္လည္း လျပည့္ညျဖစ္ေန၍ အေတာ္အသင့္ ျမင္ေတြခဲ့ရသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ အရွက္အေၾကာက္ၾကီးလွသူ ျဖစ္ေလရာ လင္မယားစပ္ယွက္ရာတြင္ပင္ ထမီလွန္ေပးယံုမွ်သာ ျပဳေပရာ ၾကည့္ရတာသိပ္ေတာ့ မပီျပင္ခဲ့ပါ။ တကယ္ေတာ့ ခင္ျငိမ္းျမင့္ေခ်ာင္းၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ေ သာအေပါက္သည္ ေအာင္မင္း ေဖာက္ထားျခင္းျဖစ္၏ ေအာင္မင္းက အညာသား။ ကိုသိန္းစိုး မိတ္ေဆြ။ တရုတ္သူေဌးတေယာက္၏ လူယံုေတာ္။ မိန္းမကိစၥ ႏွင့္ပါတ္သက္လွ်င္ ဇ ရွိသူ။ လွ်င္လည္းလွ်င္သလို အမ်ိဳးမ်ိဳးလည္းကြၽမ္းသည္။ သူေဌးကေတာ္ တရုတ္မၾကီးေတြႏွင့္ အလုပ္ျဖစ္ခဲ့တာ မနည္းလွေတာ့။ ခင္ျငိမ္းျမင့္ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနမႈကို ေအာင္မင္းက အမိဖမ္းကာ ခင္ျငိမ္းျမင့္ကို ပါကင္ဖြင့္၍ အပီပင္ လိုးပစ္ခဲ့သည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္မွာ ေအာင္မင္းကို အလြန္ပင္ က်သြားကာ ေအာင္မင္းစိတ္ၾကိဳက္ အလိုးခံေနေလေတာ့သည္။ ေရွပိုင္းသာမက ဖင္ကိုပါ ေအာင္မင္းက လိုးေလ့ရွိ၏။ ေနခင္းဘက္ ကိုသိန္းစိုးက အလုပ္သြား၊ ခင္ျငိမ္းတင့္က အျပင္သြားေနခ်ိန္မ်ားတိုင္း ေအာင္မင္းက ခင္ျငိမ္းျမင့္ကို လာလာ လိုးတတ္ေလသည္။ တေနေတာ့ ခင္ျငိမ္းျမင့္ကို ေအာင္မင္း ဖင္လိုးေနစဥ္ ခင္ျငိမ္းတင့္အျပင္မွျပန္ေရာက္ လာေလရာ ထိုေနက ေစ်း၀ယ္သြားမည္ဆိုျပီး အိမ္ကထြက္လာျပီးမွ ဧည့္ခန္းစားပြဲေပၚတြင္ပိုက္ဆံအိ တ္ေမ့က်န္ ေနရစ္သျဖင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္ အိမ္ျပန္လာခဲ့ရ၏ အိမ္ထဲ၀င္လိုက္သည္နွင့္ မိမိတိုအိပ္ခန္းထဲမွ အသံေတြ ၾကားေနရသျဖင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္ အသာ အကဲခပ္ ေနမိသည္။ စူးစမ္းေနရင္း အိပ္ခန္းနံရံတြင္အေပါက္တခုေတြ ရသျဖင့္ မသိစိတ္က အလိုလိုပင္ ေခ်ာင္းၾကည့္မိေအာင္ ေစ့ေဆာ္သြားေလသည္။ အိပ္ခန္းကုတင္ေပၚတြင္ကား ေအာင္မင္းက ခင္ျငိမ္းျမင့္၏ဖင္ကို ခပ္မွန္မွန္တခ်က္ျခင္း အသာ အယာ ေဆာင့္ေဆာင့္၍ လိုးေနေလသည္။ မိမိ၏ညီမျဖစ္သူ ဖင္လိုးခံေနပံုျမင္ကြင္းကို ၾကည့္ရင္း ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ ရင္ေတြပန္းေတြတုန္ကာ မ်က္နွာပူထူဖိန္းရွိန္းလ်က္ တမ်ိဳးၾကီးျဖစ္ကာ စိတ္ေတြ အရမ္းပင္လႈပ္ရွားလာမိ၏။ အိမ္ေထာင္သည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေယာက္်ားနွင့္မိန္းမ ကာမစပ္ယွက္မႈကို အထူးအဆန္းေတာ့မဟုတ္ပါ။ ဒါေပမယ့္ မိန္းမတံဆာထဲသို ေယာက္်ားလိင္တံသြတ္သြင္းစပ္ယွက္မႈ ေလာက္သာ သိသည္။ စအိုထဲသို ထိုးသြင္းကာ ဖင္လိုးျခင္းဆိုသည္ကို ၾကားလည္းမၾကားဘူး၊ ဒီလို လုပ္လို ရလိမ့္မည္ဟုလည္း မထင္ခဲ့မိ။ ဒီသိုေသာ ျပဳမူမႈမ်ိဳးျဖင့္စပ္ယွက္သူေတြ ရွိလိမ့္မည္ဟုကား ေတြးပင္ မေတြးမိခဲ့ေပ။ ယခုေတာ့ မိမိညီမအရင္းေခါက္ေခါက္ကိုယ္တို င္ ဖင္လိုးခံေနပံုကို မ်က္၀ါးထင္ထင္ေတြျမင္ရကာ ရွက္ေၾကာက္ရင္ဖိုလွ်က္ ကိုယ္တိုင္လည္း စိတ္ေတြ ႏိုးၾကြလာေလေတာ့သည္။ ေအာင္မင္းက သိပ္မၾကမ္းေသး။ တအားလည္းမေဆာင့္ေသး။ ေကာင္မေလးခံနိုင္ယံုသာ အသာ အယာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထိုးသြင္းလႈပ္ရွားေပးေနသည္။ အပ်ိဳဖင္ေခါင္းေပါက္ေလးက က်ဥ္းၾကပ္၏။ ေအာင္မင္းက ဖင္လိုးကြၽမ္းက်င္သူျဖစ္သည့္အ တိုင္း ဖင္ထဲလီးအ၀င္ေခ်ာေအာင္ ထိုးသြင္းျပန္ထုတ္ လုပ္တတ္သည္။.
388 ေစာက္ပတ္ကိုအပီေဆာ္ထားျပီးမွ ဖင္ေပါက္ထဲေျပာင္းလိုးေနျခင္းျဖစ္ေသာေ ၾကာင့္ ေအာင္မင္း၏လီးေခ်ာင္းၾကီးသည္ ေစာက္ေရမ်ား က်က်နနလိမ္းက်ံထားကာ ဆီရႊဲရႊဲသုတ္ထားသလို ေခ်ာမႊတ္ေနသည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္၏စအိုတြင္လည္း အဖုတ္မွ စီးထြက္ယိုက်လာေသာေစာက္ရည္တို စိုေနသည္ျဖစ္ရာ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ျဖစ္ေနသ ည့္တိုင္ လီးသည္ဖင္ထဲသို စီးစီးပိုင္ပိုင္ တိုး၀င္ ျပန္ထြက္ အလုပ္ျဖစ္လွ်က္ရွိ၏။ ေအာင္မင္းသည္ဖင္လိုးေနရင္း ေကာင္မေလး၏ေစာက္ဖုတ္ကိုလဲ ပြတ္ေပးေနေသးသည္။ ဖီလင္ပိုတက္လာေအာင္ ဖန္တီးေပးေနျခင္းဟု ဆိုနိုင္သည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္က ပက္လက္လွန္ေနလွ်က္ ေအာင္မင္းက အေပၚမွခြကာ ဖင္ထဲသိုလီးထိုးသြင္းေနသည္မို ေကာင္မေလး ဖင္ဆုံၾကီးက ပံုမွန္အေနအထားထက္ပိုၾကြကာ ေကာ့တက္ေနေလသည္။ ေပါင္ၾကီးႏွစ္ေခ်ာင္းက ကားထြက္ေနရာ ေစာက္ပတ္ကို အပီျဖဲျပထားသလို ျဖစ္ေနေလေတာ့၏။ ေအာင္မင္းက ထိုအဖုတ္ ၾကီးေပၚတြင္ ညလက္၀ါးကိုအုပ္ကာ လက္ဖေနာင့္ႏွင့္ အသာဖိျပီး က်ိတ္၍က်ိတ္၍ ပြတ္ေပးေနျခင္း ျဖစ္၏။ ေပၚေပါက္လာေသာ အာရံုက တမ်ိဳးဆန္းသည္။ ဖင္ေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲသို လီးတံ မာတုတ္တုတ္ၾကီးကို ထုိးသြင္းကာ လိုးေနသည့္အတြက္ နာျပီးေအာင့္ေသာ ေ၀ဒနာကိုေတာ့ ခံစားေနရသည္။ ဒါေပမယ့္ ထိုေ၀ဒနာတြင္ ထူးျခားေသာ အရသာက ေရာျပြန္းလွ်က္ေပၚေပါက္ေနေလရာ ခင္ျငိမ္းျမင့္ခမ်ာ တကြၽတ္ကြၽတ္ညဥ္းျငဴရင္း၊ တအီးအီး တဟားဟား ေအာ္ဟစ္ရင္း ေအင္မင္းဖင္လိုးေနမႈကို မျငင္းပါယ္နိုင္ပဲ ၾကည္ျဖဴစြာပင္ ခြင့္ျပဳကာ ခံေနမိေလေတာ့သည္။ ဘယ့္နွယ့္လဲ ျမင့္ျမင့္၊ ဖင္လိုးခံရတာ ဇိမ္ေတြျပီး ဖီးလ္တက္လာျပီ မဟုတ္လား ဖင္လိုး အဖုတ္ဖိ လုပ္ေနရင္း ေအာင္မင္းက ေမးေလသည္။ ဟာ သိဘူးကြာ။ ကိုကို တကယ္ဆိုးတယ္ မဆိုးပါဘူးကြ။ ျမင့္ျမင့္ အရသာေတြေအာင္ လုိးေပးေနတာပါ ေတာ္ပါ။ ရိုးရိုးတန္းတန္း လုပ္တာမဟုတ္ပဲ အဆန္းထြင္ျပီးေတာ့ ဟြန္း ေစာက္ပတ္ကို လုိးေပးတာကတမ်ိဳး၊ ေဟာ အခုလို ဖင္ကိုလိုးေပးတာက တမ်ိဳးမေကာင္းဘူးလား သိဘူး သိဘူး။ အဲလိုမ်ိဳးေတြ လာမေမးေနနဲ ျမင့္ျမင့္ကလဲကြာ၊ ေရွကေစာက္ပတ္ေရာ ေနာက္ကဖင္ပါ လိုးေနျပီးတဲ့လူကိုမ်ား ရွက္ေနေသးလား ေျပာစမ္းပါ၊ ဖင္လိုးခံရတာ မိုက္တယ္မဟုတ္လား မသိဘူးကြာ ။ အား အား အီး ကိုကိုရယ္ အမေလး အရမ္းၾကီးမဖိနဲေလကြာ ဖိတာမဟုတ္ပါဘူးကြ။ ေဆာင့္လိုးေပးတာပါ။ ေကာင္းတယ္မဟုတ္လား ဟင့္အင္း ဟင့္အင္း ဖင္လိုးသည့္အရွိန္ရလာျပီမို ေအာင္မင္းသည္ အစပိုင္းကလို ခပ္သာသာလုပ္မေနေတာ့ပဲ အနည္းငယ္ အားထည့္ကာ ေဆာင့္စ ျပဳလာသည္။ ဘြပ္ ဘြပ္ ဘြပ္ ဘြပ္ ဟာကြာ ကိုကိုကလဲ။ အြန္ အိုး အေမ့ ဘြပ္ ဘြပ္ နာတယ္ကိုကိုရဲ ။ အရမ္းမလုပ္နဲလိုေျပာတာမရဘူးလား အား ဘြပ္ ဘြပ္ ျဗစ္ဒုတ္ အမေလးေလး အရမ္းၾကီးလုပ္ျပန္ျပီ။ နာတယ္ရွင့္ ေသျပီ ေသျပီ ျမင့္ျမင့္ဖင္ေပါက္ေလးက လိုးလိုေကာင္းလြန္းလိုပါကြာ။ နာေပမယ့္ ေကာင္းေတာ့ေကာင္းတယ္ မဟုတ္လား ျမင့္ျမင့္ရဲ ပါးစပ္ကသာ နာသည္ ဘာညာေျပာေနေသာ္လည္း ခင္ျငိမ္းျမင့္မွာ ဖီလင္ကေတာ့ တရွိန္ထိုးပင္ တက္ကာတက္ကာ လာေနေလသည္။ မိမိ၏ဖင္ၾကီးကိုပင္ ေကာ့၍ၾကြ၍ ပင့္တင္ေပးလာသည္။ ဖင္ၾကီးကို ေကာ့ေကာ့ေပးေနလိုက္သည္မွာ ေအာက္သိုပင္ျပန္မခ်ေတာ့။ သူမ၏ စအို၀ ကလည္းပဲ ေအာင္မင္း၏လီးကို စစ္ကနဲစစ္ကနဲ ညွစ္လိုက္စုပ္လိုက္လုပ္ေနေလေသးသ ည္။ ဖင္လိုးခံရေသာ အရသာ ဓာတ္လိုက္မႈျဖင့္ ခင္ျငိမ္းျမင့္၏ အေသြးအသားမ်ားက အလိုလိုလႈပ္ရွား အလုပ္လုပ္လာၾကျခင္းျဖစ္သည္ ။ ေအာင္မင္းအဖိုလည္း တကိုယ္လံုး တဆတ္ဆတ္တုန္ေအာင္ပင္ အရသာေတြခံစားေနရသည္။ ထုိအျပင္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ ဖင္ဇိမ္ခံတတ္ကာ ဖင္လိုးခံမႈအထာကြၽမ္းသြား သည္ကို သိရသျဖင့္လည္း ေအာင္မင္း အလြန္ပင္ေက်နပ္ေနမိသည္။ ေရွေလွ်ာက္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ကို စိတ္ၾကိဳက္ဖင္လိုးနိုင္ဘို အခြင့္အလမ္း ေကာင္းေကာင္းၾကီး ပြင့္သြားျပီ မဟုတ္ပါလား။.
389 ေအာင္မင္းက ခပ္ျပင္းျပင္းနွင့္ခပ္ၾကမ္းၾ ကမ္းေဆာင့္နိုင္ေအာင္ အေနအထားျပင္လိုက္သည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္၏ ေျခက်င္း၀တ္နွစ္ခုကို လက္နွစ္ဘက္ျဖင့္ဆုပ္ကိုင္သည္ ။ ထိုေနာက္ ေပါင္တံၾကီး နွစ္ခု တန္းေထာင္တက္လာသည္အထိ ေျခက်င္း၀တ္မ်ားကို ဆြဲယူ မတင္လိုက္သည္။ ျပီးေတာ့မွ ေျခေထာက္နွစ္ေခ်ာင္းကို ေရွသို ေရာက္နိုင္သမွ်ေရာက္ေအာင္ တြန္းခ်သည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္ ၏ ေျခဖ်ားမ်ားက သူမ၏ပုခံုးကိုပင္ ေက်ာ္၍သြားေလသည္။ ခါးက ေကြးညႊတ္ကာ ဖင္ဆံုၾကီးက ၾကြတက္လာသည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္တကိုယ္လံုး ေဘာလံုးအသြင္မျဖစ္ယံုတမယ္ ေကြးေကြးေလး ျဖစ္သြားသည္။ ဖင္ၾကီးၾကြတက္လာမႈနွင့္အတူ လီးထိုးသြင္းထားေသာ စအိုသည္လည္း အေပၚ ဘက္သို ေရာက္လာေလေတာ့၏။ လီးထိုးသြင္းရန္ လမ္းေၾကာင္းက က်က်နနေျဖာင့္တန္းေနျပီ။ စိတ္ၾကိဳက္အေနအထား ျပင္ယူျပီးေနာက္ ေအာင္မင္းသည္ ခင္ျငိမ္းျမင့္၏ ဖင္ေပါက္ထဲသို သူ လီးတံၾကီးကို အားအင္အျပည့္ျဖင့္ ေဆာင့္ကာေဆာင့္ကာ လိုးသြင္းေလေတာ့သည္။ တအားက်ံဳးေနျပီမို ေဆာင့္ခ်က္မ်ားက ျမန္လာသည္။ ၾကမ္းလည္းၾကမ္းလာသည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္မွာ ျပင္းထန္ၾကမ္းတမ္းေသာ ေဆာင့္လိုးခ်က္မ်ားေၾကာင့္ တအင့္အင့္ ႏွင့္ အသက္ရႈပင္မွားေနရ၏။ ဒါေပမယ့္ ညဥ္းညဴေအာ္ဟစ္ျခင္းေတာ့ မျပဳေတာ့။ ကာမဆိပ္ျဖင့္ တဟင္းဟင္းသာ ကတုန္ကယင္ ျမည္တမ္းေနေတာ့သည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္ အရမ္းကို ဖီလင္တက္လာျပီ။ ဖင္ခံရတာလည္း အျပတ္ဇိမ္ေတြေနေလျပီ။ ေအာင္မင္းမွာလည္း ခင္ျငိမ္းျမင့္ကိုလိုးရတာ တရုတ္သူေဌးကေတာ္ၾကီးေတြကို ေဆာ္ခဲ့ရတာထက္ အဆ တစ္ရာတစ္ေထာင္မက စီးပိုင္ေကာင္းမြန္လြန္းေနသျဖင့္ ရွိသမွ် အားအင္မ်ား အကုန္သံုးကာ တဘြပ္ဘြပ္ျမည္ေအာင္ပင္ အားရပါးရ လိုးေနေလေတာ့သည္။ အရွိန္တက္ကာ အထာလည္းက်လာ ေနျပီမို ေအာင္မင္းအေနျဖင့္ ခင္ျငိမ္းျမင့္၏ေျခက်င္း၀တ္မ်ားကို ဖိတြန္းထားစရာပင္ မလုိေတာ့။ ခင္ျငိမ္းျမင့္ကိုယ္တိုင္က သူမ၏ေျခေထာက္မ်ားကို သူမလက္မ်ားျဖင့္ သိမ္းကိုင္ကာဆြဲခ် ပင့္ေပး ထားသည္။ ေအာင္မင္းက အားသြားေသာ သူလက္ႏွစ္ဘက္ျဖင့္ ခင္ျငိမ္းျမင့္၏ သြယ္တန္းေသာ ေပါင္တံၾကီးမ်ားကို ေလွ်ာတိုက္ပြတ္သည္။ ထိုမွ ဆက္ျပီး နိုၾကီးမ်ားကို လွမ္းကိုင္ဖ်စ္ညွစ္ေပးသည္။ ေစာက္ပတ္ၾကီးကိုလည္း ဖိဖိျပီး ပြတ္ေပးေနျပန္ေသးသည္။ ဖင္လိုးေနသူ ေအာင္မင္းေရာ၊ ဖင္လိုးခံေနသူ ခင္ျငိမ္းျမင့္သာ မက ေခ်ာင္းၾကည့္ေနမိေသာ ခင္ျငိမ္း တင့္ မွာလည္း တစ္သက္တာ မၾကံဳၾကိဳက္မခံစားဖူးခဲ့ေသာ ရမက္ေဇာျပင္းထန္လႈပ္ရွားလာမႈမ်ား ကို ခံစားေနရေလေတာ့သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးသည္ ေလထိုးထားသလို မိုမိုၾကီးေဖာင္းတက္လာသည္။ ေပါက္ကြဲပင္ ထြက္သြားေတာ့မည္လား ထင္ရသည္။ ေစာက္ဖုတ္ၾကီး မုိေဖာင္းလာမႈေၾကာင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္ ခမ်ာမွာ ေပါင္နွစ္ေခ်ာင္းပင္ ခပ္ကြကြ ျဖစ္လာရ၏။ က်က်နန ေစ့ထားလို မရေတာ့။ အဖုတ္ကေဖာင္းၾကြလာ ယံုမွ်မက အရည္ေတြကလည္းပဲ မတရားပင္ စိုစိယိုစိမ့္ထြက္လာေနသည္။ ေစာက္ေစ့ကလည္း ဆြဲဆန္ထုတ္လိုက္သလားထင္ရေအာင္ ပင္ ေငါက္ေတာက္ၾကီး ထိုးထုိးေထာင္ေထာင္ ျဖစ္လာေန၏။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ နိုင္လြန္ဆပ္စပိုင္ဒါအတြင္းခံေ ဘာင္းဘီကို ၀တ္ထားသည္။ ပင္တီေလးေတြလို တိုနန္နန္ေတာ့မဟုတ္။ အတန္ပင္ၾကီးသည္။ သူမ၏ ကားစြင့္လြန္းေသာဖင္ဆံုထြားထြားၾကီးတ ခု လံုးကိုပင္ က်က်နန အုပ္မိသည္။ အဖုတ္ကိုလည္း လံုျခံဳစြာ ဖံုးအုပ္ေပးထားသည္။ သိုေပမယ့္ မိုေဖာင္းတက္လာေသာ အဖုတ္ၾကီးသည္ ဆပ္စပိုင္ဒါ၏ ခြဆံုသားနွင့္ တင္းတင္းရင္းရင္းၾကီးပင္ ထိမိေနသည္ကေတာ့ အခံရခက္လွ၏။ ထိုျပင္ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းမွ အရည္ေတြ တရားလြန္ကို စိုရႊဲထြက္လာေနေလရာ ဆပ္စပိုင္ဒါခြၾကားေနရာတြင္ စိုစြတ္လွ်က္ ေစးကပ္ကပ္ၾကီးျဖစ္လာေနေလ ေတာ့သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္အဖို ဒီလိုေစာက္ဖုတ္ၾကီး အသားကုန္မိုေဖာင္းကာ ေစာက္ရည္ၾကည္ေတြ မတရားယိုစိမ့္ထြက္တာမ်ိဳး မၾကံဳဘူးခဲ့။.
390 လင္ရွိမယားမို ခင္ပြန္းသည္နွင့္ စပ္ယွက္တိုင္း အဖုတ္က ေတာ္သင့္ယံုမိုေဖာင္းကာ ေစာက္ရည္ၾကည္အတန္အသင့္ ယိုစိမ့္ထြက္တာမ်ိဳးေလာက္သာ ေတြၾကံဳ ခဲ့ဘူးေလသည္။ တသက္နွင့္တကိုယ္ မၾကံဳစဖူး ထူးထူးျခားျခားၾကီးပင္ စိတ္ေတြလႈပ္ရွားလွ်က္ ရမက္လိႈင္းေတြ မတရားထန္ေနရျခင္းပင္ ျဖစ္ပါေတာ့၏။ အေျမာက္အျမားယိုစိမ့္ထြက္လာေသာ ေစာက္ရည္ၾကည္ မ်ား စိုစြတ္ေနေသာ ဆပ္စပိုင္ဒါခြဆံုနိုင္လြန္သားနွ င့္ မိုမိုရြရြၾကီးေဖာင္းတက္ကာလာေနေလေ သာ အဖုတ္ၾကီးတို ေစးေစးကပ္ကပ္နွင့္ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ၾကီး ထိေတြေနမႈသည္ အလြန္ပင္ အခံရ ခက္လွေပရာ ေနာက္ဆံုးတြင္ ခင္ျငိမ္းတင့္ခမ်ာ ဘယ္လိုမွ ေအာင့္အည္း သီးမခံနိုင္ရွာေတာ့ပဲ ၀တ္ထားေသာဆပ္စပိုင္ဒါကို ဆြဲခြၽတ္ပစ္လိုက္မိေလေတာ့သည္။ ေစာက္ဖုတ္မိုမိုေဖာင္းေဖာင္းၾကီး တြင္ ကပ္မိေနေသာ ဆပ္စပိုင္ဒါအတြင္းခံေဘာင္းဘီခြ ၾကားမွ ကြာထြက္လာမႈသည္ ပလာစတာျဖင့္ ဖိကပ္ထားရာမွ ဆြဲခြါလိုက္သလို ရွတတ စပ္ဖ်င္းဖ်င္း ခံစားလိုက္ရေလ၏။ အထူးသျဖင့္ကေတာ့ ေငါက္ေတာက္ေတာက္ ထိုးထြက္ေနေသာ ေစာက္ေစ့ေလးမွ ကြာထြက္သြားမႈက အခံစားရဆံုးပင္။ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ တကိုယ္လံုးပင္ တုန္တက္သြားရရွာ၏။ ျပီးလုလုပင္ျဖစ္သြားရသည္။ အကယ္၍သာ ေစာက္ဖုတ္ကို လက္ျဖင့္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေလး^ငါးခ်က္ေလာက္ ပြတ္ပစ္လိုက္လွ်င္ တခါပင္ ျပီးသြားနိုင္သည္။ ပြတ္ထည့္လိုက္ခ်င္စိတ္လဲ ျဖစ္လာမိသည္။ သိုေပမယ့္ ခင္ျငိမ္းတင့္ အရွက္အေၾကာက္ၾကီးသူမို မလုပ္ရဲ၊ မလုပ္၀ံ့ ။ မိမိဘာသာ ဆပ္စပိုင္ဒါ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ဆြဲခြၽတ္ပစ္လိုက္မိမႈအတြက္ပ င္ တေယာက္တည္း မ်က္နွာပူကာ ရွိန္းဖိန္း ေနမိေနေသးသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ မိမိ၏ အိပ္ခန္းထဲတြင္သာ အ၀တ္အစားမ်ားကို လဲေနက်။ မိမိအိပ္ခန္းအျပင္တြင္ အတြင္းခံကိုခြၽတ္မိသည္မွာ ယခု ပထမဆံုးအၾကိမ္သာျဖစ္သည္။ ယခုကဲ့သို ခြၽတ္လိုက္မိမႈသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္ကို ရွက္စိတ္နွင့္ ေရာျပြန္းေသာ ရမက္တမ်ိဳးျဖစ္ေပၚေစေလသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ဆပ္စပိုင္ဒါကိုခြၽတ္လိုက္မိျပီး သည့္ေနာက္ ဘယ္ေနရာတြင္ ထားရမည္မွန္းမသိ သည့္အတြက္ လြယ္လြယ္ကူကူသေဘာျဖင့္ နီးရာကုလားထိုင္တခုေပၚတြင္ လွမ္းတင္ထားလိုက္မိ၏။ ေအာင္မင္းႏွင့္ခင္ျငိမ္းျမင့္တို ဖင္လိုးေနပံုျမင္ကြင္းမ်ားသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္ကို ေကာင္းေကာင္းၾကီးပင္ ဖမ္းစားထားေလသည္။ ၾကည့္ရတာ အားမရ။ ၾကည့္ျပီးရင္း ၾကည့္ခ်င္ေနသည္။ အတြင္းခံခြၽတ္ခ်ခ်ိန္ ျမင္ကြင္းက အနည္းငယ္ျပတ္ေတာက္သြားသလိုျဖစ္ သြားရကား ခြၽတ္ျပီးသည္ႏွင့္ တခါတည္းတန္းျပီး ျပန္ၾကည့္ေလေတာ့သည္။ ေအာင္မင္းက မီးကုန္ယမ္းကုန္ တအားက်ံဳးျပီး ထိုးေဆာင့္ေနသည္။ ႏြားသိုးၾကိဳးျပတ္ သည့္အလား။ ခင္ျငိမ္းျမင့္ကလည္း ေအာင္မင္း၏ ၾကမ္းတမ္းသေလာက္ အားပါလွေသာ ဖင္လိုးခ်က္မ်ားကို လိုလားသေဘာက်စြာပင္ အပီအျပင္ခံေနသည္။ ပါးစပ္မွ ေကာင္းလိုက္တာ ေကာင္းလိုက္တာ နွင့္ အထပ္ထပ္အဖန္ဖန္ေရရြတ္ေန သည္။ ဒါတင္မက ဖင္လိုးခံရင္း ကိုယ့္ရင္သားေတြကိုယ္ျပန္ျပီး အတင္းပင္ ဆုပ္နယ္ဆြဲေနသည္ကိုလည္း ခင္ျငိမ္းတင့္ ေတြရသည္။ ဓာတ္ဆက္သြားသည္ဟုပင္ ဆိုရမည္လားမသိ။ ခင္ျငိမ္းတင့္လည္းပဲ မိမိရင္ဘတ္ေပၚလက္တင္မိ လာသည္။ ရဲရဲေတာ့ ဆုပ္နယ္ျခင္း မလုပ္၀့ံေသး။ တင္ယံုေလးသာ တင္မိျခင္းျဖစ္သည္။ ေအာင္မင္းသည္ မိန္းမေတြကိုဖင္လိုးသည့္အေတြအၾ ကံဳက အေတာ္ပင္ ၀ါရင့္ေနသူျဖစ္သည္။ ဖင္လိုးရတာလည္း နွစ္ျခိဳက္၀ါသနာပါသည္။ ယခင္က ေအာင္မင္းဖင္ေဆာ္ခဲ့ဘူးသည့္ မိန္းမမ်ားမွာ အသက္ ေလးဆယ္၀န္းက်င္ သူေဌးကေတာ္တရုတ္မၾကီးေတြသာျဖစ္ ၏။ ငယ္ငယ္နဳနဳေလးေတြ တစ္ေယာက္မွ မပါခဲ့ဘူးေသး။ အခုေတာ့ အပ်ိဳမ ငယ္ငယ္ေလး ခင္ျငိမ္းျမင့္ကို စိတ္ၾကိဳက္ ဖင္လိုးေနရသည္မွာ ယခင္ဖင္ေဆာ္ခဲ့ရမႈမ်ားနွင့္ လားလားမွ မဆုိင္။.
391 တင္းၾကပ္စီးပိုင္ကာ အရသာ ထူးကဲလွေပရာ လုိးေကာင္းေကာင္းနွင့္ တလၾကမ္းေဆာင့္လိုးပစ္လိုက္မိရာ အခ်ိန္အနည္းငယ္အတြင္း သုတ္မထိန္းထားနိုင္ေတာ့ပဲ လီးထိပ္မွ လရည္ေတြ ပန္းထြက္သြားေလေတာ့သည္။ လရည္ထြက္ျပီးေစကာမူ ေအာင္မင္းက အေဆာင့္ကုိမရပ္ပဲ ဗ်စ္ကနဲဗ်စ္ကနဲ ထြက္ယင္းတန္းလန္းမွပဲ အရွိန္မပ်က္ တအားေဆာင့္လိုးေနေသးသည္။ ၾကမ္းတမ္း ေဇာထန္လွေသာ ဖင္လိုးခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ခင္ျငိမ္းျမင့္မွာ တခ်ီျပီးတခ်ီ ဆက္တိုက္ပင္ ျပီး ေနခဲ့ရေလသည္။ သံုးၾကိမ္မွ်ပင္ ရွိေနေလျပီ။ သုတ္ရည္ေတြ ပန္းထုတ္ျပီး အနည္းငယ္ၾကာေတာ့မွ ေအာင္မင္း၏ စိတ္ေဇာ အနည္းငယ္ ေလ်ာ့က် သြားသည္။ ကာမစိတ္ လံုးလံုးၾကီး ေက်နပ္သြားျခင္းမ်ိဳးေတာ့မဟုတ္ေသး။ ဆက္လိုးလို ရေသးသည္ လိုးလဲ လိုးခ်င္ေသးသည္။ ေအာင္မင္း၏လီးသည္ အျခားေယာက္်ားမ်ားလို သုတ္ရည္ထြက္သည္ႏွင့္ ေလေလ်ာ့ေသာ ဘူေဘာင္းလို တန္းျပီးေပ်ာ့ေခြသြားျခင္းမရွိ။ မေပ်ာ့တေပ်ာ့ မေတာင့္တေတာင္ အေန တြင္ အခ်ိန္အနည္းငယ္ရွိေနျပီးမွ တျဖည္းျဖည္း ေပ်ာ့က်သည္။ ထိုေၾကာင့္လည္း သုတ္လႊတ္ေနရင္း မွပင္ အားကုန္ဆက္လိုးနိုင္သလို သုတ္လႊတ္လိုက္ျပီးေနာက္တြင္လည္း ဆက္ေဆာင့္ေနခ်င္ေသးလွ်င္ အေတာ္ၾကာၾကာ ဆက္ေဆာင့္ေပးနိုင္သည္။ ဖီလင္မက်ေအာင္ ဆက္လိုးေပးနိုင္သည္။ ယခုေတာ့ ခင္ျငိမ္းျမင့္ကို ေနာက္တခါထပ္ခ်ရန္ စိတ္ကူးရွိေနသည့္အတြက္ သုတ္လႊတ္ျပီးသည္ႏွင့္ ဖင္လိုးေနမႈကို ရပ္ပစ္လုိက္၏။ အားကုန္သံုးကာ တရၾကမ္းေဆာင့္လိုးပစ္ခဲ့သျဖင့္ ေမာဟိုက္ကာ ေခြၽးေတြလဲတကိုယ္လံုးနင့္ေနေအာင္ ထြက္လွ်က္ ေရဆာေနေသာေၾကာင့္ ေအာင္မင္းသည္ သူလီးကို ခင္ျငိမ္းျမင့္ဖင္ေပါက္ထဲမွ ျပြတ္ကနဲဆြဲထုတ္ကာ ေရေသာက္ရန္ ထြက္လာေလသည္။ အိမ္ထဲတြင္ မိမိနွင့္ ခင္ျငိမ္းျမင့္နွစ္ေယာက္သာ ရွိေနသည္ဟု ထင္ေနေသာေၾကာင့္ ေအာင္မင္းသည္ အ၀တ္ပင္၀တ္မေနေတာ့ပဲ ဒီအတုိင္းပင္ ထြက္ခ်လာ၏။ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ေယာက္်ား ကိုသိန္းစိုးမွာ သုတ္ရည္ထြက္ျပီးသည္နွင့္ လီးေကာလူပါ ဖလက္ျပသြား ေလ့ ရွိသည္။ ဒါေၾကာင့္ ေယာက္်ားမ်ား စပ္ယွက္ျပီး သုတ္ထြက္ျပီးလွ်င္ ျငိမ္က်ကာ အေမာေျဖ နားေနၾကရသည္ဟု ခင္ျငိမ္းတင့္ စိတ္ထဲတြင္ စြဲေနသည္။ နားလည္ထားသည္။ ယခုေတာ့ ေအာင္မင္းက ခင္ျငိမ္းျမင့္ဖင္ထဲမွ လီးဆဲြထုတ္ျပီးသည္ႏွင့္ လွမ္းထြက္လာလိုက္သည္မွာ ျမန္လြန္းလွသျဖင့္ သည္လိုမ်ိဳးျဖစ္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္မထားေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္တေယာက္ ဘာလုပ္ရ မည္မွန္း ရုတ္တရက္ မသိေတာ့။ အျပင္ထြက္လာေသာ ေအာင္မင္းႏွင့္ ပက္ပင္းသာ တိုးလိုကေတာ့ အရွက္လံုးလံုးကြဲေခ်ေတာ့မည္ ဟု နားလည္လိုက္မိခ်ိန္တြင္ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ကမန္းကတန္းပင္ အိမ္အျပင္သို အျမန္ေျပးထြက္မိ ေလေတာ့သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ အေျပးျမန္သြားသည္ပဲ ေျပာရမည္။ ေအာင္မင္း အိပ္ခန္းထဲမွ အျပင္မေရာက္ေသးမီပင္ ခင္ျငိမ္းတင့္တေယာက္ အိမ္ျပင္သိုေရာက္သြားေလျပီ။ အိမ္တံခါး၀နားတြင္ ခ်ထားခဲ့ေသာ ေစ်းျခင္း ေတာင္းကို ကမန္းကတန္းေကာက္ယူကာ တခ်ိဳးတည္း ေျပးေလေတာ့၏။ အိပ္ခန္းထဲမွ ထြက္လာေသာ ေအာင္မင္းသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္ကိုမျမင္ပါ။ သူဖာသာ ေရအိုးစင္တြင္ ေရသြားေသာက္သည္။ သိုေသာ္ ေရေသာက္ျပီး ျပန္လာေသာအခါတြင္မူ အိပ္ခန္းတံခါး၀နားရွိ ကုလားထိုင္ေပၚတြင္ အတြင္းခံဆပ္စပိုင္ဒါတထည္ ကပိုကယို တင္ထားသည္ကို ေတြသြားေလသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ အရွက္အေၾကာက္ၾကီးကာ ပိပိျပားျပားေနထိုင္ေသာ မိန္းကေလးတေယာက္ျဖစ္၏။ ခင္ျငိမ္းတင့္ အုပ္စီးေသာထိုအိမ္တြင္ မိန္းမအသံုးအေဆာင္မ်ားကို ပစ္စလက္ခတ္ ထားေလ့မရွိတာ ေအာင္မင္း သိသည္။ ထမီမ်ားကိုပင္ သီးသန္ေနရာတြင္ ထားသည္။ အတြင္းခံေတြဆုိ လူျမင္ကြင္း တြင္ပင္ ဘယ္ေတာ့မွ မထား။ ယခုေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲ အိပ္ခန္းတံခါး၀ ကုလားထိုင္ေပၚတြင္ ဆပ္စပိုင္ဒါေလး ကပိုကယိုရွိေနသည္မွာ တကယ့္ ထူးျခားခ်က္တရပ္ျဖစ္ေနေလသည္။ ေအာင္မင္း စိတ္၀င္စားသြားသည္။.
392 မည္သူ အတြင္းခံျဖစ္ေလမည္နည္းဟု သိခ်င္လာသည္။ ဆပ္စပိုင္ဒါေလးကို အသာေကာက္ယူကာ လူသတ္မႈသဲလြန္စရွာေဖြေနေသာ စံုေထာက္တေယာက္၏ ေစ့စပ္ေသခ်ာမႈမ်ိဳးျဖင့္ ၾကည့္ေလသည္။ ဆပ္စပိုင္ဒါ၏ ခြဆံုေနရာတြင္ အကြက္ၾကီးျဖစ္ေနကာ စိုစြတ္ေနသည္ကိုေတြရေလေသာအခါတြ င္မူ ေအာင္မင္း မ်က္ေမွာင္ၾကံဳသြားမိသည္။ ထိုေနရာကို နွာေခါင္း၀တြင္ကပ္ကာ အနံခံၾကည့္ေသာအခါ ေစာက္ရည္ၾကည္နံသင္းျပန္ျပန္ေ လးကို ရႈမိသည္။ ေစာက္ဖုတ္နံကိုလည္း ရသည္။ ထိုအနံမ်ားက ခင္ျငိမ္းျမင့္၏ ေစာက္ဖုတ္နံမဟုတ္။ ဒီအိမ္တြင္ အမ်ိဳးသမီးနွစ္ေယာက္သာ ရွိသည္ျဖစ္ရာ ခင္ျငိမ္းျမင့္၏ ဆပ္စပိုင္ဒါ မဟုတ္လွ်င္ ဆပ္စပိုင္ဒါပိုင္ရွင္ မည္သူျဖစ္သည္ကို ေအာင္မင္း သိျပီ။ ထိုျပင္ မည္သိုေသာ အေျခအေနေတြ ျဖစ္ခဲ့သည္ကိုလည္း သူ မွန္းလို ရေလျပီ။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ အေၾကာင္းတခုခုေၾကာင့္ ေစ်းမသြားခင္ အိမ္သို ျပန္လာရမည္၊ မိမိႏွင့္ခင္ျငိမ္းျမင့္ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ လိုးေနၾကသည္ကိုေတြကာ ဖီလင္ေတြ အျပတ္တက္မည္၊ ထိုသို ဖီလင္တက္မႈေၾကာင့္ ေစာက္ရည္ၾကည္ေတြထြက္ကာ ၀တ္ထားေသာ ဆပ္စပိုင္ဒါခြဆံုတြင္ စိုစြတ္ေစးကပ္လာမႈေၾကာင့္ ခြၽတ္ပစ္လိုက္ရျခင္းျဖစ္မည္ ဟု အကြက္က်က် ဆက္စပ္ပံုေဖာ္ၾကည့္နိုင္ေလျပီ။ သိုေသာ္ အရွက္အေၾကာက္ၾကီးလွေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ သူ၏ဆပ္စပိုင္ဒါကို ဒီလို လက္လြတ္စပယ္ ပစ္ထားခဲ့ရေလသနည္း။ အေလာတၾကီးထြက္သြားရသျဖင့္ က်န္ရစ္ခဲ့ရတာပဲျဖစ္မည္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မိမိႏွင့္ ခင္ျငိမ္းျမင့္တို လိုးေနၾကတာကိုေတာ့ ခင္ျငိမ္းတင့္ ေကာင္းေကာင္းျမင္သြားျပီ။ မိမိ၏လီး မည္မွ်မာေၾကာလွ်က္ အခ်ိန္ၾကာၾကာလိုးေပးနိုင္သည္ကို လည္း သိသြားျပီ။ အေလာတၾကီးထြက္သြားသည္ဆိုပါလွ်င္ ခင္ျငိမ္းတင့္တေယာက္ ေ၀းေ၀းေရာက္သြားဦးမည္ မဟုတ္ေသး။ ေစ်းကိုပဲ ျပန္သြားတာ ျဖစ္ဖို အေၾကာင္းမ်ားသည္။ အၾကံေကာင္းတခုက ေအာင္မင္း ေခါင္းထဲတြင္ လက္ကနဲ ျဖစ္သြား၏။ ဆပ္စပိုင္ဒါေလးကို အသာေကာက္ကာ ေသေသခ်ာခ်ာ သိမ္းလိုက္၏။ ခင္ျငိမ္းျမင့္ကို ေနာက္ထပ္ လိုးရန္ စိတ္ကူးထားမႈကို ဖ်က္လိုက္သည္။ အ၀တ္အစားေတြ ျပန္၀တ္လွ်က္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ကို အျမန္ ႏႈတ္ဆက္ကာ ခပ္သုတ္သုတ္ပင္ ထြက္လာခဲ့ေလေတာ့သည္။ သိမ္းထားေသာ ဆပ္စပိုင္ဒါေလးကိုမူ ခါးၾကားတြင္က်စ္လစ္စြာလိပ္ျပီး ယူလာခဲ့ေလသည္။ အိမ္မွ ကေသာကေမ်ာ ထြက္လာခဲ့ေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ေစ်းသို တခါတည္းတန္းသြားေလသည္၊ ဘတ္စ္ကားေပၚေရာက္ေတာ့မွပင္ မိမိ၏ဆပ္စပိုင္ဒါ ပါမလာေတာ့သည္ကို သတိျပဳမိသြား၏။ ဧည့္ခန္းထဲ အိပ္ခန္း၀နားရွိကုလားထိုင္ေပၚတြ င္ တင္လွ်က္သားက်န္ခဲ့ေသာ ဆပ္စပိုင္ဒါအတြက္ ခင္ျငိမ္းတင့္ ရတက္ေပြရေလျပီ။ တေယာက္ေယာက္မ်ားေတြသြားလွ်င္ အခက္ဟုေတြးကာ ငယ္ထိပ္ ေျမြေပါက္ ျဖစ္ေနရေလေတာ့၏။ အလိုလုိေနရင္းလဲ ရွက္ေၾကာက္လာသည္။ ဘတ္စ္ကားထဲပါလာသူ အျခားခရီးသည္မ်ား၏ မ်က္ႏွာကိုပင္ မၾကည့္၀ံ့။ အတြင္းခံမပါ၊ ထမီတထပ္တည္းျဖစ္ေနရေသာ မိမိကိုယ္ကို လံုျခံဳမႈမရွိသလိုခံစားရကာ အေတာ္ပင္ အေနရခက္လွ်က္ရွိေလေတာ့သည္။ အရွက္အေၾကာက္ၾကီးေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ထမီထူထူသာ ၀တ္ေလ့ရွိသည္။ အမွန္ကေတာ့ အခု ၀တ္လာသည္ကလဲ ပါတိတ္ထမီခပ္ထူထူျဖစ္ရာ သူမတြင္ ဆပ္စပိုင္ဒါမပါပဲ ထမီတထပ္တည္းမွန္း ဖင္ကိုင္မၾကည့္လွ်င္ ဘယ္သူမွ သိနိုင္မည္မဟုတ္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ကသာ ကိုယ့္လိပ္ျပာကိုယ္မလံုပဲ ရွက္ေၾကာက္ေနမိျခင္းျဖစ္သည္။ စိတ္ေတြ ဂေယာင္ေျခာက္ျခားျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ ဆင္းရမည့္မွတ္တုိင္တြင္မဆင္း ပဲ ကားေပၚဆက္ပါသြားမိ၏။.
393 တစ္မွတ္တိုင္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ေရာက္မွသာ သတိရကာ နီးရာမွတ္တိုင္ ျပန္ဆင္းျပီး ေစ်းဘက္သို ဘတ္စ္ကားျပန္စီးရေလသည္။ ဤသိုျဖင့္ အခ်ိန္အေတာ္ကုန္သြား၏။ ေစ်းသိုေရာက္ျပန္ေတာ့လည္း စိတ္ကမတည္ျငိမ္ေသာေၾကာင့္ ဘာ၀ယ္ရမွန္းမသိပဲ ေစ်းထဲတြင္ပင္ တ၀ဲလည္လည္ႏွင့္ အခ်ိန္က ကုန္ေနျပန္သည္။ ေအာင္မင္းသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္သြားသည့္ေစ်းသို အျမန္လိုက္သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ ေစ်း၀ယ္မျပီးခင္ ေတြဖိုလိုေနသည္။ အရင္လိုကာမွ ဘတ္စ္ကားက ျပတ္ေနေသး၏။ ေအာင္မင္းမွာ ဘတ္စ္ကား ေစာင့္ရင္း စိတ္မရွည္ေတာ့သျဖင့္ ေျခလ်င္လိုက္ရေကာင္းမလားပင္ စဥ္းစားေနျပီ။ ေျခလ်င္ပင္ လိုက္ေတာ့မည္ဟု စိတ္ပိုင္းျဖတ္လိုက္မိခ်ိန္တြင္မွ ဘတ္စ္ကားတစီးေရာက္လာသည္။ လူကေတာ့ အလြန္ၾကပ္သည္။ ေအာင္မင္းလဲ မရမက တြယ္ကပ္လိုက္ပါလာခဲ့ေတာ့သည္။ ေစ်းသိုေရာက္ေသာအခါ ေအာင္မင္း က ခင္ျငိမ္းတင့္ကို လုိက္ရွာသည္။ ၀က္အူေခ်ာင္းဆိုင္တြင္ ၀ယ္ေနေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္ကို ျမင္ရမွ ေအာင္မင္း သက္ျပင္းေမာၾကီး ခ်မိ၏။ အခ်ိန္မွီေသးသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ ေစ်း၀ယ္ေနဆဲ။ စိတ္ေတြလႈပ္ရွားကာ ဘာ၀ယ္ရမွန္း မစဥ္းစားနိုင္ျဖစ္ေနေသာခင္ျငိမ္း တင့္သည္ ေနာက္ဆံုးမေတာ့ လြယ္လြယ္ကူကူ ၀က္အူေခ်ာင္းပင္ ၀ယ္ေနမိျခင္းျဖစ္သည္။ ေအာင္မင္းသည္ ၀က္အူေခ်ာင္း၀ယ္ေန ေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္ထံသိုတန္းတန္းမတ္ မတ္ပင္ ေလွ်ာက္သြားသည္။ ထံုးစံအတိုင္း သူမ်က္လံုးမ်ား ကေတာ့ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ လံုးၾကီးေပါက္လွ တေပြတပိုက္ ကိုယ္လံုး တစ္တစ္ရစ္ရစ္ ထြားထြား ျပည့္ျပည့္ၾကီးကို စူးစိုက္ကာ ၾကည့္လာသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ရင္ၾကီးၾကီး၊ တင္ထြားထြားနွင့္ အဆက္အေပါက္တကယ္ဖြံထြားသည္။ သူမ၏ မိုထြားၾကီးမားလွေသာနိုအံုၾကီးမ်ားနွင့္ တြံေတးေရအိုးပမာ လံုးလံုးအိအိကားကား ဖင္ဆံုသားၾကီး မ်ားကို ေအာင္မင္းၾကိတ္ျပီး သြားရည္ယိုကာ ျပစ္မွားေနသည္မွာ ၾကာလွျပီ။ ဘယ္လိုမွ နီးစပ္ရန္ ဖန္မရျဖစ္ေနေသးေသာေၾကာင့္သာ အားမလုိအားမရ ေအာင့္အည္းေနရျခင္းျဖစ္၏။ ယခုမေတာ့ျဖင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ ႏိုအံုၾကီးမ်ား၊ ဖင္ဆံုၾကီးမ်ားကို မိမိသေဘာက် ဆုပ္ညွစ္ကိုင္တြယ္နိုင္ဘို လမ္းစ ေပၚေပါက္ ေနျပီမို အေ၀းမွ လွမ္းၾကည့္ရတာ ခါတိုင္းထက္ပိုမိုစိုေျပကာ အရသာရွိေနေလသည္။ ၀က္အူေခ်ာင္း၀ယ္ျပီး၍ အမွတ္မထင္ ေခါင္းငဲကာၾကည့္လိုက္ေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ေအာင္မင္း ကို ျမင္သြားေလသည္။ မျငိမ္ေသးေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္စိတ္အစဥ္မွာ တုန္လႈပ္သြားရေလေတာ့၏။ သူမမ်က္ေစ့ထဲတြင္ ခင္ျငိမ္းျမင့္၏ဖင္ကို ေအာင္မင္း ပယ္ပယ္နယ္နယ္ လိုးေနပံျမင္ကြင္းမ်ားကို ျပန္လည္ျမင္ေယာင္လာမိေလသည္။ ရင္ေတြတုန္ကာ ေမာသလိုလို အသက္ရႈမ၀သလိုလို ျဖစ္လာမိ ရျပန္ေလေတာ့၏။ မ်က္နွာလည္း ေသြးေရာင္လႊမ္းသြားသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ အမူအယာေျပာင္းလဲသြားသည္ကို ေအာင္မင္း သတိျပဳမိသည္။ မိမိကိုျမင္သျဖင့္ စိတ္လႈပ္ရွားသြားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းလဲ နားလည္လိုက္သည္။ မိမိေတြးဆထားသည္မ်ား မွန္နိုင္စရာ အေၾကာင္းမ်ားေနျပီမို ေအာင္မင္း အေတာ္ပင္ေက်နပ္သြားမိ၏။ ေအာင္မင္းကိုေတြရေသာအခါ အလိုလိုမ်က္နွာပူလာေသာေၾကာင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ၀က္အူေခ်ာင္းဖိုး က်သင့္ေငြကိုအျမန္ေပးကာ ေစ်းျခင္းေတာင္းကိုင္၍ အျမန္ထြက္သြားေလေတာ့၏။ ေအာင္မင္းကလဲ ေနာက္မွ အတင္းပင္လိုက္သည္။ ေစ်းလူစည္ေနခ်ိန္ျဖစ္ရာ ခင္ျငိမ္းတင့္အဖို ျမန္ခ်င္သေလာက္ျမန္ ျမန္ မသြားနိုင္။ ထိုေၾကာင့္ ေအာင္မင္းကို မ်က္ေျချဖတ္လို မရ။ ေအာင္မင္းကသာ ခင္ျငိမ္းတင့္ အနီးသို အေရာက္လာႏိုင္ခဲ့သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ေအာင္မင္း၏ ၀တ္လစ္စလစ္ပံုစံအသြင္ကို ျမင္ေယာင္ေနသည္။ ေအာင္မင္း၏ မာေၾကာလွပံုရေသာ လီးၾကီးကိုလည္း မ်က္စိထဲက ေဖ်ာက္မရ။ မိမိအနားသို ေအာင္မင္းေရာက္လာ သည္နွင့္ပင္ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားေတြေအးကာ.
394 ရင္တဒိန္းဒိန္း ခုန္လာေလေတာ့သည္။ ေအာင္မင္းသည္ ပုဆိုးၾကားတြင္ လိပ္ယူလာေသာ ဆပ္စပိုင္ဒါကို အသာထုတ္ကာ လက္ထဲတြင္ ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္၏။ က်က်နနလိပ္ထားေသာေၾကာင့္ ဆပ္စပိုင္ဒါက လက္ထဲတြင္ ေခ်ာင္ေနသည္၊ ခင္ျငိမ္းတင့္ႏွင့္လူျခင္းကပ္မိသြားေ သာအခါတြင္မူ ေရာ့ ေအာင္မင္းသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္ၾကားသာယံု နွစ္ကိုယ္ၾကားခပ္တိုးတိုးေျပာရင္း မိမိဆုပ္ကိုင္ထားေသာ ဆပ္စပိုင္ဒါေလးကို ခင္ျငိမ္းတင့္လက္ထဲသို ဆတ္ကနဲထိုးထည့္ေပးလိုက္၏။ စိတ္ေတြလႈပ္ရွားေနမိ ေလေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ အမွတ္တမဲ့ပင္ယူထားလိုက္မိသည္ ။ ထိုသိုေပးျပီးသည္နွင့္ ေအာင္မင္း တေယာက္ လူမ်ားၾကားမွ တိုးေ၀ွထြက္သြားေလ၏။ အတင္းတိုးေ၀ွသြားေသာေၾကာင့္ တိုက္မိသူ မ်ား၏ ေအာ္ဟစ္မႈကိုပင္ ခံလိုက္ရေသးသည္။ ေအာင္မင္း ေပးသြားသည္မွာ ဘာမွန္း ခင္ျငိမ္းတင့္ ခ်က္ျခင္းမသိေသး။ ယူလိုက္မိသည္ကလည္းပဲ အမွတ္တမဲ့ႏွင့္ယူလိုက္မိျခင္းမဟု တ္လား။ သိုေသာ္ ဘာလဲဆိုတာ သိလိုေသာစိတ္သဘာ၀အတုိင္း မိမိလက္ထဲမွ အရာကို အသာငံုၾကည့္မိသည္။ က်နစြာေခါက္ထားေသာ ထိုအရာသည္ မိမိခြၽတ္ထားခဲ့မိေသာ အတြင္းခံဆပ္စပုိင္ဒါမွန္း သိလိုက္ရ သည္တြင္ ခင္ျငိမ္းတင့္တေယာက္ အၾကီးအက်ယ္ကို ရွက္လဲရွက္ ေၾကာက္လဲေၾကာက္သြားမိသည္။ ဆပ္စပိုင္ဒါလိပ္ကေလးကို လက္ျဖင့္ ကမန္းကတန္းပင္ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဆုပ္ထားလို က္မိသည္။ တျခားလူေတြ ျမင္ကုန္ျပီလားဟုလဲ ရွက္ရြံစိုးထိတ္စြာေတြးမိသည္။ တကယ္ေတာ့ သူမအနီးအနားတြင္ လူေတြ ဥဒဟိုသြားလာေနၾကေသာ္လည္း ကုိယ့္ကိစၥႏွင့္ကိုယ္ ၀ယ္ဟယ္ျခမ္းဟယ္နွင့္မို ခင္ျငိမ္းတင့္လက္ထဲက ဆပ္စပိုင္ဒါေလးကို ကာယကံရွင္ကလြဲလို မည္သူမွ်သတိပင္မထားမိၾကပါ ။ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာေတာ့ သူမ်ားေတြျမင္ကုန္မွာစိုးေသာေၾကာင့္ က်စ္က်စ္လိပ္ထားေသာ ဆပ္စပိုင္ဒါကို လက္၀ါးျဖင့္တင္းတင္းဆုပ္ကာ ထားမိသည္။ လက္ထဲမွေနျပီး ဘာလုပ္ပစ္လိုက္ရမယ္မွန္းလဲမ သိ။ လႊင့္ပစ္လိုက္ရမည္လား။ ဒါလဲမျဖစ္ေသး။ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိပဲ ဆပ္စပိုင္ဒါကိုလက္ျဖင့္တင္းတ င္း ဆုပ္ကာ ေစ်းထဲမွထြက္လာခဲ့မိေလသည္။ ၀က္အူေခ်ာင္းမွလြဲျပီး ဘာမွ မယ္မယ္ရရ မ၀ယ္ရေသး ေသာ္လည္း ဆက္လက္၀ယ္လိုသည့္စိတ္လဲ လံုး၀မရွိေတာ့သည့္အတြက္ ဘတ္စ္ကားမွတ္တိုင္သိုသာ ခပ္သုတ္သုတ္ထြက္လာခဲ့မိေတာ့သည္ ။ သူမ၏ညာလက္ထဲမွာေတာ့ ဆပ္စပိုင္ဒါကို ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္ထားလွ်က္ ။ မွတ္တိုင္သိုေရာက္သည္နွင့္ပင္ ဘတ္စ္ကားတစ္စီးထိုးဆိုက္လာသည္ႏွင့္ အိမ္ကိုအျမန္ဆံုးျပန္ေရာက္ ခ်င္ေနေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ လူၾကပ္သိပ္ေနေသာဘတ္စ္ကားေပၚ သို တိုးတိုးေ၀ွေ၀ွပင္ အမိအရ တက္ေလသည္။ သူမ၏ညာလက္ဖ၀ါးထဲတြင္ ဆပ္စပိုင္ဒါေလးကိုဆုပ္ကိုင္ထားကာ ေစ်းျခင္းေတာင္း ကို ညာလက္ေမာင္းတြင္ခ်ိတ္လွ်က္ ဘယ္လက္ျဖင့္ကားအမိုးတန္းကို ဆုပ္ကိုင္အားျပဳထားရသည္။ ကားေပၚတြင္မတ္တပ္ရပ္စရာ ေနရာရသြားမွပဲ ဟင္းခ်နိုင္ေလေတာ့သည္။ သိုရာတြင္ ေအာင္မင္းသည္ ကားမွတ္တိုင္မွေနျပီး ခင္ျငိမ္းတင့္အျပန္ကိုေစာင့္ေမွ်ာ္ေနျ ခင္းျဖစ္၏။ ခင္ျငိမ္းတင့္က သူေဇာႏွင့္သူမို မျမင္ေသာ္လည္း ေအာင္မင္းကေတာ့ ခင္ျငိမ္းတင့္ေစ်းထဲကထြက္ လာကတည္းက လွမ္းျမင္ေနသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္တက္သည့္ကားေပၚသို ပင္ ေအာင္မင္းက အရလိုက္ တက္သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ေနာက္ဖက္ကပ္လွ် က္တြင္ ေနရာယူသည္။ ကိုယ့္ေဇာႏွင့္ကိုယ္ျဖစ္ေနေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ သူမေနာက္တြင္ ေအာင္မင္းေရာက္လာသည္ကို ခ်က္ျခင္းမသိေသး။ ဘာေတြ ၀ယ္လာလဲ တင့္တင့္ ေအာင္မင္းက ခပ္တိုးတိုးႏႈတ္ဆက္စကားဆိုလာမွပင္ ခင္ျငိမ္းတင့္ျဖတ္ကနဲလွည့္ၾက ည့္လိုက္မိသည္။ မိမိ၏ေနာက္ေက်ာတြင္ကပ္လွ်က္ ေအာင္မင္းေရာက္ေနသည္ကိုေတြသိရေသာ အခါ ခင္ျငိမ္းတင့္ တကိုယ္လံုး ၾကက္သီးတျဖန္းျဖန္းထသြားေလသည္ ။.
395 အဖုတ္အတြင္းဘက္မွလဲ အရည္ၾကည္ေတြ စိမ့္ထြက္လာျပန္သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ ဘာေျပာရမွန္းမသိပဲ ထူပူကာ ႏႈတ္ခမ္းကိုသာ သြားျဖင့္ဖိ ကိုက္ထားလိုက္မိသည္။ မိမိ အေနာက္တြင္ကပ္လွ်က္ရွိေနေၾကာင္း အသိေပးျပီးသည္နွင့္ ေအာင္မင္းသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ တင္ပါးၾကီးမ်ားကို ဆုပ္ကိုင္ေလေတာ့၏။ လူၾကပ္လွေသာကားေပၚတြင္ ေရွေနာက္ကပ္လွ်က္ရွိေန သည္မို ေအာင္မင္းအေနျဖင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္ဖင္ကိုကိုင္စမ္းရ သည္မွာ ငွက္ေပ်ာသီးအခြံႏႊာရသည္ထက္ လြယ္ကူလွေပသည္။ ဘာမွ အထူးအားထုတ္ေနစရာပင္ မလို။ ဖင္အကိုင္ခံလိုက္ရေသာ ခင္ျငိမ္း တင့္ မွာ ပါးစပ္မွ လႊတ္ကနဲမေအာ္မိေအာင္ပင္ မနည္းၾကီးထိန္းလိုက္ရသည္။ သူမကုိယ္တကိုယ္လံုး ဆတ္ကနဲပင္ တုန္သည္။ အရွက္အေၾကာက္ၾကီးလွေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္အဖို တစိမ္းေယာက္်ားမ်ားႏွင့္ အသားခ်င္းပင္ မထိဖူးခဲ့။ ဘတ္စ္ကားတိုးစီးသည့္အခါ မေတာ္တဆ တြန္းတိုက္မိမႈမ်ိဳးေလာက္သာ ရွိဘူးသည္။ ခုလို တမင္ သိသိၾကီးႏွင့္ အႏိႈက္ခံ အကိုင္ခံရသည့္ အေတြအၾကံဳ မရွိခဲ့ေသးပါ။ ခုေတာ့ ေအာင္မင္းက က်က်နနၾကီး ႏိႈက္လာေလျပီ။ ဖင္ကိုင္လာေလျပီ။ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ ဆန္က်င္ ဟန္တားရန္လည္း အားက မရွိ။ ဆင္ျခင္စဥ္းစားတတ္သည့္ အသိစိတ္က မလိုလားမႏွစ္သက္ေသာ္ လည္းပဲ သူမ၏ေသြးသားမ်ားကေတာ့ ေအာင္မင္း၏အျပဳအမူကို လိုလားလက္ခံေနၾကသည္။ သည့္ထက္ပိုျပီး ရဲလာေစရန္ပင္ ေမွ်ာ္လင့္ေစာင့္စားေနသလိုလို ။ ျပီးေတာ့ ေအာင္မင္းႏွင့္ ခင္ျငိမ္းျမင့္တို ျဖစ္ ေနၾကသည္ကို မိမိေခ်ာင္းေျမာင္းၾကည့္ရႈမိျပီး စိတ္ေတြနိုးၾကြခဲ့မွန္းကို ေအာင္မင္းက ေသခ်ာက်နစြာ သိရွိေနသည္ဆိုသည့္ အရွက္ကလည္းပဲ ခင္ျငိမ္းတင့္ကို လႊမ္းမိုးေျခာက္လွန္ေနေလသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ လူမိခံရေသာ သူခိုးလိုျဖစ္ေနရ ေလ၏။ ဤအခ်က္ကလည္း ခင္ျငိမ္းတင့္အေနျဖင့္ ေအာင္မင္းကို ဆန္က်င္လြန္ဆန္နိုင္မႈအင္အား ယုတ္ေလ်ာ့ေစျပန္ေလသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ ဖင္ၾကီးက ၾကီးမားသည္၊ လံုး၀န္းအိထြားသည္။ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ေသာ ေအာင္မင္း လက္မ်ားေအာက္တြင္ အိအိေထြးေထြးႏွင့္ တနင့္တပိုး ရွိလွသည္။ စစခ်င္း ေအာင္မင္းက ညာဘက္ဖင္သားၾကီးေပၚသို မိမိညာလက္၀ါးကို အုပ္တင္ကာ ဖိထိသည္။ ထိုေနာက္ လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ ဖင္သားၾကီးကို ကိုင္ညွစ္သည္။ ျပီးေတာ့ လက္ဖ၀ါးကို ဖင္သားေပၚ ပြတ္သပ္ရင္း အသာေရႊကာ ဖင္အကြဲေၾကာင္းေပၚ ေနရာေျပာင္းသည္။ ဖင္သား ဘယ္ဘက္နွင့္ ညာ ဘက္ နွစ္ခုလံုး၏ အကြဲေၾကာင္းအနားရွိေနရာကို လက္၀ါးျဖင့္ထိဖိကာ လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ကိုင္ညွစ္ လာသည္။ လက္မႏွင့္လက္ညွိဳးတိုက ဘယ္ဘက္ဖင္သားေပၚမွာ၊ လက္သန္းနွင့္လက္သူၾကြယ္က ညာဘက္ဖင္သားေပၚမွာ၊ လက္ခလယ္ကေတာ့ ဖင္အကြဲေၾကာင္းေပၚတည့္တည့္တြ င္။ လက္ခလယ္ကို အသာေလးခပ္ေကြးေကြးလုပ္ခါ ဖင္အကြဲေၾကာင္းကို မထိတထိပြတ္ဆြဲေနျပန္ေလရာ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ ယားက်ိက်ိလည္းျဖစ္လွ်က္ ေက်ာေလးတြန္တြန္သြားရရွာေလ၏။ ေအာင္မင္းသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ အိအိထြားထြားတင္ဆံုၾကီးကို အားမနာတမ္းပင္ ရက္ရက္ေရာေရာ အသံုးခ်ေနေလသည္။ လက္၀ါးႏွင့္ပြတ္သည္၊ ဆုပ္ကိုင္ဖ်စ္ညွစ္သည္၊ ဖင္အကြဲေၾကာင္းအတိုင္း လက္ေခ်ာင္းျဖင့္အသာထိုးသည္။ လက္ေခ်ာင္းထိပ္ျဖင့္ အသာေ၀့၀ိုက္ကာ ဖြဖြေလးပြတ္ေပးသည္။ တခါတခါ ခပ္နာနာလည္း ဆုပ္ညွစ္သည္။ ဖင္လည္း ဆိတ္လိုက္ေသးသည္။ ေအာင္မင္း၏ လက္လႈပ္ရွားကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္ဖ် စ္ညွစ္ဆိတ္ဆြဲမႈတိုင္းသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္ကို ရင္ဖိုေစ ေလသည္။ အသည္းယားေစေလသည္။ ေက်ာခ်မ္းေစသည္။ ၾကက္သီးေတြ ထေစသည္။ ကာမဆိပ္ ေတြ တဆင့္ျပီးတဆင့္ တက္ျပီးရင္း တက္လာေစေလသည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္ႏွင့္ေအာင္မင္းတို ဖင္လိုးေနၾကတာကို ေခ်ာင္းၾကည့္တုန္းကျဖစ္ခဲ့သလိုပ င္ ခင္ျငိမ္းတင့္ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးသည္ ေပါက္ကြဲလုမတတ္ မိုမိုေဖာင္းေဖာင္းၾကီး ခုန္းထလာျပန္သည္။.
396 ေစာက္ရည္ ၾကည္မ်ားကလည္း အရမ္းကိုထြက္လာသည္။ ထမီတထပ္တည္းႏွင့္ အတြင္းခံလံုး၀ မပါခဲ့သည္မို အဖုတ္ထဲမွ စီးထြက္လာေသာ ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ားသည္ ေပါင္ျခံတေလွ်ာက္စီးက်ကာ ေအာက္သို ေပါက္ကနဲ ေပါက္ကနဲ က်သြားသည္မ်ားပင္ ရွိလာသည္။ ေအာင္မင္းသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ ေပါင္တန္ၾကီးႏွစ္ခုၾကားသို သူ၏ညာေျခကိုထိုးသြင္းကာ ေပါင္ခ်င္း ထိကပ္လွ်က္ ပြတ္တိုက္မႈကိုလည္း တခါတခါ လုပ္လိုက္ေသးသည္။ ထိုသိုလုပ္မႈေၾကာင့္ သူ၏ မတ္ေထာင္ေနေသာလီးၾကီးသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္ဖင္သား အျပင္ဘက္ပိုင္း၊ ေပါင္တန္သားအရင္းပိုင္း မ်ားကို ထိုးမိေထာက္မိသည္။ သံေခ်ာင္းတမွ် မာေၾကာလွေသာ ထိုလီးတန္ၾကီး၏ ထိေထာက္မိမႈက ခင္ျငိမ္းတင့္ကို အသက္ရႈပင္မွားေစသည္။ မိမိၾကိတ္ကာ သြားရည္ယုိေနခဲ့ရသည္မွာ ၾကာလွျပီျဖစ္ေသာ ဖင္ဆံုၾကီးမ်ားကို အပီအျပင္ ကိုင္တြယ္ ေနရျပီမို ေအာင္မင္း အလြန္ကို ဇိမ္ေတြေန၏။ ကိုင္လိုမ၀ ဆိတ္လိုမ၀ေအာင္ ျဖစ္ေနရေလသည္။ ကားစီးရသည္က တမွတ္တိုင္ခရီးသာမို ေအာင္မင္း ခင္ျငိမ္းတင့္ဖင္ၾကီးကို ေလလံဆြဲသလို အျပတ္ သမ ရသည္ကလည္း သိပ္ေတာ့ မၾကာပါ။ လူျပည့္ၾကပ္ေနေသာ ဘတ္စ္ကားအိုၾကီးက တအိအိသာ သြားေနသည့္အတြက္ တမွတ္တုိင္ခရီးသည္ ငါးမိနစ္ခန္ေတာ့ ၾကာသည္။ ေအာင္မင္းအဖို ငါးမိနစ္ ဖင္ကိုင္ခဲ့ရသည္ဟု ဆိုရေပမည္။ မွတ္တုိင္တြင္ ကားရပ္ျပီ။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ စိတ္လႈပ္ရွားရင္ဖိုကာ အဖုတ္ၾကီးတခုလံုး ေစာက္ရည္မ်ားစိုရႊဲလွ်က္ႏွင့္ပင္ ကားေပၚမွ ဆင္းရေလ၏။ ကားေပၚမွအဆင္းတြင္ ေအာင္မင္းသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ ေနာက္မွကပ္ျပီး လိုက္ပါလာသည္။ ကားတံခါးမွ ကိုယ္ကိုကိုင္း၍ ခင္ျငိမ္းတင့္အဆင္းတြင္ ညာဘက္နိုအံုၾကီးကို ေအာင္မင္းက အမွတ္မထင္လွမ္းကိုင္ညွစ္ဆြဲလို က္ေသးသည္။ တခ်ိန္တည္းမွာပင္ ေနာက္မွလီးျဖင့္ အျပတ္ေထာက္ေပးလိုက္ေသးသည္။ ကုန္းျပီးဆင္းေနေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္ ေပါင္ခြၾကားသို လီးၾကီးက က်က်နန ေထာက္မိသည္။ လီးထိပ္က အဖုတ္နွင့္သြားထိမိသည္။ ပုဆိုးႏွင့္ထမီမ်ားခံေနသည့္တိုင္ ထိေတြမႈက ပီျပင္လွသည္။ မီးပြင့္သြားေစသည္။ ေအာင္မင္းတကိုယ္လံုး ၾကက္သီးေတြထသလို ခင္ျငိမ္းတင့္လည္း ေသြးေတြ ဆူေ၀သြားသည္။ ေအာင္မင္းက နိုကိုဆတ္ကနဲကိုင္ညွစ္ျပီးသည္ႏွင့္ ခ်က္ျခင္းျပန္လႊတ္ေပးလိုက္သည္မို ထိုလုပ္ရပ္ကို ကားေပၚတိုးတက္တုိးဆင္းေနၾကသည့္ အျခားသူမ်ား မသိလုိက္ရပါ။ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာသာ အကိုင္ခံရ ေသာ ႏိုၾကီးက်ိန္းလွ်က္ အေတ့ခံရေသာ အဖုတ္မွ ယားကနဲျဖစ္ကာ ကားေပၚမွေအာက္သိုဟပ္ထိုး မက်သြားေအာင္ပင္ မနဲထိန္းလိုက္ရသည္။ လူေတြအမ်ားအျပား တိုးတက္တိုးဆင္းေနလိုသာ ေတာ္ေပေတာ့သည္။ မဟုတ္က ခင္ျငိမ္းတင့္ လဲျပိဳက်သြားမည္မွာ အမွန္ပင္။ ကားေပၚမွ ဆင္းျပီးသည္ႏွင့္ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ အိမ္သို ေျခလွမ္းသုတ္သုတ္ႏွင့္ အျမန္ျပန္ေလသည္။ ေအာင္မင္းကလည္း ခင္ျငိမ္းတင့္ေနာက္မွ လိုက္လာသည္။ ခပ္သုတ္သုတ္ေလွ်ာက္သျဖင့္ အရမ္းကို ယိမ္းထိုးခါယမ္းေနေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္ဖင္ဆံုၾကီးမ်ားကို အပီအျပင္ၾကည့္ယင္း လိုက္လာျခင္းျဖစ္သည္ ေစာေစာကပင္ မိမိအက်အန ကိုင္ခဲ့ေသာဖင္ၾကီးပါလားဟူသည့္အ သိက ေအာင္မင္း၏အၾကည့္ကိုပို၍ အရသာရွိေစေလသည္။ လွည့္မၾကည့္ေသာ္လည္း ေနာက္မွာ ေအာင္မင္းကပ္ပါလာမည္ျဖစ္ေၾကာ င္းကို ခင္ျငိမ္းတင့္ သိေန၏။ ျပီးေတာ့ မိမိ၏ဖင္ၾကီးကို အားရပါးရ ၾကည့္ေနလိမ့္မည္မွန္းလဲ ေတြးမိသည္။ ဤဖင္ၾကီး အပီအျပင္ အကိုင္ခံခဲ့မႈကို စဥ္းစားမိကာ ခင္ျငိမ္းတင့္ ရင္ဖို အသည္းေအးလာသည္။ ကားေပၚမွာ သူ ေကာင္းေကာင္းကိုင္ခဲ့တဲ့ ငါ့တင္ပါးၾကီးေတြကို သူၾကည့္ျပီး စားျမံဳျပန္ေနမွာပဲ။ ငါ ငါ ရွက္လိုက္တာေနာ္ ခင္ျငိမ္းတင့္စိတ္ထဲမွ ထိုသိုေရရြတ္မိသည္။ ေျခလွမ္းကို ခပ္ျမန္ျမန္ေလွ်ာက္လာရာ သိပ္အလွမ္းမေ၀းသည့္ မိမိအိမ္ရွိရာသို သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ေရာက္လာေလ၏။.
397 ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ အိမ္ထဲသိုခ်ိဳးေကြအ၀င္တြင္ ေနာက္သို မသိမသာေလး ငဲ့ ေစာင္းျပီး ျပန္ၾကည့္မိသည္။ ထင္ထားသည့္အတိုင္းပင္ မိမိကို စူးစူးရဲရဲၾကီး ၾကည့္ကာေလွ်ာက္လာ ေနေသာ ေအာင္မင္းကိုေတြရသည္တြင္ ခင္ျငိမ္းတင့္ ရင္ေတြ ဒိန္းကနဲခုန္သည္။ အဖုတ္ထဲမွလည္း ေစာက္ေရၾကည္ေနာက္တစက္ ျပိဳက္ကနဲ ထြက္က်၏။ ခင္ျငိမ္းတင့္ အၾကည့္ကိုခ်က္ျခင္းလႊဲကာ အိမ္ထဲသို အေျပးတပိုင္း ၀င္လာခဲ့မိေတာ့သည္။ မမ ဘာေတြ ၀ယ္လာသလဲဟင္ အိမ္ထဲသိုအေရာက္ ညီမျဖစ္သူ ခင္ျငိမ္းျမင့္က ဆီးေမးေလသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ဘာမွျပန္မေျပာနိုင္ပဲ လက္ထဲမွေစ်းဆဲြျခင္းကိုသာ ခင္ျငိမ္းျမင့္လက္ထဲသို ကမ္းေပးလိုက္သည္။ သူကေတာ့ သူမတိုအိပ္ခန္းထဲသို အျမန္ေလွ်ာက္လွမ္းသြားလိုက္ရေလ၏။ ညာလက္ထဲတြင္ ခုထိဆုပ္ကိုင္ထားတုန္းျဖစ္ေသာ ဆပ္စပိုင္ဒါေလးကို သိမ္း၀ွက္ရမည့္ အေရးက အေရးၾကီးေနသည္မဟုတ္ပါလား။ ျပီးေတာ့ အတြင္းခံေနာက္တထည္လဲ အျမန္၀တ္ရဦးမည္။ သည္အတိုင္း အတြင္းခံမပါပဲ ထမီတထပ္တည္းနွင့္ မေနတတ္ပါ။ အိပ္ခန္းထဲသိုေရာက္ေသာအခါ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ညာလက္ထဲတြင္ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ကိုင္ လာခဲ့သည့္ ဆပ္စပိုင္ဒါေလးကို ကုတင္ေအာက္သိုထိုးထည့္လိုက္သည္။ ယခုမွပင္ ရင္ထဲ၀ယ္ အနည္းငယ္ေပ့ါပါးသြားသလို ခံစားလိုက္ရ၏။ အသစ္တထည္ ထုတ္၀တ္မည္အျပဳတြင္ ဟာ မမ ကလဲ။ ၀က္အူေခ်ာင္းၾကီးပဲ ၀ယ္လာတာလား။ ကြၽန္မက ဘာနဲသြားစားရမွာလဲ စူစူေဆာင့္ေဆာင့္ေလး ေျပာသံနွင့္အတူ ခင္ျငိမ္းျမင့္ အိပ္ခန္း၀တြင္ ေပၚလာသည္။ ယခုမွ ခင္ျငိမ္းတင့္ သတိရသည္။ ယေနသည္ ခင္ျငိမ္းျမင့္၏ ေမြးရက္။ အပါတ္စဥ္ ေမြးရက္တြင္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ သက္သတ္လြတ္စားေနက်။ ေစ်းထဲတြင္ စိတ္ေတြရႈပ္ေထြးေနခဲ့ရသျဖင့္ ခင္ျငိမ္းျမင့္၏ ေမြးရက္မွန္း ေမ့သြားခဲ့ရသည္။ ေအးဟယ္ ငါေစ်းထဲမွာ ေခါင္းေတြမူးလာလို လြယ္ရာ၀ယ္ျပီးျပန္ခဲ့မိတာ။ ကဲ ကဲ လမ္းထိပ္က လက္ဖက္သုပ္ျဖစ္ျဖစ္သြား၀ယ္စား လိုက္ပါ ျမင့္ျမင့္ရယ္ ေနာ္ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ မုသားသံုးကာ ညီမကိုေျဖလိုက္ရေလသည္။ ခင္ျင္မ္းျမင့္သည္ လက္ဖက္သုပ္အလြန္ၾကိဳက္သည္ ။ သူတိုလမ္းထိပ္မွ လက္ဖက္သုပ္သည္ အရမ္း စားေကာင္းသည္။ ေစ်းကလဲ ၾကီး၏။ တစ္ပြဲကို အစိတ္ပင္ေပးရသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ အသံုးအစြဲ စိစစ္သူျဖစ္ရာ အစိတ္တန္လက္ဖက္သုပ္ကို ေတာ္ယံုႏွင့္ ၀ယ္ေကြၽးရန္လက္တြန္ေနတတ္သူျ ဖစ္၏။ အခါၾကီးရက္ၾကီးမ်ားေလာက္သာ ညီမျဖစ္သူကို ၀ယ္ေကြၽးတတ္သည္။ ယခုလို လက္ဖက္သုပ္ကို စားရမည္မို ခင္ျငိမ္းျမင့္ အၾကိဳက္ေတြသြား၏။ ခင္ျငိမ္းတင့္ထံမွ ေငြအစိတ္ယူကာ လမ္းထိပ္ရွိ လက္ဖက္သုပ္ဆိုင္သို ခ်က္ျခင္းပင္ ထြက္သြားေလေတာ့သည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္ ထြက္သြားေသာအခါမွ ခင္ျငိမ္းတင့္လဲ ဆပ္စပိုင္ဒါအသစ္ေလးတထည္ကို ေသတၱာ ထဲမွ ထုတ္ယူလိုက္သည္။ သူတိုလင္မယားအတြက္ အ၀တ္မ်ားထည့္ေသာ ဘီဒိုၾကီးတခုရွိပါသည္။ သိုေပမယ့္ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ေဘာ္လီမ်ား ဆပ္စပိုင္ဒါမ်ား စသည့္အတြင္းခံမ်ားကို တျခားအ၀တ္ ေတြႏွင့္ မေရာေစပဲ ထင္းရူးေသတၱာ ေလး တလံုးႏွင့္ သပ္သပ္ထားသူျဖစ္၏။ ထုတ္ယူျပီးသည္ႏွင့္ ခပ္ျမန္ျမန္ပင္ ၀တ္လိုက္သည္။ အခုမွ စိတ္ထဲတြင္ လံုလံုျခံဳျခံဳ ျပန္ျဖစ္သြားရေလ၏။ သိုေသာ္ ေအာင္မင္း၏ ဖင္ပြတ္ကိုင္တြယ္လုပ္လႊတ္လိုက္ မႈေတြေၾကာင့္ စိတ္ေတြလႈပ္ရွားကာ အဖုတ္အတြင္းမွ အရည္ၾကည္ေတြ ထြက္ထားျပန္သည္ျဖစ္ရာ ၀တ္လိုက္ေသာ ဆပ္စပိုင္ဒါမွာ ခြဆံုေနရာတြင္ခ်က္ျခင္း ေစးကပ္ကပ္ ျဖစ္သြားရျပန္ေလသည္။ အဖုတ္ကို သန္စင္ကာေဆးေၾကာျပီးမွပဲ ဆပ္စပိုင္ဒါျပန္ျပီး ၀တ္မွ ျဖစ္ေတာ့မည္။ ထိုေၾကာင့္ လတ္တေလာ ၀တ္ထားေသာ ဆပ္စပိုင္ဒါကို ျပန္ခြၽတ္ရန္ ဟန္ျပင္ေနဆဲမွာပင္ အိပ္ခန္းထဲသို ေအာင္မင္းက လွမ္း၀င္ေရာက္လာေလေတာ့သည္။.
398 ေအာင္မင္းသည္ အစကေတာ့ ခင္ျငိမ္းတင့္ကို ေစ်းထဲတြင္ေတြေအာင္ရွာကာ ဆပ္စပိုင္ဒါလက္ထဲသို ထည့္ေပးရန္သာ ရည္ရြယ္ခဲ့သည္။ သိုေသာ္လည္း အေျခအေနေကာင္းသည္မို ဘတ္စ္ကားေပၚတက္လိုက္ကာ ဖင္ေကာင္းေကာင္းၾကီး ႏိႈက္ျပစ္ခဲ့သည္။ ကားအိေနေသာဖင္ၾကီးကို အားမနာတမ္း ကိုင္တြယ္လုိက္ရယံုမွ်မက ႏိုၾကီးကိုညွစ္ အဖုတ္ကိုပါ ေတ့လိုက္နိုင္ခဲ့သျဖင့္ အရွိန္က တက္ျပီးရင္းတက္လာခဲ့ရေတာ့သည္။ သည့္ထက္လည္း ပိုျပီး တက္ခ်င္လာရေတာ့သည္။ ထုိေၾကာင့္ မည္သိုဆက္လုပ္ရမည္နည္းဟု စိတ္ကူးဥာဏ္ထုတ္ျပီး ခင္ျငိမ္းတင့္တို အိမ္ေဘးနားရွိ အုတ္ခံုေလးတြင္ ထိုင္ေနခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္ အိမ္ထဲမွ ထြက္သြားသည္ကို ေအာင္မင္းလွမ္းျမင္လိုက္သည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္ ကလည္း ေအာင္မင္းကို လက္ပင္ ေ၀ွယမ္းျပ ႏႈတ္ဆက္သြားေသးသည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္ ဘယ္သြားတာမွန္း ေအာင္မင္းမသိပါ။ သိုေသာ္ အိမ္ထဲတြင္ ခင္ျငိမ္းတင့္တေယာက္ထဲ က်န္ေနခဲ့သည္မွာ အခြင့္ေကာင္းျဖစ္ေၾကာင္းေတြးမိေသာအ ခါတြင္ကား ေအာင္မင္း ဘာမွ ဆက္ျပီး စဥ္းစားမေနေတာ့ပဲ ထိုင္ေနရာမွ တခ်ိဳးတည္းထကာ ခင္ျငိမ္းတင့္အိမ္ထဲသို တန္း၀င္သြားေတာ့သည္၊ လမ္းထိပ္သိုသာ သြားမည္မို ခင္ျငိမ္းျမင့္က တံခါးကို ေစ့ယံုဆြဲေစ့ထားခဲ့ရာ ေအာင္မင္းအေနျဖင့္ အလြယ္တကူပင္ အိမ္ထဲ ၀င္လာနိုင္ခဲ့ေလသည္။ ေအာင္မင္းသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္တိုအိပ္ခန္းထဲသို တန္းျပီး ၀င္လာခဲ့လိုက္၏။ ေအာင္မင္း အိပ္ခန္းထဲ၀င္လာခိုက္တြင္ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ၀တ္ထားေသာ ဆပ္စပိုင္ဒါကိုျပန္ခြၽတ္ရန္ ျပင္ေနခိုက္ျဖစ္သည္။ ထမီသည္ ခါးတြင္ ၀တ္လွ်က္မရွိပါ။ ေျပေလွ်ာကာ အထက္ဆင့္ပိတ္စကို ပါးစပ္ျဖင့္ကိုက္လွ်က္ထိန္းျပီး လက္ႏွစ္ဘက္က ဆပ္စပိုင္ဒါခါးစည္းေမွ်ာ့ၾကိဳးကို ကိုင္ထားေလသည္၊ ထမီေျပေလ်ာ့ေလ်ာ့ျဖစ္ေသာ္လည္း မေပၚ့တေပၚေတာ့မဟုတ္။ လံုလံုျခံဳျခံဳေတာ့ ကာရံထားနိုင္ေသး သည္။ သိုေပမယ့္ တစိမ္းေယာက္်ားတေယာက္ေရွတြင္ေတာ့ ရွက္ေၾကာက္ဖြယ္ရာ အေနအထားမ်ိဳး ေတာ့ ျဖစ္ေနေပေသးသည္။ အို ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ပါးစပ္မွ လႊတ္ကနဲေအာ္မိသည္။ ဆပ္စပိုင္ဒါကို ဆက္မခြၽတ္ျဖစ္ေတာ့ပါ။ ပါးစပ္တြင္ကိုက္ထားေသာ ထမီကိုဖယ္ျဖဳတ္ကာ ကမန္း ကတန္းပင္ ထမီကို ျပန္၀တ္လိုက္၏။ ကမန္းကတန္း၀တ္ရေသာေၾကာင့္ ထမီသည္ ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္ ေသေသသပ္သပ္ေတာ့ ျဖစ္မသြားပါ။ ကပိုကရိုျဖစ္ေနေလသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ဘာလုပ္ရမည္မွန္းမသိ။ မ်က္လံုးအ၀ိုင္းသားနွင့္သာ ေအာင္မင္းကိုေၾကာင္ျပီး အလန္တၾကား ၾကည့္ေနမိေတာ့သည္။ ေအာင္မင္းကေတာ့ ဘာလုပ္ရမည္ဆိုသည္ကို ေကာင္းေကာင္းသိသည္။ သိသည့္အတုိင္းလည္း ခပ္သြက္သြက္လႈပ္ရွားလိုက္သည္။ အံ့ၾသတုန္လႈပ္ေနေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္အနီးသို ျဖတ္ကနဲတိုးကပ္သြားလိုက္သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ ရမက္ဆူေ၀စရာေကာင္းလွေသာ တကိုယ္လံုးကို ေစြကနဲ ေထြးေပြလိုက္သည္။ ထိုေနာက္ေတာ့ ဖူးဖူးရြရြ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားကို သူႏႈတ္ခမ္းထူအမ္းအမ္းၾကီးမ်ားျဖင့္ ငံုခဲကာ အားရ ပါးရ ရမက္ျပင္းျပင္းျဖင့္ စုပ္နမ္းပစ္လိုက္ေလေတာ့သည္။ ေအာင္မင္းနွင့္ခင္ျငိမ္းျမင့္တို လိုးေနၾကသည္ကိုေခ်ာင္းၾကည့္ခဲ့မိ ခ်ိန္မွစျပီး တက္ၾကြျပင္းထန္လာေန ခဲ့ေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ ရမက္မီးေတာက္သည္ အရွိန္က မေသေသး။ ယခုအခ်ိန္ထိ ေလာင္ျမိဳက္ ေနဆဲျဖစ္သည္။ သူမ၏ ေသြးသားမ်ားက မၾကံဳဖူးေအာင္ပင္ ကာမရမက္ေဇာျဖင့္ ဆူပြက္ေနသည္။ ထိုေၾကာင့္ ေအာင္မင္း၏ပိုင္နိုင္စြာေပြဖက္န မ္းစုပ္လိုက္မႈသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္ကို တုပ္ေနွာင္လုိက္ ေသာ ရမက္ေနွာင္ၾကိဳးမ်ား ျဖစ္သြားသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ ရုန္းမထြက္သာေတာ့။ မသင့္ေတာ္မွန္းကို သိေနပါလွ်က္ႏွင့္ပင္ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ေအာင္မင္းရင္ခြင္ထဲတြင္ ေခြေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးျဖစ္ေနေတာ့သည္။ ဟန္ေဆာင္ ပန္ေဆာင္ေလးမွပင္ မရုန္းႏိုင္ မလူးလြန္နိုင္ ရွာေတာ့။ ေအာင္မင္းစုပ္နမ္းမႈကိုသာ ျငိမ္ျငိမ္သက္သက္ေလး ခံယူေနမိေလေတာ့သည္။.
399 ေအာင္မင္းသည္ ပါးစပ္ကစုပ္နမ္းရင္း လက္ကလဲ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ဖင္ၾကီးမ်ားကို ကိုင္ညွစ္ျပန္သည္။ ထိုအခါ ခင္ျငိမ္းတင့္၀တ္ထားေသာ အတြင္းခံဆပ္စပိုင္ဒါေလးကို စမ္းမိသြားသည္။ နင္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ျပန္၀တ္ထားတာလား ေအာင္မင္းက ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းအသာခြာလုိက္ျပီး ခပ္တိုးတိုးေလး ေမးလိုက္၏။ ခင္ျငိမ္းတင့္ ရွက္ရွက္ႏွင့္ ေခါင္းသာညိတ္ျပလိုက္ရရွာသည္။ ဗိုင္းေကာင္းေက်ာက္ဖိ ေနလာခဲ့ေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္အဖို ထိုသိုအေမးသည္ အေတာ္ကို ရင့္သီးကာ စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္ရာ ေကာင္းေနသည္။ ရင့္သီးေသာ ေမးျမန္းမႈအတြက္ စိတ္မဆိုးမိသည္ကိုလည္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အံ့ၾသေနမိသည္။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ခြၽတ္လိုက္ ေအာင္မင္းက တဆင့္တက္လာျပန္၏။ ခပ္ထစ္ထစ္ေလးျဖစ္ေနေသာ အတြင္းခံဆပ္စပိုင္ဒါ၏ အနား ရစ္စ ေနရာေလးကို လက္ညွိဳးထိပ္ေလးျဖင့္ ထိကိုင္ပြတ္လိုက္ေသးသည္။ ဘာမွမဟုတ္ေလာက္ေသာ အႏွီပြတ္တိုက္မႈေလးသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္ကိုေတာ့ ရင္ တဒိန္းဒိန္း ခုန္သြားေစပါ၏။ ဟင့္အင္း မခြၽတ္ဖူး ခင္ျငိမ္းတင့္အသံက သိသိသာသာပင္ တုန္ယင္ေနသည္။ သူမ မ်က္ႏွာေလးမွာ ငိုမဲ့မဲ့ပင္ ျဖစ္ေနရ ေလ၏။ မ်က္လံုးအိမ္ထဲတြင္လည္း မ်က္ရည္တို ရစ္၀ိုင္းေနျပီ။ ခြၽတ္လိုက္ပါ တင့္တင့္ရဲ။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီခံေနေတာ့ ဖင္ၾကီးကိုင္ရတာ သိပ္မမိုက္ဖူး ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ ဖင္ဆံုအလြန္ထြားအိသူျဖစ္ရာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီရွိေနေသာ္လည္း ဖင္ၾကီးကို ဆုပ္ရ ကိုင္ရတာ အိတင္းေနပါသည္။ ေအာင္မင္းက တမင္သက္သက္ ရစ္ေနျခင္းျဖစ္ပါ၏။ ဟင့္အင္း ဟင့္အင္း ။ ဖယ္ပါရွင္ လႊတ္ပါ ခင္ျငိမ္းတင့္က ေတာင္းပန္ျငင္းဆန္ရွာသည္။ ေျပာမယ့္သာေျပာေနရသည္၊ အားကေတာ့ သိပ္မရွိလွပါ။ ပါးစပ္ကသာ ဖယ္ပါေျပာေနရေသာ္လည္း လူကေတာ့ ေအာင္မင္းရင္ခြင္ထဲမွာ ေၾကာ့ေၾကာ့ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလး။ ရုန္းကန္ျခင္းလည္း မျပဳမိ။ ေအာင္မင္းက ခင္ျငိမ္းတင့္ ဖင္ၾကီးကို ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ဖ်စ္ညွစ္ ယင္း လုပ္ပါ တင့္တင့္ရာ။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကိုခြၽတ္ပစ္လို က္စမ္းပါ။ တင့္တင့္ဖင္ၾကီးကအိတင္းေန တာ။ အားရပါးရ ကိုင္ညွစ္ျပစ္ခ်င္လို ေျပာရင္း ခပ္နာနာဆြဲဆိတ္လိုက္ရာ ခင္ျငိမ္းတင့္ တြန္ကနဲ ျဖစ္သြားရျပန္သည္။ အိုး မဆိတ္ပါနဲရွင့္ လႊတ္ပါ။ ကြၽန္မကိုလႊတ္ပါ ။ မေကာင္းပါဘူးရွင္ ေကာင္းပါတယ္ကြာ နင့္ဖင္ၾကီးက ကိုင္လိုပြတ္လို သိပ္ေကာင္းတာပဲ။ နင္လည္းပဲ ဖင္ကိုင္ခံရတာ ေကာင္းတာပဲ မဟုတ္လား အို မဟုတ္ဖူး၊ မဟုတ္ဖူး အြန္ ေအာင္မင္းက ခင္ျငိမ္းတင့္၏ ပါးစပ္ကုိ စုပ္နမ္းလိုက္ျပန္သည္။ ေစာေစာတုန္းကလို ပါးစပ္ခ်င္း ဖိကပ္ကာ ၾကာၾကာငံုခဲစုပ္နမ္းျခင္းမ်ိဳးမ ဟုတ္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးမ်ားကို ျပြတ္ ကနဲ ျမည္သြားေအာင္ တစ္ခ်က္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း စုပ္ပစ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ား ထူပူသြားကာ ခင္ျငိမ္းတင့္ ရင္ေတြဖိုေမာသြားရသည္။ ေအာင္မင္းက ခင္ျငိမ္းတင့္ ေပါင္ၾကားသို လက္ႏိႈက္လာျပန္သည္။ အာ မလုပ္နဲ မလုပ္နဲ မကိုင္ပါနဲရွင္ ။ အာ ဟာ ဒုကၡ ပါပဲ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ မိမိေပါင္ၾကားသို ႏိႈက္လာေသာ ေအာင္မင္း၏လက္ကိုဆြဲဖယ္ပစ္ရ န္ၾကိဳးစား သည္။ သိုေသာ္ မရပါ။ ေအာင္မင္းက အတင္းထိုးႏိႈက္ရာ ေစာက္ဖုတ္အေပၚ လက္ေရာက္သြား ေလသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္က ေပါင္ၾကီးကို ေစ့ထားရာ အဖုတ္ေပၚ လက္က က်က်နနေတာ့ အုပ္မိျခင္း မရွိေသး။ မထိတထိသာ ျဖစ္သည္။ ထိုသို မထိတထိ ေတြထိမႈကပင္ ခင္ျငိမ္းတင့္ကို လွ်ပ္စစ္ဓာတ္ လိုက္ခံရသလို တကုိယ္လံုး ျဖိဳးျဖိဳးဖ်င္းဖ်င္း ျဖစ္ေစသည္။ ေစ့ထားေသာ ေပါင္နွစ္လံုးက အလိုလိုပင္ ကြာထြက္သြားသည္။ ထိုအခါ ေစာက္ဖုတ္ေပၚသို ေအာင္မင္းလက္က အပီအျပင္အုပ္မိသြားေတာ့၏။ ေအာင္မင္းက တခ်က္ပြတ္ေပးလိုက္ရာ ခင္ျငိမ္းတင့္ ေကာ့ပ်ံတက္သြားရွာသည္။ အိုး အေမ့ ပါးစပ္မွလည္း ေရရြတ္ျမည္တမ္းသံထြက္ေပၚလာသ ည္။.
400 အတင္းခ်ိဳးႏွိမ္ေနသည့္ၾကားမွပင္ ခင္ျငိမ္းတင့္အေသြးအသားေတြ ဆူေ၀လာသည္၊ ေသာင္းက်န္းလာ သည္။ အုပ္ကိုင္မိေသာ ေအာင္မင္း လက္ဖ၀ါးေအာက္တြင္ အဖုတ္ၾကီးက ခ်က္ျခင္းေဖာင္းၾကြလာ သည္။ ေစးကပ္ကပ္ စိုစိစိျဖစ္ေနေသာ ဆပ္စပိုင္ဒါခြဆံုအသားနွင့္ အဖုတ္ၾကီး တင္းရင္းစြာထိမိသည္ နင့္ ေစာက္ဖုတ္ၾကီး ေဖာင္းတက္လာေနပါလား ဟင္ ေအာင္မင္း က ခပ္တိုးတိုး ေျပာျပန္သည္။ မဟုတ္ရပါဘူးရွင္ မဟုတ္ရပါဘူး ခင္ျငိမ္းတင့္က ရွက္ေၾကာက္စြာပင္ ျငင္းပယ္စကားဆိုရွာသည္။ သိုေပမယ့္ ထိုျငင္းသံကပင္ တုန္ရီ လိႈက္ခါေနသည္။ မပီ၀ိုးတ၀ါး ျဖစ္ေနေလသည္။ ေအာင္မင္းက လက္ငါးေခ်ာင္းကို စုကာ ေစာက္ပတ္ေပၚဖိလွ်က္ ေ၀့ကာ၀ိုက္ကာ ဖိပြတ္ေပးသည္။ အို ဟင့္ဟင့္ဟင့္ ေတာ္ပါေတာ့ရွင္၊ အိုးအိုး ေတာ္ျပီ ေတာ္ျပီ အင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္ လူးကာလြန္ကာ ေကာ့ကာပ်ံကာ ျဖစ္ေနရျပီ။ တကိုယ္လံုးလည္း ပူထူဖိန္းရွိန္းလွ်က္။ ရင္တလွပ္လွပ္ အသည္းတေအးေအးနွင့္။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ခြၽတ္ေလ ေအာင္မင္းက အေရးဆိုျပန္သည္။ ဟင့္အင္း ဟင့္အင္း ခြၽတ္လိုက္ပါ တင့္တင့္ရဲ မခြၽတ္ပါရေစနဲရွင္ ရွိၾကီးခိုးပါရဲ ေအာင္မင္းက ေစာက္ဖုတ္ကို ပိုျပီး ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဖိပြတ္လာသည္ ။ လက္ျဖင့္ ႏိုအံုၾကီးမ်ားကို ႏိႈက္ ဆုပ္နယ္သည္။ သူပါးစပ္ၾကီးကလည္း တင့္တင့္ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးမ်ားကို ျပြတ္ကနဲစုပ္လိုက္၊ လည္တိုင္ေက်ာ့ေက်ာ့ကို စုပ္နမ္းလိုက္၊ ပါးကို နမ္းလိုက္လုပ္ေနေလသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ ၏ မ်က္နွာအႏွံ စိတ္ၾကိဳက္နမ္းေနသလို ဖင္ဆံု၊ ႏိုအံု၊ ေပါင္သား၊ ေစာက္ဖုတ္ စသည္တုိကိုလည္း သေဘာရွိ ကိုင္တြယ္ ဆုပ္နယ္ေနေလသည္။ အနမ္းအစုပ္ အကိုင္အတြယ္မ်ားက ၾကမ္းတမ္းလွသည္။ ရမက္ျပင္းစြာ စုပ္နမ္းကာ အာသာငမ္းငမ္းပင္ ဆုပ္နယ္ျဖစ္ညွစ္ေနျခင္းျဖစ္သ ည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ လင္ေတာ္ေမာင္ ကိုသိန္းစိုးပင္ သည္လို ကိုင္တြယ္စုပ္နမ္းမႈမ်ိဳး မလုပ္ခဲ့ဘူးပါ။ ျပီးေတာ့ ကိုသိန္းစိုး မကိုင္ဘူးေသးသည့္ေနရာမ်ား ဥပမာ ဖင္ေပါက္ကို လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ ႏိႈက္ကလိတာမ်ိဳး ကုိပါ ေအာင္မင္းက ႏိႈက္ႏိႈက္ခြၽတ္ခြၽတ္ လုပ္ကိုင္ေန၏။ တက္မလိုးယံု တမယ္သာ က်န္ေတာ့သည္ ေျပာရမည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္တေယာက္မွာေတာ့ျဖင့္ ေအာင္မင္း၏ ၾကမ္းတမ္းရမက္ျပင္းေသာ အကိုင္အတြယ္ အစုပ္ အနမ္းမ်ားေၾကာင့္ ေသြးသားေတြဆူပြက္လႈပ္ရွားလာကာ တက္လိုးမခံရပါပဲနွင့္ကို တစ္ခ်ီ ျပီး သြားရေလေတာ့သည္။ လင္ေတာ္ေမာင္ႏွင့္ ကာမစပ္ယွက္ရာတြင္ ကိုသိန္းစိုး၏ အက်ျမန္ေသာလီး ေၾကာင့္ ေကာင္းေကာင္း မျပီး ဖူးခဲ့သည့္ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ ခုေတာ့ ေအာင္မင္းလက္ထဲတြင္မွာမွ ျပည့္ျပည့္၀၀ ၾကီး ျပီး ကာ ကာမအရသာေတြ ထူးထူးကဲကဲ ခံစားရေလေတာ့သည္။ ေအာင္မင္းႏွင့္ ယခုလို ျဖစ္ေနျခင္းသည္ မသင့္ေလွ်ာ္၊ မလုပ္အပ္မွန္းသိေသာ္လည္း ေပၚေပါက္ခံစား လာရသည့္ မၾကံဳစဖူး ထူးကဲလွစြာေသာ ကာမအရသာကိုေတာ့ ခင္ျငိမ္းတင့္ အထူးႏွစ္သက္စြဲလမ္း သြားရေလျပီ။ တစ္ခ်ီ ျပီး သြားရသည္ကိုပင္ အားမရႏိုင္။ ထို အရသာမ်ိဳး ထပ္ခံစားခ်င္လာေသးသည္။ ဒါေၾကာင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ေအာင္မင္းျပဳသမွ် ဆက္ျပီး ခံေနေလသည္။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ မမေရ လက္ဖက္သုပ္ေတြ အမ်ားၾကီး ရလာတယ္။ အဆစ္ေကာင္းေကာင္း ထည့္ေပးလိုက္တာ အိမ္ထဲ၀င္လာရင္း အားရ၀မ္းသာ ေအာ္ဟစ္ေျပာဆိုလာေသာ ခင္ျငိမ္းျမင့္ အသံကိုၾကားလိုက္ရသည္၊ ဖီလင္တက္ကာဇိမ္ေတြေနေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္ အိပ္ယာမွလန္နိုးသလို ေအာင္မင္းရင္ခြင္ထဲမွ ဇတ္ကနဲ ထကာ အိပ္ခန္းအျပင္ဘက္ အျမန္လွမ္းထြက္သြား၏။ ခင္ျငိမ္းျမင့္ ၀င္လာကာ မိမိႏွင့္ေအာင္မင္း ျဖစ္ပ်က္ေနၾကပံုမ်ားကို ပက္ပင္း ျမင္သြားမွာ စိုးရိမ္စိတ္ျဖင့္ အလုိအေလွ်ာက္ လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္ မိျခင္း ျဖစ္သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ ျဗဳန္းစားၾကီးထြက္သြားေသာေၾကာင့္ ေအာင္မင္းအေနျဖင့္လည္း ဖက္ဆြဲထားလိုက္ရန္ မမွီပဲျဖစ္သြားရသည္။.
401 ခင္ျငိမ္းျမင့္ ျပန္ေရာက္လာျပီကိုလည္းသိလိုက္ေပရာ သူတို ညီအမနွစ္ေယာက္ ဘယ္လိုမ်ား အကြက္လုပ္ကာ ရွင္းၾကေလမည္နည္းဟု သိလိုေသာေၾကာင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္အိပ္ခန္းထဲတြင္ပ င္ အသာျငိမ္ကာ ေစာင့္ေနလိုက္သည္။ လိုအပ္လွ်င္ ကုတင္ေအာက္သို ၀င္ပုန္းရန္လည္း အသင့္ျပင္ထားသည္။ ထိုသို ပုန္းရလွ်င္လည္း တမ်ိဳးေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွားစရာ ေကာင္းေလမည္ ဟု ေတြးယင္း ျပံဳးမိေနေသးသည္။ အိပ္ခန္းထဲမွ ထြက္လာေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ႏွင့္ အိပ္ခန္း၀တြင္ ဆံုသည္။ ေတာ္ေသးသည္၊ အထြက္ေနာက္က်လွ်င္ အားလံုး ရႈပ္ကုန္နိုင္သည္။ ကြၽန္မ အဆစ္ ေကာင္းေကာင္း ေတာင္းလာခဲ့တယ္။ အပီပဲ မမရဲ အဟင္း ခင္ျငိမ္းျမင့္က လက္ဖက္သုပ္ထည့္ယူေလာေသာ ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္ကို ေျမွာက္ျပျပီး ေျပာသည္။ ေအာ္ ေအး မနည္းပါလားဟ။ နင္ေတာ့ ပြတာပဲ ကြၽန္မ တခါတည္း စားလိုက္ေတာ့မယ္။ မမေရာ စားမလား။ ကြၽန္မ ၀က္အူေခ်ာင္းေၾကာ္လိုက္မယ္ ေနေန ငါ မစားေသးပါဘူး ဒါဆို ကြၽန္မ စားႏွင့္ေတာ့မယ္ ေအး ေအး ခင္ျငိမ္းျမင့္ လက္ဖက္ထုပ္ကိုကုိင္ကာ မီးဖိုခန္းဘက္ ထြက္သြားသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္လည္း ခပ္သြက္သြက္ပင္ အိပ္ခန္းထဲ ျပန္၀င္လာခဲ့သည္။ ရွင္ ျပန္ပါေတာ့ရွင္။ ျမင့္ျမင့္ ေရာက္လာျပီ ခင္ျငိမ္းတင့္က ေအာင္မင္းကို ႏွင္သည္။ ျမင့္ျမင့္ ေရာက္လာတာမ်ား ဘာဆန္းတာမွတ္လို ဟာ သူရွင့္ကိုျမင္သြားရင္ ခက္ကုန္မွာေပါ့ မခက္ပါဘူးဟ။ နင့္ညီမ ျမင့္ျမင့္ကို ငါ လိုးေနက်ပဲဟာ။ သူက ဘာမွ ျပသနာမလုပ္နိုင္ပါဘူး။ စိတ္ခ် ဟာ သူသိသြားေတာ့ ရွက္စရာၾကီးေပါ့။ ျပန္ပါရွင္။ ရွင္လဲ ကြၽန္မကို စိတ္ၾကိဳက္ ကိုင္တြယ္ျပီးျပီ မဟုတ္လား။ ေက်နပ္ပါေတာ့ ေနာ္ ဒါဆို အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ခြၽတ္ေလ ေအာင္မင္းက လုပ္လာျပန္ျပီ။ ဟာ ခက္ေတာ့တာ ပါပဲေနာ္ ခြၽတ္ပါ။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ခြၽတ္ရင္ ျပန္မယ္။ မဟုတ္ရင္ေတာ့ ဒီအိပ္ခန္းထဲကမထြက္ဖူး။ ခင္ဗ်ားကို အတင္းဖက္နမ္းေနဦးမယ္ အမယ္ေလး အဲလိုေတာ့ မလုပ္ပါနဲရွင္ ဒါဆို ခြၽတ္ေလ ခက္ေတာ့တာပါပဲေနာ္ ။ ဘာေၾကာင့္ ဒါကိုပဲ မရအက လုပ္ခုိင္းေနရတာလဲ ရွင္ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ မတတ္သာေတာ့ပဲ ေအာင္မင္းအလုိက် အတြင္းခံဆပ္စပိုင္ဒါေလးကို ခြၽတ္ရေလေတာ့ သည္။ ေအာင္မင္းသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္ေဘာင္းဘီခြၽတ္သည္ ကို ေသေသခ်ာခ်ာပင္ ထိုင္ၾကည့္ေနသည္။ ေအာင္မင္း၏ စူးရဲေသာ မ်က္လံုးအၾကည့္မ်ားေအာက္တြင္ ခင္ျငိမ္းတင့္ ခြၽတ္ရျခင္းျဖစ္၏။ ခင္ျငိမ္းတင့္အဖို အရွက္ကို အသာေဘးခ်ိတ္ကာ အားခဲျပီး လုပ္ေဆာင္ရရွာသည္။ ရွက္တာကေတာ့ မေျပာပါနွင့္ေတာ့။ ဒါေပမယ့္ မခြၽတ္လိုကလည္း မရ ။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ေအာင္မင္းႏွင့္ မလွမ္းမကမ္းမွာ မတ္တပ္ရပ္ကာ အရင္ဆံုး ခါးတြင္ညွပ္ထားေသာ ထမီအထက္ဆင္စကို ဆြဲျဖဳတ္ရသည္။ ထမီေျပေလ်ာ့သြားေသာအခါ အထက္ဆင္စအစြန္းတေနရာကို ပါးစပ္ျဖင့္ထိန္းကိုက္ကာ ထမီကြင္းလံုးကြၽတ္မသြားရေအာင္ ထိန္းရသည္။ ထိုေနာက္မွ အတြင္းခံ ဆပ္စပိုင္ဒါ၏ ခါးစည္းေမွ်ာ့ၾကိဳးၾကားတြင္ ဘယ္ညာ လက္မႏွစ္ခုကို ထိုးကာ ေအာက္သိုတြန္းခ်ရ သည္။ ဆပ္စပိုင္ဒါသည္ တုတ္ျဖိဳးေသာ ေပါင္တံၾကီးမ်ားတေလွ်ာက္ ေအာက္သိုေလွ်ာက်သြား၏။ ထိုသို ဆပ္စပိုင္ဒါကို ေအာက္တြန္းခြၽတ္ေသာအခါ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ကိုယ္က အလုိလိုကိုင္းညႊတ္သည္ ၾကီးမားေသာ ရင္သားဆိုင္ၾကီးမ်ား အိကနဲက်သည္။ တင္ဆံုၾကီးက တင္းကနဲျဖစ္သည္။ စူးစိုက္ျပီး ၾကည့္ေနေသာ ေအာင္မင္းမ်က္လံုးမ်ား အေရာင္ေတြေတာက္လာသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္လည္း တတ္နိုင္သမွ် ဖံုးဖံုးဖိဖိျဖင့္ ခြၽတ္ေနျခင္းျဖစ္ရာ ေအာင္မင္းအေနျဖင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ ကိုယ္ခႏၶာ အစိတ္အပိုင္း မ်ားကို မျမင္ရ မေတြရပါ။ ဒါေပမယ့္ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ အတြင္းခံေဘာင္းဘီခြၽတ္ခ် လႈပ္ရွားေနဟန္ကပင္ ေအာင္မင္းကို စိတ္လႈပ္ရွားေစသည္။.
402 ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကုိ ဒူးဆစ္နားထိသာ တြန္းခ်ျပီး ကိုယ္ကုိ ျပန္မတ္သည္။ ထမီကို ျမန္ျမန္ျပန္၀တ္သည္။ ဒူးဆစ္နားေရာက္ေနေသာ ဆပ္စပိုင္ဒါကို ညာေျခေျမွာက္ကာ ေျခဖ၀ါးႏွင့္ဖိဆြဲခ်သည္။ ေျခက်င္း၀တ္ဆီေရာက္သြားေတာ့မွ အသာကုန္းကာ ခြၽတ္ယူလိုက္သည္။ ေပးစမ္း ေအာင္မင္းက လက္ကမ္းလာရာ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ မ်က္ႏွာထူထူပူပူႏွင့္ပင္ မိမိခြၽတ္ထားေသာ ဆပ္စပိုင္ဒါကို ေအာင္မင္းလက္ထဲ လွမ္းထည့္ေပးလိုက္ရေလ၏။ ေအာင္မင္းက ဆပ္စပိုင္ဒါကို အသာျဖန္ၾကည့္သည္။ ေပါင္ခြဆံုေနရာတြင္ စိုကာ ကြက္ေနသည္ကို ေတြရသည္။ စုိတာမွ ေတာ္ေတာ့ကို စိုေနျခင္းျဖစ္၏။ နင့္ အဖုတ္က အေတာ္ အရည္ရႊမ္းတာပဲကိုး။ အတြင္းခံမွာ ေစာက္ရည္ေတြကို စိုရႊဲေနျပီ ထိုသိုေျပာျပီးေနာက္ ေအာင္မင္း အိပ္ခန္းထဲမွ ထြက္သြားသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ ေဘာင္းဘီကိုေတာ့ လက္ထဲတြင္ ကိုင္ထားဆဲ။ အို အို ဘယ္ယူသြားဦးမလုိလဲ ရွင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္ မေနသာေတာ့ေပ။ ကမန္းကတန္း လွမ္းေမးလိုက္ရသည္။ မိမိအတြင္းခံကို ေယာက္်ားၾကီးတေယာက္က ကိုင္ကာယူသြားမွာကို ခင္ျငိမ္းတင့္ ရွက္လွသည္။ မလုပ္ေစလို။ ေအာ္ ဟုတ္သားပဲ။ ေရာ့ ေအာင္မင္းက သူလက္ထဲမွ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ခင္ျငိမ္းတင့္ထံ လွမ္းပစ္ေပးလိုက္သည္။ မ်က္နွာကို တည့္တည့္ခ်ိန္ကာ ပစ္လိုက္ျခင္းျဖစ္၏။ လက္ကလည္း တည့္သည္။ ဆပ္စပိုင္ဒါသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္မ်က္ႏွာကို တည့္တည့္ထိသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ ရွက္ရြံ ရင္ခုန္သြားရျပန္၏။ ေအာ္ ေနလည္က်ရင္ နင့္ညီမကို အေၾကာင္းတခုခုျပျပီး အျပင္ကိုလႊတ္ထားလိုက္။ ငါျပန္လာ ခဲ့မယ္။ ငါကေတာ့ နင့္ညီမ ရွိရွိ မရွိရွိ လာမွာပဲ။ နင့္ညီမ မသိေစခ်င္ဘူးဆိုရင္ နင့္ဖာသာ ၾကံဖန္ျပီး အျပင္ကိုလႊတ္ထား။ ဟုတ္ျပီလား အိပ္ခန္းထဲမွ မထြက္ခင္ ေအာင္မင္းက ခပ္ပိုင္ပိုင္ေလး ေျပာသြားေသးသည္။ ေအာင္မင္း ထြက္သြားေတာ့မည္မို ဟင္း ခ်မည္ ၾကံကာရွိေနေသးေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္ ခမ်ာ ရင္ဖို စိတ္လႈပ္ရွားသြားရျပန္ေတာ့သည္။ သူ ျပန္လာဦးမည္ ဆိုပါ့လား။ ဘာေတြမ်ား လုပ္ဦးမလိုပါလိမ့္။ ထိုေန ေနလည္ပိုင္းေရာက္ေသာအခါ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ကို ၾကံဖန္ကာ အျပင္လႊတ္ရ ေလသည္။ ကိုသိန္းစိုးကို ထမင္းေၾကာ္ေကာင္းေကာင္းေၾကာ္ေကြၽးခ် င္လိုဟု အေၾကာင္းျပလွ်က္ ၾကက္ဥ၊ ေဂၚဖီထုပ္၊ မုန္လာဥနီမ်ား ၀ယ္ရန္ ေစ်းသိုလႊတ္လိုက္ေလသည္။ လက္ဖက္သုပ္၀ယ္ေကြၽးထားေသာ ေက်းဇူးေၾကာင့္လားေတာ့မသိ။ ေစ်း၀ယ္ရ ျပင္းလွေသာ ခင္ျငိမ္း ျမင့္သည္ ေရွာေရွာရႈရႈပင္ ထြက္သြားေလသည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္ထြက္သြားျပီးလွ်င္ ေအာင္မင္းေရာက္ လာေတာ့မည္မွန္း သိေနေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာေတာ့ ရင္ဖုိစျပဳလာသည္။ ေအာင္မင္းေရာက္လာျပီး ဘာေတြမ်ားလုပ္မွာလဲဆိုေသာ အေတြးက သူမကို ရင္ဖိုေစသည္။ နမ္းမွာ ကိုင္မွာ ႏိႈက္မွာကေတာ့ ေသခ်ာသည္။ သည့္ထက္မ်ား ပိုကဲလာဦးမွာလား။ ထိုသို ပိုကဲလာလွ်င္ မိမိဘာလုပ္ရမည္နည္း။ ခင္ျငိမ္းျမင့္ကို ေအာင္မင္း ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ဖင္လိုးေနခဲ့ပံုကိုလည္း မ်က္စိထဲ ျပန္ျမင္ေနမိသည္။ ေအာင္မင္းသည္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ အိမ္မွထြက္လာမည့္အခ်ိန္ကို မေယာင္မလည္ႏွင့္ ေစာင့္ၾကည့္ေန သည္ျဖစ္ရာ ခင္ျငိမ္းျမင့္ထြက္သြားသည္ႏွင့္ပင္ သူကလည္း ခင္ျငိမ္းတင့္ရွိရာ အိမ္ထဲသို မဆိုင္း မတြ ၀င္ေရာက္လာေလေတာ့သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ဧည့္ခန္းထဲက ကုလားထိုင္တလံုးေပၚတြင္ ထိုင္ေနသည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္ဖြင့္ထားခဲ့ ျပီး ျပန္ေစ့ယံုေစ့ထားခဲ့ေသာ တံခါးကို ေအာင္မင္း တြန္းဖြင့္၀င္လာေသာအခါ ခင္ျငိမ္းတင့္ ဆတ္ကနဲ ထရပ္မိေလသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ ေအာင္မင္းကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရမွာ မ်က္ႏွာပူေနေသာေၾကာင့္ ေခါင္းကို အသာငံု ထားမိသည္။ သူမ ရင္ကေတာ့ တဒိန္းဒိန္း ခုန္လွ်က္။ ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားေတြလည္း ေအးစက္ ေနေလျပီ။ အဖုတ္ကလဲ ပူေႏြးေဖာင္းၾကြ လာေနပါပေကာ။.
403 ဘာမွပင္ မလုပ္ရေသးပါပဲနွင့္ကို ေအာင္မင္းေရာက္လာသည္ႏွင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္ေသြးသားတိုက နုိးၾကြလႈပ္ရွားစျပဳလာေနၾကျပီျဖ စ္သည္။ ျမင့္ျမင့္ကို ဘယ္လႊတ္လိုက္လဲ ေအာင္မင္း က အိမ္တံခါးကို အက်အန ဂ်က္ထိုးကာ ပိတ္လိုက္ျပီး ေမးေလသည္။ ေစ်းကိုပါ ေခါင္းေလးငံုထားေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္က ခပ္တိုးတိုး ေျဖသည္။ မဆိုးဘူး။ ဒါဆို အခ်ိန္တနာရီေလာက္ေတာ့ ရသားပဲ။ ငါနင့္ကို ေကာင္းေကာင္းလိုးနိုင္တယ္ ေအာင္မင္း၏ စကားသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္အတြက္ေတာ့ မိုးၾကိဳးပစ္သံလို ဆူညံသြားသည္။ ရွက္ေၾကာက္သည္၊ ထိတ္လန္သည္၊ တုန္လႈပ္သည္၊ တျပိဳင္နက္တည္းမွာပင္ ကာမရမက္ရိုင္းမ်ားက ေရနံဆီပက္လိုက္ေသာ မီးပံုမွ မီးေတာက္လို ဟုန္းကနဲ ေတာက္ေလာင္တက္ၾကြလာေလသည္။ ရင္ခုန္လိုက္တာေတာ့ ေျပာမေနပါနွင့္ေတာ့။ မလုပ္ပါနဲရွင္ အဲလိုေတာ့ မလုပ္ပါနဲ။ ကြၽန္မက လြတ္လြတ္လပ္လပ္မဟုတ္ပါဘူး။ လင္ရွိ မိန္းမပါ။ ဒါမ်ိဳးေတာ့ မလုပ္ပါနဲရွင္ ခင္ျငိမ္းတင့္က ငိုသံပါေလးႏွင့္ အတင္းေတာင္းပန္ရွာသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ ေအာင္မင္းလိုးတာ ခံခ်င္ေနေသာ ရမက္စိတ္ရိုင္းႏွင့္အတူ လင္သားကို ေစာင့္စည္းရ မည့္ မယားေကာင္းသိကၡာ တို ဒြန္တြဲအားျပိဳင္မႈကို လတ္တေလာရင္ဆိုင္ေနရေလသည္။ ရမက္ရိုင္း မ်ားက အထူးအားေကာင္းေနေၾကာင္းကိုလည္း နားလည္သည္။ ထို ရမက္ရိုင္းတိုေနာက္သို မပါမိ ေစဘို ခင္ျငိမ္းတင့္ အသည္းအသန္ပင္ၾကိဳးစားေနရသ ည္။ ဒါေပမယ့္ အႏွီၾကိဳးစားမႈသည္အခ်ည္းႏွီး သာ ျဖစ္ေၾကာင္းကိုလည္း သိေနသည္။ မိမိ၏ေသြးသားမ်ားကိုပင္ မိမိျပန္မုန္းတီးမိမႈပင္ ျဖစ္ေပၚလာ ရသည္။ မိမိကိုယ္ကိုလည္း အားမရႏိုင္ေတာ့။ ဘာေၾကာင့္မ်ား စိတ္ေတြဒီလိုျပင္းထန္လာရတာလဲ။ မခ်ိဳးႏွိမ္နိုင္ေတာ့ဘူးလားေနာ္ ။ နင္က လင္ရွိမယားဆိုေပမယ့္ နင့္လင္က ေကာင္းေကာင္းမွ မလိုးေပးနိုင္တာ။ ဒီေတာ့ ငါက ၀င္ျပီး လိုးေပးရမယ္ဆုိရင္ သဘာ၀ က်ပါတယ္ ဟ ဘာရယ္ ရွင္ ရွင္ ဘာေျပာလိုက္တယ္။ မဟုတ္ပါဘူး ခင္ျငိမ္းတင့္က ကမန္းကတန္းပင္ ျငင္းလိုက္မိ၏။ နင္တို လင္မယား လိုးၾကတာကို ငါေကာင္းေကာင္း ေခ်ာင္းၾကည့္ဘူးျပီးသား။ နင့္လင္ၾကီး ကိုသိန္းစိုး လီးၾကာၾကာမေတာင္နိုင္တာ ခနဆိုေပ်ာ့က်သြားျပီး ဆက္မလိုးနိုင္တာေတြ ငါ့မ်က္စိနဲ ျမင္ျပီးသား။ ရႊီးဘို မၾကိဳးစားနဲေတာ့ ေအာင္မင္းက ရွင္းရွင္းဘြင္းဘြင္းေျပာခ်လိုက္ရာ ခင္ျငိမ္းတင့္ ေခါင္းပိုငံုသြားေတာ့သည္။ ထိုေနရာ တြင္ပင္ အရည္ေပ်ာ္သြားမလားလို႔ပင္စိတ္ထဲ ထင္လိုက္မိ၏။ ရွက္စရာေကာင္းလိုက္ေလျခင္းေနာ္။ မိမိတိုလင္မယား စပ္ယွက္တာကို သူက ေခ်ာင္းၾကည့္ထားသတဲ့။ ေအာင္မင္းေျပာေနတာေတြက လည္းပဲ အမွန္ေတြျဖစ္ရာ သူစကားကို မယံုလို မျဖစ္။ ေအာင္မင္းသည္ ရွက္ရြံစြာေခါင္းေလးငံုေနရွာေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္ကို အားရေက်နပ္စြာၾကည့္လိုက္ျပီး နင္ အခု အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ၀တ္ထားေသးလား ဟုတ္ အဲ ဟုတ္ကဲ့။ ၀တ္ထားပါတယ္ ခင္ျငိမ္းတင့္ ျပန္ေျဖသံက တိုးတိုးေလးႏွင့္ မပြင့္တပြင့္ေလး။ ၀တ္ထားရင္ အခုခြၽတ္လိုက္ ေအာင္မင္းက ရင့္ရင့္သီးသီးခိုင္းသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္က အိပ္ခန္းထဲသြားမည္ျပဳရာ အိပ္ခန္းထဲ မသြားနဲ။ ဒီမွာပဲ ခြၽတ္ ခင္ျငိမ္းတင့္ခမ်ာ မတတ္သာေတာ့ပဲ အိမ္ေရွဧည့္ခန္းထဲတြင္ပင္ မိမိအတြင္းခံေဘာင္းဘီကိုခြၽတ္ရ ရွာေလေတာ့သည္။ သည္ေနအဖို ေအာင္မင္းမ်က္စိေရွတြင္ ဒုတိယအၾကိမ္ေျမာက္ ေဘာင္းဘီခြၽတ္ရ ျခင္းပါ။ ပထမအၾကိမ္ကလိုပင္ ေအာင္မင္းကလည္း အပီကိုၾကည့္သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာေတာ့ ပထမအၾကိမ္ကထက္ပင္ ပိုရွက္ေနမိရ၏။ ဒီတခါက အိပ္ခန္းထဲေတာင္မဟုတ္ပဲ ဧည့္ခန္းထဲမွာတင္ ခြၽတ္ေနရျခင္းမဟုတ္လား။ ခြၽတ္ယူျပီးေသာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကိုေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ လက္လြတ္စပယ္ ခ်မထားရဲေတာ့။ ခင္ျငိမ္းတင့္ လက္ထဲ ဆုပ္ကိုင္ထားမိသည္။ ေပးစမ္း အဲဒီ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ငါ့ကို ေအာင္မင္းက လွမ္းေတာင္းရာ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာတြန္ဆုတ္တြန္ဆု တ္နွင့္ပင္ ကိုင္ထားေသာဆပ္စပိုင္ဒါ ေလးကို ေပးလိုက္ရေလသည္။.
404 ေအာင္မင္းက ဆပ္စပိုင္ဒါေလးကို ဧည့္ခန္းစားပြဲေပၚ ဖုတ္ကနဲပစ္တင္ လိုက္သည္။ ကဲ အကၤ်ီ ခြၽတ္ ရွင္ ေအာင္မင္းက ဆက္ ေစခိုင္းျပန္သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ အသံတုန္တုန္ေလးပြင့္အံထြက္လာ၏ ။ သိုေပမယ့္ ေအာင္မင္းစကားကို မလြန္ဆန္နိုင္။ ရွက္ေၾကာက္လွေသာ္လည္း တြန္ဆုတ္ဆုတ္ႏွင့္ပင္ ၀တ္ထားေသာ အေပၚအကၤ်ီကို ခြၽတ္ပစ္လိုက္ရ ေလသည္။ ကြၽတ္သြားေသာ အကၤ်ီိုကို ဧည့္ခန္းကုလားထိုင္ေနာက္မွီတခုေပ ၚ တင္လိုက္ရ၏။ ခုေတာ့ ခင္ျငိမ္းတင့္ကိုယ္ေပၚတြင္ ေဘာ္လီႏွင့္ ထမီသာ ရွိေတာ့သည္။ အေပၚပိုင္းတြင္ အျပင္အကၤ်ီ မရွိ၊ အတြင္းခံသာ ရွိကာ ေအာက္ပိုင္းက်ေတာ့ အတြင္းခံမရွိပဲ ထမီတထပ္တည္းသာ ။ ေအာင္မင္းသည္ႏွစ္ေယာက္ထိုင္ခံုေပၚ အေစြသားထိုင္ခ်ကာ မိမိေဘးနားရွိေနရာကို အသာလက္ျဖင့္ ပုတ္ျပ၏။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ေၾကာက္ေၾကာက္လန္လန္ႏွင့္ပင္ ေလွ်ာက္လွမ္းလာကာ ေအာင္မင္း ေဘးတြင္ မရဲတရဲ ၀င္ထိုင္လိုက္ရေလသည္။ မတတ္သာလိုသာ ထုိင္ရသည္ အေပၚပိုင္းကမလံုျခံဳ၊ ေအာက္ပိုင္းက်ျပန္ေတာ့လဲ အတြင္းခံကမရွိႏွင့္ တစိမ္းေယာက္်ားေဘး၀င္ထိုင္ရသည္မွာ ရွက္စရာ ေကာင္းလွပါဘိေတာ့။ ထိုေၾကာင့္ ေအာင္မင္းနားသိပ္မကပ္ပဲ ႏွစ္ေယာက္ထိုင္ခံု၏ ေဘးဘက္ ေဒါင့္စြန္းနား ကပ္ထိုင္မိသည္။ သိုေသာ္ ေအာင္မင္းက ခင္ျငိမ္းတင့္ပုခံုးကို ဘယ္လက္ႏွင့္သိုင္းဖက္ကာ မိမိဘယ္ဘက္ေဘးတြင္ အသားခ်င္းထိကပ္ေနေအာင္ ဆြဲယူလုိက္ရာ ခင္ျငိမ္းတင့္လည္း ေအာင္မင္းနွင့္ ပူးပူးကပ္ကပ္ျဖစ္ သြားရေလေတာ့၏။ ရွက္ေၾကာက္မႈႏွင့္အတူ အသည္းတေအးေအး ခံစားရသည္။ အဖုတ္ကလည္း အသားကုန္နီးပါး ေဖာင္းၾကြေနျပီ။ အရည္ၾကည္ေတြလည္း စိုစြတ္ေနျပီ။ ေအာင္မင္းသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္ ဘယ္ဘက္ပုခံုးကို မိမိဘယ္လက္ျဖင့္သိုင္းဖက္ကာ အသာပြတ္ေန၏။ ကိုယ္လံုးေတာင့္ေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ ပုခံုးသားတိုသည္လည္း လံုးလံုးအိအိႏွင့္ ကိုင္လို ေကာင္းလွေပသည္။ ကဲ ဘယ္ဘက္ ႏိုၾကီးကို ကိုင္ညွစ္မယ္ကြာ ေအာင္မင္းသည္ ပါးစပ္ကလဲေျပာကာ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ ဘယ္လက္ေမာင္းၾကားထဲသို သူလက္ကိုလွ်ိဳ သြင္းသည္။ ရွက္ေၾကာက္မႈျဖင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ လက္ေမာင္းကို ကိုယ္ေဘးတြင္အတင္းကပ္ထားရာ လမ္းေၾကာင္းက ပိတ္ေန၏။ ေအာင္မင္းအေနျဖင့္ လက္ေမာင္းကိုေက်ာ္ျပီးျဖစ္ျဖစ္ ပုခံုးေပၚမွေက်ာ္ျပီး ျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္ဘက္ႏိုအံုကို လွမ္းကိုင္လွ်င္လည္း ရပါသည္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုမလုပ္ပဲ ခ်ိဳင္းၾကားမွ အတင္းလက္လွ်ိဳျပီး မရမက ထိုးႏႈိက္ေန၏။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ လက္ေမာင္းကို ကပ္ထားရာမွ ခြာေပးလိုက္ရေလေတာ့သည္။ ေအာင္မင္းက ဟေပးလိုက္ေသာ ထိုခ်ိဳင္းၾကားမွေနျပီး ႏိုအံုၾကီးကို အားရပါးရ ဆုပ္နယ္ ျဖစ္ညွစ္ျပစ္ပလိုက္၏။ ကဲ အခု ေစာက္ဖုတ္ၾကီးကို ႏႈိက္ျပီ ပါးစပ္မွ ေျပာရင္း သူ၏ က်န္ေသာ ညာလက္သည္ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ ၀မ္းပ်ဥ္းသားကိုပြတ္တိုက္ကာ ေအာက္သို တေရြေရြ ဆင္းလာသည္။ ဘာလုပ္မည္ဟု ေအာင္မင္းၾကိဳၾကိဳေျပာေသာ စကားသံသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္စိတ္ကို ပိုမို လႈပ္ရွားေစသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ စိတ္မသက္မသာႏွင့္ပင္ ေပါင္ၾကီးႏွစ္ခု ကို ခပ္ဟဟ လုပ္ေပးလိုက္ရ၏။ အဖုတ္ႏိႈက္မည္ဆိုမွေတာ့ ေပါင္ကားေပးထားမွသာ အဆင္ေျပမည္ မဟုတ္ပါလား။ ေအာင္မင္းသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္ ေပါင္ခြၾကားမွ အဖုတ္ၾကီးကို က်က်နနပင္ ကိုယ္တြယ္ပြတ္ႏိႈက္သည္။ မိုေဖာင္းေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးက ပိုမို ၾကြတက္လာသည္။ အသားကုန္ပင္ မိုမိုေဖာင္းေဖာင္းၾကီး ျဖစ္ေနျပီ။ ထိုအတူ ေအာင္မင္း၏ လီးၾကီးကလဲ မတ္ေထာင္ ထလာေလျပီ။ ထံုးစံအတိုင္း ေအာင္မင္းသည္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီမပါပဲ ပုဆိုးတထပ္တည္းသာ ၀တ္ထားသည္။.
405 ထိုေၾကာင့္ ေအာက္က ေထာင္တက္လာေသာ လီးၾကီးသည္ ပုဆိုးေအာက္မွ ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ ဖုထစ္ထလာေနသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္အေနျဖင့္လည္း ေအာင္မင္းလီးေတာင္ေနျပီဆိုသည္ကို ရိပ္စားမိ ေနသည္။ မိမိကိုတက္လိုးသည္အထိ ေအာင္မင္း ကဲမလာပဲ ဟိုသည္ကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္လုပ္ရံု မွ်ျဖင့္ ျပီးျပတ္ပါေစဟုသာ ၾကိတ္ကာ ဆုေတာင္းေနရရွာေလ၏။ သူမ၏ ဆင္ျခင္စဥ္းစားတတ္ေသာ အသိ စိတ္က ေအာင္မင္းႏွင့္လိုးဘိုကို ခြင့္မျပဳ။ ေအာင္မင္း အတင္းအၾကပ္သာလုပ္လာလွ်င္ေတာ့ ခက္ရခ်ည္ေသးရဲေနာ္ ။ ငါ့ လီးၾကီး ေတာင္လာျပီ ေတြလား ေအာင္မင္းက ေမးသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ ဘာမွ ျပန္မေျဖ။ ေခါင္းကိုသာ အတြင္ ငံုထားမိသည္။ မ်က္နွာလည္း ရဲတြတ္ေနျပီ။ လီးေတာင္လာျပီဆိုေတာ့ နင့္ကို လိုးရင္ ေကာင္းမလားဟင္ ေအာင္မင္းက ေျပာရင္းဆိုရင္း ေမးလာျပန္သည္။ သည္တခါေတာ့ ခင္ျငိမ္းတင့္ ႏႈတ္ဆိတ္ေနလိုမျဖစ္ေတာ့။ ဟင့္အင္း ဟင့္အင္း မလုပ္ပါနဲရွင္။ အဲဒါေတာ့ သည္းခံပါ ကိုေအာင္မင္းရယ္။ ကြၽန္မ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ခင္ျငိမ္းတင့္က ျပာျပာသလဲ ေတာင္းပန္သည္။ ဟ လီးၾကီးဒီေလာက္ေတာင္လာျပီးမွေတာ့ လိုးမွျဖစ္မွာေပါ့။ မဟုတ္ရင္ ငါ ေဂြးတက္လိမ့္မယ္ ဟုတ္ရဲလား ရွင္ မဟုတ္ပဲ ငါက ေျပာပါ့မလား တင့္တင့္ရဲ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ ေယာက္်ားေတြအေၾကာင္း ဘာမွ် ေရေရရာရာ သိသည္မဟုတ္။ ေအာင္မင္း ေျပာတာ ဟုတ္ မဟုတ္လဲ မေ၀ခြဲနိုင္။ ဒုကၡ ပါပဲေနာ္။ ဟို ဟို ဟိုဒင္း အဲ ျမင့္ျမင့္ျပန္လာတာကိုေစာင့္ပါလားဟ င္။ အဲဒါဆို လီးေတာင္ေနသမို မလုိးပဲ မျဖစ္ေတာ့ဘူးဆိုလွ်င္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ျပန္အလာကို ေစာင့္ကာလိုးဘိုလို ေျပာလိုရင္းျဖစ္သည္။ ဒါေပမယ့္ အဲလို တစ္တစ္ခြခြ စကားေတြကို ေျပာမထြက္သျဖင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္ အထစ္ထစ္ အေငါ့ေင့ါ ျဖစ္ေနရသည္။ ဘာလဲ ျမင့္ျမင့္ ျပန္လာမွ တက္လိုးဘို ေျပာခ်င္တာလား ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့ ခင္ျငိမ္းတင့္ ေခါင္းကို ကျပာကယာ ညိတ္ျပလိုက္ရ၏။ ဘာလဲ နင္က ငါနဲ ျမင့္ျမင့္လိုးတာကို ေခ်ာင္းၾကည့္ဦးမယ္ေပါ့။ ဒီလိုလား အာ မဟုတ္ရပါဘူးရွင္။ ေခ်ာင္းလဲ မၾကည့္ရဲေတာ့ပါဘူး အခု ငါ့အနားတင္ နင္ရွိေနတာပဲ။ ျမင့္ျမင့္ ျပန္လာတဲ့အထိ ဘာလို ေစာင့္ေနရမွာလဲ။ သူမွာ ေစာက္ဖုတ္ရွိသလို နင့္မလဲ ရွိတာပဲ။ နင့္ကိုပဲ လိုးလိုက္ရင္ ျပီးတာပဲ ဟိုဒင္းေလ ကြၽန္မက လြတ္လြတ္လပ္လပ္မဟုတ္ မဟုတ္ လင္ရွိလိုပါ ဘာညာ လာေျပာမေနနဲ။ နင့္လင္က နင့္ကိုေကာင္းေကာင္းမွ မလိုးႏိုင္တာ။ ငါက ၀င္လုပ္ေပးရင္ အားလံုးအိုေကသြားမယ့္ဟာကို။ ကဲပါ နင့္ကိုလိုးတာပဲေကာင္းပါတယ္ မလုပ္ပါနဲ ကိုေအာင္မင္းရယ္။ ခ်မ္းသာေပးပါရွင္။ တျခားဟာေတြ ၾကိဳက္သလိုလုပ္ပါ။ အဲဒါ ေတာ့ သည္းခံပါရွင္ ဟင့္ဟင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္ ငိုယိုကာ ေတာင္းပန္ေလျပီ။ အခုေလာေလာဆယ္မွာ လိုးတာကလြဲရင္ အားလံုးလုပ္ေပးမယ္ေပါ့။ ဒီလိုလား ဟုတ္ပါတယ္ ေသေသခ်ာခ်ာ ျပန္ေျပာစမ္း ဟို ဟို ဟိုဒင္းျပဳတာကလြဲရင္ က်န္တာအကုန္ လုပ္ေပးပါ့မယ္ရွင္ ဘာဟိုဒင္းလဲ။ ေသေသခ်ာခ်ာ ေျပာစမ္း။ မဟုတ္ရင္ ငါခ်က္ျခင္း တက္လိုးပစ္လိုက္မယ္ ေအာင္မင္းက ထမီကိုလွမ္းကိုင္လိုက္ရာ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ တက္လိုးေတာ့မည္ထင္ျပီး အၾကီးအက်ယ္ ေၾကာက္လန္သြားရေလ၏။ ေျပာပါ့မယ္ရွင္ ေျပာပါ့မယ္။ လုပ္ေတာ့မလုပ္ပါနဲ ေျပာ ေျပာ။ ေသေသခ်ာခ်ာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေျပာ ေအာင္မင္းတက္လိုးေတာ့မည္ကို အသည္းအသန္ေၾကာက္လန္ေနေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ မတတ္သာပဲ သူေျပာခိုင္းသလုိ ေျပာရေလေတာ့သည္။ ဟို အဲ အဲ လိုး လိုး တာက လြဲရင္ အခုေလာေလာဆယ္မွာ လိုးတာလို ေသေသခ်ာခ်ာေျပာ ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့။ အခုေလာေလာဆယ္မွာ လိုး လိုးတာကလြဲရင္ က်န္တာအကုန္လုပ္ေပးပါ့ မယ္ ရွင္ ကြၽန္မကို ဒီေနေတာ့ တက္မလုိးပါနဲဦး လို ေျပာ ကြၽန္မကို ဒီေနေတာ့ တက္မလိုးပါနဲဦး ရွင္ ေအာင္မင္း ေက်နပ္သြားသည္။ ဟုတ္ျပီ။ ဒီလိုဆိုေတာ့ နင့္ကို အခု ဘာလုပ္ခိုင္းရရင္ ေကာင္းမလဲ။ ငါ့လီးကလဲ အျပတ္ကို ေတာင္ေနျပီ။ ေအာ္ ငါ့လီးကို နင့္လက္နဲ ကိုင္ထားေပးစမ္း ေအာင္မင္းက စလာျပီ။ ခင္ျငိမ္းတင့္ကို လီးအကိုင္ခုိင္းျပီ။ သူပုဆိုးကို ဆတ္ကနဲ ခြၽတ္ခ်လိုက္၏။.
406 တထပ္တည္းသာ၀တ္ထားေသာပုဆိုး ေျပက်သြားေသာအခါ မတ္ေထာင္ေနေသာ လီးၾကီးက ေငါက္ ကနဲ ေပၚလာသည္။ ေအာင္မင္းမွာ အညာသားမို လူက အသားညိဳညိဳျဖစ္ရာ သူလီးေခ်ာင္းၾကီးက မည္းမည္းနက္နက္ၾကီး။ မာေတာင္ေနလိုက္ပံုကလည္း သံေခ်ာင္းက အဘ ေခၚရမည္။ မိမိလင္၏ လီးကိုပင္ ထင္ထင္ရွားရွား ေသေသခ်ာခ်ာ မၾကည့္ဘူးေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ အညာသား ေအာင္မင္း၏ လီးမဲမဲၾကီးကို ေတြလိုက္ရေသာအခါ ရင္ထိတ္ကာ မ်က္နွာလည္း၀ွက္လိုက္မိသည္။ ရွက္စိတ္ေၾကာင့္ တကိုယ္လံုးပင္ ထူပူသြားရသည္။ လီးၾကီးကို မၾကည့္၀ံ့၊ မၾကည့္ရဲ။ ေအာင္မယ္ ဘာ မ်က္နွာလႊဲသြားတာလဲ။ ၾကည့္စမ္း ငါ့လီးၾကီးကို ၾကည့္စမ္း။ လက္နဲလည္း ကိုင္ေလ။ ဟုတ္ျပီ ကိုင္ ကိုင္ ပါးစပ္မွေျပာရင္း ေအာင္မင္းသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ ညာလက္ကိုဆြဲယူကာ သူလီးတံၾကီးေပၚတင္ေပး လုိက္သည္။ ေအာင္မင္းကို မလြန္ဆန္ရဲေသာေၾကာင့္သာ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ လက္ကို မရုန္းရဲေသာ္လဲ လီးကိုေတာ့ မကိုင္ရဲေသးပါ။ ဒါေၾကာင့္ သူလက္သည္ လီးႏွင့္ထိယံုသာ ထိေနသည္။ လီးေပၚပြတ္ တင္ယံုသာ ပြတ္ေနသလိုျဖစ္ေနသည္။ က်က်နန ဆုပ္ကိုင္ညွစ္ျခင္းမ်ိဳးေတာ့ မဟုတ္ေသးပါ။ နင့္လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ လီးတံကို ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္ေလ တင့္တင့္ရဲ ေအာင္မင္းက ေသေသခ်ာခ်ာ ေျပာဆိုေစခိုင္းရာ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ မလုပ္လုိပါေသာ္လည္း အားတင္း ကာ လီးကို လက္ျဖင့္ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္လုိက္ရသည္။ မာေၾကာ တင္းေတာင့္ေနေသာ အထိ အေတြက ခင္ျငိမ္းတင့္ကို ရင္တုန္သြားေစ၏။ င့ါလီးၾကီးက အရမ္း မာေနတာပဲ မဟုတ္လား ေအာင္မင္း၏လီးသည္ အရွည္ ရွစ္လက္မခန္ရွည္ကာ လံုးပါတ္က က်ပ္လံုးမက တုတ္သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ေယာက္်ား ကိုသိန္းစိုး၏ လီးက မာန္ထကာ အျပည့္အ၀သာ မတ္ေထာင္ေနခဲ့လွ်င္ ဆယ္လက္မေက်ာ္ရွည္ကာ လံုးပါတ္ကလဲ ဘီယာဗူးနီးပါးမွ် တုတ္သည္ကို ေခ်ာင္းၾကည့္ဘူးသူ ေအာင္မင္း ေကာင္းေကာင္းသိသည္။ သိုေပမယ့္ ကိုသိန္းစိုးလီးသည္ ၾကီးသာၾကီးျပီး ၾကာၾကာ မေတာင္နိုင္မွန္း ေပ်ာ့က်သြားတတ္ျမဲျဖစ္ေၾကာင္းလည္း သူ သိသည္။ ထိုေၾကာင့္ မိမိလီးကို ၾကီးသလား ဟု မေမးပဲ မာေနတာပဲမဟုတ္လား ဟုသာ ေမးျခင္း ျဖစ္၏။ အခ်ိန္တိုအတြင္း ေပ်ာ့ေခြက်သြားတတ္ေသာ ကိုသိန္းစိုးကို အားမလုိအားမရ ျဖစ္ေနသူ ခင္ျငိမ္းတင့္အေနျဖင့္ အခ်ိန္ၾကာၾကာမတ္ေထာင္ကာ သံေခ်ာင္းတမွ်မာေၾကာလွေသာ မိမိလီးလို လီးမ်ိဳးကို လိုလားစိတ္ရွိေနလိမ့္မည္ဆိုတာ အကဲခတ္မိသည့္အတြက္ အမွတ္ယူလိုက္ျခင္းလဲ ျဖစ္ပါသည္။ ဟုတ္ ဟုတ္တယ္ေနာ္။ မာမာေတာင္ေတာင္ ၾကီး ခင္ျငိမ္းတင့္ ႏႈတ္ဖ်ားမွ ေျပာသံေလးေပၚထြက္လာသည္။ လီးကိုလည္း ပိုတင္းတင္းဆုပ္ကိုင္လာ သည္။ လီးတံ၏ မာေၾကာမႈ အထိအေတြကို သေဘာက်ေနမိေလရာ လက္တြန္ ေနမႈသည္လည္း ေနထိႏွင္းပမာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေလျပီ။ ဒီေနေတာ့ နင့္ကို သက္ညွာေသာအားျဖင့္ တက္မလိုးေတာ့ပဲ တစ္မ်ိဳးဖီလင္ယူမယ္။ ကဲ ငါ့ကို ဂြင္းတိုက္ေပး ေအာင္မင္းက ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ေစခိုင္းလာသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ ဂြင္းတိုက္သည္ ဆုိသည္ကို ၾကားဖူးနား၀ေတာ့ရွိသည္။ ဒါေပမယ့္ ဘာကို ဆိုလိုမွန္း ေကာင္းေကာင္းမသိ။ ရွင္းရွင္းေျပာရလွ်င္ ဂြင္းမတိုက္ေပးတတ္။ ထိုေၾကာင့္ ဘာလုပ္ရမည္မသိပဲ ျဖစ္ေနရွာသည္။ ဒါကို ေအာင္မင္းကလည္း အကဲခတ္မိသည္။ နင့္ၾကည့္ရတာ ဂြင္းမတိုက္တတ္ဖူးထင္တယ္ ဟုတ္ပါတယ္ရွင္ ကြၽန္မ ဒါမ်ိဳးေတြမလုပ္တတ္ပါဘူး မလုပ္တတ္ရင္ သင္ေပးရတာေပါ့။ လြယ္လြယ္ေလးပါဟာ ။ အခုငါ့လီးကို လက္နဲခပ္တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္။ ဟုတ္ျပီ ျပီးရင္ အထက္ေအာက္ ပြတ္ဆဲြေပး။ လုပ္ၾကည့္စမ္း ဟုတ္ျပီ၊ ခပ္ျမန္ျမန္ေလးလုပ္ ။ ေအး ဒါပဲ ဂြင္းတိုက္တယ္ဆိုတာ ဟုတ္ျပီလား ခင္ျငိမ္းတင့္ မ်က္ႏွာပူပူႏွင့္ပင္ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ရသည္။ ကဲ တတ္ျပီဆို ဆက္ျပီး ဂြင္းတိုက္ေပးေပေတာ့။ ေအာ္ ဒစ္မွာ ဖံုးေနတဲ့ အေရျပားကို ဆြဲလွန္ခ် ေပးဦးေနာ္ ခိုင္းသည့္အတိုင္း ခင္ျငိမ္းတင့္ လုပ္ရေလသည္။.
407 အေရျပားကိုလွန္ခ်လိုက္ေတာ့ ဒစ္ၾကီးက ရဲကနဲ လီးဒစ္ကို လက္မနဲ အသာပြတ္ေပးဦး အခ်ိန္အတန္ၾကာေအာင္ ဂြင္းတိုက္ေပးမႈကို မွိန္းခံေနျပီးေနာက္ ေအာင္မင္းက သင္ျပေစခိုင္းလာျပန္ သည္။ သူအတြက္ပိုဇိမ္ေတြေအာင္ လုပ္ခိုင္းေနျခင္းလဲျဖစ္သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္လည္း မျငင္းနိုင္ပဲ လီးဒစ္ၾကီးကို သူလက္မေလးနွင့္ပြတ္ေပးေနရျပန္ သည္။ ဖီလင္လာေနခ်ိန္တြင္ လီးထိပ္၀ယ္ ကာမ စပ္ယွက္မႈ၏ ေရွေျပးအရည္ၾကည္ေလးေတြ ထြက္ေနသည္ျဖစ္ရာ ထိုအရည္ၾကည္ေလးမ်ားကို လီးဒစ္တခုလံုးျပန္ႏွန္သြားေအာင္ ခင္ျငိမ္းတင့္ လက္မေလးနွင့္လိုက္ပြတ္ေပးေနသလိုျ ဖစ္ေနရ၏။ နင့္လက္မကို တံေတြးဆြတ္လုိက္ဦး ဒါမွ ပိုေကာင္းလာမွာ ေအာင္မင္းက ေျပာေျပာဆိုဆုိ ခင္ျငိမ္းတင့္လက္ေကာက္၀တ္ကို ကိုင္ကာ ပါးစပ္နားလွမ္းထိုးေပး လိုက္သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ မိမိလက္မကို တံေတြးမ်ားစိုေစရန္ ပါးစပ္ျဖင့္စုပ္လိုက္ရသည္။ လွ်ာေလးႏွင့္လည္း လ်က္လုိက္သည္။ ေအာင္မင္း၏ လီးထိပ္မွ အရည္ၾကည္ေလးမ်ားက လက္မတြင္ ေပက်ံေနသည္ျဖစ္ရာ ထိုအရည္ၾကည္ေလးမ်ားကို ခင္ျငိမ္းတင့္ လ်က္ရ စုပ္လိုက္ရသည့္သေဘာပင္။ ေအာင္မင္းမွာ သုတ္ထိန္းနိုင္သူျဖစ္ရာ ခင္ျငိမ္းတင့္ ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ ဂြင္းတိုက္ေပးေနသည့္တိုင္ သုတ္က မထြက္။ လီးကသာ ပိုျပီး မာလာသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္အဖိုလည္း ဒီလိုလီးၾကီးၾကာျမင့္စြာ မာေတာင္ေနနုိင္မႈကို အံ့ၾသျခင္းမက အံ့ၾသေနမိသည္။ ကဲ ဂြင္းတိုက္ေပးတာနဲေတာ့ မရေတာ့ဘူး။ နင္က ဂြင္းတိုက္တာ သိပ္မွ မကြၽမ္းေသးပဲကိုး။ အခု ငါ့လီးကို ပါးစပ္နဲသာ စုပ္ေပးေပေတာ့ ရွင္ ခင္ျငိမ္းတင့္ အလန္တၾကား ေမာ့ၾကည့္မိသည္။ ငါ့ကို မ်က္လံုးၾကီးျပဴးျပီး ၾကည့္မေနနဲ။ လီးစုပ္ခိုင္းတာစုပ္ ။ မစုပ္ခ်င္ဘူးလား ဒါဆိုလဲ နင့္ကို တက္လိုးပစ္လိုက္ယံုပဲ ရတယ္ လိုးေတာ့ မလိုးလိုက္ပါနဲရွင္ စုပ္ဆိုလဲ စုပ္ေပးပါ့မယ္ မင္း လီးစုပ္ဖူးလား ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ ရွင္ မစုပ္ဖူးပါဘူး ေအး ဒါဆိုလဲ နင့္ကို လီးစုပ္တာ သင္ျပေပးရေသးတာေပါ့။ ကဲ လီးကိုပါးစပ္နဲ အသာငုံ ျပီးေတာ့ လီးတေခ်ာင္းလံုးကို ပါးစပ္ထဲေရာက္ေအာင္ သြင္းယူ ။ အဲလိုသြင္းယူေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ နင့္ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြနဲ လီးတံကို ဖိဖိေလး ထိထား။ လီးပါးစပ္ထဲေရာက္လာရင္ ပါးႏွစ္ဖက္နဲ ေရာ အာေခါင္နဲပါ အားရပါးရ စုပ္။ ျပီးေတာ့ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျပန္ထုတ္။ လီးျပန္အထြက္ မွာ လွ်ာနဲ ပတ္ျပီး လ်က္ေပး ေအး ဟုတ္ျပီ ေတာ္တယ္ ခင္ျငိမ္းတင့္ေတာ့ ေအာင္မင္း၏လီးကို ပါးစပ္နွင့္စုပ္ေပးေနရေလျပီ။ မိမိလင္ေယာက္်ားကိုပင္ လီးစုပ္မေပးဘူးေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္၊ ေအာင္မင္းလီးကို စုပ္ေပးရေသာအခါ ပထမေတာ့ ရြံေနမိေသးသည္။ စက္ဆုပ္ မိေသးသည္။ ဒါေပမယ့္ ခန အၾကာတြင္မေတာ့ အထာ က်လာကာ လီးစုပ္ရသည့္ အရသာကိုလည္း သိလာသည္။ ရြံရွာမႈေတြ ၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ ေပ်ာက္ကုန္ျပီ။ ေအာင္မင္းလီးၾကီးကို အားရပါးရ စိတ္ပါလက္ပါပင္ စုပ္ေပးေနမိေလျပီ။ လီးၾကီး၏ အျပတ္မာေၾကာေတာင့္တင္းမႈကလည္း ခင္ျငိမ္းတင့္ကို အလြန္ပင္ စိတ္လႈပ္ရွားေစသည္။ ထို မတ္ေထာင္သန္မာမႈကိုပင္ ခင္ျငိမ္းတင့္ မသိစိတ္က အရမ္းကို စြဲလန္းသေဘာက်ေနမိျပီ။ ေနာက္ဆံုးတြင္ ခင္ျငိမ္းတင့္ စုပ္လ်က္ေပးမႈေၾကာင့္ ေအာင္မင္းတေယာက္ မထိန္းထားနိုင္ေတာ့ပဲ သုတ္ရည္ေတြ ပန္းထြက္သြားရေလေတာ့သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္က ပါးစပ္ထဲ ပန္းထြက္လာေသာ သုတ္ ရည္မ်ားကို ေထြးပစ္ပါသည္။ ဒါေပမယ့္ သုတ္ရည္တခ်ိဳကေတာ့ သူမ၏ လည္ေခ်ာင္းထဲအထိတိုင္ ပန္း၀င္သြားသည္ျဖစ္ရာ ထိုသုတ္ရည္တိုကိုေတာ့ ေသာက္မ်ိဳခ်လိုက္ရသလို ျဖစ္သြားရပါေလေတာ့၏ ယခုမွ ပထမဆံုးအၾကိမ္ လီးစစုပ္ဖူးေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္အဖို ေယာက္်ားသုတ္ရည္ကိုလည္း ပထမဆံုး ေသာက္ျမိဳမိျခင္းဟု ဆိုရေပလိမ့္မည္။ အား ေကာင္းလိုက္တာ။ နင္က လီးမစုပ္ဖူးဘူးဆိုေပမယ့္ သင္ေပးေတာ့ တတ္လြယ္သားပဲ။ ငါေတာ္ေတာ္ကို ဖီလင္တက္တယ္။ လရည္ေတြ ပန္းထြက္ကုန္တာမွ အမ်ားၾကီးပဲ။.
408 သိလား ေအာင္မင္းက ခင္ျငိမ္းတင့္ ပါးစပ္ထဲမွ သူလီးၾကီးကို ဆြဲထုတ္ရင္း ေျပာလိုက္သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာေတာ့ သုတ္လႊတ္ျပီးတာေတာင္ ေပ်ာ့က်မသြားေသးပဲ မေတာင့္တေတာင္နွင့္ မာေနဆဲ ျဖစ္ေသာ ေအာင္မင္းလီးၾကီးကိုပဲ အသိမဲ့စြာ ေငးၾကည့္ေနမိသည္။ ပါးစပ္တြင္ ေပက်ံေနေသာ သုတ္ရည္မ်ားကို လက္ဖမိုးေလးႏွင့္ သုတ္ပစ္လိုက္မိ၏။ မနက္ျဖန္က်ရင္ နင္ ေစ်းမသြားနဲ။ ျမင့္ျမင့္ကိုလႊတ္လိုက္။ ငါ နင့္ဆီလာခဲ့မယ္။ ျမင့္ျမင့္အိမ္ကထြက္တာနဲ နင္ အသင့္ေစာင့္ေန။ ေအာ္ ရွိေသးတယ္၊ အကၤ်ီေရာ ေဘာ္လီပါ ခြၽတ္ပစ္ျပီး ထမီရင္လ်ားနဲ ေစာင့္ေန သိလား။ ငါ နင့္ကို ကိုယ္တံုးလံုး ၾကည့္မလို ေအာင္မင္းက ေျပာဆိုမွာၾကားျပီး ပုဆိုးျပင္၀တ္ကာ ထြက္သြားေတာ့သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာေတာ့ျဖင့္ မနက္ျဖန္အတြက္ ရင္ဖိုေနရျပန္ေခ်ျပီတည္း။ ေနာက္တေန နံနက္။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ေခါင္းကိုက္ေနသည္ဟု အေၾကာင္းျပကာ ခင္ျငိမ္းျမင့္ကို ေစ်းသြားရန္ခိုင္းလိုက္ သည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္ ေစ်း၀ယ္ရန္ထြက္သြားသည္ႏွင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ အ၀တ္အစားမ်ားကို အျမန္ ခြၽတ္ကာ ထမီရင္လ်ားလ်က္ ေအာင္မင္းေရာက္အလာကို ေစာင့္ေနရေလ၏။ ေအာင္မင္းေရာက္မလာ မွီကပင္ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ ရင္ခုန္လိုေနေလျပီ။ ေအာင္မင္း၏ေရွေမွာက္တြင္ ကိုယ္လံုးတီးေနျပရမည့္ အေရးကို ေတြးကာ ၾကိဳတင္ျပီး ရွက္ေၾကာက္ေနမိသည္။ တခ်ိန္တည္းမွာပင္ ရမက္စိတ္ေတြကလည္း နိုးၾကြလႈပ္ရွားေနသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ အိမ္တံခါးကို ေစ့မထားပါ။ ဂ်က္ခ်ျပီး ေသေသခ်ာခ်ာ ပိတ္ထားသည္။ ေအာင္မင္း မဟုတ္ပဲ မေတာ္ တျခားလူတေယာက္ေယာက္မ်ား ေစ့ထားေသာတံခါးကိုတြန္းဖြင့္၀င္လာပါ က ထမီ ရင္လ်ားၾကီးႏွင့္ျဖစ္ေနေသာ မိမိကိုေတြသြားမွာစိုးေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ ခါတိုင္းလို ခင္ျငိမ္းျမင့္ ထြက္သြားသည္ႏွင့္ ေအာင္မင္းေရာက္လာျခင္းမရွိေသးပါ။ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ တေယာက္တည္းထမီရင္လ်ားၾကီးနွင့္ ထိုင္ေစာင့္ေနရေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ တကိုယ္ တည္း ရွက္သလိုလို အေနရခက္သေယာင္ေယာင္ျဖစ္ေနရ သည္။ ဒါသည္ပင္ စိတ္လႈပ္ရွားမႈတမ်ိဳး ဟု ဆိုရေလမည္လား ။ ေဒါက္ ေဒါက္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ထြက္သြားျပီး သံုးေလးမိနစ္သာသာ ၾကာသြားေတာ့မွ တံခါးေခါက္သံသဲ့သဲ့ေပၚလာသည္။ ဘယ္သူလဲ ဟင္ ခင္ျငိမ္းတင့္ မရဲတရဲေလး ေမးလိုက္သည္။ ငါပါဟ။ တင့္တင့္ ရ ေအာင္မင္း၏အသံပင္ ျဖစ္သည္။ ငနဲသား ေရာက္လာေလျပီ။ ခင္ျငိမ္းတင့္ ရင္ေတြ တဒိန္းဒိန္းခုန္ လာသည္။ မိမိကိုယ္ကို အားေပးရင္း အိမ္တံခါးကို အသာ ထဖြင့္ေပးလိုက္ေလ၏။ တံခါးဖြင့္ေပးျပီးသည္ႏွင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္ ေနာက္ျပန္ဆုတ္လိုက္သည္။ ဟေနေသာ တံခါးမွ သူမကိုမ်ား တေယာက္ေယာက္ ထမီရင္လ်ားၾကီးႏွင့္ ျမင္သြားေလမလားဟု စိုးထိတ္မိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါ၏။ တကယ္ေတာ့ တကူးတက လွမ္းၾကည့္လွ်င္ပင္ မျမင္ရနုိင္ပါ။ ခင္ျငိမ္းတင့္ကသာ အရွက္အေၾကာက္ ၾကီးသူပီပီ အရာရာ စိုးထိတ္မိေနျခင္းျဖစ္ပါသည္။ နင္က လိမၼာသားပဲ ။ ခိုင္းတဲ့အတိုင္း ထမီရင္လ်ားနဲေစာင့္ေနတယ္။ အပီပဲကြာ ဟင္း ေအာင္မင္းက ခင္ျငိမ္းတင့္ တကိုယ္လံုးကို ရမက္ထန္စြာၾကည့္ရင္း သေဘာက်ေနမိသည္။ တံခါးကို ျပန္လွည့္ပိတ္ျပီးသည္ႏွင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္ အနားသို အသာခ်ဥ္းကပ္လာေလသည္။ ဟို ဟို အိပ္ခန္းထဲကို သြားရေအာင္ပါရွင္ ။ ဧည့္ခန္းထဲမွာေတာ့ မေကာင္းပါဘူး မိမိကို ကိုယ္တီးလံုးခြၽတ္ၾကည့္မည္ဟု သိေနေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္က ရွက္ေၾကာက္စြာေတာင္းပန္သည္။ နင္က အိပ္ခန္းထဲမွာမွ ခြၽတ္ျပခ်င္တယ္ေပါ့ ဟုတ္လား ခင္ျငိမ္းတင့္ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ရရွာသည္။ တကယ္ေတာ့ ဘယ္ေနရာမွာမွ ကိုယ္လံုးတီးခြၽတ္မျပ လုိပါ။ ထမီရင္လ်ားနွင့္ပင္ မေနျပလိုပါ။ ေအာင္မင္းက သူမကို ဘက္ေပါင္းစံုမွ အပီအျပင္လႊမ္းမိုး ထားနိုင္သျဖင့္သာ ဘယ္လိုမွ ဆန္က်င္ျငင္းဆန္နိုင္အားမရွိေသာေ ၾကာင့္ ေအာင္မင္းခိုင္းသမွ် လိုက္ လုပ္ေပးေနရျခင္းျဖစ္ပါသည္။.
409 သည္လိုလုပ္ရသည့္အတြက္လည္း အလြန္ရွက္ေၾကာက္လွကာ ထိုသို ရွက္ေၾကာက္ဖြယ္ရာ အလုပ္ေတြလုပ္ေနရမႈကိုလည္း တနည္းတလမ္းမွ ႏွစ္သက္သေဘာက်သလိုလို ျဖစ္ေနရေလသည္။ အႏိုင္အထက္ျပဳခံရမႈနွင့္ အရွက္ခြဲခံရမႈတိုကို ႏွစ္သက္စဖြယ္ အရသာအျဖစ္ ခံစားတတ္သည့္ ရမက္ေဇာတမ်ိဳးဟု ပင္ ဆိုရေပလိမ့္မည္။ ေအးေလ နင္က အိပ္ခန္းထဲ၀င္ခ်င္တယ္ဆိုေတာ့လ ည္း သြားၾကတာေပါ့။ ပိုေကာင္းတာေပါ့ ေအာင္မင္းက ေခါင္းညိတ္ခြင့္ျပဳလိုက္ရာ ခင္ျငိမ္းတင့္လည္း ခပ္သြက္သြက္ပင္ ၀င္သြားေလသည္။ ထမီရင္လ်ားေအာက္မွ တသိမ့္သိမ့္တုန္သြားေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ ဖင္သားၾကီးမ်ားက ေအာင္မင္းကို မ်က္စ ပစ္ေခၚသြားၾကသည္။ အိပ္ခန္းထဲသို ေရာက္ေလျပီ။ အိပ္ခန္းျပတင္းေပါက္က ပိတ္ထားသည္။ ဒါေပမယ့္ ေနခင္းအလင္းေရာင္တိုး၀င္ေနမႈေၾ ကာင့္ အေတာ္ေလးေတာ့ လင္းေနပါသည္။ ငနဲသားက ဒါကိုပင္ အားမရေသးသည့္အတြက္ အိပ္ခန္းထဲမွ မီးေခ်ာင္းကိုဖြင့္လိုက္ေသးသည္။ အဆင္သင့္ပင္ မီးကလဲ မပ်က္ေနသည့္အတြက္ မီးေရာင္လင္းထိန္ သြားေလ၏။ ျမင္ကြင္းက လံုေလာက္ယံုမက ပိုလွ်ံလိုပင္ေနေသးသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ မိမိတိုလင္မယားအိပ္ၾကသည့္ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္ၾကီးေဘးတြင္ ေခါင္းေလးငံု ရပ္ေနမိ၏။ ေအာင္မင္းက ေရွသို ေရာက္လာသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ ထမီရင္လွ်ားကို ဆတ္ကနဲဆြဲျဖဳတ္သည္။ ထမီရင္လ်ား ေျပေလ်ာ့က်သြားသည္။ အို ခင္ျငိမ္းတင့္ ရွက္ရြံစြာျမည္တမ္းသံေလး ေပၚလာ၏။ ေျပေလ်ာ့က်သြားေသာ ထမီရင္လွ်ားကိုလည္း လက္ျဖင့္ ကမန္းကတန္းလွမ္းဆဲြသည္။ ကိုယ္တံုးလံုးခြၽတ္ျပရမည္ဆိုေသာ္လ ည္း တကယ္ခြၽတ္ရခ်ိန္ တြင္မေတာ့ တခါမွလည္း ကိုယ္တံုးလံုးမေနဖူးေသာေၾကာင့္ ရွက္ေၾကာက္စိတ္ျဖင့္ အလုိလိုလွမ္း ဆြဲမိလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ေအာင္မင္းကို ကလန္ကဆန္လုပ္လိုေသာေၾကာင့္ေတာ့ မဟုတ္ပါ။ ဒါကို ေအာင္မင္းကလည္း သေဘာေပါက္ပါသည္။ ထိုေၾကာင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္ဖမ္းဆြဲထားေသာ ထမီကို ဆက္ျပီး ေဆာင့္ဆြဲခ်သည္။ ထိုအခါတြင္မွ လက္မွလြတ္ကာ ၾကမ္းေပၚ ကြင္းလိုက္ ပံုက်သြားေလ ေတာ့၏။ ထမီရင္လ်ားတခုမွလြဲျပီး ဘာမွ မ၀တ္ထားေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ ထမီကြၽတ္က်ေလေသာ အခါ ၀တ္လစ္စလစ္ ကိုယ္လံုးတီး ျဖစ္သြားရရွာေလျပီ။ ေအာင္မင္းက ခင္ျငိမ္းတင့္၏ ၀တ္လစ္ စလစ္ ကိုယ္လံုး ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ထြားထြားအိအိၾကီးကို အပီအျပင္ မ်က္စိအရသာခံကာၾကည့္သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ အလိုအေလွ်ာက္ပင္ သူမ၏ ရင္သားဆိုင္ၾကီးမ်ားအေပၚလက္ျဖ င့္ အုပ္ကာလွ်က္ ေပါင္ၾကီးႏွစ္ခုကိုလည္း ကပ္ကာ လိန္ထားလိုက္မိ၏။ မိန္းမသားတို လွ်ိဳ၀ွက္အပ္ေသာေနရာမ်ား ကို အလိုလို ဖံုးကာမိျခင္းပါ။ ေအာင္မင္းကေတာ့ ခပ္ျပံဳးျပံဳးႏွင့္ပင္ ရင္ဘတ္ေပၚဖံုးအုပ္ထားေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္လက္ႏွစ္ဘက္ကို ဆဲြဖယ္ျဖဳတ္ပစ္လိုက္သည္။ ျပီးေတာ့ ညာဘက္ႏိုသီးကို ပါးစပ္ျဖင့္ကုန္းကာ စိုသည္။ ဘယ္ဖက္ ႏိုအံုၾကီးကုိေတာ့ လက္ျဖင့္ဆုပ္ကိုင္သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ ႏိုအံုၾကီးေတြက ၾကီးထြားလွသည္။ ေအာင္မင္းလက္တဆုပ္မွ် မက။ ႏိုၾကီးေပမယ့္ အိတြဲျခင္းမရွိ၊ တင္းရင္းမို၀န္းသည္။ ေအာင္မင္းသည္ ဆုိက္ကားဟြန္းႏွိပ္သလို ႏိုအံုသားၾကီးကို လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ ကိုင္ညွစ္သည္။ ျပီးေတာ့ ပါးစပ္ကို ဘယ္ဖက္ႏိုအံုသိုေျပာင္းစိုသည္။ လက္က ညာဖက္ ႏိုအံုသို ေျပာင္းကိုင္ ဆုပ္နယ္ျဖစ္ညွစ္သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္အရမ္းကို ရင္ဖိုေလျပီ။ အာေခါင္ျခစ္ျပီး ေအာ္ပစ္လိုက္ခ်င္သည္။ ဒါေပမယ့္ သူမ၏ အသံက လည္ေခ်ာင္းထဲတြင္ပင္ ေပ်ာက္သြားရေလ၏။ အသံကုန္ေအာ္မိပါက အိမ္နီးနားခ်င္းမ်ား ေရာက္လာလွ်င္ ျပသနာေတြ အကုန္ရႈပ္ကုန္မည္ မဟုတ္ပါလား။ သြား ခုတင္ေပၚတက္ျပီး ပက္လက္အိပ္ေနစမ္း ႏိုၾကီးႏွစ္လံုးကို အေတာ္ၾကာေအာင္ တလွည့္စီ စိုလိုက္ ညွစ္လိုက္လုပ္ေနျပီးေနာက္ ေအာင္မင္းက ခပ္တိုးတိုးေလးေျပာသည္။ ဤခုတင္သည္ ခင္ျငိမ္းတင့္တို လင္မယား အိပ္ၾကေသာ ခုတင္ျဖစ္သည္။ ဤခုတင္ေပၚ၀ယ္ ကိုသိန္းစိုးႏွင့္ ညေပါင္းမ်ားစြာ ကာမစပ္ယွက္ခဲ့ဖူးျပီ။.
410 သိုေပမယ့္ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ တခါဘူးမွ်ပင္ အ၀တ္မပါ ကိုယ္တံုးလံုးျဖင့္ ခုတင္ေပၚမအိပ္ဖူးခဲ့။ ၀တ္လစ္စလစ္ျဖင့္ ခုတင္ေပၚေရာက္ရျခင္းသည္ ဒါ ပထမဆံုးအၾကိမ္ပင္ျဖစ္သည္ ။ ေအာင္မင္းသည္ ခုတင္ေဘးတြင္ရပ္ကာ သူ၀တ္လာေသာ အ၀တ္မ်ားကိုခြၽတ္သည္။ ခုတင္ေပၚတြင္ ၀တ္လစ္စလစ္ႏွင့္ျဖစ္ေနေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ေအာင္မင္း အ၀တ္ေတြခြၽတ္ေနမႈကို မ်က္ေတာင္ေမွးကာ ခပ္စင္းစင္းေလး ၾကည့္ေနမိသည္။ ထူးျခားလွေသာ ကာမစိတ္သည္ အလြန္ၾကီး မားေသာစြမ္းအင္အျဖစ္တကိုယ္လံုးကို လႊမ္းျခံဳထားေလျပီ။ ဤသိုေသာ ကာမရမက္မ်ိဳး လင္ေတာ္ ေမာင္ ကိုသိန္းစိုးႏွင့္ပင္ မေပၚေပါက္ခဲ့ဖူးပါ။ ရွပ္အကၤ်ီႏွင့္ ပုဆိုးတထပ္စီသာ၀တ္လာခဲ့ေသာ ေအာင္မင္းသည္ ခ်က္ျခင္းလိုပင္ အ၀တ္ေတြခြၽတ္ျပီး သြားသည္။ အညာသား ေအာင္မင္း၏ ကိုယ္လံုးၾကီးက ကြၽဲေပါက္ၾကီးတေကာင္ႏွယ္ ထြားက်ိဳင္းသန္ မာ လွသည္။ ေအာင္မင္း ခုတင္ေပၚတက္လာသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ေဘးတြင္ ယွဥ္အိပ္လိုက္သည္။ ထိုေနာက္ေတာ့ ခင္ျငိမ္းတင့္ကိုဆြဲဖက္ကာ ႏႈတ္ခမ္းျခင္းဖိကပ္စုပ္နမ္းလိုက္ သည္။ လွ်ာကိုလည္း ခင္ျငိမ္းတင့္ပါးစပ္ထဲအတင္းပ င္ ထိုးထည့္သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ပထမေတာ့ ပါးစပ္ကို အတင္းပိတ္ထားေသးသည္။ သိုေသာ္ ခနအၾကာတြင္ေတာ့ အလုိလို ဖြင့္ေပးလိုက္မိေလသည္။ ေအာင္မင္း လွ်ာက ခင္ျငိမ္းတင့္ပါးစပ္တခုလုံးထဲတြ င္ လွည့္ပါတ္ လႈပ္ရွားေနသည္။ လွ်ာျခင္းလည္း ထိုးကလိသည္။ ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားကိုလည္း ရြရြ လ်က္ေပးသည္ ေအာင္မင္း၏ လက္တဖက္က ခင္ျငိမ္းတင့္၏ ႏိုထြားထြားၾကီးမ်ားကို ဆုပ္နယ္ပြတ္သပ္သည္။ က်န္လက္တဖက္ကေတာ့ ေပါင္ၾကားသိုေရာက္လာသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ေပါင္ႏွစ္လံုးကိုေစ့လိမ္ ထားရန္ ၾကိဳးစားပါေသးသည္။ သိုေပမယ့္ ေအာင္မင္းက သူမထင္ထားသည္ထက္ သန္စြမ္းသည္။ ျပီးေတာ့ ေလာင္ျမိဳက္ေနေသာ ကာမရမက္မီးကလည္း ခင္ျငိမ္းတင့္၏ ျငင္းဆန္ကာကြယ္မႈမ်ားကို အားေပ်ာ့ ေစေလသည္။ မၾကာလုိက္ပါ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ ေပါင္ၾကီးမ်ား ကားထြက္သြားသည္။ ေအာင္မင္းက အဖုတ္မိုမိုၾကီးကို အားရပါးရ က်က်နန ကိုင္တြယ္မိသြားသည္။ ပြတ္သပ္ေပးသည္။ ေစာက္ေခါင္းထဲ လက္ေခ်ာင္းေတြထိုးထည့္ကာ ေမႊေပးသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ အဘယ္မွာ ခံနိုင္ပါေတာ့မည္နည္း။ ေစာက္ရည္ေတြ ရႊမ္း၍ရႊမ္း၍ လာသည္။ ေအာင္မင္းသည္ စုပ္နမ္းပြတ္သပ္ေနရာမွ ခြာျပန္သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ ေပါင္တန္ၾကီးႏွစ္ခုကို ဆြဲျဖဲလိုက္ကာ ေခါင္းကိုေအာက္စိုက္ျပီး ေစာက္ဖုတ္ၾကီးကို ကုန္း၍ အားရပါးရ လ်က္ေလေတာ့ သည္။ အားပါးပါး အား ကိုေအာင္မင္းရဲ ဘယ္လိုလုပ္ေနတာလဲရွင့္။ အိုးအိုး မလ်က္နဲေလ၊ ဟာ ရြံစရာၾကီး။ အုိး အေမ့ ဟာဟာ အားပါးပါး ဘယ္လိုၾကီးလဲရွင္ အင့္ အီး ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ လူးလြန္ေကာ့ပ်ံကာ လႈပ္ရွားေနေလေတာ့သည္။ ဒါမ်ိဳးတခါမွ အလုပ္မခံဘူး သည့္အတြက္ ရွက္ေၾကာက္တုန္လႈပ္သြားေသာ္လည္း ခ်က္ျခင္းပင္ အဖုတ္လ်က္ခံရသည့္အရသာ က အားလံုးကိုလႊမ္းမိုးလာေလရာ သူမ၏ ေရရြတ္သံမွာလည္း တမဟုတ္ခ်င္း ေျပာင္းလဲသြားရ ေလေတာ့သည္။ အလုိေလးေလး ေကာင္းလွခ်ည္လားရွင့္။ ဟာ ဟာ ေကာင္းတယ္ေကာင္းတယ္။ အင့္အဟင့္ဟင့္ လ်က္ပါ လ်က္စမ္းပါရွင့္ ကြၽန္မဟာကို ေကာင္းေကာင္းလ်က္ပစ္စမ္းပါ အားပါးပါး အေမ အေမရယ္ ဟင္း မိမိကိုယ္မိမိ ဘယ္လိုျဖစ္သြားရမွန္းပင္ ခင္ျငိမ္းတင့္ မသိေတာ့။ နားမလည္နိုင္ေတာ့။ ရြံစရာေကာင္းသည္ဟူေသာ ထင္ျမင္ခ်က္သည္လည္း ဆီးႏွင္းအရည္ေပ်ာ္သလို ေပ်ာက္ကြယ္သြားရ ေလျပီ။ ေအာင္မင္းသည္ ယိုစိမ့္က်လာေသာ ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ားကိုလည္း အားရပါးရ လ်က္ယူကာ ေသာက္ခ်ေနျပန္သည္။ ေစာက္ေစ့ေလးကို ပါးစပ္ျဖင့္ကုန္းစုပ္ကာ သြားျဖင့္ မနာမက်င္ တဖတ္ဖတ္ ကိုက္ေပးလိုက္ေသာ အခါတြင္ေတာ့ ကိုေအာင္မင္း ရယ္ အား အား လုပ္ပါေတာ့ရွင္။ လုပ္ပါေတာ့ ေအာင္မယ္ေလးေလးေနာ္ ကြၽန္မေတာ့ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူးရွင့္။.
411 အင့္ အဟင့္ဟင့္ လုပ္ပါ တက္လုပ္စမ္းပါေတာ့ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ ရွက္စိတ္ေၾကာက္စိတ္တို ကုန္ေလျပီ။ အငမ္းမရကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုမိေလျပီတည္း။ မိမိပါးစပ္မွ ဒီလိုစကားမ်ိဳးေျပာထြက္လိမ့္မည္ဟု ခင္ျငိမ္းတင့္ လံုး၀မထင္ထားမိပါ။ ထိန္းမႏိုင္ သိမ္း မရေတာ့ေလာက္ေအာင္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ၾကီး နိုးၾကြလာေသာ ရမက္ေဇာေၾကာင့္ ပြင့္အန္ေပါက္ကြဲ ထြက္ကုန္ျခင္းပင္ျဖစ္ပါေတာ့သည္ ။ ေအာင္မင္းမွာလည္း ဒီလို အေျပာမ်ိဳးကို အခ်ိန္တိုတိုႏွင့္ ၾကားရလိမ့္မည္ဟု မထင္ထားခဲ့မိ။ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ႏႈးႏွပ္ကာ စိတ္နိုးၾကြလာေအာင္လုပ္ကာ ရဲတင္းလာေအာင္ ဖန္တီးယူရမည္ဟု တြက္ထားခဲ့မိသည္။ ခုေတာ့ျဖင့္ ဟန္က်ေလျပီ။ နင္ ခံခ်င္ေနျပီမဟုတ္လား တင့္တင့္။ ငါ လိုးသြင္းေပးရေတာ့မလား ေအာင္မင္းသည္ အဖုတ္လ်က္ေနရာမွ ေခါင္းေထာင္ထကာ ေမးလုိက္သည္။ ထိုေနာက္ အဖုတ္ကို လွ်ာအျပားလိုက္ျဖင့္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေလးငါးခ်က္ တအားလ်က္ပစ္လိုက္သည္။ ပလပ္ ပလပ္ ျပပ္ျပပ္ ပလပ္ပလပ္ အား ဟားဟား လိုးပါေတာ့ရွင့္။ ကြၽန္မ အရမ္းကို ခံခ်င္ေနျပီ။ ကြၽန္မဟာထဲကို ရွင့္ဟာၾကီး ထိုးသြင္းျပီး အားရပါးရသာ လိုးပါေတာ့။ ကြၽန္မကို တက္လိုးေပးပါေတာ့ ဟင္းဟင္း အသိစိတ္ေပ်ာက္ကာ စိတ္ရိုင္းေတြ အႏိုင္ရသြားျပီျဖစ္ေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ အားရပါးရၾကီးကို ေျပာခ်လိုက္ေလျပီ။ ေအာင္မင္းကေတာ့ အၾကိဳက္ေတြျပီေပါ့။ သူက ဒါမ်ိဳးေစာင့္ေနတဲ့ဟာ။ ေအာင္မင္းသည္ လ်က္ေပးေနျခင္းကို ခ်က္ျခင္းရပ္ကာ ခင္ျငိမ္းတင့္ကိုယ္ေပၚ အျမန္တက္ခြလိုက္ ေလသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ကလည္း တအင့္အင့္ညဥ္းညဴျမည္တမ္းရင္း ဒူးေထာင္ေပါင္ကားကာ အသင့္ ေနေပးေနသည္။ အိမ္ေထာင္သက္တေလွ်ာက္ ဒီလိုပံုစံႏွင့္ အျမဲအလိုးခံေနၾကမို အဆင္သင့္လုပ္ေပး ထားျခင္းျဖစ္သည္။ တျခားလိုးနည္းပံုစံေတြေတာ့ သူမ မသိေသးပါ။ ခံမည့္သူကလည္း အသင့္ေနေပးေနသည္၊ တက္ခြသူကလည္း အထာကြၽမ္းျပီးသားမို လီးနွင့္အဖုတ္ က်က်နန ပင္ ေတ့မိသည္။ လီးေခ်ာင္းၾကီး၏ မာေက်ာေနမႈက ခင္ျငိမ္းတင့္ကို ၾကက္သီးျဖန္းျဖန္း ထသြားေစေလသည္။ ဟာ မာေတာင့္ေနတာပါပဲလား။ အားရစရာၾကီး။ ထိုးေလ ဖိထိုးသြင္းလိုက္စမ္းပါ ဟင့္ဟင့္ဟင့္ ေျပာရင္း ေပါင္ကို ပိုကားေပးသည္။ ဖင္ၾကီးကိုလည္း ေကာ့ေပးေနသည္။ သူမ၏လင္ေတာ္ေမာင္ ကိုသိန္းစိုးကိုပင္ ဒီလိုမ်ိဳး မေျပာဖူးခဲ့။ ဆီးၾကိဳအသင့္ လုပ္မေပးဖူးခဲ့။ ေအာင္မင္းက သူဖင္မည္းမည္းၾကီးကို လႈပ္ရွားကာ သူလီးၾကီးကို ခင္ျငိမ္းတင့္ ေစာက္ဖုတ္ထဲသို ခပ္ျဖည္းျဖည္းခ်င္း တရစ္ခ်င္းထိုးသြင္းေနသည္။ လီးၾကီးက တအိအိ ၀င္ေနသည္။ အားပါးပါး ၀င္လာျပီ။ အုိး အင့္ မာျပီး တင္းေတာင့္ေနတာပဲ။ ေကာင္းလိုက္တာရွင္ သြင္းစမ္းပါရွင့္။ ထပ္သြင္း ဖိသြင္း အမေလးေလးေနာ္ တေခ်ာင္းလံုး၀င္ေအာင္သာ သြင္း လိုက္ပါေတာ့လားရွင့္ ကိုေအာင္မင္းရဲ။ ေကာင္းလြန္းလိုပါ လိုး လိုး လုိး သြင္းမွာပါ တင့္တင့္ရာ ။ စိတ္သာခ်။ ဒီလီးၾကီးတေခ်ာင္းလံုး နင့္ေစာက္ပတ္ထဲ အကုန္၀င္ ေအာင္ သြင္းျပီးေတာ့ကို အပီ လိုးေပးမယ္။ နင္အျပတ္ကို ဖီလင္လာျပီး အရသာေကာင္းေကာင္း ေတြေစရမယ္။ ေပါင္ၾကီးေတြသာ ကားထားေပး ေနာက္ဆံုးေတာ့ ခင္ျငိမ္းတင့္ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးထဲသို လီးတံၾကီးအဆံုးတိုင္ျမဳပ္၀င္သြားေလျ ပီ။ ေအာင္မင္းႏွင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္ ဆီးစပ္ခ်င္းလည္း က်က်နန ထိကပ္မိသြားၾက၏။ ေစာက္ပတ္ထဲသို လီးၾကီး ထိုး၀င္ေနမႈအရသာ၊ ဆီးစပ္ခ်င္းဖိကပ္မိသည့္ အေတြအာရံု၊ အေမႊးမ်ားခ်င္းပါ ထိမိေလ ေသာခံစားမႈ သံုးမ်ိဳးသံုးဖလွယ္ ရင္ဖိုေမာစရာစည္းစိမ္ခ်မ္းသာကို နွစ္ေယာက္လံုးခံစားလိုက္ ရေလသည္။ ကဲ ငါ့လီးၾကီး အထဲကိုအဆံုး၀င္သြားျပီ။ အထဲမွာ ဘယ္လိုေနသလဲ ေအာင္မင္းက ေမးသည္။ ေမးရင္းမွပင္ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲ အဆံုးျမဳပ္၀င္ေနေသာ လီးၾကီးကို ေငါ့ကနဲေနေအာင္ တခ်က္ေကာ့တင္ေပးလိုက္သည္။ ဒါမ်ိဳးက လီးမာျပီး ေမာင္းသန္မွသာ ျပဳလုပ္ လိုရသည့္ ျပဳလုပ္ခ်က္။ အက်ျမန္ေသာ ကိုသိန္းစိုးလိုလူမ်ိဳးေတြ ဘယ္လိုမွ လုပ္မရနိုင္သည္ကို သိေသာ ေအာင္မင္းက အမွတ္ယူလိုက္ျပန္ျခင္းျဖစ္သည္ ။.
412 ကိုသိန္းစိုးသည္ ေအာင္မင္းေလာက္ ကာမမႈတြင္မကြၽမ္း။ သာမာန္ရိုးရိုးလမ္းစဥ္မွ်ေလာက္ကိုသာ နားလည္သူျဖစ္သည္။ ဒီလို ထိမိေသာ အထူးျပဳလုပ္ခ်က္မ်ိဳးကို မသိ၊ နားမလည္။ အကယ္၍ သူလီးၾကီး အေပ်ာ့မျမန္ပဲ အားေကာင္းေမာင္းသန္ဆိုသည့္တုိင္ သည္လို လီးကိုေကာ့ေပးေတာ့ေပး ျခင္းမ်ိဳးကိုေတာ့ ကိုသိန္းစိုးလုပ္တတ္မည္ မဟုတ္ပါ။ ေအာင္မင္း၏ လီးေတာ့ျပလုိက္မႈသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္ကို တတုန္တုန္တခိုက္ခိုက္ ျဖစ္သြားေစသည္က ေတာ့ အမွန္ပင္ျဖစ္ပါ၏။ အားပါးပါး ကိုေအာင္မင္းရယ္။ အထဲမွာ ၾကပ္သိပ္ျပီး စီးပိုင္ေနတာပဲရွင္ ။ ဟင္းဟင္းဟင္း ေအာင္မင္း၏ ပိုင္နုိင္ေသာလိုးသြင္းခ်က္၊ ကြၽမ္းက်င္ေသာ ေတာ့ေပးခ်က္တိုေၾကာင့္ အရသာေကာင္း ေကာင္းၾကီးေတြေနျပီျဖစ္ေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္က အံေလးၾကိတ္ကာ ေျပာလိုက္မိေလသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ မိမိကိုယ္ကိုလည္း အေတာ္ပင္အံ့ၾသေနမိသည္။ သူမသည္ အရွက္အေၾကာက္ၾကီးျပီး ကာအိေျႏၵလည္း ရွိလွသူျဖစ္ရာ ယခုေျပာေနသည့္စကားမ်ိဳး ပါးစပ္မွထုတ္ေျပာဘိုေ၀းစြ၊ စိတ္ပင္ မကူးမိခဲ့ပါ။ ယခုေတာ့ ဘယ္လိုက ဘယ္လို ေျပာထြက္သြားသည္မသိ။ ေျပာျပီးေတာ့လည္း ရွက္ ေၾကာက္ျခင္း သိပ္မျဖစ္မိ။ ေျပာလိုက္ရမႈကိုပင္ အားရသလိုလို အရသာပိုေတြေနသလိုလို ခံစားေန မိရေလျပီ။ ေဆာင့္ လိုးမယ္ေနာ္ အင္း ေဆာင့္လိုးတာ ခံခ်င္တယ္မဟုတ္လား ေအာင္မင္းက မဂၤလာယူေနျပန္သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္က ဘာမွျပန္မေျပာ။ မ်က္ေစ့ကိုစံုမွိတ္ကာ ဖင္ၾကီးကိုသာ ေကာ့ၾကြေပးထားလိုက္သည္။ သူမ၏လက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း ေအာင္မင္း၏ ေက်ာျပင္ ၾကီးကို အသာသိုင္းဖက္လာသည္။ ပါးစပ္က ထုတ္မေျပာေသာ္လည္း ေအာင္မင္းအလိုက် စိတ္ၾကိဳက္ လိုးပါ ေဆာင့္ပါေတာ့ဟု အမူအရာအားျဖင့္ ျပလိုက္ျခင္းပဲ ျဖစ္ပါသည္။ ေအာင္မင္းကလည္း ဖင္ၾကီးကို အသာၾကြလိုက္ကာ လီးတံၾကီးကို ခင္ျငိမ္းတင့္အဖုတ္ထဲမွ အသာဆြဲ ထုတ္သည္။ ဒစ္ေပၚလုလုအထိဆြဲထုတ္လိုက္ျပီး မွ ခါးအားပါသံုးကာ ဆတ္ကနဲ ျပန္ဖိေဆာင့္ခ်လုိက္ ေလသည္။ ဘြပ္ အား အိ ေဆာင့္ထိုးခ်ိန္တြင္ လီးကိုခပ္စိုက္စိုက္ေဆာင့္ထည့္လုိက္ျ ပီး အဆံုး၀င္သြားခ်ိန္က်ေတာ့ အေပၚကို ေကာ့ထိုးတင္ပစ္လိုက္သည္။ အလြန္ထိမိလွေသာ ေဆာင့္ခ်က္ပါေပ။ တခ်က္ဆို ဆိုသေလာက္ပင္ ခင္ျငိမ္းတင့္ အရသာေတြသြားသည္။ ရင္ပင္ ေကာ့တက္လာသည္။ ရင္ခ်င္းက အပ္လုလုရွိေနသည္ ျဖစ္ရာ ေကာ့တက္လာေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္ ႏိုအံုၾကီးသည္ ေအာင္မင္းရင္ဘတ္ကို ထိမိကပ္မိသည္။ ႏိုအံုကလည္း ၾကီးမားလံုး၀န္းေနရာ ေအာင္မင္းရင္ဘတ္အျပည့္ကိုပင္ ႏိုအံုသား အိအိေထြးေထြးေလး မ်ားႏွင့္ ကပ္မိသည္။ အရသာ ရွိလွပါဘိျခင္း ။ ေအာင္မင္းက တခ်က္ျခင္း ေလးေလးမွန္မွန္ ဆက္ေဆာင့္ေနသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္လည္း ေဆာင့္လိုက္ တိုင္းပင္ အင့္ကနဲ အင့္ကနဲ ျဖစ္ေနရသည္။ ေဆာင့္လိုးတာ ခံလိုေကာင္းလားဟင္ အင္း ေကာင္းတယ္၊ ေကာင္းတယ္ ဆက္ေဆာင့္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေဆာင့္ေတာ့မယ္ေနာ္ အင္း ေဆာင့္လိုးလို ေျပာေလ ေအာင္မင္း ရစ္ေနျပန္သည္။ အင္း ေဆာင့္ ေဆာင့္လိုးပါ ေအာင္မင္းဇာတ္သြင္းသလို ခင္ျငိမ္းတင့္ ၀င္ေနရေလျပီ။ ေျပာခိုင္းသမွ် အာသာငမ္းငမ္းပင္ လုိက္ျပီး ေျပာေနမိရျပီ။ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ ဤသိုေျပာၾကားလိုက္မႈသည္ ေအာင္မင္းကို ေက်နပ္အားရကာ ရမက္ေဇာလည္းပဲ ပို ထန္လာေစရကား တလၾကမ္းပင္ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ေဆာင့္လိုးပစ္လိုက္ေလေတာ့၏။ ဘြပ္ ဘြပ္ အင့္ အား ဘြပ္ ဘြပ္ အမေလးေလးေလးေနာ္ ဆယ္ခ်က္ခန္ တလစပ္ေဆာင့္လိုးေပးျပီးသည့္ေနာက္တြ င္မူ ခင္ျငိမ္းတင့္ အရမ္းကို ေဟာ့ လာ ေလေတာ့သည္။ အားလားလား ကိုေအာင္မင္းရဲ ေကာင္းတယ္၊ေကာင္းတယ္ ေဆာင့္ ေဆာင့္ နာနာေဆာင့္ ကြၽန္မကို အားျပင္းျပင္းနဲ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး ေဆာင့္လိုးေပးစမ္းပါရွင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္ တစ္တစ္ခြခြပင္ ထုတ္ေျပာလာသည္။ ေအာင္မင္းသည္ လီးကို ကန္လန္တင္ကာ ဖိၾကိတ္ထိုးေဆာင့္ေပးျပန္ေလရာ ခင္ျငိမ္းတင့္ ၾကက္သီး ေတြ တျဖန္းျဖန္း ထလာရသည္။.
413 ေကာင္းလိုက္တာ ထိတယ္ရွင့္။ သိပ္ထိတယ္ ဖိၾကိတ္ပစ္လိုက္စမ္းပါ။ အား အား အဲလိုမ်ိဳး ဟုတ္တယ္ အား အား ဖိၾကိတ္ျပီး ေကာ့ထိုးတာ ခံလိုေကာင္းတယ္မဟုတ္လား တင့္တင့္ ေကာင္းပါတယ္ရွင့္ ေကာင္းပါတယ္ အဲလို လိုးတာ ေဆာင့္တာ နင္ၾကိဳက္တယ္ မဟုတ္လား ၾကိဳက္ပါတယ္ရွင့္ ၾကိဳက္လို အေဆာင့္ခိုင္းေနတာေပါ့ ကိုေအာင္မင္းရဲ။ ဟင့္ ဟင့္ ဟင့္ ဘြပ္ ဘြပ္ အမေလးေလးေနာ္ ေကာင္းလွခ်ည္လား ေဆာင့္ ေဆာင့္ ႏိုၾကီးေတြ ဆြဲမယ္ေနာ္ ဆဲြပါရွင့္ ဆြဲပါ။ ၾကိဳက္သလိုဆြဲ ေရာ့ ေရာ့ ပါးစပ္ကသာ ေျပာတာမဟုတ္ေတာ့။ ခင္ျငိမ္းတင့္ လက္က ေအာင္မင္းလက္ေတြကို ဆြဲကာ သူမ၏ ရင္ဘတ္ ႏိုအံုၾကီးေတြေပၚသိုပင္ တင္ေပးလိုက္ေသးသည္။ ဟန္က် ေသးေတာ့ ။ ဖိၾကိတ္လိုးရင္း ေဆာင့္ေဆာင့္တင္ေသာအခါ ေအာင္မင္းသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္ႏွင့္ ရင္ဘတ္ျခင္း ကပ္ လ်က္ မဟုတ္ေတာ့။ ခါးမတ္မတ္ႏွင့္ ျဖစ္ေနျပီ။ သည္ေတာ့ ႏိုအံုၾကီးေတြကို ဆဲြကိုင္ ျဖစ္ညွစ္ဖို လက္က ေကာင္းေကာင္းသင့္ေနသည္။ ေအာင္မင္းသည္ မိုထြားလံုး၀န္းေသာ ရင္သားဆိုင္ၾကီးႏွစ္မႊာကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ စံုကိုင္ဆြဲညွစ္ကာ လီးကိုလည္း ေစာင္ေခါင္းထဲ ကလန္တင္ကာ ထိမိအားျပင္းစြာ အားကုန္သံုးျပီး ေဆာင့္လိုးေပးေန ေလေတာ့၏။ ခင္ျငိမ္းတင့္ ဒီေလာက္ စိတ္ထန္လိမ့္မည္ဟု ေအာင္မင္းပင္ မထင္ခဲ့။ အခုေတာ့ျဖင့္ ေအာင္မင္းအဖို အားမနာတမ္း ၾကိဳက္သလိုသာလိုးနိုင္ေလျပီ။ ခင္ျငိမ္းတင့္ ဘာမွ် ေျပာေတာ့မည္ မဟုတ္။ ေလးဘက္ ကုန္းလုိက္စမ္း တင့္တင့္ ေအာင္မင္းက ခင္ျငိမ္းတင့္အေပၚ ပိုင္ႏိုင္မႈကို ပိုမိုထင္ရွားေစရန္ ေစာက္ပတ္ထဲမွ လီးၾကီးကိုဆြဲနဳတ္ ျပီး ခင္ျငိမ္းတင့္ကိုယ္ေပၚမွ ဆင္းလိုက္ရင္း ေျပာလိုက္၏။ ေဆာင့္လိုးတာဖီလင္ေတြအရမ္းတက္ျပီး ဇိမ္ေတြေနခိုက္ လီးကြၽတ္သြားသျဖင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ အာသာငမ္းငမ္းျဖစ္ကာ ကိုေအာင္မင္းေျပာသလို အျမန္ပင္လုပ္ရေတာ့သည္။ ပက္လက္လွန္ေနရာမွ ခ်က္ျခင္းထကာ ေလးဘက္ေထာက္ေပးသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ လင္ရွိမယားျဖစ္ေသာ္လည္း သူလင္ကိုသိန္းစိုးႏွင့္ ေလွၾကီးထိုး ရိုးရိုး ပံုစံႏွင့္သာ အိမ္ေထာင္သက္ ၃ႏွစ္လံုးလံုး စပ္ယွက္လာခဲ့သည္ျဖစ္ရာ အျခားေသာနည္းမ်ားကို လံုး၀ မသိ၊ နားလဲမလည္။ အခုလည္း ေအာင္မင္းက ကုန္းဆိုလိုသာ ကုန္းေပးရသည္ ဘာေၾကာင့္ကုန္းခိုင္း မွန္းပင္ ေရေရရာရာ မသိပါ။ ေအာင္မင္းသည္ ကုန္းေပးထားသျဖင့္ေနာက္သိုျပဴးထြက္ေနေ သာ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးကို လက္ျဖင့္ တခ်က္ပြတ္ဆြဲလိုက္သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ ခါးတြန္ ဖင္ရမ္းသြားရေလ၏။ ကဲ နင့္ကို ေနာက္ကေနခြျပီးလိုးမယ္။ နင့္အဖုတ္ထဲ လီးအ၀င္နက္ျပီး ပိုအရသာေတြေစ ရမယ္ စိတ္ခ် ေအာင္မင္းသည္ပါးစပ္ကလည္း ေျပာရင္း သူ၏လီးၾကီးကို ခင္ျငိမ္းတင့္ အဖုတ္၀တြင္ေတ့လိုက္သည္၊ လိုးနည္းအေနအထားကို နားမလည္ေသာ္လည္း ေလးဘက္ကုန္းထားသည့္အတြက္ ေစာက္ဖုတ္ၾကီး ကေတာ့ ေနာက္သိုျပဴး၍ ထင္းထင္းၾကီး ေပၚေနပါသည္။ ေစာက္ဖုတ္၀တြင္ လီးအေတ့ခံရေတာ့မွပင္ မိမိကိုေလးဘက္ကုန္းခိုင္းသည္မွာ ေနာက္မွခြတက္ကာ လိုးရန္ျဖစ္ေၾကာင္း ခင္ျငိမ္းတင့္ နားလည္မိေတာ့သည္။ နားလည္လိုက္သည္ႏွင့္ သဘာ၀ အသိျဖင့္ ဖင္ဆံုၾကီးကို ေကာ့ပင့္ေပးလိုက္ရာ ဆံုကလည္း ၾကီးလွသမို ေနာက္ဖက္တြင္ေနရာယူထားေသာ ေအာင္မင္းမွာ အသက္ရႈပင္မွားသြားေလာက္ေအာင္ ရမက္ေဇာေတြ ထလာရေလေတာ့၏။ အစက ေအာင္မင္းသည္ တရစ္ခ်င္း ၀က္အူရစ္သလို ရစ္၍ သြင္းမည္ဟု စိတ္ကူးထားျခင္းျဖစ္သည္။ ခုေတာ့ စိတ္ကူးအတိုင္းပင္ မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ပဲ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဖိေဆာင့္ခ်လိုက္ မိရာ တခ်က္တည္းႏွင့္ လီးအဆံုးအထိ ျမဳပ္၀င္သြားေလေတာ့သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ တခ်က္တည္းအဆံုးေဆာင့္၀င္မႈမ်ိဳးကို ကုိသိန္းစိုးႏွင့္စပ္ယွက္စဥ္ တခါတရံေတာ့ ၾကံဳဖူးပါ၏။ သိုေပမယ့္ အခုေအာင္မင္းႏွင့္ လိုးေနသည္က ေလးဘက္ကုန္းအေနအထားျဖစ္ရာ အရင္ခံဘူးသည့္ တခ်က္တည္းထိုးသြင္းတာမ်ိဳးႏွင့္ လားလားမွ်မတူ။.
