| 1 |
ο ηλιος ου μονον, νεος εφ ημερηι εστιν, αλλ αει νεος συνεχως. |
| 2 |
ετερα γαρ ιππου ηδονη και κυνος και ανθρωπου, καθαπερ ονους συρματ αν ελεσθαι μαλλον η χρυσον: ηδιον γαρ χρυσου τροφη ονοις. |
| 3 |
Των κατα μηδεμιαν συμπλοκην λεγομενων εκαστον ητοι ουσιαν σημαινει η ποσον η ποιον η προς τι η που η ποτε η κεισθαι η εχειν η ποιειν η πασχειν. |
| 4 |
Ο βιος πολλακις φερει πονον. Αλλα χρη τους πονους φερειν, ου πρεπει τους πονους φευγειν. Οι γαρ του βιου πονοι μαλλον παιδευουσιν η λογοι. |
| 5 |
Τοις γαρ των φιλων λογοις πολλακις ου πιστευομεν. |
| 6 |
Και το μανθανειν τω νεω πονον μεν παρεχει. |
| 7 |
Μη φευγετε τον πονον. |
| 8 |
Μηδεις τους πονους φευγετω. |
| 9 |
Ει ευ μανθανεις, ω φιλε, ει τους πονους φερετε, ω νεοι, το μανθανειν παρεχει ολβον. |
| 10 |
Η γλωσσα πολλων εστιν αιτια κακων. |
| 11 |
Εργοις φιλους γιγνωσκε, μη μονον λογοις. |
| 12 |
Νομιζ αδελφους τους αληθινους φιλους. |
| 13 |
τα παντα ρει. |
| 14 |
Χριστος ανεστη. Αληθως ανεστη. |
Комментарии