414 ပိုထိသည္၊ ပိုအ၀င္နက္သည္ လီးထိပ္ၾကီးက သားအိမ္ကို က်က်နန ထိုးေထာက္မိသည္။ စီးပိုင္ေကာင္းမြန္သလို ေအာင့္ျပီးေတာ့ လည္း နာတက္သြားသည္။ အား ကိုေအာင္မင္းရဲ။ ၾကမ္းလွခ်ည္လားရွင္ အား အား အား ခင္ျငိမ္းတင့္ ညဥ္းတြားရင္း ဖင္ၾကီးယမ္းထြက္သြားရသည္။ လီးက ေစာက္ေခါင္းထဲ အဆံုးျမဳပ္၀င္ေန သည္ျဖစ္ရာ ဖင္ၾကီးရမ္းလိုက္မႈေၾကာင့္ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းနံရံကို ဘယ္ညာထိုးႏွဲလိုက္သလုိျဖစ္ သြားေလသည္။ ေဘးဘက္ကုန္းအေနအထားမို လီး၏လံုးပါတ္နွင့္ေစာက္ေစ့ကလည္း အထူးတလည္ ထိေနေလရာ လီးႏွင့္ေစာက္ေစ့ ဖိၾကိတ္ပြတ္လိုက္သလိုလည္း ျဖစ္သြားရသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ တဟင္းဟင္း ျဖစ္လာသည္။ ေခါင္းေမာ့ လႈပ္ခါေနသည္။ ေအာင္မင္းကလည္း ခင္ျငိမ္း တင့္၏ ဖင္ကို သူလက္ျဖင့္ အားရပါးရကိုင္လႈပ္ကာ ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေပးေနေလေတာ့သည္။ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားက ျပင္းလွသည္။ ေဆာင့္သြင္းေသာအခါ ေအာင္မင္း၏ဆီးစပ္ႏွင့္ ကုန္းေပးထား ေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္ဖင္ဆံုၾကီး ထိမိရိုက္မိသည္။ တင္ပါးသားၾကီးမ်ား သိမ့္ကနဲ သိမ့္ကနဲ တုန္ခါသြား သည္။ ဆံုကလည္းၾကီးျပီး အိထြားလွသည္ျဖစ္ရာ ထိုသို ဖင္သားၾကီးမ်ား တုန္ခါသြားမႈသည္ ၾကည့္ လို အရမ္းကို မိုက္ေနေလသည္။ ေအာင္မင္းအဖိုမ်က္ေစ့အရသာ ေကာင္းေကာင္းၾကီး ခံစားေနမိေလသည္။ ေအာင္မင္းက ခင္ျငိမ္းတင့္ခါးေပၚ လက္ႏွစ္ဘက္ျဖင့္ ဖိေပးလိုက္သည္။ ဤတြင္ ခါးေကာ့သြားျပီး ဖင္ဆံုၾကီးက ပိုျပီးေထာင္တက္လာသည္။ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းလိုးေဆာင့္ေပးေနသ ည့္ လီးကလည္း ပိုျပီး အ၀င္နက္ကာ စီးပိုင္နင့္ပိုးလာသည္။ ေအာင့္လာသည္။ ဒါေပမယ့္ အသည္းခုိက္ေအာင္ ေကာင္း ေနျပန္ရာ ခင္ျငိမ္းတင့္အဖို ေအာင့္တာေတြ နာတာေတြကို အေရးမစိုက္နိုင္ေတာ့။ နာတာထက္ကို အရသာက ပိုေကာင္းေနျပီ မဟုတ္ပါလား ။ ဘယ္ဘက္ေပါင္ၾကီး ေျမွာက္လိုက္စမ္း တင့္တင့္ ေအာင္မင္းသည္ ပါးစပ္မွ ေျပာရင္း ခင္ျငိမ္းတင့္၏ ေျခက်င္း၀တ္ကိုလက္ႏွင့္ကိုင္ကာ ဆြဲပင့္ေျမွာက္ တင္လိုက္သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ကလည္း အလုိက္သင့္ပင္ ၾကြေပးလုိက္ရာ ဘယ္ဘက္ေပါင္ၾကီးမွာ ေျမာက္တက္လာေလ၏။ ညာေျခက ေကြးထားျပီး ဘယ္ေပါင္ၾကီးကေျမွာက္လိုက္ေသာအခါ အဖုတ္ သည္လည္း ဘယ္တျခမ္း ဟင္းလင္းပြင့္အာသြားေလသည္။ ေစာက္ေခါင္း၏ညာဘက္ျခမ္းကေတာ့ ပိုျပီး က်ဥ္းသလိုျဖစ္သြားရသည္။ လီးအ၀င္အထြက္ အထိုးအထိ ေစာေစာကထက္ ပိုစီးပိုင္လာသည္။ ေကာင္းတယ္ ေဆာင့္ ေဆာင့္။ တအားေဆာင့္စမ္းပါ ။ အားပါး ဟုတ္ျပီ ဟုတ္ျပီ ေအာင္မင္းသည္ ဘယ္လက္ျဖင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္ဘယ္ေျခက်င္း၀တ္ကို ကိုင္ေျမွာက္ကာ ညာလက္က ခါးကို ခပ္တင္းတင္းေပြဖက္ျပီး ကုန္းကာခြကာျဖင့္ အသားကုန္ေဆာင့္လိုးေပးေန၏။ ျပင္းထန္လွေသာ ေဆာင့္ခ်က္အားေၾကာင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္တကိုယ္လံုး သြက္သြက္ခါေနရေလသည္။ ေလးဘက္ကုန္းထားရာမွ လဲျပိဳက်မသြားေအာင္ မနည္းပင္ထိန္းထားေနရသည္။ ထိန္းသည္ဆိုျပန္ ေတာ့လည္း ဘယ္ေပါင္က ေျမွာက္ထားေပးရသျဖင့္ ညာေျချဖင့္သာ အားျပဳေနရသည္။ ညာေျခ အားျပဳမႈႏွင့္အတူ ညာဘက္ေပါင္ရင္းၾကြက္သားစိုင္မ်ား က ညွစ္လႈပ္ကာ ေစာင္ေခါင္း၏ညာဘက္ တျခမ္းလံုးလည္းပဲ ညွစ္ညွစ္မိသလုိျဖစ္ေနရသည္။ အထဲမွ လီးၾကီး၏ ညာဘက္ျခမ္းကိုလည္းပဲ ညွစ္ေပးေနသလိုျဖစ္ေနရာ လိုးသူေအာင္မင္းေရာ အလိုးခံေနသူခင္ျငိမ္းတင့္ပါ အရသာကို အထူးပင္ ခံစားမိေနရေလ၏။ အား ဟင့္ဟင့္ ကြၽတ္ကြၽတ္ကြၽတ္ ေဆာင့္ပါ။ ျမန္ျမန္သြက္သြက္ၾကီး ေဆာင့္စမ္းပါရွင္ အမေလးေလး တအား တအား ျပင္းျပင္း ျပင္းျပင္း ဟုတ္ျပီ ဟုတ္ျပီ ေကာင္းလိုက္တာ ကိုေအာင္မင္းရဲ တအားကုန္ေဆာင့္မယ္ တင့္တင့္ ခံနိုင္တယ္မဟုတ္လား အင္း ေဆာင့္ေဆာင့္ ကြၽန္မအဖုတ္ ကြဲထြက္ခ်င္ကြဲထြက္သြားပါေစရွင္ ၾကိဳက္သလိုသာ ေဆာင့္လိုးေပးစမ္းပါရွင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္တေယာက္ ရမက္ထန္ေနပံုမွာ ေအာင္မင္းပင္ အံ့ၾသေနရသည္။.
415 ပါးစပ္မွ တစ္တစ္ခြခြ ေတြ တလစပ္ေျပာေနေလျပီ။ ေအာင္မင္း အစက စိတ္ကူးထားသည္က ဘယ္ေပါင္ျပီးလွ်င္ ညာေပါင္တလွည့္ဆြဲေျမွာက္ျပီး လိုးဦး မည္ဟူ၍ျဖစ္၏။ သိုေသာ္ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ အငမ္းမရ အရွက္အေၾကာက္ကင္းစြာ အာသာငမ္းငမ္း ေတာင္းဆိုေနမႈမ်ားသည္ ေအာင္မင္းစိတ္ကို အၾကီးအက်ယ္ဆြေပးေနသလိုျဖစ္လာေ နေလရကား ငနဲသားသည္ ေျခေထာက္ေျပာင္းရန္ပင္ စိတ္မကူးနိုင္ေတာ့ပဲ ဘယ္ေပါင္ၾကီးေျမွာက္ထားလွ်က္ႏွင့္ပင္ တကိုယ္လံုးအားကုန္သံုးကာ စိတ္လႊတ္ျပီး ရက္ရက္ေရာေရာ ေဆာင့္လိုးခ်ပစ္လိုက္မိေလေတာ့သည္။ ဆက္တိုက္ေဆာင့္လိုးမႈေၾကာင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္ ျပီး သြားရေလေတာ့သည္။ ေအာင္မင္းကလည္း စိတ္လႊတ္ေပးလိုက္ျပီးျပီမို သုတ္မထိန္းထားနိုင္ေတာ့ပဲ တခ်ိန္တည္းေလာက္ မွာပင္ သူသုတ္ရည္မ်ားကို ပန္းထုတ္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။ မိမိအလြန္လိုးခ်င္ေနခဲ့ေသာ တင္ထြားထြား ရင္ကားကား လံုးၾကီးေပါက္လွ ခင္ျငိမ္းတင့္ကို အျပတ္ လိုးပစ္လိုက္ရသည္မို သုတ္ရည္ေတြထြက္သြားလုိက္သည္မွာ တာက်ိဳးသည့္ အလား ။ ျပီး သြားသည့္အခ်ိန္တြင္ ေစာက္ေခါင္းထဲ၀ယ္ သုတ္ရည္ပူပူေႏြးေႏြးမ်ား ျပည့္လွ်ံသြားသည့္ အရသာ ကို ခင္ျငိမ္းတင့္ ေကာင္းေကာင္းၾကီး ခံစားလိုက္ရေလသည္။ တစ္မူထူးသည့္ အရသာဆန္းပင္ျဖစ္၏ ထိုျပင္ အားေကာင္းေမာင္းသန္ ေအာင္မင္းမွာ သုတ္ရည္ေတြလႊတ္ျပီးသြားခ်ိန္ေတာင္မွ လီးၾကီးက ေပ်ာ့ေခြမသြားေသးပဲ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ မာျမဲမာေနေသးသည္ျဖစ္ရာ မာေတာင္ေနေသာ လီးေခ်ာင္း ၾကီးက အဖုတ္အတြင္းထဲ အဆံုးထိုးကပ္ရင္း စိမ္ထားသည့္ အရသာကိုလည္း ခင္ျငိမ္းတင့္ ေကာင္း ေကာင္း ခံစားရျပန္သည္။ ေကာင္းလိုက္ပါသည့္ ျဖစ္ျခင္း။ အေတာ္ၾကာလို လီးတန္ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ျဖစ္သြားမွ ေအာင္မင္းက သူလီးကို ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ ဆြဲထုတ္ လိုက္၏။ တခ်က္တည္းႏွင့္ခပ္ျပင္းျပင္း ဆြဲျဖဳတ္လိုက္ျခင္းျဖစ္ရာ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြပါ လီးႏွင့္ အတူပါလာျပီး လီးကြၽတ္သြားေတာ့မွ ျပန္ထိကပ္သြားၾကေလရာ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားကို သားေရကြင္းႏွင့္ အပစ္ခံရသလို စပ္ဖ်င္းဖ်င္းေလးပင္ ျဖစ္က်န္ခဲ့ရသည္။ လီးျဖဳတ္ျပီးသည္ႏွင့္ ေအာင္မင္းသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္နားမွ အသာခြာလိုက္သည္။ မိန္းေမာသြားေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ အသက္ကို မနည္းမွန္ေအာင္ရႈေနရ ရွာေလ၏။ ေအာင္မင္းကေတာ့ သူအျပတ္ သမလိုက္ရ၍ ေျခကုန္လက္ပမ္းက်သြားေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္ကို အရသာ ခံကာ အသာပင္ ၾကည့္ေနသည္။ တင့္တင့္ အေတာ္ၾကာ၍ ခင္ျငိမ္းတင့္ အသက္ရႈမွန္လာေတာ့မွ ေအာင္မင္းက ေခၚလိုက္၏။ ရွင္ နင္ ငါ့ကို ဘယ္လိုေခၚမယ္ စိတ္ကူးထားလဲ ခင္ျငိမ္းတင့္ ေခါင္းေလးငံုသြားသည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္ႏွင့္ေအာင္မင္းတို ဖင္လိုးေနၾကသည္ကို ေခ်ာင္းၾကည့္ခဲ့စဥ္က ေအာင္မင္းကို ခင္ျငိမ္းျမင့္ က ကိုကို ဟု ေခၚသည္ကို ၾကားခဲ့ရသည္။ အခု ေအာင္မင္းေမးလိုက္မႈသည္ ယခင္ေခ်ာင္းၾကည့္ မိမႈကို ျပန္သတိရသြားေစကာ ခင္ျငိမ္းတင့္မ်က္ႏွာထူပူျပီး အေတာ္ေလးလဲ ရွက္သြားမိသည္။ ပါးစပ္ ကေတာ့ ဘာမွ ျပန္မေျပာျဖစ္။ ျမင့္ျမင့္ကို ငါဖင္လိုးတာ နင္ေခ်ာင္းၾကည့္တုန္းက ျမင့္ျမင့္ငါ့ကိုဘယ္လိုေခၚတယ္ဆို တာလည္း နင္ၾကားခဲ့တယ္မဟုတ္လား ရွက္ပါသည္ဆိုမွ ေအာင္မင္းက အစေဖာ္ေပးေနေသးသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ ပိုမ်က္ႏွာပူကာ ေခါင္းလဲငံု သြားမိသည္။ ဟိတ္ ေခါင္းၾကီး ငံုမထားနဲေလ။ ေမာ့စမ္း ေျပာေျပာဆိုဆို ေမးေစ့ေလးကို ကိုင္ကာ ဆဲြမလိုက္ရာ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ ငံုထားေသာမ်က္ႏွာေလးက ေမာ့၍ လာရေလ၏။ မ်က္ႏွာက နီျမန္းကာ မ်က္လံုးေလးမ်ားကေတာ့ အေရာင္ေတာက္ေနသည္။ ကဲ ေျပာစမ္း။ ျမင့္ျမင့္က ငါ့ကို ဘယ္လိုေခၚသလဲဆိုတာ ခင္ျငိမ္းတင့္ မတတ္သာေတာ့ပါ။ မရမက အတင္းပင္ေမးေနေတာ့မည္ျဖစ္ေသာေၾ ကာင့္ မ်က္ႏွာပူပူ ခပ္ရွက္ရွက္ႏွင့္ပင္ မပြင့္တပြင့္ေလး ျပန္ေျဖလုိက္ရေလေတာ့သည္။ ဟို ဟုိ ကိုကို လို ေခၚပါတယ္ ေအး နင္လည္း ငါလိုးျပီးသြားတဲ့ မိန္းမျဖစ္သြားျပီဆိုေတာ့ ငါ့ကို ကိုကို လိုပဲေခၚ ၾကားလား ခင္ျငိမ္းတင့္က ေခါင္းေလးညိတ္ျပသည္။ ပါးစပ္ကေျပာေလ ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့ ကိုကို ေအး ဒီလိုမွေပါ့။ လာ လီးစုပ္ေပးဦး။.
416 ဒါမွ ျမန္ျမန္ျပန္ေတာင္လာျပီး စက္ကင္းေရာင္း လိုး နိုင္မွာ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ေသြးသားမ်ားသည္ တခ်ီေကာင္းေကာင္းအလိုးခံရျပီးသည့္တို င္ တင္းတိမ္ျခင္းမရွိေသး၊ ကာမအရသာကို ဆက္ခံစားေနခ်င္ဆဲရွိေနေသးသည္။ ေအာင္မင္းေျပာဆိုေစခိုင္းလိုက္မႈသည္ သူမ၏ ထေနဆဲျဖစ္ေသာ ကာမေဇာတိုကို ပိုမိုျပင္းထန္လာေအာင္ တပ္လွန္ႏိႈးေဆာ္လိုက္သလို ျဖစ္သြားရ ေလသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ႏႈတ္ခမ္းကို လွ်ာေလးနွင့္အလိုလိုသပ္မိသည္။ သူမမ်က္လံုးမ်ားကလည္း ေအာင္ မင္း ေပါင္ၾကားမွ မေတာင့္တေတာင္ လီးၾကီးကို လွမ္းၾကည့္မိသည္။ မိမိပါးစပ္နွင့္စုပ္ေပးလိုက္ပါက သည္လီးၾကီး မာန္ထကာ ျပန္ျပီး မားမားမတ္မတ္ ေတာင္လာမည္ဟုလည္း နားလည္လိုက္မိသည္။ ထိုအသိသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ မ သဘာ၀ ေသြးသားရမက္မ်ားကို ထန္သည္ထက္ ထန္လာေအာင္ လုပ္ေပးလိုက္ေလ၏။ လီးစုပ္ရမည္ကို စိတ္က ရြံရွာေနမိေသးသည့္တိုင္ ပါးစပ္ကေတာ့ တံေတြး တျပင္ျပင္ျဖစ္ေနေလျပီ။ သူမ၏ ညာလက္ေလးသည္ အလိုလို ဆတ္ကနဲ ဆန္တန္းထြက္လာျပီး လီးေခ်ာင္းၾကီးကို အသာကိုင္ကာ ဆြဲမယူလိုက္၏။ ျပီးေတာ့ ေခါင္းေလးကို ေအာင္မင္းေပါင္ၾကား သို ငံုခ်လိုက္မိသည္။ ပါးစပ္ ဟျပီး လီးကို ငံုမိသည္။ ျပီးေတာ့ စုပ္ေပးလိုက္မိေတာ့သည္။ ျပြတ္ ျပြတ္ အားပါး ေကာင္းတယ္ကြာ။ အပီပဲ ဟင္း လီးစုပ္ေပးလိုက္သံနွင့္အတူ ေအာင္မင္း အံၾကိတ္ညဥ္းညဴလိုက္သံက တပါတည္းထြက္ေပၚလာသည္။ ေအာင္မင္း၏ လီးက တကယ္ပင္ အထျမန္ပါသည္။ ပါးစပ္နွင့္တခ်က္နွစ္ခ်က္ စုပ္ေပးလိုက္ယံုႏွင့္ ခ်က္ျခင္းျပန္လည္မတ္ေတာင္လာသ ည္။ လီးတံၾကီး ျပန္လည္မာေတာင္လာမႈကို ခင္ျငိမ္းတင့္ အပီ အျပင္ ေတြသိခံစားရသည္။ မိမိပါးစပ္ျဖင့္စုပ္ေပးလိုက္မႈေၾ ကာင့္ သည္လိုျပန္ေထာင္မတ္တက္လာရ ျခင္းျဖစ္သည္ကိုလဲ နားလည္လိုက္ေလရာ အလြန္ပင္ေက်နပ္သြားရသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ လံုး၀ကို ရြံရွာစက္ဆုပ္ျခင္းမျဖစ္ေတာ့ပဲ လီးေခ်ာင္းၾကီးကိုသာ အားရပါးရပင္ တျပြတ္ျပြတ္ျမည္သည္အထိ စုပ္ ေပးေနေလေတာ့သည္။ မာေၾကာလာေလေလ စုပ္ရတာက ပိုေကာင္းလာေလေလ ။ ေအာင္မင္းက လီးစုပ္တာခံေနရင္း ခင္ျငိမ္းတင့္အဖုတ္ကို လက္ျဖင့္လွမ္းကိုင္ ပြတ္သပ္သည္။ ေစာက္ ေခါင္းထဲ လက္ေခ်ာင္းေတြထိုးထည့္ ႏိႈက္ေမႊသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ တကိုယ္လုံး လူးလူးလြန္လြန္ ျဖစ္လာရျပန္ေလသည္။ လုပ္ေတာ့ ကိုကိုရယ္ ကြၽန္မ ခံခ်င္လာျပီ ခင္ျငိမ္းတင့္က လီးစုပ္ေပးေနရာမွ ပါးစပ္ကိုအသာခြာကာ ေအာင္မင္းကို မ်က္လႊာေလးေမာ္ၾကည့္ျပီး လွမ္းေျပာလိုက္သည္။ တင့္တင့္ အလိုးခံခ်င္ေနျပီဆိုေတာ့လည္း လိုးၾကတာေပါ့။ ဒီတခါေတာ့ အရသာတမ်ိဳးေျပာင္း ေအာင္ ပံုစံတမ်ိဳးေျပာင္းလိုးၾကမယ္ေလ၊ ဟုတ္ျပီလား ကိုကို သေဘာပါရွင္။ ကြၽန္မက ဘယ္လိုေနေပးရမွာလဲ နင္ဘယ္လိုမွ ေနေပးစရာမလိုပါဘူး။ ငါက ပက္လက္အိပ္မယ္၊ နင္က အေပၚက တက္ခြျပီး လိုးေပးေပါ့။ လာ လာ တက္ လိုးၾကမည့္အေနအထားကို ေျပာဆိုရွင္းျပျပီးေနာက္ ေအာင္မင္းသည္ ေမြယာေပၚတြင္ ပက္လက္ စင္းစင္းၾကီး အိပ္ခ်လိုက္သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္စုပ္ေပးထားေသာ လီးေခ်ာင္းၾကီးက တံေတြးမ်ားျဖင့္ စိုစြတ္လွ်က္ မဲနက္ေတာက္ေျပာင္ မာေတာင့္ေနသည္။ ေအာင္မင္း၏ က်ံုဳးသြင္းမႈေၾကာင့္ ကာမအရသာမ်ိဳးစံုကို ယဥ္ပါးလာျပီျဖစ္ေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ပက္လက္လွန္အိပ္ေနေသာ ေအာင္မင္းအေပၚ ခပ္ရဲရဲပင္ တက္ခြလိုက္ေလသည္။ ယခင္က သူမ ထိန္းသိမ္းခဲ့ေသာ အိေျႏၵႏွင့္သိကၡာတိုကို ေဘးခ်ိတ္ပစ္လိုက္ျပီ။ အရွက္အေၾကာက္တိုလည္းပဲ ပေပ်ာက္ကုန္ၾကေလျပီေကာ ။ ၾကည့္ေလ ေအာင္မင္းကပင္ အေထြအထူးေျပာဆိုသင္ျပေနစရာမလုိ ပဲ အေပၚတက္ခြျပီးသည္နွင့္ သူမလက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားျဖင့္ လီးၾကီးကိုအသာဆြဲကိုင္ကာ အဖုတ္၀တြင္ ကပ္ေတ့လိုက္သည္။ ထိုေနာက္ တင္ပါးဆံုၾကီးကို အိကနဲေနေအာင္ ေအာက္သိုဖိခ်ပစ္လုိက္သည္။ ဖင္ၾကီးက ၾကီးလွ သည့္အတြက္ ဖိခ်လိုက္ေသာအားအဟုန္ျဖင့္ ေတ့ကပ္ထားေသာ လီးေခ်ာင္းၾကီးက ေစာက္ဖုတ္ထဲ အဆံုးပင္ တိုး၀င္သြားေတာ့သည္။.
417 အားဟားဟား ၀င္သြားျပီရွင့္ အင့္ အင့္ လီးထိုး၀င္လာမႈ၏ စီးပိုင္ေသာ အရသာကို နင့္နင့္နဲနဲခံစားရေသာေၾကာင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္ႏႈတ္ဖ်ားမွ ပြင့္ထြက္လာသည္။ ယခုလီး၀င္လာမႈသည္ ေစာေစာက သူမ ေအာက္ကေန ခံရတုန္းက လီး၀င္လာမႈ မ်ားႏွင့္ အရသာမတူ၊ တမ်ိဳးတဖံု ထူးျခားေနသည္ကို သိရွိခံစားရေလသည္။ အမွန္က ေအာင္မင္းက သူလီးကို ေအာက္ကေနျပီး ေစာက္ဖုတ္အ၀တြင္ေတ့ကာ ခင္ျငိမ္းတင့္ကို အေပၚက ေလးငါးခ်က္ေလာက္ အသာပြတ္ခိုင္းေနျပီးမွ ထိုးသြင္းခိုင္းဘို စိတ္ကူးထားျခင္းျဖစ္၏။ ယခုေတာ့ မယ္မင္းၾကီးမက သူ ဘာမွမေျပာရေသးခင္မွာကို အဆံုး၀င္ေအာင္ တခ်က္ထဲထိုင္ခ်ျပစ္ လိုက္ျပီျဖစ္ရာ မူလအစီအစဥ္ကို အသာေခါက္ထားလိုက္ရေလေတာ့သည္။ မိန္းကေလးဘက္က ဒီေလာက္ေတာင္ ထန္ေနျပီဆိုမွေတာ့ မီးစင္ၾကည့္ ကယံုေပါ့။ ငါ့လီးၾကီး အဆံုး၀င္သြားျပီ တင့္တင့္ ။ စီးပိုင္ျပီး ၾကပ္ေနတာပဲ မဟုတ္လား ဟုတ္တယ္ကိုကိုရာ အ၀င္သိပ္ထိတယ္ကြာ ကဲ အခု နင့္ဖင္ဆံုၾကီးကို ၾကြလိုက္ႏွိမ့္ခ်လိုက္ ခပ္သြက္သြက္လုပ္ေပးျပီး ငါ့လီးကို နင့္အဖုတ္ထဲ ဖိဖိခ် ေဆာင့္သြင္းေပးေပေတာ့ ခင္ျငိမ္းတင့္က ေအာင္မင္းေျပာသည့္အတိုင္း အတိအက်လိုက္နာလုပ္ေဆာင္သည္။ ေအာင္မင္းက အေပၚမွဖိၾကိတ္ေပးပံု၊ ခါးႏြဲကာ တင္ဆံုၾကီး ယမ္းေပးပံု၊ ေရွတိုးေနာက္ငင္ ေဆာင့္ဖိၾကိတ္ေပး ပံုမ်ားကို က်က်နန သင္ျပေပးသည္။ ဒီလို အတတ္ပညာတိုဆိုသည္ကလည္း သဘာ၀အေလွ်ာက္ တတ္သိလြယ္ေလရာ တခဏအတြင္းမွာပင္ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္မိန္းမက အေပၚမွတက္ခြလိုးေပးရေသာ ေျပာင္းျပန္ပံုစံကို အထာက် ကြၽမ္းက်င္သြားေလေတာ့၏။ အရသာေကာင္းေကာင္းေတြေနျပီျဖစ္ေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ခပ္သြက္သြက္ေလးပင္ ဖိၾကိတ္ေဆာင့္လိုးေပးေနရာ အခ်ိန္အနည္းငယ္အတြင္းမွာပင္ ေနာက္တေၾကာ့ ျပီး သြားရ ေလ ေတာ့သည္။ ျပီး သြားသျဖင့္ ေမာဟုိက္သြားေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ေအာင္မင္းကိုယ္ေပၚတြင္ ရင္ခ်င္းအပ္ ေမွာက္လ်က္သား ေခြက်သြားေလသည္။ ေအာင္မင္းက အလုိက္သင့္ပင္ ခင္ျငိမ္းတင့္ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားကို ဖမ္းစုပ္ထားလုိက္၏။ လက္မ်ားကလည္း ရင္ဘတ္ႏွစ္ခုၾကားထိုးသြင္းကာ ဘယ္ေတာ့မွ ႏိႈက္လိုမရိုးနိုင္မည့္ ႏိုအံုအိအိၾကီးမ်ားကို ပြတ္သပ္ ညွစ္ေျခေနလိုက္သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ ျပီးသြားေပမယ့္ ေအာင္မင္းက မျပီးေသး ။ လီးၾကီးက နဂိုအတိုင္း မာေတာင္ေနဆဲ။ ခင္ျငိမ္းတင့္က လဲက်လာေသာအခါ အဖုတ္ထဲတြင္ လီးၾကီးက တပ္လ်က္သား ရွိေနဆဲျဖစ္သည္။ မာေၾကာေနေသာ လီးေခ်ာင္းၾကီးသည္ အဖုတ္ကိုေအာက္မွေထာက္ကာ ထိုးကလန္ထားသလို ျဖစ္ ေနေလသည္။ ေအာင္မင္းသည္ ရင္ႏွစ္ျမႊာၾကားမွ လက္မ်ားကိုထုတ္ခါ ဘယ္လက္က ခင္ျငိမ္းတင့္ ခါးကို လွမ္းဖက္ထားလိုက္ျပီး ညာလက္ကေတာ့ ဖင္ဆံုကားကားၾကီးမ်ားကို လွမ္းကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္ ေပးေနလိုက္ျပန္သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ကိုယ္ေလးက ေအာင္မင္းရင္ဘတ္ေပၚ ေျခပစ္လက္ပစ္ တင္ေန ေလသည္မို ႏိုအံုထြားထြားၾကီးေတြကေတာ့ ေအာင္မင္းရင္ဘတ္ေပၚတြင္ အိအိၾကီး ထိမိ ဖိမိေနဆဲ။ ခင္ျငိမ္းတင့္ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကိုလည္း အသာအယာ မလႊတ္တမ္း စုပ္နမ္းထားဆဲ။ ကဲ ဘယ္လိုလဲ။ အေပၚက တက္လုိးရတာ တမ်ိဳးေကာင္းတယ္မဟုတ္လား အေတာ္ေလးၾကာသြားမွ ေအာင္မင္းက ခင္ျငိမ္းတင့္ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို လႊတ္ေပးလိုက္ယင္း ေမးလိုက္သည္။ ေစာေစာက ေမးလွ်င္လည္း ေမာဟိုက္လြန္းေနသည္မို ခင္ျငိမ္းတင့္ ေျဖနုိင္ဘို မလြယ္ပါ။ အင္း ေကာင္းတယ္ ကိုကုိ မနက္ျဖန္က်ရင္ေတာ့ နင့္ညီမ ျမင့္ျမင့္ကို တလွည့္လာလိုးေပးဦးမယ္။ နင္က ေစ်းက ျမန္ျမန္ျပန္ လာျပီး ျမင့္ျမင့္နဲ ငါ လိုးေနၾကတာကို ေခ်ာင္းၾကည့္ေပါ့ ဟာ ကိုကိုကလဲ မၾကည့္ခ်င္ပါဘူး။ ရွက္စရာၾကီး ေအာင္မယ္ေလး အရင္တခါ ျမင့္ျမင့္ ဖင္လိုးခံေနတာကိုေတာ့ နင္အပီေခ်ာင္းၾကည့္ခဲ့ျပီးေတာ့ ဟာ အဲဒါက မေတာ္တဆ ေတြသြားရင္း ဆက္ၾကည့္ေနမိခဲ့တာပဲ တကယ္ေတာ့ အဲဒီေခ်ာင္းၾကည့္ခဲ့မိမႈကပဲ ခင္ျငိမ္းတင့္ကို အၾကီးအက်ယ္ေျပာင္းလဲေစခဲ့ေလျပီ။.
418 ေအာင္မင္းအတြက္ အၾကီးအက်ယ္ ေအာင္ပြဲခံေစခဲ့ေလျပီ။ အခုလဲ လာထပ္ေခ်ာင္းၾကည့္စမ္းပါ တင့္တင့္ရ။ ျမင့္ျမင့္နဲငါနဲ လိုးေနပုံေတြၾကည့္ျပီး နင့္အတြက္ လိုးနည္းခံနည္း အသစ္အဆန္းေလးေတြ ျမင္ရ နားလည္ရမွာေပါ့။ မဟုတ္ဖူးလား ထိုသိုေျပာေနၾကခိုက္မွာပင္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ ေစ်းမွျပန္ေရာက္လာသံမ်ားကို ၾကားလိုက္ရေလရာ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ေအာင္မင္းကိုယ္ေပၚထပ္လွ်က္ ဇိမ္ယူေနရာမွ ကမန္းကတန္းပင္ လွိမ့္ဆင္းလိုက္ ေလ၏။ ေအာင္မင္း၏ မာေတာင္ေနေသာလီးၾကီးက အဖုတ္တြင္စိုက္လွ်က္တန္းလန္းျဖ စ္ေလရာ ခ်က္ျခင္းလွိမ့္ဆင္းလို မရ။ ျငိေနသလိုျဖစ္ေနသည္။ ေနာက္မွ သတိရသြားကာ ဖင္ၾကီးကိုၾကြျပီး ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ လီးၾကီးကိုကြၽတ္ထြက္ေအာင္လုပ္ျပီး မွ ဆင္းလို ရေတာ့၏။ ေအာင္မင္းကေတာ့ လီးၾကီးအေတာင္သားႏွင့္ပင္ ခုတင္ေပၚတြင္ ပက္လက္စင္းစင္းၾကီး ရွိေနေသးရာ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ေအာင္မင္း၏ပုဆိုးကို ေကာက္ယူျပီး ပစ္ေပးလိုက္ရသည္။ ျပီးေတာ့ အိပ္ခန္းထဲမွ ခပ္သုတ္သုတ္ ေလွ်ာက္လွမ္းထြက္သြား၏။ ခင္ျငိမ္းျမင့္ ျပန္ေရာက္လာ၍သာ ထြက္လာခဲ့ရေသာ္လဲ ခင္ျငိမ္းတင့္အဖို အလိုးခံလို မ၀နိုင္ေသး။ ေအာင္မင္း၏ မတ္ေထာင္ေနေသာ လီးၾကီးက မ်က္စိ ထဲမွ မထြက္နိုင္။ ေအာင္မင္းမွာလည္း ဒုတိယအခ်ီအတြက္ မျပီးရေသးခင္ ပြဲသိမ္းလိုက္ရသျဖင့္ တိုးလိုးတန္းလန္းႏွင့္ ဆန္တငန္ငန္ ျဖစ္က်န္ခဲ့ရေလ၏။ ေအးေလ အေၾကာင္းမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ေရွေလွ်ာက္ ညီအမႏွစ္ေယာက္လံုးကို စိတ္ၾကိဳက္ လိုးလို ရေနျပီပဲဟာ။ တခါတေလေလာက္ေတာ့ ငါ့ဟာငါ ဂြင္းတိုက္ပစ္လိုက္လဲ ရပါတယ္ ေအာင္မင္းသည္ ကိုယ့္ဖာသာ တီးတိုးေရရြတ္ယင္း ခင္ျငိမ္းျမင့္ႏွင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္ မီးဖိုထဲတြင္ ေစ်းျခင္းေတာင္းႏွင့္ အလုပ္မ်ားေနခိုက္ အိမ္ေရွေပါက္မွ အသာထြက္လာခဲ့ေလေတာ့သတည္း။ ႏွင့္ အယဥ္ ၂ အညာသား ေအာင္မင္းတေယာက္ ေပါင္ နယ္သူ ျဖဴျဖဴေတာင့္ေတာင့္ လံုးၾကီးေပါက္လွ ရင္ၾကီးၾကီး တင္ထြားထြား ခင္ျငိမ္းတင့္ႏွင့္ သူညီမ လံုးလံုးက်စ္က်စ္ေလး ခင္ျငိမ္းျမင့္တိုကို အပိုင္ စည္းရံုးသိမ္းသြင္းကာ ကာမအရသာ ျမိန္ျမိန္ၾကီးခံစားေနသည္မွာ အေတာ္ပင္ၾကာသြားခဲ့ေလျပီ။ မနက္မနက္ ခင္ျငိမ္းတင့္ေယာက္်ား ကိုသိန္းစိုးအလုပ္သြားျပီဆိုသည္ႏွင့္ ေရာက္လာျပီး တမနက္လံုး တခါတရံ တေနကုန္နီးပါးပင္ ၀က္၀က္ကြဲမွ် လုိးခန္းဖြင့္ေနခဲ့ျခင္းျဖစ္၏။ ညီအမႏွစ္ေယာက္စလံုးကို အပိုင္ကုိင္ထားႏိုင္သည္မို ေအာင္မင္းအဖို မၾကံဳဖူးေအာင္ပင္ ကာမကုသိုလ္ထူးေနသည္ဟု ေျပာရ ေပလိမ့္မည္။ သူ စိတ္ကူးယဥ္ထားသမွ် ကာမစပ္ယွက္နည္းမ်ားကို ခင္ျငိမ္းတင့္တို ညီအစ္မႏွစ္ေဖာ္ ႏွင့္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီးပင္ လက္ေတြလုပ္ေဆာင္ေနေလ၏။ ကာမစပ္ယွက္ပံုမ်ားႏွင့္ပါတ္သက္ျပီး ပံုစံတူ အတုခိုးႏိုင္ရန္ အျပာဓာတ္ပံုမ်ား၊ စာအုပ္မ်ား၊ တခါတရံ ဗီဒီယိုမ်ားကိုပင္ ေအာင္မင္းက ယူေဆာင္ လာျပီး ျပသေလ့ရွိရာ ယခင္က ကာမမႈႏွင့္ပါတ္သက္လာလွ်င္ အရိုင္း ေလးမ်ားသာျဖစ္ခဲ့ၾကေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္တိုညီအမသည္ ယခုေတာ့ ကာမစပ္ယွက္မႈ အရသာအမ်ိဳးမ်ိဳးကို တတ္သိနားလည္ခံစား လာတတ္ကာ ယဥ္ပါး၍လာၾကေလျပီ။ တဖက္တြင္ေတာ့ ယခင္က အရွက္အေၾကာက္ ၾကီးကာ အိေျႏၵသိကၡာ ေစာင့္စည္းလွ်က္ အတြင္းခံဆိုလွ်င္ေသာ္မွ ဘရာစီယာေတြ ပင္တီေတြမ၀တ္တတ္ၾကပဲ ရိုးရိုးေဘာ္လီမွ်သာ ၀တ္ကာ ပိပိျပားျပား ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ေနထိုင္လာခဲ့ၾကရာမွ ယခုအခါတြင္မူ ကာမအဟုန္ ဖမ္းစားကာ ေလာကစည္းစိမ္ေနာက္ ငမ္းငမ္းတက္လုိက္ပါလွ်က္ ရမက္စိတ္ရိုင္းေတြႏွင့္ အရွက္အေၾကာက္ကင္းမဲ့စြာ ကာမမႈမ်ိဳးစံုကို မျငင္းတန္း စိတ္ပါလက္ပါလုပ္ေဆာင္ေနၾကေသာ မိန္းမရိုင္း အရိုင္း ေလးေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကျပီဟု ေျပာရမည္သာ ျဖစ္ပါ၏။ ေၾသာ္ အရိုင္းႏွင့္ အယဥ္ ၾကားမွ ျခားထားေသာ စည္းေတြကို ခင္ျငိမ္းတင့္ႏွင့္ ခင္ျငိမ္းျမင့္တို ညီအမႏွစ္ေယာက္ ျဖတ္ေက်ာ္လာမိခဲ့ၾကပါျပီေကာ။.
419 ၾကားထဲမွ အေခ်ာင္ရကာ စည္းစိမ္ေတြ ေတြေနရသူကေတာ့ ေအာင္မင္း ေပါ့။ ေအာင္မင္း၏ မာန္မက်တမ္း သံေခ်ာင္းတမွ်မာေတာင္ေနေသာ လီးၾကီးျဖင့္ ပယ္ပယ္နယ္နယ္အလုိးခံ ေနရေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ အထေႏွးျပီး ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ မေတာင္ႏိုင္ပဲ ေတာင္ျပန္ေတာ့လည္း အခ်ိန္ အနည္းငယ္အတြင္း ျပန္ေပ်ာ့က်သြားေလ့ရွိသူ လီး ၾကီးေပါၾကီး ပိုင္ရွင္ ကိုသိန္းစိုးကို မလိုလား အထင္ေသးစိတ္ေတြ တေနထက္တေန ပိုတိုးလိုသာ လာေနမိေတာ့သည္။ ကိုသိန္းစိုးကေတာ့ ဤ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို မသိရွာ ။ သူထံုးစံအတိုင္း ညညဆိုလွ်င္ ခင္ျငိမ္းတင့္ကို အေတာ္ၾကာၾကာ ေပြဖက္ကိုင္တြယ္ျပီး စိတ္ထေစလွ်က္ မျဖစ္ညစ္က်ယ္ လိုးျမဲလိုးေနေလသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ အဖို ကိုသိန္းစိုးႏွင့္လိုးရသည္မွာ ဆားမပါေသာဟင္းကို မစိုမပိုေလး စားေနရသလိုသာ ရွိေနေတာ့သည္။ အားက လံုး၀ကို မရ ။ ဒါေပမယ့္ လင္ႏွင့္မယားဆိုေတာ့လည္း ကိုသိန္းစိုးလိုးတိုင္း စိတ္မပါစြာ ႏွင့္ပင္ ခံေပးေနရသည္။ ကိုသိန္းစိုး၏လိုးမႈသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္ကို စိတ္ပိုဆာေအာင္ လုပ္ေပးေနသလို သာ ျဖစ္ေနရ၏။ ထို ဆာေနေသာစိတ္ အာသာမေျပေသာ ကာမေဇာတိုကို ေနာက္တေနမနက္က် ေအာင္မင္းလာလိုးေပးသည္ႏွင့္ အားရပါးရ ျပန္လည္ေျဖေဖ်ာက္ေနရ ေလေတာ့သည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္ကေတာ့ အစ္မႏွင့္ေရာျပီး သူပါ လိုက္ပြဲအျဖစ္ ေအာင္မင္း အသံုးေတာ္ကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး ခံ ေနေလ၏။ ေအာင္မင္းသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္ႏွင့္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ ညီအမႏွစ္ေယာက္ကို တဦးခ်င္း ဖုိက္သည့္အခါ ဖိုက္ သည္။ ညီအမႏွစ္ေယာက္လံုးကို အတူေခၚကာ တူးဘိုင္၀မ္း ေပ်ာ္ပါးသည့္အခါလဲ ေပ်ာ္ပါးသည္။ ေအာင္မင္းအဖို တူးဘိုင္၀မ္း ေခၚသည့္ ေယာက္်ားတေယာက္ႏွင့္ မိန္းမနွစ္ေယာက္ အတူေပ်ာ္ပါး စပ္ယွက္မႈမ်ိဳးကို အျပာဗြီဒီယိုေတြ ဓာတ္ပံုစာအုပ္ေတြထဲ ေတြဖူးျမင္ဖူးျပီးကတည္းက လက္ေတြလုပ္ ေဆာင္ၾကည့္လိုေသာစိတ္ ျပင္းျပေနခဲ့သူျဖစ္၏။ ေဟာ အခု ခင္ျငိမ္းတင့္တို ညီအမႏွင့္က်ေတာ့မွ ေရကန္အသင့္ ၾကာအတင့္ ဆိုသလို သူစိတ္ဆႏၵေတြ အျပည့္၀ၾကီး ျပည့္၀ ရေတာ့သည္။ ဤသိုျဖင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္ႏွင့္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ကို ေအာင္မင္းတေယာက္ အားမနာတမ္း ကာမေလလံ ဆြဲ သည့္နွယ္ နည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ေဆာ္လာေနခဲ့ျပီး သံုးလခန္အၾကာတြင္ေတာ့ အေျခအေန ေျပာင္းလဲမႈၾကီးတရပ္ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ေပၚေပါက္လာခဲ့ေလေတာ့သည္။ သံုးလခန္ၾကာျပီးေသာ ေနတေန ထိုေနက ကိုသိန္းစိုးသည္ အလုပ္ကိစၥတခုျဖင့္ ဒဂံုေျမာက္ပိုင္းမွ ေျမကြက္တခုကို လာၾကည့္ျပီး အခ်ိန္လည္း အနည္းငယ္ရေနသျဖင့္ အိမ္ခနျပန္နားမည္ဟုစိတ္ကူးကာ အိမ္သိုျပန္၀င္လာခဲ့သည္။ သူသည္ အလုပ္ခ်ိန္တြင္ ၾကိဳးစားပမ္းစားအလုပ္မ်ားတတ္သူျဖ စ္ရာ ေနလည္ပိုင္းတြင္ ဘယ္ေတာ့မွ အိမ္ျပန္ေလ့မရွိ။ ယခုမူ လမ္းၾကံဳေနသည့္အျပင္ အခ်ိန္လည္းတနာရီမက ပိုေနေသာေၾကာင့္ စိတ္ကူး ရကာ ျပန္လာျခင္းျဖစ္သည္။ ေနလည္ပိုင္း မျပန္စဖူးအိမ္ျပန္လာေသာ မိမိကိုေတြလွ်င္ ခ်စ္ဇနီးေလး တအံ့တၾသျဖစ္သြားလိမ့္မည္ဟုလ ည္း ၾကိဳေတြးယင္း တလမ္းလံုး တျပံဳးျပံဳးႏွင့္ ျဖစ္လာေလ၏။ ရံုးဖြင့္ရက္ ဒဂံုျမိဳသစ္ေျမာက္ပိုင္းလူေနရပ္ကြ က္မ်ားထံုးစံအတုိင္း တိတ္ဆိတ္ လူျပတ္လွ်က္ရွိသည္။ ကိုသိန္းစိုးသည္ အိမ္ေပၚသို အသာတက္သည္။ အိမ္တံခါးကို ေခါက္မည္လုပ္ျပီးမွ ေစ့ယံုသာ ေစ့ ထားမွန္းေတြရသျဖင့္ အသာပင္တြန္းဖြင့္ ၀င္လာခဲ့သည္။ မိမိေရာက္လာသည္ကို ခင္ျငိမ္းတင့္ အံ့ၾသ သြားေစခ်င္သျဖင့္ အိမ္ထဲသို တိတ္တိတ္ေလးပင္ ၀င္လာခဲ့သည္။ အိမ္ေရွဧည့္ခန္းတြင္ မည္သူမွ် ရွိမေန။ ထိုအခိုက္ ကိုသိန္းစိုးနားထဲတြင္ တဟင္းဟင္းႏွင့္ ညဥ္းသံလိုလို ၾကားလိုက္ရ၏။ ျပီးေတာ့ အသက္ ျပင္းျပင္း ရႈသံမ်ား ။ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ တအင္အင္ ညဥ္းသံမ်ား ။ ထိုအသံတိုသည္ သူတိုလင္ မယား အိပ္ခန္းထဲမွ ထြက္ေပၚေနျခင္းျဖစ္သည္။.
420 ခင္ျငိမ္းတင့္ တစံုတခုျဖစ္ျပီးေတာ့မ်ား ညဥ္းညဴေန သလားဟု ခ်စ္ဇနီးေလးအတြက္ ေတြးပူကာ ကိုသိန္းစိုးရင္ထဲ ထိတ္ကနဲျဖစ္သြား၏။ လက္တြင္ကိုင္ လာေသာ သားေရလက္ဆြဲအိတ္ကို ထိုင္ခံုတခုေပၚအျမန္တင္ရင္း အိပ္ခန္းဘက္သို ေျခလွမ္းက်ဲၾကီး မ်ားျဖင့္ အျမန္ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။ အိပ္ခန္း၀နား ေရာက္ေသာ အခါတြင္မူ ေတာက္ တင့္တင့္ ရယ္။ နင့္ ေစာက္ပတ္ၾကီးက ဘယ္ေတာ့မွ ခ်လိုကို မရိုးႏိုင္ပါလားကြာ။ ေဆာင့္ခ်လိုက္တိုင္း ေဖာင္းေဖာင္းျပီးတက္လာတဲ့ ေစာက္ပတ္မ်ိဳးက ရွားမွရွား ကြ ဟင္း အိပ္ခန္းထဲမွ ေယာက္်ားတေယာက္၏ စကားသံက ကိုသိန္းစိုးကို ဆီးၾကိဳႏွင့္၏။ ကိုသိန္းစိုးေျခလွမ္း မ်ား ခ်က္ျခင္း တုန္ကနဲရပ္သြားရသည္။ ကိုသိန္းစိုးသည္ အိပ္ခန္း၀နားတြင္ ေတာင့္ေတာင့္ၾကီးပင္ ရပ္ေနမိ၏။ မိမိ နားၾကားမလြဲပါ။ ပီပီသသ ၾကီး ၾကားလိုက္ရျခင္းျဖစ္သည္။ စကားလံုးမ်ားက ရွင္းလွသည္။ အိပ္ခန္းထဲတြင္ ဘာေတြျဖစ္ေနသည္ကို မ်က္စိျဖင့္ၾကည့္စရာမလိုေတာ့ပါ ပဲႏွင့္ကို ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း သိႏိုင္ေနျပီ။ ကိုသိန္းစိုး စိတ္ေတြ အရမ္းကို တုန္လႈပ္သြားရ၏။ ၾကားလိုက္ရေသာ စကားသံမ်ားက နားထဲသို သံရည္ပူေတြ ေလာင္းထည့္လိုက္သည့္အလား ။ ထိုျပင္ တစ္တစ္ခြခြ ရက္ရက္ေရာေရာ ေျပာခ် လိုက္သည့္ ထိုစကားလံုးမ်ားသည္ ကိုသိန္းစိုး၏ေသြးသားမ်ားကို ထူးထူးျခားျခားပင္ လႈပ္ရွားသြား ေစေလသည္။ တုန္လႈပ္ေနေသာစိတ္တိုက လႊမ္းမိုးေနသျဖင့္ ထိုသို ေသြးသားေတြလႈပ္ရွားသြားမႈ ကိုေတာ့ ကိုသိန္းစိုးကိုယ္တိုင္ သတိမျပဳမိပါ။ အိေျႏၵသိကၡာၾကီးကာ ပိပိျပားျပားေနတတ္သူ မိမိဇနီးေခ်ာေလး အခုလိုမ်ိဳး ေယာက္်ားတေယာက္က ညစ္ညစ္ညမ္းညမ္းတစ္တစ္ခြခြ စကားမ်ားေျပာဆိုတာခံေနသည့္ အေျခအေနသို ေရာက္ေနမည္ ဟု ကိုသိန္းစိုး ဘယ္တုန္းကမွ ေယာင္လိုပင္ မေတြးမိခဲ့ပါ။ ခုေတာ့ ဘာလုပ္ရမည္နည္း ။ အိပ္ခန္းထဲမွ ေနာက္ထပ္ စကားသံတခ်ိဳထြက္လာျပန္သည္။ ဒီတခါေတာ့ ကိုသိန္းစိုး၏ ရႈမျငီး သည့္ ခ်စ္ဇနီးေလး ခင္ျငိမ္းတင့္ကိုယ္တိုင္၏ အသံပါေပ လိုးစမ္းပါရွင့္ ခပ္နာနာေလးဖိၾကိတ္ေဆာင့္လိုးစမ္း ပါ ကိုကိုရယ္ ဒီေနလိုးတာ သိပ္အားမပါ သလိုပဲ၊ လုပ္စမ္းပါ အားပါးပါး အင့္ အင့္ ဟုတ္ျပီ၊ ဟုတ္ျပီ ဒါမွ ကိုကိုစံခ်ိန္မွီတာ ကိုကိုလီးၾကီးကလဲ သံေခ်ာင္းၾကီးက်ေနတာပဲေနာ္ ေတာင့္ျပီးမာေနတုန္းပဲ ဒါေတာင္ ႏွစ္ခါ ျပီးထားလိုသာ ေတာ္ေတာ့တယ္ အား အမယ္ေလးေလး ကိုသိန္းစိုး ငယ္ထိပ္ မိုးၾကိဳးပစ္ေလျပီ။ တခါတည္းလွည့္ကာ အေ၀းသိုထြက္ေျပးျပီးသာ သြားလိုက္ခ်င္ေတာ့၏။ ဒါေပမယ့္ သူ မေျပး ႏိုင္။ ထူးျခားေသာ စြမ္းအင္တခုခုက ဆြဲငင္ထားသလို ေျခေထာက္ေတြက လွည့္လိုကို မရ။ ေရွ သိုပင္ တိုးျပီး ေခ်ာင္းၾကည့္ခ်င္သလိုလို ျဖစ္လာသည္။ ၾကားေနရသံေတြကေတာ့ ဘာမွ သံသယ ျဖစ္စရာမလိုေတာ့။ မိမိ ဇနီးေခ်ာေလး ေတာင့္ေတာင့္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္ တေယာက္ တျခားေသာ ေယာက္်ားတေယာက္ႏွင့္ ကာမစပ္ယွက္ေနေလျပီ။ ျပီးေတာ့ ခုမွ မဟုတ္ပဲ အေတာ္ ၾကာၾကာကတည္းက လိုးေနၾက ျဖစ္ျပီးမွာ ေသခ်ာသည္။ ေတာက္ ။ မိမိဇနီးႏွင့္ အျခားေယာက္်ားတေယာက္ လိုးေနၾကမႈေၾကာင့္ ကိုသိန္းစိုးအဖို ေရႊဥၾကမ္းညပ္၊ အူႏု ကြၽဲခတ္ ကိန္း ဆိုက္ေနရေလ၏။ ေဒါသေတြ တလိႈင္းလိႈင္း ထြက္လာသည္။ သိုေပမယ့္ တျခားတဖက္တြင္မေတာ့ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိပဲ ကိုသိန္းစိုး၏ ကာမရမက္မ်ား ယခင္က ႏွင့္ မတူ၊ ထူးျခားေသာ အရွိန္အဟုန္ျဖင့္ ႏိုးၾကားလာသည္။ သိစိတ္က မိမိမယားေဖာက္ျပန္မႈကို ေဒါသထြက္ေနသည္၊ မသိစိတ္ကေတာ့ သူတိုတစ္တစ္ခြခြေျပာေနသံမ်ားကို ၾကားရရင္း ရာဂေတြ ႏိုးၾကားေလေနသည္။ ထို ကာမစိတ္၏ ေစ့ေဆာ္မႈေၾကာင့္ပင္ ကိုသိန္းစိုး လီးၾကီး မတ္ေထာင္မွန္း မသိ မတ္ေထာင္လာရေလသည္။ ခံျပင္း ေဒါသမ်ား ေခ်ာင္းေခ်ာင္းထြက္ေနေသာ ကိုသိန္းစိုး မွာ သူလီးၾကီး ေတာင္လို ေတာင္ေနမွန္းပင္ သတိမထားမိပါ။ မသိစိတ္က တိုက္တြန္းေနေသာ ရာဂေဇာျဖင့္ ကုိသိန္းစုိးသည္ အိပ္ခန္းထဲမွ လိုးပြဲကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုေသာ ဆႏၵ တားမႏိုင္ ဆီးမရ ျဖစ္ေပၚလာေလေတာ့၏။.
421 ကိုသိန္းစိုး ေရွတိုးကာ အသာေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ခ်ိန္တြင္ ျမင္ရေသာ ျမင္ကြင္းက ရင္ဘတ္ကို တင္း ပုတ္ၾကီးၾကီးႏွင့္ ထုႏွက္လိုက္သလိုျဖစ္သြားရသည္။ ၾကည့္ပါဦး သူတိုလင္မယား တူႏွစ္ကိုယ္ အိပ္ၾကသည့္ ခုတင္ၾကီးေပၚတြင္ သူဇနီးေခ်ာေလး ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ အသားမဲၾကဳတ္ၾကဳတ္ လူကိုယ္ ခပ္ထြားထြား ေယာက္်ားတေယာက္ႏွင့္ ရက္ရက္ေရာေရာၾကီး ကာမစပ္ယွက္ေနၾကေလသည္။ သူဇနီး ကိုယ္ေပၚတြင္ အ၀တ္အစားဆိုလို ဘာမွ်မရွိ ပကတိ ကိုယ္တံုးလံုးၾကီး။ ဟိုလူကလည္းပဲ ဗလာ က်င္းလွ်က္သားႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္သား အားရပါးရကို ေဆာ္ေနၾကေလသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္က ေမြယာ ေပၚတြင္ ပက္လက္ေလးႏွင့္ ဒူးေထာင္ေပါင္ကားေပးထားလွ်က္ ဟိုလူက အေပၚမွတက္ခြကာ မနား တမ္း ေဆာင့္လိုးေနေလ၏။ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ ျဖဴေဖြး၀င္း၀ါစိုေျပကာ ဖြံထြားလွေသာ ကိုယ္ေပၚတြင္ အသားမည္းမည္းႏွင့္လူေကာင္ထြားထြား ေယာက္်ားကိုယ္လံုးၾကီးက ထပ္လွ်က္တက္ခြေနေသာ ျမင္ ကြင္းသည္ အျဖဴႏွင့္အမဲ တြဲထားသည္မို ဆန္းသစ္ကာ ဆြဲေဆာင္အား ရွိလွေပသည္။ ျမင္ကြင္းက ကိုသိန္းစိုးကို အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ စိတ္လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ေပးေလ၏။ မိမိမယားေခ်ာေလး တျခားေယာက္်ားတေယာက္ႏွင့္ ေဖာက္ျပန္ေနတာေတြရေတာ့ ေဒါသေတြ ၀န္တို စိတ္ေတြက တဟုန္းဟုန္း ေတာက္သည္။ တခ်ိန္တည္းမွာပင္ မိမိပင္ အိမ္ေထာင္သက္၃ႏွစ္အတြင္း တခါမွ ပီပီျပင္ျပင္ မျမင္ရဖူးေသးေသာ ဇနီးသည္၏ ၀တ္လစ္စလစ္ မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္း ကိုယ္လံုးၾကီးကို ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးတင္းတင္းရင္းရင္း အနီးကပ္ျမင္ေနရမႈေၾကာင့္ ထူးျခားစြာ ရင္ေတြခုန္၊ စိတ္လႈပ္ရွားလာသည္။ မ်က္စိေတြ အစြမ္းကုန္ ျပဴးထြက္လွ်က္ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ မို၀န္းၾကီးထြားလွေသာ ႏိုအံုၾကီးမ်ား ေသးသိမ္ေသာ ခါးေလး ေအာက္မွ ကားအိလြန္းလွေသာ ဖင္ဆံုၾကီးမ်ား ျဖဴေဖြးသြယ္ေပ်ာင္းေသာ ေပါင္တံတုတ္တုတ္ခဲခဲ ၾကီးမ်ားကို အားရပါးရပင္ ၾကည့္ေနမိေတာ့သည္။ ထိုျပင္ မိမိႏွင့္က်ေတာ့ ရွက္သလိုလို စိတ္မပါသလိုလိုႏွင့္ ေအာက္မွ အေသေကာင္ပမာ ျငိမ္ခံေနခဲ့ ေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္က ခုေတာ့ ပီပီျပင္ျပင္ရက္ရက္ေရာေရာ တက္တက္ၾကြၾကြအားပါးတရ အလိုးခံေန သည့္ ျမင္ကြင္းကလည္း ကိုသိန္းစိုး၏ ရမက္ကို ထူးထူးျခားျခား ႏိႈးဆြေနေလ၏။ တၾကိမ္တခါမွ် မျဖစ္ေပၚဘူးေသာ ကာမစြမ္းအင္မ်ားႏိုးၾကားလာမႈသည္ အျမဲလို အထေနွးတတ္ေသာ သူလီးၾကီးကို အခ်ိန္တိုအတြင္းပင္ မာေၾကာမတ္ေထာင္လာေစေလသည္။ သူကသာ သူကိုယ္သူ သတိမထားမိေသာ္လည္း ကိုသိန္းစိုးလီးၾကီးကေတာ့ျဖင့္ သံေခ်ာင္းၾကီးပမာ မာေၾကာလာေနေလျပီ။ မိမိလင္ေတာ္ေမာင္ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနမွန္း မသိရွာေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ေအာင္မင္း၏ ျပင္းထန္ျပီး အားပါေသာေဆာင့္ခ်က္မ်ားကို ၾကီးမားအိကားေသာ ဖင္ဆုံၾကီးတၾကြၾကြျဖင့္ အႏိုင္မခံ အရံႈးမေပး စတမ္း တုန္ျပန္ေနေလသည္။ တခါတခါမ်ား ေအာင္မင္းပင္ အေပၚ ေျမာက္ေျမာက္တက္သြား၏။ ဒါကို ျမင္ေတြရေသာ ကိုသိန္းစိုးကေတာ့ သူမ်က္စိကိုပင္ သူမယံုႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေနရ၏။ မနာလိုစိတ္ေတြ ရမက္စိတ္ေတြ တဟုန္းဟုန္း ေလာင္ျပီးရင္း ေလာင္ျမိဳက္ေနေလျပီ။ ကဲ တမ်ိဳးေျပာင္းျပီး လိုးရေအာင္ တင့္တင့္ ေရ ခင္ျငိမ္းတင့္တို ပံုစံေျပာင္းၾကသည္။ ထိုအခါမွ ကိုသိန္းစိုးသည္ သူမယားေခ်ာေလးကို အပီအျပင္ သမေနသူမွာ သူအသိ အညာသား ေအာင္မင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေသေသခ်ာခ်ာ ျမင္လိုက္ရေလေတာ့၏။ ေတာက္ ဒီလိုေကာင္ မည္း မည္းက်ဳတ္က်ဳတ္ႏွင့္မွ ျဖစ္ရတယ္လို တင့္တင့္ ရယ္ ။ ေအာင္မင္းကို ကိုသိန္းစိုးသိခဲ့တာ ၾကာျပီျဖစ္ေပမယ့္ သိပ္ရင္းရင္းႏွီးႏွီးမရွိခဲ့။ အိမ္ကို တခါတခါ၀င္ထြက္ေနတတ္ေပမယ့္ ဒီလိုေကာင္ မည္းမည္းက်ဳတ္က်ဳတ္ႏွင့္ သူဇနီးျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာေလးကို ဘယ္လိုစိတ္ကူးႏွင့္မွပင္ ယွဥ္လိုေတာင္ ေတြးမၾကည့္မိခဲ့။ ခုေတာ့ ဒီ အညာသားက သူအိမ္ထဲေရာက္ သူတိုလင္မယားအိပ္ခန္းထဲမွာ သူဇနီးေခ်ာေလးကို အပီအျပင္ ျဖဳတ္ေနပါေလျပီေကာ ။ သာမာန္အားျဖင့္ေျပာရလွ်င္ ကိုသိန္းစိုးအေနျဖင့္ အိပ္ခန္းထဲ ေျခသံျပင္းျပင္းျဖင့္ ၀င္ေရာက္သြားရ မည္၊.
422 စပ္ယွက္ေနသူႏွစ္ေယာက္ကို လူခြဲပစ္ရမည္၊ ေအာင္မင္းကို ထုိးၾကိတ္ကန္ေက်ာက္ကာ မယားခိုးမႈျဖင့္ တရားစြဲျပစ္ရမည္၊ ခင္ျငိမ္းတင့္ကိုေတာ့ လွိမ့္လွိမ့္ျပီး ရိုက္ျပစ္သင့္ေပသည္။ သိုေပမယ့္ ကိုသိန္းစိုး ဒါေတြကို တခုမွ မလုပ္ႏိုင္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ကို ေအာင္မင္းလိုးေနပံုကိုၾကည့္ ၾကည့္ရင္း ရမက္ေဇာေတြကသာ ေကာင္းေကာင္းၾကီးလႊမ္းမိုးလာသည္။ မနာလို ၀န္တိုေဒါသႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ထိုရမက္ေဇာသည္ အင္အားၾကီးလွေပ၏။ ဒီျမင္ကြင္းေလး ျပက္ျပယ္သြားမွာကို စိုးေနမိ ျပီ။ ထိုေၾကာင့္လည္း ကိုသိန္းစိုးမွာ ၀င္ျပသနာလုပ္ရန္ေ၀းစြ၊ မ်က္လံုးပင္ မခြာႏိုင္ပဲ လိုးပြဲကို အထူးတန္းမွ ဆက္ၾကည့္ေနမိေလေတာ့သည္။ ဘယ္လိုမ်ား ထြင္ဦးမွာလဲ လို ကိုကုိ ရဲ ခင္ျငိမ္းတင့္က ညဳတုတုေလး ေျပာသည္။ တင့္တင့္က အေပၚတစ္လွည့္တက္လိုးေပးေလ မေကာင္းဘူးလား အင္း ေကာင္းတယ္ လုပ္မယ္ အေပးအယူ မွ်ေနလိုက္ၾကပံုမ်ား ။ ကိုသိန္းစိုး လက္သီးကုိ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားမိသည္။ သူတိုအသြင္ သူတိုေျပာေနသည့္ စကားမ်ားကို ၾကည့္ျခင္း နားေထာင္ျခင္းျဖင့္ သူတိုႏွစ္ေယာက္ ဒီလို အလုပ္ျဖစ္ေနၾကသည္မွာ ေတာ္ေတာ့ကို ၾကာျပီမွန္း ေဗဒင္ေမးေနစရာပင္ မလို။ ေၾသာ္ မိမိေတာ့ ႏြားလံုးလံုး ျဖစ္ေနခဲ့ရေပသည္ကိုး ။ ေတာက္ ေအာင္မင္းက ခင္ျငိမ္းတင့္ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ သူလီးၾကီးကို ျပြတ္ကနဲ ဆြဲထုတ္သည္။ ေအာင္မင္း ၏ လီးၾကီးက ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ားစိုရႊဲကာ ေတာက္ေျပာင္၀င္းပ ေနသည္။ သူထံုးစံအတိုင္း သံေခ်ာင္း တမွ်လည္း မာေၾကာေနသည္။ အင္း ဒါေၾကာင့္လည္း ခင္ျငိမ္းတင့္ ဒီေကာင့္ကို ေနာက္ေကာက္ က်သြားရတာျဖစ္မည္ ဟု ကိုသိန္းစိုး ဆင္ျခင္သေဘာေပါက္မိသည္။ ေအာင္မင္းသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္ကိုယ္ေပၚခြထားရာမွ ဖယ္ဆင္းျပီး ေမြယာေပၚ ပက္လက္လွန္လွဲသည္။ ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ားေျပာင္လက္ေနေသာ သူလီးၾကီးက မိုးကိုေမွ်ာ္ကာ ေင့ါေင့ါ ေင့ါေင့ါနွင့္ ။ ခင္ျငိမ္းတင့္က ထိုလီးၾကီးေပၚ တက္ထိုင္မည္ျပဳသည္။ ဟာ တင့္တင့္။ လီးစုပ္ေပးဦးေလကြာ ေအာင္မင္းက ခင္ျငိမ္းတင့္ ႏိုအံုၾကီးတခုကို လွမ္းညွစ္ကိုင္တြယ္ရင္း ေျပာလိုက္သည္။ သူသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ မည္သည့္မိန္းမႏွင့္မွ မတူေအာင္ ၾကီးမားႏူးညံ့ကာ တင္းတင္းရင္းရင္းရွိလွ ေသာ ႏိုၾကီးေတြကို အျပတ္ႏွစ္သက္ သေဘာက်သူျဖစ္ရကား မၾကာခဏပင္ ႏိုၾကီးေတြကို ကိုင္ဆြဲ ညွစ္နယ္လုပ္တတ္ေလသည္။ ကိုကိုက တကယ္ပဲကြာ ရစ္ျပီ ခင္ျငိမ္းတင့္က ေအာင္မင္းကို မ်က္စေလးခ်ီကာ ၾကည့္ရင္းေျပာသည္။ ေလသံက တကယ့္ကို ညဳတုတုေလး ။ ေအာင္မင္းပင္ မရိုးမရြ ျဖစ္သြားသည္။ အရွက္အေၾကာက္ၾကီးကာ ရြံလည္း အရမ္းရြံတတ္သူအျဖစ္ သူဇနီးသည္ကို သိထားေလေသာ ကိုသိန္းစိုးသည္ ေအာင္မင္းခိုင္းသလို ခင္ျငိမ္းတင့္ လုပ္ပါ့မည္လား ဟု ေတြးမိသည္။ သိပ္ေတာ့ မထင္ ။ မ်က္ေတာင္ပင္ မခပ္ႏိုင္ပဲ ခင္ျငိမ္းတင့္ ဘယ္လိုမ်ား တုန္ျပန္ေလမလဲဟု စိတ္၀င္တစား ျပဴးျပဲ ၾကည့္ေနမိ၏။ ရစ္တာ မဟုတ္ပါဘူးကြာ တင့္တင့္ ပိုျပီး ဖီလင္လာရေအာင္လိုပါ ဟဲဟဲ ေတာ္ပါ သူပဲ အေျပာေကာင္း ခစ္ခစ္ခစ္ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ေငါ့ကနဲေင့ါကနဲ လႈပ္ေနေသာ ေအာင္မင္း၏လီးၾကီးကို ၾကည့္ကာ တခစ္ခစ္ ရီ ေလသည္။ ျပီးေတာ့ ေအာင္မင္းေပၚတက္ခြမထိုင္ေသးပဲ ေဘးနားတြင္သာ ဒူးတုတ္ထိုင္ခ်လိုက္ျပီး ကိုယ္ကို ေရွသိုကိုင္းညႊတ္လိုက္၏။ တခ်ိန္တည္းမွာပင္ ခင္ျငိမ္းတင့္ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလး ႏွစ္ခုက ပြင့္ဟ သြားသည္။ ထိုေနာက္တြင္ေတာ့ လီးတံၾကီးကို အလုိက္သင့္ ဟပ္ယူလိုက္ကာ ခပ္ျပင္းျပင္း စုပ္လိုက္ေလေတာ့သည္။ ျပြတ္ ျပြတ္ ပလပ္ ျပြတ္ျပြတ္ျပြတ္ အားပါးပါး မိုက္တယ္ကြာ။ ရွီး ဟင္းဟင္းဟင္း ေအာင္မင္း၏ မခ်ိမဆန္ ညီးတြားလိုက္သံက ကိုသိန္းစိုးကို အံၾကိတ္ျပီး လက္သီးတင္းတင္း ဆုပ္ သြားမိေစ၏။ ေၾသာ္ သူမယားေခ်ာေလးေတာ့ ကာမကြၽန္ လံုးလံုးၾကီး ျဖစ္ေနပါျပီေကာ။.
423 ကိုသိန္းစိုးသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္ အပီအျပင္ လီးစုပ္ေပးေနပံုကိုၾကည့္ရင္း ၾကည့္ရင္း ရင္ထဲက ေဒါသ လႊမ္းေသာ ကာမဆိပ္ေတြ တက္သည္ထက္ တက္လာကာ သူလက္ေတြက ေထာင္မတ္ေနျပီျဖစ္ေသာ သူလီးၾကီးဆီ အလိုလိုေရာက္ရွိ ဆုပ္ကုိင္မိေလေတာ့၏။ ကိုသိန္းစိုးသည္ အလုပ္ကိုၾကိဳးစားလုပ္ကိုင္သူျဖစ္ သလို အ၀တ္အစားကိုလည္း ေသေသသပ္သပ္ ၀တ္တတ္ေလသည္။ အခုလည္း တက္ထရက္တိုက္ပံု၊ အဲရိုးရွပ္၊ ရခိုင္ပုဆိုးႏွင့္ျဖစ္၏။ ပုဆိုးေအာက္ မွာေတာ့ ေဘာင္းဘီတိုတထပ္ပါသည္။ ေရွးဆန္သူမို ေခတ္ေပၚ စပီဒိုပံုမ်ိဳးမဟုတ္၊ အားကစားလုပ္ လွ်င္ ၀တ္ၾကသည့္ ရိုးရိုးေဘာင္းဘီတိုမ်ိဳးသာျဖစ္၏။ ေဘာင္းဘီတိုက သိပ္မၾကပ္၊ ခပ္ပြပြျဖစ္သည္။ ဒါေၾကာင့္မို ေဘာင္းဘီေအာက္မွ ထိုးေထာင္ထြက္လာေသာ သူလီးၾကီးက အရမ္းကို တိုးထြက္ ေထာင္မတ္လာ၏။ ခပ္ထူထူ ရခိုင္ပုဆိုးသည္ပင္ လီးၾကီးကို မတားထားႏိုင္။ သဘာ၀ ေစ့ေဆာ္မႈျဖင့္ လီးၾကီးကို အလုိလို ဆုပ္ကိုင္မိေသာ ကိုသိန္းစိုးသည္ အလိုလိုပင္ ေရြလ်ားပြတ္သပ္မိ၏။ တစတစ ျဖင့္ ဂြင္းတိုက္မိသည့္ အျဖစ္သို ေရာက္မွန္းမသိ ေရာက္သြားေလေတာ့သည္။ ပုဆိုးက ထူေနေတာ့ ဂြင္းတိုက္ရတာက သိပ္ ဖီးလ္မလာ။ မိမိကိုယ္ကိုပင္ ဘာလုပ္မိမွန္း သတိမျပဳ မိပဲနွင့္ပင္ ကိုသိန္းစိုးသည္ ရခိုင္ပုဆိုးကို ဂြင္းသိုင္းပစ္လိုက္မိ၏။ ျပီးေတာ့မွ ေဘာင္းဘီကို ေမွ်ာ့ၾကိဳး ေလွ်ာ့ကာ လီးေခ်ာင္းၾကီးကို အပီအျပင္ဆုပ္ကိုင္ျပီး ဂြင္း နာနာတိုက္ေနမိေတာ့သည္။ သူ အာရံုက ေတာ့ သူဆီမွာ မရွိ၊ ေအာင္မင္းလီးၾကီးကို သဲသဲမဲမဲ စုပ္ေပးေနသည့္ သူဇနီးသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္ ဆီ မွာသာ ရွိေလသည္။ ကဲကဲ စုပ္တာေတာ္ေတာ့။ အေပၚကတက္ခြျပီး လိုးေတာ့ တင့္တင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္လီးစုပ္ေပးမႈကို အေတာ္ၾကာမွိန္းခံေနျပီးမွ ေအာင္မင္းက ေျပာ၏။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ လီးၾကီးကို ပါးစပ္ထဲမွ ထုတ္လိုက္သည္။ ေစာေစာက ေစာက္ရည္မ်ားျဖင့္ စိုရႊဲ ေျပာင္လက္ေနခဲ့ေသာ လီးၾကီးသည္ ယခုေတာ့ျဖင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္ တံေတြးမ်ားျဖင့္ စိုရႊဲေနရျပန္ေလျပီ။ မာတာကေတာ့ ပိုလိုပင္ မာလာသလား ထင္မွတ္ရ၏။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ေအာင္မင္း၏ ကိုယ္ေပၚတက္ခြသည္။ ေဆာင့္ေၾကာင့္ မက်တက်ထိုင္ေနမိသျဖင့္ ခင္ျငိမ္းျမင့္၏ နဂိုက အိထြားေသာဖင္ဆံုၾကီးမ်ားက ပိုလို ကားစြင့္ေနၾက၏။ ေနာက္ဖက္မွ ျမင္ေန ရေသာ ကိုသိန္းစိုးအေနျဖင့္ သူဇနီးေခ်ာေလး၏ ဖင္ၾကီး အပီအျပင္ျပဲေနပံု ျပဴတစ္ထြက္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္အ၀သို ေအာင္မင္းလီးၾကီး ထိုးေထာက္မိပံုတိုကို ေသေသခ်ာခ်ာ ျမင္ရေလသည္။ ျပီးသည့္ေနာက္တြင္ကား ခင္ျငိမ္းတင့္က ဖင္ဆံုၾကီးကိုႏွိမ့္ခ်လိုက္ရာ လီးၾကီးက ေစာက္ပတ္ေလးထဲ တအိအိထိုး၀င္ေလေတာ့၏။ ကုိသိန္းစိုးလက္ေတြကလည္း သူလီးေခ်ာင္းမာမာၾကီးေပၚမွာ အရွိန္အဟုန္အျပင္းသားႏွင့္ ဂြင္းတုိက္ ေကာင္းေနဆဲ ။ ခင္ျငိမ္းျမင့္သည္ ေစ်းကိုခပ္ျမန္ျမန္၀ယ္ေနေလသည္ ။ အိမ္ျမန္ျမန္ျပန္ကာ အစ္မျဖစ္သူခင္ျငိမ္းတင့္ႏွင့္ ေအာင္မင္းတို လိုးပြဲကို ၾကည့္ခ်င္လွျပီ။ ခင္ျငိမ္းျမင့္သည္ ႏွာထန္သူေလးျဖစ္ရာ အပ်ိဳဘ၀ကပင္ သူမ်ားအတြဲေတြျဖဳတ္ၾကလွ်င္ ေခ်ာင္းၾကည့္ ေနၾက။ မိမိကုိယ္တုိင္ ေအာင္မင္း အလိုးခံရေတာ့ အလိုးခံရသည့္အရသာကိုေကာ သူမ်ားလိုးတာ ေခ်ာင္းၾကည့္ရသည့္ အရသာကိုပါ စြဲမက္ႏွစ္ျခိဳက္မိသြားရသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ႏွင့္ ေအာင္မင္းတို ျဖစ္ သြားၾကျပီးေနာက္တြင္ကား ခင္ျငိမ္းျမင့္အဖို ေခ်ာင္းၾကည့္စရာ ပြဲၾကီးပြဲေကာင္းတခုကို ေလလံဆြဲ ရရွိလုိက္သည့္အလားပင္ ရွိေတာ့သည္။ ညီအမနွစ္ေယာက္လံုး ေအာင္မင္းႏွင့္ နည္းလမ္း မ်ိဳးစံု ကမ္းကုန္ေအာင္ လိုးခဲ့ၾကျပီျဖစ္သည့္တိုင္ ခင္ျငိမ္းတင့္ႏွင့္ ေအာင္မင္း ႏွစ္ေယာက္ထဲလိုးတာ ကိုလည္း သူမက မၾကာခန ေခ်ာင္းၾကည့္ျမဲပင္ျဖစ္၏။.
424 တူးဘိုင္၀မ္း မဆြဲပဲ ခင္ျငိမ္းတင့္ တေယာက္ထဲကိုပဲ ေအာင္မင္း အမဲဖ်က္ေသာေနမ်ားသည္ ခင္ျငိမ္းျမင့္အတြက္ အပီအျပင္ၾကည့္ရ ေသာ ေနမ်ားပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။ ေခ်ာင္းၾကည့္သည္ဆိုေပမယ့္ အားလံုးအထာေပါက္ေနသည္မို ေပၚတင္ၾကည့္သည္ႏွင့္ သိပ္ေတာ့မျခားပါ။ ခင္ျငိမ္းျမင့္သည္ ခဲအိုေတာ္ႏွင့္ အစ္မျဖစ္သူတို ညည လိုးၾကသည္ကိုလည္း အခါအားေလွ်ာ္စြာ ေခ်ာင္းဆဲျဖစ္၏။ သိုေသာ္ လိုးပြဲက ကိုသိန္းစိုး လီးအက်ျမန္မႈေၾကာင့္ ျမန္ဆန္လွကာ မီးကလဲ ေမွာင္ေမွာင္ထဲတြင္သာ လုပ္ၾကသည္မို ခင္ျငိမ္းျမင့္အဖို ေခ်ာင္းရတာ ေအာင္မင္းႏွင့္ခင္ျငိမ္းတင့္ ပြဲေတြလို မပီျပင္ပါ။ အလ်င္လိုမွ အေႏွးျဖစ္ရသည္ဆိုသလိုပင္ ေစ်းအျမန္၀ယ္ျပီး ျပန္ထြက္လာကာမွ ေစ်းထိပ္နားတြင္ ငယ္သူငယ္ခ်င္း ခင္ျမတ္ႏိုင္ဆိုသူႏွင့္ ေတြေနေလ၏။ မေတြရသည္မွာ ၾကာလွျပီမို ခင္ျမတ္နိုင္က စကားေတြေကာင္းေနေလရာ အတင္းစကားျဖတ္ ျပန္ရမွာကလည္းမေကာင္းတတ္ေသာေၾ ကာင့္ ခင္ျငိမ္းျမင့္မွာ စိတ္မပါ့တပါႏွင့္ပင္ အလိုက္အထိုက္စကားျပန္ေျပာရင္း အခ်ိန္ေတြ ကုန္ေနရေလ သည္။ စိတ္ကူးထားသလို ခင္ျငိမ္းတင့္ႏွင့္ ေအာင္မင္းတိုလိုးပြဲကို အထူးတန္းက ၾကည့္ရန္အတြက္ အိမ္အျမန္ျပန္လို မရေတာ့ေပ။ ထိုသို ခင္ျငိမ္းျမင့္တေယာက္ အိမ္ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ ျပန္မလာႏိုင္သည့္အတြက္လဲ ကိုသိန္းစိုးအဖိုေတာ့ သူမယားေခ်ာေလးႏွင့္ ေအာင္မင္းတို လိုးပြဲကို အေနွာင့္အယွက္မရွိ လြတ္လပ္စြာ ဆက္ၾကည့္နိုင္ရန္ စီစဥ္ေပးလိုက္သလို ျဖစ္သြားရေလသည္။ ကိုသိန္းစိုးသည္ မ်က္လံုးၾကီးအျပဴးသားႏွင့္ အိပ္ခန္းထဲသို စူးစူးစိုက္စိုက္ပင္ ၾကည့္ေနသည္။ အိပ္ခန္းထဲမွ စံုတြဲကေတာ့ ရက္ရက္ေရာေရာၾကီးကို လိုးလို ေကာင္းေနၾကဆဲ။ ေအာင္မင္းက ေအာက္မွာ ပက္လက္၊ ခင္ျငိမ္းတင့္က အေပၚကတက္ခြကာ ဖိၾကိတ္ေဆာင့္လိုးေနျခင္း ျဖစ္သည္။ သာမာန္ ေလွၾကီးထိုး ရိုးရိုးျဖင့္သာ ဇနီးသည္ႏွင့္၃ႏွစ္လံုး စခန္းသြားလာခဲ့သူ ကိုသိန္းစိုး အဖို ဒီျမင္ကြင္းက ထူးဆန္းေနသည္။ မၾကည့္လိုမျမင္လိုေသာ္လည္း မျမင္ရက္ေသာ္လည္း ထြက္ခြာသြားနိုင္စြမ္းလဲ ကိုသိန္းစိုး မရွိရွာပါ။ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ အရွက္အေၾကာက္ကင္းမဲ့စြာ တဏွာ ထန္ေနပံုမ်ားသည္ ကိုသိန္းစိုးကို မ်က္ေစ့မလႊဲႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္ထားေလသည္။ လက္ကလည္းပဲ မနားတမ္းကို ဂြင္းတုိက္ေနမိသည္။ မိမိဇနီးေခ်ာေလးႏွင့္ အျခားေယာက္်ားတေယာက္ ေဖာက္ျပန္ယင္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ခပ္ရမ္းရမ္း လိုးေန ၾကသည္ကို အနီးကပ္ျမင္ေတြေနရေသာ လင္ေတာ္ေမာင္တေယာက္၏ ထူးျခားေသာ ကာမစိတ္အာရံု ႏိုးၾကားမႈျဖစ္ရပ္ တခုရယ္ပါ ။ ကိုသိန္းစိုးလီးသည္ ယခင္ကဆို ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ မေတာင္။ အထေႏွးသလို ေတာင္ျပီးလွ်င္လည္းပဲ အခ်ိန္ၾကာၾကာ မာေက်ာေနျခင္းမရွိ။ ခနအတြင္း မာန္ျပန္က်ကာ ျပန္ေပ်ာ့ေခြသြားျမဲျဖစ္၏။ ခုေတာ့ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ဂြင္းတိုက္ေနသည့္တိုင္ သူလီးၾကီးမွာ ျပန္ေပ်ာ့က်မသြား၊ သုတ္ရည္ေတြလည္း မထြက္လာေသးပဲ သံေခ်ာင္းတမွ် မာတင္းေနဆဲရွိေသးသည္။ ဂြင္းတိုက္ရင္း ပိုလို ပိုလိုသာ မာျပီး လာသည္ကို ခံစားမိေနရ၏။ ကိုသိန္းစိုး ကိုယ့္ကိုကုိယ္ပင္ ကိုယ္မယံုႏိုင္ ျဖစ္ေနရသည္။ တက္ထရက္စ္ တုိက္ပံု၀တ္၊ ရခိုင္ပုဆိုးကို ဂြင္းသိုင္းျပီး ေအာက္မွ ေဘာင္းဘီတိုကို ေမွ်ာ့ၾကိဳးေလွ်ာ့ ကာ အပီအျပင္ ဂြင္းတိုက္ေနေသာ ကိုသိန္းစိုးပံုကို တေယာက္ေယာက္သာျမင္လွ်င္ အေတာ့္ကို ရီစရာေကာင္းေနေပလိမ့္မည္။ ကိုသိန္းစိုးကေတာ့ သူခံစားခ်က္နွင့္သူ ဘာကိုမွလဲ ဂရုမျပဳမိနိုင္အား။ ဂြင္းကို အပီအျပင္တိုက္ဆဲ။ မ်က္လံုးမ်ားကေတာ့ သူဇနီးေခ်ာေလး ခင္ျငိမ္းတင့္၏ ေအာင္မင္း ကိုယ္ေပၚတက္ခြ လိုးေဆာင့္ေနမႈကို စူးစူးရဲရဲ ၾကည့္ေနမိဆဲ။ ေအာင္မင္းကေတာ့ သူအေပၚတက္ခြကာ ဖိၾကိတ္လိုးေပးေနေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္ကို အားရစြာပင္ ေအာက္မွ ၾကည့္ေနေလသည္။ သည္မိန္းမကို လိုးခြင့္ၾကံဳေလေသာ မိမိ၏ ကံထူးပံုကိုလည္း စိတ္ထဲ ေတြးကာ တစိမ့္စိမ့္ေက်နပ္ေနမိသည္။ ကာမမႈမ်ား ဘာမွမသိေသးပဲ အရိုင္းသက္သက္ျဖစ္ေနေသး ေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္အျဖစ္မွ ရမက္ေရယ်ဥ္တြင္ ယဥ္ပါးလာေသာ မိန္းကေလးျဖစ္လာေအာင္ တမ်ိဳး၊ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြကာ အရွက္အေၾကာက္ၾကီးလွသူေလး အျဖစ္မွ တဏွာေနာက္ ေကာက္ေကာက္ပါ ေအာင္လိုက္ရင္း ရမက္လိႈင္းျပင္းထန္သည့္ မိန္းမရိုင္းေလး ျဖစ္လာေအာင္ တသြယ္ အရိုင္းမွ အယဥ္ အယဥ္မွ အရိုင္း ေျပာင္းလဲပံုသြင္းေပးႏိုင္ခဲ့သည့္ မိမိအစြမ္းကိုလည္း ေတြးမိေလတိုင္း ပီတိ ျဖာေနမိေလေတာ့၏။.
425 ေအာင္မင္းသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ ရမက္လႊမ္းေနေသာ မ်က္ေတာင္စင္းစင္းေလးမ်ား၊ မဟတဟ ျဖစ္ ေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးမ်ား၊ ေသြးေရာင္လႊမ္းကာ ေခြၽးသီးေလးေတြစိုေနေသာ မ်က္ႏွာေလး တိုကို မ၀ႏိုင္ေအာင္ ၾကည့္ရင္း စည္းစိမ္ယူေနေလသည္။ ဖင္ဆံုၾကီးကို ၾကြလိုက္ခ်လိုက္လုပ္ေနမႈေၾကာင့္ တုန္တုန္ တုန္တုန္ျဖစ္ေနေသာ ႏိုၾကီးမ်ားကိုလည္း အံတၾကိတ္ၾကိတ္ႏွင့္ ၾကည့္ရႈခံစားရင္း သူလီး ၾကီးကို ခင္ျငိမ္းတင့္ ေစာက္ေခါင္းထဲ ၀င္ႏိုင္သမွ် ၀င္ေအာင္ ေကာ့ေကာ့ထိုးေပးေနမိျပန္သည္။ အရည္ေတြ ရႊမ္းရႊမ္းစိုကာ ေဖာင္းမိုေနေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္ေစာက္ဖုတ္ျဖဴျဖဴထဲသို မိမိလီးမဲမဲၾကီးက တုိး၀င္ျပန္ထြက္ ျဖစ္ေနပံုကိုလည္း တခါတခါ ေခါင္းေထာင္ေထာင္ထကာ ၾကည့္ျပီး အရသာခံလိုက္ ေသး၏။ လက္ကိုဆန္ထုတ္၍ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ ၾကီးမားလံုး၀န္းေသာ အိေထြးႏူးညံ့ေသာ ႏိုၾကီးမ်ား ကို လွမ္းကိုင္ ဆုပ္နယ္ျခင္းကေတာ့ မၾကာမၾကာပင္ လုပ္ေလသည္။ ဖင္ဆံုတင္းတင္းၾကီးကိုလည္းပဲ လွမ္းကိုင္ကာပြတ္ရင္း စအိုေပါက္ေလးကို လက္ခလယ္ျဖင့္ ထိုးကလိတာလဲ လုပ္လုပ္ေပးေသးသည္။ ဖင္အလုိးခံဘူးျပီးျဖစ္ေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ ဖင္၀တြင္ ယားက်ိက်ိျဖစ္ကာ တြန္၍ တြန္၍သြားရ ေလ သည္။ ဒါေတြကိုအနီးကပ္ျမင္ေနရေသာ လင္ေတာ္ေမာင္ ကိုသိန္းစိုးမွာေတာ့ ဖီလင္ေတြတက္သထက္ ထက္ရင္း ဂြင္းထုခ်က္ေတြကလည္း ျပင္းသထက္ျပင္းလာေနရေတာ့၏။ မၾကာခင္ ခင္ျငိမ္းတင့္ လႈပ္ရွားမႈတို ပိုသြက္လာသည္။ ကာမအရသာ အထြတ္အထိပ္ေရာက္ခါနီးလာေလျပီမို ရမက္ေဇာေတြ ထန္သည္ထက္ ထန္လာသည္။ ဖင္ၾကီးကို အသာအယာမဟုတ္ေတာ့ပဲ အားထည့္ျပီး ေဆာင့္ေဆာင့္ခ်သည္။ ေအာက္မွ ေအာင္မင္းပင္ တခါတခါ အင့္ကနဲ အသံထြက္ကာ မ်က္ျဖဴလန္လန္ သြားရသည္အထိ။ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနေသာ ကိုသိန္းစိုးသည္ သူဇနီးဖင္ဆံုျဖဴျဖဴၾကီးမ်ား ဒလၾကမ္းတုန္ခါေဆာင့္ခ်ေနၾက သည္ကို ၾကည့္ရင္းၾကည့္ရင္း ဂြင္းတိုက္ခ်က္ေတြ ပိုျပင္းလာကာ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သုတ္ရည္ေတြ ဖြမ္းကနဲ ပန္းထြက္သြားေလေတာ့၏။ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီေရွပိုင္းတခုလံုး သုတ္ရည္ေတြ စိုရႊဲေပက်ံ ကုန္ေလေတာ့သည္။ ေတာက္ ဟင္း သုတ္ရည္ပန္းထြက္သည့္အရသာက ခါတိုင္းလို မစိုမပိုမဟုတ္ပဲ အဟုန္ျပင္းျပင္းႏွင့္ တလၾကမ္း ပန္းထြက္သြားသည္မို ကိုသိန္းစိုး မၾကံဳစဖူး အရသာထူးကာ ေတာက္ေတြေခါက္ သက္ျပင္းေတြ ခ်မိသည္။ အခန္းထဲက စံုတြဲကေတာ့ ကာမဒီေရေတြ အျပတ္တက္ေနသည္မို ကိုသိန္းစိုးအသံေတြကို မၾကားမိၾကပါ။ ေဆာင့္စမ္း တင့္တင့္ နင့္ဖင္ဆံုၾကီးကို အပီေဆာင့္စမ္း ကိုကိုကလည္း ေအာက္က ေကာ့တင္ေပးဦးေလ ကိုကိုရဲ အင့္အင့္ အရသာေကာင္းေကာင္းေတြကာ တပြဲသိမ္းၾကရန္ အၾကီးက်ယ္ဆံုးေဆာင့္လိုးၾကဘို ေအာင္မင္း ႏွင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္တို အေပးအယူ စကားဆိုၾကေလျပီ။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ဖင္ဆံုၾကီးကို အထက္သိုပင့္မလိုက္၏။ လီးဒစ္ၾကီး ေပၚလုလုေရာက္သည္ အထိ ဆြဲမ လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုေနာက္တြင္ေတာ့ ခါးအားေကာ တကိုယ္လံုးအေလးခ်ိန္ကိုသံုးကာ ေအာက္ကို ၾကမ္းႏိုင္သမွ်အၾကမ္းဆုံး ဖိေဆာင့္ခ်လိုက္ေတာ့၏။ ေအာင္မင္းကလည္း အရံႈးမေပး၊ ခင္ျငိမ္းတင့္ ေဆာင့္ခ်လာခ်ိန္ႏွင့္ အံကိုက္ပင္ ေအာက္မွ အသက္ ေအာင့္ အံၾကိတ္ကာ ရွိသမွ် အားအင္အကုန္သံုးျပီး ေဆာင့္ထိုးေကာ့ပင့္ တင္ပစ္လိုက္သည္။ ေဖာင္း အား အင့္ဟင့္ဟင့္ ေကာင္းလိုက္တာ အိုး အား ရွီး မိတယ္ကြာ တကယ္ပဲ ဟူး အားႏွစ္ခု လမ္းခုလပ္တြင္ မီးပြင့္မတတ္ ဆံုလိုက္ၾကသျဖင့္ ေဖာင္းကနဲျမည္သံနွင့္အတူ ခင္ျငိမ္းတင့္ ေရာ ေအာင္မင္းပါ မခ်ိမဆန္ ညဥ္းညဴသံေတြ တျပိဳင္တည္း ပြင့္ထြက္သြားရ၏။ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသား ႏုႏုေလးမ်ားကို တလၾကမ္းတိုး၀င္လာေသာ လီးၾကီးသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ သားအိမ္၀ေလးကိုပင္ နင့္ကနဲေနေအာင္ ေဆာင့္မိေလသည္။.
426 တစ္ခ်က္ဆို ဆိုသေလာက္ ထိလွမိလွ ေသာ ေဆာင့္ခ်က္ပင္ျဖစ္ပါ၏။ ဆီးစပ္ခ်င္း ျပန္မခြာၾကပဲ ေအာင္မင္းက ေကာ့ပင့္လွ်က္ ခင္ျငိမ္းတင့္ က ဖိခ်ထားလွ်က္ ဆက္ေတာင့္ထားမိၾကသည္။ ႏွစ္ေယာက္လံုးလဲ တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနၾကေလျပီ။ ဂြင္းတိုက္ယင္း သုတ္ရည္ေတြထြက္သြားသျဖင့္ လီးၾကီးေပ်ာ့သြားေတာ့မည့္ ဆဲဆဲ ကိုသိန္းစိုးမွာ ဤျမင္ကြင္းကို မ်က္လံုးအျပဴးသားႏွင့္ၾကည့္ရင္း ျငိမ္းမလိုျဖစ္ေနေသာ ကာမမီးမ်ားက မီးပံုကို ေရနံဆီေလာင္းလိုက္သလို ဟုန္းကနဲ ျပန္ထၾကြလာၾကေလသည္။ သူလီးၾကီးမွာလည္း သုတ္ရည္ ေတြ ထြက္သြားျပီးသည္ကိုပင္ မသိက်ိဳးက်င္ျပဳကာ ခ်က္ျခင္း ျပန္မတ္ေထာင္လာေလေတာ့၏။ ခနေနေတာ့မွ ေအာင္မင္းနွင့္ခင္ျငိမ္းတင့္တို ေတာင့္ထားတာကို ေလွ်ာ့ခ်လိုက္ၾကကာ ျပန္လည္ ေဆာင့္လိုး လာၾကေလသည္။ ကိုသိန္းစိုးလည္း သူတိုစံုတြဲ ေဆာင့္လိုးေနပံုကို ျပန္ၾကည့္ရင္း ျပန္ မာေတာင္ေနျပီ ျဖစ္ေသာ သူလီးၾကီးကို ဆက္လက္ဂြင္းတိုက္ေနမိျပန္၏။ ကိုသိန္းစိုးသည္ ယခင္က မရခဲ့ဘူးေသာ ကာမအားအင္မ်ားကို ျပည့္ျပည့္၀၀ ရေလျပီ။ ဒါေၾကာင့္လဲ ဆက္ျပီးၾကည့္သည္ ဆက္ျပီး ဂြင္းတိုက္သည္။ သူလီးၾကီးကလဲ သံေခ်ာင္းအလား မာေနဆဲ။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ဖင္ဆံုၾကီးကို ဆက္ခါဆက္ခါ ေဆာင့္ခ်ေလသည္။ ေအာင္မင္းကလည္း ခင္ျငိမ္းတင့္ ေဆာင့္ခ်ေပးသမွ် ေအာက္ကျပန္ပင့္ေကာ့တင္ေပးသည္။ အေပၚမွ ဖိအားေတြျမန္လာျပင္းလာသလို ေအာက္မွ ပင့္အားေတြကလည္း ပိုျပင္းလာ စူးရွလာသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ ပါးစပ္မွ အဖ်ားတက္ေနသလို တဟင္းဟင္း အဆက္မျပတ္ ညဥ္းညဴလာသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ ျပီး ေတာ့မည္။ ေအာင္မင္းလည္း သုတ္ရည္ေတြ ပန္းထြက္ခ်င္ေနျပီ။ ႏွစ္ေယာက္လံုး အရမ္းကို ဖီလင္တက္ေနၾကသည္။ ခုခ်ိန္တြင္ ကမၻာၾကီး ပ်က္သြားေစဦးေတာ့ သူတို ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ အလုိးရပ္ၾကမည္မဟုတ္ပါ။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ထိုင္ရင္းေဆာင့္ေနရာမွ ကိုယ္ကိုေရွသိုကိုင္းကာ ေမွာက္ခ်လိုက္သည္။ ထိုအခါ ဖင္ဆံုၾကီး ပိုေကာ့ကာ တင္းလာရေလ၏။ အဖုတ္ညွစ္အားလည္း ပိုေကာင္းလာသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ၾကီးမားဖြံထြားေသာ ႏိုအံုၾကီးႏွစ္ခုသည္ ေအာင္မင္းရင္ဘတ္ေပၚတြင္ က်က်နန ထိထိ မိမိ ဖိကပ္မိေနသည္။ တခ်က္တခ်က္ ေဘးသိုပင္ ႏိုအံုသားေတြ ျပဴထြက္လာသည္။ ဒါကို ျမင္ေနရ ေသာ ကိုသိန္းစိုးသည္ မနာလိုစိတ္ေတြေကာ ရမက္ေဇာေတြေကာ ထူးထူးကဲကဲ ျပင္းထန္လာရေလ၏ တလၾကမ္းပင္ ဂြင္းအဆက္မျပတ္တိုက္ေနမိေတာ့သ ည္။ ျပီးခါနီးေနေသာခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ေမွာက္ခ်ထားလွ်က္မွပင္ ဖင္ဆံုၾကီးကုိ ခါးအားျဖင့္ အဆက္မျပတ္ ဆြဲပင့္လိုက္ ေဆာင့္ခ်လိုက္ တလၾကမ္းလုပ္ေနေလ၏။ ေအာင္မင္းကလည္း ခင္ျငိမ္းတင့္ ဖင္ဆံုၾကီး နွစ္ဖက္လံုးကို လက္ႏွင့္ဆုပ္ကိုင္ဆြဲညွစ္ကာ ဆြဲဆြဲျဖဲေလသည္။ ထိုမွ်ႏွင့္ အားမရေလဟန္ျဖင့္ လက္၀ါးၾကီးမ်ားျဖင့္ ဖင္ဆံုသားေတြကို တျဖန္းျဖန္း ရိုက္လိုက္ေသး၏။ အား အာ့ ေကာင္းလိုက္တာ ။ ထြက္ျပီ ထြက္ျပီ ကိုကိုေရ ထြက္ကုန္ျပီ အင့္ အင့္ အား အီး ေတာက္ ရွီး ငါလဲ ပန္းထုတ္ေပးလိုက္ျပီ တင့္တင့္ေရ အား အား ေအာင္မင္းႏွင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္တိုႏွစ္ေယာက္ ျပိဳင္တူ ျပီးသြားၾကေလျပီ။ တခ်ိန္တည္းမွာပင္ အိပ္ခန္းအျပင္မွ ကိုသိန္းစိုးလည္း ဒုတိယအၾကိမ္ေျမာက္ သုတ္ရည္ေတြ ပန္းထြက္သြားျပန္သည္။ သံုးေယာက္ အျပီးခ်င္းဆံုသြားသည္ဟုပင္ ေျပာရေပမည္။ ကိုသိန္းစိုးသည္ မိမိကိုယ္ကို အံ့ၾသေနမိ၏။ ယခင္က ခနဆို ျပန္ေပ်ာ့သြားျမဲျဖစ္ေသာ သူလီးၾကီးသည္ ခုေတာ့ျဖင့္ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာပင္ မတ္ ေထာင္ေနခဲ့ယံုမွ်မက သုတ္ရည္မ်ား ႏွစ္ၾကိမ္တိုင္ ပန္းထုတ္ျပီးလိုက္သည့္တိုင္ ေပ်ာ့က်မသြားေသးပဲ ခပ္မာမာပင္ ရွိေနေသးေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ကာမအားေတြ ဘယ္ကမ်ား ေရာက္လာပါလိမ့္ ဟန္က်ေလစြ။ ခင္ျငိမ္းတင့္ႏွင့္ေအာင္မင္းကေတာ့ ေျခပစ္လက္ပစ္ထပ္လွ်က္သား ဖက္ထားျပီးျငိမ္သက္ေနၾကသည္။ သူတိုအတြက္ ေလာစရာမလိုပါ တေနလံုးလံုး အခ်ိန္ေတြ အမ်ားၾကီး မဟုတ္ပါလား။.
427 တစ္ခ်ီေကာင္း ျပီး သြားမႈ အရသာကို အျပည့္အ၀ ခံစားရင္း မွိန္းကာ အေမာေျဖေနၾကျခင္း ျဖစ္ သည္။ အေမာေျပလွ်င္ ေနာက္အခ်ီေတြ ဆက္ၾကေပဦးမည္။ ေအာင္မင္းကိုယ္ေပၚတြင္ ထပ္လွ်က္သား ေမွာက္ခံုၾကီး မွိန္းေနေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ အစြမ္းကုန္ ကာမစပ္ယွက္ျပီးခါစ ေခြၽးသီးေလးေတြ ဥေနသည့္ ၀တ္လစ္စလစ္ကိုယ္လံုးျဖဴျဖဴၾကီး ကိုၾကည့္ရင္း ကိုသိန္းစိုး လီးသည္ျပန္လည္ မာေတာင္လာျပန္သည္။ ခက္ျပီ။ ဒီတခါေတာ့ ဂြင္းတိုက္ေနလို လည္း မျဖစ္ေတာ့။ ကိစၥ၀ိစၥ ျပီးသြားၾကျပီျဖစ္ေသာ ေအာင္မင္းႏွင့္ခင္ျငိမ္းတင့္တိုႏွစ္ေယာ က္ ဒါမွမဟုတ္ တေယာက္ေယာက္ အျပင္ထြက္လာ၍ မိမိကိုေတြသြားလွ်င္ အခက္ဟု ကိုသိန္းစိုး ေတြးမိသည္။ တကယ္ေတာ့ ဟိုႏွစ္ေယာက္က ခနအေမာေျဖေနတာသာျဖစ္ျပီး အေမာေျပလွ်င္ ျပန္လည္၍ လိုးပြဲ စၾကဦးမည့္ အျဖစ္ကိုေတာ့ ကိုသိန္းစိုး မသိပါ။ အခုအခ်ိန္တြင္ မိမိ ျမန္ျမန္ ျပန္လစ္သြားလွ်င္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္မည္ဟု သာ ဆံုးျဖတ္လိုက္ေလသည္။ ကိုသိန္းစိုးသည္ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီကို ေသေသသပ္သပ္ျပန္၀တ္သည္။ စလြယ္သိုင္းထားေသာ ရခိုင္ပုဆိုးကို အက်အန ျပန္၀တ္သည္။ ခ်ထားေသာ သားေရလက္ဆြဲအိတ္ကို ေကာက္ကိုင္ကာ အိမ္ေပၚမွ ေျခဖြနင္းျပီး ခပ္သုတ္သုတ္ပင္ ဆင္းသြားေလေတာ့သည္။ အလုပ္ကို ေစ့စပ္ေသခ်ာစြာ လုပ္တတ္သူပီပီ အိမ္ေရွတံခါးကိုပင္ ေနသားမပ်က္ ျပန္ေစ့ခဲ့ေသးသည္။ ကိုသိန္းစုိး ထြက္သြားျပီး သိပ္မၾကာမီွမွာပင္ ေအာင္မင္းႏွင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္က ေနာက္တပြဲဆက္ၾကျပန္ ေလ၏။ သည္တခါေတာ့ ေအာင္မင္းက ခင္ျငိမ္းတင့္ကို ဖင္ေထာင္ကာ ဖင္အပီေဆာ္ေနေလသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ ဖင္ေပါက္ထဲသို ေအာင္မင္းလီးၾကီး အရွိန္ႏွင့္ ခပ္သြက္သြက္ ၀င္ထြက္စျပဳခ်ိန္မွာပင္ ခင္ျငိမ္းျမင့္လည္း ေစ်းက ျပန္ေရာက္လာျပီး ေခ်ာင္းၾကည့္ျခင္းလုပ္ငန္း စေလေတာ့၏။ ထိုေၾကာင့္ ကိုသိန္းစိုး အမွတ္မထင္ ေရာက္လာကာ သူဇနီးေခ်ာေလးနွင့္ အညာသား ေအာင္မင္းတို အျဖစ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေခ်ာင္းၾကည့္ေတြျမင္သြားသည့္ အျဖစ္ကုိ ခင္ျငိမ္းတင့္တို ညီအမေကာ ေအာင္မင္းပါ လံုး၀ မသိရွိ မရိပ္မိလိုက္ၾကပါေပ။ ထိုေနတေနလံုး ကုိသိန္းစိုးသည္ စိတ္တိုလႈပ္ရွားျပီး ဘာမွ အလုပ္ေကာင္းေကာင္းလုပ္လိုမရေတာ့။ သူမ်က္စိထဲတြင္ ဇနီးသည္ခင္ျငိမ္းတင့္၏ ျဖဴျဖဴေတာင့္ေတာင့္၀တ္လစ္စလစ္ကို ယ္လံုးၾကီးကိုပဲ ျပန္ ျမင္ေယာင္ေနသည္။ ေအာင္မင္းႏွင့္စပ္ယွက္ေနပံုမ်ားကိုလ ည္း သတိရသည္။ ထိုအခါမ်ိဳးတြင္ ေပါင္ ၾကားမွ သူလီးၾကီးက အတင္း ေထာင္ေထာင္ထလာရာ မနည္းကို ဖိထားရ၏။ အလုပ္လုပ္ရာတြင္ အမွားအယြင္းေတြမျဖစ္ေအာင္ မနည္းၾကီးကို ၾကိဳးစားေနရသည္။ ေတာ္ေသးသည္ ထိုေနက ကိုသိန္းစိုး အလုပ္သိပ္မ်ားေသာေန မဟုတ္သျဖင့္သာပင္။ အိမ္တြင္ လုပ္စရာေလးေတြ ရွိသည္ဟု အေၾကာင္းျပခြင့္ေတာင္းကာ ကိုသိန္းစိုးသည္ ညေန အလုပ္မွ ေစာေစာဆင္းခဲ့ေလ၏။ အခ်ိန္ျပည့္ အလုပ္ၾကိဳးစားသူ ကိုသိန္းစိုးအေၾကာင္းကိုသိေသာ အလုပ္ရွင္က လည္း အလြယ္တကူပင္ခြင့္ေပးလိုက္သည္ ။ အိမ္သိုျပန္သာလာရသည္ အိမ္တြင္ ခင္ျငိမ္းတင့္ႏွင့္ ေအာင္မင္းတိုဇာတ္ ျပီးမွျပီးပါဦးမလား ဟု ကိုသိန္းစိုး ေတြးပူလာမိရ၏။ ညေနပိုင္းထိမ်ား ဆက္စခန္းသြားေနၾကဦးမည္လား ေတြးယင္း မနက္ တုန္းက ေခ်ာင္းၾကည့္ခဲ့တာေတြက အေတြးထဲမွာ ျပန္လတ္ဆတ္လာျပန္ေလသည္။ လမ္းတေလွ်ာက္ လီးက ေတာင္မည္တကဲကဲျဖစ္ေနသျဖင့္ ဘတ္စ္ကားပင္မစီးရဲပဲ အငွားကားျဖင့္သာ ျပန္ခဲ့ရေလ၏။ သိုႏွင့္ ကိုသိန္းစိုး အိမ္ျပန္ေရာက္လာသည္။ ေတာ္ပါေသးသည္ ေအာင္မင္း မရွိေတာ့ပါ။ တရက္စာ အစာ၀၍ ျပန္သြားႏွင့္ေလျပီ။ သူအိမ္သည္ မနက္တုန္းက ဘာမွ မျဖစ္ခဲ့သလိုပင္ ပံုမွန္အေနအထားအတိုင္း ရွိေနေလ၏။ ထူးထူးျခားျခား ေစာေစာျပန္လာေသာ လင္ေတာ္ေမာင္ ကိုသိန္းစိုးကို ခင္ျငိမ္းတင့္ နဲနဲေတာ့ အံ့ၾသ ေနမိသည္။ ဘာမွေတာ့ မေမး ။ ဟန္မပ်က္ပင္ ခါတိုင္းလို ဆီးၾကိဳေနလိုက္သည္။.
428 ကိုသိန္းစိုးသည္ လီးခနခန မတ္ေထာင္ေနျပီး လိုးခ်င္လွျပီျဖစ္ရာ ညစာစားျပီးသည္ႏွင့္ ခပ္ေစာေစာ အိပ္ယာ၀င္ေလ၏။ သူသေဘာအရသာဆိုလွ်င္ေတာ့ အိပ္ယာထဲေရာက္သည္ႏွင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္ကို တက္လိုးပစ္မည္ျဖစ္သည္၊ သိုေပမယ့္ ခယ္မေလးက မအိပ္ေသးသျဖင့္ ခယ္မေလးကို အားနာ၍ ခန ေအာင့္အည္းေနရေသး၏။ အသံပလံေတြ ဆူညံကုန္လွ်င္ သူေလးခမ်ာ အပ်ိဳေလးမို ရွက္ရွာေပ လိမ့္မည္ဟု အားနာေနမိျခင္းပင္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္က ေအာင္မင္းနွင့္ သူမိန္းမထက္ပင္ အရင္ေစ်းဦး ေဖာက္ထားတာဆိုသည္ကိုေတာ့ သူ မသိရွာ။ ျဖစ္ရေလ ကိုသိန္းစိုး ရယ္။ သိုေပမယ့္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ကလည္း အလုိက္သိပါသည္။ ခပ္ေစာေစာျပန္လာျပီး အိပ္ယာလည္း တန္း၀င္သည္ဆိုကတည္းက သူခဲအိုၾကီး သူအစ္မကို ေစာ ေစာလိုးခ်င္လိုျဖစ္ရမည္ဆိုတာ သူက သေဘာေပါက္သည္။ ထိုေၾကာင့္သူလည္း ေရွဆင့္ေနာက္ဆင့္ ဆိုသလိုပင္ သူအခန္းထဲ၀င္ကာ အိပ္ေမာက်သြားေလဟန္ႏွင့္ အသက္မွန္မွန္ရႈေနေပးလိုက္သည္ ။ ခင္ျငိမ္းျမင့္အခန္းဘက္မွ အသက္မွန္မွန္ရႈသံပဲၾကားရေတာ့ သျဖင့္ အိပ္ေပ်ာ္သြားေလာက္ေပျပီ ဟု တြက္မိသည္ႏွင့္ ကိုသိန္းစိုးသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္ဘက္လွည့္ျပီး ရုတ္တရက္ေပြဖက္ကာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း နမ္းေလေတာ့၏။ ခင္ျငိမ္းတင့္ ေၾကာင္ေနဆဲမွာပင္ ထမီကိုလည္း ဆြဲခြၽတ္ျပစ္ပလိုက္သည္။ ခါတိုင္းဆို ကိုသိန္းစိုးသည္ သူမကို ထမီေလးလွန္ယံုသာလွန္ကာ လိုးေနက်ျဖစ္၏။ ဒီေနေတာ့ ဘာေၾကာင့္ ထမီဆြဲခြၽတ္ျပစ္လိုက္ပါလိမ့္ ဟု ခင္ျငိမ္းတင့္ေတြးမိေလသည္။ ကိုသိန္းစိုးသည္ မီးေတာ့မဖြင့္။ အေမွာင္ထဲမွာပင္ ဆက္လႈပ္ရွားသည္။ ဟိုတုန္းကသာ ဆိုလွ်င္ အရွက္ၾကီးေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ လင္မယားခ်င္းေပမယ့္ ဒီလို ထမီဆြဲခြၽတ္ပစ္တာမ်ိဳးကို ခံရဲမွာ မဟုတ္။ ခုေတာ့ အေျပာင္းလဲၾကီးေျပာင္းလဲခဲ့ျပီးျပီမို အသာပင္ျငိမ္ခံေနလိုက္သည္။ စိတ္ကေတာ့ သိပ္မပါ။ ကိုသိန္းစိုး၏ အထေႏွးအက်ျမန္ လီးၾကီးျဖင့္ မျဖစ္ညစ္က်ယ္အလိုးခံရမႈကို လင္မယား ၀တၲရားရွိလိုသာ ခံေပးေနရျခင္းျဖစ္ရာ ခုလဲပဲ ျငီးေငြစရာေကာင္းေသာ အေပြအဖက္ေတြကိုသာ ပ်င္းေလာက္ေအာင္ ခံေနရဦးမည္ဟုပဲ ထင္ထားမိေလသည္။ မီးမဖြင့္သျဖင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္ေအာက္ပိုင္း ပကတိအေနကို ကိုသိန္းစိုးမျမင္ရပါ။ သိုေပမယ့္ မနက္က ေနခင္းေၾကာင္ေတာင္တြင္ သူမိန္းမ၏၀တ္လစ္စလစ္တကို ယ္လံုးကို အၾကာၾကီးျမင္ေတြခဲ့ျပီးသားမို ေပါင္တံၾကီးေတြေဖြးဥေနပံု ဖင္ဆံုၾကီးေတြကားစြင့္ေနပံု အဖုတ္ၾကီးက ေဖာင္းအိေနပံု ေတြကို စိတ္မွန္းႏွင့္ အလုိလုိျမင္လာရသည္။ ထိုခနတြင္ သူလီးၾကီးက အျပတ္ကိုမတ္ေထာင္လာေလ ေတာ့၏။ နဂိုက ၾကီးရသည့္အထဲ ခုလိုမတ္ေထာင္မာေၾကာလာေတာ့ ပို၍ပင္ ၾကီးလာေလသေယာင္ ထင္ရေလသည္။ ကိုသိန္းစိုးသည္ ခါတိုင္းလို ေပြဖက္နမ္းစုပ္တာေတြ ၾကာၾကာလုပ္မေနေတာ့ပဲ ခ်က္ျခင္းဆိုသလိုပင္ ခင္ျငိမ္းတင့္ကိုယ္လံုးေပၚ တက္ခြေလေတာ့၏။ ခြျပီးလို သူမအဖုတ္၀တြင္ လီးၾကီး လာေထာက္မိ သည္ႏွင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္တေယာက္ ထူးျခားမႈကို သိေလျပီ။ ဟယ္ ဦးရဲလီးၾကီးက ေထာင္မတ္ျပီး မာေနလိုက္တာ ပါလား ပါးစပ္မွ လႊတ္ကနဲပင္ထြက္သြားမိသည္။ သူမထက္ အသက္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ ပိုၾကီးသည့္အျပင္ ရိုေသရင္းစြဲလဲ ရွိသျဖင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္က ကိုသိန္းစိုးကို ဦး ဟုပင္ေခၚသည္။ ဟိုတုန္းကလိုသာျဖင့္ ဒီလို စကားမ်ိဳး ခင္ျငိမ္းတင့္ပါးစပ္မွ ဘယ္ထြက္ရဲပါ့မလဲ ။ ခုေတာ့ ေအာင္မင္းဇာတ္သြင္းထားတာ ခံရျပီး ျဖစ္သျဖင့္ ကိုသိန္းစိုးႏွင့္ပါလား ဟု စိတ္က ဘရိတ္မအုပ္ႏိုင္ေသးခင္ ႏႈတ္က လႊတ္ကနဲပင္ ထြက္သြားမိျခင္းျဖစ္သည္။ ဒါကို ကုိသိန္းစိုးကလည္း သတိထားမိသည္။ ကိုသိန္းစိုးမွာလည္း သူ အိေျႏၵႏွင့္သူ လူၾကီးလူေကာင္းပီပီ ေနထိုင္လာသူျဖစ္ရာ ဒီလိုစကားမ်ိဳးေတြ အရင္ကဆို ေျပာမထြက္။.
429 ခုေတာ့ သူလဲ ညစ္တြန္းတြန္းကာ စိတ္ရိုင္းေတြ ၀င္ေနျပီမို ခင္ျငိမ္းတင့္စကားႏွင့္ အလိုက္သင့္ ပင္ သူပါးစပ္မွ ျပန္ထြက္သြားမိသည္။ ေအး ဟုတ္တယ္။ ငါ့လီးၾကီးက အရမ္းကိုေတာင္ေနျပီ။ ဒီညေတာ့ နင့္ကို အပီလိုးေတာ့မယ္ တင့္တင့္ ေရ ေျပာေနက်မဟုတ္ပဲ ေျပာလိုက္ရေသာ စကားမ်ားက ကိုသိန္းစိုးႏႈတ္ဖ်ားတြင္ အားရပါးရ ရွိလွသည္။ စိတ္ေတြလည္း ပိုထလာသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ ရင္ဖိုသြားျပီး သူအဖုတ္၀၌ ေတ့ထားေသာလီးၾကီးကို လက္ျဖင့္လွမ္းကိုင္တိုထိၾကည့္ရ န္ အလိုလိုလွမ္းလိုက္မိလ်က္သားျဖစ္သြား ရေလ၏။ သိုေပမယ့္ စိတ္ေတြအလြန္ထန္ေနေလေသာ ကိုသိန္းစိုးသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္လက္ကေလး ေရာက္မလာေသးမီမွာပင္ သူလီးၾကီးကို အဖုတ္ထဲသို အားကုန္ ေဆာင့္ထိုးထည့္လိုက္ေလျပီ။ ကိုသိန္းစိုးလီးက အရင္ကတဲက သန္သာ မသန္တာ အေတာ့္ကိုၾကီးသည္၊ ဆယ္လက္မခန္ရွည္ျပီး ဘီယာဗူးခြံေလာက္ လံုးပါတ္ဆိုမွ စဥ္းစားသာ ၾကည့္ၾကပါေတာ့။ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ စိတ္မထေသးသျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ထဲက အရည္ေတြ မရႊမ္းေသးေခ်။ ေျခာက္ေသြလွ်က္ပင္ ရွိေသးသည္။ အရည္မရႊဲေသးေသာ အဖုတ္ထဲသို စံခ်ိန္လြန္ လီးၾကီး တခ်က္တည္းထိုး၀င္လာမႈသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္ကို အသည္းခိုက္ေအာင္ နာသြားေစေလသည္။ အဖုတ္တခုလံုး ပူထူမီးပြင့္ျပီး ကြဲထြက္သြားပလားပင္ ထင္လိုက္ရေတာ့၏။ အား အမေလးေလး။ နာလိုက္တာ ဦးရဲ။ အား အား ေသျပီ ေသျပီ။ ကြၽန္မအဖုတ္ ေလးေတာ့ ကြဲထြက္သြားျပီထင္တယ္ အား လားလား ခင္ျငိမ္းတင့္၏နာက်င္စြာေအာ္လိုက္ သံသည္ ကိုသိန္းစိုးအတြက္ေတာ့ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ စိတ္လႈပ္ရွားမႈ မ်ားကို ျဖစ္ထြန္းေစေလသည္။ ရမက္ေတြလဲ ပိုၾကြလာသည္။ ျပီးေတာ့ ေဒါသကလည္း ေထာင္းကနဲ ထြက္သြားသည္။ ေကာင္မက င့ါက်ေတာ့ ေအာ္တယ္။ လင္ငယ္နဲက်ေတာ့ ခံလိုက္တာ ေကာ့ပ်ံၾကြလို၊ ဟင္း ကိုသိန္းစိုး စိတ္ထဲ ထိုသို ေတြးမိသည္။ ရမက္ႏွင့္ ေဒါသ ေပါင္းထားေသာ ကိုသိန္းစိုးသည္ ၾကမ္းၾကဳတ္ကာမုန္ယိုေနေသာ ဆင္ၾကီးအလား ျဖစ္လာေလေတာ့၏။ အဆံုး၀င္ထားေသာလီးၾကီးကို ျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္ျပီး အားမာန္အျပည့္ ၾကမ္းတမ္းစြာ ေဆာင့္၍ ေဆာင့္၍လိုးေလေတာ့သည္။ ဖုန္း ဘြပ္ အား ေသပါျပီ ဦးရဲ။ အရမ္းနာတယ္ ေတာ္ျပီ ေတာ္ျပီ အိုး အား ခင္ျငိမ္းတင့္အဖို ခံရခ်က္ တကယ္ကိုမသက္သာပါ။ ထြန္ထြန္ကို လူးေနရေလေတာ့သည္။ ယခင္ကဆိုလွ်င္ ကိုသိန္းစိုးသည္ သူဇနီးေလးကို အလြန္ပင္ၾကင္နာသည္၊ ဘယ္ေတာ့မွ ၾကမ္း ၾကမ္းတမ္းတမ္း မလုပ္။ ခင္ျငိမ္းတင့္က နဲနဲေလာက္ နာသည္ဆိုလိုက္လွ်င္ သူက ေလွ်ာ့ခ်ျပီးေနျပီ။ အခုေတာ့ျဖင့္ ထိုသို မဟုတ္ပါျပီ။ ခင္ျငိမ္းတင့္နာလို ေအာ္ေလ သူက ပိုၾကမ္းၾကမ္းေဆာင့္ေလေတာ့၏။ မွတ္ပလား မွတ္ပလား ဟုလည္း စိတ္ထဲက ေရရြတ္ေနမိေသးသည္။ နာက်င္စြာ ေဆာင့္လိုးခံေနရရင္းမွပင္ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ ရမက္စိတ္ေတြလဲ ထ လာရေလသည္။ စိတ္ထလာေတာ့ အဖုတ္ထဲတြင္လည္း ေစာက္ရည္ၾကည္ေတြတလၾကမ္းထြ က္လာကာ ခုနကလိုမ်ိဳး ေျခာက္မေနေတာ့ပါ။ စိုရႊဲ၍လာေလျပီ။ လီးအ၀င္အထြက္က ေစာေစာကလို ၾကပ္ေတာက္မေနေတာ့ ပဲ ေခ်ာေခ်ာေမြေမြ ျဖစ္လာသည္။ နာက်င္မႈက သိသိသာသာ ေလ်ာ့ပါးလာသည္။ နာက်င္မႈ ေလ်ာ့ လာျခင္းႏွင့္အတူ ေကာင္းသည့္အရသာက တရွိန္ရွိန္တက္လာသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ နာက်င္၍ မခံမရပ္နိုင္ေအာ္ဟစ္ေနသည့္အျ ဖစ္မွ ကာမအရွိန္ျဖင့္ ညဥ္းတြားျမည္တမ္းရသည့္အျဖစ္သို တစတစ ေျပာင္းလဲလာေလ၏။ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ခုမွ အထာက်သြားၾကေလျပီ။ ဘြပ္ ဘြပ္ ဘြပ္ အင့္ ဟင့္ ဟင့္ ဦးရယ္ အင္း ဟင္း နင့္ဖင္ၾကီး ေကာ့ေပးစမ္း တင့္တင့္ ဟုတ္ ဟုတ္ ဘြပ္ ဘြပ္ အား ေဆာင့္ပါ ဦးရဲ ေကာင္းလိုက္တာ အား အား ဘြပ္ ဘြပ္ ျဗြတ္ ျဗြတ္ လိုးသံ ေအာ္သံ ညဥ္းသံေတြက တေသာေသာ ညံေနေလျပီ။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ အရင္လိုမဟုတ္ေတာ့ပဲ ေအာက္ေပး ေကာင္းေကာင္းေပးတတ္ေနျပီ ျဖစ္ရာ ကိုသိန္းစိုးအဖို ေဖာ္မျပနိုင္ေလာက္ေအာင္ အရသာထူးေတြ ခံစားေနရ၏။.
430 ခင္ျငိမ္းတင့္မွာလည္းပဲ ခါတိုင္းလို ခနနွင့္မ်ား ျပန္က်သြားမလားဟု သူလင္ေတာ္ေမာင္၏ လီးၾကီးကို စိတ္ပူေနမိေသးသည္။ သိုေပမယ့္ အၾကာၾကီး ၾကာေအာင္ပင္ ျပန္မက်ပဲ ဆက္တိုက္ ေဆာ္တာခံေနရသျဖင့္ စိတ္ထဲ အရမ္း ေက်နပ္ကာ ဖီလင္ေတြ အျပတ္တက္ေနရေလေတာ့၏။ တဖက္ခန္းမွ အိပ္မေပ်ာ္ေသးေသာ ခင္ျငိမ္းျမင့္သည္ သူအစ္မ ကမၻာပ်က္မတတ္ ေအာ္ေနသံမ်ားႏွင့္ လိုးေဆာင့္သံမ်ားကို အတိုင္းသားပင္ ၾကားေနရေလသည္။ သစ္သားအိမ္ဆိုေတာ့ အသံက လံုမွ မလံု ေလသည္ပဲ။ အစ္မျဖစ္သူ ဒီမွ် နာနာက်င္က်င္ေအာ္တာ တခါမွ မၾကားခဲ့ဖူး၊ ခဲအိုေတာ္ၾကီး ဒီေလာက္ အေဆာင့္ၾကမ္းတာလဲ တခါမွ မၾကံဳခဲ့ဖူး။ ခုေတာ့ တအိမ္လံုးကို သြက္သြက္ခါေနျပီ။ သြားေခ်ာင္းရလွ်င္ ေကာင္းမလားစဥ္းစားေသးသည္။ သိုေပမယ့္ သူတိုလင္မယားထံုးစံအတိုင္း မီးက မွိတ္ထားျပီး ဒီညကလည္းပဲ လ မသာေသာည ျဖစ္ေနေလေသာေၾကာင့္ ေကာင္းေကာင္းမျမင္ရမည့္ အတူတူ သြားေခ်ာင္းမေနေတာ့ပဲ အသံေတြကိုသာ အာရံုအျပည့္ျဖင့္ခံစားရင္း စိတ္ကူးပံုေဖာ္ေနေလ ေတာ့သည္။ ကိုသိန္းစိုးသည္ လိုးေကာင္းေကာင္းႏွင့္ အသားကုန္လႊတ္က်ံဳးလိုက္ရာ နာရီ၀က္သာသာ ၾကာမွပင္ သုတ္ရည္ေတြဖြီးကနဲပန္းထြက္သြားေလ ၏။ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာေတာ့ ကိုသိန္းစိုး၏ စံခ်ိန္လြန္လီးၾကီးႏွင့္ အားေကာင္းေမာင္းသန္ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ထိုအေတာအတြင္း ငါးခ်ီဆက္တိုက္ပင္ ျပီး သြား ရေလေတာ့သည္။ ေျပာရလွ်င္ ေအာင္မင္းႏွင့္ စပ္ယွက္သည္ပင္ ေအာင္မင္းတခ်ီဆိုလွ်င္ ခင္ျငိမ္းတင့္ ျပီး လွ သံုးခ်ီေလာက္သာျဖစ္၏။ ခုေတာ့ ကိုသိန္းစိုး၏စြမ္းရည္ကုိ ခင္ျငိမ္းတင့္ အရမ္းၾကီးကို အံ့ၾသခ်ီးမြမ္းမိေနေလျပီ။ ဘယ္ကေန ဘယ္လို ကာမအားေတြ ရလာေလသည္ကိုပင္ နားမလည္ေတာ့၊ ငါးခ်ီဆက္တိုက္ ျပီး လိုက္ရသျဖင့္ လူကလဲ ႏံုးခ်ိေခြႏြမ္းသြားျပီျဖစ္ရာ ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀း လည္း မစဥ္းစားႏိုင္ရွာေတာ့ပါ။ ကိုသိန္းစိုး အေပၚမွလွိမ့္ဆင္းသြားသည္နွင့္ပ င္ ခင္ျငိမ္းတင့္ တခ်ိဳးတည္း အိပ္ေပ်ာ္ သြားရရွာေလေတာ့၏။ အသံေတြပဲ ၾကားေနရေသာ ခင္ျငိမ္းျမင့္မွာေတာ့ အေတာ့္ကို အေနရအထိုင္ရ ခက္ေနရွာေလသည္။ ခဲအိုေတာ္ၾကီး နာရီ၀က္ေက်ာ္ေက်ာ္ၾကာေအာင္ မနားတမ္းလွိမ့္လိုးသြားသည့္အတြက္ သူမလည္းပဲ အရမ္းကို စဥ္းစားရ ၾကပ္ေနမိ၏။ တန္ေတာ့ ေဆးေကာင္း၀ါးေကာင္းေတြ ေတြလာခဲ့ျပီထင္သည္။ သူမသည္ အစ္မျဖစ္သူႏွင့္အတူ ေအာင္မင္းႏွင့္ ေပ်ာ္ပါးေနၾကျဖစ္ရာ ခုလို အစ္မတေယာက္တည္းက အရသာခံရျပီး မိမိက် လြတ္ေနရသည့္အတြက္ တမ်ိဳးၾကီးျဖစ္ေနရေလ၏။ ခဲအို ကုိသိန္းစိုး၏ လီး မည္မွ်ၾကီးသည္ကို ေခ်ာင္းၾကည့္ခဲ့မႈမ်ားအရ သူမ သိျပီးျဖစ္သည္။ ခုလို နာရီ၀က္ေက်ာ္ေအာင္ပင္ မနားတမ္းလွိမ့္ျဖိဳႏိုင္သည္ဆိုကတည္း က လီးအရမ္းကို ေတာင္ျပီး မာေၾကာေနေလာက္ျပီ ဆိုတာကို လည္းပဲ သူမ မွန္းဆႏိုင္သည္။ ထိုမွ်ၾကီးေသာလီးၾကီး တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ မာေတာင္ေနသည္ႏွင့္ အလိုးခံရလွ်င္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေဆြမ်ိဳးေမ့သြားမည္ဆိုသ ည္ကို ေတြးယင္း ခင္ျငိမ္းျမင့္ ရမက္ ေဇာေတြ ထန္ေနမိ၏။ အိပ္ခန္းထဲေျပး၀င္ကာ ခဲအိုၾကီးေရွ ကိုယ္တံုးလံုးခြၽတ္ျပီး ျပလိုက္ခ်င္စိတ္ တဖြားဖြားေပၚလာသည္။ သည္လိုသာ သြားျပလိုက္လိုကေတာ့ ခဲအိုၾကီးလည္း ဘာသားႏွင့္ထုထား တာမိုလဲ သူမကို အျပတ္ပင္ဖိုက္ေပလိမ့္မည္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေလာက္အထိေတာ့ ခင္ျငိမ္းျမင့္ အတင့္မရဲ၀ံ့ေသးပါ။ ကိုသိန္းစိုးသည္ အခ်ိန္အနည္းငယ္ အေမာေျဖျပီးသည္ႏွင့္ ေနလည္က ေအာင္မင္းႏွင့္ခင္ျငိမ္းတင့္ လိုးေနပံုမ်ားကို ျပန္စဥ္းစားျမင္ေယာင္ျပီး လီးၾကီးျပန္ေတာင္လာျပန္သည္။ အိပ္ေပ်ာ္ေနျပီျဖစ္ေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္ကို အတင္းႏိႈးကာ တက္လိုးျပန္ေလသည္။ အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖစ္ေနရင္းကပင္ ခင္ျငိမ္းတင့္လည္း လင္ေတာ္ေမာင့္အလိုးကို ေကာ့ေနေအာင္ခံရျပန္ေလ၏။ သည္တခ်ီလည္းပဲ ကိုသိန္းစိုး နာရီ၀က္သာသာၾကာသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ခမ်ာမွာေတာ့ အရုပ္ၾကိဳးျပတ္ကိုျဖစ္သြားရွာ ေလ၏။.
431 ကိုသိန္းစိုးလီးက ခနႏွင့္ ျပန္ေတာင္လာျပန္သည္။ ေမာဟိုက္ေနျပီျဖစ္ေသာ ဇနီးသည္ကို နဲနဲသက္ညွာလိုက္သည့္အေနျဖင့္ ကိုသိန္းစိုးသည္ ဒီတခါေတာ့ ေပးအိပ္လိုက္ေတာ့၏။ သူကိုယ္တိုင္ လည္းပဲ လီးအေတာင္သားၾကီးႏွင့္ပင္ အိပ္ပစ္လိုက္သည္။ သိုေသာ္ သန္းေခါင္ေက်ာ္ေလာက္တြင္မူ ကိုသိန္းစိုးသည္ ေနလည္ကအျဖစ္ကို အိပ္မက္ျပန္မက္ရင္း လန္နိုးလာေလရာ မေအာင့္နုိင္ေတာ့ပဲ ေျခပစ္လက္ပစ္အိပ္ေမာက်ေနေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္ကို ဇြတ္ႏိႈးကာ လိုးျပန္ေလေတာ့၏။ ေနာက္တခါ မိုးလင္းကာနီး ကိုသိန္းစိုးႏိုးလာခ်ိန္တြင္လည္း လီးက ေတာင္လြန္းေနျပန္ေသာေၾကာင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္ကို ႏိႈး လိုးျပန္သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ညဦးပိုင္းတြင္ႏွစ္ခ်ီ၊ သန္းေခါင္ယံတြင္ တခ်ီ၊ မိုးလင္းခါနီးတြင္ တခ်ီ စုစုေပါင္း ေလးခ်ီေလးလား အသားကုန္အလိုးခံလိုက္ရသျဖင့္ ေမ်ာ့ေမ်ာ့သာ က်န္ေတာ့သည္။ ညဦးပိုင္းလိုးေသာႏွစ္ခ်ီတြင္ ငါးၾကိမ္စီ ျပီး ခဲ့ရျပီး သန္းေခါင္ယံအလိုးခံရမႈတြင္ သံုးၾကိမ္ ျပီး ကာ မိုးလင္းပိုင္း လင္းဆြဲတြင္ေတာ့ ေျခာက္ၾကိမ္ထိပင္ ျပီး ခဲ့ရေလေတာ့၏။ မိုးလင္းခါနီးခံရမႈက ျပီး သည့္အၾကိမ္ အမ်ားဆံုးျဖစ္ကာ တညလံုးေကာင္းေကာင္းလည္း မအိပ္လိုက္ရသျဖင့္ ထိုအၾကိမ္အျပီးတြင္ေတာ့ ခင္ျငိမ္းတင့္ လႈပ္ကိုမလႈပ္ႏိုင္ရွာေတာ့ပါေခ်။ ခါတိုင္းဆိုလွ်င္ နံနက္ ငါးနာရီခြဲေလာက္ဆို အိပ္ယာထေနက် ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ယေနေတာ့ျဖင့္ ခုနစ္နာရီထိုးလုခ်ိန္က်မွ အားတင္းကာ မနည္းထယူရေလသည္။ ကိုသိန္းစိုးကေတာ့ သူပံုမွန္အတိုင္း ခုနစ္နာရီသာသာတြင္ အိပ္ယာမွ ႏိုးလာသည္။ ညတုန္းက ရက္ရက္ေရာေရာ လိုးခဲ့ၾကေသာေၾကာင့္ လင္မယားႏွစ္ေယာက္လံုး ႏြမ္းလ်ပင္ပန္းေနၾကေလ၏။ အိပ္ယာထ ေနာက္က်ေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ခါတိုင္းလိုပင္ ကုိသိန္းစိုးကို မနက္အေစာစာ စားဖို အမွီ လုပ္မေပးႏိုင္ေတာ့။ ခင္ျငိမ္းတင့္လိုပင္ ကုိသိန္းစိုးလည္း အမွန္ေတာ့ အိပ္ယာမွ မထခ်င္။ သိုေပမယ့္ သူထံတြင္ အၾကံတခုက ရွိေနေလေသာေၾကာင့္ ခပ္ေစာေစာပင္ အိမ္မွထြက္လာခဲ့ေလသည္။ ဇနီးသည္က နံနက္ စာ လုပ္မေပးလိုက္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ လမ္းတြင္ေတြေသာ ဆိုင္မွပင္ ထမင္းေၾကာ္တပြဲကို ၾကက္ဥ၂လံုး ႏွင့္ က်က်နနေၾကာ္ခိုင္းကာ စားေသာက္ျပီးမွ အလုပ္သိုသြားေလသည္။ အလုပ္မွ မနက္ပိုင္းေန၀က္ ခြင့္ယူသည္။ ျပီးေတာ့ဖလင္တလိပ္၀ယ္ျပီး ကင္မရာတြင္ထည့္သည္။ သူတြင္ သူကိုယ္ပိုင္ ကင္မ ရာတလံုးအျပင္ အလုပ္မွေပးထားေသာ အေကာင္းစား ကင္မရာတလံုးလည္းရွိေသး၏။ ယေနေတာ့ အလုပ္မွေပးထားေသာ အေကာင္းစား ကင္မရာကို အသံုးျပဳရန္စိတ္ကူးထားသည္။ အားလံုးျပီးေတာ့ အိမ္ကို အသာျပန္လာခဲ့ေလသည္။ ကိုသိန္းစိုးသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္ကို ေအာင္မင္းလုပ္သလို ၀တ္လစ္စလစ္ခြၽတ္ျပီး နည္းလမ္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ လုပ္ခ်င္ေနေလျပီ။ သိုေပမယ့္ သူဇနီးေခ်ာက လင္ငယ္က်ေတာ့သာ သေဘာေကာင္းျပီး သူက် ျငင္းခ်င္ျငင္းေနမွာ စိုးရ၏။ ထိုေၾကာင့္ ေအာင္မင္းႏွင့္ခင္ျငိမ္းတင့္တို ျဖစ္ပ်က္ေနပံုမ်ားကို ဓာတ္ပံု က်က်နန ရိုက္ယူထားလိုက္ႏိုင္လွ်င္ ထိုပံုမ်ားကိုျပလွ်က္ ခင္ျငိမ္းတင့္ဘယ္လိုမွ မျငင္းသာေအာင္ သူခိုင္းသမွ် လုပ္ေပးေအာင္ ေစခိုင္းရန္မွာ ကိုသိန္းစိုး အၾကံပင္ျဖစ္ပါသည္။ ျပီးေတာ့ ကိုသိန္းစိုးတြင္ လွ်ိဳ၀ွက္ခ်က္တခုက ရွိေနေသး၏။ တည္တည္တန္တန္ အိေျႏၵၾကီး တခဲြသားႏွင့္ ေနတတ္ေသာ ေယာက္်ားၾကီးမ်ားတခ်ိဳတြင္ ယုတ္မာညစ္ညမ္းေသာ ကာမစိတ္မ်ား အတြင္းၾကိတ္ရွိေနတတ္ၾကျပီး အခြင့္သာလွ်င္ မိမိအိေျႏၵသိကၡာေတြကို ေဘးခ်ိတ္ကာ ထၾကြေသာင္း က်န္းတတ္ၾကသည့္နည္းတူ ကိုသိန္းစိုးတြင္လည္း အံုပုန္းရမက္ဆႏၵမ်ား ရွိေလသည္။ ထိုအထဲမွ တခုသည္ကား သူခယ္မ ငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာေလး ခင္ျငိမ္းျမင့္ကို အရခ်ိဳင္လိုေသာ ဆႏၵပင္ျဖစ္ပါ၏ လူၾကီးလူေကာင္းဆန္ဆန္ ေနေနရသျဖင့္သာ ဘယ္လုိမွ မၾကံသာ ျဖစ္ေနခဲ့ရျခင္းျဖစ္ပါသည္။.
432 အခုေတာ့ ေအာင္မင္းႏွင့္ခင္ျငိမ္းတင့္ ျဖစ္ခ်င္သလိုျဖစ္ပ်က္ေနပံုေတြကို ဓာတ္ပံုရိုက္ယူျပီး အၾကပ္ကိုင္ခ်င္သည့္အထဲတြင္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ေလးကို သူခ်ိဳင္ႏိုင္ေအာင္ သူမိန္းမ ခင္ျငိမ္းတင့္ကို ပါ၀င္ကူညီ ေလွာ္ေပးခိုင္းေစဘို ရည္ရြယ္ခ်က္သည္လည္းပဲ တခု အပါအ၀င္ျဖစ္ပါ၏။ ေအာင္မင္းႏွင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္ ပယ္ပယ္နယ္နယ္လိုးေနခဲ့ပံုကို မ်က္ျမင္ေတြရျပီးေနာက္တြင္ ကိုသိန္းစိုး စိတ္ထဲတြင္ ငုပ္လွ်ိဳးေနခဲ့ေသာ အတြင္းၾကိတ္ ကာမစိတ္မ်ားက မိုးဦးက်တြင္ ေပၚလာေသာ မိႈပြင့္ၾကီး မ်ားအလား အျပိဳင္းအရိုင္း ေပၚေပါက္ထင္ရွားလာၾကေလျပီ။ ကိုသိန္းစိုးအေနျဖင့္ ထိုဆႏၵေတြကို ျပည့္၀ရေလေအာင္ ျဖစ္သည့္နည္းႏွင့္ ၾကိဳးစား အားထုတ္ရေတာ့မည္။ မဟုတ္လွ်င္ သူ ရူးပင္ရူး သြားႏိုင္ေလာက္ ပါေပ၏။ ကိုသိန္းစိုးထြက္သြားျပီးသည္ႏွင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ အိပ္ယာထဲျပန္၀င္ကာ ေခြအိပ္ေနမိေလသည္။ ညက အသံေတြနားေထာင္ရင္း အေခ်ာင္အိပ္ေရးပ်က္ခဲ့ရသူ ခင္ျငိမ္းျမင့္မွာလည္း ရွစ္နာရီထိုးမွပင္ ႏိုးေလ၏။ ေမ်ာ့ေမ်ာ့သာက်န္သည့္ အစ္မ အေျခအေနကို နားလည္ေသာ ခင္ျငိမ္းျမင့္သည္ မိမိဖာသာ ထြက္ျပီး မုန္ဟင္းခါးသံုးပြဲထြက္၀ယ္သည္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ မေနကက်န္ေသာထမင္းေအးႏွင့္ေရာျပီး မိမိ တပြဲစားလိုက္သည္။ က်န္ႏွစ္ပြဲကို ဟင္းရည္သပ္သပ္ မုန္သပ္သပ္ ဖယ္ထားေပးသည္။ ၉နာရီထိုးကာနီးေလာက္ေရာက္ေတာ့ စားေနက် ေၾကာင္ဖား ေအာင္မင္း ေရာက္လာေလသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္လည္း အိပ္ယာမွ ထကာ ေအာင္မင္းႏွင့္အတူ မုန္ဟင္းခါး စားသည္။ စားျပီးသည္ႏွင့္ ေခါင္းကိုက္ေနသည္ဟု အေၾကာင္းျပျပီး ခင္ျငိမ္းျမင့္အခန္းထဲမွ ခုတင္ေတြ သြားျပန္ေခြေနလိုက္ေလ သည္။ သူမ တကယ္ပင္ နားခ်င္ေနပါေသးသည္။ ခါတိုင္းလို ေအာင္မင္းေရာက္လာတာႏွင့္ ထၾကြ လာေသာ စိတ္ေတြ ဒီေနေတာ့ မရွိေသး။ မေနက တေနလံုး ေအာင္မင္းႏွင့္ တေနကုန္နီးပါး လိုးခဲ့ ျပီး ညဘက္က်ေတာ့ လင္ေတာ္ေမာင္ကိုသိန္းစိုး၏ အလုိးကို တညလံုး ၀က္၀က္ကြဲမွ် ခံခဲ့ရေလရာ ေဒါင္း ေနရွာေလျပီ။ အနားယူဘို လိုအပ္ေနေသးသည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္မွာမူ ယမန္ေနကလည္း ခင္ျငိမ္းတင့္ႏွင့္ေအာင္မင္း လုိးတာပဲ ေခ်ာင္းၾကည့္ခဲ့ရျပီး တခါ ညက်ျပန္ေတာ့ ခဲအိုေတာ္နွင့္အစ္မတို ခါတိုင္းႏွင့္မတူ ထူးထူးကဲကဲ ၾကမ္းၾကမ္းရမ္းရမ္း လိုးၾကသံ မ်ားကို နားေထာင္ေနခဲ့ရသည္ျဖစ္ရာ စိတ္ေတြ အထူးပင္ႏိုးၾကြေနသည္။ ထိုေၾကာင့္ ေအာင္မင္း စားျပီးသည္ႏွင့္ပင္ ခင္ျငိမ္းတင့္တိုလင္မယားအိပ္ခ န္းထဲသို ေအာင္မင္းကို ဦးေဆာင္ ၀င္ခဲ့ေလ၏။ ေအာင္မင္းအဖိုလည္း မေနက ခင္ျငိမ္းတင့္ကို အျပတ္သမထားသည္ျဖစ္ရာ သည္ေနေတာ့ ခင္ျငိမ္း ျမင့္ကို တလွည့္ျဖဳတ္ခ်င္ေနသည္မို ခင္ျငိမ္းတင့္ နားလိုမႈကို ဘာမွ ေစာဒက မတက္ေတာ့ပါ။ ဆႏၵေတြျပင္းျပေနေသာ ခင္ျငိမ္းျမင့္သည္ ေအာင္မင္းကို လက္ဆြဲကာ အိပ္ခန္းထဲသို ဦးေဆာင္ ၀င္လာခဲ့၏။ အထဲေရာက္သည္ႏွင့္ ခင္ျငိမ္းျမင့္က ေအာင္မင္းကိုဖက္ကာ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းဖိကပ္ နမ္း စုပ္ေလေတာ့သည္။ အာသာ ငမ္းငမ္းကို နမ္းျခင္းျဖစ္ပါ၏။ သူတိုႏွစ္ေယာက္မွာ တကယ္ကေတာ့ ေအာင္မင္းႏွင့္ခင္ျငိမ္းတင့္ မျငိခင္ကတည္းက ျငိေနခဲ့ရသည့္ ေဖာက္သည္ မ်ားျဖစ္ရာ ရွက္ရြံေနာက္တြန္ေနစရာ မလုိ။ ပြင့္လင္းရဲတင္းစြာ လုပ္လိုရာ လုပ္ႏိုင္ ေလသည္။ ရမက္ေဇာေတြ ထန္ေနေသာ ခင္ျငိမ္းျမင့္သည္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းကို နမ္းေလ၏။ သူမ၏ လွ်ာေလးကို ထိုးထုတ္သည္။ ေအာင္မင္းက အလိုက္သိစြာ ပါးစပ္ကို ဟေပးထား၏။ ခင္ျငိမ္းျမင့္က ေအာင္မင္း ပါးစပ္ထဲ သူမလွ်ာေလးကို ထုိးသြင္းကလိသည္။ ေအာင္မင္းက မိမိပါးစပ္ထဲေရာက္လာ ေသာ ခင္ျငိမ္းျမင့္ လွ်ာေလးကို အသာစုပ္ေန၏။ တကယ္ေတာ့ ဒီလို လွ်ာျခင္းထိုးကလိ နမ္းစုပ္မႈ ကို ေအာင္မင္းကပင္ ဒီေကာင္မေလးကို သင္ေပးထားခဲ့ျခင္းပါ။ လွ်ာျခင္းထိုးကလိ နမ္းစုပ္ရင္းမွပင္ ခင္ျငိမ္းျမင့္သည္ ေအာင္မင္း၏ အကၤ်ီၾကယ္သီးမ်ားကို လက္ ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ျဖဳတ္သည္။.
433 ၾကယ္သီးမ်ားျပဳတ္ျပီး ရွပ္အကၤ်ီပြင့္ထြက္သြားေသာအခါ ေအာင္မင္းရင္ဘတ္ ကို လက္၀ါးႏုႏုေလးမ်ားျဖင့္ ပြတ္သပ္သည္။ ေအာင္မင္းသည္ အတြင္းခံစြပ္က်ယ္ေတြ ေအာက္ခံ ေဘာင္းဘီေတြ ဘယ္ေတာ့မွမ၀တ္တတ္သူမို ရွပ္အကၤ်ီ ဟသြားသည္ႏွင့္ ရင္ဘတ္က ဟင္းလင္း ပင္ ေပၚလာေလ၏။ ခင္ျငိမ္းျမင့္သည္ ေအာင္မင္းပုဆိုးကိုလည္း ဆြဲခြၽတ္ျပစ္လိုက္သည္။ ပုဆိုးကြင္းလံုးပံုက် သြားသည္ႏွင့္ ဗလာက်င္းသြားေသာ ေအာင္မင္း၏ေအာက္ပိုင္းမွ ဖင္မည္းမည္း ၾကီးမ်ားကို လက္ျဖင့္ကိုင္တြယ္ျဖစ္ညွစ္သည္ ။ ေအာင္မင္းကိုယ္လံုးက ၾကြက္သားေတြႏွင့္ က်စ္က်စ္ လ်စ္လ်စ္ျဖစ္ရာ ဖင္ၾကီးမ်ားကလည္း က်စ္က်စ္လ်စ္လ်စ္နွင့္ ကိုင္လိုေကာင္းသည္။ ေအာင္မင္းသည္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ ဦးေဆာင္ေခၚရာ အလိုက္သင့္လိုက္ပါရင္း အသာဇိမ္ခံေနေလ၏။ ခင္ျငိမ္းတင့္ႏွင့္ ျငိျပီးေနာက္ပိုင္းတြင္ သူစိတ္ေတြက ခင္ျငိမ္းတင့္အေပၚ ပိုသာယာေနမိခဲ့သည္။ ဟိုအရင္ ခင္ျငိမ္းျမင့္နွင့္စိတ္တိုင္းက် ေရွေရာေနာက္ပါ လိုးေနခ်ိန္ကတည္းက ရင္ထြားထြား ဖင္ကားကား ခင္ျငိမ္းတင့္ကို ဘယ္လိုမ်ား ရေအာင္လိုးရပါ့ဟု အၾကံထုတ္ေနခဲ့ရသည္ မဟုတ္လား။ ဒီေတာ့လည္း ကံအခြင့္သင့္ျပီး ခင္ျငိမ္းတင့္ကိုပါ အပီအျပင္လိုးႏိုင္ခြင့္ ၾကံဳလာေလေသာအခါ သူစိတ္ေတြက ေနာက္မွရေသာ မယားအသစ္ကေလးလို ခင္ျငိမ္းတင့္ကို ပိုမို စိတ္ပါေနမိျခင္းပဲ ျဖစ္ပါသည္။ သိုေပမယ့္ ခင္ျငိမ္းျမင့္က ငယ္ရြယ္သည္။ တဏွာစိတ္ ပိုျပင္းထန္သည္။ ခုပင္ၾကည့္ေလ ခင္ျငိမ္းတင့္ကို ဘယ္ေလာက္ပဲ လိုင္းသြင္းထားျပီးျပီ ေျပာေျပာ အခု ခင္ျငိမ္းျမင့္လုပ္ေနသလိုမ်ိဳး သူမကပဲ ဦးေဆာင္ေခၚငင္ ႏိႈးဆြတာမ်ိဳးက်ေတာ့ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ မရွိ။ သူက စမွ တက္တက္ၾကြၾကြ တုန္ျပန္တာပဲ ရွိသည္။ ခုလို မိန္းကေလးက စတင္ ႏိႈးဆြျပီး ဦးေဆာင္ေခၚသြားတာကို ခံရတာကလဲ အရသာ တမ်ိဳးရွိသည္ပင္။ ဒါေၾကာင့္ ေအာင္မင္းမွာ ခင္ျငိမ္းျမင့္ကိုလည္း မပစ္ပယ္ႏိုင္။ ေအာင္မင္း အေတြးေကာင္းေကာင္းနွင့္ ဇိမ္ယူေနစဥ္မွာပင္ ခင္ျငိမ္းျမင့္က ပါးစပ္ခ်င္းခြာလိုက္ကာ ေအာင္မင္းကို ခုတင္ေစာင္းတြင္ ထိုင္မိသည္အထိ အသာတြန္းပိုသည္။ ေအာင္မင္းက ခုတင္ေစာင္း တြင္ ထိုင္ရင္း ၾကယ္သီးျပဳတ္ေနေသာ ရွပ္အကၤ်ီကို ခြၽတ္ပစ္လိုက္သည္။ ဗလာက်င္းႏွင့္ျပီးျဖစ္ေသာ ေအာက္ပိုင္းမွ လီးၾကီးကေတာ့ ေထာင္းကနဲ ေထာင္တက္လာေလ၏။ ခင္ျငိမ္းျမင့္သည္ ေအာင္မင္းကို ညဳတုတုေလး ၾကည့္ရင္း သူမကိုယ္ေပၚမွ အ၀တ္အစားမ်ားကို စတင္ခြၽတ္ခြာေလေတာ့သည္။ ကိုသိန္းစိုး ၉နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္တြင္ အိမ္ျပန္ေရာက္လာသည္။ အနီးပါတ္၀န္းက်င္ကို အသာလွည့္ပါတ္ အကဲခပ္သည္။ အိမ္တံခါးမ်ားပိတ္ကာ တိတ္ဆိတ္ေန၏။ အျပင္ကၾကည့္လွ်င္ ဆိတ္ျငိမ္ေနသေလာက္ အိမ္ထဲတြင္ေတာ့ ကာမမုန္တိုင္းၾကီး တိုက္ခတ္ေနမွာကို ကိုသိန္းစိုး သိျပီးျဖစ္သည္။ ကိုသိန္းစိုး အိမ္ေပၚသို အသာတက္လာခဲ့သည္။ တံခါးက မေနကလိုပင္ ေစ့ယံုသာ ေစ့ထားသည္။ ရံုးပိတ္ရက္မဟုတ္သာ ေနမ်ားတြင္ ဒဂံုျမိဳသစ္ေျမာက္ပိုင္းထံုးစံအတိုင္း လူေနရပ္ကြက္အတြင္း လူ၀င္လူထြက္ မရွိသေလာက္ျဖစ္ကာ တိတ္ဆိတ္ေနေပရာ ခင္ျငိမ္းတင့္တိုအေနျဖင့္ တျခားဘာမွ အေနွာင့္အယွက္မရွိႏိုင္ဟု စိတ္ခ်ယံုၾကည္လွ်က္ တံခါးကို ေစ့ယံုသာ ေစ့ထားတတ္တာ အက်င့္ပါ ေနေလျပီ။ ဟိုအရင္ကေတာ့ ပိတ္ပိတ္ထားတတ္ပါ၏။ ေအာင္မင္းက သူတိုညီအစ္မ တဦးကိုလိုး သည့္အခါ ေနာက္တဦးက ေစ်းအျပန္အဆင္သင့္ ေခ်ာင္းႏိုင္ေအာင္ တံခါးေစ့ယံုေစ့ထားခိုင္းေလ့ရွိခဲ့ ရာမွ အက်င့္ပါသြားျခင္းပဲ ျဖစ္ပါသည္။ ကိုသိန္းစိုးသည္ ေစ့ထားေသာ တံခါးကို အသံမျမည္ေအာင္ အသာတြန္းဖြင့္ကာ အိမ္ထဲသို ေျခေဖာ့ ၀င္လာသည္။ သူတိုက္ပံုက လက္ဆြဲအိတ္ထဲ ေခါက္သိမ္းထားျပီးသား။ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ မည္သူ မွ် မရွိ။.
434 ကိုသိန္းစိုးက သူလက္ဆြဲအိတ္ကို စားပြဲေပၚအသာခ်သည္၊ ဖလင္အဆင္သင့္ ထည့္ထား ေသာ ကင္မရာကို ထုတ္ယူသည္။ ထိုေနာက္ေတာ့ ကင္မရာကိုင္လွ်က္ ဧည့္ခန္းမွ အိပ္ခန္းဘက္သို ခြၽတ္နင္းသံႏွင့္ ခ်ဥ္းကပ္သြားေလသည္။ ကိုသိန္းစိုး ရင္ေတြ လႈပ္ရွားေန၏။ အိပ္ခန္းထဲတြင္ ေအာင္မင္းတေယာက္ မိမိမယားေခ်ာေလး ကို အပီေဆာ္ေနေလျပီလား။ ဒါမွမဟုတ္ မစပ္ယွက္မွီ အစပ်ိဳးသည့္အေနျဖင့္ ေပြဖက္နမ္းရႈပ္ ႏႈးႏွပ္ ေနၾကေလျပီလား။ မေနတုန္းကလိုပင္ ခင္ျငိမ္းတင့္ကို ရင္ခုန္စရာ ၀တ္လစ္စလစ္ကိုယ္လံုးၾကီး ျဖင့္ ေတြရေလမည္လား စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြးလာေလသည္။ နားပါးေသာ ကိုသိန္းစိုးသည္ အိပ္ခန္းထဲမွ လူႏွစ္ေယာက္အသက္ရႈသံမ်ားကို စ ၾကားရသည္။ သိုေသာ္ အသက္ရႈသံမွလြဲျပီး တျခားဘာသံမွမၾကားရေသး။ လိုးသံေဆာ္သံေတြလဲ မၾကားရ၊ နမ္းသံစုပ္သံေတြလဲ မၾကားရ။ ဘာေတြလုပ္ေနၾကသနည္း ။ အရမ္းကိုသိခ်င္လာသည္။ အိပ္ခန္းတံခါး၀နားသို ကိုသိန္းစိုး ေရာက္ေလျပီ။ အိပ္ခန္း တံခါးက ပိတ္မထား၊ ခန္းဆီးေတာ့ ခ်ထားသည္။ ခန္းစည္းက ေသေသသပ္သပ္ မရွိ။ အထူးတလည္အားမထုတ္ရပါပဲနွင့္ အိပ္ခန္းထဲ အလြယ္ပင္ေခ်ာင္းၾကည့္လို ရသည္။ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ခုတင္ၾကီး၏ ေစာင္းတေနရာတြင္ ေအာင္မင္းထိုင္ေန၏။ ေအာင္မင္းကိုယ္ေပၚတြင္ အ၀တ္အစားမရွိ။ လီးၾကီးကလဲ မတ္ေထာင္လွ်က္။ ခုတင္ေရွ ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ မတ္တပ္ရပ္ေနသူကား ကိုသိန္းစိုးထင္ထားသလို သူမိန္းမ ခင္ျငိမ္း တင့္ မဟုတ္ပဲ ခယ္မေခ်ာေလး ခင္ျငိမ္းျမင့္ ပါတကား ။ ကိုသိန္းစိုး အေတာ္ပင္ အ့ံၾသသြားရသည္။ မ်က္လံုးကိုျဖဲကာ ေသေသခ်ာခ်ာ စူးစိုက္ၾကည့္သည္။ မမွားပါ ခင္ျငိမ္းျမင့္မွ ခင္ျငိမ္းျမင့္ အစစ္။ ညီအမႏွစ္ေယာက္စလံုးကို အပိုင္ကိုင္ထားနိုင္ေသာ ေအာင္မင္းကို အားက်သလိုလို မနာလို သလိုလုိျဖစ္သြားရေတာ့သည္။ သူခယ္မေခ်ာကို သူမွ မၾကံ ရေသးခင္ သူေကာင့္သားက ဦးေနျပန္ျပီေကာ ။ သိုေပမယ့္ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားလိုက္ေတာ့ ဒါသည္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ကို မိမိလည္း စိတ္ၾကိဳက္ လိုးႏိုင္ေဆာ္နိုင္ဘို အခြင့္အလမ္းၾကီး ပြင့္ေနျခင္းပင္ျဖစ္ေၾကာင္း နားလည္သေဘာေပါက္သြားသည့္ အခါတြင္ေတာ့ ကိုသိန္းစိုး ေအာင္မင္းကိုပင္ ေက်းဇူးတင္မိသလိုလို။ ကိုသိန္းစိုးေခ်ာင္းၾကည့္ခ်ိန္တြင္ ခင္ျငိမ္းျမင့္က သူမကိုယ္ေပၚမွ အ၀တ္ေတြကို ခြၽတ္ခြာခ်ေနခ်ိန္ျဖစ္ သည္။ ကိုသိန္းစိုးအေနျဖင့္ ခယ္မေခ်ာ အ၀တ္ခြၽတ္ပံုကို အစမွ စတင္ၾကည့္ျမင္ႏိုင္ခဲ့ေလသည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္သည္ အာဂ်ီႏိုမိုတို စာတမ္းပါ တီရွပ္အျဖဴေရာင္ႏွင့္ တက္ထရြန္ထမီနက္ျပာေရာင္တိုကို ၀တ္ဆင္ထားေလသည္။ ပထမဆံုး တီရွပ္ကို ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းစကိုကိုင္ျပီး ေခါင္းေပၚသို ဆြဲမ တင္ ခြၽတ္သည္။ ေအာင္မင္းမရိုးမရြ ျဖစ္ေစရန္ ခင္ျငိမ္းျမင့္က တတ္နိုင္သမွ် ခပ္ေျဖးေျဖးေလး ဆြဲခြၽတ္ ျခင္း ျဖစ္၏။ တီရွပ္ အေပၚသိုၾကြတက္သြားမႈႏွင့္အတူ အတြင္းခံ၀တ္ထားေသာ ခင္ျငိမ္းျမင့္၏ အေပၚပိုင္းေလးက တေျဖးေျဖးေပၚလာသည္။ ေရွမွထိုင္ၾကည့္ေနေသာ ေအာင္မင္းသာ မက ေခ်ာင္း ၾကည့္ေနေသာ ကိုသိန္းစိုးပါ စိတ္လႈပ္ရွားစရာျဖစ္လိုေနရ၏။ ခင္ျငိမ္းျမင့္ ၀တ္ထားသည္က အတြင္းခံဇာေဘာ္လီ။ ခါးတိုပံုဆန္း ေဘာ္လီေလးျဖစ္ရာ ထမီထက္ဆင္ႏွင့္ ေဘာ္လီေအာက္နားစ အၾကားတြင္ ခါးသားေလးက လက္သံုးလံုးသာသာေလာက္ ေပၚေန၏။ ေပၚေနေသာ ခါးသားေလး မ်ားက ၀င္းအိေနၾကသည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္သည္ ခြၽတ္ျပီးေသာတီရွပ္ကို ေအာင္မင္းမ်က္နွာဆီ ပစ္ေပါက္ထည့္လိုက္၏။ ေအာင္မင္းက ရီျပီး ဆီးဖမ္းကာ သူေဘးနား ခုတင္ေပၚ ပစ္ခ်လိုက္သည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္သည္ ဇာေဘာ္လီကို ဆက္ခြၽတ္၏။ ေနာက္ေက်ာခ်ိတ္တပ္ အမ်ိဳးအစားျဖစ္ေလရာ သူမ၏လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေနာက္ပစ္ကာ ေနာက္ေက်ာခ်ိတ္မ်ားကို ျဖဳတ္သည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္သည္ ရိုးရိုးျဖဳတ္ေနျခင္းမဟုတ္၊ ျပံဳးေယာင္ေယာင္မ်က္နွာေပးေလးႏွင့္ ညဳတုတု မ်က္စေလးခ်ီကာ တျဖည္းျဖည္းခ်င္းျဖဳတ္ေနျခင္းျဖစ္ သည္။.
435 မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ေနေသာ ေအာင္မင္းက ခင္ျငိမ္းျမင့္၏ ညဳတုတု အမူအယာေလးမ်ားကို အကုန္ျမင္ရသည္။ ေနာက္ဖက္မွ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနေသာ ကိုသိန္းစိုးမွာမူ ျမင္ႏိုင္စြမ္းမရွိ။ သိုေပမယ့္ ဇာေဘာ္လီေနာက္ေက်ာခ်ိတ္မ်ား ျဖဳတ္ေနပံုကိုေတာ့ အေသအခ်ာျမင္ရသည္။ တျဖည္းျဖည္းခ်င္းျဖဳတ္ေနျခင္းျဖစ္ သည့္အတြက္ ခ်ိတ္တခုျပဳတ္သြားေလတုိင္း ကိုသိန္းစိုးရင္ထဲ တခါ ဒိန္းကနဲ ျဖစ္ျဖစ္သြားရေလသည္။ နားထဲတြင္ ေဘာ္လီခ်ိတ္ျပဳတ္သြားသံ ေထာက္ကနဲ ေထာက္ကနဲကိုပင္ ပီပီသသ ၾကားေနရသလို ခံစားရေလ၏ ခ်ိတ္တခုျပဳတ္သြားေလ ေဘာ္လီက ပိုေလ်ာ့ရဲရဲျဖစ္လာေလ ခင္ျငိမ္းျမင့္၏ ျပည့္တင္းလွပေသာ အသားစိုင္တိုက ပိုျပီး ေပၚလာေလေလ ျဖစ္ေနေလေတာ့သည္။ ခယ္မေလးကို အရခ်ိဳင္လုိေနေသာ ကိုသိန္းစိုးသည္ ခင္ျငိမ္းျမင့္၏ ဇာေဘာ္လီခ်ိတ္ျဖဳတ္ေနပံုကို ေသေသခ်ာခ်ာပင္ ၾကည့္ေနမိသည္။ သူလီးၾကီးကလည္း ပုဆိုးေအာက္မွ ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ ျဖစ္လာေနျပီ။ ဇာေဘာ္လီေနာက္ေက်ာခ်ိတ္မ်ား အကုန္ျပဳတ္သြားေလျပီ။ ခင္ျငိမ္းျမင့္သည္ ဇာေဘာ္လီကို အသာဆြဲခြာကာ ခပ္လွမ္းလွမ္းသို လွမ္းပစ္ပလုိက္သည္။ သည္ေတာ့ ကိုယ္ကို လွည့္ျပလိုက္သလိုျဖစ္ကာ လွပ၀င္းအိေသာႏိုအံုေလးမ်ားကို ကိုသိန္းစိုးပါ ေသေသခ်ာခ်ာ ျမင္လိုက္ရ၏။ ခင္ျငိမ္းျမင့္က ထမီေလးကို ဆက္ခြၽတ္သည္။ ဇာေဘာ္လီတုန္းက ေျဖးေျဖးေလး အခ်ိန္ယူကာ ခြၽတ္ခဲ့ေသာ ခင္ျငိမ္းျမင့္သည္ ထမီက်ေတာ့ ခြၽတ္ ခ်လိုက္သည္မွာ ျမန္မွျမန္။ ျဖဳတ္ဆို ကြင္းလံုးခြၽတ္ခ်လိုက္ျခင္းျဖစ္ပါ ၏။ ခြၽတ္ျပီးသြားသည္ႏွင့္ ေစြကနဲဆို ခုတင္ေပၚလွမ္းတက္သြားပါေလေတာ့သ ည္။ သူမသည္ ကိုယ္လံုးတီးေတာ့ မျဖစ္ေသးပါ။ ပင္တီေဘာင္းဘီျဖဴေလးေတာ့ သူမခါးတြင္ ရွိေနပါေသးသည္။ ေအာင္မင္းက ၀တ္လစ္စလစ္ျဖစ္လုနီးပါး ခင္ျငိမ္းျမင့္ကိုယ္လံုးေလးကို အားရပါးရပင္ ဆီးၾကိဳ ေပြ ဖက္လိုက္၏။ ႏွစ္ေယာက္သား ထပ္လ်က္ ခုတင္ေပၚ လဲက်သြားၾကေလသည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္အ၀တ္ခြၽတ္တာကို ၾကည့္ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ ရပ္ၾကည့္ေနမိေသာ ကိုသိန္းစိုးသည္ သူ လက္ထဲကိုင္ထားေသာ ကင္မရာကိုပင္ ေမ့ေလ်ာ့ေနမိခဲ့၏။ အခုမွ သတိရသြားကာ ခုတင္ေပၚလဲက် ေနေသာ ေအာင္မင္းႏွင့္ခင္ျငိမ္းျမင့္ကို အေသအခ်ာလွမ္းခ်ိန္သည္။ ရိုက္ကြင္းေကာင္းသြားသည္ႏွင့္ ရိုက္ယူရန္ အသင့္ျပင္သည္။ ကင္မရာက အေကာင္းစားျဖစ္သျဖင့္ အတန္အသင့္အလင္းေရာင္ေလး ရွိေနလွ်င္ပင္ ဖလက္ရွ္မီး မသံုးပဲ ပံုေကာင္းေကာင္းေပၚေအာင္ ရိုက္ယူႏိုင္ပါ၏။ ေအာင္မင္းက ခုတင္ေပၚတြင္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ကို ပက္လက္ေလးျဖစ္သြားေအာင္ လုပ္လိုက္သည္။ ထိုအခါ ကိုသိန္းစုိးသည္ ခင္ျငိမ္းျမင့္၏ႏိုအံုရင္သားမ်ားကို ေသေသခ်ာခ်ာႏွင့္ၾကာၾကာ ျမင္ခြင့္ ရ သြားေလ၏။ လက္ထဲမွ ကင္မရာကို ဇြန္းမ္ ဆြဲကာ ခင္ျငိမ္းျမင့္ရင္သားမ်ားကို ဆဲြယူခ်ိန္လိုက္ရာ ပီပီျပင္ျပင္ အနီးကပ္ၾကည့္ေနသည့္ပမာ ျမင္ရေလျပီ။ ခင္ျငိမ္းျမင့္သည္ သူအစ္မ ခင္ျငိမ္းတင့္ ေလာက္ေတာ့ ရင္သားထြားထြားၾကိဳင္းၾကိဳင္းၾကီး မဟုတ္လွ။ သိုေပမယ့္ သူအရြယ္ႏွင့္သူ ၾကည့္လို ေကာင္းစြာ မိုမို၀န္း၀န္းရွိေလသည္။ ႏိုသီးေခါင္း နီနီေလးႏွစ္ခု ေငါက္ေတာက္ေထာင္ေနပံုက ျဖင့္ ျမင္သူ အသည္းယားေစေလာက္ပါ၏။ ေအာင္မင္းသည္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ႏိုအံုႏွစ္ခုကို ဘယ္ညာ စံုကိုင္ ကာ ခပ္တင္းတင္းညွစ္သည္။ လက္ေခ်ာင္းမ်ားၾကားမွ ႏိုအံုသားေလးေတြပင္ ျပဴထြက္လာရေအာင္ကို ခပ္တင္းတင္းညွစ္ျခင္းျဖစ္ပါ၏ ။ ကိုသိန္းစိုး ရင္ေတြတုန္လာသည္။ ထိုသို အပီအျပင္ႏိုညွစ္ေနပံုကို တပံုရေအာင္ ရိုက္ယူထားလိုက္၏။ ေအာင္မင္းက ဘယ္ဘက္ႏိုသီးေခါင္းေလးကို အသာကုန္းျပီး လွ်ာႏွင့္ရက္ေပးသည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္ တဟင့္ဟင့္ျဖစ္လာ၏။ နဂိုခြၽန္ေသာႏိုသီးေခါင္းေလးမ်ားက တင္းမာကာ ေထာင္တက္လာေလသည္။ ေအာင္မင္းသည္ ေလးငါးဆယ္ခ်က္ခန္လ်က္ေပးျပီးေနာက္ တြင္ေတာ့ ေထာင္တက္ခြၽန္ေကာ့ေနေသာ ႏိုသီးေလးကို ပါးစပ္ျဖင့္ကုန္းဟပ္ကာ အားရပါးရစိုေလ၏။.
436 ခင္ျငိမ္းျမင့္ ရင္ေလး ေကာ့တက္ လာ သည္၊ ေအာင္မင္းဆံပင္ေတြကို လက္ျဖင့္ ထိုးကိုင္ပြတ္ဆြဲသည္။ အားပါးပါး ကိုကိုရဲ ။ စိုစမ္းပါရွင့္ အားရပါးရစိုစမ္းပါ။ အာ ဟာ ဟာ စို စို ႏွစ္ဖက္လံုးကိုစိုပါ ကိုကိုရဲ။ ညွစ္လဲညွစ္ေပးဦးေလ ခုနတုန္းကလို အင္း ဟင္း ဟင္း ပါးစပ္မွလည္း အာသာငမ္းငမ္း ရမက္ျပင္းျပင္း ဖြင့္ဟေျပာဆိုမိေလျပီ။ ႏိုအံုႏွစ္ခုကို တလွည့္စီေျပာင္းစိုလိုက္ က်န္တဖက္မွ ႏိုသီးေခါင္းထိပ္ေလးကို လက္ညွိဳးလက္မ ႏွင့္ ပြတ္ေျခလိုက္လုပ္ေပးေနရင္းက ပင္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ပင္တီေလးကို ေအာင္မင္း လွမ္းဆြဲခြၽတ္လိုက္ျပန္၏။ ခင္ျငိမ္းျမင့္ကလည္း အလိုက္သင့္ပင္ ဖင္ဆံုၾကီးအသာေကာ့ေပးေလေတာ့ လြယ္လြယ္ကူကူ ႏွင့္ပင္ ကြၽတ္သြားေလသည္။ အခုေတာ့ ခင္ျငိမ္းျမင့္ ၀တ္လစ္စလစ္ ကိုယ္တီးလံုး ျဖစ္သြားေပျပီ။ ေအာင္မင္းက ပင္တီခြၽတ္ေပးျပီးသည္ႏွင့္ ေခါင္းကိုေအာက္စိုက္ကာ ခင္ျငိမ္းျမင့္ေစာက္ပတ္ေလးကို လွမ္းရက္ေတာ့၏။ ေအာင္မင္းေခါင္းက ေပါင္ၾကားထဲတိုး၀င္သြားသည္မို ကိုသိန္းစိုးမွာ ခယ္မ ေလး ေစာက္ပတ္ကို ၾကာၾကာမျမင္လိုက္ရပါ။ ျဖတ္ကနဲျမင္လိုက္ရသည္ေလးကပ င္ မိုမိုေဖာင္းေဖာင္း ႏွင့္ အေတာ္ရင္ခုန္ေစပါ၏။ ေအာင္မင္းက ခ်က္ျခင္းတန္း မရက္ေသး။ ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုကို အသာျဖဲကာ ေလခပ္ျပင္းျပင္း တခ်က္ႏွစ္ခ်က္ မႈတ္သြင္းလိုက္ေသးသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ ဖင္ဆံုၾကီး ၾကြတက္ျပီး တုန္သြား၏။ ေလ ေတြက သားအိမ္ထဲထိေတာင္ ေရာက္သြားသလားမွတ္ရေအာင္ကို ေအာင္မင္းမႈတ္အားက ေကာင္းလွ ေပသည္။ ျပီးေတာ့မွ ေစာက္ပတ္ရက္ျခင္းလုပ္ငန္းစေလေ တာ့၏။ ပထမဆံုး ပတ္လည္တြင္ ေပါက္ ေနေသာအေမႊးႏုေလးမ်ားကို ဖိရက္ေပး၏။ ထိုေနာက္မွ ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုကို ဆြဲျဖဲကာ ျပဴးထြက္ ေလာေလေသာ ေစာက္ေခါင္းထဲသို လွ်ာကို ေဇာင္းတိုက္သြင္းကာ ရက္ေပးသည္။ အဖုတ္ေပၚတြင္ လွ်ာကို ျပားလိုက္ကပ္ျပီးေတာ့လဲ အားရပါးရ ရက္တင္ေပးေသး၏။ တပ်ပ္ပ်ပ္ အသံေတြ ဆူညံေန ေတာ့သည္။ ကိုသိန္းစိုးအေနျဖင့္ေတာ့ ရက္ေနမႈကို ေသေသခ်ာခ်ာ မျမင္ရပါ။ သိုေပမယ့္ ခင္ျငိမ္းျမင့္၏ ေပါင္ ၾကားတြင္ ေအာင္မင္းမ်က္ႏွာၾကီး ကပ္လွ်က္ ေခါင္းတလႈပ္လႈပ္ျဖစ္ေနပံု၊ ခင္ျငိမ္းျမင့္ ဖ်တ္ဖ်တ္ လူးေနပံု ႏွင့္ တပ်ပ္ပ်ပ္အသံေတြကိုေတာ့ ေကာင္းေကာင္းျမင္ရ၊ ၾကားရသည္။ ကိုသိန္းစိုးသည္ ခုထိ တခါမွ အဖုတ္မလ်က္ဖူးေသးေပ။ ဒီညီအစ္မ ႏွစ္ေယာက္ကို အဖုတ္လဲ ရက္ေပးရဦးမည္ဟု စိတ္ထဲ ေတးထားလိုက္ေလ၏။ ခင္ျငိမ္းျမင့္အဖုတ္ၾကီးကေတာ့ ေအာင္မင္းအပီအျပင္ရက္ေပးေနမႈေ ၾကာင့္ ေဖာင္းသထက္ေဖာင္းကာ ေစာက္ရည္ၾကည္ေလးေတြလဲ ယိုက်လာေလျပီ။ ေအာင္မင္းက ယိုက်လာေသာ ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ား ကို အငမ္းအရပင္ လွ်ာျဖင့္သိမ္းကာ စုပ္ယူေသာက္မ်ိဳခ်ေန၏။ ေစာက္ရည္ၾကည္နံေမႊးေမႊးေလးမ်ား က ေအာင္မင္းကို ကာမအားပိုတိုးလာေစသည္။ စုပ္တာရက္တာ ပို အသက္ပါလာေစေလသည္။ ေစာက္ပတ္ရက္ေပးျခင္းသည္ မိန္းမမ်ားကို ထြန္ထြန္လူးေအာင္ပင္ ရမက္ေဇာထန္လာေစေသာ အေကာင္းဆံုးနည္းတခုျဖစ္သည္ကို ေအာင္မင္းေကာင္းေကာင္းသိ၏။ ထိုေၾကာင့္လည္းပဲ သူႏွင့္ ျဖစ္ ေသာ မိန္းမမွန္သမွ် ေစာက္ပတ္ကို အပီရက္ေပးေနၾကျဖစ္သည္။ ယခုလည္း ခင္ျငိမ္းျမင့္ မွာ ေအာင္မင္း၏ ရက္ရက္ေရာေရာ ရက္ေပးေနမႈေၾကာင့္ ကာမဆိပ္ေတြ ငယ္ထိပ္ထိ တက္ေနရ ေလျပီ။ သူမဖင္ဆံုၾကီးသည္ ေမြယာထက္ တေတာင္ေလာက္ပင္ ေျမာက္ၾကြတက္လာေနေလ၏။ ေခါင္းေလးကေတာ့ ဘယ္ညာယမ္းခါေနသည္။ ေစာက္ေစ့ေလးကေတာ့ ျပဴးထြက္လာေနသည္သာ မက တဆတ္ဆတ္ပင္ တုန္ေနေသး၏။ ေအာင္မင္းက ထိုေစာက္ေစ့ေလးကို လွ်ာဖ်ားႏွင့္ ဖိကာ ၀ိုက္ကာ ရက္ေပးျပန္သည္။ သူသည္ တက္မလိုးေသးခင္ ေစာက္ပတ္ရက္ေပးျခင္းျဖင့္ပင္ ခင္ျငိမ္း ျမင့္ကို တခ်ီ ျပီး ေအာင္ လုပ္မည္ဟု စိတ္ပိုင္းျဖတ္ထား၏။ ထိုေၾကာင့္ အဓိက အေၾကာဆံု ျဖစ္ေသာ ေစာက္ေစ့ကို အပီအျပင္ပင္ ရက္ေလသည္။.
437 ခင္ျငိမ္းျမင့္ ဘယ္လိုမွ မေနႏိုင္ေတာ့ ။ ဘေလာင္ဆူေ၀လာေသာ ရမက္ေဇာတိုကို ထိန္းခ်ဳပ္လို မရေတာ့ ။ အား ဟင့္ဟင့္ ။ ရက္ပါ ကိုကိုရဲ စုပ္လဲစုပ္စမ္းပါ ေအာင္မယ္ေလးေလးေလးေနာ္ ကြၽန္မ ျပီး ေတာ့မယ္ရွင့္ စုပ္ စုပ္ အေစ့ကို နာနာစုပ္စမ္းပါရွင္ ဟီး ရွီး ေနာက္ဆံုးေတာ့ ခင္ျငိမ္းျမင့္တစ္ေယာက္ တကိုယ္လံုး တဆတ္ဆတ္တုန္ကာ တြန္လိန္ေကာ့ပ်ံျပီး ျပီး သြားရေလေတာ့သည္။ ေစာက္ပတ္ထဲမွ ေစာက္ရည္ၾကည္ေတြ ဒလေဟာ ထြက္က်လာရာ ေအာင္မင္းက မလြတ္တမ္း ဖမ္းယူေသာက္မ်ိဳျပစ္လုိက္သည္။ ေအာင္မင္းသည္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ ေစာက္ပတ္ေလးကို အသာခပ္ျဖည္းျဖည္း ဆက္ျပီး ရက္ေပးေန၏။ တုန္တခိုက္ခိုက္ ျဖစ္ေနသာ ခင္ျငိမ္းျမင့္ ျငိမ္သက္သြားမွပင္ ေပါင္ခြၾကားမွ မ်က္ႏွာခြာေတာ့သည္။ ထိုေနာက္ အိပ္ယာေပၚလွဲခ်သည္။ သူ၏ ငပဲေခ်ာင္းၾကီးက မိုးေမွ်ာ္လွ်က္ ။ ကဲ အခု ျမင့္ျမင့္ စုပ္ေပးရမယ့္ အလွည့္ ေရာက္ျပီ ေအာင္မင္းက ခပ္ျပံဳးျပံဳးေျပာလိုက္၏။ ခင္ျငိမ္းျမင့္ လွဲေနရာမွ အားယူ ကုန္းထသည္။ ေအာင္မင္း ခါးေဘးနားတြင္ ဒူးေထာက္ကာ အသာ ထိုင္ခ်သည္။ ေအာင္မင္းလီးတံၾကီး အရင္းကို ညာလက္ျဖင့္ အသာဆုပ္ကိုင္သည္။ ဘယ္လက္က ေဂြးဥမ်ားကို အသာပြတ္သပ္ေပးသည္။ သူမမ်က္လံုးေလးမ်ားက ေမွးစင္းလွ်က္ လီးေခ်ာင္းၾကီးကို မက္ေမာမႈ အျပည့္ျဖင့္ၾကည့္ေနေလ၏။ ကိုသိန္းစိုးသည္ ကင္မရာကို အသာခ်ိန္ရင္း ျမင္ကြင္းအေကာင္းကို ေစာင့္ေနသည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္ေခါင္းေလးက ေအာက္သို စိုက္က်လာ၏။ သိုေပမယ့္ ကိုသိန္းစိုးထင္ေနသလို မဟုတ္ပဲ ေအာင္မင္းလီးတံၾကီးကို မစုပ္ေသး၊ ေဂြးဥတလံုးကို ဖမ္းဟပ္လိုက္ကာ ျပြတ္ကနဲျမည္ေအာင္စုပ္ေပး လိုက္ျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။ ပါးစပ္ထဲ၀င္လာေသာ ေဂြးဥကို လွ်ာျဖင့္လည္း အသာပတ္ကာ ရက္ေပး ေနေသးသည္။ လီးတံအရင္းတြင္ ဆုပ္ကိုင္ထားေသာ လက္ကေတာ့ ဂြင္းတိုက္သလို အသာလႈပ္ရွား ေပးေနေလ၏။ အေတာ္ၾကာေတာ့ ပါးစပ္ထဲမွ ေဂြးဥကိုထုတ္ပစ္ျပီး ေနာက္တလံုးကို အလားတူ စုပ္ ေပးျပန္သည္။ သည္တခါေတာ့ ေဂြးဥကို သြားျဖင့္ပါ မနာမက်င္ တဇတ္ဇတ္ ကိုက္ေပးေနေသး၏။ ေဂြးဥႏွစ္လံုးကို တဖက္စီေျပာင္းကာ အေတာ္ၾကာ စုပ္ေပး ရက္ေပး ကိုက္ေပးေနျပီး ေနာက္တြင္မူ ခင္ျငိမ္းျမင့္ ပါးစပ္က လီးတံအေခ်ာင္းၾကီးဘက္ ေရာက္လာျပန္ေလသည္။ အရင္းဘက္မွ စတင္ကာ လွ်ာေလးႏွင့္ထိျပီး ရက္လာေပးသည္။ လွ်ာသည္ လီးတံထိပ္သို တျဖည္းျဖည္း ေရာက္လာေလ၏။ ေအာင္မင္း အံတၾကိတ္ၾကိတ္ျဖစ္ေနရသလို ကိုသိန္းစိုးလည္း ရင္ေတြ တဒိန္းဒိန္း ခုန္ေနေလသည္။ ဓာတ္ပံုေတြလည္း က်က်နန ရိုက္ယူသည္။ ေဂြးဥေတြ စုပ္ေနတုန္းက တပံု အခု လီးတံလံုးပါတ္ ကို ရက္ေပးေနပံုက တပံု ။ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ခင္ျငိမ္းျမင့္က အေပၚဘက္သို တက္လာသည္။ နီရဲျပဲလန္ေနေသာ လီးဒစ္ၾကီးကို လွ်ာျဖင့္ပတ္ကာ ရက္ေပးေနျပန္သည္။ လီးတန္ဒစ္ထိပ္မွ သုတ္ရည္ထြက္ရာ ဟတတ အေပါက္ေလး ကိုေတာ့ လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ က်က်နန ဖိထိုးထည့္သည္။ မၾကာမီ ေအာင္မင္း လီးတံၾကီးေကာ ေဂြးဥေတြပါ တံေတြးေတြျဖင့္ ရႊဲရႊဲစိုလာေတာ့သည္။ ရုတ္တရက္ဆိုသလိုပင္ ခင္ျငိမ္းျမင့္သည္ ေအာင္မင္း လီးတံၾကီးကို ပါးစပ္ထဲ အကုန္၀င္သြားသည္ အထိ ဆတ္ကနဲ ဖမ္းကာ ဟပ္ထည့္လိုက္ျပီး အားရပါးရ အာေခါင္ျခစ္ကာ စုပ္ထည့္ေပးလုိက္၏။ အား တယ္ေကာင္းကြာ စုပ္စုပ္ အားရပါးရ ဆက္စုပ္စမ္း ျမင့္ျမင့္ အရသာအျပတ္ေတြသြားေသာ ေအာင္မင္းက ခင္ျငိမ္းျမင့္ ဆံပင္ေတြကို ခပ္နာနာလွမ္းဆြဲကာ ေျပာ လိုက္၏။ သူခါးႏွင့္ ေျခေထာက္ေတြ အေၾကာဆြဲကာ တြန္လိမ္သြားၾကသည္။ ကိုသိန္းစိုးကလည္း ခင္ျငိမ္းျမင့္ လီးတံၾကီးတခုလံုး၀င္ေအာင္ အပီအျပင္ စုပ္ေပးေနပံုမ်ားကို တပံုျပီးတပံု ဆက္တိုက္ရိုက္ယူေန၏။ လီးတံတေခ်ာင္းလံုး ပါးစပ္ထဲေရာက္ေအာင္စုပ္သည့္အခါ ဒစ္ထိပ္ၾကီးက ခင္ျငိမ္းျမင့္အာေခါင္ကို ထိမိေထာက္မိေလသည္။.
438 တခ်က္တခ်က္ အန္မလိုပင္ ပ်ိဳပ်ိဳတက္သြားရ၏။ ထိုအခါမ်ိဳးတြင္ ပါးေစာင္ထဲမွာ ထိုးတက္လာေသာ ဖိအားက လီးတံၾကီးကို ဖိညွစ္ေလသျဖင့္ ေအာင္မင္း ထြန္ထြန္ လူးရျပန္ေလသည္။ ထိုေၾကာင့္ ထိုခံစားမႈမ်ိဳး မၾကာမၾကာရေအာင္ သူလီးတံၾကီးကို ခင္ျငိမ္းျမင့္ အာေခါင္ထိုးမိသည္အထိ ေကာ့ေကာ့ေဆာင့္တင္ေပး၏။ ခင္ျငိမ္းျမင့္ေခါင္းေလးကေတာ့ တခါခါ ျဖစ္ေနရေလေတာ့သည္။ ငါးမိနစ္ခန္မွ် အားရပါးရ လီးစုပ္ခံျပီးေနာက္ ေအာင္မင္းက ခင္ျငိမ္းျမင့္ ေခါင္းေလးကို အသာဆြဲ ဖယ္လိုက္၏။ စုပ္ေပးေနေသာ လီးေခ်ာင္းၾကီးက တံေတြးေတြ အရႊဲသားျဖင့္ ပါးစပ္ထဲမွ ထြက္လာ ေလသည္။ လုိးေတာ့ မလိုလား ကိုကို ခင္ျငိမ္းျမင့္က မ်က္စေလးခ်ီျပီး ေမးျပန္သည္။ ေအး ခ်ေတာ့မလို ဘယ္အေပါက္ကို အရင္ခ်မွာလဲ ခင္ျငိမ္းျမင့္အေမးစကားကို ကိုသိန္းစိုး ရုတ္တရက္ နားမလည္၊ ေၾကာင္အမ္းအမ္းျဖစ္သြားမိသည္။ မိန္းမေတြမွာ ခ်စရာ ဘယ္ႏွစ္ေပါက္မ်ား ပါလိုလဲ ။ ျမင့္ျမင့္ကေကာ ဘယ္အေပါက္ အရင္အလိုးခံခ်င္လဲ ေျပာေလ ဒါဆို ဖင္အရင္ခံခ်င္တယ္ ကိုကို ရာ ။ ဖင္ခ်ေပးေနာ္ ျဖစ္တယ္ေလ ကုန္းလိုက္စမ္း ေလးဘက္ ကိုသိန္းစိုး မ်က္လံုးျပဴးရေလျပီ။ ဖင္ကိုလိုးမယ္ ဆိုပါ့လား ။ အစတုန္းက မိန္းမေတြတြင္ ေစာက္ပတ္တခုသာ လိုးလိုရသည္ဟု ကိုသိန္းစိုး သိရွိနားလည္ထားခဲ့၏ ခင္ျငိမ္းတင့္ႏွင့္ေအာင္မင္း ျဖစ္ေနၾကသည္ကို ေခ်ာင္းၾကည့္မိေတာ့မွ ေအာင္မင္းလီးကို ခင္ျငိမ္းတင့္ ပါးစပ္ႏွင့္ စုပ္ေပးတာ ျမင္ခဲ့ရသည္။ ထိုအခါ လီးကို မိန္းမ ပါးစပ္ထဲထည့္ျပီး ထိုးသြင္းကာ လိုးလို ရေၾကာင္း အသိတခုတိုးခဲ့ရ၏။ ေဟာ အခု ေနာက္ထပ္ တမ်ိဳး အထူးအဆန္း ၾကားရျပန္ေလျပီ။ ဖင္ကို လဲ လိုးလို ရသတဲ့ အံ့ေရာ အံ့ေရာ ။ ဒီလိုဆိုေတာ့ မိမိ ဇနီးေခ်ာေလး ခင္ျငိမ္းတင့္ ဖင္ကိုေရာ ေအာင္မင္း လိုးေနေလသလားဟု ေတြးမိ ျပန္သည္။ ဒီလူ ေနမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ခင္ျငိမ္းတင့္ကိုလဲ ဖင္ခ်ျပီးသား ေနမွာပါပဲ။ ကိုသိန္းစိုး စိတ္မေကာင္းသလိုလို ျဖစ္မိသည္။ ရမက္ေဇာေတြလဲ ထန္လာမိသည္။ ေတြၾကဦးမွာ ေပါ့ တင့္တင့္ ရယ္ ။ ေတာက္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ကေတာ့ ဖင္လိုးခံရန္ အသင့္ျပင္ေလျပီ။ ခုတင္ေပၚ ေလးဘက္ေထာက္ကာ ကုန္းေပးလိုက္ေလ၏။ ဖင္လိုးမည့္ ငနဲသား လီးၾကီး တ၀င့္၀င့္ႏွင့္ ခယ္မေလးနား တိုးကပ္သြားသည္ကို ခဲအိုျဖစ္သူကိုသိန္းစိုးတေယာက္ အသည္းတေအးေအးျဖင့္ သာ ၾကည့္ေနမိေတာ့သည္။ မိမိလည္း ခင္ျငိမ္းတင့္ကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ဖင္လိုးပစ္ရဦးမည္ဟု စိတ္ထဲက ေတးကာ အံၾကိတ္ေနမိေလသည္။ ဆီ မပါဘူးလား ကိုကို ရဲ ဖင္လိုးခံရန္ အသင့္ေလးဘက္ကုန္းထားေပးရာမွ ခင္ျငိမ္းျမင့္က ေခါင္းေလးငဲ့ကာ ေမးလိုက္သည္။ ကုန္ေနတာ ထပ္မ၀ယ္ရေသးဘူး ျမင့္ျမင့္ရဲ ျမိဳထဲက ေဆးဆိုင္ၾကီးေတြမွာမွ ရတာ။ အေၾကာင္းမဟုတ္ပါဘူး တံေတြးရွိသားပဲ တံေတြးဆြတ္မွာေပါ့ အင္း ျပီးေရာ ဒါဆိုလဲ တံေတြးဆြတ္ျပီး ခ် စိတ္ခ်ပါ ျမင့္ျမင့္ ရာ ဒီအတိုင္းၾကီးေတာ့ မခ်ပါဘူး စိတ္ခ် ဟဲဟဲ ေအာင္မင္းက သေဘာက်စြာ ရယ္လိုက္ရင္း ခင္ျငိမ္းျမင့္ ဖင္ႏွစ္ျခမ္းကို က်က်နန ဆြဲျဖဲလိုက္သည္။ စူစူေလး ေပၚလာေသာ ဖင္၀ ခေရပြင့္ေလးေပၚသို တံေတြးေတြ ျပစ္ကနဲေထြးခ်လိုက္၏။ တံေတြးမ်ား သည္ အျမႈပ္တစီစီႏွင့္ ဖင္၀တြင္ ခနတင္ေနၾကေသးသည္။ ျပီးမွ ေအာင္မင္းက ဖင္ကို ပိုဆြဲျဖဲလိုက္မွ ဖင္ေခါင္းေပါက္ထဲ အသာေလွ်ာ၀င္သြားၾက၏။ ထိုေနာက္တြင္ေတာ့ ေအာင္မင္းသည္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ ဖင္၀သို သူလီးၾကီးကို ေတ့ေလျပီ။ ေတ့ေတ့သြင္းသြင္း ဆိုသလိုပင္ ဖိထိုးခ်လိုက္ရာ တံေတြးေတြရႊဲေနေသာ ဖင္၀ေလးထဲသို လီးဒစ္ၾကီး ျမဳပ္၀င္သြားသည္။ ခုနက ခင္ျငိမ္းျမင့္ အပီစုပ္ေပးထားသျဖင့္ လီးတံၾကီးကလည္း တံေတြးမ်ား ရႊဲ ေနေလရာ ဖင္ေရာလီးပါ ေခ်ာမႊတ္ေနသည္မို အ၀င္က သိပ္ေတာ့ မခက္ခဲပါ။ သိုေပမယ့္ ဖင္ေပါက္ ပီပီ ေစာက္ပတ္လိုမဟုတ္ပဲ က်ဥ္းလွသျဖင့္ လီးတုိး၀င္လာေသာအခါ ဖင္လိုးခံသူတိုထံုးစံအတိုင္းပင္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ နာၾကင္မႈေ၀ဒနာကို ၾကိတ္မွိတ္ခံစားရေလသည္။.
439 အာ့ ကြၽတ္ကြၽတ္ နာတယ္ ကိုကိုရ ။ ျဖည္းျဖည္း ျဖည္းျဖည္း ဟင့္ဟင့္ ပါးစပ္မွ ညဥ္းသံေလးထြက္ရင္း ခင္ျငိမ္းျမင့္ ေခါင္းေလး ေမာ့တက္သြားရသည္။ ေအာင္မင္းကေတာ့ ေခါင္း၀င္လွ်င္ ကိုယ္ဆန္သည္ ဆိုေသာ စကားလိုပင္ ဒစ္ၾကီးျမဳပ္သြားျပီးျပီ ျဖစ္ေသာ သူလီးၾကီးကို တေခ်ာင္းလံုး၀င္ေအာင္ ဆက္ကာဆက္ကာ ဖိထိုးသြင္းေနေလသည္။ အလိုး ခံဘူးေနက်ဖင္ေပါက္ျဖစ္သျဖင့္ ၾကပ္သည္ဆိုသည့္တိုင္ ဖိထိုးသြင္းလိုက္တိုင္း လီးၾကီးက တထစ္ျပီး တထစ္ တိုး၍ ၀င္သြားေလသည္။ အမယ္ေလး သိပ္မၾကမ္းနဲဦးေလ ကိုကိုရဲ။ ဖင္ထဲမွာ ၾကပ္သိပ္ေနေသးတယ္ အား နာလိုက္တာရွင့္ အေမေရ အေမ ေစာက္ေကာင္မ ကဲတုန္းက ကဲျပီး ခုက်မွ မဆီမဆိုင္ အေမကို လာ တေနေသးသည္ဟု ကိုသိန္းစိုး ေတြးမိသည္။ ေအာင္မင္းကေတာ့ ဘာမွ ခြန္းတုန္မျပန္။ ဒီလိုပဲ အစဆို နာေပမယ့္ ခနေနေတာ့ ေဆာင့္ပါဦးကိုကိုရဲ ျဖစ္လာဦးမည္မွန္း သူက သိျပီးသားမဟုတ္လား။ ေအာင္မင္းက လီးကို မွန္မွန္ဖိ၍ဖိ၍သြင္းသည္ ကိုသိန္းစိုးကလည္း ဓာတ္ပံုေတြ တပံုျပီး တပံု ဆက္၍ဆက္၍ ရိုက္သည္။ အလုပ္ေတာ့ အျဖစ္သား။ မၾကာခင္ ဖင္ေပါက္ေလးထဲသို လီးၾကီးက အဆံုး၀င္သြားေလျပီ။ ဖင္ေခါင္းတေလွ်ာက္မွ ၾကြက္သားမ်ား လီးတံၾကီးႏွင့္ အေနေတာ္ေလွ်ာ့ေပးၾကံဳေပးမႈ အထာက်ကာ သြားေစရန္ ေအာင္မင္းသည္ အရင္းထိ ထိုးထည့္လွ်က္သားႏွင့္ ခန စိမ္ေပးထားလိုက္ေသး၏။ ဖင္လိုးမႈတြင္ ဤအဆင့္က အေရးၾကီးသည္ ။ ေစာက္ပတ္လို တခါတည္းလိုးခ်လိုက္ပါက အခန္ မသင့္လွ်င္ ခံရသူမိန္းကေလး ဖင္ကြဲသြားႏိုင္၏။ ကံမေကာင္းပါက စအိုေပါက္ျပီး ေဆးရံုပင္ ပိုရ တတ္ေလသည္။ ခနစိမ္ထားေပးျပီးေနာက္တြင္ေတာ့ ေအာင္မင္း ဖင္လိုးပြဲၾကီး စေလျပီ။ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ပင္ လီးကိုဆြဲထုတ္လိုက္ ေဆာင့္ထိုးျပန္သြင္းလိုက္ႏွင့္ မွန္မွန္ၾကီး လိုးေပးေနေလ ေတာ့၏။ လိုးေဆာင့္ရာတြင္လည္း လီးကိုတည့္တည့္တမ်ိဳး ေဘးဘက္မွ ေစာင္းျပီး တခါ အေပၚမွ ဖိထိုးခ်လွ်က္တနည္း ဘက္ေပါင္းစံု ေဒါင့္ေပါင္းစံုေျပာင္းျပီး လိုးေဆာင့္ေနျခင္းျဖစ္၏။ ေအာင္မင္း၏ ကိုယ္က ကြယ္ေနသျဖင့္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ဖင္ေလးထဲ ေအာင္မင္းလီးၾကီး၀င္ေနပံုကို ကိုသိန္းစိုး ေသေသခ်ာခ်ာ မျမင္ရ။ သိုေပမယ့္ ေဘးေစာင္းလိုးသြင္းလိုက္လွ်င္ေတာ့ စအိုထဲသို လီးတံၾကီး ၀င္ထြက္ပံုကို ျဖတ္ကနဲျမင္ရသည္။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ အေပၚမွ ေဆာင့္လိုးခ်ခ်ိန္မ်ားတြင္ ျမင္ကြင္းက အေကာင္းဆံုး ။ အားရပါးရ ဓာတ္ပံုေတြရိုက္ယူေနလိုက္မိသည္မွာ ခနေလးႏွင့္ပင္ ဖလင္တလိပ္ ကုန္သြားေလေတာ့၏ ဖလင္လိပ္အပို မထည့္လာခဲ့မိသည့္အတြက္ ကိုသိန္းစိုး မိမိကိုယ္ကို ေနာင္တ ရလို မဆံုး ။ ဘာပဲေျပာေျပာ ပြဲက အခုမွအစရွိေသးသည္။ ေရွေလွ်ာက္ ဒီ့ထက္ေကာင္းတာေတြ လာလိမ့္ဦးမည္ ဟု သိေနေသာ ကိုသိန္းစိုးသည္ ဖလင္ထပ္သြား၀ယ္ရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္ေလသည္။ ကိုသိန္းစိုး အိမ္ထဲမွ အသာျပန္ထြက္ခဲ့သည္။ တံခါးကိုလဲ မူလ လက္ရာအတိုင္း အသာျပန္ေစ့ေပး ထားခဲ့လိုက္၏။ ဒဂံုျမိဳသစ္တြင္ ေနသာေနရသည္ ဒဂံုျမိဳသစ္မွ ေစ်းဆိုင္ေတြကို ကိုသိန္းစိုး မကြၽမ္းပါ။ ဒဂံုေျမာက္ပိုင္းတြင္ စတိုးဆိုင္တို စူပါမားကက္တိုဆိုသည္ကလည္း ရွားပါးလွပါဘိျခင္း ။ ဘယ္ေနရာတြင္ ဖလင္၀ယ္လို ရမွန္း သူ မသိေတာ့ တ၀ဲလည္လည္ျဖစ္ေနသည္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ မတတ္ႏိုင္ပဲ တာေမြဘက္အထိ ျပန္လာရကာ တာေမြအ၀ိုင္းထိပ္မွ ဆိုင္တခုတြင္ ဖလင္၃လိပ္ ထပ္ျပီး ၀ယ္လိုက္ေလ၏။ ခရီးကဖင့္ေတာ့ အခ်ိန္က အေတာ္ၾကီးကို ၾကာသြားရသည္။ ကိုသိန္းစိုး အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အိမ္တံခါးက ေျခရာလက္ရာမပ်က္ ေစ့ျမဲေစ့လွ်က္သား ။ အသံေတြက အိပ္ခန္းထဲမွ ထြက္ေပၚျမဲ ထြက္ေပၚေနလွ်က္သား ။ အိမ္ထဲမွာ ခင္ျငိမ္းျမင့္ႏွင့္ ေအာင္မင္း၏ ႏွစ္ပါးသြားဇာတ္က ဆက္ျမဲဆက္လွ်က္ ရွိေပလိမ့္ဦးမည္။ ဒီလူ ေတာ္ေတာ္လဲ လိုးႏိုင္သည့္ လူေပ ပဲ ။ ေစာေစာကလိုပင္ အိပ္ခန္းနားသို ကိုသိန္းစိုး အသာခ်ဥ္းကပ္၏။.
440 ကင္မရာကို ေျမွာက္ကိုင္လိုက္မွ ဖလင္မလဲရေသးသည္ကို သတိရကာ ရိုက္ျပီးသားဖလင္လိပ္ကို ရစ္ျပီးျပန္ထုတ္၊ ဖလင္လိပ္အသစ္ ထည့္ လုပ္ေနရေသးသည္။ အေကာင္းစား ကင္မရာျဖစ္ကာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လုပ္ေဆာင္ခ်က္ ေတြက ေအာ္တိုမက္တစ္ ျဖစ္သျဖင့္ ဖလင္လဲတာ ဘာမွ သိပ္မၾကာလိုက္ပါ။ သိုေပမယ့္ ကိုသိန္းစိုး ကေတာ့ ဤမွ်အခ်ိန္ေလးကိုပင္ ၾကာလွသည္ ေအာက္ေမ့မိေလသည္။ ဖလင္အသစ္ထည့္ျပီးသည္ႏွင့္ အိပ္ခန္းနားသို ကိုသိန္းစိုး ျပန္လည္ခ်ဥ္းကပ္၏။ ဟတတ ခန္းဆီး ၾကားမွ အထဲသို အသာေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္။ ကိုသိန္းစိုး မ်က္လံုးေတြ အ၀ုိင္းသားျဖစ္သြားရေလသည္။ ခုတင္ၾကီးေပၚတြင္ ခယ္မေလးခင္ျငိမ္းျမင့္ႏွင့္ ကာမသူခိုး ေအာင္မင္းသာ မကေတာ့ ။ သူ ရႈမျငီးသည့္ ခ်စ္ဇနီးေလး ခင္ျငိမ္းတင့္ ပါ အတူေရာက္ေနေလသည္ကို ေတြလိုက္ရ၍ ျဖစ္ပါ၏ သံုးေယာက္လံုး အ၀တ္မပါ ကိုယ္လံုးတီးေတြႏွင့္ ။ ေအာင္မင္းသည္ ညီအစ္မႏွစ္ေဖာ္ အတူေခၚကာ တူးဘိုင္၀မ္း ေကာင္းေကာင္းၾကီးကို ေပ်ာ္ပါး ေနေလသည္။ ေတာ္ေတာ္ေလး အနားယူလိုက္ရေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ အားအင္ျပန္ျပည့္လာခ်ိန္တြင္ ေအာင္မင္းက လည္းပဲ သူပိုဖီးလ္လာေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္မပါပဲနွင့္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ကိုခ်ည္း လိုးေနရတာ အာသာမေျပ ျဖစ္လာေသာေၾကာင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္ကို အိပ္ေနရာမွ အတင္းသြားဆြဲေခၚထုတ္လာခဲ့ျခင္းပ င္ ျဖစ္ပါေလ ေတာ့သတည္း ။ ႏွင့္ အယဥ္ အညာသားေအာင္မင္းသည္ ေပါင္ နယ္သူ ခင္ျငိမ္းတင့္ႏွင့္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ ညီအစ္မႏွစ္ေဖာ္နွင့္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီးကို ကာမစည္းစိမ္ခံစားေနေလ၏။ ကိုသိန္းစိုးသည္ မိန္းမႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ ေယာက္်ားတေယာက္ တျပိဳင္တည္း ကာမစပ္ယွက္ေသာ တူးဘိုင္၀မ္း ကို ပထမဆံုးအၾကိမ္ ေတြျမင္ဘူးျခင္းျဖစ္သည္။ စျမင္ျမင္ခ်င္း အံ့ၾသကာ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္သြားေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ထိုျမင္ကြင္းက ကိုသိန္းစိုးကို တမူထူးျခားေသာ အရသာ ေပးလာေလေတာ့၏။ ကာမဆိပ္ေတြ ထူးထူးျခားျခားၾကီးကို တက္လာသည္။ တကယ္ခံစားေနေသာ ေအာင္မင္းေတာ့ ဘယ္သိုရွိမည္မသိ၊ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနမိ သည့္ ကိုသိန္းစိုးပင္ မေနႏိုင္ျဖစ္လာကာ ကင္မရာ ခန ခ်ထားရင္း လံုခ်ည္လွန္ ဂြင္းတိုက္ေနမိ ေလ ေတာ့သည္။ အေတာ္ၾကာၾကာ ဂြင္းတိုက္ေနမိျပီးမွ သတိရကာ ကင္မရာကိုျပန္ေကာက္ကိုင္ရ၏။ ကိုသိန္းစိုးသည္ သူဇနီးေခ်ာေလး ခင္ျငိမ္းတင့္ႏွင့္ ခယ္မေခ်ာေလး ခင္ျငိမ္းျမင့္တို ေအာင္မင္းႏွင့္ တူးဘိုင္၀မ္း ေနၾကပံုမ်ားကို ဓာတ္ပံု တပံုျပီးတပံု ရိုက္ယူေလ၏။ စျပီးျမင္ရခ်ိန္တြင္ ခင္ျငိမ္းျမင့္သည္ ခုတင္ေပၚတြင္ ဖင္ခ်ထိုင္ကာ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ကား လွ်က္ ဆန္တန္းထားျပီး ခင္ျငိမ္းတင့္က ထိုေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားတြင္ ၀မ္းလွ်ားေမွာက္ေန၏။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ၀မ္းလွ်ားေမွာက္ထားရင္းမွ သူညီမေစာက္ဖုတ္ကို အားရပါးရ ရက္ေပးေနျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ေအာင္မင္းကေတာ့ ခင္ျငိမ္းျမင့္ေဘးနားတြင္ ဒူးကိုခပ္ေကြးေကြးျပဳကာ မတ္တပ္ ရပ္ ေန၏။ ခင္ျငိမ္းျမင့္က ေခါင္းေလးအသာငဲ့ကာ ေအာင္မင္း၏ လီးၾကီးကို ပါးစပ္ႏွင့္ငံုလိုက္စုပ္လိုက္ လုပ္ေနေလသည္။ မတ္တပ္ရပ္ကာ လီးအစုပ္ခံေနေသာ ေအာင္မင္း၏လီးကို မ်က္ေစ့ေအာက္မွ အေပ်ာက္မခံနိုင္သျဖင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ သူညီမေစာက္ဖုတ္နား မ်က္နွာသိပ္မကပ္ပဲ ခပ္ခြာခြာလုပ္ထား၏။ လွ်ာကို အဆံုး ထိေအာင္ ထုတ္ကာ ခင္ျငိမ္းျမင့္အဖုတ္ကို လွ်ာဖ်ားေလးနွင့္ထိုးထိုးရက္ေပးေနရင္း မ်က္နွာကေတာ့ အေပၚေမာ့လွ်က္ မ်က္၀န္းေလးေတြလွန္ကာ ေအာင္မင္းလီးၾကီး အစုပ္ခံေနပံုကိုသာ မ်က္ေတာင္မခပ္ ၾကည့္ေနေလသည္။ ထိုပံုစံအတိုင္း အေတာ္ၾကာ ရက္ေနစုပ္ေနၾကျပီးသည္တြင္ ေအာင္မင္းက အေနအထားျပင္လိုက္၏။ မတ္မတ္ရပ္လိုက္ကာ ေနရာေရႊျပီး ခင္ျငိမ္းျမင့္ ဖင္ဆံုၾကီးေနာက္နားသို ေနရာယူလိုက္သည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္သည္ သူအစ္မေလာက္ ဖင္ဆံုမၾကီးေသာ္လည္း လံုးလံုးက်စ္က်စ္ေလးႏွင့္မို သူဟာႏွင့္ သူေတာ့ အေတာ့ကိုၾကည့္ေကာင္း၏။.
441 လီးအလာကို ၾကိဳလင့္ေနသည့္အလားပင္ သူမဖင္ဆံုၾကီးက တလႈပ္လႈပ္ျဖစ္ေနေလသည္။ ေအာင္မင္းက တလႈပ္လႈပ္ျဖစ္ေနေသာ ခင္ျငိမ္းျမင့္ဖင္ၾကီးကို ျငိမ္သြား ေအာင္ လက္တဖက္ႏွင့္ဖမ္းထိန္းလိုက္ျပီး သူလီးၾကီးကို ေစာက္ဖုတ္၀တြင္ ေတ့ေထာက္လိုက္ေလ၏ ထိုေနာက္ ခပ္ျဖည္းျဖည္းထိုးသြင္းသည္။ မိမိလီးၾကီး ခင္ျငိမ္းျမင့္ေစာက္ဖုတ္ထဲ ၀င္သြားတာကို မိမိ ကိုယ္တိုင္ ေသေသခ်ာခ်ာျမင္ခ်င္သျဖင့္ ဖင္သားၾကီးမ်ားကို ေဘးသိုလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆဲြျဖဲထား၏။ သိုေပမယ့္ ေအာင္မင္းထိုသိုလုပ္ေနမႈက ကိုသိန္းစိုးကို ရိုက္ကြင္းရွင္းရွင္းလင္းလင္းျဖစ္ေ အာင္ လုပ္ ေပးေနသည့္အလားပင္ ။ ကင္မရာကလည္း တပံုျပီးလွ်င္ေနာက္တပံု ေအာ္တိုမက္တစ္ဖလင္ရစ္ျပီး ဆက္တိုက္ရိုက္သြားႏိုင္ေသာခလုတ္ ပါသျဖင့္ ထိုခလုတ္ကို အသံုးျပဳလွ်က္ လီးၾကီးေစာက္ဖုတ္ထဲ ၀င္သြားပံုအဆင့္ဆင့္ကို ေလးငါးေျခာက္ပံုမက ရိုက္ယူထားလိုက္၏။ အား ၀င္လာျပီ ၀င္လာျပီ။ အီးဟီးဟီး ၾကပ္တယ္ရွင့္။ ေကာင္းလိုက္တာ ကိုကိုရယ္ အီစိမ့္ေနတာပဲ ရွီး ခင္ျငိမ္းျမင့္သည္ အရသာအပီအျပင္ခံစားရေသာေၾကာ င့္ ပါးစပ္မွ ေရရြတ္ရင္း ေခါင္းေလးကလည္း ေနာက္ကို လည္ျပန္လွည့္ၾကည့္ေနမိသည္။ လီးထိုးသြင္းကာစ ျဖစ္ျမဲအတိုင္း သူမမ်က္ႏွာေလးမွာ နာက်င္မႈႏွင့္ အရသာတို ေရာျပြမ္းလွ်က္ မဲ့တဲ့တဲ့ေလး ျဖစ္ေနရ၏။ ကိုသိန္းစိုးက ထို ငိုမဲ့မဲ့မ်က္ႏွာ ေလးႏွင့္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ကို ေနာက္က လီးၾကီးႏွင့္လိုးေနပံုေကာ တကိုယ္လံုးသာမက မ်က္ႏွာပါ ပါေအာင္ ေသေသခ်ာခ်ာခ်ိန္ျပီး ထပ္ရိုက္ျပန္သည္။ လီးအဆံုးသြင္းျပီးေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ေအာင္မင္းက ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း စတင္ေဆာင့္ေလျပီ။ ခင္ျငိမ္းတင့္ကေတာ့ ေအာင္မင္းေပါင္ၾကားတြင္ ပက္လက္လွန္ ၀င္အိပ္ကာ ေခါင္းကို ၾကြၾကြ ျပီး ေအာင္မင္း ေဂြးဥမ်ားကို မနားတမ္း ရက္ေပး၊ ပါးစပ္ထဲငံုသြင္းျပီး စုပ္ေပး လုပ္ေနေလ၏။ ဒါတင္ မက ခင္ျငိမ္းျမင့္အဖုတ္ထဲမွ ျပန္ျပန္ထြက္လာေသာ ေအာင္မင္း၏လီးတံအရင္းၾကီးကိုပါ တခါတခါ လွမ္းလွမ္းျပီး ရက္ေပးေနေသးသည္။ ေအာင္မင္းအဖို အရသာေတြ စံုကာ ဇိမ္ရွိလွေပေတာ့သည္။ သိုေသာ္ သူကဒီမွ်ႏွင့္ အားမရေသး ။ ခင္ျငိမ္းျမင့္ ဖင္ေပါက္ေလးထဲသို လက္ခလယ္ကို ထိုးထိုး သြင္းေနလိုက္ေသးသည္။ ေအာက္ဖက္မွ ေအာင္မင္းဥမ်ားကို စုပ္ေပးေနေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ သူမကိုယ္တိုင္အတြက္ေတာ့ သူမဖာသာပင္ ေပါင္ၾကီးမ်ားကားလွ်က္ ေစာက္ဖုတ္ကို အပီအျပင္ လက္ျဖင့္ပြတ္သပ္ ထိုးကလိေပး ေနမိေလ၏။ ေလးဘက္ေထာက္ကာ အဖုတ္အလိုးခံ ဖင္အႏိႈက္ခံေနေသာ ခင္ျငိမ္းျမင့္ကလည္း ဒီမွ် ႏွင့္ အားမရေသးသည့္အလား သူမလက္တဖက္ကို ေထာက္ထားရာမွ ၾကြကာ သူမႏိုအံုၾကီးေတြကို သူမဖာသာ ဆုပ္နယ္ျဖစ္ညွစ္ ဖီလင္ယူေနျပန္သည္။ သံုးေယာက္သား အပီအျပင္ကာမစည္းစိမ္ခံစားေနေ သာျမင္ကြင္းကို ၾကည့္ရင္း ကိုသိန္းစိုးမွာလည္းပဲ ဖီလင္ေတြ အရမ္းတက္လာသျဖင့္ ကင္မရာခ်ျပီး ဂြင္းတိုက္ရျပန္သည္။ ထိုသိုၾကည့္ရင္း ဂြင္းတိုက္ရ သည့္အရသာက ထူးကဲလွေပ၏။ မိမိခ်စ္ဇနီးေလးႏွင့္ ခယ္မေခ်ာေလးတို ကာမဆိပ္ေတြ တက္ေနၾက ပံုမ်ားကိုလည္း လက္ဖ်ားခါမိေလသည္။ အရွက္အေၾကာက္ၾကီးလွကာ အိေျႏၵသိကၡာရွိလွေလေသာ သည္ညီအစ္မ သည္မွ်ထန္ေနၾကပံုကို မ်က္ျမင္သာ မေတြရပါက သိၾကားမင္းၾကီး ဆင္းေျပာေတာင္ သူ ယံုမိမည္မဟုတ္ ။ ခုေတာ့ ကိုယ္ေတြမ်က္ျမင္မို ယံုရေလျပီ။ ေအာင္မင္းက ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း အားျပင္းျပင္းေဆာင့္လိုးေပးေနလိုက္ရာ ေတာ္ေတာ္ေလး အၾကာတြင္ ခင္ျငိမ္းျမင့္တစ္ခ်ီ ျပီး သြားရေလေတာ့သည္။ ေအာင္မင္းကေတာ့ သုတ္ထိန္းႏိုင္သူမို မျပီးေသး။ ေအာင္မင္းသည္ ခင္ျငိမ္းျမင့္အဖုတ္ထဲမွ မာေတာင္ေနဆဲ သူလီးၾကီးကိုေကာ ဖင္ေပါက္ေလးထဲမွ လက္ခလယ္ကိုေကာ ဆြဲႏႈတ္ကာ အေနအထား တမ်ိဳးေျပာင္းၾကရန္ စီမံျပန္ေလ၏။ ဒီတခါေတာ့ သူတို ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ကို ၆၉ ပံုစံျဖင့္ တေယာက္ေပၚတေယာက္ထပ္ကာ ေနခိုင္း သည္။.
442 ခင္ျငိမ္းျမင့္က ေအာက္က၊ ခင္ျငိမ္းတင့္က အေပၚကျဖစ္၏။ ျပီးေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လံုးကို တေယာက္အဖုတ္ တေယာက္ရက္ခိုင္းသည္။ ထိုသို ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ အျပန္အလွန္ေစာက္ပတ္ရက္ေနပံု ကို ေအာင္မင္း အေတာ္ၾကာၾကာ မ်က္စိ အရသာခံ ထိုင္ၾကည့္ေနသည္။ ျပီးေတာ့မွ အေပၚဘက္တြင္ရွိေနေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ ဖင္ဆံုၾကီးမ်ား ေနာက္တြင္ အပီအျပင္ ေနရာယူသည္။ ဖင္၀ကိုျဖဲကာ တံေတြးေတြ ျပစ္ကနဲ ေထြးခ်သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ သိလိုက္ျပီ။ မိမိေတာ့ ဖင္လိုးခံရေတာ့မည္။ စိတ္ပါမႈႏွင့္အတူ ညီမေစာက္ဖုတ္ကို ရက္ေပးေနေသာ ရက္အားက ပိုျပင္းလာမိ၏။ ထိုအခိုက္မွာပဲ သံေခ်ာင္းတမွ် မာေတာင္ေနေသာ လီးၾကီးက သူမဖင္ေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲ ဒုတ္ဒုတ္ထိ တိုး၀င္လာေလေတာ့သည္။ အာ့ အား ကိုကိုရဲ။ နာတယ္ရွင့္ အမေလးေလးေနာ္ အင့္ အီး ခင္ျငိမ္းတင့္ခမ်ာ ညီမေစာက္ပတ္ကို ကုန္းရက္ေနရာမွ ေခါင္းေလးၾကြတက္လာျပီး လည္ေခ်ာင္းထဲမွ ညွစ္ကာ ညဥ္းလိုက္မိေလ၏။ ခင္ျငိမ္းျမင့္ကေတာ့ သူအမ အေျခအေနကို သိသျဖင့္ ေအာက္ကေန အစ္မေစာက္ပတ္ကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဖိရက္ေပးလိုက္ သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္အဖို နာက်င္မႈႏွင့္ ကာမ အရသာ ေရာျပြန္းကာ လိႈက္တက္သြားရေလသည္။ ကိုသိန္းစိုးမွာလည္း တူးဘိုင္၀မ္း လိုးပြဲၾကီးကိုၾကည့္ရင္း ဂြင္းတိုက္ေနတာ အခ်ိန္အေတာ္ၾကီးကို ၾကာ သြားေပမယ့္ သုတ္ရည္မထြက္ေသး ။ ကာမစိတ္ထန္ေလေလ သုတ္က ထိန္းႏိုင္ေလေလျဖစ္ရကား သူသည္လည္းပဲ ခုေတာ့ သုတ္ထိန္းႏိုင္သူ ျဖစ္ေနရေပျပီ။ ခင္ျငိမ္းတင့္တို ကာမမႈမ်ား ၀က္၀က္ကြဲေအာင္ ျပဳေနၾကသည္ကိုၾကည့္ရင္း ဂြင္းထုရသည္မွာ အရမ္း ေကာင္းလွေသာ္လည္း ယခု ခင္ျငိမ္းတင့္ကို ဖင္ေဆာ္ေနပံုကိုလည္း အမိအရ ရိုက္ယူထားခ်င္သျဖင့္ ဂြင္းထုတာ အသာနားကာ ကင္မရာ ေကာက္ကိုင္ရျပန္ေလသည္။ ခုနက ခင္ျငိမ္းျမင့္ကို ေအာင္မင္းေစာက္ပတ္လိုးေနစဥ္က လိုပင္ ကင္မရာေအာ္တိုမက္တစ္ခလုတ္ကို အသံုးျပဳကာ ခင္ျငိမ္းတင့္ ဖင္လိုးခံပံုကို အပီအျပင္ ရိုက္ယူေနလိုက္၏။ ထိုေနက ခင္ျငိမ္းတင့္တိုညီအစ္မႏွစ္ေဖာ္သ ည္ ေအာင္မင္းႏွင့္ တေနကုန္ အေနအထားအမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာင္းလဲကာ တူးဘိုင္၀မ္း စပ္ယွက္ခဲ့ၾကသလို ကိုသိန္းစိုးမွာလည္း ဂြင္းထုလိုက္ ဓာတ္ပံုရိုက္လိုက္ လက္မလည္ႏိုင္ေအာင္ အလုပ္မ်ားရင္း တေနကုန္ခဲ့ရေလေတာ့၏။ ကိုသိန္းစိုးအေနျဖင့္ သူလိုခ်င္ေန ေသာ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ဓာတ္ပံုေတြ ဖလင္ ၄လိပ္စာေတာင္ ရရွိခဲ့ယံုမွ်မက အရင္က မျမင္ဘူး၊ မသိဘူးခဲ့ေသာ ကာမအရသာ ခံစားနည္းေပါင္းေျမာက္ျမားစြာကို ကိုယ္ေတြသိျမင္မွတ္သားကာ ပညာေတြ တိုးခဲ့ရေလေတာ့သည္။ ကိုသိန္းစိုးသည္ သူစိတ္ကူးအတိုင္း လိုခ်င္ေနသည့္ဓာတ္ပံုေတြ တေလွၾကီး ရိုက္ယူႏိုင္ခဲ့ျပီျဖစ္ေစ ကာမူ ထိုဓာတ္ပံုမ်ားကို လက္ကိုင္အသံုးျပဳလွ်က္ မိမိမယားေခ်ာႏွင့္ ခယ္မေခ်ာေလးကို စိတ္တိုင္းက် ျဖဳတ္ႏိုင္ဘို အေရး အေကာင္အထည္ေဖာ္ဘိုရာမွာေတာ့ အခက္အခဲေလးေတြ အနည္းငယ္ ရွိေနရ ေသးသည္။ ပထမဆံုး ရင္ဆိုင္ရေသာ အခက္အခဲက ယင္းဓာတ္ပံုမ်ားကို ကူးေဆး ေရးပင္ျဖစ္၏။ ပက္ပက္စက္စက္ ရိုက္ထားေသာ အျပာပံုေတြမို ေတြရာဓာတ္ပံုဆိုင္မွာ သည္အတိုင္း သြားကူးလို ကလဲ မျဖစ္ေသး။ အဆက္အသြယ္ လိုသည္။ သည္လိုကိစၥမ်ိဳးတြင္ ပါတ္သက္မႈမရွိပဲ ေအးေအး ေဆးေဆး လူၾကီးလူေကာင္းပီပီ ေနလာခဲ့သူမို အေရးၾကံဳေတာ့ အခက္ေတြေနရေလ၏။ ကံေကာင္းေထာက္မစြာျဖင့္ ကိုသိန္းစိုးအလုပ္လုပ္သည့္ ကုမၸဏီတြင္ ဒါမ်ိဳး ၀ါသနာၾကီးသူ တဦးႏွင့္ ကိုသိန္းစိုး ခင္မင္သည္။ ထိုသူက ေနစဥ္ပင္ ဗီဒီယိုအျပာကားေတြ ငွားငွားၾကည့္ေလ့ရွိမွန္းလည္း ကိုသိန္းစိုး သိ၏။ ကိုသိန္းစိုးကိုယ္တိုင္ကမူ အျပာဗီဒီယိုေတြ ၾကည့္ေလ့မရွိေသာ္လည္းပဲ ထိုသူ အေခြငွား သြားလွ်င္ေတာ့ တခါတေလ ဆိုင္သို အတူလိုက္ပါသြားခဲ့ဖူးသည္မ်ား ရွိ၏။ အခုေတာ့ ထိုအခ်က္က အသံုး၀င္လာေလျပီ။.
443 ဗီဒီယိုနွင့္ဓာတ္ပံု သေဘာသဘာ၀ျခင္း နီးစပ္သည္မို ထိုဆိုင္၌ သြားစံုစမ္းလွ်င္ ဒီဓာတ္ပံုေတြ ကူးဘို အဆက္အသြယ္ ရႏိုင္သည္ဟု ေတြးမိသည္။ ထိုေၾကာင့္ ဆိုင္ လူရွင္းခ်ိန္တြင္ အသာသြားျပီး တီးေခါက္ၾကည့္၏။ ကိုသိန္းစိုး ကံေကာင္းသည္ဟုပင္ ေျပာရမည္။ သေဘာေကာင္းေသာ ထိုဆိုင္မွလူမ်ားက ကိုသိန္းစိုးအတြက္ အျပာဓာတ္ပံုေတြ စိတ္ခ်လက္ခ် ကူး ႏိုင္မည့္ ဓာတ္ပံုဆိုင္တဆိုင္ကို နတ္လမ္းညႊန္လိုက္ေလ၏။ ထိုဆုိင္မွာ ၃၄ လမ္း အလယ္ဘေလာက္ မွ __ ဆိုသည့္ဆိုင္ပင္ ျဖစ္ေလသည္။ ကူးေပးသူက တင္သိန္း ဆိုသူျဖစ္မွန္းလည္းပဲ ေျပာျပ လိုက္ေသးသည္။ ကိုသိန္းစိုးသည္ တင္သိန္းအကူအညီႏွင့္ပင္ သူရိုက္ထားေသာ မယားႏွင့္ခယ္မတို၏ အျပာပံုမ်ားကို ေအာင္ျမင္စြာ ကူးယူ ရရွိႏိုင္ခဲ့ေလသည္။ ပထမ အခက္အခဲေတာ့ ေျပလည္သြားေပျပီ။ ဒုတိယ အခက္အခဲကေတာ့ ေနရာ ပင္ျဖစ္၏။ ကိုသိန္းစိုးက ဇနီးေခ်ာႏွင့္ခယ္မကို အျပတ္က်ံုဳးခ်င္ေနသလို ထိုသို ပညာမ်ိဳးစံုသံုးျပီး က်ံဳးေနပံုကို သူဖာသူကလည္း ျပန္ျမင္ခ်င္ေသးသည္။ ဒီေတာ့ ကိုယ္လံုးေပၚမွန္ၾကီးမ်ား ေထာင္ထားျပီးမွ အပီ ျဖဳတ္ရန္ စိတ္ကူးထားသည္။ သိုေသာ္ ထိုသိုလုပ္ဖိုက ေနရာ က်ယ္က်ယ္၀န္း၀န္း လိုမည္။ အလင္းေရာင္ကလည္း ေကာင္းေကာင္းရွိရဦးမည္။ ဒဂံုျမိဳသစ္မွ သူအိမ္မွာ ညညဆို မီးပ်က္သည္ႏွင့္ ေမွာင္ခ်ထားရသည္က ခပ္မ်ားမ်ား။ ေနလည္ဘက္ကို စဥ္းစားၾကည့္ျပန္ေတာ့လည္း သူ အိမ္မွာ ေနလည္ရွိႏိုင္မည္က စေန၊တနဂၤေႏြ ၂ရက္သာ။ ဒဂံုျမိဳသစ္ ၀န္ထမ္းရပ္ကြက္ထံုးစံအတိုင္း ထိုေနမ်ားတြင္ အိမ္ကို ဧည့္သည္ေတြက တဖြဲဖြဲ လာတတ္သည္။ လုပ္လိုကိုင္လို အရွိန္တက္ေနတုန္းမွာ ဧည့္သည္ေတြလာပါက အားလံုး ရႈပ္ကုန္လိမ့္မည္။ မျဖစ္ေသး ။ ၾကားရက္မ်ားဆိုပါကလည္း အလုပ္မွ ခြင့္ယူရဦးမည္ ျပီးေတာ့ ၾကားရက္ေတြတြင္ လာလာ စားေနက် ေအာင္မင္းကလည္း ေရာက္လာေပဦးမည္။ ဒီအေကာင့္ကို ဘာမွေၾကာက္စရာ မလိုသည့္တိုင္ အေႏွာင့္အယွက္တခုခု ေပးလာပါက ဇိမ္ပ်က္သြား ရေပမည္။ ေအာင္မင္းႏွင့္ ဇာတ္ကို သူအၾကံေအာင္ျပီးသည့္ေနာက္တြင္မွ ဒီဓာတ္ပံုအေထာက္အထား ေတြျဖင့္ ေကာင္းေကာင္းၾကီး ေျဖရွင္းရန္ ကိုသိန္းစိုး ၾကံရြယ္ထားသည္။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ခန ထိပ္တိုက္မေတြခ်င္ေသး။ ထိုေၾကာင့္ သူအိမ္မဟုတ္ပဲ ေအးေအးေဆးေဆး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စိတ္ၾကိဳက္ေပ်ာ္ပါးႏိုင္မည့္ ေနရာေကာင္းတခု လိုအပ္ေနျခင္းျဖစ္ေလသည္။ သည္ေနရာတြင္လည္း ကိုသိန္းစိုး အတြက္ ကံတရားက မ်က္ႏွာသာ ေပးလာျပန္သည္။ ကိုသိန္းစိုးတို ကုမၸဏီတြင္ အေထြေထြမန္ေနဂ်ာအျဖစ္ လာေရာက္လုပ္ကိုင္မည့္ ႏိုင္ငံျခားသား အရာ ရွိ တဦးအတြက္ ေနအိမ္တခုငွားရမ္းထားတာ ရွိသည္။ ေဘာက္ေထာ္ဘက္တြင္ ျဖစ္၏။ လိုအပ္သည္ မ်ားလဲ အားလံုးနီးပါးျပင္ဆင္ထားေပးျပီးျပီ။ သိုေပမယ့္ ထို ႏိုင္ငံျခားသားက အေၾကာင္းတခုႏွင့္ ေရာက္လာျခင္းမရွိေသးသည့္အတြက္ ထိုအိမ္ကိုေသာ့ခတ္သိမ္းထားရသည္။ ထို အိမ္ေသာ့က ကိုသိန္းစိုးလက္ထဲမွာျဖစ္၏။ စိတ္ခ်ရသည့္ လူယံုလူရင္းမို မန္ေနဂ်ာက ကိုသိန္းစိုးကို လႊဲအပ္ထား ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုအိမ္တြင္ ေနခင္းဘက္တြင္ေတာ့ အိမ္လာေစာင့္ေပးသည့္ အိမ္ေစာင့္တေယာက္ ငွားထားတာ ရွိ၏။ ထိုအိမ္ေစာင့္ကို ပထုတ္ႏိုင္လွ်င္ အားလံုး အိုေက ေပျပီ။ ထိုကိစၥကလည္း သူအလိုလို ေျပလည္သြားျပန္သည္။ အိမ္ေစာင့္၏ ေဆြမ်ိဳးသားျခင္းတေယာက္ နာေရးျဖစ္သျဖင့္ သူရြာသို တပါတ္ခန္ျပန္ခ်င္ေၾကာင္း အိမ္ေစာင့္က ကိုသိန္းစိုးကို ခြင့္ေတာင္းလာသည္။ ဒီအေရး ကိုေစာင့္ေနေသာ ကိုသိန္းစိုးကလည္း ေအးေအးေဆးေဆးသာ ျပန္ဘို ခြင့္ေပးလိုက္၏။ ကူေငြမ်ား ပင္ ထုတ္ေပးလိုက္ေသးသည္။ အိမ္ေစာင့္က ကိုသိန္းစုိးကို ေက်းဇူးေတြတင္သြား၏။ သိုေပမယ့္ ကိုသိန္းစိုးကလည္း သူကို အျပတ္ ေက်းဇူးေတြ တင္က်န္ေနခဲ့ေၾကာင္းေတာ့ သူသိမသြားရွာပါ။.
444 ေၾသာ္ မယားေခ်ာေလး အပိုင္စီးခံရျပီး ၾကံစဥ္ေနတုန္းရွိေသးသည့္ခယ္မေ ခ်ာေလးက လည္းပဲ သူမၾကံရေသးခင္ သူမ်ားလက္ အပီအျပင္ပါသြားတာ ခံလိုက္ရသည့္ ကိုသိန္းစိုးကို သိၾကားမင္းၾကီး မေနႏိုင္ေတာ့သျဖင့္ အဆင္ေျပေအာင္မ်ား ဖန္တီးေပးေနသလားပင္ မေျပာတတ္ေတာ့ပါ။ ဤသိုျဖင့္ ကုိသိန္းစိုးတေယာက္ အခက္အခဲမ်ားကို ေျဖရွင္းျပီးေလျပီမို က်န္တာေလးေတြ ျပင္ဆင္ ရန္သာ ရွိေတာ့သည္။ အရာရာကို စနစ္တက်လုပ္ေဆာင္တတ္သူမို ဤမွ်အေရးၾကီးေသာ ကိစၥၾကီး တြင္ ဘာမွ ဟာကြက္မရွိရေလေအာင္ အထူးပင္ ၾကိဳးစားစီမံေလသည္။ အိမ္ေလးက ေဘာက္ေထာ္ေက်ာက္ကုန္း ဘက္တြင္ရွိျပီး ျခံေလး၀င္းေလးႏွင့္ တထပ္တိုက္ကေလး ျဖစ္၏။ အတြင္းတြင္ ေရကူးကန္ငယ္ေလးပင္ ပါလိုက္ေသးသည္။ အိမ္ထဲတြင္ အိပ္ခန္း ၂ခန္းပါရွိ သည္။ အိမ္ရွင္၏ အိပ္ခန္းက်ယ္ၾကီးႏွင့္ ဧည့္သည္အတြက္ အေနေတာ္ အိပ္ခန္းငယ္တခုတို ျဖစ္၏ ကိုသိန္းစိုးသည္ မဟုတ္တရုတ္ၾကံစည္ေနခ်ိန္တြ င္ေသာ္မွ စည္းေစာင့္သူျဖစ္ရာ အိမ္ရွင့္အိပ္ခန္းက်ယ္ ၾကီးကိုေတာ့ မ်က္ေစာင္းမထိုးပါ။ အိပ္ခန္းငယ္ကိုသာ မိမိေပ်ာ္ပါးရန္ ဘူမိနက္သန္ေနရာအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္လိုက္သည္။ အိပ္ခန္းက်ယ္ၾကီးအတြင္း၌ ကိုယ္လံုးေပၚမွန္ၾကီး ၂ခ်ပ္ အဆင္သင့္ရွိေနေလရာ ထိုမွန္ၾကီးေတြကိုေတာ့ အိပ္ခန္းငယ္ထဲ ေရႊရသည္။ ခုတင္ေဘး တဖက္တခ်က္တြင္ ခ်ထားလိုက္ရာ သူ လိုခ်င္သည့္အတိုင္း အေနေတာ္ပင္ျဖစ္ေနေလေတာ့၏။ မီးဖိုခန္းထဲရွိ ေရခဲေသတၱာထဲတြင္ေတာ့ စားေသာက္ဖြယ္ရာနွင့္ဘီယာဗူးမ်ား ျဖည့္တင္းထားလိုက္သည္။ ကိုသိန္းစိုးသည္ အရက္မေသာက္ တတ္ေသာ္လည္း ဘီယာေတာ့ ေသာက္တတ္သူျဖစ္၏ ဧည့္ခန္းထဲမွ ဗီဒီယိုျပစက္ႏွင့္ ရုပ္ျမင္ သံၾကားကိုလည္း အိပ္ခန္းငယ္ထဲသို ေရႊလိုက္ေသးသည္။ အျပာဗီဒီယိုေခြ သံုးေခြလည္း ငွားရမ္း ထားလိုက္ေသး၏။ ကူးယူထားေသာ ဓာတ္ပံုမ်ားကို အယ္လ္ဘမ္ႏွင့္ က်က်နနထည့္ကာ ခုတင္ေဘး စားပြဲေလးေပၚတြင္ အသင့္တင္ထားလိုက္သည္။ ေလးငါးပံုေလာက္ကိုေတာ့ စာအိတ္တခုႏွင့္ ေသေသ ခ်ာခ်ာထည့္ထားလိုက္ေလ၏။ လိုအပ္မည္ ထင္သမွ်အရာအားလံုး ကိုသိန္းစိုး စီစဥ္ေလသည္။ ဤသို လိုအပ္တာေတြ အားလံုးစီစဥ္ေနမႈသည္ ေသာၾကာေနမေရာက္ခင္ပင္ ျပီးျပည့္စံုသြားေလ၏ ခင္ျငိမ္းတင့္ကိုေရာ ခယ္မေခ်ာကိုပါ အမဲဖ်က္ရန္ ေျခာက္လွန္မႈဟု ေခၚရမည္လား စည္းရံုးမႈဟုပဲ ေခၚရမည္လား ယင္း ကိုေတာ့ ေသာၾကာေနညေနတြင္ ကိုသိန္းစိုး စတင္ေလေတာ့သည္။ ေသာၾကာေန ညေန အိမ္ျပန္လာသည္ႏွင့္ ကိုသိန္းစိုးသည္ ေျပာစရာရွိသည္ဆိုကာ ခင္ျငိမ္းတင့္ကို အိပ္ခန္းထဲ ေခၚေဆာင္သြားေလ၏။ ထိုအခ်ိန္သည္ ခင္ျငိမ္းတင့္ ညစာမ်ား ခ်က္ျပဳတ္ေနခ်ိန္ျဖစ္ရာ ခင္ျငိမ္းျမင့္ကို လုပ္လက္စအလုပ္မ်ား လႊဲခဲ့ျပီး ဆက္လက္ ခ်က္ျပဳတ္ေစရေလသည္။ ငါ အလုပ္သြားေနတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ မင္းဘာေတြ လုပ္လုပ္ေနသလဲ တင့္တင့္ အိပ္ခန္းထဲေရာက္သည္ႏွင့္ ကိုသိန္းစိုးက ေလသံမာမာႏွင့္ တန္းေမးလိုက္သည္။ အိမ္ေထာင္သက္ ၃ႏွစ္အတြင္း ဒီလုိေလသံမ်ိဳးႏွင့္ ကိုသိန္းစိုး တခါမွ စကားမေျပာဖူးသျဖင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္ အေတာ္ပင္ အံ့ၾသသြားမိသည္။ ဘာမွ ျပန္မေျပာႏိုင္ပဲ ေငးေၾကာင္ေၾကာင္ႏွင့္ ကိုသိန္းစိုးကို ျပန္ၾကည့္ေနမိ၏။ နင္နဲ ေအာင္မင္း ျဖစ္ေနၾကတယ္မဟုတ္လား ကိုသိန္းစိုးက ဒဲ့တိုးပင္ ေမးခ်လိုက္သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ မ်က္လံုးျပဴးသြားရေလျပီ။ အေတာ္လည္း လန္သြားမိသည္။ သိုေပမယ့္ ဟန္ကိုယ့္ဘိုလုပ္ကာ ေျဗာင္ျငင္းမွ ျဖစ္မည္ဟု နားလည္လိုက္သည့္အတြက္ အို မဟုတ္တာ ဦးရယ္ ။ မၾကံအပ္မစည္ရာ ခင္ျငိမ္းတင့္ ဘူးကြယ္ရန္ဇာတ္လမ္းစေနစဥ္မွာ ပင္ ကိုသိန္းစိုးက တိုက္ပံုအတြင္းအိတ္ထဲမွ စာအိတ္ တခုထုတ္ယူလိုက္ျပီး အတြင္းမွ ဓာတ္ပံုတပံုကိုထုတ္ကာ ခုတင္ေပၚ ျပစ္ခ်လိုက္၏။ အို ခင္ျငိမ္းတင့္ ဆံြအသြားသလို ျဖစ္သြားရေလျပီ။ ဘာညာကြိကြေတြႏွင့္ ကိုသိန္းစိုးကို အပီခြၽဲကာ အာရံုေျပာင္းျပစ္မွ ျဖစ္မည္ဟု စိတ္ကူးေနေသာ စိတ္ကူးေလးမ်ားလည္း လြင့္ပ်က္သြားရေလျပီ။.
445 အေအးဆံုးေရခဲေရျဖင့္ ငယ္ထိပ္မွ ေလာင္းခ်လိုက္သလိုလို မီးပံုထဲပဲ က်သြားရသလိုလို ျဖစ္ေနရ ေလျပီ။ မ်က္ႏွာလည္း ဘယ္လို ထားရမည္မွန္းပင္ မသိေတာ့။ ၾကည့္ပါဦး ။ ဓာတ္ပံုက ေအာင္မင္း၏ လီးေခ်ာင္းၾကီးကို ခင္ျငိမ္းတင့္ အားရပါးရ ပါးစပ္ႏွင့္ငံုကာ စုပ္ေနပံုၾကီး ျဖစ္ေနေတာ့၏။ ေအာင္မင္းေရာ ခင္ျငိမ္းတင့္ပါ အ၀တ္အစားေတြ မပါ၊ ကိုယ္လံုးတီးၾကီးေတြႏွင့္။ လီးစုပ္ေနပံုကလဲ ပီျပင္လွသည္။ ဓာတ္ပံုကလဲ ေဆးသားေကာင္းကာ ၾကည္လင္လွ၏။ သည္ေတာ့ လီးၾကီးေပၚမွ အျပိဳင္းျပိဳင္းထေနေသာ အေၾကာေတြေကာ ခင္ျငိမ္းတင့္ပါးေလးႏွစ္ဖက္ ခြက္၀င္၍ ေနပံုေရာ လီးတံၾကီးေပၚ တံေတြးမ်ားစိုကာ ေျပာင္လက္ေနပံုေရာ အကုန္ထင္ထင္ရွားရွား ျမင္ေနရ သည္။ ပုံက ခင္ျငိမ္းတင့္ ကိုယ္တပိုင္းအထိ ပါသည္ျဖစ္ရာ ႏိုအံုၾကီးေပၚမွ ႏိုသီးေခါင္းေလးေတြ ေထာင္ထေနတာကိုပင္ ျမင္ေနရေသး၏။ ဘူးခံျပီး ေျဗာင္လိမ္ေနမယ္ေတာ့ စိတ္ကူးမေနနဲေတာ့ တင့္တင့္။ ငါ့ဆီမွာ ဒီလိုဓာတ္ပံုေတြ ဖလင္ ၄လိပ္စာေတာင္ ရွိတယ္။ ဒါေတြ နင့္အမ်ိဳးေတြဆီ ပိုလိုက္လိုကေတာ့ နင္ေစာက္ရွက္လံုးလံုး ကြဲျပီသာ မွတ္ေပေတာ့ သေဘာေပါက္ ခင္ျငိမ္းတင့္ မ်က္ရည္ေတြ ျဖိဳင္ျဖိဳင္က်လာေလျပီ။ ဘယ္လိုမွ ျငင္းမရေတာ့မည့္ အတူတူ မ်က္ရည္ကိုပဲ အေဖာ္ျပဳရေပေတာ့မည္ေပါ့။ ဘာလုပ္လို ဘာလုပ္ရမည္မွန္းလည္း မသိေတာ့။ လင္ငယ္ေနသည့္ကိစၥ လင္ၾကီး သိသြားျပီမို ကိုသိန္းစိုးမ်က္ႏွာကိုပင္ ေစ့ေစ့မၾကည့္ရဲေတာ့ပါ။ ေခါင္းကိုသာ တြင္တြင္ ငံုထားမိေတာ့သည္။ သူေျပာသလို တကယ္ပဲ ဒီဓာတ္ပံုေတြ သူမအမ်ိဳးေတြဆီျဖန္လိုက္လိုကေတာ့ အမယ္ေလး ခင္ျငိမ္းတင့္ ဆက္ပင္မေတြးရဲေတာ့ပါ။ ေအး ဒါေပမယ့္ ငါက ဒီေလာက္ထိ မရက္စက္ခ်င္ပါဘူး။ မင္းဘက္က လိုက္လိုက္ေလ်ာေလ်ာ ရွိမယ္ဆိုရင္ အားလံုးအဆင္ေျပသြားမွာပါ။ ဟိုေကာင္နဲ ျဖစ္ခဲ့တာေတြကိုလဲ ငါ ေဗြမယူေတာ့ဘူး၊ ေနာက္မွ ဒီေကာင္နဲငါ သပ္သပ္ရွင္းမယ္ ဘယ္လိုလဲ ကိုသိန္းစိုးက ေလသံနည္းနည္း အမာေလွ်ာ့လိုက္ျပီး ေျပာသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ ေခါင္းေလး မရဲတရဲႏွင့္ ေမာ့လာ၏။ ေၾကာက္ေၾကာက္ရြံရြံႏွင့္ ေမးရွာသည္။ ဟို ဟို ဦးက တင့္တင့္ကို ဘာလုပ္ေစခ်င္လိုလဲ ရွင္ ကိုသိန္းစိုးက ေအာင္ႏိုင္သူအျပံဳးျဖင့္ အားရပါးရ ျပံဳးလိုက္ေလသည္။ သူထြင္ခဲ့သည့္ အကြက္ေတာ့ က်က်နန ၀င္ေလျပီ။ လုပ္ေပးရမွာေတြကေတာ့ အမ်ားၾကီးပဲ တင့္တင့္။ ပထမဆံုးကေတာ့ ငါ့လီးၾကီးကို အခုပဲ စုပ္ေပးေပေတာ့ လာ ရွင္ တည္တည္တန္တန္ေနကာ သူမအေပၚတြင္လည္း အရမ္းၾကင္နာခဲ့ေသာ သူမလည္း ရိုေသေလးစား ခဲ့ေသာ ေယာက္်ားျဖစ္သူထံမွ ဒီလို တစ္တစ္ခြခြစကား ထြက္လာသည့္အတြက္ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ အံ့ၾသ သြားရေလသည္။ ကိုသိန္းစိုးကေတာ့ ေျပာျပီးသည္ႏွင့္ ခုတင္ေစာင္းတြင္ ၀င္ထိုင္သည္။ တိုက္ပံုအကၤ်ီကိုခြၽတ္လိုက္ျပီး ခုတင္ေခါင္းရင္းေပၚ လႊင့္ပစ္တင္လိုက္သည္။ တမင္ပင္ ခပ္ရင့္ရင့္ လုပ္ျပလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ ကာမဆိပ္ေတြတက္ေနခ်ိန္မွလြဲလွ်င္ လီးကိုပါးစပ္ျဖင့္စုပ္ေပးရသည့္အ လုပ္ကို လုပ္ခ်င္သူ မဟုတ္ပါ။ ရမက္ေဇာေတြ တဟုန္းဟုန္းထကာ အသိစိတ္ေပ်ာက္ေနခ်ိန္မ်ားတြင္မွသာ လုပ္ေပးမိျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ ရမက္ျပင္းထန္ေနျခင္း မရွိသည္သာမက ေၾကာက္ စိတ္ေတြက လႊမ္းမိုးေနခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ျပီးေတာ့ ကိုသိန္းစိုးကို နဂိုကတည္းက ေလးစားရင္းစြဲကလည္း ရွိထားေလရာ ဘယ္လိုမွကို အာရံုသြင္းလို မရ။ ကိုသိန္းစိုးနားသို မသြားရဲပဲ ငူငူၾကီးသာ ရပ္ေန မိေလသည္။ ငါေျပာတာ မၾကားဘူးလား တင့္တင့္ ကိုသိန္းစိုးေလသံက ျပန္မာလာျပီ။ ၾကား ၾကားပါတယ္ ဦးရယ္ ခင္ျငိမ္းတင့္ ငိုသံပါေလးႏွင့္ ျပန္ေျဖရွာသည္။ ၾကားရင္ လာေလ လီးစုပ္ေလ။ ဘာငိုင္ေနတာလဲ ဟို ဟို မစုပ္ မစုပ္ ဟင့္ဟင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္ ငိုလဲ ကိုသိန္းစိုးကေတာ့ ခ်မ္းသာေပးေတာ့မည္မဟုတ္ပါ။ ေအာင္မာ လင္ငယ့္လီးက်ေတာ့ အငမ္းမရစုပ္ေပးေနလိုက္တာ။ ဘာအခုမွ မစုပ္ခ်င္ဘူးလဲ။.
446 လာခဲ့စမ္း ငါစိတ္ထြက္လာရင္ နင္ေစာက္ရွက္လံုးလံုးကြဲသြားမယ္ေနာ္ ကိုသိန္းစိုးက ခင္ျငိမ္းတင့္ ဆံပင္ေတြကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပင္ ေဆာင့္ဆြဲျပီး ျခိမ္းေျခာက္ေလသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ မတတ္သာေတာ့ပါ။ မိမိက အျပစ္လုပ္မိျပီပဲ။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ မ်က္ႏွာေလးေအာက္ခ်ထားလွ်က္ႏွင့္ပင္ ကိုသိန္းစိုးနား မရြံတရြံ ခ်ဥ္းကပ္သြားရ ေလ၏။ ခင္ျငိမ္းတင့္ မ်က္ႏွာေလးက ရဲရဲတြတ္ကာ တကိုယ္လံုးလဲ ပူရွိန္းေနေလျပီ။ ကိုသိန္းစိုးကေတာ့ ေၾကာက္ေၾကာက္ရြံရြံႏွင့္ အနားကပ္လာေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္ကို ၾကည့္ျပီး စိတ္ထဲ ေက်နပ္အားရကာ ရမက္ေတြလဲ ထလာရေလ၏။ ေဖာက္ျပန္ခဲ့ေသာ မိန္းမကို ပ်ပ္၀ပ္က်ိဳးႏံြေစလ်က္ မိမိသေဘာက် ခိုင္းေစႏိုင္ေတာ့မည္မို အေက်နပ္ၾကီး ေက်နပ္ေနမိေလသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ကေလး ကိုသိန္းစိုးနားေရာက္ရေလျပီ။ လီးစုပ္ခံမည္ဆိုသည့္ ကိုသိန္းစိုးက ခုတင္ေစာင္းတြင္ ေျခခ်ထိုင္ေနေလေတာ့ စုပ္ေပးရမည့္ သူမက ခုတင္ေဘးၾကမ္းျပင္တြင္ ဒူးေလးတုပ္ျပီး ထိုင္လိုက္ရသည္ေပါ့။ ကိုသိန္းစိုးသည္ ပုဆိုးကို၀တ္ထားဆဲျဖစ္ရာ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ လက္ေလးႏွစ္ဘက္ဆန္တန္းျပီး ပုဆိုးကိုခြၽတ္ေပးရေလသည္။ သူမ၏လက္ေလးမ်ားက တဆတ္ဆတ္တုန္ေနၾက၏။ အိမ္ေထာင္သက္ ၃ႏွစ္ေက်ာ္လာခဲ့ျပီဆိုေပမယ့္ ကိုယ့္အိေျႏၵသိကၡာႏွင့္ကိုယ္ ေနလာခဲ့ၾကသူမ်ားျဖစ္ရာ သူတိုလင္မယား အၾကားတြင္ အရွက္ကုန္ သည့္အဆင့္ မေရာက္ေသးပါ။ ထိုေၾကာင့္ ခုလိုၾကီး ပုဆိုးခြၽတ္ေပးေနရ မႈက ခင္ျငိမ္းတင့္ကို ေၾကာက္လန္ စိတ္လႈပ္ရွားေစသည္။ ကိုသိန္းစိုးကေတာ့ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္သည့္အေနျဖင့္ ဒီညေန ေအာက္ခံေဘာင္းဘီပင္ ၀တ္မလာခဲ့။ ၾကိဳတင္ခြၽတ္ထားပစ္ခဲ့သည္။ ပုဆိုးတထပ္တည္းသာ၀တ္ထားသည္ျဖ စ္ရာ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ တြန္ဆုတ္ ဆုတ္ အမူအယာေလးကိုၾကည့္ရင္း ပုဆိုးေအာက္မွ သူလီးၾကီးက မတ္ေထာင္ထလာေနေလျပီ။ ပုဆိုးခြၽတ္ေပးေနသည့္ ခင္ျငိမ္းတင့္ လက္ကေလးမ်ားက ထိုလီးတံၾကီးကုိ မထိတထိပြတ္တိုက္ေပးေန သလိုျဖစ္ေနရေလ၏။ ခါးတြင္စည္းထားေသာ ပုဆိုးကို ေျဖခ်ျပီးသည္ႏွင့္ အလိုက္သင့္ေလးဖယ္ခ်လိုက္ရာ ေအာက္မွ ကိုသိန္းစိုးလီးၾကီးက မားမားစြင့္စြင့္ေထာင္တက္လာသည္။ ေျမြေဟာက္ၾကီးတေကာင္ ပါးပ်ဥ္းေထာင္ ထလာသည့္အလား ။ ကိုသိန္းစိုး၏လီးၾကီးမွာ ဆယ္လက္မေက်ာ္ရွည္ကာ ဘီယာသံဗူးနီးပါးမွ်တုတ္ေလရာ မာန္အျပည့္ႏွင့္ မတ္ေထာင္လာေသာအခါ ပို၍ပင္ ၾကီးလာသလိုျဖစ္ေနရသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ လင္ေတာ္ေမာင္၏ လီးၾကီးကို အနီးကပ္ၾကည့္ရင္း ရင္ေတြ တဒိန္းဒိန္း ခုန္ေနရေလေတာ့၏။ လင္ႏွင့္မယားမို ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ထိုလီးၾကီးႏွင့္လိုးတာကို ေကာင္းေကာင္းခံဘူးျပီးတာေတာ့ ဟုတ္ ပါသည္။ သိုေပမယ့္ ညဘက္အိပ္ယာ၀င္ ေမွာင္ထဲတြင္သာ လုိးေနခဲ့ၾကသည္မို ခင္ျငိမ္းတင့္အဖို ဒီလီးၾကီးကို မပီ၀ိုးတ၀ါးမွအပ လင္းလင္းခ်င္းခ်င္းတြင္ အနီးကပ္ မျမင္ဘူးေသးပါ။ အခုမွ ပထမဆံုးျမင္ရတာျဖစ္ေနသည့္အျ ပင္ လီးၾကီးကလည္း အစြမ္းကုန္မတ္ေထာင္ေနသည္ ျဖစ္ရာ လီးအရသာကို စြဲမက္ေနျပီျဖစ္ေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ အာေတြေျခာက္ကာ ရင္ေတြဖိုေနေလျပီ။ ေသြးသားကလည္း ဆူျဖိဳးသူျဖစ္ရသည့္အထဲ ေအာင္မင္းကလည္း က်က်နန က်ံဳးသြင္းထားျပီး ျဖစ္ ေသာေၾကာင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္ ရမက္ေဇာေတြက အားေကာင္းေမာင္းသန္ျဖစ္ေနသည္ျဖစ္ ရာ အျပစ္လုပ္မိ ထား၍ ေၾကာက္ေနမိေသာစိတ္ ေဆြမ်ိဳးေတြၾကား အရွက္ကြဲမွျဖင့္ဟုေတြးကာ စိတ္ညစ္ေနရသည့္ စိတ္တိုကို ေက်ာ္လြန္လွ်က္ ရမက္ေဇာထန္ေသာစိတ္ေတြက ရုန္းထလာေလျပီ။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ညာလက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားႏွင့္ လီးၾကီး၏အရင္းပိုင္းကို အသာဆုပ္ကိုင္ လိုက္၏။ လီးၾကီးက ဆီးၾကိဳလင့္သည့္အလား ေငါ့ကနဲ ျဖစ္သြားသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ ရင္ေတြ ဒိန္းကနဲ ခုန္ျပန္ ေလ၏။ ကိုသိန္းစိုး၏ အသက္ရႈသံကလည္း ျပင္းလာသည္။ ကိုသိန္းစိုးလီးၾကီးမွာ လမဲၾကီးမဟုတ္။ ေျပာရလွ်င္ ေအာင္မင္းလီးထက္ အမ်ားၾကီးၾကည့္ေကာင္း သည္။ လီးၾကီးအျပတ္မာေတာင္ေနခ်ိန္မို ထိပ္အေရျပားေလးက ဒစ္ၾကီးကို မဖံုးႏိုင္၊ အ၀ဆီ တြင္ နီနီရဲရဲေလးႏွင့္ တ၀က္ေက်ာ္ေက်ာ္ ေပၚေနရသည္။.
447 ျမင္ရသည့္မိန္းမ အသည္းယားစရာ လီးၾကီးဟုပဲ ေျပာၾကပါစို ။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ၾကည့္ေနရင္း ၾကည့္ေနရင္းမွပင္ လက္ရွိအေနအထားကိုပင္ ခနေမ့သြားကာ မွင္တက္မိသလို ေရွသိုေခါင္းေလးငိုက္က်သြားျပီး လီးၾကီးကို ျပြတ္ကနဲ ျမည္ေအာင္ စုပ္ပစ္လိုက္မိေလေတာ့သည္။ ျပြတ္ အားပါးပါး တယ္ေကာင္းကြာ ကိုသိန္းစိုး အံတင္းတင္းၾကိတ္ေရရြတ္ယင္း ဖင္ၾကီးပင္ ေကာ့ကနဲ ထိုးတင္လိုက္မိရသည္။ သူစိတ္ကူးယဥ္ကာ တမ္းတေနခဲ့ရေသာ မယားေခ်ာေလး၏ အပီအျပင္လီးစုပ္ေပးမႈကို အမွန္တကယ္ ခံစားရေလျပီမို အလြန္ကို ေက်နပ္ကာ အရသာေတြသြားရေလ၏။ ေကာ့ထိုးတင္လိုက္မိေသာ ဖင္ၾကီးေၾကာင့္ လီးၾကီးက ခင္ျငိမ္းတင့္ ပါးစပ္ထဲ ထိုး၀င္လာသည္။ လီးၾကီးက ရွည္သေလာက္ ၾကီးလဲၾကီးလွေပရာ ခင္ျငိမ္းတင့္ပါးစပ္တခုလံုး အျပည့္အသိပ္ျဖစ္သြား၏ အာေခါင္ေလးကိုပင္ သြားေထာက္မိေနေလျပီ။ ခင္ျငိမ္းတင့္ စုပ္ေပးေနက်ျဖစ္ေသာ ေအာင္မင္းလီးသည္ ကိုသိန္းစိုးလီးေလာက္ မၾကီးပါ။ အခုေတာ့ ပိုလည္းရွည္ ပိုလည္းတုတ္ေသာ လီးၾကီးမွာ ခင္ျငိမ္းတင့္ပါးစပ္ထဲ မဆန္မျပဲပင္ ျဖစ္ကာေနရေလျပီ၊ ထိပ္ဖ်ားက အာေခါင္ကိုေထာက္မိေနတာေတာင္မွ လီးေခ်ာင္းက အကုန္မ၀င္ေသး။ တ၀က္ေက်ာ္မွ် သာ ၀င္ေသးသည္။ ပါးစပ္ထဲတြင္လည္း ပါးေစာင္ႏွစ္ဖက္ ေနရာလြတ္မက်န္ေလာက္သည္အထိကို ျပည့္က်ပ္ေနေလရာ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ အသက္ရႈပင္ မွားေနရေလ၏။ ကိုသိန္းစိုးသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္ေခါင္းကို မညွာမတာပင္ ဆုပ္ကိုင္ကာ အေပၚဆြဲတင္လိုက္ ေအာက္ျပန္ တြန္းခ်လိုက္ လုပ္ေနေလသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ေခါင္းေလးက ကိုသိန္းစိုး ေပါင္ၾကား ၾကြတက္လိုက္ နိမ့္ဆင္းသြားလိုက္ျဖစ္ေနရေလ၏။ ထိုအခါ လီးၾကီးက ခင္ျငိမ္းတင့္ပါးစပ္ထဲ ၀င္လိုက္ထြက္လိုက္ ျဖစ္ေနရေလေတာ့သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ လီးစုပ္တာ အသားက်ျပီးေနသူျဖစ္သျဖင့္ အလိုလိုပင္ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးမ်ားႏွင့္ အာေခါင္ၾကြက္သားတိုကို အလိုက္သင့္လႈပ္ရွားကာ လီးတံၾကီးကို ဖိညွစ္ လိုက္ စုပ္ယူလိုက္ လုပ္ေပးေနမိေလေတာ့၏။ ကိုသိန္းစိုး အဓမ _ အနိုင္က်င့္ ခိုင္းေစမႈေၾကာင့္ စုပ္ေပးေနရသည္ႏွင့္ပင္ မတူေတာ့။ အားရပါးရ ျဖစ္လာသည္။ ခနၾကာေတာ့ ကိုသိန္းစိုးက တဆင့္တက္လာျပန္သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ေခါင္းကို ခပ္ျမင့္ျမင့္ဆြဲတင္လိုက္ေလရာ ပါးစပ္ထဲမွ လီးၾကီးကြၽတ္ထြက္သြား၏။ ကဲ ငါ့ ေဂြးဥေတြကို ရက္ေပးစမ္း စုပ္စမ္း လီးစုပ္ေပးခံရတာ ေက်နပ္သြားျပီအထင္ႏွင့္ သက္မခ်မိေတာ့မည့္ဆဲဆဲ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ ေနာက္တခါ မ်က္ႏွာေတြ ရဲကနဲျဖစ္သြားရျပန္သည္။ ရမက္စိတ္ေတြက သိပ္အရွိန္အဟုန္မျပင္းေသးသည့္ အတြက္ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ ေၾကာက္စိတ္ႏွင့္ရွက္စိတ္က ရွိေနဆဲျဖစ္ပါ၏။ သိုေပမယ့္ ျငင္းဆန္လိုလည္း ရမွာ မဟုတ္ေတာ့သည့္အတြက္ တြန္တြန္ဆုတ္ဆုတ္ႏွင့္ပင္ ကိုသိန္းစိုးဆြဲခ်ယူရာေနာက္သို သူမ ၏ ေခါင္းေလးက လိုက္ပါလာရေလသည္။ မ်က္၀န္းထဲတြင္ေတာ့ မ်က္ရည္စတို ရစ္၀ိုင္းေနရေလ၏။ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ ငိုမဲ့မဲ့မ်က္ႏွာေလးက ကိုသိန္းစိုးေပါင္ၾကားေအာက္ သို ေရာက္သြားေလသည္။ မေရာက္ေသးခင္ လမ္းတေလွ်ာက္ မတ္ေထာင္ေနေသာ လီးၾကီးက သူမ နဖူးေတြပါးေတြကို တြန္းထိုး ထိတုိက္ သြားေသး၏။ လီးဒစ္ၾကီးထိပ္မွစိမ့္ယိုက်စျပဳေ နေသာ လရည္ၾကည္ေလးမ်ားက ခင္ျငိမ္းတင့္ မ်က္ႏွာေပၚ ေပက်ံကုန္သည္။ တြဲလြဲက်ေနေသာ ေဂြးဥေတြအနားအေရာက္တြင္ ခင္ျငိမ္းတင့္ အားတင္းက ပါးစပ္ေလးဟ လိုက္ျပီး လွ်ာထုတ္လွ်က္ ကိုသိန္းစိုး၏ ေဂြးဥႏွစ္လံုးကို တလံုးစီ လွ်ာေလးျဖင့္ ပင့္၍ ပင့္၍ ရက္ေပးလိုက္၏။ ကာမမႈတြင္ ေကာင္းေကာင္းယဥ္ပါးေနျပီျဖစ္သည့္ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ရက္ေပးခ်က္မ်ားက ေျပာင္ေျမာက္ လွသည္။ ကိုသိန္းစိုးမွာ အရသာေတြကာ ဆတ္ကနဲပင္ ခုန္ထမိမတတ္ ျဖစ္သြားရေလသည္။.
448 ကိုသိန္းစိုးသည္ အေတာ္ၾကာထိေအာင္ပင္ ဇနီးေခ်ာေလး ေဂြးဥရက္ေပးတာကို ျငိမ္ျပီးခံေနေလ၏။ အထဲကိုငံုေပးဦးေလ ကိုသိန္းစိုးအသံထြက္လာေတာ့ ခငျ္ငိမ္းတင့္လည္း ညာဘက္မွ ေဂြးဥေလးကို သူမပါးစပ္ထဲ သြင္းကာ ငံုစုပ္ေပးလိုက္ရသည္။ ျပီးေတာ့ ျပန္ထုတ္လိုက္ျပီး ဘယ္ဘက္မွ ဥေလးကို တခါငံုလိုက္ျပန္၏။ အက်င့္ပါေနေသာ သြားတိုက မရည္ရြယ္ပါပဲႏွင့္ ေဂြးဥကို ခပ္ဖိဖိေလး မနာ့တနာ ဇတ္ဇတ္ ဇတ္ဇတ္ ကိုက္ေပးမိသည္။ အား ဟားဟား အင္း ကိုသိန္းစိုး ညဥ္းသံရွည္ၾကီး ထြက္သြားမိရ၏။ ေဂြးဥအရက္ခံတာ ဒီေလာက္ခံလိုေကာင္းမည္ဟု သူမထင္ခဲ့မိပါ။ အထူးအဆန္းအျဖစ္သာ ရက္ခုိင္းမိျခင္းျဖစ္သည္။ တကယ္ခံလိုက္ရေတာ့မွ ထင္ တာထက္ကို အျပတ္အသတ္ေကာင္းေနပါသည္ေကာ ။ ၀မ္းဘုိက္ထဲမွကို လွိမ့္လိွမ့္တက္ကာ တကိုယ္လံုး ထြန္ထြန္လူးသြားရသည္။ အေတာ္ၾကာေအာင္ ေဂြးဥအရက္ခံျပီးသည္တြင္ေတာ့ ကိုသိန္းစိုး မယားေခ်ာကိုတမ်ိဳးခိုင္းဘို စိတ္ကူး ရျပန္ေလ၏။ ေတာ္ျပီ မတ္တပ္ထေတာ့ ခင္ျငိမ္းတင့္ ခပ္ျဖည္းျဖည္း ထရပ္သည္။ ႏႈတ္ခမ္းေဒါင့္မွ စီးက်ေနေသာ တံေတြးမ်ားကို သူမလက္ခံု ေလးျဖင့္ အသာသိမ္းကာ သုတ္၏။ ကဲ ကိုယ္တံုးလံုး ခြၽတ္စမ္း ခင္ျငိမ္းတင့္ မ်က္လံုးျပဴးသြားရျပန္ေလျပီ။ ဘာ ဘာလုပ္မလိုလဲ ဦးရယ္ ဘာလုပ္ရမလဲ နင့္ကို ကိုယ္တံုးလံုးခြၽတ္ျပီး အပီလိုးမလိုေပါ့ ခင္ျငိမ္းတင့္မ်က္နွာ ရဲတြတ္သြားသည္။ ဟို ဟို ျမင့္ျမင့္ရွိေနတယ္ေလ ဦးရယ္ ရလိုရျငား ညီမကိုလွည့္ အေၾကာင္းျပမိ၏။ အမယ္ေလး လုပ္မေနနဲ။ နင္တို ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္လံုး ေအာင္မင္းကို အတူတူ ဘယ္လို ကုန္းၾကတယ္ဆိုတာ ငါသိျပီးသား ျမင္ျပီးသား လာလုပ္မေနနဲ ဟင္ ခင္ျငိမ္းတင့္ အရမ္းကိုထိတ္လန္သြားမိသည္။ အေျခအေနက သူမထင္ထားတာထက္ကို ပိုဆိုးေန ပါျပီလား။ ကိုသိန္းစိုး ဘယ္ေလာက္အထိကို သိေနပါလိမ့္ေနာ္ ။ မိမိတိုညီအစ္မႏွစ္ေယာက္လံုး အရွက္အေၾကာက္ကင္းကင္းႏွင့္ ေအာင္မင္းႏွင့္ေပ်ာ္ပါးခဲ့ၾကတာ ဘယ္အေျခအေနအထိရွိသည္ကို မိမိတို အသိဆံုးမို ေခါင္းနပမ္းကို ၾကီးသြားရေလသည္။ ဒီေတာ့ ဘာမွ လာျပီး ပဲမ်ားမေနနဲေတာ့ ငါခိုင္းသလိုသာ ကိုယ္တံုးလံုးခြၽတ္။ ခြၽတ္ေလ ခြၽတ္ျပီးရင္ နင့္ကို အပီလိုးမယ္ ကိုသိန္းစိုးက တျပားသားမွ မေလွ်ာ့။ သူေျပာသလိုမလုပ္လွ်င္ ရက္စက္မည့္ အသြင္က အထင္းသား။ ခင္ျငိမ္းတင့္ မတတ္သာပါျပီ။ တတုန္တုန္တခိုက္ခိုက္ႏွင့္ပင္ သူမ အ၀တ္အစားမ်ားကိုခြၽတ္ရေလျပီ။ ကိုသိန္းစိုးကေတာ့ ဒူးခ်ိတ္ထိုင္ကာ အပီကိုထိုင္ၾကည့္ေနေလ၏။ ပထမဆံုး အေပၚမွ ဘေလာက္စ္အကၤ်ီေလးကို ေနာက္ေက်ာဇစ္ျဖဳတ္ျပီး ခြၽတ္ခ်လိုက္ရသည္။ ဇစ္ဆြဲလိုက္သံ ရွီးကနဲက ကိုသိန္းစိုးကို ရမက္ပိုမို ထန္လာေစ၏။ အတြင္းတြင္ ဇာေဘာ္လီ ရွိေနသည္။ အိမ္ေနရင္း၀တ္ထားသည္မို ဇာေဘာ္လီက ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းေလး။ သိုေပမယ့္ တင္းတင္းရင္းရင္းေတာ့ ရွိေသးသည္။ ႏိုအံုၾကီးေတြကို ေကာင္းေကာင္းထုပ္သိမ္း ပင့္မ ထားေပးႏိုင္ေသးသည္။ ရင္ဘတ္အထက္ပိုင္း အသားဆိုင္မ်ားကေတာ့ ၀ါ၀ါ၀င္း၀င္းႏွင့္ ၾကြား၀ံ့ေနၾက ေလျပီ။ ၾကီးမားဖြံထြားေသာ ေရႊရင္ႏွစ္မႊာကို ထုပ္သိမ္းေပးထားရသျဖင့္ ေဘာ္လီရင္အံုၾကီးမ်ားက တင္းျပည့္ အိကား ေနၾက၏။ ညွစ္ခ်င္ကိုင္ခ်င္ စရာ ။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ဇာေဘာ္လီေနာက္ေက်ာခ်ိတ္မ်ားကို ဆက္ျဖဳတ္ေလသည္။ ခ်ိတ္မ်ားျပဳတ္သြားေသာအခါ ေဘာ္လီကို သိုင္းၾကိဳးမ်ားေလွ်ာခ်ျပီး အသာဖယ္ရွား ခြာခြၽတ္သည္။ ေအာင္မင္းႏွင့္လိုးတိုင္း ေအာင္မင္း အပီအျပင္ သမထားသျဖင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္ႏိုအံုၾကီးေတြက ပိုလိုပင္ ဖြံထြားေနၾကရေလ၏။ သိုေပမယ့္ တြဲက်ေနျခင္းမ်ိဳး မရွိေသး။ ျပည့္ျပည့္တင္းတင္းႏွင့္ စြဲမက္ဖြယ္အတိ ျဖစ္ေနလွ်က္ပင္ရွိေသးသည္။ ျမင္ရသူ အသက္ရႈမွားေလာက္ေပသည္။ ကိုသိန္းစိုးသည္ သူမယားေခ်ာေလး အ၀တ္ေတြ တဆင့္ခ်င္းခြၽတ္ေနပံုကို အားရပါးရ မ်က္စိအရသာ ခံျပီး ထိုင္ၾကည့္ေနေလသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ လင္ေတာ္ေမာင္ေရွတြင္ အ၀တ္အစား ေျပေျပေလွ်ာေလွ်ာႏွင့္ပင္ မေနခဲ့ဘူးေလရာ အခုလိုတကိုယ္လံုး ခြၽတ္ျပရမည့္အေရးမွာ အေတာ္ၾကီးကို အားတင္းစြန္စားရမႈပင္ ျဖစ္ေနေလသည္။.
449 မိမိအရွက္တကြဲ ျဖစ္ေစမည့္ဓာတ္ပံုမ်ားႏွင့္ အၾကပ္ကိုင္ရင္း ခုလို အခိုင္းခံေနရတာလည္း သိပ္ေတာ့ မေက်နပ္။ ထိုသို မေက်မနပ္ႏွင့္ပင္ အားတင္းစြန္စားေနရမႈသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္ကို တနည္းတဖံု ရာဂစိတ္ေတြ ထၾကြလာေစေလသည္။ အိမ္ေနရင္းျဖစ္ေစကာမူ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ေအာက္ခံဆပ္စပိုင္ဒါကို ၀တ္ထားေသး၏။ ထိုေၾကာင့္ အေပၚပိုင္း ဗလာက်င္းသြားရျပီးေနာက္တြင္ ထမီကိုရင္လွ်ားလိုက္ျပီးေနာက္ ထမီေအာက္မွလက္လွ်ိဳ သြင္းကာ ခါးေလးညႊတ္လွ်က္ ဆပ္စပိုင္ဒါကို ဆက္ခြၽတ္ေလသည္။ အခုေတာ့ ခင္ျငိမ္းတင့္တကိုယ္ လံုးတြင္ ရင္လွ်ားထားေသာ ထမီမွလြဲ၍ အ၀တ္အစားဆိုလို ဘာမွ မရွိေတာ့။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ရင္လွ်ားကိုေတာ့ မေျဖခြၽတ္ေသး။ ထမီရင္လွ်ားအတိုင္းႏွင့္ပင္ ေခါင္းေလးငံုကာ ရပ္ေနေလသည္။ ကိုသိန္းစိုးက ခုတင္ေစာင္းတြင္ထိုင္ေနရာမွ အသာထသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ လီးစုပ္ေပးေနစဥ္က ပုဆိုးကေျပေလ်ာ့ေနျပီးျဖစ္ရာ ခုလိုထရပ္လိုက္ေတာ့ ေလွ်ာက်ျပီး ကိုသိန္းစိုးလည္း ေအာက္ပိုင္း ဗလာက်င္းသြား၏။ ေပါင္ၾကားမွ စံခ်ိန္လြန္ လီးၾကီးကေတာ့ မတ္ ေထာင္ကာ ေရွသို ကိုးဆယ္ဒီဂရီ ထိုးထြက္ေနေလသည္။ ကိုသိန္းစိုးသည္ မိမိကို ရွက္ရြံစြာျဖင့္ ထမီရင္လွ်ားေလးႏွင့္ အသာရပ္ေနေသာ ဇနီးသည္ထံသို တုိးကပ္သြားေလသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္လဲ သူအနား ကိုသိန္းစိုး တိုးကပ္လာျပီဆိုတာ သိေနသည္။ မိမိကိုယ္ေပၚ ေနာက္ဆံုးက်န္ေနသာ ထမီရင္လွ်ားေလးကို ဆြဲခြၽတ္ပစ္လိုက္မွာလား၊ မိမိကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းမ်ား ဆြဲေပြ နမ္းပစ္ေလ မည္လား၊ ခုတင္ေပၚမ်ား တခါတည္းတြန္းလွဲျပစ္လိုက္ေတာ့မွာလား ၊ စသျဖင့္ လား ေတြ မ်ားစြာျဖင့္ သိုေလာ သိုေလာ ရင္ခုန္ေနမိရေလ၏။ ခင္ျငိမ္းတင့္နားေရာက္လာေသာ ကိုသိန္းစိုးက လက္အသာဆန္ထုတ္ကာ ထမီရင္လွ်ားေလးကို ျဖဳတ္ေလသည္။ ေအးေအးေဆးေဆးကို ျဖဳတ္ျခင္းျဖစ္ပါ၏။ ရင္လွ်ားထမီ ေျပကြၽတ္သြားေတာ့မွ ေအာက္သို အသာလႊတ္ခ်ေပးလိုက္သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ေလွ်ာက်သြားသည့္ သူထမီေလးကို ဆုပ္ကိုင္ထိန္းထားလိုက္ဦးမည္ ၾကံေသးသည္။ သိုေပမယ့္ ကိုင္ထားေတာ့ေကာ ဘာထူးမွာတဲ့လဲ။ ကိုသိန္းစိုးက မိမိကို ၀တ္လစ္စလစ္ျဖစ္သည္အထိ လုပ္ကိုလုပ္ေတာ့မွာဆိုတာ ေတြးမိသြားျပန္ေတာ့ လက္ကို အသာပဲ ျငိမ္ျငိမ္ေလး ထားလိုက္ရေတာ့သည္။ ထမီေလး ဂြင္းလံုးပံုက်သြားသည္တြင္ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ လံုးၾကီးေပါက္လွ ကိုယ္လံုးဖြံဖြံၾကီးက ဗလာက်င္းကာ ေဖြးကနဲ ေပၚလာေလေတာ့ သည္။ ကိုသိန္းစိုးက အျပဴးသားထြက္ေပၚလာေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္ႏိုအံုၾကီးမ်ားဆီ အာသာငမ္းငမ္းပင္ လက္ လွမ္းလိုက္ေလသည္။ လက္၀ါးႏွင့္အုပ္ကိုင္လိုပင္ မဆန္ေသာ ႏိုၾကီးေတြကို ႏိုအံုတေလွ်ာက္ လိုက္ ျပီးပြတ္သပ္ေပးလိုက္၏။ ကိုင္ကာစတြင္ ခပ္ညင္ညင္သာသာေလး ပြတ္လိုက္ျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း ႏူးည့ံအိေထြးေသာ ႏိုအံုၾကီးေတြႏွင့္လက္ႏွင့္ ထိေတြလိုက္မိသည္ႏွင့္ ဟုန္းကနဲရုန္းၾကြတက္လာေသာ ရမက္ေဇာက တြန္းပိုလိုက္ေလရာ ကိုသိန္းစိုးလက္ေတြက ျပဳတ္တူၾကီးမ်ားပမာ ႏိုအံုၾကီးမ်ားကို အားရပါးရ မက္ေမာၾကမ္းတမ္းစြာ ဆုပ္နယ္ျဖစ္ညွစ္ေလေတာ့၏။ ႏိုသီးေလးေတြကိုလည္းပဲ ပြတ္၍ ပြတ္၍ေျခသည္။ ေအာင္မင္းလုပ္ေလ့လုပ္ထမရွိသည့္ ႏိုအံုသားႏုႏုေလးေတြကို ဆြဲကာဆြဲကာ ဆိတ္တာကိုလည္း လုပ္ေသးသည္။ နာလည္းနာ အရသာလည္းရွိႏွင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ တြန္လိန္ တြန္လိန္ေလး ျဖစ္ေနရေလေတာ့သည္။ ႏိုအံုၾကီးေတြကို ကိုင္ညွစ္ရာမွ ကိုသိန္းစိုးလက္ေတြက ေအာက္ဖက္ကိုနယ္ခ်ဲလာျပန္သည္။ တင္ပါးအိအိၾကီးေတြကို ပြတ္သည္။ ႏိႈက္သည္။ ဆြဲလိမ္သည္။ ဖင္ၾကားထဲမွ လက္လွ်ိဳကာ ေရွ ဘက္ အဖုတ္အ၀ကိုစမ္းသည္။ ဖိပြတ္ေပးသည္။ ေပါင္တံေဖြးေဖြးၾကီးေတြကိုလည္းပဲ ေလွ်ာတိုက္ပြတ္ သပ္လိုက္၊ ျဖစ္ညွစ္လိုက္ လုပ္သည္။ နာက်ည္းခ်က္ႏွင့္ ရမက္ေဇာ ေပါင္းထားေသာ ကိုသိန္းစိုး လႈပ္ရွားခ်က္ေတြက အလြန္ပင္ အားပါသည္။ ဟိုတုန္းက သူဇနီးေလးကို ၾကင္ၾကင္နာနာဆက္ဆံခဲ့ သူ ဟု ယံုႏိုင္စရာပင္မရွိ။.
450 ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ မသက္မသာခံေနရရင္း ကာမဆိပ္ေတြ တက္မွန္းမသိ တက္ေနရျပီ။ အား ေကာင္းသကြာ။ နင့္ကို ဒီလိုကိုယ္တံုးလံုးခြၽတ္ျပီး အပီ ကိုင္ခ်င္ႏိႈက္ခ်င္ေနတာၾကာျပီ။ ကဲကဲ ခုတင္နားသြားေပေတာ့။ ခုတင္ေစာင္းကိုလက္ေထာက္ျပီး အသာကုန္းထားစမ္း ျဖစ္ရညွစ္ရတာ အားရသြားေတာ့မွ ကိုသိန္းစိုးက ခင္ျငိမ္းတင့္ကို ခုတင္ဘက္တြန္းလႊတ္သည္။ သူလိုးခ်င္ေသာ အေနအထားပံုစံကို ေျပာျပသည္။ ေလွၾကီးထိုး ရိုးရိုးျဖင့္သာ အိမ္ေထာင္သက္တေလွ်ာက္လံုးစပ္ယွက္ လာခဲ့ေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ အခု ကိုသိန္းစိုးက ပံုဆန္းထြင္ကာ လိုးမည္ဆိုေတာ့ သူမႏွင့္ေအာင္မင္း စပ္ယွက္ၾကတာေတြကို ျမင္ျပီး လိုက္အတုခိုးတာျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု ေတြးမိေလ၏။ ထိုအေတြးက သူမကို ရွက္အားပိုေစသည္။ ဓာတ္ပံု ေတြ က်က်နနရိုက္ယူထားႏိုင္သည္ဆိုမွေတာ့ မိမိတိုအျဖစ္ေတြကို ေရကုန္ေရခမ္းေလာက္ပင္ ေတြျမင္ထားခဲ့မွာ ေသခ်ာသည္။ ဘယ္ႏွစ္ရက္ေလာက္မ်ား လာလာေခ်ာင္းၾကည့္သြားခဲ့သည္ မသိ။ ေတြးၾကည့္ေလေလ ရွက္စရာေကာင္းေလေလပါလားေနာ္ ။ ဘယ္ေလာက္ပဲရွက္ေနေန ကိုသိန္းစိုးခိုင္းေသာ အေနအထားကို ခင္ျငိမ္းတင့္ ေနေပးရေပေတာ့မည္။ ကိုသိန္းစိုးသည္ ခုတင္ရွိရာသို မေလွ်ာက္ခ်င္ေလွ်ာက္ခ်င္ ေလွ်ာက္လွမ္းသြားေနေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္ ေနာက္မွ အသာကပ္လိုက္ပါလာခဲ့၏။ တမင္လႈပ္ေလွ်ာက္တာမဟုတ္သည့္တို င္ ဖင္ဆံုထြားအိလွေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္ ဖင္ၾကီးေတြက တလႈပ္လႈပ္ႏွင့္ ကိုသိန္းစိုးကို မ်က္စပစ္ ေခၚေနၾကသည္။ တခါတခါ ကိုသိန္းစိုး၏ ကိုးဆယ္ဒီဂရီေထာင္မတ္ေနေသာ လီးထိပ္ၾကီးက ဖင္ဆံုသားႏုႏုၾကီးမ်ားကို မထိတထိ ေထာက္မိေသး၏။ ခုတင္ေဘးနားေရာက္ေတာ့ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ၾကမ္းျပင္တြင္ေျခေထာက္လွ်က္မွ ခါးေလးကိုကုန္းကာ ခုတင္ေစာင္းေပၚ လက္ေထာက္လိုက္ရေလသည္။ ေျခဆန္ရပ္လွ်က္သားမွ အေပၚပိုင္းကို ေကြးညႊတ္ ကာ ကုန္းေပးရသည့္ အေနအထားပင္။ ဖင္ေထာင္ေလးဘက္ကုန္းေပးထားသေလာက္ ထင္ထင္ရွားရွားၾကီး မဟုတ္သည့္တိုင္ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးက ေနာက္သိုျပဴးျပဴးၾကီးထြက္ေပၚေနေလသ ည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ က်ိဳးႏြံစြာ ကုန္းေပးေနေသာ အေနအထားက ကိုသိန္းစိုးကို ေက်နပ္ေစေလသည္။ သူမတကိုယ္လံုး ကိုသိန္းစိုး လိုရာ သံုးႏိုင္ေပျပီ။ လက္ထပ္ခဲ့ျပီးသည့္ေနာက္ ကာလတေလွ်ာက္လံုး တခါမွ် ဒီလို ပိုင္ႏိုင္စြာ မလိုးဖူးခဲ့ေသး။ ထိုအျပင္ ေအာင္မင္းႏွင့္ေဖာက္ျပန္ခဲ့ေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္အေပၚ သူအေနႏွင့္ ခါတိုင္းကလို ၾကင္နာျမတ္ႏိုးစိတ္ ေတြ သိပ္မရွိေတာ့ပဲ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ ရင္အံုထြားထြား ဖင္ဆံုကားကား အဆက္အေပါက္ၾကီးမ်ား အေပၚတြင္သာ တပ္မက္သည့္တဏွာစိတ္ေတြသာ ျပင္းထန္ေနျပီျဖစ္ရာ ယခင္အခါမ်ားကႏွင့္ မတူပဲ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ၾကီး ဆန္က်င္စြာ ကာမရမက္ေတြ ႏိုးၾကြေနမိေတာ့သည္။ ေတာက္ တင့္တင့္ရာ နင့္ဆံုၾကီးေတြက တကယ္ကို ကားျပီး တင္းရင္းေနတာပဲ ဟင္း ကိုသိန္းစိုးသည္ ကုန္းေပးထားရရွာေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ အိစက္တင္းကားေနေသာ ဖင္ဆံုထြားထြား ၾကီးမ်ားကို လက္ျဖင့္ ပြတ္သပ္လိုက္ ဆုပ္နယ္ျဖစ္ညွစ္လိုက္ လုပ္ေနသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ခမ်ာမွာေတာ့ အံၾကိတ္ကာ ခံေနရရွာ၏။ အင္း ႏိုၾကီးေတြကလဲ အၾကီးၾကီးေတြ။ လံုးအိေနတာ ပါပဲေကာ ကိုယ္အေပၚပိုင္း ကုန္းထားေပးရသျဖင့္ ဘူးစင္မွဘူးသီးၾကီးမ်ားပမာ လံုးလံုးအိအိ တြဲက်ေနေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ ႏိုအံုၾကီးႏွစ္ခုကိုလည္း ခ်ိဳင္းေအာက္မွလက္ႏွစ္ဖက္လွ်ိဳကာ စံုကိုင္ညွစ္ဆြဲေနျပန္သည္ အသာအယာမဟုတ္၊ တဏွာျပင္းျပင္းျဖင့္ အားရပါးရပင္ ဆြဲညွစ္ေျခမႈန္းေနျခင္းမ်ိဳးျဖစ္၏။ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ မသက္သာ။ နာက်င္မႈနွင့္ ကာမဆိပ္ေတြတက္လာမႈ ေရာေထြးခံစားေနရသည္။ ႏိုအံုၾကီးမ်ားကို လွမ္းကိုင္ဆြဲညွစ္ေလေတာ့ ကိုသိန္းစိုးက ခင္ျငိမ္းတင့္ေနာက္တြင္ ကပ္လွ်က္ရပ္ေနရ သည္ျဖစ္ရာ ကိုသိန္းစိုးလီးၾကီးက ခင္ျငိမ္းတင့္ဖင္ဆံုသားႏုႏုၾကီးမ်ားကို အိကနဲအိကနဲ ထိထိေနရ၏ တခါတခါ ေပါင္ၾကားသိုတိုး၀င္လာျပီး ဟိုေထာက္သည္ေထာက္ ေထာက္မိေနေသးသည္။.
451 အထိအေတြက ႏွစ္ဦးစလံုးကို ပိုေသြးဆူလာေစသည္။ အဖုတ္ၾကီးကလဲ ေဖာင္းအိေနတာပါလားေနာ္ ကိုသိန္းစိုးက ႏိုလွမ္းႏိႈက္ေနရာမွ ကိုယ္ကိုျပန္မတ္ကာ ေပါင္ခြၾကားမွ ခင္ျငိမ္းတင့္ေစာက္ဖုတ္ၾကီးကို အသာ စမ္းျပန္သည္။ ဟုတ္ပါသည္ အရည္ေတြရႊဲစျပဳေနျပီျဖစ္ေသာ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးက အရမ္းကို ေဖာင္းၾကြလိုေနပါျပီ။ ကိုင္း အပီလိုးျပီေဟ့ ေျပာေျပာဆိုဆုိ ကိုသိန္းစိုးက ခင္ျငိမ္းတင့္၏ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုကို လက္ျဖင့္ အပီဆြဲျဖဲ လိုက္ျပီး သူငပဲေခ်ာင္းၾကီးျဖင့္ ေတ့လိုက္၏။ ခင္ျငိမ္းတင့္ကေတာ့ မ်က္စိကိုသာ စံုမွိတ္ထားသည္။ ကိုယ့္လင္လိုးတာခံဘို ဆိုေသာ္ျငားလည္းပဲ ကိုသိန္းစိုး၏ အေျပာအဆို အျပဳအမူမ်ားက အရင္လိုမဟုတ္ေတာ့ပဲ ၾကင္နာျမတ္နိုးမႈေတြ ကင္းကာ တဏွာရမက္ေဇာေတြသာ ဖံုးလႊမ္းေနျပီမို သူမစိတ္ထဲတြင္ ကိုသိန္းစိုးကို မိမိေလးစားခဲ့သည့္ လင္ ေတာ္ေမာင္အျဖစ္ မျမင္ေတာ့ပဲ ကာမဘီလူးစီးေနသည့္ တစိမ္းေယာက္်ားတေယာက္လိုသာ ခံစား ေနရေတာ့သည္။ ထိုခံစားမႈသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္ကို ရွက္ေၾကာက္စိတ္ေတြျဖစ္ေပၚေစသ ည္။ ၀မ္းလည္း နည္းလာမိရသည္။ ထိုအခိုက္မွာပင္ ကိုသိန္းစိုးက သူလီးေခ်ာင္းၾကီးကို ခင္ျငိမ္းတင့္အဖုတ္ထဲ ထိုးသြင္းလိုက္၏။ တဏွာေဇာက ျပင္းထန္ေနသည့္ျပင္ ခင္ျငိမ္းတင့္အေပၚျပန္လည္ႏိုင္ စားရျခင္းကို အထူးေက်နပ္ေနမိ သည့္အတြက္ ကိုသိန္းစိုးသည္ လံုး၀ညွာတာျခင္းမရွိ။ လီးကိုတအားပင္ ဖိေဆာင့္ပစ္ထည့္လိုက္ ေလသည္။ အေနအထားကလည္း ကိုယ္ကိုကိုင္းကာကုန္းေပးထားသည့္ အေနအထားမို လီးၾကီးက ေစာက္ေခါင္းေလးထဲ တခ်က္တည္းျဖင့္ပင္ အဆံုးထိ ထိုး၀င္သြားေတာ့သည္။ ဒုတ္ အား ေသျပီ ေသျပီ အမယ္ေလး နာတယ္ နာတယ္ ဦးရဲ အား ကိုသိန္းစုိးလီးက တကယ့္ကိုစံခ်ိန္လြန္လီးၾကီး။ သည္လီးၾကီးႏွင့္အလိုးခံေနက်ျဖစ္ေသာ္ လည္း ယခင္အခါေတြက ဒီလိုမာေၾကာေနျခင္းမရွိသည့္အျပ င္ အေနအထားကလည္း လီးအ၀င္သိပ္မၾကမ္းသည့္ ေလွၾကီးထိုးရိုးရိုးျဖင့္သာ ခံဘူးေနက်ျဖစ္ေလရာ ခုလို သံေခ်ာင္းတမွ်မာေၾကာေနခ်ိန္ ကုန္းေပးထားရသည့္အေနအထားျဖင့္ အဆံုးထိတခ်က္တည္း ေဆာင့္လိုးခံလိုက္ရေသာအခါ ခင္ျငိမ္းတင့္ ထြန္ထြန္လူးသြားရေတာ့သည္။ နာၾကင္လွသည့္ ေ၀ဒနာေၾကာင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ ဘယ္လိုမွ ေအာင့္အည္းထိန္းသိမ္းမထားနိုင္ေတာ့ပဲ စူးရွစြာ ေအာ္လိုက္မိေတာ့သည္။ ထိုသို ေအာ္ျပီးကာမွပင္ ညေနခင္းၾကီး မိမိေအာ္သံကို သူမ်ားေတြ အထူးသျဖင့္ မီးဖိုထဲမွ ညီမျဖစ္သူ ခင္ျငိမ္းျမင့္ ၾကားသြားမွာစိုးျပီး ရွက္သြားရေလ၏။ ကိုသိန္းစိုးကေတာ့ လံုး၀ဆို လံုး၀ ၾကင္နာျခင္းမရွိေတာ့။ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ နာနာၾကင္ၾကင္ေအာ္ဟစ္သံကိုပ င္ နား၀င္ပီယံျဖစ္ကာ အထူးေက်နပ္သြားသည္။ ထိုေၾကာင့္ အဆံုး၀င္ထားေသာလီးၾကီးကို ျပန္ဆြဲႏႈတ္လိုက္ အဆုံးျပန္ေဆာင့္သြင္းလိုက္ျဖင့္ အားရ ပါးရကို ေဆာင့္လိုးေနေတာ့၏။ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားက ၾကမ္းတမ္းလွသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္တကိုယ္လံုး သိမ့္သိမ့္ကို တုန္ေနရေတာ့၏။ နာတာကလည္း အရမ္းပါပဲ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ႏႈတ္ခမ္းကို တင္းတင္းေစ့လွ်က္ ေမြယာေပၚသို မ်က္နွာအပ္ခ်ကာ ပါးစပ္တခုလံုးကို ေမြယာႏွင့္ဖိပိတ္ထားလိုက္ရေတာ့သည္။ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ၾကမ္းလွျပီး အသည္းခိုက္ေအာင္ ေအာင့္ေအာင့္သြားရသျဖင့္ ဘယ္ေလာက္ၾကီးပဲ တင္းထားတင္းထား မေအာ္ပဲမေနႏိုင္ေတာ့သည္ျဖစ္ရာ ေအာ္သံေတြသိပ္က်ယ္က်ယ္မထြက္ေစရ န္မွာ သည္လို ေမြယာႏွင့္ဖိကပ္ပိတ္ထားမွသာ ျဖစ္ေတာ့မည္ မဟုတ္ပါလား။ ဒါေတာင္မွ တအုအု ႏွင့္ ပလံုးပေထြးေအာ္ျမည္သံေလးေတြက အိပ္ခန္းထဲမွာ လိႈင္းထေနေတာ့သည္။ ကိုသိန္းစုိးကေတာ့ အပီအျပင္ကိုေဆာင့္လိုးေနသည္။ ေဆာင့္လိုက္တိုင္း ခင္ျငိမ္းတင့္၏ ဖင္ဆံုၾကီး မ်ား တသိမ့္သိမ့္တုန္ခါသြားပံု၊ ခါးေလးေကြးညႊတ္သြားပံု၊ ႏိုအံုထြားထြားၾကီးမ်ား တုန္တုန္သြားပံုမ်ား ကိုလည္း က်က်နန ျမင္ေနရေလရာ သူ၏စိတ္က ပိုပို ထလာရသည္။.
452 သူ၏လီးၾကီးမွာ ခါတိုင္းလို ခနႏွင့္ ျပန္ေပ်ာ့က်မသြားေတာ့ပဲ အျပတ္ကို မာေတာင္ေနျပီျဖစ္ရာ လုိးရတာ သိပ္ကို အရသာေတြေန မိရေလသည္။ ယခင္က သံုးႏွစ္လံုးလံုး ေကာင္းေကာင္းမလိုးႏိုင္ခဲ့မႈကို အတုိးႏွင့္ ျပန္လိုးေနသလား မွတ္ရေတာ့သည္။ လီးၾကီးက မာေတာင္လွ်က္ ေဆာင့္ခ်က္ေတြကလည္း အားပါျပင္းထန္လွသည္သာမက အေနအထား ကလည္းပဲ လီးအ၀င္နက္သည့္ ကုန္းေပးထားေသာအေနအထားျဖင့္ အလိုးခံေနရသည္ျဖစ္ရာ ခင္ျငိမ္း တင့္မွာ နင့္ကနဲ နင့္ကနဲေနေအာင္ပင္ ခံစားေနရသည္။ ေသြးသားသဘာ၀အတိုင္း တျဖည္းျဖည္းနွင့္ ခင္ျငိမ္းတင့္တကိုယ္လံုးမွ အာရံုေတြ ႏိုးၾကြလာသည္။ ရွက္ေၾကာက္၀မ္းနည္းေနသည့္ ၾကားထဲမွကို ကာမရမက္ေတြက သူအလိုလို ေလာင္ျမိဳက္လာၾကသည္။ သည္ေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးက ပိုျပီးေဖာင္း လာကာ အရည္ေတြရႊမ္းလာရေတာ့သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ေစာက္ဖုတ္သည္ ေအာင္မင္း၏ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့္လိုးမႈမ်ားကို အထာက်ေနျပီးသားျဖစ္၏။ အထူးသျဖင့္ ေအာင္မင္းလီးတံၾကီး မာေၾကာေတာင့္ တင္းမႈကို အထူးတပ္မက္ခဲ့သည္။ အခု ကိုသိန္းစိုးလီးၾကီးက ေအာင္မင္းလီးေလာက္ကိုပင္ မာေၾကာ ေတာင့္တင္းေနကာ အရွည္ေကာ လံုးပါတ္ပါ ပိုၾကီး၊ပိုတုတ္သည့္အတြက္ ခင္ျငိမ္းတင့္ ေသြးသားမ်ား အထူးပင္ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္ကာ ဘာမွမၾကာေသးခင္ တခ်ီ ျပီး သြားရေလသည္။ ျပီး သြားသျဖင့္ ထြက္ခ်လာေသာ ေစာက္ရည္မ်ားက ေစာက္ေခါင္းကို ပိုမိုစိုစြတ္ေစသည္။ လီးၾကီး အ၀င္အထြက္က ပိုမို ေခ်ာမႊတ္လာသည္။ နာက်င္မႈေတြ ေပ်ာက္သြားသည္။ ထိုေသာအခါ ကာမအရသာက ပိုရွိလာသည္။ မိနစ္ပိုင္းေလးအတြင္းပင္ ခင္ျငိမ္းတင့္ ေနာက္တခါ ဆက္ ျပီး ရျပန္ေလသည္။ ဒုတိယအခ်ီ ျပီး သြားခ်ိန္က်မွပင္ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ သူမခံစားေနရေသာ ကာမအရသာကို သူမဖာသာ ျပန္သတိထားမိေလေတာ့၏။ ကာမအရသာ၏ ဆြဲေဆာင္မႈကလည္း ၾကီးမားလွသည္ျဖစ္ရာ ထိုသို သတိထားလိုက္မိသည္ႏွင့္ တကိုယ္လံုး ျဖိဳးျဖိဳးဖ်င္းဖ်င္း ျဖစ္သြားရသည္။ ခုနက ျဖစ္ေပၚေနခဲ့ရေသာ ရွက္ေၾကာက္၀မ္းနည္းစိတ္ေတြလည္း ၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ ေပ်ာက္ကုန္ၾကျပီ။ တဏွာေတြသာ ထန္လာသည္။ ထိုေသာအခါ ခင္ျငိမ္းတင့္က သူမဖင္ဆံုၾကီးကို ေထာင္ေကာ့ေပးလိုက္၊ ေနာက္သို ျပန္ျပန္ေဆာင့္တြန္းေပးလိုက္ လုပ္ေပးလာသည္။ ကိုသိန္းစိုး၏ တလၾကမ္းေဆာင့္ခ်က္ေတြကို အနိုင္ မခံ အရံႈးမေပး တုန္ျပန္လာမိသည္။ အဖုတ္အတြင္းသားေတြကလည္းပဲ ေမွ်ာ့မ်ားေသြးစုပ္သည့္ပမာ ကိုသိန္းစိုးလီးၾကီးကို တဖ်င္းဖ်င္းရစ္ပါတ္ညွစ္စုပ္ယူ လာေလသည္။ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ အေပးအယူမွ်မွ်ႏွင့္ ကာမအရသာကို ေကာင္းေကာင္းၾကီး ခံစားေနမိရေလေတာ့သည္။ မီးဖိုခန္းထဲမွ ခင္ျငိမ္းျမင့္သည္ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ စူးစူးရွရွေအာ္သံကို ၾကားလိုက္ရ၏။ အစကတည္းက သူမသည္ ခဲအိုၾကီး သူအမကို ဘာျဖစ္လိုမ်ား ရံုးကျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း အိပ္ခန္း ထဲ တန္းေခၚသြားတာပါလိမ့္ ဟု မိန္းကေလးတိုထံုးစံအတိုင္း စပ္စပ္စုစု သိခ်င္ေနမိသည္။ ဒါေၾကာင့္လည္း မီးဖိုထဲတြင္ ဆက္ျပီးခ်က္ျပဳတ္ေပးေနရင္းက အသာနားစြင့္ထားမိ၏။ ခပ္အုပ္အုပ္ စကားသံမ်ားကိုေတာ့ ၾကားေနခဲ့ရသည္၊ ဒါေပမယ့္ စကားလံုးက မသဲကြဲ။ သြားျပီးေခ်ာင္းနားေထာင္မလား စိတ္ကူးမိေသးသည္။ သိုေပမယ့္ သူမ်ားလင္မယား အတြင္းေရးေတြ ေျပာေနတာကို ခိုးနားေထာင္ျခင္းေတာ့ မလုပ္လိုသျဖင့္ အသာေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ့မိ၏။ ထိုေနာက္ မ်ားမၾကာမီ အမျဖစ္သူခင္ျငိမ္းတင့္ ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္လိုက္သံကိုၾကားလိုက္ ရျခင္း ျဖစ္သည္။ ေအာ္သံက အေတာ့္ကိုက်ယ္သည္ ။ ဘာေတြျဖစ္ကုန္ၾကေလျပီနည္း ။ ခင္ျငိမ္းျမင့္ ဘယ္လိုမွ ေအာင့္အီးမေနနိုင္ေတာ့။ မီးဖိုခန္းထဲမွ ခပ္သြက္သြက္ထြက္လာကာ အိပ္ခန္း ထဲသို ေခ်ာင္းၾကည့္မိေတာ့သည္။ ျမင္လိုက္ရေသာ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ မ်က္လံုးျပဴးသြားမိ၏။ ၾကည့္ပါဦး ညေနေစာင္းၾကီး ေနမွမ၀င္ေသးမွီ ခဲအိုၾကီးႏွင့္ သူအမ အျပတ္ကို ေဆာ္ေနၾကေလျပီ။ ျပီးေတာ့ ေဆာ္ေနၾကပံုကလည္း ထူးျခားသည္။.
453 ခင္ျငိမ္းတင့္က ၀တ္လစ္စလစ္ၾကီးနွင့္ခုတင္ေ စာင္း တြင္ ၾကမ္းေပၚေျခေထာက္ကာ အထက္ပိုင္းက ေမြယာေပၚျပားကပ္ေနေအာင္ ကုန္းေပးထားသည္။ ခဲအိုၾကီးကေတာ့ ေအာက္ပိုင္းဗလာႏွင့္ ေနာက္မွကပ္ရပ္လွ်က္ အပီကို က်ံဳးေနေလ၏။ လိုးေနပံုကလဲ အျပတ္ကိုၾကမ္းသည္။ စံခ်ိန္မက်တမ္း တအားကိုေဆာင့္လိုးေနျခင္းျဖစ္ရာ ဘာေတြေျပာင္းလဲကုန္ျပီ နည္းဟု ခင္ျငိမ္းျမင့္ ေတြးရခက္ေနမိရေတာ့၏။ မိမိခဲအိုၾကီး လီးၾကီးသေလာက္ အထေနွး အက်ျမန္ တာကို ခင္ျငိမ္းျမင့္ ေကာင္းေကာင္းသိထားသည္။ ခုေတာ့ ခါတိုင္းလိုမဟုတ္ေတာ့ျပီ ။ ခဲအိုၾကီး အားေကာင္းေမာင္းသန္ႏွင့္ အစ္မျဖစ္သူကို အပီေျခမႈန္းေနပံုကို ျမင္လိုက္ရေတာ့ နဂိုကတည္းက တဏွာအားသန္သူေလးပီပီ မ်က္စိကိုမခြာနိုင္ေတာ့ပဲ ရင္သပ္ရႈေမာ ဆက္ၾကည့္ေနမိေလေတာ့သည္။ ကိုသိန္းစိုးသည္ တနာရီေက်ာ္မွ်ၾကာေအာင္ပင္ ခင္ျငိမ္းတင့္ကို အားရပါးရ စံခ်ိန္မက်တမ္း ဆက္တိုက္လိုးပစ္လိုက္၏။ တနာရီေက်ာ္ေလာက္ၾကာသြားေတာ့မွပဲ သုတ္ရည္ေတြ ဒလေဟာ ထုတ္လႊတ္ေပးလိုက္ေလသည္။ ခါတိုင္းလို မစိုမပိုမဟုတ္။ လက္ဖက္ရည္ ပုဂံ တလံုးစာမွ်ပင္မက။ အရွိန္ႏွင့္ကို ပန္းထြက္သြား လိုက္သည္။ ေအာင္မင္းသုတ္ရည္ေတြ လူးေနခဲ့သည့္ ခင္ျငိမ္းတင့္ ေစာက္ေခါင္းႏွင့္သားအိမ္ကို ျပန္လည္ ေဆးေၾကာျပစ္လိုက္သည့္အလား ။ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာေတာ့ ငါးခ်ီဆက္တိုက္ပင္ ျပီး သြားခဲ့ရကာ အေတာ္ကို ေမာဟိုက္ပန္းလ် သြားရ ေလေတာ့၏။ ကိုသိန္းစိုးျပီးသြားသည့္တိုင္ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ အ၀တ္ေတြမွျပန္မ၀တ္ႏိုင္အားပဲ ခုတင္ေပၚေျချပစ္လက္ ပစ္ ပံုက်လွ်က္သားျဖင့္ အသက္မွန္ေအာင္ မနဲရႈေနရေတာ့သည္။ ကိုသိန္းစိုးကေတာ့ သူကိုယ္ေပၚ က်န္ေနေသးေသာ ရွပ္အကၤ်ီကိုခြၽတ္ကာ စြပ္က်ယ္ႏွင့္ပုဆိုးေဟာင္းတထည္ေကာက္ ၀တ္ျပီး ခပ္မတ္ မတ္ ပင္ ရွိေနသည္။ ထိုေနာက္ ခုတင္ေဘးမွ ပက္လက္ကုလားထိုင္တြင္ အက်ထိုင္ျပီး သူလိုးလိုက္ သျဖင့္ ေမ်ာ့ေနေသာ ဇနီးသည္ခင္ျငိမ္းတင့္ကို မ်က္စိအရသာခံကာ ၾကည့္ေနေလ၏။ အတန္ၾကာမွ ခင္ျငိမ္းတင့္ အသက္ရႈျပန္မွန္လာသည္။ အသာထျပီး အ၀တ္အစားေတြ ျပန္၀တ္ လိုက္သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္ အ၀တ္ေတြတခုခ်င္းျပန္၀တ္ေနသ ည္ကို ကိုသိန္းစိုးက အရသာခံကာ ထိုင္ ၾကည့္ေနလိုက္ေသး၏။ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနေသာ ခင္ျငိမ္းျမင့္ကေတာ့ ကိုသိန္းစိုး လီးကိုဆဲြျဖဳတ္လိုက္ ကတည္းက မီးဖိုခန္းထဲ ျပန္ေျပးေလျပီ။ မနက္ျဖန္က် နင္တိုညီအစ္မႏွစ္ေယာက္လံုး ငါနဲ လိုက္ခဲ့ရမယ္ ခင္ျငိမ္းတင့္ အ၀တ္ေတြျပန္၀တ္ျပီးသည္ႏွင့္ ကိုသိန္းစိုးက ေျပာလိုက္၏ ဘယ္ ဘယ္ကို သြားမလိုလဲဟင္ ဘယ္သြားသြားေပါ့ ေရာ့ နင့္ညီမကိုပါ ဓာတ္ပံုေတြျပလိုက္။ ဒါဆို သူလဲ သေဘာေပါက္သြား မွာပါ ကိုသိန္းစိုး ဘာဆိုလိုသည္ ဆိုသည္ကို ခင္ျငိမ္းတင့္ သေဘာေပါက္ေလျပီ။ ဦးရယ္ ညီမေလးကိုေတာ့ ခ်မ္းသာေပးပါရွင္ ။ ကိုယ့္ ခယ္မေလးဟာကို ေတာင္းပန္စကား ဆိုၾကည့္ရာ ကိုသိန္းစိုးက အစ မခံ။ ဘာမွ လွ်ာရွည္မေနနဲ။ ငါခိုင္းသလိုသာလုပ္။ မဟုတ္ရင္ နွစ္ေယာက္လံုး ေစာက္ရွက္ကြဲ မယ္မွတ္ ။ ေၾသာ္ ဒါနဲ နင္တိုညီအစ္မမွာ ပံုဆန္းဘရာစီယာေတြ ပင္တီအတိုေလးေတြ မရွိ ၾကဘူး မဟုတ္လား မရွိပါဘူးရွင္ တကယ္ေတာ့ ေအာင္မင္း၀ယ္ေပးထားေသာ ဘရာစီယာႏွင့္ ပင္တီေတြ ရွိပါသည္။ သိုေပမယ့္ ၀န္ခံ မေနခ်င္ေတာ့သျဖင့္ မရွိဟုသာ ခင္ျငိမ္းတင့္ ေျဖလိုက္မိပါ၏။ နက္ျဖန္ ငါနဲလိုက္ခဲ့တဲ့အခါ နင္တိုညီအစ္မ အဲဒါေတြ၀တ္ရမယ္။ မရွိရင္ ငါ၀ယ္ေပးမယ္ ။ နင္ ေဘာ္လီဘယ္ဆိုက္ဒ္ ၀တ္သလဲ ခင္ျငိမ္းတင့္ သူမေဘာ္လီအကၤ်ီဆိုက္ဒ္ ကို ေျပာလိုက္ရသည္။ နင့္ ညီမေရာ နင့္ထက္ေတာ့ ေသးမယ္ထင္တယ္ အဲဒါေတာ့ ကြၽန္မ မသိပါဘူးရွင္ မသိရင္ အခုသြားေမးျပီး ငါ့ျပန္လာေျပာ ။ ကဲ သြားေတာ့ ခင္ျငိမ္းတင့္ မီးဖိုထဲသို ခပ္ကုတ္ကုတ္ ထြက္လာခဲ့ရေတာ့သည္။.
454 ကိုသိန္းစိုးအေနနွင့္ မနက္ျဖန္ သူမိန္းမႏွင့္ ခယ္မေလးကို ေခၚထုတ္သည့္အခါ ေခတ္ေပၚအတြင္းခံ ေတြ ၀တ္ခိုင္းျပီး အရသာခံၾကည့္ဘို စိတ္ကူးထားျခင္းျဖစ္သည္။ ဘယ္မွာ ၀ယ္ရမည္ ဘယ္လို အမ်ိဳးအစားေတြ ၀ယ္ရမည္မွန္းလဲ စံုစမ္းထားျပီးျဖစ္ေလသည္။ မမတိုကလဲ ညေနခင္းၾကီး အျပတ္ကိုဖိုက္ေနၾကပါလား။ ဘယ္လိုျဖစ္ၾကတာလဲ။ ျပီးေတာ့ မမလူၾကီးကလဲ အရင္လိုမဟုတ္ေတာ့ပဲ အားေကာင္းေမာင္းသန္ေနလိုက္တာ။ မမကေကာ ဘာစိတ္ကူးေပါက္ျပီး ကိုယ္တံုးလံုးၾကီး ကုန္းေပးထားရတာလဲ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ ခင္ျငိမ္းတင့္ ၀င္လာသည္နွင့္ ခင္ျငိမ္းျမင့္က ေမးခြန္းေတြ တရစပ္ ေမးေလ၏။ ခင္ျငိမ္းတင့္ သက္ျပင္းသာ ခ်လိုက္မိသည္။ သူ ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္သန္လာသလဲေတာ့ ငါလဲမေျပာတတ္ဖူး ျမင့္ျမင့္ရယ္ ။ ျဖစ္နိုင္တာ ကေတာ့ ငါတို ျဖစ္ေနၾကတာေတြၾကည့္ျပီး သူစိတ္ေတြ ထန္လာတာပဲျဖစ္မယ္ ဘာ ဘယ္လို။ ကြၽန္မတို ျဖစ္ေနၾကတာ ဟုတ္လား ဟုတ္ပ ျမင္ယံုတင္မဟုတ္ဖူး၊ ဓာတ္ပံုေတြေတာင္ ရွိေနေသး။ ဒီမွာ ၾကည့္ ေရာ့ ခင္ျငိမ္းတင့္က ဓာတ္ပံုေတြ ထုတ္ျပလိုက္ရာ ခင္ျငိမ္းျမင့္ မ်က္လံုးျပဴးသြားရေလေတာ့သည္။ ဟာ ျပသနာပဲ ျပသနာပဲ လုပ္မေနနဲ။ မနက္ျဖန္က်ရင္ နင္နဲငါ့ကို သူကေခၚထုတ္သြားဦးမလိုတဲ့ ရွင္ ဘယ္ကိုလဲ။ ဘာလုပ္ဖိုလဲ ဘယ္လဲေတာ့ ငါလဲမသိဘူးဟယ္ ။ ဘာလုပ္မလိုလဲဆိုတာေတာ့ နင့္ဖာသာ မွန္းၾကည့္ေပါ့။ အဲဒါ သူနဲလိုက္တဲ့အခါ ဘရာစီယာေတြ ပင္တီေတြ ၀တ္ခဲ့ရမတဲ့။ ငါက မရွိဘူးေျပာလိုက္ေတာ့ သူ၀ယ္ေပးမယ္ဆိုျပီး နင့္ဆိုက္ဒ္ ပါ ေမးခိုင္းလိုက္တယ္ ခက္ေတာ့တာပါပဲ မမရယ္ ခက္မေနနဲေတာ့။ သူဆီမွာ ဓာတ္ပံုေတြ အမ်ားၾကီးရွိေသးသတဲ့။ ငါတိုအမ်ိဳးေတြကို လိုက္ျပျပီး အရွက္ခဲြမခံရေအာင္ ငါတို သူစိတ္တိုင္းက်သာ လိုက္လုပ္ေပးမွ ျဖစ္ေတာ့မယ္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ အေျခအေနကို နားလည္ေလျပီ။ သူမသည္ သက္ျပင္းတခ်က္ကိုသာ ေလးေလးတြဲတြဲခ်လိုက္ျပီး မိမိ၀တ္သည့္ေဘာ္လီဆိုက္ဒ္ ကိုသာ ေျပာျပလိုက္ရေလေတာ့၏။ ထိုေနညေနပိုင္းတခုလံုး ခင္ျငိမ္းတင့္တို ညီအစ္မမွာ အေတာ့္ကို အေနရခက္ေနရေလသည္။ ကိုသိန္းစိုးကေတာ့ နက္ျဖန္ဆို သူစားရ ၀ါးရေတာ့မည့္ ခယ္မေခ်ာကို အပီပင္ စူးစူးရဲရဲ ၾကည့္ၾကည့္ ေနေလရာ ခင္ျငိမ္းျမင့္မွာ ကိုသိန္းစိုးေရွပင္မေနရဲေတာ့ေအာင္ ျဖစ္ေနရေလ၏။ မိမိတို ရက္ေရာစြာ လိုးေနခဲ့ၾကပံုမ်ားကို ကိုသိန္းစိုး ေကာင္းေကာင္းျမင္ေတြထားျပီးျဖစ္သည္ကို သေဘာေပါက္မိျပီး ျဖစ္ ေလရာ ထိုအခ်က္ကိုေတြးမိတိုင္း မ်က္ႏွာေတြပူ ရင္ေတြဖိုေနရရွာေလသည္။ မနက္ျဖန္ဆို ဘယ္ကို ေခၚသြားမည္ မသိေသာ္လည္း ဘာလုပ္မည္ကိုေတာ့ မွန္းလိုရေနျပီျဖစ္ရာ ခင္ျငိမ္းျမင့္ မ်က္နွာကို ဘယ္လိုထားရမည္မွန္းပင္ မသိေတာ့။ ခင္ျငိမ္းျမင့္က ေရွာင္ေနေသာ္လည္း ကိုသိန္းစိုးကေတာ့ သူအနားတြင္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ ရွိေနေစရန္ ဟိုဟာယူခိုင္းလိုက္၊ ဒီဟာယူခိုင္းလိုက္ႏွင့္ လုပ္ေနေလ၏။ ခင္ျငိမ္းျမင့္မွာ မျငင္းသာ ကိုသိန္းစိုး ခိုင္းတာေတြ ယူယူေပးရင္း ကိုသိန္းစိုးေရွ အလိုလိုေရာက္ေရာက္ေနရသည္။ ေရာက္တိုင္းလည္းပဲ ေခၚေတာ တေထာင္အားႏွင့္ စူးစူးရဲရဲ ၾကည့္တာ ခံရကာ စိတ္ေတြလႈပ္ရွားေနရေလေတာ့သည္။ ကိုသိန္းစိုးက ထိုညအဖို ခင္ျငိမ္းတင့္ကို ထပ္မလိုးေတာ့ေပ။ ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ အနားယူ အိပ္စက္ေလသည္။ မနက္ျဖန္ မိမိတိုကို လိုးပြဲ အတိုးႏွင့္ႏႊဲရန္အတြက္ အားေမြးေနျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ခင္ျငိမ္းတင့္ႏွင့္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ နားလည္မိၾကပါ၏။ ေနာက္တေနနံနက္ေစာေစာတြင္ ကိုသိန္းစိုးတေယာက္တည္း အရင္ထြက္သည္။ အိမ္ေလးဆီသြားျပီး အျပီးသတ္လိုအပ္တာေတြ ျပင္ဆင္ျဖည့္တင္းသည္။ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ အတြက္ ဘရာစီယာႏွင့္ ပင္တီေလးေတြ ၀ယ္သည္။ ျပီးေတာ့မွ အငွားကားႏွင့္ အိမ္ျပန္လာကာ မယားႏွင့္ခယ္မေခ်ာကို ၀ယ္လာေသာ အတြင္းခံေတြ အ၀တ္ခိုင္းသည္။ ျပီးေတာ့မွ အငွားကား ျဖင့္ပင္ ညီအစ္မႏွစ္ေဖာ္ကို ေဘာက္ေထာ္ေက်ာက္ကုန္း အိမ္ေလးရွိရာ ေခၚလာခဲ့လိုက္ေလသည္။.
455 အိမ္ေလးသိုေရာက္သည္ႏွင့္ ကိုသိန္းစိုးသည္ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္လံုးကို သူျပင္ဆင္ထားေသာ အိပ္ခန္းေလးထဲသို တခါတည္း တန္းေခၚသြားေလ၏။ မိမိတို စပါယ္ရွယ္အလိုးခံၾကရေတာ့မည္ ကို သိေနေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္ႏွင့္ ခင္ျငိမ္းျမင့္တိုမွာလည္း ရင္ေတြ တဒိန္းဒိန္းခုန္ကာ စိတ္ေတြလႈပ္ရွားေနရေလေတာ့သည္။ သူတိုႏွစ္ေယာက္မွာ ေအာင္မင္း ႏွင့္ ကာမအၾကိမ္ၾကိမ္စပ္ယွက္ျပီး ခဲ့ၾကျပီျဖစ္ေသာ္လည္း ယခု ကိုသိန္းစိုး ေခၚထုတ္လာသည့္အျဖစ္ ကေတာ့ တမ်ိဳးတဖံုထူးျခားေနသျဖင့္ အပ်ိဳရိုင္းေလးမ်ားပမာ ျဖစ္ေနၾကရေလေတာ့၏။ အႏိုင္အထက္ လုပ္ကာ အေခၚခံလာရသည့္သေဘာမ်ိဳးျဖစ္ေနျ ခင္းကလည္းပဲ စိတ္အာရံုကို တမူထူးျခားေသာ ခံစား မႈေတြ ေပးစြမ္းေနေလသည္။ ပမာဆိုရေသာ္ မုဒိန္းက်င့္ခံရေတာ့မည့္ အပ်ိဳေလးမ်ား ပမာပင္ ခံစားေန မိၾကရေလ၏။ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္သည္ စကားတခြန္းမွ မဆိုမိၾက။ ကိုသိန္းစိုးေခၚေဆာင္သြားရာ အိပ္ခန္းငယ္ထဲ သိုသာ တေယာက္လက္တေယာက္ဆုပ္ကိုင္ အားေပးရင္း လိုက္ပါသြားၾကရေလသည္။ နင္တိုႏွစ္ေယာက္ကို ဘာလုပ္ဖိုေခၚလာတယ္ဆိုတာ သိၾကတယ္မဟုတ္လား အိပ္ခန္းထဲေရာက္သည္ႏွင့္ ကိုသိန္းစိုးက ခုတင္ေစာင္းတြင္ ဟန္ပါပါထိုင္ရင္း ေမးလိုက္ေလသည္။ အိမ္ေလး၏ ခမ္းနားေသာအေနအထား၊ အိပ္ခန္းထဲတြင္ ျပဳလုပ္ထားေသာအျပင္အဆင္ အထူးသျဖင့္ ကိုယ္လံုးေပၚမွန္ၾကီးမ်ား ရွိေနျခင္း တိုေၾကာင့္ စိတ္ပိုလႈပ္ရွားေနမိၾကေလေသာ ညီအစ္မႏွစ္ဦးသည္ ျပိဳင္တူလိုပင္ ေခါင္းေလးေတြ ညိတ္ျပလိုက္မိၾကေလသည္။ ပါးစပ္ကေန ေျပာစမ္း ျမင့္ျမင့္ မိမိ၏ ပိုင္စိုးမႈကို ျပသသည့္အေနျဖင့္ ကိုသိန္းစိုးက အရစ္ရွည္လိုက္သည္။ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္လံုး မ်က္နွာေတြ ရဲကနဲျဖစ္သြားရေလ၏။ သူတိုသည္ ေအာင္မင္းလီးတေခ်ာင္း ထဲကုိ နွစ္ေယာက္အတူခံဘူးေသာ အေတြအၾကံဳရွိႏွင့္ျပီး ျဖစ္ေပမယ့္ အခု ကိုသိန္းစိုးႏွင့္က်ေတာ့ ရွက္ေၾကာက္ေနၾကရသည္။ အထူးသျဖင့္ ကုိသိန္းစိုးခ်တာ တခါမွ မခံဘူးေသးေသာ ခင္ျငိမ္းျမင့္ က ပိုရွက္သည္။ ဒါကိုသိေသာ ကိုသိန္းစိုးက တမင္ပင္ ခယ္မေလးကို ေမးလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ယခင္ကဆိုလွ်င္ ကိုသိန္းစိုးသည္ ခယ္မေလးႏွင့္ ခပ္တန္းတန္းသာ ေနသည္။ စကားပင္ သိပ္မေျပာ။ ခင္ျငိမ္းျမင့္အေနျဖင့္လဲ ခဲအိုၾကီးကို ခ်စ္ေၾကာက္ရိုေသမႈ အခံရွိသည္။ သာမာန္က စကားပင္သိပ္ျပီး မေျပာျဖစ္ခဲ့ေသာ ခဲအိုၾကီးကို ခုေတာ့ ကာမမႈႏွင့္ပါတ္သက္ေသာ စကားေတြ တစ္တစ္ခြခြေျပာရမည့္ အေရးမွာ ခင္ျငိမ္းျမင့္အဖို တကယ့္ကို စြန္စားခန္းၾကီး ျဖစ္ေနရေတာ့သည္။ ေမးေနတယ္ေလ ျမင့္ျမင့္ ။ နင္တိုကုိ ဘာအတြက္ ေခၚလာတယ္ဆိုတာ ကိုသိန္းစိုးက ခပ္ဆတ္ဆတ္ေမးလိုက္ရာ ခင္ျငိမ္းျမင့္မွာ မေနသာေတာ့။ ေရွမ်က္ႏွာ ေနာက္ထား ျပီးေတာ့သာ မပြင့္တပြင့္ေလး ျပန္ေျဖရေတာ့သည္။ ဟို ဟို လုပ္ လုပ္ မလိုပါ ေအာင္မေလး အခုမွ လာယဥ္ေက်းေနလိုက္တာ ေျပာစမ္းပါ နင္တိုလင္ ေအာင္မင္းနဲတုန္းက ေျပာသလိုမ်ိဳးေလ ေသေသခ်ာခ်ာေျပာစမ္း ဘာလုပ္ဖိုလဲ ခင္ျငိမ္းျမင့္ခမ်ာ တကိုယ္လံုးပင္ တုန္တက္သြားရရွာေလသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္လဲ ေက်ာထဲစိမ့္သြားရေလ၏။ ေအာင္မင္းနွင့္ဆက္ဆံစဥ္က အရွက္ကင္းစြာ သူတိုေျပာခဲ့ ၾကသည္မ်ားကို ကိုသိန္းစိုးမည္မွ်ေတာင္ ၾကားထားခဲ့ေလျပီလဲမသိ။ မိမိတို ရမက္ေဇာထန္ထန္ႏွင့္ ဘယ္လိုမွ မထိန္းနိုင္မသိမ္းနိုင္ေျပာခဲ့ၾက သည္မ်ားကို မိမိတိုဖာသာ ျပန္ၾကားေယာင္ရင္း အခုမွ ရွက္ ေနမိၾကရေတာ့သည္။ ဟိုဒင္း အဲ အဲ ခ် မလိုပါ ခင္ျငိမ္းျမင့္က အားတင္းကာ ထပ္ေျဖသည္။ ကိုသိန္းစိုးက မေက်နပ္ေသး။ ထပ္ေျပာစမ္း ဒီ့ထက္ပိုျပီး တစ္တစ္ခြခြ ေဆာ္ ေဆာ္ မလိုပါ ေနာက္တမ်ိဳးေျပာဦး ျဖဳတ္ ဖိုပါ နင္က ေတာ္ေတာ္သိေနသားပဲ။ ေျပာဦး ေနာက္တမ်ိဳး ဟို အဲအဲ လိုး ဘိုပါရွင္။ ကြၽန္မတိုကို လုိးမလို ေခၚလာတာပါ လိုး ဟူေသာ စကားထြက္မလာမခ်င္း ကိုသိန္းစိုး ထပ္ေမးေနဦးမည္ဆိုတာ ရိပ္မိေလေသာေၾကာင့္ ခင္ျငိမ္းျမင့္သည္ ၾကိတ္မွိတ္ကာ ေျပာခ်လိုက္ရေလေတာ့၏။.
456 မိန္းမတိုသဘာ၀ အရ ညစ္ညမ္းေသာ စကားေတြ ထုတ္ေျပာခ်ိန္တြင္ ရမက္ေဇာက ပိုထန္လာတတ္သည္ျဖစ္ရာ ေျပာမယ့္ေျပာေတာ့လည္းပဲ အပီကို ေျပာခ်လိုက္မိေလေတာ့သည္။ ေစာေစာပိုင္း ခ် လုပ္ ေဆာ္ ျဖဳတ္ စသည္ျဖင့္ ေရွာင္ဖယ္ေျဖေနစဥ္ကတည္းက ရမက္အရွိန္က တစတစ တက္လာေနျပီျဖစ္ရာ လိုး ဟူေသာ စကားကို တစ္တစ္ခြခြထုတ္ေျပာလိုက္မိသည္ တြင္ေတာ့ ရာဂအရွိန္က တကယ့္အျမင့္ဆံုး ေရာက္သြား ရေလေတာ့သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာလည္း ကိုယ္တိုင္ထုတ္မေျပာရေစကာမူ ညီမလက္ကိုဆုပ္ကိုင္အားေပးရင္းမွ သူမပါ အလိုလုိ ရင္ဖိုမႈကို ဆက္စပ္ခံစားေနရေလ၏။ ဟုတ္ျပီ ငါက လိုးဘိုဆိုေတာ့ နင္တိုက ဘာအတြက္လိုက္လာၾကတာလဲ ကိုသိန္းစိုးက အပီကို ထပ္ေမးျပန္သည္။ ခံဘို လိုက္လာၾကတာပါရွင္ ခံဘိုပါ ခင္ျငိမ္းျမင့္ႏႈတ္က အရွိန္ရသြားေလျပီ။ ငါလိုးရင္ နင္တိုက ကုန္းမယ္ေပါ့ ဒီလိုလား ဟုတ္ ဟုတ္ပါတယ္ရွင့္ ။ ဦးက လိုးရင္ ကြၽန္မတိုက ကုန္းပါ့မယ္ ကိုသိန္းစိုး ေက်နပ္သြားသည္။ ေအး ဟုတ္ျပီ။ ကဲ အခု နင္တိုႏွစ္ေယာက္ထဲက ဘယ္သူကို အရင္လိုးရမလဲ ေရြးမယ္။ နဲနဲေလာက္ ကိုယ္ဟန္ျပျပီး လမ္းေလးဘာေလး ေလွ်ာက္လိုက္ၾကစမ္း တကယ္ကေတာ့ ကိုသိန္းစိုးသည္ ခယ္မေလးခင္ျငိမ္းျမင့္ကို ပထမဆံုး အပီလိုးပစ္ရန္ ရည္သန္ထား ျပီးသား ျဖစ္ပါသည္။ လူဆိုသည္က အသစ္အဆန္းကို ပိုသေဘာက်ျမဲ မဟုတ္ပါလား။ ေအာင္မင္းတုန္းကက်ေတာ့ ခင္ျငိမ္းျမင့္ကို အပီလိုးေနခဲ့ျပီးမွ ေနာက္မွ ကံအခြင့္သင့္သျဖင့္ အရွက္ အေၾကာက္ၾကီးလွသူ ခင္ျငိမ္းတင့္ကိုပါ အပီလိုးခြင့္ၾကံဳေလေသာအခါ သူစိတ္ေတြက ခင္ျငိမ္းတင့္ကို ပို ဖီးလ္လာခဲ့သည္။ ေဟာ အခု ကိုသိန္းစိုးက်ေတာ့ ခင္ျငိမ္းတင့္ဆိုသည္က တရား၀င္ မယားမို အခ်ိန္မေရြး လိုးခြင့္လိုင္စင္ ရျပီးသား။ ခယ္မေခ်ာ ခင္ျငိမ္းျမင့္က်ေတာ့ မသိစိတ္ကသာ ျပစ္မွား ေနခဲ့ရေပမယ့္ အျပင္မွာ လက္ေတာင္မကိုင္ဖူးေသး။ ခုမွ အခြင့္သာလို လိုး ရေတာ့မည္ ဆိုေတာ့ ကိုသိန္းစိုး စိတ္ထဲ ခင္ျငိမ္းျမင့္ကိုသာ လိုးခ်င္စိတ္ေတြ ပိုမို ထက္သန္ေနမိရေလသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္တိုညီအစ္မကို ကိုယ္ဟန္ျပကာ လမ္းေလွ်ာက္ခိုင္းျခင္းမွာလည္း တကယ္တမ္းကေတာ့ စိတ္ပိုထလာေအာင္ တမင္လုပ္ခိုင္းျခင္းသာျဖစ္ပါသ ည္။ အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ေယာက္လည္း ကိုသိန္းစိုးခိုင္းသလို ကိုယ္ဟန္ျပကာ အိပ္ခန္းေလးထဲ လမ္းေလွ်ာက္ျပ ၾကရေလေတာ့၏။ ကာယအလွမယ္ေတြလိုေတာ့ တင္ေကာ့ရင္ခ်ိတ္ကာ အမိုအ၀န္း အကားအစြင့္ေတြ ေပၚေအာင္ ထုတ္မျပတတ္ၾကပါ။ သည္အတိုင္းပဲ ခပ္ေျဖးေျဖး လမ္းေလွ်ာက္ျပေနၾကျခင္းျဖစ္ပါသ ည္ ႏွစ္ေယာက္လံုး ကိုယ္ေနဟန္ထားက ေျပျပစ္ဆူျဖိဳးၾကသည့္အျပင္ ပံုဆန္း ဘရာစီယာႏွင့္ ပင္တီေတြ ၀တ္ထားၾကရေလသည္မို ရိုးရိုးလမ္းေလွ်ာက္ျပေနရသည္ကပင္ တင္ပါးဆံုၾကီးေတြ အနိမ့္အျမင့္ လႈပ္ရွားေနပံုႏွင့္ ရင္ေတြခ်ီေနၾကပံုမ်ား ေပၚလြင္ေနေလရာ ကိုသိန္းစိုးလည္း အားမနာတမ္းပင္ အပီ ၾကည့္ကာ ခံစားေလသည္။ ခ်က္ျခင္းထ စားေတာ့ ၀ါးေတာ့မေလာက္ စူးစူးရဲရဲၾကည့္ေနျခင္းျဖစ္ရာ မိန္းကေလးႏွစ္ဦးမွာ ေျခလွမ္းေတြပင္ တခ်က္တခ်က္ မွားမွားသြားရရွာေလ၏။ အင္း ျမင့္ျမင့္ကို အရင္စျပီး လိုးမယ္။ ကဲ အ၀တ္ေတြခြၽတ္စမ္း ဇနီးႏွင့္ခယ္မတို လမ္းေလွ်ာက္ကိုယ္ဟန္ျပေနသည္ကို အေတာ္ၾကာေအာင္ မ်က္စိအရသာခံၾကည့္ျပီး ေနာက္ ကိုသိန္းစိုးက ခင္ျငိမ္းျမင့္ကို စလိုးမည့္အေၾကာင္း ေျပာလိုက္ေလသည္။ ႏွစ္ေယာက္သား ယွဥ္ျပိဳင္ခိုင္းျပီး တေယာက္ကိုေရြးခ်ယ္လိုက္သည့္သေဘာမ်ိဳးျ ဖစ္ရာ မိန္းကေလးတိုသဘာ၀အတိုင္း ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ ညီမျဖစ္သူကို မနာလိုသလိုလို ျဖစ္သြားရေလ၏။ ခင္ျငိမ္းျမင့္မွာေတာ့ က်ိတ္ျပီး ေက်နပ္သြားသလိုလို ျဖစ္သြားရေလသည္။ ကိုသိန္းစိုး ေစခိုင္းသည့္အတိုင္း ခင္ျငိမ္းျမင့္တေယာက္ အ၀တ္အစားမ်ား ခြၽတ္ရေလျပီ။ ပထမ အေပၚအကၤ်ီေလးကို ေနာက္ေက်ာဇစ္ဆြဲဖြင့္ျပီး အသာခြၽတ္သည္။.
457 ထိုေနာက္ ထမီေလးကို မရြံမရဲႏွင့္ပင္ ဆက္ခြၽတ္ရျပန္သည္။ အကၤ်ီႏွင့္ထမီကြၽတ္သြားျပီးေနာက္ အတြင္းခံမ်ားခ်ည္းသာ က်န္ရွိသည္နွင့္ ကိုသိန္းစိုးသည္ ျငိမ္ျငိမ္ထိုင္မေနႏိုင္ေတာ့ ။ ခယ္မေလးအနား အာသာငမ္းငမ္း ေလွ်ာက္လွမ္းသြားကာ ဘရာစီယာကို ကိုယ္တိုင္ခ်ိတ္ျဖဳတ္ကာ ခြာယူေလေတာ့သည္။ ထိုေနာက္မွ ပင္တီေလးကိုပါ သြယ္လ်ေသာေပါင္တံေလးမ်ားတေလွ်ာက္ ေအာက္သိုဆြဲကာ ခြၽတ္ခ်ျပန္ေလ၏။ ခင္ျငိမ္းျမင့္မွာ ခဲအိုၾကီးက မိမိအတြင္းခံမ်ား ကိုယ္တိုင္ခြၽတ္ေပးေနမႈကို မ်က္ႏွာပူပူ ရင္တဖိုဖိုႏွင့္ပင္ ခံေနရေလသည္။ အ၀တ္ေတြ အကုန္ကြၽတ္သြားသည္ႏွင့္ ကိုသိန္းစိုးသည္ ခယ္မေခ်ာေလး၏ ၀တ္လစ္စလစ္ အလွကို ေျခဆံုးေခါင္းဆံုး အားရပါးရ ၾကည့္ေလ၏။ ေရွမွလည္းၾကည့္သည္ ေနာက္သိုသြားျပီးေတာ့လဲ ၾကည့္ျပန္သည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္မွာ ကိုသိန္းစိုးၾကည့္ဘို ျငိမ္ျငိမ္ေလး ရပ္ေပးေနရေလေတာ့သည္။ ကိုသိန္းစိုးက မ်က္စိႏွင့္ၾကည့္ယံုမွ်ႏွင့္ အားမရေတာ့။ လက္ပါ ပါလာသည္။ တင္ပါးဆံုသား အိအိညက္ညက္မ်ားကို လက္၀ါးႏွင့္ကပ္ကာ ပြတ္ၾကည့္သည္။ ျဖစ္ညွစ္ၾကည့္သည္။ ႏိုအံုသား ႏူးႏူးညံ့ညံ့ေလးမ်ားကိုလည္း ဆုပ္ကိုင္သည္။ အားရပါးရ နယ္သည္။ ႏိုသီးေခါင္းေလးေတြကို ကုိင္ညွစ္သည္။ ေပါင္တံျဖဴျဖဴလြလြ ေလးမ်ားကို ေလွ်ာတိုက္ပြတ္ေပးသည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္မွာ အသဲတေအးေအး ျဖစ္ေနရေလသည္။ သြား ခုတင္ေပၚတက္ ကိုသိန္းစိုးက ခင္ျငိမ္းျမင့္ကို ခုတင္ေပၚတက္ခိုင္းလိုက္ျပီး သူအ၀တ္အစားေတြကို ခပ္ျမန္ျမန္ပင္ ခြၽတ္လိုက္သည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္လည္း ခမ္းနားစြာ ျပင္ထားေသာ ခုတင္ၾကီးေပၚ လွမ္းတက္ကာ အသာ လွဲအိပ္ေနရရွာေလေတာ့၏။ ခင္ျငိမ္းတင့္ကေတာ့ ေဘးနားတြင္ပင္ ငူငူၾကီး ရပ္ေနမိသည္။ မိမိ၏ လင္ေတာ္ေမာင္က မိမိညီမငယ္ကို လိုးေတာ့မည့္အနားတြင္ ရပ္လဲမေနခ်င္ ။ ဒါေပမယ့္ အျပင္သို ထြက္ျပီး တေယာက္ထဲလဲ မေနလို ။ ေအာင္မင္းႏွင့္လုပ္ခဲ့သည့္အေတြအၾ ကံဳမ်ားကလည္း ရွိေနရာ မိမိပါ အတူပါခ်င္သလိုလို ျဖစ္ေနသည္။ ဘာလုပ္ရမည္ကို ယတိျပတ္ မဆံုးျဖတ္နိုင္။ ထိုေၾကာင့္ ငူငူၾကီးပင္ ရပ္ေနမိေလ၏။ အ၀တ္အစား ခပ္သြက္သြက္ခြၽတ္ျပီးသည္ႏွင့္ ကိုသိန္းစိုးသည္ ခုတင္ေပၚလွမ္းတက္လာေလသည္။ သူလီးၾကီးကလည္း ခင္ျငိမ္းျမင့္၏ အလွတရားေတြကို ျမင္ေတြကာ မာန္ဖီေထာင္ထ ေနေလျပီ။ ခင္ျငိမ္းတင့္ေရာ ခင္ျငိမ္းျမင့္ပါ ကိုသိန္းစုိးလီးၾကီးကို မသိမသာေလး ၾကည့္မိၾကေလ၏။ ကိုသိန္းစိုးသည္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ေဘးတြင္ အသာ၀င္လွဲအိပ္သည္။ ၀တ္လစ္စလစ္ျဖစ္ေနေသာ ခယ္မ ေလး၏ ေဘးတြင္ ကိုယ္တံုးလံုး၀င္အိပ္ရသည္မွာ အေတာ္ကို ေက်နပ္စရာေကာင္းလွေပသည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္လည္း ခဲအိုၾကီးႏွင့္ အတူယွဥ္ကာ အ၀တ္မပါ ကိုယ္ဗလာ အိပ္ေနရသျဖင့္ အလိုလိုပင္ ရင္ေတြ ဖိုလာရေလ၏။ ကိုသိန္းစိုးက ခင္ျငိမ္းျမင့္၏ ညာဘက္ႏိုအံုကို ဘယ္လက္ျဖင့္ အသာဆုပ္နယ္ေပးသည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္ ႏိုအံုေတြက အစ္မျဖစ္သူ ခင္ျငိမ္းတင့္ႏိုအံုေတြေလာက္ မၾကီးေသာ္လည္း သူအရြယ္ ႏွင့္သူ ၾကြၾကြရြရြ ဆြဲေဆာင္မႈရွိလွသည္။ ျပီးေတာ့ ကိုသိန္းစိုးလက္ထဲတြင္မေတာ့ ဇနီးျဖစ္သူ၏ အရြယ္လြန္ ႏိုအံုၾကီးေတြထက္ကို ပိုျပီး ကိုင္လိုညွစ္လို ေကာင္းေနရေလ၏။ စီးပုိင္လို ေနသည္။ ဘယ္လက္က ႏိုကိုင္ႏိႈက္ေနရင္းမွပင္ ကိုသိန္းစိုး ညာလက္က ခင္ျငိမ္းျမင့္၏ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ပြတ္သပ္ေပးျပန္သည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္ အဖုတ္ ေဖာင္းၾကြတက္လာ၏။ ႏိုသီးေခါင္းေလးေတြလည္း ခြၽန္ေကာ့ စူတက္လာသည္။ ျမင့္ျမင့္ ငါ့လီးကို နင့္လက္နဲကိုင္ျပီး ေဆာ့ေပးစမ္း ခင္ျငိမ္းျမင့္သည္ ညာလက္ေလးကိုဆန္ထုတ္ကာ ကိုသိန္းစိုးလီးၾကီးကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္ေလသည္။ ထိုအခါ လီးၾကီးက ငလ်င္လႈပ္သလို ဆတ္ကနဲတုန္ခါသြားကာ ပိုျပီး မာေတာင္ တက္လာေလ၏။.
458 ၾကီးမားတုတ္ခိုင္ေသာ လီးၾကီး၏ အထိအေတြက ခင္ျငိမ္းျမင့္ကို ၾကက္သီးျဖန္းျဖန္း ထသြားေစ ေလသည္။ ေအာင္မင္းလီးထက္ပိုၾကီးျပီး မာေၾကာေနပံုက အတူတူေလာက္ကို ျဖစ္ေနျပီျဖစ္ေလရာ ဒါၾကီးႏွင့္ လိုးလွ်င္ ပိုအရသာရွိလိမ့္မည္မွန္းလည္း ေတြးမိသည္။ ခဲအိုႏွင့္ ခယ္မ စပ္ယွက္ၾကရမွာ သင့္ေတာ္ပါမည္လားဟု ေတြးေတာ ရွက္ရြံေနမႈ ရွိေနေသးလင့္ကစား ကိုသိန္းစိုးလီးၾကီးႏွင့္ အပီ အလိုးခံခ်င္စိတ္ကေတာ့ ပို၍ ပို၍ အားျပင္းလာေလေတာ့သည္။ နင္နဲငါ ေျခာက္ဆယ့္ကိုး ပံုစံနဲ အရင္ စုပ္ၾကရေအာင္ ဟုတ္လား ကိုသိန္းစိုးက ေအာင္မင္းဆီမွ အတုျမင္အတတ္သင္ထားသည္မ်ားကို လက္ေတြလုပ္ၾကည့္ရန္ စကား စေလသည္။ ေယာက္်ားနွင့္မိန္းမ ဖင္ျပန္ေခါင္းျပန္ထပ္လွ်က္အိပ္ ကာ တေယာက္၏လိင္အဂၤါကို တေယာက္က အျပန္အလွန္ ရက္ေပးစုပ္ေပးမႈကို ၆၉ ပံုစံဟု ေခၚသည္။ ထိုသိုလုပ္ရသည္ကို ခင္ျငိမ္းျမင့္ က အလြန္ႏွစ္သက္သည္။ ထိုေၾကာင့္ ေျခာက္ဆယ့္ကိုး ဟူေသာစကားကို ၾကားလိုက္ရသည္ႏွင့္ပင္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ ရမက္ေဇာတို တဆတိုး ျပင္းထန္ထၾကြလာၾကသည္။ ခဲအိုႏွင့္ ခယ္မ မေမွာက္မွားသင့္ ဆိုသည့္ အေတြးေလးက အေ၀းကို ထြက္ေျပးေလျပီ။ နင္နဲ ေအာင္မင္း လုပ္ခဲ့ၾကသလိုမ်ိဳးေပါ့ ဒီလိုမ်ိဳးေလ။ နင္တိုအဲလိုလုပ္တာၾကည့္ျပီးကတဲ က ငါလဲ အဲလို လုပ္ခ်င္ေနတာ သိလား ကိုသိန္းစိုးက အယ္လ္ဘမ္စာအုပ္ကို ဆြဲယူျပီး ေအာင္မင္းႏွင့္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ ေျခာက္ဆယ့္ကိုး ပံုစံျဖင့္ အျပန္အလွန္ ရက္ေနစုပ္ေနၾကပံုကို ထုတ္ျပကာ ေျပာသည္။ ကိုသိန္းစိုး၏ တစ္တစ္ခြခြ စကားမ်ားက ခင္ျငိမ္းျမင့္ကို ပိုမို စိတ္လႈပ္ရွားလာေစ၏။ ခုတင္ေဘးတြင္ ရပ္ေနေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာေတာ့ မ်က္နွာေလး ရဲကနဲ ျဖစ္သြားရသည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္ကေတာ့ ဓာတ္ပံုကို ျမင္လိုက္ရသည္တြင္ ရွက္ရမည့္အစား ရမက္ေတြသာ ပိုမိုတက္ၾကြ လာေလေတာ့၏။ ပက္လက္ေလးအိပ္ေနေသာ ခင္ျငိမ္းျမင့္ေပၚသို ကိုသိန္းစိုးက ေျခရင္းေခါင္းရင္း ေျပာင္းျပန္ တက္ခြ ေလျပီ။ စိတ္ေတြအရမ္းထေနျပီျဖစ္ေသာ ခင္ျငိမ္းျမင့္သည္ မ်က္ႏွာနား၀ဲက်လာေသာ ကိုသိန္းစုိး၏ စံခ်ိန္လြန္ လီးၾကီးကို လက္ႏွင့္လွမ္းကိုင္ဆြဲကာ ပါးစပ္ထဲဆြဲသြင္းလိုက္ေလေတာ့၏။ ထိုေနာက္ေတာ့ ငံုထားရင္း အားရပါးရပင္ စုပ္ေလးေနလိုက္သည္။ ကုိသိန္းစိုးကလည္း ခင္ျငိမ္းျမင့္၏ ေစာက္ပါတ္ ေလးကို တခ်က္ကုန္းရက္လိုက္ရာ ေကာင္မေလး ဖင္ၾကီးၾကြတက္သြားရ၏။ ကိုသိန္းစိုးသည္ ခယ္မ ေလး၏ ေစာက္ပတ္ကို ေလးငါးခ်က္မွ် တပ်ပ္ပ်ပ္ အားရပါးရ ရက္ေပးလိုက္ျပီးေနာက္တြင္ အသာ ေခါင္းေထာင္ထကာ ခုတင္ေဘး ကိုယ္လံုးေပၚမွန္ၾကီးကို ၾကည့္လိုက္ေသးသည္။ သူႏွင့္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ အျပန္အလွန္ ရက္ေနစုပ္ေနၾကပုံမ်ားက ကိုယ္လံုးေပၚမွန္ၾကီးမ်ားထဲတြင္ အထင္းသား ေပၚေနေလ၏ ခင္ျငိမ္းျမင့္သည္ သူလီးေခ်ာင္းၾကီးကို အားရပါးရစုပ္ေပးေနမႈေၾကာင့္ ပါးေလးမ်ားပင္ ေဖာင္းလိုက္ ခ်ိဳင့္လိုက္ ျဖစ္ေနပံုကို မွန္ထဲမွာ က်က်နနျမင္ေနရသည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္သည္ ပါးစပ္ကလည္း စုပ္ေပး ေနယင္း ကိုသိန္းစိုးေဂြးဥမ်ားကိုလည္း သူမလက္ေလးမ်ားျဖင့္ အသာအယာ ဆုပ္ကိုင္ပြတ္သပ္ေပးေန ေသး၏။ သူမေခါင္းေလးက အေပၚၾကြလိုက္ ေအာက္နိမ့္လိုက္ျဖစ္ေနမႈႏွင့္အတူ မိမိ၏ ငပဲၾကီးက ပါးစပ္ေလးထဲ ၀င္သြားလိုက္ ျပန္ထြက္လိုက္ျဖစ္ေနပံုကို ကိုသိန္းစိုး ျမင္နိုင္ေလသည္။ လီးေပၚတြင္ ခံစားေနရေသာ အရသာမွ်သာမက မွန္ထဲတြင္ မ်က္စိျဖင့္ျမင္ေနရေသာ အရသာကိုပါ ေပါင္းကာ ကိုသိန္းစိုး အၾကီးအက်ယ္ ေက်နပ္ခံစား ေနမိေလသည္။ ကိုသိန္းစိုးသည္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ေပါင္ၾကားတြင္ မ်က္ႏွာအပ္ကာ ေစာက္ပတ္ကို အားရပါးရပင္ ရက္ေပး ေနလိုက္၏။ သူအဖို ပထမဆံုး ေစာက္ပတ္ရက္ေပးဘူးသည့္ အေတြအၾကံဳပင္ျဖစ္သည္။ အစက ရြံသလိုလို ထင္ခဲ့မိေသာ္လည္း တကယ္တမ္း ရက္ေပးေသာအခါ အလြန္ကို ေကာင္းလွေၾကာင္း လက္ေတြ သိရေလျပီ။ ဒါေၾကာင့္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပင္ ရက္ေပးေနလိုက္၏။.
459 ခင္ျငိမ္းျမင့္၏ စအို ေပါက္ေလးကိုလည္း လက္ႏွင့္လွမ္းထိုးဆြကလိေပးလိုက္ေသးသ ည္။ ေအာင္မင္းနွင့္ ခင္ျငိမ္းျမင့္တို ဖင္ေဆာ္ခဲ့ပံုကို သတိရသြားကာ သူလက္ညွိဳးကို ခင္ျငိမ္းျမင့္ဖင္ေပါက္ေလးထဲ ထိုးထည့္ေပးလိုက္ရာ ခင္ျငိမ္းျမင့္မွာ လီးၾကီးပါးစပ္ထဲတပ္လွ်က္တန္းလ န္းႏွင့္ပင္ အိ ကနဲ အသံေလးထြက္လာရ၏။ ခါးေလးတြန္ ဖင္ၾကီးယမ္းထြက္သြားသည္။ အလိုးခံဘူးေနက် ဖင္ေပါက္ျဖစ္သျဖင့္ တိုး၀င္လာေသာ လက္ညွိဳးကို အက်အနပင္ ဆီးျပီးညွစ္ထားမိေလ၏။ ကိုသိန္းစိုးသည္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ပါးစပ္ထဲမွ သူလီးၾကီးကို အသာဆြဲထုတ္လိုက္ေလ၏။ သူ မေနႏိုင္ေတာ့ ခါးေလးတြန္ကာတြန္ကာ ျဖစ္ေနသာ ခယ္မေခ်ာေလးကို တက္လုိးခ်င္လွေပျပီ။ ထိုေနာက္ ပက္လက္ကေလးရွိေနဆဲျဖစ္ေသာ ခယ္မေလး၏ ေက်ာ့ရွင္းသည့္ကိုယ္လုံးေလးေပၚသို အာသာငမ္းငမ္း တက္ခြလိုက္သည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္ကလည္း အလိုက္သိစြာပင္ ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းေထာင္ျပီး ေပါင္လံုးၾကီးမ်ားကို အသာ ကားေပးထားလိုက္၏။ နင့္ေစာက္ဖုတ္၀မွာ ငါ့လီးၾကီးကို ေတ့ေပးစမ္း ျမင့္ျမင့္ ခင္ျငိမ္းျမင့္သည္ ခဲအိုၾကီးကို မ်က္ေစာင္းလွလွေလး တခ်က္ပစ္ထိုးလိုက္ျပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးမစူတစူ လုပ္ကာ လီးၾကီးကို သူမလက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားႏွင့္ အသာဆုပ္ကိုင္လိုက္၏။ ထိုေနာက္ေတာ့ တခ်က္ ႏွစ္ခ်က္မွ်ပြတ္ေပးလိုက္ျပီးမွ သူမေစာက္ဖုတ္အ၀တြင္ ဆြဲယူေတ့ေပးလိုက္သည္။ ဖင္ကိုလည္း အသာ ၾကြကာ ေကာ့ပင့္ေပးထားလိုက္သည္။ ထိုအခါ လီးဒစ္ၾကီးက ေစာက္ေခါင္း၀တြင္ အဆင္သင့္ပင္ တစ္ေနေလေတာ့သည္။ အခုအခါ ခင္ျငိမ္းျမင့္မွာ ရမက္ေဇာေတြ အရမ္းျပင္းထန္ေနလာျပီျဖစ္ရာ ရွက္တာေၾကာက္တာေတြ မရွိေတာ့ပဲ ျဖတ္လတ္ ရဲတင္း ေနေလျပီ။ ခယ္မေလး၏ ေစာက္ဖုတ္အထိအေတြကို ခံစားလိုက္ရေသာ ကိုသိန္းစိုးမွာလည္း ၾကက္သီးျဖန္းျဖန္း ထမွ် အရသာေတြသြားကာ လီးၾကီးကို ဆတ္ကနဲပင္ ဖိထိုးေဆာင့္ခ်ပစ္လိုက္မိေလေတာ့၏။ လီးတံၾကီးက အိကနဲ တ၀က္ေက်ာ္ေက်ာ္မွ် ျမဳပ္၀င္သြားသည္။ အား အြတ္ ဦးရယ္ ဟင့္ဟင့္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ကလည္း သူမအစ္မေခၚသလိုပင္ ကိုသိန္းစိုးကို ဦး ဟု ေခၚသူျဖစ္သည္။ စံခ်ိန္လြန္လီးၾကီး တုိး၀င္လာမႈေၾကာင့္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ေစာက္ဖုတ္၀ေလးသည္ တင္းကနဲ ျပဲအာသြား၏။ ေစာက္ေခါင္းထဲတြင္လည္း ျပည့္သိပ္ၾကပ္ညပ္ေနသည္။ ေအာင့္ျပီး နာလွေသာ္လည္း အရသာကလဲ ေကာင္းလွေပရာ ခင္ျငိမ္းျမင့္မွာ မ်က္နွာေလးရႈံမဲ့သြားျပီး ဖင္ၾကီးကိုပို၍ ေကာ့တင္ေပးလိုက္မိ၏။ တကိုယ္လံုးလဲ ပူထူ ဖိန္းရွိန္းတက္သြားေလသည္။ ခုတင္ေဘးမွာ ရပ္ေနဆဲျဖစ္ေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္လည္း ၾကက္သီးေတြထကာ လက္သီးေလးႏွစ္ဖက္ကို ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္ထားမိေလ၏။ နာသြားလား ျမင့္ျမင့္ ေဖာက္ျပန္ေလေသာ ဇနီးက်ေတာ့ သနားရေကာင္းမွန္းမသိေတာ့ေသာ ကိုသိန္းစိုးသည္ ခယ္မေခ်ာ ေလးကိုေတာ့ နာသြားမွာ စိုးရိမ္ရွာသည္။ ေအာင့္ေတာ့ ေအာင့္တယ္ ဦးရယ္ ။ ဦးဟာၾကီးက အၾကီးၾကီးပဲဟာ။ ဒါေပမယ့္ ရပါတယ္ ထပ္ဖိသြင္းဦးေလ အဆံုးမ၀င္ေသးဘူး မဟုတ္လား ရမက္ရွိန္ျဖင့္ ခင္ျငိမ္းျမင့္မွာ ေျပာရဲဆိုရဲ ျဖစ္ေနေလျပီ။ ကဲ ဒါဆို နင့္ႏိုၾကီးေတြကိုင္ျပီး ထိုးသြင္းမယ္ေနာ္ ကိုင္ေလ ဦးရဲ ေရာ့ အင့္ ခင္ျငိမ္းျမင့္က ကိုသိန္းစိုးလက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲယူကာ သူမႏိုအံုေတြေပၚ တင္ေပးလိုက္၏။ ကိုသိန္းစိုးက စီးအိေသာ ႏိုအံုေလးမ်ားကို စံုကိုင္ဆြဲညွစ္ကာ အားယူျပီး လီးၾကီးကို ထပ္ထိုးထည့္ လိုက္ေလသည္။ အား နာတယ္ ဦးေရ။ ခုမွ တကယ္နာတာ အား အား ခင္ျငိမ္းျမင့္ ခံဘူးေနက် ေအာင္မင္းလီးက ရွစ္လက္မခန္သာ ရွည္သည္။ ထိုေၾကာင့္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ေစာက္ေခါင္းသည္ အတြင္းဘက္ ရွစ္လက္မေလာက္အထိသာ လီး၀င္ခံဘူး သျဖင့္ လီး၀င္လမ္းေၾကာင္းေျဖာင့္သည္။ က်န္အပိုင္းကေတာ့ လီးႏွင့္ထိေတြဘူးျခင္း မရွိေသး။ ထိုေၾကာင့္ ကိုသိန္းစိုး၏ ဆယ္လက္မေလာက္ရွည္ကာ ဘီယာဗူးနီးပါးတုတ္ေသာ လီးၾကီး အဆံုးထိ တိုး၀င္လာေသာအခါ ခင္ျငိမ္းျမင့္ေစာက္ေခါင္းအတြင္းဘ က္ နွစ္လက္မေလာက္ေနရာေလးမ်ားသည္ အခုမွ လီးႏွင့္နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္း ထိေတြဘူးျခင္းျဖစ္ရကား အပ်ိဳေလး ပထမဆံုးတက္အလိုးခံရသလို ထြန္ထြန္လူးသြားရ ေလေတာ့သည္။ ရမက္ေဇာေတြ ထန္ကာ အရည္ေတြရႊဲေနခ်ိန္မိုသာ ေတာ္ေတာ့သည္။.
460 ႏိုမဟုတ္လွ်င္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ သတိေတြဘာေတြပင္ ေမ့သြားမည္လားမသိ။ ခင္ျငိမ္းျမင့္သည္ ေအာ္ဟစ္ျငီးတြားရင္းကပင္ အေပၚမွအုပ္မိုးကာ တက္လိုးေနေသာ ကိုသိန္းစုိး၏ ရင္ဘတ္ၾကီးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆီးကာ တြန္းထားမိသည္။ ကိုသိန္းစိုးကမူ သူလီးအ၀င္ခံေနက် မဟုတ္ေသာ ေစာက္ေခါင္းက်ဥ္းေလး၏ အထိအေတြအရသာထူးကို အပီအျပင္ ခံစားရင္း ဆက္ကာ ဆက္ကာ ေဆာင့္လိုးေလေတာ့၏။ ခယ္မေလး နာမွာ စိုးရိမ္စိတ္ေတြလည္း မရွိေတာ့။ တခ်က္တခ်က္ အေဆာင့္ခံလိုက္ရတိုင္း ခင္ျငိမ္းျမင့္မွာ နင့္ကနဲေနေအာင္ပင္ မ်က္ျဖဴလန္မတတ္ကို ခံစားေနရေလသည္။ အရသာကလည္း ရွိပါဘိျခင္း ။ ေကာင္းလိုက္တာ ဦးရဲ ေဆာင့္ပါ ေဆာင့္စမ္းပါ။ အား အား ကြၽန္မကို အပီလိုးစမ္း ပါရွင့္ အမယ္ေလး ထိတယ္ ထိတယ္ ။ ဦးလီးၾကီးက အထဲမွာ နင့္ေနတာပဲ အိုး မၾကာပါေခ်။ ခင္ျငိမ္းျမင့္ပါးစပ္မွ တဏွာေဇာျပင္းျပင္း ေရရြတ္ျမည္တမ္းသံေလးေတြ တန္းစီျပီး ထြက္ေပၚလာေလေတာ့သည္။ ကိုသိန္းစိုးကလည္း သူအလြန္လိုးခ်င္ေနခဲ့ေသာ ခယ္မေခ်ာေလးကို လိုးရျပီမို ႏြားသိုးၾကိဳးျပတ္ ပင္ တအားကို က်ံဳးျပီး လိုးေနေလေတာ့၏။ ျပင္းထန္ထိမိလွေသာ လိုးခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ခင္ျငိမ္းျမင့္မွာ သိပ္မၾကာခင္မွာပင္ တခ်ီ ျပီး ရေလျပီ။ ကိုသိန္းစုိးကေတာ့ မာန္လံုး၀ မက်ေသး။ အပီအျပင္ ေဆာင့္လိုးေကာင္းေနဆဲ ။ နင္တခ်ီ ျပီးသြားျပီ မဟုတ္လား ျမင့္ျမင့္ ခယ္မေလး၏ အရိပ္အေျခကိုၾကည့္ရင္း ကိုသိန္းစိုး ေမးလိုက္သည္။ မိန္းမမ်ား ျပီး သည္ဆိုတာ ဘယ္လိုေနမွန္း ကာမမႈကို အတုျမင္အတတ္သင္ေနေသာ ကိုသိန္းစိုးက ရိပ္မိေနေလျပီ။ ဟုတ္တယ္ ဦးရယ္ တခါ ျပီး သြားျပီ ခင္ျငိမ္းျမင့္က ေမာသံေလးႏွင့္ ျပန္ေျဖသည္။ ဟုတ္ျပီ ဒါဆို နင့္ကို ဖင္ေျပာင္းျပီး လိုးရမယ္ ေျပာေျပာဆိုဆို ကိုသိန္းစိုးက ခင္ျငိမ္းျမင့္ေစာက္ပတ္ေလးထဲမွ သူလီးၾကီးကို ဆြဲႏႈတ္လိုက္၏။ ခင္ျငိမ္းျမင့္ မ်က္လံုးျပဴးရရွာေလျပီ။ ဟာ ျဖစ္ပါ့မလား ဦးရယ္။ ဖင္ေတာ့ မခ်ပါနဲရွင္ ေစာက္ပတ္ကိုပဲ စိတ္ၾကိဳက္လိုးပါလား မရဘူး ဖင္လဲ ခ်မွာပဲ။ ဘာလဲ နင္က ဟိုအေကာင္ ေအာင္မင္း ဖင္လိုးတာေတာ့ ခံျပီးေတာ့ ငါ့က်မွ ဂဂ်ီဂေဂ်ာင္ လုပ္တာလား ကိုသိန္းစိုး ေဒါကန္ေလျပီ။ မဟုတ္ရပါဘူး ဦးရယ္ ။ သူဟာက ဦးေလာက္ မၾကီးဘူးရွင့္။ ဦးဟာၾကီးနဲ ဖင္လိုးရင္ ကြၽန္မ ဖင္ကြဲျပီးေဆးရံုေရာက္လိမ့္မယ္ မမရယ္ လုပ္ပါဦး ကြၽန္မကိုကယ္ပါဦး ခဲအို၏ ဖင္လိုးရန္ၾကံစည္ေနမႈကို ေၾကာက္လန္စြာေတာင္းပန္ရင္း ခင္ျငိမ္းျမင့္ခမ်ာ အစ္မျဖစ္သူကို အကူအညီ ေတာင္းရရွာေလျပီ။ လင္ေတာ္ေမာင္က သူကို အရင္မေရြးပဲ ခင္ျငိမ္းျမင့္ကို အရင္ေရြး လိုက္သျဖင့္ ညီမျဖစ္သူအေပၚ စိတ္တိုမိသလိုလို ျဖစ္ေနေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ မေနသာေတာ့။ ၀င္ေတာင္းပန္ရေတာ့သည္။ သူေျပာတာ ဟုတ္ပါတယ္ ဦးရယ္ ။ ဦးဟာၾကီးနဲဆို သူဘယ္ခံနိုင္ပါ့မလဲ အဲဒါကိုေတာ့ ခ်မ္းသာေပးလိုက္ပါရွင္ တင့္တင့္ နင္ဘာမွ ၀င္ေျပာမေနနဲ။ သူျပီးရင္ နင့္ကိုလဲ ဖင္လိုးဦးမွာပဲ။ ကဲ ကဲ နင္တို ပိုျပီး စိတ္ပါလာေအာင္ နင္လည္း လာ၀င္လိုက္ေတာ့။ တံုးလံုးခြၽတ္ျပီး ခုတင္ေပၚတက္ေတာ့ လာ လာ ခင္ျငိမ္းျမင့္ေတာ့ အားကိုးရာ မဲ့ေလျပီ။ ငိုမဲ့မဲ့ေလးႏွင့္ ေနာက္ဆံုး အသနားခံၾကည့္ေလ၏။ ကြၽန္မကို မသနားေတာ့ဘူးလား ဦးရယ္ ဟင့္ဟင့္ နင့္ကို လိုးဘိုေခၚလာတာ။ သနားဖိုမဟုတ္ဖူး၊ အေပါက္စံုေအာင္ အျပတ္လိုးပစ္မယ္။ တင့္တင့္ နင္လဲ ခြၽတ္ေလ ျမန္ျမန္၊ တက္လာခဲ့။ ေဟာဒီပံုထဲကလို လိုးပစ္မယ္ ခင္ျငိမ္းတင့္တို ညီအစ္မ တေယာက္အဖုတ္တေယာက္ရက္ေပးေနလွ် က္ ေအာင္မင္းက ခင္ျငိမ္းျမင့္ ဖင္ထဲ လုိးသြင္းေနေသာ ဓာတ္ပံုကို ထုတ္ျပျပီး ကုိသိန္းစိုးက ေလာေဆာ္ေနေတာ့သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္တို ညီအစ္မမွာ မျငင္းသာေတာ့။ ကိုသိန္းစိုး အလုိလိုက္ အၾကိဳက္ေဆာင္ယံုသာရွိေတာ့ သည္။ သူတိုညီအစ္မမွာ ဖင္လိုးခံေနၾကျဖစ္သျဖင့္ ဖင္လိုးခံရသည့္အရသာကိုလည္း သိေနသည္။ ႏွစ္လည္းႏွစ္ျခိဳက္ၾကသည္။.
461 သိုေပမယ့္ ကိုသိန္းစိုးလီးၾကီးက အဆမတန္ ၾကီးလွေလသည္မို ဒါၾကီးႏွင့္ ဖင္လိုးခံရမွာကိုေတာ့ ေသမေလာက္ ေၾကာက္ေနၾကရေလသည္။ ဖင္လိုးမခံရေသးမီကိုပင္ ဖင္ေပါက္ေတြ အလိုလို က်ိန္းစပ္ေနသလို ျဖစ္ေနရသည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ သူမ၀တ္လာေသာ ဘေလာက္စ္အကၤ်ီေလးႏွင့္ ဘီဘဲလ္ ထမီေလးကို ခြၽတ္လိုက္ရ သည္။ ထိုေနာက္ ေအာက္မွ ပံုဆန္း ဘရာစီယာေလးႏွင့္ ပင္တီတိုနန္နန္ေလးကိုလည္း ဆက္ျပီး ခြၽတ္ရျပန္သည္။ ကိုသိန္းစိုးက ခင္ျငိမ္းျမင့္ကို ခန အနားေပးထားရင္း သူမိန္းမ အ၀တ္ေတြခြၽတ္ေန တာကို မ်က္စိအရသာခံ ထိုင္ၾကည့္ေနျပန္၏။ ၀တ္လစ္စလစ္ျဖစ္သြားေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ခုတင္ေပၚလွမ္းတက္လာသည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္က ေအာက္မွ ခင္ျငိမ္းတင့္က အေပၚမွ ဖင္ျပန္ေခါင္းျပန္ ထပ္လိုက္ၾကသည္။ တေယာက္ ေပါင္ၾကား တေယာက္က မ်က္ႏွာအပ္မိၾက၏။ ကိုသိန္းစိုးက ခယ္မေလးဖင္ေပါက္ထဲ သူလီးၾကီးထုိးသြင္းရန္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ေအာက္ပိုင္းဘက္တိုးက ပ္ လာသည္။ သူဖင္၀မွာ တံေတြးေလး ဆြတ္ေပးဦးေလ ဦးရဲ ။ ဒီအတိုင္းၾကီးဆို သူဘယ္ခံနိုင္ပါ့မလဲ ခင္ျငိမ္းျမင့္ အဖုတ္ေပၚမ်က္ႏွာအပ္ထားေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္က ေခါင္းေလးေမာ့ျပီး လင္ေတာ္ေမာင္ကို လွမ္းသတိေပးလိုက္သည္။ ေအး ဟုတ္သားပဲ ကဲကဲ နင့္ညီမဖင္ နင္ပဲ တံေတြးဆြတ္ေပးေပေတာ့ တင့္တင့္ေရ ျပီးရင္ ဖင္၀လဲ ျဖဲထားေပးဦး ခင္ျငိမ္းတင့္လည္း ညီမ၏ဖင္ေပါက္၀ေလးကို တံေတြးလွမ္းဆြတ္ေပးလိုက္ရေလ၏။ ခင္ျငိမ္းျမင့္သည္ သူမေပၚတက္ဖိထားေသာ အစ္မျဖစ္သူ၏ ေစာက္ပတ္ကို မရက္ေပးႏိုင္ေသး။ သူမဖင္ထဲသို ခဲအိုေတာ္၏ လီးၾကီးတုိး၀င္လာမည့္အေရးကို ေတြးကာ စိုးထိတ္စြာေစာင့္ေနမိသည္။ အရမ္းနာလိမ့္မည္ဆိုတာလည္း ၾကိဳသိေနရသည္။ တံေတြးဆြတ္ေပးျပီးေနာက္ ခင္ျငိမ္းတင့္က သူညီမဖင္ကို က်က်နန ျဖဲေပးထားလိုက္၏။ ျဖဲေပးနိုင္မွ ညီမျဖစ္သူ အနာသက္သာမည္မဟုတ္ပါလား ။ ကိုယ္တိုင္လည္း ဖင္လိုးခံေနၾကမို ဖင္လိုးခံဘို ဖင္ေပါက္ျဖဲေပးရတာလည္း ခင္ျငိမ္းတင့္ ကြၽမ္းသည္။ မိမိဇနီးသည္ကိုယ္တိုင္ျဖဲေပးထားေသာ ခယ္မေလး၏ ဖင္ေပါက္ထဲသို ကိုသိန္းစိုးသည္ သူ၏ စံခ်ိန္ လြန္ လီးၾကီးကို က်က်နန ေတ့ေထာက္လိုက္၏။ ကိုသိန္းစိုးသည္ တခါမွ ဖင္လိုးဘူးသူ မဟုတ္ပါ။ လိုးမယ့္ လိုးရေတာ့ သူၾကံစည္ေနခဲ့ေသာ ခယ္မေလး၏ ဖင္ေပါက္ကိုလိုးရတာျဖစ္ေနသျဖင့္ အရမ္း ေက်နပ္ေနမိရေလ၏။ ဖိသြင္းလိုက္သည္တြင္ ဖင္၀တြင္ဆြတ္ထားေသာ တံေတြးမ်ားေရာ ေစာေစာက ခင္ျငိမ္းျမင့္အဖုတ္ကို လိုးထားစဥ္က လီးတံၾကီးေပၚေပက်ံေနသည့္ ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ားေရာ ေခ်ာဆီထိုးထားမႈေၾကာင့္ ဖင္ေခါင္းထဲသို လီးတံၾကီးက ေလွ်ာကနဲ၀င္ေလသည္။ ဖင္ေပါက္ေလး၏ က်ဥ္းၾကပ္ေသာညွစ္အား ေၾကာင့္ ကိုသိန္းစိုး လီးၾကီးပင္ ပူကနဲ ျဖစ္သြားသည္။ ခင္ျငိမ္းျမင့္ ခမ်ာမွာေတာ့ ထြန္ထြန္ကို လူး သြားေလေတာ့သည္။ ေအာင္မယ္ေလးေလး နာလိုက္တာ နာလိုက္တာ ကြဲျပီ ကြဲျပီ ကြၽန္မဖင္ေတာ့ ကြဲပါျပီ မမရဲ အား အား အား ေအာ္ဟစ္ညဥ္းညဴရင္း ဖင္ၾကီးကို ခါထုတ္လိုက္ရာ ၀င္လက္စ လီးၾကီးက ျပန္ကြၽတ္ထြက္သြားရ၏ ကိုသိန္းစိုးကမူ ဖင္လိုးရသည့္အရသာကို ခံစားရတာ စိတ္က အရမ္းထေနေလရာ လီးကိုခ်က္ျခင္းပင္ ျပန္ဆြဲေတ့သည္။ အရမ္းကို ပြဲၾကမ္းေတာ့မည္ကို ရိပ္မိေသာ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ လင္ေတာ္ေမာင္၏ လီးၾကီးကို လွမ္းကိုင္ ဆြဲဖမ္းကာ ထိန္းလိုက္ရေလ၏။ ကြၽန္မေတ့ေပးပါ့မယ္ ဦးရယ္ အရမ္းၾကီးေတာ့ ဖိမသြင္းပါနဲေနာ္။ ဦးေလးဟာၾကီးက သိပ္ကို ၾကီးတာ ျမင့္ျမင့္ ဘယ္ခံႏိုင္ပါ့မလဲ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဖိသြင္းေနာ္ ဟုတ္ျပီလား ဖင္မလုိးဘူးေသာ လင္ေတာ္ေမာင္ေတာ့ ခယ္မေခ်ာကို ဖင္လိုးခ်င္ေဇာႏွင့္ အရမ္းၾကီး လုပ္ေနမွာစိုးရ ေလသည္မို ေျပလည္ရာ ေျပလည္ေၾကာင္း ခင္ျငိမ္းတင့္ ၀င္ထိန္းကာ လမ္းျပေပးလိုက္ရေတာ့သည္။ မလိုးပါႏွင့္ဟု ေတာင္းပန္ေနေတာ့လည္း ရမွာမဟုတ္သည့္အတူတူ အားလံုးအဆင္ေျပဘို ဒီတနည္း ပဲ ရွိေတာ့သည္ မဟုတ္ပါလား ။ ဟုတ္ပါတယ္ ဦးရယ္ ။.
462 ကြၽန္မခံပါ့မယ္ရွင္ ။ တအားၾကီးသာ ေဆာင့္မလိုးပါနဲေနာ္ ခင္ျငိမ္းျမင့္ကလည္း လွမ္းေျပာသည္။ ေကာင္းျပီေလ ျဖည္းျဖည္းသြင္းမယ္ ကဲ တင့္တင့္က ကိုင္ျပီးထိန္းထားေပး ကိုသိန္းစိုးက လိုက္ေလွ်ာ သေဘာတူလိုက္သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္က ညီမဖင္ကို ဆြဲျဖဲေပးထားျပီး လက္တဖက္က ကိုသိန္းစိုးလီးၾကီးကိုပါ အသာဖမ္းကိုင္ ထိန္းထားေပးလိုက္သည္။ ကိုသိန္းစိုးက ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဖိသြင္းသည္။ လီးၾကီးက ဖင္ေပါက္ထဲသို တထစ္ခ်င္း တိုး၀င္သည္။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ျဖည္းျဖည္းသြင္းသြင္း နာတာကေတာ့ နာလွသည္မို ခင္ျငိမ္းျမင့္မွာ ေအာ္ျပီးရင္းက ေအာ္ေနရေလေတာ့၏။ ထိုသို ခယ္မေခ်ာေလး၏ နာနာက်င္က်င္ေအာ္ေနသံမ်ားက ကိုသိန္းစိုးကိုအရသာတမ်ိဳးတိုးေစသည္ ။ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ လင္ေတာ္ေမာင္၏လီးကို ကိုင္ကာ ထိန္းထားေပးရင္းမွ ညီမ၏ေစာက္ပတ္ကိုလဲပဲ ကုန္းကာ ရက္ရက္ေပး၏။ ဒီေတာ့မွ ခင္ျငိမ္းျမင့္ ဖီလင္တက္လာကာ ဖင္ေပါက္ထဲ လီးၾကီးတိုး၀င္ ေနတာ ခံႏိုင္လာမည္ မဟုတ္ပါလား။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထိုးသြင္းရင္းမွပင္ လီးၾကီးက ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဖင္ေပါက္ေလးထဲ အဆံုးထိ ၀င္သြား ေလေတာ့၏။ စအို၀ေလးက လီးတံအရင္းကို သားေရညွိဳျဖင့္ ခပ္တင္းတင္းပတ္ထားသလို ညွစ္ထား သည့္ အရသာကို ခံစားလိုက္ရျပီးသည္တြင္ေတာ့ ကိုသိန္းစိုးမွာ ဘယ္လိုမွ စိတ္မထိန္းထားႏိုင္ေတာ့။ ခယ္မေလး၏ ဖင္ကို တအားပင္ ေဆာင့္လိုးေလေတာ့သည္။ ခင္ျငိမ္းတင့္က ညီမျဖစ္သူ၏ေစာက္ ပတ္ကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဖိကာ ရက္ေပး၏။ ခင္ျငိမ္းျမင့္လည္း နာက်င္မႈေရာျပြမ္းေသာ ဖင္လိုးခံရမႈ အရသာကို ျပင္းျပစြာ ခံစားေနရရင္းမွ သူမမ်က္နွာေပၚ၀ဲေနေသာ အစ္မျဖစ္သူ၏ ေစာက္ပတ္ကို ျပန္လည္ ရက္ေပးေနလိုက္ေတာ့သည္။ ကိုသိန္းစိုးသည္ ခယ္မေလးဖင္ကို အသားကုန္ေဆာင့္လိုးေနရင္းမွ ႏိုအံုၾကီးေတြကို လွမ္းလွမ္းကိုင္ လိုက္ေသးသည္။ ထိုမွ်မက အေပၚမွရက္ေပးေနေသာ ဇနီးျဖစ္သူ ခင္ျငိမ္းတင့္၏ ႏိုအံုထြားထြားၾကီး မ်ားကိုလည္းပဲ လွမ္းဆုပ္နယ္သည္။ ထိုေနာက္ေတာ့ လက္တဖက္က ဇနီး၏ႏို က်န္တဖက္က ခယ္မေလး၏ ႏိုကို တျပိဳင္နက္လွမ္းကိုင္ ေျခမႈန္းျပန္သည္။ တင့္တင့္ နင့္ညီမေဘးမွာ ေလးဘက္ကုန္းလိုက္စမ္း ခယ္မဖင္ကို အေတာ္ၾကာၾကာေဆာင့္လိုးေပးျပီးေနာက္ ကိုသိန္းစိုးက ပံုစံတမ်ိဳးေျပာင္းရန္စီစဥ္ျပန္၏ ခင္ျငိမ္းတင့္သည္ ညီမေပၚေမွာက္ခြထားရာမွ အသာထကာ ခင္ျငိမ္းျမင့္ေဘးတြင္ ေလးဘက္ေလး ကုန္းေပးရျပန္၏။ ကိုသိန္းစိုးက ခယ္မဖင္ထဲမွ လီးၾကီးကို ဇတ္ကနဲဆြဲႏႈတ္ကာ ေလးဘက္ကုန္းေပးေသာ ဇနီးျဖစ္သူ၏ ေစာက္ပတ္ထဲ ဇြိကနဲေနေအာင္ ထိုးသြင္းလိုက္ျပန္သည္။ အ ခင္ျငိမ္းတင့္ထံမွ မပြင့္တပြင့္ညဥ္းသံေလး ထြက္လာရျပန္၏။ လီးၾကီးက အဆံုးတိုင္ ေလွ်ာကနဲ၀င္ သြားသည္။ ခုန ဖင္ေပါက္ထဲလိုးစဥ္က တင္းက်ပ္ေသာအားကို တုန္ျပန္ရုန္းကန္ ေဆာင့္ေနရသျဖင့္ ကိုသိန္းစိုး ေဆာင့္အားေတြက အရမ္းကို ဘရိတ္လြတ္ေနေလရာ ထိုအားအတိုင္း ဇနီးေစာက္ပတ္ထဲ ထိုးသြင္းလိုက္ေတာ့ ခင္ျငိမ္းတင့္မွာ မသက္မသာ ခံလိုက္ရျပန္သည္ေပါ့ ။ လာ ျမင့္ျမင့္ နင္လဲ နင့္အစ္မေဘး လာျပီး ကုန္း ခင္ျငိမ္းျမင့္ပါ ခင္ျငိမ္းတင့္ေဘး လာျပီး ကုန္းရျပန္ေလ၏။ ခုေတာ့ ခုတင္ေပၚတြင္ ညီအစ္မႏွစ္ဦး ဖင္အျပိဳင္ေထာင္လွ်က္သား ။ ကိုသိန္းစိုးသည္ ခင္ျငိမ္းတင့္ေစာက္ပတ္ထဲမွ လီးကိုျဖဳတ္ကာ ခင္ျငိမ္းျမင့္အဖုတ္ထဲ ေျပာင္းထည့္ျပီး လိုးသည္။ ထိုေနာက္ အဖုတ္ထဲမွ ထုတ္ကာ ဖင္ေပါက္ထဲထည့္ လုိးသည္။ ခနေနျပန္ေတာ့ ခင္ျငိမ္းတင့္ဘက္ ကူးျပန္သည္။ ဒီလိုႏွင့္ ေလးဘက္ကုန္းေပးထားေသာ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ကို ေစာက္ပတ္တလွည့္ ဖင္တလွည့္ ေျပာင္းေျပာင္းကာ အပီကို လုိးေနလိုက္ေလေတာ့သည္။ ထိုအိမ္ေလးတြင္ စေန၊တနဂၤေႏြ ႏွစ္ရက္လံုးေနကာ ကိုသိန္းစိုးသည္ ဇနီးႏွင့္ ခယ္မေလးကို နည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ အသားကုန္လိုးပစ္လိုက္ေလသည္။ ရိုက္ထားေသာ ဓာတ္ပံုမ်ားကို ၾကည့္၍တနည္း ငွားထားေသာ အျပာဗီဒီယိုမ်ားကို ၾကည့္ကာတဖံု ကမ္းကုန္ေအာင္ပင္ ေပ်ာ္ပါးပစ္လိုက္၏။.
463 နားခ်ိန္မ်ားတြင္ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ ျပင္ဆင္ခ်က္ျပဳတ္ ေပးေသာ စားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ားကို ဘီယာႏွင့္ ေကာင္းေကာင္းႏွိပ္သည္။ ႏွစ္ရက္လံုးလံုး အိပ္ပင္ မအိပ္ပဲ ေလာကစည္းစိမ္ကို ေကာင္းေကာင္းၾကီး ခံစားေနလိုက္ၾကေလေတာ့သတည္း ။ ျပီးပါျပီ အားေပးၾကသူ အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္လွ်က္ ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောပါဘူး စဆုံး တပ်ထဲတွင်း အစည်းအဝေး စောပြီးလို့ အားနေတဲ့ တစ်ရက် ဗိုလ်ကြီး မျိုးစည်သူ ပျင်းလို့ ဖေ့ဘွတ် ဖွင့်ပြီး ဟိုပွတ် ဒီပွတ် လုပ်နေတယ်။ မျိုးစည်သူ က အရာရှိငယ် လူပျိုဆောင်မှာ နေတယ်။ အရာရှိဆိုတော့ သီးသန့် အခန်း ရတယ်လေ။ တပ်ရင်းမှူး နဲ့ အခြားအရာရှိတွေ တိုင်းမှူးလမ်းကြောင်း ပါသွားလို့ မျိုးစည်သူ သိပ်အလုပ်မရှိဘူး။ အရာရှိလူပျိုဆောင် ဟာ တိတ်ဆိတ်လို့။ နေ့ခင်းက စားဖိုမှူးလာပို့သွားတဲ့ ပဲဟင်းနဲ့ ငါးကြော်နှပ်ကိုတောင် ပျင်းလို့ မစားသေးဘူး။ ဗိုက်ကလည်း မဆာသေးဘူးကိုး။ ဘီယာသောက်ရအောင်လည်း နေ့ခင်းကြီးကို မျိုးစည်သူ မသောက်တတ်။ ပျင်းစရာကောင်းလှတဲ့ နေ့ခင်းပါလား။ ဖေ့ဘွတ် ပေါ်က မော်ဒယ်တွေကို လိုက်ပြီး ရွေးကြည့်နေလိုက်တယ်။ မော်ဒယ်တွေပုံကိုသာ ရှာရတာ နိုင်ငံရေး အကြောင်းတွေကို မနည်းရှောင်နေရတယ်။ မျိုးစည်သူ က တပ်မတော်သားပေမယ့် နိုင်ငံရေး အငြင်းအခုန်တွေကို ဝါသနာမပါ။ နိုင်ငံရေးဆိုတာ စစ်သားအလုပ်မဟုတ်ဘူးလို့ သူက ယူဆထားတယ်။ ဒါပေမဲ့ မိန်းမကိစ္စကြတော့ စစ်သားဖြစ်ဖြစ်၊ ဘာဖြစ်ဖြစ် အမျိုးသားအကျိုးစီးပွါးမို့လား။ မျိုးစည်သူမှာ အရင်က ရည်းစားရှိတယ်။ သိပ်ပြီးတော့ သူ့ကို တွယ်ကပ်ချုပ်ခြယ်လွန်းလို့ လမ်းခွဲလိုက်တယ်။ဒီကောင်မလေး က သူ့ကို ချစ်တယ်လို့ မထင်ပါဘူး။ အရာရှိမို့ လိုချင်တာလို့ မျိုးစည်သူထင်တယ်။ ဟုတ်တယ်လေ။ သူနဲ့လည်း ပြတ်ပြီး သိပ်မကြာဘူး။ နောက်တစ်တပ်က အရာရှိ ဗက တစ်ယောက်နဲ့ ကြိုက်သွားပြန်ရော။ မလွမ်းလောက်ပါဘူး။ မျိုးစည်သူ ဖေ့ဘွတ် ကြည့်နေရင်း မထင်မှတ်တဲ့ ဓာတ်ပုံတစ်ပုံ တက်လာတယ်။ မက်ဆေ့ဂျာ က နေတက်လာတာ။ မေလှမွန် ပုံပို့တယ် ဆိုပြီး ကတောင်ကနဲ တက်လာတာ လန့်တောင်သွားတယ်။ မေလှမွန် တဲ့ ဘယ်သူပါလိမ့်။ သူ့ သူငယ်ချင်းစာရင်း ထဲမှာ ရှိနေတဲ့ အမကြီးတစ်ယောက်ပါ။ ဘယ်သူက စပြီး အပ် မိမှန်းတောင် မသိဘူး။ ဘာပို့ပါလိမ့် ကြည့်လိုက်ဦးမှ။ ဒီအရွယ် အမကြီးတွေ ပို့တာဆို ဆရာတော်ကြီးရဲ့ မေတ္တာစာ လူ ၇ ယောက်ကို ဖြန့်ဝေပါတို့ ဘာတို့ပဲ နေမှာပဲ။ ဟင် မျိုးစည်သူရုတ်တရက် ကြောင်သွားတယ်။ ပုံက အဲဒီအမကြီးပုံမှ အစစ်ပဲ။ ဒါပေမဲ့ အဝတ်မပါဘူး။ ဝတ်လစ်စလစ်နဲ့။ အမကြီး က ပုံထဲမှာ ရီဝေဝေ မျက်နှာနဲ့ ကင်မရာကို ကြည့်နေတယ်။ အသက်က အနည်းဆုံး ၄၅ လောက်ရှိပြီ။ အလှပြင်ထားသေးတယ်။ ခပ်တွဲတွဲ နုတ်ခမ်းထူထူမှာ ဆိုးဆေးပါးပါးခြယ်ထားတယ်။ မျက်နှာမှာ အရေးအကြောင်း နည်းနည်းရှိပေမယ့် ငယ်ငယ်က လှခဲ့တယ်ဆိုတာတွေ အများကြီး ကျန်သေးတယ်။ ပါးစပ်လေးက ဟ သယောင် မဟ သယောင်နဲ့။ စွဲပြီး နုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းချင်စရာ။ ပြီးတော့ နို့ကြီးတွေက အသက်။ ညိုညို လုံးလုံးထွားထွားကြီး။ နို့သီးခေါင်းညိုညိုကြီးတွေက ထောင်နေသယောင်။ အပျိုနို့ လိုတော့ ခပ်သေးသေးဘယ်ဟုတ်မလဲ။ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဖြစ်ညှစ်ကိုင်ပြီး ငပဲကို အလယ်ကထည့် ညှောင့်လိုက်ရရင် အားပါးပါး။ ခါးကတော့ နည်းနည်းတုတ်ပြီး အရစ်လေးတွေ တွေ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ မြန်မာအမျိုးသမီးတစ်ယောက် ဒီအရွယ် မှာ ဒီလောက် ကျန်တာ တော်တော်လှနေပြီပြောရမယ်။ ကဲ အဓိက ပစ္စည်းကြီးအကြောင်းလာပြီ။ အမွှေးတွေရိတ်ထားလို့ သေချာမြင်နေရတယ်။ သပြေသီးမှည့်ရောင် ဘက်ကို ပြေးတဲ့ ညိုမဲမဲ အကွဲကြောင်းကြီး။ နူတ်ခမ်းသားလေးတွေတော့ နည်းနည်းထူတယ်။ ခပ်ပြူးပြူး အစေ့လေးကို တွေ့တယ်။ဟူး။ လက်နဲ့ နိူက်ချင်စရာ။ မျိုးစည်သူ ရဲ့ ပစ္စည်းကြီးဟာ ပုဆိုးထဲမှာ တစ်ယမ်းယမ်း နဲ့ ထောင်ထ လာပြီ။ ဘာပြန်ပြောရမှန်း မသိတာနဲ့ အဲဒီပုံကို အသည်းလေးပေးလိုက်တယ်။.
464 ဟုတ်တယ်လေ။ ခင်ဗျားတို့ မက်ဆေ့ဂျာ ထဲကို စော်ကြီးတစ်ပွေက ဝတ်လစ်စလစ် တကယ့် ဖူးပုံကြီး ရိုက်ပို့လာရင် ဘာလုပ်မလဲ။ ဘာလုပ်ရမှန်း မသိဘူးမို့လား။ ပြီးတော့ စာတက်လာတယ်။ ဟာသွားပြီ ၊ မှားမို့တာ ရပါတယ် အမ။ မရှက်ပါနဲ့ ကျွန်တော် ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောပါဘူး လို့ မျိုးစည်သူ ပြန်ပို့လိုက်တာ။ ရှက်လိုက်တာ သေချင်တာပဲ ဗိုလ်ကြီးရယ်။ ကန်တော့နော်။ သူငယ်ချင်းမ တစ်ယောက်ကို လှမ်းစတာပါ။ အမကြီး မမေလှမွန် နဲ့ မျိုးစည်သူ ဟာ ဒီလိုပဲ ခင်သွားခဲ့ကြပါတယ်။ နောက်တော့ သူ့ကို ဗိုလ်ကြီးလို့ မခေါ်ဘဲ မောင်လေး လို့ ခေါ်တယ်။ မျိုးစည်သူလည်း သူ့ပုံတွေအောက်မှာ သွားပြီးတော့ မှတ်ချက်လေးတွေ ရေးတယ်။ ရယ်လည်းရယ်ချင်တယ်။ ဓမ္မစကူးလ်မှာ စာသင်ပေးနေတဲ့ ပုံလေးတွေတင်ထားရင် သူပို့လာတဲ့ သပြေရောင် အကွဲကြောင်းနဲ့ ဆက်ဆီပုံကို မြင်ပြီး ရယ်ချင်တာပဲ။ ပြောရဦးမယ်။ မျိုးစည်သူ က ဒီပုံကို ဆေ့ဗ်ထားတယ်။ လက်နဲ့ အာသာဖြေတိုင်း မမေလှမွန် ပုံကို ကြည့်ပြီး ဖီးယူရတာပဲ။ တစ်ရက် မျိုးစည်သူ အရဲစွန့်ပြီး စာပို့လိုက်တယ်။ မမေ ကျွန်တော့်ကို ပုံလေးပို့ပါဦး လို့။ သူက ပြန်ပို့တယ်။ အမ အကောင့် မှာ အများကြီးတင်ထားတာလေ အဲဒါမဟုတ်ဘူးလေ ဟိုတခါပို့ထားတဲ့ ပုံမျိုးလေးပါ ဟာ ရှက်တယ်ကွာ။ မောင်လေး တော်တော်ဖြစ်နေတယ်ပေါ့ ဟုတ်လား မျိုးစည်သူ ဘာပြောရမှန်းမသိဘူး။မင်း မမေ ကို ဘယ်လို သဘောထားတာလဲ။ မမေ ကို ချစ်လို့လား ဗျာ မဗျာ နဲ့ သိပါတယ်။ စားရုံပဲ စားချင်တာမို့လား။ မမေက လည်း ကိုယ့်ထက်အများကြီးငယ် တဲ့ သူနဲ့ တရားဝင် မတွဲပါဘူး မကြောက်ပါနဲ့ အဲဒီလောက်ကြီး မဟုတ်ပါဘူး မမေ ရယ်။ ပုံလေးကြည့်ချင်လို့ပါ မသိဘူးကွာ။ မမေကို စားချင်ရုံ သက်သက်ပဲ စိတ်ထဲထားတဲ့ သူကို မပို့ပါရစေနဲ့။ တကယ်ချစ်ခင် တက်မက် တယ် သံယောဇဉ် ရှိတယ်ဆိုမှ စဉ်းစားမယ်။ မေ လည်း မောင်လေးကို သဘောကျပါတယ် ဗျာ ဟုတ် အဲဒီနေ့ကတော့ ပုံမပို့ပေးဘူး။ ပိုပြီးတော့ ပွင့်လင်းသွားခဲ့တယ်။ မမေလှမွန် နဲ့ မျိုးစည်သူတို့ စကားတွေ ပြောနေရင်းနဲ့ ခင်သွားခဲ့တယ်။ အဲဒီနောက် ပုံလေးတွေရော ဗီဒီယိုလေးတွေရော ရတော့တာပဲ။ မျိုးစည်သူ ဟာ မေလှမွန် ရဲ့ ပုံတွေကို ကြည့်တိုင်း ဘယ်တော့မှ မရိုးဘူး။ နို့ကြီးတွေကို အမြဲတမ်း စို့ချင်တယ်။ ပစ္စည်း ညိုညိုအာအာကြီးကိုလည်း ဘယ်လို ကလိုင်းချင်မှန်းမသိဘူး။ ဗီဒီယိုထဲမှာ မမေ က အမြဲတမ်း ကလိ ပြတယ်။ အားရှီးနဲ့ သူ့ညည်းသံလေးကို သိပ်သဘောကျတာပဲ။ တစ်ရက်တစ်ရက် အာသာဖြေတိုင်း မေလှမွန် ရဲ့ လိင်အင်္ဂါကလိပြတဲ့ ဗီဒီယိုကို အမြဲဖွင့်ကြည့်ရတယ်။ ဗီဒီယို ရဲ့ အစမှာ မမေလှမွန် ဟာ သူ့ရင်ဖုံးအင်္က ျီ ကို ဖြည်းဖြည်းချင်းဖွင့်တယ်။ အင်္ကျီကို ဖွင့်တာ ၂ မိနစ်လောက် ကြာနေတော့ အားမလို အားမရတောင် ဖြစ်ဖြစ်လာတယ်။ ကြယ်သီးတွေကို တဗြုတ်ဗြုတ် ဖယ်လိုက်ပြီးနောက်မှာ ဘရာအနက်ရောင်ထဲက လျှံထွက်နေတဲ့ နို့ကြီး နှစ်မွှာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ ခေါင်းမည်းမည်းကြီး နဲ့ တုန်နေတဲ့ နို့ကို နယ်ပြနေတာ အားရစရာကြီး။ မမေ ဟာ နို့ကြီးကို နယ်နေရင်း အားမလို အားမရဖြစ်လာတယ် ထင်တယ်။ တအီးအီး နဲ့ ညည်းလာတယ်။ ဘရာဇီယာကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆွဲပြီး လွှင့်ပစ်လိုက်တယ်။ နို့ကို နယ်နေရင်းနဲ့ လုံချည်က လျော့ကျလာခဲ့တယ်။ လုံချည်အောက်မှာ အတွင်းခံဘောင်းဘီ အပြာလေးကို တွေ့နေရတယ်။ အပြာရောင် ဘောင်းဘီထဲကို လက်ထည့်ပြီး အပြင်ကနေ နိူက်ပြနေတယ်။ နောက်တော့ အားမရဖြစ်လာပြီး ဘောင်းဘီကို လုံးဝချွတ်ထုတ်လိုက်တယ်။ အားပါးပါး မျိုးစည်သူ သိပ်ကြိုက်တဲ့ သပြေရောင် အကွဲကြောင်းကြီး။ အရည်တွေကို ရွှဲစိနေတာပဲ။ ပေါင်ကို ဖြဲပြီး အစေ့ထိပ်ကို တဇိဇိ နဲ့ ပွတ်ပြတယ်။ အော်လိုက်တာလည်း စုံနေတာပဲ။ မျိုးစည်သူ နာမည်တောင်ပါသေးတယ်။ ၁၀ မိနစ်လောက် မျိုးစုံ ပွတ်ပြ၊ ချေပြရင်း သူလည်း ခြေကုန် လက်ပန်းကျပြီး ပြီးသွားတယ်။ ဒီဘက်မှာလည်း မျိုးစည်သူ တစ်ယောက်ပြီးပါပြီပေါ့။ မျိုးစည်သူနဲ့ မမေလှမွန် တို့ဟာ အွန်လိုင်းမှာ စကားပြောရင်း တကယ်နားလည်မှု ရလာကြတယ်။ ဆိုက်ဘာ စုံတွဲပေါ့။ ရည်းစားလည်းမဟုတ်ဘူး။.
465 မိတ်ဆွေ စုံတွဲပေါ့လေ။ တစ်ရက် မမေလှမွန် က ထူးထူးခြားခြားပြောလာတယ်။မောင်လေး မမေ နဲ့ မတွေ့ချင်ဘူးလား ဘယ်လိုပြောလိုက်တာလဲအမရယ်။ ကျွန်တော့်မှာ နေ့တိုင်း အမကို ရော်ရမ်းမှန်းဆနေရတာပါ ဟီးဟီး အေး မမေ လည်း သူငယ်ချင်းတွေနဲ့အတူ မောင်လေး တာဝန်ကျတဲ့ မြို့ကို ဘုရားဖူးလာမလို့ ဗျာ မမေ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ဟာကို ဘယ်လိုတွေ့ရမတုန်း မင်းတွေ့ချင်သလားသာ ပြောပါ။ သူတို့ ဘုရားသွားဖူးတဲ့ တစ်ရက် နားချင်တယ်ဆိုပြီး ဟိုတယ်မှာ နေခဲ့မှာပေါ့ မမေ တကယ်ပြောတာနော် မမေလှမွန် က အင်းလို့ တစ်ခွန်းတည်းပြောတယ်။ ဗကမျိုးစည်သူ ရင်တွေတောင် တဒိုင်းဒိုင်း ခုန်တယ်။ ဟယ်လို ဟုတ်ကဲ့ မေလှမွန် ပါရှင့် မမေ ကျွန်တော်ပါ။ မျိုးစည်သူ ပါ မ ရဲ့။ ကျွန်တော် ဟိုတယ်အောက်ကို ရောက်နေပြီ ဟာဗိုလ်ကြီး ရောက်နေပြီလား။ မ က ရေတောင် မချိုးရသေးဘူး။ အောက်နားကဆိုင်မှာပဲ ဘီယာပုလင်း နည်းနည်းလောက်ဝယ်ခဲ့ပါလား။ မ ဟိုတယ်ကနေ စားစရာ မှာထားမယ်။ တူးအိုဖိုး ကို တက်ခဲ့ ချစ်ရေ ဟုတ် ဟုတ် မျိုးစည်သူ က ဟိုတယ်အောက်နားက ပုလင်းဆိုင်ကနေ ဘီယာ လေးပုလင်း ဝယ်လိုက်တယ်။ လိုလိုမယ်မယ် အာလူးကြော်ထုတ်တွေပါ ဝယ်လိုက်သေးတယ်။ ဟိုတယ် ဧည့်ကြိုကို တူးအိုဖိုး သွားချင်လို့ ဆိုပြီး ပြောလိုက်တော့ ကောင်မလေး က အခန်းကို ဖုန်းလှမ်းဆက် တယ်။ ဟုတ်ကဲ့ တက်ခဲ့ပါတဲ့ ဆရာ မျိုးစည်သူ တစ်ချက် ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ပြီး အပေါ်ထပ်ကို လှေကားအတိုင်းပဲ တက်သွားလိုက်တယ်။ တူအိုဖိုး ရှေ့ရောက်တော့ တံခါးခေါက်လိုက်တယ်။ မ ရေ မ မ တံခါးပွင့်သွားတယ်။ ကဲ ရောက်လာပြီပေါ့လေ။ ဝင်ပါရှင် မ သူငယ်ချင်းတွေရော ရေတံခွန်သွားမယ်လို့ ပြောတယ်။ ဟိုမှာ ညအိပ်လိမ့်မယ်။ အေးအေးဆေးဆေးပဲ တကယ်တမ်းတွေ့ကြတော့ ဘာက စပြောရမှန်းမသိ။ မမေလှမွန်က ဘီယာပုလင်းတစ်ပုလင်းကို ဖောက်လိုက်ပြီး ကျန်ပုလင်းတွေကို ရေခဲသေတ္တာထဲ ထည့်လိုက်တယ်။ နှစ်ယောက်တူတူ ဘီယာသောက်နေရင်း နဲ့ သူ့မြို့ ကိုယ့်မြို့အကြောင်းတွေ ပြောနေကြတယ်။ စိတ်ထဲမှာတော့ သိတယ်မဟုတ်လား။ မျိုးစည်သူ က လုပ်ငန်းစချင်နေပေမယ့် မစ သေးဘူး။ အပြင်မှာပါ စကားစမြည် ရင်းနှီးသွားဖို့ လိုတယ်လေ။ ဘီယာသောက်ရင်းနဲ့ မျိုးစည်သူက မမေလှမွန် ရဲ့ လက်ကလေးကို အုပ်ပြီး ကိုင်လိုက်တယ်။ မေလှမွန်ပြုံးနေတယ်။ ဘယ်လိုလဲ အပြင်မှာ မလှလို့ စိတ်ပျက်သွားပြီလား ဟာ မဟုတ်ပါဘူး။ လှပါတယ် မရဲ့ မျိုးစည်သူ နဲ့ မမေလှမွန်တို့က ယှဉ်ပြီးထိုင်နေကြတာလေ။ မျိုးစည်သူ က မမေလှမွန် ရဲ့ ပုခုံးကို ဖက်ပြီး သူ့ရင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်တော့ မမကြီးက အလိုက်သင့်ပါလာတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ဘီယာတစ်ပုလင်း ကုန်သွားခဲ့တယ်။ မျိုးစည်သူ က မေလှမွန်ရဲ့ နဖူးလေးကို နမ်းလိုက်တယ်။ လက်ကျန် သနပ်ခါး နံ့လေးနဲ့ ချွေးနံ့လေးပေါင်းပြီးရတယ်။ ခေါင်းမလျှော်ရသေးဘူး ချစ်ရဲ့ ရပါတယ်မ ရယ်။ မ ကိုပဲ နမ်းချင်တာပါ ဗီဒီယိုထဲမှာပဲ လိင်ကိစ္စတွေ ပြောနေကြရာကနေ ခု အပြင်မှာ ပထမဆုံး ချစ်ကြပြီပေါ့။ မျိုးစည်သူ ဟာ မမေလှမွန်ရဲ့ မေးဖျားကို ဆက်ခနဲမလိုက်ပြီး ပါးကြီးကို နမ်းလိုက်တယ်။ မေလှမွန်ကလည်း သူ့ကို ပြန်နမ်းပါတယ်။ သူတို့ တမင်ကို နူတ်ခမ်းကို ရှောင်နမ်းနေကြတယ်။ နူတ်ခမ်းအနမ်းက ပြီးမှလေ။ ကြာတော့ မနေနိုင်တော့ဘူး။ မမကြီးရဲ့ ပါးနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တော့ နူတ်ခမ်းလေးက ထော်လာတယ်။ မျိုးစည်သူက အပေါ်နူတ်ခမ်းကို ငုံပြီးတော့ စုပ်ပစ်လိုက်တယ်။ မမေလှမွန် က ချက်ခြင်းပြန်မနမ်းသေးဘူး အလိုက်သင့်လေး ငြိမ်ခံနေတယ်။ မျိုးစည်သူ က အပေါ်နူတ်ခမ်းကို စုပ်လိုက်၊ သူ့လျှာနဲ့ ထိုးလိုက် အကြာကြီး လုပ်နေမှ တုန့်ပြန်မှုတွေ ပြန်ရောက်လာတယ်။ လာမယ့်လာတော့လည်း မြန်လိုက်တာ။ မေလှမွန်ရဲ့ လျှာနုနု လုံးလုံးကြီးက သူ့ပါးစပ်ထဲကို ရောက်လာတယ်။ လျှာလျှာခြင်း နမ်းကြတာ ဆိုတာ လျှာခြင်းပဲ ချစ်သူတွေ ဖြစ်သွားကြသလိုလို။ လျှာလေးထုတ်ပေးပါ မရယ်။.
466 မောင် စုပ်ချင်လို့ မေလှမွန်က ငြိမ်နေပေးတယ်။ သူ့လျှာကြီးကို မျိုးစည်သူဟာ တက်တက်မက်မက် စုပ်လိုက်တယ်။ မေလှမွန် ရဲ့ ဖက်ထားတဲ့ လက်တွေက ပိုပြီးတော့ တင်းကျပ်လာတယ်။သူ့ရဲ့ အိမ်နေရင်း ဂါဝန် ရင်ညွှန့်ကြားထဲကနေ လက်ထည့်လိုက်တယ်။ သူအမြဲကိုင်ကြည့်ချင်ခဲ့တဲ့ နို့ကြီးတွေပါလား။ အိပ်ရာပေါ် သွားရအောင် ကလေးရယ် တဲ့။ မျိုးစည်သူ ဟာ မမေလှမွန် ကို လက်က ဆွဲလာပြီး အိပ်ရာပေါ် ဆွဲလှဲချလိုက်တယ်။ မရသေးဘူး နူတ်ခမ်းတွေကို ပြန်နမ်းတော့တာပဲ။ ဒီတစ်ခါတော့ အနမ်းတွေက တော်တော်ကြမ်းလာပြီ။ နမ်းရင်းနဲ့ မမေလှမွန် က သူ့အပေါ်ကို ပြန်ရောက်လာတယ်။ အပေါ်ကနေ ကစ်စ်ပေးနေတာ အားရပါးရ။ မမေလှမွန် က မျိုးစည်သူရဲ့ ရှပ်အင်္က ျီ ကြယ်သီးတွေကို တစ်လုံးချင်း လိုက်ဖြုတ်တယ်။ မျိုးစည်သူဟာ ခုဆိုရင် အပေါ်ပိုင်း ဗလာကျင်းနဲ့။ စစ်သားဆိုတော့ အဆီပိုမရှိ၊ ကျစ်ကျစ်လစ်လစ်နဲ့။ မမေလှမွန် ရဲ့ ဂါဝန်ကြီးကို ပင့်ပြီး ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ မကျွတ်ပါဘူး။ ပေးပေး မ ဖာသာ ချွတ်လိုက်မယ် တဲ့။ အားပါးပါး အမြဲတမ်းမြင်ပြီး လိင်အာသာဖြေခဲ့ရတဲ့ နို့ကြီးကို အပြင်မှာ တွေ့နေရပါလား။ ဟာ မင်းကလည်း ခုလိုကြီး မကြည့်နဲ့ကွာ မ ရှက်တယ် ကြည့်နေကျပဲဟာ မ ကလဲ မတူဘူးကွ။ ခုဟာက အပြင်မှာ ဖြစ်နေပြီ ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ ဖြစ်သွားတဲ့အခါ ဖက်ရတာပိုပြီး ကောင်းလာတယ်။ ဒါကြောင့် လူတွေဟာ လိင်ဆက်ဆံရင် တစ်ကိုယ်လုံး ချွတ်ကြတာပါ။ ဖက်ထားပြီး ပြန်နမ်းကြတယ်။ နူတ်ခမ်းက မလွှတ်တမ်းခဲထားပြီး နမ်းနေရင်း လက်တွေကလည်း မမေလှမွန်ရဲ့ နို့ကြီး၂ လုံးကို အားပါးတရ ချေနေမိတယ်။ ညည်းသံလေးတွေ သဲ့သဲ့ကြားရတယ်။ မမေလှမွန်ဟာ တဖြည်းဖြည်း ထန်လာပြီးတော့ မျိုးစည်သူရဲ့ ဘောင်းဘီ အပြင်ဘက်ကနေ မာတောင်နေတဲ့ ပစ္စည်းကြီးကို ပွတ်ပေးနေတယ်။ နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်ပြီး နမ်းနေတာပဲကို မိနစ် ၂၀ လောက် ကြာသွားတယ်။ ကဲ ကလေး မင်းဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်တော့ မ လည်း မရှက်တော့ဘူး။ တော်တော်ထန်လာပြီ ဟာ ီး ထီပေါက်တယ်ဆိုတာ ဒါကို ပြောတာပဲ။ မျိုးစည်သူဟာ မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း အနေအထားအတိုင်း ဖြစ်သွားအောင် ဘောင်းဘီ၂ ထပ်လုံးကို ချွတ်လိုက်တယ်။ ရှယ်ကိုယ်လုံးကြီးနဲ့ မမေလှမွန်ဟာ အောက်ကို ကုန်းဆင်းသွားပြီး မာနေတဲ့ မျိုးစည်သူရဲ့ လိင်တံကြီး ထိပ်ကို ငုံထားလိုက်တယ်။ ပါးစပ်ထဲမှာ ငုံထားပြီးတော့ လျှာနဲ့ လိုက်လျက်နေတယ်။ ကန်တော့နော် မမေ မမေက ဘာမှ ပြန်မပြောဘူး။ ထိပ်ဖျားကို ငုံထားရာကနေ အားရပါးရ စုပ်ထည့်လိုက်တယ်။ ဝါရင့်တာ သိသာတယ်။ ဒီလောက် ပါးစပ်ထဲထည့် စုပ်နေတာ လုံးဝ သွားနဲ့ မကိုက်မိဘူး။ ကျင်ကနဲ နေအောင် ဘယ်လောက် ကောင်းသွားတယ်ဆိုတာ အစုပ်ခံဖူးတဲ့ ငနဲတိုင်း သိပါတယ်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ မမေလှမွန်ဟာ ခပ်မြန်မြန်လေးစုပ်တယ်။ စုပ်ပြီးတော့ ပစ္စည်းနဲ့ ပတ်လည်ကို လျှာနဲ့ လိုက်လျက်နေတာ အားရစရာ ကောင်းတယ်။ မျိုးစည်သူနဲ့ ပစ္စည်းတောင့်ကြီးကို ကိုင်လိုက်ပြီးတော့ ဥတွေကိုရော ဖင်ကြားတွေကိုရော လိုက်လျက်တာပဲ။ မျိုးစည်သူ ဟာ တအားအား စုပ်တသပ်သပ် နဲ့ ဖြစ်နေတယ်။ မ ရယ်။ နားလိုက်ဦး နို့မို့ဆို မလုပ်ရဘဲနဲ့ ပြီးသွားတော့မယ် ရော့ အမောပြေဆိုပြီး ပါးကြီးနှစ်ဖက်ကို နမ်းလိုက်တယ်။ သူတို့နှစ်ယောက်ဟာ ခိုးစားနေကြသူတွေနဲ့ မတူတော့ဘဲ ချစ်သူ နှစ်ဦးလိုလို။ နို့စို့မယ်နော် မ ဆိုပြီး မျိုးစည်သူက နို့ကြီးနှစ်လုံးကို အားပါးတရာ ကြည့်နေမိတယ်။ နို့သီးထိပ် အတောင့်လိုက်ကြီးတွေကို အားရပါးရ စို့တော့တာပဲ။ သူမနေနိုင်တော့ဘူး။ တစ်ဖက်ကို ဖြစ်ညှပ်စထားပြီး တစ်ဖက်ကို စို့နေတာ။ မမေလှမွန် ဟာ တအီးအီး တအားအား နဲ့ အော်တယ်။ အော်တာ မှ တကယ့်ကို အော်တာနော်။ ညည်းနေတာမဟုတ်ဘူး။ ဟိုတယ်ခန်း အပြင်က ကြားမှာတောင် ကြောက်ရတယ်။ အား မောင်လေးရယ်။ ကလေးရယ်။ ကောင်းလိုက်တာ။ အား ကောင်းလိုက်တာ။ ကြမ်းကြမ်းလေး စို့ပါကွာ မင်းကလည်း အား အား အား အား။ အမေလေး အား ရှီး ရှီး နို့ကြီးတွေဟာ ကြီးပေမယ့် ပျော့တွဲတွဲကြီးတွေမဟုတ်ဘူး။ နို့စို့လို့ ကောင်းလိုက်တာ။ မျိုးစည်သူ မနေနိုင်တော့ဘူး။.
467 အမြဲတမ်းတွေ့နေကျ သပြေရောင် အဖုတ်အကွဲကြောင်းကြီးကို လျှာနဲ့ လျက်တော့မယ်။ မျိုးစည်သူ တဖြည်းဖြည်း အောက်ဆင်းသွားတော့ မမေလှမွန်က အလိုက်တသိ ပေါင်ကို ကားပေးတယ်။ အားပါးပါး ပစ္စည်းကြီးက အွန်လိုင်းမှာတွေ့ခဲ့တုန်းကအတိုင်းပဲ လှလိုက်တာ။ အမွှေးတွေလည်း ရိတ်ထားတယ်။မျိုးစည်သူ ဟာ အရည်တွေရွှဲနေတဲ့ ဟာကြီးကို မရွံနိုင်တော့ဘူး။ သူလည်း တအားထန်နေပြီလေ။ အားရပါးရ လျက်ချလိုက်တယ်။ လက်မနှက်ဖက်နဲ့ ဖြဲထားပြီးတော့ ပြူးထွက်လာတဲ့ အစေ့ကို ကစ်ဆင် ပေးတာ။ လျှာနဲ့ လည်း အပေါ်အောက် ပွတ်ချပေးတယ်။ မမေလှမွန်လား။ ဖီးတက်တာမှ ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကို တုန်နေတာပဲ။ တုန်တက်နေတာ။ မောင်လေးရယ် တော်လိုက်တာ တော်လိုက်တာ နဲ့ပဲ ပြောနေတယ်။ လက်ခလယ်နဲ့ အဖုတ်ခေါင်းကြီးထဲကို ထိုးထည့်ရင်း လျှာနဲ့ လည်း ထိပ်ဖျားကို စုပ်ပေးနေတော့ မမေလှမွန်မှာ ဘာတွေ အော်မိလို့ အော်မိမှန်းကို မသိတော့ဘူး။ တရှီးရှီး တရှားရှားနဲ့။ ကဲ လုပ်ငန်းစတော့မယ် ။ လှေကြီးထိုး ရိုးရိုးပဲလေ။ အပေါ်ကနေ ပစ္စည်းကို အရင်းကနေကိုင်ပြီး မမေလှမွန် ရဲ့ အဖုတ်ရည် ရွှဲရွှဲကြီးကို တေ့လိုက်တယ်။ ဖြည်းဖြည်းထည့်နော် ကလေး။ မ က မလုပ်တာ ကြာပြီ လို့ ပြောတယ်။ ဇိကနဲ ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုးထည့်လိုက်တယ်။ပထမပိုင်းတော့ ဖြည်းဖြည်းချင်းပဲ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်တာပေါ့။ မမေလှဟာ မျက်လုံးလေး မှေးလို့ တိုးတိုးလေး ညည်းရင်းခံနေတယ်။ ခဏနေတော့ သူလည်း ဖီးတက်လာပုံရတယ်။ အောက်ကနေ ပြန်ဆောင့်ပေးနေတယ်။ ပစ္စည်းကြီးနှစ်ခုလုံးဟာ တဏှာရည်တွေ ထန်နေတာမို့ တဗွက်ဗွက်နဲ့ အသံတွေ မြည်နေတဲ့။ မမေလှမွန် က အော်လိုက်၊ မျိုးစည်သူက ညည်းလိုက်နဲ့ တကယ့်အားရစရာကြီးပေါ့။ မ လေးဘက်ထောက်ပေးပါလား ခေါင်းငြိမ့်ရင်း လေးဘက်ထောက်ပေးတယ်။ ဖင်လုံးကြီးဟာ ကော့နေတာပဲ။ ဖင်ကြီးကို ကိုင်ပြီး လုပ်ရတာလည်း တမျိုးကောင်းတာပဲ။ မောင်လေးရေ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးနဲ့ မြန်မြန်လေးလုပ်လိုက် ပြိုင်တူပြီးရအောင် မမ ပြီးတော့မယ် မျိုးစည်သူလည်း စိတ်ကို လွှတ်ပေးလိုက်တယ်။ တဒိုင်းဒိုင်းနဲ့ ဆက်တိုက် အချက်နှစ်ဆယ်လောက် ဆောင့်ပေးလိုက်တယ်။ သူ့တကိုယ်လုံးက အကြောတွေ တုန်ယီပြီး ပြီးသွားတယ်။ သုတ်ရည်တွေလည်း ဘယ်လောက်တောင်ပန်းထွက်သွားတယ်မ သိဘူး။ ဆွဲမထုတ်နဲ့ဦး မောင်လေးရယ်။ မ ကို ဖက်ထားပေးပါ တဲ့ ပြောတယ်။ နောက်ကနေ ပစ္စည်းကို ထည့်ထားပြီး ခါးကနေ ဖက်ထားပေးတယ်။ မမေလှမွန်က ခေါင်းကို လှည့်ပြီး မျိုးစည်သူနဲ့ မေးဖျားကို ကြင်ကြင်နာနာလေး နမ်းလိုက်တယ်။ တော်လွန်းလို့ ဆုချတာနော် ကောင်လေး တဲ့။ပြီးပါပြီ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေျပာပါဘူး စဆုံး တပ္ထဲတြင္း အစည္းအေဝး ေစာၿပီးလို႔ အားေနတဲ့ တစ္ရက္ ဗိုလ္ႀကီး မ်ိဳးစည္သူ ပ်င္းလို႔ ေဖ့ဘြတ္ ဖြင့္ၿပီး ဟိုပြတ္ ဒီပြတ္ လုပ္ေနတယ္။ မ်ိဳးစည္သူ က အရာရွိငယ္ လူပ်ိဳေဆာင္မွာ ေနတယ္။ အရာရွိဆိုေတာ့ သီးသန႔္ အခန္း ရတယ္ေလ။ တပ္ရင္းမႉး နဲ အျခားအရာရွိေတြ တိုင္းမႉးလမ္းေၾကာင္း ပါသြားလို႔ မ်ိဳးစည္သူ သိပ္အလုပ္မရွိဘူး။ အရာရွိလူပ်ိဳေဆာင္ ဟာ တိတ္ဆိတ္လို႔။ ေနခင္းက စားဖိုမႉးလာပို႔သြားတဲ့ ပဲဟင္းနဲ ငါးေၾကာ္ႏွပ္ကိုေတာင္ ပ်င္းလို႔ မစားေသးဘူး။ ဗိုက္ကလည္း မဆာေသးဘူးကိုး။ ဘီယာေသာက္ရေအာင္လည္း ေနခင္းႀကီးကို မ်ိဳးစည္သူ မေသာက္တတ္။ ပ်င္းစရာေကာင္းလွတဲ့ ေနခင္းပါလား။ ေဖ့ဘြတ္ ေပၚက ေမာ္ဒယ္ေတြကို လိုက္ၿပီး ေ႐ြးၾကည့္ေနလိုက္တယ္။ ေမာ္ဒယ္ေတြပုံကိုသာ ရွာရတာ နိုင္ငံေရး အေၾကာင္းေတြကို မနည္းေရွာင္ေနရတယ္။ မ်ိဳးစည္သူ က တပ္မေတာ္သားေပမယ့္ နိုင္ငံေရး အျငင္းအခုန္ေတြကို ဝါသနာမပါ။ နိုင္ငံေရးဆိုတာ စစ္သားအလုပ္မဟုတ္ဘူးလို႔ သူက ယူဆထားတယ္။ ဒါေပမဲ့ မိန္းမကိစၥၾကေတာ့ စစ္သားျဖစ္ျဖစ္၊ ဘာျဖစ္ျဖစ္ အမ်ိဳးသားအက်ိဳးစီးပြါးမို႔လား။ မ်ိဳးစည္သူမွာ အရင္က ရည္းစားရွိတယ္။ သိပ္ၿပီးေတာ့ သူကို တြယ္ကပ္ခ်ဳပ္ျခယ္လြန္းလို႔ လမ္းခြဲလိုက္တယ္။ဒီေကာင္မေလး က သူကို ခ်စ္တယ္လို႔ မထင္ပါဘူး။.
468 အရာရွိမို႔ လိုခ်င္တာလို႔ မ်ိဳးစည္သူထင္တယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ။ သူနဲလည္း ျပတ္ၿပီး သိပ္မၾကာဘူး။ ေနာက္တစ္တပ္က အရာရွိ ဗက တစ္ေယာက္နဲ ႀကိဳက္သြားျပန္ေရာ။ မလြမ္းေလာက္ပါဘူး။ မ်ိဳးစည္သူ ေဖ့ဘြတ္ ၾကည့္ေနရင္း မထင္မွတ္တဲ့ ဓာတ္ပုံတစ္ပုံ တက္လာတယ္။ မက္ေဆ့ဂ်ာ က ေနတက္လာတာ။ ေမလွမြန္ ပုံပို႔တယ္ ဆိုၿပီး ကေတာင္ကနဲ တက္လာတာ လန႔္ေတာင္သြားတယ္။ ေမလွမြန္ တဲ့ ဘယ္သူပါလိမ့္။ သူ သူငယ္ခ်င္းစာရင္း ထဲမွာ ရွိေနတဲ့ အမႀကီးတစ္ေယာက္ပါ။ ဘယ္သူက စၿပီး အပ္ မိမွန္းေတာင္ မသိဘူး။ ဘာပို႔ပါလိမ့္ ၾကည့္လိုက္ဦးမွ။ ဒီအ႐ြယ္ အမႀကီးေတြ ပို႔တာဆို ဆရာေတာ္ႀကီးရဲ ေမတၱာစာ လူ ၇ ေယာက္ကို ျဖန႔္ေဝပါတို႔ ဘာတို႔ပဲ ေနမွာပဲ။ ဟင္ မ်ိဳးစည္သူ႐ုတ္တရက္ ေၾကာင္သြားတယ္။ ပုံက အဲဒီအမႀကီးပုံမွ အစစ္ပဲ။ ဒါေပမဲ့ အဝတ္မပါဘူး။ ဝတ္လစ္စလစ္နဲ။ အမႀကီး က ပုံထဲမွာ ရီေဝေဝ မ်က္ႏွာနဲ ကင္မရာကို ၾကည့္ေနတယ္။ အသက္က အနည္းဆုံး ၄၅ ေလာက္ရွိၿပီ။ အလွျပင္ထားေသးတယ္။ ခပ္တြဲတြဲ ႏုတ္ခမ္းထူထူမွာ ဆိုးေဆးပါးပါးျခယ္ထားတယ္။ မ်က္ႏွာမွာ အေရးအေၾကာင္း နည္းနည္းရွိေပမယ့္ ငယ္ငယ္က လွခဲ့တယ္ဆိုတာေတြ အမ်ားႀကီး က်န္ေသးတယ္။ ပါးစပ္ေလးက ဟ သေယာင္ မဟ သေယာင္နဲ။ စြဲၿပီး ႏုတ္ခမ္းကို စုပ္နမ္းခ်င္စရာ။ ၿပီးေတာ့ နို႔ႀကီးေတြက အသက္။ ညိုညို လုံးလုံးထြားထြားႀကီး။ နို႔သီးေခါင္းညိုညိုႀကီးေတြက ေထာင္ေနသေယာင္။ အပ်ိဳနို႔ လိုေတာ့ ခပ္ေသးေသးဘယ္ဟုတ္မလဲ။ နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို ျဖစ္ညွစ္ကိုင္ၿပီး ငပဲကို အလယ္ကထည့္ ေညွာင့္လိုက္ရရင္ အားပါးပါး။ ခါးကေတာ့ နည္းနည္းတုတ္ၿပီး အရစ္ေလးေတြ ေတြတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ ဒီအ႐ြယ္ မွာ ဒီေလာက္ က်န္တာ ေတာ္ေတာ္လွေနၿပီေျပာရမယ္။ ကဲ အဓိက ပစၥည္းႀကီးအေၾကာင္းလာၿပီ။ အေမႊးေတြရိတ္ထားလို႔ ေသခ်ာျမင္ေနရတယ္။ သေျပသီးမွည့္ေရာင္ ဘက္ကို ေျပးတဲ့ ညိုမဲမဲ အကြဲေၾကာင္းႀကီး။ ႏူတ္ခမ္းသားေလးေတြေတာ့ နည္းနည္းထူတယ္။ ခပ္ျပဴးျပဴး အေစ့ေလးကို ေတြတယ္။ဟူး။ လက္နဲ နိူက္ခ်င္စရာ။ မ်ိဳးစည္သူ ရဲ ပစၥည္းႀကီးဟာ ပုဆိုးထဲမွာ တစ္ယမ္းယမ္း နဲ ေထာင္ထ လာၿပီ။ ဘာျပန္ေျပာရမွန္း မသိတာနဲ အဲဒီပုံကို အသည္းေလးေပးလိုက္တယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ။ ခင္ဗ်ားတို႔ မက္ေဆ့ဂ်ာ ထဲကို ေစာ္ႀကီးတစ္ေပြက ဝတ္လစ္စလစ္ တကယ့္ ဖူးပုံႀကီး ရိုက္ပို႔လာရင္ ဘာလုပ္မလဲ။ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိဘူးမို႔လား။ ၿပီးေတာ့ စာတက္လာတယ္။ ဟာသြားၿပီ ၊ မွားမို႔တာ ရပါတယ္ အမ။ မရွက္ပါနဲ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္သူကိုမွ မေျပာပါဘူး လို႔ မ်ိဳးစည္သူ ျပန္ပို႔လိုက္တာ။ ရွက္လိုက္တာ ေသခ်င္တာပဲ ဗိုလ္ႀကီးရယ္။ ကန္ေတာ့ေနာ္။ သူငယ္ခ်င္းမ တစ္ေယာက္ကို လွမ္းစတာပါ။ အမႀကီး မေမလွမြန္ နဲ မ်ိဳးစည္သူ ဟာ ဒီလိုပဲ ခင္သြားခဲ့ၾကပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူကို ဗိုလ္ႀကီးလို႔ မေခၚဘဲ ေမာင္ေလး လို႔ ေခၚတယ္။ မ်ိဳးစည္သူလည္း သူပုံေတြေအာက္မွာ သြားၿပီးေတာ့ မွတ္ခ်က္ေလးေတြ ေရးတယ္။ ရယ္လည္းရယ္ခ်င္တယ္။ ဓမၼစကူးလ္မွာ စာသင္ေပးေနတဲ့ ပုံေလးေတြတင္ထားရင္ သူပို႔လာတဲ့ သေျပေရာင္ အကြဲေၾကာင္းနဲ ဆက္ဆီပုံကို ျမင္ၿပီး ရယ္ခ်င္တာပဲ။ ေျပာရဦးမယ္။ မ်ိဳးစည္သူ က ဒီပုံကို ေဆ့ဗ္ထားတယ္။ လက္နဲ အာသာေျဖတိုင္း မေမလွမြန္ ပုံကို ၾကည့္ၿပီး ဖီးယူရတာပဲ။ တစ္ရက္ မ်ိဳးစည္သူ အရဲစြန႔္ၿပီး စာပို႔လိုက္တယ္။ မေမ ကြၽန္ေတာ့္ကို ပုံေလးပို႔ပါဦး လို႔။ သူက ျပန္ပို႔တယ္။ အမ အေကာင့္ မွာ အမ်ားႀကီးတင္ထားတာေလ အဲဒါမဟုတ္ဘူးေလ ဟိုတခါပို႔ထားတဲ့ ပုံမ်ိဳးေလးပါ ဟာ ရွက္တယ္ကြာ။ ေမာင္ေလး ေတာ္ေတာ္ျဖစ္ေနတယ္ေပါ့ ဟုတ္လား မ်ိဳးစည္သူ ဘာေျပာရမွန္းမသိဘူး။မင္း မေမ ကို ဘယ္လို သေဘာထားတာလဲ။ မေမ ကို ခ်စ္လို႔လား ဗ်ာ မဗ်ာ နဲ သိပါတယ္။.
469 စား႐ုံပဲ စားခ်င္တာမို႔လား။ မေမက လည္း ကိုယ့္ထက္အမ်ားႀကီးငယ္ တဲ့ သူနဲ တရားဝင္ မတြဲပါဘူး မေၾကာက္ပါနဲ အဲဒီေလာက္ႀကီး မဟုတ္ပါဘူး မေမ ရယ္။ ပုံေလးၾကည့္ခ်င္လို႔ပါ မသိဘူးကြာ။ မေမကို စားခ်င္႐ုံ သက္သက္ပဲ စိတ္ထဲထားတဲ့ သူကို မပို႔ပါရေစနဲ။ တကယ္ခ်စ္ခင္ တက္မက္ တယ္ သံေယာဇဥ္ ရွိတယ္ဆိုမွ စဥ္းစားမယ္။ ေမ လည္း ေမာင္ေလးကို သေဘာက်ပါတယ္ ဗ်ာ ဟုတ္ အဲဒီေနကေတာ့ ပုံမပို႔ေပးဘူး။ ပိုၿပီးေတာ့ ပြင့္လင္းသြားခဲ့တယ္။ မေမလွမြန္ နဲ မ်ိဳးစည္သူတို႔ စကားေတြ ေျပာေနရင္းနဲ ခင္သြားခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ ပုံေလးေတြေရာ ဗီဒီယိုေလးေတြေရာ ရေတာ့တာပဲ။ မ်ိဳးစည္သူ ဟာ ေမလွမြန္ ရဲ ပုံေတြကို ၾကည့္တိုင္း ဘယ္ေတာ့မွ မရိုးဘူး။ နို႔ႀကီးေတြကို အၿမဲတမ္း စို႔ခ်င္တယ္။ ပစၥည္း ညိုညိုအာအာႀကီးကိုလည္း ဘယ္လို ကလိုင္းခ်င္မွန္းမသိဘူး။ ဗီဒီယိုထဲမွာ မေမ က အၿမဲတမ္း ကလိ ျပတယ္။ အားရွီးနဲ သူညည္းသံေလးကို သိပ္သေဘာက်တာပဲ။ တစ္ရက္တစ္ရက္ အာသာေျဖတိုင္း ေမလွမြန္ ရဲ လိင္အဂၤါကလိျပတဲ့ ဗီဒီယိုကို အၿမဲဖြင့္ၾကည့္ရတယ္။ ဗီဒီယို ရဲ အစမွာ မေမလွမြန္ ဟာ သူရင္ဖုံးအကၤ ်ီ ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းဖြင့္တယ္။ အကၤ်ီကို ဖြင့္တာ ၂ မိနစ္ေလာက္ ၾကာေနေတာ့ အားမလို အားမရေတာင္ ျဖစ္ျဖစ္လာတယ္။ ၾကယ္သီးေတြကို တျဗဳတ္ျဗဳတ္ ဖယ္လိုက္ၿပီးေနာက္မွာ ဘရာအနက္ေရာင္ထဲက လွ်ံထြက္ေနတဲ့ နို႔ႀကီး ႏွစ္မႊာကို ေတြလိုက္ရတယ္။ ေခါင္းမည္းမည္းႀကီး နဲ တုန္ေနတဲ့ နို႔ကို နယ္ျပေနတာ အားရစရာႀကီး။ မေမ ဟာ နို႔ႀကီးကို နယ္ေနရင္း အားမလို အားမရျဖစ္လာတယ္ ထင္တယ္။ တအီးအီး နဲ ညည္းလာတယ္။ ဘရာဇီယာကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဆြဲၿပီး လႊင့္ပစ္လိုက္တယ္။ နို႔ကို နယ္ေနရင္းနဲ လုံခ်ည္က ေလ်ာ့က်လာခဲ့တယ္။လုံခ်ည္ေအာက္မွာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ အျပာေလးကို ေတြေနရတယ္။ အျပာေရာင္ ေဘာင္းဘီထဲကို လက္ထည့္ၿပီး အျပင္ကေန နိူက္ျပေနတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အားမရျဖစ္လာၿပီး ေဘာင္းဘီကို လုံးဝခြၽတ္ထုတ္လိုက္တယ္။ အားပါးပါး မ်ိဳးစည္သူ သိပ္ႀကိဳက္တဲ့ သေျပေရာင္ အကြဲေၾကာင္းႀကီး။ အရည္ေတြကို ႐ႊဲစိေနတာပဲ။ ေပါင္ကို ၿဖဲၿပီး အေစ့ထိပ္ကို တဇိဇိ နဲ ပြတ္ျပတယ္။ ေအာ္လိုက္တာလည္း စုံေနတာပဲ။ မ်ိဳးစည္သူ နာမည္ေတာင္ပါေသးတယ္။ ၁၀ မိနစ္ေလာက္ မ်ိဳးစုံ ပြတ္ျပ၊ ေခ်ျပရင္း သူလည္း ေျခကုန္ လက္ပန္းက်ၿပီး ၿပီးသြားတယ္။ ဒီဘက္မွာလည္း မ်ိဳးစည္သူ တစ္ေယာက္ၿပီးပါၿပီေပါ့။ မ်ိဳးစည္သူနဲ မေမလွမြန္ တို႔ဟာ အြန္လိုင္းမွာ စကားေျပာရင္း တကယ္နားလည္မႈ ရလာၾကတယ္။ ဆိုက္ဘာ စုံတြဲေပါ့။ ရည္းစားလည္းမဟုတ္ဘူး။ မိတ္ေဆြ စုံတြဲေပါ့ေလ။ တစ္ရက္ မေမလွမြန္ က ထူးထူးျခားျခားေျပာလာတယ္။ေမာင္ေလး မေမ နဲ မေတြခ်င္ဘူးလား ဘယ္လိုေျပာလိုက္တာလဲအမရယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ေနတိုင္း အမကို ေရာ္ရမ္းမွန္းဆေနရတာပါ ဟီးဟီး ေအး မေမ လည္း သူငယ္ခ်င္းေတြနဲအတူ ေမာင္ေလး တာဝန္က်တဲ့ ၿမိဳကို ဘုရားဖူးလာမလို႔ ဗ်ာ မေမ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲဟာကို ဘယ္လိုေတြရမတုန္း မင္းေတြခ်င္သလားသာ ေျပာပါ။ သူတို႔ ဘုရားသြားဖူးတဲ့ တစ္ရက္ နားခ်င္တယ္ဆိုၿပီး ဟိုတယ္မွာ ေနခဲ့မွာေပါ့ မေမ တကယ္ေျပာတာေနာ္ မေမလွမြန္ က အင္းလို႔ တစ္ခြန္းတည္းေျပာတယ္။ ဗကမ်ိဳးစည္သူ ရင္ေတြေတာင္ တဒိုင္းဒိုင္း ခုန္တယ္။ ဟယ္လို ဟုတ္ကဲ့ ေမလွမြန္ ပါရွင့္ မေမ ကြၽန္ေတာ္ပါ။ မ်ိဳးစည္သူ ပါ မ ရဲ။ ကြၽန္ေတာ္ ဟိုတယ္ေအာက္ကို ေရာက္ေနၿပီ ဟာဗိုလ္ႀကီး ေရာက္ေနၿပီလား။ မ က ေရေတာင္ မခ်ိဳးရေသးဘူး။ ေအာက္နားကဆိုင္မွာပဲ ဘီယာပုလင္း နည္းနည္းေလာက္ဝယ္ခဲ့ပါလား။ မ ဟိုတယ္ကေန စားစရာ မွာထားမယ္။ တူးအိုဖိုး ကို တက္ခဲ့ ခ်စ္ေရ ဟုတ္ ဟုတ္ မ်ိဳးစည္သူ က ဟိုတယ္ေအာက္နားက ပုလင္းဆိုင္ကေန ဘီယာ ေလးပုလင္း ဝယ္လိုက္တယ္။.
470 လိုလိုမယ္မယ္ အာလူးေၾကာ္ထုတ္ေတြပါ ဝယ္လိုက္ေသးတယ္။ ဟိုတယ္ ဧည့္ႀကိဳကို တူးအိုဖိုး သြားခ်င္လို႔ ဆိုၿပီး ေျပာလိုက္ေတာ့ ေကာင္မေလး က အခန္းကို ဖုန္းလွမ္းဆက္ တယ္။ ဟုတ္ကဲ့ တက္ခဲ့ပါတဲ့ ဆရာ မ်ိဳးစည္သူ တစ္ခ်က္ ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္ၿပီး အေပၚထပ္ကို ေလွကားအတိုင္းပဲ တက္သြားလိုက္တယ္။ တူအိုဖိုး ေရွေရာက္ေတာ့ တံခါးေခါက္လိုက္တယ္။ မ ေရ မ မ တံခါးပြင့္သြားတယ္။ ကဲ ေရာက္လာၿပီေပါ့ေလ။ ဝင္ပါရွင္ မ သူငယ္ခ်င္းေတြေရာ ေရတံခြန္သြားမယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ဟိုမွာ ညအိပ္လိမ့္မယ္။ ေအးေအးေဆးေဆးပဲ တကယ္တမ္းေတြၾကေတာ့ ဘာက စေျပာရမွန္းမသိ။ မေမလွမြန္က ဘီယာပုလင္းတစ္ပုလင္းကို ေဖာက္လိုက္ၿပီး က်န္ပုလင္းေတြကို ေရခဲေသတၱာထဲ ထည့္လိုက္တယ္။ ႏွစ္ေယာက္တူတူ ဘီယာေသာက္ေနရင္း နဲ သူၿမိဳ ကိုယ့္ၿမိဳအေၾကာင္းေတြ ေျပာေနၾကတယ္။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ သိတယ္မဟုတ္လား။ မ်ိဳးစည္သူ က လုပ္ငန္းစခ်င္ေနေပမယ့္ မစ ေသးဘူး။ အျပင္မွာပါ စကားစျမည္ ရင္းႏွီးသြားဖို႔ လိုတယ္ေလ။ ဘီယာေသာက္ရင္းနဲ မ်ိဳးစည္သူက မေမလွမြန္ ရဲ လက္ကေလးကို အုပ္ၿပီး ကိုင္လိုက္တယ္။ ေမလွမြန္ၿပဳံးေနတယ္။ ဘယ္လိုလဲ အျပင္မွာ မလွလို႔ စိတ္ပ်က္သြားၿပီလား ဟာ မဟုတ္ပါဘူး။ လွပါတယ္ မရဲ မ်ိဳးစည္သူ နဲ မေမလွမြန္တို႔က ယွဥ္ၿပီးထိုင္ေနၾကတာေလ။ မ်ိဳးစည္သူ က မေမလွမြန္ ရဲ ပုခုံးကို ဖက္ၿပီး သူရင္ထဲ ဆြဲသြင္းလိုက္ေတာ့ မမႀကီးက အလိုက္သင့္ပါလာတယ္။ ဒီလိုနဲ ဘီယာတစ္ပုလင္း ကုန္သြားခဲ့တယ္။ မ်ိဳးစည္သူ က ေမလွမြန္ရဲ နဖူးေလးကို နမ္းလိုက္တယ္။ လက္က်န္ သနပ္ခါး နံေလးနဲ ေခြၽးနံေလးေပါင္းၿပီးရတယ္။ ေခါင္းမေလွ်ာ္ရေသးဘူး ခ်စ္ရဲ ရပါတယ္မ ရယ္။ မ ကိုပဲ နမ္းခ်င္တာပါ ဗီဒီယိုထဲမွာပဲ လိင္ကိစၥေတြ ေျပာေနၾကရာကေန ခု အျပင္မွာ ပထမဆုံး ခ်စ္ၾကၿပီေပါ့။ မ်ိဳးစည္သူ ဟာ မေမလွမြန္ရဲ ေမးဖ်ားကို ဆက္ခနဲမလိုက္ၿပီး ပါးႀကီးကို နမ္းလိုက္တယ္။ ေမလွမြန္ကလည္း သူကို ျပန္နမ္းပါတယ္။ သူတို႔ တမင္ကို ႏူတ္ခမ္းကို ေရွာင္နမ္းေနၾကတယ္။ ႏူတ္ခမ္းအနမ္းက ၿပီးမွေလ။ ၾကာေတာ့ မေနနိုင္ေတာ့ဘူး။ မမႀကီးရဲ ပါးႏွစ္ဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္ေတာ့ ႏူတ္ခမ္းေလးက ေထာ္လာတယ္။ မ်ိဳးစည္သူက အေပၚႏူတ္ခမ္းကို ငုံၿပီးေတာ့ စုပ္ပစ္လိုက္တယ္။ မေမလွမြန္ က ခ်က္ျခင္းျပန္မနမ္းေသးဘူး အလိုက္သင့္ေလး ၿငိမ္ခံေနတယ္။ မ်ိဳးစည္သူ က အေပၚႏူတ္ခမ္းကို စုပ္လိုက္၊ သူလွ်ာနဲ ထိုးလိုက္ အၾကာႀကီး လုပ္ေနမွ တုန႔္ျပန္မႈေတြ ျပန္ေရာက္လာတယ္။ လာမယ့္လာေတာ့လည္း ျမန္လိုက္တာ။ ေမလွမြန္ရဲ လွ်ာႏုႏု လုံးလုံးႀကီးက သူပါးစပ္ထဲကို ေရာက္လာတယ္။ လွ်ာလွ်ာျခင္း နမ္းၾကတာ ဆိုတာ လွ်ာျခင္းပဲ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္သြားၾကသလိုလို။ လွ်ာေလးထုတ္ေပးပါ မရယ္။ ေမာင္ စုပ္ခ်င္လို႔ ေမလွမြန္က ၿငိမ္ေနေပးတယ္။ သူလွ်ာႀကီးကို မ်ိဳးစည္သူဟာ တက္တက္မက္မက္ စုပ္လိုက္တယ္။ ေမလွမြန္ ရဲ ဖက္ထားတဲ့ လက္ေတြက ပိုၿပီးေတာ့ တင္းက်ပ္လာတယ္။သူရဲ အိမ္ေနရင္း ဂါဝန္ ရင္ၫႊန႔္ၾကားထဲကေန လက္ထည့္လိုက္တယ္။ သူအၿမဲကိုင္ၾကည့္ခ်င္ခဲ့တဲ့ နို႔ႀကီးေတြပါလား။ အိပ္ရာေပၚ သြားရေအာင္ ကေလးရယ္ တဲ့။ မ်ိဳးစည္သူ ဟာ မေမလွမြန္ ကို လက္က ဆြဲလာၿပီး အိပ္ရာေပၚ ဆြဲလွဲခ်လိဳက္တယ္။ မရေသးဘူး ႏူတ္ခမ္းေတြကို ျပန္နမ္းေတာ့တာပဲ။ ဒီတစ္ခါေတာ့ အနမ္းေတြက ေတာ္ေတာ္ၾကမ္းလာၿပီ။ နမ္းရင္းနဲ မေမလွမြန္ က သူအေပၚကို ျပန္ေရာက္လာတယ္။ အေပၚကေန ကစ္စ္ေပးေနတာ အားရပါးရ။ မေမလွမြန္ က မ်ိဳးစည္သူရဲ ရွပ္အကၤ ်ီ ၾကယ္သီးေတြကို တစ္လုံးခ်င္း လိုက္ျဖဳတ္တယ္။ မ်ိဳးစည္သူဟာ ခုဆိုရင္ အေပၚပိုင္း ဗလာက်င္းနဲ။ စစ္သားဆိုေတာ့ အဆီပိုမရွိ၊ က်စ္က်စ္လစ္လစ္နဲ။ မေမလွမြန္ ရဲ ဂါဝန္ႀကီးကို ပင့္ၿပီး ဆြဲခြၽတ္လိုက္တယ္။.
471 ဒါေပမဲ့ မကြၽတ္ပါဘူး။ ေပးေပး မ ဖာသာ ခြၽတ္လိုက္မယ္ တဲ့။ အားပါးပါး အၿမဲတမ္းျမင္ၿပီး လိင္အာသာေျဖခဲ့ရတဲ့ နို႔ႀကီးကို အျပင္မွာ ေတြေနရပါလား။ ဟာ မင္းကလည္း ခုလိုႀကီး မၾကည့္နဲကြာ မ ရွက္တယ္ ၾကည့္ေနက်ပဲဟာ မ ကလဲ မတူဘူးကြ။ ခုဟာက အျပင္မွာ ျဖစ္ေနၿပီ ကိုယ္လုံးတီးနဲ ျဖစ္သြားတဲ့အခါ ဖက္ရတာပိုၿပီး ေကာင္းလာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူေတြဟာ လိင္ဆက္ဆံရင္ တစ္ကိုယ္လုံး ခြၽတ္ၾကတာပါ။ ဖက္ထားၿပီး ျပန္နမ္းၾကတယ္။ ႏူတ္ခမ္းက မလႊတ္တမ္းခဲထားၿပီး နမ္းေနရင္း လက္ေတြကလည္း မေမလွမြန္ရဲ နို႔ႀကီး၂ လုံးကို အားပါးတရ ေခ်ေနမိတယ္။ ညည္းသံေလးေတြ သဲ့သဲ့ၾကားရတယ္။ မေမလွမြန္ဟာ တျဖည္းျဖည္း ထန္လာၿပီးေတာ့ မ်ိဳးစည္သူရဲ ေဘာင္းဘီ အျပင္ဘက္ကေန မာေတာင္ေနတဲ့ ပစၥည္းႀကီးကို ပြတ္ေပးေနတယ္။ ႏူတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္ၿပီး နမ္းေနတာပဲကို မိနစ္ ၂၀ ေလာက္ ၾကာသြားတယ္။ ကဲ ကေလး မင္းေဘာင္းဘီကို ခြၽတ္လိုက္ေတာ့ မ လည္း မရွက္ေတာ့ဘူး။ ေတာ္ေတာ္ထန္လာၿပီ ဟာ ီး ထီေပါက္တယ္ဆိုတာ ဒါကို ေျပာတာပဲ။ မ်ိဳးစည္သူဟာ မိေမြးတိုင္း ဖေမြးတိုင္း အေနအထားအတိုင္း ျဖစ္သြားေအာင္ ေဘာင္းဘီ၂ ထပ္လုံးကို ခြၽတ္လိုက္တယ္။ ရွယ္ကိုယ္လုံးႀကီးနဲ မေမလွမြန္ဟာ ေအာက္ကို ကုန္းဆင္းသြားၿပီး မာေနတဲ့ မ်ိဳးစည္သူရဲ လိင္တံႀကီး ထိပ္ကို ငုံထားလိုက္တယ္။ ပါးစပ္ထဲမွာ ငုံထားၿပီးေတာ့ လွ်ာနဲ လိုက္လ်က္ေနတယ္။ ကန္ေတာ့ေနာ္ မေမ မေမက ဘာမွ ျပန္မေျပာဘူး။ ထိပ္ဖ်ားကို ငုံထားရာကေန အားရပါးရ စုပ္ထည့္လိုက္တယ္။ ဝါရင့္တာ သိသာတယ္။ ဒီေလာက္ ပါးစပ္ထဲထည့္ စုပ္ေနတာ လုံးဝ သြားနဲ မကိုက္မိဘူး။ က်င္ကနဲ ေနေအာင္ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းသြားတယ္ဆိုတာ အစုပ္ခံဖူးတဲ့ ငနဲတိုင္း သိပါတယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ မေမလွမြန္ဟာ ခပ္ျမန္ျမန္ေလးစုပ္တယ္။ စုပ္ၿပီးေတာ့ ပစၥည္းနဲ ပတ္လည္ကို လွ်ာနဲ လိုက္လ်က္ေနတာ အားရစရာ ေကာင္းတယ္။ မ်ိဳးစည္သူနဲ ပစၥည္းေတာင့္ႀကီးကို ကိုင္လိုက္ၿပီးေတာ့ ဥေတြကိုေရာ ဖင္ၾကားေတြကိုေရာ လိုက္လ်က္တာပဲ။ မ်ိဳးစည္သူ ဟာ တအားအား စုပ္တသပ္သပ္ နဲ ျဖစ္ေနတယ္။ မ ရယ္။ နားလိုက္ဦး နို႔မို႔ဆို မလုပ္ရဘဲနဲ ၿပီးသြားေတာ့မယ္ ေရာ့ အေမာေျပဆိုၿပီး ပါးႀကီးႏွစ္ဖက္ကို နမ္းလိုက္တယ္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ ခိုးစားေနၾကသူေတြနဲ မတူေတာ့ဘဲ ခ်စ္သူ ႏွစ္ဦးလိုလို။ နို႔စို႔မယ္ေနာ္ မ ဆိုၿပီး မ်ိဳးစည္သူက နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို အားပါးတရာ ၾကည့္ေနမိတယ္။ နို႔သီးထိပ္ အေတာင့္လိုက္ႀကီးေတြကို အားရပါးရ စို႔ေတာ့တာပဲ။ သူမေနနိုင္ေတာ့ဘူး။ တစ္ဖက္ကို ျဖစ္ညွပ္စထားၿပီး တစ္ဖက္ကို စို႔ေနတာ။ မေမလွမြန္ ဟာ တအီးအီး တအားအား နဲ ေအာ္တယ္။ ေအာ္တာ မွ တကယ့္ကို ေအာ္တာေနာ္။ ညည္းေနတာမဟုတ္ဘူး။ ဟိုတယ္ခန္း အျပင္က ၾကားမွာေတာင္ ေၾကာက္ရတယ္။ အား ေမာင္ေလးရယ္။ ကေလးရယ္။ ေကာင္းလိုက္တာ။ အား ေကာင္းလိုက္တာ။ ၾကမ္းၾကမ္းေလး စို႔ပါကြာ မင္းကလည္း အား အား အား အား။ အေမေလး အား ရွီး ရွီး နို႔ႀကီးေတြဟာ ႀကီးေပမယ့္ ေပ်ာ့တြဲတြဲႀကီးေတြမဟုတ္ဘူး။ နို႔စို႔လို႔ ေကာင္းလိုက္တာ။ မ်ိဳးစည္သူ မေနနိုင္ေတာ့ဘူး။ အၿမဲတမ္းေတြေနက် သေျပေရာင္ အဖုတ္အကြဲေၾကာင္းႀကီးကို လွ်ာနဲ လ်က္ေတာ့မယ္။ မ်ိဳးစည္သူ တျဖည္းျဖည္း ေအာက္ဆင္းသြားေတာ့ မေမလွမြန္က အလိုက္တသိ ေပါင္ကို ကားေပးတယ္။ အားပါးပါး ပစၥည္းႀကီးက အြန္လိုင္းမွာေတြခဲ့တုန္းကအတိုင္းပဲ လွလိုက္တာ။ အေမႊးေတြလည္း ရိတ္ထားတယ္။မ်ိဳးစည္သူ ဟာ အရည္ေတြ႐ႊဲေနတဲ့ ဟာႀကီးကို မ႐ြံနိုင္ေတာ့ဘူး။ သူလည္း တအားထန္ေနၿပီေလ။ အားရပါးရ လ်က္ခ်လိဳက္တယ္။ လက္မႏွက္ဖက္နဲ ၿဖဲထားၿပီးေတာ့ ျပဴးထြက္လာတဲ့ အေစ့ကို ကစ္ဆင္ ေပးတာ။ လွ်ာနဲ လည္း အေပၚေအာက္ ပြတ္ခ်ေပးတယ္။ မေမလွမြန္လား။ ဖီးတက္တာမွ ဖင္ႀကီးႏွစ္လုံးကို တုန္ေနတာပဲ။.
472 တုန္တက္ေနတာ။ ေမာင္ေလးရယ္ ေတာ္လိုက္တာ ေတာ္လိုက္တာ နဲပဲ ေျပာေနတယ္။ လက္ခလယ္နဲ အဖုတ္ေခါင္းႀကီးထဲကို ထိုးထည့္ရင္း လွ်ာနဲ လည္း ထိပ္ဖ်ားကို စုပ္ေပးေနေတာ့ မေမလွမြန္မွာ ဘာေတြ ေအာ္မိလို႔ ေအာ္မိမွန္းကို မသိေတာ့ဘူး။ တရွီးရွီး တရွားရွားနဲ။ ကဲ လုပ္ငန္းစေတာ့မယ္ ။ ေလွႀကီးထိုး ရိုးရိုးပဲေလ။ အေပၚကေန ပစၥည္းကို အရင္းကေနကိုင္ၿပီး မေမလွမြန္ ရဲ အဖုတ္ရည္ ႐ႊဲ႐ႊဲႀကီးကို ေတ့လိုက္တယ္။ ျဖည္းျဖည္းထည့္ေနာ္ ကေလး။ မ က မလုပ္တာ ၾကာၿပီ လို႔ ေျပာတယ္။ ဇိကနဲ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထိုးထည့္လိုက္တယ္။ပထမပိုင္းေတာ့ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းပဲ ေရွတိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္တာေပါ့။ မေမလွဟာ မ်က္လုံးေလး ေမွးလို႔ တိုးတိုးေလး ညည္းရင္းခံေနတယ္။ ခဏေနေတာ့ သူလည္း ဖီးတက္လာပုံရတယ္။ ေအာက္ကေန ျပန္ေဆာင့္ေပးေနတယ္။ ပစၥည္းႀကီးႏွစ္ခုလုံးဟာ တဏွာရည္ေတြ ထန္ေနတာမို႔ တဗြက္ဗြက္နဲ အသံေတြ ျမည္ေနတဲ့။ မေမလွမြန္ က ေအာ္လိုက္၊ မ်ိဳးစည္သူက ညည္းလိုက္နဲ တကယ့္အားရစရာႀကီးေပါ့။ မ ေလးဘက္ေထာက္ေပးပါလား ေခါင္းၿငိမ့္ရင္း ေလးဘက္ေထာက္ေပးတယ္။ ဖင္လုံးႀကီးဟာ ေကာ့ေနတာပဲ။ ဖင္ႀကီးကို ကိုင္ၿပီး လုပ္ရတာလည္း တမ်ိဳးေကာင္းတာပဲ။ ေမာင္ေလးေရ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလးနဲ ျမန္ျမန္ေလးလုပ္လိုက္ ၿပိဳင္တူၿပီးရေအာင္ မမ ၿပီးေတာ့မယ္ မ်ိဳးစည္သူလည္း စိတ္ကို လႊတ္ေပးလိုက္တယ္။ တဒိုင္းဒိုင္းနဲ ဆက္တိုက္ အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ ေဆာင့္ေပးလိုက္တယ္။ သူတကိုယ္လုံးက အေၾကာေတြ တုန္ယီၿပီး ၿပီးသြားတယ္။ သုတ္ရည္ေတြလည္း ဘယ္ေလာက္ေတာင္ပန္းထြက္သြားတယ္မ သိဘူး။ ဆြဲမထုတ္နဲဦး ေမာင္ေလးရယ္။ မ ကို ဖက္ထားေပးပါ တဲ့ ေျပာတယ္။ ေနာက္ကေန ပစၥည္းကို ထည့္ထားၿပီး ခါးကေန ဖက္ထားေပးတယ္။ မေမလွမြန္က ေခါင္းကို လွည့္ၿပီး မ်ိဳးစည္သူနဲ ေမးဖ်ားကို ၾကင္ၾကင္နာနာေလး နမ္းလိုက္တယ္။ ေတာ္လြန္းလို႔ ဆုခ်တာေနာ္ ေကာင္ေလး တဲ့။ ၿပီးပါၿပီ မိုးေအးေအး ႏွင့္ အိမ္မွာ တစ္မွာ တစ္ေယာက္တည္း ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ ဇာတ္လမ္းေလးၾကည့္ နဲ ဇိမ္က်ေနမိတယ္ ။ မိန္းမ က ဒီေန သူ ညီမ ၀မ္းကြဲ အိမ္ ကိစၥ ရွိလို ထြက္သြားတာ နဲ ကၽြန္ေနာ္ လည္း ေကာ္ဖီ တစ္ခြက္ ေဖ်ာ္ပီး မိန္းမ မရွိတုန္း ဧည့္ခန္းမွာ ေအာကားထိုင္ၾကည့္ရင္း ဇိမ္ယူေနလိုက္တယ္ ။အျပင္မွာ မိုးကလည္း သည္းသည္းမဲမဲ ကိုခ်ေနတယ္ ။ ``ေဒါက္ ေဒါက္ေဒါက္ ´´ အိမ္ေရွတခါး ေခါက္သံေၾကာင့္ ကၽြန္ေနာ္ လန္သြားတယ္ ။ ပုဆိုးစ ေျဖပီး လီးကိုင္ကာ ေအာကားၾကည့္ေနေတာ့ စိတ္ေတြ လြင့္ေနတဲ့ အခ်ိန္ တခါး ေခါက္သံ ၾကားလိုက္ရတာကို း။ ပုဆိုးေသခ်ာျပင္၀တ္လိုက္ပီး တီဗီ ကို ရီမုတ္ျဖင့္လွမ္းပိတ္ကာ တံခါးရွိရာ လာခဲ့လိုက္တယ္ ။ မိန္းမ မ်ား ျပန္လာတာလားမသိ သြားခါနီးတုန္းကေတာ့ မွာသြားတာ အျပန္ေနာက္က်မွာမို ေနလည္စာ ပါ ခ်က္ေပးသြားတယ္ ေျပာသြားတာပဲ ။ ကၽြန္ေနာ္ စိတ္ထဲ ေတြး ရင္းတံခါးကို ဆြဲဖြင့္လိုက္တယ္ ``ဟင္ေမသီ ပါလား မိုးေတြလည္း ရြဲစိုလို ဘယ္ကေန ဘယ္လို ေရာက္လာတာလဲ´´ ``အမေလး မိုးေအးေအး နဲ နင္တိုလင္မယား ေတာ္ေတာ္ ဇိမ္က်ေနတယ္ ထင္တယ္ တံခါးေခါက္သံေတာင္မၾကားၾကဘူး ဒီမွာ ခ်မ္းလို ေသေတာ့မယ္´´ ေမသီက ကၽြန္ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္း မင္းညီ ရဲ မိန္းမ ကၽြန္ေနာ္ နဲ ေမသီကလည္း ေက်ာင္းကတည္းက သူငယ္ခ်င္းေတြပဲ ကၽြန္ေနာ္ တို သုံးေယာက္က အလယ္တန္းကေန တကၠသိုလ္ ထိ အတူတူ တက္ခဲ့ၾကတာ ။ မင္းညီ နဲ ေမသီ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္က လက္ထပ္သြားၾကတာ ကၽြန္ေနာ္ နဲ ကၽြန္ေနာ့္မိန္းမ ေ၀ေ၀ တို လက္ထပ္တာနဲ မတိမ္းမေႏွာင္းပဲ ။ ေမသီ က သြက္တယ္ ေက်ာင္းတုန္းက ကၽြန္ေနာ္ သူကို ပိုးပန္းဘို ၾကံေသးတယ္ ဟိုေကာင္ မင္းညီ က ဦးသြားတာ နဲ သူငယ္ခ်င္း အခ်င္းခ်င္း မို လက္ေလ်ာ့လိုက္ရတယ္ ။ မင္းညီ နဲ ကၽြန္ေနာ္ နဲ ကလည္း အရမ္းခင္တာ ။.
473 ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ တကၠသိုလ္ မွာ တုန္းက ဖြန္ေၾကာင္ အတူတူ ေကတီဗီသြားအတူတူ မာဆက္သြား အတူတူ ေနာက္ဆံုး ဖာေတာင္ အတူတူ သြားခ် ခဲ့ၾကတဲ့သူေတြဗ် ။ ဒါေပမယ္ ဒီေကာင္ႀကီးက ေမသီ ကို ေၾကြေနတယ္ ဆိုတာ နဲ ကၽြန္ေနာ္ လည္း ေနာက္ဆုတ္ခဲ့ရတာ ။ ေမသီက လည္း ေၾကြလည္း ေၾကြခ်င္စရာေလ အသားကျဖဴျဖဴ မြန္စပ္တယ္ ။ မြန္ဗမာ ကျပား တင္လံုးၾကီးၾကီး အရပ္က ေယာက်ၤားေလး ေတြ မွီတယ္ ငါးေပသံုး ေက်ာ္ေလာက္မယ္ ။ ေက်ာင္းပီးေတာ့ သူတို ႏွစ္ေယာက္ လက္ထပ္သြားပီး မၾကာဘူး ကၽြန္ေတာ္ လည္း အေမ့သူသယ္ခ်င္း ရဲ သမီး ေ၀ေ၀စိုး နဲ လက္ထပ္ျဖစ္ခဲ့တာ ။ ``ဟဲ့ မုိးေ၀ ဘာၾကည့္ေနတာလဲ မျမင္ဖူးတဲ့ အတိုင္းပဲ ေ၀ေ၀ က ဘယ္သြားလိုတုန္း သူပဲ ငါ့ကို အိမ္လာခဲ့ပါ ခ်ိန္းထားပီး ေမ့သြားတာလားမသိဘူး ´´ ``သူ ညီမ ၀မ္းကြဲ အိမ္ အေရးႀကီးလို ဆုိပီး ထြက္သြားတာပဲ ´´ `` ေအာ္ ငါ အရမ္းခ်မ္းေနပီ နင့္မိန္းမ အက်ီတစ္စံုေလာက္ ထုတ္ေပးဦး အ၀တ္ေတြ လဲ ခ်င္ေနပီ ´´ ``ေအးး ေအးးး လာလာ ´´ ကၽြန္ေနာ္ အိမ္တံခါး ကို ျပန္ပိတ္ပီး ေမသီ ကို ကၽြန္ေနာ္တို အခန္းထဲ ေခၚလာလိုက္တယ္ ``ေရာ့ တဘက္ သုတ္လိုက္ဦး ´´ ကၽြန္ေနာ္တို လင္မယား ႏွစ္ေယာက္ရဲ အိပ္ခန္းထဲကို ေရစို၀တ္ေတြ နဲ ေမသီလိုက္လာတယ္ အရမ္းလည္း ခ်မ္းေနပံုရတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ တဘက္ ထုတ္ေပးေတာ့ ေခါင္းေတြ လက္ေတြ သုတ္ရင္း နုတ္ခမ္းေတြ က လည္း တစပ္စပ္ တုန္ေနတယ္ တကိုယ္လံုး မိုးေရေတြ ရြဲစိုေနေတာ့ ထမိန္ေတြကလည္း ေပါင္သားေတြ ကို ကပ္ေနပီး အေျမွာင္းလိုက္ ေပၚထြက္ေနတယ္ ။ ဘိုက္သားေတြက ေက်ာင္းတုန္းကေလာက္ ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္ သိပ္မရွိေတာ့ေပမည့္ ၾကည့္ရရုပ္မဆိုးေသး ။ ဘီဒိုထဲမွာ မိန္းမ ရဲ ဂါ၀န္တစ္ထည္ ထုတ္ေပးလိုက္ပီး အခန္းထဲက ထြက္ခဲ့လိုက္တယ္ ။ မ်က္စိထဲမွာေတာ့ တင္ကားကားေပၚမွာ ထမိန္က ကပ္လွ်က္ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ေမသီ့ ေပါင္တံႀကီးေတြ ကို ျမင္ေယာင္ေနမိတယ္ ။ ခုန က ေအာကားၾကည့္ထားတဲ့ အရွိန္ကလည္း မေသေသး ဘူးေလ ။ ဧည့္ခန္းမွာ ျပန္ထိုင္မယ္လုပ္တုန္း အခန္းထဲက ေမသီ့ ရဲ တုန္တုန္ခ်ိခ်ိ ေခၚသံ ၾကားလို အခန္းထဲ ျပန္ေျပး၀င္လာလိုက္တယ္ ေမသီတစ္ေယာက္ကၽြန္ေနာ့္ တုိ လင္မယားကုတင္ႀကီးေပၚမွာ ေစာင္ ေခါင္းမွီးျခံဳထားရင္း တုန္ေနတယ္ ။ မိန္းေတြ ျဖစ္တတ္တဲ့ မီးယပ္ခ်မ္း ျဖစ္ပီထင္တယ္ ``ေမသီ ေမသီ ရရဲလား ´´ ``ဟီးးးးဟီးးးး ခ်မ္းတယ္ ဟီးးးး ေစာင္ထပ္ျခံဳေပးဦး းးး´´ ဘီဒိုထဲက ဂြမ္းေစာင္တစ္ထည္ ထပ္ယူလို္ကပီး ေမသီ့ ေပၚ ျခံဳေပးလိုက္တယ္ ။ တုန္ေနတာ မေပ်ာက္ေသး ``ဟီးးးးးဟီးးးး ခ်မ္းတယ္ မိုးေ၀ ငါ့ေပၚ တက္ဖိေပးထားပါလားး ဟီးးးအီးးးး´´ ဟင္ ဒုကၡပဲ ေမသီကလည္း အရမ္းခ်မ္းေနတယ္ ပီးေတာ့ လည္း ၾကည့္ဦးေလ ကုတင္ေပၚမွာ ပုဆစ္တုတ္ေကြးထားပီး ေစာင္ကို ေခါင္းမွီးျခံဳထားတာ ဒူးတုတ္ပီး ဖင္ကုန္းကာ ေကြးေနတဲ့ပံုမ်ိဳး ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လို တက္ဖိရမလဲ ။ မိန္းမေတြ မီးယပ္ခ်မ္းက ကၽြန္ေနာ္ တို ငွက္ဖ်ား ထသလိုပဲ ေစာင္ဘယ္ေလာက္ျခံဳျခံဳ မရဘူး အေပၚ က လူတက္ဖိ ပီး အေႏြးဓါတ္ ေပးမွ ပိုအဆင္ေျပတယ္ ။ ပီးေတာ့လည္း ၾကည့္ဦး ကုတင္ေဘးမွာက ခုနက သူ၀တ္လာတဲ့ အ၀တ္ေတြ အကုန္ခၽြတ္ပီး ေျခရင္းမွာ ခ်ထားတယ္ ကၽြန္ေနာ္ ေပးခဲ့တဲ့ ဂါ၀န္ကလည္း ကုတင္ေဘာင္ေပၚမွာ ေခါက္လွ်က္သားပဲရွိေသးတယ္ ။ဧကႏၱ သူ အက်ီခၽြတ္ တဘက္သုတ္ရင္း မီးယပ္ခ်မ္းထလာလို ဂါ၀န္ အက်ီ ေတာင္ မ၀တ္နိုင္ေသးဘဲ ေစာင္ျခံဳပီး တက္ေကြးတာ ျဖစ္မယ္ ။ `မိုးေ၀ လုပ္ေလဟာ ဟီးးးးဟီးးး ခ်မ္းလြန္းလို ေသေတာ့မယ္ ´´ မထူးေတာ့ ေမွာက္လွ်က္ပုဇြန္ထုပ္ေကြး ေကြးေနတဲ့ ေမသီ အေပၚ ကၽြန္ေနာ္ တက္ခြပီး ေမွာက္လိုက္တယ္ ေစာင္ႏွစ္ထပ္ ျခံဳထားတာ မို မသိသာေပမယ့္ ေမသီ့ ဖင္တံုးေပၚတည့္တည့္မွာ ကၽြန္ေနာ့္ ေပါင္ဂြၾကား နဲ ခြထားေတာ့ ဆံုမွတ္ႏွစ္ခုၾကားမွာ ေစာင္ႏွစ္ထည္ သာျခားနားေနေတာ့တယ္ ။.
474 ေအာက္က ေမသီ က တုန္ေနေတာ့ ပိုဆိုးလာတယ္ တင္ပါးေတြက တုန္တုန္ေနပီး ကၽြန္ေနာ့္ လီးကို ပြတ္ေနသလို ျဖစ္ေနေတာ့ အရွိန္မေျပေသးတဲ့ ကၽြန္ေနာ့္ လီးကလည္း တအား ေတာင္လာတယ္ ။ ဖင္ကုန္းပီး တုန္ေနတဲ့ ေမသီ့ အေပၚ တက္ခြ ဖိထားမွ ေတာ့ မေတာင္ပဲ ဘယ္ေနေတာ့မလဲဗ်ာ ။ ဆယ္မိနစ္ သာသာ ေလာက္ ေနေတာ့ ေမသီ ျငိမ္သြားတယ္ အခ်မ္းေျပသြားပီထင္တယ္ ညည္းသံလည္း ေပ်ာက္သြားတယ္ ။ ``ေမသီ ရရဲလား သက္သာလား ´´ ``အင္းးး သက္သာပါတယ္နဲနဲေတာ့ ခ်မ္းေနတုန္းပဲ´´ ေစာင္ေအာက္မွ ေမသီ ျပန္ေျပာတယ္ သူ တင္ပါးၾကားမွာ ကၽြန္ေနာ့္လီးတံ ဖိမိေနတာ ေစာင္ခံေနေတာ့ မသိဘူးထင္ပါတယ္ ခန ေနေတာ့ ေမသီ ေခါင္းမွီးျခံဳထားတဲ့ ေစာင္ကို လွမ္လိုက္တယ္ ကၽြန္ေနာ့္ မ်က္ႏွာ နဲ သူမ်က္ႏွာ ကပ္လွ်က္ လို ျဖစ္သြားတယ္ ။ ``ေညာင္းလာပီ ခနဖယ္ဦး ´´ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေနာ္ သူေပၚက ဆင္းပီး ေဘးမွာ လွဲလိုက္တယ္ ပုဆစ္ တုတ္ ေကြးပီး ကုန္းထားရာက ေန ကၽြန္ေနာ့္ ဘက္ကို ကိုယ္လံုးေလး လည္ပီး လဲွလိုက္တယ္ ။ ေျခေထာက္ေတြကို ျပန္ဆန္ပီး အေပၚက ဂြမ္းေစာင္တစ္ထပ္ကို ဖယ္လိုက္တယ္ ။ ေအာက္က ေစာင္က အပါး ။ကၽြန္ေနာ္ နဲ ကုတင္ေပၚမွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လို ျဖစ္သြားေတာ့ ကၽြန္ေနာ္ နဲ မ်က္လံုးခ်င္း ဆံုသြားတယ္ ။ ကၽြန္ေနာ္ လက္က ေမသီ့ ကိုယ္လံုးေလး ကို အသာဖက္ထားတုန္း ရွိေသးတယ္ ။ ေစာင္ပါးပါးေလး သာျခံဳထားတဲ့ ေမသီ့ ကိုယ္လံုးက ကၽြန္ေနာ့္ ရင္ခြင္ထဲ ေရာက္လု နီးပါး ။ ကၽြန္ေနာ္ ကိုယ္လံုးကို သူ ဘက္ကို နဲနဲ ထပ္ေရြလိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေနာ့္ ရဲ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ မ၀တ္ထားတဲ့ လီးႀကီးက ပုဆိုးနဲ ေစာင္ပါး ေလး ခံေနတဲ့ ၾကားက ေမသီ့ ေပါင္ကို သြားေထာက္မိသြားတယ္ ။ ေမသီ မ်က္လံုး ျပဴးသြားတယ္ ။ပီးေတာ့မွ သူလည္းသတိရသြားတယ္ ထင္တယ္ ေစာင္ေအာက္မွာ လည္း ေမသီ ဘာမွ မ၀တ္ထားဘူး ။ ``ဟဲ့မိုးေ၀ ေအာက္က နင့္ဟိုဟာ´´ ေမသီ့ ကိုယ္လံုးေလး ေနာက္ကို နဲနဲ ဆုတ္သြားတယ္ ။ ကၽြန္ေနာ္ လည္း မထူးေတာ့ ေမသီ့ ကိုယ္လံုး ကို ကၽြန္ေနာ္လက္နဲ ထပ္ဆြဲပီး ခပ္ၾကပ္ၾကပ္ဖတ္လိုက္တယ္ ။ ``ဟဲ့ မိုးေ၀ ငါငါ ရပီ ဖယ္ေတာ့ေလ သက္သာပီ´´ ``နင္သက္သာ သြားေပမယ့္ ငါမသက္သာေတာ့ဘူး ေမသီ´´ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာလည္းေျပာ လက္ကလည္း ေမသီ့ တင္ပါး ကို လွမ္းကိုင္လိုက္ပီး ကၽြန္ေတာ့ဘက္ကို ဆြဲလိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေနာ့္လီးက ေမသီ့ ေပါင္ႀကား ကို ပိုေထာက္သလို ျဖစ္သြားတယ္ ။ ``ဟဲ့ မိုးေ၀ ငါနင့္သူငယ္ခ်င္း မိန္းမ ေနာ္ သတိေလးဘာေလ ထားဦး နင့္မိန္းမ နဲ မွားေနတာလား ´´ ``မမွားပါဘူး မင္းညီ က နင့္ ကို ငါ့ေနာက္မွ ႀကိဳက္တာပါဟာ သူငယ္ခ်င္း အခ်င္းခ်င္းမို႔ ငါေလ်ာ့ေပးလိုက္တာ နင့္ကို ငါက အရင္ ႀကိဳက္ခဲ့တာ ´´ ``ဟင္ မဟုတ္တာေတြ ေလ်ာက္မေျပာနဲဟာ ဖယ္ေတာ့ ေ၀ေ၀ ျပန္လာရင္ ဒုကၡ ေတြလိမ့္မယ္ ´´ ကၽြန္ေနာ္ ေမသီ ကို စကား ထပ္အေျပာမခံေတာ့ သူ နုတ္ခမ္း ပါးပါးေလး ကို စုပ္ခဲလိုက္တယ္ ``ျပြတ္ ျပြတ္ ´´ ``အု အင္ျပြတ္ ျပြတ္ ´´ ကၽြန္ေနာ့္လက္ကလည္း ေစာင္ေအာက္ကို ေ၇ာက္သြားပီး ေမသီ့ တင္ပါး ေပၚကို ပြတ္ေပးေနလိုက္တယ္ ။ ေမသီ က အတင္းရုန္းတယ္ မရ ၊ ကၽြန္ေနာ္ အလြတ္မေပး ။ နုတ္ခမ္း ကို အတင္း ဆြဲစုပ္ထားပီး ကၽြန္ေနာ့္လက္ေတြက တင္ပါးေပၚမွ တဆင့္ ေမသီ့ ရဲ ပိပိ ေလး ရွိရာ ကို လွမ္းကိုင္လိုက္တယ္ ။ ေပါင္ႏွစ္လံုး ကို အတင္းညွပ္ေစ့ ထားတာေၾကာင့္ ပိပိ ေလး ရွိရာ ကို မနဲ လက္ထိုးသြင္းရတယ္ ။ တင္ပါး ေနာက္က ေနလွမ္း နိႈက္ ရတာ မို ခက္ခက္ခဲခဲ လက္ကို ေရာက္ေအာင္ သြင္းရတယ္ ။ ေတြပါပီ ေမသီ့ အဖုတ္ေလး ကၽြန္ေနာ့္ လက္ခလယ္ကို အဖုတ္ အကြဲေၾကာင္းထဲကို ထိုးထဲ့လိုက္တယ္ ။.
475 လက္တစ္ဆစ္ေလာက္ပဲ ၀င္တယ္ ကၽြန္ေနာ္ ၀င္သြားတဲ့ တစ္တဆစ္ သာသာ ေလာက္ကို ေကြးဆန္ လုပ္ရင္း အဖုတ္ကို ကလိေပးေနလိုက္ရင္း နုတ္ခမ္းကလည္း ကစ္ဆင္ ကို မျပတ္ဆြဲေပးေနလိုက္တယ္ စထည့္ထည့္ခ်င္းေတာ့ လက္ခလယ္က ေျခာက္ေျခာက္ေသြေသြ ရွိလွေပမယ့္ ငါးမိနစ္ေလာက္ ၾကာေတာ့ အဖုတ္ထဲ မွာ အၾကည္ရြဲရြဲေလးေတြ ျဖင့္ေခ်ာေခ်ာခ်ဴခ်ဴ ျဖစ္လာတယ္ ။ အစကေလာက္လည္း ေမသီ မရုန္းေတာ့ ။ နမ္းေနတဲ့နုတ္ခမ္း ကို ေမသီ က အတင္းခြာပီး ``မိုးေ၀ နင္အရမ္း ဆိုးတာပဲ အသက္ရွဴေတာင္ၾကပ္လာပီ နဲနဲ ေလ်ာ့ဦး တကတည္း မိန္းမမရွိတဲ့သ စက္ပတ္ မကိုင္ဖူးတဲ့သူက်ေနတာပဲ တကယ္တည္း´´ ``ငါမေနနိုင္ေတာ့လိုပါ ဟာ စိတ္ေတြ ထိန္းမရေတာ့ဘူး ´´ ``ရေအာင္ ထိန္း ´´ ``မရေတာ့ဘူး ခုနက နင္ မိုးေရေတြစိုပီး တင္ပါးေတြ မွာ ထမိန္ေလး ကပ္ေနတာရယ္ နင့္တင္ပါးေပၚ တက္ခြဖိထားတာရယ္ ဘယ္လို ထိန္းလိုရေတာ့မလဲ ငါ့ကို ခြင့္ျပဳလိုက္ေတာ့ေနာ္ သူငယ္ခ်င္း´´ ``ဘာသူငယ္ခ်င္းလဲ ရစရာမရွိေအာင္ ကိုင္တြယ္ေနပီးေတာ့မ်ား သူငယ္ခ်င္း ေျပာေနေသးတယ္ နင့္မိန္းမ သိမွာ မေၾကာက္ဘူးလား ´´ ``ငါ့မိန္းမ က ညေနမွ ျပန္လာမွာ ေအးေအးေဆးေဆးပဲ သူမသိပါဘူး´´ ေျပာလည္းေျပာ ကၽြန္ေနာ့္လက္ကလဲ အဖုတ္ထဲ နိႈက္ကလိ ေနတာ ကို ဆက္တိုက္လုပ္ေပးေနတယ္ ။ ``ေတာ္ေတာ္ ဆိုးတဲ့ေကာင္ ေျပာလိုကို မရဘူး´´ ေမသီက အပ်ိဳေလးတစ္ေယာက္အလား ကၽြန္ေနာ့္ ကို မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္လွမ္းပစ္လိုက္ တယ္။ ေမသီ့ ပါးေလးကို တစ္ခ်က္လွမ္းနမ္းလိုက္ရင္း ကၽြန္ေနာ့္ လက္က ေမသီ ကိုယ္ေပၚမွ ေစာင္ပါးေလးကို ခြာခ်လိုက္တယ္ ။ ရွက္သြားသည့္ အမူအရာ ျဖင့္ ေမသီ ကၽြန္ေနာ့္ ကိုယ္ထဲ ကို တိုး၀င္လာတယ္ ။ ပုဆိုး ခါးပံုစ ေျပေနပီ ျဖစ္တဲ့ ကၽြန္ေနာ့္ ပုဆိုးကို ေျခေထာက္ျဖင့္ ဆြဲ ကာ ေအာက္ကို လံုးေထြး ခၽြတ္လိုက္တယ္ ။ ကၽြန္ေနာ့္ လီးက လဲ တအား ေတာင္ေနပီ ။ ေမသီက ကၽြန္ေနာ့္ လီး ကို မသိမသာ လွမ္းၾကည့္တယ္ ။ ကၽြန္ေနာ့္ လက္ကို အဖုတ္ထဲက ေန ျပန္ရုတ္လိုက္ပီး ေမသီ့ ကို ပက္လက္လွန္ အေနအထား ျဖစ္ေအာက္ တြန္းလိုက္တယ္ ကၽြန္ေနာ္လည္း ေမသီ့ ေပၚ တက္ခြလိုက္တယ္ ။ ေမသီက မ်က္လံုးေလး မွိတ္ထားပီး သူလက္ႏွစ္ဘက္က နိုသီး ႏွစ္ဘက္ ေပၚ ကို ဖံုးအုပ္ထားတယ္ ။ ၾကည့္စမ္း ေမသီ့ အဖုတ္မွာ အေမႊးမရွိ ေျပာင္ေနေအာင္ ရိတ္ထားတာပဲ ။ ကၽြန္ေနာ့္ မိန္းမ ေ၀ေ၀ ကေတာ့ အေမႊး မရိတ္တတ္ ရိတ္သည့္ အက်င့္လည္းမရွိ ။ အခုလို အဖုတ္ အေမႊး မရွိ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္လုိက္ရေတာ့ ကၽြန္ေနာ့္ ရမၼက္စိတ္ေတြ ပိုၾကြသြားသလိုပဲ ။ လူဆိုတာလဲ ခက္သား အဖုတ္ေမႊး ထူတာ ခနခန ျမင္ေနရရင္ အေမႊးမရွိတဲ အဖုတ္ကို စိတ္ထတယ္ ။ အဖုတ္ ေမႊး မရွိတာ ခနခန လိုးေနရရင္လည္း အဖုတ္ထူထူ မိန္းမ ကို လိုးခ်င္ၾကျပန္ေရာေလ ။။ စိတ္ဆိုတာ ျမင္ေနက် မဟုတ္တာ ကို ပို တမ္းတ တတ္တာပဲေလ ။ ကၽြန္ေနာ္က လေမႊး ကို ခနခန ရိတ္တယ္ မိန္းမက မရိတ္ ။ ေဟာအခုေတာ့ အေမႊး ရိတ္ထားတဲ့ အဖုတ္နဲလီး ေတြၾကပီေလ။ ကၽြန္ေနာ့္လီးတံကို ေမသီ့ အဖုတ္ေပၚ အလ်ားလိုက္ တင္ထားရင္း ေမသီ့ လက္ႏွစ္ဘက္ကို ရင္ဘက္ ေပၚ က ေနဆြဲ ခြာလိုက္တယ္ ။ ပီးေတာ့ ေမသီး နိုေတြကို ကုန္းစိုရင္း အဖုတ္ေပၚလီးအေခ်ာင္းလိုက္ အကြဲေၾကာင္းတစ္ေလ်ာက္ ပြတ္ဆြဲလိုက္တယ္ ``ျပြတ္ ျပြတ္ ျပြတ္ ´´ ``အားးး မိုးေ၀ အားးးး´´ ေမသီ့လက္ေတြက ကၽြန္ေနာ့္ ေက်ာကုန္းကို လာဖက္လာပီး ေပါင္တံေတြကလည္း တျဖည္းျဖည္း ကားသြားတယ္ ။ ``အားးးမိုးေ၀အားးး ငါလည္း စိတ္ေတြ ပါလာပီဟာ ဘယ္လိုမွန္းမသိေတာ့ဘူး အားးး`` ေမသီ ထံမွ ညည္းသံ ေတြ ထြက္လာပီး ေအာက္ကေန အဖုတ္ကို ျပန္ေကာ့တင္ကာ ျပန္ပြတ္လာတယ္ ။ ``အားးး မိုးေ၀ မခံစားနိုင္ေတာ့ဘူး နင့္လီးသြင္းလိုက္ေတာ့ ငါ့အဖုတ္ထဲ တအားယားလာပီ အားးး´´ ``အင္းးး ေမသီ နင့္ကို ငါလိုးေတာ့မယ္ေနာ္ သြင္းလိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္ ´´ ``အင္းးး လိုးေတာ့ မိုးေ၀ရာ ငါတအား ယားေနပီ ထည့္လိုက္ေတာ့ ´´ ေမသီ ေပါင္ကို ေသခ်ာကားပစ္လုိက္ကာ ဒူးႏွစ္ဘက္ကို ေထာင္လိုက္ရင္း ကၽြန္ေနာ့္လီး ကိုလွမ္းကိုင္ရင္း အဖုတ္၀မွာ ေတ့လိုက္ေတာ့တယ္ ။.
476 ကၽြန္ေနာ္လည္း ကိုယ္ကို ျပန္မတ္လိုက္ကာ ေမသီ့ ခါးကို ကိုင္းရင္း အခ်ိန္ မဆိုင္းေတာ့ပဲ ေမသီ့ အဖုတ္ထဲကိုလီး ထိုးသြင္းပစ္လုိက္တယ္ ``ဘြတ္ ပလြတ္ ´´ ``ဘြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ´´ ``ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ ´´ ``ဖုတ္ ဖုတ္ ဖုတ္ ´´ ``အားးးးေကာင္းတယ္ မိုးေ၀ ေစာင့္ေပး အားးးး´´ ေမသီကလည္း ကၽြန္ေနာ့္ တင္ပါးေတြ ကိုလွမ္းကိုင္ကာ ေအာက္မွ ေစာက္ဖုတ္ကို ေကာ့ေကာ့ေပးေနတယ္ ကၽြန္ေနာ္ကလည္း ေမသီ့ ခါးကို ကိုင္ကာ အားရွိပါးရွိ ေစာင့္ေစာင့္လိုးေနတယ္ ``ေဖာင္း ေဖာင္းေဖာင္း ´´ ``ဘြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ´´ ``အအားးးေကာင္းးးေကာင္းးတယ္´´ ``ဖြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္ ´´ ``အားးးးေကာင္းတယ္ မိုးေ၀ ေစာင့္ေပး အားးးရွီးးးးးးးးးး´´ ကၽြန္ေနာ္လည္း ေအာက္က ေအာ္ညည္းေနတဲ့ အသံေၾကာင့္ စိတ္ေတြ ပိုၾကြကာ ေစာင့္ေစာင့္ပီး လိုးေပးေနမိတယ္ ။ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ ဆက္တိုက္လိုးပီးေတာ့ ေညာင္းလာတာမို ``ေမသီ ဖင္ကုန္းေပးပါလား ေနာက္ကေန ေစာင့္လိုးခ်င္လို`` ``အင္းးးး´´ ကၽြန္ေနာ့္ လီးကို ခန ခၽြတ္လိုက္ပီး ေနာက္ကို နဲနဲ ဆုတ္လိုက္တယ္ ေမသီလည္း ကုန္းထလာပီး ေလးဘက္ေထာက္ဖင္ကုန္းလိုက္တယ္ ။ ဖင္ကုန္းလိုက္မွ ေမသီဖင္ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး လံုးခဲခဲ ႀကီး ကို ေသခ်ာ ျမင္ရေတာ့တယ္ ။ ကားလိုက္တဲ့ တင္ပါး ကၽြန္ေနာ့္ မိန္းမ ဖင္ထက္ေတာင္ ထြားမယ္ ထင္တယ္ ။ ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္း ကို ခပ္ကားကား ထားပီး ေလးဘက္ေထာက္ထားတာမို ေမသီ့ ေစာက္ဖုတ္အာအာ ႀကီး က ေနာက္ကိုျပဳထြက္ေနတယ္ ။ ေစာက္ဖုတ္တင္မက အသားျဖဴျဖဴ တင္ႏွစ္ျခမ္းၾကားမွ စအို၀ ညိုတိုတိုေလးရဲ ခေရပြင့္ ေလး ကို ပါ ေသခ်ာ ျမင္လိုက္ရတယ္ ။ ေစာက္ဖုတ္နုတ္ခမ္းသားေတြက ေဘးကို အာထြက္ေနပီး အရည္ၾကည္ေတြျဖင့္ စိုရြဲေနတယ္။ ေစာက္ဖုတ္အာအာ ႀကီးထဲမွ အတြင္းသား နီရဲရဲေလး ပါလွမ္းျမင္ေနလိုက္ရေတာ့ မေနနိုင္ေတာ့ပဲ ကၽြန္ေနာ္ ေနာက္ကေန ကုန္းယက္ပစ္လုိက္တယ္ ။ ``အားးးမိုးေ၀ မလုပ္မလုပ္နဲ အားးး´´ ေစာက္ဖုတ္ ေဘးနုတ္ခမ္းသားႏွစ္ဖက္ကို လွမ္းစြဲစုပ္ရင္း လွ်ာ ကို အျပားလိုက္ထုတ္လိုက္က ေစာက္ဖုတ္မွ ေန ဖင္၀အထိ ယက္ပစ္လိုက္တယ္ ``အားးးမိုးေ၀ရယ္ ဘယ္လိုလုပ္ အားးးး´´ ေမသီ့ ဖင္ႀကီး ပိုပိုႀကြတက္လာပီး ညည္းသံေတြ လည္း အဆက္မျပတ္ညည္းေနေတာ့တယ္ ``ျပြတ္ ျပြတ္ ျပြတ္ `` ``ပလက္ ပလက္ ပလက္ ´´ ``အားးးမိုးေ၀ ငါပီးသြားလိမ့္မယ္ လုိးေပးေတာ့ အားး ရွီးးးးးးးးး´´ ကၽြန္ေနာ္လည္း ေစာက္ဖုတ္ ယက္ေနရာမွ ရပ္လိုက္ပီး ေမသီ့ တင္ပါး ေနာက္မွာ က်က် နန ေနရာယူလိုက္ကာ အဖုတ္၀ မွာ လီးဒစ္ကို ေတ့လိုက္ပီး ေစာင့္သြင္းလိုက္တယ္ ``ပလြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ´´ ``အအအားး လိုးး လိုးး မိုးေ၀လိုးးးအားးးး´´ ``အင္းး ေမသီ နင့္ကို ငါလိုးေနပီ ေကာင္းလားးး`` ``အားးးေကာင္းတယ္ မိုးေ၀ ေစာင့္လိုးေတာ့ ငါ့ေစာက္ဖုတ္ကို ေစာင့္လိုးေတာ့´´ ေမသီ့ တင္ပါး ႏွစ္ဘက္ကို ကိုင္ညွစ္ကာ အားရပါးရေစာင့္ထည့္လိုက္တယ္ ``ဘြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ´´ ``ေျဖာင္းး ေဖာင္းးေဖာင္းးးေဖာင္းးး´´ ```အားးး ေကာင္းတယ္ အားးးး´´ ``ဖုတ္ ဖုတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ´´ ``ဇြပ္ ဇြပ္ ဇြပ္ ´´ ``ဘြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ´´ အသံမ်ိဳးစံုက အခန္းထဲမွာ ဆူညံထြက္ေနတယ္ ။ တစ္အိမ္လံုးမွာ ေမသီ နဲ ကၽြန္ေတာ္ နွစ္ေယာက္ထဲ အိမ္ေရွ တံခါးလည္း ပိတ္ထားတာ မို အားရပါးရေအာင္ ေစာင့္ေစာင့္လိုးေနမိတယ္ ။အျပင္က မိုးကလဲ ပိုပို သည္းလာေတာ့ ကၽြန္ေနာ္တို အသံေတြ ကို အျပင္က နားေထာင္ ရင္ ၾကားရမည္ မထင္ ။ ``ဘြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ´´ ``ေဖာက္ ေဖာက္ ေဖာက္ `` ``အအအာားး ေကာင္းတယ္ မိုးေ၀ ငါ ပီးးးးပီးေတာ့မယ္ ´´ ``အားးး အင္းးးး`` ``တူတူ ပီးမယ္ ေမသီ ငါလည္းပီးေတာ့မယ္ ေစာင့္လိုးပီေနာ္`` ``အင္းးး ေစာင့္ ပါအားးးလိုးးးးေကာင္းတယ္ ´´ ``ဘြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ´´ ``ေဖာက္ ေဖာက္ ေဖာက္ ´´ ``အားးးေမသီ ငါ ပီးးးးးးပီး အားးထြက္ကုန္ပီ``.
477 ``အင္းးးးးပီးလိုက္ အားးး အ၇ည္ေတြ ထည့္လိုက္ အားးးး´´ ကၽြန္ေနာ့္ လီးထိပ္က က်ဥ္တက္လာပီး သုတ္ရည္ေတြကို ေမသီ့ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ေစာင့္ေစာင့္ပီး ပန္းထည့္ပစ္လိုက္တယ္ ``အားးးးးေကာင္းလိုက္တာ အားးးး´´ ကၽြန္ေနာ့္ လီးကို ေမသီ့ ေစာက္ဖုတ္ထဲကို အဆံုးထိ ထိုးသြင္းရင္း သူတင္ပါးနဲ ကၽြန္ေနာ့္ ဆီးခံု ကို ကပ္ဆြဲရင္း အရည္ေတြ အကုန္ပန္းထုတ္ကာ ေမသီ ေပၚ ေမွာက္ခ်လိုက္တယ္ ။ ေမသီ လည္း ေလးဘက္ေထာက္ထားရာမွ ျပိဳဆင္းက်သြားပီး သူကေမွာက္လွ်က္ ကၽြန္ေနာ္က သူ ေပၚ ေမွာက္လွ်က္ ထပ္က်သြားတယ္ ။လီးတံက အဖုတ္ ထဲ မွ တ၀က္ေက်ာ္ေက်ာ္ ေလာက္ ျပန္ထြက္လာေပမယ့္ အဆံုးထိ ကၽြတ္ထြက္မသြား ။ ေမသီေရာ ကၽြန္ေနာ္ ပါ ထပ္ပီး ေမွာက္လွ်က္သားျဖင့္ မ်က္လံုးမ်ားေမွးစင္းလာပီး ခနတာ မွိန္းေနမိတယ္။နာရီ၀က္ေလာက္ မွိန္းေနပီးမွ ေမသီ နဲ ကၽြန္ေနာ္ အိပ္ယာေပၚမွ ထ ကာ ေရခ်ိဳးခန္း၀င္ သန္ရွင္းေရးလုပ္လိုက္ၾကတယ္ ။ သန္ရွင္းေရးလုပ္ပီးေတာ့ ေမသီက ကၽြန္ေနာ္ ထုတ္ေပးထားတဲ့ ကၽြန္ေနာ့္မိန္းမေ၀ေ၀ ရဲ ဂါ၀န္ေလးကို ၀တ္လုိက္တယ္ ။ ေမသီက ကၽြန္ေနာ့္ မိန္းမ ထက္ တင္ေတြရင္ေတြ ထြားတာ ေၾကာင့္ ဂါ၀န္က ၾကပ္ပီး ပုိၾကည့္လိုေကာင္းေနတယ္ ။ပီးေတာ့ ကၽြန္ေနာ့္ မိန္းမ ခ်က္ေပးသြားတဲ့ ေနလည္စာ ကို ေမသီ နဲ ႏွစ္ေယာက္ အတူတူ စာျဖစ္ၾကတယ္ ။ ထမင္းစားပီးေတာ့ ဧည့္ခန္းဆက္တီ မွာ ထိုင္ေတာ့ ေမသီက ကၽြန္ေနာ့္ ေပါင္ေပၚမွာ လာထိုင္တယ္ ။ ``ေမသီ ျပန္ခ်င္ပီလား´´ ``နင့္မိန္းမ ဘယ္ အခ်ိန္ ျပန္လာမွာလဲ သူလာခါနီးရင္ေတာ့ ျပန္မယ္ေလ ´´ ``သူ မလာေလာက္ေသးဘူး ညေန ထမင္းစားပီးေလာက္မွ ျပန္လာမယ္ ေျပာသြားတယ္´´ ``အင္း ဒါဆို ျပန္ေသးဘူးေလ ငါ့ေယာက်ၤားကလဲ ပဲခူးမွာ ကားအ၀ယ္ လာလို သြားတယ္ ညေလာက္ မွ ျပန္လာမယ္ ထင္တယ္ ´´ မင္းညီက ေက်ာင္းပီး ကတည္း က ကားပြဲ စားလုပ္ေနတာ ။ ကၽြန္ေနာ္ က ကုပၼဏီ၀န္ထမ္း ကၽြန္ေနာ့္ မိန္းမ က စိန္ ပြဲစားေရြပြဲစားလုပ္တယ္ ။ ေမသီက ေတာ့ ဘာမွ မလုပ္ အိမ္မွာပဲ အိမ္မႈ ကိစၥ လုပ္ေနတာ ဆိုေတာ့ ေမသီက အားေနတယ္ ။ ကၽြန္ေနာ့္ေပါင္ေပၚ မွာ ထိုင္ရင္ းေမသီ နဲ ကၽြန္ေနာ္ စကားေတြ အမ်ားႀကီး ေျပာျဖစ္ၾကတယ္ ။ ေနာက္ဆံုး သိလိုက္ရတာ ေမသီက ေက်ာင္းတုန္းကတည္းက ကၽြန္ေနာ့္ကို သူလည္း စိတ္၀င္စားခဲ့ေသးတယ္ ဆိုတာပါပဲ ။ ဒါေပမယ့္ မင္းညီက ဖြင့္ေျပာေတာ့ မင္းညီ နဲ ျဖစ္သြားတယ္ တဲ့ ၊ ``ငါက ေမသီ ဒီေန အိမ္မွာ ရွိမယ္ ထင္လို လာခဲ့တာ ေမသီ နဲ စကားမေျပာရပဲ နင္နဲ ´´ `` နင္နဲ ဘာျဖစ္လဲ ´´ ``အလိုး ခံလိုက္ရတယ္ ေဟးးးဟြန္း နင္ေတာ္ေတာ္ ဆိုး´´ ``ဟီးးး ငါလည္း နင္မလာခင္က တစ္ေယာက္တည္း မိုးေအးေအး နဲ ပ်င္းပီး ေအာကားထိုင္ၾကည့္ေနတာ နင္ေရာက္လာေတာ့ စိတ္ေတြ မထိန္းနိုင္ေတာ့ဘူး ျဖစ္သြားတယ္´´ ေအာကားၾကည့္ေနတာ သတိရပီး ကၽြန္ေနာ္ တီဗီ ရီမုတ္ကို လွမ္းယူကာဖြင့္လိုက္တယ္ ။ ဒီဗီဒီ ေခြ ထည့္ထားတာ ဆိုေတာ့ အေခြထဲမွာ က အပုဒ္ ၂၀ ေလာက္ ပါတာ မို မပီးေသး ေနာက္ဇာတ္လမ္း ေတြ ထပ္လာေနတယ္ ``ဟယ္နင္ေတာ္ေတာ္ ဆိုးတာပဲ မိန္းမ ရွိေနတာေတာင္ ဒါေတြ ခိုးၾကည့္ေသးတယ္ နင့္မိန္းမ နင္ၾကည့္ေပါ့ ´´ ``အရသာမတူဘူး ဟ ´´ ``ျပန္ပိတ္လိုက္ဟာ စကားပဲ ေျပာၾကမယ္ ´´ ``ၾကည့္ပါ ဟ နင္ကလဲ မိုက္တယ္ ခုလို မိန္းကေလး နဲ အတူတူ တခါမွ မၾကည့္ဖူးေသးဘူး ´´ကၽြန္ေနာ္ တီဗီ ကို ျပန္မပိတ္ ေမသီ့ တင္ပါးေတြ ေပါင္ေတြ နိုေတြ ကို ပြတ္ရင္း လည္ဂုတ္ေလး ကို နမ္းလိုက္တယ္ ။ တီဗီ မွာ နိုင္ငံျခားမင္းသားမင္းသမီးကလဲ လိုးဘို နူးႏွပ္ေနပီ ။ အဂၤလိပ္မ နဲ ငနဲ သား က ကိုယ္လံုးတီးေတြ နဲ အိပ္ယာေပၚ မွာ ကစ္ဆင္ဆြဲ ေနပီ ။.
478 ကၽြန္ေနာ္ ေမသီ့ ရဲ လည္ဂုတ္ေလးေတြ ကို လွ်ာဖ်ားေလး နဲ ဖိပြတ္လိုက္ ဆြဲစုပ္လိုက္ လုပ္ေပးရင္း ေပါင္တြင္းသားေတြ နိုေတြ ကို လည္္း ပြတ္ေခ်ေပးေနမိတယ္ ။ ဇာတ္ကားၾကည့္လိုက္ ပြတ္လိုက္ နမ္းလိုက္ လုပ္ေနရေတာ့ ကၽြန္ေနာ့္ လီးကလည္း ခ်က္ခ်င္း ေထာင္မတ္လာတယ္ ။ ဇာတ္ကားထဲ က ေဆာ္က ဘဲရဲ လီး ကို စပီး ေလြပီ ။ လီးတံ က ကၽြန္ေနာ့္ထက္ ေတာ္ေတာ္ၾကီးမယ္ ။ ဘဲႀကီးက ကုတင္ေဘးမွာ မတ္တပ္ရပ္ေနပီး ေဆာ္ က ကုတင္ေပၚ မွာ ေမွာက္လွ်က္ အေနအထားျဖင့္ လီး ကို အားရပါးရ စုပ္ေပးေနတယ္ ။ ဘဲႀကီးကလဲ ေဆာ္ ဖင္ႀကီး ကို ကုန္းပီး လက္နဲလွမ္းလွမ္း ပြတ္ေခ်ေနတယ္ ။ ေဆာ္ကလည္း ဂါ၀န္ တိုေလး ၀တ္ထားပီး ေအာက္ခံပင္တီေလး က ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္း ပင္တီအနီေရာင္ေလး ။ တခ်က္ တခ်က္ ဘဲႀကီးက ေဆာ္ဖင္ကို ပြတ္ေနရင္းနဲ တင္ပါးကို ``ဖ်န္း ´´ ကနဲ ျမည္ေအာင္ ရိုက္လိုက္တာ တင္ပါးႀကီးက တုံအိအိ ႏွင့္ အသည္းယားစရာေကာင္းသည္။ ``ေမသီ ငါ့ကိုစုပ္ေပးပါလား ´´ ဇာတ္ကား ကို လွမ္းၾကည့္ေနတဲ့ေမသီ ကၽြန္ေနာ့္လီးတံ ကိုလာကိုင္တယ္ ။ ကၽြန္ေနာ့္ ကို ဘာမွ ျပန္မေျပာပဲ ပုဆိုး ခါးပံုစ ကို ဆြဲခၽြတ္လိုက္ကာ လီးဒစ္ ႀကီး ကို ျဖဲၾကည့္ေနတယ္ ။ လီးဒစ္ကို ျဖဲလိုက္ ျပန္စိ လိုက္လုပ္ေနေတာ့ လီးဒစ္ ထိပ္၀ မွာ အရည္ၾကည္ေလး စိုလာတယ္ ထြက္လာတဲ့ လေရၾကည္ေလး ကို လက္မ ေလး နဲ အသာတိုပီး လီးထိပ္ ကို လိုက္ပြတ္ေပးေနတယ္ ။ အျပင္မွာ မိုးက ခုခ်ိန္ထိ မစဲေသး သဲသဲမဲမဲ ရြာလို ေကာင္းေနတုန္း။ ``ေမသီ စုပ္ေပးေလဟာ´´ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာလိုက္ေတာ့ ``ဟင္းးးးးးးးး´´ သက္ျပင္းရွည္ တစ္ခု ခ်ရင္း ကၽြန္ေနာ္ ေပါင္ေပၚက ဆင္းကာ ေပါင္ဂြၾကားမွာ ဒူးေထာက္ပီး လာထိုင္တယ္ ။ ကၽြန္ေနာ္ ဆက္တီ ကို ေက်ာလွမ္းမွီလိုက္ရင္း ေပါင္ကို ကားကာ လီးတံကိုလက္ျဖင့္ ကိုင္ကာ ဂြင္းတစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ ထုလိုက္တယ္ ။ ေမသီ့ ေခါင္းကို လွမ္းကိုင္ကာ ကၽြန္ေနာ့္ လီးတံ ေရွကို ဆြဲ ေခၚလိုက္ေတာ့ နုတ္ခမ္းေလး က အလိုက္တသင့္ အသာဟ လာတယ္။ ကၽြန္ေတာ့ ေပါင္ ႏွစ္ဘက္ေပၚ တင္ထားတဲ့ လက္ေတြက ကၽြန္ေနာ့္ လီးကို လာကိုင္ပီ။ ထို ေနာက္ နုတ္ခမ္းလႊာထဲ ကို လီးဒစ္ ကို ေျဖးေျဖး ခ်င္း တိုး၀င္ခြင့္ ျပဳလိုက္တယ္ ။ ေႏြးေထြး စိုစြတ္ တဲ့ အထိ အေတြ ကို ကၽြန္ေနာ့္ လီးတံထိပ္ဖ်ား မွာ ခံစားလိုက္ရတယ္ ။ ကၽြန္ေနာ္ တခ်ိန္က ရင္ခုန္ခဲ့ဖူးတယ္ မိန္းမတစ္ေယာက္ အခုေတာ့ သူငယ္ခ်င္း ရဲ မိန္းမ ျဖစ္သူက ကၽြန္ေနာ့္လီးကိုစုပ္ေပးေနတယ္ ဆိုတဲ့ အသိက ရမၼတ္ စိတ္ေတြ ပိုမိုထၾကြလာေစတယ္ ။ ေမသီ့ ေခါင္းကို အသာလွမ္းကိုင္က လီး အ၀င္အထြက္ ျဖစ္ေစရန္ ေရွ တိုးေနာက္ဆုတ္လိုက္ေပးလိုက္ေတာ့ အလိုက္သင့္ပဲ ကၽြန္ေတာ့္လီး ကို စုပ္ေနေတာ့တယ္ ``အားးးေကာင္းလိုက္တာ ေမသီရယ္ နင္လီးစုပ္ဖူးလား နင့္ေယာက်ားနဲေလ´´ လီးတံကို စုပ္ေနရင္းပဲ ေခါင္းသာျငိမ့္ျပတယ္ ။ ဒါဆို အေတြ အႀကံဳရွိပီးသားပဲ ။ အင္းေလ ကၽြန္ေတာ့ မိန္းမလည္း ကၽြန္ေနာ့္လီးကို စုပ္ေပးတာပဲေလ သူလည္း သူေယာက်ားလီး ကို စုပ္ေပးမွာေပါ့ မထူးဆန္းပါ ။ ``အားးး ေကာင္းလိုက္တာ ေမသီ စုပ္ေပး လွ်ာနဲ ကစားေပး အားးး´´ ``ျပြတ္ ျပြတ္ ျပတ္ ´´ ``အားးး အားးး အားးး´´ လီးတစ္၀က္ေလာက္ပဲ ပါးစပ္ထဲကို ေရာက္တယ္ တ၀က္ေလာက္ ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္နဲ လုပ္ေပးေနတယ္ ။ ကၽြန္ေနာ္ ေျပာလိုက္ေတာ့မွ လီး ထိပ္ကို လ်ာ နဲ ပတ္ရစ္ပီး ယက္ယက္ေပးတယ္ ။ ေမသီ့ ပါးစပ္ထဲ မွ စီးက်လာတဲ့ တံေတြးေတြက ကၽြန္ေနာ့္ လီးတံတေလ်ာက္ စိုရြဲလာတယ္ ။ ကၽြန္ေနာ္ ေမသီ့ ေနာက္ေစ့ နားမွာ ဆံပင္ေတြကို စုကိုင္ပီး ေခါင္းကို ေရွတိုးေနာက္ဆုတ္ နဲလုပ္ေပးလိုက္တယ္ ။ စိတ္က တအားပါလာပီး ေမသီ့ ေခါင္းကို အတင္းဆြဲကာ လီး တစ္ေခ်ာင္းလံုး၀င္ေအာင္ ထိုးထည့္ပစ္လိုက္တယ္ ။.
479 ``အုအုအူးးးး´´ ေမသီ မ်က္ရည္ေတြ ၀ဲသြားတယ္ ပီးေတာ့ လီးတံကို ပါးစပ္ထဲမွ အတင္း ျပန္ဆြဲထုတ္တယ္ ``အာမိုးေ၀ အသက္ရွဴေတာင္ၾကပ္သြားတယ္ အတင္းႀကီးပဲ´´ ``စိတ္တအားပါသြားလိုပါဟ နင္စုပ္ေပးတာ တအားေကာင္းသြားလို ´´ ကၽြန္ေနာ့္ ကို မ်က္ေစာင္းတခ်က္ ထိုးရင္းကၽြန္ေနာ့္လီးကို လက္နဲ ကိုင္ကာ ဂြင္းထုေပးေနတယ္။ ``ေ၀ေ၀ ေကာ နင့္ကို စုပ္ေပးလား ´´ ``ဒါေပါ့ သူလည္း ကၽြမ္းက်င္ အဆင့္ေရာက္ေနပီေလ´´ ``နင္တိုေတြေတာ္ေတာ္ ဆိုး အရင္ကေတာ့ မခုတ္တတ္တဲ့ေၾကာင္ေလးေတြ က်ေနတာပဲ ခုမ်ားနဲကြာပါ့ ´´ ``အခု နင္လည္း ငါ့မိန္းမ ျဖစ္သြားပီေနာ္ ငါ့လီးကိုေသခ်ာစုပ္ေပးရမယ္´´ ``ေကာင္းစုတ္ ပီးရင္နင္လည္း ျပန္ယက္ေပးရမယ္ ငါ့စက္ပတ္ ကို ´´ ``ဒါေပါ့ ယက္ေပးမွာေပါ့ မိန္းမ ကလဲ နင္ပီးသြားေအာင္ ကို ယက္ေပးဦးမယ္ ´´ မ်က္ေစာင္း လွမ္းထိုးရင္း ကၽြန္ေနာ့္လီး ကို ထပ္စုပ္ေပးတယ္ ။ ဒီတစ္ခါ ဥေတြကိုစုပ္လိုက္ လီးတံ ကို အလ်ားလိုက္ ယက္လိုက္နဲ လုပ္ေပးတယ္ ။ ေရွက တီဗီ ထဲမွာေတာ့ ဘဲၾကီးနဲေဆာ္ႀကီး နဲ က တျဗဳန္းျဗဳန္း တြယ္ေနၾကပီ။ အဲ့ဒီေနက ဧည့္ခန္းထဲမွာ ပဲ ညေန ငါးနာရီေလာက္ထိ ကၽြန္ေနာ္ နဲေမသီ သံုးခ်ီေလာက္လိုးျဖစ္တယ္ ။ ေမသီ့ ကို ဖင္ကုန္းခိုင္းပီးလိုးလိုက္ ပက္လက္ခ်လိုက္ မတ္တပ္ရပ္ကာေဆာ္လိုက္နဲ ပံုစံမ်ိဳးစံု ခံစားၾကတယ္ ။ ေမသီ့ ေစာက္ဖုတ္ကို ယက္တဲ့ အခ်ိန္ ဆို ေမသီတအားေအာ္တယ္ တြန္လူးေနေအာင္ပဲ ။ မင္းညီ ၂ ႏွစ္ေလာက္ လိုးထားတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ဆိုေတာ့ အရမ္းမၾကပ္ပဲ အဖတ္ေတြေတာ့လန္ေနတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ေစာက္ေမႊးေျပာင္ေအာင္ ရိတ္ထားတဲ့ အဖုတ္ကို ယက္လိုက္ရတာ ကၽြန္ေနာ့္ အတြက္ ထူးကဲတဲ့ ခံစားမႈပဲ ။ အထူးသျဖင့္ မြန္မ ဆုိတဲ့ အတိုင္း ဘယ္ေလာက္ ခ်ခ် သိပ္မပ်က္ယြင္းပဲ တင္းတင္းရင္းရင္း ရွိေနေသးတဲ့ ေမသီ့ တင္ပါးေတြကို ပြတ္ကိုင္ ရတာ အေကာင္းဆံုးပဲဗ်ာ ။ ညေန ေလးနာရီေလာက္မွာ ႏွစ္ေယာက္လံုး ဖလက္ျပသြားပီး ေတာ့ တစ္နာရီေလာက္ မွိန္းေနပီး ငါးနာရီေက်ာ္ေက်ာ္မွာ ေမသီ ျပန္သြားတယ္ ။ မျပန္ခင္ ထပ္ေတြၾကဘိုလည္း ေျပာသြားတယ္ ။ ေနာက္တစ္ပတ္ေလာက္ထိေတာ့ သူမလာျဖစ္ဘူး ။ ဒီၾကားထဲေတာ့ မိန္းမ နဲပဲ ႏွစ္ပါးသြားခဲ့ရတယ္ ။ မင္းညီ ကို အားနာေပမယ့္ သူမိန္းမ ကို ကၽြန္ေနာ္ ထပ္လိုးခ်င္ေနေသးတယ္ ။ `တူတူတူ´´ ``ဟလို´´ ``ေအး သူငယ္ခ်င္း မင္းညီ ဘီယာသြားေသာက္ရေအာင္လို မင္းအားလား ´´ ``အားတာေပါ့ ဒိုးၾကမယ္ေလ ပါ၀ါလိုက္မွာပဲ ဆံုၾကတာေပါ့ ၇နာရီေလာက္ ေစာင့္မယ္´´ ``အိုေခ ´´ ကၽြန္ေနာ္ နဲ မင္းညီ ပါ၀ါလိုက္ စင္တင္ ဆိုင္မွာ ၇ နာရီေလာက္ကတည္းက စေသာက္လိုက္ၾကတာ ကိုးနာရီေလာက္မွာ ေတာ္ေတာ္ ေကာင္းလာတယ္ ။ ပါ၀ါလိုက္က ေဆာ္ေလးေတြ ကလည္း လန္း အဆိုကလည္း မိုက္ဗ်ာ ။။ ကီးဘုတ္ေတြ ဂစ္တာေတြ တီးတဲ့ ဘိုးေတာ္ႀကီးကလည္း အဆိုေရာ အတီးေရာ ေကာင္းသဗ် ကၽြန္ေနာ္ နဲ မင္းညီ ေက်ာင္းတုန္းက အေၾကာင္းေတြ ေျပာ ဟိုေျပာဒီေျပာ နဲ ေနာက္ဆံုး ဖာအတူတူ သြားခ် ခဲ့တာေတြေျပာရင္း မာန္ေတြ က ထလာတယ္ ။ ႏွစ္ေယာက္သား တိုက္ဂါးဘီယာ တစ္ေယာက္ကို ေလးလံုးေလာက္ကုန္ေနပီ ``သူငယ္ခ်င္းးးမင္းညီ မင္းကို ငါ ေျပာစရာ ၀န္ခံစရာရွိတယ္ကြာ ´´ ``ဘာလဲကြ မင္းကလဲ´´ ``မင္း စိတ္ဆိုးလို ထိုးရင္လဲ ငါခံမယ္ကြာ ငါမေျပာပဲလဲ မေနနိုင္ေတာ့ဘူး ´´ ``မင္းကလဲ ဘာစကားမိုလိုလဲ ပလႅင္ခံေနရေအာင္ အေၾကာင္းမသိတဲ့ေကာင္ေတြ က်ေနတာပဲ ´´ ``အင္း ဒီလိုကြာ ငါေျပာမယ္ မင္းနဲ ေမသီ မရခင္က ငါလည္း ေမသီ့ ကို ႀကိတ္ေၾကြခဲ့ဖူးတယ္ ´´ ``ဟဟ ငါသိသားပဲ မင္း ငါကႀကိဳက္တယ္ ဆိုလို ေမသီ့ ကို မင္းလက္ေလ်ာ့လိုက္တာမိုလား ဒီအတြက္ ငါကေတာင္ မင္းကို ေက်းဇူးတင္ေနေသးတာပဲ´´ ``မဟုတ္ဘူးကြ ငါအခု ေျပာမွာ က ငါ အခုထိ ေမသီ ကို ေၾကြေနေသးတယ္ ဟီးးးဟီးး´´.
480 ``ငါလိုးမသားမင္းက ငါ့မိန္းမ ကို အခုထိသူေတာင္စားေလး´´ ``ငါမေနနိုင္လြန္းလို မင္းကို ေျပာရတာပါကြာ မင္းငါ့ကို စိတ္ဆိုးလဲ ဆိုးကြာ ´´ ``ဟားးဟားး မဆိုးပါဘူးကြာ မင္းဘာသာေၾကြတာပဲ မင္းမိန္းမ ေ၀ေ၀ လည္း လန္းတာပါပဲဟ မင္းကလဲ တတံုးတခဲႀကီး စားမကုန္ေသာက္မကုန္ႀကီးကို´´ ``ဘာလဲ မင္းလဲ ငါ့မိန္းမ ကို ႀကိတ္ေၾကြေနတာလား ´´ ``ေၾကြေတာ့ မေၾကြ ပါဘူး ကြာ မင္းမိန္းမ က စိန္ပြဲစား ေက်ာက္ပြဲစားဆိုတဲ့ အတိုင္း ၀တ္တာစားတာႀကီး က လန္ပ်ံထြက္ေနေတာ့ ငါလည္း တခါတေလ မင္းအလစ္မွာ ခိုးခိုးၾကည့္တာေပါ့ ဟားးဟားးး´´ ``ဟဟေဟ့ေရာင္ မင္း ငါ့မိန္းမ ကို သေဘာက်လား´´` ``အာအားနာစရာႀကီးကြာ ဟဲဟဲ´´ ``လခြမ္းပဲ ဘာမွ အားနာမေနနဲ မင္းေျပာ မင္းငါ့မိန္းမ နဲ လုပ္ခ်င္လား ´´ `` ဟိုက္ရွားဘားးး မင္းက သေဘာတူလိုလား ငါက ၾကမ္းတယ္ေနာ္ မင္းလို သိပ္နုေနတဲ့ ေကာင္ မဟုတ္ဘူး ´´ `` ရတယ္ ကိစၥ မရွိဘူး မင္းေကာငါေကာ နုတ္လံုဘိုေတာ့လိုတယ္ေနာ္ ေနာက္ပီး မင္းဘက္ကလဲ ငါအတြက္ ဟဲဟဲ ´´ ``ဘာလဲ မင္းက မိန္းမ ခ်င္း လဲ ေဆာ္မယ္ဆိုတဲ့ သေဘာလား ´´ ``ေဟးးေရာင္ တိုးတိုး ေျပာပါဟ ေဘး၀ိုင္းက ၾကားသြားမယ္ ဟုတ္တယ္ မင္းမိန္းမ နဲ ငါ့မိန္းမ လဲ ေဆာ္ၾကမယ္ေလ ဘယ္လိုလဲ မင္းသေဘာတူလား ´´ ``ဟေရာင္ သူတို က သေဘာတူပါ့မလားဟ ´´ ``တူေအာင္ႀကိဳးစားေပါ့ကြာ မင္းကလဲ သင္ေပးရမွာလား လီးထဲမွပဲ မင္းမိန္းမ ေတာင္ ဟင္းးး´´ ``ဟင္ ဘာလဲဟ´´ ``ေအး ရွင္းရွင္းပဲ ေျပာမယ္ကြာ မင္းမိန္းမ အရင္တပတ္က ငါ့အိမ္ကိုလာလည္တာ မင္းပဲခူးသြားတဲ့ေနက ငါ့မိန္းမ မရွိတာ နဲ မင္းမိန္းမ နဲငါနဲ အိမ္မွာ ႏွစ္ေယာက္တည္း ဟဲဟဲ`` ``ဟာာ မေအလိုး မင္းက ငါ့မိန္းမ ကို ေဆာ္လိုက္ပီဆိုတဲ့သေဘာလား ေတြမယ္ ေဟးေရာင္ မင္းမိန္းမ ငါ့အိမ္လႊတ္လိုက္ အခုမွေတာ့ မထူးေတာ့ဘူး ´´ ``ေအးပီးေရာ မနက္ျဖန္ မင္း ငါ့အိမ္ကိုလာခဲ့ ငါေရွာင္ထြက္ေပးမယ္ ´´ ``ေအလိုးေလး ငါ့မိန္းမ ကို အရင္လိုးပီး မွ သူမိန္းမ လာေပးတယ္ ေတြမယ္ မနက္ျဖန္မင္းမိန္းမ ကို ေရေဆးခိုင္းထား ဒီည မင္း သူကို မလိုးထားနဲ ´´ ဒီလို နဲ ကၽြန္ေနာ္ နဲ မင္းညီ သေဘာ တူညီမႈရသြားတယ္ ပီးေတာ့ ေမသီ နဲ ကၽြန္ေနာ္ နဲ ျဖစ္ပံုေတြ အေသးစိတ္ေျပာျပလိုက္တယ္ ``အင္း ငါ့မိန္းမ ေမသီကလည္း ရိုးမလိုလို နဲ ဒါမ်ိဳးက် ငါ့ထက္ေတာင္ သာသြားတယ္ ´´ ဒီလိုနဲ ကၽြန္ေနာ္နဲမင္းညီ ည ၁၁ ေလာက္ထိ ေသာက္စားၾကပီး လမ္းခြဲပီး အိမ္ျပန္လာၾကတယ္ ။ အင္းး ကၽြန္ေနာ့္ မိန္းမ ေတာ့ မနက္ျဖန္ ဟိုေကာင္ အဆြဲ ခံရေတာ့မယ္ ။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ မိန္းမ က အိပ္ေနပီ ကၽြန္ေနာ္ လည္း ၀င္အိပ္လိုက္တာ မနက္ခင္း ၉ နာရီေလာက္ မင္းညီ ဆီ က ဖုန္း လာမွ နိုးေတာ့တယ္ ။ ``မိန္းမ ဘယ္သြားဘိုရွိေသးလဲ ငါ အျပင္သြားဦးမယ္ ညေန ေနာက္က်မယ္´´ ``မရွိဘူး သြား ည တအား မူးေအာင္ ေသာက္မလာနဲဦး ကားလည္း ေျဖးေျဖး ေမာင္း ´´ ``ေအးပါမိန္းမ `` ``ျပြတ္ ျပြတ္ ´´ ေ၀ေ၀ နုတ္ခမ္း ကို ကစ္ဆင္ ေပးလိုက္ပီး တင္ပါးေလး ကို ပြတ္ေပးလိုက္တယ္ အဖုတ္ေလး ကို အသာ ကိုင္လိုက္ပီး ``လိင္လိင္မာမာ ေနခဲ့ေနာ္ တာ့တာ´´ ကၽြန္ေနာ္ လစ္ထြက္လာခဲ့တယ္ ။ ကၽြန္ေနာ့္ ရဲ ေျခဦးက မင္းညီ ရဲ အိမ္ကို လမ္းေရာက္ေတာ့ ေမသီ့ ဆီ ဖုန္းဆက္လိုက္တယ္ လာခဲ့မယ္လို မင္းညီ ရွိလား ဆိုေတာ့ မရွိဘူးတဲ့ လာခဲ့တဲ့ေမွ်ာ္ေနမယ္တဲ့ဗ်ာ မင္းညီ ေတာ့ရိုး ႏွစ္လံုး ေသာက္ပီး မိုးေ၀ ရဲ အိမ္ကို ထြက္လာခဲ့တယ္ ။ ညက သေဘာတူညီမႈကို အေကာင္အထည္ေဖာ္မည္ ။ စိတ္ထဲ ေသြးတၾကြၾကြ ျဖစ္ေနတာ ကားေမာင္းရတာေတာင္ မေျဖာင့္ ။ မိုးေ၀ အိမ္ေရာက္ေတာ့ တံခါးေခါက္လိုက္ေတာ့ သူမိန္းမ ေ၀ေ၀ ထြက္လာတယ္ ။.
481 ``ေအာ္ ကိုမင္းညီ လာေလ ကိုမင္းညီသူငယ္ခ်င္းကေတာ့ အျပင္သြားဦးမယ္ ဆုိပီး ထြက္သြားတယ္ ခုနေလးတင္ပဲ´´ ``ဟုတ္လား ရတယ္ မေ၀ ကၽြန္ေနာ္ မေ၀ ပစၥည္းေလး ေတြ နဲနဲ ၾကည့္ခ်င္လိုလာခဲ့တာ ´´ ``ရွင္ ´´ ``ေအာ္ ဟို စိန္ထည္ေလးေတြပါ ကၽြန္ေနာ့္ အသိတစ္ေယာက္က ၾကည့္ခိုင္းလိုက္လိုပါ ´´ ``ေအာ္ ဟုတ္ ကိုမင္းညီ ရပါတယ္ က်မ ပစၥည္းေလးေတြ ယူလိုက္ဦးမယ္ ထိုင္ဦးေနာ္ ေအးေဆးေပါ့ ´´ လႈပ္စိ လႈပ္စိ ျဖင့္ မေ၀ တစ္ေယာက္ အခန္းထဲ ၀င္သြားတယ္ ။ မင္းညီ ဆက္တီေပၚမွာ ထိုင္ရင္း ``အင္းးးးးးးးး ဟိုေကာင္ ငါ့မိန္းမကို လိုးခဲ့တာ ဒီေနရာေပါ့ ေတြမယ္ မေ၀´´ စိတ္ထဲ စဥ္းစားေနတုန္း မေ၀ ေရာက္လာတယ္ ။ သူ ရဲ စိန္ထည္ေတြ တစ္ခု ခ်င္း ရွင္းျပတယ္ မင္းညီ ေသခ်ာ နားမလည္ မေ၀ နိုေတြကိုပဲ လိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္ ။ ေသခ်ာတယ္ မေ၀ ေဘာ္လီ ၀တ္မထား ဂါ၀န္ လည္ဟိုက္လိုက္တိုင္း ရင္သား အစြန္း ကို လွမ္းျမင္ျမင္ေနရတယ္ ။ ဒါကို မေ၀ လည္း သိေနတယ္ မသိသလို ေနေနတယ္။ အိမ္ေနရင္းေတာင္ မ်က္ႏွာက ျခယ္သ ထားလိုက္တာ ပြဲ စား လို မေျပာရဘူး ။ေရေမႊး နံကလည္း ေမႊးေနတာပဲ ။ သူ စိန္ထည္ေတြ အေၾကာင္း ကို နားညည္းေအာင္ ေျပာျပေတာ့တယ္ ။ `` ကၽြန္ေနာ့္ မိတ္ေဆြ ကို ျပန္ေျပာလိုက္မယ္ေနာ္ မေ၀ပစၥည္းေတြ ေကာင္းေၾကာင္းေပါ့´´ ``ဟုတ္ကဲ့ပါ ကိုမင္းညီ မေ၀ ေလ်ာ့ေပးပါမယ္လို မေ၀ ပစၥည္း က အမွန္ေတြခ်ည္းပါ မယံုရင္လည္း ေသခ်ာ စစ္ နိုင္တယ္လို ´´ `` မေ၀ ပစၥည္းေတြ ကို ကၽြန္ေနာ္ လည္း သေဘာက်ပါတယ္ ေနာက္မွ ေမသီ့ ကို ၀ယ္ေပးရဦးမယ္ ´´ ``ဟုတ္ကဲ့ ကိုမင္းညီ ေမသီ အတြက္ဆိုေလ်ာ့ေပးမယ္ေလ မေ၀ ပစၥည္း ေတြက အသန္ေတြခ်ည္းပါ ´´ ``အင္းးး မေ၀ က လူလည္း သန္ေနေတာ့ ပစၥည္းသန္မွာပါ မိုးေ၀ ရဲ တစ္လက္ကိုင္ဆိုေတာ့ သန္မယ္မွန္းသိပါတယ္ ´´ မေ၀ နိုသီး ႀကီးေတြကို ၾကည့္ရင္း မင္းညီ အရဲ စြန္ ကာ ေျပာထည့္လိုက္တယ္ ။ ဇာတ္လမ္း ျမန္ျမန္စ မွ ျဖစ္မယ္ ေလ ``အယ္ ကိုမင္းညီကလည္း လုပ္ေတာ့မယ္ ေ၀ က အေကာင္းမွတ္လို အရမ္းေနာက္တာပဲ ´´ ``တကယ္ေျပာတာပါ မိုးေ၀ ႀကီး အရမ္းကံေကာင္းတာပဲ မေ၀လို ေခ်ာေခ်ာ လွလွ မိန္းမနဲ ရလို ´´ ``အံမယ္ ကိုမင္းညီ လည္း ကံေကာင္းတာပါပဲ ေမသီ က ဒီေလာက္ေခ်ာတာကို `` ``ကၽြန္ေနာ္ က မေ၀လို ေခတ္ဆန္ဆန္ေလး ေတြ ပိုသေဘာက်တာ ေမသီ က ၀တ္စားလိုက္ရင္ ဒီပံုခ်ည္းပဲ သိပ္မလန္းဘူး မေ၀လို စကပ္ တုိိတိုေလးေတြ ၀တ္ပါလား ေျပာတာ မရဘူး ´´ ``ေမသီ ကလည္း ျမန္မာ ဆန္ဆန္ နဲ ခ်စ္စရာေလး ပါ ကိုမင္းညီ ရဲ ´´ ``ကၽြန္ေနာ္ က မေ၀လို ဆက္ဆီက်က် ေလး ေတြ ကို သေဘာက်တယ္ အခုၾကည့္ေလ မေ၀ ကို ၾကည့္ရတာ ဆက္ဆီ ဆန္ဆန္ ေလး ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေနာ္ ခနခန ၾကည့္မိေနတယ္ စြဲေဆာင္မႈ ရွိတယ္ေလ´´ ``ကိုမင္းညီက လဲ ေျမွာက္ေနျပန္ပီ ကဲပါ ေနလည္စာ စားသြား ေ၀ ခ်က္ထားတယ္ ေကၽြးပါ့မယ္ ´´ ``ေနလည္စာပဲလား အခ်ိဳပြဲေလး ေကာ မပါဘူးလား ဟဲဟဲ ´´ ``အခ်ိဳပြဲ ဆိုလဲ အခ်ိဳပြဲေပါ့ ေျမွာက္ပင့္ေနတာ ေ၀ က အခု ဆက္ဆီ ဆန္ဆန္ လည္း မ၀တ္ထားပါဘူးေနာ္ အၾကည့္ေတြ ထိန္းပါဦး ´´ ကိုယ္ကို မတ္ကာ ဆက္တီမွာ ေက်ာမွီလိုက္ရင္း ေျခေထာက္ကို တင္ပလင္ ခ်ိတ္လိုက္ပီး မင္းညီ ကို ရီေ၀တဲ့ မ်က္လံုးေတြ နဲ လွမ္းၾကည့္တယ္ ။ ``မေ၀ အရင္က အျပင္မွာ ေတြလိုက္ရင္ စကပ္ အတိုနဲ အက်ီလက္ျပတ္ေလး ေတြ နဲ ေလ အရမ္းမိုက္တယ္ တကယ္ေျပာတာ ´´ ``ပီးေတာ့ ကၽြန္ေနာ့္ မိန္းမ နဲ ကြာတယ္ ဆက္ဆီ ျဖစ္တယ္ ေမသီ က ၀တ္လိုက္ရင္ ျမန္မာဆန္ဆန္ ခ်ည္းပဲ.
482 ေအာက္ခံေတြ၀တ္ရင္လည္း ေက်ာျပည့္ေတြ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီေတာင္ အျပည့္ႀကီးေတြ ၀တ္တယ္ ကၽြန္ေတာ္ က အတြင္းခံ ဘစ္ကနီေလး ေတြ ၀တ္ျပပါ ဆိုတာ မရဘူးဗ်ာ ´´ မင္းညီက ေျပာလည္းေျပာ ပုဆိုးေပၚကေန လီးေနရာ ကို ကိုင္ျပလိုက္တယ္ ။ `` ကိုမင္းညီ ခန ထိုင္ဦးေနာ္ မိုး ေရခ်ိဳးခ်င္လာလို အိုက္စပ္စပ္ ျဖစ္လာတယ္ ´´ ``အင္းးးး သြားေလ မေ၀ ကၽြန္ေနာ္ ကို အားမနာနဲ ´´ မင္းညီ ေဘးမွ လႈပ္လီ လႈပ္လဲ့ ျဖင့္ အတြင္းခန္းထဲကုိ ၀င္သြားတယ္ ။ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ အခန္းထဲ လိုက္၀င္သြားရင္ ေကာင္းမလား မင္းညီ စဥ္းစားေနမိတယ္ ။ မထူးပါဘူး ခန ထိုင္ေစာင့္ ၾကည့္လိုက္ဦးမယ္ မေ၀ ဘာေၾကာင့္ေရသြားခ်ိဳးသလဲ ေရခ်ိဳးေနတဲ့ အလွ ကို လည္း ျမင္ေတာ့ ျမင္ခ်င္သား ဒါေပမယ့္ သူသေဘာ မတူရင္ လည္း မျဖစ္ျပန္ဘူး မိုးေ၀ က သေဘာတူခဲ့ေပမယ္ သူရဲ စိတ္ကလည္း အဓိကက်ေသးတယ္ ။ ဆယ္ငါးမိနစ္ေလာက္ ေနေတာ့ မေ၀ အခန္းထဲက ျပန္ထြက္လာတယ္ မင္းညီ အံ့ၾသသြားတယ္ ခုနက သူေျပာလိုက္တဲ့ အတိုငး္ စကပ္ အတို နဲ အေပၚက လက္ျပတ္ ဘေလာက္စ္ အက်ီ အနီေရာင္ႏွင့္ ``ဟားးးး မိုက္တယ္ မေ၀ တကယ့္ ဆက္ဆီပဲ ´´ ``ကိုမင္းညီ ၾကည့္ခ်င္တယ္ဆိုလိုပါ အဆင္ေျပရဲလား ´´ ``အဆင္ေျပတာေပါ့ မေ၀ က ကၽြန္ေနာ္ အတြက္ ၀တ္ျပတာေပါ့ေနာ္ ´´ ``အင္းးး ကိုမင္းညီ ပဲ ၾကည့္ခ်င္တယ္ဆို ေမသီ့လို ျမန္မာ ဆန္ဆန္ ႀကီး ပဲ ၾကည့္ေနရတယ္ ဆိုလို သနားလို ၀တ္ျပတာ မႀကိဳက္ဘူးလား ´´ ``ဟုတ္ ႀကိဳက္တာေပါ့ ကၽြန္ေနာ္ ေျပာတဲ့ ဟိုေအာက္ခံ တစ္ေခ်ာင္းႀကိဳးပင္တီေလး ေကာ ၀တ္ထားလား ´´ နုတ္ခမ္းေလး တြန္က ေခါင္းညိမ့္ျပတယ္ ``ဟားး ေက်းဇူးတင္လိုက္တာ မေ၀ ရယ္ ´´ မင္းညီ မေ၀ ဆီ ထသြားပီး မေ၀ ခါးေလး ကို ဖက္လိုက္တယ္ ။ ``ကိုယ္ေတာ့ စိတ္ေတြ ထိန္းမရေတာ့ဘူး ေ၀ရယ္ ´´ နုတ္ခမ္းကို အနမ္းပန္းေတြ ေခၽြလိုက္တယ္ ``ျပြတ္ ျပြတ္ ျပြတ္ ´´ ``အူးးးး ´´ ``ေျဖးေျဖး ေပါ့ ကိုမင္းညီ ရယ္ အခ်ိန္ေတြ ရွိပါတယ္ ထြက္မေျပးပါဘူး ´´ တင္ပါးေတြ ကို ပြတ္ကိုင္ပစ္လိုက္တယ္ ။ ``ေ၀ ကိုယ့္ ကို ခြင့္ျပဳပါလား ေ၀ ရဲ အလွတရားေတြ ကို မူးယစ္ခ်င္တယ္ကြာ ´´ ``ေမသီ့ ကို ဘယ္လို လုပ္မလဲ ´´ ``ကိစၥ မရွိပါဘူး ဒီအခ်ိန္ ဆို ေမသီ နဲ မိုးေ၀ လိုးေနေလာက္ပီ ´´ ``ဟင္ဘယ္လို ျဖစ္တာလဲ ´´ ေ၀ေ၀ အံ့ၾသသြားသည္ ``ဟုတ္တယ္ မိုးေ၀ နဲ ေမသီ ျဖစ္ေနၾကတဲ့ အေၾကာင္း ညက မိုးေ၀ ေျပာျပလို သိလိုက္ရတယ္ ပီးေတာ့ ေ၀ေ၀ ကိုလည္း ကိုယ္ နဲ ေနမယ္ဆို သေဘာတူပါတယ္တဲ့ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ဒီေန ကိုယ္က ေ၀့ ဆီလာပီး မိုးေ၀ က ေမသီဆီကိုသြားေနတာ ´´ ``ဟင္ ဒီကိစၥ ေမသီလည္း သိတယ္ေပါ့ ´´ ``ေမသီ သိမသိ ေတာ့ မေျျပာတတ္ဘူး ကိုယ္လည္း သူတို ျဖစ္ေနတာ ကို ဘာမွ မေျပာလိုေတာ့ဘူး ပီးေတာ့ ကိုယ္လည္း ေမသီ နဲ လိုးေပးခ်င္တယ္´´ ``ေအာ္ ေအာ္ အဲ့လို လား ဟင္းးဟင္း ေကာင္းသားပဲ ေ၀ လည္း တျခား ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္ နဲ အလိုးခံခ်င္ေနတာ အေတာ္ပဲေပါ့ တစ္ေယာက္နဲ တစ္ေယာက္ အခက္မေတြ ေတာ့ဘူး အဆင္ေျပတာေပါ့ ´´ ``ဒါဆို ေ၀လက္ခံတယ္ေပါ့ေနာ္ ´´ ``လက္ခံ ရံုတင္ မဟုတ္ဘူး အန္နီးသင္း အကုန္ႀကိဳက္တာ ခံေပးမယ္ ´´ ``ႀကိဳက္တယ္ ကိုယ္က အဲ့လို ပြင့္လင္းတာမ်ိဳး ႀကိဳက္တယ္ ေနာက္ဆို ေမသီ့ ကိုလဲ အဲ့လို ပြင့္လင္းခိုင္းရမယ္ ´´ ေျပာရင္း မင္းညီ ေ၀ေ၀ ရဲ ဖင္ကို ကိုင္လိုက္တယ္ နုတ္ခမ္းက လဲ ေ၀ေ၀ နုတ္ခမ္းကို ျပြတ္ ကနဲ နမ္းလိုက္တယ္ ပီး ေတာ့ ဖင္ကို ကိုင္ေနတဲ့ လက္က ေ၀ေ၀့ ဖင္ကို ေျဖာင္းကနဲ တစ္ခ်က္ ရိုက္လိုက္တယ္ ``အ´´ ေ၀ေ၀ ကလည္း မေခ မင္းညီ ပုဆိုးကို ဆြဲခၽြတ္ပစ္လိုက္ပီး ေအာက္က ေထာင္ထြက္ေနတဲ့ လီးကို အမိအရ ကိုင္လိုက္တယ္ ။.
483 ``ေ၀ ကိုယ္က အခ်စ္ ၾကမ္းၾကမ္းေလး ေတြ လုပ္ခ်င္တယ္ ဘယ္ႏွယ့္လဲ ´´ `` ဘယ္လို ၾကမ္းၾကမ္းေလး လဲ ခံစားၾကည့္မယ္ေလ ´´ ``ဒီလို ´´ ``ျဗိ´´ မင္းညီ က ေ၀ေ၀့ ရဲ အေပၚ အက်ီ ကို ဆြဲ ျဖဲလိုက္တယ္ ။ ``အို´´ ``ဗ်ိဗ်ိ ဗ်ိ ´´ အက်ီကို လည္ပင္း ၀ မွ ခါး အထိ ဆြဲျဖဲလိုက္ပီး ခၽြတ္လိုက္တယ္ ။ ေအာက္ မွာ အနီေရာင္ ႀကိဳးေပ်ာက္ ေဘာ္လီ နဲ နိုသီးႀကီးေတြ မဆံမျပဲ မင္းညီ ေ၀ေေ၀့ ကို ဆြဲလွည့္လိုက္ပီး ေဘာ္လီခ်ိတ္ ကို ဆြဲျဖဴတ္လိုက္တယ္ ။ ျပီးေတာ့ ဒူးေထာက္ ထိုင္ခ် လိုက္ပီး ေ၀ေ၀့ တင္ပါးႀကီး ေတြ ကို ပြတ္ေပးလိုက္တယ္ ``အုိ ကိုမင္းးးးရယ္ ´´ ``အားးး တင္ပါးေတြက မိုက္တယ္ကြာ လီးဆာေနတဲ့ တင္ပါးေတြလား´´ ``အားးးကိုမင္း ဘယ္လို ေျပာလိုက္တာလဲကြာ စိတ္ေတြ ထလာပီ ´´ စကပ္ကို အေပၚ ကို လွန္တင္လိုက္ေတာ့ ေအာက္မွာ ဂ်ီစတင္း တစ္ေခ်ာင္းႀကိဳး အနီေရာင္ေလး တင္ပါး အကြဲေၾကာင္းၾကားထဲမွာ ႀကိဳးစေလး နစ္၀င္ေနတယ္။ ဖင္ၾကားထဲမွ လက္ကို ႏိႈက္လိုက္ရင္း ေနာက္လက္တစ္ဘက္က တင္ပါးႀကီးကို ``ဖ်န္းးးး´´ ကနဲ ရိုက္ပစ္လုိက္တယ္ တင္ပါး ျဖဴျဖဴႀကီးမွာ ရဲစပ္သြားေတာ့တယ္ တင္းပါးႏွစ္ျခမ္း ကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္နမ္းလိုက္ပီး မင္းညီမတ္တပ္ရပ္လိုက္တယ္ ။ ထိုေနာက္ ေ၀ေ၀့ ကို ဆံပင္မွ ဆြဲ ကာ ဆက္တီေပၚ တြန္းလွဲပစ္လိုက္တယ္ ။ မင္းညီ စိတ္ထဲ မွာရွိတဲ့ အတိုင္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း လုပ္ေဆာင္ပစ္လိုုက္တယ္ ။။ ``ေရာ့ ေ၀ေ၀ လီးစုပ္ေပး´´ ``အင္း စုပ္မယ္ အခုလို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဆက္ဆံ ခံခ်င္ေနတာ ကြာ အခုမွ ပဲ လက္ေတြ ႀကံဳရပီ ´´ ``ထီြ´´ မင္းညီ လီးတံ ေပၚကို တံေတြး ေထြးခ်လိုက္ပီး လက္ကလီးတံေပၚ ကို ပြတ္ဆြဲေတာ့တယ္ ``အားးး ေကာင္းတယ္ ေ၀ေ၀ လုပ္စမ္းးးအားးးး´´ ေ၀ေ၀ မွာ အေပၚပိုင္းဗလာ ေအာက္က စကပ္ အေပ်ာ့သား အတိုေလးက ခါးမွာ ရစ္ပတ္ေနသလို ျဖစ္ပီး ေအာက္ခံ ဂ်ီစတင္းေလးျဖင့္ ဆက္တီေပၚ ထိုင္ရင္း မင္းညီ ရဲ လီး ကို အားရပါးရ ေလြေတာ့တယ္ ``ျပြတ္ ျပြတ္ ျပြတ္ ´´ ``အားးး ရွီးးးး ေကာင္းလိုက္တာ ေ၀ေ၀ အားးးးလီးပဲကြာ ´´ ``ျပြတ္ ျပြတ္ ျပြတ္ ´´ လီးကို အာေခါင္ထဲထိ ထိုးသြင္းလိုက္ ပါးေသာင္ေတြကို သြားတိုက္သလို ထိုးသြင္းလိုက္ျဖင့္လုပ္ေပးေနတယ္ ``ပ်စ္´´ မင္းညီ လီးတံေပၚကို သူတံေတြး ေထြးခ်လိုက္တယ္ လီးတံေပၚက တံေတြး ေတြကို ပါ ေရာပီး ေ၀ေ၀ ယက္ပစ္လိုက္တယ္ ``အားးး ေ၀ေ၀ ပါးစပ္ ဟ ေခါင္းေမာ့လိုက္ ´´ ``အင္းးးးး`` ေ၀ေ၀ ေခါင္းေမာ့ကာ ပါးစပ္ ဟလိုက္တယ္ ``ပ်စ္´´ ကနဲ မင္းညီ တံေတြးေတြက ေ၀ေ၀့ ပါးစပ္ထဲ ၀င္လာတယ္ ``ထပ္စုပ္ ေ၀ေ၀ အားးးေကာင္းတယ္ ´´ ေ၀ေ၀ မင္းညီ တံေတြးေတြ က သူမ လည္ေခ်ာင္းထဲ ပါေရာက္ကုန္တယ္ လီးက လည္း ႀကီးလိုက္တာ အေမႊးေတြက ထူပိန္းေနတယ္ ။ သူေယာက်ၤား ေ၀မိုးကေတာ့ အျမဲလိုလို လီးေမႊးေတြ ရိတ္ထားတယ္ ။ သူမ က ေတာ့ မရိတ္ ။ အခု လို လီးေမႊးထူတဲ့ လီး ႀကီး ကို ျမင္လိုက္ရတာ သူမ အတြက္ ပိုမို စိတ္ထစရာ ျဖစ္ေနတယ္ ``ျပြတ္ ျပြတ္ ျပြတ္ ´´ ``ဖတ္ ဖတ္ ဖတ္ ´´ ``ဖတ္ ဖတ္ ဖတ္ ´´ ``ျပြတ္ ျပြတ္ ျပြတ္ ´` လီးတံကို အဆံုးထိ ငံုစုပ္လိုက္ ျပန္ထုတ္ပီး ပါး နဲ ရိုက္လိုက္ ျဖင့္ ေ၀ေ၀ တစ္ေယာက္ အႀကိဳက္ေတြေနတယ္ မင္းညီ ကေတာ့ ေအာင္နိုင္သူ စစ္သူႀကီး တစ္ေယာက္အလား ခါးႀကီး ေထာက္လွ်က္ ေ၀ေ၀ လီးစုပ္ေပးတာကို ငံုၾကည့္ေနတယ္ ေ၀ေ၀ ကလည္း လီးစုပ္ေနရင္း လက္တဘက္က သူမ အဖုတ္ကို ပြတ္ေနတယ္ စက္ပတ္ေရွမွာ ဖံုးထားတဲ့ ပင္တီေလး ကို ေဘးကို အသာဆြဲဖယ္ပီး အစိကို က်က် နန ပြတ္ေခ်ေနရင္းလီးစုပ္ေပးေနတယ္ ။.
484 တံေတြးေတြက ေ၀ေ၀့ ေမးေစ့ အထိ စီးက်ေနတယ္ ။ ``ျပြတ္ ျပြတ္ ျပြတ္ ´´ ``ဖတ္ ဖတ္ ဖတ္ ´´ ``ဖတ္ ဖတ္ ဖတ္ ´´ ``ျပြတ္ ျပြတ္ ျပြတ္ ´` ``အားးးေကာင္းလိုက္တာ ေ၀ေ၀ အားးးရွီးးးး´´ မင္းညီ ေ၀ေေ၀့ ဆံပင္ကို လွမ္းဆြဲလိုက္ကာ ေရွတိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္ရင္း ေစာက္ဖုတ္ကို လိုးသလို ပါးစပ္ကို လိုးခြဲပစ္လိုက္တယ္ ``အုအုအု´´ ``ဘြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ´´ ``အားးး လိုးေတာ့မယ္ကြာ ေ၀ေ၀ ဖင္ကုန္းလိုက္ ´´ ``အင္းးး´´ ေ၀ေ၀ က သူစကပ္နဲပင္တီ ကို ခၽြတ္မယ္အလုပ္ ``မခၽြတ္နဲ ေ၀ေ၀ ဒီ အတိုင္းလိုးမယ္´´ ေ၀ေ၀ ဖင္ကုန္းေပးလိုက္တယ္ သံုးေယာက္ထိုက္ ဆိုဖာဆက္တီေပၚမွာ လက္ကိုင္ တန္းေပၚ လက္တင္လိုက္ပီး ေ၀ေ၀ ဖင္ကုန္းလိုက္တယ္ ။ မင္းညီကလည္း ေ၀ေ၀ ေနာက္မွာ ေနရာယူလိုက္ပီး စကပ္ကို ခါးမွာ ေသခ်ာ တင္လိုက္ရင္း ဂ်ီစတင္း ႀကီး ကို ေဘးကို အသာဆြဲဖယ္လိုက္တယ္ ထိုေနာက္ ဖင္ႏွစ္ျခမ္းၾကားထဲကို တံေတြးေထြးခ်လိုက္ပီး လီးဒစ္နဲ ဖင္အကြဲေၾကာင္းတေလ်ာက္ အထက္ေအာက္ ပြတ္ဆြဲလိုက္တယ္ ``အားးး ေမာင္ရယ္ ေကာင္းလိုက္တာ အားးး´´ မင္းညီ လီးဒစ္ ကို ဖင္၀ ကို ေတ့လိုက္တယ္ ``ဟင္ အဲ့ကိုမလုပ္နဲေလ အဖုတ္ကိုလုပ္ မရဘူးေနာ္ မခံဖူးဘူး ´´ ``ဖင္ခ်ခ်င္တယ္ ကြာ အဖုတ္က မိုးေ၀ ခနခန လုိုးထားတာ မလား ဖင္အရင္ခံၾကည့္လိုက္ဘယ္ေလာ က္ေကာင္းေၾကာင္း သိသြားမယ္´´ ``ေျဖာင္းးးးး´´ ေျပာပီး တင္ပါးကို လက္၀ါးတစ္ခ်က္ေကၽြးလိုက္တယ္ မိုးေ၀ ဖင္ခ် ခ်င္ေနတာၾကာပီ ေမသီကို ေတာင္းဆိုေသးတယ္ မေပးခဲ့ဖူးဘူး အခု ေတာ့ မိုးေ၀မိန္းမ ေ၀ေ၀့ ဖင္ကို ခ်မယ္ ``အားးးး´´ ခါးေအာက္မွ လက္ကို လွ်ိဳသြင္းကာ အဖုတ္ကို ပြတ္လိုက္တယ္ ။ အားးပါးပါးးး ေစာက္ေမႊးေတြ ထူလာခ်ည္လားးး မိုက္တယ္ ဒါမ်ိဳး ႀကိဳက္တာ မင္းညီ စိတ္ထဲ မွာ ေတြးရင္း လီးဒစ္ကို ဖင္၀ ထဲ ႏွစ္သြင္းလိုက္တယ္ တစ္ခ်က္ မ၀င္ ၂ခ်က္ေခ်ာ္ထြက္သြားေသးတယ္ လီးထိပ္ကို တံေတြး တစ္ခ်က္ပြတ္လိုက္ရင္း ဖင္၀ ကို နဲနဲ ျဖဲလိုက္ကာ ဒစ္ကို ထပ္သြင္းလိုက္တယ္ ``ပလြတ္ ´´ ``အားးးး အမေလးးးးေသဘီ ေသဘီ ´´ ``ေျဖာင္း ေျဖာင္း ေျဖာင္းးးး´´ တင္ပါးကို ခပ္စပ္စပ္ သံုးခ်က္ ပစ္ေကၽြးလိုက္တယ္ တင္ပါးမွာ နီရဲပီး လက္ေခ်ာင္းရာေတြေပၚလာတယ္ ။ ``အားး ေမာင္ နာတယ္ ေျဖးေျဖး အားးး´´ ``မနာေအာင္ ဖင္ကို ေသခ်ာ ျဖဲေပးထား ခ်ံဴ မထား နဲ ´´ ``ေျဖာင္း ေျဖာင္း ေျဖာင္း`` မင္းညီ ရဲ တင္ပါးရိုက္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ ေ၀ေ၀ တစ္ေယာက္ စိတ္ေတြ ပိုထလာတယ္ ပီးေတာ့လည္း ၾကည့္ဦး အဖုတ္ကို မလိုးပဲ ဖင္ကို လာသြင္းတယ္ ။ ေ၀ေ၀ ဖင္တခါဖူးမွ မခံဖူးပါ စမ္းၾကည့္ခ်င္စိတ္ေတာ့ ျဖစ္မိတယ္ ။ အခု လီးဒစ္က ဖင္၀မွာ ျမဳပ္၀င္ေနပီ ။ ဒီလို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း အလိုးခံခ်င္ေနမႈ ကလည္း စိတ္ထဲ ျဖစ္ေနတာ ၾကာပီ ။ ဖင္၀မွာ နာေနတာက တင္ပါးေတြ ကို အရိုက္ခံလိုက္ရတာေၾကာင္ အာရံုေျပာင္းသြားတုန္း မင္းညီ လီးတံႀကီးက ဖင္၀ထဲ တိုး၀င္လာတယ္ ``ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ `` ``အားးးး ေမာင္ နာတယ္ နာတယ္ ´´ ``ျဖန္းးးးး ျဖန္းးးး ´´ နာတယ္ ေအာ္လိုက္တာ နဲ မင္းညီက ေ၀ေ၀့ တင္ပါးေတြကို ရိုက္ေတာ့တာပဲ ။ တင္ပါး ႏွစ္ျခမ္းလံုး ပူထူေနပီ တေျဖးေျဖး နဲ မင္းညီ လီးတံ က ေ၀ေ၀့ ဖင္၀ ထဲ အဆံုးထိ တိုး၀င္သြားပီ ။ ဖင္နုတ္ခမ္းသားမ်ားဟာလည္း လီးတံႏွင့္ အတူ အထဲကို က်ံဴ ၀င္ပီး လိုက္ပါ သြားတယ္ ။ မင္းညီ ဖင္၀ေပၚ တံေတြး ထပ္ေထြးလိုက္ပီး လီး ကို တ၀က္ေလာက္ ျပန္ဆြဲ နုတ္တယ္ ။ လီးျပန္ဆြဲ ထုတ္လိုက္ခ်ိန္ စအို၀ မွ ေလေတြအံထြက္လာတယ္ ``ဘူဘြတ္ဖူးးးးးး´´ ထိုေနာက္ မင္းညီ လီးတံ ကို ထပ္ထိုးသြင္းျပန္တယ္ လီးတံ ၀င္သြားတိုင္း ဖင္၀ နုတ္ခမ္းသားေတြက လီးတံ နဲ အတူ အထဲကို တိုး၀င္လိုက္ပါသြားတယ္ ။ ထုတ္လိုက္ ျပန္သြင္းလိုက္ျဖင့္ ေျဖးေျဖးခ်င္း လုပ္ေနရာက လီးတံဟာ ဖင္ထဲမွာ ေခ်ာေမႊလာတယ္ ။.
485 ``ဘြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ´´ ``ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္း´´ ``အားးး အ အားး ရွီးးးး´´ ``အားးး ဟုတ္တယ္ ေမာင္ နာတာ သက္သာလာပီ အားးး ထိုးထည့္ ေျဖးေျဖးခ်င္း ထည့္ေပး ´´ ``ဘြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ´´ ေ၀ေ၀ လက္တဘက္ ျဖင့္ သူမရဲ စက္ပတ္ ကိုလွမ္းကိုင္ကာ အစိိေကာ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ပါ နိႈက္လိုက္ ပြတ္ ေခ်လိုက္ လုပ္ေတာ့တယ္ ။ ``အားးးေမာင္ ေကာင္းလာပီ ေစာင့္သြင္းေတာ့ အားးး´´ ``အားးး ရွီးးးး´´ ``ဘြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ´´ ``ဖြတ္ ဖြတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဖတ္ ´ ``ေျဖာင္း ေျဖာင္း ေျဖာင္း းးးး´´ `` အားး ဟုတ္တယ္ ရိုက္ကြာ ဖင္ကို ရိုက္ပီး ေစာင့္ထည့္ ေကာင္းတယ္ေမာင္ အားး ´´ ``အားးးေကာင္းတယ္ ငါလိုးမ ေ၀ေ၀ အားးးေကာင္းလိုက္တာ နင့္ဖင္ လိုးလိုေကာင္းလိုက္တာ ´´ ``ဘြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ´´ ``အားးး ေ၀ေ၀ အားးး ဖင္ခံလို ေကာင္းလားး ´´ ```အားး ေကာင္းတယ္ ေမာင္ ေ၀ ဖင္ခံလို ေကာင္းေနပီ လိုးးးေ၀့ ဖင္ကိုလိုးအားးးးးး´´ ``ဘြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ´´ ``ဖတ္ ဖတ္ ဖတ္´´ ``ဖ်န္းးးဖ်န္းးးဖ်န္းးးးးး´´ မင္းညီ လီး က အျပတ္ေတာင္ေနပီ ။ မနက္က ေတာ့ရိုး ႏွစ္လံုးဆင့္ ေသာက္ထားတာ မွန္သြားတယ္ ။ အခုလို ဖင္ခ်ခ်င္ေနတာ ၾကာပီ ။ ခ်မယ့္ခ်ရေတာ့ သူငယ္ခ်င္းမိန္းမ ကို ခ်ရသည္။ မင္းညီ လီးတံ ကို အျပင္ျပန္ဆြဲ ထုတ္လိုက္ပီး ဆက္တီေပၚ ထိုင္လိုက္တယ္ ``ေမာင္ ဘာလိုရပ္လိုက္တာလဲ ေမာပီလားးး´´ ``အင္း နဲနဲ ေမာလာတယ္ လာ ေ၀ေ၀ ေမာင့္လီး ကိုစုပ္ေပးဦး ေ၀့ ဖင္ထဲ ထည့္ထားတဲ့ လီးကို စုပ္ေပး ´´ ``အင္းးး´´ ေ၀ေ၀ ေဘးမွ ဆုတ္ျဖဲထားတဲ့ အက်ီနဲ လီးတံကို သုတ္မယ္အလုပ္ ``မသုတ္နဲ ဒီအတိုင္းစုပ္ ဒါ ေ၀့ ဖင္ထဲ ထည့္ထားတဲ့လီး စုပ္´´ ``အာာာ ေမာင္ကလည္း ညစ္ပတ္တာႀကီးကို ´´ ``မရွည္စမ္းပါနဲ စုပ္ဆို စုပ္စမ္းပါ ´´ မင္းညီ ေ၀ေ၀့ ဆံပင္ကို ေစာင့္ဆြဲလိုက္ပီး လီးေပၚမ်က္ႏွာ တင္ေပးလိုက္တယ္ ေ၀ေ၀ မတတ္နိုင္ေတာ့ ၀က္ျဖစ္မွေတာ့ ေခ်းမေၾကာက္သင့္ေတာ့ နုတ္ခမ္းကို အသာဟ ပီး လီးတံကို ဆြဲ စုပ္လိုက္တယ္ ။ ငံက်ိက်ိ အရသာလိုလို အနံကလည္းစူးရွလွတယ္ ။ ဖင္ထဲက ထြက္လာတဲ့ လီး ဆိုေတာ့ နဲနဲ ေတာ့ ရြံသလိုလို ရွိလွတယ္ ပါးစပ္ထဲ မွာ ခါးတဲ့ အရသာလိုလို လည္း ရွိလွတယ္ ေျပာမျပတတ္ေသာ အရသာမ်ိဳး ဟီးးး အဲ့ဒီ အရသာ မခံစားဘူးတာမိုလို တကယ္လည္း ေျပာမျပတတ္ေသာ အရသာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္ သိခ်င္ရင္ ခံစားၾကည့္ၾကပါေနာ္ စုပ္ရင္းစုပ္ရင္း ျဖင့္ လီးတံမွာ အေရေတြ ေျပာင္လာပီး ေ၀ေ၀့ တံေတြးေတြသာ က်န္ေတာ့တယ္ မင္းညီ လည္း ေ၀ေ၀့ ဆံပင္ကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဆြဲေစာင့္ကာ ပါးစပ္ကိုလိုးေနတယ္ ။ လီးတံက အာေခါင္ထဲ ထိ ေရာက္ေအာင္ အဆံုးထိ ၀င္င္ သြားတယ္ ေစာင့္ထိုးရင္း ေစာင့္ထိုးရင္း ျဖင့္ မင္းညီ ပီးခ်င္လာတယ္ ။ အခ်က္ ၂၀ ေလာက္ခပ္သြက္သြက္ မညွာမတာ ေစာင့္ထိုးရင္း လီးတံ ထိပ္မွာ က်ဥ္တက္လာပီး သုတ္ရည္ေတြ ကို ေ၀ေ၀့ ပါးစပ္ထဲ ပန္းထုတ္ပစ္လိုက္တယ္ ``အားးး ေ၀ အားး ပီးပီ အားးး ထြက္ကုန္ပီအားးး´´ ``အု အု အူးးးးး´´ ``အားး ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ ´´ ပ်စ္ခဲခဲ အရည္ေတြ ေ၀ေ၀့ နုတ္ခမ္းမွ လွ်ံက်လာတယ္ ေမးေစ့ မွတဆင့္ လည္တိုင္ လည္တိုင္မွတဆင့္ နိုသီးေတြ အထိ စီးက်ကုန္တယ္ ``မ်ိဳခ်လိုက္ ေ၀ အားရွိတယ္´´ ေ၀ေ၀ ပါးစပ္ကို ဟ ျပတယ္ လွ်ာေပၚမွာ ျဖဴပ်စ္ပ်စ္ အရည္ေတြ အမ်ားႀကီးပဲ ထိုေနာက္ ပါးစပ္ကိုပိတ္ပီး မ်က္လံုးမွိတ္ ကာ မ်ိဳခ်လိုက္ေတာ့တယ္မင္းညီ နဲ မေ၀ ႏွစ္ေယာက္သား အိမ္ေရွ ဧည့္ခန္းမွာ တစ္ေယာက္နဲ တစ္ေယာက္ ဖက္ ရင္း အနားယူေနတယ္ ။.
486 ``ေ၀ မိုးေ၀နဲ ေမသီ့ ကို ေခၚလိုက္ပါလား ´´ ``ဟင္ ဘာျဖစ္လုိလဲ ´´ `` ေမာင္ တို ေလးေယာက္ စိတ္တူကိုတယ္ တူ ေနၾကတာေပါ့ မေကာင္းဘူးလား´´ ေ၀ေ၀ ေတြေတြ ေလး စဥ္းစားေနတယ္ ခနေနေတာ့ မေ၀ ဖုန္းေကာက္ကိုင္လိုက္ပီး မိုးေ၀ထံ ဖုန္းဆက္လိုက္တယ္ ``တူတူတူ´´ ``အင္းမိန္းမ ေျပာေလ ´´ ``ေမာင္ အိမ္ျပန္လာခဲ့ေတာ့ ေမသီ့ ကိုလည္း ေခၚခဲ့ ´´ ``ေအာ္ အင္းးးအင္းးး ေ၀ အဆင္ေျပရဲလား´´ ``ေျပမေျပ အိမ္ေရာက္မွ ၾကည့္ ဒါပဲေနာ္ ေမာင္ ခ်စ္တယ္ ´´ ကၽြန္ေတာ္ နဲ ေမသီ တခ်ီ လုပ္ပီး အိမ္ကို ျပန္ခဲ့ၾကတယ္ အင္း ဒီအခ်ိန္ ဆို ကၽြန္ေနာ္မိန္းမ ေ၀ လည္း အလိုးခံပီးေရာေပါ့ ။ေမသီ ကို လည္း ကၽြန္ေနာ္ အေၾကာင္းစံု ေျပာျပလိုက္တယ္ ။ ေမသီ ကလည္း ကၽြန္ေနာ္ တို ေတြ ျပႆနာ မျဖစ္ရင္ ပီးေရာ ပိုေတာင္ အဆင္ေျပေသးတယ္လို ေျပာလာတယ္ ။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့မွာ ရွိတဲ့ ေသာ့ အပို နဲပဲ ဖြင့္ပီး ႏွစ္ေယာက္သား ၀င္လာလိုက္တယ္ ၀င္၀င္ခ်င္းပဲ အိမ္ေရွ ဧည့္ခန္းမွာ အ၀တ္ဗလာ ကိုယ္စီ နဲ ကၽြန္ေနာ့္မိန္းမရယ္ ကစ္ဆင္ ဆြဲေနၾကတယ္ ေ၀ေ၀ က ကၽြန္ေနာ့္ ကို လွမ္းၾကည့္ရင္း ျပံဳးျပသလို မင္းညီက လည္း သူမိန္းမ ကို လွမ္းျပံဳးျပတယ္ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္တံခါး ကို ေသာ့ေသခ်ာ ျပန္ပိတ္ပီး ေမသီ့ ခါးေလး ကို ဖက္ကာ မ်က္ႏွခ်င္းဆိုင္ ဆက္တီမွာ ၀င္ထိုင္လိုက္တယ္ ။ ``ဟားးးဟားး အဆင္ေျပေနလိုက္တာ ၾကည့္ဦး ငါတို ၀င္လာတာေတာင္ ဒီပံုစံ နဲ ႀကိဳဆိုတယ္ မိုက္သကြာ ´´ ``ေျပမေျပေတာ့မေျပာနဲ မိုးေ၀ မင္းမိန္းမ အဖုတ္ေတာ့မလိုးရေသးဘူး´´ ``အင္ဘာလိုလဲ ဒီပံုစံ ျဖစ္ေနပီး ယံုစရာလား ´´ မင္းညီက ကၽြန္ေနာ့္မိန္းမ မေ၀ ရဲ ေပါင္ကို မပီး ျပလိုက္ပီး ``ပါကင္ေတာ့ ဖြင့္လိုက္တယ္`` ``ဟာာ ေဟးေကာင္ မင္း ေ၀့ ကို ဖင္လိုးလိုက္တာလား ´´ မေ၀ က ရီရင္း ``ေမာင္မွ မလိုးတာ သူမ်ား စားသြားတာေပါ့လို ဟိဟိ ´´ ``ငါေတာင္ မင္းမိန္းမ ေမသီ ကို ဖင္မလိုးဘူး ´´ ``ဟေရာင္ မင္းဘာသာ မလိုးတာ လိုးခ်င္လိုးေပါ့ဟ ´´ ေမသီက ၀င္ေျပာတယ္ ``အံမယ္ ျဖစ္ေနလိုက္ၾကတာ ေ၀ေ၀ေရ ငါတိုကို သူတို အရုပ္ေတြ က် ေနတာပဲ ´´ ``ဟုတ္ပ ဟုတ္ပ ´´ ကၽြန္ေနာ္ လည္း ေမသီ ဘက္လွည့္ကာ ``ေမသီ အ၀တ္ေတြ ခၽြတ္လိုက္ကြာ သူတို ေတြခ်ည္းျဖစ္ေနတယ္ ကိုယ္တိုလည္း အတူတူ စလိုက္ရေအာင္ ´´ ေမသီ့ အ၀တ္ေတြ ခၽြတ္မယ္လုပ္ေတာ့ ကၽြန္ေနာ့္ မိန္းမ ေ၀ေ၀ ထလာပီး ေမသီ့ အ၀တ္ေတြ ကို ကူခၽြတ္ေပးတယ္ ပီးေတာ့ တင္ပါးႀကီးေတြ နဲ ကၽြန္ေနာ့္ ကို ပြတ္လိုက္ေသးတယ္ ကၽြန္ေနာ္လည္း ကၽြန္ေနာ့္ အ၀တ္ေတြကို ကိုယ့္ဘာသာ ခၽြတ္ပစ္လိုက္တယ္ ကၽြန္ေနာ္တို အ၀တ္ေတြ ခၽြတ္ေနၾကတာ ကို မင္းညီက စိန္ေျပနေျပ ထိုင္ၾကည့္ေနတယ္။ အခု ဆို ကၽြန္ေနာ္ တို ေလးေယာက္သား အ၀တ္မဲ့ကိုယ္စီ ျဖင့္ ဧည့္ခန္းထဲမွာ အားလံုး ေရွဆက္ရန္ အသင့္ ျဖစ္ေနပီ ``ေ၀ ကိုယ့္လီး စုပ္ေပးသြားဦးး`` ``ေမသီ ကို စုပ္ခုိင္းလိုက္ေနာ္ ေမာင္ ေ၀ မအားေသးဘူး ဟိဟိ ´´ ကၽြန္ေနာ့္ လီးႀကီး ကို ေ၀က တခ်က္ႏွစ္ခ်က္ ဆြဲေစာင့္ကာ`ဖ်န္းးးးး´´ ေမသီ က ေ၀ေ၀့ ဖင္ကို တခ်က္ လွမ္းရိုက္လိုက္တယ္ ``ေကာင္မ ေတာ္ေတာ္ ရြ ေနတယ္ေပါ့ ´´ ေ၀ေ၀ က ေမသီ့ ကို လွ်ာေလး ထုတ္ျပပီး နုတ္ခမ္းေလး ကို အသာသပ္ျပလိုက္ရင္း မင္းညီ ထံ တလွမ္းခ်င္း လွမ္းထြက္သြားတယ္ ကၽြန္ေနာ့္မိန္းမ ေ၀ေ၀့ ဖင္ႀကီးကလည္း ေနာက္မွ ၾကည့္ေတာ့မွ စြဲမက္စရာ နိမ့္တံုျမင့္တံုျဖင့္ ။ ကၽြန္ေနာ္ ေတာင္ မခ်ဘူးေသးတဲ့ ဖင္ကို ဟိုေကာင္ လိုးခြဲ ပစ္လိုက္တာေတာင္ မနာလိုခ်င္သလိုလို ျဖစ္သြားတယ္ ။ ရတယ္ အခု ေမသီ ဖင္ကလည္း ကၽြန္ေနာ့္ အတြက္ ျဖစ္ေနပီေလ ။ ေမသီက ကၽြန္ေနာ့္လီး ကို ကိုင္ပီး စုပ္ေပးေနပီ ေ၀ေ၀ ကလည္း မင္းညီ လီး ကို စစုပ္ေနပီ ။.
487 မိန္းမခ်င္း လဲ ခ် ရတဲ့ အရသာ ေၾကာင့္ ကၽြန္ေနာ္ နဲ မင္းညီ ရဲ လီးႀကီးေတြ ကလည္း အျပတ္ မာေတာင္ေနတယ္ ေမသီက ကၽြန္ေတာ့္ ေရွ မွာ ဖင္ႀကီး ကုန္းပီး မင္းညီ ရဲ လီး ကို တျပြတ္ ျပြတ္ နဲ အားရပါးရ စုပ္ေနတာ ေနာက္ကို တင္ပါးႀကီးက ကားအယ္ ထြက္ေနပီး စအို၀ ညိဳတိုတို က ခုနကေလးတင္ အလိုးခံထားရတ့ဲ အတြက္ ရဲစပ္စပ္ ျဖစ္ေနတယ္ ။ ကၽြန္ေနာ့္ မိန္းမ ေ၀ေ၀ ရဲ ဖင္၀ ကိုၾကည့္ရင္း ေအာက္က ကုန္းစုပ္ေနတဲ့ ေမသီ့ဖင္၀ ကို တခ်က္လွမ္းနိႈက္လိုက္တယ္ ``အ´´ ``ျပြတ္ ျပြတ္ ျပြတ္ ´´ ``အားးး အားးးအားးး´´ ``ျပြတ္ ျပြတ္ ျပြတ္ ´´ ``ေဟးေရာင္ မိုးေ၀ ဘယ္လုိလဲ ငါ့မိန္းမ လီးစုပ္ေပးတာ ေကာင္းရဲလား ´´ ``အားး ေကာင္းတယ္ကြာ မင္းေသခ်ာ သင္ေပးထားတဲ့ပံုပဲ ´´ ``ေအး မင္းမိန္းမ က ပါးစပ္ ပိုျပဲေတာ့ အစုပ္ခံရတာ ေကာင္းလိုက္တာ မိုးေ၀ရာ အားး ကၽြတ္ ကၽြတ္ စုပ္ စုပ္ ေ၀ေ၀ စုပ္ အားးး အာေခါင္ထဲထိ စုပ္ပစ္လိုက္ ´´ ``ျပြတ္ ျပြတ္ ျပြတ္ ´´ ``အားးးး ေကာင္းတယ္စုပ္ ေမသီ စုပ္´´ ``ျပြတ္ ျပြတ္ ျပြတ္ ´´ ``အ အားးးအားးေကာင္းလိုက္တာ ´´ ေမသီ့ဖင္၀ ကို နိႈက္ရင္း လီးအစုပ္ခံေနလိုက္တယ္ ။ ``ဖ်န္းးးးးဖ်န္းးးဖ်န္းးးး´´ ``အားးးးစုပ္စမ္း ေမသီ အားးးေကာင္းတယ္ ´´ တင္ပါးေတြကို ရိုက္ေပးလိုက္ေတာ့ ေမသီ့စုပ္အားေတြက ပိုပိုျပင္းလာတယ္ ေမသီ နဲေ၀ေ၀ သူတို ေယာက်ၤားေတြ ရဲေရွမွာပဲ တစ္ေယာက္တလဲ အစုပ္ ျပိဳင္ေနသလား ေအာင့္ေမ့ရတယ္ ။ ``ျပြတ္ ျပြတ္ ျပြတ္ ´´ ``အားးး အားးးအားးး´´ ``ျပြတ္ ျပြတ္ ျပြတ္ ´´ ``ေမသီ လိုးခ်င္ပီကြာ ဖင္ကုန္းလိုက္ေတာ့ေနာ္ ´´ ``အင္းးးး ကုန္းမယ္ေလ ´´ ေမသီ ဖင္ကုန္းလိုက္တယ္ ေနာက္ဘက္ကို စအို၀ က ျပဴျပဳေလး ထြက္ေနတယ္ ``မိန္းမ ေ၀ေ၀ ေမသီဖင္ကို တခ်က္ျဖဲေပးစမ္းပါ မိန္းမ ျဖဲေပးထားတဲ့ ဖင္ကို တက္လိုးခ်င္လို ´´ ေ၀ေ၀ က လီးစုပ္ေနရာမွ ထလာပီး ေမသီဖင္ကိုု ျဖဲေပးလိုက္ယံုသာမက ဖင္၀ ကို တံေတြးေလး စြတ္ေပးလိုက္ပီး လက္ေခ်ာင္ေလး နဲ အသာပြတ္ေပးလိုက္ေသးတယ္ ပီးေတာ့ ``ေမာင္ လိုးေတာ့ ´´ လို ကၽြန္ေနာ့္ ကို မ်က္စ ေလး ပစ္ပီး လွမ္းေျပာတယ္ ကၽြန္ေနာ္ လည္း ေမသီ့ ဖင္၀ ကို လီးဒစ္ အသာေတ့လိုက္ပီး တစ္ထစ္ခ်င္း ထိုးထိုးသြင္းလိုက္တယ္ ``အ အားးအ ´´ ``အားးးး နာတယ္ ေျဖးေျဖး အားးး´´ ``ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ ´´ ``အားးးး´´ ``ေျဖာင္းးးးး´´ ကၽြန္ေနာ့္လီး ေမသီဖင္ထဲ ၀င္ေနခ်ိန္ ေ၀ေ၀ ကေမသီ့ တင္ပါး ကို ခပ္စပ္စပ္ တခ်က္ ရိုက္လိုက္တယ္ ေနာက္ပီး ေ၀ေ၀ ကုိယ္တိုင္ကလည္း ကၽြန္ေနာ္ တို နားေလး မွာ ဖင္ေလး ကုန္းထားတုန္း ေနာက္က မင္းညီကလည္း ေ၀ေ၀့ ေစာက္ဖုတ္ ကို လီးစသြင္း ပီး အပိုင္က်ံဴးေတာ့တယ္ ``ဘြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ´´ ``ဖတ္ ဖတ္ ဖတ္ ´´ ``ဖြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္ ´´ ``အားးး အ အားးး´´ ``ဘတ္ ဘတ္ ဘတ္ ´´ ``အင့္ အင့္ ေရာ့ အားးး´´ ကၽြန္ေနာ္ နဲ မင္းညီ ႏွစ္ေယာက္သား ေ၀ေ၀ နဲေမသီ့ ကို ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ပဲ ဖင္ကုန္းခိုင္းထား ပီး အပိုင္ ေဆာ္ၾကေတာ့တယ္ အသံေတြ ကလည္း အခန္းထဲ ဆူညံထြက္ေနတယ္ ေမသီနဲေ၀ေ၀ ကလည္း တအင္းအင္း တအားအား ျဖင့္ အလိုးခံေနၾကတယ္ ၾကမ္းျပင္ေပၚလိုးရင္း ကၽြန္ေတာ္တို ဒူးေတြ နာမွန္းမသိ နာလာတာေၾကာင့္ ေမသီ နဲ ေ၀ေ၀့ ကို ဆိုဖာ ႏွစ္ေယာက္ထိုင္ေပၚမွာ တန္းစီပီး ကုန္းခိုင္းလိုက္ရင္း ကၽြန္ေနာ္ နဲ မင္းညီက ေအာက္ကေန မတ္တပ္ ရပ္ကာ ထပ္ေဆာ္တယ္ ။ ကၽြန္ေနာ္ကေတာ့ ေမသီ့ ဖင္ကို ပဲ လိုးေနပီးေတာ့ မင္းညီကေတာ့ ကၽြန္ေနာ့္ မိန္းမ ေ၀ေ၀့ ေစာက္ဖုတ္ကို ခ်ေနေတာ့တယ္ ။ ေမသီနဲ ေ၀ေ၀့ ရဲ မတိမ္းမယိမ္း ဖင္တုန္း ႀကီးေတြ တခါခါ ျဖင့္ အလိုးခံၾကတယ္ ။ ကၽြန္ေနာ္ တို ႏွစ္ေယာက္လည္း သူမိန္းမ ကိုယ္ခ် ကို္ယ့္မိန္းမ သူ ခ် ျဖင့္ အရသာ ကို ေတြေနေတာ့တာပဲဗ်ာ ေမသီဖင္ကလည္း လိုးရင္းလိုးရင္း ျဖင့္ က်ယ္လာ ေခ်ာလာပီး လိုးလို ေကာင္းလာသလို ေမသီ လည္း ခံလို ေကာင္းလာပံုရလာတယ္ တအင္းအင္း ျဖင့္ ညီးညဴေနယံုမက သူ ဖင္ႀကီး နဲ ပါ ျပန္ျပန္ ေစာင့္ေပးလာတယ္ ။.
488 ``ဘြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ´´ ``ဖတ္ ဖတ္ ဖတ္ ´´ ``ဖြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္ ´´ ``အားးး အ အားးး´´ ``ဘတ္ ဘတ္ ဘတ္ ´´ နာရီ ၀က္နီးပါးေလာက္ အားရပါး ရေစာင့္ပီး လိုးပီး ခ်ိန္မွာေတာ့ ကၽြန္ေနာ့္လီးထိပ္ က က်ဥ္တက္လာပီး ပီး ခ်င္လာတယ္ ကၽြန္ေနာ္ လည္း ေမသီ့ ဖင္ေပါက္ထဲမွ လီး ကို စြဲနုတ္ကာ စက္ပတ္ ထဲ ေစာင့္လိုးရင္း ေမသီ့ ေစာက္ဖုတ္ အတြင္းသို လီးေရေတြ ပန္းထုတ္ ပစ္လိုက္ေတာ့တယ္ ``အားးး အားးး ထြက္ ထြက္ ကုန္ပီ အားးးး´´ ``အားး းေကာင္းလိုက္တာ ေမာင္ အားးး ထုတ္လိုက္ အားးး´´ ေစာက္ပတ္ အတြင္းထဲ သို လီးတံ ကို အဆံုးထိ ထိုးထည့္ကာ ကပ္ထားရင္း ကၽြန္ေနာ့္ လေရေတြ ကို အကုန္ပန္းထုတ္ေပးလိုက္တယ္။ ေဘးမွ မင္းညီ နဲ ကၽြန္ေနာ့္ မိန္းမ တို အတြဲ လည္း တအင္းအင္း တအားအား ေအာ္သံေတြ ဆူညံေနပီး ကၽြန္ေနာ့္ မိန္းမ ကလည္း ဖင္ဘူးေတာင္းႀကီး ကို ေထာင္ေနတာ မင္းညီက ေ၀ေ၀့ ဖင္ႀကီး ေတြကို ကိုင္ကာ ေနာက္ကေန အားကုန္ က်ံဴးေနရင္း ငါးမိနစ္ေလာက္ေနေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လံုး ေအာ္သံေတြ ဆူညံပြတ္ပီး ေစာက္ပတ္ထဲ လေရေတြ ပန္းထုတ္ကာ ပီးသြားကုန္ၾကတယ္ ။ ေ၀ေ၀ ေကာ ေမသီ ေကာ ဆိုဖာ ဆက္တီ ေပၚ မွာ ေခြေခြေလး ေတြ လဲက်ရင္း မွိန္းကုန္ၾကတယ္ ။ ကၽြန္ေနာ္နဲ မင္းညီ လည္း ေရခဲေသတၱာ ထဲမွ ဘီယာဘူးမ်ား ထုတ္ေသာက္ကာ ေ၀ေ၀ နဲ ေမသီ ကိုၾကည့္ရင္း သူမိန္းမ ကိုယ့္မိန္းမ ဖင္ ဘယ္ေလာက္ လိုးလို ေကာင္းေၾကာင္း စျမံဳျပန္ေျပာေနလိုက္ေသးတယ္ ။ အဲ့ေနက တေနကုန္ ကၽြန္ေနာ့္ အိမ္မွာပဲ စားလိုက္ေသာက္လိုက္ၾက နဲ ည မိုးခ်ဳပ္ေတာ့ ထပ္ဆြဲလိုက္ၾကနဲ လိုးပြဲ ႀကီး က်င္းပရင္း မနက္ လင္းခါနီးေလာက္မွ အားလံုး အိပ္ေပ်ာ္ကုန္ၾကတယ္ ။ ဒီေနာက္ပိုင္းေတာ့ ကၽြန္ေနာ့္ လင္မယား ႏွစ္စံုတြဲ ဟာ ပြင့္လင္းျမင္သာရွိလာသလို တခါတေလ ၂ စံုတြဲ တူတူ ဆြဲ ၊ တခါတေလ ေ၀ေ၀ နဲ ေမသီကို ကၽြန္ေနာ္ တစ္ေယာက္ထဲ တူး၀မ္းဆြဲ ၊ တခါတေလ ကၽြန္ေနာ္ မရွိတုန္း မင္းညီ က တူး၀မ္း ဆြဲၾကနဲ ေပ်ာ္စရာ မိသားစု ၂စု အျဖစ္ ရပ္တည္လာခဲ့ၾကတာ ေနာက္သံုးေလး လေလာက္မွာ ေ၀ေ၀ ေကာ ေမသီ ေကာ ျပိဳင္တူ ဆိုသလိုပဲ ကိုယ္၀န္ရလာၾကတယ္ ။ သူတိုေတြ ကိုယ္၀န္ ရလာေတာ့ ကၽြန္ေနာ္ နဲ မင္းညီ လည္း အလုပ္ေတြ ႀကိဳးစားရေတာ့တာေပါ့ ။ ကိုယ္၀န္ ရလာ ၾကတာ က သိပ္ အဆန္းတၾကယ္ ကိစၥ မဟုတ္ေပမယ္ ဆန္းက်ယ္တဲ့ ျဖစ္ရပ္ တစ္ခုကေတာ့ ကၽြန္ေနာ့္ မိန္းမ ေ၀ေ၀ က သမီးေလး ေမြးပီးေတာ့ မင္းညီ မ်က္ႏွာေပါက္ႏွင့္ တေထရာတည္း ျဖစ္ေနပီး ေမသီ့ သားေလး ကေတာ့ ကၽြန္ေနာ္ နဲ တေထရာတည္းပဲဗ်ာ ကၽြန္ေနာ္ နဲ ေမသီ နဲ သားေလး ကို မင္းညီ နဲ ေမသီ က ေကၽြးေမြး ေစာက္ေရွာက္ ခဲ့ၾကသလို ေ၀ေ၀ နဲ မင္းညီ ရဲ သမီးေလး ကို လည္း ကၽြန္ေနာ္ နဲ ေ၀ေ၀ ျပဳစု ေစာင့္ေရွာက္ ခဲ့ၾကတယ္ ။ ``ေမသီ ေသခ်ာ စုပ္ေပးလိုက္ေနာ္ ငါလည္း ကိုမင္းညီ ကို ေသခ်ာ ျပဳစုလိုက္မယ္ ´´ ကိုႀကီး ဒီတေခါက္ျပန္လာတာသမီးအတြက္ ဘာမွလဲ ပါမလာဘူးေနာ္ ေအးကြာ ဒီတေခါက္ညဘက္ႀကီး ေလဆိပ္ဆင္းရတာေလ ညီမေလးရဲ့ ဆိုင္ေတြ ပိတ္ကုန္လို့ ဟင္း ေျပာတာပဲ အရင္တေခါက္ကေရာ ဘာထူးလို့လဲ အခုမွအိမ္ေပၚေရာက္လို့ထိုင္ေနတု န္း အနားလာကပ္ၿပီး ရန္လာေတြေနေသာ သြယ္သြယ့္ေၾကာင့္ ရဲေက်ာ္သူတေယာက္ အသည္းယားသြားရသည္။ အဲ့ဒါထားပါဦးဟာ နင္လိုခ်င္တာအကုန္ရန္ကုန္မွာ ဝယ္လို့ရပါတယ္ အခုက ဘယ္ကျပန္လာတာတုန္း လုပ္စမ္းပါဦး အလုပ္ေလ အလုပ္ ဘာျဖစ္လို့လဲ နာရီကိုေျပာတာညီမေလး ဘယ္ႏွနာရီရွိၿပီလဲ ဆိုတာေျပာတာ ဒီအခ်ိန္မွျပန္ေရာက္ရေအာင္ နင့္အလုပ္ကေမွာ္ဘီမွာလား သန္လ်င္မွာမို့လို့လား ကၽြစ္ တိုးတိုးေနစမ္းပါကိုႀကီးရာ ေလပါတယ္ ျမႇားဦးက သူ႔ဘက္ျပန္လွည့္သြားတာေၾကာင့္ သြယ္သြယ္တေယာက္ ေခါင္းကုတ္ၿပီးအနားက ျပန္လစ္သြားသည္။ ရဲေက်ာ္သူသည္ မေန႔ညကမွ ရန္ကုန္ကိုျပန္ေရာက္တာမို့ ဒီေန႔ညေနမွပဲ ေယာက္ခမေတြအိမ္ကို အလည္လာျဖစ္တာျဖစ္သည္။.
489 အင္ဂ်င္နီယာဘြဲရၿပီးမွ ႐ူးေၾကာင္မူးေၾကာင္နဲ႔ သေဘၤာလိုက္ျဖစ္ကာ ေလးလေလာက္ သြားလိုက္ျပန္လာရင္ ေပ်ာ္သေလာက္ထိုင္ေနလိုက္နဲ႔ သံသရာလည္ေနတတ္သူတဦးျဖစ္သ ည္။ သားသမီးကလဲ မရွိတာတေၾကာင္း မိန္းမကလဲ သူ႔အလုပ္နဲ႔သူျဖစ္တာတေၾကာ င္းေၾကာင့္သာ ဒီလိုေခတ္ ၾကပ္ႀကီးထဲမွာ သူတို့လင္မယားႏွစ္ေယာက္ အဆင္ေျပေျပေနနိုင္ၾကျခင္းျဖစ္ သည္။ ရဲေက်ာ္သူမွာ ေမြးခ်င္းမရွိသလိုမိဘမ်ားကလဲ နယ္မွာဆိုေတာ့ မိန္းမဘက္က မိသားစုနဲ႔သာ အေနမ်ားေလသည္။ သူတို့ႏွစ္ေယာက္တည္းေနဖို့ တိုက္ခန္းေလးတခန္းဝယ္ထားၿပီး သူရန္ကုန္ျပန္ေရာက္ေနခ်ိန္မ်ားမွာ သာ ထိုတိုက္ခန္းမွာေနျဖစ္ၿပီး သူမရွိသည့္အခ်ိန္မ်ားတြင္ မိန္းမျဖစ္သူက မိဘအိမ္မွာျပန္ေနတတ္သည္။ အခုလဲ မေန႔ည၉နာရီေက်ာ္မွျပန္ေရာက္သ ည္မို့ သူတို့တိုက္ခန္းမွာပဲ အထုတ္ေတြခ်ၿပီး သေဘၤာသားတို့ထုံးစံအတိုင္း အေႂကြးေတြကို အတိုးႏွင့္ဆပ္ေနခဲ့ၿပီး ညေနေစာင္းမွ ေယာက္ခမေတြအိမ္ကို ေရာက္လာျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ဟိုေကာင္မေလးဘာျဖစ္လဲေျပာ ရဲေက်ာ္သူအေနာက္လိုက္လာသည့္ သူသူ႔အသံျဖစ္သည္။ ညီအစ္မသုံးေယာက္ထဲမွာ အႀကီးဆုံးျဖစ္တာေၾကာင့္ ညီမငယ္ေတြအေပၚ ၾသဇာေညာင္းသူလည္းျဖစ္သည္။ အခုလဲ အိမ္ထဲဝင္႐ုံရွိေသးညီမလတ္ျဖစ္ သူ သြယ္သြယ္ကို ႐ုံးယူနီေဖာင္းနဲ႔ျမင္လိုက္တာမို့ တိုင္ကနာရီဆီကို မ်က္လုံးကအလိုလိုေရာက္သြားကာ ပါးစပ္က အထက္ပါစကားထြက္သြားျခင္းျဖစ္သ ည္။ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး မႀကီးကလဲ ေအး ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္လာမလုပ္နဲ႔ေနာ္ နင္အခုမွျပန္ေရာက္တာမွတ္လား မိန္းမေရ တခါတေလေနမွာပါကြာ သူလဲ အေပါင္းအသင္းေလးေတာ့ရွိမွာေပါ့ကြ ၾကားထဲကမေနနိုင္ေတာ့တာေၾကာင့္ ရဲေက်ာ္သူဝင္တားလိုက္ရသည္။ မတားလို့လဲမျဖစ္ သူ႔မိန္းမအေၾကာင္းသူသိသည္။ ဒီေကာင္မေလးကို ထိုင္ဆုံးမေနရင္ ဒီညဒီအိမ္ကျပန္ျဖစ္ေတာ့မွာ မဟုတ္။ အင္း ကိုကေရွကကာဆီးကာဆီးလုပ္ေန အဲ့ဒါေၾကာင့္ ကို့ဆိုအဲ့ဟာေလးေတြက အရိုအေသတန္ေနတာ နားလည္ေအာင္ေသခ်ာရွင္းျပရပါတယ္ ကြာ စကားနည္းရန္ဆဲသေဘာမ်ိဳးေျပာၿပီး ရဲေက်ာ္သူတေယာက္ ခုံမွာထိုင္လိုက္ကာစားပြဲေပၚက သတင္းစာေကာက္ကိုင္လိုက္သည္။ အေဖတို့ျပန္မလာေသးဘူးလား ခနေနလာလိမ့္မယ္ကိုႀကီး လမ္းထိပ္မွာ ေဘာ္ဒါေတြနဲ႔ စကားရပ္ေျပာေနၾကတယ္ အသံက်ယ္က်ယ္ေအာ္ၿပီး အိမ္ထဲဝင္လာတာကေတာ့ ညီမအငယ္ဆုံးျဖစ္သူႏွင္းအိ။ ဟား ညီမေလး မေတြတာေတာင္ၾကာၿပီေနာ္ အဟင္းဟင္း အသက္ခ်င္းကြာလွေသာ္လည္း ခပ္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္သူျဖစ္တာမို့ ဒီေကာင္မေလးနဲ႔ ရဲေက်ာ္သူက ေဘာ္ဒါေတြလိုျဖစ္ေနသည္။ အဟင္းဟင္းလုပ္မေနနဲ႔ စာေမးပြဲေအာင္ၿပီးၿပီေနာ္ လာထားပဲ ေအးပါဟာ နင္လာတာငါ့သတိရလို့မဟုတ္ဘူးဆို တာ သိပါတယ္ ဒီေလာက္ေတာ့နားလည္မွုရွိပါတယ္ဟ အယ္အဲ့လိုလဲမဟုတ္ပါဘူး ကိုႀကီးရယ္ သတိရပါတယ္ ဒါေပမယ့္ အလုပ္သေဘာက အလုပ္သေဘာပဲေလ ဟဲဟဲ ရဲေက်ာ္သူအိမ္ထဲကို တခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ သူ႔မိန္းမသြယ္သြယ့္အခန္းထဲကို လိုက္ဝင္သြားကာ ၾသဝါဒေခၽြေနၿပီဆိုတာ သိလိုက္သည္။ ေအးပါညီမေလးရယ္ ေနာက္ေန႔ တရက္ရက္အျပင္ထြက္ရင္ လာေခၚမယ္ေလေနာ္ နင္ဘာလိုခ်င္လဲသာ စဥ္းစားထားလိုက္ ေနာက္ၿပီး ရဲေက်ာ္သူအသံကိုႏွိမ့္ကာေကာင္မေလးနား နားကပ္ၿပီးေျပာလိုက္သည္။ ငါက သပ္သပ္ထပ္ဝယ္ေပးဦးမွာ ဒီေတာ့ နင္၂ခုရမယ္ ဟုတ္ၿပီလား အခုမွေရခ်ိဳးေခါင္းေလၽွာ္ထားပုံရသည္ ။ ရွန္ပူနံ့သင္းသင္းေလးက ႏွာေခါင္းထဲစြဲက်န္ခဲ့သလိုပင္ ခံစားလိုက္ရသည္။ အေဟး အဲ့ဒါဆိုလဲၿပီးတာပါပဲ ကိုႀကီးပင္ပန္းလာမွာေပါ့ေနာ္ ဇက္ေၾကာေလးဘာေလး ဆြဲေပးရမလား ခ်က္ခ်င္းကိုဆက္ဆံေရးေျပာင္းသြားတာမို့ ရဲေက်ာ္သူရယ္ခ်င္မိသြားသည္။.
490 သူကထိုင္ေနၿပီး ႏွင္းအိကမတ္တပ္ရပ္စကားေျပာေနတာ မို့ ေကာင္မေလးတကိုယ္လုံး ေျခဆုံးေခါင္းဆုံး ၾကည့္လိုက္မိသည္။ လူကငယ္ေပမယ့္ သူ႔မိန္းမတို့အမ်ိဳးက ပစၥည္းရွိလူတန္းစားေတြဆိုေတာ့ ဒီေကာင္မေလးလဲ သူ႔ဟာနဲ႔သူေတာ့ ျပည့္ျပည့္စုံစုံရွိသည္ဟု စိတ္ထဲ မွတ္ခ်က္ေပးလိုက္သည္။ အိမ္ေနရင္း တီရွပ္အေပ်ာ့သားေလးက အက်ပ္ႀကီးမဟုတ္သည့္တိုင္ေအာင္ ခနကိုယ္နဲ႔ တသားတည္းျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ဖြံ့ၿဖိဳးကာစာရင္ မို့မို့ေလးကထင္းကနဲျမင္ေနရသည္ ။ အကၤ်ီေပ်ာ့ေပ်ာ့ေအာက္ကေန ဘရာႀကိဳးရာေလးကိုေတာင္ ျမင္ေနရေလသည္။ ေအာက္က ဒူးေပၚေရာက္ေနသည့္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီအက်ပ္ကေလးႏွင့္ဆိုေတာ့ သူေငးခ်င္လဲ ေငးေလာက္စရာပင္။ ဒီၾကားထဲ ကေလးမေလးကစကားေျပာေနရင္း ခါးေထာက္လိုက္ လက္ကေလးေနာက္ပစ္လိုက္ ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းေနေတာ့ စ္ိတ္ထဲသူ႔ကို မ်က္စိအစာလာေကၽြးေနသလားေတာင္ ထင္မိသည္။ ဒါေပမယ့္ ရဲေက်ာ္သူဆိုတာကလည္း လူပါးေလ။ ၄လေလာက္ေရထဲေနၿပီး ငတ္လာတယ္ဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ လူအသိမခံ။ အခုလဲျဖတ္ကနဲ တခ်က္ေမာ့ၾကည့္ၿပီး မ်က္လုံးခ်င္းေတာင္ အဆုံမခံပဲ သတင္းစာျပန္ၾကည့္ရင္း စကားေျပာေနျခင္းျဖစ္သည္။ ဇက္ေၾကာေလးဘာေလးဆြဲေပးခ်င္တယ္ဆို ရင္ေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့ကြယ္ အဟင္း လာလာ သတင္းစာဖတ္ရင္းနဲ႔ကိုယ္ကို တေစာင္းလွည့္ေပးလိုက္သည္။ တကယ္မခိုင္းဘူး ထင္လို့ေျပာတာမွန္းသိတာေၾကာင့္ ကိုတမင္ခိုင္းလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္ ။ ႏူးညံ့သည့္လက္ကေလး ႏွစ္ဖက္က သူ႔ပခုံးေပၚေရာက္လာေလသည္။ အိမ္မွာအငယ္ဆုံးမို့ ေျခေမႊးမီးမေလာင္ လက္ေမႊးမီးမေလာင္ေနလာတဲ့ ဖကာင္မေလး ဇက္ေၾကာဆြဲတယ္ဆိုတာ ဘာမွန္းေတာင္သိတာမဟုတ္ နဲနဲအားေလးစိုက္စမ္းပါဟ နင့္ဟာက ငွက္ေခ်းပါခ်တာထက္ေတာင္ ေပ်ာ့ေနေသးတယ္ စကားျပန္မေျပာေတာ့ေသာ္လည္း ပခုံးေပၚေျပးေနသည့္လက္ေတြက အားပါလာပါသည္။ တခ်က္တခ်က္တကိုယ္လုံးအားနဲ႔ ဖိလိုက္ရတာေၾကာင့္ ပခုံးနားေရာက္ေနတဲ့ ဆံႏြယ္ေတြက ရဲေက်ာ္သူပါးကို လာလာထိခတ္မိေနသည္။ အင္း ရွန္ပူနံ့ေလးကတမ်ိဳး လိုးရွင္းနံ့သင္းသင္းေလးက တဖုံနဲ႔ ရဲေက်ာ္သူတေယာက္ စိတ္ေတြေတာင္ ကေယာက္ကယက္ျဖစ္ခ်င္လာသည္။ အိမ္ေရွခန္းမွာ မဟုတ္ပဲ လူမျမင္တဲ့ေနရာ တခုခုမွာဆိုလို့ကေတာ့ ဒီေကာင္မေလးကို တခုခုဆြဲလုပ္မိမလားမသိ အင္းး စိတ္ထိန္းငရဲ အခ်ိန္မတန္ေသးဘူး လက္ဖက္ေကာင္း စားခ်င္ပေလာင္ မဘာျဖစ္တယ္ဆိုလားပဲ ကိုယ့္ဟာကိုယ္သတိေပးရင္း သတင္းစာသာ ဖတ္ေနလိုက္သည္။ အံမယ္ ငါ့ေယာက္်ားဇိမ္က်ေနတာကိုး သူသူတေယာက္အိပ္ခန္းထဲကျပန္ထြ က္လာၿပီး ရဲေက်ာ္သူေရွကခုံမွာဝင္ထိုင္လိုက္သ ည္။ အေနာက္ကလိုက္လာတဲ့ သြယ္သြယ္ကပါ သူ႔အစ္မေဘးကပ္ထိုင္လိုက္သည္ ။ ထုံးစံအတိုင္း ေပါင္လည္ေလာက္သာရွိမည့္ ေဘာင္းဘီတိုေလးႏွင့္ တီရွပ္ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းေလးဝတ္ထားတာေၾကာ င့္ တကိုယ္လုံး အလွအပမ်ားက မၾကည့္ခ်င္ပဲႏွင့္ကို ျမင္ေနရေလသည္။ ဒီၾကားထဲေကာင္မေလးကစားပြဲေအာက္က ဂ်ာနယ္တေစာင္ကိုငုံ႔ၿပီး လွမ္းယူခိုက္ မ်က္စိအလြန္လၽွင္ေသာ ရဲေက်ာ္သူကျမင္ျဖစ္ေအာင္ကို ျမင္လိုက္ေလသည္ အနက္ေရာင္ကေလး ။ ဟင္း ဒီဟာေလးေတြေတာ့ ငါ့သမာဓိကိုလာစမ္းေနပါၿပီ။ ေပါင္ၾကားထဲက ညီေတာ္ေမာင္က ေဒါသထြက္ေနေလၿပီထင့္ အာ႐ုံေျပာင္းမွ ျဖစ္ေပေတာ့မည္။ ကဲကဲေတာ္ပါၿပီညီမေလးရယ္ ထိုင္ထိုင္ ဇက္ေၾကာဆြဲေနရတဲ့ႏွင္းအိခမ်ာ ်တ္ာေတာ္ပင္ပန္းသြားပုံရသည္။ သူ႔ေဘးက ခုံမွာေျခပစ္လက္ပစ္ဝင္ထိုင္သ ည္။ ဟူး ေတာ္ေသးတာေပါ့ ဒီေန႔ၿပီးပါ့မလားလို့ ေမာလိုက္တာ ေျပာရင္းသူ႔အကၤ်ီရင္ဘတ္ကိုဆြဲၿ ပီး ပါးစပ္ကေလမွုတ္ကာ ယပ္ခပ္ေနေသး၏။ စကားေျပာမလို့ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေသာ ရဲေက်ာ္သူမ်က္လုံးက အေပၚစီးကမို့ ေကာင္မေလး အကၤ်ီလည္ပင္းေပါက္ထဲေရာက္သြားရျပ န္သည္။ ရင္မို့မို့ေလးနဲ႔ ရင္ၾကားေျမာင္းေလးေအာက္က ဘရာအျဖဴေရာင္ကေလးႏွင့္ ေအာက္ကေကာင္က မရေတာ့ ေဒါသတႀကီးနဲ႔ ေဘာင္းဘီေအာက္ထဲက အတင္းတိုးထြက္ဖို့ႀကိဳးစားေနေလၿပီ ။.
491 ေကာင္းတယ္ကိုရဲ့ အဲဒါမွဒင္းတို့အပိုးကက်ိဴးမွာ မိန္းမလုပ္သူကေတာ့ဘာမွမသိရွာပဲ သူ႔ညီမကိုပုံစံေပးလိုက္တာကိုအားေပးေ နေသးသည္။ ေကာင္းတယ္မလုပ္နဲ႔မိန္းမေရ အိမ္က်ရင္ ေသဖို့သာျပင္ထား ရဲေက်ာ္သူစိတ္ထဲက ၾကဳံးဝါးလိုက္ျခင္းသာ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ အပူခ်ိန္ေတြေလ်ာ့သြားေအာင္ ေနာက္ေဖးဘက္ထြက္လာၿပီး ေရခဲေရတဘူး ယူေသာက္ေနလိုက္သည္။ အဘိုးႀကီးေတြ လင္မယားျပန္ေရာက္လာေတာ့ ဝယ္လာသည့္ တပုလင္းကို ေယာက္ၡထီးႀကီကို လက္ေဆာင္ေပးၿပီး စကားနည္းနည္းေျပာကာျပန္ခဲ့ၾကသ ည္။ သြယ္သြယ္ကေတာ့ ျပန္တဲ့အထိ ကားအနားကိုလိုက္ကာ ရန္ေတြေနတုန္းပင္။ ပုလင္းကိုက်ေတာ့ ဝယ္လို့ရၿပီး သူ႔အတြက္က်ေတာ့ ဘာမွဝယ္လို့မရတာကို မေက်မနပ္ျဖစ္ေနသည္။ သူသူကေဟာက္လႊတ္လိုက္ေတာ့မွသာ ရဲေက်ာ္သူကို ဘုၾကည့္ၾကည့္ၿပီး အိမ္ထဲျပန္ဝင္သြားသည္။ ေဘာင္းဘီတိုေလး ေအာက္ကတင္လုံးလုံးေလးေတြ ခုန္ေပါက္သြားတာကို လွမ္းေငးခိုက္ အိမ္ေပါက္ဝက ႏွင္းအိက လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းေထာင္ျပတာကို ျမင္လိုက္ရျပန္သည္။ မဟုတ္ သူ႔ကို ႏွစ္ခုဝယ္ေပးဖို့ သတိလွမ္းေပးလိုက္တာျဖစ္သည္။ အိမ္ေရာက္တာနဲ႔ ရဲေက်ာ္သူတေယာက္ပြဲၾကမ္းဖို့ ျပင္ပါေတာ့သည္။ ပုလင္းဖြင့္ကာ ထိုင္ေသာက္ေနေသာ္လည္း မ်က္လုံးထဲမွာ ညေနကေတြခဲ့သည့္ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ရဲ့ အမို့အေမာက္ေလးေတြပဲျမင္ေနမိသည္ ။ ေဘးက သူသူကေတာ့ ရဲေက်ာ္သူစိတ္ထဲ ဘာျဖစ္ေနတာ မသိရွာ သူ႔ပခုံးကိုမွီရင္း သူဖုန္းပြတ္ေနတာကို ၾကည့္ေနသည္။ သဲ အိပ္ေတာ့မလား အာ ကိုကလဲအခုမွ၈နာရီထိုးရွိေသးတယ္ေ လ ရဲေက်ာ္သူျပဳံးမိသြားသည္။ မေန႔က၉နာရီေလာက္ အိမ္ျပန္ေရာက္ကတည္းက အထုတ္ေတြခ်ၿပီး သူသူ႔ကို အားရပါးရခ်စ္ပစ္လိုက္တာ ဟိုခမ်ာ ေတာင္းပန္ယူရရွာသည္။ ဒီေန႔ေတာ့ အပစ္အခတ္ရပ္စဲၾကမယ္လို့ ေျပာထားတယ္ေနာ္ မေန႔ညက ကိုေသာင္းက်န္းထားတာ ခုထိေအာင့္ေနတုန္းပဲ မိန္းမကလဲကြာ သိပ္လဲေၾကာက္မေနပါနဲ႔ ေနာက္ေန႔ေတြဆို ကိုက သင္တန္းတက္ရ ႐ုံးသြားရနဲ႔ေစာေစာအိပ္ရမွာ အမေလး ရွင္ႀကီးအေၾကာင္းမသိတာမွတ္လို့ ရွင္ ဘာအလုပ္ရွိရွိတေန႔ကို အနည္းေလးႏွစ္ခါေလာက္မွ ေနသာထိုင္သာရွိတဲ့ဟာကို သိဘူးကြာ အခုေတာ့မူးနၿပီ ကို မူးရင္ ေသြးဆိုးတယ္ေနာ္ ဟဲဟဲ အို့ ကိုအြန္း စကားဆုံးတာနဲ႔လက္က သူသူ႔ရင္သားတဖက္ကို ျဖစ္ညႇစ္လိုက္တာေၾကာင့္ သူသူ႔ခမ်ာ အလန္႔တၾကားျဖစ္သြားရသည္။ ၿပီးတာနဲ႔ တဆက္တည္း သူသူ႔ႏွုတ္ခမ္းကို ငုံခဲလိုက္ျပန္တာၾကာင့္ အလန္႔တၾကား ေအာ္သံက ညည္းသံ အျဖစ္ေျပာင္းသြားရသည္။ ႏွုတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကို အားျပင္းျပင္းနဲ႔စုပ္လိုက္ေတာ့ သူသူ႔ေအာက္ႏွုတ္ခမ္းက ရဲေက်ာ္သူပါးစပ္ထဲကို ပါလာေတာ့သည္။ လက္တဖက္ကပခုံးကိုဖက္ကာ သူ႔ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲသြင္းလိုက္ၿပီး က်န္တဖက္က သူသူဝတ္ထားသည့္ ထမီအႏြမ္းေလးေအာက္ကို ေရာက္သြားေလသည္။ အစိေလးကို ပြတ္ေခ်ၿပီးခ်က္ျခင္းပဲ အကြဲေၾကာင္းတေလၽွာက္ပြတ္ ဆြဲပစ္လိုက္သည္။ ကိုရယ္သူမ်ားထြက္မေျပးပါဘူးဟာ ေျဖးေျဖးလုပ္ပါ ရဲေက်ာ္သူေယာက္ကေတာ့ ညေနကျမင္ကြင္းေတြကို ျပန္ျမင္ေယာင္ၿပီးၾကမ္းခ်င္ရ မ္းခ်င္ေနေလၿပီ။ ထမီေအာက္ကေန အဖုတ္ေလးကိုႏွိုက္ရတာ အားမရတာေၾကာင့္ သူသူ႔ထမီကို ဆြဲခၽြတ္ပစ္လိုက္သည္။ အို အိမ္ေရွႀကီးမွာ ကိုရယ္ သူသူေျပာေနတာကိုရဲေက်ာ္သူဂ႐ုမစိုက္ ၊ သူတို့တိုက္ကေလးထပ္မွာ၊ ၿပီေတာ့ အိမ္တံခါးေတြအကုန္ပိတ္ထားၿပီး အဲကြန္းဖြင့္ထားတာေၾကာင့္ သူတို့လုပ္ေနတာကို ဘယ္သူမွမျမင္နိုင္။ သူ႔အာ႐ုံထဲမေတာ့ ညေနကေတြခဲ့သည့္ သြယ္သြယ့္ရင္ညြန္႔ေဖြးေဖြးေလးႏွင့္ ဘရာအနက္ေရာင္ေလးရယ္သာ။ ခုံေပၚမွာ ကိုင္ရတြယ္ရတာ အားမရေတာ့တာေၾကာင့္ သူသူ႔ကိုခ်ီမလာၿပီး အခန္းထဲကႏွစ္ေယာက္အိပ္ ကုတင္ႀကီးေပၚ ပစ္ခ်လိုက္သည္။.
492 အိပ္ခန္းမီးေရာင္ မွိန္မွိန္အာက္မွာ ရဲေက်ာ္သူလက္သရမ္းခံထားရတာေၾကာ င့္ သူသူ႔တကိုယ္လုံးအဝတ္အစားေတြက ဖရိုဖရဲျဖစ္ေနေတာ့သည္။ ျဖတ္ကနဲ လွမ္းၾကည့္လိုက္ခ်ိန္မွာ သူသူဝတ္ထားတဲ့ ၾကယ္သီးျပဳတ္ေနေသာ ရင္ေစ့အကၤ်ီေလးေအာက္မွာ ဘရာအနက္ေရာင္ေလး၊ ရဲေက်ာ္သူစိတ္ကို အဆုံးစြန္ထိ လႊတ္ေပးလိုက္ေလေတာ့သည္။ သူသူ႔ကိုယ္လုံးေလးေပၚ တက္ခြကာ မာတင္းေတာင္မတ္ေနေသာ သူ႔လိင္တန္ႀကီးကို ေနရာေပးဖို့ႀကိဳးစားေတာ့သည္။ လက္တဖက္နဲ႔လီးကို ကိုင္ကာ သူသူ႔အဖုတ္ဝကိုေထာက္ေနဆဲမွာပဲ က်န္လက္တဖက္က ရင္ေစ့အကၤ်ီေလးကို ဆြဲျဖဲကာ ဘရာေလးကိုပင့္တင္လိုက္သည္။ ျဖဴဝင္းေနတဲ့နို့အုံတဝိုက္မွာ အနီေရာင္အရာေတြက အထင္းသား။ မေန႔ညက သူေသာင္းက်န္းခဲ့သည့္ ေတြ။ လက္တဖက္နဲ႔နို့အုံေလးတဖက္ကို ဆြဲကာငုံလိုက္သည္။ ေအာက္ကေကာင္ကိုေတာ့ အကြဲေၾကာင္းေလးတေလၽွာက္ စုန္ဆန္ပြတ္ေပးလိုက္ေတာ့ သူသူတေယာက္ တကိုယ္လုံးေကာ့ပ်ံလာေတာ့သည္။ အဖုတ္က အရည္ရႊဲေနၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း မထည့္ေသးပဲ နို့ေလးကို တဖက္ၿပီးတဖက္ေျပာင္းစို့ကာ မာတင္းေနသည့္ လိင္တန္ႀကီးနဲ႔ သူသူ႔အဖုတ္ကိုဆြေနလိုက္သည္။ အ အား ကိုဘာေတြလုပ္ေနတာလဲကြာ ထည့္မွာျဖင့္လဲထည့္ေတာ့ သူမ်ားမခံနိုင္ေတာ့ဘူး သူသူ႔ဆီက ညည္းညည္းညဴညဴ ေတာင္းပန္သံေလးၾကားမွ ရဲေက်ာ္သူတေယာက္ အဖုတ္ထဲကိုထိုးထည့္ဖို့ျပင္ေတာ့သည္ ။ ဟားးးး အဖုတ္ေလးကၾကပ္ေနတာပဲ သဲရယ္ အင္း ေလးလေလာက္မသုံးပဲပစ္ထားလိုက္ေတာ့ အသစ္ေလးျဖစ္ေနတာေပါ့ကိုရယ္ ရွီး သူသူ႔ခမ်ာလည္း စစခ်င္းတဆုံး အသြင္းခံလိုက္ရတာေၾကာင့္ ေျပာေနတဲ့စကားေတာင္ မဆုံးလိုက္ပဲ ကာ့တက္သြားရသည္။ ရဲေက်ာ္သူက သူသူ႔ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ကားလိုက္ကာ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဒူးေခါက္ေကြးနားမွာ ေထာက္ထားလိုက္ၿပီး အဆက္မျပတ္ ေဆာင့္ေတာ့သည္။ ေပါင္ကားေပးထားရၿပီး အေပၚကေန အေဆာင့္ခံရတဲ့ သူသူ႔ခမ်ာေတာ့ ရဲေက်ာ္သူတခ်က္ေဆာင့္လိုက္တိုင္း သားအိမ္ကို ဒုတ္ကနဲ ဒုတ္ကနဲထိကာ မ်က္လုံးေတြေတာင္ ျပာသြားရေလသည္။ ကိုအ ေျဖး ေျဖးေျဖး လုပ္ပါဦး သူသူ႔အသံၾကားေတာ့မွမ်က္လုံးစုံမွိ တ္ကာအားရပါးရေဆာင့္လိုးေနသည့္ရဲေက်ာ္ သူတေယာက္ေထာက္ထားသည့္လက္ေတြကို ေျဖခ်ကာသူသူ႔ႏွုတ္ခမ္းထူထူကိုဖိန မ္းလိုက္သည္။ ေအာက္က အသြင္းအထုတ္လုပ္ေနတာကိုေတာ့မပ် က္။ ရင္ခ်င္းကပ္ႏွုတ္ခမ္းခ်င္းေတ့ကာ အလိုးခံရသည့္အခ်ိန္မွာေတာ့ ရဲေက်ာ္သူလီးႀကီးက အဖုတ္ထဲကို အဝင္အထြက္လုပ္လိုက္တိုင္း သူသူ႔ေစာက္စိေလးကို အရွိန္ျပင္းျပင္း ပြတ္တိုက္မိသြားေတာ့သည္။ အရှီး ကို အားးးး သူသူတေယာက္တကိုယ္လုံးတြန္႔လိမ္ ကာအထြတ္အထိပ္ကိုေရာက္ရွိသြားေလေတာ့ သည္။ မေရွးမေႏွာင္းမွာပင္ သူ႔အဖုတ္ေလးထဲမွာ ေႏြးကနဲခံစားလိုက္သည္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ သဲရယ္ ခိခိ အင္းပါ ကိုရယ္ လိင္ဆက္ဆံၿပီးတိုင္း သူတို့လင္မယားေျပာေနက် စကားျဖစ္သည္။ စကားဆုံးသည္ႏွင့္ ရဲေက်ာ္သူတေယာက္ သူသူ႔ကိုယ္ေပၚကေန လွိမ့္ဆင္းသြားၿပီးဖလက္ျပသြားေတာ့သ ည္။ သူသူလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ အရည္ေတြ စိုရႊဲေျပာင္လတ္ေနသည့္ လိင္တံႀကီးက မတ္မတ္ေထာင္ေနဆဲ =============== ေအး သြယ္သြယ္ ဘာျဖစ္တုန္း ကိုႀကီး သမီးကိုလာေခၚပါဦး အန္ ဒီေန႔နင္မလိုက္ေတာ့ဘူးဆို အခုလိုက္ေတာ့မယ္ ကိုႀကီးက ဘယ္ေရာက္ေနၿပီလဲ ျပန္လွည့္လာလို့ရေသးတယ္ မွတ္လား အင္း ရပါတယ္ လာခဲ့မယ္ေလ နင္အိမ္ေရွနားမွာပဲလား မဟုတ္ဘူး သမီးအခု မွတ္တိုင္မွာ ၿမိဳ့ထဲသြားတဲ့ဘက္အျခမ္း လာခဲ့ေနာ္ ေအးေအး ခနေတာ့ေစာင့္ဟာ ရဲေက်ာ္သူကတပတ္ကို သုံးရက္ေလာက္ သင္တန္းတက္ေနရတာဆိုေတာ့ သြယ္သြယ္က သူ႔႐ုံးနဲ႔အနီးဆုံးေနရာထိ လမ္းၾကဳံလိုက္ေလ့ရွိသည္။ အရင္တပတ္က အတူတူသြားခဲ့ၾကေသာ္လည္း အခုမွစတက္ေသာ သင္တန္းကဖ်က္မရတာေၾကာင့္ သြယ္သြယ့္ကို ကားေမာင္းလိုက္ပို့ရတဲ့အဆင့္က တက္မလာခဲ့။.
493 ဒီတပတ္က်ေတာ့ သင္တန္းကလစ္လို့ရတဲ့ အကြက္ေတြျမင္လာသည္။ ေကာင္မေလးကို ခ်ဳပ္ၿပီး ဘယ္ကို မ သြားရင္ေကာင္းမလဲ စ စဥ္းစားတုန္းမွာပဲ သြယ္သြယ္က သူ႔ကားနဲ႔မလိုက္ျဖစ္ေတာ့ေၾကာင္း ေျပာလာေလသည္။ ဘာမွ လွုပ္ရွားစရာမရွိေတာ့တာေၾကာင့္ စိတ္ေအးလက္ေအးသင္တန္းကိုပဲ သြားဖို့စိတ္ကူးထားတဲ့ ရဲေက်ာ္သူတေယာက္ သြယ္သြယ့္ဆီက လာေခၚပါဆိုသည့္ဖုန္းဝင္လာမွ ျပာယာခတ္ကုန္ေတာ့သည္။ မီးပြိဳင့္ေရာက္ေတာ့မီးစိမ္းေနတာနဲ႔ တခါတည္းေကြခ်လိုက္သည္ လမ္းမႀကီးအတိုင္း ပုံမွန္ေမာင္းလာရင္းမွ ေသခ်ာစဥ္းစားမိသည္ ဒီေကာင္မေလးပုံမွန္ဆို ဒီအခ်ိန္ကားေပၚမွာ ရွိရမွာေလ ဘာလို့မ်ားဒီအထိ ကားလာေစာင့္ေနရတာပါလိမ့္ အင္း ကားပ်က္သြားလို့ ျဖစ္မွာေပါ့ေလ တံတားေပၚကဆင္းတာနဲ႔အရွိန္ေလ ၽွာ့ကာ မွတ္တိုင္ဘက္ကို မ်က္စိကစားလိုက္သည္။ ေတြပါၿပီ အိတ္ကေလးလြယ္ထားၿပီးနဲ႔ ခဲေရာင္ဒူးဖုံးစကပ္ ရွပ္လက္ရွည္ကေလးႏွင့္ ယဥ္ယဥ္ေလးလန္းေနသည့္သြယ္သြယ္ေ လး။ သူ႔ကားကိုျမင္တာနဲ႔ ဝမ္းသာအားရေျပးလာၿပီး တံခါးဆြဲဖြင့္ကာ သူ႔ေဘးကခုံမွာဝင္ထိုင္လိုက္သည္ ။ မွန္အလုံပိတ္ထားတာေၾကာင့္ သြယ္သြယ္ဝင္ထိုင္လိုက္တာနဲ႔ ကားထဲမွာ ခ်ိဳအီေသာေမႊးရနံ့ကျခဳံလႊမ္းသြားေလသည္ ။ ဒီအနံ့သူမွတ္မိပါသည္။ သူျပန္လာတဲ့ တေခါက္တုန္းက ဝယ္လာေပးထားသည့္ေရေမႊးနံ့ အနံ့ေလးႀကိဳက္ေသာ္လည္း ေရေမႊးမသုံးတတ္တာတေၾကာင္း မိန္းကေလးသုံးျဖစ္ေနတာတေၾကာင္း ညီမငယ္သုံးတာကို ဆင္တူဝယ္ၿပီး အိမ္မွာလိုက္ျဖန္းေနတာကလည္း မသင့္ေတာ္တာတေၾကာင္းမို့ ဒီေကာင္မေလးအနားေရာက္တိုင္းသာ ခိုးခိုးရွူေနရသည္။ ကားေမာင္းေနရင္းကေန သြယ္သြယ့္ကိုတခ်က္လွမ္းၾကည့္လို က္သည္။ ဘာျဖစ္လို့လဲ ကိုႀကီး အိတ္ကိုေနာက္ကိုပို့ ခါးပတ္ပတ္ညီမေလး ေအာ္ ေဆာရီး အဟင္း မီးပွိုင့္မွာရပ္ရင္းသတိေပးလိုက္ေတာ့ သြယ္သြယ္ကိုယ္တေစာင္းလွည့္ကာ အိတ္ကို ေနာက္ခုံေပၚတင္လိုက္ၿပီးခါးပတ္ ပတ္သည္။ စကပ္အကြဲၾကားက ဝင္းကနဲလတ္ကနဲ ျဖစ္သြားသည့္ေပါင္သားေဖြးေဖြးေလးေတြက ျမင္ေနက်မို့ သိပ္မဆန္းေတာ့ေသာ္လည္း ခါးပတ္ပတ္လိုက္ခ်ိန္ ဟိုဘက္ဒီဘက္ႏွစ္ျခမ္း သိသိသာသာကြဲသြားသည့္ ရွပ္အကၤ်ီေအာက္က ေပါက္ဆီခပ္လတ္လတ္ေလာက္ရွိမည့္ ရင္ႏွစ္မႊာကေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္ၾကည့္ၾကည့္မရိုးေပ ။ နင္ဘာျဖစ္လာတာလဲ သြယ္သြယ္ အေျခအေနေကာင္းရဲ့လား ေမးေနက်စကားျဖစ္ေသာ္လည္း ေကာင္မေလးမ်က္ႏွာညိဳသြားသည္။ ေကာင္းပါတယ္ ကိုႀကီးရဲ့ ျမင္ေနက်မ်က္ႏွာေတြမို့ ရဲေက်ာ္သူအထာနပ္ေနၿပီ ဒီေကာင္မေလးတခုခုျဖစ္လာတာ ေသခ်ာသေလာက္ရွိသည္။ နဲနဲေတာ့ အစ္ၾကည့္ဦးမွပါ ငါသိပါတယ္ ညီမေလးရယ္ နင္ပုံမွန္မဟုတ္ပါဘူး ေျပာၾကည့္လိုက္ ကိုႀကီးရွင္းေပးမယ္ ေပါက္ကရသီခ်င္းထဲကေလသံအတိုင္း ေနာက္လိုက္ေသာ္လည္း ေကာင္မေလးမ်က္ႏွာက ေျပာင္းမသြား ၾကည့္ေနရင္း ႏွာသီးဖ်ားေလးနီလာသလိုလို ေသာက္က်ိဳးနည္း ကားေတာ့တိုက္ေတာ့မွာပဲ တေနရာရပ္မွပါ လမ္းထဲခ်ိဳးခ်လိုက္ၿပီး လမ္းေဘးမွာ ထိုးရပ္လိုက္သည္။ အခုမွပဲသြယ္သြယ့္မ်က္ႏွာကို ေသခ်ာၾကည့္မိေလသည။္ မ်က္ႏွာေလးနီကာ မ်က္ရည္ကဝဲေနၿပီ။ ဟ ဘာျဖစ္တာတုန္းမိသြယ္ အဟင့္ဟင့္ သမီးေသခ်င္တာပဲကိုႀကီးရာ အီးဟီး ရဲေက်ာ္သူစိတ္ထဲဘုရားတလိုက္မိသည္ ။ ၾကည့္ဖူးသမၽွ ဗမာကားေတြထဲက ဒိုင္ယာေလာ့ေတြအတိုင္းဆို ေသပစ္လိုက္ခ်င္တယ္ဆိုပါက မင္းသမီးမွာ ကိုယ္ဝန္ရွိေနတာအေသအခ်ာပင္။ ေခါင္းထဲဝင္လာသည့္ အူေၾကာင္ေၾကာင္အေတြးကို ေမာင္းထုတ္လိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာကိုအုပ္ကာ ငိုေနသည့္သြယ္သြယ့္လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲဖယ္လိုက္သည္။ အလို ေကာင္မေလးဘယ္ဘက္လက္ဖ်ံမွာ အနီေရာင္အရာႀကီးႏွင့္။ လက္က ၾကယ္သီးျပဳတ္ထြက္ေနတာေၾကာင့္ လက္ရွည္အကၤ်ီက တံေတာင္ဆစ္ကို ေရာက္ေနသည္။ ျဖဴဝင္းေနေသာ အသားေပၚမွာ အနီေရာင္အရာႀကီးက ထင္ထင္ရွားရွားကို ေပၚေနသည္။.
494 ဟဲ့ နင့္လက္ကဘာျဖစ္တာလဲ နင္ဘာျဖစ္လာတာလဲ ေျပာစမ္းပါဦးဟ လက္ကအရာႀကီးကိုေသခ်ာကိုင္ၾက ည့္ေနေသာ သူ႔စကားကို မၾကားသည့္အလား ေကာင္မေလးကေတာ့ ငိုလို့ေကာင္းတုန္း။ ကဲညီမေလး ငိုေနလို့ၿပီးမွာမဟုတ္ဘူး ဘာျဖစ္တာလဲေျပာ ေျပာရင္းနဲ႔တစ္ရွူးတရြက္ထုတ္ကာ ပါးေပၚကမ်က္ရည္စေတြသုတ္ေပးလို က္သည္။ တိတ္တိတ္ ေအးေဆးေပါ့ကြာ ငါ့ကိုေျပာျပ ငါအကုန္ရွင္းေပးမယ္ ေနာ္ ဘာရယ္ေတာ့မဟုတ္။ ပါးစပ္ထဲရွိရာ ေလၽွာက္ေျပာလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဟုတ္တယ္ေလ သူကဘာျဖစ္လာမွန္းမသိ။ တျဖည္းျဖည္းတည္တည္ ၿငိမ္ၿငိမ္ျဖစ္လာေတာ့မွ ေခ်ာ့ေမာ့ေမးရသည္။ သူရက သမီးကို ခိုးေျပးမလို့လုပ္တယ္ သူရသူရ သြယ္သြယ့္ေကာင္ေလးလို့ ေျပာသံၾကားဖူးသည္။ အခုခိုးေျပးဖို့ေတာင္ လုပ္သည္ဆိုပါလား။ ၿပီးေတာ့ မနက္အေစာႀကီးမွာ ဘာေတြျဖစ္လဲလိုက္မစဥ္းစားနိုင္ေတာ့ လက္ကိုသာ အလုပ္ေပးထားလိုက္သည္။ သြယ္သြယ့္ပါးေပၚက မ်က္ရည္စေတြ တစ္ရွူးေနာက္တရြက္ထုတ္ၿပီး ခပ္ဖြဖြေလးသုတ္ေပးကာ မ်က္ႏွာေပၚက်ေနသည့္ ဆံစေတြကို သပ္တင္ရင္းေခါင္းေလးကို အသာပြတ္ေနမိသည္။ သူရက နင့္ဘဲမဟုတ္လား ဘာလို့သူက ခ်က္ခ်င္းႀကီး ထခိုးေျပးခ်င္ရတာတုန္း ေျပာသင့္မေျပာသင့္စဥ္းစားေနပုံရတာေ ၾကာင့္ ရဲေက်ာ္သူဆက္မေမးမိ။ ခနေနရင္ အကုန္ထြက္လာေတာ့မည္ဆိုတာ သိေနေလသည္။ သမီးသူ႔ကိုျဖတ္လိုက္ၿပီ အဲ့ဒါကိုသူက မေက်နပ္ပဲ လိုက္ေခ်ာင္းေနတာ မေန႔က ႐ုံးနားက ေနာက္တေယာက္ကကားနဲ႔ လာႀကိဳတာ သူျမင္သြားၿပီး ျပသနာတက္တာပဲ ဒီေန႔လမ္းမွာ ကားထြက္လာတုန္း ေရွကပိတ္ရပ္ၿပီးသမီးတို့ကို ကားေပၚက အတင္းဆြဲခ်ၿပီး ဟိုတေယာက္ကိုလည္း ဝိုင္းထိုးၾကတယ္ သူတို့က ၄ေယာက္ေလာက္ဆိုေတာ့ ဟိုတေယာက္လည္း ကၽြတ္တယ္နဲ႔တူတယ္ ကားေပၚ အတင္းတက္ေမာင္းေျပးေတာ့တာပဲ သြယ္သြယ့္စကားအရ ဟိုတေယာက္ဆိုသည္မွာ ေနာက္ဘဲအသစ္ျဖစ္နိုင္ၿပီး ေကာင္မေလးကို ထားခဲ့ကာ ကားေမာင္းေျပးတယ္ဆိုကတည္းက သိပ္ေတာ့ မဟန္လွေပ။ သမီးလက္ကိုအတင္းဆြဲၿပီး ကားေပၚတင္ေနတုန္း ေဘးကလူေတြဝိုင္းလာလို့ သမီးကိုထားခဲ့ၿပီး လစ္သြားၾကတယ္ အဲ့ဒါအဲ့ဒါနဲ႔သမီးလဲ ရွက္ရွက္နဲ႔ အနီးဆုံးကားမွတ္တိုင္ေလၽွာက္လာၿပီး ကိုႀကီးဆီဖုန္းဆက္လိုက္တာ စကားဆုံးေတာ့ ရဲေက်ာ္သူကိုလွည့္ၾကည့္သည္။ မ်က္ရည္ေတြေျခာက္ေနၿပီး မိတ္ကပ္ေတြလဲ ပ်က္ကုန္ၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္ သဘာဝမ်က္ႏွာေလးက ရွင္းသန္႔ႏုဖတ္ေနေလသည္။ သြယ္သြယ္ေျပာတာေတြ စိတ္ဝင္စားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း ထိုင္ေငးေနသည့္ ရဲေက်ာ္သူစိတ္ထဲမွာေတာ့ ပါးမို့မို့ေလး ႏွုတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးေတြကို ေနရာမလပ္ေအာင္ နမ္းပစ္ခ်င္ေနေလသည္။ ဒီေကာင္မေလး အနားကပ္လာတာနဲ႔ကို ေခါင္းေထာင္ထလာတတ္ေသာ ညီေတာ္ေမာင္ကလဲ အစြမ္းကုန္မာတင္းေနတာေၾကာင့္ ေအာင့္ေတာင့္ေတာင့္ပင္ျဖစ္ေနၿပီ။ အဲကြန္းသာ မဖြင့္ထားရင္ေတာ့ ရဲေက်ာ္သူနဖူးမွာ ေခၽြးေတြစို့ေနေလာက္ၿပီျဖစ္သည္။ ဟန္မပ်က္ အသာထိန္းရင္းစကားစလိုက္သည္။ အဲ့ဒါဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ညီမေလးရယ္ အခုအကုန္ရွင္းၿပီပဲဟာ မဟုတ္ဘူးလား တကယ္လည္းၿပီးၿပီဆိုတာ ရဲေက်ာ္သူသိေနပါသည္။ ကားတင္ေျပးမယ္ဆိုတဲ့ငတိေလးလည္း ဒီအခ်ိန္ဆို အိမ္ထဲက အိမ္ျပင္ေတာင္ ထြက္ရဲေတာ့မွာမဟုတ္။ အပိုင္းထဲက သူမိတ္ေဆြေတြစကားအရ အဆိုပါ သူရဆိုတဲ့ေကာင္ေလးသည္ သာမာန္ငခၽြတ္ေလးေလာက္သာျဖစ္ၿ ပီး အခုလဲ တခဏတာမိုက္႐ူးရဲစိတ္ေၾကာင့္သာ ခိုးေျပးမည္ဆိုၿပီး ထေဖာက္တာျဖစ္နိုင္သည္။ ဟိုတေယာက္ဆိုတဲ့ တေယာက္ကေတာ့ ေျပာစရာမလိုေတာ့။ သြယ္သြယ္ကိုယ္တိုင္ကိုက သူ႔ကိုထားခဲ့လို့ စိတ္နာေနေလာက္ၿပီ။ သူရက ထပ္ျပသနာရွာမွာစိုးလို့ကိုႀကီးရဲ့ သမီးကို လိုက္အရွက္ခြဲမွာစိုးတာ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ျပန္ျဖစ္ သြားၿပီျဖစ္ေသာ သြယ္သြယ့္ကိုၾကည့္ကာ သက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။.
495 ကဲ ညီမေလး ဘာမွစိတ္မပူနဲ႔ေတာ့ နင္တကယ္ သူရနဲ႔ျပတ္ၿပီ မဟုတ္လား ေသခ်ာေအာင္ လုပ္ရေသးသည္။ ေတာ္ၾကာ ကိုယ္ကၾကားထဲက လူမိုက္ႀကီးျဖစ္သြားလို့ သူကေလး စိတ္နာသြားရင္အခက္။ ေသခ်ာတယ္ကိုႀကီး အဲ့အေကာင္ စိတ္ထဲထုတ္ထားတာ ၾကာၿပီသိလား ကိုႀကီးကို ကတိေပးတယ္ ဘယ္ေတာ့မွ အဲ့ေကာင္ေခါင္းထဲ မထည့္ေတာ့ဘူးေနာ္ေနာ္လို့ကိုႀကီး သမီးကို ယုံတယ္မွတ္လားဟင္ အင္ မဆီမဆိုင္သူက ကိုယ့္ကို ျပန္လာေခ်ာ့ေနသလားေတာင္ထင္ရသည္ ။ နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုးနာရီ ၁၀မိနစ္ခန္႔စြန္းစြန္း ဒီအခ်ိန္သူ႔သင္တန္းလဲမမွီေတာ့ သြယ္သြယ္လဲ ႐ုံးတက္လို့မရေတာ့ ဘာလုပ္မလဲ ေတြးစမ္း ကားေပၚမွာေတာ့ ဘာမွလုပ္ရမွာမဟုတ္ဘူး။ အနီးအနား ဟိုတယ္တခုခုေျပးမလား။ ဟင္ သူနဲ႔ငါနဲ႔ဘာမွမွမစရေသးတာ မျဖစ္ေသးပါဘူး။ အဲ့လိုမ်ိဳးစေတြခ်က္ခ်င္းဝုန္းၾကတ ယ္ဆိုတာ ဇာတ္လမ္းေတြထဲမွာပဲ အဆင္ေျပတာ။ ေနာက္လဲ အခင္အမင္မပ်က္ရေအာင္ ဘယ္လိုဂြင္ဆင္ရပါ့ ႀကံစမ္း ငရဲႀကံစမ္း။ ကဲ ညီမေလး ခနေစာင့္ေနာ္ ကိုဖုန္းခနဆက္မယ္ ဟုတ္ အလဲ့ ကို ဆိုၿပီးေယာင္သလိုလို ဘာလိုလိုလုပ္ပစ္လိုက္သည္။ ကားအျပင္ထြက္ၿပီး သင္တန္းအတူတက္ေနသည့္ သူငယ္ခ်င္းကို ဒီေန႔မလာနိုင္ေတာ့ေၾကာင္း မက္ေဆ့ပို့လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ သူရကိုေသခ်ာေစာင့္ၾကည့္ထားဖို့ ရပ္ကြက္ထဲက ေဘာ္ဒါကို အကူအညီလွမ္းေတာင္းသည္ ။ အေပါင္းအသင္းစုံလွသည့္ ရဲေက်ာ္သူအတြက္ တရပ္ကြက္တည္းေနသည့္ သူရလိုေကာင္ေလးကို ေစာင့္ၾကည့္ဖို့ဆိုတာ ခက္ခက္ခဲခဲအလုပ္ေတာ့ မဟုတ္ပါ။ ဖုန္းဆက္ၿပီး ကားထဲဝင္ထိုင္လိုက္ေတာ့ မေခ်ာကမိတ္ကပ္ပါးပါးျပန္ဖို့ၿပီး ႏွုတ္ခမ္းေတာင္ အေရာင္တင္ၿပီးႏွင့္ၿပီျဖစ္သည္ ။ တယ္လဲ တတ္နိုင္တဲ့ ကေလးမေလး ဟင္း ဒီေန႔ေတာ့ ေပးမလြတ္ေစရဘူးေဟ့။ ကဲ ဘာလုပ္ၾကမလဲညီမေလး မ်က္ႏွာပိုးသတ္ကာ႐ုပ္တည္နဲ႔ေမးလို က္သည္။ ႐ုံးလဲမသြားခ်င္ေတာ့ပါဘူး ကိုႀကီးရာ ေအး အဲ့ဒါဆိုဘယ္သြားခ်င္လဲ ဘာလုပ္ခ်င္လဲ ေျပာ အံ့ၾသသြားတဲ့မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ျပန္ၾက ည့္တာေၾကာင့္ ရဲေက်ာ္သူတေယာက္ မလုံမလဲျဖစ္သြားသည္။ သူ႔ရဲ့ဆင္ႀကံႀကီးေတြမ်ား ရိပ္မိသြားသလားေပါ့။ ကစားကြင္းေလးဘာေလးသြားခ်င္တာဗ် ဒီအဝတ္အစားႀကီးနဲ႔ မျဖစ္ပါဘူး ေကာင္မေလးမ်က္ႏွာအမူအယာေျပာင္းသြားတာ သိသာလွသည္။ ခုနက စိတ္ညစ္ေနတာေတြ ေမ့ကုန္ၿပီလားမသိ။ နဲ႔ ရွပ္လက္ရွည္နဲ႔ လူႀကီးဂိုက္ဖမ္းထားသည့္ ေကာင္မေလးက ကစားကြင္းသြားခ်င္တယ္ လုပ္ေနေလသည္။ အဝတ္အစားက ဝယ္လိုက္လို့ရပါတယ္ဟာ ကစားကြင္းသြားခ်င္တယ္ဆိုလို့ အေဟး ညည္းက ဘယ္ကစားကြင္းသြားခ်င္တာလဲ ရန္ကုန္မွာ ဘာကစားစရာရွိလို့လဲဟ ေျပာစမ္းပါဦး သြားမယ္ေလ ေနာ္ ခက္ေတာ့ေနပါၿပီ ကိုယ္ကသြားခ်င္တာဟိုတယ္ သူက သြားခ်င္တာ ဟက္ပီးေဝါ ဘယ္လိုမွ မအပ္စပ္။ စိတ္ေတာ့မေလၽွာ့ေသး ရသေလာက္ေတာ့ ေမာင္းၾကည့္ရေပမည္။ နင့္ဟက္ပီးေဝါမွာ ဘာသြားေဆာ့မလဲေျပာ ဒီလိုေန႔လူေတာင္ရွိမွာ မဟုတ္ဘူး သရဲရထားစီးခ်င္တယ္လို့ ေနာ္ ႏွုတ္ခမ္းစူကာကေလးေလးကို လာခၽြဲေနသည့္ အပ်ိဳမေလးကိုၾကည့္ရင္း ဖတ္ဖူးသည့္ဝတၳဳထဲက ဇာတ္ဝင္ခန္းတခုကိုသြားသတိရလို က္မိသည္။ အဟင္း မဆိုးဘူး စီးရေသးတာေပါ့ေလ။ စိတ္ထဲမွာ ငါးခူျပဳံးျပဳံးေနေသာ္လည္း မ်က္ႏွာကေတာ့ မတတ္သာလို့ လိုက္ေလ်ာရသည့္ ပုံစံဖမ္းထားလိုက္သည္။ ေအးေလ အဲ့ေလာက္အာသီသရွိေနလဲသြားတာေပါ့ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ အဆင္ေျပမယ့္ အဝတ္အစားဝယ္ဖို့ရွိေသးတယ္ မွာဆို ညည္းအဆင္ေျပတယ္ မွတ္လ်ား အင္း အတိုင္းထက္အလြန္ေပါ့ ခိခိ အဲ့မွာက ေပါေပါပဲပဲသိပ္ရွိတာမဟုတ္ဘူး ကိုႀကီးေတာ့နာၿပီ ခစ္ခစ္ ခုနကမ်က္ရည္ထြက္ႏွပ္ေခ်းထြက္ေအာ င္ ငိုထားသည့္သြယ္သြယ္မဟုတ္ေတာ့။ ပုံမွန္ျပန္ျဖစ္သြားသည့္အျပင္ သူ႔ဆႏၵကို လိုက္ျဖည့္ဆည္းေပးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေန ရသည့္ ရဲေက်ာ္သူကိုပါ ျပန္ေနာက္ေနေသးသည္။.
496 ေလာေလာဆယ္ပိုက္ဆံက အေရးမႀကီးဘူးဟ အခ်ိန္ကအေရးႀကီးတယ္ နင္ေရာငါေရာ အခ်ိန္မွီအိမ္ျပန္ေရာက္မွ ေကာင္းမယ္ သေဘာေပါက္တယ္ေနာ္ ေပါက္တယ္ ေပါက္တယ္ ဒီေန႔သမီးက ႐ုံးသြားေနတာ ကိုႀကီးကေတာ့ ဘယ္သြားလဲ အိမ္မွာလား သင္တန္းလား သမီးမသိဘူးေလ ဟုတ္တယ္မွတ္လား ေခတ္ကာလာသားသမီးမ်ားသိပ္သင္စရာ မလို အရိပ္ျပရင္ အေကာင္လိုက္ျမင္တတ္သည္။ ဘာမွျပန္မေျပာေတာ့ပဲျပဳံးၿပီးသာေနလို က္ၿပီးကားကိုျပန္ေကြကာ ပလာဇာဘက္ဦးတည္လိုက္ပါသည္။ သြယ္သြယ္အဝတ္အစားပတ္ဝယ္ေန တုန္း ရဲေက်ာ္သူက ေကာ္ဖီတခြက္မွာေသာက္ကာ ေစာင့္ေနလိုက္သည္။ ၁၀မိနစ္ ၁၅မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ႐ုံးအကၤ်ီပါလဲၿပီး အဝတ္အစားသစ္နဲ႔ျပန္ေရာက္လာ တာေၾကာင့္ လက္က နာရီကိုျပန္ၾကည့္ၿပီး အံ့ၾသတႀကီးၾကည့္လိုက္မိသည္ ။ အေပၚက ေဂ်ာ္စပို့ရွပ္ပန္းႏုေရာင္ေလးနဲ႔ စကင္နီဆြဲသား အျပာေရာင္ေဘာင္းဘီတို ဖိနပ္ကေတာ့ ဘာတံဆိပ္မွန္းမသိသည့္ အနက္ေရာင္။ နဂိုရွိမွနဂိုင္းထြက္လို့ ေျပာရမလိုပင္ ဒီေကာင္မေလးဘာဝတ္ဝတ္ၾကည့္လို့ ေကာင္းေနသည္။ နင့္ဟာက ျမန္လွခ်ည္လား သြယ္သြယ္ရယ္ အလစ္သုတ္လာတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္ အံမယ္ ကိုႀကီးကလဲ လူကိုမ်ားအထင္ေသးလို့ ဆိုတာရွိပါေသးတယ္ဗ် ဟင္းဟင္း ေရာ့ဒီမွာပိုတဲ့ပိုက္ဆံ ေဘာက္ခ်ာျပရဦးမလား ရပါတယ္ညီမေလးရယ္ ငါ့ညီမေလးခုလို ျပဳံးျပဳံးရႊင္ရႊင္ျဖစ္ေနတာပဲ ဝမ္းသာပါတယ္ အာလုပ္သံ ဝမ္းေခါင္းသံဆိုတာမ်ိဳးေတြမပါေအာင္ ေသာက္ေနတဲ့ေကာ္ဖီမသီးေအာင္ မနည္းထိန္းေျပာလိုက္ရသည္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီေလာက္အခ်ိန္တိုေလးအတြင္း မွာ အသစ္ဝယ္စရာမလိုသည့္ဖိနပ္ ကိုပါ ရေအာင္ဝယ္လာနိုင္တယ္ဆိုေတာ့ ဒီေကာင္မေလးရဲ့ စီမံခန္႔ခြဲမွုစေကးကမေသး။ အိပ္ယာေပၚက်ရင္ေရာ သူ႔ကို ဘယ္လိုမ်ား စီမံခန္႔ခြဲဦးမလဲဆိုတာ ေတြးမိလိုက္ေတာ့ ေအာက္ကေကာင္က ေခါင္းေထာင္ထလာျပန္ေလသည္။ ေနဦးညီေလး ေရႊဥ ဥေပးမယ့္ငန္းကေလးေနာ္ အဟင္း ဗိုက္သြားမခြဲနဲ႔။ ေကာ္ဖီလက္စသတ္လိုက္ၿပီး ပါကင္ကိုထြက္လာခဲ့သည္။ တလမ္းလုံး ရဲေက်ာ္သူလက္ေမာင္းကိုခ်ိတ္ကာ ဟိုလက္ၿငိဳးထိုးလိုက္ ဒီလက္ညႇိုးထိုးလိုက္နဲ႔ သြယ္သြယ္တေယာက္ ေပ်ာ္ျမဴးေနေလသည္။ ကားေပၚတက္ စက္ႏွိုးၿပီးျပန္ထြက္မယ္လုပ္ေတာ့ သြယ္သြယ္က ရဲေက်ာ္သူမ်က္ႏွာကို ေသခ်ာၾကည့္ၿပီး ကိုႀကီး ေဟ ဘာလဲဟ အရမ္းေက်းဇူးတင္တယ္သိလား ဟမ္ ဘာကိုတုန္းဟ သမီးမနက္ကနဲ႔ အခု ေနရတာမတူေတာ့လို့ပါ အရမ္းစိတ္ခ်မ္းသာတယ္လို့ အင္းပါကြာ အဲ့ဒါကိုႀကီးေၾကာင့္ အင္ ဘာဆိုင္လို့လဲညီမေလးရယ္ ကိုလဲ ဘာမွမလုပ္ေပးရပါဘူးကြ အင္းေသခ်ာၾကည့္ရင္ေတာ့ ဘာမွမလုပ္ေပးဘူး ဆိုေပမယ့္ အခုကိုႀကီးအနားမွာရွိေနတာနဲ႔ကို ခုနက စိတ္ညစ္တာေတြ အကုန္ေမ့ကုန္ၿပီေလ ဘာမွျပန္ေျပာလို့မရတာေၾကာင့္ ရဲေက်ာ္သူျပဳံးသာေနလိုက္သည္။ ကိုႀကီး ေဟ ဘာတုန္းဟ ဟန္းဘရိတ္ျဖဳတ္ၿပီးထြက္ဖို့ျပင္ေ နတဲ့ ရဲေက်ာ္သူတုန္႔သြားသည္။ သူ႔အတြက္ အခ်ိန္က အလြန္တန္ဖိုးရွိသည္မဟုတ္ပါလား ။ စိတ္မရွည္သလို ျဖစ္သြားေသာေလသံေၾကာင့္ အားနာၿပီး လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔ကို ျပဳံးစိစိၾကည့္ေနေသာ သြယ္သြယ့္မ်က္ႏွာဝင္းဝင္းေလးကို ျမင္လိုက္ရသည္။ ကားပါကင္က မီးေရာင္မလင္းတလင္းေအာက္မွာ ျမင္လိုက္ရသည့္ စြဲမတ္ဖြယ္မ်က္ႏွာေလး။ ပါးမို့မို့ေလးေပၚက ပါးခ်ိဳင့္ေလးတဖက္နဲ႔ အေရာင္စိုစိုေလးနဲ႔ဖူးေနသည့္ ႏွုတ္ခမ္းေလးေတြ သူအျမဲတမ္း ႀကိတ္ဖို့ေတြးေနသည့္ ေကာင္မေလး။ ဟင္းးးး ဦးေႏွာက္ကိုအလုပ္ေပးလိုက္သည္။ ဒီအခ်ိန္ ဒီေနရာဘယ္လိုမွအဆင္မေျပ။ ၿပီးေတာ့ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္တင္စားေျပာရရ င္ ယုံၾကည္မွု တည္ေဆာက္ေနသည့္အခ်ိန္။ သူ႔သက္ျပင္းခ်သံကို ေကာင္မေလးၾကားသြားသည္ထင့္ ခုနကထက္ ပိုျပဳံးလိုက္ၿပီးထပ္ေျပာသည္။.
497 ကိုႀကီးကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို့ ေအးကြာ ဒီေလာက္ျဖစ္လွတဲ့ေကာင္မေလး ေခါင္းထဲေပၚလာသည့္အႀကံကို ရဲေက်ာ္သူတေယာက္ ခ်က္ခ်င္းအသုံးခ်လိုက္သည္။ အင့္ သူ႔ပါးတဖက္ကိုေၾကာ္ျငာေတြထဲကလို ဆဖာင္းထားလိုက္ၿပီး လက္ၿငိဳးနဲ႔ထိုးျပလိုက္သည္။ ဒီအခ်ိန္ေရာက္မွေတာ့မထူးေတာ့ အရဲစြန္႔ကာ စမ္းလိုက္သည့္သေဘာ။ ရႊတ္ခနဲေဖာင္းထားတဲ့ ပါးတဖက္ေႏြးကနဲ ျဖစ္သြားသည္။ ဟက္ပီးေဝါေနာ္ ကိုႀကီး မထင္မွတ္ထားပဲဝင္သြားသည့္အကြ က္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ျဖစ္သြားသည့္ ရဲေက်ာ္သူကို သတိေပးသလိုေျပာလိုက္သည့္ သြယ္သြယ့္အသံေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းသတိျပန္ကပ္လိုက္ရေလ သည္။ ဟန္းဘရိတ္ျဖဳတ္ကာ ေမာင္းထြက္လာခဲ့သည္။ သြယ္သြယ္တေယာက္ကေတာ့ ဖုန္းပြတ္ရင္း ႏွုတ္ဆိတ္ၿပီးလိုက္လာေလသည္။ တလမ္းလုံး တိတ္ဆိတ္လာတာမို့ ကန္ေတာ္ႀကီးနားေရာက္ေတာ့ ရဲေက်ာ္သူက စကားစလိုက္သည္။ သြယ္ ေရေသာက္ခ်င္ရင္ပါတယ္ေနာ္ ဟင္ ကိုႀကီးကလဲ ေစာေစာကမေျပာဘူး သမီးေရေသာက္ခ်င္တာ ဟိုက ထြက္လာကတည္းကပဲ ရဲေက်ာ္သူဘာေျပာရမလဲမသိေတာ့။ သူကိုယ္တိုင္က ထြက္လာကတည္းက စိတ္နဲ႔လူနဲ႔သိပ္ကပ္တာမွ မဟုတ္တာ။ တံခါးၾကားက ေရဘူးကိုထုတ္ေပးလိုက္ေတာ့ ႏွုတ္ခမ္းေလးစူကာ တဂြက္ဂြက္နဲ႔ေမာ့ရွာေလသည္။ တခ်ိန္လုံး သြယ္သြယ့္ကိုၾကည့္ၿပီး ေရငတ္ေနတဲ့ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ေတာင္ သတိမရပဲ ကေလးမေလး ေရငတ္ေနမလားေတြးမိလိုက္တဲ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေတာင္ အံ့ၾသသြားေသးသည္။ ဟက္ပီးေဝါထဲေရာက္ျပန္ေတာ့လဲ ကားေပၚက ဆင္းကတည္းက လက္ေမာင္းကိုလာတြဲၿပီး တမ်ိဳးၿပီးတမ်ိဳး ပူဆာေနသည့္ ေကာင္မေခ်ာေလးေၾကာင့္ ရဲေက်ာ္သူထိန္းထားသည့့္ စိတ္ေတြႂကြလာရေလသည္။ ကိုႀကီး လက္သီးၿပိဳင္ထိုးရေအာင္ေနာ္ လက္မွတ္ဝယ္ၿပီး သြယ္သြယ္ထိုးခ်င္သည္ဆိုသည့္ လက္ေဝွစက္နားေရာက္ေတာ့ လက္အိတ္ေတြကို ကိုင္ၾကည့္ၿပီး မ်က္ႏွာကမဲ့ျပန္ေလသည္။ ကိုႀကီး လက္အိတ္ေတြကနံေစာ္ေနတာပဲ မဝတ္ခ်င္ေတာ့ဘူး ေအး အဲ့ဒါဆိုလဲတျခားဟာသြားေဆာ့တာေပါ့ အာ ကိုႀကီးဝတ္ၿပီးထိုးေလဗ်ာ ႏွေမ်ာစရာႀကီး ဟ နင္ထိုးမယ္ဆိုလို့ လက္မွတ္ဝယ္လိုက္တာေလဟာ မရဘူး ကိုႀကီးနဲနဲေတာ့ထိုးျပ ၿပိဳင္ျငင္းလို့လဲရမွာမဟုတ္တာေၾ ကာင့္ ရဲေက်ာ္သူတေယာက္ လက္အိတ္ကိုစြပ္လိုက္ၿပီး ထိုးဖို့လုပ္ရပါေတာ့သည္။ ဖုန္း ေဒါင္ ဝိုးးးး မိုက္တယ္ေဟ့ သုံးခ်က္ထိုးလို့အၿပီး သြယ္သြယ္က ရဲေက်ာ္သူပခုံးကို လာဖက္ၿပီး ခုန္ေပါက္ေနျပန္တာေၾကာင့္ ရဲေက်ာ္သူတေယာက္ ဆြဲထားရျပန္သည္။ သူမဆြဲလို့လဲ မရ၊ ေကာင္မေလးက ဒီေန႔ဘရာခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလး ဝတ္လာသည္ထင့္ ခုန္လိုက္တိုင္း ရင္အစုံက လွုပ္ရွားေနေလရာ ေဘးကစက္ကိုင္သည့္ ကာင္ေလးေတြပင္ အိေျႏၵမထိန္းနိုင္ေအာင္ မ်က္လုံးေတြက သြယ္သြယ့္ဆီေရာက္ေနေလသည္။ ညီမေလး လာ သရဲရထားသြားစီးၾကမယ္ေလ ႐ုပ္တည္နဲ႔လက္ကိုဆြဲကာေခၚလာေ တာ့ ေကာင္မေလးကလဲ သူေခၚသည့္ေနာက္လိုက္လာေလသည္။ သူစီးခ်င္လွပါသည္ ဆိုေသာ သရဲရထားေပၚ စထိုင္ကတည္းက သြယ္သြယ္တေယာက္ ႏွစ္ေယာက္ထိုင္ ခုံအက်ယ္ႀကီးရွိရက္နဲ႔ ရဲေက်ာ္သူအနားကို အတင္းပူးကပ္ကာ ထိုင္ေလသည္။ သြယ္ နင္စီးလို့ျဖစ္တယ္ေနာ္ ဟင္းဟင္း ကိုႀကီးဆီကသရဲကားေတြေတာင္ ယူၾကည့္ေနတာပဲဟာ မေၾကာက္ပါဘူးေျပာေနၿပီး သူ႔လက္ေမာင္းကို မလႊတ္တမ္းကိုင္ထားသည့္ သြယ္သြယ့္ကို ၾကည့္ရင္းျပဳံးမိသည္။ မတတ္နိုင္ ဘုရားေပးတဲ့ ဆုေတြပဲျဖစ္လိမ့္မည္။ အထဲစဝင္တာနဲ႔ သြယ္သြယ္တေယာက္ ေရာဂါတက္ပါေလေတာ့သည္။ ရဲေက်ာ္သူလက္ေမာင္းကို ကိုင္ထား႐ုံမက ရင္ခြင္ထဲကိုပါ အတင္းတိုးဝင္လာေတာ့သည္။ သရဲရထားဆိုတာကလဲ စထြက္တာနဲ႔ အေမွာင္ခန္းထဲ ဝင္သြားတာမို့ သြယ္သြယ္တေယာက္ ရဲေက်ာ္သူအနားတိုးရင္းသာ တိုးေနမိေတာ့သည္။ သူ႔ကိုအတင္းဖက္ထားသည့္ ေကာင္မေလးဆီက အေမႊးရနံ့ေတြ အထိအေတြေတြေၾကာင့္ ရဲေက်ာ္သူခမ်ာလဲ သြယ္သြယ့္ကိုတိုးၿပီးသာဖက္ထားမိသ ည္။.
498 တခ်က္တခ်က္ပခုံးကိုဖက္ရင္း သြယ္သြယ္က အတင္းရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္လာတာေၾ ကာင့္ လက္ကပခုံးေပၚမွေခ်ာ္ၿပီး ရင္အုံမို့မို့ေပၚ ေရာက္သြားေလသည္။ ေကာင္မေလးကလည္း မသိခ်င္ေယာင္ပဲေဆာင္ေနသလား ေၾကာက္ေနလို့ တကယ္ပဲမသိသလားမသိ။ သူ႔ရင္ခြင္ထဲကေန ေခါင္းကိုမေဖာ္ေတာ့။ ပခုံးေပၚက ေက်ာ္ၿပီးကိုင္ရတာလည္း သိပ္အဆင္မေျပျပန္သျဖင့္ သြယ္သြယ့္ခါးကို ေ့ပာင္းဖက္ၾကည့္လိုက္သည္။ ေအာက္ကေနပင့္ကိုင္ေတာ့ ပိုၿပီးထိထိမိမိရွိသလိုပင္ ဗိုက္သားရွပ္ရွပ္ေလးေပၚကေက်ာ္ကာ နို့အုံေလးေပၚကို လက္ကထိထိမိမိႀကီး ေရာက္သြားတာေတာင္ မ႐ုန္းပဲ ရင္ခြင္ထဲသာ အတင္းတိုးဝင္ေနတာေၾကာင့္ ရဲေက်ာ္သူ အတင့္ရဲလာသည္။ ေသခ်ာကိုင္ၾကည့္မိေတာ့မွ သူထင္ထားတာ မွန္ေနေၾကာင္း သိရေလသည္။ သြယ္သြယ့္ဘရာေလးက ေတာ္ေတာ္ေလးကို အသားကေပ်ာ့သည္။ အိစက္ေနသည့္ ရင္သားလုံးလုံးေလးေတြကို တိုက္ရိုက္ကိုင္ေနရသလိုပင္ အရသာရွိလွသည္။ ဖ်က္ကနဲ ရင္သားအလည္ေလာက္ကို စမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ စူတင္းမာေတာင္ေနသလို ရင္သီးေလးတဖက္ကို အထိအေတြ အရသိလိုက္ရသည္။ အိုး ဒီေကာင္မေလး အရွိန္တက္ေနတဲ့ပုံပဲ အခန္းထဲမွာကမ္မရာေတြ တပ္ထားတာေၾကာင့္ သိပ္မလွုပ္ရွားေတာ့ပဲ သြယ္သြယ့္ခါးေလးကိုသာ ဟန္မပ်က္ ဖက္ထားလိုက္သည္။ ဒီအဆင့္ေလာက္ရရင္ မဆိုးေတာ့ဘူးလို့ ပဲကိုယ့္ဟာကိုယ္ သက္မွတ္လိုက္သည္။ ရထားတပတ္ျပည့္သြားလို့ လမ္းျပန္ေလၽွာက္ေတာ့ သြယ္သြယ္က ရဲေက်ာ္သူအနားပိုကပ္လာသည္။ တခ်က္တခ်က္တြဲထားရင္း ရဲေက်ာ္သူလက္က ရင္အုံမို့မို့ေလးကို ထိေနတာေတာင္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနသျဖင့္ ရဲေက်ာ္သူ အားတက္လာေလသည္။ ကိုႀကီး တခုခုေသာက္ရေအာင္ေနာ္ ေသာက္ေလ ဘာေသာက္ခ်င္လဲ လာ ဟိုဆိုင္ေလးထဲ သြားၾကည့္မယ္ အာ အဲ့မွာရွိမယ္ မထင္ဘူးေနာ္ ညည္းက ဘာေသာက္ခ်င္လို့လဲေျပာေလ ရမွာပါဟ ေအးေအးေလး ေသာက္ခ်င္တာဗ် ဟိုက္ရွားဘား ရဲေက်ာ္သူကိုယ့္နားေတာင္ ကိုယ္မယုံခ်င္ေတာ့ ကံဇာတာက ေတာက္ေလ်ာက္တက္ေနေလၿပီ။ တခ်ိဳ့လူေတြ မူးလာရင္ ေျပာရဆိုရတာ ပိုအဆင္ေျပတယ္ဆိုတာ အေတြအၾကဳံအရ သိေနသည္။ ေတာ္႐ုံေကာင္မေလးေတြ မူးၿပီးရစ္တာ ေလာက္ကေတာ့ ဘယ္လိုထိန္းရမလဲဆိုတာ သူေကာင္းေကာင္းညက္သည္။ ဒီေကာင္မေလး မူးလာရင္ေရာ ဘယ္လိုေနမလဲမသိ။ မီးစင္ၾကည့္ကဖို့ပဲ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ ဒီမွာေတာ့ ရမယ္မထင္ဘူး ညီမေလးရဲ့ ဒါဆိုလဲျပန္ထြက္ၾကမယ္ေလ အျပင္က်မွဝယ္ၿပီး ေအးေဆးထိုင္ေသာက္တာေပါ့ ေအးဒါဆိုကားထဲဝင္ႏွင့္ ကိုဖုန္းဆက္ဦးမယ္ သြယ္သြယ္ကားစက္ႏွိုးၿပီး ဝင္ထိုင္လိုက္ေတာ့ ေဇာ္ႀကီးဆီဖုန္းေခၚရသည္။ စာေမးပြဲေျဖစဥ္တုန္းက ရဲေက်ာ္သူနဲ႔ႏွစ္ေယာက္ စပ္တူဝယ္ထားတဲ့ တိုက္ခန္းက ဒီေန႔အားမအား။ ဖုန္းဆက္ေတာ့ စက္ပိတ္ထားပါသည္ပဲ လာသည္။ ဒါဆိုေသခ်ာၿပီ။ ဒီေကာင္ ရန္ကုန္မွာမရွိေတာ့ တိုက္ခန္းမွာ ဘယ္သူမွမရွိ အဆင္ေျပရင္ အဲ့ဒီကိုပဲတန္းသြားေတာ့မည္ စိတ္ကူးလိုက္သည္။ ေလးေတြေတာ့ သြယ္သြယ္ေသာက္ခ်င္သည့္ ဆင္းဝယ္ဖို့ လုပ္သည္။ သြယ္သြယ္လိုခ်င္သည့္ အေရာင္စုံမရ အနီနဲ႔အနက္သာရွိတာေၾကာင့္ လိုလိုမယ္မယ္ ၃ပုလင္းစီဝယ္ သူ႔အတြက္ကေတာ့ ျမန္မာ၁ပုလင္းနဲ႔ျမည္းလို့ ေကာင္းမယ့္ဟာေလးေတြ လိုက္ေရြးလိုက္သည္။ အဆာေျပစားဖို့ ေပါင္မုန္႔ေလာက္ပဲ ဝယ္လိုက္ေတာ့သည္။ အေရးႀကီးသည့္ အေဖာ္ကေတာ့မလိုေတာ့ သူ႔ကားထဲမွာ ပါၿပီးသား ရဲေက်ာ္သူတို့က အဲ့သလိုပင္ ေထာင့္ကေစ့သည္ ။ အထုတ္ႀကီးႏွစ္ထုတ္နဲ႔ထြက္လာတဲ့ ရဲေက်ာ္သူကိုျမင္ေတာ့ သြယ္သြယ္က ထြက္လာၿပီး ကူဆြဲေပးရွာသည္။ ဟူး ေမာသြားတာပဲ တလုံးေလာက္ ေသာက္မယ္ေနာ္ ရဲေက်ာ္သူကလဲေသာက္ေစခ်င္ေနတာမို့ ထဲက ေခါက္ဓားေလးထုတ္ကာ ေဖာက္ေပးလိုက္သည္။ ကားမေမာင္းေသးပဲ ပုလင္းနဲ႔ ႏွုတ္ခမ္းကိုေတ့ၿပီး ေမာ့ေနတဲ့ ေကာင္မေလးကို ေအးေဆးထိုင္ေငးေနလိုက္သည္။.
499 အယ္ ကိုႀကီးကဘာၾကည့္တာလဲ ၾကည့္ေကာင္းလို့ေလ တည့္တည့္ေျပာလိုက္ေသာ္လည္း သြယ္သြယ္ကအျပဳံးမပ်က္။ ေသာက္ခ်င္လဲေသာက္ပါ ကိုႀကီးရယ္ အင့္ ေသာက္ပါဘူးကြာ ကားေမာင္းရဦးမယ္ ဟဟ စပိုင္ေလးတငုံနဲ႔ မူးမွာစိုးတယ္ေပါ့ေလ သေဘာသေဘာ ကဲ ဘယ္သြားမလဲ ကေလးမ ေလၽွာက္ေမာင္းဗ်ာ သမီးကထိုင္ေသာက္မယ္ ခိခိ ေအးပါကြာ မင္းစိတ္ခ်မ္းသာရင္ၿပီးတာပါပဲ တိုင္းျပည္လဲ ေအးခ်မ္းတယ္လို့ေျပာခ်င္တာ မွတ္လား ဟင္းဟင္း ရပါတယ္ စပိုင္ကိုေရေသာက္သလို တဂြက္ဂြက္နဲ႔ေမာ့ေနတာေၾကာင့္ ကားစထြက္ခ်ိန္တြင္ ပုလင္းတဝက္က က်ာ္သြားေလသည္။ သြယ္သြယ့္မ်က္ႏွာျဖဴျဖဴေလးမွာလဲ ပန္းေရာင္သန္းလာေတာ့သည္။ ေျပာတဲ့စကားေတြကလည္း အရင္ကထက္ ပိုရင္းႏွီးလာသည္။ သူနဲ႔၆ႏွစ္ေလာက္ကြာတဲ့ အကိုတေယာက္လိုမဟုတ္ေတာ့ပဲ ငယ္ေပါင္းႀကီးေဖာ္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကို ေျပာေနသလို အလုပ္ထဲက အတင္းလည္းေျပာသည္။ သူငယ္ခ်င္းေတြအေၾကာင္း ႐ုပ္ရွင္ေတြအေၾကာင္းႏွင့္ တြဲခဲ့ဖူးသမၽွဘဲေတြ အေၾကာင္းစုံသြားသည္။ ေနာက္တပုလင္း ဖင္ကပ္ေလာက္ က်န္ေတာ့စကားစျပတ္သြားသည္။ ကိုႀကီး ေဟ လို့ သမီးတေယာက္တည္းေသာက္ရတာ ပ်င္းလာၿပီဗ်ာ နဲနဲကူေသာက္ေပးပါလားလို့ ဒီေလာက္ဆိုေကာင္မေလး မွန္ ေနေလာက္ၿပီမွန္း သိလိုက္သည္ ။မ်က္ႏွာတခုလုံးလဲ ရဲပေတာင္း ခတ္ေနေလၿပီ။ လက္မအားပါဘူး ညီမေလးရယ္ ကားေမာင္းေနတဲ့ဟာကို မီးတိုက္မယ္ေလ ေအး အာ့ဆိုနဲနဲေသာက္မယ္ သူ႔ဆီကအေျဖစကားရတာနဲ႔သြယ္ သြယ္က ထိုင္ခုံခါးပတ္ကိုခၽြတ္သည္။ ကားအသြားအလာ ရွုပ္ေနသျဖင့္ လွည့္မၾကည့္နိုင္။ မ်က္လုံးေထာင့္ကေန ရိုးတိုးရိပ္တိတ္ေလာက္သာ့ျမင္ေနရသ ည္။ ပုလင္းထဲက လက္က်န္ကို ေကာက္ေမာ့လိုက္ကာ ရဲေက်ာ္သူ၏ပုခုံးကို ဖက္လိုက္ၿပီး ႏွုတ္ခမ္းခ်င္းလာေတ့တာေၾကာင့္ မ်က္လုံးျပဴးသြားရသည္။ မ်က္လုံးေလးမွိတ္ၿပီး သူ႔ႏွုတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးနဲ႔ စပိုင္လာတိုက္ေနေသာ ေကာင္မေလး မ်က္ႏွာနီနီေလးဆီက မိတ္ကပ္နံ့ လိုလိုအနံ့သင္းသင္းေလးေတြ ဆပါင္းလိုက္ေတာ့ ညီေတာ္ေမာင္က ထိန္းမနိုင္ သိမ္းမရကို ဒါသႀကီးလာေတာ့သည္။ ရဲေက်ာ္သူႏွုတ္ခမ္းကိုနဲနဲဟေပးလိုက္ေတာ့ သြယ္သြယ္ငုံထားသည့္ စပိုင္ေအးေအးေလးက ႏွုတ္ခမ္းႏွစ္ခုၾကားကျဖတ္စီးကာ သူ႔ပါးစပ္ထဲ ေရာက္လာေတာ့သည္။ ခ်ိဳျမသည့္စပိုင္အရသာ ေမႊးအီေနသည့္ႏွုတ္ခမ္းနီေအာက္က ႏွုတ္ခမ္းပါးပါးေလးရဲ့ အရသာကိုပါ ခံစားလိုက္ရသည္။ ႏွုတ္ခမ္းခ်င္းျပန္ကြာသြားေတာ့မွ ရဲေက်ာ္သူတေယာက္ ေဘးဘီျပန္ၾကည့္ရသည္၊ သူ႔ကားက မွန္စေတကာကပ္ထားတာေၾကာင့္ အျပင္ကေတာ့ မျမင္နိုင္ပါ၊ ဒါေပမယ့္ ဒီေကာင္မေလးေသာင္းက်န္းေနတာေၾကာင့္ ေဘာင္းဘီထဲက အေကာင္ကေတာ့ မာထန္ေနေလၿပီ။ ကိုႀကီး ႀကိဳက္သြားၿပီမွတ္လား ခစ္ခစ္ လူႀကီးရွက္ေတာ့ ရယ္ဆိုသလိုပဲ ရဲေက်ာ္သူတဟဲဟဲပဲ လုပ္ေနရသည္။ ဒီလိုမ်ိဳးလာတိုက္မွေတာ့ မႀကိဳက္ပဲေနပါ့မလား။ ဒီတခါအမဲေသာက္မယ္ေနာ္ ႀကိဳက္တယ္မွတ္လား အသာေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။ သူ႔ဖာသာသူ ေဖာက္ၿပီးေမာ့မယ္လုပ္ၿပီးမွ ေမ့သြားလို့ လူႀကီးကိုဦးခ်ရမွာ ကန္ေတာ့ ကန္ေတာ့ ဒီတခါေတာ့စပရိုက္လုပ္တာမဟုတ္ေ တာ့သျဖင့္ ရဲေက်ာ္သူအသင့္ေစာင့္ေနလိုက္သည္။ ပုလင္းကို လက္ကမခ်ပဲလက္တဖက္နဲ႔သူ ႔ပခုံးကိုဖက္ကာႏွုတ္ခမ္းေလးေထာ္ၿပီး လာကပ္ေလသည္။ ရဲေက်ာ္သူကလည္း အလိုက္သင့္ပင္ သြယ္သြယ့္ႏွုတ္ခမ္းစူစူေလးကို ျပန္စုပ္ထားလိုက္သည္။ သြယ္သြယ့္ႏွုတ္ခမ္းႏွစ္လႊာဟလာကာ အရည္ေအးေအးက သူ႔ပါးစပ္ထဲဝင္လာသည္။ ဝင္လာသမၽွကို ခ်က္ခ်င္းမ်ိဳခ်လိုက္ႀကီး ခပ္ျပင္းျပင္းေလးထပ္စုပ္လိုက္ေတာ့ သြယ္သြယ့္ေအာက္ႏွုတ္ခမ္းေလးက သူ႔ပါးစပ္ထဲပါလာေတာ့သည္။ ေကာင္မေလးဆီက အင့္ကနဲ ညည္းသံေလးထြက္လာ မ်က္လုံးဖြင့္ၾကာ ကည့္ၿပီးျပန္ပိတ္သြားသည္။ ႏွုတ္ခမ္းခ်င္းကေတာ့ ေတ့ထားဆဲပင္ ရဲေက်ာ္သူက ေနာက္တဆင့္တိုးကာ သြယ္သြယ့္အေပၚႏွုတ္ခမ္းေလးကို လၽွာေလးနဲ႔ ထိုးကလိေပးလိုက္သည္။ အြန္း သူကေလးကလဲ ေခသူမဟုတ္ပါေခ်။ ရဲေက်ာ္သူလၽွာကို သူ႔လၽွာေအးေအးေလးနဲ႔ တုန္႔ျပန္ေလသည္။ ေမႊးပ်ံခ်ိဳအီေနေသာ ဒီႏွုတ္ခမ္းေလးကြာသြားမွာ ရဲေက်ာ္သူ ေၾကာက္လာမိသလိုလို။.
500 သြယ္သြယ္ကေတာ့ မ်က္စိမွိတ္ကာသူ႔ႏွုတ္ခမ္းကို အငမ္းမရစုပ္ေနဆဲပင္။ ဒီပုံအတိုင္းမျဖစ္ေတာ့သျဖင့္ ကားကိုအရွိန္ေလၽွာ့ လမ္းေဘးကပ္ေမာင္းလိုက္ကာ လက္တဖက္နဲ႔ သြယ္သြယ့္ခါးေလးကို ျပန္ဖက္ထားလိုက္သည္။ လာ ထိုင္ေတာ့ ညီမေလး မ်က္လုံးျပန္ဖြင့္ႏွုတ္ခမ္းခ်င္းကြာသြား ၿပီး ျပန္ထိုင္ေတာ့မယ့္ သြယ္သြယ့္ကို ရဲေက်ာ္သူအလြတ္မေပးေတာ့ပဲ ခါးက်င္က်င္ေလးကို ဖက္ထားတဲ့လက္နဲ႔ပင္ သူ႔ေပါင္ေပၚကို ဆြဲခ်လိုက္သည္။ သြယ္သြယ္ကလဲ အလိုက္တသိ တံခါးဘက္ကို ေရႊထိုင္ကာ သူ႔ရင္ခြင္ထဲမွီထားလိုက္သည္။ ဟြန္း လူဆိုးႀကီး သူပဲထိုင္ေတာ့ဆိုလို့ ဒီက တကယ္ထိုင္ေတာ့မလို့ဟာကို ခုလဲ ထိုင္ေနတာပဲေလကြာ ထိုင္တာေတာ့ ထိုင္တာေပါ့ ကိုႀကီးရဲ့ ေအာက္က အခၽြန္နဲ႔ထိုးေနလို့ ခစ္ခစ္ သူ႔အငယ္ေကာင္ကသြယ္သြယ့္ကို ေထာက္မိေနေၾကာင္းေျပာတာျဖစ္သည္။ အေျခအေနက ေျပာင္းလဲသြားတာ ျမန္လြန္းလွတာေၾကာင့္ ရဲေက်ာ္သူပင္ မေနတတ္မထိုင္တတ္ျဖစ္ရသည္ ။ နဲနဲတိုက္ဦးကြာ ဒီတခါေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးျဖစ္သြားၿပီမို့ ရဲေက်ာ္သူက အရင္ေတာင္းလိုက္သည္ အင္း တိုက္မယ္ ဒီတလုံးကိုႀကီးပဲေသာက္ေတာ့ မီးမေသာက္ခ်င္ေတာ့ဘူး ေနာက္ထပ္ႏွစ္ခါေလာက္ သြယ္သြယ္တိုက္တဲ့ စပိုင္ေသာက္ႀကီး ရဲေက်ာ္သူစိတ္မထိန္းခ်င္ေတာ့ လမ္းသြယ္တခုထဲဝင္ခ်လိုက္ၿပီး ကားထိုးရပ္လိုက္ေတာ့သည္။ အခုမွ လက္ႏွစ္ဖက္လုံးအားသြားတာေၾကာင့္ အားေနတဲ့လက္ေတြကို သြယ္သြယ့္ကိုယ္လုံးေလးေပၚကို ပို့ပစ္လိုက္ေတာ့သည္။ လက္တဖက္က ေနာက္ေက်ာဘက္ကေန သိုင္းဖက္ၿပီး က်န္လက္တဖက္ကိုေတာ့ အေရွပိုင္းမွာ အလုပ္ေပးထားလိုက္သည္။ တင္ပါးလုံးလုံးေလးကိုကိုင္ရင္း ညႇစ္လိုက္ေတာ့ သူ႔ရင္ခြင္ထဲမွီေနသည့္ သြယ္သြယ့္ထံမွ အသံထြက္လာသည္။ အကိုႀကီးကလဲ နာတယ္ဗ် အူး ေခါင္းေမာ့လာသည့္ေကာင္မေလးခမ်ာ စကားဆုံးေအာင္ေတာင္ မေျပာလိုက္ရ ရဲေက်ာ္သူက ႏွုတ္ခမ္းခ်င္း ဂေဟဆက္ပစ္လိုက္ျပန္သည္။ လက္တဖက္ကလည္း အကၤ်ီေအာက္ထဲထိုးထည့္ကာ ဗိုက္သားရွပ္ရွပ္ေလးေတြကို ပြတ္သပ္ေပးေနလိုက္သည္။ အြန္း ယားတယ္ဆို ဝမ္းျပင္သားဝင္းဝင္းေလးေတြက အကၤ်ီေအာက္ကေန ေပၚထြက္လာသည္။ ရဲေက်ာ္သူလက္ကို အေပၚတဆင့္တင္လိုက္သည္။ ဘရာေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးေအာက္က လိမ္ေမာ္သီးခပ္ႀကီးႀကီး အရြယ္ေလာက္ ရင္သားႏုႏုေလးေတြက သူ႔လက္ေအာက္ကို ေရာက္သြားသည္။ ႏွုတ္ခမ္းခ်င္းကပ္ကာ လၽွာခ်င္းတိုက္ပြဲဆင္ေနရေသာ သြယ္သြယ့္ဆီက မပီမသ ညည္းညဴသံေလးမ်ား ပြင့္အံက်လာေတာ့သည္။ ဘရာကိုပင့္တင္လိုက္ၿပီး ရင္သီးေလးေတြကို ပြတ္ေခ်ေပးလိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ သြယ္သြယ္တေယာက္ ေကာ့ပ်ံေနေလေတာ့သည္။ အ ရွီးး ကို ကိုႀကီးရာ ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ အင့္ သြယ္သြယ့္လက္ထဲကပုလင္းကိုယူလို က္ၿပီး တံခါးေဘာင္က ခြက္ထဲပစ္ထည့္လိုက္သည္။ လက္ကို အကၤ်ီေအာက္ျပန္ထည့္ရင္း ရင္အုံမို့မို့ေလးႏွစ္ဖက္ကို တလွည့္စီပြတ္ေပးကာ လည္တိုင္ေက်ာ့ေက်ာ့ေလးဆီ ခပ္ဖြဖြနမ္းလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ဖန္စီနားကပ္ေလး ကပ္ထားသည့္နားရြက္ဖ်ားေလး သြယ္သြယ့္ညည္းသံက တျဖည္းျဖည္း ပိုက်ယ္လာသည္ ။ ရဲေက်ာ္သူကလည္း လက္တဖက္ကို သြယ္သြယ့္ရင္ဘတ္ေပၚမွာ အလုပ္ေပးထားၿပီး မ်က္ႏွာဝင္းဝင္း ပါးမို့မို့နဲ႔ လည္တိုင္ေဖြးေဖြးေလးေတြေပၚ အဆက္မျပတ္ အနမ္းမိုးရြာခ်ေနမိသည္။ သူ႔ကို ခပ္တင္းတင္းဖတ္ထားသည့္ သြယ္သြယ့္တကိုယ္လုံး တုန္ယင္လာသည္။ ကာမခလုပ္ေတြ တခုၿပီးတခုဖြင့္လာတာေၾကာင့္ သြယ္သြယ္တေယာက္ အရွိန္တက္ေနေလသည္။ နို့အုံေလးေပၚက လက္ကိုျပန္ေလၽွာခ်ကာ ခါးကေဘာင္းဘီၾကယ္သီးကို ျဖဳတ္ေတာ့ သြယ္သြယ္မ်က္လုံးျပန္ပြင့္လာသည္ ။ ကိုႀကီး ရဲေက်ာ္သူျပန္မထူးပဲ သြယ္သြယ့္မ်က္ႏွာကိုသာ လိုက္ဖတ္ေနမိသည္။ သူမ်ား လက္လြန္သြားလားဆိုၿပီး စိတ္ပူမိသြားတာလဲ ပါသည္။.
501 အေတာ္ၾကာၾကာ သူတို့စိုက္ၾကည့္ေနၾကၿပီးေနာက္ သြယ္သြယ့္ဆီက မထင္မွတ္တဲ့စကားထြက္လာေလသည္ ။ လူႀကီးကို ဦးခ်ရတယ္ဗ် သိလား ခိခိ ရဲေက်ာ္သူေပါင္ေပၚကျပန္ဆင္းကာ သူ႔ခုံမွာ သူသြားျပန္ထိုင္လိုက္သည္။ သူ႔ကိုတြဲထားသည့္ လက္တဖက္ကိုေတာ့မလႊတ္ေသး ရဲေက်ာ္သူ ရင္ထဲေတာ့ ကုလားဘုရားပြဲ လွည့္ေနေလၿပီ။ ဘယ္လိုမ်ားဦးခ်ခ်င္ေနလဲမသိ ခုံမွာထိုင္ၿပီးမွ သူ႔ဘက္ကိုခါးကိုင္းလာၿပီး ေဘာင္းဘီၾကယ္သီးကို လာျဖဳတ္ေတာ့သည္။ ရဲေက်ာ္သူရင္ခုန္သံေတြျမန္လာသည္ ။ ေဘာင္းဘီကို အလိုက္သင့္ေလၽွာခ်ေပးလိုက္ေတာ့ ေအာက္ခံထဲက အစြမ္းကုန္တင္းမာေနေသာ ညီေတာ္ေမာင္က ခုံးခုံးႀကီးထေနေလသည္။ လက္ႏုႏုေလးတဖက္က ေဘာင္းဘီေပၚကေန လာပြတ္ေတာ့ ေအာက္ကေကာင္ကလည္း သေဘာတူေၾကာင္း ဆတ္ကနဲဆတ္ကနဲ ေခါင္းၿငိမ့္ျပ၏။ ခိခိ သနားပါတယ္ေနာ္ သူ႔ခမ်ာအျပင္ေလး ဘာေလးထြက္ခ်င္ေနမွာပဲ ေဘာင္းဘီထဲကေန သြယ္သြယ္ကပဲ ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ အျပင္ကိုေရာက္သည္ႏွင့္ ရဲေက်ာ္သူပစၥည္းက ဒုံးပ်ံႀကီးလို မိုးေပၚေထာင္ေနေတာ့သည္။ ေခၽြးေစးေတြျပန္ၿပီး ေအးစက္ေနသည့္ လက္ကေလးနဲ႔လီးႀကီးကို လာကိုင္ဆုပ္ထားရင္း ေသေသခ်ာခ်ာ ကိုင္ၾကည့္ေနေသးသည္။ မ်က္လုံးကေလးျပဴးကာ ခါးကိုင္းၿပီး သူ႔လီးကိုလာကိုင္ၾကည့္ေနသည့္ အပ်ိဳမေလးကိုၾကည့္ရင္း ရဲေက်ာ္သူေသြးေတြ ဆူပြက္လာသည္။ ႁပြစ္ အားး ရွီး မေျပာမဆိုနဲ႔ကိုင္ထားရင္း ႏွုတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးထဲ ထိုးထည့္ၿပီး စုပ္လိုက္တာေၾကာင့္ ရဲေက်ာ္သူ ေကာ့တက္သြားသည္။ မ်က္စိဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လီးကိုလက္ထဲမွာ ဆုပ္ထားၿပီးသူျဖစ္ေနတာကို ျပဳံးစိစိလုပ္ကာ ၾကည့္ေနသည့္မ်က္ႏွာလွလွေလးကို ျမင္လိုက္ရသည္။ ဒီေကာင္မေလးစပရိုက္လုပ္တာ ႏွစ္ခါရွိေနၿပီျဖစ္သည္။ လူႀကီးကို ဦးခ်မယ္ဆိုကတည္းက သူ႔ကို တခုခုလုပ္ေပးေတာ့မယ္ ဆိုတာသိပါသည္။ ဒါေပမယ့္ လက္ကေလးနဲ႔ကိုင္ၿပီး ဂြင္းတိုက္ေပးမယ္လို့ပဲ ေမၽွာ္လင့္ထားတာ အခုလိုတန္းၿပီး ပါးစပ္ထဲထိုးထည့္လိုက္ေတာ့ အေတြအၾကဳံ ရင့္လွပါၿပီဆိုတဲ့ ရဲေက်ာ္သူပင္ အငိုက္မိသြားရသည္။ ဘာမွျပန္မေျပာနိုင္ပဲ ၾကည့္ေနသည့္ ရဲေက်ာ္သူကို မ်က္စိတဖက္မွိတ္ျပလိုက္ၿပီး သြယ္သြယ့္ေခါင္းကေလး ျပန္ငုံ႔သြားပါေတာ့သည္။ လိင္တံအဖ်ားေလးကိုငုံၿပီး ေမးသိုင္းႀကိဳးနားကို လၽွာေလးနဲ႔ပြတ္ဆြဲေနသည္။ ၿပီးေတာ့ပါးစပ္ထဲက ျပန္ထုတ္လိုက္ကာ ထိပ္ဖူးနဲ႔ဒစ္ပတ္လည္ကို သူ႔လၽွာဖ်ားကေလးနဲ႔ လၽွက္ျပန္သည္။ ဟားးး အရသာထူးေၾကာင့္ ရဲေက်ာ္သူလိင္တန္ႀကီးက ေပါက္ကြဲထြက္ေတာ့မတတ္ကို တင္းမာလာေတာ့သည္။ ဒီေကာင္မေလးစုပ္ေပးတာ တကယ္ေတာ့ ဘာမွမဟုတ္ ၾကည့္ရတာ အေတြအၾကဳံမရွိမွန္း သိသာလွသည္။ ဒါေပမယ့္ အျမဲတမ္းအုပ္ဖို့ႀကံေနခဲ့တဲ့ ေကာင္မေလး သူမ်က္စိအစာေကၽြးေနက်ေကာင္မေလး ။ ညီမေလးတေယာက္လို ထိန္းသိမ္းၿပီး ဆက္ဆံလာခဲ့ရေသာ ေကာင္မေလးက သူ႔လိင္တံကို အားရပါးရစုပ္ေနတာကို ျမင္ေနရတာနဲ႔ကို အရသာရွိေနၿပီျဖစ္သည္။ ေနာင္မ်ားမွပုေလြမည္သို့မွုတ္ရသည္ ဆိုတာ ဆက္ပို့ခ်ဖို့စိတ္ကူးလိုက္သည္။ သူ႔ေပါင္ၾကားထဲ မ်က္ႏွာအပ္ေနသည့္သြယ္သြယ့္ကို ပခုံးေလးက ကိုင္ၿပီးထူလိုက္သည္။ ဟင္ ဘာလဲ မေကာင္းဘူးလား ဒီေနရာမွာမေကာင္းပါဘူးကြာ တေနရာသြားၾကရေအာင္ေနာ္ အင္း ၿပီးေရာ လမ္းမွာေတာ့ စပိုင္ေသာက္ၾကမယ္ေနာ္ အလြန္အလိုက္သိလွေသာညီမေလးပင္ မူးေနတာေတာ့ မျဖစ္နိုင္ေတာ့ အိမ္ေရာက္မွပင္ ေအးေဆးေမးၾကည့္ေတာ့မည္လို့ စိတ္ကူးလိုက္သည္။ # ဆုတောင်း ပထမပိုင်း ကိုကြီး ဒီတခေါက်ပြန်လာတာသမီးအတွက် ဘာမှလဲ ပါမလာဘူးနော် အေးကွာ ဒီတခေါက်ညဘက်ကြီး လေဆိပ်ဆင်းရတာလေ ညီမလေးရဲ့ ဆိုင်တွေ ပိတ်ကုန်လို့ ဟင်း ပြောတာပဲ အရင်တခေါက်ကရော ဘာထူးလို့လဲ အခုမှအိမ်ပေါ်ရောက်လို့ထိုင်နေတုန်း အနားလာကပ်ပြီး ရန်လာတွေ့နေသော သွယ်သွယ့်ကြောင့် ရဲကျော်သူတယောက် အသည်းယားသွားရသည်။.
502 အဲ့ဒါထားပါဦးဟာ နင်လိုချင်တာအကုန်ရန်ကုန်မှာ ဝယ်လို့ရပါတယ် အခုက ဘယ်ကပြန်လာတာတုန်း လုပ်စမ်းပါဦး အလုပ်လေ အလုပ် ဘာဖြစ်လို့လဲ နာရီကိုပြောတာညီမလေး ဘယ်နှနာရီရှိပြီလဲ ဆိုတာပြောတာ ဒီအချိန်မှပြန်ရောက်ရအောင် နင့်အလုပ်ကမှော်ဘီမှာလား သန်လျင်မှာမို့လို့လား ကျွစ် တိုးတိုးနေစမ်းပါကိုကြီးရာ လေပါတယ် မြှားဦးက သူ့ဘက်ပြန်လှည့်သွားတာကြောင့် သွယ်သွယ်တယောက် ခေါင်းကုတ်ပြီးအနားက ပြန်လစ်သွားသည်။ ရဲကျော်သူသည် မနေ့ညကမှ ရန်ကုန်ကိုပြန်ရောက်တာမို့ ဒီနေ့ညနေမှပဲ ယောက်ခမတွေအိမ်ကို အလည်လာဖြစ်တာဖြစ်သည်။ အင်ဂျင်နီယာဘွဲ့ရပြီးမှ ရူးကြောင်မူးကြောင်နဲ့ သင်္ဘောလိုက်ဖြစ်ကာ လေးလလောက် သွားလိုက်ပြန်လာရင် ပျော်သလောက်ထိုင်နေလိုက်နဲ့ သံသရာလည်နေတတ်သူတဦးဖြစ်သ ည်။ သားသမီးကလဲ မရှိတာတကြောင်း မိန်းမကလဲ သူ့အလုပ်နဲ့သူဖြစ်တာတကြောင်းကြောင့် သာ ဒီလိုခေတ် ကြပ်ကြီးထဲမှာ သူတို့လင်မယားနှစ်ယောက် အဆင်ပြေပြေနေနိုင်ကြခြင်းဖြစ်သ ည်။ ရဲကျော်သူမှာ မွေးချင်းမရှိသလိုမိဘများကလဲ နယ်မှာဆိုတော့ မိန်းမဘက်က မိသားစုနဲ့သာ အနေများလေသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်တည်းနေဖို့ တိုက်ခန်းလေးတခန်းဝယ်ထားပြီး သူရန်ကုန်ပြန်ရောက်နေချိန်များမှာ သာ ထိုတိုက်ခန်းမှာနေဖြစ်ပြီး သူမရှိသည့်အချိန်များတွင် မိန်းမဖြစ်သူက မိဘအိမ်မှာပြန်နေတတ်သည်။ အခုလဲ မနေ့ည၉နာရီကျော်မှပြန်ရောက်သည် မို့ သူတို့တိုက်ခန်းမှာပဲ အထုတ်တွေချပြီး သင်္ဘောသားတို့ထုံးစံအတိုင်း အကြွေးတွေကို အတိုးနှင့်ဆပ်နေခဲ့ပြီး ညနေစောင်းမှ ယောက်ခမတွေအိမ်ကို ရောက်လာခြင်းဖြစ်လေသည်။ ဟိုကောင်မလေးဘာဖြစ်လဲပြော ရဲကျော်သူအနောက်လိုက်လာသည့် သူသူ့အသံဖြစ်သည်။ ညီအစ်မသုံးယောက်ထဲမှာ အကြီးဆုံးဖြစ်တာကြောင့် ညီမငယ်တွေအပေါ် သြဇာညောင်းသူလည်းဖြစ်သည်။ အခုလဲ အိမ်ထဲဝင်ရုံရှိသေးညီမလတ်ဖြစ် သူ သွယ်သွယ်ကို ရုံးယူနီဖောင်းနဲ့မြင်လိုက်တာမို့ တိုင်ကနာရီဆီကို မျက်လုံးကအလိုလိုရောက်သွားကာ ပါးစပ်က အထက်ပါစကားထွက်သွားခြင်းဖြစ်သ ည်။ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး မကြီးကလဲ အေး ကြောင်တောင်တောင်လာမလုပ်နဲ့နော် နင်အခုမှ့ပြန်ရောက်တာမှတ်လား မိန်းမရေ တခါတလေနေမှာပါကွာ သူလဲ အပေါင်းအသင်းလေးတော့ရှိမှာပေါ့ကွ ကြားထဲကမနေနိုင်တော့တာကြောင့် ရဲကျော်သူဝင်တားလိုက်ရသည်။ မတားလို့လဲမဖြစ် သူ့မိန်းမအကြောင်းသူသိသည်။ ဒီကောင်မလေးကို ထိုင်ဆုံးမနေရင် ဒီညဒီအိမ်ကပြန်ဖြစ်တော့မှာ မဟုတ်။ အင်း ကိုကရှေ့ကကာဆီးကာဆီးလုပ်နေ အဲ့ဒါကြောင့် ကို့ဆိုအဲ့ဟာလေးတွေက အရိုအသေတန်နေတာ နားလည်အောင်သေချာရှင်းပြရပါတယ် ကွာ စကားနည်းရန်ဆဲသဘောမျိုးပြောပြီး ရဲကျော်သူတယောက် ခုံမှာထိုင်လိုက်ကာစားပွဲပေါ်က သတင်းစာကောက်ကိုင်လိုက်သည်။ အဖေတို့ပြန်မလာသေးဘူးလား ခနနေလာလိမ့်မယ်ကိုကြီး လမ်းထိပ်မှာ ဘော်ဒါတွေနဲ့ စကားရပ်ပြောနေကြတယ် အသံကျယ်ကျယ်အော်ပြီး အိမ်ထဲဝင်လာတာကတော့ ညီမအငယ်ဆုံးဖြစ်သူနှင်းအိ။ ဟား ညီမလေး မတွေ့တာတောင်ကြာပြီနော် အဟင်းဟင်း အသက်ချင်းကွာလှသော်လည်း ခပ်ပျော်ပျော်နေတတ်သူဖြစ်တာမို့ ဒီကောင်မလေးနဲ့ ရဲကျော်သူက ဘော်ဒါတွေလိုဖြစ်နေသည်။ အဟင်းဟင်းလုပ်မနေနဲ့ စာမေးပွဲအောင်ပြီးပြီနော် လာထားပဲ အေးပါဟာ နင်လာတာငါ့သတိရလို့မဟုတ်ဘူးဆို တာ သိပါတယ် ဒီလောက်တော့နားလည်မှုရှိပါတယ်ဟ အယ်အဲ့လိုလဲမဟုတ်ပါဘူး ကိုကြီးရယ် သတိရပါတယ် ဒါပေမယ့် အလုပ်သဘောက အလုပ်သဘောပဲလေ ဟဲဟဲ ရဲကျော်သူအိမ်ထဲကို တချက်လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ သူ့မိန်းမသွယ်သွယ့်အခန်းထဲကို လိုက်ဝင်သွားကာ သြဝါဒချွေနေပြီဆိုတာ သိလိုက်သည်။ အေးပါညီမလေးရယ် နောက်နေ့ တရက်ရက်အပြင်ထွက်ရင် လာခေါ်မယ်လေနော် နင်ဘာလိုချင်လဲသာ စဉ်းစားထားလိုက် နောက်ပြီး ရဲကျော်သူအသံကိုနှိမ့်ကာကောင်မလေးနား နားကပ်ပြီးပြောလိုက်သည်။.
503 ငါက သပ်သပ်ထပ်ဝယ်ပေးဦးမှာ ဒီတော့ နင်၂ခုရမယ် ဟုတ်ပြီလား အခုမှရေချိုးခေါင်းလျှော်ထားပုံရသည်။ ရှန်ပူနံ့သင်းသင်းလေးက နှာခေါင်းထဲစွဲကျန်ခဲ့သလိုပင် ခံစားလိုက်ရသည်။ အဟေး အဲ့ဒါဆိုလဲပြီးတာပါပဲ ကိုကြီးပင်ပန်းလာမှာပေါ့နော် ဇက်ကြောလေးဘာလေး ဆွဲပေးရမလား ချက်ချင်းကိုဆက်ဆံရေးပြောင်းသွားတာမို့ ရဲကျော်သူရယ်ချင်မိသွားသည်။ သူကထိုင်နေပြီး နှင်းအိကမတ်တပ်ရပ်စကားပြောနေ တာမို့ ကောင်မလေးတကိုယ်လုံး ခြေဆုံးခေါင်းဆုံး ကြည့်လိုက်မိသည်။ လူကငယ်ပေမယ့် သူ့မိန်းမတို့အမျိုးက ပစ္စည်းရှိလူတန်းစားတွေဆိုတော့ ဒီကောင်မလေးလဲ သူ့ဟာနဲ့သူတော့ ပြည့်ပြည့်စုံစုံရှိသည်ဟု စိတ်ထဲ မှတ်ချက်ပေးလိုက်သည်။ အိမ်နေရင်း တီရှပ်အပျော့သားလေးက အကျပ်ကြီးမဟုတ်သည့်တိုင်အောင် ခနကိုယ်နဲ့ တသားတည်းဖြစ်နေတာကြောင့် ဖွံ့ဖြိုးကာစာရင် မို့မို့လေးကထင်းကနဲမြင်နေရသည် ။ အင်္ကျီပျော့ပျော့အောက်ကနေ ဘရာကြိုးရာလေးကိုတောင် မြင်နေရလေသည်။ အောက်က ဒူးပေါ်ရောက်နေသည့် ဂျင်းဘောင်းဘီအကျပ်ကလေးနှင့်ဆိုတော့ သူငေးချင်လဲ ငေးလောက်စရာပင်။ ဒီကြားထဲ ကလေးမလေးကစကားပြောနေရင်း ခါးထောက်လိုက် လက်ကလေးနောက်ပစ်လိုက် ပုံစံအမျိုးမျိုးပြောင်းနေတော့ စိတ်ထဲသူ့ကို မျက်စိအစာလာကျွေးနေသလားတောင် ထင်မိသည်။ ဒါပေမယ့် ရဲကျော်သူဆိုတာကလည်း လူပါးလေ။ ၄လလောက်ရေထဲနေပြီး ငတ်လာတယ်ဆိုတာ ဘယ်တော့မှ လူအသိမခံ။ အခုလဲဖြတ်ကနဲ တချက်မော့ကြည့်ပြီး မျက်လုံးချင်းတောင် အဆုံမခံပဲ သတင်းစာပြန်ကြည့်ရင်း စကားပြောနေခြင်းဖြစ်သည်။ ဇက်ကြောလေးဘာလေးဆွဲပေးချင်တယ်ဆိုရ င်တော့ ကောင်းတာပေါ့ကွယ် အဟင်း လာလာ သတင်းစာဖတ်ရင်းနဲ့ကိုယ်ကို တစောင်းလှည့်ပေးလိုက်သည်။ တကယ်မခိုင်းဘူး ထင်လို့ပြောတာမှန်းသိတာကြောင့် ကိုတမင်ခိုင်းလိုက်ခြင်းဖြစ်သည် ။ နူးညံ့သည့်လက်ကလေး နှစ်ဖက်က သူ့ပခုံးပေါ်ရောက်လာလေသည်။ အိမ်မှာအငယ်ဆုံးမို့ ခြေမွှေးမီးမလောင် လက်မွှေးမီးမလောင်နေလာတဲ့ ဖကာင်မလေး ဇက်ကြောဆွဲတယ်ဆိုတာ ဘာမှန်းတောင်သိတာမဟုတ် နဲနဲအားလေးစိုက်စမ်းပါဟ နင့်ဟာက ငှက်ချေးပါချတာထက်တောင် ပျော့နေသေးတယ် စကားပြန်မပြောတော့သော်လည်း ပခုံးပေါ်ပြေးနေသည့်လက်တွေက အားပါလာပါသည်။ တချက်တချက်တကိုယ်လုံးအားနဲ့ ဖိလိုက်ရတာကြောင့် ပခုံးနားရောက်နေတဲ့ ဆံနွယ်တွေက ရဲကျော်သူပါးကို လာလာထိခတ်မိနေသည်။ အင်း ရှန်ပူနံ့လေးကတမျိုး လိုးရှင်းနံ့သင်းသင်းလေးက တဖုံနဲ့ ရဲကျော်သူတယောက် စိတ်တွေတောင် ကယောက်ကယက်ဖြစ်ချင်လာသည်။ အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ မဟုတ်ပဲ လူမမြင်တဲ့နေရာ တခုခုမှာဆိုလို့ကတော့ ဒီကောင်မလေးကို တခုခုဆွဲလုပ်မိမလားမသိ အင်းး စိတ်ထိန်းငရဲ အချိန်မတန်သေးဘူး လက်ဖက်ကောင်း စားချင်ပလောင် မဘာဖြစ်တယ်ဆိုလားပဲ ကိုယ့်ဟာကိုယ်သတိပေးရင်း သတင်းစာသာ ဖတ်နေလိုက်သည်။ အံမယ် ငါ့ယောက်ျားဇိမ်ကျနေတာကိုး သူသူတယောက်အိပ်ခန်းထဲကပြန်ထွ က်လာပြီး ရဲကျော်သူရှေ့ကခုံမှာဝင်ထိုင်လိုက်သ ည်။ အနောက်ကလိုက်လာတဲ့ သွယ်သွယ်ကပါ သူ့အစ်မဘေးကပ်ထိုင်လိုက်သည်။ ထုံးစံအတိုင်း ပေါင်လည်လောက်သာရှိမည့် ဘောင်းဘီတိုလေးနှင့် တီရှပ်ခပ်နွမ်းနွမ်းလေးဝတ်ထားတာ ကြောင့် တကိုယ်လုံး အလှအပများက မကြည့်ချင်ပဲနှင့်ကို မြင်နေရလေသည်။ ဒီကြားထဲကောင်မလေးကစားပွဲအောက်က ဂျာနယ်တစောင်ကိုငုံ့ပြီး လှမ်းယူခိုက် မျက်စိအလွန်လျှင်သော ရဲကျော်သူကမြင်ဖြစ်အောင်ကို မြင်လိုက်လေသည် အနက်ရောင်ကလေး ။ ဟင်း ဒီဟာလေးတွေတော့ ငါ့သမာဓိကိုလာစမ်းနေပါပြီ။ ပေါင်ကြားထဲက ညီတော်မောင်က ဒေါသထွက်နေလေပြီထင့် အာရုံပြောင်းမှ ဖြစ်ပေတော့မည်။ ကဲကဲတော်ပါပြီညီမလေးရယ် ထိုင်ထိုင် ဇက်ကြောဆွဲနေရတဲ့နှင်းအိခမျာ ျတ်ာတော်ပင်ပန်းသွားပုံရသည်။.
504 သူ့ဘေးက ခုံမှာခြေပစ်လက်ပစ်ဝင်ထိုင်သ ည်။ ဟူး တော်သေးတာပေါ့ ဒီနေ့ပြီးပါ့မလားလို့ မောလိုက်တာ ပြောရင်းသူ့အင်္ကျီရင်ဘတ်ကိုဆွဲပြီး ပါးစပ်ကလေမှုတ်ကာ ယပ်ခပ်နေသေး၏။ စကားပြောမလို့ လှည့်ကြည့်လိုက်သော ရဲကျော်သူမျက်လုံးက အပေါ်စီးကမို့ ကောင်မလေး အင်္ကျီလည်ပင်းပေါက်ထဲရောက်သွားရ ပြန်သည်။ ရင်မို့မို့လေးနဲ့ ရင်ကြားမြောင်းလေးအောက်က ဘရာအဖြူရောင်ကလေးနှင့် အောက်ကကောင်က မရတော့ ဒေါသတကြီးနဲ့ ဘောင်းဘီအောက်ထဲက အတင်းတိုးထွက်ဖို့ကြိုးစားနေလေပြီ။ ကောင်းတယ်ကိုရဲ့ အဲဒါမှဒင်းတို့အပိုးကကျိူးမှာ မိန်းမလုပ်သူကတော့ဘာမှမသိရှာပဲ သူ့ညီမကိုပုံစံပေးလိုက်တာကိုအားပေးနေ သေးသည်။ ကောင်းတယ်မလုပ်နဲ့မိန်းမရေ အိမ်ကျရင် သေဖို့သာပြင်ထား ရဲကျော်သူစိတ်ထဲက ကြုံးဝါးလိုက်ခြင်းသာ လောလောဆယ်တော့ အပူချိန်တွေလျော့သွားအောင် နောက်ဖေးဘက်ထွက်လာပြီး ရေခဲရေတဘူး ယူသောက်နေလိုက်သည်။ အဘိုးကြီးတွေ လင်မယားပြန်ရောက်လာတော့ ဝယ်လာသည့် တပုလင်းကို ယောက်္ခထီးကြီကို လက်ဆောင်ပေးပြီး စကားနည်းနည်းပြောကာပြန်ခဲ့ကြသည် ။ သွယ်သွယ်ကတော့ ပြန်တဲ့အထိ ကားအနားကိုလိုက်ကာ ရန်တွေ့နေတုန်းပင်။ ပုလင်းကိုကျတော့ ဝယ်လို့ရပြီး သူ့အတွက်ကျတော့ ဘာမှဝယ်လို့မရတာကို မကျေမနပ်ဖြစ်နေသည်။ သူသူကဟောက်လွှတ်လိုက်တော့မှသာ ရဲကျော်သူကို ဘုကြည့်ကြည့်ပြီး အိမ်ထဲပြန်ဝင်သွားသည်။ ဘောင်းဘီတိုလေး အောက်ကတင်လုံးလုံးလေးတွေ ခုန်ပေါက်သွားတာကို လှမ်းငေးခိုက် အိမ်ပေါက်ဝက နှင်းအိက လက်နှစ်ချောင်းထောင်ပြတာကို မြင်လိုက်ရပြန်သည်။ မဟုတ် သူ့ကို နှစ်ခုဝယ်ပေးဖို့ သတိလှမ်းပေးလိုက်တာဖြစ်သည်။ အိမ်ရောက်တာနဲ့ ရဲကျော်သူတယောက်ပွဲကြမ်းဖို့ ပြင်ပါတော့သည်။ ပုလင်းဖွင့်ကာ ထိုင်သောက်နေသော်လည်း မျက်လုံးထဲမှာ ညနေကတွေ့ခဲ့သည့် ကောင်မလေးနှစ်ယောက်ရဲ့ အမို့အမောက်လေးတွေပဲမြင်နေမိသည် ။ ဘေးက သူသူကတော့ ရဲကျော်သူစိတ်ထဲ ဘာဖြစ်နေတာ မသိရှာ သူ့ပခုံးကိုမှီရင်း သူဖုန်းပွတ်နေတာကို ကြည့်နေသည်။ သဲ အိပ်တော့မလား အာ ကိုကလဲအခုမှ၈နာရီထိုးရှိသေးတယ် လေ ရဲကျော်သူပြုံးမိသွားသည်။ မနေ့က၉နာရီလောက် အိမ်ပြန်ရောက်ကတည်းက အထုတ်တွေချပြီး သူသူ့ကို အားရပါးရချစ်ပစ်လိုက်တာ ဟိုခမျာ တောင်းပန်ယူရရှာသည်။ ဒီနေ့တော့ အပစ်အခတ်ရပ်စဲကြမယ်လို့ ပြောထားတယ်နော် မနေ့ညက ကိုသောင်းကျန်းထားတာ ခုထိအောင့်နေတုန်းပဲ မိန်းမကလဲကွာ သိပ်လဲကြောက်မနေပါနဲ့ နောက်နေ့တွေဆို ကိုက သင်တန်းတက်ရ ရုံးသွားရနဲ့စောစောအိပ်ရမှာ အမလေး ရှင်ကြီးအကြောင်းမသိတာမှတ်လို့ရှင် ဘာအလုပ်ရှိရှိတနေ့ကို အနည်းလေးနှစ်ခါလောက်မှ နေသာထိုင်သာရှိတဲ့ဟာကို သိဘူးကွာ အခုတော့မူးနပြီ ကို မူးရင် သွေးဆိုးတယ်နော် ဟဲဟဲ အို့ ကိုအွန်း စကားဆုံးတာနဲ့လက်က သူသူ့ရင်သားတဖက်ကို ဖြစ်ညှစ်လိုက်တာကြောင့် သူသူ့ခမျာ အလန့်တကြားဖြစ်သွားရသည်။ ပြီးတာနဲ့ တဆက်တည်း သူသူ့နှုတ်ခမ်းကို ငုံခဲလိုက်ပြန်တာကြာင့် အလန့်တကြား အော်သံက ညည်းသံ အဖြစ်ပြောင်းသွားရသည်။ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို အားပြင်းပြင်းနဲ့စုပ်လိုက်တော့ သူသူ့အောက်နှုတ်ခမ်းက ရဲကျော်သူပါးစပ်ထဲကို ပါလာတော့သည်။ လက်တဖက်ကပခုံးကိုဖက်ကာ သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်ပြီး ကျန်တဖက်က သူသူဝတ်ထားသည့် ထမီအနွမ်းလေးအောက်ကို ရောက်သွားလေသည်။ အစိလေးကို ပွတ်ချေပြီးချက်ခြင်းပဲ အကွဲကြောင်းတလျှောက်ပွတ် ဆွဲပစ်လိုက်သည်။ ကိုရယ်သူများထွက်မပြေးပါဘူးဟာ ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ ရဲကျော်သူယောက်ကတော့ ညနေကမြင်ကွင်းတွေကို ပြန်မြင်ယောင်ပြီးကြမ်းချင်ရမ်းချ င်နေလေပြီ။ ထမီအောက်ကနေ အဖုတ်လေးကိုနှိုက်ရတာ အားမရတာကြောင့် သူသူ့ထမီကို ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်သည်။.
505 အို အိမ်ရှေ့ကြီးမှာ ကိုရယ် သူသူပြောနေတာကိုရဲကျော်သူဂရုမစိုက် ၊ သူတို့တိုက်ကလေးထပ်မှာ၊ ပြီတော့ အိမ်တံခါးတွေအကုန်ပိတ်ထားပြီး အဲကွန်းဖွင့်ထားတာကြောင့် သူတို့လုပ်နေတာကို ဘယ်သူမှမမြင်နိုင်။ သူ့အာရုံထဲမတော့ ညနေကတွေ့ခဲ့သည့် သွယ်သွယ့်ရင်ညွန့်ဖွေးဖွေးလေးနှင့် ဘရာအနက်ရောင်လေးရယ်သာ။ ခုံပေါ်မှာ ကိုင်ရတွယ်ရတာ အားမရတော့တာကြောင့် သူသူ့ကိုချီမလာပြီး အခန်းထဲကနှစ်ယောက်အိပ် ကုတင်ကြီးပေါ် ပစ်ချလိုက်သည်။ အိပ်ခန်းမီးရောင် မှိန်မှိန်အာက်မှာ ရဲကျော်သူလက်သရမ်းခံထားရတာကြောင့် သူသူ့တကိုယ်လုံးအဝတ်အစားတွေက ဖရိုဖရဲဖြစ်နေတော့သည်။ ဖြတ်ကနဲ လှမ်းကြည့်လိုက်ချိန်မှာ သူသူဝတ်ထားတဲ့ ကြယ်သီးပြုတ်နေသော ရင်စေ့အင်္ကျီလေးအောက်မှာ ဘရာအနက်ရောင်လေး၊ ရဲကျော်သူစိတ်ကို အဆုံးစွန်ထိ လွှတ်ပေးလိုက်လေတော့သည်။ သူသူ့ကိုယ်လုံးလေးပေါ် တက်ခွကာ မာတင်းတောင်မတ်နေသော သူ့လိင်တန်ကြီးကို နေရာပေးဖို့ကြိုးစားတော့သည်။ လက်တဖက်နဲ့လီးကို ကိုင်ကာ သူသူ့အဖုတ်ဝကိုထောက်နေဆဲမှာပဲ ကျန်လက်တဖက်က ရင်စေ့အင်္ကျီလေးကို ဆွဲဖြဲကာ ဘရာလေးကိုပင့်တင်လိုက်သည်။ ဖြူဝင်းနေတဲ့နို့အုံတဝိုက်မှာ အနီရောင်အရာတွေက အထင်းသား။ မနေ့ညက သူသောင်းကျန်းခဲ့သည့် တွေ။ လက်တဖက်နဲ့နို့အုံလေးတဖက်ကို ဆွဲကာငုံလိုက်သည်။ အောက်ကကောင်ကိုတော့ အကွဲကြောင်းလေးတလျှောက် စုန်ဆန်ပွတ်ပေးလိုက်တော့ သူသူတယောက် တကိုယ်လုံးကော့ပျံလာတော့သည်။ အဖုတ်က အရည်ရွှဲနေပြီဖြစ်သော်လည်း မထည့်သေးပဲ နို့လေးကို တဖက်ပြီးတဖက်ပြောင်းစို့ကာ မာတင်းနေသည့် လိင်တန်ကြီးနဲ့ သူသူ့အဖုတ်ကိုဆွနေလိုက်သည်။ အ အား ကိုဘာတွေလုပ်နေတာလဲကွာ ထည့်မှာဖြင့်လဲထည့်တော့ သူများမခံနိုင်တော့ဘူး သူသူ့ဆီက ညည်းညည်းညူညူ တောင်းပန်သံလေးကြားမှ ရဲကျော်သူတယောက် အဖုတ်ထဲကိုထိုးထည့်ဖို့ပြင်တော့သည် ။ ဟားးးး အဖုတ်လေးကကြပ်နေတာပဲ သဲရယ် အင်း လေးလလောက်မသုံးပဲပစ်ထားလိုက်တော့ အသစ်လေးဖြစ်နေတာပေါ့ကိုရယ် ရှီး သူသူ့ခမျာလည်း စစချင်းတဆုံး အသွင်းခံလိုက်ရတာကြောင့် ပြောနေတဲ့စကားတောင် မဆုံးလိုက်ပဲ ကာ့တက်သွားရသည်။ ရဲကျော်သူက သူသူ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကားလိုက်ကာ လက်နှစ်ဖက်ကို ဒူးခေါက်ကွေးနားမှာ ထောက်ထားလိုက်ပြီး အဆက်မပြတ် ဆောင့်တော့သည်။ ပေါင်ကားပေးထားရပြီး အပေါ်ကနေ အဆောင့်ခံရတဲ့ သူသူ့ခမျာတော့ ရဲကျော်သူတချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း သားအိမ်ကို ဒုတ်ကနဲ ဒုတ်ကနဲထိကာ မျက်လုံးတွေတောင် ပြာသွားရလေသည်။ ကိုအ ဖြေး ဖြေးဖြေး လုပ်ပါဦး သူသူ့အသံကြားတော့မှမျက်လုံးစုံမှိတ်ကာ အားရပါးရဆောင့်လိုးနေသည့်ရဲကျော်သူတ ယောက်ထောက်ထားသည့်လက်တွေကိုဖြေချက ာသူသူ့နှုတ်ခမ်းထူထူကိုဖိနမ်းလိုက် သည်။ အောက်က အသွင်းအထုတ်လုပ်နေတာကိုတော့မပျ က်။ ရင်ချင်းကပ်နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့ကာ အလိုးခံရသည့်အချိန်မှာတော့ ရဲကျော်သူလီးကြီးက အဖုတ်ထဲကို အဝင်အထွက်လုပ်လိုက်တိုင်း သူသူ့စောက်စိလေးကို အရှိန်ပြင်းပြင်း ပွတ်တိုက်မိသွားတော့သည်။ အရှီး ကို အားးးး သူသူတယောက်တကိုယ်လုံးတွန့်လိမ်ကာ အထွတ်အထိပ်ကိုရောက်ရှိသွားလေတော့သ ည်။ မရှေးမနှောင်းမှာပင် သူ့အဖုတ်လေးထဲမှာ နွေးကနဲခံစားလိုက်သည်။ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် သဲရယ် ခိခိ အင်းပါ ကိုရယ် လိင်ဆက်ဆံပြီးတိုင်း သူတို့လင်မယားပြောနေကျ စကားဖြစ်သည်။ စကားဆုံးသည်နှင့် ရဲကျော်သူတယောက် သူသူ့ကိုယ်ပေါ်ကနေ လှိမ့်ဆင်းသွားပြီးဖလက်ပြသွားတော့သည် ။ သူသူလှမ်းကြည့်လိုက်တော့ အရည်တွေ စိုရွှဲပြောင်လတ်နေသည့် လိင်တံကြီးက မတ်မတ်ထောင်နေဆဲ အေး သွယ်သွယ် ဘာဖြစ်တုန်း ကိုကြီး သမီးကိုလာခေါ်ပါဦး အန် ဒီနေ့နင်မလိုက်တော့ဘူးဆို အခုလိုက်တော့မယ် ကိုကြီးက ဘယ်ရောက်နေပြီလဲ ပြန်လှည့်လာလို့ရသေးတယ် မှတ်လား အင်း ရပါတယ် လာခဲ့မယ်လေ နင်အိမ်ရှေ့နားမှာပဲလား မဟုတ်ဘူး သမီးအခု မှတ်တိုင်မှာ မြို့ထဲသွားတဲ့ဘက်အခြမ်း လာခဲ့နော် အေးအေး ခနတော့စောင့်ဟာ ရဲကျော်သူကတပတ်ကို သုံးရက်လောက် သင်တန်းတက်နေရတာဆိုတော့ သွယ်သွယ်က သူ့ရုံးနဲ့အနီးဆုံးနေရာထိ လမ်းကြုံလိုက်လေ့ရှိသည်။.
506 အရင်တပတ်က အတူတူသွားခဲ့ကြသော်လည်း အခုမှစတက်သော သင်တန်းကဖျက်မရတာကြောင့် သွယ်သွယ့်ကို ကားမောင်းလိုက်ပို့ရတဲ့အဆင့်က တက်မလာခဲ့။ ဒီတပတ်ကျတော့ သင်တန်းကလစ်လို့ရတဲ့ အကွက်တွေမြင်လာသည်။ ကောင်မလေးကို ချုပ်ပြီး ဘယ်ကို မ သွားရင်ကောင်းမလဲ စ စဉ်းစားတုန်းမှာပဲ သွယ်သွယ်က သူ့ကားနဲ့မလိုက်ဖြစ်တော့ကြောင်း ပြောလာလေသည်။ ဘာမှ လှုပ်ရှားစရာမရှိတော့တာကြောင့် စိတ်အေးလက်အေးသင်တန်းကိုပဲ သွားဖို့စိတ်ကူးထားတဲ့ ရဲကျော်သူတယောက် သွယ်သွယ့်ဆီက လာခေါ်ပါဆိုသည့်ဖုန်းဝင်လာမှ ပြာယာခတ်ကုန်တော့သည်။ မီးပွိုင့်ရောက်တော့မီးစိမ်းနေတာနဲ့ တခါတည်းကွေ့ချလိုက်သည် လမ်းမကြီးအတိုင်း ပုံမှန်မောင်းလာရင်းမှ သေချာစဉ်းစားမိသည် ဒီကောင်မလေးပုံမှန်ဆို ဒီအချိန်ကားပေါ်မှာ ရှိရမှာလေ ဘာလို့များဒီအထိ ကားလာစောင့်နေရတာပါလိမ့် အင်း ကားပျက်သွားလို့ ဖြစ်မှာပေါ့လေ တံတားပေါ်ကဆင်းတာနဲ့အရှိန်လျှော့ကာ မှတ်တိုင်ဘက်ကို မျက်စိကစားလိုက်သည်။ တွေ့ပါပြီ အိတ်ကလေးလွယ်ထားပြီးနဲ့ ခဲရောင်ဒူးဖုံးစကပ် ရှပ်လက်ရှည်ကလေးနှင့် ယဉ်ယဉ်လေးလန်းနေသည့်သွယ်သွယ် လေး။ သူ့ကားကိုမြင်တာနဲ့ ဝမ်းသာအားရပြေးလာပြီး တံခါးဆွဲဖွင့်ကာ သူ့ဘေးကခုံမှာဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ မှန်အလုံပိတ်ထားတာကြောင့် သွယ်သွယ်ဝင်ထိုင်လိုက်တာနဲ့ ကားထဲမှာ ချိုအီသောမွှေးရနံ့ကခြုံလွှမ်းသွားလေသည် ။ ဒီအနံ့သူမှတ်မိပါသည်။ သူပြန်လာတဲ့ တခေါက်တုန်းက ဝယ်လာပေးထားသည့်ရေမွှေးနံ့ အနံ့လေးကြိုက်သော်လည်း ရေမွှေးမသုံးတတ်တာတကြောင်း မိန်းကလေးသုံးဖြစ်နေတာတကြောင်း ညီမငယ်သုံးတာကို ဆင်တူဝယ်ပြီး အိမ်မှာလိုက်ဖြန်းနေတာကလည်း မသင့်တော်တာတကြောင်းမို့ ဒီကောင်မလေးအနားရောက်တိုင်းသာ ခိုးခိုးရှူနေရသည်။ ကားမောင်းနေရင်းကနေ သွယ်သွယ့်ကိုတချက်လှမ်းကြည့်လိုက် သည်။ ဘာဖြစ်လို့လဲ ကိုကြီး အိတ်ကိုနောက်ကိုပို့ ခါးပတ်ပတ်ညီမလေး အော် ဆောရီး အဟင်း မီးပှိုင့်မှာရပ်ရင်းသတိပေးလိုက်တော့ သွယ်သွယ်ကိုယ်တစောင်းလှည့်ကာ အိတ်ကို နောက်ခုံပေါ်တင်လိုက်ပြီးခါးပတ်ပတ် သည်။ စကပ်အကွဲကြားက ဝင်းကနဲလတ်ကနဲ ဖြစ်သွားသည့်ပေါင်သားဖွေးဖွေးလေးတွေက မြင်နေကျမို့ သိပ်မဆန်းတော့သော်လည်း ခါးပတ်ပတ်လိုက်ချိန် ဟိုဘက်ဒီဘက်နှစ်ခြမ်း သိသိသာသာကွဲသွားသည့် ရှပ်အင်္ကျီအောက်က ပေါက်ဆီခပ်လတ်လတ်လောက်ရှိမည့် ရင်နှစ်မွှာကတော့ ဘယ်အချိန်ကြည့်ကြည့်မရိုးပေ။ နင်ဘာဖြစ်လာတာလဲ သွယ်သွယ် အခြေအနေကောင်းရဲ့လား မေးနေကျစကားဖြစ်သော်လည်း ကောင်မလေးမျက်နှာညိုသွားသည်။ ကောင်းပါတယ် ကိုကြီးရဲ့ မြင်နေကျမျက်နှာတွေမို့ ရဲကျော်သူအထာနပ်နေပြီ ဒီကောင်မလေးတခုခုဖြစ်လာတာ သေချာသလောက်ရှိသည်။ နဲနဲတော့ အစ်ကြည့်ဦးမှပါ ငါသိပါတယ် ညီမလေးရယ် နင်ပုံမှန်မဟုတ်ပါဘူး ပြောကြည့်လိုက် ကိုကြီးရှင်းပေးမယ် ပေါက်ကရသီချင်းထဲကလေသံအတိုင်း နောက်လိုက်သော်လည်း ကောင်မလေးမျက်နှာက ပြောင်းမသွား ကြည့်နေရင်း နှာသီးဖျားလေးနီလာသလိုလို သောက်ကျိုးနည်း ကားတော့တိုက်တော့မှာပဲ တနေရာရပ်မှပါ လမ်းထဲချိုးချလိုက်ပြီး လမ်းဘေးမှာ ထိုးရပ်လိုက်သည်။ အခုမှပဲသွယ်သွယ့်မျက်နှာကို သေချာကြည့်မိလေသည။် မျက်နှာလေးနီကာ မျက်ရည်ကဝဲနေပြီ။ ဟ ဘာဖြစ်တာတုန်းမိသွယ် အဟင့်ဟင့် သမီးသေချင်တာပဲကိုကြီးရာ အီးဟီး ရဲကျော်သူစိတ်ထဲဘုရားတလိုက်မိသည် ။ ကြည့်ဖူးသမျှ ဗမာကားတွေထဲက ဒိုင်ယာလော့တွေအတိုင်းဆို သေပစ်လိုက်ချင်တယ်ဆိုပါက မင်းသမီးမှာ ကိုယ်ဝန်ရှိနေတာအသေအချာပင်။ ခေါင်းထဲဝင်လာသည့် အူကြောင်ကြောင်အတွေးကို မောင်းထုတ်လိုက်ပြီး မျက်နှာကိုအုပ်ကာ ငိုနေသည့်သွယ်သွယ့်လက်နှစ်ဖက် ကို ဆွဲဖယ်လိုက်သည်။ အလို ကောင်မလေးဘယ်ဘက်လက်ဖျံမှာ အနီရောင်အရာကြီးနှင့်။.
507 လက်က ကြယ်သီးပြုတ်ထွက်နေတာကြောင့် လက်ရှည်အင်္ကျီက တံတောင်ဆစ်ကို ရောက်နေသည်။ ဖြူဝင်းနေသော အသားပေါ်မှာ အနီရောင်အရာကြီးက ထင်ထင်ရှားရှားကို ပေါ်နေသည်။ ဟဲ့ နင့်လက်ကဘာဖြစ်တာလဲ နင်ဘာဖြစ်လာတာလဲ ပြောစမ်းပါဦးဟ လက်ကအရာကြီးကိုသေချာကိုင်ကြည့်နေ သော သူ့စကားကို မကြားသည့်အလား ကောင်မလေးကတော့ ငိုလို့ကောင်းတုန်း။ ကဲညီမလေး ငိုနေလို့ပြီးမှာမဟုတ်ဘူး ဘာဖြစ်တာလဲပြော ပြောရင်းနဲ့တစ်ရှူးတရွက်ထုတ်ကာပါး ပေါ်ကမျက်ရည်စတွေသုတ်ပေးလိုက်သ ည်။ တိတ်တိတ် အေးဆေးပေါ့ကွာ ငါ့ကိုပြောပြ ငါအကုန်ရှင်းပေးမယ် နော် ဘာရယ်တော့မဟုတ်။ ပါးစပ်ထဲရှိရာ လျှောက်ပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဟုတ်တယ်လေ သူကဘာဖြစ်လာမှန်းမသိ။ တဖြည်းဖြည်းတည်တည် ငြိမ်ငြိမ်ဖြစ်လာတော့မှ ချော့မော့မေးရသည်။ သူရက သမီးကို ခိုးပြေးမလို့လုပ်တယ် သူရသူရ သွယ်သွယ့်ကောင်လေးလို့ ပြောသံကြားဖူးသည်။ အခုခိုးပြေးဖို့တောင် လုပ်သည်ဆိုပါလား။ ပြီးတော့ မနက်အစောကြီးမှာ ဘာတွေဖြစ်လဲလိုက်မစဉ်းစားနိုင်တော့ လက်ကိုသာ အလုပ်ပေးထားလိုက်သည်။ သွယ်သွယ့်ပါးပေါ်က မျက်ရည်စတွေ တစ်ရှူးနောက်တရွက်ထုတ်ပြီး ခပ်ဖွဖွလေးသုတ်ပေးကာ မျက်နှာပေါ်ကျနေသည့် ဆံစတွေကို သပ်တင်ရင်းခေါင်းလေးကို အသာပွတ်နေမိသည်။ သူရက နင့်ဘဲမဟုတ်လား ဘာလို့သူက ချက်ချင်းကြီး ထခိုးပြေးချင်ရတာတုန်း ပြောသင့်မပြောသင့်စဉ်းစားနေပုံရတာ ကြောင့် ရဲကျော်သူဆက်မမေးမိ။ ခနနေရင် အကုန်ထွက်လာတော့မည်ဆိုတာ သိနေလေသည်။ သမီးသူ့ကိုဖြတ်လိုက်ပြီ အဲ့ဒါကိုသူက မကျေနပ်ပဲ လိုက်ချောင်းနေတာ မနေ့က ရုံးနားက နောက်တယောက်ကကားနဲ့ လာကြိုတာ သူမြင်သွားပြီး ပြသနာတက်တာပဲ ဒီနေ့လမ်းမှာ ကားထွက်လာတုန်း ရှေ့ကပိတ်ရပ်ပြီးသမီးတို့ကို ကားပေါ်က အတင်းဆွဲချပြီး ဟိုတယောက်ကိုလည်း ဝိုင်းထိုးကြတယ် သူတို့က ၄ယောက်လောက်ဆိုတော့ ဟိုတယောက်လည်း ကျွတ်တယ်နဲ့တူတယ် ကားပေါ် အတင်းတက်မောင်းပြေးတော့တာပဲ သွယ်သွယ့်စကားအရ ဟိုတယောက်ဆိုသည်မှာ နောက်ဘဲအသစ်ဖြစ်နိုင်ပြီး ကောင်မလေးကို ထားခဲ့ကာ ကားမောင်းပြေးတယ်ဆိုကတည်းက သိပ်တော့ မဟန်လှပေ။ သမီးလက်ကိုအတင်းဆွဲပြီး ကားပေါ်တင်နေတုန်း ဘေးကလူတွေဝိုင်းလာလို့ သမီးကိုထားခဲ့ပြီး လစ်သွားကြတယ် အဲ့ဒါအဲ့ဒါနဲ့သမီးလဲ ရှက်ရှက်နဲ့ အနီးဆုံးကားမှတ်တိုင်လျှောက်လာပြီး ကိုကြီးဆီဖုန်းဆက်လိုက်တာ စကားဆုံးတော့ ရဲကျော်သူကိုလှည့်ကြည့်သည်။ မျက်ရည်တွေခြောက်နေပြီး မိတ်ကပ်တွေလဲ ပျက်ကုန်ပြီဖြစ်တာကြောင့် သဘာဝမျက်နှာလေးက ရှင်းသန့်နုဖတ်နေလေသည်။ သွယ်သွယ်ပြောတာတွေ စိတ်ဝင်စားချင်ယောင်ဆောင်ရင်း ထိုင်ငေးနေသည့် ရဲကျော်သူစိတ်ထဲမှာတော့ ပါးမို့မို့လေး နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေကို နေရာမလပ်အောင် နမ်းပစ်ချင်နေလေသည်။ ဒီကောင်မလေး အနားကပ်လာတာနဲ့ကို ခေါင်းထောင်ထလာတတ်သော ညီတော်မောင်ကလဲ အစွမ်းကုန်မာတင်းနေတာကြောင့် အောင့်တောင့်တောင့်ပင်ဖြစ်နေပြီ။ အဲကွန်းသာ မဖွင့်ထားရင်တော့ ရဲကျော်သူနဖူးမှာ ချွေးတွေစို့နေလောက်ပြီဖြစ်သည်။ ဟန်မပျက် အသာထိန်းရင်းစကားစလိုက်သည်။ အဲ့ဒါဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ညီမလေးရယ် အခုအကုန်ရှင်းပြီပဲဟာ မဟုတ်ဘူးလား တကယ်လည်းပြီးပြီဆိုတာ ရဲကျော်သူသိနေပါသည်။ ကားတင်ပြေးမယ်ဆိုတဲ့ငတိလေးလည်း ဒီအချိန်ဆို အိမ်ထဲက အိမ်ပြင်တောင် ထွက်ရဲတော့မှာမဟုတ်။ အပိုင်းထဲက သူမိတ်ဆွေတွေစကားအရ အဆိုပါ သူရဆိုတဲ့ကောင်လေးသည် သာမာန်ငချွတ်လေးလောက်သာဖြစ်ပြီး အခုလဲ တခဏတာမိုက်ရူးရဲစိတ်ကြောင့်သာ ခိုးပြေးမည်ဆိုပြီး ထဖောက်တာဖြစ်နိုင်သည်။ ဟိုတယောက်ဆိုတဲ့ တယောက်ကတော့ ပြောစရာမလိုတော့။ သွယ်သွယ်ကိုယ်တိုင်ကိုက သူ့ကိုထားခဲ့လို့ စိတ်နာနေလောက်ပြီ။ သူရက ထပ်ပြသနာရှာမှာစိုးလို့ကိုကြီးရဲ့ သမီးကို လိုက်အရှက်ခွဲမှာစိုးတာ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ပြန်ဖြစ်သွားပြီ ဖြစ်သော သွယ်သွယ့်ကိုကြည့်ကာ သက်ပြင်းချလိုက်သည်။.
508 ကဲ ညီမလေး ဘာမှစိတ်မပူနဲ့တော့ နင်တကယ် သူရနဲ့ပြတ်ပြီ မဟုတ်လား သေချာအောင် လုပ်ရသေးသည်။ တော်ကြာ ကိုယ်ကကြားထဲက လူမိုက်ကြီးဖြစ်သွားလို့ သူကလေး စိတ်နာသွားရင်အခက်။ သေချာတယ်ကိုကြီး အဲ့အကောင် စိတ်ထဲထုတ်ထားတာ ကြာပြီသိလား ကိုကြီးကို ကတိပေးတယ် ဘယ်တော့မှ အဲ့ကောင်ခေါင်းထဲ မထည့်တော့ဘူးနော်နော်လို့ကိုကြီး သမီးကို ယုံတယ်မှတ်လားဟင် အင် မဆီမဆိုင်သူက ကိုယ့်ကို ပြန်လာချော့နေသလားတောင်ထင်ရသည် ။ နာရီကြည့်လိုက်တော့ ကိုးနာရီ ၁၀မိနစ်ခန့်စွန်းစွန်း ဒီအချိန်သူ့သင်တန်းလဲမမှီတော့ သွယ်သွယ်လဲ ရုံးတက်လို့မရတော့ ဘာလုပ်မလဲ တွေးစမ်း ကားပေါ်မှာတော့ ဘာမှလုပ်ရမှာမဟုတ်ဘူး။ အနီးအနား ဟိုတယ်တခုခုပြေးမလား။ ဟင် သူနဲ့ငါနဲ့ဘာမှမှမစရသေးတာ မဖြစ်သေးပါဘူး။ အဲ့လိုမျိုးစတွေ့ချက်ချင်းဝုန်းကြတယ် ဆိုတာ ဇာတ်လမ်းတွေထဲမှာပဲ အဆင်ပြေတာ။ နောက်လဲ အခင်အမင်မပျက်ရအောင် ဘယ်လိုဂွင်ဆင်ရပါ့ ကြံစမ်း ငရဲကြံစမ်း။ ကဲ ညီမလေး ခနစောင့်နော် ကိုဖုန်းခနဆက်မယ် ဟုတ် အလဲ့ ကို ဆိုပြီးယောင်သလိုလို ဘာလိုလိုလုပ်ပစ်လိုက်သည်။ ကားအပြင်ထွက်ပြီး သင်တန်းအတူတက်နေသည့် သူငယ်ချင်းကို ဒီနေ့မလာနိုင်တော့ကြောင်း မက်ဆေ့ပို့လိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူရကိုသေချာစောင့်ကြည့်ထားဖို့ ရပ်ကွက်ထဲက ဘော်ဒါကို အကူအညီလှမ်းတောင်းသည် ။ အပေါင်းအသင်းစုံလှသည့် ရဲကျော်သူအတွက် တရပ်ကွက်တည်းနေသည့် သူရလိုကောင်လေးကို စောင့်ကြည့်ဖို့ဆိုတာ ခက်ခက်ခဲခဲအလုပ်တော့ မဟုတ်ပါ။ ဖုန်းဆက်ပြီး ကားထဲဝင်ထိုင်လိုက်တော့ မချောကမိတ်ကပ်ပါးပါးပြန်ဖို့ပြီး နှုတ်ခမ်းတောင် အရောင်တင်ပြီးနှင့်ပြီဖြစ်သည်။ တယ်လဲ တတ်နိုင်တဲ့ ကလေးမလေး ဟင်း ဒီနေ့တော့ ပေးမလွတ်စေရဘူးဟေ့။ ကဲ ဘာလုပ်ကြမလဲညီမလေး မျက်နှာပိုးသတ်ကာရုပ်တည်နဲ့မေးလို က်သည်။ ရုံးလဲမသွားချင်တော့ပါဘူး ကိုကြီးရာ အေး အဲ့ဒါဆိုဘယ်သွားချင်လဲ ဘာလုပ်ချင်လဲ ပြော အံ့သြသွားတဲ့မျက်နှာပေးနဲ့ပြန်ကြည့်တာ ကြောင့် ရဲကျော်သူတယောက် မလုံမလဲဖြစ်သွားသည်။ သူ့ရဲ့ဆင်ကြံကြီးတွေများ ရိပ်မိသွားသလားပေါ့။ ကစားကွင်းလေးဘာလေးသွားချင်တာဗျ ဒီအဝတ်အစားကြီးနဲ့ မဖြစ်ပါဘူး ကောင်မလေးမျက်နှာအမူအယာပြောင်းသွား တာ သိသာလှသည်။ ခုနက စိတ်ညစ်နေတာတွေ မေ့ကုန်ပြီလားမသိ။ နဲ့ ရှပ်လက်ရှည်နဲ့ လူကြီးဂိုက်ဖမ်းထားသည့် ကောင်မလေးက ကစားကွင်းသွားချင်တယ် လုပ်နေလေသည်။ အဝတ်အစားက ဝယ်လိုက်လို့ရပါတယ်ဟာ ကစားကွင်းသွားချင်တယ်ဆိုလို့ အဟေး ညည်းက ဘယ်ကစားကွင်းသွားချင်တာလဲ ရန်ကုန်မှာ ဘာကစားစရာရှိလို့လဲဟ ပြောစမ်းပါဦး သွားမယ်လေ နော် ခက်တော့နေပါပြီ ကိုယ်ကသွားချင်တာဟိုတယ် သူက သွားချင်တာ ဟက်ပီးဝေါ ဘယ်လိုမှ မအပ်စပ်။ စိတ်တော့မလျှော့သေး ရသလောက်တော့ မောင်းကြည့်ရပေမည်။ နင့်ဟက်ပီးဝေါမှာ ဘာသွားဆော့မလဲပြော ဒီလိုနေ့လူတောင်ရှိမှာ မဟုတ်ဘူး သရဲရထားစီးချင်တယ်လို့ နော် နှုတ်ခမ်းစူကာကလေးလေးကို လာချွဲနေသည့် အပျိုမလေးကိုကြည့်ရင်း ဖတ်ဖူးသည့်ဝတ္ထုထဲက ဇာတ်ဝင်ခန်းတခုကိုသွားသတိရလို က်မိသည်။ အဟင်း မဆိုးဘူး စီးရသေးတာပေါ့လေ။ စိတ်ထဲမှာ ငါးခူပြုံးပြုံးနေသော်လည်း မျက်နှာကတော့ မတတ်သာလို့ လိုက်လျောရသည့် ပုံစံဖမ်းထားလိုက်သည်။ အေးလေ အဲ့လောက်အာသီသရှိနေလဲသွားတာပေါ့ လောလောဆယ်တော့ အဆင်ပြေမယ့် အဝတ်အစားဝယ်ဖို့ရှိသေးတယ် မှာဆို ညည်းအဆင်ပြေတယ် မှတ်လျား အင်း အတိုင်းထက်အလွန်ပေါ့ ခိခိ အဲ့မှာက ပေါပေါပဲပဲသိပ်ရှိတာမဟုတ်ဘူး ကိုကြီးတော့နာပြီ ခစ်ခစ် ခုနကမျက်ရည်ထွက်နှပ်ချေးထွက် အောင် ငိုထားသည့်သွယ်သွယ်မဟုတ်တော့။ ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်သွားသည့်အပြင် သူ့ဆန္ဒကို လိုက်ဖြည့်ဆည်းပေးချင်ယောင်ဆောင်နေ ရသည့် ရဲကျော်သူကိုပါ ပြန်နောက်နေသေးသည်။.
509 လောလောဆယ်ပိုက်ဆံက အရေးမကြီးဘူးဟ အချိန်ကအရေးကြီးတယ် နင်ရောငါရော အချိန်မှီအိမ်ပြန်ရောက်မှ ကောင်းမယ် သဘောပေါက်တယ်နော် ပေါက်တယ် ပေါက်တယ် ဒီနေ့သမီးက ရုံးသွားနေတာ ကိုကြီးကတော့ ဘယ်သွားလဲ အိမ်မှာလား သင်တန်းလား သမီးမသိဘူးလေ ဟုတ်တယ်မှတ်လား ခေတ်ကာလာသားသမီးများသိပ်သင်စရာ မလို အရိပ်ပြရင် အကောင်လိုက်မြင်တတ်သည်။ ဘာမှပြန်မပြောတော့ပဲပြုံးပြီးသာနေလိုက် ပြီးကားကိုပြန်ကွေ့ကာ ပလာဇာဘက်ဦးတည်လိုက်ပါသည်။ သွယ်သွယ်အဝတ်အစားပတ်ဝယ်နေ တုန်း ရဲကျော်သူက ကော်ဖီတခွက်မှာသောက်ကာ စောင့်နေလိုက်သည်။ ၁၀မိနစ် ၁၅မိနစ်လောက်ကြာတော့ ရုံးအင်္ကျီပါလဲပြီး အဝတ်အစားသစ်နဲ့ပြန်ရောက်လာတာ ကြောင့် လက်က နာရီကိုပြန်ကြည့်ပြီး အံ့သြတကြီးကြည့်လိုက်မိသည်။ အပေါ်က ဂျော်စပို့ရှပ်ပန်းနုရောင်လေးနဲ့ စကင်နီဆွဲသား အပြာရောင်ဘောင်းဘီတို ဖိနပ်ကတော့ ဘာတံဆိပ်မှန်းမသိသည့် အနက်ရောင်။ နဂိုရှိမှနဂိုင်းထွက်လို့ ပြောရမလိုပင် ဒီကောင်မလေးဘာဝတ်ဝတ်ကြည့်လို့ ကောင်းနေသည်။ နင့်ဟာက မြန်လှချည်လား သွယ်သွယ်ရယ် အလစ်သုတ်လာတာတော့ မဟုတ်ပါဘူးနော် အံမယ် ကိုကြီးကလဲ လူကိုများအထင်သေးလို့ ဆိုတာရှိပါသေးတယ်ဗျ ဟင်းဟင်း ရော့ဒီမှာပိုတဲ့ပိုက်ဆံ ဘောက်ချာပြရဦးမလား ရပါတယ်ညီမလေးရယ် ငါ့ညီမလေးခုလို ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်ဖြစ်နေတာပဲ ဝမ်းသာပါတယ် အာလုပ်သံ ဝမ်းခေါင်းသံဆိုတာမျိုးတွေမပါအောင် သောက်နေတဲ့ကော်ဖီမသီးအောင် မနည်းထိန်းပြောလိုက်ရသည်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီလောက်အချိန်တိုလေးအတွင်း မှာ အသစ်ဝယ်စရာမလိုသည့်ဖိနပ် ကိုပါ ရအောင်ဝယ်လာနိုင်တယ်ဆိုတော့ ဒီကောင်မလေးရဲ့ စီမံခန့်ခွဲမှုစကေးကမသေး။ အိပ်ယာပေါ်ကျရင်ရော သူ့ကို ဘယ်လိုများ စီမံခန့်ခွဲဦးမလဲဆိုတာ တွေးမိလိုက်တော့ အောက်ကကောင်က ခေါင်းထောင်ထလာပြန်လေသည်။ နေဦးညီလေး ရွှေဥ ဥပေးမယ့်ငန်းကလေးနော် အဟင်း ဗိုက်သွားမခွဲနဲ့။ ကော်ဖီလက်စသတ်လိုက်ပြီး ပါကင်ကိုထွက်လာခဲ့သည်။ တလမ်းလုံး ရဲကျော်သူလက်မောင်းကိုချိတ်ကာ ဟိုလက်ငြိုးထိုးလိုက် ဒီလက်ညှိုးထိုးလိုက်နဲ့ သွယ်သွယ်တယောက် ပျော်မြူးနေလေသည်။ ကားပေါ်တက် စက်နှိုးပြီးပြန်ထွက်မယ်လုပ်တော့ သွယ်သွယ်က ရဲကျော်သူမျက်နှာကို သေချာကြည့်ပြီး ကိုကြီး ဟေ ဘာလဲဟ အရမ်းကျေးဇူးတင်တယ်သိလား ဟမ် ဘာကိုတုန်းဟ သမီးမနက်ကနဲ့ အခု နေရတာမတူတော့လို့ပါ အရမ်းစိတ်ချမ်းသာတယ်လို့ အင်းပါကွာ အဲ့ဒါကိုကြီးကြောင့် အင် ဘာဆိုင်လို့လဲညီမလေးရယ် ကိုလဲ ဘာမှမလုပ်ပေးရပါဘူးကွ အင်းသေချာကြည့်ရင်တော့ ဘာမှမလုပ်ပေးဘူး ဆိုပေမယ့် အခုကိုကြီးအနားမှာရှိနေတာနဲ့ကို ခုနက စိတ်ညစ်တာတွေ အကုန်မေ့ကုန်ပြီလေ ဘာမှပြန်ပြောလို့မရတာကြောင့် ရဲကျော်သူပြုံးသာနေလိုက်သည်။ ကိုကြီး ဟေ ဘာတုန်းဟ ဟန်းဘရိတ်ဖြုတ်ပြီးထွက်ဖို့ပြင်နေ တဲ့ ရဲကျော်သူတုန့်သွားသည်။ သူ့အတွက် အချိန်က အလွန်တန်ဖိုးရှိသည်မဟုတ်ပါလား ။ စိတ်မရှည်သလို ဖြစ်သွားသောလေသံကြောင့် အားနာပြီး လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သူ့ကို ပြုံးစိစိကြည့်နေသော သွယ်သွယ့်မျက်နှာဝင်းဝင်းလေးကို မြင်လိုက်ရသည်။ ကားပါကင်က မီးရောင်မလင်းတလင်းအောက်မှာ မြင်လိုက်ရသည့် စွဲမတ်ဖွယ်မျက်နှာလေး။ ပါးမို့မို့လေးပေါ်က ပါးချိုင့်လေးတဖက်နဲ့ အရောင်စိုစိုလေးနဲ့ဖူးနေသည့် နှုတ်ခမ်းလေးတွေ သူအမြဲတမ်း ကြိတ်ဖို့တွေးနေသည့် ကောင်မလေး။ ဟင်းးးး ဦးနှောက်ကိုအလုပ်ပေးလိုက်သည်။ ဒီအချိန် ဒီနေရာဘယ်လိုမှအဆင်မပြေ။ ပြီးတော့ ကြီးကြီးကျယ်ကျယ်တင်စားပြောရရင် ယုံကြည်မှု တည်ဆောက်နေသည့်အချိန်။ သူ့သက်ပြင်းချသံကို ကောင်မလေးကြားသွားသည်ထင့် ခုနကထက် ပိုပြုံးလိုက်ပြီးထပ်ပြောသည်။.
510 ကိုကြီးကိုကျေးဇူးတင်ပါတယ်လို့ အေးကွာ ဒီလောက်ဖြစ်လှတဲ့ကောင်မလေး ခေါင်းထဲပေါ်လာသည့်အကြံကို ရဲကျော်သူတယောက် ချက်ချင်းအသုံးချလိုက်သည်။ အင့် သူ့ပါးတဖက်ကိုကြော်ငြာတွေထဲကလို ဆဖာင်းထားလိုက်ပြီး လက်ငြိုးနဲ့ထိုးပြလိုက်သည်။ ဒီအချိန်ရောက်မှတော့မထူးတော့ အရဲစွန့်ကာ စမ်းလိုက်သည့်သဘော။ ရွှတ်ခနဲဖောင်းထားတဲ့ ပါးတဖက်နွေးကနဲ ဖြစ်သွားသည်။ ဟက်ပီးဝေါနော် ကိုကြီး မထင်မှတ်ထားပဲဝင်သွားသည့်အကွ က် ကြောင်တောင်တောင် ဖြစ်သွားသည့် ရဲကျော်သူကို သတိပေးသလိုပြောလိုက်သည့် သွယ်သွယ့်အသံကြောင့် ချက်ချင်းသတိပြန်ကပ်လိုက်ရလေ သည်။ ဟန်းဘရိတ်ဖြုတ်ကာ မောင်းထွက်လာခဲ့သည်။ သွယ်သွယ်တယောက်ကတော့ ဖုန်းပွတ်ရင်း နှုတ်ဆိတ်ပြီးလိုက်လာလေသည်။ တလမ်းလုံး တိတ်ဆိတ်လာတာမို့ ကန်တော်ကြီးနားရောက်တော့ ရဲကျော်သူက စကားစလိုက်သည်။ သွယ် ရေသောက်ချင်ရင်ပါတယ်နော် ဟင် ကိုကြီးကလဲ စောစောကမပြောဘူး သမီးရေသောက်ချင်တာ ဟိုက ထွက်လာကတည်းကပဲ ရဲကျော်သူဘာပြောရမလဲမသိတော့။ သူကိုယ်တိုင်က ထွက်လာကတည်းက စိတ်နဲ့လူနဲ့သိပ်ကပ်တာမှ မဟုတ်တာ။ တံခါးကြားက ရေဘူးကိုထုတ်ပေးလိုက်တော့ နှုတ်ခမ်းလေးစူကာ တဂွက်ဂွက်နဲ့မော့ရှာလေသည်။ တချိန်လုံး သွယ်သွယ့်ကိုကြည့်ပြီး ရေငတ်နေတဲ့ ကိုယ့်ဟာကိုယ်တောင် သတိမရပဲ ကလေးမလေး ရေငတ်နေမလားတွေးမိလိုက်တဲ့ ကိုယ့်ကိုကိုယ်တောင် အံ့သြသွားသေးသည်။ ဟက်ပီးဝေါထဲရောက်ပြန်တော့လဲ ကားပေါ်က ဆင်းကတည်းက လက်မောင်းကိုလာတွဲပြီး တမျိုးပြီးတမျိုး ပူဆာနေသည့် ကောင်မချောလေးကြောင့် ရဲကျော်သူထိန်းထားသည့့် စိတ်တွေကြွလာရလေသည်။ ကိုကြီး လက်သီးပြိုင်ထိုးရအောင်နော် လက်မှတ်ဝယ်ပြီး သွယ်သွယ်ထိုးချင်သည်ဆိုသည့် လက်ဝှေ့စက်နားရောက်တော့ လက်အိတ်တွေကို ကိုင်ကြည့်ပြီး မျက်နှာကမဲ့ပြန်လေသည်။ ကိုကြီး လက်အိတ်တွေကနံစော်နေတာပဲ မဝတ်ချင်တော့ဘူး အေး အဲ့ဒါဆိုလဲတခြားဟာသွားဆော့တာပေါ့ အာ ကိုကြီးဝတ်ပြီးထိုးလေဗျာ နှမျောစရာကြီး ဟ နင်ထိုးမယ်ဆိုလို့ လက်မှတ်ဝယ်လိုက်တာလေဟာ မရဘူး ကိုကြီးနဲနဲတော့ထိုးပြ ပြိုင်ငြင်းလို့လဲရမှာမဟုတ်တာကြောင့် ရဲကျော်သူတယောက် လက်အိတ်ကိုစွပ်လိုက်ပြီး ထိုးဖို့လုပ်ရပါတော့သည်။ ဖုန်း ဒေါင် ဝိုးးးး မိုက်တယ်ဟေ့ သုံးချက်ထိုးလို့အပြီး သွယ်သွယ်က ရဲကျော်သူပခုံးကို လာဖက်ပြီး ခုန်ပေါက်နေပြန်တာကြောင့် ရဲကျော်သူတယောက် ဆွဲထားရပြန်သည်။ သူမဆွဲလို့လဲ မရ၊ ကောင်မလေးက ဒီနေ့ဘရာခပ်ပျော့ပျော့လေး ဝတ်လာသည်ထင့် ခုန်လိုက်တိုင်း ရင်အစုံက လှုပ်ရှားနေလေရာ ဘေးကစက်ကိုင်သည့် ကာင်လေးတွေပင် အိနြေ္ဒမထိန်းနိုင်အောင် မျက်လုံးတွေက သွယ်သွယ့်ဆီရောက်နေလေသည်။ ညီမလေး လာ သရဲရထားသွားစီးကြမယ်လေ ရုပ်တည်နဲ့လက်ကိုဆွဲကာခေါ်လာတော့ ကောင်မလေးကလဲ သူခေါ်သည့်နောက်လိုက်လာလေသည်။ သူစီးချင်လှပါသည် ဆိုသော သရဲရထားပေါ် စထိုင်ကတည်းက သွယ်သွယ်တယောက် နှစ်ယောက်ထိုင် ခုံအကျယ်ကြီးရှိရက်နဲ့ ရဲကျော်သူအနားကို အတင်းပူးကပ်ကာ ထိုင်လေသည်။ သွယ် နင်စီးလို့ဖြစ်တယ်နော် ဟင်းဟင်း ကိုကြီးဆီကသရဲကားတွေတောင် ယူကြည့်နေတာပဲဟာ မကြောက်ပါဘူးပြောနေပြီး သူ့လက်မောင်းကို မလွှတ်တမ်းကိုင်ထားသည့် သွယ်သွယ့်ကို ကြည့်ရင်းပြုံးမိသည်။ မတတ်နိုင် ဘုရားပေးတဲ့ ဆုတွေပဲဖြစ်လိမ့်မည်။ အထဲစဝင်တာနဲ့ သွယ်သွယ်တယောက် ရောဂါတက်ပါလေတော့သည်။ ရဲကျော်သူလက်မောင်းကို ကိုင်ထားရုံမက ရင်ခွင်ထဲကိုပါ အတင်းတိုးဝင်လာတော့သည်။ သရဲရထားဆိုတာကလဲ စထွက်တာနဲ့ အမှောင်ခန်းထဲ ဝင်သွားတာမို့ သွယ်သွယ်တယောက် ရဲကျော်သူအနားတိုးရင်းသာ တိုးနေမိတော့သည်။ သူ့ကိုအတင်းဖက်ထားသည့် ကောင်မလေးဆီက အမွှေးရနံ့တွေ အထိအတွေ့တွေကြောင့် ရဲကျော်သူခမျာလဲ သွယ်သွယ့်ကိုတိုးပြီးသာဖက်ထားမိသည် ။ တချက်တချက်ပခုံးကိုဖက်ရင်း သွယ်သွယ်က အတင်းရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်လာတာကြော င့် လက်ကပခုံးပေါ်မှချော်ပြီး ရင်အုံမို့မို့ပေါ် ရောက်သွားလေသည်။ ကောင်မလေးကလည်း မသိချင်ယောင်ပဲဆောင်နေသလား ကြောက်နေလို့ တကယ်ပဲမသိသလားမသိ။.
511 သူ့ရင်ခွင်ထဲကနေ ခေါင်းကိုမဖော်တော့။ ပခုံးပေါ်က ကျော်ပြီးကိုင်ရတာလည်း သိပ်အဆင်မပြေပြန်သဖြင့် သွယ်သွယ့်ခါးကို ေ့ပာင်းဖက်ကြည့်လိုက်သည်။ အောက်ကနေပင့်ကိုင်တော့ ပိုပြီးထိထိမိမိရှိသလိုပင် ဗိုက်သားရှပ်ရှပ်လေးပေါ်ကကျော်ကာ နို့အုံလေးပေါ်ကို လက်ကထိထိမိမိကြီး ရောက်သွားတာတောင် မရုန်းပဲ ရင်ခွင်ထဲသာ အတင်းတိုးဝင်နေတာကြောင့် ရဲကျော်သူ အတင့်ရဲလာသည်။ သေချာကိုင်ကြည့်မိတော့မှ သူထင်ထားတာ မှန်နေကြောင်း သိရလေသည်။ သွယ်သွယ့်ဘရာလေးက တော်တော်လေးကို အသားကပျော့သည်။ အိစက်နေသည့် ရင်သားလုံးလုံးလေးတွေကို တိုက်ရိုက်ကိုင်နေရသလိုပင် အရသာရှိလှသည်။ ဖျက်ကနဲ ရင်သားအလည်လောက်ကို စမ်းကြည့်လိုက်တော့ စူတင်းမာတောင်နေသလို ရင်သီးလေးတဖက်ကို အထိအတွေ့ အရသိလိုက်ရသည်။ အိုး ဒီကောင်မလေး အရှိန်တက်နေတဲ့ပုံပဲ အခန်းထဲမှာကမ်မရာတွေ တပ်ထားတာကြောင့် သိပ်မလှုပ်ရှားတော့ပဲ သွယ်သွယ့်ခါးလေးကိုသာ ဟန်မပျက် ဖက်ထားလိုက်သည်။ ဒီအဆင့်လောက်ရရင် မဆိုးတော့ဘူးလို့ ပဲကိုယ့်ဟာကိုယ် သက်မှတ်လိုက်သည်။ ရထားတပတ်ပြည့်သွားလို့ လမ်းပြန်လျှောက်တော့ သွယ်သွယ်က ရဲကျော်သူအနားပိုကပ်လာသည်။ တချက်တချက်တွဲထားရင်း ရဲကျော်သူလက်က ရင်အုံမို့မို့လေးကို ထိနေတာတောင် မသိချင်ယောင်ဆောင်နေသဖြင့် ရဲကျော်သူ အားတက်လာလေသည်။ ကိုကြီး တခုခုသောက်ရအောင်နော် သောက်လေ ဘာသောက်ချင်လဲ လာ ဟိုဆိုင်လေးထဲ သွားကြည့်မယ် အာ အဲ့မှာရှိမယ် မထင်ဘူးနော် ညည်းက ဘာသောက်ချင်လို့လဲပြောလေ ရမှာပါဟ အေးအေးလေး သောက်ချင်တာဗျ ဟိုက်ရှားဘား ရဲကျော်သူကိုယ့်နားတောင် ကိုယ်မယုံချင်တော့ ကံဇာတာက တောက်လျောက်တက်နေလေပြီ။ တချို့လူတွေ မူးလာရင် ပြောရဆိုရတာ ပိုအဆင်ပြေတယ်ဆိုတာ အတွေ့အကြုံအရ သိနေသည်။ တော်ရုံကောင်မလေးတွေ မူးပြီးရစ်တာ လောက်ကတော့ ဘယ်လိုထိန်းရမလဲဆိုတာ သူကောင်းကောင်းညက်သည်။ ဒီကောင်မလေး မူးလာရင်ရော ဘယ်လိုနေမလဲမသိ။ မီးစင်ကြည့်ကဖို့ပဲ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ ဒီမှာတော့ ရမယ်မထင်ဘူး ညီမလေးရဲ့ ဒါဆိုလဲပြန်ထွက်ကြမယ်လေ အပြင်ကျမှဝယ်ပြီး အေးဆေးထိုင်သောက်တာပေါ့ အေးဒါဆိုကားထဲဝင်နှင့် ကိုဖုန်းဆက်ဦးမယ် သွယ်သွယ်ကားစက်နှိုးပြီး ဝင်ထိုင်လိုက်တော့ ဇော်ကြီးဆီဖုန်းခေါ်ရသည်။ စာမေးပွဲဖြေစဉ်တုန်းက ရဲကျော်သူနဲ့နှစ်ယောက် စပ်တူဝယ်ထားတဲ့ တိုက်ခန်းက ဒီနေ့အားမအား။ ဖုန်းဆက်တော့ စက်ပိတ်ထားပါသည်ပဲ လာသည်။ ဒါဆိုသေချာပြီ။ ဒီကောင် ရန်ကုန်မှာမရှိတော့ တိုက်ခန်းမှာ ဘယ်သူမှမရှိ အဆင်ပြေရင် အဲ့ဒီကိုပဲတန်းသွားတော့မည် စိတ်ကူးလိုက်သည်။ လေးတွေ့တော့ သွယ်သွယ်သောက်ချင်သည့် ဆင်းဝယ်ဖို့ လုပ်သည်။ သွယ်သွယ်လိုချင်သည့် အရောင်စုံမရ အနီနဲ့အနက်သာရှိတာကြောင့် လိုလိုမယ်မယ် ၃ပုလင်းစီဝယ် သူ့အတွက်ကတော့ မြန်မာ၁ပုလင်းနဲ့မြည်းလို့ ကောင်းမယ့်ဟာလေးတွေ လိုက်ရွေးလိုက်သည်။ အဆာပြေစားဖို့ ပေါင်မုန့်လောက်ပဲ ဝယ်လိုက်တော့သည်။ အရေးကြီးသည့် အဖော်ကတော့မလိုတော့ သူ့ကားထဲမှာ ပါပြီးသား ရဲကျော်သူတို့က အဲ့သလိုပင် ထောင့်ကစေ့သည် ။ အထုတ်ကြီးနှစ်ထုတ်နဲ့ထွက်လာတဲ့ ရဲကျော်သူကိုမြင်တော့ သွယ်သွယ်က ထွက်လာပြီး ကူဆွဲပေးရှာသည်။ ဟူး မောသွားတာပဲ တလုံးလောက် သောက်မယ်နော် ရဲကျော်သူကလဲသောက်စေချင်နေတာမို့ ထဲက ခေါက်ဓားလေးထုတ်ကာ ဖောက်ပေးလိုက်သည်။ ကားမမောင်းသေးပဲ ပုလင်းနဲ့ နှုတ်ခမ်းကိုတေ့ပြီး မော့နေတဲ့ ကောင်မလေးကို အေးဆေးထိုင်ငေးနေလိုက်သည်။ အယ် ကိုကြီးကဘာကြည့်တာလဲ ကြည့်ကောင်းလို့လေ တည့်တည့်ပြောလိုက်သော်လည်း သွယ်သွယ်ကအပြုံးမပျက်။ သောက်ချင်လဲသောက်ပါ ကိုကြီးရယ် အင့် သောက်ပါဘူးကွာ ကားမောင်းရဦးမယ် ဟဟ စပိုင်လေးတငုံနဲ့ မူးမှာစိုးတယ်ပေါ့လေ သဘောသဘော ကဲ ဘယ်သွားမလဲ ကလေးမ လျှောက်မောင်းဗျာ သမီးကထိုင်သောက်မယ် ခိခိ အေးပါကွာ မင်းစိတ်ချမ်းသာရင်ပြီးတာပါပဲ တိုင်းပြည်လဲ အေးချမ်းတယ်လို့ပြောချင်တာ မှတ်လား ဟင်းဟင်း ရပါတယ်.
512 စပိုင်ကိုရေသောက်သလို တဂွက်ဂွက်နဲ့မော့နေတာကြောင့် ကားစထွက်ချိန်တွင် ပုလင်းတဝက်က ကျာ်သွားလေသည်။ သွယ်သွယ့်မျက်နှာဖြူဖြူလေးမှာလဲ ပန်းရောင်သန်းလာတော့သည်။ ပြောတဲ့စကားတွေကလည်း အရင်ကထက် ပိုရင်းနှီးလာသည်။ သူနဲ့၆နှစ်လောက်ကွာတဲ့ အကိုတယောက်လိုမဟုတ်တော့ပဲ ငယ်ပေါင်းကြီးဖော် သူငယ်ချင်းတယောက်ကို ပြောနေသလို အလုပ်ထဲက အတင်းလည်းပြောသည်။ သူငယ်ချင်းတွေအကြောင်း ရုပ်ရှင်တွေအကြောင်းနှင့် တွဲခဲ့ဖူးသမျှဘဲတွေ အကြောင်းစုံသွားသည်။ နောက်တပုလင်း ဖင်ကပ်လောက် ကျန်တော့စကားစပြတ်သွားသည်။ ကိုကြီး ဟေ လို့ သမီးတယောက်တည်းသောက်ရတာ ပျင်းလာပြီဗျာ နဲနဲကူသောက်ပေးပါလားလို့ ဒီလောက်ဆိုကောင်မလေး မှန် နေလောက်ပြီမှန်း သိလိုက်သည် ။ မျက်နှာတခုလုံးလဲ ရဲပတောင်း ခတ်နေလေပြီ။ လက်မအားပါဘူး ညီမလေးရယ် ကားမောင်းနေတဲ့ဟာကို မီးတိုက်မယ်လေ အေး အာ့ဆိုနဲနဲသောက်မယ် သူ့ဆီကအဖြေစကားရတာနဲ့သွယ်သွယ် က ထိုင်ခုံခါးပတ်ကိုချွတ်သည်။ ကားအသွားအလာ ရှုပ်နေသဖြင့် လှည့်မကြည့်နိုင်။ မျက်လုံးထောင့်ကနေ ရိုးတိုးရိပ်တိတ်လောက်သာ့မြင်နေရသ ည်။ ပုလင်းထဲက လက်ကျန်ကို ကောက်မော့လိုက်ကာ ရဲကျော်သူ၏ပုခုံးကို ဖက်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်းလာတေ့တာကြောင့် မျက်လုံးပြူးသွားရသည်။ မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးနဲ့ စပိုင်လာတိုက်နေသော ကောင်မလေး မျက်နှာနီနီလေးဆီက မိတ်ကပ်နံ့ လိုလိုအနံ့သင်းသင်းလေးတွေ ဆပါင်းလိုက်တော့ ညီတော်မောင်က ထိန်းမနိုင် သိမ်းမရကို ဒါသကြီးလာတော့သည်။ ရဲကျော်သူနှုတ်ခမ်းကိုနဲနဲဟပေးလိုက် တော့ သွယ်သွယ်ငုံထားသည့် စပိုင်အေးအေးလေးက နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကြားကဖြတ်စီးကာ သူ့ပါးစပ်ထဲ ရောက်လာတော့သည်။ ချိုမြသည့်စပိုင်အရသာ မွှေးအီနေသည့်နှုတ်ခမ်းနီအောက်က နှုတ်ခမ်းပါးပါးလေးရဲ့ အရသာကိုပါ ခံစားလိုက်ရသည်။ နှုတ်ခမ်းချင်းပြန်ကွာသွားတော့မှ ရဲကျော်သူတယောက် ဘေးဘီပြန်ကြည့်ရသည်၊ သူ့ကားက မှန်စတေကာကပ်ထားတာကြောင့် အပြင်ကတော့ မမြင်နိုင်ပါ၊ ဒါပေမယ့် ဒီကောင်မလေးသောင်းကျန်းနေတာကြောင့် ဘောင်းဘီထဲက အကောင်ကတော့ မာထန်နေလေပြီ။ ကိုကြီး ကြိုက်သွားပြီမှတ်လား ခစ်ခစ် လူကြီးရှက်တော့ ရယ်ဆိုသလိုပဲ ရဲကျော်သူတဟဲဟဲပဲ လုပ်နေရသည်။ ဒီလိုမျိုးလာတိုက်မှတော့ မကြိုက်ပဲနေပါ့မလား။ ဒီတခါအမဲသောက်မယ်နော် ကြိုက်တယ်မှတ်လား အသာခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ သူ့ဖာသာသူ ဖောက်ပြီးမော့မယ်လုပ်ပြီးမှ မေ့သွားလို့ လူကြီးကိုဦးချရမှာ ကန်တော့ ကန်တော့ ဒီတခါတော့စပရိုက်လုပ်တာမဟုတ် တော့သဖြင့် ရဲကျော်သူအသင့်စောင့်နေလိုက်သည်။ ပုလင်းကို လက်ကမချပဲလက်တဖက်နဲ့သူ့ပ ခုံးကိုဖက်ကာနှုတ်ခမ်းလေးထော်ပြီးလာက ပ်လေသည်။ ရဲကျော်သူကလည်း အလိုက်သင့်ပင် သွယ်သွယ့်နှုတ်ခမ်းစူစူလေးကို ပြန်စုပ်ထားလိုက်သည်။ သွယ်သွယ့်နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာဟလာကာ အရည်အေးအေးက သူ့ပါးစပ်ထဲဝင်လာသည်။ ဝင်လာသမျှကို ချက်ချင်းမျိုချလိုက်ကြီး ခပ်ပြင်းပြင်းလေးထပ်စုပ်လိုက်တော့ သွယ်သွယ့်အောက်နှုတ်ခမ်းလေးက သူ့ပါးစပ်ထဲပါလာတော့သည်။ ကောင်မလေးဆီက အင့်ကနဲ ညည်းသံလေးထွက်လာ မျက်လုံးဖွင့်ကြာ ကည့်ပြီးပြန်ပိတ်သွားသည်။ နှုတ်ခမ်းချင်းကတော့ တေ့ထားဆဲပင် ရဲကျော်သူက နောက်တဆင့်တိုးကာ သွယ်သွယ့်အပေါ်နှုတ်ခမ်းလေးကို လျှာလေးနဲ့ ထိုးကလိပေးလိုက်သည်။ အွန်း သူကလေးကလဲ ခေသူမဟုတ်ပါချေ။ ရဲကျော်သူလျှာကို သူ့လျှာအေးအေးလေးနဲ့ တုန့်ပြန်လေသည်။ မွှေးပျံ့ချိုအီနေသော ဒီနှုတ်ခမ်းလေးကွာသွားမှာ ရဲကျော်သူ ကြောက်လာမိသလိုလို။ သွယ်သွယ်ကတော့ မျက်စိမှိတ်ကာသူ့နှုတ်ခမ်းကို အငမ်းမရစုပ်နေဆဲပင်။ ဒီပုံအတိုင်းမဖြစ်တော့သဖြင့် ကားကိုအရှိန်လျှော့ လမ်းဘေးကပ်မောင်းလိုက်ကာ လက်တဖက်နဲ့ သွယ်သွယ့်ခါးလေးကို ပြန်ဖက်ထားလိုက်သည်။.
513 လာ ထိုင်တော့ ညီမလေး မျက်လုံးပြန်ဖွင့်နှုတ်ခမ်းချင်းကွာ သွားပြီး ပြန်ထိုင်တော့မယ့် သွယ်သွယ့်ကို ရဲကျော်သူအလွတ်မပေးတော့ပဲ ခါးကျင်ကျင်လေးကို ဖက်ထားတဲ့လက်နဲ့ပင် သူ့ပေါင်ပေါ်ကို ဆွဲချလိုက်သည်။ သွယ်သွယ်ကလဲ အလိုက်တသိ တံခါးဘက်ကို ရွှေ့ထိုင်ကာ သူ့ရင်ခွင်ထဲမှီထားလိုက်သည်။ ဟွန်း လူဆိုးကြီး သူပဲထိုင်တော့ဆိုလို့ ဒီက တကယ်ထိုင်တော့မလို့ဟာကို ခုလဲ ထိုင်နေတာပဲလေကွာ ထိုင်တာတော့ ထိုင်တာပေါ့ ကိုကြီးရဲ့ အောက်က အချွန်နဲ့ထိုးနေလို့ ခစ်ခစ် သူ့အငယ်ကောင်ကသွယ်သွယ့်ကို ထောက်မိနေကြောင်းပြောတာဖြစ်သည်။ အခြေအနေက ပြောင်းလဲသွားတာ မြန်လွန်းလှတာကြောင့် ရဲကျော်သူပင် မနေတတ်မထိုင်တတ်ဖြစ်ရသည် ။ နဲနဲတိုက်ဦးကွာ ဒီတခါတော့ အေးအေးဆေးဆေးဖြစ်သွားပြီမို့ ရဲကျော်သူက အရင်တောင်းလိုက်သည် အင်း တိုက်မယ် ဒီတလုံးကိုကြီးပဲသောက်တော့ မီးမသောက်ချင်တော့ဘူး နောက်ထပ်နှစ်ခါလောက် သွယ်သွယ်တိုက်တဲ့ စပိုင်သောက်ကြီး ရဲကျော်သူစိတ်မထိန်းချင်တော့ လမ်းသွယ်တခုထဲဝင်ချလိုက်ပြီး ကားထိုးရပ်လိုက်တော့သည်။ အခုမှ လက်နှစ်ဖက်လုံးအားသွားတာကြောင့် အားနေတဲ့လက်တွေကို သွယ်သွယ့်ကိုယ်လုံးလေးပေါ်ကို ပို့ပစ်လိုက်တော့သည်။ လက်တဖက်က နောက်ကျောဘက်ကနေ သိုင်းဖက်ပြီး ကျန်လက်တဖက်ကိုတော့ အရှေ့ပိုင်းမှာ အလုပ်ပေးထားလိုက်သည်။ တင်ပါးလုံးလုံးလေးကိုကိုင်ရင်း ညှစ်လိုက်တော့ သူ့ရင်ခွင်ထဲမှီနေသည့် သွယ်သွယ့်ထံမှ အသံထွက်လာသည်။ အကိုကြီးကလဲ နာတယ်ဗျ အူး ခေါင်းမော့လာသည့်ကောင်မလေးခမျာ စကားဆုံးအောင်တောင် မပြောလိုက်ရ ရဲကျော်သူက နှုတ်ခမ်းချင်း ဂဟေဆက်ပစ်လိုက်ပြန်သည်။ လက်တဖက်ကလည်း အင်္ကျီအောက်ထဲထိုးထည့်ကာ ဗိုက်သားရှပ်ရှပ်လေးတွေကို ပွတ်သပ်ပေးနေလိုက်သည်။ အွန်း ယားတယ်ဆို ဝမ်းပြင်သားဝင်းဝင်းလေးတွေက အင်္ကျီအောက်ကနေ ပေါ်ထွက်လာသည်။ ရဲကျော်သူလက်ကို အပေါ်တဆင့်တင်လိုက်သည်။ ဘရာပျော့ပျော့လေးအောက်က လိမ်မော်သီးခပ်ကြီးကြီး အရွယ်လောက် ရင်သားနုနုလေးတွေက သူ့လက်အောက်ကို ရောက်သွားသည်။ နှုတ်ခမ်းချင်းကပ်ကာ လျှာချင်းတိုက်ပွဲဆင်နေရသော သွယ်သွယ့်ဆီက မပီမသ ညည်းညူသံလေးများ ပွင့်အံကျလာတော့သည်။ ဘရာကိုပင့်တင်လိုက်ပြီး ရင်သီးလေးတွေကို ပွတ်ချေပေးလိုက်ချိန်မှာတော့ သွယ်သွယ်တယောက် ကော့ပျံနေလေတော့သည်။ အ ရှီးး ကို ကိုကြီးရာ ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ အင့် သွယ်သွယ့်လက်ထဲကပုလင်းကိုယူလို က်ပြီး တံခါးဘောင်က ခွက်ထဲပစ်ထည့်လိုက်သည်။ လက်ကို အင်္ကျီအောက်ပြန်ထည့်ရင်း ရင်အုံမို့မို့လေးနှစ်ဖက်ကို တလှည့်စီပွတ်ပေးကာ လည်တိုင်ကျော့ကျော့လေးဆီ ခပ်ဖွဖွနမ်းလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ဖန်စီနားကပ်လေး ကပ်ထားသည့်နားရွက်ဖျားလေး သွယ်သွယ့်ညည်းသံက တဖြည်းဖြည်း ပိုကျယ်လာသည် ။ ရဲကျော်သူကလည်း လက်တဖက်ကို သွယ်သွယ့်ရင်ဘတ်ပေါ်မှာ အလုပ်ပေးထားပြီး မျက်နှာဝင်းဝင်း ပါးမို့မို့နဲ့ လည်တိုင်ဖွေးဖွေးလေးတွေပေါ် အဆက်မပြတ် အနမ်းမိုးရွာချနေမိသည်။ သူ့ကို ခပ်တင်းတင်းဖတ်ထားသည့် သွယ်သွယ့်တကိုယ်လုံး တုန်ယင်လာသည်။ ကာမခလုပ်တွေ တခုပြီးတခုဖွင့်လာတာကြောင့် သွယ်သွယ်တယောက် အရှိန်တက်နေလေသည်။ နို့အုံလေးပေါ်က လက်ကိုပြန်လျှောချကာ ခါးကဘောင်းဘီကြယ်သီးကို ဖြုတ်တော့ သွယ်သွယ်မျက်လုံးပြန်ပွင့်လာသည် ။ ကိုကြီး ရဲကျော်သူပြန်မထူးပဲ သွယ်သွယ့်မျက်နှာကိုသာ လိုက်ဖတ်နေမိသည်။ သူများ လက်လွန်သွားလားဆိုပြီး စိတ်ပူမိသွားတာလဲ ပါသည်။ အတော်ကြာကြာ သူတို့စိုက်ကြည့်နေကြပြီးနောက် သွယ်သွယ့်ဆီက မထင်မှတ်တဲ့စကားထွက်လာလေသည် ။ လူကြီးကို ဦးချရတယ်ဗျ သိလား ခိခိ ရဲကျော်သူပေါင်ပေါ်ကပြန်ဆင်းကာ သူ့ခုံမှာ သူသွားပြန်ထိုင်လိုက်သည်။ သူ့ကိုတွဲထားသည့် လက်တဖက်ကိုတော့မလွှတ်သေး ရဲကျော်သူ ရင်ထဲတော့ ကုလားဘုရားပွဲ လှည့်နေလေပြီ။.
514 ဘယ်လိုများဦးချချင်နေလဲမသိ ခုံမှာထိုင်ပြီးမှ သူ့ဘက်ကိုခါးကိုင်းလာပြီး ဘောင်းဘီကြယ်သီးကို လာဖြုတ်တော့သည်။ ရဲကျော်သူရင်ခုန်သံတွေမြန်လာသည် ။ ဘောင်းဘီကို အလိုက်သင့်လျှောချပေးလိုက်တော့ အောက်ခံထဲက အစွမ်းကုန်တင်းမာနေသော ညီတော်မောင်က ခုံးခုံးကြီးထနေလေသည်။ လက်နုနုလေးတဖက်က ဘောင်းဘီပေါ်ကနေ လာပွတ်တော့ အောက်ကကောင်ကလည်း သဘောတူကြောင်း ဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲ ခေါင်းငြိမ့်ပြ၏။ ခိခိ သနားပါတယ်နော် သူ့ခမျာအပြင်လေး ဘာလေးထွက်ချင်နေမှာပဲ ဘောင်းဘီထဲကနေ သွယ်သွယ်ကပဲ ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ အပြင်ကိုရောက်သည်နှင့် ရဲကျော်သူပစ္စည်းက ဒုံးပျံကြီးလို မိုးပေါ်ထောင်နေတော့သည်။ ချွေးစေးတွေပြန်ပြီး အေးစက်နေသည့် လက်ကလေးနဲ့လီးကြီးကို လာကိုင်ဆုပ်ထားရင်း သေသေချာချာ ကိုင်ကြည့်နေသေးသည်။ မျက်လုံးကလေးပြူးကာ ခါးကိုင်းပြီး သူ့လီးကိုလာကိုင်ကြည့်နေသည့် အပျိုမလေးကိုကြည့်ရင်း ရဲကျော်သူသွေးတွေ ဆူပွက်လာသည်။ ပြွစ် အားး ရှီး မပြောမဆိုနဲ့ကိုင်ထားရင်း နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးထဲ ထိုးထည့်ပြီး စုပ်လိုက်တာကြောင့် ရဲကျော်သူ ကော့တက်သွားသည်။ မျက်စိဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ လီးကိုလက်ထဲမှာ ဆုပ်ထားပြီးသူဖြစ်နေတာကို ပြုံးစိစိလုပ်ကာ ကြည့်နေသည့်မျက်နှာလှလှလေးကို မြင်လိုက်ရသည်။ ဒီကောင်မလေးစပရိုက်လုပ်တာ နှစ်ခါရှိနေပြီဖြစ်သည်။ လူကြီးကို ဦးချမယ်ဆိုကတည်းက သူ့ကို တခုခုလုပ်ပေးတော့မယ် ဆိုတာသိပါသည်။ ဒါပေမယ့် လက်ကလေးနဲ့ကိုင်ပြီး ဂွင်းတိုက်ပေးမယ်လို့ပဲ မျှော်လင့်ထားတာ အခုလိုတန်းပြီး ပါးစပ်ထဲထိုးထည့်လိုက်တော့ အတွေ့အကြုံ ရင့်လှပါပြီဆိုတဲ့ ရဲကျော်သူပင် အငိုက်မိသွားရသည်။ ဘာမှပြန်မပြောနိုင်ပဲ ကြည့်နေသည့် ရဲကျော်သူကို မျက်စိတဖက်မှိတ်ပြလိုက်ပြီး သွယ်သွယ့်ခေါင်းကလေး ပြန်ငုံ့သွားပါတော့သည်။ လိင်တံအဖျားလေးကိုငုံပြီး မေးသိုင်းကြိုးနားကို လျှာလေးနဲ့ပွတ်ဆွဲနေသည်။ ပြီးတော့ပါးစပ်ထဲက ပြန်ထုတ်လိုက်ကာ ထိပ်ဖူးနဲ့ဒစ်ပတ်လည်ကို သူ့လျှာဖျားကလေးနဲ့ လျှက်ပြန်သည်။ ဟားးး အရသာထူးကြောင့် ရဲကျော်သူလိင်တန်ကြီးက ပေါက်ကွဲထွက်တော့မတတ်ကို တင်းမာလာတော့သည်။ ဒီကောင်မလေးစုပ်ပေးတာ တကယ်တော့ ဘာမှမဟုတ် ကြည့်ရတာ အတွေ့အကြုံမရှိမှန်း သိသာလှသည်။ ဒါပေမယ့် အမြဲတမ်းအုပ်ဖို့ကြံနေခဲ့တဲ့ ကောင်မလေး သူမျက်စိအစာကျွေးနေကျကောင်မလေး။ ညီမလေးတယောက်လို ထိန်းသိမ်းပြီး ဆက်ဆံလာခဲ့ရသော ကောင်မလေးက သူ့လိင်တံကို အားရပါးရစုပ်နေတာကို မြင်နေရတာနဲ့ကို အရသာရှိနေပြီဖြစ်သည်။ နောင်များမှပုလွေမည်သို့မှုတ်ရသည် ဆိုတာ ဆက်ပို့ချဖို့စိတ်ကူးလိုက်သည်။ သူ့ပေါင်ကြားထဲ မျက်နှာအပ်နေသည့်သွယ်သွယ့်ကို ပခုံးလေးက ကိုင်ပြီးထူလိုက်သည်။ ဟင် ဘာလဲ မကောင်းဘူးလား ဒီနေရာမှာမကောင်းပါဘူးကွာ တနေရာသွားကြရအောင်နော် အင်း ပြီးရော လမ်းမှာတော့ စပိုင်သောက်ကြမယ်နော် အလွန်အလိုက်သိလှသောညီမလေးပင် မူးနေတာတော့ မဖြစ်နိုင်တော့ အိမ်ရောက်မှပင် အေးဆေးမေးကြည့်တော့မည်လို့ စိတ်ကူးလိုက်သည်။ ေရးသူ – ျမင့္ေထြး ရတနာပံု အင့္ အေမ့ ကြ်တ္ ကြ်တ္ ေကာင္းေကာင္း ေကာင္းတယ္ကြယ္ နာ နာေလးေဆာင့္ ေဆာင့္ အင္း ဟုတ္ၿပီ အေမ့ ရးီွ ကြ်တ္ ကြ်တ္ ဟုတ္ၿပီ အင့္ အား ဟင္း အင္း ေမာင္ေလး မမ မမေတာ့ မငး္ မငး္ လီးႀကီးကို စြဲ စြဲသြားၿပီကြာ အင့္ ဟုတ္ၿပီ အင့္ ရမၼက္ေသြးေတြ ယွက္ျဖာေနေသာ မတင္ရီ မ်က္ႏွာႀကီးမွာ အလြန္ စြဲမက္ႏွစ္သက္စရာ ေကာင္းလွသည္။ ကာမရာဂျပင္းထန္လွေသာ မ်က္ႏွာကို ၾကည့္၍ ဂ်စ္တူးစိတ္ေတြ ပ၍ုိ ပ၍ုိ ျပင္းထန္ တက္ၾကြလာသည္။ သည္ေတာ့ မာန္ဖီေနေသာ က်ားရိုင္းတစ္ေကာင္ပမာ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ေၾကာက္ခမန္းလလိ ျပင္းထန္လာသည္။ အခ်က္တစ္ရာခန္႔ ေဆာင့္ၿပီးေသာအခါ မတင္ရီ တစ္ကိုယ္လံုး ႀကိဳးႏွင့္ အတုတ္ခံလိုက္ရသလို တင္းကနဲ ျဖစ္သြားသည္။ သူမ လက္ႏွစ္ဖက္က ဂ်စ္တူး လက္ႏွစ္ဖက္ကို တင္းေနေအာင္ ကုတ္ဖက္ထား၏။.
515 သူမတစ္ကိုယ္လံုး ေလဟာျပင္ထဲ ေျမာက္တတ္သြားသလို ျဖစ္ကာ ဟင့္ကနဲ ဟင့္ကနဲ တဆတ္ဆတ္ တုန္ခါသြားၿပီး ေစာက္ေရမ်ားကို တပ်စ္ပ်စ္ ဒလေဟာ ပန္းထြက္ကုန္ေတာ့သည္။ ေစာက္ဖုတ္အတြင္း ၾကြက္သားေတြက အားႏွင့္ ညွစ္ထည့္လိုက္ေသာအခါ ထိုညွစ္လိုက္ေသာ အခိုက္ႏွင့္ လီးကို ႏႈတ္လို္က္ေသာအခိုက္မာွ တိုက္ဆိုင္သြားသည္။ ဒစ္ဆံႀကီးတစ္ခုလံုး က်ဥ္ကနဲ ဆိမ့္တက္သြားၿပီး လီးေခ်ာင္းတစ္ခုလံုး ၾကြလာသည္။ အားႏွင့္ ျပန္ေဆာင့္အထည့္တြင္ ဂ်စ္တူးတစ္ကုိယ္လံုး ဓါတ္လိုက္သလို တုန္ခါသြားၿပီး လေရပူေတြ ပန္းထုတ္ကုန္၏။ ထိုအခိုက္သည္ ကာမသုခ အျပည့္အ၀ ရရွိေသာ အခုိက္ျဖစ္၍ အလြန္ထူးျခားေသာ ကာမအရသာႀကီးကို အေကာင္းဆံုး ခံစားလိုက္ရပါေတာ့သည္။ ဂ်စ္တူး တစ္ကိုယ္လံုး မတင္ရီ ကိုယ္ေပၚ ေမွာက္က်သြားသည္။ မတင္ရီ၏ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းမွာလည္း တြေဲ လာင္းႀကီး က်သြားသည္။ သူမလက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း ေဘးသို႔ ဗရမ္းဗတာႀကီး ပစ္က်သြားေတာ့သည္။ ဂ်စ္တူးက သူ႔လီးတန္ႀကီးကို မတင္ရီ ေစာက္ေခါင္းထဲသြင္းျမဳပ္ရင္း မွိန္းေနသည္။ ေစာက္ဖုတ္ အတြင္းသားေတြက ဒုတ္ကနဲ ဒုတ္ကနဲ လႈပ္ေနသည္ကို သူ႔လီးတန္ႀကီးက တဆင့္ သိေနရသည္။ သူဖတ္ဖူးထားေသာ စာအုပ္ေတြထဲက အတိုင္းဆိုလွ်င္ မိန္းမေတြ ဆႏၵျုပည့္၀၍ ၿပီးဆံုးလွ်င္ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ေထ့ ရွိေသာ သဘာ၀ လကၡဏာဟု နားလည္လိုက္သည္။ သူတိ္ု႔ႏွစ္ေယာက္ လိုးေနၾကသည္မွာ တစ္နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ ရွိခ့ၿဲပီ။ ဂ်စ္တူးက ေတာင္ဘက္အ၀င္ေပါက္ထိပ္တြင္ ခ်ိတ္ထားေသာ နံရံကပ္ နာရီကို ၾကည့္လိုက္ရာ ၂နာရီ ၄၅မိနစ္ ရၿိွပ။ီ အင္တိုက္အားတိုက္ လိုးလိုက္ရသျဖင့္ လူလည္း အေတာ္ပင္ပန္းသြား၏။ မတင္ရီဆိုလွ်င္ ယခုအခ်ိန္ထိ မ်က္လံုးစံုမွိတ္၍ မွိန္းေနဆဲ ျဖစ္သည္။ တစ္ခါမွ မေတြ႔ႀကံဳ မခံစားဖူးေသာ ကာမအရသာႀကီးကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စိတ္ရွိလက္ရွိ ခံစားလုိက္ရသျဖင့္ ဂ်စ္တူးမွာ အလြန္ေက်နပ္ေနသည္။ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္သည့္တိုင္ က်န္းမာသန္စြမ္း ေသြးအားေတြ ျပည့္လွ်မ္းေနသည့္အရြယ္မို႔ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းရွိ လီးတန္ႀကီးမွာ မာန္ၾကြေထာင္ထလာျပန္၏။ ေႏးြ ေထြးႏူးညံ့ေသာ ေစာက္ဖုတ္ အေငြ႔ဓါတ္ကလည္း တစ္ဖန္ ႏိုးၾကြလာေစရန္ အားေပးအားေျမွာက္ ေထာက္ပံ့လွ်က္ ရွိသည္။ ဂ်စ္တူးက ကိုယ္ကို အနည္းငယ္မတ္၍ လက္ႏွစ္ဖက္ေထာက္ကာ မတင္ရီ မ်က္ႏွာကို အုပ္မိုး၍ ၾကည့္လိုက္သည္။ ၃၅ႏွစ္အရြယ္ အအိုပင္ ျဖစ္ေသာ္လည္း မတင္ရီ မ်က္ႏွာက စြဲမက္ဖြယ္ ေကာင္းလွ၏။ မ်က္ႏွာက် အခ်ဳိးအစား လွပၿပီး အဖ်ားလံုးေသာ ႏွာတံ၊ ညိဳ ႔အားေကာင္းလွသာ မ်က္၀န္း၊ ေဆးမဆိုးဘဲ ေသြးေရာင္ လႊမ္းေနသာ စိုေျပနီေထြးေသာ ႏႈတ္ခမ္း၊ ထိုပင္ကိုယ္ရွိၿပီး မ်က္ႏွာလွလွေပၚတြင္ ကာမရာဂ အေရာင္အေသြးေတြ ခ်ယ္မႈန္းလုိက္ေသာအခါ ပို၍ တပ္မက္ႏွစ္သက္စရာ ျဖစ္သြားပါေတာ့သည္။ ကာမဆႏၵေတြ ျပည့္၀၍ အားရ ေက်နပ္ေနေသာ မ်က္ႏွာအမူအရာကို တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ရင္း ဂ်စ္တူးတစ္ေယာက္ ကိေလသာရာဂမီးေတြ တၿငီးၿငီး ေတာက္ေလာင္လာျပန္၏။ ကိေလသာရာဂစိတ္ေတြထေလ ေစာက္ေခါင္းထဲ ျမဳပ္၀င္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးက ၾကြသထက္ၾကြေလ ျဖစ္ေနသည္။ မ်က္စိအစံုမွိတ္၍ မွိန္းေနသည့္တိုင္ ေစာက္ေခါင္းထဲက ထူးျခားမႈ အေျခအေနကို မတင္ရီ အစအဆံုး သိေနပါသည္။ ဂ်စ္တူးက အားႏွင့္ညွစ္၍ လီးတန္ႀကီးကို ၃၄ခါ ေလာက္ တင္းတင္းျပရာ မတင္ရီက ေမွးစင္းထားေသာ မ်က္လံုးအစံုကို အားယူဖြင့္ၾကည့္ရင္း – ဟြန္႔ လြန္လွပါလား မမ ခ်စ္လင္ေလးရယ္ ဤသို႔ မပငြ ့္တပြင့္ ဆို၏။ ခ်စ္တာကိုး မမရဲ ႔ အံမယ္ ဘာခ်စ္တာလဲ လီးနဲ႔ထိုးၿပီး လိုးတာကိုမ်ား ခ်စ္တယ္လို႔ ေခၚသတဲ့လား ဟင္း ဟင့္ မတင္ရီက ခပ္ေထ့ေထ့ ခပ္ေငါ့ေငါ့ ေျပာသည္။.
516 ဒါေပါ့ မမရ မညားခင္ ရည္းစားစကားေျပာ လက္ကေလးကိုင္ ကိုယ္လံုးေလးဖက္ ပါးကေလးနမ္း ညားၿပီးေတာ့ လိုးၾကတာပဲ မဟုတ္လား တစ္ခ်ဳိ ႔ဆို ညားေတာင္ မညားေသးဘူး ဗိုက္ေပၚေနၿပီ အဲဒီေတာ့ ခ်စ္တယ္ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ ဒါလုပ္ၾကခ်င္လို႔ မဟုတ္လား အဟင္း ဟင္း ဂ်စ္တူးက ပါးစပ္ႏွင့္ ေျပာရံုတင္မကဘဲ သူ႔လီးႀကီးႏွင့္ ေလးငါးဆယ္ခ်က္ခန္႔ ေဆာင့္ျပသည္။ ဖြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္ ဖြစ္ ဖြတ္ ဖြတ္ အင့္ အား အင့္ အား အင့္ အင့္ အို အင္း အို အို ေန ေနပါအံုးဟဲ့ မမ ေျခေထာက္က တန္းလန္းႀကီး ျဖစ္ေနတယ္ မင္းေပါင္ႀကီးနဲ႔ ဖိထားေတာ့ နာလိုက္တာ ကြ်တ္ ကြ်တ္ ဆိုးကို ဆိုးလြန္းတယ္ မင္းလီးႀကီး ခဏႏႈတ္လိုက္အံုး တကယ္ထဲ ဒီလူဆိုးေလး အခ်စ္ကို ခံခ်င္လို႔ မမ ဒီဘက္ ေရာက္လာတာ မဟုတ္လား ဂ်စ္တူးက ထိုသို႔ေျပာရင္း သူ႔လီးႀကီးကို ဆြႏဲ ႈတ္လိုက္သည္။ လီးတန္ႀကီးက ေစာက္ဖုတ္ထဲက ကြ်တ္ထြက္လာၿပီး အထက္သို႔ မတ္၍ တဆတ္ဆတ္ေတာင္ေနသည္။ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ကိန္းေအာင္းထားၿပီး မုိ႔လားမသိ လီးတန္ႀကီး တစ္၀ို္က္တြင္ ယွက္သမ္းေနေသာ ေသြးေၾကာႀကီးေတြမွာ ယခင္ကထက္ သိသိသာသာ ေဖာင္းၾကြေနသည္။ အေရျပားက ဒစ္တစ္ဆံုးထိ လန္ေနၿပီး ဒစ္ဆီဖူးႀကီးမွာ နီညိဳေရာင္သန္းၿပီး ေစာက္ေရတို႔ျဖင့္ စိုရကႊဲာ ၀င္းေျပာင္တင္းကားေန၏။ ဂ်စ္တူးတစ္ေယာက္ သူ႔လီးႀကီးကို ၾကည့္၍ အလြန္အားရ ေက်နပ္ေနသည္။ မတင္ရီလို တဏွာရာဂအားႀကီး ျပင္းထန္လွေသာ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို ယိုင္လဲသြားေအာင္ ၿဖိဳႏိုင္သည့္လီးျဖစ္၍ ေပါ့ေသးေသး မဟုတ္ေၾကာင္း ေတြးမိကာ သူ႔မ်က္ႏွာမွာ ၿပံဳးရိပ္သန္းသြားသည္။ ေအာ္ မမေျခေထာက္ကို ခုတင္ေပၚ တင္ေပးအံုးေလး က်စ္ တကထဲ တကယ္ပင္ ႏြမ္းလ်ေနၿပီ ျဖစ္၍ မတင္ရီက စိတ္မရွည္စြာ ေျပာလိုက္သည္။ ေအာ္ ေအာ္ ေဆာရီး ေဆာရီး ဂ်စ္တူးက ခုတင္ေအာက္တြင္ တြေဲ လာင္းက်ေနေသာ မတင္ရီ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို မ ၿပီး တင္ေပးလိုက္သည္။ မတင္ရီကလည္း ရွိသမွ် အားႏွင့္ သူ႔ကိုယ္ကို ေရွ ႔သို႔ေကာ့ထိုးလိုက္သည္။ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးက သူ႔လီးဒဏ္ေၾကာင့္ ခပ္ဟဟေလး ျဖစ္ေနသည္။ ေစာက္ေရေတြကလည္း ဖင္ၾကားထိေအာင္ စီးက်ေနသည္။ ေစာက္ဖုတ္အကြေဲ ၾကာင္း ထိပ္ရွိ ေစာက္စိႀကီးမွာ အညိဳေရာင္သန္း၍ ေငါက္ေတာက္ႀကီး ျပဴးထြက္ေနသည္။ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ၾကည့္ရင္း ဂ်စ္တူးလီးတံႀကီးမွာ ပို၍ပို၍ တင္းေတာင့္ေတာင္ မတ္လာသည္။ ဂ်စ္တူးက ပက္လက္ျဖစ္ေနေသာ မတင္ရီကို တစ္ေစာင္းျဖစ္ေအာင္ ျပင္ေပးလိုက္သည္။ မတင္ရီတစ္ေယာက္ ဂ်စ္တူးကို မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ ထိုးၾကည့္ရံုမွအပ ဘာမွ မေျပာႏိုင္ေတာ့ပါ။ ေျပာလည္း မေျပာခ်င္။ ဒီမီးက သူမ ေမႊးခဲ့တဲ့ မီးမဟုတ္ပါလား။ ၿပီးေတာ့ ဒီမီးအေလာင္ခံခ်င္သူကလည္း သူမပင္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေမွာက္လိုေမွာက္၊ လွန္လိုလွန္၊ ဂ်စ္တူး ျပဳသမွ် အသာပင္ ၿငိမ္ခံေနလိုက္သည္။ တစ္ေစာင္းေကြးထားလိုက္ေသာအခါ ၀ိုက္ကားမို႔ေမာက္ေသာ တင္ဆံု၀ငး္၀င္းေဖြးေဖြးႀကီးက ခံုးခံုးႀကီး ၾကြတက္လာသည္။ ဂ်စ္တူးက သူဖတ္ဖူးထားသည့္ အျပာစာအုပ္ထဲကအတိုင္း ပုဇနြ ္တုတ္ေကြးလိုးနည္းျဖင့္ လိုးရန္ ရည္ရြယ္၍ ယခုကဲ့သို႔ မတင္ရီကို တစ္ေစာင္းအေနအထားျဖစ္ေအာင္ ျပဳျပင္ေပးလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဖင္အိုး ၀ငး္၀င္းအိအိႀကီးႏွစ္မာႊ က အက္ကြေဲ နသည္။ ဂ်စ္တူးက မတင္ရီဖင္၀ႏငွ ့္ သူ႔လီးအံက်ျဖစ္ေအာင္ ဖင္ဆံုႀကီးကို ေပြ႔ယူလိုက္သည္။ သည္ေတာ့ ဖင္ဆံုထြားထြားအိအိႀကီးက ခုတင္ေစာင္းကို အနည္းငယ္စြန္း၍ ထြက္လာသည္။ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးက ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားတြင္ ညွပ္ကာ ေနာက္သို႔ခံုးခံုးႀကီး ျပဴးတစ္ထြက္လာသည္။ ဂ်စ္တူးက သူ႔ဒစ္ဆံၿပဲႀကီးျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ႏွႈတ္ခမ္းသားႀကီး ႏွစ္လႊာကို ထုိးခြလဲိုက္ၿပီး ေစာက္ေခါင္းအေပါက္ထဲ မသြင္းေသးဘဲ ထယ္ထိုးသလို ေလွ်ာတိုက္ေပး၏။ ဒစ္ဆံႀကီးႏွင့္ ေစာက္စိအငုတ္ႀကီးတို႔ မၾကာမၾကာ ပြတ္တိုက္မိရာ မတင္ရီ တစ္ကိုယ္လံုး တြန္႔ကနဲ တြန္႔ကနဲ လူးခါသြားသည္။.
517 ဤကဲ့သို႔ အားရေက်နပ္ေအာင္ ေဆာ့ဆြကစားၿပီးမွ ေစာက္ဖုတ္အကြလဲမ္းေၾကာင္းအတုိင္း ေလွ်ာဆင္းလာၿပီး အရွိန္ႏွင့္ ဖိသြင္းလို္က္သည္။ ေစာက္ဖုတ္ႀကီး တစ္ခုလံုး ရြအာပြထေနသည့္တိုင္၊ ေပါင္တံတုတ္တုတ္ႀကီး ႏွစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ ဖိညွပ္ထားသည္က တစ္ေၾကာင္း၊ အရွိန္အားႏွင့္ တိုး၀င္လာသည္ျဖစ္၍ တစ္ေၾကာင္း ပူကနဲ နင့္ကနဲ ခံလိုက္ရသည္။ အား အား ရးီွ ကြ်တ္ ကြ်တ္ ရးီွ အေမ့ မတင္ရီ ႏႈတ္ဖ်ားက ညီးသံသဲ့သဲ့ ထြက္သြား၏။ လီးႀကီးအဆံုးထိ နစ္၀င္သြားေသာအခါ မတင္ရီ ဒူးေကာက္ေကြးၾကားတြင္ ဘယ္လက္ကိုေထာက္ ေက်ာျပင္ေဘးတစ္ဖက္တြင္ ညာလက္ကို ေထာက္ကာ အသြင္းအႏႈတ္ စတင္ျပဳလုပ္ပါေတာ့သည္။ ဖြစ္ ဖြစ္ ဖြတ္ ဖြိ ဖြိ ဖြစ္ ဖြစ္ ဖြစ္ ဖြတ္ ဖြိ ဖြိ ဖြစ္ လီးတံႀကီး ဆြအဲႏႈတ္တြင္ ေစာက္ဖုတ္အံုႀကီးက စူၾကြလာၿပီး၊ လီးတံႀကီး ႏွစ္သြင္းလိုက္ေသာအခါ ရံႈ ႔ခ်ဳိင့္နစ္၀င္သြား၏။ ဖြိ ဖြိ ဖြစ္ ဖြတ္ ဖြတ္ ဖြိ ဖြိ ဖြိ ဖြစ္ ဖြတ္ ဖြတ္ ဖြိ တစ တစ ေအာင့္အားေတြက ျပင္းထန္လာသည္။ မတင္ရီ တစ္ကိုယ္လံုး တသိမ့္သိမ့္ လႈပ္ခါေနသည္။ ၇ လက္မခြဲခန္႔ရွည္ေသာ လီးျဖစ္၍ အသြင္းအႏႈတ္ ျပဳလုပ္ရသည္မွာ ဆို႔ဆို႔ပု႔ပို႔ ထိထိမိမိ စီးစီးပိုင္ပိုင္ ရွိလွသည္။ ဂ်စ္တူးက ဖင္ေၾကာႀကီးေတြ ရံႈ ႔ခြက္သည္အထိ အသားကုန္ ႀကံဳးႀကံဳးေဆာင့္သည္။ ကာယအားေရာ အတြင္းအားပါ ေကာင္းလွသူမို႔ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ထိမိ၏။ အခ်က္တစ္ရာခန္႔ ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္ၿပီးေနာက္ အားစိုက္လြန္းလွ်င္ ပ၍ုိ ပင္ပန္းေၾကာင္း ေစာေစာကပင္ သင္ခန္းစာ ရထား၏။ သည္ေတာ့ ခပ္မွန္မွန္ေလး ဇိမ္ႏွင့္ ေဆာင့္ေပးျပန္သည္။ မတင္ရီခမ်ာမွာလည္း မဆိုစေလာက္ နာက်င္ရံုမွအပ အလြန္႔အလြန္ ေကာင္းလြန္းလွေသာ ကာမအရသာႀကီးကို တျမွင္းျမွင္း ဇိမ္ႏွင့္ ခံစားေနရ၏။ ႏူးည့ံေသာ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသား၊ ႏုထြားသန္မာလွေသာ လီးတန္၊ သဘာ၀အေလ်ာက္ တစိမ့္စိမ့္ထြက္ေနေသာ ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ားက ႏွစ္ဦးႏွစ္၀လံုး၏ ေမထုန္သံခါသ ကာမစပ္ယွက္ျခင္းအလုပ္ကို က်က္သေရ မဂလၤာ ရွိလွစြာ အေထာက္အကူျပဳေနပါေတာ့သည္။ ကာမဘံုသားမ်ားအဖို႔ ေရႊေငရြ တနာ စည္းစိမ္ဥစၥာ ရာထူးအာဏာေတြ အဘယ္မွ် ျပည့္စံုၾကြယ္၀ပါေစ ကာမသုခေခၚ ကာမဂုဏ္ ဟာတာတာ ျဖစ္လွ်င္ ဘ၀အနာႀကီး နာလွ်က္ လူျဖစ္က်ဳိးမနပ္ ျဖစ္ရတတ္သည္။ စည္းစိမ္ဥစၥာ ရတနာေရႊေငေြ တြ ျပည့္စံုေပါမ်ားျခင္းေၾကာင့္ မာနဘ၀င္ တက္ၾကြခြင့္သာရွိၿပီး၊ ဟဒယဘ၀င္ ရႊင္ျမဴးလွ်က္ အခ်စ္ရမၼက္၏ ထူးျခားေသာ အၿမိဳက္အရသာကိုမူ ခံစားခြင့္ ရမည္မဟုတ္ေပ။ ကာမဆႏၵေတြ မျပည့္၀၍ ႏွလံုးသားထဲ ေဒါမနႆမီးေတြသာ ေလာင္ၿမိဳက္ခံေနရသည္ျဖစ္ရာ ေလာကငရဲတစ္မ်ဳိးပင္ ျဖစ္ေတာ့၏။ သူေတာ္ေကာင္းတို႔အျမင္မွာ ကာမကိစၥသည္ ညစ္ညမ္းစုတ္ပဲ့ေသာ လုပ္ရပ္ျဖစ္သည္ကား မနွ ၏္ ။ သို႔ေသာ္ ထိုသူေတာ္ေကာင္းတို႔သည္ ကာမ၏ အျပစ္ႏွင့္ ညစ္ညမ္းမႈတို႔ကို ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ အေလ့အလာျပဳၿပီးမွ သိၾကားျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ ကာမ၏ အျပစ္ႏွင့္ ညစ္ညမ္းမႈကို ေစ့ေစ့ငွငွ သိျမင္ ပယ္ခြာႏိုင္ေသာ ပုဂိဳလ္အေရအတြက္မွာလည္း သတၱ၀ါ အသေခ်ၤ အနႏၱထဲမွ တစ္ဦးတစ္ေလမွ်သာ ျဖစ္သည္။ ကာမ၏ နယ္ပယ္သတၱိမွာ ဤမွ်အထိ က်ယ္၀န္းနက္ရိႈင္းလွ၏။ သတၱ၀ါ၏ မူလဗီဇဓါတ္ကိုက အသိဥာဏ္ကင္းမဲ့မႈႏွင့္ တြယ္တာတပ္မက္မႈတို႔ ျဖစ္ၾကသည္။ ထိုသဘာ၀တိ္ု႔သည္ စိတ္၏အနက္ စိတ္၏အျမဳေတပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ ယခု ကာမဘံုသား မႏုႆသားေကာင္မ်ား ျဖစ္ၾကသည့္ မတင္ရီႏွင့္ ဂ်စ္တူးတို႔မာွ စိတ္ရွိတိုင္း ကာမအရသာကို ခံစားခြင့္ရေနၾကသည္ျဖစ္ရာ လူ႔ဘ၀ကို အရသာထူးသူမ်ားဟု ကာမတဏွာ နယ္ပယ္ဖက္မွ ေခၚဆိုလိုက ေခၚဆိုႏိုင္သည္။ တိ္ုးတက္ေသာ ကမာၻႀကီးတြင္ ဆင့္ပာြ းတိုးတက္လာေသာ ေ၀ါဟာရ ပညတ္ေတြေၾကာင့္ ထူးဆန္းေသာ ဘ၀ျပသနာေတြ တိုးပြားလာရသည္။ ပညတ္မာယာကြန္ယက္သည္ မႏုႆလူသားေတြကို ေသာကပရိေဒ၀ ဒုကၡ ေဒါမနႆမီးေတြ ေတာက္ေလာင္ေစခ့၏ဲ ။.
518 တဏွာရာဂ အရင္းခံေသာ အခ်စ္သည္လည္း ဒုကၡမီးကို ေတာက္ေလာင္ေစသည္ကား မနွ ၏္ ။ ထိုဒုကၡမီးသည္ပင္ ကာမသတၱ၀ါ မႏုႆပိုးဖလံတုိ႔အတြက္ ေရႊေရာင္ဖန္ဆင္းထားေသာ မာယာေထာင္ေခ်ာက္ႀကီး ျဖစ္ေနပါသည္။ ကာမညႊတ္ကြင္းက လြတ္ကင္းေအာင္ ရုန္းမထြက္ႏိုင္ေသးသမွ် ထိုမာယာ ေထာင္ေခ်ာက္ႀကီးသည္ပင္ မႏုႆသားေကာင္တို႔အတြက္ အလြန္ေပ်ာ္ေမႊ ႔ ႏွစ္ၿခိဳက္စရာ ေကာင္းေသာ အသိုက္အၿမံဳႀကီး ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။ အဓိက ဆိုလိုသည္မွာ ဖမုိတို႔၏ ပင္မအရင္းခံ အခ်စ္ဓါတ္၊ ကာမဓါတ္ခ်ဳိ ႔တဲ့လွ်င္ ေလာကီအျမင္၊ ေလာကီေရးရာ ေလာကီရႈေဒါင့္ဘက္က လူျဖစ္ရႈံးသည္ဟု တည့္တည့္ႀကီး ဆိုလိုက္ခ်င္ပါေတာ့သည္။ ယခုလူျဖစ္ရက်ဳိး နပ္သူႏွစ္ဦးတြင္ တစ္ဦးက ခုတင္ေပၚမွာ ကန္႔လန္႔ျဖတ္ တေစာင္းအေနအထားျဖင့္ ကာမအရသာထူးကို ေမ့ေမ့မူးမူး ခံစားရယူေနသလို၊ တစ္ဦးက မတ္တပ္ရပ္လွ်က္ ေျဖးေျဖးမွန္မွန္ေဆာင့္ကာ ကာမအရသာထူးကို ခံစားရယူေန၏။ အခ်စ္လြန္ ကာမကိစၥတြင္ ခ်ိန္ခငြ ္လွ်ာညီမွ်ေသာ အေပးအယူကိစၥတစ္ရပ္ ကိန္းေအာင္းေနသည္မွာ အလြန္ဆန္းၾကယ္လွ၏။ ယခု မတင္ရီႏွင့္ ဂ်စ္တူးတို႔မာွ သူတျပန္ ကိုယ္တျပန္ အေပးအယူမွ်ေနၾကသည္။ ဤကဲ့သို႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ ဖိုမတစ္စံု၏ ကာမအေပးအယူမွ်တျခင္းကို ေမထုန္သံ၀ါသျပဳျခင္း ၀ါ ကာမစပ္ယွက္ျခင္းဟု ေခၚသည္။ မတင္ရီတစ္ေယာက္ ကာမစည္းစိမ္ထူးႀကီးကို ၿမိန္ၿမိန္ယွက္ယွက္ႀကီး ခံစားေနရာမွ သူမ၏ ဆူၿဖိဳးႏုညက္ေသာ ကိုယ္အထက္ပို္င္းကို ပက္လက္လွန္လိုက္သည္။ တင္ဆံုေအာက္ပိုင္းကိုမူ ေစာေစာက တေစာင္းအေနအထားအတိုင္းပင္ ထား၏။ ကိုယ္အထက္ပို္င္းႏွင့္ ေအာက္ပိုင္းကို လိမ္ဖယ္ရြဲ ႔ေစာင္းသလို ျဖစ္သြားသည့္အတြက္ အထက္ပိုင္းရွိ ေပါင္တံတစ္ေခ်ာင္းက မေျပာပေလာက္ရံု အနည္းငယ္ဟသြားသည္။ မတင္ရီ လက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း ေဘးသို႔ကားထြက္သြား၏။ ႏႈတ္ျဖင့္ ဖြင့္မေျပာေသာ္လည္း မတင္ရီ၏ ကာယ၀ိညတ္အမူအယာက ႏုိ႔ကို ကိုင္ေစခ်င္သည့္အတြက္ ျပသလာေသာ အမူအယာျဖစ္ေၾကာင္း ဂ်စ္တူး အလိုလို သိလိုက္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေထာက္ထားေသာ လက္ႏွစ္ဖက္ကို တင္းအိမို႔ေမာက္ေနေသာ ႏုိ႔အံုေဖးြ ေဖြး ႏုႏုႀကီးႏွစ္မႊာေပၚသို႔ ေျပာင္းတင္လိုက္သည္။ ညီမွ်ေသာ အဆီအသားတို႔ႏငွ ့္ ေပါင္းစပ္ဖြဲ႔စည္းထားေသာ ႏုိႀကီးႏွစ္လံုးက ဆူၿဖိဳးႏုရြေနသည္။ ဂ်စ္တူးက လက္ညိဳးႏွင့္ လက္မကို ၀ိုက္ကားၿပီး ႏုိ႔အံုႀကီး၏ အရင္းမွကိုင္၍ အထက္သို႔ ပင့္တြန္းကာ အားရပါးရ ဆုတ္ေခ်ပြတ္သပ္ေပးရင္း လက္ႏွင့္ ညွစ္ညွစ္ၾကည့္သည္။ ထိုအခါ ႏုိ႔ႀကီးႏွစ္လံုးမွာ ၀င္းအိတင္းေျပာင္လာၿပီး ႏုိ႔သီးေခါင္းေခါင္းညိဳညိဳေလးက ေထာင္မတ္လာသည္။ မွန္မွန္ႀကီး ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေနလွ်က္ကပင္ ကိုယ္ကိုကိုင္း၍ ငံု႔စုိ႔ျပစ္လိုက္သည္။ ျပြတ္ ျပြတ္ ျပြတ္ ျပြတ္ ျပြတ္ ျပြတ္ ျပြတ္ ျပြတ္ ျပြတ္ ျပြတ္ စုိ႔လည္းစို႔၊ လွ်ာျဖားျဖင့္လည္း ေမႊဆြေပးလိုက္ရာ ယားၾကြတုန္ခါေသာ ကာမဓါတ္လိႈင္းႀကီးတစ္ခု မတင္ရီ တစ္ကိုယ္လံုး ဖံုးလႊမ္းသြားသည္။ ထိုကာမလွ်ပ္စစ္လိႈင္းႀကီးသည္ ကာမဗဟိုအေၾကာမ်ား စုေ၀းေပါင္းဆံုရာ ေစာက္ဖုတ္အံုႀကီးဆီသို႔ ဂိတ္ဆံုးအၿပီးသတ္ ရပ္နားသြားသည္။ ထိုအခါ ေစာက္ဖုတ္လိႈဏ္ေခါင္းတစ္ခုလံုး လႈပ္ခတ္တုန္ခါသြားျပန္၏။ ထုိတုန္ခါမႈ လိႈင္းဂယက္က တစ္ကိုယ္လံုးရွိ ရမၼက္ေသြးေတြကို ဆူပြက္ႏိုးထေစျပန္၏။ ဂ်စ္တူးက အဆက္မျပတ္ ဒလစပ္ ဆုတ္ေခ် စုိ႔ေပးေနရာ ကာမရာဂ လိႈင္းဂယက္ေတြလည္း ဒလစပ္ ပြက္ထေနေတာ့၏။ ကာမပင္လယ္ျပင္တြင္ ကိေလသာ ရမၼက္မုန္တိုင္းတို႔ အဟုန္ျပင္းစြာ တိုက္ခတ္ေပေတာ့မည္။ သို႔ျဖစ္ရကား မတင္ရီ၏ ဇီ၀ဓါတ္အစုအေ၀း ရပု ္ခႏၶာတည္းဟူေသာ ၀တၳဳကာမႏွင့္ တဏွာရာဂတည္းဟူေသာ ကိေလသာမဓါတ္မွ ေဇာတည္းဟူေသာ ရဲရင့္တက္ၾကြမႈ၊ အငမ္းမရမႈေတြ ပြင့္ကန္လာေတာ့သည္။ ထိုမွတဆင့္ တဏွာရာဂမာန္ေတြ ျပင္းျပထက္သန္လာေတာ့၏။.
519 ထိုအခါ ခပ္မွန္မွန္ေလး ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေပးေနသည္ကိုပင္ အားရေက်နပ္ျခင္း မရွိေတာ့ အားမလိုအားမရ ရိုးတိုးရြတႀကီး ျဖစ္လာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူမ ဖင္ဆံုႀကီးကို အားရပါးရ ေကာ့၍ ေကာ့၍ ခံလာသည္။ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ညွစ္၍ ညွစ္၍ တင္းခံသည္။ မတင္ရီ၏ ရမၼက္ေဇာၾကြသည့္ ဆႏၵရာဂကို ဂ်စ္တူး သေဘာေပါက္သြား၏။ သည္ေတာ့ ႏုိ႔ႀကီးႏွစ္လံုးကို အေျခမွ တင္းတင္းရင္းရင္း ထိထိမိမိႀကီး ဆုတ္ကိုင္လွ်က္ အသားကုန္ က်ဳံး၍က်ဳံး၍ ေဆာင့္ေတာ့သည္။ ဖြတ္ ဖပ္ ဖြတ္ ဖပ္ ဖြတ္ ဖပ္ ဖြတ္ ဖပ္ အီ အင့္ အား အ ရွီး အီ အင့္ အား အ ရးီွ ေစာက္ဖုတ္ႏွင့္ လီးေတြ႔ထိသံ၊ ရမၼက္လႊမ္းေသာ ညီးညဴသံ၊ ခုတင္လႈပ္သံ၊ ျပင္းထန္ေသာ အသက္ရွဴသံတို႔ျဖင့္ တစ္ခန္းလံုး ေျဗာင္းဆန္ ပြက္ညံေနပါေတာ့သည္။ ဂ်စ္တူးက ေယာက်္ားတို႔၏ စြမ္းရည္ သတိၱကို အစြမ္းကုန္ ျပသသည့္အေနျဖင့္ မီးကုန္ယမ္းကုန္ က်ံဳးက်ဳံးၿပီး တအားေဆာင့္လိုးေနသလို မတင္ရီကလည္း မိန္းမတို႔၏ ဂုဏ္ရည္ကို ပီပီသသ ျပခ်င္လြန္းလွသျဖင့္ ေကာ့၍ တစ္မ်ဳိး၊ ေဆာင့္၍ တစ္ဖံု ၀ိုက္ညွစ္၍ တစ္နည္း မၿငီးရေအာင္ ခံေနပါသည္။ ဖြတ္ ဖြတ္ ဖတ္ ဖြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္ ဖတ္ ဖြတ္ ဖြတ္ အင့္ အ အား အေမ့ အင့္ ကြ်တ္ အင့္ အ အား အေမ့ အင့္ ကြ်တ္ ေဆာင့္ခ်က္ေပါင္း တစ္ရာေက်ာ္ေသာအခါ ႏွစ္ဦးစလံုး ဘယ္လိုမွ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္စမြ ္း မရွိၾကေတာ့ဘဲ သုတ္ရည္ပူေတြ ၿပိဳင္တူ ပန္းထြက္ကုန္ေတာ့သည္။ ေခါင္းေမာ့၊ ခါးမတ္ၿပီး လည္ပင္းေၾကာႀကီးေတြ ေထာင္ထလာသည္အထိ သုတ္ေရေတြကို ညွစ္ထုတ္ၿပီးေသာအခါ ဂ်စ္တူးကိုယ္လံုးႀကီးက မတင္ရီကိုယ္ေပၚ ေမွာက္က်သြားေတာ့သည္။ မိနစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာသည္အထိ မွိန္းေနလိုက္၏။ မွိန္းလို႔အားရၿပီးေနာက္ ဂ်စ္တူးနာရီၾကည့္လို္က္ေသာအခါ ၃နာရီ ၄၅မနိ စ္ ရၿိွပ။ီ မခာြ ခ်င္ ခြာခ်င္ျဖင့္ မတင္ရီကိုယ္ေပၚမွ ခြာလိုက္ၿပီး ေႏြးေထြးစိုစတြ္ေသာ ေစာက္ဖုတ္အေခါင္းအတြင္း၀ယ္ ၿငိမ္သက္စြာ ကိန္းေအာင္းေနေသာ သူ႔လီးတန္ႀကီးကို ဆြႏဲ ႈတ္လုိက္သည္။ ဗြတ္ ဗြပ္ ဗြပ္ ဘြတ္ ဘူ ဗြတ္ ေလသံေတြႏွင့္ ေရာေႏွာ၍ လီးတန္ႀကီးက ကြ်တ္ထြက္လာသည္။ သည္တစ္ခ်ီတြင္ သူ႔လီးႀကီးမွာ မာန္က်သြားပံုရသည္။ မတင္ရီ၏ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို အေလးျပဳ ဦးညႊတ္သည့္ အလား ေပါင္ၾကားထဲတြင္ တန္းလန္းႀကီး ငိုက္ဆင္းေနသည္။ အခုေတာ့ တက္ၾကြေဇာထန္ေသာ ရမၼက္စိတ္ေတြလည္း ၿငိမ္သက္သြားသည္။ စိတ္တိုင္းက် ထင္သလို စားေသာက္ၿပီးေနာက္ ၀အီသြားသည့္အလား၊ စိတ္တြင္းက ေအးေဆးတည္ၿငိမ္သြားသည္။ တစ္ေက်ာ့ျပန္ ေက်ာ့လွ်င္ ေတာ္ေတာ္ေလး အရွိန္ယူရမည္ ျဖစ္သည္။ တစ္ေက်ာ့ျပန္လိုေသာ စိတ္လည္း တဒဂၤကင္းဆိတ္သြားပံုရသည္။ ဂ်စ္တူးက မတင္ရီ၏ တေစာင္းေကြးထားေသာ ဖင္အံုႀကီးေဘးတြင္ ေျခတြေဲ လာင္းခ်ရင္း ထိုင္ေနသည္။ တစ္ကိုယ္လံုး ေလးလံထိုင္းမိႈင္းသြားသည္။ ေစာေစာပိုင္းက အငမ္းမရ တပ္မက္ခဲ့ေသာ ဖင္ဆံုႀကီးကိုပင္ ၾကည့္လို ကိုင္လိုစိတ္ ပါးလွပ္သြား၏။ မတင္ရီခမ်ာလည္း အေတာ္ေလး အေျခအေနဆိုးသြားသည္။ ထရမွာကိုပင္ အားျပတ္သလို ျဖစ္ေန၏။ ဒီအတိုင္းသာ ေျချပစ္လက္ျပစ္ ေနလိုက္ခ်ငေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္ ဂ်စ္တူးက သူမရဲ ႔တရား၀င္ လင္ေယာက်္ားမဟုတ္။ ထိုအေတြးအသိက မတင္ရီစိတ္ထဲ ၀င္ေရာက္လာသည္။ ေစာေစာက ဘာကိုမွ မေတြးမိ၊ ျပင္းထန္ေသာ ရာဂရမၼက္ေဇာက ေမာဟေစာင္ကို ၿခံဳလွ်က္ လူ႔အသိတရား၊ လူ႔က်င့္၀တ္တရားမ်ားကို အေမွာင္ခ် ဖံုးလႊမ္းထား၏။ တဏွာရာဂသည္ သူ႔အလိုလို ျပည့္၀သြားသျဖင့္ တဒဂၤငုတ္လွ်ဳိးေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္။ အခုလို စိတ္အလိုဆႏၵ ျပည့္၀ေက်နပ္ၿပီးကာမွ ပကတိအေျခအေနကို သေဘာေပါက္ နားလည္လာေတာ့၏။ တစ္ေစာင္းအေနအထား ျဖစ္ေနေသာ သူမေအာက္ပိုင္းကို ပက္လက္လွန္လိုက္သည္။.
520 လူတစ္ကိုယ္လံုး ရိုက္ခ်ဳိးခံထားရသလို ျဖစ္ၿပီး အလြန္ပင္ပန္း ႏြမ္းနယ္ေနသည့္အတြက္ မတင္ရီႏႈတ္ဖ်ားက ၿငီးသံသဲ့သဲ့ ထြက္သြား၏။ အင္း အင့္ အင္း ကြ်တ္ ကြ်တ္ သည္ေတာ့မွ ဂ်စ္တူးတစ္ေယာက္ ေနာက္သို႔ လွည့္ၾကည့္မိေတာ့သည္။ သူ႔မ်က္လံုးေတြက ေစာေစာကလို အေရာင္မလက္ေတာ့။ သာမာန္အရာ၀တၳဳတစ္ခုကို သာမန္ၾကည့္ရံုမွ်သာ ျဖစ္ေတာ့၏။ မတင္ရီက လက္တစ္ဖက္ကို ေျမွာက္၍ ေပြ႔ထူေပးရန္ ဟန္အမူအယာျပေတာ့မွ သူမလက္ကိုဆြ၍ဲ ပခံုးမွ ေပြ႔မထူေပးလိုက္၏။ ႏြမ္းလွ်ေသာအၾကည့္ မ်က္၀န္းတို႔ျဖင့္ မတင္ရီက ဂ်စ္တူးကို ၾကည့္၏။ ၿပီးေတာ့ ေက်နပ္စြာ ၿပံဳးသည္။ ကဲ က်မရဲ ႔လူစြမ္းေကာင္း လင္ေတာ္ေမာင္ေလး ေက်နပ္ပလား ဟင္ ဤသို႔ ေျပာရင္း ဂ်စ္တူးလည္ပင္းကို သိုင္းဖက္ကာ နမ္းလိုက္သည္။ ပူေလာင္ေသာ အနမ္းမဟုတ္သည္ကို ဂ်စ္တူး ခစံ ား သိရွိလိုက္သည္။ လင္ ဆိုေသာ စကားကို ေစာေစာက သာယာေက်နပ္မိသေလာက္ အခုေတာ့ ဂ်စ္တူး လန္႔ဖ်တ္သြားသည္။ သူ႔အျဖစ္က မတင္ရီ၏ လင္ငယ္ဘ၀သို႔ ေရာက္ရွိသြား၏။ မတင္ရီ၏ လင္ငယ္မွာ ဂ်စ္တူး ျဖစ္သြားသည္။ မတင္ရီႏွင့္ ဂ်စ္တူးတို႔မွာ မတင္ရီ ေယာက်္ားမရွိခိုက္ ၾကာကူလီ ေမ်ာက္ဇာတ္ခင္း၏။ ေနာက္မီးလင္း ၂ပါးသြား ကျပၾက၏။ ႀကိဳက္ကုန္းျပဇာတ္ ခင္းၾကသည္။ ဂ်စ္တူးတစ္ေယာက္ ၾကာကူလီ မယားခိုးဘ၀သို႔ ေရာက္ရွိသြားေသာ္ သူ႔အျဖစ္ကိုေတြးမိကာ ေခါင္းနပန္းေတြ ႀကီးထြက္သြားသည္။ မမကေတာ့ ေဟာဒီေမာင္ေလးကို အရမ္းခ်စ္ အရမ္းစြသဲြားၿပီကြာ ေနာက္လဲ အခုလို အားရပါးရ လိုးေပးေနာ္ ေနာ္လို႔ မတင္ရီက ပါးစပ္ကလည္းေျပာ၊ လက္ကလည္းေအာက္သို႔ မာန္က် ငိုက္ဆင္းေနေသာ လီးတန္ႀကီးကို ခပ္ဖဖြ ြေလး တယုတယ ဆုပ္ေပးေနသည္။ မတင္ရီ၏ အဆြဓဲ ါတ္အား ေကာင္းလွေသာ သဒၵါရံုႏွင့္ ႏူးညံ့ေသာ လက္ဖ၀ါးအေတြ႔က ၀င္ေရာက္လာေသာ ေၾကာက္စိတ္အေတြးေတြကို ေမာင္းထုတ္ပစ္လိုက္၏။ အမွန္အားျဖင့္ ကာယရုပ္ႏမြ ္း၍ စိတ္လည္း ႏြမ္းလ် က်ဳံ ႔ငယ္သြားျခင္းသား ျဖစ္သည္။ အရိယာသူေတာ္စင္ မဟုတ္သမွ် ကိေလသာ ကာမစိတ္ကို အႏိုင္ယူ လႊမ္းမိုးႏိုင္ေသာ စိတ္ဓါတ္သတၱိမ်ဳိး အလြန္ရာွ းသည္။ ဂ်စ္တူးက မတင္ရီခါးကို သိုင္းဖက္ထားရင္း – မမ ေတာ္ေတာ္ ပင္ပန္းသြားလားဟင္ ေမာင္ေလးေရာ မတင္ရီက ဂ်စ္တူးအေမးကို မေျဖဘဲ ျပန္ေမးလိုက္၏။ အင္း ဂ်စ္တူးက အေထြအထူး မေျဖဘဲ အင္း တစ္လံုးသာ ေျဖလိုက္သည္။ အတူတူ ေမာင္ေလးရဲ ႔ မတင္ရီ အိမ္ေထာင္သက္ တစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ တစ္ခါမွ ဒီလိုအေကာင္းႀကီး ေကာင္းၿပီး ဒီေလာက္ မပင္ပန္းခဲ့ဖူးပါ။ တကယ္ မမ မလိမ္ပါဘူးကြယ္ ဟာ သတိရၿပီ ေနအံုးမမ အမေလးဟဲ့ လန္႔လိုက္တာ ဂ်စ္တူးက အာေမဋိတ္သံႀကီးျဖင့္ ၀မ္းသာအားရ ေျပာလိုက္ေသာအခါ ပင္ပန္းႏြမ္းလ်ေနခိုက္မို႔ မတင္ရီ တကယ္ပင္ လန္႔ျဖန္႔သြားသည္။ ဒီလို မမရ တစ္ည ဦးေလးနဲ႔ ေဒၚေဒၚတို႔ လိုးေနၾကတာကို ေခ်ာင္းၾကည့္မိတယ္ ေတာ္ေတာ္ၾကာတာပဲ ေဒၚေဒၚဆိုရင္ မမလိုပဲ ေမ်ာ့ေနတာပဲ အဲဒီေတာ့ ဦးေလးက သူ႔ေခါင္းရင္း ၾကြက္ေလွ်ာက္ေပၚမွာ တင္ထားတဲ့ ပုလင္းထဲက အေရေတြကို တစ္ခြက္စီ ငဲွ႔ၿပီး ေသာက္ၾကတယ္ ၿပီးေတာ့ တစ္ခ်ီျပန္ခ်ၾကတယ္ေလ အမယ္ ေဒၚေဒၚ အေပၚကေတာင္ တက္ၿပီး ခ်ေပးတာဗ် ဒါနဲ႔ ေနာက္ရက္ေတြက် ကြ်န္ေတာ္လဲ အဲဒီပုလင္းကို ဖြင့္ၿပီး နမ္းၾကည့္တယ္ ေတာအရက္နံ႔ထြက္ေနတယ္ ဒါေပမယ့္ အေရာင္က အျဖဴေရာင္ မဟုတ္ဘူး ေသြးေရာင္ ၿပီးေတာ့ ဘာေကာင္ရဲ ႔ လဥနဲ႔ လီးတန္လဲ မသိဘူး အဲဒီ ပုလင္းထဲမွာ စိမ္ထားတာ အဲဒါ ကြ်န္ေတာ္ သြားယူမယ္ ဂ်စ္တူးက ေျပာေျပာဆိုဆို ထိုင္ေနရာမွ ျဗဳန္းကနဲ ထလိုက္ၿပီး၊ အေပၚထပ္တက္သြားသည္။ ဂ်စ္တူးစကားေၾကာင့္ မတင္ရီ ရင္ထိတ္သြား၏။.
521 ဒီေဆးေတြတိုက္ၿပီး တစ္ခ်ီထပ္ခ်မယ္ဆိုရင္ ဒုကၡဟု ေတြးလိုက္မိ၏။ ေနာက္တစ္ခ်ီမ်ား ထပ္ခ်မည္ဆိုလွ်င္ မတင္ရီတစ္ေယာက္ ကိုယ့္ေျခေထာက္ႏွင့္ကိုယ္ မျပန္ႏိုင္ဘဲ ေပြ႔ထုတ္ရမည့္ကိန္း ျဖစ္ေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္ ဘာေျပာေျပာ၊ လူတစ္ကိုယ္လံုး ႏံုးေခြေနၿပီျဖစ္၍ ဂ်စ္တူးေျပာသည့္ ေဆးကိုေတာ့ ေသာက္ခ်င္သည္။ အရက္ေသာက္လွ်င္ ေသြးၾကြ စိတ္ေပ်ာ္ေၾကာင္း မတင္ရီ သိထားသည္။ မၾကာခင္မာွ ပင္ ဂ်စ္တူးတစ္ေယာက္ ဖန္ခကြ္ႏွစ္လံုးႏွင့္ ပုလင္းကို္င္၍ ေရာက္လာသည္။ ဖန္ခကြ္အျပည့္နီးပါးထည့္၍ မတင္ရီကို ေသာက္ခို္င္းသည္။ ၿပီးေတာ့ သူလည္း ေသာက္သည္။ ေတာအရက္နံ႔သာမက လူပ်ံေတာ္ ေသြးေဆးနံ႔ႏငွ ့္ အျခားအနံ႔တစ္မ်ဳိးပါ သင္းသင္းပ်ံ ႔ပ်ံ ႔ေလး ထြကေနသည္။ ရင္ေခါင္းထဲ ပူဆင္းသြားၿပီး တစ္ကိုယ္လံုး ေႏးြ ေထြးရွိန္းျမသြားသည္။ လူလည္း သိသိသာသာ ေပါ့ပါး လန္းဆန္းသြားသည္။ ေဆးအရက္က သိသိသာသာပင္ အစြမ္းျပလွ်က္ ရွိသည္။ တစ္ကို္ယ္လံုး ေႏးြ ေထြးလာရံုမွ်မက ပါးျပင္တစ္ခုလံုး ေသြးေရာင္လႊမ္းသြားသည္။ ေသာက္ဦးမလားဟင္ မမ မတင္ရီ ေသာက္လိုက္ခ်င္ေသးသည္။ သို႔ေသာ္ ႏွစ္ခကြ္ အျပည့္ထည့္လိုက္သျဖင့္ ပုလင္းက သိသိသာသာသာ ေဟာက္ထြက္သြားသည္။ ေလ်ာ့ေနေသာ ပုလင္းကိုၾကည့္၍ ဂ်စ္တူး ျပသနာတက္မည္စိုးကာ – ေသာက္ေတာ့ ေသာက္ခ်င္တယ္ ဒါေပမဲ့ ေမာင္ေလး ဦးေလး ရိပ္မိသြားရင္ ျပသနာတက္မွာစိုးလို႔ ဟာ ရတယ္ ဒါက ေခါင္းရင္းက ပုလင္း မဟုတ္ဘူး ကြ်န္းေသတၱာႀကီးထဲမွာ သိမ္းထားတဲ့ ပုလင္း အမ်ားႀကီးပဲ ရာခ်ီၿပီးေတာ့ ရွိတာ ဒီပုလင္း ေလ်ာ့တာေလာက္ကို ဦးေလး မသိႏိုင္ပါဘး မမရာ ေရာ့ ေသာက္ ဂ်စ္တးက ဖန္ခကြ္ထဲ ေလာင္းထည့္ျပန္သည္။ တစ္၀က္ေလာက္ ေရာက္ေသာအခါ ေတာ္ ေတာ္ၿပီ ေမာင္ေလး မ်ားရင္ မူးကုန္လိမ့္မယ္ အတိုင္းအဆနဲ႔ပဲ ေကာင္းတယ္ မင္းလဲ ဒီေလာက္ဆို ေတာ္ေတာ့ အခုေတာင္ ရစ္တစ္တစ္၊ ၾကြတတ ျဖစ္လာၿပီ ျဖစ္၍ အမူးလြန္လွ်င္ ျပသနာေတြ အႀကီးအက်ယ္ တက္ကုန္ေပလိမ့္မည္။ အရက္ႏွင့္ ရမၼက္သည္ ကမာၻ႔မဟာမိတ္ျဖစ္ေၾကာင္း အေတြ႔အႀကံဳ ႏုနယ္သည့္ ဂ်စ္တူးထက္ မတင္ရီက ပိုသိ၏။ ဂ်စ္တူးက မတင္ရီ ျပသေလာက္ပင္ သူ႔ခြက္ထဲ ထည့္လိုက္သည္။ ႏွစ္ေယာက္သား ၿပိဳင္တူ ေမာ့ခ်လိုက္ၾကသည္။ ၿပီးေတာ့ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ ၾကည့္ရင္း ၿပံဳးလိုက္ၾက၏။ ႏွစ္ေယာက္စလံုး စိတ္ေတြ ျမဴးၾကြလာသည္။ ေစာေစာက ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္မႈေတြ ဘယ္ဆီမ်ား ေပ်ာက္ကြယ္ကုန္ၿပီ မသိ။ ႏွစ္ေယာက္လံုး၏ မ်က္လံုးအစံုမွာ အခ်စ္ရည္ အခ်စ္ေသြးတို႔ျဖင့္ ျပည့္လွ်မ္း စိုလက္လာ၏။ ဂ်စ္တူးက မတင္ရီကို ေပြ႔ဖက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းအစံုကို ျပင္းျပင္းရွရွ နမ္းစုပ္လုိက္သည္။ မတင္ရီကလည္း ဂ်စ္တူးကို ျပန္ဖက္ထား၏။ ဂ်စ္တူးလက္ေတြက ေပါင္ၾကားရွိ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးေပၚသို႔ ေရာက္လာျပန္သည္။ ခပ္ဖဖြ ြေလး ပြတ္ေပးေနစဥ္ မတင္ရီ သတိ၀င္လာၿပီး ဂ်စ္တူးလက္ကို ဆြဖဲ ယ္ကာ — ေတာ္ ေတာ္အံုးကြ ေမာင္ေလး မဆင္မျခင္လုပ္လြန္းရင္ ျပသနာေတြ တက္ကုန္မယ္ ဒီေန႔အဖို႔ ဒီေလာက္ဆို ေက်နပ္ေတာ့ေနာ္ ၿပီးေတာ့ အခ်ိန္လဲ အေတာ္ၾကာသြားၿပီ မမ ထမင္းဟင္းတည္ အ၀တ္ေလွ်ာ္ ေရခ်ဳိးရအံုးမယ္ သမီးလဲ သူ႔အေဒၚအိမ္က မၾကာခင္ ျပန္လာေတာ့မွာ ေလးနာရီထိုးဖို႔ ငါးမိနစ္ပဲ လိုေတာ့တယ္ မတင္ရီ စကားေတြက အက်ဳိးအေၾကာင္း ဆီေလ်ာ္ေနသျဖင့္ ဂ်စ္တူး ေရွ႔ဆက္မတိုးေတာ့။ ဒီေလာက္ အားရေအာင္ လိုးၿပီးမွေတာ့ ေက်နပ္သင့္ၿပီဟု ေတြးမိ၏။ ၾကာၾကာ၀ါးမည့္သြား အရိုးၾကည့္ေရွာင္ ဆိုသည့္ စကားပုံလည္း ရွိထားသည္ မဟုတ္လား။ သို႔တိုင္ ဂ်စ္တးက မတင္ရီကို ဖက္ထားဆဲေတာ့ ရွိေနေသး၏။ တစ္ေအာင့္ေနမွ မတင္ရီကို မတ္တပ္ရပ္ေစၿပီး မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ဖက္ထား၏။ ၿပီးေတာ့ ပါးကိုဆြေဲ မာ့ကာ အထပ္ထပ္ အခါခါ နမ္းသည္။.
522 ၿပီးေတာ့ — နီေထြးဖူးအာေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းအစံုကို အၾကာႀကီး စုပ္သည္။ မတင္ရီ လက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း ဂ်စ္တူးခါးကို ျပန္ဖက္ထားသည္။ ေစာေစာက ငိုက္ကေနေသာ လီးတန္ႀကီးမွာ အရက္ရွိန္ႏွင့္ ရမၼက္အရွိန္ေၾကာင့္ တဖန္ႏိုးၾကြလာျပန္သည္။ တျဖည္းျဖည္း ေထာင္မတ္လာျပန္သည္။ လီးတန္ႀကီးက မတင္ရီေပါင္ၾကားရွိ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ထိုးေကာ္ပင့္ေထာက္သလို ျဖစ္ေနရာ မတင္ရီလည္း စိတ္ေတြ ႏိုးၾကြလာ၏။ ေတာ္ ေတာ္ပါအံုး ေမာင္ေလးရယ္ေနာ္ အက္ကြတဲုန္ယင္ေသာ အသံျဖင့္ မတင္ရီက ေျပာ၏။ သည္ေတာ့မွ ဂ်စ္တူးက ဖက္ထားေသာလက္ကို ရုတ္လိုက္ၿပီး လူခ်င္းခြာလိုက္သည္။ မတင္ရီက ခုတင္ေျခရင္းရွိ ထမီႏွင့္ အကၤ် ီကို ကုန္းေကာက္ေနစဥ္ — မမ ခဏ ခဏေနာ္ ဂ်စ္တူးက ကုန္းေနေသာ မတင္ရီေက်ာျပင္ကို လက္ႏွင့္ဖိထားရင္း ေျပာ၏။ မတင္ရီကလည္း ဂ်စ္တူးေျပာသည့္အတိုင္း ေနလိုက္သည္။ ထိုလွ်ပ္တျပက္ အခိုက္အတြင္းမွာပင္ ဂ်စ္တူးက ေထာင္မတ္ေနေသာ သူ႔လီးႀကီးကို အေသအခ်ာကိုင္၍ ေဖာင္းအားျပဴးတစ္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲ ႏွစ္သြင္းလိုက္သည္။ ဖြပ္ ဖြတ္ ဖြစ္ ဖြပ္ ဖပ္ ဖပ္ အိ အိ အင့္ အင္း အင့္ အေမ့ အရွိန္ႏွင့္ ေဆာင္းသြင္းျခင္း ခံလိုက္ရသည့္အတြက္ ကုန္းထားေသာ မတင္ရီခါးမွာ အနည္းငယ္ ေကာ့မတ္သြား၏။ မၾကာခင္မွာပင္ ဂ်စ္တူးက သူ႔လီးတန္ႀကီးကို ျပန္ႏႈတ္လိုက္သည္။ ဖြစ္ ဖြစ္ ဖြတ္ ျဗစ္ ျဗစ္ ဖြတ္ လီးႀကီး ကြ်တ္ထြက္သြားသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ မတင္ရီ ရင္ဘတ္မွ ပင့္မၿပီး ျပန္မတ္ေပးလိုက္သည္။ အဟဲ ဟဲ အဲဒါ အဆစ္ေပါ့ မမရာ ဆက္မ်ား လိုးေလဦးမလားဟု ေတြးပူေနရာမွ ဂ်စ္တူးစကားေၾကာင့္ အခုမွ ၿပံဳးႏိုင္သြား၏။ ဂ်စ္တူး၏ ေနာက္ပံုေလးကိုလည္း စိတ္ထဲက ခ်စ္မိသြားသည္။ ဟြန္း ေတာ္ေတာ္ကိုကဲ ေနာက္က်မွ မလိုးႏိုင္ရင္ ေဟာဒီလိုကို ေဆာင့္ခ်ဳိးပစ္လိုက္မယ္ သိလား မတင္ရီက ဂ်စ္တူးလီးတန္ႀကီးကို ညာလက္ႏွင့္ ဖမ္းဆုပ္၍ ၀က္အူရစ္သလို ညွပ္လိမ္လိုက္ၿပီး ခ်ဳိးသည့္ပံုကို လုပ္ျပလိုက္၏။ စိန္လိုက္ေလ စိန္လိုက္ ဂ်စ္တူးကလည္း အညံ့မခံဘဲ မတင္ရီ၏ ႏုိ႔ႀကီးႏွစ္လံုးကို ကိုင္ဆြေဲ ခ်မြကာ ေျပာသည္။ မမ အ၀တ္အစား ၀တ္ပါရေစကြာ သည္တစ္ခါေတာ့ ဂ်စ္တူး တကယ္လႊတ္ေပးလိုက္သည္။ မတင္ရီက ထမီကို တစ္ခ်က္ ျဖန္႔ခါၿပီး ၀တ္လိုက္၏။ ထို႔ေနာက္ အကၤ် ီ၀တ္သည္။ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ျဖစ္ေအာင္ အေသအခ်ာ ျပဳျပင္၏။ ဆံပင္ကိုလည္း အေသအခ်ာ ျပန္ထံုးသည္။ ဟယ္ ေတာ့ ပူ ပူစီမ အဟစ္ ဟယ္ နာရီေပါင္းမ်ားစြာ လိုးၾကခံၾကၿပီးကာမွ ပူစီမကို သတိရမိေသာ အျဖစ္ကို ေတြးမိကာ တခစ္ခစ္ႏွင့္ ရယ္ေမာမိပါေတာ့သည္။ ဒီကေရွ႔ ပူစီမကို အၿငိမ္းစားေပးေတာ့မယ္။ သူ႔ထက္ အဆေပါင္း သိန္းသန္းကုေဋကဋာ ေကာင္းလြန္းလွေသာ ဂ်စ္တူးကို ေတြ႔ထားၿပီးျဖစ္၏။ ကဲ ေမာင္ေလး မမ ျပန္မယ္ေနာ္ ဣေျႏၵရရ ပိပိရိရိေန သိလား ဟုတ္ကဲ့ပါ မမရ ဂ်စ္တူးက မတင္ရီ၏ ထြားကား အိစက္ေနေသာ ဖင္ဆံုႀကီးကို လက္၀ါးႏွင့္ ညွစ္ဆုတ္ ပုတ္ရိုက္၍ က်ီစယ္ရင္းေျပာသည္။ ထို႔ေနာက္ သူမလာခဲ့သည့္ လမ္းအတုိင္း ဣေျႏၵရရ ျပန္ထြက္သြားသည္။ ဂ်စ္တူးသည္ ပုဆိုးေကာက္ၿပီး အျပာစာအုပ္မ်ားကုိ စီထပ္သိမ္းဆည္းကာ တဘက္တစ္ထည္ ပုခံုးေပၚတင္လွ်က္ ေရခ်ဳိးရန္ ထြက္လာခ့ေဲ တာ့သည္။ ညေန ၆နာရီခန္႔ အခ်ိန္ေလာက္တြင္ ဂ်စ္တူး ဦးေလးတို႔ ေတာက ျပန္လာၾက၏။ ေန႔လည္က မတင္ရီႏွင့္ ကာမစစ္ပြဲအၿပိဳင္ ဆင္ႏႊဲေနၾကသည္ျဖစ္၍ ေရခ်ဳိးၿပီး ခဏအၾကာတြင္ ဂ်စ္တူး အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။ တစ္ေရးႏိုးေသာအခါ ဂ်စ္တူးတစ္ကိုယ္လံုး အားအင္ေတြ ျပည့္၀ၿပီး လန္းဆန္းေနသည္။ ဂ်စ္တူးတစ္ေယာက္ သူ႔ဦးေလး၏ ေဆးအရက္ကို အေတာ္အထင္ႀကီးသြားသည္။ ဒီေဆးအရက္မ်ဳိး ေသာက္ၿပီး မိန္းမခ်လို႔ကေတာ့ တစ္ညလံုးေတာင္ ခ်ႏိုင္လိမ့္မည္ ထင္သည္။.
523 သားက ဒီေန႔မွ ထူးထူးဆန္းဆန္း အိပ္လို႔ပါလား ဟုတ္ကဲ့ ေဒၚေဒၚ စာဖတ္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္ အဟင္း ဟင္း ဂ်စ္တူး အေဒၚက ခါတိုင္းလိုပင္ ရိုးရုိးတန္းတန္း ေမးလိုက္ျခင္း ျဖစ္ေသာ္လည္း ကိုယ့္အေၾကာင္းႏွင့္ကိုယ္ မရိုးမသား ျပဳလုပ္ထားေသာ ဂ်စ္တူးတစ္ေယာက္ မလံုမလဲျဖစ္ကာ မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုး ေႏးြ ကနဲ ရွိန္းကနဲ ျဖစ္သြား၏။ ေဒၚေဒၚ ကြ်န္ေတာ္ ထြန္းရီိတို႔အိမ္ ခဏသြားအံုးမယ္ ေအးေအး မိုးေတာ့ မခ်ဳပ္နဲ႔ေနာ ္ ဟုတ္ကဲ့ပါ ဂ်စ္တူးတစ္ေယာက္ အစီအစဥ္ မရွိပါဘဲ ေန႔လည္က ျပစ္မႈႀကီးေၾကာင့္ စိတ္ထဲမလံု၍ ထြက္လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထြန္းရီႏွင့္ ဂ်စ္တူးတို႔က ေက်ာင္းေနဖက္ သူငယ္ခ်င္း၊ စီးပြားေရး အေျခအေနေၾကာင့္ မႏွစ္ကမွ ေက်ာင္းထြက္လိုက္သည္။ သူတို႔အိမ္က ရြာအေနာက္ပို္င္းမွာ ျဖစ္သည္။ ထြန္းရီတို႔က အရက္ခ်က္ေရာင္း၏။ စံခ်ိန္မွီ အရည္အေသြးေကာင္းသည့္အတြက္ အနီးအပါးရြာေတြကပါ လာေရာက္၀ယ္ယူၾကသည္။ ဂ်စ္တူးေရာက္သြားေတာ့ စက္ဘီးကယ္ရီယာခံုေပၚတြင္ ဧရာမပလတ္စတစ္ပံုးႀကီးတင္ ၍ ႀကိဳးႏွင့္ခ်ည္တုတ္ေနသည္။ ထြန္းရီက သူ႔အလုပ္ႏွင့္သူမို႔ ဂ်စ္တူးေရာက္လာတာကို မသိ။ ေဟ့ေကာင္ႀကီး အဲဒါ ဘယ္သြားပို႔ရမွာလဲ ဂ်စ္တူး အသံၾကားမွ ထြန္းရီက — ဟာ ေခြးေကာင္ အသံမေပး ဘာမေပးနဲ႔ အေနာက္ရြာ သြားပို႔မလို႔ကြ ေန၀င္ေတာ့မွာဆိုေတာ့ အေဖာ္ရေအာင္ လိုက္ခဲ့စမ္းပါကြာ ေအး ေအး လိုက္ခဲ့မယ္ အေဒၚတို႔ စိတ္ပူေနမွာစိုးလို႔ အိမ္ျပန္ေျပာလိုက္ဦးမယ္ တင္စရာ ရွိေသးလား ငါ ဘီးယူခဲ့မယ္ ေအး ရွိေသးတယ္ ဂ်စ္တူး အိမ္တစ္ေခါက္ျပန္၏။ သူ႔ဦးေလးႏွင့္ အေဒၚကိုေျပာ၍ စက္ဘီးယူၿပီး ျပန္ထြက္လာသည္။ ဂ်စ္တူး ဦးေလးႏွင့္ ထြန္းရီ အေဖတို႔က ညီအကိုအရင္းလို ခ်စ္ခင္ၾကသည္။ ဂ်စ္တူးဦးေလးကလည္း မၾကာမၾကာ အရက္ဦးေရ၀ယ္ေလ့ရွိသည္။ တစ္ခါ၀ယ္လွ်င္ ပုလင္း၅၀ခန္႔ ျဖစ္သည္။ ထိုအရက္ဦးေရႏွင့္ ေသာက္ေဆး စိမ္ေဆး အားေဆးမ်ား ေဖာ္စပ္သည္။ ထုိ႔အျပင္ အရက္ခ်က္နည္းကိုလည္း စနစ္တက်သင္ၾကားထားၿပီး၊ ေတာထဲကတဲမွာ ခ်က္၏။ အရက္ေတာ့မဟုတ္၊ သမုန္းေတာေရွာက္မိုး၊ ဥသွ်စ္ အစရွိေသာ ေဆးဘက္၀င္ အပင္အေခါက္ အရြက္ေတြကို ထန္းလ်က္ႏွင့္စိမ္ၿပီး အရက္ခ်က္နည္းအတိုင္း ခ်က္ယူျခင္း ျဖစ္သည္။ ဂ်စ္တူးႏွင့္ ထြန္းရီတို႔ စက္ဘီးကိုယ္စီျဖင့္ အေနာက္ရြာဘက္ ထြက္လာခဲ့သည္။ သူတို႔ရြာႏွင့္ အေနာက္ရြာက ၂မိုင္ေက်ာ္ခန္႔ ေ၀း၏။ ႏွစ္ရြာၾကားတြင္ သံုးေရအတြက္ အသံုးျပဳသည့္ ဆည္ေပါက္တစ္ခု ရွိသည္။ ကန္ေလာက္မက၊ ဆည္ေလာက္လည္း မႀကီးသျဖင့္ ဆည္ေပါက္ဟု ေခၚျခင္းျဖစ္၏။ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုးေရ ရွိေသာ္လည္း ဆပ္ျပာၾကမ္းေပါက္ေသာ ေျမမို႔ ေသာက္မရ၊ ႏြားစာေကြ်းရန္ႏွင့္ ခ်ဳိးေရအျဖစ္သာ သံုးလို႔ရသည္။ ဆည္ေပါက္နားအေရာက္တြင္ ေရစည္တိုက္လာေသာ မ၀င္းခင္ႏွင့္ ေတြ႔၏။ မ၀င္းခင္က အသားညိဳညိဳ ၊ ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ လံုးႀကီးေပါက္လွ အမ်ဳိးအစားျဖစ္သည္။ အ၀ါညိဳေရာင္သမ္းၿပီး စိုေျပေခ်ာမြတ္ေသာ အသားအေရမ်ဳိး ျဖစ္၏။ အသက္က ၂၈ႏွစ္ေလာက္ ရွိၿပီမို႔ ဂ်စ္တူးထက္ ၁၀ႏွစ္ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ႀကီးမည္။ ေန႔လည္ကပင္ သူ႔လူပ်ဳိႏုႏုထြတ္ထြတ္ဘ၀ကို မတင္ရီ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးလိုးၿပီး ခ၀ါခ် သိဒိၵတင္ၿပီးၿပီမို႔ ေစာက္ဖုတ္အေၾကာင္း ပူပူေႏးြ ေႏြးႀကီး သိထားေသာ ဂ်စ္တူးက ေစာက္ဖုတ္ပါေသာ မိန္းမေတြကိုၾကည့္လွ်င္ ေထာင့္ငါးရာဗို႔အားျဖင့္ ၾကည့္မိေတာ့၏။ ယခင္လို ရွက္ရြံ ႔ျခင္း မရွိေတာ့။ ေခၚေတာကုလားလို မရိုင္းသည့္တိုင္ မဓာတ္၏ သေဘာသဘာ၀ကို ၾကည့္ရင္းျဖင့္ပင္ ေ၀ဖန္ပိုင္းျခား ျဖစ္သြားသည္။ ဟဲ့ ထြန္းရီ ေန၀င္ခါနီးမွ ဘယ္တံုး မ၀င္းခင္က ေရစည္ကို ေက်ာမွီရင္း ဒူးေထာင္ေပါင္ကားထိုင္လွ်က္ ႏြားေမာင္ေနရာမွ လွမ္းေမး၏။ ဂ်စ္တူးႏွင့္ ေမးထူးေခၚေျပာမွ်သာ ျဖစ္၍ ထြန္းရီေလာက္ မရင္းႏွီးသျဖင့္ ထြန္းရီကိုသာ နာမည္တပ္၍ ေမးလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။.
524 အေနာက္ရြာ အရက္သြားပို႔မလို႔ မမ ဟင္း နင္တို႔ဟာ အခုခ်ိန္ႀကီးက်မွ မ၀င္းခင္က မၾကာခင္ ေမွာင္ရီပ်ဳိးေတာ့မည္ကို ရည္ရြယ္၍ ေျပာလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထမီကို ခပ္တိုတို ၀တ္ထားသျဖင့္ ဒူးေခါင္းစပ္ ေအာက္ပိုင္းရွိ တင္းရင္းညိဳ၀င္းေနေသာ ေျခသလံုးသားေတြကို ဂ်စ္တူးက ၾကည့္ျဖစ္ေအာင္ ၾကည့္လိုက္သည္။ ထြန္းရီေရ ည လာျဖစ္ေအာင္ လာေနာ္ လက္ဖက္သုတ္ထားမယ္ အင္းပါ မ၀င္းခင္က ထြန္းရီကို ဦးတည္၍ ေျပာသည္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔မ်က္၀န္းထဲတြင္ ထြန္းရီႏွင့္ သူမတို႔ ခ်ိန္ဆက္ရွိထားေသာ အထာသေကၤတေတြပါ၏။ ထို မရိုးသားေသာ အထာသေကၤတမ်ားကို ၾကည့္၍ မ၀င္းခင္ႏွင့္ ထြန္းရီတို႔ ညိေနပံုရေၾကာင္း ဂ်စ္တူးက ရိပ္မိလိုက္သည္။ ႏွစ္ေယာက္သား စကားတေျပာေျပာႏွင့္ စက္ဘီးကို ဂရုစိုက္နင္းလာၾကရင္း ဂ်စ္တူးက ေျပာလက္စ စကားကို ေဖာက္၍ — ေဟ့ေကာင္ မ၀င္းခင္ ကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္က မိုက္တယ္ေနာ္ ေဆာ္ခ်င္စရာႀကီး ၿပီးေတာ့ မင္းကိုၾကည့္တဲ့ အၾကည့္က မရိုးသားဘူးဗ် မင္းကို အသဲအသန္ ႀကိဳက္ေနတဲ့ ပံုႀကီး ငါ့ကိုေတာင္ စကားထဲ ထည့္မေျပာဘူး ၿပီးေတာ့ သူ႔ေယာက်္ားကလဲ ေရႊေတာဘက္ တက္သြားတယ္ဆို ဟား မင္းအတြက္ အကြက္ပဲေဟ့ လက္ဖက္သုတ္လဲ အုပ္ရင္း ေစာက္ဖုတ္ႀကီးလဲ လုပ္ရင္းေပါ့ကြာ ဟား ဟား ဂ်စ္တူး၏ ေျမွာက္ပင့္သံပါေသာ အေျပာေၾကာင့္ ထြန္းရီသေဘာေတြ က်သြားသည္။ သူ႔ကိုယ္သူလည္း အထင္ႀကီးသြား၏။ ထြန္းရီဆိုတဲ့ေကာင္က ေျမွာက္ေပးလွ်င္ ေဂြးေပၚေအာက္ ကတတ္သည့္ လူမ်ဳိး။ မ၀င္းခင္ႏွင့္ သူႏွင့္ ျဖစ္ၾကပံုကို ၾကြားခ်င္လာသည္။ ထြန္းရီ အသက္က ဂ်စ္တူးထက္ တစ္ႏွစ္ ေက်ာ္ေက်ာ္ႀကီးသျဖင့္ အေမႊးအေတာင္စံုသည့္ လူပ်ဳိျဖစ္ေနၿပီ မဟုတ္လား။ ေဟ့ေကာင္ ဘယ့္ႏွယ္လဲ ေတာင့္ေတာင့္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ ညိဳေခ်ာႀကီးဗ် ဂ်စ္တူးက ထပ္ဆြသည္။ နဂုိကမွ ၾကြားခ်င္လွေသာ ထြန္းရီက မင္းေျပာတာကမွ ေနာက္က်ေနေသးတယ္ မ၀င္းခင္နဲ႔ ငါနဲ႔ ခ်ိန္းခ်ိန္းေတြ႔တာ အခါ ၂၀မကေတာ့ဘူး ဟဲ ဟဲ ဟား တယ္ဟုတ္ပါလား လုပ္ လုပ္စမ္းပါအံုး ဇာတ္လမ္းေလး ေျပာျပပါအံုး ဟ မင္းနဲ႔မွ သိပ္မေတြ႔ရပကဲြ ဘယ္လိုလုပ္ ေျပာရမွာလဲ ဟုတ္ေတာ့လည္း ဟုတ္၏။ ေက်ာင္းပိတ္ကတည္းက ဂ်စ္တူးတစ္ေယာက္ အိမ္တြင္းေအာင္းၿပီး အျပာစာအုပ္ေတြခ်ည္း လိွမ့္ဖတ္ေနသည္ ျဖစ္ရာ အခုမွ ထြန္းရီႏွင့္ ေတြ႔ႀကံဳျခင္း ျဖစ္သည္။ ေအး ေအး လုပ္ပါ လုပ္ပါ အခု ေတြ႔ၿပီပဲ ဆရာရယ္ ဆရာ့ဇာတ္လမ္းေလး ေျပာျပပါအံုး ဂ်စ္တူး တကယ္ သိခ်င္ပါသည္။ သူ႔မွာေတာ့ ဒီေန႔က်မွသာ မိန္းမေစာက္ဖုတ္ကို လိုးဖူးျခင္း ျဖစ္၏။ အခု ထြန္းရီက သူႏွင့္ မ၀င္းခင္တို႔ ခ်ိန္းခ်ိန္းေတြကာ အခါ၂၀ မကေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ ဒီအခ်က္မွာ သူ႔ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ သာသြား၏။ အိမ္ခ်င္းကလည္း ကပ္လွ်က္ မလံုမၿခံဳ စည္းရိုးသာ ျခားထားသျဖင့္ ထြန္းရီေျပာတာ လံုး၀ ျဖစ္ႏို္င္သည္။ ၿပီးေတာ့ — မ၀င္းခင္ ေယာက်္ားက အရက္သမား။ ထြန္းရီက ဘာစကားမွ မေျပာဘဲ စက္ဘီးကိုသာ သဲႀကီးမဲႀကီး နင္းေနသျဖင့္ — ေဟ့ေကာင္ ေျပာေလကြာ အခ်င္းခ်င္း ေစ်းကိုင္ မေနနဲ႔ ဂ်စ္တူးက အျမင္ကပ္လာသျဖင့္ ခပ္ဆတ္ဆတ္ ေျပာလိုက္သည္။ ေအးပါဟ ခ်ီးမွပဲ ေရွ႔လဲၾကည့္အံုး သူမ်ားရြာေပါက္ ေရာက္ေနၿပီ အျပန္က်မွ ေအးေအးေဆးေဆး ေျပာၾကမယ္ အုိေက အိုေက ႏွစ္ေယာက္သား အရက္ပံုးေတြ အပ္ၿပီး၊ စက္ဘီးကို ခပ္သုတ္သုတ္ နင္းလာၾကရာ ရြာအနီးသို႔ ျပန္ေရာက္လာ၏။ ရြာအ၀င္ေပါက္ႏွင့္ မနီးမေ၀းရွိ ကုကၠိဳပင္ႀကီး ေအာက္တြင္ ေခတၱနားလိုက္ၾကသည္။ ေဟ့ေကာင္ ေျပာေတာ့ ဂ်စ္တူးက ကြပ္ျပစ္ေပၚ ထိုင္မိလွ်င္ပဲ ေလာေဆာ္ေတာ့၏။.
525 အင္း အခါ ၂၀ဆိုေတာ့ ဘယ္ကစေျပာရပါ့ ပထမဆံုး စျဖစ္ပံုကို ေျပာျပကြာ ေအး ေအး သူနဲ႔ငါနဲ႔ သူ႔အေမ ေဒၚလွၾကည္ ေသလို႔ သၿဂိဳလ္တဲ့ေန႔ကစၿပီး ျဖစ္တာပကဲြာ ၀ါ စလိုးၾကတာေပါ့ကြာ ဟား ဟား မေအလိုးႏွယ္ဗ်ာ ၀ါေတြ ဘာေတြနဲ႔ လွ်ာရွည္လိုက္တာ ဂ်စ္တူးက တကယ္ပင္ စိတ္တိုလာ၍ ျပစ္ျပစ္ႏွစ္ႏွစ္ ဆဲထည့္လိုက္သည္။ ေအး ေအး ဒီလို ဒီလို ၿပီးပါၿပီ အျပာစာအုပ္ေသးေသးေလးေတြရဲ ႔ထံုးစံအတိုင္း ဇာတ္လမ္းက တစ္ပိုင္းတစ္စနဲ႔ ရပ္သြားတယ္ဗ်ာ ထြန္းရီေျပာတဲ့ မ၀င္းခင္အေၾကာင္း ကိုယ့္စိတ္ကူးနဲ႔ကိုယ္သာ အေတြးကြန္႔ျမဴၾကပါေတာ့ ဟီး လည္ပတ္ရန္{ ဒီမွာ } သြားလိုက္ပါ အပ်ဳိႀကီးမမ မမျဖဴက အသက္ ၃၀ နီးပါး ရွိေနၿပီ ။ အပ်ဳိႀကီးဆိုတာေတာင္မွ အေတာ္ပင္ဟိုင္းေနၿပီဟု ေျပာရမည္ ။ မမျဖဴ က အေတာ္လွသည္ ။ အသားျဖဴ ျဖဴ ႏွင္႔ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္က ဗြီဒီယိုမင္းသမီးေတြလိုလွသည္ ။ အခ်ဳိးက်သည္။ သူကို ႀကိဳက္တဲသူေတြ ရွိမွာပဲ ။ ဘာလိုသူက မယူခဲတာလဲ ဆိုေသာ အေတြးေတြက ဖိုးခ်ဳိ ေခါင္းထဲ မၾကာခဏ ေရာက္လာေနက်ေပါ။ ဖိုးခ်ဳိ အသက္ ၂၀ ထဲေရာက္ေနၿပီ ။ မိန္းမေတြရဲ အလွအပကို ခံစားတတ္ရုံမက ရြာမွာေနတုံးက ရြာလူႀကီးရရဲ သမီးကိုပင္ ခိုးေျပးဖူးသည္ ။ သူသမီးကို ေျခသလုံးအိမ္တိုင္ ဖိုးခ်ဳိနဲ သေဘာမတူလို အတင္းလိုက္ခြဲၿပီး သူသမီးကို ၿမိဳသို ပိုလိုက္သည္ ။ အသက္ ၁၉ ႏွစ္နဲ ဖိုးခ်ဳိ တစ္ခုလပ္ ဘ၀ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ေရာက္ခဲရသည္ ။ ရြာတြင္ မေနခ်င္ေတာ့သျဖင့္ ၿမိဳသြားခ်င္ေၾကာင္းေျပာေတာ့ ဖိုးခ်ဳိ၏ တစ္ဦးတည္းေသာ ဦးေလးက သူ၏ သူငယ္ခ်င္း ရန္ကုန္တြင္ ကားေဘာ္ဒီရုံ လုပ္ေနသူ ကိုစံေဖထံသို စာေရးေပး လိုက္သည္။ လက္ရင္းတပည္လိုခ်င္ေနသူ ကိုစံေဖကလဲ ဖိုးခ်ဳိကို လိုလိုလားလား လက္ခံခဲသည္ ။ ကိုစံေဖ ဇနီး မခင္လွကလဲ တစ္ရြာထဲသား ဖိုခ်ဳိကို ခင္သည္ ။ ကိုစံေဖက ၿမိဳတက္သြားတာ ၾကာၿပီမို သိပ္မသိခဲေပမဲ မခင္လွကိုေတာ့ ရြာမွာေနထဲက ဖိုးခ်ဳိ ေကာင္းေကာင္းသိသည္ ။ ကိုစံေဖတို လင္မယားက ဖိုးခ်ဳိကို သူတိုႏွင့္ တစ္အိမ္ထဲ အတူ ေနထိုင္ေစခဲသည္ ။ အိမ္မွာက ကိုစံေဖတို လင္မယားႏွင့္ ကိုစံေဖ၏ ညီမ ဖိုးခ်ဳိအေခၚ မမျဖဴ ဟုဆိုေသာ ျဖဴျဖဴ စန္းတိုသာ ရွိေလသည္ ။ ကိုစံေဖက ေဘာ္ဒီဆရာ ၀င္ေငြကေကာင္းေတာ့ ဇိမ္ခံရင္း ကေဇာ္သမား ျဖစ္လာခဲရသည္ ။ ၂၄ နာရီ ကိုစံေဖထံမွ အရက္နံက မျပတ္ရေနတတ္သည္ ။ အခု ဖိုးခ်ဳိကလည္း ေရာက္လာၿပီး တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ၾကာလာေတာ့ အလုပ္လဲ ႀကိဳးစား အပင္ပန္းလဲခံေလေသာ ဖိုးခ်ဳိကို အေတာ္ေလး မ်က္ႏွာလႊဲလို ရေနေပၿပီ ။ ဒီေတာ့ ကိုစံေဖက ခါတိုင္းထက္ ပိုေသာက္လာသည္ ။ လက္ထဲမွာ ေငြကသီးေနေတာ့ မခင္လွကလဲ ကိုစံေဖကို မတား ။ သူကပင္ ၾကည္ျဖဴ စြာျဖင့္ ကိုစံေဖေသာက္ရာတြင္ မၾကာခဏ လိုက္ပါေနတတ္ေသးသည္ ။ အခုလည္း ညေန ၄ နာရီထိုးသည္ႏွင့္ ကိုစံေဖက အလုပ္သိမ္းကာ ေရခ်ဳိးၿပီး လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ထြက္သြားၾကေခ်ၿပီ ။ ဖိုးခ်ဳိ ၆ နာရီ ထိုးမွ အလုပ္ကို လက္စသတ္ကာ ေရခ်ဳိးလိုက္သည္ ။ ေရမိုးခ်ဳိးၿပီး အ၀တ္အစားလဲေနတုန္း မမျဖဴရဲ အသံက ထုံးစံအတိုင္း ထြက္ေပၚလာသည္ ။ ဖိုးခ်ဳိေရ ထမင္းစားၾကမယ္ေဟ ဟုတ္ကဲမမ ဒါက ညေနတိုင္း ၾကားေနရသည္ အသံျဖစ္သည္ ။ ထမင္း၀ိုင္းတြင္ ထိုင္ၾကေတာ့ ျဖဴျဖဴ စန္းက ဖိုးခ်ဳိနဲ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထိုင္စားသည္ ။ ထမင္းတစ္လုပ္ စားလိုက္ ဖိုးခ်ဳိမ်က္ႏွာကို မ်က္လုံးႀကီးေတြ ၀င့္ၾကည္လိုက္ျဖင့္ လုပ္ေနသည္ ။ ဖိုးခ်ဳိကေတာ့ ထမင္းကိုသာ ငုံၿပီးေလြးေနသည္ ။ မ်က္လုံးကို လွန္မၾကည္ရဲ ။ ေျဗာင္သာ မၾကည္ရဲတာ ၊ မၾကာခဏေတာ့ မမျဖဴကို ခိုးခိုးၿပီးၾကည္တတ္သည္ ။ မမျဖဴကလဲ လွတာကိုး။ လူသားစားဖူးေသာ က်ားက လူနံရလ်င္ အျမွီးႏွံ ေခါင္းေထာင္ရွာတတ္သည္ ။ ဖိုးခ်ဳိကေတာ့ ျဖဴ ျဖဴ စန္းကို ခိုးခိုးၾကည္ၿပီး သာယာေနတတ္သည္ ။ ဖိုးခ်ဳိ ထမင္းကို ေခါင္းမေဖာ္တမ္း ငုံစားေနေပမဲ မမျဖဴ ထမင္းစားလိုက္ သူကို မ်က္လုံးရြဲနဲ ၾကည္လိုက္ လုပ္ေနမည္ကို အတတ္သိသည္ ။ ဟယ္ဟင္းက အရည္နဲသြားၿပီ ေျပာေျပာဆိုဆို မမျဖဴက ဟင္းပန္ကန္ကို ေကာက္ကိုင္ၿပီး မီးဖိုေခ်ာင္ဖက္ သို ထြက္အသြား သူမ၏ေနာက္ေက်ာကို ထုံးစံအတိုင္း ဖိုးခ်ဳိ ခိုးၾကည္လိုက္ေတာ့ ခါတိုင္းနဲ မတူ ရင္ထဲတြင္ တင္းသြားရသည္ ။.
526 ကားအယ္လုံထစ္ ၿပီး လႈပ္ခါေနေသာ တင္သားႀကီးႏွစ္လုံးက ခါတိုင္းထက္ပိုၿပီး ဘာမွမထူးေပမဲ ထိုတင္သားႀကီး ႏွစ္ခုစပ္ၾကား ေအာက္ဖက္နားတြင္ ျဖဴ ျဖဴ စန္း ၀တ္ထားေသာ ထမိန္မွာ အေျမွာင္းလိုက္ေလး စိုေနသည္ကို ေတြျမင္လိုက္ရျခင္း ျဖစ္သည္ ။ မမျဖဴ ငါကို ကြက္ၾကည္ကြက္ၾကည္လုပ္ၿပီး စိတ္ကူးနဲ သာယာေနတာပါလား ဆိုသည္အခ်က္က ဖိုးခ်ဳိစိတ္ထဲ သံမိႈစြဲသြားခဲေလသည္ ဒုန္းဒုန္းဒုန္း ဒုန္း ဖိုးခ်ဳိနားစြင့္လိုက္ေတာ့ မမျဖဴ အခန္းထဲက တူထုသံမွန္း သိလိုက္သည္။ ဒုန္း ဒုန္း မမျဖဴဘာရိုက္ေနတာလဲက်ေနာ္ လုပ္ေပးရမလား ျခင္ေတာင္ႀကိဳးနိမ္ေနလုိ သံကိုျမွင့္ရိုက္ေနတာပါကြယ္ ဒုန္းဒုန္း ဖိုးခ်ဳိ လွစ္ခနဲ မမျဖဴ၏ အိပ္ခန္းထဲ ေ၇ာက္သြားသည္။ ျဖဴျဖဴစန္းတစ္ေယာက္ ၾကမ္းျပင္တြင္ ေျခဖ်ားေလးေထာက္ လက္ႏွစ္ဖက္ကိုအေပၚသို ဆန္ၿပီး တစ္ဖက္က သံကိုကိုင္ တစ္ဖက္က တူနဲ မမွီမကန္း လွမ္းရိုက္ေနသည္။ ဒုန္းဒုန္းေဟာေတာ့ ေျခဖ်ားကိုေထာက္ ခါးကိုစန္ၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ကိုလည္း မမွီမကန္း ဆန္ထားရသျဖင့္ ခါးကထမိန္က ကြင္းလုံးကၽြတ္က်ေတာ့သည္။ ေဖြးခနဲ ဖင္ႀကီးကေပၚသြားသကဲသို ေစာက္ေမႊးအဖုတ္လိုက္ႀကီးကလည္း ဖိုးခ်ဳိကို တစ္ကိုယ္လုံးေတာင့္တင္းသြားေစသည္။ မမျဖဴ ထဘီကိုငုံ၍ ကုန္းေကာက္လိုက္စဥ္ ဖင္ႏွစ္ျခမ္းၾကားမွ ေနာက္သို ျပဴးထြက္လာေသာ ေစာက္ပတ္ႀကီးကို ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္းႀကီး ေတြလိုက္ရသည္။ ထိုေၾကာင့္ ဖိုးခ်ဳိဝတ္ထားေသာ ေဘာင္းဘီတိုေလးထဲမွ လီးက ေျဖာင္းခနဲ ေထာင္ထသြားၿပီး ေတာင္မတ္လာေတာ့သည္။ မမျဖဴ လွည္ၾကည္လိုက္ေသာအခါ ေဘာင္းဘီတိုေလးထဲက လီးက ေငါက္ေတာက္ႀကီး တန္းေနသည္ကို အသဲယားစဖြယ္ႀကီး ေတြလိုက္ရၿပီး ထဘီကို ျဖစ္ကတတ္ဆန္း လုံးေထြးဝတ္ကာ ၾကက္ေသ ေသသြားမိသည္။ စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လိုျဖစ္သြားသည္မသိ ၊ မမျဖဴ၏ ခါးေလးကို ဖိုးခ်ဳိ ဆတ္ခနဲ ဆြဲယူလိုက္ရာ ခါးေလး ေကာ့ခနဲ ျဖစ္ကာ ရင္ခ်င္း အပ္မိသြားသည္။ ခႏၶကိုယ္ႏွစ္ခု ပူးကပ္လိုက္မိသည္ႏွင့္ သန္စြမ္းေသာ ဖိုးခ်ဳိ၏ လက္မ်ားက မမျဖဴ၏ တစ္ကိုယ္လုံးကို သိမ္းႀကဳံးဖက္ကာ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ေတစုပ္လိုက္သည္။ လီးတန္ႀကီးကလည္း မမျဖဴ၏ ေပါင္ၾကားထဲ သို သန္သန္မာမာႀကီး တိုးဝင္သြားေလသည္။ ပူေႏြးခ်ဳိျမေသာ အနမ္းစြမ္းအားက မမျဖဴ၏ ခႏၶကိုယ္ရွိ အေၾကာအခ်ဥ္မ်ားကို ကိုင္တြယ္လႈပ္ခါပစ္လိုက္သည္။ သူမ၏ ခႏၶကိုယ္ေလး ငလ်င္လႈပ္သလို သိမ္သိမ္တုန္သြားသည္။ မမျဖဴ၏ လက္ႏွစ္ဖက္ကလညး္ ဖိုးခ်ဳိလည္ပင္းကို ရစ္သိုင္းထားမိလ်က္သား ျဖစ္သြားေလသည္။ ဖိုးခ်ဳိက လူငယ္ပီပီ လ်င္သည္။ မမျဖဴ ဝတ္ထားေသာ ရင္ေစဘေလာက္စ္ အက်ႌေလးကို ျဗန္းခနဲ ဆြဲကာ ရင္ဘတ္ႏွိပ္ေစေတြကို တစ္ခ်က္တည္းႏွင့္ ဆြဲျဖဳတ္ပစ္လိုက္သည္။ ေပါက္စီႀကီးေတြအလား ေဖြးျဖဴေသာ ႏိုႏွစ္လုံး လွစ္ခနဲ ထြက္လာေတာ့ ဖိုးခ်ဳိ ငုံ၍ စိုသည္။ စိုတာမွ အငမ္းမရအတင္းစိုေလေတာ့ မမျဖဴမွာ ရင္ဘတ္ကေလး ေကာ့တက္လာသည္။ အအနာနာတယ္ေျဖးေျဖး မရပါ။ အရွိန္တက္ေနေသာ ဖိုးခ်ဳိက အတင္းငုံ၍ စိုေနသည္။ တအားစိုေသာေၾကာင့္ ႏိုသီးထိပ္မွ အရည္ၾကည္ေလးမ်ားပင္ စိမ္၍ ထြက္လာၾကသည္။ ႏိုရည္ၾကည္တိုက ခ်ဳိၿမိန္လွသလို ႏွစ္ေယာက္စလုံး၏ ေသြးသားေတြကိုလည္း ေျဗာင္းဆန္သြားေစသည္။ ႏိုစိုရင္း ဖိုးခ်ဳိ၏ လက္တစ္ဖက္က ေစာက္ပတ္ႀကီးကိုႏိႈက္ကာ ရြရြေလး ပြတ္ေပးသည္။ အေပၚေအာက္ႏွစ္ဖက္ညွပ္၍ ခံစားေနရေသာေၾကာင့္ မမျဖဴမွာ တအင္းအင္းျဖစ္လာၿပီး ေပါင္တန္ရွည္ႀကီးေတြက ကားထြက္လာသည္။ ဖိုးခ်ဳိက မမျဖဴ၏ လက္တစ္ဖက္ကို ဆြဲယူၿပီး မာေၾကာေတာင့္တင္းေနေသာ လီးႀကီးေပၚ တင္ေပးလိုက္သည္။ လီးႀကီးက နဲတာႀကီးမဟုတ္။ မမျဖဴတစ္ေယာက္ ၾကက္သီးေတြ ၿဖိဳးၿဖိဳးဖ်င္းဖ်င္း ထသြားမိသည္။ ဖိုးခ်ဳိ သူေဘာင္းဘီေလးကို ခၽြတ္ပစ္လိုက္ရာ လီးႀကီးက တရမ္းရမ္းျဖင့္ ထြက္လာေတာ့သည္။.
527 မမျဖဴသည္ လီးႀကီးကို အံၾသစြာ ၾကည္ရင္း ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ကာ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ လီးကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္ရာမွ လီးထိပ္ကို အသာၿဖဲၾကည္လိုက္ေလသည္။ သေျပသီးမွည္လို ညိဳမဲေျပာင္တင္းေနေသာ လီးထိပ္ႀကီးက မမျဖဴကို ခ်ဳပ္ထိန္းလိုက္သည္။ အမ်ားအားျဖင့္ လီးထိပ္ေတြက နီရဲေနၾကတာ ေတြဖူးသည္။ ဖိုးခ်ဳိ၏ လီးဒစ္ႀကီးကေတာ့ ထိုသိုမဟုတ္ ၊ သေျပသီးမွည္ေရာင္ ညိဳမဲေျပာင္တင္းေနသည္။ ဒစ္ႀကီးကလည္း ငါးမွ်ားခ်ိတ္လို ေနာက္ျပန္ေကာ့ေနသည္။ ေစာက္ေခါင္းထဲသို ထိုးဝင္သြားပါက ဒစ္က ေစာက္ပတ္အတြင္းသားႏုႏုေလးေတြကို ရက္ရက္စက္စက္ ဆြဲခ်ိတ္ပစ္မည္သေဘာ ရွိသည္။ မမျဖဴ၏ မ်က္ႏွာေဖြးေဖြးေလး နီျမန္းလ်က္ ေစာက္ပတ္ဝက တစစ္စစ္ ျဖစ္လာရသည္။ အရည္ၾကည္ေလးေတြ စိမ္ထြက္ေနေတာ့သည္။ ဟင္းဟင္းသန္လိုက္တဲဟာႀကီး မမျဖဴက ေျပာေျပာဆိိုဆို လက္ညိွဳးေလးျဖင့္ လီးထိပ္ကို ေတာက္ကနဲ ရိုက္လိုက္ရာ ဖိုးခ်ဳိဖင္ႀကီး တုန္ခါသြားရသည္။ ခ်စ္စရာႀကီးကြယ္ တုန္တုန္ရင္ရင္ေလး ေျပာရင္း လီးတန္ႀကီးကို ပါးျပင္ေလးႏွင့္ ဖိကပ္ကာ ပြတ္လွိမ္ရင္း ေက်ေက်နပ္နပ္ေလး ၾကည္ႏူးေနရွာသည္။ မခ်င့္မရဲ ျဖစ္လာေသာ မမျဖဴက လီးထိပ္ကို ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားျဖင့္ ျပြတ္ခနဲ တစ္ခ်က္ စုပ္နမ္းလိုက္ရာ ေဂြးေစႀကီးႏွစ္လုံးက က်ဳံခနဲ အေပၚသို လိမ္တက္သြားသည္။ မမျဖဴသည္ လီးထိပ္က အေရျပားကို ေအာက္သို ဆြဲခ်လိုက္ၿပီး အညိဳေရာင္သန္းေနေသာ လီးထိပ္ႀကီးကို လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ တိုထိ ကစားလိုက္သည္။ လက္ထဲ၌ ဆုပ္ထားေသာ လီးတန္ႀကီးက တင္းခနဲတင္းခနဲ ထၾကြသြားၿပီး အေၾကာႀကီးေတြ ေထာင္ထသြားေလသည္။ မမျဖဴ၏ လွ်ာဖ်ားေလးက လီးထိပ္ရွိ အေရၾကည္ေလးေတြ ထြက္ေနေသာ အေပါက္ေလးထဲသို ဆတ္ခနဲ ေနေအာင္ ထိုးလိုက္ေသာ အခါ အာ့အမမအား အင့္အြန္အိအြန္ ဖိုးခ်ဳိက ရုတ္တရက္ မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေတာ့ပဲ သူ၏ လီးတန္ႀကီးကို မမျဖဴ၏ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာၾကားသို ေဆာင့္၍ ထိုးထည္လိုက္မိ ေလေတာ့သည္။ မမျဖဴ၏ ပါးစပ္ထဲ လီးႀကီးက ၾကပ္သိပ္စြာဝင္သြားၿပီး လီးထိပ္က အာေခါင္ကို သြား၍ ထိုးမိေလရာ အသက္ရွဴပင္ မွားသြားရေလသည္။ ဖိုးခ်ဳိကေတာ့ မမျဖဴရဲ ေခါင္းေလးကို စုံကိုင္လ်က္ ေဆာင့္ကာေဆာင့္ကာ လိုးပစ္လိုက္သည္။ မမျဖဴ မ်က္ႏွာေလး နီရဲကာ မ်က္ရည္ေလးမ်ား ဝုိင္းသြားၿပီး ဖိုးခ်ဳိ၏ လေမႊးအုံႀကီးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ စုံကိုင္တြန္းကာ ေခါင္းကို ေနာက္သို ဆြဲကာ ရုန္းဖယ္လိုက္ရေလသည္။ ထိုအခါက်မွ ဖိုးခ်ဳိ၏ လီးတန္ႀကီးက မမျဖဴ လက္ထဲမွ ျပြတ္ခနဲ လြတ္ထြက္သြားရေလသည္။ သြားဘာလုပ္မွန္း မသိဘူးဆိုးလိုက္တာ မမျဖဴ မ်က္ႏွာနီလ်က္ ဖိုးခ်ဳိကို မ်က္ေစာင္းေလးထိုး၍ ေျပာသည္။ ဖိုးခ်ဳိ ကမန္းကတန္း ထိုင္ခ်လိုက္ကာ မမျဖဴ၏ ပခုံးေလးႏွစ္ဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ က်ေနာ္ စိတ္မထိန္းႏိုင္လိုပါမမျဖဴရာ မင္း စိတ္မထိန္းႏိုင္တာကလဲ ငါမွာ အသက္ေတာင္ ဘယ္လိုရွဴရမွန္း မသိဘူး ဖိုးခ်ဳိက မမျဖဴရဲ ပါးကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္ ညင္သာစြာ နမ္းလိုက္သည္။ ေဒါပြေနေသာ အပ်ဳိႀကီး မမျဖဴ တစ္ေယာက္ ေက်နပ္သြားရေလသည္။ ေတာ္ၿပီ မစုပ္ေပးေတာ့ဘူး မမကို က်ေနာ္ ယက္ေပးမယ္ေနာ္ အိုမလုပ္နဲဟင့္အင္းဟင့္အင္း အဲဒီလို လုပ္ၿပီးႏွဴးႏွပ္ထားမွ လုပ္တဲအခါက်ေတာ့ မမျဖဴလဲေကာင္း က်ေနာ္လဲ ေကာင္း အံမယ္မင္းလုပ္တာကို ဘယ္သူက ခံမယ္ ေျပာေနလိုလဲရီရတယ္ေတာ့ခစ္ခစ္ခ စ္ ဖိုးခ်ဳိ တင္းသြားသည္။ လီးႀကီးက တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနသည္။ ေတြၾကေသးတာေပါဟု စိတ္ထဲက ေရရြတ္ၿပီး ဒူးေထာက္ထိုင္ေနေသာ မမျဖဴကို အိပ္ယာေပၚဆြဲလွဲ လိုက္သည္။ အားျဖင့္ ဆြဲလွဲလိုက္ေပမယ္ မမျဖဴက ရုန္း၍ ေတာင့္ထားသျဖင့္ ပုံလ်က္သား လဲက်မသြား။ ျဖစ္သလို ဝတ္ထားေသာ ထဘီက က်ၽြတ္က်သြားၿပီး လူက အိပ္ယာေပၚ လက္ေထာက္မိကာ ေလးဖက္ကုန္းလ်က္သားေလး ျဖစ္သြားရသည္။ ဖိုးခ်ဳိက ျဖတ္ခနဲ သူမေနာက္သို ဒူးေထာက္ဝင္လိုက္ၿပီး မမျဖဴ၏ ေက်ာကို လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ဖိကာ လီးထိပ္နဲ ေတေထာက္လိုက္သည္။.
528 အဲဟဲအဲဒါ ဖင္ေနာ္အေပါက္မွားၿပီး ထိုးမထည္လိုက္နဲေနအုံးေလ ဖိုးခ်ဳိက ဖင္ဝကို လီးထိပ္ႀကီးျဖင့္ တရြရြ ေမႊေႏွာက္ေပးလိုက္ရာ မမျဖဴဖင္ႀကီး ေကာ့ေထာင္၍ လာသည္။ ဟဲအိုဖင္ဖင္ကို မလုပ္နဲေနာ္ မမျဖဴ ေျပာေနစဥ္ ဖိုးခ်ဳိက စအိုဝကို လီးထိပ္ျဖင့္ ေမႊေမႊေပးရင္း လက္တစ္ဖက္က ဖင္ၾကားေအာက္မွ ေနာက္ဖက္သို ျပဴးထြက္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ဆြဲပြတ္လိုက္ရင္း လက္ေခ်ာင္းျဖင့္ ေစာက္ေစေလးကို ခ်ိတ္ခ်ိတ္ၿပီး ဆြေပးလိုက္သည္။ အားကၽြတ္ကၽြတ္အိုးအိုး မမျဖဴ ဖင္ႀကီး ဆတ္ခနဲဆတ္ခနဲ ေကာ့ေကာ့ တက္သြားသည္။ ဖိုးခ်ဳိက အေစေလးကို လက္ညိွဳးျဖင့္ ဖိ၍ ဆြဲေနစဥ္ သူလီးႀကီးကလည္း စအိုဝေလးကို မနားတမ္း ပြတ္ေပးေနသည္။ ရွီးအကၽြတ္ကၽြတ္အားလားလားဟင္းအ င္း မမျဖဴ၏ ဖင္ႀကီးက ရမ္းခါေနသည္။ ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ားကလည္း ေပါက္ခနဲ ေပါက္ခနဲယိုစီးက်၍လာသည္။ အင္းအိုးအိုးအအအားဟင္း မမျဖဴ၏ ေကာ့ေထာင္ေနေသာ ဖင္ႀကီးက ဟိုရမ္းသည္ရမ္း နိမ္လိုက္ျမင့္လိုက္ ျဖစ္ေနသည္။ ဖိုးခ်ဳိ၏ လီးထိပ္မွာလည္း အရည္ၾကည္ေလးေတြ စိမ္ထြက္လာသည္။ ဖိုးခ်ဳိ က မမျဖဴ၏ ေစာက္ပတ္အဝ ဝိုင္းဝုိင္းေလးကို ၿဖဲ၍ လီးႀကီးကို ေတသြင္းလိုက္သည္။ ရႈံထားေသာေၾကာင့္ မမျဖဴ၏ ေစာက္ပတ္က တင္းက်စ္ေနၿပီး လီးထိပ္ႀကီးကို ဖမ္းညွစ္ထားရာ ဖိုးခ်ဳိမွာ အားစိုက္လ်က္ ေဆာင့္ခ်လိုက္ေသာ အခါတြင္မွ လီးဒစ္ႀကီးက ကၽြံဝင္သြားရေလသည္။ အားအားေျဖး ေျဖးအမေလးေလး လီးက ႀကီးလြန္းေတာ့ ခံရတာ မသက္သာလွေခ်။ ဖိုးခ်ဳိကလည္း လီးဒစ္ဝင္သြားၿပီး ႏူးညံစုိအိေသာ ေစာက္ေခါင္းအေတြကို ရသြားသည္ႏွင့္ လီးကို ခပ္ဖိဖိေလး ေဆာင့္ေဆာင့္ၿပီး လိုးလိုက္သည္။ အင္း ဟူေသာ အသံရွည္ေလးဆြဲရင္း မမျဖဴမွာ ေရွမွေထာက္ထားေသာ လက္ႏွစ္ဖက္က ေပ်ာ့၍ ေကြးၿပီး ဝပ္က်သြားေလသည္။ ျဗစ္ဘြပ္စြပ္ဖလြတ္ ဟင့္ ဟင့္အင့္ဟင့္အိုးအိုအင့္ ေစာက္ပတ္အုံႀကီးကသာ မတရားထြားကားေနေသာ္လည္း ေစာက္ေခါင္းေပါက္က က်ဥ္းက်ဥ္းေလး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ႀကီးမားလွေသာ ဖိုးခ်ဳိ၏ လီးႀကီးမွာ အရသာေတြလွသည္။ ဆက္ကာဆက္ကာ ေဆာင့္လိုးလိုက္ရာ မမျဖဴရဲ ဖင္ႀကီးမွာ လႈပ္ခနဲ လႈပ္ခနဲ ျဖစ္သြားရာမွ တုန္တုန္သြားသည္။ ေစာက္ပတ္အုံႀကီးက ပို၍ ေနာက္သို ျပဴးလာၿပီး ခံအားကလည္း ေကာင္းေနေသာေၾကာင့္ ဖိုးခ်ဳိ၏ လိုးအားကလည္း ပို၍ ထန္လာရေတာ့သည္။ ထိသလား မေမးနဲတစ္ခ်က္ဆို ဆိုသေလာက္ ပစ္ပစ္ႏွစ္ႏွစ္ ေဆာင့္ခ်လိုက္တိုင္း ေစာက္ေစေလးမွာ က်င္တက္သြားသည္။ ျဗစ္ဒုတ္ ဟူေသာ အသံမ်ဳိးေလးသာ နားထဲဝင္လာလိုကေတာ့ ဆိမ္က်င္သြားေအာင္ ေကာင္းၿပီး အသဲကို စြဲသြားတတ္ေလသည္။ ဖိုးခ်ဳိက ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး ေလးငါးခ်က္ေလာက္ေဆာင့္လိုက္ ေမွးၿပီး ခပ္ဖြဖြေလး ဆြဲဆြဲထုတ္လိုက္ ေျဖးေျဖးေလး သြင္းလိုက္ ေစာက္ပတ္ညွစ္အားေလးကို ခံစားလိုက္ျဖင့္ အမ်ဳိးမ်ဳိးလုပ္ခ်င္တုိင္း လုပ္ၿပီးေနာက္ မမျဖဴ၏ ဖင္ႀကီးကို ပြတ္ကာ သပ္ရင္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ခပ္သြက္သြက္ႀကီး ေဆာင့္ပါေတာ့သည္။ ျပြတ္ဘြပ္ျဗစ္ဒုတ္ဒုတ္အအင့္ဟ င့္အင့္ပလြတ္ဒုတ္ မမျဖဴကလည္း သူမ၏ ဖင္ႀကီးကို အားႀကိဳးမာန္တက္ေနာက္သို ျပန္ျပန္ေကာ့ေပးေနသည္မွာ ဖင္ေၾကာႀကီးမ်ား ေထာင္လာသည္အထိပင္ ျဖစ္သည္။ ဘြတ္ပလြတ္မမျဗစ္ဒုတ္လုပ္လု ပ္အင္းဟင့္ဟင္း အင္း အသံရွည္ေလးဆြဲရင္း မမျဖဴတစ္ေယာက္ ေခါင္းေထာင္ကာ ဖင္ႀကီးရမ္းသြားခ်ိန္မွာေတာ့ ဖုိးခ်ဳိကလည္း သူလီးႀကီးကို အဆုံးစိုက္သြင္းၿပီး အေရမ်ားကို ပန္းၿပီးထည္လိုက္ပါေတာ့သည္။ ကိုစံေဖကိုစံေဖ အသံကို ခပ္အုပ္အုပ္ေခၚကာ မခင္လွက စံေဖကို လႈပ္ႏိႈးသည္။ စံေဖ တုတ္တုတ္မွ် မလႈပ္ေပ။ တရွဴးရွဴးျဖင့္ အိပ္ေမာက်ေနသည္။ ကၽြတ္ဒီေန ေလွ်ာ့ေသာက္ပါလို ေျပာထားတဲ ဥစၥာအိပ္ေနလိုက္တာေသေနတဲ အတိုင္းပဲ အေတာ္ပင္ ေဒါသထြက္လြန္း၍သာ မခင္လွ ဒီလို ျမည္တြန္ေတာက္တီးလိုက္ရျခင္း ျဖစ္သည္။ အမွန္က ကိုစံေဖက မခင္လွထက္ အသက္ ဆယ္ႏွစ္မွ် ႀကီးသည္။.
529 မခင္လွအသက္က ခုမွ ၃၀ ထဲ ေရာက္ရုံသာ ရွိေသးသည္။ ေသြးသားအဆူၿဖိဳးဆုံး အရြယ္ ဟု ေျပာရမည္ျဖစ္သည္။ တေျဖးေျဖး အရက္၏ ေက်းကၽြန္ျဖစ္လာေသာ စံေဖက သူထက္အမ်ားႀကီးငယ္ၿပီး ဆူဆူၿဖိဳးၿဖိဳး လွပေတာင့္တင္းေသာ မခင္လွကို ပင္ ဂရုမျပဳႏိုင္အားေတာ့ မူးၿပီးရင္းသာ မူးေနခဲသည္။ စိတ္ရွည္ရွည္ျဖင့္ ေစာင့္စားခဲေပမယ္ မေနႏိုင္ေတာ့သည္အဆုံး မခင္လွ ဒီေန အရက္ကို ေလွ်ာ့ေသာက္လာခဲဖို နဲ က်မနဲလဲ ေအးေအးေဆးေဆး ေနပါအုံး ဆိုတဲ စကားကို ေျပာထြက္ကာ မွာလိုက္ေပးမယ္ စံေဖ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေသာက္လာသည္ မသိ ။ ျပန္ေရာက္လာကထဲက အိပ္ယာထဲ အလ်ားထုိးဝင္ကာ အိပ္ေလေတာ့သည္။ မခင္လွကလည္း ဒီေနမွ စံေဖ၏ ေနာက္သို လိုက္၍ မသြားျဖစ္။ အိမ္မွာ ျဖဴျဖဴ က မရွိ။ သူတို၏ ညီမ ဝမ္းကြဲမ်ား အလည္လာ၍ ျပန္သြားေသာ ပဲခူးသို ျဖဴျဖဴက လိုက္ပါသြားခဲသည္။ ႏွစ္ရက္သုံးရက္ေလာက္ေနမွ ျပန္လာမည္ျဖစ္၍ ဖိုးခ်ဳိနဲ သူမအတြက္ ညစာကို ခ်က္ရျပဳတ္ရေသးသည္။ သက္ျပင္းအခါခါ ခ်ရင္း ျခင္ေထာင္ထဲ တြင္ ငုတ္တုတ္ထိုင္လ်က္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ စံေဖကို စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ၾကည္ေနမိသည္။ မခင္လွ စိတ္ကေတာ့ မေလွ်ာ့ခ်င္ေသးပါ။ ဘယ္လိုလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲဟု ေတြးေနမိသည္။ ေနာက္ဆုံးႀကိဳးစားသည္အေနျဖင့္ မခင္လွက ေျပေလ်ာ့ေနေသာ စံေဖ၏ ပုဆိုးကို ေပါင္လည္ေလာက္အထိ ဆြဲခ်လိုက္သည္။ မဲနက္ေနေသာ ဥႀကီးေတြေပၚတြင္ စင္းစင္းႀကီးျဖစ္ေနေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးက ေပ်ာ့တြဲတြဲႀကီး။ မခင္လွ လက္ညိွဳးလက္မတိုျဖင့္ ညွပ္၍ လီးေခ်ာင္းႀကီးကို မလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ လက္ဖဝါးျဖင့္ ေအာက္မွ ပင့္ကိုင္လိုက္ၿပီး ေပ်ာ့တြဲတြဲ လီးေခ်ာင္းႀကီးကို ဆုတ္ကိုင္လိုက္သည္။ ထိုေနာက္ အေပၚက အေရျပားကို ဆြဲတင္ဆြဲခ်ျဖင့္ လုပ္ေပးသည္။ ခဏၾကာေတာ့ လီးက မာသလိုလို ျဖစ္လာသည္။ အရည္ျပားဆြဲခ်လိုက္ေတာ့ ၿပဲၿပဲသြားေသာ လီးထိပ္ႀကီးကို ၾကည္ရင္း မခင္လွ၏ စိတ္ေတြက ပို၍ ထလာသည္။ စံေဖ၏ မ်က္ႏွာကို လွမ္းၾကည္လိုက္ေတာ့ စံေဖက မႏိုးေသး။ အိပ္၍ ေကာင္းေနဆဲပင္။ အေရျပားဆြဲခ်လိုက္၍ ေပၚလာေသာ ဒစ္ႀကီးကို လက္မထိပ္ေလးျဖင့္ ဖြဖြေလး ပြတ္ေပးသည္။ လီးေခါင္းႀကီးက ပြသလိုျဖစ္လာေပမယ္ လီးတန္ႀကီးကေတာ့ မထူးျခား ေပ်ာ့ေခြေနဆဲသာ ျဖစ္သည္။ လီးကို အသာဆုပ္၍ ေရွတိုးေနာက္ငင္ျဖင့္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး ဂြင္းတိုက္ေပးသည္။ ထိုသိုလုပ္ရင္း စံေဖ၏ မ်က္ႏွာကိုလည္း လွမ္းလွမ္းၾကည္သည္။ စံေဖက တုပ္တုပ္မွ် မလႈပ္သလို သူလီးကလည္း ႏိုးထလာျခင္း မရွိေပ။ မေနႏိုင္ မထိုင္ႏိုင္ျဖစ္ေနေသာ မခင္လွ၏ ေပါင္ၾကား၌သာ အရည္ေတြက ရႊဲသထက္ စိုရႊဲလာသည္။ ကၽြတ္မသာႀကီးေသေနလိုက္တာ မခင္လွ စိတ္ပ်က္၍ လီးကို လက္ထဲမွ လႊတ္ခ်လိုက္သည္။ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖင့္ စံေဖကို ေက်ာခိုင္းလိုက္ၿပီး ရင္လ်ားထားေသာ ထဘီကို ဆြဲတင္၍ ဝတ္လိုက္သည္။ ဟုတ္ပါသည္။ မခင္လွက ေစာေစာက စံေဖကို ႏိႈးေတာ့မည္ဟု ႀကံကထဲက အဝတ္အစားေတြကို ခၽြတ္ကာ ထဘီကို ရင္လ်ားထားခဲျခင္း ျဖစ္သည္။ ဒါမွ စံေဖႏိုးလာ၍ အလုပ္ျဖစ္လ်င္ လြယ္ကူမည္သည္။ ေပါင္ၾကားမွ ထြက္ေနေသာ အရည္မ်ားကို အိမ္သာသိုဝင္၍ ေရေဆးသည္။ ၿပီးေတာ့ အဝတ္အစားျပန္ဝတ္ကာ က်ိတ္မွိတ္အိပ္ေတာ့မည္ဟူေသာ အေတြးျဖင့္ မခင္လွ ျခင္ေထာင္ကို မ၍ ထြက္ကာ အိပ္ခန္းထဲထြက္ၿပီး အိမ္ေနာက္ေဖးဖက္သို ေလွ်ာက္လာခဲသည္။ ထိုသို ေလွ်ာက္လာရင္း ေျခရင္းဖက္တြင္ ျခင္ေထာင္ေထာင္၍ အိပ္ေနေသာ ဖိုးခ်ဳိ၏ ထံသို မခင္လွ၏ မ်က္လုံးက ေရာက္သြားသည္။ ဟင္းအေတာ္အအိပ္ဆိုးတဲ ေကာင္ေလး ဟုတ္ပါသည္။ ျခင္ေထာင္ထဲတြင္ အိပ္ေနေသာ ဖိုးခ်ဳိက ျခင္ေထာင္ကို ကန္လန္ႀကီး အိပ္ေနကာ ခါးေအာက္ပိုင္း ကိုယ္တပိုင္းက ျခင္ေထာင္အျပင္ဖက္သို ေရာက္ေနသည္။.
530 ၿပီးေတာ့ ပုဆိုးက ခါးတြင္ မရွိ။ ဒူးဆစ္အထိ ေလွ်ာက်ေနသည္။ ျမင္လိုက္ေသာ မခင္လွ သူမဘာသာပင္ သတိမထားမိလိုက္ပဲ ဖိုးခ်ဳိး၏ အနားသို ေရာက္သြားကာ အနီးကပ္ ငုံ၍ ၾကည္လိုက္မိသည္။ ဟယ္နည္းတာႀကီး မဟုတ္ဘူး မခင္လွ တစ္ေယာက္တည္း တိုးတိုးေလး တုန္တုန္ခိုက္ခိုက္ ေလး ေျပာလိုက္မိသည္။ မဲနက္လုံးတစ္ေနေသာ ေဂြးဥႀကီးက နဲတာႀကီး မဟုတ္သလို မာမာေတာင့္ေတာင့္ျဖစ္ေနေသာ လီးႀကီးကလည္း အႀကီးႀကီးပဲ။ ကိုစံေဖ၏ လီးထက္ သိသိသာသာႀကီးကို ႀကီးေၾကာင္း မခင္လွ ေတြးလိုက္သည္။ ျဗဳန္းဆို မခင္လွ ငုတ္တုတ္ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ျခင္ေထာင္ထဲသို နားစြင့္လိုက္ေတာ့ ဖိုးခ်ဳိက တရွဴးရွဴး အိပ္ေမာက်ေနသည္။ ရွည္ရွည္ေဝးေဝး မစဥ္းစားခ်င္ေတာ့ပဲ မခင္လွ၏ လက္တစ္ဖက္က ဖိုးခ်ဳိ၏ လီးႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ ကိုင္လိုက္ေသာ လက္က တုန္တုန္ရင္ရင္ျဖစ္ေနၿပီး လက္ထဲက လီးႀကီးကေတာ့ တဒိတ္ဒိတ္ ေသြးတိုးေနသည္။ လက္ျဖင့္ ဆုပ္ထားဆဲမွာပင္ လီးႀကီးက တင္းခနဲ တင္းခနဲ ျဖစ္ကာ ႀကီး၍လာသည္။ ဟယ္သန္လိုက္တဲ ဟာႀကီး ပူေႏြးမာေက်ာလွေသာ လီးႀကီး၏ အေတြက မခင္လွအား အရာရာကို ေမသြားေစသည္။ လက္တစ္ဖက္က လီးေခ်ာင္းႀကီးကို ကိုင္ရင္း က်န္ေသာ လက္တစ္ဖက္က လုံးတစ္ေနေသာ ေဂြးဥႀကီးကို ေအာက္မွေန၍ ပင့္မကာ ကိုင္လုိက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ေဂြးဥႀကီးကို ဖြဖြေလး ဆုတ္ဆုတ္ၿပီး ညွစ္ၾကည္ေနမိသည္။ က်န္လက္တစ္ဖက္အတြင္းမွ လီးေခ်ာင္းႀကီးကေတာ့ စံခ်ိန္လြန္ေအာင္ပင္ မာေတာင့္လာၿပီး ဆုတ္ကိုင္ထားေသာ မခင္လွ၏ လက္ထဲမွ ရုန္းကန္ထြက္ေနသေယာင္ တဆတ္ဆတ္တုန္ခါ၍ လာရသည္။ ထၾကေနေသာ ေသြးသားမ်ားႏွင့္ ထိေတြေနရေသာ အထိအေတြမ်ားေၾကာင့္ မခင္လွမွာ တစ္ေလာကလုံးကို ေမသြားခဲရၿပီ။ လီးေပၚမွ လက္ကို လႊတ္လိုက္ေတာ့ ဖိုးခ်ဳိ၏ ဧရာမလီးႀကီးက မိုးကိုေမွ်ာ္ကာ ေထာင္မတ္လ်က္ လီးေခါင္းႀကီးက တဆတ္ဆတ္ျဖစ္ေနသည္။ သည္လီးႀကီးကို တရိႈက္မက္မက္ ၾကည္ရင္း မခင္လွ ဖိုးခ်ဳိ၏ ေဘးတြင္ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ရာမွ ရင္ဘတ္တြင္ စည္းေႏွာင္ထားေသာ ရင္လ်ားထားသည္ ထဘီကို ျဖည္၍ ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ဒူးကို တစ္ဖက္စီၾကြၿပီး ထဘီကို ကြင္းလုံးကၽြတ္သြားေအာင္ ခၽြတ္ပစ္လိုက္သည္။ ေဖြးႏွစ္လုံးတစ္ေနေသာ ႏိုႀကီးႏွစ္လုံးႏွင့္ မခင္လွတစ္ေယာက္ အသက္ရွဴသံေတြ ျပင္းေနၿပီ။ ရင္အစုံက နိမ္ခ်ည္ျမင့္ခ်ီ ျဖစ္ေနသည္။ မခင္လွ အလိုလိုေနရင္း ေမာေနသည္။ တုန္ရင္ေနေသာ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားျဖင့္ တဆတ္ဆတ္ျဖစ္ေနေသာ လီးႀကီးကို လွမ္း၍ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ကာ ဖိုးခ်ဳိ၏ ခါးဆီသို ခြတက္လိုက္သည္။ သည္အခိုက္မွာပင္ ျခင္ေထာင္က လႈပ္ခနဲ လန္တက္သြားၿပီး ႀကဳံးထ၍ ထိုင္လိုက္ေသာ ဖိုးခ်ဳိက သူ၏ ကိုယ္ေပၚတြင္ ကုန္းကုန္းကြကြျဖစ္ေနေသာ မခင္လွကုိ သိမ္း၍ ဖက္ကာ အိပ္ယာေပၚသို လွဲခ်လိုက္သည္။ အိုဟဲေကာင္ေလးေခြးေလးႏိုးေနရက္သားနဲဟဲလႊ တ္လႊတ္အိုလႊတ္ ဆို ရွက္ရမ္းရမ္း၍ ေျပာေနေသာ္လည္း မရုန္းပါ။ ရုန္း၍လညး္ မရပါ။ ဖိုးခ်ဳိိက က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ႀကဳံး၍ ဖက္ထားေတာ့ မခင္လွ အသက္ရွဴပင္ မရခ်င္ေတာ့။ ဖိုးခ်ဳိက မခင္လွ၏ ႏိုႀကီးႏွစ္လုံးကို ငုံၾကည္သည္။ ေဖြးႏွစ္ေနေသာ ႏိုႀကီးေတြက မမျဖဴ၏ ႏိုေတြထက္ ႏွစ္ဆခန္ႀကီးသည္။ အားရစရာႀကီးပင္။ ႏိုသီးေတြကလည္း ခပ္ထြားထြား။ ႏိုတစ္လုံးကို ငုံ၍ အငမ္းမရ စိုလိုက္သည္။ အကၽြတ္ ကၽြတ္ မခင္လွ ရင္ဘတ္ပင္ ေကာ့တက္သြားရသည္။ ေတာ္ေတာ္ ႏိုစိုသန္တဲေကာင္ေလး သန္လိုက္တာမွ ရင္ေခါင္းထဲအထိပင္ တစစ္စစ္ ျဖစ္သြားရေအာင္ စိုပစ္ေနသည္။ တအားစိုေလေတာ့ ခံရတဲသူက က်င္ခနဲ က်င္ခနဲ နာနာသြားၿပီး ႏိုရည္ၾကည္ေတြက တစိမ္စိမ္ထြက္လာသည္။ ထိုႏိုရည္ၾကည္တို၏ ခ်ဳိၿမိန္ေသာ အရသာကိုပင္ ဖိုးခ်ဳိက ခုံမင္ေနသည္။ ေနာက္ထပ္ ႏိုတစ္လုံးကို ေျပာင္းစိုရင္း ဖိုးခ်ဳိ၏ လက္တစ္ဖက္က မခင္လွ၏ ေပါင္ၾကားသို ေရာက္သြားသည္။.
531 ဟဲအို အိုလက္ႀကီးနဲ မခင္လွ ေပါင္ႏွစ္လုံးကို အတင္းေစသည္။ ဒါေပမယ္ သူမထက္ျမန္ေသာ ဖိုးခ်ဳိ၏ လက္က ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို အမိအရ ဖမ္းဆုတ္မိေနၿပီ။ ထြက္ေနသည္ အရည္ေတြက အဆမတန္ ေဖာင္းကားေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးသာ မက ေပါင္တြင္းသားေတြထိပါ ရႊဲနစ္ေနသည္။ ေရျဖင့္ ေလာင္းထားသလားပင္ ေအာက္ေမရသည္။ သူအေၾကာင္းကို သူသိေသာ မခင္လွ အေတာ္ရွက္သြားသည္။ မ်က္ႏွာကို တစ္ဖက္သို ေစာင္း၍ လႊဲထားလိုက္မိသည္။ အအကၽြတ္ ကၽြတ္အင္းဟင္း ဖိုးခ်ဳိက မခင္လွ၏ ႏိုသီးကို ႏိုအုံႀကီး ေရွထြက္လာေအာင္ ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္ ညွပ္၍ ဆြဲလိုက္ၿပီးမွ အားကုန္စုပ္၍ စိုလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဆႏၵေတြ ျပင္းလြန္းလာသျဖင့္ မခင္လွ တစ္ကိုယ္လုံး ကတုန္ကရင္ႀကီး ျဖစ္လိုလာရေလသည္။ ကဲအစ္မ ေစာေစာက အေပၚက တက္ၿပီးလုပ္မလိုမိုလားလုပ္ေတာ့ေလ ေျပာလဲ ေျပာ ဖိုးခ်ဳိက မခင္လွ၏ ကိုယ္ေပၚမွ လွိမ္ဆင္းကာ ပက္လက္လွန္ခ်လိုက္သည္။ ဖိုးခ်ဳိ၏ ႀကီးမားလွေသာ လီးႀကီးက အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းျဖင့္ ေတာင္မတ္လ်က္ ရွိသည္။ ဟြန္းေတာ္ေတာ္ အသက္သာခို မခင္လွက ပက္လက္လွန္ေနရာမွ လီးႀကီးကို မ်က္လုံးေလးေစြကာ ၾကည္ေနရာမွ ေျပာလိုက္ၿပီး ထ၍ ထိုင္လိုက္သည္ ။ ၿပီးေတာ့ ဖိုးခ်ဳိ၏ ခါးေပၚသို တက္ခြေလရာ ဖိုးခ်ဳိက ၿပဳံးၿဖီးၿဖီးႏွင့္ သူမကို ၾကည္ေနေၾကာင္း ေတြလိုက္ရေတာ့ မခင္လွ မ်က္ႏွာေလး ရဲသြားသည္။ ၾကည္မေနနဲမ်က္လုံးမွိတ္ထား ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလသံႏွင့္အတူ လက္တစ္ဖက္က လီးႀကီးကို လွမ္းကိုင္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ဖိုးခ်ဳိမ်က္လုံးမွ မွိတ္ထားရဲလားဟု ၾကည္လိုက္ရာ ေျပာထားသည္အတိုင္း မ်က္လုံးမွိတ္ထားသည္ကို ေတြရ၍ မခင္လွသည္ လက္ထဲမွ လီးႀကီးထိပ္ျဖင့္ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးထိပ္ရွိ ေစာက္ေစကို ဖိဖိၿပီး ပြတ္သည္။ ထိုသို ပြတ္ရင္း မခင္လွ၏ ပါးစပ္ေလးက ဟ၍ဟ၍ သြားသည္။ ေစာက္ေစကို ေလးငါးႀကိမ္မွ် ပြတ္ၿပီးေသာအခါတြင္မွ လီးထိပ္ႀကီးကို ေစာက္ပတ္ဝတြင္ ေတၿ႔ပီး မခင္လွ တေျဖးေျဖး ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ခ်သည္။ ထိုသို လီးကို ေစာက္ပတ္ထဲ သြင္းရင္း မခင္လွ၏ ပါးစပ္ေလး ဟ၍ သြားရုံမက လည္ပင္းေၾကာေလးမ်ား ေထာင္ေအာင္ပင္ သူမ၏ မ်က္ႏွာေလးက ေမာ့၍ သြားသည္။ ဟင္း ဟင္းႀကီးလိုက္တဲ ဟာႀကီးကြယ္ဟင္းဟင္း သူမဘာသာ ၿငီးတြားရင္း ေျဖးေျဖးခ်င္းထိုင္ခ်ကာ လီးကိုသြင္းယူသည္။ လီးတန္ႀကီး တဆုံးဝင္ရန္ လက္ႏွစ္လုံးေလာက္အလိုတြင္ေတာ့ ေအာက္မွ ဖိုးခ်ဳိက ခါးကိုဆတ္ခနဲ ေကာ့ကာ လီးကိုေဆာင့္၍ သြင္းလိုက္သည္။ ျဗစ္အမေလးကၽြတ္လန္လိုက္တာမ် က္လုံး ဘာလိုဖြင့္တာလဲျပန္မွိတ္ထား ေစာက္ေခါင္းထဲသို လီးေခ်ာင္းႀကီးတစ္ခုလုံး တဆုံးဝင္သြားေတာ့ မခင္လွက ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္လ်က္မွပင္ ဇေကာဝိုင္းၿပီး ႏွဲ ႏွဲပြတ္ေပးသည္။ ၿပီးေတာ့မွ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး ခႏၶာကိုယ္အေပၚပိုင္းကို ဖိုးခ်ဳိ၏ ကိုယ္ေပၚသို ေမွာက္ခ်ကာ ဖင္ၾကြၿပီး တစ္ခ်က္ခ်င္း ေဆာင့္၍ လိုးသည္။ ျဗစ္ပလြတ္ဖြတ္ျဗစ္ ျဗစ္ ဖိုးခ်ဳိက ေခါင္းေထာင္ထ၍ မခင္လွ၏ ႏိုႀကီးႏွစ္လုံးအား တစ္လုံးကိုဆြဲ၍ တစ္လုံးကို အားရပါးရ စိုသည္။ ျပြတ္စြတ္တတ္လဲတတ္ႏိုင္တဲ ေကာင္ေလးဟင္းဟင္းျပြတ္ျပြတ္ မခင္လွ၏ ေဆာင့္ခ်က္က တစ္ခ်က္ခ်င္း ေလးေလးမွန္မွန္ႏွင့္ ေဆာင့္သည္။ ၿပီးလ်င္ ေလးငါးခ်က္ေလာက္ ေဆာင့္လိုက္ ေစာက္ပတ္ဝကို လီးအရင္းတြင္ ကပ္၍ ႏွဲလိုက္ႏွင့္ လိုးသည္။ ထိုသိုေဆာင့္၍ လိုးရင္း မခင္လွ၏ မ်က္လုံးေလးေတြက စင္း၍ က်သြားရသည္။ တစ္ခ်က္ခ်င္း ေလးေလးႏွင့္ မွန္မွန္ေဆာင့္လိုးရင္း အရသာခံကာ ဇိမ္ယူေနေသာ မခင္လွမွာ ခဏအၾကာတြင္ အသက္ရွဴသံေတြ ျပင္းလာၿပီး ေမာသံေပါက္လာသည္။ တစ္ခ်က္ခ်င္း လိုးေနေသာေၾကာင့္ ေအာက္မွ ဖိုးခ်ဳိကလည္း အားမရႏိုင္ ျဖစ္လာသည္။.
532 မခင္လွ၏ ေဆာင့္ခ်က္တိုင္း လီးကိုခပ္ျပင္းျပင္း ေအာက္မွ ပင့္ပင့္ေဆာင့္ေပးလိုက္ေတာ့ မခင္လွမွာ တအင့္အင့္ႏွင့္ ျဖစ္လာရုံမက ဟင္းခနဲ ဟင္းခနဲ ေလအံသံေလးေတြပါ ထြက္လာသည္။ အားမရႏုိင္ေသာ ဖိုးခ်ဳိတစ္ေယာက္ သူစိတ္တိုင္းက် အားပါးတရ ေဆာင့္လိုးခ်င္စိတ္က ျပင္းသထက္ ျပင္းလာသည္။ ျပြတ္ျပြတ္အင္းျဗစ္ဟင့္ဟင့္ အစ္မေမာရင္ က်ေနာ္ တလွည္ လိုးေပးအုံးမယ္ေနာ္ အင္း မခၽြတ္နဲ မမ မခင္လွက ေစာက္ပတ္ထဲမွ လီးကိုခၽြတ္၍ ေဘးကိုပက္လက္လွန္ခ်ေတာ့မည္အလု ပ္ ဖိုးခ်ဳိက အခ်ိန္မွီ ေျပာလိုက္ရင္း မခင္လွကို တင္းၾကပ္စြာဖက္လိုက္ၿပီး လီးႀကီးကို ေစာက္ေခါင္းထဲသို တဆုံးဖိကပ္၍ သြင္္းထားလိုက္သည္။ ထိုေနာက္တြင္မွ ဖက္လ်က္သား မခင္လွကို ေဘးသို ပက္လက္လွန္ခ်လိုက္ရင္း ဖိုးခ်ဳိက မခင္လွ၏ ကိုယ္ေပၚတြင္ ပါသြားသည္။ မခင္လွ၏ ေက်ာျပင္ေလး အိပ္ယာႏွင့္ ထိသည္ႏွင့္ ဖိုးခ်ဳိက ဒူးေထာက္လိုက္သည္။ ထိုအခါတြင္ေတာ့ သူတိုႏွစ္ေယာက္မွာ ေလွႀကီးထိုး ပုံစံျဖစ္သြားၿပီး မခင္လွက ပက္လက္လွန္လ်က္ ဒူးေထာင္ေပါင္ကားလုပ္ထားၿပီး ဖိုးခ်ဳိက သူမ၏ ေထာင္ထားေသာ ေပါင္နွစ္ေခ်ာင္းၾကားတြင္ ဒူးေထာက္လ်က္ ရွိေနသည္။ ပုံစံေျပာင္းျခင္းေၾကာင့္ မခင္လွ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသို တဆုံးထည္ကာ ဖိကပ္ထားေသာ ဖိုးခ်ဳိ၏ လီးႀကီးမွာ အျပင္သို တဝက္ခန္ထြက္ေနေလသည္။ ထိုအျပင္သို တဝက္ခန္ထြက္ေနေသာ လီးႀကီးကို ဖိုးခ်ဳိက တစ္ခ်က္ထဲနွင့္ ေဆာင့္၍သြင္းလိုက္သည္။ ျဗစ္ဒုတ္အအေမအီးအင့္ မခင္လွ၏ ဝတ္လစ္စလစ္ ကိုယ္လုံးေလး သိမ္ခနဲလႈပ္သြားသည္။ ဖိုးခ်ဳိက မခင္လွ၏ ႏိုႏွစ္လုံးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ လွမ္း၍ဆြဲကိုင္ကာ လီးတန္ႀကီးကို တဆုံးနီးပါး ထုတ္၍ အားပါးတရ ေဆာင့္၍လိုးေတာ့သည္။ ျပြတ္ျဗစ္ဒုတ္အင့္အဟင့္ျပြတ္ျပြ တ္ မခင္လွကလည္း ေအာက္မွေန၍ အၿငိမ္မေန ဖိုးခ်ဳိ၏ ေဆာင့္ခ်က္ႏွင့္ အညီ ေစာက္ပတ္ႀကီးကို ေကာ့၍ေကာ့၍ ေပးေနရုံမွ်မက တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္လည္း ေကာ့ ဝိုင္းဝိုင္းေပးသည္။ ဖိုးခ်ဳိ၏ေဆာင့္ခ်က္ေတြက တေျဖးေျဖး အားပါလာရုံမွ်မက သြက္၍လည္းလာသည္။ မခင္လွ ဆက္ၿပီး ၾကာၾကာမထိန္းႏိုင္ေတာ့ပါ။ သူမ၏ ႏိုႏွစ္လုံးကုိ ညွစ္ကိုင္ေနေသာ ဖိုးခ်ဳိ၏ လက္ဖ်ံႏွစ္ဖက္ကို သူမ၏ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ညွစ္ကိုင္လိုက္ကာ ခါးကေကာ့ေကာ့တက္သြားရင္း ၿပီးသြားေလေတာ့သည္။ ျပြတ္ဒုတ္ျပြတ္ျပြတ္အမေလးအအအီး အားဟင္း မခင္လွ၏ မ်က္ႏွာေလးက ရႈံမဲသြားၿပီး ေစာက္ပတ္အတြင္းသားေတြက ေစာက္ေခါင္းထဲမွ လီးႀကီးကို လက္ႏွင့္ ညွစ္၍ဆြဲဆုတ္လိုက္သည္အလား ဆြဲညွစ္လိုက္ေလေတာ့ ဖိုးခ်ဳိလည္း မခံစားႏိုင္ေတာ့ပဲ သုတ္ေရေတြ ပန္းထုတ္လိုက္ရပါေတာ့သည္။ ျပီးပါျပီ ။ လည္ပတ္ရန္{ ဒီမွာ } သြားလိုက္ပါ ခ်စ္လို႔ပါ ေမမိုးရယ္ ေမမုိး မ်က္ႏွာလွလွေလးသည္ ေအာင္စုိး၏ သူမကုိအာသာ ငမ္းငမ္း ၾကည့္ေနေသာ မ်က္လုံးအစုံကုိ ျမင္ျပီး ထိတ္ခနဲလန္သြား မိသည္။ ေအာင္စုိးသည္ သူမ ပ်ဳိေဖာ္ဝင္စ ၁၅ ၁၆ ႏွစ္သမီးတည္း က ခု အသက္ ၂၁ ရွိသည္ထိ ငါးႏွစ္ငါးမုိး ေနာက္ပုိး ပုိးေနသူျဖစ္သည္။ ေအာင္စုိး၏ ေျပျပစ္ေသာရုပ္ရည္ ေတာင့္တင္းေသာ ကုိယ္လုံးတုိ ေၾကာင့္ ရြာမွမိန္းမေခ်ာတုိ စိတ္ဝင္စားၾကေသာ္ညား ေအာင္စုိး က ေတာ့ ေမမုိး တေယာက္သာမိန္းမျမင္ဟန္ရွိသည္ ။ ေမစုိး ကေတာ့ မ်က္ႏွာပုိးမေသဘဲ တြယ္ကပ္လြန္းအားၾကီး၍ ၾကည့္မရလွေပ။ ေမမုိးမွာ မိဘမ်ားငယ္စဥ္တည္းက ဆုံးပါးသြားသျဖင့္ အေဒၚ လင္မယား ႏွင့္ ကပ္ေနရျခင္းျဖစ္သည္။ ေအာင္စုိးမိဘမ်ားမွာ ေငြေၾကးခ်မ္းသာသည့္ ရြာမ်က္ႏွာဖုံးမ်ားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အေဒၚကသေဘာတူေသာ္လဲ ေမမုိးက ေရွာင္ဖယ္ေနေသာေၾကာင့္ ေအာင္စုိးမွာ အခက္ၾကဳံေနရသည္။ ေဘးရြာအလွဴတြင္ လာေရာက္ကူေနေသာ ေမမိုးသည္ ျပန္မည္အလုပ္ ေအာင္စုိး ကုိေတြရေသာေၾကာင့္ စိတ္ရႈပ္သြားသည္။ သူငယ္ခ်င္းမ ႏွစ္ေယာက္က ကိစၥေပၚ၍ ေနလည္တည္းက ျပန္သြားေသာေၾကာင့္ အတူျပန္ရန္အေဖၚမရွိ။ ညေနကေစာင္းေနျပီမုိ႔ မျပန္လည္း မျဖစ္။ ေအာင္စုိး လူပ်ဳိစကားလုိက္ေျပာတာ ကင္းေအာင္ ဓနိေတာမွ အသာပတ္ျပန္လုိက္သည္။.
533 ခ်ာကနဲလွည့္သြားေသာ ေမမုိး ကုိ ေအာင္စုိး အသာၾကည့္ေန၏ လူအုပ္ၾကားထဲမွ ခပ္သုတ္သုတ္ မ်က္ေျချဖတ္သြားေသာ သူမေလးကုိမျမင္ေယာင္ေဆာင္ကာ ေတာ္ေတာ္ ၾကာမွ ေနာက္ကခပ္သုတ္သုတ္လုိက္သြားလုိက္ သည္။ ေတာလမ္းေလးထဲ ခပ္သုတ္သုတ္ေလ်ွာက္ေနေသာ ေမမုိးကုိၾကည့္ကာ စခ်င္လာသျဖင့္ ေျခသံခပ္အုပ္အုပ္ျဖင့္ သြားကာ ေနာက္မွသုိင္းဖက္ျပီး ပါးစပ္ကုိလက္တဖက္ျဖင့္ပိတ္ထား လုိက္သည္။ သူမလန္သြားျပီးေအာ္ေသာ္လည္း အု အု အင့္ အင့္ သာ အသံထြက္သည္။ ေအာင္စုိးလႊတ္ေပးလုိက္ျပီး တဟားဟား ေအာ္ရီမိသည္။ ေမမုိးမ်က္ႏွာေလးက ေဒါသေၾကာင့္ရဲသြားသည္။ စတာပါဟာ ေမမုိးကလဲ ဘာစတာလဲ အာ့မုိနင့္ကုိငါမုန္းတာ သိရဲလား ေအာင္စုိးမ်က္ႏွာေလးငယ္သြားသည္။ ငါကခ်စ္လုိစလုိက္မိတာပါ ဒီမွာမွတ္ထား နင့္ကုိငါဘယ္ေတာ့မွျပန္မခ်စ္ဘူး ခုေလာက္ၾကာတာေတာင္မသိဘူးလား အဟင္းဟင္း ေျပာျပီးေမမုိးျမန္ျမန္ေလ်ွာကသြားသည္။ လူသြားလမ္းေရာက္ဖုိက အေဝးၾကီးလုိေသးသည္။ဒီလူႏွင့္ ေတာထဲတြင္ ၾကာၾကာမရွိခ်င္။ ေမမုိးစကားေၾကာင့္ ေအာင္စုိး တကယ္ဝမ္းနည္းသြားသည္။ မခ်င့္မရဲျဖစ္လာသည္။ အခြင့္ေရးကႏွစ္ခါမလာ အႏုနည္းမရပါက အၾကမ္းသုံးရေတာ့မည္ဟုနားလည္လုိ က္သည္။ ေမမုိးကုိယါေလးကုိေနာကဘက္မွေပြခ်ီလုိ က္သည္။ ဟင္ နင္ဒါဘာလုပ္တာလဲေအာင္စုိး ေအာင္စုိးအၾကံကုိရိပ္မိလုိက္ျပီး သူမအတင္းရုန္းကန္မိသည္ လႊတ္စမ္း ငါေျပာေနတယ္ေလ အဟင့္ သူကေတာ့ သူမထုရုိက္ကုတ္ဆဲြမႈေတြကုိ ပန္းႏွင့္ေပါက္သည္လား အနည္းငယ္မ်ွမျဖဳံ ေနာက္ဆုံးတြင္ သူမတေယာက္ ဓနိေစာင့္တဲေလးတခုထဲသုိ ေခၚသြားျခင္းခံလုိက္ရသည္။ ေအာင္စုိးသည္ အမုိး အကာသာရွိေသာေျမစုိက္တဲေလးထဲ ဓနိဖ်ဥ္စဥ္ အေစာင့္မ်ားအိပ္ရာ ေကာက္ရုိးအိပ္ရာေပၚသူမကုိလွဲခ်ျပီး သူကုိကုိယ္ပါ သူမေပၚမရုန္းႏုိင္ေအာင္ဖိထားလုိက္ သည္။ လႊတ္ေနာ္ လႊတ္ လူယုတ္မာၾကီး ခ်စ္လုိ႔ပါဟာ ကုိယ္ေမ့ကုိပုိင္ဆုိင္ခ်င္တယ္။ ဟင့္အင္း ဟင့္အင္း သူမပါးေလးေတြကုိသူအတင္းနမ္းေတာ့ အစမွာေတာ့ ေခါင္းကုိလွည့္ကာေရွာင္ေသာ္လဲ အားအင္ကုန္ခမ္းလာသည္။ ဆက္မရုန္းႏုိင္ေတာ့ လက္ေလးျဖင့္သာ သူ႔ရင္ဘက္ကုိတြန္းထားမိသည္။ ေၾကာက္လြန္း၍ တအိအိရႈိက္ငုိေနမိသည္။ သူမ၏ မ်က္ရည္ေလးမ်ားကုိ ေအာင္စုိးသနားမိေသာ္လဲ ခုခ်ိန္မွေနာက္ျပန္လွည့္ရင္ တသက္လုံးေဝးရေတာ့မည္။ သူ႔စိတ္ရုိင္းေတြကလဲ သူမပါးေလးေတြနမ္းရင္း ႏုိးထလာခဲျပီ ႏႈတခမ္းဖူးဖူးေလးကုိနမ္းေတာ့ တြန္သြားသည္ ဆဲြစုပ္ယူလုိက္ျပီး လ်ွာေလးကုိထုိးထည့္ေတာ့ပါးစပ္ကုိအတင္းေ စ့ထားသည္။ ရင္သားႏုႏုေလးကုိလက္တင္ျပီး သာသာညွစ္ေတာ့ အုိခနဲႏႈတ္ခမ္းလႊာေလးပြင့္သြားသည္ႏွင့္ အထဲကလ်ွာရဲရဲေလးကုိတျပြတ္ျပြတ္စု ပ္လုိက္သည္။ ဟင့္ အင့္ ညည္းသံေလးထြက္သြားသည္။ အနမ္းေတြလည္တုိင္းဆင္းရင္း လက္က အကၤ်ီ ၾကယ္သီးခ်ြတ္ျပီး ထမိန္ကုိေျဖကာဆဲြခ်လုိက္သည္။ အတြင္းခံကေရွ႔ခဲြေလးမုိ ခ်ိတ္ျဖဳတ္ျပီး ပတၱျမားခဲေလးမ်ားကုိ ဟုိဘက္ေရာ သည္ဘက္ပါစုိေနလုိက္သည္။ သူမ၏ယင္ဖုိမသမ္းဖူးေသာ ခႏၶာကုိယ္ေလး ေအာင္စုိးျပဳသမ်ွႏုေနရသျဖင့္ အရမ္းရွက္ေနမိသည္။ ႏုိကုိစုိေနမွ သူမကုိယ္တြင္ထမိန္လဲမရွိေတာ့မွ န္းသိလုိက္သည္။ ရုတ္တရက္ သူလက္ကအတြင္းခံေပၚကုိ ေရာက္ျပီး ကဲြေၾကာင္းေလးကူိအေပၚေအာက္ ဖိပြတ္ေနသည္။ အစိေလး ကုိဖိလုိက္မိတုိင္း သူမကုိယ္ေလး တုန္သြားသည္ထိ က်င္ခနဲ ဖိန္းဖိန္း ရွိန္းရွိန္း ခံစားလုိက္ရသည္ ။ သူ႔လက္ကုိအတင္းဆဲြတင္ေသာ္လည္း မရ။ သူကုိယ္မွာလဲ အဝတ္မရွိေတာ့၍ သန္မာေနေသာၾကြက္သားအျပဳိင္းျပဳိင္း ကုိျမင္ျပီး အသက္ရႈျမန္သြားမိသည္။ ငုိဖုိပင္ေမ့ေအာင္ စိတ္ေတြက တုန္ယင္လႈိက္ခက္ေနသည္။.
534 သူေအာက္ခံေဘာင္းဘီေလး ခ်ြတ္မယ္လုပ္ေတာ့ အတင္းေပါင္ကေလးကုိလိမ္က်စ္ျပီးကာ ကြယ္ေသာ္လဲ ေနာက္ဆုံးတြင္ေတာ့ရႈံးေပးလုိက္ရသည္။ ေမႊးႏုေလးမ်ားအုပ္ထားေသာ သူမအဖုတ္ဝင္းဝင္းအိအိေလးက တင္းေနသည္။ေအာင္စုိး ကသူမေပါင္ၾကားထဲရေအာင္ဝင္ျပီး ဒူးေထာက္ထုိင္ကာ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကုိလက္ျဖင့္ကားကာ သူေပါင္ႏွစ္ဖက္ေပၚတင္လုိက္သျဖ င့္ သူမမွာဖားေလးကုိ ပက္လက္လွန္ထားသလုိျဖစ္ေနသည္ ။ ေအာင္စုိးကသူမအဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးႏွ စ္ဖက္ ဆဲြျဖဲကာ ေသခ်ာၾကည့္တာ ရွက္လြန္း၍ မ်က္ႏွာကုိလက္ဝါးျဖင့္အုပ္ကာ ရႈိက္ငုိေနမိသည္။ ခ်စ္ရလြန္းသူ ၏ အဖုတ္ေလးကုိ ျပဴးျပဴးျပဲျပဲ ျမင္ရသျဖင့္ ေသခ်ာျဖဲရဲၾကည့္ေနမိသည္။ ရဲရဲျပဲျပဲေလးကုိၾကည့္ကာ စိတ္မထိန္းႏုိင္လြန္းရ၍ ကုိယ္ကုိေအာက္ေလ်ွာကာ အဖုတ္စုိစုိရႊဲေလးကုိ လ်ွာျဖင့္ကုန္းယက္လုိက္သည္။ ပလပ္ ျပတ္ ျပတ္ ပလပ္ အားးးးး ရွီးးးးးးး အင္းးးးး ေမမုိး သူမညည္းသံေလးသူမရွက္ကာ အံကုိၾကိတ္ထားမိသည္။ မ်က္ႏွာကုိအုပ္ထားေသာလက္တုိသည္ ေကာက္ရုိးမ်ွင္ေလးမ်ားကုိ မႈန္ေၾကမတတ္ ညွစ္ေခ်မိေနသည္။ ဟင္႔ အင့္ အိ အားးးးး ရွီးးးးးးး အီးးးးး ခ်စ္သူေလးညည္းသံၾကားသျဖင့္ အားတက္သြားျပီ တင္းေနေသာညီေလးခဏေမ႔ ကာ သူမ၏ တံေခါက္ခြက္ႏွစ္ဖက္ကုိ လက္ႏွစ္ဘက္ျဖင့္ဆဲြကားျပီး အေပါက္ေလးမွ အစိဖူးေလးေပၚေရာက္သည္ထိ လ်ွာအျပားလုိက္ျဖင့္ စိတ္ရွိလက္ရွိ လ်ွက္ျပစ္မိသည္။ အဖုတ္ေလးကုိျဖဲကာ အသိေလးကုိ တျပြတ္ျပြတ္စုပ္ေပးလုိက္ကာ သူမကုိယ္ေလး ၾကြတက္လာျပီး အဖုတ္ေလးထဲမွ အရည္မ်ားပန္းထြက္ ကာတြန္လိမ္ျပီးျငိမ္က်သြားသည္။ ေအာင္စုိးသည္ ခ်စ္သူေလးျပီးသြားျပီး မိန္းေမာေနတုန္း လ်ွင္လ်ွင္ျမန္ျမန္ပင္ ေျမြေဟာက္ၾကီးလုိ ပါးျပင္းေထာင္ေနေသာသူေကာင္ၾကီးကုိ ေမမုိးအဖုတ္ရည္မ်ားစုိစြတ္ေအာင္ အဖုတ္အက္ကဲြေၾကာင္းအထက္ေအာက္ စုန္ဆန္ပြတ္ကာ အဝေလးတြင္ေတ႔ကာသြင္းလုိက္သည္ ။ အပ်ဳိစစ္စစ္ေလးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မိန္းမကုိယ္အဝေလးမွာ က်ဥ္းလြန္းသျဖင့္မဝင္။ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ျဖင့္ အေသခ်ာျဖဲ က်န္လက္က ညီေတာ္ေမာင္ကုိကုိင္ျပီးအားစုိက္ထည့္လုိ က္ေတာ့မွ ဖြတ္ခနဲ ဒစ္ျမဳပ္ရုံဝင္သြားသည္။ အ အာ အဖုတ္ေပါက္ေလးကက်ပ္ထုပ္စီးျပစ္ေ နသည္ အရသာေတြျပီး ခပ္သာသာ ေဆာင့္သြင္းလုိက္သည္။ ဒစ္ဖူးၾကီးက ေရွ့တြင္ ကာစီးထားေသာ အတားဆီးေလးတခုကုိခံစားလုိက္ရသည္ ။ အဟင့္ ဟင့္ ေမမုိးသည္ အဖုတ္တခုလုံးက်ိန္းစပ္ကာ ကဲြမတတ္ခံစားလုိက္ရသည္။ အသားမ်ွင္တခ်ဳိစုတ္ျပတ္သြားသလုိထ င္ရသည္ သူ႔လီးၾကီးက သူမအဖုတ္ေပါက္တဆုံး ျပည့္သိပ္ၾကပ္ေနသည္။ ဟင့္ အီးးးးး နာတယ္ အင္းခ်စ္ေလး ခဏေလာက္ပဲၾကိတ္ခံေနာ္ ျပြတ္ ဖတ္ ဖတ္ ပလြတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဟင့္ အင့္ အားးး အီးးး ထူးဆန္းလြန္းေသာ ခံစားခ်က္ေၾကာင့္ ေမမုိးရွက္ လွေသာ္လဲ ဘာေၾကာင့္ရယ္မသိ အဖုတ္ေလးကုိသူေဆာင့္ခ်က္မ်ား အလုိက္ေကာ့တင္ေပးေနမိသည္။ တိမ္ေတြေပၚ ေမ်ာလြင့္ေနသလုိပင္ ဖတ္ ဖတ္ ဖတ္ အင္းးး ဟင္းးးးးးးးးး ညည္းညဴရင္း အခ်စ္ရည္မ်ားျပြတ္ခနဲ လ်ွံက်ကာေမမုိးတေယာက္ျပီးသြားသည္။ ခ်စ္သူေလးျပီးသြားသည္ကုိသိလုိက္သျဖ င့္ ထိန္းမထားေတာ့ဘဲ အားရပါးရဆက္ေဆာင့္လုိက္ရာ အခ်က္ ၃၀ ေလာက္ေဆာင့္ျပီး သုတ္ရည္မ်ားကုိ အပ်ဳိမေလး၏ သားအိမ္ေလးထဲသုိအားရပန္းထုတ္ကာ သူမကုိယ္ေပၚေမွာက္ျပီး ဇိမ္ယူေနမိသည္။ သူမဗုိက္ထဲပူခနဲျဖစ္ကာ ေအာင္စုိးတေယာက္သူမေပၚေမွာက္သြားသ ည္။ သူမ သူကုိယ္ၾကီးကုိတြန္းဖယ္ကာ အဝတ္မ်ားအျမန္ဆုံးဝတ္လုိက္သည္ ။ သူလဲဝတ္ျပီးသူမေရွ့တြင္ ဒူးေထာကျပီး ေမမုိးရယ္ ငါ့ကုိခြင့္လႊတ္ပါဟာ ငါနင့္ကုိအရမ္းခ်စ္လုိ႔ပါ ေနာ္ ျပီး။.
535 လည္ပတ္ရန္{ ဒီမွာ } သြားလိုက္ပါ ၀င့္၀ါရယ္ အန္တီၿငိမ္းေတာ့ေမ်ာ့သြားတာပဲ စကၤာပူႏိုင္ငံ ေရာက္ေနတဲ ဝင့္ဝါတစ္ေယာက္မွာ စူပါမားကက္တစ္ခုတြင္ အလုပ္လုပ္ေနရင္း အလုပ္ႏွင့္ နီးေသာ တိုက္ခန္းတြင္ ငွားရမ္းေနထိုင္ခဲသည္။ တရုတ္လူမ်ဳိး အမ်ားစုျဖင့္ ဖြဲစည္းထားေသာ စကၤာပူႏိုင္ငံတြင္ တရုတ္ဘာသာစကားက ျပည္ပေရာက္ေသာ သူမတိုအဖို အလြန္အေရးပါလွသည္။ ဝင့္ဝါ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ အခန္းေဖာ္က ျမန္မာႏိုင္ငံဖြား တရုတ္ကျပားမ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ကာ စေရာက္ကတည္းက အတူေနထိုင္ခဲၾကသျဖင့္ တရုတ္စကားကို ထမင္းစား ေရေသာက္ေတာ့ ဝင့္ဝါ ေျပာတတ္ေနၿပီ။ အလုပ္မွာလည္း အဆင္ေျပကာ သူေဌးႏွင့္လည္း ပနံသင့္လွသျဖင့္ ဝင့္ဝါ ကံေကာင္းလွသည္။ စကာၤပူ ေဒၚလာ ၁၈၀၀ ရေသာ အလုပ္မို ျမန္မာေငြႏွင့္ ဆို ဆယ္သိန္းေက်ာ္ေလာက္ လစဥ္ ဝင္ေငြ ရွိေနသည္။ မိဘေတြက သူမ တကၠသိုလ္ တက္ေနစဥ္က ဆုံးပါးသြားခဲသျဖင့္ သူမကို ေစာင့္ေရွာက္ခဲေသာ ဦးေလးတို လင္မယားကို လစဥ္ ၃ သိန္းေက်ာ္ ေထာက္ပံႏိုင္ခဲသည္။ ဒါအျပင္ တစ္ကိုယ္ေရ တစ္ကာယ သမားမို ႏိုင္ငံျခားမွာ စားေရး သုံးေရးက အစ အဆင္ေျပစြာ ေနႏိုင္ခဲသည္။ စကၤာပူေရာက္ အခ်ဳိ ျမန္မာမေတြလို မိဘပိုေပးတဲေငြနဲ ေက်ာင္းလာတက္၊ အသုံးအျဖဳန္းၾကမ္းၾကတဲအခါ ေငြလိုအပ္တဲ အခ်ိန္ စပြန္ဆာရွာ၊ စပြန္ဆာအႀကိဳက္ မိမိတို အေသြးအသားေတြကို ေပးလွဴေနရတဲ မိန္းကေလးေတြထက္ ဝင့္ဝါက သာပါသည္။ ေနာက္ၿပီး ခ်စ္သူရည္းစားလဲ မထားခဲ။ ဝင့္ဝါက ခဲမွန္ဖူးတဲ စာသူငယ္မေလးမို ေယာက္်ားေတြကို ေၾကာက္ရြံေနတာေၾကာင့္ ေအးေဆးေနခဲတာ သုံးႏွစ္ေလာက္ရွိခဲၿပီ။ အလုပ္နားရက္မွာ တစ္ခ်ဳိေတြ ဘဲႏွင့္ ေလွ်ာက္လည္ေနၾကခ်ိန္ အခန္းေဖာ္ႏွင့္ ဝင့္ဝါကေတာ့ အခန္းထဲမွာ။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ တစ္ၿမိဳတည္း သားခ်င္းေတာင္ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနၾကေပမယ္ သူမ်ားႏိုင္ငံမွာေတာ့ ေရႊျမန္မာေတြ တည္ၾကသည္။ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း ခင္ၾက မင္ၾက၊ ေနာက္ ႀကိဳက္ၾက၊ အဲဒီေနာက္မွာ လိုးၾက ခံၾကေပါ။ ေယာက္်ားနဲ ကေလးရွိၾကတဲ အအိုမေတြကလည္း အပ်ဳိလုပ္ၿပီး ရည္းစားထား၊ ေနာက္ အတူေန ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ေနၾကတာကို ဝင့္ဝါ ၾကားေနျမင္ေန ရသည္။ ေနာက္မွ ကိြဳင္ေတြတက္ၿပီး အရႈပ္ေတြ ေပၚလာကာ ျပႆနာ ျဖစ္ၾကတာေတြ ကို ဝင့္ဝါေၾကာက္သည္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေအးေအးေဆးေဆး ပဲ ေနခဲတာ။ ဝင့္ဝါ ေအးေအး ေနသေလာက္ အခန္းေဖာ္ တရုတ္ကျပားမ က်င္သီေဆြကေတာ့ ေပြးခ်က္က ကမ္းကုန္သည္။ အသားက တရုတ္မျဖစ္တာေၾကာင့္ ေဖြးဆြတ္ေနကာ ျပည္ၿဖိဳးတဲ အသားဆိုင္ေတြနဲ ဖြဲစည္းထားတဲ ခႏၶာကိုယ္ကို ပိုင္ဆိုင္ထားသည္။ တကယ္ စကၤာပူ ႏိုင္ငံသူတစ္ေယာက္လိုပင္။ တရုတ္စကားကလည္း ကၽြမ္းက်င္တာပါသည္။ က်င္သီေဆြက ရသမွ် လစာကို အကုန္လုံး သုံးေနသူမို ဝတ္တာစားတာက တကယ္ ေဟာ့ေရွာ့။ ေနာက္ၿပီး ဘဲေတြကလည္း တစ္ေပြၿပီး တစ္ေပြ ထားသည္။ တစ္ခါတစ္ေလ ႏွစ္ေယာက္သုံးေယာက္ တစ္ၿပိဳင္တည္း ။ သူတစ္ေယာက္တည္း ပတ္ရႈတ္ေနသူ။ ဒါေပမယ္ က်င္သီေဆြရဲ စိတ္က တစ္မ်ဳိး။ ဘဲေတြနဲ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေနေန သူမရဲ ဆႏၵက လိုးေနခံေနတုန္းခဏသာ ျပည္ဝေက်နပ္သည္။ ေနာက္ေယာက်္ားတစ္ေယာက္နဲ ထပ္မေနခ်င္ေတာ့။ က်င္သီေဆြရဲ ကာမစိတ္ရမၼက္က လိင္တူ မိန္းမတစ္ေယာက္နဲ အတူ ေပ်ာ္ပါးရျခင္းကို စြဲလမ္းႏွစ္ၿခိဳက္သူ တစ္ေယာက္ပင္။ ဒါေၾကာင့္ အခန္းေဖာ္ ဝင့္ဝါကို ဖူးဖူးမႈတ္မတတ္ ခ်စ္ခင္သည္။ သူမရဲ စိတ္ရမၼက္ေတြအတြက္ ဝင့္ဝါနွင့္အတူ ေျဖေဖ်ာက္ရတာကို ႏွစ္သက္သည္။ ပလာဇာေအာက္တြင္ ေရာင္းခ်ေသာ ေယာက္်ားတန္ဆာအတု ဆိုဒ္စုံဝယ္ထားၿပီး ရုံးအားရက္ေတြတြင္ ဘဲေတြကိုေခါက္ထားကာ ဝင့္ဝါႏွင့္အတူူ လိင္တူ ဆက္ဆံၾကသည္။ ႏွစ္ေယာက္သား ေမ်ာ့ေမ်ာ့သာ က်န္တဲအထိ အခ်ီေပါင္းမ်ားစြာ ၿပီးမွ က်င္သီေဆြတစ္ေယာက္ ရပ္ေတာ့သည္။ ဝင့္ဝါမွာလည္း တကၠသိုလ္တက္စဥ္က ကိုယ္ႀကဳံေတြခဲရဖူးတဲ ကာမအရသာ မစိုမပိုေလးကို ခု ေရျခားေျမျခားမွာ လိင္တူမိန္းမတစ္ေယာက္နဲမွ ဖြတ္ဖြတ္ေၾကေအာင္ ခံစားတတ္လာခဲရေတာ့သည္။.
536 ဦးေလးျဖစ္သူ ေလျဖတ္သြားေၾကာင္း ၾကားသိရခ်ိန္တြင္ ဦးေလးမိန္းမ အန္တီၿငိမ္းထံသိုပင္ သူမတိုရဲ အေဖာ္ လိင္တုႀကီးတစ္ခုကို ပိုေပးကာ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ စိ္တ္ဆႏၵအတြက္ နားလည္ေပးႏိုင္တဲ အေျခအေနအထိ ကာမအရသာထူးႀကီးကို သိရွိ ခံစားတတ္ခဲၿပီ။ သိုေပမယ္ ဝင့္ဝါတစ္ေယာက္ လူျဖစ္ရက်ဳိး မနပ္ေသးပါ။ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ရဲ လီးဆိုတဲ သက္ရွိ အေခ်ာင္းႀကီး သူမေစာက္ဖုတ္ထဲ အဝင္မခံရဘူးေသးေပ။ တကၠသိုလ္ တက္စဥ္က က်ဴတာဆရာတစ္ေယာက္ရဲ အၾကင္နာမိုးမ်ား ေအာက္မွာလည္း ယစ္မူးသာယာခဲဖူးသည္။ သူမရဲ ရင္သားမိုမိုေမာက္ေမာက္ေတြက ထိုဆရာရဲ လက္ဝါးျပင္ေအာက္မွာ ျပားျပားဝပ္ခဲဖူးသည္။ သူမတင္သား ဝိုင္းဝုိင္းႀကီးေတြကို ဖ်စ္ညွစ္ဆုပ္နယ္ျခင္းကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ခံခဲဖူးပါသည္။ ဒါေပမယ္။ အပ်ဳိအရြယ္ေလးမို အထိအေတြေအာက္မွာ သာယာနစ္မူးခဲေပမယ္ သူမရဲ အပ်ဳိစဥ္ဘဝေလးကိုေတာ့ ကာကြယ္ထိန္းသိမ္းႏိုင္ခဲပါသည္။ အဲဒီအတြက္ ကံေကာင္းမႈက အိမ္ေထာင္ရွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနတဲ သူမရဲ ခ်စ္ဦးသူအေၾကာင္းကို ေစာစီးစြာ သိရွိကာ ေရွာင္ဖယ္ႏိုင္ခဲၿပီး ေယာက္်ားေတြကို ခပ္စိမ္းစိမ္းပဲ ဆက္ဆံခဲေတာ့သည္။ စကၤာပူသို ေရာက္တဲအခ်ိန္ကတည္းက အခန္းေဖာ္ က်င္သီေဆြက ဝင့္ဝါကို အစစအရာရာ ကူညီခဲသည္။ မိဘေတြ မရွိေတာ့တဲ ဝင့္ဝါကို က်င္သီေဆြက စာနာ သနားခဲသလို အိမ္ေထာင္ကြဲ မိသားစုမွ က်င္သီေဆြကိုလည္း ဝင့္ဝါက ဂရုဏာ ပိုခဲရသည္။ ဒီလိုႏွင့္ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ နားလည္မႈေတြကေန စိတ္ရမၼက္ အာသာေျဖေဖ်ာက္ေဖာ္ေတြ ျဖစ္လာခဲၾကရေတာ့သည္။ ဝင့္ဝါရဲ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ရဲ လိင္တန္စစ္စစ္ မဝင္ခဲဘူးတဲ ေစာက္ဖုတ္အုံေဖာင္းေဖာင္း ႏုႏုရြရြႀကီးကို က်င္သီေဆြက လီးတုႀကီးနဲ ပက္ပက္စက္စက္ ထိုးဆြကလိကာ လိုးေပးျခင္းကို ဝင့္ဝါ ႏွစ္သက္ ေက်နပ္ေနတတ္ၿပီ။ က်င္သီေဆြရဲ လီးေပါင္းစုံ အလိုးခံဖူးတဲ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကိုလည္း ဝင့္ဝါ ၿဖဲကာ လွ်ာထိုးယက္ေပးခဲတဲ အႀကိမ္ေပါင္း မနည္းေတာ့။ ဒီလို လိင္တူ မိန္းမႏွစ္ေယာက္ စပ္ယွက္ရတဲ အရသာကို ညေပါင္းမ်ားစြာ ျဖတ္ေက်ာ္ၿပီး ဝင့္ဝါတစ္ေယာက္ ေယာက္်ားေတြကို ေမထားႏိုင္ခဲသည္။ က်င္သီေဆြကေတာ့ ဘဲေတြ တစ္ေပြၿပီး တစ္ေပြ ထားကာ ရည္းစားေတြ အလိုက် အလိုးခံၿပီး သူမအတြက္ အလိုးခိုင္းစရာ သတၱဝါတစ္ေကာင္ေလာက္ အျဖစ္သာ သတ္မွတ္ထားခဲသည္။ ထို ဘိြဳင္းဖရင့္ေတြကို ဝင့္ဝါနဲ ေစာက္ဖုတ္ခ်င္း ပြတ္ကာ အရသာ ယူရတာေလာက္ ဖီလင္ မထား။ ဒီလိုနဲ ျဖတ္ေက်ာ္လာခဲတဲ ေနရက္ေတြက တစ္ႏွစ္ၿပီး တစ္ႏွစ္ ကုန္လြန္လာခဲသည္။ အလုပ္ခြင္ဝင္လာတဲ ရက္ေတြက ရက္မွန္ခဲသျဖင့္ ဝင့္ဝါတစ္ေယာက္ ခြင့္တစ္လရကာ ျမန္မာႏိုင္ငံသို ေခတၱအလည္ျပန္ခြင့္ ရခဲသည္။ ဝင့္ဝါရယ္ ေဆြေတာ့ ဘယ္လိုေနခဲရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူးကြယ္ ေဆြရယ္ ဝင့္ဝါ ျပန္လာမွာေပါအဲဒီက်မွ အတိုးခ်ၿပီး ခ်စ္ၾကမယ္ေလေနာ္ခစ္ခစ္ ျမန္ျမန္ ျပန္လာခဲေနာ္ ဝင့္ဝါ အင္းပါေဆြရဲ ဒါနဲ ေဆြအခုလက္ရွိ ဘဲက ေဆြကို စိန္လက္စြပ္နဲ လက္ထပ္ခြင့္ ေတာင္တယ္ဆို ဟင္းဟင္း ဝင့္ဝါရယ္ေဆြက အဲဒါ ဘာလုပ္ရမွာတုန္း စိန္လက္စြပ္က ဟိုတစ္ေခါက္က အတူေနတုန္းက လီးစုပ္ေပးလိုက္တာကို ခိုက္ၿပီး ျဖစ္လာတဲ ကိစၥပါကြာ ေဆြကေတာ့ စိန္လက္စြပ္ထက္ အဲဒီေကာင္ ေဆြဖင္ေပါက္ကို ယက္ေပးတာပဲ ပိုခိုက္တာဟင္းဟင္း ေဆြေျပာေတာ့ အဲဒီေကာင္က ဒီႏိုင္ငံသားဆို သူကိုယူလိုက္ရင္ ေဆြ ေအးေဆး ျဖစ္သြားၿပီပဲ ေဆြ စဥ္းစားထားပါတယ္ ေဆြ သူကိုယူလိုက္ရင္ ရလာမယ္ အခြင့္ေရးေတြက မနည္းဘူးကြ ဝင့္ဝါအတြက္လည္း အဆင္ေျပေအာင္ ညွိၿပီးမွ ဆုံးျဖတ္မွာပါ စကၤာပူ ႏိုင္ငံသား တစ္ေယာက္ျဖစ္လွ်င္ ရရွိႏိုင္မယ္ အခြင့္အေရးေတြက ျမင့္လွသျဖင့္ ဘယ္သူမဆုိ လက္မလႊတ္ခ်င္ၾက။.
537 ဝင့္ဝါရဲ အခန္းေဖာ္ က်င္သီေဆြကေတာ့ ဒါေတြထက္ ဝင့္ဝါရဲ ႏူးညံတဲ အထိအေတြေလးေတြကိုပဲ မက္မေျပႏိုင္ပဲ အာရုံရွိေနသည္။ ဒီလိုနဲ ဝင့္ဝါတစ္ေယာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို ေခတၱ ေျခခ်ခြင့္ျ့ပန္ရခဲၿပီး ဦးေလးနဲ အေဒၚျဖစ္သူတိုထံသို ေရာက္ရွိလာခဲရေတာ့သည္။ မၿငိမ္းၿငိမ္းဦးတစ္ေယာက္ မင္းမင္းႏွင့္ ျဖစ္ၿပီးတဲ ေနာက္ပိုင္း အႏွစ္ႏွစ္အလလ ငတ္မြတ္ေတာင့္တမႈေတြကို စဥ္ဆက္မျပတ္ ျဖည္ဆည္းေနခဲမိေတာ့သည္။ ရုံးတက္ရက္ဆိုလွ်င္ အိမ္ျပန္ခ်ိန္၌ မင္းမင္းႏွင့္ အခ်ိန္းအခ်က္ ျပဳကာ အိမ္သို ေခၚေဆာင္လာခဲၿပီး ညဝက္ေလာက္အထိ ထင္တိုင္းက်ဲ လိုးၾကေဆာ္ၾကသည္။ ပိတ္ရက္ေတြဆိုရင္ေတာ့ အိမ္ေဖာ္ အေဒၚႀကီးကို အနားေပးကာ တစ္ေနကုန္ တစ္ညလုံး မင္းမင္းကို အိမ္ေခၚထားၿပီး ႏွစ္ဦးသား ကာမအရသာထူးကို ႏိႈက္ႏိႈက္ခၽြတ္ခၽြတ္ ခံစားခဲၾကသည္။ လူငယ္ျဖစ္တဲ မင္းမင္းက ႏွာထန္လွတဲ မၿငိမ္းၿငိမ္းဦးရဲ ရမၼက္ဆႏၵေတြကို နည္းလမ္းေပါင္းစုံျဖင့္ ျဖည္ဆည္းေပးခဲသည္။ ေအာကား ဖြင့္ကာၿပၿပီး အဲဒီအထဲက ပုံစံေတြအတိုင္း လိုးၾကေဆာ္ၾကသည္။ မၿငိမ္းၿငိမ္းဦးတစ္ေယာက္ သူမရဲ တူသားအရြယ္ ေကာင္ေလး မင္းမင္းက ေစခိုင္းရာ ကရတဲ ကာမရမၼက္ထန္တဲ ရုပ္ေသးရုပ္ေလးတစ္ရုပ္ ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။ မခံစားဖူးတဲ ကာမအရသာဆန္းေတြကို မင္းမင္းက ခံစားတတ္ေစခဲသည္။ မၿငိမ္းၿငိမ္းဦးရဲ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးက မင္းမင္းနဲ မပတ္သက္တဲ ေနရာ ဆိုတာ မရွိေတာ့။ အေပါက္စုံေအာင္ အလိုးခံခဲရဖူးၿပီ။ စုပ္ခဲရဖူးၿပီ။ မႈတ္ခဲဖူးၿပီ။ မၿငိမ္းၿငိမ္းဦးဟာ ကာမရမၼက္ရဲ သားေကာင္ဆိုလည္း ဟုတ္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။ ေနစဥ္ရက္ဆက္ဆိုသလို ခံစားေနရတဲ ကာမအရသာဟာ တူမေတာ္ ဝင့္ဝါ ျပန္ေရာက္လာခ်ိန္မွာေတာ့ လစ္ဟာခဲရေတာ့သည္။ ဒါေၾကာင့္ မၿငိမ္းၿငိမ္းဦးတစ္ေယာက္ အိပ္ရာထက္မွာ လူးကာလြန္ကာ ျဖစ္လိုေနရေတာ့သည္။ ဒီလို မၿငိမ္းၿငိမ္းဦးတစ္ေယာက္ ရမၼက္ဆႏၵေတြနဲ လူးလွိမ္ကာ သူမကို လိုးခဲ ေဆာ္ခဲတဲ မင္းမင္းရဲဲ လီးႀကီးကို မွန္းဆ တမ္းတေနတုန္းမွာပဲ အန္တီၿငိမ္း ဝင့္ဝါ ပိုေပးလိုက္တဲ ဟာႀကီး မသုံးၾကည္ဖူးလား စကၤာပူက အခ်စ္ဆုံး အခန္းေဖာ္ က်င္သီေဆြရဲ အထိအေတြေတြကို သတိရေနတဲ ဝင့္ဝါတစ္ေယာက္ အန္တီၿငိမ္းနဲ သစ္ဆန္းတဲ အထိအေတြကို ခံစားၾကည္ဖို မၿငိမ္းၿငိမ္းဦး အခန္းထဲ သို ဝင္လာစဥ္ ကုတင္ေပၚမွာ စိတ္ကူး ဖီလင္ယူေနတဲ အန္တီၿငိမ္းကို ၾကည္ၿပီး ေမးလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ အေတြးအာရုံထဲမွာ နစ္ေမ်ာေနတဲ မၿငိမ္းၿငိမ္းဦးဟာ တူမေတာ္ရဲ ရုတ္တရက္အေမးစကားေၾကာင့္ ဆြံအကာ ရွက္ကိုးရွက္ကန္း ျဖစ္သြားသည္။ မရွက္ပါနဲအန္တီၿငိမ္းရဲ ဝင့္ဝါလဲ အန္တီၿငိမ္းလိုပဲ လိုအပ္လာလို လာခဲတာသိလား ၊ ဝင့္ဝါတို အတူတူ ျဖည္ဆည္းရင္း ေပ်ာ္ၾကမယ္ေလေနာ္ ဝင့္ဝါက အခန္းတံခါးကို ေစပိတ္လိုက္ၿပီး အသင့္ယူေဆာင္လာတဲ စကၤာပူက ပါလာတဲ လီးတုႀကီးကို ကိုင္ကာ ကုတင္ေပၚသို လွမ္းတက္လာေတာ့သည္။ အခန္းထဲက လင္းထိန္ေနတဲ မီးေခ်ာင္းေရာင္ေအာက္မွာ ညဝတ္အက်ႌ ကိုယ္စီႏွင့္ မိန္းမပ်ဳိတစ္ေယာက္၊ မိန္းမႀကီးတစ္ေယာက္တို ရဲ ခႏၶာကိုယ္ေတြဟာ ပူးကပ္သြားၾက၏။ က်မဟာ ေနစဥ္ရက္ဆက္ လင္ငယ္ ကာမဘီလူးေလး မင္းမင္းနဲ လိုးခဲၾကတဲ ခံစားမႈေတြကို စားၿမွဳံျပန္ၿပီး ဖီးလ္ ယူေနတုန္းမွာပဲ တူမေတာ္ ဝင့္ဝါဟာ ေရာက္ရွိလာပါေတာ့တယ္။ ခုေတာ့ က်မရဲ ရင္သားထြားထြားႀကီးေတြကို ဖ်စ္ညွစ္ကိုင္တြယ္ စမ္းၾကည္ၿပီး ညဝတ္အက်ႌခါးမွ ႀကိဳးစေလးကို ဆြဲျဖဳတ္ခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ဝတ္လစ္စလစ္ ျဖစ္သြားတဲ က်မရဲ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကို ခုတင္ေပၚ လွဲခ်လိုက္ၿပီး ေဘးမွ ေနရာယူလိုက္ကာ ဝင့္ဝါကိုယ္တိုင္လည္း သူမညဝတ္အက်ႌကို ခၽြတ္ပစ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။.
538 အန္တီၿငိမ္းကို ဝင့္ဝါရဲ အေတြအႀကဳံေတြ လက္ေတြျပမယ္၊ အန္တီၿငိမ္း ခံစားၾကည္ေပါအင္းဟင္းဟင္း ဝင့္ဝါက က်မရဲ ႏႈတ္ခမ္းကို ဖိကပ္စုပ္နမ္း လိုက္ပါတယ္။ ေယာက္်ားႏွစ္ေယာက္နဲ ပက္ပက္စက္စက္ ထိေတြအလိုးခံဖူးေပမယ္ ဒီလို မိန္းမခ်င္း ထိေတြမႈကို မခံစားဖူးတဲ က်မဟာ ရင္ ဒိတ္ဒိတ္ခုန္ၿပီး တစ္ကိုယ္လုံး ပူထူ ရွိန္းဖိန္းသြားရပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ဝင့္ဝါက ရမၼက္ျပင္းျပင္းနဲ နမ္းစုပ္ေတာ့ က်မ စိတ္ေတြ ဟုန္းကနဲ ထၾကြလာရတယ္ရွင္။ တစ္ဆက္တည္းမွာပဲ က်မရဲ ႏိုႀကီးေတြကို ဆုပ္ကိုင္ပြတ္နယ္ ဖ်စ္ညွစ္ပစ္ေနတာကလည္း ၾကမ္းတမ္းလြန္းလွပါတယ္။ ႏိုသီးေခါင္းေလးေတြကိုလည္း ဆြဲညွစ္ ကစားေပးေနတယ္။ အဲဒီကေန ဝင့္ဝါရဲ လက္က ေအာက္သိုေလွ်ာဆင္းသြားၿပီး က်မရဲ ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီးကို အုပ္ကိုင္ ဖ်စ္ညွစ္ လိုက္တယ္ ဆုိရင္ပဲ အိုဝင့္ဝါရယ္ က်မႏႈတ္မွ မခ်င့္မရဲ ညည္းတြားမိလိုက္ပါတယ္။ ေသြးသားေတြလည္း အရမ္းပဲ ဆူေဝလာၿပီ။ အန္တီၿငိမ္း ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက အရည္ေတြ ရႊဲေနၿပီပဲ သိပ္ေတာင္ ႏွဴးစရာ မလိုေတာ့ဘူးဝင့္ဝါရဲ ပစၥည္းအသစ္ မိတ္ဆက္ပြဲေလး စလိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္ ဝင့္ဝါရယ္သမီး သေဘာပဲ အန္တီၿငိမ္းေတာ့ ဘယ္လို ခံစားရမွန္းေတာင္ မေျပာတတ္ေတာ့ဘူး ခစ္ခစ္ေနာက္ၿပီးရင္ ဒီထက္ဆန္းတာေတြ လာအုံးမယ္ေလ အန္တီၿငိမ္းရဲ ဝင့္ဝါက ခုတင္ေပၚမွ ထကာ ေျခရင္းတြင္ ခ်ထားေသာ သူမယူလာတဲ လီးတုႀကီးကို လွမ္းယူလိုက္ပါတယ္။ ဝင့္ဝါလက္ထဲက ဟာႀကီးက က်မကို ပိုေပးထားတဲ လီးတုႀကီးနဲ မတူပဲ တစ္မ်ဳးိ ဆန္းသစ္ေနပါတယ္။ လီးတုႀကီးေနာက္မွာ ႀကိဳးေတြနဲ ရႈပ္ယွက္ခတ္ေနတာကို ေတြျမင္လိုက္ရပါတယ္။ က်မလည္း မင္းမင္းနဲ အတူ ဆန္းသစ္တဲ ကာမဖီလင္ေတြကို ခံစားေနၾကဆိုေတာ့ ဝင့္ဝါလုပ္သမွ်ေတြကို စိတ္ဝင္တစားနဲ ကိုယ္အဖုတ္ႀကီး ကိုယ္ပြတ္ရင္း ေငးၾကည္ေနမိပါတယ္ရွင္။ ဝင့္ဝါက လီးတုအတန္ႀကီးရဲ ေနာက္မွ သိုင္းႀကိဳးနွစ္ခုကို ေျခေထာက္တြင္ စြပ္လိုက္ၿပီး ေဘာင္းဘီဝတ္သလိုမ်ဳိး ဝတ္ဆင္ကာ အေပၚဘက္ရွိ ခါးပတ္လို ႀကိဳးကို သူမခါးတြင္ ပတ္၍ ဝတ္ဆင္လိုက္သည္။ ဝင့္ဝါပုံစံက ေပါင္ၾကားထဲမွာ လီးေပါက္ေနတဲ ေၾကြရုပ္မေလး ပုံစံ ျဖစ္ေနတာကို ျမင္လိုက္ရေတာ့ က်မစိတ္ထဲ တစ္မ်ဳိးႀကီး ခံစားရလိုက္မိသည္။ ဝင့္ဝါက အန္တီၿငိမ္း အလိုးခံရင္ ဘယ္လိုပုံစံကုိ အႀကိဳက္ဆုံးလဲဟင္ ဝင့္ဝါေပါင္ၾကားထဲမွ လီးတုႀကီးက တန္းမတ္ကာ တကယ္ေယာက္်ားႀကီးတစ္ေယာက္ရဲ လီးႀကီးလို အသားေရာင္ ျဖစ္သည္။ မင္းမင္းရဲ ေအာကားေတြ ၾကည္ၿပီး အလိုးခံခဲစဥ္က ေတြျမင္ရတဲ အေမရိကန္ လီးႀကီးနီးပါး တုတ္ကာ ရွည္လ်ားလွသည္။ ဒီလီးမ်ဳိးနဲ က်မအႀကိဳက္ ဖင္ပူးေထာင္းေထာင္ကာ အလိုးခံရရင္ သားအိမ္ေတာင္ ေပါက္ထြက္သြားႏိုင္ေလာက္သည္။ ထိုေၾကာင့္ လီးအဝင္သက္သာၿပီး အေကာင္းဆုံး အရသာေတြ ေပးတတ္တဲ ေလွႀကီးထိုးရိုးရိုး ပုံစံနဲပဲ ခံဖို ေနရာယူေပးလိုက္ရပါေတာ့သည္။ ဝင့္ဝါက လီးတုႀကီးကို တရမ္းရမ္းျဖင့္ ခုတင္ေပၚ တက္လာကာ ဒူးေထာင္ေပါင္ကား ပက္လက္ႀကီးလွန္ေပးထားတဲ က်မေပါင္ၾကားထဲမွာ ေနရာယူလိုက္ကာ သူမခါးမွ လီးတုႀကီးကို လက္ဝါးထဲ တံေတြး ေထြးထည္ၿပီး သုတ္လိမ္းေနတာ ေတြလိုက္ရသည္။ အန္တီၿငိမ္း ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲ ဝင့္ဝါ လီးႀကီး ထည္လိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္ ေျပာေျပာဆိုဆို ဝင့္ဝါက သူလီးတုႀကီးကို က်မရဲ ေစာက္ေခါင္းဝကို ဖိကပ္ ေတထိုးခ်လိုက္ပါတယ္။ ေအးစက္စက္ အထိအေတြေၾကာင့္ တစ္မ်ဳိး စိတ္လႈပ္ရွားသြားရတယ္ရွင့္။ ျဗစ္ျဗစ္အဝင့္ဝါသမီးအ အမေလးအီးေျဖးေျဖးက်ပ္ေန တယ္ သမီးရဲအအီး လီးတုႀကီးက အဆမတန္ ႀကီးေနတဲအျပင္ အေပၚယံတြင္ ေသြးေၾကာလို အဖုဖုေတြေၾကာင့္ နာက်င္ဆိမ္ေကာင္းတဲ အရသာကို ခံစားလိုက္ရပါတယ္။ ဝင့္ဝါကေတာ့ က်မ ေပါင္ႀကီးႏွစ္လုံးကို တံေကာက္ခြက္က ပင့္မထားလိုက္ၿပီး သူမခါးကို ေကာ့ကာ အဆုံးထိ ဖိခ်သြင္းလိုက္ပါေတာ့တယ္ရွင္။.
539 ျဗစ္ဒုတ္အအေမအီးကၽြတ ္ကၽြတ္အားအအီးအမေလး အန္တီေကာင္းရဲလားဖတ္ဖတ္ဖြတ္ ျပြတ္ဒုတ္ဒုတ္အအီး ဟင့္ အထိတယ္အေျဖးေျဖးအအင့္ ဟုတ္တယ္ေဆာင့္ေဆာင့္အအင္းအီး ဝင့္ဝါက အဆက္မျပတ္ ေျဖးေျဖးခ်င္း ေဆာင့္လိုးေပးေနရာ ရွည္လ်ားလွတဲ လီးတုထိပ္ဖူးႀကီးက က်မသားအိမ္ကို အခ်က္တိုင္းလိုလိုပဲ လာေဆာင့္ေနပါေတာ့တယ္။ တစ္ခဏအတြင္းမွာပင္ ဆန္းသစ္တဲ အထိအေတြနဲ အလိုးခံေနရမႈေၾကာင့္ က်မ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးတစ္ခုလုံး က်င္ဆိမ္ထူပူလာေတာ့တယ္။ က်မကိုယ္ေပၚမွ ကိုင္းကာ လိုးေပးေနတဲ ဝင့္ဝါႏိုအုံေတြက က်မ မ်က္နွာနားတြင္ ဝဲခါေနတာေၾကာင့္ ဖမ္းဆြဲဆုပ္ကိုင္ကာ မမွီမကမ္း လွမ္းစိုေပးလိုက္ပါတယ္။ အိုးအန္တီၿငိမ္းရယ္ဟုတ္တယ္ စို နာနာစိုဝင့္ဝါႏိုသီးေခါင္းေတြကို စိုေပးစမ္းပါ ဝင့္ဝါက အႀကိဳက္ေတြသြားကာ သူမကိုယ္ကုိ ပိုကုန္းေပးလိုက္ၿပီး က်မ ပါးစပ္ထဲသို သူမႏိုေတြကို ေတၿပီး အစိုခံေနပါေတာ့တယ္။ အေပၚမွလည္း ခါးအားကို သုံးၿပီး ဖိသြင္းလိုးခ်ေပးေနတဲ အရွိန္က ပိုမိုအားျပင္းလာပါတယ္။ အြန္အြန္းဟင္းအုဟင္းအား ရွီးေဆာင့္ခ်ဝင့္ဝါလိုး ေဆာင့္အန္တီၿငိမ္း ၿပီးေတာ့မယ္ အအမေလးအုအြန္းအြန္းအားရွီး က်မဟာ အရမ္းကို ေဟာ့လာရပါတယ္။ ဝင့္ဝါႏိုေတြကို ငုံစုပ္ေပးလိုက္၊ ပါးစပ္က တစ္တစ္ခြခြစကားေတြ ေျပာလိုက္နဲ ကာမခရီးဆုံးကို ေရာက္ရွိလာပါေတာ့တယ္။ အားထြက္ကုန္ၿပီအားအီးျပြတ္ျပြတ္ အုအားဟင္းဟင့္ က်မဟာ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ လီးတုႀကီးကို ဆြဲဆြဲညွစ္ရင္း အရည္ေတြ ဒလေဟာ ပန္းထုတ္ကာ ဝင့္ဝါႏိုေတြကို ျပတ္ထြက္လုမတတ္ စိုယူရင္း ၿပီးသြားခဲရပါေတာ့တယ္။ အန္တီၿငိမ္းဘယ္လိုလဲ ဝင့္ဝါရယ္ အန္တီၿငိမ္းေတာ့ ဒီတစ္ခ်ီတည္းနဲ ေမ်ာ့သြားေတာ့တာပဲ ခစ္ခစ္မေမ်ာ့ပါနဲအုံး အန္တီၿငိမ္းရဲ ခုမွ အစပဲ ရွိေသးတာဝင့္ဝါကိုလဲ လုပ္ေပးပါအုံး ဝင့္ဝါက လီးတုႀကီးကို ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ ခၽြတ္ယူလိုက္ၿပီး သူမခါးမွ ျဖဳတ္ယူလိုက္သည္။ ထိုေနာက္ က်မေစာက္ရည္ေတြနဲ ေျပာင္လက္စိုရႊဲေနတဲ လီးတုႀကီးကို ပါးစပ္နဲ ျပြတ္ခနဲ စုပ္ယူလိုက္ျပန္သည္။ ၿပီးေတာ့ က်မကို ဆြဲယူကာ ပါးစပ္ထဲ လီးတုႀကီးကို ေတၿပီး စုပ္ခိုင္းလိုက္၏။ က်မဟာ ႀကီးမားလွတဲ လီးတုႀကီးကို မဆံမၿပဲဟကာ ငုံယူၿပီး အရသာခံ စုပ္ယူေနမိပါေတာ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ ဝင့္ဝါက က်မကို လီးတုႀကီး တပ္ဆင္ေပးၿပီး ေအာက္တြင္ ပက္လက္လွန္အိပ္ေစကာ သူမက အေပၚမွ ခြကာထိုင္ၿပီး စိတ္ႀကိဳက္ေဆာင့္ခ်ပါေတာ့တယ္။ အဲဒီညက ဝင့္ဝါနဲ က်မဟာ ဘယ္ႏွခ်ီမွန္းမသိေတာ့ေအာင္ တစ္ေယာက္တစ္လဲ လီးတုႀကီးနဲ လိုးၾကေဆာ္ခဲၾကပါေတာ့တယ္။ ၿပီးပါၿပီ။ လည္ပတ္ရန္{ ဒီမွာ } သြားလိုက္ပါ ဦးသာေက်ာ္ရဲလွည့္ကြက္ လြန္ခဲ့ေသာ ၂ ႏွစ္ခန္႔က ဦးသာလွမိန္းမ မအံုးရွင္ သားအိမ္ကင္ဆာေရာဂါ ႏွင့္ ကြယ္လြန္ခဲ့သည္။မအံုးရွင္ မကြယ္လြန္ခင္ကပင္ ဦးသာလွတို႔ႏွင့္တဆက္တည္း ရွိေနေသာ ေျမကြက္ကိုဝယ္ယူ၍ ၂ ခန္း ၃ ခန္း ေျမစိုက္အိမ္တစ္လံုးေဆာက္ေပးကာ မရင္ေမ ကိုေနထိုင္ေစသည္။ ျခံက ေပတစ္ရာပတ္လည္က်ယ္ဝန္းသျဖ င့္ ထိုျခံထဲတြင္ သနပ္ခါးပင္မ်ား စိုက္ပ်ိဳးထား၏။မရင္ေမက စိုက္ပ်ိဳးေရးဝါသနာပါသည္။ ဆယ္တန္း ေအာင္ျပီးလည္းျဖစ္၏။ ေမထုန္ႏို႔စားႏြားမ သံုးေကာင္လည္းရွိသည္။ ထို႔ေႀကာင့္ သူတို႔ တူဝရီးမွာ ဤရြာတြင္ စီးပြားေရးေခ်ာင္လည္သူမ်ားျဖစ္ၾက၏ ။အေမွ်ာ္အျမင္ ရွိသူမ်ား ျဖစ္ၾက၍ အဝီစိတြင္းတူးကာ စိုက္ပ်ိဳးေရးကို တိုးခ်ဲ ႔ကာလုပ္ကိုင္ၾကသည္။ အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ၾကာျပီျဖစ္၍ မရင္ေမသည္ ဤရြာသူလံုးလံုးျဖစ္ေနပါျပီ ရြာ၏သာေရး နာေရးလႈမႈေရးကိစၥရပ္မ်ားတြင္ ေရွ႔တန္းမွပါဝင္၍ တက္တက္ၾကြၾကြ လုပ္ေဆာင္သည္။မရင္ေမက ဦးေဆာင္၍ အမ်ိဳးသမီးဝတ္အသင္းဖြဲ႔ကာ အဖိတ္ ဥပုသ္ထြက္ေန႔တိုင္း ရြာလည္ဓမၼာရုံတြင္ ဝတ္တက္ၾက၏။စုစုေပါင္း အမ်ိဳးသမီးႀကီးငယ္ ၅၀ ေက်ာ္ခန္႔ရွိ၏။.
540 အမျပန္ေရာက္ျပီလား ေအးေရာက္ေနတာၾကာပလား ဟုတ္ကဲ့ ဘၾကည္က ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္ရင္း ခရမ္းခ်ဥ္သီးမ်ားအျပည့္အေမာက္ထ ည့္ထား ေသာ ထန္းေခါက္ေတာင္းတစ္လံုးကို ေခါင္းေပၚရြက္၍ ဝင္လာေသာ မရင္ေမကိုႏႈတ္ ဆက္လိုက္ရာ မရင္ေမကလည္း အလိုက္သင့္ ျပန္ႏႈတ္ဆက္လိုက္၏။ မရင္ေမက ေလွကားတက္ခံုေပၚတြင္ ခရမ္းခ်ဥ္သီးေတာင္းကို ခ်မည့္ဟန္ျဖင့္ ဒူးႏွင့္ခါးကိုညြတ္၍ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ပင့္မျပီး ေအာက္သို႔ခ်လိုက္ သည္။ ထမီတိုတိုဝတ္ထားသျဖင့္ တင္းရင္းစိုေျပေသာ ေျခသလံုးသားမ်ား၏ သန္စြမ္းမႈ မို႔ေမာက္ေသာရင္သားအစံု ဝိုက္ကားေသာပံုသ႑ာန္ရွိသည့္ ကားကား စြင့္စြင့္ ငြါးငြါးဖြင့္ဖြင့္ရွိလြန္းလွသည့္ ျပည့္ျဖိဳးတင္းအိေသာ တင္သားဆိုင္ထြားထြားမ်ား ထိုသို႔ ထိုသို႔ေသာ အလြန္အခ်ိဳးစားက်နသည့္ ဣတိၳယအဂၤါရပ္မ်ားကို အေရာင္လက္ေသာမ်က္လံုးတို႔ျဖင့္ ဖ်တ္ကနဲၾကည့္လိုက္မိ၏။ မရင္ေမက ဆံထံုးကို ျဖည္ခ်ရင္း ေခါင္းခုပုဆိုးျဖင့္ ယပ္ခတ္သလိုလုပ္ကာ အေမာေျဖေနသည္။ ျပည့္ျဖိဳးတုတ္ခိုင္ေသာ ေပါင္တံႀကီးေတြက ထမီကို ထြင္းေဖါက္၍ အလွျပေနသည့္ႏွယ္ ေပၚေပၚလြင္လြင္ရွိလွသည္။ ဘၾကည္မိန္းမ တင္အိလည္းလွပါသည္။ အဖုအထစ္အမို႔အေမာက္ အဂၤါရပ္မ်ားႏွင့္ျပည့္စံုျပီး စြဲမက္စရာေကာင္းလွပါသည္။ တင္အိ က မရင္ေမေလာက္ ေတာ့ ေဒါင္မေကာင္း သည္ေတာ့ ေရႊဘိုမင္းၾကိဳက္လံုးႀကီးေပါက္လွစ တိုင္ေတာ့ မဟုတ္။ အဲ တင္အိက မရင္ေမထက္သာတာက အရြယ္ဂုဏ္ငယ္ဂုဏ္ တင္အိ အသက္က အခုမွ ၃၀ ထဲ ဝင္ရုံရွိေသး၏။ ခက္သည္က က်ားဆိုေသာသတၱဝါသည္ ကိုယ့္မိန္းမမည္မွ် ေခ်ာေမာလွပျပီး စြဲမက္စရာ အဂၤါရပ္ေတြႏွင့္ျပည့္စံုပါေစ ေန႔ရွိသေရြ႔ ညရွိသေရြ ့ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံလာသည့္အခါ ရုိးအီသြားတတ္ပါသည္။ အတြင္းသိ အစင္းသိ ၾကာၾကာေပါင္းလာေသာအခါ တစ္ခ်ိန္ကခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္စြဲမ က္ စရာဟု ထင္ခဲ့ေသာအရာေတြက အျပစ္အသြင္ေဆာင္လာျပီး အင္္တင္တင္ ညီးတီးတီးျဖစ္လာတတ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ အာရုံကိုအေျပာင္းအလဲျဖစ္ေစရန္ ယခုလို ေတာင့္ေတာင့္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ လံုးႀကီးေပါက္လွ မိန္းမမ်ားကို ကိေလသာရမၼက္လႊမ္းေသာ အၾကည့္တို႔ျဖင့္ ငမ္းငမ္းတက္ၾကည့္မိျခင္းျဖစ္ ပါသည္။ ေစာေစာက အဘဦးသာလွေျပာခဲ့ေသာ ကာမေရာဂါဝမ္းတြင္းနာက ဘႀကည္ကို စြဲကပ္လိုက္ေတာ့၏။ လီးရိပ္လီးေငြ႔မသမ္းေသာ အဖုတ္ႀကီးကို စိတ္ျဖင့္ မွန္းဆကာ ရာဂစိတ္နယ္ပယ္ကို က်ယ္သေလာက္က်ယ္ေအာင္ ျဖန္႔က်က္လိုက္သည္။ လွ်ပ္တျပက္ အကဲခတ္ရုံျဖင့္ ဦးသာလွက ဘၾကည္၏မေနာႏွင့္ သေဘာကိုရိပ္မိလိုက္သည္။ ဘႀကည္လိုလူစားသည္ ကိေလသာအာရုံႏွင့္ ဖမ္းစားျခင္းခံရလွ်င္ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ေမ့တတ္ျပီး အသိတရားျဖင့္ ျပန္လည္ထိန္းခ်ဳပ္ ႏိုင္စြမ္းမရွိျခင္းဟု ဦးသာလွစိတ္ထဲက မွတ္သားလိုက္၏။ မရင္ေမက အေမာေျဖျပီး ထမင္းဟင္းခ်က္ျပဳတ္ရန္ မီးဖုိခန္းေပၚ တက္သြား၏။လႈပ္လီ လႈပ္လဲ့ နိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီ အဆီခဲေတြစုခဲထားသည့္ တင္ဆံုထြားထြား ႀကီးက သူ႔စိတ္ကို ျမဴဆြယ္ကလိသြားသည္ဟု ထင္မွတ္လိုက္မိ၏။ သည္ေတာ့မွ သူ႔လာရင္းကိစၥကို သတိရေတာ့၏။ဦးသာလွက ျပံဳးတံု႔တံု႔ မ်က္ႏွာထားႏွင့္ ေအး ငါ့တူမ အပ်ိဳႀကီးကလည္း ကာမေရာဂါကို ထၾကြတိုးပြားေစတဲ့ ဗိုင္းရပ္စ္ပိုးႀကီးေနာ္ အဟဲ ဟဲဟဲ ဦးသာလွ စကားေၾကာင့္ ဘၾကည္မ်က္ႏွာမွာ အနည္းငယ္ရွက္ရိပ္သမ္းသြားျပီး တဟီးဟီးႏွင့္ ရယ္ျပလိုက္သည္။ အဘက်ဳပ္ဟိုဟို ဘၾကည္စကားမဆံုးေသးခင္မွာပင္ ဦးသာလွ လက္ကာျပလိုက္ရင္း ေနေနေမာင္ဘၾကည္ အဘသိတယ္ မင္းေငြလိုခ်င္လို႔မဟုတ္လား ဟုတ္ကဲ့အဘ ဘၾကည္စိတ္ထဲ အံ့ၾသသြားတာအမွန္။.
541 သူ႔အႀကံကို ဦးသာလွဘယ္လိုသိေနသလဲ ဘၾကည္၏စိတ္အေျခအေနကို ဦးသာလွက ရိပ္မိလိုက္သျဖင့္ မအံ့ၾသနဲ႔ေမာင္မင္းေရာက္လာတဲ့ အခ်ိန္ကို ငါက အဂၤဝိဇၨာနည္းနဲ႔တြက္ႀကည့္ လို႔သိျပီးသားမင္းမွာေငြလိုေနတယ္ဒီ တစ္ေခါက္ အေရာင္းအဝယ္ကိစၥမွာ မင္း အရႈံးႀကီးရႈံးခဲ့တယ္ တျခားေနရာမွာ ရစရာမျမင္ေတာ့ င့ါဆီေရာက္လာတယ္ ကဲ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား ဘၾကည္တစ္ေယာက္ ဟုတ္ကဲ့ ဟုပင္မေျပာႏိုင္ေတာ့ဘဲ ပါးစပ္ေဟာင္းေလာင္း ႀကီးျဖင့္ ဦးသာလွကိုျပဴးျပဴးႀကီးႀကည့္လွ်က္ ေၾကာင္အမ္းအမ္းႀကီးျဖစ္သြားသည္ ။ ျပီးေတာ့မွ ေခါင္းကို ခပ္သြက္သြက္ျငိမ့္ကာ ဟုတ္ဟုတ္ကဲ့အဘ ဘၾကည္ ဦးသာလွကို ယခင္ကထက္ပို၍ အထင္ႀကီးေလးစားသြား၏။ ဓာတ္ေတြ ပရမတ္ေတြကုိလည္း လူျပိန္းလူနေတြနားလည္ေအာင္ ရွင္းျပတတ္ ေလာကီဂမၻီရပညာရပ္ေတြကလည္း တတ္အလြန္ အံ့ၾသစရာေကာင္းတဲ့ ဦးသာလွ ပါတကား ဦးသာလွကို အထင္ၾကီးေလးစားစိတ္ျဖင့္ႀကည့္ေ နစဥ္မွာပင္ ဦးသာလွ တစ္ေယာက္ သူ႔တစ္ထပ္တိုက္ပုေလးထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါ ေတာ့သည္။မရင္ေမတေယာက္ ထြက္မ်ားလာေလမလားဟု မီးဖိုခန္းဘက္ဆီ အႀကည့္ေရာက္သြားသည္။ ေရာ့ေမာင္ရင္ လိုခ်င္တာ ၂ သိန္းခြဲမဟုတ္လား မီးဖိုခန္းဘက္ဆီေငးေနစဥ္ ေနာက္ေၾကာဘက္ဆီက ေပၚလာေသာ ဦးသာလွ စကားသံႏွင့္အတူႏွစ္သိန္းခြဲေထာင္တန္ အထုပ္က သူ႔ေပါင္ေပၚဖုတ္ကနဲက်လာ၏။ ေအာေငြပမာဏပါသိေနတဲ့ ဦးသာလွပါလား ဘၾကည္ ကြပ္ပ်စ္ေပၚက ဆင္းလိုက္ျပီး ဦးသာလွေျခရင္းတြင္ေဆာင့္ေၾကာင့္ထို င္ကာ ဦးသံုးႀကိမ္ကန္ေတာ့လိုက္ေတာ့၏။ ေအးေအးဒီတေခါက္အဆင္ေျပပါေစကြာ ဘၾကည္ ေငြထုပ္ကိုေကာက္ကိုင္လိုက္ျပီး ဦးသာလွကိုႏႈတ္ဆက္ကာ ထြက္လာခဲ့သည္။ အကယ္၍သာ ဘၾကည္တစ္ေယာက္ ဤကိစၥရပ္ေတြကို အဂၤဝိဇၨာ ေဗဒင္နည္းျဖင့္ သိရသည္မဟုတ္ဘဲ သူ႔မိန္းမ တင္အိကိုယ္တိုင္ ဖြင့္ေျပာထား၍ သိေနသည္ ဆိုလွ်င္ အဖိတ္ေန႔ည ဝတ္တက္စဥ္က တင္အိတစ္ေယာက္ဝတ္အဖြဲ႔ထဲ မပါဘဲ ဦးသာလွထံေရာက္ေနခဲ့သည္ဆိုလွ်င္ ထိုေန႔ည ေသြးသားဆႏၵႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲႀကီးအဆင္ေျပေ ခ်ာေမြ႔စြာ ျပီးဆံုးသြားျပီးေနာက္ ဦးသာလွရင္ခြင္ထဲမွာ ဦးသာလွ၏အေပြ႔အဖက္ကို ခံယူထားစဥ္ ေငြေၾကးကိစၥေျပာခဲ့သည္ဆိုလွ်င္ ထိုေန႔ည ျပန္ခါနီးတြင္ ဦးသာလွက ၂ သိန္းခြဲဟုတ္လား ေအးေအးသန္ဘက္ခါ ညီးေယာက်ာ္းကို ငါ့ဆီ လႊတ္လိုက္ ဟု မွာၾကားလိုက္သည္ဆိုလွ်င္ ဘၾကည္တစ္ေယာက္ ဦးသာလွထံမွ အလြယ္တကူ ေငြ ၂ သိန္းခြဲေခ်းယူရရွိခဲ့သည့္အတြက္ အခုလို ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္မည္ေလာ ဦးသာလွကိုလည္း အထင္ႀကီးေလးစားႏိုင္ပါအံုးမည္ေလာ သို႔ေသာ္ ႏွစ္ေယာက္လံုးျပံဳးေနႀက၏။ သို႔ေသာ္အဓိပၸါယ္ျခင္းကာ မတူပါေလ။ အဖိတ္ေန႔ည။ ထိုအဖိတ္ေန႔ညကို ဦးသာလွမေမ့ပါဒီေန႔ည တင္အိလာမည္ ရင္ေမက အက်ိဳးအေၾကာင္းအစံုအလင္ကို ဦးသာလွအား ေျပာျပထားျပီးျဖစ္၏။ မရင္ေမႏွင့္ တင္အိတို႔ ညွိႏႈိုင္းၾကေသာစကားထဲတြင္ ေငြ ၂ သိန္းခြဲရမည္ ဦးသာလွ၏ေသြးသား ဆႏၵကို လိုက္ေလ်ာျဖည့္ဆည္းေပးရမည္။ အမ်ားသူငါမရိပ္မိေစရန္ ေယာက်ာ္းကို ေငြယူလႊတ္ရမည္။ မည္သူမွမရိပ္မိႏိုင္သည့္ အဖိတ္ေန႔ညကို ေရြးရမည္။ အတိုးေငြ ၁၅ က်ပ္ဆိုလွ်င္ ၁၀ က်ပ္ႏႈန္းခံစားခြင့္ေပးမည္။ သုိ႔ေသာ္ ေယာက်ာ္းကို ေငြပို႔ခိုင္းစဥ္ ၁၅ က်ပ္ႏႈန္းႏွင့္ေပးအပ္ခိုင္းရမည္။ ၁၀ က်ပ္ႏႈန္းခံစားခြင့္ကို ဝတ္တက္သည့္ညမွ ကိုယ္တိုင္သြားယူရမည္။မရင္ေမ ဘက္က တင္ျပေသာ အခ်က္အလက္မ်ားကို တင္အိကိုယ္တိုင္က ေက်နပ္ျပီးျဖစ္၍ ထိုအဖိတ္ေန႔ညက တင္အိတစ္ေယာက္ ဝတ္တက္ဓမၼာရုံတြင္ေရာက္ရွိေၾ ကာင္း လက္မွတ္ထိုး၍ အသာလစ္ထြက္ခဲ့သည္။။ ဝတ္တက္ေခါင္းေဆာင္က မရင္ေမမို႔ ပြဲျပီးမီးေသအျငိမ္ျဖစ္၏။ ဝတ္တက္ခ်ိန္ တစ္နာရီ အသစ္သင္ၾကားပို႔ခ်သည္က ၂ နာရီခြဲ ဤအခ်ိန္အတြင္း ၁၀မိနစ္ေစာ၍ျပန္ေရာက္ေစရမ ည္ဟု မရင္ေမက အေသအခ်ာ မွာ လိုက္ျပီးျဖစ္၏။.
542 တပါတ္ရစ္ ေယာဂီထမီအက်ၤီေလးႏွင့္ တင္အိတေယာက္ တေသြးတေမြးလွလို႔ေနပါသည္။ အခုတပါတ္ ကုန္ရႈံးလာသည့္အတြက္ ေယာက်္ားကစိတ္ညစ္သည္ဟု ဆိုကာ အရက္ခ်ည့္တြန္းေသာက္ေန၏။ မရင္ေမဆီကရေအာင္ ေျပာၾကည့္ပါမည္ဟု ေခၽြးသိပ္ရင္း အရက္ကိုေလ်ာ့ေသာက္ခိုင္းထားရ၏။ ဒါေတာင္ ဝတ္တက္လာခါနီး ရမ္အၾကီးတစ္လံုးဝယ္ေပးခဲ့ရေသး သည္။ တင္အိကလည္း သူ႔အႀကံႏွင့္သူမို႔ ေက်နပ္စြာပင္ အေၾကြးဝယ္ေပးခဲ့ပါသည္။ မရင္ေမ အစီအစဥ္အတိုင္း တိုက္ေနာက္ေဖးေပါက္က ဝင္ရမည္ျဖစ္သည္။ ေဒါက္ေဒါက္ေဒါက္ေဒါက္ မရင္ေမသင္ျပထားသည့္အတိုင္း တံခါးေခါက္အခ်က္ေပးလိုက္သည္။ မၾကာခင္တံခါးပြင့္လာ၏။ တံခါးဝတြင္ ဦးသာလွက ေဘာင္းဘီပြပြစြပ္က်ယ္အက်ီၤ လက္ျပတ္ႏွင့္ မားမားႀကီးရပ္ေနေလသည္။ ဦးသာလွ၏ေတာင့္တင္းႀကံ႔ခိုင္ေသာ ကိုယ္ေနဟန္ထားကိုၾကည့္၍ တင္အိ ရင္ေတြလႈိက္ဖိုလႈပ္ခတ္သြား၏။ လူႀကီးက အသက္ ၅၀ ေက်ာ္ ၆၀ အတြင္းဆိုေသာ္လည္း က်န္းမာ သန္စြမ္းလွသည္။ ရင္အုပ္ကားကား လက္ေမာင္းၾကြက္သားႀကီးေတြက ထစ္ဖုတုတ္ ခိုင္လွသည္။ ထို႔အတူ ေပါင္တံ ေျခသလံုးၾကြက္သားႀကီးေတြက တင္းရင္းဖုထစ္ သန္မာလွသည္။ ဦးသာလွက တင္အိ ဝင္သာေအာင္ ေဘးသို႔ဖယ္ေပးလိုက္ျပီး ဝင္ဝင္တူမႀကီးအထဲကို တင္အိက ကိုယ္ကိုရုိ႔၍ အတြင္းသို႔ဝင္လိုက္၏။ ဦးသာလွက တံခါးမင္းတုန္း ခ်က္ကို ထိုးပိတ္လိုက္သည္။ အခုသူတို႔ေရာက္ေနေသာအခန္းမွာ ထမင္းစားခန္း ျဖစ္၏။ ၂ ခန္း ပတ္လည္က်ယ္ဝန္းျပီး မတ္တပ္ရပ္ခ်က္ျပဳတ္ရေသာ မီးဖို စားစရာ မ်ားကို သိုေလွာင္ထားသည့္ ေၾကာင္အိမ္ ၃ လံုးရွိ၏။ ထမင္းစားစရာေနရာမွာ ၂ ေပခြဲေက်ာ္ေက်ာ္ခန္႔ျမင့္ျပီး သစ္မာရွာထိုးသား မ်ားခင္းထားသည္။ ထိုအေပၚတြင္ စားပြဲခံုဝိုင္းတစ္လံုးခ်ထားျပီး ဝီစကီအႀကီးတစ္လံုး ၾကက္ေၾကာ္ဝက္အူေခ်ာင္းေၾကာ္ ငွက္ေပ်ာ္သီးဖီးၾကမ္းတစ္ဖီး ဝီစကီပုလင္း ကအျပည့္မဟုတ္ေတာ့ထိုအထဲတြင္ ကာမစြမ္းအားကို တိုးပြားေစေသာ ဖ်ံသိုစိမ္ထား၏။ ကဲအေပၚတက္ေလတူမႀကီးရဲ့ေအးေအးေ ဆးေဆးေပါ့ေနာ္သြား ဟိုမွာ စားစရာေတြရွိတယ္စားႏွင့္ တင္အိက မတ္တပ္ႀကီးရပ္ေန၍ ဦးသာလွက ေျပာလိုက္သည္။ လာကထဲက ကိုယ့္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ႏွင့္ကိုယ္မို႔ အရွက္ေတြသိကၡာေတြ က်င့္ဝတ္ေတြ အကုန္ခဝါ ခ်ထားခဲ့ျပီးျဖစ္သည္။ ကိုယ့္ေမဓာရွိလွ်င္သူ႔ေမဓာလည္းရွိ ရမည္ပင္ ျပီးေတာ့ ကိုယ္ရခ်င္တဲ့ေငြက နည္းနည္းေနာေနာ မဟုတ္ ဖာထြက္ခံလ်င္ေတာင္ ရမည္မဟုတ္ျပီးေတာ့ ကိုယ္ကအပ်ိဳမွမဟုတ္ဘဲကေလးႏွစ္ေယာ က္အေမ အအိုျပီးေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ကလဲ ဖြတ္ဖြတ္ေက်ေအာင္ လီးအလိုးခံထားရတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ ဒီေတာ့ ဘာဆန္းတာမွတ္လို႔ျပီးေတာ့ တင္အိက ေခ်ာသည္ လွသည္ေတာသူဆိုေပမင့္ ေရွးအတိတ္ကုသိုလ္ေကာင္းပံုရ၏။ ဒီေတာ့ ခပ္ရဲရဲ ခပ္ေဟာ့ေဟာ့ပင္ ဆက္ဆံလိုက္သည္။အေပးေကာင္း အျပဳအစုေကာင္းခဲ့ရင္ ၂ သိန္းခြဲေငြ အလကားေတာင္ ရခ်င္ရေနအံုးမည္။ အဟစ္အစ္ခစ္အဟင့္ဟင့္ယားယား တယ္လို႔ အေနရအထိုင္ရခက္ေလာက္ေအာင္ယား သည့္အတြက္ တင္အိတစ္ကိုယ္လံုး ေကာ့တက္သြားရွာသည္။ သည္ေတာ့ ႏို႔အံုႀကီးက ပိုမို၍စူတင္းထြက္လာသည္။ ဦးသာလွက ႏို႔တစ္လံုးကို တျပြတ္ျပြတ္စုပ္ေပးလွ်က္ကပင္ တင္အိ ေဘာင္းဘီကို ဆြဲခၽြတ္သည္။ ေပါင္တံႀကီးေတြကထြား တင္ဆံုႀကီးေတြက ဖြံ႔ထြား စြင့္ကားလြန္းေနသည့္အတြက္ ေဘာင္းဘီက ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ မကၽြတ္ဘဲျဖစ္ေနသည္။ ဟြန္းခိုးခ်င္တာလဲပ်ာလို႔လက္ေႏွးတာလဲ ခ်ာလို႔ ဦးသာလွတစ္ေယာက္ အရြယ္ႏွင့္မလိုက္ေအာင္ တဏွာရမၼက္ေတြ မႊန္ထူေနပံုကို အျမင္ကပ္ကပ္ရွိလွစြာ ဆူဆူေဆာင့္ေဆာင့္ေလးျမည္တြန္ရင္း ကူခၽြတ္ေပးလိုက္ ၏။တင္အိ အျပဳအမူေလးက ဦးသာလွကို ၾကည္ႏူးစြဲမက္သြားေစ၏။.
543 ေဘာင္းဘီတိုကၽြတ္သြားေသာအခါ ျဖဴဝင္းထြားအိေနတဲ့ ေပါင္တံႏွစ္သြယ္ ၾကားက တင္အိ ေစာက္ဖုတ္ေဖါင္းေဖါင္းႀကီးကို ဘြားကနဲျမင္လိုက္ရ၏။ တင္အိက ပိုျမင္ရေအာင္ ေပါင္ႏွစ္ျခမ္းကို မသိမသာျဖဲေပးလိုက္သည္။ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ေပါင္အဟတြင္ သိသိသာသာျပဲဟသြားျပီး အတြင္းသားနီနီႏုႏုေတြကိုပါ ျမင္လိုက္ရ၏။ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြက အညိဳေရာင္သမ္းေနျပီး ထူထူပြပြျဖစ္ ေန၏။သူ႔အေရာင္ႏွင့္သူ ပိုင္းျခားထားေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ အလြန္႔အလြန္ၾကည့္ ေကာင္းေန၏။ ဝင္းဝါမို႔ေမာက္ေနေသာ ဆီးခံု။ နက္ေျပာင္မဲေမွာင္ေနသည့္ ေစာက္ေမႊး အညိဳေရာင္သမ္းေနသည့္ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသား ျပဲဟေနေသာ အတြင္းသား နီနီၾကည့္ရင္းၾကည့္ရင္းကဦး သာလွလီးႀကီးမွာ ထြားသထက္ထြား ေတာင္သထက္ေတာင္မာသထက္မာ ထန္သထက္ထန္လာပါ၏။ ေဘာင္းဘီတိုၾကားမွ တိုးတိုးထြက္ေနေသာ လီးႀကီးကို တင္အိက လက္ဖဝါးေလးႏွင့္ ခပ္ဖြဖြပုတ္ရင္း ဟြန္႔ကဲကဲလြန္းတယ္ ႏွာေခါင္းလွလွေလးတြန္႔ရႈံ႔ရင္း ေျပာ၏။တင္အိက ဦးသာလွႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္လိုက္ျပီး ကဲအေသအခ်ာထိုင္စမ္းပါတကထဲ ဦးသာလွတစ္ေယာက္ လက္ရွိအသက္ထက္ ၅ ပံု ၁ ပံုခန္႔ငယ္သြားသလားထင္ရ ေအာင္ ႏုပ်ိဳသြား၏။စိတ္ထဲမွာလဲ ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးၾကြသြားသည္။တင္အိ မလာခင္ကပင္ ေသာက္ထားႏွင့္ေသာ အရက္အရွိန္ကလည္း တက္ေနျပီျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ၾကမ္းေပၚ ဖင္ခ်ထိုင္ျပီး ေျခဆင္းလွ်က္ ေပါင္ကို နဲနဲကားထား လိုက္သည္။ ကဲေဘာင္းဘီခၽြတ္ တင္အိက ေဘာင္းဘီတိုကို ကိုယ္တိုင္ခၽြတ္ေပး၏။ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ အေနအထားမို႔ ခႏၶာကိုယ္အလွည့္အေျပာင္းလႈပ္ရွားလို က္တိုင္း ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ဦးသာလွကို ျမဴဆြယ္လွ်က္ရွိေနပါသည္။ ဦးသာလွက ေဘာင္းဘီအခၽြတ္ရလြယ္ေအာင္ သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကို ၾကမ္းေပၚေထာက္ျပီး ကိုယ္ကိုၾကြေျမွာက္ေပးလိုက္သည္။ ဖုထစ္မို႔ေမာက္ေသာ ရင္အုပ္လက္ေမာင္းၾကြက္သားႀကီးေ တြက တင္းအစ္ၾကြတက္လာသည္။ ေဘာင္းဘီကၽြတ္ထြက္သြားသည္ႏွင့္ ဦးသာလွလီးတန္ႀကီးမွာ မတ္ကနဲ ေထာင္တက္သြား၏။ အညိဳေရာင္သမ္းေနေသာ လီးႀကီးကို ဘြားကနဲ ျမင္လုိက္ရေသာအခါ တင္အိ အံ့ၾသမွင္သက္သြား၏။ မအံ့ၾသလို႔လည္းမျဖစ္ သူ႔လီးတန္ႀကီးက ျမင္းလီးတန္ႀကီးေလာက္နီးနီးရွိသည္ ။သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကိုပင္ လက္ႏွင့္ေယာင္ရမ္း၍ အုပ္မိလိုက္သည္။ အရွည္ရွစ္လက္မ ေက်ာ္ေက်ာ္ခန္႔ရွိေသာ လီးတုတ္ႀကီးမွာ အေၾကာေတြျပိဳင္းျပိဳင္းထလွ်က္ အေရျပားေတြက ၾကက္ေပါင္ကြင္း တုတ္တုတ္ေတြ အထပ္ထပ္စြပ္ထားသလို အရစ္အရစ္ထေနသည္။ တစ္သက္ႏွင့္တကိုယ္ မေတြ႔ဖူးမျမင္ဖူးေသးေသာ လီးႀကီးျဖစ္သည္။ တင္အိလည္းေခသူေတာ့ မဟုတ္ပါ။ ဘၾကည္ႏွင့္မညားခင္ကပင္ ယခင္ရည္းစား ေဟာင္း ႏွစ္ေယာက္၏အလိုးကိုခံခဲ့ဖူးသည္။ ထိုလီးမ်ိဳးသည္ ေယာက်ာ္းလူစဥ္မွီရုံသာ ရွိသည္။ ခံလို႔လည္း ေကာင္းခဲ့ပါသည္။အခု ဦးသာလွလီးႀကီးက သူမတခါမွ မျမင္ဖူးေသးေသာ ေၾကာက္ခမန္းလိလိ လီးႀကီးျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။ ဒစ္ဖူးႀကီးက တင္းေျပာင္ေနေသာ ခရမ္းခ်ဥ္သီးႀကီးပမာ နီညိဳေရာင္ သမ္းေနသည္။ဦးသာလွက သူ႔လီးႀကီးကိုၾကည့္၍ ေၾကာင္တက္တက္ျဖစ္ေနေသာ တင္အိလက္ကိုဆြဲယူ၍ သူ႔လီးႀကီးကို ကိုင္ေစလိုက္သည္။ တင္အိက ေျမြတေကာင္ကိုကိုင္ရသလို မဝံ့မရဲေလးကိုင္ႀကည့္လိုက္သည္ ။ သံမဏိေခ်ာင္းကဲ႔သို႔ မာတင္းေသာအေတြ႔ကို ေႏြးေႏြးရွိန္းရွိန္းႀကီး ခံစားလိုက္ရ၏။ တင္အိအေနျဖင့္ ယခုေသြးသားဆႏၵဖလွယ္ပြဲတြင္ လံုးဝအညံ့ခံ၍ မျဖစ္ပါ။ ဦးသာလွေက်နပ္လွ်င္ ေက်နပ္သေလာက္ သူ႔အဖို႔အခြင့္အေရးေတြ ရလာႏိုင္၏။ ဦးသာလွသေဘာက်ႏွစ္ျခိဳက္ေစမည့္ အလုပ္မ်ိဳးကို ၾကားဖူးသေလာက္ လုပ္ႏိုင္သေလာက္ အစြမ္းကုန္လုပ္ေပးမည္ဟု ဆံုးျဖတ္ထားျပီးျဖစ္၏။.
544 သူမေခ်းရမည့္ ေငြေတြက နည္းနည္းေနာေနာမဟုတ္။ကုန္က အႀကီးအက်ယ္ရႈံးခဲ့သည့္အတါက္ ရွင္းရမည့္ေငြေတြက မရွင္းႏိုင္လွ်င္ သူ႔ေယာက်ာ္းေထာင္က်ျပီး ဘဝပါပ်က္မည္။ ဘဝပ်က္မည့္အေရးႏွင့္ယွဥ္လိုက္လွ် င္ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကို ဦးသာလွထံ ထိုးအပ္ရသည့္အလုပ္က ဘာမွမျပာပေလာက္သည့္ အလုပ္မဟုတ္။ သည္ၾကားထဲ အျပဳအစုေကာင္းလွ်င္ ဦးသာလွ၏ေပးကမ္းရက္ေရာမည့္ အခြင့္အေရးေတြက တသီႀကီး။ မရင္ေမက ေျပာျပထား၍ အတြင္းေရးကို သိထားႏွင့္ ျပီးျဖစ္၏။ တကယ္အားျဖင့္ မရင္ေမသည္ပင္ တူမ၊ေမြးစားသမီးဆုိေသာ္လည္း ဦးသာလွ၏လူမသိသူမသိမယားသာျဖ စ္ေန၏။ သို႔ေသာ္ အဖိုးႀကီးက ပီမွ ပိုင္မွ သူသေဘာက်မွ သားေကာင္ကို ကိုင္ေလ့ရွိသည္။ ျပႆနာႀကီးငယ္ မေပၚေပါက္ေစ ရန္ လံုျခံဳစိတ္ခ်ရေအာင္ အကြက္ခ်စီစဥ္ျပီးမွ သူ႔ဆႏၵကို အေကာင္အထည္ေဖၚျခင္း ျဖစ္သည္။ ပထမဆံုးတက္ကြက္အျဖစ္ တင္အိက ဦးသာလွ၏ေပါင္ၾကားအတြင္းသို႔ ဒူးတုတ္ထိုင္ခ်လိုက္ျပီး ေလးဖက္ေထာက္ကုန္းကာ လီးႀကီးကို ခပ္တင္းတင္းဆုတ္ ကိုင္လွ်က္ ပါးစပ္ျဖင့္ ငံုခဲစုပ္ယူလိုက္သည္။လီးႀကီးက တုတ္လြန္းသျဖင့္ အကုန္လံုး သိမ္းႀကံဳးမငံုႏိုင္ဘဲ တဝက္တပ်က္သာ ငံုခဲထားႏိုင္သည္။ပူေႏြးစိုစြတ္ေသာ အာေငြ႔ႏွင့္ၾကမ္းရွေသာလွ်ာအေတြ႔က အေရးပါေသာကာမအေၾကာအစံုကို စုပ္ယူမိ လိုက္ေသာအခါ ဦးသာလွတစ္ေယာက္ ေကာ့တက္သြားျပီး အီးကနဲ ေကာင္းေကာင္း ညီးညီးလိုက္သည္။ ဦးသာလွတစ္ေယာက္ တင္အိအေပၚအမွတ္ေတြ ေပးလိုက္သည္။ တင္အိအျပဳအမူက သူသေဘာက်ႏွစ္ျခိဳက္ေသာ အျပဳအမူေတြျဖစ္ေန၏။ ကေလးႏွစ္ေယာက္ထြက္ျပီးသား ေစာက္ဖုတ္မို႔ သူ႔လီးဒဏ္ကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး ခံႏိုင္မည္ဟုလည္း ယံုၾကည္လိုက္သည္။ ကဲကဲတူမႀကီး ခဏရပ္လိုက္အံုးေလးေလးမင္းကို သေဘာက်သြားျပီး ေအးေအးေဆးေဆးေပါ့ေနာ္ ဦးသာလွစကားေၾကာင့္ တင္အိတစ္ေယာက္ ဦးသာလွလီးႀကီးကို လွ်ာျဖင့္ဝိုက္ပတ္ ၍ လွ်က္ေပးေနရာမွ ေခတၱရပ္လိုက္ျပီး ဒူးတုတ္လွ်က္ ကႏြဲ႔ကလ် ထိုင္ေနသည္။ ဦးသာလွက တင္အိကိုယ္ကာယအလွမ်ားကို တဝႀကီးႀကည့္ရႈခံစားရင္း ဝီစကီတပန္းကန္ငွဲ႔ေသာက္လိုက္ သည္။ပုဂံျပန္အခ် တင္အိက အဆင္သင့္ပင္ ဝက္အူေခ်ာင္းႏွစ္ေခ်ာင္းပါးစပ္ထဲခြံ႔ေ ပးလိုက္၏။ဦးသာလွ တစ္ေယာက္ အေက်နပ္ႀကီးေက်နပ္ေနစဥ္ ငွက္ေပ်ာသီးတစ္လံုးကို အခြံႏြာ၍ ပါးစပ္နားထိုးေပး လာသည္။ ဦးသာလွက တဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ကို ကိုက္ယူစားလိုက္သည္။ ဤမွ်ဆိုလွ်င္ တင္အိသေဘာထားကို အေတာ္အတန္ရိပ္မိသြားျပီ။ တင္အိႏွင့္ လက္တြဲလို႔ ေကာင္းေကာင္းႀကီးရႏိုင္ေၾကာင္း သေဘာေပါက္လိုက္သည္။ ကဲတူမႀကီးဦးေလးရဲ့ ပစၥည္းႀကီးကို ေက်နပ္ရဲ့လား အဟင္းဟင္းၾကက္သီးေတာင္ထတယ္ ကဲထအေပၚက ခြထိုင္ျပီးကိုယ့္ဖာသာကို အဆံုးထိဝင္ေအာင္သြင္းၾကည့္ ဦးက မဆင္မျခင္ လုပ္မိရင္ နာသြားမွာစိုးလို႔ တင္အိ စိတ္ထဲ ဦးသာလွကို ေလးစားသြားသည္။အမွန္အားျဖင့္ တင္အိသည္ ယခုအခ်ိန္တြင္ သူ႔လက္ခုပ္ထဲကေရသာျဖစ္၏။ ႀကိဳက္သလိုလုပ္ခြင့္ရွိ၏။ သုိ႔ေသာ္ ဦးသာလွက မလုပ္ပါသူ႔ေကာင္းကိုယ္ေကာင္း ကာမကိစၥတြင္ အေပးအယူမွ် တစြာ ျပဳမူလိုက္ပါ၏။ တင္အိက မတ္တပ္ရပ္လိုက္ျပီး ဦးသာလွပုခံုးကိုကိုင္ကာ တျဖည္းျဖည္း ထိုင္လိုက္သည္။ လီးႀကီးႏွင့္ေစာက္ဖုတ္အဝ ေတ့ေထာက္မိေသာအခါ ဦးသာလွက တင္အိ ဖင္ဆံုထြားထြားႀကီးကို သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ပင့္မေပးထားလုိက္၏။တင္အိက ခြထိုင္လွ်က္ကပင္ ဦးသာလွလီးတံတုတ္တုတ္ႀကီးကို သူ႔လက္ႏွင့္အက်အန ဆုတ္ကိုင္ သူ႔အဖုတ္ဝႏွင့္ အေသအခ်ာ ခ်ိန္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ တျဖည္းျဖည္း ဖိသြင္းလိုက္၏။ ဖြိဖြိဖြစ္ျပြတ္ျဗစ္ဖြတ္ဖြိဖြိဖြစ္ျ ပြတ္ လီးတံႀကီးက တျဖည္းျဖည္းခ်င္းေစာက္ေခါင္းလမ္းေၾ ကာင္းအတြင္းသို႔ နစ္နစ္ ဝင္လာသည္။.
545 ကေလးေမြးဖူးေသာမိန္းမမို႔ ထိန္းခ်ဳပ္ခ်ိန္ဆရမည့္အထာကို မွန္းဆ တတ္သူပီပီ ထိန္းလိုက္သြင္းလိုက္ ဖိလုိက္ႏွင့္ ကၽြမ္းက်င္စြာ ျပဳလုပ္ေနသည္။ သူ႔သေဘာႏွင့္သူ စိတ္တိုင္းက်ျပဳလုပ္ေနသည္မို႔ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ မနာက်င္ဘဲ တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ကာမအရသာထူး ႀကီးကို လီးႀကီးကတဆင့္ ခံစားေနရသည္။ ပါးစပ္ကေလးဟလိုက္မ်က္ႏွာေလးရႈံ ့မဲ့လိုက္ႏွင့္အမ်ိဳးမ်ိဳး အဖံုဖံုျဖစ္ေနရွာေသာ တင္အိကိုၾကည့္၍ ဦးသာလွသေဘာက်ေနပါေတာ့သည္။ ငါးမိနစ္ခန္႔ၾကာေသာအခါ လီးၾကီးက အဆံုးထိနစ္ဝင္ရန္ လက္ႏွစ္လံုးေလာက္သာ လိုေတာ့သည္။ နာက်င္မွာစိုး၍ ထိန္းသြင္းေနသည့္ၾကားက ခံခ်င္စိတ္ႏွင့္အားမလို အားမရစိတ္ေရာေထြးသြားကာ တင္အိ ကဆတ္ကနဲ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ဖရစ္ျဗစ္ဖ်စ္ဒုတ္ျပြတ္ အေမ့အင့္အအီးအားအ လီးထိပ္ႀကီးႏွင့္ သားအိမ္ဝမွာ တင္းကနဲ ဒုတ္ကနဲျပစ္ေဆာင့္သြားရာ နာေကာင္းအီဆိမ့္ေသာ ကာမအရသာႀကီးကို ျပိဳင္တူခံစားလိုက္ရသည္။ ေခတၱမွ် ျငိမ္ေနျပီးေနာက္ တင္အိက ဦးသာလွပုခံုးကို အားယူဖိထားရင္း ကိုယ္ကိုေျမွာက္ၾကြ လိုက္ျပန္သည္။ ဖိသြင္းစဥ္ကႏွင့္မတူဘဲ အၾကြတြင္ အနည္းငယ္ျမန္ဆန္၏။ တဖန္ ေစာေစာကလို တျဖည္းျဖည္းျပန္ဖိသြင္းသည္။ ေစာက္ရည္ၾကည္ေတြက စိုရႊဲအိုင္ထြန္း ေနျပီမို႔ ပို၍ ပို၍ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႔လာေတာ့သည္။ ဤနည္းအားျဖင့္ အခ်က္ ၂၀ ေက်ာ္ခန္႔ျပဳလုပ္ျပီးေသာအခါ တင္အိ ရမၼက္စိတ္ေတြက အျပင္းအထန္ထၾကြလာပါေတာ့သည္ ။ ေျမွာက္ၾကြ ျပန္ဖိခ်ေဆာင့္ခ်က္ေတြက စိပ္စိပ္လာသည္။ျမန္ျမန္လာ သည္။ ထန္ထန္လာသည္။ သန္သန္လာသည္။ ျပြတ္ဖြတ္ဖြတ္ဘြပ္ ျပြတ္ဖြတ္ဖြတ္ဘြပ္ ျပြတ္ဖြတ္ဖြတ္ဘြပ္ အေမ့အားအင့္အင့္အေမ့အီးအင့္ကၽြ တ္ကၽြတ္ အင့္ အအီးရွီးကၽြတ္ကၽြတ္အေမ့အား တင္အိတစ္ေယာက္ ကာမေဇာေတြအထြတ္အထိပ္ေရာက္ေအာင္ တက္ၾကြ ျပင္းထန္လာသည္။ အထက္သို႔ ၾကြျပီးေဆာင့္တိုင္းေဆာင့္တိုင္း ႏို႔အံုအိအိႀကီးေတြက ထက္ေအာက္ လႈပ္ရွားေနေတာ့သည္။ ဦးသာလွကမူ အေထြအထူးအားအင္မစိုက္ရဘဲ တင္အိ ျပဳမူသမွ်ကိုသာ ဇိမ္က်စြာ ခံယူေနပါသည္။သူ႔ကိုယ္ကို အနည္းငယ္မတ္လိုက္ျပီး ရမ္းခါေနေသာ တင္အိႏို႔အံုႀကီးႏွစ္လံုးကို သူ႔လက္အစံုျဖင့္ တင္းတင္းဆုတ္ေခ်ပြတ္ဆြ ေပးလိုက္သည္။ လွ်ိဳ ့ဝွက္ဆန္းက်ယ္ေသာ ကာမဓာတ္သတၱိက ႏို႔ႀကီးႏွစ္လံုးကို ဆုတ္ေခ် ပြတ္ဆြေပးလိုက္သည္ႏွင့္ တျပိဳင္နက္ ဟီးအီးအေမ့အမယ္ေလး ေျခာက္ျခားဖြယ္ရာ အသံနက္ႀကီးကို ျမည္တမ္းရင္း တင္အိတကိုယ္လံုးလွ်ပ္စစ္ လိုက္သလို တြန္႔လိမ္ေကာ့တက္သြားသည္။ တဆက္တည္းပင္ ကာမပန္းတိုင္သို႔ ေရာက္ရွိေႀကာင္း သေကၤတအျဖစ္ ေစာက္ေရပူေတြကို ဗ်င္းကနဲ ဗ်င္းကနဲ ပန္းထုတ္ လိုက္ေတာ့ တင္အိတကိုယ္လံုး ေပ်ာ့ေခြညႊတ္ၾကသြားျပီး ဦးသာလွ ဘယ္ဘက္ပုခံုး ေပၚ မ်က္ႏွာေမွာက္က်သြားေတာ့သည္။ဦးသာလွက တင္အိခါးသြယ္ေလးကို လွမ္းဖက္လိုက္ရင္း ေက်နပ္အားရစြာ ေမွးေနလိုက္သည္။ တင္အိအေမာအပန္းေျပသည္အထိ ေခတၱေစာင့္ဆိုင္းေနျပီး ဦးသာလွ လက္အစံုက ေခ်ာမြတ္ျပည့္တင္းေသာ တင္သားဆိုင္ထြားထြားအိအိႀကီးကို စံုခ်ီဆန္ခ်ီပြတ္လွ်က္ ရွိပါေတာ့သည္။ အေမာေျပ၍ထင္သည္ တင္အိက ဦးသာလွပုခံုးေပၚတြင္ေမွာက္အပ္ ထားေသာ မ်က္ႏွာကို ခြာလိုက္ျပီး ကိုယ္ကိုမတ္လိုက္၏။ သူမမ်က္ႏွာေလးက ႏြမ္းနယ္ေနဟန္ရွိေသာ္လည္း ေက်နပ္ေသာ ပီတိရိပ္ေတြက ထင္ဟပ္ေနသည္။ ကိုယ္အလႈပ္တြင္ ေစာက္ဖုတ္အတြင္း နင့္ကနဲ လႈိက္ကနဲ ထူပူသြား၏။ အမေလးေတာ့ဘုရားဘုရား တင္အိစိတ္ထဲ တကယ္ပင္ အမေလးတမိလိုက္သည္။ မတလို႔ျဖစ္ရိုးလား ကိုယ္ေတာ္ဘုရား၏လီးတံႀကီးက သံမဏိတိုင္ႀကီးစိုက္ထားသလို ခိုင္ခိုင္မတ္မတ္ ႀကီး ရွိေနေသး၏။.
546 တင္အိသေဘာထားကို ဦးသာလွကရိပ္မိလိုက္၍ ဘာလဲအိေလးကသေဘာက်ေနတာလား ဟင့္အင္းေဝးေသး ဦးသာလွႏႈတ္ဖ်ားက အလိုလိုအေခၚအေဝၚေတြ ေျပာင္းလဲသြား၏။တင္အိကို အိေလးတဲ့ ဒါဆိုေတာ္ျပီေပါ့ ဟင့္အင္း ဒါဆိုသေဘာက်တယ္ေပါ့ ဟင့္အင္း ဦးသာလွက တင္အိအမူအယာေၾကာင့္ အူယားျပီး စိတ္မရွည္ျဖစ္ကာ တင္အိခါးေလးကို ႀကံဳး၍ဆြဲဖက္ပစ္လိုက္သည္။ အေမ့ရွီးကၽြတ္ကၽြတ္ တင္းက်ပ္ေတာင္မတ္စြာ ျမဳပ္ဝင္ေနေသာလီးတန္တုတ္တုတ္ႀ ကီးက ဦးသာလွခါးကို ဆြဲဖက္လိုက္သည့္အတြက္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ကန္႔လန္႔ျဖတ္ ဆြဲႏွဲ႔လိုက္သလို ျဖစ္ကာ ပူကနဲ ဖ်င္းကနဲ ျဖစ္သြားေသာေၾကာင့္ တင္အိႏႈတ္က လႊတ္ကနဲ ေအာ္လိုက္မိသည္။ အဟင့္ဟင့္ဟင့္ေဟာဒီအကိုႀကီးကို သိပ္ၾကမ္းတာပဲကဲ ၾကမ္းအံုးၾကမ္းအံုး တင္အိက ငိုသံႏြဲ႔ႏြ႔ဲေလးျဖင့္ ဦးသာလွပုခံုးကို ခပ္ဖြဖြေလးထုပစ္လိုက္သည္။ အခ်စ္ဓာတ္၏ ရစ္ပတ္ေႏွာင္ဖြဲ႔မူေၾကာင့္ တင္အိႏႈတ္ကလည္း အလိုလို အေခၚအေဝၚေျပာင္းသြား၏။ ကိုယ့္အေဖအရြယ္ေလာက္ အသက္ႀကီးသူကို အကိုႀကီးတဲ့ေအာ္ကာမကာမလူကိုရူးသြ ပ္ေစပါလား အိေလးကိုႀကီးပုခံုးကို ျမဲျမဲဖက္ထားေနာ္ အင္းပါ အင္းပါဟုသာေျပာလိုက္ရသည္။ ဦးသာလွဘာလုပ္မည္မသိ၍ ရင္တဖိုဖိုႏွင့္ ေမွ်ာ္လင့္ ေနရ၏။အေတာ္ထူးဆန္းလွသည့္ လူဆန္းႀကီး ဦးသာလွပင္ ဦးသာလွက ေျခဆင္းထိုင္ေနရာမွ ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေကြးျပီး သူ႔ဖက္ဆြဲယူ လိုက္သည္။ တင္အိကလည္း အေနအထားက်နရန္ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကို ျပဳျပင္ေပး၏။ ဦးသာလွဘယ္လက္က ၾကမ္းကိုအားႏွင့္ ဖိေထာက္ရင္း ညာလက္က တင္အိခါးသြယ္ေလးကို ခပ္တင္းတင္းဖက္ကာ အေသအခ်ာဖက္ထားေနာ္ ဟုတ္ကဲ့ရွင့္က်မလင္ တင္အိႏႈတ္က ထြက္သြားေသာ စကားလံုးမွာ မ်ားမ်ားစားစားမဟုတ္ ေရတြက္ၾကည့္လွ်င္ ၆ လံုးမွ်သာျဖစ္၏။သို႔ေသာ္ ထုိ စိတၱဇသဒၵ ေခၚ ကာမရာဂ အားေကာင္းလွစြာေသာ ထိုအသံ ၆ လံုးက ဦးသာလွကို အပိုင္ခ်ီတုတ္ထားလိုက္ပါျပီ ဦးသာလွေက်ာရိုးတေလွ်ာက္ စိမ့္သြားသည္အထိ ထိုအေျပာ ထိုအသံ ထိုဟန္ပန္ေလးက တင္အိမွ တင္အိဟု စြဲစြဲလန္းလန္းျဖစ္သြားေစပါသည္။ ႏုပ်ိဳသန္စြမ္းေသာ အင္အားသစ္ေတြ ဝင္ေရာက္လာ၏။ထို႔ေၾကာင့္ ရႊင္လန္းတက္ၾကြစြာ အားမာန္သြင္းလွ်က္ ဟိတ္ ဟူေသာ အသံႏွင့္အတူ ဖ်ပ္ကနဲ မတ္တပ္ထရပ္လိုက္သည္။ အားမာန္ပါေသာ ထိုရင္ေခါင္းသံႀကီးက တင္အိကိုပါ လန္႔ဖ်န္႔သြားေစ ပါသည္။ျပီးမွ ျပံဳးမိ၏။ တင္အိတစ္ေယာက္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးပါျပံဳးျဖီးလာသည့္အလား တသိမ့္သိမ့္တျငိမ့္ျငိမ့္ေဝဒနာလႈိ င္းေတြရုိက္ခတ္သြားသည္။ ဦးသာလွက မတ္တပ္ရပ္ျပီးသည္ႏွင့္ တင္အိဒူးေကာက္ေကြးအတြင္းသို႔ လက္ႏွစ္ဖက္လွ်ိဳသြင္းကာ ဖင္ဆံုႀကီးေအာက္မွ ပင့္မထားလိုက္သည္။အလားတူ တင္အိလက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း ဦးသာလွ၏လည္ပင္ႀကီးကို ခ်ိတ္ဖက္ထားလိုက္၏။ သူ႔ေယာက်ာ္း ဘၾကည္သည္ပင္ ဦးသာလွလို လုပ္ႏိုင္မည္မဟုတ္။ ဤအခ်က္က ဦးသာလွ၏အားအင္ဗလသတၱိမွာ အရြယ္ႏွင့္မမွ်ေအာင္ ႀကီးမားသန္စြမ္းေၾကာင္း ျပသေန၏။ တခ်ီတေမာင္း ေကာင္းေကာင္းႀကီးျပီးဆံုးသြားေသာ္လည္း ေသြးသား ဆူျဖိဳး ကာမဓာတ္အားေတြ အဆက္မျပတ္တိုးပြားလွ်က္ရွိေနေသာ တင္အိမွာ ကိေလသာ ရာဂစိတ္ေတြ တဖန္ႏိုးၾကြလာျပန္၏။ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးတစ္ခုလံုး စူေဖါင္းၾကြတက္လာျပီး ရြစိထိုးကာ တလႈပ္လႈပ္ တရြရြႏွင့္ျဖစ္လာ၏။ ခံခ်င္စိတ္ေတြက ဒီေရအလား တိုးပြားလာျပန္သည္။ သူ၏သန္စြမ္းမႈကို ျပသခ်င္၍ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းၾကြက္သားေတြျဖင့္ ဦးသာလွလီးတန္ႀကီးကို ညွစ္၍ ညွစ္၍ျပလိုက္သည္။ ထိုအေတြ႔က ဦးသာလွလီးထိပ္ ႀကီးတခုလံုး က်င္ထံုအီဆိမ့္တက္သြားေစသည္။ ဤကဲ့သို႔ ေလးငါးေျခာက္ခါမွ အားထဲ့၍ညွစ္ေပးရာ လီးေခ်ာင္းတံႀကီးတခုလံုး ယားၾကြလာသည္။လေလရေတြ ထြက္လုနီးနီးထိ ေကာင္းလာသည္။ သည္အတိုင္းျငိမ္ခံေနလွ်င္ ေသခ်ာေပါက္သုတ္ေတြထြက္ကုန္ေတာ့မည္ ။.
547 ထို႔ေၾကာင့္ ဦးသာလွက တန္ျပန္စစ္ထိုးသည့္အေနျဖင့္ သူ႔လီးႀကီးကို အားထဲ့၍ တင္းခံလုိက္သည္။ညွစ္အားႏွင့္ ကန္အားအရွိန္ႀကီးမားစြာ တိုက္ဆိုင္သြားသျဖင့္ ႏွစ္ေယာက္လံုး တုန္ခါသြားႀကသည္။ ဦးသာလွက တင္အိကို ေပြ႔မလွ်က္ကပင္ ၾကမ္းျပင္ေပၚက ဆင္းလိုက္၏။ ထို႔ေနာက္ တိုက္အတြင္းခန္းထဲသို႔ ဝင္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူ႔အိပ္ခန္းတြင္းသို႔ ဝင္သည္။ ထမင္းစားခန္းထဲမွ အိပ္ခန္းဆီထိလာရာ ခရီးတေလွ်ာက္တြင္ တင္အိ တစ္ေယာက္ ရင္ေတြတသိမ့္သိမ့္ခံုကာ တျငိမ့္ျငိမ့္ႏွင့္ လိုက္ပါလာရင္း လီးအရသာ ကို ခံစားလာ၏။ တခါတခါ ဖင္ဆံုႀကီးကို က်ံဳ႔၍က်ဳံ႔၍ ပြတ္ပြတ္ေဆာင့္လိုက္သည္။ တသက္ႏွင့္တကိုယ္ ဤမွ်ထူးဆန္းအံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းလွေသာ ျဖစ္ရပ္မ်ိဳးကို အိပ္မက္ထဲမွာပင္ မႀကံဳဖူးခဲ့ပါ။ ထိုခရီးစဥ္အတြင္း တင္အိတခ်ီတေမာင္း ေကာင္းေကာင္းႀကီးျပီးခဲ့ျပန္၏။ တင္အိ ႏွစ္ခ်ီတိုင္တိုင္ကာမဆႏၵျပီးဆံုးခဲ့သ ည့္တိုင္ေအာင္ လူထူးလူဆန္း လူ႔အံ့မခန္းႀကီး ျဖစ္ေသာ ဦးသာလွမွာ တခ်ီမွ မျပီးေသးပါ။ အိပ္ခန္းထဲေရာက္ေသာအခါ အလြန္သားနားလွပေသာ ေမြ႔ယာႀကီး အထက္သို႔ တင္အိခႏၶာကိုယ္ကို ညင္သာစြာ ပက္လက္ခ်လိုက္သည္။ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေဘးတဖက္ဆီသို႔ျပစ္ခ်လွ်က္ မ်က္လံုးစံုမွိတ္ရင္း တင္အိ တစ္ေယာက္ မွန္းေနရွာသည္။ သူ႔ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကမူ ဦးသာလွခါးကို ခ်ိတ္ထားလွ်က္ရွိသည္။ အေတာ္အတန္အေမာေျပသြားေသာအခါ တင္အိေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္း ကိုဆြဲမလိုက္ျပီး ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ရင္ဘတ္ဆီဖိတြန္းထားလိုက္သည္။ ေသခ်ာေအာင္ ထပ္ဖိၾကည့္လိုက္ေသး၏။ ထို႔ေနာက္ သူ႔လီးႀကီးကို ဒစ္အရင္းေလာက္ ေရာက္သည္အထိ ဆြဲႏႈတ္သည္။ျပီးေတာ့ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ျပန္သြင္းသည္။ ဖြစ္ဖြစ္ဗ်စ္ဗ်စ္ဖြစ္ဘြတ္ဖြတ္ အဆံုးထိဝင္ရန္ လက္ႏွစ္လံုးအလို ေစာေစာက အတိုင္းျပန္ႏႈတ္သည္။ ေစာက္ေရေတြကလည္း အိုင္ရႊဲဗြက္ထေနသလို ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကလည္း လီးတံႀကီး ၏ဒဏ္ကို ေကာင္းေကာင္းႀကီးခံႏိုင္ေနျပီမို႔ စီးစီးပိုင္ပိုင္တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ႀကီး အသြင္းအႏႈတ္လုပ္လို႔ရေန၏။ ဦးသာလွက တင္အိရဲ့ ေပါင္တံေဖြးေဖြးတုတ္တုတ္ႀကီးအေပၚ အေသအခ်ာဖိေထာက္၍ ခပ္ျပင္းျပင္းခပ္သြက္သြက္ ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးပါေတာ့သည္ ဖြစ္ဖြတ္ဖြပ္အေမ့အင့္ ဖြစ္ဖြတ္ဖြပ္အားအီးအင့္ ျပြတ္ဒုတ္ဒုတ္ျဗစ္ဖြတ္ျပြတ္ဖြစ္ ဖြတ္ ရွီးကၽြတ္ကၽြတ္အအီးအင့္အေမ့က ၽြတ္ကၽြတ္အမယ္ေလး အီးအားအင့္ တင္အိတေယာက္ ညီးညဴလူးလြန္႔ရင္း ဖင္ႀကီးကို ေကာ့ေကာခံသည္။ ဦးသာလွ၏ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ဂ်က္အင္ဂ်င္လို အရွိန္မျပတ္ဒလစပ္ျမန္ဆန္ လာ၏။ တင္အိ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားေတြက ဦးသာလွ၏လီးတန္ႀကီးကို ညွစ္ညွစ္ဆြဲသည္။ သူတို႔သခင္ ဘုရင္မကို အျပင္းအထန္တိုက္ခိုက္ေနေသာ ရန္သူကို ျပန္လွန္ရန္တံု႔သကဲ့သို႔ အင္ႏွင့္အားႏွင့္ ဆြဲဆြဲညွစ္ၾက၏။ ညွစ္အားဒဏ္ေၾကာင့္ ဦးသာလွဒစ္ထိပ္ႀကီးတစ္ခုလံုး ထူပူက်င္ထံုလာ၏။ အထူးသျဖင့္ ဒစ္အညွာရင္းရွိ အေၾကာျမွင္ႀကီးမွာ ျပတ္လုမတတ္ တင္းေတာင့္ လာသည္။ က်ဥ္ေသာယားေသာဆိမ့္ေသာ အီေသာ ေဝဒနာအပူလႈိင္းေတြ က လေခ်ာင္းတံႀကီးတေလွ်ာက္ လွည့္ပတ္ေမႊေႏွာက္ေန၏။ အခ်က္ေပါင္းတစ္ရာအေရာက္တြင္ တင္အိႏႈတ္ဖ်ားက အီးကနဲ အသံနက္ႀကီးျမည္ဟီးလွ်က္ ေကာ့ထိုးတက္သြား၏။ ဦးသာလွလည္း အလားတူ ေဝဒနာမ်ိဳးႀကီးခံစားကာ သုတ္ေရပူေတြကို ျပိဳင္တူပန္းထုတ္လိုက္ၾကသတည္း ။ တင္အိက ဘၾကည္ကို အေသအခ်ာ မွာလိုက္၏။ ေတာ္ဦးသာလွကို ေလးေလးစားစားဆက္ဆံေနာ္ ေအးပါဟ ႀကီးသူကို ရိုေသေသာေၾကာင့္လားမသိ ေငြ ၂ သိန္းခြဲကို ဦးသာလွထံမွ ေရွာေရွာ ရွဴရွဴရလာခဲ့သည္။ ဘၾကည္မ်က္ႏွာျပံဳးလွ်က္အလားတူ ဦးသာလွ မ်က္ႏွာမွာလည္း။ ျပီးပါျပီ။.
548 ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိကုိ သက္ႏုိင္သိတာေတာ့ၾကာျပီ။ ဒါေပမဲ့ ရင္းႏွီးတာေတာ့အရမ္းၾကီးမရင္းႏွီး။ သက္ႏုိင္ကား အသက္ ၂၇ႏွစ္ခန့္ရွိသည့္ လူလတ္ပုိင္းတစ္ဦး။ ေယာက်ၤားဆန္ဆန္ႏွင့္ ေခ်ာေမာေသာ ရုပ္ရည္ပုိင္ရွင္တစ္ဦး။ စကားေျပာတာလည္းေကာင္းေသာ ေၾကာင့္ ခ်စ္သူခင္သူမ်ားသည္။ ဘြဲ့ရျပီးေနာက္ပုိင္းတြင္ ျမိဳမွာလာျပီး ကုမၸဏီတစ္ခုတြင္အလုပ္လုပ္ ကိုင္ေနသူ။ ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိကား သူငွားေနသည့္ အေဆာင္မွ အေဆာင္ပုိင္ရွင္ ဦးေကာင္းမင္း၊ ေဒၚ နီလာ ႏွင့္သူငယ္ခ်င္းေတြ။ ေဒၚနီလာထံလာရင္း မ်က္မွန္းတန္းမိကာ ရင္းႏွီးေနေသာသေဘာ။ ဒီေလာက္ဘဲရွိသည္။ ဒါေပမဲ့တစ္ခုေတာ့ သက္ႏုိင္သိသည္။ ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိကေတာ္ေတာ္လွသည္ဟု။ ဟုတ္တယ္ေလအသက္က၄၀စြန္းစြ န္း။ ငယ္စဥ္ကမယ္ဘြဲေတြဘာေတြရဖူးသ ည္ဟုေတာ့သိရသည္။ သူမႏွင့္သူမေယာက်ၤား ဦးေမာင္ေမာင္၀င္းက ကေလး၂ေယာက္ထြန္းကားခဲ့သည္။ ထုိကေလးေတြကလည္း သူျမင္ေတာ့ျမင္ဖူးသည္။ ဒါကလဲေက်ာင္းပိတ္ခ်ိန္ေတြေလာက္မွပါ ။ ေဘာ္ဒါေဆာင္မွာထားတာဆုိေတာ့တစ္ခါတစ္ ရံမွသာ။ ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိေယာက်ၤားကလည္း အလုပ္မ်ားသူပီပီအိမ္မွာမကပ္။ ဒီေတာ့ သူမကလည္း သက္ႏုိင္ငွားေနေသာ အေဆာင္ပုိင္ရွင္ေဒၚနီလာဆီ မၾကာမၾကာလာလည္သည္။။ သူမတုိ့ဘာေတြေျပာလုိ႔ေျပာေနၾကမွန္းေ တာ့မသိ။ သက္ႏုိင္အလုပ္ျပန္လာသည့္ အခါ မၾကာခဏေတြသည္။ ထုိအခါမ်ဳိးတြင္ ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိက သူကုိမၾကာခဏျပဳံးျပတတ္သည္။ ျပဳံးသည့္အခါတြင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ခ်စ္စရာေကာင္းသည္။ ပါးျပင္တြင္ပါးခ်ဳိင့္ေလးတစ္ခုရွိသ ည္။ ငယ္စဥ္ကဆုိလ်င္ေတာ့ ဒီထက္ပုိလွလိမ့္မည္ဟု သက္ႏုိင္ထင္သည္။ ျပီးေတာ့ အေဆာင္ပုိင္ရွင္ မိန္းမေဒၚနီလာႏွင့္ သူမသူငယ္ခ်င္းေဒၚခ်ဳိခ်ဳိတုိ႔သ ည္ ေခတ္လည္းဆန္သည္။ ေခတ္ႏွင့္အညီလည္းျပင္ဆင္တတ္ၾ ကသျဖင့္။။ တစ္ခါတစ္ရံမသိသူမ်ားက သူမတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ကုိ အျပင္ထြက္သြားလ်ွင္ အပ်ဳိၾကီးေတြလုိထင္ၾကေသးသည္။ သက္ႏုိင္တုိ႔လုိအေၾကာင္းသိသူေတြပါ ။ ဒါေတြကသက္ႏုိင္က႑မဟုတ္ပါ။ သက္ႏုိင္သိသည္က တစ္ေန႔တစ္ေန႔အလုပ္သြားဖုိ႔ ။ ျပန္လာလ်င္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အျပင္ထြက္ခ်င္ထြက္မည္။ အခန္းထဲေအာင္းကာစာအုပ္ဖတ္ခ်င္ ဖတ္မည္။ ဖုန္းျဖင့္ အျပာကားၾကည့္ခ်င္ၾကည့္ေနမည္ ။ လကုန္လ်င္ လခထဲမွပုိေသာ ပိုက္ဆံကုိ အိမ္သုိ႔ပုိ႔မည္။ ဒီေလာက္ပါဘဲ။ ဒါေပမဲ့ တစ္ခါတစ္ရံပုံမွန္လည္ပတ္ေနေ သာ စက္တစ္လုံးသည္ တစ္ခုခုခ်ဳိ႔ယြင္းသြားသည္ႏွင့္ ေဗြေဖာက္လာတတ္ေသာသေဘာရွိသည္။ သက္ႏုိင္မသိသည္က သူ႔အေဆာင္ပုိင္ရွင္ ဇနီး ေဒၚနီလာႏွင့္ ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိတုိ႔ကား သူထင္ထားသလုိ ေအးေဆးတည္ျငိမ္ေသာမိန္းမမ်ားမဟုတ္ ၾက။ လစ္လ်ွင္လစ္သလုိ ကျမင္းတတ္ၾကေသာ ကုတ္ကျမင္းမ်ားသာျဖစ္ၾကသည္ကုိ ပင္။ ေမာင္ေလးျပန္လာျပီလားဒီေနနည္းနည္းေ နာက္က်တယ္ေနာ္။ အိမ္ေရွတြင္ လမ္းေလ်ွာက္ေနေသာ ေဒၚနီလာက သက္ႏုိင္ကုိႏႈတ္ဆက္လုိက္သည္။ ေဒၚနီလာေဘးတြင္ အတူတူေလ်ွာက္ေနေသာ ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိက သက္ႏုိင္ကုိျပဳံးျပသျဖင့္ သက္ႏုိင္လည္းျပန္ျပဳံးျပလုိက္သည္။ ဟုတ္ကဲ့အမဒီေန႔ အလုပ္နည္းနည္းရႈပ္ေနတာနဲ႔ ေနာက္က်သြားတာ။ သက္ႏုိင္ငွားေနေသာ အိမ္ေလးက ေဒၚနီလာတုိ႔ အိမ္ၾကီးေဘးကတုိက္ပုေလးမွာ။ ေဒၚနီလာတုိ႔ ႏွစ္ထပ္အိမ္သစ္ၾကီးေဆာက္ခဲ့ရာတြ င္ ေဘးတြင္ သူမတုိ႔ယခင္ကေနခဲ့ေသာ တုိက္ပုေလးက ပုိေနသျဖင့္ အလကားျဖစ္ေနမည့္အတူတူလူငွားတ င္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ငွားစကေတာ့ သက္ႏုိင္ႏွင့္ သူသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္။ သူသူငယ္ခ်င္းက ကုမၸဏီရုံးခ်ဳပ္သုိ႔ေျပာင္းေရႊသြားသျ ဖင့္ သက္ႏုိင္တစ္ေယာက္သာက်န္ခဲ့သည္။ အိမ္ၾကီးမွာေတာ့ ေဒၚနီလာတုိ႔လင္မယားႏွင့္ အိမ္ေဖာ္အေဒၚၾကီးတုိ႔သားအမိရွိ သည္။.
549 သူမေယာက်ၤားဦးေကာင္းျမတ္ကလည္း ကုန္သည္တစ္ဦးပီပီမၾကာမၾ ကာခရီးထြက္တတ္သည္။ ဒီရက္ပုိင္းအတြင္း ဦးေကာင္းျမတ္ကုိမျမင္မိ။ ခရီးထြက္သြားျပန္ျပီထင္တယ္ဟု သူေတြးမိသျဖင့္။ အမအခုတေလာ ဦးကုိမျမင္ပါလားဘယ္သြားျပန္ျပီလဲ ။ ေၾသာ္မင္းဦးေလးက နယ္ဘက္ခဏဆင္းသြားတယ္။ ကုန္ဖုိးေတြေကာက္ရင္း ႏွစ္ပတ္ေလာက္ေတာ့ၾကာမယ္ေျပာတယ္။ ငါ့ေမာင္အိမ္ငွားေနလုိ႔ေတာ္ေသးတယ္ႏုိ႔ မုိ႔ဆုိအမတုိ႔ကမိန္းမသားေတြခ် ည္းေနရတာ။ သူခုိးေတြကလည္းေသာင္းက်န္းလုိက္တာကြ ယ္။ ဟုတ္ဟုတ္အမကၽြန္ေတာ္က ညဖက္ဆုိအျပင္သိပ္မထြက္ေတာ့ အျမဲလုိလုိရွိပါတယ္။ တစ္ခုခုၾကားရင္ လွမ္းေခၚလုိက္ေနာ္။ ေအးေအးငါ့ေမာင္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ကြယ္ ။ ေဒၚနီလာကုိႏႈတ္ဆက္ျပီး သက္ႏုိင္သူငွားေနေသာတုိက္ပုေလးအတြင္း သုိ႔၀င္ခဲ့သည္။ တစ္ေယာက္ထဲေနေတာ့ ထမင္းဟင္းကခ်က္ရဦးမည္။ ေရအရင္ခ်ဳိးျပီး ေရမခ်ဳိးခင္ ထမင္းအုိးတစ္လုံးတည္ထားဦးမွ။ အိမ္ကုိေသာ့ဖြင့္ျပီး၀င္လုိက္ကာသူရဲ လက္ဆြဲအိတ္ကုိ စားပြဲေပၚတင္ျပီး ခဏအိပ္ယာေပၚမွာ လဲွကာအေညာင္းအညာေျဖေနလုိက္သည္။ ေဒါက္ေဒါက္တံခါးေခါက္သံေၾကာင့္ သူတံခါးကုိဖြင့္ေပးလုိက္ေတာ့။ ေဒၚနီလာအိမ္မွ အိမ္ေဖာ္ေကာင္မေလး မခုိင္ျဖစ္ေနသည္။ ဦးဒီေနည အန္တီက သူ႔အိမ္မွာ ထမင္းလာစားပါတဲ့အကုိ႔ကုိေျပာခုိင္း လုိ႔။ ဒီေန႔ ထမင္းမခ်က္နဲ႔ေတာ့တဲ့။ ေဒၚနီလာတုိ႔မိသားစုက တစ္ခါတစ္ေလ သူကုိ ထမင္းဖိတ္ေကၽြးတတ္သည္။ ေၾသာ္ေအးေအး ေကာင္းလုိက္တာ။ဒီေန႔အဖုိ႔ေတာ့ ထမင္းခ်က္ရမဲ့ ၀ဋ္ေကၽြးလြတ္သြားျပန္ျပီလုိ႔ ေတြးရင္း သက္ႏုိင္ ပုဆုိးေဟာင္းတစ္ထည္ကုိယူကာ ေရခ်ဳိးခန္းထဲသို႔၀င္သြားေတာ့သည္။ တစ္ေနကုန္ပင္ပန္းခဲ့သမွ်ကုိ ေပါ့ပါးလန္းဆန္းသြားေအာင္ ေရခ်ဳိးလုိက္ဦးမယ္ေလ။ နီလာအဲ့ေကာင္ေလးနာမည္က သက္ႏုိင္ေနာ္။ ဟုတ္တယ္ခ်ဳိခ်ဳိရဲေကာင္ေလးကေအးေအးေဆးေ ဆးေလး။ ေန႔တုိင္း အလုပ္ျပန္ အိမ္ထဲတန္း၀င္ ဘာေတြလုပ္လုိ႔လုပ္မွန္းေတာ့ မသိဘူး။ ေအးပါဟဲ့နင္ကလည္းအဲ့ေလာက္အမြမ္း တင္မေနပါနဲ႔ခစ္ခစ္။ ဟင္စကားေကာင္းေျပာေနတာကုိေဖာက္ေဖာက္ လာတယ္မိန္းမ။ ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိအေျပာကုိ ေဒၚနီလာက ပုခုံးကုိ ပုတ္ရင္း ခ်က္ခ်င္းျပန္ေျပာလုိက္သည္။ ခိခိမသိတာၾကေနတာဘဲနီလာရယ္ ။ အခုက နင့္ဘဲၾကီးကလဲ ခရီးတြက္။ ဒီအိမ္မွာကလဲ ဒီလုိ ေယာက်ၤားပီပီသသေကာင္ေလးကလည္းရွိန င္အပ်င္းေျပတာေပါ့။ ေဒၚနီလာရွက္သြားသည္ ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိရဲ တင္ပါးကုိဆြဲဆိတ္လုိက္ျပီး။ ညဥ္းေနာ္ညဥ္းခ်ဳိခ်ဳိမိန္းမနင့္စိတ္ နဲ႔ႏုိင္းမေနနဲ႔နင့္လုိယြတယ္မ်ား မွတ္ေနလား။ ဘယ္အခ်ိန္ကတဲက အဲ့ေကာင္ေလးကုိ နစ္ပစ္မွားေနမွန္း မသိရပါလားမိခ်ဳိခ်ဳိ။ သူမတုိ႔ကား ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြပီပီ၀ါသနာတူ စရုိက္တူေတြ။ သူေတာ္ခ်င္းခ်င္း သတင္းေလြ႔ေလြ႔ေပါင္းဖက္မိၾက တာဆန္းေတာ့မဆန္း။ ေအာင္မယ္ညဥ္းက်ေတာ့ ခုိးစားဖုိ႔ၾကံေနတာမသိတာက်။ ခစ္ခစ္နင္သိရင္ျပီးတာဘဲေလ။ ေကာင္ေလးကေတာ့ရုိးရုိးအအပုံစံေလးေနာ္နီ လာ။ နင္တစ္ေယာက္ထဲေတာ့ ၾကိတ္ၾကံမေနနဲ႔ငါ့ကုိမွ်ေပးရ မယ္။ နင္တစ္ေယာက္ထဲစားလုိ႔ကေတာ့ အားလုံးေဖာ္ပစ္လုိက္မယ္ဟင္းဟင္း။ ဘာလဲအ၀တ္ေတြကုိခၽြတ္ျပီးေတာ့လားခိ ခိ။ ကဲဟယ္မိန္းမၾကည့္စမ္းၾကည့္ စမ္းယြခ်က္ကလြန္တယ္။ ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိကုိ ေဒၚနီလာကျပန္ေနာက္လုိက္သျဖင့္ ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိကေဒၚနီလာေက်ာကုိ တအုန္းအုန္းထုေတာ့သည္။ ရႈးတုိးတုိးၾကားသြားဦးမယ္။ ႏႈတ္ခမ္းနားတြင္ လက္ညဳိးေထာင္ရင္း ေဒၚနီလာကေျပာလုိက္သည္။ အိမ္ေဖာ္ေကာင္မေလးက သူမတုိ႔ထုိင္ေနသည့္ေနရာဘက္သုိ ႔လာေနသည္။ အမဟုိဖက္အိမ္က ဦးကုိေျပာျပီးပါျပီထမင္းလာစားဖုိ႔။ ေၾသာ္ေအးေအး ေဒၚနီလာကမ်က္ႏွာထားကုိ ခပ္တင္းတင္းျပင္ရင္းေျပာလုိက္သ ည္။ အိမ္ေဖာ္အေဒၚၾကီးကလဲ အခန္းထဲ၀င္လာသည္။.
550 မမေလး။ ေျပာပါေဒၚေလးဘာကိစၥရွိလုိ႔။ ဟုိေလရြာမွာေလေဒၚေလးညီမေနမေကာင္း လုိ႔တဲ့လာေျပာလုိ႔။ အဲ့ဒါ ေလးငါးရက္ေလာက္ျပန္ခ်င္တယ္။ ေၾသာ္ဟုတ္လားေဒၚေလးက်န္းမာေရးဘဲျပ န္ရမွာေပါ့။ ပုိက္ဆံေရာလုိမွာဘဲေဒၚနီလာကား ပုိက္ဆံအိတ္ကုိဖြင့္ျပီး ပုိက္ဆံတစ္ထပ္ကုိဆြဲထုတ္ကာ အေဒၚၾကီးကုိ ေပးလုိက္ပါတယ္။ အေဒၚၾကီးကေတာ့ ေက်းဇူးေတြကုိတင္လုိ႔။ ဒီတစ္ခါသူအိမ္ၾကီးရွင္မက သေဘာေကာင္းေနလုိက္တာေပါ့ေလ။ ထမင္းစားဖိတ္ထားသည့္အခ်ိန္က နည္းနည္းေစာေသးသျဖင့္ သက္ေအာင္ အိပ္ယာေပၚမွာ လွဲေနရင္း ေန႔လည္က အလုပ္ထဲမွ မိတ္ေဆြဖုန္းထဲကေန သူဖုန္းထဲကုိ ကူးလာေသာ အျပာကားတစ္ကားကုိၾကည့္ေနသည္။ အေမရိကန္ကားဆုိေတာ့ အားရစရာေကာင္းသည္။ ဇာတ္ကားကေတာ္ေတာ္ေကာင္းသည္။ အေပါက္စုံလုိးရုံမကဘူးစုပ္တာမႈတ္ တာကလည္း ဘတစ္ျပန္က်ားတစ္ျပန္ပင္။ ၾကည့္ရင္းႏွင့္ဖီးလ္တက္လာသျဖင့္ ပုဆုိးေအာက္ကုိလက္ႏႈိက္ျပီး သူ႔လီးၾကီးကုိဆုပ္ကုိင္ကာဆြေနမိ သည္။ သူ႔လီးကလည္းဇာတ္ကားထဲက နီဂရုိးလီးထက္မၾကီးလ်င္သာေနမ ည္။ ေလ်ာ့တာေတာ့မေလ်ာ့၆လက္မခန့္ရွိျပီး ဓါတ္ခဲလုံးအၾကီးခန္႔ရွိသည္အ တုတ္က။ တစ္ခုေတာ့ကြာသည္ဇာတ္ကားထဲကလက္ေ တြ႔လုိးေနတာ။ သူကေတာ့ မိန္းမပင္မလုိးဖူးေသး။ ဖုန္းကုိေဘးခ်ရင္း ဂြမ္းတုိက္လုိက္သည္။ အာရုံထဲမွာ သူျမင္ေနက်မိန္းမေတြကုိျမင္လာသ ည္။ သုိ႔ေသာ္တစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္မွန္း ၾကည့္သည္။ ဖီးလ္ကမလာ။ စိတ္ကူးထဲမွာ ခုနက အိမ္ထဲအ၀င္မွာျမင္ခဲ့ရေသာေဒၚ နီလာႏွင့္ ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိကုိ ျမင္လာသည္။ ေဒၚနီလာႏွင့္ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိကလည္း အအုိေတြသာဆုိတယ္။ အသားျဖဴျဖဴအရပ္ျမင့္ျမင့္ အုိးၾကီးေတြက ေတာင့္ေတာင့္ၾကီးေတြ။ ၾကည့္ရင္းနဲ႔မွန္းလုိ႔ေကာင္းလာ သည္သူထုခ်က္ေတြကပုိမုိျမန္ဆန္ သြက္လက္လာသည္။ ေဆာ္ၾကီးကလည္း ေယာက်ၤားမရွိေတာ့ ဆာခ်င္ဆာေနမွာလုိ႔ သူေတြးမိလာသည္။ ဒါေပမဲ့ လက္ေတြ႔က်ေတာ့သူမစရဲ။ အင္းဟင္းသူစိတ္ထဲမွာ ေဒၚနီလာအဖုတ္ကုိတစ္လွည့္ ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိအဖုတ္ကုိတစ္လွည့္ လုိးေပးေနရသလုိ ခံစားလုိက္သည္။ အအာမမခ်ဳိမမနီလာအအ သက္ေနာင္တစ္ေယာက္ဆန္႔ငင္ဆ န့္ငင္နဲ႔ လေရေတြပန္းထြက္ကုန္ျပီ။ ေဒါက္ေဒါက္တံခါးေခါက္သံၾကားသျဖင့္ သက္ေနာင္တစ္ကုိယ္လုံးတုန္သြားသည္ ။ ဦးမမက ထမင္းစားရေအာင္တဲ့။ ေၾသာ္ေအးေအးလာခဲ့မယ္။ ေဒၚနီလာအိမ္မွ အိမ္ေဖာ္မေလး ထမင္းစားရေအာင္လုိ႔လာေခၚတာထ င္သည္။ သူလဲ ေရခ်ဳိးခန္းအတြင္း၀င္ျပီးလက္ကုိ ကပ်ာကယာေဆး။ ေပပြသြားေသာ ပုဆုိးကုိ ေနာက္တစ္ထည္ျဖင္လဲျပီး အိပ္ယာေပၚမွခ်ထားေသာ္ဖုန္းကုိေကာက္ ယူကာ အ၀တ္အစားကုိသပ္သပ္ရပ္ရပ္ျ ဖစ္ေအာင္ ျပဳျပင္လုိက္ျပီး အခန္းတံခါးကုိ ဖြင့္ကာ ေဒၚနီလာတုိ႔ တုိက္ဖက္ကုိထြက္ခဲ့ေတာ့သည္။ ငါ့ေမာင္လာလာေဒၚနီလာက ပ်ဳပ်ဳငွာငွာဖိတ္ေခၚလုိက္သည္။ သက္ႏုိင္ထမင္းစားပြဲကုိ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိပါေရာက္ေနတာကုိေတြ႔ရသ ည္။ ဒီလုိ ငါ့ေမာင္ေရ မခ်ဳိကလည္း သူ႔အိမ္မွာတစ္ေယာက္ထဲဆုိေတာ့ မမတုိ႔အိမ္မွာ ထမင္းစားရေအာင္ဖိတ္ထားတယ္သူခ် စ္ခ်စ္ၾကီးကလည္းခရီးထြက္သြားတ ယ္ေလ။ ေၾသာ္သက္ႏုိင္ စားပြဲမွာ၀င္ထုိင္လုိက္သည္။ ထမင္းစားတယ္ဆုိတာထက္ ထမင္းထက္ဟင္းကမ်ားေနသည္။ ေၾသာ္အမနီလာေဒၚၾကီးေရာ မျမင္ပါလား။ ညေနကဘဲ ရြာကသူညီမေနမေကာင္းလုိ႔ဆုိလုိ႔ ျပန္ခုိင္းလုိက္ရတယ္။ ေကာင္မေလးဘဲရွိတယ္ ထုိအခ်ိန္မွာပင္ ေကာင္မေလးက စားပြဲေပၚသုိ႔ဟင္းခြက္ေတြခ်လာသ ည္။ အန္တီနီလာသမီးသယ္လာခဲ့ရေတာ့မ လားအန္တီေျပာထားတဲ့ဟာ။ ေအးေလသယ္လာခဲ့လုိက္ေတာ့။ သက္ႏုိင္နားမလည္ႏုိင္ေအာင္ျဖစ္သြားသ ည္။ ဘာအစီအစဥ္ေတြရွိေသးပါလိမ့္။ ဘာမ်ားလဲအမလုိ႔ေမးလုိက္သည္သူ႔ အေမးကုိေဒၚနီလာမေျဖပါ။ ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိကၾကားထဲက၀င္ေျဖလုိက္ ပါတယ္။.
551 ဒီလုိငါ့ေမာင္ရဲ အမအိမ္မွာ ၀ုိင္ပုလင္း၂ပုလင္းေလ အမမိတ္ေဆြေပးထားတာ။ မေသာက္ျဖစ္တာနဲ႔ နီလာနဲ႔အတူေသာက္ရေအာင္ဆုိျပီးသ ယ္လာတာ။ ဟင္သက္ေအာင္အံံ့ၾသသြားသည္။ အမတုိ႔ကေသာက္တတ္လုိ႔လားမူးေန ဦးမယ္။ သူ႔အေျပာေၾကာင့္ ေဒၚနီလာႏွင့္ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိက တျပဳိင္တည္း တခစ္ခစ္ရယ္ကုန္သည္။ ကၽြတ္စ္ကၽြတ္စ္ငါ့ေမာင္က အမတုိ႔ကုိတယ္အထင္ေသးတာဘဲ။ သက္ႏုိင္လည္းဘာမွဆက္မေျပာေတာ့။ ထုိအခ်ိန္မွာပင္အိမ္ေဖာ္ေကာင္မေလး က ဗန္းျဖင့္ စားပြဲေပၚသုိ႔ ၀ုိင္ပုလင္းမ်ားကုိတင္လာသည္။ ၀ုိင္က ပုလင္းအၾကီးၾကီးေတြအေကာင္းစား၀ုိ င္ေတြျဖစ္မည္။ ထုိ႔အျပင္ ၀ီစကီ တစ္လုံးပါလာတာကုိေတြရသည္။ ဒါကသက္ႏုိင္အေမးကုိ ေဒၚနီလာက မေစာင့္ေတာ့ဘဲ။ နင့္ဦးေလးသိမ္းထားတဲ့ဟာေလငါ့ေမာင္ဘဲေ သာက္လုိက္ေတာ့။ ငါ့ေမာင္ကုိ အမက ကုိယ့္ေမာင္လုိခင္လုိ႔တုိက္တာေနာ္သိ လား။ မိခုိ္င္ေရ တံခါးေတြပိတ္လုိက္ေတာ့။ ျပီးေတာ့ အိမ္အေပၚထပ္က အန္တီအခန္းထဲမွာ နင့္အန္တီ ခ်ဳိခ်ဳိအိပ္လုိ႔ရေအာင္ျပင္ေပးလုိက္ ဦး။ ဒီည ခ်ဳိခ်ဳိက ဒီမွာအိပ္မွာ။ ဟုတ္အန္တီသမီးဘာလုပ္စရာရွိေသး လဲရွင့္။ ရျပီအန္တီတုိ႔ေသာက္တာစားတာကုိေစာ င့္မေနနဲ႔ မနက္က်မွသိမ္းလိုက္ေတာ့။ ျပီးရင္ အန္တီအခန္းထဲက အံဆြဲထဲမွာ သမီးအတြက္မုန္႔ဖုိးထည့္ထားတယ္ ။ ယူလုိက္ေနာ္။ ဟုတ္ကဲ့ရွင့္အန္တီ။ ေကာင္မေလးမိခုိင္ကား ဒီေန႔ေစာေစာစီးစီးနားရသည့္အျပင္ မုန္႔ဖုိးလည္းရမည္ဆုိေတာ့ ေပ်ာ္ရြင္စြာျဖင့္ သြက္လက္စြာ အိမ္အေပၚထပ္သုိ႔တက္သြားေတာ့သ ည္။ ခ်ီးယားစ္ဖန္ခြက္ခ်င္းတုိက္လုိက္ၾ ကျပီး သက္ႏုိင္ကား လက္ထဲမွခြက္ကုိတရွိန္ထုိးေမာ့လုိက္ သည္။ ၀ီစကီက တစ္ပုိင္းက်ဳိးေနျပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူလည္းေတာ္ေတာ္မူးေနျပီ။ ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိႏွင့္ ေဒၚနီလာတုိ႔၏ သ႑ာန္မ်ားကလည္းေတာ္ေတာ္ရီေ၀ေနၾကျ ပီ။ သက္ႏုိင္ကား မူးလာသျဖင့္စကားေျပာမ်ားကလည္းေတာ္ေတာ္ ရဲတင္းေနျပီ။ ေဒၚနီလာက ရီေ၀ေနေသာ မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ သက္ႏုိင္ကုိၾကည့္လုိက္ျပီး။ ေနဦးငါ့ေမာင္ကုိေမးစရာရွိလုိ႔။ ဘာေမးမွာလဲမမနီလာေမးခ်င္တာေမး။ အေျပာမ်ားကသြက္လက္လာျပီ။ သက္ႏုိင္မ်က္လုံးမ်ားက ေဒၚနီလာႏွင့္ ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိတုိ႔ ရင္ဘတ္ေတြကုိၾကည့္ေနသည္။ မူးေနေသာ္လည္း ဒါမ်ဳိးက်ေတာ့သူကျမင္တတ္သည္။ အပန္းေရာင္ ဘေလာက္စ္အက်ီကုိ၀တ္ဆင္ထားေသာေဒ ၚခ်ဳိခ်ဳိႏွင့္ နက္ျပာေရာင္၀တ္စုံ ၀တ္ဆင္ထားေသာ ေဒၚနီလာတုိ႔ အက်ီမ်ားက ထူးထူးျခားျခားဟုိက္ေနျပီး သူမတုိ႔ ဟေနေသာ ရင္ဘတ္ၾကားမွ ဖြံထြားေနေသာ ႏုိ႔ၾကီးမ်ားကုိ မသိမသာျမင္ေနရသျဖင့္ ၾကည့္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ဒါကုိျမင္ရေတာ့သူစိတ္ေတြၾကြလာသ ည္။ ဒီလုိငါ့ေမာင္ရဲ႔ငါ့ေမာင္မွာရည္းစား ရွိလားခစ္ခစ္။ မရွိဘူးအမ။ ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိကလည္း အာေလးလ်ွာေလးျဖင့္ ၀င္ေထာက္လုိက္ေသးသည္။ မယုံပါဘူးငါ့ေမာင္က ဒီေလာက္ရုပ္ေခ်ာတာရည္းစားမရွိဘူးဆုိ တာအမကယုံကုိမယုံဘူး။ ဟာတကယ္ေျပာတာမမခ်ဳိရဲသူကလည္း ခ်က္ခ်င္းကုိျပန္ျငင္းတာ။ ခိခိဒါဆုိအထီးက်န္မွာေပါ့ငါ့ေမာင္ရဲ ေအးေလအေတြ႔အၾကဳံမရွိဘာမရွိနဲ ႔မိန္းမလည္ေတြနဲ႔ေတြမွာစိုးရိမ္ စရာ။ အပူမရွာခ်င္ပါဘူးမမတို႔ရယ္ ေအးပါေျပာေတာ့လဲယုံရေသးတာေပါ့ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိ က ၀ုိင္ခြက္ကုိ ေမာ့ေသာက္လုိက္ရင္းေျပာလုိက္သည္။ အဟုတ္တကယ္ေျပာတာမမရဲသင္ေပး မဲ့သူမွမရွိတာ။ သင္ေပးမဲ့ သူေလးေတြရွိရင္ေတာ့အေကာင္းသား။ သက္ႏုိင္ကလည္း မူးေနေတာ့ ရဲတင္းေနျပီး မထိခလုပ္ထိခလုပ္ေတြေျပာကုန္ျပီ ။ ေဒၚနီလာႏွင့္ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိကား တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ၾကည့္ကာ သက္ႏုိင္မသိေအာင္ မ်က္စပစ္လုိက္သည္။ ကဲကၽြန္ေတာ္ျပန္ေတာ့မယ္။ အခုလုိ ေကၽြးေမြးတာေက်းဇူးပါဘဲဗ်ာသက္ႏုိ္င္က ထုိင္ရာမွထလုိက္သည္။ မူးေနေသာေၾကာင့္ ေျခေထာက္မ်ားက ယုိင္သြားျပီး လဲမလုိျဖစ္သြားသည္။.
552 အုိငါ့ေမာင္မူးေနျပီဘဲခစ္ခစ္ ေဒၚနီလာႏွင့္ ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိက သူ႔ကုိတစ္ဖက္စီမွဖမ္းထိန္းလုိ က္သည္။။ သက္ႏုိင္ကား မူးေနတာဘဲ သိသည္။။ အိမ္ျပန္ဖုိ႔ဆုိသည့္စိတ္ကူးကုိသူေ မ့သြားျပီ။ ေဒၚနီလာႏွင့္ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိကား သက္ႏုိင္၏ ခႏၶာကုိယ္ကုိ ခ်ဳိင္းေအာက္မွ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီမျပီး အေပၚထပ္မွ ေဒၚနီလာရဲအိပ္ခန္းေပၚသုိ႔တြဲ တင္သြားသည္။ ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ အမ်ဳိးသမီးႏွစ္ဦး၏ အထိအေတြ႔မ်ားႏွင့္ ကုိယ္သင္းရနံ႔မ်ားေၾကာင့္ သက္ႏုိင္တစ္ေယာက္ ရမၼက္စိတ္မ်ားပုိမုိျပင္းထန္လာ သည္။ စိတ္ေတြကုိလြတ္ေပးလုိက္သည္ေဒၚခ်ဳိ ခ်ဳိနဲ႔ ေဒၚနီလာတုိ႔၏ ဂုတ္မ်ားကုိ တစ္ဖက္စီ ဖက္ျပီး လုိက္ရတာကုိ သူသာယာေနသည္။ ကဲငါ့ေမာင္အိပ္ေတာ့ေဒၚနီလာႏွင့္ေဒၚ ခ်ဳိခ်ဳိက အိပ္ယာေပၚေပြ႔တင္ျပီး ေဒၚနီလာရဲအိစက္ေသာ ရင္ညြွန္ၾကီးက သူ႔မ်က္ႏွာေပၚဖိျပီး ပိျပားေနတာကုိေတာ့သိသည္။ အမတုိ႔ ဘာလုပ္မလုိ႔လဲ။ ခစ္ခစ္ငါ့ေမာင္ကုိမမတုိ႔က အခ်စ္သင္ခန္းစာေတြ ပုိ႔ခ်မလုိ႔။ မသင္ခ်င္ဘူးလားေဒၚခ်ဳိခ်ဳိက၀င္ေျ ပာလုိက္သျဖင့္ သက္ႏုိင္စိတ္ေတြပိုလြတ္သြားျပီ။ ျဖစ္လုိရာျဖစ္ေစေတာ့ ဟင္းဟင္းမမတုိ႔သာ သင္ေပးလုိ႔ကေတာ့ ဒီကခ်စ္ေမာင္ေလးကလည္းၾကိဳက္ၾ ကိဳက္ဘဲ။ မင္းမေၾကာက္ဘူးလားေဒၚနီလာကျပဳံး စိစိေမးလုိက္သည္။ ဟက္ဟက္ေၾကာက္စရာလားဒီေလာက္ခ် စ္စရာေကာင္းတဲ့မမၾကီးေတြကုိ။ ကၽြန္ေတာ္က အားရပါးရခ်စ္ခ်င္ေနတာစိတ္ကူးနဲ ႔ရူးေနတာၾကာေပါ့။ မူးမူးနဲ႔ သက္ႏုိင္လည္း စိတ္ထဲရွိတာေတြေလွ်ာက္ေျပာကုန္ျပီ။ ဒါဆုိမ်က္လုံးခဏမွိတ္ထားသက္ေအာင္ ကားမ်က္လုံးကုိမွိတ္ထားလုိက္သည္။ ေဒၚနီလာက သူ႔အက်ီၾကယ္သီးေတြကုိျဖဳတ္ေပးေန တာကုိသိသည္။ လက္ျဖင့္ သူရင္ဘတ္ကုိ ခပ္ဖြဖြပြတ္သပ္က်ီစယ္ေနတာလ ည္းသိရသည္။ သူခါးေအာက္ပုိင္းမွ ပုဆုိးကလည္းေျပလ်ာ့သြားျပီး အတြင္းခံေဘာင္းဘီကုိ ခၽြတ္ခံလုိက္ရမွုႏွင့္အတူ ဒုတ္ၾကီးအျပင္ထြက္သြားတာကုိသိသ ည္။ ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိကား သက္ေအာင္ရဲလီးၾကီးကုိၾကည့္ကာတံေ တြးနင္သြားသည္။ နည္းတဲ့ လီးၾကီးမဟုတ္။ အေၾကာတျပဳိင္းျပိဳင္းႏွင့္နဂါးတစ္ေကာ င္လုိမာန္ဖီေနတာ။ သူမေယာက်ၤားကုိေမာင္ေမာင္၀င္းထက္ပုိ လည္းၾကီးပုိလည္းရွည္တာကုိျမင္ရေ တာ့ အဖုတ္ထဲမွ ေသးပင္ေပါက္ခ်င္သလုိလုိ က်င္သလုိလုိ ခံစားမိသြားကာ ေက်ာမ်ားပင္စိမ့္သြားသည္။ ကဲ မ်က္လုံးဖြင့္လုိက္ေတာ့ သက္ႏုိင္မ်က္လုံးကုိ ဖြင့္လုိက္ေတာ့ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚမွာမုိးေနတာက ေဒၚနီလာရဲဖြံံ႔ထားျပီး ႏုိ႔သီးေလးမာေထာင္ေနသည္ ျဖဴ၀င္းေနသည့္ႏုိ႔ႏွစ္လုံး။ သူမအ၀တ္အစားမ်ား ခၽြတ္ထားျပီး မ်က္လုံးမ်ားက ရမၼက္လြမ္းျခဳံေနသည္။ သက္ႏုိင္ကလည္း ဒါမ်ဳိးေတာ့လက္မေႏွးပါေဒၚနီလာရဲ ႏုိ႔ႏွစ္လုံးကုိ လက္ျဖင့္ဆုပ္နယ္ျပီး ပါးစပ္မ်ားျဖင့္ တစ္လုံးျပီး တစ္လုံးအျပင္းအထန္စုိ႔လုိက္သ ည္။ အားကၽြတ္စ္ကၽြတ္ သက္ေအာင္ရဲၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတ မ္းစုပ္ေပးမႈကုိ ေဒၚနီလာ သေဘာေတြ႔သြားသည္စုိ႔စုိ႔ေမာင္ေလး ၾကမ္းၾကမ္းစုိ႔ဒါမ်ဳိးမမမက ၾကဳိက္တာ။ ဘယ္အခ်ိန္ခထဲက စုိ႔ခ်င္ေနမွန္းမသိဘူးေကာင္ဆုိးေလး သူမညဳတုတုေျပာေနခ်ိန္တြင္ ေအာက္ဖက္မွ သူမသူငယ္ခ်င္းေဒၚခ်ဳိခ်ဳိကလည္း သက္ႏုိင္ရဲဒုတ္ၾကီးကုိ သူမလက္ျဖင့္ဆုပ္ကုိင္ကာ ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ေတ့ျပီး စုပ္လုိက္ပါတယ္။ ျပြတ္သက္ေအာင္လီးေခ်ာင္းတစ္ခုလုံး ေဒၚခ်ဳိရဲခံတြင္းပူပူေႏြးေႏြးအရသာနဲ႔ ဒစ္ကုိလ်ာနဲ႔ ကစားေပးျပီး လွည့္ပတ္ယက္ေပးေနတာေၾကာင့္ သူပါမ်က္ျဖဴလွန္မတတ္ကုိ လီးေခ်ာင္းကက်ဥ္ျပီး စိမ့္တက္ကာေကာင္းလာပါတယ္။ ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိကလည္း သက္ေအာင္ရဲ လီးၾကီးကုိ ေရွတုိးေနာက္ငင္နဲ႔ သူမပါးေတြကုိခ်ဳိင့္သြားေအာင္ကုိ အားရပါးရစုပ္ေပးတာေၾကာင့္သက္ေအာ င္လည္း ခါးၾကီးကုိ ေကာ့တက္လာပါတယ္။ ေဒၚနီလာကလည္းသက္ေအာင္ႏုိ႔စုိ႔ေ ပးတာကုိ အပီအျပင္ကုိ ခံယူေနပါတယ္။ သူမတုိ႔၃ဦးရဲ လီးစုပ္ပြဲနဲ ႏုိ႔စုိ႔ပြဲၾကီးက ထြက္လာတဲ႔အသံေတြက တျပြတ္ျပြတ္တျပတ္ျပတ္နဲ႔ အခန္းထဲမွာ ျမိဳင္ျမိဳင္ဆုိင္ဆုိင္ၾကီးထြက္ေပၚ လာသလုိ တဟင္းဟင္းနဲ႔ ညဥ္းညဴသံေတြကလည္း ထြက္ေပၚလာပါတယ္။.
553 လုိးပြဲမစတင္မီ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ သုံးေယာက္သား အျပိဳင္အဆုိင္အာရုံႏုိးဆြရင္း စိတ္ေတြကၾကြတက္လာသလုိ ပုိျပီးလည္းစုပ္ခ်က္ေတြကၾကမ္းတ မ္းလာပါတယ္။ ေဒၚနီလာရဲ ႏုိ႔သီးထိပ္ေတြရဲတြတ္လာျပီး သူမေပါင္ၾကားထဲမွာ အရည္ၾကည္ေတြစီးက်လာသလုိ သက္ႏုိင္တစ္ေယာက္လည္း ေဒၚခ်ဳိရဲစုပ္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ သူ႔လီးထိပ္လဲက်င္တက္လာျပီး အရည္ၾကည္ေတြ စိမ့္ထြက္ကုန္ပါတယ္။ သူံလီးၾကီးကလည္း အရမ္းကုိမာေတာင္ေနျပီးေပါက္ကြဲထြက္ မတတ္ပါဘဲ။ အိမ္အေပၚထပ္မွအသံလုိလုိၾကား သျဖင့္မိခုိင္တစ္ေယာက္ အေပၚထပ္ကုိတက္ခဲ့သည္။ အိမ္ရွင္မမၾကီး ေဒၚနီလာရဲ အခန္းထဲက အသံေတြထြက္ေနတာေၾကာင့္ မိခုိင္ အခန္းထဲကုိ ေခ်ာင္းၾကည့္လုိက္ပါတယ္။ အုိသူမႏႈတ္မွ အသံေလးပင္ထြက္သြားတာပါဘဲ။ ဒါေပမဲ့အခန္းထဲက၃ေယာက္ကသူမ ကုိမျမင္ၾကပါဘူး။ ဒါမ်ဳိးကုိ အိမ္မွာလူေတြမရွိခုိက္ အိမ္ရွင္ဦးေလးၾကီးဦးေကာင္းမင္းသူ ႔အခန္းထဲမွာခုိးခုိး ၾကည့္ၾကည့္တတ္တဲ့ဇာတ္ကားေတြထဲ ကအတုိင္းပါဘဲလား။ အိမ္ကလူမ်ားက သူမကုိကေလးလုိ႔ ထင္ေနတာ သူမအသက္၁၆ႏွစ္ဆုိေတာ့ အပ်ဳိေပါက္အရြယ္ေရာက္ေနျပီေလ။ ယခုမွဘဲထုိျမင္ကြင္းကုိ သူမအျပင္မွာကြက္ကြက္ကြင္းကြင္းျ မင္ရသည္။ ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိေရာ ျခံထဲကတုိက္ပုေလးမွာ အိမ္ငွားေနတဲ့ကုိသက္ႏုိင္ေရာ သူမအိမ္ၾကီးရွင္မ ေဒၚနီလာေရာ ကုိယ္တုံးလုံးၾကီးေတြ။ ဘုရားဘုရားဦးေကာင္းမင္းမရွိတုန္း သူမအိမ္ရွင္မမၾကီးက သူ႔သူငယ္ခ်င္းမေခၚျပီး ေနာက္မီးလင္းေနတာပါလား။ မ်က္လုံးကုိလြဲဖုိ႔ၾကိဳးစားေပမဲ့။ သူမစိတ္ေတြကထုိေနရာက မခြာႏုိင္ေအာင္ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ဟေနတဲ့တံခါးၾကားကေနျပီး အခန္းထဲကုိ ခုိးျပီးေခ်ာင္းၾကည့္ေနတာဘဲ။ အင္းဟင္းေမာင္ရယ္ေမာင္စုိ႔ေပးတာ မမႏုိ႔ေတြျပဳတ္ထြက္မတတ္ဘဲဟင္း ဟင္း ေကာင္းလုိက္တာလုိ႔သူမအိမ္ၾကီးရွ င္မ ေဒၚနီလာက ကုိသက္ႏုိင္ရဲ မ်က္ႏွာေပၚက သူမႏုိ႔ကုိ ခြာျပီးေျပာလုိက္တာကုိၾကားရျပီး။ ေအာက္မွာ ကုိသက္ႏုိင္ရဲေပါင္ၾကားမွာ မ်က္ႏွာအပ္ေနတဲ့ ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိေခါင္းၾကြလာတဲ့အခါမွာ ကုိသက္ႏုိင္ရဲလီးေခ်ာင္းၾကီးကုိ မိခုိင္ျမင္လုိက္ရေတာ့ သူမရင္ထဲမွာတုန္သြားပါတယ္။ လူပ်ဳိေယာက်ၤားတစ္ေယာက္ရဲသန္မာထြားၾ ကိဳင္းတဲ့ လီးၾကီးကုိ သူမပထမဆုံးျမင္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘဲ အသည္းေတြက်ိမ္းသြားပါတယ္။ နည္းတဲ့ လီးၾကီးမဟုတ္ပါလားအဲ့လီးၾကီးမ်ဳိးနဲ ႔သာသူမအဖုတ္ေလးထဲကုိ လုိးထည့္လုိက္လုိ႔ကေတာ့ အဖုတ္ေတာင္ကြဲသြားမယ္ထင္တယ္လုိ ႔ မိခုိင္ေတြးလုိက္မိပါေသးတယ္။ အုုိငါဘာေတြစဥ္းစားေနပါလိမ့္လုိ႔ ကေလးမေလးမိခုိင္တစ္ေယာက္ ရွက္ေတြးေတြးမိလုိက္ပါတယ္။ သူမမ်က္လုံးေတြကလည္း အခန္းထဲကကုတင္ေပၚကမခြာႏုိင္ေ တာ့ဘဲ အခန္းထဲက သူမအိမ္ၾကီးရွင္မေဒၚနီလာနဲ ႔ သူမသူငယ္ခ်င္းေဒၚခ်ဳိခ်ဳိတုိ႔ လင္ငယ္နဲ႔ ျမဴးေနတာကုိ ဆက္လက္စိတ္၀င္တစားေစာင့္ၾက ည့္ေနရင္း သူမေပါင္ၾကားထဲမွာ အရည္ၾကည္ေလးေတြ အဖုတ္ထဲက စီးက်လာတာကုိခံစားမိလုိက္ပါတယ္။ မိခုိင္ကား သူမလက္က အလုိလုိသူမထမိန္ေအာက္သုိ႔လက္ႏႈိ က္ျပီး သူမအဖုတ္ေလးကုိ လက္ႏိႈက္ျပီး အစိေလးကုိ လက္ျဖင့္ကစားေနျပီ။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ထုိအခန္းထဲသုိ႔ ေျပး၀င္ခ်င္စိတ္မ်ားပင္ တရြရြျဖစ္ေပၚလာသည္။ ေတြ႔ေနရေသာ ျမင္ကြင္းကား ကုိသက္ႏုိင္၏ မ်က္ခြက္ေပၚတြင္ သူမအိမ္ၾကီးရွင္မေဒၚနီလာက ေနရာယူထားျပီး အမႈတ္ခံေနေသာျမင္ကြင္းႏွင့္ ကုိသက္ႏုိင္၏ လီးတုတ္တုတ္မဲမဲၾကီးကုိ ေဒၚနီလာသူငယ္ခ်င္း ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိကား အဖုတ္ျဖင့္ေတ့ကာ ဖိဖိျပီး ေဆာင့္ခ်ေနေသာျမင္ကြင္းပင္တည္း။ ေဒၚနီလာႏွင့္ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိကား တစ္ေယာက္ႏုိ႔ကုိ တစ္ေယာက္အျပန္အလွန္ဆုပ္နယ္ေ နၾကေသးသည္။.
554 ကုိသက္ႏုိင္ကား ေဒၚနီလာရဲေစာက္ပတ္ျပဲျပဲအာအာၾ ကီးကုိ ေအာက္မွပင့္ပင့္ျပီးယက္ေပးေနသလုုိေ ဒၚနီလာလည္းေကာ့တက္ေနတာကုိေတြ႔ ရသည္။ အဟင္းဟင္းေမာင္ေလးရယ္ဘယ္လုိလု ပ္ေနတာလဲအအ ဆုိသည့္ ေဒၚနီလာ၏ညဥ္းတြားသံမ်ားႏွင့္အတူ ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိကလည္း ကုိသက္ႏုိင္လီးၾကီးကုိ သူမလီးျဖင့္ အဆက္မျပတ္ေဆာင့္ခ်ေနရင္း။ ဟင္းဟင္းအုိ႔အုိ႔ေကာင္းလုိက္တာေမာ င္ရယ္ေမာင့္လီးၾကီးက စံခ်ိန္ၽမီဘဲ။ ခၽြတ္ေတာင္မခၽြတ္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ အင္းဟင္း။ မခၽြတ္ခ်င္ရင္လဲစိမ္ထားလုိက္ေ တာ့လုိ႔ မိခုိင္စိတ္ထဲက ေျပာလုိက္ပါတယ္။ ဒါမ်ဳိး ႏွစ္ေယာက္တစ္ေယာက္လုပ္ေနတဲ့ျမင္ကြ င္းမ်ဳိးကုိၾကည့္ေနတဲ့ အပ်ဳိေပါက္ေလးမိခိုင္အဖုိ႔ေတာ့ထူးဆ န္းတဲ့ျမင္ကြင္းကအရသာပါဘဲ။ ၾကည့္ေနတုန္းမွာဘဲ ေစာက္ပတ္အယက္ခံေနတဲ့ ေဒၚနီလာရဲအသံေတြက ပုိဆူညံလာပါတယ္။ ျပတ္ျပတ္ဆုိတဲ့ကုိသက္ႏုိင္ရဲ ေစာက္ပတ္ယက္သံနဲ႔အတူ ေမာင္ေရအအမမျပီးေတာ့မယ္သြက္သြ က္ေလးစုပ္ေပးပါအအ ဆုိတဲ့ ညဥ္းတြားသံနဲ႔အတူ ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိရဲ ကုိသက္ႏုိင္လီးကုိ သူမအဖုတ္နဲ႔ေတ့ျပီး ေဆာင့္ခ်က္ေတြကလည္း အရမ္းကုိျမန္လာတာကုိေတြ႔ရပါတ ယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ေဒၚနီလာဖင္ၾကီးေကာ့တက္သြားျပီး သူမအဖုတ္ထဲက စီးက်လာတဲ့ အရည္ျဖဴျဖဴေတြက ကုိသက္ႏုိင္မ်က္ႏွာေပၚပြသြားသလုိ ေအာက္က ကုိသက္ႏုိင္လီးကုိအဖုတ္နဲ႔ေတ့ျပီးေဆာ င့္ေနတဲ့ ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိကလည္း သူမအဖုတ္နဲ႔ဖိျပီး အသာထုိင္လုိ႔အေမာေျဖေနပါတယ္ ျပီးေတာ့သူမအဖုတ္ထဲကလီးကုိဆြဲခၽြ တ္လုိက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိ အဖုတ္ထဲက အရည္ေတြက်လာသလုိကုိသက္ႏုိင္လီးထိ ပ္ၾကီးကလဲ အရည္ေတြတစ္စက္စက္နဲ႔ ပန္းထြက္က်လာတာကုိ မိခုိင္ျမင္လုိက္ရပါတယ္။ မိခုိင္ေရ လာဦး။ ေဒၚနီလာရဲေခၚသံေၾကာင့္ မိခုိ္င္တစ္ေယာက္ အိမ္ျပဴတင္းေပါက္မွာ ကပ္ညွိေနတဲ့ပင့္ကူမွ်င္ေတြကုိ ရွင္းလင္းေနရာမွ ဟုတ္လာပါျပီအန္တီဆုိျပီးေဒၚနီလာ ရဲအခန္းထဲကုိသြားလုိက္ပါတယ္။ မနက္ျဖန္ဆုိ ဦးေကာင္းမင္းျပန္ေရာက္ေတာ့မွာမုိ႔ အိမ္ကုိသန့္ရွင္းေရးလုပ္ေနတာပါ။ အခန္းထဲမွာေတာ့ ေဒၚနီလာက မွန္တင္ခုံေရွမွာ အလွျပင္ေနတာပါ။ မိခုိင္ေရနင့္ကုိခြင့္ေပးမလုိ႔။ ေဒၚနီလာက မိခုိင္ကုိတကယ္ေတာ့ပထုတ္ေနတာမွ န္းမိခုိင္သိပါတယ္။ တစ္ဖက္အိမ္က ကုိသက္ႏုိင္က ဒီေန႔ကုမၸဏီမသြားဘူးေလ။ မနက္ျဖန္ဦးေကာင္းမင္းျပန္လာေတာ့ မွာဆုိေတာ့ ဒီေန႔ကုိသက္ႏုိင္နဲ႔ တစ္ေနကုန္လုိးၾကေတာ့မည္မွန္း မိခုိင္သိလုိက္သည္။ ဟုတ္ဟုတ္အန္တီ သမီးလည္းအိမ္ထဲမွာခ်ည္းေနရေတာ့ပ် င္းေနမွာေပါ့အဲ့ေတာ့ဆုိျပီး။ ေဒၚနီလာက သူမပုိက္ဆံအိတ္ထဲက ပိုက္ဆံေတြကုိထုတ္ေနပါတယ္။ ေရာ့သမီး သုံးခ်င္ရာသုံးသမီးသူငယ္ခ်င္းေတြဆီ သြားလည္ေပါ့။ ဟုတ္ဟုတ္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္အန္တီ ။ မိခုိင္လည္း ေဒၚနီလာေပးေသာပုိက္ဆံမ်ားကုိ လွမ္းယူရင္းေျပာလုိက္ပါတယ္။ ေဒၚနီလာကေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ သူမအခန္းထဲမွ ထြက္သြားေသာ မိခုိင္ကုိၾကည့္ရင္း သက္ႏုိင္က ဒီေန႔တစ္ေန႔လုံး သူမကုိေကာင္းေကာင္းလုိးေတာ့မွာကုိေတြးရင္း ရင္ေတြတဒိတ္ဒိတ္ခုန္ေနပါတယ္ ။ ဒီေန႔ခ်ဳိခ်ဳိက လူမႈေရးကိစၥတစ္ခုရွိသျဖင့္ လာမည္မဟုတ္။ ဒီေတာ့ သူမတစ္ေယာက္ထဲ သက္ႏုိင္အလုိးကုိေကာင္းေကာင္းခံလုိ႔ရေ နသည္။ သက္ႏုိင္ကား သူမထင္ထားတာထက္ အစုပ္လဲေကာင္း အမႈတ္လဲေကာင္း အလုိးလဲေကာင္းေနသျဖင့္ သူမသက္ႏုိင္ကုိစြဲေနျပီ။ ဦးေကာင္းမင္း ျပန္ေရာက္လာပါက သက္ႏုိင္ႏွင့္မည္သည့္ေနရာမွာ ခ်ိန္းျပီး အလုိးခံရမလဲဆုိတာ သူမဦးေႏွာက္ထဲမွာ စဥ္းစားေနသည္။ သူမက ဖုန္းကုိေကာက္ႏွိပ္လုိက္သည္။ တစ္ဖက္မွ ဖုန္းကုိင္သံကုိၾကားရသည္။ ဟဲလုိေမာင္လားေကာင္မေလးနည္းနည္းေန ရင္သြားေတာ့မယ္အိမ္ဖက္ကုိကူးလာခဲ့ ။ ဟင္းဟင္းစိတ္သာခ်မမကူးလာခဲ့မ ယ္။ မနက္ျဖန္ မမလူၾကီးျပန္လာေတာ့မွာဆုိေတာ့မမ ကုိအပီခ်စ္ျပမယ္။ ခိခိအသည္းေတြက်ိန္းလုိက္တာေမာင္ရ ယ္လူဆုိး။.
555 စကားေျပာေနရင္းေတာင္ ေဒၚနီလာအဖုတ္ထဲမွ အရည္ၾကည္ေလးေတြကစိမ့္ထြက္လာျ ပီ။ သက္ႏုိင္ရဲ လီးၾကီးကုိ သူမမ်က္လုံးထဲမွာ ျမင္ေယာင္လာျပီေလ။ ရွီးအားလားလား ေဒၚနီလာရဲ့ဖင္ၾကီးကေကာ့တက္သြား သည္။ သူမရဲေပါင္တံၾကားမွာသက္ႏုိင္မ်က္ႏွာ ကေရာက္ေနျပီး သူမမ်က္ႏွာကသက္ႏုိင္ေပါင္ခြၾကားမွာ ေျပာင္းျပန္အေနအထားျဖင့္ လုိးပြဲမစမီ လီးစုပ္ေစာက္ပတ္ယက္ေနၾကျခင္းျ ဖစ္သည္။ သက္ႏုိင္ကား ေဒၚနီလာရဲအညွာကုိကုိင္မိသြားျပီျဖ စ္သျဖင့္ေဒၚနီလာကုိလူးေနေအာင္ပ ညာျပေတာ့သည္။ ေဒၚနီလာရဲေစာက္ေခါင္းထဲအထိကုိလ်ွာ ကုိခၽြန္ကာထုိးျပီး ေဒၚနီလာရဲ႔ေစာက္ပတ္ အတြင္းသားႏုႏုေလးေတြကုိ ကေလာ္ေတာ့ေဒၚနီလာမခံႏုိင္ေတာ့။ ထုိ့ျပင္ေဒၚနီလာရဲေစာက္စိေလးကုိခ်ဳိ ခ်ဥ္စုပ္သလုိပင္ ျပြတ္ခနဲျပြတ္ခနဲစုပ္စုပ္ေပးလ် င္ ေဒၚနီလာတင္ပါးၾကီးမ်ားတဆတ္ဆ တ္တုန္သြားသည္။ ေဒၚနီလာကလည္းေခသူမဟုတ္ပါသ က္ႏုိင္ကုိပညာျပန္ျပသည္။ သက္ႏုိင္ရဲလီးထိပ္ က်င္ငယ္ထြက္ရာအေပါက္ေလးကုိလ်ွာဖ်ားေ လးျဖင့္ေတာ့ေတာ့ကာ ဒစ္ဖ်ားေလးကုိငုံငုံျပီးစုပ္စုပ္ေပးေတာ့ သက္ႏုိင္ပင္သုတ္ေရမ်ားထြက္ခ်င္ခ် င္ျဖစ္သြားသည္။ ျပြတ္ေဒၚနီလာက သက္ႏုိင္ရဲလီးကုိစုပ္ေပးေနတာကုိရပ္ လုိက္သည့္အခ်ိန္မွာ သက္ႏုိင္လည္းေစာက္ပတ္ယက္ေပးတာကုိ ရပ္လုိက္သည္။ ေဒၚနီလာက သက္နုိင္မ်က္ႏွာေပၚခြထားေသာ ေျခေထာက္မ်ားကုိ ဖယ္ရွားလုိက္ျပီး ေမာင္ေလးမမကုိ လုပ္ေပးေတာ့ေလ။ ဟင္းဟင္းစိတ္သာခ်မမေရ။ မမအီစိမ့္ေနေအာင္ကုိ ဒီကခ်စ္ေမာင္ေလးက တစ္ေနကုန္လုပ္ေပးမွာ။ ေဒၚနီလာက ေမြယာေပၚတြင္ ေလးဖက္ေထာက္လုိက္ျပီး ဖင္ကုန္းေပးလုိက္သည္။ ၀ုိင္းစက္ေနေသာ တင္ပါးၾကီးမ်ားၾကားမွျပဴထြက္ေနေသာ သူမအဖုတ္ၾကီးက သက္ႏုိင္လီးၾကီးကုိဖိတ္ေခၚေနျပီ။ သက္ႏုိင္က ေဒၚနီလာရဲခါးကုိသူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ နဲဆုပ္ကုိင္လုိက္ျပီး သူလီးၾကီးကုိ ေဒၚနီလာအဖုတ္နဲ႔ေတ့လုိက္သည္ ။ သူ႔လီးကုိ ေဒၚနီလာအဖုတ္ထဲ ဒစ္ဖ်ားေလာက္သာထည့္ျပီး ကစားေနသည္။ ေဒၚနီလာအဖုတ္ထဲမွာ အရည္ေတြရြဲေနျပီ။ အုိအင္းဟင္းေမာင္ေလးရယ္မမကုိမႏွိ ပ္စက္ပါနဲ႔ေတာ့ လုိးလုိးေပးပါေတာ့အင္းဟင္းေဒၚနီလာက စိတ္ေတြၾကြတက္လာေခ်ျပီ။ သက္ႏုိင္ကား ေဒၚနီလာခါးကုိကုိင္ျပီးထပ္ဆြသည္ ။ အုိေမာင္ေလးဘယ္လုိလုပ္ေနတာလဲအင္း အင္း။ မမအလုိးခံခ်င္ေနျပီေပါ့။ လုိးလုိးေပးပါေမာင္ေလးရာမမခံခ်င္ေနျ ပီ။ မမကကၽြန္ေတာ္လုိးတာကုိ တစ္သက္လုံးခံမွာလား။ လုိးလုိးမင္းစိတ္ၾကိဳက္လုိးသိပလား။ ဒါဆုိမမဘဲၾကီးကုိကြာျပီးကၽြန္ေတာ့ ကုိယူမွာလား။ မင္းသေဘာေကာင္ေလးရယ္မမကုိမင္း စိတ္ၾကိဳက္တာလုပ္ဟင္းဟင္း။ ေဒၚနီလာကား ရမၼက္မီးမ်ားေတာက္ေလာင္ေနေခ်ျပီ။ စြပ္ဒုတ္အင့္ေဒၚနီလာရဲခါးကုိကုိ င္ျပီးသက္ႏုိင္ကားလီးကုိတစ္ဆုံးသြင္းလုိ က္ေတာ့သည္။ ေဖာက္ေဖာက္ေဘာက္ေဘာက္ သက္ႏုိင္ရဲ လီးကုိဆြဲထုတ္ျပီး အဖုတ္ထဲအရွိန္ႏွင့္ေဆာင့္ေဆာင့္လုိက္ တုိင္း ေဒၚနီလာရဲဖင္အိအိၾကီးေတြ တုန္တုန္သြားတာကုိက သက္ႏုိင္အဖုိ့လုိးရတာအရမ္းအရသာ ရွိလွသည္။ စြပ္စြပ္ဘြတ္ဘြတ္အအေမာင္ေရေဆာ င့္ေဆာင့္အအ မညွာနဲ႔အင္းအင္းစြပ္စြပ္ဘတ္ ဘတ္ရွီးရွီးစြပ္စြပ္အအ မမေကာင္းေနျပီသြက္သြက္ေဆာင့္ပါေမာ င့္ရဲအအ စြပ္စြပ္ျပြတ္ျပြတ္ပလြတ္ပလြတ္ သက္ႏုိင္လဲေဒၚနီလာကသူမေစာက္ပ တ္ႏွင့္သူ႔လီးကုိညွစ္ညွစ္ေပးေနတာေၾ ကာင့္ လီးတစ္ခုလုံးက်ပ္စီးေနျပီး အရသာေတြ့လွသည္။ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ေဒၚနီလာေစာက္ပတ္ထဲကုိသူရဲလေရေ တြကုိပန္းထုတ္လုိက္သည့္ အခ်ိန္မွာေတ့ာ့ ေဒၚနီလာဖင္ၾကီးတုန္ခါသြားျပီး သူမေစာက္ပတ္ထဲမွ ေစာက္ရည္မ်ားျပိဳင္တူ ထြက္က်လာေလေတာ့သည္။ မေတြတာၾကာေတာ့သိပ္လြမ္းတာဘဲကုိၾ ကီးရယ္။ ေဒၚနီလာကား ဦးေကာင္းမင္းနားကုိကပ္ခၽြဲေနသည္ ။ ဦးေကာင္းမင္းကား ေဒၚနီလာရဲ ခါးကိုဖက္ထားသည္။ သူစိတ္ထဲမွာေတာ့ ဒီေန႔မယားငယ္အိမ္ကုိဘယ္လုိသြား ရမလဲေတြးေနမိသည္။ နီလာေရနီလာ အိမ္ေရွမွေခၚသံၾကားရသည္။ အထဲကုိသာ၀င္ခဲ့ေတာ့ ခ်ဳိခ်ဳိေရ။.
556 သူမိန္းမသူငယ္ခ်င္းခ်ဳိခ်ဳိ။ ၀တ္ေကာင္းစားလွမ်ား၀တ္ဆင္ကာေရာက္ ရွိလာျပီ။ ေၾသာ္ကုိေကာင္းမင္း ဘယ္ေန႔ကျပန္ေရာက္တာလဲ။ ဒီေန႔ဘဲျပန္ေရာက္တယ္မခ်ဳိဘယ္ သြားမလုိ႔လဲလွလုိ႔ပလုိ႔ပါလား။ နီလာကုိလာေခၚတာ ကုိေကာင္းမင္းရဲ ဒီေန႔ ကၽြန္မတုိ႔အိမ္မွာ ပါတီပြဲ ရွိတယ္ေလ။ ကၽြန္မတုိ႔ အမ်ဳိးသမီးသူငယ္ခ်င္းေတြခ်ည္းလုပ္ မလုိ႔။ အဲ့ဒါနီလာကုိလုိက္မလားလုိ႔ ညအိပ္ေခၚမလုိ႔။ ကုိေကာင္းမင္းလဲပ်င္းရင္လုိက္ခဲ့ပါ လား။ ဦးေကာင္းမင္းစိတ္ထဲမွ ၀မ္းသာသြားသည္ဂြင္ဘဲ။ လုိက္သြားပါေစသူ႔မိန္းမနီလာ။ ဒါမွသူလည္း မယားငယ္အိမ္မွာ သြားႏွပ္ေနရမည္။ မလုိက္ေတာ့ပါဘူးဗ်ာခရီးပန္းလာလုိ႔ နားလုိက္ဦးမယ္။ မိန္းမလုိက္သြားမွာမဟုတ္လား သြားရမွာေပါ့ကုိၾကီးရယ္ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြလုပ္တဲ့ပြဲဘဲသြား မွျဖစ္မယ္။ ေရာ့ေလနီလာ ဦးေကာင္းမင္းကားသူ႔ပုိက္ဆံအိတ္ထဲ မွ ပုိက္ဆံ ၅သိန္းကုိထုတ္ျပီး ေဒၚနီလာထံေပးလုိက္သည္။ ဖဲရုိက္ဖုိ႔ေပါ့။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ကုိၾကီးကုိ ခ်စ္ရတာသိလား။ ေဒၚနီလာကဦးေကာင္းမင္းပါးကုိတရြ တ္ရြတ္နမ္းျပီး အိမ္ခန္းထဲသုိ႔၀င္သြားသည္။ မၾကာမီမွာေတာ့ လွလွပပျပင္ဆင္ထားသည့္ နီလာကားခ်ဳိခ်ဳိကားႏွင့္အတူ ပါတီပြဲသုိ႔ခ်ီတက္သြားေတာ့သည္။ ဦးေကာင္းမင္းကားေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးတူးစြာျဖင့္ အခန္းထဲ၀င္အ၀တ္အစားလဲလုိက္ သည္။ ဖုန္းနံပါတ္တစ္ခုကုိေကာက္ႏွိပ္လုိက္ သည္။ ဟဲလုိသည္းေလးလား။ ကုိၾကီးပါ။ အိမ္ကအဖြားၾကီးမရွိေတာ့ဘူး။ ကုိၾကီးလာခ့ဲမယ္။ေစာင့္ေနေနာ္။ သည္းေလးအတြက္လက္ေဆာင္ေတြ၀ယ္လာ ခဲ့မယ္သိလား။ ဦးေကာင္းမင္းေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးတူးေနတာကုိၾ ကည့္ျပီးမိခုိင္ရယ္ခ်င္မိသည္။ ဦးေကာင္းမင္းကားသူ႔မိန္းမေဒၚခ်ဳိ ခ်ဳိအိမ္မွာ ပါတီသြားသည္ထင္ေနသည္။ တကယ္ေတာ့ ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိအိမ္မွာ ဘာပါတီမွမရွိ။ ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိေယာက်ၤားကခရီးသြားေနသျဖင့္ ေဒၚနီလာကုိအေဖာ္ေခၚသည္။ ေဒၚနီလာႏွင့္ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိကား လင္ငယ္ျဖစ္သူသက္ႏုိင္ကုိ ေဒၚခ်ဳိအိမ္မွာညအိပ္ေစကာ အျပာကားေတြတစ္ကားျပီးတစ္ကားျပကာ တစ္ညလုံး ထုိအျပာကားထဲကအတုိင္း သက္ႏုိင္ကုိ သူမတုိ႔ႏွစ္ေယာက္က စုပ္ခုိင္းမႈတ္ခုိင္း လုိးခုိင္းၾကမွာကုိ ဦးေကာင္းမင္းတစ္ေယာက္ မသိတာကေတာ့ရီခ်င္စရာၾကီးပင္ ။ ျပီးပါျပီ ငယ်ဘ၀ သံယောဇဉ်ကို အခြေံထားပြီး တဖြည်းဖြည်း ပေါက်ဖွားလာမယ့် ချစ်ခြင်းတစ်ခု။ ငယ်သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ကြားက ခိုင်မာလွန်းတဲ့သံယောဇဉ် နှောင်ကြိုးလေး တစ်စ။ လူသား နှစ်ဦးကြား ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ နူးညံ့ သိမ်မွေ့ ခြင်း တို့ ဝန်းရံ ပြီး လှပ ခြင်း တို့ ထုံမွှန်းထား တဲ့ချစ်ခြင်းမေတ္တာ။ ဒါတွေ အားလုံး ကို ဒီ ကာရံညီ နှလုံးသားတစ်စုံရဲ့ ချစ်ခြင်းသံဇဉ်ဆိုတဲ့ လေး မှာ အတူတူ စီးမျောရင်း လိုက်ပါခံစား သွားကြဖို့ ဖိတ်ခေါ်ပါတယ်။ လိုအပ်ချက်တွေ အမှား တွေ ပါရှိသွားခဲ့ရင် တောင်းပန်ပါတယ်။ တစ်စုံတစ်ဦး တစ်စုံတစ်ရာ ကို ထိခိုက်နစ်နာ စေလိုတဲ့ အကြောင်း ချင်းရာ တစ်စိုးတစ်စိမျှ မပါဝင်ဘဲ ဒီ လေးကို ရေးသားခဲ့ ခြင်းဖြစ်ပါတယ်။ ဖတ်ရှု အား ပေးကြပါ နော်။ အချစ်တစ်ခုအတွက် သတ်မှတ်ချက်တွေ ကန့်သတ်ချက်ဆိုတာတွေ ဟာ တကယ် ချစ်မိသွားခဲ့ပြီဆိုရင် မလိုအပ်တော့ပါဘူး။ ချစ်ခြင်းသံဇဉ်လေးတစ်ခု လှပစွာ ထွက်ပေါ်လာဖို့ရာ ကာရံညီတဲ့ နှလုံးသား တစ်စုံသာ လိုအပ်သည်။ ငယ္ဘ၀ သံေယာဇဥ္ကုိ အေၿခံထားၿပီး တျဖည္းျဖည္း ေပါက္ဖြားလာမယ့္ ခ်စ္ျခင္းတစ္ခု။ ငယ္သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ၾကားက ခုိင္မာလြန္းတဲ့သံေယာဇဥ္ ေႏွာင္ၾကဳိးေလး တစ္စ။ လူသား ႏွစ္ဦးၾကား ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ႏူးညံ့ သိမ္ေမြ့ ျခင္း တုိ႔ ၀န္းရံ ၿပီး လွပ ျခင္း တုိ႔ ထုံမႊန္းထား တဲ့ခ်စ္ျခင္းေမတၲာ။ ဒါေတြ အားလုံး ကုိ ဒီ ကာရံညီ ႏွလုံးသားတစ္စုံရဲ ခ်စ္ျခင္းသံဇဥ္ဆုိတဲ့ ေလး မွာ အတူတူ စီးေမ်ာရင္း လုိက္ပါခံစား သြားၾကဖုိ႔ ဖိတ္ေခၚပါတယ္။ လုိအပ္ခ်က္ေတြ အမွား ေတြ ပါရွိသြားခဲ့ရင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ တစ္စုံတစ္ဦး တစ္စုံတစ္ရာ ကုိ ထိခုိက္နစ္နာ ေစလုိတဲ့ အေၾကာင္း ခ်င္းရာ တစ္စုိးတစ္စိမွ် မပါ၀င္ဘဲ ဒီ ေလးကုိ ေရးသားခဲ့ ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။.
557 ဖတ္ရႈ အား ေပးၾကပါ ေနာ္။ အခ်စ္တစ္ခုအတြက္ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ ကန္႔သတ္ခ်က္ဆုိတာေတြ ဟာ တကယ္ ခ်စ္မိသြားခဲ့ၿပီဆုိရင္ မလုိအပ္ေတာ့ပါဘူး။ ခ်စ္ျခင္းသံဇဥ္ေလးတစ္ခု လွပစြာ ထြက္ေပၚလာဖုိ႔ရာ ကာရံညီတဲ့ ႏွလုံးသား တစ္စုံသာ လုိအပ္သည္။ ပန္ပန္က သွ်င္မင္းညိဳ ကို လံုးဝ ေမာ့မၾကည့္၊ သူမထက္စာရင္ သူက အသက္အရြယ္ အသိတရား ရင့္က်က္ေနၿပီမို႔ နားလည္မႈ ႏွင့္ ၿပံဳ း ေနလုိက္ရသည္။ ေရာေႏွာ၍ ၿပံဳ း လုိက္မိသည္ဆိုက မမွာ း။ ၾကည့္ပါဦး ပံုစံကိုက ခပ္ႏြမ္းႏြမ္း စပန္႔သား၊ ေရွာ့ပန္အတို တီရွပ္အက်ၤီႏွင့္ ၊ ဆံပင္တုိန႔ံနံ႔ ကလည္း ပြေရာင္ းေရာင္ း။ မ်က္ႏွာကလည္း ပတ္ခ္ရိုက္ထားျခင္း မရွိ ေပေရညစ္ပတ္လို႔၊ တမင္ စတန္႔ထြင္ထားတယ္ ဆိုတာ အသိသာႀကီး။ ကဲ ယံယံ ေမာင္သွ်င္မင္းညိဳ အတြက္ ထမင္းပြဲျပင္ခ်ည္ကြယ္၊ အန္ကယ္လည္ ေရခ်ဳ ိး လိုက္ဦးမယ္၊ မင္းတုိ႔ ေမာင္ႏွမ စကားေျပာရစ္ၾကဦးေနာ္ ေမာင္သွ်င္မင္းညိဳ ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ် ေဖေဖႏွင့္ မမယံ အလွ်ဳ ိလွ်ဳ ိ ထြက္သြားၾကသည္။ တမင္ထားသြားသည္ဆိုတာ သိေနသည္မို႔ ထုိလူႀကီးကိုပဲ မ်က္ေစာင္း ဖိထိုးမိ၏ ။ ဟိတ္ မင္းလည္း ေရခ်ဳ ိးသင့္တယ္ ထင္တယ္၊ ညစ္ပတ္ေနတာပဲ ေအာင္မယ္ ေရခ်ဳ ိးၿပီးသား ဘာေတြ လာေျပာေနတာလဲ၊ အလုပ္ေတြ လုပ္ထားလုိ႔ ဒီပံု ျဖစ္ေနတာ ကိုယ့္အတြက္ အပင္ပန္းခံၿပီး ခ်က္ျပဳ တ္ေနတယ္ေပါ့ ေဝးေသး အေရး မစိုက္လို႔ေတာင္ ရွင္ႀကီးကို လာမႀကိဳ တာေပါ့၊ ဒါေလးေတာင္ နားမလည္ဘူး လား အင္း ေနာက္ေတာ့ တျဖည္းျဖည္း နားလည္ေအာင္ ႀကိဳ း စားပါ့မယ္၊ ဒါနဲ႔ မင္းခုခ်ိန္ထိ ဆယ္တန္း မေအာင္ေသးဘူးဆို အဲဒါ ဘာ ျဖစ္လဲ အခန္း ၆ ဟား ခင္ဗ်ား မညစ္ပတ္နဲ႔ေလ၊ ေရွေျခတစ္လွမ္း စည္းခိုး ေနၿပီ ကုိယ္ခ်ည္းပဲ ရႈံးေနတာ၊ ဒီေလာက္ေတာ့ သည္းခံေပးေပါ့ကြ ေအာင္မာ ခင္ဗ်ားညံ့လုိ႔ ခင္းဗ်ား ရံႈးတာေပါ့၊ ကေလးကလား ေဆာ့ေနတယ္ ဆိုေပမယ့္ စည္းကမ္းေတာ့ ထားရမွာ ပဲ၊ ခင္ဗ်ား လူႀကီး ျဖစ္ၿပီး မညစ္ပတ္နဲ႔ ေအး ကိုယ္က ပိုက္ဆံေတြ အမ်ား ႀကီးလည္း ရံႈးတယ္၊ ဂိုးလည္း ဖမ္းရဦးမယ္၊ တရား မွ်တေအာင္ ခင္ဗ်ားဆိုတဲ့ နာမ္စား တစ္ခုခု ေျပာင္းေခၚကြာ၊ နားထဲမွာ ကိုးလိုးကန္႔လန္႔နဲ႔ ရိုင္းတယ္ ေအးပါ ပိုက္ဆံေတြ အမ်ား ႀကီး ႏုိင္ထားၿပီးၿပီဆိုေတာ့ လုိက္ေလ်ာရမွာ ေပါ့၊ ခင္ဗ်ားက ပန္ပန္ထက္ အသက္ႀကီးတယ္၊ အဲဒီ ေတာ့ အိုးပါးလို႔ ေခၚမယ္ ဟိတ္ အိုးမပါးဘူး အိုးထူတယ္ အာ ကိုရီးယားလို အကိုလို႔ ေခၚေနတာ၊ မႀကိဳ က္လည္း မေခၚေတာ့ဘူး ေအး ေအး ေခၚပါကြာ၊ မင္း ေခၚတာ နားေထာင္လုိ႔ ေကာင္းပါတယ္ အိုးပါးေနာ္ အင္း ဟုတ္တယ္ အဲဒါ အစ္ကိုလို႔ ေခၚတာပဲ စမ္းေခၚၾကည့္စမ္း အိုးပါး အေပၚႏႈတ္ခမ္း ေအာက္ႏႈတ္ခမ္း ထိသလို မထိသလိုႏွင့္ ပန္ပန္ ေခၚပံုေလးကို သေဘာက်ၿပီး ဒိုးထုတာ လြဲသြားျပန္သည္။ ပန္ပန္က ေခါင္သိမ္း အကုန္မွန္ ပြဲသိမ္းသြားျပန္၏ ။ အိုးပါးကလည္း ေနာက္ဆို မွတ္ထားေနာ္၊ ေခၚမတ္စမီးကား ဆိုတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ တဲ့ ဟုတ္ကဲ့ ေနာက္ဆိုရင္ လူႀကီးလူေကာင္း ပန္ေတာ္ ဝင္နဲ႔ အတူတူ ကိုရီးယားကားေတြ ၾကည့္ေပးပါ့မယ္ ခင္ဗ်ာ ေခၚမတ္စမီးကား ဟု ေျပာကာ သွ်င္မင္းညိဳ ႏွင့္ ကပ္ရက္ခံုမွာ ဝင္ထုိင္လုိက္သည္။ မမယံ မုန္႔ဟင္းခါး ခ်က္တာလား၊ ပန္ပန္က နန္းႀကီးသုပ္ပဲ စားခ်င္တာ ပန္ပန္ေလးအတြက္ သီးသန္႔ လုပ္ထားပါတယ္၊ မမယံ သုပ္လုိက္မယ္ေနာ္၊ ခဏေလးေစာင့္ ျမျခဴ း ယံက ပန္ေတာ္ ဝင္ အတြက္ နန္းႀကီးသုပ္ သုပ္ေပးဖို႔ မုန္႔ဟင္းခါး စားေနရင္းက ထသြားသည္။ ပန္ေတာ္ ဝင္က သွ်င္မင္းညိဳ ကို ပခံုးခ်င္း တုိက္လုိက္ကာ အိုးပါး မုန္႔ဟင္းခါး စားတယ္ဆိုတာ ငရုတ္သီးမႈ န္႔ ထည့္စားမွ အဂၤါစံုတာ၊ အရသာကို ပီပီျပင္ျပင္ သိရတာ ၊ ေရာ့ နည္း နည္း ထည့္စား ဟာ ပန္ပန္ ကိုယ္ မစားႏုိင္ဘူးကြ၊ ငရုတ္သီးစပ္မွာ ေၾကာက္တယ္ အာ ပန္ပန္က ငရုတ္သီးကို အေသႀကိဳ က္တာ၊ ပန္ပန္ကို ယူမယ္ဆုိရင္ ငရုတ္သီး စားႏုိင္ေအာင္ နည္းနည္း ေတာ့ ေလ့က်င့္ထား ရမွာ ေပါ့၊.
558 စားေနာ္ အုိးပါး အိုးပါးက လိမၼာပါတယ္ ပါးစပ္ေရွမွာ ဇြတ္တိုး ထုိးေပးေနေတာ့ ငရုတ္သီးမႈ န္႔ေတြ ႏွင့္ နယ္ဖတ္ထားေသာ မုန္႔ဟင္းခါး ေတြ ကို မၾကည့္ရဲသလို မ်က္လံုး စံုမွိတ္ၿပီး စားလိုက္ရသည္။ လွ်ာေပၚ ေရာက္သြားသည္ႏွင့္ ေထြးထုတ္ရမလို မ်ဳ ိခ်ရမလိုႏွင့္ မ်က္ႏွာတျပင္လံုး နီရဲတြတ္လာကာ ဖ်ပ္ဖ်ပ္လူးေနသည္။ အား အား စပ္တယ္ စပ္တယ္၊ ပန္ပန္ ရက္စက္တယ္ကြာ အား ေအာင္မယ္ေလး ေသပါၿပီ ဘီအားနယ္ ဘီအားနယ္ မမယံ ေရယူခဲ့ပါဦး၊ အုိးပါး အရမ္းစပ္ေနၿပီလား မမယံ ေရယူခဲ့ပါဦး၊ အိုးပါး မ်က္ႏွာႀကီးက ဘီလူး သံပုရာသီးစားတဲ့ ရုပ္ႀကီး ေပါက္လာလို႔ပါ ေသဟဲ့ နႏၵိယ၊ သူမ ေကၽြးတဲ့ ငရုတ္သီး စားမိလုိ႔ ရုပ္ပ်က္ ဆင္းပ်က္ ျဖစ္ေနရတာ ကို ဘီလူး သံပုရာသီးစားတဲ့ ရုပ္တဲ့၊ ျမျခဴ း ယံ အေျပးအလႊားလာၿပီး ေရတုိက္ေတာ့မွ စပ္ဖ်ဥ္းဖ်ဥ္း ျဖစ္ေနေသာ ္လည္း လွ်ာကို ထုတ္ၿပီး ယပ္ခတ္၍ ေနသာထုိင္သာ ျဖစ္သြားသည္။ ပန္ပန္ရယ္ သူ ငရုတ္သီး မစားႏုိင္တာကို ဘာလုိ႔ သြားေကၽြးရတာ လဲ၊ ကိုညိဳ ရရဲ လား၊ ဒီငွက္ေပ်ာသီးပါ စားလိုက္ဦး ပ်ာေလာင္ခတ္ေနေသာ မမယံႏွင့္ အ ျဖစ္သည္းေနေသာ သွ်င္မင္းညိဳ ကို ၾကည့္၍ ပန္ပန္ ႏွာေခါင္းရံႈ မ်က္ေစာင္းထုိးလုိက္သည္။ ဟြန္း ေယာက်္ားႀကီး ျဖစ္ၿပီး ဒီေလာက္ေတာင္ ခံႏုိင္ရည္ မရွိဘူးလား၊ ပန္ေတာ္ ဝင္တို႔ ဘယ္လို အားကိုးရပါ့၊ အုိးပါးတုိ႔ ကေတာ့ တကတည္း အံ့ပါရဲ မင္းကေရာ ဘယ္ေလာက္ အရည္အခ်င္းေတြ နဲ႔ ျပည့္စံုေနလုိ႔လဲဟု ပိုးခနဲ ပက္ခနဲ အိုးနင္း ခြက္နင္း စြတ္ရြတ္ေျပာပစ္လုိက္ ခ်င္ေသာ ္လည္း ဒယ္ဒီ့စကားေတြ ကို ၾကားေယာင္ကာ မခ်ိသြားၿဖဲ ၿပံဳ း ျပလုိက္ရသည္။ အစမို႔လို႔ပါ ေနာက္ေတာ့ ငရုတ္သီး စားႏုိင္ေအာင္ ကိုယ္ ေလ့က်င့္မွာ ေပါ့၊ အဆင္ေျပသြား မွာ ပါ ပန္ပန္ရဲ ၊ ဘီအားနယ္ သိသြားၿပီလား ခုနက ပန္ပန္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ဆုိတဲ့ စကားနဲ႔ ေရာေျပာသြားေတာ့ အဲဒါ ျဖစ္ရမယ္လို႔ ေတြ းလုိက္တာ၊ ဘီအားနယ္ ဆိုတာ ေတာင္းပန္တာ မဟုတ္ဘူးလား ဟုတ္တယ္ အုိးပါးက ေတာ္ တယ္၊ ဒီေန႔ ပန္ပန္ကို ကစားကြင္း လုိက္ပို႔ ဟာ ဒီေန႔ မဂၤလာဝတ္စံုေတြ ဝယ္ရမယ္လုိ႔ အန္ကယ္က ေျပာထားတယ္ေလ၊ ကစားကြင္း သြားလို႔ ဘယ္ ျဖစ္မလဲ အာ ပန္ပန္ စိတ္မဝင္စားဘူး၊ မမယံ စီစဥ္ေပးလိမ့္မယ္ ေနာ္ မမယံ၊ ဒီေန႔ ကုမၸဏီ မသြားနဲ႔ေတာ့၊ ပန္ပန္တုိ႔အတြက္ မဂၤလာဝတ္စံု မမယံပဲ သြားဝယ္လုိက္ေတာ့ ျမျခဴ း ယံ ဘယ္လုိ ေျပာရမည္ လဲ၊ အသာအယာ ေခါင္းညိတ္ျပၿပီး စားလက္စ မုန္႔ဟင္းခါး ပန္းကန္ကို ဒီအတုိင္းထား၍ ေဒၚသြယ္ႏွင့္ မယ္တင္အတြက္ မုန္႔ဟင္းခါး ျပင္ေပးေနသလိုလို လုပ္ကာ ေရွာင္ေနလုိက္၏ ။ ျမင္ျမင္ခ်င္း ခ်စ္လို႔ ပန္ပန္ကို အလုိလိုက္ နားလည္ေပးေနျခင္းလားဟု သွ်င္မင္းညိဳ ကို ေမးၾကည့္လုိက္ခ်င္သည္။ ၿငိဳ ျငင္မႈ မရွိ။ အျပစ္မျမင္ လုိက္ေလ်ာေႏြးေထြးမႈ ေတြ ႏွင့္ အံ့ၾသစရာေတာင္ ေကာင္းေနသည္။ ဒါေတြ ကို ျမျခဴ း ယံ ဆိုတဲ့ သူမက ဘာလို႔ မရရတာ လဲ။ မိဘမဲ့လို႔လား၊ အေျခအေနခ်င္း မတူလုိ႔လား၊ ကံၾကမၼာ မေကာင္းလို႔ဆိုတာ ကေတာ့ ေသခ်ာပါသည္။ စားပြဲဝိုင္းက ရယ္သံလြင္လြင္တုိ႔က နားထဲကို ခါးသက္စြာ ခလုတ္တိုက္ တိုးေခြ႔ဝင္လာသည္။ သူတို႔ေတြ အတြက္ မဂၤလာဝတ္စံု ဝယ္ဖို႔ အေၾကာင္းျပခ်က္ႏွင့္ ထြက္လာခဲ့၏ ။ အျပင္ကို ေရာက္သည္ႏွင့္ ေအးစက္ေသာ ေလျပည္ႏုႏုကို တစ္ရႈိက္ရွဴ သြင္းလုိက္ေသာ ္လည္း သူမ ရင္ကို မလန္းဆန္းေစႏုိင္။ အဲဒါ ဘာေၾကာင့္ လဲ။ မိုးက အရမ္းသဲသဲမဲမဲ ရြာေနသည္ ။ ေလေရာမိုးေ၇ာ သည္းထန္ေနသည္ ။ အိမ္မွာ စနိုး တေယာက္ထဲ ။ အေမကဒီေနအလုပ္ပိတ္ရက္မို အန္တီေဒၚလီတိုအိမ္ကို သြားသည္ ။ အၾကီးမ မိုနာ က ဒီေန အလုပ္သြားသည္ ။ အိပ္ရာထဲ ေစာင္ၿခံဳကာ ေကြးေနမိသည္ ။ ေက်ာင္းက အတန္းေဖၚသူငယ္ခ်င္း မီရွယ္လ္ ဆီက ငွားလာတဲ ဒီဗီြဒီ ကို သတိရၿပီး စက္ထဲထိုးထည္ၿပီး ၾကည္လိုက္သည္ ။အာရွသူေတြနဲ အၿဖဴေကာင္ေတြ ႏွစ္ပါးသြားတာေတြ ကိုၾကည္ၿပီး စနိုး စိတ္ေတြ မရိုးမရြ ၿဖစ္လာသည္ ။.
559 ေလးဘက္ကုန္းကာ ဖင္ေထာင္ေပးထားေနတဲ အာရွသူေလးကို အၿဖဴေကာင္ က လီးတုတ္တုတ္ၾကီးနဲ ေဆာင္လိုးေနတာၾကည္ၿပီး စနိုးမွာ ခံခ်င္စိတ္ေတြ တဖြါးဖြါး ေပၚေပါက္ၿပီး ထၾကြလာရေတာ သည္ ။ မီရွယ္လ္ က ဒီ ဒီဗီြဒီထဲက အာရွသူတေယာက္ က စနိုးနဲ ခြ်တ္စြတ္ဘဲ ၾကည္႔ပါဆိုၿပီး ငွားလိုက္တာပါ ။ စနိုး အိမ္ေနရင္း ထမိန္ႏြမ္းေလး ၀တ္ထားးသည္ ။ ကုတင္ေပၚေစာင္ၿခံဳရင္းၾကည္ေ နတာအၿပာကားထဲက ေယာက်ၤားလိင္တန္ထြားထြားေတြကို ၾကည္ၿပီး အသဲယားလာသည္ ။ စနိုး ရဲ ၿဖိဳးၿဖိဳးေရႊရင္ေတြ ရဲနိုသီးေလးေတြ မာေတာင္လာသည္ ။ ေပါင္ၾကားထဲက ဆီးခံုၾကီး က ဖါးခံုညင္းၾကီးတေကာင္လို ခံုးေမာက္ၿပီး အဖုတ္ထဲက ယားလာသည္ ။ အဖုတ္ႏွဳတ္ခမ္းသားေတြ ထူအမ္းၿပီး ယားလာသည္ ။ ေၿပကြ်တ္ေနေသာ ထမိန္အေပၚကဘဲ အဖုတ္ကို ကိုင္စမ္းမိေနသည္ လက္ေခ်ာင္းေတြက အဖုတ္ ႏွဳတ္ခမ္းသားေတြ ကို စမ္းေနမိသည္ ။အေရေတြ စိုေနၿပီ ။ လက္တဖက္က အဖုတ္ကို ပြတ္ေနမိတဲအခ်ိန္ က်န္ လက္တဖက္က နိုသီးေတြကို စမ္းၾကည္ၿပီး ပြတ္ေနမိသည္ ။ စနိုး အခုအခ်ိန္အထိ အပ်ိဳစစ္ေနေသးသည္ ။ သူမ ဖါသာ ပြတ္ႏွိဳက္တာကလြဲလို ေယာက်ၤားလီး နဲ မေတြဘူးေသး ။ လီးနဲ အထိုးမခံဘူးေသးတာကို ေၿပာတာပါ။ လီးကိုေတာ စနိုး ကိုင္ၾကည္ဘူးၿပီးၿပီ ။ စနိုးနဲအၿမဲတြဲၿဖစ္တဲေက်ာင္းအ တူတက္တဲ မီရွယ္လ္ေၾကာင္ေပါ ။ ဒီတိုင္းၿပည္ေရာက္မွ စနိုး အပ်ိဳ ၿဖစ္သည္ လို ေၿပာရမွာပါ ။ နယ္စပ္ က စခန္းတံုးက ရင္ၿပားတင္ၿပားေလး နဲ အပ်ိဳေပါက္စ ေလး ။ ဒီ အေမရိကန္ၿပည္ ေရာက္ၿပီး မွ စနိုး ထြားလာ သည္ ။ အေမ ေၿပာတာ ထင္တာကေတာ ဒီ မွာ စားတဲ နို ေထာပတ္ဒိန္ခဲ ေတြ နဲ ေဟာ္မုန္းေတြ မ်ားတဲ အသားေတြ ေၾကာင္ ၿဖစ္မယ္ တဲ ။ မီရွယ္လ္နဲတညကလပ္တခုကိုလို က္ ရင္း ဘီယာေသာက္ၾကသည္ ။ ကလပ္ကအၿပန္ ေယာက်ၤားေလးတအုပ္ နဲေတာအုပ္ေလးထဲ ေဆးေၿခာက္ရွဴၾကၿပီးမီရွယ္လ္ ရဲအကိုတင္မီ က စနိုးကို နမ္းသည္ ။ စနိုးလဲ ဘီယာေသာက္ထားတဲအရွိန္နဲ သူကိုၿပန္နမ္းသည္ ။ ရီးစားလဲမဟုတ္ ဘာမွလဲမဟုတ္ ။ တင္မီက စနိုး ၇ဲ နိုကို ကိုင္သည္ ။ နိုသီးေလးေတြကို ပြတ္သည္ ။လက္မ နဲ လက္ညွိဳးကိုသံုးၿပီး ဖြဖြေလး ေခ်သည္ ။ သူ ေဘာင္းဘီ ဇစ္ကို ဖြင္ခ်ၿပီး လီးကို ထုတ္သည္ ။ စနိုး ကိုင္ၾကည္ ဆိုၿပီး စနိုးလက္ထဲ လီးၾကီး လာထည္သည္ ။ စနိုးလဲ စိတ္ေတြ လွဳပ္ရွားၿပီး တင္မီ လီးတန္ၾကီးကို ကိုင္သည္ ။ ဖ်စ္ညွစ္ သည္ ။ ေရွတိုးေနာက္ငင္ ကစား သည္ ။ ဒီထက္ေတာမပို ။ ေအာ္ မေနညကလဲ တအိမ္ထဲေနတဲ ကိုတိုးၾကီး ရဲလီးကိုစနိုးေတြဘူးလိုက္ရသည္ ။ ကိုတိုးၾကီး က ေၿမေအာက္ထပ္ ေဘစ္မင္ မွာ ေနသည္ ။ ေၿမေအာက္ထပ္မွာလဲ အိမ္သာ နဲ ေရခ်ိဳးခန္းတြဲရက္ ပါ သည္ ။ စနိုးမိုနာတို ညီအမနဲကိုတိုးၾကီးက တအိမ္ထဲေနၿပီး ေမာင္ႏွမေတြလိုဘဲ အတူခ်က္စား အတူ ဗီြဒီယို ၾကည္ၾက သည္ ။ ဒီအိမ္မွာ စနိုး မိုနာ အေမ နဲ ဖူးဖူးတိုေနသည္ ။ ကိုတိုးၾကီး ရွိတဲ ေၿမေအာက္ထပ္ ကို စနိုး မိုနာတို ညီအမေတြ နဲ ဖူးဖူးတို တံခါးမရွိ ဒါးမရွိ ဆင္းသြားေနၾက ရုပ္၇ွင္ အတူ ထိုင္ၾကည္ေနက် ၿဖစ္သည္ ။ ဖူးဖူး က စနိုးတိုနဲ ဘာမွ မေတာ္ ။ နယ္စပ္စခန္းထဲက ေဆြမ်ိဳးလိုဘဲ အတူတူေနခဲၾကတဲ သူေတြ ေပါ ။ ကိုတိုးၾကီး က စနိုးတိုဖူးဖူးတို လို ထိုင္းနယ္စပ္ က လာခဲတာ မဟုတ္ဘူး ။ ကိုတိုးၾကီးက သေဘၤာ၀မ္းဘိုက္ထဲမွာ တရုတ္လူမ်ိဳးေတြနဲအတူ ခိုး၀င္ၿပီး နယူးေယာက္ကို ေရာက္လာတဲ လူ ။ ဒီေရာက္မွ အလုပ္လုပ္ခြင္ ၀က္ပါမစ္ ရေအာင္ ၾကံဖန္ၿပီး တဆင္ၿပီးတဆင္ အဆင္ေၿပ လာသူတေယာက္ပါ ။ အလုပ္ အမ်ိဳးမ်ိဳး လုပ္လာသူ တေယာက္။ မေနညက ကိုတိုးၾကီး ေနတဲ ေအာက္ထပ္ စနိုး ဆင္းသြားေတာ ကိုတိုးၾကီးအၿပာဒီဗီြဒီ ရုပ္၇ွင္ၾကီး ၿပရက္တန္းလန္းၾကီး နဲ ထိုင္ရက္ၾကီး အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္ ။ သူ အိပ္မေပ်ာ္ခင္က လံုခ်ည္ကိုေၿဖခ်ၿပီး ကြင္းထုေနပံုဘဲ ။.
560 ၾကည္ရတာ အလုပ္ ၃ခုေလာက္ ဆက္တိုက္လုပ္တဲလူမို အရမ္းပင္ပန္းၿပီး ကြင္းထုေနရင္း ထိုင္၇က္ၾကီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတဲပံုပါ ။ သူလံုခ်ည္ က ေၿပက်ေနၿပီး သူလီးညိဳညိဳၾကီး က မတ္မတ္ၾကီး ေတာင္ေနသည္ ။ စနိုးလဲ ရုတ္တရက္ ကိုတိုးၾကီး ရဲ လီးတုတ္တုတ္ၾကီးကို ၿမင္လိုက္ရေတာ ရင္ေတြတ အားခုန္စိတ္ေတြ လွဳပ္ရွားရသည္ ။ ၾကက္သီးေတြ ထရသည္ ။ ကိုတိုးၾကီးနဲ သြားအတူလာအတူ နီးနီးစပ္စပ္ေနလာၾကတာ သူမွာဒီလိုလီးတုတ္တုတ္ ရွည္ရွည္ၾကီး ရွိေနတာ မသိရဘူး ။ စနိုးလဲ သူေဘးနားကပ္ၿပီး လီးၾကီးကို ေသေသခ်ာခ်ာၾကည္တာေတာင္ ကိုတိုးၾကီးတရွဴးရွဴးနဲ အိပ္ေမာက်ေနၿပီး ဘာမွမသိ ။ ဟိတ္စနိုး ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ၾကည္ေကာင္းေကာင္း နဲ ၾကည္မိေနသလဲ မသိဘူး ။ အေနာက္က ေခၚသံေၾကာင္ လွည္ၾကည္မိလိုက္ေတာ ဖူးဖူး ေအာက္ထပ္ ဆင္းလာတာၿဖစ္ေနသည္ ။ ဖူးဖူး က စနိုးနဲ မိုနာတို ညီအမေတြထက္ အသက္နဲနဲ ပိုၾကီး သည္ ။ ၂၅ႏွစ္ေလာက္ ရွိၿပီ ။ ရီးစားထားဘူးၿပီး ေယာက်ၤား အေတြအၾကံဳရွိသည္။ စနိုးက ရွဴး ဆိုၿပီး လက္ညွိဳးကို သူႏွဳတ္ခမ္းေလးမွာကပ္ၿပီး ကိုတိုးၾကီး လီးေပၚေနတာကို ဖူးဖူး ကို ၿပလိုက္သည္ ။ ဖူးဖူး လဲ ေၿခေဖါနင္းၿပီး အနားကပ္လာသည္ ။ ကိုတိုးၾကီး လီးၾကီးကို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည္သည္ ။ ဖူးဖူး သည္ ကိုတိုးၾကီး ရဲ လီးတုတ္တုတ္ၾကီး ကို အနီးကပ္ၾကည္၇င္း သူမေပါင္ၾကားကို လက္နဲ ကိုင္လိုက္သည္ ။ စနိုးက သေဘာက်စြာနဲ တခိခိ ရယ္ သည္ ။ မေနည က အေၾကာင္း ၿပန္ေတြးလိုက္မိေတာ ကိုတိုးၾကီး လီးၾကီးကို ၿပန္ၿမင္ေယာင္သြားၿပီး ကိုတိုးၾကီး လီးၾကီးကို ထပ္ၿမင္လိုစိတ္ၿဖစ္မိရ သည္ ။ ကိုတိုးရဲလီးၾကီး က ညိဳညိဳၾကီး ။ အေၾကာၾကီးေတြ ေထာင္ထေနၿပီး ထိပ္ က ဒစ္ဆိုတဲ ဟာၾကီး က ေကာက္ေကာက္ၾကီး ။ ဒါၾကီး နဲ ေစာက္ပတ္ထဲ ထိုးထဲ ရင္ ဆန္မွ ဆန္ပါမလား မသိဘူး ။ ေစာက္ပတ္ က လက္ညွိးေတာင္ မနဲ သြင္းေနရတာ ။ ကြဲၿပဲသြားမလား ဆိုၿပီး ၾကက္သီးေတြ ထရ သည္ ။ စနိုး ကိုတိုးၾကီး ရဲ လီးညိဳၾကီးကို ၿမင္ေယာင္ရင္း သူမ အဖုတ္ကို ဖိဖိပြတ္ရင္း တဟင္းဟင္း နဲ ကာမ အရွိန္ေတြ တက္လာသည္ ။ အေရေတြ စိုစိုရႊဲေနတဲ မိမိ အဖုတ္ထဲကို တခုခုနဲ ထိုးသြင္းကာ အာသာေၿဖေဖ်ာက္လိုတဲစိတ္ေတြ အလြန္အမင္း ၿဖစ္ေပၚေနၿပီ ။ ဖူးဖူးကေတာေၿပာသည္ ။ ဒါသဘာ၀ဘဲ စနိုး တဲ ။ ေယာက်ၤားေတြ က မိန္းမ ေစာက္ပတ္ကို ၿမင္ရင္ စိတ္ၾကြ သလို မိန္းမေတြ ကလဲ ေယာက်ၤားလီးကိုေတြရင္ စိတ္ၾကြၾကရတာဘဲေပါ တဲ ။ ကိုတိုးၾကီး သည္ စနိုးတိုအေမ ေဒၚအယ္နာ နဲ အလုပ္ အတူတူ လုပ္ရာ က ေဒၚအယ္နာ က ေယာက်ၤားေလး အေဖၚလဲ ရေအာင္ သူတိုနဲ စပ္ၿပီး အိမ္ငွားေနဖိုေၿပာတာနဲ ေဒၚအယ္နာတိုနဲ အခုလို လာေပါင္းၿပီး ေနတာ ၿဖစ္သည္ ။ သမီး၂ေယာက္ အေမ ေဒၚအယ္နာ သည္ ၿဖဴေဖြးေတာင္တင္းဆဲ ကိုယ္လံုး ပိုင္၇ွင္ ေဒၚအယ္နာ ၿဖဴလြန္းေဖြးလြန္းလို အိမ္နံမည္ စနိုးလို ေခၚတဲ ခင္ႏွင္းၿဖဴ သူမထက္ တႏွစ္ဘဲ ၾကီးတဲ ေတာင္တင္းစိုေၿပတဲ မိုနာ သူတို နဲ အရမ္း ရင္းႏွီးတဲ ဖူးဖူး မိန္းမေခ်ာ ၄ေယာက္ နဲ တအိမ္ထဲ ေနရတဲ ကိုတိုးၾကီး သည္ မေခ်ာေလးေယာက္ ကိုယ္တေယာက္ ဆိုတဲ ဇာတ္လမ္း ၿဖစ္ေနၿပီ ။ အတူတူေနေတာ ဒီ မေခ်ာ၄ေယာက္ ေအာက္စ လြတ္တေတြ ဖင္ေပၚတာေတြ ေတြလာရသည္ ။ တခါတေလ သူတိုဖါသာေပါင္ၾကားပြတ္ေနတာ နွိဳက္ေနတာေတြေတာင္ ေတြဘူးရသည္ ။ ဒါေတြကို သာယာမိေနၿပီး ကိုတိုးၾကီးလဲ ဒီမိန္းမေတြ ရဲ ခိုင္းဘတ္ၾကီး ၿဖစ္မွန္းမသိ ၿဖစ္လာ သည္ ။ ေဒၚအယ္နာ သည္ ကိုတိုးၾကီး ကို အလြန္ဘဲ အားကိုးသည္ ။ အားထားသည္ ။ လင္ေသ မုဆိုမ ၿဖဴၿဖဴေဖြးေဖြး ေတာင္ေတာင္တင္းတင္းၾကီးမို ကိုတိုးၾကီး သည္ ေဒၚအယ္နာ နဲနီးနီးစပ္စပ္ ေနရတာကိုေရာ ခ်စ္စရာ စိုေၿပေခ်ာေမာတဲ ညီအမ စနိုး နဲ မိုနာ ဖူးဖူး တိုနဲ ေဒြးေရာရွက္တင္ နီးစပ္စြာ ေနရတာေကာ စိတ္ေတြ လွဳပ္ရွားမိ ေဖါက္ၿပန္တဲ စိတ္ေတြ ၿဖစ္ေပၚမိရ သည္ ။.
561 ကိုတိုးၾကီး အလုပ္ကဆင္းေတာ ညေနေစာင္းေနၿပီ ။ မိုးက တေနကုန္ သဲသဲမဲမဲ ရြာေနတာ ခုထိ ေလေရာမိုးေရာ သဲေနသည္ ။ အိမ္အၿပန္ စနိုးမုန္မွာလိုက္တာ သတိရၿပီး အိမ္အၿပန္လမ္း မွာ ရွိေနတဲ လာေဟာ ဆုိတဲ ပါကစၥတန္ဆိုင္ေလး ကို၀င္ၿပီး စနိုး မွာလိုက္တဲ မလိုင္မုန္ေတြ ၀င္၀ယ္ သည္ ။ စႏိုးနဲ႔ မိုနာတို ညီအမေတြ နဲ တအားရင္းႏွီးသည္။ ဖူးဖူး ဆိုတဲ တေယာက္ နဲလဲ ဒီလိုဘဲ ။ ဖူးဖူး က ပုတ္လားခတ္လား ကလိထိုးလိုက္ ဆြဲဆိတ္လိုက္ အၿမဲ လုပ္တတ္ သည္ ။ မိုနာ နဲ သူ သူတို အားလံုး ခ်က္စားဖို ေစ်းအတူ အၿမဲ ထြက္၀ယ္ၿဖစ္သည္ ။ ေနြရာသီ မွာ မိုနာသည္ ေပါင္ရင္းအထိ တိုေသာ ေဘာင္းဘီ ပါးပါး ၿပတ္ၿပတ္ေလး ၀တ္ေလရွိ သည္ ။ ေစ်း၀ယ္ၿပီး ဘိုက္ဆာ ရင္ ဆိုင္မွာ အတူတူထိုင္စားေလ ရွိရာ မိုနာ ရဲ ေပါင္တန္ရွည္ ေတြကို သူ အနီးကပ္ ၿမင္ရသည္ ။ ေပါင္ၿဖဴၿဖဴေတြ မွာ ေမြးညင္းစိမ္းနုနုေလးေတြ ကိုေတြႀမင္ရတာ သူစိတ္ေတြ မရိုးမရြ ထၾကြရ သည္ ။ တၾကိမ္မွာ ကိုတိုးၾကီး သည္ မိုနာ ေပါင္တန္ကို လက္ညွိဳးေလးနဲ တိုမိသည္ ။ လက္ညွိဳးေလးနဲ ပြတ္ေနမိသည္ ။ မိုနာ သည္ သူကို စိတ္မဆိုး ။ သူ လုပ္တာကို မတား မရုန္းတဲအၿပင္တခစ္ခစ္ နဲ သေဘာက် သည္ ။ ေအာက္ ႏွုဳတ္ခမ္း ေဖါင္းေဖါင္းေလးကို သြာေလးနဲ ကိုက္ၿပီး ယားတယ္ အကို လိုေၿပာသည္ ။ သူလဲ မိုနာ ေပါင္ေတြ ကို ကားေပၚမွာလဲ ပြတ္မိသည္ ။သမီးရီးစားလဲ မဟုတ္ ဘာလဲ မဟုတ္ေပါင္ေတာ ပြတ္ေပးေနမိၿပီ ။ တေန ကိုတိုးၾကီး ရုပ္၇ွင္အေခြ ထိုင္ၾကည္ေနခိုက္ မိုနာ ေအာက္ထပ္ ဆင္းလာ သည္ ။ ဟိတ္ဘာ လုပ္ေနလဲ ဗီြဒီယို ပိတ္လိုက္ ကိုတိုးၾကီးမိုနာစကားကို နားေထာင္သည္ ။ ရီမုတ္ နဲ ေထာက္ကနဲ တီဗီြ ကို ပိတ္လိုက္သည္ ။ မိုနာ သည္ စီဒီစက္ဆီ ေလ်ာက္သြားကာ သီခ်င္း ဖြင္လိုက္ သည္ ။ အကိုကို ကၿပမလို ၾကည္ သီခ်င္းသံ စတင္ ထြက္ေပၚလာ သည္ ။ ဗနင္လာအိုက္စ္ ရဲ အိုက္စ္အိုက္စ္ေဘဘီ ဆိုတဲ သီခ်င္း ကိုတိုးၾကီး က ဆိုဖါမွာ ထိုင္ေနေတာ မတ္တပ္ရပ္ေနတဲ မိုနာ ရဲေဘာင္းဘီ တိုတိုေလးေၾကာင္ ေပါင္အရင္းကေနစၿပီး ၿဖဴ၀င္းေနတဲ ေပါင္တန္ကို သူမ်က္ႏွာ နားကပ္ၿပီး ၿမင္ေတြေနရ သည္ ။ တံုတံုတံု တံုတံုတံု အိုက္စ္အိုက္စ္ ေဘဘီေဘဘီတံုတံုတံု တံုတံုတံု တံုတံု မိုနာ က သည္ ။ မေမွာင္တေမွာင္ အခန္းထဲ သူတို ၂ေယာက္ထဲ ရွိေနသည္ ။ အခုအခံ မပါတဲ ဘေလာက္စ္ ေၾကာင္ ကေနတဲ မိုနာ ရင္သားစိုင္ေတြ က တုန္ခါ လွဳပ္ေနၾက သည္ ။ ရင္သားထိပ္သီးေလးေတြ က ဘေလာက္စ္ ပါးပါးအသားမွာ ကပ္ၿပီး အရာေလး ထင္းေနသည္ ။ အသဲယားစရာပါလား မိုနာရယ္ ။ ကိုတိုးၾကီး စိတ္ေတြ အရမ္း လွဳပ္ရွားၿပီး လံုခ်ည္ၾကားက လီးတန္ၾကီး ဒိုင္းကနဲ မတ္မတ္ေတာင္လာရ သည္ ။ ကားက အိမ္ေ၇ွကို ေရာက္ၿပီး ထိုးဆိုက္လိုက္ရတာေၾကာင္ ကိုတိုးၾကီး ရဲ အေတြးၿမင္ေယာင္မွဳေတြ ရပ္သြား သည္ ။ ကိုတိုးၾကီး စနိုးအတြက္ မလိုင္မုန္ထုပ္ကေလးဆြဲၿပီး အိမ္ထဲေၿပး၀င္သည္ ။ မိုးကသဲေနဆဲ ။ ေလကလဲ ၿပင္းေနဆဲ ။ စနိုး နင္အတြက္ မလိုင္မုန္ပါတယ္ စနိုး ဘယ္ေ၇ာက္ေနလဲ ။ စနိးစနိုး ကိုတိုးၾကီး စနိုးကို ၾကည္ရတာ အိပ္ရာထဲက ထလာတဲ ပံုဘဲ ။ တြန္ေက်ေနတဲ ဘေလာက္စ္ အထဲမွာ ဘာမွ ခံ၀တ္ထားပံုမေပၚဘူး ။ လံုး၀န္းတဲ ရင္သားေတြက လွဳပ္တုတ္တုတ္ နဲ ။ ထမိန္ေဟာင္းေလးကလဲ ႏြမ္းေက်ေနသည္ ။ စနိုးက အိ္ပ္ေနတာကိုး အိပ္ပါဘူး မိုးေအးလို ေစာင္ၿခံဳထဲ ေကြးေနၿပီး ဗီြဒီယို ၾကည္ေနတာ စနိုး က မလိုင္မုန္ သိပ္ၾကိဳက္သည္ ။ ကိုတိုးၾကီး ယူလာေသာမလိုင္ေတြကိုဖြင္နွိဳက္ေနတံုး သူမ ဖင္အေနာက္ဖက္ ထမိန္ မွာ အေရေတြ စိုကြက္ေနတာ ကိုတိုးၾကီး ေတြလိုက္ သည္ ။ ၾကည္၇တာ ရာစီေသြးေတာ မဟုတ္ေလာက္ဘူး ။ မာစတာေဗးရွင္း လက္ နဲ အာသာေၿဖေနတာ ၿဖစ္ဖိုမ်ားသည္ ။ အိမ္မွာ ဘယ္သူမွ မရွိခိုက္မို ကိုတိုးၾကီး စိတ္ေတြ ေဖါက္ၿပန္မိေနသည္ ။.
562 စနိုး က မလိုင္မုန္ေတြ ပလုပ္ပေလာင္း စားေနခ်ိန္ စနိုး ရဲစြင္ကားၿပီး အေနာက္ဖက္ကို ေကာေကာက္ ဖုထြက္ေနတဲ ဖင္ေတြကို မသိမသာ ဖတ္ကနဲ ရိုက္လိုက္သည္ ။ ဟိတ္ဘာလဲ ကိုတိုးၾကီး မလိုင္ၾကိဳက္လိုလား မသိဘူး စနိုး ဖင္ေတြ ၾကီးလာသလုိဘဲ အိုကိုတိုးၾကီးကလဲ ၾကီးလိုလား ၾကီးတာေပါ ဒီမွာ ၾကည္ေလ ကိုတိုးၾကီး လက္ က ဖင္တံုးေတြ ကို ဆုတ္ကိုင္ၿပလိုက္ သည္ ။ အိုး စနိုး ရင္ေတြတုန္သြား သည္ ။ ဟိတ္ဘာလိုကိုင္တာလဲ ဖင္ၾကီးလိုေပါ စနိုး က နွဳတ္ခမ္းေလးစူၿပီး ကိုတိုးၾကီး လဲ ၾကီးတာဘဲ မလိုင္ခဲေတြ အရမ္းစားလိုလား လိုေၿပာသည္ ။ ဘာ ငါက ဘာၾကီးလိုလဲ ဟီး ကိုတိုးၾကီး က ၾကီးတာေပါ မဲမဲတုတ္တုတ္ၾကီး ဘာေၿပာတယ္ ကိုတိုးၾကီး ရဲ ေပါင္ၾကားက ဟာၾကီးေလ အၾကီးၾကီး ဘဲ အံမာစနိုး ဘယ္လိုသိလဲေၿပာစမ္း ဘယ္တံုးက ၿမင္လိုလဲ ဟိုတေနက ကိုတိုးၾကီး ရုပ္၇ွင္ၾကည္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတာ အတန္ၾကီး က မတ္မတ္ၾကီး ေထာင္ေနတာ ေတြတာေပါ မဖူးဖူး ေတာင္ ေတြေသးတယ္ ကိုတိုးၾကီး က နင္တိုေတြကေတာ စိတ္ထဲ ဘာၿဖစ္သြားလဲ ရင္ေတြ ဘာေတြခုန္သြားလား လို စပ္ၿဖဲၿဖဲ နဲ ေမးသည္ ။ စနိုးလဲ မလိုင္ေတြကို ပလုပ္ပေလာင္းနဲ စားရင္း အသဲယားသြားတာေပါ ေၾကာက္စရာၾကီး လို ေၿပာသည္ ။ စနိုးလာလာထိုင္စမ္း ဒီမွာ ဆိုၿပီးစနိုးကို လွမ္းဆြဲၿပီး သူေပါင္ေပၚထိုင္ေစသည္ ။ အိကိုတိုးၾကီး ဘာၾကီး လဲ မာမာၾကီး ေတာင္ေနတဲ ကိုတိုးၾကီးရဲ လီးတန္ၾကီးေပၚ ထိုင္မိလို စနိုး သူမဖင္အိအိၾကီးေတြ ကို ၾကြလိုက္သည္ ။ ကိုတိုးၾကီးဟာၾကီး မာေထာင္ေနတယ္ အဟိ ကိုတိုးၾကီး ကစနိုးထမေၿပးနိုင္ေအာင္ ဆြဲဖိထားသည္ ။ ကိုတိုးၾကီး ရဲ လီးတန္ထိပ္ဖူးၾကီး က လံုခ်ည္ နဲ ထမိန္ ၾကားက ခံေနလင္ကစား စနိုးရဲ ေစာက္ဖုတ္ အကြဲေၾကာင္းၾကီးကို ဖိထိုးမိေနသည္ ။ စနိုး တအားစိတ္လွဳပ္ရွားသြားသည္ ။ တကိုယ္လံုး တုန္ခါသြားသည္။ အိုအို ကိုတိုးၾကီး ထိုးမိေနတယ္ ဘာထိုးမိတာလဲ ကိုတိုးၾကီး ဟာၾကီး က စနိုးဟာကို ထိုးေနတယ္ စနိုးရဲ ဘာကို ထိုးမိေနတာလဲ အို ေၿပာခ်င္ဘူး ေၿပာပါရွက္မေနပါနဲဟာဘယ္သူမွ ၾကားတာမွ မဟုတ္တာ စနိုးက မ်က္ေစာင္းေလးထိုးလိုက္ၿပီး ေစာက္ပတ္ကို လိုေၿပာလိုက္သည္ ။ ကိုတိုးၾကီးရဲ လီးတန္ၾကီးက ဆတ္ကနဲဆတ္ကနဲ သူမ ေစာက္ပတ္ကို ထိုးေနသည္ ။ က်င္ကနဲက်င္ကနဲ ၿဖစ္သြားရသည္ ။ ၾကက္သီးေတြလဲ တအားထရသည္ ။ ကိုတိုးၾကီး စနိုးစနိုး ဘာၿဖစ္လဲ စိတ္ေတြ တမ်ိဳးၾကီးဘဲကြာ လာဒီစိတ္ေတြ ေပ်ာက္သြားေအာင္ ကိုတိုးၾကီး လုပ္ေပးမယ္ ကိုတိုးၾကီးသည္စနိုးလက္ကေလးကိုဆြဲ ကာသူလီးတန္ၾကီးေပၚအုပ္တင္ေပး ၿပီး ဆုတ္ကိုင္ေစသည္ ။ မာမာေႏြးေႏြးအတန္ၾကီးကို ဆုတ္ကိုင္ထားမိရခ်ိန္ စနိုး ရဲ ေပါင္ၾကားမွာ အေရေတြ တသြင္သြင္စီးဆင္းေနၿပီ ။ ၾကီးလိုက္တာ ကိုတိုးၾကီးရယ္ ပြတ္ေပးလက္ကေလးနဲ ပြတ္ေပး စိတ္ညွိဳခံထားရတဲ လူလို စနိုးသည္ သူ ခိုင္းတာက္ု နာခံေနမိၿပီ ။ သူ လီးတန္ၾကီး ကို ဆုတ္ကိုင္ပြတ္သပ္ေပးေနမိသည္ ။တင္မီဆိုတဲ ေကာင္ေလးကို ေတာင္ စနိုး လီးကိုင္ေပးဘူး သည္ ။ ကိုတိုးၾကီး သည္ သူအေပၚ အၿမဲ ေကာင္းသည္ ။ မုန္လဲအၿမဲ၀ယ္ေကြ်းသည္ ။ သူကို လုပ္ေပးခ်င္ေနသည္ ။ စနိုး ဟင္ ဘာလဲ အၿပာကားၾကည္ဘူးတယ္မွဳတ္လား အင္း စုတ္တာေတြ ေတြဘူးတယ္မွဳတ္လား အင္း ငါကို စုတ္ေပးပါလားဟင္ စနိုးတခါမွ မလုပ္ဘူးဘူး အခု လုပ္ၾကည္ေပါ လာ ကိုတိုးၾကီး က သူ လံုခ်ည္ကို ေၿဖခ်လိုက္သည္ ။ ေၿမြေဟာက္ၾကီးတေကာင္ပါးပ်ဥ္းေထာင္ေ နသလို မတ္မတ္ေတာင္ေနတဲ လီးမဲမဲၾကီး ကို စနိုး ေတြလိုက္ရပါေတာ သည္ ။ ငံုလိုက္စနိုး စနိုး လီးတန္ၾကီး ရဲ ထိပ္ ကို လ်ာထိပ္ နဲ တိုၾကည္လိုက္သည္ ။ ဒစ္ၿပဲၾကီး က ကားကားၾကီး ။ ငံုလိုက္ စနိုး စနိုး သူခိုင္းတဲအတိုင္းငံုလိုက္ေတာ ငံက်ိက်ိ အရသာကို ရလိုက္သည္ ။ စုတ္ စုတ္ေပး စနိုးလဲ အၿပာကားေတြ ၾကည္ဘူးထားေတာ အၿပာကားထဲက လီးစုတ္တာေတြ ေတြဘူး ေနၿပီးသားပါ ။.
563 လီးမဲမဲ တုတ္တုတ္ၾကီးကို စုတ္ေပးေနခိုက္ အိမ္ေ၇ွတံခါးၾကီး ေခ်ာက္ကနဲ ဖြင္လိုက္သံ ၾကား လိုက္ရပါသည္ ။ ဟာမာမီ ၿပန္လာၿပီ ထင္တယ္ စနိုး တက္ေတာမယ္ စနိုး အိမ္အေပၚထပ္ကို တက္ေၿပးသြားပါသည္ ။ လီးၾကီးေတာင္ရက္ နဲ ကိုတိုးၾကီး က်န္ရစ္သည္ ။ ေဒၚအယ္နာ နဲ ကိုတိုးၾကီး သည္ ေဆဖ္ေ၀း ဆိုတဲ စူပါမားကက္ၾကီးမွာ လုပ္ၾက သည္ ။ အတူတူလုပ္ၾကတယ္ ဆိုေပမဲ ေနရာခ်င္းေတာ ကြဲ သည္ ။ ကိုတိုးၾကီး က စတိုကီပါ ။ အေနာက္ဘက္ က စတိုခန္းၾကီးထဲ မွာ လုပ္ရ သည္ ။ ပစၥည္းေတြ ကုန္ကားၾကီးေတြ နဲ ေရာက္လာ ရင္လဲ သူတို ဆိုင္ၾကီးထဲကို သြင္းယူဖို ေနရာ ခ်ထားေပးဖို လုပ္ရ သည္ ။ ေဒၚအယ္နာကေတာ သစ္သီးေတြ နဲ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ ေတြ ကို တာ၀န္ယူရ သည္ ။ ကိုတိုးၾကီးသည္ သူရဲ ထမင္းဒစားခ်ိန္ မွာ ဆိုင္ၾကီး ရဲ ေခါင္မိုးေပၚ ကို တက္ၿပီး ထမင္းစားတတ္ သည္ ။ ေခါင္မိုးေပၚကေနၿပီး သူတို ဆိုင္ၾကီး ေဘးက တၿခားဆိုင္ေလးေတြ ဘက္ကို ေငးၾကည္ ရင္း အစားစား အေရေသာက္တတ္သည္ ။ ေခါင္မိုးေပၚကို လူတိုင္း တက္လို မရေပမဲ ကိုတိုးၾကီး က စတိုကိပါ မို ေသာေတြ ကိုင္သူ ၿဖစ္တာရယ္ သူက ေခါင္မိုးေပၚတက္တက္ၿပီး ရွင္းလင္းရတာေတြ ရွိတာရယ္ေၾကာင္ တက္နိုင္တာ ၿဖစ္သည္ ။ ကိုတိုးၾကီး ေခါင္မိုးေပၚတက္တက္ၿပီး ထမင္းစားတတ္မွန္း သိတဲ ေဒၚအယ္နာ လဲ ကိုတိုးၾကီးကို စကားေၿပာစရာ ရွိရင္ ဘယ္မွာရွာရမလဲ သိေနသည္ ။ ေခါင္မိုးေပၚကို တက္လိုက္လာေလ ရွိ သည္ ။ ဒီေန ကိုတိုးၾကီးေရာ ေဒၚအယ္နာေရာ ညေနပိုင္း လုပ္ရ သည္ ။ ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္ေတာ ေမွာင္ေနၿပီ ။ ေခါင္မိုးေပၚကို တက္ ၿပီး သူ အိမ္က လုပ္လာတဲ ေပါင္မုန္ယိုသုတ္ ကို စား သည္ ။ ဆိုင္ ကေန ၀ယ္တဲ ပက္ဆီဘူး ကို ဖြင္ေသာက္သည္ ။ ကိုတိုးၾကီး သည္ မေနည ကအိမ္မွာ မိုနာနဲၿဖစ္ခဲတာကို ၿပန္စဥ္းစားမိေတာသူ လီး က ဒိုင္းကနဲ မတ္လာ သည္ ။ မေနညက သူနဲ မိုနာ ဘဲ အိမ္မွာ ရွိသည္ ။ ေဒၚအယ္နာ နဲ စနိုး တို တနဂၤေႏြညမိုဘုရားေက်ာင္း သြား သည္ ။ ဖူးဖူးကေတာ အလုပ္ရွိလို သြားသည္ ။ မိုနာက အလုပ္ မနက္ပိုင္း လုပ္ခဲလို ပင္ပန္းတယ္ ဆိုၿပီး မလိုက္ ။ ကိုတိုးၾကီး သည္ သူေနတဲ ေၿမေအာက္ထပ္မွာ စတီရီယို စီဒီ စက္ ဒီဗီြဒီစက္ တီဗီြ အစံု ၀ယ္ထားသည္ ။ ေဒၚအယ္နာတိုလဲ ကိုတိုးၾကီး ဟာေတြ ယူ သံုးနိုင္ေနတာနဲ အိမ္ေပၚထပ္ မွာ ၀ယ္ထားမေနေတာ ။ သူတိုသီခ်င္းဖြင္လိုရင္ ကာရာအိုေက ဆိုခ်င္ရင္ ဒီဗီြဒီၾကည္လိုရင္ ကိုတိုးၾကီး ဆီ ဆင္းသြားၿပီး သံုးေလ ရွိ သည္ ။ သတင္းၾကည္နိုင္ရန္ ရိုးရိုးတီဗီြ အေသးေလး ဘဲ အေပၚထပ္ သူတို အိပ္ခန္းထဲ ထား သည္ ။ မေနညက မိုနာ သည္ ကိုတိုးၾကီး ေနတဲ ေၿမေအာက္ထပ္မွာ ေရာက္ေနသည္ ။ ကိုတိုးၾကီးနဲ အတူ ရုပ္၇ွင္ထိုင္ၾကည္ေနတာ ။ ႏွစ္ေယာက္ထိုင္ ဆိုဖါၾကီးမွာ အတူတူ ထိုင္ၾကည္ေနၾကသည္ ။ ဗီြဒီယို က စံုေထာက္ အက္ရွင္ကားတခု ၿဖစ္ေပမဲ ေတာ္ေတာ္ၾကမ္း သည္ ။ နံမည္ၾကီး သရုပ္ေဆာင္ေတြ နဲ ရိုက္ထားေပမဲ လိင္ဆက္ဆံေရးေတြကို အသားေပးထားသည္ ။ ၀တ္လစ္စလစ္ ကိုယ္လံုးတီး ခန္းေတြတင္မက လိင္ ဆက္ဆံတာေတြ ကို အေသးစိတ္ ပီပီၿပင္ၿပင္ ၿပ သည္ ။ ကိုတိုးၾကီး သည္ သူနေဘးမွာ အတြင္းခံ ခံ၀တ္မထားတဲ တီရွပ္ပါးပါး နဲ ေဘာင္းဘီ အတိုေလး ၀တ္ထားးၿပီး ေပါင္တန္ရွည္ေဖြးေဖြး ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေထာင္ကာ ရုပ္ရွင္ စိတ္၀င္တစား ၾကည္ေနေသာ မိုနာနဲ အေမွာင္ခ်ထားတဲ အခန္းထဲ လိင္အသားေပးရုပ္၇ွင္ကို ၾကည္ေနရလို စိတ္ေတြ ေဖါက္ၿပန္ေနေပ သည္ ။ မိုနာ သည္ စနိုးထက္ ပိုၿပီး အသားေဖြးၿဖဴ ၿပီး ပိုလဲ ေခ်ာသည္ လို ကိုတိုးၾကီး ထင္ သည္ ။ ရုပ္ရွင္ကၾကမ္းတာအၿပင္ မိုနာရဲ ေပါင္တန္ေတြကလဲလွလြန္းေဖြးလြန္းတာေ ၾကာင္ကိုတိုးၾကီးေပါင္ၾကားက လီးတုတ္တုတ္ၾကီး ဟာ မာေက်ာေတာင္မတ္ေနသည္ ။.
564 မိုနာမွာလဲ ကိုတိုးၾကီးနည္းတူဘဲ စိတ္ေတြ ထၾကြေနသည္ ။ အိမ္ၾကီးတခုလံုး သူမ နဲ ကိုတိုးၾကီး ဘဲ ရွိေနတဲအၿပင္ အေမွာင္ကလဲ ခ်ထားသည္ ။ ရုပ္၇ွင္က လဲ ဘာၾကမ္းသလဲ မေမးနဲ ။ ေယာက်္ားက မိန္းမ ကို ေဆာင္တာကို အနီးကပ္ေတာင္ ၿပလိုက္ေသး သည္ ။ အင္း ကနဲ အင္းကနဲ ေဆာင္လိုက္တိုင္း အသားခ်င္း ဖပ္ကနဲဖပ္ကနဲ ရိုက္ခတ္တဲ အသံ က တိတ္ဆိတ္ေနတဲ အခန္းထဲ စိတ္လွဳပ္ရွားဖြယ္ ၿဖစ္ေနသည္ ။ ၾကမ္းတဲ အခန္းေတြ ၿပီးသြားၿပီး အက္ရွင္အခန္းေတြ ေရာက္လာေတာ အကို ဟင္မိုနာ ရုပ္၇ွင္က အရမ္းေဟာတာဘဲကြာ မိုနာ စိတ္ေတြ တမ်ိဳးၾကီး ၿဖစ္လာတယ္ အကိုေရာဘဲ တခု ေၿပာၿပလိုရမလား ေၿပာေလ ဘာလဲ မိုနာေလအဲလိုဆက္စ္ရုပ္ရွင္ေတြၾ ကည္ရင္ မိုနာနိုေတြက တအားတင္းလာတယ္သိလား အထူးသၿဖင္ နိုသီးေလးေတြ မာေတာင္ၿပီး တင္းမာလြန္းလို မကိုင္ဘဲ မေနနိုင္ဘူး ေခ်ပြတ္မိရတယ္ ေဟဟုတ္လား အကို စမ္းၾကည္ပါလား လာအကိုလက္ ေပး မိုနာက သူမ နိုသီးေလးေတြ မာေတာင္ေနတာ စမ္းခိုင္းေတာ ကိုတိုးၾကီး တုန္ရီတဲ လက္ေတြ နဲ စမ္းလိုက္မိသည္ ။ ေအးဟုတ္တယ္မိုနာ အိုမာေတာင္ေနတာဘဲ အကို ေခ်ပြတ္ေပးရမလား အင္း မိုနာ နိုသီးဖုေလးေတြ ကို တီရွပ္ အေပၚကဘဲ သူ လက္မနဲ လက္ညွိဳးသံုးၿပီး ဖြဖြေလး ေခ်နယ္ေပးေနသည္ ။ နဲနဲ သက္သာလား မိုနာ ညည္းသည္ ။ အင္းအင္အင္း မိုနာ ကိုယ္တၿခားေနရာေတြမွာေ၇ာ ဘာၿဖစ္ေသးလဲ ၿဖစ္တယ္ ဘာၿဖစ္လဲ ဘယ္ေနရာမွာလဲ ေၿပာမထြက္ဘူးရွက္တယ္ ေၿပာပါ မိုနာရယ္ ဒို ၂ေယာက္ထဲရွိတာဘဲ ရွက္မေနပါနဲ ကိုတိုးၾကီး က မိုနာ နိုသီးေလးေတြသာမက လဲ နိုတခုလံုးကိုလဲ ခပ္ဖြဖြ ဆုတ္နယ္ေပးေနသည္ ။ မိုနာလဲ ကိုတိုးၾကီး ရဲ နားနားကို ကပ္ၿပီး တိုးတိုးေလး ေၿပာလိုက္သည္ ။ ေစာက္ပတ္ ေစာက္ပတ္မွာ ၿဖစ္ေနတယ္ ဘာၿဖစ္ေနလဲ မိုနာ ယားတယ္အရမ္းယားေနတယ္ စိုေရာစိုလား အင္း တအားစိုေနတယ္ သက္သာေအာင္ အကို လုပ္ေပးရမလား အကို က ဘယ္လို လုပ္မွာလဲ လို အကိုနမ္းေပးမယ္ေလ ရွက္စရာၾကီး အကို မိုနာရွက္တယ္ မရွက္နဲ ေမွာင္ေနတာဘဲေနာက္ၿပီး ဒို ၂ေယာက္ထဲ အကို ဘယ္သူကိုမွ မေၿပာနဲေနာ္ အင္း မေၿပာဘူး ကိုတိုးၾကီးလဲ ကာမစိတ္ အရမ္းၾကြေနၿပီ ၿဖစ္တဲ မိုနာကို ဆိုဖါေပၚလွဲခ်လိုက္ၿပီး နဂိုထဲက ေလ်ာရဲရဲၿဖစ္ေနတဲ အိမ္ေနရင္း၀တ္ထမိန္ေလးကိုဆြဲခြ် တ္လိုက္ၿပီးေပါင္ၿဖဴၿဖဴႏွစ္ေခ်ာင္း ၾကားကို ေခါင္း ထိုးသြင္းလိုက္ သည္ ။ မိုနာ ေစာက္ဖုတ္ သည္ အေရေတြ တအားစိုရႊဲေနသည္ ။ ကိုတိုးၾကီး ရတဲအခြင္အေရးကို လက္လြတ္မခံဘူး ။ မိုနာ ေစာက္ဖုတ္ အကြဲေၾကာင္း ကို ပထမဆံုး ေအာက္ကေန အထက္ကို ပင္ၿပီး ေကာ္တင္ယက္လိုက္ သည္ ။ အအအာအကိုရယ္ အိုအကိုရယ္ ကိုတိုးၾကီး ရဲလ်ာက အၿပားလိုက္ၾကီး မိုနာ ေစာက္ပတ္ နွဳတ္ခမ္းႏွစ္မႊာၾကားကို ဖိပြတ္ ယက္တင္ကာ လ်ာထိပ္က ေစာက္စိေလးကို ခလုပ္တိုက္သြားသည္ ။ မိုနာ တကိုယ္လံုး တုန္ခါသြားရ သည္ ။ မ်က္လံုးေလးေမွးစင္းကာ ခါးေလးေကာတက္သြားသည္ ။ မိုနာ ခါးသိမ္သိမ္ေလးကိုဘယ္လက္ နဲ ဆြဲကိုင္ ညာလက္က မိုနာ နိုတလံုးကို မမွီမကမ္း လွမ္းဆုတ္ကိုင္ၿပီး ကိုတိုးၾကီး ဆက္တိုက္ အေပၚေအာက္ စံုခ်ီဆန္ခ်ီ လ်က္ေပးပါေတာ သည္ ။ အအအအအိုအိုအိုအိုအို ဟင္ဟင္ အကို မိုနာမွာ ေစာက္ပတ္ယားတဲ ေ၀ဒနာကို ရရေနတာ ၾကာၿပီ ။ ကိုတိုးၾကီးနဲ သူမ အတူတူ ပူးပူးတြဲတြဲ အၿမဲ သြားလာေနတဲ အခ်ိန္ စိတ္ေတြ အၿမဲ နိုးၾကြ ေဖါက္ၿပန္ခဲရတာအခုေတာ ကိုတိုးၾကီး သည္ သူမ ေပါင္ၾကားထဲ ေခါင္းၾကီး ေရာက္ေနၿပီ ။ ယက္ေနၿပီ။ ကိုတိုးၾကီး သည္ မိုနာ ေစာက္ပတ္ က ဘာမွ မေကာင္းတဲ အနံ ့အသက္မရ ။ ဆပ္ၿပာနံ ့ သင္းသင္းေလးသာ ရေန သည္ ။ မိုနာ ဆႏၵေတြ ၿပည္၀သြား သည္ ။ မ်က္လံုးကို စံုမွိတ္ခါ အကို အယက္ကို ခံပစ္ေနသည္ ။ အကိုတိုးၾကီး သည္ တကယ္ အယက္ေတာ္ သည္ ။.
565 ေနာက္က်ရင္ အကိုကို ဘာဂ်ာတိုးၾကီး လို စၿပီးေနာက္ၿပီး ေခၚဦးမည္ ။ အို အို ဟ မိုနာ ထြန္ထြန္လူး သြားရ သည္ ။ကိုတိုးၾကီး ရဲ လ်ာၾကီးရဲ ထိပ္က မိုနာ ေစာက္ပတ္အတြင္း ထဲကို အတင္းတိုး၀င္ၿပီး ေမႊေႏွာက္ လာလိုပါ ။ ေကာင္းလားဟင္မိုနာ အင္းအင္းေကာင္းတယ္ သိပ္သိပ္ေကာင္းတယ္ အရမ္းေကာင္းေနတံုး ၿဗံဳးကနဲ အကို ရပ္လိုက္သည္ ။ ဟင္ဘာဘာလိုရပ္လိုက္တာလဲ ေကာင္းေနဆဲ ရပ္လိုက္လို ဖီလင္ပ်ယ္သြားသည္ ။ ကိုတိုးၾကီး သည္ ဆိုဖါၾကီးေပၚက ဆင္းလိုက္သည္ ။ ပက္လက္ေလးလွဲေနတဲမိုနာေဘးနားမွာ လာရပ္လိုက္ၿပီး ကိုတိုးၾကီး သည္ ခါးက လံုခ်ည္ကို ကြင္းလံုးပံု ခြ်တ္ခ်ပစ္လိုက္ သည္ ။ ဟယ္ေတာ မိုနာတုန္လွဳပ္သြားသည္ ။ ကိုတိုးၾကီး ရဲ လီးတန္မဲမဲၾကီးကို အနီးကပ္ ေတြၿမင္လိုက္ရလိုဘဲ ။ ဒါ ပထမဆံုးအကို လီးကို ေတြဘူးရတာပါ ။ တအိမ္ထဲ နိးနီးစပ္စပ္ ေနၾကေတာ အကိုလီးေတာင္တာကိုေတာ ခဏခဏ ၿမင္ဘူးခဲ သည္ ။ လံုခ်ည္၀တ္ထားရက္ လံုခ်ည္ ေအာက္က ေထာင္ထတာကိုဘဲ ၿမင္ဘူးတာပါ ။ အၾကီးၾကီးဘဲ အကို ကိုတိုးၾကီး က သူ လီးတုတ္တုတ္ၾကီး ကို မိုနာ မ်က္ႏွာနား တိုးကပ္ေပးလိုက္ သည္ ။ မိုနာသည္ အၿပာဇာတ္ကားေတြကို နယ္စပ္မွာေနကထဲက ၾကည္ဘူးသူ ၿဖစ္ သည္ ။ အကို ဘာလို သူ လီးၾကီးသူမပါးစပ္နား တိုးကပ္ေပးသလဲ ဆိုတာသေဘာေပါက္ပါသည္ ။ အကို သည္ မိုနာ ကို လီးစုတ္ေစခ်င္လို ဆိုတာ သိသည္ ။ တခါမွ စုတ္ဖူးဘူး စမ္းစုတ္ၾကည္မိုနာ အကိုကို ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးခ်င္တယ္မွဳတ္လားဟင္ မိုနာ ေခါင္းေလးညွိမ္သည္ ။ အင္း မိုနာသည္ ကုိတိုးၾကီး ရဲ လီးၾကီးကို လက္ကေလးနဲ မရဲတရဲ ဆုတ္ကိုင္လိုက္သည္ ။ ၿပီးေတာ ပါးစပ္ နဲ ဖမ္းငံုလိုက္ သည္ ။ ပူေႏြးေနတဲ လီးၾကီးရဲ ဒစ္လံုးကားကားၾကီး ကို အသာ စုတ္ၾကည္လိုက္ သည္ ။ အိုး အင္း စုတ္စုတ္ လီးၾကီးထိပ္ က လ်ံက်ေနတဲ အေရၾကည္ေတြ က ငံက်ိက်ိ နဲ ။ ကိုတိုးၾကီး က သူလိုခ်င္တဲ ပံုစံကို ေၿပာၿပ သည္ ။ သင္ေပးသည္ ။ မိုနာ ပထမဆံုး လီးစုတ္ဘူးၿခင္း ။ အင္းဟင္း ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္ စုတ္ စုတ္ တခ်က္တခ်က္ ၿပြတ္ၿပြတ္ နဲ ၿမည္ သည္ ။ ကိုတိုးၾကီး အရမ္းေကာင္းလာၿပီးမိုနာကို သူ လိုးခ်င္တာေၾကာင္ၿပီးလိုက္လိုမၿ ဖစ္ေသးဘူးဆိုၿပီးစိတ္ကို ထိန္းေနဆဲ ေခ်ာက္ကနဲ အိမ္ထဲ တံခါးဖြင္၀င္လာတဲ အသံၾကားလိုက္ရတာေၾကာင္ မိုနာ ပါးစပ္ထဲ ေရာက္ေနတဲ သူ လီးတန္ၾကီး ကို ဆြဲထုတ္လိုက္ရသည္ ။ ေဟဘယ္သူ ရွိၾကလဲ မိုနာ ကိုတိုးၾကီး ဖူးဖူး ရဲ အသံ ။ မိုနာ က အသံၿပန္ၿပဳလိုက္သည္ ။ ဖူးဖူးၿပန္လာၿပီလား မိုနာတို ေအာက္ထပ္မွာ မိုနာ ငါ ၾကက္သားေၾကာ္ေတြ ပါလာတယ္ လာစား ကိုတိုးၾကီးေရာ ကိုတိုးၾကီး နဲ မိုနာ အ၀တ္အစားေတြ ၿပန္၀တ္ၾက သည္ ။ ကိုတိုးၾကီး သည္ သူ ထမင္းစားခ်ိန္မွာ ဆိုင္ၾကီး ရဲ ေခါင္မိုးေပၚ မွာ ပါလာတာေတြ စားရင္း မေနည က မိုနာ နဲ ညိစြန္းၾကတာေတြ ကို ၿပန္လည္ ၿမင္ေယာင္ေနၿပီး ေဘာင္းဘီေအာက္က လီးတန္ၾကီး က မတ္မတ္ေတာင္ေနသည္ ။ ကိုတိုး အေနာက္က လွမ္းပုတ္ၿပီး ေခၚလိုက္သံေၾကာင္ လန္သြားသည္ ။ ေဒၚအယ္နာ ။ ဟာအႏၲီ ကိုတိုး အန္တီ အေရးတၾကီး ေၿပာစရာ ရွိလို ကိုတိုးၾကီး ဒိတ္ကနဲ စိတ္ပူသြား သည္ ။ မိုနာ နဲ သူ အေၾကာင္းမ်ား ေဒၚအယ္နာသိသြားၿပီလား ။သူ ေဒၚအယ္နာ မ်က္ႏွာကို အကဲခတ္လိုက္ သည္ ။ ေဒၚအယ္နာ က သူ လက္တဖက္ကို ဖမ္းဆုတ္ကိုင္လိုက္ၿပီး ကိုတိုး အန္တီအကူအညီတခု လိုေနတယ္ကြာ ကူညီအံုး လို ေၿပာသည္ ။ အင္းေၿပာေလအန္တီ ဘာလိုလဲ ဒီလို ကိုတိုးရာ အန္တီ ညီမ လင္မယားေလ ဖါးအံမွာ ေလမုန္တိုင္းေၾကာင္ အိမ္ေခါင္မိုး လန္သြားတယ္ တဲ အန္တီဆီ စာေရာက္တယ္ အဲဒါအန္တီသူတိုဆီကိုေငြပိုခ်င္တ ယ္ သိတဲ အတိုင္းဘဲ အန္တီ လဲ သမီးေတြ အတြက္ အ၀တ္အစား ၀ယ္ၿခမ္းေပးလိုက္တာ နဲ.
566 ေငြမပိုဘူး ကိုတိုး ခဏ လွည္ပါအံုး ရတယ္အန္တီ ဘယ္ေလာက္ လိုလဲ ရွစ္ရာ ရတယ္ေလ အန္တီ ဘယ္ေတာ လိုလဲ ေပါ ကိုတိုး ဒီည က်ေနာ္တို အလုပ္က ၿပန္ရင္ ေပးမယ္ေလ က ၃၀၀ အမ်ားဆံုးဘဲ ထုတ္လို ရတယ္ ဆို က်ေနာ္ အိမ္မွာ သိမ္းထားတာ ရွိပါေသးတယ္ ေက်းဇဴးတင္လိုက္တာ ကိုတိုးရယ္ အားကိုးပါတယ္ ကြာ ေဒၚအယ္နာ က ကိုတိုးၾကီး ကို ဖက္လိုက္ သည္ ။ ကို္ယ္ခ်င္းပူးကပ္သြားတာေၾကာင္ကိုတုိး ၾကီး ရဲ ေပါင္ၾကားက အတန္မာမာ ေတာင္ေတာင္ၾကီး ေဒၚအယ္နာ ရဲေပါင္ၾကားက ဆီးခံုၾကီးကို ဖိကပ္ ေထာက္မိသြား သည္ ။ ကိုတိုးၾကီးက လဲ သူမ ဖက္သလို ၿပန္ဖက္လိုက္ေတာ သူ လက္ဖ၀ါးေတြ က ေဒၚအယ္နာ ဖင္အိအိၾကီးေတြ ကို ကိုင္တြယ္မိရက္သားၾကီး ၿဖစ္သြား သည္ ။ အသားခပ္ေပ်ာေပ်ာ အနက္ေရာင္ ေဘာင္းဘီ ၀တ္ထားတဲ ေဒၚအယ္နာ ရဲ ဖင္ကားကားၾကီးေတြ ကို ကိုင္ထားမိေတာ သူ လီး က ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲ လွဳပ္သြားသည္။ ေဒၚအယ္နာ က ဖက္ထားတာကို ၿပန္မခြါ ။ ကိုတိုး လို ခပ္တိုးတိုး ေခၚသည္ ။ အႏၲီ ေက်းဇဴးတင္တယ္ကြာ အရမ္းဘဲ သိလား ရပါတယ္ အန္တီ ေဒၚအယ္နာ သည္ ကိုတိုးၾကီး ပုခံုးေပၚ ေခါင္းတင္မွီထားၿပီး ေက်ာၿပင္ကို ဖြဖြေလး ပြတ္ေပးေနသည္ ။ ကိုယ္ေအာက္ပိုင္းမွာေတာ ကိုတိုးၾကီး ရဲ လီးမာမာၾကီး က သူမ ေပါင္ၾကားကို တန္းေနေအာင္ဘဲ ဖိကပ္မိေနသည္ ။ ကိုတိုး ဗ်ာ အန္တီ တခု ေၿပာလို ရမလား ေၿပာပါ အန္တီ ကိုတိုးၾကီး သူ လက္ဖ၀ါးထဲ ေရာက္ေနတဲ ဖင္တံုးၾကီးေတြ ကိုအုပ္ၿပီး ကိုင္ပြတ္မိေနသည္ ။ အန္တီ ေလ ေယာက်္ားဆံုးၿပီးကထဲက ေယာက်ၤားနဲ ကင္းကြာေနခဲတယ္ကြာ သိပ္ အထီးက်န္ဆန္ခဲတာဘဲ တခါတခါ ေနလိုေတာင္ မေကာင္းဘူး သူ ေက်ာၿပင္ကို ေဒၚအယ္နာ ပြတ္ေနသည္ ။ တင္းတင္းၾကီး ဆက္ ဖက္ထားေနဆဲ ။ ေအာက္ဖက္မွာ လီးၾကီး က ဖိကပ္ထားေနဆဲ ။ အဲဒါ ဟိုေလ ကိုတိုး နဲ ေအးေအးေဆးေဆး တေနရာရာ မွာ ေတြခ်င္တယ္ကြာ အန္တီ ပြင္ပြင္လင္းလင္းဘဲ ေၿပာပါရေစေတာ အိမ္မွာ က သမီးေတြနဲ ဖူးဖူး နဲ ဆိုေတာ မလြတ္လပ္ဘူးကြယ္ က်ေနာ္ သေဘာေပါက္ၿပီ အန္တီ အန္တီ လိုအပ္ေနတာေတြ အားလံုး က်ေနာ္ တာ၀န္ယူၿပီး ၿဖည္ဆည္းေပးမယ္ ေကာင္းၿပီေလ ထမင္းစားခ်ိန္လဲ ၿပီးေနၿပီ ညအၿပန္ က်မွ ဆက္ ေၿပာၾကမယ္ေနာ္ ဟုတ္ကဲ အန္တီ ကိုတိုးၾကီး အလုပ္ခြင္ ၿပန္၀င္ရေပမဲ ေစာေစာက ေဒၚအယ္နာဖင္ေတြကိုဆုတ္ကိုင္ခဲ ရတာကို ေက်နပ္ေနသည္ ။ အလုပ္ဆင္းရင္ ေဒၚအယ္နာကို တေနရာ ေခၚသြားၿပီး သူမ ၾကာရွည္စြာ ၿပတ္လပ္ေနရတဲ လီး အရသာ ကို ပီပီၿပင္ၿပင္ ေပးလိုက္မည္ လို စဥ္းစားေနသည္ ။ အလုပ္ဆင္းလို အတူတူ အိမ္ၿပန္ၾကေသာအခါ ကိုတိုးၾကီး သည္ အိမ္တန္းမၿပန္ဘဲ ေဒၚအယ္နာကို ေစ်းေပါတဲ မိုတယ္ တခု ကို ေခၚသြားပါ သည္ ။ ေဒၚအယ္နာ က သူ အိုဗာတိုင္ ဆင္းရ သည္ လို သမီးေတြ ကို ဆိုင္မွာကထဲက ဖုန္းဆက္ထားလိုက္ သည္။ မိုတယ္ အခန္းထဲ ၀င္တယ္ ဆိုတာ နဲ ေဒၚအယ္နာ သည္ အငမ္းမရဘဲ သူ ႏွဳတ္ခမ္းေတြကို စုတ္နမ္းေတာ သည္ ။ ႏွစ္ေယာက္သား ကုတင္ေပၚကို လဲက်သြားၾကရ သည္ ။ ႏွစ္ေယာက္သား ၿပိဳင္တူလိုဘဲ ကိုယ္ေပၚက အ ၀တ္အစားေတြကို အၿမန္ဘဲ ခြ်တ္ခြါၾကကုန္ေလသည္ ။ ဒီလိုၿဖစ္တာ ကိုတိုး နုတ္လံုပါေစေနာ္ ဘယ္သူကိုမွ မေၿပာနဲကြာ စိတ္ခ်ပါအန္တီ ေဒၚအယ္နာ သည္ အ၀တ္အစားလံုး၀ မရွိေတာေသာအခါ ၿဖဴ၀င္းေတာင္တင္းဆဲ ကိုယ္လံုး ေတြေၾကာင္ သူစိတ္ေတြကို ဟုန္းကနဲ ထၾကြေစေတာ ကိုတိုးၾကီး လဲဆူၿဖိဳးတင္းမာဆဲ နိုၾကီးေတြကို အငမ္းမရဘဲ စိုပါေတာ သည္ ။ ေဒၚအယ္နာဖင္တံုးၾကီးေတြကို သူ ဆုတ္နယ္သည္ ။ ေဒၚအယ္နာသည္ လဲ ကိုတိုးၾကီးရဲ တုတ္ခိုင္တဲ လီးမဲမဲၾကီးကို တအံ ့တၾသ ၾကည္ၿပီး မရွက္နိုင္ေတာဘဲ ဆုတ္ကိုင္ဖ်စ္ညွစ္ေနသည္ ။.
567 အိုေကာင္းလိုက္တဲ ဟာၾကီးကြယ္ ဆိုင္ေခါင္မိုးေပၚထဲကအန္တီ သတိထားမိတယ္ မာေတာင္ေနတာၾကီး ဟင္း ဒါ အန္တီအတြက္ အန္တီ စိတ္ၾကိဳက္ ၿဖစ္ေအာင္ က်ေနာ္ လိုးေပးမွာ ကိုတိုးၾကီး က လိုးေပးမွာ လို ေၿပာလိုက္သံၾကားရတာေၾကာင္ ေဒၚအယ္နာ ၾကက္သီးေတြ ဖ်န္းကနဲ ထသြားရ သည္ ။ လီး နဲကင္းေ၀း ကင္းကြာေနတာ အရမ္းၾကာေနၿပီ ။ လီးၾကီး ကို တင္းတင္း ဆုတ္ကိုင္ေနသည္ ။ ဟြန္း စံခ်ိန္မွီလီးၾကီးပါလား ။ တဏွာအရွိန္ေၾကာင္လားမသိ။ လီးတန္ၾကီးသည္ ပူေႏြးေနသည္ ။ ကိုတိုးၾကီး က ေဒၚအယ္နာ ကို ကုတင္ေစာင္းမွာ ပက္လက္လွန္လွဲအိပ္ေစလိုက္ၿပီး သူမေပါင္ ေဖြးေဖြးၿဖဴၿဖဴၾကီးေတြကို ၿဖဲကားလိုက္ၿပီး ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်ကာ ေဖါင္းခံုးေနတဲေစာက္ပတ္ၾကီး ကို စၿပီး နမ္းပါေတာ သည္ ။ ကိုတိုး ကိုတိုး ဘာေတြ လုပ္ေနတာလဲ အို မင္းမင္းေစာက္ပတ္ေစာက္ပတ္ကို ယက္မလိုလား အိုကြယ္ မင္းမို မ၇ြံမရွာ ဟန္လုပ္ခါ ေၿပာသာ ေၿပာေနရ သည္ ။ ေစာက္ပတ္ အယက္ ခံၾကည္ခ်င္ေနတာ ၾကာပါၿပီ ။ သြားေလသူ လင္ၾကီးကလဲ လူရိုးၾကီးေလ ။ ထမိန္လွန္ၿပီး တက္ေဆာင္တာဘဲ သူ နားလည္တာ ေစာက္ပတ္ယက္မခံခဲ့ရဘူးဘူး ။ ကိုတိုးၾကီး ေဒၚအယ္နာ ရဲ ေစာက္ပတ္ၾကီး ကို အားရပါးရ ယက္ပါၿပီ ။ကိုတိုးၾကီး ရဲ လ်ာၾကီးကအၿပားလိုက္ၾကီး ဖိကာဖိကာ ယက္ေပးေနသည္ ။ ကိုတိုးၾကီး ရဲ လက္ေတြ က ေဒၚအယ္နာ ရဲ ဖင္ေအာက္ကို သြင္းကာ ဖင္တံုးေတြ ကို ဆုတ္ကိုင္လိုက္ သည္ ။ တၿပတ္ၿပတ္ ယက္ေနရာ က ေဒၚအယ္နာ ေစာက္စိကို ပြက္ကနဲ စုတ္ေပးလိုက္ၿပန္သည္။ အိုဟင္ ေဒၚအယ္နာ ဖင္ၾကီးေတြ ေၿမာက္တက္သြားရ သည္ ။ အရသာဖူးေစာက္စိကိုအစုတ္ခံရတာ ဘယ္ေလာက္အရသာထူးသြားသလဲဆိုတာမေ ၿပာၿပနိုင္ေလာက္ေအာင္ပါဘဲ။ ကိုတိုးရယ္ အန္တီ ကို ႏွိပ္စက္ေနတာလား ေတာ္ေတာ္ေတာ္ေတာ ကိုတိုးၾကီး က ေစာက္ပတ္က မ်က္ႏွာခြါလိုက္ၿပီး ေမာၾကည္သည္ ။ လုပ္ေတာ အန္တီကို လုပ္ေပးေတာ ကိုတိုးၾကီး က ၿပံဳးစိစိ နဲ ဘာလုပ္ရမွာလဲ လို ၿပန္ေမးသည္ ။ ေဒၚအယ္နာ မ်က္ေစာင္းေလးထိုးလိုက္သည္ ။ လိုးေပး မင္း ရဲ လီးတန္ၾကီး နဲ အန္တီ အဖုတ္ထဲကို လိုးေဆာင္ေပး ကဲသိပလား ကိုတိုးၾကီး က ပက္လက္အိပ္ေနေသာ ေဒၚအယ္နာ အေပၚက တက္ေမွာက္ၿပီး ေလွၾကီးထိုးပံုစံနဲဘဲ စၿပီးလိုးေလသည္ေဒၚအယ္နာရဲေစာ က္ပတ္မွာမလိုးတာၾကာလိုစထည္ထ ည္ခ်င္းမွာအေရေတြ စိုရႊဲေနသည္တိုင္ က်ပ္ေနသည္ ။ ႏွစ္ေပါင္းေတာ္ေတာ္ၾကာမွ ၿပတ္လပ္ေနတဲလီး နဲၿပန္အလိုးခံရတာမို ေဒၚအယ္နာမွာ တဆတ္ဆတ္ တုန္ရင္ေနသည္ ။ ေၿဖးေၿဖး ကိုတိုး နာတယ္ ကိုတိုးၾကီး ရဲ လီးက တုတ္လွ သည္ ။ ေဒၚအယ္နာရဲေစာက္ပတ္ထဲ တစ္ဆိုေနေလာက္ေအာင္ တုတ္ သည္ ။ ကိုတိုးၾကီးက သိပ္ေတာ ညွာမေန ။ သူ သိသည္ ။ မလိုးတာၾကာေနလို စလိုးလိုးခ်င္းမို ၿဖစ္တာပါ။ ေနာက္က်ရင္ အဆင္ေၿပမွာ ဆိုတာ သိသည္ ။ ေဒၚအယ္နာ မွာ ေကာင္းလွတဲ လိုးေဆာင္ေပးခ်က္ေတြေၾကာင္ မ်က္ေရေတြေတာင္ လည္လာရ သည္ ။ ကိုတိုးၾကီး က ေဒၚအယ္နာ လို ေတာင္ေတာင္ ေဆာ္ၾကီးကို ဘယ္လို လိုးေပးရမယ္ဆိုတာ သိသည္ ။ ကိုတိုးၾကီး လိုးေပးတာကို ေဒၚအယ္နာ စြဲသြားရေတာ့ေလသည္ ။ ကိုတိုး ရယ္ သူ သိပ္ လုပ္တတ္ပါလား လိုေတာင္ ေအာက္ကေန ၿပန္ပင္ပင္ေပးရင္း ေၿပာေနလိုက္ေသးသည္ ။ ေကာင္းလား အန္တီ အရမ္းအရမ္း ေကာင္းတယ္ကြာ ေဒၚအယ္နာ ေပါင္ေတြ ကို အစြမ္းကုန္ ၿဖဲကားေပးထားသလို ေအာက္ကေန တအားေကာေပးသည္ ။ ဖင္ၾကီးေတြကို ေမြရမ္းေပးသည္ ။ ကိုတိုးၾကီး အသားကုန္ ေဆာင္ေဆာင္လိုးေပးသည္ ။အေရေတြ တအားစိုေနရႊဲေနတာေၾကာင္ လိုးေဆာင္လိုက္တိုင္း ဘြတ္ဘြတ္ဖြတ္ဖပ္ ဆိုတဲ အသံေတြ ညံေနေလသည္ ။ အိုအားအား အား ေကာင္းတယ္ ေဆာင္ေဆာင္ တအားေဆာင္ေပး ေဆာင္ေပးတာကေတာ တကယ္ ပီပီၿပင္ၿပင္ဘဲ ။ ေဆာင္ေဆာင္ အိုေကာင္းေကာင္း အဟာ အားအင္း ကိုတိုးၾကီး ေရာ ေဒၚအယ္နာေရာ ၿပိဳင္တူ ၿပီးသြားၾကရ သည္ ။.
568 ေဒၚအယ္နာ က ကိုတိုးၾကီး ေက်ာၿပင္ကို တအားဆြဲဖက္ထား သည္ ။ မထုတ္နဲ မထုတ္နဲ တဆံုးထည္ထားပါအံုး ကိုတိုး ကိုတိုးၾကီး က ေနာက္ထပ္ လိုးလ်င္ေသးေပမဲ ေဒၚအယ္နာ က အိမ္ၿပန္သိပ္ ေနာက္က်ေနမွာမို ေနာက္တခါ မွကြာ ဆိုၿပီး ၿပန္ၾကဖို ေၿပာေလသည္ ။ ကားေပၚမွာ ေဒၚအယ္နာ သည္ ကိုတိုးၾကီး ပုခံဳးေပၚမွာ ေခါင္းေလးမွီကာ ေစာေစာက လိုးခဲရတာကိုၿပန္ေတြးၿပီး ပီတိေတြ ၿဖစ္ေနသည္ ။ အိမ္မွာလဲ ဘယ္သူမွ မရွိရင္ ကိုတိုး နဲ ေတြၾကမယ္ သိလား အန္တီ လိုခ်င္ရင္ ေခၚလိုက္ဗ်ာ အန္တီ ကို က်ေနာ္ စိတ္ၾကိဳက္ လိုးေပးမယ္ ကိုတိုးၾကီး သည္ေဒၚအယ္နာကို ေကာင္းေကာင္း လိုးေပးခဲရတာ ေတာ္ေတာ္ဘဲ ေက်နပ္ေနေတာ့သည္။ ေနာက္ေနမွာမနက္အေစာၾကီးကိုတိုးၾ ကီး အိပ္ေပ်ာ္ေနခိုက္ ေဒၚအယ္နာ သည္အိပ္ရာထဲမွာ မေနက အလိုးခံခဲရတာကို ၿပန္သတိရ ၿပီး စိတ္ေတြ ထလာရၿပန္သည္ ။ သမီးေတြ အိပ္ေနဆဲ အခ်ိန္မို အသာ ေၿခေဖါနင္းကာ ေၿမေအာက္ထပ္ ေဘစ္မင္ ကိုဆင္းသြားလိုက္ သည္ ။ ေဒၚအယ္နာ ရဲ ေစာက္ဖုတ္ၾကီး သည္ အထဲက လွိဳက္ၿပီးယားေနသည္ ။ ခံခ်င္စိတ္ေတြက တားဆီးလိုမရနိုင္ ။ထိန္းလို မရေတာ ။ အ၇မ္း ခံခ်င္ေနၿပီ ။ ကိုတိုးၾကီး သည္ လီးၾကီးေပၚၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္ ။အေမွာင္ထဲမွာဘဲ ေဒၚအယ္နာက ကိုတိုးၾကီးရဲ လီးၾကီး ကို စမ္းလိုက္သည္ ။ အိုေတာင္ေနလိုက္တာ မာမာၾကီး ။ ေဒၚအယ္နာ အခ်ိန္ဆြဲမေနေတာ ။ ကိုတိုးၾကီးအေပၚကို တက္ခြထိုင္လိုက္သည္ ။ ဟင္ဘယ္သူလဲ အိုအန္တီ ကိုတိုး အန္တီ အိပ္လိုမရဘူးကြယ္ အရမ္း လိုခ်င္လာတယ္ အရမ္းယားေနတယ္ ဒါေၾကာင္ ဆင္းလာတာ လိုးရေအာင္ကြယ္ ေဒၚအယ္နာ အိပ္ခ်င္မူးတူး ၿဖစ္ေနဆဲ ကိုတိုးၾကီး ရဲ လီးတန္ၾကီးကို ဖမ္းဆြဲကာ သူမ ေစာက္ပတ္ေပါက္မွာ ေတလိုက္သည္ ။ ၿပီးေတာ ေၿဖးေၿဖး ဖိထိုင္ခ်သည္ ။ အေရေတြ စိုစိုရႊဲေနတဲ ေစာက္ပတ္ထဲ ဗ်ိကနဲ စြပ္မိသြား သည္ ။ အင္း နဲတဲ လီးၾကီးမဟုတ္ဘူး ။ ေဒၚအယ္နာစြဲေနရၿပီ ။ ဆက္ၿပီး ထိန္းၿပီး ဖိခ်သည္ ။ တင္းကနဲ ထိထိမိမိၾကီး လီးၾကီးတဆံုး၀င္သြားသည္ ။ အီးရွီး ေဒၚအယ္နာ ဖင္ကို အသာၿပန္ၾကြၿပီး အသာထိန္းကာ ၿပန္ထိုင္ခ်သည္ ။ အင္း ဟင္း ေကာင္းလိုက္တာ ကြာ လီးၾကီး သည္ ေစာက္ပတ္ထဲ အၿပည္အသိပ္ၾကီး က်ပ္က်ပ္ၾကီး ၿဖစ္ေနသည္ ။ ကိုတိုးၾကီး လဲ ေဒၚအယ္နာကို ေအာက္ကေနစၿပီး ပင္ေပးလာသည္ ။သူမ ဖင္ၾကီးေတြ ကို ဆုတ္ကိုင္ၿပီး မလိုက္ ဆြဲ ဖိလိုက္ လုပ္ေပးသည္ ။ေစာက္ပတ္ နဲလီး ၀င္ထြက္ ပြတ္တိုက္မွဳ က ႏွစ္ဦးစလံုးကို ေကာင္းလြန္းေစတဲ ကာမအရသာေတြ ေပးေနၿပီ ။ ဘြတ္ ဘြပ္ဘြတ္ဘြပ္ ဗ်ိ အရွိန္ရလာသည္ ။ ေဒၚအယ္နာ တအား ေဆာင္ေနၿပီ ။ ေအာက္ကလဲ ကိုတိုးၾကီး က ပင့္လိုးေပးေနသည္ ။ သည္ အခ်ိန္မွာေရငတ္လို နိုးလာတဲ ဖူးဖူး သည္ မီးဖိုထဲ ေရဆင္းေသာက္တံုး ေၿမေအာက္ခန္းထဲက တအင္းအင္း အသံေတြ နဲ ဖြတ္ဖပ္ ဘြတ္ဘပ္ လိင္ဆက္ဆံတဲ အသံေတြ ၾကားလိုက္ရတာေၾကာင္ ကိုတိုးၾကီး နဲ မိုနာတိုေတာ လိုးေနၾကၿပီ ဆိုၿပီး ေခ်ာင္းၾကည္လို တာေၾကာင္ ေလွခါးက ေၿခေဖါနင္းကာ ဆင္းသြားေလ သည္ ။ သည္ အခ်ိန္မွာ လိုးေနၾကသူ ေဒၚအယ္နာ နဲ ကိုတိုးၾကီးတိုမွာ ကာမ ေဇာကပ္ေနၾကတဲ သူေတြမို ဖူးဖူး ဆင္းလာတာကို လံုး၀ သတိမထားမိဘဲ သူတို ပန္းတိုင္ကို ေရာက္ရွိဖိုကိုဘဲ အာရံုထားေနၾကသည္ ။ ဖူဖူးမွာ အေမွာင္ထဲ မ်က္စိ က်င္သားမရေသးလို ကုတင္ေပၚ လိုးေနၾကတဲ သူေတြသာ ဘယ္သူဆိုတာ ပထမ သတိမထားမိေသးပါဘူး ။ သူမ ထင္တာက မိုနာ နဲကိုတိုးၾကီး ဘဲ လိုထင္ေနသည္ ။ လိုးေနၾကသူေတြ လဲတေၿဖးေၿဖးနဲ အရွိန္ၿမင္လာၾကသည္ ။ ကိုတိုးၾကီး လဲ ေအာက္က ေနရတာ အားမလိုအားမရ ၿဖစ္လာ သည္ ။.
569 အန္တီ က်ေနာ္ အေပၚက လိုးေပးေတာမယ္ လို ေၿပာလိုက္သည္ ။ ေခ်ာင္းေနေသာ ဖူးဖူး လဲ ကိုတိုးၾကီး စကားသံၾကားလိုက္ရမွ မိုနာ မဟုတ္ဘဲ ေဒၚအယ္နာ ၿဖစ္ေနတာကို သိလိုက္ၿပီး အလြန္ဘဲ အံ ့ၾသသြားရေလ သည္ ။ ကိုတိုးၾကီး လဲေဒၚအယ္နာ နဲ ပထမဆံုး စလိုးတံုးက ၿပီးစလြယ္ဘဲ ေလွၾကီးထိုးပံုစံနဲဘဲ အၿပီး လိုးခဲေပမဲအခု ေဒၚအယ္နာ ကို ဖင္ေထာင္ခိုင္းၿပီး လိုးခ်င္တာေၾကာင္ အန္တီဖင္ကုန္းေပးပါလား လို ေၿပာလိုက္သည္ ။ ဒါကို ၾကားလိုက္တဲ ဖူးဖူး သည္ သူရိုေသေလးစားတဲ အန္တီေဒၚအယ္နာတေယာက္ ဖင္ကုန္းရေတာမည္ကို ေတြးၿပီး ခစ္ကနဲ ရယ္လိုက္မိသည္ ။ ေတာ္ပါေသးသည္ ။ လိုးေနေသာ ေဒၚအယ္နာ နဲ ကိုတိုးၾကီး မၾကားလိုက္ဘူး ။ ဒါေပမဲ ေဒၚအယ္နာ သည္ ကိုတိုးၾကီး ဖင္ကုန္းခိုင္းတာကို မလုပ္ ။ ေနာက္မွကိုတိုးရယ္ အေပၚထပ္မွာ သမီးတို ရွိေနတယ္ ဒီအတိုင္းဘဲ လုပ္ပါေတာ အခ်ိန္မရွိဘူး လိုေၿပာတာနဲကိုတိုးၾကီးလဲေဒၚအယ္ နာကိုကုတင္ေစာင္းမွာေပါင္ကားၿပီးသူ မရဲ ေပါင္တန္ ၿဖဴၿဖဴၾကီးေတြကို သူ ပုခံုးေပၚထမ္းတင္ၿပီး လိုးသည္ ။ အင္းကနဲအင္းကနဲ ေဆာင္ေဆာင္လိုးတာ။ ေခ်ာင္းၾကည္ေနတဲ ဖူးဖူး ရင္ေတြတုန္ေနသည္ ။ ၾကက္သီးေတြ တၿဖန္းၿဖန္း ထရသည္ ။ ေဒၚအယ္နာအီးအီး အီးနဲက်ိတ္ညည္းၿပီး ေဆာင္ခ်က္မ်ား ကို ေက်နပ္ေနသည္ ။ ကိုတိုးၾကီး လဲ အခ်ိန္ဆြဲမေနေတာဘဲ ဒလစပ္ လိုးေဆာင္ကာ ၿပီးသြားေတာ သည္ ။ ေကာင္းလား အန္တီ အရမ္းေကာင္းတာဘဲကြာအီဆိမ္ေနတာဘဲ အန္တီ ၿပီးရဲလား ၂ၾကိမ္ေတာင္ ၿပီးတယ္ ေက်းဇူးဘဲ ကိုတိုး ကဲ အန္တီ တက္ေတာမယ္ ေဒၚအယ္နာ ထမိန္ေကာက္၀တ္ေနခ်ိန္ ေခ်ာင္းေနတဲ ဖူးဖူး လဲ ကဗ်ာကရာ တက္ေၿပးရ သည္ ။ ဖူးဖူး ရဲ ထမိန္အေနာက္ဘက္မွာ အေရ အကြက္ၾကီး ရႊဲေနသည္ ။ ဖူးဖူး လဲ ရင္ေတြ တလွပ္လွပ္ နဲ သိလိုက္ ၿမင္လိုက္ရတာကို မယံုနိုင္ ။ အန္တီအယ္နာ နဲကိုတိုးၾကီး လိုးၾကတာမ်ားကို ၾကည္ၿပီး ဖူးဖူး လဲ စိတ္ေတြထၾကြကာ အလိုးခံခ်င္စိတ္ေတြအရမ္း ၿဖစ္ေပၚေနေတာ သည္ ။ ဟိုတေနက သူမေတြလိုက္ရေသာ ကိုတိုးၾကီးရဲ လီးမဲမဲတုတ္တုတ္ၾကီးကို တမ္းတလိုလားေနေပသည္။ ဖူးဖူး ရဲ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက သူမေပါင္ၾကားက အေရေတြ စိုစိုရႊဲေနသည္ ခံုးေမာက္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ၾကီး ကို ဖိကာဖိကာ ပြတ္ေနမိပါေတာသည္ ။ ၿပီးပါၿပီ ။။ ကာရန်ညီ နှလုံးသားတစ်စုံ၏ချစ်ခြင်းသံစဉ် လူတစ်ရပ်ခန့်ရှိသည့်အုတ်နံရံ ဖြူဖြူ ၊ အုတ်နံရံထက်သို့ တွယ်တက်ကာပေါက်ရောက်နေသည့် စိမ်းစိမ်းစိုစို စံပယ်ပင်နွယ်များနှင့် ဖြူဖြူဖွေးဖွေး စံပယ်ပွင့်လေးများကလှပတင့်တယ် စွာဖြင့်။ စံပယ်ပွင့်များနှင့် ခြံစည်းရိုးခတ်ထားသယောင်ဖြစ်နေသ ည့် ခြံ ဝန်းကြီးအလယ်တွင် အဖြူနှင့် ပန်းရောင် ဆေးသုတ်လိမ်းထားသည့် နှစ်ထပ်တိုက် ကြီးတစ်ခုက ခန့်ညားတင့်တယ်စွာ ရှိနေသည်။ ခြံဝန်းအတွင်းမှ နှစ်ထပ်တိုက်ကြီးဆီသို့ အသွားလမ်းတစ်လျှောက်ရှိ ခင်းကျင်းထားသည့် ကြွေပြားဖြူဖြူတွေကာ ဖြူဖွေးကာ စင်ကြယ်တောက်ပြောင်လျက်။ ကြွေပြားခင်းလမ်းလေး၏ဘေးတစ်ဖက်တ စ်ချက်တွင် နှင်းဆီပန်းပင် များ ၊ ပန်းပင်များ ၊ မလေးရှားအင်ကြင်းပန်းပင်များကို စီရရီ လှပစွာ စိုက်ပျိုးထားရှိပြီး ပန်းပွင့်များမှာ လှပတင့်တယ်စွာ ပွင့်လန်း လျက်ရှိနေသည့်မြင်ကွင်းလေးက ရှုစားတွေ့မြင်ရသူအပေါင်းတို့၏အမြ င်အာရုံကို ကြည်နူး လန်းဆန်းစေလေ၏။ တရုတ်စကားပွင့်ပင်ကြီးအနားရှိ ခုံတန်းဖြူဖြူလေးတွင် နှောင်ကြိုးထိုင်ရင်း ရွှေသွေး ကာတွန်းရုပ်ပြစာစောင်လေးကို စိတ်ဝင်တစားဖြင့် ဖတ်ရှုနေလိုက်သည်။ နှောင်ကြိုးထိုင်နေသည့် နေရာတစ်ဝှိုက်တွင် တရုတ်စကားပွင့် ဖြူဖြူများက ပြန့်ကျဲကာ ကြွေကျလျက်။ လေအဝှေ့တွင် သင်းပျံ့စွာ ပျံ့လွင့်လာလေ့ရှိသည့် ပန်းရနံ့ မွှေး မွှေးလေးတွေက ဤခြံဝန်း အတွင်း ရှိနှောင်ကြိုးအနှစ်သက်ဆုံးရဆုံးအရာ ။ နောက်ထပ် နှောင်ကြိုးချစ်မြတ်နိုးရသည့် အရာလေးတစ်ခုလည်းရှိသေးသည်။.
570 ညောင်။! ကာတွန်းစာစောင်လေးကိုစိတ်ဝင်တစား ဖတ်ရှုနေသည့် နှောင်ကြိုးဘေးနားတွင် အဖော်ပြု ပြီး အပျင်းတစ်ကာ အိပ်စက်နေသည့် နှောင်ကြိုးရဲ့ ချစ်စရာ့ကလေးလေး ရွှေဝါလေ။ ရွှေဝါက အိပ်စက်နေရာမှ လူးလိမ့်ထလိုက်ပြီး အကြောဆန့်လိုက်ကာ နှောင်ကြိုးရဲ့ ပေါင်ပေါ်သို့ ခုန်တက်လာသည်။ ဝကစ်ကစ် ကိုယ်လုံးနှင့် တစ်ကိုယ်လုံးရွှေလုံးလေး လို အမွှေးဝါဝါထိန်ထိန်လေးတွေနှင့် ကြောင်ကလေး ရွှေဝါက နှောင်ကြိုးရဲ့ အသည်းကျော်လေး။ နှောင်ကြိုးပေါင်ပေါ်သို့ခုန်တက်လာသည့် ရွှေဝါ့ ခေါင်းလုံးလုံးလေးကို သဘောတကျဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးရင်း ကာတွန်းစာစောင်လေးကိုပြန်လည် ဖတ်ရှုနေလိုက်သည်။ ရွှေဝါ လေးက နှောင်ကြိုး အလိုလိုက်ထားလို့ နှောင်ကြိုး ကိုဆို အရမ်းတွယ်တာပြီး တွယ်ကပ်တတ်သည်။ နှောင်ကြိုး ဘယ်နေရာသွားသွား သူလိုက်ချင်သည်။ နှောင်ကြိုးအနားမှာ ပွတ်သီးပွတ်သပ်နေရသည်ကို အလွန်သဘောကျသည်။ အိပ်လျှင်လည်း နှောင်ကြိုး နှင့် တူတူ ဖက်အိပ်တတ်သည်။ နှောင်ကြိုးကျောင်းသွားတဲ့ အချိန်သူ့ ကိုအိမ်မှာ ချန်ထားခဲ့တော့ အလိုမကျစွာ တညောင်ညောင်အော်ဟစ်ပြီး ကျန်နေခဲ့တတ်သည်။ နှောင်ကြိုး ကျောင်းမှ ပြန်လာလျှင် လည်း အပြေးလေးလာကြိုတတ်သေးတဲ့ကလေးလေး။ သူငယ်ချင်းအပေါင်းသင်း သိပ်များများမရှိသည့် နှောင်ကြိုးအတွက်သူလေးက နှောင်ကြိုး ရဲ့ အဖော်မွန်လေး။ ဟေ့ ဟေး ရွှတ်ရွှတ်။ ရွှေဝါ့ကိုပွတ်သပ်ပေးရင်းကာတွန်းစာ စောင်လေးကိုစိတ်ဝင်တစား ဖတ်ရှုနေသည့် နှောင်ကြိုး ရုတ်တရပ်ကြားလိုက်ရသည့် တဟေ့ဟေ့နှင့် တရွှတ်ရွှတ် အသံလေးကြောင့် ခေါင်းထောင်လိုက်ကာ ဘေးဘီကိုဝေ့ဝဲကြည့်လိုက်သည်။ ဟေ့ ဟေ့ ဒီမှာ ဒီမှာ။ နှောင်ကြိုးတို့ခြံနှင့်ကပ်လျက်တစ်ဖ က်ခြံရှိ ခြံစည်းရိုးပေါ်သို့မေးတင်ထားသည့် ခေါင်းသေးသေးလေးတစ်ခု။ နှောင်ကြိုးလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ နှောင်ကြိုးကိုပြုံးပြလာသည်။ ဟေ့ ငါ့ဘောလုံးလေး နင်တို့ ခြံထဲကျသွားလို့ ကောက်ပေးပါ။ ။ နှောင်ကြိုးတို့နှင့် ရွယ်တူ ဆယ့်တစ်နှစ် ၊ ဆယ့် နှစ်နှစ် ၊ လောက်သာရှိမည့်ဖြူဖြူချောချောနှင့်ကောင် လေးတစ်ယောက်။ ခြံစည်းရိုးပေါ်သို့ ကိုယ်တစ်ဝက်လောက်ချိတ်တွယ်တက် လျက် နှောင်ကြိုးတို့ ခြံထဲသို့ ကျရောက်နေသည့် သူ့ဘောလုံးလေးကို လက်ညိုးညွှန်ပြကာဆိုလာသည်။ နှောင်ကြိုး စာစောင်ထိုင်ဖတ်နေရာမှ ထသွားလိုက်ပြီး ထိုဘောလုံးလေးကို ကောက်ယူလိုက်ကာ ခြံစည်းရိုးပေါ်သို့ ချိတ်တွယ်တက်နေသည့် ကောင်လေးကို လှမ်းပေးလိုက်သည်။ ။ မျက်လုံးတစ်ဖက် မှိတ်ပြလျက် ဆိုလာသည့် ထိုကောင်လေးကြောင့် နှောင်ကြိုးရဲ့ ပါးမို့မို့လေးတွေသည် ရှက်သွေးရဲရဲလေးများ ဖြင့် ပန်းသွေးရောင်သန်းသွားတော့သည်။ ဆံပင်နီညိုရောင်ကလေးနှင့်။ မျက်လုံးကလည်း နီကြောင်ကြောင်လေးဖြစ်ပြီးတော့ ဖြူစွတ်နေသည့် အသားရေပိုင်ရှင်ထိုကောင်လေးက မြန်မာလူမျိုးတော့ မဟုတ်ဘူးထင်သည်။ ကောင်လေးက ဘောလုံးလေးကိုလှမ်းယူပြီး နှောင်ကြိုးကို ကြည့်ကာ နင့်နာမည်ဘယ်လိုခေါ်လဲ။ နှောင်ကြိုးသွယ်။ ငါငါ သွားတော့မယ်။ နှောင်ကြိုး နာမည်ကို အလျင်မြန်ပြောပြီး ထိုနေရာမှ လှည့်ထွက်ပြေးကာ အိမ်အတွင်းသို့ဝင်ရောက်လာခဲ့သည် ။ အိမ်ထဲရောက်မှ ပြတင်းပေါက်တံခါး နောက်ကွယ်မှ အသာချောင်းကြည့်လိုက်တော့ နှောင်ကြိုး ပြေးဝင်လာခဲ့သည့် အိမ်တံခါးမကြီးဆီသို့ မျှော်ကြည့်နေသည့် ထိုကောင်လေးကို တွေ့လိုက်ရသည်။ မျက်ဝန်းနီကြောင်ကြောင်လေး ၊ နှာခေါင်းလုံးလုံး ဆံပင် နီညိုရောင်တိုတိုလေးတွေဖြင့် နည်းနည်းတော့အသံဝဲတဲတဲ လေးဖြစ်နေပေမယ့် မြန်မာစကားလည်း ပြောတတ်သည့် နိုင်ငံခြားသားကောင်လေးတစ်ယောက်က နှောင်ကြိုးရဲ့ အိမ်နီးချင်းတဲ့လေ။ သူက သဘောကောင်းမယ့်ပုံလေးပါပဲ။ ဒါပေမယ့် နှောင်ကြိုးကို ယောကျ်ားလေးတွေနဲ့ နီးနီးကပ်ကပ်မနေရ၊ စကားမပြောရ ဆိုသည့် ဘွားဘွားကြီးရဲ့ စကားတွေကို နှောင်ကြိုး နားမထောင်ဘဲ မနေရဲ။ နှောင်ကြိုးတို့မိသားစုမှာ မေမေ ရယ် ၊ ဖေဖေရယ် ၊ နှောင်ကြိုးရဲ့ တီလေး ရယ်၊ ဘွားဘွားကြီးရယ် လေးယောက်အတူတူ နေထိုင်ကြသည်။ မေမေနဲ့ ဖေဖေက လည်း အလုပ်ကိစ္စတွေနဲ့ အလုပ်များကာ အလုပ်ရှုပ်နေတတ်သည်မို့ အမြဲတမ်းလိုလို နှောင်ကြိုး ကိုအဖော်မပြုပေးနိုင်ခဲ့။ တီငယ်ကတော့ နှောင်ကြိုးထက် ရှစ်နှစ်ပဲကြီးသည့် မေမေ့ညီမငယ်လေးဖြစ်သည်။ တီငယ်ကလည်း သူ့ကျောင်းစာတွေနဲ့ပဲလုံးပန်းနေရတာမို့ နှောင်ကြိုး ကို ချစ်ရှာပေမယ့်သိပ်အဖော်မပြုပေးနို င်ရှာ။ ဘွားဘွားကြီး ။.
571 အမြဲတမ်း မျက်နှာထားတည်တည်နဲ့ မြန်မာဆန်ဆန် ချိတ်ထမီ ၊ ပိုးအကျီ ၤ၊ ဘီးဆံထုံးကြီးနှင့် စိန်နားကပ်ကြီးကြီးတွေ အမြဲလိုလို ပန်ဆင်ထားသည့် ဘွားဘွားကြီးကိုတော့ နှောင်ကြိုးကြောက်သည်။ အမြဲတမ်းခက်ထန်ထန်မျက်နှာထား နှင့် နန်းမျိုးနန်းနွယ်တိို့၏ ကိန်းကြီးခမ်းကြီး အရိပ်ငွေ့တို့ကိန်းဝပ်နေတတ်သည့် ဘွားဘွားကြီးက နှောင်ကြိုး တို့ မိသားစုရဲ့ သြဇာအကြီးမားဆုံး ပုဂ္ဂိုလ်။ သမက်ဖြစ်သည့် ဖေဖေသည်လည်း ဘွားဘွားကြီး၏ စကားဆိုလှျှင် တစ်ခွန်းဆို တစ်ခွန်းအလျှောက်မပယ်ရှားဝံ့ ။ နှောင်ကြိုးတို့ တစ်အိမ်သားလုံးဘွားဘွားကြီးရဲ့ အမိန့်ဆန်ဆန် စကားသံတို့ကို မလွန်ဆန်ရဲကြ။ မျိုးရိုးစဉ်ဆက်ချမ်းသာကြွယ်ဝလာသ ည့် သူဌေးသမီးဖြစ်သည့် ဘွားဘွားကြီးက နှောင်ကြိုး တို့မိသားစုတွင်သာမက ဆွေမျိုးအသိုင်းဝိုင်းတွင်ပါ သြဇာညောင်းလှသည်။ ညောင်! နှောင်ကြိုး ရဲ့ ခြေထောက်ကိုလာရောက်တိုးဝှေ့နေသည့် ရွှေဝါကိုကောက်ပွေ့ယူကာ ပြတင်းတံခါး နားမှခွါ၍ အိပ်ရာ ထက်သို့တက်လိုက်သည်။ ရွှေဝါလေးကသာလျှင် ဤအိမ်ကြီးတွင် နှောင်ကြိုးကို အဖော်ပြုပေးနိုင်သည့် တစ်ဦးတည်းသော သက်ရှိလေးဖြစ်လေသည်။ ဤအိမ်ကြီးတွင် အလုပ်သမားများစွာရှိသော် အလုပ်သမားများသည် အိမ်မကြီးတွင် နေထိုင်ခွင့်မရ။ အိမ်နောက်ဖေးက အလုပ်သမားတန်းလျားဆောင်တွင်သာ နေထိုင်ကြရသည်။ နောက်ပြီး အလုုပ်သမားများသည် ဘွားဘွားကြီး၏ အမိန့်အောက်တွင် နှောင်ကြိုးတို့လို အိမ်ရှင်တွေနှင့် ရင်းရင်းနှီးနှီး အရောတဝင်မနေရ။ တစ်ခါတုန်းက နှောင်ကြိုးကို ထိန်းကျောင်းပေးခဲ့သည့် အစ်မကြီးကိုလည်း နှောင်ကြိုးကို မမလေး လို့မခေါ်ဘဲ နှောင်ကြိုးလေးလို့ ခေါ်ခဲ့ဖူးတဲ့ အတွက် ဘွားဘွားကြီးက အလုပ်ဖြုတ်ပစ်ခဲ့သည်။ ထိုကိစ္စ နောက်ပိုင်းတွင် ဘယ်သူ့မှ နှောင်ကြိုး ကို အရောတဝင် မဆက်ဆံရဲကြ။ နောက်ပြီး နှောင်ကြိုးတို့အိမ်တွင် ဆူညံစွာ စကားများပြောဆို နေခွင့်မရှိ။ နှောင်ကြိုးသည်ပင် ကလေးပီပီ ဆူညံစွာ ဆော့ကစားခွင့်မရှိ။ အလုပ်သမားများ ဖြစ်စေ နှောင်ကြိုး တို့ပဲ ဖြစ်စေ အားလုံး တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ်သာ နေထိုင်ကြရသည်။ နေ့လည် ဆယ့်နှစ်နာရီ တွင် မြည်လာသည့် ကလင်ကလင် ခေါင်းလောင်းမြည် သံလေး အဆုံးတွင် နှောင်ကြိုး နောက်ကျမနေရဲ။ ရွှေဝါ့ကို လက်ထဲက ချပြီး ထမင်းစားခန်းသို့ပြေးရတော့သည်။ မနက် ခုနှစ်နာရီ ၊ နေ့လည် ဆယ့်နှစ်နာရီ ၊ ညနေ ခြောက်နာရီ တွင် မြည်သည့် ဒီအချက်ပေးသံအဆုံး တွင် နှောင်ကြိုးတို့အားလုံး ထမင်းစားခန်းတွင် ဘွားဘွားကြီးမရောက်ရှိခင် စုဝေး ရောက်ရှိနေရသည်။ စားချင် ချင် ၊ မစားချင်ချင် ၊ ဗိုက်ဆာ ဆာ ၊ မဆာဆာ ထမင်းစားခန်းသို့ ရောက်ရှိနေကြရပြီး စားသောက်ကြရသည်။ ညကိုးနာရီ ဘုရားရှိခိုးပြီး ဆယ်နာရီ နောက်ဆုံး အိပ်ရာဝင်ရသည်။ မနက် ငါးနာရီ အိပ်ရာထ ဘုရားရှိခိုး ။ မနက်ခုနှစ်နာရီ မနက်စာစား၊ အခုကျောင်းပိတ်ထားချိန်မို့ ရှစ်နာရီ တွင်ကျူရှင်သွားတက်ရသည်။ ကျောင်းဖွင့်လျှင်မနက်ကိုးနာရီ ကျောင်းသို့အရောက်သွားရသည်။ စသည် ဘွားဘွားကြီးချမှတ်ထားသည့် စည်းကမ်း များကို မလွဲမသွေ ၊ မလွဲ ချော်စေဘဲ နှောင်ကြိုး ကြိုးစားလိုက်နာရသည်။ တစ်ခါတစ်လေတော့လည်း နှောင်ကြိုး သည် တစ်ခြားရွယ်တူကလေးငယ်တွေလို ပျော်ပျော်ပါးပါး ဆော့ကစားနေချင်မိသည်။ တစ်ခြားကလေးတွေလို အမေ ၊ အဖေ ၊ ဘွားဘွား တွေကို ချွဲနွဲပြီး နေချင်မိပေမယ့် ။ ဘွားဘွားကြီး၏ မိန်းကလေးဆိုတာ အိနြေ္ဒရရ နေရတယ်။ မိန်းကလေးဆိုတာဘယ်လို မနေရ ။ မိန်းကလေးဆိုတာ အသံကျယ်ကျယ်နဲ့ မရယ်ရဘူး။ စကားမပြောရဘူး။ မိန်းကလေးဆိုတာ ပါးစပ်ကြီး ဟပြီး မသမ်းဝေရဘူး။ မိန်းကလေးဆိုတာ ။ စသဖြင့် မိန်းကလေးတစ်ယောက် နေထိုင်ရမည့် ကျင့်ဝတ်ထုံးတမ်းများစွာတို့တွင် သာ လိုက်နာ လျှက် ဘွားဘွားကြီးသဘောကျ သာ နေထိုင်ရသည်။ ဖတ်ရှုပေးတဲ့ စာဖတ်သူ တစ်ယောက်ချင်းစီကိုကျေးဇူး အထူးတင်ရှိပါတယ်။.
572 ကာရန္ညီ နွလုံးသားတစ္စုံ၏ခ်စ္ျခင္းသံစဥ္ လူတစ္ရပ္ခန္ရွိသည့္အုတ္နံရံ ျဖဴျဖဴ ၊ အုတ္နံရံထက္သုိ တြယ္တက္ကာေပါက္ေရာက္ေနသည့္ စိမ္းစိမ္းစိုစုိ စံပယ္ပင္ႏြယ္မ်ားနွင့္ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး စံပယ္ပြင့္ေလးမ်ားကလွပတင့္တယ္ စြာျဖင့္။ စံပယ္ပြင့္မ်ားနွင့္ ျခံစည္းရုိးခတ္ထားသေယာင္ျဖစ္ေနသ ည့္ ျခံ ဝန္းျကီးအလယ္တြင္ အျဖဴနွင့္ ပန္းေရာင္ ေဆးသုတ္လိမ္းထားသည့္ နွစ္ထပ္တုိက္ ျကီးတစ္ခုက ခန္ညားတင့္တယ္စြာ ရွိေနသည္။ ျခံဝန္းအတြင္းမွ နွစ္ထပ္တုိက္ျကီးဆီသုိ အသြားလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ရွိ ခင္းက်င္းထားသည့္ ေျကြျပားျဖဴျဖဴေတြကာ ျဖဴေဖြးကာ စင္ျကယ္ေတာက္ေျပာင္လ်က္။ ေျကြျပားခင္းလမ္းေလး၏ေဘးတစ္ဖက္တ စ္ခ်က္တြင္ နွင္းဆီပန္းပင္ မ်ား ၊ ပန္းပင္မ်ား ၊ မေလးရွားအင္ျကင္းပန္းပင္မ်ားကုိ စီရရီ လွပစြာ စုိက္ပ်ဳိးထားရွိျပီး ပန္းပြင့္မ်ားမွာ လွပတင့္တယ္စြာ ပြင့္လန္း လ်က္ရွိေနသည့္ျမင္ကြင္းေလးက ရႈစားေတြျမင္ရသူအေပါင္းတုိ၏အျမ င္အာရုံကုိ ျကည္နူး လန္းဆန္းေစေလ၏။ တရုတ္စကားပြင့္ပင္ျကီးအနားရွိ ခုံတန္းျဖဴျဖဴေလးတြင္ ေနွာင္ျကုိးထုိင္ရင္း ေရႊေသြး ကာတြန္းရုပ္ျပစာေစာင္ေလးကုိ စိတ္ဝင္တစားျဖင့္ ဖတ္ရႈေနလိုက္သည္။ ေနွာင္ျကုိးထုိင္ေနသည့္ ေနရာတစ္ဝိႈက္တြင္ တရုတ္စကားပြင့္ ျဖဴျဖဴမ်ားက ျပန္က်ဲကာ ေျကြက်လ်က္။ ေလအေဝွတြင္ သင္းပ်ံစြာ ပ်ံလြင့္လာေလ့ရွိသည့္ ပန္းရနံ ေမႊး ေမႊးေလးေတြက ဤျခံဝန္း အတြင္း ရွိေနွာင္ျကုိးအနွစ္သက္ဆုံးရဆုံးအရာ ။ ေနာက္ထပ္ ေနွာင္ျကုိးခ်စ္ျမတ္နုိးရသည့္ အရာေလးတစ္ခုလည္းရွိေသးသည္။ ေညာင္။! ကာတြန္းစာေစာင္ေလးကုိစိတ္ဝင္တစား ဖတ္ရႈေနသည့္ ေနွာင္ျကုိးေဘးနားတြင္ အေဖာ္ျပဳ ျပီး အပ်င္းတစ္ကာ အိပ္စက္ေနသည့္ ေနွာင္ျကုိးရဲ ခ်စ္စရာ့ကေလးေလး ေရႊဝါေလ။ ေရႊဝါက အိပ္စက္ေနရာမွ လူးလိမ့္ထလုိက္ျပီး အေျကာဆန္လုိက္ကာ ေနွာင္ျကုိးရဲ ေပါင္ေပၚသုိ ခုန္တက္လာသည္။ ဝကစ္ကစ္ ကုိယ္လုံးနွင့္ တစ္ကုိယ္လုံးေရႊလုံးေလး လုိ အေမႊးဝါဝါထိန္ထိန္ေလးေတြနွင့္ ေျကာင္ကေလး ေရႊဝါက ေနွာင္ျကုိးရဲ အသည္းေက်ာ္ေလး။ ေနွာင္ျကုိးေပါင္ေပၚသုိခုန္တက္လာသ ည့္ ေရႊဝါ့ ေခါင္းလုံးလုံးေလးကုိ သေဘာတက်ျဖင့္ ပြတ္သပ္ေပးရင္း ကာတြန္းစာေစာင္ေလးကုိျပန္လည္ ဖတ္ရႈေနလုိက္သည္။ ေရႊဝါ ေလးက ေနွာင္ျကုိး အလုိလုိက္ထားလုိ ေနွာင္ျကုိး ကုိဆုိ အရမ္းတြယ္တာျပီး တြယ္ကပ္တတ္သည္။ ေနွာင္ျကုိး ဘယ္ေနရာသြားသြား သူလုိက္ခ်င္သည္။ ေနွာင္ျကုိးအနားမွာ ပြတ္သီးပြတ္သပ္ေနရသည္ကို အလြန္သေဘာက်သည္။ အိပ္လွ်င္လည္း ေနွာင္ျကုိး နွင့္ တူတူ ဖက္အိပ္တတ္သည္။ ေနွာင္ျကုိးေက်ာင္းသြားတဲ့ အခ်ိန္သူ ကိုအိမ္မွာ ခ်န္ထားခဲ့ေတာ့ အလုိမက်စြာ တေညာင္ေညာင္ေအာ္ဟစ္ျပီး က်န္ေနခဲ့တတ္သည္။ ေနွာင္ျကုိး ေက်ာင္းမွ ျပန္လာလွ်င္ လည္း အေျပးေလးလာျကုိတတ္ေသးတဲ့ကေလးေလး။ သူငယ္ခ်င္းအေပါင္းသင္း သိပ္မ်ားမ်ားမရွိသည့္ ေနွာင္ျကုိးအတြက္သူေလးက ေနွာင္ျကုိး ရဲ အေဖာ္မြန္ေလး။ ေဟ့ ေဟး ရႊတ္ရႊတ္။ ေရႊဝါ့ကုိပြတ္သပ္ေပးရင္းကာတြန္းစာေ စာင္ေလးကုိစိတ္ဝင္တစား ဖတ္ရႈေနသည့္ ေနွာင္ျကုိး ရုတ္တရပ္ျကားလုိက္ရသည့္ တေဟ့ေဟ့နွင့္ တရႊတ္ရႊတ္ အသံေလးေျကာင့္ ေခါင္းေထာင္လုိက္ကာ ေဘးဘီကုိေဝ့ဝဲျကည့္လုိက္သည္။ ေဟ့ ေဟ့ ဒီမွာ ဒီမွာ။ ေနွာင္ျကုိးတုိျခံနွင့္ကပ္လ်က္တစ္ဖ က္ျခံရွိ ျခံစည္းရုိးေပၚသုိေမးတင္ထားသည့္ ေခါင္းေသးေသးေလးတစ္ခု။ ေနွာင္ျကိုးလွည့္ျကည့္လုိက္ေတာ့ ေနွာင္ျကုိးကုိျပဳံးျပလာသည္။ ေဟ့ ငါ့ေဘာလုံးေလး နင္တုိ ျခံထဲက်သြားလုိ ေကာက္ေပးပါ။ ။ ေနွာင္ျကုိးတုိနွင့္ ရြယ္တူ ဆယ့္တစ္နွစ္ ၊ ဆယ့္ နွစ္နွစ္ ၊ ေလာက္သာရွိမည့္ျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာနွင့္ေကာင္ေ လးတစ္ေယာက္။ ျခံစည္းရုိးေပၚသုိ ကုိယ္တစ္ဝက္ေလာက္ခ်ိတ္တြယ္တက္ လ်က္ ေနွာင္ျကုိးတုိ ျခံထဲသုိ က်ေရာက္ေနသည့္ သူေဘာလုံးေလးကုိ လက္ညိဳးညႊန္ျပကာဆုိလာသည္။ ေနွာင္ျကုိး စာေစာင္ထုိင္ဖတ္ေနရာမွ ထသြားလုိက္ျပီး ထုိေဘာလုံးေလးကုိ ေကာက္ယူလုိက္ကာ ျခံစည္းရုိးေပၚသုိ ခ်ိတ္တြယ္တက္ေနသည့္ ေကာင္ေလးကုိ လွမ္းေပးလုိက္သည္။ .
573 မ်က္လုံးတစ္ဖက္ မွိတ္ျပလ်က္ ဆုိလာသည့္ ထုိေကာင္ေလးေျကာင့္ ေနွာင္ျကုိးရဲ ပါးမုိမိုေလးေတြသည္ ရွက္ေသြးရဲရဲေလးမ်ား ျဖင့္ ပန္းေသြးေရာင္သန္းသြားေတာ့သည္။ ဆံပင္နီညိဳေရာင္ကေလးနွင့္။ မ်က္လုံးကလည္း နီေျကာင္ေျကာင္ေလးျဖစ္ျပီးေတာ့ ျဖဴစြတ္ေနသည့္ အသားေရပုိင္ရွင္ထုိေကာင္ေလးက ျမန္မာလူမ်ဳိးေတာ့ မဟုတ္ဘူးထင္သည္။ ေကာင္ေလးက ေဘာလုံးေလးကုိလွမ္းယူျပီး ေနွာင္ျကုိးကုိ ျကည့္ကာ နင့္နာမည္ဘယ္လုိေခၚလဲ။ ေနွာင္ျကုိးသြယ္။ ငါငါ သြားေတာ့မယ္။ ေနွာင္ျကုိး နာမည္ကုိ အလ်င္ျမန္ေျပာျပီး ထုိေနရာမွ လွည့္ထြက္ေျပးကာ အိမ္အတြင္းသုိဝင္ေရာက္လာခဲ့သည္ ။ အိမ္ထဲေရာက္မွ ျပတင္းေပါက္တံခါး ေနာက္ကြယ္မွ အသာေခ်ာင္းျကည့္လုိက္ေတာ့ ေနွာင္ျကိုး ေျပးဝင္လာခဲ့သည့္ အိမ္တံခါးမျကီးဆီသုိ ေမ်ွာ္ျကည့္ေနသည့္ ထုိေကာင္ေလးကုိ ေတြလုိက္ရသည္။ မ်က္ဝန္းနီေျကာင္ေျကာင္ေလး ၊ နွာေခါင္းလုံးလုံး ဆံပင္ နီညိဳေရာင္တုိတုိေလးေတြျဖင့္ နည္းနည္းေတာ့အသံဝဲတဲတဲ ေလးျဖစ္ေနေပမယ့္ ျမန္မာစကားလည္း ေျပာတတ္သည့္ နုိင္ငံျခားသားေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က ေနွာင္ျကုိးရဲ အိမ္နီးခ်င္းတဲ့ေလ။ သူက သေဘာေကာင္းမယ့္ပုံေလးပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ေနွာင္ျကိုးကုိ ေယာက်္ားေလးေတြနဲ နီးနီးကပ္ကပ္မေနရ၊ စကားမေျပာရ ဆုိသည့္ ဘြားဘြားျကီးရဲ စကားေတြကုိ ေနွာင္ျကိုး နားမေထာင္ဘဲ မေနရဲ။ ေနွာင္ျကုိးတုိမိသားစုမွာ ေမေမ ရယ္ ၊ ေဖေဖရယ္ ၊ ေနွာင္ျကုိးရဲ တီေလး ရယ္၊ ဘြားဘြားျကိီးရယ္ ေလးေယာက္အတူတူ ေနထုိင္ျကသည္။ ေမေမနဲ ေဖေဖက လည္း အလုပ္ကိစၥေတြနဲ အလုပ္မ်ားကာ အလုပ္ရႈပ္ေနတတ္သည္မုိ အျမဲတမ္းလုိလုိ ေနွာင္ျကုိး ကုိအေဖာ္မျပဳေပးနုိင္ခဲ့။ တီငယ္ကေတာ့ ေနွာင္ျကုိးထက္ ရွစ္ႏွစ္ပဲျကီးသည့္ ေမေမ့ညီမငယ္ေလးျဖစ္သည္။ တီငယ္ကလည္း သူေက်ာင္းစာေတြနဲပဲလုံးပန္းေနရတာမုိ ေနွာင္ျကုိး ကုိ ခ်စ္ရွာေပမယ့္သိပ္အေဖာ္မျပဳေပးနုိ င္ရွာ။ ဘြားဘြားျကီး ။ အျမဲတမ္း မ်က္နွာထားတည္တည္နဲ ျမန္မာဆန္ဆန္ ခ်ိတ္ထမီ ၊ ပုိးအက်ီ ၤ၊ ဘီးဆံထုံးျကီးနွင့္ စိန္နားကပ္ျကီးျကီးေတြ အျမဲလုိလုိ ပန္္ဆင္ထားသည့္ ဘြားဘြားျကီးကုိေတာ့ ေနွာင္ျကုိးေျကာက္သည္။ အျမဲတမ္းခက္ထန္ထန္မ်က္နွာထား နွင့္ နန္းမ်ဳိးနန္းႏြယ္တုိိ၏ ကိန္းျကီးခမ္းျကီး အရိပ္ေငြတုိကိန္းဝပ္ေနတတ္သည့္ ဘြားဘြားျကီးက ေနွာင္ျကုိး တုိ မိသားစုရဲ ျသဇာအျကီးမားဆုံး ပုဂၢိဳလ္။ သမက္ျဖစ္သည့္ ေဖေဖသည္လည္း ဘြားဘြားျကီး၏ စကားဆုိလွွ်င္ တစ္ခြန္းဆုိ တစ္ခြန္းအေလွ်ာက္မပယ္ရွားဝံ့ ။ ေနွာင္ျကုိးတုိ တစ္အိမ္သားလုံးဘြားဘြားျကီးရဲ အမိန္ဆန္ဆန္ စကားသံတုိကုိ မလြန္ဆန္ရဲဲျက။ မ်ဳိးရုိးစဥ္ဆက္ခ်မ္းသာျကြယ္ဝလာသ ည့္ သူေဌးသမီးျဖစ္သည့္ ဘြားဘြားျကီးက ေနွာင္ျကုိး တုိမိသားစုတြင္သာမက ေဆြမ်ဳိးအသိုင္းဝုိင္းတြင္ပါ ျသဇာေညာင္းလွသည္။ ေညာင္! ေနွာင္ျကုိး ရဲ ေျခေထာက္ကုိလာေရာက္တုိးေဝွေနသည့္ ေရႊဝါကုိေကာက္ေပြယူကာ ျပတင္းတံခါး နားမွခြါ၍ အိပ္ရာ ထက္သုိတက္လုိက္သည္။ ေရႊဝါေလးကသာလ်ွင္ ဤအိမ္ျကီးတြင္ ေနွာင္ျကုိးကုိ အေဖာ္ျပဳေပးနုိင္သည့္ တစ္ဦးတည္းေသာ သက္ရွိေလးျဖစ္ေလသည္။ ဤအိမ္ျကီးတြင္ အလုပ္သမားမ်ားစြာရွိေသာ္ အလုပ္သမားမ်ားသည္ အိမ္မျကီးတြင္ ေနထုိင္ခြင့္မရ။ အိမ္ေနာက္ေဖးက အလုပ္သမားတန္းလ်ားေဆာင္တြင္သာ ေနထုိင္ျကရသည္။ ေနာက္ျပီး အလုုပ္သမားမ်ားသည္ ဘြားဘြားျကီး၏ အမိန္ေအာက္တြင္ ေနွာင္ျကိုးတုိလုိ အိမ္ရွင္ေတြနွင့္ ရင္းရင္းနွီးနွီး အေရာတဝင္မေနရ။ တစ္ခါတုန္းက ေနွာင္ျကုိးကုိ ထိန္းေက်ာင္းေပးခ့ဲသည့္ အစ္မျကီးကိုလည္း ေနွာင္ျကိုးကုိ မမေလး လုိမေခၚဘဲ ေနွာင္ျကုိးေလးလုိ ေခၚခဲ့ဖူးတဲ့ အတြက္ ဘြားဘြားျကီးက အလုပ္ျဖဳတ္ပစ္ခဲ့သည္။ ထုိကိစၥ ေနာက္ပုိင္းတြင္ ဘယ္သူမွ ေနွာင္ျကုိး ကုိ အေရာတဝင္ မဆက္ဆံရဲျက။ ေနာက္ျပီး ေနွာင္ျကုိးတုိအိမ္တြင္ ဆူညံစြာ စကားမ်ားေျပာဆုိ ေနခြင့္မရွိ။ ေနွာင္ျကုိးသည္ပင္ ကေလးပီပီ ဆူညံစြာ ေဆာ့ကစားခြင့္မရွိ။ အလုပ္သမားမ်ား ျဖစ္ေစ ေနွာင္ျကုိး တုိပဲ ျဖစ္ေစ အားလုံး တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္သာ ေနထုိင္ျကရသည္။ ေနလည္ ဆယ့္နွစ္နာရီ တြင္ ျမည္လာသည့္ ကလင္ကလင္ ေခါင္းေလာင္းျမည္ သံေလး အဆုံးတြင္ ေနွာင္ျကုိး ေနာက္က်မေနရဲ။.
574 ေရႊဝါ့ကုိ လက္ထဲက ခ်ျပီး ထမင္းစားခန္းသုိေျပးရေတာ့သည္။ မနက္ ခုနွစ္နာရီ ၊ ေနလည္ ဆယ့္နွစ္နာရီ ၊ ညေန ေျခာက္နာရီ တြင္ ျမည္သည့္ ဒီအခ်က္ေပးသံအဆုံး တြင္ ေနွာင္ျကုိးတုိအားလုံး ထမင္းစားခန္းတြင္ ဘြားဘြားျကီးမေရာက္ရွိခင္ စုေဝး ေရာက္ရွိေနရသည္။ စားခ်င္ ခ်င္ ၊ မစားခ်င္ခ်င္ ၊ ဗုိက္ဆာ ဆာ ၊ မဆာဆာ ထမင္းစားခန္းသုိ ေရာက္ရွိေနျကရျပီး စားေသာက္ျကရသည္။ ညကုိးနာရီ ဘုရားရွိခုိးျပီး ဆယ္နာရီ ေနာက္ဆုံး အိပ္ရာဝင္ရသည္။ မနက္ ငါးနာရီ အိပ္ရာထ ဘုရားရွိခုိး ။ မနက္ခုနွစ္နာရီ မနက္စာစား၊ အခုေက်ာင္းပိတ္ထားခ်ိန္မို ရွစ္နာရီ တြင္က်ဴရွင္သြားတက္ရသည္။ ေက်ာင္းဖြင့္လွ်င္မနက္ကုိးနာရီ ေက်ာင္းသုိအေရာက္သြားရသည္။ စသည္ ဘြားဘြားျကီးခ်မွတ္ထားသည့္ စည္းကမ္း မ်ားကုိ မလြဲမေသြ ၊ မလြဲ ေခ်ာ္ေစဘဲ ေနွာင္ျကိုး ျကုိးစားလုိက္နာရသည္။ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း ေနွာင္ျကိုး သည္ တစ္ျခားရြယ္တူကေလးငယ္ေတြလုိ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေဆာ့ကစားေနခ်င္မိသည္။ တစ္ျခားကေလးေတြလို အေမ ၊ အေဖ ၊ ဘြားဘြား ေတြကုိ ခြ်ဲႏြဲျပီး ေနခ်င္မိေပမယ့္ ။ ဘြားဘြားျကီး၏ မိန္းကေလးဆုိတာ အိေျႏၵရရ ေနရတယ္။ မိန္းကေလးဆုိတာဘယ္လုိ မေနရ ။ မိန္းကေလးဆုိတာ အသံက်ယ္က်ယ္နဲ မရယ္ရဘူး။ စကားမေျပာရဘူး။ မိန္းကေလးဆုိတာ ပါးစပ္ျကီး ဟျပီး မသမ္းေဝရဘူး။ မိ္န္းကေလးဆုိတာ ။ စသျဖင့္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ေနထုိင္ရမည့္ က်င့္ဝတ္ထုံးတမ္းမ်ားစြာတုိတြင္ သာ လုိက္နာ လွ်က္ ဘြားဘြားျကီးသေဘာက် သာ ေနထုိင္ရသည္။ ဖတ္ရႈေပးတဲ့ စာဖတ္သူ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီကုိေက်းဇူး အထူးတင္ရွိပါတယ္။ ကာရံညီ နှလုံးသားတစ်စုံရဲ့ ချစ်ခြင်းသံဇဉ် & ကာရန်ညီ နှလုံးသားတစ်စုံ၏ချစ်ခြင်းသံစဉ် မိုးဦးကျကာလ ။ သုံးလတာ ခွဲခွါခဲ့ရသည့် ကျောင်းတော်ကြီး၏အရိပ်အောက်သို့ ပြန်လည်ခိုလှုံရသည့် ချိန်ခါ။ ရွက်ဟောင်းတို့ကြွေ ရွက်သစ်တို့ဝေကာ စိမ်းလန်းစိုပြေနေသည့် သစ်ပင်စိမ်းစိမ်းလေးတွေ။ ကျောင်းစိမ်း ၊ ကျောင်းဖြူ ဆင်တူညီ ဝတ်စုံ ကိုယ်စီ ဖြင့် တက်ကြွ ရွှင်လန်းစွာ လျှောက်လှမ်းရောက်ရှိလာကြသည့် ကျောင်းသား ၊ ကျောင်းသူလေးတွေ။ ပထမဆုံး ကျောင်းတက်ရသည့် ဒီအချိန်ခါတွေကိုတော့ နှောင်ကြိုးတစ်ကယ်ကိုပျော်ရွှင်ရသည် ။ အိမ်မှာ နေထိုင်ရသည့် စည်းကမ်းကျင့်ဝတ်များကြားက ပျင်းရိခြောက်သွေ့ဖွယ် ဘဝကြီးမှ ခနတာလွတ်မြောက်ခွင့်ရကာ သူငယ်ချင်းများနှင့် ပြန်လည်ဆုံဆည်းရင်း ပျော်ရွှင်ရသည့် ချိန်ခါလေး။ ကျောင်းတက်ရန်အတွက် လွယ်အတ်လေးလွယ် ၊ ထမင်းဘူးလေးကိုသေချာ ထည့်ယူပြီး ကားပေါ်သို့တက်လိုက်သည်နှင့် နှောင်ကြိုးတို့အိမ်က ဒါရိုင်ဘာ ဦးမောင်က ကားမောင်းကာနှောင်ကြိုးကိုကျောင်းသို့လိုက်ပို့ တော့သည်။ အတန်းအသစ်မှာ သူငယ်ချင်း အသစ် ၊ လွယ်အိတ်အသစ် ၊ ကျောင်းစာအုပ်အသစ်တို့နှင့်အတူ ကွန်ပါဘူး အသစ် ၊ ဘောပင်အသစ် ၊ အရာအားလုံးက အသစ်ဆန်းချည်းသာ။ နှောင်ကြိုးက ဒီနှစ်ငါးတန်း အလယ်တန်းစတက်ရသည့်နှစ်ဖြ စ်သည်။ နှောင်ကြိုး အရင် လေးတန်း အထိ တက်ခဲ့သည့် မူလတန်း ကျောင်းလေးနှင့်မတူတော့။ အရာအားလုံးသည်ကွဲပြားသည်။ ကျောင်းပေါက်ဝ တွင် ကြိုဆိုနေသည် က ပညာရွှေအိုးလူမခိုး ဆိုသည့် ခေါင်းစည်းစာတန်းကြီး။ ကျောင်းဝင်းအတွင်းမှ နှောင်ကြိုးလို ကျောင်းစိမ်း ကျောင်းဖြူလေး ဝတ်ဆင်ကာ လှုပ်ရှားသွားလာနေကြသည့် ကျောင်းသား ၊ ကျောင်းသူလေးများ။ နှောင်ကြိုး ကားပေါ်မှ ဆင်းကာ ထမင်းဘူးလေးကိုယူရင်း ငါးတန်း အခန်းတွေ ရှိရာဘက်သို့ လျှောက်လှမ်းလာခဲ့သည်။ မေးမြန်းရင်းလျှောက်လှမ်းရင်းနဲ့မှ ရှေ့ခပ်လှမ်းလှမ်းရှိ နံရံများကို အစိမ်းနုရောင် ဆေးများ သုတ်လိမ်းထားသည့် ငါးတန်း ဆိုသည့် ဆိုင်းဘုတ်လေးချိတ်ဆွဲထားသည့် အခန်းလေးကို တွေ့ပြီဖြစ်သည်။.
575 အခန်းထဲဝင်လိုက်တော့ အတန်းတွေအကုန်လုံးက လူပြည့်နေခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ ဒုတိယ အတန်းရဲ့ တတိယ ခုံ လေးကတော့ လွတ်နေခဲ့တာမို့ နှောင်ကြိုး ထိုနေရာသို့ လျှောက်သွားလိုက်ကာ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ ! ’ ကိုကို မာမီ့ကို ပြောရင်းကားပေါ်သို့ ပြေးတက်လိုက်သည်။ ကိုကိုဝင်ထိုင်လိုက်ပြီးသည်နှင့် သိပ်မကြာ။ မာမီ ပါ တက်လိုက်ပြီး ကိုကိုရဲ့ကျောင်းဆီသို့။ ဒီကနေ့ က ကိုကို အတွက် မြန်မာပြည်မှာ ပထမဆုံး ကျောင်းတက်ရသည့် နေ့။ အမေရိကမှာ မနေဖြစ်တော့ဘဲ မြန်မာပြည်သို့ မာမီနှင့်အတူ လိုက်ပါလာခဲ့သည့် ကိုကို။ ဒယ်ဒီ့ကိုတော့ အားနာမိသည်။ ဒယ်ဒီနှင့်မာမီကွာရှင်းတော့ တစ်ယောက်တည်း အထီးကျန်နေမည့်မာမီနှင့်လိုက်နေ ဖို့သာ ကိုကို ရွေးချယ်ခဲ့သည်။ ဒယ်ဒ့ီ မှာတော့ သူ့ချစ်သူ ကောင်မလေး အသစ်နှင့် အတူ နေထိုင်နေပြီဖြစ်သော်လည်း မာမီကတော့ တစ်ဦးတည်းမို့ တစ်ယောက်တည်း အထီးကျန်နေမည့် မာမီ့ကိုငဲ့ကွက်ကာ မာမီနှင့်သာ အတူနေထိုင်ရန် ကိုကိုရွေးချယ်ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။ မြန်မာလူမျိုးဖြစ်သည့် မာမီက ဒယ်ဒီနှင့်ကွာရှင်းပြီးချိန်တွင် သူမ မိဘများ ခေါင်းချရာ မြန်မာပြည်သို့ သာ ပြန်လာခဲ့ပြီး နှင့်ပတ်သတ်သည့် အသေးစားကုမ္ပဏီတစ်ခုကိုဖွင့်လှ စ်ကာ ဦးဆောင်လုပ်ကိုင်ခဲ့သည်။ ယခုမှ စတင်သည့် လုပ်ငန်းဖြစ်သည့် အလျှောက် မာမီ့မှာ မအားလပ်နိုင်။ စီစဉ် ဆောင်ရွက်စရာကိစ္စရပ်များ များပြားလွန်းလှသည်။ ဒီနေ့ကတော့ ကိုကို့ကို ကျောင်းအပ်ပြီး ပြီမို့လို့ ပထမဆုံး ကျောင်းတက်ရမည့်နေ့ဖြစ်သည်။ နေရာ အသစ် ၊ ကျောင်းအသစ် ၊ ပတ်ဝန်းကျင် အသစ်တစ်ခုမှာ စတင် နေထိုင်ရသည့် ကိုကို့ အတွက် ဘာသာ စကားနဲ့ပတ်သတ်ပြီး နည်းနည်းတော့ အဆင်မပြေဖြစ်သည်များရှိခဲ့သော်လ ည်း ဒီမှာ နေရတာ ကိုကိုသိပ်တော့ မဆိုး လောက်ဘူး ဟု ကိုကို မျှော်လင့် မိပါသည်။ ကျောင်းရောက်တော့ ကားပေါ်မှ မဆင်းခင် မာမီ့ပါးနှစ်ဖက်ကို အာဘွားပေးကာ အလျင်မြန် ဆင်းပြေးလာခဲ့သည်။ ကိုကို တစ်ယောက်တည်း သွားလို့ အဆင်ပြေပါ့မလား သမီးလေး။ မာမီ လိုက်ပို့ပေးရအုံးမလား။ မလိုဘူး မာမီ။ သွားပြီ။ ပထမဆုံး ကျောင်းတက်ရသည့် နေ့လေးမှာ တော့ ကျောင်း နောက်မကျချင်။ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် ရှာဖွေရင်း ငါးတန်း အခန်းလေးကို တွေ့ရှိခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ အတန်းထဲသို့ တစ်ချက် ဝေ့ဝဲကြည့်မိစဉ် ခုံတန်းများ အားလုံးပြည့်နေခဲ့ပြီ။ အားလုံး နဲ့ မတူ နည်းနည်း ကွဲပြားသည့် အသားရည် ၊ရုပ်ရည် သွင်ပြင် တို့ကြောင့် တစ်ချို့ ကျောင်းသူလေး များက ကိုကို့ဘက် သို့ ကွက်ကြည့် ၊ ကွက်ကြည့် ကြည့်လျက် တီးတိုး စကားတို့ ဆိုနေကြသည်။ ဒါကလည်း မြန်မာနိုင်ငံ ကိုရောက်ကတည်းက ကိုကို ကြုံတွေ့ရသည့် ပြသနာဖြစ်သည်။ ဒယ်ဒီ့ ဆီက ရရှိသည့် အသားရောင် ဖြူဖြူ ဆံပင်နီညိုရောင်လေးတွေ နှင့် နီကြောင်ကြောင်မျက်ဝန်းအရောင်များကြော င့် အမြဲတမ်း ကိုကို့ ကို တွေ့လျှင် လူတော်တော်များများက လှည့်ကြည့် လှည့်ကြည့်နှင့် တီးတိုး စကားတို့ ဆိုနေတတ်ကြသည်။ ကိုကို့ကို လုံးဝ စိတ်မဝင်စားဘဲ သူ့ဘာသာတစ်ယောက်တည်း လွယ်အိတ်ထဲ ခေါင်းငုံ့လျက် ဘာကိုရှာနေမှန်းမသိ ရှာဖွေေနေသည့် ကျောင်းသူလေးတစ်ယောက်။ နှစ်ယောက်တွဲခုံတန်းလေးတွင်လည်း သူတစ်ယောက်တည်း။ ကိုကို ထိုနေရာသို့ သွားလိုက်ပြီး ဝင်မထိုင်မီ အရင်ရောက်နှင့်နေသူကို ခွင့်တောင်းလိုက်သည်။ ငါ ဒီမှာ ထိုင်လို့ရမလား။ ကိုကို့ စကားတို့ကြောင့် မော့ကြည့်လာသည့် မျက်ဝန်းညိုညို ဝိုင်းဝိုင်းတို့သည် ကျောင်းစိမ်း ထမီ စကပ်နှင့် ကိုကို့ကိုတွေ့သည့်အခိုက်တွင် အံ့အားသင့်သွားဟန် ဝိုင်းစက်သွားလေသည်။ ကိုကို့ ကို မှတ်မိနေဟန် အရိပ်တစ်ချို့တို့ဖြတ်ပြေးသွားသည့် ပြူးကြောင်ကြောင် ဝိုင်းစက်စက် အကြည့်တို့ဖြင့် ကောင်မလေးသည် ကိုကို့ကို ခေါင်းအစ ခြေအဆုံး ပြန်ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် အထစ်ထစ် အငေ့ါငေါ့ ဖြင့် တအံ့တသြမေးလာခဲ့သည်။ နင် နင်က မိန်းကလေးလား။ ဒီကောင်မလေး ။ ကိုကိုတို့ ခြံဘေးအိမ်ကတစ်ယောက်။ ဟိုတစ်နေ့က ကိုကို့ဘောလုံး သူတို့ခြံထဲပြုတ်ကျသွားတုန်းက ကောက်ယူပေးခဲ့သည့် တစ်ယောက်။.
576 ဟိုတစ်နေ့တုန်းက တွေ့တုန်းက ပန်းရောင်ဂါဝန်ရှည်လေးနဲ့ နက်မှောင် ရှည်လျားလှသည့် ကျောလယ်ခန့်ရှိ ဆံနွယ်ရှည်တွေကို ဒီအတိုင်းကျောပေါ်မှာ ဖြန့်ချထားခဲ့တာ။ အခုတော့ ကျောင်းမှာမို့လို့ ကိုကို့လိုပဲ ကျောင်း ဖြစ်သည့် အစိမ်းရောင်ထမီနှင့် အဖြူရောင် အကျီ ၤနှင့် ဖြစ်သည့်အပြင် ဆံပင်ရှည်တွေကို ကျစ်ဆံမြီးကျစ်ထားလေသည်။ နောက်ပြီး ခေါင်းငုံ့နေခဲ့တာမို့ ကိုကိုရုတ်တရပ် မမှတ်မိခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ နှောင်ကြိုးသွယ်ဆိုသည့် ဒီကောင်မလေးက ဆံပင်တိုတို ၊ ဘောင်းဘီ တို ၊ တီရှပ်ပွပွ နှင့် ဘောလုံးဆော့ ကစားနေသည့် ကိုကို့ ကို ယောကျ်ားလေးလို့ ထင်မှတ်ခဲ့ပုံပင်။ အခုလို ကျောင်းမှာ ထဘီစကပ် နှင့် တွေ့လိုက်ရတော့ အံ့အားသင့်သွားဟန်တို့က မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းတို့တွင်ဖုံးဖိမရ စွာ ထင်ဟပ်နေခဲ့သည်။ ကိုကို ကောင်မလေးကို ကြည့်ရင်း ရယ်မောမိသွားကာ ခေါင်းငြိမ့်ပြရင်းဖြေပေးလိုက်သည်။ ။ ကောင်မလေးက ဗြုန်းဆို ထရပ်လိုက်ပြီး ခုံတန်းအပြင်သို့ထွက်လာပြီး ကိုကို့ ကိုလှည့်ပတ်ကြည့်လိုက် ၊ ကိုကို့ မျက်နှာကို ကိုင်ကြည့်လိုက်ဖြင့် အတန်ကြာ ကြည့်လိုက်ပြီးမှ တအံ့တသြဖြင့် ရေရွတ် ရင်း ရယ်မောလေသည်။ ဝါး တကယ် မိန်းကလေးပဲ။ အဟီး ငါ ငါက နင့်ကို မိန်းကလေးလို့ လုံးဝ မထင်ခဲ့တာ။ ငါထင်တာ နင်က ကောင်လေး လို့လေ ဟီးဟီး။ လာလာ ရပါတယ် ဟ။ လာထိုင်လာ ။ ဒီခုံမှာ ငါတစ်ယောက်တည်းဖြစ်နေခဲ့တာ။ နင်ပါ အတူတူ လာထိုင်တော့ အဖော်ရတာပေါ့။ ဒါနဲ့ နင့်နာမည် ဘယ်လိုခေါ်လဲ။ ငါ့နာမည်က နှောင်ကြိုးသွယ်လေ ။ ကိုကို့လက်ကိုဆွဲကာ ခေါ်ယူရင်း သူ့ဘေးနားတွင်နေရာပေးလာခဲ့သည်။ ငါ့နာမည် ခြူးနှင်းကိုကို ။ နင်ငါ့ကို ကိုကိုလို့ခေါ်လို့ရတယ်။ အမ် ဘာလို့လဲ ။ ကိုကို ဆို ယောကျ်ားလေးနဲ့ တူသွားမှာပေါ့။ နင်မခေါ်ချင်လည်းထားလိုက်ပါ။ ငါ့ကို တစ်ခြားလူတွေ အားလုံးက ခြူး တို့ နှင်းတို့ ခေါ်ကြတယ်။ ငါ့ကို အဲ့လို ခေါ်တာ ငါသိပ်မကြိုက်ဘူး။ ပျော့ညံ့သလိုကြီးခံစားရတယ်။ ဒါကြောင့် ငါ့ကို ကိုကိုလို့ ခေါ်ပေးကြရင်ကောင်းမှာပဲလို့တွေးမိလို့ ပြောလိုက်တာ။ ဒါပေမယ့် နင်အဆင်ပြေသလိုပဲ ခေါ်ပါ။ အော် အဲ့လိုလား။ ရပါတယ်။ ဘာခက်တာမှတ်လို့ ငါခေါ်ပေးမယ် ကိုကို ဟုတ်ပြီလား။ ကိုကို ဒါဆို ဒီနေ့ကစပြီး ငါတို့တွေ သူငယ်ချင်းဖြစ်သွားကြပြီနော် ။ နေ့လည်စာ ထမင်းစားနားချိန်ရောက်တော့ ကျောင်းသားတိုင်းလိုလိုက ကိုယ်စီယူဆောင်လာသည့် ထမင်းဘူးကိုဖွင့်ကာ စားသောက်ကြတော့သည်။ တစ်ချို့ကလည်း ကျောင်းမုန့်ဈေးတန်းတွင် ရောင်းချသည့် မုန့်များကို ဝယ်ယူစားသောက်ကြသည်ကိုတွေ့ရသည် ။ ကျောင်းဈေးတန်းက မုန့်တွေက မသန့်ရှင်းလို့ မစားရဘူးလို့ မာမီက မှာကြားလိုက်တာမို့ ကိုကိုမစားဖြစ်။ မာမီထည့်ပေးလိုက်သည့် နေ့လည်စာ ဆန်းဒဝစ်လေးကိုသာ ထုတ်စားဖြစ်သည်။ နင် ထမင်းမစားဘူးလား။ ကိုကို့ဘေးနားမှ နှောင်ကြိုးက သူ့ထမင်းဘူးလေးကိုဖွင့်ရင်း မေးမြန်းလာသည်။ ထမင်း ။ သြော် မြန်မာ နိုင်ငံကလူတွေ စားကြတဲ့ အစားစာလား။ ငါသိပ်မစားတတ်လို့ မစားဖြစ်ဘူး။ မာမီကလည်း တစ်ခါ မှ ချက်ကျွေးခဲ့ဖူးခြင်းမရှိခဲ့တဲ့ အတွက် အမေရိကားမှာသာကြီးပြင်းလာခဲ့ရသည့် ကိုကို့အတွက် ထိုအစားစာကြီးက အသစ်ဆန်းလိုပင်ဖြစ်နေခဲ့သည် ။ ထမင်းစားချိန်မှာ ထမင်းမစားဘဲ တစ်ခြားဟာတွေ လျှောက်စားနေလို့ ဘယ်ဖြစ်မလဲ ဟ။ င့ါမေမေက ပြောတယ် ။ ကလေးဆိုတာ ထမင်းစားရတယ်တဲ့။ ထမင်းမစားဘဲ မုန့်တွေ လျှောက်စားနေလို့ရှိရင် ဉာဏ်တုံးသွားလိမ့်မယ်တဲ့။ ရော့ ငါ့မှာ ထမင်းတွေ အများကြီးပါလာတယ်။ နင်ပါအတူတူ စားကြည့်။ ကိုကို့လက်ထဲကို ဇွန်းတစ်လက် ထည့်ပေးလာသည့် နှောင်ကြိုးကြောင့် ထမင်းဆိုသည့် ဖြူဖြူ ကြီးကို ဇွန်းလေးဖြင့်ခပ်ယူကာစားသောက်ကြည့် လိုက်သည်။ စေးကပ်ကပ်လေးဖြင့် ဘာမှ အရသာမရှိ။ နှောင်ကြိုးက ကိုကို့ကြည့်လျက် ရယ်မောလိုက်ကာ ဟား ဟား အဲ့လို စားရတာ မဟုတ်ဘူး။ အဲ့လို စားလို့ ဘာမှ အရသာ ရှိမှာ မဟုတ်ဘူးဟ။.
577 ဒီမှာ ဟင်းတွေ ဒါတွေနဲ့ ရောစားရတာ။ ဒါမှ စားကောင်းတာ။ ရော့ ဒါလေး စားကြည့် ဒါက ပုဇွန်ချဉ်စပ်ဟင်း ၊ ဒါက အမဲသားနှပ် ၊ ဒါက ခရမ်းသီးနှပ် ၊ ဒါက မုန်ညင်းရွက် ဟင်းချို။ ဒါတွေနဲ့အတူတူ ရောပြီး စားကြည့်။ ထိုအခါမှ သာ နှောင်ကြိုးပြောသလို ခပ်ယူကာရောစပ်ပြီး စားကြည့်လိုက်တော့ အရသာက တစ်မျိုးလေး ။ စားလို့ကောင်းနေသည်။ စားကောင်းတယ်မလား။ အင်း။ ရော့ နင်လည်းငါ့ ဆန်းဒဝစ်ချ် ကိုစားကြည့်။ ကိုကို့အတွက်ကျောင်းအသစ်မှာ ပထမဆုံးရသည့် သူငယ်ချင်းအသစ်။ မဟုတ်ဘူး မြန်မာပြည်မှာ ပထမဆုံး ခင်မင်ခွင့်ရခဲ့သည့် သူငယ်ချင်း။ နှောင်ကြိုးက တကယ့်ကို ခင်မင်တတ်ပြီး ဖော်ရွေတဲ့ သူငယ်ချင်းကောင်းတစ်ယောက်။ နှောင်ကြိုးသွယ်ဆိုသည့် သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ကို ရရှိခဲ့ပြီး သူနှင့်အတူတူ ပထမဆုံးအကြိမ်ဖြစ်သည့် မြန်မာ အစားအစာဖြစ်သည့် ထမင်းကို ပထမဆုံး အတူတူ ပျော်ရွှင်စွာ စားဖြစ်ခဲ့သည်။ ရေခြား ၊ မြေခြား တစ်ကြိမ်တစ်ခါသော်မျှ မရောက်ရှိဖူးခဲ့သည့် ဒီမြန်မာပြည်ကြီးကို မာမီ့အတွက်စဉ်းစားပြီး အတူတူ လိုက်လာခဲ့တုန်းက ကိုကို့အတွက် အဆင်မပြေနိုင်တာတွေ အများကြီး ရှိနိုင်ပြီး နေထိုင်ရတာ မကောင်းလောက်ဘူးဟု တွေးထင်ခဲ့မိပေမယ့် အခုချိန်မှာတော့ ဒီမြန်မာပြည်ကြီးက သိပ်မဆိုးသည့် နေရာတစ်ခုဟု ကိုကို ထင်မိသည်။ ဖတ်ရှုပေးတဲ့ စာဖတ်သူ တစ်ယောက်ချင်းစီကိုကျေးဇူး အထူးတင်ရှိပါတယ်။ ကာရန္ညီ နွလုံးသားတစ္စုံ၏ခ်စ္ျခင္းသံစဥ္ မုိးဦးက်ကာလ ။ သုံးလတာ ခြဲခြါခဲ့ရသည့္ ေက်ာင္းေတာ္ျကီး၏အရိပ္ေအာက္သုိ ျပန္လည္ခုိလႈံရသည့္ ခ်ိန္ခါ။ ရြက္ေဟာင္းတုိေျကြ ရြက္သစ္တုိေဝကာ စိမ္းလန္းစုိေျပေနသည့္ သစ္ပင္စိမ္းစိမ္းေလးေတြ။ ေက်ာင္းစိမ္း ၊ ေက်ာင္းျဖဴ ဆင္တူညီ ဝတ္စုံ ကုိယ္စီ ျဖင့္ တက္ျကြ ရႊင္လန္းစြာ ေလွ်ာက္လွမ္းေရာက္ရွိလာျကသည့္ ေက်ာင္းသား ၊ ေက်ာင္းသူေလးေတြ။ ပထမဆုံး ေက်ာင္းတက္ရသည့္ ဒီအခ်ိန္ခါေတြကိုေတာ့ ေနွာင္ျကုိးတစ္ကယ္ကုိေပ်ာ္ရႊင္ရသည္ ။ အိမ္မွာ ေနထုိင္ရသည့္ စည္းကမ္းက်င့္ဝတ္မ်ားျကားက ပ်င္းရိေျခာက္ေသြဖြယ္ ဘဝျကီးမွ ခနတာလြတ္ေျမာက္ခြင့္ရကာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားနွင့္ ျပန္လည္ဆုံဆည္းရင္း ေပ်ာ္ရႊင္ရသည့္ ခ်ိန္ခါေလး။ ေက်ာင္းတက္ရန္အတြက္ လြယ္အတ္ေလးလြယ္ ၊ ထမင္းဘူးေလးကုိေသခ်ာ ထည့္ယူျပီး ကားေပၚသုိတက္လုိက္သည္နွင့္ ေနွာင္ျကုိးတုိအိမ္က ဒါရုိင္ဘာ ဦးေမာင္က ကားေမာင္းကာေနွာင္ျကုိးကုိေက်ာင္းသုိလုိက္ပုိေ တာ့သည္။ အတန္းအသစ္မွာ သူငယ္ခ်င္း အသစ္ ၊ လြယ္အိတ္အသစ္ ၊ ေက်ာင္းစာအုပ္အသစ္တုိနွင့္အတူ ကြန္ပါဘူး အသစ္ ၊ ေဘာပင္အသစ္ ၊ အရာအားလုံးက အသစ္ဆန္းခ်ည္းသာ။ ေနွာင္ျကုိးက ဒီနွစ္ငါးတန္း အလယ္တန္းစတက္ရသည့္နွစ္ျဖ စ္သည္။ ေနွာင္ျကုိး အရင္ ေလးတန္း အထိ တက္ခ့ဲသည့္ မူလတန္း ေက်ာင္းေလးနွင့္မတူေတာ့။ အရာအားလုံးသည္ကဲြဲျပားသည္။ ေက်ာင္းေပါက္ဝ တြင္ ျကိုဆုိေနသည္ က ပညာေရႊအုိးလူမခုိး ဆုိသည့္ ေခါင္းစည္းစာတန္းျကီး။ ေက်ာင္းဝင္းအတြင္းမွ ေနွာင္ျကိုးလို ေက်ာင္းစိမ္း ေက်ာင္းျဖဴေလး ဝတ္ဆင္ကာ လႈပ္ရွားသြားလာေနျကသည့္ ေက်ာင္းသား ၊ ေက်ာင္းသူေလးမ်ား။ ေနွာင္ျကုိး ကားေပၚမွ ဆင္းကာ ထမင္းဘူးေလးကုိယူရင္း ငါးတန္း အခန္းေတြ ရွိရာဘက္သုိ ေလွ်ာက္လွမ္းလာခဲ့သည္။ ေမးျမန္းရင္းေလွ်ာက္လွမ္းရင္းနဲမွ ေရွ့ခပ္လွမ္းလွမ္းရွိ နံရံမ်ားကုိ အစိမ္းနုေရာင္ ေဆးမ်ား သုတ္လိမ္းထားသည့္ ငါးတန္း ဆုိသည့္ ဆုိင္းဘုတ္ေလးခ်ိတ္ဆြဲထားသည့္ အခန္းေလးကုိ ေတြျပီျဖစ္သည္။ အခန္းထဲဝင္လုိက္ေတာ့ အတန္းေတြအကုန္လုံးက လူျပည့္ေနခဲ့ျပီျဖစ္သည္။ ဒုတိယ အတန္းရဲ တတိယ ခုံ ေလးကေတာ့ လြတ္ေနခဲ့တာမုိ ေနွာင္ျကုိး ထုိေနရာသုိ ေလွ်ာက္သြားလုိက္ကာ ဝင္ထုိင္လုိက္သည္။ ! ’ ကုိကုိ မာမီ့ကုိ ေျပာရင္းကားေပၚသုိ ေျပးတက္လုိက္သည္။.
578 ကုိကုိဝင္ထုိင္လုိက္ျပီးသည္နွင့္ သိပ္မျကာ။ မာမီ ပါ တက္လုိက္ျပီး ကုိကိုရဲေက်ာင္းဆီသုိ။ ဒီကေန က ကုိကုိ အတြက္ ျမန္မာျပည္မွာ ပထမဆုံး ေက်ာင္းတက္ရသည့္ ေန။ အေမရိကမွာ မေနျဖစ္ေတာ့ဘဲ ျမန္မာျပည္သုိ မာမီနွင့္အတူ လုိက္ပါလာခဲ့သည့္ ကိုိကုိ။ ဒယ္ဒီ့ကုိေတာ့ အားနာမိသည္။ ဒယ္ဒီနွင့္မာမီကြာရွင္းေတာ့ တစ္ေယာက္တည္း အထီးက်န္ေနမည့္မာမီနွင့္လုိက္ေန ဖုိသာ ကုိကုိ ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္။ ဒယ္ဒ့ီ မွာေတာ့ သူခ်စ္သူ ေကာင္မေလး အသစ္နွင့္ အတူ ေနထုိင္ေနျပီျဖစ္ေသာ္လည္း မာမီကေတာ့ တစ္ဦးတည္းမုိ တစ္ေယာက္တည္း အထီးက်န္ေနမည့္ မာမီ့ကုိငဲ့ကြက္ကာ မာမီနွင့္သာ အတူေနထုိင္ရန္ ကုိကုိေရြးခ်ယ္ဆုံးျဖတ္ခဲ့သည္။ ျမန္မာလူမ်ဳိးျဖစ္သည့္ မာမီက ဒယ္ဒီနွင့္ကြာရွင္းျပီးခ်ိန္တြင္ သူမ မိဘမ်ား ေခါင္းခ်ရာ ျမန္မာျပည္သုိ သာ ျပန္လာခဲ့ျပီး ႏွင့္ပတ္သတ္သည့္ အေသးစားကုမၸဏီတစ္ခုကုိဖြင့္လွ စ္ကာ ဦးေဆာင္လုပ္ကုိင္ခဲ့သည္။ ယခုမွ စတင္သည့္ လုပ္ငန္းျဖစ္သည့္ အေလွ်ာက္ မာမီ့မွာ မအားလပ္နုိင္။ စီစဥ္ ေဆာင္ရြက္စရာကိစၥရပ္မ်ား မ်ားျပားလြန္းလွသည္။ ဒီေနကေတာ့ ကိုကုိကုိ ေက်ာင္းအပ္ျပီး ျပီမုိလုိ ပထမဆုံး ေက်ာင္းတက္ရမည့္ေနျဖစ္သည္။ ေနရာ အသစ္ ၊ ေက်ာင္းအသစ္ ၊ ပတ္ဝန္းက်င္ အသစ္တစ္ခုမွာ စတင္ ေနထုိင္ရသည့္ ကုိကုိ အတြက္ ဘာသာ စကားနဲပတ္သတ္ျပီး နည္းနည္းေတာ့ အဆင္မေျပျဖစ္သည္မ်ားရွိခဲ့ေသာ္လ ည္း ဒီမွာ ေနရတာ ကုိကုိသိပ္ေတာ့ မဆုိး ေလာက္ဘူး ဟု ကုိကုိ ေမွ်ာ္လင့္ မိပါသည္။ ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ ကားေပၚမွ မဆင္းခင္ မာမီ့ပါးနွစ္ဖက္ကုိ အာဘြားေပးကာ အလ်င္ျမန္ ဆင္းေျပးလာခဲ့သည္။ ကုိကုိ တစ္ေယာက္တည္း သြားလုိ အဆင္ေျပပါ့မလား သမီးေလး။ မာမီ လုိက္ပုိေပးရအုံးမလား။ မလုိဘူး မာမီ။ သြားျပီ။ ပထမဆုံး ေက်ာင္းတက္ရသည့္ ေနေလးမွာ ေတာ့ ေက်ာင္း ေနာက္မက်ခ်င္။ ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ ရွာေဖြရင္း ငါးတန္း အခန္းေလးကုိ ေတြရွိခဲ့ျပီျဖစ္သည္။ အတန္းထဲသုိ တစ္ခ်က္ ေဝ့ဝဲျကည့္မိစဥ္ ခုံတန္းမ်ား အားလုံးျပည့္ေနခ့ဲျပီ။ အားလုံး နဲ မတူ နည္းနည္း ကြဲျပားသည့္ အသားရည္ ၊ရုပ္ရည္ သြင္ျပင္ တုိေျကာင့္ တစ္ခ်ဳိ ေက်ာင္းသူေလး မ်ားက ကုိကိုဘက္ သုိ ကြက္ျကည့္ ၊ ကြက္ျကည့္ ျကည့္လ်က္ တီးတုိး စကားတုိ ဆုိေနျကသည္။ ဒါကလည္း ျမန္မာနုိင္ငံ ကုိေရာက္ကတည္းက ကုိကို ျကုံေတြရသည့္ ျပသနာျဖစ္သည္။ ဒယ္ဒီ့ ဆီက ရရွိသည့္ အသားေရာင္ ျဖဴျဖဴ ဆံပင္နီညိဳေရာင္ေလးေတြ နွင့္ နီေျကာင္ေျကာင္မ်က္ဝန္းအေရာင္မ်ားေျကာ င့္ အျမဲတမ္း ကုိကို ကုိ ေတြလ်ွင္ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက လွည့္ျကည့္ လွည့္ျကည့္နွင့္ တီးတုိး စကားတုိ ဆုိေနတတ္ျကသည္။ ကုိကုိကုိ လုံးဝ စိတ္မဝင္စားဘဲ သူဘာသာတစ္ေယာက္တည္း လြယ္အိတ္ထဲ ေခါင္းငုံလ်က္ ဘာကုိရွာေနမွန္းမသိ ရွာေဖြေေနသည့္ ေက်ာင္းသူေလးတစ္ေယာက္။ နွစ္ေယာက္တြဲခံုတန္းေလးတြင္လည္း သူတစ္ေယာက္တည္း။ ကုိကုိ ထုိေနရာသို သြားလုိက္ျပီး ဝင္မထုိင္မီ အရင္ေရာက္နွင့္ေနသူကုိ ခြင့္ေတာင္းလုိက္သည္။ ငါ ဒီမွာ ထုိင္လုိရမလား။ ကုိကို စကားတုိေျကာင့္ ေမာ့ျကည့္လာသည့္ မ်က္ဝန္းညိဳညိဳ ဝုိင္းဝုိင္းတုိသည္ ေက်ာင္းစိမ္း ထမီ စကပ္နွင့္ ကုိကိုကုိေတြသည့္အခိုက္တြင္ အံ့အားသင့္သြားဟန္ ဝုိင္းစက္သြားေလသည္။ ကုိကုိ ကုိ မွတ္မိေနဟန္ အရိပ္တစ္ခ်ဳိတုိျဖတ္ေျပးသြားသည့္ ျပဴးေျကာင္ေျကာင္ ဝုိင္းစက္စက္ အျကည့္တုိျဖင့္ ေကာင္မေလးသည္ ကုိကုိကုို ေခါင္းအစ ေျခအဆုံး ျပန္ျကည့္လုိက္ျပီးေနာက္ အထစ္ထစ္ အေင့ါေငါ့ ျဖင့္ တအံ့တျသေမးလာခဲ့သည္။ နင္ နင္က မိန္းကေလးလား။ ဒီေကာင္မေလး ။ ကုိကုိတုိ ျခံေဘးအိမ္ကတစ္ေယာက္။ ဟုိတစ္ေနက ကုိကုိေဘာလုံး သူတုိျခံထဲျပဳတ္က်သြားတုန္းက ေကာက္ယူေပးခဲ့သည့္ တစ္ေယာက္။ ဟုိတစ္ေနတုန္းက ေတြတုန္းက ပန္းေရာင္ဂါဝန္ရွည္ေလးနဲ နက္ေမွာင္ ရွည္လ်ားလွသည့္ ေက်ာလယ္ခန္ရွိ ဆံႏြယ္ရွည္ေတြကုိ ဒီအတုိင္းေက်ာေပၚမွာ ျဖန္ခ်ထားခဲ့တာ။ အခုေတာ့ ေက်ာင္းမွာမုိလုိ ကုိကုိလုိပဲ ေက်ာင္း ျဖစ္သည့္ အစိမ္းေရာင္ထမီနွင့္ အျဖဴေရာင္ အက်ီ ၤႏွင့္ ျဖစ္သည့္အျပင္ ဆံပင္ရွည္ေတြကုိ က်စ္ဆံျမီးက်စ္ထားေလသည္။.
579 ေနာက္ျပီး ေခါင္းငုံေနခ့ဲတာမုိ ကုိကုိရုတ္တရပ္ မမွတ္မိခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ေနွာင္ျကုိးသြယ္ဆုိသည့္ ဒီေကာင္မေလးက ဆံပင္တုိုတုိ ၊ ေဘာင္းဘီ တုိ ၊ တီရွပ္ပြပြ နွင့္ ေဘာလုံးေဆာ့ ကစားေနသည့္ ကိုကုိ ကုိ ေယာက်္ားေလးလုိ ထင္မွတ္ခဲ့ပုံပင္။ အခုလုိ ေက်ာင္းမွာ ထဘီစကပ္ နွင့္ ေတြလုိက္ရေတာ့ အံ့အားသင့္သြားဟန္တုိက မ်က္လုံးဝိုင္းဝုိင္းတုိတြင္ဖုံးဖိမရ စြာ ထင္ဟပ္ေနခဲ့သည္။ ကုိကုိ ေကာင္မေလးကုိ ျကည့္ရင္း ရယ္ေမာမိသြားကာ ေခါင္းျငိမ့္ျပရင္းေျဖေပးလုိက္သည္။ ။ ေကာင္မေလးက ျဗဳန္းဆုိ ထရပ္လုိက္ျပီး ခုံတန္းအျပင္သုိထြက္လာျပီး ကုိကို ကုိလွည့္ပတ္ျကည့္လုိက္ ၊ ကုိကို မ်က္နွာကုိ ကုိင္ျကည့္လုိက္ျဖင့္ အတန္ျကာ ျကည့္လုိက္ျပီးမွ တအံ့တျသျဖင့္ ေရရြတ္ ရင္း ရယ္ေမာေလသည္။ ဝါး တကယ္ မိန္းကေလးပဲ။ အဟီး ငါ ငါက နင့္ကို မိန္းကေလးလုိ လုံးဝ မထင္ခဲ့တာ။ ငါထင္တာ နင္က ေကာင္ေလး လုိေလ ဟီးဟီး။ လာလာ ရပါတယ္ ဟ။ လာထုိင္လာ ။ ဒီခုံမွာ ငါတစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနခဲ့တာ။ နင္ပါ အတူတူ လာထုိင္ေတာ့ အေဖာ္ရတာေပါ့။ ဒါနဲ နင့္နာမည္ ဘယ္လုိေခၚလဲ။ ငါ့နာမည္က ေနွာင္ျကုိးသြယ္ေလ ။ ကုိကိုလက္ကုိဆြဲကာ ေခၚယူရင္း သူေဘးနားတြင္ေနရာေပးလာခဲ့သည္။ ငါ့နာမည္ ျခဴးနွင္းကုိကို ။ နင္ငါ့ကုိ ကုိကုိလုိေခၚလုိရတယ္။ အမ္ ဘာလုိလဲ ။ ကုိကို ဆုိ ေယာက်္ားေလးနဲ တူသြားမွာေပါ့။ နင္မေခၚခ်င္လည္းထားလုိက္ပါ။ ငါ့ကုိ တစ္ျခားလူေတြ အားလုံးက ျခဴး တုိ နွင္းတုိ ေခၚျကတယ္။ ငါ့ကို အဲ့လုိ ေခၚတာ ငါသိပ္မျကုိက္ဘူး။ ေပ်ာ့ညံ့သလုိျကီးခံစားရတယ္။ ဒါေျကာင့္ ငါ့ကုိ ကုိကိုလုိ ေခၚေပးျကရင္ေကာင္းမွာပဲလုိေတြးမိလုိ ေျပာလုိက္တာ။ ဒါေပမယ့္ နင္အဆင္ေျပသလုိပဲ ေခၚပါ။ ေအာ္ အဲ့လုိလား။ ရပါတယ္။ ဘာခက္တာမွတ္လုိ ငါေခၚေပးမယ္ ကုိကုိ ဟုတ္ျပီလား။ ကုိကုိ ဒါဆုိ ဒီေနကစျပီး ငါတုိေတြ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သြားျကျပီေနာ္ ။ ေနလည္စာ ထမင္းစားနားခ်ိ္န္ေရာက္ေတာ့ ေက်ာင္းသားတုိင္းလုိလုိက ကုိယ္စီယူေဆာင္လာသည့္ ထမင္းဘူးကုိဖြင့္ကာ စားေသာက္ျကေတာ့သည္။ တစ္ခ်ဳိကလည္း ေက်ာင္းမုန္ေစ်းတန္းတြင္ ေရာင္းခ်သည့္ မုန္မ်ားကုိ ဝယ္ယူစားေသာက္ျကသည္ကုိေတြရသည္ ။ ေက်ာင္းေစ်းတန္းက မုန္ေတြက မသန္ရွင္းလုိ မစားရဘူးလုိ မာမီက မွာျကားလုိက္တာမုိ ကုိကိုမစားျဖစ္။ မာမီထည့္ေပးလုိက္သည့္ ေနလည္စာ ဆန္းဒဝစ္ေလးကုိသာ ထုတ္စားျဖစ္သည္။ နင္ ထမင္းမစားဘူးလား။ ကုိကိုေဘးနားမွ ေနွာင္ျကိုးက သူထမင္းဘူးေလးကုိဖြင့္ရင္း ေမးျမန္းလာသည္။ ထမင္း ။ ေျသာ္ ျမန္မာ နုိင္ငံကလူေတြ စားျကတဲ့ အစားစာလား။ ငါသိပ္မစားတတ္လုိ မစားျဖစ္ဘူး။ မာမီကလည္း တစ္ခါ မွ ခ်က္ေကြ်းခဲ့ဖူးျခင္းမရွိခဲ့တဲ့ အတြက္ အေမရိကားမွာသာျကိီးျပင္းလာခဲ့ရသည့္ ကုိကိုအတြက္ ထုိအစားစာျကီးက အသစ္ဆန္းလုိပင္ျဖစ္ေနခဲ့သည္ ။ ထမင္းစားခ်ိန္မွာ ထမင္းမစားဘဲ တစ္ျခားဟာေတြ ေလွ်ာက္စားေနလုိ ဘယ္ျဖစ္မလဲ ဟ။ င့ါေမေမက ေျပာတယ္ ။ ကေလးဆုိတာ ထမင္းစားရတယ္တဲ့။ ထမင္းမစားဘဲ မုန္ေတြ ေလွ်ာက္စားေနလုိရွိရင္ ဥာဏ္တုံးသြားလိမ့္မယ္တဲ့။ ေရာ့ ငါ ့မွာ ထမင္းေတြ အမ်ားျကီးပါလာတယ္။ နင္ပါအတူတူ စားျကည့္။ ကိုကိုလက္ထဲကုိ ဇြန္းတစ္လက္ ထည့္ေပးလာသည့္ ေနွာင္ျကုိးေျကာင့္ ထမင္းဆုိသည့္ ျဖဴျဖဴ ျကီးကုိ ဇြန္းေလးျဖင့္ခပ္ယူကာစားေသာက္ျကည့္ လုိက္သည္။ ေစးကပ္ကပ္ေလးျဖင့္ ဘာမွ အရသာမရွိ။ ေနွာင္ျကုိးက ကုိကုိျကည့္လ်က္ ရယ္ေမာလုိက္ကာ ဟား ဟား အဲ့လုိ စားရတာ မဟုတ္ဘူး။ အဲ့လုိ စားလုိ ဘာမွ အရသာ ရွိမွာ မဟုတ္ဘူးဟ။ ဒီမွာ ဟင္းေတြ ဒါေတြနဲ ေရာစားရတာ။ ဒါမွ စားေကာင္းတာ။ ေရာ့ ဒါေလး စားျကည့္ ဒါက ပုဇြန္ခ်ဥ္စပ္ဟင္း ၊ ဒါက အမဲသားနွပ္ ၊ ဒါက ခရမ္းသီးနွပ္ ၊ ဒါက မုန္ညင္းရြက္ ဟင္းခ်ဳိ။ ဒါေတြနဲအတူတူ ေရာျပီး စားျကည့္။ ထုိအခါမွ သာ ေနွာင္ျကုိးေျပာသလုိ ခပ္ယူကာေရာစပ္ျပီး စားျကည့္လုိက္ေတာ့ အရသာက တစ္မ်ဳိးေလး ။.
580 စားလုိေကာင္းေနသည္။ စားေကာင္းတယ္မလား။ အင္း။ ေရာ့ နင္လည္းငါ့ ဆန္းဒဝစ္ခ်္ ကိုစားျကည့္။ ကုိကိုအတြက္ေက်ာင္းအသစ္မွာ ပထမဆုံးရသည့္ သူငယ္ခ်င္းအသစ္။ မဟုတ္ဘူး ျမန္မာျပည္မွာ ပထမဆုံး ခင္မင္ခြင့္ရခဲ့သည့္ သူငယ္ခ်င္း။ ေနွာင္ျကုိးက တကယ့္ကုိ ခင္မင္တတ္ျပီး ေဖာ္ေရြတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းတစ္ေယာက္။ ေနွာင္ျကိုးသြယ္ဆုိသည့္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကုိ ရရွိခဲ့ျပီး သူနွင့္အတူတူ ပထမဆုံးအျကိမ္ျဖစ္သည့္ ျမန္မာ အစားအစာျဖစ္သည့္ ထမင္းကုိ ပထမဆုံး အတူတူ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ စားျဖစ္ခဲ့သည္။ ေရျခား ၊ ေျမျခား တစ္ျကိမ္တစ္ခါေသာ္မ်ွ မေရာက္ရွိဖူးခဲ့သည့္ ဒီျမန္မာျပည္ျကီးကုိ မာမီ့အတြက္စဥ္းစားျပီး အတူတူ လုိက္လာခဲ့တုန္းက ကိုကိုအတြက္ အဆင္မေျပနုိင္တာေတြ အမ်ားျကီး ရွိနုိင္ျပီး ေနထုိင္ရတာ မေကာင္းေလာက္ဘူးဟု ေတြးထင္ခဲ့မိေပမယ့္ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ ဒီျမန္မာျပည္ျကီးက သိပ္မဆုိးသည့္ ေနရာတစ္ခုဟု ကုိကုိ ထင္မိသည္။ ဖတ္ရႈေပးတဲ့ စာဖတ္သူ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီကုိေက်းဇူး အထူးတင္ရွိပါတယ္။ ကာရံညီ နှလုံးသားတစ်စုံရဲ့ ချစ်ခြင်းသံဇဉ် & ကာရန်ညီ နှလုံးသားတစ်စုံ၏ချစ်ခြင်းသံစဉ် နောက်ပိုင်းကျောင်းလာတိုင်းနှောင်ကြိုးက ကိုကို့အတွက်ပါ ထမင်းတွေ ၊ ဟင်းတွေ ပိုပိုယူလာတတ်သည်။ နောက်ပြီး တစ်ခါတစ်ရံ မြန်မာအစားစာ သရေစာ မုန့်တွေ ပါယူလာပေးခဲ့ပြီး ဒါကို ဘယ်လို ခေါ်တယ် ၊ ဘယ်ဒေသ က ထွက်တာ ၊ ဘယ်လို စသဖြင့် ပါ တစ်ခါတည်းရှင်းပြပေးတတ်ခဲ့သည် ။ အခုမှ ပထမဆုံးစ စားဖူးသည့်ကိုကို့အတွက် အရသာ အသစ်ဆန်းတွေနှင့် နေရာဒေသ အသစ်တွေ အကြောင်းနှင့် မြန်မာ့ရိုးရာ ဓလေ့ တွေကိုပါ တစ်ခါတည်း စိတ်ဝင်စားဖွယ် သိရှိမိသည်။ မျက်ဝန်းလေးတွေက တဖြတ်ဖြတ်အရောင်တောက်လျက် ဝမ်းသာအားရ စိတ်အားထက်သန်စွာဖြင့်လှိုက်လှိုက် လှဲလှဲ ပြောပြပေးတတ်သည့် နှောင်ကြိုးကြောင့် မြန်မာ့ ဇာတ်သဘင်အကြောင်းတွေ ၊ မြန်မာ့ယဉ်ကျေးမှုတွေ အကြောင်းကို ကိုကို ပိုသိလာခဲ့ရသည်။ အတန်းပြီး ကြောင်း အချက်ပြသည့် ခေါင်းလောင်းသံ မြည်လာချိန်တွင် သချာၤ ဆရာမ ဒေါ် မြမြသန်းမှ စာရှင်းပြအပြီးကျောင်းသားများဘက်သို့ တစ်ချက် ဝေ့ကြည့်လိုက်ရင်း ။ ဒီနေ့ သင်ပေးလိုက်တဲ့ ပုစ္ဆာတွေ နားလည်ကြတယ်မလား ကလေးတို့။ ဒါဆို အခန်း ၃ က ပုစ္ဆာနံ ပါတ် ၁ ကနေ ၅ ထိကို အိမ်စာလုပ်လာပြီး မနက်ဖြန် ဆရာမ စားပွဲမှာ လာတင်လိုက်ကြနော်ကလေးတို့။ ဟုတ်ကဲ့ ဆရာမ!!။ ဒါဆို ဆရာမ သွားပြီ။ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဆရာမ!!။ ဆရာမ ထွက်သွားချိန်တွင် နှောင်ကြိုးက မျက်နှာလေးမဲ့လျက်ဆိုလာသည်။ သေချင်တာပဲ ။ ဆရာမ နောက်ဆုံး ရှင်းပြပေးသွားတဲ့ ပုစ္ဆာ ငါသိပ်နားမလည်လိုက်ဘူး ။ မနက်ဖြန် အိမ်စာ ကို ဘယ်လို လုပ်လာရတော့မလဲ။ အော် အဲ့ဒီ ပုစ္ဆာလား ငါနားလည် တယ်။ နင့်ကိုငါ ရှင်းပြပေးမယ်လေ။ တကယ်လား ကိိုကို။ ကျေးဇူးပဲဟာ။ ငါ့မှာ နင့်လို စာတော်တဲ့ သူငယ်ချင်းရှိလို့တော်သေးတယ်။ ဒါနဲ့ နှောင်ကြိုး ငါ ဆရာမ ပြောသွားတာ ကို သိပ်နားမလည် လိုက်ဘူး။ အမ် နင်ပြောတော့ အဲ့ပုစ္ဆာနင်နားလည်တယ်ဆို။ ငါပြောတာအဲ့တာ မဟုတ်ဘူး။ ဆရာမ ပြောသွားတာလေ အိမ်အစာ ဆိုလားဘာလား ။ အဲ့တာ ပြောတာ ။ အိမ်အစာ ဆိုတာ ဘာကို လုပ်ခိုင်းတာလဲ။ အိမ်မှာ အစာ စားလာခိုင်းတာလား။ ကိုကို့စကားကြောင့် နှောင်ကြိုးက ကိုကို့ကို ကြည့်ကာ ပုခုံး များ တသိမ့်သိမ့် တုန်အောင်ရယ်မောလိုက်ပြီး ကိုကိုရေ ငါတော့ နင့်ကြောင့် ရယ်ရလွန်းလို့ အူတောင်နာတယ်ဟယ်။ အိမ်အစာ မဟုတ်ဘူးဟ။ အိမ်စာ ။ လေ နံပါတ်တစ် ကနေ ငါးထိကို အဲ့တာ လုပ်လာခိုင်းတာ။ အော် လား။ အိမ်အစာဆိုတာ ပေ့ါ။ အိမ်အစာမဟုတ်ဘူး။ အိမ်စာ အိမ်စာ ။ အိမ်စာ ငါသိပြီ ကျေးဇူးပဲ နှောင်ကြိုး။ မလိုပါဘူးဟာ ။ နင်မသိတာရှိရင် ငါ့ကို အကုန်မေးလို့ရတယ်။ မြန်မာ ဘာသာစကားအရာမှာ အားနည်း နေခဲ့သည့့် ကိုကို့အတွက် နှောင်ကြိုးက ကိုကို့ရဲ့ မြန်မာဘာသာ စကားသင်ကြားသူဖြစ်လာခဲ့သည်။.
581 ကိုကိုငါ အပေ့ါသွားချင် တာ မအောင့်နိုင်တော့ဘူး။ အခုချိန်က သိပ္ပံဆရာမ အချိန်ကြီး ။ ငါ သိပ္ပံဆရာမကို ကြောက်တယ်။ ငါခွင့်မတိုင်ရဲဘူး။ ဘယ်လို လုပ်ရမလဲ ကိုကို ။ ဘေးနားမှ နှောင်ကြိုး၏ မျက်နှာငယ်ငယ်နှင့် အနေရခက်နေသည့် မျက်နှာလေးဖြင့် အသာ လက်တို့ကာ တီးတိုး ဆိုလာသည့်စကားကြောင့် ကိုကို သိပ္ပံ စာအုပ်ကိုကြည့်ကာ ထိုင်နေရာမှ ထရပ်လိုက်ကာ လက်ပိုက်လိုက်ရင်း ဆရာမ ငါ အပေ့ါသွားချင်လို့ ခနသွားချင်တယ်။ ဆရာမက ခေါင်းတစ်ချက် ငြိမ့်ပြလိုက်တော့ ကိုကို နှောင်ကြိုးကိုခေါ်ရင်း အခန်းပြင်ဘက်သို့ထွက်လာခဲ့သည် ။ အခန်းပြင်ရောက်တော့ နှောင်ကြိုး က ကိုကို့ ကို ပြောပြလာသည်။ ကိုကို ဆရာ ၊ ဆရာမတွေ ကိုယ့်ထက် အကြီးတွေနဲ့ ကျရင် ကိုယ့်ကို ကိုယ် ငါလို့ မသုံးရဘူး။ မြန်မာ့ ဘာသာ မှာ အဲ့လို သုံးနှုန်းတာ ရိုင်းတယ်။ ကိုယ့်ကိုကိုယ် သမီးလို့ သုံးရတယ်။ နောက်တစ်ခါ ကျရင် ကိုယ့်ကိုကိုယ်သမီး လို့ သုံးနော်။ အော် အဲ့လိုလား။ အင်းဟုတ်တယ်။ သိပ္ပံဆရာမ က မျက်နှာတည်တည်ကြီးနဲ့ ကြောက်စရာ ကြီး ကိုကို နင်မကြောက်ဘူးလား။ မကြောက်ပါဘူး။ ဆရာသမား ဆိုတာ ကြောက်ရမှာ မဟုတ်ဘူး ရိုသေ လေးစားရမှာလို့ မာမီက ပြောထားတယ်။ အေးပါဟာ ဟီးဟီး ငါကတော့ မျက်နှာတည်တည် နဲ့ ဆရာမတွေ ကို ရိုသေရုံတင်မဟုတ်ဘူး ကြောက်ပါကြောက်တယ်။ နှောင်ကြိုးက ပုခုံးကျုံရင်း မေးခိုက်ပြနေသဖြင့် ကိုကို သဘောတကျဖြင့် ရယ်မောမိသည်။ နှောင်ကြိုး ရွှေဝါ့ အမွှေး ဝါဝါခေါင်းလေးကိုပွတ်သပ်ပေးရင်း ခုံတန်းလေးတွင်ခြေတွဲလောင်းချကာ လှုပ်ရမ်းရင်းထိုင်နေမိသည်။ ဒီနေ့က ကျောင်းပိတ်ရက်မို့ ဘယ်မှ သွားစရာ မရှိ။ ကျူရှင်လည်း မရှိ ဆယ့်နှစ်နာရီကျော်ပြီမို့ နေ့လည်စာ ထမင်းတော့ စားပြီးသွားပြီဖြစ်သည်။ ကိုကိုကလည်း ခါတိုင်း ကျောင်းပိတ်ရက်တွေဆို နှောင်ကြိုးတို့အိမ်ကို ရောက်လာပြီး အတူတူ စာလုပ်ရင်း ကစားတတ်ပေမယ့် ဒီနေ့တော့ မနက်တည်းက ကိုကို့ကို မတွေ့ရသေး။ အမြဲတမ်း ယောကျ်ားလေးလို ဘောင်းဘီ တွေ ၊ တီရှပ်ပွပွ တွေသာ ဝတ်ဆင်တတ်သည့် ကိုကို့ကို ဘွားဘွားကြီးက သိပ်သဘော မတွေ့လှပေမယ့် ကိုကို့မာမီနှင့် လူကြီး ချင်း ကလည်း အိမ်နီးချင်းဖြစ်သည့်အလျှောက် အချင်းချင်း မျက်မှန်းတန်းမိကာ သိရှိနေသည့် အပြင် စာတော်သည့် ကိုကို့ကြောင့်ပါ ကိုကိိုနှင့် သူငယ်ချင်း ဖြစ်နေချင်းအပေါ် သိပ် ပြင်းပြင်းထန်ထန်တော့ မကန့်ကွက်။ ကိုကိုတို့ခြံဘက်သို့ ဘွားဘွားကြီးမသိအောင် အသာခုံခုကာ ခြံစည်းရိုး ပေါ်မှ ချောင်းကြည့်သေးပေမယ့် ဘယ်သူမှ မတွေ့ရ။ ကိုကိုရော ကိုကို့မာမီကိုရော နှစ်ယောက်လုံး မရှိကြ။ ဘယ်သွားနေကြလဲ မသိ။ နှောင်ကြိုး စိတ်အလိုမကျစွာ နှုတ်ခမ်းဆူမိသည်။ နှုတ်ခမ်းဆူရင်း စိတ်အလိုမကျစွာ ခေါင်းငုံ့ ထားမိသည်။ မဟုတ်မှ ။ ကိုကို နှောင်ကြိုးတို့ အိမ်သို့ လာတိုင်း မိန်းကလေးက မိန်းကလေး ပီပီသသ မရှိဘူး ။ မြင်ရတာ မျက်လုံးထဲ ထော်လော်ကန့်လန့် ဟု ပြောကာ မျက်နှာထားတင်းတင်းဖြင့် နေတတ်သည့် ဘွားဘွားကြီးကြောင့်များ ကိုကို နှောင်ကြိုးတို့အိမ်မလာတော့တာ များလား။ ကိုကိုသာ နှောင်ကြိုးနှင့် သူငယ်ချင်း မလုပ်ချင်တော့ဘူး ဟု ဆိုလာလျှင် ဘယ်လို လုပ်မလဲ ။ နှောင်ကြိုးရဲ့ အရင်တုန်းက သူငယ်ချင်းတွေသည်လည်း နှောင်ကြိုးရဲ့ဘွားဘွားကြီးကို ကြောက်လို့ နှောင်ကြိုးတို့ အိမ်သို့ မလာရဲ ကြတော့ဘဲ နောက်ပိုင်း နှောင်ကြိုး နှင့်သူငယ်ချင်းပါ မလုပ်ကြတော့တာ ဖြစ်သည်။ ကိုကို လည်း သူတို့လိုများ နှောင်ကြိုးနှင့်ဆက် မခင်ချင်တော့တာလား။ ထိုသို့ တွေးမိတော့ လှိုက်ခနဲတက်လာသည့် ဝမ်းနည်းစိတ်ကြောင့် မျက်ရည်ဝဲသွားမိသည်။ ဖြစ်နိုင်သည်။ ပြီးခဲ့တဲ့ အပတ်ကျောင်းပိတ်ရက်တုန်းက ကိုကို နှောင်ကြိုးတို့ ဆီ လာကစားတုန်းက ဘွားဘွားကြီးက မျက်နှာတည်တည်ကြီးဖြင့် ကိုကို့ကို ကြည့်ကာ ဆူပူခဲ့သေးသည်မဟုတ်လား။.
582 ခါတိုင်း ကျောင်းပိတ်ရက်တွေ ကိုကို နှောင်ကြိုးတို့ အိမ်သို့ အမြဲလာလည်လေ့ရှိပေမယ့် ဒီနေ့တော့ ကိုကို့ကို အရိပ်ယောင်တောင်မတွေ့ရတော့။ နှောင်ကြိုး ဝမ်းနည်းစွာ ဝဲတက်လာသည့် မျက်ရည်စတွေကို မျက်တောင်ပုတ်ခတ် ပုတ်ခတ်လုပ်ရင်း သိမ်းဆည်းမိကာ ခေါင်းငုံ့ထားလိုက်သည်။ နောက်ပြီး ဒီနေ့က နှောင်ကြိုးရဲ့မွေးနေ့ဖြစ်သည်။ ကိုကို့ကို အံ့သြစေချင်လို့ ကြိုမပြောထားခဲ့တာ။ ကိုကိုရောက်လာမှ မီးဖိုခန်းထဲမှာ အသင့််ဖယ်ချန်ကာထားထားသည့် ကိတ်မုန့် ကို ကျွေးမည်ဟု တွေးထားခဲ့တာ။ အခုတော့ ကိုကိုက ရောက်မလာခဲ့တော့။ နှောင်ကြိုး နှောင်ကြိုး။ ခေါ်သံသေးသေးလေးတစ်ခု။ လှိုက်ခနဲ ဝမ်းသာသွားမိသည့် စိတ်နှင့်အတူ နှောင်ကြိုးခေါင်းလေးကိုမော့ကာ အသံလာရာသို့ အမြန်လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ ခြံစည်းရိုး ပေါ်သို့ချိတ်တွယ်တက်လျက် နှောင်ကြိုးကိုလက်ယက်ခေါ်နေသည့် ကိုကို။ နှောင်ကြိုး ရွှေဝါ့ကို လက်မှ ချကာ ထိုနေရာသို့ အလျင်မြန်သွားလိုက်သည်။ နှောင်ကြိုး အနီးရောက်သွားချိန်တွင် ကိုကို က နံရံပေါ်ကနေ ဟိုဒီ ကြည့်လျက် ဘယ်သူမှ မရှိတာမြင်တော့အသာခုန်ချကာဆင်း လာသည်။ ဒါကလည်း ကိုကို့ရဲ့ အကျင့်တစ်ခု။ ခြံရှေ့က ကောင်းကောင်းမွန်မွန်ဝင်လာလို့ရပါ လျက် နှင့်ကို ခြံစည်းရိုးကို ကျော်ခွပြီးမှသာ ရောက်ရောက်လာတတ်သည်။ ဘွားဘွားကြီးသာတွေ့သွားလျှင်မိုးမီးလောင်မှာ ဖြစ်လေသည်။ ကိုကိုက နှောင်ကြိုးကို ကြည့်လျက် သူ့အနောက်တွင်ဝှက်ယူလာခဲ့သည့် စက္ကူအိတ်လေးတစ်လုံးကို ထုတ်ပေးလာသည်။ နှောင်ကြိုး ထို အိတ်လေးကို ယူလိုက်ရင်း ကိုကို့ကို ဇဝေဇဝါဖြင့်မေးမိသည်။ ဒါက။ ! နှောင်ကြိုး။ နှောင်ကြိုး အတွက်မွေးနေ့လက်ဆောင်လေ။ ဟင် နင် ငါ့မွေးနေ့ကို သိနေတယ်။ ဒါပေါ့ ။ နှောင်ကြိုး ရှက်ရွံ့စွာ ကိုယ့်ခေါင်းကို ကိုယ်ခပ်ဖွဖွ ကုတ်လိုက်ရင်း ရယ်မောမိသည်။ ငါက နင် ဘွားဘွားကြီးကို ကြောက်လို့ ငါတို့အိမ်မလာတော့တာ ။ ငါနဲ့ မခင်ချင်တော့တာလို့ ထင်နေခဲ့တာ။ အရူးလေး ငါက ဘာလို့ နင့်ကို မခင်ချင်ရမှာလဲ ဟ။ နောက်ပြီး ငါက နင့်ဘွားဘွားကြီးကို ငါမကြောက်ပါဘူး။ လက်ဆောင်ကိုဖွင့်ကြည့်လိုက်လေ။ နှောင်ကြိုး စက္ကူ အိတ်ကိုဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။ ယုန်ရုပ်ဖြူဖြူလေးပါသည့် ဘီးကုတ်ပန်းရောင်လေးတစ်ခု။ ငါ အဲ့တာတွေ ကို သိပ်တော့ မရွေးတတ်ဘူးဟ။ ဒီနေ့ မာမီနဲ့ ဈေးကိုလိုက်သွားရင်း နင်နဲ့ လိုက်မယ်လို့ဝယ်လာခဲ့တာ။ နင်ကြိုက်လား။ နှောင်ကြိုး ဘီးကုတ်ပန်းရောင်ပေါ်မှ ချစ်စရာ ယုန်ရုပ်လေးကိုသဘောတကျဖြင့်ကိုင် ကြည့်လိုက် ပြီး အလျင်မြန်ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည် ။ အင်း ငါအရမ်းကြိုက်တယ်။ အရမ်းချစ်ဖိို့ကောင်းတာပဲဟယ်။ နင်ငါ့ခေါင်းမှာ တပ်ပေးပါလား။ အခုလား။ အင်းအခု။ ကိုကို ဘီးကုတ်ကိုယူကာ နှောင်ကြိုးရဲ့ ခေါင်းပေါ်တွင် ပန်ဆင်ပေးလိုက်သည်။ ဘယ်လိုလဲ ငါလှလား။ အင်း အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတယ်။ ဟီး ဟီး ဟီး။ အဖြူရောင် ခြံဝန်းကြီးရယ် ။ အနားတစ်ဝှိုက်ကိုပြန့်ကျဲကြွေကျနေတဲ့ တရုတ်စကားပွင့်ဖြူဖြူ လေးတွေရယ်။ သဘောကျနှစ်သက်စွာ ရယ်မောနေကြသည့် ကောင်မလေးနှစ်ဦးရယ်။ ဖြူဖြူ စင်စင်ဖြင့် လှပစွာ ထွက်ပေါ်လာသည့် အဖြူရောင်သံယောဇဉ်လေးတစ်စရဲ့ လှပမှုတွေရယ်။ အရာအားလုံးအား ပနံသင့်စွာ လှပ လျက်။ ဖတ်ရှုပေးတဲ့ စာဖတ်သူ တစ်ယောက်ချင်းစီကိုကျေးဇူး အထူးတင်ရှိပါတယ်။ ကာရန္ညီ နွလုံးသားတစ္စုံ၏ခ်စ္ျခင္းသံစဥ္ ေနာက္ပုိင္းေက်ာင္းလာတုိင္းေနွာင္ျကုိးက ကုိကိုအတြက္ပါ ထမင္းေတြ ၊ ဟင္းေတြ ပုိပုိယူလာတတ္သည္။ ေနာက္ျပိီး တစ္ခါတစ္ရံ ျမန္မာအစားစာ သေရစာ မုန္ေတြ ပါယူလာေပးခဲ့ျပီး ဒါကုိ ဘယ္လုိ ေခၚတယ္ ၊ ဘယ္ေဒသ က ထြက္တာ ၊ ဘယ္လုိ စသျဖင့္ ပါ တစ္ခါတည္းရွင္းျပေပးတတ္ခဲ့သည္ ။ အခုမွ ပထမဆုံးစ စားဖူးသည့္ကုိကိုအတြက္ အရသာ အသစ္ဆန္းေတြနွင့္ ေနရာေဒသ အသစ္ေတြ အေျကာင္းနွင့္ ျမန္မာ့ရိုးရာ ဓေလ့ ေတြကုိပါ တစ္ခါတည္း စိတ္ဝင္စားဖြယ္ သိရွိမိသည္။ မ်က္ဝန္းေလးေတြက တျဖတ္ျဖတ္အေရာင္ေတာက္လ်က္ ဝမ္းသာအားရ စိတ္အားထက္သန္စြာျဖင့္လိႈက္လိႈက္ လွဲလွဲ ေျပာျပေပးတတ္သည့္ ေနွာင္ျကုိးေျကာင့္ ျမန္မာ့ ဇာတ္သဘင္အေျကာင္းေတြ ၊.
583 ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈေတြ အေျကာင္းကုိ ကိုကို ပိုသိလာခဲ့ရသည္။ အတန္းျပီး ေျကာင္း အခ်က္ျပသည့္ ေခါင္းေလာင္းသံ ျမည္လာခ်ိန္တြင္ သခ်ာၤ ဆရာမ ေဒၚ ျမျမသန္းမွ စာရွင္းျပအျပီးေက်ာင္းသားမ်ားဘက္သုိ တစ္ခ်က္ ေဝ့ျကည့္လုိက္ရင္း ။ ဒီေန သင္ေပးလုိက္တဲ့ ပုစာၦေတြ နားလည္ျကတယ္မလား ကေလးတုိ။ ဒါဆုိ အခန္း ၃ က ပုစာၦနံ ပါတ္ ၁ ကေန ၅ ထိကုိ အိမ္စာလုပ္လာျပီး မနက္ျဖန္ ဆရာမ စားပြဲမွာ လာတင္လုိက္ျကေနာ္ကေလးတုိ။ ဟုတ္ကဲ့ ဆရာမ!!။ ဒါဆုိ ဆရာမ သြားျပီ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဆရာမ!!။ ဆရာမ ထြက္သြားခ်ိန္တြင္ ေနွာင္ျကိုးက မ်က္နွာေလးမဲ့လ်က္ဆုိလာသည္။ ေသခ်င္တာပဲ ။ ဆရာမ ေနာက္ဆုံး ရွင္းျပေပးသြားတ့ဲ ပုစာၦ ငါသိပ္နားမလည္လုိက္ဘူး ။ မနက္ျဖန္ အိမ္စာ ကုိ ဘယ္လုိ လုပ္လာရေတာ့မလဲ။ ေအာ္ အဲ့ဒီ ပုစာၦလား ငါနားလည္ တယ္။ နင့္ကုိငါ ရွင္းျပေပးမယ္ေလ။ တကယ္လား ကုိိကုိ။ ေက်းဇူးပဲဟာ။ ငါ့မွာ နင့္လုိ စာေတာ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းရွိလုိေတာ္ေသးတယ္။ ဒါနဲ ေနွာင္ျကုိး ငါ ဆရာမ ေျပာသြားတာ ကုိ သိပ္နားမလည္ လုိက္ဘူး။ အမ္ နင္ေျပာေတာ့ အ့ဲပုစာၦနင္နားလည္တယ္ဆုိ။ ငါေျပာတာအဲ့တာ မဟုတ္ဘူး။ ဆရာမ ေျပာသြားတာေလ အိမ္အစာ ဆုိလားဘာလား ။ အဲ့တာ ေျပာတာ ။ အိမ္အစာ ဆုိတာ ဘာကုိ လုပ္ခုိင္းတာလဲ။ အိမ္မွာ အစာ စားလာခုိင္းတာလား။ ကုိကုိစကားေျကာင့္ ေနွာင္ျကုိးက ကုိကုိကုိ ျကည့္ကာ ပုခုံး မ်ား တသိမ့္သိမ့္ တုန္ေအာင္ရယ္ေမာလုိက္ျပီး ကိုကုိေရ ငါေတာ့ နင့္ေျကာင့္ ရယ္ရလြန္းလုိ အူေတာင္နာတယ္ဟယ္။ အိမ္အစာ မဟုတ္ဘူးဟ။ အိမ္စာ ။ ေလ နံပါတ္တစ္ ကေန ငါးထိကုိ အဲ့တာ လုပ္လာခုိင္းတာ။ ေအာ္ လား။ အိမ္အစာဆုိတာ ေပ့ါ။ အိမ္အစာမဟုတ္ဘူး။ အိမ္စာ အိမ္စာ ။ အိမ္စာ ငါသိျပီ ေက်းဇူးပဲ ေနွာင္ျကုိး။ မလုိပါဘူးဟာ ။ နင္မသိတာရွိရင္ ငါ့ကို အကုန္ေမးလုိရတယ္။ ျမန္မာ ဘာသာစကားအရာမွာ အားနည္း ေနခဲ့သည့့္ ကုိကုိအတြက္ ေနွာင္ျကိုးက ကုိကိုရဲ ျမန္မာဘာသာ စကားသင္ျကားသူျဖစ္လာခဲ့သည္။ ကုိကုိငါ အေပ့ါသြားခ်င္ တာ မေအာင့္နုိင္ေတာ့ဘူး။ အခုခ်ိန္က သိပၸံဆရာမ အခ်ိန္ျကီး ။ ငါ သိပၸံဆရာမကုိ ေျကာက္တယ္။ ငါခြင့္မတုိင္ရဲဘူး။ ဘယ္လုိ လုပ္ရမလဲ ကိုကို ။ ေဘးနားမွ ေနွာင္ျကုိး၏ မ်က္္နွာငယ္ငယ္နွင့္ အေနရခက္ေနသည့္ မ်က္နွာေလးျဖင့္ အသာ လက္တုိကာ တီးတိုး ဆုိလာသည့္စကားေျကာင့္ ကုိကုိ သိပၸံ စာအုပ္ကုိျကည့္ကာ ထုိင္ေနရာမွ ထရပ္လုိက္ကာ လက္ပုိက္လုိက္ရင္း ဆရာမ ငါ အေပ့ါသြားခ်င္လုိ ခနသြားခ်င္တယ္။ ဆရာမက ေခါင္းတစ္ခ်က္ ျငိမ့္ျပလုိက္ေတာ့ ကုိကို ေနွာင္ျကုိးကုိေခၚရင္း အခန္းျပင္ဘက္သုိထြက္လာခဲ့သည္ ။ အခန္းျပင္ေရာက္ေတာ့ ေနွာင္ျကုိး က ကုိကုိ ကုိ ေျပာျပလာသည္။ ကုိကုိ ဆရာ ၊ ဆရာမေတြ ကုိယ့္ထက္ အျကီးေတြနဲ က်ရင္ ကုိယ့္ကုိ ကုိယ္ ငါလုိ မသုံးရဘူး။ ျမန္မာ့ ဘာသာ မွာ အဲ့လုိ သုံးနႈန္းတာ ရုိင္းတယ္။ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ သမီးလုိ သုံးရတယ္။ ေနာက္တစ္ခါ က်ရင္ ကိုယ့္ကုိကုိ္ယ္သမီး လုိ သုံးေနာ္။ ေအာ္ အဲ့လုိလား။ အင္းဟုတ္တယ္။ သိပၸံဆရာမ က မ်က္နွာတည္တည္ျကီးနဲ ေျကာက္စရာ ျကီး ကုိကို နင္မေျကာက္ဘူးလား။ မေျကာက္ပါဘူး။ ဆရာသမား ဆုိတာ ေျကာက္ရမွာ မဟုတ္ဘူး ရုိေသ ေလးစားရမွာလုိ မာမီက ေျပာထားတယ္။ ေအးပါဟာ ဟီးဟီး ငါကေတာ့ မ်က္နွာတည္တည္ နဲ ဆရာမေတြ ကုိ ရုိေသရုံတင္မဟုတ္ဘူး ေျကာက္ပါေျကာက္တယ္။ ေနွာင္ျကုိးက ပုခုံးက်ဳံရင္း ေမးခုိက္ျပေနသျဖင့္ ကုိကုိ သေဘာတက်ျဖင့္ ရယ္ေမာမိသည္။ ေနွာင္ျကုိး ေရႊဝါ့ အေမႊး ဝါဝါေခါင္းေလးကုိပြတ္သပ္ေပးရင္း ခုံတန္းေလးတြင္ေျခတြဲေလာင္းခ်ကာ လႈပ္ရမ္းရင္းထုိင္ေနမိသည္။ ဒီေနက ေက်ာင္းပိတ္ရက္မုိ ဘယ္မွ သြားစရာ မရွိ။ က်ဴရွင္လည္း မရွိ ဆယ့္နွစ္နာရီေက်ာ္ျပီမုိ ေနလည္စာ ထမင္းေတာ့ စားျပီးသြားျပီျဖစ္သည္။ ကိုကုိကလည္း ခါတုိင္း ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြဆုိ ေနွာင္ျကုိးတုိအိမ္ကုိ ေရာက္လာျပီး အတူတူ စာလုပ္ရင္း ကစားတတ္ေပမယ့္ ဒီေနေတာ့ မနက္တည္းက ကုိကုိကုိ မေတြရေသး။ အျမဲတမ္း ေယာက်္ားေလးလုိ ေဘာင္းဘီ ေတြ ၊.
584 တီီရွပ္ပြပြ ေတြသာ ဝတ္ဆင္တတ္သည့္ ကုိကိုကုိ ဘြားဘြားျကီးက သိပ္သေဘာ မေတြလွေပမယ့္ ကုိကုိမာမီနွင့္ လူျကီး ခ်င္း ကလည္း အိမ္နီးခ်င္းျဖစ္သည့္အေလွ်ာက္ အခ်င္းခ်င္း မ်က္မွန္းတန္းမိကာ သိရွိေနသည့္ အျပင္ စာေတာ္သည့္ ကုိကုိေျကာင့္ပါ ကုိကုိိနွင့္ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္ေနခ်င္းအေပၚ သိပ္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ေတာ့ မကန္ကြက္။ ကုိကုိတုိျခံဘက္သုိ ဘြားဘြားျကီးမသိေအာင္ အသာခုံခုကာ ျခံစည္းရုိး ေပၚမွ ေခ်ာင္းျကည့္ေသးေပမယ့္ ဘယ္သူမွ မေတြရ။ ကုိကုိေရာ ကုိကုိမာမီကုိေရာ နွစ္ေယာက္လုံး မရွိျက။ ဘယ္သြားေနျကလဲ မသိ။ ေနွာင္ျကုိး စိတ္အလိုမက်စြာ နႈတ္ခမ္းဆူမိသည္။ နႈတ္ခမ္းဆူရင္း စိတ္အလုိမက်စြာ ေခါင္းငုံ ထားမိသည္။ မဟုတ္မွ ။ ကုိကုိ ေနွာင္ျကုိးတုိ အိမ္သုိ လာတုိင္း မိန္းကေလးက မိန္းကေလး ပီပီသသ မရွိဘူး ။ ျမင္ရတာ မ်က္လုံးထဲ ေထာ္ေလာ္ကန္လန္ ဟု ေျပာကာ မ်က္နွာထားတင္းတင္းျဖင့္ ေနတတ္သည့္ ဘြားဘြားျကီးေျကာင့္မ်ား ကိုကုိ ေနွာင္ျကုိးတုိအိမ္မလာေတာ့တာ မ်ားလား။ ကုိကုိသာ ေနွာင္ျကုိးနွင့္ သူငယ္ခ်င္း မလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး ဟု ဆုိလာလ်ွင္ ဘယ္လုိ လုပ္မလဲ ။ ေနွာင္ျကုိးရဲ အရင္တုန္းက သူငယ္ခ်င္းေတြသည္လည္း ေနွာင္ျကုိးရဲဘြားဘြားျကီးကုိ ေျကာက္လုိ ေနွာင္ျကုိးတုိ အိမ္သို မလာရဲ ျကေတာ့ဘဲ ေနာက္ပုိင္း ေနွာင္ျကုိး နွင့္သူငယ္ခ်င္းပါ မလုပ္ျကေတာ့တာ ျဖစ္သည္။ ကုိကုိ လည္း သူတုိလုိမ်ား ေနွာင္ျကုိးနွင့္ဆက္ မခင္ခ်င္ေတာ့တာလား။ ထုိသုိ ေတြးမိေတာ့ လႈိက္ခနဲတက္လာသည့္ ဝမ္းနည္းစိတ္ေျကာင့္ မ်က္ရည္ဝဲသြားမိသည္။ ျဖစ္နုိင္သည္။ ျပီးခဲ့တဲ့ အပတ္ေက်ာင္းပိတ္ရက္တုန္းက ကုိကုိ ေနွာင္ျကုိးတုိ ဆီ လာကစားတုန္းက ဘြားဘြားျကီးက မ်က္နွာတည္တည္ျကီးျဖင့္ ကုိကိုကုိ ျကည့္ကာ ဆူပူခဲ့ေသးသည္မဟုတ္လား။ ခါတုိင္း ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြ ကိုကို ေနွာင္ျကုိးတုိ အိမ္သုိ အျမဲလာလည္ေလ့ရွိေပမယ့္ ဒီေနေတာ့ ကုိကိုကုိ အရိပ္ေယာင္ေတာင္မေတြရေတာ့။ ေနွာင္ျကိုး ဝမ္းနည္းစြာ ဝဲတက္လာသည့္ မ်က္ရည္စေတြကို မ်က္ေတာင္ပုတ္ခတ္ ပုတ္ခတ္လုပ္ရင္း သိမ္းဆည္းမိကာ ေခါင္းငုံထားလုိက္သည္။ ေနာက္ျပီး ဒီေနက ေနွာင္ျကိုးရဲေမြးေနျဖစ္သည္။ ကုိကုိကုိ အံ့ျသေစခ်င္လုိ ျကုိမေျပာထားခဲ့တာ။ ကုိကိုေရာက္လာမွ မီးဖုိခန္းထဲမွာ အသင့္္ဖယ္ခ်န္ကာထားထားသည့္ ကိတ္မုန္ ကုိ ေကြ်းမည္ဟု ေတြးထားခဲ့တာ။ အခုေတာ့ ကုိကုိက ေရာက္မလာခဲ့ေတာ့။ ေနွာင္ျကုိး ေနွာင္ျကုိး။ ေခၚသံေသးေသးေလးတစ္ခု။ လိႈ္က္ခနဲ ဝမ္းသာသြားမိသည့္ စိတ္နွင့္အတူ ေနွာင္ျကိုးေခါင္းေလးကုိေမာ့ကာ အသံလာရာသုိ အျမန္လွည့္ျကည့္လုိက္သည္။ ျခံစည္းရုိး ေပၚသုိခ်ိတ္တြယ္တက္လ်က္ ေနွာင္ျကိုးကုိလက္ယက္ေခၚေနသည့္ ကုိကုိ။ ေနွာင္ျကိုး ေရႊဝါ့ကုိ လက္မွ ခ်ကာ ထုိေနရာသုိ အလ်င္ျမန္သြားလုိက္သည္။ ေနွာင္ျကိုး အနီးေရာက္သြားခ်ိန္တြင္ ကုိကုိ က နံရံေပၚကေန ဟုိဒီ ျကည့္လ်က္ ဘယ္သူမွ မရွိတာျမင္ေတာ့အသာခုန္ခ်ကာဆင္း လာသည္။ ဒါကလည္း ကုိကုိရဲ အက်င့္တစ္ခု။ ျခံေရွ့က ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ဝင္လာလုိရပါ လ်က္ နွင့္ကုိ ျခံစည္းရုိးကို ေက်ာ္ခြျပီးမွသာ ေရာက္ေရာက္လာတတ္သည္။ ဘြားဘြားျကိီးသာေတြသြားလွ်င္မုိးမီးေလာင္မွာ ျဖစ္ေလသည္။ ကုိကုိက ေနွာင္ျကိုးကုိ ျကည့္လ်က္ သူအေနာက္တြင္ဝွက္ယူလာခဲ့သည့္ စကၠဴအိတ္ေလးတစ္လုံးကုိ ထုတ္ေပးလာသည္။ ေနွာင္ျကိုး ထုိ အိတ္ေလးကုိ ယူလုိက္ရင္း ကိုကုိကုိ ဇေဝဇဝါျဖင့္ေမးမိသည္။ ဒါက။ ! ေနွာင္ျကုိး။ ေနွာင္ျကိုး အတြက္ေမြးေနလက္ေဆာင္ေလ။ ဟင္ နင္ ငါ့ေမြးေနကုိ သိေနတယ္။ ဒါေပါ့ ။ ေနွာင္ျကိုး ရွက္ရြံစြာ ကုိယ့္ေခါင္းကုိ ကုိ္ယ္ခပ္ဖြဖြ ကုတ္လိုက္ရင္း ရယ္ေမာမိသည္။ ငါက နင္ ဘြားဘြားျကီးကုိ ေျကာက္လုိ ငါတုိအိမ္မလာေတာ့တာ ။ ငါနဲ မခင္ခ်င္ေတာ့တာလုိ ထင္ေနခဲ့တာ။ အရူးေလး ငါက ဘာလုိ နင့္ကုိ မခင္ခ်င္ရမွာလဲ ဟ။ ေနာက္ျပီး ငါက နင့္ဘြားဘြားျကီးကုိ ငါမေျကာက္ပါဘူး။ လက္ေဆာင္ကုိဖြင့္ျကည့္လုိက္ေလ။ ေနွာင္ျကိုး စကၠဴ အိတ္ကိုဖြင့္ျကည့္လုိက္သည္။ ယုန္ရုပ္ျဖဴျဖဴေလးပါသည့္ ဘီးကုတ္ပန္းေရာင္ေလးတစ္ခု။.
585 ငါ အဲ့တာေတြ ကုိ သိပ္ေတာ့ မေရြးတတ္ဘူးဟ။ ဒိီေန မာမီနဲ ေစ်းကုိလုိက္သြားရင္း နင္နဲ လုိက္မယ္လုိဝယ္လာခဲ့တာ။ နင္ျကုိက္လား။ ေနွာင္ျကိုး ဘီးကုတ္ပန္းေရာင္ေပၚမွ ခ်စ္စရာ ယုန္ရုပ္ေလးကုိသေဘာတက်ျဖင့္ကုိင္ျ ကည့္လုိက္ ျပီး အလ်င္ျမန္ေခါင္းညိတ္ျပလုိက္သည္ ။ အင္း ငါအရမ္းျကုိက္တယ္။ အရမ္းခ်စ္ဖုိိေကာင္းတာပဲဟယ္။ နင္ငါ့ေခါင္းမွာ တပ္ေပးပါလား။ အခုလား။ အင္းအခု။ ကိုကုိ ဘီးကုတ္ကုိယူကာ ေနွာင္ျကုိးရဲ ေခါင္းေပၚတြင္ ပန္ဆင္ေပးလုိက္သည္။ ဘယ္လုိလဲ ငါလွလား။ အင္း အရမ္းခ်စ္ဖုိေကာင္းတယ္။ ဟီး ဟီး ဟီး။ အျဖဴေရာင္ ျခံဝန္းျကီးရယ္ ။ အနားတစ္ဝိႈက္ကုိျပန္က်ဲေျကြက်ေနတဲ့ တရုတ္စကားပြင့္ျဖဴျဖဴ ေလးေတြရယ္။ သေဘာက်နွစ္သက္စြာ ရယ္ေမာေနျကသည့္ ေကာင္မေလးနွစ္ဦးရယ္။ ျဖဴျဖဴ စင္စင္ျဖင့္ လွပစြာ ထြက္ေပၚလာသည့္ အျဖဴေရာင္သံေယာဇဥ္ေလးတစ္စရဲ လွပမႈေတြရယ္။ အရာအားလုံးအား ပနံသင့္စြာ လွပ လ်က္။ ဖတ္ရႈေပးတဲ့ စာဖတ္သူ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီကုိေက်းဇူး အထူးတင္ရွိပါတယ္။ ကာရံညီ နှလုံးသားတစ်စုံရဲ့ ချစ်ခြင်းသံဇဉ် & ကာရန်ညီ နှလုံးသားတစ်စုံ၏ချစ်ခြင်းသံစဉ် နှောင်ကြိုးက ခနခနဖိတ်ခေါ်သည်မို့ ကိုကို နှောင်ကြိုးတို့အိမ်က ကားဖြင့် နှောင်ကြိုးနှင့်အတူတူ ကျောင်းသွား ၊ ကျောင်းပြန်အတူတူ လိုက်ပါလေ့ရှိသည်မို့ နောက်ပိုင်းတွင် မာမီ လိုက်ပို့စရာမလို့တော့။ နှောင်ကြိုးနှင့်အတူူတူ စာတွေ အတူတူ လေ့လာရင်း ၊ စာ ရှင်းပြ ရင်း ၊ ဆော့ကစားရင်း ကုန်ဆုံးရသည့် အချိန်တို့ သည် ကိုုကို့အတွက် အနှစ်သက်ရဆုံး ၊ အပျော်ရွှင်ရဆုံး အချိန်တို့ဖြစ်ခဲ့သည်။ ကိုကို အိမ်ပေါ်ထပ်မှ အောက်ထပ်ရှိ ဖုန်းမြည်သံကြောင့် ဖုန်းကိုင်ရန်ဆင်းလာခဲ့သည်။ ဖုန်းကိုယူ၍နားထောင်လိုက်စဉ် တစ်ဖက်မှ နှောင်ကြိုး၏ ရွှင်ပျပျ အသံစာစာလေးက ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ ကိုကို နင်ဘာလုပ်နေလဲ။ နင်အခုအားလား။ ဘာမှမလုပ်ပါဘူး ဒီအတိုင်းထိုင်နေတာ။ အားတယ်။ ဒါဆို နင် ငါတို့ အိမ်ဘက် လာခဲ့ပါလား။ ဘွားဘွားကြီးက ခရီးထွက်သွားလို့ ဖေဖေ က ငါ့ဖို့ ဒန်းဆင်ပေးထားတယ်။ အတူတူ စီးရအောင်လာခဲ့ပါလား။ အိုကေ ငါလာခဲ့မယ်။ နှောင်ကြိုးက ဒန်း စီးရတာ အရမ်းကြိုက်သည် ။ ကျောင်းမှာ ရှိသည့် အချိန်ဆို ကျောင်းက ဒန်းကို ခန ခနလွှဲကာ စီးနေကျ။ အိမ်မှာတော့ ဘွားဘွားကြီးက မိန်းကလေးနှင့် တလွှားလွှားဒန်းစီးတာနှင့်မသင့်တော် ဟူသည့်အကြောင်းပြချက်ဖြင့် ဒန်းစီးခွင့် ပိတ်ပင်ထားသည်မို့ နှောင်ကြိုး မှာ စီးခွင့်မရှိ။ ခြေခံပညာ ဆဌမတန်း အတွက် တစ်နှစ်တာ အဆင့်သတ်မှတ်ချက်တွင် အဆင့်နှစ် ရရှိခဲ့သည့် နှောင်ကြိုးအတွက် ဖေဖေက နှောင်ကြိုးနှစ်သက်သည့် အရာတစ်ခုကိုတောင်းဆိုခွင့်ပြုလာခဲ့ သည်။ နှောင်ကြိုးတောင်းဆိုခဲ့သည့် ကြိုးဒန်းလေးကို ဖေဖေက ဘွားဘွားကြီး ခရီးထွက်ခိုက်တွင် ခေတ္တ အသုံးပြုနိုင်ရန်အတွက် တပ်ဆင်ပေးလာခဲ့သည်မို့ ကိုကို့ပါ အတူတူ ဆော့ကစားရန်ခေါ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည် ။ ခနနေတော့ ခြံစည်းရိုးတစ်ဖက်ပေါ်မှ ကိုကိုခုန်ဆင်းလာသည်။ လာ လာ ဒီဖက် မှာ ။ နှောင်ကြိုးခေါ်ဆောင်ရာ ခြံနောက်ဖက် ရှိ တစ်နေရာသို့ ကိုကိုလိုက်ပါလိုက်သည်။ ကာတွန်းဇာတ်လမ်းတွဲတွေ ထဲကလို ပန်းပွင့်လေးတွေ ၊ ပန်းနွယ်လေးတွေဖြင့် လှပစွာ ဆင်ယင်ထားသည့် ကြိုးဒန်းလေးတစ်ခု။ နှောင်ကြိုးက ပျော်ရွှင်စွာဖြင့် ဒန်းပေါ် ခုန်တက်လိုက်ပြီး သဘောတကျ လွှဲယမ်းလိုက်ရင်း ဆိုလာသည်။ ဘယ်လိုလဲ လှတယ်မလား။ အင်းမဆိုးပါဘူး။ နင်ထိုင်လေ ငါ လွှဲပေးမယ်။ အေး ကျေးဇူး ။ ပြီးရင် ငါ နင့်ကိုတစ်လှည့်ပြန် လွှဲပေးမယ်။ ခပ်မြင့်မြင့် လွှဲယမ်းပေးလိုက်တော့ နှောင်ကြိုးကတဟေးဟေးအော်ရင်း ပျော်ရွှင်စွာ စီးနေခဲ့သည်။ ခပ်မြင့်မြင့်လေး ။ နည်းနည်း ပိုမြင့်အုံး ။ အားးး အသည်းကိုအေးခနဲ ဖြစ်သွားတာပဲ။ ဟားဟား ဟီးဟီး ပျော်စရာကြီးဟ။.
586 ပန်းနုရောင်ဂါဝန်လေးဖြင့် ကျောလယ်ထိ ရှည်သည့် ဆံနွယ်ရှည်တို့ကို ဘေးနှစ်ဖက်ခွဲစည်းထားပြီး ကြိုးဒန်းလေးပေါ်တွင် ပျော်ရွှင်စွာ အော်ဟစ်ရင်း ထိုင်စီးနေသည့် နှောင်ကြိုး၏ သွင်ပြင်လေးက ပုံပြင်ဇာတ်လမ်းလေးတွေထဲက ယုန်ဖြူမင်းသမီးလေးလို ချစ်စရာကောင်းလွန်းနေခဲ့သည်။ လာလေ နင်တစ်လှည့် စီးကြည့် ။ ငါတော်ပြီ ။ ဒီတစ်လှည့် နင့်ကိုငါ လွှဲပေးမယ်။ ဒန်းပေါ်မှ ဆင်းကာကိုကို့လက်ကိုဆွဲယူလိုက်ပြီး ခေါ်ငင်လာခဲ့သည်မို့ ကိုကို ဒန်းပေါ်တက်ထိုင်လိုက်သည်။ ငါနင့်ကို မြင့်မြင့်လွှဲပေးမယ်။ ဘယ်လိုလဲ ပျော်စရာကောင်းတယ်မလား။ လွင့်ခနဲ လွင့်ခနဲ လေပေါ်မြင့်မြင့်တက်သွားသည့် အသည်းတအေးအေး ခံစားချက်ကြီးက တစ်မျိုးကြီး ဖြစ်နေပေမယ့် နှောင်ကြိုးပြောသလို တစ်မျိုးလေး ပျော်စရာတော့ကောင်းနေသေးသလိုလို။ လွင့်ခနဲ လေ ပျံဝဲတက်လာသည့် ကြိုးဒန်းထံမှ ဖောင်းခနဲ မြည်သံနှင့်အတူ ကိုကို အရှိန်ဖြင့် လွင့်ပါသွားသည်။ ဒုတ်ဆိုသည့် အသံနှင့်အတူ လွင့်ကာပြုတ်ကျလာသည့်ကိုကို့ခေါင်းနှ င့် အနီးမှ နှင်းဆီပန်းအိုး က ထိခတ်သွားသည်။ နဖူးစပ်မှ ကျင်ခနဲ နာကျင်မှုနှင့်အတူ စီးကျလာသည့် နီပျစ်ပျစ် အရည်တွေ။ အ! အမလေး အား ကိုကို ကိုကို နင်အဆင်ပြေလား။ အမလေး သွေးသွေးတွေ။ အင့်ဟင့်ဟင့် ကိုကို ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ။ ဒေါ်ပု ၊ ဦးမောင် အမြန်လာကြပါအုံး။ တစ်ယောက်ယောက် မြန်မြန်လာကြပါအီးဟီးဟီး။ ကိုကို နဖူးမှ ဒဏ်ရာကိုပင် သတိမရအား မျက်ရည်တွေ ပိုးပိုးပေါက်ပေါက်ကျကာတုန်လှုပ်နေသ ည့် နှောင်ကြိုးရဲ့လက်နှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ရင်းနှစ်သိမ့်ပေးမိသည် ။ ဘာမှ မဖြစ်ဘူး နှောင်ကြိုး ။ ငါအဆင်ပြေတယ် ။ ဘာမှ မဖြစ်ဘူး။ အင့်ဟင့်ဟင့် နင် ဒဏ်ရာ ရသွားတာငါ့ကြောင့်။ ငါ့ကြောင့် အတင်းခေါ်လာပြီး စီးခိုင်းမိလို့နင်နာသွားတာ အီးဟီးဟီး။ တော်ပြီ ငါ ဒီနေ့ကစပြီးဒန်း ဘယ်တော့မှ မစီးတော့ဘူး။ ပါးပြင်ထက်သို့ပိုးပိုးပေါက်ပေါက်ကျဆ င်းလာသည့် မျက်ရည်စတွေ ကို လက်ဖဝါးဖြင့်သုတ်ဖယ်ရင်း တတွတ်တွတ်ရေရွတ်နေရှာသည့် နှောင်ကြိုး။ မလိုပါဘူးဟာ။ ဒီအတိုင်းဖြစ်ချိန်တန်လို့ဖြစ်သွား တာပါ။ ငါလည်း ဒဏ်ရာ ကြီးကြီးမားမားရတာမှ မဟုတ်တာ။ နင်ကြိုက်တဲ့ အရာတစ်ခုကို ဘာမှ မဟုတ်တဲ့ အကြောင်းပြချက်လေးတစ်ခု အတွက် နဲ့ စွန့်လွတ်စရာမလိုပါဘူးနှောင်ကြိုးရာ ။ ကိုကို့နဖူးမှ နည်းနည်း ကွဲသွားသည့် ဒဏ်ရာလေးက သိပ်မကြာခင်ပြန်ကောင်းလာခဲ့သည် ။ တဖြည်းဖြည်း သက်သာ လာသည့် ဒဏ်ရာနှင့်အတူ နှောင်ကြိုး စိတ်ထဲမှ အပြစ်မကင်းစိတ်လေးက ပျောက်ကင်းသွားစေဖို့ ကိုကို မျှော်လင့်မိခဲ့ပေမယ့် ဒဏ်ရာတွေ ဆိုတာ အနာပျောက်သွားရင်တောင် အမာရွတ်လေးတော့ ကျန်နေခဲ့ဆဲပင်ဖြစ်သည်။ နှောင်ကြိုးကတော့ အဲ့ဒီနေ့ကတည်းက သူအရမ်းကြိုက်နှစ်သက်ပါသည့် ဒန်း စီးခြင်းကို စွန့်လွတ်လိုက်တော့သည်။ အခန်းတံခါးကို တွန်းဖွင့်ကာဝင်သွားလိုက်တော့ အိပ်ရာထက်တွင်ခွေခွေလေးလှဲနေရှာသ ည့် နှောင်ကြိုး။ နုနုငယ်ငယ် မျက်နှာလေးကပင် ဝေဒနာကြောင့်ဖြူဖြူ ဖျော့ဖျော့လေးဖြစ်နေရှာလေသည်။ နှောင်ကြိုး နင်ဘယ်လိုနေသေးလဲ သက်သာလား။ ကိုကို့ကိုတွေ့လိုက်ရတော့ အိပ်ရာထက်ခွေနေရာမှ အလျင်မြန်ထလာခဲ့သည်။ ကိုုကို နင်ငါ့ကို လူနာသတင်းမေးဖို့ရောက်လာတာလား ဟီးဟီး။ မျက်နှာပိုးကမသတ်။ အေးလေ။ နင်နေမကောင်းဘူးဆိုလို့ ငါ သတင်းလာမေးတာပေါ့။ ဘယ်လိုနေသေးလဲ သက်သာလား ။ ကိုယ်ပူနေသေးလား။ ခေါင်းတွေ ဘာတွေကောကိုက်လား။ ငါနှိပ်ပေးရမလား။ နှောင်ကြိုးက မျက်နှာနီနီလေးဖြင့် ဟိုသည် ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် ကိုကို့နားသို့ တိုးကပ်လာကာ တိုးတိုးလေးဆိုလာသည်။ တကယ်တော့လေ ငါဖျားနေတာ မဟုတ်ဘူးဟ။ ငါငါအပျိုဖော်ဝင်လာတာ။ မျက်နှာနီနီရဲရဲလေးဖြင့် ရှက်ရွံ့စွာ ပြောလာသည့် နှောင်ကြိုးကိုကြည့်ရင်း ကိုကို အံ့သြသွားမိသည်။ အိုး တကယ်လား။ နှောင်ကြိုး။ ဟင်း တကယ်တော့ ငါ မပျော်ဘူးဟာ။ နင်လည်း အခုချိန်ထိ မဖြစ်သေးဘူးမလား။ ငါတစ်ယောက်တည်း ကွက်ပြီး ကြီးသွားသလို ခံစားရတယ်။ နောက်ပြီး ဘွားဘွားကြီးကပြောတယ်။ ငါက ဒီနေ့ကစလို့ ကလေးတွေလို မဆော့ရတော့ဘူးတဲ့။.
587 အနေထိုင် ဆင်ခြင်ရမယ်တဲ့။ စကပ်လှလှလေးတွေ ဂါဝန်တိုလေးတွေ မဝတ်ရတော့ဘူး။ ထမီလေးနဲ့ ဂါဝန်ရှည်တွေပဲ ဝတ်ရမယ်တဲ့။ အိမ်မှုကိစ္စတွေ သင်ရတော့မယ်တဲ့။ ငါ ထမင်း ဟင်းမချက်ချင် ဘူးဟာ။ ဒါပေမယ့် ဘွားဘွားကြီးပြောတာကို လွန်ဆန်လို့မှမရတာ။ နောက်ပြီး ဒီကိစ္စကို ဘယ်သူ့မှ မပြောရဘူးတဲ့။ နင့်ကို ပဲ ငါခိုးပြီးပြောပြတာ ဘွားဘွားကြီးမသိစေနဲ့နော် ကိုကို။ ငါ စိတ်မပျော်ဘူးဟာ။ ငါတကယ်ပဲလူကြီးဖြစ်သွားတာလားဟင် ။ ငါနင်နဲ့ အရင်လို ဆော့လို့မရတော့ဘူးလားဟင်။ မျက်လုံးလေးတွေ ဝိုင်းလျက် မျှော်လင့်တကြီးအကြည့်တို့ဖြင့် စိုက်ကြည့်လာသည့် နှောင်ကြိုးကိုကြည့်လျက် ကိုကို အသည်းယားစွာ နှာခေါင်းလုံးလုံး လေးကို ဆွဲညှစ်လိုက်ရင်း အရူးမလေး ဘာလို့ မရ ရမှာလဲ။ နင်ဆော့ချင်ရင် တစ်သက်လုံး ငါနဲ့အတူ ဆော့လို့ရတယ်။ နောက်ပြီး နင်တစ်ယောက်တည်းလို့ မတွေးပါနဲ့။ ဒါက မိန်းကလေးတိုင်း ကြုံတွေ့ရမယ့်ကိစ္စ ။ ဂုဏ်ယူရမယ့် ကိစ္စ။ ဒါကြောင့် စိတ်မညစ်စမ်းပါနဲ့ ပျော်ပျော်နေစမ်းပါ။ ငါသိတဲ့ နှောင်ကြိုးသွယ်က တက်တက်ကြွကြွနဲ့ ပြုံးပြုံးပျော်ပျော် နေတတ်တဲ့သူပါဟ။ နှုတ်ခမ်းနှစ်ဖက်ကို ဘေးဖက်သို့လှမ်းဆွဲလိုက်ရင်း ကိုကိုပြောတော့ သဘောတကျဖြင့် ရယ်မောလာခဲ့သည့် နှောင်ကြိုး။ ငါ့ ပါးစပ်ကို လွတ်စမ်းပါဟာ ။ နင်ကလည်း။ ငါ နင့်အတွက် ဒီနေ့ ကျောင်းမှာ သင်ပေးသမျှ စာတွေ ကို မှတ်စု ကူးလာခဲ့ပေးတယ်။ ရော့ ယူထားလိုက်။ ကိုကိုပေးလာသည့် မှတ်စုကို မြင်တော့ နှောင်ကြိုး ကြည့်လိုက်ရင်း ပြုံးမိသွားသည်။ ကိုကိုက စာတော်သည်။ သချာၤ ၊ အင်္ဂလိပ်ဘာသာတို့ တွင် ပိုထူးချွန်သည်။ သို့သော် ကိုကို့တွင် ပြသနာတစ်ခုရှိသည်။ ကိုကိုရဲ့ အင်္ဂလိပ်ဘာသာ လက်ရေးလေးကတော့ ပုံနှိပ်ထားသည့်အလားတော်တော်ကြည့်ကောင်း သည်။ ဒါပေမယ့် မြန်မာ စာ လက်ရေးကတော့ ပဲပင်ပေါက်ကြက်ယက်ထားသလိုအဆ င့်မှ အခုချိန်ထိ မတက်နိုင်သေး။ ငါးတန်း နှစ်မှ စ ယခု ခုနှစ်တန်းနှစ်ပင်ရောက်နေပြီ။ ဒါပေမယ့် ကိုကို့ရဲ့ မြန်မာစာလက်ရေးကတော့ အခုချိန် ထိ မသေသပ်နိုင်ရှာသေး။ နှောင်ကြိုး နင် ငါ့လက်ရေး ကို ကြည့်ပြီး ရယ်နေပြန်ပြီလား။ မဟုတ်ပါဘူး ဟယ် ကိုကိုကလည်း နင့်လက်ရေးကဒီလောက်သေသပ်တာကို ငါကရယ်စရာလား။ နှောင်ကြိုးစုတ်နော်။ နင်မျက်နှာကို ဟိုဘက်လှည့်ရယ်နေတာငါတွေ့တယ်။ မျက်နှာဒီဖက်လှည့်ကြည့် ။ နင်မရယ်ဘူးဆို ငါကြည့်ကြည့်မယ်။ ဖွီး ဟားဟား ဆောရီး ။ နင့်လက်ရေးမြင်တိုင်း ငါမနေနိုင်လို့ပါဟာ ဟားဟား။ ဗိုက်နှိပ်ကာရယ်မောနေသည့် နှောင်ကြိုးနားသို့ကပ်သွားလိုက်ကာ နှောင်ကြိုးရဲ့ အထိမခံဆုံး ခါးနေရာနားကိုကလိထိုးပေးလိုက်သည်။ ရယ်လေနှောင်ကြိုးစုတ် ။ အဲ့လောက်ရယ်ချင်နေမှတော့။ အားတော်ပါပြီ။ ဟားဟား ဟား ငါမရယ်နိုင်တော့ဘူး။ ကိုကို ဟားဟား ဟား တော်တော့ ငါမရယ်နိုင်တော့ဘူး ဟားဟားဟား။ ဟားဟား။ ဖတ်ရှုပေးတဲ့ စာဖတ်သူ တစ်ယောက်ချင်းစီကိုကျေးဇူး အထူးတင်ရှိပါတယ်။ ကာရန္ညီ နွလုံးသားတစ္စုံ၏ခ်စ္ျခင္းသံစဥ္ ေနွာင္ျကုိးက ခနခနဖိတ္ေခၚသည္မုိ ကိုကို ေနွာင္ျကုိးတုိအိမ္က ကားျဖင့္ ေနွာင္ျကိုးနွင့္အတူတူ ေက်ာင္းသြား ၊ ေက်ာင္းျပန္အတူတူ လုိက္ပါေလ့ရွိသည္မုိ ေနာက္ပုိင္းတြင္ မာမီ လုိက္ပိုစရာမလုိေတာ့။ ေနွာင္ျကုိးနွင့္အတူူတူ စာေတြ အတူတူ ေလ့လာရင္း ၊ စာ ရွင္းျပ ရင္း ၊ ေဆာ့ကစားရင္း ကုန္ဆုံးရသည့္ အခိ်န္တုိ သည္ ကိုုကုိအတြက္ အနွစ္သက္ရဆုံး ၊ အေပ်ာ္ရႊင္ရဆုံး အခ်ိ္န္တုိျဖစ္ခဲ့သည္။ ကုိကုိ အိမ္ေပၚထပ္မွ ေအာက္ထပ္ရွိ ဖုန္းျမည္သံေျကာင့္ ဖုန္းကိုင္ရန္ဆင္းလာခဲ့သည္။ ဖုန္းကုိယူ၍နားေထာင္လုိက္စဥ္ တစ္ဖက္မွ ေနွာင္ျကိုး၏ ရႊင္ပ်ပ် အသံစာစာေလးက ထြက္ေပၚလာခဲ့သည္။ ကုိကုိ နင္ဘာလုပ္ေနလဲ။ နင္အခုအားလား။ ဘာမွမလုပ္ပါဘူး ဒီအတုိင္းထုိင္ေနတာ။ အားတယ္။ ဒါဆုိ နင္ ငါတုိ အိမ္ဘက္ လာခဲ့ပါလား။ ဘြားဘြားျကီးက ခရီးထြက္သြားလုိ ေဖေဖ က ငါ့ဖုိ ဒန္းဆင္ေပးထားတယ္။ အတူတူ စီးရေအာင္လာခဲ့ပါလား။ အုိေက ငါလာခဲ့မယ္။.
588 ေနွာင္ျကိုးက ဒန္း စီးရတာ အရမ္းျကိုက္သည္ ။ ေက်ာင္းမွာ ရွိသည့္ အခ်ိန္ဆုိ ေက်ာင္းက ဒန္းကုိ ခန ခနလႊဲကာ စီးေနက်။ အိမ္မွာေတာ့ ဘြားဘြားျကီးက မိန္းကေလးနွင့္ တလႊားလႊားဒန္းစီးတာနွင့္မသင့္ေတာ္ ဟူသည့္အေျကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ ဒန္းစီးခြင့္ ပိတ္ပင္ထားသည္မုိ ေနွာင္ျကိုး မွာ စီးခြင့္မရွိ။ ေျခခံပညာ ဆဌမတန္း အတြက္ တစ္္နွစ္တာ အဆင့္သတ္မွတ္ခ်က္တြင္ အဆင့္နွစ္ ရရွိခဲ့သည့္ ေနွာင္ျကုိးအတြက္ ေဖေဖက ေနွာင္ျကိုးနွစ္သက္သည့္ အရာတစ္ခုကုိေတာင္းဆုိခြင့္ျပဳလာခဲ့ သည္။ ေနွာင္ျကုိးေတာင္းဆုိခဲ့သည့္ ျကုိးဒန္းေလးကုိ ေဖေဖက ဘြားဘြားျကီး ခရီးထြက္ခုိက္တြင္ ေခတၱ အသုံးျပဳနုိင္ရန္အတြက္ တပ္ဆင္ေပးလာခဲ့သည္မုိ ကိုကိုပါ အတူတူ ေဆာ့ကစားရန္ေခၚလုိက္ျခင္းျဖစ္သ ည္။ ခနေနေတာ့ ျခံစည္းရုိးတစ္ဖက္ေပၚမွ ကုိကိုခုန္ဆင္းလာသည္။ လာ လာ ဒီဖက္ မွာ ။ ေနွာင္ျကိုးေခၚေဆာင္ရာ ျခံေနာက္ဖက္ ရွိ တစ္ေနရာသုိ ကုိကိုလုိက္ပါလုိက္သည္။ ကာတြန္းဇာတ္လမ္းတြဲေတြ ထဲကလုိ ပန္းပြင့္ေလးေတြ ၊ ပန္းႏြယ္ေလးေတြျဖင့္ လွပစြာ ဆင္ယင္ထားသည့္ ျကုိးဒန္းေလးတစ္ခု။ ေနွာင္ျကိုးက ေပ်ာ္ရႊင္စြာျဖင့္ ဒန္းေပၚ ခုန္တက္လုိက္ျပီး သေဘာတက် လႊဲယမ္းလုိက္ရင္း ဆုိလာသည္။ ဘယ္လုိလဲ လွတယ္မလား။ အင္းမဆုိးပါဘူး။ နင္ထုိင္ေလ ငါ လႊဲေပးမယ္။ ေအး ေက်းဇူး ။ ျပီးရင္ ငါ နင့္ကုိတစ္လွည့္ျပန္ လႊဲေပးမယ္။ ခပ္ျမင့္ျမင့္ လႊဲယမ္းေပးလုိက္ေတာ့ ေနွာင္ျကုိးကတေဟးေဟးေအာ္ရင္း ေပ်ာ္ရႊင္စြာ စီးေနခဲ့သည္။ ခပ္ျမင့္ျမင့္ေလး ။ နည္းနည္း ပုိျမင့္အုံး ။ အားးး အသည္းကုိေအးခနဲ ျဖစ္သြားတာပဲ။ ဟားဟား ဟီးဟီး ေပ်ာ္စရာျကီးဟ။ ပန္းနုေရာင္ဂါဝန္ေလးျဖင့္ ေက်ာလယ္ထိ ရွည္သည့္ ဆံႏြယ္ရွည္တုိကုိ ေဘးနွစ္ဖက္ခြဲစည္းထားျပီး ျကိုးဒန္းေလးေပၚတြင္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေအာ္ဟစ္ရင္း ထုိင္စီးေနသည့္ ေနွာင္ျကိုး၏ သြင္ျပင္ေလးက ပုံျပင္ဇာတ္လမ္းေလးေတြထဲက ယုန္ျဖဴမင္းသမီးေလးလုိ ခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းေနခဲ့သည္။ လာေလ နင္တစ္လွည့္ စီးျကည့္ ။ ငါေတာ္ျပီ ။ ဒီတစ္လွည့္ နင့္ကိုငါ လႊဲေပးမယ္။ ဒန္းေပၚမွ ဆင္းကာကုိကုိလက္ကိုဆြဲယူလုိက္ျပီး ေခၚငင္လာခဲ့သည္မုိ ကိုကို ဒန္းေပၚတက္ထုိင္လုိက္သည္။ ငါနင့္ကို ျမင့္ျမင့္လႊဲေပးမယ္။ ဘယ္လုိလဲ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္မလား။ လြင့္ခနဲ လြင့္ခနဲ ေလေပၚျမင့္ျမင့္တက္သြားသည့္ အသည္းတေအးေအး ခံစားခ်က္ျကီးက တစ္မ်ဳိးျကီး ျဖစ္ေနေပမယ့္ ေနွာင္ျကုိးေျပာသလုိ တစ္မ်ဳိးေလး ေပ်ာ္စရာေတာ့ေကာင္းေနေသးသလုိလုိ။ လြင့္ခနဲ ေလ ပ်ံဝဲတက္လာသည့္ ျကုိးဒန္းထံမွ ေဖာင္းခနဲ ျမည္သံနွင့္အတူ ကိုကုိ အရွိန္ျဖင့္ လြင့္ပါသြားသည္။ ဒုတ္ဆုိသည့္ အသံနွင့္အတူ လြင့္ကာျပဳတ္က်လာသည့္ကုိကုိေခါင္းနွ င့္ အနီးမွ နွင္းဆီပန္းအုိး က ထိခတ္သြားသည္။ နဖူးစပ္မွ က်င္ခနဲ နာက်င္မႈနွင့္အတူ စီးက်လာသည့္ နီပ်စ္ပ်စ္ အရည္ေတြ။ အ! အမေလး အား ကုိကို ကုိကုိ နင္အဆင္ေျပလား။ အမေလး ေသြးေသြးေတြ။ အင့္ဟင့္ဟင့္ ကိုကုိ ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲ။ ေဒၚပု ၊ ဦးေမာင္ အျမန္လာျကပါအုံး။ တစ္ေယာက္ေယာက္ ျမန္ျမန္လာျကပါအီးဟီးဟီး။ ကုိကို နဖူးမွ ဒဏ္ရာကုိပင္ သတိမရအား မ်က္ရည္ေတြ ပုိးပိုးေပါက္ေပါက္က်ကာတုန္လႈပ္ေနသ ည့္ ေနွာင္ျကိုးရဲလက္နွစ္ဖက္ကုိ ဆုပ္ကိုင္ရင္းနွစ္သိမ့္ေပးမိသည္ ။ ဘာမွ မျဖစ္ဘူး ေနွာင္ျကုိး ။ ငါအဆင္ေျပတယ္ ။ ဘာမွ မျဖစ္ဘူး။ အင့္ဟင့္ဟင့္ နင္ ဒဏ္ရာ ရသြားတာငါ့ေျကာင့္။ ငါ့ေျကာင့္ အတင္းေခၚလာျပီး စီးခုိင္းမိလုိနင္နာသြားတာ အီးဟီးဟီး။ ေတာ္ျပီ ငါ ဒီေနကစျပီးဒန္း ဘယ္ေတာ့မွ မစီးေတာ့ဘူး။ ပါးျပင္ထက္သုိပုိးပိုးေပါက္ေပါက္က်ဆ င္းလာသည့္ မ်က္ရည္စေတြ ကုိ လက္ဖဝါးျဖင့္သုတ္ဖယ္ရင္း တတြတ္တြတ္ေရရြတ္ေနရွာသည့္ ေနွာင္ျကုိး။ မလုိပါဘူးဟာ။ ဒီအတုိင္းျဖစ္ခ်ိန္တန္လုိျဖစ္သြား တာပါ။ ငါလည္း ဒဏ္ရာ ျကီးျကီးမားမားရတာမွ မဟုတ္တာ။.
589 နင္ျကုိက္တဲ့ အရာတစ္ခုကုိ ဘာမွ မဟုတ္တဲ့ အေျကာင္းျပခ်က္ေလးတစ္ခု အတြက္ နဲ စြန္လြတ္စရာမလုိပါဘူးေနွာင္ျကုိးရာ ။ ကုိကုိနဖူးမွ နည္းနည္း ကြဲသြားသည့္ ဒဏ္ရာေလးက သိပ္မျကာခင္ျပန္ေကာင္းလာခဲ့သည္ ။ တျဖည္းျဖည္း သက္သာ လာသည့္ ဒဏ္ရာနွင့္အတူ ေနွာင္ျကုိး စိတ္ထဲမွ အျပစ္မကင္းစိတ္ေလးက ေပ်ာက္ကင္းသြားေစဖုိ ကိုကို ေမ်ွာ္လင့္မိခဲ့ေပမယ့္ ဒဏ္ရာေတြ ဆုိတာ အနာေပ်ာက္သြားရင္ေတာင္ အမာရြတ္ေလးေတာ့ က်န္ေနခဲ့ဆဲပင္ျဖစ္သည္။ ေနွာင္ျကုိးကေတာ့ အဲ့ဒီေနကတည္းက သူအရမ္းျကုိက္နွစ္သက္ပါသည့္ ဒန္း စီးျခင္းကုိ စြန္လြတ္လုိက္ေတာ့သည္။ အခန္းတံခါးကုိ တြန္းဖြင့္ကာဝင္သြားလုိက္ေတာ့ အိပ္ရာထက္တြင္ေခြေခြေလးလွဲေနရွာသ ည့္ ေနွာင္ျကုိး။ နုနုငယ္ငယ္ မ်က္နွာေလးကပင္ ေဝဒနာေျကာင့္ျဖဴျဖဴ ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးျဖစ္ေနရွာေလသည္။ ေနွာင္ျကုိး နင္ဘယ္လုိေနေသးလဲ သက္သာလား။ ကုိကိုကုိေတြလုိက္ရေတာ့ အိပ္ရာထက္ေခြေနရာမွ အလ်င္ျမန္ထလာခဲ့သည္။ ကုိုုကို နင္ငါ့ကို လူနာသတင္းေမးဖုိေရာက္လာတာလား ဟီးဟီး။ မ်က္နွာပုိးကမသတ္။ ေအးေလ။ နင္ေနမေကာင္းဘူးဆုိလုိ ငါ သတင္းလာေမးတာေပါ့။ ဘယ္လုိေနေသးလဲ သက္သာလား ။ ကုိယ္ပူေနေသးလား။ ေခါင္းေတြ ဘာေတြေကာကုိက္လား။ ငါနွိပ္ေပးရမလား။ ေနွာင္ျကိုးက မ်က္နွာနီနီေလးျဖင့္ ဟုိသည္ ျကည့္လုိက္ျပီးေနာက္ ကိုကုိနားသို တုိးကပ္လာကာ တုိးတုိးေလးဆုိလာသည္။ တကယ္ေတာ့ေလ ငါဖ်ားေနတာ မဟုတ္ဘူးဟ။ ငါငါအပ်ဳိေဖာ္ဝင္လာတာ။ မ်က္နွာနီနီရဲရဲေလးျဖင့္ ရွက္ရြံစြာ ေျပာလာသည့္ ေနွာင္ျကုိးကိုျကည့္ရင္း ကိုကို အ့ံျသသြားမိသည္။ အုိး တကယ္လား။ ေနွာင္ျကုိး။ ဟင္း တကယ္ေတာ့ ငါ မေပ်ာ္ဘူးဟာ။ နင္လည္း အခုခ်ိန္ထိ မျဖစ္ေသးဘူးမလား။ ငါတစ္ေယာက္တည္း ကြက္ျပီး ျကီးသြားသလုိ ခံစားရတယ္။ ေနာက္ျပီး ဘြားဘြားျကီးကေျပာတယ္။ ငါက ဒီေနကစလုိ ကေလးေတြလုိ မေဆာ့ရေတာ့ဘူးတ့ဲ။ အေနထုိင္ ဆင္ျခင္ရမယ္တဲ့။ စကပ္လွလွေလးေတြ ဂါဝန္တုိ္ေလးေတြ မဝတ္ရေတာ့ဘူး။ ထမီေလးနဲ ဂါဝန္ရွည္ေတြပဲ ဝတ္ရမယ္တဲ့။ အိမ္မႈကိစၥေတြ သင္ရေတာ့မယ္တဲ့။ ငါ ထမင္း ဟင္းမခ်က္ခ်င္ ဘူးဟာ။ ဒါေပမယ့္ ဘြားဘြားျကိီးေျပာတာကုိ လြန္ဆန္လုိမွမရတာ။ ေနာက္ျပီး ဒီကိစၥကုိ ဘယ္သူမွ မေျပာရဘူးတဲ့။ နင့္ကို ပဲ ငါခုိးျပီးေျပာျပတာ ဘြားဘြားျကီးမသိေစနဲေနာ္ ကုိကို။ ငါ စိတ္မေပ်ာ္ဘူးဟာ။ ငါတကယ္ပဲလူျကီးျဖစ္သြားတာလားဟင္ ။ ငါနင္နဲ အရင္လုိ ေဆာ့လုိမရေတာ့ဘူးလားဟင္။ မ်က္လုံးေလးေတြ ဝိုင္းလ်က္ ေမွ်ာ္လင့္တျကီးအျကည့္တုိျဖင့္ စုိက္ျကည့္လာသည့္ ေနွာင္ျကိုးကုိျကည့္လ်က္ ကိုကို အသည္းယားစြာ နွာေခါင္းလုံးလုံး ေလးကုိ ဆြဲညွစ္လုိက္ရင္း အရူးမေလး ဘာလုိ မရ ရမွာလဲ။ နင္ေဆာ့ခ်င္ရင္ တစ္သက္လုံး ငါနဲအတူ ေဆာ့လုိရတယ္။ ေနာက္ျပီး နင္တစ္ေယာက္တည္းလုိ မေတြးပါနဲ။ ဒါက မိန္းကေလးတုိင္း ျကုံေတြရမယ့္ကိစၥ ။ ဂုဏ္ယူရမယ့္ ကိစၥ။ ဒါေျကာင့္ စိတ္မညစ္စမ္းပါနဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနစမ္းပါ။ ငါသိတဲ့ ေနွာင္ျကိုးသြယ္က တက္တက္ျကြျကြနဲ ျပဳံးျပဳံးေပ်ာ္ေပ်ာ္ ေနတတ္တ့ဲသူပါဟ။ နႈတ္ခမး္နွစ္ဖက္ကုိ ေဘးဖက္သိုလွမ္းဆြဲလုိက္ရင္း ကုိကုိေျပာေတာ့ သေဘာတက်ျဖင့္ ရယ္ေမာလာခဲ့သည့္ ေနွာင္ျကုိး။ ငါ့ ပါးစပ္ကုိ လြတ္စမ္းပါဟာ ။ နင္ကလည္း။ ငါ နင့္အတြက္ ဒီေန ေက်ာင္းမွာ သင္ေပးသမွ် စာေတြ ကုိ မွတ္စု ကူးလာခဲ့ေပးတယ္။ ေရာ့ ယူထားလုိက္။ ကိုကိုေပးလာသည့္ မွတ္စုကုိ ျမင္ေတာ့ ေနွာင္ျကုိး ျကည့္လုိက္ရင္း ျပဳံးမိသြားသည္။ ကုိကုိက စာေတာ္သည္။ သခ်ာၤ ၊ အဂၤလိပ္ဘာသာတုိ တြင္ ပိုထူးခြ်န္သည္။ သုိေသာ္ ကိုကိုတြင္ ျပသနာတစ္ခုရွိသည္။ ကုိကိုရဲ အဂၤလိပ္ဘာသာ လက္ေရးေလးကေတာ့ ပုံႏွိပ္ထားသည့္အလားေတာ္ေတာ္ျကည့္ေကာင္းသ ည္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာ စာ လက္ေရးကေတာ့ ပဲပင္ေပါက္ျကက္ယက္ထားသလုိအဆ င့္မွ အခုခ်ိန္ထိ မတက္နုိင္ေသး။ ငါးတန္း နွစ္မွ စ ယခု ခုနွစ္တန္းနွစ္ပင္ေရာက္ေနျပီ။ ဒါေပမယ့္ ကုိကိုရဲ ျမန္မာစာလက္ေရးကေတာ့ အခုခ်ိန္ ထိ မေသသပ္နုိင္ရွာေသး။.
590 ေနွာင္ျကိုး နင္ ငါ့လက္ေရး ကုိ ျကည့္ျပီး ရယ္ေနျပန္ျပီလား။ မဟုတ္ပါဘူး ဟယ္ ကုိကုိကလည္း နင့္လက္ေရးကဒီေလာက္ေသသပ္တာကုိ ငါကရယ္စရာလား။ ေနွာင္ျကိုးစုတ္ေနာ္။ နင္မ်က္နွာကုိ ဟုိဘက္လွည့္ရယ္ေနတာငါေတြတယ္။ မ်က္နွာဒီဖက္လွည့္ျကည့္ ။ နင္မရယ္ဘူးဆုိ ငါျကည့္ျကည့္မယ္။ ဖြီး ဟားဟား ေဆာရီး ။ နင့္လက္ေရးျမင္တုိင္း ငါမေနနုိင္လုိပါဟာ ဟားဟား။ ဗုိက္နွိပ္ကာရယ္ေမာေနသည့္ ေနွာင္ျကုိးနားသိုကပ္သြားလုိက္ကာ ေနွာင္ျကုိးရဲ အထိမခံဆုံး ခါးေနရာနားကုိကလိထုိးေပးလုိက္သည္။ ရယ္ေလေနွာင္ျကုိးစုတ္ ။ အဲ့ေလာက္ရယ္ခ်င္ေနမွေတာ့။ အားေတာ္ပါျပီ။ ဟားဟား ဟား ငါမရယ္နုိင္ေတာ့ဘူး။ ကုိကုိ ဟားဟား ဟား ေတာ္ေတာ့ ငါမရယ္နုိင္ေတာ့ဘူး ဟားဟားဟား။ ဟားဟား။ ဖတ္ရႈေပးတဲ့ စာဖတ္သူ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီကုိေက်းဇူး အထူးတင္ရွိပါတယ္။ ကာရံညီ နှလုံးသားတစ်စုံရဲ့ ချစ်ခြင်းသံဇဉ် & ကာရန်ညီ နှလုံးသားတစ်စုံ၏ချစ်ခြင်းသံစဉ် နှောင်ကြိုးနင့်ကို ဟိုကောင် စာလိုက်ပေးနေတာမဟုတ်လား။ အလကားကောင်တွေ အားနေ ဖွန်ကြောင်ဖို့လောက်ပဲ သိတဲ့ကောင်တွေ ။ ငါ ခနလေးမရှိတာနဲ့ ဒီကောင်တွေ ရောက်လာတာကြည့်။ ဒေါသမထွက်စမ်းပါနဲ့ ကိုကို ရေ။ ငါအဲ့ ကောင်တွေကို စိတ်မဝင်စားပါဘူးဟာ။ သူ့စာ ကို ငါယူလည်း မယူပါဘူး။ နောက်တစ်ခါ ငါ့ကို စာလိုက်ပေးရင် အတန်းပိုင်ဆရာမနဲ့တိုင်မယ်လို့ ပါ တစ်ခါတည်းပြောလိုက်တယ်။ စိတ်တိုစွာဖြင့် ရေရွတ်လာသည့်ကိုကို့ကို ကြည့်ကာ နှောင်ကြိုးသဘောတကျပြုံးရယ်လိုက်ရင်း ဖြောင်းဖြ ပြောဆိုလိုက်သည်။ ကိုကိုက အခုနောက်ပိုင်း နှောင်ကြိုးရဲ့ အမေကြီးလိုပင်။ ပွစိပွစိ ပြောတတ်လာပြီး နှောင်ကြိုးကိုလည်း မျက်စိအောက်က အပျောက်မခံ။ နှောင်ကြိုးနားကပ်လာသမျှ ကောင်တွေကိုလည်း ပညာပေးလွတ်လိုက်သည်ချည်းသာ။ နှောင်ကြိုး ကို ကာကွယ်ဖို့လိုတယ်ဆိုပြီး ရှစ်တန်းနှစ်တုန်းက ပင် တိုက်ကွန်ဒိုသွားတက်ကာသင်ကြားလာခဲ့ သေးသည်။ ဆံပင်လေးကတော့ ကုတ်ပေါ် ထောက်တယ်ဆိုရုံလောက်သာ ရှည်ပြီး အမြဲတမ်း တီရှပ်ပွပွ နှင့် ဘောင်းဘီရှည်ကို ဝတ်ဆင်တတ်သည့် ကိုကို့ကို ဘွားဘွားကြီးက အခုဆိုပိုတောင်ကြည့်မရချင်။ မိန်းကလေးလုပ်ပြီး ကိုယ်ခံပညာနဲ့ဘာအပ်စပ်လို့သွားသ င်နေရတာတုန်း။ အိမ်မှုကိစ္စတွေကျ တစ်ခု မှ မတတ်ဘဲနဲ့။ မိန်းကလေးလုပ်ပြီး နွဲ့နွဲ့နှောင်းနှောင်း သိမ့်သိမ့်မွေ့မွေ့မရှိတဲ့ အပြင် ယောက်ျားလေးတွေနဲ့တောင် ဖက်ပြီး ရန်ဖြစ်နေသေးတယ်။ နှောင်ကြိုးသွယ် အဲ့လို ကောင်မလေးမျိုးနဲ့ ညည်းကြပ်ကြပ်ပေါင်း။ ငါမပြောလိုက်ချင်ဘူး။ ညည်းနော် နောက်ပြီး အဲ့ကောင်မလေးက မြန်မာလူမျိုးစစ်စစ် မ ဟုတ်တဲ့အပြင် မိဘတွေကလည်းအိမ်ထောင်ကွဲတွေ။ အေး ညည်းသူ့လို အချိုးမျိုးတွေ အဲ့ကောင်မလေးဆီကနေ သင်ရဲ သင်လာကြည့် မလွယ်ဘူးမှတ်။ ညည်းငါ ထိပ်ထားတင် အကြောင်းကိုသိတယ်နော်။ ကြပ်ကြပ်သတိထားနေညည်း။ နှောင်ကြိုးရဲ့ အချစ်ရဆုံးသူငယ်ချင်းကို ဘွားဘွားကြီးက အဲ့လိုတွေ ပြောလာတော့ နှောင်ကြိုး မခံချင်စိတ်ဖြင့် ပြန်ပြောပစ်လိုက်ချင်စိတ်ကို မနည်းထိန်းချုပ်ထားရသည်။ နှောင်ကြိုးအတွက်တော့ ကိုကိုက အကောင်းဆုံးသောသူ ၊ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နှင့် သူယုံကြည်ရာကို ရဲရဲဝံံ့ဝံ့ ဆုပ်ကိုင်ရင်း သတ္တိရှိရှိ လျှောက်လှမ်း နိုင်သည့် ထက်မြက်သည့်မိန်းကလေး ။ နှောင်ကြိုးအားကျရသည့်သူ။ နှောင်ကြိုးရဲ့ စံပြ ပုဂ္ဂိုလ်။ ဒီအကြောင်းတွေကို နှုတ်မှ ထုတ်ဖော် မပြောရဲ ။ ပြောများပြောလိုက်လို့ကတော့ ဘွားဘွားကြီးသွေးတက်ကာ နေရာမှာတင်မေ့လဲသွားလောက်သည်။ ဒီနှစ် နှောင်ကြိုးတို့ ဆယ်တန်းနှစ်မှာတော့ ကိုင်ပိုင်အထက်တန်းကျောင်းတွင် တက်ရောက်ကာ အဆောင်နေရသည်။ ဒီနေ့က အဆောင်သို့ ပြောင်းလာရသည့် ပထမဆုံးနေ့။.
591 နှောင်ကြိုးနှင့် ကိုကို ကတစ်ခန်းတည်းမို့တော်သေးသည်။ တစ်ခြားသူများနှင့်သာ အတူတူဆိုလျှင် နှောင်ကြိုး အဆင်မပြေလောက်။ ဘေးချင်းကပ်ကုတင်နှစ်လုံးနှင့် ဘေးချင်းကပ် စာကြည့်စားပွဲနှစ်လုံးတို့ ပါရှိသည့် အခန်းလေးတွင် စာအုပ်တွေကို ထုတ်ယူကာ စားပွဲပေါ်တွင် နေရာတကျ စီနေသည့် နှောင်ကြိုး။ ဆယ်တန်း။ တဖြည်းဖြည်း အရွယ်ရောက်လာသည့် နှောင်ကြိုးသည် မိန်းမ ပီပီသသဖြင့် လှသွေးတို့ကြွယ်လာခဲ့သည်။ ကျောလယ်ရှိ ပိတုန်းရောင်နက်မှောင် ကာနူးညံသည့် ဆံနွယ်ရှည် ၊ မြန်မာဝတ်စုံလေးနှင့် သနပ်ခါး လေးလိမ်းထားတတ်သည့် နှောင်ကြိုး ၏ အလှတို့သည် မြင်ရသူအပေါင်း၏ ရင်ကိုအေးချမ်းစေကာ လှပလွန်းလှသည်။ တဖြည်းဖြည်း လှပစွာ ဖူးပွင့်လာသည့် လှသွေးကြွယ် ပန်းပွင့်လေး ရဲ့ အနားတွင် ပျံဝဲလာသည့် ပျားပိတုန်းတို့ လိပ်ပြာတို့သည်လည်း ပေါများလာခဲ့သည်။ အမြင့်တစ်နေရာမှာ လှပတင့်တယ်စွာ ရှိနေစေချင်သည့် မြတ်နိုးတန်ဖိုးထားရာ ပန်းပွင့်လေးအနီး ဝတ်ရည်စုပ်ယူရန် ရည်ရွယ်ချက်ဖြင့် ဝဲပျံလာကြသည့် ပျားပိတုန်း ၊လိပ်ပြာတို့၏ ရန်စွယ်မှ နှောင်ကြိုးကို ကာကွယ်ပေးချင်သည်။ လှပစွာပွင့်လန်းနေသည့် မြတ်နိုးရာပန်းလေးတစ်ပွင့်ကို ခြွေယူကာ ဖျက်စီးပစ်မယ့် လက်အစုံစုံတို့မှ ကိုကို ကာကွယ်ပေးရမည်။ ပင်မြင့်ယံထက်တွင် လှပစွာ ပွင့်ဖူးရင်း တင့်တယ်နေသည့် ပန်းပွင့်လေးအား မြတ်နိုးစွာ ဖြင့် ထိုအတိုင်းသာရှိနေစေချင်မိသည်။ တစ်ခါတစ်ရံမှာတော့ ထိုကာကွယ်မှုတွေထဲမှာ ပန်းကလေးအတွက်လို့ရည်ရွယ်ရင်း ငါ့ရဲ့ ပိုင်ဆိုင်လိုမှု အတ္တနည်းနည်းလေးလည်း စွန်းထင်းသွားတတ်တယ်ထင်ပါရဲ့။ နင့်အနားကို ချည်းကပ်လာသမျှ ပျားပိတုန်းတွေကို ငါမုန်းမိတယ် နှောင်ကြိုး။ ဒါပေမယ့်လည်း ငါတန်ဖိုးထားတဲ့ ပန်းကလေးကို ငါ့လို တန်ဖိုးထားပြီး မြတ်နိုးနိုင်မယ့်သူ ရှိလာခဲ့ရင်တော့ အဲ့အချိန်ကျရင် ငါ လက်လွတ်ပေးပြီးမိမှာပါ။ ကိုကို့အတွက်ကတော့ မျှော်ငေးနေရသည့် ဘဝတွင်ပင်ကျေနပ်သည်။ ဒီဘဝတွင်ပင်နေသားကျလာခဲ့ပြီဖြ စ်သည်။ ကြီးပြင်းရာ ပတ်ဝန်းကျင် ၊ မတူညီသည့် မိဘအသိုင်းဝိုင်း တို့ ၏ လွှမ်းမိုးမှုအောက်တွင် ခြူးနှင်းကိုကို ဆိုသည့် ကောင်မလေးအတွက်က နှောင်ကြိုးသွယ် ရဲ့ ဘဝလက်တွဲဖော်ဆိုသည့် နေရာသည် ဘယ်တော့ မှ ရည်မှန်းခွင့်မရှိသည့်နေရာ။ အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်း။ စကားတစ်လုံးတည်းဖြင့် ပိုင်းဖြတ်ကာစည်းတားထားသည့် ထိုစကားလုံးအောက်တွင်ပဲ ကိုကို့ကို ကိုကို့ ကွယ်ဝှက်ရင်း နှောင်ကြိုး အနားနေခွင့်ဆိုသည့် အခွင့်လေးကိုတော့ ဆုပ်ကိုင်ထားချင်မိသည်။ အမြဲတမ်း အရာရာမှာ သတ္တိရှိရှိနဲ့ ရဲဝံ့ခဲ့တဲ့ ငါက နင်နဲ့ ပတ်သတ်လာလို့ရှိရင် ဟိုး အကွယ်တစ်နေရာမှာ ပုံးကွယ်ပြီး ချောင်းကြည့်နေတတ်တဲ့ အကောင်ပေါက်စလေးဖြစ်သွားတတ်တယ် နှောင်ကြိုးရယ်။ ပြတင်းတံခါးမှ ဖြန့်ကျက်ကာကျဆင်းနေသည့် နေရောင်ခြည် သည် မြတ်နိုးရာ ပန်းပွင့်လေးအနီးတွင် ကွန့်မြူးစွာ ဖြန့်ကျက်ရင်း ဝိုင်းရံနေခဲ့သည်မှာ ကောင်းကင်ယံမှ ကြွေကျလာသည့် လင်းလက် ကြယ်တစ်ပွင့်အလား။ ပန်းပွင့်နတ်သမီးလေးက လူ့ပြည်သို့ ဘုံကြိုးပြတ်ကာ ရောက်ရှိလေခဲ့လေသလော။ ကိုကို ငါခေါ်နေတာ ကြာလှပြီ။ ဘာတွေ ငိုင်နေတာ လဲ ။ နှောင်ကြိုးရဲ့ စိတ်မကျေနပ်သလို ဆူပုတ်ပုတ်အပြောလေးကိုကြားမှ အတွေးတို့ထဲ နစ်မွန်းနေမိသည့် ကိုကို သတိဝင်လာခဲ့သည်။ အမ် အင်းဘာလဲ။ ဒီမှာ နင့်ဖတ်စာအုပ်တွေကိုလည်း ငါ ဒီစင်ပေါ်မှာ ငါ့စာအုပ်တွေ ဘေးနားမှာ ဘေးချင်းကပ်ရပ်စီထားလိုက်တယ်လို့ တော်ကြာ ရှာမတွေ့မှာစိုးလို့။ အော်အေးပါ။ ရတယ် လေ။ နင်ဟာ ငါ့ အဲ့ကောင်တွေကို စိတ်မဝင်စားပါဘူးလို့ ပြောထားတယ်လေ။ ငါ့ကိုမယုံဘူးလား။ သူ့စာကို ငါမယူပါဘူး။ နင်ငါ့ကို စိတ်ဆိုုးနေတုန်းပဲလား။ မဟုတ်ပါဘူးဟာ။ ဒါဆို နင့်မျက်နှာက ဘာလို့သုန်မှုန်နေတာလဲ။ ပြုံးပြလေ။ ကဲကဲ ကျေနပ်ပြီလား။ စိတ်ပေါက်ပေါက်ဖြင့်နှုတ်ခမ်းနှစ် ဖက်ကိုတွန့်ချိုးပြလိုက်တော့ သဘောကျစွာ တခစ်ခစ်ရယ်မောရင်း။ ခစ်ခစ် ကိုကို ငါပြောမယ်လို့ ပြောတာမဟုတ်ဘူးသိလား။ နင်သာ ယောက်ျားလေးဆို နင့်ကို မိန်းကလေးတွေ အကုန်ဝိုင်းကြိုက်ကြတော့မှာ။.
592 ညည္းငါ ထိပ္ထားတင္ အေၾကာင္းကိုသိတယ္ေနာ္။ ၾကပ္ၾကပ္သတိထားေနညည္း။ ေႏွာင္ႀကိဳးရဲ အခ်စ္ရဆုံးသူငယ္ခ်င္းကို ဘြားဘြားႀကီးက အဲ့လိုေတြ ေျပာလာေတာ့ ေႏွာင္ႀကိဳး မခံခ်င္စိတ္ျဖင့္ ျပန္ေျပာပစ္လိုက္ခ်င္စိတ္ကို မနည္းထိန္းခ်ဳပ္ထားရသည္။ ေႏွာင္ႀကိဳးအတြက္ေတာ့ ကိုကိုက အေကာင္းဆုံးေသာသူ ၊ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ႏွင့္ သူယုံၾကည္ရာကို ရဲရဲဝံံ့ဝံ့ ဆုပ္ကိုင္ရင္း သတၱိရွိရွိ ေလွ်ာက္လွမ္း နိုင္သည့္ ထက္ျမက္သည့္မိန္းကေလး ။ ေႏွာင္ႀကိဳးအားက်ရသည့္သူ။ ေႏွာင္ႀကိဳးရဲ စံျပ ပုဂၢိဳလ္။ ဒီအေၾကာင္းေတြကို ႏႈတ္မွ ထုတ္ေဖာ္ မေျပာရဲ ။ ေျပာမ်ားေျပာလိုက္လို႔ကေတာ့ ဘြားဘြားႀကီးေသြးတက္ကာ ေနရာမွာတင္ေမ့လဲသြားေလာက္သည္။ ဒီႏွစ္ ေႏွာင္ႀကိဳးတို႔ ဆယ္တန္းႏွစ္မွာေတာ့ ကိုင္ပိုင္အထက္တန္းေက်ာင္းတြင္ တက္ေရာက္ကာ အေဆာင္ေနရသည္။ ဒီေနက အေဆာင္သို႔ ေျပာင္းလာရသည့္ ပထမဆုံးေန။ ေႏွာင္ႀကိဳးႏွင့္ ကိုကို ကတစ္ခန္းတည္းမို႔ေတာ္ေသးသည္။ တစ္ျခားသူမ်ားႏွင့္သာ အတူတူဆိုလွ်င္ ေႏွာင္ႀကိဳး အဆင္မေျပေလာက္။ ေဘးခ်င္းကပ္ကုတင္ႏွစ္လုံးႏွင့္ ေဘးခ်င္းကပ္ စာၾကည့္စားပြဲႏွစ္လုံးတို႔ ပါရွိသည့္ အခန္းေလးတြင္ စာအုပ္ေတြကို ထုတ္ယူကာ စားပြဲေပၚတြင္ ေနရာတက် စီေနသည့္ ေႏွာင္ႀကိဳး။ ဆယ္တန္း။ တျဖည္းျဖည္း အ႐ြယ္ေရာက္လာသည့္ ေႏွာင္ႀကိဳးသည္ မိန္းမ ပီပီသသျဖင့္ လွေသြးတို႔ႂကြယ္လာခဲ့သည္။ ေက်ာလယ္ရွိ ပိတုန္းေရာင္နက္ေမွာင္ ကာႏူးညံသည့္ ဆံႏြယ္ရွည္ ၊ ျမန္မာဝတ္စုံေလးႏွင့္ သနပ္ခါး ေလးလိမ္းထားတတ္သည့္ ေႏွာင္ႀကိဳး ၏ အလွတို႔သည္ ျမင္ရသူအေပါင္း၏ ရင္ကိုေအးခ်မ္းေစကာ လွပလြန္းလွသည္။ တျဖည္းျဖည္း လွပစြာ ဖူးပြင့္လာသည့္ လွေသြးႂကြယ္ ပန္းပြင့္ေလး ရဲ အနားတြင္ ပ်ံဝဲလာသည့္ ပ်ားပိတုန္းတို႔ လိပ္ျပာတို႔သည္လည္း ေပါမ်ားလာခဲ့သည္။ အျမင့္တစ္ေနရာမွာ လွပတင့္တယ္စြာ ရွိေနေစခ်င္သည့္ ျမတ္နိုးတန္ဖိုးထားရာ ပန္းပြင့္ေလးအနီး ဝတ္ရည္စုပ္ယူရန္ ရည္႐ြယ္ခ်က္ျဖင့္ ဝဲပ်ံလာၾကသည့္ ပ်ားပိတုန္း ၊ လိပ္ျပာတို႔၏ ရန္စြယ္မွ ေႏွာင္ႀကိဳးကို ကာကြယ္ေပးခ်င္သည္။ လွပစြာပြင့္လန္းေနသည့္ ျမတ္နိုးရာပန္းေလးတစ္ပြင့္ကို ေႁခြယူကာ ဖ်က္စီးပစ္မယ့္ လက္အစုံစုံတို႔မွ ကိုကို ကာကြယ္ေပးရမည္။ ပင္ျမင့္ယံထက္တြင္ လွပစြာ ပြင့္ဖူးရင္း တင့္တယ္ေနသည့္ ပန္းပြင့္ေလးအား ျမတ္နိုးစြာ ျဖင့္ ထိုအတိုင္းသာရွိေနေစခ်င္မိသည္။ တစ္ခါတစ္ရံမွာေတာ့ ထိုကာကြယ္မႈေတြထဲမွာ ပန္းကေလးအတြက္လို႔ရည္႐ြယ္ရ င္း ငါ့ရဲ ပိုင္ဆိုင္လိုမႈ အတၱနည္းနည္းေလးလည္း စြန္းထင္းသြားတတ္တယ္ထင္ပါရဲ။ နင့္အနားကို ခ်ည္းကပ္လာသမွ် ပ်ားပိတုန္းေတြကို ငါမုန္းမိတယ္ ေႏွာင္ႀကိဳး။ ဒါေပမယ့္လည္း ငါတန္ဖိုးထားတဲ့ ပန္းကေလးကို ငါ့လို တန္ဖိုးထားၿပီး ျမတ္နိုးနိုင္မယ့္သူ ရွိလာခဲ့ရင္ေတာ့ အဲ့အခ်ိန္က်ရင္ ငါ လက္လြတ္ေပးၿပီးမိမွာပါ။ ကိုကို႔အတြက္ကေတာ့ ေမွ်ာ္ေငးေနရသည့္ ဘဝတြင္ပင္ေက်နပ္သည္။ ဒီဘဝတြင္ပင္ေနသားက်လာခဲ့ၿပီျ ဖစ္သည္။ ႀကီးျပင္းရာ ပတ္ဝန္းက်င္ ၊ မတူညီသည့္ မိဘအသိုင္းဝိုင္း တို႔ ၏ လႊမ္းမိုးမႈေအာက္တြင္ ျခဴးႏွင္းကိုကို ဆိုသည့္ ေကာင္မေလးအတြက္က ေႏွာင္ႀကိဳးသြယ္ ရဲ ဘဝလက္တြဲေဖာ္ဆိုသည့္ ေနရာသည္ ဘယ္ေတာ့ မွ ရည္မွန္းခြင့္မရွိသည့္ေနရာ။ အခ်စ္ဆုံးသူငယ္ခ်င္း။ စကားတစ္လုံးတည္းျဖင့္ ပိုင္းျဖတ္ကာစည္းတားထားသည့္ ထိုစကားလုံးေအာက္တြင္ပဲ ကိုကို႔ကို ကိုကို႔ ကြယ္ဝွက္ရင္း ေႏွာင္ႀကိဳး အနားေနခြင့္ဆိုသည့္ အခြင့္ေလးကိုေတာ့ ဆုပ္ကိုင္ထားခ်င္မိသည္။ အၿမဲတမ္း အရာရာမွာ သတၱိရွိရွိနဲ ရဲဝံ့ခဲ့တဲ့ ငါက နင္နဲ ပတ္သတ္လာလို႔ရွိရင္ ဟိုး အကြယ္တစ္ေနရာမွာ ပုံးကြယ္ၿပီး ေခ်ာင္းၾကည့္ေနတတ္တဲ့ အေကာင္ေပါက္စေလးျဖစ္သြားတတ္တယ္ေႏွာ င္ႀကိဳးရယ္။ ျပတင္းတံခါးမွ ျဖန႔္က်က္ကာက်ဆင္းေနသည့္ ေနေရာင္ျခည္ သည္ ျမတ္နိုးရာ ပန္းပြင့္ေလးအနီးတြင္ ကြန႔္ျမဴးစြာ ျဖန႔္က်က္ရင္း ဝိုင္းရံေနခဲ့သည္မွာ ေကာင္းကင္ယံမွ ေႂကြက်လာသည့္ လင္းလက္ ၾကယ္တစ္ပြင့္အလား။.
593 ပန္းပြင့္နတ္သမီးေလးက လူျပည္သို႔ ဘုံႀကိဳးျပတ္ကာ ေရာက္ရွိေလခဲ့ေလသေလာ။ ကိုကို ငါေခၚေနတာ ၾကာလွၿပီ။ ဘာေတြ ငိုင္ေနတာ လဲ ။ ေႏွာင္ႀကိဳးရဲ စိတ္မေက်နပ္သလို ဆူပုတ္ပုတ္အေျပာေလးကိုၾကားမွ အေတြးတို႔ထဲ နစ္မြန္းေနမိသည့္ ကိုကို သတိဝင္လာခဲ့သည္။ အမ္ အင္းဘာလဲ။ ဒီမွာ နင့္ဖတ္စာအုပ္ေတြကိုလည္း ငါ ဒီစင္ေပၚမွာ ငါ့စာအုပ္ေတြ ေဘးနားမွာ ေဘးခ်င္းကပ္ရပ္စီထားလိုက္တယ္လို ႔ ေတာ္ၾကာ ရွာမေတြမွာစိုးလို႔။ ေအာ္ေအးပါ။ ရတယ္ ေလ။ နင္ဟာ ငါ့ အဲ့ေကာင္ေတြကို စိတ္မဝင္စားပါဘူးလို႔ ေျပာထားတယ္ေလ။ ငါ့ကိုမယုံဘူးလား။ သူစာကို ငါမယူပါဘူး။ နင္ငါ့ကို စိတ္ဆိုုးေနတုန္းပဲလား။ မဟုတ္ပါဘူးဟာ။ ဒါဆို နင့္မ်က္ႏွာက ဘာလို႔သုန္မႈန္ေနတာလဲ။ ၿပဳံးျပေလ။ ကဲကဲ ေက်နပ္ၿပီလား။ စိတ္ေပါက္ေပါက္ျဖင့္ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ဖက္ ကိုတြန႔္ခ်ိဳးျပလိုက္ေတာ့ သေဘာက်စြာ တခစ္ခစ္ရယ္ေမာရင္း။ ခစ္ခစ္ ကိုကို ငါေျပာမယ္လို႔ ေျပာတာမဟုတ္ဘူးသိလား။ နင္သာ ေယာက္်ားေလးဆို နင့္ကို မိန္းကေလးေတြ အကုန္ဝိုင္းႀကိဳက္ၾကေတာ့မွာ။ အံမယ္ေျပာရင္းနဲ သတိေတာင္ရသြားေသးတယ္။ မႏွစ္က ငါတို႔ ျပင္ဦးလြင္သြားလည္တုန္းက ေကာ္ဖီဆိုင္က ေကာင္မေလးက နင့္ကို ေကာင္ေလးလို႔ထင္ၿပီး ဖုန္းနံပါတ္လာေတာင္းေသးတယ္မလား။ ဟဟ ငါ့သယ္ဂ်င္းက ေစာ္ၾကည္ဘဲ ျဖစ္မွာဟ ဟိဟိ။ ကိုကိုေဘးနားမွ အိပ္ရာထက္သို႔ပစ္လွဲခ်လိဳက္ကာ သေဘာက်စြာ တခစ္ခစ္ရယ္ေမာရင္း ေျပာဆိုေနသည့္ေႏွာင္ႀကိဳးကိုၾကည့္ရင္း မရဲတရဲ ေမွ်ာ္လင့္မိစြာျဖင့္ ဒါဆို နင္ေကာ။ နင္ေကာ ။ ဘာလဲ။ နင္ေကာ ငါသာ ေယာက်္ားေလးဆို နင္ေကာ ငါ့ကို သေဘာက်မွာလား။ အမ္ ငါတစ္ခါမွ မစဥ္းစားၾကည့္ျဖစ္ဘူး။ ဟီးဟီး နင္သာ ေယာက်္ားေလးဆိုရင္လား အင္း ဘယ္လို ေျပာရမလဲ မေျပာတတ္ဘူး။ တစ္ခါမွ စိတ္ကူးမယဥ္ၾကည့္ဖူးဘူး။ မေျပာတတ္ဘူး ႀကိဳက္ခ်င္ႀကိဳက္ေလာက္မွာေပါ့။ နင္က ငါ့အတြက္ေတာ့ ဘာျဖစ္ျဖစ္သူငယ္ခ်င္းေကာင္းပါပဲ ဟာ။ ဒီကမာၻေပၚမွာ ငါ့ရဲ အခင္ရဆုံး အခ်စ္ရဆုံး သူငယ္ခ်င္းေကာင္းပါပဲ။ နင့္က ငါ့အတြက္ ပထမပါပဲ။ သိေနၿပီးသား အေျဖတစ္ခု ကိုပဲ ထပ္မံရရွိလိုက္သည္။ ဒါေပမယ့္ လည္း စိတ္မပ်က္မိပါဘူး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေႏွာင္ႀကိဳးရဲ အေရးပါဆုံးသူေနရာမွာေတာ့ ကိုကို ရွိေနေသးသည္မဟုတ္လား။ တစ္ေနေန တစ္ခ်ိန္ခ်န္မွာ နင့္ရဲ အခ်စ္ရဆုံးလူ ထြက္ေပၚ လာခဲ့ရင္ေရာ နင္ဒီလိုမ်ိဳး နင္ကင့ါအတြက္ ပထမပါပဲ လို႔ ဝင့္ဝင့္ႂကြားႂကြားေလးနဲ ငါ့ကို နင့္ရဲ ပထမေနရာမွာ ထားေပးနိုင္ပါအုံးမလားေႏွာင္ႀကိဳးရယ္။ ☘️မဖူးပြင့္ရေသးခင္မွာ ေႁခြမြခံလိုက္ရသည့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပန္းပြင့္ ေႂကြဖတ္ေလးေတြကို ရင္မွာပိုက္ရင္း နာက်င္မိေသာ္လည္း ငါ ျမတ္နိုးစြာ ေပြဖက္ထားဆဲ။

Связаться
Выделить
Выделите фрагменты страницы, относящиеся к вашему сообщению
Скрыть сведения
Скрыть всю личную информацию
Отмена